1 00:00:16,142 --> 00:00:18,311 เจโบน ดีใจที่มาเจอพอดี 2 00:00:19,062 --> 00:00:20,897 - นี่ พ่ออยากขอบใจ - ไม่เป็นไร 3 00:00:20,980 --> 00:00:22,315 แกไม่รู้ว่าฉันขอบใจเรื่องอะไร 4 00:00:22,398 --> 00:00:24,734 ใช่ แต่ถ้าบอกว่าไม่เป็นไร พ่ออาจรีบไปซะที 5 00:00:24,817 --> 00:00:28,071 ฉลาดมาก แต่ไม่ พ่ออยากขอบใจ ที่แนะนำให้รู้จักปีเตอร์ 6 00:00:28,154 --> 00:00:31,199 ชายที่วันนึงอาจเป็น อนาคตของดรากอนอินดัสทรีส์ 7 00:00:31,282 --> 00:00:33,159 โอเค ไม่อยากเล่นเกมนี้ละ 8 00:00:33,242 --> 00:00:35,787 - เกมอะไร - พ่อพยายามทำให้ผมอิจฉา 9 00:00:36,746 --> 00:00:39,248 นี่ไม่ใช่เกมเลย พ่อจริงใจที่สุดแล้ว 10 00:00:39,332 --> 00:00:41,542 - อันนั้นผมเชื่อ - โอเค งั้นจงเชื่อด้วยว่า 11 00:00:42,043 --> 00:00:45,421 แบตเตอรี่ของปีเตอร์น่ะ จะทำให้คนที่ไบโอเท็กซ์โปอึ้งทึ่งเสียวแน่ 12 00:00:46,130 --> 00:00:48,966 จะพรีเซนต์แบตชีวภาพในงานเหรอ คิดดีแล้วเหรอ 13 00:00:49,050 --> 00:00:51,761 คิดดีแล้ว เพราะปีเตอร์คือคนของพ่อ 14 00:00:51,844 --> 00:00:54,680 และงานนี้คือลูกของเขา แปลว่าก็เป็นลูกของพ่อ 15 00:00:54,764 --> 00:00:55,973 แต่มันยังไม่พร้อมด้วยซ้ำ 16 00:00:56,724 --> 00:00:57,683 อิจฉาจริงแฮะ 17 00:00:59,393 --> 00:01:00,728 ไม่ได้พูดงั้นเลย 18 00:01:04,649 --> 00:01:08,194 ไม่รู้จะพยายามคุยไปทำไม ตานั่นเพี้ยนที่สุดในโลกแล้ว 19 00:01:09,278 --> 00:01:11,280 - ใคร - คิดว่าใครล่ะ 20 00:01:11,364 --> 00:01:13,491 ฟังดูเหมือนนายต้องพักสักวัน 21 00:01:13,574 --> 00:01:16,661 ลางานไปสิ เที่ยวมาลิบูหรือโอไฮ 22 00:01:16,744 --> 00:01:17,620 ฉันมีงานทำ 23 00:01:17,703 --> 00:01:20,873 ไม่เป็นไรหรอกน่า พอเรากลับจากโอไฮ งานมันก็ยังอยู่แหละ 24 00:01:20,957 --> 00:01:23,709 เดี๋ยวสิ เธอควรขยันไม่ใช่เหรอ เกือบโดนไล่ออกมาแล้วนะ 25 00:01:23,793 --> 00:01:28,756 เออเนอะ เกือบไปแล้ว ไว้คุยกันตอนขับรถไปโอไฮก็ได้ 26 00:01:28,840 --> 00:01:31,843 ฉันไม่ไปโอไฮ พวกเราบางคนมีงานต้องรับผิดชอบนะ 27 00:01:31,926 --> 00:01:35,596 อย่าทำเป็นขิง นายไม่ใช่คนเดียวที่มีความรับผิดชอบ 28 00:01:35,680 --> 00:01:39,058 - โทษที - หนูอยากได้ความรับผิดชอบเพิ่ม 29 00:01:40,143 --> 00:01:43,187 นี่อยากให้ฉันประทับใจ ด้วยการมาของานเพิ่มเหรอ 30 00:01:43,271 --> 00:01:44,772 ได้ ตามนั้น 31 00:01:45,606 --> 00:01:47,358 ให้หนูช่วยแบ่งเบางานคุณสิ 32 00:01:47,441 --> 00:01:50,736 งานสกปรก ศิลปะดำมืด บงการคนไรงี้ไง 33 00:01:50,820 --> 00:01:53,197 เธอคิดว่าฉันมีหน้าที่อะไรกันแน่เนี่ย 34 00:01:53,281 --> 00:01:55,908 ไม่รู้จริงๆ แต่ถ้าหนูบอกว่า 35 00:01:55,992 --> 00:02:00,204 หนูเชื่อในภารกิจของเราจริงๆ อยากซ่อมโลก หรืออะไรนั่นน่ะ 36 00:02:00,288 --> 00:02:01,205 แบบนั้นจะเป็นไง 37 00:02:01,289 --> 00:02:04,250 ตอนนี้ฉันยุ่งมาก ไม่มีเวลามาจูงมือเธอ จอร์เจีย 38 00:02:05,001 --> 00:02:06,919 หนูรู้จุดยืนคุณเรื่องจูงมือ 39 00:02:07,503 --> 00:02:10,131 - ฉันแสดงความรักด้วยวิธีอื่น - เหรอ 40 00:02:11,507 --> 00:02:12,341 บอกมาสักวิธี 41 00:02:14,886 --> 00:02:20,600 เอางี้ ฉันให้เธอดูฉันทำงาน ถ้าสัญญาว่าจะทำตัวเงียบๆ 42 00:02:20,683 --> 00:02:22,602 คุณจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าหนูมีตัวตน 43 00:02:23,144 --> 00:02:25,229 ซึ่งหนูรู้ว่าคุณแอบอยากให้เป็นจริง 44 00:02:32,195 --> 00:02:35,114 สงสัยจังว่าทำไมปีเตอร์เรียกประชุมวันนี้ 45 00:02:36,157 --> 00:02:38,618 - เขาได้พูดอะไรกับเธอไหม - เรื่องประชุมเหรอ 46 00:02:38,701 --> 00:02:42,663 เปล่า ไม่ได้พูดนะ ไม่บอกฉันเลย ฉันไม่… ฉันไม่รู้ 47 00:02:42,747 --> 00:02:45,166 เขาอาจจะตัดสินใจประกาศชื่อหัวหน้าทีมแล้วก็ได้ 48 00:02:45,249 --> 00:02:46,918 นี่อาจเป็นโมเมนต์สำคัญฉันนะ 49 00:02:47,960 --> 00:02:48,961 สวัสดี 50 00:02:49,754 --> 00:02:51,631 สวัสดี 51 00:02:51,714 --> 00:02:53,424 อย่างที่หลายคนอาจได้ข่าวแล้ว 52 00:02:53,507 --> 00:02:57,386 ผมจะได้นำเสนอแบตเตอรี่ชีวภาพ กับเอลลิส ที่ไบโอเท็กซ์โป 53 00:02:57,470 --> 00:02:59,931 และเขาต้องฟาดมากแน่ๆ จริงๆ 54 00:03:00,014 --> 00:03:02,642 นี่… ดีใจแทนเขามาก 55 00:03:03,559 --> 00:03:06,020 ขอบใจ เป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นมาก 56 00:03:06,103 --> 00:03:09,440 แต่ก็ต้องบอกด้วยว่า กดดันขึ้นเยอะเลย ต้องสร้างผลงานมากขึ้น 57 00:03:09,523 --> 00:03:12,485 ซึ่งแน่นอนก็แปลว่าต้องมีผู้นำเพิ่ม 58 00:03:13,694 --> 00:03:18,532 ไหนๆ ก็พูดถึงผู้นำ รูบี้จะได้รับความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นอีกเยอะ 59 00:03:18,616 --> 00:03:21,035 ในฐานะหัวหน้าทีม รับคำสั่งจากผมโดยตรง 60 00:03:23,746 --> 00:03:24,747 ขอบคุณ ปีเตอร์ 61 00:03:25,456 --> 00:03:29,085 ฉันตื่นเต้นที่จะได้ร่วมงานกับทุกคน ในบทบาทใหม่นี้ 62 00:03:29,168 --> 00:03:32,129 และฮุบผลงานของทุกคนมาเป็นของตัวเอง 63 00:03:34,257 --> 00:03:36,050 ปีเตอร์ เอลลิสพร้อมแล้ว 64 00:03:36,801 --> 00:03:38,636 - กลับไปทำงานได้เลย - ยินดีด้วย 65 00:03:38,719 --> 00:03:39,804 - ขอบใจ - แจ๋ว 66 00:03:44,642 --> 00:03:45,643 โห 67 00:03:47,853 --> 00:03:50,690 - รู้อยู่แล้วมะ - นิดนึง คือว่ามัน… 68 00:03:50,773 --> 00:03:52,233 ไม่ต้องอธิบายหรอก 69 00:03:53,484 --> 00:03:55,569 ไม่ต้องบอกอะไรฉันเลยก็ได้ 70 00:04:00,032 --> 00:04:02,660 เอาละ จะถ่ายทอดสด ในอีกไม่ถึงหนึ่งนาที ทุกคนพร้อมนะ 71 00:04:02,743 --> 00:04:06,664 - ดูเหมือนเด็กใหม่จะประหม่านิดนึง - ผมไม่เคยออกทีวีน่ะ 72 00:04:06,747 --> 00:04:09,792 - ไม่ต้องกลัว ทำตามฉันก็พอ - ฉันอยากให้ทั้งคู่พูดตามบทดีกว่า 73 00:04:11,002 --> 00:04:12,336 นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของผมนะ 74 00:04:12,420 --> 00:04:15,131 ฉันเคยร้องเพลงชาติกับคาลการีสแตมพีดมาแล้ว 75 00:04:15,214 --> 00:04:16,674 อ่อ แจ๋ว 76 00:04:19,176 --> 00:04:21,679 ขอต้อนรับกลับสู่รายการรวยเร็ว ดิฉันดอนน่า มาร์คส์ 77 00:04:21,762 --> 00:04:24,974 มาเริ่มกันที่หุ้นที่เราจับตาดูอย่างใกล้ชิด 78 00:04:25,057 --> 00:04:26,726 ดรากอนอินดัสทรีส์เพิ่งประกาศว่า 79 00:04:26,809 --> 00:04:30,104 พวกเขาจะเปิดตัวนวัตกรรมใหญ่ที่ไบโอเท็กซ์โป 80 00:04:30,187 --> 00:04:33,357 ผู้มาออกรายการในวันนี้ แน่นอนว่าคือซีอีโอของดรากอนอินดัสทรีส์ 81 00:04:33,441 --> 00:04:34,358 เอลลิส ดรากอน 82 00:04:34,442 --> 00:04:35,735 ดีใจที่ได้มาคุยกันครับ ดอนน่า 83 00:04:35,818 --> 00:04:40,740 และคนที่อยู่กับเขาคือมันสมองเบื้องหลัง เทคโนโลยีใหม่น่าตื่นเต้นของดรากอน 84 00:04:40,823 --> 00:04:45,077 ชายที่บางคนถึงขั้นเรียกว่าเป็น เอลลิส ดรากอนคนต่อไป 85 00:04:45,161 --> 00:04:46,203 ปีเตอร์ มาร์ติน 86 00:04:46,287 --> 00:04:48,080 สวัสดีครับดอนน่า ขอบคุณที่เชิญเรา 87 00:04:48,164 --> 00:04:52,126 ทีนี้ แบตเตอรี่ชีวภาพที่ใช้งานได้จริง มันคือยอดนวัตกรรมของวงการ 88 00:04:52,209 --> 00:04:55,129 ใช่ไหมคะ มันคือนวัตกรรมที่รุ่นนึงมีครั้งเดียว 89 00:04:55,212 --> 00:04:58,758 ซึ่งจะสามารถกอบกู้ดรากอนอินดัสทรีส์ ที่ตอนนี้มีแต่ปัญหายุ่งเหยิง 90 00:04:59,508 --> 00:05:02,928 - ปัญหายุ่งเหยิงมีที่ไหน - หุ้นคุณร่วง 30% ฤดูใบไม้ผลิปีที่แล้ว 91 00:05:03,012 --> 00:05:05,348 เพราะคุณกำลังจะโดนข้อหาวางเพลิง 92 00:05:06,390 --> 00:05:07,725 นั่นเป็นเรื่องในครอบครัว 93 00:05:07,808 --> 00:05:09,935 และผมไม่อยากพูดถึงในตอนนี้ 94 00:05:10,019 --> 00:05:14,398 แต่ผมขอพูดว่าผมยอมทำทุกอย่าง เพื่อปกป้องครอบครัว 95 00:05:14,482 --> 00:05:15,983 เรามีอีกรายงานนึง 96 00:05:16,067 --> 00:05:18,527 ที่แจ้งว่าคุณขโมยรถของพนักงาน 97 00:05:18,611 --> 00:05:20,488 ขณะที่สภาวะจิตไม่สมบูรณ์ 98 00:05:20,571 --> 00:05:24,408 - นั่นก็เรื่องส่วนตัวในครอบครัวด้วยหรือเปล่า - อาจจะ 99 00:05:25,493 --> 00:05:29,163 ดอนน่า ผมติดตามผลงานคุณมานานมาก 100 00:05:29,246 --> 00:05:30,998 และขอบอกเลยว่าผมเป็นแฟนคลับ 101 00:05:31,082 --> 00:05:32,083 ขอบคุณค่ะ 102 00:05:32,166 --> 00:05:36,045 และในฐานะแฟนคลับ ผมต้องขอบอกว่า ผมว่าคุณเป็นคนดีกว่านี้นะ 103 00:05:36,128 --> 00:05:38,714 - เดี๋ยวสิ - ไม่ๆ คุณสิเดี๋ยว 104 00:05:38,798 --> 00:05:41,467 โอเคไหม คุณไปขุดดราม่าครอบครัวคนอื่น 105 00:05:41,550 --> 00:05:44,970 และปัญหาสุขภาพจิตเพื่อสร้างกระแสไวรัล 106 00:05:45,054 --> 00:05:46,013 แล้วนั่นมัน… 107 00:05:46,555 --> 00:05:49,767 ผมจะบอกให้ว่ามันคืออะไร มันคือตัวเบี่ยงเบน 108 00:05:49,850 --> 00:05:51,894 มันเบี่ยงเบนความสนใจจากความจริง 109 00:05:51,977 --> 00:05:55,189 ความจริงที่ว่าแบตเตอรี่ลิเทียมมันใช้ได้อีกไม่นาน 110 00:05:55,272 --> 00:06:00,694 ทั้งมือถือ รถอีวี วิถีชีวิตของเราทั้งหมดมันไม่ยั่งยืน 111 00:06:00,778 --> 00:06:02,279 หากไม่มีพลังงานหมุนเวียน 112 00:06:04,240 --> 00:06:05,199 ใช่ 113 00:06:07,243 --> 00:06:08,869 มาต่อกันที่ข่าวตลาดที่อยู่อาศัยค่ะ 114 00:06:08,953 --> 00:06:12,248 ตอนนี้ราคาบ้านพุ่งสูงขึ้นมา 16% และไต่ขึ้นเรื่อยๆ 115 00:06:12,331 --> 00:06:16,377 ขณะที่อุปทานยังคงลดน้อยลง ความต้องการของผู้บริโภคสูงเป็นประวัติการณ์ 116 00:06:16,460 --> 00:06:18,462 เก่งมาก พวกคุณทำได้ดีมาก 117 00:06:18,546 --> 00:06:20,464 เหรอ ผมว่าผมพูดมากไป 118 00:06:20,548 --> 00:06:21,757 ไม่ คุณพูดดีมาก 119 00:06:21,841 --> 00:06:23,342 - ใช่ไหมเอลลิส - ไม่ 120 00:06:24,677 --> 00:06:25,553 เขาไม่ได้พูดดี 121 00:06:26,929 --> 00:06:28,139 ยิ่งกว่าดีซะอีก! 122 00:06:28,222 --> 00:06:29,765 ทุกคน ปรบมือให้ปีเตอร์ 123 00:06:29,849 --> 00:06:31,976 ปรบมือสิ ได้ยินแล้วนี่ เขาคือผมคนต่อไป 124 00:06:32,059 --> 00:06:33,936 - อ้าวเฮ้ย - ไม่ดีละ 125 00:06:37,356 --> 00:06:38,357 ผมเวียนหัว 126 00:06:38,441 --> 00:06:41,235 อ้าว โอเค ไปนอนพักในออฟฟิศคุณไหม 127 00:06:42,611 --> 00:06:45,698 แอนนา ผมเอาอะไรให้คุณดูหน่อยได้ไหม 128 00:06:45,781 --> 00:06:46,657 ได้สิ 129 00:06:50,703 --> 00:06:53,205 พาเอลลิสไปที่ออฟฟิศ และให้เขาดื่มน้ำเยอะๆ นะ 130 00:06:53,289 --> 00:06:55,416 - แล้วอย่าไปแตะอะไร - ได้ 131 00:06:55,499 --> 00:06:56,876 นี่ รอเดี๋ยวสิพี่เบิ้ม 132 00:06:59,086 --> 00:07:02,006 - คิดยังไงกับเจ้าปีเตอร์ - ไม่คิด 133 00:07:02,965 --> 00:07:03,799 ดีจัง 134 00:07:05,426 --> 00:07:07,219 ไงคะ ทุกอย่างโอเคไหม 135 00:07:07,303 --> 00:07:09,346 อือ ดีมั้ง 136 00:07:10,139 --> 00:07:14,143 - ขอบใจ จอร์เจีย เชิญไปได้ - ไม่ ผมอยากให้เธออยู่ 137 00:07:14,768 --> 00:07:15,603 เธอเข้าใจ 138 00:07:17,521 --> 00:07:18,731 ปีเตอร์ต้องการอะไร 139 00:07:19,440 --> 00:07:23,110 เขาแค่ตกใจนิดหน่อย มีคนสติไม่ดีส่งอีเมลข่มขู่เขาน่ะ 140 00:07:24,945 --> 00:07:25,779 เหรอ 141 00:07:25,863 --> 00:07:29,074 ใช่ แต่ไม่เป็นไร ฉันส่งต่อ ให้ฝ่ายรักษาความปลอดภัยแล้ว ดูไม่ร้ายแรง 142 00:07:29,158 --> 00:07:30,701 ไม่เห็นมีใครขู่ฆ่าผมเลย 143 00:07:30,784 --> 00:07:32,369 ก็ดีแล้วไหม 144 00:07:32,453 --> 00:07:35,581 ไปที่ห้องประชุมกันดีไหม เตรียมตัวสัมภาษณ์กับบลูมเบิร์ก 145 00:07:35,664 --> 00:07:38,667 ไม่ให้ปีเตอร์สัมภาษณ์แทนล่ะ เขาโดนขู่ฆ่าอยู่คนเดียวนี่นา 146 00:07:38,751 --> 00:07:41,337 เอางี้ ให้เขาสัมภาษณ์ทุกสื่อไปเลย 147 00:07:41,420 --> 00:07:43,047 และไบโอเท็กซ์โปด้วย 148 00:07:43,130 --> 00:07:46,008 ให้ปีเตอร์ทำเองหมดเลยสิ ใครๆ ก็อยากฆ่าเขานักนี่ 149 00:07:47,718 --> 00:07:50,471 เอลลิส ทำไมจู่ๆ ถึงพูดแบบนี้ล่ะ 150 00:07:52,348 --> 00:07:56,268 ผมไม่สามารถสร้างกระแสได้แล้ว ไม่มีค่าพอสำหรับลูกปืนสักนัดด้วยซ้ำ 151 00:07:56,936 --> 00:08:00,773 รู้ไหม เคยมีอยู่ช่วงนึง ไม่นานมานี้เอง 152 00:08:02,024 --> 00:08:03,776 ตอนที่ใครๆ ก็อยากจะฆ่าฉัน 153 00:08:05,236 --> 00:08:06,946 นึกว่าจะโดนแบบนั้นตลอดไป 154 00:08:07,029 --> 00:08:09,490 ฉันไม่มั่นใจละว่าเราหวนนึกถึงความหลังอะไรอยู่ 155 00:08:09,573 --> 00:08:12,826 ไม่เข้าใจเหรอแอนนา รู้ไหมว่าคนแบบไหนถึงโดนขู่ฆ่า 156 00:08:12,910 --> 00:08:15,162 คนที่มีวิสัยทัศน์ ผู้เปลี่ยนโลก 157 00:08:15,246 --> 00:08:16,830 - ซูเปอร์สตาร์ - ซูเปอร์สตาร์ 158 00:08:18,499 --> 00:08:22,419 รู้ไหม ที่จริงคำขู่ฆ่าอันนั้น อาจไม่ได้ตั้งใจส่งหาปีเตอร์ 159 00:08:23,462 --> 00:08:25,631 แต่เขาอาจตั้งใจส่งหาคุณ 160 00:08:26,715 --> 00:08:28,926 จริงเหรอ เราคิดยังไง 161 00:08:29,009 --> 00:08:30,344 โยงไกลไปมั้ง 162 00:08:30,427 --> 00:08:33,847 แหม จอร์เจีย มันอาจเป็นคำขู่ตัวล่อ 163 00:08:33,931 --> 00:08:37,059 โดยหวังว่าเราจะเอา ทรัพยากรไปใช้ปกป้องปีเตอร์ 164 00:08:37,142 --> 00:08:42,648 ทิ้งให้บอสใหญ่ คนสำคัญของเราอ่อนแอและโจมตีง่าย 165 00:08:42,731 --> 00:08:44,483 - ใช่ เห็นภาพเลย - ไม่อ่ะ 166 00:08:44,567 --> 00:08:46,193 จอร์เจียพูดถูก 167 00:08:47,027 --> 00:08:50,197 ใครที่ไหนจะอยากฆ่าผม ในเมื่อไปฆ่าผมคนใหม่ได้ 168 00:08:51,657 --> 00:08:54,118 จอร์เจีย ขอคุยด้วยเดี๋ยวนึงได้ไหม 169 00:08:59,415 --> 00:09:01,292 งานส่วนใหญ่ของฉันคือ… 170 00:09:04,545 --> 00:09:05,796 การรักษาขวัญกำลังใจเอลลิส 171 00:09:05,879 --> 00:09:08,674 ถึงแม้จะแปลว่าบางครั้ง ฉันต้องพลิกแพลงความจริงบ้าง 172 00:09:09,425 --> 00:09:12,177 - อย่างโกหกใช่มะ - อยากเรียกว่าอะไรก็เชิญ 173 00:09:12,261 --> 00:09:14,888 ถูกใจ เรากลับเข้าไปกัน หนูอยากเรียนรู้จากปรมาจารย์ 174 00:09:14,972 --> 00:09:17,808 - ไม่ได้เด็ดขาด - งั้นนี่ลงโทษหนูเหรอ 175 00:09:19,310 --> 00:09:20,686 ฉันแสดงความรักด้วยวิธีนี้ 176 00:09:22,062 --> 00:09:24,189 ฉันนึกว่าทุกอย่างกับจอร์เจียไปได้สวย 177 00:09:24,273 --> 00:09:26,066 แต่มั่นใจว่าเมื่อเช้าทำเธอโกรธ 178 00:09:26,150 --> 00:09:29,069 - เดี๋ยวนะ นายกับจอร์เจียค้างด้วยกันเหรอ - ใช่ แต่นั่นไม่… 179 00:09:29,153 --> 00:09:30,613 - งั้นยกโทษให้เธอเหรอ - เรื่อง 180 00:09:30,696 --> 00:09:31,864 เรื่องไล่ออกไง 181 00:09:31,947 --> 00:09:34,658 ทำไมฉันต้องยกโทษให้เธอด้วย พ่อไล่เธอออกเพื่อจี้จุดฉัน 182 00:09:34,742 --> 00:09:37,411 ใช่ เขาล้วนๆ เธอเป็นเหยื่อบริสุทธิ์ 183 00:09:37,494 --> 00:09:39,955 แจ็คสัน ดรากอน มากับเรา 184 00:09:41,749 --> 00:09:42,666 - มัลคอล์ม - แจ็คสัน 185 00:09:42,750 --> 00:09:45,753 - มัลคอล์มช่วยคุณไม่ได้แล้ว - มัลคอล์ม เขาพาตัวฉันไป 186 00:09:45,836 --> 00:09:46,795 แจ็คสัน 187 00:09:48,756 --> 00:09:49,798 พ่อ นี่มันเรื่องอะไร 188 00:09:54,345 --> 00:09:55,346 ผมไม่เข้าใจ 189 00:09:55,429 --> 00:09:57,514 เมื่อเช้าปีเตอร์โดนขู่ฆ่าเบาๆ 190 00:09:57,598 --> 00:10:01,435 แต่แล้วบ่ายวันนี้ พ่อโดนขู่ฆ่ารุนแรงกว่าเยอะ 191 00:10:01,518 --> 00:10:02,353 โอเค 192 00:10:02,895 --> 00:10:04,730 แจ็คสัน มาทำอะไรในนี้ นี่อะไร 193 00:10:04,813 --> 00:10:06,440 ผมบอกเขาเรื่องนักล่าดรากอนแล้ว 194 00:10:07,191 --> 00:10:11,236 - ฉายาที่พ่อตั้งให้เอง - ฉันว่าเราไม่ต้องไปพูดให้แจ็คสันเป็นห่วงหรอก 195 00:10:11,737 --> 00:10:13,238 แล้วผมมีทางเลือกไหนอีก 196 00:10:13,322 --> 00:10:16,784 ผมต้องคืนดีกับลูกก่อน เผื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นมา 197 00:10:16,867 --> 00:10:18,160 แหงสินะ 198 00:10:18,243 --> 00:10:21,497 เขาเตือนให้พ่อเลิกพูดถึงแบตเตอรี่ชีวภาพเหรอ 199 00:10:21,580 --> 00:10:25,084 เป็นอีกครั้งที่พอนำเสนอ เทคโนโลยีเปลี่ยนโลกสู่ประชาชน 200 00:10:25,167 --> 00:10:27,795 ซึ่งทำให้พ่อเป็นภัยร้ายต่อสถานภาพปัจจุบัน 201 00:10:27,878 --> 00:10:31,840 พ่อของคุณจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องป่าวประกาศทางทีวีต่อไป 202 00:10:31,924 --> 00:10:33,676 - ใช่ไหม - จะให้พวกเพี้ยนชนะไม่ได้ 203 00:10:33,759 --> 00:10:37,471 นี่คือท่อนเด็ด ผมจ้างผู้เชี่ยวชาญ มาตามหาตัวมือเกรียน 204 00:10:39,014 --> 00:10:41,892 งั้นเหรอ นึกว่าเราตกลงกันไว้ว่าไม่ต้องไปสนใจ 205 00:10:44,269 --> 00:10:45,771 เอาละ โต๊ะทำงานผมอยู่ไหน 206 00:10:47,398 --> 00:10:49,608 เลสลี่คือผู้เชี่ยวชาญสินะ ดีมาก 207 00:10:49,692 --> 00:10:53,529 ดีจริงเหรอ เพราะผมว่า งานนี้มันเกินทักษะเลสลี่ละ 208 00:10:53,612 --> 00:10:54,488 ลางสังหรณ์บอกว่า 209 00:10:55,531 --> 00:10:57,533 ไอ้โรคจิตนี่ไม่ใช่คนแปลกหน้า 210 00:10:57,616 --> 00:11:00,786 - อาจเป็นคนที่ทำงานที่นี่ด้วยซ้ำ - เป็นฉันคงคิดไม่ถึงเลย 211 00:11:00,869 --> 00:11:03,247 เราหาให้มันกว้างกว่านี้หน่อยดีไหม 212 00:11:03,330 --> 00:11:06,792 ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ผมจะมองตาเขาแล้วบอกว่า 213 00:11:06,875 --> 00:11:08,502 "สีนี้สู้ไม่หนี" 214 00:11:08,585 --> 00:11:10,921 - สีไหน - อย่ามายอกย้อนพ่อ 215 00:11:11,004 --> 00:11:12,214 พ่อเป็นปธน.ยุคสงคราม 216 00:11:12,297 --> 00:11:15,634 - ฉันต้องสอบสวนคนด้วย - ฉันมอบอำนาจให้นายเต็มที่ 217 00:11:15,718 --> 00:11:18,303 ระงับกฎเดิมทั้งหมด ใช้กฎอัยการศึก 218 00:11:19,221 --> 00:11:23,434 รับทราบขอรับหัวหน้า เปิดโหมดยุทธการถล่มผู้ก่อการร้าย 219 00:11:25,728 --> 00:11:28,105 - เขาทำอะไรน่ะ - เขาเดินกะเผลกตั้งแต่เมื่อไร 220 00:11:28,731 --> 00:11:29,606 ไม่นะ 221 00:11:29,690 --> 00:11:31,400 - ไม่ หยุดนะ อย่าทำแบบนั้น - นี่ 222 00:11:31,483 --> 00:11:33,360 ไม่ หยุดนะ 223 00:11:53,839 --> 00:11:55,507 - มีอะไรให้ช่วยไหม - ทำไปทำไม 224 00:11:56,008 --> 00:11:56,925 ทำอะไร 225 00:11:57,009 --> 00:12:00,387 เก่งนะเรา งานนี้สนุกแน่ 226 00:12:00,471 --> 00:12:02,181 ผมมาดมกลิ่นหาคนทรยศ 227 00:12:02,264 --> 00:12:03,390 - คนทรยศเหรอ - ใช่ 228 00:12:03,474 --> 00:12:06,393 คิดซะว่าผมเป็นเหมือนหมูทรัฟเฟิลละกัน 229 00:12:06,977 --> 00:12:09,229 โอเค นี่เพราะปีเตอร์โดนขู่เหรอ 230 00:12:09,313 --> 00:12:12,316 ปีเตอร์ก็โดนขู่เหมือนกันเหรอ 231 00:12:12,399 --> 00:12:13,567 น่าสนใจดีแฮะ 232 00:12:14,693 --> 00:12:18,447 งั้นปีเตอร์ก็เริ่มจะกลายเป็นคนสำคัญที่นี่แล้วเหรอ 233 00:12:18,530 --> 00:12:19,740 ใช่ ก็คงงั้น 234 00:12:20,574 --> 00:12:22,701 เขาก็สัมภาษณ์ดีในรายการรวยเร็วน่ะนะ 235 00:12:22,785 --> 00:12:26,205 เขาคงไม่ได้เดินหมากอยู่หรอกใช่ไหม อยากสอยตำแหน่งสูงสุดงี้ 236 00:12:26,288 --> 00:12:27,915 ถ้าทำจริงก็ไม่แปลกใจ 237 00:12:29,625 --> 00:12:33,587 เขาหลอกให้ฉันเชื่อว่า ต้องได้เลื่อนขั้นแน่ๆ แต่ยกให้รูบี้เฉย 238 00:12:34,213 --> 00:12:35,756 แค่เพราะเป็นเพื่อนเก่ากัน 239 00:12:35,839 --> 00:12:40,594 คุณกำลังจะบอกว่าเขากำลังขาขึ้น แล้วเขารับฟังที่รูบี้พูดเหรอ 240 00:12:42,888 --> 00:12:44,973 ได้ข้อมูลมาครบละ ขอบคุณมาก 241 00:12:45,724 --> 00:12:46,558 โอเค 242 00:12:47,851 --> 00:12:49,353 โทษที แต่คุณเป็นใครแล้วนะ 243 00:12:52,523 --> 00:12:53,482 ไม่ใช่คนสำคัญ 244 00:12:55,526 --> 00:12:58,111 นี่ แค่แวะมาดูว่าเป็นไรไหม 245 00:12:58,195 --> 00:13:00,781 ออฟฟิศวันนี้มีเรื่องน่ากลัวเยอะแยะเลย 246 00:13:00,864 --> 00:13:01,990 เรารับมือกันอยู่ 247 00:13:02,491 --> 00:13:05,619 ตอนแรกปีเตอร์โดนขู่ แล้วนี่เอลลิสก็โดนเหมือนกัน 248 00:13:05,702 --> 00:13:08,080 พร้อมกันในวันเดียว แปลกจังเลย 249 00:13:08,664 --> 00:13:10,332 มันมากับสายงาน 250 00:13:10,415 --> 00:13:13,168 คนที่อยากเปลี่ยนโลก ย่อมเหยียบเท้าคนอื่นเป็นธรรมดา 251 00:13:13,252 --> 00:13:17,172 โดยเฉพาะเมื่อซีเอฟโอ พลิกแพลงความจริงอยู่ด้วย 252 00:13:17,965 --> 00:13:19,258 ใช่ไหม นักล่าดรากอน 253 00:13:29,935 --> 00:13:33,730 การรับมือกับเอลลิส มักจะต้องใช้วิธีการนอกกรอบเล็กน้อย 254 00:13:34,481 --> 00:13:38,610 เรื่องนักล่าดรากอนมันนอกกรอบปกติของฉันไปนิด 255 00:13:38,694 --> 00:13:43,407 หนูเข้าใจ ขู่ให้เขากลัวบ้าง ให้เขารู้สึกสำคัญ นับถือเลย 256 00:13:43,490 --> 00:13:45,450 ขอบใจที่เข้าใจ 257 00:13:45,534 --> 00:13:47,369 แล้วรอบต่อไปเราจะดาร์กแค่ไหน 258 00:13:47,452 --> 00:13:50,706 หนูมีไอเดียเยอะแยะเลย แบบเก็บไปฝันร้ายได้เลย 259 00:13:50,789 --> 00:13:55,794 ขอบใจมากนะที่เสนอตัวช่วย แต่นักล่าดรากอนทำงานลำพัง 260 00:14:00,382 --> 00:14:02,050 แหมๆๆ 261 00:14:03,260 --> 00:14:04,845 คุณรูบี้นี่เอง 262 00:14:05,429 --> 00:14:07,306 เอ่อ… ใช่ 263 00:14:07,389 --> 00:14:09,474 ได้ข่าวว่าต้องแสดงความยินดีกันนี่ 264 00:14:10,475 --> 00:14:11,476 ว่าไงนะ 265 00:14:11,560 --> 00:14:14,563 ลูมิสเพื่อนคุณบอกว่าคุณได้เลื่อนขั้นฉ่ำๆ 266 00:14:15,063 --> 00:14:16,940 - ลูน่า - ไม่ใช่ ลูมิส 267 00:14:17,024 --> 00:14:18,650 - ไม่ใช่ ลูน่า - งั้นลูมิสเป็นใคร 268 00:14:18,734 --> 00:14:20,193 ลูน่าบอกคุณเหรอ 269 00:14:20,277 --> 00:14:21,778 ไปโกรธเธอเอาสิ 270 00:14:22,905 --> 00:14:24,531 เดี๋ยว ทำไม 271 00:14:24,615 --> 00:14:27,492 ไม่สำคัญหรอก คุณมีเพื่อนในที่สูง 272 00:14:28,285 --> 00:14:30,162 เวร ก็บอกปีเตอร์แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ 273 00:14:30,245 --> 00:14:31,371 งั้นก็จริงสินะ 274 00:14:32,164 --> 00:14:34,249 คุณสนิทสนมกับปีเตอร์มาก 275 00:14:34,917 --> 00:14:37,920 เขากับผมมีมิตรภาพที่พิเศษ 276 00:14:38,003 --> 00:14:41,465 อาจถึงเวลาที่เราต้องผนึกกำลังกัน 277 00:14:42,174 --> 00:14:43,467 เป็นคู่ที่ทรงพลังไง 278 00:14:43,967 --> 00:14:44,801 คุณกับผม 279 00:14:45,594 --> 00:14:49,264 ขอโทษนะ ฉันต้องไป… ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ตรงนี้ 280 00:14:51,642 --> 00:14:53,769 รู้ไหมว่าเขาพอใจ กับจิตแพทย์ประจำคนปัจจุบันไหม 281 00:14:57,064 --> 00:14:59,441 ปีเตอร์ สัมภาษณ์ซีเอ็นบีซีเสร็จแล้วเหรอ 282 00:14:59,524 --> 00:15:04,071 เสร็จแล้ว แต่ขอบอกนะว่า ผมลุยเดี่ยวอยู่คนเดียวเลย 283 00:15:04,154 --> 00:15:06,949 ต้องพูดเยอะมาก อยากมีคนมาหนุนบ้าง 284 00:15:07,032 --> 00:15:09,952 ฉันคิดว่าสื่ออื่นๆ ที่เหลือ เอลลิสจะไปร่วมสัมภาษณ์กับคุณ 285 00:15:10,035 --> 00:15:12,287 - เขารู้สึกดีขึ้นมาก - หยุด 286 00:15:12,371 --> 00:15:15,624 ขอโทษที นักล่าดรากอนเขียนจดหมายขู่มาอีกฉบับ 287 00:15:15,707 --> 00:15:18,710 - เป็นไปไม่ได้ - นักล่าดรากอนคือใคร 288 00:15:18,794 --> 00:15:20,963 ไอ้โคตรสติแตก เห็นๆ อยู่ 289 00:15:22,881 --> 00:15:23,799 ฟังนี่นะ 290 00:15:23,882 --> 00:15:26,677 "ดูเหมือนฉันจะไม่ถลกหนังหัวแกแล้ว" 291 00:15:26,760 --> 00:15:29,262 "แต่ฉันจะตัดตอนผู้สืบตระกูลแกแทน 292 00:15:29,346 --> 00:15:32,933 ฆ่าทายาทคนเดียวที่แกมี แล้วเอาเนื้อไปทำสปาเก็ตตี้" 293 00:15:39,189 --> 00:15:40,232 พระเจ้า 294 00:15:41,400 --> 00:15:46,738 ฉบับนี้ฟังดูไม่เหมือนเดิมนะ บรรยายสยองเกินไปและไร้วุฒิภาวะ 295 00:15:46,822 --> 00:15:49,783 - อาจเป็นพวกเลียนแบบก็ได้ - มันมาจากที่เดียวกัน 296 00:15:49,866 --> 00:15:53,954 แต่มันขาดความละเอียดอ่อน ดูไม่เหมือนเดิม 297 00:15:54,037 --> 00:15:54,871 จริงด้วย 298 00:15:54,955 --> 00:15:56,957 เหมือนสติเขาจะหลุดไปแล้ว 299 00:15:57,040 --> 00:16:00,002 เขาดู… คลั่งขึ้น 300 00:16:01,128 --> 00:16:03,755 เขาไม่มีกฎเกณฑ์อะไรอีกแล้ว 301 00:16:04,297 --> 00:16:09,052 เขาตั้งใจจะให้ลูกชายต้องชดใช้กรรมแทนพ่อ 302 00:16:09,136 --> 00:16:12,431 อืม งั้นแปลว่าผมต้องบินเดี่ยวอีกสินะ 303 00:16:13,932 --> 00:16:15,142 ยกล้อเลย กัปตัน 304 00:16:15,225 --> 00:16:16,059 รับทราบ 305 00:16:18,645 --> 00:16:19,730 อยากเจอผมเหรอ 306 00:16:21,189 --> 00:16:23,233 แจ็คสัน พ่อไม่อยากให้แกตกใจนะ 307 00:16:23,734 --> 00:16:25,819 แต่ตอนนี้นักล่าดรากอนหมายหัวแกแล้ว 308 00:16:27,070 --> 00:16:29,197 เขาอยากเอาแกไปทำซอสเนื้อ 309 00:16:29,281 --> 00:16:32,868 แล้วเดาว่าคงเสิร์ฟคู่กับ เส้นริกาโทนีหรือทากลิเทลล์ 310 00:16:32,951 --> 00:16:34,995 ทั้งสองชนิดเข้ากับซอสเนื้อเยอะได้ดี 311 00:16:35,078 --> 00:16:37,039 ดีใจจังที่พ่อไม่อยากให้ผมกลัว 312 00:16:37,539 --> 00:16:39,833 ฉันคิดว่าคุณควรกลับออกไปสัมภาษณ์คู่ปีเตอร์ 313 00:16:39,916 --> 00:16:42,127 อย่ายอมถอยแค่เพราะเด็กเกรียนมาข่มขู่ 314 00:16:42,210 --> 00:16:45,464 แอนนา คุณไม่เข้าใจ คุณไม่มีลูก เตรียมหลุมหลบภัย 315 00:16:45,547 --> 00:16:47,340 คงไม่ต้องถึงขั้นนั้นหรอกมั้ง 316 00:16:47,424 --> 00:16:51,511 เห็นด้วยที่สุด แล้วเราน่าจะ ให้โอกาสเลสลี่สืบต่ออีกหน่อยนะ 317 00:16:52,012 --> 00:16:53,847 ผมเหรอ อ๋อใช่ 318 00:16:55,348 --> 00:16:57,893 ทุกคนจะปลอดภัยขึ้นถ้าผมอยู่บนนี้ 319 00:16:57,976 --> 00:17:01,063 แบบว่า ไปก่อกวน ปั่นหัวคน 320 00:17:01,146 --> 00:17:04,066 ขุดคุ้ยโครงสร้างอำนาจ และอื่นๆ 321 00:17:04,149 --> 00:17:07,903 นายมีเวลาไขคดีนี้สองชั่วโมง แต่ถ้าทำไม่ได้ เราต้องหายตัวไป 322 00:17:08,570 --> 00:17:10,238 ค่ะ มีเวลาเหลือเฟือ 323 00:17:11,531 --> 00:17:13,325 ต้องมีคนมาทำความสะอาดอ้วก 324 00:17:15,285 --> 00:17:16,870 เธอนี่มันป่วยจิตจริงๆ 325 00:17:16,953 --> 00:17:19,915 เนอะ จดหมายหนูเล่นใหญ่สะใจสุดๆ 326 00:17:19,998 --> 00:17:20,999 ไม่ ตรงกันข้ามเลย 327 00:17:21,083 --> 00:17:24,211 เป้าหมายเดียวของนักล่าดรากอน คือการไปเติมอีโก้ให้เอลลิส 328 00:17:24,294 --> 00:17:28,215 ไม่ใช่ข่มขู่ลูกหัวปีเขา จนเขาอยากไปหลบในหลุมลับ 329 00:17:28,298 --> 00:17:31,134 นักล่าดรากอนก็ชอบสนุกด้วยนะ 330 00:17:31,635 --> 00:17:33,720 เขาไม่ใช่ยัยเด๋อสายตึง 331 00:17:33,804 --> 00:17:35,680 เธอทำให้สถานการณ์แย่กว่าเดิมมาก 332 00:17:35,764 --> 00:17:38,892 มีมัลติเวิร์สไหนบ้างไหม ที่มีเธออยู่ใกล้แล้วชีวิตไม่ยากขึ้นน่ะ 333 00:17:38,975 --> 00:17:42,354 โอเค ใจเย็นๆ เราแก้ไขได้ 334 00:17:45,107 --> 00:17:47,192 นี่ เห็นแจ็คสันไหม 335 00:17:47,275 --> 00:17:50,737 ทำไม จะบอกเขาเหรอว่าเธอไม่ได้ถูกไล่ออก และเธอกับเอลลิสรวมหัวหลอกเขา 336 00:17:50,821 --> 00:17:54,366 - เพราะแบบนั้นจะดีมาก - อะไร ไม่ใช่ นายแคร์ทำไม 337 00:17:54,449 --> 00:17:57,244 ความลับทำให้ฉันเป็นผื่น แล้วนี่ก็เริ่มจะคันแล้วด้วย 338 00:17:57,744 --> 00:17:59,538 ไปหายามาทาสิยะ 339 00:17:59,621 --> 00:18:01,540 ฉันแค่คิดว่าเธอควรสารภาพความจริง 340 00:18:01,623 --> 00:18:03,708 - ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนดี - อ้าว แจ็คสัน! 341 00:18:04,459 --> 00:18:07,754 - จะไปไหน - หลุมหลบภัย มั้งนะ 342 00:18:07,838 --> 00:18:10,423 แต่ดีใจที่เจอเธอก่อนถูกขังเดี่ยว 343 00:18:10,507 --> 00:18:14,052 เพราะฉันอยากจะขอโทษที่พูดไม่ดีเมื่อเช้า 344 00:18:14,136 --> 00:18:15,428 ไม่เป็นไร 345 00:18:15,512 --> 00:18:16,721 เป็นสิ 346 00:18:16,805 --> 00:18:20,433 ฉันไม่พอใจกับสิ่งที่พ่อทำ ก็เลยพาลใส่เธอ 347 00:18:20,517 --> 00:18:24,354 ซึ่งไม่โอเคอย่างแรง เพราะฉันชอบเธอมาก 348 00:18:25,355 --> 00:18:26,481 ฉันก็ชอบนาย 349 00:18:27,399 --> 00:18:28,525 แต่พูดถึงเอลลิส 350 00:18:28,608 --> 00:18:31,862 เขาต้องโดนขู่ฆ่าแบบไหนถึงจะอีโก้ฟู 351 00:18:31,945 --> 00:18:34,573 แต่ก็รู้สึกปลอดภัยพอจนไม่ต้องไปกบดาน 352 00:18:35,699 --> 00:18:37,617 ทำไมเธอถึงสนใจอีโก้ของพ่อฉันล่ะ 353 00:18:37,701 --> 00:18:38,827 ไม่สนเลย 354 00:18:39,619 --> 00:18:41,329 แต่นักล่าดรากอนสน 355 00:18:44,040 --> 00:18:46,960 - คุณเป็นบ้าอะไร - พูดเรื่องอะไรเหรอ 356 00:18:47,043 --> 00:18:50,088 - จอร์เจียบอกผมเรื่องจดหมาย - เขาคิดว่าของหนูเด็ดกว่า 357 00:18:51,423 --> 00:18:54,009 - ผมบอกว่าสยองกว่า - เหมือนกันแหละ 358 00:18:54,718 --> 00:18:56,511 ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะทำแบบนั้นได้ 359 00:18:56,595 --> 00:18:59,931 รู้ไหมว่าฉันโดนกดดันแค่ไหน ฉันมีทางเลือกอื่นที่ไหน 360 00:19:00,015 --> 00:19:03,476 จะอ้างว่าทางเลือกเดียวที่มี คือแต่งจดหมายขู่ฆ่าเนี่ยนะ 361 00:19:03,560 --> 00:19:06,229 ตอนนั้นมันก็ดูเป็นแบบนั้น 362 00:19:06,313 --> 00:19:09,232 แล้วคงได้ผลหรอกถ้าคนนี้ไม่มาแจม 363 00:19:09,316 --> 00:19:11,693 หนูก็แค่อยากทำให้แม่ประทับใจเอง 364 00:19:11,776 --> 00:19:12,861 เราทำไงดี 365 00:19:12,944 --> 00:19:16,948 - ทางออกเดียวคือ… ต้องถลำเข้าไปอีก - แปลว่าอะไร 366 00:19:17,032 --> 00:19:19,701 ฉันว่าที่จอร์เจียจะสื่อคือ 367 00:19:19,784 --> 00:19:21,453 ต้องมีจดหมายฉบับที่สาม 368 00:19:22,162 --> 00:19:25,290 โอเค สิ่งแรกที่ต้องทำคือ เขียนให้ชัดว่าผมไม่เป็นอันตราย 369 00:19:26,625 --> 00:19:29,169 "ตัดสินใจไว้ชีวิตลูกชายแก 370 00:19:29,252 --> 00:19:31,796 ดังนั้นเจ๊ไม่ต้องวีน" 371 00:19:31,880 --> 00:19:33,924 ตายแล้ว "ไม่ต้องวีน" เหรอ 372 00:19:34,007 --> 00:19:36,843 ตบท้ายด้วย "ด้วยรัก จากแอนนา" เลยไป 373 00:19:37,802 --> 00:19:39,554 เอางี้ดีกว่า 374 00:19:40,180 --> 00:19:41,473 "ฉันกูเกิลลูกชายแก 375 00:19:41,556 --> 00:19:47,145 และถึงแม้เขาจะน่ารักน่าหม่ำ และเป็นหนุ่มเตี้ยที่หล่อได้รางวัล 376 00:19:47,646 --> 00:19:49,439 แต่เขาไม่คุ้มค่าเวลาฉัน" 377 00:19:49,522 --> 00:19:55,820 "ดังนั้นฉันตัดสินใจที่จะ พุ่งโทสะไปที่ดรากอนคนเดียวที่สำคัญ" 378 00:19:56,321 --> 00:19:58,865 - เป็นไงบ้าง - เอา "หนุ่มเตี้ย" ออกก็ดี 379 00:19:58,949 --> 00:20:02,244 แล้วก็เรื่อง "น่ารัก" แต่นอกเหนือจากนั้นก็ดีมาก 380 00:20:03,328 --> 00:20:04,162 เก่งมาก 381 00:20:05,622 --> 00:20:08,083 ไม่เคยกอดลูก ได้แต่ชมเบาๆ 382 00:20:14,464 --> 00:20:16,591 ที่เขาพูดเรื่องปีเตอร์เป็นเรื่องจริงไหม 383 00:20:17,217 --> 00:20:20,136 - เขาพูดว่าอะไร - ก็ว่าเขาสัมภาษณ์ดีทางรายการรวยเร็ว 384 00:20:20,220 --> 00:20:22,472 ดีจนอาจคุมบริษัทนี้ในไม่ช้า 385 00:20:22,555 --> 00:20:24,224 ผมไม่รู้อะไรเรื่องนั้นเลย 386 00:20:24,975 --> 00:20:26,559 คนอย่างเราต้องรู้ไว้นะ 387 00:20:27,477 --> 00:20:30,522 ถ้าเรือเอลลิสอับปาง เราก็ไม่เห็นต้องจมน้ำตายตาม 388 00:20:30,605 --> 00:20:31,898 ไปถึงก้นทะเลสาบ 389 00:20:31,982 --> 00:20:36,236 เราสองคนรีบโดดขึ้นเรือชูชีพปีเตอร์ แล้วให้เขาพาเราขึ้นฝั่งดีกว่า 390 00:20:38,029 --> 00:20:39,656 คุณเป็นนักบำบัดของเอลลิสไม่ใช่เหรอ 391 00:20:39,739 --> 00:20:44,369 ผมก็เป็นนักบำบัดของตัวเองเหมือนกัน และคนไข้คนสำคัญที่สุดของตัวเอง 392 00:20:45,245 --> 00:20:47,080 ผมจะเอาไปฟ้องเอลลิส 393 00:20:56,089 --> 00:20:57,507 อย่าทำแบบนั้นเลยดีกว่า 394 00:21:00,468 --> 00:21:01,594 นี่เป็นข่าวดีมากเลย 395 00:21:02,387 --> 00:21:05,265 จดหมายฉบับล่าสุดบอกว่า แจ็คสันไม่ได้อยู่ในสายตาเขาแล้ว 396 00:21:05,348 --> 00:21:07,475 ผมตกเป็นเป้าอยู่แค่คนเดียว 397 00:21:07,559 --> 00:21:09,060 แบบที่คุณชอบเลย 398 00:21:09,686 --> 00:21:13,815 งั้นเราอยู่บนดินต่อไป สัมภาษณ์กับสื่อที่เหลือให้ครบ 399 00:21:13,898 --> 00:21:15,442 แล้วไปไบโอเท็กซ์โปได้แล้วใช่ไหม 400 00:21:15,525 --> 00:21:16,609 ผมพร้อม 401 00:21:16,693 --> 00:21:17,610 ต้องแบบนี้สิ 402 00:21:17,694 --> 00:21:19,070 เราเจอตัวการแล้ว 403 00:21:19,821 --> 00:21:23,867 มัลคอล์ม หรือฉายาว่านักล่าดรากอน 404 00:21:23,950 --> 00:21:26,911 ไม่ มัลคอล์มไม่ใช่นักล่าดรากอน เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็ก 405 00:21:26,995 --> 00:21:28,705 - เงียบ! - ไรวะ 406 00:21:29,247 --> 00:21:30,582 มันเรียกว่าฝังตัว 407 00:21:31,249 --> 00:21:33,752 และนี่จะไม่แปลกใจเลย ถ้าเขาแต่งเรื่องที่น่าเชื่อถือ 408 00:21:33,835 --> 00:21:35,962 มาฟ้องว่าฉันต่างหากที่ทรยศนาย 409 00:21:36,046 --> 00:21:37,130 เขาทรยศคุณจริงๆ 410 00:21:37,213 --> 00:21:38,965 เหมือนที่เลสลี่ทำนายไว้เลย 411 00:21:39,049 --> 00:21:41,051 ไม่ตลกนะ แล้วถ้าฉันเป็นเธอจะระวังปาก 412 00:21:41,134 --> 00:21:43,094 - หมายความว่าไง - เขาพูดเรื่องอะไร 413 00:21:43,178 --> 00:21:46,222 - ถ้าเธอไม่บอก ฉันจะบอก - ก็ได้ 414 00:21:46,306 --> 00:21:49,392 ฉันเป็นคนต้นคิดให้เอลลิสไล่ฉันออกเอง พอใจยัง 415 00:21:49,476 --> 00:21:50,435 เดี๋ยวนะ จริงเหรอพ่อ 416 00:21:50,518 --> 00:21:53,772 นี่มันเรื่องหยุมหยิมนะว่าไหม เทียบกับจดหมายขู่ฆ่า 417 00:21:53,855 --> 00:21:55,899 - พ่อไม่ได้โดนขู่ฆ่า - แล้วจดหมายนี่ล่ะ 418 00:21:55,982 --> 00:21:57,734 - แอนนาเป็นคนเขียน - แค่ฉบับแรก 419 00:21:57,817 --> 00:21:59,027 ฉบับที่สองฉันเขียนเอง 420 00:21:59,110 --> 00:22:01,237 ส่วนฉบับที่สามเราช่วยๆ กัน… 421 00:22:01,321 --> 00:22:02,155 หยุด พอ 422 00:22:03,573 --> 00:22:04,407 ทำไม 423 00:22:05,492 --> 00:22:07,369 ก็คุณกำลังหดหู่ 424 00:22:07,452 --> 00:22:08,453 ฉันแค่อยาก… 425 00:22:09,412 --> 00:22:10,997 ให้กำลังใจคุณหน่อย 426 00:22:13,166 --> 00:22:14,000 อย่างนี้สินะ 427 00:22:15,001 --> 00:22:17,212 ยินดีด้วยนะ 428 00:22:17,962 --> 00:22:20,215 ไม่เคยมั่นใจเท่านี้มาก่อนเลย 429 00:22:21,174 --> 00:22:22,008 เอลลิส 430 00:22:23,176 --> 00:22:24,052 แจ็คสัน ฟังนะ… 431 00:22:24,135 --> 00:22:25,220 ไม่ต้อง 432 00:22:34,062 --> 00:22:36,106 สุดท้ายก็ไขคดีสำเร็จ 433 00:22:37,857 --> 00:22:39,025 เชิญไปได้แล้ว มัลคอล์ม 434 00:22:41,611 --> 00:22:42,529 โธ่ 435 00:22:49,744 --> 00:22:50,870 ไม่กะเผลกละ 436 00:22:52,914 --> 00:22:53,873 ใช่ นั่นมัน… 437 00:22:55,125 --> 00:22:56,292 เป็นวันที่เหนื่อยมาก 438 00:22:56,960 --> 00:22:58,711 แค่นั้นยังน้อยไป 439 00:22:59,879 --> 00:23:01,464 กังวลหรือเปล่า 440 00:23:01,548 --> 00:23:03,508 เรื่องคำขู่ 441 00:23:03,591 --> 00:23:06,386 คำขู่จริงจังฉบับเดียวที่เราได้รับในวันนี้ 442 00:23:06,469 --> 00:23:09,806 ไม่หรอก แค่เนี้ยนะ ก็แค่ไอ้เกรียนคีย์บอร์ดเพี้ยนๆ 443 00:23:09,889 --> 00:23:12,684 รปภ.บอกว่ามาจากคนชื่อซิดนีย์ โกรสแมน 444 00:23:12,767 --> 00:23:15,145 ดูเหมือนเมื่อก่อนจะเคยทำงานกับคุณ 445 00:23:16,896 --> 00:23:21,192 ผมไม่คุ้นชื่อนั้นเลย แต่ไม่ติดปากเท่า "นักล่าดรากอน" 446 00:23:22,902 --> 00:23:26,448 อืม ฉันก็ไม่ภูมิใจกับสิ่งที่ทำลงไปหรอกนะ 447 00:23:27,449 --> 00:23:30,118 ฉันกับเอลลิสเรามีความสัมพันธ์แบบของเรา 448 00:23:30,201 --> 00:23:32,370 มันต้องมีอะไรแน่ๆ 449 00:23:33,538 --> 00:23:36,791 เขา… เขาเป็นคนที่ซับซ้อน 450 00:23:36,875 --> 00:23:40,044 ใช่ แต่ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง 451 00:23:43,089 --> 00:23:44,174 ก็คงจริง 452 00:23:45,925 --> 00:23:46,801 อีกแก้วไหม 453 00:23:47,302 --> 00:23:48,136 เอาสิ 454 00:23:55,935 --> 00:23:59,063 - พ่อจะไปไหน - พ่อไม่โง่นะแจ็คสัน 455 00:23:59,147 --> 00:24:02,358 - เบื่อแล้วที่โดนเล่นเหมือนคนโง่ - อืม เข้าใจ 456 00:24:03,818 --> 00:24:06,821 แต่ไม่คิดเหรอว่า พฤติกรรมพ่อมันก็มีส่วนให้เป็นแบบนี้ 457 00:24:09,407 --> 00:24:10,450 ก็พูดยากนะ 458 00:24:10,533 --> 00:24:14,245 แต่บางทีพ่ออาจค้นพบคำตอบข้างนอกนั่น 459 00:24:14,829 --> 00:24:16,581 ที่ไหนสักแห่งบนถนนเปิดโล่ง 460 00:24:17,081 --> 00:24:21,085 แต่สิ่งที่พ่อรู้คือ พ่อชักจะไม่มั่นใจแล้วว่าไว้ใจใครได้บ้าง 461 00:24:22,128 --> 00:24:24,380 อือ อันนั้นเข้าใจเลย 462 00:24:24,464 --> 00:24:26,799 แล้วอย่าแม้แต่คิดจะขอไปด้วยกัน 463 00:24:27,884 --> 00:24:29,469 อยากให้ผมไปด้วยไหม 464 00:24:29,552 --> 00:24:31,971 - ตอนนี้พ่อน่าจะไม่ควรอยู่คนเดียว - ก็ได้ 465 00:26:03,813 --> 00:26:05,231 คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล