1
00:00:19,811 --> 00:00:21,521
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ

2
00:00:21,604 --> 00:00:22,814
คุณไซโมริ มิโยะ

3
00:00:27,235 --> 00:00:29,529
ขอประทานโทษค่ะ

4
00:00:30,530 --> 00:00:32,073
เงยหน้าขึ้นเถอะครับ

5
00:00:32,157 --> 00:00:36,703
เอ่อ ขอโทษด้วยนะคะ
ที่สร้างความเดือดร้อนให้

6
00:00:36,786 --> 00:00:38,288
ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ

7
00:00:38,788 --> 00:00:41,875
แต่ดีแล้วล่ะครับที่คุณไม่บาดเจ็บ

8
00:00:41,958 --> 00:00:45,253
ไม่เลยค่ะ ฉันไม่ระมัดระวังเอง

9
00:00:45,336 --> 00:00:48,840
ต้องขอบคุณจริงๆ นะคะที่ช่วยเธอไว้

10
00:00:49,340 --> 00:00:51,426
มิโยะจัง รีบไปหาที่พักกันก่อนเถอะ

11
00:00:51,509 --> 00:00:52,594
ค่ะ

12
00:00:53,428 --> 00:00:54,763
ระวังตัวด้วยนะครับ

13
00:00:55,346 --> 00:00:56,598
ถ้างั้นผมขอตัวนะครับ

14
00:01:01,394 --> 00:01:04,439
ท่านมิโยะ ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ

15
00:01:05,565 --> 00:01:07,734
ค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ

16
00:01:08,276 --> 00:01:10,320
ต้องระวังด้วยนะ มิโยะจัง

17
00:01:10,820 --> 00:01:11,654
ค่ะ

18
00:01:12,155 --> 00:01:13,656
ต้องระวังจริงๆ นั่นแหละ

19
00:01:15,241 --> 00:01:16,409
เพราะเธอ…

20
00:01:16,993 --> 00:01:19,162
เป็นคนพิเศษยังไงล่ะ

21
00:01:26,795 --> 00:01:32,592
(ขอให้รักเรานี้ได้มีความสุข)

22
00:02:51,171 --> 00:02:55,925
(ตอนที่ 9 จมดิ่งในห้วงฝัน)

23
00:02:56,843 --> 00:02:57,969
มิโยะ!

24
00:03:07,312 --> 00:03:09,397
ทำไมต้องฝืนจนล้มป่วยด้วย

25
00:03:12,567 --> 00:03:16,696
ตอนที่มิโยะจังฝันร้าย
มีกลิ่นอายของพลังพิเศษด้วยสินะ

26
00:03:16,779 --> 00:03:20,992
มีคนใช้พลังพิเศษกับมิโยะจัง
จากที่ไกลๆ หรือเปล่านะ

27
00:03:21,576 --> 00:03:24,329
ถ้าเป็นพลังของอุสุบะก็คงเป็นไปได้

28
00:03:24,412 --> 00:03:26,998
แต่เขตแดนของบ้านหลังนี้ไม่มีรอยปริ

29
00:03:27,790 --> 00:03:29,876
ไม่น่ามีใครแทรกแซงจากภายนอก

30
00:03:30,835 --> 00:03:34,505
นี่เป็นแค่การคาดเดา
แต่มันอาจเกี่ยวข้องบางอย่าง

31
00:03:34,589 --> 00:03:36,758
กับเรื่องที่มิโยะสืบสายเลือดอุสุบะ

32
00:03:37,383 --> 00:03:39,761
มิโยะจังน่ะเหรอ แน่ใจใช่ไหม

33
00:03:40,345 --> 00:03:43,765
ชัดเจนแล้วว่าแม่ของมิโยะใช้นามสกุลอุสุบะ

34
00:03:43,848 --> 00:03:47,435
และแต่งเข้าตระกูลไซโมริ
ในฐานะภรรยาที่มีพลังพิเศษ

35
00:03:47,518 --> 00:03:51,773
ไม่นึกเลยว่ามิโยะจัง
จะสืบสายเลือดของตระกูลอุสุบะนั่น

36
00:03:52,565 --> 00:03:55,193
แต่มิโยะไม่มีพลังพิเศษ

37
00:03:55,777 --> 00:03:59,530
ถ้าเกิดว่ามันเป็นไปได้
ที่สายเลือดอุสุบะในตัวมิโยะ

38
00:03:59,614 --> 00:04:03,493
จะส่งผลเสียต่อตัวเธอเองล่ะ…

39
00:04:04,786 --> 00:04:08,206
เลือดของตระกูลอุสุบะสินะ
แต่ทำไมมาเป็นเอาป่านนี้

40
00:04:08,289 --> 00:04:09,457
ไม่รู้เหมือนกัน

41
00:04:09,540 --> 00:04:12,502
แต่ก็คิดเป็นอื่นไม่ได้แล้ว

42
00:04:13,044 --> 00:04:15,588
มิโยะจังรู้อะไรเกี่ยวกับอุสุบะบ้างไหม

43
00:04:17,715 --> 00:04:21,177
แม่ของมิโยะเสียไปตอนเธอยังเด็ก

44
00:04:21,261 --> 00:04:23,972
มีโอกาสสูง
ที่เธอจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอุสุบะเลย

45
00:04:24,514 --> 00:04:25,556
อีกอย่าง…

46
00:04:26,182 --> 00:04:27,308
อีกอย่างอะไร

47
00:04:28,268 --> 00:04:31,437
ถึงถามไป ก็ไม่รู้ว่าเธอจะยอมเล่าให้ฟังไหม

48
00:04:32,105 --> 00:04:36,150
พักนี้ดูเธอปิดบังความรู้สึกตัวเอง
มากกว่าแต่ก่อนอีก

49
00:04:37,318 --> 00:04:39,696
เธอคงไม่อยากให้เป็นห่วง

50
00:04:40,196 --> 00:04:42,615
แต่ก็อยากให้เธอยอมให้เราห่วงบ้างนะ

51
00:05:03,469 --> 00:05:06,139
เป็นอะไรไป เจอหมีเข้าหรือไง

52
00:05:25,366 --> 00:05:28,494
ดูเหมือนจะมีปีศาจจากสุสานบรรพชน
โจมตีพลเรือนครับ

53
00:05:29,078 --> 00:05:30,621
สภาพความเสียหายล่ะ

54
00:05:30,705 --> 00:05:34,334
เราพบชายคนหนึ่งหมดสติอยู่ในป่า
ใกล้ๆ กับเขตหวงห้าม

55
00:05:35,001 --> 00:05:37,545
ตอนนี้เขาอยู่ในสภาวะหมดสติไม่รู้สึกตัว

56
00:05:37,628 --> 00:05:39,505
จากอาการและสภาพที่เกิดเหตุ

57
00:05:39,589 --> 00:05:42,258
คงเป็นฝีมือของปีศาจไม่ผิดแน่ครับ

58
00:05:42,884 --> 00:05:45,678
แปลว่าพวกมันรุกมาถึงบ้านคนแล้วสินะ

59
00:05:45,762 --> 00:05:47,805
เร็วกว่าที่เราคาดไว้มากเลยนะครับ

60
00:05:48,389 --> 00:05:51,267
ปล่อยให้สำนักพระราชวังจัดการไม่ได้แล้วครับ

61
00:05:51,851 --> 00:05:54,604
ไม่ช้าก็เร็วมันต้องเข้ามายังเมืองหลวงแน่

62
00:06:03,112 --> 00:06:04,447
ไม่ไหวแล้ว

63
00:06:04,530 --> 00:06:06,866
ทำไมเราถึงเอาแต่ฝันร้าย

64
00:06:06,949 --> 00:06:08,785
ครั้งแล้วครั้งเล่ากันนะ

65
00:06:16,501 --> 00:06:19,045
อย่าว่าแต่เป็นกุลสตรีอย่างท่านฮะซึกิเลย

66
00:06:19,128 --> 00:06:22,048
แบบนี้คงกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนกันพอดี

67
00:06:22,799 --> 00:06:26,135
ตั้งแต่เราเป็นลม เวลาเรียนก็ถูกลดลงไปมาก

68
00:06:27,261 --> 00:06:30,348
อุตส่าห์มีโอกาสได้เล่าเรียนแล้วแท้ๆ

69
00:06:32,391 --> 00:06:34,811
ขอโทษนะ คืนนี้ก็น่าจะไม่ได้กลับ

70
00:06:35,353 --> 00:06:38,940
ถ้างั้นฉันจะเตรียมข้าวกล่อง
แล้วนำไปส่งให้นะคะ

71
00:06:39,482 --> 00:06:42,735
ไม่ล่ะ ไม่เป็นไร มิโยะพักผ่อนเถอะ

72
00:06:45,113 --> 00:06:45,947
มิโยะ

73
00:06:46,447 --> 00:06:47,365
คะ

74
00:06:47,448 --> 00:06:50,576
สภาพร่างกายเป็นยังไงบ้าง
มีเรื่องหนักใจหรือเปล่า

75
00:06:51,285 --> 00:06:52,703
ไม่มีปัญหาเลยค่ะ

76
00:06:52,787 --> 00:06:55,581
ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกค่ะ

77
00:06:56,749 --> 00:06:57,834
งั้นเหรอ

78
00:06:59,335 --> 00:07:02,755
ขอโทษนะ โกโดเรียกแล้ว ฉันกลับไปทำงานนะ

79
00:07:03,464 --> 00:07:06,175
ค่ะ ตั้งใจทำงานนะคะ

80
00:07:13,224 --> 00:07:16,352
จากสถานการณ์ในตอนนี้
ดูเหมือนว่าพวกปีศาจกำลังมุ่งตรง

81
00:07:16,436 --> 00:07:18,396
มายังใจกลางเมืองหลวงครับ

82
00:07:18,479 --> 00:07:20,857
หลังจากนั้นสำนักพระราชวังติดต่อมาบ้างไหม

83
00:07:22,108 --> 00:07:23,901
เราก็คอยถามไปอยู่เนืองๆ

84
00:07:23,985 --> 00:07:26,737
มีแต่พวกกระดิกตัวช้าทั้งนั้น ไม่ทันใจเลย

85
00:07:27,321 --> 00:07:29,365
เราจะปิดล้อมละแวกเมืองหลวง

86
00:07:30,199 --> 00:07:32,118
ฉันต้องการคำอนุญาตเคลื่อนพลในทันที

87
00:07:32,201 --> 00:07:35,121
แผนการกวาดล้างขนานใหญ่สินะครับ

88
00:07:35,204 --> 00:07:38,207
ฉันจะประสานงานกับสำนักพระราชวังเอง

89
00:07:38,291 --> 00:07:40,626
คุโดเตรียมการเคลื่อนพลที

90
00:07:40,710 --> 00:07:41,627
ครับ

91
00:07:42,253 --> 00:07:45,173
พวกเราจะปกป้องเมืองหลวงไว้ให้ได้
ด้วยมือของเราครับ

92
00:07:46,424 --> 00:07:48,384
ว้าว น่ากินจัง!

93
00:07:48,468 --> 00:07:52,138
วันนี้ยูริเอะว่าจะเป็นคนทำแท้ๆ

94
00:07:52,930 --> 00:07:56,934
แต่พอไปถึงห้องครัว
ก็เตรียมวัตถุดิบเสร็จหมดแล้ว

95
00:07:57,018 --> 00:07:59,103
ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่เลยนะ

96
00:07:59,687 --> 00:08:02,523
ไม่เลยค่ะ ฉันไม่เป็นไรแล้ว

97
00:08:02,607 --> 00:08:04,650
เชิญทานเถอะค่ะ

98
00:08:06,777 --> 00:08:08,237
- จะทานแล้วนะคะ
- จะทานแล้วนะคะ

99
00:08:12,700 --> 00:08:13,784
เยี่ยมเลย

100
00:08:13,868 --> 00:08:18,581
ท่านมิโยะทำอาหารเก่งแบบนี้
ยูริเอะก็ภูมิใจค่ะ

101
00:08:18,664 --> 00:08:20,082
จริงด้วยนะ

102
00:08:20,166 --> 00:08:22,960
ฉันทำของชั้นเลิศขนาดนี้ไม่ได้หรอก

103
00:08:23,461 --> 00:08:25,296
ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ

104
00:08:26,047 --> 00:08:28,883
ฉันน่ะ ทำอาหารไม่ได้เรื่องจริงๆ นะ

105
00:08:28,966 --> 00:08:29,800
เอ๊ะ

106
00:08:30,676 --> 00:08:34,388
แม้แต่ที่โรงเรียนสตรี
ผลการเรียนทำอาหารของฉันก็ใช้ไม่ได้เลย

107
00:08:34,889 --> 00:08:37,016
ทำอะไรก็ไหม้

108
00:08:37,099 --> 00:08:39,602
เค็มไปบ้าง เผ็ดไปบ้าง

109
00:08:39,685 --> 00:08:43,564
ขนาดแค่จับมีดยังบาดนิ้วไม่รู้ตัว

110
00:08:44,232 --> 00:08:45,608
ผิดคาดเลยนะคะ

111
00:08:45,691 --> 00:08:48,319
ตอนแต่งเข้าตระกูลอื่นก็ลำบากแย่เลยนะคะ

112
00:08:48,903 --> 00:08:51,405
โธ่ อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า

113
00:08:51,489 --> 00:08:53,574
เรื่องนั้นฉันเสียใจจริงๆ นะ

114
00:08:54,158 --> 00:08:55,159
เสียใจ…

115
00:08:55,243 --> 00:08:56,077
ใช่

116
00:08:56,160 --> 00:08:58,663
อย่างเดียวในชีวิตที่ฉันเสียใจ

117
00:08:59,247 --> 00:09:00,957
คือการแต่งงานของฉันไงล่ะ

118
00:09:03,167 --> 00:09:06,212
ฉันแต่งงานตอนอายุ 17

119
00:09:06,295 --> 00:09:08,881
ในฐานะที่เกิดมาเป็นลูกสาวตระกูลคุโด

120
00:09:08,965 --> 00:09:11,300
ฉันก็เตรียมใจแต่งงานทางการเมืองไว้แล้ว

121
00:09:11,801 --> 00:09:14,470
สามีฉันเป็นคนดีและอ่อนโยน

122
00:09:15,054 --> 00:09:16,681
ฉันมีความสุขมากเลย

123
00:09:17,306 --> 00:09:20,810
แต่ว่าฉันเข้ากับครอบครัวของสามีไม่ได้

124
00:09:21,519 --> 00:09:25,481
ความไม่เอาไหนในเรื่องงานบ้านของฉัน
กับความอ่อนประสบการณ์ในฐานะคนคนหนึ่ง

125
00:09:25,565 --> 00:09:28,442
มันคงทำให้ฉัน
ห่างไกลจากการเป็นภรรยาในอุดมคติ

126
00:09:29,569 --> 00:09:31,153
สามีคอยปลอบใจฉันอยู่บ่อยๆ

127
00:09:31,862 --> 00:09:35,241
แต่มีครั้งหนึ่งระหว่างคุยกัน
เราต่างใช้อารมณ์เป็นใหญ่

128
00:09:36,242 --> 00:09:39,203
หลังจากทะเลาะกันใหญ่โต
ก็จบลงด้วยการหย่าร้าง

129
00:09:41,581 --> 00:09:45,209
แต่ว่านะ พอฉันกลับมาที่บ้านพ่อแม่
และสงบสติอารมณ์ได้แล้ว

130
00:09:45,293 --> 00:09:47,003
ฉันกลับเสียใจมากเลยล่ะ

131
00:09:47,837 --> 00:09:49,297
ถึงจะเกิดเรื่องลำบากมากมาย

132
00:09:50,131 --> 00:09:55,177
แต่สุดท้ายฉันก็สูญเสียการใช้ชีวิตกับครอบครัว
ที่สำคัญที่สุดสำหรับฉันไป

133
00:09:56,512 --> 00:09:59,015
ทั้งที่ฉันอาจจะทำอะไรได้มากกว่านี้แท้ๆ

134
00:09:59,849 --> 00:10:02,560
คุณฮะซึกิเสียใจเรื่องนั้นสินะคะ

135
00:10:03,185 --> 00:10:04,270
มิโยะจัง

136
00:10:04,353 --> 00:10:05,271
คะ

137
00:10:05,354 --> 00:10:10,735
มิโยะจังไม่หนีข้อบกพร่องของตัวเอง
และพยายามเอาชนะมันให้ได้

138
00:10:11,319 --> 00:10:12,903
ฉันนับถือมากเลยนะ

139
00:10:12,987 --> 00:10:14,155
เอ๊ะ

140
00:10:14,238 --> 00:10:16,073
เรื่องแบบนั้น…

141
00:10:16,157 --> 00:10:20,244
เพราะฉะนั้นหลังจากนี้
เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเสียใจแบบฉัน

142
00:10:20,328 --> 00:10:23,831
ฉันอยากจะให้มิโยะจัง
ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของตัวเองนะ

143
00:10:25,499 --> 00:10:27,460
จากนี้มิโยะจังอยากจะทำอะไรเหรอ

144
00:10:27,543 --> 00:10:29,170
อยากจะใช้ชีวิตแบบไหน

145
00:10:29,795 --> 00:10:31,839
เอ๊ะ เอ่อคือ…

146
00:10:33,466 --> 00:10:34,759
เราอยากจะ…

147
00:10:35,593 --> 00:10:38,429
เป็นภรรยาที่คู่ควรกับคุณท่าน

148
00:10:39,055 --> 00:10:42,516
เป็นกุลสตรีที่เพียบพร้อมเหมือนท่านฮะซึกิ

149
00:10:44,060 --> 00:10:45,478
สิ่งที่เราปรารถนา…

150
00:10:45,561 --> 00:10:46,562
มิโยะจัง

151
00:10:48,105 --> 00:10:49,357
ไม่เป็นไรใช่ไหม

152
00:10:49,440 --> 00:10:51,442
ค่ะ คือว่าฉัน…

153
00:10:52,777 --> 00:10:57,698
ไม่เคยคิดมาก่อนเลยค่ะ ว่าอยากจะใช้ชีวิตยังไง

154
00:10:58,282 --> 00:11:01,160
แต่มีอย่างหนึ่งที่ฉันตัดสินใจได้แล้วค่ะ

155
00:11:01,243 --> 00:11:02,078
อะไรเหรอ

156
00:11:02,745 --> 00:11:03,788
ฉันอยากอยู่ที่นี่ค่ะ

157
00:11:04,497 --> 00:11:06,207
อยู่เคียงข้างคุณท่าน

158
00:11:08,376 --> 00:11:13,464
เด็กคนนั้นช่างโชคดีจริงๆ เลยนะ
ที่มีเธอคอยคิดถึงขนาดนี้

159
00:11:17,301 --> 00:11:20,596
ให้ตายสิ ต้องหาตัวคุณสุมิทุกคน
ที่อยู่ในเมืองหลวง

160
00:11:20,679 --> 00:11:22,181
งานช้างเลยทีเดียวล่ะ

161
00:11:22,807 --> 00:11:25,684
หวังว่าในนี้จะมีอุสุบะ สุมิอยู่นะ

162
00:11:25,768 --> 00:11:29,230
เจาะจงเฉพาะผู้หญิงที่ใช้ชื่อสุมิมันก็ดีอยู่หรอก

163
00:11:29,313 --> 00:11:31,315
แต่ทุกคนดูเหมือนจะใช่แล้วก็ไม่ใช่

164
00:11:31,899 --> 00:11:35,861
อุสุบะ สุมิเป็นเบาะแสเดียว
ที่จะสาวไปถึงตระกูลอุสุบะได้

165
00:11:36,487 --> 00:11:40,408
จะข้อมูลเล็กน้อยแค่ไหนก็ได้ ช่วยสืบต่อที

166
00:11:46,872 --> 00:11:48,874
ขอนั่งข้างๆ ได้ไหมคะ

167
00:11:51,293 --> 00:11:52,378
อือ

168
00:11:57,174 --> 00:11:59,343
มิโยะ คือว่า

169
00:11:59,427 --> 00:12:03,597
ฉันยุ่งจนหาเวลามาคุยกับเธอไม่ค่อยได้เลย

170
00:12:03,681 --> 00:12:04,598
ขอโทษนะ

171
00:12:05,182 --> 00:12:08,686
ไม่เลยค่ะ ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ไม่มีปัญหาเลย

172
00:12:09,687 --> 00:12:10,771
มิโยะ

173
00:12:11,355 --> 00:12:13,607
มีเรื่องอะไรหนักใจอยู่หรือเปล่า

174
00:12:14,191 --> 00:12:15,609
ไม่ค่ะ ก็ไม่มีนะคะ

175
00:12:16,610 --> 00:12:17,820
งั้นเหรอ

176
00:12:20,197 --> 00:12:24,618
คือว่า สำหรับคุณท่านแล้ว
ท่านฮะซึกิเป็นคนแบบไหนเหรอคะ

177
00:12:26,412 --> 00:12:30,207
จะว่าไปฉันไม่ค่อยได้เล่าเรื่องในอดีตให้ฟังสินะ

178
00:12:30,291 --> 00:12:32,376
เล่าให้ฉันฟังได้ไหมคะ

179
00:12:33,377 --> 00:12:36,380
ฉันกับพี่พอคุยกันได้มาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว

180
00:12:36,964 --> 00:12:42,136
ก็นะ เธอเป็นคนชอบเอะอะอย่างที่เห็น
บางทีก็น่ารำคาญเหมือนกัน

181
00:12:42,720 --> 00:12:46,891
แต่มันคงไม่ใช่ความรู้สึก
ว่าชอบหรือเกลียดอะไรแบบนั้นหรอก

182
00:12:49,351 --> 00:12:51,520
เราเกิดและโตมาในสภาพแวดล้อมเดียวกัน

183
00:12:51,604 --> 00:12:54,064
เลยเข้าอกเข้าใจกันและกัน

184
00:12:54,148 --> 00:12:55,524
ไม่ต้องเกรงใจหรือคิดมาก

185
00:12:56,317 --> 00:12:58,235
นิสัยเราไม่เข้ากันเท่าไร

186
00:12:58,736 --> 00:13:01,405
แต่เธอก็เป็นคนดีในแบบของเธอเอง

187
00:13:02,823 --> 00:13:04,408
นี่ถือเป็นคำตอบได้ไหม

188
00:13:05,451 --> 00:13:06,494
ค่ะ

189
00:13:07,578 --> 00:13:10,623
มันฟังดูดีและน่าอิจฉามากเลย

190
00:13:10,706 --> 00:13:12,917
เพราะเราไม่มีคนแบบนั้น

191
00:13:14,126 --> 00:13:14,960
มิโยะ

192
00:13:15,503 --> 00:13:17,171
เขยิบมาตรงนี้อีกนิดสิ

193
00:13:18,172 --> 00:13:19,423
คะ ค่ะ

194
00:13:27,264 --> 00:13:29,558
ถ้าเหงาก็บอกมาว่าเหงา

195
00:13:29,642 --> 00:13:31,185
ทุกข์ใจก็บอกมาเถอะว่าทุกข์ใจ

196
00:13:32,311 --> 00:13:34,188
ถ้าไม่บอกฉันก็ไม่รู้หรอก

197
00:13:35,648 --> 00:13:37,191
ฉันไม่ได้เหงา…

198
00:13:37,775 --> 00:13:39,693
งั้นเหรอ แต่ฉันเหงานะ

199
00:13:45,157 --> 00:13:47,076
เธอไม่เหงาเหรอ

200
00:13:50,079 --> 00:13:51,205
เหงาค่ะ

201
00:13:53,082 --> 00:13:54,833
ก็บอกมาแบบนั้นแต่แรกสิ

202
00:13:55,543 --> 00:13:56,502
ค่ะ

203
00:13:58,921 --> 00:14:02,591
มาพึ่งพิงฉันได้เลยนะ
พูดความในใจให้มากกว่านี้สิ

204
00:14:02,675 --> 00:14:06,512
ทำตัวเอาแต่ใจเถอะ
ฉันจะรับทุกอย่างเอาไว้เอง

205
00:14:07,179 --> 00:14:08,097
ค่ะ

206
00:14:08,681 --> 00:14:11,892
จะเปิดเผยความรู้สึกของตัวเอง
แล้วมาพึ่งพาฉันก็ได้

207
00:14:12,393 --> 00:14:15,104
ครอบครัวต้องสนับสนุนกันแบบนั้นสิจริงไหม

208
00:14:18,691 --> 00:14:20,109
คุณท่านช่างใจดี

209
00:14:20,901 --> 00:14:21,819
แต่ว่า…

210
00:14:22,945 --> 00:14:25,072
ถ้าตอนนี้เราพึ่งพาเขาจริงๆ

211
00:14:25,155 --> 00:14:28,117
ก็คงเป็นคุณนายตระกูลคุโดไม่ได้

212
00:14:29,076 --> 00:14:32,246
ปัญหาของเรา
เราต้องหาทางจัดการด้วยตัวเอง

213
00:14:32,955 --> 00:14:35,124
ไม่งั้นก็ไม่คู่ควรเป็นกำลังให้ครอบครัว…

214
00:14:35,207 --> 00:14:36,625
มีใครอยู่ไหมครับ

215
00:14:36,709 --> 00:14:37,877
ค่ะ

216
00:14:41,171 --> 00:14:43,507
ขอโทษที่ให้รอนะคะ ไม่ทราบว่าใคร…

217
00:14:45,634 --> 00:14:46,760
คุณคือ…

218
00:14:46,844 --> 00:14:50,389
โอ๊ะ สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนานเลย

219
00:14:50,973 --> 00:14:53,017
หลังจากนั้นคุณสบายดีหรือเปล่าครับ

220
00:14:53,100 --> 00:14:55,561
ค่ะ ขอบคุณนะคะ

221
00:14:55,644 --> 00:14:58,272
ตอนนั้นต้องขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ

222
00:14:58,355 --> 00:15:00,983
ไม่เลย ไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ

223
00:15:01,567 --> 00:15:04,028
ว่าแต่คุณคุโดอยู่บ้านไหมครับ

224
00:15:04,111 --> 00:15:06,530
ไม่ค่ะ ออกไปทำงานน่ะค่ะ

225
00:15:07,114 --> 00:15:08,657
อ้าว แปลกแฮะ

226
00:15:08,741 --> 00:15:11,118
ได้ยินว่าวันนี้ไม่เข้าเวรนี่นา

227
00:15:11,201 --> 00:15:12,995
ดูท่าเขาจะยุ่งน่ะค่ะ

228
00:15:13,078 --> 00:15:16,040
ได้ยินว่าโดนเรียกตัวไปกะทันหัน

229
00:15:16,749 --> 00:15:18,375
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

230
00:15:18,459 --> 00:15:20,544
ขอโทษนะครับ ผมไม่ได้เช็กให้ดี

231
00:15:21,128 --> 00:15:24,173
ผมชื่อสึรุกิ อาราตะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย

232
00:15:24,256 --> 00:15:26,300
ฉันชื่อไซโมริ มิโยะค่ะ

233
00:15:26,383 --> 00:15:29,053
ครับ ผมทราบดี

234
00:15:30,137 --> 00:15:34,308
ในแวดวงสังคม
ลือกันให้แซ่ดอยู่ระยะหนึ่งเลยล่ะครับ

235
00:15:34,391 --> 00:15:37,561
ว่าในที่สุดคุณคุโดคนนั้นก็มีคู่หมั้นแล้ว

236
00:15:40,648 --> 00:15:45,319
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเลือดเย็น
อย่างที่ลือกันเลยนะครับ

237
00:15:46,403 --> 00:15:47,821
ทำไมล่ะคะ

238
00:15:47,905 --> 00:15:52,910
คุณมิโยะ รู้ไหมครับว่าตอนนี้สีหน้าคุณเป็นยังไง

239
00:15:53,661 --> 00:15:57,289
ไม่ว่าจะวันนั้นหรือวันนี้
เขาก็ทิ้งคุณไว้คนเดียวไม่ใช่เหรอครับ

240
00:15:57,831 --> 00:15:58,832
เห็นไหม

241
00:15:59,416 --> 00:16:02,753
คู่หมั้นตัวเองซีดเซียวขนาดนี้แท้ๆ

242
00:16:04,463 --> 00:16:06,173
คุณท่านไม่ผิดหรอกค่ะ

243
00:16:06,757 --> 00:16:10,970
เขาบ้าจริงๆ นะครับ
ที่ให้คุณฝืนตัวเองจนเป็นลมไป

244
00:16:11,762 --> 00:16:14,348
เขาไม่เข้าใจคุณค่าที่แท้จริงของคุณเลย

245
00:16:15,182 --> 00:16:18,227
ไร้สาระจริงๆ เขาแทบไม่คุยกับคุณด้วยซ้ำ

246
00:16:18,310 --> 00:16:21,730
แต่คุณกลับร่ำเรียนการวางตัว
และการชงชาทุกวี่ทุกวัน

247
00:16:21,814 --> 00:16:23,232
ทำไมถึงรู้เรื่องนั้น…

248
00:16:23,315 --> 00:16:27,152
ที่เขาให้คุณทำเรื่องพวกนั้น
มันมีค่าอะไรงั้นเหรอครับ

249
00:16:27,236 --> 00:16:28,487
หยุดเถอะค่ะ!

250
00:16:28,570 --> 00:16:31,031
ฉันทำเพราะฉันอยากทำเองค่ะ

251
00:16:31,615 --> 00:16:34,410
คุณท่านก็แค่ช่วยฉันเท่านั้น

252
00:16:34,493 --> 00:16:35,869
อย่าว่าเขาเลยนะคะ!

253
00:16:37,705 --> 00:16:38,831
ไหวหรือเปล่าครับ

254
00:16:39,581 --> 00:16:41,875
ไหวค่ะ ฉันไม่เป็นไร

255
00:16:41,959 --> 00:16:44,795
ขอโทษนะครับ ผมพูดอะไรเกินเลยไป

256
00:16:44,878 --> 00:16:46,255
ผมจะกลับแล้วครับ

257
00:16:46,964 --> 00:16:49,842
ฉันก็ต้องขอโทษเช่นกันค่ะ

258
00:16:49,925 --> 00:16:53,971
ผมเป็นฝ่ายเสียมารยาทเอง
อย่าคิดมากเลยครับ

259
00:16:54,054 --> 00:16:54,888
แต่ว่า

260
00:16:55,973 --> 00:16:59,727
ผมสามารถมอบหน้าที่
ที่มีแค่คุณเท่านั้นที่ทำได้

261
00:17:02,146 --> 00:17:04,148
ติดต่อมาได้ทุกเมื่อเลยนะครับ

262
00:17:05,733 --> 00:17:06,734
หากคุณสนใจ

263
00:17:06,817 --> 00:17:07,901
(ที่ปรึกษาพิเศษ สึรุกิ อาราตะ)

264
00:17:11,989 --> 00:17:13,782
ถ้างั้นไว้เจอกันใหม่ครับ

265
00:17:15,993 --> 00:17:18,871
หน้าที่ที่มีแค่ฉันเท่านั้นที่ทำได้

266
00:17:20,789 --> 00:17:21,957
มาช้าจังเลยนะครับ

267
00:17:22,499 --> 00:17:26,670
ถึงจะเป็นผู้ส่งสารของสำนักพระราชวัง
แต่ให้หัวหน้ารอมันเสียมารยาทนะครับ

268
00:17:26,754 --> 00:17:31,550
ไม่มีปัญหาหรอก ต่อให้สึรุกิไม่มา
เราก็จะเดินหน้าเตรียมแผนการต่อไป

269
00:17:32,426 --> 00:17:33,427
หน้าดูเหนื่อยๆ นะครับ

270
00:17:34,136 --> 00:17:35,637
ไม่ต้องห่วงหรอก

271
00:17:35,721 --> 00:17:37,806
ไว้งานเสร็จฉันจะกลับบ้านทันที

272
00:17:37,890 --> 00:17:39,224
ดีแล้วล่ะครับ

273
00:17:39,308 --> 00:17:42,186
วันนี้กลับไปเถอะครับ เพื่อคุณมิโยะด้วย

274
00:17:42,770 --> 00:17:43,812
อือ

275
00:17:46,273 --> 00:17:47,816
ผมได้รับอนุญาตมาแล้วครับ

276
00:17:47,900 --> 00:17:52,446
จากนี้ไปสิทธิ์บัญชาการจะโอนไปยังคุณคุโด
คุณเคลื่อนไหวได้อิสระเลยครับ

277
00:17:52,529 --> 00:17:55,824
ถ้างั้นเราจะเริ่มแผนการกวาดล้างขนานใหญ่

278
00:17:55,908 --> 00:17:57,701
ต้องคลี่คลายสถานการณ์ให้ได้

279
00:17:57,785 --> 00:17:59,828
ก่อนเกิดความเสียหายต่อเมืองหลวง

280
00:18:00,412 --> 00:18:02,289
ช่วยดำเนินการกันต่อไปด้วย

281
00:18:07,419 --> 00:18:11,381
ขอโทษนะครับที่วันนี้ผมดันมาสาย

282
00:18:11,465 --> 00:18:16,345
ผมนึกว่าวันนี้คุณไม่เข้าเวร
เลยเผลอไปที่บ้านคุณคุโดมาครับ

283
00:18:18,639 --> 00:18:22,101
ผมเจอคุณมิโยะคู่หมั้นคุณด้วยครับ

284
00:18:23,685 --> 00:18:26,480
เธอทักทายผมอย่างสุภาพเชียวล่ะ

285
00:18:26,563 --> 00:18:29,066
สมเป็นคู่หมั้นของคุณคุโดเลยนะครับ

286
00:18:29,691 --> 00:18:34,696
แต่ว่าผมไม่เห็นด้วยเลยครับ
ที่คุณปฏิบัติกับคู่หมั้นผู้แสนดีแบบนั้น

287
00:18:35,405 --> 00:18:36,240
หา

288
00:18:36,323 --> 00:18:39,159
คุณมิโยะหน้าซีดมากเลยนะครับ

289
00:18:39,243 --> 00:18:41,745
เธอย่ำแย่ลงเรื่อยๆ เลยไม่ใช่เหรอครับ

290
00:18:43,330 --> 00:18:45,999
วันก่อนผมก็เจอเธอครับ

291
00:18:46,083 --> 00:18:49,378
ผมเข้าไปช่วยเธอ
ตอนที่เกือบเป็นลมอยู่กลางเมือง

292
00:18:49,962 --> 00:18:51,004
ว่าไงนะ

293
00:18:51,088 --> 00:18:53,382
คุณนี่ช่างไม่เข้าใจอะไรเอาซะเลย

294
00:18:53,465 --> 00:18:56,176
คุณมองไม่เห็นตัวตนของคุณมิโยะล่ะสิท่า

295
00:18:56,760 --> 00:18:58,846
ไม่หรอก คงไม่คิดจะมองเลยด้วยซ้ำ

296
00:18:58,929 --> 00:19:02,850
การที่คุณไม่อยู่ข้างเธอในช่วงเวลาสำคัญนี่แหละ
เครื่องยืนยันชั้นดี

297
00:19:04,226 --> 00:19:06,770
เอาเถอะ ผมยุ่งไม่เข้าเรื่องสินะ

298
00:19:07,354 --> 00:19:11,525
ถ้าเจอปัญหาอะไร
สามารถติดต่อผมมาได้ทุกเมื่อเลยครับ

299
00:19:13,694 --> 00:19:17,114
ผมอาจจะช่วยอะไรคุณได้นะครับ

300
00:19:19,366 --> 00:19:20,784
แปลกน่าดูเลยนายท่าน

301
00:19:20,868 --> 00:19:23,287
ในบรรดาผู้ที่อยู่ในรายชื่อ

302
00:19:23,370 --> 00:19:27,875
มีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้แจ้งเกิดและไม่มีทะเบียนบ้าน

303
00:19:29,376 --> 00:19:31,295
ชื่อเธอคือสึรุกิ สุมิ

304
00:19:36,383 --> 00:19:37,217
(ที่ปรึกษาพิเศษ สึรุกิ อาราตะ)

305
00:19:37,301 --> 00:19:38,510
"สึรุกิ…"

306
00:19:49,271 --> 00:19:50,105
มิโยะ

307
00:19:54,735 --> 00:19:55,569
มิโยะ!

308
00:20:01,867 --> 00:20:02,868
มิโยะ

309
00:20:10,667 --> 00:20:13,337
บอกไปขนาดนั้นแล้วว่าอย่าฝืนตัวเอง…

310
00:20:14,755 --> 00:20:15,589
มิโยะ

311
00:20:17,466 --> 00:20:19,343
คุณท่าน

312
00:20:22,471 --> 00:20:23,680
ยินดีต้อนรับกลับมาค่ะ

313
00:20:24,264 --> 00:20:25,599
ฉันไม่ได้ไปต้อนรับเลย

314
00:20:26,391 --> 00:20:27,601
ขอประทานโทษ…

315
00:20:29,645 --> 00:20:30,771
คุณท่าน

316
00:20:30,854 --> 00:20:32,272
มิโยะ ทำไมล่ะ

317
00:20:32,356 --> 00:20:33,357
คะ

318
00:20:33,440 --> 00:20:35,359
ทำไมถึงได้ผอมลงขนาดนี้

319
00:20:35,442 --> 00:20:37,110
ทำไมถึงไม่บอกเรื่องเป็นลม

320
00:20:37,986 --> 00:20:39,363
คือว่าฉัน…

321
00:20:39,446 --> 00:20:43,700
คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าเธอฝันร้ายอยู่ทุกคืน

322
00:20:45,077 --> 00:20:46,703
ฉันบอกไปแล้วนี่

323
00:20:46,787 --> 00:20:48,830
ว่าบอกฉันได้ทุกอย่าง ให้พึ่งพาฉัน

324
00:20:49,539 --> 00:20:52,876
แต่ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน
เธอกลับไม่ยอมพูดอะไรเลย

325
00:20:53,460 --> 00:20:55,379
ฉันเชื่อใจไม่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ

326
00:20:55,462 --> 00:20:57,047
ไม่ใช่นะคะ!

327
00:20:57,756 --> 00:21:00,676
ฉันไม่อยากรบกวนคุณท่านน่ะค่ะ

328
00:21:00,759 --> 00:21:02,719
แค่นี้ก็ยุ่งมากพออยู่แล้ว

329
00:21:02,803 --> 00:21:04,930
คุณท่านกำลังเหนื่อย

330
00:21:05,013 --> 00:21:07,891
ฉันไม่อยากเอาเรื่องของคนอย่างฉัน
ไปทำให้หนักใจ

331
00:21:07,975 --> 00:21:10,143
เหนื่อยงั้นเหรอ

332
00:21:10,227 --> 00:21:11,895
นั่นมันเธอต่างหาก!

333
00:21:13,480 --> 00:21:15,190
ถ้ามันจะเป็นแบบนี้

334
00:21:15,274 --> 00:21:18,277
ฉันไม่ควรให้โอกาสเธอเรียนเลย

335
00:21:20,946 --> 00:21:22,072
คุณท่าน…

336
00:21:22,155 --> 00:21:23,282
ใจร้ายที่สุด

337
00:21:26,868 --> 00:21:29,621
ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนี้

338
00:21:29,705 --> 00:21:31,707
เราไม่ได้อยากมาคุยเรื่องนี้

339
00:21:32,332 --> 00:21:33,166
ฉัน…

340
00:21:33,250 --> 00:21:34,543
ฉันก็แค่…

341
00:21:37,462 --> 00:21:38,547
มิโยะ!

342
00:21:41,842 --> 00:21:44,303
เราทำสิ่งที่ไม่ควรทำที่สุดลงไปแล้ว

343
00:21:45,387 --> 00:21:49,141
แบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับ
คนตระกูลไซโมริเลยไม่ใช่หรือไง

344
00:21:50,517 --> 00:21:53,729
สุดท้ายชายคนนั้นก็พูดถูกงั้นสินะ

345
00:21:59,318 --> 00:22:00,944
(ที่ปรึกษาพิเศษ สึรุกิ อาราตะ)

346
00:22:10,287 --> 00:22:12,164
ต้องให้สึรุกิเล่าทุกอย่างมาซะ

347
00:22:13,040 --> 00:22:15,584
เราจะต้องเป็นคน…

348
00:22:15,667 --> 00:22:17,919
หยุดความทุกข์ทรมานของมิโยะให้ได้

349
00:23:47,134 --> 00:23:49,928
คำบรรยายโดย: วรัทรินทร์ พิณพริษฐ์กุล