1
00:00:06,283 --> 00:00:09,963
‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:16,163 --> 00:00:18,403
‎ที่ปลายขอบโลกทางใต้สุด

3
00:00:19,083 --> 00:00:21,763
‎ชีวิตใหม่ได้ก่อเกิด

4
00:00:25,523 --> 00:00:27,643
‎หลังจากอยู่ในไข่มาเก้าเดือน

5
00:00:27,723 --> 00:00:29,763
‎โดยมีพ่อเลี้ยงเอาไว้บนอุ้งเท้า…

6
00:00:34,083 --> 00:00:40,523
‎ลูกนกเพนกวินจักรพรรดิ พิโก้
‎ได้ออกมาดูโลกภายนอกเป็นครั้งแรก

7
00:00:42,323 --> 00:00:44,403
‎และได้พบพ่อที่รักใคร่

8
00:00:53,363 --> 00:00:56,283
‎นี่คือที่ที่โหดหินที่สุดในการเริ่มชีวิตใหม่

9
00:01:02,443 --> 00:01:05,963
‎ด้วยอุณหภูมิที่ติดลบ 35 องศา

10
00:01:07,683 --> 00:01:11,323
‎และลมที่แรง 241 เมตรต่อชั่วโมง…

11
00:01:13,923 --> 00:01:18,923
‎บ้านของพิโก้คือหนึ่งในที่ที่โหดร้ายที่สุดในโลก

12
00:01:21,483 --> 00:01:25,323
‎หน้าหนาวหฤโหดยังจะดำเนินต่อไปอีกสามเดือน

13
00:01:27,523 --> 00:01:32,043
‎พิโก้จะต้องอยู่ติดเท้าของพ่อตลอดเวลา…

14
00:01:34,243 --> 00:01:36,803
‎ไม่งั้นเขาจะแข็งตายในไม่กี่นาที

15
00:01:43,243 --> 00:01:45,483
‎และมันก็ยังมีอันตรายอื่น

16
00:01:46,883 --> 00:01:51,523
‎อาหารเด็กที่พ่อเก็บกักไว้เหลืออยู่แค่หนึ่งสัปดาห์

17
00:01:55,323 --> 00:02:01,083
‎เพื่อให้เขารอดชีวิต
‎แม่ของพิโก้จะต้องรีบเอาปลากลับมาโดยเร็ว

18
00:02:15,363 --> 00:02:17,683
‎สำหรับทารกที่เกิดในป่าหลายสายพันธุ์

19
00:02:17,763 --> 00:02:24,043
‎การเติบโตในบ้านที่เปี่ยมอันตราย
‎ทุกๆ วันคือการสู้เพื่อเอาตัวรอด

20
00:02:26,523 --> 00:02:29,443
‎หุบเขาซึ่งแดดแผดเผาในแอฟริกากลาง

21
00:02:29,523 --> 00:02:32,763
‎คือบ้านของลูกสิงโตอายุสิบเดือน มินนี่

22
00:02:37,523 --> 00:02:39,923
‎เธอเป็นทารกของครอบครัวนี้

23
00:02:46,523 --> 00:02:49,923
‎เป็นลูกสิงโตที่ตัวเล็กที่สุดจากบรรดาสี่ตัว

24
00:02:53,043 --> 00:02:54,963
‎และเป็นที่รักใคร่ที่สุด

25
00:02:58,403 --> 00:03:00,363
‎ฝูงของเธอรักเธอมาก

26
00:03:04,603 --> 00:03:07,323
‎แต่ชีวิตของมินนี่ก็ยังมีอันตราย

27
00:03:12,483 --> 00:03:14,163
‎ห่างไปทางเหนือแปดกิโลเมตร

28
00:03:15,563 --> 00:03:20,283
‎ตัวผู้เร่ร่อนสามตัวได้เข้ามา
‎ในอาณาเขตของครอบครัวนี้

29
00:03:22,763 --> 00:03:26,283
‎ถ้าพวกมันยึดฝูงได้ พวกมันจะฆ่าลูกสิงโตทุกตัว

30
00:03:27,083 --> 00:03:29,083
‎พวกมันจะได้ให้กำเนิดทายาทตัวเอง

31
00:03:36,443 --> 00:03:40,083
‎เพราะเป็นเด็กที่สุด มินนี่จึงอ่อนแอที่สุด

32
00:03:41,523 --> 00:03:44,323
‎แต่ตอนนี้เธอมีปัญหาที่เร่งด่วนมากกว่า

33
00:03:49,003 --> 00:03:51,963
‎ใต้แดด 37 องศาเซลเซียส เหยื่อนั้นมีน้อย

34
00:03:52,043 --> 00:03:54,603
‎และครอบครัวก็ไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน

35
00:04:00,363 --> 00:04:01,483
‎ในที่สุด

36
00:04:01,563 --> 00:04:04,203
‎แม่ของมินนี่ก็สบโอกาส

37
00:04:08,763 --> 00:04:12,123
‎ตัวเมียทั้งหกตัวล้วนเป็นนักล่าที่เก่งกาจ

38
00:04:19,123 --> 00:04:21,923
‎แต่การย่องเข้าหาเหยื่อโดยไร้ที่พรางตัว

39
00:04:23,283 --> 00:04:25,043
‎มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้

40
00:04:47,923 --> 00:04:50,363
‎เหมือนกับความพยายามครั้งก่อนๆ ในสัปดาห์นี้

41
00:04:51,203 --> 00:04:52,763
‎มันจบลงด้วยความล้มเหลว

42
00:05:01,723 --> 00:05:05,763
‎อีกครั้งที่มินนี่ซึ่งขาดสารอาหารจะต้องหิว

43
00:05:14,603 --> 00:05:17,843
‎ครอบครัวของเธอทำได้แค่ปลอบโยน

44
00:05:28,523 --> 00:05:32,163
‎ในบ้านที่อันตรายบางแห่ง อุปสรรคนั้นเห็นได้ชัด

45
00:05:34,163 --> 00:05:38,003
‎แต่กับบางแห่ง มันหลอกตาเมื่อดูแวบแรก

46
00:05:41,123 --> 00:05:44,763
‎ลูกจิ้งจอกอาร์กติกตัวนี้ชื่อซิลเวอร์

47
00:05:47,523 --> 00:05:49,163
‎เธออายุหกสัปดาห์

48
00:05:50,443 --> 00:05:52,003
‎และมันก็แย่หน่อยสำหรับเธอ

49
00:05:53,043 --> 00:05:56,363
‎เธอเป็นเพศเมียตัวเดียว
‎กลางหมู่พี่ชายจอมดื้อสามตัว

50
00:06:06,963 --> 00:06:09,083
‎เธอชอบชีวิตเงียบสงบ

51
00:06:10,123 --> 00:06:13,923
‎แต่ในครอบครัวนี้ มันเป็นไปไม่ได้

52
00:06:22,763 --> 00:06:24,603
‎พวกเด็กผู้ชายอาจมีกำลังวังชา…

53
00:06:27,363 --> 00:06:30,283
‎แต่ซิลเวอร์มีมันสมอง

54
00:06:35,083 --> 00:06:38,763
‎วันนี้แม่ของเธอคอยเฝ้าดูลูกๆ ที่วุ่นวาย…

55
00:06:42,723 --> 00:06:44,643
‎ระหว่างที่พ่อเธอออกไปล่า

56
00:06:48,923 --> 00:06:53,723
‎ถ้าไม่นับพี่ชายน่ารำคาญ
‎ที่นี่เหมือนชนบทงดงามเหมาะแก่การเติบโต

57
00:06:56,963 --> 00:06:58,083
‎แต่อันที่จริง

58
00:06:58,163 --> 00:07:03,323
‎เกาะซึ่งเป็นบ้านของซิลเวอร์
‎คือหนึ่งในสถานที่ที่อันตรายที่สุดในโลก

59
00:07:06,523 --> 00:07:10,523
‎ด้วยใกล้กับวงแหวนอาร์กติก
‎มันมีธารน้ำแข็งปกคลุม

60
00:07:11,203 --> 00:07:13,483
‎และล้อมรอบด้วยทะเลเย็นยะเยือก

61
00:07:14,323 --> 00:07:16,963
‎ซึ่งมีคลื่นใต้น้ำที่เป็นที่ลือชา

62
00:07:20,643 --> 00:07:23,123
‎สภาพอากาศที่นี่เปลี่ยนได้ในชั่วอึดใจ

63
00:07:23,603 --> 00:07:26,683
‎นำมาทั้งลมแรง ทั้งพายุ

64
00:07:28,043 --> 00:07:29,443
‎และดินถล่ม

65
00:07:34,123 --> 00:07:36,563
‎และนั่นยังไม่ใช่ภัยที่ร้ายแรงที่สุด

66
00:07:38,763 --> 00:07:41,043
‎ในอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงหน้าหนาว

67
00:07:43,403 --> 00:07:45,843
‎อุณหภูมิจะตกลงจนต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง

68
00:07:47,363 --> 00:07:51,483
‎ถึงตอนนั้น ซิลเวอร์และพี่ๆ จะต้องดูแลตัวเอง

69
00:07:55,563 --> 00:07:57,763
‎ลูกจิ้งจอกต้องถูกขุนให้อ้วนโดยไว

70
00:08:00,483 --> 00:08:02,723
‎แต่พูดง่ายทำยาก

71
00:08:07,643 --> 00:08:10,363
‎อาหารหลักของพวกมันคือนกอพยพ

72
00:08:13,563 --> 00:08:16,763
‎ทว่ารังของพวกมัน
‎อยู่ในอาณาเขตของจิ้งจอกตัวอื่น

73
00:08:17,283 --> 00:08:20,403
‎และเจ้าของก็โหดสุดๆ

74
00:08:28,683 --> 00:08:32,683
‎พ่อผู้สิ้นหวังของซิลเวอร์
‎ลอบเข้าไปในแดนของเพื่อนบ้าน

75
00:08:38,003 --> 00:08:39,043
‎มันเสี่ยง

76
00:08:40,923 --> 00:08:43,043
‎แต่เขาปล่อยให้ครอบครัวอดไม่ได้

77
00:08:51,643 --> 00:08:54,403
‎ขณะที่พ่อของซิลเวอร์เข้าใกล้หน้าผาที่ตั้งของรัง

78
00:08:55,403 --> 00:08:57,323
‎เพื่อนบ้านของเขาพบเห็นเขา

79
00:09:02,643 --> 00:09:04,323
‎แล้วก็ตรงมาหาเขา

80
00:09:42,883 --> 00:09:45,163
‎เพื่อนบ้านได้ชัย

81
00:09:48,723 --> 00:09:51,443
‎พ่อของซิลเวอร์โชคดีที่หนีมาได้อย่างปลอดภัย

82
00:09:54,003 --> 00:09:56,803
‎เขาต้องเสาะหาอาหารต่อไปในที่อื่น

83
00:10:04,963 --> 00:10:06,763
‎ลูกจิ้งจอกหิวขึ้นเรื่อยๆ

84
00:10:08,523 --> 00:10:11,003
‎แต่ต่อให้พวกเด็กผู้ชายจะรบเร้าแม่แค่ไหน…

85
00:10:13,323 --> 00:10:15,083
‎เธอก็ไม่มีอะไรจะให้อยู่ดี

86
00:10:19,443 --> 00:10:22,203
‎ซิลเวอร์เหมือนพ่อมากกว่า

87
00:10:23,923 --> 00:10:27,203
‎เมื่อเผชิญปัญหา เธอพยายามแก้มันด้วยตัวเอง

88
00:10:29,803 --> 00:10:33,403
‎ถ้าหาให้ดีๆ มันน่าจะมีอะไรที่กินได้สิ

89
00:10:41,763 --> 00:10:44,963
‎แต่ความมุ่งมั่นตั้งใจไม่เพียงพอจะช่วยให้รอด

90
00:10:46,043 --> 00:10:47,803
‎ในฤดูหนาวอันโหดร้ายที่จะมาถึง

91
00:10:54,883 --> 00:10:57,883
‎(แอนตาร์กติกา
‎พอยต์ จีโอโลจี)

92
00:11:02,883 --> 00:11:07,003
‎ที่อีกฟากหนึ่งของโลก
‎พิโก้เผชิญชะตากรรมเดียวกัน

93
00:11:10,243 --> 00:11:12,923
‎ชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับการกลับมาของแม่

94
00:11:14,123 --> 00:11:17,043
‎และโชคดี การรอของเขาใกล้สิ้นสุด

95
00:11:26,683 --> 00:11:28,683
‎หลังออกทะเลไปสองเดือน

96
00:11:28,763 --> 00:11:32,043
‎ในที่สุด แม่ของพิโก้ก็กลับมาบ้าน

97
00:11:32,123 --> 00:11:35,603
‎ในท้องเต็มไปด้วยปลาสำหรับป้อนลูกชาย

98
00:11:50,843 --> 00:11:55,403
‎พวกมันเดินทางอย่างหฤโหดสี่วัน
‎ข้ามแผ่นน้ำแข็งเพื่อกลับบ้าน

99
00:12:00,803 --> 00:12:03,843
‎แม่ของพิโก้ตั้งใจจะไปให้ถึง

100
00:12:13,523 --> 00:12:15,843
‎เมื่ออาหารที่พ่อเก็บกักไว้หมดลง

101
00:12:17,603 --> 00:12:20,483
‎ครอบครัวก็กลับมาพบกัน

102
00:12:27,643 --> 00:12:32,323
‎และพ่อของพิโก้ก็โชว์เจ้าตัวน้อยกลอยใจ

103
00:12:38,403 --> 00:12:41,843
‎พิโก้ถูกส่งอย่างระมัดระวังจากพ่อที่แสนรักใคร่

104
00:12:43,083 --> 00:12:44,083
‎ไปให้แม่

105
00:12:51,083 --> 00:12:54,683
‎และได้รับอาหารมากเท่าที่ต้องการ

106
00:12:59,163 --> 00:13:01,163
‎หลังจากดูลูกชายเป็นครั้งสุดท้าย…

107
00:13:03,883 --> 00:13:06,963
‎ถึงตาพ่อที่จะออกเดินทางสู่ทะเล

108
00:13:07,043 --> 00:13:09,323
‎เพื่อตุนอาหารไว้ให้กับพิโก้

109
00:13:22,883 --> 00:13:26,283
‎เมื่อมีพ่อแม่ผู้ทุ่มเททำงานกันเป็นทีม

110
00:13:27,443 --> 00:13:31,883
‎ใช้เวลาไม่นาน พิโก้ก็ตัวใหญ่ขึ้นกว่าสองเท่า

111
00:13:41,243 --> 00:13:44,803
‎เท้าของแม่ดูไม่ใหญ่อย่างที่เคยเป็นแล้ว

112
00:13:52,123 --> 00:13:55,443
‎ตอนนี้เขาควรไปรวมกลุ่ม
‎กับลูกเพนกวินวัยเดียวกัน

113
00:13:56,763 --> 00:14:00,963
‎แต่พิโก้ไม่รีบร้อนที่จะไปจากแม่

114
00:14:11,723 --> 00:14:14,763
‎ได้เวลากระตุ้นสักหน่อย

115
00:14:21,043 --> 00:14:24,963
‎อย่างรอบคอบ
‎เขาเข้าหาลูกเพนกวินสองตัวที่อยู่กันตามลำพัง

116
00:14:26,883 --> 00:14:29,643
‎แต่สองตัวนั้นดูไม่กระตือรือร้นที่จะผูกมิตร

117
00:14:33,763 --> 00:14:38,363
‎การยืนด้วยสองเท้า
‎ถือเป็นเรื่องยากสำหรับลูกเพนกวิน

118
00:14:42,763 --> 00:14:46,923
‎แต่ในชีวิตของพวกมัน
‎มีช่วงเวลาที่พวกมันจำเป็นจะต้องกล้าหาญ

119
00:14:47,643 --> 00:14:50,963
‎และสำหรับพิโก้ เวลานั้นมาถึงแล้ว

120
00:14:54,523 --> 00:14:56,563
‎แม่ของเขากำลังมุ่งหน้าไปทะเล

121
00:14:57,163 --> 00:15:00,723
‎และทิ้งเขาไว้ในกลุ่มอนุบาลเป็นครั้งแรก

122
00:15:19,683 --> 00:15:22,283
‎วันแรกน่ากลัวเสมอ

123
00:15:23,883 --> 00:15:27,483
‎ตั้งแต่เกิดมา เขาไม่เคยแยกกับพ่อแม่

124
00:15:37,563 --> 00:15:39,723
‎แต่ด้วยการปลุกใจอย่างอ่อนโยนจากแม่

125
00:15:41,563 --> 00:15:46,163
‎ลูกเพนกวินตัวนี้จึงสามารถ
‎ย่างเท้าก้าวแรกสู่อิสรภาพ

126
00:15:52,283 --> 00:15:55,043
‎หลังเหลียวมองแม่เป็นครั้งสุดท้าย…

127
00:15:57,723 --> 00:16:00,683
‎พิโก้ถูกรับเข้าแก๊ง

128
00:16:03,843 --> 00:16:06,603
‎จากนี้ไป เขาจะต้องใช้เวลาครั้งละหลายสัปดาห์

129
00:16:06,683 --> 00:16:09,243
‎ในโรงเรียนประจำที่หนาวเย็นที่สุดในโลก

130
00:16:09,723 --> 00:16:13,563
‎เกาะกลุ่มกับเพื่อนที่พบใหม่เพื่อความอบอุ่น

131
00:16:16,803 --> 00:16:20,083
‎พิโก้เริ่มต้นชีวิตอย่างยากลำบากถึงที่สุด

132
00:16:29,283 --> 00:16:32,243
‎แต่เพราะความพยายามอันไม่รู้เหนื่อยของพ่อแม่

133
00:16:32,723 --> 00:16:34,643
‎เขาอยู่รอดไปจนถึงฤดูใบไม้ผลิ

134
00:16:38,483 --> 00:16:42,843
‎ไม่ช้า เขาจะแข็งแรงพอดูแลตัวเองได้ในทะเล

135
00:16:47,883 --> 00:16:50,523
‎เมื่อมีพ่อแม่ที่ทุ่มเทเหมือนพ่อแม่พิโก้

136
00:16:50,603 --> 00:16:54,563
‎แม้แต่บ้านที่หนาวเหน็บที่สุดก็ยังอบอุ่น

137
00:17:09,243 --> 00:17:12,683
‎ที่ไอซ์แลนด์ อากาศกำลังจะเปลี่ยน

138
00:17:14,923 --> 00:17:16,683
‎หน้าหนาวกำลังมา

139
00:17:20,363 --> 00:17:23,843
‎ซิลเวอร์กับพี่ชายของเธอ
‎ต้องรีบเพิ่มน้ำหนักโดยเร็ว

140
00:17:28,163 --> 00:17:30,723
‎แม่ของซิลเวอร์หาซากที่หาได้มาให้…

141
00:17:34,763 --> 00:17:38,243
‎แต่มันไม่พอจะทำให้ลูกๆ อ้วนพี

142
00:17:41,283 --> 00:17:42,683
‎และด้วยพี่ๆ นั้นก้าวร้าว

143
00:17:44,323 --> 00:17:46,123
‎ซิลเวอร์จึงแทบไม่เหลืออะไรกิน

144
00:17:51,083 --> 00:17:52,283
‎แต่ด้วยความมีไหวพริบ

145
00:17:53,003 --> 00:17:56,043
‎เธอจึงหาทางอื่นเพื่อประทังความหิว

146
00:18:00,483 --> 00:18:01,563
‎โครว์เบอร์รี

147
00:18:03,283 --> 00:18:05,443
‎ถึงลูกเล็ก แต่มีคุณค่าทางสารอาหาร

148
00:18:13,163 --> 00:18:15,243
‎และเธอไม่ได้เจอแค่นั้น

149
00:18:20,723 --> 00:18:25,003
‎ห่างออกไป พ่อของเธอเจอการค้นพบสำคัญ

150
00:18:33,683 --> 00:18:35,883
‎อ่าวที่เต็มไปด้วยนก

151
00:18:36,963 --> 00:18:38,683
‎ซึ่งไม่มีใครเป็นเจ้าของ

152
00:18:44,323 --> 00:18:48,643
‎แต่สิ่งที่คั่นกลางเขา
‎กับทางออกสำหรับปัญหาครอบครัว

153
00:18:48,723 --> 00:18:51,203
‎คือแม่น้ำหนาวเย็นและไหลเชี่ยว

154
00:18:59,643 --> 00:19:02,723
‎เขารวบรวมความกล้าแล้วลงน้ำไป

155
00:19:11,203 --> 00:19:14,483
‎จิ้งจอกอาร์กติกไม่ใช่นักว่ายน้ำโดยธรรมชาติ

156
00:19:20,123 --> 00:19:23,243
‎นี่เป็นหนทางสุดท้ายของพ่อซิลเวอร์

157
00:19:40,523 --> 00:19:41,963
‎อุปสรรคแรกผ่านไปแล้ว

158
00:19:43,363 --> 00:19:45,803
‎ต่อไปก็สาเหตุที่เขามาที่นี่

159
00:19:56,323 --> 00:19:59,843
‎อย่างสิ้นหวัง พ่อของซิลเวอร์ล้มเหลว

160
00:20:02,763 --> 00:20:04,403
‎เขาลองวิธีการเดิมอีกครั้ง

161
00:20:11,243 --> 00:20:12,963
‎เขาเปี่ยมด้วยความกระตือรือร้น

162
00:20:13,483 --> 00:20:15,443
‎แต่ที่เขาต้องการคือการพรางตัว

163
00:20:23,243 --> 00:20:26,443
‎บนริมน้ำฝั่งตรงข้าม ซิลเวอร์เห็นทุกอย่าง

164
00:20:31,403 --> 00:20:32,963
‎พ่อของเธอไม่ยอมแพ้

165
00:20:45,683 --> 00:20:48,363
‎ในที่สุด ความดื้อรั้นของเขาก็ได้รับชัย

166
00:21:11,563 --> 00:21:14,603
‎นี่เป็นอาหารดีๆ มื้อแรก
‎ในรอบหลายสัปดาห์ของซิลเวอร์

167
00:21:15,683 --> 00:21:17,443
‎เธอได้กินมันคนเดียว

168
00:21:23,843 --> 00:21:26,603
‎แต่พ่อของเธอมีลูกชายที่หิวโหยอีกสามตัว

169
00:21:31,123 --> 00:21:32,923
‎เขาสั่นกระดิ่งมื้อค่ำ

170
00:21:43,923 --> 00:21:47,403
‎พวกเด็กผู้ชายมาถึง
‎ตอนที่พ่อของเขาลงน้ำไปเป็นครั้งที่สอง

171
00:21:51,723 --> 00:21:56,163
‎ซิลเวอร์รู้ว่าพอพ่อของเธอเอาอาหารมื้อถัดไปมา
‎เธอคงเข้าไปมีส่วนร่วมไม่ได้

172
00:21:59,323 --> 00:22:01,123
‎ตอนนี้ทำได้อย่างเดียว

173
00:22:10,043 --> 00:22:12,203
‎เธอไม่เคยว่ายน้ำมาก่อนในชีวิต

174
00:22:13,523 --> 00:22:16,403
‎แต่ซิลเวอร์ก็ได้ทำสิ่งที่เหมือนจะเป็นไปไม่ได้

175
00:22:19,963 --> 00:22:24,163
‎เธอตะลุยน้ำที่เย็นเยียบ
‎และกระแสน้ำเชี่ยวตามพ่อเธอไป

176
00:22:36,603 --> 00:22:38,923
‎ก่อนซิลเวอร์จะถึงอีกฝั่ง

177
00:22:39,443 --> 00:22:42,123
‎พ่อของเธอล่าเหยื่อตัวที่สองมาได้

178
00:22:45,203 --> 00:22:49,403
‎ในที่สุดก็มีอาหารปริมาณกำลังดีให้ลูกชาย

179
00:22:56,443 --> 00:22:59,283
‎ระหว่างที่พวกเด็กผู้ชายกำลังแย่งชิงมัน…

180
00:23:02,203 --> 00:23:03,403
‎ที่อีกฝั่งแม่น้ำ

181
00:23:04,763 --> 00:23:06,923
‎ซิลเวอร์กำลังจดจ่อ

182
00:23:10,083 --> 00:23:13,203
‎นางนวลคิตติเวกมัวไขว้เขวเพราะเหยี่ยว

183
00:23:17,163 --> 00:23:18,443
‎นี่เป็นโอกาสของซิลเวอร์

184
00:23:23,203 --> 00:23:24,123
‎เธอทำสำเร็จ

185
00:23:30,763 --> 00:23:33,723
‎แม้จะมีเหยี่ยว แต่เธอก็ยังใจเย็น

186
00:23:39,563 --> 00:23:41,443
‎เหยื่อตัวแรกที่เธอล่า

187
00:23:50,163 --> 00:23:54,723
‎พวกมันทั้งคู่ ซิลเวอร์กับพ่อ
‎ได้เปลี่ยนโชคชะตาของครอบครัวไป

188
00:23:56,603 --> 00:24:00,283
‎พวกมันมีทักษะที่จำเป็น
‎เพื่อเอาตัวรอดในหน้าหนาวที่กำลังมาแล้ว

189
00:24:03,643 --> 00:24:05,883
‎จริงอยู่ที่บางอย่างก็ไม่เคยเปลี่ยน

190
00:24:08,443 --> 00:24:12,363
‎ถึงยังไง ถ้าคุณมีพี่ชาย คุณก็ต้องถูกแกล้ง

191
00:24:15,203 --> 00:24:20,483
‎แต่ซิลเวอร์ได้พิสูจน์แล้ว
‎ว่าเธอคือน้องสาวที่ไม่ธรรมดา…

192
00:24:24,963 --> 00:24:29,323
‎ซึ่งมีคุณสมบัติให้เอาตัวรอดในบ้านอันโหดร้าย

193
00:24:40,923 --> 00:24:43,123
‎ในทุ่งแล้งที่แซมเบีย

194
00:24:43,603 --> 00:24:45,843
‎ลูกน้อยของครอบครัว มินนี่

195
00:24:45,923 --> 00:24:50,043
‎อ่อนแอจากความหิวโหยและตามฝูงได้ไม่ค่อยทัน

196
00:24:56,403 --> 00:24:59,683
‎ในที่สุดครอบครัวเธอก็ได้อาหารมื้อเล็กมา

197
00:25:01,083 --> 00:25:03,603
‎ตัวแรกในรอบสี่วัน

198
00:25:07,323 --> 00:25:09,803
‎ในที่สุด มินนี่ก็ตามมาทัน

199
00:25:14,163 --> 00:25:17,963
‎แต่เธอมั่นใจและช่างตื๊อไม่มากพอ
‎จะแหวกกลุ่มเข้าไปร่วมกิน

200
00:25:24,843 --> 00:25:26,963
‎สิงโตต้องการความกล้า

201
00:25:27,843 --> 00:25:31,003
‎และมินนี่ต้องหัดแสดงออกมากกว่านี้

202
00:25:31,083 --> 00:25:32,363
‎ถ้าเธออยากอยู่รอด

203
00:25:35,563 --> 00:25:39,763
‎โดยเฉพาะเมื่อบ้านของเธอยิ่งอันตรายขึ้น

204
00:25:44,163 --> 00:25:45,403
‎ทางต้นน้ำ 1.6 กิโลเมตร

205
00:25:46,963 --> 00:25:49,523
‎ตัวผู้เร่ร่อนกำลังใกล้เข้ามา

206
00:25:58,363 --> 00:26:02,683
‎การทิ้งกลิ่นไว้เป็นสัญลักษณ์ที่ชัดเจน
‎ว่าพวกมันตั้งใจจะยึดครอง

207
00:26:11,163 --> 00:26:14,763
‎เสียงคำรามของผู้บุกรุก
‎เป็นสัญญาณเตือนแก่ครอบครัวของมินนี่

208
00:26:19,443 --> 00:26:22,523
‎พวกมันต้องพาลูกสิงโตไปซ่อนก่อนจะมืด

209
00:26:24,923 --> 00:26:29,483
‎โดยเฉพาะมินนี่ ชีวิตของเธอไม่เคยเสี่ยงเท่านี้

210
00:27:14,883 --> 00:27:18,283
‎คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์