1 00:00:07,050 --> 00:00:11,763 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:28,029 --> 00:00:29,947 ‎สิ่งใดที่หลอกหลอนเจ้า 3 00:00:31,699 --> 00:00:34,786 ‎ดวงตาผู้ใดกำลังจ้องมองเจ้าอยู่ในความมืด 4 00:00:49,509 --> 00:00:50,384 ‎ไม่... 5 00:00:54,889 --> 00:00:55,848 ‎เปลวไฟ 6 00:00:57,016 --> 00:00:58,101 ‎ว่าไงนะ 7 00:00:59,352 --> 00:01:03,523 ‎ผมอยากให้ขากางเกงมีลายเปลวไฟด้วยฮะ 8 00:01:04,148 --> 00:01:06,526 ‎อยากให้ชุดมีลายเปลวไฟเหรอ 9 00:01:06,609 --> 00:01:07,443 ‎ครับ 10 00:01:09,112 --> 00:01:11,489 ‎ฉันว่ามันไม่น่าจะดีนะ 11 00:01:12,323 --> 00:01:13,991 ‎มีเรื่องอะไร 12 00:01:14,575 --> 00:01:19,747 ‎ท่านมิชิมะคะ พ่อหนุ่มคนนี้ ‎อยากให้ทำชุดฝึกเป็นลายเปลวไฟ 13 00:01:19,831 --> 00:01:23,501 ‎มันจะดูโอหังเกินไปนะคะ ‎อาจทำให้เขาตกเป็นเป้าได้ 14 00:01:23,584 --> 00:01:25,670 ‎เขาตกเป็นเป้าอยู่แล้ว 15 00:01:26,337 --> 00:01:27,797 ‎เพราะเขาเป็นพวกมิชิมะ 16 00:01:29,173 --> 00:01:31,759 ‎จะมีศัตรูมากมายมาทดสอบฝีมือของเขา 17 00:01:32,301 --> 00:01:34,053 ‎และเมื่อเขาได้ประมือกับพวกนั้น 18 00:01:34,137 --> 00:01:39,267 ‎ถึงตอนนั้นก็ไม่สำคัญหรอกว่า ‎ชุดเขาจะมีหรือไม่มีลายอะไร 19 00:01:39,350 --> 00:01:45,022 ‎เอาเป็นว่าฉันจะรับฟัง ‎ความเห็นของเธอไว้ก็แล้วกัน คุณมิอุระ 20 00:01:46,399 --> 00:01:48,359 ‎ไม่ให้มีลายเปลวไฟ 21 00:01:49,902 --> 00:01:52,363 ‎แล้วแกจะได้รู้ว่า ‎เมื่ออยู่ที่นี่ แกจะไม่ได้อะไรมาง่ายๆ 22 00:01:52,864 --> 00:01:56,284 ‎ทุกสิ่งที่แกจะได้รับ แกต้องเป็นคนหาเอง 23 00:01:56,868 --> 00:01:58,703 ‎แกต้องแลกด้วยหยาดเหงื่อ 24 00:01:59,287 --> 00:02:02,748 ‎และบางครั้งก็แลกด้วยเลือด 25 00:02:03,791 --> 00:02:08,629 ‎ได้เวลาเริ่มฝึกแล้ว 26 00:02:13,301 --> 00:02:15,386 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 27 00:03:48,688 --> 00:03:51,315 ‎ทันทีที่ย่างเท้าเข้าสู่สังเวียน 28 00:03:51,941 --> 00:03:54,568 ‎ต้องไม่หันหลังให้ใครเด็ดขาด 29 00:03:55,278 --> 00:03:57,154 ‎แม้แต่ฉันก็ไม่เว้น 30 00:03:58,072 --> 00:04:03,286 ‎ครู ศิษย์ เพื่อน คนรัก 31 00:04:03,911 --> 00:04:06,831 ‎พออยู่บนสังเวียน สิ่งเหล่านั้นไม่สำคัญอีกต่อไป 32 00:04:09,166 --> 00:04:10,668 ‎เข้าใจแล้วครับ 33 00:04:12,545 --> 00:04:16,007 ‎ศิลปะการต่อสู้แบบคาซามะที่แม่แกสอนให้ 34 00:04:16,090 --> 00:04:18,175 ‎เป็นเพียงขั้นพื้นฐาน 35 00:04:18,884 --> 00:04:20,886 ‎อย่างดีก็แค่วิชาอุ่นเครื่อง 36 00:04:21,929 --> 00:04:25,016 ‎แต่มันไม่ใช่การต่อสู้แบบมิชิมะ 37 00:04:25,516 --> 00:04:27,560 ‎การฝึกของจริง 38 00:04:28,311 --> 00:04:32,106 ‎การสู้ที่แท้จริงจะเริ่มต้นวันนี้ต่างหากล่ะ 39 00:04:33,024 --> 00:04:36,694 ‎เสาตะเกียงสองต้นนั้นเป็นของขวัญจากพ่อฉัน 40 00:04:37,653 --> 00:04:39,655 ‎มิชิมะ จินปาจิ 41 00:04:40,364 --> 00:04:43,951 ‎เขาจ้างช่างตัดหินฝีมือดีที่สุดในญี่ปุ่น 42 00:04:45,202 --> 00:04:47,121 ‎สุดยอดปรมาจารย์ก็ว่าได้ 43 00:04:47,621 --> 00:04:52,084 ‎และมอบหมายให้ทำเสาตะเกียง ‎ที่สวยงามวิจิตรสองต้น 44 00:04:52,168 --> 00:04:55,713 ‎แล้ว… ทำไมเสาต้นนั้นเป็นแบบนั้นล่ะฮะ 45 00:04:55,796 --> 00:05:02,053 ‎ตอนที่คุณทวดจินปาจิของแกมอบเสาสองต้นนี้ให้ฉัน 46 00:05:03,054 --> 00:05:05,598 ‎เขาใช้กำปั้นต่อยเสาต้นหนึ่งจนแตกเป็นเสี่ยง 47 00:05:07,058 --> 00:05:11,896 ‎เพื่อแสดงให้เห็นว่า ‎พวกเราสายเลือดมิชิมะมีพลังมหาศาล 48 00:05:12,772 --> 00:05:14,398 ‎พลังที่จะสร้าง 49 00:05:15,524 --> 00:05:18,736 ‎หรือพลังที่จะทำลายล้าง 50 00:05:19,362 --> 00:05:22,156 ‎ฉันเลยเก็บเสาตะเกียงสองต้นนั่นไว้ 51 00:05:23,115 --> 00:05:26,118 ‎เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจถึงคำสอนนั้น 52 00:05:27,870 --> 00:05:31,082 ‎ฉันจะทำลายแกซะ 53 00:05:32,249 --> 00:05:36,504 ‎แล้วฉันก็จะสร้างแกขึ้นมาใหม่ 54 00:05:36,587 --> 00:05:39,507 ‎อย่างที่มิชิมะเท่านั้นที่ทำได้ 55 00:05:39,590 --> 00:05:42,635 ‎นี่เป็นเพียงหนทางเดียว 56 00:05:43,177 --> 00:05:46,430 ‎วิธีเดียวที่จะเอาชนะโอเกอร์ 57 00:05:47,056 --> 00:05:49,225 ‎เมื่อแกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหว 58 00:05:50,017 --> 00:05:53,229 ‎หรือหมดแรงที่จะลุกขึ้นยืนใหม่ 59 00:05:54,063 --> 00:05:58,984 ‎ให้นึกถึงตอนที่แกทำอะไรไม่ได้ ‎ตอนที่โอเกอร์ฆ่าแม่แกตาย 60 00:05:59,068 --> 00:06:02,488 ‎จงปล่อยให้ความโกรธ ‎ที่มาพร้อมกับความทรงจำนั้น 61 00:06:02,571 --> 00:06:05,491 ‎ช่วยให้แกลุกขึ้นยืนอีกครั้ง 62 00:06:09,537 --> 00:06:11,205 ‎การฝึกครั้งนี้ 63 00:06:11,956 --> 00:06:14,875 ‎แกใช้ได้แค่เทคนิคมือเปล่า 64 00:06:16,252 --> 00:06:18,295 ‎เฉพาะร่างกายส่วนบน 65 00:06:19,505 --> 00:06:20,798 ‎ห้ามเตะ 66 00:06:22,049 --> 00:06:23,801 ‎ห้ามใช้ขา 67 00:06:24,802 --> 00:06:27,221 ‎ทีนี้ก็… โจมตีมา 68 00:06:33,853 --> 00:06:37,064 ‎ไหนว่าจะใช้แค่มือไงฮะ 69 00:06:37,648 --> 00:06:40,401 ‎นั่นมันเฉพาะแกคนเดียว 70 00:06:40,985 --> 00:06:45,072 ‎ส่วนฉันจะใช้อะไรก็ได้ที่คิดว่าเหมาะสม 71 00:06:45,656 --> 00:06:49,702 ‎แกน่าจะรู้อยู่แล้วว่าชีวิตมันไม่ยุติธรรมหรอก 72 00:06:50,536 --> 00:06:52,580 ‎การต่อสู้ก็เหมือนกัน 73 00:06:53,205 --> 00:06:56,125 ‎งัดกลเม็ดทุกอย่างที่มีขึ้นมาใช้ 74 00:07:02,298 --> 00:07:05,593 ‎ลุกขึ้นมา ยืนขึ้น 75 00:07:14,143 --> 00:07:17,480 ‎แกต้องใช้แค่ร่างกายท่อนบนพิสูจน์ให้ฉันเห็นก่อน 76 00:07:18,272 --> 00:07:23,360 ‎แล้วฉันถึงจะให้แกเตะ ขัดขา ใช้เข่า 77 00:07:24,153 --> 00:07:26,530 ‎ทุกส่วนใต้เข็มขัดลงไป 78 00:07:26,614 --> 00:07:28,491 ‎เข้าใจไหม 79 00:07:30,367 --> 00:07:31,368 ‎ครับ 80 00:07:32,953 --> 00:07:35,664 ‎และเมื่อฉันพอใจ 81 00:07:36,582 --> 00:07:39,251 ‎ตอนนั้นแหละ ‎ที่เทคนิคทุกอย่างของแกจะสอดประสานกัน 82 00:07:39,752 --> 00:07:44,006 ‎ทุกการเคลื่อนไหวของร่างกายแก ‎ตั้งแต่หัวจรดเท้า 83 00:07:44,590 --> 00:07:46,884 ‎จะกลายเป็นแบบมิชิมะ 84 00:07:47,384 --> 00:07:49,053 ‎เข้าใจไหม 85 00:07:49,637 --> 00:07:53,349 ‎ต่อจากนี้ไป แกจะฝึกฝนร่างกายของแก 86 00:07:54,141 --> 00:07:58,771 ‎ทำให้แข็งขึ้น แกร่งขึ้น ควบคุมมันให้ได้ 87 00:07:59,480 --> 00:08:02,107 ‎ร่างกายของแกนี่แหละที่จะเป็นอาวุธ 88 00:08:03,150 --> 00:08:06,946 ‎การตั้งรับของแก ‎ต้องสร้างความเสียหายได้มากพอกับการโจมตี 89 00:08:07,446 --> 00:08:11,325 ‎เทคนิคตั้งรับต้องทำให้เจ็บได้มากเท่ากับการรุก 90 00:08:12,409 --> 00:08:13,953 ‎เข้าใจไหม 91 00:09:51,925 --> 00:09:57,306 ‎เอาละ ไหนขอฉันดูหน่อยซิ ‎ว่าแกมีพลังกับสมาธิมากแค่ไหน 92 00:09:58,098 --> 00:09:59,266 ‎ยังไงนะครับ 93 00:10:02,561 --> 00:10:06,106 ‎ฉันอยากดูว่าแกจะทำให้หักได้ไหม 94 00:10:10,402 --> 00:10:11,528 ‎ตั้งสมาธิ 95 00:10:25,959 --> 00:10:29,463 ‎วันนี้พอแค่นี้ 96 00:10:45,145 --> 00:10:46,647 ‎พอฝึกสำเร็จ 97 00:10:47,648 --> 00:10:52,861 ‎วิชามิชิมะจะทำลาย ‎สิ่งที่วิชาคาซามะของแกทำไม่ได้ 98 00:10:54,905 --> 00:10:55,948 ‎ครับ 99 00:10:56,031 --> 00:10:57,241 ‎ไปล้างเนื้อล้างตัวซะ 100 00:10:58,409 --> 00:11:03,080 ‎แกต้องไปร่วมกินมื้อเย็นเจรจาธุรกิจกับฉัน 101 00:11:07,668 --> 00:11:13,298 ‎ตอนฉันคุยธุรกิจ ‎ห้ามแกพูดนอกจากจะมีคนพูดกับแก 102 00:11:14,091 --> 00:11:15,134 ‎เข้าใจไหม 103 00:11:16,677 --> 00:11:17,511 ‎ครับ 104 00:11:17,594 --> 00:11:22,057 ‎อยากกินอะไรก็สั่ง แต่ต้องเป็นของที่มีประโยชน์ 105 00:11:23,851 --> 00:11:27,312 ‎ร่างกายแข็งแรง จิตใจแข็งแกร่ง 106 00:11:27,396 --> 00:11:28,355 ‎อะไร 107 00:11:28,439 --> 00:11:31,567 ‎แม่เคยชอบพูดบ่อยๆ น่ะฮะ 108 00:11:32,359 --> 00:11:33,610 ‎เท่าที่ฉันรู้จักมา 109 00:11:34,862 --> 00:11:36,739 ‎นางเป็นผู้หญิงที่ฉลาด 110 00:11:37,406 --> 00:11:40,284 ‎แขกมาถึงแล้วครับ ท่าน 111 00:11:41,076 --> 00:11:43,912 ‎สวัสดีครับ คุณมิชิมะ 112 00:11:44,496 --> 00:11:46,248 ‎ขอบใจ กันริว 113 00:11:47,499 --> 00:11:49,168 ‎หาเจอแล้วครับ คุณมิชิมะ 114 00:11:49,793 --> 00:11:54,173 ‎คนของผมหาเจอตามคาด 115 00:12:01,388 --> 00:12:06,769 ‎ช้าก่อนครับ คุณมิชิมะ ‎พอดีว่ามีค่าใช้จ่ายนอกเหนือความคาดหมาย 116 00:12:07,644 --> 00:12:10,689 ‎- ผมเลยคิดว่าคุณคงจะ… ‎- คงจะอะไร 117 00:12:10,773 --> 00:12:14,902 ‎ตกลงราคาตอนรับงานแล้วนี่ 118 00:12:15,527 --> 00:12:18,113 ‎ฉันจะไม่ถามราคาซ้ำสอง 119 00:12:19,281 --> 00:12:21,784 ‎ถ้าจี้นี้มีค่ามากขนาดนั้น 120 00:12:22,743 --> 00:12:24,620 ‎ผมไปขายให้คนอื่นก็ได้ 121 00:12:24,703 --> 00:12:28,540 ‎จิน เอาจี้จากไอ้ขี้ครอกนั่นมาซะ 122 00:12:28,624 --> 00:12:31,210 ‎ใช้กำปั้นของแกทำให้มันรู้ซึ้ง 123 00:12:31,293 --> 00:12:33,921 ‎ว่าถ้าหักหลังเราแล้วจะเป็นยังไง 124 00:12:36,048 --> 00:12:37,049 ‎ให้เอามาเหรอครับ 125 00:12:37,132 --> 00:12:41,470 ‎ถึงกับบังคับให้เด็กตัวกะเปี๊ยก ‎ทำงานสกปรกแทนตัวเองเลยเหรอ เฮฮาจิ 126 00:12:42,888 --> 00:12:46,141 ‎เพราะฉันไม่ควรเสียเวลากับคนอย่างแก 127 00:12:47,142 --> 00:12:48,060 ‎จิน 128 00:12:48,852 --> 00:12:51,480 ‎จำที่ฝึกมาให้ได้ 129 00:13:11,083 --> 00:13:11,917 ‎ดี 130 00:13:13,126 --> 00:13:15,504 ‎ทีนี้ก็จัดการซะ 131 00:13:16,588 --> 00:13:18,215 ‎- จัดการเหรอฮะ ‎- อย่านะ 132 00:13:22,970 --> 00:13:23,804 ‎ดี 133 00:13:25,597 --> 00:13:28,851 ‎แต่แกลังเล 134 00:13:29,476 --> 00:13:31,144 ‎ใช่ครับ คือผม… 135 00:13:31,228 --> 00:13:33,355 ‎ความลังเลคือความอ่อนแอ 136 00:13:33,939 --> 00:13:36,942 ‎และน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้แม่ของแก ‎เพลี่ยงพล้ำจนถึงแก่ความตาย 137 00:13:37,442 --> 00:13:41,905 ‎แกจะไม่มีวันเอาชนะโอเกอร์ได้ ‎ถ้าแกยังมีความลังเลอยู่ 138 00:13:44,408 --> 00:13:45,576 ‎เข้าใจแล้วครับ 139 00:13:46,577 --> 00:13:48,829 ‎ถ้าอยากเอาชนะมัน 140 00:13:48,912 --> 00:13:52,249 ‎แกต้องสลัดความรักสันติของพวกคาซามะทิ้งไปซะ 141 00:13:52,332 --> 00:13:55,460 ‎และทำให้ไฟของมิชิมะในตัวลุกโชน 142 00:14:02,551 --> 00:14:05,804 ‎พรุ่งนี้เราจะฝึกขั้นต่อไป 143 00:14:07,222 --> 00:14:08,724 ‎เข้าใจไหม 144 00:14:10,726 --> 00:14:11,894 ‎ครับ 145 00:14:16,732 --> 00:14:19,902 ‎ส่งของชิ้นนี้ไปให้ ‎ทีมนักวิทยาศาสตร์ของเราตรวจสอบ 146 00:14:20,861 --> 00:14:23,989 ‎ฉันอยากรู้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับมัน 147 00:14:25,407 --> 00:14:26,241 ‎รับทราบค่ะ 148 00:14:26,742 --> 00:14:29,286 ‎ท่านเชื่อเรื่องในตำนานไหมคะ 149 00:14:29,369 --> 00:14:32,915 ‎ที่ว่ามันสามารถตรวจจับวิญญาณร้าย ‎อย่างพวกโอเกอร์ได้น่ะเหรอ 150 00:14:32,998 --> 00:14:34,124 ‎ค่ะ 151 00:14:34,207 --> 00:14:38,086 ‎ฉันถึงได้จ้างนักวิทยาศาสตร์ ‎มาหาคำตอบเรื่องนี้ไงล่ะ 152 00:14:40,005 --> 00:14:42,674 ‎มาฝึกภาคบ่ายครับ 153 00:14:43,467 --> 00:14:44,426 ‎นั่งก่อนสิจ๊ะ 154 00:14:45,010 --> 00:14:46,011 ‎ไม่ได้ 155 00:14:47,137 --> 00:14:49,932 ‎นั่งเก้าอี้ล่องหนไปจนกว่าฉันจะเสร็จธุระ 156 00:14:52,517 --> 00:14:58,190 ‎มีอีกเรื่องที่อาจจะเกี่ยวข้องกันค่ะ 157 00:14:58,273 --> 00:15:00,025 ‎มีคนหายเพิ่มขึ้น 158 00:15:01,193 --> 00:15:02,444 ‎แบค ดูซาน 159 00:15:02,527 --> 00:15:04,071 ‎หวัง จินเรย์ 160 00:15:04,154 --> 00:15:06,448 ‎แล้วก็… นี่ค่ะ 161 00:15:06,531 --> 00:15:11,954 ‎สายของเราในเม็กซิโกซิตีรายงานมาว่า ‎คิงหายตัวไปเหมือนกัน 162 00:15:12,704 --> 00:15:13,622 ‎แล้วหลี่ล่ะ 163 00:15:14,581 --> 00:15:17,000 ‎ไม่มีใครเห็นเขาเลยหรือ 164 00:15:17,084 --> 00:15:18,460 ‎หลี่เชาหลางหรือคะ 165 00:15:19,503 --> 00:15:20,712 ‎ยังไม่พบตัวค่ะ 166 00:15:20,796 --> 00:15:24,549 ‎ถ้ามีนักสู้ฝีมือระดับปรมาจารย์หายตัวไปอีกละก็ 167 00:15:25,384 --> 00:15:27,052 ‎มาบอกฉันทันที 168 00:15:27,844 --> 00:15:30,305 ‎ค่ะ ท่าน เข้าใจแล้วค่ะ 169 00:15:30,389 --> 00:15:32,724 ‎แค่นี้แหละ 170 00:15:34,309 --> 00:15:38,814 ‎แกเริ่มจะซึมซับรากฐาน ‎ของศิลปะการต่อสู้แบบมิชิมะแล้ว 171 00:15:39,940 --> 00:15:42,067 ‎แต่แกต้องลงลึกให้มากกว่านี้ 172 00:15:42,901 --> 00:15:46,905 ‎ศิลปะการต่อสู้แบบมิชิมะ ‎จะต้องเป็นส่วนหนึ่งของแกในทุกการหยั่งรู้ 173 00:15:47,781 --> 00:15:52,244 ‎คือว่า… นักสู้ที่หายตัวไปพวกนั้น 174 00:15:52,327 --> 00:15:55,372 ‎โดนเหมือนแม่ผมรึเปล่าครับ ‎ฝีมือโอเกอร์เหรอครับ 175 00:15:55,455 --> 00:15:58,125 ‎แทนที่จะมัวคิดเรื่องโอเกอร์ 176 00:15:58,208 --> 00:16:04,256 ‎แกน่าจะคิดว่าจะรอดจาก ‎การฝึกกับฉันไปได้ยังไงมากกว่า 177 00:16:08,844 --> 00:16:13,932 ‎ในท้ายที่สุด แกจะเดินออกไปจากห้องนี้ 178 00:16:14,433 --> 00:16:16,143 ‎และพร้อมที่จะเอาชนะโอเกอร์ 179 00:16:16,643 --> 00:16:20,105 ‎หรือไม่แกก็จะถูกลากออกไป 180 00:16:20,939 --> 00:16:25,360 ‎อย่างน่าอดสูและไม่คู่ควร ‎ที่จะใช้ชื่อมิชิมะหรือคาซามะ 181 00:16:26,611 --> 00:16:28,530 ‎ขึ้นอยู่กับแก 182 00:16:29,114 --> 00:16:31,825 ‎พร้อมรึยังล่ะ 183 00:16:33,744 --> 00:16:34,786 ‎พร้อมครับ 184 00:16:34,870 --> 00:16:35,871 ‎ลดแขนลง 185 00:16:36,580 --> 00:16:40,083 ‎แกต้องรู้วิธีหลบตอนที่แกไม่สามารถตั้งการ์ดได้ 186 00:16:40,167 --> 00:16:43,003 ‎ได้เวลาใช้ขาให้มีประโยชน์แล้ว 187 00:16:48,508 --> 00:16:49,342 ‎ลุกขึ้น 188 00:16:54,681 --> 00:16:55,766 ‎อย่ามัวล้มอยู่แบบนี้ 189 00:16:57,225 --> 00:16:59,019 ‎เพราะถ้าล้มหมายถึงตาย 190 00:18:30,026 --> 00:18:31,945 ‎เมื่อฝึกจบในแต่ละครั้ง 191 00:18:32,696 --> 00:18:35,532 ‎แกต้องสู้กับฉันถึงจะผ่านออกไปได้ 192 00:18:36,032 --> 00:18:37,659 ‎วันที่แกสามารถเดินผ่านฉัน 193 00:18:37,742 --> 00:18:40,704 ‎แล้วออกจากห้องนี้ไปได้ด้วยสองขาของแกเอง 194 00:18:41,413 --> 00:18:44,666 ‎วันนี้แหละคือวันที่แกสำเร็จวิชา 195 00:18:45,542 --> 00:18:47,460 ‎เข้าใจไหม 196 00:18:47,961 --> 00:18:48,920 ‎ครับ 197 00:18:49,963 --> 00:18:53,300 ‎เลิกฝึกได้ 198 00:19:04,853 --> 00:19:06,980 ‎เจอกันพรุ่งนี้ 199 00:20:43,952 --> 00:20:45,537 ‎แกได้เรียนรู้มาเยอะแล้ว 200 00:20:46,329 --> 00:20:49,624 ‎แต่ฉันกลับเห็นไอ้เด็กกะโปโลที่กลัวจนตัวสั่น 201 00:20:49,708 --> 00:20:54,004 ‎ที่แอบเข้ามาในศูนย์บัญชาการของฉัน ‎เมื่อสี่ปีที่แล้ว 202 00:20:54,504 --> 00:20:57,090 ‎ตั้งแต่วันที่ฉันเริ่มฝึกแก 203 00:20:58,591 --> 00:21:03,263 ‎ฉันคิดวางแผนจะจัด ‎การประลองศึกราชันย์กำปั้นเหล็ก 204 00:21:04,180 --> 00:21:07,892 ‎เพื่อล่อให้โอเกอร์ออกมาในที่โล่งแจ้ง 205 00:21:10,854 --> 00:21:14,357 ‎แต่มันคงเปล่าประโยชน์ถ้าประกาศจัดการแข่งขัน 206 00:21:14,441 --> 00:21:19,112 ‎ล่อปิศาจออกมาให้แกสู้ ถ้าแกเอาชนะมันไม่ได้ 207 00:21:20,405 --> 00:21:23,241 ‎แกต้องสู้กับมันในฐานะตระกูลมิชิมะ 208 00:21:23,950 --> 00:21:26,161 ‎และต้องชนะมันในฐานะตระกูลมิชิมะด้วย 209 00:21:27,287 --> 00:21:30,832 ‎เลิกฝึกได้ 210 00:21:53,063 --> 00:21:54,272 ‎อ่อนแอ 211 00:21:55,315 --> 00:21:56,316 ‎น่าสมเพช 212 00:22:54,040 --> 00:22:56,000 ‎เกือบลืมแน่ะ 213 00:23:15,603 --> 00:23:17,522 ‎จะได้เข้าคู่กันซะที 214 00:23:26,364 --> 00:23:31,161 ‎มิอุระ เตรียมการได้ 215 00:23:32,245 --> 00:23:33,413 ‎ได้เวลา 216 00:23:34,247 --> 00:23:39,502 ‎จัดการประลองศึกราชันย์กำปั้นเหล็กแล้ว 217 00:25:24,274 --> 00:25:29,279 ‎คำบรรยายโดย เพียงพัชร์ น้ำทิพย์