1
00:00:06,006 --> 00:00:07,257
‎(ซีรีส์แฟนตาซีเรื่องนี้เกี่ยวกับทีมพิเศษ)

2
00:00:07,340 --> 00:00:08,675
‎(ที่ช่วยเหลือมนุษย์ที่มีแนวโน้มจะฆ่าตัวตาย)

3
00:00:08,758 --> 00:00:09,759
‎(หากคุณกำลังเผชิญปัญหาเหล่านี้)

4
00:00:09,843 --> 00:00:10,719
‎(ซีรีส์เรื่องนี้อาจไม่เหมาะกับคุณ)

5
00:00:10,802 --> 00:00:12,012
‎(หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติม
‎และแหล่งขอความช่วยเหลือ)

6
00:00:12,095 --> 00:00:12,929
‎(กรุณาไปที่เว็บไซต์นี้)

7
00:00:13,013 --> 00:00:15,306
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

8
00:01:35,470 --> 00:01:36,304
‎หาเจอแล้ว

9
00:01:37,388 --> 00:01:38,223
‎ค่อยยังชั่วนะครับ

10
00:01:38,765 --> 00:01:41,684
‎ผมขอให้ทีมสนับสนุนทางเทคนิค
‎ช่วยอีกแรงแล้วครับ

11
00:01:46,606 --> 00:01:47,774
‎(ยุนจุงอิล 43 ปี
‎พลังงานลบ 88 เปอร์เซ็นต์)

12
00:01:47,857 --> 00:01:48,691
‎(โจซูจิน 21 ปี
‎พลังงานลบ 91 เปอร์เซ็นต์)

13
00:01:48,775 --> 00:01:49,609
‎(คังโฮอิล 34 ปี
‎พลังงานลบ 88 เปอร์เซ็นต์)

14
00:01:49,692 --> 00:01:50,527
‎(คยองมีรยอ 19 ปี
‎พลังงานลบ 90 เปอร์เซ็นต์)

15
00:01:51,152 --> 00:01:53,738
‎ถ้าช้าอีกแค่นิดเดียว
‎ได้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่ครับ

16
00:01:54,948 --> 00:01:56,241
‎เตรียมตัวกันมาเยอะเลยสินะ

17
00:01:56,866 --> 00:01:57,826
‎พวกเขาเจอกันได้ยังไง

18
00:02:00,453 --> 00:02:01,412
‎(อยากให้มีใครสักคนมาฆ่าฉัน)

19
00:02:01,496 --> 00:02:03,164
‎(กลุ่มฆ่าตัวตายหมู่)

20
00:02:03,248 --> 00:02:04,916
‎น่าจะรวมตัวกันผ่านนายหน้าครับ

21
00:02:05,500 --> 00:02:07,544
‎- ว่าไงนะ
‎- มีการโพสต์วิธีฆ่าตัวตาย

22
00:02:07,627 --> 00:02:09,921
‎ที่ได้ผลแน่นอนและไม่เจ็บปวด
‎ลงในโซเชียลมีเดีย

23
00:02:10,004 --> 00:02:11,339
‎และรับสมัครสมาชิกครับ

24
00:02:14,342 --> 00:02:16,427
‎ดูเหมือนว่าพวกเขาจะบอกวิธีฆ่าตัวตาย

25
00:02:16,511 --> 00:02:17,929
‎ด้วยการสูดแก๊สไอเสียรถยนต์

26
00:02:22,642 --> 00:02:23,852
‎ระวังตัวด้วยนะครับ

27
00:02:23,935 --> 00:02:25,061
‎อะไรกันเนี่ย

28
00:02:25,145 --> 00:02:26,896
‎ผู้ช่วยอิมเป็นห่วงฉันด้วยเหรอ

29
00:02:30,483 --> 00:02:31,317
‎ไม่ใช่หัวหน้าทีม

30
00:02:31,860 --> 00:02:33,319
‎แต่เป็นคนที่อยู่ที่นั่นครับ

31
00:03:10,148 --> 00:03:11,024
‎เอ่อ…

32
00:03:11,107 --> 00:03:12,191
‎นั่นใครครับ

33
00:03:38,760 --> 00:03:39,677
‎เป็นไงบ้าง

34
00:03:39,761 --> 00:03:41,679
‎นี่เรากำลังจะไปไหนเหรอคะ

35
00:03:41,763 --> 00:03:43,473
‎นี่ไม่ใช่ที่เราตกลงกันไว้นี่

36
00:03:43,556 --> 00:03:44,641
‎ผู้หญิงคนนั้นคือใครน่ะ

37
00:03:49,729 --> 00:03:51,314
‎ช่วยด้วย

38
00:04:05,119 --> 00:04:06,329
‎ระวังข้างหน้า

39
00:04:11,626 --> 00:04:13,586
‎- ช่วยด้วย ผมผิดไปแล้ว
‎- ช่วยเราด้วย

40
00:04:13,670 --> 00:04:15,296
‎- ช่วยเราด้วยครับ
‎- เป็นอะไรไป

41
00:04:16,172 --> 00:04:17,840
‎ทุกคนมารวมตัวกันเพราะอยากตายนี่

42
00:04:20,969 --> 00:04:21,886
‎- ไม่ครับ
‎- ไม่ค่ะ

43
00:04:21,970 --> 00:04:23,096
‎- ไม่เลยครับ
‎- ไม่ใช่นะคะ

44
00:04:23,805 --> 00:04:24,847
‎- ไม่ใช่เลย
‎- ไม่ใช่ค่ะ

45
00:04:25,723 --> 00:04:27,809
‎ฉันอยากมีชีวิตอยู่ต่อ ปล่อยฉันเถอะนะคะ

46
00:04:27,892 --> 00:04:28,726
‎ได้โปรด

47
00:04:32,438 --> 00:04:34,065
‎หยุดเถอะครับ

48
00:04:34,774 --> 00:04:35,692
‎ได้โปรด

49
00:04:36,734 --> 00:04:37,568
‎มนุษย์ ไม่ว่าใคร

50
00:04:39,862 --> 00:04:41,572
‎ต่างก็ถูกกำหนดให้พบกับทางเลือก

51
00:04:47,620 --> 00:04:48,454
‎และ…

52
00:04:49,622 --> 00:04:50,748
‎ทางเลือกทุกทาง

53
00:04:53,209 --> 00:04:54,669
‎ย่อมมาพร้อมความรับผิดชอบ

54
00:05:28,202 --> 00:05:29,203
‎ช่วยด้วยค่ะ

55
00:05:31,080 --> 00:05:33,541
‎ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ฉันอยากมีชีวิตอยู่ต่อ

56
00:05:34,083 --> 00:05:35,126
‎ไม่นะ

57
00:05:36,085 --> 00:05:37,295
‎- ไม่
‎- ปล่อยเราไปเถอะ

58
00:05:37,378 --> 00:05:38,880
‎ช่วยเราด้วย

59
00:05:41,132 --> 00:05:43,259
‎ขอร้องล่ะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย

60
00:05:43,342 --> 00:05:44,719
‎ผมยอมทุกอย่างแล้ว

61
00:05:45,511 --> 00:05:47,055
‎ไม่นะ

62
00:05:51,893 --> 00:05:53,227
‎ฉันผิดไปแล้วค่ะ

63
00:05:57,356 --> 00:06:00,359
‎สรุปแล้ว พวกคุณอยากตายหรืออยากอยู่กันแน่

64
00:06:01,944 --> 00:06:03,863
‎ไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ ขอร้องล่ะ

65
00:06:03,946 --> 00:06:06,074
‎- ได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะ
‎- ไว้ชีวิตผมเถอะนะครับ

66
00:06:06,908 --> 00:06:07,784
‎ไว้ชีวิตเราเถอะ

67
00:06:13,456 --> 00:06:15,374
‎ผมจะเป็นพ่อที่ดีครับ

68
00:06:15,458 --> 00:06:17,835
‎ฉันผิดไปแล้วค่ะ ไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ

69
00:06:17,919 --> 00:06:19,504
‎ผมจะใช้ชีวิตอย่างขยันขันแข็งครับ

70
00:06:19,587 --> 00:06:22,757
‎ฉันอยากกลับไปขอโทษคนที่บ้านค่ะ
‎ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคะ

71
00:06:44,529 --> 00:06:46,697
‎(ตอน 1: ดอกไม้ร่วง 1)

72
00:06:46,781 --> 00:06:49,033
‎ครับ ผมคือผู้ชายที่เหมือนกับไนโตรเจนครับ

73
00:06:49,117 --> 00:06:50,952
‎ไนโตรเจนไม่ทำปฏิกิริยากับวัตถุส่วนใหญ่

74
00:06:51,035 --> 00:06:52,662
‎จึงถูกมองว่าไม่มีประโยชน์

75
00:06:52,745 --> 00:06:54,413
‎แต่เมื่อมันกลายเป็นแอมโมเนีย

76
00:06:54,497 --> 00:06:57,416
‎มันก็จะกลายเป็นปุ๋ยที่หล่อเลี้ยงพืชต่างๆ
‎กว่าหนึ่งในสามของโลกครับ

77
00:06:57,500 --> 00:06:58,543
‎ผม…

78
00:06:58,626 --> 00:07:01,587
‎อยากเป็นคนที่เปรียบเหมือนธาตุไนโตรเจน
‎ในบริษัทปุ๋ยทักแห่งนี้ครับ

79
00:07:02,797 --> 00:07:03,840
‎คำตอบแปลกใหม่ดีนะ

80
00:07:03,923 --> 00:07:04,799
‎ดีเลยครับ

81
00:07:04,882 --> 00:07:05,842
‎ครับ

82
00:07:07,260 --> 00:07:08,094
‎คุณทักจีฮเย

83
00:07:08,177 --> 00:07:09,887
‎สุดท้ายนี้ อยากพูดอะไรก็เชิญเลยครับ

84
00:07:12,431 --> 00:07:13,349
‎ฉัน…

85
00:07:13,891 --> 00:07:17,645
‎อยากผลิตปุ๋ยที่ดี
‎และทำให้บริษัทนี้เจริญรุ่งเรืองค่ะ

86
00:07:22,275 --> 00:07:25,445
‎ผมบอกแล้วไงว่าคราวนี้จะต้องผ่านแน่นอน

87
00:07:25,528 --> 00:07:27,238
‎รอบสุดท้ายจะเลือกหนึ่งคนจากสองคน

88
00:07:27,321 --> 00:07:29,240
‎คิดว่าลูกชายแม่จะไม่ผ่านเหรอ

89
00:07:29,907 --> 00:07:31,868
‎เพราะผมชอบติดปัญหารอบดูเอกสารเฉยๆ

90
00:07:31,951 --> 00:07:33,870
‎บอกแล้วไงว่าผมมั่นใจเวลาสัมภาษณ์ตัวต่อตัว

91
00:07:35,413 --> 00:07:37,915
‎ก็บอกแล้วไงว่าลูกชายแม่ตอบได้ดีกว่าอยู่แล้ว

92
00:07:39,250 --> 00:07:41,210
‎แม่เห็นแกเอาแต่ขลุกอยู่ในห้องมานาน

93
00:07:41,294 --> 00:07:42,920
‎คิดว่าจะอยู่ไปวันๆ ซะอีก

94
00:07:43,463 --> 00:07:45,423
‎ตอนนี้หัดใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นสักทีสินะ

95
00:07:46,466 --> 00:07:48,384
‎เข้าใจแล้วล่ะ แกทำได้ดีมากเลย

96
00:07:48,468 --> 00:07:50,261
‎แกจะตรงกลับมาบ้านเลยใช่ไหม

97
00:07:50,344 --> 00:07:53,639
‎เดี๋ยวแม่จะเตรียมอาหารเอาไว้ให้เต็มโต๊ะเลย

98
00:07:53,723 --> 00:07:54,849
‎เต็มโต๊ะเลยเหรอ

99
00:07:54,932 --> 00:07:55,892
‎งั้นเอาซี่โครงตุ๋น…

100
00:08:00,062 --> 00:08:01,814
‎จริงสิ นี่ไม่ใช่เวลามามัวดีใจ

101
00:08:03,691 --> 00:08:05,485
‎- กินอีกนะจ๊ะ
‎- ขอบคุณครับ

102
00:08:05,568 --> 00:08:06,736
‎เราไม่ได้สั่งสักหน่อยค่ะ

103
00:08:06,819 --> 00:08:07,904
‎แถมฟรีจ้ะ

104
00:08:09,447 --> 00:08:11,407
‎วันนี้มีเรื่องที่ทำให้ป้าอารมณ์ดีน่ะ

105
00:08:13,659 --> 00:08:15,828
‎อากาศดีชะมัดเลย

106
00:08:16,787 --> 00:08:19,665
‎กลิ่นก็หอมกรุ่นกับบริษัทของฉัน

107
00:08:23,336 --> 00:08:24,337
‎สวัสดีครับ

108
00:08:26,672 --> 00:08:28,508
‎ผมจะอุทิศตนเพื่อองค์กรครับ

109
00:08:32,094 --> 00:08:33,179
‎(ทัก
‎ทักกรุ๊ป)

110
00:08:39,060 --> 00:08:40,144
‎คุณทักจีฮเย

111
00:08:43,064 --> 00:08:46,025
‎ฉันอยากผลิตปุ๋ยที่ดี
‎และทำให้บริษัทนี้เจริญรุ่งเรืองค่ะ

112
00:08:53,324 --> 00:08:54,492
‎ท่าน…

113
00:08:55,076 --> 00:08:57,370
‎ประธานทักจุงกู

114
00:08:59,038 --> 00:09:00,331
‎(ทัก
‎ทักกรุ๊ป)

115
00:09:00,414 --> 00:09:03,584
‎ทักจีฮเย

116
00:09:05,878 --> 00:09:06,712
‎ทัก

117
00:09:06,796 --> 00:09:07,713
‎(บริษัทปุ๋ยทัก)

118
00:09:07,797 --> 00:09:08,798
‎ทัก

119
00:09:11,842 --> 00:09:12,677
‎ทัก

120
00:09:17,390 --> 00:09:19,392
‎(สวัสดีครับ คุณชเวจุนอุง
‎จากบริษัทปุ๋ยทักครับ)

121
00:09:19,475 --> 00:09:21,686
‎(เราขอแจ้งให้ทราบว่า
‎คุณไม่ผ่านการสอบสัมภาษณ์)

122
00:09:21,769 --> 00:09:23,187
‎(แม้คุณจะมีประวัติโดดเด่น)

123
00:09:24,230 --> 00:09:25,606
‎ถ้าเสียดายก็รับฉันไว้สิ

124
00:09:25,690 --> 00:09:27,275
‎รับฉันไว้ก็สิ้นเรื่อง

125
00:09:28,693 --> 00:09:29,652
‎(เอกสารของคุณไม่ผ่าน…)

126
00:09:29,735 --> 00:09:31,153
‎(เราเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ไม่ได้ร่วมงาน…)

127
00:09:31,237 --> 00:09:32,154
‎(คุณไม่ผ่าน…)

128
00:09:32,238 --> 00:09:33,239
‎(เราเสียใจที่ต้องแจ้งว่า…)

129
00:09:33,322 --> 00:09:35,366
‎(หวังว่าความฝันของคุณ
‎จะเป็นจริงในโอกาสหน้า)

130
00:09:37,952 --> 00:09:39,161
‎ให้ตายเถอะ

131
00:09:40,538 --> 00:09:42,790
‎ฉันก็ไม่อยากทำที่นี่เท่าไรหรอก

132
00:10:02,602 --> 00:10:05,646
‎อยู่ในช่วงหางานอยู่แท้ๆ
‎มาใช้จ่ายฟุ่มเฟือยได้ยังไง

133
00:10:06,731 --> 00:10:09,233
‎แล้วตัวเองล่ะ
‎นายเองก็เตรียมสอบข้าราชการอยู่นี่

134
00:10:10,693 --> 00:10:11,611
‎ก็ใช่ไง

135
00:10:12,612 --> 00:10:13,779
‎ใช้จ่ายอย่างมีเหตุผล

136
00:10:13,863 --> 00:10:15,823
‎- ในราคาที่ประหยัด
‎- ในราคาที่ประหยัด

137
00:10:17,783 --> 00:10:19,493
‎ถูกสอนมาดีจริงๆ

138
00:10:21,662 --> 00:10:22,496
‎นายโอเคไหม

139
00:10:24,874 --> 00:10:27,752
‎บางทีฉันก็คิดว่าควรจะเลิกสนใจเรื่องคุณสมบัติ

140
00:10:27,835 --> 00:10:30,046
‎และหันมาเตรียมสอบข้าราชการ
‎เหมือนนายน่าจะดีกว่า

141
00:10:30,129 --> 00:10:32,882
‎นั่นน่ะสิ ถ้านายอยากมีคุณสมบัติ
‎ก็ควรจะเลือกที่มันดีๆ หน่อย

142
00:10:32,965 --> 00:10:34,300
‎ไม่ก็ทำอะไรที่เป็นประโยชน์

143
00:10:34,884 --> 00:10:37,011
‎โทอิค โทเฟล ประสบการณ์ฝึกงาน
‎ในบริษัทยักษ์ใหญ่

144
00:10:37,094 --> 00:10:40,556
‎ใบรับรองการเป็นอาสาสมัครในหลายประเภท
‎กับรางวัลจากการแข่งขัน

145
00:10:40,640 --> 00:10:41,599
‎ของพื้นๆ

146
00:10:41,682 --> 00:10:45,394
‎ใบประกอบวิชาชีพช่างซ่อมรถ ผู้ดูแลสัตว์เลี้ยง
‎รวมไปถึงการทำอาหาร

147
00:10:45,478 --> 00:10:48,397
‎ความสามารถพิเศษคือการเล่นมายากล
‎ร้องเพลง แสดงละคร การเลียนเสียง

148
00:10:48,481 --> 00:10:49,732
‎แถมยังบริจาคเลือด

149
00:10:49,815 --> 00:10:51,859
‎- ไปตั้งเท่าไร
‎- เรื่องนั้นฉันยอมรับเลย

150
00:10:51,942 --> 00:10:54,403
‎จริงสิ นายเปลี่ยนศาสนาด้วยนี่
‎เพราะพิจารณาชาวคริสต์เป็นพิเศษ

151
00:10:55,446 --> 00:10:56,405
‎อาเมน

152
00:10:57,782 --> 00:10:58,658
‎อาเมน

153
00:11:01,243 --> 00:11:04,121
‎(แม่)

154
00:11:09,752 --> 00:11:10,711
‎เฮ้ย

155
00:11:11,921 --> 00:11:13,130
‎จะไปไหน

156
00:11:30,147 --> 00:11:31,690
‎(แม่)

157
00:11:31,774 --> 00:11:32,775
‎(แม่ 12 สาย)

158
00:11:32,858 --> 00:11:34,026
‎(ฉันทำได้)

159
00:11:36,320 --> 00:11:38,447
‎ถึงจะต้องตื่นแต่เช้าตรู่ก็ยอม

160
00:11:38,531 --> 00:11:40,783
‎ไม่ดูฟุตบอลตอนเช้ามืดก็ได้

161
00:11:40,866 --> 00:11:43,786
‎ต่อให้ทุกวันเป็นวันจันทร์ ฉันก็โอเค

162
00:11:43,869 --> 00:11:46,288
‎ขอแค่ได้มีบัตรพนักงานกับเขาบ้าง

163
00:11:48,874 --> 00:11:52,878
‎ฉันเหนื่อยกับการเขียนจดหมาย
‎แนะนำตัวเต็มทนแล้ว

164
00:12:15,818 --> 00:12:16,652
‎ทำไม…

165
00:12:16,735 --> 00:12:18,195
‎ทำไมพิงราวสะพานแบบนั้นล่ะ

166
00:12:18,821 --> 00:12:21,574
‎นี่ฉันคิดอะไรอยู่ถึงได้เดินมาถึงที่นี่กันเนี่ย

167
00:12:23,409 --> 00:12:24,285
‎เอ่อ…

168
00:12:27,455 --> 00:12:28,539
‎อย่าเลย

169
00:12:28,622 --> 00:12:30,583
‎ขืนเข้าไปยุ่งคงได้เพลียกันไปใหญ่

170
00:12:31,208 --> 00:12:32,168
‎ยิ่งเหนื่อยขึ้นแน่

171
00:12:41,427 --> 00:12:43,304
‎ลุงครับ ทำไมทำแบบนี้ครับ

172
00:12:43,387 --> 00:12:44,597
‎ปล่อยฉันนะ

173
00:12:44,680 --> 00:12:47,349
‎ลุงครับ ใจเย็นๆ ก่อนครับ

174
00:12:47,433 --> 00:12:48,434
‎ใจเย็นๆ นะครับ

175
00:12:48,517 --> 00:12:49,852
‎อย่ามายุ่งกับฉัน

176
00:12:49,935 --> 00:12:52,688
‎จะไม่ยุ่งได้ไงครับ ก็ผมเห็นอยู่ทนโท่

177
00:12:52,771 --> 00:12:53,772
‎อาครับ

178
00:12:53,856 --> 00:12:55,399
‎อาจำผมได้ไหมครับ คุณอา

179
00:12:55,483 --> 00:12:57,109
‎ฉันไม่มีหลานอย่างนายสักหน่อย

180
00:12:58,068 --> 00:12:59,737
‎โธ่ ลุงครับ ขอร้องล่ะครับ

181
00:12:59,820 --> 00:13:02,865
‎ปล่อยฉันนะ ฉันจะตายแล้วนายมายุ่งอะไรด้วย

182
00:13:02,948 --> 00:13:06,202
‎ก็แล้วใครใช้ให้ลุงมาตายต่อหน้าผมล่ะครับ

183
00:13:06,285 --> 00:13:08,996
‎แค่นี้ผมก็รู้สึกดิ่งจะแย่อยู่แล้ว

184
00:13:10,498 --> 00:13:14,585
‎ช่วยทำให้ผมได้จบวันนี้ลง
‎อย่างมีคุณค่าสักหน่อยเถอะครับ

185
00:13:14,668 --> 00:13:15,961
‎ถอยไปสิวะ

186
00:13:17,630 --> 00:13:18,464
‎ลุงครับ

187
00:13:18,547 --> 00:13:19,548
‎- เดี๋ยวครับ
‎- ปล่อยฉัน

188
00:13:19,632 --> 00:13:20,549
‎นี่

189
00:13:21,133 --> 00:13:22,468
‎- ขอร้องล่ะ
‎- นายนั่นแหละ

190
00:13:34,730 --> 00:13:36,065
‎หลบไปซะ

191
00:13:45,991 --> 00:13:47,284
‎ฉันบอกให้หลบไปแล้วนะ

192
00:14:00,548 --> 00:14:01,799
‎ปล่อยผม

193
00:14:04,343 --> 00:14:06,554
‎ยังคงมีสติดีและแขนกับขาก็ไม่น่าจะหักด้วยครับ

194
00:14:07,888 --> 00:14:08,722
‎คุณเป็นหมอเหรอครับ

195
00:14:10,724 --> 00:14:11,559
‎ไม่ใช่ครับ

196
00:14:11,642 --> 00:14:14,436
‎ช่วงนี้ผมดูซีรีส์เกี่ยวกับหมอบ่อยๆ
‎เลยอยากลองทำดูน่ะครับ

197
00:14:14,520 --> 00:14:16,480
‎คุณยังปกติดีแบบพอไหว ลุกขึ้นเถอะครับ

198
00:14:17,648 --> 00:14:19,984
‎ล้อเล่นอยู่เหรอครับ
‎ปกติดีแบบพอไหวอะไรกันครับ

199
00:14:23,445 --> 00:14:24,446
‎เสียสติไปแล้วเหรอ

200
00:14:25,447 --> 00:14:27,199
‎จะโดดลงแม่น้ำฮันที่เงียบสงบทำไม

201
00:14:28,826 --> 00:14:30,494
‎พวกคุณทำบ้าอะไรกันเนี่ย

202
00:14:31,245 --> 00:14:33,038
‎ผมอยากจะตายตามที่ใจต้องการ

203
00:14:33,122 --> 00:14:34,999
‎ขนาดจะตายก็ยังทำตามใจไม่ได้เหรอ

204
00:14:36,125 --> 00:14:37,001
‎ผมน่ะ

205
00:14:37,960 --> 00:14:38,794
‎ผมน่ะครับ

206
00:14:39,587 --> 00:14:42,172
‎นอกจากตายก็ไม่มีทางออกอื่นอีกแล้ว

207
00:14:47,386 --> 00:14:49,013
‎ตายแล้วทำให้อะไรเปลี่ยนไปเหรอ

208
00:14:49,722 --> 00:14:51,348
‎มีอะไรที่ได้รับการแก้ไขบ้าง

209
00:14:52,850 --> 00:14:54,476
‎อย่างน้อยพอตายแล้วก็ไม่ต้องทรมาน

210
00:14:55,144 --> 00:14:56,145
‎เอาเถอะ

211
00:14:58,981 --> 00:15:00,691
‎งั้นก็เชิญโดดตามต้องการเลย

212
00:15:00,774 --> 00:15:01,609
‎แต่ว่า…

213
00:15:04,403 --> 00:15:05,696
‎ฉันขอบอกเลยว่า…

214
00:15:07,364 --> 00:15:09,867
‎มันคงจะทรมานมากกว่าตอนนี้หลายเท่าแน่

215
00:15:10,576 --> 00:15:11,619
‎คุณเป็นใคร

216
00:15:12,494 --> 00:15:13,829
‎คุณเป็นใครไม่ทราบ

217
00:15:17,082 --> 00:15:18,208
‎คุณครับ

218
00:15:21,754 --> 00:15:22,796
‎พวกคุณนี่จริงๆ เลย

219
00:15:22,880 --> 00:15:25,341
‎ขนาดพูดปลอบดีๆ
‎ก็ยังไม่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นด้วยซ้ำ

220
00:15:25,424 --> 00:15:26,550
‎คุณทำอะไรครับเนี่ย

221
00:15:27,217 --> 00:15:28,844
‎นายไม่เกี่ยว จะไปไหนก็ไป

222
00:15:31,096 --> 00:15:32,598
‎ผมจะไม่เกี่ยวได้ยังไงครับ

223
00:15:33,599 --> 00:15:34,975
‎ทำอะไรอยู่ ยังไม่ไล่ไปอีก

224
00:15:35,768 --> 00:15:37,394
‎เรามีแผนอยู่แล้ว

225
00:15:37,978 --> 00:15:39,355
‎อย่าสนใจเลย ไปเถอะครับ

226
00:15:40,481 --> 00:15:41,649
‎ผมไปไม่ได้ครับ

227
00:15:41,732 --> 00:15:42,733
‎ไม่สิ

228
00:15:44,318 --> 00:15:45,569
‎ผมไม่ไป

229
00:16:14,682 --> 00:16:15,557
‎หัวหน้าทีมครับ

230
00:16:16,850 --> 00:16:17,726
‎ไปเถอะ

231
00:16:17,810 --> 00:16:18,769
‎เลิกงานซะ

232
00:16:19,645 --> 00:16:21,105
‎ฉันจะจัดการสองคนนั้นเอง

233
00:16:22,106 --> 00:16:23,357
‎ระวังตัวด้วยนะครับ

234
00:16:25,526 --> 00:16:26,527
‎ฉันเพิ่งเคยลงน้ำหรือไง

235
00:16:28,195 --> 00:16:29,780
‎เพื่อไม่ให้ทีมนำทางเข้ามายุ่ง

236
00:16:29,863 --> 00:16:31,782
‎ผมจะติดต่อทีมจัดการรายชื่อเอาไว้ครับ

237
00:16:41,667 --> 00:16:45,254
‎แม่ต้องผูกเนกไทให้แกอีกกี่ครั้งกันเนี่ย

238
00:16:46,672 --> 00:16:49,425
‎ผมบอกแม่แล้วไงว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย

239
00:16:49,508 --> 00:16:50,676
‎- จริงนะ
‎- อือ

240
00:16:51,385 --> 00:16:52,219
‎มั่นใจเหรอ

241
00:16:52,302 --> 00:16:53,595
‎แม่ไม่เชื่อผมเหรอ

242
00:16:57,224 --> 00:16:58,183
‎จุนอุง

243
00:17:07,526 --> 00:17:08,610
‎ลูกแม่…

244
00:17:09,695 --> 00:17:11,196
‎ตื่นเร็วเข้า

245
00:17:11,280 --> 00:17:12,114
‎แม่ครับ

246
00:17:12,781 --> 00:17:14,616
‎- แม่ครับ
‎- จุนอุง

247
00:17:15,784 --> 00:17:17,036
‎จุนอุง

248
00:17:32,718 --> 00:17:33,594
‎ฉัน…

249
00:17:34,803 --> 00:17:35,637
‎ฉัน…

250
00:17:37,514 --> 00:17:38,390
‎ยังอยู่เหรอ

251
00:17:41,018 --> 00:17:41,852
‎ฉัน…

252
00:17:42,770 --> 00:17:44,146
‎ฉันยังมีชีวิตอยู่ไหม

253
00:17:46,398 --> 00:17:47,858
‎ฉันยังมีชีวิตอยู่

254
00:17:47,941 --> 00:17:49,526
‎ฉันยังมีชีวิตอยู่

255
00:17:49,610 --> 00:17:50,694
‎ฉันยังอยู่

256
00:17:50,778 --> 00:17:53,072
‎พระเจ้า พระพุทธเจ้า ขอบคุณมากครับ

257
00:17:53,155 --> 00:17:57,034
‎ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์
‎ผมจะตั้งใจไปทั้งโบสถ์และวัดเลยครับ

258
00:17:57,117 --> 00:18:00,245
‎ขอบคุณมากครับที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้

259
00:18:16,095 --> 00:18:17,262
‎อะไรเนี่ย

260
00:18:17,346 --> 00:18:18,347
‎นี่มัน…

261
00:18:18,931 --> 00:18:20,140
‎ฉันนี่

262
00:18:20,891 --> 00:18:23,018
‎ทำไมมีฉันสองคนล่ะ

263
00:18:27,648 --> 00:18:29,358
‎เฮ้ย ตกใจหมด

264
00:18:30,067 --> 00:18:30,984
‎อะไรเนี่ย

265
00:18:31,068 --> 00:18:31,902
‎คุณนี่

266
00:18:31,985 --> 00:18:33,695
‎ที่เจอบนสะพานตอนนั้น

267
00:18:34,530 --> 00:18:36,573
‎อะไรเนี่ย คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

268
00:18:36,657 --> 00:18:38,951
‎คุณหมอครับ มีคนแปลกๆ อยู่ที่นี่ครับ

269
00:18:39,034 --> 00:18:39,868
‎เงียบหน่อยเถอะ

270
00:18:39,952 --> 00:18:42,538
‎คุณพยาบาลครับ ช่วยผมด้วยครับ ช่วยด้วย…

271
00:18:47,334 --> 00:18:48,919
‎ขนาดปิดปากแล้วก็ยังหนวกหูอยู่ดี

272
00:18:52,965 --> 00:18:53,966
‎คุณเป็นใครกัน

273
00:19:01,807 --> 00:19:02,975
‎เดี๋ยวนะ

274
00:19:03,058 --> 00:19:06,270
‎นี่มันศตวรรษที่ 21 แล้ว
‎ดูจากการแต่งกาย

275
00:19:06,895 --> 00:19:07,896
‎ดูจากบรรยากาศแล้ว

276
00:19:08,397 --> 00:19:10,899
‎อย่าบอกนะว่าคุณเป็นยมทูตหรืออะไรแบบ…

277
00:19:10,983 --> 00:19:12,234
‎ใช่แล้วล่ะ

278
00:19:17,030 --> 00:19:20,534
‎หัวหน้าทีมจากแผนกจัดการวิญญาณจูมาดึงงั้นเหรอ

279
00:19:21,952 --> 00:19:23,704
‎ก็เหมือนตำแหน่งงานทั่วไปนั่นแหละ

280
00:19:24,204 --> 00:19:25,539
‎ทั่วไปเหรอ

281
00:19:27,124 --> 00:19:28,375
‎งั้น…

282
00:19:28,876 --> 00:19:29,793
‎ผมตายแล้วเหรอครับ

283
00:19:29,877 --> 00:19:31,003
‎ยังไม่ตาย

284
00:19:31,086 --> 00:19:33,130
‎งั้นผมใกล้จะตายแล้วเหรอครับ

285
00:19:33,213 --> 00:19:34,381
‎ไม่ใช่

286
00:19:34,464 --> 00:19:37,509
‎งั้นคุณจะฆ่าผม
‎ด้วยการเรียกชื่อสามครั้งเหรอครับ

287
00:19:37,593 --> 00:19:39,845
‎ได้โปรดไว้ชีวิตผมเถอะนะครับ

288
00:19:39,928 --> 00:19:41,346
‎ปิดปากอีกดีไหม

289
00:19:44,141 --> 00:19:45,767
‎ฉันจะอธิบายให้นายฟังง่ายๆ ตั้งใจฟังล่ะ

290
00:19:45,851 --> 00:19:48,520
‎เรื่องที่เกิดบนสะพานดงจัก
‎อยู่ในความรับผิดชอบของเรา

291
00:19:48,604 --> 00:19:50,189
‎ลุงครับ ทำไมทำแบบนี้ครับ

292
00:19:50,272 --> 00:19:51,732
‎- ปล่อยฉันนะ
‎- ใจเย็นๆ ก่อนครับ

293
00:19:51,815 --> 00:19:53,901
‎- ที่อยู่ข้างๆ คือใครน่ะ
‎- ไม่รู้สิครับ

294
00:19:53,984 --> 00:19:55,986
‎- จะไม่ยุ่งได้ไงครับ ก็ผมเห็นอยู่ทนโท่
‎- วันนั้น

295
00:19:56,069 --> 00:19:57,863
‎ชายเร่ร่อนที่นายไปห้ามเขาไว้

296
00:19:57,946 --> 00:20:00,240
‎เราควรจัดการเขาตั้งแต่แรกแต่ก็ทำไม่ได้

297
00:20:00,324 --> 00:20:01,867
‎เลยทำให้เกิดอุบัติเหตุ

298
00:20:01,950 --> 00:20:03,410
‎- แล้วนายก็ดัน…
‎- จริงด้วยสิ

299
00:20:04,411 --> 00:20:05,704
‎เขาเป็นยังไงบ้างครับ

300
00:20:06,371 --> 00:20:08,290
‎เขาตายแล้วหรือว่ายังอยู่ครับ

301
00:20:09,458 --> 00:20:10,334
‎เขายังอยู่

302
00:20:19,760 --> 00:20:21,178
‎มีแต่ผมที่ตายสินะ

303
00:20:21,261 --> 00:20:22,429
‎ก็บอกว่าไม่ตายไง

304
00:20:22,512 --> 00:20:23,472
‎ยังไงก็เถอะ

305
00:20:23,555 --> 00:20:25,349
‎นายตกอยู่ในอาการโคม่าโดยไม่คาดคิด

306
00:20:25,432 --> 00:20:27,351
‎และจะตื่นขึ้นมาในอีกสามปีข้างหน้า

307
00:20:27,434 --> 00:20:28,310
‎สามปีเหรอ

308
00:20:28,393 --> 00:20:31,730
‎ทำไมต้องเป็นอีกสามปีถึงจะฟื้นล่ะครับ ทำไม

309
00:20:34,566 --> 00:20:37,569
‎เพราะแบบนี้ถึงมีคำพูดที่ว่า
‎คนเราไม่ควรวางแผนชีวิตสินะ

310
00:20:37,653 --> 00:20:40,322
‎ผมเอาแต่หางานทำอยู่ได้
‎ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

311
00:20:40,405 --> 00:20:42,157
‎ถ้ารู้แบบนี้คงอยู่ไปวันๆ แล้ว

312
00:20:42,241 --> 00:20:44,451
‎ทางบริษัทกำลังหาทางอยู่ว่า
‎จะทำยังไงกับนายดี

313
00:20:44,534 --> 00:20:45,994
‎- จริงเหรอครับ
‎- ไปกันเถอะ

314
00:20:46,078 --> 00:20:47,454
‎- ไปไหนครับ
‎- จูมาดึง

315
00:20:47,537 --> 00:20:49,081
‎ไปทำไมครับ

316
00:20:49,164 --> 00:20:51,208
‎ท่านประธานกำลังคิดอยู่ว่าจะทำไงกับนาย

317
00:20:51,792 --> 00:20:53,502
‎- ท่านประธานเหรอ
‎- ไปเดี๋ยวก็รู้เอง

318
00:20:57,422 --> 00:21:00,092
‎นายก็ต้องมีร่างสินะ

319
00:21:20,821 --> 00:21:22,072
‎สวมชุดนั่นซะ

320
00:21:31,832 --> 00:21:33,667
‎(กุชชิ)

321
00:21:37,671 --> 00:21:39,256
‎(อากุชชิม)

322
00:21:40,257 --> 00:21:41,258
‎บอกมาตามตรงเถอะครับ

323
00:21:41,883 --> 00:21:43,093
‎คุณจงใจเลือกตัวนี้ใช่ไหม

324
00:21:44,678 --> 00:21:45,554
‎ว่าไงครับ

325
00:21:48,765 --> 00:21:50,434
‎จะไปไหนทำไมไม่บอกผมล่ะครับ

326
00:21:53,061 --> 00:21:54,730
‎(สัปเหร่อจูมาดึง)

327
00:22:00,569 --> 00:22:01,737
‎รอด้วยสิครับ

328
00:22:02,404 --> 00:22:03,238
‎ที่นี่เหรอครับ

329
00:22:06,408 --> 00:22:07,701
‎(สัปเหร่อจูมาดึง)

330
00:22:11,246 --> 00:22:13,373
‎ที่นี่คืออะไรเหรอครับ

331
00:22:28,680 --> 00:22:29,723
‎เหนื่อยหน่อยนะครับ

332
00:22:29,806 --> 00:22:31,266
‎(หัวหน้าทีมคูรยอน
‎จูมาดึง)

333
00:22:42,819 --> 00:22:43,695
‎อะไรเนี่ย

334
00:22:44,321 --> 00:22:45,155
‎เดี๋ยวสิครับ

335
00:22:45,822 --> 00:22:47,532
‎- ทำไมอีก
‎- เดี๋ยวก่อนครับ

336
00:22:47,616 --> 00:22:49,576
‎พอจะต้องเข้าไปจริงๆ

337
00:22:50,619 --> 00:22:53,747
‎ผมก็รู้สึกเหมือนว่าถ้าได้เข้าไปสักครั้ง
‎ก็จะไม่ได้ออกมาอีกเลย

338
00:23:21,441 --> 00:23:23,819
‎ระวังด้วย ถ้าตกลงไป ฉันไม่รับผิดชอบนะ

339
00:23:25,487 --> 00:23:26,655
‎ถ้าตกลงไปจะเป็นไงครับ

340
00:23:27,364 --> 00:23:28,615
‎ก็ไปโผล่ที่นรกไงล่ะ

341
00:24:06,736 --> 00:24:10,115
‎กรุณาตรวจสอบเอกสาร…

342
00:24:10,198 --> 00:24:13,160
‎การเพาะปลูก… จูมาดึง…

343
00:24:14,411 --> 00:24:17,414
‎คุณจะได้สัมผัสกับชีวิตที่แสนสนุกและมีความสุขครับ

344
00:24:21,793 --> 00:24:23,336
‎โอ๊ะ นั่น…

345
00:24:25,881 --> 00:24:26,715
‎อือ

346
00:24:26,798 --> 00:24:29,801
‎- เขาเป็นแฝดแปด
‎- แฝดแปดเหรอครับ

347
00:24:37,142 --> 00:24:38,185
‎มาเร็วๆ เข้าสิ

348
00:24:43,982 --> 00:24:44,816
‎ขอบคุณค่ะ

349
00:24:48,236 --> 00:24:49,821
‎- ที่นี่คือ…
‎- ห้องท่านประธานใหญ่

350
00:24:49,905 --> 00:24:51,281
‎ท่านประธานใหญ่คือ…

351
00:24:51,364 --> 00:24:52,616
‎เง็กเซียนฮ่องเต้

352
00:24:53,575 --> 00:24:54,993
‎เง็กเซียนฮ่องเต้เหรอ

353
00:24:55,076 --> 00:24:59,581
‎เขาผมยาวและนุ่งผ้าขาวทั้งตัวจริงๆ เหรอครับ

354
00:25:01,958 --> 00:25:03,168
‎แถมยังมีเขาที่หัว

355
00:25:03,251 --> 00:25:05,587
‎และชอบประคบหลังด้วยเพลิงนรกด้วย

356
00:25:06,171 --> 00:25:08,173
‎- จริงเหรอครับ
‎- หน้าที่ฉันมีแค่นี้

357
00:25:08,840 --> 00:25:09,883
‎อย่าได้เจอกันอีกเลยนะ

358
00:25:11,635 --> 00:25:13,637
‎ครับ อย่าได้เจอกันอีกเลยครับ

359
00:25:16,973 --> 00:25:19,809
‎(จูมาดึง)

360
00:25:26,900 --> 00:25:28,068
‎หัวหน้าครับ

361
00:25:28,693 --> 00:25:31,780
‎นี่เป็นรายชื่อสุดท้าย
‎ของตระกูลคิมแห่งนาจูครับ

362
00:25:31,863 --> 00:25:33,657
‎นายช่วยลงมาดูนี่ให้ทีสิ

363
00:25:33,740 --> 00:25:35,700
‎ฉันจ้องเจ้านี่อยู่ทั้งวัน ตาเริ่มล้าแล้วสิ

364
00:25:36,534 --> 00:25:37,744
‎คิดว่ามันคือตัวอะไรเหรอ

365
00:25:39,287 --> 00:25:40,121
‎นี่

366
00:25:40,789 --> 00:25:43,750
‎- โอ๊ะ สวัสดีครับ
‎- วิตามินเอดีกับสายตานะ

367
00:25:43,833 --> 00:25:44,918
‎เอาไปกินสิ

368
00:25:45,001 --> 00:25:47,170
‎แล้วก็ต้องกินมื้อเช้าอย่าให้ขาดด้วย

369
00:25:47,254 --> 00:25:48,463
‎- ขอบคุณครับ
‎- ขอบคุณครับ

370
00:25:48,546 --> 00:25:49,839
‎ไปนะ

371
00:25:50,674 --> 00:25:53,468
‎ทีมการค้าระหว่างประเทศของจูมาดึง
‎สาขาเกาหลีครับ มีอะไรให้ช่วยครับ

372
00:25:53,551 --> 00:25:55,178
‎เครื่องบินไฟลต์บี 2047 ตก…

373
00:25:55,262 --> 00:25:56,972
‎มาริโอ้ สนธิชัย…

374
00:25:57,055 --> 00:25:59,349
‎เดี๋ยวเราจะดำเนินการทันทีที่คุณ…

375
00:26:00,392 --> 00:26:01,518
‎เอาล่ะ

376
00:26:02,018 --> 00:26:03,353
‎ดื่มนี่ก่อนนะ

377
00:26:03,436 --> 00:26:05,188
‎- ดื่มนี่นะ
‎- ขอบคุณค่ะ

378
00:26:05,272 --> 00:26:06,564
‎- รับไว้สิ
‎- ขอบคุณครับ

379
00:26:06,648 --> 00:26:08,108
‎นี่

380
00:26:08,191 --> 00:26:11,403
‎คุณทำให้ผมเข้าห้องน้ำได้สบาย ดีมากเลยครับ

381
00:26:11,486 --> 00:26:12,570
‎งั้นก็ดีเลย

382
00:26:19,035 --> 00:26:20,495
‎- นี่จ้ะ
‎- ขอบคุณค่ะ

383
00:26:20,578 --> 00:26:21,454
‎จ้า

384
00:26:23,164 --> 00:26:24,374
‎โธ่

385
00:26:25,834 --> 00:26:27,210
‎โต้รุ่งอีกแล้วเหรอ

386
00:26:27,294 --> 00:26:29,004
‎นี่มันดีกับตับนะ ดื่มซะสิ

387
00:26:29,087 --> 00:26:30,588
‎ผมกำลังอยากได้พอดีเลยครับ

388
00:26:30,672 --> 00:26:31,548
‎จริงด้วยสิ

389
00:26:32,299 --> 00:26:33,550
‎นี่ครับ

390
00:26:33,633 --> 00:26:34,718
‎เอาไปเลย

391
00:26:35,969 --> 00:26:37,178
‎- ดื่มซะนะ
‎- ขอบคุณครับ

392
00:26:37,262 --> 00:26:38,471
‎- ตั้งใจทำงานนะ
‎- ครับ

393
00:26:40,056 --> 00:26:41,308
‎ปรโลกเป็นแบบนี้เหรอ

394
00:26:41,975 --> 00:26:43,310
‎นึกไม่ถึงมาก่อนเลย

395
00:26:51,901 --> 00:26:53,820
‎ปรโลกไม่เห็นจะมีอะไรเลยใช่ไหม

396
00:26:54,863 --> 00:26:57,115
‎นายคงจะเครียดหนักมากเพราะเรื่องหางานสินะ

397
00:26:57,198 --> 00:26:58,491
‎นี่ ดื่มสักหน่อย

398
00:27:02,662 --> 00:27:03,997
‎ขอบคุณครับ

399
00:27:04,080 --> 00:27:04,998
‎ว่าแต่ป้าครับ

400
00:27:05,081 --> 00:27:05,999
‎ป้า…

401
00:27:08,752 --> 00:27:10,420
‎- ฉันเหรอ
‎- ครับ ป้านั่นแหละ

402
00:27:10,503 --> 00:27:12,172
‎ผมสงสัยอยู่หนึ่งเรื่องครับ

403
00:27:12,756 --> 00:27:14,507
‎ท่านเง็กเซียนฮ่องเต้เป็นยังไงเหรอครับ

404
00:27:14,591 --> 00:27:16,509
‎ท่านมีเขาที่หัวจริงๆ

405
00:27:16,593 --> 00:27:18,970
‎แล้วก็ชอบประคบหลังด้วยไฟนรกเหรอครับ

406
00:27:21,973 --> 00:27:23,308
‎แปลกใหม่ดีจริงๆ

407
00:27:23,391 --> 00:27:24,851
‎นี่เหรอครับ

408
00:27:27,645 --> 00:27:28,855
‎ครับ

409
00:27:47,499 --> 00:27:49,417
‎ยินดีต้อนรับสู่จูมาดึง

410
00:27:50,085 --> 00:27:51,127
‎คุณชเวจุนอุง

411
00:28:27,455 --> 00:28:28,289
‎ไสหัวไปซะ

412
00:28:34,295 --> 00:28:35,547
‎ไม่ไปเหรอ

413
00:28:36,089 --> 00:28:37,173
‎งั้นก็ตายซะ

414
00:28:43,555 --> 00:28:44,514
‎ปล่อยฉันนะ

415
00:28:46,015 --> 00:28:47,350
‎แกมาจากองค์กรไหนกัน

416
00:28:48,226 --> 00:28:49,644
‎- จูมาดึง
‎- ว่าไงนะ

417
00:28:50,478 --> 00:28:51,521
‎ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

418
00:28:57,152 --> 00:28:58,862
‎โง่เขลาจนกระทั่งวาระสุดท้ายเลยสินะ

419
00:28:58,945 --> 00:29:00,739
‎เชื่อฟังยมทูตซะดีๆ เถอะ

420
00:29:12,709 --> 00:29:13,918
‎ฉันตายแล้วเหรอ

421
00:29:14,544 --> 00:29:16,629
‎โอ้ พระเจ้า

422
00:29:16,713 --> 00:29:18,423
‎พระเยซู

423
00:29:18,506 --> 00:29:19,758
‎พระพุทธเจ้า

424
00:29:23,052 --> 00:29:24,471
‎เรียกหาพระเจ้าทำไมเอาป่านนี้

425
00:29:25,180 --> 00:29:26,598
‎ไม่มีเทพองค์ไหนช่วยนายหรอก

426
00:29:26,681 --> 00:29:28,349
‎สิ่งที่รอนายอยู่

427
00:29:28,433 --> 00:29:29,809
‎มีเพียงความทรมานในขุมนรก

428
00:29:34,981 --> 00:29:39,068
‎ซองชีอุก เกิดวันที่ 16 กรกฎาคม 1984
‎เวลา 12:04 นาฬิกา

429
00:29:39,903 --> 00:29:41,279
‎นายได้ถึงแก่กรรมแล้ว

430
00:29:41,905 --> 00:29:42,781
‎นำทางเขา

431
00:29:44,157 --> 00:29:45,492
‎ฉันจะพาเขาไปบริษัทค่ะ

432
00:29:47,410 --> 00:29:48,328
‎หัวหน้าทีมคะ

433
00:29:48,411 --> 00:29:49,287
‎ว่าไง

434
00:29:49,370 --> 00:29:51,080
‎บริษัทเรียกประชุมคณะผู้บริหารด่วนค่ะ

435
00:29:51,164 --> 00:29:53,124
‎ท่านประธานเองก็เข้าร่วมด้วยค่ะ

436
00:29:56,503 --> 00:29:58,004
‎คงเพราะทีมนั้นอีกสิท่า

437
00:29:59,339 --> 00:30:00,173
‎(การประชุมหัวหน้าทีมในจูมาดึง)

438
00:30:00,256 --> 00:30:01,800
‎ชอบทำอะไรตามใจตัวเองตลอด

439
00:30:01,883 --> 00:30:03,676
‎ดันทำให้คนที่ยังไม่หมดอายุขัยต้องตาย

440
00:30:06,471 --> 00:30:08,807
‎แล้วเราจะมีทีมจัดการวิกฤตไปทำไมครับ

441
00:30:08,890 --> 00:30:11,893
‎ก็นั่นน่ะสิ ผมบอกแล้วไงว่าอย่าสร้างทีมนี้ขึ้นมา

442
00:30:11,976 --> 00:30:14,062
‎ถ้าปัญหาคือจำนวนประชากรปรโลกที่เพิ่มขึ้น

443
00:30:14,145 --> 00:30:15,772
‎เราก็เพิ่มอายุขัยเฉลี่ยให้สูงขึ้นสิ

444
00:30:15,855 --> 00:30:18,650
‎เพิ่งกำหนดเป็น 85 ปีเมื่อไม่นานมานี้เอง
‎จะเปลี่ยนอีกแล้วเหรอ

445
00:30:18,733 --> 00:30:21,152
‎ยังไงซะ ตอนนี้ที่โลกมนุษย์ต่างก็พูดกันว่า

446
00:30:21,236 --> 00:30:23,196
‎นี่เป็นยุคที่คนจะอายุถึง 100 ปีนี่คะ

447
00:30:23,279 --> 00:30:24,322
‎พอคิดดีๆ

448
00:30:24,906 --> 00:30:28,368
‎มันไม่เข้าท่าตั้งแต่ผู้ที่มาจากนรก
‎เข้ามาทำงานในบริษัทของเราแล้วครับ

449
00:30:28,451 --> 00:30:31,037
‎ฉันมาจากไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับงานด้วย

450
00:30:34,249 --> 00:30:35,750
‎ยโสโอหังไม่มีใครเกิน

451
00:30:35,834 --> 00:30:39,045
‎งานที่ฉันได้รับเกี่ยวข้องกับความเป็น
‎และความตายของมนุษย์

452
00:30:40,088 --> 00:30:41,714
‎ถ้าพวกคุณจะบอกว่านั่นคือปัญหา

453
00:30:42,423 --> 00:30:44,384
‎พวกคุณก็ควรจะไปถามหาความรับผิดชอบ

454
00:30:45,051 --> 00:30:47,136
‎จากผู้ที่พาฉันมาจากนรกในตอนแรกถึงจะถูก

455
00:30:48,888 --> 00:30:51,224
‎ผมไม่รู้หรอกว่าคุณตกลงอะไรกับท่านประธาน

456
00:30:52,058 --> 00:30:53,101
‎แต่ผมไม่เข้าใจเลยว่า…

457
00:30:53,852 --> 00:30:56,187
‎ทำไมถึงจำเป็นจะต้องมีทีมจัดการวิกฤตด้วย

458
00:31:00,108 --> 00:31:02,735
‎อัตราการฆ่าตัวตายไม่ลดลงเลย
‎ตั้งแต่ก่อตั้งทีมจัดการวิกฤตมา

459
00:31:02,819 --> 00:31:04,487
‎เป็นเพราะเราขาดกำลังคนค่ะ

460
00:31:04,571 --> 00:31:06,573
‎ฉันเลยยื่นขอคนเพิ่มไงคะ

461
00:31:06,656 --> 00:31:08,741
‎แต่คนที่คัดค้านทุกเรื่องก็คือหัวหน้าทีมไงคะ

462
00:31:08,825 --> 00:31:10,326
‎พวกเขาเลือกจะตายด้วยตัวเอง

463
00:31:11,160 --> 00:31:12,704
‎แต่คุณกลับยื่นโอกาสให้คนพวกนั้น

464
00:31:13,580 --> 00:31:15,123
‎เสียดายกำลังคนเปล่าๆ ครับ

465
00:31:15,206 --> 00:31:18,877
‎พวกเขาถูกโลกไล่ต้อน
‎และถูกผลักให้ไปอยู่ริมหน้าผาค่ะ

466
00:31:18,960 --> 00:31:20,962
‎อย่าได้มองข้ามสิ่งที่พวกเขาเลือกเลยนะคะ

467
00:31:21,045 --> 00:31:23,506
‎การปลิดชีวิตตัวเอง
‎ต่างจากการฆาตกรรมตรงไหนเหรอครับ

468
00:31:24,382 --> 00:31:26,217
‎พวกเขาไม่คิดถึงความทุกข์ของคนที่ยังอยู่

469
00:31:26,301 --> 00:31:27,802
‎มันเป็นเพียงการกระทำที่เห็นแก่ตัว

470
00:31:27,886 --> 00:31:28,720
‎ผิดแล้วค่ะ

471
00:31:28,803 --> 00:31:30,597
‎พวกเขาอยากมีชีวิตอยู่ยิ่งกว่าใครๆ

472
00:31:31,264 --> 00:31:32,849
‎ถึงได้ดิ้นรนเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ

473
00:31:32,932 --> 00:31:33,766
‎ไม่ใช่ครับ

474
00:31:34,475 --> 00:31:35,310
‎การฆ่าตัวตาย

475
00:31:36,352 --> 00:31:38,605
‎เป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่มนุษย์จะทำได้

476
00:31:39,397 --> 00:31:41,524
‎และเป็นอาชญากรรมที่ไม่ควรทำโดยเด็ดขาดครับ

477
00:31:44,444 --> 00:31:46,821
‎ได้ยินว่านายพยายามช่วยคนเร่ร่อนเหรอ

478
00:31:47,322 --> 00:31:49,198
‎น่าชื่นชมจริงๆ

479
00:31:49,991 --> 00:31:51,284
‎ขอโทษครับ ผมมองท่านไม่ออก

480
00:31:51,367 --> 00:31:52,660
‎ท่านเง็กเซียน… ไม่สิ

481
00:31:53,995 --> 00:31:55,121
‎- ท่านประธาน
‎- ไม่เป็นไร

482
00:31:55,204 --> 00:31:56,873
‎เราต่างหากที่ต้องขอโทษนาย

483
00:31:56,956 --> 00:31:59,375
‎เพราะนายต้องอยู่ในภาวะโคม่าโดยไม่คาดคิด

484
00:31:59,459 --> 00:32:01,210
‎มันก็จริงครับ

485
00:32:01,294 --> 00:32:04,464
‎เพราะฉะนั้น ตามกฎของบริษัทจูมาดึง
‎มาตราที่ 435642 วรรค 2

486
00:32:04,547 --> 00:32:06,090
‎เราจึงอยากจะให้ทางเลือกกับนาย

487
00:32:06,799 --> 00:32:08,426
‎- ทางเลือกเหรอครับ
‎- อือ

488
00:32:08,509 --> 00:32:11,763
‎นายอยากนอนอยู่ในภาวะโคม่าแบบนี้
‎ไปสามปีแล้วค่อยฟื้นขึ้นมา

489
00:32:11,846 --> 00:32:15,058
‎หรือว่าอยากทำงานที่จูมาดึง
‎และฟื้นขึ้นมาในหกเดือนให้หลัง

490
00:32:16,935 --> 00:32:17,936
‎อะไรนะครับ

491
00:32:19,604 --> 00:32:20,855
‎งานที่นายอยากทำนักหนา

492
00:32:21,439 --> 00:32:22,815
‎นายจะได้ทำที่นี่

493
00:32:22,899 --> 00:32:23,900
‎คิดว่าไง

494
00:32:25,443 --> 00:32:26,527
‎ที่นี่เหรอครับ

495
00:32:26,611 --> 00:32:28,655
‎พอฟื้นแล้ว นายจะได้ทำงานในบริษัทที่ต้องการ

496
00:32:28,738 --> 00:32:31,491
‎และผ่านการสอบสำคัญต่างๆ
‎ซึ่งเป็นสิทธิประโยชน์

497
00:32:31,574 --> 00:32:32,825
‎ที่เปรียบเสมือนบัตรผ่าน

498
00:32:32,909 --> 00:32:35,411
‎แต่ฉันก็ไม่รู้หรอกว่านายจะพอใจ
‎กับสิ่งตอบแทนพวกนี้ไหม

499
00:32:36,496 --> 00:32:37,455
‎จริงเหรอครับ

500
00:32:37,538 --> 00:32:42,251
‎แน่นอน คุณชเวจุนอุงสามารถเข้าไปดูงานก่อน
‎แล้วเลือกทีมที่ต้องการได้เลย

501
00:32:42,335 --> 00:32:45,254
‎แต่นายจะทำงานได้ก็ต่อเมื่อทีมนั้นตกลงรับนายนะ

502
00:32:45,338 --> 00:32:48,508
‎เดี๋ยวก่อนนะ ทีมที่ยังมีตำแหน่งว่างอยู่…

503
00:32:48,591 --> 00:32:51,344
‎มีทีมจัดการภาพกับทีมสนับสนุนทางเทคนิค

504
00:32:51,928 --> 00:32:56,057
‎ทีมการค้าระหว่างประเทศ
‎แล้วก็ทีมจัดการวิกฤต

505
00:32:56,140 --> 00:32:57,642
‎ว่าไง อยากลองดูไหม

506
00:32:58,393 --> 00:32:59,268
‎ครับ

507
00:32:59,352 --> 00:33:00,812
‎ดีเลย คิดดีแล้วล่ะ

508
00:33:00,895 --> 00:33:01,938
‎ไม่เอาหรอกครับ

509
00:33:03,106 --> 00:33:04,732
‎- ว่าไงนะ
‎- ไม่ทำครับ

510
00:33:04,816 --> 00:33:05,942
‎ทำไมล่ะ

511
00:33:06,025 --> 00:33:09,612
‎จะจูมาดึงหรือยมทูต ผมก็ไม่สนใจหรอก

512
00:33:09,696 --> 00:33:12,615
‎แต่การที่ท่านบอกว่า
‎ผมจะได้งานทั้งที่มันไม่ใช่ง่ายๆ

513
00:33:12,699 --> 00:33:14,200
‎มันก็ทำให้ผมรู้สึกได้ทันที

514
00:33:15,410 --> 00:33:16,285
‎นี่…

515
00:33:16,369 --> 00:33:17,286
‎คือความฝัน

516
00:33:17,996 --> 00:33:21,624
‎แถมยังเป็นความฝันแบบลมๆ แล้งๆ ด้วย

517
00:33:22,625 --> 00:33:24,043
‎หมอนี่แปลกชะมัด

518
00:33:25,753 --> 00:33:28,089
‎งั้นก็ดี ในเมื่อนายเลือกแบบนั้นแล้ว

519
00:33:29,465 --> 00:33:30,591
‎งั้นก็ช่วยไม่ได้

520
00:33:32,677 --> 00:33:33,636
‎แม่ครับ

521
00:33:33,720 --> 00:33:35,054
‎เป็นความฝันจริงๆ สินะ

522
00:33:35,138 --> 00:33:37,682
‎ทำไมฉันถึงฝันเป็นตุเป็นตะขนาดนั้น

523
00:33:37,765 --> 00:33:39,392
‎ทำไมแม่ทำหน้าแบบนั้นล่ะ

524
00:33:39,976 --> 00:33:42,311
‎แล้วทำไมผมถึงได้ยุ่งแบบนั้น

525
00:33:42,395 --> 00:33:43,438
‎ลูกแม่

526
00:33:44,022 --> 00:33:45,106
‎หลับสบายไหม

527
00:33:45,690 --> 00:33:46,524
‎โอ๊ะ

528
00:33:47,275 --> 00:33:48,109
‎อะไรเนี่ย

529
00:33:48,860 --> 00:33:49,736
‎ทำไม…

530
00:33:50,945 --> 00:33:53,740
‎ทำไมฉันขยับตัวไม่ได้เลย แม่ครับ

531
00:33:53,823 --> 00:33:56,367
‎แม่ได้ยินเสียงผมไหม แม่ครับ

532
00:33:57,660 --> 00:34:00,913
‎แม่ครับ ตอบผมหน่อยสิ แม่

533
00:34:01,497 --> 00:34:02,790
‎ผมอยู่นี่ไง แม่

534
00:34:05,460 --> 00:34:06,335
‎ผมจะทำครับ

535
00:34:06,419 --> 00:34:09,505
‎ผมบอกว่าผมจะทำไง ผมยอมเป็นยมทูตแล้ว

536
00:34:10,465 --> 00:34:12,008
‎ก็ดี เป็นทางเลือกที่ฉลาดดี

537
00:34:23,478 --> 00:34:24,979
‎แม่ผมเป็นยังไงบ้างครับ

538
00:34:25,063 --> 00:34:27,440
‎ไม่ต้องห่วงหรอก แค่โลหิตจางอ่อนๆ

539
00:34:31,277 --> 00:34:33,196
‎ผมจะฟื้นขึ้นมาได้จริงๆ ใช่ไหมครับ

540
00:34:33,279 --> 00:34:34,655
‎แค่หกเดือนใช่ไหมครับ

541
00:34:34,739 --> 00:34:36,157
‎จะไม่นานกว่านั้นใช่ไหมครับ

542
00:34:36,240 --> 00:34:37,742
‎ใช่สิ รู้แล้วน่า อย่าห่วงเลย

543
00:34:40,870 --> 00:34:41,788
‎เดี๋ยวนะ

544
00:34:46,084 --> 00:34:46,918
‎รอตรงนี้สักครู่

545
00:35:03,726 --> 00:35:05,394
‎หัวหน้าพัคพูดไม่ผิดหรอก

546
00:35:07,230 --> 00:35:09,357
‎ที่หัวหน้าคูพูดก็ไม่ผิดเหมือนกัน

547
00:35:10,775 --> 00:35:15,947
‎ในเกาหลี มีคนฆ่าตัวตายเฉลี่ยวันละ 40 คน

548
00:35:16,030 --> 00:35:17,406
‎หนึ่งปีก็ตกประมาณ 15,000 คน

549
00:35:17,490 --> 00:35:19,075
‎เป็นที่หนึ่งของโลกแบบไม่น่าภูมิใจ

550
00:35:19,158 --> 00:35:20,952
‎อัตราการเกิดก็ต่ำสุดของโลก

551
00:35:21,035 --> 00:35:23,621
‎จำนวนประชากรกำลังลดฮวบ
‎อย่างรวดเร็วที่สุด

552
00:35:23,704 --> 00:35:25,706
‎ในบรรดา 32 ประเทศหลักๆ

553
00:35:25,790 --> 00:35:28,167
‎ตัวเลขพวกนี้มันหมายถึงอะไร

554
00:35:28,668 --> 00:35:30,336
‎ไม่รู้กันเหรอ หือ

555
00:35:32,880 --> 00:35:34,590
‎มันคือการล่มสลายของประเทศนี้

556
00:35:36,217 --> 00:35:37,718
‎มันจะทำให้จูมาดึงหายไปด้วย

557
00:35:37,802 --> 00:35:39,846
‎เพราะคงทำได้แค่ปิดกิจการ

558
00:35:41,180 --> 00:35:44,308
‎พนักงานทุกคนในจูมาดึงตั้งใจทำงาน
‎ด้วยสาเหตุอะไรกัน

559
00:35:44,892 --> 00:35:47,270
‎เพื่อที่จะได้เกิดใหม่
‎บนกองเงินกองทองไม่ใช่เหรอ

560
00:35:47,353 --> 00:35:48,938
‎เงิน เกียรติยศ สุขภาพ

561
00:35:49,021 --> 00:35:51,774
‎สิทธิประโยชน์ของการไปเกิดใหม่
‎พร้อมอย่างใดอย่างหนึ่ง

562
00:35:51,858 --> 00:35:54,318
‎แต่ถ้าเกิดว่าไม่มีที่ให้ไปเกิดใหม่แล้ว

563
00:35:55,278 --> 00:35:56,904
‎คิดว่าจะเป็นยังไงเหรอ

564
00:36:02,410 --> 00:36:03,536
‎ใช่แล้วล่ะ

565
00:36:03,619 --> 00:36:05,454
‎มันก้ำกึ่งระหว่างแบบใดแบบหนึ่ง

566
00:36:05,538 --> 00:36:07,248
‎ไม่สำเร็จก็ล้มเหลวสินะ

567
00:36:11,169 --> 00:36:14,088
‎เอาล่ะ งั้นเอาแบบนี้เถอะ

568
00:36:14,755 --> 00:36:17,300
‎จากนี้ไปห้ามทีมจัดการวิกฤตทำงานล้มเหลวอีก

569
00:36:18,050 --> 00:36:20,094
‎ถ้าเกิดล้มเหลว ท่านจะทำยังไงครับ

570
00:36:20,720 --> 00:36:23,764
‎ก็ต้องยุบทีมน่ะสิ ในเมื่อทุกคนต่างก็ไม่เห็นด้วย

571
00:36:25,808 --> 00:36:27,226
‎แต่พวกเขาต้องทำได้ดีแน่

572
00:36:28,561 --> 00:36:29,478
‎ใช่ไหม

573
00:36:30,855 --> 00:36:32,148
‎ท่านมั่นใจได้ยังไงคะ

574
00:36:36,360 --> 00:36:38,988
‎เพราะต้องเป็นแบบนั้น
‎สิ่งที่เธอต้องการจึงจะเป็นจริงได้

575
00:37:03,012 --> 00:37:03,846
‎ทำไม

576
00:37:04,680 --> 00:37:06,057
‎ยังมีเรื่องจะคุยอีกเหรอ

577
00:37:06,682 --> 00:37:08,392
‎แค่ช่วยให้รอดก็พอแล้วไม่ใช่เหรอคะ

578
00:37:09,101 --> 00:37:10,603
‎ถ้าดูผลลัพธ์ก็นับว่าช่วยจริง

579
00:37:10,686 --> 00:37:13,648
‎แต่ฉันคงพูดไม่ได้หรอกว่ามันเป็นวิธีที่ดี

580
00:37:14,232 --> 00:37:16,651
‎พลังงานลบที่ปรากฏในแอปเรดไลต์
‎ก็ลดลงแล้วนี่คะ

581
00:37:16,734 --> 00:37:18,486
‎- แล้วจะให้ฉันทำไงคะ
‎- ผิดแล้ว

582
00:37:19,362 --> 00:37:22,198
‎เราสามารถช่วยชีวิตหรือฆ่าคนได้
‎ด้วยคำพูดเพียงหนึ่งคำ

583
00:37:22,782 --> 00:37:24,450
‎ถ้าเธอรู้น้ำหนักของมัน

584
00:37:24,533 --> 00:37:26,827
‎เธอน่าจะรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังหมายถึงอะไร

585
00:37:26,911 --> 00:37:28,704
‎เรามีคนไม่พอเลยต้องทำงานแบบหนึ่งต่อร้อย

586
00:37:28,788 --> 00:37:30,248
‎แทนที่ท่านจะชื่นชมกันบ้าง

587
00:37:30,331 --> 00:37:33,459
‎อย่าคิดว่าทุกคน
‎จะสามารถแบกรับน้ำหนักนั้นได้นะ

588
00:37:34,961 --> 00:37:37,088
‎งั้นก็หาพนักงานมาเพิ่มให้เราสิคะ

589
00:37:37,171 --> 00:37:38,464
‎นี่ รยอน

590
00:37:38,547 --> 00:37:39,840
‎เรามาพูดกันตามตรงเถอะ

591
00:37:39,924 --> 00:37:41,634
‎ฉันไม่ได้ไม่หาให้แต่ไม่มียมทูตคนไหน

592
00:37:41,717 --> 00:37:43,135
‎ที่อยากไปอยู่ทีมเธอต่างหาก

593
00:37:43,219 --> 00:37:45,596
‎แต่ผู้ช่วยอิมก็ทำได้แบบหนึ่งต่อร้อย…

594
00:37:47,306 --> 00:37:48,683
‎ต่อ 50 เลยไม่ใช่เหรอ

595
00:37:48,766 --> 00:37:52,019
‎พอผู้ช่วยอิมทำงานครบแปดชั่วโมง
‎เขาก็ตอกบัตรกลับบ้านอย่างรวดเร็วเลยค่ะ

596
00:37:52,103 --> 00:37:53,271
‎ผู้ช่วยอิมอายุเท่าไรเหรอ

597
00:37:53,854 --> 00:37:54,814
‎อายุ 154 ปีค่ะ

598
00:37:54,897 --> 00:37:57,316
‎ยังอยู่ในวัยขบเผาะแท้ๆ

599
00:38:00,486 --> 00:38:01,904
‎(โนอึนบี 29 ปี
‎พลังงานลบ 80 เปอร์เซ็นต์)

600
00:38:01,988 --> 00:38:02,863
‎ไปเถอะ

601
00:38:05,533 --> 00:38:06,367
‎ไปซะสิ

602
00:38:08,452 --> 00:38:09,453
‎ค่ะ

603
00:38:09,537 --> 00:38:10,371
‎ไปทำงานก่อนนะคะ

604
00:38:10,454 --> 00:38:11,497
‎อือ ไปได้แล้ว

605
00:38:21,299 --> 00:38:22,174
‎รายงานมา

606
00:38:22,258 --> 00:38:24,260
‎ชื่อว่าโนอึนบี อายุ 29 ปี

607
00:38:24,343 --> 00:38:26,554
‎ทำงานเป็นนักเขียนบทโทรทัศน์
‎อยู่ที่ย่านซังอัมครับ

608
00:38:26,637 --> 00:38:27,930
‎รู้เรื่องแล้วใช่ไหม

609
00:38:28,014 --> 00:38:30,224
‎ถ้าเราทำไม่สำเร็จ ทีมอาจจะถูกยุบได้

610
00:38:30,308 --> 00:38:31,392
‎ครับ

611
00:38:34,770 --> 00:38:35,855
‎พวกเขาดูดีเลยนะเนี่ย

612
00:38:35,938 --> 00:38:36,897
‎นั่นทีมอะไรเหรอครับ

613
00:38:36,981 --> 00:38:38,149
‎นั่นทีมนำทาง

614
00:38:38,232 --> 00:38:39,692
‎มีหน้าที่นำทางวิญญาณ

615
00:38:39,775 --> 00:38:42,278
‎เป็นสิ่งที่มนุษย์คิดเมื่อนึกถึงยมทูต

616
00:38:42,361 --> 00:38:45,740
‎เป็นทีมที่รวมตัวยมทูตระดับสูงทั้งหมดในจูมาดึง

617
00:38:46,324 --> 00:38:49,160
‎งั้นนี่ก็เป็นทีมที่เหมาะกับผมเลยสิครับ

618
00:38:49,243 --> 00:38:52,705
‎เริ่มจากใส่สูทเท่ๆ แบบฟิตเปรี๊ยะ

619
00:38:55,624 --> 00:38:56,876
‎ฝันไปเถอะ

620
00:39:06,427 --> 00:39:07,887
‎เจอกันอีกแล้วนะครับ โอเคไหมครับ

621
00:39:09,013 --> 00:39:09,930
‎ครับ ก็ดี

622
00:39:10,014 --> 00:39:12,475
‎- เราต้องไปแล้วล่ะค่ะ
‎- จริงด้วยสิ

623
00:39:12,975 --> 00:39:14,185
‎พาคุณชเวจุนอุงไปด้วย

624
00:39:14,268 --> 00:39:15,478
‎- อะไรนะคะ
‎- อะไรนะครับ

625
00:39:17,021 --> 00:39:18,314
‎แค่ผู้ช่วยอิมก็พอแล้วค่ะ

626
00:39:18,397 --> 00:39:21,359
‎เมื่อกี้เธอไม่ได้พูดแบบนั้นนี่
‎ไหนว่าอยากได้ลูกทีมเพิ่มไง

627
00:39:22,109 --> 00:39:23,736
‎ฉันจะพกเจ้าครึ่งๆ ไปคราวหน้าค่ะ

628
00:39:25,196 --> 00:39:26,530
‎ครึ่งๆ เหรอ พกไปเหรอ

629
00:39:27,031 --> 00:39:29,241
‎จะไม่เกลียด
‎แบบออกนอกหน้าเกินไปหน่อยเหรอครับ

630
00:39:29,325 --> 00:39:31,577
‎ผมเองก็ไม่อยากดูงานทีมนี้หรอกครับ

631
00:39:31,660 --> 00:39:33,204
‎ไม่ได้

632
00:39:33,287 --> 00:39:34,538
‎ถ้าไม่พาไป จะเป็นยังไงครับ

633
00:39:34,622 --> 00:39:37,291
‎งั้นฉันจะถือว่าทีมจัดการวิกฤตละเลยหน้าที่

634
00:39:37,375 --> 00:39:39,210
‎และต้องเขียนจดหมายขอโทษ

635
00:39:39,752 --> 00:39:41,462
‎- พาไปก็ได้ครับ
‎- ผู้ช่วยอิม

636
00:39:41,545 --> 00:39:43,339
‎นี่เป็นคำสั่งของท่านประธาน

637
00:39:45,758 --> 00:39:46,759
‎ต้องทำตามสิครับ

638
00:39:46,842 --> 00:39:48,928
‎แค่นี้เราก็เป็นหมาหัวเน่าแล้ว ถ้าไม่เชื่อฟัง

639
00:39:49,011 --> 00:39:52,014
‎ทีมจัดการวิกฤตคงถูกยุบ
‎ส่วนหัวหน้าได้ตีตั๋วลงนรกอีกครั้งแน่ครับ

640
00:39:52,098 --> 00:39:52,973
‎หือ

641
00:39:54,058 --> 00:39:54,892
‎ได้ครับ

642
00:39:56,185 --> 00:39:57,019
‎ตั้งใจด้วยล่ะ

643
00:39:58,646 --> 00:39:59,522
‎ขอบคุณครับ

644
00:40:02,233 --> 00:40:03,109
‎จริงด้วยสิ

645
00:40:03,984 --> 00:40:05,694
‎ฉันสั่งทีมเทคนิคเอาไว้แล้ว

646
00:40:05,778 --> 00:40:08,114
‎ว่าให้อัปเกรดแอปเรดไลต์ด้วย

647
00:40:08,697 --> 00:40:10,282
‎เอาล่ะ หมดหน้าที่ของฉันแล้ว

648
00:40:12,159 --> 00:40:13,035
‎ลาก่อนครับ

649
00:40:24,672 --> 00:40:28,551
‎ห้ามนายพูดหรือถามอะไรเด็ดขาด
‎อยู่แบบมนุษย์ล่องหนไปซะ

650
00:40:28,634 --> 00:40:31,387
‎อย่าแส่ไม่เข้าเรื่อง
‎เหมือนคราวก่อนอีก เข้าใจไหม

651
00:40:33,431 --> 00:40:34,265
‎แส่เหรอ

652
00:40:35,266 --> 00:40:36,725
‎มันเรียกว่าอะไรนะ

653
00:40:36,809 --> 00:40:39,353
‎ผมคือผู้ที่สละชีวิตโดดน้ำลงไปช่วยคนอื่นนะ

654
00:40:39,437 --> 00:40:42,440
‎นายต้องตายก่อนถึงจะเป็นผู้สละชีวิตได้
‎อยากให้ฉันฆ่านายตอนนี้เลยไหม

655
00:40:43,357 --> 00:40:45,985
‎หัวหน้าทีม ไม่ได้ครับ
‎เดี๋ยวได้ตีตั๋วรถไฟไปนรก

656
00:40:46,068 --> 00:40:47,987
‎ผู้ช่วยอิม หุบปากหน่อยก็ดีนะ

657
00:40:50,865 --> 00:40:53,075
‎จับนั่งรถไฟขบวนนั้นทั้งคู่ซะดีไหม

658
00:40:53,159 --> 00:40:53,993
‎รักนะครับ

659
00:41:05,129 --> 00:41:05,963
‎รักนะครับ

660
00:41:13,262 --> 00:41:14,889
‎หล่อมากเลยค่ะ

661
00:41:18,601 --> 00:41:21,437
‎นี่คือที่ที่โนอึนบีทำงานเป็นนักเขียนบทโทรทัศน์ครับ

662
00:41:22,730 --> 00:41:23,898
‎นี่คืออะไรเหรอครับ

663
00:41:23,981 --> 00:41:25,483
‎(โนอึนบี 29 ปี
‎พลังงานลบ 80 เปอร์เซ็นต์)

664
00:41:25,566 --> 00:41:26,650
‎แปดสิบเปอร์เซ็นต์เหรอ

665
00:41:26,734 --> 00:41:27,776
‎ค่าความหดหู่ครับ

666
00:41:27,860 --> 00:41:30,279
‎ยิ่งตัวเลขสูงขึ้นก็ยิ่งเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย

667
00:41:33,449 --> 00:41:35,117
‎ออกมาโน่นแล้ว

668
00:41:50,049 --> 00:41:51,300
‎ไม่นะ

669
00:42:14,949 --> 00:42:16,325
‎บอกแล้วไงว่าอย่าเล่นใหญ่

670
00:42:47,690 --> 00:42:48,983
‎เอ่อ นี่มัน…

671
00:42:49,066 --> 00:42:50,109
‎คุณทำ…

672
00:42:50,192 --> 00:42:52,486
‎คุณทำอะไรเหรอครับ

673
00:42:52,570 --> 00:42:53,487
‎ช่วยเธอไงล่ะ

674
00:42:54,530 --> 00:42:57,533
‎เพราะว่าฉันคือยมทูตที่คอยช่วยชีวิตมนุษย์

675
00:43:02,663 --> 00:43:04,456
‎หัวหน้าทีมทำแบบนี้ทุกครั้งก็แย่สิครับ

676
00:43:04,540 --> 00:43:05,416
‎ฉันทำอะไร

677
00:43:05,499 --> 00:43:07,167
‎ที่ใช้พลังวิเศษเมื่อกี้ไงครับ

678
00:43:07,251 --> 00:43:08,836
‎สมัยนี้มีทั้งมือถือและกล้องวงจรปิด

679
00:43:08,919 --> 00:43:11,964
‎- การจะเล็ดลอดสายตา…
‎- เข้าใจแล้ว ฉันเขียนรายงานเอง พอใจไหม

680
00:43:12,047 --> 00:43:14,300
‎ยอดเลย ยมทูตที่ช่วยชีวิตคนเนี่ยนะ

681
00:43:15,509 --> 00:43:17,553
‎เราไม่ช่วยคนที่หมดอายุขัยหรอกนะ

682
00:43:18,053 --> 00:43:20,306
‎ช่วยแค่คนที่ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อเท่านั้น

683
00:43:20,931 --> 00:43:22,641
‎นั่นคืองานของทีมจัดการวิกฤตของเรา

684
00:43:23,225 --> 00:43:26,854
‎และนี่คือแอปเรดไลต์ที่จะช่วยบอกให้เรา
‎รู้ตัวคนที่พยายามจะฆ่าตัวตายครับ

685
00:43:27,438 --> 00:43:29,315
‎เธอดูปกติดีนี่ครับ ดูสดใสด้วย

686
00:43:29,398 --> 00:43:31,442
‎ทุกคนไม่ได้เรียบง่ายเหมือนนายหรอกนะ

687
00:43:31,525 --> 00:43:33,652
‎อะไรกัน ผมเนี่ยนะเรียบง่าย

688
00:43:33,736 --> 00:43:38,490
‎ผมเป็นคนที่มีความคิดความอ่าน
‎ที่แสนจะยุ่งยากซับซ้อน…

689
00:43:39,366 --> 00:43:40,534
‎จะตายไปครับ

690
00:43:46,040 --> 00:43:47,791
‎ผมไม่ได้มองเลยครับ ไม่ได้มองจริงๆ

691
00:43:52,046 --> 00:43:53,088
‎ตั้งใจทำงานเถอะครับ

692
00:43:53,172 --> 00:43:54,423
‎งานเหรอ

693
00:43:55,716 --> 00:43:57,426
‎หือ

694
00:43:57,509 --> 00:43:58,677
‎จริงๆ เลย

695
00:43:58,761 --> 00:44:00,596
‎บอกผมมาตามตรงเถอะครับ

696
00:44:00,679 --> 00:44:02,640
‎เมื่อกี้เหมือนคุณตั้งใจกับอย่างอื่นอยู่นะ

697
00:44:02,723 --> 00:44:04,224
‎พูดอะไรของคุณเนี่ย

698
00:44:04,767 --> 00:44:06,393
‎ออกมาดูดีเลยนะ

699
00:44:06,477 --> 00:44:07,353
‎- ใช่ไหมครับ
‎- ดีเลย

700
00:44:07,436 --> 00:44:08,687
‎งั้นวันนี้ผมอัปภาพนี้นะครับ

701
00:44:08,771 --> 00:44:09,647
‎- ภาพนี้แหละ
‎- ครับ

702
00:44:10,272 --> 00:44:11,565
‎- ตรงไหนเนี่ย
‎- ข้างบนครับ

703
00:44:12,232 --> 00:44:13,317
‎นั่นจองจุนฮานี่

704
00:44:15,653 --> 00:44:16,528
‎ตั้งใจหน่อย

705
00:44:35,089 --> 00:44:37,174
‎ทักทายสิ นี่ทีมโปรดิวเซอร์
‎ที่ถูกจ้างมาสัมภาษณ์

706
00:44:37,257 --> 00:44:38,717
‎คุณคิมฮเยวอน นักเขียนเรื่อง "บ๊กซุน"

707
00:44:38,801 --> 00:44:40,969
‎นี่นักเขียนโนอึนบีที่รับผิดชอบการสัมภาษณ์

708
00:44:42,596 --> 00:44:43,764
‎ฉันชื่อคูรยอนค่ะ

709
00:44:44,598 --> 00:44:45,849
‎อิมรยุงกูครับ

710
00:44:47,351 --> 00:44:49,478
‎สวัสดีครับ ผมโปรดิวเซอร์น้องใหม่
‎ชเวจุนอุงครับ

711
00:44:58,529 --> 00:45:01,365
‎การ์ตูนเรื่องนี้ฮิตมากๆ เลยนะ

712
00:45:01,448 --> 00:45:03,784
‎เนื้อเรื่องเกี่ยวกับการแก้แค้นพวกเด็กเกเร

713
00:45:03,867 --> 00:45:05,244
‎ที่รังแกคนอื่นในโรงเรียน

714
00:45:06,578 --> 00:45:07,413
‎ครับ

715
00:45:07,955 --> 00:45:10,582
‎(การแก้แค้นสุดดุเดือด
‎ต่อพวกขี้แกล้งในโรงเรียน)

716
00:45:15,212 --> 00:45:16,839
‎("บ๊กซุน"
‎ตอน 6: ดอกไม้ร่วง)

717
00:45:16,922 --> 00:45:18,590
‎(เนื้อเรื่องและภาพโดย คิมฮเยวอน)

718
00:45:19,508 --> 00:45:21,260
‎พวกนั้นมองฉันพร้อมกระซิบกระซาบ

719
00:45:21,927 --> 00:45:23,595
‎ด่าฉันด้วยสายตา

720
00:45:24,680 --> 00:45:25,556
‎และน้ำเสียง

721
00:45:27,433 --> 00:45:28,600
‎เหม็นชะมัด

722
00:45:29,685 --> 00:45:31,103
‎น่าสมเพชสุดๆ เลย

723
00:45:31,186 --> 00:45:32,980
‎หนังสือเรียนที่ถูกฉีกขาด

724
00:45:33,063 --> 00:45:34,731
‎กับกระเป๋าที่เต็มไปด้วยขยะ

725
00:45:38,569 --> 00:45:40,446
‎ทุกคน คาบนี้เรียนเป็นกลุ่มล่ะ

726
00:45:40,529 --> 00:45:41,488
‎เรียนเป็นกลุ่มเหรอ

727
00:45:44,533 --> 00:45:47,786
‎การที่ฉันถูกปฏิบัติเหมือนคนไร้ตัวตน
‎เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

728
00:45:50,205 --> 00:45:56,295
‎การที่ฉันต้องไปตามหาโต๊ะเรียนที่จุดเผาขยะ
‎กลายเป็นกิจวัตรประจำวันของฉันไปโดยอัตโนมัติ

729
00:46:14,521 --> 00:46:16,815
‎มันยากแค่ไหนกว่าเราจะได้
‎สัมภาษณ์นักเขียนคิมฮเยวอน

730
00:46:16,899 --> 00:46:18,233
‎ไม่รู้เหรอว่าฉันพยายามแค่ไหน

731
00:46:18,901 --> 00:46:19,735
‎ฉันเองก็ทราบค่ะ

732
00:46:21,195 --> 00:46:22,988
‎แต่ฉันคงทำไม่ได้จริงๆ

733
00:46:24,198 --> 00:46:26,617
‎- แล้วนักเขียนซอก็บอกว่าอยากทำ…
‎- ไม่ได้หรอก

734
00:46:26,700 --> 00:46:28,202
‎ความสามารถต่างกันจะตาย

735
00:46:29,745 --> 00:46:31,205
‎อะไรเนี่ย ไม่มีสาเหตุเหรอ

736
00:46:31,288 --> 00:46:33,373
‎เธอเป็นอะไรไป ไม่สบายเหรอ

737
00:46:33,457 --> 00:46:35,584
‎ขนาดตอนป่วยแทบตาย เธอยังขยันทำงานเลย

738
00:46:36,960 --> 00:46:38,003
‎หรือต้องให้ฉัน…

739
00:46:39,671 --> 00:46:41,131
‎ป่วยหนักใกล้ตายก่อนคะ

740
00:46:42,883 --> 00:46:44,051
‎เธอเนี่ยนะ

741
00:46:45,052 --> 00:46:46,512
‎สัมภาษณ์เสร็จก่อนแล้วค่อยตาย

742
00:46:47,387 --> 00:46:48,263
‎เข้าใจไหม

743
00:47:05,864 --> 00:47:08,534
‎พอได้อ่านหนังสือฉันแล้ว ผู้คนต่างก็พูดว่า…

744
00:47:09,326 --> 00:47:10,744
‎"รู้สึกสะใจมากๆ "

745
00:47:10,827 --> 00:47:13,497
‎"ได้สั่งสอนพวกที่ชอบรังแกคนอื่นในโรงเรียน"

746
00:47:13,580 --> 00:47:14,957
‎"ผู้ปกป้องเหยื่อในโรงเรียน"

747
00:47:15,040 --> 00:47:18,001
‎คนพูดแบบนี้กันเยอะเลยค่ะ

748
00:47:18,835 --> 00:47:21,421
‎เหนือสิ่งอื่นใด ฉันหวังว่ามัน

749
00:47:22,089 --> 00:47:25,133
‎จะช่วยปลอบประโลมจิตใจของเหยื่อ
‎ที่ถูกรังแกสักนิดก็ยังดีค่ะ

750
00:47:35,936 --> 00:47:37,938
‎คุณนักเขียน ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

751
00:47:39,147 --> 00:47:40,440
‎ค่ะ ฉันไม่เป็นไรค่ะ

752
00:47:41,441 --> 00:47:42,734
‎ยังเหลือคำถามอยู่อีกนี่คะ

753
00:47:45,612 --> 00:47:46,446
‎อะไรอีกนะ

754
00:47:46,530 --> 00:47:48,949
‎"มีคนพูดว่าการแก้แค้นนั้นดูโหดเกินไป"

755
00:47:49,533 --> 00:47:50,367
‎ข้อนี้ครับ

756
00:47:50,450 --> 00:47:53,245
‎อ๋อ เรื่องการแก้แค้นของบ๊กซุนเหรอคะ

757
00:47:53,954 --> 00:47:56,999
‎ความจริงแล้ว ฉันอยากทำให้มัน
‎ออกมาโหดกว่านี้อีกนะคะ

758
00:47:58,584 --> 00:48:03,922
‎ฉันไม่คิดปกป้องคนทำผิดหรอกค่ะ
‎พวกเขาทำให้ชีวิตของเหยื่อต้องเปลี่ยนไป

759
00:48:04,006 --> 00:48:05,257
‎มันต้องโหดอยู่แล้วค่ะ

760
00:48:14,891 --> 00:48:15,934
‎ขอโทษนะคะ

761
00:48:20,355 --> 00:48:22,107
‎เธอเป็นอะไรไปเหรอ

762
00:48:22,190 --> 00:48:24,651
‎คุณเพิ่งเคยเจอนักเขียนโนครั้งแรกเหรอคะ

763
00:48:25,652 --> 00:48:26,486
‎ค่ะ

764
00:48:27,112 --> 00:48:27,988
‎ทำไมเหรอคะ

765
00:49:09,112 --> 00:49:12,783
‎เหมือนเธอจะดูเป็นคนจิตใจดี
‎แต่ก็เหมือนจะไม่ใช่คนดีสักเท่าไร

766
00:49:12,866 --> 00:49:15,035
‎- ดูแปลกๆ ชอบกล
‎- หมายถึงอะไรเหรอ

767
00:49:15,118 --> 00:49:16,203
‎นักเขียนคิมฮเยวอนครับ

768
00:49:16,912 --> 00:49:17,788
‎เหตุผลล่ะ

769
00:49:17,871 --> 00:49:20,374
‎ผมสัมผัสได้จากความรู้สึกครับ

770
00:49:21,124 --> 00:49:23,377
‎นายเป็นหมอดูหรือไง แค่เห็นก็สัมผัสได้เหรอ

771
00:49:23,460 --> 00:49:25,504
‎มันเป็นผลจากการไปสัมภาษณ์งานมาหลายปี

772
00:49:25,587 --> 00:49:27,339
‎ผมเลยมีเซนส์น่ะครับ

773
00:49:27,422 --> 00:49:29,091
‎มีคนมากมายที่เชื่อเซนส์ตัวเอง

774
00:49:29,174 --> 00:49:30,425
‎จนหมดตัวเพราะหุ้นกับเหรียญ

775
00:49:30,509 --> 00:49:31,927
‎ผมไม่ได้หมายถึงแบบนั้นสักหน่อย

776
00:49:32,678 --> 00:49:35,681
‎ระหว่างโนอึนบีกับคิมฮเยวอน
‎จะต้องมีอะไรบางอย่างแน่

777
00:49:36,807 --> 00:49:38,809
‎- ไปขออนุมัติจากบริษัทซะ
‎- อะไรนะครับ

778
00:49:38,892 --> 00:49:40,644
‎คงต้องใช้กุญแจแห่งความทรงจำหน่อยแล้ว

779
00:49:44,648 --> 00:49:45,482
‎ต้องแบบนี้สิครับ

780
00:49:46,108 --> 00:49:48,527
‎เวลาจะใช้พลังวิเศษ
‎ต้องรายงานก่อนแล้วค่อยลงมือทำ

781
00:49:50,195 --> 00:49:51,029
‎เดี๋ยวผมมาครับ

782
00:49:59,329 --> 00:50:00,205
‎ได้มาแล้วครับ

783
00:50:04,668 --> 00:50:06,712
‎จากนี้ไป เราจะเข้าไปใน
‎ความทรงจำของโนอึนบี

784
00:50:06,795 --> 00:50:07,629
‎อะไรนะครับ

785
00:50:08,630 --> 00:50:10,632
‎หมายความว่าไงครับ ทำได้ด้วยเหรอครับ

786
00:50:11,967 --> 00:50:12,968
‎ครับ

787
00:50:13,719 --> 00:50:14,928
‎เหลือเชื่อเลย

788
00:50:24,771 --> 00:50:25,605
‎หัวหน้าทีมครับ

789
00:50:27,566 --> 00:50:30,068
‎ผู้ช่วยอิม วันนี้จะชิ่งไม่ได้นะ

790
00:50:30,152 --> 00:50:32,779
‎จะให้ฉันพาเจ้าครึ่งๆ
‎เข้าไปในความทรงจำคนเดียวเหรอ

791
00:50:32,863 --> 00:50:35,031
‎เห็นเรียกผมว่าครึ่งๆ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว

792
00:50:35,115 --> 00:50:37,117
‎คุณครับ ผมเป็นคนนะครับ ไม่ใช่ไก่ทอด

793
00:50:37,200 --> 00:50:39,661
‎ทำไมล่ะ ครึ่งมนุษย์ครึ่งวิญญาณ
‎เรียกว่าครึ่งๆ ก็ถูกแล้ว

794
00:50:40,620 --> 00:50:41,705
‎ขอโทษครับ

795
00:50:41,788 --> 00:50:45,083
‎ช่วยรักษาสัญญาที่ว่าพอเสียงเตือนดัง
‎ก็ให้ผมเลิกงานได้ด้วยเถอะครับ

796
00:50:48,545 --> 00:50:49,755
‎ก็ได้

797
00:50:49,838 --> 00:50:50,672
‎ไปเถอะ

798
00:50:50,756 --> 00:50:51,965
‎ไปก่อนนะครับ

799
00:51:05,020 --> 00:51:07,189
‎ความทรงจำเป็นที่แบบไหนเหรอครับ

800
00:51:07,272 --> 00:51:08,440
‎ความทรงจำนายเป็นไงเหรอ

801
00:51:08,523 --> 00:51:09,775
‎มีแต่ความทรงจำดีๆ เหรอ

802
00:51:10,650 --> 00:51:11,943
‎ก็ไม่ใช่เสมอไปครับ

803
00:51:12,027 --> 00:51:13,445
‎มันอาจจะไม่น่ารื่นรมย์เท่าไร

804
00:51:14,029 --> 00:51:15,280
‎และน่ากลัวมากๆ

805
00:51:16,823 --> 00:51:18,366
‎ความทรงจำคือที่แบบนั้นล่ะ

806
00:51:20,202 --> 00:51:21,495
‎ถ้าป๊อดก็รอตรงนี้แหละ

807
00:51:25,040 --> 00:51:27,918
‎คุณคงลืมไปแล้วว่าผมมุ่งมั่น เด็ดเดี่ยว
‎และกล้าหาญขนาดไหน

808
00:51:28,001 --> 00:51:29,544
‎ผมเป็นคนที่เคยช่วยชีวิตคนไว้นะครับ

809
00:51:30,212 --> 00:51:32,172
‎ผมไม่อยากดูงานกับทีมที่รังเกียจผมแบบนี้หรอก

810
00:51:32,255 --> 00:51:34,090
‎ผมไม่ดงไม่ดูมันแล้ว

811
00:51:35,550 --> 00:51:38,595
‎พูดยืดยาวแบบนี้คงจะป๊อดจริงๆ นายอยู่นี่ไปเถอะ

812
00:51:39,221 --> 00:51:40,680
‎ผมไม่ได้ป๊อดสักหน่อย

813
00:51:41,389 --> 00:51:42,349
‎ผมจะไปดูด้วยครับ

814
00:51:44,976 --> 00:51:46,394
‎นายบอกจะไปเองนะ

815
00:51:48,104 --> 00:51:49,231
‎ขอเตือนไว้ก่อน

816
00:51:50,023 --> 00:51:53,318
‎เข้าไปแล้วอย่าได้แตะต้องอะไร
‎และอย่าเข้าไปยุ่งด้วย

817
00:52:30,772 --> 00:52:31,773
‎เอาล่ะนะ

818
00:52:41,950 --> 00:52:43,618
‎(คำขวัญชั้นเรียน
‎ม. 5/1 สนิทสนมกลมเกลียว)

819
00:52:44,286 --> 00:52:46,663
‎- เฮงซวยชะมัด โนอึนบี
‎- โนอึนบี ยัยขอทานขี้เหร่

820
00:52:46,746 --> 00:52:48,081
‎เกิดมาทำไมเนี่ย โนอึนบี

821
00:52:48,164 --> 00:52:49,749
‎- ยัยขยะเน่าอึนบี
‎- ไสหัวไปซะ อึนบี

822
00:52:49,833 --> 00:52:51,251
‎โนอึนบี ยัยขอทานขี้เหร่

823
00:52:56,256 --> 00:52:57,090
‎อะไรเนี่ย

824
00:53:36,922 --> 00:53:38,006
‎เอาชนะให้ได้

825
00:53:40,258 --> 00:53:41,092
‎ถ้าเธอทำไม่ได้…

826
00:54:21,800 --> 00:54:23,051
‎(เอ็นบีเอส)

827
00:54:27,013 --> 00:54:27,847
‎(ห้ามเปิดทิ้งไว้)

828
00:54:35,522 --> 00:54:40,902
‎สถานีต่อไป กูโรดิจิตอลคอมเพล็กซ์
‎กูโรดิจิตอลคอมเพล็กซ์

829
00:54:40,986 --> 00:54:43,238
‎ประตูจะเปิดทางด้าน…

830
00:54:47,826 --> 00:54:48,827
‎(หัวหน้าจองจุนฮาเข้างานแล้ว)

831
00:54:49,995 --> 00:54:51,287
‎(ของที่หัวหน้าจองจะขายคืออะไร)

832
00:54:53,957 --> 00:54:54,791
‎เหมือนผม…

833
00:54:55,458 --> 00:54:57,460
‎เพิ่งจะเคยเห็นคุณนักเขียนยิ้มครั้งแรกเลยครับ

834
00:56:03,860 --> 00:56:05,528
‎(บทส่งท้าย)

835
00:56:09,574 --> 00:56:10,408
‎โอ๊ะ

836
00:56:11,493 --> 00:56:12,660
‎โอเค

837
00:56:13,536 --> 00:56:15,080
‎(ขายฮู้ดแบรนด์เนม ราคาเป็นมิตร)

838
00:56:16,664 --> 00:56:18,208
‎ฉันขอซื้อค่ะ

839
00:56:23,213 --> 00:56:24,798
‎(กุชชิ)

840
00:56:27,592 --> 00:56:30,053
‎(อากุชชิม)

841
00:56:35,141 --> 00:56:35,975
‎อากุชชิมเหรอ

842
00:56:37,310 --> 00:56:39,562
‎อา อากุชชิม

843
00:56:40,188 --> 00:56:42,899
‎กุชชิม อากุชชิม

844
00:56:48,488 --> 00:56:50,156
‎(ห้อง 2118)

845
00:56:57,914 --> 00:56:59,707
‎โธ่เอ๊ย ยุ่งจะตายอยู่แล้ว

846
00:57:02,544 --> 00:57:03,419
‎ครับ

847
00:57:07,423 --> 00:57:08,299
‎มันคืออากุชชิม

848
00:57:08,383 --> 00:57:09,551
‎นี่ไม่ใช่ร้านอาหารครับ

849
00:57:09,634 --> 00:57:11,803
‎อากุชชิม จริงด้วย

850
00:57:11,886 --> 00:57:14,305
‎บอกแล้วไงว่านี่ไม่ใช่ร้านอาหาร

851
00:57:18,143 --> 00:57:19,310
‎เสื้อนั่นเหรอ

852
00:57:19,394 --> 00:57:20,436
‎ใช่ อากุชชิม

853
00:57:21,187 --> 00:57:23,314
‎คุณคิดว่าของแบรนด์เนมจะราคาถูกแบบนั้นเหรอ

854
00:57:23,398 --> 00:57:26,234
‎เพราะว่ามันเป็นอากุชชิมถึงราคาถูกไงครับ
‎ยัยป้าบ้าแบรนด์

855
00:57:27,735 --> 00:57:31,114
‎ขอบคุณที่อุดหนุนนะครับ
‎ทำให้ผมเที่ยวเล่นได้หลายวันเลย

856
00:58:02,020 --> 00:58:03,229
‎บ้าเอ๊ย

857
00:58:50,944 --> 00:58:53,821
‎เข้าไปแล้วอย่าได้แตะต้องอะไร
‎และอย่าเข้าไปยุ่งด้วย

858
00:58:53,905 --> 00:58:55,365
‎ฉันผิดไปแล้ว

859
00:58:55,448 --> 00:58:56,783
‎ผมจะหาทางช่วยคุณเองครับ

860
00:58:57,450 --> 00:58:58,368
‎(โรงเรียนม.ปลายหญิงแซบิด)

861
00:58:58,451 --> 00:59:00,537
‎ชเวจุนอุง เราต้องออกไปจากที่นี่

862
00:59:00,620 --> 00:59:01,746
‎ต้องไปที่ไหนเหรอครับ

863
00:59:01,829 --> 00:59:03,248
‎ที่ที่เราเข้ามา

864
00:59:03,331 --> 00:59:04,541
‎หัวหน้าทีมครับ

865
00:59:04,624 --> 00:59:06,167
‎ทีนี้จะทำยังไงดีครับ

866
00:59:06,251 --> 00:59:08,461
‎เราต้องหาประตูที่มีช่องเสียบกุญแจ

867
00:59:08,545 --> 00:59:11,089
‎นักเขียนคิมฮเยวอนไม่ควรได้ออกทีวีค่ะ

868
00:59:11,172 --> 00:59:14,217
‎อึนบี ใครจะเข้าข้างคนไม่เอาไหนอย่างเธอ

869
00:59:14,300 --> 00:59:15,218
‎ไม่มีหรอก

870
00:59:15,301 --> 00:59:17,554
‎อีกไม่นานคนนั้นจะจบชีวิตตัวเอง

871
00:59:17,637 --> 00:59:19,514
‎สภาพจิตใจแย่มากครับ ทำไงดีครับ

872
00:59:19,597 --> 00:59:20,640
‎เราต้องขวางไว้

873
00:59:21,516 --> 00:59:23,309
‎คุณเป็นใครกัน

874
00:59:23,393 --> 00:59:26,020
‎ถ้าเธอรู้สึกว่าการตายคือคำตอบ ก็ตายซะ

875
00:59:26,104 --> 00:59:28,273
‎เพราะฉันจะส่งเธอไปยังขุมนรก
‎ที่น่าสยดสยองที่สุดเอง

876
00:59:28,356 --> 00:59:30,775
‎คำบรรยายโดย: เสาวลักษณ์ ธนศักดิ์รุ่งเรือง