1
00:00:06,131 --> 00:00:08,466
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:07,776 --> 00:01:11,112
‎ได้ยินว่าช่วงนี้ท่านไปตกปลากับอุกหรือขอรับ

3
00:01:12,155 --> 00:01:15,408
‎ใช่แล้ว ให้ไปคนเดียวก็น่าเบื่อนี่

4
00:01:16,159 --> 00:01:17,952
‎ท่านเคยบอกว่า

5
00:01:18,036 --> 00:01:21,456
‎จางอุกเกิดมาพร้อมโชคชะตา
‎ที่เหมือนกับท่านอาจารย์ซอกยองใช่ไหมขอรับ

6
00:01:21,539 --> 00:01:25,001
‎เพราะอย่างนั้นท่านถึงได้คอยกระตุ้น
‎และผลักดันเขาอยู่ข้างๆ หรือขอรับ

7
00:01:25,502 --> 00:01:28,421
‎คนที่ผลักดันจางอุก ไม่ใช่ข้าหรอก

8
00:01:30,715 --> 00:01:32,967
‎งั้นแปลว่ามีคนอื่นอยู่ข้างๆ เขาจริงๆ หรือ

9
00:01:33,927 --> 00:01:35,428
‎เขาเป็นใครกัน

10
00:01:36,179 --> 00:01:37,847
‎ท่านอาจารย์รู้จักเขาหรือขอรับ

11
00:01:44,521 --> 00:01:48,149
‎ตอนนี้ไม่มีจอมเวทคนไหน
‎สอนวิชาเวทให้จางอุกหรอก

12
00:01:48,650 --> 00:01:49,651
‎ข้ามั่นใจเรื่องนั้นเลย

13
00:01:50,235 --> 00:01:52,946
‎เพราะเด็กรับใช้ที่มักจะตัวติดกับจางอุก
‎เป็นสายข่าวให้ข้า

14
00:01:53,696 --> 00:01:57,826
‎ถ้าอย่างนั้นเขาพัฒนาเอง
‎โดยไม่มีใครช่วยฝึกฝนหรือพ่ะย่ะค่ะ

15
00:01:57,909 --> 00:01:59,869
‎เขาสรรหาเล่ห์กลต่างๆ มาใช้

16
00:01:59,953 --> 00:02:02,330
‎และโชคดีได้เป็นจอมเวท
‎แห่งจองจินกักโดยบังเอิญ

17
00:02:02,413 --> 00:02:03,915
‎แต่ความสามารถเขาไม่ได้เรื่องหรอก

18
00:02:03,998 --> 00:02:06,793
‎รองหัวหน้าสำนักก็รู้เรื่องแล้วนี่
‎ที่ข้าเดิมพันกับจางอุก

19
00:02:08,169 --> 00:02:09,504
‎เขายังเอาชนะไม่ได้สักครั้งเลย

20
00:02:11,214 --> 00:02:12,257
‎นั่นสิพ่ะย่ะค่ะ

21
00:02:12,340 --> 00:02:15,885
‎ถ้าเขามีอาจารย์ อาจารย์นั่นก็คงห้าม
‎ไม่ให้เขาประลองให้เสียเกียรติแล้ว

22
00:02:16,553 --> 00:02:19,097
‎เขาได้รับความสนใจขึ้นมาเพราะตำราแห่งหัวใจ

23
00:02:19,180 --> 00:02:21,182
‎แต่ตอนนี้กลับต้องขายหน้า
‎เพราะคางคกทองคำของข้า

24
00:02:21,266 --> 00:02:24,769
‎แต่ดูจากที่เขาประลองต่อโดยไม่ยอมแพ้

25
00:02:24,853 --> 00:02:26,437
‎ของที่วางเดิมพันนั่น

26
00:02:27,564 --> 00:02:30,316
‎น่าจะสำคัญกับจางอุกมากนะพ่ะย่ะค่ะ

27
00:02:33,695 --> 00:02:35,446
‎เจ้าเป็นยังไงบ้าง มองเห็นแล้วหรือ

28
00:02:35,530 --> 00:02:37,407
‎เจ้าค่ะ แล้วนายน้อยล่ะ

29
00:02:37,490 --> 00:02:39,576
‎ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหมเจ้าคะ

30
00:02:41,202 --> 00:02:42,287
‎นั่นสิ

31
00:02:43,955 --> 00:02:47,208
‎ข้าไม่รู้มาก่อนเลย
‎ว่ามันจะสำคัญกับจางอุกมากขนาดนั้น

32
00:02:51,504 --> 00:02:53,047
‎ถ้าอุกกลับมา

33
00:02:53,715 --> 00:02:55,967
‎ชาบอมก็คงมาขอประลองด้วยทันที

34
00:02:56,050 --> 00:02:57,427
‎แต่เขากลับทำตัวว่าง ไปตกปลาหรือ

35
00:02:58,303 --> 00:03:00,513
‎แล้วมูด็อกก็ยอมทนดูอยู่เฉยๆ เนี่ยนะ

36
00:03:00,597 --> 00:03:01,556
‎โห

37
00:03:01,639 --> 00:03:03,141
‎นางไม่น่าจะอยู่เฉยนะ

38
00:03:03,224 --> 00:03:06,728
‎ดังกู เจ้าก็คิดว่ามูด็อกเป็นคนควบคุมอุกอยู่สินะ

39
00:03:06,811 --> 00:03:10,773
‎ไม่ว่าใครจะว่าอะไร ถ้าเขาไม่สมัครใจซะอย่าง
‎เขาก็ไม่กระดิกตัวเลย

40
00:03:10,857 --> 00:03:12,817
‎แต่ถ้าเป็นมูด็อกบอก เขาก็จะเชื่อฟังตลอดไง

41
00:03:15,862 --> 00:03:18,615
‎แต่เราก็มีวิธีปกป้องสัตว์ประหลาดจากโลกด้วยนะ

42
00:03:20,450 --> 00:03:22,410
‎สัตว์ประหลาดที่อุกหมายถึงก็คือนักซู

43
00:03:24,954 --> 00:03:29,375
‎ถ้าหากวิธีปกป้องที่เขาพูดถึง
‎คือการตามหาหินน้ำแข็ง

44
00:03:31,920 --> 00:03:34,380
‎- เราคงปล่อยให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันไม่ได้
‎- หือ

45
00:03:35,673 --> 00:03:36,716
‎ทำไมล่ะ

46
00:03:36,799 --> 00:03:39,469
‎เจ้าไม่ชอบให้มูด็อกอยู่กับอุกหรือ

47
00:03:41,846 --> 00:03:42,847
‎อือ

48
00:03:43,348 --> 00:03:46,726
‎หากพวกเขาอยู่ด้วยกัน
‎แล้วก้าวเข้าสู่เส้นทางที่หันหลังกลับไม่ได้

49
00:03:48,937 --> 00:03:51,397
‎ถึงตอนนั้น
‎ข้าคงไม่สามารถขัดขวางอะไรได้เลย

50
00:04:00,365 --> 00:04:06,454
‎อุกเป็นเด็กที่เกิดมาพร้อมโชคชะตา
‎ที่ทำให้โลกนี้เกิดความโกลาหลได้ขอรับ

51
00:04:07,580 --> 00:04:11,459
‎ถ้าหากเราชะล่าใจคอยสนับสนุนเขาอยู่ข้างๆ
‎และเลี้ยงดูจนรับมือกับเขาไม่ได้

52
00:04:11,542 --> 00:04:14,003
‎แล้วเขากลายเป็นจุดสนใจของโลก
‎จะทำอย่างไรขอรับ

53
00:04:14,087 --> 00:04:17,423
‎เจ้ากลัวว่าจางอุกจะอยากเป็นกษัตริย์
‎เหมือนที่โชคชะตาของเขากำหนด

54
00:04:17,507 --> 00:04:20,593
‎แล้วทำให้อาณาจักรแดโฮนี่ปั่นป่วนงั้นหรือ

55
00:04:22,095 --> 00:04:25,348
‎ถ้าเขาทราบเกี่ยวกับดวงดาวกษัตริย์
‎ก็อาจเป็นเช่นนั้นได้ขอรับ

56
00:04:25,932 --> 00:04:27,892
‎เพราะมันจะเปิดโลกทัศน์ของเขาให้กว้างขึ้น

57
00:04:27,976 --> 00:04:30,645
‎และทำให้ความปรารถนา
‎ที่เขาอยากทำให้เป็นจริง

58
00:04:30,728 --> 00:04:32,522
‎ยิ่งใหญ่ขึ้นกว่าเดิมไงขอรับ

59
00:04:34,274 --> 00:04:35,316
‎จิน

60
00:04:36,317 --> 00:04:38,903
‎เจ้าใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะผ่านขั้นชีซูได้หรือ

61
00:04:39,737 --> 00:04:40,697
‎ชีซูหรือขอรับ

62
00:04:41,197 --> 00:04:44,325
‎ข้าผ่านขั้นรยูซูได้อย่างรวดเร็ว

63
00:04:44,409 --> 00:04:48,579
‎แต่ใช้เวลาพอสมควรกว่าจะผ่านขั้นชีซูได้ขอรับ

64
00:04:53,918 --> 00:04:56,713
‎ข้าใช้เวลาสามปีเพ่งมองพลังแห่งท้องฟ้า

65
00:04:57,839 --> 00:05:00,466
‎และใช้เวลาสามปีในการอ่านพลังแห่งพื้นดิน

66
00:05:01,634 --> 00:05:06,306
‎และใช้เวลาสี่ปีเพื่อรู้สึกถึง
‎พลังที่ไหลเวียนอยู่รอบทิศขอรับ

67
00:05:08,433 --> 00:05:12,437
‎ทั้งพลังจากฟากฟ้าและพื้นดิน
‎รวมทั้งพลังของน้ำที่เชื่อมต่อระหว่างทั้งคู่

68
00:05:13,313 --> 00:05:16,316
‎ข้าใช้เวลาทั้งหมดสิบปีในการควบคุมพวกมัน

69
00:05:18,484 --> 00:05:20,361
‎และผ่านขั้นชีซูได้ขอรับ

70
00:05:20,445 --> 00:05:21,654
‎ช่างน่าทึ่งจริงๆ เลยนะ

71
00:05:22,613 --> 00:05:24,324
‎ข้าใช้เวลามากกว่าเจ้าถึงสามปี

72
00:05:24,407 --> 00:05:26,701
‎ส่วนฮอยอมก็ใช้เวลามากกว่าเป็นเท่าตัว

73
00:05:27,327 --> 00:05:31,247
‎ข้าผ่านได้อย่างรวดเร็วรองมาจากจางกังขอรับ

74
00:05:31,748 --> 00:05:32,915
‎แต่ว่านะ

75
00:05:40,590 --> 00:05:44,218
‎มันอาจจะถูกพูดให้สวยหรู
‎ว่านี่คือพลังที่ไหลเวียนระหว่างสวรรค์และโลก

76
00:05:44,302 --> 00:05:47,722
‎แต่ความจริงแล้ว นี่ก็เป็นเพียงแค่น้ำเท่านั้น

77
00:05:50,099 --> 00:05:54,562
‎พวกเราต้องใช้เวลานับสิบปี
‎กว่าจะกำพลังแห่งน้ำนี้ในมือได้

78
00:05:56,397 --> 00:05:58,941
‎แต่บางคนก็สามารถทำได้ตั้งแต่เกิด

79
00:06:16,167 --> 00:06:18,628
‎เราอาจเรียกพวกเขาว่าเป็นอัจฉริยะได้

80
00:06:19,504 --> 00:06:21,714
‎แต่พวกคนที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะนั้น

81
00:06:21,798 --> 00:06:25,510
‎บางทีโลกก็มองว่า
‎พวกเขาไม่ยั้งคิด ไม่น่าเชื่อถือ

82
00:06:25,593 --> 00:06:28,221
‎และบางครั้งก็มองว่าพวกเขาอันตรายด้วย

83
00:06:31,516 --> 00:06:32,600
‎นี่ข้า…

84
00:06:33,726 --> 00:06:35,311
‎ผ่านขั้นชีซูแล้วหรือ

85
00:06:38,439 --> 00:06:41,109
‎เพราะพวกเขาต่างจากพวกเรา

86
00:06:48,825 --> 00:06:51,077
‎บางคนอาจจะอิจฉาริษยาพวกเขา

87
00:06:58,918 --> 00:07:01,337
‎และบางคนก็กังวลและห่วงใยพวกเขาด้วย

88
00:07:04,006 --> 00:07:05,424
‎พรุ่งนี้ข้าเอาชนะได้แน่ๆ

89
00:07:08,177 --> 00:07:09,470
‎เพราะข้าตกมันได้แล้วน่ะ

90
00:07:11,848 --> 00:07:13,015
‎พูดจริงหรือ

91
00:07:13,683 --> 00:07:14,767
‎จางอุก

92
00:07:15,852 --> 00:07:17,061
‎เจ้าผ่านขั้นชีซูแล้วสินะ

93
00:07:22,316 --> 00:07:26,904
‎เพราะเราไม่รู้ว่าพวกเขาจะใช้
‎พลังที่แข็งแกร่งจนน่ากลัวนั้นในทางไหน

94
00:07:27,530 --> 00:07:31,534
‎เราไม่มีทางรู้ว่าเขาจะปกป้องโลกนี้
‎เหมือนดวงดาวกษัตริย์ของท่านอาจารย์ซอกยอง

95
00:07:31,617 --> 00:07:34,996
‎หรือเขาจะทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกัน

96
00:07:36,205 --> 00:07:37,623
‎ที่ท่านอาจารย์อีจะพูดคือ

97
00:07:38,958 --> 00:07:42,003
‎ท่านจะจับตาดูเขาต่อไปหรือขอรับ

98
00:07:43,838 --> 00:07:47,133
‎อย่าห่วงเลย ข้าเองก็กำลังคิดอยู่เหมือนกัน

99
00:07:49,385 --> 00:07:51,345
‎ถ้ามันเป็นพลังที่ต้องกำจัด

100
00:07:52,555 --> 00:07:55,099
‎ข้าก็จะกำจัดด้วยมือของข้าเอง

101
00:08:02,064 --> 00:08:03,983
‎จางอุก เจ้าไม่ต้องคุมความประพฤติแล้วหรือ

102
00:08:04,066 --> 00:08:05,318
‎อือ ข้าถึงได้กลับมานี่ไง

103
00:08:05,401 --> 00:08:06,819
‎เห็นว่าไปถล่มชอนบูกวันซะเละเลยนี่

104
00:08:06,903 --> 00:08:08,154
‎ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก

105
00:08:09,280 --> 00:08:12,033
‎- อ้าว
‎- ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้วสินะ

106
00:08:12,742 --> 00:08:15,661
‎จางอุก คนที่จะประลองรอบสุดท้ายกับเจ้า
‎คือข้าเอง ชาบอม

107
00:08:16,329 --> 00:08:18,664
‎- อือ
‎- คู่ต่อสู้ของเจ้าดันเป็นข้า

108
00:08:19,707 --> 00:08:23,920
‎เจ้าเลยเอาชนะในการประลองรอบสุดท้ายไม่ได้
‎ทำเอาข้ารู้สึกผิดเลยนะ

109
00:08:29,383 --> 00:08:30,801
‎เพราะคู่ต่อสู้ดันเป็นเจ้า

110
00:08:31,469 --> 00:08:33,888
‎หวังว่าการประลองครั้งสุดท้ายนี้จะไม่น่าเบื่อนะ

111
00:08:34,722 --> 00:08:35,806
‎ยังไงก็ฝากด้วยล่ะ

112
00:08:45,775 --> 00:08:47,235
‎อะไรเนี่ย

113
00:08:47,318 --> 00:08:49,070
‎เขาไปฝึกฝนวิชาที่สุดยอดมาหรือ

114
00:08:49,153 --> 00:08:51,072
‎เท่าที่ได้ยินมา เขาเอาแต่ไปตกปลานะ

115
00:08:51,155 --> 00:08:53,574
‎ไม่ต้องห่วงหรอก เขาแค่พูดอวดดีเท่านั้น

116
00:08:54,617 --> 00:08:58,788
‎วันนี้ข้าจะเอาชนะเจ้าหมอนั่น
‎ต่อหน้าพระพักตร์องค์รัชทายาทให้ได้

117
00:09:00,831 --> 00:09:01,958
‎องค์รัชทายาท

118
00:09:02,750 --> 00:09:05,545
‎เพราะเจ้านายที่ไม่ได้เรื่องของหม่อมฉัน
‎แพ้การประลองทั้งเก้าครั้ง

119
00:09:05,628 --> 00:09:09,423
‎ทำให้พระองค์ต้องสูญเสีย
‎คางคกทองคำถึงเก้าตัวเพคะ

120
00:09:10,049 --> 00:09:12,385
‎หม่อมฉันไม่มีหน้า
‎มองพระพักตร์พระองค์เลยเพคะ

121
00:09:14,762 --> 00:09:16,222
‎ตอนนี้เหลือรอบสุดท้ายแล้วใช่ไหม

122
00:09:16,305 --> 00:09:18,099
‎เขาตั้งใจฝึกฝนอย่างเต็มที่

123
00:09:18,182 --> 00:09:20,518
‎ครั้งนี้เขาจะไม่ทำให้พระองค์
‎ทรงผิดหวังแน่ๆ เพคะ

124
00:09:20,601 --> 00:09:22,228
‎ถ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง

125
00:09:22,812 --> 00:09:23,896
‎วันนี้เขาก็ต้องแพ้นะ

126
00:09:28,484 --> 00:09:31,070
‎เจ้าเห็นข้าเป็นคนโง่หัวอ่อนสินะ

127
00:09:31,153 --> 00:09:34,198
‎เมื่อลองคิดดูแล้ว เจ้าให้ข้าจ่ายทองคำ
‎เพื่อฝึกฝนเจ้านายตัวเองอยู่

128
00:09:35,741 --> 00:09:37,326
‎แต่เพราะการประลองนี้

129
00:09:37,410 --> 00:09:41,247
‎ก็ทำให้พระองค์ทรงเพลิดเพลิน
‎ที่ได้เห็นเจ้านายของหม่อมฉันอับอายนี่เพคะ

130
00:09:41,330 --> 00:09:43,916
‎หม่อมฉันคิดว่ามันก็คุ้ม
‎กับมูลค่าคางคกทองคำแล้วนะเพคะ

131
00:09:44,750 --> 00:09:46,419
‎ใช่แล้ว ข้าเพลิดเพลิน

132
00:09:46,502 --> 00:09:48,671
‎และข้าก็หวังว่าเขาจะแพ้การประลองนัดสุดท้ายนี้

133
00:09:49,463 --> 00:09:52,008
‎ข้าจะได้เห็นเจ้าร้องไห้ที่สูญเสียสิ่งนี้ไป

134
00:09:52,675 --> 00:09:54,885
‎มันเป็นคู่กับหยกสีแดงของจางอุกใช่ไหม

135
00:09:55,678 --> 00:09:58,139
‎หากมันเป็นของที่เขาแบ่งปันให้กับเจ้า

136
00:09:58,222 --> 00:10:00,391
‎ก็ถือเป็นตัวแทนของความรักหรือเปล่านะ

137
00:10:02,768 --> 00:10:04,562
‎เจ้านำมาวางเดิมพันเพื่อหลอกใช้ข้าใช่ไหม

138
00:10:08,649 --> 00:10:11,319
‎ถ้าวันนี้จางอุกแพ้ แล้วมันได้เป็นของข้า

139
00:10:11,902 --> 00:10:12,987
‎ข้าจะทำลายมันทิ้งซะ

140
00:10:14,447 --> 00:10:15,906
‎เจ้าก็ควรมีสิ่งที่ต้องเสียไปสิ

141
00:10:16,407 --> 00:10:17,867
‎ทำอย่างไรดีล่ะ

142
00:10:17,950 --> 00:10:20,244
‎ความรักที่แสนเศร้าของเจ้า
‎กำลังจะถูกโยนทิ้งไปแล้ว

143
00:10:25,541 --> 00:10:26,959
‎ทรงทำตามที่ต้องการเลยเพคะ

144
00:10:27,918 --> 00:10:29,337
‎หยกนั้นถูกใช้อย่างคุ้มค่า

145
00:10:29,420 --> 00:10:31,589
‎เพื่อให้เขาได้ประลองทั้งสิบครั้งแล้วเพคะ

146
00:10:31,672 --> 00:10:34,717
‎เจ้าบอกว่ามันเป็นสิ่งของที่ล้ำค่าที่สุด
‎เทียบเท่าชีวิตเจ้ามิใช่หรือ

147
00:10:35,968 --> 00:10:38,471
‎ถ้าเราได้แบ่งปันความรู้สึก
‎ที่ยอมเดิมพันกระทั่งชีวิตได้

148
00:10:39,889 --> 00:10:43,225
‎ถึงหม่อมฉันจะสูญเสียมันไป
‎ความรู้สึกของเราก็ไม่จางหายไปหรอกเพคะ

149
00:10:50,399 --> 00:10:52,985
‎ถึงสูญเสียมันไป เจ้าก็ไม่รู้สึกอะไรอย่างนั้นหรือ

150
00:10:54,195 --> 00:10:55,279
‎ได้

151
00:10:56,280 --> 00:10:57,698
‎งั้นข้าจะทิ้งมันไปซะ

152
00:11:08,167 --> 00:11:09,752
‎มันไม่ได้มีความหมายกับเจ้าจริงๆ สินะ

153
00:11:10,795 --> 00:11:12,880
‎ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเจ้าหลอกข้า

154
00:11:12,963 --> 00:11:15,257
‎เจ้าบอกว่าวางเดิมพันด้วยของที่ล้ำค่าที่สุด

155
00:11:15,341 --> 00:11:18,177
‎หากเจ้าไม่รู้สึกอะไรแม้ถูกทิ้งไป
‎ก็แปลว่าเจ้าหลอกข้ามิใช่หรือ

156
00:11:19,387 --> 00:11:21,597
‎เจ้าจะชดใช้ความผิดนั้นอย่างไร

157
00:11:21,680 --> 00:11:23,432
‎เจ้าบอกว่าเดิมพันกระทั่งชีวิตใช่ไหม

158
00:11:24,100 --> 00:11:25,226
‎ดีเลย

159
00:11:26,060 --> 00:11:28,729
‎งั้นครั้งนี้ก็วางเดิมพันด้วยตัวเจ้าแล้วกัน

160
00:11:30,606 --> 00:11:32,691
‎ข้าเสียคางคกทองคำไปถึงเก้าตัวแล้ว

161
00:11:33,317 --> 00:11:34,777
‎ข้าไม่อยากเสียมันไปอีกแล้ว

162
00:11:34,860 --> 00:11:36,612
‎เพราะงั้นของรางวัลในการประลองครั้งนี้

163
00:11:37,905 --> 00:11:39,198
‎คงต้องเป็นเจ้าแทนแล้ว

164
00:11:41,575 --> 00:11:43,202
‎ทรงทำตามที่ต้องการเลยเพคะ

165
00:11:43,285 --> 00:11:44,453
‎ถ้าจางอุกพ่ายแพ้

166
00:11:45,413 --> 00:11:48,374
‎เจ้านายของเจ้าจะไม่ใช่จางอุก
‎แต่เป็นผู้ที่ชนะการประลอง

167
00:11:49,625 --> 00:11:52,920
‎เพคะ หม่อมฉันจะเตรียมใจนะเพคะ

168
00:12:08,769 --> 00:12:11,605
‎เจ้าเป็นคู่ต่อสู้ที่จะประลอง
‎กับจางอุกเป็นคนสุดท้ายในวันนี้หรือ

169
00:12:12,982 --> 00:12:14,608
‎กระหม่อม จอมเวทชาบอมพ่ะย่ะค่ะ

170
00:12:14,692 --> 00:12:16,402
‎กระหม่อมจะเอาชนะจางอุกให้ได้พ่ะย่ะค่ะ

171
00:12:17,445 --> 00:12:19,196
‎เจ้าจะต้องเอาชนะเขาให้ได้

172
00:12:19,280 --> 00:12:20,823
‎ถ้าเจ้าแพ้

173
00:12:20,906 --> 00:12:23,576
‎ข้าจะขัดขวางความสำเร็จของเจ้า
‎ในฐานะจอมเวททุกวิถีทาง

174
00:12:25,411 --> 00:12:27,329
‎เจ้าให้คำมั่นได้หรือไม่ ว่าจะชนะเขา

175
00:12:28,581 --> 00:12:31,625
‎ทุกการประลองมักจะมีตัวแปรเสมอ…

176
00:12:31,709 --> 00:12:32,835
‎ไม่ต้องพูดแล้ว

177
00:12:33,961 --> 00:12:36,255
‎ข้าต้องการแค่
‎คนที่จะเอาชนะได้อย่างแน่นอนเท่านั้น

178
00:12:36,338 --> 00:12:37,715
‎จงให้คำมั่นกับข้ามา

179
00:12:37,798 --> 00:12:40,342
‎กระหม่อมมิบังอาจให้คำมั่นเช่นนั้นได้พ่ะย่ะค่ะ

180
00:12:40,426 --> 00:12:42,094
‎จางอุกก็ได้เอาชนะพระองค์

181
00:12:43,929 --> 00:12:45,473
‎อย่างคาดไม่ถึงด้วยมิใช่หรือ

182
00:12:47,099 --> 00:12:50,519
‎ในที่นี้ คนที่ให้คำมั่นว่าจะเอาชนะเขาได้
‎ไม่ว่าจะมีตัวแปรอะไรก็ตาม

183
00:12:51,604 --> 00:12:53,189
‎มีเพียงคนเดียวพ่ะย่ะค่ะ

184
00:12:53,272 --> 00:12:54,273
‎คือซอยุล

185
00:13:00,237 --> 00:13:01,489
‎ซอยุล

186
00:13:14,126 --> 00:13:16,253
‎ตอนแรกมันก็เป็นการเดิมพันเล่นๆ

187
00:13:17,087 --> 00:13:19,089
‎แต่ข้ากลับหัวเสียขึ้นมาแล้วน่ะสิ

188
00:13:19,173 --> 00:13:23,677
‎ข้าเสียคางคกทองคำไปถึงเก้าตัว
‎เพื่อสั่งสอนความอวดดีของจางอุก

189
00:13:24,261 --> 00:13:27,640
‎แต่ถ้าดันเกิดตัวแปรขึ้นมา
‎ในการประลองครั้งสุดท้าย

190
00:13:27,723 --> 00:13:31,602
‎จนเจ้าหมอนั่นเอาชนะขึ้นมาได้
‎ข้าจะกลายเป็นตัวตลกแค่ไหนล่ะ

191
00:13:33,145 --> 00:13:35,731
‎ข้าจึงต้องการผู้ที่จะเอาชนะได้อย่างแน่นอน

192
00:13:35,814 --> 00:13:38,484
‎และก็สรุปได้ว่ามีเพียงเจ้า
‎ผู้เป็นสุดยอดจอมเวทของจองจินกัก

193
00:13:38,567 --> 00:13:40,027
‎และลูกพี่ลูกน้องของข้าเท่านั้น

194
00:13:41,695 --> 00:13:44,990
‎ข้ารู้ว่าเจ้าสนิทสนมกับจางอุก

195
00:13:46,742 --> 00:13:50,162
‎แต่ครั้งนี้เจ้ามาช่วยข้าซึ่งเป็นองค์รัชทายาท
‎และลูกพี่ลูกน้องของเจ้า

196
00:13:50,913 --> 00:13:52,498
‎สักครั้งจะได้ไหม

197
00:13:56,335 --> 00:13:57,628
‎กระหม่อมจะทำเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ

198
00:13:59,922 --> 00:14:00,756
‎พูดจริงหรือ

199
00:14:01,924 --> 00:14:03,884
‎เจ้าจะต่อสู้กับจางอุกเพื่อข้าหรือ

200
00:14:04,468 --> 00:14:05,678
‎กระหม่อมจะเอาชนะให้ได้

201
00:14:06,387 --> 00:14:07,846
‎กระหม่อมให้คำมั่นได้พ่ะย่ะค่ะ

202
00:14:09,014 --> 00:14:12,476
‎ใช่แล้วๆ เจ้าให้คำมั่นกับข้าได้อยู่แล้ว

203
00:14:12,560 --> 00:14:14,937
‎มูด็อกสัญญาว่าจะรับใช้ผู้ที่เอาชนะอุก

204
00:14:15,020 --> 00:14:16,855
‎ให้เป็นเจ้านายจริงหรือพ่ะย่ะค่ะ

205
00:14:16,939 --> 00:14:19,567
‎ใช่แล้ว นางบอกว่าจะวางเดิมพัน…

206
00:14:24,613 --> 00:14:26,657
‎เป็นตัวนางเอง แทนคางคกทองคำ

207
00:14:26,740 --> 00:14:28,701
‎งั้นกระหม่อมจะเอาชนะจางอุก
‎และรับเด็กคนนั้น

208
00:14:30,077 --> 00:14:31,829
‎มาเป็นคนรับใช้ของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ

209
00:14:36,375 --> 00:14:37,501
‎เอาล่ะ

210
00:14:38,127 --> 00:14:40,546
‎ผู้ที่จะประลองกับจางอุกเป็นคนสุดท้าย
‎จงออกมาข้างหน้าซะ

211
00:15:08,824 --> 00:15:09,825
‎จางอุก

212
00:15:10,910 --> 00:15:12,786
‎คนที่จะประลองกับเจ้าในครั้งนี้

213
00:15:13,495 --> 00:15:14,747
‎คือข้า ซอยุล

214
00:15:34,016 --> 00:15:37,019
‎ซอยุลคงไม่ได้ลงประลอง
‎เพื่อยอมแพ้ให้เขาหรอกใช่ไหม

215
00:15:37,102 --> 00:15:38,103
‎โธ่

216
00:15:38,187 --> 00:15:41,273
‎ตอนที่พัคดังกูอาสาประลองด้วย
‎จางอุกก็ปฏิเสธที่จะสู้กับเขานี่นา

217
00:15:41,357 --> 00:15:42,775
‎ซอยุลไม่มีทางยอมแพ้ให้หรอก

218
00:15:42,858 --> 00:15:46,403
‎ซอยุลให้คำมั่นกับองค์รัชทายาทแล้ว
‎ว่าจะเอาชนะเขาให้ได้

219
00:15:50,658 --> 00:15:51,909
‎เริ่มการประลองได้

220
00:16:06,924 --> 00:16:08,217
‎ยุลพูดถูกจริงๆ

221
00:16:08,926 --> 00:16:11,095
‎อุกพัฒนาขึ้นเยอะมาก

222
00:16:26,110 --> 00:16:27,528
‎นั่นมันวิชาโล่ป้องกันของข้านี่

223
00:16:27,611 --> 00:16:28,737
‎จางอุกไปฝึกฝนมาตอนไหนนะ

224
00:16:30,572 --> 00:16:33,325
‎เขาเพียงแอบศึกษาวิชา
‎ระหว่างที่ต่อสู้ด้วยเท่านั้น

225
00:16:33,409 --> 00:16:37,329
‎เขาฝึกฝนวิชาจากคู่ต่อสู้
‎ในการประลองทั้งเก้าครั้งงั้นหรือ

226
00:16:37,413 --> 00:16:41,166
‎เขาค่อยๆ เรียนรู้วิชาจากคู่ต่อสู้ครั้งก่อนหน้า
‎และเลียนแบบพวกเขาอยู่

227
00:17:41,226 --> 00:17:42,352
‎เขาทำได้แล้ว

228
00:18:18,347 --> 00:18:19,848
‎จบการประลอง

229
00:18:19,932 --> 00:18:22,434
‎ซอยุลเป็นผู้ชนะ

230
00:18:26,688 --> 00:18:28,315
‎ซอยุลต้องชนะอยู่แล้ว

231
00:18:29,108 --> 00:18:31,902
‎สุดท้ายแล้วจางอุกก็พ่ายแพ้ทั้งสิบครั้ง

232
00:18:32,694 --> 00:18:35,656
‎จางอุกใช้วิชาทันซูในตอนสุดท้ายได้ยังไงนะ

233
00:18:35,739 --> 00:18:38,784
‎เขารวบรวมพลังจากในอากาศ
‎แล้วทำให้เป็นหยดน้ำ

234
00:18:38,867 --> 00:18:39,785
‎เหลวไหลน่า

235
00:18:40,702 --> 00:18:43,413
‎ผู้ที่ผ่านขั้นชีซูแล้วถึงจะทำแบบนั้นได้นะ

236
00:18:55,843 --> 00:18:57,219
‎เจ้าผ่านขั้นชีซูได้เมื่อไหร่

237
00:18:57,803 --> 00:19:01,515
‎เมื่อวานข้าบอกแล้วไง
‎ว่ามีเรื่องที่ถ้าเจ้าได้ฟังแล้วจะต้องตกใจน่ะ

238
00:19:01,598 --> 00:19:03,058
‎เจ้าสุดยอดมากจริงๆ

239
00:19:03,851 --> 00:19:05,227
‎ยินดีด้วยนะ อุก

240
00:19:05,310 --> 00:19:06,186
‎จางอุก

241
00:19:07,187 --> 00:19:09,648
‎เจ้าผ่านขั้นชีซูแล้วสินะ
‎ยินดีด้วยนะ เพื่อนยาก

242
00:19:10,649 --> 00:19:11,608
‎ทุกคนเห็นแล้วใช่ไหม

243
00:19:12,234 --> 00:19:14,945
‎จอมเวทจางอุกผ่านขั้นชีซูได้แล้ว

244
00:19:16,280 --> 00:19:18,031
‎- จริงหรือ
‎- นี่

245
00:19:18,115 --> 00:19:20,075
‎- ยินดีด้วยนะ
‎- ยินดีด้วย

246
00:19:20,159 --> 00:19:22,619
‎- เจ้าสุดยอดมาก
‎- ยินดีด้วยนะ

247
00:19:22,703 --> 00:19:23,787
‎นี่

248
00:19:24,955 --> 00:19:26,456
‎จริงด้วย ไปเซจุกวอนกันเถอะ

249
00:19:35,757 --> 00:19:38,218
‎มูด็อกออกไปพร้อมองค์รัชทายาทเมื่อสักครู่นี้

250
00:19:38,802 --> 00:19:41,471
‎พวกเขาเป็นคนเริ่มการเดิมพัน
‎คงกำลังไปสะสางกันอยู่

251
00:19:41,555 --> 00:19:44,224
‎ข้าแค่กลัวว่า
‎จะไปตกลงอะไรพิลึกกันอีกน่ะสิ

252
00:19:44,308 --> 00:19:45,976
‎ข้าจะไปดูให้เอง

253
00:19:46,059 --> 00:19:49,563
‎ใช่แล้ว ตอนนี้ยุลต้องเป็นคนดูแลมูด็อกสิ
‎เพราะยุลเป็นเจ้านายของมูด็อกแล้ว

254
00:19:53,692 --> 00:19:56,111
‎เราแค่แสร้งทำแบบนั้น
‎ต่อหน้าองค์รัชทายาทก็พอแล้วนี่

255
00:19:58,155 --> 00:20:00,782
‎เพราะงั้นยุลไปดูมูด็อกเถอะ

256
00:20:00,866 --> 00:20:02,618
‎ส่วนอุก เจ้าไปที่เซจุกวอนก่อนเถอะ

257
00:20:03,327 --> 00:20:05,329
‎ไปเร็วๆ เร็วเข้า

258
00:20:06,580 --> 00:20:08,540
‎- ระวังนะๆ
‎- ข้าเจ็บนะ

259
00:20:08,624 --> 00:20:10,125
‎โอย ระวัง

260
00:20:15,255 --> 00:20:19,426
‎นายน้อยของหม่อมฉันแพ้ทั้งสิบครั้ง
‎ตามที่องค์รัชทายาทได้ตรัสไว้

261
00:20:20,052 --> 00:20:21,845
‎องค์รัชทายาทเป็นผู้ชนะเพคะ

262
00:20:22,721 --> 00:20:26,391
‎เจ้ารู้อยู่แล้วสินะ
‎ว่าจางอุกผ่านขั้นชีซูได้แล้ว

263
00:20:27,976 --> 00:20:30,771
‎เพราะงั้นเจ้าถึงได้เอาตัวเองเป็นเดิมพัน
‎โดยไม่ลังเลน่ะสิ

264
00:20:30,854 --> 00:20:33,065
‎ถ้าท่านจอมเวทชาบอมมาประลองตามเดิม

265
00:20:33,732 --> 00:20:35,400
‎นายน้อยของหม่อมฉันก็คงชนะเพคะ

266
00:20:36,818 --> 00:20:38,487
‎ตอนนี้เขาไม่ใช่นายน้อยของเจ้าแล้วสิ

267
00:20:40,364 --> 00:20:42,366
‎ตั้งแต่นี้ไป นายน้อยของเจ้าคือซอยุล

268
00:20:45,244 --> 00:20:48,163
‎พวกเจ้าแบ่งปันความรู้สึก
‎ที่ยอมเดิมพันกระทั่งชีวิตได้ใช่ไหม

269
00:20:49,373 --> 00:20:50,457
‎งั้นก็ดี

270
00:20:51,291 --> 00:20:54,086
‎หวังว่าจะยังเป็นเช่นนั้น
‎ระหว่างที่รับใช้เจ้านายคนใหม่แล้วกัน

271
00:21:16,400 --> 00:21:17,776
‎ไม่ต้องมาโม้เลย

272
00:21:17,859 --> 00:21:20,153
‎เจ้าเด็กคนนี้จะผ่านขั้นชีซูแล้วได้ยังไง

273
00:21:20,237 --> 00:21:22,864
‎ข้าพูดจริงนะขอรับ ทุกคนต่างก็เห็น

274
00:21:23,490 --> 00:21:24,366
‎เป็นเรื่องจริงหรือ

275
00:21:52,561 --> 00:21:54,271
‎ตายแล้ว

276
00:21:55,564 --> 00:21:57,774
‎เจ้าเด็กนี่สุดยอดจริงๆ สินะ

277
00:21:57,858 --> 00:21:59,401
‎จางอุก เจ้านี่นะ

278
00:21:59,484 --> 00:22:01,653
‎- เจ็บๆ
‎- โทษทีๆ

279
00:22:02,696 --> 00:22:04,364
‎ท่านหมอ ข้าเจ็บขอรับ

280
00:22:04,948 --> 00:22:07,200
‎ท่านเป็นห่วงว่าข้าจะกลายเป็นคนรับใช้
‎ของท่านจอมเวทชาบอม

281
00:22:07,284 --> 00:22:09,411
‎จึงออกหน้าประลองแทนใช่ไหมเจ้าคะ

282
00:22:09,494 --> 00:22:11,830
‎ยังไงข้าก็ต้องขอขอบคุณ
‎ที่ท่านเป็นห่วงข้านะเจ้าคะ

283
00:22:11,913 --> 00:22:13,832
‎ยังไงก็ตาม ตอนนี้เจ้าเป็นคนรับใช้ของข้าแล้ว

284
00:22:14,750 --> 00:22:17,377
‎นั่นเป็นสัญญาที่ข้าให้ไว้เพื่อเข้าประลอง

285
00:22:18,045 --> 00:22:19,671
‎อย่างน้อยก็ต้องแสร้งทำเป็นรักษาสัญญา

286
00:22:19,755 --> 00:22:20,839
‎เจ้าค่ะ

287
00:22:20,922 --> 00:22:24,426
‎ถ้าท่านมีเรื่องจะสั่งก็บอกมาได้เลย
‎ข้าพร้อมไปรับใช้ทุกเมื่อเจ้าค่ะ

288
00:22:24,509 --> 00:22:26,136
‎เจ้าไม่ต้องปรนนิบัติรับใช้ข้าหรอก

289
00:22:26,219 --> 00:22:28,347
‎หากมีเรื่องต้องไปหาอุก ก็ไปได้ทุกเมื่อ

290
00:22:30,223 --> 00:22:31,391
‎แต่ว่า

291
00:22:32,976 --> 00:22:34,603
‎มีอยู่งานหนึ่งที่เจ้าต้องทำให้ข้า

292
00:22:36,271 --> 00:22:39,608
‎เมื่อข้าสิ้นสุดการฝึกฝนในซงริม
‎และต้องกลับไปที่ป้อมซอโฮ

293
00:22:40,567 --> 00:22:42,611
‎ข้ามีคนคนหนึ่งที่ต้องการพาไปด้วย

294
00:22:43,528 --> 00:22:45,489
‎เมื่อถึงตอนนั้น
‎จงช่วยให้ข้าได้พาคนคนนั้น

295
00:22:46,907 --> 00:22:47,949
‎ไปด้วยกันหน่อยนะ

296
00:22:49,785 --> 00:22:52,245
‎นายน้อยยุลมีคนแบบนั้นด้วยหรือเจ้าคะ

297
00:22:52,329 --> 00:22:55,624
‎สัญญากับข้าด้วย
‎ว่าไม่ว่าอย่างไรก็จะช่วยข้า

298
00:22:59,878 --> 00:23:02,422
‎นี่เป็นคำขอร้องของท่านในฐานะเจ้านายข้า

299
00:23:03,006 --> 00:23:05,050
‎ข้าก็จะช่วยท่านให้ได้เจ้าค่ะ

300
00:23:16,144 --> 00:23:19,314
‎ตอนนี้ผู้แปรวิญญาณอยู่ที่เซจุกวอน

301
00:23:19,397 --> 00:23:21,149
‎แล้วให้อุกเข้าไปที่นั่นได้อย่างไรกันขอรับ

302
00:23:21,233 --> 00:23:23,568
‎ก็เขาบาดเจ็บมา แล้วจะให้ข้าทำอย่างไร

303
00:23:24,152 --> 00:23:27,322
‎ข้าสั่งให้เขานอนอยู่นิ่งๆ สักสองสามวันแล้วล่ะ

304
00:23:28,615 --> 00:23:30,659
‎- เขาบาดเจ็บหนักไหมขอรับ
‎- ไม่หรอก

305
00:23:30,742 --> 00:23:32,160
‎ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรงอะไร

306
00:23:33,495 --> 00:23:36,915
‎เจ้าเด็กไร้หัวคิด ไปประลองกับยุลงั้นหรือ

307
00:23:36,998 --> 00:23:39,543
‎ข้าน่าจะปล่อยให้เขา
‎ไปตกปลากับท่านอาจารย์อีต่อไป

308
00:23:39,626 --> 00:23:41,294
‎ไม่น่าเรียกเขากลับมาที่นี่เลยขอรับ

309
00:23:42,212 --> 00:23:45,882
‎แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เที่ยวเล่นไปวันๆ นะ

310
00:23:47,843 --> 00:23:51,054
‎อุกผ่านขั้นชีซูแล้วล่ะ

311
00:23:51,888 --> 00:23:52,889
‎อะไรนะขอรับ

312
00:23:54,307 --> 00:23:55,767
‎น่าทึ่งไหมล่ะ

313
00:23:55,851 --> 00:23:57,269
‎เจ้าเด็กนี่สุดยอดเหลือเกิน

314
00:23:57,352 --> 00:23:59,229
‎เขาเป็นเด็กที่ไม่ธรรมดาจริงๆ

315
00:24:07,112 --> 00:24:09,531
‎ที่ผ่านมา

316
00:24:10,365 --> 00:24:14,244
‎ระหว่างที่เจ้าไปตกปลากับท่านอาจารย์อี

317
00:24:14,327 --> 00:24:15,954
‎เจ้าเรียนรู้อะไรมางั้นหรือ

318
00:24:17,622 --> 00:24:19,499
‎ข้าเรียนรู้วิธีตกปลาทองคำขอรับ

319
00:24:19,583 --> 00:24:22,919
‎แบบนั้นก็แปลว่าเขาตั้งใจจะช่วยเจ้า
‎ให้ใช้พลังชีซูได้สินะ

320
00:24:23,503 --> 00:24:26,590
‎- เขารับเจ้าเป็นลูกศิษย์แล้วงั้นหรือ
‎- ไม่ใช่แบบนั้น

321
00:24:26,673 --> 00:24:28,633
‎เขาแค่มีเหตุผลที่เอาใจใส่ข้าเป็นพิเศษขอรับ

322
00:24:29,593 --> 00:24:31,970
‎เหตุผลพิเศษงั้นหรือ

323
00:24:33,180 --> 00:24:35,974
‎ท่านอาจารย์ได้บอกอะไรบางอย่าง…

324
00:24:36,725 --> 00:24:37,893
‎กับเจ้า…

325
00:24:39,436 --> 00:24:40,729
‎อย่างนั้นหรือ

326
00:24:42,647 --> 00:24:44,482
‎มันเป็นเรื่องของตระกูลข้า

327
00:24:44,566 --> 00:24:46,985
‎ข้าสังเกตได้จึงเป็นคนถามเขาก่อนขอรับ

328
00:24:51,281 --> 00:24:54,451
‎ดูเหมือนท่านผู้นำจะทราบอยู่แล้วนะขอรับ

329
00:24:56,995 --> 00:24:58,205
‎ข้า…

330
00:25:00,248 --> 00:25:01,791
‎หวังไว้ว่าไม่อยากให้เจ้ารู้

331
00:25:02,709 --> 00:25:03,960
‎ไม่ขอรับ

332
00:25:04,044 --> 00:25:07,255
‎ในเมื่อข้ารู้แล้ว ข้าคงปล่อยผ่านไปไม่ได้ขอรับ

333
00:25:08,673 --> 00:25:10,175
‎งั้นตอนนี้ท่านจะทำอย่างไรขอรับ

334
00:25:14,721 --> 00:25:15,972
‎เรื่องแม่บ้านคิมของเรา

335
00:25:24,481 --> 00:25:25,815
‎แม่บ้านคิมทำไมหรือ

336
00:25:25,899 --> 00:25:28,568
‎ท่านอาจารย์อีอยากดูดีในสายตาแม่บ้านคิม

337
00:25:28,652 --> 00:25:30,612
‎จึงทำดีกับข้าเป็นพิเศษ

338
00:25:31,947 --> 00:25:33,490
‎แล้วท่านผู้นำจะทำอย่างไรขอรับ

339
00:25:34,699 --> 00:25:39,246
‎แน่นอนว่าตัวข้าได้รับการช่วยเหลือ
‎จากท่านอาจารย์อีหลายหนและเขาก็เป็นคนดี

340
00:25:40,872 --> 00:25:41,706
‎แต่ถึงอย่างไร

341
00:25:42,707 --> 00:25:46,127
‎ข้าก็รู้จักท่านผู้นำมานานกว่า
‎เลยมีความภักดีน่ะขอรับ เป็นความภักดี

342
00:25:46,211 --> 00:25:47,796
‎จึงอยากให้โอกาสท่าน

343
00:25:51,549 --> 00:25:53,009
‎โอกาสอะไร

344
00:25:54,135 --> 00:25:57,222
‎ท่านทราบไหมเนี่ย
‎ช่วงนี้ท่านอาจารย์อีมาพักอยู่ที่บ้านของข้า

345
00:25:58,348 --> 00:26:00,934
‎ข้าก็สงสัยอยู่ว่าเขาไปพักอยู่ที่ไหน

346
00:26:01,017 --> 00:26:03,228
‎เขาไปพักอยู่ที่บ้านเจ้าเองสินะ อุก

347
00:26:03,311 --> 00:26:04,312
‎ขอรับ

348
00:26:04,396 --> 00:26:07,565
‎ตอนนี้ข้าไม่อยู่บ้าน พวกเขาก็คง
‎กินข้าวกะหนุงกะหนิงสองต่อสองกันอยู่

349
00:26:07,649 --> 00:26:09,734
‎แม่บ้านคิมเป็นคนจิตใจอ่อนโยน

350
00:26:09,818 --> 00:26:12,320
‎นางชอบดูแลและทำอาหารให้คนอื่น
‎ท่านก็ทราบใช่ไหมขอรับ

351
00:26:12,404 --> 00:26:14,823
‎แล้วไม่นานนางก็คงผูกพันกับเขา

352
00:26:16,908 --> 00:26:18,618
‎ข้าอยากให้แม่บ้านคิมของเรา

353
00:26:18,702 --> 00:26:21,538
‎ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร
‎กับชายที่อ่อนโยนจริงๆ ขอรับ

354
00:26:24,916 --> 00:26:26,543
‎ถ้าท่านผู้นำไม่ว่าอะไร

355
00:26:27,377 --> 00:26:30,213
‎ข้าก็ว่าจะสนับสนุนพวกเขาอย่างเต็มตัวขอรับ

356
00:26:43,852 --> 00:26:46,730
‎ตอนนี้ท่านอาจารย์อีอายุตั้งเท่าไรกัน

357
00:26:47,314 --> 00:26:50,567
‎ดูภายนอก เขาก็ดูเด็กกว่าเจ้าอยู่นะ

358
00:26:50,650 --> 00:26:52,193
‎แต่ยังไงก็ไม่เข้าท่าเลยนี่ขอรับ

359
00:26:52,277 --> 00:26:55,488
‎เขาเป็นคนที่ฝึกฝนโดยละทิ้งความปรารถนา

360
00:26:56,364 --> 00:26:58,116
‎แล้วจะมาถือไม้เท้ายอดทองอะไรกัน

361
00:26:58,700 --> 00:27:02,245
‎ครั้งหนึ่งข้าก็เคยละทิ้งความปรารถนาเหมือนกัน
‎แต่ก็กลับมาเป็นเช่นเดิมได้

362
00:27:02,329 --> 00:27:03,872
‎ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอก

363
00:27:03,955 --> 00:27:05,999
‎แล้วเขาถือไม้เท้ายอดทอง
‎ฝ่ายเดียวได้หรือขอรับ

364
00:27:07,250 --> 00:27:09,210
‎แม่บ้านคิมก็ต้องมีใจให้เขาด้วยสิ

365
00:27:09,294 --> 00:27:10,962
‎นางเป็นคนที่ยึดมั่น

366
00:27:11,963 --> 00:27:15,759
‎เฝ้ามองคนคนเดียว
‎มาเป็นเวลานานแสนนานนะขอรับ

367
00:27:17,218 --> 00:27:18,386
‎จิน

368
00:27:18,470 --> 00:27:24,434
‎เจ้ายังคิดว่าแม่บ้านคิมยังมีใจให้จางกังอยู่อีกหรือ

369
00:27:26,353 --> 00:27:28,730
‎ข้ารู้จักแม่บ้านคิมดียิ่งกว่าใคร

370
00:27:29,314 --> 00:27:32,275
‎เช่นนั้นแล้ว
‎อย่าคาดเดาไปตามอำเภอใจด้วยขอรับ

371
00:27:34,319 --> 00:27:36,738
‎ให้ตายเถอะ

372
00:27:36,821 --> 00:27:38,865
‎ว่าคนอื่นไร้ไหวพริบ

373
00:27:38,948 --> 00:27:41,409
‎ตัวเองนั่นแหละไม่รู้เรื่องอะไรซะเลย

374
00:27:41,493 --> 00:27:42,869
‎รู้จักดีกับผีน่ะสิ

375
00:27:43,453 --> 00:27:46,289
‎นางเลิกชอบจางกังไปตั้งแต่ปีมะโว้แล้ว โธ่เอ๊ย

376
00:28:10,980 --> 00:28:12,232
‎วันนั้น

377
00:28:13,858 --> 00:28:15,151
‎ก็เป็นเขาสินะ

378
00:28:19,989 --> 00:28:22,075
‎นี่เป็นชาโมกวาที่ข้าเพิ่งทำใหม่เจ้าค่ะ

379
00:28:22,158 --> 00:28:23,243
‎กลิ่นหอมมากเลย

380
00:28:24,869 --> 00:28:27,747
‎การเก็บดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาไว้ในบ้าน
‎มันไม่ดีเท่าไรนะ

381
00:28:27,831 --> 00:28:30,083
‎พออากาศเย็น ดอกไม้ก็หายากน่ะเจ้าค่ะ

382
00:28:30,792 --> 00:28:32,710
‎แต่ท่านบอกว่าไม่ดี
‎ข้าคงต้องนำไปทิ้งแล้ว

383
00:28:34,045 --> 00:28:35,713
‎ข้าชอบเวลาที่มีดอกไม้อยู่ในบ้าน

384
00:28:35,797 --> 00:28:37,674
‎เพราะมันทำให้ข้าไม่รู้สึกโดดเดี่ยว

385
00:28:51,980 --> 00:28:55,024
‎ข้าเอามาแต่กาน้ำชา
‎ลืมเอาถ้วยน้ำชามาซะได้นะเจ้าคะ

386
00:29:01,614 --> 00:29:03,616
‎มันกลับมาเบ่งบานเหมือนเดิมได้อย่างไรกัน

387
00:29:04,784 --> 00:29:06,578
‎ฝีมือท่านอาจารย์อีหรือ

388
00:29:08,538 --> 00:29:09,372
‎สวยจริงๆ

389
00:29:26,765 --> 00:29:28,016
‎คนที่…

390
00:29:28,975 --> 00:29:31,227
‎เด็ดดอกไม้ป่ามาให้นางในวันนั้น

391
00:29:32,854 --> 00:29:34,439
‎ก็คือท่านอาจารย์อีสินะ

392
00:29:43,072 --> 00:29:45,575
‎ท่านอาจารย์อีช่างเป็นคนอ่อนหวานจริงๆ เจ้าค่ะ

393
00:29:46,451 --> 00:29:47,619
‎ข้าน่ะหรือ

394
00:29:48,286 --> 00:29:50,789
‎ท่านพักที่บ้านเราต่อได้ตามสบายเลยนะเจ้าคะ

395
00:29:50,872 --> 00:29:52,624
‎ข้าจะดูแลท่านอย่างดีเอง

396
00:29:54,334 --> 00:29:55,418
‎ขอบคุณนะ

397
00:29:58,630 --> 00:30:01,132
‎หญิงผู้นั้นคือภรรยาของจางกังหรือ

398
00:30:03,468 --> 00:30:06,638
‎เจ้าค่ะ นางงดงามมากเลยใช่ไหมเจ้าคะ

399
00:30:06,721 --> 00:30:10,391
‎นางคือหญิงสาวที่ยอมบอกว่า
‎จินเคยชอบมากสินะ

400
00:30:13,978 --> 00:30:19,025
‎นางยังคงงดงามเช่นเดิม
‎โดยไม่เหี่ยวเฉาไปเลยนะเจ้าคะ

401
00:30:20,819 --> 00:30:23,530
‎น่าจะเพราะแบบนั้น
‎เลยทำให้เขายังคงลืมนางไม่ได้

402
00:30:24,948 --> 00:30:26,282
‎หรือไม่อย่างนั้น

403
00:30:27,116 --> 00:30:28,660
‎เขาก็แค่ไม่ชอบข้า

404
00:30:29,494 --> 00:30:30,703
‎ไม่รู้เลยว่าเพราะอะไร

405
00:30:36,835 --> 00:30:38,920
‎ถึงจะเป็นพระบัญชาขององค์รัชทายาทก็เถอะ

406
00:30:39,003 --> 00:30:41,256
‎แต่ไม่ยอมให้เราเจอกัน
‎เพราะเปลี่ยนเจ้านายแล้วเนี่ยนะ

407
00:30:41,339 --> 00:30:43,174
‎มูด็อกจะเป็นห่วงข้าขนาดไหนกัน

408
00:30:43,258 --> 00:30:45,844
‎มูด็อกคงจะยุ่งล่ะมั้ง

409
00:30:45,927 --> 00:30:47,720
‎ข้าบอกนางไปแล้วว่าเจ้าไม่เป็นอะไร

410
00:30:47,804 --> 00:30:48,721
‎ไม่สิ

411
00:30:48,805 --> 00:30:51,224
‎เจ้าคิดว่านางจะสบายใจ
‎เพราะแค่ได้ยินคำพูดนั้นหรือ

412
00:30:51,850 --> 00:30:52,934
‎ต้องดูให้เห็นกับตาสิ

413
00:30:54,102 --> 00:30:55,019
‎เฮ้อ มานี่เถอะ

414
00:30:58,064 --> 00:30:59,983
‎ถ้าเจ้าเห็นนาง เจ้าคงน้อยใจแน่ๆ

415
00:31:01,693 --> 00:31:05,989
‎นี่เป็นนกพิราบสื่อสาร
‎ที่ใช้ส่งจดหมายไปยังป้อมซอโฮ

416
00:31:08,950 --> 00:31:12,912
‎ถ้าเป็นป้อมซอโฮ ถึงจะใช้ม้าเร็ว
‎ก็ใช้เวลาเดินทาง 3-4 วันเลยนะ

417
00:31:12,996 --> 00:31:14,664
‎แล้วมันบินไปไกลขนาดนั้นเลยงั้นหรือ

418
00:31:15,248 --> 00:31:16,374
‎สุดยอดเลยนะเจ้าคะ

419
00:31:29,345 --> 00:31:30,972
‎เจ้าได้เอานกหวีดที่ข้าให้ไปมาไหม

420
00:31:32,056 --> 00:31:34,684
‎ขอโทษเจ้าค่ะ ข้าไม่ได้พกมันมาด้วยเจ้าค่ะ

421
00:31:37,896 --> 00:31:40,356
‎นั่นเป็นของที่คนที่เจ้าหลงรักให้เลยนะ

422
00:31:40,440 --> 00:31:41,274
‎น่าน้อยใจจัง

423
00:31:51,910 --> 00:31:54,829
‎ถ้าเจ้าเป่านกหวีดยาวๆ สองครั้ง
‎นกพิราบสื่อสารจะกลับมา

424
00:31:56,122 --> 00:31:57,540
‎คราวก่อนข้าเห็นเจ้าเป่าเก่งเลยนี่

425
00:31:58,124 --> 00:31:59,334
‎ลองเป่าดูไหม

426
00:32:29,030 --> 00:32:30,198
‎นั่น

427
00:32:33,326 --> 00:32:34,827
‎นกบินกลับมาแล้วเจ้าค่ะ

428
00:32:37,163 --> 00:32:38,748
‎คราวนี้ลองเป่าสั้นๆ สองครั้งดู

429
00:33:01,646 --> 00:33:04,440
‎ข้าแค่พูดไปเช่นนั้นเพื่อให้ซอยุลสบายใจ

430
00:33:04,524 --> 00:33:07,235
‎ข้าเห็นเขาเป็นห่วงว่านกที่เคยเลี้ยง
‎จะลำบากในช่วงฤดูหนาว

431
00:33:08,152 --> 00:33:09,779
‎เลยพูดไปเช่นนั้น

432
00:33:12,323 --> 00:33:15,034
‎เห็นไหม มูด็อกสบายดีนะ

433
00:33:19,038 --> 00:33:21,082
‎นี่ๆ อุก ว่าแต่

434
00:33:21,165 --> 00:33:24,377
‎ของที่องค์รัชทายาทกับมูด็อก
‎เดิมพันกันคืออะไรงั้นหรือ

435
00:33:24,460 --> 00:33:25,837
‎ที่เจ้าต้องเอากลับคืนมาให้นางน่ะ

436
00:33:28,798 --> 00:33:31,175
‎ไม่รู้สิ ในเมื่อข้าแพ้ก็เอาคืนมาไม่ได้แล้ว

437
00:33:37,682 --> 00:33:41,644
‎ว่าแต่นางไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ
‎ที่เอามันกลับคืนมาไม่ได้เนี่ย

438
00:33:49,944 --> 00:33:52,155
‎- ข้าถึงได้ถามว่ามันคืออะไรไง
‎- ข้าไม่รู้

439
00:33:52,739 --> 00:33:56,367
‎อุกรักษาตัวอยู่ที่เซจุกวอน
‎ทำไมเจ้าถึงไม่ไปหาเขาเลยล่ะ

440
00:33:57,785 --> 00:34:00,538
‎เจ้าไม่ต้องเกรงใจข้า
‎เพราะข้าเป็นเจ้านายใหม่ของเจ้าหรอก

441
00:34:01,372 --> 00:34:03,166
‎ข้าไม่ได้เกรงใจ

442
00:34:03,666 --> 00:34:05,668
‎ข้าแค่ยังมีความละอายใจอยู่เจ้าค่ะ

443
00:34:17,346 --> 00:34:19,724
‎ถึงสูญเสียมันไป เจ้าก็ไม่รู้สึกอะไรอย่างนั้นหรือ

444
00:34:23,311 --> 00:34:26,814
‎ข้าต้องตามหามัน
‎ข้าต้องตามหามันให้เจอภายในวันนี้

445
00:34:28,107 --> 00:34:30,943
‎ข้าต้องตามหามัน จึงจะมีหน้าไปเจอจางอุกได้

446
00:34:42,955 --> 00:34:44,290
‎ข้าว่าแล้ว จางอุกน่ะ

447
00:34:47,502 --> 00:34:49,003
‎ละทิ้งความปรารถนาไปแล้วล่ะ

448
00:34:50,963 --> 00:34:52,924
‎มันแปลกตั้งแต่คนที่ทำให้
‎จอมเวทเสียเกียรติแล้วหนีไป

449
00:34:53,007 --> 00:34:56,803
‎สามารถสั่งสมความสามารถในช่วงเวลาสั้นๆ
‎แล้วเอาชนะองค์รัชทายาทได้แล้ว

450
00:34:56,886 --> 00:34:59,263
‎เขาคงยกย่องท่านอาจารย์อีเป็นอาจารย์

451
00:34:59,347 --> 00:35:01,099
‎แล้วฝึกฝนด้วยวิธีละทิ้งความปรารถนาล่ะ

452
00:35:01,182 --> 00:35:02,600
‎ทุกคนเห็นท่านอาจารย์อีแล้วใช่ไหม

453
00:35:03,184 --> 00:35:04,602
‎เขาเป็นลูกศิษย์สายตรง
‎ของท่านอาจารย์ซอกยอง

454
00:35:04,685 --> 00:35:06,479
‎และยังเป็นอาจารย์ของท่านหมอฮอยอมด้วย

455
00:35:06,562 --> 00:35:08,689
‎แต่เขากลับดูเด็กกว่าท่านผู้นำของเราอีก

456
00:35:08,773 --> 00:35:11,192
‎นั่นเป็นเพราะเขาฝึกฝน
‎ด้วยวิธีละทิ้งความปรารถนาล่ะ

457
00:35:11,275 --> 00:35:15,113
‎ข้าได้ยินว่าเขาไม่แก่
‎เพราะขึ้นเป็นจอมเวทขั้นสูงได้ตั้งแต่หนุ่มๆ นะ

458
00:35:15,196 --> 00:35:18,241
‎งั้นหรือ แต่ข้าได้ยินว่า
‎เขาเด็กลงเพราะเวทมนตร์นะ

459
00:35:18,324 --> 00:35:19,200
‎เวทมนตร์หรือ

460
00:35:19,283 --> 00:35:22,203
‎ยังไงก็เถอะ จางอุกนี่ก็ช่างแน่วแน่จริงๆ

461
00:35:22,286 --> 00:35:23,746
‎ผ่านขั้นชีซูแล้วยังไงล่ะ

462
00:35:24,330 --> 00:35:25,665
‎สำหรับข้า ไม่ว่าจะรีบร้อนแค่ไหน

463
00:35:27,792 --> 00:35:29,544
‎ข้าก็ยอมตายด้านไม่ได้หรอก

464
00:35:30,253 --> 00:35:31,838
‎แน่นอนสิ ข้าก็ทำไม่ได้เช่นกัน

465
00:35:31,921 --> 00:35:33,756
‎- เขาแน่วแน่จริงๆ
‎- นั่นสิ

466
00:35:37,301 --> 00:35:38,678
‎ขี้อิจฉาริษยาจริงๆ

467
00:35:40,471 --> 00:35:43,808
‎นายน้อยจางอุกนี่ก็โดนลือแย่ๆ ไปทั่วเลย

468
00:35:51,691 --> 00:35:52,942
‎หลายวันมานี้

469
00:35:53,734 --> 00:35:57,155
‎ข้านอนหลับสนิทได้
‎เพราะดื่มยาที่หมอคนนั้นต้มให้

470
00:35:59,824 --> 00:36:02,952
‎ข้าโล่งใจที่ยาสมุนไพรของเจ้ามีประสิทธิภาพนะ

471
00:36:03,995 --> 00:36:07,498
‎นี่เป็นยาที่หม่อมฉันปรุงจากสมุนไพรนกจาโช
‎ที่ขึ้นแถวพื้นที่ชุ่มน้ำ ณ ป้อมวอล

472
00:36:07,582 --> 00:36:09,375
‎มันมีสรรพคุณช่วยบรรเทาจิตใจให้สงบ

473
00:36:09,458 --> 00:36:13,254
‎จึงช่วยให้พระองค์ทรงผ่อนคลาย
‎และบรรทมได้ดีเพคะ

474
00:36:13,796 --> 00:36:16,257
‎มิน่าล่ะท่านหมอฮอยอมถึงได้แนะนำเจ้ามา

475
00:36:17,717 --> 00:36:20,178
‎ข้าพอจะนอนหลับได้เพราะเจ้า

476
00:36:20,261 --> 00:36:23,556
‎แต่อาการปวดศีรษะ
‎และหูแว่วดังอยู่ในหัวยังไม่หายไปเลย

477
00:36:23,639 --> 00:36:26,017
‎อาการประชวรดูจะรุนแรงขึ้น
‎หลังตกพระทัยจากเหตุการณ์

478
00:36:26,100 --> 00:36:27,894
‎ผู้แปรวิญญาณเมื่อเดือนก่อนนะพ่ะย่ะค่ะ

479
00:36:27,977 --> 00:36:30,521
‎พวกเขาบอกว่าผู้แปรวิญญาณ
‎พยายามเข้ามาที่วังหลวงมิใช่หรือ

480
00:36:30,605 --> 00:36:33,441
‎บางทีอาจจะมีผู้แปรวิญญาณ
‎อยู่ในวังหลวงนี้แล้วก็ได้

481
00:36:34,025 --> 00:36:35,443
‎รองหัวหน้าจินมูแห่งชอนบูกวัน

482
00:36:35,526 --> 00:36:37,528
‎เพิ่มการรักษาความปลอดภัยแล้ว
‎ทรงวางพระทัยเถิด

483
00:36:37,612 --> 00:36:40,239
‎ผู้แปรวิญญาณที่พยายามเข้ามาในวังหลวง
‎ก็เป็นลูกน้องของจินมูนะ

484
00:36:40,990 --> 00:36:42,116
‎แล้วข้าก็ได้ยินข่าวลือ

485
00:36:42,200 --> 00:36:45,161
‎ว่าพบผู้แปรวิญญาณ
‎อยู่ในชอนบูกวันเมื่อเร็วๆ นี้ด้วย

486
00:36:46,996 --> 00:36:48,748
‎ข้าไม่อาจเชื่อใจใครได้เลย

487
00:36:51,626 --> 00:36:55,004
‎อาการวิตกกังวลของฝ่าบาท
‎เกิดขึ้นจากพระทัยของพระองค์

488
00:36:55,087 --> 00:36:58,591
‎ทรงลองหาวิธีผ่อนคลายอย่างอื่น
‎ที่ไม่ใช่พระโอสถดีไหมเพคะ

489
00:36:59,675 --> 00:37:03,137
‎ทรงรู้จักท่านอาจารย์อีชุดใยป่านหรือไม่เพคะ

490
00:37:03,221 --> 00:37:05,264
‎ลูกศิษย์สายตรงคนสุดท้าย
‎ของท่านอาจารย์ซอกยอง

491
00:37:05,848 --> 00:37:07,934
‎ข้าเคยได้ยินชื่อของเขา แต่เพิ่งได้เห็นเขา

492
00:37:08,017 --> 00:37:09,977
‎ที่ซงริมเมื่อคราวก่อนเป็นครั้งแรก

493
00:37:10,770 --> 00:37:14,982
‎เขาเป็นอาจารย์ของท่านปู่หม่อมฉัน
‎หม่อมฉันเลยได้ยินเรื่องของเขามาเพคะ

494
00:37:15,066 --> 00:37:19,028
‎ถ้าเป็นเขาผู้นั้น ก็อาจช่วยคลายความกังวล
‎ของฝ่าบาทได้นะเพคะ

495
00:37:19,987 --> 00:37:21,822
‎เจ้าจะบอกว่าเขาสามารถตามหา

496
00:37:21,906 --> 00:37:23,991
‎ผู้แปรวิญญาณที่อยู่รอบตัวข้าได้งั้นหรือ

497
00:37:24,075 --> 00:37:26,619
‎หม่อมฉันก็ไม่เคยเจอเขาตัวเป็นๆ
‎จึงไม่ทราบเท่าไร

498
00:37:26,702 --> 00:37:30,331
‎แต่ฝ่าบาทลองเชิญท่านอาจารย์อีชอล
‎มาที่วังหลวงดูดีไหมเพคะ

499
00:37:36,754 --> 00:37:38,589
‎ข้าบอกให้เจ้าทำความสะอาดห้องนี้ทุกวันไง

500
00:37:38,673 --> 00:37:41,217
‎ทำไมถึงปล่อยให้น้ำในแจกัน
‎ห้องลูกสาวข้าเน่าเช่นนั้น

501
00:37:42,510 --> 00:37:43,469
‎ข้าผิดไปแล้วเจ้าค่ะ

502
00:37:44,387 --> 00:37:46,013
‎ถ้าบูยอนลูกข้ากลับมา

503
00:37:46,097 --> 00:37:48,140
‎แล้วเจอว่าน้ำในแจกันดอกไม้เน่าเช่นนั้น

504
00:37:48,224 --> 00:37:49,892
‎นางจะน้อยใจแม่คนนี้ขนาดไหน

505
00:37:50,935 --> 00:37:52,561
‎เปลี่ยนชุดเครื่องนอนใหม่ด้วย

506
00:37:52,645 --> 00:37:54,021
‎แล้วเก็บโต๊ะนั่นออกไปด้วย

507
00:37:54,105 --> 00:37:56,065
‎นางมองไม่เห็น หากสะดุดล้มไปจะทำอย่างไร

508
00:37:56,148 --> 00:37:57,817
‎เจ้าเอามาวางไว้ตรงนี้ได้ยังไง

509
00:38:10,705 --> 00:38:12,957
‎มีหญิงตาบอดมาที่นี่หลายสิบคนแล้ว

510
00:38:14,125 --> 00:38:15,626
‎แต่ก็ไม่ใช่ท่านพี่เลยเจ้าค่ะ

511
00:38:16,168 --> 00:38:20,381
‎ท่านแม่คงอ่อนไหวกว่าเดิม
‎เพราะผิดหวังติดต่อกันหลายหนนะเจ้าคะ

512
00:38:20,464 --> 00:38:21,799
‎นั่นสิ

513
00:38:22,717 --> 00:38:25,553
‎อีกไม่นานก็จะถึงวันเกิดโชยอนของเราแล้วด้วย

514
00:38:28,556 --> 00:38:31,559
‎- นี่
‎- นี่อะไรหรือเจ้าคะ

515
00:38:34,562 --> 00:38:37,148
‎ท่านพ่อ สวยมากเลยเจ้าค่ะ

516
00:38:38,691 --> 00:38:40,776
‎ยังไม่ถึงวันเกิดข้าเลยนะ

517
00:38:40,860 --> 00:38:43,487
‎ในวันเกิดเจ้า
‎ข้าก็แค่หาของขวัญที่สวยกว่านี้มาให้ก็พอ

518
00:38:45,072 --> 00:38:47,450
‎ข้าอยากลองปักเลยเจ้าค่ะ
‎ท่านพ่อช่วยปักให้หน่อยนะเจ้าคะ

519
00:38:48,951 --> 00:38:50,036
‎ได้สิ

520
00:38:54,373 --> 00:38:58,252
‎ไหน มาดูกันหน่อยซิ
‎ว่าลูกสาวของเราจะงดงามเพียงไหน

521
00:38:58,919 --> 00:39:02,631
‎ครั้นสมัยเด็กๆ
‎ท่านพ่อมักจะเป็นคนถักเปียให้ข้าเสมอ

522
00:39:07,261 --> 00:39:11,057
‎ท่านแม่ไม่เคยทำผมให้ข้าเลยสักครั้ง

523
00:39:13,517 --> 00:39:15,436
‎พ่อขอโทษที เจ้าเจ็บมากหรือเปล่า

524
00:39:16,520 --> 00:39:17,646
‎ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

525
00:39:32,161 --> 00:39:35,748
‎พ่อทำพลาดไป
‎เพราะไม่ได้ทำผมให้คนอื่นมานาน

526
00:39:35,831 --> 00:39:36,832
‎ขอโทษด้วยนะ

527
00:39:36,916 --> 00:39:40,002
‎ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ข้าดูสวยไหมเจ้าคะ

528
00:39:40,628 --> 00:39:42,254
‎โชยอนของเรางดงามเสมออยู่แล้ว

529
00:40:15,788 --> 00:40:17,832
‎นี่คือธนูที่พัคจินใช้ยิงข้าสินะ

530
00:40:20,584 --> 00:40:22,086
‎วันนั้นข้าเป็นฝ่ายแพ้

531
00:40:22,169 --> 00:40:25,548
‎เป็นการต่อสู้ที่ข้าไม่อาจแก้ตัว
‎หรือเปลี่ยนแปลงผลแพ้ชนะได้

532
00:40:28,092 --> 00:40:30,052
‎แต่หากข้าได้พลังกลับคืนมา

533
00:40:31,011 --> 00:40:34,014
‎ข้าก็อยากประลองกับพัคจินดูอีกสักครั้ง

534
00:40:45,985 --> 00:40:47,069
‎เจ้าทำอะไรน่ะ

535
00:40:48,654 --> 00:40:50,531
‎ข้ากำลังทำความสะอาดเจ้าค่ะ

536
00:40:52,575 --> 00:40:54,118
‎อย่าแตะต้องโดยพลการ

537
00:40:54,702 --> 00:40:57,872
‎หากเจ้าแตะต้องอาวุธ
‎ที่ถูกบรรจุพลังของจอมเวทขั้นสูงโดยพลการ

538
00:40:57,955 --> 00:41:00,749
‎เด็กธรรมดาอย่างเจ้าก็อาจเจ็บตัวได้

539
00:41:02,376 --> 00:41:04,587
‎เรื่องนั้น ข้ารู้ดีอยู่แล้วเจ้าค่ะ

540
00:41:05,171 --> 00:41:08,382
‎ข้าแค่สงสัยว่าถ้ามันถูกวางอยู่บนโต๊ะเช่นนี้
‎แล้วข้าจะทำความสะอาดยังไง

541
00:41:08,466 --> 00:41:11,051
‎และทำไมท่านถึงนำมาวางแบบนี้น่ะเจ้าค่ะ

542
00:41:11,135 --> 00:41:13,888
‎ปกติข้ามักจะแขวนมันไว้อย่างดี

543
00:41:14,972 --> 00:41:16,140
‎แต่ข้าลืมไปน่ะ

544
00:41:16,223 --> 00:41:17,933
‎ท่านยังหนุ่มอยู่เลย

545
00:41:18,017 --> 00:41:21,604
‎แต่กลับหลงๆ ลืมๆ แล้ว
‎ช่างเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ นะเจ้าคะ

546
00:41:22,313 --> 00:41:25,566
‎ข้าแค่เป็นห่วงน่ะเจ้าค่ะ
‎ข้าเป็นคนของซงริมแล้ว

547
00:41:25,649 --> 00:41:28,652
‎ถ้าท่านผู้นำหลงๆ ลืมๆ
‎แล้วลืมจ่ายค่าแรงข้าจะทำอย่างไร

548
00:41:29,445 --> 00:41:30,529
‎ท่านผู้นำ

549
00:41:30,613 --> 00:41:34,116
‎รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ เพราะท่านยังหนุ่มอยู่

550
00:41:37,411 --> 00:41:40,414
‎ไว้ข้าจะมาทำความสะอาดให้อีกทีนะเจ้าคะ

551
00:41:46,420 --> 00:41:48,589
‎นางช่างเฉลียวฉลาด

552
00:41:49,381 --> 00:41:51,008
‎และอาจหาญจริงๆ นะ

553
00:41:51,717 --> 00:41:53,260
‎เด็กที่ชื่อมูด็อก

554
00:41:53,344 --> 00:41:56,347
‎มาเจอกับอุกเป็นครั้งแรกได้อย่างไรหรือ

555
00:41:56,430 --> 00:41:57,932
‎ข้าไม่รู้รายละเอียดนัก

556
00:41:58,015 --> 00:42:01,852
‎แต่ได้ยินว่าจางอุกซื้อตัวนางมาจากชวีซอนรู
‎หลังโดนขายเพราะหนี้สินขอรับ

557
00:42:01,936 --> 00:42:04,063
‎งั้นเจ้าไปที่ชวีซอนรู

558
00:42:04,146 --> 00:42:06,774
‎แล้วลองตามสืบเกี่ยวกับเด็กที่ชื่อมูด็อกหน่อย

559
00:42:07,483 --> 00:42:11,028
‎ว่านางเติบโตมาอย่างไร และเป็นคนยังไง

560
00:42:12,112 --> 00:42:13,948
‎อยู่ๆ ข้าก็อยากรู้ขึ้นมาน่ะ

561
00:42:17,493 --> 00:42:19,370
‎ข้าก็ไม่ทราบแน่ชัดเหมือนกันเจ้าค่ะ

562
00:42:19,453 --> 00:42:22,498
‎แต่พ่อค้านายหน้าซึ่งเป็นคนพามูด็อกมา
‎เข้ามาที่เมืองหลวงพอดี

563
00:42:22,581 --> 00:42:25,209
‎ถ้าข้าเจอเขา
‎ข้าจะบอกให้เขาไปที่ซงริมนะเจ้าคะ

564
00:42:27,836 --> 00:42:30,047
‎นี่ เจ้าพ่อค้านายหน้า

565
00:42:32,508 --> 00:42:34,218
‎เจ้าเคยเจอข้าที่หมู่บ้านซารีใช่ไหม

566
00:42:34,802 --> 00:42:36,512
‎มีเรื่องอะไรอีกงั้นหรือ

567
00:42:36,595 --> 00:42:37,763
‎โซอี

568
00:42:37,846 --> 00:42:39,807
‎เจ้าได้เจอโซอีที่เมืองหลวงบ้างไหม

569
00:42:40,307 --> 00:42:42,601
‎เจ้ารู้ไหมว่าข้าจะไปตามหานางได้ที่ไหน

570
00:42:42,685 --> 00:42:45,771
‎ข้าไม่รู้หรอก โซอีไม่ใช่คนหมู่บ้านซารี

571
00:42:46,355 --> 00:42:49,608
‎นางเป็นคนเลวที่มาพักอาศัยอยู่ไม่กี่เดือน
‎แล้วขโมยของของชาวบ้านไป

572
00:42:49,692 --> 00:42:51,068
‎ถ้าจับตัวนางได้ ก็บอกข้าด้วยนะ

573
00:42:56,073 --> 00:42:58,492
‎ข้าจะไปตามจับโซอีได้จากที่ไหนนะ

574
00:43:02,413 --> 00:43:03,455
‎ให้ตายเถอะ

575
00:43:04,206 --> 00:43:06,584
‎โซอี นังเด็กน่ากลัวนั่น

576
00:43:08,085 --> 00:43:11,130
‎นางคงไม่ได้ไปตามหามูด็อกหรอกใช่ไหม

577
00:43:14,633 --> 00:43:17,219
‎อีกไม่นานเจ้าจะได้เข้าไปที่จินโยวอน

578
00:43:17,303 --> 00:43:19,888
‎แต่ก่อนหน้านั้น
‎เรามีเรื่องที่ต้องสะสางให้เสร็จกันก่อน

579
00:43:29,815 --> 00:43:32,276
‎รับนี่ไป อย่างน้อยก็กินนี่เถิด

580
00:43:32,359 --> 00:43:34,528
‎เจ้า เจ้าเอาถุงเงินข้าไปใช่ไหม

581
00:43:34,612 --> 00:43:35,863
‎เอาแหวนของข้าคืนมา

582
00:43:41,577 --> 00:43:44,371
‎พวกนางใช่คนที่เจ้าเจอ
‎ตอนเข้ามาเมืองหลวงหรือไม่

583
00:43:44,455 --> 00:43:47,499
‎ใช่เจ้าค่ะ ท่านพาพวกนางมาทำไมหรือเจ้าคะ

584
00:43:47,583 --> 00:43:50,377
‎ข้าถูกใจที่เจ้าเป็นคนแน่วแน่และเฉลียวฉลาด

585
00:43:50,919 --> 00:43:52,838
‎แต่มันก็ทำให้เจ้าอันตรายด้วย

586
00:43:53,922 --> 00:43:55,924
‎ข้าจึงมีบางอย่างอยากให้เจ้าดู

587
00:44:12,733 --> 00:44:13,942
‎ท่านรองหัวหน้าสำนัก

588
00:44:14,485 --> 00:44:17,279
‎ขอบคุณที่มอบอาหารให้ข้านะเจ้าคะ

589
00:45:19,007 --> 00:45:20,467
‎จงหวาดกลัวซะ

590
00:45:20,551 --> 00:45:24,471
‎หากเจ้าหักหลังข้าหรือถูกจับได้
‎เจ้าก็จะลงเอยเช่นนั้นเหมือนกัน

591
00:45:30,394 --> 00:45:31,395
‎เอาล่ะ

592
00:45:32,354 --> 00:45:34,982
‎ถ้ายังมีคนที่จดจำเจ้าได้อีก
‎ก็ให้บอกมาเดี๋ยวนี้

593
00:45:35,482 --> 00:45:36,817
‎เพราะเราต้องกำจัดพวกเขา

594
00:45:38,318 --> 00:45:39,695
‎มีใครอีกหรือไม่

595
00:45:43,657 --> 00:45:44,825
‎เจ้าค่ะ

596
00:45:48,203 --> 00:45:51,790
‎ลองหาดูดีๆ หน่อย ข้ามั่นใจว่าโยนลงไปในนั้นนะ

597
00:45:51,874 --> 00:45:53,250
‎ไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ

598
00:45:53,834 --> 00:45:56,128
‎งั้นลองมาหาดูแถวๆ นี้หน่อย

599
00:45:56,211 --> 00:45:58,964
‎ตรงนั้นกระหม่อมหาไปจนทั่วแล้ว
‎แต่ไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ

600
00:45:59,047 --> 00:46:00,757
‎ถึงยังไงก็ลองหาดูอีกทีหน่อย

601
00:46:00,841 --> 00:46:02,217
‎นี่มันเป็นบ่อโคลน เลย…

602
00:46:03,385 --> 00:46:04,595
‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

603
00:46:05,137 --> 00:46:07,097
‎มันน่าจะอยู่ในนี้นะ

604
00:46:07,181 --> 00:46:08,849
‎ตรงนั้นๆ ลองหาดูหน่อย

605
00:46:13,437 --> 00:46:14,771
‎ทรงทำอะไรอยู่หรือเพคะ

606
00:46:16,982 --> 00:46:18,275
‎เจ้าไม่ต้องรู้หรอก ไปซะ

607
00:46:19,443 --> 00:46:22,988
‎หม่อมฉันเห็นว่า
‎ท่านขันทีโอดูจะต้องลำบากมาก

608
00:46:23,071 --> 00:46:26,658
‎เลยจะขอบังอาจพูดอะไรสักอย่างหน่อย
‎ทรงอนุญาตไหมเพคะ

609
00:46:26,742 --> 00:46:28,285
‎อะไร ทำไม อะไร

610
00:46:29,703 --> 00:46:30,662
‎ไม่ทราบว่า…

611
00:46:31,705 --> 00:46:32,789
‎ไม่ทราบว่า…

612
00:46:33,582 --> 00:46:35,125
‎ทรงตามหาสิ่งนี้อยู่หรือเพคะ

613
00:46:36,710 --> 00:46:37,711
‎เจ้าหามันเจอแล้วหรือ

614
00:46:37,794 --> 00:46:41,215
‎หม่อมฉันตามหาทั้งวันทั้งคืน
‎เพิ่งหาเจอเมื่อสักครู่นี้เพคะ

615
00:46:45,844 --> 00:46:47,262
‎องค์รัชทายาททิ้งมันไปแล้วนี่

616
00:46:47,930 --> 00:46:50,516
‎หม่อมฉันเป็นคนเก็บมา
‎มันก็ต้องเป็นของหม่อมฉันสิเพคะ

617
00:46:51,183 --> 00:46:52,017
‎เฮ้อ

618
00:46:54,895 --> 00:46:57,272
‎ขันทีโอ ขึ้นมาเถอะ เลิกหาแล้วรีบขึ้นมาซะ

619
00:46:58,607 --> 00:46:59,900
‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

620
00:47:01,401 --> 00:47:02,528
‎ให้ตาย

621
00:47:03,070 --> 00:47:06,323
‎เพราะพระองค์ทรงทิ้งมัน
‎ทำให้หม่อมฉันได้ของล้ำค่ามาเพคะ

622
00:47:06,907 --> 00:47:10,077
‎หม่อมฉันติดหนี้บุญคุณของพระองค์อีกครั้งเพคะ

623
00:47:11,662 --> 00:47:12,704
‎ใช่แล้ว

624
00:47:12,788 --> 00:47:16,750
‎เพราะข้าไม่ได้ทำลายมันทิ้ง
‎และไม่ได้โยนทิ้งไปไกลๆ

625
00:47:16,833 --> 00:47:19,336
‎โยนมันทิ้งไว้ในนี้ เจ้าถึงตามหามันเจอได้

626
00:47:19,419 --> 00:47:24,925
‎อึมูด็อกคนนี้ ลองบังอาจกล้าดีพยายาม
‎ทำความเข้าใจพระดำริของพระองค์ดูแล้วเพคะ

627
00:47:25,008 --> 00:47:28,136
‎ที่พระองค์ตรัสเอาความดีความชอบ
‎ให้ตัวเองและกระแทกกระทั้นเช่นนี้

628
00:47:28,220 --> 00:47:30,264
‎เพราะรู้สึกผิดกับหม่อมฉันหรือเปล่าเพคะ

629
00:47:30,889 --> 00:47:33,850
‎เจ้าเป็นแค่อึมูด็อก ก็ควรจะรับฟังที่ข้าพูดเฉยๆ สิ

630
00:47:33,934 --> 00:47:35,727
‎กล้าดียังไงถึงมาอ่านความคิดข้า

631
00:47:35,811 --> 00:47:37,771
‎ขอประทานอภัยเพคะ องค์รัชทายาท

632
00:47:41,066 --> 00:47:42,150
‎องค์รัชทายาท

633
00:47:45,946 --> 00:47:47,072
‎องค์รัชทายาท

634
00:47:47,155 --> 00:47:50,826
‎ท่านหมอฮอยอมให้กระหม่อมมากราบเรียนว่า
‎ท่านอาจารย์อีมาที่นี่แล้วพ่ะย่ะค่ะ

635
00:47:50,909 --> 00:47:53,078
‎อ้อ เข้าใจแล้ว เขาอยู่ที่เซจุกวอนหรือ

636
00:47:53,161 --> 00:47:56,623
‎พ่ะย่ะค่ะ ท่านอาจารย์อีกับจางอุก
‎ลูกศิษย์ของเขาอยู่ที่นั่นพ่ะย่ะค่ะ

637
00:47:58,417 --> 00:48:00,836
‎ที่จู่ๆ ความสามารถของจางอุกก็พัฒนาขึ้น

638
00:48:00,919 --> 00:48:02,838
‎เป็นเพราะวิธีฝึกฝนแสนพิลึก
‎ของอาจารย์อีพ่ะย่ะค่ะ

639
00:48:02,921 --> 00:48:04,673
‎ถ้าไม่ใช่เช่นนั้น

640
00:48:04,756 --> 00:48:06,883
‎เขาก็คงไม่สามารถ
‎ประจันหน้ากับพระองค์ได้หรอก

641
00:48:09,886 --> 00:48:10,846
‎ไปกันเถิด

642
00:48:22,941 --> 00:48:25,444
‎ตอนนี้เจ้าเป็นคนรับใช้ของซอยุล
‎ไม่ใช่จางอุกแล้วสินะ

643
00:48:26,069 --> 00:48:28,488
‎ถ้าข้าได้ประลองกับจางอุกตามเดิม

644
00:48:28,572 --> 00:48:30,282
‎เจ้าก็คงได้มาเป็นคนรับใช้ของข้าแล้ว

645
00:48:30,365 --> 00:48:32,159
‎ถ้าท่านจอมเวทมาประลอง

646
00:48:32,868 --> 00:48:35,871
‎ข้าก็คงไม่มีทางได้เปลี่ยนเจ้านายหรอกเจ้าค่ะ

647
00:48:35,954 --> 00:48:38,665
‎ถ้าเป็นข้า
‎ข้าก็อาจจะยอมแพ้ให้จางอุกเพราะสงสารก็ได้

648
00:48:39,249 --> 00:48:40,667
‎ก็เขาน่าสงสารนี่นา

649
00:48:40,751 --> 00:48:42,419
‎ทุกคนในซงริมรู้กันหมดแล้วล่ะ

650
00:48:42,502 --> 00:48:44,755
‎ว่าจางอุกละทิ้งความปรารถนาแล้ว

651
00:48:45,339 --> 00:48:47,174
‎- ใช่ไหมล่ะ
‎- ทำไมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ล่ะ

652
00:48:47,257 --> 00:48:48,550
‎เจ้าน่าจะรู้ดีกว่าใครนะ

653
00:48:49,134 --> 00:48:51,178
‎ไม่ใช่ว่าเจ้าเป็นคนต้มชาสมุนไพรคนที

654
00:48:51,762 --> 00:48:53,180
‎ให้นายน้อยของเจ้าทุกวันด้วยหรือ

655
00:48:53,263 --> 00:48:54,431
‎ข้าไม่เคยทำเช่นนั้นนะเจ้าคะ

656
00:48:54,514 --> 00:48:57,601
‎ถ้าไม่ใช่ แล้วนายน้อยของเจ้า
‎จะผ่านขั้นชีซูรวดเร็วเช่นนั้นได้ยังไง

657
00:48:58,977 --> 00:49:00,979
‎เขาไม่ใช่ลูกชายแท้ๆ ของจางกังด้วย

658
00:49:02,314 --> 00:49:06,026
‎เห็นว่าแม่ของเขาแต่งงานเข้ามาในตระกูลจาง
‎และคลอดลูกชู้ออกมา

659
00:49:06,735 --> 00:49:09,363
‎แล้วตอนนี้ลูกชายของนาง
‎ก็จะไม่สืบสกุลต่อแล้วสินะ

660
00:49:10,697 --> 00:49:14,493
‎พ่อของเขาปิดประตูพลัง
‎เพราะไม่อยากให้ลูกอย่างเขาสืบสกุลต่อ

661
00:49:14,576 --> 00:49:17,537
‎แล้วเขาก็ดันเปิดประตูพลังได้
‎อย่างน้อยเขาก็ต้องดื่มมันแทนสิ

662
00:49:18,455 --> 00:49:19,539
‎นั่นสิ

663
00:49:20,832 --> 00:49:24,044
‎ช่างน่ารังเกียจและต่ำช้าจริงๆ

664
00:49:24,628 --> 00:49:25,462
‎ว่ายังไงนะ

665
00:49:27,005 --> 00:49:28,256
‎เมื่อครู่เจ้าพูดว่าอะไรนะ

666
00:49:29,508 --> 00:49:32,177
‎- ท่านก็ได้ยินแล้วนี่เจ้าคะ
‎- เดี๋ยวเถอะ

667
00:49:32,678 --> 00:49:35,222
‎- พูดอีกทีสิ
‎- ถ้าข้าบอกท่านก็จะตีข้านี่เจ้าคะ

668
00:49:35,305 --> 00:49:36,556
‎พูดออกมาเดี๋ยวนี้นะ

669
00:49:38,934 --> 00:49:40,185
‎บอกเขาไปเถอะ

670
00:49:50,487 --> 00:49:51,697
‎ในเมื่อพวกเขาต้องการฟัง

671
00:49:51,780 --> 00:49:55,575
‎เจ้าก็พูดเสียงดังฟังชัดให้พวกเขาฟังอีกครั้งด้วย

672
00:50:01,373 --> 00:50:04,459
‎ช่างน่ารังเกียจและต่ำช้าจริงๆ

673
00:50:06,503 --> 00:50:09,047
‎นางว่าแบบนี้ พวกเจ้าได้ยินชัดหรือยัง

674
00:50:09,673 --> 00:50:10,507
‎- พ่ะย่ะค่ะ
‎- พ่ะย่ะค่ะ

675
00:50:11,591 --> 00:50:14,344
‎มูด็อก เจ้าพกของที่ข้าเคยให้เจ้ามาด้วยใช่ไหม

676
00:50:14,428 --> 00:50:15,595
‎เอาให้พวกเขาดูหน่อย

677
00:50:22,477 --> 00:50:24,229
‎นี่เป็นถุงเครื่องหอมที่ข้ามอบให้ด้วยตนเอง

678
00:50:24,312 --> 00:50:28,442
‎หากมีคนทำร้าย ดุด่าและข่มเหงเจ้าลับหลังข้า

679
00:50:28,525 --> 00:50:30,318
‎ก็ให้มาฟ้องข้าได้ทันที

680
00:50:31,570 --> 00:50:32,529
‎เพคะ

681
00:50:34,614 --> 00:50:35,866
‎เจ้าไปได้แล้ว

682
00:50:45,083 --> 00:50:47,627
‎การเป็นศัตรูกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

683
00:50:47,711 --> 00:50:51,298
‎จนเจ้ารู้สึกอิจฉาริษยา
‎ถือเป็นการกระทำที่โง่เขลา

684
00:51:00,724 --> 00:51:02,392
‎มีน้ำหมึกเปื้อนที่ไหล่ของเจ้า

685
00:51:03,059 --> 00:51:05,771
‎เจ้าสามารถซักน้ำหมึกสีดำนี้
‎ด้วยเมล็ดข้าวสีขาว

686
00:51:07,022 --> 00:51:09,107
‎สีขาวและดำอาจจะดูตรงข้ามกัน

687
00:51:09,941 --> 00:51:12,569
‎แต่เมื่อมันมาผสมรวมกัน
‎ก็ทำให้รอยด่างหายไปได้

688
00:51:13,195 --> 00:51:14,696
‎ช่างเป็นพระดำรัสที่ดีมากพ่ะย่ะค่ะ

689
00:51:15,447 --> 00:51:17,866
‎ทรงอ่านมาจากที่ใดหรือพ่ะย่ะค่ะ

690
00:51:19,326 --> 00:51:20,744
‎สักที่น่ะ

691
00:51:20,827 --> 00:51:23,079
‎มันเป็นโจทย์ข้อสอบที่มีอัตราการแข่งขันสูง

692
00:51:37,552 --> 00:51:39,429
‎นายน้อยของข้าไม่อยู่ที่นี่หรือเจ้าคะ

693
00:51:42,849 --> 00:51:45,727
‎ข้าได้ยินว่าท่านบาดเจ็บ
‎ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมเจ้าคะ

694
00:51:46,311 --> 00:51:49,272
‎ขอรับ เพราะท่านเลย
‎ต้องขอบคุณที่ส่งยารักษามาให้ข้านะขอรับ

695
00:51:51,274 --> 00:51:55,362
‎ไม่นานมานี้ แม่บ้านคิมได้เชิญข้า
‎ให้ไปรับประทานอาหารที่บ้านนายน้อยเจ้าค่ะ

696
00:51:56,696 --> 00:51:59,783
‎นายน้อยก็ไปทานด้วยกันได้ไหมเจ้าคะ

697
00:52:00,742 --> 00:52:01,660
‎ขอรับ

698
00:52:03,787 --> 00:52:06,706
‎ถ้าอย่างนั้นข้าจะนัดวัน
‎แล้วแจ้งผ่านมูด็อกไปนะเจ้าคะ

699
00:52:07,582 --> 00:52:09,084
‎ท่านรู้จักมูด็อกของข้าด้วยหรือ

700
00:52:09,167 --> 00:52:12,212
‎เมื่อคราวก่อนข้าไปรอพบท่านที่ห้อง

701
00:52:12,295 --> 00:52:13,922
‎แล้วข้าก็กลับไปโดยไม่ทันได้พบท่าน

702
00:52:14,714 --> 00:52:17,259
‎วันนั้นข้าได้เจอมูด็อกที่ห้องของท่านเจ้าค่ะ

703
00:52:22,973 --> 00:52:24,140
‎อย่าไปนะ

704
00:52:25,350 --> 00:52:27,143
‎อย่าไปที่ห้องแล้วอยู่ที่นี่เถิด

705
00:52:28,103 --> 00:52:29,896
‎ข้าจะไปเอาชุดมาให้เอง

706
00:52:31,982 --> 00:52:33,024
‎อะไรกันเนี่ย

707
00:52:33,900 --> 00:52:35,235
‎นางรั้งข้าหรือ

708
00:52:35,777 --> 00:52:37,320
‎ท่านพูดเรื่องอะไรหรือเจ้าคะ

709
00:52:39,239 --> 00:52:40,365
‎ไม่มีอะไรขอรับ

710
00:52:47,497 --> 00:52:48,498
‎เดี๋ยวนะ

711
00:52:49,749 --> 00:52:51,793
‎อยู่เฉยๆ ก่อน

712
00:52:52,752 --> 00:52:53,920
‎มันไปแล้วขอรับ

713
00:52:54,713 --> 00:52:56,089
‎- ไปแล้วหรือเจ้าคะ
‎- อือ

714
00:52:58,216 --> 00:53:00,135
‎- ไปแล้วล่ะ
‎- อยู่ๆ แมลงก็บินมา

715
00:53:13,189 --> 00:53:14,316
‎มูด็อก

716
00:53:30,624 --> 00:53:32,959
‎มูด็อกเองสินะ ได้เจอกันอีกแล้วนะ

717
00:53:36,379 --> 00:53:38,256
‎ถ้าอย่างนั้นรักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ

718
00:53:38,340 --> 00:53:39,674
‎แล้วเจอกันที่วังหลวงเจ้าค่ะ

719
00:53:39,758 --> 00:53:41,092
‎อ้อ ขอรับ

720
00:53:54,648 --> 00:53:56,274
‎มีเรื่องอะไร เจ้าวิ่งมาหรือ

721
00:53:57,192 --> 00:53:58,109
‎ใช่แล้ว

722
00:53:58,193 --> 00:54:00,862
‎นายน้อยของเจ้าบาดเจ็บขนาดนี้
‎เจ้าวิ่งมาเร็วซะเหลือเกินนะ

723
00:54:00,946 --> 00:54:01,780
‎ทำไม

724
00:54:01,863 --> 00:54:04,157
‎มีเรื่องใหญ่กว่าที่เจ้าต้องเปลี่ยนเจ้านายหรือ

725
00:54:04,240 --> 00:54:05,200
‎เปล่า

726
00:54:05,283 --> 00:54:07,243
‎แค่พวกจอมเวทนินทากันเรื่องเจ้า

727
00:54:07,327 --> 00:54:08,495
‎ข้าเลยอยากรู้ว่าจริงไหม

728
00:54:08,578 --> 00:54:10,914
‎อ้อ เจ้าได้ยินข่าวลือนั่นแล้วสินะ

729
00:54:10,997 --> 00:54:12,749
‎แล้วจะวิ่งมาทำไม เจ้าก็รู้นี่ว่าไม่จริง

730
00:54:12,832 --> 00:54:16,127
‎ใครจะไปรู้ล่ะ
‎เจ้าตกปลาทองคำได้ ตอนที่ข้าไม่อยู่ด้วย

731
00:54:16,878 --> 00:54:19,047
‎เจ้าอาจจะเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์อีตอนนั้นก็ได้

732
00:54:19,130 --> 00:54:21,257
‎ว่าไงนะ ต้องไม่จริงอยู่แล้วสิ เจ้านี่นะ

733
00:54:21,341 --> 00:54:22,384
‎ช่างเถอะ

734
00:54:22,467 --> 00:54:24,469
‎ข้าถึงขั้นเคยเสนอให้เจ้าทำแบบนั้นเอง

735
00:54:25,261 --> 00:54:26,888
‎ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ช่วยไม่ได้นี่

736
00:54:26,972 --> 00:54:28,848
‎เฮ้อ ข้าจะพิสูจน์ให้เจ้ารู้ยังไงดีนะ

737
00:54:30,016 --> 00:54:31,351
‎เจ้าบอกว่าช่วยไม่ได้เองนะ

738
00:54:41,152 --> 00:54:42,153
‎เห็นหรือยัง

739
00:54:44,656 --> 00:54:46,074
‎ข้าจะเป็นหญิงสาวสำหรับเจ้าได้ยังไง

740
00:54:46,157 --> 00:54:49,202
‎ถ้าเจ้าอยากพิสูจน์
‎ก็ไปกอดคุณหนูแสนสวยคนนั้นสิ

741
00:54:50,578 --> 00:54:52,622
‎ถ้างั้นให้ข้าลองทำดูจริงๆ ไหม

742
00:54:53,832 --> 00:54:55,875
‎เอาสิ ลองทำดูเลย

743
00:54:55,959 --> 00:54:57,627
‎ข้าทำจริงๆ นะ เจ้าอย่ากลับคำทีหลังล่ะ

744
00:54:57,711 --> 00:54:59,087
‎ก็เอาสิ ลองดูเลย

745
00:55:34,330 --> 00:55:35,999
‎ท่านเคยสอนให้ข้าทำจริงๆ

746
00:55:36,082 --> 00:55:38,460
‎เมื่ออีกฝ่ายคิดว่า "ไม่ทำหรอกมั้ง" ใช่ไหมขอรับ

747
00:55:39,627 --> 00:55:43,006
‎ลูกศิษย์คนนี้ทำตามที่ท่านอาจารย์สอนแล้วขอรับ

748
00:55:45,800 --> 00:55:48,595
‎ใช่แล้ว เจ้าทำได้ดีมาก เก่งจริงๆ

749
00:55:50,847 --> 00:55:52,015
‎แต่ว่านะ ท่านอาจารย์

750
00:55:52,640 --> 00:55:56,311
‎ได้ยินว่าคราวก่อนท่านเจอนาง
‎ที่ห้องของข้านี่ขอรับ

751
00:55:58,480 --> 00:55:59,564
‎แล้วทำไม

752
00:55:59,647 --> 00:56:01,357
‎เพราะงั้นเจ้าเลยไม่ให้ข้ากลับห้องหรือ

753
00:56:05,153 --> 00:56:06,696
‎มีเรื่องแบบนั้นด้วยหรือ

754
00:56:07,530 --> 00:56:09,032
‎ข้าไม่เห็นจะจำได้เลย

755
00:56:09,741 --> 00:56:11,826
‎การทำความเข้าใจเจ้า
‎มันยากกว่าการควบคุมพลัง

756
00:56:11,910 --> 00:56:13,286
‎ของทะเลสาบคยองชอนแดโฮอีก มูด็อก

757
00:56:14,746 --> 00:56:16,498
‎ตอนนั้นเจ้ากำลังรั้งข้าอยู่ใช่ไหม

758
00:56:19,000 --> 00:56:21,503
‎ท่านอาจารย์ วันนี้ข้าจะเข้าวังหลวงล่ะ

759
00:56:21,586 --> 00:56:23,463
‎ฝ่าบาททรงเรียกท่านอาจารย์อีไปเข้าเฝ้า

760
00:56:24,089 --> 00:56:26,174
‎และข้าจะไปเป็นผู้ติดตามของท่านอาจารย์อี

761
00:56:26,257 --> 00:56:28,885
‎ข้ากำลังอยากเจอพระมเหสีอีกครั้งพอดี
‎โชคดีจริงๆ

762
00:56:29,636 --> 00:56:31,179
‎ระวังตัวด้วยล่ะ

763
00:56:32,472 --> 00:56:35,308
‎อือ เมื่อกลับมาแล้วข้าจะเล่าให้ฟังนะ

764
00:56:43,274 --> 00:56:44,317
‎จางอุก

765
00:56:48,613 --> 00:56:49,906
‎ข้าเจออันนี้แล้ว

766
00:56:51,658 --> 00:56:55,662
‎ข้าแค่บังเอิญหามันเจอ
‎เลยคิดว่าน่าจะต้องบอกเจ้าน่ะ

767
00:56:57,914 --> 00:56:58,915
‎เจ้าไปเถอะ

768
00:57:18,268 --> 00:57:20,603
‎เหตุใดท่านผู้นำแห่งซงริมถึงอยากพบข้าล่ะ

769
00:57:21,646 --> 00:57:23,731
‎- ท่านจำมูด็อกที่ท่านพามาได้ไหม
‎- อือ

770
00:57:23,815 --> 00:57:26,818
‎เขาบอกว่าอยากรู้ว่านางใช้ชีวิตอย่างไร
‎ตอนที่อยู่หมู่บ้านซารีเจ้าค่ะ

771
00:57:26,901 --> 00:57:30,155
‎ทำไมเขาต้องมาถามข้าด้วยล่ะ
‎ไปถามกับมูด็อกเองเลยสิ

772
00:57:30,238 --> 00:57:31,197
‎นางอยู่ที่นี่มิใช่หรือ

773
00:57:31,281 --> 00:57:33,741
‎นางไม่ได้อยู่ที่นี่เจ้าค่ะ นางไปอยู่ที่ซงริมแล้ว

774
00:57:33,825 --> 00:57:34,951
‎มูด็อกน่ะหรือขอรับ

775
00:57:35,743 --> 00:57:38,580
‎นางมองไม่เห็น แล้วไปทำอะไรอยู่ที่ซงริมขอรับ

776
00:57:40,874 --> 00:57:43,418
‎ท่านอาจารย์อีต้องการให้ท่านทั้งสองกับอุก

777
00:57:43,501 --> 00:57:45,336
‎เป็นจอมเวทผู้ติดตามเข้าไปในวังหลวงกับเขา

778
00:57:46,504 --> 00:57:47,839
‎อุกก็ไปด้วยหรือขอรับ

779
00:57:49,340 --> 00:57:50,467
‎เขาหายดีแล้วหรือ

780
00:57:50,550 --> 00:57:52,427
‎เราต้องออกเดินทางทันที รีบไปเตรียมตัวเถอะ

781
00:58:00,727 --> 00:58:03,396
‎เมื่อเข้าวังไปแล้ว ท่านต้องระวังด้วยนะขอรับ

782
00:58:03,480 --> 00:58:05,857
‎จะต้องมีหินน้ำแข็งอยู่ที่นั่นขอรับ

783
00:58:07,525 --> 00:58:09,110
‎ข้าเองก็รู้ดี

784
00:58:09,194 --> 00:58:12,363
‎พวกเขากำลังซ่อนมันไว้อย่างออกนอกหน้า

785
00:58:12,447 --> 00:58:15,408
‎พวกเราจึงจะบุกเข้าไปอย่างหน้าไม่อาย

786
00:58:20,997 --> 00:58:23,583
‎ครั้งล่าสุดที่ข้าถูกเชิญให้เข้าไปในวังหลวง

787
00:58:24,167 --> 00:58:26,586
‎จิน ตอนนั้นเจ้ายังตัวแค่นี้อยู่เลย

788
00:58:27,128 --> 00:58:30,131
‎ข้าจำได้ว่าตอนนั้นข้ากินลูกอม

789
00:58:30,215 --> 00:58:32,509
‎ที่ท่านนำกลับมาจากวังหลวง
‎อย่างอร่อยเลยขอรับ

790
00:58:32,592 --> 00:58:33,760
‎ว่าแต่

791
00:58:34,344 --> 00:58:37,972
‎เราไม่ต้องเตรียมเครื่องราชบรรณาการ
‎ไปถวายให้ฝ่าบาทหรือขอรับ

792
00:58:38,056 --> 00:58:40,016
‎ข้าได้เตรียมเอาไว้แล้วล่ะ

793
00:58:40,099 --> 00:58:40,975
‎ยอม

794
00:58:41,059 --> 00:58:43,895
‎จงนำของที่ข้าสั่งไว้
‎ไปส่งที่วังหลวงให้ตรงเวลาด้วยล่ะ

795
00:58:43,978 --> 00:58:45,522
‎ขอรับ ท่านอาจารย์

796
00:58:45,605 --> 00:58:47,190
‎ช่วงห้าโมงถึงหนึ่งทุ่มใช่ไหมขอรับ

797
00:58:47,273 --> 00:58:48,691
‎ช่วงหนึ่งทุ่มถึงสามทุ่มต่างหาก

798
00:58:49,275 --> 00:58:51,027
‎ตายจริง ขออภัยขอรับ

799
00:58:51,736 --> 00:58:53,738
‎อย่างน้อยก็ไปจดไว้ อย่าให้ลืมสิ

800
00:58:54,656 --> 00:58:56,157
‎ตอนเด็กๆ เจ้าก็สมาธิสั้น

801
00:58:56,241 --> 00:58:59,160
‎แก่ตัวมาก็ยังหลงๆ ลืมๆ อีกนะ

802
00:59:01,454 --> 00:59:02,580
‎ไปกันเถิด

803
00:59:03,081 --> 00:59:04,874
‎- เดินทางปลอดภัยขอรับ
‎- เดินทางปลอดภัยขอรับ

804
00:59:05,959 --> 00:59:08,628
‎นี่ ทุกคน เห็นกี่ครั้งก็ไม่ชินเลยแฮะ

805
00:59:37,240 --> 00:59:38,366
‎มูด็อก

806
00:59:39,993 --> 00:59:41,869
‎ท่านผู้นำเรียกเจ้าให้ไปพบ

807
00:59:43,329 --> 00:59:44,539
‎ท่านผู้นำหรือเจ้าคะ

808
00:59:53,423 --> 00:59:54,424
‎มูด็อก

809
01:00:07,645 --> 01:00:12,150
‎เขาผู้นี้บอกทุกอย่างเกี่ยวกับเจ้าแล้ว

810
01:00:13,109 --> 01:00:16,696
‎ข้าบอกเรื่องดวงตาของเจ้ากับท่านผู้นำไปแล้ว

811
01:00:21,284 --> 01:00:22,827
‎ข้าจะถูกจับได้เช่นนี้หรือ

812
01:00:24,454 --> 01:00:27,123
‎ท่านผู้นำ คือว่า…

813
01:00:28,708 --> 01:00:31,127
‎มูด็อกไม่ได้ตั้งใจจะหลอกลวงคนเดียวนะขอรับ

814
01:00:32,462 --> 01:00:36,132
‎ยายของนางขอร้องไว้
‎ข้าเลยต้องเล่นไปตามน้ำ

815
01:00:36,924 --> 01:00:40,303
‎ครอบครัวของนางยากจนมาก

816
01:00:40,386 --> 01:00:42,305
‎นางกลัวว่าจะถูกนำตัวไปขายเพราะหนี้สิน

817
01:00:42,889 --> 01:00:45,350
‎ถึงแกล้งโกหกว่าตาบอดมาโดยตลอดขอรับ

818
01:00:45,433 --> 01:00:47,644
‎ก็เหมือนคนที่แกล้งว่าขาเจ็บ

819
01:00:47,727 --> 01:00:49,687
‎เพื่อไม่ให้ถูกลากไปต่อสู้ในสงครามไงขอรับ

820
01:00:49,771 --> 01:00:53,566
‎แล้วทำไมเจ้าถึงแกล้งทำเป็นตาบอด
‎ตอนที่ถูกขายให้ชวีซอนรูล่ะ

821
01:00:56,110 --> 01:00:58,613
‎นางคงวางแผนว่าจะหนีกระมังขอรับ

822
01:00:59,280 --> 01:01:01,115
‎นางถูกนำมาขายเพราะหนี้สินอย่างช่วยไม่ได้

823
01:01:01,199 --> 01:01:04,661
‎แต่ถ้าแสร้งทำเป็นตาบอด
‎ก็จะทำให้หนีง่ายขึ้นไงขอรับ

824
01:01:05,286 --> 01:01:07,622
‎- ใช่ไหม
‎- ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ

825
01:01:07,705 --> 01:01:11,292
‎ข้าบังเอิญเจอกับนายน้อยอุก
‎ระหว่างที่กำลังหนี

826
01:01:11,376 --> 01:01:14,045
‎แล้วเขาก็สงสารข้า จึงรับข้าเข้ามาเจ้าค่ะ

827
01:01:16,923 --> 01:01:19,092
‎ข้าขอโทษที่โกหกเจ้าค่ะ

828
01:01:20,301 --> 01:01:21,552
‎ข้าทำผิดไปแล้วเจ้าค่ะ

829
01:01:22,887 --> 01:01:24,347
‎นอกจากโกหกว่าตาบอดแล้ว

830
01:01:24,430 --> 01:01:26,265
‎นางก็ไม่เคยทำอะไรไม่ดีนะขอรับ

831
01:01:26,349 --> 01:01:30,061
‎มูด็อกดูแลยายของนางอย่างดี
‎นางเป็นเด็กดีมากๆ ขอรับ

832
01:01:41,823 --> 01:01:43,991
‎ทำไมท่านถึงโกหกเพื่อข้าหรือเจ้าคะ

833
01:01:45,076 --> 01:01:48,037
‎ข้าแค่ทำตามที่ได้รับเงินมาเท่านั้น

834
01:01:48,621 --> 01:01:49,914
‎รับเงินมาหรือเจ้าคะ

835
01:01:52,667 --> 01:01:55,002
‎ว่าแต่เจ้ามองเห็นจริงๆ หรือ

836
01:01:58,214 --> 01:01:59,090
‎นั่นสิ

837
01:01:59,173 --> 01:02:03,553
‎ข้าก็รู้สึกตงิดๆ อยู่ที่เจ้าบอกว่ามองไม่เห็น

838
01:02:03,636 --> 01:02:05,763
‎- อะไรนะเจ้าคะ
‎- เจ้าบอกว่าตัวเองตาบอด

839
01:02:05,847 --> 01:02:08,099
‎แต่กลับรู้ดีว่าใครอยู่ข้างหน้า

840
01:02:08,182 --> 01:02:10,226
‎และทายถูกตลอดว่าฝนหรือหิมะจะตก

841
01:02:10,810 --> 01:02:15,314
‎มีชาวบ้านหลายคนตะขิดตะขวงใจ
‎คิดว่าเจ้าโกหกว่าตาบอดทั้งที่มองเห็น

842
01:02:15,398 --> 01:02:18,317
‎เลยกลัวและพยายามหลีกเลี่ยงเจ้าด้วยล่ะ

843
01:02:19,485 --> 01:02:21,154
‎- อย่างนั้นหรือเจ้าคะ
‎- ยังไงก็เถอะ

844
01:02:21,237 --> 01:02:23,698
‎ถ้าต้องการให้ข้าช่วยอีก
‎ก็มาที่โรงเตี๊ยมแถวท่าเรือนะ

845
01:02:23,781 --> 01:02:24,824
‎เข้าใจไหม

846
01:02:25,575 --> 01:02:26,492
‎จริงสิ

847
01:02:27,034 --> 01:02:29,328
‎เจ้าได้เจอโซอีบ้างไหม

848
01:02:30,413 --> 01:02:31,581
‎โซอีหรือเจ้าคะ

849
01:02:31,664 --> 01:02:33,666
‎ข้าได้ยินว่าโซอีมาที่เมืองหลวง

850
01:02:33,750 --> 01:02:35,543
‎พวกอันธพาลก็ตามหานางกันใหญ่

851
01:02:35,626 --> 01:02:38,045
‎ไม่รู้ว่านางไปทำเรื่องชั่วๆ อะไรอีก

852
01:02:38,129 --> 01:02:41,424
‎พอยายเจ้าจากไปแล้ว
‎คนที่เข้าไปปล้นบ้านของเจ้าก็คือนางมิใช่หรือ

853
01:02:42,258 --> 01:02:44,385
‎เจ้าพยายามอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับโซอีล่ะ

854
01:02:44,469 --> 01:02:47,054
‎ดูเหมือนว่าเจ้าก็เข้ามาอยู่ที่นี่
‎โดยปิดบังบางอย่างด้วย

855
01:02:48,431 --> 01:02:51,642
‎ท่านบอกว่าได้รับเงินมาใช่ไหมเจ้าคะ
‎ใครให้เงินท่านหรือ

856
01:02:51,726 --> 01:02:52,810
‎จูวอลน่ะ

857
01:02:57,732 --> 01:02:59,233
‎เจ้าไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก

858
01:02:59,734 --> 01:03:01,778
‎เพราะนั่นเป็นเงินของนายน้อยเจ้า

859
01:03:06,240 --> 01:03:11,120
‎ถ้าเกิดว่ามีคนมาถามเกี่ยวกับมูด็อกของข้า
‎หรือตามหานาง

860
01:03:11,204 --> 01:03:12,330
‎ก็จัดการด้วยเงินนี้ซะ

861
01:03:13,498 --> 01:03:16,083
‎อ้อ และแน่นอนว่าครึ่งหนึ่งเป็นของเจ้า

862
01:03:16,751 --> 01:03:19,670
‎และไม่ใช่ว่าข้าจะปกปิดเรื่องร้ายแรงสักหน่อย

863
01:03:19,754 --> 01:03:21,672
‎ข้าเองก็ได้รับส่วนแบ่งเหมือนกัน

864
01:03:22,757 --> 01:03:24,550
‎และข้าก็ถูกใจเจ้าด้วย

865
01:03:25,551 --> 01:03:27,220
‎ขอบคุณจริงๆ นะเจ้าคะ

866
01:03:27,303 --> 01:03:30,014
‎ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นกับตาเจ้ากันแน่หรือ

867
01:03:35,061 --> 01:03:36,187
‎ช่างเถอะ

868
01:03:36,270 --> 01:03:37,980
‎เจ้าก็คงมีเหตุผลสักอย่างนั่นแหละ

869
01:03:42,527 --> 01:03:46,989
‎หากข้าถูกพัคจินเรียกไป
‎โดยไม่มีแผนรับมือล่วงหน้า ข้าก็อาจถูกจับได้แล้ว

870
01:03:48,115 --> 01:03:51,869
‎ถ้าหากข้าถูกจับได้ตอนนี้
‎จางอุกก็จะตกอยู่ในอันตรายด้วย

871
01:04:05,341 --> 01:04:07,260
‎ยินดีต้อนรับ ท่านอาจารย์อีชอล

872
01:04:08,177 --> 01:04:10,471
‎เป็นพระคุณล้นพ้นที่ทรงเชิญกระหม่อมมาพ่ะย่ะค่ะ

873
01:04:12,723 --> 01:04:14,642
‎นังแม่หมอตระกูลชเว

874
01:04:15,226 --> 01:04:17,186
‎สั่งให้เจ้าสังหารข้าหรือ

875
01:04:20,439 --> 01:04:22,650
‎แม่หมอร่างทรงตระกูลชเว

876
01:04:22,733 --> 01:04:24,485
‎นั่นคือตัวตนที่แท้จริงของพระมเหสีหรือ

877
01:04:30,783 --> 01:04:31,826
‎มูด็อก

878
01:04:35,288 --> 01:04:37,081
‎เด็กที่ชื่อโซอีที่เจ้าพูดถึงน่ะ

879
01:04:37,707 --> 01:04:40,334
‎อาจจะเป็นคนที่มาหาเจ้าเมื่อไม่นานมานี้ก็ได้

880
01:04:41,586 --> 01:04:43,713
‎เห็นว่านางเป็นตัวอันตราย
‎เจ้าก็ระวังตัวด้วยแล้วกัน

881
01:04:47,133 --> 01:04:50,052
‎ข้าไม่เคยเจอนางมาก่อน
‎แน่นอนว่าข้าคงไม่รู้จักนาง

882
01:04:50,595 --> 01:04:52,847
‎หรือจริงๆ ข้าควรจะถามชายผู้นั้นให้มากกว่านี้นะ

883
01:04:53,389 --> 01:04:56,100
‎ถ้าต้องการให้ข้าช่วยอีก
‎ก็มาที่โรงเตี๊ยมแถวท่าเรือนะ

884
01:04:57,226 --> 01:04:58,769
‎โรงเตี๊ยมแถวท่าเรือ

885
01:05:05,359 --> 01:05:09,155
‎เขาผู้นี้บอกทุกอย่างเกี่ยวกับเจ้าแล้ว

886
01:05:28,174 --> 01:05:30,551
‎พ่อค้านายหน้าคิม
‎จากหมู่บ้านซารีอยู่ที่นี่ใช่ไหมเจ้าคะ

887
01:05:30,635 --> 01:05:32,470
‎อ้อ เขาเพิ่งกลับมาเมื่อครู่

888
01:05:32,970 --> 01:05:34,555
‎ห้องท้ายสุดชั้นสอง

889
01:05:40,353 --> 01:05:43,648
‎ท่านลุง มูด็อกเองเจ้าค่ะ

890
01:06:10,383 --> 01:06:11,384
‎ท่านลุง

891
01:06:24,271 --> 01:06:25,731
‎ว่าแต่ท่านอาจารย์อี

892
01:06:25,815 --> 01:06:28,609
‎ถ้าท่านเป็นลูกศิษย์สายตรง
‎ของท่านอาจารย์ซอกยอง

893
01:06:28,693 --> 01:06:30,736
‎ท่านก็น่าจะอายุเกิน 100 ปีแล้ว

894
01:06:30,820 --> 01:06:33,447
‎แล้วเหตุใดท่านถึงยังหนุ่มขนาดนี้ได้หรือ

895
01:06:34,031 --> 01:06:37,159
‎ฝ่าบาททอดพระเนตรเห็นว่า
‎กระหม่อมอายุเท่าไรหรือพ่ะย่ะค่ะ

896
01:06:38,369 --> 01:06:40,871
‎ในสายตาของข้า ก็น่าจะอายุ 30 กลางๆ

897
01:06:40,955 --> 01:06:43,582
‎หรือถ้ามากกว่านั้นก็น่าจะประมาณ 40 ปี

898
01:06:44,417 --> 01:06:48,087
‎ร่างของกระหม่อม
‎มีอายุเท่าที่พระองค์ตรัสมาพ่ะย่ะค่ะ

899
01:06:49,005 --> 01:06:49,964
‎ว่าอย่างไรนะ

900
01:06:50,047 --> 01:06:52,842
‎สิ่งที่อายุเกิน 100 ปี
‎คือวิญญาณของกระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ

901
01:06:53,426 --> 01:06:56,429
‎ร่างที่เกิดมาพร้อมวิญญาณกระหม่อม
‎ได้ถูกเผาไปแล้ว

902
01:06:56,512 --> 01:06:59,181
‎ส่วนร่างในตอนนี้
‎เดิมทีมันไม่ใช่ร่างของกระหม่อม

903
01:07:01,392 --> 01:07:02,393
‎เดี๋ยวนะ ถ้าอย่างนั้น

904
01:07:03,019 --> 01:07:05,771
‎ท่านอาจารย์อีจะบอกว่า
‎ท่านได้ย้ายร่างมาอย่างนั้นหรือ

905
01:07:05,855 --> 01:07:06,856
‎พ่ะย่ะค่ะ

906
01:07:07,898 --> 01:07:10,276
‎กระหม่อมเป็นผู้แปรวิญญาณพ่ะย่ะค่ะ

907
01:07:18,951 --> 01:07:20,244
‎ฝ่าบาท

908
01:07:20,327 --> 01:07:24,457
‎ทรงเรียกกระหม่อมมาที่วังหลวงในวันนี้
‎เพื่อให้ตามหาผู้แปรวิญญาณใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ

909
01:07:25,041 --> 01:07:26,208
‎กระหม่อมจะตามหาให้

910
01:07:26,876 --> 01:07:30,171
‎กระหม่อมแยกแยะผู้แปรวิญญาณออกพ่ะย่ะค่ะ

911
01:07:41,515 --> 01:07:45,561
‎ท่านอาจารย์อีรู้ตั้งแต่แรกแล้ว
‎ว่ามูด็อกเป็นผู้แปรวิญญาณ

912
01:08:10,711 --> 01:08:11,587
‎เจ้า

913
01:08:12,797 --> 01:08:14,381
‎สังหารเขาสินะ

914
01:08:56,924 --> 01:08:58,551
‎ศพพวกนั้นคืออะไรกันนะ

915
01:08:58,634 --> 01:09:01,053
‎มูด็อก นางใช้ชีวิตแบบไหนมากันนะ

916
01:09:01,137 --> 01:09:03,931
‎มูด็อก เด็กคนนั้นกำลังปิดบังบางอย่าง

917
01:09:04,014 --> 01:09:06,809
‎- ที่ไม่ควรให้ใครรู้ขอรับ
‎- แม่เจ้า อกอีแป้นจะแตก

918
01:09:07,685 --> 01:09:09,645
‎แต่มันจะเห่าบอกพ่ะย่ะค่ะ โฮ่ง

919
01:09:10,396 --> 01:09:14,108
‎ในวังหลวงมีผู้แปรวิญญาณอยู่อีกตามคาดเลย

920
01:09:14,191 --> 01:09:16,694
‎หากเรื่องที่เวทมนตร์ดำ
‎ทำให้ดาวกษัตริย์ปรากฏขึ้นมาแดงออกไป

921
01:09:16,777 --> 01:09:19,196
‎ซงริมก็จะจบเห่ทันที

922
01:09:19,738 --> 01:09:20,573
‎อันตรายนะ

923
01:09:20,656 --> 01:09:23,242
‎เจ้าไม่รู้จักนาง แต่นางรู้จักมูด็อกอยู่

924
01:09:23,325 --> 01:09:24,493
‎จางกังต้องปรากฏตัวออกมาขอรับ

925
01:09:24,577 --> 01:09:27,079
‎เราคงต้องรอให้เขาปรากฏตัวออกมาด้วยตนเอง

926
01:09:28,372 --> 01:09:29,957
‎มูด็อก เจ้ามาทำอะไรที่นี่

927
01:09:30,040 --> 01:09:32,251
‎ข้าอยู่ห่างจากนายน้อยไม่ได้โดยเด็ดขาดเจ้าค่ะ

928
01:09:32,334 --> 01:09:35,504
‎ลองชอบนายน้อยคนนี้แทบตายต่อไปดูนะ

929
01:09:37,840 --> 01:09:42,845
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน