1
00:00:06,283 --> 00:00:09,963
‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:12,803 --> 00:00:16,323
‎เช้าตรู่ในทุ่งหญ้าที่บอตสวานา

3
00:00:18,003 --> 00:00:21,243
‎สถานที่ที่อันตรายสำหรับทารกที่อ่อนแอ

4
00:00:28,683 --> 00:00:32,003
‎ลูกหมาป่าหลงทางพากันซ่อนตัว

5
00:00:32,083 --> 00:00:34,003
‎เพื่อให้รอดพ้นจากปัญหา

6
00:00:42,723 --> 00:00:45,683
‎พวกมันพลัดหลงมาไกลจากฝูงอันปลอดภัย

7
00:00:45,763 --> 00:00:47,323
‎และไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี

8
00:00:53,403 --> 00:00:55,683
‎ดูมาพาพวกมันมาเจอปัญหา

9
00:00:56,203 --> 00:01:00,723
‎เธอทำให้พวกมันหลงทาง
‎และตอนนี้เธอกำลังสติแตก

10
00:01:04,003 --> 00:01:07,603
‎น้องสาวเธอ วีนัส อาจพาพวกมัน
‎กลับไปหาความปลอดภัยได้

11
00:01:09,923 --> 00:01:12,483
‎ในชีวิตสัตว์เยาว์วัยทุกตัว มันจะมีจุดหนึ่ง

12
00:01:12,563 --> 00:01:15,643
‎ที่พวกมันต้องหาตำแหน่งแห่งที่
‎ของตัวเองในครอบครัว

13
00:01:18,963 --> 00:01:22,563
‎สำหรับวีนัส ได้เวลาลงมือแล้ว

14
00:01:56,323 --> 00:01:59,363
‎เมืองโบราณอาจไม่ใช่สถานที่

15
00:01:59,443 --> 00:02:01,083
‎ที่เราจะเจอลูกสัตว์บ่อยครั้ง

16
00:02:01,883 --> 00:02:07,483
‎(ศรีลังกา
‎โปลอนนารุวา)

17
00:02:07,563 --> 00:02:08,883
‎จากบนนี้

18
00:02:08,963 --> 00:02:12,203
‎วิหารและวังเก่าดูเหมือนจะรกร้าง

19
00:02:15,923 --> 00:02:17,523
‎แต่ถ้าเข้าไปดูใกล้ๆ

20
00:02:20,403 --> 00:02:24,323
‎ฝูงนักกายกรรมท้าตาย
‎อาศัยอยู่กลางซากปรักหักพังเหล่านี้

21
00:02:26,523 --> 00:02:29,203
‎ฝูงลิงทอค แม็กแคก

22
00:02:30,523 --> 00:02:33,683
‎ซึ่งมีทรงผมน่าสนใจ

23
00:02:36,763 --> 00:02:39,083
‎ชีวิตช่างดูสนุกและไร้กังวล

24
00:02:39,563 --> 00:02:42,843
‎แต่ครอบครัวนี้มีลำดับชั้นยศอยู่

25
00:02:43,803 --> 00:02:48,443
‎ใครสูง ใครต่ำ ส่วนที่เหลืออยู่ระหว่างนั้น

26
00:02:59,923 --> 00:03:04,123
‎และที่ต่ำที่สุดคือลูกกำพร้าวัยเก้าเดือน อัมมา

27
00:03:05,203 --> 00:03:06,523
‎สองสัปดาห์ก่อน

28
00:03:06,603 --> 00:03:09,763
‎แม่ของเธอหายตัวไป คาดว่าน่าจะเสียชีวิต

29
00:03:11,603 --> 00:03:14,883
‎เมื่อไม่มีแม่ อัมมาก็อยู่ตามลำพัง

30
00:03:16,323 --> 00:03:19,283
‎เธอไม่มีใครกอด ลูบขนให้

31
00:03:19,803 --> 00:03:21,003
‎หรือว่าใส่ใจ

32
00:03:23,563 --> 00:03:25,243
‎เมื่อขาดนมจากแม่

33
00:03:25,323 --> 00:03:29,003
‎เธอใช้ทุกนาทีที่ตื่นอยู่ค้นหาอาหาร

34
00:03:29,523 --> 00:03:30,683
‎มันทำให้เหนื่อยหน่าย

35
00:03:42,363 --> 00:03:45,483
‎แต่เธอไม่ได้เสียแค่ความรักจากแม่
‎และการปกป้องไปเท่านั้น

36
00:03:46,563 --> 00:03:49,563
‎ลูกนั้นจะสืบทอดชั้นยศของแม่

37
00:03:49,643 --> 00:03:53,403
‎และเมื่อเป็นกำพร้า อัมมาจึงยากจะร่วมฝูง

38
00:03:56,963 --> 00:03:59,483
‎ไม่มีใครอยากยุ่งเกี่ยวกับเธอ

39
00:04:10,483 --> 00:04:14,083
‎เธอถูกย้ำเตือนอยู่ทุกวันว่าเธอสูญเสียอะไรไป

40
00:04:16,323 --> 00:04:19,803
‎ทารกแซคคือลูกชายของตัวเมียจ่าฝูง

41
00:04:21,403 --> 00:04:23,963
‎เขาได้รับความรักความใส่ใจที่เขาต้องการ

42
00:04:28,963 --> 00:04:31,563
‎แต่แม้จะเป็นลิงชั้นยศสูงอย่างแซค

43
00:04:31,643 --> 00:04:34,683
‎ลูกแม็กแคกหนึ่งในสามก็มักจะอยู่ไม่รอด

44
00:04:36,243 --> 00:04:41,083
‎การหาที่ของตัวเองในฝูงจึงสำคัญมาก
‎หากอัมมาอยากมีชีวิตรอด

45
00:04:56,003 --> 00:04:58,163
‎สถูปรันโคธวิหาร

46
00:04:58,243 --> 00:05:01,443
‎คือหนึ่งในแหล่งอาหารสุดโปรดของฝูง

47
00:05:06,283 --> 00:05:08,963
‎ของไหว้ที่เหลือคือของว่างที่ไร้ที่ติ

48
00:05:13,043 --> 00:05:14,963
‎พวกมันไม่เหลืออะไรไว้

49
00:05:16,683 --> 00:05:19,883
‎ทุกตัวได้กินจนแก้มตุ่ย

50
00:05:19,963 --> 00:05:21,283
‎กินจนพุงกาง

51
00:05:32,723 --> 00:05:34,763
‎แต่ขณะที่ชีวิตเหมือนจะดี

52
00:05:34,843 --> 00:05:39,283
‎มันก็จะมีแม็กแคก
‎ที่คิดแสดงให้ตัวอื่นเห็นว่าใครใหญ่อยู่เสมอ

53
00:05:43,203 --> 00:05:46,403
‎และอัมมาน้อยก็เป็นเป้าที่เล่นงานง่าย

54
00:05:50,443 --> 00:05:52,443
‎เธอพยายามยืนหยัด

55
00:05:53,603 --> 00:05:56,203
‎แต่เมื่อไร้กำลังเสริม
‎เธอไม่อาจปกป้องตัวเองได้

56
00:06:00,723 --> 00:06:02,803
‎เจ้าหนูอีกตัวมาร่วมเล่นงาน

57
00:06:09,083 --> 00:06:11,123
‎ตอนนี้มื้อเที่ยงของเธอถูกแย่งไปด้วย

58
00:06:19,883 --> 00:06:21,083
‎เธอแกล้งตาย

59
00:06:22,163 --> 00:06:23,883
‎จนกระทั่งแน่ใจว่าปลอดภัย

60
00:06:31,923 --> 00:06:36,643
‎มันคืออีกสิ่งที่ย้ำเตือนเธอว่า
‎ความรักที่เธอใฝ่หาอยู่ห่างไกล

61
00:06:47,403 --> 00:06:51,403
‎(บอตสวานา
‎ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโอคาวังโก)

62
00:06:51,483 --> 00:06:53,123
‎ที่แอฟริกาใต้

63
00:06:53,203 --> 00:06:58,043
‎พวกลูกหมาป่าก็คลาดกับครอบครัวที่เหลือ

64
00:06:59,763 --> 00:07:04,443
‎พวกมันหลงทางอยู่สามชั่วโมงแล้ว
‎และพวกมันต้องรีบหาพวกตัวเต็มวัย

65
00:07:06,843 --> 00:07:09,323
‎ศัตรูที่ทรงพลังกำลังป้วนเปี้ยน

66
00:07:19,683 --> 00:07:23,563
‎วีนัสได้แสดงให้เห็นทักษะที่เกินวัย

67
00:07:24,123 --> 00:07:27,563
‎เธอเจอร่องรอยของแบมบ้า พี่เลี้ยงของพวกเธอ

68
00:07:34,923 --> 00:07:37,563
‎แต่อาณาเขตของฝูงนั้นใหญ่มาก

69
00:07:40,123 --> 00:07:44,483
‎เธอต้องใช้ทั้งสายตา
‎และการดมกลิ่นเพื่อตามรอยเขา

70
00:07:49,403 --> 00:07:51,923
‎แรกเริ่ม ดูมาเป็นคนทำให้ลูกหมาหลง…

71
00:07:53,923 --> 00:07:56,363
‎เธอจึงปล่อยให้วีนัสนำทาง

72
00:08:07,123 --> 00:08:10,803
‎หลังค้นหาไปได้หลายชั่วโมง
‎ยังไม่มีวี่แววของครอบครัว

73
00:08:11,323 --> 00:08:15,283
‎ทำให้วีนัสและทีมของเธอเหน็ดเหนื่อย

74
00:08:19,803 --> 00:08:22,643
‎แต่นี่ไม่ใช่จุดที่ดีที่จะแวะพัก

75
00:08:37,403 --> 00:08:41,483
‎ช้างอาจเผลอย่ำลูกหมาไร้ประสบการณ์ได้ง่ายๆ

76
00:08:59,923 --> 00:09:02,003
‎แม่ใหญ่ของฝูงส่งเสียงเตือน

77
00:09:13,483 --> 00:09:15,083
‎วีนัสรับฟังคำเตือน

78
00:09:15,643 --> 00:09:18,283
‎และพาฝูงเล็กๆ ของเธอออกไปให้พ้นภัย

79
00:09:30,043 --> 00:09:32,043
‎มันเป็นยามบ่ายที่ยาวนาน

80
00:09:32,123 --> 00:09:35,243
‎และลูกหมาก็ยังหาพวกตัวเต็มวัยไม่เจอ

81
00:09:38,563 --> 00:09:41,763
‎หนทางสุดท้าย วีนัสกลับมายังสะวันนา

82
00:09:41,843 --> 00:09:43,523
‎ที่ที่เธอเห็นครอบครัวเป็นครั้งสุดท้าย

83
00:09:45,363 --> 00:09:48,883
‎พวกมันทำได้แค่หวังว่าเธอจะนำพวกมันมาถูกที่

84
00:09:54,883 --> 00:09:56,083
‎และถูกจริงๆ

85
00:10:16,403 --> 00:10:20,203
‎ทักษะของวีนัสบวกกับความมั่นใจ
‎ช่วยให้พวกมันกลับมาเจอฝูง

86
00:10:20,843 --> 00:10:23,723
‎และนั่นทำให้เธอกลายเป็นดาวรุ่ง

87
00:10:31,923 --> 00:10:37,123
‎การเอาตัวรอดในโลกนี้
‎บ่อยครั้งต้องการการทำงานเป็นทีม

88
00:10:38,243 --> 00:10:43,803
‎(อังกฤษ
‎นอร์ฟอล์ก)

89
00:10:48,203 --> 00:10:51,963
‎แต่สำหรับลูกสัตว์บางตัว
‎การเป็นเบอร์หนึ่งสำคัญที่สุด

90
00:10:54,043 --> 00:10:56,283
‎ในทะเลสาบเปลี่ยว มีคู่รักคู่หนึ่ง

91
00:10:56,363 --> 00:11:00,603
‎ซ่อนตัวรอคอยการลืมตาดูโลกของลูกๆ

92
00:11:04,603 --> 00:11:09,763
‎นกพงคู่นี้วางไข่อันเลอค่าเอาไว้ห้าใบ

93
00:11:12,923 --> 00:11:16,883
‎นกเล็กที่แสนบอบบางคู่นี้ต้องเผชิญงานยาก

94
00:11:18,763 --> 00:11:21,843
‎พวกมันผลัดกันกกไข่ลูกๆ ที่ยังไม่ฟัก

95
00:11:21,923 --> 00:11:23,923
‎ขณะที่อีกตัวจะออกไปหาอาหาร

96
00:11:27,043 --> 00:11:29,363
‎และบัดนี้ หลังผ่านไป 11 วัน

97
00:11:29,843 --> 00:11:31,843
‎ไข่ลูกนกใบแรกฟักแล้ว

98
00:11:36,763 --> 00:11:39,683
‎เขาตาบอดและแทบชูคอไม่ขึ้น

99
00:11:47,563 --> 00:11:53,563
‎คู่ผัวเมียต้องออกหากินอย่างตรากตรำ
‎เพื่อเลี้ยงลูกตัวแรกที่ช่างเรียกร้อง

100
00:11:59,723 --> 00:12:05,643
‎และระหว่างที่ทิ้งรังไว้ เรื่องแปลกก็ได้เกิดขึ้น

101
00:12:12,323 --> 00:12:17,163
‎ลูกนกตัวน้อยอายุหนึ่งวันโยนไข่ใบอื่นๆ ทิ้ง

102
00:12:19,483 --> 00:12:23,483
‎สำหรับเขา
‎วิธีเดียวที่เขาจะมีที่ทางในครอบครัวนี้

103
00:12:24,803 --> 00:12:26,923
‎คือการกำจัดคู่แข่งทิ้ง

104
00:12:30,123 --> 00:12:32,923
‎แต่นี่ไม่ใช่นกพง

105
00:12:34,163 --> 00:12:35,283
‎นี่คือนกคุกคู

106
00:12:38,163 --> 00:12:41,123
‎เมื่อ 11 วันก่อน แม่ของเขาลอบเข้ามาที่รัง

107
00:12:41,203 --> 00:12:44,803
‎ทิ้งไข่นกพงไปใบหนึ่ง
‎แล้วแทนที่มันด้วยไข่ตัวเอง

108
00:12:45,323 --> 00:12:47,843
‎ซึ่งแทบจะเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน

109
00:12:48,403 --> 00:12:50,363
‎จากนั้นเธอก็หายหัวไป

110
00:12:52,323 --> 00:12:54,803
‎และพ่อแม่นกพงตัวน้อยผู้ขยันขันแข็ง

111
00:12:54,883 --> 00:12:58,883
‎ก็ไม่รู้เลยว่าตัวปลอมผู้ชั่วร้ายนี้ไม่ใช่ลูกตน

112
00:13:20,483 --> 00:13:23,283
‎เขาทำภารกิจส่วนแรกของตัวเองสำเร็จ

113
00:13:24,203 --> 00:13:29,323
‎นั่นคือทำให้ตัวเองเป็นศูนย์กลางความสนใจ
‎เป็นลูกนกตัวเดียวของครอบครัว

114
00:13:39,243 --> 00:13:41,003
‎บนเกาะศรีลังกา

115
00:13:41,083 --> 00:13:44,443
‎ลิงแม็กแคกฝูงใหญ่กำลังใช้เวลา
‎กับครอบครัวอย่างเพลิดเพลิน

116
00:13:47,363 --> 00:13:50,443
‎การลูบขนคืองานอดิเรกที่ทุกตัวชื่นชอบ

117
00:13:53,843 --> 00:13:57,683
‎กิจกรรมนี้ช่วยให้สุขภาพดี
‎และทำให้พวกมันใกล้ชิดสนิทสนม

118
00:14:01,003 --> 00:14:03,483
‎แต่มีตัวหนึ่งที่ถูกละเลย

119
00:14:05,523 --> 00:14:09,643
‎อัมมา กำพร้าตัวน้อยยังคงโดดเดี่ยว
‎ตั้งแต่ที่เธอเสียแม่ไป

120
00:14:19,203 --> 00:14:21,923
‎เมื่อห่างไกลความอบอุ่น
‎จากการเกาะกลุ่มของครอบครัว

121
00:14:22,963 --> 00:14:24,083
‎เธอก็เสี่ยงอันตราย

122
00:14:30,643 --> 00:14:33,963
‎ซากปรักหักพังยังเป็นที่อยู่ของหมาจร

123
00:14:35,483 --> 00:14:38,763
‎พวกมันคือภัยร้ายแรงของลิงแม็กแคก

124
00:14:42,123 --> 00:14:46,083
‎พอไม่มีใครดูแล อัมมาก็ไม่ตระหนัก

125
00:14:51,603 --> 00:14:54,683
‎แต่ลิงบางตัวในฝูงสังเกตเห็นอันตราย

126
00:14:57,563 --> 00:14:59,083
‎สัญญาณเตือนดังขึ้น

127
00:15:04,883 --> 00:15:08,323
‎ขณะที่แซคน้อยถูกแม่อุ้มพาไปยังที่ปลอดภัย

128
00:15:08,403 --> 00:15:11,163
‎อัมมาต้องดูแลตัวเองเหมือนอย่างเคย

129
00:15:14,363 --> 00:15:17,043
‎เธอปีนขึ้นต้นไม้ได้อย่างเฉียดฉิว

130
00:15:25,843 --> 00:15:28,483
‎แต่มันคือประสบการณ์ที่ทำให้ใจไม่เป็นสุข

131
00:15:32,123 --> 00:15:34,043
‎เมื่อฝูงเกาะกลุ่มกัน…

132
00:15:38,203 --> 00:15:40,723
‎อัมมาอยากจะเข้าร่วมด้วย

133
00:15:40,803 --> 00:15:43,403
‎แต่ก็ตามเคย เธอถูกเมิน

134
00:15:46,203 --> 00:15:48,643
‎เห็นได้ชัดว่าแซคคือคนโปรด

135
00:15:54,003 --> 00:15:57,403
‎เธอเข้าไปใกล้ หวังว่าจะเป็นที่สังเกต

136
00:16:08,723 --> 00:16:10,643
‎ดูเหมือนว่ามุกนี้จะสำเร็จ

137
00:16:11,403 --> 00:16:14,203
‎ตัวผู้จ่าฝูงเริ่มลูบขนให้เธอ

138
00:16:26,643 --> 00:16:31,243
‎อัมมานอนลงอย่างนอบน้อมหวังให้เขาสนใจ

139
00:16:35,763 --> 00:16:37,243
‎แต่ช่วงเวลานั้นผ่านไปแล้ว

140
00:16:38,643 --> 00:16:41,923
‎เธอห่างไกลจากการเป็นที่ยอมรับของครอบครัว

141
00:16:54,203 --> 00:16:56,643
‎ที่ปากแม่น้ำโอคาวังโกในบอตสวานา

142
00:16:58,283 --> 00:17:02,843
‎ฝูงหมาป่าที่กลับมาพบกัน
‎กำลังฟื้นฟูเรี่ยวแรงจากความเหนื่อยล้า

143
00:17:05,723 --> 00:17:09,043
‎พวกตัวเต็มวัยใช้เวลานานในการตามหาลูกๆ

144
00:17:09,123 --> 00:17:10,923
‎และตอนนี้พวกมันหิวโหย

145
00:17:13,243 --> 00:17:15,843
‎การหาอาหารสำคัญมาเป็นอันดับหนึ่ง

146
00:17:17,923 --> 00:17:21,363
‎สำหรับพวกเด็กๆ การเล่นนั้นสำคัญที่สุด

147
00:17:23,763 --> 00:17:26,043
‎ความมั่นใจของดูมากลับมาแล้ว

148
00:17:27,443 --> 00:17:30,563
‎เธอยังไม่ยอมสละตำแหน่งจอมบงการ

149
00:17:35,803 --> 00:17:40,643
‎ถ้าวีนัสจะเป็นผู้นำในอนาคต
‎เธอต้องแสดงให้เห็นว่าเธอคุมฝูงอยู่

150
00:17:46,803 --> 00:17:50,443
‎แบมบ้าสังเกตเห็นบางอย่าง
‎ที่ฟากตรงข้ามของที่โล่ง

151
00:17:52,603 --> 00:17:53,923
‎การล่าเริ่มขึ้น

152
00:18:08,523 --> 00:18:11,683
‎ปกติแล้วลูกหมาวัยนี้จะไม่เข้าร่วมการล่า

153
00:18:11,763 --> 00:18:14,283
‎แต่มันอยู่ใกล้มาก พวกมันห้ามใจไม่อยู่

154
00:18:25,923 --> 00:18:28,403
‎พวกตัวเต็มวัยเริ่มกินอย่างไม่รอช้า

155
00:18:34,963 --> 00:18:37,563
‎แต่พวกมันเปิดที่ให้เด็กๆ อย่างรวดเร็ว

156
00:18:40,403 --> 00:18:43,603
‎ในครอบครัวนี้ ลูกๆ ต้องมาก่อนเสมอ

157
00:18:47,963 --> 00:18:50,723
‎มื้ออาหารไม่ใช่แค่โอกาสที่ทำให้อิ่มหนำ

158
00:18:51,523 --> 00:18:55,683
‎มันยังเป็นโอกาสให้สำแดงพละกำลัง

159
00:18:59,443 --> 00:19:02,603
‎ดูมาแย่งกระดูกกับวีนัส

160
00:19:03,483 --> 00:19:06,083
‎แต่วีนัสไม่ยอมอ่อนข้อ

161
00:19:11,203 --> 00:19:15,163
‎เธอยืนหยัดสู้
‎และส่วนหนึ่งของอาหารก็ตกเป็นของเธอ

162
00:19:17,643 --> 00:19:20,043
‎ชัยชนะทำให้เธอแตกต่าง

163
00:19:28,923 --> 00:19:31,963
‎พวกตัวเต็มวัยใช้โอกาสนี้กินอาหารรอบสอง

164
00:19:47,803 --> 00:19:51,523
‎แต่วีนัสยังไม่พร้อมจะให้ถึงตาของพวกมัน

165
00:19:53,803 --> 00:19:58,323
‎ด้วยแรงผลักจากความมั่นใจใหม่หมาด
‎เธอไล่พวกผู้ใหญ่ให้ถอยไป

166
00:20:01,043 --> 00:20:02,403
‎ช่างกล้าหาญมาก

167
00:20:04,723 --> 00:20:09,483
‎เธอแสดงให้เห็นแล้วว่าเธอมีคุณสมบัติพร้อม
‎ที่จะเป็นผู้นำฝูงในอนาคต

168
00:20:16,203 --> 00:20:19,803
‎เธอแสดงออกชัดเจน
‎เธอนำเหล่าลูกหมาไปกินน้ำ

169
00:20:26,003 --> 00:20:28,563
‎ว่าที่จ่าฝูงในภายภาคหน้า

170
00:20:38,123 --> 00:20:40,803
‎มันง่ายกว่าที่จะหากินโดยไม่ต้องดิ้นรน

171
00:20:40,883 --> 00:20:44,043
‎เมื่อคุณเป็นลูกคนเดียวของครอบครัว

172
00:20:45,163 --> 00:20:49,123
‎ในอังกฤษ ลูกสัตว์ในทะเลสาบโตเร็วกันมาก

173
00:20:51,483 --> 00:20:54,923
‎แต่มีหนึ่งตัวที่โตเร็วกว่าทั้งหมด

174
00:20:58,203 --> 00:21:02,563
‎นกคุกคู ซิงเกิลตัน
‎ไม่ต้องกังวลเรื่องการแข่งขันกับพี่น้อง

175
00:21:03,283 --> 00:21:06,923
‎การเป็นตัวเดียวที่นกพงดูแลเอาใจใส่
‎ได้รับผลตอบแทน

176
00:21:07,643 --> 00:21:10,563
‎แม้ตอนนี้ขนาดตัวของเขาจะแน่นคับรัง

177
00:21:12,483 --> 00:21:15,923
‎พ่อแม่อุ้มบุญของเขายังไม่สังเกตถึงความผิดปกติ

178
00:21:17,323 --> 00:21:19,483
‎กระนั้นพวกมันก็ต้องทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน

179
00:21:19,563 --> 00:21:22,163
‎เพื่อตอบสนองความตะกละตะกลาม

180
00:21:26,243 --> 00:21:29,283
‎พวกมันเพิกเฉยเสียงร้องขอของเขาไม่ได้

181
00:21:52,363 --> 00:21:56,003
‎นกคู่นี้ทุ่มสุดตัวเพื่อปกป้องเขา

182
00:21:56,723 --> 00:22:01,443
‎แต่มันยากที่จะกันฝนให้กับอะไรที่ใหญ่กว่าตัว

183
00:22:16,603 --> 00:22:21,043
‎เขาแต่งขนตัวเอง เตรียมพร้อมจะโผบินจากรัง

184
00:22:33,723 --> 00:22:36,403
‎โชคดี เขาตกลงมาบนที่ที่อ่อนนุ่ม

185
00:22:40,243 --> 00:22:44,163
‎พ่อแม่ที่เหนื่อยล้าของเขายังไม่สามารถพักผ่อน

186
00:22:46,123 --> 00:22:49,723
‎เขายังได้รับอาหารฟรีไปอีกสองสัปดาห์

187
00:22:52,763 --> 00:22:55,203
‎จนกระทั่งเมื่ออายุได้สองเดือน

188
00:22:55,283 --> 00:22:59,643
‎เขาจะบินเป็นระยะทาง 8,000 กิโลเมตร
‎ไปยังแอฟริกา

189
00:23:00,683 --> 00:23:05,763
‎ออกเดินทางตามลำพังไปสู่โลกอันกว้างใหญ่

190
00:23:12,523 --> 00:23:13,643
‎ที่ศรีลังกา

191
00:23:13,723 --> 00:23:18,203
‎แม็กแคกกำพร้า อัมมา
‎พยายามจะเป็นส่วนหนึ่งให้ได้ใกล้กับบ้าน

192
00:23:23,323 --> 00:23:24,443
‎เมื่อต้องอยู่ลำพัง

193
00:23:24,523 --> 00:23:30,203
‎ทุกๆ วันจึงเป็นการต่อสู้
‎เพื่อหาอาหารและเลี่ยงให้พ้นปัญหา

194
00:23:31,563 --> 00:23:36,883
‎และเธอก็หวังอยู่ตลอดว่าจะได้อ้อมกอดอุ่น
‎จากสมาชิกตัวอื่นในครอบครัว

195
00:23:41,363 --> 00:23:44,603
‎วันนี้ ฝูงได้มายังสระบัว

196
00:23:45,123 --> 00:23:48,363
‎อะไรก็ไม่ดีไปกว่า
‎การได้กินดอกบัวแตกหน่อฉ่ำๆ

197
00:23:48,443 --> 00:23:50,163
‎ที่โผล่พ้นผิวน้ำ

198
00:23:51,723 --> 00:23:53,443
‎แต่พวกมันจะต้องระวัง

199
00:23:54,883 --> 00:23:58,803
‎เพราะตัวเงินตัวทองมักมาเยี่ยมเยียนอยู่บ่อยๆ

200
00:24:01,563 --> 00:24:04,643
‎และแม็กแคกตัวเล็ก
‎เป็นเหยื่อที่ง่ายต่อการเล่นงาน

201
00:24:11,683 --> 00:24:14,723
‎แม้กระทั่งเพศผู้ตัวใหญ่ก็ยังกังวล

202
00:24:17,123 --> 00:24:19,243
‎แต่อัมมาน้อยนั้นหิวโหย

203
00:24:22,243 --> 00:24:24,323
‎เธอจึงตัดสินใจเสี่ยง

204
00:24:28,843 --> 00:24:33,443
‎หลังจากถูกฝูงเมินเฉยมานาน
‎ตอนนี้ทุกสายตาจับจ้องที่เธอ

205
00:24:55,163 --> 00:24:59,363
‎ความกล้าหาญของอัมมา
‎ทำให้ทั้งครอบครัวรู้ว่าไม่มีอะไรต้องกลัว

206
00:25:01,603 --> 00:25:04,283
‎ที่ที่เธอนำไป พวกมันตามมา

207
00:25:26,203 --> 00:25:30,083
‎ดอกบัวถือเป็นความเปลี่ยนแปลงอันน่าอภิรมย์
‎จากผลไม้และใบไม้

208
00:25:33,403 --> 00:25:37,123
‎และงานเลี้ยงนี้ก็ได้รับความสนใจ
‎จากลิงเกือบทุกตัว

209
00:25:38,843 --> 00:25:42,563
‎แต่อัมมารู้จักเฝ้าระวังภัย

210
00:25:49,203 --> 00:25:50,683
‎และไม่นานมันก็มา

211
00:25:53,243 --> 00:25:54,923
‎เธอเตือนเพื่อนลิงในฝูงตัวอื่นๆ

212
00:26:01,083 --> 00:26:02,523
‎มื้อเช้าจบแล้ว

213
00:26:15,603 --> 00:26:16,963
‎อัมมาคิดอย่างเร็วไว

214
00:26:17,043 --> 00:26:20,123
‎เมื่อเห็นครอบครัวใหญ่ทั้งหมด
‎ปลอดภัยอยู่บนต้นไม้

215
00:26:22,803 --> 00:26:26,923
‎เจ้าหนูแซคกับแม่ผู้เป็นจ่าฝูง
‎เจอตำแหน่งที่ดีที่สุด…

216
00:26:29,043 --> 00:26:31,603
‎และทุกตัวก็ล้วนมีใครให้กอด

217
00:26:35,043 --> 00:26:36,363
‎เว้นแค่อัมมา

218
00:26:40,563 --> 00:26:41,843
‎เธออาจจะตัวเล็ก

219
00:26:42,323 --> 00:26:44,083
‎แต่เธอมีความสามารถพร้อมให้ใช้

220
00:26:45,323 --> 00:26:49,483
‎แน่นอน เธอได้พิสูจน์แล้วว่า
‎เธอเป็นสมาชิกที่มีคุณค่าของครอบครัว

221
00:26:55,723 --> 00:26:58,043
‎ตัวเมียที่แก่กว่าขยับเข้ามาใกล้

222
00:27:02,283 --> 00:27:04,523
‎และในที่สุดก็กอด

223
00:27:10,763 --> 00:27:13,443
‎ในที่สุด อัมมาก็ได้รับการยอมรับ

224
00:27:18,083 --> 00:27:22,363
‎เป็นครั้งแรกนับจากแม่หายไปที่เธอได้พักผ่อน

225
00:27:26,363 --> 00:27:29,323
‎กลับสู่อ้อมกอดของครอบครัว

226
00:27:32,323 --> 00:27:35,123
‎กลับสู่ที่ที่เธอควรอยู่

227
00:27:45,403 --> 00:27:49,043
‎อัมมาพบความรักและความอบอุ่นที่เธอมองหา

228
00:27:49,123 --> 00:27:54,723
‎แต่ยังมีทารกพันธุ์อื่นที่ต้องเผชิญกับ
‎โลกอันหนาวเหน็บและไม่น่าพิสมัยตั้งแต่แรก

229
00:27:55,643 --> 00:27:57,603
‎สำหรับเพนกวินจักรพรรดิตัวน้อย

230
00:27:57,683 --> 00:28:01,563
‎อุณหภูมิที่จุดเยือกแข็ง
‎เป็นแค่ปัญหาเดียวที่ต้องรับมือ

231
00:28:05,603 --> 00:28:07,163
‎เขายังต้องเดินทางไกล

232
00:28:07,243 --> 00:28:11,323
‎ถ้าเขาอยากอยู่รอดในบ้านที่แสนโหดร้ายนี้

233
00:28:42,483 --> 00:28:45,883
‎คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์