1
00:00:06,131 --> 00:00:08,508
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:51,009 --> 00:00:52,844
‎หากรักษาผู้แปรวิญญาณที่ควบคุมตัวเองไม่ได้

3
00:00:52,927 --> 00:00:55,847
‎เขาจะสามารถกลับมา
‎เป็นมนุษย์เช่นเดิมได้หรือขอรับ

4
00:00:57,182 --> 00:01:00,185
‎เราไม่ได้รักษาเขา
‎เพื่อให้กลับมาเป็นมนุษย์เช่นเดิม

5
00:01:00,685 --> 00:01:04,731
‎แต่ทำเพื่อให้เขามีสติฟื้นกลับมา
‎พอที่จะพูดได้เท่านั้น

6
00:01:08,151 --> 00:01:10,737
‎ท่านไม่ได้หาวิธี
‎เพื่อให้เขากลับมาเป็นเช่นเดิมสินะขอรับ

7
00:01:10,820 --> 00:01:13,990
‎เมื่อควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว
‎ผู้แปรวิญญาณก็ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป

8
00:01:14,949 --> 00:01:16,242
‎แต่กลายเป็นสัตว์ประหลาด

9
00:01:18,119 --> 00:01:21,039
‎พวกเขาต้องดูดกินพลังของมนุษย์
‎เพื่อเติมเต็มพลัง

10
00:01:21,122 --> 00:01:23,291
‎หรือไม่ก็แข็งกลายเป็นหิน
‎หนึ่งในสองทางนี้

11
00:01:30,423 --> 00:01:32,300
‎ไม่มีวิธีหยุดยั้งการควบคุมตัวเองไม่ได้หรอก

12
00:01:36,721 --> 00:01:37,722
‎หินน้ำแข็ง

13
00:01:39,849 --> 00:01:42,268
‎ข้าได้ยินว่าหินน้ำแข็งมีพลังฮวันซูขอรับ

14
00:01:42,352 --> 00:01:44,479
‎ถ้าเป็นพลังนั้น
‎ก็อาจจะหยุดยั้งได้หรือเปล่าขอรับ

15
00:01:45,980 --> 00:01:47,982
‎ก็เป็นไปได้ แต่ว่า…

16
00:01:49,192 --> 00:01:53,029
‎นั่นเป็นพลังที่ต้องห้ามสำหรับมนุษย์

17
00:02:06,584 --> 00:02:08,378
‎ฝนกำลังจะตกสินะ

18
00:02:10,505 --> 00:02:13,299
‎พลังของผงขับวิญญาณที่ยังไม่ทันได้ใช้

19
00:02:13,383 --> 00:02:16,344
‎คงจะถูกชะล้างด้วยสายฝนจากฟากฟ้าสินะ

20
00:02:16,427 --> 00:02:19,389
‎พลังของผงขับวิญญาณ
‎สามารถสลายไปได้ด้วยสายฝนหรือขอรับ

21
00:02:19,472 --> 00:02:22,058
‎หินน้ำแข็งเป็นพลังที่ตกลงมาจากฟากฟ้า

22
00:02:22,142 --> 00:02:24,727
‎เช่นนั้นแล้ว พลังของมัน
‎จึงสามารถถูกฟากฟ้าดึงกลับไปได้

23
00:02:45,915 --> 00:02:48,626
‎เมื่อครั้งนั้น
‎เด็กคนนั้นเรียกพลังจากฟากฟ้าลงมา

24
00:02:48,710 --> 00:02:51,171
‎เพื่อกำจัดหินน้ำแข็งหรือเปล่านะ

25
00:02:55,925 --> 00:02:57,468
‎จินบูยอน

26
00:02:58,803 --> 00:03:01,973
‎ถ้านางยังมีชีวิตอยู่
‎นางก็คงเป็นนักบวชหญิงผู้ยิ่งใหญ่

27
00:03:02,515 --> 00:03:05,226
‎ที่สามารถควบคุมพลังจากฟากฟ้าได้

28
00:03:29,375 --> 00:03:30,835
‎เจ้าไม่เป็นไร

29
00:03:31,461 --> 00:03:34,380
‎ดูสิ ข้าก็ไม่เป็นไร
‎เจ้าไม่ได้ควบคุมตัวเองไม่ได้หรอก

30
00:03:53,149 --> 00:03:55,026
‎เพดานเหนือแท่นบันทึกกลุ่มดาวถูกเปิดออก

31
00:03:55,693 --> 00:03:57,987
‎- ไม่ใช่ว่ามันเปิดไว้อยู่แล้วหรือ
‎- ไม่หรอก

32
00:03:58,529 --> 00:04:00,031
‎มันอาจจะดูเหมือนถูกเปิดไว้

33
00:04:00,990 --> 00:04:02,784
‎แต่เขาบอกว่าจริงๆ มันถูกปิดกั้นอยู่

34
00:04:02,867 --> 00:04:05,119
‎ใครบอก พ่อของเจ้าเหรอ

35
00:04:06,871 --> 00:04:09,249
‎เขาบอกว่าเพดานเหนือแท่นบันทึกกลุ่มดาว

36
00:04:09,832 --> 00:04:12,293
‎จะเปิดได้ด้วยพลัง
‎ของจอมเวทผู้บันทึกกลุ่มดาวนะ

37
00:04:12,919 --> 00:04:14,671
‎แล้วมันเปิดได้ยังไงกัน

38
00:04:14,754 --> 00:04:18,007
‎ยังไงก็เถอะ
‎เหมือนเราจะทำสิ่งที่ไม่ควรทำเลยนะ

39
00:04:18,091 --> 00:04:19,425
‎มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

40
00:04:21,427 --> 00:04:22,512
‎ข้าเอง

41
00:04:24,597 --> 00:04:25,974
‎ข้าเป็นคนเปิดมัน

42
00:04:27,058 --> 00:04:28,851
‎พลังของข้าเข้าไปในนี้

43
00:04:29,686 --> 00:04:31,437
‎เหมือนตอนที่อยู่ในทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

44
00:04:32,272 --> 00:04:33,898
‎และในกระจก

45
00:04:35,775 --> 00:04:38,027
‎น้ำนี้ทำให้พลังของข้ากลับคืนมา

46
00:04:57,130 --> 00:04:58,464
‎เกิดฟ้าผ่าลงมาหรือ

47
00:04:58,548 --> 00:05:00,591
‎มีเสียงดังจากด้านในห้องหลัก
‎ที่มีแท่นบันทึกกลุ่มดาวขอรับ

48
00:05:01,384 --> 00:05:04,429
‎ตอนนี้จางอุกกับขันทีคิม
‎อยู่ในห้องนั้นมิใช่หรือขอรับ

49
00:05:12,478 --> 00:05:14,355
‎มันคือพลังของผงขับวิญญาณ

50
00:05:15,023 --> 00:05:17,942
‎ข้าเคยเห็นพลังสีดำนี้
‎ตอนที่กิลจูทำการแปรวิญญาณ

51
00:05:20,361 --> 00:05:21,612
‎เจ้าเป็นอะไรไป

52
00:05:22,196 --> 00:05:25,283
‎ข้ามองไม่เห็น
‎เหมือนตอนที่ออกมาจากกระจกคราวนั้นเลย

53
00:05:25,783 --> 00:05:27,368
‎ทั้งเวียนหัวและคลื่นไส้

54
00:05:27,452 --> 00:05:29,537
‎จินมูน่าจะกำลังมา เราต้องรีบออกไปจากที่นี่

55
00:05:41,966 --> 00:05:43,342
‎จริงด้วยสิ ประตู

56
00:05:45,845 --> 00:05:48,389
‎ประตูก็ถูกปิดด้วยพลังของเขา
‎แท่นบันทึกกลุ่มดาวก็พัง

57
00:05:48,473 --> 00:05:49,891
‎แถมผู้แปรวิญญาณก็ตายไปอีก

58
00:05:51,392 --> 00:05:52,393
‎อยากจะบ้าตายจริงๆ

59
00:05:53,186 --> 00:05:55,772
‎มีทางเข้าออกของคนรับใช้
‎อยู่ข้างๆ แท่นบันทึกกลุ่มดาว

60
00:05:56,689 --> 00:05:58,858
‎ข้าจำได้ว่าพ่อเคยพาข้าออกไปทางนั้น

61
00:05:59,442 --> 00:06:01,444
‎ถึงจะออกไปทางนั้น
‎ก็ยังอยู่ในชอนบูกวันอยู่ดี

62
00:06:05,740 --> 00:06:08,618
‎เจ้ามองไม่เห็น ส่วนข้าก็ไม่รู้ทางในนี้ด้วย

63
00:06:09,994 --> 00:06:13,372
‎ถ้าเราหลงทางขึ้นมา
‎ก็อาจถูกจอมเวทของชอนบูกวันจับตัวได้

64
00:06:13,456 --> 00:06:15,708
‎แต่ถึงอยู่ที่นี่ เราก็จะโดนจินมูฆ่าตายอยู่ดี

65
00:06:15,792 --> 00:06:17,543
‎ข้ายังไม่แข็งแกร่งพอจะเอาชนะเขาได้ด้วย

66
00:06:21,214 --> 00:06:23,966
‎ข้าคงต้องเรียกผู้ช่วยชีวิตของเราแล้วล่ะ

67
00:06:25,259 --> 00:06:27,095
‎- ผู้ช่วยชีวิตหรือ
‎- สักคนน่ะ

68
00:06:29,055 --> 00:06:32,642
‎ผู้ที่จะเดินทางมาที่นี่ด้วยหัวใจที่เต้นแรง

69
00:06:33,309 --> 00:06:34,769
‎ผู้ช่วยชีวิตของข้า

70
00:06:58,918 --> 00:07:01,254
‎จางอุก เจ้าบ้าไปแล้วสินะ

71
00:07:06,843 --> 00:07:08,678
‎เกิดเสียงดังขึ้นจากด้านในห้องหลักหรือ

72
00:07:08,761 --> 00:07:11,681
‎ขอรับ แต่ท่านสั่งว่าไม่ให้เปิดเข้าไปเด็ดขาด
‎ข้าจึงไม่ได้เข้าไปดู

73
00:07:11,764 --> 00:07:14,475
‎ยอมซูตามข้ามา ส่วนที่เหลือเฝ้าประตูต่อไป

74
00:07:30,199 --> 00:07:32,368
‎จางอุกทำลายเกราะกำบังออกมาได้สินะ

75
00:07:32,452 --> 00:07:33,411
‎รองหัวหน้าสำนัก

76
00:07:34,078 --> 00:07:35,371
‎แท่นบันทึกกลุ่มดาว…

77
00:07:36,539 --> 00:07:38,416
‎เหตุใดแท่นบันทึกกลุ่มดาวจึงเป็นเช่นนี้

78
00:07:39,459 --> 00:07:41,002
‎เราต้องจับตัวเขาให้ได้

79
00:07:41,085 --> 00:07:42,962
‎เราจะปล่อยจางอุกมีชีวิตรอดออกไปไม่ได้

80
00:07:43,588 --> 00:07:45,339
‎เจ้ารีบนำร่างของเขาไปที่ห้องลับก่อน

81
00:07:45,423 --> 00:07:48,050
‎- ห้ามให้ใครเห็นเด็ดขาด
‎- ขอรับ

82
00:07:54,640 --> 00:07:56,809
‎ปิดประตูทางออกทุกบานของชอนบูกวัน

83
00:07:56,893 --> 00:07:58,686
‎แล้วตามหาจางอุกแห่งซงริม
‎และนางรับใช้ของเขา

84
00:07:59,312 --> 00:08:01,772
‎ถ้าหากพวกเขาขัดขืน ก็สังหารได้เลย

85
00:08:01,856 --> 00:08:02,815
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

86
00:08:17,497 --> 00:08:21,167
‎ไม่มีทางที่จางอุกจะออกจากชอนบูกวัน
‎ที่ซับซ้อนนี้ไปได้

87
00:08:22,460 --> 00:08:23,961
‎เขาต้องถูกจับได้ระหว่างหลงทางแน่ๆ

88
00:08:26,297 --> 00:08:27,298
‎ใช่แล้ว

89
00:08:28,257 --> 00:08:32,178
‎ถ้าจะไม่ให้ถูกจับระหว่างหลงทาง
‎เขาก็อาจตัดสินใจซ่อนแทนก็ได้

90
00:08:35,515 --> 00:08:37,266
‎ข้าเกือบหลงกลเจ้าไปแล้ว

91
00:08:38,476 --> 00:08:39,769
‎เจ้าอยู่ที่นี่ไหม

92
00:08:40,853 --> 00:08:43,523
‎เจ้าออกมาจากเกราะกำบังน้ำที่ข้าสร้างขึ้นมาได้

93
00:08:43,606 --> 00:08:45,650
‎รอบนี้ข้าลองทำเกราะกำบังไฟให้เจ้าดีไหม

94
00:08:47,443 --> 00:08:50,071
‎หากเห็นกองไฟทั้งสี่ทิศ

95
00:08:50,154 --> 00:08:52,907
‎เจ้าก็คงรู้สึกร้อน

96
00:08:53,616 --> 00:08:55,284
‎แล้วก็อาจจะออกมาไหมนะ

97
00:08:55,368 --> 00:08:59,413
‎พยายามโน้มน้าวแบบเมื่อสักครู่สิขอรับ
‎ไม่ใช่เอาแต่พยายามข่มขู่ให้ข้ากลัว

98
00:09:01,582 --> 00:09:03,626
‎ข้าไม่มีอะไรต้องเสีย
‎แล้วทำไมต้องโน้มน้าวด้วย

99
00:09:04,210 --> 00:09:07,964
‎เจ้าเป็นผู้บุกรุกที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต
‎และทำแท่นบันทึกกลุ่มดาวแสนล้ำค่าแตก

100
00:09:08,047 --> 00:09:10,091
‎และข้าก็แค่กำจัดผู้บุกรุก

101
00:09:10,174 --> 00:09:12,134
‎ในฐานะรองหัวหน้าสำนักชอนบูกวันเท่านั้น

102
00:09:15,471 --> 00:09:18,266
‎ท่านทำกับแขกที่นำของขวัญมาให้
‎เกินไปแล้วนะขอรับ

103
00:09:18,349 --> 00:09:21,811
‎ท่านโกรธที่เราทำเพื่อนของท่าน
‎ที่อยู่ในนี้กลายเป็นหินหรือ

104
00:09:21,894 --> 00:09:22,979
‎เพื่อนงั้นหรือ

105
00:09:23,771 --> 00:09:28,192
‎มีคนอื่นอยู่ที่นี่นอกจากเจ้า ข้า
‎แล้วก็เด็กรับใช้ของเจ้าด้วยหรือ

106
00:09:28,859 --> 00:09:31,070
‎อ้อ ท่านจะซ่อนหินก้อนนั้นงั้นหรือ

107
00:09:32,071 --> 00:09:33,364
‎แต่ทำอย่างไรดีล่ะขอรับ

108
00:09:34,699 --> 00:09:37,368
‎- ท่านจะถูกจับได้เอานะ
‎- ไม่มีทางถูกจับได้หรอก

109
00:09:37,868 --> 00:09:40,746
‎เพราะอีกไม่นาน
‎เจ้ากับเด็กรับใช้ของเจ้าก็จะตายแล้ว

110
00:09:41,789 --> 00:09:42,915
‎ออกมาซะ

111
00:09:43,499 --> 00:09:44,625
‎ออกมา

112
00:10:12,028 --> 00:10:13,738
‎เจ้าเห็นไหม

113
00:10:13,821 --> 00:10:16,115
‎เมื่อสักครู่ที่ฟ้าผ่าลงแถวๆ ชอนบูกวัน

114
00:10:16,198 --> 00:10:18,784
‎ชอนบูกวันอยู่ติดกับวังหลวงขอรับ

115
00:10:18,868 --> 00:10:21,537
‎ข้าคงต้องไปตรวจสอบดูแล้ว
‎ว่าเกิดเหตุอะไรขึ้นหรือเปล่า

116
00:10:21,621 --> 00:10:23,456
‎ฟ้าผ่าลูกใหญ่เลยซะด้วย

117
00:10:23,539 --> 00:10:25,958
‎ข้าอยากให้เจ้าจินมูโดนผ่าจริงๆ

118
00:10:41,307 --> 00:10:42,475
‎น่าสงสารจริงๆ

119
00:10:43,476 --> 00:10:46,103
‎เจ้าคงเข้ามาเที่ยวเล่นในนี้

120
00:10:46,187 --> 00:10:48,397
‎ด้วยความฝันที่อยากสืบทอด
‎ตำแหน่งหัวหน้าสำนักต่อ

121
00:10:48,481 --> 00:10:50,066
‎แต่กลับต้องตายทันทีที่เข้ามา

122
00:10:50,149 --> 00:10:51,901
‎เจ้าช่างดวงไม่ดีเหลือเกิน

123
00:10:53,486 --> 00:10:54,403
‎น่าสงสารจริงๆ นะขอรับ

124
00:10:55,154 --> 00:10:56,280
‎ถ้าข้าตาย

125
00:10:56,364 --> 00:10:58,616
‎ท่านก็คงคว้าตำแหน่งหัวหน้าสำนัก
‎มาครองได้ง่ายๆ

126
00:10:58,699 --> 00:11:00,284
‎แต่ท่านคงสังหารข้าไม่ได้

127
00:11:00,368 --> 00:11:01,369
‎ว่าอย่างไรนะ

128
00:11:03,954 --> 00:11:05,623
‎เคยได้ยินเรื่องหยกหยินหยางไหมขอรับ

129
00:11:07,124 --> 00:11:09,627
‎มันเป็นหยกคู่ซึ่งมีสีแดงและสีน้ำเงิน

130
00:11:09,710 --> 00:11:12,296
‎ถ้าบรรจุพลังใส่ชิ้นหนึ่ง อีกชิ้นก็จะมีปฏิกิริยา

131
00:11:12,380 --> 00:11:13,714
‎และถ้าอยู่ในระยะใกล้กัน

132
00:11:14,507 --> 00:11:16,550
‎มันก็จะดึงดูดให้หากันและกันจนเจอขอรับ

133
00:11:17,802 --> 00:11:18,761
‎แล้วมันทำไมหรือ

134
00:11:18,844 --> 00:11:20,304
‎ตอนนี้หยกสีน้ำเงิน หนึ่งในนั้น

135
00:11:21,180 --> 00:11:23,140
‎อยู่กับองค์รัชทายาทขอรับ

136
00:11:25,226 --> 00:11:26,352
‎นั่นเป็นหยกอย่างดีพ่ะย่ะค่ะ

137
00:11:26,435 --> 00:11:28,979
‎ข้าต้องแลกกับคางคกทองคำถึงสิบตัวเลย

138
00:11:29,063 --> 00:11:30,231
‎มันเป็นของล้ำค่าหรือ

139
00:11:32,233 --> 00:11:34,026
‎แล้วมันทำไมงั้นหรือ

140
00:11:34,110 --> 00:11:36,320
‎หยกสีแดงที่เหลืออยู่กับข้า

141
00:11:36,404 --> 00:11:38,948
‎และข้าก็ได้บรรจุพลังใส่มัน
‎แปลว่าตอนนี้องค์รัชทายาท

142
00:11:39,824 --> 00:11:41,409
‎กำลังเสด็จมาหามันขอรับ

143
00:11:51,335 --> 00:11:53,045
‎ท่านจะสังหารข้าแล้วแย่งมันไปหรือขอรับ

144
00:11:54,463 --> 00:11:57,174
‎ข้ากลัวว่าท่านจะทำแบบนั้น
‎เลยซ่อนมันไว้ที่อื่นแล้วขอรับ

145
00:11:59,677 --> 00:12:02,138
‎ในชุดคลุมของขันทีที่กลายเป็นหินเมื่อสักครู่นี้

146
00:12:02,221 --> 00:12:04,181
‎มีหยกสีแดงที่ถูกบรรจุพลังไว้อยู่ขอรับ

147
00:12:13,899 --> 00:12:17,653
‎ตอนนี้องค์รัชทายาท
‎กำลังเสด็จไปหาเจ้าหินก้อนนั้นขอรับ

148
00:12:20,990 --> 00:12:23,325
‎ถ้าองค์รัชทายาทได้ทอดพระเนตรศพนั้น

149
00:12:24,201 --> 00:12:26,829
‎โอ้โฮ คงจะตกพระทัยสุดๆ เลยนะขอรับ

150
00:12:39,300 --> 00:12:40,301
‎ชอนบูกวัน

151
00:12:42,845 --> 00:12:44,889
‎จางอุกอยู่ในชอนบูกวัน

152
00:12:52,396 --> 00:12:54,023
‎แทนที่จะสังหารข้า

153
00:12:54,857 --> 00:12:56,901
‎ท่านควรจะไปขวาง
‎องค์รัชทายาทก่อนหรือเปล่าขอรับ

154
00:13:01,572 --> 00:13:03,365
‎จนกว่าข้าจะกลับมา

155
00:13:04,200 --> 00:13:06,702
‎ยังไงซะ เจ้าก็หนีไปจากที่นี่ไม่พ้น

156
00:13:18,464 --> 00:13:20,716
‎- ขันทีคิมล่ะ
‎- ข้านำไปไว้ที่ห้องลับขอรับ

157
00:13:20,799 --> 00:13:23,093
‎ข้าจะนำเขาออกไปข้างนอกทันที
‎เมื่อท่านสั่งขอรับ

158
00:13:32,853 --> 00:13:34,063
‎อยู่ไหนกัน

159
00:13:37,107 --> 00:13:40,611
‎ไม่มี เจ้าเด็กนั่นหลอกข้าอีกแล้ว

160
00:13:43,572 --> 00:13:45,032
‎ท่านรองหัวหน้าสำนัก

161
00:13:45,115 --> 00:13:47,910
‎ท่านสั่งว่าไม่ให้ใครเข้าไปข้างใน
‎แต่ข้าเลี่ยงไม่ได้ขอรับ

162
00:13:48,494 --> 00:13:51,163
‎ทำไม องค์รัชทายาทเสด็จมาหรือ

163
00:13:51,247 --> 00:13:52,206
‎ขอรับ

164
00:13:54,333 --> 00:13:56,502
‎เขาไม่ได้โกหกเรื่องหยกหยินหยางสินะ

165
00:14:13,185 --> 00:14:14,228
‎รองหัวหน้าสำนัก

166
00:14:14,311 --> 00:14:17,398
‎มีผู้แปรวิญญาณซึ่งเป็นขันทีของวังหลวง
‎อยู่ที่ชอนบูกวันแห่งนี้จริงหรือ

167
00:14:20,568 --> 00:14:23,195
‎แล้วท่านพยายามปกปิดเรื่องนั้น
‎จึงตั้งใจจะฆ่าจางอุกหรือ

168
00:14:23,279 --> 00:14:25,197
‎พระองค์ทรงเข้าใจผิดใหญ่หลวงแล้วพ่ะย่ะค่ะ

169
00:15:02,318 --> 00:15:03,527
‎นอกจากข้าแล้ว

170
00:15:03,611 --> 00:15:06,238
‎ท่านก็พยายามให้ผู้แปรวิญญาณ
‎ดูดกินพลังของนางรับใช้ของข้าด้วย

171
00:15:06,322 --> 00:15:10,242
‎ถ้าท่านยืนกรานว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด
‎ก็ต้องหาข้อแก้ตัวดีๆ มาขอรับ

172
00:15:22,504 --> 00:15:25,507
‎ท่านกำลังถามถึงท่านใต้เท้าโจชุง
‎ซึ่งเคยทำงานเป็น

173
00:15:25,591 --> 00:15:27,801
‎จอมเวทผู้บันทึกกลุ่มดาว
‎ที่ชอนบูกวันหรือเจ้าคะ

174
00:15:28,302 --> 00:15:32,056
‎ข้าได้ยินว่าจางกังเจ้าของบ้านนี้
‎สนิทกับโจชุงมาก

175
00:15:32,139 --> 00:15:33,182
‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ

176
00:15:33,933 --> 00:15:35,601
‎พวกเขาเป็นสหายที่สนิทกันเป็นพิเศษ

177
00:15:36,268 --> 00:15:37,937
‎เขาแวะมาที่บ้านเราบ่อยๆ ด้วยเจ้าค่ะ

178
00:15:38,520 --> 00:15:42,066
‎เขาทั้งพูดขบขันเก่ง
‎และเป็นคนที่อ่อนหวานด้วยเจ้าค่ะ

179
00:15:43,192 --> 00:15:44,860
‎โจชุงลุ่มหลงในเวทมนตร์อาคม

180
00:15:44,944 --> 00:15:47,571
‎และตระกูลของเขาก็ถูกทำลายล้าง

181
00:15:47,655 --> 00:15:49,239
‎ข้าไม่อยากเชื่อเลย

182
00:15:49,949 --> 00:15:53,410
‎ว่าคนดีๆ อย่างเขาจะกลายเป็นเช่นนั้นได้เจ้าค่ะ

183
00:15:54,828 --> 00:15:58,666
‎เห็นว่าโจชุงมีลูกสาวหนึ่งคน
‎เจ้าก็รู้จักนางด้วยไหม

184
00:15:59,541 --> 00:16:01,001
‎เจ้าค่ะ ข้าจำนางได้

185
00:16:01,502 --> 00:16:05,255
‎นางมักจะตามติดพ่อไปไหนมาไหน
‎เป็นพ่อลูกที่ดูสนิทสนมกันมากเจ้าค่ะ

186
00:16:05,339 --> 00:16:07,383
‎เด็กคนนั้นก็หายตัวไป
‎ในเหตุการณ์วุ่นวายนั้น

187
00:16:08,258 --> 00:16:09,176
‎นางคงจะ…

188
00:16:10,094 --> 00:16:11,470
‎ตายไปแล้วล่ะเจ้าค่ะ

189
00:16:12,471 --> 00:16:14,765
‎ทำไมเจ้าถึงคิดว่านางตายไปแล้วหรือ

190
00:16:14,848 --> 00:16:18,769
‎เพราะท่านหัวหน้าสำนักจางกัง
‎พลิกแผ่นดินตามหาเด็กคนนั้นเลยเจ้าค่ะ

191
00:16:19,770 --> 00:16:22,982
‎ตราบใดที่ไม่มีใครตั้งใจพาเด็กคนนั้นไปซ่อน

192
00:16:23,065 --> 00:16:25,025
‎ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตามหาตัวนางไม่เจอนี่เจ้าคะ

193
00:16:26,276 --> 00:16:27,695
‎นายหญิงจากไป

194
00:16:28,612 --> 00:16:30,698
‎และสหายที่สนิทที่สุดก็เป็นเช่นนั้นไป

195
00:16:30,781 --> 00:16:33,993
‎ตอนนั้นท่านหัวหน้าสำนัก
‎จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย

196
00:16:34,535 --> 00:16:37,913
‎เขาทุกข์ทรมานมาก
‎ราวกับว่าทั้งสองท่านนั้น

197
00:16:38,580 --> 00:16:40,165
‎เป็นแบบนั้นไปเพราะตัวเขาเจ้าค่ะ

198
00:16:41,375 --> 00:16:43,836
‎เขาออกจากบ้านไปเพื่อตามหาลูกสาวของสหาย

199
00:16:43,919 --> 00:16:46,130
‎ข้าคิดว่าเขาจะกลับมา
‎เมื่อตามหานางเจอเจ้าค่ะ

200
00:16:46,672 --> 00:16:47,673
‎แต่ทว่า…

201
00:16:48,424 --> 00:16:52,261
‎คนเราจะออกจากบ้าน
‎ไปตามหาเด็กคนหนึ่งถึง 20 ปีเลยหรือเจ้าคะ

202
00:16:53,053 --> 00:16:55,723
‎ข้าเป็นห่วงเหลือเกินว่าจะมีเหตุผลอย่างอื่น

203
00:16:55,806 --> 00:16:57,266
‎ที่ทำให้เขากลับมาไม่ได้เจ้าค่ะ

204
00:16:57,766 --> 00:17:01,478
‎ถ้าหากเมื่อ 20 ปีก่อน
‎เขาเจอเด็กคนนั้นโดยทันที

205
00:17:02,271 --> 00:17:04,898
‎ชีวิตของเด็กคนนั้นก็คงลำบากน้อยลง

206
00:17:04,982 --> 00:17:08,944
‎และจางกังก็คงไม่ต้องแบกรับ
‎ความรู้สึกผิดมากมายขนาดนั้น

207
00:17:09,028 --> 00:17:10,571
‎"ความรู้สึกผิด" หรือเจ้าคะ

208
00:17:10,654 --> 00:17:14,616
‎ท่านจะบอกว่าท่านหัวหน้าสำนักของเรา
‎ทำอะไรผิดต่อท่านโจชุงหรือเจ้าคะ

209
00:17:15,242 --> 00:17:17,327
‎การลงโทษผู้ที่ใช้เวทมนตร์อาคม

210
00:17:17,411 --> 00:17:19,371
‎ถือเป็นสิ่งถูกต้องที่จอมเวทต้องทำ

211
00:17:19,455 --> 00:17:23,542
‎แม้เขาจะเป็นสหายที่สนิท
‎แต่การลงโทษเขาก็ไม่ใช่ความผิดนี่เจ้าคะ

212
00:17:23,625 --> 00:17:27,880
‎เราไม่สามารถตัดสินว่าอะไรถูกผิด
‎ได้ด้วยสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้นนะ

213
00:17:28,464 --> 00:17:30,966
‎มันมีทั้งเหตุผลและเรื่องราวเบื้องหลัง

214
00:17:31,050 --> 00:17:34,261
‎แล้วทั้งหมดนั้นก็พัวพันและเกี่ยวข้องกัน
‎กลายเป็นโชคชะตายังไงล่ะ

215
00:17:34,344 --> 00:17:36,221
‎ที่ท่านพูดฟังดูเหมือนว่า

216
00:17:36,305 --> 00:17:41,226
‎โชคชะตาอันเลวร้ายของตระกูลโจกับตระกูลจาง
‎ยังคงหลงเหลืออยู่เลยนะเจ้าคะ

217
00:17:42,895 --> 00:17:43,896
‎หรือว่า

218
00:17:44,938 --> 00:17:48,901
‎ท่านจะบอกว่ามีคนจากตระกูลโจที่อาฆาตแค้น
‎อยู่ในตระกูลเราหรือเจ้าคะ

219
00:17:49,902 --> 00:17:52,196
‎ซงริมเจอเด็กคนนั้นแล้วหรือ

220
00:17:54,740 --> 00:17:56,075
‎ลูกสาวของเขา

221
00:17:58,368 --> 00:17:59,536
‎ตายไปแล้วล่ะ

222
00:18:05,000 --> 00:18:06,085
‎อย่างนี้นี่เอง

223
00:18:06,919 --> 00:18:08,087
‎น่าสงสารจังนะเจ้าคะ

224
00:18:09,296 --> 00:18:11,256
‎ข้าคงต้องทำพิธีเซ่นไหว้ดวงวิญญาณให้นางแล้ว

225
00:18:14,593 --> 00:18:15,761
‎แม่บ้านคิม

226
00:18:16,887 --> 00:18:18,430
‎ช่างเป็นคนจิตใจอบอุ่นจริงๆ

227
00:18:18,514 --> 00:18:20,474
‎ข้าไม่ได้ทำเพราะข้าใจดีหรอกเจ้าค่ะ

228
00:18:20,557 --> 00:18:23,727
‎แต่ข้ากลัวว่าวิญญาณของนาง
‎จะมาเกาะติดแล้วทำร้าย

229
00:18:24,269 --> 00:18:25,729
‎นายน้อยของเราต่างหากเจ้าค่ะ

230
00:18:26,313 --> 00:18:30,609
‎ถ้าหากว่าวิญญาณของนางยังหลงเหลือ
‎แล้วตามติดจางอุกอยู่ เจ้าจะทำอย่างไร

231
00:18:30,692 --> 00:18:33,654
‎ก็ต้องกำจัดออกไปสิเจ้าคะ
‎เช่นนั้นนางก็ถือว่าเป็นวิญญาณร้าย

232
00:18:33,737 --> 00:18:35,572
‎จะปล่อยให้นางตามติดนายน้อยได้อย่างไร

233
00:18:37,199 --> 00:18:38,951
‎วิญญาณร้ายงั้นหรือ

234
00:18:42,996 --> 00:18:44,540
‎มูด็อกอยู่ไหนหรือ

235
00:18:44,623 --> 00:18:45,833
‎มูด็อกหรือเจ้าคะ

236
00:18:46,416 --> 00:18:49,503
‎ข้าใช้ให้มูด็อกไปทำธุระให้ที่ชอนบูกวันเจ้าค่ะ

237
00:18:56,635 --> 00:18:58,053
‎เจ้าเป็นยังไงบ้าง มองเห็นแล้วหรือ

238
00:18:58,804 --> 00:19:00,639
‎เจ้าค่ะ ตอนนี้ข้ามองเห็นชัดแล้ว

239
00:19:01,223 --> 00:19:02,307
‎แล้วนายน้อยล่ะ

240
00:19:02,391 --> 00:19:04,643
‎ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหมเจ้าคะ

241
00:19:04,726 --> 00:19:05,853
‎อือ ข้าไม่เป็นไร

242
00:19:05,936 --> 00:19:08,313
‎ปกติแล้วถ้าแบ่งของที่เป็นคู่กัน
‎จะเป็นอะไรกันงั้นหรือ

243
00:19:08,397 --> 00:19:10,607
‎หากไม่ใช่สามีภรรยา ก็คนรักพ่ะย่ะค่ะ

244
00:19:14,027 --> 00:19:17,197
‎ท่านผู้นำซงริมมาที่ชอนบูกวัน
‎ตามที่รับสั่งแล้วพ่ะย่ะค่ะ

245
00:19:37,843 --> 00:19:39,511
‎เจ้าบอกว่าเจ้ามาที่ชอนบูกวัน

246
00:19:40,262 --> 00:19:42,931
‎เพื่อนำขนมยักกวามาให้รองหัวหน้าสำนักจินมูหรือ

247
00:19:43,015 --> 00:19:46,852
‎ขอรับ ข้าได้ยินว่าทั้งสองท่าน
‎ทะเลาะกันเพราะขนมยักกวานี่ขอรับ

248
00:19:47,519 --> 00:19:49,771
‎แม่บ้านคิมบอกว่า
‎ไม่อยากให้เขาเสียใจเรื่องของกิน

249
00:19:49,855 --> 00:19:51,857
‎จึงได้ส่งมาเป็นของขวัญด้วยจิตใจเป็นห่วงขอรับ

250
00:19:51,940 --> 00:19:53,358
‎ช่างเป็นข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นเลย

251
00:19:54,401 --> 00:19:55,569
‎มันเข้าท่าไหมเนี่ย

252
00:19:55,652 --> 00:19:58,655
‎ที่ผู้นำซงริมกับรองหัวหน้าสำนักชอนบูกวัน
‎ทะเลาะกันเรื่องขนมยักกวา

253
00:20:00,240 --> 00:20:02,701
‎และถึงจะจริง
‎เจ้าก็แค่นำขนมยักกวามาให้แล้วกลับไป

254
00:20:02,784 --> 00:20:04,995
‎ทำไมต้องเข้ามาในห้องหลัก
‎ที่มีแท่นบันทึกกลุ่มดาวด้วย

255
00:20:05,078 --> 00:20:07,414
‎กระหม่อมแค่อยากเห็น
‎แท่นบันทึกกลุ่มดาวแห่งชอนบูกวัน

256
00:20:07,497 --> 00:20:10,292
‎แต่ว่ากระหม่อมกลับเห็น
‎สิ่งที่ไม่ควรเห็นที่นั่นพ่ะย่ะค่ะ

257
00:20:11,585 --> 00:20:15,130
‎เจ้ามั่นใจไหมว่าสิ่งที่เจ้าเห็นคือผู้แปรวิญญาณ

258
00:20:15,214 --> 00:20:18,675
‎ขอรับ และเขาก็พยายามปกปิด
‎จึงได้ขังข้าไว้ในเกราะกำบัง

259
00:20:18,759 --> 00:20:21,303
‎และโยนมูด็อกของข้า
‎ให้เป็นเหยื่อของผู้แปรวิญญาณขอรับ

260
00:20:21,386 --> 00:20:22,846
‎ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหกพ่ะย่ะค่ะ

261
00:20:24,473 --> 00:20:27,517
‎จางอุกแอบบุกรุกเข้ามาในห้องหลัก
‎โดยไม่ได้รับอนุญาตพ่ะย่ะค่ะ

262
00:20:27,601 --> 00:20:29,519
‎และเขาก็พลาดทำแท่นบันทึกกลุ่มดาวพัง

263
00:20:29,603 --> 00:20:31,939
‎เขาเห็นว่าตัวเองตกที่นั่งลำบาก
‎เพราะกระหม่อมจับได้

264
00:20:32,022 --> 00:20:34,942
‎จึงได้ยกคำแก้ตัวเหลวไหล
‎ว่ามีผู้แปรวิญญาณมาอ้างพ่ะย่ะค่ะ

265
00:20:36,818 --> 00:20:38,528
‎มีผู้แปรวิญญาณอยู่ที่นั่นจริงๆ ขอรับ

266
00:20:38,612 --> 00:20:40,572
‎แล้วเขาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้จนกลายเป็นหิน

267
00:20:40,656 --> 00:20:42,783
‎ข้ากับนางรับใช้ของข้าเห็นเต็มสองตาเลย

268
00:20:42,866 --> 00:20:44,952
‎ตอนที่ข้ามาถึงก็ไม่เห็นศพของผู้แปรวิญญาณแล้ว

269
00:20:45,035 --> 00:20:46,620
‎เขาคงนำไปซ่อนที่ไหนสักที่ในชอนบูกวัน

270
00:20:46,703 --> 00:20:48,455
‎ท่านต้องปิดทางเข้าออกของชอนบูกวัน

271
00:20:48,538 --> 00:20:51,375
‎และตามหาศพของผู้แปรวิญญาณทันที
‎ไม่ให้เขานำออกไปข้างนอกได้ขอรับ

272
00:20:54,378 --> 00:20:58,590
‎หากเจอศพของผู้แปรวิญญาณ
‎ความจริงก็คงจะเปิดเผยอย่างง่ายดายนะขอรับ

273
00:21:01,510 --> 00:21:04,429
‎กระหม่อมจะเรียกจอมเวทของซงริมมา
‎และสืบสวนชอนบูกวันทันทีพ่ะย่ะค่ะ

274
00:21:04,513 --> 00:21:07,933
‎ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ
‎พระองค์จะทรงเชื่อเรื่องเหลวไหลเช่นนั้น

275
00:21:08,016 --> 00:21:10,477
‎แล้วให้พวกเขามาตรวจค้นชอนบูกวัน
‎โดยพลการไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

276
00:21:15,983 --> 00:21:17,317
‎จางอุก

277
00:21:18,485 --> 00:21:20,529
‎เจ้าบอกว่าผู้แปรวิญญาณ
‎คือขันทีของวังหลวงใช่ไหม

278
00:21:20,612 --> 00:21:21,488
‎พ่ะย่ะค่ะ

279
00:21:21,571 --> 00:21:25,200
‎เขาคือขันทีที่รับใช้อยู่ข้างๆ พระมเหสี
‎ในวันที่มีการประลองที่ซงริมพ่ะย่ะค่ะ

280
00:21:25,284 --> 00:21:27,828
‎ขันทีโอ ขันทีที่ไปรับใช้ในวันนั้นคือใคร

281
00:21:27,911 --> 00:21:30,497
‎ขันทีคิมที่รับใช้พระมเหสีพ่ะย่ะค่ะ

282
00:21:31,790 --> 00:21:34,835
‎งั้นก็ตรวจสอบดูว่าตอนนี้ขันทีคิม
‎อยู่ที่วังหลวงหรือไม่ก็พอสินะ

283
00:21:35,419 --> 00:21:37,045
‎เจ้าไปตรวจสอบดูซิ ขันทีโอ

284
00:21:37,129 --> 00:21:39,172
‎ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ

285
00:22:02,362 --> 00:22:03,613
‎พระมเหสีเสด็จ

286
00:22:03,697 --> 00:22:05,282
‎จงถวายความเคารพด้วย

287
00:22:12,914 --> 00:22:13,999
‎เสด็จแม่

288
00:22:15,334 --> 00:22:17,627
‎หม่อมฉันได้รับการติดต่อเร่งด่วน
‎จากรองหัวหน้าสำนัก

289
00:22:17,711 --> 00:22:19,629
‎จึงได้มาที่นี่ด้วยตัวเองเนื่องจากตกใจเพคะ

290
00:22:23,258 --> 00:22:26,219
‎มีผู้แปรวิญญาณที่นี่หรือเพคะ

291
00:22:26,887 --> 00:22:29,264
‎ขันทีที่รับใช้เสด็จแม่คือผู้แปรวิญญาณ

292
00:22:29,348 --> 00:22:31,933
‎เขาควบคุมตัวเองไม่ได้
‎และกลายเป็นหินที่ชอนบูกวันแห่งนี้พ่ะย่ะค่ะ

293
00:22:33,727 --> 00:22:36,021
‎- อย่างนั้นหรือเพคะ
‎- ไม่จริงพ่ะย่ะค่ะ

294
00:22:36,605 --> 00:22:38,982
‎ไม่มีผู้แปรวิญญาณ
‎ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ที่นี่

295
00:22:39,066 --> 00:22:40,275
‎นั่นเป็นเพียงคำกล่าวอ้างเท็จ

296
00:22:41,568 --> 00:22:43,236
‎ของจางอุกผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ

297
00:22:43,320 --> 00:22:47,949
‎หากตามหาตัวขันทีผู้นั้น
‎เราก็จะทราบว่าเป็นการโกหกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ

298
00:22:50,786 --> 00:22:54,623
‎ขันทีซึ่งเป็นผู้แปรวิญญาณที่เขาผู้นั้นเห็น
‎คือใครหรือเพคะ

299
00:22:55,707 --> 00:22:57,000
‎ขันทีคิมพ่ะย่ะค่ะ

300
00:23:04,591 --> 00:23:07,969
‎ถ้าหากเป็นขันทีคิม เขามากับหม่อมฉันด้วยเพคะ

301
00:23:18,730 --> 00:23:20,524
‎ขันทีคิมที่อยู่ข้างนอก เข้ามานี่

302
00:23:51,680 --> 00:23:53,223
‎ขันทีที่เจ้าบอกว่า

303
00:23:54,307 --> 00:23:56,226
‎เขาเป็นผู้แปรวิญญาณที่ควบคุมไม่ได้

304
00:23:56,810 --> 00:23:58,478
‎ใช่เขาคนนี้หรือไม่

305
00:24:00,230 --> 00:24:01,273
‎พ่ะย่ะค่ะ

306
00:24:01,356 --> 00:24:03,984
‎เจ้าบอกว่าเขากลายเป็นหินแล้วมิใช่หรือ

307
00:24:04,067 --> 00:24:06,403
‎เขายังมีชีวิตปกติดี
‎แล้วมาบอกว่าเขาเป็นผู้แปรวิญญาณ

308
00:24:07,821 --> 00:24:09,072
‎นั่นสิพ่ะย่ะค่ะ

309
00:24:13,076 --> 00:24:14,619
‎เขาปกติดีเหลือเกินพ่ะย่ะค่ะ

310
00:24:23,295 --> 00:24:25,463
‎เพื่อให้รอดพ้นจากสถานการณ์นี้…

311
00:24:28,466 --> 00:24:31,011
‎ข้าคงต้องช่วยชีวิตสิ่งนี้สินะ

312
00:24:47,152 --> 00:24:49,362
‎ผู้แปรวิญญาณที่ควบคุมตัวเองไม่ได้
‎กลับมาเป็นปกติดี

313
00:24:49,905 --> 00:24:51,948
‎ถ้าหากว่านั่นเป็นพลังจากหินน้ำแข็ง

314
00:24:52,032 --> 00:24:54,492
‎ก็แปลว่ามีวิธีช่วยมูด็อก
‎แม้นางจะควบคุมตัวเองไม่ได้อยู่

315
00:24:55,410 --> 00:24:56,411
‎มูด็อก

316
00:24:57,704 --> 00:24:59,581
‎เหมือนเราจะตาฝาดกันเลย

317
00:25:01,416 --> 00:25:02,792
‎นั่นสิเจ้าคะ นายน้อย

318
00:25:05,045 --> 00:25:07,631
‎เจ้าไม่ได้ตาฝาดแต่เจ้าโกหกต่างหาก

319
00:25:07,714 --> 00:25:09,799
‎ในเมื่อเขาปกติดีเช่นนั้น

320
00:25:10,675 --> 00:25:12,844
‎ก็น่าจะใช่ขอรับ
‎คำพูดของข้าเป็นคำโกหกทั้งหมด

321
00:25:17,307 --> 00:25:19,267
‎เขากลัวหลังจากทำแท่นบันทึกกลุ่มดาวพัง

322
00:25:19,351 --> 00:25:22,562
‎จึงได้พูดโกหกเหลวไหลออกมา
‎เพื่อหาทางหลุดพ้นออกไปพ่ะย่ะค่ะ

323
00:25:22,646 --> 00:25:23,855
‎จางอุก

324
00:25:25,232 --> 00:25:26,983
‎รองหัวหน้าสำนักพูดถูกไหม

325
00:25:28,610 --> 00:25:32,239
‎ถูกต้องขอรับ
‎สิ่งที่ข้าพูดเป็นเรื่องโกหกทั้งหมดขอรับ

326
00:25:35,075 --> 00:25:38,286
‎เจ้าบุกรุกเข้ามาในชอนบูกวันโดยไม่ได้รับอนุญาต
‎และทำสิ่งของล้ำค่าพัง

327
00:25:38,370 --> 00:25:42,207
‎แล้วเจ้าก็ได้แต่งเรื่องโกหกเหลวไหล
‎เพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้หรือ

328
00:25:42,290 --> 00:25:45,001
‎ขออภัยขอรับ ข้าทำผิดไปขอรับ

329
00:25:47,712 --> 00:25:49,464
‎นี่เป็นความผิดของจอมเวทแห่งซงริม

330
00:25:49,547 --> 00:25:52,384
‎กระหม่อมซึ่งเป็นผู้นำ
‎ต้องขอประทานอภัยแทนเขาด้วยพ่ะย่ะค่ะ

331
00:25:54,094 --> 00:25:57,013
‎ข้าต้องขอโทษรองหัวหน้าสำนักจินมูด้วยขอรับ

332
00:26:01,184 --> 00:26:05,814
‎ซงริมของเราจะทำการซ่อม
‎แผ่นหินของแท่นบันทึกกลุ่มดาวให้ขอรับ

333
00:26:08,191 --> 00:26:09,401
‎ไม่จำเป็นขอรับ

334
00:26:09,484 --> 00:26:10,694
‎ไม่หรอกขอรับ

335
00:26:10,777 --> 00:26:13,238
‎พวกเราต้องรับผิดชอบอยู่แล้วขอรับ

336
00:26:14,948 --> 00:26:16,408
‎- ไม่…
‎- พระมเหสี

337
00:26:16,992 --> 00:26:19,661
‎โปรดประทานโอกาส
‎ให้ซงริมได้แก้ตัวด้วยพ่ะย่ะค่ะ

338
00:26:21,955 --> 00:26:23,498
‎ควรให้พวกเขาทำเช่นนั้นนะ เสด็จแม่

339
00:26:25,542 --> 00:26:27,419
‎ทำตามที่องค์รัชทายาทต้องการเลยเพคะ

340
00:26:28,545 --> 00:26:30,630
‎ข้าขอตัวแต่เพียงเท่านี้

341
00:26:53,445 --> 00:26:56,406
‎ตั้งแต่วันพรุ่งนี้
‎ข้าจะส่งคนของซงริมเข้ามายังชอนบูกวัน

342
00:26:56,489 --> 00:26:58,366
‎เพื่อดูแลการซ่อมแซมด้วยตัวเอง

343
00:26:59,117 --> 00:27:02,412
‎ถ้าอย่างนั้น ข้าต้องขอตัวไปทำโทษ

344
00:27:02,495 --> 00:27:05,707
‎ผู้ที่ทำผิดต่อวังหลวง
‎และชอนบูกวันก่อนนะขอรับ

345
00:27:06,750 --> 00:27:08,209
‎- ไปกัน
‎- ท่านพูดเรื่องอะไรขอรับ

346
00:27:08,918 --> 00:27:12,213
‎จางอุกต้องอยู่รับโทษที่ชอนบูกวันก่อนสิขอรับ

347
00:27:17,469 --> 00:27:19,262
‎ข้าก็คิดว่า…

348
00:27:20,263 --> 00:27:22,098
‎ตายจริง องค์รัชทายาท

349
00:27:22,891 --> 00:27:24,601
‎โปรดทรงช่วยนายน้อยของหม่อมฉันด้วยเพคะ

350
00:27:25,226 --> 00:27:27,395
‎โปรดรับสั่งห้ามไม่ให้เขาถูกซงริม
‎ลากตัวกลับไปด้วย

351
00:27:30,065 --> 00:27:33,818
‎หากถูกลากกลับไปเช่นนี้
‎นายน้อยของหม่อมฉันอาจถูกเฆี่ยนตายก็ได้เพคะ

352
00:27:36,196 --> 00:27:37,697
‎เมื่อคราวก่อน

353
00:27:37,781 --> 00:27:39,908
‎เขาก็เคยถูกเฆี่ยน 100 ครั้งที่ซงริมแล้วเพคะ

354
00:27:40,617 --> 00:27:42,702
‎ครั้งนี้เขาคงถูกเฆี่ยนหนักกว่าเดิมอีก

355
00:27:42,786 --> 00:27:44,913
‎ได้โปรดรับสั่งห้ามด้วยเพคะ

356
00:27:46,915 --> 00:27:48,124
‎มูด็อก พอเถอะ

357
00:27:50,126 --> 00:27:53,254
‎ในเมื่อข้าทำผิด ข้าก็ต้องรับโทษสิ

358
00:27:56,883 --> 00:27:59,052
‎ตัวข้าเองก็เสียมารยาท
‎กับองค์รัชทายาทอย่างมาก

359
00:28:01,638 --> 00:28:03,431
‎ข้าไม่อาจร้องขอชีวิตจากพระองค์ได้หรอก

360
00:28:03,515 --> 00:28:07,352
‎ถ้าอย่างนั้น
‎ท่านจะกลับไปตายเช่นนี้หรือเจ้าคะ นายน้อย

361
00:28:08,061 --> 00:28:10,271
‎ถ้าท่านผู้นำจะให้ข้าตาย ก็ต้องตายสิ
‎จะให้ทำยังไง

362
00:28:13,149 --> 00:28:13,983
‎โธ่เอ๊ย

363
00:28:19,948 --> 00:28:21,408
‎ลากตัวข้าไปได้เลยขอรับ

364
00:28:23,827 --> 00:28:25,578
‎โธ่เอ๊ย นายน้อย

365
00:28:25,662 --> 00:28:27,288
‎แบบนี้ท่านจะตายเอาได้นะเจ้าคะ

366
00:28:27,914 --> 00:28:31,960
‎ให้ตายเถอะ นายน้อยของเรา
‎ท่านจะตายได้นะเจ้าคะ

367
00:28:34,587 --> 00:28:39,050
‎กระหม่อมจะลงโทษเขาอย่างเหมาะสมพ่ะย่ะค่ะ

368
00:28:43,263 --> 00:28:44,931
‎นี่ เฮ้ย

369
00:28:49,477 --> 00:28:51,521
‎จางอุกคงโดนลงโทษอย่างหนัก

370
00:28:51,604 --> 00:28:53,231
‎รองหัวหน้าสำนักก็หายโกรธเคืองเขาเถิด

371
00:28:54,274 --> 00:28:55,817
‎ช่างเหลวไหลจริงๆ นะ

372
00:28:55,900 --> 00:28:56,943
‎แต่ก็นั่นแหละ

373
00:28:57,485 --> 00:28:59,988
‎ข้ารู้สึกว่าไร้สาระ
‎ตั้งแต่เขาอ้างเรื่องขนมยักกวาแล้ว

374
00:29:00,697 --> 00:29:03,324
‎รองหัวหน้าสำนักชอนบูกวันกับผู้นำแห่งซงริม

375
00:29:03,408 --> 00:29:05,160
‎จะมาทะเลาะกันเรื่องขนมยักกวาเนี่ยนะ

376
00:29:05,994 --> 00:29:06,995
‎ให้ตายเถอะ

377
00:29:07,746 --> 00:29:09,164
‎เป็นข้ออ้างที่ฟังไม่ขึ้นเลยนี่

378
00:29:10,999 --> 00:29:11,833
‎พ่ะย่ะค่ะ

379
00:29:14,252 --> 00:29:16,171
‎ว่าแต่แท่นบันทึกกลุ่มดาวแตกได้ยังไงนะ

380
00:29:19,132 --> 00:29:21,092
‎ถ้าหากฟ้าผ่าลงมาตรงนั้น

381
00:29:21,176 --> 00:29:23,636
‎ก็แปลว่าเพดานเหนือแท่นบันทึกกลุ่มดาวถูกเปิด

382
00:29:23,720 --> 00:29:26,931
‎แต่มีเพียงจอมเวทที่ผ่านขั้นชีซูแล้ว
‎ที่จะเปิดได้มิใช่หรือ

383
00:29:27,932 --> 00:29:29,142
‎ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ

384
00:29:32,270 --> 00:29:34,689
‎จางอุกก็ไม่น่าจะผ่านขั้นชีซูแล้วด้วย

385
00:29:38,985 --> 00:29:41,029
‎เดาไม่ถูกเลยจริงๆ ว่ามันแตกได้อย่างไร

386
00:29:46,993 --> 00:29:50,955
‎นอกจากจางอุกแล้ว
‎มีจอมเวทที่ผ่านขั้นชีซูแล้วอยู่ที่นี่ด้วยงั้นหรือ

387
00:29:51,706 --> 00:29:53,374
‎เป็นไปไม่ได้นี่นา

388
00:30:09,891 --> 00:30:13,144
‎เรารอดมาได้อย่างหวุดหวิดเพราะมูด็อกเลยสินะ

389
00:30:13,228 --> 00:30:15,021
‎เพราะปกติแล้วถ้าเราพยายามจับ
‎คนอื่นก็จะปล่อย

390
00:30:15,104 --> 00:30:17,273
‎และถ้าเราปล่อย คนอื่นก็มักจะจับไงเจ้าคะ

391
00:30:17,357 --> 00:30:21,152
‎เจ้าตั้งใจสร้างสถานการณ์ให้สับสนนี่เอง
‎ช่างฉลาดจริงๆ

392
00:30:21,236 --> 00:30:24,155
‎เพราะข้าคิดว่าพวกเขาคงไม่หลงกล
‎ถ้าท่านผู้นำพูดโน้มน้าว

393
00:30:24,239 --> 00:30:26,449
‎ข้าจึงต้องออกหน้าอย่างไม่เกรงกลัวเจ้าค่ะ

394
00:30:26,533 --> 00:30:28,576
‎ข้าต้องขอโทษ
‎ที่ทำให้ทำตัวไม่ถูกนะเจ้าคะ

395
00:30:29,410 --> 00:30:32,497
‎ข้าไม่มีไหวพริบจึงทำตัวไม่ถูกจริงๆ

396
00:30:34,499 --> 00:30:35,667
‎แต่ก็ถือว่าเจ้าทำได้ดีมาก

397
00:30:37,335 --> 00:30:38,545
‎ท่านผู้นำ

398
00:30:38,628 --> 00:30:40,588
‎พวกข้าไม่ได้โกหกนะขอรับ

399
00:30:40,672 --> 00:30:44,342
‎เราเห็นขันทีคิมควบคุมตัวเองไม่ได้
‎และกลายเป็นหินไปจริงๆ ขอรับ

400
00:30:44,425 --> 00:30:45,718
‎ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้โกหก

401
00:30:46,344 --> 00:30:48,721
‎ข้าแค่ไม่มีไหวพริบเท่านั้น

402
00:30:48,805 --> 00:30:50,682
‎แต่ไม่ใช่ว่าข้าจะแยกแยะเรื่องโกหกไม่ได้

403
00:30:51,641 --> 00:30:53,393
‎คนที่กลายเป็นหินกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง

404
00:30:53,476 --> 00:30:57,105
‎งั้นก็แปลว่าพวกเขา
‎มีหินน้ำแข็งอยู่ในมือหรือเปล่าขอรับ

405
00:30:57,897 --> 00:30:59,566
‎ซงริมคอยจับตาดู

406
00:31:00,525 --> 00:31:03,278
‎จินมูแห่งชอนบูกวันอยู่ตลอด

407
00:31:03,945 --> 00:31:05,446
‎และเป็นไปตามที่คาดไว้

408
00:31:07,740 --> 00:31:09,701
‎พวกเขามีหินน้ำแข็งอยู่ในมือจริงๆ สินะ

409
00:31:15,707 --> 00:31:19,586
‎ท่านใส่หินน้ำแข็งไว้ในตัวข้าใช่ไหมขอรับ

410
00:31:19,669 --> 00:31:22,005
‎พลังของมันช่างสุดยอดมากจริงๆ

411
00:31:23,006 --> 00:31:25,425
‎ข้ารู้สึกเหมือนตัวเองกลับมามีชีวิตจริงๆ ขอรับ

412
00:31:26,759 --> 00:31:30,138
‎คนที่ทำให้ขันทีคิมกลายเป็นหินคือจางอุกงั้นหรือ

413
00:31:31,055 --> 00:31:34,100
‎ข้ากำลังจะดูดกินพลังของนังคนรับใช้นั่น

414
00:31:34,767 --> 00:31:38,688
‎แล้วจู่ๆ พลังในร่างกายของข้าก็รั่วไหลออกไป

415
00:31:39,606 --> 00:31:40,982
‎ทำให้ข้าหมดสติขอรับ

416
00:31:42,150 --> 00:31:45,653
‎เจ้าไม่เห็นที่จางอุกเปิดเพดาน
‎เหนือแท่นบันทึกกลุ่มดาวด้วยหรือ

417
00:31:46,362 --> 00:31:47,572
‎ไม่เห็นขอรับ

418
00:31:48,823 --> 00:31:51,367
‎มีจอมเวทคนอื่นนอกจากจางอุกอยู่ด้วยหรือไม่

419
00:31:52,327 --> 00:31:53,578
‎ไม่มีขอรับ

420
00:31:54,746 --> 00:31:56,915
‎ไม่ใช่ว่าจางอุกฝึกฝนผ่านขั้นชีซูแล้ว

421
00:31:57,665 --> 00:31:58,958
‎และปกปิดไว้หรือ

422
00:32:00,668 --> 00:32:04,297
‎ตอนที่เขาต่อสู้กับกระหม่อม
‎ก็ดูไม่เหมือนว่าจะผ่านขั้นชีซูแล้วเลย

423
00:32:04,380 --> 00:32:07,508
‎เขาสามารถผ่านขั้นรยูซูได้
‎ด้วยระยะเวลาสั้นๆ อย่างไม่น่าเชื่อ

424
00:32:08,343 --> 00:32:09,677
‎ก็อาจจะเป็นเช่นนั้นได้นะ

425
00:32:12,639 --> 00:32:14,682
‎ตอนนี้ข้ามีหินน้ำแข็งอยู่ในตัวแล้ว

426
00:32:14,766 --> 00:32:17,977
‎แปลว่าข้าก็สามารถใช้พลังฮวันซูได้ใช่ไหมขอรับ

427
00:32:21,230 --> 00:32:23,399
‎เจ้ามีพลังฮวันซูอยู่ในร่าง

428
00:32:24,442 --> 00:32:27,320
‎แต่เจ้าไม่รู้วิธีใช้เวทมนตร์

429
00:32:27,403 --> 00:32:30,281
‎จึงไม่สามารถใช้มันได้

430
00:32:35,954 --> 00:32:38,873
‎แต่ถึงอย่างไร หินน้ำแข็งนี่ก็เป็นของข้าแล้ว

431
00:32:38,957 --> 00:32:41,834
‎ข้าแค่ไว้ชีวิตเจ้าครู่หนึ่ง
‎เพราะอยู่ในสถานการณ์เร่งด่วน

432
00:33:35,763 --> 00:33:37,765
‎เป็นเรื่องจริงที่หินน้ำแข็ง

433
00:33:37,849 --> 00:33:40,351
‎สามารถยับยั้งการควบคุมตัวเองไม่ได้สินะขอรับ

434
00:33:41,310 --> 00:33:42,854
‎เราต้องตามหาและกำจัดมันให้ได้

435
00:33:43,646 --> 00:33:47,275
‎มันสามารถช่วยชีวิตผู้แปรวิญญาณ
‎ที่เราจำเป็นต้องกำจัดได้

436
00:33:47,358 --> 00:33:49,193
‎แปลว่ามันมีพลังชั่วร้ายขนาดไหนล่ะ

437
00:33:50,862 --> 00:33:51,904
‎แต่ว่ามัน…

438
00:33:53,740 --> 00:33:57,243
‎ผู้คนจะรับรู้ว่าเจ้าได้รับการลงโทษ

439
00:33:57,326 --> 00:33:59,162
‎เพราะงั้นเจ้าคงอยู่ที่ซงริมไม่ได้สักพัก

440
00:33:59,871 --> 00:34:01,247
‎เจ้าไปคุมความประพฤติที่บ้านเถิด

441
00:34:01,330 --> 00:34:05,168
‎ขอรับ ถ้าเช่นนั้นข้ากับมูด็อก
‎จะกลับไปอยู่ที่บ้านนะขอรับ

442
00:34:05,251 --> 00:34:09,589
‎ระวังอย่าให้ไปพบเจอกับจินมูด้วยล่ะ

443
00:34:10,840 --> 00:34:11,841
‎ขอรับ

444
00:34:13,885 --> 00:34:15,011
‎ไปกันเถิด

445
00:34:23,269 --> 00:34:25,396
‎ถ้าท่านผู้นำตามหาหินน้ำแข็งเจอ
‎เขาคงทำลายมันทันที

446
00:34:25,480 --> 00:34:27,398
‎เราต้องตามหาให้เจอก่อนเขา

447
00:34:27,482 --> 00:34:29,067
‎กิลจูพูดถูก

448
00:34:29,776 --> 00:34:32,487
‎หินน้ำแข็งอยู่ในวังหลวงจริงๆ

449
00:34:33,029 --> 00:34:36,199
‎ถ้าอย่างนั้นดันจูตัวจริง
‎ซึ่งครอบครองหินน้ำแข็งอยู่

450
00:34:37,158 --> 00:34:38,451
‎ก็คงเป็นผู้นั้นสินะ

451
00:34:42,747 --> 00:34:45,124
‎จัดการทุกอย่างให้ดีอย่าให้มีข้อผิดพลาดด้วย

452
00:34:45,208 --> 00:34:47,794
‎ข้าจะให้ซังกุงฮันมารับใช้อยู่ข้างๆ ข้าแทนเขา

453
00:34:47,877 --> 00:34:50,088
‎ท่านก็ส่งสารมาให้ข้าผ่านนางได้เลย

454
00:34:50,755 --> 00:34:51,923
‎พ่ะย่ะค่ะ

455
00:34:52,632 --> 00:34:56,803
‎เรื่องในวันนี้คงทำให้ซงริมสงสัยในตัวข้าแล้ว

456
00:34:57,386 --> 00:35:02,016
‎ทั้งหมดนี้เป็นเพราะท่านประเมินจางอุกต่ำเกินไป

457
00:35:02,600 --> 00:35:05,436
‎กระหม่อมไม่รู้ว่าเขาจะทำลายเกราะกำบัง
‎ได้รวดเร็วขนาดนั้น

458
00:35:05,520 --> 00:35:07,772
‎เขาเป็นอัจฉริยะ
‎ที่สามารถผ่านขั้นรยูซูได้ในพริบตา

459
00:35:07,855 --> 00:35:10,024
‎เขาเป็นเด็กที่เกิดมาพร้อมดวงดาวกษัตริย์นะ

460
00:35:10,108 --> 00:35:11,734
‎กระหม่อมไม่ได้ประเมินเขาต่ำตั้งแต่แรก

461
00:35:12,693 --> 00:35:14,320
‎กระหม่อมจับตาดูเขามานาน

462
00:35:14,403 --> 00:35:17,198
‎เพราะคิดว่าเขาจะแตกต่างจากคนอื่น
‎เนื่องจากเกิดมาพร้อมดวงดาวกษัตริย์

463
00:35:17,281 --> 00:35:20,535
‎แต่กลับกลายเป็นว่า
‎จางอุกเป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา

464
00:35:20,618 --> 00:35:23,329
‎ที่สร้างความผิดหวังอย่างมากพ่ะย่ะค่ะ

465
00:35:26,415 --> 00:35:30,086
‎เขาไม่พอใจโลกนี้อย่างมาก
‎และได้ปกปิดความเกียจคร้าน

466
00:35:30,169 --> 00:35:34,298
‎และความอ่อนแอของตัวเองด้วยความเย็นชา
‎เขาไม่เคยทำอะไรอย่างมีเป้าหมาย

467
00:35:34,882 --> 00:35:37,343
‎เป็นนายน้อยที่ได้รับแต่การโอ๋จากคนรอบข้าง

468
00:35:37,927 --> 00:35:40,263
‎และเต็มไปด้วยความอวดดีพ่ะย่ะค่ะ

469
00:35:41,222 --> 00:35:43,141
‎งั้นก็แปลว่าเขาเปลี่ยนตัวเองสินะ

470
00:35:44,225 --> 00:35:45,852
‎กระหม่อมคิดว่าเขาจะอ่อนแอ

471
00:35:45,935 --> 00:35:48,729
‎แต่ประตูพลังของเขาก็ถูกเปิดได้
‎จากการกินยาพิษ

472
00:35:48,813 --> 00:35:52,150
‎กระหม่อมคิดว่าเขาจะอวดดี
‎แต่กลับเอาชนะองค์รัชทายาทได้

473
00:35:53,192 --> 00:35:55,278
‎เหตุใดเขาถึงเปลี่ยนแปลงไปขนาดนั้นได้พ่ะย่ะค่ะ

474
00:35:55,361 --> 00:35:57,196
‎สิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงคนได้

475
00:35:58,698 --> 00:36:00,158
‎ก็คือคนด้วยกันเอง

476
00:36:01,450 --> 00:36:04,203
‎คนที่ปรากฏตัวขึ้นในช่วงที่จางอุก
‎เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง

477
00:36:07,248 --> 00:36:08,416
‎น่าจะเป็นคำตอบ

478
00:36:12,295 --> 00:36:15,840
‎จางอุกผ่านการฝึกฝนจากอาจารย์ถึง 12 คน
‎ในที่สุดเขาก็เจอหนทางของตัวเอง…

479
00:36:19,468 --> 00:36:21,137
‎คนคนนั้นเป็นใครกัน

480
00:36:24,891 --> 00:36:27,476
‎ท่านอาจารย์ เราไปที่ดันฮยังกกเลยดีไหม

481
00:36:28,811 --> 00:36:31,439
‎เขาลงโทษให้ข้าคุมความประพฤติ
‎ทำให้เรามีเวลาขึ้นมา

482
00:36:32,023 --> 00:36:33,774
‎เราไปฝึกฝนที่ดันฮยังกกกันเถอะ

483
00:36:33,858 --> 00:36:36,652
‎แล้วไปลองดูด้วยว่า
‎ข้าจะปีนต้นไม้นั่นขึ้นไปได้แค่ไหน

484
00:36:40,781 --> 00:36:42,742
‎ตอนนี้ดันฮยังกกหนาวมากนะ

485
00:36:43,659 --> 00:36:46,120
‎ถ้าหากเราติดอยู่ที่นั่นเพราะมีหิมะตกลงมา

486
00:36:47,121 --> 00:36:48,581
‎ก็อาจจะอดตายได้เลย

487
00:36:48,664 --> 00:36:51,667
‎ไหนว่าที่นั่นอบอุ่นแม้จะเป็นกลางฤดูหนาวไง
‎แถมยังมีของกินเยอะด้วย

488
00:36:51,751 --> 00:36:54,086
‎ข้าได้ยินที่เจ้าบอกยุลไปแบบนั้นเมื่อคราวก่อนนะ

489
00:36:58,007 --> 00:37:01,344
‎ข้าแค่พูดไปเช่นนั้นเพื่อให้ซอยุลสบายใจ

490
00:37:05,848 --> 00:37:09,227
‎ข้าเห็นเขาเป็นห่วงว่านกที่เคยเลี้ยง
‎จะลำบากในช่วงฤดูหนาว

491
00:37:09,310 --> 00:37:10,728
‎เลยพูดไปเช่นนั้น

492
00:37:11,562 --> 00:37:15,942
‎นกที่ยุลมักจะไปเป่านกหวีดเรียก
‎ที่ดันฮยังกกบ่อยๆ น่ะหรือ

493
00:37:37,797 --> 00:37:40,967
‎จางอุกเกือบตายคามือจินมูแล้วสินะ

494
00:37:42,385 --> 00:37:46,389
‎เรารอดพ้นจากสถานการณ์นั้นมาได้
‎โดยให้อุกเป็นฝ่ายผิด

495
00:37:46,472 --> 00:37:49,225
‎แต่จินมูอาจพยายามทำร้ายจางอุกได้ขอรับ

496
00:37:52,353 --> 00:37:55,606
‎โชคดีที่เราใช้ข้ออ้าง
‎เรื่องซ่อมแซมแท่นบันทึกกลุ่มดาว

497
00:37:55,690 --> 00:37:57,400
‎เพื่อเข้าออกชอนบูกวันได้

498
00:37:59,819 --> 00:38:03,030
‎พวกเจ้าพาคนงานของซงริมเข้าไปที่ชอนบูกวัน

499
00:38:03,739 --> 00:38:05,366
‎แล้วสำรวจความเคลื่อนไหวของจินมูซะ

500
00:38:06,742 --> 00:38:08,077
‎- ขอรับ
‎- ขอรับ

501
00:38:17,420 --> 00:38:18,671
‎ท่านหัวหน้าซังโฮ

502
00:38:19,588 --> 00:38:22,341
‎ข้าได้ยินว่าวันนี้
‎มูด็อกก็อยู่ที่ชอนบูกวันด้วยหรือ

503
00:38:22,425 --> 00:38:24,093
‎นางเป็นอะไรบ้างไหมขอรับ

504
00:38:24,176 --> 00:38:25,469
‎นางปลอดภัยดี

505
00:38:28,973 --> 00:38:32,643
‎ว่าแต่ผู้แปรวิญญาณที่ควบคุมไม่ได้
‎และกลายเป็นหินไป

506
00:38:32,727 --> 00:38:34,562
‎กลับมาเป็นปกติจริงๆ หรือขอรับ

507
00:38:34,645 --> 00:38:38,107
‎เพราะแบบนั้นท่านผู้นำจึงต้องยอมถอย
‎โดยไม่สามารถพูดอะไรได้

508
00:38:40,609 --> 00:38:42,403
‎แล้วอุกมีท่าทีอย่างไร
‎เมื่อเห็นเช่นนั้นหรือขอรับ

509
00:38:42,987 --> 00:38:44,864
‎เขาไม่ได้ตกใจอะไรมากนัก

510
00:38:45,406 --> 00:38:48,200
‎และดูจากที่เขาเอาแต่ถามท่านผู้นำ
‎ว่าพลังหินน้ำแข็ง

511
00:38:48,284 --> 00:38:50,911
‎ฟื้นชีพผู้แปรวิญญาณที่ควบคุมไม่ได้หรือเปล่า

512
00:38:50,995 --> 00:38:53,039
‎เขาคงจะรู้เกี่ยวกับหินน้ำแข็งแล้ว

513
00:38:55,541 --> 00:38:58,544
‎เขาได้เห็นพลังของหินน้ำแข็ง
‎ที่ฟื้นชีพผู้แปรวิญญาณด้วยตาตัวเองสินะ

514
00:38:58,627 --> 00:39:01,088
‎ท่านผู้นำบอกเขาไปว่าต้องทำลายพวกมันทิ้ง

515
00:39:02,256 --> 00:39:04,258
‎ไม่ว่าจะเป็นผู้แปรวิญญาณหรือหินน้ำแข็ง

516
00:39:04,342 --> 00:39:06,510
‎เราก็ต้องกำจัดพลังที่ชั่วร้าย

517
00:39:09,430 --> 00:39:11,807
‎แล้วอุกตอบว่าอะไร
‎เมื่อได้ยินเช่นนั้นหรือขอรับ

518
00:39:11,891 --> 00:39:13,809
‎นี่เป็นเพียงความรู้สึกของข้าเท่านั้น

519
00:39:14,769 --> 00:39:16,312
‎ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เห็นด้วย

520
00:39:17,146 --> 00:39:20,399
‎จางอุกชอบทำตามใจตนเอง
‎และไม่มีความลังเลใจ

521
00:39:20,483 --> 00:39:24,445
‎แต่ถึงอย่างนั้นก็จะให้เขาทำเช่นนั้น
‎กับเรื่องของเวทมนตร์ดำไม่ได้

522
00:39:25,529 --> 00:39:27,490
‎นายน้อยยุลสนิทกับจางอุก

523
00:39:27,573 --> 00:39:29,575
‎ก็ช่วยเตือนเขาอย่างเคร่งครัดหน่อย

524
00:39:41,754 --> 00:39:44,256
‎เรื่องที่ดันฮยังกกหนาวก็เรื่องหนึ่ง

525
00:39:44,340 --> 00:39:46,675
‎แต่ถ้าไปที่นั่น เราก็ต้องอยู่ด้วยกันสองคนนี่นา

526
00:39:47,551 --> 00:39:49,887
‎จากนี้ไปพวกเราเลี่ยงการอยู่ด้วยกัน
‎แค่สองคนจะดีกว่า

527
00:39:50,721 --> 00:39:52,223
‎อยู่ๆ เป็นอะไรไป

528
00:39:54,975 --> 00:39:56,143
‎ข้า…

529
00:39:58,771 --> 00:40:00,314
‎กลัวว่าจะดูดกินวิญญาณของเจ้า

530
00:40:00,898 --> 00:40:04,151
‎เจ้าไม่ได้ควบคุมตัวเองไม่ได้นะ
‎พวกเราแตะตัวกันแล้วแต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นไง

531
00:40:04,235 --> 00:40:06,570
‎ข้ามั่นใจว่าข้าเป็นคนดูดกินพลังของขันทีผู้นั้น

532
00:40:07,154 --> 00:40:08,572
‎ตอนนี้ข้าอาจจะไม่เป็นไร

533
00:40:08,656 --> 00:40:11,117
‎แต่เราก็ไม่รู้ว่าข้าจะเป็นเช่นนั้นอีกเมื่อไหร่

534
00:40:12,952 --> 00:40:14,412
‎เจ้าจะหนีไป

535
00:40:15,204 --> 00:40:16,956
‎หรือว่าจะฟันข้าก็ได้

536
00:40:19,417 --> 00:40:21,335
‎แต่ถ้าเจ้าถูกข้าดูดกินพลังละก็

537
00:40:23,546 --> 00:40:25,047
‎ข้าคงทนรับไม่ไหวแน่ๆ

538
00:40:34,098 --> 00:40:35,307
‎เจ้ายิ้มอะไร

539
00:40:35,975 --> 00:40:37,476
‎สถานการณ์นี้มันน่าขำหรือไง

540
00:40:38,269 --> 00:40:39,603
‎เปล่าหรอก คือ…

541
00:40:42,565 --> 00:40:43,732
‎ข้าใจเต้นน่ะ

542
00:40:46,360 --> 00:40:47,903
‎คำว่าอย่าให้ถูกดูดกินพลัง

543
00:40:49,196 --> 00:40:51,574
‎มันกินใจข้ามากกว่าคำว่าคิดถึงน่ะ

544
00:40:54,618 --> 00:40:56,996
‎มือสังหารโหดเหี้ยมเพิ่งจะมาตอบกลับ

545
00:40:58,330 --> 00:41:00,958
‎คำสารภาพที่ใสซื่อของนายน้อยแสนบริสุทธิ์
‎เอาป่านนี้สินะ

546
00:41:10,176 --> 00:41:12,052
‎ข้าจะตามหาหินน้ำแข็งมาให้เจ้า

547
00:41:12,761 --> 00:41:16,015
‎เพื่อไม่ให้เจ้าต้องดูดกินพลังของข้า

548
00:41:23,063 --> 00:41:25,191
‎แบบนั้นเจ้าต้องประจันหน้ากับพัคจินนะ

549
00:41:25,274 --> 00:41:28,110
‎ถ้าอย่างนั้นข้าก็ต้องแข็งแกร่งขึ้นน่ะสิ

550
00:41:32,490 --> 00:41:35,493
‎เจ้าแพ้จอมเวทแห่งจองจินกักถึงเก้าครั้ง

551
00:41:36,785 --> 00:41:38,120
‎แล้วมาอวดดีซะได้

552
00:41:41,415 --> 00:41:44,960
‎จริงด้วย หยกหยินหยาง
‎ข้าต้องไปตามมันกลับคืนมาก่อนนี่นา

553
00:41:46,128 --> 00:41:49,715
‎ว่าแต่เจ้าใช้หยกหยินหยาง
‎เรียกองค์รัชทายาทมาได้ยังไงหรือ

554
00:41:51,592 --> 00:41:53,802
‎มีวิธีอยู่น่ะ แต่มัน…

555
00:41:54,887 --> 00:41:56,597
‎เป็นวิธีที่ใจเต้นมากเลยล่ะ

556
00:42:16,742 --> 00:42:19,411
‎จางอุกซึ่งเป็นผู้บุกรุกไม่ได้ถือดาบ

557
00:42:20,871 --> 00:42:23,832
‎แต่จินมูซึ่งบอกว่าไม่ได้ทำอะไร
‎กลับถือดาบอยู่ในมือ

558
00:42:36,679 --> 00:42:38,138
‎นายน้อย

559
00:42:38,222 --> 00:42:41,100
‎ท่านอาจารย์อี
‎ทำไมท่านถึงมาอยู่ที่บ้านข้าล่ะขอรับ

560
00:42:41,183 --> 00:42:43,227
‎แล้วทำไมเจ้าถึงกลับมาบ้าน
‎ไม่อยู่ที่ซงริมล่ะ

561
00:42:44,478 --> 00:42:46,647
‎นายน้อยอยู่ในช่วงคุมความประพฤติเจ้าค่ะ

562
00:42:48,482 --> 00:42:50,192
‎คุมความประพฤติหรือ
‎นี่ถูกลงโทษหรือเจ้าคะ

563
00:42:50,943 --> 00:42:52,778
‎ท่านไปทำอะไรผิดมาอีกเจ้าคะ

564
00:42:52,861 --> 00:42:54,238
‎ไม่ใช่ ไม่ใช่แบบนั้น

565
00:42:54,321 --> 00:42:57,157
‎แม่บ้านคิม ฟังแล้วอย่าตกใจนะ

566
00:42:57,241 --> 00:42:58,576
‎มันเรียกว่าเป็น…

567
00:42:59,994 --> 00:43:01,996
‎การคุมความประพฤติหลอกๆ น่ะ

568
00:43:02,079 --> 00:43:05,207
‎แทนที่จะบอกว่าถูกลงโทษ
‎เรียกว่าได้รับวันหยุดเป็นรางวัลจะดีกว่า

569
00:43:08,502 --> 00:43:09,837
‎ท่านคิดเช่นนั้นก็ได้เจ้าค่ะ

570
00:43:11,338 --> 00:43:12,381
‎งั้นก็ดีเลย

571
00:43:13,632 --> 00:43:16,802
‎ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ ไปตกปลากับข้า
‎ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮกัน

572
00:43:18,262 --> 00:43:19,513
‎ดีเลยเจ้าค่ะ

573
00:43:19,597 --> 00:43:23,934
‎ท่านใช้เวลาเที่ยวเล่นกับนายน้อย
‎ระหว่างที่พักอยู่ที่นี่ก็ดีนะเจ้าคะ

574
00:43:24,018 --> 00:43:24,977
‎โธ่

575
00:43:25,060 --> 00:43:28,647
‎ไม่ได้หรอก แม่บ้านคิม
‎ตอนนี้ข้าไม่มีเวลาให้เที่ยวเล่นหรอก

576
00:43:28,731 --> 00:43:30,107
‎ท่านอาจารย์อี ขอโทษด้วยนะขอรับ

577
00:43:30,190 --> 00:43:32,735
‎ข้าแพ้การประลองถึงเก้าครั้ง
‎จากทั้งหมดสิบครั้ง

578
00:43:32,818 --> 00:43:34,612
‎ตอนนี้ข้าเหลืออีกแค่ครั้งเดียวแล้วขอรับ

579
00:43:35,279 --> 00:43:38,032
‎ไหนๆ มีเวลา ข้าก็ว่าจะทุ่มให้การฝึกฝนสักหน่อย
‎โปรดเข้าใจด้วย

580
00:43:39,366 --> 00:43:42,411
‎ในช่วงที่ไม่เจอกัน
‎เจ้ากลายเป็นนักเรียนดีเด่นไปแล้วสินะ

581
00:43:42,494 --> 00:43:45,664
‎ขอรับ ถ้าอยากทำให้แม่บ้านคิมภูมิใจ

582
00:43:45,748 --> 00:43:47,708
‎ข้าจะมาเอ้อระเหยลอยชาย
‎จับเบ็ดตกปลาไม่ได้หรอก

583
00:43:48,959 --> 00:43:52,838
‎ช่วงนี้นายน้อยทำให้ข้าซาบซึ้งใจ
‎ทุกวันเลยนะเจ้าคะ

584
00:43:53,631 --> 00:43:54,590
‎เจ้าค่ะ

585
00:43:54,673 --> 00:43:56,133
‎ฝึกฝนได้เลยเจ้าค่ะ

586
00:43:56,216 --> 00:43:59,053
‎ข้าจะไปทำอาหารมื้อดึกมาให้ท่านเอง

587
00:44:07,811 --> 00:44:10,981
‎บอกมาตามตรงได้แล้ว
‎เหตุใดเจ้าจึงโดนควบคุมความประพฤติ

588
00:44:15,027 --> 00:44:17,279
‎ข้าไปที่ชอนบูกวัน
‎แล้วทำแท่นบันทึกกลุ่มดาวแตก

589
00:44:18,364 --> 00:44:20,199
‎ห้ามบอกแม่บ้านคิมนะขอรับ

590
00:44:20,282 --> 00:44:23,243
‎ข้าเห็นฟ้าผ่าลูกใหญ่
‎ฟาดจากท้องฟ้าลงมาที่ชอนบูกวัน

591
00:44:23,327 --> 00:44:24,787
‎คงฟาดลงมาที่แท่นบันทึกกลุ่มดาวสินะ

592
00:44:25,663 --> 00:44:29,375
‎พวกเราคงบอกรายละเอียดไม่ได้
‎แต่ไม่ใช่ความผิดของนายน้อยเจ้าค่ะ

593
00:44:30,876 --> 00:44:33,337
‎ไว้ท่านไปฟังเรื่องราว
‎จากท่านผู้นำที่ซงริมเถิดเจ้าค่ะ

594
00:44:35,089 --> 00:44:36,548
‎ข้าจะให้ท่านยืมเบ็ดตกปลาเองขอรับ

595
00:44:36,632 --> 00:44:38,467
‎ช่วงที่ข้าคลั่งไคล้การตกปลา

596
00:44:38,550 --> 00:44:41,136
‎ข้าได้เก็บรวบรวมเบ็ดตกปลาอย่างดีไว้อยู่

597
00:44:41,220 --> 00:44:42,096
‎ข้าจะไปนำมาให้ขอรับ

598
00:44:47,434 --> 00:44:48,644
‎น่าเสียดายจัง

599
00:44:50,354 --> 00:44:54,108
‎ถ้าเขาไปด้วย ข้าก็ตั้งใจว่า
‎จะสอนเขาตกปลาทองคำสักหน่อย

600
00:44:55,067 --> 00:44:56,110
‎ปลาทองคำหรือเจ้าคะ

601
00:44:56,693 --> 00:45:00,197
‎ปลาที่ส่องแสงสีทองอร่ามในตำนาน
‎ที่พบได้แค่ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

602
00:45:00,280 --> 00:45:01,865
‎ท่านหมายถึงมันหรือเจ้าคะ

603
00:45:02,574 --> 00:45:03,826
‎เจ้ารู้จักปลาทองคำด้วยหรือ

604
00:45:03,909 --> 00:45:07,121
‎ข้าเคยได้ยินมาเจ้าค่ะ ว่ามันกินพลังของ
‎ทะเลสาบคยองชอนแดโฮเป็นอาหาร

605
00:45:07,204 --> 00:45:11,417
‎มันเป็นปลาที่มีแต่ผู้ที่ผ่านขั้นชีซูแล้ว
‎จึงจะตกมันได้มิใช่หรือเจ้าคะ

606
00:45:11,500 --> 00:45:13,669
‎มูด็อกรู้เยอะตามคาดเลยจริงๆ

607
00:45:14,253 --> 00:45:16,296
‎ความรู้สึกตอนที่ตกปลาทองคำ
‎จากการควบคุมพลัง

608
00:45:16,380 --> 00:45:18,006
‎ของทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

609
00:45:19,550 --> 00:45:20,759
‎มันช่างสุดยอดมากเลยล่ะ

610
00:45:22,136 --> 00:45:25,764
‎ช่วยสอนให้นายน้อยของข้า
‎ได้สัมผัสความรู้สึกที่สุดยอดนั้นด้วยสิเจ้าคะ

611
00:45:25,848 --> 00:45:26,849
‎แต่เขาบอกว่ายุ่งนี่

612
00:45:27,599 --> 00:45:29,226
‎ท่านอาจารย์อี

613
00:45:29,309 --> 00:45:31,186
‎ท่านอาจารย์อี ดูนี่สิขอรับ

614
00:45:31,270 --> 00:45:33,355
‎เบ็ดคันนี้ทำมาจากไม้ไผ่คุณภาพดี…

615
00:45:33,439 --> 00:45:35,983
‎เขาไม่ยุ่งเจ้าค่ะ ตั้งแต่วันพรุ่งนี้

616
00:45:36,066 --> 00:45:38,944
‎นายน้อยของข้าจะไปตกปลา
‎กับท่านอาจารย์อีเจ้าค่ะ

617
00:45:40,988 --> 00:45:42,489
‎เจ้าพูดอะไรเนี่ย ข้าต้องฝึกฝนสิ

618
00:45:42,573 --> 00:45:45,868
‎ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถือดาบ
‎แต่เป็นเวลาถือเบ็ดตกปลาเจ้าค่ะ

619
00:45:47,161 --> 00:45:50,247
‎ไปตกปลาทองคำ
‎ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮกลับมานะเจ้าคะ

620
00:45:50,914 --> 00:45:52,082
‎หือ

621
00:46:04,636 --> 00:46:06,096
‎จุดนี้เป็นจุดที่ดีเลย

622
00:46:06,722 --> 00:46:08,140
‎ไม่นะขอรับ ท่านอาจารย์อี

623
00:46:08,849 --> 00:46:12,519
‎ข้ารู้ดีเพราะเคยตกปลาตรงนี้มาก่อน
‎น้ำตรงนี้เย็นมากขอรับ

624
00:46:12,603 --> 00:46:15,355
‎และตรงนี้ก็ไม่มีหญ้าใต้น้ำ
‎ทำให้ไม่มีปลานะขอรับ

625
00:46:15,898 --> 00:46:18,901
‎แล้วท่านเอาเบ็ดอะไรมาเนี่ย
‎แทนที่จะเอาเบ็ดตกปลาดีๆ มา

626
00:46:18,984 --> 00:46:22,404
‎เวลาที่จะจับปลาทองคำ
‎ก็ต้องใช้เบ็ดที่จะโค้งงอให้ได้มากที่สุด

627
00:46:23,405 --> 00:46:24,990
‎เบ็ดเช่นนี้เหมาะสมเลยล่ะ

628
00:46:26,658 --> 00:46:28,869
‎แล้วนี่คือเหยื่อล่อปลาทองคำหรือขอรับ

629
00:46:29,453 --> 00:46:30,621
‎ของว่างเจ้าค่ะ

630
00:46:30,704 --> 00:46:34,124
‎ท่านแม่บ้านคิมเตรียมมาให้
‎เพราะกลัวว่าท่านอาจารย์อีจะหิวเจ้าค่ะ

631
00:46:34,833 --> 00:46:37,753
‎แม่บ้านคิมช่างเป็นคนที่อ่อนโยนจริงๆ

632
00:46:38,337 --> 00:46:40,255
‎แล้วเหยื่อล่ออยู่ไหนขอรับ เหยื่อล่อน่ะ

633
00:46:40,339 --> 00:46:42,424
‎อย่างน้อยต้องเกี่ยวหนอน
‎หรือปลาตัวเล็กเป็นเหยื่อล่อสิ

634
00:46:42,508 --> 00:46:43,926
‎อุ๊ย เดี๋ยวก่อน

635
00:46:45,636 --> 00:46:47,679
‎ท่านจะตกปลาโดยไม่เกี่ยวเหยื่อล่อหรือขอรับ

636
00:46:47,763 --> 00:46:51,058
‎ข้าบอกแล้วไง ว่าปลาทองคำกินพลังเป็นอาหาร

637
00:46:51,808 --> 00:46:54,478
‎พลังของข้าจะไหลเวียนไปตามไม้ไผ่นี้

638
00:46:55,103 --> 00:46:57,022
‎และเป็นเหยื่อล่อในการตกปลาทองคำ

639
00:46:58,607 --> 00:46:59,608
‎พลังหรือขอรับ

640
00:47:00,692 --> 00:47:03,779
‎นายน้อยก็ลองทำตามที่ท่านอาจารย์อีทำดูเจ้าค่ะ

641
00:47:04,363 --> 00:47:05,364
‎เร็วเข้าสิเจ้าคะ

642
00:47:12,329 --> 00:47:16,375
‎ตอนนี้เราแค่ต้องควบคุม
‎พลังของทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

643
00:47:16,458 --> 00:47:18,669
‎แล้วรอให้ปลาทองคำมากินเบ็ดก็พอ

644
00:47:26,176 --> 00:47:27,261
‎มูด็อก

645
00:47:27,844 --> 00:47:30,931
‎พอมาทำแบบนี้ ข้ารู้สึกเหมือนเป็นคนโง่เลย
‎ข้าต้องทำต่อด้วยหรือ

646
00:47:38,564 --> 00:47:39,523
‎กินเบ็ดแล้วเจ้าค่ะ

647
00:47:50,659 --> 00:47:52,369
‎นั่นคือปลาทองคำ

648
00:47:53,036 --> 00:47:56,665
‎ก้อนหยดน้ำซึ่งก่อตัวขึ้นจาก
‎พลังของทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

649
00:47:57,332 --> 00:48:00,961
‎เพราะงั้นจึงมีแค่จอมเวทที่ผ่านขั้นชีซู
‎ซึ่งสามารถควบคุมพลังน้ำนอกร่างกายได้

650
00:48:01,044 --> 00:48:02,337
‎ที่สามารถจับมันได้

651
00:48:05,048 --> 00:48:06,466
‎ข้าไม่ได้ตกปลามานาน

652
00:48:06,550 --> 00:48:09,845
‎แต่ความรู้สึกเมื่อตกปลาทองคำได้
‎ยังคงน่าทึ่งเช่นเดิมเลยนะ

653
00:48:12,139 --> 00:48:14,683
‎ปลาทองคำไม่ใช่ปลาจริงๆ หรอกหรือ

654
00:48:15,267 --> 00:48:17,561
‎ท่านอาจารย์อีไม่ได้พานายน้อยมาตกปลา

655
00:48:18,270 --> 00:48:21,315
‎แต่กำลังสอนวิชาเพื่อไปสู่ขั้นชีซูอยู่เจ้าค่ะ

656
00:48:22,232 --> 00:48:23,567
‎ผู้ที่ตกปลาทองคำ

657
00:48:23,650 --> 00:48:26,528
‎ซึ่งเป็นกลุ่มก้อนพลัง
‎ของทะเลสาบคยองชอนแดโฮได้

658
00:48:27,613 --> 00:48:29,364
‎จะสามารถผ่านขั้นชีซูได้เจ้าค่ะ

659
00:48:31,158 --> 00:48:32,451
‎"ชีซู" หรือ

660
00:48:40,917 --> 00:48:43,211
‎ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป

661
00:48:43,295 --> 00:48:44,171
‎ค่อยๆ

662
00:48:44,254 --> 00:48:47,257
‎ไม่ เจ้าเร่งรีบเกินไป ค่อยๆ

663
00:48:47,966 --> 00:48:49,468
‎- ค่อยๆ
‎- ไม่ใช่แบบนั้น

664
00:49:02,522 --> 00:49:04,733
‎ดูเหมือนจะเป็นคุณหนูตาบอด
‎ที่ชอนบูกวันพามานะขอรับ

665
00:49:04,816 --> 00:49:07,235
‎คุณหนูโชยอนบอกว่าพวกเขาส่งตัว
‎คุณหนูตาบอดจากทั่วอาณาจักร

666
00:49:07,319 --> 00:49:09,196
‎มาที่นี่วันละสองสามคนขอรับ

667
00:49:11,782 --> 00:49:13,659
‎- เข้าไปกันเถิด
‎- ขอรับ

668
00:49:26,088 --> 00:49:28,131
‎ที่ท่านผู้นำจะพูดก็คือ

669
00:49:28,215 --> 00:49:31,093
‎อาจจะมีผู้แปรวิญญาณซ่อนตัวอยู่

670
00:49:31,176 --> 00:49:33,220
‎ในแต่ละบ้านที่นักซูเคยสังหารก็เป็นได้

671
00:49:33,303 --> 00:49:35,430
‎ท่านจึงอยากใช้ของต้องมนตร์
‎ของจินโยวอนตามหาให้

672
00:49:36,348 --> 00:49:37,516
‎อย่างนั้นสินะเจ้าคะ

673
00:49:37,599 --> 00:49:39,810
‎พวกเรากำลังรอให้ผู้แปรวิญญาณ
‎จากขนส่งแดกัง

674
00:49:39,893 --> 00:49:42,062
‎ฟื้นสติขึ้นมาพูดด้วยตนเอง

675
00:49:42,145 --> 00:49:44,189
‎แต่ตอนนี้เราไม่สามารถรออย่างเดียวได้ขอรับ

676
00:49:44,272 --> 00:49:45,691
‎ที่จริงแล้วเมื่อคืนนี้

677
00:49:46,608 --> 00:49:48,777
‎เราพบผู้แปรวิญญาณอีกคนขอรับ

678
00:49:50,028 --> 00:49:51,363
‎ข้าได้ยินแล้วเจ้าค่ะ

679
00:49:51,446 --> 00:49:55,033
‎ได้ยินว่าพบผู้แปรวิญญาณ
‎ซึ่งเป็นขันทีที่ชอนบูกวัน

680
00:49:55,117 --> 00:49:58,412
‎จินมูคงเดินทางมาที่จินโยวอนแล้วสินะขอรับ

681
00:49:59,371 --> 00:50:03,875
‎จินมู น้องของข้าบอกว่า
‎ซงริมได้ส่งผู้บุกรุกไปที่ชอนบูกวัน

682
00:50:04,501 --> 00:50:07,754
‎และใส่ร้ายเขาอย่างไม่เข้าท่า
‎จึงรู้สึกไม่เป็นธรรมอย่างมากเจ้าค่ะ

683
00:50:07,838 --> 00:50:10,966
‎เพื่อเปิดเผยความจริงว่าเขาถูกใส่ร้าย
‎หรือเขาใช้เวทมนตร์ดำจริงๆ

684
00:50:11,675 --> 00:50:15,679
‎เราก็ต้องการของต้องมนตร์ของจินโยวอน
‎และพลังของท่านผู้อำนวยการขอรับ

685
00:50:15,762 --> 00:50:17,097
‎ได้โปรดช่วยข้าด้วยขอรับ

686
00:50:18,890 --> 00:50:19,933
‎ข้าต้องขออภัย

687
00:50:21,435 --> 00:50:22,811
‎แต่ข้าขอปฏิเสธเจ้าค่ะ

688
00:50:24,813 --> 00:50:28,567
‎การถูกสงสัยว่าใช้เวทมนตร์ดำ
‎ถือเป็นการเสียเกียรติอย่างมากสำหรับจอมเวท

689
00:50:29,401 --> 00:50:30,861
‎หากเรานำของต้องมนตร์

690
00:50:30,944 --> 00:50:35,198
‎บุกไปที่บ้านพวกเขาเพื่อจับการใช้เวทมนตร์ดำ
‎โดยไม่มีหลักฐานแน่ชัด

691
00:50:36,158 --> 00:50:38,910
‎อาจทำให้ผู้คนมากมาย
‎โกรธเคืองจินโยวอนก็เป็นได้เจ้าค่ะ

692
00:50:38,994 --> 00:50:40,328
‎ได้ยินว่ารองหัวหน้าจินมู

693
00:50:41,204 --> 00:50:43,915
‎บอกว่าจะตามหาลูกสาวคนโตของท่านให้

694
00:50:44,833 --> 00:50:48,170
‎จินมูเขาขอร้องให้ท่าน
‎ไม่ให้ความร่วมมือกับซงริม

695
00:50:48,670 --> 00:50:50,922
‎เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน
‎ในการตามหาลูกสาวหรือขอรับ

696
00:50:51,506 --> 00:50:53,383
‎- มันไม่เกี่ยวข้องกันเจ้าค่ะ
‎- ไม่ขอรับ

697
00:50:53,467 --> 00:50:57,971
‎จู่ๆ เมื่อไม่นานมานี้ท่าทีของท่านผู้อำนวยการ
‎ที่มีต่อซงริมได้เปลี่ยนไปขอรับ

698
00:50:58,054 --> 00:51:01,516
‎ท่านผู้นำจะบอกว่า
‎การทำตามสิ่งที่ท่านสั่งอย่างนอบน้อม

699
00:51:01,600 --> 00:51:02,976
‎คือท่าทีที่เหมาะสมของข้าหรือ

700
00:51:04,394 --> 00:51:08,315
‎จินโยวอนของเราไม่ใช่ลูกสมุนของซงริม
‎ที่จะทำตามที่ซงริมสั่ง

701
00:51:08,398 --> 00:51:09,900
‎อย่างไม่มีปากมีเสียงหรอกนะเจ้าคะ

702
00:51:09,983 --> 00:51:11,818
‎- ท่านผู้อำนวยการจิน
‎- โปรดกลับไปด้วยเจ้าค่ะ

703
00:51:12,402 --> 00:51:15,489
‎ข้ามีคนที่ต้องไปพบเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ

704
00:51:26,291 --> 00:51:29,252
‎ตอนนี้ขอแค่ตามหาพี่สาวของคุณหนูเจอ

705
00:51:29,336 --> 00:51:32,756
‎ก็คงไม่มีอุปสรรคที่จะขัดขวาง
‎ความสัมพันธ์ของข้ากับคุณหนูแล้วขอรับ

706
00:51:32,839 --> 00:51:36,176
‎นั่นเป็นเพราะซงริมและจินโยวอน
‎มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นต่อกันมากเจ้าค่ะ

707
00:51:36,760 --> 00:51:38,011
‎อ้อ แล้วก็…

708
00:51:40,597 --> 00:51:41,723
‎นี่ขอรับ

709
00:51:43,225 --> 00:51:45,811
‎นี่เป็นเครื่องประดับที่ข้าเคยบอกว่าสวยนี่เจ้าคะ

710
00:51:46,478 --> 00:51:48,772
‎ข้าได้ยินว่ามีคนจองไว้จึงหาซื้อไม่ได้

711
00:51:48,855 --> 00:51:50,440
‎แล้วท่านหามาได้อย่างไรเจ้าคะ

712
00:51:50,524 --> 00:51:53,610
‎ข้าซื้อต่อจากคนที่จองไว้
‎ในราคาหลายเท่าตัวขอรับ

713
00:51:53,693 --> 00:51:55,403
‎เพราะคิดว่าคุณหนูน่าจะชอบมัน

714
00:51:55,487 --> 00:51:57,572
‎ข้ามีความสุขหลายหลายเท่าตัวเลยเจ้าค่ะ

715
00:51:58,490 --> 00:52:01,243
‎เห็นคุณหนูมีความสุขเช่นนี้

716
00:52:01,326 --> 00:52:05,038
‎ข้าก็รู้สึกดี
‎เป็นหลายหลายหลายเท่าตัวเลยขอรับ

717
00:52:16,132 --> 00:52:18,051
‎ทำไมท่านอาถึงมีสีหน้าเช่นนั้นล่ะขอรับ

718
00:52:18,134 --> 00:52:19,469
‎มีเรื่องอะไรหรือเปล่า

719
00:52:20,512 --> 00:52:23,139
‎เหมือนว่าเขาจะมีปากเสียง
‎กับผู้อำนวยการจินโยวอนอย่างหนัก

720
00:52:42,951 --> 00:52:45,328
‎ข้าจุดไฝสีแดงที่หลังหูซ้ายแล้วเจ้าค่ะ

721
00:52:46,997 --> 00:52:51,084
‎บูยอนมีแผลเป็นจากการล้มที่แขนข้างขวา

722
00:52:53,587 --> 00:52:56,047
‎เป็นแผลเป็นที่มีขนาดประมาณหนึ่งข้อนิ้ว

723
00:53:28,413 --> 00:53:31,583
‎นี่เป็นขั้นตอนเพื่อจะเป็นจินบูยอน
‎จงอดทนไว้

724
00:53:32,667 --> 00:53:34,502
‎เรากำลังสลักไฝเล็กๆ และรอยแผลเป็น

725
00:53:34,586 --> 00:53:37,756
‎รวมถึงรายละเอียดต่างๆ
‎ที่แม่ของนางจดจำได้อยู่

726
00:53:39,674 --> 00:53:40,759
‎เจ้าค่ะ

727
00:53:40,842 --> 00:53:44,387
‎ข้าจะราดกรดเพื่อให้รอยแผลเป็นชัดเจนขึ้น

728
00:54:28,098 --> 00:54:31,518
‎นายน้อยพยายามจะตกปลาอะไรกันแน่

729
00:54:31,601 --> 00:54:33,353
‎จึงออกไปทะเลสาบทั้งวันทั้งคืนแบบนี้

730
00:54:33,937 --> 00:54:36,481
‎ข้าจะนำอาหารไปให้พวกเขานะเจ้าคะ

731
00:54:36,564 --> 00:54:38,566
‎เดี๋ยวข้าส่งพ่อบ้านอีไปแทน

732
00:54:38,650 --> 00:54:40,777
‎มูด็อก เจ้าอยู่ช่วยงานข้าที่บ้านหน่อย

733
00:54:42,612 --> 00:54:46,533
‎ข้าจะทำพิธีเซ่นไหว้ เลยต้องทำความสะอาดบ้าน
‎และต้องทำอาหารด้วย

734
00:54:48,034 --> 00:54:49,285
‎พิธีเซ่นไหว้ใครหรือเจ้าคะ

735
00:54:49,369 --> 00:54:51,579
‎นางเป็นเด็กผู้หญิงที่ตายไปอย่างน่าสงสาร

736
00:54:52,080 --> 00:54:54,332
‎นางมีความสัมพันธ์ไม่ดีกับตระกูลของเรา

737
00:54:54,416 --> 00:54:56,418
‎ข้าเลยจะทำพิธีเซ่นไหว้
‎เพื่อปลอบโยนดวงวิญญาณนาง

738
00:54:57,961 --> 00:54:59,295
‎ท่านแม่บ้านคิม

739
00:54:59,379 --> 00:55:00,880
‎ข้ากลับมาจากที่วัดแล้วขอรับ

740
00:55:00,964 --> 00:55:02,132
‎- อือ
‎- นี่ขอรับ

741
00:55:02,215 --> 00:55:04,551
‎คำอาลัยสดุดีผู้ล่วงลับที่พระสงฆ์เขียนให้ขอรับ

742
00:55:05,885 --> 00:55:07,595
‎ตายจริง เขียนมาอย่างดีเลยนะเนี่ย

743
00:55:08,680 --> 00:55:10,306
‎ว่าแต่ชื่อพวกเขาอยู่ตรงไหนล่ะ

744
00:55:10,390 --> 00:55:12,559
‎ต้องเขียนชื่อวิญญาณ
‎ที่จะมารับการเซ่นไหว้ด้วยสิ

745
00:55:12,642 --> 00:55:13,935
‎ให้ตายเถอะ

746
00:55:14,019 --> 00:55:16,813
‎อยู่นี่ไงขอรับ "โจชุงและโจยอง"

747
00:55:18,148 --> 00:55:20,358
‎"โจยอง" นั่นเป็นชื่อของข้านี่

748
00:55:20,942 --> 00:55:22,944
‎อ้อ จริงด้วย อยู่ตรงนี้เอง

749
00:55:23,028 --> 00:55:24,571
‎"โจชุงและโจยอง"

750
00:55:25,989 --> 00:55:27,323
‎เขียนมาอย่างดีเลย

751
00:55:27,407 --> 00:55:29,784
‎พ่อบ้านคิม เจ้าตามข้ามาหน่อย

752
00:55:30,326 --> 00:55:31,911
‎เจ้าคงต้องเอาข้าวไปส่งให้นายน้อยแล้ว

753
00:55:31,995 --> 00:55:33,121
‎อ้อ ขอรับ

754
00:55:34,622 --> 00:55:36,708
‎พิธีเซ่นไหว้ที่แม่บ้านคิมจะจัด

755
00:55:37,542 --> 00:55:39,627
‎คือพิธีเซ่นไหว้ท่านพ่อกับข้าหรือ

756
00:56:18,166 --> 00:56:20,543
‎ข้าวหุงใส่เห็ดของโปรดของข้าสินะ

757
00:56:20,627 --> 00:56:23,880
‎แม่บ้านคิมทำอาหารเก่งจริงๆ

758
00:56:31,096 --> 00:56:32,514
‎กินเบ็ดแล้วขอรับ

759
00:56:43,024 --> 00:56:45,485
‎นี่เป็นเบ็ดที่ข้าเกี่ยวหนอนเป็นเหยื่อล่อไว้

760
00:56:46,653 --> 00:56:48,238
‎เราเอามาทำกินเป็นกับข้าวกันนะ

761
00:56:53,785 --> 00:56:55,161
‎โธ่เอ๊ย

762
00:57:13,012 --> 00:57:14,013
‎เอ้า

763
00:57:19,936 --> 00:57:21,646
‎ไม่ต้องใจร้อนไปหรอก

764
00:57:23,231 --> 00:57:25,817
‎แล้วช่วงเวลาหนึ่งเจ้าจะรู้สึก

765
00:57:25,900 --> 00:57:28,278
‎เหมือนตอนที่ปลากินเบ็ด

766
00:57:28,361 --> 00:57:31,948
‎นั่นคือพลังชีซูที่สามารถควบคุมพลังได้

767
00:57:33,658 --> 00:57:34,659
‎ขอรับ

768
00:57:35,743 --> 00:57:38,705
‎ว่าแต่ท่านอาจารย์อี
‎ตั้งแต่ตอนตำราแห่งหัวใจแล้ว

769
00:57:39,414 --> 00:57:41,708
‎เหตุผลที่ท่านใส่ใจข้าเป็นพิเศษคืออะไรหรือขอรับ

770
00:57:42,959 --> 00:57:45,837
‎ไม่ทราบว่าเป็นเหตุผลที่ไม่สามารถบอกใครได้

771
00:57:46,337 --> 00:57:49,382
‎และไม่ควรให้ใครรู้ อะไรเช่นนั้นหรือเปล่า

772
00:57:51,301 --> 00:57:52,760
‎เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอก

773
00:57:52,844 --> 00:57:54,512
‎ท่านคิดว่าข้าจะไม่รู้หรือขอรับ

774
00:57:57,056 --> 00:57:58,516
‎นี่เป็นเรื่องครอบครัวข้าเชียวนะ

775
00:58:03,521 --> 00:58:05,106
‎เป็นเพราะแม่บ้านคิมของเราล่ะสิ

776
00:58:07,025 --> 00:58:10,320
‎ก็ไม่ไง ท่านเอาแต่พูดชมแม่บ้านคิมไม่หยุด

777
00:58:10,403 --> 00:58:12,739
‎แล้วผ้าพันคอที่ท่านพันอยู่ด้วย

778
00:58:12,822 --> 00:58:15,116
‎นั่นเป็นของร้านค้าที่แม่บ้านคิมชอบไปเลยนะ

779
00:58:16,159 --> 00:58:17,368
‎แม่บ้านคิมให้มาใช่ไหมขอรับ

780
00:58:18,411 --> 00:58:19,621
‎แล้วที่สำคัญ

781
00:58:19,704 --> 00:58:23,416
‎ข้าก็เห็นสิ่งนั้นด้วยขอรับ
‎ช่อดอกไม้ป่าที่แม่บ้านคิมตากแห้งไว้ในห้อง

782
00:58:23,500 --> 00:58:25,752
‎มันเป็นดอกไม้ที่พบได้เยอะที่ดันฮยังกกเลย

783
00:58:25,835 --> 00:58:27,795
‎ท่านอาจารย์อีเด็ดมันมาให้นางใช่ไหมขอรับ

784
00:58:28,963 --> 00:58:31,591
‎- ใช่ ถูกต้องแล้ว
‎- โอ้โฮ กะไว้แล้วเชียว

785
00:58:32,926 --> 00:58:34,969
‎เดี๋ยวนะ แล้วการฝึกละทิ้ง
‎ความปรารถนาของท่าน…

786
00:58:35,053 --> 00:58:38,306
‎มันไม่ใช่ความรู้สึกทางโลกเช่นนั้นหรอกนะ

787
00:58:38,890 --> 00:58:41,518
‎ข้าแค่ยอมรับว่านางงดงามและมีจิตใจอบอุ่น

788
00:58:41,601 --> 00:58:43,019
‎แค่นั้นเอง

789
00:58:43,561 --> 00:58:46,606
‎นั่นก็หมายความว่า
‎ท่านยอมรับว่าท่านชอบนางนะขอรับ

790
00:58:46,689 --> 00:58:48,733
‎จะไปมีความสัมพันธ์ชายหญิง
‎ที่ไม่ใช่ทางโลกได้อย่างไร

791
00:58:49,317 --> 00:58:50,193
‎แล้วเจ้าล่ะ

792
00:58:50,860 --> 00:58:53,905
‎เจ้ากับมูด็อกที่ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
‎ก็เป็นชายหญิง แล้วเจ้าเป็นอะไรกัน

793
00:58:55,907 --> 00:58:57,492
‎ข้าก็แค่…

794
00:58:59,118 --> 00:59:00,286
‎ชอบนางขอรับ

795
00:59:05,750 --> 00:59:08,711
‎ข้าดันมาคุยเรื่องนี้
‎กับอาจารย์ที่ฝึกละทิ้งความปรารถนาซะได้

796
00:59:08,795 --> 00:59:12,257
‎ยังไงก็ตาม
‎แม่บ้านคิมมีคนที่ชอบอยู่ในใจมานานแล้ว

797
00:59:12,340 --> 00:59:13,716
‎หวังว่าท่านจะไม่เจ็บปวดนะขอรับ

798
00:59:13,800 --> 00:59:15,385
‎เจ้านั่นแหละ อย่าเจ็บปวดนะ

799
00:59:16,219 --> 00:59:18,846
‎ข้าได้ยินว่ามูด็อกชอบยุล

800
00:59:18,930 --> 00:59:21,516
‎ดังกูคุยเรื่องทางโลกแบบนั้น
‎กับท่านด้วยหรือขอรับ

801
00:59:21,599 --> 00:59:23,518
‎ข้าไม่ได้คุยเล่นแต่กับเจ้าคนเดียวนะ

802
00:59:25,645 --> 00:59:27,313
‎บางทีเรื่องทางโลก

803
00:59:28,147 --> 00:59:30,024
‎ก็มีประโยชน์ได้เช่นกัน

804
00:59:32,151 --> 00:59:34,237
‎เพราะเรื่องราวเกี่ยวกับรักแรกของซอยุล

805
00:59:34,320 --> 00:59:37,240
‎ทำให้ข้าได้รู้เรื่องราวของมือสังหารที่ชื่อว่านักซู

806
00:59:40,243 --> 00:59:43,246
‎เห็นว่าเด็กสาวที่ซอยุลพบที่ดันฮยังกกตอนเด็กๆ

807
00:59:44,330 --> 00:59:45,707
‎คือนักซูล่ะ

808
00:59:46,833 --> 00:59:48,293
‎เขารู้ว่าเป็นนักซู

809
00:59:48,376 --> 00:59:51,087
‎ตอนที่เห็นนกหวีดซึ่งเขามอบให้เป็นของแทนใจ
‎ที่ศพของนาง

810
00:59:53,298 --> 00:59:57,343
‎เจ้าแอบฟังเรื่องที่ข้าคุยกับจิน
‎ที่เซจุกวอนเมื่อคราวก่อนด้วยใช่ไหม

811
01:00:00,096 --> 01:00:02,724
‎ถ้าอย่างนั้น
‎เจ้าคงรู้เรื่องเกี่ยวกับนักซูคร่าวๆ แล้ว

812
01:00:06,519 --> 01:00:08,396
‎วันนี้เจ้ารีบกลับบ้านเถิด

813
01:00:09,355 --> 01:00:10,940
‎แม่บ้านคิมที่แสนอบอุ่น

814
01:00:11,733 --> 01:00:15,111
‎บอกว่าจะจัดพิธีเซ่นไหว้ดวงวิญญาณให้นาง
‎ซึ่งตายไปอย่างน่าสงสาร

815
01:00:31,586 --> 01:00:32,962
‎เท่านี้ก็เพียงพอแล้วขอรับ

816
01:00:33,546 --> 01:00:34,881
‎ซ่อมแซมแท่นบันทึกเสร็จแล้ว

817
01:00:34,964 --> 01:00:37,925
‎โปรดนำคนงานของซงริม
‎ออกไปจากชอนบูกวันด้วยขอรับ

818
01:00:38,009 --> 01:00:41,137
‎ไม่หรอก มันยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดีเลย

819
01:00:41,220 --> 01:00:42,680
‎พวกเราบอกว่าเรียบร้อยแล้ว

820
01:00:42,764 --> 01:00:44,015
‎แล้วท่านเป็นอะไรอีกขอรับ

821
01:00:44,098 --> 01:00:45,475
‎โธ่เอ๊ย จริงๆ เลย

822
01:00:45,558 --> 01:00:49,354
‎สีด้านล่างของแท่นหิน
‎กับแผ่นหินด้านบนยังต่างกันอยู่เลย

823
01:00:49,937 --> 01:00:51,981
‎เราคงต้องเปลี่ยนแท่นหินด้านล่างแล้วขอรับ

824
01:00:52,065 --> 01:00:54,108
‎ท่านเปลี่ยนมากี่รอบแล้วขอรับ

825
01:00:54,609 --> 01:00:55,943
‎พวกเราบอกว่าไม่เป็นไรไง

826
01:00:56,027 --> 01:00:57,445
‎ท่านผู้นำของซงริม

827
01:00:57,528 --> 01:01:00,406
‎ได้ให้สัญญาว่าจะรับผิดชอบ
‎และซ่อมแซมแท่นบันทึกกลุ่มดาวให้สมบูรณ์

828
01:01:00,990 --> 01:01:02,784
‎เราไม่ควรปล่อยปละข้อบกพร่องสักจุดขอรับ

829
01:01:04,285 --> 01:01:06,871
‎การซ่อมแซมแท่นหิน
‎ที่ควรจะเสร็จภายในวันสองวัน

830
01:01:07,580 --> 01:01:09,207
‎กลับยืดเยื้อขึ้นมากนะ

831
01:01:09,290 --> 01:01:11,668
‎ดูท่านจะไม่สบายใจ
‎ที่เราเข้าๆ ออกๆ ที่นี่นะขอรับ

832
01:01:11,751 --> 01:01:13,670
‎มีอะไรให้ข้าไม่สบายใจด้วยล่ะ

833
01:01:13,753 --> 01:01:18,383
‎ข้าแค่พูดเพราะกลัวว่าซงริมจะเสียเงิน
‎และเสียเวลาไปเปล่าประโยชน์น่ะ

834
01:01:22,220 --> 01:01:25,431
‎สำหรับซงริมของเรา
‎ท่านไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องเงินก็ได้ขอรับ

835
01:01:27,684 --> 01:01:30,395
‎ซอยุล ดูจากคราวที่แล้ว
‎เหมือนความสามารถของเจ้าจะเก่งกาจมากนะ

836
01:01:30,478 --> 01:01:32,146
‎เจ้าผ่านขั้นชีซูแล้วหรือ

837
01:01:33,981 --> 01:01:35,066
‎ขอรับ

838
01:01:36,150 --> 01:01:38,403
‎ถ้างั้นในบรรดาจอมเวทของจองจินกักในตอนนี้

839
01:01:38,486 --> 01:01:40,655
‎เจ้าก็เป็นคนแรกที่ผ่านขั้นชีซูได้สินะ

840
01:01:41,280 --> 01:01:44,325
‎สมกับเป็นลูกชายของท่านนายพลซออิล
‎แห่งป้อมซอโฮเลยนะ

841
01:01:45,326 --> 01:01:47,078
‎เขาเป็นจอมเวทแห่งจองจินกักนี่เอง

842
01:01:48,746 --> 01:01:50,790
‎เจ้าจะลากคนอื่นไปแบบนั้นไม่ได้สิ

843
01:01:56,254 --> 01:01:57,922
‎ท่านลุกขึ้นยืนไหวไหม

844
01:02:00,174 --> 01:02:01,300
‎เจ้ามองดูอะไรอยู่หรือ

845
01:02:04,554 --> 01:02:06,639
‎เขาผู้นั้นเป็นจอมเวทแห่งจองจินกักหรือเจ้าคะ

846
01:02:06,723 --> 01:02:09,183
‎- เขาชื่อซอยุลหรือ
‎- ใช่แล้ว

847
01:02:09,267 --> 01:02:11,936
‎พวกเขาเป็นนายน้อยตระกูลสูงศักดิ์
‎ที่คนอย่างเจ้าไม่สมควรชายตามอง

848
01:02:12,520 --> 01:02:14,439
‎อย่าเตร็ดเตร่ไปไหนแล้วอยู่เงียบๆ ซะ

849
01:02:20,903 --> 01:02:23,781
‎โซอีที่ต้มตุ๋นคนไปทั่ว
‎อาจจะไม่อาจชายตามอง

850
01:02:27,034 --> 01:02:29,954
‎แต่ถ้าเป็นจินบูยอน
‎ที่จะได้ขึ้นเป็นผู้อำนวยการจินโยวอน

851
01:02:31,622 --> 01:02:33,166
‎ก็ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้นี่

852
01:02:41,924 --> 01:02:44,635
‎เขาเป็นสหายของท่านหัวหน้าสำนักจางกัง
‎และลูกสาวของเขา

853
01:02:46,971 --> 01:02:48,723
‎พวกเขาทั้งสองไม่มีหลุมศพ

854
01:02:49,724 --> 01:02:52,226
‎และข้าคิดว่าคงไม่มีใคร
‎จัดพิธีเซ่นไหว้ให้พวกเขามาก่อน

855
01:02:52,977 --> 01:02:54,812
‎ข้าจึงได้จัดพิธีเซ่นไหว้เล็กๆ ให้พวกเขา

856
01:02:56,731 --> 01:02:57,857
‎ท่านแม่บ้านคิม

857
01:03:00,735 --> 01:03:01,986
‎ขอบคุณนะเจ้าคะ

858
01:03:03,029 --> 01:03:04,322
‎หือ

859
01:03:06,449 --> 01:03:07,909
‎พวกเขาน่าจะขอบคุณท่านเจ้าค่ะ

860
01:03:08,993 --> 01:03:11,412
‎พวกเขาคงขอบคุณท่านอย่างมากเลยเจ้าค่ะ

861
01:03:13,122 --> 01:03:14,791
‎ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าก็ดีใจ

862
01:03:16,417 --> 01:03:18,753
‎ปล่อยไว้จนกว่าธูปจะไหม้จนหมดนะ

863
01:03:46,697 --> 01:03:48,908
‎(โจชุง โจยอง)

864
01:04:05,508 --> 01:04:09,470
‎(โจชุง โจยอง)

865
01:04:17,603 --> 01:04:18,813
‎ท่านพ่อ

866
01:04:31,158 --> 01:04:33,286
‎นายน้อยออกไปตกปลาขอรับ

867
01:04:33,369 --> 01:04:36,080
‎เดี๋ยวเขาก็กลับมาแล้ว
‎ท่านเข้าไปรอข้างในเถิดขอรับ

868
01:04:37,582 --> 01:04:39,417
‎มูด็อกก็ไปกับอุกด้วยหรือเปล่า

869
01:04:39,500 --> 01:04:41,711
‎มูด็อกอยู่บ้านขอรับ

870
01:04:41,794 --> 01:04:43,963
‎พอดีนางต้องเตรียมพิธีเซ่นไหว้น่ะขอรับ

871
01:04:57,810 --> 01:05:00,229
‎(โจชุง โจยอง)

872
01:05:02,815 --> 01:05:04,150
‎ถ้าหากข้าไม่ทิ้งเจ้า

873
01:05:05,484 --> 01:05:07,069
‎ไว้เช่นนั้นที่หุบเขานั้น

874
01:05:10,907 --> 01:05:15,036
‎เจ้าก็คงไม่ต้องกลายมาเป็นเช่นนี้
‎ที่ต้องแสร้งเป็นตายไปแล้ว ทั้งที่ยังไม่ตาย

875
01:05:15,870 --> 01:05:18,247
‎และไม่สามารถเศร้าได้ แม้จะเศร้าก็ตาม

876
01:05:23,586 --> 01:05:25,171
‎แต่ทว่าตอนนี้ตัวข้าเอง

877
01:05:27,173 --> 01:05:29,634
‎ก็ไม่สามารถเปิดเผยได้
‎ว่าข้ารู้ว่าเจ้าเป็นใคร

878
01:05:30,593 --> 01:05:32,637
‎ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกก็ตาม

879
01:05:45,691 --> 01:05:47,318
‎(โจชุง โจยอง)

880
01:05:53,407 --> 01:05:54,659
‎ธูปไหม้หมดดอกแล้วนี่

881
01:05:56,285 --> 01:05:57,328
‎เจ้าค่ะ

882
01:05:57,995 --> 01:05:59,038
‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ

883
01:05:59,622 --> 01:06:00,539
‎เจ้าอยู่ตรงนี้ตลอดเลยหรือ

884
01:06:04,043 --> 01:06:05,378
‎ตอนนี้มาเก็บกันเถอะ

885
01:06:45,292 --> 01:06:48,212
‎เจ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่
‎เห็นว่าไปตกปลานี่

886
01:06:48,295 --> 01:06:50,339
‎อือ เพิ่งกลับมาเมื่อครู่นี้น่ะ

887
01:06:50,423 --> 01:06:51,757
‎เจ้ามาคนเดียวหรือ ดังกูล่ะ

888
01:06:51,841 --> 01:06:54,593
‎ดังกูยุ่งอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เขาคงมีนัดกับคนอื่นล่ะมั้ง

889
01:06:54,677 --> 01:06:55,928
‎อ้อ งั้นหรือ

890
01:06:57,179 --> 01:06:58,431
‎แล้วเจ้ามีธุระอะไร

891
01:06:58,514 --> 01:07:01,517
‎ท่านผู้นำบอกว่าจะยกเลิกคุมความประพฤติเจ้า
‎แล้วให้กลับไปที่ซงริม

892
01:07:02,101 --> 01:07:04,520
‎เขายกเลิกเร็วกว่าที่คิดนะเนี่ย

893
01:07:05,479 --> 01:07:08,691
‎นั่งสิ ไหนๆ มาแล้ว มาดื่มเหล้ากันสักจอกเถอะ
‎ข้ามีเรื่องจะบอกเจ้าด้วย

894
01:07:08,774 --> 01:07:10,401
‎น่าเสียดายแต่ข้าคงดื่มไม่ได้

895
01:07:11,152 --> 01:07:13,696
‎- ข้ามีงานที่ต้องกลับไปทำที่ซงริมน่ะ
‎- ได้สิ

896
01:07:13,779 --> 01:07:16,907
‎ถ้างั้นไว้เล่า
‎ตอนที่ข้ากลับไปที่จองจินกักพรุ่งนี้แล้วกัน

897
01:07:17,450 --> 01:07:19,160
‎ถ้าได้ยิน เจ้าจะต้องตกใจแน่ๆ

898
01:07:20,828 --> 01:07:24,415
‎อุก อีกไม่นานข้าก็คงต้องกลับไป
‎ที่ป้อมซอโฮแล้วล่ะ

899
01:07:26,167 --> 01:07:28,044
‎ข้าสัญญากับท่านพ่อไว้

900
01:07:28,127 --> 01:07:30,713
‎ว่าจะฝึกฝนที่จองจินกักจนถึงขั้นชีซูเท่านั้น

901
01:07:31,422 --> 01:07:33,883
‎แล้วท่านหมอฮอยอมก็เขียนจดหมายไปหาเขาแล้ว

902
01:07:33,966 --> 01:07:35,843
‎เขาอาจจะสั่งให้ข้ากลับไปเร็วๆ นี้ก็ได้

903
01:07:36,427 --> 01:07:37,511
‎งั้นข้าก็ต้องกลับไป

904
01:07:37,595 --> 01:07:39,180
‎แต่ที่นั่นมันไกลมากเลยนี่

905
01:07:40,056 --> 01:07:42,975
‎ถ้างั้นข้ากับดังกูคงจะเสียใจน่าดูเลย

906
01:07:44,643 --> 01:07:46,312
‎ตอนกลับไปที่ป้อมซอโฮ

907
01:07:48,022 --> 01:07:49,857
‎มีคนที่ข้าอยากพากลับไปด้วย

908
01:07:52,568 --> 01:07:54,653
‎- ใครหรือ
‎- ไว้ข้าจะบอกเมื่อถึงเวลา

909
01:07:56,655 --> 01:07:57,907
‎ไม่ใช่ตอนนี้นะ

910
01:08:00,159 --> 01:08:01,869
‎ไปล่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้

911
01:08:02,995 --> 01:08:04,080
‎อือ กลับดีๆ นะ

912
01:08:38,364 --> 01:08:39,782
‎เพราะข้าคิดถึงน่ะ

913
01:08:39,865 --> 01:08:41,951
‎ข้าเคยชอบมากๆ เลยล่ะ

914
01:08:45,746 --> 01:08:48,749
‎พวกเขาอาจจะยับยั้งการกลายเป็นหิน
‎ด้วยการดูดกินพลังของคนได้

915
01:08:48,833 --> 01:08:50,126
‎แต่เมื่อทำเช่นนั้นแล้ว

916
01:08:51,210 --> 01:08:52,795
‎พวกเขาจะไม่ใช่คนอีกต่อไป
‎แต่กลายเป็นสัตว์ประหลาด

917
01:08:54,004 --> 01:08:55,923
‎การปกป้องโลกจากสัตว์ประหลาดเช่นนั้น

918
01:08:56,882 --> 01:08:58,217
‎คืองานของเรา

919
01:09:01,262 --> 01:09:04,431
‎หรือว่ายุลจะรู้แล้วอย่างนั้นหรือ

920
01:09:05,724 --> 01:09:07,560
‎ตอนกลับไปที่ป้อมซอโฮ

921
01:09:08,144 --> 01:09:10,020
‎มีคนที่ข้าอยากพากลับไปด้วย

922
01:09:16,569 --> 01:09:17,903
‎นายน้อย

923
01:09:17,987 --> 01:09:19,113
‎อือ

924
01:09:22,158 --> 01:09:25,035
‎ซอยุลกลับไปแล้วหรือ
‎แม่บ้านคิมให้เอานี่มาให้เขานะ

925
01:09:32,334 --> 01:09:33,836
‎มูด็อก เขาคงหมายถึงเจ้าสินะ

926
01:09:34,712 --> 01:09:37,673
‎อะไรหรือ ซอยุลพูดอะไรอย่างนั้นหรือ

927
01:09:41,218 --> 01:09:42,845
‎เขาบอกให้ข้ากลับไปที่ซงริมพรุ่งนี้

928
01:09:43,721 --> 01:09:45,306
‎เพราะงั้นสีหน้าเจ้าจึงดูไม่ดีสินะ

929
01:09:45,848 --> 01:09:47,933
‎จอมเวทชาบอมคงมาขอเจ้าประลองด้วย

930
01:09:48,475 --> 01:09:50,936
‎ทันทีที่กลับไปแน่นอน

931
01:09:51,020 --> 01:09:52,146
‎เจ้าคงรู้สึกว่าจะแพ้

932
01:09:53,022 --> 01:09:54,523
‎พรุ่งนี้ข้าไม่แพ้หรอก

933
01:09:57,276 --> 01:09:58,485
‎เพราะข้าตกมันได้แล้วล่ะ

934
01:10:17,838 --> 01:10:20,007
‎วันนี้จะเป็นการประลองครั้งสุดท้ายของจางอุก

935
01:10:23,177 --> 01:10:25,429
‎ข้าได้ตกลงกับคนที่ทำเดิมพันกับข้าแล้ว

936
01:10:25,512 --> 01:10:27,264
‎ว่าผู้ที่ชนะการประลองครั้งนี้

937
01:10:28,098 --> 01:10:30,392
‎จะได้รับของวางเดิมพันเป็นอย่างอื่น
‎ไม่ใช่คางคกทองคำ

938
01:10:44,823 --> 01:10:46,367
‎ของเดิมพันในครั้งนี้

939
01:10:47,785 --> 01:10:49,078
‎คือนางรับใช้ผู้นี้

940
01:10:55,417 --> 01:10:57,086
‎ข้าจะรับใช้…

941
01:10:59,004 --> 01:11:01,215
‎ผู้ชนะการประลองนี้
‎เป็นเจ้านายของข้าเจ้าค่ะ

942
01:11:10,849 --> 01:11:13,018
‎- นี่มันเรื่องอะไรอีกเนี่ย
‎- เอาล่ะ

943
01:11:13,686 --> 01:11:15,312
‎ผู้ที่จะประลองกับจางอุกเป็นคนสุดท้าย

944
01:11:16,063 --> 01:11:17,022
‎จงออกมาข้างหน้าซะ

945
01:11:45,467 --> 01:11:46,385
‎จางอุก

946
01:11:48,304 --> 01:11:50,097
‎คนที่จะประลองกับเจ้าในครั้งนี้

947
01:11:51,307 --> 01:11:52,599
‎คือข้า ซอยุล

948
01:12:46,820 --> 01:12:51,992
‎อุกเป็นเด็กที่เกิดมาพร้อมโชคชะตา
‎ที่ทำให้โลกนี้เกิดความโกลาหลได้

949
01:12:52,076 --> 01:12:54,286
‎หากเขากลายเป็นจุดสนใจของโลก
‎จะทำอย่างไรขอรับ

950
01:12:54,370 --> 01:12:56,205
‎ข้าต้องการแค่
‎คนที่จะเอาชนะได้อย่างแน่นอนเท่านั้น

951
01:12:56,288 --> 01:12:58,791
‎กระหม่อมจะเอาชนะจางอุก
‎และรับเด็กคนนั้นมาเป็นคนรับใช้

952
01:12:58,874 --> 01:13:02,753
‎เขาฝึกฝนวิชาจากคู่ต่อสู้
‎ในการประลองทั้งเก้าครั้งงั้นหรือ

953
01:13:02,836 --> 01:13:03,796
‎ข้าต้องตามหามัน

954
01:13:03,879 --> 01:13:05,005
‎เจ้าก็ควรมีสิ่งที่ต้องเสียไปสิ

955
01:13:05,089 --> 01:13:07,091
‎ความรักที่แสนเศร้าของเจ้า
‎กำลังจะถูกโยนทิ้งไปแล้ว

956
01:13:07,174 --> 01:13:10,010
‎ข้าต้องตามหามัน จึงจะมีหน้าไปเจอจางอุกได้

957
01:13:10,094 --> 01:13:13,847
‎ลองตามสืบเกี่ยวกับเด็กที่ชื่อมูด็อกหน่อย
‎ว่านางเป็นคนยังไง

958
01:13:13,931 --> 01:13:16,100
‎สายตาหวานเยิ้มเหมือนน้ำผึ้งกับผีสิ

959
01:13:16,183 --> 01:13:17,351
‎ข้าจะเป็นหญิงสาวสำหรับเจ้าได้ยังไง

960
01:13:17,434 --> 01:13:19,937
‎- ข้าทำจริงๆ นะ เจ้าอย่ากลับคำทีหลังล่ะ
‎- ก็เอาสิ ลองดูเลย

961
01:13:21,146 --> 01:13:24,817
‎ข้าชอบนายน้อยจริงๆ เจ้าค่ะ

962
01:13:27,820 --> 01:13:32,825
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน