1 00:00:06,340 --> 00:00:10,344 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:14,724 --> 00:00:15,975 ‎สกาดู๊ช 3 00:00:20,104 --> 00:00:20,938 ‎มาสิ 4 00:00:22,190 --> 00:00:23,232 ‎ทำไมมันยาก 5 00:00:24,484 --> 00:00:25,401 ‎ใกล้จะได้แล้ว 6 00:00:26,152 --> 00:00:27,695 ‎ปัดโธ่ 7 00:00:29,739 --> 00:00:30,740 ‎เย้ 8 00:00:39,248 --> 00:00:40,083 ‎หือ 9 00:00:44,962 --> 00:00:46,297 ‎อาจารย์มาสโตดอน 10 00:00:46,380 --> 00:00:47,590 ‎หือ 11 00:00:51,344 --> 00:00:52,929 ‎ที่นี่ที่ไหน 12 00:00:53,513 --> 00:00:54,889 ‎เราอยู่ในช่องว่างทางจิตของเจ้า 13 00:00:54,972 --> 00:00:58,810 ‎วิญญาณเจ้ามาพักที่นี่ ‎ยามข้าควบคุมร่างของเจ้า 14 00:00:58,893 --> 00:00:59,936 ‎ว้าว 15 00:01:00,019 --> 00:01:02,230 ‎มิน่าก๋วยเตี๋ยวถึงใหญ่เบิ้มแบบนี้ 16 00:01:02,855 --> 00:01:05,108 ‎ข้ารู้สึกเชื่อมโยงกับธาตุ 17 00:01:05,191 --> 00:01:07,360 ‎พลังข้ากลับมาแล้ว 18 00:01:07,443 --> 00:01:08,486 ‎ว้าว 19 00:01:08,569 --> 00:01:11,531 ‎ข้ารวดเร็วพอจะเล่นงานซูม่า 20 00:01:11,614 --> 00:01:15,493 ‎แต่ข้าต้องมีความเร็วของกงล้อวายุ ‎จึงจะเอาชนะนางได้ 21 00:01:15,576 --> 00:01:19,205 ‎ข้าต้องยึดกงล้อและขโมยอาวุธคืนมา 22 00:01:19,288 --> 00:01:21,582 ‎ข้าจะช่วยได้ยังไง 23 00:01:21,666 --> 00:01:23,668 ‎โดยการอยู่ที่นี่ อย่าขวางทางข้า 24 00:01:23,751 --> 00:01:26,504 ‎อะไร ไม่ ข้านึกว่าเรารวมทีมกัน 25 00:01:26,587 --> 00:01:29,799 ‎พลังวายุของท่านกับวิชากังฟูของข้า 26 00:01:33,010 --> 00:01:34,971 ‎นี่เป็นภารกิจของข้า โป 27 00:01:36,222 --> 00:01:37,056 ‎โอ๊ย 28 00:01:37,807 --> 00:01:39,725 ‎ให้ข้าควบคุมหนึ่งขากับหนึ่งแขน 29 00:01:39,809 --> 00:01:40,935 ‎ไม่ได้เด็ดขาด 30 00:01:41,018 --> 00:01:42,353 ‎นิ้วก้อยกับคิ้ว 31 00:01:42,436 --> 00:01:43,855 ‎บอกว่าไม่ 32 00:01:44,605 --> 00:01:45,439 ‎ข้าแค่… 33 00:01:45,523 --> 00:01:48,734 ‎รู้สึกแปลกๆ ที่ไม่ได้อยู่ช่วยเพื่อน 34 00:01:49,443 --> 00:01:52,405 ‎งั้นมาปลอบใจด้วยซุปถ้วยนี้ 35 00:01:53,114 --> 00:01:55,616 ‎ถ้าเจ้าก้มมองลงไป… 36 00:01:59,120 --> 00:02:01,789 ‎ไม่ได้ให้กินเหรอ 37 00:02:01,873 --> 00:02:04,167 ‎ข้าจะทำอีกหนนะ 38 00:02:06,711 --> 00:02:11,591 ‎หากเจ้ามองลงไป เจ้าจะเห็นโลกภายนอก 39 00:02:14,260 --> 00:02:16,596 ‎ซุปฉายนิมิต 40 00:02:16,679 --> 00:02:18,347 ‎ว้าว 41 00:02:26,022 --> 00:02:27,982 ‎ไม่ให้ข้าใช้แส้แน่นะ 42 00:02:28,065 --> 00:02:30,234 ‎จะต้องให้พูดอีกกี่ครั้งว่าไม่ 43 00:02:30,318 --> 00:02:35,114 ‎ศาสตราวุธจะทำลายเมือง ‎และผู้อยู่อาศัย 44 00:02:35,198 --> 00:02:37,116 ‎ก็ได้ 45 00:03:04,393 --> 00:03:05,686 ‎คำนับ ซูม่า บาลัม 46 00:03:06,979 --> 00:03:08,731 ‎เคาะไม่เป็นเหรอ แพ็กซ์ 47 00:03:08,814 --> 00:03:10,566 ‎ซูม่า บาลัม เราถูกโจมตี 48 00:03:11,150 --> 00:03:13,819 ‎อะไร ถามจริง ใคร 49 00:03:24,163 --> 00:03:27,333 ‎มันใกล้จะเกิดขึ้นแล้ว ทุกคน 50 00:03:27,416 --> 00:03:29,794 ‎โอเค ทุกคนพร้อมพลีชีพหรือยัง 51 00:03:33,172 --> 00:03:37,677 ‎ข้าไม่มั่นใจเลย ข้าไม่ใช่นักสู้ ‎เหมือนพวกเจ้า ข้าเป็นแค่ชาวไร่ 52 00:03:37,760 --> 00:03:39,553 ‎พวก ข้าเป็นพ่อค้าก๋วยเตี๋ยว 53 00:03:39,637 --> 00:03:41,931 ‎เขาถ่อมตัวไปงั้น เขาเคยเป็นโจรสลัด 54 00:03:42,640 --> 00:03:44,100 ‎อย่าปากมากสิ 55 00:03:45,559 --> 00:03:48,604 ‎- แน่นะว่าทำได้ ‎- แค่พาข้าไปหาซูม่า 56 00:03:51,732 --> 00:03:52,900 ‎ข้าขอคุยกับโป 57 00:03:58,447 --> 00:04:01,826 ‎เบลด ช่องว่างของข้ากว้างมาก 58 00:04:01,909 --> 00:04:04,745 ‎ข้าเจอรองเท้าแตะนำโชคที่ทำหาย ‎18 ปีก่อนด้วย 59 00:04:06,664 --> 00:04:07,665 ‎นี่ 60 00:04:07,748 --> 00:04:10,710 ‎มาสโตดอนทำได้ ข้าเคยเห็นพลังเขา 61 00:04:11,419 --> 00:04:12,962 ‎ไม่ใช่เรื่องนั้น 62 00:04:13,045 --> 00:04:16,465 ‎ข้าอยากจะรบ ‎เคียงบ่าเคียงไหล่เจ้ามากกว่า 63 00:04:16,549 --> 00:04:20,052 ‎ข้ายังอยู่ตรงนี้กับท่าน ‎ข้ากับรองเท้าแตะนำโชค 64 00:04:20,136 --> 00:04:22,179 ‎เราแพ้ไม่… 65 00:04:22,680 --> 00:04:24,724 ‎เออๆ ไปได้แล้ว 66 00:04:25,933 --> 00:04:27,101 ‎พร้อมไหม 67 00:04:27,184 --> 00:04:28,936 ‎เดินหน้า 68 00:04:57,757 --> 00:05:00,551 ‎เรามาทวงศาสตราวุธเทียนชาง ซูม่า 69 00:05:00,634 --> 00:05:02,970 ‎เราไม่จำเป็นต้องสู้กัน 70 00:05:06,223 --> 00:05:09,852 ‎พูดเรื่องอะไรของเจ้ามิทราบ 71 00:05:09,935 --> 00:05:12,229 ‎ท่านขโมยพวกเขาไปมากพอแล้ว 72 00:05:12,313 --> 00:05:15,024 ‎ส่งอาวุธมาดีๆ ‎ไม่งั้นเราคงต้องใช้กำลัง 73 00:05:15,733 --> 00:05:17,860 ‎- พูดอะไรของเจ้า ‎- เกิดอะไร… 74 00:05:17,943 --> 00:05:19,070 ‎ข้าไม่เข้าใจ 75 00:05:19,153 --> 00:05:22,031 ‎แพ็กซ์ ฝากจัดการพวกมันที 76 00:05:22,990 --> 00:05:24,408 ‎คุ้มกันเมือง 77 00:05:32,083 --> 00:05:33,334 ‎ไปจับตัวซูม่า 78 00:05:33,417 --> 00:05:35,920 ‎เราต้องพาอาจารย์มาสโตดอน ‎ไปหากงล้อวายุ 79 00:05:36,629 --> 00:05:37,963 ‎เดินหน้า 80 00:06:25,553 --> 00:06:27,471 ‎หมัดสายฟ้ามหาประลัย 81 00:06:46,157 --> 00:06:48,159 ‎ข้าก็ทำได้ไม่เลวนี่ 82 00:06:50,244 --> 00:06:52,246 ‎แต่ก็ไม่ได้เรื่องด้วย 83 00:06:57,042 --> 00:06:59,587 ‎เจ้าจะชอบข้านะถ้าได้รู้จักข้า 84 00:07:06,177 --> 00:07:08,929 ‎เดี๋ยว เจ้าช่วยเรา ‎เจ้าเป็นคนร้ายไม่ใช่เหรอ 85 00:07:09,013 --> 00:07:11,974 ‎ไม่ใช่ เราแค่อยากได้อาวุธวิเศษ 86 00:07:12,558 --> 00:07:13,642 ‎อาวุธวิเศษ 87 00:07:14,268 --> 00:07:15,186 ‎หือ 88 00:07:25,988 --> 00:07:28,199 ‎- เอ่อ… ‎- โอ… 89 00:07:44,548 --> 00:07:45,925 ‎ชาวเมืองทิคัล 90 00:07:46,008 --> 00:07:49,553 ‎อย่ากลัวไป ผู้พิทักษ์อยู่นี่แล้ว 91 00:07:55,059 --> 00:07:56,143 ‎นั่นซูม่าเหรอ 92 00:07:56,227 --> 00:07:57,394 ‎นางบินได้เหรอ 93 00:07:58,521 --> 00:08:00,105 ‎ซูม่าคือผู้พิทักษ์ 94 00:08:01,065 --> 00:08:02,066 ‎ใช่แล้ว 95 00:08:02,149 --> 00:08:04,944 ‎ข้าคือผู้พิทักษ์มาตลอด 96 00:08:05,027 --> 00:08:08,280 ‎และข้าจะปกป้องเจ้า ‎จากผู้บุกรุกพวกนี้ 97 00:08:10,074 --> 00:08:12,243 ‎เตรียมตัวให้ดี 98 00:08:19,875 --> 00:08:21,293 ‎ซูม่าเป็นคนทำเหรอ 99 00:08:32,972 --> 00:08:35,683 ‎ยางใช้ได้ผล 100 00:08:37,059 --> 00:08:40,938 ‎อย่าประมาทพลังเด็กเนิร์ด ‎ที่มีโกโก้ร้อนสูบฉีด 101 00:08:48,988 --> 00:08:51,031 ‎อะไร เจ้าทำได้ยังไง 102 00:08:51,115 --> 00:08:53,450 ‎ห้ามใครใช้กงล้อของข้าทั้งนั้น 103 00:09:02,960 --> 00:09:04,003 ‎ข้าช่วยเอง 104 00:09:06,297 --> 00:09:07,840 ‎ข้าเอาอยู่น่า 105 00:09:44,168 --> 00:09:46,170 ‎ทำไมนางถึงทำแบบนี้ 106 00:09:46,253 --> 00:09:48,130 ‎นางเป็นปีศาจ 107 00:09:49,214 --> 00:09:50,633 ‎ถามจริง 108 00:09:50,716 --> 00:09:53,302 ‎ข้าทำเพื่อพวกเจ้าแทบตาย 109 00:09:53,385 --> 00:09:55,971 ‎ถ้าไม่มีข้า พวกเจ้าก็ไม่เหลืออะไร 110 00:09:56,055 --> 00:09:59,892 ‎ถ้าข้าไม่ได้ก็ไม่มีใครได้ 111 00:10:05,314 --> 00:10:06,565 ‎นางจะทำอะไร 112 00:10:14,740 --> 00:10:17,076 ‎นางจะโยนปิระมิดใส่เรา 113 00:10:17,743 --> 00:10:19,828 ‎เดี๋ยว ท่านมาทำอะไรที่นี่ 114 00:10:19,912 --> 00:10:22,790 ‎ซูม่ากำลังจะทำลายเมืองทั้งเมือง ‎เราต้องหยุดนาง 115 00:10:22,873 --> 00:10:24,249 ‎ใช้สายฟ้าสิ 116 00:10:25,417 --> 00:10:27,878 ‎แผนล่มแล้ว โป 117 00:10:27,961 --> 00:10:31,465 ‎ลึกๆ ข้ารู้มาตลอดว่านี่คือจุดจบ 118 00:10:37,680 --> 00:10:38,931 ‎ฝากซุปหน่อย 119 00:10:42,309 --> 00:10:43,560 ‎ยินดีต้อนรับกลับ 120 00:10:43,644 --> 00:10:45,104 ‎รู้ได้ไงว่าเป็นข้า 121 00:10:45,187 --> 00:10:47,272 ‎กลิ่นก๋วยเตี๋ยว กระโดดได้ 122 00:11:01,203 --> 00:11:03,497 ‎สุดยอดหางแมงป่อง 123 00:11:03,580 --> 00:11:05,249 ‎ให้ช่วยไหม 124 00:11:07,960 --> 00:11:09,795 ‎ไปทวงกงล้อวายุกัน 125 00:11:16,885 --> 00:11:17,719 ‎ระวัง 126 00:11:18,387 --> 00:11:21,140 ‎มันคงจะลอยอยู่ได้อีกไม่นาน 127 00:11:21,223 --> 00:11:24,351 ‎ด้วยขนาดเท่านั้นกับความเร็วสุดท้าย 128 00:11:24,435 --> 00:11:26,061 ‎เราต้องรีบอพยพหนี 129 00:11:26,687 --> 00:11:27,688 ‎เร็ว 130 00:11:51,211 --> 00:11:52,754 ‎ไม่นะ 131 00:12:08,479 --> 00:12:09,313 ‎ไม่ 132 00:12:46,183 --> 00:12:47,726 ‎โป 133 00:13:05,035 --> 00:13:07,204 ‎ท่านยังหยุดมันได้นะ ซูม่า 134 00:13:07,788 --> 00:13:11,166 ‎สำเนียงเจ้ามาๆ หายๆ นะ 135 00:13:16,880 --> 00:13:19,383 ‎ข้าได้ยินเรื่องที่ท่าน ‎ช่วยเหลือผู้คน 136 00:13:19,466 --> 00:13:23,053 ‎ข้ารู้ว่าท่านเป็นห่วงพวกเขา ‎ท่านคือผู้พิทักษ์ 137 00:13:23,136 --> 00:13:25,389 ‎และท่านยังเป็นได้ แต่ไม่ใช่แบบนี้ 138 00:13:26,557 --> 00:13:27,933 ‎มันสายไปแล้ว 139 00:13:33,564 --> 00:13:35,023 ‎ไม่ 140 00:14:00,757 --> 00:14:03,635 ‎เราตายไปแล้วเหรอ 141 00:14:08,390 --> 00:14:10,100 ‎แต่เรายังไม่ได้อาวุธเลย 142 00:14:10,183 --> 00:14:13,312 ‎ทุกคนจะถูกปิระมิดนั่นบดขยี้หมด 143 00:14:24,156 --> 00:14:25,908 ‎ลูกข้า 144 00:14:32,289 --> 00:14:33,957 ‎ไม่นะ 145 00:14:35,500 --> 00:14:37,544 ‎โปลูกข้า 146 00:14:47,554 --> 00:14:48,388 ‎ไม่นะ 147 00:14:49,640 --> 00:14:50,474 ‎ไม่ 148 00:15:03,612 --> 00:15:06,657 ‎เขาผิดเองที่ไม่ยอมปล่อยมือ 149 00:15:19,836 --> 00:15:21,797 ‎พวกเขาทำอะไร 150 00:15:21,880 --> 00:15:23,715 ‎พวกเขาไม่ยอมง่ายๆ 151 00:15:25,550 --> 00:15:26,385 ‎อะไรน่ะ 152 00:15:38,480 --> 00:15:43,110 ‎ศาสตราวุธเทียนชางสร้างขึ้นเพื่อ ‎กักเก็บวิญญาณที่พ่ายแพ้มัน 153 00:15:43,193 --> 00:15:46,279 ‎เหมือนกองทัพที่เราสู้ ‎เมื่อหลายพันปีก่อน 154 00:15:47,364 --> 00:15:51,118 ‎เราจะติดอยู่ในกงล้อวายุกับคนแก่ ‎บูดบึ้งในนั้นตลอดกาลเหรอ 155 00:15:51,952 --> 00:15:53,578 ‎โป 156 00:15:56,748 --> 00:15:58,250 ‎ไม่ใช่เรา 157 00:15:58,333 --> 00:16:03,714 ‎อาวุธต้องการวิญญาณแค่ดวงเดียว ‎และตอนนี้ร่างเจ้ามีสองดวง 158 00:16:04,673 --> 00:16:06,425 ‎เราคนนึงต้องปล่อยมือ 159 00:16:07,592 --> 00:16:10,595 ‎ท่านมีพลังวายุ ท่านเหมาะจะอยู่ต่อ 160 00:16:12,806 --> 00:16:15,767 ‎เจ้านำคนเหล่านี้มารวมกัน 161 00:16:15,851 --> 00:16:18,645 ‎ศัตรูที่อ่อนแอ โง่เง่าและตายได้ 162 00:16:18,729 --> 00:16:21,732 ‎แต่เจ้าก็เห็นคุณค่าในตัวพวกเขา 163 00:16:21,815 --> 00:16:24,401 ‎อย่างที่เจ้าเห็นในตัวข้า 164 00:16:26,737 --> 00:16:29,197 ‎ทีมของข้าทำลายล้างโลก 165 00:16:29,281 --> 00:16:32,117 ‎ทีนี้ทีมของเจ้าจะต้องแก้ไข 166 00:16:32,701 --> 00:16:34,286 ‎และเมื่อนั้น 167 00:16:34,369 --> 00:16:36,621 ‎ยามที่เจ้าทำลายอาวุธสำเร็จ 168 00:16:36,705 --> 00:16:39,082 ‎ข้าจะได้พักผ่อนเสียที 169 00:16:39,166 --> 00:16:40,542 ‎อาจารย์มาสโตดอน 170 00:16:43,378 --> 00:16:44,880 ‎ไม่ 171 00:17:18,789 --> 00:17:20,248 ‎ดาวหมีใหญ่พิฆาต 172 00:17:27,672 --> 00:17:28,507 ‎อะไรกัน 173 00:17:33,303 --> 00:17:34,137 ‎ลูกข้า 174 00:17:34,221 --> 00:17:35,514 ‎ข้ายังไม่ตาย 175 00:17:35,597 --> 00:17:36,890 ‎ข้ารักพวกท่านที่สุด 176 00:17:36,973 --> 00:17:39,559 ‎และเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันทีหลัง 177 00:18:06,920 --> 00:18:09,297 ‎เราจะม่องกันหมดแล้ว 178 00:18:09,381 --> 00:18:11,007 ‎เจ้าบินได้ เจ้าโง่ 179 00:18:11,091 --> 00:18:13,552 ‎ข้ากลัวจนไม่กล้าปล่อยมือ 180 00:19:36,760 --> 00:19:40,222 ‎หวังว่าเราจะใช้มัน ‎เป็นครั้งสุดท้ายสักทีนะ 181 00:19:45,685 --> 00:19:47,187 ‎เจ้ากลับมา… 182 00:19:49,522 --> 00:19:51,358 ‎กงล้อวายุต้องการวิญญาณ 183 00:19:51,441 --> 00:19:54,527 ‎อาจารย์มาสโตดอนก็เลยสละตัวเอง ‎เพื่อให้โอกาสเรา 184 00:20:08,375 --> 00:20:09,542 ‎วู้ 185 00:20:11,503 --> 00:20:13,630 ‎ข้าเป็นเหยื่อนะ 186 00:20:13,713 --> 00:20:15,632 ‎พวกนั้นรังแกข้า 187 00:20:18,051 --> 00:20:19,511 ‎แป๊บนะ 188 00:20:20,887 --> 00:20:22,931 ‎บ้าจริง แกะไม่ออก 189 00:20:40,031 --> 00:20:43,118 ‎- ไม่อยากจะเชื่อเลย ‎- ไม่อยากเชื่อว่าเราจะทำได้ 190 00:20:43,201 --> 00:20:45,996 ‎พวกเจ้าจะทำยังไง ‎ในเมื่อซูม่าไม่อยู่แล้ว 191 00:20:46,079 --> 00:20:48,456 ‎เราก็คงหาผู้นำคนใหม่ 192 00:20:48,540 --> 00:20:51,126 ‎คนที่คิดถึงผู้คนก่อนตัวเอง 193 00:20:51,626 --> 00:20:53,086 ‎เราเลือกเพลเพล 194 00:20:56,798 --> 00:20:58,508 ‎เรามีแผนสำหรับทุกอย่าง 195 00:20:59,509 --> 00:21:00,343 ‎ข้าเหรอ 196 00:21:05,849 --> 00:21:08,393 ‎เจ้าคงได้กลับไปทำของเล่นต่อแล้ว 197 00:21:08,476 --> 00:21:10,020 ‎ใช่ 198 00:21:10,562 --> 00:21:13,189 ‎ส่วนเจ้าจะไปอังกฤษเหรอ 199 00:21:13,273 --> 00:21:17,694 ‎ต้องดูว่าอัลฟี่ทำลายกงล้ออีกอันยัง ‎และเปลี่ยนพวกนี้เป็นพุดดิ้ง 200 00:21:17,777 --> 00:21:20,655 ‎- ข้าใช้คำถูกไหม ‎- ไม่ถูกสักนิด 201 00:21:20,739 --> 00:21:23,616 ‎ข้าพร้อมจะไปอังกฤษแล้ว 202 00:21:23,700 --> 00:21:28,997 ‎อัลฟี่เอาแต่พูดถึงหมอก ฝน พื้นดิน 203 00:21:29,080 --> 00:21:30,999 ‎ทำเอานึกภาพตามออกเลย 204 00:21:32,792 --> 00:21:34,961 ‎ไปด้วยกันไหมล่ะ 205 00:21:35,587 --> 00:21:40,300 ‎ข้าทำหีบทนทายาดไว้ขนอาวุธแล้ว ‎ขอไปด้วย 206 00:21:41,176 --> 00:21:43,720 ‎เยี่ยม ตัวประหลาดอีกตัว 207 00:21:53,104 --> 00:21:55,482 ‎เราจะรับช่วงต่อเอง อาจารย์มาสโตดอน 208 00:22:06,368 --> 00:22:08,578 ‎ทีนี้ก็ตรงสู่อังกฤษ 209 00:22:08,661 --> 00:22:11,081 ‎ข้าคิดว่าส่วนที่ยากผ่านไปแล้ว 210 00:22:11,664 --> 00:22:12,665 ‎ตามนั้นเลย 211 00:23:05,385 --> 00:23:10,348 ‎คำบรรยายโดย วิชุพร กุลมงคล