1
00:00:06,243 --> 00:00:08,883
‪(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:19,443 --> 00:00:23,843
{\an8}‪ครั้งแรกที่ผมไปเคนยา
‪ประมาณ 30 ปีที่แล้ว ผมเป็นคนแปลกหน้า

3
00:00:25,243 --> 00:00:29,723
‪นี่คือแผ่นดินของพ่อผม
‪ที่เสียชีวิตไปแล้วและผมแทบจะไม่รู้จักเขาเลย

4
00:00:30,323 --> 00:00:31,883
‪แต่ผมเคยเจอครอบครัวผม

5
00:00:31,963 --> 00:00:34,443
‪ผมเคยไปเยี่ยมหมู่บ้านที่เป็นบ้านเกิดของพวกเขา

6
00:00:34,523 --> 00:00:36,243
‪ผมรู้สึกได้รับการยอมรับทุกที่

7
00:00:37,003 --> 00:00:39,963
‪และตอนที่ผมกับน้องสาวอยู่ที่ซาฟารีสองสามวัน

8
00:00:40,043 --> 00:00:42,763
‪ผมรู้สึกอย่างอื่นด้วย ความน่าเกรงขาม

9
00:00:44,403 --> 00:00:48,363
‪ที่ป่าแอฟริกันที่ทอดยาวออกไปไม่รู้จบ
‪มีท้องฟ้าเปิดกว้าง

10
00:00:49,563 --> 00:00:51,963
‪และสัตว์ป่าที่ดูเหมือนจะไม่เคยหมดไป

11
00:00:53,883 --> 00:00:56,843
‪โชคดีจริงๆ ที่ได้เห็นโลกอีกครั้ง

12
00:00:56,923 --> 00:01:00,363
‪ที่ได้เห็นสถานที่ที่ท้ายที่สุดแล้ว
‪เราทุกคนมาจากที่นั่น

13
00:01:02,443 --> 00:01:05,883
‪ผมอยากพาคุณไปยัง
‪อุทยานสุดพิเศษแห่งหนึ่งในเคนยา

14
00:01:05,963 --> 00:01:08,683
‪เพื่อพบกับการเต้นของหัวใจของแอฟริกา

15
00:01:09,283 --> 00:01:13,203
‪พื้นที่ป่าที่ไร้ขอบเขต งดงามจนต้องตะลึง

16
00:01:13,283 --> 00:01:15,723
‪และสัตว์ป่าในระดับยิ่งใหญ่อลังการ

17
00:01:16,283 --> 00:01:18,163
‪อุทยานแห่งชาติซาโว

18
00:01:26,083 --> 00:01:29,043
‪ดินแดนที่ช้างเป็นราชา

19
00:01:30,123 --> 00:01:31,443
‪และทุกคนรู้ดี

20
00:01:35,563 --> 00:01:38,163
‪เคนยาอยู่ในแอฟริกาตะวันออก

21
00:01:38,243 --> 00:01:42,723
‪มันเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่ามากมายหลายชนิด
‪และมีภูมิประเทศที่น่าทึ่ง

22
00:01:43,363 --> 00:01:45,323
‪ทางตอนใต้คือซาโว

23
00:01:46,043 --> 00:01:49,443
‪พื้นที่เกือบ 22,000 ตารางกิโลเมตร

24
00:01:49,523 --> 00:01:54,403
‪ขนาดเท่ากับประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่ง
‪และมันคืออุทยานแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดของเคนยา

25
00:01:57,483 --> 00:02:00,643
‪ทางตะวันตก ภาพพระอาทิตย์ตกที่ลืมไม่ลง

26
00:02:00,723 --> 00:02:04,163
‪หลังภูเขาที่สูงที่สุดของแอฟริกา คิลิมันจาโร

27
00:02:07,963 --> 00:02:10,763
‪อยู่เหนือเขตลาวาที่เก่าแก่

28
00:02:11,323 --> 00:02:12,483
‪ภูเขาไฟ

29
00:02:13,683 --> 00:02:15,763
‪และโอเอซิสที่ส่องประกาย

30
00:02:23,123 --> 00:02:26,843
‪และทางตะวันออก มีความมืดสลัวไม่รู้จบ
‪ของพุ่มไม้หนามแหลม

31
00:02:31,723 --> 00:02:34,123
‪โดยมีแม่น้ำที่คอยค้ำจุนชีวิตขวางอยู่

32
00:02:37,203 --> 00:02:41,483
‪ติดกับแม่น้ำ
‪คือกำแพงแห่งร่มเงาของที่ราบสูงยัตตา

33
00:02:42,243 --> 00:02:45,323
‪หนึ่งในลาวาไหลหลากที่ยาวที่สุดในโลก

34
00:02:50,603 --> 00:02:52,243
‪และทุกที่ที่คุณมองไป

35
00:02:52,323 --> 00:02:57,123
‪ดินสีแดงสดใส สัญลักษณ์ของซาโว
‪ประทับตราเอกลักษณ์ของมันไว้

36
00:02:57,203 --> 00:03:01,403
‪บนตัวสิ่งมีชีวิตทุกชนิด
‪ที่อาศัยอยู่ในป่าแสนพิเศษแห่งนี้

37
00:03:20,723 --> 00:03:22,523
‪(ซาโว
‪เคนยา)

38
00:03:22,603 --> 00:03:26,683
‪ซาโวคือที่อยู่
‪ของประชากรช้างจำนวนมากที่สุดของเคนยา

39
00:03:29,123 --> 00:03:33,603
‪ช้างกว่า 13,000 ตัวเดินเตร่อย่างอิสระ
‪ทั่วพื้นที่กว้างใหญ่นี้

40
00:03:36,563 --> 00:03:39,483
‪จะหาช้างให้เจอ คุณต้องรู้ว่าจะหาที่ไหน

41
00:04:15,283 --> 00:04:16,483
‪กำลังสนุกกับการว่ายน้ำ

42
00:04:17,043 --> 00:04:19,563
‪ช้างตัวผู้โตเต็มวัยปลดปล่อยอารมณ์…

43
00:04:30,403 --> 00:04:33,723
‪เหมือนนักว่ายน้ำที่ว่ายเป็นจังหวะเดียวกัน
‪ในช็อกโกแลตเหลว

44
00:04:40,043 --> 00:04:42,963
‪นี่คือเดือนเมษายน น้ำจึงเต็มแอ่งน้ำ

45
00:04:49,523 --> 00:04:52,923
‪ฝนอาจไม่ตกอีกหกเดือนหรือมากกว่านั้น

46
00:04:57,723 --> 00:05:00,643
‪เมื่อตัวผู้อายุมากขึ้น
‪มันชอบทำอะไรตามลำพังมากกว่า

47
00:05:04,123 --> 00:05:09,443
‪บางตัวอาจกลายเป็น
‪สัตว์มีงาที่ตัวใหญ่ที่สุดที่อยู่บนโลก

48
00:05:15,123 --> 00:05:19,723
‪นี่คือลูการ์ด ตั้งชื่อโดย
‪เจ้าหน้าที่ดูแลอุทยานที่เฝ้าดูมัน

49
00:05:21,723 --> 00:05:24,643
‪"สุดยอดสัตว์มีงา" วัย 50 ปี

50
00:05:24,723 --> 00:05:27,443
‪และเป็นหนึ่งในสมบัติแห่งชาติของเคนยา

51
00:05:30,403 --> 00:05:34,563
‪แค่งาแต่ละข้างก็หนักมากกว่า 45 กิโลกรัมแล้ว

52
00:05:38,043 --> 00:05:43,003
‪ตัวแทนของโลกแห่งช้างเหล่านี้
‪ต้องอดทนต่อความท้าทายมหาศาล…

53
00:05:47,083 --> 00:05:50,563
‪การมีชีวิตอยู่ในช่วงแห้งแล้งอย่างต่อเนื่อง
‪การพัฒนายุคใหม่

54
00:05:50,643 --> 00:05:53,123
‪และการล่าสัตว์จากการค้างาผิดกฎหมาย

55
00:05:59,843 --> 00:06:04,683
‪ปัจจุบัน เชื่อว่ามีสุดยอดสัตว์มีงา
‪เหลืออยู่เพียง 30 ตัวทั่วแอฟริกา

56
00:06:08,683 --> 00:06:11,283
‪และซาโวคือที่อยู่ของหนึ่งในสามของที่เหลืออยู่

57
00:06:14,083 --> 00:06:17,003
‪ปัจจุบัน ส่วนใหญ่เข้าสู่วัยชราอย่างอยู่เย็นเป็นสุข

58
00:06:22,203 --> 00:06:25,843
‪อุทยานแห่งชาติมีบทบาทสำคัญ
‪ในการปกป้องพวกมัน

59
00:06:37,243 --> 00:06:40,563
‪ในช่วงเดือนที่กำลังจะมาถึง
‪สภาพอากาศที่รุนแรงของซาโว

60
00:06:40,643 --> 00:06:43,083
‪จะทดสอบสัตว์ทุกชนิดที่อาศัยอยู่ที่นี่

61
00:06:47,123 --> 00:06:50,723
‪มีเพียงสัตว์ที่ปรับตัว
‪ตามสภาวะที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเท่านั้น

62
00:06:50,803 --> 00:06:52,683
‪ที่จะรอดจากฤดูแล้งไปได้

63
00:06:56,723 --> 00:06:59,923
‪นกเงือกผู้หิวโหยตัวนี้
‪ได้พัฒนาวิธีการอันชาญฉลาด

64
00:07:00,003 --> 00:07:01,803
‪ในการหาอาหารเช้ามื้อใหญ่ขึ้น

65
00:07:05,323 --> 00:07:06,723
‪แต่มันทำตามลำพังไม่ได้

66
00:07:25,643 --> 00:07:28,483
‪ครอบครัวพังพอนแคระ

67
00:07:37,843 --> 00:07:40,003
‪นกเงือกพร้อมลุยแล้ว

68
00:07:41,043 --> 00:07:42,843
‪แต่พังพอนแคระไม่รีบ

69
00:07:50,123 --> 00:07:51,283
‪นกเงือกทำได้แค่รอ

70
00:07:52,323 --> 00:07:54,683
‪ระหว่างที่พังพอนเตรียมตัวกัน

71
00:07:58,763 --> 00:08:02,803
‪พวกมันจะไม่ไปไหนจนกว่าจะได้รับสัญญาณ

72
00:08:06,683 --> 00:08:09,003
‪ในที่สุดพวกมันก็ลุย

73
00:08:10,363 --> 00:08:12,683
‪และที่ตามมาติดๆ คือนกเงือกผู้หิวโหย

74
00:08:19,603 --> 00:08:22,763
‪พังพอนที่วิ่งอย่างเร่งรีบพวกนี้
‪ปลุกเร้าแมลงที่อยู่ตามพุ่มไม้

75
00:08:23,483 --> 00:08:24,603
‪และอะไรที่พวกมันพลาดไป

76
00:08:25,483 --> 00:08:26,723
‪นกเงือกจะรีบเก็บขึ้นมา

77
00:08:27,923 --> 00:08:30,843
‪ประหยัดเวลาหาอาหารเอง

78
00:08:32,043 --> 00:08:33,883
‪ดูเหมือนพังพอนก็ไม่ติดใจอะไร

79
00:08:40,083 --> 00:08:42,563
‪การช่วยกันหาอาหารได้ผลดีกับทุกฝ่าย

80
00:08:43,523 --> 00:08:46,683
‪โดยเฉพาะเวลาที่ภูมิประเทศแห้งผาก

81
00:08:46,763 --> 00:08:48,843
‪และขาดแคลนที่กำบัง

82
00:08:54,843 --> 00:08:56,883
‪นกเงือกทำหน้าที่เฝ้าระวัง

83
00:09:06,003 --> 00:09:08,763
‪ส่งเสียงครั้งเดียวก็ทำให้ทุกตัวกระโจนหาที่หลบ

84
00:09:23,043 --> 00:09:24,443
‪ในบรรดาอาหารที่อยู่ในเมนู

85
00:09:25,683 --> 00:09:27,883
‪ดูเหมือนสิ่งนี้จะเป็นของโปรด

86
00:09:28,723 --> 00:09:31,163
‪หอยทากยักษ์แอฟริกา

87
00:09:33,003 --> 00:09:34,763
‪แต่ละตัวยาวถึงหกนิ้ว

88
00:09:36,403 --> 00:09:39,603
‪เป็นหนึ่งในหอยทากที่ตัวใหญ่ที่สุด
‪ชุ่มฉ่ำที่สุดในโลก

89
00:09:44,923 --> 00:09:46,323
‪จับง่ายอีกต่างหาก

90
00:09:47,203 --> 00:09:49,443
‪หอยทากพวกนี้ไปไหนได้ไม่เร็ว

91
00:09:52,243 --> 00:09:55,243
‪แต่มันเหมือนถั่วแข็งๆ ที่แกะยาก

92
00:09:58,203 --> 00:10:01,763
‪พังพอนพวกนี้ได้พัฒนาเทคนิคพิเศษขึ้น

93
00:10:09,723 --> 00:10:11,843
‪พวกมันใช้ท่อนไม้เป็นเหมือนทั่งตีเหล็ก

94
00:10:12,603 --> 00:10:14,763
‪แล้วเอาหอยทากไปกระแทกใส่

95
00:10:18,123 --> 00:10:22,203
‪ซาโวเป็นหนึ่งในสถานที่ไม่กี่แห่ง
‪ที่พบเห็นพฤติกรรมเช่นนี้

96
00:10:29,003 --> 00:10:32,043
‪นกเงือกรู้ว่าอาหารเย็นพร้อมแล้ว
‪เมื่อมันได้ยินเสียง

97
00:10:47,643 --> 00:10:52,163
‪สภาพอากาศที่แห้งแล้งที่นี่
‪หมายความว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ใช้ชีวิตได้ง่าย

98
00:10:54,003 --> 00:10:58,203
‪ดังนั้นการทำงานร่วมกัน
‪ช่วยให้แน่ใจว่าทั้งคู่จะมีอาหารกินมากพอ

99
00:10:58,883 --> 00:11:00,843
‪เมื่ออาหารขาดแคลน

100
00:11:10,923 --> 00:11:14,083
‪เมื่อฤดูแล้งในอุทยานอันกว้างใหญ่นี้รุนแรงมากขึ้น

101
00:11:14,923 --> 00:11:17,603
‪ทรัพยากรที่จำเป็นอย่างเร่งด่วนที่สุด

102
00:11:19,003 --> 00:11:20,203
‪คือน้ำ

103
00:11:23,443 --> 00:11:27,243
‪เพื่อปกป้องสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์
‪ขั้นวิกฤตที่สุดของซาโว

104
00:11:27,323 --> 00:11:30,403
‪เจ้าหน้าที่ดูแลอุทยาน
‪จึงต้องเติมแอ่งน้ำที่อยู่ห่างไกลนี้ให้เต็ม

105
00:11:35,563 --> 00:11:38,683
‪เมื่อถึงเวลาเย็น เวทีก็พร้อม

106
00:11:38,763 --> 00:11:41,443
‪ให้สัตว์ขี้อายชนิดนี้ปรากฏตัว

107
00:11:51,843 --> 00:11:53,483
‪แรดดำ

108
00:11:54,283 --> 00:11:56,083
‪แม่และลูกของมัน

109
00:11:59,323 --> 00:12:01,963
‪การใช้กล้องถ่ายภาพกลางคืนที่ไวต่อแสง

110
00:12:02,043 --> 00:12:04,243
‪ทำให้เราเห็นพวกมันเป็นภาพสีได้

111
00:12:09,643 --> 00:12:12,443
‪ลูกแรดตามการเคลื่อนไหวของแม่อย่างใกล้ชิด

112
00:12:13,843 --> 00:12:15,403
‪พวกมันผูกพันกันมาก

113
00:12:20,323 --> 00:12:22,763
‪แรดมองระยะไกลได้ไม่ดี

114
00:12:24,643 --> 00:12:27,963
‪แต่การได้ยินและการรับกลิ่นน่าทึ่งมาก

115
00:12:33,443 --> 00:12:38,203
‪พวกมันม้วนริมฝีปากกลับไป
‪เพื่อสัมผัสว่าใครอยู่รอบๆ ในอากาศยามค่ำคืน

116
00:12:43,203 --> 00:12:45,443
‪มีครอบครัวอื่นๆ มาดื่มน้ำเพิ่ม

117
00:12:50,123 --> 00:12:53,243
‪แรดดำที่มีอิทธิพลมักจะหวงอาณาเขต

118
00:12:59,523 --> 00:13:02,923
‪แต่บางตัวก็คล่องแคล่วกว่าตัวอื่น

119
00:13:10,323 --> 00:13:14,363
‪เคยมีแรดดำอยู่ราวๆ 8,000 ตัวในซาโว

120
00:13:18,403 --> 00:13:20,483
‪ในช่วงปี 1970 และ 1980

121
00:13:20,563 --> 00:13:23,763
‪พรานเถื่อนฆ่าเพื่อเอานอ จนเหลือเพียงสิบตัว

122
00:13:28,323 --> 00:13:32,843
‪โครงการขยายพันธุ์ได้เพิ่มจำนวนประชากร
‪เป็นร้อยกว่าตัวตั้งแต่นั้นมา

123
00:13:35,843 --> 00:13:39,643
‪สัตว์ที่สันโดษเหล่านี้มาเพื่อดื่มน้ำและเข้าสังคมกัน

124
00:13:43,043 --> 00:13:44,483
‪แม่พบเพื่อน

125
00:13:46,443 --> 00:13:48,083
‪ลูกพบเพื่อนเล่น…

126
00:13:52,043 --> 00:13:53,403
‪และพ่อ

127
00:13:58,443 --> 00:14:02,883
‪แต่เมื่อตัวผู้มาถึงมากขึ้น บรรยากาศก็เปลี่ยนไป

128
00:14:08,203 --> 00:14:12,163
‪ในช่วงฤดูแล้ง จำนวนแรด
‪ที่มารวมตัวกันที่นี่จะสูงผิดปกติ

129
00:14:12,803 --> 00:14:15,323
‪พวกมันประสบความสำเร็จในการขยายพันธุ์มาก

130
00:14:15,403 --> 00:14:18,683
‪จนตอนนี้การต่อสู้เพื่อพื้นที่และคู่

131
00:14:20,563 --> 00:14:21,603
‪เพิ่มสูงขึ้น

132
00:15:10,363 --> 00:15:13,843
‪ตัวผู้ตัวหนึ่งเข้าไปเกี้ยวแม่ลูกคู่หนึ่ง

133
00:15:15,283 --> 00:15:17,243
‪แต่มันโดนปฏิเสธอย่างชัดเจน

134
00:15:23,323 --> 00:15:26,203
‪ตัวผู้ผู้มีอิทธิพลที่แก่กว่ามาถึงแอ่งน้ำ

135
00:15:27,283 --> 00:15:29,363
‪เจ้าหน้าที่ดูแลอุทยานเรียกมันว่าอะโตติ

136
00:15:34,843 --> 00:15:35,923
‪แรดสาว

137
00:15:37,443 --> 00:15:40,483
‪เด็กเกินกว่าจะผสมพันธุ์ มันไม่สนใจอะโตติ

138
00:15:49,723 --> 00:15:52,683
‪ความหงุดหงิดของอะโตตินำไปสู่ความไม่เป็นมิตร

139
00:16:03,923 --> 00:16:09,003
‪อะโตติพยายามใช้นอ
‪เกี่ยวขาหลังของแรดสาวและทำให้มันล้ม

140
00:16:26,643 --> 00:16:30,923
‪แรดตัวเมียและลูกแรดตัวอื่นๆ
‪ตัดสินใจว่าได้เวลาเผ่นแล้ว

141
00:16:46,003 --> 00:16:48,243
‪แรดสาววิ่งหนีอะโตติมาได้

142
00:16:58,723 --> 00:17:01,043
‪แล้วอะโตติก็เย็นลง

143
00:17:08,003 --> 00:17:10,203
‪ขณะที่ฤดูแล้งดำเนินต่อไป

144
00:17:10,283 --> 00:17:14,563
‪แหล่งน้ำตามธรรมชาติหลายแห่ง
‪รอบอุทยานค่อยๆ หายไป

145
00:17:19,843 --> 00:17:24,923
‪แต่มีสถานที่พิเศษทางตอนเหนือ
‪ซึ่งเป็นโอเอซิสถาวร

146
00:17:31,163 --> 00:17:33,963
‪ป่าเมฆบนเทือกเขาชยูลู

147
00:17:34,043 --> 00:17:36,363
‪ปรากฏขึ้นมาบนที่ราบในซาโวตะวันตก

148
00:17:40,403 --> 00:17:44,403
‪ก่อตัวจากหินภูเขาไฟที่มีความพรุน
‪มันจึงดูดซับน้ำฝน

149
00:17:44,483 --> 00:17:46,603
‪และก่อให้เกิดอ่างเก็บน้ำใต้ดิน

150
00:17:50,843 --> 00:17:55,003
‪ใช้เวลากว่า 20 ปี
‪กว่าที่น้ำจะไหลซึมลงไปยังที่ราบด้านล่าง…

151
00:18:00,563 --> 00:18:03,523
‪ที่ที่มันปรากฏเป็นแหล่งน้ำที่มั่นคงถาวร

152
00:18:06,803 --> 00:18:08,923
‪ที่น้ำพุมซิมา…

153
00:18:11,203 --> 00:18:14,763
‪ชื่อที่มีความหมายว่า "มีชีวิตอยู่" ในภาษาสวาฮีลี

154
00:18:37,683 --> 00:18:40,923
‪คาดการณ์ว่าทุกวันมีน้ำจากพื้นดิน

155
00:18:41,003 --> 00:18:43,003
‪มากกว่า 50 ล้านแกลลอน

156
00:18:43,803 --> 00:18:47,563
‪เทลงไปในบ่อน้ำใสแจ๋ว
‪ที่มีกิจกรรมมากมายเกิดขึ้น

157
00:18:55,963 --> 00:18:59,243
‪ต้นฟิกเป็นอาหารให้กับลิงกำมะหยี่

158
00:19:07,803 --> 00:19:10,723
‪และฝูงปลาบาเบล
‪ก็เฝ้ารอให้ผลไม้ร่วงหล่นลงมาด้านล่าง

159
00:19:29,163 --> 00:19:30,883
‪สวรรค์ที่อุดมสมบูรณ์

160
00:19:31,963 --> 00:19:34,043
‪ที่มีอาหารเพียงพอสำหรับทุกชีวิต

161
00:19:44,523 --> 00:19:46,043
‪แต่บ่อน้ำวิเศษแห่งนี้

162
00:19:46,123 --> 00:19:50,083
‪เป็นของฝูงฮิปโปโปเตมัส 14 ตัว

163
00:19:51,163 --> 00:19:54,963
‪ได้รับการปกป้องอย่างโหดเหี้ยม
‪โดยตัวผู้ตัวใหญ่สายบู๊

164
00:20:01,403 --> 00:20:04,123
‪มันสามารถกลั้นหายใจได้นานถึงห้านาที

165
00:20:05,363 --> 00:20:07,963
‪และใช้ชีวิตเกินครึ่งในการแช่น้ำ

166
00:20:12,043 --> 00:20:14,243
‪พบได้ทั่วไปในบ่อน้ำที่เป็นดินโคลน

167
00:20:14,843 --> 00:20:18,603
‪ชีวิตส่วนตัวของสัตว์ขี้อายเหล่านี้

168
00:20:18,683 --> 00:20:20,243
‪มีโอกาสเห็นได้น้อยมาก

169
00:20:29,043 --> 00:20:34,363
‪เช้าตรู่ของทุกวัน พ่อจะนำครอบครัวของมัน
‪ไปยังน้ำลึกกว่าที่เย็นกว่า

170
00:20:44,963 --> 00:20:47,323
‪ฮิปโปอาจมีน้ำหนักมากกว่ารถครอบครัวหนึ่งคัน

171
00:20:48,203 --> 00:20:51,283
‪แต่เมื่ออยู่ใต้น้ำ พวกมันอ่อนช้อยอย่างไม่น่าเชื่อ

172
00:20:57,483 --> 00:21:00,043
‪ฮิปโปโตเต็มวัยนอนในช่วงที่ร้อนที่สุดของวัน

173
00:21:02,203 --> 00:21:04,603
‪พวกลูกฮิปโปเล่นกันตลอดช่วงเวลานั้น

174
00:21:10,643 --> 00:21:12,523
‪และเมื่อพวกมันอึกทึกเกินไป

175
00:21:13,123 --> 00:21:14,883
‪พวกผู้ใหญ่ก็กำราบพวกมัน

176
00:21:27,483 --> 00:21:31,283
‪หากไม่มีฮิปโป
‪ที่นี่จะไม่มีความหลากหลายของชีวิต…

177
00:21:33,403 --> 00:21:36,163
‪เพราะพวกมันนำบางอย่างที่สำคัญ
‪มายังแอ่งน้ำแห่งนี้

178
00:21:40,323 --> 00:21:42,603
‪ปุ๋ยธรรมชาติ

179
00:21:44,523 --> 00:21:47,923
‪มันอาจไม่ดีต่อการมองเห็นที่ใสแจ๋ว…

180
00:21:50,203 --> 00:21:55,163
‪แต่นี่คือสิ่งที่ทำให้ระบบนิเวศ
‪ของมซิมาอุดมสมบูรณ์จริงๆ

181
00:21:57,723 --> 00:21:59,843
‪มันคือสารอาหารสำหรับพืช

182
00:22:00,443 --> 00:22:02,443
‪และเป็นอาหารสำหรับแมลงและปลา…

183
00:22:06,483 --> 00:22:09,283
‪ที่ว่ายน้ำตามฮิปโปเพื่ออาหารสดใหม่ที่สุด

184
00:22:14,643 --> 00:22:18,923
‪มูลสดๆ ไม่ใช่อาหารเพียงอย่างเดียว
‪ที่ฮิปโปมอบให้กับปลาที่มซิมา

185
00:22:24,723 --> 00:22:28,323
‪การที่ฮิปโปอ้าปาก เป็นการเชื้อเชิญปลา

186
00:22:28,403 --> 00:22:31,243
‪เข้าไปในกรามที่ใหญ่และทรงพลังของมัน

187
00:22:34,163 --> 00:22:36,963
‪พวกมันค้นหาเศษอาหารที่ติดอยู่ตามซอกฟันฮิปโป

188
00:22:38,643 --> 00:22:41,243
‪แสดงให้เห็นถึงระดับความไว้ใจที่พิเศษสุด

189
00:22:49,043 --> 00:22:52,763
‪การที่มันใช้ปากถูแรงๆ
‪ยังช่วยทำความสะอาดให้หนังฮิปโป

190
00:22:54,003 --> 00:22:58,443
‪เล็บเท้า เท้าที่แตก และจุดสำคัญทุกจุด

191
00:23:01,603 --> 00:23:05,963
‪อาหารมื้อใหญ่แลกกับการดูแลเท้าและขัดตัว

192
00:23:18,723 --> 00:23:23,923
‪โอเอซิสเขียวชอุ่มขนาดเล็กที่น้ำพุมซิมา
‪คือแหล่งน้ำสำหรับสัตว์ที่โชคดี

193
00:23:24,003 --> 00:23:26,003
‪ที่อาศัยอยู่ในมุมนี้ของอุทยาน

194
00:23:29,243 --> 00:23:33,803
‪แต่เป็นคนละเรื่องเลย สำหรับสัตว์
‪ที่ร่อนเร่อยู่ทั่วศูนย์กลางความแห้งแล้งของอุทยาน

195
00:23:38,843 --> 00:23:41,283
‪ช้างมีความทรงจำที่น่าทึ่งมาก

196
00:23:42,043 --> 00:23:46,603
‪ซึ่งช่วยนำทางพวกมันไปยังพื้นที่
‪ที่เคยพบอาหารและน้ำในฤดูแล้งก่อนหน้านี้

197
00:23:49,043 --> 00:23:52,923
‪แต่ที่กลางอุทยาน
‪พวกมันพบอุปสรรคที่น่าเกรงขาม

198
00:23:56,643 --> 00:23:58,843
‪ซาโวตั้งอยู่ในพื้นที่สองส่วน

199
00:23:59,963 --> 00:24:01,443
‪ตะวันออกและตะวันตก

200
00:24:02,683 --> 00:24:06,683
‪ถูกแบ่งแยกโดยถนนและทางรถไฟที่มีอยู่แล้ว

201
00:24:10,243 --> 00:24:12,883
‪ทุกวันนี้ ถนนที่พลุกพล่าน
‪คืออุปสรรคที่อันตรายสำหรับสัตว์ป่า

202
00:24:12,963 --> 00:24:14,963
‪ในการเดินระหว่างอุทยานสองฝั่ง

203
00:24:19,523 --> 00:24:23,883
‪ในปี 2017 ทางรถไฟสายใหม่สร้างเสร็จ
‪ข้างทางรถไฟสายเก่า

204
00:24:24,483 --> 00:24:29,403
‪เชื่อมต่อท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดของเคนยา มอมบาซา
‪กับเมืองหลวงของประเทศ ไนโรบี

205
00:24:32,043 --> 00:24:36,523
‪เขื่อนและรั้วที่สูงชัน
‪ทำให้สัตว์ข้ามทางรถไฟไปไม่ได้

206
00:24:37,083 --> 00:24:38,643
‪จำกัดการเคลื่อนที่ของพวกมัน

207
00:24:42,643 --> 00:24:47,323
‪พวกมันจะไปถึงอีกฝั่งได้
‪ด้วยอุโมงค์ใต้ถนนที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษเท่านั้น

208
00:24:56,723 --> 00:25:00,683
‪ช้างบางตัวก็กล้าหาญพอที่จะข้ามอุปสรรคไป

209
00:25:08,563 --> 00:25:11,443
‪ทั่วแอฟริกา
‪มีความเจริญด้านโครงสร้างพื้นฐานมาก

210
00:25:11,523 --> 00:25:13,643
‪จนมีผลกระทบต่อพื้นที่ป่า

211
00:25:17,323 --> 00:25:20,243
‪ขนาดของซาโวจึงสำคัญมาก

212
00:25:22,723 --> 00:25:25,803
‪มันกว้างใหญ่พอที่จะมีแหล่งหาอาหารทางเลือก

213
00:25:27,803 --> 00:25:31,803
‪แต่ไม่ได้มีแค่สัตว์ตัวใหญ่ที่เดินทางไกล

214
00:25:31,883 --> 00:25:33,043
‪ในช่วงนี้ของปี

215
00:25:36,963 --> 00:25:40,163
‪นี่คือเดือนกรกฎาคม
‪เดือนที่แห้งแล้งที่สุดของซาโว

216
00:25:50,003 --> 00:25:52,083
‪บนที่ราบแห้งแล้งทางตะวันออก

217
00:25:52,643 --> 00:25:56,083
‪นกแซนด์เกราส์ตัวผู้
‪และคู่ของมันกำลังเลี้ยงดูครอบครัว

218
00:26:01,963 --> 00:26:05,603
‪เพราะเป็นนกที่ทำรังบนดิน
‪ลูกนกที่ฟักไข่ออกมาสดๆ ร้อนๆ

219
00:26:05,683 --> 00:26:08,403
‪จะลุกขึ้นและเดินภายในไม่กี่ชั่วโมง

220
00:26:12,803 --> 00:26:16,163
‪ด้วยอุณหภูมิที่สูงขึ้นถึง 37 องศาเซลเซียส

221
00:26:16,243 --> 00:26:18,923
‪พวกมันจึงต้องหาร่มเงาและที่ซ่อนที่ปลอดภัย

222
00:26:24,523 --> 00:26:27,083
‪พ่อของพวกมันเผชิญความท้าทายเร่งด่วน

223
00:26:27,803 --> 00:26:31,403
‪ต้องหาน้ำดื่มให้ได้ ไม่อย่างนั้นลูกของมันจะตาย

224
00:26:36,923 --> 00:26:39,603
‪มันร่วมบินไปกับฝูงนกแซนด์เกราส์ตัวอื่นๆ

225
00:26:39,683 --> 00:26:42,483
‪ทุกตัวมุ่งมั่นตามหาสิ่งเดียวกัน

226
00:26:49,083 --> 00:26:51,963
‪พวกมันจะบินไกลถึง 30 กิโลเมตร

227
00:26:56,923 --> 00:26:59,203
‪ไปยังแม่น้ำกาลานาอันกว้างใหญ่

228
00:27:15,843 --> 00:27:17,683
‪มันคือสิ่งที่ช่วยให้สัตว์รอดตาย

229
00:27:18,323 --> 00:27:20,403
‪เพราะฤดูแล้งนั้นมีผลกระทบมาก

230
00:27:26,443 --> 00:27:30,163
‪นกแซนด์เกราส์บินมาที่นี่จำนวนมากในช่วงนี้ของปี

231
00:27:37,603 --> 00:27:39,843
‪ที่ริมน้ำ มีภัยคุกคาม

232
00:27:44,723 --> 00:27:49,403
‪การอยู่ใกล้กับฝูงไว้
‪เท่ากับมีสายตาหลายร้อยดวงคอยเฝ้าระวัง

233
00:27:52,243 --> 00:27:55,323
‪มันสามารถอมน้ำไว้ในลำคอได้ถึงสองช้อนโต๊ะ

234
00:27:55,403 --> 00:27:57,603
‪แต่มันไม่เพียงพอสำหรับลูกนกสามตัวของมัน

235
00:28:04,603 --> 00:28:06,483
‪มันเดินลุยน้ำออกไปอีกหน่อย

236
00:28:07,043 --> 00:28:08,923
‪เพื่อเทคนิคที่น่าทึ่ง

237
00:28:12,203 --> 00:28:14,043
‪มันเขย่าตัวไปข้างหน้าและข้างหลัง

238
00:28:14,603 --> 00:28:17,163
‪เพื่อดูดซับน้ำเข้าไปในขนนกที่หน้าอกของมัน

239
00:28:18,843 --> 00:28:23,563
‪ขนนกทรงก้นหอยที่ได้รับการปรับมา
‪เป็นพิเศษของพวกมัน ดูดซับน้ำราวกับฟองน้ำ

240
00:28:25,123 --> 00:28:27,643
‪เติมน้ำอยู่ 15 นาที แล้วมันก็บินไป

241
00:28:29,723 --> 00:28:32,483
‪บินกลับบ้านพร้อมน้ำที่แบกมาเต็มที่

242
00:28:46,003 --> 00:28:49,683
‪นกบินแยกออกจากฝูงไปทีละตัว

243
00:28:55,043 --> 00:28:56,603
‪มันร้องเรียกคู่ของมัน

244
00:29:00,963 --> 00:29:04,283
‪คู่ของมันพามันไปยังที่ที่ซ่อนลูกนกทั้งสามไว้

245
00:29:14,003 --> 00:29:15,683
‪พ่อมาช่วยแล้ว

246
00:29:26,163 --> 00:29:29,683
‪ลูกนกรุมพ่อของพวกมัน
‪ด้วยความกระหายน้ำอย่างมาก

247
00:29:29,763 --> 00:29:33,123
‪ใช้จะงอยปากจิกน้ำอันล้ำค่า
‪ออกมาจากขนนกของพ่อ

248
00:29:38,923 --> 00:29:42,163
‪มันจะเดินทางอย่างเหน็ดเหนื่อยแบบนี้ทุกวัน

249
00:29:42,243 --> 00:29:43,923
‪เป็นเวลาอีกสองเดือน

250
00:29:46,883 --> 00:29:51,323
‪จนกว่าลูกนกจะโตพอที่จะบินไปหาแหล่งน้ำได้เอง

251
00:30:03,443 --> 00:30:05,683
‪ไม่กี่ปีมานี้ สภาพอากาศของเคนยา

252
00:30:05,763 --> 00:30:08,923
‪คาดเดาได้น้อยลงและรุนแรงมากขึ้น

253
00:30:15,723 --> 00:30:17,563
‪นี่คือช่วงสูงสุดของฤดูแล้ง

254
00:30:18,603 --> 00:30:20,283
‪และมองไม่เห็นจุดจบเลย

255
00:30:24,963 --> 00:30:29,043
‪สัตว์บางชนิดก็พบวิธี
‪ในการค้นหาใบไม้สีเขียวที่ยังเหลืออยู่น้อยนิด

256
00:30:30,043 --> 00:30:32,483
‪เกรินุกเขย่งปลายเท้าเพื่อเล็มใบไม้

257
00:30:33,603 --> 00:30:36,483
‪พวกมันอาจอยู่ได้ตลอดชีวิตโดยไม่มีน้ำดื่ม

258
00:30:39,163 --> 00:30:41,283
‪ฉายาของพวกมันคือ "ละมั่งยีราฟ"

259
00:30:41,803 --> 00:30:45,443
‪พวกมันพึ่งพากายกรรมและคอที่ยาวของพวกมัน

260
00:30:45,523 --> 00:30:49,083
‪ในการเขย่งขึ้นไปหาใบไม้ชุ่มฉ่ำ
‪ที่สัตว์กินหญ้าชนิดอื่นทำไม่ได้

261
00:30:51,923 --> 00:30:54,043
‪นี่คือตัวเลือกอันน้อยนิด แม้แต่สำหรับพวกมัน

262
00:30:59,723 --> 00:31:03,803
‪ดินสีแดงของซาโวถูกดูดขึ้นไปด้านบน
‪ในลมบ้าหมูที่หมุนวน

263
00:31:10,003 --> 00:31:12,403
‪สัตว์ที่ตัวใหญ่กว่า เช่น ควาย

264
00:31:12,483 --> 00:31:15,083
‪ต้องเดินไปเรื่อยๆ เพื่อหาอาหารและน้ำ

265
00:31:22,163 --> 00:31:25,163
‪ฝูงควายที่แข็งแรงมารวมตัวกัน
‪มากกว่า 1,000 ตัว

266
00:31:32,923 --> 00:31:37,083
‪พวกมันมุ่งหน้าไปยังแม่น้ำกาลานา
‪ที่ไหลตลอดทั้งปี

267
00:31:47,483 --> 00:31:51,803
‪ควายที่พลัดหลงจะถูกผู้ล่า
‪ที่เลวทรามที่สุดของซาโวมารับไป

268
00:31:59,003 --> 00:32:05,003
‪(ซาโว
‪750 กิโลเมตร)

269
00:32:05,083 --> 00:32:09,043
‪ตอนที่สร้างทางรถไฟสายเก่า
‪เมื่อกว่า 120 ปีก่อน

270
00:32:09,123 --> 00:32:12,403
‪ดินแดนนี้ถูกคุกคามโดยสิงโตสองตัว…

271
00:32:14,563 --> 00:32:17,283
‪ทุกคนรู้จักพวกมันในชื่อ "สัตว์กินคนแห่งซาโว"

272
00:32:21,643 --> 00:32:22,723
‪มีตำนานเล่าขานว่า

273
00:32:23,403 --> 00:32:26,723
‪พวกมันกินคนงานสร้างทางรถไฟไป 135 คน

274
00:32:28,443 --> 00:32:30,603
‪แม้ว่าตัวเลขที่แท้จริงน่าจะน้อยกว่ามาก

275
00:32:32,403 --> 00:32:33,803
‪โด่งดังเรื่องขนหัวทรงโมฮอว์ก

276
00:32:34,403 --> 00:32:36,523
‪คุณสมบัติที่ลูกหลานของมันสืบทอดมาจนทุกวันนี้

277
00:32:40,683 --> 00:32:45,043
‪เชื่อว่ารูปลักษณ์ของพวกมันถูกหล่อหลอม
‪จากพุ่มไม้หนามแหลมที่พวกมันอาศัยอยู่

278
00:32:48,043 --> 00:32:52,123
‪แผงคอที่สั้นกว่า
‪มีโอกาสเกี่ยวพุ่มไม้หนามแหลมน้อยลง

279
00:32:53,723 --> 00:32:55,963
‪และยังช่วยให้พวกมันเย็นขึ้นในความร้อนด้วย

280
00:33:00,443 --> 00:33:04,083
‪แต่แม้แต่ผู้ล่าที่แกร่งที่สุดก็ยังลำบากในช่วงนี้ของปี

281
00:33:20,123 --> 00:33:24,603
‪แอ่งน้ำของฝูงสิงโตกลายเป็นบ่อโคลนเหนียวๆ

282
00:33:29,843 --> 00:33:33,403
‪เหยื่อของพวกมันหลายชนิดออกไปหาน้ำที่อื่น

283
00:33:35,123 --> 00:33:38,363
‪น้ำก้นบ่อนี้จะพอยังชีพพวกมันได้ในตอนนี้

284
00:33:54,363 --> 00:33:56,643
‪ทั่วที่ราบแห้งแล้งของซาโวตะวันออก

285
00:33:57,443 --> 00:34:03,083
‪โขลงช้างตัวผู้มุ่งหน้าไปยัง
‪เขตเหนืออันห่างไกลของอุทยาน

286
00:34:11,763 --> 00:34:15,803
‪นี่คือพื้นที่ที่ห่างไกลและเข้าถึงได้ยากที่สุด

287
00:34:24,123 --> 00:34:28,283
‪หินขนาดใหญ่มหึมาอายุหลายล้านปี

288
00:34:28,363 --> 00:34:30,923
‪โผล่ขึ้นมาจากพุ่มไม้หนามแหลมที่แห้งแล้ง

289
00:34:45,323 --> 00:34:49,123
‪ช้างทุกตัวจำเส้นทาง
‪ที่พวกมันเคยเดินมาตลอดเวลาหลายปีได้…

290
00:34:53,923 --> 00:34:56,083
‪สืบทอดมาหลายรุ่น

291
00:35:00,323 --> 00:35:03,803
‪เส้นทางที่พวกมันเหยียบย่ำอย่างดี
‪มองเห็นได้จากบนท้องฟ้า

292
00:35:05,203 --> 00:35:08,003
‪ทำให้เกิดร่างแหทั่วภูมิประเทศที่แห้งแล้ง

293
00:35:22,043 --> 00:35:24,803
‪ช้างตัวผู้ขนาดใหญ่สามารถเดินได้หลายวัน
‪โดยไม่ต้องดื่มน้ำ

294
00:35:25,963 --> 00:35:31,243
‪ทำให้พวกมันเดินทางผ่านพุ่มไม้แห้ง
‪ที่ทำให้บาดเจ็บได้เป็นระยะทางที่ไกลมาก

295
00:35:39,643 --> 00:35:44,203
‪พวกมันเอาชีวิตเป็นเดิมพัน
‪ในการหาน้ำเมื่อพวกมันมาถึง

296
00:35:47,443 --> 00:35:50,083
‪แต่แม่น้ำทีวาแห้งไปแล้ว

297
00:35:51,803 --> 00:35:54,403
‪ตอนนี้มันเป็นเพียงแม่น้ำทราย

298
00:35:58,443 --> 00:36:00,483
‪ไม่มีน้ำให้เห็นแม้แต่หยดเดียว

299
00:36:04,243 --> 00:36:08,683
‪แต่ต้นตาลกิ่งที่อยู่ขนาบข้าง
‪แม่น้ำตามฤดูกาลสายนี้ยังเป็นสีเขียว

300
00:36:09,643 --> 00:36:12,723
‪บ่งชี้ว่าที่นี่ยังมีน้ำอยู่ที่ไหนสักแห่ง

301
00:36:24,723 --> 00:36:27,243
‪และช้างแก่ตัวผู้ที่ฉลาดรู้ว่าจะหามันได้ที่ไหน

302
00:36:50,883 --> 00:36:53,403
‪ช้างมีการรับกลิ่นที่น่าถึงมาก

303
00:36:54,043 --> 00:36:58,963
‪เซลล์รับกลิ่นหลายล้านเซลล์ที่งวงช่วยพาพวกมัน
‪ไปยังน้ำที่อยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตร

304
00:37:00,963 --> 00:37:05,403
‪และพวกมันยังรู้สึกได้ถึงแหล่งน้ำ
‪เวลาที่น้ำถูกฝังอยู่ใต้พื้นทรายลึกหลายฟุต

305
00:37:14,923 --> 00:37:17,283
‪เพื่อให้เข้าถึงน้ำ พวกมันต้องขุด

306
00:37:22,723 --> 00:37:26,763
‪เมื่อกำแพงนี้ลึกลงเรื่อยๆ น้ำบาดาลก็ซึมเข้ามา

307
00:37:31,363 --> 00:37:33,963
‪งวงของพวกมันทำหน้าที่เป็นหลอดดูดที่ยื่นหยุ่นได้

308
00:37:35,123 --> 00:37:36,763
‪ดูดน้ำปนทรายขึ้นมา

309
00:37:40,843 --> 00:37:45,203
‪ดูเหมือนว่ามันจะยอมให้ตะกอน
‪จมลงในงวงแล้วแยกออก

310
00:37:47,083 --> 00:37:48,083
‪จากนั้นก็พ่นออกไป

311
00:38:03,523 --> 00:38:06,443
‪แล้วเพลิดเพลินกับน้ำกรองที่บริสุทธิ์

312
00:38:20,923 --> 00:38:24,483
‪เป็นการยั่วน้ำลายสัตว์ทั้งหลายที่ดูอยู่ข้างสนาม

313
00:38:36,563 --> 00:38:40,883
‪เมื่อพวกมันอิ่มแล้ว ก็ถึงตาผู้ชมดื่มบ้าง

314
00:38:42,523 --> 00:38:45,723
‪ลิงบาบูน ไปถึงบาร์เป็นกลุ่มแรกเสมอ

315
00:38:55,523 --> 00:38:59,763
‪ที่ด้านล่างของแม่น้ำทีวา มีน้ำตกบิซาดี

316
00:39:01,083 --> 00:39:04,563
‪แห้งสนิท ยกเว้นบ่อน้ำล้ำค่าไม่กี่บ่อ

317
00:39:07,243 --> 00:39:08,483
‪มันเงียบจนน่าขนลุก

318
00:39:12,643 --> 00:39:15,203
‪จนกระทั่งฟ้าสาง

319
00:39:32,163 --> 00:39:35,923
‪ราวกับว่าหุบเขาลึกทั้งหมดตกอยู่ใต้เวทมนตร์

320
00:39:38,723 --> 00:39:44,443
‪นกควิเลียปากแดง
‪สายพันธุ์นกป่าที่มีอยู่มากที่สุดในโลก

321
00:39:49,483 --> 00:39:50,723
‪นี่คือเดือนกันยายน

322
00:39:50,803 --> 00:39:55,603
‪ในขณะที่แหล่งน้ำลดน้อยลง
‪สุดยอดฝูงนกพเนจรเหล่านี้

323
00:39:55,683 --> 00:39:57,723
‪มารวมตัวกันที่นี่หลายล้านตัว

324
00:40:17,403 --> 00:40:19,163
‪ด้วยจังหวะที่ชวนตะลึง

325
00:40:19,763 --> 00:40:24,363
‪พวกมันดื่มน้ำจากบ่อน้ำที่เหลืออยู่เหล่านี้
‪ครั้งละเต็มจะงอยปาก

326
00:40:31,963 --> 00:40:34,963
‪การอพยพเป็นกลุ่มใหญ่นี้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

327
00:40:35,523 --> 00:40:37,843
‪ไปจนถึงปลายฤดูแล้ง

328
00:40:46,443 --> 00:40:48,363
‪การที่พวกมันสร้างความวุ่นวายขึ้นริมน้ำ

329
00:40:49,403 --> 00:40:52,403
‪ทำให้สัตว์อื่นๆ ที่กล้ามาดื่มน้ำที่นี่ตกใจ

330
00:41:16,803 --> 00:41:21,003
‪จำนวนของนกควิเลียปากแดงที่เยอะมาก
‪ทำให้กิ่งไม้ของต้นไม้รอบๆ งอลง

331
00:41:27,083 --> 00:41:29,003
‪พวกมันคือนักโทษของสถานที่แห่งนี้

332
00:41:30,043 --> 00:41:32,523
‪ตราบเท่าที่ยังมีน้ำเหลืออยู่

333
00:41:54,883 --> 00:41:58,603
‪อากาศเต็มไปด้วยความคาดหวัง

334
00:42:04,003 --> 00:42:07,283
‪และแล้ว สัญลักษณ์แห่งความหวังก็ปรากฏ

335
00:42:09,563 --> 00:42:14,403
‪ในภูมิประเทศที่แห้งแล้ง ต้นบาวบาบผลิใบสีเขียว

336
00:42:14,483 --> 00:42:16,763
‪และดอกสีขาวที่น่าประทับใจออกมา

337
00:42:22,763 --> 00:42:24,483
‪เกิดการเปลี่ยนแปลงทั่วทุกแห่ง

338
00:42:27,403 --> 00:42:29,043
‪และทุกชีวิตสัมผัสได้

339
00:42:38,163 --> 00:42:40,283
‪และในที่สุด ในเดือนตุลาคม

340
00:42:40,363 --> 00:42:42,803
‪หลังจากหายไปหกเดือน

341
00:42:44,283 --> 00:42:45,243
‪ฝน…

342
00:42:47,443 --> 00:42:50,883
‪ตั้งเค้าบนเนินเขาและภูเขาของซาโวตะวันตก

343
00:42:52,163 --> 00:42:55,203
‪และบนที่ราบในซาโวตะวันออก

344
00:43:19,243 --> 00:43:22,483
‪แม่น้ำทีวาทรายที่แห้งเหือดไหลอีกครั้ง

345
00:43:26,123 --> 00:43:29,803
‪น้ำไหลลงมาบนหุบเขาลึกบิซาดี ที่นกควิเลียดื่มน้ำ

346
00:43:30,563 --> 00:43:32,843
‪น้ำตกมีชีวิตชีวา

347
00:44:14,163 --> 00:44:18,203
‪ตลอดสองสามสัปดาห์ข้างหน้า
‪แม่น้ำสายนี้จะไหลไปเรื่อยๆ

348
00:44:18,283 --> 00:44:19,883
‪และทำให้ผืนดินกลับสู่สภาพเดิม

349
00:44:41,443 --> 00:44:43,643
‪วิกฤตกาลเปลี่ยนเป็นความผ่อนคลาย

350
00:44:46,243 --> 00:44:49,563
‪จากทะเลทรายที่แห้งแล้ง
‪กลายเป็นสวรรค์สีสันสดใส

351
00:44:51,803 --> 00:44:55,083
‪ความสุดโต่งในซาโวนี้แหละที่วิเศษเหลือเกิน

352
00:44:59,723 --> 00:45:02,083
‪เมื่อถูกชะล้างฝุ่นสีแดงออกไป

353
00:45:02,163 --> 00:45:06,203
‪ดอกมอร์นิ่งกลอรี่ก็ปกคลุมอุทยาน
‪ด้วยพรมลายดอกไม้ของมัน

354
00:45:12,283 --> 00:45:16,283
‪แล้วพายุหิมะของผีเสื้อสีขาวก็มาถึง

355
00:45:20,723 --> 00:45:24,803
‪โบยบินเต็มท้องฟ้าหลายล้านตัว
‪เพื่อเดินทางไปยังชายฝั่ง

356
00:45:31,163 --> 00:45:32,803
‪ราวกับการแข่งวิ่งผลัดของสัตว์มีปีก

357
00:45:32,883 --> 00:45:35,923
‪ผีเสื้อรุ่นใหม่ปรากฏตัว
‪พร้อมการเติบโตที่มีชีวิตชีวา

358
00:45:36,003 --> 00:45:38,643
‪และสานต่อการเดินทาง
‪ที่พ่อแม่ของพวกมันเริ่มต้นไว้

359
00:45:49,203 --> 00:45:51,163
‪พวกมันเต้นรำไปทั่วดอกไม้

360
00:45:51,243 --> 00:45:53,843
‪ในฤดูฝน ผีเสื้อฝูงใหญ่เหล่านี้

361
00:45:53,923 --> 00:45:56,483
‪มีความสำคัญต่อความอุดมสมบูรณ์ของอุทยานมาก…

362
00:46:01,123 --> 00:46:02,603
‪บินไปผสมเกสรดอกไม้ไป

363
00:46:03,203 --> 00:46:06,363
‪และเป็นอาหารง่ายๆ ให้กับสัตว์กินแมลง

364
00:46:17,683 --> 00:46:19,003
‪มีเวลาให้เล่นสนุก…

365
00:46:25,523 --> 00:46:28,483
‪และเลี้ยงดูสัตว์รุ่นต่อไป

366
00:46:30,403 --> 00:46:31,403
‪ยุคที่มีการเกิดมาก

367
00:46:34,243 --> 00:46:37,963
‪เป็นสิ่งที่พิสูจน์ว่า
‪เมื่อเป็นเรื่องของการปกป้องป่าแล้ว

368
00:46:38,763 --> 00:46:40,003
‪ขนาดเป็นเรื่องสำคัญ

369
00:46:45,843 --> 00:46:50,283
‪ยิ่งอุทยานกว้างใหญ่เท่าไหร่
‪ก็จะมีสัตว์เรียกมันว่าบ้านมากขึ้นเท่านั้น

370
00:46:52,043 --> 00:46:55,683
‪ยิ่งยีนพูลใหญ่ขึ้นเท่าไหร่
‪สัตว์ก็ยิ่งแข็งแรงขึ้นเท่านั้น

371
00:47:00,843 --> 00:47:04,683
‪ไม่กี่ปีที่ผ่านมา เจ้าของที่ดิน
‪ที่อยู่รอบๆ อุทยานแห่งชาติซาโว

372
00:47:04,763 --> 00:47:09,483
‪ได้เข้าร่วมกลุ่ม
‪เพื่อสร้างพื้นที่สงวนซาโวให้กว้างขึ้น

373
00:47:09,563 --> 00:47:13,643
‪เพิ่มพื้นที่ป่าคุ้มครองเป็นสองเท่า
‪และอนุญาตให้สัตว์ได้เดินเร่ร่อน

374
00:47:13,723 --> 00:47:16,123
‪อย่างปลอดภัยนอกเหนือเขตแดนของมัน

375
00:47:26,043 --> 00:47:29,803
‪ด้วยการคุ้มครองพื้นที่ป่าอันกว้างใหญ่อย่างซาโว

376
00:47:29,883 --> 00:47:32,883
‪และสร้างอุทยานแห่งใหม่
‪ในระดับที่ใกล้เคียงกันเท่านั้น

377
00:47:32,963 --> 00:47:37,283
‪ที่เราจะสามารถปกป้องอนาคต
‪ให้ธรรมชาติบนโลกนี้ได้

378
00:49:06,963 --> 00:49:11,963
‪คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล