1
00:00:06,214 --> 00:00:08,425
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:51,259 --> 00:00:53,428
‎นั่นคือเครื่องแบบของจอมเวทแห่งจองจินกัก

3
00:00:53,928 --> 00:00:56,514
‎เจ้าต้องรักษาเกียรติของจองจินกัก

4
00:00:57,474 --> 00:00:59,726
‎และจงทุ่มเทให้กับการฝึกเวทมนตร์

5
00:01:06,524 --> 00:01:09,235
‎นั่นเป็นป้ายหินแกะสลัก
‎ที่มอบให้แก่จอมเวทแห่งจองจินกัก

6
00:01:10,111 --> 00:01:11,780
‎ผู้ที่ครอบครองป้ายหินนั้น

7
00:01:11,863 --> 00:01:15,325
‎จะสามารถเข้าทุกพื้นที่
‎ของซงริมและจองจินกักได้

8
00:01:21,372 --> 00:01:23,083
‎นั่นคือตำรากฎระเบียบของจองจินกัก

9
00:01:23,583 --> 00:01:25,001
‎เจ้าจะต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบ

10
00:01:25,585 --> 00:01:29,506
‎และหากฝ่าฝืน เจ้าจะได้รับบทลงโทษที่สาสม

11
00:01:31,466 --> 00:01:34,135
‎จางอุก จงลุกขึ้นและคำนับท่านผู้นำด้วย

12
00:01:57,617 --> 00:01:58,701
‎จางอุก จงกลับหลังหัน

13
00:01:58,785 --> 00:02:01,621
‎และทำความเคารพเหล่าจอมเวทร่วมสำนักด้วย

14
00:02:23,226 --> 00:02:27,021
‎ตั้งแต่บัดนี้ไป จางอุก
‎บุตรชายคนโตแห่งตระกูลจาง

15
00:02:27,730 --> 00:02:30,316
‎คือจอมเวทแห่งสำนักซงริมจองจินกัก

16
00:03:00,096 --> 00:03:01,806
‎- นี่ อุก
‎- จางอุก

17
00:03:01,890 --> 00:03:03,766
‎- ยินดีด้วยนะ
‎- ยินดีด้วย

18
00:03:03,850 --> 00:03:06,769
‎- ข้ายังจำตอนที่เจ้าถูกเฆี่ยนได้อยู่เลย
‎- เอาล่ะ ทุกคน

19
00:03:08,605 --> 00:03:13,776
‎เย็นวันนี้ เราจะมีงานเลี้ยงต้อนรับจางอุก
‎จอมเวทคนใหม่ของเราขอรับ

20
00:03:13,860 --> 00:03:16,487
‎ทุกคนไปรวมตัวกันที่หอชวีซอนรูด้วยนะขอรับ

21
00:03:17,655 --> 00:03:19,282
‎ตระกูลจางของเรา

22
00:03:19,365 --> 00:03:22,827
‎ได้จ่ายค่าเหล้า กับแกล้ม รวมถึงไปถึงโคนเสา
‎ที่ชวีซอนรูไว้เรียบร้อยแล้ว

23
00:03:22,911 --> 00:03:24,537
‎เพราะฉะนั้นจอมเวททุกท่าน

24
00:03:25,914 --> 00:03:27,957
‎เชิญดื่มให้เต็มที่
‎แล้วถอนโคนเสากันไปเลยเจ้าค่ะ

25
00:03:34,881 --> 00:03:36,090
‎ชวีซอนรู

26
00:03:36,174 --> 00:03:38,843
‎- ชวีซอนรู
‎- จางอุก

27
00:03:38,927 --> 00:03:43,514
‎เหมือนเพิ่งเมื่อวานเอง
‎ที่จางกังอุ้มทารกเกิดใหม่มาที่นี่

28
00:03:43,598 --> 00:03:45,225
‎ข้าไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่าจะมีวันนี้

29
00:03:47,101 --> 00:03:49,646
‎ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงนะขอรับ

30
00:03:52,106 --> 00:03:53,149
‎นี่

31
00:03:54,150 --> 00:03:54,984
‎เจ้าเอาไปกินสิ

32
00:03:57,570 --> 00:03:58,571
‎นี่อะไรหรือขอรับ

33
00:03:58,655 --> 00:04:00,281
‎มันคือยาสมุนไพรฮ็อตแก

34
00:04:00,365 --> 00:04:02,283
‎กินไว้ก่อนจะไปดื่มเหล้าซะ

35
00:04:02,367 --> 00:04:04,619
‎เห็นว่าพวกเด็กๆ จะดื่มให้เมาเละ
‎จนถอนโคนเสากัน

36
00:04:04,702 --> 00:04:06,913
‎อย่างน้อยพวกเราก็ต้องถอนคานค้ำหลังคาบ้างสิ

37
00:04:08,164 --> 00:04:10,500
‎ถึงข้าไม่กิน ข้าก็ไม่เมาค้างหรอกขอรับ

38
00:04:10,583 --> 00:04:12,710
‎ตอนนี้เจ้าก็มีอายุแล้วนะ

39
00:04:14,087 --> 00:04:15,505
‎อายุข้ามันทำไมหรือขอรับ

40
00:04:15,588 --> 00:04:17,882
‎ดูสิ เจ้ามีผมหงอกแล้วนะ

41
00:04:19,384 --> 00:04:21,052
‎แสงพระอาทิตย์ส่องต่างหากขอรับ

42
00:04:21,135 --> 00:04:22,345
‎โธ่เอ๊ย

43
00:04:22,428 --> 00:04:25,640
‎ท่านไม่เห็นหรือขอรับ ว่าผมของข้าสวยแค่ไหน

44
00:04:26,975 --> 00:04:28,476
‎เส้นผมแสนงดงาม

45
00:04:33,773 --> 00:04:35,441
‎ข้าจะเก็บไว้แล้วกันขอรับ

46
00:04:35,525 --> 00:04:36,859
‎อือ กินด้วยนะ

47
00:04:56,170 --> 00:04:57,255
‎นายหญิงโดฮวา

48
00:04:58,381 --> 00:04:59,757
‎นายน้อยอุก

49
00:05:00,717 --> 00:05:05,430
‎ได้เป็นจอมเวทแห่งจองจินกัก
‎เหมือนท่านหัวหน้าสำนักจางกังแล้วเจ้าค่ะ

50
00:05:07,849 --> 00:05:09,434
‎ท่านมีความสุขใช่ไหมเจ้าคะ

51
00:05:29,412 --> 00:05:30,997
‎ตั้งแต่วันนั้นที่เราเจอกัน

52
00:05:32,206 --> 00:05:33,583
‎เจ้าก็มาถึงจุดนี้จนได้สินะ

53
00:05:40,715 --> 00:05:42,216
‎ข้ารู้ตั้งแต่แรกเห็นแล้ว

54
00:05:44,093 --> 00:05:45,511
‎ท่านอาจารย์ของข้า

55
00:05:46,179 --> 00:05:47,388
‎นักซู

56
00:05:47,472 --> 00:05:48,973
‎ข้าต้องการให้เจ้าเป็นอาจารย์ของข้า

57
00:05:49,057 --> 00:05:50,933
‎ช่างเป็นเรื่องเพ้อเจ้อที่ข้าคาดไม่ถึงจริงๆ

58
00:05:51,017 --> 00:05:52,769
‎ถ้าเจ้ามีชีวิตรอดกลับมา

59
00:05:52,852 --> 00:05:54,687
‎ข้าจะเป็นอาจารย์ให้เจ้าเอง

60
00:05:55,813 --> 00:05:56,898
‎ท่านอาจารย์

61
00:05:56,981 --> 00:05:58,274
‎ลูกศิษย์คนนี้ทำได้แล้ว

62
00:06:34,185 --> 00:06:35,394
‎มูด็อก

63
00:06:35,978 --> 00:06:38,314
‎นายน้อยของเจ้าเป็นยังไงบ้าง
‎ดูเหมาะกับข้าไหม

64
00:06:38,898 --> 00:06:42,276
‎ไม่รู้สิเจ้าคะ ข้าจะไปดูรู้อะไร

65
00:06:43,945 --> 00:06:46,823
‎ท่านอาจารย์ ลูกศิษย์คนนี้เป็นอย่างไรบ้างขอรับ

66
00:06:48,783 --> 00:06:52,161
‎ตอนที่เห็นซอยุลกับพัคดังกูใส่
‎ข้าคิดว่าชุดเครื่องแบบก็พอใช้ได้อยู่

67
00:06:54,831 --> 00:06:57,041
‎แต่พอลูกศิษย์ข้าใส่
‎ก็เท่มากๆ จนพูดไม่ออกเลย

68
00:07:04,132 --> 00:07:05,258
‎เพลาๆ หน่อยเถอะ

69
00:07:06,425 --> 00:07:07,718
‎ข้าหายใจไม่ออก

70
00:07:08,719 --> 00:07:09,762
‎ท่านอาจารย์

71
00:07:10,930 --> 00:07:11,931
‎ขอบคุณนะ

72
00:07:17,061 --> 00:07:19,981
‎เอาล่ะ มูด็อก ไปดื่มเหล้ากันเถอะ

73
00:07:24,026 --> 00:07:26,237
‎จางอุก รอก่อน

74
00:07:26,863 --> 00:07:29,782
‎- จางอุก…
‎- ตายจริง นายน้อย เท่มากๆ เลยเจ้าค่ะ

75
00:07:30,825 --> 00:07:31,659
‎นายน้อย

76
00:07:33,578 --> 00:07:35,037
‎ทานยานี่ก่อนไปดื่มเหล้านะเจ้าคะ

77
00:07:36,080 --> 00:07:38,040
‎ท่านหมอฮอยอมให้ยาสมุนไพรฮ็อตแกมาเจ้าค่ะ

78
00:07:40,126 --> 00:07:41,419
‎ยาสมุนไพรฮ็อตแกหรือ

79
00:07:41,502 --> 00:07:43,337
‎งั้นเราก็ต้องแบ่งกันกินสิ

80
00:07:45,715 --> 00:07:47,925
‎ยาสมุนไพรฮ็อตแก
‎ดีต่อการป้องกันอาการเมาค้างเจ้าค่ะ

81
00:07:58,936 --> 00:08:00,354
‎แม่บ้านคิม อ้าปาก

82
00:08:01,731 --> 00:08:02,899
‎แม่บ้านคิม

83
00:08:02,982 --> 00:08:05,526
‎ข้าตั้งใจจะให้แม่บ้านคิมจริงๆ นะ พูดจริงเลย

84
00:08:05,610 --> 00:08:08,946
‎โธ่ แม่บ้านคิม มานี่เร็ว กินหน่อยเถอะ
‎มันยังไม่เปื้อนน้ำลายข้าเลยนะ

85
00:08:09,030 --> 00:08:10,948
‎แม่บ้านคิม ขอร้องล่ะ กินหน่อยสิ

86
00:08:17,914 --> 00:08:22,001
‎ผู้ที่เกิดมาพร้อมดวงดาวกษัตริย์
‎เข้าไปอยู่ในซงริมแล้วสินะ

87
00:08:22,585 --> 00:08:25,796
‎จางกัง พ่อของเขาได้ปลดผนึกหินน้ำแข็ง
‎แล้วฝึกฝนเวทมนตร์อาคม

88
00:08:26,756 --> 00:08:29,091
‎และตัวเขาก็เกิดมาจาก
‎ผลลัพธ์ของวิชาอาคมนั้นพ่ะย่ะค่ะ

89
00:08:29,175 --> 00:08:31,886
‎เด็กคนนั้นจะเป็นหายนะสำหรับซงริมพ่ะย่ะค่ะ

90
00:08:31,969 --> 00:08:34,263
‎เหตุใดจางกังถึงทำเช่นนั้นกันนะ

91
00:08:34,764 --> 00:08:37,350
‎หากเขาให้ลูกชายเป็นกษัตริย์

92
00:08:37,433 --> 00:08:41,979
‎และใช้พลังขั้นฮวันซูจากหินน้ำแข็ง
‎โลกทั้งใบก็น่าจะอยู่ในกำมือของเขา

93
00:08:42,063 --> 00:08:44,565
‎แล้วทำไมเขาถึงเลือกปิดประตูพลังของลูกชาย

94
00:08:44,649 --> 00:08:46,901
‎และปิดผนึกหินน้ำแข็งอีกครั้งกัน

95
00:08:48,069 --> 00:08:49,904
‎เป็นเพราะเขาอ่อนแอพ่ะย่ะค่ะ

96
00:08:51,489 --> 00:08:52,740
‎เขารับมันไม่ไหว

97
00:08:52,823 --> 00:08:55,159
‎จึงได้ปิดผนึกทุกอย่างแล้วหนีไปพ่ะย่ะค่ะ

98
00:08:59,497 --> 00:09:00,998
‎ท่านคิดว่าคนที่สังหารกิลจู

99
00:09:01,958 --> 00:09:03,709
‎จะเป็นจางกังหรือเปล่า

100
00:09:04,252 --> 00:09:05,586
‎หากเขากลับมา…

101
00:09:05,670 --> 00:09:09,423
‎หากเป็นจางกัง
‎เขาคงไม่ปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนหรอกพ่ะย่ะค่ะ

102
00:09:11,050 --> 00:09:13,177
‎กระหม่อมสงสัยคนที่ชื่ออาจารย์อีพ่ะย่ะค่ะ

103
00:09:13,844 --> 00:09:17,056
‎เราต้องรวบรวมพลังให้แข็งแกร่งขึ้น
‎ก่อนซงริมจะเข้ามายุ่งเกี่ยวพ่ะย่ะค่ะ

104
00:09:19,976 --> 00:09:21,894
‎เมื่อสิบปีก่อน พวกเราสามารถ…

105
00:09:21,978 --> 00:09:25,314
‎นำหินน้ำแข็งที่จางกังปิดผนึกไว้ในนั้น
‎มาครอบครองได้

106
00:09:39,078 --> 00:09:40,997
‎ในที่สุดเจ้าก็หาเจอสินะ

107
00:09:42,039 --> 00:09:43,332
‎บูยอน

108
00:09:43,416 --> 00:09:45,126
‎รีบส่งหินน้ำแข็งมาให้ข้าเถิด

109
00:09:56,387 --> 00:09:59,015
‎เด็กคนนั้นสามารถตามหาหินน้ำแข็งเจอได้

110
00:09:59,599 --> 00:10:02,476
‎นางเป็นเด็กที่มีพลังยิ่งใหญ่มากจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ

111
00:10:05,479 --> 00:10:08,608
‎จินโฮกยองยังไม่รู้ว่าจินบูยอน
‎ลูกสาวของนางตายไปแล้ว

112
00:10:08,691 --> 00:10:10,359
‎และยังตามหานางอยู่ใช่ไหม

113
00:10:11,027 --> 00:10:12,612
‎กระหม่อมจึงว่าจะตามหาเด็กคนนั้นให้นาง

114
00:10:14,572 --> 00:10:16,907
‎กระหม่อมจะตามหาลูกสาวที่นางเฝ้าตามหา

115
00:10:16,991 --> 00:10:20,494
‎และทำให้จินโฮกยอง
‎เป็นหุ่นเชิดของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ

116
00:10:20,578 --> 00:10:22,788
‎ท่านจะตามหาเด็กที่ตายไปแล้วอย่างไร

117
00:10:24,081 --> 00:10:25,958
‎ในเมื่อตามหาไม่ได้
‎ก็ต้องสร้างขึ้นมาสิพ่ะย่ะค่ะ

118
00:10:26,459 --> 00:10:29,754
‎จินบูยอนตัวปลอม
‎ที่ทำให้นางเชื่อว่าเป็นลูกสาวของนาง

119
00:10:48,230 --> 00:10:49,523
‎เอ้านี่ กินสิ

120
00:10:55,112 --> 00:10:58,115
‎เจ้ายังไม่ได้กินอะไรเลย
‎ตั้งแต่ออกมาจากหมู่บ้านซารีหรือ

121
00:11:04,997 --> 00:11:06,165
‎โธ่เอ๊ย

122
00:11:06,916 --> 00:11:07,958
‎รับนี่ไป

123
00:11:09,794 --> 00:11:11,337
‎อย่างน้อยก็กินนี่เถิด

124
00:11:20,304 --> 00:11:21,555
‎ค่อยๆ กินนะ

125
00:11:22,181 --> 00:11:24,934
‎ตาก็บอดด้วย
‎แล้วนางจะเข้าเมืองไปคนเดียวทำไมหรือ

126
00:11:25,017 --> 00:11:26,769
‎นางบอกว่ามาตามหาเพื่อน

127
00:11:27,436 --> 00:11:30,731
‎เห็นว่าเพื่อนคนนั้นขโมยของ
‎ของหนูคนนี้ไปจนเกลี้ยง

128
00:11:30,815 --> 00:11:32,817
‎แล้วหนีไปที่ป้อมแดโฮน่ะ

129
00:11:32,900 --> 00:11:34,902
‎โธ่ น่าสงสารจริงๆ

130
00:11:35,486 --> 00:11:38,614
‎แล้วเจ้ารู้หรือว่านางไปที่ไหน
‎เพื่อนคนนั้นชื่ออะไรหรือ

131
00:11:40,616 --> 00:11:41,826
‎มูด็อกเจ้าค่ะ

132
00:11:42,451 --> 00:11:46,080
‎เพื่อนที่ข้ากำลังตามหาชื่อมูด็อกเจ้าค่ะ

133
00:11:47,081 --> 00:11:49,792
‎- "มูด็อก" หรือ
‎- นางจะตามหายังไงกันนะ

134
00:11:52,294 --> 00:11:53,754
‎เร่เข้ามา

135
00:11:53,838 --> 00:11:56,298
‎- ปลาเพิ่งจับมาสดๆ เลย
‎- ลองชิมขนมแสนอร่อยก่อนขอรับ

136
00:11:56,382 --> 00:11:58,426
‎- เชิญเลยขอรับ
‎- มาดูก่อนได้เลยเจ้าค่ะ

137
00:11:58,509 --> 00:12:00,344
‎- ดูได้เลย
‎- เค้กข้าวขอรับ

138
00:12:00,428 --> 00:12:03,681
‎วันนี้อากาศดีจริงๆ เนอะ

139
00:12:03,764 --> 00:12:05,891
‎ท่านแม่ ซื้ออันนั้นให้ข้าหน่อย

140
00:12:05,975 --> 00:12:07,685
‎โธ่ แม่ไม่มีเงินหรอกนะ

141
00:12:07,768 --> 00:12:08,978
‎ซื้อให้หน่อย

142
00:12:09,061 --> 00:12:10,354
‎โธ่เอ๊ย เจ้าเป็นอะไรไปเนี่ย

143
00:12:10,438 --> 00:12:12,148
‎เข้าใจแล้ว รอก่อนนะ

144
00:12:14,233 --> 00:12:16,152
‎ตายจริง เงินของข้า

145
00:12:16,235 --> 00:12:18,612
‎- ถุงเงินของข้า
‎- มีอะไรงั้นหรือ

146
00:12:18,696 --> 00:12:21,157
‎ถุงเงินของข้าหายไปเจ้าค่ะ

147
00:12:21,824 --> 00:12:24,118
‎- ตายจริง ทำยังไงดี
‎- ตายแล้ว แหวนข้า

148
00:12:25,119 --> 00:12:27,204
‎- แหวนของข้าก็หายไป
‎- แม่เจ้า

149
00:12:57,568 --> 00:12:58,903
‎อะไรเนี่ย

150
00:13:00,404 --> 00:13:02,740
‎โธ่เอ๊ย มีแค่นี้เอง

151
00:13:05,910 --> 00:13:07,745
‎แหวนอันนี้ก็เป็นของราคาถูกด้วย

152
00:13:09,663 --> 00:13:13,501
‎ข้าอุตส่าห์เล่าไปบีบน้ำตาไป
‎ไม่คุ้มค่าเมื่อยปากเลยแฮะ

153
00:14:18,482 --> 00:14:20,317
‎- ขอบคุณเจ้าค่ะ
‎- รินให้ข้าอีกจอก

154
00:14:22,444 --> 00:14:25,281
‎- ดื่มเยอะๆ นะเจ้าคะ
‎- ได้สิ

155
00:15:03,694 --> 00:15:06,614
‎เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใครมาตลอดสินะ

156
00:15:08,365 --> 00:15:10,659
‎ดูจากที่นายน้อยพกสิ่งของของเพื่อนเก่า

157
00:15:12,036 --> 00:15:13,913
‎เขาคนนั้นคงไม่อยู่แล้วสินะเจ้าคะ

158
00:15:31,639 --> 00:15:32,932
‎นายน้อยยุลหรือ

159
00:15:36,185 --> 00:15:37,353
‎มูด็อกนี่เอง

160
00:15:38,145 --> 00:15:40,356
‎เดี๋ยวนะ ทำไมท่านมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะเจ้าคะ

161
00:15:40,439 --> 00:15:42,149
‎นายน้อยยุลไม่ดื่มหรือเจ้าคะ

162
00:15:44,026 --> 00:15:46,695
‎เปล่าหรอก ข้าดื่มไปเยอะแล้ว

163
00:15:48,113 --> 00:15:49,198
‎ตอนนี้ข้าเมานิดหน่อย

164
00:15:50,282 --> 00:15:52,242
‎แต่ท่านก็ดูปกติดีอยู่นะ

165
00:15:53,494 --> 00:15:54,787
‎ข้าเมาแล้วล่ะ

166
00:15:55,746 --> 00:15:57,414
‎เพราะงั้นข้าถึงได้หลงทาง

167
00:16:00,876 --> 00:16:03,420
‎เวลาที่ข้าไม่มีสติ ข้าจะหลงทางได้ง่ายๆ

168
00:16:05,631 --> 00:16:09,009
‎เดี๋ยวนะ ที่นี่มีอะไรให้หลงทางกัน

169
00:16:12,429 --> 00:16:15,099
‎ลุกขึ้นมาเถิดเจ้าค่ะ ข้าจะพาท่านกลับไปเอง

170
00:16:17,518 --> 00:16:18,769
‎เจ้าปาดมือตัวเองใช่ไหม

171
00:16:19,728 --> 00:16:21,355
‎เจ้าทำเรื่องอันตรายอีกแล้วสินะ

172
00:16:21,438 --> 00:16:24,775
‎จะดุข้าอีกแล้วหรือเจ้าคะ
‎วันนี้เว้นไปสักวันเถิดเจ้าค่ะ

173
00:16:26,777 --> 00:16:28,445
‎ข้าไม่มีสิทธิ์ดุเจ้าได้หรอก

174
00:16:29,446 --> 00:16:31,615
‎เพราะตอนนี้ข้ากำลังทำผิดใหญ่หลวงอยู่

175
00:16:32,950 --> 00:16:34,159
‎นายน้อยยุลหรือเจ้าคะ

176
00:16:35,202 --> 00:16:36,161
‎ใช่แล้ว

177
00:16:37,746 --> 00:16:41,083
‎ข้าเดินตามทางที่ถูกต้องมาเสมอ
‎และไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลย

178
00:16:44,795 --> 00:16:47,965
‎แต่ตอนนี้ข้ากลับเดินออกนอกเส้นทางแบบนี้

179
00:16:52,428 --> 00:16:53,971
‎และกำลังจับมือของเจ้าอยู่

180
00:16:59,059 --> 00:17:01,228
‎ข้าไม่รู้แล้วว่าข้าจะไปหยุดอยู่ที่ไหน

181
00:17:06,608 --> 00:17:08,318
‎ท่านก็คงตามข้ามากระมังเจ้าคะ

182
00:17:27,337 --> 00:17:28,589
‎ก็ท่านจับมือข้าอยู่ไงเจ้าคะ

183
00:17:30,674 --> 00:17:31,842
‎ไปกันเถิดเจ้าค่ะ

184
00:17:34,928 --> 00:17:38,223
‎เหตุผลที่ท่านมักจะหลงทางเวลาที่จิตใจว้าวุ่น

185
00:17:38,307 --> 00:17:40,434
‎ก็เพราะท่านจดจ่ออยู่กับหลายสิ่งเจ้าค่ะ

186
00:17:41,477 --> 00:17:43,896
‎เวลาที่เป็นแบบนั้น
‎ท่านจดจ่อแค่สิ่งเดียวก็พอเจ้าค่ะ

187
00:17:43,979 --> 00:17:47,566
‎ตอนนี้ท่านมองแค่ข้านะเจ้าคะ
‎แค่ตามข้ามาก็พอ

188
00:17:56,909 --> 00:18:00,037
‎ได้สิ ตอนนี้ข้าจะมองแค่เจ้าคนเดียว

189
00:18:07,544 --> 00:18:11,632
‎นายน้อยยุล มีเรื่องที่กวนใจข้าอยู่
‎ข้าขอถามท่านได้ไหมเจ้าคะ

190
00:18:12,174 --> 00:18:13,133
‎อะไรหรือ

191
00:18:13,884 --> 00:18:16,970
‎ก่อนหน้านี้ท่านบอกว่า
‎เห็นภาพหลอนของข้านี่เจ้าคะ

192
00:18:17,054 --> 00:18:18,388
‎มันบอกท่านว่ายังไงหรือเจ้าคะ

193
00:18:19,890 --> 00:18:21,225
‎นางบอกว่านางหลงรักข้า

194
00:18:21,809 --> 00:18:24,144
‎- อะไรนะเจ้าคะ
‎- เจ้าตกใจอะไรขนาดนั้น

195
00:18:24,228 --> 00:18:25,896
‎เจ้าก็บอกข้าบ่อยๆ นี่ ว่าหลงรักข้า

196
00:18:26,730 --> 00:18:28,148
‎ไม่ใช่นะ เรื่องนั้น…

197
00:18:32,069 --> 00:18:34,404
‎เจ้าแค่โกหกเหมือนที่ข้าคิดไว้หรือ

198
00:18:36,365 --> 00:18:38,408
‎ข้าก็หลงรักท่านอยู่หรอก…

199
00:18:39,284 --> 00:18:41,745
‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ ข้าหลงรักท่าน

200
00:19:10,482 --> 00:19:12,109
‎นี่เป็นของตอบแทนจากข้า

201
00:19:25,998 --> 00:19:27,499
‎เขาเชื่อจริงๆ ไหมนะ

202
00:19:29,501 --> 00:19:31,170
‎ถ้าเขาเชื่อก็แย่เลยนะ

203
00:19:37,426 --> 00:19:39,052
‎พอแล้วๆ

204
00:19:39,136 --> 00:19:41,680
‎ทั้งหมดนี้เป็นเพราะท่านหมอเลยเจ้าค่ะ

205
00:19:42,389 --> 00:19:44,391
‎นายหญิงโดฮวาก็คงจะ
‎มีความสุขมากเช่นกันเจ้าค่ะ

206
00:19:44,892 --> 00:19:46,226
‎ตอนนี้ข้าค่อย

207
00:19:46,310 --> 00:19:50,272
‎รู้สึกผิดต่อโดฮวาน้อยลงหน่อย

208
00:19:50,981 --> 00:19:53,567
‎ท่านหมอไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยนะเจ้าคะ

209
00:19:53,650 --> 00:19:56,945
‎คนที่เรียกนางที่อาศัยอยู่ที่บ้านเกิดดีๆ
‎ให้มาที่เซจุกวอน

210
00:19:57,029 --> 00:20:00,032
‎แล้วทำให้มาเจอกับเจ้าจางกังก็คือข้ามิใช่หรือ

211
00:20:00,908 --> 00:20:03,118
‎โดฮวาของเราเป็นคนจิตใจดีแค่ไหน

212
00:20:03,202 --> 00:20:07,331
‎แล้วคนดีๆ อย่างนาง
‎กลับถูกเข้าใจผิดแย่ๆ เช่นนั้น

213
00:20:07,414 --> 00:20:10,125
‎ไอ้เจ้าจางกัง คนเฮงซวยนั่น

214
00:20:11,001 --> 00:20:13,712
‎ท่านหมอ ท่านเมาแล้วนะขอรับ

215
00:20:13,795 --> 00:20:15,214
‎ทั้งหมดนี้เป็นความผิดเจ้าเลย

216
00:20:16,965 --> 00:20:18,926
‎ข้าทำอะไรผิดขอรับ

217
00:20:19,009 --> 00:20:23,347
‎ที่ข้าเรียกโดฮวามา
‎ก็เพราะอยากให้นางมาลงเอยกับเจ้า

218
00:20:23,430 --> 00:20:24,348
‎แล้วยังไงล่ะ

219
00:20:24,431 --> 00:20:26,433
‎ให้ตายเถอะ

220
00:20:27,059 --> 00:20:29,228
‎หน้าตาและความสามารถอย่างเจ้า

221
00:20:29,311 --> 00:20:32,189
‎เหตุใดถึงคว้าใจนางไว้ไม่ได้นะ

222
00:20:32,272 --> 00:20:35,275
‎ให้ตายเถอะ ข้าล่ะอึดอัดจริงๆ

223
00:20:37,486 --> 00:20:38,654
‎นั่นสิเจ้าคะ

224
00:20:38,737 --> 00:20:41,323
‎ตอนนั้นท่านหมอได้ตระเตรียม
‎ทอดสะพานไว้ให้ท่านแล้ว

225
00:20:41,406 --> 00:20:43,200
‎แต่ท่านผู้นำกลับข้ามสะพานนั้นไปไม่ได้

226
00:20:44,701 --> 00:20:45,869
‎ข้าเองก็…

227
00:20:47,287 --> 00:20:48,413
‎ทำทุกอย่างที่ทำได้แล้วนะ

228
00:20:49,790 --> 00:20:50,999
‎เขียนกลอนให้นาง

229
00:20:53,210 --> 00:20:54,336
‎ส่งของขวัญให้นางด้วย

230
00:20:55,629 --> 00:20:57,631
‎แต่ท่านไม่ได้สารภาพรักกับนางเจ้าค่ะ

231
00:20:59,007 --> 00:21:00,217
‎"ข้าหลงรักท่าน"

232
00:21:00,300 --> 00:21:01,677
‎"มาเป็นผู้หญิงของข้าได้ไหม"

233
00:21:01,760 --> 00:21:04,888
‎ท่านมัวแต่อึกอักไม่ยอมพูดสองคำนี้ออกมา

234
00:21:04,972 --> 00:21:08,016
‎ก็เลยโดนชายอื่นที่ซื่อตรงกว่า
‎ปาดหน้าไปยังไงล่ะเจ้าคะ

235
00:21:08,100 --> 00:21:10,352
‎คนเราจำเป็นต้องพูดความรู้สึกออกมาด้วยหรือ

236
00:21:12,354 --> 00:21:15,399
‎แค่มองดูก็รู้แล้วนะ

237
00:21:16,191 --> 00:21:17,693
‎แต่มันทำให้คนที่มองดูกระวนกระวายเจ้าค่ะ

238
00:21:18,318 --> 00:21:20,988
‎พอคิดว่าท่านสนใจ ท่านก็ไปอยู่ตรงโน้น

239
00:21:21,071 --> 00:21:22,614
‎พอคิดว่าท่านไม่สนใจแล้ว ท่านก็มาอยู่ใกล้ๆ

240
00:21:22,698 --> 00:21:24,449
‎ท่านควรพูดให้อีกฝ่ายมั่นใจ

241
00:21:24,533 --> 00:21:28,578
‎นางถึงจะไม่เหลียวมองที่อื่น
‎แล้วเฝ้ารอท่านเพียงคนเดียวไงเจ้าคะ

242
00:21:28,662 --> 00:21:31,957
‎หากความรักเอาแน่เอานอนไม่ได้
‎เพียงเพราะไม่ได้เอ่ยคำคำเดียวออกไป

243
00:21:33,083 --> 00:21:34,209
‎ข้าก็ไม่ต้องการหรอก

244
00:21:36,003 --> 00:21:39,172
‎หากนางเหลียวมองและจากข้าไปที่อื่น

245
00:21:39,673 --> 00:21:41,133
‎ข้าก็ทำอะไรไม่ได้นี่

246
00:21:41,883 --> 00:21:42,843
‎"ทำอะไรไม่ได้…"

247
00:21:51,351 --> 00:21:52,644
‎ท่านทั้งสองดื่มกันเถิดเจ้าค่ะ

248
00:21:54,313 --> 00:21:55,772
‎ท่านจะไปไหน

249
00:21:55,856 --> 00:21:57,899
‎ข้าจะไปที่อื่นเจ้าค่ะ

250
00:21:58,567 --> 00:22:00,027
‎แม่บ้านคิม

251
00:22:00,902 --> 00:22:03,989
‎แค่อยู่ที่นี่เถิดขอรับ มาดื่มด้วย…

252
00:22:04,072 --> 00:22:05,532
‎มาดื่มด้วยกันเถิด

253
00:22:06,408 --> 00:22:09,286
‎แม่บ้านคิม ท่านจะกลับมาใช่ไหม

254
00:22:09,369 --> 00:22:11,288
‎- ข้าจะรอท่านนะ
‎- ให้ตาย

255
00:22:11,371 --> 00:22:13,874
‎- แม่บ้านคิม
‎- เจ้าหมอนั่นโดนสาวทิ้งอีกแล้วสินะ

256
00:22:13,957 --> 00:22:15,500
‎แม่บ้านคิม

257
00:22:26,386 --> 00:22:29,139
‎คนทั่วไปมักจะมาดื่มเหล้าในที่แบบนี้กันสินะ

258
00:22:29,222 --> 00:22:31,767
‎ทุกคนกำลังรอท่านอยู่ เชิญข้างในเถิดขอรับ

259
00:22:31,850 --> 00:22:34,061
‎ข้าไม่ดื่มเหล้าเพราะต้องฝึกฝน

260
00:22:34,144 --> 00:22:37,731
‎ชาที่ข้าดื่มก็หมดแล้ว
‎ข้าคงต้องกลับไปที่ดันฮยังกกทันที

261
00:22:37,814 --> 00:22:39,566
‎ช่วยห่ออาหารให้ข้าหน่อย

262
00:22:39,649 --> 00:22:41,026
‎รับทราบขอรับ

263
00:22:47,115 --> 00:22:50,619
‎ทั้งกลิ่นแป้งของหญิงสาว
‎และกลิ่นเหล้าที่หอมหวน

264
00:22:52,913 --> 00:22:54,790
‎ที่นี่ไม่ใช่ที่ของข้าจริงๆ

265
00:23:00,504 --> 00:23:01,797
‎เขาหลงรักข้า

266
00:23:03,965 --> 00:23:05,592
‎เขาไม่หลงรักข้า

267
00:23:07,094 --> 00:23:08,386
‎เขาหลงรักข้า

268
00:23:09,721 --> 00:23:12,557
‎รัก ไม่รัก รัก ไม่รัก…

269
00:23:12,641 --> 00:23:15,560
‎ให้ตายเถอะ ข้าทำอะไรของข้าอยู่เนี่ย

270
00:23:15,644 --> 00:23:17,187
‎ไม่รู้ด้วยแล้ว

271
00:23:22,275 --> 00:23:25,445
‎ตายแล้ว ทำยังไงดี ข้าจะทำอย่างไรดีล่ะทีนี้

272
00:23:25,529 --> 00:23:26,780
‎อ้อ จริงด้วย

273
00:23:37,666 --> 00:23:38,834
‎ให้ตายเถอะ

274
00:24:30,594 --> 00:24:32,012
‎ท่านเป็นจอมเวทสินะเจ้าคะ

275
00:24:37,559 --> 00:24:38,560
‎ท่านอาจารย์อีหรือ

276
00:24:39,936 --> 00:24:41,479
‎ท่านคือท่านอาจารย์อีใช่ไหมเจ้าคะ

277
00:24:42,439 --> 00:24:46,151
‎ข้าเป็นแม่บ้านของตระกูลจาง
‎ที่ดูแลนายน้อยจางอุกอยู่เจ้าค่ะ

278
00:24:47,444 --> 00:24:48,820
‎ขอบคุณมากนะเจ้าคะ

279
00:24:49,404 --> 00:24:50,530
‎ไม่ต้องขอบคุณหรอก

280
00:24:54,993 --> 00:24:56,119
‎นี่มัน…

281
00:25:08,924 --> 00:25:11,051
‎มันคงพันตอนที่ท่านคว้าตัวข้าเอาไว้

282
00:25:11,134 --> 00:25:13,887
‎สักครู่นะเจ้าคะ ข้าแก้ให้เอง

283
00:25:14,554 --> 00:25:16,932
‎เจ้าค่ะ ขออนุญาตสักครู่นะเจ้าคะ

284
00:25:23,688 --> 00:25:24,940
‎ได้แล้ว

285
00:25:29,194 --> 00:25:32,280
‎ข้ากำลังรออยู่พอดีว่าท่านจะมาเมื่อไหร่

286
00:25:32,364 --> 00:25:34,574
‎เพราะอยากขอบคุณท่านเจ้าค่ะ

287
00:25:37,160 --> 00:25:38,411
‎เรียบร้อย

288
00:25:41,414 --> 00:25:42,791
‎เขาไปไหนแล้วล่ะ

289
00:25:43,833 --> 00:25:44,918
‎ท่านอาจารย์อี

290
00:26:00,809 --> 00:26:03,436
‎เป็นเพราะข้าไม่ได้ดื่ม
‎ชาสมุนไพรคนทีหลายวันหรือ

291
00:26:06,606 --> 00:26:09,901
‎(สำนักหมอเซจุกวอน)

292
00:26:11,611 --> 00:26:13,905
‎ตอนนี้ท่านหมอฮอยอมออกไปข้างนอกขอรับ

293
00:26:13,989 --> 00:26:16,283
‎แต่ถึงอย่างนั้น ท่านก็กำลังเฝ้ารอคุณหนูอยู่พอดี

294
00:26:16,992 --> 00:26:18,368
‎เชิญข้างในเถิดขอรับ

295
00:26:24,499 --> 00:26:27,043
‎ถ้าหากเป็นงานเลี้ยงต้อนรับ
‎จอมเวทคนใหม่ของจองจินกัก

296
00:26:27,127 --> 00:26:28,712
‎ท่านหมอฮอยอมน่าจะดื่มหนักเลยนะเจ้าคะ

297
00:26:30,213 --> 00:26:32,549
‎ก็ท่านปู่ชอบดื่มเหล้ามากไง

298
00:26:33,174 --> 00:26:37,095
‎คุณหนู พวกเราก็ไปที่
‎หอชวีซอนรูอะไรนั่นด้วยดีไหมเจ้าคะ

299
00:26:37,887 --> 00:26:40,557
‎สามีในอนาคตของคุณหนูน่าจะอยู่ที่นั่นด้วยนี่เจ้าคะ

300
00:26:41,266 --> 00:26:44,269
‎- อะไรนะ
‎- ข้าได้ยินจากนายหญิงแล้วเจ้าค่ะ

301
00:26:44,352 --> 00:26:48,523
‎ว่ามีจอมเวทอยู่สองสามคนที่ท่านปู่จิ้มเอาไว้
‎ให้เป็นตัวเก็งสามีในอนาคตของท่าน

302
00:26:48,606 --> 00:26:51,568
‎และในนั้นก็มีพัคดังกู ผู้สืบทอดซงริมแห่งนี้

303
00:26:51,651 --> 00:26:53,778
‎และซอยุลแห่งตระกูลซอด้วยเจ้าค่ะ

304
00:26:53,862 --> 00:26:56,031
‎ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อออกเรือนนะ

305
00:26:56,573 --> 00:26:58,658
‎ข้ามาช่วยงานที่สำนักหมอหลวงต่างหาก

306
00:26:58,742 --> 00:27:01,911
‎ท่านคิดว่าจะมีองค์รัชทายาท
‎อยู่ในรายชื่อตัวเก็งด้วยไหมเจ้าคะ

307
00:27:02,704 --> 00:27:05,457
‎- สาวงามอย่างคุณหนู…
‎- ซุนอี

308
00:27:05,540 --> 00:27:07,667
‎ที่เจ้าตื่นตูมแล้วทำข้าขายหน้าไปครั้งหนึ่ง

309
00:27:09,419 --> 00:27:10,837
‎เจ้าลืมไปแล้วหรือ

310
00:27:10,920 --> 00:27:13,715
‎อ้อ ท่านหมายถึงท่านจอมเวทที่เฮงซวยนั่นหรือ

311
00:27:14,382 --> 00:27:17,469
‎เราน่าจะถามชื่อเขาไว้
‎จะได้ฟ้องท่านหมอฮอยอมให้หมด

312
00:27:19,512 --> 00:27:20,805
‎นั่นสิ

313
00:27:21,681 --> 00:27:23,767
‎ข้าน่าจะถามชื่อของเขาไว้

314
00:27:26,478 --> 00:27:27,896
‎ไม่เป็นไรใช่ไหมขอรับ

315
00:27:31,191 --> 00:27:33,068
‎ไม่รู้เลยจริงๆ

316
00:27:35,779 --> 00:27:37,155
‎ว่าเราจะได้เจอกันอีกไหม

317
00:27:41,701 --> 00:27:42,827
‎พอแล้ว

318
00:27:47,457 --> 00:27:51,628
‎จางอุก เจ้าจะต้องตอบแทนบุญคุณของข้า

319
00:27:51,711 --> 00:27:53,463
‎เพราะงั้นสัญญากับข้าสักหนึ่งข้อสิ

320
00:27:53,546 --> 00:27:55,924
‎- เรื่องอะไรขอรับ
‎- ในสักวันหนึ่ง…

321
00:27:56,007 --> 00:28:00,595
‎หากข้าสั่งให้เจ้าทำอะไรก็ตาม
‎เจ้าก็ต้องทำตามให้จงได้

322
00:28:01,721 --> 00:28:02,972
‎ขอรับ ข้าสัญญาขอรับ

323
00:28:03,723 --> 00:28:05,475
‎อ้อ รอเดี๋ยว

324
00:28:05,558 --> 00:28:08,812
‎ก่อนจะสัญญากัน ข้ามีเรื่องหนึ่งที่คาใจอยู่

325
00:28:08,895 --> 00:28:13,441
‎ข้าขอถามเพราะเห็นว่า
‎เจ้ารู้จักมักคุ้นกับท่านอาจารย์อี

326
00:28:13,525 --> 00:28:17,445
‎เจ้าได้เริ่มฝึกฝนการละทิ้งความปรารถนาหรือยัง

327
00:28:18,530 --> 00:28:21,741
‎ไม่ขอรับ ไม่เลย
‎ข้าไม่เคยฝึกละทิ้งความปรารถนาขอรับ

328
00:28:22,367 --> 00:28:24,160
‎เจ้าไม่ได้ละทิ้งใช่ไหม

329
00:28:24,244 --> 00:28:27,580
‎แน่นอนสิขอรับ ข้าต้องแต่งงานนะ
‎ข้าจะละทิ้งได้อย่างไร เป็นไปไม่ได้เลยขอรับ

330
00:28:27,664 --> 00:28:29,707
‎ถ้างั้นก็เพียงพอแล้ว มา

331
00:28:33,086 --> 00:28:35,088
‎ตอนนี้เจ้าก็เป็นตัวเก็งเช่นกัน

332
00:28:35,171 --> 00:28:37,674
‎เจ้าทั้งสามคนเป็นตัวเก็งล่ะ

333
00:28:39,342 --> 00:28:42,095
‎เจ้าต้องไปขอบคุณท่านอาจารย์อีด้วยนะ

334
00:28:42,178 --> 00:28:45,682
‎ถ้าเขาไม่ออกหน้าให้ เจ้าก็คงตกที่นั่งลำบากแล้ว

335
00:28:45,765 --> 00:28:47,016
‎ขอรับ

336
00:28:47,100 --> 00:28:50,562
‎เจ้าดันไปฝึกฝนวิชาทันซูของนักซู

337
00:28:50,645 --> 00:28:52,814
‎จนเกือบถูกเข้าใจผิดไปแล้ว

338
00:28:52,897 --> 00:28:56,151
‎อุกเคยคิดจะให้นักซูเป็นอาจารย์ให้ด้วยนะขอรับ

339
00:28:58,987 --> 00:29:01,197
‎เจ้าหมายความว่าอะไร

340
00:29:02,323 --> 00:29:03,158
‎อะไรนะขอรับ

341
00:29:05,702 --> 00:29:09,497
‎เขาอึดอัดเพราะตามหาอาจารย์
‎ที่จะเปิดประตูพลังให้เขาไม่ได้

342
00:29:10,123 --> 00:29:11,791
‎จึงได้พูดล้อเล่นเช่นนั้นขอรับ

343
00:29:12,584 --> 00:29:14,335
‎เจ้าเคยพูดแบบนั้น

344
00:29:15,545 --> 00:29:17,213
‎จริงๆ หรือ

345
00:29:17,297 --> 00:29:19,340
‎ขอรับ ข้าเคยพูดเช่นนั้น

346
00:29:20,467 --> 00:29:22,802
‎ยุล บอกให้เขารู้หน่อย

347
00:29:22,886 --> 00:29:26,473
‎ว่าจอมเวทที่ใช้เวทมนตร์ดำ
‎จะถูกลงโทษอย่างไร

348
00:29:26,556 --> 00:29:28,975
‎หากใช้เวทมนตร์ดำ
‎จะต้องถูกตัดการไหลเวียนของพลัง

349
00:29:29,058 --> 00:29:30,602
‎จนไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้

350
00:29:30,685 --> 00:29:32,437
‎แล้วถูกเนรเทศออกไปนอกอาณาจักรแดโฮ

351
00:29:33,563 --> 00:29:35,815
‎และผู้สืบทอดของเขา
‎ก็ไม่สามารถเป็นจอมเวทได้ขอรับ

352
00:29:35,899 --> 00:29:37,108
‎จำให้ขึ้นใจด้วย

353
00:29:40,028 --> 00:29:43,573
‎แล้วต่อจากนี้ห้ามพูดพล่อยๆ เช่นนั้นอีก

354
00:29:44,491 --> 00:29:46,618
‎ทำไมการใช้เวทมนตร์ดำจึงผิดด้วยขอรับ

355
00:29:47,368 --> 00:29:48,369
‎ว่าอย่างไรนะ

356
00:29:48,453 --> 00:29:50,455
‎เวทมนตร์ปกติก็สามารถฆ่าคนได้ขอรับ

357
00:29:50,538 --> 00:29:52,957
‎และในทางกลับกัน
‎เวทมนตร์ดำก็ช่วยชีวิตคนได้ขอรับ

358
00:29:53,833 --> 00:29:55,835
‎ไม่ว่าจะเป็นเวทมนตร์ปกติหรือเวทมนตร์ดำ

359
00:29:55,919 --> 00:29:59,798
‎ข้าคิดว่าควรตัดสินจากเจตนาของผู้ที่ใช้เวทมนตร์
‎ไม่ใช่วิธีการนะขอรับ

360
00:29:59,881 --> 00:30:03,176
‎เช่นนั้นแล้ว เจ้าจะบอกว่า
‎หากสามารถช่วยชีวิตคนได้

361
00:30:04,469 --> 00:30:06,971
‎เจ้าก็สามารถใช้เวทมนตร์ดำได้อย่างนั้นหรือ

362
00:30:07,055 --> 00:30:09,015
‎หากพลังของเวทมนตร์ดำ
‎สามารถช่วยชีวิตคนได้

363
00:30:10,683 --> 00:30:13,228
‎ก็ใช่แล้วขอรับ
‎ข้าคิดว่ามันไม่เป็นปัญหาสำหรับข้าขอรับ

364
00:30:19,901 --> 00:30:23,154
‎บังอาจนัก เจ้ากล้าดียังไง

365
00:30:23,238 --> 00:30:24,948
‎เจ้าเป็นจอมเวทแห่งจองจินกัก

366
00:30:25,031 --> 00:30:28,159
‎กล้าดีอย่างไรจึงพูดว่าสามารถใช้เวทมนตร์ดำได้
‎ออกมาพล่อยๆ แบบนั้น

367
00:30:28,243 --> 00:30:30,495
‎เจ้านี่ ถ้าเจ้าจะพูดแบบนั้น

368
00:30:30,578 --> 00:30:33,122
‎ก็เอากระแสพลังที่ข้าให้ไปมาคืนเลย

369
00:30:35,333 --> 00:30:37,418
‎- ท่านผู้นำ
‎- มีเรื่องอะไรหรือ

370
00:30:37,502 --> 00:30:40,547
‎องค์รัชทายาทกำลังเสด็จมาที่นี่
‎เพื่อมาพบจางอุกขอรับ

371
00:30:45,969 --> 00:30:47,262
‎องค์รัชทายาทเสด็จ

372
00:30:49,430 --> 00:30:50,515
‎เสด็จมาแล้วหรือเพคะ

373
00:31:06,155 --> 00:31:09,534
‎องค์รัชทายาทเสด็จ ทุกคนถวายความเคารพด้วย

374
00:31:27,343 --> 00:31:29,596
‎ข้ามาที่นี่เพราะได้ยินว่ามีการจัดงานเลี้ยง

375
00:31:29,679 --> 00:31:31,472
‎แต่ดูเหมือนว่าข้าจะมาขัดจังหวะเลยนะ

376
00:31:32,724 --> 00:31:36,102
‎ความจริงแล้ว
‎งานเลี้ยงนี้จัดขึ้นได้เพราะข้ามิใช่หรือ

377
00:31:37,228 --> 00:31:39,564
‎งั้นก็ไม่ใช่ว่าข้าจะมาไม่ได้นี่

378
00:31:40,189 --> 00:31:41,774
‎แล้วเหตุใดบรรยากาศจึงเป็นเช่นนี้

379
00:31:42,650 --> 00:31:44,736
‎อันที่จริงสิ่งที่พระองค์ทรงคาดหวัง

380
00:31:44,819 --> 00:31:47,614
‎ไม่น่าใช่งานเลี้ยงเช่นนี้
‎แต่คงเป็นงานศพของกระหม่อม

381
00:31:47,697 --> 00:31:49,198
‎แม้กระหม่อมจะเข้าเฝ้า
‎พร้อมน้ำตานองหน้าไม่ได้

382
00:31:49,282 --> 00:31:51,451
‎แต่กระหม่อมคิดว่าการเข้าเฝ้าด้วยรอยยิ้ม
‎ก็คงเป็นการเสียมารยาท

383
00:31:57,457 --> 00:31:59,167
‎ไม่ว่าจะเป็นงานเลี้ยงหรืองานศพ

384
00:31:59,250 --> 00:32:01,461
‎ในเมื่อมีคนมารวมตัวกัน
‎แล้วจะขาดเหล้าไปได้อย่างไร

385
00:32:02,253 --> 00:32:05,214
‎เช่นนั้นแล้ว ข้าจึงได้เตรียมเหล้ามาให้หนึ่งไห

386
00:32:10,553 --> 00:32:12,597
‎พวกเขาจะก่อเรื่องอะไรกันอีกหรือเปล่าเจ้าคะ

387
00:32:12,680 --> 00:32:14,223
‎ท่านผู้นำลงไปดูหน่อยสิเจ้าคะ

388
00:32:14,307 --> 00:32:17,101
‎รอดูไปก่อนเถิดขอรับ

389
00:32:23,107 --> 00:32:25,026
‎เพื่อจางอุกที่เอาชนะข้าได้

390
00:32:27,320 --> 00:32:28,863
‎ข้าจะรินเหล้าให้เจ้าเอง

391
00:32:31,157 --> 00:32:34,118
‎ประตูพลังของเจ้าเพิ่งถูกเปิดได้เดือนครึ่ง
‎แต่เจ้าก็ผ่านขั้นรยูซู

392
00:32:34,202 --> 00:32:36,371
‎และเป็นจอมเวทแห่งจองจินกักได้

393
00:32:37,872 --> 00:32:39,165
‎นี่เป็นเหล้าแสดงความยินดีสำหรับเจ้า

394
00:32:44,087 --> 00:32:47,173
‎แม้ว่าข้าจะพ่ายแพ้ให้กับเจ้า

395
00:32:47,256 --> 00:32:49,676
‎แต่ในฐานะองค์รัชทายาทของอาณาจักรนี้
‎ข้าก็ดีใจเหลือเกิน

396
00:32:50,843 --> 00:32:53,096
‎ที่อาณาจักรแดโฮมีจอมเวทที่เก่งกาจเช่นเจ้า

397
00:32:53,680 --> 00:32:55,932
‎เป็นเรื่องมงคลที่สมควรจัดงานเลี้ยงอย่างยิ่ง

398
00:32:56,516 --> 00:32:57,809
‎รับเหล้าจอกนี้ไป

399
00:32:58,393 --> 00:33:01,604
‎แล้วจากนี้ไปก็ฝึกฝนให้เป็นจอมเวทที่เก่งกาจที่สุด

400
00:33:02,188 --> 00:33:04,023
‎และเป็นความภาคภูมิใจของอาณาจักรแดโฮด้วย

401
00:33:04,607 --> 00:33:05,441
‎จางอุก

402
00:33:17,829 --> 00:33:19,330
‎เป็นพระคุณล้นพ้นพ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

403
00:33:27,588 --> 00:33:28,923
‎กระหม่อมจะรินถวายให้พระองค์ด้วยพ่ะย่ะค่ะ

404
00:33:40,601 --> 00:33:43,688
‎ขอพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์
‎ผู้มีเมตตาและปรีชาด้วยพ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

405
00:34:04,042 --> 00:34:05,668
‎ขอพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์
‎ผู้มีเมตตาและปรีชาเพคะ

406
00:34:23,519 --> 00:34:24,604
‎ค่อยยังชั่วนะเจ้าคะ

407
00:34:24,687 --> 00:34:28,149
‎องค์รัชทายาททรงไม่มีความเจ้าคิดเจ้าแค้น

408
00:34:31,944 --> 00:34:34,155
‎รัชทายาทผู้ที่จะสืบทอดบัลลังก์

409
00:34:34,238 --> 00:34:37,784
‎และเด็กหนุ่มผู้ซึ่งเกิดมา
‎พร้อมชะตาของดวงดาวกษัตริย์

410
00:34:45,458 --> 00:34:48,086
‎สมบัติล้ำค่าของจินโยวอนเสียหายไปถึงสองชิ้น

411
00:34:48,878 --> 00:34:51,589
‎เวทมนตร์ของพวกมันได้สลายหายไป
‎และกลายเป็นของไร้ค่าไปแล้ว

412
00:34:51,672 --> 00:34:53,966
‎จงนำไปเผาแล้วนำขี้เถ้าไปโปรย
‎ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

413
00:34:54,884 --> 00:34:56,135
‎เจ้าค่ะ

414
00:34:56,719 --> 00:34:59,305
‎ท่านผู้อำนวยการ ท่านใต้เท้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ

415
00:35:00,139 --> 00:35:01,224
‎ท่านพ่อน่ะหรือ

416
00:35:02,016 --> 00:35:03,142
‎โชยอน

417
00:35:04,185 --> 00:35:05,186
‎น้องหญิง

418
00:35:05,269 --> 00:35:06,729
‎ท่านพ่อ

419
00:35:07,230 --> 00:35:08,314
‎ท่านพ่อ

420
00:35:09,023 --> 00:35:10,733
‎ตายจริง โชยอนของพ่อ

421
00:35:12,860 --> 00:35:16,072
‎ไหนดูสิ ไม่ได้เจอนาน เจ้าดูสวยขึ้นนะ

422
00:35:25,540 --> 00:35:26,666
‎ข้ากลับมาแล้ว

423
00:35:30,044 --> 00:35:32,004
‎ข้าพบเด็กคนนี้ที่เกาะภูเขาไฟทางทิศใต้

424
00:35:32,672 --> 00:35:34,423
‎นางบอกว่าสูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเล็ก

425
00:35:34,507 --> 00:35:37,677
‎และไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับพ่อแม่เลย

426
00:35:37,760 --> 00:35:41,764
‎นางดูอายุรุ่นราวคราวเดียวกับ
‎บูยอนของเราอยู่นะเจ้าคะ

427
00:35:44,142 --> 00:35:46,102
‎เจ้ามีสิ่งของที่พกติดตัวไว้

428
00:35:46,185 --> 00:35:49,730
‎ตั้งแต่สมัยที่เจ้ายังเด็กบ้างหรือไม่

429
00:35:53,317 --> 00:35:57,238
‎นางไม่สามารถตรวจพบพลังได้
‎เหมือนบูยอนของเรา

430
00:35:57,321 --> 00:36:00,533
‎และไม่รู้วิธีใช้เวทมนตร์ด้วย

431
00:36:00,616 --> 00:36:04,829
‎ความสามารถของนางอาจจะหายไป
‎ระหว่างที่ไม่ได้อยู่ที่จินโยวอนก็ได้เจ้าค่ะ

432
00:36:06,414 --> 00:36:09,208
‎แต่ถ้าหากนางเป็นสายเลือดของตระกูลจินจริงๆ

433
00:36:10,585 --> 00:36:12,670
‎สายเลือดนั้นก็ไม่มีวันแปรเปลี่ยนไปเจ้าค่ะ

434
00:36:20,469 --> 00:36:22,597
‎หากเจ้าคือบูยอน
‎ผู้สืบทอดสายเลือดของตระกูลจิน

435
00:36:23,389 --> 00:36:26,184
‎ประตูบานนี้ก็จะเปิดออก

436
00:36:53,753 --> 00:36:57,089
‎ข้าไม่ใช่ลูกสาวที่พลัดพรากไป
‎ของบ้านนี้หรือเจ้าคะ

437
00:36:59,050 --> 00:37:00,927
‎ใช่แล้ว เจ้าไม่ใช่

438
00:37:02,470 --> 00:37:07,266
‎แต่เจ้าก็อุตส่าห์เดินทางมาถึงที่นี่
‎ข้าจะให้ค่าใช้จ่ายในการเดินทางอย่างเหมาะสม

439
00:37:09,185 --> 00:37:13,731
‎ท่านแม่คงโมโหมาก
‎เพราะรู้สึกผิดหวังใช่ไหมเจ้าคะ

440
00:37:14,815 --> 00:37:16,400
‎ทำอย่างไรดีเจ้าคะ ท่านพ่อ

441
00:38:08,911 --> 00:38:10,037
‎ท่านแม่

442
00:38:11,831 --> 00:38:13,708
‎นกที่อยู่ในกรงตายแล้วเจ้าค่ะ

443
00:38:17,545 --> 00:38:20,256
‎จริงด้วย น่าสงสารเหลือเกิน

444
00:38:20,339 --> 00:38:23,634
‎เมื่อวานข้ายังรู้สึกถึงพลังอุ่นๆ ที่เลือนรางอยู่

445
00:38:25,052 --> 00:38:26,637
‎แต่ตอนนี้ข้าไม่รู้สึกแล้วเจ้าค่ะ

446
00:38:28,306 --> 00:38:32,393
‎เจ้ารับรู้ก่อนข้าที่มองเห็นอีกนะ บูยอน

447
00:38:32,476 --> 00:38:35,229
‎เพราะทุกสิ่งบนโลกนี้ต่างก็มีพลัง

448
00:38:36,105 --> 00:38:38,357
‎และข้าก็มองเห็นโลกใบนี้
‎จากการตรวจพบพลังเหล่านั้นไงเจ้าคะ

449
00:38:38,441 --> 00:38:42,987
‎บูยอน ถึงแม้เจ้าจะมองไม่เห็น
‎ในสิ่งที่คนอื่นๆ เห็น

450
00:38:44,196 --> 00:38:48,117
‎แต่เจ้าก็เป็นเด็กที่พิเศษมากๆ
‎ที่มองเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็นนะ

451
00:38:52,830 --> 00:38:54,999
‎ท่านทำผ้าปิดตาผืนใหม่ให้ข้าหรือเจ้าคะ

452
00:38:55,082 --> 00:38:57,043
‎ท่านแม่ช่วยผูกให้ข้าหน่อยเจ้าค่ะ

453
00:39:17,438 --> 00:39:18,606
‎น้องหญิง

454
00:39:20,733 --> 00:39:22,902
‎อย่าผิดหวังไปเลย

455
00:39:22,985 --> 00:39:25,863
‎ยังไงข้าก็พานางมา
‎โดยไม่คาดหวังอะไรมากอยู่แล้ว

456
00:39:27,823 --> 00:39:30,034
‎ท่านจะบอกว่าท่านพามามั่วซั่วหรือเจ้าคะ

457
00:39:30,117 --> 00:39:33,245
‎ท่านแค่ทำเป็นเหมือนห่วงใยข้าสินะเจ้าคะ

458
00:39:33,913 --> 00:39:35,873
‎เพราะอย่างนั้น
‎เราถึงตามหานางไม่เจอร่วมสิบปี

459
00:39:39,085 --> 00:39:40,294
‎ข้า…

460
00:39:41,045 --> 00:39:43,964
‎ข้าจะออกไปตามหานางอีกครั้ง

461
00:39:45,007 --> 00:39:46,342
‎ไม่ต้องแล้วเจ้าค่ะ

462
00:39:46,425 --> 00:39:49,512
‎จินมูแห่งชอนบูกวันจะช่วยตามหาบูยอนเจ้าค่ะ

463
00:39:49,595 --> 00:39:53,641
‎น้องหญิงไม่ชอบ
‎น้องชายต่างมารดาคนนั้นมากมิใช่หรือ

464
00:39:53,724 --> 00:39:57,061
‎แม้ข้าจะเกลียดเขามาก
‎แต่ถ้าหากเขาตามหาบูยอนให้ข้าได้

465
00:39:57,144 --> 00:40:00,898
‎ข้าก็สามารถจับมือกับจินมูได้เจ้าค่ะ

466
00:40:06,821 --> 00:40:07,905
‎- ไปซะ
‎- ออกไปเลย

467
00:40:08,447 --> 00:40:11,409
‎ข้าบอกว่าข้ามาตามหาคนไง

468
00:40:11,492 --> 00:40:12,785
‎เด็กที่ชื่อมูด็อกอยู่ที่นี่ใช่ไหม

469
00:40:12,868 --> 00:40:15,121
‎วันนี้เรายุ่งกันมาก เอาไว้ค่อยมาคราวหลังเถิด

470
00:40:17,248 --> 00:40:18,541
‎เอาแต่ผลักข้าไม่หยุดเลยแฮะ

471
00:40:20,459 --> 00:40:21,961
‎รู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร

472
00:40:23,003 --> 00:40:24,171
‎เจ้าเป็นใครล่ะ

473
00:40:26,215 --> 00:40:29,176
‎ข้าเป็นจอมเวทของตระกูลมีชื่อเสียง
‎ที่แค่เอ่ยชื่อก็รู้จัก

474
00:40:31,595 --> 00:40:34,348
‎ให้ข้าแสดงให้เห็นถึงพลังของข้าไหม
‎ว่าข้าเป็นใคร

475
00:40:40,604 --> 00:40:41,981
‎รู้ตัวไว้ด้วยว่าตัวเองโชคดี

476
00:40:42,523 --> 00:40:45,151
‎หากมือคู่นี้บรรจุพลังไว้ เจ้าได้ไปยมโลกแน่

477
00:40:45,860 --> 00:40:48,487
‎ขออภัยขอรับ โปรดยกโทษให้ข้าด้วยขอรับ

478
00:40:49,113 --> 00:40:52,241
‎ที่นี่เป็นแค่หอนางโลมที่ขายเหล้า
‎แต่กลับเลือกรับลูกค้างั้นหรือ

479
00:40:52,324 --> 00:40:55,911
‎พอดีตอนนี้ด้านในมีงานเลี้ยง
‎ของเหล่าจอมเวทแห่งซงริมจองจินกักขอรับ

480
00:40:56,495 --> 00:40:57,580
‎- ซงริมหรือ
‎- ขอรับ

481
00:40:57,663 --> 00:41:00,749
‎แถมองค์รัชทายาทก็เสด็จมาด้วย
‎ทำให้วุ่นวายมากขอรับ

482
00:41:01,625 --> 00:41:04,253
‎ได้ยินว่านางถูกขายให้หอนางโลม
‎ที่ใหญ่ที่สุดในป้อมแดโฮ

483
00:41:04,920 --> 00:41:06,755
‎นางไม่ได้ถูกขายให้
‎หอนางโลมธรรมดาๆ จริงๆ แฮะ

484
00:41:06,839 --> 00:41:09,925
‎หากท่านบอกว่าเป็นจอมเวทจากตระกูลไหน
‎ข้าจะแจ้งด้านในให้ขอรับ

485
00:41:11,093 --> 00:41:13,888
‎ไม่เป็นไร ไว้ข้าจะมาคราวหลัง

486
00:41:16,390 --> 00:41:17,850
‎มีเรื่องอะไรหรือ

487
00:41:19,226 --> 00:41:20,394
‎ใครกัน

488
00:41:20,978 --> 00:41:23,355
‎นางบอกว่าเป็นจอมเวท
‎จากตระกูลที่แค่เอ่ยชื่อก็รู้จักขอรับ

489
00:41:23,439 --> 00:41:24,982
‎เหมือนจะเป็นจินโยวอนนะขอรับ

490
00:41:25,065 --> 00:41:28,402
‎ข้าเห็นผ่านๆ แต่เหมือนนางจะพันผ้า
‎ที่มีสัญลักษณ์ของจินโยวอนอยู่ขอรับ

491
00:41:28,486 --> 00:41:29,695
‎จินโยวอนหรือ

492
00:41:30,196 --> 00:41:35,868
‎จอมเวทแห่งจินโยวอนนี่
‎เรื่องมากและนิสัยไม่ดีเหมือนกันทุกคนเลย

493
00:41:36,702 --> 00:41:38,245
‎เจ้าเป็นอะไรไหม

494
00:41:38,329 --> 00:41:42,124
‎ข้าไม่เจ็บเท่าไรขอรับ
‎จอมเวทคนนั้นไม่ค่อยมีแรงเลยขอรับ

495
00:41:42,208 --> 00:41:45,002
‎นางโกหกหรือเปล่าขอรับ
‎แล้วสัญลักษณ์จินโยวอนนั้นก็อาจเป็นของปลอม

496
00:41:46,003 --> 00:41:49,715
‎หากนางถูกจับได้ว่าใช้สัญลักษณ์
‎ของตระกูลจอมเวทในป้อมแดโฮแห่งนี้

497
00:41:49,798 --> 00:41:51,383
‎ก็อาจถูกสังหารได้เลยนะ

498
00:41:53,010 --> 00:41:54,470
‎ช่างเป็นหญิงที่น่าสงสัยจริงๆ

499
00:42:03,354 --> 00:42:07,107
‎ที่ว่าเหล่าจอมเวทมีอำนาจมากที่สุด
‎ในป้อมแดโฮคงเป็นเรื่องจริงสินะ

500
00:42:08,859 --> 00:42:10,528
‎มูด็อกคงอยู่ที่ไหนสักแห่งในนั้นแน่ๆ

501
00:42:20,579 --> 00:42:22,915
‎ข้าต้องเกาะนางสักระยะด้วย

502
00:42:24,583 --> 00:42:26,544
‎ถ้าข้าบอกนางว่านำสิ่งนี้มาคืน

503
00:42:27,545 --> 00:42:30,756
‎นางก็คงให้ข้าอยู่ด้วยแน่ๆ
‎เพราะนางใจดีเหมือนคนโง่

504
00:42:32,424 --> 00:42:34,385
‎- นั่นใครน่ะ
‎- ให้ตาย ตกใจหมด

505
00:42:41,600 --> 00:42:42,685
‎ออกไปรอข้าข้างนอกก่อน

506
00:42:43,269 --> 00:42:44,436
‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

507
00:42:51,944 --> 00:42:53,612
‎ถึงเวลาที่นางจะวิ่งออกมาแล้วนะ

508
00:42:54,989 --> 00:42:58,117
‎หนึ่ง สอง สาม

509
00:43:00,703 --> 00:43:02,580
‎สี่ ห้า…

510
00:43:03,497 --> 00:43:04,665
‎องค์รัชทายาท

511
00:43:06,458 --> 00:43:07,793
‎องค์ชายรัชทายาท

512
00:43:11,880 --> 00:43:17,177
‎วันนี้อึมูด็อกคนนี้ก็รู้สึกประทับใจ
‎ในพระทัยที่กว้างใหญ่ราวมหาสมุทร

513
00:43:17,761 --> 00:43:19,263
‎ของพระองค์อีกครั้งเพคะ

514
00:43:21,223 --> 00:43:24,476
‎ใช่แล้ว ข้าแสร้งทำตัวเหมือนว่าข้าใจกว้าง

515
00:43:24,560 --> 00:43:26,687
‎แม้ใจจริงของข้า
‎อยากจะล้มงานเลี้ยงนี้ให้สิ้นซาก

516
00:43:26,770 --> 00:43:29,940
‎แต่อย่างที่ข้าเคยบอกไป
‎ข้าไม่อยากเป็นศัตรูกับจอมเวทซงริม

517
00:43:31,233 --> 00:43:33,611
‎ทำไม เจ้ารู้สึกว่าข้าใจแคบหรือ

518
00:43:34,528 --> 00:43:37,323
‎การที่ทรงปิดบังไม่ให้ใครรับรู้
‎ถึงพระทัยที่คับแคบดั่งร่องน้ำ

519
00:43:37,406 --> 00:43:41,076
‎ถือเป็นการตัดสินใจที่เฉลียวฉลาด
‎และเฉียบแหลมมากเพคะ

520
00:43:41,952 --> 00:43:44,747
‎ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะระบาย
‎จิตใจที่คับแคบของข้าให้เจ้าผู้เดียว

521
00:43:44,830 --> 00:43:49,168
‎เพราะหม่อมฉันรับรู้ได้ว่าพระองค์ทรงกริ้วแค่ไหน
‎ที่ต้องประทานเหล้าเฉลิมฉลอง

522
00:43:49,251 --> 00:43:51,587
‎แทนการประทานยาพิษให้แก่เขา

523
00:43:51,670 --> 00:43:54,548
‎หม่อมฉัน อึมูด็อกคนนี้
‎จึงได้รีบวิ่งมาหาพระองค์เพคะ

524
00:43:55,299 --> 00:43:57,509
‎ข้าเกลียดเจ้านายของเจ้าจนเข้าไส้

525
00:43:57,593 --> 00:43:58,719
‎แน่นอนอยู่แล้วเพคะ

526
00:43:58,802 --> 00:44:00,638
‎เกลียดเจ้านายเจ้า
‎จนตับของข้าแทบมอดไหม้

527
00:44:00,721 --> 00:44:02,473
‎พระองค์คงรู้สึกเช่นนั้นเพคะ

528
00:44:02,556 --> 00:44:04,266
‎และเจ้าที่คอยสนับสนุนเขาอยู่

529
00:44:05,726 --> 00:44:07,394
‎ข้าก็ไม่ชอบใจเลย

530
00:44:13,233 --> 00:44:15,527
‎ที่ข้าใจกว้างก็เพื่อเจ้า ไม่ใช่เขา

531
00:44:18,489 --> 00:44:19,990
‎อึมูด็อก

532
00:44:20,074 --> 00:44:23,369
‎หลังจากนี้ หากเจ้าเข้ามาแทรกระหว่างการต่อสู้
‎ของข้าและเจ้านายของเจ้าอีก

533
00:44:24,495 --> 00:44:26,330
‎ข้าจะสังหารเจ้าก่อน

534
00:44:31,043 --> 00:44:34,963
‎หากสักวันหนึ่ง หม่อมฉันต้องตาย
‎เพราะดาบขององค์รัชทายาท

535
00:44:36,840 --> 00:44:38,634
‎หม่อมฉันก็จะไม่โกรธเคืองพระองค์เด็ดขาดเพคะ

536
00:44:39,760 --> 00:44:42,096
‎เจ้าจะบอกว่าต่อให้ต้องตาย
‎ก็จะเข้าข้างเจ้านายสินะ

537
00:44:42,179 --> 00:44:43,597
‎ช่างภักดีเหลือเกินนะ

538
00:44:43,681 --> 00:44:45,766
‎อยากให้ข้าสร้างอนุสรณ์แห่งความภักดี
‎ที่ห้องส้วมให้ไหม

539
00:44:45,849 --> 00:44:49,436
‎แหม ถ้าพระองค์รับรู้เช่นนั้น
‎ก็เป็นพระคุณล้นพ้นสำหรับหม่อมฉันเพคะ

540
00:44:49,520 --> 00:44:51,021
‎ช่างเถอะ เจ้าจะไปไหนก็ไป

541
00:44:51,105 --> 00:44:53,482
‎ก่อนที่จิตใจกว้างใหญ่ดั่งมหาสมุทรของข้า
‎จะคับแคบเหลือเป็นแค่ร่องน้ำ

542
00:44:54,483 --> 00:44:56,693
‎- องค์รัชทายาท
‎- ทำไม อะไรอีก ทำไม

543
00:44:56,777 --> 00:44:59,113
‎นี่เจ้าอยากตายจริงๆ งั้นหรือ

544
00:45:00,197 --> 00:45:03,033
‎ที่พระองค์บาดเจ็บ
‎ทรงไม่เป็นอะไรใช่ไหมเพคะ

545
00:45:06,120 --> 00:45:08,747
‎ไม่ถามพรุ่งนี้เลยล่ะ

546
00:45:08,831 --> 00:45:11,208
‎ช่างเถอะ มันไม่ใช่การโจมตีที่รุนแรงอะไร

547
00:45:11,291 --> 00:45:13,168
‎ท่านหมอฮอยอมแห่งเซจุกวอน
‎ก็รักษาให้ข้าแล้วด้วย

548
00:45:14,128 --> 00:45:17,798
‎พระองค์แค่ไม่ทันได้ระวังตัว
‎เพราะประเมินเจ้านายของหม่อมฉันต่ำไป

549
00:45:17,881 --> 00:45:21,343
‎แต่องค์รัชทายาทยังแข็งแกร่งกว่าเขามากเพคะ

550
00:45:21,427 --> 00:45:24,805
‎แน่นอนอยู่แล้ว
‎ใครจะไปคิดว่าจางอุกจะใช้วิชาทันซูกัน

551
00:45:24,888 --> 00:45:26,014
‎เจ้าคนเจ้าเล่ห์นั่น

552
00:45:26,890 --> 00:45:28,100
‎อ้อ ถุงเครื่องหอม

553
00:45:28,892 --> 00:45:32,104
‎ที่นางเอาไปแขวนไว้ข้างห้องส้วม
‎เพื่อไล่แมลงวันสินะ

554
00:45:34,898 --> 00:45:37,234
‎เจ้าเก็บถุงเครื่องหอมที่ข้าให้ไว้ที่ไหน

555
00:45:37,317 --> 00:45:38,193
‎ทำไมหรือเพคะ

556
00:45:39,111 --> 00:45:42,072
‎ข้าแค่สงสัยว่าเจ้าเอาไปแขวนไล่แมลงวัน
‎ข้างๆ ห้องส้วมหรือเปล่า

557
00:45:45,325 --> 00:45:46,452
‎อยู่นี่เพคะ

558
00:45:47,119 --> 00:45:50,539
‎หม่อมฉันจะเอาของล้ำค่าเช่นนี้
‎ไปแขวนไว้ข้างห้องส้วมได้อย่างไรเพคะ

559
00:45:50,622 --> 00:45:53,333
‎นั่นสิเนอะ เจ้าคงไม่กล้าทำเช่นนั้นหรอก

560
00:45:54,293 --> 00:45:55,210
‎งั้นก็ดีแล้ว

561
00:45:57,921 --> 00:45:59,798
‎เสด็จกลับโดยสวัสดิภาพนะเพคะ

562
00:46:12,102 --> 00:46:14,438
‎- พอแล้ว
‎- ให้ตายเถอะ

563
00:46:14,521 --> 00:46:16,523
‎- นายน้อย
‎- อย่ามายุ่งกับข้านะ

564
00:46:16,607 --> 00:46:18,650
‎ตั้งสติหน่อยสิเจ้าคะ นายน้อย

565
00:46:20,027 --> 00:46:21,320
‎- นี่
‎- ดูเขาสิ

566
00:46:22,362 --> 00:46:24,531
‎เขาคงเมาหมดสติจนถึงพรุ่งนี้เช้าเลยล่ะ

567
00:46:24,615 --> 00:46:26,241
‎ตัวเองคออ่อนจะตาย

568
00:46:26,325 --> 00:46:29,203
‎แต่ดันรับเหล้าที่องค์รัชทายาทรินให้มาดื่มจนหมด

569
00:46:29,286 --> 00:46:32,122
‎ถ้าท่านรู้ก็น่าจะช่วยเขาดื่มหน่อยสิ
‎ท่านปกติอยู่คนเดียวเลย

570
00:46:32,206 --> 00:46:35,000
‎ก็ข้ามัวแต่ร้องเพลงอยู่

571
00:46:36,543 --> 00:46:38,086
‎วางเสลี่ยงลงซะ

572
00:46:41,298 --> 00:46:44,051
‎ตั้งแต่จุดนี้
‎จะอนุญาตให้คนของซงริมเข้าไปเท่านั้น

573
00:46:44,635 --> 00:46:46,929
‎ผู้ที่ไม่ใช่คนของซงริม จงกลับไปเสีย

574
00:46:54,520 --> 00:46:55,896
‎เจ้าเข้าไปไม่ได้

575
00:46:57,272 --> 00:46:58,607
‎ข้าคือมูด็อกนะเจ้าคะ

576
00:46:59,399 --> 00:47:01,360
‎นางรับใช้ของนายน้อยอุก มูด็อกเองเจ้าค่ะ

577
00:47:01,443 --> 00:47:02,694
‎ท่านก็ทราบนี่เจ้าคะ

578
00:47:04,112 --> 00:47:07,699
‎ที่ผ่านมาเจ้าเข้าออกซงริมได้เพราะเป็นคนรับใช้
‎ของจางอุกซึ่งมาในฐานะแขกของซงริม

579
00:47:07,783 --> 00:47:08,825
‎แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว

580
00:47:08,909 --> 00:47:11,495
‎จางอุกเป็นคนของซงริม แต่เจ้าไม่ใช่

581
00:47:12,246 --> 00:47:13,372
‎เจ้าเข้าไปไม่ได้

582
00:47:13,455 --> 00:47:15,457
‎ถ้างั้นนายน้อยของข้าจะทำอย่างไรล่ะเจ้าคะ

583
00:47:15,541 --> 00:47:18,919
‎เขาเมาเละจนสลบแบบนั้น
‎ข้าก็ต้องไปดูแลเขาสิเจ้าคะ

584
00:47:19,002 --> 00:47:22,214
‎ตั้งแต่นี้ไปคนรับใช้ของจองจินกัก
‎จะเป็นคนดูแลนายน้อยของเจ้าเอง

585
00:47:25,175 --> 00:47:26,385
‎ไม่ได้นะเจ้าคะ

586
00:47:27,886 --> 00:47:30,722
‎ข้าต้องไปคอยดูแลนายน้อยอุกอยู่ใกล้ๆ

587
00:47:30,806 --> 00:47:32,057
‎ให้ข้าเข้าไปข้างในด้วยเจ้าค่ะ

588
00:47:32,140 --> 00:47:34,810
‎อนุญาตให้นางเข้าไปเถิดขอรับ

589
00:47:34,893 --> 00:47:37,479
‎อุกคงโวยวายแน่ๆ ถ้าตื่นมาแล้วไม่พบมูด็อก

590
00:47:37,563 --> 00:47:41,567
‎ไม่มีจอมเวทคนไหนของจองจินกัก
‎ที่พาคนรับใช้ส่วนตัวมาอยู่ด้วย

591
00:47:43,110 --> 00:47:46,321
‎ตราบใดที่จางอุกเป็นคนของซงริม
‎เขาก็ต้องทำตามกฎของซงริม

592
00:47:47,155 --> 00:47:49,241
‎งั้นแปลว่าข้าเข้าไปไม่ได้หรือเจ้าคะ

593
00:47:49,324 --> 00:47:50,784
‎ตามกฎแล้วคงไม่ได้

594
00:47:51,410 --> 00:47:53,620
‎อันดับแรก เจ้ากลับไปรอที่บ้านก่อนเถิด

595
00:47:53,704 --> 00:47:55,581
‎ถ้าอุกฟื้นแล้วเราจะพาอุกไป

596
00:47:55,664 --> 00:47:57,082
‎จางอุกไม่สามารถออกไปได้

597
00:47:57,749 --> 00:48:01,253
‎เขาไม่สามารถออกมาข้างนอกได้
‎จนกว่าจะอบรมความรู้พื้นฐานเสร็จสิ้น

598
00:48:01,336 --> 00:48:02,838
‎นั่นก็เป็นกฎของเราเช่นกัน

599
00:48:05,299 --> 00:48:07,593
‎จริงด้วย เราก็เคยเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน

600
00:48:08,385 --> 00:48:09,344
‎ที่ท่านพูดก็คือ

601
00:48:09,428 --> 00:48:12,389
‎ข้าเข้าไปไม่ได้
‎และนายน้อยก็ออกมาข้างนอกไม่ได้

602
00:48:12,472 --> 00:48:14,349
‎ไม่มีวิธีที่พวกเราจะอยู่ด้วยกันเลยหรือเจ้าคะ

603
00:48:14,433 --> 00:48:17,477
‎หากเจ้าเข้าใจแล้ว ก็กลับไปพร้อมพวกเขาเถิด

604
00:48:18,937 --> 00:48:20,147
‎เดี๋ยวก่อน

605
00:48:36,663 --> 00:48:38,624
‎นี่เป็นวันแรกที่จางอุกเข้ามาอยู่ในจองจินกัก

606
00:48:38,707 --> 00:48:41,209
‎พวกท่านจะให้เขาฝ่าฝืนกฎระเบียบ
‎ตั้งแต่ครั้งแรกเลยหรือ

607
00:48:48,800 --> 00:48:51,762
‎นายน้อย โปรดให้ข้าเข้าไปด้วยเจ้าค่ะ

608
00:48:54,264 --> 00:48:57,059
‎หากทั้งสองท่านอยู่ เด็กคนนั้นก็จะดึงดันไม่ไปไหน

609
00:48:57,142 --> 00:48:59,770
‎และถ้าท่านผู้นำทราบ เด็กคนนั้นก็จะถูกทำโทษ

610
00:48:59,853 --> 00:49:01,021
‎พวกเราไปกันเถิด

611
00:49:02,314 --> 00:49:06,401
‎มูด็อก เจ้ากลับบ้านไปก่อนเถอะ
‎พวกเราจะลองหาวิธีดู

612
00:49:14,368 --> 00:49:15,702
‎นายน้อย

613
00:49:20,499 --> 00:49:22,292
‎ช่วยพาข้าเข้าไปด้วยเจ้าค่ะ

614
00:49:23,585 --> 00:49:24,878
‎นายน้อย

615
00:49:36,765 --> 00:49:38,225
‎ตายจริง

616
00:49:40,310 --> 00:49:42,521
‎ท่านปู่ ท่านสบายดีไหมเจ้าคะ

617
00:49:42,604 --> 00:49:43,605
‎แน่นอนสิ

618
00:49:44,690 --> 00:49:48,235
‎ไม่เจอกันนาน
‎เจ้าโตเป็นหญิงสาวสง่างามแล้วนะเนี่ย

619
00:49:49,277 --> 00:49:52,155
‎ท่านหมอ มีจอมเวทคนหนึ่ง
‎ซึ่งเมาและสลบไปที่งานเลี้ยง

620
00:49:52,239 --> 00:49:53,615
‎หายใจติดขัดจึงถูกพามาที่นี่ขอรับ

621
00:49:53,699 --> 00:49:57,327
‎โธ่เอ๊ย เขาคงแค่เมาหนักนั่นแหละ
‎เจ้ารักษาเขาเองได้เลย

622
00:49:57,411 --> 00:50:00,872
‎แต่เขาคือจางอุกขอรับ
‎คนที่ท่านหมอมอบกระแสพลังให้

623
00:50:00,956 --> 00:50:03,583
‎อะไรนะ จางอุกหรือ

624
00:50:03,667 --> 00:50:04,835
‎อุกงั้นหรือ

625
00:50:27,482 --> 00:50:29,276
‎จอมเวทคนนั้นนี่นา

626
00:50:31,987 --> 00:50:34,322
‎ยุนอ๊ก มานี่สิ

627
00:50:34,406 --> 00:50:35,574
‎เจ้าค่ะ

628
00:50:40,996 --> 00:50:44,708
‎เขาผู้นี้ถูกปิดประตูพลังอยู่นาน
‎ข้าเป็นคนเปิดประตูพลังให้เขา

629
00:50:45,292 --> 00:50:48,044
‎และมอบกระแสพลังให้
‎เขาชื่อว่าจางอุกล่ะ

630
00:50:49,963 --> 00:50:51,047
‎"จางอุก" หรือ

631
00:50:51,131 --> 00:50:54,676
‎แต่เจ้าหมอนี่สามารถฝึกฝน
‎ถึงขั้นรยูซูได้ภายในหนึ่งเดือน

632
00:50:54,760 --> 00:50:55,927
‎เขาเป็นอัจฉริยะล่ะ

633
00:50:56,428 --> 00:50:57,554
‎ภายในหนึ่งเดือนหรือเจ้าคะ

634
00:50:58,889 --> 00:51:01,475
‎เขาสุดยอดจริงๆ นะเจ้าคะ

635
00:51:15,238 --> 00:51:17,574
‎เอ่อ ปู่คนนี้

636
00:51:17,657 --> 00:51:20,660
‎เริ่มรู้สึกเมาขึ้นมา
‎คงต้องกลับไปนอนพักก่อน

637
00:51:20,744 --> 00:51:22,370
‎เจ้าช่วยดูเขาแทนข้าหน่อยนะ

638
00:51:22,954 --> 00:51:24,706
‎ดูแลเขาได้เลย

639
00:51:24,790 --> 00:51:26,374
‎เจ้าค่ะ ท่านปู่

640
00:51:42,974 --> 00:51:44,726
‎เราได้มาเจอกันอีกแล้วนะเจ้าคะ

641
00:51:46,645 --> 00:51:48,855
‎นายน้อยจางอุก

642
00:52:05,288 --> 00:52:07,666
‎ข้ามาไกลเกินกว่าจะยอมล้มเลิกแล้ว

643
00:52:10,210 --> 00:52:11,962
‎ข้าจะดึงดันอยู่ให้ถึงที่สุด

644
00:52:28,270 --> 00:52:29,521
‎มูด็อก

645
00:52:37,404 --> 00:52:38,613
‎มูด็อก

646
00:52:39,781 --> 00:52:43,827
‎นายน้อยของเจ้าจะตายแล้ว
‎เวียนหัวจนแทบบ้าเลย

647
00:53:24,492 --> 00:53:25,577
‎จางอุก

648
00:53:27,746 --> 00:53:29,289
‎ถ้าเจ้าทอดทิ้งข้า

649
00:53:31,458 --> 00:53:33,376
‎ข้าจะฆ่าเจ้าทิ้งจริงๆ

650
00:53:59,861 --> 00:54:01,279
‎นายน้อยยุลหรือเจ้าคะ

651
00:54:03,615 --> 00:54:05,659
‎ข้ามาดูเผื่อว่าเจ้าจะนั่งอยู่แบบนี้

652
00:54:06,743 --> 00:54:07,994
‎แล้วข้าก็คิดถูกจริงๆ สินะ

653
00:54:10,121 --> 00:54:11,915
‎ข้าไม่ยอมกลับไปเด็ดขาดเจ้าค่ะ

654
00:54:14,084 --> 00:54:16,628
‎ข้าอยู่ห่างนายน้อยของข้าไม่ได้เจ้าค่ะ

655
00:54:19,464 --> 00:54:21,716
‎ต่อให้เจ้าดึงดันอยู่แบบนี้
‎ก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก

656
00:54:21,800 --> 00:54:24,469
‎ถ้าเจ้ามาอยู่แบบนี้ อุกก็คงฝ่าฝืนกฎระเบียบ

657
00:54:24,552 --> 00:54:27,097
‎แล้วสิ่งที่เขาลำบากทุ่มเทเพื่อเข้าซงริม
‎ก็จะไร้ประโยชน์

658
00:54:29,349 --> 00:54:30,642
‎ที่ท่านพูดก็ถูกเจ้าค่ะ

659
00:54:31,851 --> 00:54:33,561
‎ตอนนี้เจ้ากลับไปรอที่บ้านเถิด

660
00:54:34,396 --> 00:54:35,855
‎ข้าจะไปส่งเจ้าเอง

661
00:54:46,574 --> 00:54:48,576
‎ฝากบอกนายน้อยของข้าด้วยนะเจ้าค่ะ

662
00:54:49,953 --> 00:54:51,663
‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

663
00:54:52,455 --> 00:54:54,958
‎ข้าก็จะเข้าไปในซงริมที่นายน้อยอยู่ให้ได้

664
00:54:57,335 --> 00:54:59,379
‎ฝากบอกให้เขาอดทนรอข้าด้วยเจ้าค่ะ

665
00:55:01,798 --> 00:55:04,551
‎ได้สิ ข้าจะบอกเขาให้

666
00:55:59,689 --> 00:56:01,816
‎โอ๊ย ปวดหัวมากเลย

667
00:56:04,652 --> 00:56:06,404
‎เจ้าองค์รัชทายาทนั่น

668
00:56:08,364 --> 00:56:09,657
‎มูด็อก

669
00:56:10,492 --> 00:56:13,369
‎- ข้าขอน้ำหน่อย
‎- มูด็อกคือใครหรือเจ้าคะ

670
00:56:16,289 --> 00:56:17,373
‎เจ้าเป็นใครน่ะ

671
00:56:17,457 --> 00:56:20,335
‎จำข้าไม่ได้หรือเจ้าคะ
‎เราเคยเจอกันที่โรงเตี๊ยมไงเจ้าคะ

672
00:56:22,629 --> 00:56:23,880
‎เข้าใจผิดอะไรกัน

673
00:56:23,963 --> 00:56:26,925
‎ท่านตามพวกเรามา
‎และจ้องคุณหนูของข้าตาเป็นมันเลยนี่เจ้าคะ

674
00:56:27,926 --> 00:56:30,386
‎อ้อ เจ้าชื่อโซหรือซุนนะ

675
00:56:31,137 --> 00:56:32,597
‎ใช่แล้ว ซุนอี

676
00:56:33,681 --> 00:56:34,808
‎ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ล่ะ

677
00:56:34,891 --> 00:56:39,312
‎คุณหนูของข้าเป็นหลานสาวแท้ๆ
‎ของท่านหมอฮอยอมแห่งสำนักเซจุกวอนเจ้าค่ะ

678
00:56:39,395 --> 00:56:40,563
‎อ้อ งั้นหรือ

679
00:56:42,023 --> 00:56:43,441
‎โลกช่างกลมนัก ว่าไหมเจ้าคะ

680
00:56:43,525 --> 00:56:44,818
‎ถ้าคุณหนูฟ้องเรื่องในวันนั้น

681
00:56:44,901 --> 00:56:47,737
‎ที่ท่านเสียมารยาทให้ท่านหมอฮอยอมฟัง
‎ท่านหมอคงเกลียดท่านแน่เจ้าค่ะ

682
00:56:48,488 --> 00:56:50,657
‎ยังไงตาแก่นั่นก็ไม่ชอบข้าอยู่แล้ว

683
00:56:50,740 --> 00:56:51,866
‎บอกให้นางไปฟ้องได้เลย

684
00:56:55,328 --> 00:56:56,746
‎ท่านจะไปเฉยๆ
‎โดยไม่ขอบคุณกันเลยหรือเจ้าคะ

685
00:56:56,830 --> 00:56:58,540
‎คุณหนูของข้าอุตส่าห์ดูแลท่านทั้งคืน

686
00:56:58,623 --> 00:56:59,916
‎คุณหนูของเจ้าหรือ

687
00:57:08,716 --> 00:57:10,218
‎จะให้นางฟ้องเรื่องนั้นไม่ได้นะ

688
00:57:12,137 --> 00:57:15,265
‎เจ้าเคยเจออุกมาก่อนงั้นหรือ

689
00:57:16,015 --> 00:57:16,933
‎เจ้าค่ะ

690
00:57:17,016 --> 00:57:21,980
‎ยุนอ๊กหลานข้าบอกว่าจางอุกเข้ามาช่วย
‎ตอนที่นางเจอกับสถานการณ์ลำบาก

691
00:57:22,063 --> 00:57:23,398
‎อ้อ

692
00:57:23,481 --> 00:57:26,693
‎อุกไม่ได้มีนิสัยที่จะออกตัวช่วยใครเลยนะ

693
00:57:27,944 --> 00:57:29,863
‎นิสัยของนายน้อยข้าทำไมหรือเจ้าคะ

694
00:57:32,157 --> 00:57:33,783
‎ได้ยินว่าท่านเดินทางมาจากป้อมวอลหรือเจ้าคะ

695
00:57:34,617 --> 00:57:38,329
‎ป้อมวอลก็เป็นบ้านเกิดของข้า
‎และท่านแม่ของนายน้อยอุกเช่นกัน

696
00:57:39,330 --> 00:57:42,667
‎- อ้อ จริงหรือเจ้าคะ
‎- ไม่รู้เพราะเป็นคนบ้านเกิดเดียวกันหรือเปล่า

697
00:57:42,750 --> 00:57:44,919
‎ท่านดูคล้ายคุณหนูโดฮวาของข้าด้วย

698
00:57:46,463 --> 00:57:49,424
‎ดูเหมือนท่านจะมีชะตาต้องกัน
‎กับนายน้อยของข้านะเจ้าคะ

699
00:57:51,718 --> 00:57:54,095
‎ถ้าดูคล้ายกันแค่เพียงเพราะบ้านเกิดเดียวกัน

700
00:57:54,679 --> 00:57:56,931
‎นางก็ต้องคล้ายแม่บ้านคิมด้วยสิ

701
00:57:58,933 --> 00:58:00,894
‎แต่ทั้งคู่ไม่คล้ายกันแม้แต่นิดเลยนะ

702
00:58:03,021 --> 00:58:04,481
‎ท่านหมายความว่าอะไรหรือ

703
00:58:05,732 --> 00:58:07,317
‎แม่บ้านคิมน่ะดีทุกอย่าง

704
00:58:07,400 --> 00:58:11,696
‎แต่บางครั้งท่านก็ชอบพูดเกินจริงอย่างไร้ตรรกะ
‎และมองข้ามเหตุและผลไป

705
00:58:12,572 --> 00:58:15,074
‎ท่านกำลังจะบอกว่าข้าขี้โม้หรือเจ้าคะ

706
00:58:16,201 --> 00:58:17,535
‎ข้าไม่ได้พูดแบบนั้นนะ

707
00:58:18,119 --> 00:58:19,662
‎ดูท่านตอนนี้สิ

708
00:58:19,746 --> 00:58:23,124
‎ท่านก็กำลังพูดเกินจริงว่าตัวเองขี้โม้
‎เพราะเกรี้ยวกราดมิใช่หรือ

709
00:58:23,208 --> 00:58:24,292
‎อ้อ เจ้าค่ะๆ

710
00:58:24,375 --> 00:58:27,712
‎ข้าเป็นคนขี้โม้เจ้าค่ะ ใช่แล้ว
‎คนขี้โม้ที่เกรี้ยวกราด

711
00:58:27,795 --> 00:58:29,881
‎ข้าบอกว่าท่านเป็นคนขี้โม้เมื่อไหร่กัน

712
00:58:29,964 --> 00:58:32,217
‎ที่ท่านพูดมา
‎ก็หมายถึงแบบนั้นมิใช่หรือเจ้าคะ

713
00:58:32,300 --> 00:58:33,551
‎ทำไมท่านเอาแต่พูดแบบนั้น

714
00:58:33,635 --> 00:58:34,928
‎- เป็นอะไรของท่านเนี่ย
‎- ก็ท่านพูดแบบนั้น…

715
00:58:35,011 --> 00:58:37,847
‎พวกท่านทั้งสองเป็นอะไรกันหรือเจ้าคะ

716
00:58:40,892 --> 00:58:43,520
‎จะบอกว่าเป็นความสัมพันธ์ที่มากกว่าสหาย

717
00:58:43,603 --> 00:58:45,772
‎แต่ไม่ใช่คนรักได้ไหมนะ

718
00:58:45,855 --> 00:58:48,233
‎- ใครเกรี้ยวกราดก่อนกันแน่เจ้าคะ
‎- ก็ท่านบอกว่าขี้โม้

719
00:58:48,316 --> 00:58:50,276
‎ดูเหมือนจะใกล้ชิดกัน
‎แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน

720
00:58:50,360 --> 00:58:52,529
‎- ก็ท่านเอาแต่พูดคำว่าขี้โม้ก่อน
‎- เหมือนที่เห็น

721
00:58:52,612 --> 00:58:55,823
‎- เจ้าหมอนั่นไม่มีไหวพริบเลยน่ะ
‎- เชิญเรียกข้าว่าคนขี้โม้เลยเจ้าค่ะ

722
00:58:55,907 --> 00:58:57,325
‎น่าอึดอัดจริงๆ

723
00:58:57,408 --> 00:58:58,409
‎ให้ตายเถอะ

724
00:58:58,493 --> 00:59:00,662
‎เรามีหลักฐานทุกอย่างนะขอรับ มีพยานด้วย

725
00:59:00,745 --> 00:59:02,705
‎พยานหรือ คุณพระ น่ากลัวซะเหลือเกิน

726
00:59:04,749 --> 00:59:07,752
‎ว่าแต่เจ้าเจอกับอุกได้อย่างไรหรือ

727
00:59:10,046 --> 00:59:11,589
‎- คือว่า…
‎- คุณหนูขอรับ

728
00:59:14,759 --> 00:59:16,177
‎ขอโทษที่ข้ามาขัดจังหวะนะขอรับ

729
00:59:17,303 --> 00:59:18,596
‎คุณหนู ข้าขอคุยด้วยหน่อยขอรับ

730
00:59:19,847 --> 00:59:21,391
‎อ้อ เจ้าค่ะ

731
00:59:22,517 --> 00:59:23,977
‎ถ้ามีอะไรจะพูด ก็พูดมาตรงนี้เถอะ

732
00:59:24,894 --> 00:59:26,938
‎มันเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะขอรับ

733
00:59:27,647 --> 00:59:28,648
‎ไปกันเถิดขอรับ

734
00:59:30,233 --> 00:59:32,443
‎เดี๋ยวนะ ทั้งคู่มีเรื่องอะไรกันนะเจ้าคะ

735
00:59:34,654 --> 00:59:37,824
‎นายน้อยของเราดูจริงจังมากเลยนะเจ้าคะ

736
00:59:37,907 --> 00:59:39,450
‎นั่นน่ะสิ

737
00:59:39,534 --> 00:59:42,620
‎ดูจากที่ยุนอ๊กหลานข้าตามเขาไป

738
00:59:42,704 --> 00:59:44,247
‎พวกเขาจะต้องมีเรื่องอะไรกันแน่ๆ

739
00:59:44,956 --> 00:59:46,791
‎- จะเป็นเรื่องอะไรนะเจ้าคะ
‎- ไม่รู้สิ

740
00:59:53,298 --> 00:59:55,174
‎ถ้างั้นข้าจะลองตามพวกเขาสองคนไปดูขอรับ

741
00:59:55,258 --> 00:59:56,384
‎ปล่อยพวกเขาไปเลยเจ้าค่ะ

742
00:59:57,135 --> 00:59:58,469
‎ปล่อยพวกเขาไปเถอะน่า

743
00:59:59,178 --> 01:00:02,473
‎ไม่ไง ก็ดูเหมือนท่านทั้งสองจะอยากรู้นี่ขอรับ

744
01:00:02,557 --> 01:00:04,309
‎ทำไมเขาถึงได้ไม่มีไหวพริบขนาดนี้เนี่ย

745
01:00:04,976 --> 01:00:06,227
‎เจ้าหมอนี่หมดหวังแล้วจริงๆ

746
01:00:06,811 --> 01:00:08,396
‎เป็นเหมือนโรครักษาไม่หายจริงๆ

747
01:00:08,479 --> 01:00:09,397
‎นั่งลงเลยเจ้าค่ะ

748
01:00:13,276 --> 01:00:16,529
‎ทำไมมีแต่ข้าที่ถูกดุล่ะ

749
01:00:22,577 --> 01:00:24,120
‎มีเรื่องอะไรหรือเจ้าคะ

750
01:00:25,121 --> 01:00:28,207
‎ท่านได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น
‎ให้ใครฟังบ้างไหมขอรับ

751
01:00:30,752 --> 01:00:32,754
‎การตามเข้าไปถึงที่พัก

752
01:00:32,837 --> 01:00:34,422
‎มันเป็นการเสียมารยาท
‎และทำให้ข้าลำบากเจ้าค่ะ

753
01:00:34,505 --> 01:00:35,882
‎ข้าไม่ได้ชื่นชอบหน้าตาของท่าน

754
01:00:36,674 --> 01:00:38,885
‎และไม่ได้ตาม ท่านคิดผิดทุกอย่างเลยนะ

755
01:00:40,345 --> 01:00:41,554
‎ไม่เจ้าค่ะ

756
01:00:42,263 --> 01:00:44,849
‎ข้าจะเล่าเรื่องน่าขายหน้าเช่นนั้น
‎จากปากตัวเองได้อย่างไร

757
01:00:45,558 --> 01:00:47,143
‎ข้าทราบดีว่า

758
01:00:47,226 --> 01:00:50,563
‎ท่านคิดว่าข้าไม่สวย ไม่ได้ตกหลุมรักข้า
‎และไม่ได้ตามข้ามาเจ้าค่ะ

759
01:00:51,147 --> 01:00:52,899
‎แค่คิด ข้าก็ขายหน้าแล้ว

760
01:00:52,982 --> 01:00:54,442
‎ข้าจะพูดออกมาได้อย่างไรเจ้าคะ

761
01:00:54,525 --> 01:00:55,360
‎ข้า…

762
01:00:56,110 --> 01:00:58,696
‎ไม่ใช่หญิงไม่ปกติเช่นนั้นนะเจ้าคะ

763
01:00:59,322 --> 01:01:01,699
‎ไม่ใช่ ข้าไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น

764
01:01:02,367 --> 01:01:03,284
‎ผู้แปรวิญญาณน่ะ

765
01:01:03,368 --> 01:01:06,120
‎ข้าหมายถึงเรื่องผู้แปรวิญญาณ
‎ที่พยายามโจมตีท่านขอรับ

766
01:01:06,704 --> 01:01:09,791
‎คนที่พยายามโจมตีข้าในวันนั้น
‎คือผู้แปรวิญญาณจริงๆ สินะเจ้าคะ

767
01:01:09,874 --> 01:01:12,377
‎ขอรับ ถ้ามีคนรู้เรื่องนั้น
‎จะทำให้เรื่องยุ่งยากขอรับ

768
01:01:12,460 --> 01:01:15,838
‎เช่นนั้นแล้ว ช่วยเก็บเรื่องนั้น
‎เป็นความลับด้วยขอรับ ข้าขอร้องล่ะขอรับ

769
01:01:17,423 --> 01:01:21,177
‎นายน้อยช่วยชีวิตข้าไว้
‎ถ้าท่านขอร้อง ข้าก็จะทำตามเจ้าค่ะ

770
01:01:22,011 --> 01:01:23,096
‎ขอบคุณขอรับ

771
01:01:23,179 --> 01:01:26,265
‎ในเมื่อแบ่งปันความลับกันแล้ว
‎ก็ต้องบอกชื่อของกันหน่อยนะเจ้าคะ

772
01:01:26,974 --> 01:01:28,559
‎ข้าชื่อฮอยุนอ๊กเจ้าค่ะ

773
01:01:29,185 --> 01:01:30,353
‎ข้าชื่อจางอุกขอรับ

774
01:01:30,937 --> 01:01:32,855
‎ข้าทราบเจ้าค่ะ ข้าได้ยินชื่อของท่านแล้ว

775
01:01:32,939 --> 01:01:34,732
‎ข้าก็ได้ยินชื่อท่านแล้วเช่นกัน ตาแก่…

776
01:01:34,816 --> 01:01:36,109
‎ไม่สิ

777
01:01:36,192 --> 01:01:39,320
‎ท่านหมอฮอยอมมักพูดอวดหลานสาวบ่อยๆ

778
01:01:39,404 --> 01:01:42,240
‎ท่านปู่พูดถึงข้าหรือเจ้าคะ
‎เขาพูดว่าอะไรเจ้าคะ

779
01:01:44,409 --> 01:01:46,035
‎ถ้าท่านได้ยินคงอายน่าดูเลยนะ

780
01:01:46,619 --> 01:01:47,787
‎อย่าบอกนะ

781
01:01:48,788 --> 01:01:51,749
‎เขาเที่ยวเอาไปพูดกับใครต่อใครว่า

782
01:01:51,833 --> 01:01:54,085
‎"ยุนอ๊กของเรางดงามราวกับเทพธิดา"
‎อย่างนั้นหรือเจ้าคะ

783
01:01:54,669 --> 01:01:58,047
‎ขอรับ เขาบอกว่า
‎ท่านเปล่งประกายจนทำให้คนตาบอดได้

784
01:01:58,798 --> 01:01:59,924
‎ข้าต้องขอโทษที่ตายังปกติดีนะขอรับ

785
01:02:04,470 --> 01:02:05,972
‎ข้าอายเหลือเกินเจ้าค่ะ

786
01:02:06,681 --> 01:02:08,224
‎ท่านปู่นี่ก็จริงๆ เลย

787
01:02:08,307 --> 01:02:09,142
‎ตาแก่นั่น…

788
01:02:09,225 --> 01:02:12,729
‎ไม่สิๆ นั่นคงเป็นวิธีแสดงความรัก
‎ของท่านหมอฮอยอมขอรับ

789
01:02:12,812 --> 01:02:14,814
‎เขาก็ชอบชมท่านแม่ของข้าเช่นนั้นเหมือนกัน

790
01:02:15,690 --> 01:02:18,359
‎ข้าได้ยินว่าข้าคล้ายท่านแม่ของนายน้อยเจ้าค่ะ

791
01:02:19,444 --> 01:02:23,197
‎ดูเหมือนเทพธิดาของท่านปู่
‎คงจะหน้าตาประมาณนี้นะเจ้าคะ

792
01:02:29,412 --> 01:02:30,580
‎ทำไมหรือเจ้าคะ

793
01:02:31,873 --> 01:02:33,458
‎ข้าไม่คล้ายนางหรือเจ้าคะ

794
01:02:36,252 --> 01:02:37,503
‎ข้าก็ไม่แน่ใจขอรับ

795
01:02:39,922 --> 01:02:41,424
‎เพราะข้าไม่เคยเจอนางมาก่อน

796
01:02:50,433 --> 01:02:52,185
‎ข้าจะเคยเห็นเทพธิดา
‎ที่อยู่บนสวรรค์ได้อย่างไรขอรับ

797
01:02:52,268 --> 01:02:53,644
‎ถึงไม่เหมือน ข้าก็คงแย้งไม่ได้

798
01:02:55,938 --> 01:02:57,857
‎ตอนนี้ท่านรู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหมเจ้าคะ

799
01:02:57,940 --> 01:03:01,736
‎ขอรับ ข้าได้ยินว่าท่านอยู่ดูแลข้าทั้งคืน

800
01:03:03,112 --> 01:03:04,405
‎เจ้าค่ะ

801
01:03:04,489 --> 01:03:07,825
‎ข้าก็คิดว่าท่านเป็นมูด็อกของข้า
‎ต้องขออภัยที่ทำให้ลำบากนะขอรับ

802
01:03:11,287 --> 01:03:14,332
‎ข้าได้ต้มยาสมุนไพรที่ดีต่ออาการเมาค้างไว้…

803
01:03:26,010 --> 01:03:27,720
‎อย่างน้อยก็อยู่กินก่อนสิ

804
01:03:29,764 --> 01:03:31,349
‎(สำนักหมอเซจุกวอน)

805
01:03:31,432 --> 01:03:33,559
‎เดี๋ยวครับ ท่านหมอซอ

806
01:03:35,228 --> 01:03:36,687
‎ท่านเห็นมูด็อกบ้างไหมขอรับ

807
01:03:36,771 --> 01:03:39,148
‎เมื่อวานนางน่าจะมากับข้า แต่ข้าไม่เห็นนางเลย

808
01:03:39,732 --> 01:03:40,733
‎นางคงกลับบ้านไปแล้วกระมัง

809
01:03:42,902 --> 01:03:45,571
‎โธ่ ทั้งที่ข้าอยู่ที่นี่น่ะหรือ

810
01:03:46,531 --> 01:03:49,075
‎นางกลับไปโดยทิ้งนายน้อย
‎ที่สลบเหมือดไว้หรือขอรับ

811
01:03:49,158 --> 01:03:52,078
‎ตั้งแต่บัดนี้ คนรับใช้ของซงริม
‎จะเป็นผู้ดูแลนายน้อยจางอุกเองขอรับ

812
01:03:52,161 --> 01:03:55,248
‎มูด็อกไม่ใช่คนของซงริมสักหน่อย
‎นางเข้ามาที่นี่ตามอำเภอใจไม่ได้หรอก

813
01:03:57,750 --> 01:03:58,960
‎เดี๋ยวก่อน…

814
01:04:02,630 --> 01:04:04,090
‎ข้าว่ามูด็อก

815
01:04:04,173 --> 01:04:07,718
‎คงคิดว่าถ้าอุกได้เข้ามาอยู่ในซงริม
‎แล้วนางจะได้เข้ามาด้วยแน่เลย

816
01:04:08,928 --> 01:04:11,889
‎นางคงคาดหวังที่จะได้เจอเจ้าทุกวัน

817
01:04:11,973 --> 01:04:13,474
‎คงผิดหวังน่าดูเลยล่ะ

818
01:04:26,404 --> 01:04:29,615
‎นั่นสิ ตอนนี้นางจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

819
01:04:33,077 --> 01:04:34,495
‎อุกคงรู้แล้วแน่เลย

820
01:04:35,329 --> 01:04:36,747
‎คงกำลังจะไปหาท่านอาสินะ

821
01:04:36,831 --> 01:04:38,875
‎เฮ้อ เขาไม่มีทางอนุญาตแน่นอน

822
01:04:42,753 --> 01:04:46,674
‎ไม่เคยมีจอมเวทตระกูลไหน
‎พาคนรับใช้ส่วนตัวเข้ามาอยู่ด้วยมาก่อน

823
01:04:47,550 --> 01:04:50,011
‎ข้าคงอนุญาตให้เจ้าเป็นพิเศษไม่ได้หรอก

824
01:04:50,094 --> 01:04:51,137
‎ทำไมขอรับ

825
01:04:51,721 --> 01:04:54,432
‎ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา
‎ท่านก็ยกเว้นให้ข้ามาตลอดนี่ขอรับ

826
01:04:56,267 --> 01:04:57,977
‎ครั้งนี้ก็ยกเว้นให้ข้าด้วยขอรับ

827
01:04:59,353 --> 01:05:02,523
‎เป็นเพราะอาจารย์ที่สอนวิชาทันซูให้เจ้า

828
01:05:04,692 --> 01:05:06,110
‎อยู่ข้างนอกนั่นอย่างนั้นหรือ

829
01:05:09,071 --> 01:05:10,740
‎ที่ข้าจะถามก็คือ

830
01:05:11,407 --> 01:05:14,285
‎เจ้าจำเป็นต้องติดต่อกัน
‎จึงต้องพามูด็อกเข้ามาอยู่ด้วยงั้นหรือ

831
01:05:15,578 --> 01:05:18,372
‎ท่านอาจารย์อีได้พิสูจน์ให้ข้าแล้ว
‎ว่าเรื่องนั้นไม่เป็นความจริง

832
01:05:19,582 --> 01:05:22,209
‎เจ้าอาจจะรอดพ้นวิกฤตมาได้
‎แต่ผู้คนก็ยังคงพูดถึงกันอยู่

833
01:05:22,710 --> 01:05:24,128
‎มีผู้คนลือกันว่า

834
01:05:24,962 --> 01:05:27,715
‎คนที่สอนวิชาให้เจ้าคือจางกัง พ่อของเจ้าด้วย

835
01:05:30,051 --> 01:05:32,511
‎พวกเขาลือกันว่า
‎เขาไม่ใช่พ่อของข้ามาจนถึงป่านนี้

836
01:05:33,888 --> 01:05:35,890
‎แต่ตอนนี้กลับลือว่าท่านพ่อสอนข้าหรือขอรับ

837
01:05:37,767 --> 01:05:41,520
‎ทุกครั้งที่มีการยกเว้นเป็นพิเศษ
‎ก็มักจะมีเสียงนินทาตามมาเสมอ

838
01:05:42,438 --> 01:05:45,524
‎การที่เจ้าฝึกฝนพลังรยูซู
‎และใช้วิชาทันซูได้ในช่วงเวลาสั้นๆ

839
01:05:46,484 --> 01:05:48,527
‎ก็ไม่ใช่การฝึกฝนที่ธรรมดาเลย

840
01:05:51,489 --> 01:05:52,698
‎เจ้า…

841
01:05:53,658 --> 01:05:55,868
‎อยากตกเป็นขี้ปาก

842
01:05:57,328 --> 01:05:59,121
‎และเป็นจุดสนใจของผู้คนต่อไปงั้นหรือ

843
01:06:01,916 --> 01:06:05,002
‎ข้าจะให้ท่านผู้นำสงสัยในตัวมูด็อกไม่ได้

844
01:06:05,086 --> 01:06:06,921
‎นางอาจถูกจับได้ว่าเป็นผู้แปรวิญญาณ

845
01:06:08,464 --> 01:06:11,300
‎ถ้าท่านไม่อนุญาต ข้าก็ทำอะไรไม่ได้
‎เข้าใจแล้วขอรับ

846
01:06:13,302 --> 01:06:16,722
‎เจ้าจะยอมทำตามกฎระเบียบแต่โดยดีหรือ

847
01:06:16,806 --> 01:06:17,807
‎ขอรับ

848
01:06:18,474 --> 01:06:20,267
‎กว่าข้าจะเข้ามาที่นี่ได้

849
01:06:20,351 --> 01:06:24,397
‎ข้าจะให้ตัวเองถูกไล่ออกไป
‎เพราะนางรับใช้ไม่ได้นี่ขอรับ

850
01:06:38,828 --> 01:06:41,872
‎ข้าอยากลักลอบซื้อป้ายหินแกะสลักของซงริม

851
01:06:42,999 --> 01:06:44,250
‎ช่วยตามหาให้ข้าหน่อยเจ้าค่ะ

852
01:06:44,333 --> 01:06:47,420
‎มีคนถูกฆ่าตายเพราะมัน
‎แล้วเจ้ายังจะขอร้องข้าให้ทำแบบนั้นอีกหรือ

853
01:06:47,503 --> 01:06:51,590
‎แล้วอีกอย่าง ถ้าเจ้าถูกจับได้ว่าเข้าออก
‎ด้วยป้ายหินที่หามาด้วยวิธีนั้นเจ้าจะตายจริงๆ นะ

854
01:06:51,674 --> 01:06:55,845
‎ข้าต้องไปอยู่ข้างเขาให้ได้เจ้าค่ะ
‎นายน้อยต้องการข้า

855
01:06:55,928 --> 01:06:58,806
‎ไม่จริงสักหน่อย ตอนนี้เขาไม่ต้องการเจ้าแล้วนะ

856
01:06:59,557 --> 01:07:02,727
‎เขาอาจจะต้องการให้เจ้าอยู่ข้างๆ
‎ระหว่างที่หนีและต้องฝึกฝนคนเดียว

857
01:07:02,810 --> 01:07:05,396
‎แต่ตอนนี้เขาได้เข้าไปอยู่ในจองจินกักแล้ว

858
01:07:05,479 --> 01:07:07,565
‎คนรับใช้ของที่นั่นก็จะเป็นคนดูแลเขาเอง

859
01:07:08,149 --> 01:07:09,859
‎และพวกจอมเวทซงริมก็จะช่วยเขาฝึกฝน

860
01:07:09,942 --> 01:07:12,361
‎มีอะไรให้เจ้าต้องไปรับใช้นายน้อย
‎อยู่ข้างๆ อีกล่ะ

861
01:07:12,445 --> 01:07:14,113
‎เขาจะต้องการเจ้าไปทำไม

862
01:07:20,870 --> 01:07:23,998
‎ท่านผู้นำมอบหมายให้ข้า
‎เป็นผู้อบรมความรู้พื้นฐานให้ท่านขอรับ

863
01:07:24,081 --> 01:07:27,376
‎จากนี้ข้าจะเป็นผู้อบรมท่าน
‎เพราะงั้นข้าจะพูดไม่มีหางเสียงนะขอรับ

864
01:07:28,544 --> 01:07:31,005
‎ขอรับ จากนี้ไปก็ขอฝากตัวด้วยนะขอรับ

865
01:07:34,133 --> 01:07:36,135
‎นี่เป็นตำรากฎระเบียบของจองจินกัก

866
01:07:36,218 --> 01:07:40,181
‎ส่วนพวกนี้เป็นตำราเกี่ยวกับข้อควรปฏิบัติ
‎และข้อห้ามของจอมเวท

867
01:07:40,806 --> 01:07:42,016
‎เจ้าไม่ได้รับอนุญาต

868
01:07:42,099 --> 01:07:44,894
‎ให้ออกนอกสำนักฝึกฝน
‎จนกว่าจะท่องจำได้จนหมด

869
01:07:46,979 --> 01:07:49,148
‎ขอรับ ถ้ากฎว่าไว้แบบนั้น ข้าก็จะทำตามขอรับ

870
01:07:49,774 --> 01:07:51,025
‎อันดับแรก

871
01:07:52,068 --> 01:07:53,235
‎ก็อ่านดูก่อนเถอะ

872
01:08:00,618 --> 01:08:01,660
‎นายน้อยเจ้าคะ

873
01:08:03,954 --> 01:08:05,039
‎แม่บ้านคิม

874
01:08:05,664 --> 01:08:07,208
‎เจ้าเข้ามาในนี้ได้ยังไงเนี่ย

875
01:08:10,169 --> 01:08:11,754
‎ข้าแค่สงสัยว่า

876
01:08:11,837 --> 01:08:14,340
‎ท่านไม่เชื่อฟังท่านผู้นำ
‎จนถูกขังในห้องลับอีกหรือเปล่า

877
01:08:15,216 --> 01:08:17,426
‎แต่พอเห็นว่าท่านกำลังศึกษาตำราอยู่ในห้องเรียน

878
01:08:18,469 --> 01:08:20,429
‎ข้าก็ภูมิใจเหลือเกินเจ้าค่ะ

879
01:08:20,513 --> 01:08:23,474
‎แม่บ้านคิม เจ้าภูมิใจในตัวเองได้เลย

880
01:08:24,225 --> 01:08:25,726
‎เจ้าเลี้ยงนายน้อยมาอย่างดีเลยล่ะ

881
01:08:28,604 --> 01:08:31,899
‎ว่าแต่ โต๊ะเตี้ยเหลือเกินนะเจ้าคะ

882
01:08:34,860 --> 01:08:36,529
‎เก้าอี้ก็แข็งด้วย

883
01:08:37,238 --> 01:08:39,031
‎ข้าตัวสูงกว่าคนอื่นนี่นา

884
01:08:39,115 --> 01:08:40,825
‎เพราะงั้นเลยไม่สบายตัวอยู่นิดหน่อย

885
01:08:40,908 --> 01:08:44,120
‎แต่เขาบอกว่าเปลี่ยนให้ไม่ได้
‎เพราะกฎระเบียบว่าไว้แบบนั้น

886
01:08:47,123 --> 01:08:51,752
‎ท่านมีความสัมพันธ์อะไรกับคุณหนูยุนอ๊กหรือเจ้าคะ

887
01:08:51,836 --> 01:08:53,712
‎พวกท่านคุยเรื่องอะไรกันหรือเจ้าคะ

888
01:08:53,796 --> 01:08:56,298
‎อ้อ ไม่มีอะไรหรอก

889
01:08:59,135 --> 01:09:02,513
‎จริงสิ ข้ายุ่งอยู่เพราะต้องอ่านตำราพวกนี้
‎แม่บ้านคิมรีบกลับไปเถอะ

890
01:09:02,596 --> 01:09:05,850
‎นายน้อยจะศึกษาตำรา
‎งั้นข้าฝนหมึกให้ก่อนกลับดีไหมเจ้าคะ

891
01:09:06,433 --> 01:09:09,728
‎ไม่เป็นไร พวกเขาบอกว่า
‎ข้าจำเป็นต้องเตรียมอุปกรณ์ด้วยตัวเอง

892
01:09:09,812 --> 01:09:11,021
‎กฎระเบียบว่าไว้แบบนั้นน่ะ

893
01:09:11,105 --> 01:09:12,773
‎อ้อ กฎระเบียบ

894
01:09:13,732 --> 01:09:14,942
‎ถ้าเช่นนั้น

895
01:09:16,068 --> 01:09:19,196
‎ข้าก็วางใจและขอตัวกลับก่อน
‎แม่บ้านคิมไปก่อนนะเจ้าคะ

896
01:09:20,114 --> 01:09:21,282
‎เดี๋ยว แม่บ้านคิม

897
01:09:23,117 --> 01:09:26,704
‎ฝากดูแลมูด็อกด้วยนะ
‎นางคงเป็นห่วงเพราะข้าไม่อยู่ข้างๆ

898
01:09:26,787 --> 01:09:29,290
‎ท่านสบายดีแบบนี้
‎แล้วนางจะเป็นห่วงทำไมล่ะเจ้าคะ

899
01:09:29,373 --> 01:09:30,374
‎น่าจะมีความสุขด้วยซ้ำ

900
01:09:32,001 --> 01:09:34,670
‎อันที่จริงที่ผ่านมา มูด็อกก็เหนื่อยมากเลยนี่เจ้าคะ

901
01:09:34,753 --> 01:09:38,215
‎นางต้องเตรียมอาหารสามมื้อท่ามกลางหุบเขา

902
01:09:38,299 --> 01:09:41,177
‎ให้นายน้อยที่จุกจิกเรื่องรสชาติ
‎และต้องเตรียมน้ำอาบให้ด้วย

903
01:09:41,260 --> 01:09:44,430
‎แถมยังต้องซักผ้าให้อีก
‎แล้วเสื้อผ้านายน้อยก็ยาวกว่าคนอื่นเขาด้วย

904
01:09:47,141 --> 01:09:49,101
‎นางเหนื่อยมากเลยล่ะ มูด็อกของเรา

905
01:09:49,185 --> 01:09:53,397
‎ข้าจะพานางออกไปเที่ยวชมดอกไม้
‎และพาไปกินของอร่อยเอง

906
01:09:53,981 --> 01:09:55,691
‎จะดูแลนางอย่างดีเลยเจ้าค่ะ

907
01:09:55,774 --> 01:09:58,319
‎ถ้านายน้อยไม่อยู่
‎มูด็อกก็คงสบายขึ้นอยู่แล้วเจ้าค่ะ

908
01:10:01,989 --> 01:10:03,199
‎เจ้าคิดแบบนั้นหรือ

909
01:10:06,368 --> 01:10:07,536
‎ใช่แล้ว

910
01:10:11,624 --> 01:10:13,876
‎จางอุกได้สิ่งที่ปรารถนาแล้ว

911
01:10:14,376 --> 01:10:16,879
‎เขาอาจจะอยากเขี่ยอาจารย์อย่างข้าทิ้งก็ได้

912
01:10:17,588 --> 01:10:19,548
‎ที่ผ่านมาเขาทิ้งอาจารย์มาตั้ง 12 คนแล้วนะ

913
01:10:20,341 --> 01:10:23,469
‎ที่จริงข้าควรจะวางยาพิษเขา
‎แล้วจับจุดอ่อนของเขา

914
01:10:24,053 --> 01:10:25,930
‎ข้าเชื่อใจเขามากไปหรือเปล่านะ

915
01:10:26,513 --> 01:10:28,557
‎มูด็อก

916
01:10:29,391 --> 01:10:30,392
‎มูด็อก

917
01:10:30,976 --> 01:10:32,353
‎หาป้ายหินแกะสลักได้แล้วหรือเจ้าคะ

918
01:10:32,436 --> 01:10:35,356
‎ข้าหาให้ไม่ได้หรอก
‎แต่ข้าจะมาบอกให้เจ้าสอบเข้าซงริม

919
01:10:36,065 --> 01:10:38,025
‎ท่านจะบอกให้ข้าสอบ
‎เป็นจอมเวทซงริมหรือเจ้าคะ

920
01:10:38,651 --> 01:10:40,694
‎บ้าหรือเปล่า พูดอะไรที่มันเข้าท่าหน่อย

921
01:10:41,445 --> 01:10:44,406
‎ไม่ใช่แบบนั้น ซงริมกำลังเปิดรับสมัครหาคนอยู่

922
01:10:44,490 --> 01:10:47,451
‎แต่อัตราการแข่งขันสูง
‎พวกเขาเลยเปิดสอบคัดเลือก

923
01:10:47,534 --> 01:10:48,911
‎สอบคัดเลือกหรือ

924
01:10:48,994 --> 01:10:50,746
‎(ประกาศรับสมัครคนรับใช้ของซงริม)

925
01:10:50,829 --> 01:10:53,540
‎พวกเขาก็แค่รับสมัครคนรับใช้ไม่ใช่หรือเจ้าคะ

926
01:10:53,624 --> 01:10:55,960
‎มูด็อก ตอนนี้เจ้าก็เป็นคนรับใช้นะ

927
01:10:56,794 --> 01:11:00,130
‎ก็จริงอยู่
‎แต่ข้าไม่ใช่คนรับใช้ธรรมดาๆ นะเจ้าคะ

928
01:11:00,214 --> 01:11:01,465
‎ข้าไม่ทำอะไรแบบนี้หรอก

929
01:11:02,091 --> 01:11:04,343
‎เดี๋ยวสิ เจ้าจะโมโหทำไมเนี่ย

930
01:11:04,426 --> 01:11:06,262
‎รู้ไหมว่ามันสอบเข้ายากขนาดไหน

931
01:11:09,181 --> 01:11:11,267
‎มูด็อก ร่างกายเจ้าดูไม่ค่อยแข็งแรงเลย

932
01:11:11,350 --> 01:11:12,935
‎อย่างน้อยก็กินไก่ก่อนไปหน่อยสิ

933
01:11:13,435 --> 01:11:14,687
‎เฮ้อ

934
01:11:18,816 --> 01:11:19,984
‎ท่านแม่บ้านคิม

935
01:11:20,067 --> 01:11:22,528
‎ท่านไปซงริมมาใช่ไหมเจ้าคะ
‎ได้เจอนายน้อยไหมเจ้าคะ

936
01:11:22,611 --> 01:11:25,489
‎อือ ข้าไปเจอเข้ามาแล้ว เขาสบายดีมากเลยล่ะ

937
01:11:26,198 --> 01:11:28,659
‎นายน้อยบอกให้ข้าทำอย่างไรต่อหรือเจ้าคะ

938
01:11:28,742 --> 01:11:29,994
‎เขาจะมารับข้าเมื่อไหร่เจ้าคะ

939
01:11:30,077 --> 01:11:32,162
‎เขาบอกให้เจ้าอยู่ที่นี่ให้สบายใจ

940
01:11:32,246 --> 01:11:34,415
‎ไปเที่ยวชมดอกไม้และกินของอร่อยด้วย

941
01:11:35,332 --> 01:11:39,795
‎เขาบอกให้ข้าไปเที่ยวชมดอกไม้
‎และกินของอร่อยหรือเจ้าคะ

942
01:11:39,878 --> 01:11:40,963
‎ใช่แล้ว

943
01:11:45,301 --> 01:11:47,886
‎เขาไม่ได้บอกเลยหรือเจ้าคะ
‎ว่าจะมาเยี่ยมข้าเมื่อไหร่

944
01:11:47,970 --> 01:11:50,264
‎เขาบอกว่าออกมาไม่ได้
‎เพราะกฎระเบียบกำหนดไว้

945
01:11:51,098 --> 01:11:53,517
‎ตอนนี้เขาบอกว่าจะปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างดี

946
01:11:53,600 --> 01:11:56,186
‎ทำเอาข้าหายกังวลเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ

947
01:11:58,939 --> 01:12:01,984
‎จางอุกไม่คิดที่จะเก็บข้าไว้ข้างกายสินะ

948
01:12:04,194 --> 01:12:05,279
‎มูด็อก

949
01:12:06,530 --> 01:12:10,951
‎ว่าแต่เจ้ารู้ไหมว่า
‎หญิงสาวที่นายน้อยมีใจให้เป็นใคร

950
01:12:12,745 --> 01:12:14,747
‎ข้ากำลังสงสัย
‎ว่าใช่คุณหนูที่ข้าเจอที่ซงริมวันนี้ไหม

951
01:12:14,830 --> 01:12:17,916
‎คุณหนูหรือเจ้าคะ นี่เขามีหญิงสาวแล้วหรือ

952
01:12:18,000 --> 01:12:19,960
‎ไม่ใช่ ก่อนหน้านี้เขาเคยบอกข้าไว้เช่นนี้น่ะ

953
01:12:20,544 --> 01:12:22,755
‎ว่าเขามีใจให้หญิงสาวที่เป็นเหมือนไข่นก

954
01:12:22,838 --> 01:12:26,091
‎ที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวบนยอดต้นไม้

955
01:12:35,184 --> 01:12:38,771
‎นายน้อยบอกว่าผู้หญิงคนนั้นมีแค่เขาคนเดียว

956
01:12:40,272 --> 01:12:43,150
‎ข้ารู้สึกได้ว่าเขาหวงแหนนาง

957
01:12:43,233 --> 01:12:46,070
‎แล้วเมื่อชายหนุ่มรู้สึกหวงแหนหญิงสาว
‎มันจะเป็นอะไรได้ล่ะ

958
01:12:48,322 --> 01:12:49,698
‎มันก็คือความรักไงล่ะ

959
01:12:53,243 --> 01:12:55,371
‎ไข่นกสำหรับจางอุกก็คือข้านะ

960
01:13:01,168 --> 01:13:02,419
‎ไข่นกนี่นา

961
01:13:02,503 --> 01:13:06,632
‎ท่านอาจารย์
‎เรามารักษาความภักดีและหน้าที่กันนะ

962
01:13:13,055 --> 01:13:14,765
‎ข้าเกือบตายไปแล้วก็เพราะท่าน

963
01:13:14,848 --> 01:13:16,183
‎ท่านอาจารย์สุดบ้าคลั่งของข้า

964
01:13:20,104 --> 01:13:23,857
‎ความเป็นอาจารย์และลูกศิษย์ของเรา
‎จะสิ้นสุดลงเมื่อเจ้าได้เป็นจอมเวทที่เก่งกาจ

965
01:13:23,941 --> 01:13:26,485
‎และข้าได้รับพลังของข้ากลับคืนมา

966
01:13:27,611 --> 01:13:30,531
‎เมื่อข้าได้รับพลังที่เคยมีกลับคืนมา
‎และกลับไปเป็นนักซู

967
01:13:31,031 --> 01:13:32,991
‎พวกเราก็ไม่ใช่อาจารย์และลูกศิษย์กันอีกต่อไป

968
01:13:34,451 --> 01:13:36,453
‎มีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้นด้วยหรือ

969
01:13:37,663 --> 01:13:40,707
‎เพราะเมื่อถึงตอนนั้น
‎ก็ไม่มีเหตุผลที่เจ้าต้องปกป้องข้า

970
01:13:42,126 --> 01:13:43,710
‎และไม่มีเหตุผลให้ข้า…

971
01:13:47,089 --> 01:13:48,340
‎ยอมอ่อนข้อให้กับเจ้าแล้ว

972
01:13:49,383 --> 01:13:51,343
‎ท่านอาจารย์ ข้าเอง จางอุก

973
01:14:09,153 --> 01:14:10,821
‎เฮ้อ ทำยังไงดีนะ

974
01:14:12,030 --> 01:14:13,532
‎เป็นเรื่องแล้วแฮะ

975
01:14:19,163 --> 01:14:20,164
‎มูด็อกของเรา

976
01:14:22,082 --> 01:14:23,375
‎ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน

977
01:14:58,076 --> 01:15:00,245
‎ข้าไม่มีความคิดที่จะฝึกฝนให้จางอุกขอรับ

978
01:15:00,329 --> 01:15:04,041
‎เจ้าไม่ได้ยอมรับเขา
‎แต่ตั้งใจจะขังเขาไว้ในซงริมสินะ

979
01:15:04,124 --> 01:15:05,626
‎ช่วยด้วยเจ้าค่ะ

980
01:15:07,085 --> 01:15:08,712
‎ข้ามั่นใจว่านางคือมูด็อกนะ

981
01:15:08,795 --> 01:15:11,256
‎นางออกไปที่ไหนเอาตอนนี้เนี่ย

982
01:15:11,340 --> 01:15:12,424
‎นายน้อย

983
01:15:13,342 --> 01:15:17,387
‎จดหมายจะไปสำคัญอะไร
‎หากถ่ายทอดความรู้สึกได้ นั่นต่างหากคือจดหมาย

984
01:15:17,471 --> 01:15:22,142
‎มีคุณหนูคนหนึ่ง
‎ที่นายน้อยของเรารู้สึกหวงแหนอยู่

985
01:15:22,226 --> 01:15:24,019
‎มันยากกว่าที่ข้าคิดไว้อีก

986
01:15:24,102 --> 01:15:26,021
‎- องค์รัชทายาท
‎- องค์รัชทายาท

987
01:15:26,104 --> 01:15:28,023
‎นางมักจะอยู่เคียงข้างอุกเสมอสินะ

988
01:15:28,106 --> 01:15:31,318
‎เวลาที่ต้องอ่านสิ่งที่มองไม่เห็น
‎ก็ต้องจดจ่อก่อนแล้วค่อยอ่านมัน

989
01:15:31,401 --> 01:15:32,819
‎มูด็อก

990
01:15:34,863 --> 01:15:39,868
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน