1
00:00:06,006 --> 00:00:08,341
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:41,624 --> 00:00:43,334
‪ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่เถรตรงจริงๆ

3
00:00:44,586 --> 00:00:45,795
‪เพราะเราให้อะไรไป

4
00:00:46,379 --> 00:00:47,505
‪ก็จะได้ผลลัพธ์แบบนั้น

5
00:00:49,299 --> 00:00:51,801
‪พอเจอแสงแดด ดอกไม้ก็ผลิบาน

6
00:00:52,343 --> 00:00:53,928
‪พอไม่เจอก็เฉา

7
00:00:54,679 --> 00:00:55,805
‪ว่าไหมล่ะ รยอน

8
00:00:56,931 --> 00:00:59,100
‪ท่านคงไม่ได้เรียกให้ฉันมาดูดอกไม้

9
00:00:59,184 --> 00:01:00,769
‪ผู้ที่คาดว่าจะฆ่าตัวตายคราวนี้น่ะ

10
00:01:03,146 --> 00:01:06,566
‪อียองชอน อายุ 91 ปี
‪เป็นชายชราที่อาศัยอยู่คนเดียว

11
00:01:07,442 --> 00:01:08,443
‪ทำไมเหรอคะ

12
00:01:09,861 --> 00:01:13,448
‪คราวนี้เธอคงต้องร่วมมือกับทีมนำทางแล้วล่ะ

13
00:01:17,869 --> 00:01:19,496
‪อายุขัยของเขาจะหมดลงในวันพรุ่งนี้

14
00:01:20,914 --> 00:01:22,499
‪- อะไรนะคะ
‪- ปกติแล้ว

15
00:01:22,999 --> 00:01:26,753
‪ยิ่งอายุมากขึ้นก็ยิ่งหวังจะได้อยู่นานขึ้นสักหน่อย

16
00:01:26,836 --> 00:01:29,547
‪แต่ทำไมการตัดสินใจครั้งสุดท้ายในชีวิตของเขา

17
00:01:31,591 --> 00:01:32,884
‪กลับเป็นการฆ่าตัวตายได้นะ

18
00:01:34,803 --> 00:01:36,137
‪แม้จะอยู่มานาน

19
00:01:36,888 --> 00:01:38,765
‪แต่ก็คงยังมีบาดแผลฝังลึกที่ไม่สมาน

20
00:01:40,308 --> 00:01:41,476
‪หรือความเสียใจก็ได้ค่ะ

21
00:01:41,559 --> 00:01:42,560
‪นั่นสิ

22
00:01:42,644 --> 00:01:45,313
‪ถึงฉันจะไม่รู้ว่าบาดแผลที่เธอพูดถึงคืออะไร

23
00:01:45,396 --> 00:01:48,107
‪แต่เราก็ควรจะให้เขาได้อยู่ครบ
‪ตามอายุขัยของตัวเองนะ

24
00:01:49,067 --> 00:01:52,737
‪ท่านจะให้ฉันรักษาบาดแผล
‪ที่เขาไม่เคยเอาชนะมันได้ตลอดหลายสิบปี

25
00:01:53,571 --> 00:01:54,447
‪ภายในวันเดียวเหรอ

26
00:01:54,531 --> 00:01:58,243
‪อย่างน้อยชีวิตของเขาก็มีความหมาย

27
00:01:58,326 --> 00:02:01,079
‪เราควรจะทำให้เขารู้สึกแบบนี้ไม่ใช่เหรอ

28
00:02:10,130 --> 00:02:13,466
{\an8}‪(ตอน 6: วิญญาณกลายเป็นดวงดาว)

29
00:02:14,008 --> 00:02:15,552
{\an8}‪หัวหน้าทีมมาช้าจัง

30
00:02:16,678 --> 00:02:20,181
{\an8}‪ถ้าเธอไปขอให้ท่านประธาน
‪ช่วยหาสมาชิกมาเพิ่มในทีมก็คงจะดี

31
00:02:22,851 --> 00:02:25,812
{\an8}‪- ทำไมครับ
‪- ไม่มีใครมาหรอกครับ ที่นี่น่ะ

32
00:02:27,397 --> 00:02:29,816
{\an8}‪ก็จริงนะ งานที่นี่มันลำบาก

33
00:02:29,899 --> 00:02:33,194
{\an8}‪แล้วก็รู้สึกเหมือนว่าเป็นแกะดำในจูมาดึงด้วย

34
00:02:33,278 --> 00:02:35,196
{\an8}‪ทุกคนคงอยากจะใส่สูทสุดเนี้ยบ

35
00:02:35,280 --> 00:02:37,115
{\an8}‪เดินเท่ๆ แบบทีมนำทาง ใช่ไหมล่ะครับ

36
00:02:37,198 --> 00:02:40,493
{\an8}‪ว่าแต่คุณผู้ช่วยทำงานที่จูมาดึง
‪ตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ

37
00:02:40,577 --> 00:02:42,745
{\an8}‪- ยุคโชซอนครับ
‪- ยุคโชซอนเหรอครับ

38
00:02:43,413 --> 00:02:46,708
{\an8}‪ส่วนหัวหน้าทีมอยู่นานกว่าคุณผู้ช่วย
‪งั้นเธอก็อยู่ตั้งแต่สมัยของ

39
00:02:46,791 --> 00:02:48,751
{\an8}‪แม่ทัพอีซุนชินหรือพระเจ้าเซจงน่ะสิครับ

40
00:02:48,835 --> 00:02:49,794
{\an8}‪ฉันดูแก่ขนาดนั้นเลย

41
00:02:52,088 --> 00:02:53,256
{\an8}‪งั้นตั้งแต่เมื่อไหร่…

42
00:02:54,090 --> 00:02:55,633
{\an8}‪ช่วงแมนจูรุกรานโชซอน

43
00:02:56,968 --> 00:02:58,511
‪แมนจูรุกรานโชซอน…

44
00:02:58,595 --> 00:03:01,180
‪เลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ฉันมีเรื่องจะคุย

45
00:03:04,934 --> 00:03:06,728
{\an8}‪(อียองชอน 91 ปี
‪พลังงานลบ 85 เปอร์เซ็นต์)

46
00:03:06,811 --> 00:03:08,938
‪ถ้าเขาจะเสียพรุ่งนี้แล้ว

47
00:03:09,022 --> 00:03:11,858
‪การทำให้เขาได้พบความหมายของชีวิต
‪มันจะไปมีประโยชน์อะไรครับ

48
00:03:14,360 --> 00:03:16,821
‪เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน
‪เพราะที่แน่ๆ คือเวลาไม่พอครับ

49
00:03:18,781 --> 00:03:22,160
‪ปัญหาไม่น่าจะอยู่ที่
‪การห้ามไม่ให้เขาฆ่าตัวตายหนึ่งวัน

50
00:03:23,870 --> 00:03:24,954
‪ผู้ช่วยอิมพูดถูก

51
00:03:26,789 --> 00:03:29,250
‪ไปเปลี่ยนชุดกันเถอะ ไม่มีเวลาแล้ว

52
00:03:36,215 --> 00:03:37,467
‪เฮ้อ

53
00:03:37,550 --> 00:03:41,054
‪เดี๋ยวนะ แถวนี้ยังมีคนอาศัยอยู่อีกเหรอครับ

54
00:03:41,137 --> 00:03:43,681
‪คนน่าจะออกไปกันหมดแล้ว
‪เพราะเป็นเขตพัฒนาใหม่

55
00:03:44,599 --> 00:03:45,475
‪อีกไกลไหม

56
00:03:47,560 --> 00:03:48,436
‪บ้านหลังโน้นครับ

57
00:03:54,776 --> 00:03:56,069
‪ดึงผมไปทีครับ ใครก็ได้

58
00:03:56,819 --> 00:03:57,654
‪ดึงผมหน่อยครับ

59
00:03:59,322 --> 00:04:01,241
‪ฉันหวังอะไรเนี่ย โธ่

60
00:04:01,324 --> 00:04:02,700
‪(เลขที่ 290 คึมจาโร)

61
00:04:02,784 --> 00:04:05,411
‪ไม่น่าจะมีคนอยู่เลยนะครับ ที่นี่

62
00:04:05,995 --> 00:04:07,288
‪กริ่งก็ไม่ดังด้วย

63
00:04:07,372 --> 00:04:08,373
‪มีใครอยู่ไหมครับ

64
00:04:15,255 --> 00:04:16,464
‪ผมเองก็…

65
00:04:20,385 --> 00:04:22,512
‪ดีใจด้วย อิจฉาจัง

66
00:04:25,181 --> 00:04:26,891
‪ซื่อบื้อถึงขนาดที่คิดว่ามีพลังเลยเหรอ

67
00:04:31,062 --> 00:04:32,647
‪ฉันรู้สึกวาบๆ ที่ปลายนิ้วอยู่นะ

68
00:04:34,065 --> 00:04:34,941
‪ไม่ได้คิดไปเองแน่

69
00:04:51,749 --> 00:04:55,128
‪เรามาทำความสะอาดกันก่อนเถอะ
‪แล้วค่อยตามหากัน

70
00:04:55,211 --> 00:04:56,212
‪ทำความสะอาดเหรอครับ

71
00:04:56,296 --> 00:05:00,049
‪แค่ได้เห็นที่ที่สะอาดสะอ้าน
‪ก็ทำให้สภาพจิตใจมั่นคงขึ้นได้ครับ

72
00:05:00,133 --> 00:05:02,010
‪โดยเฉพาะที่ที่ใช้อยู่อาศัย

73
00:05:06,806 --> 00:05:09,475
‪จะทำความสะอาดได้
‪ก็คงต้องซื้ออุปกรณ์ทำความสะอาดก่อน

74
00:05:09,559 --> 00:05:11,477
‪แถวนี้ไม่น่าจะมีร้านไหนขาย

75
00:05:11,561 --> 00:05:13,354
‪อาจจะต้องไปละแวกใกล้เคียงแทนครับ

76
00:05:14,272 --> 00:05:16,274
‪การให้คนคนเดียวไปแทนที่จะต้องไปกันหมด

77
00:05:16,357 --> 00:05:18,318
‪น่าจะทำให้งานมีประสิทธิภาพมากกว่านะ

78
00:05:18,401 --> 00:05:19,652
‪งั้นก็ไปแค่หนึ่งคน

79
00:05:19,736 --> 00:05:21,446
‪เราจะเลือกหนึ่งคนนั้นกันยังไงดีครับ

80
00:05:22,071 --> 00:05:24,198
‪- กลุ้มใจจัง
‪- กลุ้มเลยครับ

81
00:05:25,116 --> 00:05:26,242
‪ผมไปเองครับ

82
00:05:27,327 --> 00:05:28,286
‪ขอบคุณนะครับ

83
00:05:31,039 --> 00:05:32,123
‪โธ่เอ๊ย

84
00:05:32,206 --> 00:05:34,709
‪ให้ตายเถอะ จะใช้ก็ใช้เลยสิ

85
00:05:34,792 --> 00:05:36,544
‪มาพูดกดดันกันอยู่ได้

86
00:05:39,213 --> 00:05:40,465
‪- แม่ฮะ
‪- หือ

87
00:05:40,548 --> 00:05:42,675
‪ทำไมคุณตาคนนั้นถึงเก็บขยะไปล่ะ

88
00:05:42,759 --> 00:05:44,385
‪เพราะเขาไม่ตั้งใจเรียนไงล่ะ

89
00:05:44,469 --> 00:05:47,513
‪ถ้าไม่อยากเป็นเหมือนคุณตาคนนั้น
‪ลูกต้องตั้งใจเรียนนะ เข้าใจไหม

90
00:05:49,265 --> 00:05:51,059
‪ทำไมต้องพูดกันขนาดนั้นด้วย

91
00:05:52,101 --> 00:05:53,311
‪คุณตาครับ

92
00:05:53,394 --> 00:05:54,228
‪คุณตา

93
00:05:54,312 --> 00:05:56,397
‪จะไปไหนเหรอครับ เดี๋ยวผมช่วยครับ

94
00:05:56,481 --> 00:05:57,482
‪ไม่ครับ ไม่เป็นไร

95
00:05:58,066 --> 00:05:59,901
‪- สักครู่นะครับ
‪- อะไรครับ

96
00:06:01,152 --> 00:06:02,612
{\an8}‪(อียองชอน 91 ปี
‪พลังงานลบ 85 เปอร์เซ็นต์)

97
00:06:02,695 --> 00:06:03,863
‪คุณอียองชอนเหรอ

98
00:06:05,323 --> 00:06:06,199
‪หือ

99
00:06:07,784 --> 00:06:09,619
‪แค่งานที่เขตก็คงจะยุ่งพอแล้วนะ

100
00:06:09,702 --> 00:06:11,496
‪โธ่ ไม่เลยครับ ไม่ยุ่งเลยสักนิด

101
00:06:11,579 --> 00:06:13,748
‪อีกอย่างผมก็อยากออกแรงอยู่พอดีครับ

102
00:06:14,874 --> 00:06:17,919
‪แต่ฉันรู้สึกผิดน่ะสิ ทำไงดีล่ะเนี่ย

103
00:06:18,002 --> 00:06:19,670
‪ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกครับ

104
00:06:19,754 --> 00:06:21,714
‪เห็นแบบนี้ กล้ามผมก็ไม่ใช่เล่นๆ เลยนะ

105
00:06:21,798 --> 00:06:22,965
‪งั้นเหรอ

106
00:06:26,385 --> 00:06:29,180
‪ว่าแต่แถวนี้ดูวังเวงจังเลยนะครับ

107
00:06:30,598 --> 00:06:35,144
‪ก่อนหน้านี้เคยมีคนอยู่กันเต็มไปหมด
‪แต่ตอนนี้ย้ายออกไปหมดแล้ว

108
00:06:36,187 --> 00:06:37,772
‪ทำไมคุณตาไม่ย้ายครับ

109
00:06:37,855 --> 00:06:38,773
‪ฉันเหรอ

110
00:06:39,732 --> 00:06:43,820
‪เอ่อ จริงๆ ก็มีคนมาเสนอเงินค่าชดเชยนิดหน่อย

111
00:06:44,403 --> 00:06:46,280
‪แล้วบอกให้ฉันย้ายออกไป

112
00:06:46,948 --> 00:06:49,325
‪แต่เงินนั้นไม่พอให้ฉันย้ายไปอยู่ที่อื่นได้

113
00:06:50,243 --> 00:06:53,663
‪และฉันก็อาศัยอยู่ที่ละแวกนี้มาตลอดชีวิต

114
00:06:54,247 --> 00:06:57,250
‪อีกอย่าง ฉันคงจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วด้วย

115
00:07:04,340 --> 00:07:05,341
‪อะไรน่ะ

116
00:07:05,925 --> 00:07:06,843
‪อยู่นี่เอง

117
00:07:07,552 --> 00:07:08,386
‪นี่ตา

118
00:07:08,970 --> 00:07:11,264
‪ผมตามหาตั้งนานแน่ะ

119
00:07:11,347 --> 00:07:15,017
‪ตามีความสามารถพิเศษ
‪ในการทำให้คนต้องเพลียไปตามๆ กันสินะ

120
00:07:16,644 --> 00:07:19,021
‪จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ เดินมาถึงนี่เลยเหรอ

121
00:07:19,105 --> 00:07:21,065
‪ผมบอกให้เอาแรงนั้นย้ายไปอยู่ที่อื่น

122
00:07:21,149 --> 00:07:22,942
‪ทำไมถึงไม่ฟังกันบ้างเลย

123
00:07:23,025 --> 00:07:24,944
‪โทษนะครับ ผมว่าคุณพูดแรงเกินไป…

124
00:07:25,027 --> 00:07:26,446
‪อย่าทำแบบนี้เลย

125
00:07:27,280 --> 00:07:30,324
‪ใครอีกล่ะเนี่ย วันนี้พกหลานชายมาด้วยเหรอ

126
00:07:30,908 --> 00:07:33,411
‪นี่ ช่วยพาเขาไปอยู่ที่อื่นเถอะ

127
00:07:33,494 --> 00:07:36,456
‪เราต้องเสียหายตั้งเท่าไร
‪เพราะคุณตาของนายเนี่ย

128
00:07:36,956 --> 00:07:40,084
‪เอ่อ พ่อหนุ่มคนนี้แค่อาสามาช่วยฉันเฉยๆ

129
00:07:40,168 --> 00:07:42,712
‪ฉันเข้าใจแล้ว วันนี้กลับไปก่อนเถอะ

130
00:07:42,795 --> 00:07:43,838
‪ตา

131
00:07:43,921 --> 00:07:45,715
‪- เดี๋ยวเถอะ
‪- ไม่เป็นไร

132
00:07:45,798 --> 00:07:50,178
‪นี่ ตาต้องย้ายไปก่อน เราถึงจะกลับกันได้นะ

133
00:07:50,803 --> 00:07:51,846
‪แล้วนั่นอะไรน่ะ

134
00:07:52,638 --> 00:07:53,473
‪โห

135
00:07:53,556 --> 00:07:55,057
‪ไม่เอาน่า

136
00:07:55,850 --> 00:07:58,394
‪คนที่กอบกู้ประเทศเอาไว้ได้จากสงคราม

137
00:07:58,478 --> 00:08:01,856
‪ทำไมถึงได้มาขัดขวางการพัฒนาประเทศแบบนี้ล่ะ

138
00:08:02,607 --> 00:08:05,109
‪เราต้องทำความสะอาดย่านที่สกปรกนี้

139
00:08:05,193 --> 00:08:08,196
‪ราคาบ้านจะได้แพงขึ้น
‪และดูเป็นระเบียบ ดีจะตายไป

140
00:08:08,279 --> 00:08:12,450
‪เพราะงั้นช่วยย้ายไปสักทีเถอะน่า ขอล่ะ

141
00:08:12,533 --> 00:08:13,784
‪- ไม่เป็นไร
‪- เวรเอ๊ย

142
00:08:13,868 --> 00:08:16,329
‪จะเก็บของพวกนี้มาทำซากอะไรวะ

143
00:08:17,955 --> 00:08:20,249
‪ทั้งที่ตอนหนุ่มก็ออกจะน่านับถือ

144
00:08:20,333 --> 00:08:21,417
‪ไม่เอาน่า

145
00:08:22,001 --> 00:08:25,296
‪ทำไมพออายุมากแล้วถึงได้ทำตัวเกะกะแบบนี้

146
00:08:26,005 --> 00:08:26,964
‪ขอโทษครับ

147
00:08:28,090 --> 00:08:29,217
‪อย่านะ

148
00:08:30,510 --> 00:08:31,385
‪ลูกพี่

149
00:08:31,469 --> 00:08:32,637
‪ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

150
00:08:32,720 --> 00:08:33,554
‪ไอ้เวรเอ๊ย

151
00:08:37,558 --> 00:08:38,851
‪ไม่เป็นไรครับ

152
00:08:42,480 --> 00:08:44,982
‪- มีเรื่องกับใครมาเหรอ
‪- ถูกอัดฝ่ายเดียวเหรอครับ

153
00:08:45,566 --> 00:08:49,028
‪คือเขามาช่วยก็เลย…

154
00:08:49,111 --> 00:08:51,113
‪นักเลงไม่ใช่แค่คนสองคน ผมจะชนะได้ไงครับ

155
00:08:51,197 --> 00:08:52,823
‪งั้นนายก็ไม่ควรไปหาเรื่องพวกเขาสิ

156
00:08:52,907 --> 00:08:56,452
‪พวกมันทำอะไรกับคุณตาบ้าง
‪เห็นแบบนั้นแล้วใครจะทนไหว

157
00:08:56,536 --> 00:08:58,162
‪ถูกอัดมาแล้วยังจะขึ้นเสียงใส่อีก

158
00:08:58,246 --> 00:09:01,374
‪ว่าแต่พวกคุณเป็นใครกัน

159
00:09:02,458 --> 00:09:04,794
‪เป็นเจ้าหน้าที่จากสำนักงานเขตเดียวกันเหรอ

160
00:09:06,087 --> 00:09:07,213
‪คุณอียองชอนใช่ไหมครับ

161
00:09:07,797 --> 00:09:09,173
‪ครับ ใช่แล้วครับ

162
00:09:09,257 --> 00:09:10,341
‪เราเป็นยมทูตครับ

163
00:09:17,640 --> 00:09:18,474
‪เอ่อ…

164
00:09:18,558 --> 00:09:22,436
‪ผมไม่ใช่ครับ ผมยังไม่ใช่ยมทูต
‪ผมยังเป็นแค่ครึ่งๆ ครับ

165
00:09:23,604 --> 00:09:24,939
‪คุณอียองชอน

166
00:09:25,523 --> 00:09:26,649
‪คุณจะตายพรุ่งนี้ครับ

167
00:09:57,888 --> 00:09:59,557
‪ตกลงจะออกตัวกันแบบนี้เลยเหรอครับ

168
00:09:59,640 --> 00:10:01,851
‪จะเปิดเผยว่าเป็นยมทูตเลยเหรอครับ

169
00:10:02,852 --> 00:10:04,854
‪อายุขัยของคุณอียองชอนเหลือน้อยแล้วนี่ครับ

170
00:10:04,937 --> 00:10:06,230
‪เอ่อ ถึงงั้นก็เถอะ…

171
00:10:07,523 --> 00:10:09,317
‪แต่เขายังดูกระฉับกระเฉงเกินอายุนะ

172
00:10:11,402 --> 00:10:12,945
‪อายุขัยที่ถูกกำหนดไว้ก็งี้แหละครับ

173
00:10:14,238 --> 00:10:16,157
‪พอจะรู้ไหมครับว่าคุณตาจะเสียยังไง

174
00:10:17,366 --> 00:10:19,952
‪ทีมนำทางบอกว่าน่าจะเสีย
‪เพราะล้มป่วยเฉียบพลันน่ะครับ

175
00:10:21,495 --> 00:10:25,166
‪คุณตาเป็นทหารผ่านศึกในสงครามเกาหลีด้วยครับ

176
00:10:26,250 --> 00:10:27,627
‪คุณรู้ได้ยังไงครับ

177
00:10:27,710 --> 00:10:30,671
‪ผมเห็นเขาสวมหมวก
‪ผู้มีคุณูปการต่อประเทศชาติครับ

178
00:10:30,755 --> 00:10:32,214
‪แต่ทำไมมาอยู่คนเดียวในที่แบบนี้

179
00:10:32,298 --> 00:10:34,425
‪ในแอปเรดไลต์ไม่ปรากฏข้อมูลครอบครัวครับ

180
00:10:39,930 --> 00:10:40,806
‪คุณคือ…

181
00:10:42,642 --> 00:10:44,810
‪ยมทูตจริงๆ เหรอครับ

182
00:10:44,894 --> 00:10:45,770
‪ค่ะ

183
00:10:46,520 --> 00:10:47,813
‪ใช่ค่ะ ฉันคือยมทูต

184
00:10:51,609 --> 00:10:55,946
‪เพราะว่าผมใกล้จะตายแล้วหรือเปล่า
‪ถึงได้รู้สึกถึง

185
00:10:56,030 --> 00:10:58,449
‪พลังที่ไม่ธรรมดาเลย

186
00:10:58,532 --> 00:11:00,242
‪พวกคุณคงเป็นยมทูต

187
00:11:01,243 --> 00:11:03,037
‪จริงๆ นั่นแหละครับ

188
00:11:04,330 --> 00:11:05,331
‪เรา…

189
00:11:06,332 --> 00:11:08,042
‪มาเพื่อช่วยชีวิตคุณค่ะ

190
00:11:08,668 --> 00:11:09,502
‪อะไรนะครับ

191
00:11:09,585 --> 00:11:11,712
‪ได้ยินว่าคุณกำลังเตรียมตัวฆ่าตัวตาย

192
00:11:13,839 --> 00:11:18,469
‪แต่คุณเหลืออายุขัยอีกแค่วันเดียวเท่านั้นค่ะ

193
00:11:21,013 --> 00:11:23,307
‪ถ้าคุณต้องการอะไร อยากทำอะไร

194
00:11:24,308 --> 00:11:25,726
‪หรืออยากจะเห็นอะไร

195
00:11:26,852 --> 00:11:28,396
‪เราสามารถทำให้คุณได้ทุกอย่างค่ะ

196
00:11:34,318 --> 00:11:35,403
‪หลายสัปดาห์ก่อน

197
00:11:36,237 --> 00:11:37,613
‪ผมได้ยินข่าวว่า

198
00:11:38,364 --> 00:11:42,535
‪มีเพื่อนบ้านคนหนึ่งถูกพบเป็นศพ
‪และตายอย่างโดดเดี่ยวครับ

199
00:11:43,744 --> 00:11:47,915
‪ศพถูกทิ้งจนเน่าเฟะยังไม่พอ
‪ยังเหลือแต่โครงกระดูกด้วยครับ

200
00:11:49,083 --> 00:11:50,376
‪พอผมได้ยินข่าวนั้น

201
00:11:51,919 --> 00:11:53,838
‪ผมก็ได้คิดอะไรมากมายเลยครับ

202
00:11:55,548 --> 00:11:56,632
‪ผมเองก็…

203
00:11:57,341 --> 00:12:00,678
‪คงจะต้องกลายเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

204
00:12:02,096 --> 00:12:05,057
‪การที่ต้องเฝ้ารอทั้งที่ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่

205
00:12:05,141 --> 00:12:06,976
‪มันเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวครับ

206
00:12:07,768 --> 00:12:08,644
‪เพราะงั้น…

207
00:12:09,770 --> 00:12:10,896
‪ผมก็เลย…

208
00:12:12,064 --> 00:12:15,943
‪กำลังตามหาวิธีไปจากโลกนี้อย่างเงียบๆ

209
00:12:16,026 --> 00:12:20,448
‪หนึ่งวันสุดท้ายที่เหลืออยู่
‪คุณไม่อยากจะใช้มันอย่างมีคุณค่าหน่อยเหรอคะ

210
00:12:21,740 --> 00:12:22,867
‪ยังไงเสีย

211
00:12:23,993 --> 00:12:26,829
‪ผมก็คิดเอาไว้แล้วว่าจะตาย
‪หลังจากทำงานที่คั่งค้างจนเสร็จ

212
00:12:27,663 --> 00:12:32,710
‪ผมเลยอยากจะใช้ชีวิตในหนึ่งวันนั้น
‪อย่างที่ผมเคยอยู่มาครับ

213
00:12:40,259 --> 00:12:41,385
‪จะไปไหนเหรอคะ

214
00:12:42,011 --> 00:12:44,096
‪ผมจะไปเก็บกระดาษเพิ่ม

215
00:12:44,847 --> 00:12:47,516
‪และเอาไปขายที่ร้านรับซื้อของเก่า
‪ก่อนพระอาทิตย์จะตกดินครับ

216
00:12:49,727 --> 00:12:51,270
‪อยู่คนเดียวคงจะโดดเดี่ยว

217
00:12:52,688 --> 00:12:53,939
‪พรุ่งนี้วันสุดท้ายของคุณ

218
00:12:54,773 --> 00:12:56,400
‪เราจะอยู่กับคุณค่ะ

219
00:13:06,327 --> 00:13:07,369
‪คุณตาครับ

220
00:13:07,453 --> 00:13:11,123
‪ถ้าวันนี้จะไม่พักอยู่ที่บ้านก็ควรไปที่ดีๆ สิครับ

221
00:13:11,207 --> 00:13:12,208
‪ไม่เป็นไรหรอก

222
00:13:13,209 --> 00:13:18,130
‪นี่เป็นวันสุดท้ายแล้ว
‪ฉันก็ควรจะเก็บทุกอย่างที่เจอสิ

223
00:13:21,300 --> 00:13:22,134
‪วันนี้

224
00:13:22,760 --> 00:13:24,512
‪ไม่น่าจะมีโชคสักเท่าไร

225
00:13:25,095 --> 00:13:27,431
‪ดูเหมือนว่าของจะถูกเก็บไปหมดแล้ว

226
00:13:27,515 --> 00:13:28,974
‪การแข่งขันดุเดือดมากสินะครับ

227
00:13:29,058 --> 00:13:33,938
‪แต่ตรงโน้นน่ะ ถ้าไปตรงซอยนั้น
‪ก็น่าจะพอมีให้เก็บบ้างนะ

228
00:13:34,021 --> 00:13:34,980
‪โอเค

229
00:13:35,064 --> 00:13:36,398
‪เดี๋ยวสิ

230
00:13:37,858 --> 00:13:40,236
‪เขาดูแรงเยอะชะมัดเลย

231
00:13:40,319 --> 00:13:41,904
‪ปัญหาคือชอบกระตือรือร้นเกินเหตุค่ะ

232
00:13:41,987 --> 00:13:43,614
‪งั้นเหรอ

233
00:13:43,697 --> 00:13:45,324
‪โธ่ ดูเข้าสิ

234
00:13:47,493 --> 00:13:49,411
‪โอ้ ลุงครับ

235
00:13:49,495 --> 00:13:51,664
‪คุณลุงครับ โอ๊ย

236
00:13:52,456 --> 00:13:56,669
‪คุณลุงครับ เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งไป

237
00:13:56,752 --> 00:13:58,462
‪เอ่อ ลุงครับ

238
00:13:58,546 --> 00:13:59,713
‪เดี๋ยวสิ

239
00:14:00,881 --> 00:14:02,216
‪ยังหนุ่มยังแน่นแท้ๆ

240
00:14:02,299 --> 00:14:04,134
‪แถมมีรถขับด้วย ทำไมกันล่ะ

241
00:14:05,135 --> 00:14:08,180
‪สมัยนี้มีคนมากมายที่อยู่บ้านแล้วอึดอัด

242
00:14:08,264 --> 00:14:10,724
‪ก็เลยมาเก็บของแทนการออกกำลังกายน่ะ

243
00:14:10,808 --> 00:14:12,268
‪ทำแทนการออกกำลังกายเหรอครับ

244
00:14:12,351 --> 00:14:16,313
‪สำหรับคนแก่แบบฉัน
‪นี่ถือว่าเป็นปัญหาต่อการดำรงชีวิตเลยนะ

245
00:14:16,897 --> 00:14:18,732
‪ฉันผิดเองแหละที่แก่

246
00:14:29,410 --> 00:14:30,286
‪อ้าว

247
00:14:31,662 --> 00:14:34,290
‪ตรงนี้มีอยู่เยอะเลย

248
00:14:34,874 --> 00:14:37,293
‪คนอื่นคงจะพลาดจุดนี้ไปน่ะ

249
00:14:37,960 --> 00:14:40,004
‪แต่ว่ากลิ่นมัน…

250
00:14:40,087 --> 00:14:40,963
‪มันคือขยะนี่ครับ

251
00:14:41,046 --> 00:14:41,881
‪ขยะอะไรกันครับ

252
00:14:41,964 --> 00:14:44,675
‪มันคือของที่มีค่ากับผมมากๆ

253
00:14:45,593 --> 00:14:49,346
‪ถึงวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของผมก็เถอะ
‪แต่ก็ถือว่าโชคดีมากๆ เลยครับ

254
00:14:50,097 --> 00:14:51,390
‪วางไว้เถอะค่ะ เดี๋ยวเราเก็บเอง

255
00:14:51,473 --> 00:14:52,558
‪ไม่นะ

256
00:14:53,392 --> 00:14:57,897
‪ไม่เป็นไรครับ จะให้มือของท่านยมทูต
‪เปื้อนของสกปรกได้ยังไงกัน

257
00:14:57,980 --> 00:14:59,023
‪มันสกปรกตรงไหนคะ

258
00:14:59,106 --> 00:15:01,525
‪มีมนุษย์ตั้งมากมายที่สกปรกยิ่งกว่าของพวกนี้อีก

259
00:15:01,609 --> 00:15:02,443
‪ถึงงั้นก็เถอะ…

260
00:15:02,526 --> 00:15:05,529
‪จริงด้วยครับ จะเก็บอะไรก็บอกนะครับ
‪เดี๋ยวเราเก็บให้เอง

261
00:15:05,613 --> 00:15:07,781
‪ไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไร โธ่

262
00:15:14,788 --> 00:15:16,790
‪ท่านยมทูตทั้งหลาย ขอบคุณนะครับ

263
00:15:23,130 --> 00:15:24,590
‪ส่งมาให้ผมเถอะครับ

264
00:15:35,184 --> 00:15:36,477
‪อ้าว คุณตา

265
00:15:37,519 --> 00:15:39,480
‪- วันนี้เอามาเยอะเลยนะครับ
‪- อือ

266
00:15:39,563 --> 00:15:41,857
‪- วันนี้คงจะโชคดีสินะ
‪- ใช่แล้ว

267
00:15:44,485 --> 00:15:46,528
‪ว่าแต่พวกเขาคือใครเหรอครับ

268
00:15:46,612 --> 00:15:49,114
‪พวกเขามาช่วยฉันน่ะ

269
00:15:50,950 --> 00:15:53,118
‪เพราะงั้นก็เลยขนมาเยอะแบบนี้สินะ

270
00:15:53,202 --> 00:15:54,828
‪ต้องขอบคุณพวกเขาล่ะ

271
00:15:55,788 --> 00:15:56,914
‪จริงสิ

272
00:15:56,997 --> 00:15:59,959
‪ได้ยินว่านายใกล้จะปิด
‪ร้านรับซื้อของเก่าแล้วเหรอ

273
00:16:00,042 --> 00:16:01,126
‪ครับ

274
00:16:01,210 --> 00:16:04,129
‪ผมพยายามจะฝืนอยู่เท่าที่จะฝืนได้

275
00:16:04,213 --> 00:16:06,799
‪แต่นักเลงพวกนั้นทำผมกลัวมากเลยครับ

276
00:16:06,882 --> 00:16:08,258
‪ก็จริงนะ

277
00:16:09,426 --> 00:16:10,636
‪ฉันเองก็ใกล้จะไปแล้วล่ะ

278
00:16:11,303 --> 00:16:12,721
‪จะย้ายบ้านเหรอครับ

279
00:16:13,472 --> 00:16:16,350
‪บ้านสมัยนี้ค่อนข้างแพง
‪ไม่น่าจะมีที่ที่เหมาะสมนะครับ

280
00:16:20,562 --> 00:16:21,897
‪ไม่ต้องห่วงหรอกนะ

281
00:16:23,649 --> 00:16:25,025
‪ฉันจะไปที่ดีๆ แน่นอน

282
00:16:26,360 --> 00:16:27,569
‪งั้นก็ค่อยยังชั่วครับ

283
00:16:38,414 --> 00:16:40,916
‪ผมไม่เคยให้ราคาสูงๆ ได้เลย
‪ขอโทษด้วยนะครับ

284
00:16:41,000 --> 00:16:43,127
‪- เดี๋ยวนะ แค่นี้เหรอครับ
‪- เราเก็บมาตั้งเยอะ

285
00:16:43,210 --> 00:16:44,753
‪ลองคิดเงินใหม่ซิ ไม่ได้คิดผิดแน่นะ

286
00:16:45,587 --> 00:16:46,463
‪ผมขอโทษครับ

287
00:16:49,008 --> 00:16:51,427
‪ทำไมนายจะต้องขอโทษอยู่เรื่อยเลย

288
00:16:52,011 --> 00:16:54,263
‪ต่างคนต่างก็รู้สถานการณ์ของกันและกัน

289
00:16:56,265 --> 00:16:58,684
‪วันนี้นายเก็บค่าซื้อของเก่าไปเถอะนะ

290
00:16:59,351 --> 00:17:02,521
‪แล้วฉันก็มีเงินที่ออมไว้ทีละนิด

291
00:17:03,313 --> 00:17:04,231
‪ถึงจะมีไม่เท่าไร

292
00:17:05,024 --> 00:17:08,360
‪แต่นายเอามันไปซื้อของอร่อย
‪ให้ลูกๆ ที่อยู่ที่บ้านกินเถอะนะ

293
00:17:09,486 --> 00:17:11,280
‪คุณตา พูดอะไรครับเนี่ย

294
00:17:11,363 --> 00:17:13,157
‪ผมจะรับเงินจากคุณตาได้ยังไงครับ

295
00:17:13,240 --> 00:17:14,908
‪ผมรู้ดีว่าคุณตาหาเงินมาได้ยังไง

296
00:17:14,992 --> 00:17:16,368
‪รับไว้เถอะ

297
00:17:16,452 --> 00:17:20,205
‪เวลาคนแก่ให้อะไร
‪ก็ควรจะขอบคุณและรับเอาไว้นะ

298
00:17:20,289 --> 00:17:24,001
‪เอ้า ฉันคิดว่าจะให้ตั้งหลายครั้งแล้ว

299
00:17:24,084 --> 00:17:26,754
‪แต่เพราะฉันก็หาเช้ากินค่ำ เลยไม่ได้ให้สักที

300
00:17:27,755 --> 00:17:31,175
‪เอาไว้คราวหน้าผมจะหามื้อเย็น
‪แสนอร่อยไปให้ทานนะครับ

301
00:17:33,719 --> 00:17:34,970
‪ที่ผ่านมา

302
00:17:36,305 --> 00:17:37,181
‪ขอบใจนะ

303
00:17:37,765 --> 00:17:39,558
‪ผมเองก็ขอบคุณนะครับ คุณตา

304
00:17:41,435 --> 00:17:43,520
‪คุณตาครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

305
00:17:50,861 --> 00:17:51,945
‪นายเองก็ด้วยนะ

306
00:17:58,452 --> 00:17:59,411
‪เดี๋ยวผมทำเองครับ

307
00:18:03,415 --> 00:18:04,416
‪ลาก่อนนะครับ

308
00:18:13,425 --> 00:18:17,554
‪อาจเพราะว่านี่คือแสงอัสดงสุดท้ายในชีวิตของผม

309
00:18:18,138 --> 00:18:22,559
‪ทำให้ความรู้สึกในวันนี้แตกต่างออกไปครับ

310
00:18:23,769 --> 00:18:29,900
‪เหมือนวันเวลามากมายที่ผ่านพ้นไป
‪หลั่งไหลเข้ามาในหัว

311
00:18:30,651 --> 00:18:31,819
‪ยังมีเรื่องที่คาใจไหมคะ

312
00:18:33,362 --> 00:18:35,489
‪อาจเพราะนี่เป็นวันสุดท้าย

313
00:18:36,073 --> 00:18:37,574
‪ถึงผมพยายามจะไม่คิดถึง

314
00:18:38,867 --> 00:18:43,664
‪แต่ผมก็เอาแต่มองย้อนกลับไป
‪ในชีวิตของผมเองครับ

315
00:18:47,251 --> 00:18:49,044
‪ผมเอาแต่เสียใจ

316
00:18:50,295 --> 00:18:52,089
‪กับสิ่งที่ผมเลือกในวันนั้นครับ

317
00:18:56,301 --> 00:19:01,223
‪ถ้ารู้ว่าชีวิตของผมจะยากลำบากแบบนี้

318
00:19:03,892 --> 00:19:07,604
‪ผมก็อาจจะเลือกหนทางอื่นก็เป็นได้

319
00:19:09,439 --> 00:19:11,441
‪คุณอาสาเข้าร่วมสงครามเหรอครับ

320
00:19:13,443 --> 00:19:14,319
‪ครับ

321
00:19:14,987 --> 00:19:16,113
‪ใช่แล้วครับ

322
00:19:34,923 --> 00:19:38,135
{\an8}‪(ขณะเกิดสงครามเกาหลีในปี 1950)

323
00:19:38,969 --> 00:19:41,305
‪(ภาษาเกาหลีขั้นสูง)

324
00:19:54,860 --> 00:19:56,737
‪คุณแม่ ผมไปไม่นานเดี๋ยวก็กลับครับ

325
00:19:57,321 --> 00:19:58,697
‪ไม่ต้องให้ของขนาดนี้หรอกครับ

326
00:20:00,240 --> 00:20:02,910
‪แม่ให้ได้แค่นี้แหละ ขอโทษด้วยนะ

327
00:20:03,660 --> 00:20:05,537
‪อย่าปล่อยให้ท้องหิวล่ะ

328
00:20:05,621 --> 00:20:07,456
‪ขอโทษครับ คุณแม่

329
00:20:09,875 --> 00:20:14,087
‪ทั้งที่แกไม่เคยทะเลาะกับเพื่อนๆ เลยสักครั้ง

330
00:20:14,171 --> 00:20:16,965
‪คิดจะไปถือปืนและต่อสู้แบบนั้นได้ยังไงกัน

331
00:20:17,758 --> 00:20:19,259
‪อย่าไปเลยนะ ยองชอน

332
00:20:19,343 --> 00:20:22,054
‪คนที่เด็กกว่าผมยังไปเป็นทหาร
‪เพื่อปกป้องประเทศ

333
00:20:22,554 --> 00:20:24,640
‪จะให้ผมมองดูอย่างเดียวได้ยังไงครับ

334
00:20:24,723 --> 00:20:25,933
‪ไม่นะ

335
00:20:26,725 --> 00:20:28,018
‪แล้วผมจะรีบกลับมาครับ

336
00:20:32,022 --> 00:20:33,190
‪โธ่เอ๊ย

337
00:20:34,733 --> 00:20:35,609
‪คุณแม่

338
00:20:36,276 --> 00:20:37,236
‪รับการคำนับด้วยครับ

339
00:20:44,451 --> 00:20:47,913
‪ยองชอนเอ๊ย ลูกแม่

340
00:20:51,375 --> 00:20:52,751
‪รักษาตัวด้วยนะ

341
00:21:15,190 --> 00:21:19,361
‪สนามรบน่าสยดสยองกว่าที่ผมคิดเอาไว้ครับ

342
00:21:22,155 --> 00:21:26,243
‪เพราะไม่ว่าจะไปไหน
‪ผมก็ได้กลิ่นความตาย

343
00:21:55,480 --> 00:21:57,065
‪ยองชอน

344
00:21:58,317 --> 00:22:00,986
‪ยองชอน ตั้งสติหน่อย อยากตายนักหรือไง

345
00:22:01,069 --> 00:22:02,195
‪ขอโทษครับ

346
00:22:03,238 --> 00:22:06,033
‪- นายต้องรอด ไว้เราไปกินมื้อเย็นด้วยกัน
‪- ครับ

347
00:22:10,412 --> 00:22:12,331
‪เพราะเห็นคนตายไปต่อหน้าแบบนั้น

348
00:22:13,665 --> 00:22:16,126
‪ผมจึงไม่สามารถทำใจให้ผูกพันกับใครได้อีกครับ

349
00:22:24,593 --> 00:22:27,637
‪สหายร่วมรบเพียงคนเดียวที่ผมยอมเปิดใจให้

350
00:22:27,721 --> 00:22:29,514
‪ก็คือเจ้าดงชิล

351
00:22:31,433 --> 00:22:32,267
‪ดงชิล

352
00:22:33,268 --> 00:22:34,144
‪อร่อยไหม

353
00:22:35,270 --> 00:22:36,897
‪ครับ อร่อยมากเลยครับ

354
00:22:38,523 --> 00:22:40,025
‪สิบตรีไม่ทานเหรอครับ

355
00:22:41,735 --> 00:22:42,861
‪นายกินให้เยอะๆ เถอะ

356
00:22:48,033 --> 00:22:51,286
‪ฉันจะกลับไปกินอาหารร้อนๆ ที่แม่ทำไว้รอฉัน

357
00:22:53,205 --> 00:22:54,372
‪ผมคิดถึงแม่จัง

358
00:22:57,626 --> 00:22:59,169
‪เราจะได้เจอพวกท่านอีกครั้งไหมครับ

359
00:23:01,421 --> 00:23:04,257
‪แน่นอนอยู่แล้ว เราจะรอด
‪และได้กลับไปเจอพวกท่านอีก

360
00:23:04,341 --> 00:23:05,884
‪อย่างแน่นอน

361
00:23:07,803 --> 00:23:10,639
‪ผมบอกให้แม่กินข้าวเยอะๆ
‪แล้วเราจะเจอกันตอนที่ผมตัวสูงขึ้น

362
00:23:14,392 --> 00:23:16,478
‪บ้าเอ๊ย อยากถูกยิงหัวปลิวหรือไง

363
00:23:17,395 --> 00:23:18,730
‪ขอโทษครับ

364
00:23:20,607 --> 00:23:21,900
‪ใส่หมวกเกราะให้ดีๆ

365
00:23:22,484 --> 00:23:24,361
‪- ครับ
‪- แขนและขานี่

366
00:23:24,945 --> 00:23:26,738
‪นายควรจะไปเจอแม่แบบครบ 32

367
00:23:26,822 --> 00:23:27,823
‪ถูกต้องไหม

368
00:23:27,906 --> 00:23:28,782
‪ครับ

369
00:23:30,909 --> 00:23:31,910
‪กินเถอะ

370
00:23:47,634 --> 00:23:49,010
‪ทุกคน หลบเร็วเข้า

371
00:24:05,360 --> 00:24:06,194
‪ดงชิล

372
00:24:06,278 --> 00:24:07,195
‪ดงชิล

373
00:24:11,199 --> 00:24:12,784
‪ดงชิล

374
00:24:13,785 --> 00:24:15,704
‪ดงชิล ตั้งสติไว้นะ

375
00:24:15,787 --> 00:24:17,038
‪ตั้งสติเอาไว้ คิมดงชิล

376
00:24:18,248 --> 00:24:19,875
‪แพทย์ครับ แพทย์

377
00:24:19,958 --> 00:24:22,711
‪ทำใจดีๆ ไว้นะ ดงชิล

378
00:24:23,295 --> 00:24:24,504
‪แพทย์อยู่ไหน

379
00:24:26,715 --> 00:24:28,091
‪แพทย์อยู่ไหนครับ

380
00:24:28,175 --> 00:24:29,342
‪ช่วยด้วย

381
00:24:36,892 --> 00:24:38,059
‪ดงชิล

382
00:24:39,436 --> 00:24:40,812
‪ดงชิล ไม่เป็นไรใช่ไหม

383
00:24:41,730 --> 00:24:42,606
‪ฉันเอง

384
00:24:43,773 --> 00:24:45,066
‪สิบตรีอียองชอน

385
00:24:51,656 --> 00:24:52,574
‪เพราะแกคนเดียว

386
00:24:54,701 --> 00:24:56,411
‪ทำไมจะต้องมาช่วยฉันด้วย

387
00:24:57,829 --> 00:24:59,289
‪ปล่อยให้ฉันตายไปซะยังดีกว่า

388
00:25:02,417 --> 00:25:04,002
‪ดงชิล ตั้งสติไว้นะ

389
00:25:04,836 --> 00:25:05,754
‪เป็นเพราะแก

390
00:25:06,463 --> 00:25:07,380
‪เพราะแกเลย

391
00:25:08,548 --> 00:25:10,926
‪แทนที่จะต้องอยู่แบบนี้ ฉันยอมตายดีกว่า

392
00:25:12,385 --> 00:25:14,012
‪ไสหัวไปซะ

393
00:25:14,095 --> 00:25:16,681
‪อย่ามาให้ฉันเห็นอีกนะ

394
00:25:25,398 --> 00:25:29,277
‪ดงชิลโกรธแค้นที่ผมตัดสินใจ

395
00:25:30,445 --> 00:25:32,572
‪ช่วยชีวิตเขาไว้ครับ

396
00:25:32,656 --> 00:25:34,491
‪รอสักครู่นะครับ

397
00:25:50,215 --> 00:25:51,258
‪คุณแม่

398
00:26:01,851 --> 00:26:04,437
‪พอสงครามที่น่าเข็ดขยาดนั่นสิ้นสุดลง

399
00:26:05,438 --> 00:26:07,607
‪ผมก็รีบตรงกลับไปยังหมู่บ้านที่บ้านเกิด

400
00:26:08,692 --> 00:26:10,527
‪แต่แม่ของผมไม่อยู่แล้วครับ

401
00:26:12,070 --> 00:26:16,074
‪ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมอาสาไปรบ

402
00:26:23,540 --> 00:26:25,125
‪เวลาผ่านไปมากแล้วนะครับ

403
00:26:26,001 --> 00:26:27,836
‪ผมพูดมากไปหน่อยใช่ไหมครับ

404
00:26:28,420 --> 00:26:29,337
‪ขอโทษด้วยครับ

405
00:26:29,421 --> 00:26:30,755
‪ไม่เลยครับ

406
00:26:30,839 --> 00:26:31,965
‪ไม่เป็นไรค่ะ

407
00:26:32,048 --> 00:26:34,467
‪ถ้ามีอะไรที่อยากจะพูดอีก
‪ก็พูดมาได้ทุกอย่างเลยค่ะ

408
00:26:36,303 --> 00:26:39,014
‪นานมากแล้วที่ผมไม่ได้มานั่ง

409
00:26:39,097 --> 00:26:41,683
‪พูดคุยและระบายกับใครสักคนแบบนี้

410
00:26:41,766 --> 00:26:42,684
‪รู้สึกดีจังครับ

411
00:26:46,229 --> 00:26:47,188
‪สุดท้ายนี้

412
00:26:48,940 --> 00:26:50,483
‪ผมอยากดื่มสักหน่อยครับ

413
00:27:09,502 --> 00:27:12,213
‪- เดี๋ยวฉันเทให้
‪- ขอบคุณครับ

414
00:27:14,424 --> 00:27:18,011
‪มักกอลลีควรต้องกินคู่กับพาจอนนะครับ
‪แต่เราดันไม่มีพาจอน

415
00:27:18,887 --> 00:27:20,805
‪สักครู่นะครับ รอแป๊บ

416
00:27:20,889 --> 00:27:21,931
‪ชเวจุนอุง

417
00:27:23,308 --> 00:27:24,517
‪ลืมไปแล้วเหรอครับ

418
00:27:25,310 --> 00:27:26,853
‪ไก่ทอด

419
00:27:26,936 --> 00:27:27,979
‪รสชาติห่วยแตกชะมัด

420
00:27:29,064 --> 00:27:31,191
‪ห่วยจนทำเอาน้ำตาไหลเลย

421
00:27:36,946 --> 00:27:37,822
‪ไก่ทอด…

422
00:27:43,536 --> 00:27:45,121
‪ครับ

423
00:28:08,269 --> 00:28:09,354
‪ทำได้อร่อยเลย

424
00:28:10,230 --> 00:28:12,524
‪- อร่อยจริงๆ
‪- ทานเยอะๆ เลยนะครับ

425
00:28:16,194 --> 00:28:19,322
‪ท่านยมทูตเองก็ทานด้วยกันสิครับ

426
00:28:20,865 --> 00:28:22,409
‪- ครับ
‪- จะทานเลยนะครับ

427
00:28:25,829 --> 00:28:27,872
‪ผมนึกว่า

428
00:28:28,665 --> 00:28:30,917
‪จะต้องตายอย่างโดดเดี่ยวซะแล้ว

429
00:28:31,835 --> 00:28:34,879
‪พวกคุณทำให้ผมไม่ต้องเป็นแบบนั้น
‪ขอบคุณนะครับ

430
00:28:35,463 --> 00:28:37,382
‪- ดื่มเถอะค่ะ
‪- ครับ

431
00:28:37,465 --> 00:28:38,425
‪นี่ครับ

432
00:28:45,223 --> 00:28:48,476
‪พอได้เห็นหน้าของนายที่ไม่มีริ้วรอยสักเส้น

433
00:28:49,144 --> 00:28:52,272
‪การเป็นคนหนุ่มมันดีอย่างนี้นี่เองสินะ

434
00:28:52,355 --> 00:28:54,149
‪ตอนนี้คุณตาก็ยังหล่อเฟี้ยวอยู่เลยครับ

435
00:28:54,232 --> 00:28:55,233
‪งั้นเหรอ

436
00:28:56,568 --> 00:28:57,402
‪ขอบใจนะ

437
00:28:58,403 --> 00:28:59,612
‪ว่าแต่คุณตาครับ

438
00:28:59,696 --> 00:29:01,740
‪พอสงครามจบลงแล้ว คุณตาอยู่ยังไงครับ

439
00:29:01,823 --> 00:29:05,577
‪การมาฟังเรื่องราวจากคนแก่หงำเหงือก
‪มันน่าสนุกตรงไหนเหรอ

440
00:29:06,244 --> 00:29:09,164
‪ช่วงที่สงครามจบลง มันก็เป็นช่วงที่ผมเกิดพอดี

441
00:29:09,789 --> 00:29:11,207
‪ผมเลยอยากรู้ว่าอยู่มายังไงครับ

442
00:29:23,386 --> 00:29:27,515
‪ฉันนั่งอยู่หน้าโต๊ะหนังสือ
‪เพื่อเรียนในสิ่งที่ฉันได้หยุดไป

443
00:30:03,885 --> 00:30:06,095
‪ไม่นะ ไม่

444
00:30:11,893 --> 00:30:12,769
‪ไม่

445
00:30:14,437 --> 00:30:18,149
‪หลังผ่านสนามรบที่เต็มไปด้วยเสียงร้องโหยหวน

446
00:30:19,317 --> 00:30:22,946
‪การจะกลับไปใช้ชีวิตตามปกติ
‪ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

447
00:30:52,851 --> 00:30:54,394
‪โอ้ คุณอี เป็นอะไรไป

448
00:30:54,477 --> 00:30:56,479
‪คุณอี ตั้งสติดีๆ ครับ มีอะไร

449
00:30:57,480 --> 00:30:58,523
‪- คุณอี
‪- เป็นอะไรครับ

450
00:30:59,440 --> 00:31:03,319
‪แล้วฉันก็ได้ใช้ชีวิตแบบหาเช้ากินค่ำไปโดยปริยาย

451
00:31:05,905 --> 00:31:06,823
‪มีงานไหนเข้ามา

452
00:31:07,615 --> 00:31:09,284
‪ฉันก็ทำโดยไม่เกี่ยงเลย

453
00:31:26,009 --> 00:31:27,552
‪ราคาไม่ใช่ถูกๆ

454
00:31:27,635 --> 00:31:29,053
‪นายทำอะไรของนายเนี่ย

455
00:31:29,762 --> 00:31:30,597
‪ขอโทษครับ

456
00:31:30,680 --> 00:31:32,390
‪เอาของที่แตกกลับไปเลยนะคะ

457
00:31:32,473 --> 00:31:33,516
‪ฉันจ่ายให้ไม่ได้หรอก

458
00:31:37,270 --> 00:31:40,273
‪ไม่รู้ไปจ้างคนปัญญาอ่อนแบบนี้มาจากไหน

459
00:32:11,554 --> 00:32:15,058
‪เมื่อทั้งสภาพร่างกายและจิตใจไม่มั่นคง

460
00:32:15,642 --> 00:32:17,977
‪ฉันก็เลยไม่เคยคิดเรื่องแต่งงาน

461
00:32:21,230 --> 00:32:24,567
‪พออายุมากขึ้น ฉันก็ไม่สามารถทำงานหนักได้อีก

462
00:32:26,319 --> 00:32:29,322
‪เลยต้องมาเก็บกระดาษตามริมถนน

463
00:32:31,908 --> 00:32:32,825
‪ถึงวันนี้

464
00:32:33,576 --> 00:32:35,203
‪ฉันจะได้ทำเป็นวันสุดท้ายแล้วก็เถอะ

465
00:32:50,760 --> 00:32:51,928
‪จะไปไหนเหรอครับ

466
00:32:53,054 --> 00:32:53,930
‪ไม่สิ

467
00:32:54,430 --> 00:32:57,225
‪นั่งต่อเถอะครับ ขอตัวสักครู่

468
00:33:19,956 --> 00:33:21,290
‪หรือผมไม่ควรถามเขากันนะ

469
00:33:26,170 --> 00:33:28,339
‪พอเกิดสงคราม พวกยมทูตเองก็ลำบากครับ

470
00:33:29,674 --> 00:33:33,011
‪เวลาที่ต้องนำทางวิญญาณนับหมื่นนับพันดวง
‪ก็จะเกิดบาดแผลในใจ

471
00:33:33,886 --> 00:33:35,972
‪คุณผู้ช่วยไม่ได้อยู่ทีมนำทางนี่ครับ

472
00:33:37,306 --> 00:33:40,226
‪เวลาเกิดเหตุการณ์อันตราย
‪ที่ทำให้มีคนตายมากมายเช่นสงคราม

473
00:33:40,309 --> 00:33:42,854
‪พวกยมทูตจากแผนกอื่น
‪จะถูกส่งไปอยู่ทีมนำทางครับ

474
00:33:43,855 --> 00:33:45,732
‪ทุกคนคงจะลำบากกันนะครับ

475
00:33:55,742 --> 00:33:56,909
‪โอ๊ะ

476
00:33:58,911 --> 00:33:59,871
‪โอ้

477
00:34:13,760 --> 00:34:14,886
‪ทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะคะ

478
00:34:22,477 --> 00:34:24,103
‪คุณกำลังคิดอะไรอยู่เหรอคะ

479
00:34:25,730 --> 00:34:27,440
‪พอเห็นพ่อหนุ่มคนนั้น

480
00:34:28,649 --> 00:34:30,610
‪ผมก็รู้สึกอิจฉาน่ะครับ

481
00:34:31,402 --> 00:34:34,989
‪ถ้าผมได้เกิดมาในยุคสมัยนี้เหมือนกับเขา

482
00:34:36,365 --> 00:34:37,575
‪ถ้าเป็นแบบนั้น

483
00:34:38,701 --> 00:34:40,495
‪ผมก็คิดว่าชีวิตผม

484
00:34:41,412 --> 00:34:44,332
‪อาจจะดีกว่านี้ก็ได้น่ะครับ

485
00:34:45,416 --> 00:34:49,545
‪พอเห็นสภาพความเป็นจริงของผมที่แก่ลง
‪ทั้งที่ยังไม่เคยทำอะไรได้เป็นชิ้นเป็นอัน

486
00:34:50,755 --> 00:34:54,133
‪สุดท้าย ผมก็ทำได้แค่มานั่งเสียใจครับ

487
00:34:55,718 --> 00:34:57,053
‪มันเป็นชีวิตที่ไม่สลักสำคัญ

488
00:34:58,429 --> 00:35:00,640
‪และกระจอกงอกง่อยมากเลยครับ

489
00:35:03,434 --> 00:35:05,228
‪ชีวิตที่ไม่สำคัญนั้น

490
00:35:05,311 --> 00:35:07,230
‪ฉันมีอะไรอยากจะให้ดูค่ะ

491
00:35:18,199 --> 00:35:19,200
‪อะไรเนี่ย

492
00:35:25,498 --> 00:35:26,582
‪ที่นี่…

493
00:35:26,666 --> 00:35:27,583
‪จากตรงนี้

494
00:35:28,376 --> 00:35:30,253
‪คุณจะมองเห็นโซลได้ทั้งหมดค่ะ

495
00:35:31,963 --> 00:35:33,089
‪พอได้เห็นแบบนี้

496
00:35:34,423 --> 00:35:35,716
‪มันดูต่างออกไปเลยครับ

497
00:35:36,509 --> 00:35:37,927
‪โลกมันเปลี่ยนไป…

498
00:35:39,387 --> 00:35:41,097
‪ถึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

499
00:35:42,140 --> 00:35:43,599
‪งดงามเหลือเกินครับ

500
00:35:43,683 --> 00:35:48,479
‪ถ้าคุณไม่ตัดสินใจแบบนั้น
‪โลกนี้ก็คงจะไม่มีอยู่จริงค่ะ

501
00:35:49,897 --> 00:35:51,315
‪ถ้าไม่ได้คุณ

502
00:35:52,608 --> 00:35:54,861
‪วันนี้ที่ผู้คนได้อยู่อาศัยในยุคสมัยนี้

503
00:35:56,028 --> 00:35:57,113
‪ก็คงจะไม่เกิดขึ้นค่ะ

504
00:35:57,989 --> 00:36:01,409
‪ชีวิตของคุณไม่ได้กระจอก

505
00:36:02,535 --> 00:36:04,078
‪หรือไม่สำคัญเลยสักนิดค่ะ

506
00:36:08,583 --> 00:36:10,001
‪ดูให้เต็มสองตาเถอะค่ะ

507
00:36:12,086 --> 00:36:15,548
‪เพราะนี่คือประเทศที่คุณปกป้องเอาไว้

508
00:36:46,162 --> 00:36:49,957
‪ความภาคภูมิใจที่ได้ปกป้องประเทศ
‪มันพังทลายลงไปนานแล้ว

509
00:36:50,041 --> 00:36:53,127
‪ตั้งแต่ตอนที่ผมได้รู้ว่า
‪ผมสูญเสียชีวิตของตัวเองไป

510
00:36:53,628 --> 00:36:57,131
‪ขอบคุณนะครับ ที่พูดกับผมแบบนี้

511
00:36:59,675 --> 00:37:01,344
‪คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอกค่ะ

512
00:37:02,929 --> 00:37:04,889
‪เพราะฉันก็แค่พูดไปตามความเป็นจริง

513
00:37:21,530 --> 00:37:22,740
‪คุณตาครับ

514
00:37:22,823 --> 00:37:24,367
‪คุณตาอยู่ไหนครับ คุณตา

515
00:37:24,450 --> 00:37:26,077
‪คุณตาอยู่นี่เอง

516
00:37:26,160 --> 00:37:28,621
‪คุณตาครับ ผมหาคุณตาดงชิลเจอแล้วครับ

517
00:37:28,704 --> 00:37:29,538
‪ว่าไงนะ

518
00:37:32,541 --> 00:37:34,252
‪ดงชิล

519
00:37:34,335 --> 00:37:37,046
‪เห็นไหมครับ ผมลองลงเรื่องราว
‪ของคุณตาในโซเชียล

520
00:37:37,129 --> 00:37:39,548
‪คนคงมาช่วยกันเยอะ
‪เลยมีการแชร์ออกไปเยอะเลยครับ

521
00:37:39,632 --> 00:37:41,592
‪เมื่อกี้หลานชายของคุณตาดงชิลติดต่อมา

522
00:37:41,676 --> 00:37:44,220
‪ตอนนี้เขาอยู่ที่ปูซานและแข็งแรงดีครับ ดูสิครับ

523
00:37:48,266 --> 00:37:49,100
‪อะไรกัน

524
00:37:49,183 --> 00:37:51,310
‪ไม่อยากจะเชื่อเลย

525
00:37:53,646 --> 00:37:57,024
‪ขอบคุณที่ยังอยู่อย่างสุขสบายดีนะ ดงชิล

526
00:37:58,401 --> 00:38:00,611
‪เขาบอกว่าเขากล้าที่จะอยู่ต่อก็เพราะคุณตาครับ

527
00:38:01,612 --> 00:38:02,571
‪ตายจริง

528
00:38:04,031 --> 00:38:04,949
‪เพราะแกคนเดียว

529
00:38:05,616 --> 00:38:06,867
‪เป็นเพราะแก

530
00:38:06,951 --> 00:38:08,703
‪ทำไมจะต้องมาช่วยฉันด้วย

531
00:38:09,495 --> 00:38:10,955
‪ปล่อยให้ฉันตายไปซะยังดีกว่า

532
00:38:35,187 --> 00:38:36,230
‪ไหนบอกว่าอยากกลับบ้าน

533
00:38:36,314 --> 00:38:38,399
‪นายอยากเจอแม่ตอนตัวสูงขึ้นไม่ใช่เหรอ

534
00:38:38,482 --> 00:38:39,650
‪เรามาต่อสู้เพื่ออะไร

535
00:38:40,735 --> 00:38:42,695
‪คิดว่าสิ่งที่แม่นายอยากเห็นคืออะไร

536
00:38:42,778 --> 00:38:44,363
‪มันไม่ใช่ศพของนาย

537
00:38:45,239 --> 00:38:46,782
‪แต่เป็นนายที่ยังมีชีวิตอยู่

538
00:38:48,326 --> 00:38:49,327
‪ช่วยผมด้วยครับ

539
00:39:07,803 --> 00:39:11,390
‪ฉันพูดแบบนั้นเหรอ

540
00:39:12,808 --> 00:39:14,643
‪เห็นเลขตรงหัวใจไหมครับ

541
00:39:14,727 --> 00:39:16,645
‪มีคนช่วยเยอะมากขนาดนี้เลยนะครับ

542
00:39:16,729 --> 00:39:19,940
‪มีคนช่วยมากมายขนาดนี้ได้ยังไง…

543
00:39:20,024 --> 00:39:21,359
‪มันสื่อถึงความเคารพ

544
00:39:23,069 --> 00:39:25,029
‪ต่อความกล้าที่พร้อมสละชีวิตและออกไปต่อสู้

545
00:39:27,406 --> 00:39:31,118
‪ผมไม่ได้ทำแบบนั้น
‪เพราะหวังจะได้รับรางวัลใหญ่โตเลยนะ

546
00:39:31,702 --> 00:39:36,332
‪ผมก็แค่อยากให้ผู้คนยังคงจดจำผมได้

547
00:39:37,333 --> 00:39:40,294
‪เพราะงั้นผมถึงได้ยังคงสวมหมวกนี่เอาไว้

548
00:39:45,925 --> 00:39:48,386
‪- มองทำไมครับ
‪- เพราะฉันตกใจที่นายมีประโยชน์

549
00:39:48,469 --> 00:39:52,640
‪งั้นก็ควรจะชื่นชมกันด้วยคำพูดที่ฟังดูอบอุ่นหน่อยสิ

550
00:39:52,723 --> 00:39:54,392
‪อากาศหนาวนะ รีบพาคุณตาเข้าบ้านเถอะ

551
00:39:55,101 --> 00:39:57,269
‪- หัวหน้าทีมล่ะครับ
‪- ฉันมีที่ที่ต้องไปก่อน

552
00:39:57,353 --> 00:39:58,270
‪เข้าบ้านเถอะนะคะ

553
00:39:58,771 --> 00:39:59,688
‪ครับ

554
00:39:59,772 --> 00:40:01,107
‪- ไปเถอะครับ
‪- อือ

555
00:40:02,233 --> 00:40:03,109
‪ระวังนะครับ

556
00:40:13,327 --> 00:40:15,371
‪ใครจะเป็นผู้นำทางคุณอียองชอนคะ

557
00:40:16,122 --> 00:40:17,998
‪แล้วทำไมฉันจะต้องบอกหัวหน้าทีมคูด้วย

558
00:40:19,291 --> 00:40:20,709
‪ฉันอยากให้หัวหน้าทีม

559
00:40:21,669 --> 00:40:23,254
‪เป็นผู้นำทางเขาด้วยตัวเองค่ะ

560
00:40:23,921 --> 00:40:26,048
‪นี่เธอคิดจะมาควบคุมทีมนำทางด้วยเหรอ

561
00:40:26,132 --> 00:40:27,758
‪ทำแค่สิ่งที่ทำได้ก็พอ

562
00:40:27,842 --> 00:40:30,219
‪อย่ายึดติดกับสิ่งที่ทำไม่ได้เลย

563
00:40:30,886 --> 00:40:32,388
‪ฉันขอร้องล่ะค่ะ

564
00:40:33,722 --> 00:40:36,392
‪ฉันอยากให้คุณนำทางคุณอียองชอน

565
00:40:37,143 --> 00:40:38,978
‪ด้วยการให้เกียรติอย่างสูงสุดค่ะ

566
00:40:57,621 --> 00:41:01,083
‪ให้คุณอียองชอนได้พบกับวาระสุดท้าย
‪อย่างสงบสุขเถอะนะคะ

567
00:41:01,667 --> 00:41:05,004
‪ฉันไม่สามารถทนเห็น
‪และปล่อยให้เขาจากไปอย่างเจ็บปวดได้ค่ะ

568
00:41:05,087 --> 00:41:06,172
‪พวกเธอรู้เห็นกันเหรอ

569
00:41:07,256 --> 00:41:09,467
‪- อะไรนะคะ
‪- เมื่อกี้หัวหน้าทีมพัคมาหาฉัน

570
00:41:11,927 --> 00:41:13,846
‪ทั้งที่โลกนี้ไม่มีอะไรเหมือนกันสักอย่าง

571
00:41:13,929 --> 00:41:15,764
‪แต่ฉันเห็นภาพเดียวกัน รู้สึกเหมือนกัน

572
00:41:15,848 --> 00:41:17,183
‪ช่างน่าทึ่งนัก

573
00:41:18,517 --> 00:41:22,771
‪แต่ว่าเมื่อความตายมาอยู่ตรงหน้า
‪ไม่มีใครที่พิเศษและไม่ควรจะพิเศษด้วย

574
00:41:24,023 --> 00:41:27,067
‪อย่างน้อยก็ขอแค่ให้เขาไม่ต้องเดินทาง
‪ครั้งสุดท้ายอย่างโดดเดี่ยวค่ะ

575
00:41:27,151 --> 00:41:28,944
‪เธอหวังอะไรมากเกินไปแล้วนะ

576
00:41:29,028 --> 00:41:31,197
‪ฉันก็แค่อยากจะให้เกียรติเขาสักหน่อยค่ะ

577
00:41:31,280 --> 00:41:35,242
‪การตัดสินชีวิตมนุษย์
‪ไม่ใช่หน้าที่ของยมทูตอย่างพวกเธอ

578
00:41:35,326 --> 00:41:37,077
‪- ท่านประธานคะ
‪- พอเถอะ

579
00:41:37,161 --> 00:41:38,621
‪ฉันจะอดทนถึงแค่ตรงนี้

580
00:41:40,331 --> 00:41:44,293
‪ชีวิตของคุณอียองชอนจะถูกตัดสินอย่างยุติธรรม

581
00:41:44,376 --> 00:41:45,503
‪เพราะงั้นไปได้แล้ว

582
00:42:02,770 --> 00:42:03,771
‪อย่างยุติธรรมเหรอคะ

583
00:42:03,854 --> 00:42:07,983
‪ทำไมฉันถึงได้ยินเป็นว่า
‪เราจะไม่ทำในสิ่งที่เราทำได้ล่ะคะ

584
00:42:37,221 --> 00:42:39,974
‪บ้านนี้ควรจะถูกปล่อยว่าง
‪ทำไมถึงยังมีคนอยู่อีกล่ะ

585
00:42:40,057 --> 00:42:41,725
‪อยากจะลองดีสักครั้งใช่ไหม

586
00:42:41,809 --> 00:42:43,102
‪ช่วยกลับไปเถอะครับ ไปเถอะ

587
00:42:43,185 --> 00:42:44,395
‪นายอยากโดนอัดอีกเหรอ

588
00:42:46,355 --> 00:42:47,982
‪เข้าไปข้างในเถอะครับ

589
00:42:49,900 --> 00:42:51,694
‪อย่าทำให้วุ่นวายเลย มาคุยกันเถอะครับ

590
00:42:51,777 --> 00:42:53,320
‪ไอ้หมอนี่ใครอีกเนี่ย

591
00:42:53,404 --> 00:42:55,864
‪ถ้าฉันไม่คุยแล้วจะทำไม

592
00:42:55,948 --> 00:42:57,783
‪- ฉันถามว่าจะทำไม
‪- อย่าทำแบบนี้เลยนะ

593
00:42:57,866 --> 00:42:59,910
‪นายจะทำแบบนี้กับพวกเขาไม่ได้นะ

594
00:42:59,994 --> 00:43:01,328
‪บ้าเอ๊ย

595
00:43:02,121 --> 00:43:04,373
‪- ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ
‪- อือ ฉันไม่เป็นไร

596
00:43:04,456 --> 00:43:08,168
‪คุณพระ เห็นตาแก่จ้องตาเขม็ง
‪เลยคิดว่าเขาจะกลับไปเป็นหนุ่มอีกครั้ง

597
00:43:08,252 --> 00:43:09,503
‪เกือบกลัวจนหัวหดแล้วเนี่ย

598
00:43:09,587 --> 00:43:10,838
‪ให้ตายเถอะ

599
00:43:10,921 --> 00:43:12,047
‪พวกนายเองสินะ

600
00:43:12,881 --> 00:43:14,300
‪ที่อัดน้องเล็กของเรา

601
00:43:14,967 --> 00:43:16,010
‪แล้วนี่ใครอีก

602
00:43:16,594 --> 00:43:17,511
‪โผล่หัวมาไม่หยุดเลย

603
00:43:19,680 --> 00:43:20,598
‪เข้าบ้านไปก่อนเถอะ

604
00:43:21,181 --> 00:43:22,641
‪- ฉันจะรีบตามไป
‪- ครับ

605
00:43:23,517 --> 00:43:24,935
‪เข้าบ้านเถอะครับ

606
00:43:25,019 --> 00:43:26,186
‪เป็นหลานเขาหรือไง

607
00:43:26,270 --> 00:43:28,480
‪หลานๆ พวกนี้ใจกล้าชะมัดเลยนะ

608
00:43:30,983 --> 00:43:32,026
‪แม่หนู

609
00:43:32,818 --> 00:43:33,694
‪อายุเท่าไรเนี่ย

610
00:43:39,700 --> 00:43:40,784
‪อายุ 420 ปี

611
00:43:40,868 --> 00:43:42,328
‪ว่าไงนะ 20 ปีเหรอ

612
00:43:42,411 --> 00:43:43,370
‪หูหนวกเหรอ

613
00:43:44,246 --> 00:43:46,081
‪ก็บอกว่า 420 ปีไง

614
00:43:52,588 --> 00:43:54,214
‪คุณตาไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

615
00:43:55,257 --> 00:43:57,092
‪ใช่ ฉันไม่เป็นไร

616
00:43:58,719 --> 00:44:01,597
‪ว่าแต่ปล่อยให้เธออยู่ตามลำพัง

617
00:44:03,182 --> 00:44:04,391
‪จะดีเหรอ

618
00:44:04,475 --> 00:44:05,768
‪ไม่ต้องห่วงหรอกครับ

619
00:44:05,851 --> 00:44:07,603
‪เธอไม่เป็นไรแน่นอนครับ

620
00:44:08,979 --> 00:44:09,897
‪ลูกพี่

621
00:44:17,196 --> 00:44:18,155
‪โอย

622
00:44:28,415 --> 00:44:29,708
‪อะไรเนี่ย

623
00:44:32,753 --> 00:44:35,130
‪แม้จะแค่หนึ่งวินาทีก็มีค่าสำหรับเขา

624
00:44:36,090 --> 00:44:38,801
‪เศษสวะอย่างพวกนายไม่ควรไปก่อกวนเขา

625
00:44:40,302 --> 00:44:41,720
‪ไสหัวไปซะ

626
00:44:41,804 --> 00:44:43,138
‪(อันตราย)

627
00:44:43,222 --> 00:44:44,181
‪ลูกพี่

628
00:44:56,276 --> 00:44:57,361
‪คุณตาครับ

629
00:44:59,571 --> 00:45:01,532
‪อย่าพูดเลยครับ หายใจเข้าลึกๆ

630
00:45:01,615 --> 00:45:03,992
‪คุณตาครับ เราไปโรงพยาบาลกันเถอะนะครับ

631
00:45:04,076 --> 00:45:06,161
‪ไม่สิ ต้องเรียกรถฉุกเฉินมาก่อน

632
00:45:07,037 --> 00:45:09,623
‪คุณชเวจุนอุง ไม่มีประโยชน์หรอกครับ
‪หยุดเถอะครับ

633
00:45:09,706 --> 00:45:11,750
‪ถ้าเขาได้รับการปฐมพยาบาลก็อาจจะรอดนี่ครับ

634
00:45:11,834 --> 00:45:14,420
‪- คุณชเวจุนอุง
‪- เราควรจะต้องทำอะไรสักอย่างสิครับ

635
00:45:15,003 --> 00:45:15,838
‪ไม่ครับ

636
00:45:20,092 --> 00:45:22,094
‪อายุขัยที่ถูกกำหนดแล้วจะไม่มีวันเปลี่ยน

637
00:45:23,387 --> 00:45:24,596
‪มันถูกกำหนดไว้แล้วครับ

638
00:45:35,816 --> 00:45:36,817
‪คุณตาครับ

639
00:45:38,068 --> 00:45:39,987
‪ไม่เป็นไรหรอก

640
00:45:40,821 --> 00:45:42,072
‪ไม่เป็นไร

641
00:45:42,823 --> 00:45:44,032
‪เรา…

642
00:45:44,116 --> 00:45:45,617
‪ต่างก็รู้กันอยู่แล้วนี่

643
00:45:47,494 --> 00:45:49,163
‪ตั้งแต่ตอนที่ได้เจอกัน

644
00:46:04,928 --> 00:46:05,971
‪จะไปไหน

645
00:46:10,642 --> 00:46:11,727
‪ผมทนดูไม่ได้ครับ

646
00:46:15,147 --> 00:46:18,358
‪เขากำลังทรมานขนาดนั้น
‪จะให้ผมดูเฉยๆ เหรอครับ

647
00:46:19,276 --> 00:46:21,778
‪คุณอียองชอนหมดอายุขัยแล้ว

648
00:46:21,862 --> 00:46:22,821
‪ผมรู้ครับ

649
00:46:23,739 --> 00:46:24,573
‪ผมรู้

650
00:46:25,324 --> 00:46:27,034
‪ผมเองก็รู้แต่ว่า…

651
00:46:28,577 --> 00:46:31,163
‪แต่ผมทำใจไม่ได้ จะให้ทำไงครับ

652
00:46:34,791 --> 00:46:35,626
‪เอาเถอะ

653
00:46:36,210 --> 00:46:37,252
‪งั้นนายก็อยู่ตรงนี้ไป

654
00:46:37,878 --> 00:46:38,712
‪แต่นาย…

655
00:46:39,630 --> 00:46:41,590
‪มั่นใจไหมว่าจะไม่เสียใจที่เลือกแบบนี้

656
00:46:46,094 --> 00:46:49,014
‪ทำใจได้เมื่อไหร่ ก็เข้ามาเถอะ

657
00:46:50,432 --> 00:46:51,266
‪อย่าให้สายเกินไป

658
00:47:20,921 --> 00:47:21,880
‪ทีมนำทาง

659
00:47:26,510 --> 00:47:27,928
‪คุณทำอะไรคะ

660
00:47:28,011 --> 00:47:28,887
‪ถอยไปค่ะ

661
00:47:30,639 --> 00:47:33,517
‪ให้เวลาเขาอีกสักหน่อยไม่ได้เหรอครับ

662
00:47:34,893 --> 00:47:35,936
‪ขอร้องล่ะครับ

663
00:47:38,730 --> 00:47:39,565
‪ถอยไป

664
00:47:56,164 --> 00:47:58,125
‪ผมขอร้องล่ะครับ หัวหน้าทีม

665
00:47:58,208 --> 00:47:59,793
‪ตอนนี้ไม่มีอะไรที่นายทำได้แล้ว

666
00:48:00,919 --> 00:48:03,630
‪ทั้งที่นายไม่กล้าเผชิญหน้ากับช่วงเวลาสุดท้าย

667
00:48:03,714 --> 00:48:04,590
‪นายจะทำอะไรได้

668
00:48:06,216 --> 00:48:07,467
‪เตรียมตัวรอตรงนี้

669
00:48:36,079 --> 00:48:40,083
‪คุณคือใคร…

670
00:48:49,217 --> 00:48:51,428
‪ผมยังจำแผ่นหลังของคุณที่ผมเห็นครั้งสุดท้ายได้

671
00:48:55,057 --> 00:48:56,391
‪มันเป็นค่ำคืนที่ยาวนานมากๆ

672
00:49:15,994 --> 00:49:17,454
‪ถ้าคืนนี้เรายังคงมีชีวิตรอด

673
00:49:18,080 --> 00:49:20,540
‪เราจะได้กลับบ้านกัน

674
00:49:20,624 --> 00:49:21,458
‪ทุกคน

675
00:49:22,417 --> 00:49:23,752
‪มุ่งหน้าจู่โจม

676
00:49:34,137 --> 00:49:37,349
‪ผมจะขอแสดงความเคารพต่อความกล้าหาญ
‪ในการปกป้องประเทศชาติของคุณ

677
00:49:41,311 --> 00:49:44,439
‪เพราะงั้นเราทุกคนจึงมารวมตัวกัน
‪ในวาระสุดท้ายของคุณ

678
00:50:03,917 --> 00:50:05,919
‪ขอบคุณครับ

679
00:50:15,470 --> 00:50:16,930
‪เธอเปลี่ยนไปมากเลยนะ

680
00:50:18,265 --> 00:50:19,349
‪รยอนที่ฉันรู้จัก

681
00:50:19,433 --> 00:50:22,144
‪แทบจะทนไม่ได้ที่ต้องคอยมองดู
‪ช่วงเวลาสุดท้ายของผู้วายชนม์

682
00:50:22,728 --> 00:50:24,896
‪เธอถึงได้นำทางเฉพาะวิญญาณของผู้กระทำผิด

683
00:50:26,231 --> 00:50:27,858
‪ฉันก็แค่ด้านชาขึ้นนิดหน่อย

684
00:50:28,567 --> 00:50:30,360
‪แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ง่ายเลยค่ะ

685
00:50:33,822 --> 00:50:35,115
‪มันจะง่ายสำหรับใครบ้าง

686
00:50:36,783 --> 00:50:38,618
‪แต่นั่นคืองานของยมทูต

687
00:50:42,831 --> 00:50:44,499
‪การเฝ้ามองกระทั่งลมหายใจสุดท้าย

688
00:51:04,394 --> 00:51:05,687
‪ทีมนำทาง

689
00:51:07,647 --> 00:51:10,400
‪ว่าแต่ทำไมถึงได้มากันเยอะขนาดนั้นเลยล่ะครับ

690
00:51:10,484 --> 00:51:12,360
‪การนำทางคราวนี้เป็นกรณีพิเศษค่ะ

691
00:51:13,195 --> 00:51:15,113
‪ท่านประธานคงจะอนุญาตสินะครับ

692
00:51:15,197 --> 00:51:17,657
‪ใช่ค่ะ ฉันเองก็เพิ่งเคยเจอแบบนี้ครั้งแรกค่ะ

693
00:52:06,540 --> 00:52:07,415
‪ขออภัยด้วยค่ะ

694
00:52:07,999 --> 00:52:09,918
‪ไว้ค่อยคุยกัน อาการเขาล่ะ

695
00:52:11,628 --> 00:52:13,922
‪ไม่ได้สติเพราะทนความเจ็บปวดไม่ไหว

696
00:52:14,005 --> 00:52:15,757
‪ทำได้แค่เพียงหายใจรวยรินค่ะ

697
00:52:16,508 --> 00:52:17,759
‪อีกไม่นานแล้วสินะ

698
00:52:26,351 --> 00:52:30,272
‪ใบหน้ามักแสดงออกถึงชีวิตที่ผ่านมาของคนคนนั้น

699
00:52:31,356 --> 00:52:32,858
‪หน้าตาช่างสุภาพ

700
00:52:34,609 --> 00:52:36,570
‪เขาได้ใช้ชีวิตมาอย่างดี

701
00:52:37,404 --> 00:52:42,242
‪ทุกช่วงเวลาในชีวิตของมนุษย์
‪มักจะต้องมีเรื่องที่ต้องตัดสินใจอยู่เสมอ

702
00:52:43,076 --> 00:52:46,955
‪และการตัดสินใจที่มากมายนั้น
‪จะหลอมรวมกันจนกลายเป็นชีวิต

703
00:52:48,915 --> 00:52:50,458
‪ขอโทษครับ คุณแม่

704
00:52:51,418 --> 00:52:53,920
‪การตัดสินใจเมื่อตอนที่
‪อายุยังน้อยของเจ้านั้นช่างสูงส่ง

705
00:52:58,466 --> 00:52:59,801
‪แม้จะต้องสูญเสียอะไรไปมากมาย

706
00:52:59,885 --> 00:53:02,012
‪ทุกคน มุ่งหน้าจู่โจม

707
00:53:03,388 --> 00:53:04,890
‪แต่เจ้าได้ปกป้องผู้คนมากมาย

708
00:53:06,892 --> 00:53:09,185
‪ทำให้มีทุกวันนี้

709
00:53:10,645 --> 00:53:13,481
‪ขอบคุณที่ช่วยปกป้องชีวิตของผู้คนนับไม่ถ้วน

710
00:53:16,943 --> 00:53:17,903
‪ขอโทษด้วย

711
00:53:19,029 --> 00:53:20,697
‪สิ่งที่ข้าทำได้ตอนนี้

712
00:53:21,364 --> 00:53:26,328
‪คือการให้เจ้าได้ผ่านมันไปอย่างสบาย
‪และพบกับความตายอย่างสงบสุข

713
00:53:30,832 --> 00:53:33,168
‪อียองชอน

714
00:53:44,596 --> 00:53:46,014
‪วิญญาณของเจ้า

715
00:53:46,598 --> 00:53:49,434
‪จะได้รับพรยิ่งกว่าคุณค่าของชีวิตของเจ้า

716
00:53:51,353 --> 00:53:53,021
‪ที่เจ้าเคยใช้มันมา

717
00:53:54,522 --> 00:53:56,024
‪เจ้าต้องมีชีวิตอยู่อย่างยากลำบาก

718
00:53:58,234 --> 00:53:59,569
‪ข้าขอชื่นชมเจ้า

719
00:54:42,779 --> 00:54:44,447
‪ผมตายแค่คนเดียว

720
00:54:45,281 --> 00:54:47,784
‪ทำไมถึงมาต้อนรับกันมากมายขนาดนี้

721
00:54:47,867 --> 00:54:49,285
‪ถ้าไม่ได้เจ้า

722
00:54:50,161 --> 00:54:51,871
‪ก็คงจะไม่มีจูมาดึง

723
00:54:59,337 --> 00:55:02,298
‪ผมขอเวลาสักครู่…

724
00:55:12,434 --> 00:55:15,061
‪แม้การตัดสินใจในวันนั้นของผม

725
00:55:15,145 --> 00:55:18,690
‪จะทำให้ผมต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความเสียใจ
‪ตลอดเวลาอันยาวนาน

726
00:55:18,773 --> 00:55:20,483
‪แต่การต่อสู้เพื่อประเทศชาติ

727
00:55:21,776 --> 00:55:25,655
‪มันคือการตัดสินใจ
‪ที่แสนประเสริฐที่สุดในชีวิตของผม

728
00:55:26,990 --> 00:55:29,034
‪และเป็นเรื่องที่ทรงคุณค่ามากๆ ครับ

729
00:55:30,160 --> 00:55:33,496
‪ถ้าผมได้ย้อนกลับไปตอนนั้นอีกครั้ง

730
00:55:33,580 --> 00:55:35,665
‪ผมก็คงจะเลือกสวมชุดทหารเช่นเคย

731
00:55:37,667 --> 00:55:41,546
‪พวกคุณอุตส่าห์มาร่วมใช้เวลา
‪ในวันพรุ่งนี้ครั้งสุดท้ายกับผม

732
00:55:41,629 --> 00:55:45,133
‪ต้องขอบคุณจริงๆ ครับ

733
00:55:47,010 --> 00:55:47,927
‪ฉันบอกแล้วไงคะ

734
00:55:49,095 --> 00:55:51,431
‪ว่านั่นคืองานของฉัน ไม่สิ

735
00:55:52,932 --> 00:55:53,892
‪มันเป็นงานของเรา

736
00:55:55,935 --> 00:55:57,479
‪ที่ผ่านมาคุณทำได้ดีมากเลยครับ

737
00:56:05,862 --> 00:56:08,490
‪ทำไมนายถึงเอาแต่ยืนร้องไห้ล่ะ

738
00:56:17,123 --> 00:56:21,252
‪ฉันจะได้ไปยังที่ดีๆ นายจะร้องไห้ทำไมกัน

739
00:56:21,920 --> 00:56:22,796
‪คุณตาครับ

740
00:56:24,756 --> 00:56:26,591
‪ขอบใจมากนะ

741
00:56:42,690 --> 00:56:44,025
‪สิบตรีอียองชอน

742
00:56:51,282 --> 00:56:52,408
‪ขอบคุณครับ

743
00:57:07,423 --> 00:57:08,842
‪ยมทูตทุกตน

744
00:57:08,925 --> 00:57:11,553
‪จงสงบนิ่งและไว้อาลัยให้แก่ผู้ที่เสียสละเพื่อชาติ

745
00:57:13,221 --> 00:57:14,472
‪และปกป้องบ้านเมือง

746
00:58:33,092 --> 00:58:34,093
‪คุณแม่

747
00:58:39,933 --> 00:58:40,975
‪โอ้ พระเจ้า

748
00:58:45,355 --> 00:58:46,481
‪ไหนดูซิ

749
00:58:48,024 --> 00:58:50,151
‪ยองชอนลูกแม่ สบายดีหรือเปล่า

750
00:58:51,528 --> 00:58:52,529
‪ไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหม

751
00:58:53,446 --> 00:58:55,073
‪- คุณแม่
‪- อือ

752
00:58:55,156 --> 00:58:56,324
‪ผมขอโทษครับ

753
00:58:57,992 --> 00:58:59,953
‪ผมมาช้าไปมาก

754
00:59:00,912 --> 00:59:03,748
‪ไม่เลย ในเมื่อตอนนี้ลูกมาแล้ว แม่ก็พอใจแล้ว

755
00:59:05,250 --> 00:59:08,002
‪โธ่ คงจะเหนื่อยกับชีวิตมากเลยสินะ

756
00:59:10,713 --> 00:59:12,006
‪คุณแม่

757
00:59:12,090 --> 00:59:12,966
‪จ้ะลูก

758
00:59:13,049 --> 00:59:14,509
‪แม่

759
00:59:21,099 --> 00:59:22,767
‪กินข้าวกันเถอะ ลูกแม่

760
00:59:22,850 --> 00:59:26,980
‪แม่ทำอาหารร้อนๆ เอาไว้ให้แล้ว
‪รีบเข้าไปกินกันเถอะนะ

761
00:59:42,996 --> 00:59:44,998
‪ยังไม่รู้สึกดีขึ้นอีกเหรอ

762
00:59:48,334 --> 00:59:49,335
‪ครับ

763
00:59:49,419 --> 00:59:51,379
‪เขาต้องใช้ชีวิตอย่างลำบากในโลกมนุษย์

764
00:59:51,462 --> 00:59:53,631
‪และเพิ่งได้รับการปฏิบัติอย่างมีเกียรติตอนตาย

765
00:59:53,715 --> 00:59:55,133
‪มันน่าเศร้าและเปล่าประโยชน์ครับ

766
00:59:55,883 --> 00:59:58,386
‪ท่านประธานเองก็ไม่สามารถ
‪ช่วยเขาได้เลยเหรอครับ

767
00:59:58,469 --> 01:00:00,763
‪ฉันแค่เกี่ยวข้องกับความเป็นและความตาย

768
01:00:00,847 --> 01:00:02,849
‪รวมถึงการกระทำความผิดและการลงโทษ

769
01:00:02,932 --> 01:00:04,225
‪เรื่องของโลกมนุษย์…

770
01:00:04,309 --> 01:00:06,811
‪ขี้ขลาดชะมัด ไม่ยุติธรรมเลยครับ

771
01:00:06,894 --> 01:00:10,023
‪โลกที่ทำให้คนที่จิตใจดี ซื่อสัตย์
‪และตั้งใจใช้ชีวิตต้องกลายเป็นคนโง่

772
01:00:10,106 --> 01:00:12,233
‪ทำไมถึงมองเฉยๆ ล่ะครับ ท่านก็มีพลังนี่ครับ

773
01:00:12,317 --> 01:00:13,359
‪ฉัน…

774
01:00:13,860 --> 01:00:16,112
‪ไม่มีความยุติธรรมและไม่สามารถยุติธรรมได้

775
01:00:16,195 --> 01:00:17,947
‪สิ่งที่ฉันทำได้มีเพียง

776
01:00:18,031 --> 01:00:20,742
‪ตัดสินโทษที่เหมาะสมแก่ผู้ที่กระทำความผิด

777
01:00:21,784 --> 01:00:24,829
‪เพราะงั้นฉันถึงทำได้แค่ต้องพึ่งทีมพวกนายไงล่ะ

778
01:00:26,539 --> 01:00:30,627
‪เพราะพวกนายคือยมทูตกลุ่มแรก
‪ที่สามารถช่วยเหลือผู้คนที่ทุกข์ทรมานได้

779
01:00:32,879 --> 01:00:36,007
‪ผมได้ช่วยบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกันครับ

780
01:00:36,591 --> 01:00:38,468
‪ตอนแรกผมคิดว่าแค่อดทนสักหน่อย

781
01:00:39,344 --> 01:00:41,304
‪ก็จะสามารถกลับเข้าร่างเดิมได้

782
01:00:41,387 --> 01:00:42,430
‪แต่ว่า…

783
01:00:42,972 --> 01:00:46,184
‪พอผมต้องมาเห็นผู้คน
‪ที่ต้องเผชิญหน้ากับวิกฤตจริงๆ

784
01:00:47,018 --> 01:00:47,894
‪มันเหมือนอุโมงค์

785
01:00:48,561 --> 01:00:49,395
‪ที่ไม่มีจุดสิ้นสุด

786
01:00:49,479 --> 01:00:51,648
‪ฉันไม่สามารถหลุดพ้นจากมันได้หรอกค่ะ

787
01:00:51,731 --> 01:00:53,149
‪ไม่มีทีท่าว่าจะจบลงเลย

788
01:00:53,232 --> 01:00:55,443
‪ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนขยะไร้ค่า

789
01:00:55,526 --> 01:00:57,528
‪ทำไมฉันถึงทำไม่สำเร็จสักที

790
01:00:58,154 --> 01:00:59,155
‪ปล่อยผมเถอะ ขอร้อง

791
01:01:00,156 --> 01:01:02,200
‪ผมคิดว่ามันง่ายเกินไปหรือเปล่า

792
01:01:03,785 --> 01:01:04,619
‪งานนี้ทั้งยาก

793
01:01:05,703 --> 01:01:07,955
‪แล้วก็หนักหนาด้วยครับ

794
01:01:08,039 --> 01:01:08,873
‪ใช่แล้วล่ะ

795
01:01:08,956 --> 01:01:11,376
‪การจะเปลี่ยนใจผู้คนที่ถูกต้อนไปอยู่ริมหน้าผา

796
01:01:11,459 --> 01:01:13,461
‪จนคิดฆ่าตัวตายนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

797
01:01:15,630 --> 01:01:18,966
‪แต่ว่า ถ้าต่างฝ่ายต่างเติมเต็ม
‪ในสิ่งที่ขาดหายไปของกันและกัน…

798
01:01:19,050 --> 01:01:21,052
‪งั้นขอนี่ให้ผมด้วยสิครับ

799
01:01:21,135 --> 01:01:23,554
‪แบบที่หัวหน้าทีมกับคุณผู้ช่วยก็มีน่ะครับ

800
01:01:23,638 --> 01:01:24,681
‪ทำไมถึงไม่ให้ผมบ้างครับ

801
01:01:25,598 --> 01:01:27,058
‪- ไม่ได้
‪- ทำไมครับ

802
01:01:27,141 --> 01:01:29,102
‪ตายก่อนแล้วค่อยมา แล้วฉันจะลองคิดดู

803
01:01:30,186 --> 01:01:31,020
‪เอ่อ…

804
01:01:33,022 --> 01:01:35,900
‪ตอนนั้นที่ผมพลัดตกลงสะพานดงจัก

805
01:01:35,983 --> 01:01:39,028
‪ผมก็ตายไปครึ่งหนึ่งแล้วนะครับ

806
01:01:47,161 --> 01:01:48,996
‪(บทส่งท้าย)

807
01:01:49,080 --> 01:01:50,498
‪(ทินไทป์ สตูดิโอ)

808
01:01:51,332 --> 01:01:54,419
‪อย่าเลยนะ ไม่มีใครมาดูรูปถ่ายของฉันหรอก

809
01:01:54,502 --> 01:01:56,254
‪ไม่เลยครับ เพราะผมอยากเก็บมันไว้

810
01:01:56,337 --> 01:01:58,005
‪มาถึงนี่แล้ว ถ่ายหน่อยเถอะนะครับ

811
01:01:58,089 --> 01:01:58,965
‪ถึงอย่างนั้นก็เถอะ…

812
01:01:59,048 --> 01:02:02,260
‪ไม่ต้องปฏิเสธแล้วครับ ไปกันเถอะ

813
01:02:02,343 --> 01:02:03,928
‪สวัสดีครับ

814
01:02:07,765 --> 01:02:10,768
‪ช่วยยืดหลังสักหน่อยนะครับ

815
01:02:10,852 --> 01:02:11,853
‪สักครู่นะครับ

816
01:02:14,564 --> 01:02:16,399
‪เปิดขึ้นสักหน่อย

817
01:02:16,482 --> 01:02:18,109
‪ยิ้มด้วยครับ คุณตา

818
01:02:18,192 --> 01:02:19,944
‪ครับ ดีเลยครับ

819
01:02:21,404 --> 01:02:23,114
‪คุณตาเป็นผู้มีคุณูปการต่อประเทศชาติครับ

820
01:02:23,197 --> 01:02:25,867
‪โอ้ เป็นคนที่น่าเคารพมาก
‪ผมจะถ่ายให้สวยๆ เลยครับ

821
01:02:26,701 --> 01:02:27,952
‪ขอบคุณครับ

822
01:02:29,370 --> 01:02:32,498
‪เอาล่ะ ผู้กล้าหาญของเรา ลืมตากว้างๆ

823
01:02:32,582 --> 01:02:35,334
‪ยิ้มเท่ๆ ด้วย เอาล่ะ จะถ่ายแล้วนะครับ

824
01:02:35,418 --> 01:02:37,879
‪หนึ่ง สอง สาม

825
01:02:39,046 --> 01:02:41,883
‪(แกลเลอรีภาพถ่ายบุคคล)

826
01:03:17,752 --> 01:03:20,880
{\an8}‪การจะตามหาผู้เผชิญวิกฤตกันแค่สองคน
‪มันเป็นไปไม่ได้ค่ะ

827
01:03:20,963 --> 01:03:22,048
{\an8}‪เธอเองก็เห็นนี่

828
01:03:22,131 --> 01:03:24,175
{\an8}‪ตอนนี้สถานการณ์ในจูมาดึงกำลังตึงเครียด

829
01:03:24,258 --> 01:03:27,553
{\an8}‪ว่ากันว่าช่วงเวลาวิกฤต
‪มักจะเป็นโอกาสของใครบางคน

830
01:03:27,637 --> 01:03:31,140
{\an8}‪ถ้าปลอมตำแหน่งได้ยาก
‪ก็เป็นเด็กพาร์ตไทม์แทนพนักงานประจำสิครับ

831
01:03:31,224 --> 01:03:33,184
{\an8}‪ผมจะลองหาคนที่เกิดเดือนเมษายนดูครับ

832
01:03:33,267 --> 01:03:35,144
{\an8}‪- จองโบรัม
‪- หยุดกินสักที

833
01:03:35,228 --> 01:03:36,229
{\an8}‪คิมยงจุน

834
01:03:36,312 --> 01:03:37,188
‪ขอโทษครับ

835
01:03:37,271 --> 01:03:38,147
‪ชินเยนา

836
01:03:38,940 --> 01:03:39,941
‪อีดงจา

837
01:03:40,024 --> 01:03:42,026
‪บอกแล้วไงว่าเป็นผู้หญิงที่มีลูกแล้วไม่ได้

838
01:03:42,109 --> 01:03:43,152
‪รวมเป็นสี่คนครับ

839
01:03:43,736 --> 01:03:45,404
‪เราจะเจอก่อนจะแก้ไขได้หรือเปล่าครับ

840
01:03:45,488 --> 01:03:46,823
‪คงต้องตามหาดูครับ

841
01:03:47,323 --> 01:03:50,159
‪ถ้าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
‪บางทีอาจจะเป็นวันนี้ก็ได้

842
01:03:50,243 --> 01:03:53,788
{\an8}‪คำบรรยายโดย: เสาวลักษณ์ ธนศักดิ์รุ่งเรือง