1 00:00:12,554 --> 00:00:14,597 ลึกเข้าไปในเขตหวงห้าม 2 00:00:14,681 --> 00:00:18,184 มีหลุมฝังศพผู้ใช้พลังพิเศษ ที่เรียกว่าสุสานบรรพชน 3 00:00:18,768 --> 00:00:19,811 ที่แห่งนั้น 4 00:00:19,894 --> 00:00:23,773 เป็นสถานที่ผนึกวิญญาณอาฆาต ที่ตายและกลายเป็นปีศาจ 5 00:00:24,274 --> 00:00:26,943 เพราะแรงพยาบาทเอาไว้ชั่วนิรันดร์ 6 00:00:27,861 --> 00:00:30,196 ถ้าสุสานบรรพชนถูกบุกรุก 7 00:00:30,822 --> 00:00:33,033 และเหล่าปีศาจตื่นขึ้นมาจริงๆ 8 00:00:34,576 --> 00:00:36,953 มันจะเป็นวิกฤติการณ์ ที่เมืองหลวงไม่เคยพบมาก่อน 9 00:00:37,037 --> 00:00:38,997 จะพูดแบบนั้นก็ไม่เกินจริงเลยครับ 10 00:00:39,789 --> 00:00:43,835 ใครเป็นคนทำลายผนึก และทำเพื่อจุดประสงค์อะไรกันแน่ 11 00:00:44,544 --> 00:00:47,464 ที่ท่านทาไคฮิโตะเห็นนิมิตสวรรค์ในช่วงนี้ 12 00:00:47,547 --> 00:00:49,048 คงไม่ได้บังเอิญสินะครับ 13 00:00:49,966 --> 00:00:53,094 ตัวท่านเองกล่าวว่าพลังยังไม่มั่นคง 14 00:00:53,178 --> 00:00:56,473 เนื่องจากยังไม่ได้ขึ้นสืบทอดราชบัลลังก์ 15 00:00:56,556 --> 00:00:59,851 แต่สำหรับคนระดับเราไม่มีทางรู้ได้เลย 16 00:01:00,769 --> 00:01:04,481 โอ๊ะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ คุณคุโด 17 00:01:04,564 --> 00:01:05,732 คุณโอไคโตะ 18 00:01:05,815 --> 00:01:07,609 ทัตสึอิชิ นี่นาย… 19 00:01:07,692 --> 00:01:10,070 คิดจะไปเข้าเฝ้าด้วยสารรูปนั้นเหรอ 20 00:01:10,153 --> 00:01:13,198 หือ ผมไม่ใช่คนของกองทัพนะ 21 00:01:13,281 --> 00:01:16,117 นอกจากภักดีต่อองค์จักรพรรดิ ก็ไม่น่าจะมีกฎอะไร 22 00:01:16,201 --> 00:01:17,494 ที่ต้องปฏิบัติตามนี่ 23 00:01:18,119 --> 00:01:20,163 แต่ก็ควรมีมารยาทขั้นพื้นฐานบ้าง 24 00:01:20,246 --> 00:01:22,665 นี่เป็นชุดทางการของผม 25 00:01:22,749 --> 00:01:25,710 อย่าพูดจาเข้มงวดนักเลย 26 00:01:25,794 --> 00:01:28,296 แค่ครั้งนี้นะ อย่าให้มีครั้งหน้าล่ะ 27 00:01:29,005 --> 00:01:31,591 เอาน่าๆ อย่าหัวเสียแบบนั้นสิ 28 00:01:35,178 --> 00:01:36,471 ขออนุญาตพ่ะย่ะค่ะ 29 00:01:36,971 --> 00:01:40,308 โอไคโตะ คุโด ทัตสึอิชิ มาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ 30 00:01:40,892 --> 00:01:42,018 เข้ามาได้ 31 00:01:46,231 --> 00:01:47,690 ขอบใจที่มากันนะ 32 00:01:55,198 --> 00:02:00,620 (ขอให้รักเรานี้ได้มีความสุข) 33 00:03:19,073 --> 00:03:23,870 (ตอนที่ 8 ฝันร้ายและเงาอันปั่นป่วน) 34 00:03:25,038 --> 00:03:27,415 ไม่ได้พบกันนานเลยพ่ะย่ะค่ะ ท่านทาไคฮิโตะ 35 00:03:28,166 --> 00:03:31,044 พวกเธอสบายดีก็ดีแล้วล่ะ 36 00:03:31,628 --> 00:03:35,548 กระหม่อมเป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง หัวหน้าตระกูลทัตสึอิชิคนใหม่ 37 00:03:36,341 --> 00:03:38,676 มีนามว่าทัตสึอิชิ คาสุชิพ่ะย่ะค่ะ 38 00:03:39,385 --> 00:03:43,681 แม้ครั้งนี้คนในตระกูลกระหม่อมจะกระทำความผิด 39 00:03:43,765 --> 00:03:47,018 แต่ก็ยังได้รับอนุญาตให้เข้าเฝ้าพระองค์เช่นนี้ 40 00:03:47,602 --> 00:03:49,938 ขอขอบพระทัยเป็นอย่างสูงพ่ะย่ะค่ะ 41 00:03:50,021 --> 00:03:51,814 ไม่ต้องคิดมากหรอก 42 00:03:51,898 --> 00:03:54,192 เธอเองก็คงลำบากน่าดู 43 00:03:55,026 --> 00:03:57,153 พ่ะย่ะค่ะ ช่างเป็นพระกรุณาธิคุณ 44 00:03:57,654 --> 00:04:00,698 หลังจากนั้นตระกูลทัตสึอิชิ ได้เข้าไปอยู่ใต้อาณัติตระกูลคุโด 45 00:04:00,782 --> 00:04:04,619 และตั้งใจว่าจะทำงานอย่างขยันขันแข็ง เป็นมือเท้าให้ตระกูลคุโด 46 00:04:04,702 --> 00:04:08,456 เพื่อกอบกู้เกียรติยศและความน่าเชื่อถือ กลับคืนมาพ่ะย่ะค่ะ 47 00:04:08,539 --> 00:04:12,794 เราขอเป็นตัวแทนองค์จักรพรรดิผู้เป็นพ่อ ยกโทษให้กับตระกูลทัตสึอิชิ 48 00:04:13,419 --> 00:04:16,547 จงอุทิศตนให้สมกับที่กล่าวไว้ล่ะ 49 00:04:17,090 --> 00:04:19,342 ขอบพระทัยในความเมตตาพ่ะย่ะค่ะ 50 00:04:20,510 --> 00:04:22,136 ว่าแต่ท่านทาไคฮิโตะ 51 00:04:22,762 --> 00:04:25,139 กระหม่อมทราบมาว่าท่านเห็นนิมิตสวรรค์ 52 00:04:26,683 --> 00:04:30,478 รู้เรื่องที่ผนึกของสุสานบรรพชนถูกทำลายแล้วสินะ 53 00:04:30,561 --> 00:04:31,562 พ่ะย่ะค่ะ 54 00:04:36,025 --> 00:04:39,153 ราตรีไร้สิ้นสุดจากปรโลกจะมาเยือน 55 00:04:39,237 --> 00:04:42,031 มันจะเป็นความมืดลึกล้ำที่นานตราบชั่วนิรันดร์ 56 00:04:43,116 --> 00:04:46,244 จงระวังให้ดี จะเกิดการต่อสู้ขึ้น 57 00:04:49,747 --> 00:04:52,792 อาจมีผู้ที่ต้องสิ้นชีพก็เป็นได้ 58 00:04:54,877 --> 00:04:56,379 มีภัยร้ายกำลังคืบคลาน 59 00:04:56,462 --> 00:04:58,381 มาสู่เมืองหลวงสินะพ่ะย่ะค่ะ 60 00:05:00,049 --> 00:05:02,635 ไว้เราเห็นอะไรอีกจะบอกแล้วกัน 61 00:05:02,719 --> 00:05:05,680 - พ่ะย่ะค่ะ โปรดกรุณาด้วย - พ่ะย่ะค่ะ โปรดกรุณาด้วย 62 00:05:07,557 --> 00:05:09,142 กราบบังคมลาพ่ะย่ะค่ะ 63 00:05:11,227 --> 00:05:12,395 คิโยกะ 64 00:05:15,648 --> 00:05:16,649 มีสิ่งใดพ่ะย่ะค่ะ 65 00:05:17,859 --> 00:05:19,652 ได้ยินว่าในที่สุดก็หมั้นหมาย… 66 00:05:19,736 --> 00:05:22,155 - สักทีสินะ - พ่ะย่ะค่ะ 67 00:05:22,238 --> 00:05:25,074 คู่หมั้นของเธอ เขา… 68 00:05:25,158 --> 00:05:27,994 จากนี้ไปคงต้องเจอเรื่องยากลำบากมากมาย 69 00:05:28,077 --> 00:05:29,162 เรื่องยากลำบาก… 70 00:05:29,245 --> 00:05:31,914 แต่ก็คงไม่เป็นไร หากมีเธออยู่ 71 00:05:33,291 --> 00:05:34,667 นั่นก็นิมิตสวรรค์เหรอพ่ะย่ะค่ะ 72 00:05:37,503 --> 00:05:39,213 กระหม่อมจะจำให้ขึ้นใจ 73 00:05:45,219 --> 00:05:48,431 - ดีๆ - เป็นยังไงบ้างคะ 74 00:05:48,514 --> 00:05:50,016 นั่นสินะ 75 00:05:50,099 --> 00:05:53,019 ก่อนอื่นลองพยายามอย่าห่อไหล่ดูซิ 76 00:05:53,102 --> 00:05:54,896 - ค่ะ - สายตามองไปข้างหน้า 77 00:05:54,979 --> 00:05:57,440 - ค่ะ - ปาร์ตี้เป็นสถานที่สำหรับเข้าสังคม 78 00:05:58,566 --> 00:06:02,403 เราเริ่มเปลี่ยนจากท่าทีที่ดูไม่มั่นใจก่อนแล้วกัน 79 00:06:02,487 --> 00:06:04,572 - ค่ะ - เอ้า ยิ้มด้วย 80 00:06:05,281 --> 00:06:06,199 ค่ะ 81 00:06:06,282 --> 00:06:08,326 เวลายิ้มให้ยกมุมปากขึ้น 82 00:06:11,662 --> 00:06:12,789 ใช่ๆ 83 00:06:12,872 --> 00:06:16,084 เมื่อก่อนฉันเคยพาคิโยกะไปร้านขนมหวานด้วยนะ 84 00:06:16,167 --> 00:06:19,504 เราก็ต้องสั่งของหวานกัน แล้วกินอย่างเอร็ดอร่อยใช่ไหม 85 00:06:20,129 --> 00:06:21,714 ค่ะ 86 00:06:21,798 --> 00:06:25,843 แต่รู้ไหมว่าคิโยกะสนใจอะไรมากกว่าขนมหวาน 87 00:06:26,886 --> 00:06:28,137 อะไรเหรอคะ 88 00:06:28,221 --> 00:06:30,598 ของดองที่มากับขนมหวานน่ะ 89 00:06:30,681 --> 00:06:32,934 เขาจ้องของดองในจานฉันตาเป็นมัน 90 00:06:33,017 --> 00:06:35,019 แล้วบอกว่า ''ถ้าไม่กินขอนะ" 91 00:06:35,937 --> 00:06:38,106 เป็นคนตะกละผิดคาดเลยเนอะ 92 00:06:38,189 --> 00:06:40,358 คุณท่านคนนั้นน่ะเหรอคะ 93 00:06:41,109 --> 00:06:42,610 ใช่ นั่นแหละ 94 00:06:43,194 --> 00:06:45,279 ต้องยิ้มออกมาให้เป็นธรรมชาติแบบนั้น 95 00:06:45,988 --> 00:06:46,864 ค่ะ 96 00:06:46,948 --> 00:06:48,825 ตอบเสียงดังฟังชัดดีมาก 97 00:06:48,908 --> 00:06:51,619 งั้นต่อไปมาเรียนวิธีเดินกัน 98 00:06:51,702 --> 00:06:54,372 เพราะการเดินในชุดญี่ปุ่นกับชุดตะวันตก ไม่เหมือนกันเลย 99 00:06:54,997 --> 00:06:56,374 ค่ะ 100 00:07:04,966 --> 00:07:06,092 (หนึ่ง วิธีเดินในชุดตะวันตก) 101 00:07:06,175 --> 00:07:07,260 (สอง ยิ้มทักทาย) 102 00:07:07,343 --> 00:07:08,386 (สาม มารยาทบนโต๊ะอาหาร) 103 00:07:21,774 --> 00:07:25,403 ท่านฮะซึกิเป็นกุลสตรีที่ไร้ที่ติ 104 00:07:27,238 --> 00:07:31,242 การได้คนแบบเขามาช่วยฝึกให้ทุกวัน 105 00:07:31,742 --> 00:07:38,666 ถึงจะค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็รู้สึกว่าเราเข้าใกล้ท่านฮะซึกิมากขึ้น 106 00:07:40,376 --> 00:07:42,420 และรู้สึกว่าเราน่าจะสามารถ 107 00:07:43,087 --> 00:07:45,673 เป็นกุลสตรีที่คู่ควรจะอยู่ข้างคุณท่านได้ 108 00:07:52,847 --> 00:07:54,182 เหมือนว่าท่านทาไคฮิโตะ 109 00:07:54,765 --> 00:07:58,060 มองเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับมิโยะในอนาคต 110 00:07:59,562 --> 00:08:01,230 แต่จะเกิดอะไรขึ้นกับมิโยะล่ะ 111 00:08:03,024 --> 00:08:04,692 เรื่องภรรยาคนก่อนของไซโมริ ชินอิจิ 112 00:08:04,775 --> 00:08:07,695 แม่แท้ๆ ของไซโมริ มิโยะ 113 00:08:08,362 --> 00:08:11,449 ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนตระกูลอุสุบะน่ะสิ 114 00:08:12,366 --> 00:08:13,576 ตระกูลอุสุบะ 115 00:08:14,160 --> 00:08:16,704 แม้แต่ในหมู่ตระกูลผู้ใช้พลังพิเศษจำนวนมาก 116 00:08:16,787 --> 00:08:20,458 ก็ถูกมองว่าเป็นตระกูล ที่แปลกแยกและอันตรายมาโดยตลอด 117 00:08:21,042 --> 00:08:24,128 ได้ยินว่ามีคนที่อ่านใจคนได้ ลอบมองความทรงจำ 118 00:08:24,212 --> 00:08:26,964 หรือแม้แต่เข้าไปในความฝัน 119 00:08:27,048 --> 00:08:28,758 พลังพิเศษของอุสุบะ 120 00:08:28,841 --> 00:08:30,968 เกี่ยวข้องกับฝันร้ายของมิโยะงั้นเหรอ 121 00:08:31,552 --> 00:08:33,554 แต่เขตแดนก็ไม่มีรอยปริ 122 00:08:33,638 --> 00:08:36,057 รวมถึงไม่มีร่องรอยการแทรกแซงจากภายนอก 123 00:08:36,724 --> 00:08:39,268 มีอะไรที่ยังพอเป็นไปได้อีก 124 00:08:41,312 --> 00:08:44,065 เตรียมตัวให้พร้อมออกปฏิบัติการทุกเมื่อ 125 00:08:44,941 --> 00:08:47,151 อ้าว จะออกไปข้างนอกเหรอครับ 126 00:08:47,818 --> 00:08:49,654 อือ แล้วจะรีบกลับมา 127 00:08:49,737 --> 00:08:53,115 อ๊ะ อย่าบอกนะครับว่าจะไปหาคุณมิโยะ 128 00:08:53,199 --> 00:08:55,868 ไปทำงาน ฉันจะกลับก่อนฟ้ามืด 129 00:08:56,369 --> 00:08:58,079 เชิญครับ ผมดูแลเอง 130 00:08:59,622 --> 00:09:01,874 ที่เหลือมีวิธีแนะนำตัว 131 00:09:02,542 --> 00:09:04,585 กฎในการพูดคุย 132 00:09:04,669 --> 00:09:08,047 แล้วก็ต้องสอนวิธีรับมือ เวลามีคนมายุ่งวุ่นวายด้วยสินะ 133 00:09:08,548 --> 00:09:11,008 ขอบคุณมากค่ะ ท่านฮะซึกิ 134 00:09:11,092 --> 00:09:13,761 เพื่อน้องสาวคนสำคัญทั้งที 135 00:09:13,844 --> 00:09:17,848 ถ้าช่วยอะไรได้สักหน่อย ฉันก็ดีใจมากแล้วล่ะ 136 00:09:18,849 --> 00:09:20,142 ว่าแต่มิโยะจัง 137 00:09:20,226 --> 00:09:21,727 คะ 138 00:09:21,811 --> 00:09:24,146 ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอน่ะ 139 00:09:25,523 --> 00:09:28,859 เราก็สนิทกันตั้งขนาดนี้แล้ว คงถึงเวลาแล้วล่ะมั้ง 140 00:09:29,360 --> 00:09:30,278 ท่านฮะซึกิคะ 141 00:09:30,861 --> 00:09:32,947 วิธีที่เธอเรียกฉัน 142 00:09:33,781 --> 00:09:34,782 ฉันอยากให้เธอ 143 00:09:34,865 --> 00:09:37,243 เรียกฉันโดยไม่มีคำว่า "ท่าน" น่ะ 144 00:09:39,078 --> 00:09:42,623 ฉันอยากสนิทกับเธอให้มากกว่านี้นะ 145 00:09:43,374 --> 00:09:45,293 เดี๋ยวก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว 146 00:09:45,376 --> 00:09:47,920 มาอ้อนมาพึ่งพาฉันให้มากกว่านี้ก็ได้นะ 147 00:09:48,504 --> 00:09:49,755 คิโยกะเอง 148 00:09:49,839 --> 00:09:52,508 ถึงจะชอบทำหน้าบูดบึ้ง แต่ก็ต้องคิดเหมือนฉันแน่ 149 00:09:53,551 --> 00:09:54,677 ครอบครัว… 150 00:09:55,386 --> 00:09:58,306 เพราะงั้นไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นหรอก 151 00:09:58,389 --> 00:10:01,642 ฉันจะดีใจมากเลยนะ ถ้าเธอเรียกฉันว่าพี่เฉยๆ 152 00:10:03,185 --> 00:10:05,855 แน่นอนว่าฉันไม่บังคับหรอกนะ 153 00:10:06,355 --> 00:10:07,189 พี่… 154 00:10:07,273 --> 00:10:08,691 ท่านพี่ 155 00:10:11,569 --> 00:10:12,695 เป็นอะไรไปเหรอ 156 00:10:13,321 --> 00:10:14,196 คือว่า 157 00:10:15,114 --> 00:10:18,701 ถ้าอย่างนั้นขอเรียกว่าคุณฮะซึกิได้ไหมคะ 158 00:10:19,535 --> 00:10:21,329 อือ ได้สิจ๊ะ 159 00:10:23,914 --> 00:10:26,417 ไปก่อนนะมิโยะจัง ไว้เจอกันพรุ่งนี้ 160 00:10:26,500 --> 00:10:29,587 ค่ะ พรุ่งนี้ก็ขอรบกวนด้วยนะคะ 161 00:10:31,714 --> 00:10:34,342 เราอยากอยู่เคียงข้างคุณท่าน 162 00:10:35,217 --> 00:10:38,304 อยากเป็นครอบครัวเดียวกันกับคุณท่าน 163 00:10:38,846 --> 00:10:40,097 แต่ว่า… 164 00:10:40,681 --> 00:10:43,100 ครอบครัวมันคืออะไรกันนะ 165 00:10:48,981 --> 00:10:52,109 ให้ตายสิ จู่ๆ ก็ตกลงมาซะได้ 166 00:10:52,193 --> 00:10:55,237 อากาศหน้าร้อนเนี่ยเปลี่ยนง่ายจนทำตัวไม่ถูกเลย 167 00:10:56,113 --> 00:10:59,116 เป็นยังไงบ้าง เจอคนของอุสุบะหรือยัง 168 00:10:59,200 --> 00:11:01,369 ผมลองไปสืบมาเยอะเลยนะ 169 00:11:01,452 --> 00:11:04,705 แต่ก็ไม่มีบันทึกหรือเอกสาร เกี่ยวกับตระกูลอุสุบะเลย 170 00:11:05,247 --> 00:11:08,125 มีก็แต่ข่าวลือที่แพร่กระจายไปเอง 171 00:11:08,209 --> 00:11:09,377 ในตอนนี้ 172 00:11:09,460 --> 00:11:12,963 เบาะแสเดียวที่เชื่อมโยงกับตระกูลอุสุบะ มีแค่อุสุบะ สุมิสินะ 173 00:11:13,047 --> 00:11:17,635 เพราะตอนนี้เธอเป็นคนเดียว ที่เรารู้ว่าใช้ชื่ออุสุบะ 174 00:11:18,427 --> 00:11:20,846 อุสุบะ สุมิมีตัวตนอยู่จริง 175 00:11:20,930 --> 00:11:22,932 เธอแต่งเข้าไซโมริและให้กำเนิดมิโยะ 176 00:11:23,599 --> 00:11:25,893 ไม่ว่าตระกูลอุสุบะจะพยายามปกปิดแค่ไหน 177 00:11:25,976 --> 00:11:29,605 ก็ลบร่องรอยของเธอได้ไม่หมดหรอก 178 00:11:29,688 --> 00:11:30,648 นายท่าน 179 00:11:31,315 --> 00:11:33,317 ฉันต้องการข้อมูลทุกอย่างที่หาได้ 180 00:11:33,818 --> 00:11:36,404 เริ่มจากผู้หญิงชื่อสุมิที่เคยอยู่ในเมืองหลวง 181 00:11:36,487 --> 00:11:38,364 สืบมาให้หมดทุกซอกทุกมุม 182 00:11:51,877 --> 00:11:53,045 เราต้องรีบ 183 00:11:53,129 --> 00:11:55,548 หาสาเหตุของฝันร้ายให้เร็วที่สุด 184 00:12:01,345 --> 00:12:02,805 เป็นยังไงบ้างคะ 185 00:12:03,389 --> 00:12:05,516 เยี่ยมไปเลย มิโยะจัง 186 00:12:05,599 --> 00:12:07,059 ขอบคุณมากค่ะ 187 00:12:07,560 --> 00:12:12,189 แบบนี้ครั้งหน้าก็พร้อมเข้าเมือง เพื่อเอาสิ่งที่เรียนมาไปใช้จริงแล้วสินะ 188 00:12:13,899 --> 00:12:17,069 มิโยะจังไหวไหม เหนื่อยหรือเปล่า 189 00:12:17,153 --> 00:12:18,571 เปล่าค่ะ 190 00:12:18,654 --> 00:12:20,739 พักนี้นอนหลับสนิทหรือเปล่า 191 00:12:20,823 --> 00:12:22,491 - ค่ะ - อย่าฝืนตัวเองล่ะ 192 00:12:22,575 --> 00:12:24,535 รู้สึกไม่ดีก็บอกได้ทุกเมื่อเลยนะ 193 00:12:24,618 --> 00:12:25,661 ค่ะ 194 00:12:26,745 --> 00:12:29,832 จะว่าไป เห็นว่าพักนี้คิโยกะกลับบ้านดึกเหรอ 195 00:12:29,915 --> 00:12:32,460 ดูเหมือนว่างานจะหนักน่ะค่ะ 196 00:12:32,543 --> 00:12:35,337 วันนี้ก็บอกว่าต้องค้างที่ทำงาน 197 00:12:35,421 --> 00:12:36,589 ให้ตายสิ 198 00:12:36,672 --> 00:12:39,592 มัวแต่บ้างาน ปล่อยมิโยะจังที่น่ารักขนาดนี้ไว้คนเดียว 199 00:12:39,675 --> 00:12:41,093 เป็นสามีที่ใช้ไม่ได้เลย 200 00:12:41,177 --> 00:12:42,720 ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ 201 00:12:42,803 --> 00:12:45,639 ยิ่งคุณท่านตั้งใจทำงาน 202 00:12:45,723 --> 00:12:47,725 ฉันก็ยิ่งตั้งใจฝึกฝนค่ะ 203 00:12:47,808 --> 00:12:51,103 ตายจริง ยิ้มสวยเชียว ต้องแบบนั้นแหละ 204 00:12:56,192 --> 00:12:59,612 หัวหน้า เห็นว่าผู้ส่งสาร จากสำนักพระราชวังมาถึงแล้วนะครับ 205 00:13:00,488 --> 00:13:02,114 ในที่สุดก็มาแล้วสินะ 206 00:13:02,198 --> 00:13:05,242 แต่ไม่นึกเลยนะครับว่าพวกชอบปกปิดความลับ 207 00:13:05,326 --> 00:13:07,828 อย่างสำนักพระราชวังจะยอมส่งคนมาหาเรา 208 00:13:07,912 --> 00:13:10,664 ยิ่งแปลว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีไงล่ะ 209 00:13:11,582 --> 00:13:15,377 ต้องทำให้เขาเล่าจนหมดเปลือก ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ 210 00:13:16,921 --> 00:13:18,047 ยินดีที่ได้รู้จักครับ 211 00:13:18,130 --> 00:13:20,049 ผมชื่อสึรุกิ อาราตะ 212 00:13:20,132 --> 00:13:21,133 "ที่ปรึกษาพิเศษ สึรุกิ อาราตะ" 213 00:13:21,217 --> 00:13:23,511 มาในฐานะผู้ส่งสารของสำนักพระราชวังครับ 214 00:13:24,261 --> 00:13:25,763 คุโด คิโยกะ 215 00:13:26,263 --> 00:13:28,891 เป็นหัวหน้าหน่วยพิเศษต่อต้านปีศาจ 216 00:13:28,974 --> 00:13:30,142 ผมทราบดีครับ 217 00:13:30,726 --> 00:13:33,562 คุณออกจะมีชื่อเสียงในแวดวงสังคม 218 00:13:33,646 --> 00:13:39,068 ว่าเย็นชาอย่างกับภูเขาน้ำแข็ง ไม่ยอมให้ผู้หญิงเข้าใกล้เลย 219 00:13:39,151 --> 00:13:41,362 ไม่ต้องพูดอะไรเรื่อยเปื่อยหรอก 220 00:13:41,445 --> 00:13:43,739 ที่ฉันอยากรู้มีแค่เรื่องสุสานบรรพชน 221 00:13:43,822 --> 00:13:45,533 อ้อ จริงด้วยครับ 222 00:13:46,158 --> 00:13:47,284 ถ้างั้น… 223 00:13:48,702 --> 00:13:51,622 ก็อย่างที่คุณทราบ สุสานบรรพชนถูกบุกรุก 224 00:13:52,164 --> 00:13:53,582 ตอนนี้สำนักพระราชวัง 225 00:13:53,666 --> 00:13:56,335 กำลังเร่งตามจับปีศาจที่หนีออกไปครับ 226 00:13:56,418 --> 00:13:58,337 เป้าหมายของคนร้ายคืออะไร 227 00:13:58,420 --> 00:14:01,507 ยังอยู่ในระหว่างสืบสวนครับ แต่ใกล้ๆ ที่เกิดเหตุ 228 00:14:01,590 --> 00:14:04,969 เราพบผู้ชายน่าสงสัยหลายคนล้มหมดสติ 229 00:14:05,553 --> 00:14:08,305 คาดว่าส่วนใหญ่คงเป็นฝีมือเจ้าพวกนั้น 230 00:14:08,389 --> 00:14:10,099 แต่ก็ยังไม่ทราบเป้าหมายครับ 231 00:14:10,182 --> 00:14:13,894 จู่ๆ ทำไมสำนักพระราชวัง ถึงคิดจะบอกสถานการณ์ให้เรารู้ล่ะ 232 00:14:14,603 --> 00:14:16,480 เห็นอิดออดอยู่นานเลยนี่ 233 00:14:16,564 --> 00:14:20,651 ตอนนี้เราตามจับปีศาจของสุสานบรรพชน กลับมาได้แค่ 20 เปอร์เซ็นต์ 234 00:14:20,734 --> 00:14:22,236 แล้วก็มีผู้เสียหายด้วย 235 00:14:23,112 --> 00:14:25,990 พูดสั้นๆ คือคนเราไม่พอเลยครับ 236 00:14:26,699 --> 00:14:30,995 ในที่สุดเบื้องบนของสำนักพระราชวัง ก็ยอมเข้าใจเรื่องนั้นแล้ว 237 00:14:32,454 --> 00:14:33,998 มีอะไรหรือเปล่าครับ 238 00:14:34,081 --> 00:14:36,375 อาจจะฟังดูเสียมารยาท 239 00:14:36,458 --> 00:14:38,836 แต่นายเกี่ยวข้องยังไงถึงได้มาที่นี่ 240 00:14:38,919 --> 00:14:40,880 ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ของที่นั่นใช่ไหมล่ะ 241 00:14:40,963 --> 00:14:43,090 สมเป็นคุณคุโดเลยครับ 242 00:14:43,173 --> 00:14:44,341 ถูกต้องแล้วครับ 243 00:14:44,425 --> 00:14:47,636 ผมไม่ได้สังกัดสำนักพระราชวังหรอก 244 00:14:47,720 --> 00:14:52,558 แต่ผมข้องแวะกับสำนักพระราชวัง มาเป็นเวลานานแล้วครับ 245 00:14:52,641 --> 00:14:56,395 ปกติแล้วผมบริหารบริษัทที่ชื่อสึรุกิการค้า 246 00:14:56,478 --> 00:15:01,984 ผมก็ทำแต่งานหาข้อมูล และเจรจากับลูกค้าเป็นประจำทุกวันอยู่แล้ว 247 00:15:02,067 --> 00:15:05,654 ถ้าขอมา บางทีก็รับงานแบบนี้ด้วยครับ 248 00:15:05,738 --> 00:15:08,616 อย่างนี้นี่เอง ไม่ใช่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว 249 00:15:08,699 --> 00:15:12,661 แต่รับหน้าที่เป็นคนเจรจา เมื่อสถานการณ์ยุ่งยากขึ้นสินะ 250 00:15:12,745 --> 00:15:13,579 ใช่ครับ 251 00:15:14,079 --> 00:15:16,707 จะว่าไปก่อนจะเจรจากัน 252 00:15:16,790 --> 00:15:20,377 ผมเองก็หาข้อมูลของคุณมานิดหน่อย 253 00:15:21,086 --> 00:15:24,757 อย่างเช่นเรื่องที่คุณเพิ่งหมั้นไม่นานมานี้ 254 00:15:26,008 --> 00:15:28,677 น่าอิจฉาจังเลยนะครับ 255 00:15:29,303 --> 00:15:32,014 ผมเองก็อยากรีบหาคู่ครองดีๆ 256 00:15:32,097 --> 00:15:34,600 แล้วแต่งงานมีครอบครัวสักที 257 00:15:34,683 --> 00:15:36,518 แต่ก็ไม่ง่ายเลย 258 00:15:36,602 --> 00:15:38,938 การแต่งงานนี่เป็นเรื่องยากจริงๆ นะครับ 259 00:15:39,647 --> 00:15:41,482 เอาเป็นว่าเรื่องในคราวนี้ 260 00:15:41,565 --> 00:15:44,818 ในเมื่อขอมาอย่างเป็นทางการ เราก็จะให้ความร่วมมือ 261 00:15:44,902 --> 00:15:46,528 ขอบคุณมากครับ 262 00:15:47,154 --> 00:15:51,325 หลังจากนี้ผมคงจะแวะเวียนมา ในฐานะผู้ประสานงาน 263 00:15:51,408 --> 00:15:54,078 ขอฝากตัวอีกครั้งนะครับ 264 00:15:54,912 --> 00:15:56,914 เช่นกัน ฝากตัวด้วย 265 00:15:58,207 --> 00:16:00,918 ขอให้โชคดีมีชัยครับ คุณคุโด 266 00:16:11,637 --> 00:16:12,888 - หา - โอ้โฮ 267 00:16:13,472 --> 00:16:14,932 โหดเอาเรื่องเลย 268 00:16:16,684 --> 00:16:19,311 ถ้าเจอปีศาจให้รีบแจ้งทันที 269 00:16:19,395 --> 00:16:22,523 กรณีที่เผชิญหน้าศัตรู ต้องรวมกลุ่มกันจัดการ 270 00:16:22,606 --> 00:16:23,649 - ครับ - ครับ 271 00:16:24,900 --> 00:16:27,236 เห็นว่าเขาล้มหมดสติอยู่ในพุ่มไม้น่ะ 272 00:16:27,736 --> 00:16:31,156 ถึงจะยังมีชีพจรอ่อนๆ แต่ก็ไม่ได้สติ 273 00:16:31,240 --> 00:16:34,493 เหมือนกับพวกผู้ชายที่อยู่ในรายงานสินะ 274 00:16:35,077 --> 00:16:38,414 หมอนี่ไม่ใช่แค่ผู้เสียหายธรรมดาๆ ใช่ไหม 275 00:16:38,497 --> 00:16:42,918 ใช่ ดูยังไงก็น่าจะเป็น คนบุกรุกสุสานบรรพชนนั่นแหละ 276 00:16:43,544 --> 00:16:46,255 ก็แปลว่าพอเขาตื่นขึ้นมา 277 00:16:46,338 --> 00:16:48,632 ก็มีการสอบปากคำสุดโหดรออยู่สินะ 278 00:16:49,133 --> 00:16:50,426 น่าสงสารจริง 279 00:16:50,509 --> 00:16:52,219 ถ้าตื่นขึ้นมาได้นะ 280 00:16:52,761 --> 00:16:56,849 คนที่ถูกช่วยและอยู่ในสภาพนี้ จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครตื่นสักคนเลย 281 00:16:57,808 --> 00:16:59,435 ทำไมพวกเขาถึงยังไม่ได้สติ 282 00:16:59,935 --> 00:17:02,021 ไม่มีใครรู้สาเหตุทั้งนั้น 283 00:17:02,521 --> 00:17:04,398 คำสาปของสุสานบรรพชนสินะ 284 00:17:04,481 --> 00:17:05,566 ใช่ 285 00:17:05,649 --> 00:17:10,821 เป็นไปได้สูงว่าพวกเขาสัมผัสกับปีศาจ ที่ถูกปลดปล่อยจากสุสานบรรพชน 286 00:17:10,904 --> 00:17:12,364 อย่างนี้นี่เอง 287 00:17:13,073 --> 00:17:16,869 บอกไว้ก่อนนะ ว่าสิ่งที่ผมทำได้ 288 00:17:16,952 --> 00:17:19,496 คือการ "คลายอาคม" จากคำสาปหรืออาคมเท่านั้น 289 00:17:19,580 --> 00:17:21,540 ถ้าอีกฝ่ายยังมีชีวิตก็ว่าไปอย่าง 290 00:17:21,623 --> 00:17:24,126 แต่ไม่รู้หรอกนะ ว่าจะถอนคำสาปของคนตายได้ไหม 291 00:17:24,918 --> 00:17:27,463 ไม่มีหนทางอื่นแล้ว ยังไงก็ฝากด้วยล่ะ 292 00:17:28,130 --> 00:17:29,256 เข้าใจแล้ว 293 00:17:33,719 --> 00:17:37,723 จะว่ายังไงดีล่ะ เหมือนเคยมีบางอย่างเคลื่อนไหวเลยนะครับ 294 00:17:39,683 --> 00:17:42,019 หัวหน้า มีอะไรเหรอครับ 295 00:17:42,102 --> 00:17:43,228 มันเงียบเกินไป 296 00:17:44,396 --> 00:17:46,732 เสียงหายไปแล้ว 297 00:18:05,626 --> 00:18:06,627 เป็นอะไรไป 298 00:18:07,795 --> 00:18:09,588 คำสาปนี่… 299 00:18:10,589 --> 00:18:13,342 ไม่ใช่อะไรที่ผมรับมือได้ 300 00:18:16,095 --> 00:18:17,221 นั่นมัน… 301 00:18:17,304 --> 00:18:18,514 ถอยไปก่อน 302 00:18:37,407 --> 00:18:38,659 ที่นี่คือ… 303 00:18:39,368 --> 00:18:40,577 ที่ไหนกัน 304 00:18:41,870 --> 00:18:43,163 คุณท่าน 305 00:18:50,504 --> 00:18:52,673 ไม่นะ 306 00:18:59,721 --> 00:19:02,474 ถึงจะเป็นวิญญาณวีรชน แต่ในเมื่อตกต่ำเป็นวิญญาณอาฆาต 307 00:19:02,558 --> 00:19:04,935 และกลายเป็นปีศาจที่ทำร้ายผู้คนไปแล้ว 308 00:19:05,018 --> 00:19:05,936 ฉันก็จะไม่ปรานี 309 00:19:06,854 --> 00:19:09,690 ขอโทษด้วย แต่คงต้องกำจัดทิ้งตรงนี้แหละ 310 00:19:27,082 --> 00:19:28,584 อีกไม่นานแล้วนะครับ 311 00:19:28,667 --> 00:19:30,043 ในที่สุด… 312 00:19:32,212 --> 00:19:33,714 มีลางบอกเหตุแล้ว 313 00:19:35,174 --> 00:19:36,675 ใกล้ถึงเวลาตื่นแล้วนะ 314 00:19:36,758 --> 00:19:37,593 ครับ 315 00:19:38,177 --> 00:19:39,219 ผมจะปกป้องเอง 316 00:19:40,095 --> 00:19:42,848 เพราะนั่นเป็นหน้าที่ของผม 317 00:19:46,018 --> 00:19:48,896 นี่สินะ ปีศาจแห่งสุสานบรรพชน 318 00:19:50,063 --> 00:19:53,483 ถ้าเจ้าพวกนี้บุกไปถึงเมืองหลวงล่ะก็… 319 00:19:54,359 --> 00:19:56,361 ฉันไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด 320 00:20:02,409 --> 00:20:04,620 คุณลุง ขอลูกอมหน่อยสิ 321 00:20:04,703 --> 00:20:05,704 ได้เลย 322 00:20:09,750 --> 00:20:12,961 ดี ทำได้ค่อนข้างดีเลยนะ เยี่ยมมาก 323 00:20:13,045 --> 00:20:15,214 ทั้งบุคลิกและวิธีเดินไร้ที่ติเลย 324 00:20:16,256 --> 00:20:17,799 ขอบคุณมากค่ะ 325 00:20:17,883 --> 00:20:19,384 เอาล่ะ ไปกันเถอะ 326 00:20:19,468 --> 00:20:21,970 ถึงจะเป็นการฝึกฝน แต่ก็ต้องสนุกกับมันด้วย 327 00:20:22,888 --> 00:20:23,972 ค่ะ 328 00:20:24,973 --> 00:20:26,642 วันนี้เป็นวันฝึกปฏิบัติ 329 00:20:27,142 --> 00:20:30,020 คุณท่านเองก็คงกำลังตั้งใจทำงาน 330 00:20:30,604 --> 00:20:32,522 เราก็ต้องตั้งใจเหมือนกัน 331 00:20:32,606 --> 00:20:35,484 เพื่อที่จะเป็นกุลสตรีที่คู่ควรกับคุณท่าน 332 00:20:36,777 --> 00:20:37,903 ท่านมิโยะคะ 333 00:20:41,073 --> 00:20:42,991 มิโยะจัง เป็นอะไรหรือเปล่า 334 00:20:43,075 --> 00:20:44,868 สีหน้าไม่สู้ดีเลยนะ 335 00:20:44,952 --> 00:20:47,746 เอ๊ะ เปล่าค่ะ ฉันไม่เป็นไร 336 00:20:48,288 --> 00:20:50,916 หักโหมเกินไปไม่ดีนะ 337 00:20:50,999 --> 00:20:53,001 ใจร้อนไปก็ไม่ได้อะไรหรอก 338 00:20:54,336 --> 00:20:56,255 เธอพัฒนาขึ้นมากแล้ว 339 00:20:56,338 --> 00:20:58,340 เพราะงั้นอย่าฝืนตัวเองเกินไปนะ 340 00:20:59,633 --> 00:21:00,842 ค่ะ 341 00:21:00,926 --> 00:21:03,178 ฉันว่าวันนี้เรากลับบ้านเลยดีกว่า 342 00:21:03,262 --> 00:21:05,389 คือว่าคุณฮะซึกิ ฉันยัง… 343 00:21:05,472 --> 00:21:06,682 ไม่ได้จ้ะ 344 00:21:06,765 --> 00:21:09,768 วันนี้กลับไปแล้ว ต้องพักผ่อนให้เพียงพอ เข้าใจไหม 345 00:21:10,811 --> 00:21:12,271 เข้าใจแล้วค่ะ 346 00:21:12,354 --> 00:21:15,357 อย่างที่ฉันพูดเมื่อกี้แหละ ห้ามใจร้อนเลยนะ 347 00:21:15,857 --> 00:21:20,112 ถ้าล้มป่วยตอนไปปาร์ตี้จริงๆ ที่ทำมามันจะเสียเปล่า 348 00:21:21,029 --> 00:21:23,532 เร่เข้ามา ละครหุ่นกระดาษจะเริ่มแล้วนะ 349 00:21:23,615 --> 00:21:25,534 นี่ รีบมาสิ 350 00:21:25,617 --> 00:21:26,535 รอด้วย 351 00:21:30,998 --> 00:21:32,291 ขอโทษครับ 352 00:21:33,583 --> 00:21:35,419 - ไม่เป็นไรใช่ไหม - ครับ 353 00:21:36,378 --> 00:21:38,130 - ไปกันเถอะ - อือ 354 00:21:48,056 --> 00:21:49,141 เอ๊ะ 355 00:21:50,267 --> 00:21:51,435 เราจะมา… 356 00:21:52,728 --> 00:21:54,104 หมดสติ… 357 00:21:55,147 --> 00:21:56,815 ในที่แบบนี้ไม่ได้ 358 00:22:02,946 --> 00:22:05,073 เป็นอะไรหรือเปล่า มิโยะ 359 00:22:06,325 --> 00:22:08,076 คุณท่าน… 360 00:22:15,876 --> 00:22:19,212 เป็นอะไรหรือเปล่าครับ คุณไซโมริ มิโยะ 361 00:23:47,134 --> 00:23:49,928 คำบรรยายโดย: วรัทรินทร์ พิณพริษฐ์กุล