1
00:00:06,006 --> 00:00:08,299
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:39,748 --> 00:00:42,000
‪(ทีมการค้า)

3
00:00:42,083 --> 00:00:45,045
{\an8}‪(ตอน 12: ท้องฟ้าทิศตะวันตก 2)

4
00:00:48,131 --> 00:00:51,176
{\an8}‪สวัสดีครับ ผมเป็นพนักงานใหม่
‪ชื่อว่าควอนซังซูครับ

5
00:00:52,510 --> 00:00:53,386
{\an8}‪ไม่ต้องเป็นพิธีหรอก

6
00:00:53,470 --> 00:00:55,346
{\an8}‪ไม่ใช่ค่ายทหารสักหน่อย จะตะเบ๊ะทำไม

7
00:00:55,430 --> 00:00:56,514
{\an8}‪เอ่อ

8
00:00:56,598 --> 00:00:59,017
{\an8}‪พอดีชาติก่อนผมเป็นทหารน่ะ

9
00:01:01,853 --> 00:01:02,687
{\an8}‪อ๋อ

10
00:01:04,105 --> 00:01:07,108
{\an8}‪ข้อมูลของคุณแพงมันนยอนผู้วายชนม์
‪ลูกค้าของเราคราวนี้ครับ

11
00:01:12,447 --> 00:01:13,782
{\an8}‪แพงมันนยอน

12
00:01:14,574 --> 00:01:16,242
{\an8}‪นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าฝันสินะครับ

13
00:01:16,326 --> 00:01:17,619
{\an8}‪ใช่แล้วครับ

14
00:01:17,702 --> 00:01:19,120
{\an8}‪เข้าใจวิธีดีแล้วไหมครับ

15
00:01:19,204 --> 00:01:20,246
{\an8}‪แน่นอนครับ

16
00:01:20,330 --> 00:01:22,082
{\an8}‪ทีมการค้าจะทำงานกันทีมละสองตน

17
00:01:22,165 --> 00:01:25,376
{\an8}‪ยมทูตหนึ่งตนมีหน้าที่เข้าฝัน
‪ของผู้ที่ใกล้จะหมดอายุขัย

18
00:01:25,460 --> 00:01:27,378
‪และทำสัญญาเรื่องวันที่เสียชีวิตและชีวิต

19
00:01:27,462 --> 00:01:29,047
‪ในจูมาดึงจนกว่าจะไปเกิดใหม่ครับ

20
00:01:29,631 --> 00:01:30,673
‪จบเพียงเท่านี้ครับ

21
00:01:34,052 --> 00:01:34,886
‪ไปกันเถอะครับ

22
00:01:37,722 --> 00:01:39,849
‪(บุคคลภายนอกห้ามเข้า)

23
00:01:42,644 --> 00:01:43,895
‪เอ่อ…

24
00:01:48,775 --> 00:01:49,651
‪อ๋อ

25
00:01:52,278 --> 00:01:53,988
‪คุณรู้จักคุณชเวจุนอุงหรือเปล่าครับ

26
00:01:54,572 --> 00:01:56,366
‪ผมได้ยินไม่ค่อยชัดครับ

27
00:01:57,117 --> 00:01:57,951
‪ช่างเถอะครับ

28
00:01:58,701 --> 00:02:00,120
‪อยากให้ผสมกันคนละครึ่งจัง

29
00:02:03,790 --> 00:02:04,749
‪โชคดีนะครับ

30
00:02:28,273 --> 00:02:29,816
‪(ชื่อ: แพงมันนยอน)

31
00:02:34,028 --> 00:02:35,363
‪(กำลังเชื่อมต่อ)

32
00:02:35,446 --> 00:02:36,906
‪คุณแพงมันนยอน

33
00:02:37,448 --> 00:02:38,867
‪เราใกล้จะได้เจอกันแล้วครับ

34
00:02:38,950 --> 00:02:39,784
‪(เชื่อมต่อแล้ว)

35
00:02:54,924 --> 00:02:56,718
‪แม่นี่แปลกคนชะมัด

36
00:02:58,094 --> 00:02:59,971
‪ไม่สนเลยว่าลูกจะอดอยากไหม

37
00:03:00,680 --> 00:03:02,599
‪เอาแต่จะซื้อเสื้อผ้า จะซื้อรถ

38
00:03:04,893 --> 00:03:05,768
‪ปัดโธ่เอ๊ย

39
00:03:06,352 --> 00:03:09,898
‪แม่บอกเองว่าจะไม่มีวันใช้ชีวิต
‪แบบคนทั่วไปจนกว่าจะตาย

40
00:03:11,983 --> 00:03:15,445
‪ต่อให้ผีมาเอาชีวิตไปก็ช่าง
‪ไหนแม่บอกว่าจะอยู่ให้ถึงร้อยปีไง

41
00:03:16,696 --> 00:03:17,864
‪แล้วนี่มันอะไรกัน

42
00:03:18,948 --> 00:03:21,409
‪มันทั้งดูธรรมดาและไม่เท่เลยสักนิด

43
00:03:55,318 --> 00:03:56,736
‪คงไม่ง่ายซะแล้วสิ

44
00:04:12,543 --> 00:04:14,545
‪หือ อะไรเนี่ย

45
00:04:15,129 --> 00:04:16,714
‪คุณแพงมันนยอนใช่ไหมครับ

46
00:04:16,798 --> 00:04:18,383
‪จอดรถสักแป๊บสิครับ

47
00:04:29,018 --> 00:04:30,270
‪คุณแพงมันนยอนครับ

48
00:04:30,353 --> 00:04:32,438
‪ผมเป็นยมทูตจากปรโลกครับ

49
00:04:32,522 --> 00:04:33,690
‪(ทีมการค้า บริษัทจูมาดึง
‪ผู้ช่วยอิมรยุงกู)

50
00:04:35,358 --> 00:04:36,401
‪ยมทูตเหรอ

51
00:04:39,696 --> 00:04:40,989
‪ฉันต้องตายงั้นเหรอ

52
00:04:41,572 --> 00:04:42,657
‪ครับ

53
00:04:43,157 --> 00:04:45,410
‪แค่คุณอ่านสัญญาตรงนี้ให้ครบถ้วน
‪และเซ็นชื่อลงไป

54
00:04:45,493 --> 00:04:47,537
‪ยมทูตทีมนำทางก็จะมารับตัวคุณไปครับ

55
00:04:48,371 --> 00:04:51,416
‪บางครั้ง แม้จะตื่นจากฝันแล้ว
‪แต่ก็อาจจะยังจดจำความฝันนี้ได้

56
00:04:51,499 --> 00:04:53,793
‪ขอให้คุณเตรียมตัว โดยคิดถึงสิ่งที่คุณ

57
00:04:53,876 --> 00:04:56,129
‪อยากบอกให้ครอบครัวหรือคนรู้จักรู้ที่สุด

58
00:04:56,212 --> 00:04:59,549
‪เช่น โฉนดบ้าน โฉนดที่ดิน
‪หรือรหัสเข้าบัญชีธนาคาร เป็นต้น

59
00:05:00,883 --> 00:05:02,802
‪เอาล่ะ เซ็นเลยดีไหมครับ

60
00:05:07,015 --> 00:05:08,266
‪แม่คะ

61
00:05:08,850 --> 00:05:10,101
‪แม่รู้สึกตัวแล้วเหรอ

62
00:05:11,477 --> 00:05:12,645
‪ปัดโธ่เอ๊ย

63
00:05:15,023 --> 00:05:17,191
‪ใช้ชีวิตให้สมกับเป็นแก อย่าให้เสียใจภายหลัง

64
00:05:18,026 --> 00:05:20,069
‪นั่นล่ะคือคำตอบ

65
00:05:21,654 --> 00:05:22,780
‪แม่คะ

66
00:05:27,660 --> 00:05:30,496
‪เฮ้อ อย่างที่เขาพูดกันว่า
‪พอหายไปสักคนก็รู้สึกได้ถึงที่ว่าง

67
00:05:30,580 --> 00:05:32,582
‪พอไม่มีคุณผู้ช่วยอิมก็เหนื่อยเหมือนกันนะครับ

68
00:05:33,207 --> 00:05:35,376
‪ใครกันที่บอกว่าดีซะอีก
‪เพราะได้ฟังคำบ่นน้อยลง

69
00:05:35,460 --> 00:05:37,920
‪แต่เราต้องเขียนหนังสือขอโทษเพิ่มขึ้นนะครับ

70
00:05:38,004 --> 00:05:40,048
‪ก่อนจะใช้พลังต้องรายงานก่อน
‪ลืมแล้วเหรอครับ

71
00:05:41,174 --> 00:05:44,260
‪ผู้ช่วยอิม ทำไมถึงมาสิงร่างจุนอุงบ่อยๆ ล่ะ

72
00:05:44,343 --> 00:05:45,595
‪ออกไปนะ

73
00:05:45,678 --> 00:05:46,596
‪ไม่ตลกเลยครับ

74
00:05:47,180 --> 00:05:48,056
‪ไม่ตลกเลย

75
00:05:49,766 --> 00:05:51,225
‪ร่างกายขาดหวานซะแล้ว

76
00:05:51,309 --> 00:05:52,310
‪นายอยากกินอะไร

77
00:05:52,393 --> 00:05:54,645
‪หัวหน้าจะไปซื้อเหรอครับ ผมเอาเยลลี่

78
00:06:07,617 --> 00:06:10,787
‪(สั่งของร้านสะดวกซื้อ)

79
00:06:12,038 --> 00:06:13,081
‪(สั่งซื้อเรียบร้อย)

80
00:06:13,164 --> 00:06:14,373
‪เรียบร้อย

81
00:06:14,457 --> 00:06:15,625
‪เริ่มการนำทางค่ะ

82
00:06:28,304 --> 00:06:29,722
‪ครับ ขอบคุณครับ

83
00:06:36,562 --> 00:06:38,356
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 87 เปอร์เซ็นต์)

84
00:06:39,774 --> 00:06:40,608
‪อะไรเนี่ย

85
00:06:57,416 --> 00:06:59,168
‪อิมยูฮวา อายุ 30 ปี

86
00:06:59,252 --> 00:07:01,754
‪ทำงานอยู่ที่ร้านขายชุดกีฬา
‪ที่ชั้นหกของห้างฮันกุก

87
00:07:01,838 --> 00:07:03,548
‪โดยเข้างานแบบสลับกะเช้ากับบ่ายครับ

88
00:07:03,631 --> 00:07:06,050
‪ผมเห็นร้านข้างๆ ร้านนั้น
‪กำลังรับพนักงานพาร์ตไทม์อยู่

89
00:07:06,134 --> 00:07:07,969
‪ผมเตรียมไว้แล้ว พรุ่งนี้เข้างานได้ครับ

90
00:07:08,052 --> 00:07:09,053
‪อือ

91
00:07:11,055 --> 00:07:12,557
‪จะไม่บอกเขาเหรอครับ

92
00:07:14,642 --> 00:07:15,476
‪ไม่ต้อง

93
00:07:16,227 --> 00:07:17,311
‪ยังไงเธอก็เป็นคุณแม่…

94
00:07:17,895 --> 00:07:20,773
‪เขาเห็นอิมยูฮวาอยู่อย่างมีความสุข
‪เลยไปอยู่ทีมอื่นได้อย่างวางใจ

95
00:07:21,399 --> 00:07:22,608
‪ปล่อยให้ไม่รู้ดีกว่า

96
00:07:23,734 --> 00:07:25,236
‪และถ้าให้พูดกันตรงๆ

97
00:07:25,820 --> 00:07:27,238
‪เธอไม่ใช่แม่ของผู้ช่วยอิม

98
00:07:27,822 --> 00:07:29,740
‪เธอแค่มีหน้าตาและชื่อที่เหมือนกัน

99
00:07:29,824 --> 00:07:31,200
‪แต่เป็นคนละคนกัน

100
00:07:32,785 --> 00:07:35,121
‪ตอนนี้เธอน่าจะคลอดลูก
‪และกำลังมีความสุขอยู่แท้ๆ

101
00:07:35,204 --> 00:07:36,205
‪ทำไมกันนะ

102
00:07:38,332 --> 00:07:40,042
‪ทั้งที่เธอดูมีความสุขขนาดนั้น

103
00:07:44,380 --> 00:07:45,381
‪ไม่รู้สิ

104
00:08:05,735 --> 00:08:07,069
‪- มาแล้วเหรอ
‪- อือ

105
00:08:07,153 --> 00:08:10,698
‪ผมซื้อแกงไส้อ่อนของโปรดคุณมาให้ด้วย
‪ยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม

106
00:08:10,781 --> 00:08:14,368
‪ขอโทษที ฉันหิวเลยกินไปก่อน
‪แล้วก็นั่งเหม่อจนถึงเมื่อกี้น่ะ

107
00:08:15,745 --> 00:08:17,413
‪- งั้นเหรอ
‪- คุณกินแล้วก็เหลือไว้เถอะ

108
00:08:17,497 --> 00:08:18,956
‪เดี๋ยวฉันค่อยกินตอนเช้ามืด

109
00:08:21,250 --> 00:08:22,460
‪เอางั้นก็ได้

110
00:08:23,085 --> 00:08:24,754
‪ฉันไปพักผ่อนก่อนนะ เหนื่อยจัง

111
00:08:25,880 --> 00:08:27,006
‪ตอนนี้เนี่ยนะ

112
00:08:27,089 --> 00:08:28,007
‪อือ

113
00:08:28,090 --> 00:08:30,176
‪ไม่ได้กลับไปทำงานตั้งนานเลยเหนื่อยน่ะ

114
00:08:30,259 --> 00:08:31,928
‪ได้สิ ไปนอนก่อนเถอะ

115
00:08:32,512 --> 00:08:33,763
‪ขอบคุณนะ

116
00:08:57,286 --> 00:08:59,539
‪น่ารักจัง ลูกแม่

117
00:09:01,332 --> 00:09:02,416
‪อิมยูฮวา

118
00:09:03,042 --> 00:09:04,168
‪อายุ 30 ปี

119
00:09:05,086 --> 00:09:06,212
‪ร้านขายชุดกีฬา…

120
00:09:07,630 --> 00:09:08,881
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 30 เปอร์เซ็นต์)

121
00:09:09,757 --> 00:09:10,967
‪โอ๊ะ

122
00:09:11,050 --> 00:09:11,884
‪เดี๋ยวนะ

123
00:09:13,553 --> 00:09:14,470
‪มันผิดพลาดเหรอครับ

124
00:09:14,554 --> 00:09:18,349
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 30 เปอร์เซ็นต์)

125
00:09:19,517 --> 00:09:20,351
‪ไม่รู้สิ

126
00:09:20,434 --> 00:09:21,978
‪ทำไมค่าความหดหู่ถึงลดลงได้ล่ะ

127
00:09:22,812 --> 00:09:23,938
‪จับตาดูไปก่อนละกัน

128
00:09:24,021 --> 00:09:24,897
‪ครับ

129
00:09:37,368 --> 00:09:38,494
‪หนูผึ้งน้อย

130
00:10:31,255 --> 00:10:32,590
‪คราวนี้ติดละครนั่นเหรอครับ

131
00:10:34,133 --> 00:10:35,176
‪คุณมาทำไมครับ

132
00:10:35,843 --> 00:10:36,761
‪ก่อเรื่องมาเหรอครับ

133
00:10:36,844 --> 00:10:38,429
‪โธ่ ก่อเรื่องอะไรกัน

134
00:10:38,512 --> 00:10:40,348
‪พอดีพิซซ่าร้านนี้อร่อย

135
00:10:40,431 --> 00:10:42,058
‪ผมเลยซื้อมาให้คุณลองกินครับ

136
00:10:42,141 --> 00:10:43,684
‪นายนอกใจฉันใช่ไหม

137
00:10:43,768 --> 00:10:45,436
‪พูดอ้อมค้อมแบบนี้ ก่อเรื่องมาแหง

138
00:10:45,519 --> 00:10:46,687
‪ก็บอกว่าไม่ใช่ไง

139
00:10:46,771 --> 00:10:47,813
‪แน่จริงก็เอาสิ

140
00:10:47,897 --> 00:10:49,065
‪ครับ

141
00:10:49,148 --> 00:10:52,318
‪คุณควรจะยอมรับผิดในสิ่งที่ทำ
‪แล้วก็อ้อนวอนเธอซะ

142
00:10:52,401 --> 00:10:53,277
‪จบนะครับ

143
00:10:54,111 --> 00:10:55,321
‪จะกินให้อร่อยเลยครับ

144
00:10:56,614 --> 00:10:57,615
‪โอย

145
00:10:58,199 --> 00:10:59,408
‪หิวชะมัดเลย

146
00:11:01,952 --> 00:11:04,163
‪โอ้โฮ กุ้งอย่างอวบเลย

147
00:11:07,124 --> 00:11:09,335
‪คงเพราะผมซื้อมาเลยยิ่งอร่อย สุดๆ เลย

148
00:11:09,418 --> 00:11:10,378
‪อ้ำๆ

149
00:11:12,505 --> 00:11:13,506
‪อร่อยจัง

150
00:11:14,382 --> 00:11:15,216
‪อร่อยดีนะ

151
00:11:16,384 --> 00:11:17,218
‪รักเหรอ

152
00:11:21,514 --> 00:11:23,557
‪งานทีมการค้าพอไหวไหมครับ

153
00:11:23,641 --> 00:11:27,520
‪อย่างที่เห็นว่าผมมีเวลาดูละคร
‪แล้วก็มีเวลากินพิซซ่าด้วย

154
00:11:27,603 --> 00:11:28,479
‪ดีสุดๆ เลยครับ

155
00:11:29,146 --> 00:11:31,273
‪ถ้าใครๆ ก็เข้าไปในฝันได้ล่ะ

156
00:11:31,357 --> 00:11:34,235
‪ถ้าไม่มีรหัสพนักงานทีมการค้า
‪ก็จะเข้าไปไม่ได้ครับ

157
00:11:34,318 --> 00:11:36,195
‪แล้วถ้าเป็นฝันร้ายขึ้นมาล่ะ

158
00:11:36,278 --> 00:11:38,572
‪เพราะงั้นถ้าเป็นไปได้
‪ก็ไม่ควรเข้าไปในความฝันครับ

159
00:11:38,656 --> 00:11:39,907
‪เพราะเราอาจจะรู้ถึงชาติก่อน

160
00:11:39,990 --> 00:11:42,159
‪หรือชาติก่อนๆ ของคนคนนั้นก็ได้ครับ

161
00:11:43,536 --> 00:11:44,703
‪ถ้ารู้แล้วจะเป็นยังไงครับ

162
00:11:44,787 --> 00:11:46,705
‪ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่ารู้หรือไม่

163
00:11:46,789 --> 00:11:49,417
‪แต่ถ้าแพร่งพรายเรื่องนั้นออกไป
‪ก็จะกลายเป็นปัญหาและทำให้…

164
00:11:54,547 --> 00:11:57,883
‪ทำไมผมจะต้องมานั่งอธิบาย
‪เรื่องพวกนี้กับคุณจุนอุงด้วยครับ

165
00:12:00,302 --> 00:12:02,430
‪มีอะไรครับ คุณไปก่อเรื่องอะไรมาครับ

166
00:12:04,932 --> 00:12:06,308
‪คือว่า…

167
00:12:08,018 --> 00:12:09,645
‪"คือว่า" งั้นเหรอ

168
00:12:10,855 --> 00:12:12,148
‪อะไรครับ

169
00:12:12,231 --> 00:12:13,232
‪ไม่มีอะไรครับ

170
00:12:13,816 --> 00:12:15,860
‪ดูให้สนุกแล้วทานพิซซ่าให้อร่อยนะครับ

171
00:12:40,593 --> 00:12:41,677
‪เชิญเลยค่ะ

172
00:12:47,725 --> 00:12:50,853
‪เนื้อผ้าแบบนี้ดูดซับเหงื่อได้ดี
‪แล้วก็แห้งเร็วด้วย

173
00:12:50,936 --> 00:12:52,104
‪ดีมากๆ เลยล่ะค่ะ

174
00:12:52,188 --> 00:12:54,190
‪ฉันขอดูต่ออีกหน่อยนะคะ

175
00:12:54,273 --> 00:12:56,025
‪ค่ะ เดินดูได้ตามสบายเลยค่ะ

176
00:12:56,108 --> 00:12:57,318
‪- ค่ะ
‪- ค่ะ

177
00:12:58,486 --> 00:13:00,696
‪คุณยูฮวา ไม่เป็นไรแน่นะ

178
00:13:00,779 --> 00:13:02,239
‪ถ้าเหนื่อยก็บอก

179
00:13:02,323 --> 00:13:04,533
‪วันนี้ไม่ค่อยมีลูกค้า จะเลิกงานเร็วหน่อยก็ได้

180
00:13:04,617 --> 00:13:05,868
‪ฉันไม่เหนื่อยเลยสักนิดค่ะ

181
00:13:06,577 --> 00:13:09,788
‪จริงด้วยสิ เดี๋ยวฉันจะไปโกดัง
‪แล้วเอาไซซ์ที่ขายหมดแล้วมาเติมค่ะ

182
00:13:09,872 --> 00:13:12,082
‪อันไหนเหรอ เดี๋ยวฉันทำเอง
‪จะเติมไซซ์ไหนบ้าง

183
00:13:12,166 --> 00:13:13,542
‪โธ่

184
00:13:14,502 --> 00:13:18,130
‪ผู้จัดการคะ ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะ

185
00:13:18,214 --> 00:13:19,089
‪เข้าใจแล้ว

186
00:13:19,173 --> 00:13:20,257
‪เดินระวังๆ นะ

187
00:13:20,341 --> 00:13:21,175
‪ค่ะ

188
00:13:28,265 --> 00:13:30,142
‪รุ่นพี่อิมยูฮวาไม่สบายตรงไหนเหรอครับ

189
00:13:30,226 --> 00:13:32,561
‪เปล่าหรอก ไม่ใช่แบบนั้น

190
00:13:33,979 --> 00:13:35,022
‪ความจริงแล้ว

191
00:13:35,814 --> 00:13:37,149
‪เธอเพิ่งเสียลูกไปน่ะ

192
00:13:38,734 --> 00:13:40,069
‪- อะไรนะครับ
‪- โธ่

193
00:13:40,778 --> 00:13:44,114
‪ตอนนี้ทั้งร่างกายและจิตใจ
‪คงจะหนักหน่วงไม่แพ้กัน

194
00:13:44,698 --> 00:13:47,576
‪เพราะงั้นฉันถึงได้รับพนักงานพาร์ตไทม์เพิ่ม
‪ช่วยเธอหน่อยนะคะ

195
00:13:47,660 --> 00:13:49,620
‪ครับ ได้อยู่แล้วครับ

196
00:13:49,703 --> 00:13:52,081
‪ที่ฉันบอกเพราะกลัวคุณจะเผลอพูดอะไรออกไป

197
00:13:52,164 --> 00:13:53,832
‪อย่าโป๊ะนะคะ เข้าใจไหม

198
00:13:53,916 --> 00:13:54,917
‪ครับ

199
00:14:06,470 --> 00:14:08,973
{\an8}‪(อิมยูฮวา)

200
00:14:18,148 --> 00:14:20,150
‪น่าจะเพิ่งเสียลูกไปได้ไม่ถึงเดือนครับ

201
00:14:20,234 --> 00:14:22,528
‪ผู้ช่วยอิมก็ออกจากทีมไปได้ประมาณนั้น

202
00:14:23,654 --> 00:14:24,864
‪น่าจะใช่นะ

203
00:14:24,947 --> 00:14:26,782
‪ตอนนั้นเธอดูท้องแก่มากแล้ว

204
00:14:27,533 --> 00:14:29,618
‪ถ้าเธอเสียลูกไปก่อนคลอดละก็…

205
00:14:31,036 --> 00:14:32,162
‪จากที่ฉันได้ยิน

206
00:14:32,788 --> 00:14:35,165
‪เหมือนเธอจะไม่กินข้าวเที่ยง
‪และเอาแต่นั่งอยู่แบบนั้น

207
00:14:36,750 --> 00:14:37,585
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 90 เปอร์เซ็นต์)

208
00:14:37,668 --> 00:14:38,586
{\an8}‪ค่ายังสูงอยู่ครับ

209
00:14:38,669 --> 00:14:40,504
‪ทำไมจู่ๆ เมื่อวานถึงลดลงได้ล่ะครับ

210
00:14:41,839 --> 00:14:42,756
‪จับตาดูต่อไปเถอะ

211
00:14:43,424 --> 00:14:45,634
‪- เพราะค่าอาจจะลดลงได้ทุกเมื่อ
‪- ครับ

212
00:14:52,391 --> 00:14:53,559
‪โอ้ อะไรเนี่ย

213
00:14:53,642 --> 00:14:54,727
‪เธอคลอดลูกแล้วเหรอ

214
00:14:56,020 --> 00:14:57,521
‪สวัสดีค่ะ

215
00:14:57,605 --> 00:14:59,440
‪โอ้โฮ คุณพระคุณเจ้า

216
00:14:59,523 --> 00:15:02,067
‪ท้องยุบแล้วเหรอเนี่ย

217
00:15:02,151 --> 00:15:03,861
‪คงเพราะยังสาวอยู่

218
00:15:03,944 --> 00:15:04,945
‪เด็กน่ารักไหม

219
00:15:05,613 --> 00:15:07,948
‪แต่ก็นะ ถ้าเหมือนเธอก็ต้องน่ารักอยู่แล้ว

220
00:15:08,032 --> 00:15:09,074
‪โอ้ ยินดีด้วยนะ

221
00:15:09,158 --> 00:15:11,410
‪- คุณลูกค้า มีอะไรให้ช่วยไหมครับ
‪- โอ๊ะ

222
00:15:11,994 --> 00:15:14,163
‪ฉันเพิ่งเคยเห็นเขาครั้งแรกเลย

223
00:15:14,246 --> 00:15:16,665
‪ไม่เป็นไร ฉันเป็นลูกค้าประจำของคุณยูฮวา

224
00:15:16,749 --> 00:15:18,626
‪คุณยูฮวารู้จักสไตล์ของฉันดีน่ะ

225
00:15:19,293 --> 00:15:20,794
‪สรุปแล้วใครช่วยเลี้ยงลูกให้ล่ะ

226
00:15:22,129 --> 00:15:23,923
‪- คือว่า…
‪- คุณลูกค้าครับ

227
00:15:24,006 --> 00:15:26,383
‪โธ่ แม่ควรจะอยู่กับลูกไปก่อนนะ

228
00:15:26,467 --> 00:15:29,053
‪เธอฝากแม่แท้ๆ ช่วยดูแลเหรอ
‪หรือว่าสามีช่วยเลี้ยงล่ะ

229
00:15:29,136 --> 00:15:30,304
‪- คุณลูกค้า
‪- คุณลูกค้าคะ

230
00:15:32,181 --> 00:15:33,349
‪ทำไมเหรอ

231
00:15:33,432 --> 00:15:35,351
‪คุณลูกค้า สักครู่นะคะ เชิญทางนี้ค่ะ

232
00:15:36,060 --> 00:15:37,519
‪เชิญทางนี้สักครู่ค่ะ

233
00:15:51,575 --> 00:15:52,785
‪ไปห้องน้ำก่อนเถอะค่ะ

234
00:16:23,857 --> 00:16:26,568
‪ใกล้จะถึงวันเกิดของแฟนฉันแล้วน่ะค่ะ

235
00:16:26,652 --> 00:16:28,779
‪พอจะมีตัวไหนแนะนำไหมคะ

236
00:16:31,031 --> 00:16:34,326
‪ตัวนี้เป็นไงคะ นี่เป็นสินค้าตัวใหม่
‪ได้เสียงตอบรับดีมากเลยค่ะ

237
00:16:44,837 --> 00:16:46,547
‪คุณยูฮวา อยู่นี่เองเหรอ

238
00:16:47,172 --> 00:16:48,215
‪ค่ะ

239
00:16:50,092 --> 00:16:52,094
‪ตอนนี้ก็น่าจะครบเก้าเดือนแล้วใช่ไหม

240
00:16:54,346 --> 00:16:57,558
‪พอท้องโต ร่างกายก็ไม่เหมือนเดิมเลยนะคะ

241
00:16:58,517 --> 00:16:59,935
‪แป๊บๆ ก็เหนื่อยแล้ว

242
00:17:00,019 --> 00:17:01,770
‪จะลาคลอดเมื่อไหร่เหรอ

243
00:17:02,354 --> 00:17:03,564
‪น่าจะต้องพักได้แล้วนี่

244
00:17:04,481 --> 00:17:05,941
‪ฉันอยากทำจนใกล้คลอดเลยค่ะ

245
00:17:07,526 --> 00:17:08,944
‪ถ้ารีบพักเร็วเกินไป

246
00:17:09,528 --> 00:17:12,948
‪พอถึงเวลาที่ต้องกลับมาทำงาน
‪ฉันกลัวว่าลูกจะยังเล็กเกินไปค่ะ

247
00:17:13,532 --> 00:17:15,659
‪เลี้ยงลูกก็ต้องใช้เงินเยอะด้วย

248
00:17:15,743 --> 00:17:17,703
‪โธ่ อย่าหักโหมเกินไปสิ

249
00:17:18,412 --> 00:17:19,997
‪- ฉันไปก่อนนะ
‪- ค่ะ

250
00:17:28,839 --> 00:17:29,923
‪คืนเงินให้ที

251
00:17:44,229 --> 00:17:46,857
‪คุณลูกค้าคะ ขอโทษด้วยนะคะ

252
00:17:46,940 --> 00:17:49,902
‪เสื้อผ้าที่ใส่แล้วจะไม่สามารถคืนเงินได้ค่ะ

253
00:17:49,985 --> 00:17:52,613
‪พูดอะไรของเธอ ฉันยังไม่เคยลองใส่ด้วยซ้ำ

254
00:17:53,781 --> 00:17:56,408
‪แต่ฉันได้กลิ่นน้ำหอมมาจากกางเกง

255
00:17:56,492 --> 00:17:58,744
‪และมีเปลือกหมากฝรั่งอยู่ในกระเป๋าด้วย

256
00:17:58,827 --> 00:17:59,703
‪ว่าไงนะ

257
00:18:00,704 --> 00:18:04,750
‪แปลว่าเธอเอาสินค้าที่มีกลิ่นน้ำหอม
‪และมีขยะมาขายให้ฉันสินะ

258
00:18:04,833 --> 00:18:06,502
‪ฉันไม่เคยใส่มันเลยสักครั้ง

259
00:18:08,128 --> 00:18:09,379
‪ขอโทษด้วยค่ะ คุณลูกค้า

260
00:18:11,173 --> 00:18:12,925
‪คิดว่าท้องอยู่เลยอยากให้ฉันเห็นใจเหรอ

261
00:18:14,093 --> 00:18:16,470
‪กลัวจนไม่กล้าร้องเรียนแล้วเนี่ย

262
00:18:16,553 --> 00:18:18,764
‪คิดว่าฉันไม่เคยมีลูกหรือไง

263
00:18:21,225 --> 00:18:22,059
‪คุณลูกค้าคะ

264
00:18:22,142 --> 00:18:24,937
‪จนกว่าเธอจะยอมคุกเข่าต่อหน้าฉัน

265
00:18:25,020 --> 00:18:27,022
‪ฉันจะไม่ขยับไปไหนแม้แต่ก้าวเดียว

266
00:18:28,649 --> 00:18:29,900
‪ฉันบอกให้คุกเข่าไง

267
00:18:30,984 --> 00:18:32,820
‪ฉันบอกให้เธอคุกเข่าไงล่ะ

268
00:19:36,466 --> 00:19:38,093
‪โอ้ น่ารักน่าชังจริงๆ

269
00:19:38,177 --> 00:19:39,636
‪ยินดีที่ได้รู้จักนะ ลูกพ่อ

270
00:19:52,816 --> 00:19:54,151
‪ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน

271
00:19:54,234 --> 00:19:55,444
‪- ไม่เป็นไรนะ
‪- ถ้าฉันไม่ผิด

272
00:19:55,527 --> 00:19:57,196
‪- แล้วใครผิดงั้นเหรอ
‪- หยุดเถอะนะ

273
00:19:57,279 --> 00:19:58,405
‪- ใครเป็นคนผิด
‪- พอสักที

274
00:19:58,488 --> 00:19:59,865
‪เราถึงต้องเสียหนูผึ้งน้อยไป

275
00:19:59,948 --> 00:20:01,950
‪ความผิดใคร เราถึงต้องเสียหนูผึ้งน้อยไป

276
00:20:02,034 --> 00:20:02,910
‪พอเถอะนะ

277
00:20:04,369 --> 00:20:06,330
‪- พอได้แล้ว
‪- ปล่อยฉันนะ

278
00:20:06,413 --> 00:20:07,581
‪ปล่อยฉัน

279
00:20:07,664 --> 00:20:09,499
‪ถ้าไม่ใช่ความผิดฉันแล้วเป็นความผิดใคร

280
00:20:11,376 --> 00:20:13,754
‪ถ้าไม่ใช่ความผิดของฉัน
‪แล้วเป็นความผิดใครกันล่ะ

281
00:20:14,421 --> 00:20:17,341
‪ความผิดใคร เราถึงต้องเสียหนูผึ้งน้อยไป

282
00:20:18,258 --> 00:20:19,134
‪ฉันไงล่ะ

283
00:20:19,676 --> 00:20:21,303
‪ยูฮวา ขอร้องล่ะ

284
00:20:21,386 --> 00:20:23,222
‪ฉันเอาแต่ทำงานเพราะโลภมาก

285
00:20:24,389 --> 00:20:26,516
‪ขนาดท้องแข็งก็ยังไม่สนใจ

286
00:20:26,600 --> 00:20:28,477
‪ฉันเป็นคนฆ่าหนูผึ้งน้อยลูกเรา

287
00:20:29,478 --> 00:20:30,729
‪ฉันเอง

288
00:20:31,521 --> 00:20:32,397
‪ฉัน…

289
00:20:34,024 --> 00:20:35,150
‪แต่ว่า…

290
00:20:36,443 --> 00:20:38,362
‪ตอนนี้ฉันยังกินข้าวลงอยู่อีก

291
00:20:38,946 --> 00:20:40,572
‪ฉันยังคิดที่จะอยู่ต่อ

292
00:20:41,657 --> 00:20:43,700
‪ทั้งที่ฉันปกป้องลูกเอาไว้ไม่ได้

293
00:20:48,455 --> 00:20:49,331
‪ขอโทษนะ

294
00:20:50,415 --> 00:20:52,125
‪แม่ผิดไปแล้ว

295
00:20:56,421 --> 00:20:58,340
‪แม่ทำผิดไปแล้ว

296
00:21:01,176 --> 00:21:02,386
‪แม่ขอโทษ

297
00:21:04,346 --> 00:21:05,264
‪ขอโทษนะ

298
00:21:16,358 --> 00:21:17,526
‪ค่ะ ที่รัก

299
00:21:18,443 --> 00:21:20,028
‪ถึงแล้วเหรอ

300
00:21:21,613 --> 00:21:23,991
‪ขับรถทางไกลขนาดนั้น คงเหนื่อยแย่เลย

301
00:21:24,074 --> 00:21:25,826
‪ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก

302
00:21:26,576 --> 00:21:27,411
‪คุณเป็นไงบ้าง

303
00:21:27,995 --> 00:21:29,246
‪ไม่เหนื่อยใช่ไหม

304
00:21:31,081 --> 00:21:33,000
‪ผมดันต้องมาทำงานไกล ทิ้งคุณไว้คนเดียว

305
00:21:33,083 --> 00:21:34,001
‪ห่วงคุณจัง

306
00:21:35,002 --> 00:21:37,629
‪ฉันรู้สึกดีซะอีกที่ได้พบปะผู้คน

307
00:21:40,799 --> 00:21:42,050
‪ผมจะเปิดมือถือเอาไว้

308
00:21:42,134 --> 00:21:43,885
‪ถ้ามีอะไรก็โทรหาได้ทันทีเลยนะ

309
00:21:43,969 --> 00:21:45,429
‪หรือถ้าต้องการอะไรก็โทรมา

310
00:21:51,310 --> 00:21:53,145
‪ยูฮวา ฟังอยู่หรือเปล่า

311
00:21:54,771 --> 00:21:56,732
‪ที่รัก พอดีลูกค้ามาน่ะ

312
00:21:57,566 --> 00:21:58,900
‪ไว้ฉันค่อยโทรหาทีหลังนะ

313
00:22:13,248 --> 00:22:14,124
‪นี่

314
00:22:14,207 --> 00:22:16,251
‪แค่ซักครั้งเดียว ผ้าก็หดแล้ว

315
00:22:16,335 --> 00:22:17,419
‪หดขนาดนี้ใครจะใส่ได้

316
00:22:17,502 --> 00:22:18,795
‪เอาไปให้ลูกเธอใส่เถอะ

317
00:22:19,463 --> 00:22:21,298
‪- บ้าเอ๊ย
‪- นี่คุณทำอะไรครับเนี่ย

318
00:22:21,381 --> 00:22:23,300
‪แล้วนายเป็นใครกัน

319
00:22:23,383 --> 00:22:25,844
‪ทำไมที่นี่ถึงสั่งสอนพนักงานได้ห่วยแตกแบบนี้

320
00:22:25,927 --> 00:22:27,262
‪ไม่รู้เหรอว่าลูกค้าคือพระราชา

321
00:22:28,472 --> 00:22:29,639
‪คุณพระ

322
00:22:29,723 --> 00:22:30,640
‪พระราชาเหรอ

323
00:22:30,724 --> 00:22:31,975
‪ชอบเป็นพระราชาสินะ

324
00:22:32,059 --> 00:22:35,854
‪ตามประวัติศาสตร์แล้ว กษัตริย์ที่เผด็จการ
‪มักจะต้องตายเหมือนหมาจากการปฏิวัติ

325
00:22:35,937 --> 00:22:38,899
‪- อยากถูกตัดหัวเสียบประจานบ้างไหมล่ะ
‪- บ้าไปแล้วเหรอ

326
00:22:38,982 --> 00:22:40,150
‪คุณยูฮวา โอเคไหม

327
00:22:40,233 --> 00:22:41,234
‪เธอเป็นใครเนี่ย

328
00:22:41,318 --> 00:22:42,736
‪ฉันเป็นแค่ลูกค้าที่ไม่ใช่ราชา

329
00:22:44,196 --> 00:22:45,489
‪โทษนะคะ

330
00:22:45,572 --> 00:22:48,867
‪ฉันขอเหมารองเท้าผ้าใบเด็ก
‪ที่มีทั้งหมดในร้านนี้ค่ะ

331
00:22:48,950 --> 00:22:51,119
‪แล้วก็ช่วยเอายัยขยะนี่ออกไปทีนะคะ

332
00:22:51,203 --> 00:22:52,662
‪หนวกหูจนไม่มีอารมณ์จะชอปปิงเลย

333
00:22:53,622 --> 00:22:55,332
‪ได้ครับ ผมจะเอาขยะไปทิ้งเดี๋ยวนี้ครับ

334
00:22:55,415 --> 00:22:56,500
‪- เชิญครับ
‪- นี่ๆ

335
00:22:56,583 --> 00:22:58,251
‪เร็วครับ เชิญลงถังเลยครับ

336
00:22:59,920 --> 00:23:00,754
‪ไม่เป็นไรใช่ไหม

337
00:23:03,673 --> 00:23:05,842
‪อะไรคะเนี่ย มาจัดการด้วยตัวเองเลย

338
00:23:06,676 --> 00:23:10,305
‪คิดซะว่าเป็นอารมณ์ที่แปรปรวน
‪ของเจ้านายก็แล้วกัน

339
00:23:10,388 --> 00:23:13,433
‪ไม่รู้ว่าทำไมโลกนี้ถึงได้
‪มีพวกที่ชอบแหกปากแบบนั้น

340
00:23:22,442 --> 00:23:25,195
‪ช่วยส่งไปบ้านเด็กกำพร้าทีได้ไหม
‪แบบไม่ประสงค์ออกนามนะ

341
00:23:26,113 --> 00:23:27,572
‪บริษัททำเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอครับ

342
00:23:28,323 --> 00:23:29,449
‪ฉันทำบ้างเป็นครั้งคราว

343
00:23:30,033 --> 00:23:34,996
‪แต่ใครๆ ต่างก็บอกว่าเป็นนางฟ้านักบริจาค
‪หรือไม่ก็เป็นซานตาคลอสที่เป็นคนทำ

344
00:23:35,080 --> 00:23:35,997
‪ก็นะ

345
00:23:36,081 --> 00:23:38,291
‪มันคงไม่เข้ากับยมทูตสักเท่าไร

346
00:23:39,000 --> 00:23:41,503
‪พอผมกลับไปโลกมนุษย์ ผมจะจำเรื่องนี้ให้ได้ครับ

347
00:23:42,379 --> 00:23:43,547
‪ขอบใจมาก

348
00:23:43,630 --> 00:23:44,756
‪จริงด้วยสิ

349
00:23:44,840 --> 00:23:47,467
‪ทำงานกับหัวหน้าทีมคูแค่สองคน
‪เป็นไงบ้าง เหนื่อยใช่ไหมล่ะ

350
00:23:48,718 --> 00:23:51,638
‪ท่านจะถามว่าเหนื่อยตรงไหนเหรอครับ
‪หมายถึงงานหรือหัวหน้าทีมครับ

351
00:23:52,639 --> 00:23:53,807
‪ทั้งสองอย่างเลย

352
00:23:55,308 --> 00:23:56,476
‪พอๆ กันครับ

353
00:23:58,478 --> 00:24:00,438
‪ฉันหัวเราะได้ก็เพราะคุณชเวจุนอุงนี่ล่ะ

354
00:24:02,858 --> 00:24:04,526
‪- ท่านประธานครับ
‪- อือ

355
00:24:05,235 --> 00:24:08,655
‪ผมคิดว่าปรโลกใจร้ายกับคน
‪ที่คิดฆ่าตัวตายเกินไปหน่อยนะครับ

356
00:24:15,162 --> 00:24:17,372
‪เพราะงั้นก็จงให้คุณค่ากับชีวิตซะ

357
00:24:19,541 --> 00:24:21,209
‪ฝากส่งด้วยนะ

358
00:24:21,293 --> 00:24:22,460
‪เอาล่ะ หมดหน้าที่ฉันแล้ว

359
00:24:25,338 --> 00:24:26,423
‪กลับดีๆ นะครับ

360
00:24:57,662 --> 00:24:58,580
‪ไหวไหมครับ

361
00:24:59,581 --> 00:25:00,749
‪อ้าว คุณจุนอุง

362
00:25:01,416 --> 00:25:03,251
‪ฉันเวียนหัวนิดหน่อยค่ะ

363
00:25:03,877 --> 00:25:06,046
‪- ฉันยังไหวค่ะ
‪- ฉันว่าไม่น่าจะไหวนะ

364
00:25:06,671 --> 00:25:07,714
‪เดี๋ยวเราไปส่งค่ะ

365
00:25:08,465 --> 00:25:09,799
‪มันดูอันตรายเกินจะกลับเองได้

366
00:25:10,926 --> 00:25:12,594
‪ไม่เห็นจะต้องลำบากเลยค่ะ

367
00:25:12,677 --> 00:25:14,054
‪ไม่เป็นไรครับ บ้านอยู่ไหนครับ

368
00:25:15,180 --> 00:25:16,556
‪ลุกขึ้นก่อนเถอะครับ

369
00:25:19,768 --> 00:25:21,519
‪- ขอบคุณนะคะ
‪- ครับ

370
00:25:33,865 --> 00:25:34,741
‪ขอบคุณนะคะ

371
00:25:34,824 --> 00:25:37,077
‪วันนี้ฉันทำให้พวกคุณลำบากไม่น้อยเลย

372
00:25:37,160 --> 00:25:39,788
‪ไม่เป็นไรค่ะ เรามาก็เพื่อการนั้น

373
00:25:40,538 --> 00:25:42,499
‪- อะไรนะคะ
‪- รุ่นพี่นอนพักสักครู่นะครับ

374
00:25:42,582 --> 00:25:43,959
‪เดี๋ยวผมไปต้มโจ๊กมาให้ครับ

375
00:25:46,753 --> 00:25:49,422
‪จะกลับกันไปเลยก็ได้นะคะ

376
00:25:49,506 --> 00:25:51,007
‪พอฉันได้พักคนเดียวเดี๋ยวก็หายค่ะ

377
00:25:51,091 --> 00:25:54,094
‪นอนลงไปเถอะค่ะ
‪จะให้ปล่อยคนป่วยไว้คนเดียวได้ยังไงคะ

378
00:25:54,761 --> 00:25:56,012
‪ฉันไม่เป็นไรจริงๆ

379
00:25:57,430 --> 00:25:58,265
‪นอนพักเถอะครับ

380
00:26:18,118 --> 00:26:18,994
‪หัวหน้าทีมครับ

381
00:26:20,078 --> 00:26:21,079
‪ค่าลดลงแล้วครับ

382
00:26:21,162 --> 00:26:22,914
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 30 เปอร์เซ็นต์)

383
00:26:41,516 --> 00:26:43,059
‪ชเวจุนอุง

384
00:26:43,143 --> 00:26:45,103
‪ตอนแรกที่ค่าความหดหู่ลดลง

385
00:26:45,186 --> 00:26:46,438
‪เป็นตอนกลางวันหรือกลางคืน

386
00:26:47,480 --> 00:26:48,606
‪เป็นกลางคืนไม่ผิดแน่ครับ

387
00:26:49,482 --> 00:26:51,735
‪ดูจากการที่ค่าของเธอขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้

388
00:26:51,818 --> 00:26:53,695
‪มันน่าจะเกี่ยวกับความฝันนะ

389
00:26:54,529 --> 00:26:56,406
‪- ความฝันเหรอครับ
‪- ลองเช็กดูเถอะ

390
00:26:56,990 --> 00:26:58,325
‪ยังไงครับ

391
00:26:59,034 --> 00:27:00,243
‪ต้องเข้าไปดูไงล่ะ

392
00:27:01,036 --> 00:27:03,204
‪มีแค่ทีมการค้าที่เข้าไปในความฝันได้นี่ครับ

393
00:27:03,288 --> 00:27:04,873
‪- หยุดเลย
‪- โธ่ หัวหน้าทีมครับ

394
00:27:04,956 --> 00:27:07,334
‪- ถ้าไม่รายงานก่อน…
‪- ฉันจะโทรหานายก่อนเข้าไป

395
00:27:08,168 --> 00:27:09,002
‪ไปล่ะ

396
00:27:19,137 --> 00:27:20,472
‪ตกใจหมดเลย

397
00:27:21,056 --> 00:27:23,975
‪หัวหน้าทีมคูมาที่นี่มีอะไรเหรอครับ

398
00:27:25,060 --> 00:27:26,686
‪ผู้ช่วยอิมล่ะ เขาเลิกงานแล้วเหรอ

399
00:27:26,770 --> 00:27:29,481
‪ครับ พอทำงานครบแปดชั่วโมง
‪เขาก็กลับไปแล้วครับ

400
00:27:30,148 --> 00:27:31,024
‪งั้นเหรอ

401
00:27:33,985 --> 00:27:35,403
‪ขอยืมหน่อยนะ

402
00:27:37,238 --> 00:27:38,073
‪หัวหน้าทีมครับ

403
00:27:42,118 --> 00:27:43,286
‪หัวหน้าทีมครับ

404
00:27:43,370 --> 00:27:44,704
‪จะทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ

405
00:27:44,788 --> 00:27:45,789
‪หัวหน้าทีมครับ

406
00:27:45,872 --> 00:27:47,082
‪เปิดประตูเถอะครับ

407
00:27:54,506 --> 00:27:55,423
‪(ชื่อ: อิมยูฮวา)

408
00:28:04,474 --> 00:28:06,434
‪ชเวจุนอุง ฉันจะเข้าไปตอนนี้ล่ะ

409
00:28:09,562 --> 00:28:11,815
‪(กำลังเชื่อมต่อ)

410
00:28:17,654 --> 00:28:18,571
‪หิวไหมเอ่ย

411
00:28:19,364 --> 00:28:20,865
‪เดี๋ยวแม่ชงนมให้นะ

412
00:28:32,877 --> 00:28:33,962
‪ว่าแล้วเชียว

413
00:28:34,671 --> 00:28:35,505
‪จ้า

414
00:28:37,173 --> 00:28:38,508
‪ได้แล้ว

415
00:28:38,591 --> 00:28:40,844
‪หนูผึ้งน้อย มาหม่ำนมกันเถอะ

416
00:28:40,927 --> 00:28:42,095
‪ตั้งสติหน่อย อิมยูฮวา

417
00:28:42,846 --> 00:28:44,556
‪ใครคะ คุณเป็นใครกัน

418
00:28:45,098 --> 00:28:47,183
‪ไม่รู้เหรอ ว่านี่คือความฝัน

419
00:28:48,268 --> 00:28:50,437
‪ทำอะไรของคุณ อย่าทำแบบนี้สิคะ

420
00:28:51,146 --> 00:28:52,105
‪มันคือความฝัน

421
00:28:52,897 --> 00:28:55,692
‪เธอจะโอบอุ้มลูกปลอมๆ
‪อยู่ที่นี่ไปอีกนานแค่ไหน

422
00:28:56,443 --> 00:28:58,778
‪ขืนเป็นแบบนี้จนแยกไม่ได้ว่าอะไรคือเรื่องจริง

423
00:28:58,862 --> 00:28:59,821
‪เธอจะมีอันตรายนะ

424
00:29:03,116 --> 00:29:05,452
‪ไม่ต้องห่วงนะ หนูผึ้งน้อย แม่จะปกป้องลูกเอง

425
00:29:06,035 --> 00:29:07,162
‪แปลกคนชะมัด

426
00:29:16,212 --> 00:29:17,172
‪ไม่เป็นไรนะ หนูผึ้งน้อย

427
00:29:17,255 --> 00:29:18,339
‪อิมยูฮวา

428
00:29:25,847 --> 00:29:26,806
‪ทีนี้รู้หรือยัง

429
00:29:27,807 --> 00:29:29,100
‪ว่าทุกอย่างคือความฝัน

430
00:29:33,980 --> 00:29:35,106
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 95 เปอร์เซ็นต์)

431
00:29:37,734 --> 00:29:41,196
‪เอ่อ รุ่นพี่ เป็นอะไรไปครับ

432
00:29:46,493 --> 00:29:48,620
‪คุณไปเถอะค่ะ เดี๋ยวทำหนูผึ้งน้อยตื่น

433
00:29:48,703 --> 00:29:50,121
‪ตั้งสติหน่อยสิ

434
00:29:50,622 --> 00:29:51,706
‪นั่นไม่ใช่หนูผึ้งน้อย

435
00:29:51,790 --> 00:29:53,708
‪อย่าทำแบบนี้สิคะ ขอร้องล่ะค่ะ

436
00:29:53,792 --> 00:29:55,293
‪ไม่นะ มันไม่จริง

437
00:29:55,376 --> 00:29:56,961
‪คิดจะหนีเข้าความฝันไปถึงเมื่อไหร่

438
00:29:57,045 --> 00:29:58,421
‪ไม่…

439
00:30:00,590 --> 00:30:01,591
‪แย่แล้ว รีบปลุกดีกว่า

440
00:30:02,592 --> 00:30:05,178
‪คุณยูฮวา คุณยูฮวาตื่นก่อนนะครับ

441
00:30:05,261 --> 00:30:07,388
‪รุ่นพี่ รีบตื่นเร็วๆ เข้าครับ รุ่นพี่

442
00:30:07,472 --> 00:30:08,306
‪ตื่นเถอะครับ

443
00:30:13,102 --> 00:30:14,229
‪อะไรเนี่ย

444
00:30:22,278 --> 00:30:24,072
{\an8}‪(ชเวจุนอุง)

445
00:30:27,909 --> 00:30:29,077
‪คุณจุนอุง

446
00:30:29,160 --> 00:30:30,203
‪คุณผู้ช่วยอิมครับ

447
00:30:30,286 --> 00:30:31,955
‪คุณไม่ควรโทรมาหลังเลิกงานนะครับ

448
00:30:32,038 --> 00:30:33,957
‪ผมคิดว่าควรจะบอกให้คุณรู้น่ะครับ

449
00:30:34,749 --> 00:30:36,042
‪ตอนนี้คุณแม่ของคุณผู้ช่วยอิม…

450
00:30:54,352 --> 00:30:55,395
‪โธ่ หัวหน้าทีมคู

451
00:30:55,478 --> 00:30:57,605
‪ได้โปรดเปิดประตูให้ผมสักทีเถอะครับ

452
00:31:38,021 --> 00:31:40,148
‪เธอเองก็รู้นี่ว่าทั้งหมดนี้มันเป็นแค่ความฝัน

453
00:31:40,857 --> 00:31:42,358
‪หัวหน้าทีมครับ

454
00:31:44,527 --> 00:31:45,695
‪ชเวจุนอุง ไอ้ตัวแสบ

455
00:31:52,577 --> 00:31:53,536
‪ผมจัดการเองครับ

456
00:31:54,746 --> 00:31:56,539
‪ให้ผมช่วยพูดและทำให้เธอตื่นเถอะครับ

457
00:31:56,623 --> 00:31:58,458
‪ไม่มีเวลามาคุยหรือปลอบใจแล้ว

458
00:31:58,541 --> 00:32:00,335
‪ถ้าถูกขังอยู่ในนี้ เราจะตายกันหมด

459
00:32:01,002 --> 00:32:02,086
‪นายเองก็รู้นี่

460
00:32:02,170 --> 00:32:03,004
‪ผมขอร้องล่ะครับ

461
00:32:04,339 --> 00:32:05,632
‪ให้ผมจัดการเถอะนะครับ

462
00:32:11,429 --> 00:32:13,556
‪ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่ต้องกลัว…

463
00:32:14,641 --> 00:32:15,558
‪ช่วยฉันด้วยนะคะ

464
00:32:16,142 --> 00:32:17,685
‪เธอเอาแต่พูดอะไรแปลกๆ

465
00:32:17,769 --> 00:32:19,270
‪พอฉันหนี เธอก็ตามมา

466
00:32:19,354 --> 00:32:21,189
‪ช่วยเอาตัวเธอไปทีนะคะ

467
00:32:22,398 --> 00:32:23,441
‪นั่นสิ

468
00:32:23,524 --> 00:32:24,984
‪เธอเองก็ไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ

469
00:32:25,652 --> 00:32:27,737
‪การที่เราโผล่มาทำอะไรแบบนี้ในบ้านเธอ

470
00:32:28,738 --> 00:32:29,989
‪หนูผึ้งน้อยเหรอ

471
00:32:30,073 --> 00:32:32,909
‪ทำไมถึงยังเรียกว่าหนูผึ้งน้อยอยู่อีก ชื่อแกล่ะ

472
00:32:33,493 --> 00:32:34,494
‪ชื่อของแก…

473
00:32:35,578 --> 00:32:38,081
‪ไม่รู้ใช่ไหม มันก็ไม่แปลกหรอก

474
00:32:39,082 --> 00:32:41,542
‪เพราะเธอไม่เคยตั้งชื่อให้แก
‪นอกจากชื่อตอนอยู่ในท้อง

475
00:32:43,544 --> 00:32:46,631
‪ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดอะไรอยู่
‪ช่วยออกไปด้วยค่ะ เดี๋ยวนี้เลย

476
00:32:47,882 --> 00:32:48,925
‪ขอร้องล่ะค่ะ

477
00:32:50,802 --> 00:32:52,261
‪- หัวหน้าทีมครับ
‪- ผู้ช่วยอิม

478
00:32:52,345 --> 00:32:54,055
‪คิดว่าฉันรู้สึกดีงั้นเหรอ

479
00:32:54,681 --> 00:32:56,516
‪ถ้าปล่อยไว้จนอิมยูฮวาตาย

480
00:32:56,599 --> 00:32:59,018
‪ด้ายแห่งความสัมพันธ์
‪กับหนูผึ้งน้อยก็จะถูกตัดขาดด้วย

481
00:32:59,102 --> 00:33:01,604
‪ถ้าเป็นแบบนั้น เธอจะไม่ได้เจอแกอีกครั้งแน่

482
00:33:02,480 --> 00:33:03,481
‪ถึงงั้นก็ได้โปรด…

483
00:33:04,399 --> 00:33:05,650
‪หมายความว่ายังไงคะ

484
00:33:08,569 --> 00:33:11,990
‪ทำไมฉันถึงจะไม่ได้เจอหนูผึ้งน้อยอีกครั้งล่ะคะ

485
00:33:18,121 --> 00:33:18,955
‪นี่มัน…

486
00:33:21,666 --> 00:33:23,543
‪ทุกอย่างเป็นความฝันจริงๆ เหรอคะ

487
00:33:41,185 --> 00:33:42,061
‪ไม่นะ

488
00:33:48,443 --> 00:33:50,403
‪มันเสียตรงไหนเนี่ย โธ่ จริงๆ เลย

489
00:33:51,821 --> 00:33:53,031
‪ให้ตายสิ

490
00:33:53,114 --> 00:33:54,282
‪ไหนดูซิ

491
00:33:54,365 --> 00:33:55,199
‪เกิดอะไรขึ้นครับ

492
00:33:55,283 --> 00:33:56,701
‪รถน่าจะเสียน่ะครับ

493
00:33:57,744 --> 00:33:59,078
‪อยากจะบ้าตาย

494
00:33:59,162 --> 00:34:00,246
‪แท็กซี่ๆ

495
00:34:00,329 --> 00:34:01,247
‪- แท็กซี่มาพอดี
‪- แท็กซี่เหรอ

496
00:34:01,330 --> 00:34:02,331
‪ไปแท็กซี่เถอะครับ เร็วเข้า

497
00:34:02,415 --> 00:34:03,666
‪หัวหน้าอี มีแท็กซี่มา

498
00:34:03,750 --> 00:34:04,917
‪พาผู้ป่วยขึ้นแท็กซี่ที

499
00:34:10,590 --> 00:34:11,799
{\an8}‪(อิมยูฮวา 30 ปี
‪พลังงานลบ 97 เปอร์เซ็นต์)

500
00:34:13,926 --> 00:34:16,095
‪ไปโรงพยาบาลใกล้ๆ ทีครับ ด่วนเลยครับ

501
00:34:28,232 --> 00:34:29,484
‪มีเวลาไม่มากแล้วนะ

502
00:34:30,902 --> 00:34:31,903
‪เดี๋ยวก็ต้องไปแล้ว

503
00:34:41,287 --> 00:34:43,122
‪ตั้งแต่เวลาที่ลูกมาอยู่ในท้อง

504
00:34:44,165 --> 00:34:46,667
‪ลูกก็เป็นทั้งความสุขและเป็นเหมือนพรของเรา

505
00:34:48,086 --> 00:34:50,880
‪ฉันอยากจะมอบความรักทั้งหมด
‪เท่าที่จะให้ได้กับลูก

506
00:34:55,301 --> 00:34:57,887
‪ฉันไม่น่าตั้งชื่อว่าหนูผึ้งน้อยเลย

507
00:34:59,722 --> 00:35:01,432
‪คงเพราะฉันตั้งชื่อเป็นลาง

508
00:35:02,850 --> 00:35:04,727
‪แกเลยบินหนีฉันไปน่ะค่ะ

509
00:35:08,481 --> 00:35:10,358
‪ตอนนี้คุณจะต้องปล่อยแกไป

510
00:35:11,067 --> 00:35:12,652
‪แกจะได้กลับมาอีกครั้งครับ

511
00:35:13,986 --> 00:35:16,405
‪แกจะได้เติบโตอย่างแข็งแรงในปรโลก

512
00:35:17,907 --> 00:35:18,908
‪แล้วก็…

513
00:35:20,785 --> 00:35:21,994
‪กลับมาหาคุณอีกครั้งครับ

514
00:35:22,912 --> 00:35:24,997
‪แกอยู่แต่ในท้องแล้วก็จากไป

515
00:35:25,748 --> 00:35:28,251
‪แกไม่น่าจะรู้จักหน้าตาของพ่อแม่ด้วยซ้ำ

516
00:35:29,418 --> 00:35:31,337
‪แกจะจำเราแล้วกลับมาหาเราได้ยังไงคะ

517
00:35:32,755 --> 00:35:33,965
‪เด็กทารก

518
00:35:34,715 --> 00:35:36,342
‪จะได้ยินเสียงและรับรู้ได้

519
00:35:37,510 --> 00:35:38,845
‪ตั้งแต่ตอนที่อยู่ในท้องครับ

520
00:35:40,012 --> 00:35:42,515
‪ว่าพ่อแม่รักแกมากแค่ไหน

521
00:35:43,432 --> 00:35:44,475
‪ทำเพื่อแกมากแค่ไหน

522
00:35:45,560 --> 00:35:46,644
‪และเป็นห่วงแกแค่ไหน

523
00:35:48,688 --> 00:35:50,231
‪แม้จะยังเล็กแค่ไหนก็รู้ครับ

524
00:35:51,566 --> 00:35:53,234
‪พวกแกจะสัมผัสได้ด้วยสัญชาตญาณ

525
00:35:54,944 --> 00:35:57,113
‪เพราะมันคือความผูกพันแรกในชีวิตครับ

526
00:36:20,887 --> 00:36:24,932
{\an8}‪หนูผึ้งน้อยจ๊ะ ขอบใจนะที่มาเป็นลูกแม่

527
00:36:33,608 --> 00:36:34,692
‪เอาล่ะ

528
00:36:36,861 --> 00:36:38,571
‪- ดูนี่สิ
‪- น่ารักมากเลย

529
00:36:43,910 --> 00:36:44,869
‪มาแล้วเหรอ

530
00:36:47,747 --> 00:36:49,207
‪โอ้ น่ากินจัง

531
00:36:49,290 --> 00:36:51,500
‪ของหนูผึ้งน้อยน่ะ เดี๋ยวผมล้างมาให้

532
00:36:51,584 --> 00:36:52,501
‪อือ เร็วๆ นะ

533
00:37:03,221 --> 00:37:05,598
‪คำพูดที่แสนอบอุ่นที่คุณพูดกับแก

534
00:37:06,682 --> 00:37:08,184
‪แกจะจดจำได้หมดครับ

535
00:37:11,103 --> 00:37:12,230
‪เพราะคุณเป็นแม่ไงครับ

536
00:37:16,108 --> 00:37:17,902
‪หนูผึ้งน้อยกำลังเฝ้ามองคุณอยู่นะครับ

537
00:37:19,820 --> 00:37:21,197
‪ถ้าแม่เศร้า

538
00:37:22,198 --> 00:37:24,158
‪ลูกที่เฝ้ามองอยู่ก็จะรู้สึกแย่ไปด้วยครับ

539
00:37:25,326 --> 00:37:27,954
‪เพราะคนที่รักแกมากขนาดนั้นต้องเจ็บปวด

540
00:37:29,288 --> 00:37:30,581
‪และกำลังทรมาน

541
00:37:32,041 --> 00:37:34,710
‪เพราะงั้นปล่อยวางทั้งความรู้สึกผิด
‪และหนูผึ้งน้อยเถอะนะครับ

542
00:37:46,347 --> 00:37:47,848
‪- เตรียมใส่ท่อช่วยหายใจ
‪- ค่ะ

543
00:37:50,142 --> 00:37:51,936
‪- ขอท่อด้วยครับ
‪- ค่ะ

544
00:37:54,480 --> 00:37:55,731
‪พอเวลาผ่านไป

545
00:37:56,482 --> 00:37:58,985
‪ถ้าฉันเกิดลืมหน้าตา
‪ของหนูผึ้งน้อยขึ้นมาจะทำยังไง

546
00:38:00,695 --> 00:38:01,904
‪ฉันที่เป็นแม่

547
00:38:03,114 --> 00:38:05,074
‪ไม่ควรจะลืมใบหน้าของแกด้วยสิ

548
00:38:06,409 --> 00:38:08,828
‪ถึงผมจะมีชีวิตอยู่มานานมากแล้ว

549
00:38:09,829 --> 00:38:11,747
‪แต่ความรู้สึกของพ่อแม่ที่คิดถึงลูก

550
00:38:13,082 --> 00:38:14,959
‪ผมคงจะไม่มีวันเข้าใจไปตลอดชีวิตครับ

551
00:38:16,585 --> 00:38:19,505
‪แต่ความรู้สึกของลูกที่คิดถึงและเป็นห่วงพ่อแม่

552
00:38:21,757 --> 00:38:23,467
‪ผมรู้ดีกว่าใครครับ

553
00:38:26,929 --> 00:38:30,558
‪เพราะงั้นผมจึงรู้ดีว่าหนูผึ้งน้อย
‪กำลังเฝ้ามองดูคุณด้วยความรู้สึกยังไง

554
00:38:36,147 --> 00:38:39,483
‪คุณทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้ว
‪เพื่อที่จะปกป้องลูกไว้นี่ครับ

555
00:38:41,360 --> 00:38:42,903
‪อย่ารู้สึกผิดเลยครับ

556
00:38:48,242 --> 00:38:49,201
‪ได้โปรด…

557
00:38:51,454 --> 00:38:52,413
‪มีชีวิตอยู่เถอะนะครับ

558
00:39:23,110 --> 00:39:24,612
‪(ทางเข้าออกสำหรับรถฉุกเฉิน)

559
00:39:25,946 --> 00:39:27,198
‪(ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน)

560
00:39:43,464 --> 00:39:44,548
‪หัวหน้าทีมครับ

561
00:39:45,758 --> 00:39:47,385
‪คุณผู้ช่วยครับ

562
00:39:51,806 --> 00:39:53,099
‪ทำดีมาก

563
00:39:53,766 --> 00:39:55,267
‪ทำดีมากเลยครับ คุณจุนอุง

564
00:40:02,650 --> 00:40:03,859
‪คุณผู้ช่วย

565
00:40:21,794 --> 00:40:23,129
‪ที่รักคะ

566
00:40:32,430 --> 00:40:33,305
‪โอเคไหม

567
00:40:40,813 --> 00:40:41,814
‪ความจริงแล้ว

568
00:40:43,315 --> 00:40:44,984
‪ที่ผ่านมาฉันรู้สึกแย่มากๆ

569
00:40:46,861 --> 00:40:49,405
‪เหมือนว่ามีแค่ฉันที่เจ็บปวด
‪และเป็นทุกข์อยู่คนเดียว

570
00:40:49,488 --> 00:40:52,658
‪ในใจลึกๆ ของฉันเลยไม่พอใจคุณมากๆ

571
00:40:54,326 --> 00:40:55,411
‪ไม่รู้ว่าคุณ…

572
00:40:56,454 --> 00:40:59,790
‪สามารถปล่อยหนูผึ้งน้อยไปง่ายๆ ได้ยังไง

573
00:41:02,293 --> 00:41:03,544
‪เพราะงั้นฉันก็เลย…

574
00:41:04,587 --> 00:41:06,422
‪แกล้งทำเป็นว่าไม่เป็นไรเหมือนกัน

575
00:41:08,090 --> 00:41:08,966
‪แต่ว่า…

576
00:41:10,342 --> 00:41:12,595
‪ยิ่งทำแบบนั้น ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่างเปล่า

577
00:41:14,388 --> 00:41:17,558
‪ทั้งที่เราควรจะเป็นคน
‪ที่พึ่งพากันและกันมากที่สุด

578
00:42:02,686 --> 00:42:04,688
‪(แล้วมาเจอกันอีกครั้งให้ได้นะ)

579
00:42:09,985 --> 00:42:12,154
‪ไม่มีอะไรอยากจะบอกแล้วเหรอ

580
00:42:12,947 --> 00:42:13,781
‪อือ

581
00:42:15,074 --> 00:42:16,242
‪ฉันบอกไปหมดแล้ว

582
00:42:39,098 --> 00:42:41,058
‪มันน่าจะส่งไปถึงแกใช่ไหม

583
00:42:41,559 --> 00:42:42,434
‪อือ

584
00:42:43,352 --> 00:42:45,771
‪พวกคนที่ฉันเจอในฝันบอกกับฉันเอง

585
00:42:46,647 --> 00:42:48,899
‪ถ้าคุณเขียนจดหมายบนทรายที่ริมทะเล

586
00:42:49,567 --> 00:42:51,068
‪มันจะถูกส่งไปยังปรโลกครับ

587
00:42:51,986 --> 00:42:54,280
‪ถ้ามีอะไรที่คุณอยากจะบอกแก

588
00:42:54,363 --> 00:42:55,573
‪ก็ทำแบบนั้นได้นะครับ

589
00:43:05,207 --> 00:43:06,417
‪หนาวใช่ไหม

590
00:43:06,500 --> 00:43:07,876
‪ผมเอาผ้าห่มมาให้ไหม

591
00:43:07,960 --> 00:43:09,211
‪อือ ขอบคุณนะ

592
00:43:09,795 --> 00:43:11,046
‪รอแป๊บนะ

593
00:43:39,700 --> 00:43:40,576
‪โอ๊ะ

594
00:43:41,243 --> 00:43:42,536
‪คุณมาที่นี่ได้ยังไง…

595
00:43:46,707 --> 00:43:48,208
‪ผมขอทำอะไรที่เห็นแก่ตัว

596
00:43:50,628 --> 00:43:52,379
‪เป็นครั้งสุดท้ายหน่อยนะครับ

597
00:43:55,424 --> 00:43:56,258
‪ท่านแม่

598
00:44:23,619 --> 00:44:24,495
‪ท่านแม่

599
00:44:26,246 --> 00:44:27,456
‪ข้าเองขอรับ

600
00:44:30,209 --> 00:44:31,335
‪ลูกชายของท่าน

601
00:44:34,046 --> 00:44:34,922
‪รยุงกูขอรับ

602
00:44:50,646 --> 00:44:52,439
‪เมื่อลูกชายของแม่เติบใหญ่

603
00:44:53,982 --> 00:44:55,567
‪จะมีรูปร่างหน้าตาเป็นเช่นไร

604
00:44:56,568 --> 00:44:58,237
‪แม่อยากรู้มากๆ เลย

605
00:44:59,530 --> 00:45:01,698
‪ลูกเติบโตได้อย่างสง่างาม

606
00:45:02,825 --> 00:45:04,410
‪ยิ่งกว่าที่แม่คิดเอาไว้อีก

607
00:45:08,622 --> 00:45:11,542
‪ข้าเสียใจอยู่ทุกวันและทุกช่วงเวลาขอรับ

608
00:45:12,876 --> 00:45:14,628
‪ตอนนั้นข้ายังเด็กเกินไป

609
00:45:15,337 --> 00:45:17,881
‪เหตุใดข้าจึงได้คนเช่นท่าน

610
00:45:18,465 --> 00:45:19,716
‪มาเป็นแม่ของข้ากัน

611
00:45:20,843 --> 00:45:22,177
‪ข้าทั้งรู้สึกอับอาย

612
00:45:23,846 --> 00:45:25,347
‪ทั้งอัปยศอดสู

613
00:45:26,056 --> 00:45:27,641
‪สะอิดสะเอียนยิ่งนัก

614
00:45:27,724 --> 00:45:31,687
‪ถ้าข้าสามารถถอนมีด
‪ที่ปักอยู่กลางใจของท่านได้ก็คงจะดีไม่น้อย

615
00:45:33,856 --> 00:45:35,274
‪ทุกวัน ทุกเวลา

616
00:45:36,525 --> 00:45:38,485
‪ข้าเอาแต่แก้ตัวและเสียใจขอรับ

617
00:45:41,864 --> 00:45:43,657
‪เพราะงั้นข้าถึงได้เป็นยมทูตขอรับ

618
00:45:46,076 --> 00:45:48,620
‪เพื่อที่จะได้เจอท่านอีกครั้ง
‪แม้จะแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้

619
00:45:50,164 --> 00:45:51,540
‪เพราะข้ายังเด็กมาก

620
00:45:53,459 --> 00:45:55,711
‪ข้าเลยไม่เข้าใจท่านในตอนนั้นขอรับ

621
00:45:57,254 --> 00:45:58,380
‪ข้าขอโทษขอรับ

622
00:46:01,008 --> 00:46:03,844
‪คำพูดที่ข้าพูดตอนนั้น
‪มันไม่ได้ออกมาจากใจของข้าขอรับ

623
00:46:06,763 --> 00:46:08,015
‪ข้าไม่เคย

624
00:46:09,391 --> 00:46:12,227
‪เสียใจเลยสักครั้ง
‪ที่ได้เกิดเป็นลูกชายของท่านขอรับ

625
00:46:15,105 --> 00:46:16,148
‪ลูกเอ๋ย

626
00:46:18,525 --> 00:46:20,068
‪ถ้าหากว่าแม่…

627
00:46:22,112 --> 00:46:24,364
‪ได้ย้อนกลับไปตอนนั้นอีกครั้ง

628
00:46:25,616 --> 00:46:27,201
‪แม่ก็จะให้กำเนิดลูก

629
00:46:28,494 --> 00:46:30,454
‪และเป็นแม่ของลูกอยู่ดี

630
00:46:32,748 --> 00:46:33,624
‪ตอนนั้น

631
00:46:35,292 --> 00:46:36,877
‪แม่ปล่อยให้ลูกโดดเดี่ยว

632
00:46:38,086 --> 00:46:39,379
‪และต้องเติบโตตามลำพัง

633
00:46:40,464 --> 00:46:42,257
‪แม่ขอโทษนะ รยุงกู

634
00:46:44,259 --> 00:46:45,594
‪ถึงลูกจะมองว่าแม่หน้าไม่อาย

635
00:46:48,180 --> 00:46:51,517
‪แต่แม่คิดถึงลูกมากๆ นะ ลูกชายของแม่

636
00:46:54,895 --> 00:46:58,357
‪ข้าก็คิดถึงท่านมากๆ ขอรับ ท่านแม่

637
00:47:05,697 --> 00:47:07,157
‪ข้าไม่เป็นไรแล้ว

638
00:47:07,741 --> 00:47:09,743
‪ลืมความเจ็บปวดในอดีตไปให้หมด

639
00:47:10,285 --> 00:47:12,162
‪และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเถอะนะขอรับ

640
00:47:17,459 --> 00:47:19,044
‪แม้ว่าระหว่างท่านกับข้า

641
00:47:19,628 --> 00:47:22,047
‪คงไม่มีวาสนาใดที่ทำให้เรา
‪หวนกลับมาเจอกันได้อีกครั้ง

642
00:47:24,091 --> 00:47:25,884
‪และอีกไม่นานความทรงจำนี้ก็จะหายไป

643
00:47:32,599 --> 00:47:36,103
‪แต่เส้นด้ายแห่งความสัมพันธ์
‪ระหว่างหนูผึ้งน้อยยังไม่ขาดไป

644
00:47:36,186 --> 00:47:38,689
‪อีกไม่นานนัก ท่านก็จะได้เจอกับแกอีกครั้ง

645
00:47:48,740 --> 00:47:50,450
‪เพราะงั้นอย่าได้กังวลไปเลยขอรับ

646
00:47:54,997 --> 00:47:56,290
‪ไม่ว่าจะชาตินี้

647
00:47:57,666 --> 00:47:58,667
‪หรือว่าชาติหน้า

648
00:48:00,877 --> 00:48:02,879
‪หรือชาติต่อไป ข้าก็จะปกป้องท่านเองขอรับ

649
00:48:04,631 --> 00:48:06,675
‪มีพ่อแม่คนไหนในโลกบ้าง

650
00:48:06,758 --> 00:48:09,303
‪ที่จะยอมมองดูลูกเสียสละเพื่อตัวเอง

651
00:48:10,804 --> 00:48:13,098
‪ตอนนี้ลูกควรเลิกเป็นยมทูตซะ

652
00:48:16,268 --> 00:48:17,728
‪ข้ามีเหตุผลมากพอขอรับ

653
00:48:19,062 --> 00:48:20,772
‪เพราะว่าท่านแม่ได้มอบของขวัญ

654
00:48:22,190 --> 00:48:23,900
‪เป็นชีวิตให้แก่ข้าแล้วขอรับ

655
00:48:27,446 --> 00:48:28,447
‪ขอบคุณขอรับ

656
00:48:30,240 --> 00:48:31,199
‪ท่านแม่

657
00:49:10,947 --> 00:49:12,532
‪มีหลายครั้งที่ผม…

658
00:49:13,116 --> 00:49:16,995
‪ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมหัวหน้าทีม
‪ถึงได้พยายามทำเพื่อคนพวกนั้นขนาดนั้น

659
00:49:17,788 --> 00:49:20,624
‪หัวหน้าทำให้คุณอูจิน
‪และคุณนายองได้พบกันด้วยนี่ครับ

660
00:49:21,208 --> 00:49:22,876
‪ทั้งที่รู้ดีว่าจะถูกลงโทษ

661
00:49:25,629 --> 00:49:26,922
‪ตอนนี้ผมว่าผมเข้าใจแล้วครับ

662
00:49:28,048 --> 00:49:30,676
‪ว่าผมควรจะคิดถึงเรื่องของคนอื่น
‪ให้เหมือนกับเรื่องของผม

663
00:49:32,302 --> 00:49:34,596
‪ทำไมถึงได้พูดอวยซะเว่อร์วังขนาดนั้นล่ะ

664
00:49:35,222 --> 00:49:36,181
‪ทำขนลุกหมด

665
00:49:37,224 --> 00:49:40,769
‪แต่เรื่องของคุณนายอง
‪เป็นเพราะฉันแส่ไม่เข้าเรื่องเองแหละ

666
00:49:49,277 --> 00:49:51,446
‪(อิมรยุงกู)

667
00:49:53,407 --> 00:49:54,408
{\an8}‪(กำลังวัดค่าพลังงานลบ)

668
00:49:54,491 --> 00:49:56,076
{\an8}‪(อิมรยุงกู
‪ผู้ช่วยทีมการค้าภายในประเทศ)

669
00:49:56,159 --> 00:49:57,828
{\an8}‪(พลังงานลบ 25 เปอร์เซ็นต์)

670
00:50:03,792 --> 00:50:04,960
‪ไม่เลวนี่

671
00:50:05,043 --> 00:50:06,461
‪คงจะอัปเดตแล้วสินะครับ

672
00:50:08,171 --> 00:50:09,005
‪อะไรครับ

673
00:50:09,089 --> 00:50:11,883
‪ตอนนี้มันสามารถวัดค่าความหดหู่
‪ของวิญญาณได้ด้วยล่ะครับ

674
00:50:11,967 --> 00:50:14,553
‪และนั่นก็แปลว่าสามารถวัดค่าความหดหู่
‪ของยมทูตได้ด้วยครับ

675
00:50:15,345 --> 00:50:17,681
‪คุณอยู่ทีมการค้าแล้วนี่ จะไปรู้อะไรล่ะ

676
00:50:20,142 --> 00:50:22,602
‪เพราะงั้นตอนนี้ก็เลย
‪เช็กค่าของผมงั้นเหรอ

677
00:50:22,686 --> 00:50:23,603
‪พอเถอะ

678
00:50:24,396 --> 00:50:25,939
‪เอานี่ไปครับ

679
00:50:26,022 --> 00:50:26,982
‪อะไรอีกครับ

680
00:50:27,065 --> 00:50:30,318
‪ได้ยินว่านายเปิดเผยอดีตชาติให้แม่เห็น
‪โดยไม่ได้รายงานเบื้องบนก่อน

681
00:50:30,402 --> 00:50:33,321
‪นั่นเป็นยูเอสบีที่มีตัวอย่างของเอกสารบันทึกต่างๆ

682
00:50:33,405 --> 00:50:35,490
‪รูปแบบมันเปลี่ยนไปนิดหน่อยตอนที่คุณไม่อยู่ครับ

683
00:50:42,247 --> 00:50:43,790
‪ผมอยู่สังกัดทีมการค้าแล้ว

684
00:50:43,874 --> 00:50:45,542
‪ไม่เอาน่า

685
00:50:45,625 --> 00:50:48,336
‪ยังไงคุณก็จะกลับมาอยู่ดี รับไว้เถอะครับ เร็วสิ

686
00:50:49,171 --> 00:50:50,172
‪ใครบอกกัน

687
00:50:51,173 --> 00:50:53,717
‪ไหนบอกว่าต่อไปจะคิดถึงเรื่องคนอื่น
‪เหมือนเรื่องตัวเอง

688
00:50:54,384 --> 00:50:56,511
‪หัวหน้าทีมครับ ไม่ได้การแล้วล่ะครับ

689
00:50:56,595 --> 00:50:57,721
‪ไม่ได้อะไรครับ

690
00:50:58,430 --> 00:50:59,765
‪คุณผู้ช่วยอิมของเรา

691
00:50:59,848 --> 00:51:02,517
‪ที่ถึงจะมีความสามารถแต่ก็ดีแต่ก่อเรื่องวุ่น

692
00:51:02,601 --> 00:51:06,271
‪ทำไมหัวหน้าทีมถึงได้คิดจะรับเขาไว้อีกครั้งกันนะ

693
00:51:10,442 --> 00:51:11,860
‪ฉันอยากเก็บเอาไว้

694
00:51:12,569 --> 00:51:13,820
‪- ใช้งานไงล่ะ
‪- ใช้งานไงล่ะ

695
00:51:14,905 --> 00:51:16,406
‪จะใช้ให้หนำใจเลย

696
00:51:16,990 --> 00:51:18,450
‪- หัวหน้าทีมครับ
‪- แหล่มเลย

697
00:51:29,878 --> 00:51:31,087
‪ทำไม

698
00:51:32,589 --> 00:51:33,673
‪เป็นครั้งแรกเลยนะครับ

699
00:51:34,508 --> 00:51:36,301
‪ที่เห็นหัวหน้าทีมยิ้มกว้างแบบนี้

700
00:51:38,845 --> 00:51:40,680
‪นั่นสิ หัวหน้ายิ้มหน่อยเถอะครับ

701
00:51:40,764 --> 00:51:44,392
‪พอยิ้มแล้วก็จะได้เจอสิ่งดีๆ
‪คนเราต้องมีพลังงานบวกจะได้ส่งไปถึง…

702
00:51:44,476 --> 00:51:46,394
‪ชเวจุนอุง รินเหล้าเถอะ

703
00:51:48,188 --> 00:51:49,064
‪ครับ

704
00:51:51,900 --> 00:51:54,653
‪- โธ่ จริงๆ เลย
‪- ไม่เอาสิครับ หัวหน้าทีม

705
00:52:03,411 --> 00:52:06,998
‪ทุกท่านรับประทานอาหารกลางวัน
‪อย่างเอร็ดอร่อยกันไหมคะ อีกสักครู่…

706
00:52:07,666 --> 00:52:08,667
‪ดูนี่สิ

707
00:52:09,459 --> 00:52:11,294
‪ดูเล็กกระจิ๋วหลิวน่ารักใช่ไหมล่ะ

708
00:52:12,796 --> 00:52:14,297
‪มันมาจากต้นนี้ล่ะ

709
00:52:15,590 --> 00:52:19,594
‪พอลองดูแล้ว ไม่คิดว่ามันคล้ายกับ
‪ชีวิตของมนุษย์บ้างเหรอ

710
00:52:21,388 --> 00:52:22,222
‪ไม่รู้สิคะ

711
00:52:23,014 --> 00:52:25,016
‪แม้จะมีแหล่งกำเนิดเดียวกัน

712
00:52:25,100 --> 00:52:26,977
‪แต่ก็เป็นชีวิตใหม่อย่างสมบูรณ์

713
00:52:29,896 --> 00:52:31,940
‪เหมือนชีวิตของมนุษย์เมื่อได้ไปเกิดใหม่

714
00:52:32,858 --> 00:52:33,692
‪เมื่อวาน

715
00:52:34,276 --> 00:52:36,027
‪มีวิญญาณเด็กผู้หญิงถูกนำทางมา

716
00:52:37,028 --> 00:52:38,113
‪แม่ของเด็กยังอยู่

717
00:52:38,864 --> 00:52:39,781
‪แต่เด็กตาย

718
00:52:42,284 --> 00:52:45,954
‪แม่ของเด็กคงจะโกรธแค้นตัวเอง
‪ที่มีชีวิตรอดอยู่คนเดียว

719
00:52:46,705 --> 00:52:49,207
‪และจมอยู่กับความเสียใจ
‪ในช่วงเวลานั้นไปจนตาย

720
00:52:50,292 --> 00:52:54,379
‪ฉันได้ให้แม่ของเด็กอยู่ในรายชื่อเฝ้าระวัง
‪ของทีมจัดการวิกฤตแล้ว

721
00:52:55,255 --> 00:52:57,549
‪ถึงฉันจะคอยเฝ้าดูเธอบ้างเป็นครั้งคราวก็เถอะ

722
00:52:57,632 --> 00:52:59,676
‪แต่ทีมจัดการวิกฤตก็ช่วยจับตาดูเธอเอาไว้ด้วย

723
00:53:00,427 --> 00:53:02,429
‪เมื่อเธอใช้ชีวิตในชาตินี้จนครบวาระ

724
00:53:03,096 --> 00:53:04,681
‪เราจะได้ให้ทั้งคู่เจอกันชาติหน้า

725
00:53:05,307 --> 00:53:06,975
‪ฉันเข้าใจที่ท่านพูดแล้วค่ะ

726
00:53:08,560 --> 00:53:14,649
‪บาดแผลแบบนั้น การไปเกิดใหม่แค่ครั้งเดียว
‪คงไม่ทำให้แผลหายไปง่ายๆ

727
00:53:15,233 --> 00:53:17,027
‪ยิ่งเป็นความเสียใจและแผลที่ฝังลึก

728
00:53:17,736 --> 00:53:20,071
‪ก็ยิ่งต้องใช้ชีวิตอีกหลายครั้ง
‪กว่าจะจางหายไป

729
00:53:23,033 --> 00:53:24,117
‪มาแล้วเหรอ

730
00:53:28,079 --> 00:53:29,414
‪ฉันเรียกเขามาเองล่ะ

731
00:53:29,998 --> 00:53:31,708
‪ได้ยินว่าช่วงนี้เขานอนไม่หลับ

732
00:53:34,044 --> 00:53:37,172
‪งานอดิเรกแบบนี้
‪ก็น่าจะดีกับอาการนอนไม่หลับนะ

733
00:53:38,381 --> 00:53:40,342
‪ท่านเรียกผมมาเพื่อให้ดูนี่เหรอครับ

734
00:53:40,926 --> 00:53:41,885
‪ไหนๆ ก็มาแล้วน่ะ

735
00:53:42,469 --> 00:53:44,512
‪เอาล่ะ หมดหน้าที่ของฉันแล้ว

736
00:54:07,661 --> 00:54:08,995
‪เมื่อครู่นี้หมายความว่าไงครับ

737
00:54:09,079 --> 00:54:12,666
‪ฉันบอกแล้วไงว่ามัน
‪น่าจะช่วยเรื่องอาการนอนไม่หลับได้

738
00:54:12,749 --> 00:54:16,294
‪ที่ท่านบอกว่าบาดแผลแบบนั้นจะไม่หายง่ายๆ
‪ด้วยการเกิดใหม่เพียงครั้งเดียวน่ะครับ

739
00:54:17,170 --> 00:54:20,298
‪หรือว่า มันเกี่ยวกับฝันร้ายของผมงั้นเหรอครับ

740
00:54:22,884 --> 00:54:25,053
‪ท่านเรียนการใช้ดาบมาเพื่อการนี้หรือเจ้าคะ

741
00:54:28,014 --> 00:54:29,224
‪ผมต้องรู้ให้ได้ครับ

742
00:54:30,100 --> 00:54:31,893
‪ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม

743
00:54:31,977 --> 00:54:32,936
‪เกิดเรื่องอะไรกันแน่

744
00:54:33,520 --> 00:54:35,438
‪ผมถึงยังต้องทรมานจนถึงตอนนี้

745
00:54:36,064 --> 00:54:37,190
‪ฉันไม่รู้หรอก

746
00:54:40,235 --> 00:54:41,569
‪เพราะผู้ที่ใช้ชีวิตของนาย

747
00:54:42,237 --> 00:54:43,655
‪มีเพียงนายเท่านั้น

748
00:54:44,698 --> 00:54:48,159
‪มันคือกรรมที่นายจะต้องชดใช้
‪หรือเป็นบาดแผลที่ต้องรักษา

749
00:54:49,077 --> 00:54:50,203
‪นายคงจะรู้ดีกว่าใคร

750
00:55:14,602 --> 00:55:16,146
‪หัวหน้าทีมมาทำอะไรเหรอครับ

751
00:55:16,730 --> 00:55:18,023
‪ผมอยากดูบัญชีน่ะ

752
00:55:18,106 --> 00:55:20,525
‪ได้รับอนุญาตจากท่านประธานอ๊กฮวังหรือยังครับ

753
00:55:21,109 --> 00:55:24,029
‪ถ้าอยากดูบัญชีของยมทูตอื่น
‪จะต้องได้รับอนุญาตงั้นเหรอ

754
00:55:24,112 --> 00:55:28,575
‪ครับ เรื่องการรักษาข้อมูลส่วนตัว
‪ทางจูมาดึงก็ค่อนข้างเคร่งครัดอยู่ครับ

755
00:55:33,621 --> 00:55:35,081
‪ฉันอยากดูบัญชีของฉัน

756
00:55:38,293 --> 00:55:40,170
‪กรุณารอสักครู่นะครับ

757
00:55:53,433 --> 00:55:54,559
‪แปลกจังครับ

758
00:55:55,852 --> 00:55:59,105
‪ถึงหัวหน้าทีมจะสามารถดูชีวิต
‪เมื่อชาติก่อนของคุณได้

759
00:55:59,189 --> 00:56:02,150
‪แต่ชีวิตในชาติก่อนๆ นั้น
‪กลับถูกล็อกเอาไว้อยู่

760
00:56:03,401 --> 00:56:04,527
‪ถูกล็อกอยู่เหรอ

761
00:56:04,611 --> 00:56:05,945
‪มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ ด้วยสิ

762
00:56:06,529 --> 00:56:08,490
‪ผู้ที่สามารถดูได้มีเพียง

763
00:56:09,115 --> 00:56:10,408
‪ท่านประธานอ๊กฮวังครับ

764
00:56:10,992 --> 00:56:11,826
‪ดูได้ยังไง

765
00:56:11,910 --> 00:56:13,578
‪เพราะท่านประธานเป็นผู้ที่ล็อกมันครับ

766
00:56:16,664 --> 00:56:18,208
‪งั้นผมขอตัวนะครับ

767
00:56:20,919 --> 00:56:22,003
‪เดี๋ยวก่อน

768
00:56:23,088 --> 00:56:24,923
‪นอกจากผมแล้วยังมียมทูตที่ถูกล็อกอีกไหม

769
00:56:25,507 --> 00:56:26,716
‪สักครู่นะครับ

770
00:56:27,550 --> 00:56:29,260
‪ยังมีอีกหนึ่งตนครับ

771
00:56:31,137 --> 00:56:32,555
‪หัวหน้าทีมคูรยอน

772
00:56:46,736 --> 00:56:49,989
‪ความฝันคืออีกมุมมองหนึ่ง
‪ที่ต่างจากโลกแห่งความจริงนะ

773
00:56:50,073 --> 00:56:51,324
‪ท่านหมายความว่ายังไง…

774
00:56:51,407 --> 00:56:53,034
‪คนทั่วไปส่วนใหญ่

775
00:56:53,118 --> 00:56:56,079
‪เมื่อเลือกทางผิดก็จะเสียใจเป็นเวลานาน

776
00:56:56,162 --> 00:56:58,206
‪แต่สุดท้ายก็จะลืมมันไป

777
00:56:58,289 --> 00:56:59,749
‪แต่บางครั้งคนเหล่านี้

778
00:57:00,416 --> 00:57:01,709
‪ก็ยังจมปลักอยู่กับ

779
00:57:01,793 --> 00:57:04,045
‪ความเสียใจนั้นอย่างเหนียวแน่น

780
00:57:05,755 --> 00:57:08,633
‪ยมทูตทุกตนต่างก็จดจำ
‪ชีวิตสุดท้ายของตัวเองได้

781
00:57:08,716 --> 00:57:10,135
‪ฉันเองก็เหมือนกัน

782
00:57:10,718 --> 00:57:12,971
‪ค่ะ ถึงฉันจะไม่อยากจำก็เถอะ

783
00:57:13,054 --> 00:57:16,057
‪ความทรงจำในอดีตชาติของเธอ
‪มีฉันด้วยงั้นเหรอ

784
00:57:17,308 --> 00:57:18,268
‪ไม่มีค่ะ

785
00:57:31,656 --> 00:57:33,241
‪(บทส่งท้าย)

786
00:57:33,825 --> 00:57:35,452
‪เด็กที่จะถูกส่งลงไปรอบนี้ค่ะ

787
00:57:37,662 --> 00:57:38,788
‪หวัดดีจ้ะ เด็กๆ

788
00:57:38,872 --> 00:57:40,290
‪- สวัสดีค่ะ
‪- สวัสดีครับ

789
00:57:40,373 --> 00:57:41,749
‪- สวัสดีครับ
‪- สวัสดีค่ะ

790
00:57:45,753 --> 00:57:46,588
‪เอาล่ะ

791
00:57:46,671 --> 00:57:47,922
‪ก่อนที่พวกเธอจะไป

792
00:57:48,423 --> 00:57:51,301
‪ฉันจะอ่านจดหมาย
‪ที่พ่อแม่ของพวกเธอเขียนไว้ให้ฟังนะ

793
00:57:51,384 --> 00:57:52,969
‪- ครับ
‪- ค่ะ

794
00:58:00,894 --> 00:58:01,728
‪หนูผึ้งน้อย

795
00:58:02,854 --> 00:58:04,314
‪ลูกเป็นเหมือนพร

796
00:58:05,231 --> 00:58:06,900
‪และเป็นความสุขของเรา

797
00:58:07,484 --> 00:58:08,776
‪พ่อกับแม่

798
00:58:09,360 --> 00:58:12,280
‪จะทำให้ดอกไม้ผลิบานอย่างงดงาม
‪และจะตั้งตารอลูกนะ

799
00:58:13,615 --> 00:58:15,325
‪บินกลับมาหาเราอีกครั้งได้ไหม

800
00:58:16,576 --> 00:58:18,119
‪แล้วมาเจอกันอีกครั้งให้ได้นะ

801
00:58:25,001 --> 00:58:26,294
‪หนูผึ้งน้อยคือใครเอ่ย

802
00:58:26,377 --> 00:58:27,337
‪หนูค่ะ

803
00:58:28,546 --> 00:58:32,884
‪เอาล่ะ ได้เวลาต้องไปหาพ่อกับแม่แล้วนะ

804
00:58:32,967 --> 00:58:34,010
‪ค่ะ

805
00:59:02,705 --> 00:59:07,710
{\an8}‪คำบรรยายโดย: เสาวลักษณ์ ธนศักดิ์รุ่งเรือง