1
00:00:14,014 --> 00:00:18,518
‎ซากุระที่โปรยปราย
‎เป็นสายฝนจนแก้มเราเปียกชื้น

2
00:00:18,601 --> 00:00:23,523
‎ท่ามกลางสายฝนที่ปลิดปลิว
‎เราร้องไห้อยู่ลำพัง

3
00:00:24,983 --> 00:00:27,402
‎ทั้งแสงแดดอันอบอุ่นยามฤดูใบไม้ผลิ

4
00:00:27,485 --> 00:00:29,696
‎แสงที่ลอดผ่านแมกไม้ยามฤดูร้อน

5
00:00:30,280 --> 00:00:33,199
‎แสงที่ส่องผ่านรอยแยกของเมฆยามฤดูใบไม้ร่วง

6
00:00:33,283 --> 00:00:35,702
‎รวมถึงแสงอาทิตย์ยามเช้าที่สะท้อนปุยหิมะ

7
00:00:36,286 --> 00:00:38,788
‎ต่างก็ไม่เคยสาดส่องลงมาที่เรา

8
00:00:39,706 --> 00:00:43,043
‎เราไม่เคยรู้จักความสุขเลย

9
00:00:43,668 --> 00:00:48,965
‎เพราะแม้แต่ความหวังอันน้อยนิด
‎ก็มักจะเลือนหายไปต่อหน้าต่อตาเรา

10
00:00:57,015 --> 00:00:59,350
‎เรามีชีวิตอยู่โดยคิดมาตลอด

11
00:01:00,101 --> 00:01:04,773
‎ว่าเราเป็นคนที่ไม่จำเป็นต่อโลกใบนี้

12
00:01:06,775 --> 00:01:12,155
‎จนกระทั่งวันนั้น วันที่ได้พบเขา

13
00:01:15,033 --> 00:01:19,996
‎(ตอนที่ 1 การพบพาน)

14
00:01:24,793 --> 00:01:25,919
‎นี่มันอะไรกัน!

15
00:01:27,754 --> 00:01:30,423
‎ชานี่ขมจนดื่มไม่ลงเลย

16
00:01:31,090 --> 00:01:32,383
‎ขอประทานโทษค่ะ

17
00:01:33,218 --> 00:01:34,677
‎ไปชงมาใหม่เดี๋ยวนี้

18
00:01:35,345 --> 00:01:39,933
‎มิโยะ คิดจะอยู่ท่านั้นไปถึงเมื่อไหร่
‎รีบๆ ไปได้แล้ว

19
00:01:40,767 --> 00:01:42,143
‎รับทราบค่ะ

20
00:01:50,527 --> 00:01:51,569
‎ขออนุญาตนะคะ

21
00:01:56,783 --> 00:02:00,245
‎ให้ตายสิ แค่ชงชาให้เป็นที่น่าพอใจก็ยังทำไม่ได้

22
00:02:00,328 --> 00:02:03,706
‎ไม่ละอายใจบ้างหรือไง
‎เป็นลูกสาวตระกูลไซโมริเหมือนกันแท้ๆ

23
00:02:03,790 --> 00:02:09,712
‎เป็นเด็กไม่เอาไหนจริงๆ ผิดกับคายะ
‎เหมือนแม่นางไม่มีผิด

24
00:02:09,796 --> 00:02:13,216
‎คาโนโกะ คิดจะโทษฉันหรือไง

25
00:02:13,299 --> 00:02:16,636
‎ก็นางเป็นเด็กที่คุณชินอิจิไปไข่ทิ้งไว้นี่

26
00:02:16,719 --> 00:02:19,973
‎ขอทีเถอะ เรื่องมันก็ผ่านมาตั้งนานแล้วนะ

27
00:02:26,104 --> 00:02:30,483
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านทัตสึอิชิ
‎วันนี้มีธุระอะไรเหรอคะ

28
00:02:30,567 --> 00:02:33,194
‎ฉันกำลังจะไปหารือกับชินอิจินิดหน่อย

29
00:02:33,903 --> 00:02:36,114
‎เอานี่ไปแบ่งกันกินในหมู่คนรับใช้นะ

30
00:02:36,197 --> 00:02:39,242
‎ตายจริง ขอบพระคุณที่กรุณาเสมอมานะคะ

31
00:02:39,993 --> 00:02:43,121
‎ไม่เป็นไรหรอก งั้นขอตัวก่อนนะ

32
00:02:45,540 --> 00:02:52,046
‎เมื่อกี้ท่านทัตสึอิชิมาด้วยล่ะ
‎จะมาคุยเรื่องสู่ขอหรือเปล่านะ

33
00:02:53,089 --> 00:02:57,343
‎ทั้งท่านมิโยะและท่านคายะ
‎ต่างก็ใกล้ถึงวัยออกเรือนแล้วนี่นะ

34
00:02:57,427 --> 00:03:00,013
‎ท่านมิโยะก็อายุ 19 ปีแล้ว

35
00:03:00,096 --> 00:03:05,894
‎แต่นั่นท่านชินอิจินะคะ
‎คงเลือกคู่ให้ท่านคายะก่อนท่านมิโยะแน่เลย

36
00:03:06,603 --> 00:03:12,650
‎นี่พวกเธอมัวจ้ออะไรกันอยู่
‎คนที่ซักผ้าไม่เสร็จสักตัวจะไปทำมาหากินอะไรได้

37
00:03:12,734 --> 00:03:15,153
‎- ขอประทานโทษค่ะ
‎- ขอประทานโทษค่ะ

38
00:03:15,236 --> 00:03:18,656
‎นี่ ใครก็ได้มาที่ห้องนั่งเล่นหน่อยซิ

39
00:03:19,866 --> 00:03:22,035
‎ได้ยินไหม คุณนายเรียกแล้วนะ

40
00:03:22,118 --> 00:03:24,120
‎- จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ
‎- จะไปเดี๋ยวนี้ค่ะ

41
00:03:27,916 --> 00:03:29,375
‎สู่ขอเหรอ

42
00:03:38,176 --> 00:03:40,929
‎วันนี้ก็กวาดสวนอีกแล้วเหรอ ขยันจังเลยนะ

43
00:03:42,263 --> 00:03:43,681
‎คุณโคจิ

44
00:03:43,765 --> 00:03:48,311
‎ดูเหมือนพ่อผมจะมีเรื่องระหว่างหัวหน้าตระกูล
‎ต้องหารือกับท่านพ่อของเธอน่ะ

45
00:03:48,394 --> 00:03:50,730
‎วันนี้เลยติดสอยห้อยตามมาด้วย

46
00:03:52,023 --> 00:03:53,691
‎ลำบากแย่เลยนะคะ

47
00:03:54,901 --> 00:03:59,948
‎มันเป็นข้ออ้างน่ะ
‎จริงๆ แล้วผมแค่อยากคุยกับมิโยะเฉยๆ

48
00:04:06,537 --> 00:04:08,748
‎มิโยะ ยื่นมือออกมาหน่อยสิ

49
00:04:10,041 --> 00:04:11,459
‎มิลค์…

50
00:04:11,542 --> 00:04:14,963
‎มิลค์คาราเมลน่ะ ขนมรสชาติหวานอร่อย

51
00:04:15,797 --> 00:04:19,384
‎ครั้งแรกที่ลองทาน
‎มันอร่อยจนไม่อยากกลืนเลยล่ะ

52
00:04:31,437 --> 00:04:33,606
‎ผมดีใจนะที่มิโยะชอบ

53
00:04:33,690 --> 00:04:36,359
‎พี่ชายผมที่โปรดปรานของตามกระแสนิยม
‎เป็นคนซื้อมาน่ะ

54
00:04:36,985 --> 00:04:38,820
‎อร่อยมากเลยค่ะ

55
00:04:38,903 --> 00:04:42,156
‎ถ้าต้องการ ผมเอามาให้ได้ทุกเมื่อเลยนะ

56
00:04:42,240 --> 00:04:45,493
‎ถ้ามันทำให้มิโยะยิ้มออก ก็นับว่าไม่แพงเลย

57
00:04:46,327 --> 00:04:48,413
‎ขอบคุณที่ใส่ใจฉันเสมอนะคะ

58
00:04:50,331 --> 00:04:54,544
‎ถ้าช่วงเวลานี้คงอยู่ไปตลอดกาลได้ก็คงดีนะ

59
00:04:56,045 --> 00:04:57,130
‎ผมน่ะ

60
00:04:57,714 --> 00:05:00,091
‎อยากจะช่วยมิโยะนะ

61
00:05:00,717 --> 00:05:04,012
‎คุณโคจิมักจะช่วยฉันเอาไว้เสมอเลยค่ะ

62
00:05:06,723 --> 00:05:11,686
‎ถึงผมจะไม่ได้มีดีอะไร
‎แต่ก็อยากคอยเป็นกำลังให้มิโยะนะ

63
00:05:13,062 --> 00:05:16,858
‎เพื่อเธอ เพื่อให้เธอมีแต่รอยยิ้มตลอดไป

64
00:05:18,568 --> 00:05:19,902
‎ก็ว่าไปนั่น

65
00:05:26,534 --> 00:05:33,166
‎นี่ ท่านพ่อคะ หนูขอกิโมโนตัวใหม่
‎ไว้ใส่ไปโรงเรียนสตรีได้ไหมคะ

66
00:05:33,249 --> 00:05:37,420
‎อ๋อ โรงเรียนสตรี
‎ก็ใกล้เปิดภาคเรียนใหม่แล้วหรือนี่

67
00:05:37,503 --> 00:05:40,548
‎ถือโอกาสนี้ซื้อเพิ่มสักสองสามตัวไหมล่ะ

68
00:05:41,049 --> 00:05:42,508
‎เอ๊ะ จริงเหรอ

69
00:05:43,134 --> 00:05:45,053
‎ขอบคุณนะคะ ท่านพ่อ

70
00:05:45,136 --> 00:05:49,140
‎แหม คุณชินอิจินี่ล่ะก็ ชอบตามใจคายะจริงๆ เลย

71
00:05:49,223 --> 00:05:51,893
‎ก็กิโมโนตัวนี้มันเยินแล้วนี่นา

72
00:05:52,477 --> 00:05:53,603
‎มิโยะ

73
00:05:55,938 --> 00:05:56,814
‎คะ

74
00:05:57,607 --> 00:06:00,109
‎ปกติตอนเที่ยงทำอะไร

75
00:06:02,487 --> 00:06:04,697
‎ทำความสะอาดรอบตัวบ้านค่ะ

76
00:06:04,781 --> 00:06:05,823
‎งั้นเหรอ

77
00:06:06,407 --> 00:06:10,203
‎วันมะรืนตอนเที่ยงต้องอยู่บ้านด้วยล่ะ

78
00:06:10,286 --> 00:06:11,454
‎เข้าใจไหม

79
00:06:13,748 --> 00:06:14,999
‎รับทราบค่ะ

80
00:06:21,881 --> 00:06:26,177
‎ออกคำสั่งให้เราอยู่บ้าน
‎ทั้งที่เราไม่ต่างอะไรกับคนรับใช้

81
00:06:27,178 --> 00:06:29,180
‎ไม่เห็นต้องบอกกันเลย

82
00:06:29,263 --> 00:06:34,477
‎ยังไงเราก็ไม่มีทาง
‎ออกไปนอกบริเวณบ้านหลังนี้อยู่แล้ว

83
00:06:49,033 --> 00:06:50,535
‎ท่านแม่คะ

84
00:06:51,619 --> 00:06:53,996
‎นี่ เห็นท่านแม่บ้างหรือเปล่า

85
00:06:54,080 --> 00:06:56,999
‎คุณนายน่าจะอยู่ที่เรือนแยกนะคะ

86
00:06:57,083 --> 00:06:59,001
‎กำลังจะออกไปข้างนอกเหรอคะ

87
00:06:59,085 --> 00:07:03,047
‎ใช่ ฉันจะไปตัดกิโมโนตัวใหม่
‎ไว้ใส่ไปภาคเรียนใหม่

88
00:07:04,715 --> 00:07:06,050
‎ที่สำคัญกว่านั้น

89
00:07:08,302 --> 00:07:11,722
‎ท่านพี่ ไปล้างหน้าหน่อยดีไหม

90
00:07:12,223 --> 00:07:13,349
‎หน้าตาดูไม่ได้เลย

91
00:07:13,432 --> 00:07:14,267
‎เอ๊ะ

92
00:07:14,851 --> 00:07:17,228
‎ท่านมิโยะคะ เขม่าเปื้อนหน้า…

93
00:07:19,689 --> 00:07:23,776
‎อย่าเผลอเอาหน้าแบบนั้นออกไปรับแขกเชียวล่ะ

94
00:07:23,860 --> 00:07:26,737
‎เพราะทุกวันนี้ก็เป็น
‎ความอับอายของตระกูลไซโมริอยู่แล้ว

95
00:07:28,948 --> 00:07:31,367
‎ขอประทานโทษค่ะ

96
00:07:45,381 --> 00:07:46,257
‎มิโยะ…

97
00:07:48,134 --> 00:07:49,093
‎คุณโคจิ

98
00:07:51,512 --> 00:07:57,602
‎อรุณสวัสดิ์ค่ะ วันนี้สวมเสื้อผ้าตะวันตกด้วย
‎ไม่ค่อยเห็นเลยนะคะ

99
00:07:58,269 --> 00:07:59,812
‎ดูเหมาะมากเลยค่ะ

100
00:08:03,316 --> 00:08:06,360
‎เอ่อ วันนี้มีธุระอะไรเหรอคะ

101
00:08:07,737 --> 00:08:12,074
‎อือ มีธุระสำคัญนิดหน่อย กับพ่อของเธอน่ะ

102
00:08:12,158 --> 00:08:13,451
‎กับพ่อฉันเหรอ

103
00:08:15,828 --> 00:08:17,413
‎เอ้านี่

104
00:08:18,372 --> 00:08:22,084
‎ผมเอาขนมติดไม้ติดมือมาฝาก
‎ถ้าไม่รังเกียจ เอาไปทานกับคนอื่นๆ นะ

105
00:08:22,168 --> 00:08:23,544
‎ขอบคุณค่ะ

106
00:08:24,879 --> 00:08:27,715
‎เอ้า งั้นไว้เจอกันนะ

107
00:08:30,885 --> 00:08:31,928
‎คุณโคจิ…

108
00:08:38,392 --> 00:08:40,728
‎ทำไมถึงได้เป็นแบบนี้

109
00:08:46,359 --> 00:08:47,443
‎ท่านมิโยะ

110
00:08:48,986 --> 00:08:52,156
‎นายท่านเรียกหาท่านมิโยะค่ะ

111
00:08:52,240 --> 00:08:53,241
‎เอ๊ะ

112
00:08:53,324 --> 00:08:55,660
‎ท่านบอกว่าให้ไปที่ห้องรับแขกเดี๋ยวนี้

113
00:08:56,369 --> 00:08:57,495
‎เข้าใจแล้วค่ะ

114
00:09:11,717 --> 00:09:15,930
‎วันมะรืนตอนเที่ยงต้องอยู่บ้านด้วยล่ะ

115
00:09:16,013 --> 00:09:17,098
‎เข้าใจไหม

116
00:09:20,685 --> 00:09:23,104
‎ต้องห้ามคิดเข้าข้างตัวเอง

117
00:09:24,063 --> 00:09:26,107
‎มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีอยู่แล้ว

118
00:09:28,359 --> 00:09:30,194
‎การแต่งงานกับคุณโคจิ…

119
00:09:31,862 --> 00:09:33,656
‎ต้องห้ามตั้งความหวัง

120
00:09:34,574 --> 00:09:36,492
‎เราควรคิดแบบนั้นแท้ๆ

121
00:09:42,540 --> 00:09:45,001
‎มาแล้วค่ะ มิโยะเองค่ะ

122
00:09:45,084 --> 00:09:46,002
‎เข้ามาได้

123
00:09:49,755 --> 00:09:50,631
‎ขออนุญาตค่ะ

124
00:09:58,723 --> 00:10:00,349
‎มัวใจลอยอะไรอยู่

125
00:10:01,934 --> 00:10:04,395
‎รีบๆ เข้ามาสักทีจะได้ไหม

126
00:10:12,612 --> 00:10:15,406
‎ที่จะคุยกันไม่ใช่เรื่องอื่นใด

127
00:10:15,489 --> 00:10:20,411
‎เป็นเรื่องการแต่งงานกับตระกูลทัตสึอิชิ
‎และอนาคตของตระกูลเรา

128
00:10:20,494 --> 00:10:27,001
‎ฉันตัดสินใจจะให้โคจิคุงแต่งเข้าตระกูลไซโมริ
‎มาเป็นลูกเขยและสืบทอดตระกูลต่อไป

129
00:10:27,501 --> 00:10:31,422
‎คนที่จะคอยค้ำจุนตระกูลนี้
‎ในฐานะภรรยาของเขา…

130
00:10:32,757 --> 00:10:34,383
‎ก็คือคายะ

131
00:10:37,637 --> 00:10:39,889
‎เราเตรียมใจไว้แล้ว

132
00:10:39,972 --> 00:10:45,186
‎ว่าเราที่ไม่ต่างอะไรกับคนรับใช้
‎ไม่มีทางได้แต่งงานหรอก

133
00:10:46,479 --> 00:10:50,024
‎มันไม่มีทางเป็นไปได้ง่ายๆ เลย

134
00:10:50,107 --> 00:10:56,489
‎ที่วันคืนซึ่งตัวตนของเราจะได้รับการยอมรับ
‎ให้มีชีวิตอย่างสงบสุขในตระกูลนี้จะมาถึง

135
00:10:58,199 --> 00:11:00,701
‎มิโยะ ฉันจะให้แกออกเรือน

136
00:11:03,287 --> 00:11:05,039
‎แกจะต้องแต่งเข้าตระกูลคุโด

137
00:11:05,873 --> 00:11:08,042
‎กับท่านคุโด คิโยกะ

138
00:11:09,794 --> 00:11:11,003
‎คุโดเหรอ

139
00:11:11,087 --> 00:11:12,463
‎ก็ดีแล้วนี่นา

140
00:11:12,546 --> 00:11:16,967
‎ได้แต่งกับคุณคุโด คิโยกะผู้โด่งดังคนนั้นเชียวนะ

141
00:11:18,803 --> 00:11:23,682
‎ฟังดูดีเกินไปด้วยซ้ำ
‎สำหรับคนที่ไม่มีอะไรดีอย่างเธอ

142
00:11:25,017 --> 00:11:30,231
‎ท่านพี่จะทนอยู่ในตระกูลคุโดได้สักกี่วันกันนะ
‎ฉันตั้งตารอชมเลย

143
00:11:30,940 --> 00:11:36,070
‎รีบไปเก็บข้าวของ
‎แล้วไปที่คฤหาสน์ของท่านคุโดเช้าวันพรุ่งนี้

144
00:11:36,570 --> 00:11:37,571
‎คือว่า ท่านพ่อ…

145
00:11:37,655 --> 00:11:38,989
‎เรื่องที่จะคุยมีเท่านี้

146
00:11:39,698 --> 00:11:45,454
‎ถ้าเข้าใจแล้วก็รีบไปเตรียมตัวซะ
‎แล้วระวังให้ดีอย่าให้เสียมารยาทล่ะ

147
00:11:51,585 --> 00:11:53,254
‎ขออนุญาตค่ะ

148
00:12:00,678 --> 00:12:04,765
‎เอาล่ะ โคจิคุง
‎มาคุยเรื่องกำหนดวันหมั้นหมายกันดีกว่า…

149
00:12:19,405 --> 00:12:21,991
‎ดูท่าจะไม่หยุดตกไปอีกพักใหญ่เลยนะ

150
00:12:22,074 --> 00:12:24,368
‎อุตส่าห์เอาผ้าไปตากแท้ๆ…

151
00:12:31,292 --> 00:12:32,793
‎มิโยะ…

152
00:12:37,756 --> 00:12:39,425
‎เดี๋ยวก่อนสิครับ

153
00:12:39,508 --> 00:12:41,510
‎ทำไมถึงเป็นผมล่ะ

154
00:12:41,594 --> 00:12:46,640
‎อย่าให้ต้องพูดซ้ำซาก
‎ฉันบอกให้แกไปเป็นสามีของไซโมริ คายะ

155
00:12:46,724 --> 00:12:49,310
‎เรื่องพรรค์นั้นมันกะทันหันไปนะครับ

156
00:12:49,393 --> 00:12:51,645
‎แกอยากช่วยมิโยะไม่ใช่หรือไง

157
00:12:52,730 --> 00:12:57,776
‎ไม่ต้องกังวลหรอก ฉันขอไซโมริไว้แล้ว
‎ว่าจะให้มิโยะมาเป็นภรรยาของคาสุชิ

158
00:12:57,860 --> 00:13:01,197
‎หากทำแบบนั้น นางก็จะได้ออกมาจากบ้านหลังนั้น

159
00:13:02,406 --> 00:13:06,577
‎ไม่คิดบ้างหรือไง
‎ว่านั่นคือหนทางที่นางจะมีความสุขที่สุด

160
00:13:06,660 --> 00:13:11,332
‎แล้วความรู้สึกของมิโยะล่ะ
‎เป็นใครไม่ว่า แต่เป็นผมกับคายะเนี่ยนะ

161
00:13:11,415 --> 00:13:14,293
‎นี่เป็นเรื่องที่ถูกกำหนดเรียบร้อยแล้ว

162
00:13:14,376 --> 00:13:18,047
‎แกจงทำตามคำสั่งแต่โดยดีซะ
‎เพื่อความรุ่งเรืองของตระกูลเรา

163
00:13:18,797 --> 00:13:19,840
‎เข้าใจไหม

164
00:13:30,226 --> 00:13:32,228
‎ต้นซากุระของท่านแม่

165
00:13:32,937 --> 00:13:37,566
‎เวลาที่รู้สึกเศร้า พอมาที่นี่ทีไรก็จะโล่งใจเสมอ

166
00:13:38,692 --> 00:13:40,861
‎แต่คงจะไม่ได้มาอีกแล้วสินะ

167
00:13:42,404 --> 00:13:47,034
‎ที่ผ่านมาขอบคุณนะ ลาก่อนค่ะ ท่านแม่

168
00:13:50,371 --> 00:13:51,205
‎มิโยะ

169
00:13:53,958 --> 00:13:55,543
‎คุณโคจิ…

170
00:13:56,585 --> 00:13:57,586
‎ขอโทษนะ

171
00:13:59,713 --> 00:14:02,091
‎ผมนี่มันน่าสมเพชจริงๆ

172
00:14:03,759 --> 00:14:05,636
‎สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง

173
00:14:05,719 --> 00:14:08,514
‎ไม่ใช่เรื่องที่คุณโคจิต้องขอโทษหรอกค่ะ

174
00:14:09,557 --> 00:14:12,393
‎ก็แค่โชคไม่ดีเท่านั้นเอง

175
00:14:12,476 --> 00:14:14,895
‎ไม่ใช่ ไม่ใช่เพราะโชคหรอก…

176
00:14:14,979 --> 00:14:19,608
‎ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
‎ฉันอาจจะมีความสุขกับคนที่แต่งงานด้วยก็ได้

177
00:14:20,359 --> 00:14:22,194
‎ฉันไม่ได้คิดมากเลยค่ะ

178
00:14:22,278 --> 00:14:23,487
‎เธอ…

179
00:14:23,571 --> 00:14:25,531
‎ไม่โกรธแค้นผมบ้างเหรอ

180
00:14:25,614 --> 00:14:29,994
‎โกรธแค้นอะไรกันคะ
‎ฉันลืมความรู้สึกแบบนั้นไปนานแล้ว

181
00:14:33,122 --> 00:14:35,457
‎ผมอยากจะช่วย

182
00:14:35,541 --> 00:14:39,712
‎อยากจะยิ้มไปกับเธอเหมือนเคยได้อีก

183
00:14:39,795 --> 00:14:40,671
‎ผมรู้สึกกับเธอ…

184
00:14:40,754 --> 00:14:42,047
‎คุณโคจิ

185
00:14:42,131 --> 00:14:43,173
‎คายะ

186
00:14:44,633 --> 00:14:46,176
‎คุยอะไรกันอยู่เหรอ

187
00:14:47,261 --> 00:14:49,305
‎มะ… ไม่มีอะไรหรอก

188
00:14:49,388 --> 00:14:50,556
‎อ๋อ งั้นเหรอ

189
00:14:52,641 --> 00:14:53,684
‎คุณโคจิ

190
00:14:55,144 --> 00:14:58,772
‎ที่ผ่านมาขอบคุณมากเลยนะคะ

191
00:15:22,421 --> 00:15:25,007
‎ท่านมิโยะ ขอรบกวนสักครู่ได้ไหมคะ

192
00:15:25,507 --> 00:15:27,051
‎ค่ะ เชิญเลย

193
00:15:29,637 --> 00:15:33,933
‎ท่านชินอิจิฝากข้อความมาบอกว่า
‎พรุ่งนี้ตอนออกเดินทาง

194
00:15:34,016 --> 00:15:37,603
‎ให้สวมกิโมโนตัวนี้ค่ะ

195
00:15:37,686 --> 00:15:38,979
‎ท่านพ่อบอกเหรอ

196
00:15:40,439 --> 00:15:42,608
‎ฟังให้ดีนะคะ ท่านมิโยะ

197
00:15:43,359 --> 00:15:47,988
‎เขาลือกันว่าท่านคุโด คิโยกะ
‎เป็นคนเลือดเย็นไร้ความเมตตาค่ะ

198
00:15:48,072 --> 00:15:51,241
‎ดูเหมือนว่าคู่หมั้นคนก่อนๆ ต่างก็หนีกันไปหมด

199
00:15:51,325 --> 00:15:53,118
‎โปรดระวังตัวด้วยนะคะ

200
00:15:53,702 --> 00:15:56,080
‎ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ

201
00:15:58,290 --> 00:15:59,541
‎สัมภาระของท่าน

202
00:16:00,167 --> 00:16:01,502
‎มีแค่นั้นเองเหรอคะ

203
00:16:03,212 --> 00:16:06,632
‎ของดูต่างหน้าของแม่ถูกทิ้งไปเกือบหมดแล้ว

204
00:16:06,715 --> 00:16:09,009
‎เลยเหลือแค่นี้ค่ะ

205
00:16:09,843 --> 00:16:12,554
‎ท่านคงจะลำบากมามากเหลือเกิน

206
00:16:14,014 --> 00:16:17,643
‎ถ้าไม่รังเกียจเอานี่ไปรับประทาน
‎ระหว่างเดินทางเถอะค่ะ

207
00:16:19,103 --> 00:16:20,646
‎ขอบคุณนะคะ

208
00:16:20,729 --> 00:16:25,234
‎ท่านมิโยะ โปรดรักษาตัวด้วยนะคะ

209
00:16:29,238 --> 00:16:34,034
‎กิโมโนฉูดฉาดขนาดนี้
‎ยังไงก็ไม่น่าเหมาะกับเราหรอก

210
00:16:59,810 --> 00:17:06,191
‎สุดท้ายเราก็ไม่เหลือบ้านให้กลับ
‎หรือแม้กระทั่งความทรงจำต่างๆ แล้วสินะ

211
00:19:54,067 --> 00:19:59,573
‎หัวหน้าตระกูลคุโดอาศัยอยู่ในที่แบบนี้จริงๆ เหรอ

212
00:20:11,460 --> 00:20:13,128
‎ที่นี่หรือเปล่านะ

213
00:20:13,837 --> 00:20:16,506
‎บ้านดูเรียบง่ายกว่าที่คิดอีก

214
00:20:20,761 --> 00:20:22,679
‎(คุโด)

215
00:20:23,222 --> 00:20:24,306
‎ขอโทษนะคะ

216
00:20:27,142 --> 00:20:28,560
‎มาแล้วค่ะ

217
00:20:30,562 --> 00:20:32,064
‎ใครเหรอคะ

218
00:20:33,023 --> 00:20:36,109
‎ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันชื่อไซโมริ มิโยะ

219
00:20:36,193 --> 00:20:41,156
‎ฉันมาเนื่องจากมีการหารือเรื่องแต่งงาน
‎กับท่านคุโด คิโยกะค่ะ

220
00:20:41,240 --> 00:20:45,577
‎ตายจริง ท่านไซโมริ ฉันกำลังรออยู่เลยค่ะ

221
00:20:45,661 --> 00:20:49,331
‎ฉันเป็นคนรับใช้ของตระกูลคุโด ชื่อยูริเอะค่ะ

222
00:20:49,414 --> 00:20:51,166
‎ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

223
00:20:51,875 --> 00:20:56,713
‎ฉันได้ยินเรื่องของท่านมาแล้ว
‎เชิญค่ะ เชิญเข้ามาเลย

224
00:20:58,298 --> 00:20:59,258
‎ขอรบกวนด้วยนะคะ

225
00:21:01,385 --> 00:21:04,304
‎ตอนนี้นายน้อยอยู่ที่ห้องทำงานค่ะ

226
00:21:04,388 --> 00:21:07,808
‎ฉันจะนำทางไปที่นั่นเลยนะคะ

227
00:21:11,561 --> 00:21:13,522
‎ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

228
00:21:14,273 --> 00:21:16,149
‎ฉันชื่อไซโมริ มิโยะ

229
00:21:16,733 --> 00:21:19,486
‎ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ

230
00:21:33,208 --> 00:21:35,252
‎คิดจะอยู่ท่านั้นไปถึงเมื่อไหร่

231
00:21:36,503 --> 00:21:37,963
‎ขอประทานโทษค่ะ

232
00:21:38,046 --> 00:21:39,673
‎ไม่ได้บอกให้ขอโทษ

233
00:21:40,966 --> 00:21:44,052
‎ได้โปรดเงยหน้าขึ้นเถอะค่ะ

234
00:21:44,136 --> 00:21:45,846
‎ค่ะ

235
00:21:50,726 --> 00:21:54,521
‎การพบพานเขาในวันนี้

236
00:21:55,230 --> 00:21:58,817
‎ราวกับดอกไม้ที่แตกหน่อท่ามกลางหิมะ

237
00:21:58,900 --> 00:22:01,945
‎ชีวิตของเราที่ถูกปิดตายเอาไว้

238
00:22:02,571 --> 00:22:05,157
‎กลับมาเดินหน้าต่ออีกครั้ง

239
00:22:06,450 --> 00:22:09,745
‎ฉันเป็นหัวหน้าตระกูลคุโด ชื่อคุโด คิโยกะ

240
00:22:15,792 --> 00:22:18,378
‎ช่างเป็นคนที่งดงามเหลือเกิน

241
00:23:47,676 --> 00:23:49,970
‎คำบรรยายโดย: วรัทรินทร์ พิณพริษฐ์กุล