1
00:00:01,753 --> 00:00:02,587
เฮ่ เฮ่

2
00:00:04,422 --> 00:00:05,298
เฮ่ เฮ่

3
00:00:07,050 --> 00:00:09,677
ไล่ล่าความฝัน ทำให้มันเป็นจริง

4
00:00:09,761 --> 00:00:12,180
เราเป็นได้ทุกสิ่งที่จินตนาการ

5
00:00:12,263 --> 00:00:14,557
ท่วงทำนองเข้ากันดังร่ายมนต์

6
00:00:14,640 --> 00:00:15,850
ใช่แล้ว ต้องคูณสอง

7
00:00:15,933 --> 00:00:17,643
มีเราสองคนเมื่อไหร่

8
00:00:17,727 --> 00:00:20,354
คู่ซี้แสบซ่าพากันป่วน

9
00:00:20,438 --> 00:00:22,857
เตรียมตัวให้ดี ที่รัก มาเริ่มกัน

10
00:00:22,940 --> 00:00:25,568
เธอกับฉัน ไฟพร้อม กล้องพร้อม แอ็กชั่น

11
00:00:25,651 --> 00:00:26,527
ต้องคูณสอง

12
00:00:26,611 --> 00:00:28,154
มีเราสองคนเมื่อไหร่

13
00:00:28,237 --> 00:00:29,447
ต้องคูณสอง

14
00:00:36,537 --> 00:00:42,543
- มาเลย
- มาเลย

15
00:00:42,960 --> 00:00:44,712
ขอบคุณ เท่านี้ก่อนแล้วกัน

16
00:00:44,796 --> 00:00:49,342
คนที่ผ่านเข้าเรียนที่
สถาบันศิลปะแฮนด์เลอร์ เทอมฤดูใบไม้ร่วง

17
00:00:49,425 --> 00:00:51,928
จะได้รับแจ้งทางโทรศัพท์วันนี้บ่ายสามโมง

18
00:00:52,887 --> 00:00:56,974
เราอยากแน่ใจว่า
ในรายชื่อมีบาร์บี้ โรเบิร์ตส์สองคน

19
00:00:57,058 --> 00:00:58,434
เราชื่อบาร์บี้ โรเบิร์ตส์ทั้งคู่

20
00:00:58,518 --> 00:01:01,979
ซึ่งชวนสับสน เราเลยตั้งชื่อเล่นกัน
ฉันบรุ๊กลิน ส่วนเธอก็มาลิบู

21
00:01:02,063 --> 00:01:04,273
- ตั้งตามบ้านเกิดน่ะ
- ไม่น่าเชื่อเลย

22
00:01:04,357 --> 00:01:06,901
คนสองคนที่ชื่อนามสกุลเหมือนกันจะมาพบกันได้

23
00:01:06,984 --> 00:01:10,446
บรุ๊กลินตกเวทีหัวทิ่ม ฉันรู้สึกแย่มาก

24
00:01:10,530 --> 00:01:13,991
ไม่ใช่ความผิดของเธอเลย
แต่มาลิบูคิดว่าใช่ แล้วกลับบ้านไป

25
00:01:14,075 --> 00:01:16,369
ฉันต้องไปตามเธอถึงแคลิฟอร์เนีย

26
00:01:16,452 --> 00:01:19,080
ซึ่งน่ารักมาก จากนั้นเราก็เป็นเพื่อนสนิทกัน

27
00:01:19,163 --> 00:01:22,333
และแสดงงานสปอตไลต์โชว์เคส
รอบสุดท้ายที่ไทม์สแควร์

28
00:01:22,416 --> 00:01:24,293
ได้ดูมั้ยคะ น่าจะได้ดูนะ เจ๋งมาก

29
00:01:24,377 --> 00:01:28,172
- เราหวังจะได้เรียนเต็มเวลาที่นี่
- สานฝันด้านดนตรีให้เป็นจริง

30
00:01:31,551 --> 00:01:33,928
เราจะประกาศผลตอนบ่ายสาม

31
00:01:35,137 --> 00:01:39,392
- ออดิชั่นแย่สุดๆ เลย
- มันสำคัญที่การซ้อมและการเตรียมตัว

32
00:01:39,475 --> 00:01:44,230
- ที่เหลือเราก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
- เหมือนพวกเขาจะไม่ชอบเรื่องที่เราเล่าสักนิด

33
00:01:44,313 --> 00:01:48,401
- เธอว่าเราจะโดนหักคะแนนมั้ย
- อย่าเครียดน่า ใครๆ ก็ชอบวิจารณ์

34
00:01:51,904 --> 00:01:54,323
- ส่งกระเช้ามัฟฟินไปให้ดีมั้ย
- ไม่ดีหรอก

35
00:01:54,407 --> 00:01:58,411
จริงด้วย เผื่อมีคนแพ้ถั่ว ถ้าเป็นลูกโป่งล่ะ

36
00:01:59,370 --> 00:02:02,039
"น้อยแต่มาก" น่ะ เคยได้ยินมั้ย

37
00:02:02,123 --> 00:02:06,127
เห็นๆ ว่าคนพูดไม่รู้ซึ้งถึงอานุภาพของรองเท้าดีๆ

38
00:02:07,211 --> 00:02:11,632
- นึกออกแล้ว กระเช้าผลไม้ไง
- มาลิบู เราส่งของขวัญ

39
00:02:11,716 --> 00:02:14,302
ไปให้กรรมการคัดเลือกไม่ได้นะ มันผิดกฎ

40
00:02:14,385 --> 00:02:18,097
ขอที ใครบ้างจะไม่ชอบกิน
ดอกทานตะวันที่ทำจากสับปะรด

41
00:02:19,182 --> 00:02:23,352
บอกฉันที ทำไมเราต้องเก็บของด้วย
พวกเขาจะให้เราย้ายห้องทำไม

42
00:02:23,436 --> 00:02:26,856
อย่างแรกเลย พ่อแม่เธอกำลังมาที่นี่

43
00:02:26,939 --> 00:02:29,483
เพื่อรับเธอกลับบ้านโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

44
00:02:29,567 --> 00:02:30,902
พ่อแม่เธอก็เหมือนกัน

45
00:02:30,985 --> 00:02:34,363
ก็รู้กันอยู่ว่าพูดเรื่องออดิชั่นไม่ได้
เดี๋ยวจะโชคร้ายเอา

46
00:02:34,447 --> 00:02:36,866
แล้วยังไงพรุ่งนี้เราก็ต้องย้ายออกอยู่ดี

47
00:02:36,949 --> 00:02:40,745
- ถ้าออดิชั่นไม่ผ่าน
- เธอว่าพวกเขาจะไม่รับเราเหรอ

48
00:02:40,828 --> 00:02:44,832
"ขอบใจ แต่ไม่ดีกว่า"
"พยายามดี ไว้คราวหน้านะ" แล้วยังไงต่อ

49
00:02:44,916 --> 00:02:48,419
ทำเหมือนฤดูร้อนนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเหรอ
ทางใครทางมันใช่มั้ย

50
00:02:48,502 --> 00:02:50,338
แล้วไม่ได้เจอกันอีกเลยงั้นเหรอ

51
00:02:51,172 --> 00:02:52,757
ถึงบรุ๊กลิน เพื่อนรัก

52
00:02:52,840 --> 00:02:56,010
หลายปีมาแล้วนับตั้งแต่โชว์หยุดโลกของเรา

53
00:02:56,093 --> 00:02:57,219
ที่ไทม์สแควร์

54
00:02:57,929 --> 00:03:01,933
แต่มันยังคงตราตรึงในใจฉันเสมอมา

55
00:03:02,642 --> 00:03:06,520
มาลิบู เพื่อนรักของฉัน
ความทรงจำจากมิตรภาพของเรา

56
00:03:06,604 --> 00:03:10,191
คือสิ่งที่ช่วยให้ฉัน
ผ่านช่วงเวลาอันแสนเปล่าเปลี่ยว

57
00:03:12,944 --> 00:03:14,820
แล้วแผนทั้งหมดของเราล่ะ

58
00:03:14,904 --> 00:03:18,324
- ความหวังของเรา
- ความฝันของเรา เราจะยอมแพ้ไม่ได้

59
00:03:19,075 --> 00:03:20,201
บรุ๊กลินเพื่อนรัก

60
00:03:20,284 --> 00:03:24,538
ข่าวใหญ่ ฉันเพิ่งได้งานใหม่ล่ะ
ได้รับคำชมเยอะเลย

61
00:03:27,792 --> 00:03:32,129
ดีใจด้วยนะ เพื่อน แสดงว่าเราไปได้สวยทั้งคู่
ฉันก็เพิ่งได้รับบทใหม่

62
00:03:32,213 --> 00:03:35,758
แล้วทักษะการเต้นคลาสสิกของฉัน
ก็ถูกใจนักวิจารณ์ด้วย

63
00:03:38,427 --> 00:03:42,139
ไม่ได้ เราจะทำแบบนี้ไม่ได้ เลิกคิดลบได้แล้ว

64
00:03:42,223 --> 00:03:45,059
ใช่ เราจะผ่านเข้าไปเรียนด้วยกัน

65
00:03:45,142 --> 00:03:46,435
เพราะเราคือเรา

66
00:03:46,519 --> 00:03:50,481
เริ่มจากตอนนี้เลย ห้องนี้จะเป็นเขตปลอดดราม่า

67
00:03:51,065 --> 00:03:53,901
เวลาแบบนี้พวกเธอใจเย็นอยู่ได้ยังไง

68
00:03:53,985 --> 00:03:57,488
นี่เป็นวินาทีชี้ชะตาอนาคตของเราเลยนะ

69
00:03:58,114 --> 00:04:01,659
เราลากันตั้งแต่ตอนนี้เลยดีกว่า
น้ำตาจะได้แห้งทัน

70
00:04:01,742 --> 00:04:04,370
ฉันจะได้ย่องหนีเงียบๆ พร้อมตะวันที่ลับขอบฟ้า

71
00:04:05,121 --> 00:04:06,914
นายใช้คำว่า "ย่องหนี" เหรอ

72
00:04:09,041 --> 00:04:11,210
ราฟา ตั้งหลายชั่วโมงกว่าอาทิตย์จะตก

73
00:04:11,294 --> 00:04:14,463
แล้วกว่าจะประกาศผลก็บ่ายสาม นี่เพิ่ง...

74
00:04:19,468 --> 00:04:20,303
กาโต้

75
00:04:22,179 --> 00:04:23,264
ฮัลโหล

76
00:04:24,724 --> 00:04:26,934
- โอเค ค่ะ ขอบคุณ
- โอเค ครับ ขอบคุณ

77
00:04:31,230 --> 00:04:32,315
เราผ่านแล้ว

78
00:04:32,398 --> 00:04:33,733
ต้องโทรบอกพ่อแม่

79
00:04:35,860 --> 00:04:36,944
- ไม่ได้
- ไม่มีทาง

80
00:04:37,028 --> 00:04:37,862
อย่าอนุญาตนะ

81
00:04:37,945 --> 00:04:41,407
เสียใจด้วยนะ แต่อีกไม่นาน
ลูกก็จะได้ออกไปอยู่คนเดียวแล้ว

82
00:04:41,490 --> 00:04:45,036
มันเร็วไป เราถึงอยากให้ลูก
กลับมาเรียนม.ปลายที่บ้าน

83
00:04:45,119 --> 00:04:48,039
จะได้อยู่พร้อมหน้ากัน เป็นครอบครัวไงจ๊ะ

84
00:04:48,122 --> 00:04:49,373
ข่าวดีมากจ้ะ ลูก

85
00:04:49,457 --> 00:04:51,167
เราภูมิใจในตัวลูกมาก

86
00:04:51,250 --> 00:04:53,294
แต่เรื่องไปอยู่หอคงไม่ได้

87
00:04:53,377 --> 00:04:58,007
แต่พ่อกับแม่ก็เคยดูเราแสดงนี่คะ
บรุ๊กลินกับหนูเป็นคู่ดูโอ้ที่สุดยอดไปเลย

88
00:04:58,090 --> 00:05:02,136
เรามีความฝันตั้งมากมาย นี่เพิ่งเริ่มเองนะคะ

89
00:05:02,219 --> 00:05:06,265
เราเข้าใจจ้ะ บาร์บี้ แต่ลูกมีเวลาอีกเยอะ
ที่จะทำตามความฝันด้านดนตรี

90
00:05:06,349 --> 00:05:07,933
หลังจบม.ปลาย

91
00:05:08,017 --> 00:05:12,021
แต่หนูมาที่นี่แล้ว พักห้องเดียวกับมาลิบู
จังหวะเหมาะสุดๆ แล้ว

92
00:05:12,104 --> 00:05:16,067
บาร์บี้ พักอยู่ด้วยกันไม่กี่สัปดาห์
ช่วงหน้าร้อนนั่นก็เรื่องนึง

93
00:05:16,150 --> 00:05:20,237
- มาลิบูมาจากเมืองอื่น
- แต่ลูกมีที่อยู่ดีๆ

94
00:05:20,321 --> 00:05:22,698
ในเมืองอยู่แล้ว ก็ห้องของลูกไง

95
00:05:22,782 --> 00:05:23,616
- แต่...
- แต่...

96
00:05:23,699 --> 00:05:27,536
เสียใจด้วยนะลูก นั่นเป็นคำตอบสุดท้ายของเรา
เจอกันตอนอาหารค่ำ

97
00:05:28,371 --> 00:05:32,333
เอาละ สาวๆ ใครพร้อม
จะไปฉลองแบบสุดเหวี่ยงบ้าง

98
00:05:32,416 --> 00:05:34,460
พร้อมแล้วยกมือหน่อย

99
00:05:36,295 --> 00:05:37,171
ทำไมไม่ยกล่ะ

100
00:05:39,298 --> 00:05:40,674
เรามีปัญหานิดหน่อย

101
00:05:41,258 --> 00:05:42,426
ปัญหาใหญ่เลยล่ะ

102
00:05:43,260 --> 00:05:47,264
- พ่อแม่ฉันไม่ยอมให้อยู่หอ
- พ่อแม่ฉันไม่ยอมทุกเรื่องเลย

103
00:05:47,348 --> 00:05:51,060
ก็จริงอยู่ ฉันยอมรับว่าบอกพ่อแม่ในนาทีสุดท้าย

104
00:05:51,143 --> 00:05:56,690
เพราะกลัวเป็นลางร้าย ซึ่งเป็นเรื่องจริง
แต่พวกเขาจะให้เราแยกกันซะงั้น

105
00:05:56,774 --> 00:05:57,650
ไม่ได้นะ

106
00:05:57,733 --> 00:05:58,734
เราคือทีมเดียวกัน

107
00:05:58,818 --> 00:06:02,696
แล้วยังไง ลืมความฝันให้หมด
เหมือนมันไม่มีความหมายเหรอ

108
00:06:03,656 --> 00:06:05,783
ฉันรับทัน ปลอดภัยแล้ว

109
00:06:05,866 --> 00:06:08,369
ต้องมีอะไรสักอย่างที่เราทำได้สิ

110
00:06:10,454 --> 00:06:12,748
ถ้าพ่อแม่ฉันบอกว่าไม่ ก็คือไม่

111
00:06:13,499 --> 00:06:17,837
ฉันกำลังพูดกับใครอยู่เนี่ย
นี่ไม่ใช่บาร์บี้ มาลิบู โรเบิร์ตส์ที่ฉันรู้จัก

112
00:06:17,920 --> 00:06:21,715
- คนคนนั้นไม่ยอมแพ้
- ไม่มีวัน แม้แต่ตอนที่ไร้เหตุผล

113
00:06:21,799 --> 00:06:25,427
แม้แต่ตอนที่เธอสติแตก
เหมือนกระรอกเป็นโรคกลัวน้ำ

114
00:06:29,181 --> 00:06:30,558
นี่มันอนาคตของเรานะ

115
00:06:30,641 --> 00:06:33,310
เธอจะยอมแพ้โดยที่ไม่สู้งั้นเหรอ

116
00:06:34,728 --> 00:06:38,149
ไม่ ฉันไม่ยอม

117
00:06:40,484 --> 00:06:45,114
โอเค พ่อแม่ฉัน พ่อแม่เธอ
เราจะทำยังไงให้พวกเขาอนุญาตได้

118
00:06:45,197 --> 00:06:47,491
ต้องนำเสนอข้อดีข้อเสีย

119
00:06:48,492 --> 00:06:51,704
ขอให้ทุกท่านดูแผนภูมิเอ ในส่วนบี ย่อหน้าที่สอง

120
00:06:53,455 --> 00:06:54,415
น่าเบื่อไป

121
00:06:54,498 --> 00:06:57,251
ขังพ่อแม่เธอไว้ในรถแคมเปอร์ตลอดเทอมมั้ย

122
00:07:03,424 --> 00:07:07,344
น่าจะผิดกฎหมาย ไม่สิ ผิดกฎหมายแน่ๆ

123
00:07:08,596 --> 00:07:11,849
เราจะหางานให้พ่อแม่ในนิวยอร์กซิตี้
จะได้ย้ายมาที่นี่

124
00:07:11,932 --> 00:07:15,895
- และอยู่อย่างมีความสุขตลอดไป
- ทำจริงไม่ได้ หรือเป็นไปไม่ได้เลย

125
00:07:16,437 --> 00:07:19,857
แต่นิวยอร์กคือเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

126
00:07:19,940 --> 00:07:21,984
ขอเสียงให้นิวยอร์กหน่อย

127
00:07:22,860 --> 00:07:24,028
ยิ่งใหญ่เหรอ

128
00:07:24,111 --> 00:07:27,072
คือมันก็เจ๋งหรอกนะ แต่มาลิบูมี...

129
00:07:27,156 --> 00:07:30,034
นั่นแหละๆ หาดทราย แสงแดด ผักเคล รู้น่า

130
00:07:30,117 --> 00:07:33,370
แต่ถ้าเราทำให้พ่อกับแม่
ของเธอตกหลุมรักเมืองนี้...

131
00:07:34,622 --> 00:07:38,292
ให้พวกเขาเห็นว่า
มันไม่เหมือนที่ไหนบนโลกอีกแล้ว

132
00:07:38,375 --> 00:07:39,835
ก็อาจยอมให้ฉันอยู่ก็ได้

133
00:07:39,919 --> 00:07:43,881
แล้วกล่อมให้พ่อกับแม่ฉัน
ยอมให้เราอยู่ด้วยกันที่บ้านของฉัน...

134
00:07:43,964 --> 00:07:45,799
ก็หมดปัญหา

135
00:07:45,883 --> 00:07:48,344
เริ่มคืนนี้เลย ตอนครอบครัวเธอมากินมื้อค่ำ

136
00:07:48,427 --> 00:07:51,055
ถ้าไม่ได้ผลสักทาง ค่อยขังพวกเขาไว้ในรถ

137
00:07:52,806 --> 00:07:54,558
อะไร กฎหมายต้องมีช่องโหว่สิ

138
00:08:01,982 --> 00:08:04,860
จอร์จ มาร์กาเร็ต ดีใจที่ได้เจอกันอีก

139
00:08:04,944 --> 00:08:06,570
ได้ยินเสียงชัดๆ ด้วย

140
00:08:06,654 --> 00:08:10,157
พูดถูกเลย ซีโมน ที่ไทม์สแควร์เสียงเชียร์กระหึ่ม

141
00:08:10,241 --> 00:08:13,410
จนคุยกับคุณและเคลไม่รู้เรื่องเลย

142
00:08:14,245 --> 00:08:16,288
พร้อมสำหรับปฏิบัติการรูมมี่หรือยัง

143
00:08:16,372 --> 00:08:17,665
ลงมือกัน

144
00:08:21,544 --> 00:08:22,378
เจ้าเหมียว

145
00:08:22,461 --> 00:08:24,088
สกิปเปอร์ ดูนั่น

146
00:08:25,005 --> 00:08:27,508
เชลซี สเตซี่ เบามือหน่อยนะ

147
00:08:34,932 --> 00:08:37,101
มันชื่อเอ็ตต้า ขี้อายมากๆ

148
00:08:53,200 --> 00:08:55,536
- น่าอร่อยจัง
- ขอบใจนะ เด็กๆ

149
00:08:55,619 --> 00:08:59,248
บาร์บี้... หนูหมายถึงมาลิบู เป็นคนทำขนม

150
00:08:59,999 --> 00:09:03,294
- ฉันยังไม่ชินกับชื่อเล่นเท่าไหร่เลย
- เหมือนกัน

151
00:09:03,377 --> 00:09:06,380
ดีมากเลยนะคะที่มีคนคอยช่วยในครัว

152
00:09:06,463 --> 00:09:07,339
ยินดีจ้ะ

153
00:09:07,423 --> 00:09:10,801
ยินดีช่วยทุกเมื่อจริงๆ นะ

154
00:09:15,014 --> 00:09:17,683
ดีจังเลยที่มีคนมาเยอะๆ

155
00:09:17,766 --> 00:09:19,852
ปกติที่นี่เงียบเหงามาก

156
00:09:19,935 --> 00:09:20,853
เงียบเกินไป

157
00:09:20,936 --> 00:09:22,354
อาหาร

158
00:09:22,438 --> 00:09:24,523
เราเพิ่งกินมานะ

159
00:09:24,607 --> 00:09:28,319
นี่ลูกทูนหัวของเราน่ะค่ะ แจ็กสันกับเจย์ลา

160
00:09:28,402 --> 00:09:30,112
- อยู่บ้านข้างๆ
- หวัดดีครับ

161
00:09:30,195 --> 00:09:31,572
อย่าสนใจเขาเลย

162
00:09:31,655 --> 00:09:32,865
เขาตะกละ

163
00:09:32,948 --> 00:09:37,578
พ่อของเรากำลังดูหนังที่น่าเบื่อสุดๆ
เลยบอกให้เรามากวนคุณแทน

164
00:09:37,661 --> 00:09:41,498
พ่อบอกให้พวกคุณ "แวะไปคุย"
กับพวกเขาด้วยค่ะ

165
00:09:41,582 --> 00:09:45,461
- ขอโทษนะที่วุ่นวายไปหน่อย
- บ้านเราชินกับเรื่องแบบนี้อยู่แล้วค่ะ

166
00:09:45,544 --> 00:09:49,340
เธอโชคดีจัง บางครั้งฉันก็อยากมี
ครอบครัวที่ใหญ่กว่านี้

167
00:09:49,423 --> 00:09:53,302
แม่จำได้นะว่าลูกชอบที่เป็นลูกคนเดียว

168
00:09:54,386 --> 00:09:57,264
- หนูพูดเมื่อไหร่กันคะ
- เมื่อคืน ตอนเราแวะมา

169
00:09:57,348 --> 00:09:59,642
- เล่นเกมใบ้คำ
- หลังจากพี่ไล่ให้เรา

170
00:09:59,725 --> 00:10:02,770
ไปไกลๆ เพราะไม่มีนัดเล่นใบ้คำสักหน่อย

171
00:10:02,853 --> 00:10:04,480
ฉันว่าฉันไม่ได้พูดนะ

172
00:10:05,564 --> 00:10:08,400
ไปไกลๆ เลย ไม่มีนัดเล่นใบ้คำสักหน่อย

173
00:10:09,276 --> 00:10:11,278
ดีใจจริงๆ ที่เกิดเป็นลูกคนเดียว

174
00:10:12,946 --> 00:10:14,615
โอ้ ไม่เป็นไรค่ะ เราเอง

175
00:10:15,532 --> 00:10:19,703
เธอมีน้ำใจจัง ว่ามั้ยคะแม่ เหมือนไม่ใช่แขกเลย

176
00:10:19,787 --> 00:10:22,164
แล้วหนูก็ไม่ต้องการพื้นที่มากมายเลยด้วย

177
00:10:27,294 --> 00:10:30,255
- พรุ่งนี้พร้อมแล้วใช่มั้ย
- วางแผนไว้แล้วทั้งวัน

178
00:10:30,339 --> 00:10:32,091
ขอไปหยิบโทรศัพท์มาให้เธอดู

179
00:10:32,174 --> 00:10:35,469
พี่พยายามทำให้พวกผู้ใหญ่
เปลี่ยนใจเรื่องที่เรียนใช่มั้ย

180
00:10:35,552 --> 00:10:38,097
- เราไม่ใช่เด็กเมื่อวานซืนนะ
- ใช่

181
00:10:38,180 --> 00:10:41,100
ทุกคน นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องโรงเรียนนะ

182
00:10:41,183 --> 00:10:42,309
มันคือความฝันของพี่

183
00:10:42,393 --> 00:10:45,020
- ถ้าเราไม่ชอบฝันนั่นล่ะ
- เหมือนตอนนั้น

184
00:10:45,104 --> 00:10:50,109
ที่หนูฝันว่าเป็นสายไหมลูกยักษ์
สเตซี่เป็นตัวตลก แล้วจับหนูไปกิน

185
00:10:51,193 --> 00:10:54,405
บาร์บี้ เราอยู่ด้วยกันมาทั้งชีวิต

186
00:10:54,488 --> 00:10:56,573
อยู่ดีๆ พี่จะมาเปลี่ยนงั้นเหรอ

187
00:10:56,657 --> 00:10:58,867
เราเป็นพี่น้องกัน แล้วพี่ก็รักพวกเธอ

188
00:10:58,951 --> 00:11:01,745
ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนได้หรอก

189
00:11:01,829 --> 00:11:03,205
แต่พี่กับบรุ๊กลิน

190
00:11:03,288 --> 00:11:07,793
เรากำลังสร้างสิ่งที่พิเศษกัน
บอกพี่หน่อยสิว่าพวกเธอเข้าใจ

191
00:11:08,544 --> 00:11:10,254
เข้าใจก็ได้ ถ้าต้องเข้าใจ

192
00:11:14,425 --> 00:11:16,135
กำหนดการสุดรัดกุม

193
00:11:16,218 --> 00:11:21,515
ปฏิบัติการเรารักนิวยอร์กพร้อมลุยแล้ว
เราจะขึ้นยอดตึกเอ็มไพร์สเตท

194
00:11:21,598 --> 00:11:26,228
ที่มองเห็นทิวทัศน์ของเมืองได้ไกลเป็นไมล์
แล้วไปต่อที่เทพีเสรีภาพ

195
00:11:27,396 --> 00:11:29,398
ตารางจัดเต็มเชียว

196
00:11:29,481 --> 00:11:32,276
พ่อคะ นี่มันเมืองบิ๊กแอปเปิล

197
00:11:32,359 --> 00:11:34,611
ลูกใหญ่ก็ต้องกัดคำโตสิคะ

198
00:13:00,322 --> 00:13:03,158
ผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เกิดปัญหาล่าช้า

199
00:13:03,242 --> 00:13:05,786
น่าจะแก้ไขเสร็จในสองชั่วโมง

200
00:13:35,357 --> 00:13:38,360
ผู้โดยสารโปรดทราบ เรามีปัญหาเครื่องยนต์

201
00:13:38,443 --> 00:13:40,862
อีกประมาณสองชั่วโมงน่าจะซ่อมเสร็จ

202
00:13:46,368 --> 00:13:50,080
เมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก หนูพูดถูกมั้ยคะ

203
00:13:50,163 --> 00:13:52,249
- พ่อแม่ไม่ชอบเหรอคะ
- พ่อรู้แต่ว่า

204
00:13:52,332 --> 00:13:55,294
ยิ่งกลับแคลิฟอร์เนียเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

205
00:13:55,377 --> 00:13:57,087
กระรอกบ้านเราไม่ก้าวร้าว

206
00:13:57,170 --> 00:14:00,132
พ่อยอมเจอรถติดดีกว่านั่งรถไฟใต้ดินเมืองนี้

207
00:14:00,215 --> 00:14:01,967
ลูกรัก เราจะไปเอารถก่อนนะ

208
00:14:02,050 --> 00:14:04,344
ได้เวลาเก็บของพาครอบครัวกลับ

209
00:14:04,428 --> 00:14:05,596
บ้านของเราสักที

210
00:14:10,225 --> 00:14:13,770
กระรอกที่นี่ไม่ก้าวร้าวสักหน่อย
มันแค่กระตือรือร้น นี่เรื่องจริงนะ

211
00:14:15,063 --> 00:14:18,650
- เพิ่งได้ข้อความ มีอะไรเหรอ
- พวกเขาเกลียดกระรอกที่นี่

212
00:14:20,444 --> 00:14:25,741
ตั้งสติหน่อย บี เราต้องหาทางอื่น
ทำให้พ่อแม่เห็นว่ามันสำคัญกับเราแค่ไหน

213
00:14:25,824 --> 00:14:27,159
นึกออกแล้ว

214
00:14:27,242 --> 00:14:28,368
อะไร

215
00:14:28,452 --> 00:14:30,037
เราก็จัดการแสดงไง

216
00:14:30,120 --> 00:14:33,248
สื่อให้เห็นว่าการที่เราอยู่ด้วยกัน
มีความหมายแค่ไหน

217
00:14:33,332 --> 00:14:36,168
จนนึกภาพไม่ออกว่าเราจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีกัน

218
00:14:37,044 --> 00:14:38,003
ลึกซึ้งมาก เพื่อน

219
00:14:38,086 --> 00:14:41,089
แต่กว่าจะเขียนบท กว่าจะซ้อม
ต้องใช้เวลาซึ่งเราไม่มี

220
00:14:41,173 --> 00:14:44,009
- สมัยฉันยังเด็ก...
- เอาแล้วไง

221
00:14:44,092 --> 00:14:48,764
ยายบอกฉันเสมอว่า
"ชีวิตคือสิ่งสวยงาม แต่ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย

222
00:14:48,847 --> 00:14:51,516
สักวันปัญหาจะมาถึงตัว

223
00:14:51,600 --> 00:14:54,811
พอถึงตอนนั้น มีอย่างเดียวที่ทำได้

224
00:14:56,396 --> 00:15:01,234
- ถ่วงเวลาให้ถึงที่สุด"
- ยายนายบอกแบบนั้นจริงๆ เหรอ

225
00:15:01,318 --> 00:15:04,571
อาจแปลไม่ตรงเป๊ะ แต่ก็ใช่ ประมาณนั้นแหละ

226
00:15:04,655 --> 00:15:07,282
น้องๆ ฉันช่วยได้ โทรหาพ่อแม่เธอ

227
00:15:07,366 --> 00:15:11,244
เราจะถ่วงเวลาพ่อแม่พวกเรา
เริ่มปฏิบัติการถ่วงเวลาได้

228
00:15:11,328 --> 00:15:14,581
ถ้ามันได้ผลกับยายของนาย
มันก็น่าจะได้ผลกับเรา

229
00:17:28,131 --> 00:17:30,050
ฉันว่าเราพร้อมแล้วล่ะ

230
00:17:30,133 --> 00:17:33,512
ถามจริงๆ เด็กสาวสองคน
มีข้าวของเยอะแยะขนาดนี้ได้ไง

231
00:17:33,595 --> 00:17:35,680
แล้วทำไมถึงพักเหนื่อยกันหมด

232
00:17:35,764 --> 00:17:39,643
ในเมื่อมีแต่พ่อแม่ที่ขนของ มีใครจะอธิบายมั้ย

233
00:17:39,726 --> 00:17:41,019
ได้สิคะ

234
00:17:41,103 --> 00:17:44,523
เชิญทุกคนตามเรามานั่งที่ได้เลย...

235
00:17:44,606 --> 00:17:46,608
ได้เวลาโชว์แล้ว

236
00:17:50,487 --> 00:17:53,323
การมาที่นี่คือฝันที่เป็นจริงสำหรับหนู

237
00:17:53,865 --> 00:17:57,786
โดยที่ไม่รู้เลยว่า
มันจะเป็นการเริ่มต้นของโชคชะตา

238
00:17:57,869 --> 00:18:00,247
ดูนั่น เด็กสาวที่เรียกเสียงเชียร์ถล่มทลาย

239
00:18:00,330 --> 00:18:01,456
ในไทม์สแควร์นี่

240
00:18:01,540 --> 00:18:03,125
- เซ็นเสื้อให้หน่อย
- ผมด้วย

241
00:18:03,208 --> 00:18:04,960
โอ้ ขอถ่ายเซลฟี่ได้มั้ยคะ

242
00:18:05,043 --> 00:18:06,920
น่ารักกันจังเลย

243
00:18:07,003 --> 00:18:10,298
แต่เราไม่ได้ทำเพื่อชื่อเสียงหรือความสนใจ

244
00:18:10,382 --> 00:18:12,801
เราทำการแสดงเพราะใจรัก

245
00:18:12,884 --> 00:18:15,137
เพราะเราเชื่อในตัวเอง

246
00:18:17,389 --> 00:18:21,726
สิ่งเดียวที่เราต้องการคือการได้ทำเพลงต่อ

247
00:18:21,810 --> 00:18:26,356
ได้สานฝันใหม่ๆ ให้เป็นจริงและทำไปด้วยกัน

248
00:18:26,439 --> 00:18:29,484
เพราะเรานึกไม่ออกเลยชีวิตแบบอื่นจะเป็นยังไง

249
00:18:33,905 --> 00:18:35,448
ขอให้เราได้อยู่ต่อ

250
00:18:35,532 --> 00:18:37,951
นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นผจญภัยเท่านั้น

251
00:18:38,034 --> 00:18:42,247
ถ้าได้อยู่ด้วยกัน เราจะไม่ทำให้ผิดหวัง

252
00:18:42,330 --> 00:18:44,416
ถึงจุดนี้แล้วเราจะไม่ยอมหันหลัง

253
00:18:44,499 --> 00:18:46,126
จากนี้ไป จากนี้ไป

254
00:18:46,209 --> 00:18:48,336
ทำนองเรากลายเป็นหนึ่งเดียวกัน

255
00:18:48,420 --> 00:18:50,255
ต่อจากนี้ ต่อจากนี้

256
00:18:50,338 --> 00:18:53,842
ไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว
ตั้งแต่เราได้เป็นเพื่อนกัน

257
00:18:53,925 --> 00:18:56,511
จะไม่มีวันถอยกลับอีกแล้ว

258
00:18:57,304 --> 00:18:58,597
จากนี้ไป

259
00:19:08,398 --> 00:19:10,609
- ไงคะ
- พ่อกับแม่คิดว่าไง

260
00:19:10,692 --> 00:19:13,904
พ่อคิดว่าลูกหลอกให้ผู้ใหญ่วิ่งหัวหมุนตลอดบ่าย

261
00:19:13,987 --> 00:19:16,781
แถมแอบวางแผนลับหลังเราอีก

262
00:19:16,865 --> 00:19:20,118
ซึ่งครอบครัวเราจะไม่ทำกันแบบนี้

263
00:19:20,202 --> 00:19:21,786
ครอบครัวเราก็ด้วย

264
00:19:21,870 --> 00:19:25,749
เรารู้ว่าลูกโตแล้ว เลยอยากตัดสินใจด้วยตัวเอง

265
00:19:25,832 --> 00:19:29,461
แต่จะให้เราเลิกห่วง เลิกปกป้องลูกไม่ได้หรอก

266
00:19:29,544 --> 00:19:31,588
มันเป็นหน้าที่ที่เรารัก

267
00:19:31,671 --> 00:19:34,549
แต่จะให้รู้ว่าเมื่อไหร่ควรถอย มันไม่ง่ายเลย

268
00:19:34,633 --> 00:19:39,804
ถึงลูกๆ จะไม่เข้าใจเหตุผล
แต่บางครั้งพ่อแม่ก็ต้องปฏิสเธ

269
00:19:43,016 --> 00:19:44,267
แต่บางครั้ง...

270
00:19:45,435 --> 00:19:47,395
พ่อแม่ก็ยอมอนุญาต

271
00:19:47,479 --> 00:19:52,108
โดยเฉพาะพ่อแม่ที่ทำหน้าที่ได้ดีอย่างพวกเรา

272
00:19:52,192 --> 00:19:53,401
- ดีที่สุด
- แน่นอน

273
00:19:53,485 --> 00:19:55,028
- ดีมาก
- เราทำได้ดีจริงๆ

274
00:19:55,528 --> 00:19:56,613
พูดจริงเหรอคะ

275
00:19:56,696 --> 00:19:57,864
หนูอยู่ได้จริงๆ เหรอ

276
00:19:57,948 --> 00:20:01,243
เราจะแยกทีมที่มากพรสวรรค์แบบนี้ได้ยังไง

277
00:20:01,326 --> 00:20:03,036
มาลิบูอยู่กับเราได้เหรอคะ

278
00:20:03,119 --> 00:20:07,374
- เธอทำของว่างได้เด็ดจริงๆ
- บ้านเราก็เหมือนบ้านบาร์บี้

279
00:20:07,457 --> 00:20:11,336
แม่หมายถึงบ้านของมาลิบูน่ะ ฉันไม่ชินกับชื่อสักที

280
00:20:13,755 --> 00:20:16,132
แต่มีเงื่อนไขนิดหน่อย สาวๆ

281
00:20:16,216 --> 00:20:17,884
ลูกต้องโทรหาเราทุกวัน

282
00:20:17,968 --> 00:20:20,512
กลับมาเยี่ยมบ้านวันหยุดกับช่วงเทศกาลด้วย

283
00:20:20,595 --> 00:20:23,848
แล้วบาร์บี้ หมายถึงบรุ๊กลินน่ะ
เรายินดีต้อนรับเสมอ

284
00:20:24,849 --> 00:20:25,892
ผมพอเข้าใจแล้ว

285
00:20:27,686 --> 00:20:29,020
ไชโยๆ

286
00:20:30,563 --> 00:20:32,941
พ่อก็ไม่อยากขัดจังหวะการฉลองหรอกนะ

287
00:20:33,024 --> 00:20:36,278
แต่โรเบิร์ตส์จากแคลิฟอร์เนีย
ได้เวลาต้องออกเดินทางแล้ว

288
00:20:36,903 --> 00:20:38,738
รถแคมเปอร์ถูกขโมย

289
00:20:38,822 --> 00:20:40,907
โดนลากมากกว่า จอร์จ

290
00:20:40,991 --> 00:20:42,826
ตรงนี้ห้ามจอดหลังหกโมง

291
00:20:42,909 --> 00:20:45,662
ลานเก็บรถของกลางจะเปิดอีกทีพรุ่งนี้เช้า

292
00:20:47,789 --> 00:20:50,292
- งั้นก็ค้างบ้านเราน่ะสิ
- งั้นก็ค้างบ้านเราน่ะสิ

293
00:21:54,481 --> 00:21:56,483
คำบรรยายโดย
ธนิศา ขำคง