1
00:00:06,006 --> 00:00:08,341
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:36,036 --> 00:00:39,497
‪เริ่มต้นวันใหม่ไปพร้อมกับ
‪สหายในปรโลกของคุณ จูมาดึง

3
00:00:40,081 --> 00:00:41,249
‪นี่มันอะไรกัน

4
00:00:41,332 --> 00:00:43,543
‪เขาตั้งใจต่อยคนให้ถึงตายจริงเหรอ

5
00:00:43,626 --> 00:00:44,627
‪ยอดเลย

6
00:00:44,711 --> 00:00:47,172
‪แต่ฉันเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับผู้ช่วยอิมนะ

7
00:00:47,255 --> 00:00:49,758
‪- เรื่องอะไรเหรอ
‪- คุณผู้ช่วยอิมน่ะ

8
00:00:49,841 --> 00:00:51,676
‪ได้ยินว่าเขาฆ่าคนตอนอยู่โลกมนุษย์

9
00:00:51,760 --> 00:00:53,052
‪จริงเหรอ

10
00:00:53,136 --> 00:00:54,846
‪ใช่สิ ไม่ใช่แค่คนสองคนด้วยนะ

11
00:00:56,264 --> 00:00:57,390
‪ไม่ใช่เล่นๆ เลยนะ

12
00:00:57,474 --> 00:00:59,392
‪เป็นทีมที่ไม่น่าสุงสิงด้วยเลย

13
00:00:59,476 --> 00:01:02,562
‪ไหนจะหัวหน้าทีมที่มาจากนรก
‪รวมถึงลูกทีมที่ฆ่าคนด้วย

14
00:01:02,645 --> 00:01:03,813
‪ก็นั่นน่ะสิ

15
00:01:05,231 --> 00:01:06,316
‪โทษนะครับ

16
00:01:07,650 --> 00:01:08,902
‪สนุกไหมครับ

17
00:01:08,985 --> 00:01:11,988
‪คุณซูอิน เรื่องที่ชาติก่อนคุณผู้ช่วยอิมฆ่าคน

18
00:01:12,072 --> 00:01:14,908
‪- คุณเห็นเองกับตาเหรอครับ
‪- มันก็ไม่ใช่แบบนั้น…

19
00:01:15,492 --> 00:01:18,536
‪เรามาคุยกันแต่เรื่องที่
‪เห็นเองกับตาเถอะนะครับ

20
00:01:19,913 --> 00:01:21,206
‪นี่ ไปเถอะ

21
00:01:21,831 --> 00:01:23,750
‪อย่าเสียเวลาไปยุ่งกับทีมจัดการวิกฤตเลย

22
00:01:26,461 --> 00:01:27,921
‪แล้วพวกคุณไม่ไปเหรอครับ

23
00:01:29,255 --> 00:01:30,215
‪ไปสิครับ

24
00:01:33,009 --> 00:01:34,302
‪มันน่านัก

25
00:01:39,849 --> 00:01:41,518
‪โธ่ ปวดใจชะมัด

26
00:01:41,601 --> 00:01:42,644
‪(ประกาศบทลงโทษยมทูต)

27
00:01:43,353 --> 00:01:46,064
‪ให้ตายสิ ไม่รู้อะไรก็ยังจะพูดกันอยู่ได้

28
00:01:46,147 --> 00:01:48,233
‪คุณผู้ช่วยน่าจะต้องไปอธิบายเอง

29
00:01:48,316 --> 00:01:50,693
‪รู้ไหมครับว่าตอนนี้ในบริษัทมีข่าวลืออะไร

30
00:01:50,777 --> 00:01:53,738
‪พวกเขาพูดกันว่าชาติก่อนคุณผู้ช่วยฆ่าคน
‪ไม่ใช่แค่คนสองคนด้วย

31
00:01:54,322 --> 00:01:55,406
‪จำนวนเป๊ะๆ คือสี่คน

32
00:01:55,490 --> 00:01:56,491
‪อ๋อ ครับ

33
00:01:57,033 --> 00:01:58,284
‪ปัดโธ่

34
00:01:58,368 --> 00:01:59,953
‪ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์มาล้อเล่นนะครับ

35
00:02:00,537 --> 00:02:01,496
‪ฉันไม่ได้ล้อเล่น

36
00:02:02,122 --> 00:02:05,125
‪แค่นี้ผมก็ว้าวุ่นจะแย่แล้ว
‪ทำไมหัวหน้าเป็นไปกับเขาด้วยล่ะครับ

37
00:02:07,001 --> 00:02:08,753
‪ถึงผมจะรู้ว่าเขาทำแบบนั้นเพราะแม่

38
00:02:09,587 --> 00:02:12,006
‪แต่เขากลับคุมตัวเองไม่อยู่
‪ทั้งที่เป็นคนมีสติยั้งคิด

39
00:02:14,134 --> 00:02:17,637
‪พอถามว่าทำไมถึงทำแบบนั้น
‪เขาก็ไม่พูดอะไรเลย

40
00:02:49,711 --> 00:02:51,671
‪(กาแฟ ไวน์ เบเกอรี)

41
00:02:57,218 --> 00:02:58,303
‪ยูฮวา

42
00:02:58,386 --> 00:03:00,638
‪- ยูฮวา
‪- ยูฮวา มาแล้วเหรอ

43
00:03:01,139 --> 00:03:03,308
‪- ไหนดูหน่อยซิ
‪- ขอบใจทุกคนมากนะ

44
00:03:50,271 --> 00:03:51,522
‪"ฮีฮวีรังโย"

45
00:03:52,106 --> 00:03:53,191
‪"ฮีฮวีรังโย"

46
00:03:53,274 --> 00:03:56,027
‪"แสงแดดยามเช้าสุกสว่างและเป็นประกาย"

47
00:03:56,778 --> 00:03:57,695
‪เก่งมากจ้ะ

48
00:04:00,198 --> 00:04:01,282
‪โอ้โฮ

49
00:04:01,866 --> 00:04:03,701
‪ลูกแม่ช่างรูปงามเสียจริง

50
00:04:28,059 --> 00:04:30,895
{\an8}‪(ตอน 11: ท้องฟ้าทิศตะวันตก 1)

51
00:04:32,230 --> 00:04:33,356
{\an8}‪(คำร้องขอย้ายแผนก)

52
00:04:33,439 --> 00:04:38,027
{\an8}‪ผมรู้ดีว่าเรื่องที่ผมใช้ความรุนแรง
‪ทำให้หัวหน้าทีมและคุณจุนอุงถูกตำหนิไปด้วย

53
00:04:38,903 --> 00:04:39,904
{\an8}‪ขอโทษครับ

54
00:04:39,988 --> 00:04:42,615
{\an8}‪ที่ผมเอาอารมณ์ส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน

55
00:04:43,700 --> 00:04:45,159
{\an8}‪รู้ตัวก็ดีแล้ว

56
00:04:45,243 --> 00:04:47,120
{\an8}‪เราไม่ได้เพิ่งถูกด่าแค่วันสองวัน

57
00:04:47,704 --> 00:04:48,830
{\an8}‪ฉันไม่สนเรื่องนั้นหรอก

58
00:04:51,958 --> 00:04:53,835
{\an8}‪นายไม่ต้องคอยอยู่ข้างเธอแล้วหรอกเหรอ

59
00:04:56,671 --> 00:04:57,505
{\an8}‪ครับ

60
00:04:58,172 --> 00:04:59,465
{\an8}‪น่าจะไม่เป็นไรหรอกครับ

61
00:05:01,467 --> 00:05:02,593
{\an8}‪ค่อยยังชั่วหน่อย

62
00:05:20,653 --> 00:05:21,529
‪คุณผู้ช่วยครับ

63
00:05:22,363 --> 00:05:24,991
‪คุณผู้ช่วยครับ จะไปจริงๆ เหรอครับ

64
00:05:25,074 --> 00:05:26,159
‪ครับ

65
00:05:26,242 --> 00:05:28,411
‪ทำไมล่ะครับ อย่าไปเลยนะครับ

66
00:05:31,497 --> 00:05:34,417
‪คุณไม่ได้เกลียดผมหรอกเหรอครับ
‪นึกว่าคุณจะเกลียดผมซะอีก

67
00:05:35,043 --> 00:05:36,794
‪ถึงจะใช่ก็เถอะ

68
00:05:36,878 --> 00:05:39,881
‪แต่ถ้าคุณผู้ช่วยไปแล้ว
‪ใครจะเขียนหนังสือขอโทษมากมายนั่นล่ะครับ

69
00:05:43,092 --> 00:05:45,053
‪ผมไปเพราะไม่อยากเขียนมันไงครับ

70
00:05:46,179 --> 00:05:47,889
‪คุณถอดใจแล้วจริงๆ เหรอครับ

71
00:05:47,972 --> 00:05:49,557
‪ผมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้นน่ะ

72
00:05:50,099 --> 00:05:50,933
‪ขอตัวครับ

73
00:05:51,476 --> 00:05:52,852
‪โธ่ จริงๆ เลย

74
00:05:58,941 --> 00:05:59,859
‪หัวหน้าทีมครับ

75
00:06:02,653 --> 00:06:04,739
‪จะปล่อยคุณผู้ช่วยอิมไปแบบนั้นเหรอครับ

76
00:06:04,822 --> 00:06:06,407
‪ก็เขาต้องการแบบนั้น

77
00:06:06,491 --> 00:06:07,784
‪ฉันไม่ห้ามคนที่คิดจะไปหรอก

78
00:06:07,867 --> 00:06:10,411
‪ถึงงั้นก็เถอะครับ
‪หัวหน้าก็รู้นี่ครับว่าด้วยนิสัยแบบนั้น

79
00:06:10,495 --> 00:06:12,205
‪เขาทำไปเพราะไม่อยากให้ทีมเดือดร้อน

80
00:06:12,914 --> 00:06:14,624
‪- ช่างเขาเถอะ
‪- ช่างเหรอ

81
00:06:15,333 --> 00:06:17,085
‪ไม่รู้ด้วยแล้ว ผมจะไปบอกท่านประธาน

82
00:06:17,168 --> 00:06:18,211
‪ฉันเคยบอกแล้วนี่

83
00:06:19,712 --> 00:06:22,882
‪ว่าแม่ของรยุงกูฆ่าตัวตายหลังจากถูกรุมโทรม

84
00:06:25,218 --> 00:06:26,677
‪แม่ของรยุงกู…

85
00:06:28,805 --> 00:06:30,014
‪รวมถึงรยุงกูด้วย

86
00:06:32,183 --> 00:06:35,978
‪ยมทูตที่นำทางดวงวิญญาณของทั้งคู่ไปยังปรโลก

87
00:06:37,647 --> 00:06:38,481
‪คือฉันเอง

88
00:06:40,191 --> 00:06:41,025
‪อะไรนะครับ

89
00:06:41,109 --> 00:06:42,610
‪ทีมที่ฉันเคยทำอยู่

90
00:06:43,528 --> 00:06:46,489
‪คือหน่วยอาชญากรรม นายรู้อยู่แล้วใช่ไหม

91
00:06:47,073 --> 00:06:49,992
‪ครับ แล้วทำไมคุณผู้ช่วยอิมถึง…

92
00:06:51,536 --> 00:06:53,454
‪เพราะงั้นเรื่องนั้นมันเป็นเรื่องจริง

93
00:06:54,622 --> 00:06:56,791
‪เพราะรยุงกูฆ่าคนตาย

94
00:06:57,583 --> 00:06:58,876
‪ฉันถึงได้พาเขามา

95
00:06:59,544 --> 00:07:00,378
‪แต่…

96
00:07:03,506 --> 00:07:06,467
‪เขาไม่ใช่คนที่จะทำเรื่องแบบนั้นได้นี่ครับ
‪เพราะอะไรกัน…

97
00:07:11,514 --> 00:07:13,015
‪หัวหน้าทีมช่วยเล่าให้ฟังหน่อยสิครับ

98
00:07:13,891 --> 00:07:17,186
‪เกิดอะไรขึ้นกันแน่
‪ทำไมเขาถึงได้เป็นทุกข์ขนาดนั้น

99
00:07:17,270 --> 00:07:19,564
‪อาจมีอะไรที่ผมพอช่วยได้นี่ครับ

100
00:07:33,536 --> 00:07:34,537
‪มีอะไรหรือ

101
00:07:35,496 --> 00:07:36,581
‪ท่านแม่

102
00:07:36,664 --> 00:07:40,960
‪ยองชิกกับชางบกเอาแต่ล้อลูกอยู่เรื่อยเลยขอรับ

103
00:07:42,420 --> 00:07:45,590
‪พวกเขาล้อเจ้าว่าเช่นไรกัน
‪ถึงได้ร้องไห้สะอื้นเพียงนี้

104
00:07:45,673 --> 00:07:49,343
‪พวกเขาบอกว่าชื่อของลูกมันแปลก
‪และล้อกันไม่หยุดปากเลยขอรับ

105
00:07:51,262 --> 00:07:52,722
‪พวกเขาบอกว่าเหมือนชื่อหมา

106
00:07:59,145 --> 00:08:01,272
‪พวกเขาช่างไม่รู้อะไรกันเสียเลย

107
00:08:01,355 --> 00:08:03,566
‪ชื่อของลูกแม่เพราะจะตายไป

108
00:08:03,649 --> 00:08:04,859
‪จริงหรือขอรับ

109
00:08:04,942 --> 00:08:06,068
‪จริงสิ

110
00:08:06,777 --> 00:08:10,072
‪พระผู้เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมเป็นผู้ตั้งชื่อให้เจ้านะ

111
00:08:10,656 --> 00:08:11,532
‪มานี่สิ

112
00:08:17,330 --> 00:08:18,539
‪รยุงที่แปลว่า "สูง"

113
00:08:19,457 --> 00:08:20,291
‪กูที่แปลว่า "ช่วยเหลือ"

114
00:08:20,875 --> 00:08:23,920
‪แปลว่าเจ้าคือผู้ที่คอยช่วยเหลือเรื่องต่างๆ
‪จากที่สูงอย่างไรเล่า

115
00:08:27,715 --> 00:08:30,009
‪ท่านแม่ก็รู้หนังสือหรือขอรับ

116
00:08:31,677 --> 00:08:35,348
‪ถึงแม่จะไม่รู้เสียทั้งหมด
‪แต่ก็พอเอามาสอนลูกแม่ได้นะ

117
00:08:37,725 --> 00:08:41,729
‪ท่านแม่รู้อะไรตั้งเยอะแยะ
‪และไม่มีอะไรที่ทำไม่เป็นเลยนะขอรับ

118
00:08:41,812 --> 00:08:44,232
‪งั้นหรือ เจ้าคิดเช่นนั้นจริงๆ หรือ

119
00:08:44,941 --> 00:08:45,816
‪ขอรับ

120
00:08:49,362 --> 00:08:51,614
‪อย่าโกหกหน่อยเลย

121
00:08:51,697 --> 00:08:53,699
‪ชื่อเจ้าจะไปมีความหมายได้อย่างไรกัน

122
00:08:53,783 --> 00:08:56,077
‪ไม่นะ แม่ของข้าเป็นคนบอกเอง

123
00:08:56,160 --> 00:08:59,247
‪ท่านแม่บอกว่าพระผู้เปี่ยมไปด้วยคุณธรรม
‪เป็นผู้ตั้งชื่อให้กับข้า

124
00:08:59,330 --> 00:09:00,915
‪แล้วท่านก็เขียนอักษรให้ข้าดูด้วย

125
00:09:01,916 --> 00:09:03,125
‪โกหกชัดๆ

126
00:09:03,209 --> 00:09:05,920
‪พ่อข้ายังไม่รู้หนังสือเลย
‪แม่เจ้าจะไปรู้ได้เช่นไร

127
00:09:06,003 --> 00:09:07,505
‪ต่อให้เจ้าเรียนหนังสือ

128
00:09:07,588 --> 00:09:08,798
‪ก็ไม่ได้สอบขุนนางอยู่ดี

129
00:09:08,881 --> 00:09:10,591
‪ไม่รู้หรือว่าเรียนไปก็เปล่าประโยชน์

130
00:09:10,675 --> 00:09:13,594
‪เราต่างก็เป็นคนเหมือนกัน ทำไมล่ะ

131
00:09:13,678 --> 00:09:15,805
‪ลูกคนชั้นต่ำกับบุตรชนชั้นสูงเหมือนกันหรือ

132
00:09:15,888 --> 00:09:17,431
‪ต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยล่ะ

133
00:09:25,481 --> 00:09:26,566
‪โอ๊ะ

134
00:09:29,193 --> 00:09:30,736
‪รยุงกู เจ้าจะไปไหนน่ะ

135
00:09:30,820 --> 00:09:31,904
‪เจ้าคิดจะหนีงั้นหรือ

136
00:09:32,905 --> 00:09:33,990
‪นี่ รยุงกู

137
00:09:40,830 --> 00:09:41,998
‪อะไรน่ะ

138
00:09:45,376 --> 00:09:46,586
‪นายน้อยขอรับ

139
00:09:53,342 --> 00:09:54,302
‪นั่นรยุงกูหรือ

140
00:09:59,849 --> 00:10:01,225
‪เหตุใดหน้าเจ้า…

141
00:10:06,939 --> 00:10:07,773
‪ไปโดนอะไรมา

142
00:10:08,357 --> 00:10:09,191
‪ใครทำเจ้า

143
00:10:10,985 --> 00:10:12,028
‪อย่าบอกนะว่า…

144
00:10:12,111 --> 00:10:15,906
‪ลูกเห็นนายน้อย
‪บ้านท่านรองเสนาบดีคิมเดินผ่านมา

145
00:10:15,990 --> 00:10:18,409
‪ลูกเลยบอกเขาว่าอยากเรียนหนังสือ

146
00:10:19,452 --> 00:10:20,703
‪แล้วลูกก็ถูกโบยขอรับ

147
00:10:20,786 --> 00:10:22,288
‪ขออภัยด้วยขอรับ

148
00:10:22,371 --> 00:10:26,208
‪ทั้งที่ลูกรับปากท่านแม่แล้วว่าจะไม่ทำเช่นนั้นอีก

149
00:10:30,880 --> 00:10:35,635
‪โธ่ หากเจ้ารยุงกูหัวไม่ดี
‪เขาคงไม่คิดที่จะเรียนหนังสือหรอก

150
00:10:36,135 --> 00:10:38,929
‪เขาพูดได้ไวกว่าเด็กรุ่นเดียวกันมิใช่หรือ

151
00:10:39,013 --> 00:10:41,724
‪เจ้าค่ะ เขาเริ่มพูดได้
‪ตอนอายุประมาณหนึ่งปีเจ้าค่ะ

152
00:10:41,807 --> 00:10:45,686
‪เพราะเช่นนี้ไง การมีลูกฉลาด
‪ถึงเป็นปัญหาสำหรับไพร่อย่างเรา

153
00:10:45,770 --> 00:10:47,938
‪จะไต่เต้าจนเป็นใหญ่เหมือนขุนนางก็ไม่ได้

154
00:10:48,773 --> 00:10:50,650
‪หากมีทรัพย์สมบัติมากหน่อยก็ว่าไปอย่าง

155
00:10:50,733 --> 00:10:53,194
‪สมัยนี้ ใครๆ ก็ซื้อขายตำแหน่งกันเป็นว่าเล่น

156
00:10:53,277 --> 00:10:54,695
‪ท่านป้าเจ้าคะ

157
00:10:54,779 --> 00:10:56,030
‪พูดเบาๆ หน่อยสิเจ้าคะ

158
00:10:56,113 --> 00:10:59,283
‪มีเราอยู่แค่สองคน จะเป็นไรไปเล่า

159
00:10:59,367 --> 00:11:02,495
‪ให้ตายเถอะ แม่รยุงกูขี้กลัวเสียเหลือเกิน

160
00:11:03,162 --> 00:11:04,288
‪ท่านป้าเจ้าคะ

161
00:11:04,872 --> 00:11:08,167
‪อย่างไรก็เถอะ แม่รยุงกู
‪อีกหน่อยเจ้าจะต้องแย่กว่านี้แน่

162
00:11:08,250 --> 00:11:10,294
‪พอเป็นแม่คนแล้ว มันไม่มีอะไรที่โหดร้าย

163
00:11:10,378 --> 00:11:11,754
‪เท่ากับการขัดแข้งขัดขาลูก

164
00:11:12,421 --> 00:11:14,590
‪แต่ถึงอย่างนั้น เจ้าก็ต้องทำนะ

165
00:11:14,674 --> 00:11:16,425
‪เช่นนั้นเด็กจึงจะสุขสบาย

166
00:11:17,510 --> 00:11:20,012
‪โอ้ ลืมไปเสียสนิทเลย

167
00:11:39,240 --> 00:11:40,408
‪รยุงกู

168
00:11:42,284 --> 00:11:43,661
‪ขอรับ ท่านแม่

169
00:11:43,744 --> 00:11:45,121
‪เหตุใดเจ้าจึงชอบเขียนหนังสือ

170
00:11:45,204 --> 00:11:47,832
‪เวลาพ่นคำพูดออกไป มันก็จะหายวับไปทันที

171
00:11:47,915 --> 00:11:51,585
‪แต่หากเขียนเป็นตัวหนังสือ
‪มันจะอยู่เช่นนั้นไปอีกนานขอรับ

172
00:11:52,253 --> 00:11:54,380
‪มันน่าอัศจรรย์ใจและดีมากเลยขอรับ

173
00:12:01,429 --> 00:12:04,473
‪จากนี้ไป แม่จะสอนเจ้าเขียนหนังสือเอง

174
00:12:05,057 --> 00:12:08,144
‪เจ้าอย่าได้ไปสร้างความรำคาญ
‪ให้กับบุตรของพวกขุนนางอีกเลย

175
00:12:08,227 --> 00:12:10,271
‪จริงหรือขอรับ

176
00:12:10,354 --> 00:12:12,273
‪ท่านแม่ดีที่สุดเลยขอรับ

177
00:12:12,356 --> 00:12:13,983
‪ขอบพระคุณมากขอรับ ท่านแม่

178
00:12:17,820 --> 00:12:20,906
‪"จีกวาพิลแก ทึกนึงมักมัง

179
00:12:21,949 --> 00:12:24,743
‪เมื่อรู้ถึงจุดด้อย ก็ต้องปรับปรุงให้จงได้

180
00:12:25,327 --> 00:12:28,747
‪หากแม้นปรับปรุงได้แล้ว ก็ไม่ควรลืมเลือนมัน"

181
00:12:29,331 --> 00:12:31,417
‪"มังดัมพีดัน มีชีกีจาง

182
00:12:31,500 --> 00:12:34,128
‪อย่ากล่าวถึงข้อบกพร่องของผู้อื่น

183
00:12:34,211 --> 00:12:36,589
‪และอย่าได้ลืมข้อดีของตนเอง"

184
00:12:38,924 --> 00:12:39,758
‪ท่านแม่

185
00:12:40,509 --> 00:12:43,012
‪ต่อจากนี้ลูกไม่เข้าใจเลยขอรับ

186
00:12:43,095 --> 00:12:44,096
‪งั้นหรือ

187
00:12:44,180 --> 00:12:46,348
‪เดี๋ยวแม่จะท่องให้ฟัง ท่องตามแม่นะ

188
00:12:47,057 --> 00:12:47,892
‪ขอรับ

189
00:12:56,275 --> 00:12:58,110
‪รสชาติดีมากเลยขอรับ ท่านแม่

190
00:12:59,361 --> 00:13:01,614
‪- เคี้ยวให้ละเอียดด้วยล่ะ
‪- ขอรับ

191
00:13:03,532 --> 00:13:05,242
‪"ฮีฮวีรังโย"

192
00:13:05,951 --> 00:13:07,495
‪"ฮีฮวีรังโย"

193
00:13:07,578 --> 00:13:10,581
‪ศรแห่งกาลเวลาเร่งรีบอยู่เป็นนิตย์

194
00:13:10,664 --> 00:13:13,542
‪"ศรแห่งกาลเวลาเร่งรีบอยู่เป็นนิตย์"

195
00:13:13,626 --> 00:13:15,961
‪แสงแดดยามเช้าสุกสว่างและเป็นประกาย

196
00:13:16,045 --> 00:13:18,589
‪"แสงแดดยามเช้าสุกสว่างและเป็นประกาย"

197
00:13:20,090 --> 00:13:21,175
‪เก่งมากจ้ะ

198
00:13:22,676 --> 00:13:23,802
‪โอ้โฮ

199
00:13:24,303 --> 00:13:26,096
‪ลูกแม่ช่างรูปงามเสียจริง

200
00:13:26,597 --> 00:13:28,474
‪รูปงามเหมือนผู้ใดกันนะ

201
00:13:28,557 --> 00:13:30,476
‪เหมือนท่านแม่ไงขอรับ

202
00:13:30,559 --> 00:13:32,228
‪- งั้นหรือจ๊ะ
‪- ขอรับ

203
00:13:43,781 --> 00:13:44,990
‪ทานให้อร่อยนะเจ้าคะ

204
00:13:47,660 --> 00:13:50,246
‪ป้า ขอข้าวต้มสามถ้วย

205
00:13:50,329 --> 00:13:51,497
‪จ้า

206
00:13:57,920 --> 00:14:01,465
‪ชายเหล่านั้นเหมือนจะเป็นคนต่างถิ่น
‪แต่ช่วงนี้เห็นบ่อยนะเจ้าคะ

207
00:14:01,549 --> 00:14:05,177
‪ก็เมื่อหลายเดือนก่อน
‪มีใต้เท้าหัวเมืองคนใหม่มาประจำในที่ว่าการไง

208
00:14:05,761 --> 00:14:08,847
‪ได้ยินว่าเขาเลี้ยงเจ้าอันธพาลพวกนั้นไว้ล่ะ

209
00:14:08,931 --> 00:14:09,765
‪อะไรนะเจ้าคะ

210
00:14:10,349 --> 00:14:13,435
‪มันเป็นเรื่องธรรมดาของพวกขุนนางที่รับราชการ

211
00:14:13,519 --> 00:14:16,480
‪เขาเลี้ยงเจ้าพวกนั้นไว้
‪แทนที่จะจับเข้ากรงขังเสีย

212
00:14:17,189 --> 00:14:20,734
‪คนที่เดือดร้อนก็มีแต่ราษฎร
‪ที่เป็นคนกลางอย่างเรานี่ล่ะ

213
00:14:42,006 --> 00:14:42,923
‪พวกท่านเป็นใครเจ้าคะ

214
00:14:43,007 --> 00:14:45,634
‪หญิงที่ท่านใต้เท้าเที่ยวตามหาจนทั่ว

215
00:14:45,718 --> 00:14:47,678
‪ไม่นึกว่าจะได้เจอที่ร้านข้าวต้มซอมซ่อ

216
00:14:47,761 --> 00:14:51,390
‪ทุกครั้งที่ท่านดื่มสุรา
‪ก็มักจะคิดถึงใบหน้าที่งดงามของเจ้าเสมอ

217
00:14:52,308 --> 00:14:55,060
‪โอ้ ท่านหายไปไหนมาเจ้าคะ

218
00:14:55,144 --> 00:14:56,562
‪เหตุใดจึงไม่แวะเวียนมาบ้าง

219
00:15:05,946 --> 00:15:06,822
‪ว่าเช่นไร

220
00:15:07,823 --> 00:15:09,450
‪วันนี้เจ้าพร้อมแล้วหรือไม่

221
00:15:10,075 --> 00:15:11,243
‪นี่เข้าวันที่สามแล้วนะ

222
00:15:11,327 --> 00:15:13,913
‪ท่านหมายถึงพร้อมอะไรหรือเจ้าคะ

223
00:15:15,039 --> 00:15:16,957
‪โอหังสิ้นดี

224
00:15:17,541 --> 00:15:20,419
‪เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน
‪จึงได้กล้าทำให้ข้าร้อนรุ่มใจเช่นนี้

225
00:15:21,754 --> 00:15:27,134
‪ข้าก็แค่ทำตามคำสั่งของนายหญิง
‪ด้วยการรินเหล้าให้ท่านใต้เท้าเจ้าค่ะ

226
00:15:27,217 --> 00:15:28,218
‪งั้นหรือ

227
00:15:29,511 --> 00:15:31,013
‪เจ้าหมายความเช่นนั้นสินะ

228
00:15:39,229 --> 00:15:41,065
‪เป็นแค่นางโลมกลับทำตัวเถรตรง

229
00:15:41,899 --> 00:15:44,652
‪แต่ก็นะ ต้องเป็นเช่นนั้นจึงจะมีรสชาติ

230
00:15:44,735 --> 00:15:46,153
‪เหตุใดจึงทำเช่นนี้เจ้าคะ

231
00:15:46,236 --> 00:15:47,529
‪ท่านเมาแล้วนะเจ้าคะ

232
00:15:47,613 --> 00:15:49,573
‪ข้ามิได้เมาสุรา

233
00:15:49,657 --> 00:15:52,117
‪แต่เมารักเจ้าต่างหาก กึมฮง

234
00:15:55,955 --> 00:15:57,498
‪นี่ก็เลยเที่ยงคืนมาแล้ว

235
00:15:58,123 --> 00:16:00,167
‪การมาเรียกหาสตรีในเวลาดึกดื่นเช่นนี้

236
00:16:00,250 --> 00:16:03,420
‪ต่อให้เป็นถึงใต้เท้าหัวเมือง
‪มันก็ไม่ถูกต้องเจ้าค่ะ

237
00:16:03,504 --> 00:16:05,464
‪เป็นแค่โสเภณีชั้นต่ำ บังอาจนัก

238
00:16:06,173 --> 00:16:07,758
‪ได้ยินว่าชื่อของเจ้าในหอนางโลมนั่น

239
00:16:09,718 --> 00:16:10,761
‪คือกึมฮงใช่หรือไม่

240
00:16:24,400 --> 00:16:25,943
‪ลูกของข้านอนหลับอยู่ข้างในเจ้าค่ะ

241
00:16:26,527 --> 00:16:29,113
‪ข้าจะยอมตามไปแต่โดยดี
‪ช่วยเงียบเสียงด้วยเจ้าค่ะ

242
00:16:44,253 --> 00:16:45,671
‪ไม่เจอกันนานเลยนะ กึมฮง

243
00:16:46,255 --> 00:16:47,881
‪มาซ่อนตัวอยู่ที่นี่เองสินะ

244
00:16:47,965 --> 00:16:50,968
‪นายหญิงที่หอนางโลมบอกว่า
‪ไล่เจ้าไปเพราะเจ้าติดโรค

245
00:16:51,051 --> 00:16:52,386
‪แต่ข้าคิดว่าคงเป็นไปมิได้

246
00:16:52,469 --> 00:16:54,304
‪เพราะเจ้าคือตัวเรียกเงินเรียกทอง

247
00:16:55,389 --> 00:16:58,475
‪แต่เรื่องที่เจ้าแอบไปคลอดลูกก็ถือว่าเกินคาดอยู่

248
00:16:59,143 --> 00:17:02,521
‪ดึกแล้ว ท่านเรียกหาข้าด้วยเหตุใดเจ้าคะ

249
00:17:03,105 --> 00:17:06,316
‪พอเจ้าจากไป
‪ข้าก็ไม่เคยนอนหลับสนิทเลยเพราะคิดถึงเจ้า

250
00:17:06,859 --> 00:17:09,862
‪ฉะนั้นตั้งแต่วันนี้ไป
‪จงมาปรนเปรอข้าก่อนนอนทุกวัน

251
00:17:10,988 --> 00:17:11,905
‪ใต้เท้าเจ้าคะ

252
00:17:12,489 --> 00:17:14,533
‪ข้ามิใช่นางโลมอีกต่อไปแล้วเจ้าค่ะ

253
00:17:15,117 --> 00:17:18,370
‪เจ้าได้คืนสู่ฐานันดรบุตรสาว
‪ของขุนนางแล้วงั้นหรือ

254
00:17:18,954 --> 00:17:20,914
‪ข้าสืบเรื่องเจ้ามาแล้ว

255
00:17:21,498 --> 00:17:23,709
‪บุตรสาวของข้าราชการชั้นสูงที่สิ้นเนื้อประดาตัว

256
00:17:24,752 --> 00:17:27,671
‪นายหญิงที่หอนางโลมบอกว่า
‪นางซื้อเจ้ามาจากพ่อของเจ้านี่

257
00:17:28,297 --> 00:17:31,341
‪เพราะเขาติดการพนัน
‪จนผลาญสมบัติไปจนหมด

258
00:17:40,559 --> 00:17:42,644
‪ท่านพ่อเจ้าคะ

259
00:17:49,735 --> 00:17:54,156
‪ความจองหองของเจ้ามาจากศักดิ์ศรี
‪ของข้าราชการชั้นสูงแสนกระจอกนั่นหรือ

260
00:17:56,075 --> 00:17:57,910
‪ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ

261
00:17:57,993 --> 00:18:00,370
‪ข้าได้ยินว่าลูกชายของเจ้าฉลาดและไม่ธรรมดา

262
00:18:00,954 --> 00:18:04,875
‪ทว่าเขาคงจะต้องใช้ชีวิตแบบคนชั้นต่ำ
‪ที่ถูกกดขี่ข่มเหงไปทั้งชีวิต

263
00:18:09,129 --> 00:18:10,839
‪เมื่อกี้ท่านว่ากระไรนะเจ้าคะ

264
00:18:10,923 --> 00:18:12,549
‪ข้าจะรับเขาเป็นบุตรบุญธรรมเอง

265
00:18:14,343 --> 00:18:15,552
‪เจ้าคิดเช่นไร

266
00:18:16,512 --> 00:18:18,514
‪เริ่มอยากจะมาเป็นนางบำเรอของข้าหรือยัง

267
00:18:21,141 --> 00:18:24,019
‪"ยอนชีแมชเว ฮีฮวีรังโย

268
00:18:24,103 --> 00:18:28,482
‪ศรแห่งกาลเวลาเร่งรีบอยู่เป็นนิตย์
‪แสงแดดยามเช้าสุกสว่างและเป็นประกาย"

269
00:18:28,565 --> 00:18:32,486
‪เพราะเช่นนี้ไง การมีลูกฉลาด
‪ถึงเป็นปัญหาสำหรับไพร่อย่างเรา

270
00:18:32,569 --> 00:18:34,613
‪จะไต่เต้าจนเป็นใหญ่เหมือนขุนนางก็ไม่ได้

271
00:18:35,114 --> 00:18:37,157
‪ข้าจะรับเขาเป็นบุตรบุญธรรมเอง

272
00:18:37,741 --> 00:18:39,910
‪"ซอนกีฮยอนอัล ฮเวแบคฮวันโจ"

273
00:18:42,538 --> 00:18:43,747
‪ท่านแม่

274
00:18:45,165 --> 00:18:46,792
‪อือ ดีมาก

275
00:18:47,459 --> 00:18:48,377
‪มันหมายความเช่นไร

276
00:18:48,460 --> 00:18:51,338
‪"ซอนกีอ๊กฮยองถูกยึดไว้และหมุนไปมา

277
00:18:51,421 --> 00:18:55,259
‪เมื่อถึงวันเดือนดับ ดวงจันทร์ที่ไร้แสง
‪จะส่องสว่างแค่เพียงเส้นรอบวง"

278
00:18:55,342 --> 00:18:56,468
‪ซอนกีคือสิ่งใดงั้นหรือ

279
00:18:56,552 --> 00:19:00,556
‪มันอยู่ในกลุ่มดาวกระบวยใหญ่
‪ตั้งแต่ดาวดวงแรกจนถึงดาวดวงที่สี่

280
00:19:00,639 --> 00:19:06,186
‪หรือก็คือดาวทั้งสี่ดวงตรงตำแหน่งของด้าม
‪ในกลุ่มดาวที่มีลักษณะเหมือนกระบวยขอรับ

281
00:19:07,521 --> 00:19:09,189
‪ลูกแม่ช่างฉลาดเสียจริง

282
00:19:09,273 --> 00:19:10,983
‪เพราะได้ท่านแม่ยังไงล่ะขอรับ

283
00:19:13,485 --> 00:19:16,321
‪"จีกวาพิลแก ทึกนึงมักมัง

284
00:19:17,322 --> 00:19:21,118
‪เมื่อรู้ถึงจุดด้อย ก็ต้องปรับปรุงให้จงได้

285
00:19:21,201 --> 00:19:25,080
‪หากแม้นปรับปรุงได้แล้ว ก็ไม่ควรลืมเลือนมัน"

286
00:19:25,164 --> 00:19:27,583
‪"มังดัมพีดัน มีชีกีจาง"

287
00:19:50,230 --> 00:19:51,815
‪ท่านแม่

288
00:19:53,275 --> 00:19:55,861
‪ท่านแม่ดีที่สุดเลยขอรับ

289
00:19:56,612 --> 00:19:59,072
‪ลูกนับถือท่านแม่มากขอรับ

290
00:20:04,161 --> 00:20:07,331
‪แม่จะปกป้องเจ้าเอง ลูกแม่

291
00:20:14,630 --> 00:20:15,505
‪งั้นหรือ

292
00:20:17,466 --> 00:20:18,800
‪เจ้าคิดเช่นนั้นจริงๆ หรือ

293
00:20:19,384 --> 00:20:21,511
‪แม้ข้าจะเคยเป็นโสเภณีชั้นต่ำ

294
00:20:22,387 --> 00:20:23,805
‪แต่ตอนนี้มิใช่แล้วเจ้าค่ะ

295
00:20:23,889 --> 00:20:26,892
‪ในฐานะหญิงผู้หนึ่งและในฐานะที่เป็นแม่

296
00:20:28,227 --> 00:20:30,646
‪ข้าไม่อยากให้ตนเอง
‪ต้องด่างพร้อยไปมากกว่านี้เจ้าค่ะ

297
00:20:34,107 --> 00:20:36,818
‪เจ้าพูดจาได้น่าขันเสียจริง

298
00:20:37,402 --> 00:20:40,072
‪ผ้าที่แปดเปื้อนไปแล้วครั้งหนึ่ง

299
00:20:40,155 --> 00:20:43,742
‪ต่อให้ซักเพียงใด
‪รอยเปื้อนก็ไม่หายไปหรอกนะ

300
00:20:43,825 --> 00:20:46,536
‪เจ้าคิดว่าจะได้เป็นแม่ศรีเรือนทั่วไปสินะ

301
00:20:47,120 --> 00:20:51,333
‪ข้าขอความกรุณาจากท่านใต้เท้า
‪ปล่อยให้ข้าได้ใช้ชีวิตในฐานะแม่

302
00:20:52,334 --> 00:20:53,377
‪ด้วยเถอะเจ้าค่ะ

303
00:20:54,795 --> 00:20:58,215
‪ท้ายที่สุด ลูกชายของเจ้า
‪ก็จะต้องมีชีวิตอยู่เช่นเจ้า

304
00:20:59,800 --> 00:21:00,634
‪ไม่สิ

305
00:21:01,218 --> 00:21:03,011
‪อาจจะมีชีวิตที่อาภัพกว่าเจ้าก็เป็นได้

306
00:21:10,602 --> 00:21:12,980
‪หากท่านแตะต้องลูกชายของข้าแม้แต่ปลายผม

307
00:21:13,063 --> 00:21:15,065
‪ข้าจะไม่ยอมอยู่เฉยเป็นแน่

308
00:21:21,446 --> 00:21:22,864
‪นังหญิงต่ำช้า

309
00:21:24,157 --> 00:21:25,242
‪ดูชิกอยู่ข้างนอกหรือไม่

310
00:21:28,996 --> 00:21:29,830
‪ขอรับ ใต้เท้า

311
00:21:29,913 --> 00:21:32,541
‪นังกึมฮงคงจะลืมกำพืดของตนเองไปเสียแล้ว

312
00:21:32,624 --> 00:21:35,335
‪จงไปรื้อฟื้นอดีต
‪ให้นางได้เห็นอย่างแจ่มแจ้งเสีย

313
00:21:35,961 --> 00:21:36,837
‪ขอรับ

314
00:21:51,685 --> 00:21:52,602
‪พวกเจ้ามีอะไรอีก

315
00:21:52,686 --> 00:21:54,730
‪แม่ของเจ้าเป็นคนขี้โกหก

316
00:21:54,813 --> 00:21:56,148
‪ท่านพ่อของข้าบอกเช่นนั้น

317
00:21:58,483 --> 00:22:01,153
‪- ไม่ใช่นะ
‪- ไม่ใช่อะไรเล่า เจ้าเคยบอกพวกข้าว่าเช่นไร

318
00:22:01,236 --> 00:22:03,613
‪เจ้าบอกว่าพ่อของเจ้า
‪ตายตั้งแต่ก่อนที่เจ้าจะเกิดใช่ไหม

319
00:22:03,697 --> 00:22:05,198
‪ใช่ แล้วมันทำไม

320
00:22:05,282 --> 00:22:08,160
‪เจ้าโง่เอ๊ย เจ้าไม่มีพ่อมาตั้งแต่แรกต่างหาก

321
00:22:08,243 --> 00:22:11,121
‪เพราะแม่เจ้าเป็นโสเภณี
‪ที่แสนโสโครกอย่างไรเล่า

322
00:22:12,664 --> 00:22:14,207
‪พวกเจ้าพูดพล่ามอะไรกัน

323
00:22:14,291 --> 00:22:16,710
‪เหตุใดพวกลุงๆ จึงไปหาแม่เจ้ากลางดึกล่ะ

324
00:22:16,793 --> 00:22:18,962
‪นั่นก็เพราะว่าป้าเป็นโสเภณีไงล่ะ

325
00:22:19,046 --> 00:22:20,964
‪เพราะงั้นนางจึงเขียนหนังสือเป็น

326
00:22:21,048 --> 00:22:24,509
‪ไม่ใช่นะ ท่านแม่บอกว่า
‪ท่านเรียนการเขียนหนังสือมาจากท่านตา

327
00:22:24,593 --> 00:22:26,136
‪สตรีจะเรียนหนังสือแต่แรกได้เช่นไร

328
00:22:26,219 --> 00:22:28,472
‪ขนาดแม่ข้ารู้อะไรมากมายแต่ก็ไม่รู้ตัวหนังสือ

329
00:22:28,555 --> 00:22:29,389
‪นั่นสิ

330
00:22:29,473 --> 00:22:31,016
‪ตอนนี้คนคงรู้กันทั้งบางแล้ว

331
00:22:31,099 --> 00:22:32,434
‪ว่าแม่เจ้าคือโสเภณี

332
00:22:40,400 --> 00:22:42,235
‪- นี่
‪- เจ้าทำอะไรน่ะ

333
00:22:42,319 --> 00:22:44,446
‪- หยุดนะ
‪- ปล่อยข้า

334
00:22:46,364 --> 00:22:48,075
‪ท่านแม่ของข้ามิใช่โสเภณี

335
00:22:48,658 --> 00:22:51,036
‪การมาเรียกหาสตรีในเวลาดึกดื่นเช่นนี้

336
00:22:51,620 --> 00:22:54,915
‪ต่อให้เป็นถึงใต้เท้าหัวเมือง
‪มันก็ไม่ถูกต้องเจ้าค่ะ

337
00:22:54,998 --> 00:22:56,541
‪เป็นแค่โสเภณีชั้นต่ำ บังอาจนัก

338
00:22:57,209 --> 00:22:59,127
‪ได้ยินว่าชื่อของเจ้าในหอนางโลมนั่น

339
00:22:59,211 --> 00:23:00,212
‪คือกึมฮงใช่หรือไม่

340
00:23:01,755 --> 00:23:03,465
‪ท่านแม่ของข้ามิใช่โสเภณี

341
00:23:05,050 --> 00:23:06,009
‪ไอ้คนปากพล่อย

342
00:23:06,676 --> 00:23:07,677
‪นางมิได้เป็นเช่นนั้น

343
00:23:13,683 --> 00:23:16,520
‪เขาเคยตัวเล็กถึงเพียงนี้เชียวหรือ

344
00:23:30,325 --> 00:23:31,368
‪รยุงกูหรือ

345
00:23:34,538 --> 00:23:35,622
‪กลับมาแล้วหรือลูก

346
00:23:35,705 --> 00:23:37,958
‪แม่เห็นฝนตกเลยว่าจะไปตามเจ้าอยู่พอดี

347
00:23:50,512 --> 00:23:53,598
‪นังกึมฮงคงจะเที่ยวอ่อยชายไปทั่วเลยนะขอรับ

348
00:23:53,682 --> 00:23:56,726
‪ถึงว่าล่ะ ข้าเห็นนางเล่นหูเล่นตาใส่ข้า
‪ตอนอยู่ที่ร้านข้าวต้มด้วย

349
00:23:57,394 --> 00:23:59,980
‪พออยู่ต่อหน้าใต้เท้ากลับทำเป็น
‪กระมิดกระเมี้ยนเหนียมอาย

350
00:24:00,063 --> 00:24:01,898
‪แต่อย่างน้อยท่านก็ได้เสพสมกับนางนะขอรับ

351
00:24:01,982 --> 00:24:03,525
‪ท่านพี่ชิงตัดหน้าใต้เท้าไปแล้ว

352
00:24:16,580 --> 00:24:19,875
‪ที่ผ่านมา ทุกครั้งที่ข้าอยู่ข้างนอก

353
00:24:20,709 --> 00:24:23,503
‪ท่านเรียกชายมากหน้าหลายตา
‪มาที่เรือนหรือขอรับ

354
00:24:24,588 --> 00:24:28,466
‪ช่วงหลายคืนมานี้ สาเหตุที่ท่านออกไปข้างนอก

355
00:24:29,176 --> 00:24:30,594
‪ก็เพราะเช่นนั้นหรือขอรับ

356
00:24:32,179 --> 00:24:36,308
‪หากข้าไม่ได้เกิดกับท่านแม่
‪แต่เกิดกับแม่ที่มาจากครอบครัวขุนนาง

357
00:24:37,100 --> 00:24:38,935
‪ข้าก็คงจะไม่ต้องโดน…

358
00:24:40,187 --> 00:24:44,191
‪บุตรจากบ้านขุนนางทุบตี
‪และได้ไปเรียนที่สำนักอักษรอย่างผ่าเผย

359
00:24:44,274 --> 00:24:46,610
‪และคงจะได้เรียนอ่านเขียนด้วยขอรับ

360
00:24:47,944 --> 00:24:50,447
‪ข้าไม่ได้เกิดมาเพราะอยากเกิด

361
00:24:50,989 --> 00:24:53,033
‪เหตุใดข้าจึงได้คนเช่นท่าน

362
00:24:53,658 --> 00:24:55,202
‪มาเป็นแม่ของข้ากัน

363
00:24:56,286 --> 00:24:57,662
‪ข้าทั้งรู้สึกอับอาย

364
00:24:59,289 --> 00:25:00,790
‪ทั้งอัปยศอดสู

365
00:25:01,458 --> 00:25:02,459
‪สะอิดสะเอียนยิ่งนัก

366
00:25:08,715 --> 00:25:09,841
‪แม่ขอโทษ

367
00:25:13,845 --> 00:25:16,431
‪เหตุใดท่านจึงไม่พูดอะไรเลยขอรับ

368
00:25:17,265 --> 00:25:19,351
‪ทั้งที่ลูกพูดจาทำร้ายจิตใจเช่นนี้

369
00:25:19,935 --> 00:25:22,520
‪เหตุใดท่านจึงไม่พูดอะไรเลยล่ะขอรับ

370
00:25:23,897 --> 00:25:25,315
‪ได้โปรดพูดออกมาว่าไม่จริง

371
00:25:26,566 --> 00:25:28,193
‪แค่เพียงคำเดียวก็พอขอรับ

372
00:25:28,944 --> 00:25:31,154
‪ถามลูกว่าไปได้ยินคำพูดแปลกๆ จากที่ใด

373
00:25:31,696 --> 00:25:33,406
‪จึงได้มาโหวกเหวกโวยวายเช่นนี้

374
00:25:35,116 --> 00:25:39,037
‪ออกมาดุด่าลูกเถอะนะขอรับ

375
00:25:39,704 --> 00:25:41,122
‪ท่านแม่

376
00:27:08,043 --> 00:27:09,377
‪นี่

377
00:27:09,461 --> 00:27:10,337
‪นี่

378
00:27:14,341 --> 00:27:15,216
‪นี่

379
00:27:17,344 --> 00:27:18,345
‪เฮ้ย

380
00:27:26,603 --> 00:27:28,813
‪ขอข้าสูบสักบ้องได้หรือไม่

381
00:27:29,606 --> 00:27:30,690
‪ข้าจะตายอยู่แล้ว

382
00:27:33,651 --> 00:27:36,071
‪ข้าเสียเบี้ยให้กับที่แห่งนี้ไปตั้งเท่าไร

383
00:27:37,072 --> 00:27:37,906
‪ขอร้องล่ะ

384
00:27:45,038 --> 00:27:46,081
‪ไสหัวไปเสีย

385
00:27:55,465 --> 00:27:56,591
‪เฮ้อ

386
00:27:56,674 --> 00:28:00,387
‪หลังจากได้เจ้ามาคุมที่นี่
‪พวกตัวน่ารำคาญก็หายไปเยอะทีเดียว

387
00:28:00,970 --> 00:28:03,223
‪แค่ข้ามองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเจ้ามีฝีมือ

388
00:28:03,807 --> 00:28:06,142
‪เหตุใดพวกนั้นจึงได้เมายากันเช่นนั้นขอรับ

389
00:28:07,477 --> 00:28:09,396
‪มันจะมีเหตุผลอันใดอีกเล่า

390
00:28:09,479 --> 00:28:11,731
‪คงเพราะพวกเขา
‪อยากลืมความเป็นจริงอย่างไรเล่า

391
00:28:13,358 --> 00:28:17,237
‪แม้เจ้าจะต้องพบเจอกับวัน
‪ที่ทำให้ชีวิตเจ้าพังทลาย

392
00:28:17,737 --> 00:28:19,739
‪เจ้าก็อย่าได้ทำเรื่องเช่นนั้นเด็ดขาด

393
00:28:20,865 --> 00:28:23,952
‪มันไม่สามารถหวนคืนได้
‪ทันทีที่เจ้ายกมันจ่อปาก

394
00:28:24,035 --> 00:28:26,996
‪แล้วเจ้าก็จะกลายเป็นคนตายแม้จะยังมีชีวิตอยู่

395
00:28:27,080 --> 00:28:29,624
‪ให้ตายไปจริงๆ เสียยังดีกว่า

396
00:28:32,210 --> 00:28:34,003
‪ข้าจะไม่มีวันทำเช่นนั้นแน่ขอรับ

397
00:28:39,300 --> 00:28:40,260
‪หยุดก่อน

398
00:28:43,763 --> 00:28:45,098
‪ท่านพี่เจ้าคะ

399
00:28:45,181 --> 00:28:47,600
‪วันพรุ่งนี้ไปหาข้าที่ห้องนะเจ้าคะ

400
00:28:47,684 --> 00:28:49,644
‪เดี๋ยวข้าจะเตรียมสำรับและสุราให้หนำใจ

401
00:28:50,270 --> 00:28:51,312
‪ดีไหมเจ้าคะ

402
00:28:51,396 --> 00:28:52,313
‪ช่างเถอะ

403
00:28:53,106 --> 00:28:54,190
‪ห้ามยกยอดเด็ดขาด

404
00:28:54,733 --> 00:28:56,651
‪โธ่ ก็ข้าไม่มีเบี้ยนี่

405
00:28:56,735 --> 00:28:57,902
‪พรุ่งนี้จึงจะได้

406
00:28:57,986 --> 00:29:00,113
‪เบี้ยที่ได้จากการขายตัวในหอนางโลมมานาน

407
00:29:00,196 --> 00:29:01,406
‪เจ้ากลับเอาไปซื้อยาเสียหมด

408
00:29:02,073 --> 00:29:03,742
‪พวกโสเภณีเป็นเช่นนี้กันหมดหรือ

409
00:29:40,820 --> 00:29:42,655
‪อ้าว ใครหรือเจ้าคะ

410
00:29:44,199 --> 00:29:45,408
‪นั่นรยุงกูหรือ

411
00:29:50,079 --> 00:29:51,372
‪รยุงกูจริงๆ ด้วย

412
00:29:52,332 --> 00:29:55,376
‪โธ่ ไม่เจอกันตั้งกี่ปีแล้วล่ะเนี่ย

413
00:29:55,460 --> 00:29:57,670
‪เห็นเจ้าทำเหมือนจะไม่มีวันกลับมาที่นี่อีก

414
00:29:57,754 --> 00:29:59,589
‪เหตุใดจึงกลับมาเล่า

415
00:30:00,965 --> 00:30:02,383
‪ไม่ใช่เพราะหญิงผู้นั้นหรอกขอรับ

416
00:30:03,134 --> 00:30:04,093
‪หญิงผู้นั้นหรือ

417
00:30:05,512 --> 00:30:09,182
‪ถึงใครๆ จะว่าเช่นไรก็ช่าง
‪แต่เจ้าไม่ควรพูดเช่นนั้นนะ รยุงกู

418
00:30:09,265 --> 00:30:12,352
‪หญิงที่ทำเรื่องฉาวโฉ่
‪จนถูกลูกชายจับได้จึงแขวนคอตาย

419
00:30:13,228 --> 00:30:14,854
‪ข้ามิได้นับนางเป็นแม่มานานแล้วขอรับ

420
00:30:14,938 --> 00:30:15,939
‪ถอนคำพูดเสีย

421
00:30:16,606 --> 00:30:19,484
‪แม่ของเจ้าคอยเลี้ยงดูฟูมฟักเจ้ามาตั้งเท่าไร

422
00:30:24,322 --> 00:30:25,615
‪ลาก่อนขอรับ

423
00:30:25,698 --> 00:30:28,785
‪เวรกรรมแท้ๆ หากเจ้าพวกนั้น
‪ไม่ทำเรื่องที่ชั่วร้ายเช่นนั้น

424
00:30:29,452 --> 00:30:31,162
‪ทั้งเจ้าและยูฮวา…

425
00:30:39,337 --> 00:30:40,547
‪เรื่องชั่วร้ายหรือขอรับ

426
00:30:41,631 --> 00:30:42,757
‪หรือว่า…

427
00:30:42,841 --> 00:30:44,676
‪นี่เจ้าไม่เคยรู้เลยงั้นหรือ

428
00:30:55,937 --> 00:30:59,190
‪เจ้าไม่เคยรู้นิสัยใจคอของแม่เจ้าเลยสินะ

429
00:31:01,568 --> 00:31:04,946
‪ใต้เท้าหัวเมืองสั่งให้พวกอันธพาล…

430
00:32:14,390 --> 00:32:17,435
‪เฮ้ย นี่ๆ

431
00:32:21,564 --> 00:32:22,690
‪อารมณ์ดีชะมัด

432
00:32:32,450 --> 00:32:33,326
‪เจ้าเป็นใครน่ะ

433
00:32:47,382 --> 00:32:48,383
‪เจ้าเป็นใครกัน

434
00:32:49,634 --> 00:32:50,593
‪ข้าถามว่าเจ้าเป็นใคร

435
00:32:51,511 --> 00:32:52,470
‪ตอบมาสิ เจ้าคือใคร

436
00:32:56,724 --> 00:32:57,809
‪ลูกชาย

437
00:32:59,310 --> 00:33:00,311
‪ของโสเภณี

438
00:33:00,395 --> 00:33:01,604
‪ว่าไงนะ

439
00:33:04,399 --> 00:33:06,150
‪เป็นแค่โสเภณีชั้นต่ำ บังอาจนัก

440
00:33:08,653 --> 00:33:09,487
‪ใช่แล้ว

441
00:33:10,613 --> 00:33:12,198
‪ตอนนี้ข้าเริ่มจะนึกออกแล้ว

442
00:33:13,116 --> 00:33:13,992
‪ว่าเจ้าคือใคร

443
00:33:15,034 --> 00:33:16,494
‪จงตายตามแม่เจ้าไปเสียเถอะ

444
00:35:37,343 --> 00:35:38,261
‪ท่านแม่

445
00:35:40,680 --> 00:35:41,848
‪ลูกจะไปอยู่…

446
00:35:45,560 --> 00:35:46,602
‪เคียงข้างท่าน

447
00:36:21,387 --> 00:36:23,306
‪เหตุใดเจ้าจึงมัวแต่นั่งนิ่งอยู่

448
00:36:24,432 --> 00:36:25,892
‪ลุกขึ้นบัดเดี๋ยวนี้

449
00:36:29,145 --> 00:36:30,313
‪ท่านเป็นใครหรือขอรับ

450
00:36:30,396 --> 00:36:32,648
‪ข้าคือยมทูตที่จะมารับวิญญาณของเจ้าไป

451
00:36:34,108 --> 00:36:35,276
‪จงตามข้ามา

452
00:37:06,224 --> 00:37:07,391
‪เลิกสูดจมูกเสียที

453
00:37:08,476 --> 00:37:09,310
‪อะไรนะขอรับ

454
00:37:09,393 --> 00:37:13,064
‪การที่เจ้าสูดจมูกดังเช่นนั้น
‪มันชวนให้ข้าหงุดหงิดเสียเหลือเกิน

455
00:37:15,399 --> 00:37:17,276
‪ข้าคันจมูกเพราะอาการติดยาน่ะขอรับ

456
00:37:17,360 --> 00:37:20,071
‪เช่นนั้นเจ้าก็จงหาอะไรมาอุดไว้
‪หรือไม่ก็แคะมันออกซะ

457
00:37:20,905 --> 00:37:22,156
‪อย่าให้ข้าเห็นก็พอ

458
00:37:22,240 --> 00:37:24,617
‪เอ่อ ขอรับ

459
00:37:33,251 --> 00:37:34,627
‪ท่านยมทูต

460
00:37:34,710 --> 00:37:35,878
‪เจ้าสงสัยเรื่องอันใด

461
00:37:36,754 --> 00:37:37,964
‪เมื่อไปถึงปรโลกแล้ว

462
00:37:40,007 --> 00:37:41,634
‪ข้าจะได้เจอท่านแม่หรือไม่ขอรับ

463
00:37:42,802 --> 00:37:43,636
‪ข้าไม่รู้

464
00:37:45,263 --> 00:37:47,014
‪ถึงข้าจะไม่รู้ว่าท่านพ่อคือใคร

465
00:37:48,391 --> 00:37:50,268
‪แต่ความทรงจำทั้งหมดในวัยเยาว์

466
00:37:51,477 --> 00:37:53,562
‪มันเต็มไปด้วยความรักจากท่านแม่ขอรับ

467
00:37:55,147 --> 00:37:57,900
‪เพราะท่านรักลูกที่เนรคุณอย่างข้า
‪ด้วยความจริงใจ

468
00:37:59,860 --> 00:38:01,112
‪ชื่อแม่ของเจ้าคือ…

469
00:38:03,281 --> 00:38:06,701
‪สกุลอิม นามว่ายูฮวาขอรับ

470
00:38:16,585 --> 00:38:17,753
‪อิมยูฮวา

471
00:38:20,423 --> 00:38:22,466
‪ข้าเป็นผู้นำทางนางไปยังปรโลก

472
00:38:24,510 --> 00:38:27,430
‪ข้ามีหน้าที่นำทางวิญญาณของผู้ก่อบาปเช่นเจ้า

473
00:38:28,097 --> 00:38:31,517
‪นางเองก็เป็นผู้มีตราบาปเช่นกัน

474
00:38:32,893 --> 00:38:34,979
‪นางก่อบาปหนาทีเดียว

475
00:38:37,023 --> 00:38:37,898
‪หมายถึง…

476
00:38:39,191 --> 00:38:41,277
‪บาปที่ปลิดชีวิตของตนเอง

477
00:38:46,073 --> 00:38:47,116
‪นางบอกข้าว่า

478
00:38:47,783 --> 00:38:49,952
‪นางมิได้รักเจ้า

479
00:38:50,536 --> 00:38:52,079
‪มาตั้งแต่แรก

480
00:39:00,004 --> 00:39:01,088
‪นายหญิงเจ้าคะ

481
00:39:06,135 --> 00:39:08,596
‪นางคิดแค่ว่าจะต้องหาทางทิ้งเจ้าเสีย

482
00:39:10,306 --> 00:39:11,974
‪ตลอดหลายสิบวันหลังให้กำเนิดเจ้า

483
00:39:13,100 --> 00:39:14,727
‪นางก็มิได้ให้น้ำนมแก่เจ้า

484
00:39:15,311 --> 00:39:16,979
‪และปล่อยปละละเลยเจ้า

485
00:39:20,149 --> 00:39:23,319
‪ทว่า ทันทีที่นางได้สบตากับเจ้า
‪ที่ยื่นมือให้นาง

486
00:39:23,402 --> 00:39:25,780
‪แม้นางจะเป็นแม่ที่แย่

487
00:39:27,823 --> 00:39:28,908
‪นางบอกว่านั่น

488
00:39:30,117 --> 00:39:32,119
‪เป็นบ่อเกิดแห่งความรักอย่างน่าอัศจรรย์

489
00:39:40,044 --> 00:39:42,004
‪นางบอกว่านางไม่สามารถ

490
00:39:42,088 --> 00:39:44,298
‪ทำเฉกเช่นพ่อของนาง

491
00:39:44,382 --> 00:39:48,344
‪ที่นำบุตรสาวไปขายที่หอนางโลม
‪เพราะมรสุมชีวิตได้

492
00:39:54,392 --> 00:39:57,686
‪เพราะนางรู้ดีว่าเจ้าไม่ได้เกิดมา
‪เพราะอยากเกิด

493
00:39:58,437 --> 00:39:59,897
‪แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

494
00:40:01,232 --> 00:40:05,361
‪นางก็ได้ตั้งมั่นว่าจะไม่ทิ้งเจ้าเด็ดขาด

495
00:40:15,579 --> 00:40:16,414
‪โอ้โฮ

496
00:40:16,497 --> 00:40:18,124
‪ลูกชายแม่โตแล้วหรือนี่

497
00:40:19,125 --> 00:40:21,127
‪เจ้าโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน

498
00:40:34,765 --> 00:40:37,017
‪ความทรงจำทั้งหมดในวัยเยาว์ของเจ้า

499
00:40:37,768 --> 00:40:39,728
‪แม้จะบอกว่ามันเต็มไปด้วยความรักของแม่

500
00:40:40,813 --> 00:40:42,773
‪แต่นางต้องจากไปโดยมิได้รับรู้ถึงมัน

501
00:40:44,567 --> 00:40:45,901
‪ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก

502
00:41:32,239 --> 00:41:35,910
‪เหตุใดเจ้าจึงไม่ไปเกิดใหม่
‪แล้วมาเป็นยมทูตแทนเล่า

503
00:41:36,535 --> 00:41:39,663
‪เจ้าจะต้องมีชีวิตอยู่ในฐานะที่มิใช่คนเป็น

504
00:41:40,539 --> 00:41:43,125
‪และมิใช่คนตายไปอีกนานแสนนาน

505
00:41:43,792 --> 00:41:47,254
‪- หากเจ้าตัดสินใจโดยมิได้ไตร่ตรอง…
‪- มิใช่ขอรับ

506
00:41:47,880 --> 00:41:50,341
‪ข้าได้ยินมาว่าเพราะท่านแม่ของข้า
‪ปลิดชีพตนเอง

507
00:41:51,258 --> 00:41:54,094
‪เส้นด้ายแห่งความสัมพันธ์
‪ที่เชื่อมกับข้าจึงขาดลง

508
00:41:54,678 --> 00:41:57,890
‪แม้จะเกิดใหม่อีกกี่หน
‪ก็มิสามารถได้อยู่ร่วมโลกกันอีก

509
00:41:58,599 --> 00:42:00,392
‪ฉะนั้นข้าจึงอยากเป็นยมทูตขอรับ

510
00:42:01,435 --> 00:42:04,396
‪เมื่อท่านแม่ชดใช้กรรมจนหมด
‪ก็คงจะได้ไปเกิดใหม่

511
00:42:05,648 --> 00:42:06,649
‪ก็คงเช่นนั้นล่ะ

512
00:42:06,732 --> 00:42:09,985
‪เมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าที่ยังคงจดจำ
‪เรื่องราวในอดีตได้ทุกอย่าง

513
00:42:11,612 --> 00:42:13,948
‪ก็น่าจะสามารถเฝ้ามองนาง
‪จากที่ไกลๆ ได้นะขอรับ

514
00:42:17,910 --> 00:42:20,037
‪เจ้าคิดจะไปอยู่ที่แผนกใด

515
00:42:21,497 --> 00:42:22,414
‪ข้า…

516
00:42:23,499 --> 00:42:25,292
‪อยากทำงานเป็นลูกน้องท่านขอรับ

517
00:42:28,963 --> 00:42:33,050
‪แผนกนำทางเป็นแผนกที่อยู่ใกล้ชิด
‪ทั้งความเป็นและความตายมากที่สุด

518
00:42:33,133 --> 00:42:34,718
‪ต้องมีจิตที่หนักแน่นมากพอ

519
00:42:35,511 --> 00:42:36,762
‪จึงจะทนอยู่ได้

520
00:42:38,055 --> 00:42:39,932
‪ไปอยู่แผนกจัดการรายชื่อเถิด

521
00:42:41,350 --> 00:42:42,393
‪หากโชคเข้าข้าง

522
00:42:43,185 --> 00:42:46,939
‪เจ้าก็จะได้รับข่าว
‪เรื่องการไปเกิดใหม่ของแม่เจ้าได้จากที่นั่น

523
00:42:49,775 --> 00:42:50,818
‪ขอรับ

524
00:42:57,366 --> 00:42:58,951
‪แค่โลกมนุษย์ก็วุ่นวายอยู่แล้ว

525
00:42:59,535 --> 00:43:00,995
‪ที่ปรโลกยังต้องวุ่นวายไปด้วยอีก

526
00:43:01,579 --> 00:43:03,664
‪คงจะถึงกาลอวสานแล้วสิท่า

527
00:43:05,833 --> 00:43:07,710
‪ต่อให้เป็นถึงท่านเง็กเซียนฮ่องเต้ก็เถอะ

528
00:43:07,793 --> 00:43:09,962
‪แต่กลับขุดเอาวิญญาณจากนรกมาเป็นยมทูต

529
00:43:10,045 --> 00:43:12,214
‪เราสืบทอดระบบชนชั้นกันมานานนับพันปีแล้ว

530
00:43:12,715 --> 00:43:15,050
‪บัดนี้ดันมีพวกวิญญาณชั้นต่ำ…

531
00:43:15,134 --> 00:43:18,178
‪ทำไมเจ้าคะ ท่านกลัวว่าอีกหน่อย
‪วิญญาณชั้นต่ำจะสร้างผลงาน

532
00:43:18,262 --> 00:43:19,430
‪ได้ดีกว่าหรือเจ้าคะ

533
00:43:19,513 --> 00:43:20,347
‪ว่าไงนะ

534
00:43:20,431 --> 00:43:21,640
‪จองหองเสียจริง

535
00:43:21,724 --> 00:43:23,934
‪มีข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่ว

536
00:43:24,018 --> 00:43:25,936
‪ไหนขอดูฝีมือหน่อยดีไหม

537
00:43:26,020 --> 00:43:28,355
‪ข้ามาที่นี่หลังส่งดวงวิญญาณสี่ดวงไปยังปรโลก

538
00:43:28,439 --> 00:43:30,399
‪ความทรงจำในตอนนั้นยังชัดเจนอยู่เลยขอรับ

539
00:43:30,482 --> 00:43:31,525
‪พวกอันธพาลใช่หรือไม่

540
00:43:32,985 --> 00:43:35,738
‪- ขอรับ
‪- เจ้าพวกนั้นก่อความวุ่นวายอยู่ไม่น้อย

541
00:43:36,363 --> 00:43:39,617
‪ตอนนำทาง เราจึงให้เจ้าพวกนั้น
‪ได้ลิ้มรสของการตกนรกก่อนด้วย

542
00:43:45,456 --> 00:43:47,666
‪จะมีผู้ใดตามวิญญาณชั้นต่ำอย่างเจ้า
‪มายังปรโลกบ้าง

543
00:43:47,750 --> 00:43:48,709
‪หาได้น่าเชื่อถือไม่

544
00:43:53,172 --> 00:43:54,632
‪ว่าไหมขอรับ ท่านยมทูต

545
00:43:55,633 --> 00:43:58,761
‪โลกนี้มีเรื่องของชนชั้น
‪ที่ทำให้ผู้คนไม่สามารถอยู่ปะปนกันได้

546
00:43:59,345 --> 00:44:00,304
‪แต่นั่นเป็นเรื่องในอดีต

547
00:44:01,096 --> 00:44:03,766
‪โลกนี้กำลังเปลี่ยนไป
‪เช่นเดียวกับจูมาดึงที่กำลังเปลี่ยนแปลง

548
00:44:03,849 --> 00:44:04,725
‪แต่ทว่า…

549
00:44:04,808 --> 00:44:07,478
‪หากพวกท่านไม่พอใจ
‪ก็จงไปร้องเรียนต่อท่านเง็กเซียนฮ่องเต้

550
00:44:07,561 --> 00:44:09,229
‪ซึ่งเป็นผู้ยกเลิกระบบชนชั้นเองเถิด

551
00:44:11,607 --> 00:44:13,817
‪ส่วนข้านั้นพึงพอใจกับฝีมือของผู้ใต้บังคับบัญชา

552
00:44:29,249 --> 00:44:31,085
‪นี่คือทางไปที่ประทับท่านเง็กเซียนฮ่องเต้

553
00:44:46,684 --> 00:44:49,395
{\an8}‪(ปี 2021)

554
00:44:56,527 --> 00:44:57,361
‪ได้ยินหรือยัง

555
00:44:57,444 --> 00:45:00,197
‪เรื่องที่จะมีทีมใหม่
‪ชื่อว่าทีมจัดการวิกฤตหรืออะไรนี่แหละ

556
00:45:00,280 --> 00:45:02,199
‪อือ ได้ยินว่าเป็นทีมที่ช่วยคนฆ่าตัวตาย

557
00:45:03,158 --> 00:45:04,868
‪เห็นว่าเปิดรับสมัครลูกทีมอยู่ด้วย

558
00:45:04,952 --> 00:45:07,704
‪คนที่ตัดสินใจไปแล้วว่าจะตาย
‪จะมีวิธีไหนช่วยได้อีก

559
00:45:07,788 --> 00:45:08,831
‪ก็นั่นน่ะสิ

560
00:45:09,748 --> 00:45:12,709
‪ขืนเป็นแบบนี้ ไม่ใช่ว่าในทีม
‪จะมีแค่หัวหน้าทีมหรอกเหรอ

561
00:45:13,460 --> 00:45:14,461
‪หัวหน้าทีมคือใครเหรอ

562
00:45:14,545 --> 00:45:16,755
‪หัวหน้าทีมคูรยอน
‪จากทีมนำทางวิญญาณอาชญากร

563
00:45:26,265 --> 00:45:27,182
‪คุณผู้ช่วยอิม

564
00:45:27,766 --> 00:45:29,977
‪ไม่ออกมาเหรอคะ ถึงทีมจัดการรายชื่อแล้ว

565
00:45:30,060 --> 00:45:31,562
‪อ๋อ ครับ

566
00:46:01,300 --> 00:46:02,676
‪ในที่สุดก็สร้างจนได้นะครับ

567
00:46:04,303 --> 00:46:05,721
‪นายได้ยินข่าวสินะ

568
00:46:06,513 --> 00:46:08,807
‪ทีมที่ขัดขวางไม่ให้ผู้ที่เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย

569
00:46:08,891 --> 00:46:10,601
‪ต้องพบเจอกับความตาย

570
00:46:11,185 --> 00:46:13,103
‪อือ ทีมจัดการวิกฤต

571
00:46:15,230 --> 00:46:17,107
‪ผมทราบมาว่าแม่ของผมได้กลับไปเกิดใหม่

572
00:46:17,191 --> 00:46:18,066
‪และอยู่โลกมนุษย์

573
00:46:18,775 --> 00:46:20,068
‪ถึงผมจะไม่อยากยอมรับ

574
00:46:20,861 --> 00:46:23,947
‪แต่ได้ยินว่าความทรงจำจากชาติก่อน
‪จะยังคงเลือนรางอยู่ในจิตวิญญาณ

575
00:46:24,031 --> 00:46:26,158
‪ทำให้ผู้ที่ปลิดชีพตัวเองแม้เพียงหนึ่งครั้ง

576
00:46:26,241 --> 00:46:27,326
‪จะชาติหน้า

577
00:46:28,327 --> 00:46:30,913
‪หรือชาติต่อไปก็ง่ายที่จะทำเรื่องแบบนั้นซ้ำอีก

578
00:46:33,624 --> 00:46:35,083
‪ผมอยากร่วมทีมด้วยครับ

579
00:46:36,168 --> 00:46:39,796
‪และถ้าหากแม่ของผม
‪ตัดสินใจที่จะทำเรื่องแบบนั้นอีกครั้ง

580
00:46:40,589 --> 00:46:44,301
‪คราวนี้ผมจะยื่นมือเข้าไปช่วยแม่ของผม
‪ด้วยตัวของผมเองครับ

581
00:46:52,309 --> 00:46:54,353
‪เพราะงั้นเขาถึงทำงานแปดชั่วโมงเป๊ะๆ

582
00:46:56,188 --> 00:46:57,898
‪เขากำลังตามหาแม่ของเขาอยู่น่ะ

583
00:47:11,245 --> 00:47:12,246
‪ว่าแต่ว่า…

584
00:47:13,413 --> 00:47:15,541
‪เรื่องที่คนฆ่าตัวตายไปแล้วหนึ่งครั้ง

585
00:47:15,624 --> 00:47:18,293
‪ก็อาจจะทำซ้ำอีกในชาติหน้า
‪มันไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอครับ

586
00:47:18,377 --> 00:47:20,003
‪มันเกิดขึ้นได้บ้างเป็นครั้งคราว

587
00:47:21,505 --> 00:47:22,381
‪แต่ส่วนใหญ่

588
00:47:23,632 --> 00:47:25,384
‪จะใช้ชีวิตใหม่ได้อย่างอยู่ดีมีสุข

589
00:47:25,968 --> 00:47:28,428
‪คนที่ทำแบบนั้นเพราะไม่มีทางเลือกอื่น
‪มันผิดตรงไหนครับ

590
00:47:29,179 --> 00:47:31,181
‪แค่ถูกตัดความสัมพันธ์ทั้งหมด
‪ยังไม่พอเหรอครับ

591
00:47:31,265 --> 00:47:34,893
‪ผิดแล้วล่ะ นั่นไม่ใช่บทลงโทษของจูมาดึง
‪สำหรับคนที่ฆ่าตัวตาย

592
00:47:36,186 --> 00:47:37,020
‪แล้วมันยังไงครับ

593
00:47:37,104 --> 00:47:40,274
‪แม้จะไม่ใช่การฆ่าตัวตายก็ตาม

594
00:47:41,066 --> 00:47:42,401
‪แต่ถ้าชีวิต

595
00:47:43,235 --> 00:47:45,612
‪เต็มไปด้วยบาดแผลที่แสนสาหัส

596
00:47:46,822 --> 00:47:50,450
‪ถึงจะได้ไปเกิดใหม่ แต่ก็จะไม่สามารถ
‪หลุดพ้นจากบ่วงกรรมนั้นได้อยู่ดี

597
00:47:50,534 --> 00:47:51,660
‪แม่คะ

598
00:48:00,294 --> 00:48:01,420
‪แม่คะ

599
00:48:14,975 --> 00:48:15,851
‪อย่ามองเลย

600
00:48:16,435 --> 00:48:17,811
‪มันจะหลงเหลืออยู่ในใจของเธอ

601
00:48:17,894 --> 00:48:19,062
‪ใครเหรอคะ

602
00:48:19,146 --> 00:48:21,481
‪หนูอยากเห็นแม่ค่ะ

603
00:48:27,696 --> 00:48:29,281
‪บาดแผลที่ยังคงอยู่ในใจ

604
00:48:29,865 --> 00:48:32,784
‪มันจะฝังลึกลงไปในจิตวิญญาณ
‪และส่งผลต่อชีวิตในชาติหน้าของเธอ

605
00:48:33,702 --> 00:48:34,620
‪เพราะงั้น…

606
00:48:39,875 --> 00:48:40,876
‪ตามพวกเขาไปเถอะ

607
00:48:44,171 --> 00:48:46,423
‪- ไปเถอะนะ
‪- หนูอยากเห็นแม่

608
00:48:47,466 --> 00:48:50,218
‪หนูขอดูแม่แค่สักครั้งก็ไม่ได้เหรอคะ

609
00:48:50,302 --> 00:48:51,178
‪ไม่ได้

610
00:48:51,762 --> 00:48:53,055
‪อย่าหันหลังไปเด็ดขาด

611
00:49:08,904 --> 00:49:10,113
‪อีฮาอึน

612
00:49:10,197 --> 00:49:13,492
‪เกิดวันที่ 24 พฤษภาคม 2017
‪เวลา 1:10 นาฬิกา

613
00:49:14,701 --> 00:49:16,286
‪ฉันมารับชีวิตนั้นไป

614
00:49:30,634 --> 00:49:32,636
‪แผลเป็นนั้นมันฝังอยู่ลึกมาก

615
00:49:33,720 --> 00:49:34,888
‪มันจึงส่งผล

616
00:49:36,223 --> 00:49:37,516
‪ไปถึงชาติหน้าด้วยไงล่ะ

617
00:49:40,143 --> 00:49:42,020
‪แล้วถ้าบาดแผลนั้นไม่หายดี…

618
00:49:42,104 --> 00:49:43,605
‪ไม่สิ สมมติว่า…

619
00:49:44,398 --> 00:49:46,066
‪แค่สมมตินะครับ

620
00:49:47,275 --> 00:49:49,444
‪ถ้าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับแม่ของผู้ช่วยอิมอีก

621
00:49:49,528 --> 00:49:50,654
‪มันจะเป็นยังไงครับ

622
00:49:54,408 --> 00:49:56,159
‪เธอก็คงจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป

623
00:49:57,577 --> 00:49:58,954
‪พร้อมกับรอยแผลเป็นนั้น

624
00:50:09,631 --> 00:50:11,800
‪คุณยูฮวาท้องใหญ่ขึ้นเยอะเลยนะ

625
00:50:11,883 --> 00:50:14,636
‪ทำไมไม่ไปขอลาพักกับผู้จัดการล่ะ

626
00:50:15,178 --> 00:50:17,013
‪เพราะฉันอยากทำงานน่ะค่ะ

627
00:50:18,390 --> 00:50:21,017
‪เพราะฉันต้องเร่งหาเงินค่านมให้หนูผึ้งน้อย

628
00:50:22,477 --> 00:50:26,148
‪และฉันก็คิดว่าจะทำยอดขายให้ถึงเป้า
‪ก่อนลาคลอดด้วยค่ะ

629
00:50:26,231 --> 00:50:27,482
‪อ๋อ งั้นเหรอ

630
00:50:27,566 --> 00:50:28,567
‪โทษนะครับ

631
00:50:28,650 --> 00:50:30,026
‪สักครู่นะคะ

632
00:50:31,653 --> 00:50:33,989
‪ค่ะ คุณลูกค้า ต้องการอะไรเหรอคะ

633
00:50:37,617 --> 00:50:38,493
‪เอาตั้งแต่ตรงนี้

634
00:50:39,911 --> 00:50:42,164
‪จนถึงตรงนี้ทั้งหมดเลยครับ

635
00:50:43,081 --> 00:50:43,915
‪อะไรนะคะ

636
00:50:48,920 --> 00:50:50,881
‪(อิมรยุงกู)

637
00:50:56,011 --> 00:50:57,763
‪ชื่อมีเอกลักษณ์และเพราะมากเลยค่ะ

638
00:51:00,015 --> 00:51:01,266
‪ท่านแม่

639
00:51:01,349 --> 00:51:05,270
‪พวกเขาบอกว่าชื่อของลูกมันแปลก
‪และล้อกันไม่หยุดปากเลยขอรับ

640
00:51:11,777 --> 00:51:14,112
‪พวกเขาช่างไม่รู้อะไรกันเสียเลย

641
00:51:14,196 --> 00:51:16,615
‪ชื่อของลูกแม่เพราะจะตายไป

642
00:51:20,744 --> 00:51:21,828
‪คุณลูกค้าคะ

643
00:51:41,681 --> 00:51:43,391
‪จะไม่จัดงานเลี้ยงอำลากันหน่อยเหรอครับ

644
00:51:43,475 --> 00:51:45,727
‪ไม่ต้องเลย ผู้ช่วยอิมจะไปไหนไกลหรือไง

645
00:51:45,811 --> 00:51:47,103
‪โห ทำเกินไปแล้วนะ

646
00:51:47,187 --> 00:51:48,396
‪ตอนผมไปก็คงเหมือนกันสินะ

647
00:51:48,480 --> 00:51:51,066
‪พูดอะไรของนาย
‪ตอนนั้นเราต้องจัดงานเลี้ยงฉลองกันอยู่แล้ว

648
00:51:51,149 --> 00:51:51,983
‪ไม่ต้องเลยครับ

649
00:51:52,526 --> 00:51:54,694
‪คุณผู้ช่วยอิม ไปกินไก่ทอดกับเบียร์กันเถอะครับ

650
00:51:54,778 --> 00:51:57,364
‪ถ้าไม่ได้กินเนื้อวัว
‪ผมก็ไม่ไปกินกับเพื่อนร่วมงานหรอกครับ

651
00:51:57,864 --> 00:51:59,491
‪ใจร้ายกับคนว่างงานกันจริงๆ

652
00:51:59,574 --> 00:52:01,326
‪โอเค วัวก็วัว

653
00:52:01,409 --> 00:52:03,578
‪ร้านไหนครับ รีบไปกันเถอะ

654
00:52:04,538 --> 00:52:05,455
‪คุณจุนอุงเลี้ยงนะครับ

655
00:52:06,331 --> 00:52:07,749
‪- ไปด้วยใช่ไหมครับ
‪- ไปก่อนเลย

656
00:52:07,833 --> 00:52:09,501
‪- ฉันขอเคลียร์งานให้เสร็จก่อน
‪- ครับ

657
00:52:20,136 --> 00:52:21,888
‪ผมคิดไม่ผิดเลยที่ย้ายไปอยู่ทีมอื่น

658
00:52:21,972 --> 00:52:23,974
‪เพราะได้กินเนื้อวัวที่คุณจุนอุงเลี้ยงด้วย

659
00:52:26,685 --> 00:52:27,769
‪เดี๋ยวนะ

660
00:52:28,728 --> 00:52:30,939
‪เขาว่ากันว่าไม่มีเนื้อวัวไหนที่จะได้กินฟรีๆ

661
00:52:32,691 --> 00:52:35,527
‪ถ้าบริสุทธิ์ใจก็เลี้ยงได้แค่เนื้อหมูเท่านั้น

662
00:52:36,111 --> 00:52:39,114
‪- พอเถอะครับ ผมไม่เลี้ยงแล้ว
‪- ล้อเล่นครับ

663
00:52:39,197 --> 00:52:41,283
‪ผมรู้ว่าคุณจุนอุงใสซื่อกว่าที่เห็น

664
00:52:43,201 --> 00:52:44,703
‪กว่าที่เห็นเหรอครับ

665
00:52:46,788 --> 00:52:48,748
‪ไม่เลยครับ ถึงไม่มองก็รู้

666
00:52:51,251 --> 00:52:53,211
‪นี่สินะ พลังแห่งเนื้อวัว

667
00:52:53,295 --> 00:52:55,213
‪จัดไปครับ ไปกินเนื้อวัวกัน

668
00:53:05,473 --> 00:53:07,517
‪หิวจัง กินอะไรกันดี

669
00:53:22,032 --> 00:53:23,116
‪เปลี่ยนจากเนื้อ

670
00:53:24,951 --> 00:53:26,494
‪เป็นดื่มเหล้าแทนเถอะครับ

671
00:54:17,128 --> 00:54:18,254
‪ที่เห็นเมื่อกี้

672
00:54:19,547 --> 00:54:20,799
‪คือคุณแม่คุณใช่ไหมครับ

673
00:54:22,884 --> 00:54:24,094
‪ผมเห็นสีหน้าคุณน่ะ

674
00:54:27,138 --> 00:54:29,015
‪คุณก็ช่างสังเกตพอตัวนะครับ

675
00:54:30,100 --> 00:54:31,893
‪ผมได้ฟังเรื่องคุณแม่จากหัวหน้าแล้วครับ

676
00:54:33,561 --> 00:54:37,190
‪เธอเล่าให้ฟังเพราะผมรบเร้าเอง
‪อย่าโทษหัวหน้าทีมเลยนะครับ

677
00:54:40,527 --> 00:54:42,487
‪หวังว่าคุณจะไม่โทษตัวเองนะครับ

678
00:54:43,488 --> 00:54:44,614
‪ตอนนี้

679
00:54:45,240 --> 00:54:46,992
‪ดูเหมือนว่าท่านจะอยู่ดีมีสุขแล้วด้วย

680
00:54:55,250 --> 00:54:56,793
‪ตั้งแต่ช่วงเวลาที่ผมได้เป็นยมทูต

681
00:54:58,336 --> 00:54:59,754
‪ผมก็คิดสงสัยอยู่ทุกวันครับ

682
00:55:01,131 --> 00:55:03,174
‪ว่าถ้าแม่ของผมได้ไปเกิดใหม่

683
00:55:04,884 --> 00:55:06,177
‪ท่านจะมีชีวิตที่ดีไหม

684
00:55:08,013 --> 00:55:08,847
‪นั่นสิ

685
00:55:09,514 --> 00:55:11,433
‪แม่ของผมจะต้องมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน

686
00:55:13,184 --> 00:55:17,397
‪แล้วถ้าหากว่าอีกหน่อยได้เจอกันอีกครั้ง
‪ผมจะทำยังไงดี

687
00:55:21,901 --> 00:55:24,070
‪แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างครับ

688
00:55:25,697 --> 00:55:26,740
‪แต่ถึงอย่างนั้น…

689
00:55:28,700 --> 00:55:31,244
‪คุณก็ควรจะไปมองหน้าท่านชัดๆ นะครับ

690
00:55:36,416 --> 00:55:37,792
‪ท่านตายเพราะผมครับ

691
00:55:42,005 --> 00:55:43,048
‪แม่ของผมน่ะ

692
00:55:48,094 --> 00:55:48,970
‪ผมฆ่าท่านครับ

693
00:55:49,554 --> 00:55:51,264
‪หากข้าไม่ได้เกิดกับท่านแม่

694
00:55:51,347 --> 00:55:53,725
‪แต่เกิดกับแม่ที่มาจากครอบครัวขุนนาง

695
00:55:54,434 --> 00:55:56,311
‪ข้าก็คงจะไม่ต้องโดน…

696
00:55:57,604 --> 00:56:01,066
‪บุตรจากบ้านขุนนางทุบตี
‪และได้ไปเรียนที่สำนักอักษรอย่างผ่าเผย

697
00:56:01,816 --> 00:56:04,027
‪และคงจะได้เรียนอ่านเขียนด้วยขอรับ

698
00:56:07,489 --> 00:56:08,656
‪แม่ขอโทษ

699
00:56:10,700 --> 00:56:13,036
‪เหตุใดข้าจึงได้คนเช่นท่าน

700
00:56:13,828 --> 00:56:15,246
‪มาเป็นแม่ของข้ากัน

701
00:56:16,247 --> 00:56:17,540
‪ข้าทั้งรู้สึกอับอาย

702
00:56:19,250 --> 00:56:20,710
‪ทั้งอัปยศอดสู

703
00:56:21,336 --> 00:56:22,754
‪สะอิดสะเอียนยิ่งนัก

704
00:57:29,737 --> 00:57:30,864
‪ท่านแม่

705
00:57:32,407 --> 00:57:34,200
‪ลูกขอโทษ

706
00:58:08,735 --> 00:58:11,654
{\an8}‪(หนึ่งเดือนต่อมา)

707
00:58:11,738 --> 00:58:18,745
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 87 เปอร์เซ็นต์)

708
00:58:50,109 --> 00:58:51,236
‪จะไม่บอกเขาเหรอครับ

709
00:58:51,319 --> 00:58:52,654
{\an8}‪เธอไม่ใช่แม่ของผู้ช่วยอิม

710
00:58:52,737 --> 00:58:55,782
{\an8}‪เธอแค่มีหน้าตาและชื่อที่เหมือนกัน
‪แต่เป็นคนละคนกัน

711
00:58:56,282 --> 00:58:58,618
{\an8}‪น่าจะเพิ่งเสียลูกไปได้ไม่ถึงเดือนครับ

712
00:58:58,701 --> 00:59:00,411
{\an8}‪ไม่ต้องห่วงนะ หนูผึ้งน้อย แม่จะปกป้องลูกเอง

713
00:59:00,495 --> 00:59:01,829
{\an8}‪ตั้งสติหน่อย อิมยูฮวา

714
00:59:01,913 --> 00:59:04,874
{\an8}‪เธอจะโอบอุ้มลูกปลอมๆ
‪อยู่ที่นี่ไปอีกนานแค่ไหน

715
00:59:04,958 --> 00:59:07,627
{\an8}‪ทุกอย่างเป็นความฝันจริงๆ เหรอคะ

716
00:59:07,710 --> 00:59:08,711
{\an8}‪ขอโทษนะ

717
00:59:09,295 --> 00:59:10,964
{\an8}‪แม่ผิดไปแล้ว

718
00:59:11,047 --> 00:59:12,549
‪คุณผู้ช่วยอิมครับ

719
00:59:12,632 --> 00:59:14,092
‪ตอนนี้คุณแม่ของคุณผู้ช่วยอิม…

720
00:59:14,175 --> 00:59:15,218
‪ได้โปรด

721
00:59:15,301 --> 00:59:16,135
‪มีชีวิตอยู่เถอะนะครับ

722
00:59:16,219 --> 00:59:19,931
{\an8}‪คำบรรยายโดย: เสาวลักษณ์ ธนศักดิ์รุ่งเรือง