1 00:00:06,006 --> 00:00:08,258 ‪(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:51,259 --> 00:00:52,469 ‪เจ้าจงเลือกเถอะ 3 00:00:52,552 --> 00:00:54,012 ‪ว่าเจ้าจะตายอย่างสมเกียรติ 4 00:00:54,554 --> 00:00:57,390 ‪หรือจะตายด้วยน้ำมือของผู้อื่น 5 00:01:02,937 --> 00:01:04,272 ‪หากเข้ามาอีกก้าว 6 00:01:05,023 --> 00:01:06,024 ‪ข้าจะฟันท่านเสีย 7 00:01:06,608 --> 00:01:07,442 ‪เชิญเลยเจ้าค่ะ 8 00:01:30,965 --> 00:01:34,219 ‪ไหนท่านบอกว่าแค่คนหน้าเหมือน ‪แต่เป็นคนละคนกันไม่ใช่เหรอคะ 9 00:01:34,302 --> 00:01:36,054 ‪แล้วทำไมพัคจุงกิล 10 00:01:36,137 --> 00:01:38,014 ‪ถึงจำฉันได้ล่ะคะ 11 00:01:38,097 --> 00:01:40,975 ‪เขาควรจะเป็นคนที่ไม่รู้จักฉันไม่ใช่เหรอคะ 12 00:01:43,269 --> 00:01:44,562 ‪เธอเลยกลัวงั้นเหรอ 13 00:01:45,897 --> 00:01:49,359 ‪เพราะเธอฆ่าคนที่เขาเคยรัก 14 00:01:52,946 --> 00:01:54,531 ‪เธอปฏิเสธไม่ได้สินะ 15 00:01:57,700 --> 00:02:00,829 ‪บางครั้ง คำพูดที่จริงแท้แน่นอนที่สุด 16 00:02:02,205 --> 00:02:03,748 ‪มักจะบาดลงไปลึกที่สุด 17 00:02:06,167 --> 00:02:07,168 ‪ทำไมถึงให้ฉัน 18 00:02:08,294 --> 00:02:10,046 ‪รับผิดชอบทีมจัดการวิกฤตเหรอคะ 19 00:02:11,381 --> 00:02:12,507 ‪เพื่อให้เธอได้ทำ 20 00:02:13,216 --> 00:02:14,759 ‪ในสิ่งที่ต้องการได้สำเร็จ 21 00:02:17,262 --> 00:02:18,263 ‪มันน่าสนุกดีน่ะ 22 00:02:19,222 --> 00:02:21,641 ‪เพราะฉันเพิ่งเคยเห็นคนที่กล้าหาญขนาดนั้น 23 00:02:42,036 --> 00:02:44,914 {\an8}‪(ตอน 10: ลมหายใจ) 24 00:03:19,991 --> 00:03:21,034 {\an8}‪อร่อยดีนี่ 25 00:03:25,788 --> 00:03:29,250 ‪ผมสั่งอเมริกาโน่เย็นให้คุณผู้ช่วยแล้วครับ ‪ว่าแต่คุณไปไหนมาเหรอครับ 26 00:03:29,334 --> 00:03:30,293 ‪ชเวจุนอุง 27 00:03:30,376 --> 00:03:31,336 ‪ตั้งใจหน่อย 28 00:03:31,920 --> 00:03:32,795 ‪ครับ 29 00:03:32,879 --> 00:03:34,464 ‪พวกนายเห็นแล้วก็น่าจะรู้ 30 00:03:34,547 --> 00:03:36,174 ‪คราวนี้มีสองเคส 31 00:03:37,342 --> 00:03:40,011 ‪ชายุนแจ ชายุนฮี 32 00:03:40,094 --> 00:03:42,138 ‪- เป็นพี่น้องแต่อายุเท่ากันนี่ครับ ‪- ฝาแฝดน่ะ 33 00:03:43,848 --> 00:03:47,143 {\an8}‪อย่างที่เห็นว่าชายุนฮี ‪แฝดผู้หญิงมีค่าพลังงานลบที่สูงมาก 34 00:03:48,019 --> 00:03:50,355 {\an8}‪ส่วนชายุนแจก็ถือว่าสูงเมื่อเทียบกับคนทั่วไป 35 00:03:50,438 --> 00:03:52,232 ‪- เครื่องดื่มได้แล้วค่ะ ‪- โอ๊ะ 36 00:03:52,315 --> 00:03:55,151 ‪ผู้ช่วยอิมไปเอามาที ‪ฉันจะให้เขาฝึกสมาธิสักหน่อย 37 00:03:55,235 --> 00:03:57,445 ‪- อะไรนะครับ ‪- ผมเหรอครับ ทำไมครับ 38 00:03:58,321 --> 00:03:59,572 ‪ไปเถอะ 39 00:04:01,241 --> 00:04:03,159 ‪จู่ๆ จะมาฝึกสมาธิอะไรผมครับ 40 00:04:04,869 --> 00:04:05,995 ‪ไม่มีไหวพริบซะเลย 41 00:04:06,079 --> 00:04:08,164 ‪ถ้าฉันจะฝึกสมาธินาย ‪ฉันจะมาฝึกในร้านกาแฟไหม 42 00:04:09,916 --> 00:04:11,501 ‪ฉันมีเรื่องจะบอกนายต่างหาก 43 00:04:11,584 --> 00:04:12,919 ‪เรื่องอะไรเหรอครับ 44 00:04:14,462 --> 00:04:15,505 ‪คือว่า… 45 00:04:17,340 --> 00:04:19,425 ‪โธ่เอ๊ย ผมชักจะกลัวแล้วนะ 46 00:04:19,509 --> 00:04:21,594 ‪รีบพูดมาสิครับ ผมทำอะไรผิดเหรอครับ 47 00:04:21,678 --> 00:04:23,846 ‪ฉันพูดเพราะกลัวนายจะทำพลาดนี่แหละ 48 00:04:23,930 --> 00:04:26,683 ‪คราวนี้นายจะต้องตั้งสติให้ดียิ่งกว่าครั้งไหนๆ 49 00:04:27,350 --> 00:04:28,476 ‪ทำไมครับ 50 00:04:29,477 --> 00:04:32,814 ‪คราวนี้เป็นเรื่องที่ผู้ช่วยอิมอ่อนไหวง่าย 51 00:04:32,897 --> 00:04:35,483 ‪เพราะงั้นช่วยดูแลผู้ช่วยอิมให้ดีๆ ด้วย 52 00:04:35,566 --> 00:04:37,402 ‪มันคือเรื่องอะไรเหรอครับ 53 00:04:40,280 --> 00:04:41,864 ‪คดีล่วงละเมิดทางเพศ 54 00:05:08,182 --> 00:05:09,559 ‪ไม่เข้าไปเหรอคะ 55 00:05:10,226 --> 00:05:12,562 ‪เอ่อ ไม่ล่ะครับ 56 00:05:22,947 --> 00:05:26,075 ‪นี่คือภาพจากกล้องวงจรปิด ‪ที่ถ่ายได้ในย่านยางฮยอนของโซลครับ 57 00:05:26,159 --> 00:05:28,578 ‪ชายคนหนึ่งได้ทำร้ายร่างกายผู้หญิงอยู่ข้างทาง 58 00:05:29,203 --> 00:05:31,497 ‪ทันทีที่ผู้หญิงพยายามจะหนี เขาก็ตามเธอไป… 59 00:05:34,751 --> 00:05:36,127 ‪ผู้หญิงที่อยู่ในภาพนี้ 60 00:05:36,794 --> 00:05:37,628 ‪คือยุนฮี 61 00:05:40,631 --> 00:05:42,842 ‪คนร้ายถูกตัดสินจำคุกสองปี ‪ในการพิพากษาครั้งแรก 62 00:05:43,426 --> 00:05:45,511 ‪และได้รับการรอลงอาญา 63 00:05:46,304 --> 00:05:47,638 ‪โทษเบามากเลยนะครับ 64 00:05:47,722 --> 00:05:49,849 ‪พ่อแม่ของยุนฮียื่นอุทธรณ์แล้ว 65 00:05:51,350 --> 00:05:54,479 ‪เพราะงั้นเราจะต้องทำให้ ‪ค่าความหดหู่ของทั้งคู่ลดลงให้ได้ 66 00:05:56,105 --> 00:05:57,857 ‪เพื่อที่จะได้อุทธรณ์กันได้ 67 00:06:00,109 --> 00:06:03,696 ‪ชายุนฮีอาจจะอึดอัดได้ ‪เดี๋ยวฉันจะจัดการเรื่องยุนฮีเอง 68 00:06:04,614 --> 00:06:06,532 ‪ส่วนพวกนายไปหาชายุนแจ 69 00:06:06,616 --> 00:06:08,451 ‪ตอนนี้เขากำลังประท้วงเดี่ยว 70 00:06:09,410 --> 00:06:10,453 ‪ครับ 71 00:06:16,626 --> 00:06:20,379 ‪(มอริเชียส บราวน์) 72 00:06:21,297 --> 00:06:23,883 ‪ผู้ช่วยอิมคงไม่ได้เป็นแบบนั้น ‪แค่เพราะเคสนี้ใช่ไหมครับ 73 00:06:26,344 --> 00:06:28,888 ‪หัวหน้าต้องบอกผมตามตรงสิครับ ‪ผมจะได้ไม่ทำอะไรผิดพลาด 74 00:06:30,598 --> 00:06:32,058 ‪ตอนที่ผู้ช่วยอิมยังเด็ก 75 00:06:33,726 --> 00:06:35,394 ‪หลังจากที่แม่ของเขาถูกรุมโทรม 76 00:06:38,022 --> 00:06:39,565 ‪เธอก็ตัดสินใจฆ่าตัวตาย 77 00:06:46,739 --> 00:06:47,865 ‪เรื่องคราวนี้ 78 00:06:48,533 --> 00:06:50,201 ‪มันคงยากสำหรับผู้ช่วยอิมมาก 79 00:06:54,664 --> 00:06:57,083 ‪(โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยมยองชิน) 80 00:07:10,012 --> 00:07:10,888 ‪คุณชายุนฮี 81 00:07:17,770 --> 00:07:20,898 ‪ฉันเป็นอัยการที่ได้รับมอบหมาย ‪ให้ทำคดีในคราวนี้ ชื่อว่าคูรยอนค่ะ 82 00:07:24,026 --> 00:07:25,236 ‪(สำนักงานอัยการ ‪อัยการคูรยอน) 83 00:07:41,669 --> 00:07:43,129 {\an8}‪(ปฏิรูปการลงโทษ ‪นักโทษคดีล่วงละเมิดทางเพศซะ) 84 00:07:43,212 --> 00:07:45,381 {\an8}‪สวัสดีครับ คุณชายุนแจใช่ไหมครับ 85 00:07:46,090 --> 00:07:46,924 ‪ครับ 86 00:07:47,008 --> 00:07:49,135 ‪ผมเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์ ‪ท้องถิ่นเขตยอนฮา ชเวจุนอุง 87 00:07:49,218 --> 00:07:50,553 ‪นี่คือนักข่าวอิมรยุงกูครับ 88 00:07:51,053 --> 00:07:51,888 ‪ครับ 89 00:07:51,971 --> 00:07:55,391 ‪เราได้ยินเรื่องของคุณชายุนแจ ‪เลยอยากจะมาช่วยคุณน่ะครับ 90 00:07:58,603 --> 00:08:00,396 ‪(นักข่าวชเวจุนอุง) 91 00:08:00,480 --> 00:08:03,274 ‪อ๋อครับ ขอบคุณครับ 92 00:08:04,025 --> 00:08:05,318 ‪คุณคงรู้สึกแย่มากสินะครับ 93 00:08:05,401 --> 00:08:06,652 ‪ต้องแย่สิครับ 94 00:08:08,446 --> 00:08:09,655 ‪ทุกอย่างมันเป็นเพราะผม 95 00:08:14,994 --> 00:08:15,995 ‪เห็นนี่เป็นเกมเหรอ 96 00:08:16,579 --> 00:08:19,040 ‪หนูไม่สนหรอกว่าจะแพ้หรือชนะ พอสักทีเถอะ 97 00:08:19,624 --> 00:08:20,958 ‪ไม่คิดถึงหนูบ้างเหรอ 98 00:08:21,042 --> 00:08:22,585 ‪มันเป็นความผิดของหนูเอง พอสักที 99 00:08:22,668 --> 00:08:25,046 ‪หนูไม่อยากเจอใครทั้งนั้น ไม่ต้องมาหาด้วย 100 00:08:25,129 --> 00:08:27,465 ‪หนูจะไม่ขึ้นศาลอีกแล้ว รู้เอาไว้ด้วย 101 00:08:29,592 --> 00:08:30,551 ‪ได้ยินแล้วใช่ไหมคะ 102 00:08:31,761 --> 00:08:32,595 ‪กลับไปเถอะค่ะ 103 00:08:32,678 --> 00:08:33,513 ‪ไม่ล่ะ 104 00:08:34,096 --> 00:08:35,431 ‪ฉันอยากฟังอีก 105 00:08:36,015 --> 00:08:38,309 ‪ถ้ามีเรื่องที่อยากรู้ก็ไปหาในอินเทอร์เน็ตเถอะค่ะ 106 00:08:38,809 --> 00:08:39,936 ‪เพราะในนั้นมีทุกอย่าง 107 00:08:40,019 --> 00:08:41,187 ‪ฉันเห็นหมดแล้ว 108 00:08:41,938 --> 00:08:44,649 ‪พอเปลี่ยนตัวอัยการแล้ว ‪กฎหมายจะเปลี่ยนไปเหรอคะ 109 00:08:46,275 --> 00:08:47,735 ‪ฉันไม่สนเรื่องการอุทธรณ์หรอกค่ะ 110 00:08:47,818 --> 00:08:48,986 ‪แย่หน่อยนะ 111 00:08:49,070 --> 00:08:50,988 ‪ฉันสนใจคุณยุนฮีมากๆ เลยล่ะ 112 00:08:52,073 --> 00:08:55,034 ‪และฉันก็ชอบฟังเรื่องราวเองกับหู ‪แล้วค่อยตัดสินใจ 113 00:08:58,037 --> 00:09:01,624 ‪ฉันจะรออยู่ตรงนี้ คุณอยากพูดเมื่อไหร่ ‪ก็พูดได้ตามสบายเลยนะคะ 114 00:09:16,973 --> 00:09:18,224 ‪มันเป็นความผิดของผมครับ 115 00:09:22,019 --> 00:09:24,397 ‪ผมทำให้คนที่เคยสดใสอย่างเธอต้องเป็นแบบนั้น 116 00:09:41,414 --> 00:09:43,416 ‪รวมถึงทำให้เธอที่เคยรักสวยรักงาม 117 00:09:44,333 --> 00:09:46,711 ‪หันมาใส่แต่เสื้อผ้าผู้ชายตัวโคร่ง 118 00:09:48,671 --> 00:09:49,839 ‪ถ้าหากวันนั้นผม… 119 00:09:51,924 --> 00:09:53,926 ‪ไม่ปล่อยเธอกลับไปแบบนั้น 120 00:09:58,681 --> 00:10:00,683 ‪เรื่องแบบนั้นก็คงจะไม่เกิดขึ้น 121 00:10:04,812 --> 00:10:06,689 ‪อะไรเนี่ย 122 00:10:09,525 --> 00:10:10,610 ‪เธอจะบ้าไปแล้วเหรอ 123 00:10:10,693 --> 00:10:11,611 ‪นี่ 124 00:10:11,694 --> 00:10:13,446 ‪ด่าผู้มีพระคุณว่า "บ้า" ได้ไง 125 00:10:13,529 --> 00:10:15,239 ‪ยังไม่ตื่นอีก ไม่ไปเรียนเหรอ 126 00:10:15,323 --> 00:10:16,866 ‪ถ้าวันนี้ขาดเรียนจะได้เอฟนี่ 127 00:10:16,949 --> 00:10:20,911 ‪โธ่ ตื่นแล้วนี่ไง ให้ตายเถอะ 128 00:10:21,495 --> 00:10:24,332 ‪นี่ วันนี้ฉันมีนัดเลยจะกลับดึกนะ 129 00:10:24,415 --> 00:10:25,625 ‪อะไรเนี่ย ฉันเองก็มีนัด 130 00:10:26,208 --> 00:10:27,209 ‪โธ่เอ๊ย 131 00:10:27,293 --> 00:10:29,086 ‪บอกแล้วไงว่าอย่ามีนัดพร้อมกัน 132 00:10:29,170 --> 00:10:31,088 ‪ตั้งแต่เรามาอยู่กันเอง แม่ก็โทรเช็กทุกวัน 133 00:10:31,172 --> 00:10:33,424 ‪- นายคิดจะทำยังไง ‪- รู้แล้วน่า เดี๋ยวฉันจัดการเอง 134 00:10:33,507 --> 00:10:34,717 ‪รีบไสหัวไปเลย 135 00:10:35,301 --> 00:10:36,469 ‪จัดการให้เรียบร้อยล่ะ 136 00:10:36,552 --> 00:10:39,180 ‪ไอ้คนไม่มีหัวคิดเอ๊ย 137 00:10:39,764 --> 00:10:40,931 ‪ไอ้สมองกลวง 138 00:10:41,015 --> 00:10:42,600 ‪- เดี๋ยวเถอะนะ ‪- อะไรเล่า 139 00:10:44,185 --> 00:10:45,936 ‪ยัย… 140 00:10:46,020 --> 00:10:47,188 ‪มาดื่มกันเถอะ 141 00:10:47,271 --> 00:10:48,522 ‪- ชน ‪- ชน 142 00:10:48,606 --> 00:10:50,024 ‪ชีวิตมหาลัยฉันพังพินาศแล้ว 143 00:10:50,107 --> 00:10:51,150 ‪พังแค่นายนั่นแหละ 144 00:10:55,780 --> 00:10:57,907 ‪โธ่ ทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วยเนี่ย 145 00:10:58,616 --> 00:11:01,661 ‪อย่าทำเป็นรู้จัก อย่ามาชวนคุย ‪อย่ามองฉันด้วย รู้ใช่ไหม 146 00:11:02,161 --> 00:11:03,037 ‪จำเอาไว้นะ 147 00:11:03,996 --> 00:11:05,247 ‪- ไปเถอะ ‪- ไปสิ 148 00:11:06,415 --> 00:11:07,917 ‪โธ่ ยัยตัวแสบ 149 00:11:08,000 --> 00:11:11,087 ‪โห ฝาแฝดดันชอบร้านเหล้าร้านเดียวกันซะได้ 150 00:11:11,921 --> 00:11:14,840 ‪ว่าแต่ น้องสาวหน้าไม่คล้ายนายสักนิดเลยนะ 151 00:11:15,508 --> 00:11:17,760 ‪- ว่าไหมล่ะ ‪- นั่นน่ะสิ 152 00:11:17,843 --> 00:11:19,512 ‪คิดว่าเป็นฝาแฝดแล้วจะเหมือนกันซะอีก 153 00:11:20,262 --> 00:11:23,391 ‪ขอบใจที่ชมนะ นี่เป็นคำพูด ‪ที่ทำให้รู้สึกดีที่สุดในปีนี้เลย 154 00:11:23,474 --> 00:11:26,936 ‪เราเป็นแฝดไข่คนละใบ ‪ฉันเลยรู้สึกขอบคุณพ่อแม่มาตลอด 155 00:11:29,188 --> 00:11:30,940 ‪เฮ้อ เครียดเลย มาดื่มกันต่อเถอะ 156 00:11:31,023 --> 00:11:32,274 ‪ดื่มเร็วไปแล้วนะ 157 00:11:33,442 --> 00:11:34,276 ‪มาชนกัน 158 00:11:34,360 --> 00:11:36,112 ‪- เอาเลย ‪- ชน 159 00:11:41,826 --> 00:11:42,993 ‪ไปเลยไหม 160 00:11:43,786 --> 00:11:44,829 ‪จะไปไหน 161 00:11:48,916 --> 00:11:50,418 ‪นี่ ชายุนแจ 162 00:11:52,294 --> 00:11:53,212 ‪มีอะไร 163 00:11:53,295 --> 00:11:55,965 ‪ทำไมทำเป็นรู้จักผมล่ะครับ เมาแล้วเหรอครับ 164 00:11:56,590 --> 00:11:59,176 ‪เมื่อไหร่จะกลับบ้านเหรอ ฉันกำลังจะกลับแล้ว 165 00:11:59,260 --> 00:12:00,302 ‪กลับดีๆ นะ 166 00:12:01,095 --> 00:12:04,765 ‪ฉันกลัวน่ะ กลับบ้านไปด้วยกันได้ไหม 167 00:12:05,724 --> 00:12:07,184 ‪เธอกลัวเหรอ 168 00:12:07,852 --> 00:12:09,145 ‪หมายถึงกลัวตัวเองสินะ 169 00:12:09,228 --> 00:12:10,729 ‪ฉันก็กลัวเธอเหมือนกัน 170 00:12:10,813 --> 00:12:12,440 ‪ปากเหรอเนี่ย 171 00:12:13,732 --> 00:12:15,192 ‪ฉันจะไปต่อยกสอง นั่งแท็กซี่ไปสิ 172 00:12:15,776 --> 00:12:19,071 ‪จะไปต่อยกสองทำไม ‪จะกินเหล้าจนตายเลยหรือไง 173 00:12:19,822 --> 00:12:21,574 ‪กลับบ้านด้วยกันเถอะนะ 174 00:12:23,159 --> 00:12:24,952 ‪นะ นะ 175 00:12:27,163 --> 00:12:28,080 ‪อย่าทำเสียงแบบนั้น 176 00:12:29,206 --> 00:12:31,500 ‪ขนลุกซู่เลย สร่างเมาเลย 177 00:12:32,626 --> 00:12:33,878 ‪รีบกลับไปสักทีเถอะ 178 00:12:34,503 --> 00:12:35,337 ‪รู้แล้วน่า 179 00:12:36,046 --> 00:12:37,923 ‪กลับเข้าบ้านมาเงียบๆ ล่ะ 180 00:12:41,177 --> 00:12:42,303 ‪ยัยนี่… 181 00:12:44,054 --> 00:12:45,097 ‪เจ็บไหม 182 00:12:45,181 --> 00:12:46,140 ‪โธ่ 183 00:12:46,932 --> 00:12:49,435 ‪นี่ ไปส่งเธอหน่อยสิ 184 00:12:49,518 --> 00:12:50,978 ‪เธอบอกว่ากลัวนี่ 185 00:12:51,061 --> 00:12:52,771 ‪นี่ เมื่อกี้ไม่เห็นเหรอ 186 00:12:53,272 --> 00:12:54,690 ‪มันนั่นแหละตัวอันตราย 187 00:12:54,773 --> 00:12:57,568 ‪- มันดึกมากแล้วนะ ‪- ฉันจะอ้วกแล้ว 188 00:13:01,197 --> 00:13:02,656 ‪โอ้ อร่อยจัง 189 00:13:09,788 --> 00:13:11,165 ‪ยุนฮี เรียกแท็กซี่ได้หรือยัง 190 00:13:12,249 --> 00:13:15,669 ‪ยังไม่ได้เลยเดินไปอยู่ ‪ฉันว่าจะไปเรียกรถที่ถนนใหญ่น่ะ 191 00:13:17,004 --> 00:13:18,631 ‪ถึงบ้านแล้วก็โทรมานะ 192 00:13:19,173 --> 00:13:21,258 ‪ยุนฮี ถึงแล้วทักมาด้วยนะ 193 00:13:22,635 --> 00:13:23,469 ‪โอเคๆ 194 00:13:34,688 --> 00:13:35,940 ‪อะไรเนี่ย ชายุนแจ 195 00:13:41,237 --> 00:13:43,405 ‪นี่ ไหนบอกให้ฉันไป… 196 00:13:43,948 --> 00:13:46,242 ‪ถ้าไม่อยากตายก็เดินไปเงียบๆ 197 00:13:58,921 --> 00:13:59,880 ‪นังตัวดี 198 00:14:34,081 --> 00:14:35,249 ‪ช่วยด้วยค่ะ 199 00:14:35,332 --> 00:14:36,625 ‪ช่วยฉันด้วย 200 00:14:51,849 --> 00:14:53,058 ‪ถึงแล้วโทรมาด้วยนะ 201 00:14:53,642 --> 00:14:54,560 ‪ฮัลโหล 202 00:14:55,394 --> 00:14:56,228 ‪แม่ครับ 203 00:14:56,812 --> 00:14:58,314 ‪ถ้ากลัวก็โทรมา 204 00:15:03,402 --> 00:15:04,987 ‪นี่ หลับแล้วเหรอ 205 00:15:29,303 --> 00:15:31,180 ‪อะไรกัน ยังไม่กลับมาอีกเหรอ 206 00:15:37,311 --> 00:15:39,772 ‪ไหนบอกว่ากลัว ‪ไปนอนที่บ้านอึนกยองหรือเปล่านะ 207 00:15:48,822 --> 00:15:50,282 ‪ง่วงชะมัด ไม่รู้ด้วยแล้ว 208 00:15:52,076 --> 00:15:53,535 ‪อาบน้ำแล้วนอนดีกว่า 209 00:15:59,083 --> 00:16:01,460 ‪คุณพ่อ มาทำอะไรตอนนี้เหรอครับ 210 00:16:04,171 --> 00:16:06,256 ‪ไอ้ตัวดี แกมัวทำอะไรอยู่ 211 00:16:07,174 --> 00:16:10,302 ‪ฉันถามว่าแกทำอะไรอยู่ ‪จนทำให้ยุนฮีต้องกลายเป็นแบบนั้น 212 00:16:12,763 --> 00:16:14,515 ‪ยุนฮีทำไมเหรอครับ 213 00:16:19,061 --> 00:16:20,688 ‪ยุนฮี… 214 00:16:33,951 --> 00:16:35,202 ‪ยุนแจ 215 00:16:37,788 --> 00:16:38,747 ‪นี่มันอะไรกัน 216 00:16:39,748 --> 00:16:41,000 ‪ทำไมเธอเป็นแบบนี้ 217 00:16:43,002 --> 00:16:44,128 ‪ใครทำเธอ… 218 00:16:46,380 --> 00:16:47,423 ‪มันเป็นใคร 219 00:16:48,007 --> 00:16:49,967 ‪ใครกัน บอกมาสิว่ามันเป็นใคร 220 00:16:50,050 --> 00:16:51,218 ‪พอได้แล้ว 221 00:16:52,052 --> 00:16:53,220 ‪เราต้องจับมันนะ 222 00:16:53,303 --> 00:16:54,555 ‪ไม่นะ ยุนแจ 223 00:16:54,638 --> 00:16:57,725 ‪แม่บอกว่าจะแจ้งตำรวจ ‪นายช่วยห้ามแม่ที ขอร้องล่ะ 224 00:16:57,808 --> 00:16:59,184 ‪นี่เธอพูดอะไรกัน… 225 00:16:59,893 --> 00:17:01,937 ‪จะปล่อยให้คนที่ทำเธอลอยนวลเหรอ 226 00:17:02,021 --> 00:17:02,938 ‪แล้วฉันล่ะ 227 00:17:03,897 --> 00:17:05,983 ‪ฉันไม่อยากป่าวประกาศให้ใครรู้ 228 00:17:06,066 --> 00:17:08,444 ‪ฉันอยากปล่อยไปเงียบๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 229 00:17:08,527 --> 00:17:09,445 ‪เธอบ้าไปแล้วเหรอ 230 00:17:09,528 --> 00:17:11,530 ‪ถ้าเป็นข่าวขึ้นมา นายจะรับผิดชอบชีวิตฉันเหรอ 231 00:17:12,156 --> 00:17:14,742 ‪ฉันถึงได้บอกว่าให้เที่ยวแค่พอประมาณ ‪แล้วรีบกลับบ้านไง 232 00:17:14,825 --> 00:17:16,285 ‪แต่เธอก็ยังจะใจกล้า ร่อนไปทั่ว 233 00:17:16,368 --> 00:17:17,286 ‪ว่าไงนะ 234 00:17:17,369 --> 00:17:19,079 ‪เธอผ่านไปที่นั่นทำไมในเวลาแบบนั้น 235 00:17:19,163 --> 00:17:21,707 ‪เพราะเธอไปที่เปลี่ยวคนเดียว ‪ไอ้เวรนั่นเลยเดินตามเธอไง 236 00:17:21,790 --> 00:17:23,167 ‪เป็นเพราะนายต่างหาก 237 00:17:23,751 --> 00:17:25,044 ‪มันเป็นเพราะนาย 238 00:17:25,127 --> 00:17:27,546 ‪ฉันชวนนายกลับด้วยกันแล้วเพราะฉันกลัว 239 00:17:27,629 --> 00:17:31,133 ‪ถ้าตอนนั้นนายกลับกับฉัน ‪ฉันก็คงไม่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ 240 00:17:31,216 --> 00:17:32,551 ‪มันเป็นเพราะนาย 241 00:17:32,634 --> 00:17:33,594 ‪เป็นเพราะนาย 242 00:17:33,677 --> 00:17:35,220 ‪ช่วยตั้งสติหน่อยเถอะ 243 00:18:34,279 --> 00:18:35,322 ‪ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ 244 00:18:38,700 --> 00:18:39,827 ‪ไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ 245 00:18:41,703 --> 00:18:43,163 ‪ไว้ชีวิตฉัน… 246 00:18:45,541 --> 00:18:46,667 ‪ถ้าฉันไว้ชีวิตเธอ 247 00:18:47,960 --> 00:18:49,503 ‪เธอจะตอบแทนฉันยังไงเหรอ 248 00:18:52,005 --> 00:18:53,465 ‪ปล่อยฉันไปเถอะ 249 00:18:54,716 --> 00:18:56,468 ‪อย่าทำอะไรฉันเลยค่ะ 250 00:19:15,946 --> 00:19:19,158 ‪ฉันผิดไปแล้วค่ะ ไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ 251 00:19:19,908 --> 00:19:22,661 ‪ฉันผิดไปแล้ว 252 00:19:22,744 --> 00:19:23,662 ‪อยากมีชีวิตอยู่เหรอ 253 00:19:24,496 --> 00:19:25,372 ‪ค่ะ 254 00:19:25,455 --> 00:19:26,874 ‪งั้นก็ทำตามที่ฉันสั่ง 255 00:19:30,711 --> 00:19:32,087 ‪อย่าส่งเสียงดัง 256 00:19:32,963 --> 00:19:34,006 ‪แล้วก็อย่าลืมตาด้วย 257 00:19:34,548 --> 00:19:37,259 ‪พอฉันออกไปก็ให้เธอนับหนึ่งถึงพันแล้วค่อยออกไป 258 00:19:39,219 --> 00:19:42,139 ‪- เข้าใจไหม ‪- ค่ะ 259 00:19:44,558 --> 00:19:46,101 ‪บัตรประชาชนของเธออยู่ที่ฉัน 260 00:19:47,269 --> 00:19:49,771 ‪ถ้าเธอแจ้งความ ฉันจะไปหาเธอ 261 00:19:50,522 --> 00:19:52,524 ‪ฉันจะไม่แจ้งค่ะ 262 00:19:53,400 --> 00:19:55,903 ‪ได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ 263 00:20:17,299 --> 00:20:19,301 ‪หนึ่ง สอง… 264 00:20:20,886 --> 00:20:23,138 ‪สาม สี่… 265 00:20:24,181 --> 00:20:25,807 ‪(ห้องน้ำหญิง ‪โปรดช่วยกันรักษาความสะอาด) 266 00:20:25,891 --> 00:20:27,142 ‪หกร้อยแปดสิบ 267 00:20:29,144 --> 00:20:30,812 ‪(ห้องน้ำชาย ‪โปรดช่วยกันรักษาความสะอาด) 268 00:20:30,896 --> 00:20:33,023 ‪หกร้อยแปดสิบเอ็ด 269 00:20:34,733 --> 00:20:36,526 ‪หกร้อยแปดสิบสอง 270 00:20:38,195 --> 00:20:40,113 ‪หกร้อยแปดสิบสาม 271 00:21:12,437 --> 00:21:14,231 ‪ฉันบอกให้เธอหลับตาและนับให้ถึงพันไง 272 00:21:17,943 --> 00:21:19,611 ‪ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ 273 00:21:26,618 --> 00:21:30,205 ‪ฉันผิดไปแล้วค่ะ ฉันผิดไปแล้ว ‪ไว้ชีวิตฉันด้วยเถอะนะคะ 274 00:21:30,289 --> 00:21:31,456 ‪ฉันผิดไปแล้วค่ะ 275 00:21:32,124 --> 00:21:34,626 ‪ฉันผิดไปแล้วค่ะ ได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ 276 00:21:34,710 --> 00:21:37,004 ‪ฉันจะไม่ทำแล้วค่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ 277 00:21:40,507 --> 00:21:41,967 ‪ฉันผิดไปแล้วค่ะ 278 00:21:42,467 --> 00:21:44,845 ‪ตอนที่จำเลยวางมือลงบนไหล่ของพยาน 279 00:21:45,345 --> 00:21:47,764 ‪ทำไมคุณถึงเดินไปกับเขา ‪เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นล่ะครับ 280 00:21:49,224 --> 00:21:51,059 ‪ฉันคิดว่าเขาคือพี่ชายของฉันค่ะ 281 00:21:52,019 --> 00:21:54,271 ‪นี่ ไหนบอกให้ฉันไป… 282 00:21:54,771 --> 00:21:58,358 ‪ฉันคิดว่าพี่ชายที่อยู่ที่ร้านเหล้า ‪กำลังเดินตามมาและแกล้งฉันอยู่ค่ะ 283 00:21:58,442 --> 00:21:59,318 ‪(พยาน) 284 00:21:59,401 --> 00:22:01,361 ‪ถ้างั้นตอนที่คุณรู้ว่าเขาไม่ใช่พี่ชาย 285 00:22:02,029 --> 00:22:03,739 ‪ทำไมคุณถึงไม่ผลักเขาออกครับ 286 00:22:04,323 --> 00:22:06,450 ‪พอรู้ว่าเขาไม่ใช่พี่ชาย ฉันก็พยายามจะขัดขืน 287 00:22:07,034 --> 00:22:09,036 ‪ถ้าไม่อยากตายก็เดินไปเงียบๆ 288 00:22:09,995 --> 00:22:11,872 ‪แต่เขาขู่ฉันว่าถ้าส่งเสียง เขาจะฆ่าฉัน 289 00:22:11,955 --> 00:22:13,373 ‪ฉันเลยทำได้แค่เดินตามไปค่ะ 290 00:22:14,708 --> 00:22:17,586 ‪แต่คุณก็ไม่ได้แสดงท่าทีขัดขืน ‪อย่างชัดเจนใช่ไหมครับ 291 00:22:18,462 --> 00:22:19,338 ‪ถูกต้องไหมครับ 292 00:22:21,840 --> 00:22:22,716 ‪นังตัวดี 293 00:22:23,884 --> 00:22:25,135 ‪ฉันขัดขืนแล้วค่ะ 294 00:22:25,927 --> 00:22:29,139 ‪ในเวลานั้น มีร้านค้าแถวนั้นที่ยังเปิดอยู่ครับ 295 00:22:29,222 --> 00:22:32,392 ‪ถ้าคุณแสดงท่าทีขัดขืนอย่างชัดเจน ‪ก็คงจะมีใครได้ยินบ้างนะครับ 296 00:22:33,310 --> 00:22:34,478 ‪ฉันทำแล้วค่ะ 297 00:22:35,103 --> 00:22:37,022 ‪ห้องน้ำของศูนย์การค้าที่จำเลยลากคุณไป 298 00:22:37,105 --> 00:22:38,940 ‪อุปกรณ์ล็อกประตูมันพังอยู่ครับ 299 00:22:39,983 --> 00:22:41,359 ‪บัตรประชาชนของเธออยู่ที่ฉัน 300 00:22:41,902 --> 00:22:44,321 ‪ถ้าเธอแจ้งความ ฉันจะไปหาเธอ 301 00:22:45,072 --> 00:22:46,740 ‪- ฉันจะไม่แจ้งค่ะ ‪- ประตูมันเปิดอยู่ 302 00:22:46,823 --> 00:22:48,533 ‪คุณก็น่าจะหนีไปได้นี่ครับ 303 00:22:49,785 --> 00:22:51,620 ‪ขณะที่กางเกงยีนถูกถอดออกทั้งที่ถอดได้ยาก 304 00:22:51,703 --> 00:22:52,537 ‪พยานทำอะไรอยู่ครับ 305 00:22:53,121 --> 00:22:56,166 ‪ถ้าคุณใช้แรงที่มีตะโกนให้สุดเสียง ‪ก็คงจะมีใครสักคนได้ยินสิครับ 306 00:22:56,750 --> 00:22:59,211 ‪แต่นี่กลับไม่มีใครได้ยินเลยครับ 307 00:22:59,294 --> 00:23:02,422 ‪คุณไม่กระตือรือร้นที่จะขัดขืน ‪ไม่ดิ้นรนต่อสู้และไม่หนีด้วยครับ 308 00:23:03,215 --> 00:23:05,717 ‪ฉัน… 309 00:23:05,801 --> 00:23:06,843 ‪ตอบมาสิครับ 310 00:23:07,803 --> 00:23:09,554 ‪- คือว่าฉัน… ‪- ถ้าคุณไม่ต้องการจริงๆ 311 00:23:10,222 --> 00:23:11,348 ‪คุณก็ควรจะขัดขืนสิครับ 312 00:23:12,057 --> 00:23:12,974 ‪ต่อให้คุณเป็นผู้หญิง 313 00:23:13,058 --> 00:23:15,477 ‪แต่ถ้าคุณขัดขืนจริงๆ ‪เขาก็บังคับคุณไม่ได้หรอกครับ 314 00:23:15,560 --> 00:23:18,480 ‪ไม่ใช่ว่าคุณเองก็สมยอม ‪กับการกระทำของจำเลยหรอกเหรอครับ 315 00:23:21,650 --> 00:23:22,984 ‪ศาลที่เคารพ ฉันขอคัดค้านค่ะ 316 00:23:23,568 --> 00:23:26,822 {\an8}‪ตอนนี้ทนายกำลังใช้คำพูด ‪ที่ไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่งกับพยานค่ะ 317 00:23:27,739 --> 00:23:28,657 ‪ผมเห็นด้วยครับ 318 00:23:32,369 --> 00:23:33,328 ‪ขอจบเพียงเท่านี้ครับ 319 00:23:59,146 --> 00:24:00,981 ‪ได้ยินว่าไอ้ชั่วนั่นได้รับโทษแค่สองปี 320 00:24:05,735 --> 00:24:07,070 ‪เพราะมันเมาจนขาดสติ 321 00:24:07,821 --> 00:24:08,864 ‪และอายุยังน้อย 322 00:24:09,447 --> 00:24:12,159 ‪เพราะมันประพฤติดีในมหาลัย ‪และมีเพื่อนมากมาย 323 00:24:13,285 --> 00:24:15,370 ‪มันเป็นนักศึกษาแพทย์ที่มีอนาคตไกล 324 00:24:16,413 --> 00:24:18,039 ‪ไหนจะจดหมายขอโทษและงานอาสาสมัคร 325 00:24:20,000 --> 00:24:22,586 ‪มันถูกปกป้องด้วยเหตุผลมากมาย ‪สุดท้ายเลยถูกลดโทษครับ 326 00:24:24,629 --> 00:24:26,506 ‪มันถูกสั่งจำคุกสองปีและรอลงอาญา 327 00:24:27,299 --> 00:24:29,885 ‪อีกทั้งยังไม่ถูกคุมขัง ‪จนกว่าศาลจะตัดสินรอบที่สอง 328 00:24:29,968 --> 00:24:31,595 ‪แปลว่าตอนนี้มันยังบริสุทธิ์อยู่ครับ 329 00:24:32,637 --> 00:24:35,307 ‪เพราะงั้นคุณก็เลยมาประท้วงเดี่ยวเหรอครับ 330 00:24:36,766 --> 00:24:39,269 ‪ผมหวังว่ามันน่าจะช่วย ‪ต่อการอุทธรณ์สักหน่อยก็ยังดีครับ 331 00:24:40,812 --> 00:24:42,063 ‪พ่อแม่ของไอ้สารเลวนั่น 332 00:24:42,898 --> 00:24:45,192 ‪สั่งให้มันย้ายบ้านเพื่อที่มันจะได้ไม่หดหู่ 333 00:24:45,275 --> 00:24:47,777 ‪เป็นออฟฟิศเทลสุดหรู ‪ที่มองเห็นมหาวิทยาลัยครับ 334 00:24:52,782 --> 00:24:55,368 ‪มันยังไปออกกำลังกาย ‪ที่ฟิตเนสชั้นใต้ดินทุกเช้าด้วยครับ 335 00:24:57,621 --> 00:24:59,456 ‪แล้วก็ไปติวหนังสือที่คาเฟ่ใกล้ๆ 336 00:25:00,123 --> 00:25:01,625 ‪- เร็วเข้าสิ ‪- มาขวางนี่ไว้ที 337 00:25:01,708 --> 00:25:03,418 ‪- จับไว้นะ มันตายแน่ ‪- เอาเลย 338 00:25:03,501 --> 00:25:04,961 ‪แถมยังไปร้านเกมกับเพื่อนๆ 339 00:25:06,296 --> 00:25:08,089 ‪ตกดึกก็ไปดื่มเหล้า 340 00:25:21,811 --> 00:25:23,897 ‪มันสั่งอาหารมากิน ‪และนั่งเล่นโทรศัพท์จนหลับไปครับ 341 00:25:30,946 --> 00:25:33,198 ‪มันเพิ่งเข้าชมรมรักการอ่านเมื่อหลายวันก่อนด้วย 342 00:25:38,203 --> 00:25:39,079 ‪นั่นคือ… 343 00:25:40,664 --> 00:25:44,084 ‪สิ่งที่ยุนฮีเคยอยากจะทำครับ 344 00:25:47,295 --> 00:25:49,589 ‪ยุนฮีไม่สามารถทำอะไรได้ ‪และอยู่แต่ในโรงพยาบาล 345 00:25:51,549 --> 00:25:53,718 ‪แต่มันกลับได้ใช้ชีวิตและยิ้มทั้งวันครับ 346 00:25:53,802 --> 00:25:54,636 ‪ทำไมกัน 347 00:25:57,722 --> 00:25:59,391 ‪ผมไม่รู้เลยว่าทำไมมันยังยิ้มได้ 348 00:26:06,773 --> 00:26:08,316 ‪ผมจะช่วยยุนฮีครับ 349 00:26:10,652 --> 00:26:12,612 ‪ผมจะทำให้มันได้ชดใช้ในสิ่งที่ทำ 350 00:26:14,489 --> 00:26:17,200 ‪นั่นเป็นทางเดียวที่ผม ‪จะขอให้ยุนฮีให้อภัยผมได้ครับ 351 00:26:25,375 --> 00:26:27,794 ‪ไว้ชีวิตฉันเถอะนะคะ ฉันจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ 352 00:26:27,877 --> 00:26:29,713 ‪- ฉันจะไม่ทำแล้วค่ะ ‪- ชายุนฮี 353 00:26:29,796 --> 00:26:31,006 ‪ตั้งสติหน่อย 354 00:26:33,675 --> 00:26:34,718 ‪ชายุนฮี 355 00:26:36,011 --> 00:26:36,970 ‪อย่ามายุ่งกับฉัน 356 00:26:38,179 --> 00:26:40,265 ‪บอกแล้วไงว่ามันเป็นความผิดของฉัน ฉันผิดเอง 357 00:26:40,348 --> 00:26:42,183 ‪ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะฉัน 358 00:26:42,767 --> 00:26:44,352 ‪ถ้าวันนั้นฉันไม่ดื่มเหล้า 359 00:26:44,936 --> 00:26:46,688 ‪ถ้าฉันไม่ผ่านไปที่นั่นตอนดึกดื่น 360 00:26:46,771 --> 00:26:48,440 ‪ถ้าฉันไม่แต่งตัวแบบนั้น… 361 00:26:49,983 --> 00:26:51,943 ‪ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเอง 362 00:26:58,950 --> 00:27:00,994 ‪(ค้นหา: ย่านยางฮยอน) 363 00:27:06,374 --> 00:27:08,418 ‪(ปัญหาอยู่ที่ผู้หญิงออกไปเที่ยว ‪ในเวลานั้นไม่ใช่เหรอ) 364 00:27:11,171 --> 00:27:14,299 ‪ภาพวงจรปิดคดีล่วงละเมิดทางเพศ ‪ที่ย่านยางฮยอนแบบไม่เซนเซอร์… 365 00:27:14,883 --> 00:27:17,052 ‪พอเห็นภาพวงจรปิดแล้ว ฉันเข้าใจผู้ชายนะ 366 00:27:17,135 --> 00:27:19,763 ‪แม่สาวย่านยางฮยอนดังซะแล้ว ‪มีภาพเธอเต็มเลย 367 00:27:19,846 --> 00:27:22,390 ‪เมื่อวานฉันเดินอยู่ริมทาง ‪แล้วก็เจอแม่สาวย่านยางฮยอนด้วย 368 00:27:22,474 --> 00:27:24,601 ‪นี่ไม่น่าจะใช่การล่วงละเมิดแต่สมยอม… 369 00:27:24,684 --> 00:27:26,519 ‪อยากดื่มจนเมาปลิ้นเองนี่ 370 00:27:43,411 --> 00:27:47,874 ‪ก็แล้วใครใช้ให้นางดื่มเหล้า ‪และใส่เสื้อผ้ารัดติ้วแบบนั้นล่ะ 371 00:27:47,957 --> 00:27:49,918 ‪คิดอะไรอยู่ถึงได้ไปเที่ยวร่อนในเวลาแบบนั้น 372 00:28:07,644 --> 00:28:08,978 ‪เธอเลยทำร้ายร่างกายตัวเองเหรอ 373 00:28:09,062 --> 00:28:11,689 ‪เพราะเธอคิดว่ามันคือความผิดของเธอ ‪เลยคิดทำโทษตัวเองเหรอ 374 00:28:13,566 --> 00:28:14,818 ‪ไม่ใช่ 375 00:28:16,152 --> 00:28:17,112 ‪เพื่อที่จะได้หลุดพ้น 376 00:28:18,279 --> 00:28:20,323 ‪เพราะไม่ว่าฉันจะพยายามคิดเรื่องอื่นแค่ไหน 377 00:28:21,324 --> 00:28:23,243 ‪ฉันก็วนกลับไปคิดถึงความทรงจำนั้นอยู่ดี 378 00:28:27,789 --> 00:28:29,249 ‪ความน่ากลัวนั้นทำให้ฉัน 379 00:28:29,332 --> 00:28:31,626 ‪กัดเล็บจนเนื้อหลุดลุ่ย ‪จนความทรงจำนั้นหยุดลง 380 00:28:35,004 --> 00:28:37,715 ‪เพราะความเจ็บทำให้ฉัน ‪ลืมความน่ากลัวนั้นไปได้ชั่วขณะ 381 00:28:39,551 --> 00:28:41,302 ‪หลังจากนั้นฉันก็ต้องเจ็บถึงจะอยู่ได้ 382 00:28:42,720 --> 00:28:44,055 ‪เพราะนั่นเป็นทางเดียว 383 00:28:45,014 --> 00:28:48,101 ‪ที่ฉันจะสามารถหนีความทรงจำนั้น ‪และความเป็นจริงที่เกิดขึ้นได้ 384 00:28:56,401 --> 00:28:59,112 ‪บาดแผลแต่ละจุดที่เกิดขึ้นตั้งแต่นั้น ‪ได้ทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้ 385 00:28:59,654 --> 00:29:01,865 ‪ถึงใครๆ จะบอกว่ารอยแผลเป็นนี้ ‪มันน่าเกลียดน่ากลัว 386 00:29:02,949 --> 00:29:05,368 ‪แต่เมื่อเทียบกับความเจ็บปวดที่ฉันเจอแล้ว 387 00:29:06,953 --> 00:29:07,912 ‪มันไม่เท่าไรหรอก 388 00:29:12,959 --> 00:29:14,085 ‪แต่คุณรู้ไหมคะ 389 00:29:17,589 --> 00:29:19,883 ‪สิ่งที่คุณทำตอนนี้ก็เป็นบาดแผลสำหรับฉัน 390 00:29:19,966 --> 00:29:21,342 ‪เพราะงั้นขอร้องล่ะ 391 00:29:21,426 --> 00:29:23,428 ‪ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะค่ะ 392 00:29:23,511 --> 00:29:26,389 ‪ให้ฉันตายซะยังดีกว่า แค่นี้ฉันก็ทนมามากพอแล้ว 393 00:29:26,473 --> 00:29:28,975 ‪แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ‪แล้วปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ขอร้องล่ะ 394 00:29:37,776 --> 00:29:39,611 ‪มันไม่ใช่แค่นี้หรอกนะ 395 00:29:40,570 --> 00:29:42,155 ‪เธออดทนมาได้อย่างดี 396 00:29:43,531 --> 00:29:44,407 ‪และเรื่องนั้น 397 00:29:45,408 --> 00:29:46,326 ‪ก็ไม่ใช่ความผิดเธอ 398 00:29:47,702 --> 00:29:49,204 ‪เธอไม่ได้ทำผิดอะไร 399 00:29:50,538 --> 00:29:51,414 ‪เธอ… 400 00:29:51,956 --> 00:29:53,708 ‪คือเหยื่อผู้รอดชีวิต 401 00:29:54,292 --> 00:29:56,669 ‪ที่กัดฟันทนผ่านช่วงเวลา ‪ที่เจ็บปวดนั้นและรอดมาได้ 402 00:29:58,296 --> 00:30:00,006 ‪ยังไงซะ โลกนี้… 403 00:30:00,715 --> 00:30:01,966 ‪ก็ยังคงอยู่ข้างเหยื่อ 404 00:30:03,384 --> 00:30:04,677 ‪แน่นอนว่ารวมถึงฉันด้วย 405 00:30:06,513 --> 00:30:08,348 ‪ฉันอยากให้เธอรู้เอาไว้ 406 00:30:15,563 --> 00:30:16,815 ‪ไว้ฉันจะมาใหม่นะ 407 00:30:30,203 --> 00:30:31,287 ‪- โทษนะคะ ‪- คะ 408 00:30:31,996 --> 00:30:34,624 ‪ช่วยพันแผลที่ข้อมือ ‪ของผู้ป่วยชายุนฮีให้ใหม่ด้วยนะคะ 409 00:30:34,707 --> 00:30:35,875 ‪มันมีเลือดซึมออกมาค่ะ 410 00:30:35,959 --> 00:30:37,502 ‪ค่ะ ทราบแล้วค่ะ 411 00:30:52,308 --> 00:30:54,394 ‪สภาพเธอดูแย่กว่าที่คิดไว้ 412 00:30:55,854 --> 00:30:58,481 ‪เธอปฏิเสธทุกอย่างและโทษตัวเองอย่างหนัก 413 00:31:01,276 --> 00:31:04,279 ‪ฉันว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด ‪คือทำให้เธอหลุดพ้นจากความคิดนั้น 414 00:31:04,362 --> 00:31:05,363 ‪แล้วยุนแจล่ะ 415 00:31:05,446 --> 00:31:06,739 ‪คุณยุนแจก็เหมือนกันครับ 416 00:31:07,448 --> 00:31:11,119 ‪โดยเฉพาะเรื่องที่เขาพูดแรงๆ ใส่คุณยุนฮี ‪ที่โรงพยาบาล ทำให้เขารู้สึกผิดมากครับ 417 00:31:12,453 --> 00:31:15,832 ‪คดีก็ส่วนคดี ‪แต่ทั้งคู่ก็ทำร้ายจิตใจกันไม่น้อย 418 00:31:15,915 --> 00:31:18,334 ‪แค่เรื่องที่เกิดขึ้นก็หนักหนามากพออยู่แล้ว 419 00:31:21,045 --> 00:31:23,923 ‪ยังพอมีเวลาจนกว่าจะเริ่มอุทธรณ์ ‪เราคงต้องลองดูสักตั้ง 420 00:31:24,507 --> 00:31:26,801 ‪คุณยุนแจเตรียมอะไรไว้มากมาย ‪เพื่อการอุทธรณ์ครับ 421 00:31:27,385 --> 00:31:29,304 ‪ทั้งเรื่องที่เขาไปประท้วงเดี่ยว 422 00:31:29,387 --> 00:31:32,807 ‪รวมถึงการจับตาดูความเคลื่อนไหว ‪ของผู้ที่กระทำความผิดด้วยครับ 423 00:31:32,891 --> 00:31:35,393 ‪ถึงปัญหาจะอยู่ที่คนเลว ‪ยังอยู่สุขสบายก็เถอะ 424 00:31:36,561 --> 00:31:38,313 ‪ผู้ช่วยอิมล่ะ เขาโอเคไหม 425 00:31:38,396 --> 00:31:40,023 ‪ครับ ยังโอเคอยู่ครับ 426 00:32:02,670 --> 00:32:04,005 ‪ยังไงซะ 427 00:32:04,088 --> 00:32:05,673 ‪โลกนี้ก็ยังคงอยู่ข้างเหยื่อ 428 00:32:06,382 --> 00:32:07,717 ‪แน่นอนว่ารวมถึงฉันด้วย 429 00:32:10,136 --> 00:32:11,179 ‪ไว้ฉันจะมาใหม่นะ 430 00:32:25,610 --> 00:32:27,195 ‪เพราะเหตุการณ์ในย่านยางฮยอน 431 00:32:27,278 --> 00:32:28,655 ‪ทำให้เกาหลีวุ่นวายมากเลยครับ 432 00:32:28,738 --> 00:32:31,032 ‪จากนั้นก็มีคนตั้งคำถามว่า ‪ผู้หญิงพูดความจริงหรือไม่ 433 00:32:31,115 --> 00:32:32,575 ‪เพราะผู้ชายเป็นถึงนักศึกษาแพทย์ 434 00:32:32,659 --> 00:32:36,245 ‪เขาไม่ดีพอตรงไหนถึงต้องไปลากผู้หญิง ‪ที่เดินอยู่ข้างทางมากระทำชำเรา 435 00:32:36,329 --> 00:32:37,956 ‪ดูเหมือนว่าเรื่องจะค่อยๆ เงียบแล้ว 436 00:32:38,039 --> 00:32:41,626 ‪แต่ยังคงเห็นพี่ชายฝาแฝดของเธอ ‪ออกมาประท้วงเดี่ยวอย่างไม่ละความพยายาม 437 00:32:41,709 --> 00:32:43,628 ‪อยู่ที่หน้ารัฐสภา… 438 00:32:47,840 --> 00:32:50,885 ‪ที่สำคัญคือเขาเป็นนักศึกษาแพทย์ ‪แปลว่าเขาต้องหัวดีมากๆ 439 00:32:51,552 --> 00:32:53,888 ‪เขาสามารถไปสอบใหม่ที่ไหนก็ได้ 440 00:32:53,972 --> 00:32:55,640 ‪และสอบเข้าคณะแพทย์ได้ด้วย 441 00:32:56,140 --> 00:32:59,477 ‪เพราะงั้นพี่ชายฝาแฝดของเธอ ‪ถึงได้ออกไปประท้วงเดี่ยวหน้ารัฐสภาทุกวัน 442 00:32:59,560 --> 00:33:01,354 ‪เพื่อเรียกร้องให้ขัดขวางเรื่องนี้ไงล่ะ 443 00:33:02,397 --> 00:33:04,107 {\an8}‪(ชายุนฮี 23 ปี ‪พลังงานลบ 95 เปอร์เซ็นต์) 444 00:33:04,691 --> 00:33:06,567 ‪หัวหน้าทีมครับ คุณยุนฮี… 445 00:33:07,944 --> 00:33:11,447 ‪ฉันจะไปหายุนฮี ส่วนนายไปหายุนแจ ‪พาผู้ช่วยอิมไปด้วยนะ 446 00:33:11,531 --> 00:33:12,657 ‪ครับ 447 00:33:12,740 --> 00:33:14,200 {\an8}‪(ชายุนฮี 23 ปี ‪พลังงานลบ 97 เปอร์เซ็นต์) 448 00:33:21,249 --> 00:33:22,166 ‪เธอมานี่ทำไม 449 00:33:24,585 --> 00:33:26,796 ‪ทำไมแขนถึงเป็นแบบนั้นล่ะ 450 00:33:30,341 --> 00:33:31,634 ‪ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย 451 00:33:31,718 --> 00:33:33,386 ‪นายต่างหากที่ทำบ้าอะไรอยู่ 452 00:33:33,469 --> 00:33:35,680 ‪อยากอวดใครๆ ว่าน้องสาว ‪เป็นเหยื่อถูกล่วงละเมิดเหรอ 453 00:33:35,763 --> 00:33:37,098 ‪มันไม่ใช่แบบนั้นนะ 454 00:33:37,181 --> 00:33:39,267 ‪จะปล่อยหมอนั่นไปได้ยังไง ‪ต้องทำอะไรสักอย่างสิ 455 00:33:39,350 --> 00:33:41,978 ‪ฉันบอกแล้วไงว่าไม่จำเป็น ‪บอกแล้วไงว่าให้พอสักที 456 00:33:42,061 --> 00:33:44,564 ‪เข้าใจแล้ว ใจเย็นๆ นะ ‪ตอนนี้เธอเลือดออกแล้ว 457 00:33:46,399 --> 00:33:47,358 ‪แค่นี้น่ะเหรอ 458 00:33:48,484 --> 00:33:50,778 ‪ใจฉันถูกฉีกเป็นพันเป็นหมื่นครั้งแล้ว 459 00:33:51,362 --> 00:33:53,489 ‪พอใกล้จะลืม นายก็มาตอกย้ำซ้ำเติมมันอีก 460 00:33:54,741 --> 00:33:56,576 ‪ต้องให้เห็นกับตาถึงจะรู้ว่าฉันเจ็บสินะ 461 00:33:56,659 --> 00:33:58,703 ‪นายคงต้องเห็นฉันตายก่อนถึงจะหยุดใช่ไหม 462 00:33:58,786 --> 00:34:01,122 ‪- มันไม่ใช่แบบนั้น ‪- นายกับไอ้เวรนั่นต่างกันตรงไหน 463 00:34:02,123 --> 00:34:04,500 ‪ไม่สิ นายเลวยิ่งกว่าไอ้หมอนั่นอีก 464 00:34:05,585 --> 00:34:07,795 ‪ขอร้องล่ะ อย่ามาให้ฉันเห็นอีกเลย 465 00:34:07,879 --> 00:34:09,672 ‪ตายไปพร้อมกันเลยก็ดี 466 00:34:15,178 --> 00:34:16,220 ‪ฉันรู้แล้ว ฉันขอโทษ 467 00:34:17,638 --> 00:34:18,973 ‪ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ 468 00:34:20,683 --> 00:34:22,477 ‪เพราะงั้นเธอรีบกลับไปโรงพยาบาลเถอะ 469 00:34:23,519 --> 00:34:24,604 ‪เลือดไหลเต็มเลย 470 00:34:56,260 --> 00:34:57,095 ‪เธอไม่อยู่ที่ห้อง 471 00:34:57,178 --> 00:34:58,262 ‪ยุนแจล่ะ 472 00:34:59,597 --> 00:35:00,556 ‪ที่นี่ก็ไม่มีครับ 473 00:35:01,516 --> 00:35:02,350 ‪เขาไปไหนกันนะ 474 00:35:05,478 --> 00:35:06,896 ‪ที่ที่ไปได้ก็มีแค่บ้าน 475 00:35:06,979 --> 00:35:07,980 ‪ไปที่บ้านก่อนเถอะ 476 00:35:09,732 --> 00:35:11,651 {\an8}‪(ชายุนฮี 23 ปี ‪พลังงานลบ 99 เปอร์เซ็นต์) 477 00:35:13,236 --> 00:35:14,070 ‪เร็วเข้า 478 00:35:33,339 --> 00:35:34,590 ‪ทำอะไรน่ะ วางมีดลงนะ 479 00:35:34,674 --> 00:35:36,384 ‪อย่าเข้ามานะ ฉันกรีดแน่ 480 00:35:38,719 --> 00:35:39,762 ‪ใจเย็นๆ นะ 481 00:35:39,846 --> 00:35:41,722 ‪เราจะหาทางช่วยคุณเองครับ 482 00:35:43,432 --> 00:35:44,600 ‪คุณจะช่วยฉันยังไง 483 00:35:45,184 --> 00:35:47,311 ‪ทำเป็นจะยื่นอุทธรณ์และประท้วงเพื่อฉัน 484 00:35:47,395 --> 00:35:48,938 ‪มันเพื่อฉันตรงไหนเหรอ 485 00:35:49,856 --> 00:35:52,275 ‪ทำไมจะต้องแฉเรื่องฉันให้ใครต่อใครรู้ด้วย 486 00:35:53,276 --> 00:35:55,736 ‪พ่อแม่และยุนแจทำแบบนั้นก็เพื่อที่จะช่วยเธอนะ 487 00:35:55,820 --> 00:35:56,654 ‪ตลกชะมัด 488 00:35:57,238 --> 00:35:59,073 ‪คนกลุ่มแรกสุดที่โทษฉันก็คือครอบครัว 489 00:36:00,158 --> 00:36:02,785 ‪ดึกแล้วก็ยังจะเที่ยวไปเดินโชว์ตัวอยู่ได้ ‪ไม่รู้จักโตซะบ้าง 490 00:36:02,869 --> 00:36:03,703 ‪พ่อคะ 491 00:36:04,787 --> 00:36:07,957 ‪ทำงามหน้าแล้วยังจะร้องไห้อีก ‪ร้องไห้แล้วเรื่องนี้จะจบหรือไง 492 00:36:09,500 --> 00:36:10,459 ‪แม่คะ 493 00:36:12,170 --> 00:36:13,296 ‪ทุกคนต่างก็โทษฉัน 494 00:36:14,380 --> 00:36:16,716 ‪รวมถึงยุนแจซึ่งเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดและเป็นพี่ชาย 495 00:36:17,300 --> 00:36:19,093 ‪ฉันถึงได้บอกว่าให้เที่ยวแค่พอประมาณ ‪แล้วรีบกลับบ้านไง 496 00:36:19,177 --> 00:36:20,720 ‪แต่เธอก็ยังจะใจกล้า ร่อนไปทั่ว 497 00:36:22,013 --> 00:36:24,140 ‪นั่นไม่ใช่คำพูดที่ฉันอยากฟังเลย 498 00:36:24,724 --> 00:36:27,310 ‪ที่สุดท้ายที่ฉันพอจะพึ่งพิงได้มันหายไปแล้ว 499 00:36:28,144 --> 00:36:30,188 ‪นั่นคือบาดแผลที่ใหญ่ที่สุด 500 00:36:31,105 --> 00:36:33,065 ‪แต่จะบอกว่านั่นคือสิ่งที่ทำเพื่อฉันเหรอ 501 00:36:34,025 --> 00:36:37,320 ‪จะให้ฉันเข้าใจมันได้ยังไง ‪แล้วทำไมฉันจะต้องเข้าใจมันด้วย 502 00:36:39,280 --> 00:36:41,657 ‪ไปซะ ถ้าเข้ามาใกล้ ฉันจะกรีดจริงๆ นะ 503 00:36:47,705 --> 00:36:49,540 {\an8}‪(ชายุนแจ 23 ปี ‪พลังงานลบ 94 เปอร์เซ็นต์) 504 00:36:51,000 --> 00:36:52,084 ‪หัวหน้าทีมครับ 505 00:36:52,168 --> 00:36:53,794 ‪คุณยุนแจก็ดูจะเสี่ยงเหมือนกันครับ 506 00:36:55,004 --> 00:36:56,130 ‪ไปตามหายุนแจเถอะ 507 00:36:56,714 --> 00:36:58,090 ‪เดี๋ยวฉันจัดการตรงนี้เอง 508 00:37:07,183 --> 00:37:08,267 ‪ขอร้องล่ะ ใจเย็นก่อน 509 00:37:09,560 --> 00:37:10,478 ‪ไม่ 510 00:37:11,062 --> 00:37:12,939 ‪เรื่องนี้จะจบลงได้ก็ต่อเมื่อฉันตาย 511 00:37:13,522 --> 00:37:16,525 ‪การประท้วงเดี่ยวและการขึ้นศาลบ้าบอนั่น ‪มันแก้ไขอะไรไม่ได้หรอก 512 00:37:18,027 --> 00:37:19,362 ‪ฉันอดทนเท่าที่จะทนได้แล้ว 513 00:37:20,738 --> 00:37:23,324 ‪เพราะงั้นช่วยปล่อยฉันไปสักทีเถอะ 514 00:37:27,119 --> 00:37:28,246 ‪ชายุนฮี 515 00:37:28,829 --> 00:37:32,667 ‪กรีดแค่นั้นมีแต่จะทำให้เจ็บเปล่าๆ ‪คนไม่ตายง่ายขนาดนั้นหรอก 516 00:37:33,668 --> 00:37:38,130 ‪ทั้งที่คุณไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเอง ‪อย่ามาทำเป็นรู้หน่อยเลยค่ะ 517 00:37:38,214 --> 00:37:39,048 ‪ใช่แล้ว 518 00:37:39,715 --> 00:37:41,175 ‪ฉันไม่เข้าใจเรื่องที่เธอเคยเจอ 519 00:37:41,759 --> 00:37:42,635 ‪แต่ว่า… 520 00:37:43,427 --> 00:37:44,762 ‪ฉันรู้สิ่งที่เธอทำตอนนี้ดี 521 00:37:57,650 --> 00:38:00,069 ‪ถ้าเธอกรีดข้อมือด้วยใจที่อยากจะตายจริงๆ 522 00:38:01,696 --> 00:38:03,406 ‪รู้ไหมว่ามันจะเป็นยังไง 523 00:38:10,538 --> 00:38:12,456 ‪เลือดอุ่นๆ จะไหลไปตามบาดแผล 524 00:38:13,916 --> 00:38:16,377 ‪และรู้สึกได้เลยว่าหัวใจเต้นเร็วจนแทบบ้า 525 00:38:16,460 --> 00:38:18,462 ‪ราวกับว่าหัวใจอยู่ที่ข้อมือ 526 00:38:20,673 --> 00:38:21,674 ‪ทั้งที่ลงมีด 527 00:38:23,050 --> 00:38:25,803 ‪เพราะไม่อาลัยอาวรณ์อะไรในโลกนี้แล้ว 528 00:38:28,180 --> 00:38:29,640 ‪แต่กลับถูกบ่วงมากมาย 529 00:38:30,349 --> 00:38:32,351 ‪ที่ซ่อนอยู่หลังความเจ็บปวดรั้งไว้ 530 00:38:38,941 --> 00:38:41,319 ‪ฉันคิดว่าทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน 531 00:38:42,403 --> 00:38:44,405 ‪และมันไม่ถูกต้องที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ 532 00:38:50,995 --> 00:38:51,954 ‪รยอน 533 00:38:52,621 --> 00:38:56,625 ‪เหตุใดเจ้าจึงได้เลือกทำเช่นนี้เล่า 534 00:38:57,835 --> 00:39:00,963 ‪เจ้าจากไปเช่นนี้แล้วจะให้พ่อทำเช่นไรกัน 535 00:39:03,257 --> 00:39:04,300 ‪หลังจากวันนั้น 536 00:39:04,967 --> 00:39:07,053 ‪ฉันก็ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความเสียใจมาโดยตลอด 537 00:39:08,346 --> 00:39:10,181 ‪มันเป็นเวลาที่ยาวนานมากๆ 538 00:39:11,515 --> 00:39:13,768 ‪เพราะงั้นเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น 539 00:39:14,352 --> 00:39:15,686 ‪อย่าทำให้มันเป็นความผิดเธอ 540 00:39:16,645 --> 00:39:17,897 ‪เธอคือเหยื่อ 541 00:39:18,606 --> 00:39:19,732 ‪ไม่ใช่คนทำผิด 542 00:39:20,316 --> 00:39:21,817 ‪ไอ้สารเลวคนนั้น 543 00:39:22,401 --> 00:39:24,445 ‪มันทำร้ายเธออยู่ฝ่ายเดียว 544 00:39:26,030 --> 00:39:29,909 ‪ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถโทษเธอได้ ‪และไม่ควรจะโทษเธอด้วย 545 00:39:29,992 --> 00:39:31,160 ‪แม้ว่านั่น 546 00:39:33,412 --> 00:39:34,955 ‪จะเป็นตัวเธอเองก็ตาม 547 00:39:43,923 --> 00:39:44,840 ‪ฉัน… 548 00:39:46,008 --> 00:39:47,635 ‪ที่มีรอยแผลเป็นน่าเกลียดแบบนี้ 549 00:39:49,178 --> 00:39:51,263 ‪จะใช้ชีวิตตามปกติได้เหรอคะ 550 00:39:53,557 --> 00:39:54,892 ‪มันไม่ได้น่าเกลียดเลย 551 00:39:56,811 --> 00:39:57,978 ‪เพราะมันคือร่องรอยของ… 552 00:39:59,522 --> 00:40:01,273 ‪ความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะมีชีวิตอยู่ 553 00:40:08,280 --> 00:40:09,615 ‪เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ 554 00:40:11,033 --> 00:40:12,284 ‪เพราะเธออยากมีชีวิตอยู่ 555 00:40:18,707 --> 00:40:20,167 ‪เพราะงั้นอยู่ต่อเถอะนะ ยุนฮี 556 00:40:36,851 --> 00:40:38,352 ‪ฉันอยากอยู่ค่ะ 557 00:40:39,854 --> 00:40:41,397 ‪ฉันอยากมีชีวิตอยู่ 558 00:41:00,416 --> 00:41:02,751 ‪คราวก่อนที่เจ้าหน้าที่ของเราไปเจอกับยุนแจ 559 00:41:04,545 --> 00:41:05,963 ‪เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ 560 00:41:06,964 --> 00:41:09,508 ‪ดูเหมือนเขาจะโทษว่า ‪ทุกอย่างเป็นความผิดของเขา 561 00:41:11,594 --> 00:41:12,803 ‪เธอและยุนแจ 562 00:41:13,929 --> 00:41:16,056 ‪ต่างก็คิดถึงกันและกันยิ่งกว่าใครๆ 563 00:41:17,016 --> 00:41:18,726 ‪แต่กลับทำอะไรที่สวนทางกันก็แค่นั้น 564 00:41:20,311 --> 00:41:22,438 ‪นายกับไอ้เวรนั่นต่างกันตรงไหน 565 00:41:23,063 --> 00:41:25,441 ‪ไม่สิ นายเลวยิ่งกว่าไอ้หมอนั่นอีก 566 00:41:25,524 --> 00:41:27,902 ‪ขอร้องล่ะ อย่ามาให้ฉันเห็นอีกเลย 567 00:41:28,444 --> 00:41:29,820 ‪ตายไปพร้อมกันเลยก็ดี 568 00:41:30,863 --> 00:41:32,865 ‪คุณอัยการ ทำไงดีคะ 569 00:41:33,616 --> 00:41:34,867 ‪ยุนแจ… 570 00:41:34,950 --> 00:41:36,160 ‪ช่วยตามหายุนแจหน่อยสิคะ 571 00:41:37,578 --> 00:41:38,704 ‪หมายความว่าไง 572 00:41:39,622 --> 00:41:40,623 ‪ฉัน… 573 00:41:41,916 --> 00:41:43,834 ‪ฉันบอกให้ยุนแจไปตายค่ะ 574 00:41:44,793 --> 00:41:46,378 ‪ฉันบอกว่าเขาไม่ต่างจากไอ้หมอนั่น 575 00:41:46,462 --> 00:41:47,963 ‪และบอกว่าอย่ามาให้ฉันเห็นอีก 576 00:41:49,590 --> 00:41:50,966 ‪ฉันโมโหเลยพูดไปแบบนั้น 577 00:41:51,050 --> 00:41:53,135 ‪ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้นเลย ทำไงดีคะ 578 00:42:05,147 --> 00:42:06,649 ‪คุณผู้ช่วย กำลังจะไปไหนเหรอครับ 579 00:42:07,191 --> 00:42:08,234 ‪บ้านทักนัมอิลครับ 580 00:42:08,859 --> 00:42:10,444 ‪เราไม่ได้จะไปตามหาคุณยุนแจเหรอครับ 581 00:42:10,528 --> 00:42:12,947 ‪ถ้าผมเป็นคุณยุนแจ ผมคงจะฆ่าไอ้เวรนั่นก่อนครับ 582 00:42:13,489 --> 00:42:16,534 ‪ในนี้มันเขียนเอาไว้ว่าตึก 105 แต่ที่นี่ตึก 104 583 00:42:16,617 --> 00:42:18,077 ‪เราต้องไปตามหาคุณยุนแจ… 584 00:42:21,163 --> 00:42:22,248 ‪ซวยแล้ว 585 00:42:24,917 --> 00:42:27,294 ‪(ปฏิรูปการลงโทษ ‪นักโทษคดีล่วงละเมิดทางเพศซะ) 586 00:42:28,003 --> 00:42:29,046 ‪น่าขำชะมัดเลย 587 00:42:30,923 --> 00:42:32,299 ‪หัวเราะอยู่จริงๆ ด้วย 588 00:42:33,759 --> 00:42:37,596 ‪ได้ยินว่านายยังหัวเราะคิกคัก ‪และใช้ชีวิตเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 589 00:42:38,931 --> 00:42:40,349 ‪นายหัวเราะอยู่จริงๆ สินะ 590 00:42:40,432 --> 00:42:41,267 ‪อะไรวะ นายเป็นใคร 591 00:42:43,811 --> 00:42:44,687 ‪นายเข้ามาได้ยังไง 592 00:42:50,192 --> 00:42:51,652 ‪โธ่เว้ย 593 00:43:00,119 --> 00:43:01,328 ‪มาแล้วเหรอครับ 594 00:43:02,037 --> 00:43:03,372 ‪อ๋อ 595 00:43:03,455 --> 00:43:04,748 ‪ฉันพอจะรู้แล้วว่านายคือใคร 596 00:43:06,000 --> 00:43:10,504 ‪พี่ชายของนังผู้หญิงที่ถูกฉันฟัน ‪จ้างนายมาสินะ ใช่ไหม 597 00:43:10,588 --> 00:43:12,214 ‪ไอ้คนเสียสติ 598 00:43:15,634 --> 00:43:16,510 ‪ไม่จำเป็นหรอก 599 00:43:17,886 --> 00:43:19,138 ‪อย่าแปดเปื้อนเลือดของมันเลย 600 00:43:21,807 --> 00:43:23,726 ‪เพราะเดี๋ยวฉันจะฆ่าไอ้นรกนั่นเอง 601 00:43:23,809 --> 00:43:24,643 ‪แม่เจ้าโว้ย 602 00:43:25,352 --> 00:43:28,314 ‪ทำไม นายเองก็อยากกลายเป็นคนดังในข่าว ‪เหมือนน้องสาวมันหรือไง 603 00:43:39,825 --> 00:43:41,160 {\an8}‪(โนเบิล ออฟฟิศเทล) 604 00:43:54,548 --> 00:43:55,633 ‪คุณ… 605 00:43:56,425 --> 00:43:57,468 ‪คุณผู้ช่วยครับ 606 00:44:00,721 --> 00:44:03,432 ‪เดี๋ยวสิครับ คุณผู้ช่วยครับ 607 00:44:04,308 --> 00:44:05,142 ‪ให้ตายเถอะ 608 00:44:05,225 --> 00:44:07,686 ‪- คุณทำอะไรอยู่ถึงไม่ห้ามเขาครับ ‪- ห้ามทำไมครับ 609 00:44:07,770 --> 00:44:09,063 ‪มันสมควรตายแล้ว 610 00:44:09,146 --> 00:44:10,272 ‪คุณชายุนแจ 611 00:44:11,148 --> 00:44:12,650 ‪นี่ไม่ใช่เวลาที่คุณจะมาทำแบบนี้ 612 00:44:12,733 --> 00:44:13,734 ‪ผมรู้ครับ 613 00:44:14,360 --> 00:44:17,279 ‪ว่าผมเองก็สมควรตาย ‪และผมก็ไม่ต่างอะไรจากไอ้เวรนั่น 614 00:44:17,363 --> 00:44:19,406 ‪คุณจะเหมือนกับไอ้คนพรรค์นั้นได้ยังไง 615 00:44:19,990 --> 00:44:21,784 ‪ผมเข้าใจที่คุณอยากจะฆ่าเขา 616 00:44:21,867 --> 00:44:23,494 ‪แต่นั่นไม่ใช่วิธีแก้ปัญหานะครับ 617 00:44:23,577 --> 00:44:25,454 ‪- คุณเองก็รู้นี่ครับ ‪- ผิดแล้ว 618 00:44:26,246 --> 00:44:28,248 ‪มันต้องตาย เรื่องถึงจะจบ 619 00:44:28,332 --> 00:44:30,459 ‪ผมกับยุนฮีถึงจะมีความสุขได้ 620 00:44:32,461 --> 00:44:33,504 ‪งั้นเหรอ 621 00:44:34,296 --> 00:44:35,923 ‪งั้นก็ฆ่าเขาซะ แล้วคุณก็… 622 00:44:37,341 --> 00:44:38,509 ‪ตายตามไปด้วยเลย 623 00:44:39,885 --> 00:44:41,136 ‪นั่นไม่ใช่แผนคุณแต่แรกเหรอ 624 00:44:42,930 --> 00:44:43,764 ‪แต่ว่า… 625 00:44:44,390 --> 00:44:45,933 ‪ถ้าหากว่าผมคือคุณ 626 00:44:46,016 --> 00:44:46,892 ‪ผมจะไม่ทำแบบนั้น 627 00:44:48,018 --> 00:44:49,228 ‪ผมคงจะไปหาคุณยุนฮี 628 00:44:55,025 --> 00:44:56,360 ‪ผมไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น 629 00:44:57,319 --> 00:44:58,612 ‪เพราะทุกอย่างมันเป็นเพราะผม 630 00:44:58,695 --> 00:45:00,447 ‪ถ้ามันเป็นเพราะนาย… 631 00:45:00,531 --> 00:45:02,574 ‪ถ้าเป็นเพราะนายก็ไปบอกเธอว่านายผิดไปแล้ว 632 00:45:02,658 --> 00:45:04,159 ‪ต่อให้เธอผลักไส 633 00:45:04,243 --> 00:45:06,662 ‪ถึงเธอจะไม่รับฟัง ‪นายก็ควรไปบอกเธอว่านายผิดไปแล้ว 634 00:45:08,872 --> 00:45:11,208 ‪แค่นายหายไป ทุกอย่างจะได้รับการแก้ไขเหรอ 635 00:45:11,291 --> 00:45:12,835 ‪แล้วคนที่ยังอยู่ล่ะ 636 00:45:13,919 --> 00:45:15,838 ‪ใครกันที่ทุกข์ทรมานที่สุดในตอนนี้ 637 00:45:20,259 --> 00:45:23,429 ‪ที่ผ่านมาคุณยุนฮีคงจะรู้สึกแย่มากๆ 638 00:45:23,512 --> 00:45:24,513 ‪จะเป็นการประท้วงเดี่ยว 639 00:45:25,180 --> 00:45:26,306 ‪หรือแก้แค้น 640 00:45:26,390 --> 00:45:28,058 ‪แทนที่จะทำเรื่องพวกนั้น 641 00:45:28,684 --> 00:45:30,227 ‪คุณควรอยู่กับเธอมากกว่า 642 00:45:31,478 --> 00:45:32,688 ‪ไปบอกกับเธอ 643 00:45:33,647 --> 00:45:36,024 ‪ว่าขอบคุณที่เธอยังคงมีชีวิตอยู่และอดทนมาได้ 644 00:45:36,608 --> 00:45:37,693 ‪ขอร้องล่ะ 645 00:45:39,736 --> 00:45:40,571 ‪ผม… 646 00:45:41,655 --> 00:45:43,073 ‪เพื่อน้องสาวที่ล้ำค่าของผม 647 00:45:44,825 --> 00:45:46,410 ‪ถ้าผมตายแทนได้ ผมก็พร้อม 648 00:45:52,958 --> 00:45:53,876 ‪แต่ผมกลัวครับ 649 00:45:57,004 --> 00:45:58,380 ‪ผมกลัวว่าเธอจะเกลียดผม 650 00:46:00,215 --> 00:46:02,050 ‪กลัวว่าเธอจะโกรธแค้นผม ผมเลย… 651 00:46:11,435 --> 00:46:14,354 ‪เพราะงั้นรีบไปอยู่เคียงข้างเธอเถอะครับ ‪ไปเดี๋ยวนี้เลย 652 00:46:32,039 --> 00:46:33,457 ‪คุณผู้ช่วยอิม 653 00:46:33,540 --> 00:46:35,751 ‪ห้ามยมทูตทุกตนแทรกแซงเรื่องของมนุษย์ 654 00:46:35,834 --> 00:46:37,127 ‪- คุณลืมไปแล้วเหรอครับ ‪- ถอยไปซะ 655 00:46:37,211 --> 00:46:39,004 ‪- คุณผู้ช่วย ขอร้องล่ะครับ ‪- พอได้แล้ว 656 00:46:44,176 --> 00:46:45,344 ‪ทำไมครับ 657 00:46:46,553 --> 00:46:48,305 ‪ทั้งคุณยุนฮีและคุณยุนแจ 658 00:46:49,264 --> 00:46:51,016 ‪ไม่มีใครปกป้องทั้งคู่เลยครับ 659 00:46:51,850 --> 00:46:53,101 ‪มันไม่ใช่หน้าที่ของนาย 660 00:46:54,186 --> 00:46:55,437 ‪พวกนายเป็นใคร 661 00:46:56,104 --> 00:46:58,023 ‪เป็นใครกันถึงได้มาเถียงเรื่องฉัน 662 00:46:58,941 --> 00:47:01,610 ‪คิดว่าทำแบบนี้แล้ว ‪จะได้เป็นผู้ผดุงความยุติธรรมงั้นเหรอ 663 00:47:02,319 --> 00:47:04,238 ‪สนุกกับการสวมบทเป็นฮีโร่สินะ 664 00:47:05,656 --> 00:47:07,491 ‪เชิญสนุกกันให้เต็มที่ 665 00:47:08,075 --> 00:47:11,370 ‪แล้วคอยดูว่าฉันจะตายก่อน ‪หรือนังแพศยานั่นจะตายโหงไปก่อน 666 00:47:12,120 --> 00:47:13,330 ‪คุณผู้ช่วย 667 00:47:15,249 --> 00:47:18,126 ‪ตั้งสติหน่อย ผู้ช่วยอิม นายจะทำแบบนี้ไม่ได้ 668 00:47:18,710 --> 00:47:21,004 ‪เราต้องจับไอ้สัตว์นรกนี่ไปขึ้นศาล 669 00:47:21,088 --> 00:47:22,923 ‪และให้มันได้รับโทษอย่างสาสม 670 00:47:24,466 --> 00:47:25,551 ‪ผมขอโทษครับ 671 00:47:31,598 --> 00:47:32,933 ‪น่าตลกชะมัด 672 00:47:33,934 --> 00:47:35,602 ‪ที่นางแต่งตัวแบบนั้นไปดื่มเหล้า 673 00:47:36,520 --> 00:47:38,981 ‪ก็เพื่อไปทำระริกระรี้อ่อยผู้ชายนี่ 674 00:47:40,607 --> 00:47:42,234 ‪นางเป็นคนกระตุ้นให้อยากก่อน 675 00:47:42,317 --> 00:47:44,361 ‪- แล้วจู่ๆ ทำไมมาโทษคนอื่น… ‪- ว่าไงนะ 676 00:47:48,532 --> 00:47:49,491 ‪ว่าแต่… 677 00:47:50,409 --> 00:47:51,285 ‪คุณเองก็สวยนะ 678 00:47:52,494 --> 00:47:53,453 ‪สวยพอๆ กับนังนั่นเลย 679 00:47:53,537 --> 00:47:54,413 ‪ไอ้เวรนี่… 680 00:47:59,084 --> 00:48:00,544 ‪นายมันเกินเยียวยาจริงๆ 681 00:48:01,211 --> 00:48:02,713 ‪ในเมื่อยังไงก็ต้องลบความทรงจำ 682 00:48:03,797 --> 00:48:04,840 ‪งั้นโดนสักหน่อยเถอะ 683 00:48:14,850 --> 00:48:17,769 ‪(ศาล) 684 00:48:24,610 --> 00:48:26,612 ‪คดีล่วงละเมิดทางเพศ 685 00:48:27,195 --> 00:48:30,157 ‪เป็นคดีเดียวที่มีการกล่าวอ้างว่า ‪เหยื่อก็มีส่วนผิดด้วยค่ะ 686 00:48:30,240 --> 00:48:31,742 ‪เพราะอะไรกัน 687 00:48:31,825 --> 00:48:35,037 ‪ทำไมถึงคิดว่าผู้ที่กระทำความผิด ‪สามารถทำแบบนั้นได้คะ 688 00:48:35,829 --> 00:48:38,290 ‪เพราะเธอแต่งกายล่อแหลมเหรอ ‪หรือเพราะเป็นตอนกลางคืน 689 00:48:38,373 --> 00:48:41,251 ‪เพราะเธอไปที่เปลี่ยว ‪หรือเพราะเธอดื่มเหล้างั้นเหรอ 690 00:48:41,793 --> 00:48:46,423 ‪เช่นนั้นแล้ว พวกคุณทุกคนที่อยู่ที่นี่ ‪ก็คงจะตกเป็นเป้าหมายของอาชญากรรม 691 00:48:46,506 --> 00:48:48,550 ‪และคดีนั้นก็จะกลายเป็นเรื่องที่ชอบธรรม 692 00:48:50,886 --> 00:48:54,389 ‪จะด้วยสาเหตุใดก็ตาม ไม่มีทาง ‪ที่อาชญากรรมจะกลายเป็นเรื่องชอบธรรมได้ค่ะ 693 00:48:55,140 --> 00:48:56,016 ‪แม้ว่าเขา… 694 00:48:57,893 --> 00:49:00,103 ‪จะเป็นหนุ่มวัย 20 ปีที่มีอนาคตสดใส 695 00:49:00,187 --> 00:49:02,898 ‪และต่อให้เป็นนักศึกษาแพทย์ที่มีอนาคตไกลก็ตาม 696 00:49:05,400 --> 00:49:06,902 ‪ผิดพลาดแค่ชั่วขณะเหรอ 697 00:49:06,985 --> 00:49:11,031 ‪ถ้าลูกๆ ของพวกคุณโดนบ้าง ‪ยังจะคิดแบบนั้นไหม 698 00:49:11,114 --> 00:49:12,866 ‪- มันก็จริงนะ ‪- นั่นสิ 699 00:49:15,452 --> 00:49:16,286 ‪การล่วงละเมิดทางเพศ 700 00:49:17,871 --> 00:49:19,373 ‪คือการฆาตกรรมจิตวิญญาณค่ะ 701 00:49:20,082 --> 00:49:23,502 ‪จากนี้ไป ไม่ว่าผู้กระทำความผิด ‪จะก่อเหตุเพราะอะไรก็ตาม 702 00:49:24,419 --> 00:49:27,839 ‪แต่ในฐานะที่เป็นอาชญากร ‪เขาก็สมควรได้รับการลงโทษค่ะ 703 00:49:27,923 --> 00:49:29,091 ‪ฉะนั้นแล้ว 704 00:49:30,175 --> 00:49:31,885 ‪ฉันขอเสนอบทลงโทษดังนี้ค่ะ 705 00:49:31,968 --> 00:49:34,930 ‪อายุขัยโดยเฉลี่ยของชาวเกาหลีอยู่ที่ 83,3 ปี 706 00:49:35,013 --> 00:49:37,808 ‪เมื่อหักอายุของเหยื่อที่ 23 ปี ก็จะเหลือ 60 ปี 707 00:49:37,891 --> 00:49:42,145 ‪มีคลิปที่เกี่ยวข้องทั้งหมด 138 คลิป ‪กับความคิดเห็นที่เกี่ยวข้อง 9,826 ความเห็น 708 00:49:42,229 --> 00:49:43,647 ‪แปลงหน่วยให้เป็นปี 709 00:49:43,730 --> 00:49:46,483 ‪ฉันขอให้จำเลยทักนัมอิลซึ่งเป็นฆาตกร 710 00:49:47,442 --> 00:49:49,236 ‪ถูกจำคุก 10,024 ปีค่ะ 711 00:49:49,319 --> 00:49:50,696 ‪นั่นแหละ 712 00:50:14,344 --> 00:50:15,178 ‪เงียบ 713 00:50:15,804 --> 00:50:16,930 ‪กรุณาอยู่ในความสงบ 714 00:50:21,435 --> 00:50:22,602 ‪ขอบใจนะ ยุนแจ 715 00:50:23,520 --> 00:50:25,313 ‪ที่เกลี้ยกล่อมให้ฉันมาขึ้นศาล 716 00:50:27,190 --> 00:50:30,402 ‪ความจริงแล้ว คุณอัยการขอให้ฉันมาช่วยพูดน่ะ 717 00:50:33,572 --> 00:50:34,489 ‪งั้นเหรอ 718 00:50:36,700 --> 00:50:37,784 ‪ยังไงก็ขอบคุณนะ 719 00:50:38,660 --> 00:50:39,870 ‪คิดไม่ผิดเลยที่มา 720 00:50:42,789 --> 00:50:46,168 ‪ขอบใจที่เธอยังอยู่รอดและอดทนมาได้นะ ยุนฮี 721 00:50:48,295 --> 00:50:49,880 ‪ฉันควรจะเริ่มพูดแบบนี้ก่อน 722 00:50:51,214 --> 00:50:52,758 ‪แต่ฉันกลับพูดจาทำร้ายจิตใจเธอ 723 00:50:57,888 --> 00:51:00,265 ‪ตอนนั้นเราต่างก็ตำหนิตัวเอง มันช่วยไม่ได้นี่ 724 00:51:02,017 --> 00:51:05,937 ‪บาดแผลที่เกิดขึ้นกับฉันมันสาหัสมาก ‪ฉันก็เลยพาลไปถึงนาย 725 00:51:07,981 --> 00:51:09,399 ‪ทั้งที่มันไม่ใช่ความผิดของนาย 726 00:51:12,194 --> 00:51:13,153 ‪ฉันขอโทษนะ 727 00:51:16,448 --> 00:51:17,407 ‪ฉันก็ขอโทษเหมือนกัน 728 00:51:21,119 --> 00:51:23,288 ‪จากนี้ไปอย่าเลี่ยงมันอีกเลย 729 00:51:23,371 --> 00:51:26,082 ‪แล้วก็อย่าหนี อย่าเอาแต่หลบๆ ซ่อนๆ ด้วย 730 00:51:30,378 --> 00:51:32,088 ‪ฉันจะคอยอยู่เคียงข้างเธอเอง 731 00:51:35,425 --> 00:51:36,343 ‪อือ 732 00:51:44,768 --> 00:51:46,645 ‪ค่อยยังชั่วหน่อยเรื่องคุณยุนฮีกับคุณยุนแจ 733 00:51:47,229 --> 00:51:48,188 ‪ถึงมันจะไม่ง่าย 734 00:51:48,271 --> 00:51:50,607 ‪แต่ทั้งคู่จะพึ่งพาอาศัยกันและผ่านมันไปได้แน่ 735 00:51:52,192 --> 00:51:53,777 ‪คุณผู้ช่วยคงไม่เป็นไรใช่ไหมครับ 736 00:51:53,860 --> 00:51:55,237 ‪เขาต้องไม่เป็นไรสิ 737 00:51:55,320 --> 00:51:56,947 ‪ผมเพิ่งเคยเห็นคุณผู้ช่วยเป็นแบบนั้น 738 00:51:57,030 --> 00:51:58,990 ‪ไหนๆ ก็พูดถึงแล้ว โทรหาหน่อยดีกว่า 739 00:52:00,200 --> 00:52:02,285 ‪เขาเป็นผู้ใหญ่นะ เดี๋ยวเขาก็ผ่านมันไปได้ 740 00:52:02,994 --> 00:52:03,995 ‪อย่าเป็นห่วงเขานักเลย 741 00:52:30,105 --> 00:52:31,481 ‪น่าขำสิ้นดี 742 00:52:31,565 --> 00:52:33,733 ‪สิบห้าปีเหรอ ไอ้พวกบ้าเอ๊ย 743 00:52:33,817 --> 00:52:35,861 ‪เฮ้ย รู้ไหมว่าฉันคือใคร 744 00:52:35,944 --> 00:52:37,696 ‪คิดว่าพ่อฉันจะปล่อยพวกแกไปเหรอ 745 00:52:37,779 --> 00:52:40,073 ‪ฉันจะอุทธรณ์แล้วจะเอาคืนพวกแกให้หมด 746 00:52:40,991 --> 00:52:43,952 ‪- เงียบๆ หน่อย ‪- แกด้วย ฉันไม่ปล่อยแกแน่ แกชื่ออะไร 747 00:52:44,035 --> 00:52:47,747 ‪ไอ้ผู้คุม แกชื่ออะไรน่ะ ตอบฉันสิวะ ไอ้เวร 748 00:52:47,831 --> 00:52:49,833 ‪มองหาอะไร ยังไม่ตอบฉันอีก ‪บอกชื่อของแกมาซะ 749 00:52:50,333 --> 00:52:51,877 ‪ผู้คุมชั้นต่ำ บอกชื่อมาเดี๋ยวนี้ 750 00:52:56,131 --> 00:52:58,300 ‪ขับรถหมาๆ แล้วยังจะกล้ามาสั่งสอนฉันอีก 751 00:52:58,383 --> 00:52:59,593 ‪เปิดประตูที 752 00:53:03,930 --> 00:53:05,181 ‪โธ่เว้ย 753 00:53:07,058 --> 00:53:08,184 ‪อะไรน่ะ 754 00:53:08,268 --> 00:53:09,519 ‪เมื่อกี้มีคนอยู่ไม่ใช่เหรอ 755 00:53:09,603 --> 00:53:11,146 ‪ไม่ใช่ว่าพลัดตกสะพานไปแล้วเหรอ 756 00:53:11,229 --> 00:53:12,480 ‪รีบไปตามหาเร็วเข้า 757 00:53:17,068 --> 00:53:18,570 ‪มัวทำอะไรอยู่เนี่ย 758 00:53:24,409 --> 00:53:29,831 ‪ให้ตายเถอะ สูบเงินภาษีไปเต็มเม็ดเต็มหน่วย ‪แต่สภาพรถกลับห่วยแตกสิ้นดี 759 00:53:36,755 --> 00:53:38,006 ‪คุณเป็นใครเนี่ย 760 00:53:38,089 --> 00:53:39,883 ‪ใครก็เข้ามาได้งั้นเหรอ 761 00:53:39,966 --> 00:53:45,055 ‪ทักนัมอิล เกิดวันที่ 27 กันยายน 1997 ‪เวลา 03:44 นาฬิกา 762 00:53:46,306 --> 00:53:47,515 ‪ฉันจะมารับชีวิตนั้นไป 763 00:53:48,183 --> 00:53:49,351 ‪อะไรอีกวะเนี่ย 764 00:53:52,979 --> 00:53:54,940 ‪นายจะหัวใจวายตายในอีกสิบนาที 765 00:53:56,775 --> 00:53:58,276 ‪ถึงฉันจะเปลี่ยนชะตาให้นายไม่ได้ 766 00:53:58,777 --> 00:54:01,196 ‪แต่ขอเปลี่ยนวิธีการสักหน่อยคงไม่เป็นไร 767 00:54:01,279 --> 00:54:03,990 ‪เพราะมันน่าเสียดายที่จะปล่อยให้ ‪คนอย่างนายตายง่ายๆ แบบนั้น 768 00:54:13,959 --> 00:54:15,752 ‪ไฟไหม้ ไฟ… 769 00:54:15,835 --> 00:54:18,129 ‪ผู้คุม ไฟไหม้ 770 00:54:18,213 --> 00:54:20,840 ‪ผู้คุม บนรถมีไฟไหม้ 771 00:54:20,924 --> 00:54:22,258 ‪แหกปากไปเถอะ 772 00:54:22,342 --> 00:54:23,843 ‪ยังไงพวกเขาก็ไม่ได้ยินหรอก 773 00:54:27,222 --> 00:54:28,223 ‪เปิดประตูให้หน่อยสิ 774 00:54:28,932 --> 00:54:30,350 ‪ช่วยผมด้วยครับ 775 00:54:31,434 --> 00:54:32,936 ‪ดับไฟให้หน่อย 776 00:54:33,019 --> 00:54:34,771 ‪เปิดประตูที เปิดสิวะ 777 00:54:34,854 --> 00:54:36,898 ‪เปิดประตูหน่อย ได้โปรด 778 00:54:36,982 --> 00:54:38,191 ‪ช่วยฉันเถอะนะ 779 00:54:39,317 --> 00:54:40,860 ‪ขาที่นายใช้วิ่งไล่ตามเด็กคนนั้น 780 00:54:41,736 --> 00:54:43,154 ‪แขนที่นายใช้กดเธอ 781 00:54:43,863 --> 00:54:45,615 ‪ปากที่เผยอยิ้ม ตาที่มองเธอ 782 00:54:46,825 --> 00:54:49,411 ‪แขนและขาของนายจะถูกโอบล้อมไปด้วยไฟนรก 783 00:54:52,330 --> 00:54:53,665 ‪มันคงจะทรมานไม่น้อย 784 00:54:54,499 --> 00:54:55,333 ‪ฉันผิดไปแล้ว 785 00:54:56,084 --> 00:54:58,336 ‪ฉันผิดไปแล้ว 786 00:54:59,004 --> 00:55:00,797 ‪ฉันผิดไปแล้ว ขอร้องล่ะ 787 00:55:15,353 --> 00:55:19,733 ‪(กระทรวงยุติธรรม ‪สำหรับส่งตัวด่วน) 788 00:55:41,296 --> 00:55:42,589 ‪นี่ 789 00:55:43,214 --> 00:55:45,675 ‪- นี่มันใช่ภาพวาดเหรอ ‪- หาเรื่องกันอีกแล้วนะ 790 00:55:45,759 --> 00:55:46,968 ‪อ่านหนังสือไปเลย 791 00:55:47,052 --> 00:55:47,969 ‪รู้แล้วน่า 792 00:56:29,469 --> 00:56:30,512 ‪มีอะไรหรือ 793 00:56:31,346 --> 00:56:32,555 ‪ท่านแม่ 794 00:56:32,639 --> 00:56:36,935 ‪ยองชิกกับชางบกเอาแต่ล้อลูกอยู่เรื่อยเลยขอรับ 795 00:56:38,394 --> 00:56:41,564 ‪พวกเขาล้อเจ้าว่าเช่นไรกัน ‪ถึงได้ร้องไห้สะอื้นเพียงนี้ 796 00:56:41,648 --> 00:56:45,318 ‪พวกเขาบอกว่าชื่อของลูกมันแปลก ‪และล้อกันไม่หยุดปากเลยขอรับ 797 00:56:47,195 --> 00:56:48,696 ‪พวกเขาบอกว่าเหมือนชื่อหมา 798 00:56:55,120 --> 00:56:57,247 ‪พวกเขาช่างไม่รู้อะไรกันเสียเลย 799 00:56:57,330 --> 00:56:59,624 ‪ชื่อของลูกแม่เพราะจะตายไป 800 00:56:59,707 --> 00:57:00,834 ‪จริงหรือขอรับ 801 00:57:00,917 --> 00:57:01,960 ‪จริงสิ 802 00:57:02,794 --> 00:57:06,047 ‪พระผู้เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมเป็นผู้ตั้งชื่อให้เจ้านะ 803 00:57:06,673 --> 00:57:07,590 ‪มานี่สิ 804 00:57:13,346 --> 00:57:14,514 ‪รยุงที่แปลว่า "สูง" 805 00:57:15,348 --> 00:57:16,850 ‪กูที่แปลว่า "ช่วยเหลือ" 806 00:57:16,933 --> 00:57:19,894 ‪แปลว่าเจ้าคือผู้ที่คอยช่วยเหลือเรื่องต่างๆ ‪จากที่สูงอย่างไรเล่า 807 00:57:23,648 --> 00:57:25,984 ‪ท่านแม่ก็รู้หนังสือหรือขอรับ 808 00:57:27,026 --> 00:57:31,281 ‪ถึงแม่จะไม่รู้เสียทั้งหมด ‪แต่ก็พอเอามาสอนลูกแม่ได้นะ 809 00:57:33,616 --> 00:57:37,662 ‪ท่านแม่รู้อะไรตั้งเยอะแยะ ‪และไม่มีอะไรที่ทำไม่เป็นเลยนะขอรับ 810 00:57:37,745 --> 00:57:40,165 ‪งั้นหรือ เจ้าคิดเช่นนั้นจริงๆ หรือ 811 00:57:40,915 --> 00:57:42,208 ‪ขอรับ 812 00:58:53,696 --> 00:58:54,948 {\an8}‪คุณผู้ช่วยอิมน่ะ 813 00:58:55,031 --> 00:58:56,658 {\an8}‪ได้ยินว่าเขาฆ่าคนตอนอยู่โลกมนุษย์ 814 00:58:56,741 --> 00:58:58,701 {\an8}‪รู้ไหมครับว่าตอนนี้ในบริษัทมีข่าวลืออะไร 815 00:58:58,785 --> 00:58:59,827 {\an8}‪มันเป็นเรื่องจริง 816 00:58:59,911 --> 00:59:02,997 {\an8}‪เพราะรยุงกูฆ่าคนตาย ฉันถึงได้พาเขามา 817 00:59:03,081 --> 00:59:05,917 {\an8}‪หัวหน้าทีมช่วยเล่าให้ฟังหน่อยสิครับ ‪เกิดอะไรขึ้นกันแน่ 818 00:59:06,000 --> 00:59:07,710 {\an8}‪ทำไมเขาถึงได้เป็นทุกข์ขนาดนั้น 819 00:59:08,419 --> 00:59:09,754 {\an8}‪ไม่เจอกันนานเลยนะ กึมฮง 820 00:59:09,837 --> 00:59:11,923 {\an8}‪ข้ามิใช่นางโลมอีกต่อไปแล้วเจ้าค่ะ 821 00:59:12,006 --> 00:59:14,050 {\an8}‪ผ้าที่แปดเปื้อนไปแล้วครั้งหนึ่ง 822 00:59:14,133 --> 00:59:17,136 {\an8}‪ต่อให้ซักเพียงใด ‪รอยเปื้อนก็ไม่หายไปหรอกนะ 823 00:59:17,929 --> 00:59:21,724 ‪ในฐานะหญิงผู้หนึ่ง ข้าไม่อยากให้ตนเอง ‪ต้องด่างพร้อยไปมากกว่านี้เจ้าค่ะ 824 00:59:21,808 --> 00:59:24,477 ‪นังกึมฮงคงจะลืมกำพืดของตนเองไปเสียแล้ว 825 00:59:25,979 --> 00:59:28,314 ‪หากเจ้าพวกนั้นไม่ทำเรื่องที่ชั่วร้ายเช่นนั้น 826 00:59:28,398 --> 00:59:29,607 ‪ทั้งเจ้าและยูฮวา… 827 00:59:30,108 --> 00:59:31,150 ‪เรื่องชั่วร้ายหรือขอรับ 828 00:59:31,234 --> 00:59:34,946 {\an8}‪คำบรรยายโดย: เสาวลักษณ์ ธนศักดิ์รุ่งเรือง