1
00:00:06,006 --> 00:00:08,216
‪(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:39,748 --> 00:00:43,752
‪เจ้าจะไปทำงานอยู่ฝ่ายนำทาง
‪จนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสม

3
00:00:45,295 --> 00:00:47,672
‪เมื่อนั้นคือเมื่อใดกันหรือเจ้าคะ

4
00:00:47,756 --> 00:00:49,257
‪ภายภาคหน้าที่แสนไกล

5
00:00:49,966 --> 00:00:51,342
‪ในอนาคตอันแสนไกลโพ้น

6
00:00:52,594 --> 00:00:53,803
‪ในโลกมนุษย์

7
00:00:54,637 --> 00:00:59,350
‪ผู้คนที่ถูกกดดันจากความหนักหนาของชีวิต
‪จะเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ

8
00:00:59,434 --> 00:01:04,439
‪และย่อมทำให้มีผู้ที่คิดปลิดชีวิตตัวเอง
‪เพิ่มขึ้นมากด้วย เฉกเช่นเจ้า

9
00:01:05,565 --> 00:01:06,733
‪ฉะนั้นจงรอไปก่อน

10
00:01:07,358 --> 00:01:11,404
‪แล้วเจ้าจะได้พบกับผู้ที่เจ้า
‪จะต้องช่วยเอาไว้ให้ได้

11
00:01:13,740 --> 00:01:15,283
‪แน่นอนว่าคงไม่ใช่เรื่องง่าย

12
00:01:16,159 --> 00:01:19,329
‪เพราะเจ้าต้องมีชีวิตอยู่ในวันนี้ที่ไม่มีวันสิ้นสุด

13
00:01:20,455 --> 00:01:21,915
‪ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง

14
00:01:23,249 --> 00:01:26,336
‪เจ้าจะไม่เสียใจ
‪กับการตัดสินใจของเจ้าใช่หรือไม่

15
00:01:26,920 --> 00:01:27,754
‪เจ้าค่ะ

16
00:01:28,630 --> 00:01:30,673
‪- ข้าไม่เสียใจเจ้าค่ะ
‪- งั้นหรือ

17
00:01:31,883 --> 00:01:32,967
‪อยากรู้แล้วสิ

18
00:01:35,345 --> 00:01:39,057
‪ว่าจุดจบของเรื่องนี้จะเป็นเช่นไร

19
00:01:40,433 --> 00:01:45,271
‪ผู้ที่จะมาเป็นเจ้านายของเจ้าก็ได้ผ่านช่วงเวลา
‪ที่แสนทรมานมายาวนานเช่นเจ้า

20
00:01:46,022 --> 00:01:49,609
‪ด้วยนิสัยที่ตรงไปตรงมามากๆ
‪อาจทำให้รู้สึกอึดอัดในบางครั้ง

21
00:01:49,692 --> 00:01:53,029
‪แต่ข้าคิดว่าเขาเป็นผู้ที่เหมาะสม
‪ที่จะมาดูแลฝ่ายนำทาง

22
00:01:53,613 --> 00:01:55,406
‪เจ้าพร้อมที่จะจงรักภักดีต่อเขาหรือไม่

23
00:01:56,366 --> 00:01:57,200
‪เจ้าค่ะ

24
00:02:09,170 --> 00:02:12,507
‪เขามิใช่ชายผู้นั้นที่เจ้ารู้จัก

25
00:02:14,425 --> 00:02:19,514
‪เขาแค่มีใบหน้าเดียวกัน
‪แต่เขาได้ไปเกิดใหม่แล้วถึงสองหน

26
00:02:20,223 --> 00:02:24,102
‪การฆ่าตัวตายของเจ้า
‪ทำให้เขาต้องใช้ชีวิตอย่างทุกข์ทรมาน

27
00:02:24,978 --> 00:02:27,939
‪แผลเป็นของเขาถูกสลักลึกลงไปในจิตวิญญาณ

28
00:02:28,523 --> 00:02:31,317
‪จึงไม่สามารถลบเลือนไปได้
‪แม้จะไปเกิดใหม่แล้วก็ตาม

29
00:02:32,277 --> 00:02:36,364
‪ข้าคงไม่อาจปฏิเสธได้ว่า
‪เจ้าเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบเช่นกัน

30
00:02:44,455 --> 00:02:47,083
‪นางคือผู้ที่ข้าเคยเล่าให้เจ้าฟัง

31
00:02:47,167 --> 00:02:49,961
‪เจ้าจงรับนางไปทำงานที่ฝ่ายนำทางเสีย

32
00:02:50,545 --> 00:02:51,546
‪รับทราบขอรับ

33
00:02:57,468 --> 00:03:00,179
‪ฝ่ายนำทางใกล้ชิดกับความเป็น
‪และความตายมากที่สุด

34
00:03:00,263 --> 00:03:02,557
‪แค่มีจิตใจที่แข็งแกร่งก็ยังยากที่จะฝืนทนได้

35
00:03:03,141 --> 00:03:04,392
‪เจ้าจะทำได้งั้นหรือ

36
00:03:05,810 --> 00:03:07,812
‪ข้าพร้อมจะทำทุกอย่างเจ้าค่ะ

37
00:03:08,521 --> 00:03:09,939
‪ขอเพียงแค่ท่านมอบโอกาสให้ข้า

38
00:03:10,607 --> 00:03:11,983
‪โอกาสงั้นหรือ

39
00:03:13,651 --> 00:03:15,653
‪โอกาสมีไว้สำหรับผู้ที่มีคุณสมบัติเท่านั้น

40
00:03:15,737 --> 00:03:17,906
‪เป็นเพราะข้ามาจากนรกอย่างงั้นหรือเจ้าคะ

41
00:03:19,616 --> 00:03:22,994
‪จูมาดึงเป็นที่ที่จะต้องแข่งขัน
‪กับวิญญาณนับพันจึงจะเข้ามาได้

42
00:03:23,077 --> 00:03:24,829
‪แล้วเจ้าแข่งขันกับสิ่งใดมา

43
00:03:28,458 --> 00:03:30,543
‪ไม่ว่าเรื่องอะไร ข้าก็จะทำเจ้าค่ะ

44
00:03:32,629 --> 00:03:34,005
‪เช่นนั้นจากนี้ไป

45
00:03:35,089 --> 00:03:36,716
‪เจ้าจงจับและนำทางผู้กระทำผิด

46
00:03:37,467 --> 00:03:38,968
‪พวกที่ก่อความผิดใหญ่หลวง

47
00:03:39,052 --> 00:03:40,762
‪ในโลกมนุษย์และใกล้จะต้องลงนรก

48
00:03:41,846 --> 00:03:43,598
‪ว่ากันว่าพวกเดียวกันย่อมดึงดูดกัน

49
00:03:44,557 --> 00:03:46,184
‪เจ้าเคยผ่านนรกมาแล้ว

50
00:03:46,267 --> 00:03:48,186
‪เจ้าน่าจะรู้จักพวกเขาดีกว่าใคร

51
00:03:49,187 --> 00:03:51,689
‪ว่าเช่นไร เจ้าจะคว้าโอกาสนี้ไว้หรือไม่

52
00:03:52,857 --> 00:03:54,317
‪ข้าจะทำเจ้าค่ะ

53
00:04:17,757 --> 00:04:20,593
{\an8}‪(ตอนอวสาน: โชคชะตา)

54
00:04:25,014 --> 00:04:26,766
{\an8}‪ผ่านมาครึ่งปีแล้วนะครับ

55
00:04:29,310 --> 00:04:31,604
{\an8}‪ฉันไม่รู้วันเวลาเลยค่ะ

56
00:04:33,856 --> 00:04:36,025
{\an8}‪ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดแบบนี้ไหม

57
00:04:37,151 --> 00:04:42,323
{\an8}‪แต่ตอนนี้ ถึงคุณแม่จะยอมปล่อยลูกชายไป
‪ก็คงไม่มีใครโทษคุณแม่หรอกนะครับ

58
00:04:43,616 --> 00:04:46,744
{\an8}‪อย่าพูดแบบนั้นเด็ดขาดเลยนะคะ คุณหมอ

59
00:04:48,621 --> 00:04:49,831
{\an8}‪จุนอุงลูกฉัน

60
00:04:51,457 --> 00:04:53,501
{\an8}‪จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอนค่ะ

61
00:05:05,346 --> 00:05:08,141
‪มนุษย์สมัยนี้จะยอมอยู่เฉยกันเหรอครับ

62
00:05:09,684 --> 00:05:13,354
‪แม้แต่พนักงานของจูมาดึง
‪ก็ยังต้องเลี่ยงกล้องวงจรปิดกันเลย

63
00:05:14,605 --> 00:05:17,483
‪ถ้าพวกมนุษย์เริ่มขุดคุ้ยการมีอยู่ของพวกเรา

64
00:05:18,276 --> 00:05:20,737
‪การคงอยู่ของจูมาดึงก็จะไม่ปลอดภัยนะครับ

65
00:05:20,820 --> 00:05:26,034
‪ก็ใช่น่ะสิ สิ่งที่ผมสงสัยคือ
‪ทำไมถึงปล่อยคูรยอนไว้จนทำให้สถานการณ์

66
00:05:26,117 --> 00:05:28,119
‪กลายเป็นแบบนี้ได้น่ะครับ

67
00:05:29,287 --> 00:05:31,706
‪พวกเราไม่เห็นด้วยมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะค่ะ

68
00:05:31,789 --> 00:05:34,625
‪ตั้งแต่ตอนที่เริ่มมีการจัดตั้งทีมจัดการวิกฤต

69
00:05:34,709 --> 00:05:37,587
‪นี่ไม่ใช่เพราะกฎเกณฑ์ของบริษัท
‪ที่หละหลวมหรอกเหรอครับ

70
00:05:37,670 --> 00:05:41,090
‪ตอนนี้จูมาดึงสมควรที่จะมีผู้นำใหม่

71
00:05:42,175 --> 00:05:44,093
‪ที่อายุน้อยและแข็งแกร่งกว่านี้

72
00:05:44,177 --> 00:05:45,928
‪- ใช่ครับ ถูกเผงเลย
‪- ใช่แล้วล่ะค่ะ

73
00:05:46,012 --> 00:05:46,929
‪ใช่ครับ ถูกต้อง

74
00:05:48,306 --> 00:05:49,390
‪ประธานฮาคะ

75
00:05:50,224 --> 00:05:52,518
‪คุณจะทำยังไงกับคูรยอนเหรอคะ

76
00:05:53,102 --> 00:05:55,438
‪ง่ายมากครับ ผมจะพาเธอไปที่ที่เธอเคยอยู่ครับ

77
00:05:56,773 --> 00:05:58,107
‪ที่ไหนเหรอครับ

78
00:05:59,233 --> 00:06:00,109
‪นรกครับ

79
00:06:02,236 --> 00:06:04,072
‪บริษัทมีข้อบังคับภายในใช่ไหมครับ

80
00:06:04,655 --> 00:06:06,616
‪"ยมทูตที่ทำให้การมีอยู่ของจูมาดึงถูกคุกคาม

81
00:06:06,699 --> 00:06:08,701
‪จะถูกปลดจากการเป็นยมทูต

82
00:06:09,494 --> 00:06:10,953
‪และจะถูกเรียกตัวไปยังนรก

83
00:06:12,246 --> 00:06:13,664
‪และทำให้เสียโอกาสที่จะได้…

84
00:06:14,957 --> 00:06:16,417
‪ไปเกิดใหม่"

85
00:06:18,544 --> 00:06:21,255
‪ว่าแต่ทำไมพัคจุงกิลถึงยังไม่โผล่หัวมาอีกล่ะ

86
00:06:22,173 --> 00:06:23,132
‪ว่าไง

87
00:06:26,302 --> 00:06:28,679
‪ที่ผ่านมานายคงเหนื่อยแย่ที่ต้องทำงานกับคูรยอน

88
00:06:29,555 --> 00:06:32,433
‪ท่านประธานครับ
‪ช่วยหัวหน้าทีมหน่อยได้ไหมครับ

89
00:06:33,476 --> 00:06:35,186
‪เธอตั้งใจทำงานยิ่งกว่าใครๆ

90
00:06:38,439 --> 00:06:41,651
‪ฉันอุตส่าห์เชื่อใจเธอขนาดนั้น
‪แต่รยอนทำให้ฉันผิดหวัง

91
00:06:43,611 --> 00:06:45,071
‪ฉันทำเรื่องย้ายแผนกให้แล้ว

92
00:06:45,780 --> 00:06:47,448
‪ผู้ช่วยอิมรยุงกูไปอยู่ทีมการค้า

93
00:06:47,532 --> 00:06:49,617
‪ส่วนคุณชเวจุนอุงไปอยู่ทีมจัดการภาพ

94
00:06:52,245 --> 00:06:53,287
‪แล้วหัวหน้าทีมล่ะครับ

95
00:06:56,124 --> 00:06:57,959
‪ประธานฮาแดซูจะไปตามจับเธอ

96
00:07:01,087 --> 00:07:02,046
‪เข้าใจแล้วครับ

97
00:07:06,467 --> 00:07:07,426
‪ไปเถอะครับ

98
00:07:11,055 --> 00:07:15,435
‪- ผมไม่อยากไปทีมจัดการภาพครับ
‪- คุณสัญญากับฉันไว้แล้วนี่ คุณชเวจุนอุง

99
00:07:15,518 --> 00:07:18,896
‪นายอยากนอนอยู่ในภาวะโคม่าแบบนี้
‪ไปสามปีแล้วค่อยฟื้นขึ้นมา

100
00:07:18,980 --> 00:07:22,191
‪หรือว่าอยากทำงานที่จูมาดึง
‪และฟื้นขึ้นมาในหกเดือนให้หลัง

101
00:07:22,275 --> 00:07:25,445
‪- อะไรนะครับ
‪- งานที่นายอยากทำนักหนา

102
00:07:25,528 --> 00:07:27,530
‪นายจะได้ทำที่นี่ คิดว่าไง

103
00:07:28,239 --> 00:07:29,449
‪ที่นี่เหรอครับ

104
00:07:29,532 --> 00:07:31,576
‪พอฟื้นแล้ว นายจะได้ทำงานในบริษัทที่ต้องการ

105
00:07:31,659 --> 00:07:33,995
‪และผ่านการสอบสำคัญต่างๆ
‪ซึ่งเป็นสิทธิประโยชน์

106
00:07:34,078 --> 00:07:35,830
‪ที่เปรียบเสมือนบัตรผ่าน

107
00:07:35,913 --> 00:07:37,457
‪เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว

108
00:07:37,540 --> 00:07:41,127
‪ไปทำงานอยู่ทีมจัดการภาพเงียบๆ
‪แล้วกลับไปหาแม่ของคุณดีไหม

109
00:07:51,512 --> 00:07:55,183
‪นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณชเวจุนอุง
‪ต้องการจริงๆ หรอกเหรอ

110
00:08:31,761 --> 00:08:33,179
‪ทำไมเธอถึงอยู่ที่นั่น

111
00:08:33,971 --> 00:08:36,349
‪ไม่สิ ทำไมฉันถึงอยู่ที่นั่น

112
00:08:37,350 --> 00:08:38,809
‪คุณหมายถึงที่ไหนคะ

113
00:08:40,728 --> 00:08:41,896
‪ในฝันร้าย

114
00:08:50,988 --> 00:08:52,698
‪แล้วถ้าเป็นฝันร้ายขึ้นมาล่ะ

115
00:08:52,782 --> 00:08:55,076
‪เพราะงั้นถ้าเป็นไปได้
‪ก็ไม่ควรเข้าไปในความฝันครับ

116
00:08:55,159 --> 00:08:56,911
‪เพราะเราอาจจะรู้ถึงชาติก่อน

117
00:08:56,994 --> 00:08:58,663
‪หรือชาติก่อนๆ ของคนคนนั้นก็ได้ครับ

118
00:09:14,387 --> 00:09:15,221
‪สวัสดีครับ

119
00:09:16,097 --> 00:09:17,848
‪คุณชเวจุนอุงที่ผมเคยเล่าให้ฟังครับ

120
00:09:18,975 --> 00:09:21,769
‪อ๋อ ผมได้ยินเรื่องคุณมาเยอะเลยครับ

121
00:09:22,395 --> 00:09:24,355
‪ตอนนี้คุณน่าจะยุ่งอยู่ มีอะไรเหรอครับ

122
00:09:24,981 --> 00:09:26,607
‪คุณปรับตัวได้ไวมากเลยนะครับ

123
00:09:27,191 --> 00:09:28,734
‪เพราะผมเคยมาทำที่นี่ไงครับ

124
00:09:31,654 --> 00:09:32,655
‪ผมเจอวิธีแล้วครับ

125
00:09:34,156 --> 00:09:35,533
‪มีคนที่จะช่วยเราได้ครับ

126
00:09:37,577 --> 00:09:38,869
‪ผมขอไม่ฟังครับ

127
00:09:40,496 --> 00:09:41,330
‪ทำไมครับ

128
00:09:41,414 --> 00:09:44,041
‪ฟังไปก็คงมีแต่เรื่องที่มุทะลุหรือเสี่ยงอันตราย

129
00:09:45,876 --> 00:09:47,670
‪คุณจะเป็นแบบนี้จริงๆ เหรอครับ

130
00:09:48,254 --> 00:09:49,839
‪คุณผู้ช่วยไม่มีความผูกพันเลยเหรอ

131
00:09:55,261 --> 00:09:56,220
‪คุณควอนซังซู

132
00:09:56,887 --> 00:09:59,056
‪- ครับ
‪- ช่วยออกไปข้างนอกสักครู่ครับ

133
00:10:00,057 --> 00:10:01,976
‪เข้าใจแล้วครับ

134
00:10:12,695 --> 00:10:13,696
‪ใครครับ

135
00:10:14,196 --> 00:10:15,948
‪ที่คุณบอกว่าจะช่วยเราได้

136
00:10:20,953 --> 00:10:22,913
‪คุณอาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องเหลวไหล

137
00:10:22,997 --> 00:10:23,831
‪ขอฟังหน่อยครับ

138
00:10:24,832 --> 00:10:26,250
‪เรื่องเหลวไหลนั่นน่ะ

139
00:10:31,088 --> 00:10:33,466
‪เธอคิดจะทำลายกฎเกณฑ์ของจูมาดึง
‪ไปถึงเมื่อไหร่กัน

140
00:10:34,091 --> 00:10:35,343
‪มันคืองานของฉันค่ะ

141
00:10:35,426 --> 00:10:36,552
‪ปล่อยให้เธอตายไปซะ

142
00:10:36,636 --> 00:10:37,887
‪พอสักที

143
00:10:38,638 --> 00:10:39,847
‪ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไง

144
00:10:39,930 --> 00:10:42,767
‪คุณพูดแบบนั้นกับเด็กคนนั้นได้ยังไงกัน

145
00:10:45,895 --> 00:10:47,688
‪ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอตาย

146
00:11:05,956 --> 00:11:06,791
‪มีอะไร

147
00:11:10,294 --> 00:11:11,253
‪ช่วยด้วยเถอะครับ

148
00:11:12,088 --> 00:11:12,963
‪ฉันเหรอ

149
00:11:14,048 --> 00:11:15,049
‪ทำไมฉันต้องช่วยนายด้วย

150
00:11:15,633 --> 00:11:16,634
‪ไม่ใช่ครับ

151
00:11:18,010 --> 00:11:19,220
‪หัวหน้าทีมรยอนครับ

152
00:11:25,559 --> 00:11:26,894
‪ทำไมฉันจะต้องช่วยคูรยอนด้วย

153
00:11:27,561 --> 00:11:29,271
‪คุณก็ทราบสถานการณ์ตอนนี้นี่ครับ

154
00:11:29,355 --> 00:11:30,981
‪มันจะเป็นไปตามกฎระเบียบ

155
00:11:32,650 --> 00:11:33,859
‪แต่ว่า…

156
00:11:34,402 --> 00:11:35,444
‪ช่วยหน่อยเถอะครับ

157
00:11:35,528 --> 00:11:36,570
‪คูรยอนหลอกฉัน

158
00:11:37,405 --> 00:11:42,034
‪ไม่สิ ฉันผิดเองที่ยอมให้ผู้กระทำผิด
‪มาอยู่ข้างๆ ทั้งที่ไม่ควร

159
00:11:43,577 --> 00:11:44,412
‪ผู้กระทำผิดเหรอ

160
00:11:46,747 --> 00:11:47,665
‪คุณ…

161
00:11:49,166 --> 00:11:50,793
‪คุณนี่มันชั่วจริงๆ

162
00:11:51,961 --> 00:11:54,130
‪หัวหน้าทีมต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะใครกัน

163
00:11:57,675 --> 00:11:58,759
‪ไหนพูดใหม่ซิ

164
00:12:01,804 --> 00:12:02,805
‪ผมบอกว่า…

165
00:12:03,347 --> 00:12:04,432
‪คุณนี่มันชั่วจริงๆ

166
00:12:09,270 --> 00:12:11,021
‪รู้ไหมว่าทำไมหัวหน้าทีมถึงอยู่ในฝันคุณ

167
00:12:11,981 --> 00:12:12,815
‪ว่าไงนะ

168
00:12:14,733 --> 00:12:17,319
‪คุณรู้หรือเปล่าว่าทำไม
‪คุณถึงเกลียดคนที่ฆ่าตัวตาย

169
00:12:18,446 --> 00:12:20,197
‪คุณคงไม่รู้ว่าผมพูดอะไรอยู่

170
00:12:20,281 --> 00:12:23,409
‪คุณลองเข้าไปดูเองเถอะ
‪ฝันร้ายที่คุณเห็นตลอดน่ะ

171
00:12:29,206 --> 00:12:30,708
‪นายรู้อะไรอยู่กันแน่

172
00:12:31,459 --> 00:12:32,334
‪ทุกอย่างเลย

173
00:12:35,129 --> 00:12:36,881
‪เพราะงั้นผมถึงได้บอกให้คุณเข้าไปดูเอง

174
00:12:38,090 --> 00:12:38,966
‪ฝันร้ายนั่นน่ะ

175
00:12:47,391 --> 00:12:49,518
‪หัวหน้าทีมนำทางมาที่นี่ทำไมเหรอครับ

176
00:12:49,602 --> 00:12:51,061
‪มีความฝันที่ฉันต้องเข้าไปดูน่ะ

177
00:12:51,145 --> 00:12:53,272
‪ได้เอาใบอนุญาตมาด้วยไหมครับ

178
00:13:28,724 --> 00:13:30,226
‪ข้าชื่อว่าคูรยอนเจ้าค่ะ

179
00:13:33,771 --> 00:13:35,105
‪ข้ารักท่านขอรับ

180
00:13:38,275 --> 00:13:39,527
‪ขออภัยด้วยที่ข้ามาช้า

181
00:13:42,112 --> 00:13:44,532
‪ข้าไม่ควรกลับมายังโชซอนเลย

182
00:14:26,699 --> 00:14:28,075
‪ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยครับ

183
00:14:29,326 --> 00:14:30,661
‪ว่าระหว่างทั้งคู่จะเป็นแบบนั้น

184
00:14:32,580 --> 00:14:34,665
‪หัวหน้าทีมพัคจะช่วยเราเหรอครับ

185
00:14:35,875 --> 00:14:38,335
‪ด้ายความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถูกตัดขาดไปแล้วครับ

186
00:14:38,419 --> 00:14:40,880
‪เพราะหัวหน้าทีมได้ปลิดชีวิตของตัวเอง

187
00:14:42,590 --> 00:14:43,424
‪แต่ว่า…

188
00:14:44,258 --> 00:14:45,885
‪ความรู้สึกน่าจะยังหลงเหลืออยู่ครับ

189
00:14:57,938 --> 00:14:59,231
‪ไม่เจอกันนานนะครับ ผู้จัดการ

190
00:15:00,524 --> 00:15:01,817
‪ถึง 60 ปีไหมนะ

191
00:15:01,901 --> 00:15:03,652
‪58 ปีกับอีก 4 เดือนต่างหากครับ

192
00:15:04,320 --> 00:15:05,571
‪นายยังเหมือนเดิมเลยนะ

193
00:15:09,617 --> 00:15:10,784
‪ว่าแต่ว่าทีมเฉพาะกิจ

194
00:15:10,868 --> 00:15:13,245
‪ที่ท่านประธานพูดถึง
‪จะเริ่มจัดตั้งเมื่อไหร่เหรอครับ

195
00:15:13,329 --> 00:15:14,747
‪ฉันเองก็กำลังรออยู่

196
00:15:22,171 --> 00:15:24,590
‪หัวหน้าเริ่มใช้สีนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอครับ

197
00:15:25,674 --> 00:15:27,134
‪เมื่อนานมากแล้วล่ะ

198
00:15:34,350 --> 00:15:35,768
‪ตอนนี้ผมเพิ่งเข้าใจครับ

199
00:15:37,770 --> 00:15:39,647
‪สีหน้าของหัวหน้าทีมในวันนั้น

200
00:15:54,328 --> 00:15:55,579
‪ว่าแต่มาที่นี่ทำไมครับ

201
00:15:56,163 --> 00:15:57,706
‪ลองดูนี่สิครับ

202
00:15:57,790 --> 00:16:00,542
‪ในไลฟ์ของหมอนี่มักจะเห็นตึกนี้
‪เป็นพื้นหลังอยู่ตลอดครับ

203
00:16:01,126 --> 00:16:03,879
‪ผมเลยตามหาชื่อตึกแล้วลองค้นหาที่อยู่ดูน่ะครับ

204
00:16:04,672 --> 00:16:06,006
‪ที่ที่หมอนี่อยู่

205
00:16:09,176 --> 00:16:11,345
‪อะไรทำให้คิดว่าหัวหน้าทีมจะมาที่นี่เหรอครับ

206
00:16:11,428 --> 00:16:13,222
‪หมอนี่ยังยั่วยุหัวหน้าทีมไม่เลิกครับ

207
00:16:13,806 --> 00:16:15,557
‪โห ขี้ขลาดชะมัด

208
00:16:16,225 --> 00:16:19,144
‪จู่ๆ ก็โผล่มาและตบหัวคนอื่นจากข้างหลังเหรอ

209
00:16:19,228 --> 00:16:20,813
‪เป็นแฟนคลับคลั่งรักรยูโชฮีสิท่า

210
00:16:20,896 --> 00:16:24,316
‪หรือว่ารยูโชฮีจ้างให้เธอมาทำร้ายฉันกันแน่

211
00:16:25,442 --> 00:16:26,986
‪คิดว่าฉันจะกลัวล่ะสิท่า

212
00:16:27,069 --> 00:16:29,405
‪มาเจอกันซึ่งหน้าแบบแมนๆ หน่อย

213
00:16:29,905 --> 00:16:30,864
‪มาสิวะ

214
00:16:33,200 --> 00:16:34,743
‪บอกให้โผล่หัวออกมาไง

215
00:16:35,661 --> 00:16:37,079
‪ทำไม ป๊อดเหรอ

216
00:16:37,162 --> 00:16:38,539
‪โอ๊ะ อะไรกัน

217
00:16:38,622 --> 00:16:41,625
‪เปิดไฟสิ เฮ้ย โปรดิวเซอร์คัง
‪มัวทำบ้าอะไรอยู่

218
00:16:41,709 --> 00:16:43,252
‪เราไลฟ์สดอยู่นะเว้ย

219
00:16:43,335 --> 00:16:44,420
‪อะไรวะ

220
00:16:52,219 --> 00:16:53,387
‪หัวหน้าทีมครับ

221
00:16:54,513 --> 00:16:55,764
‪หัวหน้าทีม

222
00:16:55,848 --> 00:16:56,890
‪ได้โปรดหยุดเถอะครับ

223
00:17:10,904 --> 00:17:11,864
‪หัวหน้าทีมครับ

224
00:17:37,765 --> 00:17:39,141
‪พวกนายกลับไปซะเถอะ

225
00:17:41,143 --> 00:17:42,770
‪พอแค่นี้เถอะนะครับ หัวหน้าทีม

226
00:17:44,104 --> 00:17:46,148
‪ไอ้เศษสวะพวกนั้นไม่ควรได้รับการให้อภัย

227
00:17:46,815 --> 00:17:48,275
‪ปล่อยไว้ก็มีแต่จะหนักข้อขึ้น

228
00:17:48,942 --> 00:17:51,737
‪และคงจะทำให้มีเหยื่อเพิ่มขึ้นด้วย

229
00:17:51,820 --> 00:17:53,363
‪ตอนนี้สถานการณ์ตึงเครียดมากครับ

230
00:17:54,031 --> 00:17:56,325
‪ประธานฮาแดซูกำลังตามจับหัวหน้าทีมไปนรก…

231
00:17:56,408 --> 00:17:58,827
‪ฉันไม่สนหรอก เพราะนั่นคือที่ที่ฉันเคยอยู่

232
00:17:58,911 --> 00:18:00,162
‪หัวหน้าทีมครับ

233
00:18:02,998 --> 00:18:04,458
‪- อย่าเข้ามาใกล้
‪- ไม่ครับ

234
00:18:04,541 --> 00:18:06,502
‪- บอกว่าอย่าเข้ามาไง
‪- ก็บอกว่าไม่ไงครับ

235
00:18:07,211 --> 00:18:08,420
‪ชเวจุนอุง

236
00:18:08,504 --> 00:18:10,464
‪ผมไม่ชอบทีมจัดการภาพครับ

237
00:18:11,173 --> 00:18:13,467
‪ผมอยากอยู่ทีมจัดการวิกฤตกับหัวหน้าทีม

238
00:18:13,550 --> 00:18:15,302
‪และคุณผู้ช่วยจนจบครับ

239
00:18:17,471 --> 00:18:18,597
‪แส่จนจบเลยนะ

240
00:18:19,807 --> 00:18:21,558
‪นั่นมันก็จบแล้วเหมือนกัน

241
00:18:24,561 --> 00:18:26,271
‪หัวหน้าทีมพูดเองนี่ครับ

242
00:18:27,314 --> 00:18:28,524
‪แต่ว่าเรา…

243
00:18:30,442 --> 00:18:31,693
‪ต้องช่วยเขา

244
00:18:32,194 --> 00:18:33,904
‪นั่นคืองานของทีมจัดการวิกฤต

245
00:18:35,030 --> 00:18:36,490
‪ว่าต้องช่วยคนโดยไม่มีเงื่อนไข

246
00:18:37,074 --> 00:18:39,076
‪เพราะนั่นคืองานของทีมจัดการวิกฤต

247
00:18:45,374 --> 00:18:46,458
‪คุณโชฮี

248
00:18:47,584 --> 00:18:48,585
‪เราต้องช่วยเธอครับ

249
00:18:50,629 --> 00:18:52,297
‪เรายังไม่ล้มเหลวนะครับ

250
00:18:54,550 --> 00:18:55,509
‪คุณโชฮี

251
00:18:56,009 --> 00:18:57,427
‪กำลังฟื้นตัวครับ

252
00:18:59,096 --> 00:19:00,931
‪เธอเป็นคนที่สำคัญต่อหัวหน้าทีมนี่ครับ

253
00:19:02,224 --> 00:19:03,350
‪เพื่อนเพียงคนเดียวของคุณ

254
00:19:05,102 --> 00:19:06,603
‪นี่คือหนทางที่จะช่วยเธอ

255
00:19:09,690 --> 00:19:10,524
‪ไม่ใช่ครับ

256
00:19:12,276 --> 00:19:13,402
‪ไม่ครับ ผิดแล้วครับ

257
00:19:17,698 --> 00:19:20,033
‪หัวหน้าทีมช่วยไว้ได้ทุกเคสเลยนี่ครับ

258
00:19:20,117 --> 00:19:22,911
‪ถ้าเธอไม่ช่วยเหลือตัวเอง
‪ก็คงไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกนะ

259
00:19:22,995 --> 00:19:24,413
‪พออยู่ๆ ไปแล้ว สักวันหนึ่ง…

260
00:19:24,496 --> 00:19:28,167
‪นายจะได้พบกับช่วงเวลาที่นายจะได้รู้ว่า
‪มันเกิดขึ้นมาก็เพื่อวันนี้

261
00:19:28,834 --> 00:19:30,085
‪เพราะงั้น

262
00:19:30,627 --> 00:19:31,545
‪อยู่ต่อเถอะ

263
00:19:31,628 --> 00:19:34,006
‪- ปล่อยผมเถอะ ขอร้อง
‪- อูจิน

264
00:19:34,089 --> 00:19:36,425
‪ช่วยเขาซะ

265
00:19:38,594 --> 00:19:39,928
‪ผู้คนที่หัวหน้าทีมช่วยไว้

266
00:19:40,929 --> 00:19:42,389
‪ต่างก็มีชีวิตที่ดีครับ

267
00:19:44,057 --> 00:19:46,393
‪แต่ทำไมหัวหน้าทีมถึงได้อาภัพนักล่ะครับ

268
00:19:48,145 --> 00:19:49,855
‪ขนาดตัวเองยังอาภัพ

269
00:19:50,355 --> 00:19:53,483
‪แล้วการช่วยเหลือคนอื่น
‪จะไปมีความหมายอะไรกันล่ะครับ

270
00:20:05,662 --> 00:20:07,039
‪กลับไปเถอะนะครับ หัวหน้าทีม

271
00:20:09,291 --> 00:20:10,918
‪คุณจุนอุงพูดถูกครับ

272
00:20:17,049 --> 00:20:19,468
‪ลูกทีมกำลังมากินเลี้ยงหลังเลิกงานกันอยู่เหรอ

273
00:20:19,551 --> 00:20:21,803
‪พูดคุยอะไรกันอยู่ได้ตั้งนานสองนาน

274
00:20:22,429 --> 00:20:24,932
‪คูรยอน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

275
00:20:25,515 --> 00:20:27,142
‪เธอยังไม่ลืมฉันใช่ไหม

276
00:20:30,062 --> 00:20:31,647
‪ฉันจะลืมท่านได้ยังไงล่ะคะ

277
00:20:31,730 --> 00:20:35,275
‪ดีมาก งั้นเรากลับไปยังที่ที่เราเคยอยู่กันดีไหม

278
00:20:35,359 --> 00:20:37,236
‪ที่ที่เหมาะกับเธอไงล่ะ

279
00:20:37,319 --> 00:20:40,113
‪เมื่อเสร็จงานของฉันแล้ว ฉันจะไปด้วยตัวเองค่ะ

280
00:20:40,197 --> 00:20:41,823
‪ไม่สิ ไม่ ไม่ได้

281
00:20:41,907 --> 00:20:43,659
‪เธอไม่มีตัวเลือก

282
00:20:43,742 --> 00:20:47,621
‪ฉันจะพาเธอกลับนรก
‪และจะมอบความเจ็บปวดรวดร้าวให้กับเธอ

283
00:20:47,704 --> 00:20:50,332
‪และทำให้เธอไม่สามารถกลับไป
‪ยังโลกมนุษย์ได้อีก

284
00:20:52,209 --> 00:20:53,043
‪ตกลงนะ

285
00:20:53,126 --> 00:20:55,963
‪จำเป็นที่จะต้องให้ท่านประธานฮา
‪มาจัดการเองเลยเหรอครับ

286
00:20:56,046 --> 00:20:57,047
‪พัคจุงกิลเหรอ

287
00:20:57,130 --> 00:20:58,840
‪นายไม่เคยเสนอหน้ามาให้ฉันเห็นเลย

288
00:20:58,924 --> 00:21:00,050
‪โผล่มาทำไรที่นี่เหรอ

289
00:21:00,676 --> 00:21:03,220
‪คูรยอนเคยอยู่ใต้บังคับบัญชาที่ผมดูแลอยู่ครับ

290
00:21:03,303 --> 00:21:04,346
‪แล้วไงเหรอ

291
00:21:05,138 --> 00:21:08,517
‪ผมผิดที่สั่งสอนเธอได้ไม่ดี
‪ผมจะพาเธอกลับไปและจะคุมเธอให้ดีครับ

292
00:21:09,351 --> 00:21:11,270
‪นี่นายคิดจะมาไม้ไหนอีกล่ะเนี่ย

293
00:21:11,353 --> 00:21:15,148
‪ฉันคิดว่าอย่างน้อยในจูมาดึง
‪ก็มีแค่นายที่พอจะมีประโยชน์ ฉันคิดผิดสินะ

294
00:21:16,692 --> 00:21:21,113
‪ขออภัยด้วยครับ ผมแค่จะบอกว่าคงไม่จำเป็น
‪ที่ท่านประธานฮาจะต้องเหนื่อยเปล่าครับ

295
00:21:21,196 --> 00:21:22,197
‪ว่าไงนะ

296
00:21:23,949 --> 00:21:27,786
‪เรื่องของจูมาดึง
‪ทางจูมาดึงจะเป็นฝ่ายจัดการเองครับ

297
00:21:30,455 --> 00:21:32,624
‪จู่ๆ ก็เกิดรักลูกน้องขึ้นมาซะงั้น

298
00:21:32,708 --> 00:21:36,378
‪นี่ฉันต้องร้องไห้น้ำตาไหลด้วยความซาบซึ้งไหม

299
00:21:40,257 --> 00:21:41,508
‪รีบไปช่วยเด็กคนนั้นเถอะ

300
00:22:15,375 --> 00:22:16,418
‪หัวหน้าทีมครับ

301
00:22:17,794 --> 00:22:19,796
‪มัวทำอะไรอยู่ บอกให้รีบไปไง

302
00:22:24,968 --> 00:22:26,136
‪ยืนบื้ออยู่ทำไม

303
00:22:26,970 --> 00:22:28,138
‪ทำงานซะสิ

304
00:22:36,730 --> 00:22:37,647
‪ชเวจุนอุง

305
00:22:38,857 --> 00:22:40,150
‪ครับ

306
00:22:40,233 --> 00:22:43,695
‪อดีตของฉัน นายรู้มาจากท่านประธานเหรอ

307
00:22:44,529 --> 00:22:46,073
‪ครับ ใช่แล้วครับ

308
00:22:47,365 --> 00:22:48,283
‪หัวหน้าทีมพัคล่ะ

309
00:22:52,454 --> 00:22:53,413
‪เขา…

310
00:22:54,539 --> 00:22:56,374
‪ตั้งใจมาเองครับ

311
00:23:41,920 --> 00:23:43,213
‪พัคจุงกิล

312
00:23:50,846 --> 00:23:51,847
‪ถอยไปซะ

313
00:24:06,278 --> 00:24:07,362
‪ผมให้ท่านไปไม่ได้ครับ

314
00:24:29,426 --> 00:24:30,760
‪ถอยไปสิ

315
00:25:12,093 --> 00:25:13,178
‪ไม่นะ

316
00:25:18,767 --> 00:25:21,561
‪พวกเขาบอกให้ฉันตายไปเงียบๆ
‪ไม่ต้องโชว์ให้เห็นค่ะ

317
00:25:22,520 --> 00:25:23,939
‪ฉันเลยว่าจะทำแบบนั้น

318
00:25:24,022 --> 00:25:26,733
‪ความฝันเดิมของเธอคืออะไร

319
00:25:27,734 --> 00:25:31,279
‪เธออยากเป็นนักร้องเพราะอะไร
‪ลองนึกถึงมันดูสิ

320
00:25:33,782 --> 00:25:35,075
‪มันไม่มีความหมายอะไรแล้วค่ะ

321
00:25:35,742 --> 00:25:38,078
‪คนอื่นที่สมควรตายยังมีชีวิตอยู่

322
00:25:38,745 --> 00:25:39,788
‪แล้วทำไมเธอต้องตายด้วย

323
00:25:50,799 --> 00:25:53,593
‪คุณเป็นใคร คุณเป็นใครกันแน่

324
00:25:54,844 --> 00:25:55,804
‪ฉันเป็นยมทูต

325
00:26:03,561 --> 00:26:05,230
‪ถ้าคุณเป็นยมทูตจริงๆ

326
00:26:06,439 --> 00:26:07,857
‪ช่วยพาฉันไปจะได้ไหมคะ

327
00:26:08,692 --> 00:26:11,152
‪ฉันเหนื่อยกับการที่ต้องกัดฟันทน
‪ให้ผ่านไปในแต่ละวัน

328
00:26:12,862 --> 00:26:15,115
‪ชีวิตฉันมันสกปรกโสโครกและน่ารังเกียจ

329
00:26:18,451 --> 00:26:20,412
‪ทำไมฉันถึงไม่สมควรตายล่ะคะ

330
00:26:21,705 --> 00:26:22,872
‪มันไม่ใช่แบบนั้นเลย

331
00:26:23,957 --> 00:26:25,834
‪มันไม่ใช่อย่างที่คนพวกนั้นพูดพล่อยๆ

332
00:26:26,751 --> 00:26:28,253
‪ชีวิตของเธอไม่ได้สกปรก

333
00:26:29,546 --> 00:26:30,672
‪และไม่เคยน่ารังเกียจ

334
00:26:37,721 --> 00:26:38,555
‪เธอ…

335
00:26:39,556 --> 00:26:40,807
‪ไม่สมควรจะถูก

336
00:26:41,850 --> 00:26:42,934
‪เข้าใจผิด

337
00:26:43,643 --> 00:26:45,103
‪หรือต้องเจ็บปวดแบบนี้

338
00:26:46,771 --> 00:26:47,731
‪ฉันจะต้อง…

339
00:26:49,983 --> 00:26:51,401
‪ปกป้องเธอให้ได้

340
00:27:10,545 --> 00:27:11,504
‪นายหญิง

341
00:27:14,090 --> 00:27:16,217
‪อยู่นิ่งๆ เถอะเจ้าค่ะ คุณหนู

342
00:27:16,801 --> 00:27:18,053
‪ข้าจะ…

343
00:27:18,636 --> 00:27:20,013
‪ปกป้องท่านเองเจ้าค่ะ

344
00:27:25,560 --> 00:27:27,062
‪ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครหน้าไหน

345
00:27:28,271 --> 00:27:30,815
‪ปาหินใส่เธอได้อีกเป็นอันขาด

346
00:27:32,650 --> 00:27:34,361
‪เรื่องไหนที่เป็นเรื่องจริง

347
00:27:35,612 --> 00:27:37,030
‪และอะไรที่เป็นเรื่องโกหก

348
00:27:38,615 --> 00:27:40,158
‪ฉันจะเปิดโปงมันให้หมด

349
00:27:53,421 --> 00:27:54,422
‪ชเวจุนอุง

350
00:27:54,923 --> 00:27:56,174
‪ช่วยอยู่ข้างๆ โชฮีที

351
00:28:00,512 --> 00:28:02,889
‪- คราวก่อนผมก็ดูเธอคนเดียวจน…
‪- ไม่ต้องห่วง

352
00:28:03,932 --> 00:28:05,308
‪ครั้งนี้จะไม่เกิดเรื่องแบบนั้น

353
00:28:06,309 --> 00:28:07,143
‪จริงเหรอครับ

354
00:28:07,852 --> 00:28:08,728
‪จริงสิ

355
00:28:09,396 --> 00:28:10,355
‪ฉันให้สัญญา

356
00:28:12,816 --> 00:28:13,650
‪เข้าใจแล้วครับ

357
00:28:25,412 --> 00:28:27,122
‪ทำไมให้คุณจุนอุงดูแลล่ะครับ

358
00:28:28,123 --> 00:28:30,083
‪ความสัมพันธ์ของหัวหน้าทีมกับคุณโชฮี…

359
00:28:30,166 --> 00:28:31,626
‪ความสัมพันธ์ของฉันกับโชฮี

360
00:28:32,877 --> 00:28:34,504
‪จบลงไปตั้งแต่ชาติก่อนแล้ว

361
00:28:36,464 --> 00:28:40,343
‪ฉันนึกว่าเธอจะมีชีวิตที่สุขสบายอยู่ในโลกมนุษย์

362
00:28:44,723 --> 00:28:46,683
‪ตอนที่รู้ว่าโชฮีกลายเป็นแบบนั้น

363
00:28:46,766 --> 00:28:50,019
‪ความรู้สึกที่ฉันลืมเลือนไปก็ได้ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง

364
00:28:50,103 --> 00:28:51,938
‪อะไรเนี่ย เธอเข้ามาได้ยังไงกัน
‪ออกไปเลยนะ

365
00:29:03,700 --> 00:29:04,617
‪ผมเข้าใจครับ

366
00:29:05,910 --> 00:29:07,245
‪เพราะผมก็เคยเป็นแบบนั้น

367
00:29:13,334 --> 00:29:16,254
‪แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ
‪ทำไมถึงให้คุณจุนอุงอยู่กับคุณโชฮี…

368
00:29:17,589 --> 00:29:18,465
‪เพราะฉันเห็น

369
00:29:19,507 --> 00:29:20,592
‪ช่วยพยุงเธอขึ้นหน่อยครับ

370
00:29:22,385 --> 00:29:26,556
‪ถึงฉันจะไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่
‪จะเป็นยังไงต่อไปก็เถอะ

371
00:29:30,560 --> 00:29:32,312
‪ไปพาคนที่คอมเมนต์ด่ามาที่ห้องขาว

372
00:29:32,395 --> 00:29:33,271
‪ห้องขาวเหรอครับ

373
00:29:33,354 --> 00:29:34,481
‪อ๋อ

374
00:29:35,648 --> 00:29:36,566
‪ทราบแล้วครับ

375
00:29:38,902 --> 00:29:39,986
‪ผู้ช่วยอิม

376
00:29:40,779 --> 00:29:41,946
‪ครับ

377
00:29:42,030 --> 00:29:44,616
‪ที่ผ่านมาคงเหนื่อยเพราะฉันมามากเลยสินะ

378
00:29:49,162 --> 00:29:50,205
‪หัวหน้าทีมครับ

379
00:29:50,288 --> 00:29:51,956
‪มนุษย์ชอบพูดว่าถ้าเปลี่ยนเร็วเกินไป

380
00:29:52,040 --> 00:29:53,082
‪แปลว่าคนคนนั้นจะตาย

381
00:29:53,166 --> 00:29:54,834
‪ถึงเราจะไม่ตายก็เถอะ…

382
00:29:55,919 --> 00:29:56,753
‪รีบไปเถอะ

383
00:29:57,670 --> 00:29:58,546
‪ครับ

384
00:30:23,029 --> 00:30:23,863
‪ต้องขออภัยด้วยค่ะ

385
00:30:25,573 --> 00:30:27,742
‪ฉันจะยอมรับทุกบทลงโทษค่ะ

386
00:30:27,826 --> 00:30:30,578
‪ถ้าท่านสั่งให้ฉันลาออก
‪จากตำแหน่งหัวหน้าทีม ฉันก็จะทำ

387
00:30:31,287 --> 00:30:32,664
‪ถ้าสั่งให้ไปนรก

388
00:30:33,248 --> 00:30:34,290
‪ฉันก็จะไปค่ะ

389
00:30:35,625 --> 00:30:36,751
‪ไม่จำเป็นหรอก

390
00:30:37,961 --> 00:30:41,381
‪เพราะจุงกิลได้รับเอาไว้แทนเธอทุกอย่างแล้ว

391
00:30:42,966 --> 00:30:45,385
‪หมายความว่ายังไงคะ

392
00:30:47,637 --> 00:30:49,013
‪หรือว่าท่านประธาน…

393
00:30:50,431 --> 00:30:52,892
‪ฉันแค่ช่วยให้จุงกิลตัดสินใจ

394
00:30:56,229 --> 00:30:58,815
‪ฉันเคยบอกแล้วนี่ว่าฉันก็แค่ผู้ที่คอยเฝ้าดู

395
00:30:59,649 --> 00:31:01,150
‪ไม่ว่าจะเป็นยมทูตหรือมนุษย์

396
00:31:03,111 --> 00:31:06,781
‪ทุกการตัดสินใจ มีเพียงเจ้าตัวเท่านั้นที่ทำได้

397
00:31:10,493 --> 00:31:11,786
‪พัคจุงกิล

398
00:31:13,538 --> 00:31:14,914
‪นายไม่ควรทำแบบนี้นะ

399
00:31:15,707 --> 00:31:18,459
‪นายทำแบบนี้ทำไม

400
00:31:19,043 --> 00:31:20,211
‪เพราะอะไร

401
00:31:24,257 --> 00:31:26,509
‪ทำไมนายถึงปล่อยให้คูรยอนหนีไป

402
00:31:30,054 --> 00:31:31,139
‪ผมไม่เคยทำแบบนั้นครับ

403
00:31:34,893 --> 00:31:37,186
‪อ้าว ท่านประธาน มาก็ดีแล้ว

404
00:31:38,021 --> 00:31:41,774
‪เจ้าพัคจุงกิลปล่อยให้คูรยอนหนีไปครับ

405
00:31:41,858 --> 00:31:44,193
‪แถมอัดเจ้าหน้าที่ของเราจนเละตุ้มเป๊ะ

406
00:31:44,777 --> 00:31:45,612
‪จะเป็นแบบนั้นได้ไง

407
00:31:45,695 --> 00:31:47,780
‪ไม่นะครับ เขาทำแบบนั้นจริงๆ

408
00:31:47,864 --> 00:31:49,699
‪พัคจุงกิลช่วยรยอนงั้นเหรอ

409
00:31:50,325 --> 00:31:54,120
‪หัวหน้าทีมพัคจุงกิลเกลียดรยอน
‪และทีมจัดการวิกฤตยิ่งกว่าอะไรดี

410
00:31:56,915 --> 00:31:58,249
‪พวกเธอคิดว่าไงเหรอ

411
00:31:58,333 --> 00:32:00,585
‪นั่นสิครับ ผมเองก็ไม่อยากจะเชื่อเลย

412
00:32:00,668 --> 00:32:01,878
‪อย่างที่ท่านประธานบอก

413
00:32:01,961 --> 00:32:04,881
‪หัวหน้าทีมพัคสาปแช่งทีมจัดการวิกฤตแทบทุกวัน

414
00:32:05,506 --> 00:32:06,716
‪อะไรกัน

415
00:32:06,799 --> 00:32:10,219
‪ก็หัวหน้าทีมพัคเกลียดทีมจัดการวิกฤต
‪จริงๆ นี่ครับ ใช่ไหมครับ

416
00:32:10,303 --> 00:32:13,139
‪ใช่แล้วล่ะ มันเป็นความจริงครับ ท่านประธานฮา

417
00:32:13,222 --> 00:32:17,310
‪นี่เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยครับ
‪ใช่แล้วล่ะ ใครก็ปฏิเสธไม่ได้ครับ

418
00:32:17,393 --> 00:32:18,478
‪เฮ้ย

419
00:32:21,856 --> 00:32:22,774
‪หัวหน้าทีมพัคจุงกิล

420
00:32:24,233 --> 00:32:27,487
‪นายได้ใช้การประกันความรับผิดชอบ
‪ของยมทูตที่ทำไว้กับรยอนแล้วใช่ไหม

421
00:32:29,530 --> 00:32:31,240
‪เพื่อทำลายทีมจัดการวิกฤต

422
00:32:35,453 --> 00:32:36,371
‪ใช่แล้วครับ

423
00:32:37,372 --> 00:32:39,415
‪เรื่องที่รยอนลงโทษเจ้าของคอมเมนต์ด่า

424
00:32:39,999 --> 00:32:41,250
‪ก็เป็นผลมาจากมันเหรอ

425
00:32:50,885 --> 00:32:52,720
‪- ครับ
‪- พัคจุงกิล

426
00:32:55,723 --> 00:32:56,933
‪มันหมายความว่ายังไง

427
00:32:58,309 --> 00:33:00,478
‪ผมได้ใช้การประกันความรับผิดชอบของยมทูต

428
00:33:02,355 --> 00:33:04,399
‪เพื่อหวังทำลายทีมจัดการวิกฤตครับ

429
00:33:05,149 --> 00:33:06,317
‪ก็นั่นน่ะสิ

430
00:33:06,401 --> 00:33:08,778
‪ไม่มีทางที่หัวหน้าทีมพัคจะช่วยคูรยอนแน่

431
00:33:08,861 --> 00:33:10,154
‪ตอนนี้ค่อยเข้าใจได้หน่อย

432
00:33:11,030 --> 00:33:12,365
‪นี่ พวกเธอหุบปากไปเลย

433
00:33:14,117 --> 00:33:15,034
‪ก็ดี

434
00:33:15,994 --> 00:33:17,161
‪แล้วทำไมกัน

435
00:33:18,037 --> 00:33:21,207
‪ทำไมพัคจุงกิลถึงได้ปล่อยให้คูรยอนหนีไปล่ะ

436
00:33:24,836 --> 00:33:27,130
‪ผมบอกท่านไปแล้วว่าผมไม่เคยทำแบบนั้นครับ

437
00:33:28,214 --> 00:33:33,469
‪ผมก็แค่ไม่อยากให้ท่านประธานฮาต้องเหนื่อย
‪เลยจะไปรับตัวเธอมาด้วยตัวเองก็แค่นั้นครับ

438
00:33:35,304 --> 00:33:37,306
‪ระหว่างนั้นก็คงจะเกิดการกระทบกระทั่งกัน

439
00:33:38,307 --> 00:33:39,308
‪ว่าไงนะครับ

440
00:33:46,274 --> 00:33:49,027
‪ผมบุ่มบ่ามเองครับ ท่านประธาน

441
00:33:49,110 --> 00:33:50,570
‪พัคจุงกิล

442
00:33:50,653 --> 00:33:53,406
‪นายขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชา
‪จนทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น

443
00:33:53,489 --> 00:33:54,741
‪ฉันคงให้อภัยไม่ได้

444
00:33:55,658 --> 00:33:58,453
‪นายจะต้องอยู่ในสภาพนี้
‪ตามลำพังนานหนึ่งเดือน

445
00:33:59,203 --> 00:34:01,664
‪และจะถูกลดตำแหน่ง
‪เป็นพนักงานทั่วไปนานหกเดือน

446
00:34:01,748 --> 00:34:02,832
‪นายจะยอมรับบทลงโทษไหม

447
00:34:05,543 --> 00:34:06,544
‪ครับ

448
00:34:07,712 --> 00:34:08,629
‪ผมยอมรับครับ

449
00:34:10,631 --> 00:34:12,508
‪กลับไปได้แล้ว ประธานฮา

450
00:34:13,134 --> 00:34:14,385
‪ท่านประธาน

451
00:34:17,722 --> 00:34:18,890
‪หมดหน้าที่ของฉันแล้ว

452
00:34:19,640 --> 00:34:21,434
‪เดี๋ยวสิครับ ท่านประธาน

453
00:34:22,143 --> 00:34:23,019
‪ท่านประ…

454
00:34:24,103 --> 00:34:25,104
‪ท่านประธานครับ

455
00:34:32,403 --> 00:34:34,030
{\an8}‪(ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา)

456
00:34:34,113 --> 00:34:36,157
{\an8}‪ต้องทำไงถึงจะได้เป็นยมทูตเหรอ

457
00:34:36,240 --> 00:34:39,786
‪- อ๋อ คือฉันเป็นแค่ครึ่งๆ น่ะ
‪- ครึ่งๆ เหรอ

458
00:34:39,869 --> 00:34:42,580
‪ยังไม่ตายแต่ก็ใช่ว่าจะมีชีวิตอยู่

459
00:34:42,663 --> 00:34:45,374
‪ฉันอยู่ในภาวะโคม่า
‪ร่างจริงๆ เลยนอนอยู่ที่โรงพยาบาลน่ะ

460
00:34:45,458 --> 00:34:49,045
‪ฉันก็เลยทำสัญญากับจูมาดึง
‪ว่าจะทำงานเป็นยมทูตจนกว่าจะฟื้น

461
00:34:49,128 --> 00:34:51,089
‪อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

462
00:34:54,842 --> 00:34:56,135
‪นายทำอาหารเก่งสินะ

463
00:34:56,219 --> 00:35:02,058
‪เอ่อ คือว่าฉันมีใบประกอบวิชาชีพ
‪ทำอาหารอยู่ แต่ว่า…

464
00:35:02,141 --> 00:35:03,309
‪รสชาติห่วยแตกชะมัด

465
00:35:04,227 --> 00:35:06,395
‪ห่วยจนทำเอาน้ำตาไหลเลย

466
00:35:08,940 --> 00:35:10,983
‪ฉันสอบเพื่ออัปโปรไฟล์น่ะ

467
00:35:11,067 --> 00:35:13,528
‪แต่ว่ากันว่าอาหารอยู่ที่ความเอาใจใส่ จริงไหม

468
00:35:13,611 --> 00:35:16,405
‪ฉันใส่ความเอาใจใส่ลงไปแบบเต็มพิกัด

469
00:35:16,489 --> 00:35:17,657
‪ลองกินดูสิ

470
00:35:22,954 --> 00:35:25,540
‪ไม่นะ อย่ากิน

471
00:35:30,753 --> 00:35:31,754
‪อร่อยดีนะคะ

472
00:35:31,838 --> 00:35:33,297
‪อร่อยเหรอครับ

473
00:35:34,132 --> 00:35:35,091
‪เธอบอกว่าอร่อยล่ะครับ

474
00:35:35,174 --> 00:35:36,300
‪ลองชิมดูไหมครับ

475
00:35:51,440 --> 00:35:52,316
‪ก็ไม่แย่นะครับ

476
00:35:56,612 --> 00:35:59,490
‪พอเลยครับ รีบไปเตรียมโต๊ะอาหารเถอะครับ

477
00:36:01,534 --> 00:36:02,577
‪เร็วๆ เข้าสิ

478
00:36:04,120 --> 00:36:05,746
‪เอาล่ะ ได้แล้วครับ

479
00:36:06,956 --> 00:36:10,084
‪ว่าแต่ทีมเราเคยมากินข้าวกัน
‪แบบพร้อมหน้าพร้อมตาไหมนะ

480
00:36:10,168 --> 00:36:11,878
‪เคยดื่มเหล้าร้านข้างทางครั้งหนึ่งครับ

481
00:36:11,961 --> 00:36:15,882
‪เคยดื่มเหล้าด้วยกันแต่ไม่เคยกินข้าว
‪มันดูทะแม่งชอบกลนะครับ

482
00:36:23,681 --> 00:36:25,099
‪อร่อยจริงๆ ด้วย

483
00:36:29,604 --> 00:36:30,521
‪ไหนลองอีกคำ

484
00:36:30,605 --> 00:36:34,150
‪แค่การได้มาล้อมวงกินข้าวกันแบบนี้
‪มันก็เป็นความสุขได้

485
00:36:38,654 --> 00:36:41,324
‪ทำไมฉันถึงได้ถอดใจจากมัน
‪และมีชีวิตอยู่ไปวันๆ กันนะ

486
00:36:42,533 --> 00:36:43,951
‪หยุดตำหนิตัวเองได้แล้ว

487
00:36:44,785 --> 00:36:46,537
‪เราต้องให้เกียรติอาหารหน่อยสิ

488
00:36:47,663 --> 00:36:49,332
‪คำพูดของคุณโบรัมนี่ครับ

489
00:36:49,415 --> 00:36:51,626
‪เราต้องให้เกียรติอาหารหน่อยสิคะ

490
00:36:53,085 --> 00:36:55,046
‪คำคมชัดๆ

491
00:36:55,713 --> 00:36:57,465
‪มาทานกันก่อนเถอะครับ

492
00:36:57,548 --> 00:36:59,175
‪- กินเยอะๆ นะ
‪- ทานเถอะค่ะ

493
00:37:00,259 --> 00:37:01,344
‪ผม…

494
00:37:02,553 --> 00:37:03,679
‪รีบทานเถอะครับ

495
00:37:03,763 --> 00:37:04,805
‪คิดแล้วเชียว

496
00:37:10,102 --> 00:37:11,646
‪อยากเป็นพนักงานประจำเหรอครับ

497
00:37:19,862 --> 00:37:22,949
‪แฟนคลับในปรโลกของคุณโชฮี
‪ได้เตรียมเอาไว้ให้ครับ

498
00:37:23,032 --> 00:37:25,493
‪มันเป็นเอกสารที่เอาไว้ใช้ฟ้อง
‪ซอลอินอูกับพัคซงอีครับ

499
00:37:25,576 --> 00:37:26,953
‪ปรโลกมีแฟนคลับของฉันด้วยเหรอคะ

500
00:37:27,036 --> 00:37:27,954
‪แน่นอนครับ

501
00:37:28,037 --> 00:37:31,582
‪พวกเขาบอกว่าอยากช่วยคุณโชฮี
‪ยมทูตที่เคยเป็นอัยการ ทนายความและผู้พิพากษา

502
00:37:31,666 --> 00:37:33,960
‪ก็เลยช่วยเขียนหนังสือฟ้องร้องให้ครับ

503
00:37:38,172 --> 00:37:40,967
‪ความผิดติดตัวเยอะนะเรา
‪ตั้งแต่อาชญากรรมทางเพศจนถึงยาเสพติด

504
00:37:41,801 --> 00:37:44,220
‪ฉันขุดคุ้ยหลักฐานทั้งหมดส่งให้พวกสื่อแล้ว

505
00:37:44,303 --> 00:37:46,514
‪ส่วนค่ายของนายก็กำลังเตรียมข่าว
‪เพื่อตัดหางนาย

506
00:37:46,597 --> 00:37:47,515
‪ว่าไงนะ

507
00:37:48,474 --> 00:37:49,684
‪อย่าพูดจาเหลวไหลน่ะ

508
00:37:51,310 --> 00:37:53,729
‪นายรู้ไหมว่าฉันขึ้นมาถึงจุดนี้ได้ยังไง

509
00:37:54,647 --> 00:37:56,983
‪ขึ้นมาได้ยังไงเหรอ แบบนี้เหรอ

510
00:37:57,066 --> 00:37:59,610
‪ที่ฉันทำแบบนั้นก็เพราะพี่ซอลอินอูสั่งให้ทำค่ะ

511
00:37:59,694 --> 00:38:02,238
‪ขอโทษนะคะ ฉันขอโทษค่ะ

512
00:38:03,072 --> 00:38:04,115
‪ไม่นะ

513
00:38:10,329 --> 00:38:12,790
‪ส่วนความผิดอื่นที่เหลือ ไว้ค่อยไปชดใช้ในนรกล่ะ

514
00:38:16,002 --> 00:38:18,504
‪พวกเขาคงไม่สนใจข่าวชี้แจงข้อเท็จจริงหรอก

515
00:38:19,088 --> 00:38:19,964
‪มันก็เป็นไปได้

516
00:38:20,047 --> 00:38:21,299
‪แต่ว่า…

517
00:38:24,885 --> 00:38:26,554
‪นั่งลง

518
00:38:26,637 --> 00:38:27,680
‪ลุกขึ้น

519
00:38:28,848 --> 00:38:29,807
‪นั่งลง

520
00:38:31,559 --> 00:38:32,393
‪ลุกขึ้น

521
00:38:35,646 --> 00:38:36,981
‪กลิ้งไปทางซ้าย

522
00:38:38,858 --> 00:38:40,192
‪กลิ้งไปทางขวา

523
00:38:40,860 --> 00:38:43,362
‪ลุกขึ้น อืดอาดยืดยาดอยู่ได้

524
00:38:46,741 --> 00:38:50,536
‪จากนี้ไป ให้ทุกคนลบคอมเมนต์แย่ๆ
‪ของตัวเองไปให้เกลี้ยง

525
00:38:50,619 --> 00:38:52,580
‪และอัปข่าวชี้แจงแทน ปฏิบัติ

526
00:38:52,663 --> 00:38:54,248
‪อะไรนะครับ เอ่อ…

527
00:38:54,332 --> 00:38:55,458
‪มันมีตั้งเยอะ

528
00:38:55,541 --> 00:38:56,876
‪- ลบหมดเลยเหรอครับ
‪- ครับ

529
00:38:56,959 --> 00:38:59,295
‪ทั้งหมด 128,432 คอมเมนต์

530
00:38:59,378 --> 00:39:01,005
‪คงใช้เวลาหลายอาทิตย์แน่

531
00:39:01,088 --> 00:39:02,423
‪ใช้เวลาหลายอาทิตย์แล้วไง

532
00:39:02,506 --> 00:39:06,010
‪แล้วคนที่ต้องเจ็บปวดจากคอมเมนต์แย่ๆ
‪กว่า 210,519 คอมเมนต์ที่คุณโพสต์ไว้ล่ะ

533
00:39:06,093 --> 00:39:08,387
‪ฉันไม่ทำ พวกคุณเป็นใครกัน

534
00:39:09,555 --> 00:39:12,141
‪ส่วนคุณ 185,230 คอมเมนต์

535
00:39:12,683 --> 00:39:14,143
‪หรือคุณต้องถูกอัดให้เท่ากับ

536
00:39:14,226 --> 00:39:15,895
‪จำนวนที่โพสต์ก่อนถึงจะได้สติสักที

537
00:39:17,104 --> 00:39:18,606
‪ปล่อยเราไปเถอะครับ

538
00:39:19,440 --> 00:39:22,026
‪ถ้าอยากกินหมัดอีกก็เปิดปากพูดต่อไป

539
00:39:22,651 --> 00:39:23,486
‪ผมจะทำครับ

540
00:39:24,070 --> 00:39:25,029
‪ผมจะทำ

541
00:39:25,112 --> 00:39:27,114
‪ที่นี่ไม่มีประตูหรือของกิน

542
00:39:27,907 --> 00:39:31,118
‪พวกคุณจะไม่มีวันได้ออกไป
‪จนกว่าจะลบคอมเมนต์จนหมดครับ

543
00:39:31,619 --> 00:39:32,787
‪เริ่มได้

544
00:39:39,543 --> 00:39:40,628
‪- โทษครับ
‪- อะไรครับ

545
00:39:40,711 --> 00:39:43,381
‪ผมไม่ใช่คนปล่อยคอมเมนต์
‪ที่สร้างความเกลียดชังครับ

546
00:39:43,464 --> 00:39:45,007
‪ผมเป็นวิดีโอครีเอเตอร์ครับ

547
00:39:50,221 --> 00:39:51,680
‪เพราะงั้นเราเลยเชื่อมต่อ

548
00:39:51,764 --> 00:39:54,934
‪คอมพิวเตอร์ของนายเข้าโปรแกรมแฮกกิ้ง
‪ในระบบของจูมาดึง

549
00:39:55,017 --> 00:39:57,269
‪คลิปที่ถ่ายติดฉันรวมถึงคลิปที่เกี่ยวข้อง

550
00:39:58,062 --> 00:39:59,271
‪ลบมันทิ้งให้หมดเลยนะ

551
00:39:59,897 --> 00:40:02,274
‪มันคงมีเป็นร้อยล้านคลิป ผมจะไล่ลบยังไง…

552
00:40:08,155 --> 00:40:10,116
‪- ปฏิบัติ
‪- ปฏิบัติครับ

553
00:40:13,661 --> 00:40:14,662
‪ขอบคุณจริงๆ นะคะ

554
00:40:15,746 --> 00:40:17,665
‪แต่ฉันก็ยังแอบไม่สบายใจอยู่ดีค่ะ

555
00:40:17,748 --> 00:40:21,335
‪พอฉันกลับไปทำงานอีกครั้ง
‪ที่ที่เป็นของฉันอาจจะหายไปแล้วก็ได้

556
00:40:22,503 --> 00:40:24,422
‪มันอาจจะเป็นเวลาให้คุณได้เติมพลังนะครับ

557
00:40:25,714 --> 00:40:27,967
‪ฉันไม่อยากถูกด่าโดยไม่มีเหตุผล

558
00:40:28,050 --> 00:40:29,176
‪และอยากหยุดทุกอย่าง

559
00:40:29,260 --> 00:40:33,389
‪มันอาจจะฟังดูขัดแย้งกันแต่ฉันไม่อยาก
‪เป็นแค่พระอาทิตย์ที่ตกดินในเวลาอัสดง

560
00:40:33,973 --> 00:40:35,558
‪แค่พระอาทิตย์ที่ตกดินเหรอ

561
00:40:35,641 --> 00:40:39,478
‪ผู้คนมากมายต่างก็มองดูพระอาทิตย์ที่ตกดินนั้น
‪ด้วยความประทับใจทุกวัน

562
00:40:40,688 --> 00:40:42,565
‪มันเฉิดฉายเท่าที่จะทำได้

563
00:40:42,648 --> 00:40:45,234
‪เมื่อถึงเวลาก็จากไปอย่างงดงาม

564
00:40:45,901 --> 00:40:49,238
‪ผู้คนมากมายจะยังคงจดจำช่วงเวลาของเธอ

565
00:40:50,448 --> 00:40:53,325
‪และจะอยู่กับเธอ
‪จนกระทั่งเธอหายลับไปอย่างงดงาม

566
00:40:54,910 --> 00:40:58,622
‪อีกอย่าง แฟนคลับในปรโลก
‪ก็เอาใจช่วยเธออยู่นะ

567
00:41:05,087 --> 00:41:06,630
‪(เราเคยตายมาแล้วถึงได้รู้ว่าปรโลกก็ดี)

568
00:41:06,714 --> 00:41:08,299
‪(แต่โลกมนุษย์ดียิ่งกว่า รยูโชฮีสู้ๆ )

569
00:41:17,516 --> 00:41:21,729
{\an8}‪(รยูโชฮี 27 ปี
‪พลังงานลบ 26 เปอร์เซ็นต์)

570
00:42:06,023 --> 00:42:08,651
‪ร่างกายเป็นยังไงบ้างเหรอคะ

571
00:42:10,611 --> 00:42:12,112
‪แค่นี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย

572
00:42:13,239 --> 00:42:14,990
‪เมื่อเทียบกับบาดแผลที่เธอเคยได้รับ

573
00:42:16,867 --> 00:42:17,785
‪ทำไม…

574
00:42:19,286 --> 00:42:20,371
‪ถึงทำแบบนั้นเหรอคะ

575
00:42:21,872 --> 00:42:23,457
‪ทำไมถึงไม่บอกให้ฉันรู้ล่ะ

576
00:42:24,375 --> 00:42:25,918
‪เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา

577
00:42:29,171 --> 00:42:31,090
‪แม้ว่าเราจะเคยเป็นสามีภรรยากันมาก่อน

578
00:42:31,674 --> 00:42:33,676
‪แต่โชคชะตาของเราได้ถูกตัดขาดแล้ว

579
00:42:34,677 --> 00:42:36,595
‪แม้ว่าความรู้สึกจะยังคงหลงเหลืออยู่

580
00:42:37,471 --> 00:42:39,306
‪แต่เวลาก็ได้ล่วงเลยมาหลายร้อยปีแล้ว

581
00:42:41,850 --> 00:42:44,311
‪ฉันจะบอกอะไรกับคุณได้ล่ะคะ

582
00:42:48,357 --> 00:42:49,358
‪นั่นสิ

583
00:42:50,067 --> 00:42:51,151
‪เธอพูดถูกแล้วล่ะ

584
00:42:52,653 --> 00:42:54,238
‪เรื่องที่ฉันไปช่วยเธอ

585
00:42:56,407 --> 00:42:58,033
‪มันไม่ใช่เรื่องของความรู้สึก

586
00:42:59,577 --> 00:43:00,869
‪เป็นเพราะศักดิ์ศรีต่างหาก

587
00:43:02,746 --> 00:43:04,373
‪ศักดิ์ศรีของฉันที่ทำให้…

588
00:43:07,167 --> 00:43:09,211
‪เข้าใจเธอผิดและทำเรื่องโง่ๆ

589
00:43:12,089 --> 00:43:13,465
‪ในเมื่อคุณคิดแบบนั้น

590
00:43:16,302 --> 00:43:17,386
‪ขอบคุณมากค่ะ

591
00:43:26,687 --> 00:43:27,771
‪รยอน

592
00:43:28,981 --> 00:43:30,524
‪รยูโชฮีเป็นยังไงบ้าง

593
00:43:33,027 --> 00:43:34,361
‪เธอหายดีแล้วค่ะ

594
00:43:39,825 --> 00:43:42,286
‪- เธอจะพยายามฆ่าตัวตายอีกครั้งไหม
‪- ไม่แล้วค่ะ

595
00:43:44,371 --> 00:43:46,206
‪ไม่ว่ายังไงฉันก็จะขัดขวางเธอเอาไว้ค่ะ

596
00:43:49,710 --> 00:43:50,669
‪ใช่แล้ว

597
00:43:51,253 --> 00:43:53,213
‪นั่นคืองานของทีมจัดการวิกฤตนี่

598
00:43:56,383 --> 00:43:57,718
‪ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วล่ะ

599
00:44:01,221 --> 00:44:02,514
‪ขอบคุณค่ะ

600
00:44:25,496 --> 00:44:26,413
‪ประธานฮา

601
00:44:28,707 --> 00:44:32,336
‪ตอนที่เขามาหาฉันพร้อมบอกว่า
‪เป็นคำสั่งของคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ

602
00:44:32,419 --> 00:44:34,797
‪ฉันรับรู้ได้ว่าเขาคงมีจุดประสงค์อื่น

603
00:44:35,381 --> 00:44:36,965
‪เขาคงจ้องจับผิดทีมจัดการวิกฤต

604
00:44:37,049 --> 00:44:39,468
‪เพื่อหวังมาแย่งตำแหน่งของฉัน

605
00:44:40,636 --> 00:44:43,013
‪ท่านเลยบอกว่าจะยุบทีมจัดการวิกฤตเหรอคะ

606
00:44:43,972 --> 00:44:45,683
‪แล้วก็กระตุ้นชเวจุนอุง

607
00:44:47,017 --> 00:44:48,268
‪กระตุ้นงั้นเหรอ

608
00:44:48,352 --> 00:44:50,229
‪เรียกว่าเป็นความหวังเดียวเถอะนะ

609
00:44:51,814 --> 00:44:54,441
‪ฉันไม่สามารถสั่งให้พวกเขา
‪ไปช่วยเธอได้ด้วยปากของฉันเอง

610
00:44:54,525 --> 00:44:58,112
‪เพราะแบบนั้น มันอาจจะกลายเป็น
‪ข้ออ้างชั้นดีให้กับประธานฮาได้

611
00:45:00,155 --> 00:45:03,075
‪ท่านยังไม่คิดที่จะปลดเกษียณสินะคะ

612
00:45:03,158 --> 00:45:06,495
‪อือ ตอนนี้ยังไม่คิดหรอก
‪เพราะมีหลายอย่างที่ต้องทำ

613
00:45:07,413 --> 00:45:08,247
‪แต่ว่า…

614
00:45:09,456 --> 00:45:12,251
‪ไม่นึกเลยว่าชเวจุนอุงจะไปลากจุงกิลเข้ามาด้วย

615
00:45:13,127 --> 00:45:14,086
‪เธอกับจุงกิล

616
00:45:14,878 --> 00:45:19,007
‪มีความสัมพันธ์และความรู้สึกที่ค้างคา
‪มานานแสนนานที่ควรจะได้รับการปลดปล่อย

617
00:45:19,508 --> 00:45:23,762
‪ฉันคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเรื่องนั้น
‪โชคชะตาจึงพาชเวจุนอุงเข้ามาในจูมาดึง

618
00:45:30,060 --> 00:45:32,521
‪รยอน

619
00:45:32,604 --> 00:45:33,564
‪รยอน

620
00:45:38,694 --> 00:45:40,487
‪ตอนนั้นฉันทรมานมาก

621
00:45:42,281 --> 00:45:46,118
‪เลยหวังที่จะตัดขาดทุกอย่าง
‪และทุกความสัมพันธ์ที่มีบนโลกค่ะ

622
00:45:47,453 --> 00:45:50,539
‪ฉันคิดไปถึงขนาดที่ว่า
‪ไม่อยากจะมีตัวตนอยู่อีกเลยค่ะ

623
00:45:53,625 --> 00:45:55,627
‪เมื่อถึงเวลาในอนาคตอันไกลโพ้น

624
00:45:55,711 --> 00:45:58,464
‪ผู้ที่เจ้าจะต้องช่วยเอาไว้ให้ได้จะปรากฏตัวขึ้น

625
00:45:59,381 --> 00:46:01,758
‪เจ้าจะต้องขัดขวางเอาไว้มิให้ผู้นั้นตาย

626
00:46:03,051 --> 00:46:06,346
‪หากเจ้าอยากได้ในสิ่งที่เจ้าต้องการ

627
00:46:07,764 --> 00:46:08,891
‪เอาล่ะ

628
00:46:09,516 --> 00:46:11,268
‪ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วว่าจะเลือกอะไร

629
00:46:11,351 --> 00:46:13,562
‪จากนี้เจ้าก็ลองเอาไปคิดดูให้ดีๆ

630
00:46:16,815 --> 00:46:18,275
‪ผู้นั้นคือใครหรือเจ้าคะ

631
00:46:18,358 --> 00:46:20,486
‪เป็นผู้ที่พยายามจะปลิดชีพของตนเอง

632
00:46:21,320 --> 00:46:22,738
‪จงช่วยจิตวิญญาณอันน่าเวทนา

633
00:46:22,821 --> 00:46:26,033
‪ที่ลืมไปว่าการมีชีวิตอยู่นั้นช่างล้ำค่าเช่นไร

634
00:46:27,034 --> 00:46:29,119
‪ฉันจะได้เจอคนคนนั้นเมื่อไหร่

635
00:46:29,203 --> 00:46:30,412
‪มีอยู่จริงเหรอคะ

636
00:46:30,496 --> 00:46:32,414
‪เธอจะได้เจอในสักวันอย่างแน่นอน

637
00:46:32,498 --> 00:46:35,250
‪และเมื่อนั้น สิ่งที่เธอต้องการก็จะกลายเป็นจริง

638
00:46:35,334 --> 00:46:38,962
‪ตอนที่ฉันเห็นโชฮีในแอปเรดไลต์

639
00:46:39,671 --> 00:46:42,257
‪ฉันคิดว่านั่นเป็นงานสุดท้ายของฉันค่ะ

640
00:46:42,925 --> 00:46:45,344
‪เพราะความโมโหและความรู้สึกที่ควบคุมไม่อยู่

641
00:46:46,303 --> 00:46:50,224
‪ต่อให้ฉันต้องกลับไปอยู่นรกหรือต้องเริ่มต้นใหม่

642
00:46:50,807 --> 00:46:52,142
‪ฉันก็ไม่สนใจแล้วล่ะค่ะ

643
00:46:53,602 --> 00:46:56,688
‪แต่ว่า หลังจากที่ได้ฟังชเวจุนอุงพูด

644
00:46:56,772 --> 00:46:57,981
‪ผู้คนที่หัวหน้าทีมช่วยไว้

645
00:46:59,149 --> 00:47:00,526
‪ต่างก็มีชีวิตที่ดีครับ

646
00:47:01,151 --> 00:47:03,195
‪แต่ทำไมหัวหน้าทีมถึงได้อาภัพนักล่ะครับ

647
00:47:04,947 --> 00:47:06,740
‪ขนาดตัวเองยังอาภัพ

648
00:47:06,823 --> 00:47:09,576
‪แล้วการช่วยเหลือคนอื่น
‪จะไปมีความหมายอะไรกันล่ะครับ

649
00:47:12,120 --> 00:47:12,996
‪ทำให้ฉันตระหนักได้

650
00:47:15,749 --> 00:47:16,667
‪เรื่องอะไร

651
00:47:18,752 --> 00:47:20,796
‪ว่าคนสุดท้ายที่ฉันต้องช่วย

652
00:47:24,174 --> 00:47:25,217
‪คือฉันเอง

653
00:47:30,931 --> 00:47:32,224
‪คนที่จะช่วยตัวเองได้

654
00:47:34,393 --> 00:47:36,645
‪สุดท้ายก็มีแค่ตัวเองเท่านั้นค่ะ

655
00:47:38,188 --> 00:47:40,607
‪เพราะงั้นท่านเลยให้ฉันดูแลทีมจัดการวิกฤต

656
00:47:41,400 --> 00:47:42,484
‪เพราะสาเหตุนั้น

657
00:47:44,403 --> 00:47:45,279
‪ใช่แล้ว

658
00:47:45,946 --> 00:47:50,325
‪ทีมจัดการวิกฤตมีหน้าที่ทำให้คนอื่นๆ
‪ได้ตระหนักถึงเรื่องนั้น

659
00:47:52,869 --> 00:47:54,913
‪เธอปฏิบัติหน้าที่ครบแล้ว

660
00:47:56,081 --> 00:47:57,916
‪ฉันขอถามอีกครั้งก็แล้วกัน

661
00:47:59,001 --> 00:48:00,919
‪สิ่งที่เธอต้องการตอนนี้คืออะไร

662
00:48:08,510 --> 00:48:11,388
‪ทำให้ทีมจัดการวิกฤต
‪ได้รับการยอมรับเป็นแผนกอย่างเป็นทางการ

663
00:48:11,471 --> 00:48:13,265
‪ไม่ใช่แค่ทีมเฉพาะกิจด้วยค่ะ

664
00:48:16,268 --> 00:48:17,102
‪ได้

665
00:48:17,644 --> 00:48:20,731
‪แล้วก็ช่วยเปลี่ยนสำนักงานให้ดูทันสมัยด้วยค่ะ

666
00:48:21,815 --> 00:48:23,191
‪อือ ได้เลย

667
00:48:23,275 --> 00:48:25,527
‪เลื่อนตำแหน่งให้ผู้ช่วยอิมเป็นผู้จัดการด้วยค่ะ

668
00:48:26,111 --> 00:48:27,613
‪แต่อายุงานของผู้ช่วยอิม…

669
00:48:27,696 --> 00:48:31,283
‪ที่ผ่านมาเขาเหนื่อยมามากแล้วนะคะ
‪ฉันคิดว่าเขามีคุณสมบัติพอค่ะ

670
00:48:31,366 --> 00:48:32,451
‪เรื่องนั้น…

671
00:48:33,201 --> 00:48:37,539
‪แต่การเลื่อนตำแหน่งในจูมาดึง
‪มันค่อนข้างเคร่งครัด…

672
00:48:37,623 --> 00:48:38,832
‪แล้วก็อย่างสุดท้าย

673
00:48:39,458 --> 00:48:41,084
‪หาลูกทีมมาเพิ่มหน่อยเถอะค่ะ

674
00:48:41,168 --> 00:48:43,378
‪มีกันแค่สามมันไม่พอหรอกค่ะ

675
00:48:45,422 --> 00:48:47,049
‪ตอนนี้ไม่ใช่สาม

676
00:48:48,216 --> 00:48:49,343
‪แต่เป็นสองอีกครั้ง

677
00:48:51,136 --> 00:48:52,179
‪ชเวจุนอุงน่ะ

678
00:48:53,263 --> 00:48:56,725
‪ถึงเวลาที่ได้สัญญากันเอาไว้
‪และเขาก็ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว

679
00:48:57,893 --> 00:49:00,395
‪ฉันเลยว่าจะให้เขาได้กลับบ้านเร็วขึ้นสักหน่อย

680
00:49:01,396 --> 00:49:02,356
‪เธอคิดว่าไง

681
00:49:23,168 --> 00:49:24,378
‪สวัสดีครับ

682
00:49:26,213 --> 00:49:27,381
‪(จูมาดึง)

683
00:49:28,632 --> 00:49:30,092
‪เอ่อ ครับ

684
00:49:31,385 --> 00:49:32,969
‪ท่านประธานคงจะยุ่งมากสินะครับ

685
00:49:41,895 --> 00:49:44,147
‪ขอบคุณนะครับ

686
00:49:48,568 --> 00:49:50,737
{\an8}‪(รณรงค์ตามหาวิญญาณผู้กระทำผิด
‪ร่วมแจ้งเบาะแสและจับให้อยู่หมัด)

687
00:49:52,781 --> 00:49:55,033
‪ไม่ได้ว่างมานานแล้ว ดีจัง

688
00:49:57,035 --> 00:49:59,246
‪บอกแล้วไงครับว่าอย่าพูดแบบนั้นที่บริษัท

689
00:49:59,329 --> 00:50:00,914
‪นานๆ ทีจะว่างนะครับ

690
00:50:00,997 --> 00:50:01,915
‪อย่าพูดอะไรแบบนั้น

691
00:50:01,998 --> 00:50:04,584
‪- ห้ามพูดว่าว่างเด็ดขาดครับ
‪- ทำไมครับ

692
00:50:04,668 --> 00:50:07,462
‪ถ้าคุณพูดแบบนั้นในบริษัท
‪งานจะยุ่งขึ้นแน่นอนครับ

693
00:50:07,546 --> 00:50:08,714
‪อ๋อ ครับ โอเคๆ

694
00:50:08,797 --> 00:50:11,842
‪ยังไงซะ เดี๋ยวเขาก็คงจะจำ
‪สิ่งที่เคยได้ยินที่นี่ไม่ได้อยู่แล้วล่ะ

695
00:50:12,843 --> 00:50:13,719
‪อะไรนะครับ

696
00:50:15,887 --> 00:50:18,223
‪ชเวจุนอุง ตอนนี้ถึงเวลาที่นายต้องกลับแล้ว

697
00:50:18,807 --> 00:50:21,059
‪ท่านประธานได้อนุญาตเป็นพิเศษ

698
00:50:21,143 --> 00:50:23,520
‪เพื่อให้นายได้กลับไปยังโลกมนุษย์เร็วขึ้นอีกหน่อย

699
00:50:23,603 --> 00:50:24,521
‪ลาก่อนครับ

700
00:50:27,065 --> 00:50:30,652
‪อะไรกัน กะทันหันแบบนี้เลยเหรอครับ

701
00:50:31,236 --> 00:50:33,113
‪ไม่มีเลี้ยงอำลาเหรอครับ

702
00:50:33,196 --> 00:50:36,742
‪ไม่มีให้ยมทูตมายืนเรียงแถวกัน
‪แล้วก็ปรบมือส่งผมหน่อยเหรอครับ

703
00:50:37,492 --> 00:50:38,660
‪ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก

704
00:50:39,494 --> 00:50:42,330
‪ในเมื่อจู่ๆ คุณก็มาโดยไม่คาดคิด
‪ก็ต้องกลับไปแบบนั้นครับ

705
00:50:56,970 --> 00:50:59,431
‪ผมต้องไปแบบนี้จริงๆ เหรอครับ

706
00:51:00,599 --> 00:51:02,184
‪ทุกความสัมพันธ์บนโลก

707
00:51:02,934 --> 00:51:04,644
‪ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่

708
00:51:04,728 --> 00:51:07,063
‪ก็ต้องพบเจอการจากลาอย่างน้อยสักครั้ง

709
00:51:15,947 --> 00:51:19,493
‪ผมคงจะคิดถึงช่วงเวลาที่ถูกหัวหน้าทีมดุนะครับ

710
00:51:21,036 --> 00:51:23,121
‪ฉันอยากจะเก็บเขาไว้ใช้งานให้นานกว่านี้แท้ๆ

711
00:51:28,919 --> 00:51:31,922
‪จะว่าไปแล้ว เรายังไม่เคยทำแบบนี้
‪ดีๆ เลยสักครั้งนะครับ

712
00:51:45,560 --> 00:51:47,062
‪ขอบคุณครับ

713
00:51:47,979 --> 00:51:48,855
‪โชคดีครับ

714
00:51:52,526 --> 00:51:53,360
‪มานี่มา

715
00:52:01,368 --> 00:52:02,327
‪ฉันไม่ได้จะกอด

716
00:52:09,125 --> 00:52:10,210
‪ที่ผ่านมา

717
00:52:11,503 --> 00:52:12,546
‪เหนื่อยแย่เลยนะ

718
00:52:17,759 --> 00:52:18,677
‪หัวหน้าทีมก็ด้วยครับ

719
00:52:19,594 --> 00:52:21,930
‪ลาก่อนนะ ชเวจุนอุง

720
00:52:29,771 --> 00:52:32,941
‪ได้โปรดให้จุนอุงฟื้นขึ้นมาด้วยเถอะนะคะ

721
00:52:50,500 --> 00:52:54,004
‪แม่ครับ ที่นี่ที่ไหนเหรอ
‪ทำไมผมมานอนอยู่ในโรงพยาบาลล่ะ

722
00:52:55,881 --> 00:52:56,965
‪จุนอุง

723
00:52:59,384 --> 00:53:00,260
‪จุนอุง

724
00:53:00,760 --> 00:53:02,178
‪เก่งมากเลยลูก

725
00:53:04,931 --> 00:53:07,267
‪แม่ครับ จู่ๆ เป็นอะไรไป

726
00:53:07,350 --> 00:53:08,226
‪ลูกรอดแล้ว

727
00:53:08,977 --> 00:53:13,023
‪จำไม่ได้เหรอว่าลูกโดดลงสะพานดงจัก
‪เพื่อไปช่วยคนน่ะ

728
00:53:13,690 --> 00:53:14,524
‪ผมเหรอ

729
00:53:15,317 --> 00:53:17,736
‪รอดแล้ว ลูกแม่

730
00:53:18,612 --> 00:53:19,905
‪เก่งมากๆ เลย

731
00:53:20,906 --> 00:53:21,740
‪พี่คะ

732
00:53:24,451 --> 00:53:25,327
‪พี่คะ

733
00:53:25,410 --> 00:53:28,288
‪ฉันเป็นห่วงแทบแย่เลย

734
00:53:30,123 --> 00:53:31,166
‪เธอเป็นอะไรเนี่ย

735
00:53:33,043 --> 00:53:34,502
‪อะไรกัน

736
00:53:34,586 --> 00:53:37,213
‪คิดเอาไว้แล้วเชียวว่าลูกแม่จะต้องฟื้น

737
00:53:37,297 --> 00:53:39,633
‪เก่งมากๆ เลย จุนอุง

738
00:53:40,133 --> 00:53:41,551
‪โธ่ๆ

739
00:53:46,973 --> 00:53:49,392
{\an8}‪(6 เดือนต่อมา)

740
00:53:49,476 --> 00:53:51,353
{\an8}‪(บัตรผู้สมัคร
‪ทีมคัดสรรบุคลากร)

741
00:53:51,937 --> 00:53:53,313
‪ผมคือผู้ชายที่เหมือนไนโตรเจนครับ

742
00:53:53,396 --> 00:53:55,565
‪ไนโตรเจนไม่ทำปฏิกิริยากับวัตถุส่วนใหญ่

743
00:53:55,649 --> 00:53:57,275
‪จึงถูกมองว่าไม่มีประโยชน์

744
00:53:57,359 --> 00:53:59,569
‪แต่เมื่อมันกลายเป็นแอมโมเนีย
‪มันก็จะกลายเป็นปุ๋ย

745
00:53:59,653 --> 00:54:01,696
‪ที่หล่อเลี้ยงพืชต่างๆ
‪กว่าหนึ่งในสามของโลกครับ

746
00:54:01,780 --> 00:54:06,660
‪ผมอยากร่วมงานกับเบเมอร์และเป็นคนที่เหมือน
‪ธาตุไนโตรเจนสำหรับบริษัทเบเมอร์แห่งนี้ครับ

747
00:54:16,169 --> 00:54:17,462
‪ทานนี่ด้วยสิครับ

748
00:54:19,130 --> 00:54:20,215
‪เอาล่ะ

749
00:54:20,298 --> 00:54:23,134
‪วันนี้ผมเลี้ยงเอง ทานให้อร่อยนะครับ

750
00:54:23,218 --> 00:54:25,470
‪- จะทานเลยนะครับ
‪- จะทานเลยนะครับ

751
00:54:27,138 --> 00:54:28,264
‪ทานให้อร่อยครับ

752
00:54:38,316 --> 00:54:40,527
‪- ได้อีกแล้วเหรอ
‪- ได้อะไรเหรอครับ

753
00:54:41,653 --> 00:54:44,406
‪ผมร่วมกิจกรรมเลยได้ตั๋วคอนเสิร์ต
‪ของรยูโชฮีน่ะครับ

754
00:54:44,489 --> 00:54:45,365
‪รยูโชฮีเหรอ

755
00:54:45,448 --> 00:54:48,326
‪ได้ยินว่าตั๋วคอนเสิร์ตนั่นขายหมดเกลี้ยง
‪และหาซื้อได้ยากด้วยนี่นา

756
00:54:48,410 --> 00:54:51,287
‪ผมเคยเป็นแฟนคลับเธอตอนอยู่ในกรม
‪แต่ตอนนี้ยุ่งๆ กับงานน่ะ

757
00:54:51,371 --> 00:54:54,165
‪เขาเป็นแฟนคลับรยูโชฮีนะ

758
00:55:06,803 --> 00:55:08,888
‪ตอนนี้เราจะต้องก้าวเป็นบริษัทแนวหน้า

759
00:55:08,972 --> 00:55:11,099
‪ในอุตสาหกรรม
‪ในฐานะบริษัทที่ให้ความสำคัญกับคนครับ

760
00:55:11,182 --> 00:55:13,143
‪นี่คือแผนผังการประเมินบุคลากรครับ

761
00:55:13,226 --> 00:55:15,812
‪จากนี้ผมจะอภิปรายเกี่ยวกับสิ่งนี้

762
00:55:15,895 --> 00:55:18,523
‪เราจะพักกันก่อนสักสิบนาที
‪แล้วมาประชุมกันต่อครับ

763
00:55:18,606 --> 00:55:20,358
‪ครับ อีกสิบนาทีเจอกันครับ

764
00:55:40,628 --> 00:55:44,299
‪โธ่ เพราะถูกทำร้ายจิตใจแบบนั้นประจำ
‪จะอยากตายก็คงไม่แปลกหรอก

765
00:56:19,709 --> 00:56:21,294
‪จริงเหรอ ดีเลย

766
00:56:21,377 --> 00:56:22,337
‪เหนื่อยหน่อยนะครับ

767
00:56:22,420 --> 00:56:24,130
‪แน่นอน ได้เลย

768
00:56:26,633 --> 00:56:27,675
‪โอ๊ะ

769
00:56:28,760 --> 00:56:29,594
‪อะไรน่ะ

770
00:56:31,471 --> 00:56:34,474
‪ถ้ามีของที่ดีต่อร่างกายก็มาแบ่งกันกินหน่อยสิ

771
00:56:35,183 --> 00:56:37,102
‪ผมได้ยินว่ามันดีกับนี่น่ะ

772
00:56:38,853 --> 00:56:39,729
‪นี่ครับ

773
00:56:46,486 --> 00:56:47,362
‪โอ้ ดีเลย

774
00:56:49,280 --> 00:56:51,324
‪คุณจุนอุง เดี๋ยวไปกรึ๊บกันหน่อยไหม

775
00:56:52,700 --> 00:56:53,868
‪ก็ได้ครับ

776
00:56:58,456 --> 00:56:59,374
‪(พนักงานชเวจุนอุง)

777
00:56:59,457 --> 00:57:00,875
‪หนึ่งทุ่มแล้วเหรอเนี่ย

778
00:57:11,678 --> 00:57:12,512
‪ไปเถอะ

779
00:57:13,179 --> 00:57:15,515
‪วันนี้รูดบัตรบริษัทให้เต็มวงเงินไปเลย

780
00:57:16,808 --> 00:57:18,893
‪ได้ยินว่าร้านที่ฉันจองไว้นี่อย่างเด็ดเลย

781
00:57:30,989 --> 00:57:32,031
‪เร็วเข้า ผู้ช่วยอิม

782
00:57:32,115 --> 00:57:33,074
‪ผมเป็นผู้จัดการแล้วครับ

783
00:57:33,158 --> 00:57:35,034
‪จริงด้วย ผู้จัดการอิม

784
00:57:41,249 --> 00:57:42,625
‪คุณยงโฮครับ

785
00:57:43,209 --> 00:57:45,420
‪ปล่อยผมนะ คนอย่างผมควรจะตายแล้วหายไปซะ

786
00:57:45,503 --> 00:57:47,755
‪ไม่เอาสิครับ ทำไมคุณยงโฮจะต้องตายด้วยครับ

787
00:57:47,839 --> 00:57:49,632
‪ก็เขาบอกให้ผมไปตายนี่

788
00:57:50,425 --> 00:57:53,178
‪ผมทำอะไรผิดขนาดนั้นเหรอ

789
00:57:54,137 --> 00:57:55,638
‪ผมพยายามแทบตายกว่าจะได้งานที่นี่

790
00:57:56,431 --> 00:57:58,141
‪มันไม่มีความหวังอะไรอีกแล้ว

791
00:58:02,020 --> 00:58:02,896
‪ความหวังเหรอ

792
00:58:03,480 --> 00:58:06,274
‪คนที่ใช้ชีวิตอยู่พร้อมความหวัง
‪มีอยู่แค่ไม่กี่คนหรอกนะครับ

793
00:58:06,357 --> 00:58:09,569
‪แม้จะเป็นความสุขแค่เล็กน้อย
‪แต่เราก็พอใจกับมันและใช้ชีวิตไปแบบนั้น

794
00:58:09,652 --> 00:58:10,862
‪เราเป็นมนุษย์นะครับ

795
00:58:11,821 --> 00:58:13,531
‪แม้แต่ความสุขเล็กๆ แบบนั้น

796
00:58:14,157 --> 00:58:15,450
‪ผมก็ไม่มีสิทธิ์ครับ

797
00:58:16,659 --> 00:58:17,577
‪เดี๋ยวก่อนครับ

798
00:58:18,703 --> 00:58:19,871
‪คุณชอบรยูโชฮีใช่ไหมครับ

799
00:58:20,830 --> 00:58:22,332
‪- รยูโชฮีเหรอ
‪- ครับ รยูโชฮี

800
00:58:22,874 --> 00:58:26,336
‪ผมมีตั๋วคอนเสิร์ตเต็มเลย
‪เดี๋ยวผมจะยกให้คุณหมดเลยครับ

801
00:58:28,880 --> 00:58:30,715
‪ไม่มีใครไปกับผมหรอกครับ

802
00:58:30,798 --> 00:58:34,802
‪- ทำไมจะไม่มีคนไปด้วยล่ะครับ ไปกับผมก็ได้
‪- ผู้ชายสองคนเนี่ยนะ

803
00:58:34,886 --> 00:58:36,429
‪ผู้ชายสองคนแล้วยังไงครับ

804
00:58:36,513 --> 00:58:39,265
‪ไปด้วยกัน ดื่มเบียร์ด้วยกัน ไปดูคอนเสิร์ตด้วยกัน

805
00:58:39,349 --> 00:58:40,892
‪แล้วก็ชวนหัวหน้าทีมไปด้วย

806
00:58:40,975 --> 00:58:42,810
‪นั่นก็คือความสุขเล็กๆ นะครับ

807
00:58:46,481 --> 00:58:47,649
‪ก็ได้ครับ

808
00:58:58,493 --> 00:59:00,453
{\an8}‪(พัคยงโฮ 30 ปี
‪พลังงานลบ 30 เปอร์เซ็นต์)

809
00:59:03,706 --> 00:59:04,874
‪รีบมาสัญญากันก่อนเลย

810
00:59:05,875 --> 00:59:07,085
‪ดูเขาจะสุขสบายดีนะครับ

811
00:59:09,128 --> 00:59:12,173
‪ขนาดกลับมาโลกมนุษย์แล้ว
‪ก็ยังมาขวางการปฏิบัติงานของเราอยู่อีกนะ

812
00:59:13,716 --> 00:59:14,884
‪กลับมาทำงานแล้วเหรอคะ

813
00:59:15,593 --> 00:59:18,221
‪ฉันผ่านมาแถวนี้แล้วได้ยินเสียงเอะอะโวยวายน่ะ

814
00:59:18,304 --> 00:59:21,349
‪คอนเสิร์ตจะจัดขึ้นในอีกสองวัน
‪แต่งตัวเท่ๆ ด้วยนะครับ

815
00:59:22,183 --> 00:59:23,309
‪ผมจะแต่งให้เท่เลยครับ

816
00:59:24,352 --> 00:59:25,228
‪ก็ดีครับ

817
00:59:32,610 --> 00:59:34,571
‪ว่าแต่ พวกคุณเป็นใครครับ

818
00:59:34,654 --> 00:59:36,614
‪ไม่น่าจะใช่คนของบริษัทเรานะ

819
00:59:36,698 --> 00:59:38,408
‪เราเป็นอดีตหัวหน้าของนาย

820
00:59:38,491 --> 00:59:41,327
‪อะไรนะครับ หมายความว่าไงครับ
‪อดีตหัวหน้างั้นเหรอ

821
00:59:41,411 --> 00:59:42,829
‪พอนายตายไปก็จะรู้เอง

822
00:59:43,496 --> 00:59:46,541
‪ตายไปก็จะรู้เหรอ
‪มันหมายความว่ายังไงกันครับเนี่ย

823
00:59:46,624 --> 00:59:48,251
‪ฉันช่วยได้นะ

824
00:59:48,960 --> 00:59:50,795
‪ให้ตายเถอะ ไม่มีเรื่องอื่นให้ช่วยหรือไง

825
00:59:50,878 --> 00:59:52,171
‪ถึงจะมาช่วยให้คนอื่นตาย

826
00:59:52,255 --> 00:59:53,798
‪พวกคุณเป็นใครกันแน่ครับ

827
00:59:53,881 --> 00:59:56,801
‪เรายังหาลูกทีมใหม่ไม่ได้เลย
‪อย่างน้อยตอนนี้ก็พาคุณจุนอุงไป…

828
00:59:58,469 --> 00:59:59,762
‪รออีกสัก 50 ปีก็แล้วกัน

829
01:00:00,972 --> 01:00:02,056
‪ตั้ง 50 ปีเลยเหรอ

830
01:00:03,141 --> 01:00:05,101
‪อีก 49 ปีกับ 2 เดือนต่างหากครับ

831
01:00:05,893 --> 01:00:07,478
‪ตอนนี้ฉันหาคนเพิ่มให้ได้เลยนะ

832
01:00:08,104 --> 01:00:10,898
‪ผมถามว่าพวกคุณเป็นใครกันครับ

833
01:00:12,775 --> 01:00:13,610
‪เราเหรอ

834
01:00:17,447 --> 01:00:18,448
‪เราเป็นยมทูต

835
01:01:27,266 --> 01:01:32,271
{\an8}‪คำบรรยายโดย: เสาวลักษณ์ ธนศักดิ์รุ่งเรือง