1
00:00:06,256 --> 00:00:08,466
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:40,707 --> 00:00:42,709
‎นายหญิง ออกแรงเบ่งหน่อยเจ้าค่ะ

3
00:00:42,792 --> 00:00:44,544
‎จะหมดสติไปไม่ได้นะเจ้าคะ

4
00:00:44,627 --> 00:00:45,837
‎เบ่งหน่อยเจ้าค่ะ

5
00:00:56,306 --> 00:00:58,266
‎(ข้าจะไปทำให้โดฮวาเป็นของข้า
‎หากนางตั้งครรภ์ ก็จงรู้ไว้ว่าเป็นลูกของข้า)

6
00:00:58,349 --> 00:01:00,351
‎เพราะได้ยืมร่างของเจ้า

7
00:01:01,102 --> 00:01:04,272
‎ข้าจึงได้ใช้เวลาเจ็ดวันที่เหมือนฝัน
‎ก่อนจากโลกนี้ไป

8
00:01:09,235 --> 00:01:10,695
‎อีกไม่นาน โดฮวา

9
00:01:12,030 --> 00:01:13,990
‎ก็จะคลอดลูกชายของข้า

10
00:01:16,409 --> 00:01:17,535
‎ฝ่าบาท

11
00:01:18,244 --> 00:01:22,040
‎เจ้าจำคำทำนายที่ข้าได้รับ
‎ในวันขึ้นครองราชย์ได้หรือไม่

12
00:01:22,624 --> 00:01:26,127
‎เจ้าบอกว่าข้าจะมีลูกชาย

13
00:01:26,920 --> 00:01:29,964
‎ที่ได้รับพลังจากดวงดาวของกษัตริย์ใช่ไหม

14
00:01:30,548 --> 00:01:34,219
‎นั่นเป็นคำทำนายที่ไม่ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ
‎ไม่มีทางเป็นแบบนั้นได้พ่ะย่ะค่ะ

15
00:01:36,679 --> 00:01:37,889
‎ไม่

16
00:01:39,432 --> 00:01:42,060
‎คำพูดของเจ้าจะต้องเป็นจริง

17
00:01:43,061 --> 00:01:46,189
‎ข้าจะมีลูกชายได้
‎เพราะวิชาแปรวิญญาณของเจ้า

18
00:01:47,982 --> 00:01:49,692
‎จงจำใส่ใจไว้

19
00:01:50,902 --> 00:01:52,779
‎เด็กที่โดฮวาคลอดออกมา

20
00:01:54,697 --> 00:01:56,157
‎คือลูกชายของข้า

21
00:01:59,202 --> 00:02:00,537
‎ลูกชายของข้า

22
00:02:59,012 --> 00:03:02,640
‎ดาวที่อยู่ในตำแหน่งศูนย์กลางของกลุ่มดาวจระเข้
‎ซึ่งบรรจุพลังแห่งลมฟ้าอากาศ

23
00:03:02,724 --> 00:03:07,353
‎จะปรากฏให้เห็นในวันที่ท้องฟ้าถูกเติมเต็ม
‎ด้วยพลังจากน้ำแห่งอาณาจักรแดโฮ

24
00:03:15,361 --> 00:03:18,197
‎ลูกชายของข้าจะเกิดขึ้นมาบนโลก
‎ภายใต้ดาวดวงนั้น

25
00:03:28,583 --> 00:03:31,961
‎ตั้งแต่บัดนี้ ข้าขอสั่งห้ามจางอุกเข้ามาในซงริม

26
00:03:33,296 --> 00:03:34,631
‎ยังเหลืออีกหนึ่งครั้ง

27
00:03:34,714 --> 00:03:36,090
‎ครั้งสุดท้ายนี้ ท่านลงมือเองเถิดขอรับ

28
00:03:51,981 --> 00:03:53,066
‎มูด็อก

29
00:03:54,317 --> 00:03:57,695
‎นายน้อยยังไม่ยอมเปิดปากพูดอีกหรือ

30
00:03:58,738 --> 00:04:02,700
‎เจ้าค่ะ เขาโดนเฆี่ยนที่หลัง
‎แต่กลับไม่ยอมเปิดปากพูดเสียได้

31
00:04:02,784 --> 00:04:05,203
‎แค่ปลายนิ้วไปกระแทก เขาก็ร้องเจ็บปวดแล้ว

32
00:04:05,286 --> 00:04:07,956
‎แต่นี่เขาถูกเฆี่ยนถึง 100 ครั้ง
‎กลับไม่ส่งเสียงร้องสักแอะ

33
00:04:08,039 --> 00:04:09,123
‎ทำเอาข้ายิ่งเป็นห่วง

34
00:04:09,207 --> 00:04:12,293
‎คงเพราะนายน้อยขี้สำออยพอทนไหว
‎เขาถึงได้ทนล่ะมั้งเจ้าคะ

35
00:04:13,711 --> 00:04:17,757
‎นายน้อยไม่ได้เจ็บปวดที่แผ่นหลัง
‎แต่เป็นหัวใจต่างหาก

36
00:04:18,883 --> 00:04:22,804
‎เขาถูกคนที่เขานับถือเหมือนพ่อ
‎ไล่ออกมาแบบนั้น

37
00:04:22,887 --> 00:04:24,430
‎เขาจะรู้สึกเจ็บปวดขนาดไหนล่ะ

38
00:04:25,765 --> 00:04:27,558
‎เขาจะต้องคิดว่าตัวเองถูกทอดทิ้งแน่ๆ

39
00:04:51,582 --> 00:04:53,459
‎ดีแล้วล่ะที่เจ้าถูกเฆี่ยน

40
00:04:54,168 --> 00:04:57,338
‎พวกเขาเฆี่ยนเจ้าขนาดนั้น
‎คงไม่เรียกกระแสพลังกลับคืนไปทันทีหรอก

41
00:04:57,422 --> 00:04:59,340
‎เจ้าจะมีเวลาให้ฝึกฝน

42
00:05:10,351 --> 00:05:11,477
‎นายน้อย

43
00:05:12,312 --> 00:05:13,313
‎ไม่เป็นไรใช่ไหม

44
00:05:33,624 --> 00:05:35,752
‎มูด็อก มาดูนี่สิ

45
00:05:35,835 --> 00:05:38,129
‎มันเกิดคลื่นที่ผิวน้ำเพราะพลังของข้าใช่ไหม

46
00:05:42,967 --> 00:05:44,385
‎ก็แค่น้ำกระเพื่อมเท่านั้น

47
00:05:46,095 --> 00:05:48,890
‎โธ่เอ๊ย ข้าก็ฝึกหายใจอยู่ตลอด
‎ทำไมไม่ได้สักทีนะ

48
00:05:48,973 --> 00:05:51,309
‎ที่เจ้าไม่ยอมพูดเพราะกำลังฝึกฝนอยู่หรือ

49
00:05:51,392 --> 00:05:54,604
‎ข้าก็นึกว่าเจ้าคร่ำครวญเพราะถูกทิ้งซะอีก

50
00:05:54,687 --> 00:05:57,273
‎- ข้าคิดผิดสินะ
‎- คร่ำครวญหรือ

51
00:05:57,356 --> 00:05:59,358
‎ข้าถูกทอดทิ้งตั้งแต่เกิดแล้วนะ

52
00:05:59,442 --> 00:06:01,694
‎แล้วข้าไม่ได้เพิ่งถูกไล่ตะเพิดแค่ครั้งสองครั้ง

53
00:06:01,778 --> 00:06:03,237
‎แค่นี้ข้าไม่รู้สึกอะไรหรอก

54
00:06:09,035 --> 00:06:10,536
‎บอกให้ทุกคนรอดูได้เลย

55
00:06:10,620 --> 00:06:14,040
‎ข้าจะทำให้พวกเขามาเกาะขาอ้อนวอนข้า
‎ให้กลับเข้าไปซงริมเลยล่ะ

56
00:06:15,458 --> 00:06:17,126
‎ในเวลาแบบนี้ การอวดดีนับเป็นยารักษาสินะ

57
00:06:17,710 --> 00:06:18,711
‎แรงใจต่างหาก

58
00:06:22,340 --> 00:06:25,093
‎ว่าแต่ ทำไมในนี้ถึงร้อนจัง

59
00:06:25,718 --> 00:06:27,595
‎ร้อนหรือ ข้าหนาวนะ

60
00:06:30,348 --> 00:06:32,141
‎ทำไมน้ำถึงร้อนขึ้นแบบนี้ล่ะ

61
00:06:34,477 --> 00:06:35,978
‎ทำไมเจ้าตัวร้อนขนาดนี้

62
00:06:36,938 --> 00:06:40,691
‎มูด็อก ข้ารู้สึกแปลกๆ
‎เหมือนตัวข้าร้อนขึ้นเรื่อยๆ

63
00:06:40,775 --> 00:06:42,110
‎พลังกำลังไหลเวียนอยู่

64
00:06:43,236 --> 00:06:44,445
‎ทำไมถึงเร็วขนาดนี้

65
00:06:47,323 --> 00:06:48,908
‎เป็นเพราะเจ้าถูกเฆี่ยนนี่เอง

66
00:06:48,991 --> 00:06:51,160
‎การเฆี่ยนทำให้กระแสพลัง
‎ในตัวเจ้าไหลเวียนได้เร็วขึ้น

67
00:06:51,911 --> 00:06:53,579
‎เจ้าทำได้ดีจริงๆ ที่ถูกเฆี่ยน จางอุก

68
00:06:56,499 --> 00:06:58,251
‎มูด็อก ข้าร้อนมากเลย

69
00:06:58,334 --> 00:07:01,671
‎เมื่อกระแสพลังไหลเวียนเปลี่ยนเป็นความร้อน
‎ตัวเจ้าจะร้อนดั่งกองไฟ

70
00:07:01,754 --> 00:07:03,881
‎เมื่อเปลี่ยนเป็นความเย็น
‎ตัวเจ้าจะเย็นราวก้อนน้ำแข็ง

71
00:07:03,965 --> 00:07:06,592
‎เจ้าต้องทนให้ได้ แล้วพลังนั้นจะเป็นของเจ้า

72
00:07:07,760 --> 00:07:10,555
‎ค่อยๆ หายใจต่อไป

73
00:07:18,396 --> 00:07:19,814
‎นี่เป็นน้ำเย็น

74
00:07:33,494 --> 00:07:34,620
‎มูด็อก

75
00:07:35,371 --> 00:07:37,039
‎นายน้อยยังอาบน้ำอยู่อีกหรือ

76
00:07:37,123 --> 00:07:39,083
‎เขาเข้าไปเกือบชั่วโมงแล้วนะ

77
00:07:39,750 --> 00:07:43,880
‎ถ้าแม่บ้านคิมรู้ นางจะต้องไปบอกซงริมแน่
‎แล้วเขาก็จะถูกยึดกระแสพลังคืน

78
00:07:43,963 --> 00:07:44,839
‎น้ำต้มสมุนไพร

79
00:07:46,382 --> 00:07:48,634
‎นายน้อยกำลังแช่น้ำต้มสมุนไพรอยู่เจ้าค่ะ

80
00:07:49,218 --> 00:07:50,928
‎ข้านำยาสมุนไพรที่ท่านบอกว่าดีต่อแผล

81
00:07:51,012 --> 00:07:53,848
‎ผสมกับน้ำในอ่างแล้วให้เขาแช่เจ้าค่ะ

82
00:07:55,099 --> 00:07:55,933
‎งั้นหรือ

83
00:07:57,310 --> 00:07:58,561
‎เจ้าทำได้ดีมาก

84
00:08:01,647 --> 00:08:02,732
‎เดี๋ยวก่อน

85
00:08:09,906 --> 00:08:11,741
‎แล้วทำไมเจ้าถึงมาตักน้ำเย็นไปล่ะ

86
00:08:11,824 --> 00:08:13,034
‎อะไรนะเจ้าคะ

87
00:08:13,117 --> 00:08:16,078
‎เขาแช่น้ำได้เกือบชั่วโมง
‎น้ำก็น่าจะเย็นหมดแล้ว

88
00:08:16,162 --> 00:08:18,080
‎แล้วทำไมถึงมาตักน้ำเย็นไปล่ะ

89
00:08:20,791 --> 00:08:22,251
‎เขามีไข้หรือ

90
00:08:24,086 --> 00:08:25,254
‎นายน้อย

91
00:08:30,468 --> 00:08:31,469
‎โอ๊ย เย็น

92
00:08:32,178 --> 00:08:33,763
‎เจ้านี่นะ น้ำเย็นขนาดนี้

93
00:08:33,846 --> 00:08:35,306
‎ถ้านายน้อยป่วยไปจะทำอย่างไร

94
00:08:42,146 --> 00:08:45,066
‎น้ำที่เคยร้อนเย็นเหมือนน้ำแข็งแล้ว

95
00:08:45,149 --> 00:08:46,234
‎นายน้อย

96
00:08:47,777 --> 00:08:49,070
‎ไปไหนแล้วนะ

97
00:08:49,946 --> 00:08:50,863
‎ตกใจหมด

98
00:08:54,825 --> 00:08:57,286
‎นายน้อย ไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ

99
00:08:57,995 --> 00:08:59,205
‎อือ

100
00:08:59,288 --> 00:09:02,542
‎ข้าแช่น้ำสมุนไพรไป
‎เลยรู้สึกดีขึ้น แต่ข้าเพลียจัง

101
00:09:05,336 --> 00:09:07,880
‎ทำอะไรอยู่ รีบปูที่นอนให้นายน้อยพักผ่อนสิ

102
00:09:09,173 --> 00:09:12,468
‎พลังความเย็น
‎พลังความเย็นเริ่มไหลเวียนแล้ว

103
00:09:18,683 --> 00:09:21,769
‎ข้าหนาวมาก เหมือนถูกขังอยู่ในน้ำแข็งเลย

104
00:09:22,687 --> 00:09:26,399
‎ตอนนี้พลังความเย็นเริ่มไหลเวียนแล้ว
‎มันเปลี่ยนสภาพเร็วกว่าที่คิด

105
00:09:27,650 --> 00:09:28,818
‎หายใจเข้าออกต่อไปนะ

106
00:09:54,510 --> 00:09:55,970
‎ข้าหนาวจนเหมือนจะหมดสติเลย

107
00:09:58,180 --> 00:10:00,266
‎ทนไว้ เจ้าต้องทนให้ได้

108
00:10:02,643 --> 00:10:05,187
‎จางอุก ตั้งสติไว้

109
00:10:05,271 --> 00:10:07,064
‎ถ้าเจ้าหลับไปตอนนี้ เจ้าจะแข็งตายได้นะ

110
00:10:07,148 --> 00:10:08,274
‎ลุกขึ้นมา

111
00:10:10,818 --> 00:10:12,069
‎หายใจเข้าออกเข้าไว้

112
00:10:23,039 --> 00:10:26,542
‎ท่านอา อุกมีสหายแค่ข้ากับยุลเท่านั้นขอรับ

113
00:10:26,626 --> 00:10:29,128
‎แล้วเขาไม่มีสถานที่ที่คุ้นเคย
‎นอกจากซงริมแล้ว

114
00:10:29,211 --> 00:10:32,006
‎ยกเลิกคำสั่งห้ามเขาเข้าออกซงริมเถิดขอรับ

115
00:10:32,089 --> 00:10:33,799
‎เขาคงไม่มีทางฝึกฝนได้หรอกขอรับ

116
00:10:34,300 --> 00:10:35,968
‎ถ้าข่าวแพร่ไปว่าเขาถูกไล่ออกจากซงริม

117
00:10:36,052 --> 00:10:38,346
‎ก็ไม่มีที่ไหนรับอุกแล้วนะขอรับ

118
00:10:39,889 --> 00:10:41,766
‎เลิกพูดเรื่องอุกได้แล้ว

119
00:10:41,849 --> 00:10:45,102
‎หลังจากนี้เจ้าทั้งสอง
‎จงจดจ่อกับคดีผู้แปรวิญญาณเสีย

120
00:10:53,944 --> 00:10:56,238
‎ร่างของเขาแข็งราวกับหินเลยนะขอรับ

121
00:10:57,531 --> 00:10:58,908
‎ร่างกายเขาได้กลายเป็นหิน

122
00:11:02,370 --> 00:11:03,788
‎ผู้แปรวิญญาณที่ควบคุมไม่ได้

123
00:11:03,871 --> 00:11:06,999
‎จะเติมเต็มพลังที่รั่วไหลออกไป
‎ด้วยการดูดกินพลังของมนุษย์

124
00:11:09,251 --> 00:11:11,295
‎ไม่ต่างอะไรจากผีร้ายเลยนะขอรับ

125
00:11:11,379 --> 00:11:14,006
‎ข้าพอเข้าใจแล้วว่าทำไมการแปรวิญญาณ
‎จึงเป็นเวทมนตร์ต้องห้าม

126
00:11:14,090 --> 00:11:16,967
‎เดิมทีการแปรวิญญาณ
‎ไม่ถือเป็นเวทมนตร์หรอก

127
00:11:17,551 --> 00:11:19,178
‎เมื่อสามารถใช้พลังจิบซู รยูซู ชีซู

128
00:11:19,261 --> 00:11:22,681
‎และฮวันซูที่เหนือชั้นขึ้นไปอีก
‎ก็จะสามารถใช้เวทมนตร์นี้ได้

129
00:11:22,765 --> 00:11:24,266
‎ฮวันซูที่ว่า

130
00:11:24,350 --> 00:11:27,770
‎ก็คือศาสตร์ของเทพเจ้า
‎ที่เปลี่ยนน้ำเป็นไฟ เปลี่ยนไฟเป็นหิน

131
00:11:27,853 --> 00:11:30,064
‎- มนุษย์เราทำไม่ได้นี่ขอรับ
‎- อือ

132
00:11:30,147 --> 00:11:32,733
‎แต่ท่านอาจารย์ซอกยอง
‎ที่ก่อตั้งซงริมนี้ขึ้นมาสามารถทำได้

133
00:11:32,817 --> 00:11:34,568
‎และก็มีคนที่ทำได้อยู่อีกคน

134
00:11:34,652 --> 00:11:35,694
‎ใครหรือขอรับ

135
00:11:35,778 --> 00:11:37,696
‎ถ้าข้าบอกแล้วเจ้าจะรู้หรือ เจ้าคนนี้

136
00:11:39,156 --> 00:11:41,826
‎ใครที่แปรวิญญาณ
‎ของลูกศิษย์ซงริมที่น่าสงสารคนนี้

137
00:11:41,909 --> 00:11:44,578
‎แล้วทำให้เขามาอยู่ในสภาพนี้กันนะ

138
00:11:44,662 --> 00:11:48,374
‎เขาผู้นี้กำลังจะได้รับตำแหน่ง
‎เป็นผู้บันทึกกลุ่มดาวที่ชอนบูกวัน

139
00:11:48,457 --> 00:11:50,709
‎เห็นว่าเขาแวะไปที่ชอนบูกวันบ่อยๆ
‎มาหลายเดือนแล้วขอรับ

140
00:11:51,627 --> 00:11:54,213
‎จริงด้วย คนของนักซูที่เราทำหลุดมือไป

141
00:11:54,296 --> 00:11:56,715
‎ชอนบูกวันก็จับพวกเขามาได้
‎ราวกับรอเวลาอยู่

142
00:11:56,799 --> 00:11:59,218
‎การปรากฏตัวของผู้แปรวิญญาณครั้งนี้

143
00:11:59,301 --> 00:12:01,429
‎จะต้องเกี่ยวข้องกับชอนบูกวันแน่ๆ

144
00:12:03,389 --> 00:12:06,183
‎ช่วงนี้ยุลกับดังกูไปคอยเฝ้าดูละแวกชอนบูกวัน

145
00:12:06,267 --> 00:12:08,102
‎ว่ามีอะไรที่น่าสงสัยบ้างไหม

146
00:12:08,686 --> 00:12:09,562
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

147
00:12:12,064 --> 00:12:13,649
‎มันเป็นอะไรน่ะ

148
00:12:13,732 --> 00:12:16,026
‎มันเป็นแบบนี้บ่อยๆ
‎ตั้งแต่จางอุกทำประตูหินพังขอรับ

149
00:12:17,069 --> 00:12:19,155
‎- เจ้าจางอุก
‎- อย่าขยับขอรับ

150
00:12:19,864 --> 00:12:21,073
‎พื้นจะถล่มได้

151
00:12:24,493 --> 00:12:25,828
‎อย่าขยับนะ

152
00:12:26,412 --> 00:12:28,122
‎ทุกคนห้ามขยับจนกว่ามันจะปิดสนิทนะ

153
00:12:29,206 --> 00:12:30,082
‎เจ้าจางอุก

154
00:12:30,624 --> 00:12:33,502
‎ข้าบอกว่าอย่าขยับไง

155
00:12:33,586 --> 00:12:35,337
‎ช่วยหน่อย

156
00:12:37,465 --> 00:12:38,591
‎พูดห้วนๆ กับข้าหรือ

157
00:12:39,967 --> 00:12:41,010
‎เจ้าจางอุก…

158
00:13:12,333 --> 00:13:14,251
‎อยู่เงียบๆ ก่อนสักประเดี๋ยวหนึ่งนะ

159
00:13:32,853 --> 00:13:34,063
‎เจ้าสุนัขซับซาลี

160
00:13:35,064 --> 00:13:36,232
‎ออกมาเถิด

161
00:13:36,941 --> 00:13:38,651
‎เจ้าคงต้องไปกับข้าแล้ว

162
00:14:23,153 --> 00:14:24,947
‎เจ้ากลับมาแล้วสินะ

163
00:14:28,617 --> 00:14:32,872
‎ถ้าเจ้าตามหาผู้แปรวิญญาณได้
‎ข้าจะเอาของอร่อยๆ ให้กินเยอะๆ

164
00:14:32,955 --> 00:14:34,456
‎พวกเรามาสนิทกันไว้เถอะนะ

165
00:15:04,653 --> 00:15:05,779
‎มูด็อก

166
00:15:07,656 --> 00:15:09,366
‎ถ้าข้าแข็งตาย

167
00:15:10,951 --> 00:15:12,620
‎หากเจ้าเอากระแสพลัง

168
00:15:14,830 --> 00:15:16,916
‎ที่อยู่ในตัวของข้าไปได้ก็เอาไปนะ

169
00:15:18,208 --> 00:15:21,086
‎ถ้าข้าทำแบบนั้นได้
‎ข้าก็คงฆ่าเจ้าแล้วชิงมันไปนานแล้ว

170
00:15:24,006 --> 00:15:25,674
‎ข้ากำลังจะแข็งตายอยู่แล้ว

171
00:15:27,259 --> 00:15:29,261
‎อย่าพูดอะไรเย็นชาแบบนั้นสิ

172
00:15:31,263 --> 00:15:32,765
‎พูดอะไรที่อบอุ่นหน่อย

173
00:15:33,349 --> 00:15:35,434
‎พลังของเจ้าไหลเวียนผิด
‎จนเจ้าขาดสติไปแล้วหรือ

174
00:15:35,517 --> 00:15:36,810
‎พูดเหลวไหลอะไรเนี่ย

175
00:15:41,649 --> 00:15:43,734
‎จางอุก ลืมตาไว้

176
00:15:44,526 --> 00:15:47,446
‎เข้าใจแล้ว ข้าจะพูดอะไรที่อบอุ่นกับเจ้า

177
00:15:50,366 --> 00:15:53,827
‎มีต้นไม้ใหญ่อยู่ในสถานที่ที่ข้าเคยอาศัยอยู่

178
00:15:55,746 --> 00:15:58,624
‎และบนยอดของต้นไม้นั่นก็มีรังนกอยู่

179
00:15:59,291 --> 00:16:01,043
‎ไข่ของนกที่อยู่ในรังนั้นอบอุ่นมาก

180
00:16:02,544 --> 00:16:03,921
‎เจ้าได้กินมันไหม

181
00:16:04,922 --> 00:16:06,924
‎ข้าบอกว่าจะเล่าเรื่องอบอุ่นให้เจ้าฟังไง

182
00:16:12,304 --> 00:16:14,974
‎แม่นกมักจะบินมากกไข่เสมอ

183
00:16:19,436 --> 00:16:23,857
‎ตอนนี้ข้าเป็นไข่นกที่อยู่ในรังบนยอดต้นไม้นั่น

184
00:16:27,277 --> 00:16:28,862
‎ข้าไม่รู้จักใคร

185
00:16:30,781 --> 00:16:32,658
‎และไม่สามารถทำอะไรได้

186
00:16:36,829 --> 00:16:39,415
‎คนที่มาหาและโอบกอดข้าไว้
‎ก็มีแต่เจ้าคนเดียว

187
00:16:43,460 --> 00:16:44,712
‎และตอนนี้ชีวิตข้า

188
00:16:46,005 --> 00:16:47,840
‎ก็ขึ้นอยู่ในมือเจ้า

189
00:16:55,305 --> 00:16:56,598
‎อบอุ่นจัง

190
00:17:02,730 --> 00:17:04,023
‎เล่าต่อหน่อยสิ

191
00:17:08,444 --> 00:17:11,488
‎ที่ที่ข้าเคยอาศัยอยู่ มีถ้ำเล็กๆ อยู่ด้วย

192
00:17:13,782 --> 00:17:16,035
‎และในนั้นก็มีลูกหมีอยู่หนึ่งตัว…

193
00:17:47,066 --> 00:17:49,443
‎เจ้าดึงดาบของพ่อตัวเองยังไม่ได้

194
00:17:49,526 --> 00:17:51,278
‎แล้วจะฝึกฝนเวทมนตร์ได้อย่างไรกัน

195
00:17:53,030 --> 00:17:55,491
‎ไม่มีใครในอาณาจักรแดโฮ
‎ที่จะคัดค้านเจตนารมณ์ของพ่อเจ้า

196
00:17:55,574 --> 00:17:57,701
‎แล้วเปิดประตูพลังให้เจ้าหรอก

197
00:17:57,785 --> 00:18:00,579
‎นั่นเป็นโชคชะตาของเจ้า

198
00:18:01,580 --> 00:18:03,165
‎ที่พ่อเจ้าได้กำหนดไว้

199
00:18:24,520 --> 00:18:25,687
‎เจ้ายังทำไม่ได้หรอก

200
00:18:31,985 --> 00:18:34,446
‎ถ้าจะดึงดาบที่บรรจุพลังของจอมเวทไว้

201
00:18:35,072 --> 00:18:38,158
‎เจ้าก็ต้องผ่านขั้นรยูซู
‎ที่จะสามารถปล่อยพลังออกมาข้างนอกได้ก่อน

202
00:18:38,951 --> 00:18:42,162
‎เจ้ายังควบคุมพลังในร่างกายไม่ได้
‎เจ้าดึงมันไม่ได้หรอก

203
00:18:42,913 --> 00:18:45,791
‎นี่เป็นดาบที่คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อข้า
‎ทิ้งเอาไว้พร้อมกับข้า

204
00:18:45,874 --> 00:18:48,085
‎และซงริมก็บอกว่าจะรับข้า
‎ถ้าข้าดึงดาบเล่มนี้ได้

205
00:18:50,838 --> 00:18:52,923
‎ข้าอยากดึงดาบเล่มนี้ได้อย่างภาคภูมิใจ

206
00:18:54,133 --> 00:18:55,467
‎เป็นแค่การอวดดีของข้าหรือเปล่านะ

207
00:18:55,551 --> 00:18:56,844
‎แรงใจต่างหาก

208
00:18:59,096 --> 00:19:01,974
‎อย่าได้ใจฝ่อไป จางอุก

209
00:19:21,034 --> 00:19:22,161
‎องค์รัชทายาท

210
00:19:22,244 --> 00:19:24,705
‎เสด็จมาถึงบ้านหัวหน้าจางกัง
‎แห่งสำนักชอนบูกวันแล้วพ่ะย่ะค่ะ

211
00:19:29,042 --> 00:19:30,252
‎นายน้อย

212
00:19:32,296 --> 00:19:34,673
‎คือว่า มีแขกมาหาเจ้าค่ะ

213
00:19:35,382 --> 00:19:36,300
‎ใครกัน

214
00:19:36,383 --> 00:19:39,636
‎องค์รัชทายาทจากวังหลวงเสด็จมาหาเจ้าค่ะ

215
00:20:01,992 --> 00:20:04,828
‎วันที่อากาศแจ่มใสแบบนี้

216
00:20:04,912 --> 00:20:08,081
‎ถ้าได้ไปตกปลา
‎ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮกับอุกก็คงดี

217
00:20:10,167 --> 00:20:12,961
‎อุกจะหายดีจากที่โดนเฆี่ยนหรือยังนะ

218
00:20:14,546 --> 00:20:16,632
‎ข้าเป็นห่วงอุกเลยจะไปดูเขาหน่อย

219
00:20:16,715 --> 00:20:18,383
‎แล้วเจ้าตามข้ามาทำไมเนี่ย

220
00:20:19,801 --> 00:20:21,178
‎ข้ามีเรื่องที่ต้องตรวจสอบ

221
00:20:21,261 --> 00:20:23,388
‎มีสิ่งที่ข้าบอกกับเด็กรับใช้ของอุกไว้น่ะ

222
00:20:23,472 --> 00:20:24,306
‎อ้อ

223
00:20:24,389 --> 00:20:27,017
‎พวกเราเป็นเพื่อนเขา ก็ไปหาเขาได้อยู่หรอก

224
00:20:27,100 --> 00:20:28,685
‎แต่ท่านตามมาด้วยทำไมขอรับ

225
00:20:29,811 --> 00:20:31,939
‎ข้าบังเอิญมาเจอพวกท่านพอดี

226
00:20:32,022 --> 00:20:35,692
‎แล้วบังเอิญว่าข้าก็มีเรื่อง
‎จะซักไซ้จางอุกอยู่ก็เลยมาด้วยเจ้าค่ะ

227
00:20:35,776 --> 00:20:38,320
‎อ๋อ ท่านจะไปซักไซ้จางอุกนี่เอง

228
00:20:38,904 --> 00:20:40,447
‎แล้วของที่อยู่ในห่อนั่นคืออะไร

229
00:20:43,325 --> 00:20:45,494
‎ยาที่ดีต่อบาดแผลน่ะเจ้าค่ะ

230
00:20:46,036 --> 00:20:49,831
‎อ๋อ ท่านจะไปซักไซ้อุก
‎แต่ก็เอายามาให้เขาด้วยสินะ

231
00:20:51,041 --> 00:20:53,335
‎อ้อ สุดยอดเลยแฮะ

232
00:20:55,379 --> 00:20:57,547
‎พระองค์เสด็จมารับดาบของนักซูหรือพ่ะย่ะค่ะ

233
00:20:57,631 --> 00:20:59,549
‎ฝ่าบาทรับสั่งให้เก็บรักษาไว้ที่ชอนบูกวัน

234
00:21:00,050 --> 00:21:03,303
‎ในเมื่อหัวหน้าสำนักไม่อยู่
‎ก็ถูกต้องแล้วที่รองหัวหน้าจินมูจะเป็นผู้ดูแล

235
00:21:07,516 --> 00:21:10,310
‎องค์รัชทายาทเสด็จมาถึงที่นี่
‎กระหม่อมก็ต้องส่งคืนให้พ่ะย่ะค่ะ

236
00:21:10,394 --> 00:21:11,478
‎ทรงนำไปได้เลยพ่ะย่ะค่ะ

237
00:21:12,104 --> 00:21:12,938
‎ไปเอามาหน่อย

238
00:21:14,731 --> 00:21:15,857
‎มีอีกเรื่อง

239
00:21:16,608 --> 00:21:18,986
‎ในที่นี้มีดาบที่เจ้าไม่สามารถดึงได้อยู่อีกหนึ่งเล่ม

240
00:21:20,654 --> 00:21:24,157
‎กษัตริย์องค์ก่อนได้ประทานดาบกายสิทธิ์
‎ให้กับหัวหน้าจางกังแห่งสำนักชอนบูกวันนี่

241
00:21:24,783 --> 00:21:26,368
‎ข้าจะนำดาบเล่มนั้นกลับไปด้วย

242
00:21:26,451 --> 00:21:29,246
‎นั่นเป็นดาบของพ่อนายน้อยจางอุกเพคะ

243
00:21:29,955 --> 00:21:31,665
‎ถูกแล้วที่ลูกชายต้องเป็นผู้ดูแลเพคะ

244
00:21:31,748 --> 00:21:33,292
‎เขาไม่ได้ฝากให้ลูกชายดูแลตั้งแต่แรกนี่

245
00:21:34,668 --> 00:21:36,878
‎ข้าได้ยินว่าซงริมเก็บรักษามันมาตลอด

246
00:21:36,962 --> 00:21:39,881
‎เจ้านำมันกลับมาด้วย
‎หลังจากถูกไล่ออกจากซงริมมิใช่หรือ

247
00:21:41,591 --> 00:21:45,095
‎วังหลวงจะเก็บรักษาไว้
‎และส่งมอบให้กับหัวหน้าสำนักคนต่อไป

248
00:21:46,930 --> 00:21:48,056
‎นำดาบมาให้ข้าด้วย

249
00:21:55,397 --> 00:21:56,898
‎กระหม่อมคงมอบให้พระองค์ไม่ได้

250
00:21:58,525 --> 00:22:02,321
‎อย่างที่พระองค์ทรงทราบ
‎ไม่มีใครคิดว่าเขาเป็นพ่อของกระหม่อม

251
00:22:03,864 --> 00:22:06,616
‎หากสูญเสียดาบนั้นไปอีก
‎สถานะของกระหม่อมก็จะยุ่งยากพ่ะย่ะค่ะ

252
00:22:07,743 --> 00:22:10,245
‎กระหม่อมต้องเก็บมันไว้
‎แม้จะต้องใช้เป็นของประดับบ้านก็ตาม

253
00:22:13,874 --> 00:22:15,917
‎ข้าต้องเอามันไปให้ได้นะ

254
00:22:16,668 --> 00:22:19,087
‎แต่เจ้าบอกว่าไม่สามารถมอบให้ข้าได้
‎งั้นก็คงช่วยไม่ได้

255
00:22:21,298 --> 00:22:22,966
‎คนที่ชนะการประลองจะเป็นผู้ได้ครอบครองมัน

256
00:22:41,026 --> 00:22:43,653
‎ให้ข้าประชันกับเจ้าที่ยังฝึกฝนไม่เพียงพอ
‎คงจะเกินไปหน่อย

257
00:22:50,535 --> 00:22:52,704
‎ลองผลักข้าให้ออกนอกเส้นนี้ดู

258
00:22:53,288 --> 00:22:54,581
‎แล้วข้าจะกลับไปแต่โดยดี

259
00:23:09,304 --> 00:23:13,934
‎สิ่งที่พระองค์ต้องการจริงๆ คงจะเป็นการทำให้
‎กระหม่อมขายหน้าและยอมจำนนต่อพระองค์

260
00:23:15,268 --> 00:23:18,605
‎การประลองกับองค์รัชทายาท
‎อาจเป็นเพียงความอวดดีของกระหม่อม

261
00:23:18,688 --> 00:23:22,442
‎แต่ก็มีคนที่มองว่านี่เป็นแรงใจอยู่
‎เพราะฉะนั้นกระหม่อมจะลองดูพ่ะย่ะค่ะ

262
00:24:15,829 --> 00:24:17,164
‎พลังกำลังไหลเวียนอยู่

263
00:24:17,247 --> 00:24:18,540
‎เป็นเพราะเจ้าถูกเฆี่ยนนี่เอง

264
00:24:18,623 --> 00:24:20,667
‎การเฆี่ยนทำให้กระแสพลัง
‎ในตัวเจ้าไหลเวียนได้เร็วขึ้น

265
00:24:21,543 --> 00:24:22,544
‎เจ้าทำได้ดีจริงๆ ที่ถูกเฆี่ยน จางอุก

266
00:24:23,170 --> 00:24:27,007
‎ใช่แล้ว มาลองถูกฟาดให้ตายไปข้างอีกสักครั้ง

267
00:25:46,002 --> 00:25:47,295
‎ระวังด้วยเพคะ

268
00:25:47,921 --> 00:25:49,673
‎ระวังด้วยเพคะ เพราะนี่เป็นน้ำอุจจาระ

269
00:26:02,060 --> 00:26:03,603
‎เจ้าทำอะไรของเจ้า

270
00:26:05,021 --> 00:26:05,897
‎เด็กคนนี้เป็นใคร

271
00:26:07,315 --> 00:26:10,151
‎- หม่อมฉันเป็นคนรับใช้ของนายน้อยเพคะ
‎- แล้วคนรับใช้มายุ่งอะไรด้วย

272
00:26:13,863 --> 00:26:15,282
‎ขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ

273
00:26:15,365 --> 00:26:17,033
‎นางรับใช้ของกระหม่อมทำเรื่องเสียมารยาทไป

274
00:26:19,619 --> 00:26:20,537
‎นี่มันอะไรเนี่ย

275
00:26:23,331 --> 00:26:25,792
‎อี๊ จริงๆ เลย

276
00:26:25,875 --> 00:26:27,877
‎เสด็จกลับไปเปลี่ยนฉลองพระองค์เถิดพ่ะย่ะค่ะ

277
00:26:28,378 --> 00:26:30,547
‎- ว่าไงนะ
‎- พระองค์ออกนอกเส้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ

278
00:26:33,633 --> 00:26:36,553
‎พระองค์ทรงก้าวถอยหลังเพื่อหลบน้ำอุจจาระ

279
00:26:36,636 --> 00:26:37,804
‎องค์รัชทายาททรงแพ้แล้ว

280
00:26:37,887 --> 00:26:41,266
‎โปรดเสด็จกลับไปโดยทิ้งดาบของจางกัง
‎ไว้ที่นี่ตามสัญญาด้วยพ่ะย่ะค่ะ

281
00:26:42,267 --> 00:26:43,810
‎อย่างที่ทรงเห็น

282
00:26:43,893 --> 00:26:46,438
‎กระหม่อมบาดเจ็บหนัก
‎จึงไม่สามารถออกไปส่งพระองค์ได้

283
00:26:54,154 --> 00:26:55,447
‎มีเรื่องอะไรกันหรือ

284
00:26:56,448 --> 00:26:57,657
‎ก็ได้

285
00:26:57,741 --> 00:26:59,576
‎ข้าจะทิ้งดาบนี้ไว้กับเจ้าตามสัญญา

286
00:27:00,285 --> 00:27:01,286
‎แต่ว่า

287
00:27:02,370 --> 00:27:03,913
‎ข้าคงปล่อยเด็กคนนั้นไปแบบนี้ไม่ได้

288
00:27:09,127 --> 00:27:11,713
‎ข้าไม่สามารถให้อภัย
‎คนที่บังอาจทำเสื้อผ้าของข้าเปื้อนได้

289
00:28:04,599 --> 00:28:07,143
‎ข้า ข้าดึงดาบนี้ได้

290
00:28:21,199 --> 00:28:22,909
‎จางอุก

291
00:28:22,992 --> 00:28:25,537
‎ได้ยินว่าประตูพลังเจ้าถูกปิด
‎จึงใช้เวทมนตร์ไม่เป็น

292
00:28:25,620 --> 00:28:27,414
‎เจ้าหลอกลวงทุกคนมาตลอดสินะ

293
00:28:27,997 --> 00:28:28,832
‎ไม่ใช่นะ

294
00:28:29,457 --> 00:28:31,543
‎อะไรกัน

295
00:28:38,633 --> 00:28:40,051
‎บังอาจนัก

296
00:28:40,135 --> 00:28:42,429
‎เจ้าบังอาจเล็งดาบมาที่องค์รัชทายาทหรือ

297
00:28:42,512 --> 00:28:44,681
‎- ไม่ใช่นะ
‎- อุก ลดดาบลงเลย

298
00:28:45,682 --> 00:28:47,892
‎- รีบเก็บดาบเดี๋ยวนี้
‎- ข้าก็อยากอยู่

299
00:28:48,476 --> 00:28:49,477
‎แต่ข้าขยับเองไม่ได้

300
00:29:12,876 --> 00:29:14,002
‎หยุดนะ เจ้าทำอะไรเนี่ย

301
00:29:15,503 --> 00:29:17,172
‎ข้าบอกว่าข้าไม่ได้ตั้งใจไง

302
00:29:29,642 --> 00:29:30,643
‎จางอุก

303
00:29:31,644 --> 00:29:32,896
‎ตายซะเถิด

304
00:29:42,781 --> 00:29:43,823
‎ทรงพอเถอะพ่ะย่ะค่ะ

305
00:29:52,207 --> 00:29:54,292
‎- เจ้าก็พอเถอะ
‎- แปลกมาก แขนข้ามันขยับเอง

306
00:29:54,375 --> 00:29:55,710
‎หือ

307
00:29:57,128 --> 00:29:59,130
‎ข้าไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นนะ

308
00:29:59,631 --> 00:30:02,008
‎ตายจริง นายน้อยเจ้าคะ นายน้อย

309
00:30:03,259 --> 00:30:04,552
‎ตายแล้ว

310
00:30:09,015 --> 00:30:10,016
‎นั่นเป็นกำไลมัดข้อมือ

311
00:30:10,099 --> 00:30:12,769
‎น้ำหนักของมันจะทำให้แขนของท่าน
‎ขยับตามอำเภอใจไม่ได้

312
00:30:19,150 --> 00:30:22,821
‎พลังไหลเวียนผิดพลาดไปรวมอยู่ที่แขนหนึ่งข้าง
‎ทำให้เขาควบคุมมันไม่ได้

313
00:30:24,447 --> 00:30:25,615
‎ปลดกำไลมัดข้อมือเดี๋ยวนี้

314
00:30:28,159 --> 00:30:29,202
‎จางอุก

315
00:30:30,286 --> 00:30:31,412
‎หยิบดาบขึ้นมา

316
00:30:33,623 --> 00:30:34,582
‎องค์รัชทายาท

317
00:30:34,666 --> 00:30:36,668
‎จางอุกไม่สามารถเป็นคู่ประลอง
‎ของพระองค์ได้พ่ะย่ะค่ะ

318
00:30:36,751 --> 00:30:38,336
‎ทุกคนก็เห็นแล้วมิใช่หรือ

319
00:30:38,419 --> 00:30:40,964
‎จางอุกดึงดาบของพ่อเขาออกมา
‎แล้วเล็งมาที่ข้า

320
00:30:41,047 --> 00:30:43,591
‎อุกควบคุมพลังไม่ได้ จึงทำพลาดไปพ่ะย่ะค่ะ

321
00:30:43,675 --> 00:30:46,177
‎- อย่างที่พระองค์เห็น กระหม่อมก็โดนเช่นกัน
‎- หุบปากซะ

322
00:30:48,179 --> 00:30:50,765
‎องค์รัชทายาทเป็นผู้ดึงดาบก่อนนะเพคะ

323
00:30:51,349 --> 00:30:53,393
‎หากดาบที่พระองค์
‎แกว่งด้วยบันดาลโทสะหักไป

324
00:30:53,476 --> 00:30:55,895
‎พระองค์ก็ควรเสด็จกลับไป
‎ตามระเบียบของจอมเวทเพคะ

325
00:30:59,023 --> 00:31:01,985
‎นี่พวกเจ้าบังอาจต่อต้าน
‎องค์ชายรัชทายาทของประเทศนี้หรือ

326
00:31:04,404 --> 00:31:08,032
‎ทั้งตระกูลจาง ตระกูลจิน ตระกูลซอ ตระกูลพัค
‎มารวมตัวอยู่ที่นี่ทั้งสี่ตระกูลเลยนะ

327
00:31:08,950 --> 00:31:11,578
‎ข้าไม่คิดที่จะกลับไปทั้งอย่างนี้

328
00:31:11,661 --> 00:31:12,829
‎พวกเจ้าจะทำอย่างไรล่ะ

329
00:31:14,080 --> 00:31:16,833
‎ทั้งสี่ตระกูลก็ร่วมมือกันเล็งดาบมาที่ข้าซะเลยสิ

330
00:31:24,632 --> 00:31:26,509
‎นี่ ข้าว่ามันไม่ค่อยดีแล้วนะ

331
00:31:26,593 --> 00:31:29,596
‎แบบนี้ก็เหมือนสี่ตระกูลใหญ่
‎รวมหัวต่อต้านราชวงศ์นี่นา

332
00:31:29,679 --> 00:31:31,598
‎แบบนี้สถานการณ์ร้ายแรงเลยนะ

333
00:31:31,681 --> 00:31:33,266
‎จินโชยอนไปยั่วโมโหองค์รัชทายาทก่อน

334
00:31:33,349 --> 00:31:35,018
‎ข้าทำอะไรเจ้าคะ

335
00:31:35,560 --> 00:31:38,396
‎ถ้างั้นก็ส่งตัวจางอุกให้เขาซะสิ

336
00:31:38,479 --> 00:31:39,564
‎องค์รัชทายาท

337
00:31:40,273 --> 00:31:42,692
‎พวกเขาเป็นผู้สืบทอดสี่ตระกูลใหญ่
‎แห่งอาณาจักรแดโฮ

338
00:31:43,318 --> 00:31:44,736
‎ถ้าฝ่าบาททราบว่า
‎พระองค์ทะเลาะกับพวกเขา

339
00:31:44,819 --> 00:31:46,404
‎จะทรงพระพิโรธมากนะพ่ะย่ะค่ะ

340
00:31:47,906 --> 00:31:50,241
‎งั้นจะให้ข้าทำยังไง ให้ข้ากลับไปแบบนี้หรือ

341
00:31:51,451 --> 00:31:53,536
‎ถ้าเจ้าจะห้ามก็ควรห้ามตั้งแต่เมื่อกี้สิ

342
00:32:07,675 --> 00:32:08,635
‎มูด็อก เจ้า…

343
00:32:17,101 --> 00:32:18,770
‎หม่อมฉันทำความผิดสมควรตายเพคะ

344
00:32:20,146 --> 00:32:23,149
‎คนต่ำต้อยอย่างหม่อมฉัน
‎บังอาจทำน้ำอุจจาระกระเด็นใส่

345
00:32:23,232 --> 00:32:24,484
‎องค์รัชทายาทที่สูงส่ง

346
00:32:29,656 --> 00:32:31,950
‎ขอพระองค์ประทานอภัยให้หม่อมฉันด้วย

347
00:32:32,033 --> 00:32:33,159
‎เดี๋ยวเถอะ ไปให้พ้นเลย

348
00:32:33,242 --> 00:32:35,536
‎ไปให้พ้นเลย ตัวเจ้าเหม็นอึ ไปซะ

349
00:32:36,579 --> 00:32:38,915
‎ขอพระองค์ทรงหายกริ้วด้วยเพคะ

350
00:32:42,752 --> 00:32:47,548
‎เพื่อเป็นการขออภัย
‎หม่อมฉันจะดื่มน้ำอุจจาระที่เหลือนี่ให้หมดเพคะ

351
00:32:48,466 --> 00:32:50,718
‎เพราะฉะนั้น
‎ได้โปรดประทานอภัยด้วยเถิดเพคะ

352
00:33:00,687 --> 00:33:01,646
‎มูด็อก

353
00:33:03,982 --> 00:33:06,109
‎ทำไมเจ้าต้องดื่มน้ำอึด้วย

354
00:33:08,861 --> 00:33:09,821
‎นายน้อย

355
00:33:13,074 --> 00:33:14,617
‎ข้าสิที่ต้องดื่ม

356
00:33:16,494 --> 00:33:17,829
‎อะไร

357
00:33:19,622 --> 00:33:21,207
‎ไม่หรอกเจ้าค่ะ

358
00:33:21,290 --> 00:33:23,126
‎นายน้อยจะดื่มไปทำไมล่ะเจ้าคะ

359
00:33:23,209 --> 00:33:25,712
‎เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะข้า
‎ข้าจะดื่มเองเจ้าค่ะ

360
00:33:25,795 --> 00:33:28,631
‎ไม่นะ องค์รัชทายาทกริ้วก็เพราะข้า

361
00:33:28,715 --> 00:33:30,758
‎เพราะงั้นข้าก็ต้องเป็นคนดื่มสิ

362
00:33:34,387 --> 00:33:36,389
‎แต่มันเยอะเหมือนกันนะเนี่ย

363
00:33:37,223 --> 00:33:39,892
‎เอามาให้ข้าเถอะเจ้าค่ะ ข้าจะดื่มเอง

364
00:33:39,976 --> 00:33:41,102
‎งั้นแบ่งกันคนละครึ่งไหม

365
00:33:42,437 --> 00:33:44,647
‎มันไม่ใช่ของดี
‎จะมาแบ่งกันดื่มเพื่ออะไรเจ้าคะ

366
00:33:44,731 --> 00:33:46,065
‎หือ

367
00:33:46,149 --> 00:33:47,233
‎ดื่มให้หมดเลยสิ

368
00:33:49,360 --> 00:33:51,529
‎งั้นข้าจะดื่มเท่าที่ไหวแล้วจะเหลือให้เจ้านะ

369
00:33:51,612 --> 00:33:54,323
‎ข้ายกแขนไม่ถนัดเพราะกำไลนี่
‎เจ้าช่วยข้าถือหน่อยนะ

370
00:33:58,327 --> 00:33:59,162
‎นายน้อย

371
00:34:03,833 --> 00:34:05,251
‎ข้าจะดื่ม…

372
00:34:06,502 --> 00:34:07,462
‎เองเจ้าค่ะ

373
00:34:08,629 --> 00:34:09,589
‎ไม่ต้องหรอก

374
00:34:09,672 --> 00:34:11,549
‎ทำไมแม่บ้านคิมต้องมาดื่มของแบบนี้ด้วย

375
00:34:11,632 --> 00:34:12,759
‎รีบถอยไปเถอะ

376
00:34:12,842 --> 00:34:15,094
‎มันเยอะขนาดไหนกันเชียว

377
00:34:15,178 --> 00:34:16,804
‎ให้ข้าช่วยพวกเจ้าดื่มไหม หือ

378
00:34:17,430 --> 00:34:19,724
‎- เอาจริงหรือ
‎- อือ ส่งมาสิ

379
00:34:23,394 --> 00:34:24,479
‎น้ำอึของจริงนี่นา

380
00:34:27,857 --> 00:34:29,067
‎องค์รัชทายาท

381
00:34:29,150 --> 00:34:31,152
‎พวกกระหม่อมจะร่วมกัน
‎เล็งดาบไปที่พระองค์ได้อย่างไร

382
00:34:31,861 --> 00:34:33,279
‎พระองค์ต้องทอดพระเนตรพวกเขา

383
00:34:33,362 --> 00:34:35,615
‎ดื่มน้ำอุจจาระ
‎เพื่อเป็นการไถ่โทษจริงๆ หรือพ่ะย่ะค่ะ

384
00:34:38,993 --> 00:34:40,369
‎โธ่เอ๊ย

385
00:34:41,496 --> 00:34:44,707
‎นี่ ไม่ต้องแล้ว โสโครกจนข้าทนดูไม่ไหวแล้ว

386
00:34:47,168 --> 00:34:48,336
‎กลับกันเถอะ

387
00:34:50,088 --> 00:34:53,466
‎องค์รัชทายาทจะเสด็จกลับแล้ว
‎ถวายการคำนับด้วย

388
00:34:59,180 --> 00:35:01,641
‎ว่าแต่ เหตุใดองค์รัชทายาท
‎จึงเสด็จมาที่นี่หรือขอรับ

389
00:35:02,266 --> 00:35:04,227
‎พระองค์เสด็จมารับดาบของนักซูคืน

390
00:35:04,936 --> 00:35:06,854
‎แล้วก็มาหาเรื่องชวนทะเลาะเจ้าค่ะ

391
00:35:07,522 --> 00:35:10,358
‎ให้ตายเถอะ คนอารมณ์ร้อนอย่างเขา
‎ตอนนี้เขาอาจจะกลับไป

392
00:35:10,858 --> 00:35:12,527
‎แต่ก็อาจมาหาเรื่องกันภายหลังก็ได้

393
00:35:16,030 --> 00:35:18,366
‎- เจ้าเป็นอะไรไหม
‎- ข้าโดนตีไปหลายทีเลย

394
00:35:18,449 --> 00:35:21,369
‎- ให้ตาย
‎- เมื่อครู่เจ้าก็ตีข้าเจ็บเหมือนกัน

395
00:35:23,454 --> 00:35:25,164
‎- ไม่เป็นไรใช่ไหมเจ้าคะ
‎- ไม่เป็นไร

396
00:35:25,248 --> 00:35:26,499
‎- เจ็บจัง
‎- เจ็บหรือเจ้าคะ

397
00:35:26,582 --> 00:35:27,917
‎- ไม่เป็นไรใช่ไหม
‎- เจ็บๆ

398
00:35:28,000 --> 00:35:30,586
‎- เจ็บจัง
‎- อย่าแตะต้องเขาสิเจ้าคะ

399
00:35:33,548 --> 00:35:36,384
‎องค์รัชทายาท องค์รัชทายาทเพคะ

400
00:35:40,346 --> 00:35:41,639
‎อะไรน่ะ

401
00:35:42,515 --> 00:35:45,518
‎พระองค์เสด็จมาเพื่อรับดาบของนักซู
‎ก็ต้องนำกลับไปสิเพคะ

402
00:35:47,395 --> 00:35:48,479
‎ใช่แล้ว

403
00:35:49,313 --> 00:35:50,857
‎จริงๆ ข้ามาเพื่อรับดาบเล่มนี้

404
00:35:50,940 --> 00:35:54,777
‎หม่อมฉันนำมาถวายให้ เพราะเกรงว่าพระองค์
‎ต้องเสด็จมาสองรอบเพคะ

405
00:35:54,861 --> 00:35:56,237
‎โปรดทรงรับไปด้วยเพคะ

406
00:35:56,988 --> 00:36:00,283
‎เจ้ากำลังจะบอกให้ข้าเอาของที่ต้องการไป
‎แล้วไม่ต้องมาที่นี่อีกสินะ

407
00:36:01,534 --> 00:36:05,580
‎องค์รัชทายาททรงเฉลียวฉลาด
‎และแข็งแกร่งมากเพคะ

408
00:36:05,663 --> 00:36:07,874
‎นี่เจ้ากำลังล้อที่ข้าแพ้เจ้านายของเจ้าหรือ

409
00:36:07,957 --> 00:36:10,793
‎แพ้หรือเพคะ พระองค์ทรงได้ของที่ต้องการ

410
00:36:10,877 --> 00:36:12,879
‎และนายน้อยของหม่อมฉันก็เสียของชิ้นนั้นไป

411
00:36:12,962 --> 00:36:15,965
‎พูดกันตามตรง พระองค์ทรงชนะนะเพคะ

412
00:36:18,467 --> 00:36:22,054
‎นางพูดถูกแล้วพ่ะย่ะค่ะ
‎องค์รัชทายาททรงเป็นผู้ชนะพ่ะย่ะค่ะ

413
00:36:22,889 --> 00:36:25,099
‎หม่อมฉันขอแสดงความยินดีด้วยเพคะ

414
00:36:27,185 --> 00:36:28,477
‎จะว่ากันแบบนั้นก็ได้

415
00:36:32,440 --> 00:36:34,609
‎พระองค์ยังทรงมีจิตใจที่กว้างขวางอีก

416
00:36:34,692 --> 00:36:37,653
‎ทรงเป็นผู้ที่ควรค่าแก่การยกย่องที่สุด
‎บนโลกใบนี้เลยเพคะ

417
00:36:42,200 --> 00:36:43,367
‎เจ้าชื่ออะไรงั้นหรือ

418
00:36:45,494 --> 00:36:47,121
‎หม่อมฉันชื่อมูด็อกเพคะ

419
00:36:48,289 --> 00:36:49,290
‎มูด็อก

420
00:36:49,790 --> 00:36:51,626
‎เจ้าสาดน้ำอุจจาระใส่ข้า

421
00:36:51,709 --> 00:36:53,336
‎ตั้งแต่บัดนี้ไป ชื่อของเจ้าคืออึมูด็อก

422
00:36:54,003 --> 00:36:57,965
‎ตัวเจ้าเหม็นกลิ่นอึเหมือนชื่อของเจ้าเลยนะ

423
00:37:04,597 --> 00:37:06,349
‎พระองค์ประทานชื่อให้หม่อมฉันด้วย

424
00:37:06,432 --> 00:37:09,894
‎ช่างเป็นพระมหากรุณาธิคุณ
‎สำหรับอึมูด็อกคนนี้เลยเพคะ

425
00:37:14,315 --> 00:37:15,691
‎เสด็จกลับโดยสวัสดิภาพนะเพคะ

426
00:37:17,777 --> 00:37:18,736
‎ไปกันเถอะ

427
00:37:27,828 --> 00:37:31,332
‎พลังของลูกศิษย์ข้า
‎ยังไม่ถึงขั้นที่จะต่อกรกับเจ้าได้

428
00:37:31,415 --> 00:37:35,086
‎จนกว่าเขาจะต่อกรกับเจ้าได้
‎ข้าไม่ควรปล่อยให้เขาเป็นศัตรูกับเจ้า

429
00:37:42,218 --> 00:37:45,012
‎เจ้าตัดสินใจชอบใครสุ่มสี่สุ่มห้า
‎เพื่อเจ้านายของเจ้า

430
00:37:45,096 --> 00:37:46,472
‎แล้วยังประจบสอพลอเพื่อเขาด้วยสินะ

431
00:37:46,555 --> 00:37:49,141
‎ข้าไม่มีแรงที่จะต่อสู้
‎จึงสาดน้ำสกปรกใส่เขาเจ้าค่ะ

432
00:37:51,143 --> 00:37:54,021
‎ตัวข้าเหม็นกลิ่นอุจจาระ
‎นายน้อยก็หลบไปเถอะเจ้าค่ะ

433
00:38:00,111 --> 00:38:00,945
‎เอาไปเช็ดสิ

434
00:38:04,573 --> 00:38:07,535
‎ข้าจะให้คนที่ข้าชอบสุ่มสี่สุ่มห้า
‎เปื้อนอุจจาระได้อย่างไรเจ้าคะ

435
00:38:08,286 --> 00:38:09,537
‎ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

436
00:38:45,489 --> 00:38:47,533
‎ข้ากลายเป็นอึมูด็อกจริงๆ แฮะ

437
00:38:53,497 --> 00:38:56,375
‎ตัวนายน้อยก็น่าจะติดกลิ่นอึ
‎มาล้างตัวเถิดเจ้าค่ะ

438
00:39:13,434 --> 00:39:16,520
‎ท่านอาจารย์ ลูกศิษย์คนนี้ทำได้แล้ว

439
00:39:42,838 --> 00:39:46,926
‎ข้าได้ยินว่าควีกูที่ถูกเก็บรักษา
‎ที่สำนักจินโยวอนถูกขโมยไป

440
00:39:48,052 --> 00:39:51,806
‎ถ้าไม่ใช่คนของตระกูลจิน
‎ก็ไม่สามารถเปิดประตูนั้นที่จินโยวอนได้เจ้าค่ะ

441
00:39:52,515 --> 00:39:55,768
‎เขาจะต้องเรียกควีกูออกไปข้างนอก
‎แล้วขโมยมันไปแน่เจ้าค่ะ

442
00:39:57,478 --> 00:39:58,896
‎โจรขึ้นสำนักจินโยวอนงั้นหรือ

443
00:39:58,979 --> 00:40:02,149
‎ตัวท่านเศร้าใจอยู่หลายปี
‎หลังจากเสียลูกสาวคนโตซึ่งเป็นผู้สืบทอดไป

444
00:40:02,233 --> 00:40:05,611
‎เลยทำให้พลังของท่าน
‎ไม่แข็งแกร่งเหมือนแต่ก่อนสินะขอรับ

445
00:40:06,737 --> 00:40:08,948
‎ไอ้คนไร้มารยาท

446
00:40:09,532 --> 00:40:12,993
‎ถึงเจ้าจะเป็นลูกนอกสมรส
‎แต่เจ้าก็เป็นเชื้อสายของตระกูลจินนะ

447
00:40:13,077 --> 00:40:15,162
‎มาพูดจาแย่ๆ
‎ใส่ผู้อำนวยการจินที่เป็นพี่สาวได้ยังไง

448
00:40:15,246 --> 00:40:16,372
‎เดี๋ยวเถอะ

449
00:40:16,455 --> 00:40:17,748
‎ข้าเป็นรองหัวหน้าสำนักชอนบูกวัน

450
00:40:17,832 --> 00:40:20,459
‎ท่านนั่นแหละที่ควรรักษามารยาท

451
00:40:28,384 --> 00:40:31,679
‎ท่านผู้นำ ท่านควรออกไปดูหน่อยขอรับ
‎จางอุกมาที่นี่ขอรับ

452
00:40:53,159 --> 00:40:55,119
‎ข้าสั่งห้ามจางอุกเข้ามาที่นี่แล้ว

453
00:40:55,202 --> 00:40:58,747
‎แล้วเหตุใดพวกเจ้าจึงพาเขามาที่นี่ด้วย

454
00:40:59,665 --> 00:41:01,459
‎ข้ามาเพราะมีสิ่งที่อยากให้ท่านเห็นขอรับ

455
00:41:08,674 --> 00:41:10,551
‎นี่เป็นดาบของจางกัง พ่อของข้าขอรับ

456
00:41:11,343 --> 00:41:14,722
‎ครั้นข้ายังเด็ก ท่านเคยบอกว่าจะรับข้า
‎หากข้าดึงดาบนี้ได้

457
00:41:15,389 --> 00:41:16,348
‎ท่านจำได้ไหมขอรับ

458
00:41:57,306 --> 00:42:00,017
‎ประตูพลังของจางอุก
‎เพิ่งถูกเปิดมิใช่หรือขอรับ

459
00:42:00,726 --> 00:42:03,729
‎เจ้าเด็กนั่นดูดซับกระแสพลังของข้าไปสินะ

460
00:42:04,396 --> 00:42:06,482
‎สมกับที่เป็นลูกชาย
‎ของอัจฉริยะจางกังเลยนะเจ้าคะ

461
00:42:06,565 --> 00:42:08,692
‎แค่ชั่วพริบตาก็สามารถใช้พลังรยูซูได้แล้ว

462
00:42:09,401 --> 00:42:12,655
‎ตอนนี้ช่วยรับข้าเป็นคนของซงริมด้วยขอรับ

463
00:42:13,489 --> 00:42:14,406
‎ท่านผู้นำ

464
00:42:19,245 --> 00:42:20,871
‎แล้วที่แขนของเจ้าคืออะไรกัน

465
00:42:21,455 --> 00:42:23,707
‎พลังของอุกมารวมกันที่แขนข้างขวาขอรับ

466
00:42:24,208 --> 00:42:27,127
‎เขายังไม่สามารถควบคุมมันได้
‎เราจึงมัดไว้ด้วยกำไลมัดข้อมือขอรับ

467
00:42:38,722 --> 00:42:40,683
‎ปลดกำไลมัดข้อมือซะ

468
00:42:41,600 --> 00:42:44,144
‎ถ้าปลดกำไลนั่น
‎เขาจะควบคุมแขนตัวเองไม่ได้ขอรับ

469
00:42:44,228 --> 00:42:47,064
‎ให้เขาฝึกฝนเพิ่ม
‎แล้วค่อยปลดตอนที่ควบคุมมันได้เถิดขอรับ

470
00:42:48,107 --> 00:42:49,233
‎ปลดมันเดี๋ยวนี้

471
00:43:15,634 --> 00:43:19,054
‎ไหนเจ้าลองหยิบดาบขึ้นมาซิ

472
00:43:50,544 --> 00:43:52,463
‎ใส่กำไลมัดข้อมือให้เขาเร็ว

473
00:44:05,601 --> 00:44:07,895
‎ท่าน เป็นอะไรไหมขอรับ

474
00:44:08,937 --> 00:44:10,856
‎ดึงดาบได้แล้วยังไง

475
00:44:12,816 --> 00:44:14,568
‎เจ้ายังถือมันให้ดีไม่ได้เลย

476
00:44:20,741 --> 00:44:22,660
‎เขาแค่ยังควบคุมมันไม่ได้

477
00:44:22,743 --> 00:44:24,912
‎แต่พลังของจางอุกน่าทึ่งมากนะเจ้าคะ

478
00:44:24,995 --> 00:44:26,497
‎เขาเอาชนะองค์รัชทายาท
‎ด้วยดาบเล่มนั้นด้วยเจ้าค่ะ

479
00:44:27,539 --> 00:44:29,917
‎จางอุกทำดาบขององค์รัชทายาท
‎หักได้ในคราเดียว

480
00:44:30,501 --> 00:44:32,544
‎และองค์รัชทายาทที่ใช้พลังรยูซูได้อย่างชำนาญ

481
00:44:32,628 --> 00:44:34,171
‎ก็ยังเอาชนะเขาไม่ได้เจ้าค่ะ

482
00:44:35,714 --> 00:44:37,925
‎จินโชยอน หยุดออกหน้าได้แล้ว

483
00:44:39,093 --> 00:44:40,469
‎เจ้าค่ะ ท่านแม่

484
00:44:41,345 --> 00:44:46,100
‎อุก เจ้าประลองดาบกับองค์รัชทายาทจริงๆ หรือ

485
00:44:46,684 --> 00:44:48,435
‎อุกไม่ได้เป็นผู้เริ่มประลองก่อนนะขอรับ

486
00:44:48,519 --> 00:44:50,396
‎เจ้าเล็งดาบไปหาองค์รัชทายาทหรือ

487
00:44:52,439 --> 00:44:53,524
‎ขอรับ

488
00:44:54,817 --> 00:44:57,528
‎องค์รัชทายาทตรัสว่า
‎จะนำดาบของหัวหน้าสำนักกลับไป

489
00:44:57,611 --> 00:44:59,488
‎ทั้งสองท่านจึงได้ทำการเดิมพันกันเจ้าค่ะ

490
00:45:00,197 --> 00:45:02,157
‎องค์รัชทายาทก็ทรงให้อภัยก่อนเสด็จกลับไป

491
00:45:03,367 --> 00:45:07,663
‎หลังทำดาบขององค์รัชทายาทหัก
‎ยังข่มขู่พระองค์ด้วยดาบที่ควบคุมไม่ได้

492
00:45:07,746 --> 00:45:10,582
‎เขาบังอาจทำให้องค์รัชทายาท
‎แห่งอาณาจักรแดโฮต้องตกอยู่ในอันตราย

493
00:45:10,666 --> 00:45:11,667
‎พวกเราก็อยู่ที่นั่นด้วย

494
00:45:12,793 --> 00:45:13,877
‎เราหยุดเขาไว้ได้ทันขอรับ

495
00:45:13,961 --> 00:45:16,004
‎แปลว่าบุตรธิดาของสี่ตระกูลใหญ่ร่วมมือกัน

496
00:45:16,088 --> 00:45:18,257
‎แล้วปล่อยให้องค์รัชทายาท
‎กลายเป็นตัวตลกสินะขอรับ

497
00:45:20,717 --> 00:45:23,720
‎นี่ถือเป็นการดูหมิ่นราชวงศ์ขอรับ

498
00:45:26,723 --> 00:45:28,517
‎พาจางอุกไปขังไว้

499
00:45:31,395 --> 00:45:33,564
‎เขาเป็นคนอันตรายที่ไม่สามารถควบคุมดาบได้

500
00:45:33,647 --> 00:45:34,773
‎ขอรับ

501
00:45:54,209 --> 00:45:56,295
‎ทันทีที่ประตูพลังที่จางกังปิดไว้ถูกเปิดออก

502
00:45:56,378 --> 00:46:00,174
‎จางอุกก็เล็งดาบไปที่องค์รัชทายาทเลยนะขอรับ

503
00:46:03,177 --> 00:46:06,013
‎ชอนบูกวันไม่มีทางปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปขอรับ

504
00:47:06,073 --> 00:47:08,867
‎ท่านยังไม่ทำแผลอีกหรือขอรับ
‎เลือดไหลเยอะเลย

505
00:47:11,245 --> 00:47:13,622
‎แขนเจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม

506
00:47:17,334 --> 00:47:19,545
‎ข้าอาจจะขยับแขนลำบากเพราะกำไลมัดข้อมือ

507
00:47:20,379 --> 00:47:21,630
‎แต่ไม่เป็นไรขอรับ

508
00:47:23,382 --> 00:47:26,552
‎เจ้าทำให้กระแสพลังของท่านหมอฮอยอม

509
00:47:26,635 --> 00:47:28,136
‎เป็นของเจ้าได้รวดเร็วแบบนี้

510
00:47:29,304 --> 00:47:30,514
‎ช่างสุดยอดจริงๆ

511
00:47:33,141 --> 00:47:35,060
‎ข้ารู้สึกร้อนราวกับอยู่ในกองเพลิง

512
00:47:35,644 --> 00:47:38,105
‎แล้วรู้สึกหนาวราวถูกขังอยู่ท่ามกลางน้ำแข็งขอรับ

513
00:47:39,856 --> 00:47:41,441
‎แล้วแผลที่โดนเฆี่ยน

514
00:47:42,192 --> 00:47:43,527
‎ดีขึ้นแล้วหรือยัง

515
00:47:46,363 --> 00:47:50,409
‎ดูเหมือนว่าพลังของข้าจะไหลเวียนเร็วขึ้น
‎เพราะถูกเฆี่ยนขอรับ

516
00:47:52,369 --> 00:47:54,496
‎และข้าก็ถูกองค์รัชทายาทตีอีกหลายที

517
00:47:56,456 --> 00:47:59,585
‎แล้วข้าก็รู้สึกเหมือนมีอะไรปะทุขึ้น

518
00:47:59,668 --> 00:48:01,044
‎จึงได้ดึงดาบเล่มนั้นขอรับ

519
00:48:03,422 --> 00:48:04,423
‎ก็นั่นสิ

520
00:48:05,173 --> 00:48:09,595
‎เจ้าเป็นคนเรียนรู้ไวกว่าคนอื่นมาเสมอ

521
00:48:10,762 --> 00:48:14,600
‎เจ้าเดินและวิ่งเป็นเร็วกว่าดังกูเสียอีก

522
00:48:15,392 --> 00:48:17,686
‎และยังพูดได้เร็วกว่าเขาด้วย

523
00:48:18,854 --> 00:48:20,272
‎ข้าก็ยังจำได้ขอรับ

524
00:48:21,064 --> 00:48:24,526
‎เพราะแบบนั้นตอนที่ข้ายังเด็ก
‎และไม่รู้ความหมายของประตูพลังถูกปิดกั้น

525
00:48:26,153 --> 00:48:28,655
‎ข้าคิดว่าตัวเอง
‎จะแข็งแกร่งที่สุดในโลกซะอีกขอรับ

526
00:48:34,036 --> 00:48:35,287
‎อุก

527
00:48:36,747 --> 00:48:40,792
‎เจ้าเป็นคนฉลาดและหัวไว

528
00:48:43,295 --> 00:48:47,591
‎เจ้าเข้ามาเป็นพ่อค้าที่ซงริม
‎แล้วเรียนค้าขายดีไหม

529
00:48:48,175 --> 00:48:52,846
‎หรือไม่งั้นก็ไปเรียนเป็นหมอ
‎ภายใต้ท่านหมอฮอยอมที่เซจุกวอนก็ได้

530
00:48:57,643 --> 00:48:58,685
‎ไม่ขอรับ

531
00:49:01,730 --> 00:49:04,983
‎ข้าจะเข้าฝึกฝนที่สำนักจองจินกักในซงริม
‎และเป็นจอมเวทขอรับ

532
00:49:05,651 --> 00:49:06,735
‎ทำไม

533
00:49:07,694 --> 00:49:10,405
‎เพราะพ่อของเจ้าเป็นจอมเวทจากจองจินกักหรือ

534
00:49:12,324 --> 00:49:15,494
‎เจ้าอยากเป็นหัวหน้าสำนักชอนบูกวัน
‎ต่อจากพ่อของเจ้าหรือ

535
00:49:16,161 --> 00:49:18,914
‎ขอรับ ข้าจะเป็นให้ได้ขอรับ

536
00:49:19,998 --> 00:49:21,625
‎ข้าจะรับช่วงต่อตำแหน่งนั้น

537
00:49:21,708 --> 00:49:24,753
‎และทำให้ไอ้พวกที่นินทาว่าข้าไม่ใช่ลูกของพ่อ

538
00:49:26,338 --> 00:49:28,256
‎- ต้องปิดปากให้หมดขอรับ
‎- เจ้า…

539
00:49:30,467 --> 00:49:31,968
‎ไม่ใช่ลูกชาย

540
00:49:33,220 --> 00:49:34,304
‎ของจางกัง

541
00:49:37,641 --> 00:49:38,934
‎เจ้า…

542
00:49:39,643 --> 00:49:42,854
‎เป็นเด็กที่เกิดมาจากชู้ของโดฮวา แม่ของเจ้า

543
00:49:44,940 --> 00:49:48,318
‎พ่อเจ้ารับเจ้ามาอยู่ในตระกูลจาง
‎เพราะเห็นแก่โดฮวาที่เสียชีวิตไป

544
00:49:48,402 --> 00:49:51,196
‎แต่เจ้าไม่สามารถเป็นผู้นำของชอนบูกวัน
‎ต่อจากพ่อของเจ้าได้

545
00:49:51,279 --> 00:49:54,408
‎เพราะงั้นล้มเลิกความฝันที่จะเป็นคนยิ่งใหญ่

546
00:49:57,452 --> 00:49:58,412
‎เหมือนพ่อเจ้าซะ

547
00:49:59,871 --> 00:50:03,208
‎จงใช้ชีวิตเป็นนายน้อยแห่งตระกูลจาง

548
00:50:03,917 --> 00:50:06,461
‎ที่ทำอะไรไม่เป็นต่อไปเถอะ

549
00:50:08,338 --> 00:50:09,464
‎แล้วแบบนั้น

550
00:50:11,216 --> 00:50:13,301
‎พวกเราจะดูแลเจ้าเหมือนที่เคยทำมา

551
00:50:20,976 --> 00:50:22,060
‎ถ้าอย่างนั้น

552
00:50:25,230 --> 00:50:26,857
‎พ่อของข้าคือใครหรือขอรับ

553
00:50:29,609 --> 00:50:33,488
‎ใครจะไปรู้ว่าแม่ของเจ้าที่เสียชีวิตไป…

554
00:50:36,158 --> 00:50:37,909
‎เป็นชู้กับใคร

555
00:51:12,402 --> 00:51:16,156
‎ตอนนี้อุกคงมีเรื่องให้คิดเยอะ
‎ปล่อยเขาไว้คนเดียวเถิดขอรับ

556
00:51:22,871 --> 00:51:24,748
‎ดูแลนายน้อยให้ทานข้าวให้หมดด้วย

557
00:51:34,549 --> 00:51:37,427
‎แม่บ้านคิมสั่งให้ข้าเฝ้านายน้อย
‎จนกว่าจะทานข้าวหมด

558
00:51:41,097 --> 00:51:42,474
‎เจ้าโดนดุอีกแล้วหรือ

559
00:51:44,810 --> 00:51:47,354
‎ไหนเจ้าเคยบอกว่าถูกด่าจนชิน
‎เลยไม่รู้สึกอะไรไง

560
00:51:59,699 --> 00:52:00,867
‎ข้าไม่ได้ทำนะ

561
00:52:00,951 --> 00:52:04,246
‎พวกเขาคงยังไม่ได้ซ่อมประตู
‎ที่คราวก่อนเจ้าทำพังไปล่ะมั้ง

562
00:52:06,957 --> 00:52:07,874
‎อย่าขยับ

563
00:52:09,668 --> 00:52:11,002
‎อยู่ตรงนั้นแหละ

564
00:52:14,756 --> 00:52:16,800
‎พื้นอาจจะถล่มก็ได้ เพราะฉะนั้น…

565
00:52:19,219 --> 00:52:20,804
‎เจ้าอยู่ตรงนั้นไปก่อนเถอะ

566
00:52:33,692 --> 00:52:36,695
‎ทำไมท่านถึงไม่หลบดาบ
‎ที่แกว่งมาหาท่านล่ะเจ้าคะ

567
00:52:37,737 --> 00:52:38,780
‎ท่าน…

568
00:52:39,281 --> 00:52:41,741
‎ต้องการข้ออ้างเพื่อไล่เขาอีกแล้วหรือเจ้าคะ

569
00:52:42,784 --> 00:52:44,786
‎ข้าต้องรับดาบนั้นไว้สิขอรับ

570
00:52:44,870 --> 00:52:48,456
‎เพราะข้าทำร้ายจิตใจของเขา

571
00:52:50,041 --> 00:52:54,337
‎ดูเหมือนการใจร้ายกับเขาจะทำให้ท่านเจ็บปวด
‎กว่าบาดแผลที่โดนดาบแทงนะเจ้าคะ

572
00:52:56,172 --> 00:52:57,299
‎แม่บ้านคิม

573
00:52:58,133 --> 00:53:03,138
‎คราวก่อนท่านเคยบอกว่า
‎มีข่าวลือว่าข้าเป็นพ่อของอุกใช่ไหม

574
00:53:03,680 --> 00:53:05,599
‎ถ้าข้าบอกว่า

575
00:53:06,266 --> 00:53:10,353
‎ข้าเป็นพ่อของอุกเหมือนข่าวลือนั่น
‎จะเป็นอย่างไรขอรับ

576
00:53:14,149 --> 00:53:16,359
‎ถ้าข้าสละตำแหน่งนี้

577
00:53:17,986 --> 00:53:20,322
‎ไปตั้งธุรกิจเล็กๆ

578
00:53:21,531 --> 00:53:23,658
‎และเดินทางค้าขายกับอุก
‎ก็น่าจะดีเหมือนกัน

579
00:53:24,242 --> 00:53:26,995
‎ถ้าไม่มีท่านผู้นำ
‎แล้วซงริมแห่งนี้จะเป็นอย่างไรล่ะเจ้าคะ

580
00:53:29,039 --> 00:53:30,582
‎ถ้าเป็นอย่างนั้น

581
00:53:31,499 --> 00:53:33,543
‎สู้บอกว่าเขาเป็นลูกของข้า

582
00:53:34,336 --> 00:53:35,545
‎แล้วข้ากับอุก

583
00:53:35,629 --> 00:53:39,090
‎ก็ย้ายไปอยู่บ้านเกิดที่ข้า
‎และคุณหนูโดฮวาเติบโตมายังดีกว่าเจ้าค่ะ

584
00:53:41,593 --> 00:53:44,304
‎ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกขอรับ

585
00:53:45,931 --> 00:53:50,435
‎อุกถอดแบบโดฮวามา ทำให้เขา…

586
00:53:51,561 --> 00:53:53,855
‎รูปงามอย่างมากนะขอรับ

587
00:53:54,940 --> 00:53:56,149
‎ใครจะไปเชื่อกัน

588
00:53:58,443 --> 00:54:00,028
‎ว่าแม่บ้านคิมเป็นแม่ของเขา

589
00:54:02,238 --> 00:54:03,239
‎เดี๋ยวก่อนนะ

590
00:54:04,032 --> 00:54:07,869
‎ถ้าอย่างนั้น หากจะบอกว่าข้าเป็นแม่เขา
‎เขาก็ควรน่าเกลียดหรือเจ้าคะ

591
00:54:08,870 --> 00:54:11,247
‎ถ้างั้นท่านผู้นำ
‎ก็เป็นพ่อเขาไม่ได้เช่นกันนะเจ้าคะ

592
00:54:11,331 --> 00:54:12,832
‎ข้ายังพอเป็นไปได้อยู่นะขอรับ

593
00:54:13,583 --> 00:54:16,044
‎เพราะหน้าตาของข้า…

594
00:54:20,298 --> 00:54:22,717
‎หล่อเหลาไม่แพ้จางกังเลย

595
00:54:25,845 --> 00:54:26,972
‎ท่านแพ้เขาเถอะ

596
00:54:27,555 --> 00:54:29,099
‎แพ้ราบคาบด้วยเจ้าค่ะ

597
00:54:29,182 --> 00:54:33,311
‎คุณหนูโดฮวาเคยบอกว่าชอบท่านผู้นำทุกอย่าง
‎แต่ติดที่หน้าตานี่แหละเจ้าค่ะ

598
00:54:33,395 --> 00:54:35,563
‎อย่าแต่งเรื่องขึ้นเองสิขอรับ

599
00:54:36,773 --> 00:54:38,608
‎ทีตอนโดนแทงล่ะไม่สะท้านเลยสักนิด

600
00:54:38,692 --> 00:54:40,986
‎แต่กลับมาฉุนเฉียว
‎ตอนโดนบอกว่าไม่หล่อเฉยเลยนะ

601
00:54:41,069 --> 00:54:42,320
‎ข้า…

602
00:54:43,863 --> 00:54:45,865
‎เจ็บแผลจริงๆ ขอรับ

603
00:54:45,949 --> 00:54:47,617
‎ท่านเจ็บจริงๆ หรือเจ้าคะ

604
00:54:47,701 --> 00:54:50,245
‎อย่าขยับนะเจ้าคะ แผลจะปริได้

605
00:54:52,288 --> 00:54:53,498
‎พวกเรา…

606
00:54:55,709 --> 00:54:57,752
‎ต่างก็มีบาดแผล

607
00:54:59,254 --> 00:55:01,840
‎ที่ไม่สามารถแสดงความรู้สึก

608
00:55:01,923 --> 00:55:04,426
‎ต่อคนที่เรามีใจให้ได้เหมือนๆ กัน

609
00:55:04,926 --> 00:55:06,344
‎เพราะฉะนั้น

610
00:55:07,595 --> 00:55:09,014
‎อย่าพูดจาทำร้ายกันเลยขอรับ

611
00:55:10,807 --> 00:55:14,394
‎ข้ายอมรับว่าแต่งเรื่องขึ้น
‎เพื่อพูดจาทำร้ายใจท่านเจ้าค่ะ

612
00:55:14,477 --> 00:55:15,854
‎ท่านผู้นำ…

613
00:55:17,981 --> 00:55:18,982
‎เป็น…

614
00:55:22,193 --> 00:55:23,278
‎เป็น…

615
00:55:24,529 --> 00:55:26,031
‎เป็นคนหล่อเหลาเจ้าค่ะ

616
00:55:28,408 --> 00:55:32,454
‎แม่บ้านคิมเองก็ช่าง…

617
00:55:33,747 --> 00:55:34,956
‎ช่าง…

618
00:55:36,082 --> 00:55:39,294
‎ช่างงดงามขอรับ

619
00:55:47,010 --> 00:55:49,971
‎ข้าจะดูแผลให้ท่านอีกครั้งนะเจ้าคะ

620
00:55:50,638 --> 00:55:51,848
‎ข้าเจ็บขอรับ

621
00:55:52,974 --> 00:55:54,225
‎โอ๊ยๆ

622
00:55:55,268 --> 00:55:56,936
‎เขยิบลงไปหน่อย

623
00:55:57,020 --> 00:55:58,563
‎ใช่แล้วขอรับ โอ๊ย

624
00:55:58,646 --> 00:56:01,316
‎- อ้อ ตายจริง
‎- ให้ตายเถอะ

625
00:56:10,116 --> 00:56:11,534
‎ป้ายหินแกะสลักที่ได้จากหอชวีซอนรู

626
00:56:11,618 --> 00:56:13,620
‎เหมือนจะเป็นป้ายหิน
‎ของจางอุกแห่งตระกูลจางขอรับ

627
00:56:14,913 --> 00:56:15,914
‎จางอุกหรือ

628
00:56:15,997 --> 00:56:18,792
‎เมื่อไม่นานมานี้เขาถูกเฆี่ยน
‎เพราะทำป้ายหินแกะสลักของซงริมหาย

629
00:56:18,875 --> 00:56:22,629
‎ข้าได้ยินว่านางรับใช้ของจางอุก
‎เดินทางเข้าออกหอชวีซอนรูบ่อยๆ ด้วยขอรับ

630
00:56:25,673 --> 00:56:28,468
‎เด็กที่ข้าเจอที่ซงริมคือนางรับใช้ของจางอุก

631
00:56:29,677 --> 00:56:32,847
‎และเด็กคนนั้นก็มาที่โรงเตี๊ยมในวันนั้นด้วย

632
00:56:35,225 --> 00:56:36,518
‎เด็กคนนั้น

633
00:56:37,477 --> 00:56:38,478
‎คือนักซูงั้นหรือ

634
00:56:42,524 --> 00:56:45,693
‎ยังไม่ถึงชอนบูกวันอีกหรือ

635
00:56:49,114 --> 00:56:52,450
‎ให้ข้าทนแบบนี้ ข้าคงได้กลายเป็นหินแน่

636
00:56:53,326 --> 00:56:55,078
‎เราจะรีบพาท่านไป อดทนไว้นะขอรับ

637
00:56:55,620 --> 00:56:57,831
‎ถ้าท่านควบคุมตัวเองไม่ได้ตอนนี้
‎จะเป็นเรื่องใหญ่

638
00:56:58,414 --> 00:57:01,000
‎นายท่าน เป็นอะไรหรือเปล่าขอรับ

639
00:57:28,987 --> 00:57:31,614
‎เรากลับไปกันเถอะ

640
00:57:52,302 --> 00:57:56,890
‎แขนข้างนี้ของเจ้าสามารถใช้พลังรยูซูได้

641
00:57:56,973 --> 00:57:59,392
‎ภายในช่วงเวลาสั้นๆ

642
00:58:00,768 --> 00:58:03,980
‎สมแล้วที่เจ้าเป็นลูกชายของอัจฉริยะจางกัง

643
00:58:06,858 --> 00:58:08,318
‎จินมูแห่งชอนบูกวัน

644
00:58:08,401 --> 00:58:12,322
‎คงหาเรื่องเจ้าเพราะคิดว่าคงชวดตำแหน่ง
‎หัวหน้าสำนักที่เขาเพ่งเล็งไว้

645
00:58:12,405 --> 00:58:14,574
‎เพราะตอนนี้เขารู้แล้วว่า

646
00:58:14,657 --> 00:58:17,702
‎ตำแหน่งหัวหน้าสำนักจะถูกส่งมอบต่อ
‎ให้จางอุก ลูกชายคนโตของตระกูลจาง

647
00:58:26,294 --> 00:58:29,172
‎แผลของท่านอาไม่ลึกเท่าไรหรอก

648
00:58:29,255 --> 00:58:30,715
‎เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงเขาก็ได้

649
00:58:30,798 --> 00:58:34,260
‎ข้าจะไปพูดห้ามปรามเจ้าจินมูนั่นเอง

650
00:58:34,344 --> 00:58:35,386
‎เข้าใจไหม

651
00:58:41,434 --> 00:58:42,936
‎ดูแลนายน้อยให้ดีด้วยนะ

652
00:59:11,381 --> 00:59:13,341
‎เจ้าทำให้อุกตกอยู่ในอันตรายทุกครั้ง

653
00:59:15,009 --> 00:59:16,678
‎ทั้งเรื่องที่เขาเกือบตายเพราะยาพิษ

654
00:59:16,761 --> 00:59:19,597
‎และเรื่ององค์รัชทายาท
‎มักจะมีเจ้าเข้ามาเกี่ยวข้องทุกครั้ง

655
00:59:21,808 --> 00:59:25,395
‎เพราะงั้นท่านจึงอยากกำจัดข้า
‎ไปให้พ้นนายน้อยหรือเจ้าคะ

656
00:59:25,478 --> 00:59:26,688
‎ข้าคงทำแบบนั้นไม่ได้

657
00:59:30,024 --> 00:59:32,360
‎เพราะอุกได้สิ่งที่ต้องการ
‎ทุกครั้งที่ตกอยู่ในอันตราย

658
00:59:32,860 --> 00:59:34,654
‎และเจ้าก็เสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเขา

659
00:59:41,327 --> 00:59:43,204
‎นี่เป็นดาบของพ่ออุก

660
00:59:43,288 --> 00:59:44,998
‎เจ้าเก็บไว้เถิด

661
01:00:13,443 --> 01:00:15,486
‎ข้าทนปล่อยผ่านไปไม่ได้แล้ว

662
01:00:15,570 --> 01:00:17,238
‎เจ้าจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่

663
01:00:24,203 --> 01:00:25,413
‎ลุกขึ้นมา

664
01:00:37,675 --> 01:00:40,845
‎เจ้าได้รับกระแสพลังที่ยิ่งใหญ่
‎และมันก็ไหลเวียนในตัวเจ้าแล้ว

665
01:00:41,596 --> 01:00:45,391
‎เจ้าทำสิ่งที่คนอื่นใช้เวลาถึงสิบปีได้ภายในสิบวัน

666
01:00:45,475 --> 01:00:47,477
‎- ถ้าเจ้าฝึกฝนต่อไป
‎- ปล่อยข้าไป

667
01:00:47,560 --> 01:00:48,978
‎ข้าไม่ทำแล้ว

668
01:00:51,981 --> 01:00:53,691
‎เจ้าหมดกำลังใจ
‎เพราะคำพูดไม่กี่คำของพัคจินหรือ

669
01:00:54,442 --> 01:00:56,527
‎ที่เจ้าว่าเป็นแรงใจ
‎จริงๆ ก็แค่ความอวดดีสินะ

670
01:00:56,611 --> 01:00:59,489
‎เพราะเจ้าอ่อนแอเช่นนี้
‎ถึงได้ซวนเซเพราะคำพูดไม่กี่คำยังไงล่ะ

671
01:00:59,572 --> 01:01:02,367
‎ใช่แล้ว ข้าซวนเซ
‎ข้าจะอยู่ที่นี่ไม่ทำอะไรทั้งนั้น

672
01:01:02,450 --> 01:01:03,910
‎เพราะงั้นเจ้าก็อยู่เงียบๆ

673
01:01:05,703 --> 01:01:07,330
‎หุบปากแล้วอยู่เฉยๆ ซะ

674
01:01:15,171 --> 01:01:17,382
‎ข้าไม่ต้องการลูกศิษย์ที่ไม่ยอมทำอะไร

675
01:01:21,719 --> 01:01:23,304
‎งั้นก็ไม่ต้องเป็นอาจารย์ของข้า

676
01:01:24,430 --> 01:01:25,932
‎เป็นมูด็อก นางรับใช้ของข้าไปซะ

677
01:01:27,016 --> 01:01:28,935
‎ถ้าทำให้ข้ารำคาญ ข้าจะขายเจ้าทิ้ง

678
01:02:08,099 --> 01:02:09,225
‎นายน้อย

679
01:02:11,436 --> 01:02:16,065
‎นายน้อยของข้าเป็นกังวลมาก
‎จนไม่ยอมดื่มน้ำสักอึกเลยเจ้าค่ะ

680
01:02:16,149 --> 01:02:18,109
‎นายน้อยดังกูออกโรงช่วยเขาหน่อยสิเจ้าคะ

681
01:02:18,192 --> 01:02:19,777
‎ข้าจะไปทำอะไรได้ล่ะ

682
01:02:20,445 --> 01:02:22,280
‎รอให้ท่านผู้นำจัดการจะดีกว่านะ

683
01:02:22,363 --> 01:02:25,616
‎ก็ท่านหมอฮอยอมบอกว่า
‎จะช่วยออกหน้าเองไม่ใช่หรือเจ้าคะ

684
01:02:25,700 --> 01:02:29,412
‎ช่วยขอร้องให้เขาไปพบจินมู
‎และแก้ปัญหานี้ด้วยนะเจ้าคะ

685
01:02:34,167 --> 01:02:38,838
‎ข้าเดินทางมาที่นี่เพราะรู้สึกเป็นห่วง
‎ที่รองหัวหน้าสำนัก

686
01:02:38,921 --> 01:02:41,340
‎ทำเรื่องเล็กน้อยให้เป็นเรื่องใหญ่

687
01:02:41,424 --> 01:02:45,803
‎การข่มขู่เอาชีวิตขององค์รัชทายาท
‎จะเป็นเรื่องเล็กน้อยได้อย่างไรขอรับ

688
01:02:48,347 --> 01:02:51,517
‎เพราะเช่นนั้น
‎ผู้นำของเราจึงได้ขังจางอุกแล้วไงล่ะ

689
01:02:52,143 --> 01:02:54,896
‎ซงริมของเราจะลงโทษเขาอย่างเหมาะสมเอง

690
01:02:54,979 --> 01:02:57,815
‎เขาข่มขู่เชื้อพระวงศ์
‎แล้วจะให้ซงริมลงโทษเขาได้อย่างไรขอรับ

691
01:02:58,524 --> 01:03:02,278
‎สำนักชอนบูกวันอยู่ในสังกัดวังหลวง
‎เราจะย้ายตัวจางอุกมาลงโทษที่ชอนบูกวันขอรับ

692
01:03:03,029 --> 01:03:05,156
‎ชอนบูกวันจะทำยังไงกับเขากัน

693
01:03:05,239 --> 01:03:09,076
‎เขาทำให้ชีวิตขององค์รัชทายาทตกอยู่ในอันตราย
‎เราก็จำเป็นต้องตัดคอเขาสิขอรับ

694
01:03:11,287 --> 01:03:15,166
‎ทว่าเราไม่สามารถประหารชีวิต
‎ลูกชายคนเดียวของหัวหน้าสำนักชอนบูกวันได้

695
01:03:15,833 --> 01:03:19,670
‎งั้นก็ตัดแขนของเขาที่เล็งดาบ
‎ไปยังองค์รัชทายาทก็คงเพียงพอนะขอรับ

696
01:03:20,338 --> 01:03:22,256
‎ว่าไงนะ ตัดแขนหรือ

697
01:03:22,340 --> 01:03:23,883
‎จินมู เจ้าคงรู้สึกเสียศักดิ์ศรี

698
01:03:23,966 --> 01:03:26,219
‎ที่องค์รัชทายาท ลูกศิษย์ของเจ้า

699
01:03:26,302 --> 01:03:29,013
‎พ่ายแพ้ให้กับจางอุก
‎ที่ประตูพลังเพิ่งเปิดออกไม่ถึงสิบวัน

700
01:03:29,096 --> 01:03:31,891
‎นี่เจ้าน่ะ
‎ข้าอุตส่าห์เห็นแก่พระพักตร์ขององค์รัชทายาท

701
01:03:31,974 --> 01:03:34,227
‎เลยกะว่าจะมาคุยแก้ปัญหากันดีๆ

702
01:03:34,310 --> 01:03:35,937
‎แต่เจ้ากลับพูดจาบ้าบอซะเหลือเกิน

703
01:03:36,020 --> 01:03:39,774
‎ชอนบูกวันจะเป็นผู้ตัดสินเอง
‎ว่าคำพูดของข้าหรือจางอุกที่บ้าบอขอรับ

704
01:03:39,857 --> 01:03:42,902
‎- โธ่เว้ย
‎- ท่านหมอขอรับๆ

705
01:03:44,654 --> 01:03:47,323
‎องค์รัชทายาทและจางอุกได้เห็นพ้องร่วมกัน
‎ในการประลองขอรับ

706
01:03:47,907 --> 01:03:50,284
‎เราได้พานางรับใช้ของอุก
‎ที่อยู่ในเหตุการณ์มาด้วยขอรับ

707
01:03:53,246 --> 01:03:55,039
‎เป็นการประลองที่ชอบธรรมจริงๆ เจ้าค่ะ

708
01:03:56,249 --> 01:04:00,920
‎ถ้าท่านไม่เชื่อจริงๆ
‎ก็ให้พวกเขาประลองกันอีกรอบก็ได้นี่เจ้าคะ

709
01:04:05,174 --> 01:04:08,761
‎ประลองอีกรอบหรือ นั่นก็เป็นวิธีที่ดีเหมือนกันนะ

710
01:04:10,263 --> 01:04:12,640
‎ในเมื่อท่านยืนกรานว่า
‎เขาไม่ได้ข่มขู่องค์รัชทายาท

711
01:04:12,723 --> 01:04:14,934
‎แต่เป็นการประลองอันชอบธรรม
‎ของเหล่าจอมเวท

712
01:04:15,810 --> 01:04:18,771
‎งั้นก็ให้องค์รัชทายาทและจางอุก
‎ดวลกันอย่างเป็นทางการก็ได้นะขอรับ

713
01:04:19,397 --> 01:04:21,691
‎องค์รัชทายาทกับจางอุกหรือ

714
01:04:22,275 --> 01:04:25,236
‎ถ้าท่านยอมรับไม่ได้
‎ก็ส่งตัวจางอุกมาที่ชอนบูกวันด้วยขอรับ

715
01:04:25,319 --> 01:04:26,737
‎แต่ถ้าท่านยอมรับ

716
01:04:26,821 --> 01:04:31,242
‎จะไม่มีการถามหาความรับผิดชอบ
‎หากมีใครตายระหว่างการประลองขอรับ

717
01:04:32,118 --> 01:04:34,495
‎เป็นไปตามระเบียบของจอมเวท
‎แห่งอาณาจักรแดโฮ

718
01:04:45,423 --> 01:04:48,217
‎เรามาเพื่อแก้ไขปัญหา
‎แต่เรื่องกลับใหญ่โตขึ้นแล้วขอรับ

719
01:04:48,801 --> 01:04:52,972
‎ไอ้คนเจ้าเล่ห์นั่น
‎ทำให้ข้าตกหลุมพรางของมัน

720
01:04:53,055 --> 01:04:56,058
‎ถ้าดวลกับองค์รัชทายาทอย่างเป็นทางการ
‎อุกก็ตายได้นะขอรับ จะทำยังไงดี

721
01:04:56,142 --> 01:04:57,435
‎ไม่ต้องเป็นห่วงนะ

722
01:04:57,518 --> 01:04:59,854
‎องค์รัชทายาทคงไม่ตกลง
‎เข้าร่วมการประลองหรอก

723
01:05:00,938 --> 01:05:03,482
‎ตั้งแต่ท่านอาจารย์ซอกยองก่อตั้งซงริมขึ้น

724
01:05:03,566 --> 01:05:06,944
‎ราชวงศ์ก็ไม่เคยดวลกับตระกูลจอมเวทเลย

725
01:05:07,028 --> 01:05:08,529
‎นี่เป็นจารีตประเพณี

726
01:05:08,613 --> 01:05:13,492
‎ที่ราชวงศ์และตระกูลจอมเวทรักษามา
‎เพื่อไม่ประลองกำลังกันให้เสียแรงเปล่า

727
01:05:14,076 --> 01:05:15,161
‎ไม่มีทางที่องค์รัชทายาท

728
01:05:15,244 --> 01:05:18,623
‎จะทำลายจารีตประเพณีนั้น
‎แล้วตกลงดวลกับจางอุกหรอก

729
01:05:27,632 --> 01:05:29,342
‎โปรดทรงเข้าร่วมการประลองด้วยพ่ะย่ะค่ะ

730
01:05:30,509 --> 01:05:34,722
‎ข้าจำเป็นต้องไปเป็นศัตรูกับซงริม
‎เพราะคนอย่างหมอนั่นด้วยหรือ

731
01:05:34,805 --> 01:05:38,809
‎การประลองครั้งนี้ พวกเขาไม่สามารถ
‎ชี้นิ้วกล่าวโทษพวกเราได้พ่ะย่ะค่ะ

732
01:05:38,893 --> 01:05:43,189
‎โปรดทรงแสดงให้ซงริมเห็นว่า
‎องค์รัชทายาทแข็งแกร่งถึงเพียงใดด้วยพ่ะย่ะค่ะ

733
01:06:03,334 --> 01:06:05,419
‎พวกเขาเป็นคนของวังหลวงและชอนบูกวัน

734
01:06:06,003 --> 01:06:07,171
‎มีเรื่องอะไรกันนะ

735
01:06:07,797 --> 01:06:09,799
‎ให้ตายเถอะ ท่านหมอฮอยอม

736
01:06:10,591 --> 01:06:12,551
‎ไหนคุยโวว่าจะไม่มีปัญหาไง

737
01:06:12,635 --> 01:06:14,303
‎แล้วนี่มันอะไรกันเนี่ย

738
01:06:15,179 --> 01:06:16,722
‎ทีนี้อุกจะทำยังไงดี

739
01:06:19,684 --> 01:06:22,561
‎ข้าไม่รู้จริงๆ ว่า
‎พวกเขามาที่ซงริมด้วยเรื่องอะไร

740
01:06:22,645 --> 01:06:26,315
‎ข้าว่าจะมาหาเจ้าเพราะเรื่องนี้อยู่พอดี

741
01:06:26,399 --> 01:06:28,526
‎เจ้าจินมูนี่ทำอะไรว่องไวเสียจริง

742
01:06:29,944 --> 01:06:31,112
‎จินมูหรือขอรับ

743
01:06:31,904 --> 01:06:34,240
‎มีเรื่องอะไรอีกงั้นหรือขอรับ

744
01:06:36,158 --> 01:06:37,576
‎ให้ตายเถอะ

745
01:06:37,660 --> 01:06:39,495
‎องค์ชายรัชทายาท

746
01:06:39,578 --> 01:06:42,248
‎ได้ส่งสาสน์ประลองมาถึงจางอุกขอรับ

747
01:06:44,500 --> 01:06:48,462
‎รองหัวหน้าสำนักชอนบูกวันกล่าวว่า
‎หากจางอุกไม่ตกลงเข้าร่วมประลอง

748
01:06:48,546 --> 01:06:50,965
‎ก็ให้ส่งตัวเขาไปที่ชอนบูกวันขอรับ

749
01:06:51,549 --> 01:06:54,468
‎ตอนนี้จางอุกถูกขังอยู่ในซงริม

750
01:06:56,303 --> 01:06:59,807
‎แล้วจะให้ส่งตัวไปที่ชอนบูกวันหรือ
‎มันหมายความว่ายังไง

751
01:06:59,890 --> 01:07:01,600
‎ท่านลองถามกับท่านหมอฮอยอมดูสิขอรับ

752
01:07:02,393 --> 01:07:05,688
‎ข้าได้ยินว่าเขาตกลงกับ
‎รองหัวหน้าสำนักของเราเรียบร้อยแล้วขอรับ

753
01:07:14,488 --> 01:07:17,450
‎อุก ลุกขึ้นมา เจ้าต้องรีบไปจากที่นี่

754
01:07:18,200 --> 01:07:19,285
‎ทำไม

755
01:07:19,368 --> 01:07:22,747
‎ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว ถ้าเจ้าไม่หนีไปตอนนี้
‎เจ้าอาจถูกตัดแขนได้นะ

756
01:07:23,664 --> 01:07:25,416
‎ไม่สิ เจ้าอาจตายได้เลย

757
01:07:26,000 --> 01:07:27,293
‎- ว่าไงนะ
‎- นายน้อย

758
01:07:27,877 --> 01:07:29,420
‎สถานการณ์ร้ายแรงขึ้นแล้วเจ้าค่ะ

759
01:07:29,503 --> 01:07:32,006
‎ถ้าท่านเอาแต่นอนอยู่แบบนี้
‎อาจตายหรือถูกตัดแขนได้เจ้าค่ะ

760
01:07:33,049 --> 01:07:34,508
‎แล้วยังจะไม่ทำอะไรอยู่อีกหรือ

761
01:07:45,853 --> 01:07:50,399
‎ข้ากับจางอุกจะไปที่วังหลวง
‎แล้วเข้าเฝ้าองค์รัชทายาทเอง

762
01:07:50,983 --> 01:07:52,943
‎ข้าจะรีบพาจางอุกมา จงรอก่อนเถิด

763
01:07:57,531 --> 01:07:58,491
‎อุกล่ะ

764
01:07:58,574 --> 01:08:01,827
‎เขาไม่อยู่ที่ห้องลับขอรับ
‎เหมือนว่าจางอุกจะหนีไปแล้วขอรับ

765
01:08:02,536 --> 01:08:03,537
‎ว่าไงนะ

766
01:08:10,711 --> 01:08:13,172
‎เวลาที่ไม่มีทางออก

767
01:08:13,255 --> 01:08:15,216
‎การหนีก็เป็นวิธีที่ดีที่สุดอยู่หรอก

768
01:08:23,182 --> 01:08:26,102
‎เขาก็อยู่ที่นี่เงียบๆ
‎โดยมีเพียงคนรับใช้คอยแวะมาช่วยดูแล

769
01:08:26,685 --> 01:08:28,270
‎ข้าไม่ทราบเลยว่าจู่ๆ หายไปได้อย่างไร

770
01:08:30,898 --> 01:08:32,858
‎ยุลกับดังกูอยู่ที่ไหน

771
01:08:41,617 --> 01:08:45,246
‎ท่านผู้นำจะช่วยแก้ปัญหาให้เอง
‎เจ้าหนีไปจนกว่าเรื่องจะเงียบเถอะ

772
01:08:46,580 --> 01:08:49,333
‎มูด็อก ดูแลนายน้อยให้ดีด้วยนะ

773
01:08:50,251 --> 01:08:53,254
‎ว่าแต่ เราไม่จำเป็นต้องไปด้วยจริงๆ หรือ

774
01:08:53,337 --> 01:08:55,840
‎เจ้าค่ะ ข้าจะพาเขาไปที่ที่ข้าเคยอยู่

775
01:08:55,923 --> 01:08:57,883
‎เจ้ามาจากหมู่บ้านซารีใช่ไหม

776
01:08:57,967 --> 01:09:00,803
‎ใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นให้ดีนะ แล้วพวกเราจะรีบไปรับ

777
01:09:06,892 --> 01:09:09,103
‎อุกตกอยู่ในอันตรายร่วมกับเจ้าอีกแล้วสินะ

778
01:09:12,356 --> 01:09:14,733
‎แล้วเขาคงจะได้รับสิ่งที่ต้องการอีกเจ้าค่ะ

779
01:09:42,011 --> 01:09:43,345
‎มาจบเรื่องนี้

780
01:09:44,638 --> 01:09:48,434
‎โดยให้จางอุกและรัชทายาทประลองกัน
‎กลางเดือนหน้าเถิด

781
01:09:51,896 --> 01:09:53,230
‎ถ้าหากว่า

782
01:09:54,106 --> 01:09:55,983
‎จางอุกไม่ปรากฏตัวขึ้นในวันนั้น

783
01:09:57,818 --> 01:09:59,820
‎ก็ให้ถือว่าเขาพ่ายแพ้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ

784
01:09:59,904 --> 01:10:02,364
‎นั่นไม่ใช่การพ่ายแพ้
‎แต่เป็นการหนีต่างหากขอรับ

785
01:10:04,450 --> 01:10:07,119
‎กระหม่อมคิดว่าการแพ้อย่างขี้ขลาด
‎ก็ควรได้รับโทษพ่ะย่ะค่ะ

786
01:10:09,705 --> 01:10:11,332
‎จินมูพูดถูก

787
01:10:11,957 --> 01:10:14,251
‎หากจางอุกไม่ปรากฏตัวที่ลานประลอง

788
01:10:14,835 --> 01:10:17,129
‎เขาจะหมดสิทธิ์ในการเป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง

789
01:10:18,088 --> 01:10:19,173
‎หัวหน้าสำนักชอนบูกวัน

790
01:10:27,097 --> 01:10:29,350
‎ขอพระองค์ทรงทำเช่นนั้นเถิดพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท

791
01:10:46,951 --> 01:10:49,036
‎เรากำลังหนีแล้วเจ้าเอามันมาด้วยทำไม

792
01:10:50,371 --> 01:10:51,789
‎เพราะเจ้าต้องฝึกฝนไงล่ะ

793
01:10:51,872 --> 01:10:53,082
‎ฝึกฝนหรือ

794
01:10:53,165 --> 01:10:54,458
‎เราไม่ได้หนี แต่ไปฝึกฝนหรือ

795
01:10:56,043 --> 01:10:57,086
‎นี่เจ้าวางแผนขึ้นมางั้นหรือ

796
01:10:57,169 --> 01:10:58,629
‎ข้าแค่ใส่ไข่นิดหน่อย

797
01:10:59,129 --> 01:11:01,966
‎พอข้าบอกว่าเจ้าอาจถูกตัดแขนได้
‎เจ้าก็ขยับตัวทันทีนี่ไง

798
01:11:04,051 --> 01:11:05,302
‎ทำไมล่ะ

799
01:11:05,386 --> 01:11:07,471
‎ข้าไม่ต้องการลูกศิษย์ที่ไม่มีการพัฒนาหรอกนะ

800
01:11:08,264 --> 01:11:10,849
‎ถ้าเจ้าจะไม่ทำอะไร ก็ตายไปซะเถอะ

801
01:11:10,933 --> 01:11:12,768
‎ท่านอาจารย์สุดบ้าคลั่งของข้า

802
01:11:13,936 --> 01:11:15,646
‎คราวนี้ท่านก็วางยาข้าอีกแล้วสินะขอรับ

803
01:11:16,313 --> 01:11:17,356
‎จางอุก

804
01:11:18,148 --> 01:11:21,527
‎เรากำลังไปที่ที่ข้าเคยใช้ฝึกฝน
‎จงเตรียมใจไว้ให้ดี

805
01:11:22,152 --> 01:11:25,614
‎ที่นั่นไม่มีทั้งโรงอาบน้ำอุ่นๆ

806
01:11:25,698 --> 01:11:30,286
‎ที่นอนที่นุ่มสบาย
‎รวมถึงอาหารรสกลมกล่อมที่เจ้าชอบหรอกนะ

807
01:11:32,454 --> 01:11:35,416
‎หมู่บ้านซารีน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือ

808
01:11:36,250 --> 01:11:38,877
‎สถานที่ที่มูด็อกเคยอาศัย
‎อาจจะเป็นหมู่บ้านซารี

809
01:11:38,961 --> 01:11:40,921
‎แต่สถานที่ที่นักซูเคยอาศัย

810
01:11:42,006 --> 01:11:43,382
‎คือดันฮยังกกต่างหาก

811
01:11:45,759 --> 01:11:47,469
‎และพวกเรากำลังไปที่นั่น

812
01:12:43,942 --> 01:12:45,736
‎ทำไมที่นี่ถึงมีของแบบนี้อยู่ล่ะ

813
01:12:45,819 --> 01:12:46,945
‎มูด็อก

814
01:12:47,029 --> 01:12:50,032
‎ข้าเกือบเข้าใจผิดไปแล้ว
‎ว่าเจ้าลักพาตัวนายน้อยให้มาอาศัยที่นี่กับเจ้า

815
01:12:50,115 --> 01:12:51,784
‎โดยอ้างว่าจะมาฝึกฝนเลยนะเนี่ย

816
01:12:51,867 --> 01:12:54,828
‎ข้ามีอีกหลายสิ่งที่จะสอนเจ้าด้วยวิธีนี้

817
01:12:54,912 --> 01:12:57,623
‎ผู้หญิงแบบนั้นอันตรายที่สุดเลยเจ้าค่ะ

818
01:12:57,706 --> 01:12:59,208
‎ข้าไม่ชอบกินของหวาน

819
01:12:59,291 --> 01:13:01,502
‎ถ้าท่านไม่อยากทานข้าวด้วยก็แล้วแต่เลยเจ้าค่ะ

820
01:13:01,585 --> 01:13:04,922
‎- ยุลกำลังทำอาหารอยู่กับมูด็อก
‎- ข้าบอกว่า…

821
01:13:05,005 --> 01:13:08,926
‎ข้าโมโห เจ้าไปสอนคนอื่น
‎ต่อหน้าลูกศิษย์ที่ยืนหัวโด่อยู่ได้ยังไง

822
01:13:09,009 --> 01:13:12,096
‎เราตัดสิทธิ์จางอุกในการเป็นจอมเวทดีไหมขอรับ

823
01:13:12,179 --> 01:13:15,057
‎ไม่ว่าที่ไหน
‎ก็ไม่มีใครเป็นอาจารย์ให้จางอุกหรอกขอรับ

824
01:13:15,140 --> 01:13:18,310
‎มีวิญญาณที่ยิ่งใหญ่อยู่ในร่างนี้สินะ

825
01:13:18,394 --> 01:13:19,353
‎มูด็อก หนีไป

826
01:13:19,436 --> 01:13:20,729
‎ข้าไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น

827
01:13:20,813 --> 01:13:22,314
‎แต่ติดที่นางคนเดียว

828
01:13:24,316 --> 01:13:29,321
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน