1
00:00:06,172 --> 00:00:08,425
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:35,744 --> 00:00:37,287
‎ถ้าข้ายอมตายได้

3
00:00:38,038 --> 00:00:40,415
‎ข้าก็ไม่โยนมันทิ้งไป
‎แล้วชอบท่านต่อไปได้ไหมขอรับ

4
00:00:42,876 --> 00:00:45,003
‎ข้าเคยบอกแล้วใช่ไหม
‎ว่าเมื่อลูกศิษย์พร้อมตาย

5
00:00:45,962 --> 00:00:47,756
‎ท่านอาจารย์ก็ต้องพร้อมไปกับข้าด้วย

6
00:00:49,090 --> 00:00:51,217
‎ถึงจะตายข้าก็จะชอบเจ้าต่อไป

7
00:00:51,301 --> 00:00:55,764
‎เพราะฉะนั้นแล้ว มูด็อก
‎เหมือนที่เจ้าสารภาพออกมาอย่างยากลำบาก

8
00:00:57,348 --> 00:00:59,309
‎ลองชอบนายน้อยคนนี้แทบตายต่อไปนะ

9
00:01:13,198 --> 00:01:15,950
‎มูด็อก เจ้าจะจ้องหน้าข้าแบบนั้นไม่ได้สิ

10
00:01:16,034 --> 00:01:19,245
‎เจ้าบอกว่าหลงรักข้าแทบตาย
‎ถ้าจ้องแบบนั้นก็โดนจับได้กันพอดี

11
00:01:20,413 --> 00:01:21,956
‎นายน้อย ถ้าอย่างนั้น…

12
00:01:22,040 --> 00:01:26,002
‎สายตาของคนที่หลงรักแทบตาย
‎มันต้องมองยังไงหรือเจ้าคะ

13
00:01:27,587 --> 00:01:28,838
‎ไม่รู้สิ แต่อันดับแรก…

14
00:01:30,256 --> 00:01:32,467
‎คงไม่ใช่สายตาก้าวร้าวแบบนั้นหรือเปล่า

15
00:01:33,760 --> 00:01:36,137
‎เขาว่ากันว่า
‎เป็นสายตาหวานหยาดเยิ้มเหมือนน้ำผึ้งนะ

16
00:01:38,556 --> 00:01:39,766
‎มันคงยากใช่ไหม

17
00:01:40,975 --> 00:01:42,936
‎แล้วทำไมต้องบอกว่าหลงรักข้าแทบตายด้วยล่ะ

18
00:01:43,019 --> 00:01:46,314
‎ถ้าบอกว่าชอบข้าแบบพอประมาณ
‎เจ้าก็จ้องข้าแบบพอดีๆ ได้แล้ว

19
00:01:47,941 --> 00:01:50,318
‎ถ้าข้าพยายามทำเต็มที่
‎เพื่อมองท่านอย่างหวานหยาดเยิ้ม

20
00:01:50,401 --> 00:01:52,529
‎และหลงรักนายน้อยแบบนั้นต่อไป

21
00:01:52,612 --> 00:01:54,697
‎แล้วจากนี้มูด็อกจะเป็นอย่างไรต่อไปหรือเจ้าคะ

22
00:01:54,781 --> 00:01:56,074
‎จากนี้หรือ

23
00:01:56,157 --> 00:01:59,035
‎เจ้าจะให้ข้ารักเจ้าต่อไป
‎โดยไม่คิดวางแผนอนาคต

24
00:01:59,119 --> 00:02:01,913
‎ในขณะที่แม่บ้านคิม
‎พยายามจะจับนายน้อยแต่งงานเดี๋ยวนี้เนี่ยนะ

25
00:02:02,997 --> 00:02:06,167
‎ถ้าเป็นแบบนั้น
‎มูด็อกจะเป็นยังไงต่อไปหรือเจ้าคะ

26
00:02:06,835 --> 00:02:10,004
‎ไม่ต้องห่วงหรอก
‎นายน้อยยังไม่คิดจะแต่งงานตอนนี้หรอก

27
00:02:10,088 --> 00:02:11,756
‎ไม่คิดกับผีสิ

28
00:02:11,840 --> 00:02:14,676
‎ไม่ยอมดื่มชาคนที
‎แถมยังทำเหมือนจะแต่งงานเร็วๆ นี้อีก

29
00:02:17,053 --> 00:02:20,223
‎สรุปก็คือ ตอนนี้มูด็อกของเรา

30
00:02:20,306 --> 00:02:23,309
‎ต้องการคำสัญญาเกี่ยวกับอนาคต
‎อะไรแบบนั้นหรือ

31
00:02:23,393 --> 00:02:25,270
‎ถ้าจะให้ข้าหลงรักท่านต่อไป

32
00:02:26,437 --> 00:02:28,815
‎ข้าก็ต้องมั่นใจว่าท่านเป็นของข้าสิเจ้าคะ

33
00:02:31,067 --> 00:02:35,029
‎มันไม่ใช่เรื่องที่จะหุนหันตัดสินใจได้หรือเปล่า

34
00:02:35,113 --> 00:02:36,030
‎แปลว่าเจ้าปฏิเสธสินะ

35
00:02:37,949 --> 00:02:40,827
‎เจ้าชอบคิดอะไรสุดขั้วจริงๆ

36
00:02:40,910 --> 00:02:43,454
‎ข้าแค่จะบอกว่า
‎ให้สัญญากับเจ้าตอนนี้ทันทีไม่ได้ต่างหาก

37
00:02:43,538 --> 00:02:46,541
‎แม่บ้านคิม
‎ข้าต้องไปปรึกษากับแม่บ้านคิมก่อนด้วย

38
00:02:46,624 --> 00:02:47,625
‎ให้ตาย

39
00:02:48,543 --> 00:02:49,377
‎งั้นก็ช่างเถอะ

40
00:02:50,461 --> 00:02:52,172
‎"สายตาหวานเยิ้มเหมือนน้ำผึ้ง" กับผีสิ

41
00:02:52,255 --> 00:02:54,841
‎ข้าแค่จ้องเจ้า
‎ด้วยสายตาเหมือนหมาไล่ไก่ก็พอ

42
00:02:54,924 --> 00:02:56,009
‎หมาหรือ

43
00:02:56,926 --> 00:02:57,969
‎จริงด้วย หมา

44
00:02:58,052 --> 00:03:01,514
‎ข้าลืมเรื่องสำคัญไปเลย ท่านอาจารย์
‎ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาเถียงกันเรื่องนี้นะ

45
00:03:02,140 --> 00:03:03,933
‎หมาตัวนั้นคือหมาตอนนั้นล่ะ

46
00:03:04,517 --> 00:03:06,060
‎เจ้าพูดบ้าอะไรอีกเนี่ย

47
00:03:06,144 --> 00:03:09,355
‎หมาที่ท่านอาจารย์อีเลี้ยงที่ดันฮยังกกน่ะ
‎เจ้าจำได้ไหม

48
00:03:10,148 --> 00:03:11,232
‎หมาซับซาลีหรือ

49
00:03:11,316 --> 00:03:12,650
‎อือ เจ้าหมาตัวนั้น

50
00:03:13,776 --> 00:03:15,028
‎คือควีกูล่ะ

51
00:03:18,072 --> 00:03:22,660
‎ท่านอาจารย์อีรู้ตั้งแต่แรกแล้ว
‎ว่าเจ้าคือผู้แปรวิญญาณ

52
00:03:22,744 --> 00:03:23,912
‎บางที…

53
00:03:24,829 --> 00:03:26,623
‎เขาอาจจะรู้แล้วด้วย ว่าเจ้าคือนักซู

54
00:03:40,178 --> 00:03:43,765
‎ผู้อำนวยการจินโยวอนมาทำอะไรที่ซงริม
‎ดึกดื่นป่านนี้หรือขอรับ

55
00:03:49,270 --> 00:03:50,980
‎พวกเขาคงมารับเจ้ากลับไปสินะ

56
00:03:51,981 --> 00:03:53,107
‎ข้าได้ยินว่า

57
00:03:53,191 --> 00:03:56,653
‎วันนี้พวกท่านนำควีกู
‎ของต้องมนตร์ของจินโยวอนเข้าไปในวังหลวง

58
00:03:56,736 --> 00:03:59,530
‎เราทำเพื่อตามหาเบาะแส
‎ของเวทมนตร์ดำในวังหลวงขอรับ

59
00:03:59,614 --> 00:04:04,118
‎ตอนคดีผู้แปรวิญญาณครั้งก่อน ข้าเคยเตือนแล้ว
‎ว่าอย่าลากจินโยวอนเข้ามาเกี่ยวมิใช่หรือเจ้าคะ

60
00:04:04,202 --> 00:04:06,371
‎แล้วเหตุใดซงริมถึงใช้จินโยวอน
‎ตามอำเภอใจเช่นนี้

61
00:04:08,665 --> 00:04:10,583
‎ตระกูลจอมเวทที่เป็นสมาชิกที่ประชุมลงมติ

62
00:04:10,667 --> 00:04:12,335
‎จำเป็นต้องช่วยขัดขวางเวทมนตร์ดำ

63
00:04:12,418 --> 00:04:16,214
‎และเมื่อซงริมพยายามทำเช่นนั้น
‎ก็เป็นเรื่องแน่ที่จินโยวอน

64
00:04:16,798 --> 00:04:18,466
‎ต้องช่วยเหลือมิใช่หรือขอรับ

65
00:04:18,549 --> 00:04:21,511
‎นั่นหมายความว่าท่านจะใช้พวกเราอีกสินะเจ้าคะ

66
00:04:22,220 --> 00:04:25,098
‎ถ้าอย่างนั้นข้าจะพาควีกูกลับไปเจ้าค่ะ

67
00:04:26,349 --> 00:04:27,558
‎มอบควีกูคืนมาแต่โดยดีด้วย

68
00:04:28,309 --> 00:04:31,980
‎หรือไม่อย่างนั้น
‎จะให้ข้าตามหาด้วยตัวเองไหมเจ้าคะ

69
00:04:32,730 --> 00:04:34,190
‎ควีกูอยู่นี่

70
00:04:44,617 --> 00:04:47,829
‎ควีกูเป็นของต้องมนตร์
‎ที่ท่านอาจารย์ซอกยองสร้างขึ้น

71
00:04:47,912 --> 00:04:49,497
‎ซึ่งแปลว่ามันถือเป็นของซงริมด้วย

72
00:04:49,580 --> 00:04:51,874
‎ของต้องมนตร์ของจินโยวอน
‎เป็นของซงริมหรือ

73
00:04:51,958 --> 00:04:55,586
‎ท่านกำลังจะบอกว่าจินโยวอน
‎เป็นโกดังเก็บของของซงริมหรือเจ้าคะ

74
00:04:55,670 --> 00:04:57,422
‎เขาไม่ได้หมายความเช่นนั้นขอรับ

75
00:04:57,505 --> 00:05:01,092
‎พวกท่านกำลังอ้างอย่างหน้าไม่อายว่า
‎สิ่งของของจินโยวอนเป็นของซงริมสินะ

76
00:05:01,175 --> 00:05:03,553
‎พวกท่านยืมไปตามอำเภอใจ
‎แล้วไม่นำกลับมาคืน

77
00:05:04,137 --> 00:05:05,930
‎ดูเหมือนคนของซงริม
‎จะเป็นเช่นนั้นกันนะเจ้าคะ

78
00:05:08,391 --> 00:05:12,061
‎ก่อนหน้านี้ ท่านก็เคยพูดเช่นนี้ใช่ไหมขอรับ

79
00:05:13,771 --> 00:05:17,984
‎ว่ามีจอมเวทของซงริม
‎ที่นำสิ่งของของจินโยวอนไป

80
00:05:25,491 --> 00:05:26,951
‎คนผู้นั้นคือใครขอรับ

81
00:05:38,129 --> 00:05:40,923
‎นั่นไง เขาอยู่ตรงหน้านี่ไงเจ้าคะ

82
00:05:41,966 --> 00:05:44,594
‎คนที่แอบเข้ามาในจินโยวอนราวกับหัวขโมย

83
00:05:44,677 --> 00:05:46,345
‎แล้วขโมยควีกูไป

84
00:05:47,430 --> 00:05:51,726
‎กล้าดีมาเรียกท่านอาจารย์อีของเรา
‎ว่าเป็นหัวขโมยได้ยังไง

85
00:05:51,809 --> 00:05:54,687
‎งั้นจะเรียกคนที่แอบนำสิ่งของของคนอื่นไป
‎ว่าอย่างไรล่ะเจ้าคะ

86
00:05:55,354 --> 00:05:57,690
‎ท่านแม่ สงบสติก่อนเถิดเจ้าค่ะ

87
00:05:57,774 --> 00:06:01,861
‎คนที่ย้ายควีกูจากเครื่องปั้นดินเผาที่แตก
‎ไปอยู่ในร่างหมาตัวนั้น

88
00:06:01,944 --> 00:06:03,654
‎ก็คือท่านอาจารย์อีของเรานะ

89
00:06:03,738 --> 00:06:05,573
‎คนที่ทำมันแตกก็คือซงริมนะเจ้าคะ

90
00:06:05,656 --> 00:06:06,824
‎ให้ตายเถอะ

91
00:07:08,553 --> 00:07:10,263
‎มันตายแล้วขอรับ ท่านอาจารย์

92
00:07:14,142 --> 00:07:15,726
‎ข้าเพียงปกป้องลูกสาวของข้าเจ้าค่ะ

93
00:07:15,810 --> 00:07:19,188
‎ท่านอาจารย์อีบงการควีกู
‎ให้มาโจมตีพวกเราหรือเจ้าคะ

94
00:07:19,272 --> 00:07:21,858
‎ควีกูคงโจมตี
‎เพราะรับรู้ได้ถึงเวทมนตร์ดำต่างหาก

95
00:07:25,987 --> 00:07:27,321
‎งั้นก็แปลว่าคุณหนูคนนั้น

96
00:07:29,157 --> 00:07:31,117
‎มีพลังของเวทมนตร์ดำอยู่สินะขอรับ

97
00:07:39,292 --> 00:07:42,003
‎มันจับพลังของเวทมนตร์ดำได้
‎จากหนอนที่ดูดกินเลือดสินะ

98
00:07:48,968 --> 00:07:50,052
‎คุณหนูจินโชยอน

99
00:07:51,012 --> 00:07:52,138
‎ท่านเคย…

100
00:07:52,930 --> 00:07:54,599
‎ใช้เวทมนตร์ดำหรือไม่

101
00:08:00,813 --> 00:08:03,024
‎เวทมนตร์ดำหรือ พูดอะไรไม่เข้าท่าเลยเจ้าค่ะ

102
00:08:03,107 --> 00:08:04,358
‎ถ้าไม่อย่างนั้น

103
00:08:04,442 --> 00:08:06,777
‎ทำไมควีกูถึงพุ่งจู่โจมนางล่ะ

104
00:08:07,361 --> 00:08:10,406
‎คงเป็นเพราะซงริมพยายามใส่ร้าย
‎ลูกสาวของข้ายังไงล่ะเจ้าคะ

105
00:08:10,490 --> 00:08:11,991
‎ทุกคนพอเถิดเจ้าค่ะ

106
00:08:12,658 --> 00:08:14,410
‎ท่านอาจารย์อีพูดถูกแล้วเจ้าค่ะ

107
00:08:17,997 --> 00:08:19,207
‎อันที่จริง

108
00:08:19,999 --> 00:08:23,544
‎เมื่อไม่นานมานี้
‎ข้าใช้เวทมนตร์ดำไปเจ้าค่ะ

109
00:08:29,634 --> 00:08:33,387
‎แต่มันไม่ใช่เวทมนตร์ชั่วร้าย
‎ที่ทำร้ายใครนะเจ้าคะ

110
00:08:41,562 --> 00:08:43,606
‎มันกำลังเป็นที่นิยมในช่วงนี้

111
00:08:44,982 --> 00:08:48,569
‎มันคือยันต์แห่งความรัก
‎ที่จะช่วยให้ความรักสมหวัง

112
00:08:54,534 --> 00:08:56,536
‎น่าจะเป็นเพราะสิ่งนี้เจ้าค่ะ

113
00:09:04,043 --> 00:09:07,129
‎ลูกสาวของข้าทำสิ่งที่
‎ทำให้เกิดความเข้าใจผิดไปขอรับ

114
00:09:07,213 --> 00:09:08,297
‎ข้าต้องขออภัยด้วย

115
00:09:32,071 --> 00:09:35,866
‎เจ้าได้เข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในร่างสุนัข

116
00:09:36,784 --> 00:09:38,494
‎และหมดพลังไปเช่นนี้สินะ

117
00:09:47,253 --> 00:09:50,673
‎ตอนนี้ควีกูได้สลายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว

118
00:09:52,675 --> 00:09:54,093
‎ทำอย่างไรดีเจ้าคะ

119
00:09:54,844 --> 00:09:58,556
‎ควีกูตายเพราะยันต์ของข้าหรือเจ้าคะ

120
00:09:58,639 --> 00:09:59,515
‎จินโชยอน

121
00:10:00,266 --> 00:10:02,643
‎เจ้าบังอาจทำให้จินโยวอนเสื่อมเสียงั้นหรือ

122
00:10:27,043 --> 00:10:28,586
‎ควีกูตายแล้วหรือ

123
00:10:29,503 --> 00:10:30,546
‎อือ

124
00:10:30,630 --> 00:10:33,466
‎ท่านอาจารย์อีบอกว่า
‎จะพามันไปฝังวันพรุ่งนี้เมื่อฟ้าสว่าง

125
00:10:34,884 --> 00:10:36,719
‎หมาตัวนี้คือควีกูนี่เอง

126
00:10:40,264 --> 00:10:43,142
‎มันน่าจะรู้ว่าข้าเป็นผู้แปรวิญญาณ
‎ตั้งแต่ที่ได้เจอกันครั้งแรก

127
00:10:43,934 --> 00:10:46,187
‎แต่หลังจากนั้นมันก็ไม่เคยเห่าข้าเลย

128
00:10:47,188 --> 00:10:50,608
‎มันก็ช่วยปิดบังให้ข้าอยู่เหมือนกันหรือ

129
00:10:55,237 --> 00:10:56,864
‎ถึงจะตายแล้ว
‎ก็ยังเป็นควีกูที่ตามจับเวทมนตร์อยู่

130
00:10:57,865 --> 00:11:00,576
‎มันอาจจะเหลือพลังอยู่ อย่าแตะต้องมัน

131
00:11:08,876 --> 00:11:11,337
‎แล้วคนของจินโยวอนกลับไปแล้วหรือ

132
00:11:11,420 --> 00:11:13,047
‎มีปัญหาอื่นเกิดขึ้น พวกเขาเลยคุยกันอยู่

133
00:11:13,631 --> 00:11:14,632
‎ปัญหาอื่นหรือ

134
00:11:15,341 --> 00:11:16,842
‎พัคดังกูกับจินโชยอน

135
00:11:17,885 --> 00:11:19,095
‎ทั้งคู่กำลังคบกันอยู่

136
00:11:20,346 --> 00:11:21,597
‎- อะไรนะเจ้าคะ
‎- ว่าไงนะ

137
00:11:22,640 --> 00:11:25,935
‎ข้าซึ่งเป็นผู้อำนวยการ
‎ได้ทำลายของต้องมนตร์ของจินโยวอนเอง

138
00:11:26,018 --> 00:11:27,895
‎จะไม่มีเรื่องเดือดร้อนถึงซงริมเจ้าค่ะ

139
00:11:28,479 --> 00:11:30,398
‎ในเมื่อหมดธุระแล้ว พวกเราต้องขอตัวก่อน

140
00:11:31,440 --> 00:11:33,651
‎- ไปกันเถิด
‎- เจ้าค่ะ

141
00:11:33,734 --> 00:11:34,985
‎เดี๋ยวก่อน ผู้อำนวยการจิน

142
00:11:35,069 --> 00:11:37,321
‎ดื่มชาก่อนแล้วค่อยกลับเถิด

143
00:11:37,905 --> 00:11:40,116
‎ต้องคลายความเข้าใจผิด
‎และสานสัมพันธ์กันสิ

144
00:11:40,783 --> 00:11:41,951
‎สานสัมพันธ์หรือเจ้าคะ

145
00:11:42,034 --> 00:11:43,994
‎พวกเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์เช่นนั้นกันนี่

146
00:11:44,078 --> 00:11:46,455
‎ยันต์ที่เจ้าหยิบออกมาเมื่อสักครู่

147
00:11:46,539 --> 00:11:49,166
‎เป็นยันต์ที่ใช้เพื่อให้สมหวังกับเจ้าดังกูใช่ไหม

148
00:11:51,544 --> 00:11:53,796
‎ขอรับ ทั้งหมดเป็นเพราะข้าเอง

149
00:11:54,380 --> 00:11:56,132
‎คุณหนูโชยอนไม่ผิดเลยขอรับ

150
00:11:56,215 --> 00:11:57,216
‎เจ้าไม่ต้องออกหน้าเลย

151
00:11:59,844 --> 00:12:01,554
‎ข้าก็เพิ่งทราบไม่นานมานี้ขอรับ

152
00:12:01,637 --> 00:12:03,431
‎เขาพูดเหลวไหลว่า

153
00:12:03,514 --> 00:12:06,267
‎หากลูกสาวที่ตายไปของท่าน
‎มีชีวิตรอดกลับมา พวกเขาก็ครองรักกันได้

154
00:12:06,350 --> 00:12:08,102
‎ข้าจึงตำหนิเขาไปแล้วขอรับ

155
00:12:08,185 --> 00:12:11,230
‎ตายหรือ บูยอนของข้ายังไม่ตาย
‎และอีกไม่นานก็จะตามหานางเจอเจ้าค่ะ

156
00:12:12,690 --> 00:12:15,317
‎ท่านเชื่อว่าจินมูจะตามหานางให้ท่านหรือขอรับ

157
00:12:15,943 --> 00:12:18,821
‎ตอนนี้ผู้อำนวยการจินกำลังถูกเขาหลอกอยู่ขอรับ

158
00:12:19,405 --> 00:12:21,782
‎ที่ท่านบุกมาซงริมกลางดึกเพื่อตามหาควีกู

159
00:12:21,866 --> 00:12:23,701
‎ก็เพราะจินมูยุยงท่านใช่ไหมขอรับ

160
00:12:23,784 --> 00:12:25,995
‎ข้าเคยบอกให้ท่านเลิกยุ่ง
‎เรื่องของจินโยวอนแล้วนะ

161
00:12:26,579 --> 00:12:29,415
‎โธ่ อย่าทะเลาะกันเลย

162
00:12:29,498 --> 00:12:32,626
‎ถ้าเจอตัวลูกสาวของผู้อำนวยการจิน
‎ก็เป็นเรื่องน่ายินดีมิใช่หรือ

163
00:12:32,710 --> 00:12:36,255
‎การเป็นศัตรูกับซงริม
‎ก็ไม่ใช่เรื่องดีกับผู้อำนวยการจินด้วยนี่นา

164
00:12:37,339 --> 00:12:40,759
‎พวกเรามาสนิทสนมกันเหมือนเมื่อก่อนเถิด

165
00:12:40,843 --> 00:12:42,303
‎ใครจะไปรู้ล่ะ

166
00:12:42,386 --> 00:12:46,015
‎โชยอนกับดังกูอาจจะแต่งงานกัน
‎ทำให้สองตระกูลเกี่ยวดองกันก็ได้

167
00:12:46,098 --> 00:12:47,433
‎ข้าขอปฏิเสธเจ้าค่ะ

168
00:12:47,516 --> 00:12:50,227
‎จะต้องมีคู่แต่งงานที่ดีกว่านี้
‎สำหรับโชยอนลูกข้าแน่ๆ

169
00:12:51,729 --> 00:12:55,649
‎จะมีคู่แต่งงานคนไหน
‎ที่ดีไปกว่าตระกูลพัคแห่งซงริมอีก

170
00:12:55,733 --> 00:12:57,276
‎หากเป็นลูกสาวของตระกูลจิน

171
00:12:57,359 --> 00:13:00,112
‎ก็มีคุณสมบัติเพียงพอ
‎ที่จะเป็นคู่ครองขององค์รัชทายาทเจ้าค่ะ

172
00:13:01,655 --> 00:13:02,615
‎ท่านแม่

173
00:13:02,698 --> 00:13:04,283
‎ท่านพูดเรื่องอะไรเจ้าคะ

174
00:13:05,242 --> 00:13:06,452
‎ข้าไม่ต้องการเจ้าค่ะ

175
00:13:07,244 --> 00:13:09,330
‎องค์รัชทายาทนิสัยไม่ดีขนาดไหน

176
00:13:09,413 --> 00:13:11,874
‎- ข้าไม่ชอบเขาเจ้าค่ะ
‎- จินโชยอน

177
00:13:12,541 --> 00:13:14,502
‎ข้าจะแต่งงานกับคนที่ข้าชอบเจ้าค่ะ

178
00:13:16,045 --> 00:13:16,879
‎ขอรับ

179
00:13:17,505 --> 00:13:19,423
‎ข้าคือคนที่นางชอบขอรับ

180
00:13:19,507 --> 00:13:20,549
‎พัคดังกู

181
00:13:26,472 --> 00:13:27,640
‎กลับไปคุยกันที่บ้านเถิด

182
00:13:31,018 --> 00:13:32,728
‎ปล่อยมือนั่นแล้วตามข้ามาเดี๋ยวนี้

183
00:13:34,813 --> 00:13:36,524
‎ปล่อยนางไปก่อน

184
00:13:36,607 --> 00:13:38,442
‎ปล่อยมือแล้วให้นางกลับไปซะ

185
00:13:39,735 --> 00:13:41,278
‎เจ้าจะไม่ปล่อยมือเขาหรือ

186
00:13:41,362 --> 00:13:42,446
‎ปล่อยมือเดี๋ยวนี้

187
00:13:51,580 --> 00:13:52,581
‎จินโชยอน

188
00:13:52,665 --> 00:13:55,584
‎ถ้าเจ้าจะทำตามใจตัวเอง
‎ก็ไม่ต้องกลับมาที่บ้านอีก

189
00:14:04,760 --> 00:14:07,555
‎วันนี้พวกเราขอลาเพียงเท่านี้จะดีกว่าขอรับ

190
00:14:10,266 --> 00:14:11,892
‎เจ้าจะไม่กลับไปกับเราจริงๆ หรือ

191
00:14:11,976 --> 00:14:14,436
‎ครั้งนี้ข้าจะไม่ทำตามที่ท่านแม่ต้องการเจ้าค่ะ

192
00:14:15,688 --> 00:14:17,231
‎ช่วยเข้าใจข้าด้วย ท่านพ่อ

193
00:14:19,733 --> 00:14:22,403
‎ถ้าแม่ของเจ้าหายโกรธแล้ว ข้าจะติดต่อมานะ

194
00:14:24,613 --> 00:14:25,990
‎ฝากดูแลนางสักพักด้วยนะ

195
00:14:26,740 --> 00:14:27,658
‎ขอรับ

196
00:14:37,084 --> 00:14:39,879
‎ท่านอา ข้าขอโทษจริงๆ

197
00:14:39,962 --> 00:14:41,547
‎แต่ข้าจะปกป้องผู้หญิงของข้าขอรับ

198
00:14:41,630 --> 00:14:42,464
‎เจ้าก็ออกไปด้วยเลย

199
00:14:52,683 --> 00:14:55,853
‎ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหนดีเจ้าคะ

200
00:14:57,980 --> 00:14:59,231
‎นั่นสิขอรับ

201
00:15:02,735 --> 00:15:04,778
‎เขาไล่เราให้ออกไป ถ้าอย่างนั้น

202
00:15:04,862 --> 00:15:07,698
‎เราออกไปจากที่นี่แล้วไปเช่าห้องที่โรงเตี๊ยม…

203
00:15:08,365 --> 00:15:10,242
‎- เช่าห้องหรือเจ้าคะ
‎- หือ

204
00:15:12,620 --> 00:15:13,787
‎ไม่ใช่แบบนั้นขอรับ

205
00:15:13,871 --> 00:15:16,707
‎ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน
‎ต้องเช่าห้องแยกกันอยู่แล้ว

206
00:15:19,960 --> 00:15:22,338
‎ข้าไม่ชอบโรงเตี๊ยมเลยเจ้าค่ะ

207
00:15:24,089 --> 00:15:27,009
‎แต่ดึกดื่นเช่นนี้ เราไม่มีที่ไปแล้วนะขอรับ

208
00:15:27,092 --> 00:15:28,594
‎อากาศก็หนาวด้วย

209
00:15:29,345 --> 00:15:30,387
‎หนาวจัง

210
00:15:32,890 --> 00:15:34,183
‎จะไปที่ไหนดีนะ

211
00:15:34,266 --> 00:15:35,643
‎นายน้อยดังกู

212
00:15:37,061 --> 00:15:40,397
‎ข้าได้ยินว่านายน้อยของข้าถูกปล่อยตัวแล้ว
‎แต่เขาไม่อยู่ที่ห้องเลย

213
00:15:40,481 --> 00:15:41,815
‎ท่านเห็นเขาบ้างไหมเจ้าคะ

214
00:15:46,737 --> 00:15:48,739
‎ทั้งสองท่านมีเรื่องอะไรหรือเปล่าเจ้าคะ

215
00:15:51,867 --> 00:15:53,953
‎- ท่านแม่บ้านคิม
‎- หือ

216
00:15:54,036 --> 00:15:55,037
‎ท่านแม่บ้านคิม

217
00:15:55,120 --> 00:15:57,039
‎นายน้อยดังกู ข้าขนลุกนะเจ้าคะ

218
00:15:57,790 --> 00:16:00,334
‎คุณหนูโชยอนก็ด้วย เป็นอะไรกันไปเนี่ย

219
00:16:00,417 --> 00:16:02,044
‎แม่บ้านคิม…

220
00:16:02,127 --> 00:16:04,588
‎ควีกู ของต้องมนตร์
‎ที่ก่อความไม่สงบในวังหลวง

221
00:16:04,672 --> 00:16:08,384
‎ได้สลายไป โดยผู้อำนวยการจินโยวอน
‎ที่พยายามนำมันกลับคืนไปพ่ะย่ะค่ะ

222
00:16:08,467 --> 00:16:10,219
‎ควีกูได้สลายไปแล้วงั้นหรือ

223
00:16:10,302 --> 00:16:12,179
‎นางทำลายสมบัติที่ตามล่าเวทมนตร์ดำได้ยังไง

224
00:16:12,262 --> 00:16:14,640
‎ที่บอกว่ามันตามล่าเวทมนตร์ดำได้
‎เป็นเพียงข้ออ้าง

225
00:16:14,723 --> 00:16:17,685
‎มันคือของต้องมนตร์
‎ที่ซงริมพยายามใช้เพื่อคุกคามราชวงศ์พ่ะย่ะค่ะ

226
00:16:18,268 --> 00:16:19,895
‎จินมูพูดถูกเพคะ

227
00:16:19,979 --> 00:16:23,524
‎ซงริมพยายามแสดงให้เห็นว่า
‎พวกเขามีอิทธิพลเหนือราชวงศ์เพคะ

228
00:16:24,817 --> 00:16:26,694
‎หากพวกเขาใช้ข้ออ้างว่าตามจับเวทมนตร์ดำ

229
00:16:26,777 --> 00:16:29,279
‎ก็สามารถควบคุมจอมเวทในที่ประชุมมติ

230
00:16:29,363 --> 00:16:31,323
‎และปลดกษัตริย์ลงจากบัลลังก์ได้เพคะ

231
00:16:32,032 --> 00:16:34,284
‎เพราะแบบนั้น
‎เขาถึงได้พูดถึงดวงดาวกษัตริย์หรือ

232
00:16:34,368 --> 00:16:37,413
‎เพื่อข่มขู่ข้าว่า
‎อาจจะมีกษัตริย์คนใหม่ปรากฏขึ้นได้

233
00:16:38,372 --> 00:16:41,208
‎ที่ท่านอาจารย์อีพูดถึงดวงดาวกษัตริย์

234
00:16:41,291 --> 00:16:44,837
‎เพื่อสื่อว่าจะมีผู้ที่ช่วยโลกจากความวุ่นวาย
‎ดั่งเช่นอาจารย์ซอกยองพ่ะย่ะค่ะ

235
00:16:44,920 --> 00:16:46,797
‎เขาไม่ได้พูดเพื่อข่มขู่ราชวงศ์

236
00:16:46,880 --> 00:16:50,175
‎แล้วถ้าหากผู้ที่กอบกู้โลก
‎พยายามที่จะควบคุมโลกล่ะ

237
00:16:51,051 --> 00:16:52,428
‎เจ้าคิดว่าจะขัดขวางเขาได้หรือ

238
00:16:54,013 --> 00:16:55,597
‎จางกัง หัวหน้าสำนักชอนบูกวัน

239
00:16:55,681 --> 00:16:57,391
‎เคยทำนายว่าดวงดาวกษัตริย์จะปรากฏขึ้น

240
00:16:57,975 --> 00:16:59,476
‎และท่านอาจารย์อีก็พูดเช่นนั้นอีก

241
00:17:00,978 --> 00:17:03,897
‎หรือว่าซงริมจะรู้อยู่แล้วนะ

242
00:17:11,321 --> 00:17:15,909
‎ที่ผ่านมาฝ่าบาทพยายามมีลูก
‎ที่เกิดมาพร้อมดาวกษัตริย์ จากสนมมากมาย

243
00:17:15,993 --> 00:17:18,495
‎แต่ตอนนี้ทรงตั้งใจจะตามหาคนคนนั้น
‎จากซงริมสินะ

244
00:17:19,288 --> 00:17:21,582
‎เป็นธรรมดาที่ฝ่าบาทจะทรงรู้สึกกลัวพ่ะย่ะค่ะ

245
00:17:22,750 --> 00:17:24,251
‎เพราะสำหรับราชวงศ์โก

246
00:17:24,334 --> 00:17:27,463
‎การมีอยู่ของดวงดาวกษัตริย์
‎อาจก่อให้เกิดกบฏได้

247
00:17:34,595 --> 00:17:35,679
‎"กบฏ" หรือ

248
00:17:36,555 --> 00:17:39,433
‎ผู้คนในอาณาจักรแดโฮเชื่อและศรัทธา
‎ในพลังสวรรค์แห่งฟากฟ้าก็จริง

249
00:17:40,100 --> 00:17:42,770
‎แต่ราชวงศ์ที่สืบทอดมากว่าหลายร้อยปี
‎คงไม่พังทลายง่ายๆ หรอก

250
00:17:42,853 --> 00:17:45,522
‎แล้วจะแต่งตั้งเขาเป็นกษัตริย์
‎เพียงเพราะกลุ่มดาวน่ะหรือ

251
00:17:45,606 --> 00:17:46,940
‎มันไม่เข้าท่าเลยนี่

252
00:17:47,024 --> 00:17:49,735
‎ถ้าเป็นคนของซงริมก็เป็นไปได้นะพ่ะย่ะค่ะ

253
00:17:50,903 --> 00:17:53,906
‎เมื่อ 200 ปีก่อน
‎ซอกยองแห่งซงริมได้กอบกู้โลกไว้

254
00:17:54,490 --> 00:17:58,744
‎และบทบาทของเขาในอาณาจักรแดโฮ
‎ก็ยังหลงเหลืออยู่มากพ่ะย่ะค่ะ

255
00:18:00,204 --> 00:18:02,873
‎หากมีใครบางคนที่มี
‎โชคชะตาแห่งดาวกษัตริย์เฉกเช่นซอกยอง

256
00:18:02,956 --> 00:18:07,628
‎ก็เป็นข้ออ้างที่จะทำให้เขา
‎ขึ้นเป็นกษัตริย์ได้พ่ะย่ะค่ะ

257
00:18:09,505 --> 00:18:11,048
‎งั้นรองหัวหน้าสำนักคิดว่า

258
00:18:11,965 --> 00:18:15,094
‎เรื่องที่ฝ่าบาททรงกังวลจะเกิดขึ้นได้จริงงั้นหรือ

259
00:18:17,638 --> 00:18:19,056
‎ทรงอย่าเป็นกังวลพ่ะย่ะค่ะ

260
00:18:19,932 --> 00:18:24,561
‎ตราบใดที่จินมูคนนี้ปกป้องราชวงศ์อยู่
‎จะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นพ่ะย่ะค่ะ

261
00:18:29,399 --> 00:18:30,567
‎ก็ดี

262
00:18:30,651 --> 00:18:35,197
‎ข้าจะไม่ทำตัวโง่เขลาเหมือนเสด็จพ่อ
‎และป่วยเป็นโรควิตกกังวลไปตลอดชีวิตหรอก

263
00:18:39,535 --> 00:18:41,912
‎พอข้าพาควีกูไปก็เห็นได้ชัดเลย

264
00:18:42,663 --> 00:18:44,581
‎เป็นเหมือนที่เจ้าคาดเดาไว้

265
00:18:44,665 --> 00:18:47,918
‎พระมเหสีเป็นคนฝั่งจินมูผู้ใช้เวทมนตร์ดำ

266
00:18:48,001 --> 00:18:51,964
‎แต่ถึงอย่างนั้น
‎เราก็ยังแตะต้องราชวงศ์ไม่ได้ขอรับ

267
00:18:52,047 --> 00:18:54,383
‎ถ้าหากซงริมพยายามจู่โจมราชวงศ์

268
00:18:54,466 --> 00:18:57,553
‎จินมูจะต้องใช้เรื่องชาติกำเนิดของอุก

269
00:18:57,636 --> 00:18:59,972
‎ทำให้เขาเป็นศัตรูกับราชวงศ์อย่างแน่นอน

270
00:19:00,722 --> 00:19:03,684
‎ถ้าเป็นอย่างนั้น ซงริมที่รับเด็กคนนั้นไว้

271
00:19:03,767 --> 00:19:05,352
‎ก็คงเป็นศัตรูกับราชวงศ์ด้วย

272
00:19:06,228 --> 00:19:07,771
‎จางกังต้องปรากฏตัวออกมาขอรับ

273
00:19:09,106 --> 00:19:11,525
‎ถ้าเป็นจางกังที่รู้ความจริงทุกอย่าง

274
00:19:12,151 --> 00:19:14,570
‎เขาจะต้องรู้จุดอ่อนของจินมูแน่ๆ ขอรับ

275
00:19:14,653 --> 00:19:19,032
‎เจ้าจะตามหาคนที่ร่อนเร่พเนจร
‎เป็นเวลากว่าหลายสิบปีได้อย่างไร

276
00:19:19,616 --> 00:19:22,119
‎เราคงต้องรอให้เขา
‎ปรากฏตัวออกมาด้วยตนเองขอรับ

277
00:19:23,162 --> 00:19:27,082
‎ข่าวลือเรื่องผู้แปรวิญญาณ
‎ได้แพร่ออกไปทั่วป้อมแดโฮแล้ว

278
00:19:27,166 --> 00:19:30,252
‎ถ้าเขาได้ยินข่าวลือนั้น เขาก็คงปรากฏตัวขึ้น

279
00:19:30,335 --> 00:19:35,174
‎เพราะเป็นห่วงซงริมและลูกชายของเขาขอรับ

280
00:20:13,921 --> 00:20:15,672
‎ข้าถูกเรียกมาขอรับ

281
00:20:15,756 --> 00:20:17,257
‎ท่านอาจารย์อีอยู่ไหนล่ะขอรับ

282
00:20:19,176 --> 00:20:21,386
‎เขาบอกว่าจะไปฝังซับซาลี

283
00:20:21,887 --> 00:20:23,347
‎จึงไปดันฮยังกกตั้งแต่เช้ามืดแล้ว

284
00:20:23,931 --> 00:20:24,848
‎เดี๋ยวนะ

285
00:20:25,432 --> 00:20:28,393
‎เขาไปแล้วหรือขอรับ
‎ไม่ใช่ว่าท่านอาจารย์อีเรียกพบข้าหรือ

286
00:20:28,477 --> 00:20:29,895
‎เขาเป็นคนเรียกเจ้า

287
00:20:31,688 --> 00:20:33,482
‎และสั่งให้ข้าส่งมอบสิ่งนี้ให้เจ้าแทน

288
00:20:36,193 --> 00:20:40,447
‎นี่เป็นดาบของมือสังหารนักซู
‎ที่ท่านอาจารย์ไปเอามาจากองค์รัชทายาท

289
00:20:41,615 --> 00:20:44,117
‎เขาบอกว่าคนเดียวที่ฝากดาบนี้ไว้ได้คือเจ้า

290
00:20:44,201 --> 00:20:45,911
‎และสั่งให้ข้านำมาให้เจ้า

291
00:20:46,870 --> 00:20:48,497
‎เขาฝากแต่ดาบไว้

292
00:20:49,414 --> 00:20:51,833
‎- ไม่ได้พูดอะไรเลยหรือขอรับ
‎- ใช่แล้ว

293
00:20:51,917 --> 00:20:55,087
‎ท่านอาจารย์ไม่ได้จะรับเจ้าเป็นลูกศิษย์สักหน่อย

294
00:20:55,170 --> 00:20:58,382
‎ข้าไม่เข้าใจเลยว่า
‎ทำไมเขาถึงปฏิบัติกับเจ้าเป็นพิเศษเช่นนี้

295
00:20:58,882 --> 00:21:00,676
‎เท่าที่ข้าดู เจ้าก็คงไม่ยอมตายด้านด้วย

296
00:21:02,886 --> 00:21:06,223
‎ข้าได้ยินจากพัคจินแล้ว
‎เห็นว่าเจ้ามีหญิงสาวที่ชอบแทบตายอยู่นี่

297
00:21:06,848 --> 00:21:08,558
‎ถ้าเจ้ากับมูด็อกมีความสัมพันธ์เช่นนั้น

298
00:21:08,642 --> 00:21:10,394
‎แล้วมาทำให้ยุนอ๊กของข้าหลงทำไม

299
00:21:11,895 --> 00:21:14,273
‎- ข้าไม่เคยทำเช่นนั้นนะขอรับ
‎- ไม่เคยกับผีสิ

300
00:21:14,356 --> 00:21:15,691
‎ยุนอ๊กหลงเจ้าขนาดนั้น

301
00:21:15,774 --> 00:21:18,652
‎แล้วเจ้าทำให้ท่านอาจารย์อีหลงได้ยังไงกันนะ

302
00:21:18,735 --> 00:21:20,487
‎ข้าไม่เคยทำอะไรเลยขอรับ

303
00:21:20,570 --> 00:21:23,615
‎การทำเหมือนข้าเป็นคนใจง่าย
‎เพียงเพราะรับน้ำใจที่อีกฝ่ายมอบให้

304
00:21:23,699 --> 00:21:25,784
‎ท่านหมอ ข้ารู้สึกไม่ยุติธรรมเลยนะขอรับ

305
00:21:27,077 --> 00:21:30,122
‎หลังจากนี้ก็ระวังตัวต่อหน้ายุนอ๊กของข้า

306
00:21:30,205 --> 00:21:31,832
‎และทำตัวดีๆ กับท่านอาจารย์อีด้วยล่ะ

307
00:21:31,915 --> 00:21:32,958
‎ขอรับ

308
00:21:33,041 --> 00:21:36,628
‎ท่านอาจารย์อีไม่ปิดใจไม่รับฟังเหตุผล
‎เหมือนผู้ใหญ่ในซงริมท่านอื่นๆ

309
00:21:36,712 --> 00:21:39,881
‎แล้วเขาก็อ่อนโยนและใจกว้าง

310
00:21:39,965 --> 00:21:41,550
‎ข้าเลยตั้งใจจะนับถือเขาขอรับ

311
00:21:42,384 --> 00:21:45,512
‎เจ้าไม่รู้ว่าท่านอาจารย์ของเรา
‎เป็นคนน่ากลัวขนาดไหนสินะ

312
00:21:46,430 --> 00:21:50,600
‎หากเป็นเรื่องที่ผิดทำนองคลองธรรม
‎เขาก็เป็นคนเหี้ยมโหดไร้ความปรานีนะ

313
00:21:50,684 --> 00:21:53,437
‎เพราะฉะนั้นเจ้าต้องระวังตัวตลอดเวลา

314
00:21:53,520 --> 00:21:54,646
‎เอาไปได้แล้ว

315
00:22:01,695 --> 00:22:02,779
‎ข้าลืมไปเลย

316
00:22:02,863 --> 00:22:04,448
‎เกือบโดนเขาดุอีกแล้ว

317
00:22:04,531 --> 00:22:06,575
‎ตอนที่มอบดาบของนักซูให้

318
00:22:06,658 --> 00:22:09,202
‎เขาได้ฝากคำพูดมาบอกเจ้าด้วย

319
00:22:21,256 --> 00:22:23,300
‎ทำไมเขาถึงฝากดาบของข้าไว้กับเจ้านะ

320
00:22:23,884 --> 00:22:26,094
‎เพราะข้าให้เจ้าที่เป็นนักซูอยู่ข้างๆ

321
00:22:26,845 --> 00:22:28,680
‎เขาเลยจะให้ข้าเก็บดาบนั้นไว้ล่ะมั้ง

322
00:22:29,598 --> 00:22:32,642
‎ยังไงก็เถอะ
‎แปลว่าเขาตั้งใจจะปล่อยผ่านไปเหมือนที่ทำมา

323
00:22:32,726 --> 00:22:34,061
‎ค่อยยังชั่วหน่อยนะ

324
00:22:39,524 --> 00:22:42,277
‎เขาได้ฝากคำพูดมาบอกเจ้าด้วย

325
00:22:47,115 --> 00:22:49,493
‎นำดาบนี้ไปฝากไว้กับจางอุก

326
00:22:49,576 --> 00:22:53,455
‎และบอกเขาด้วยว่าจากนี้
‎ถ้าหากมีใครดึงดาบนั้นออกมาก็ให้สังหารซะ

327
00:22:55,582 --> 00:22:57,417
‎ถ้าหากเขาทำเช่นนั้นไม่ได้

328
00:22:59,669 --> 00:23:01,505
‎เขาก็จะต้องตายไปด้วย

329
00:23:04,674 --> 00:23:08,678
‎นี่เป็นคำเตือนว่าถ้าหากสักวันหนึ่ง
‎มูด็อกดึงดาบนั้นในฐานะมือสังหารนักซู

330
00:23:09,596 --> 00:23:11,014
‎เขาจะไม่ไว้ชีวิตนาง

331
00:23:15,560 --> 00:23:17,729
‎มันเป็นดาบของข้า แต่ข้ารู้สึกไม่คุ้นเลย

332
00:23:19,022 --> 00:23:21,608
‎เขาคงรู้ว่าข้าดึงดาบไม่ได้จึงไว้ชีวิตข้าสินะ

333
00:23:22,692 --> 00:23:25,278
‎ถ้าเจ้าใช้ชีวิตเป็นมูด็อกต่อไป ก็คงจะปลอดภัย

334
00:23:26,071 --> 00:23:28,365
‎ถ้าข้ากลับไปเป็นนักซู ข้าก็คงจะอยู่ในอันตราย

335
00:23:29,407 --> 00:23:31,660
‎ถ้าข้าตามหาหินน้ำแข็งได้
‎และได้พลังกลับคืนมา

336
00:23:32,369 --> 00:23:34,454
‎ข้าคงจะมีศัตรูมากมาย

337
00:23:36,331 --> 00:23:37,833
‎ไม่ว่าตอนนั้นข้าจะเป็นอย่างไร

338
00:23:38,458 --> 00:23:39,960
‎เจ้าก็ไม่ต้องเข้ามายุ่ง

339
00:23:40,043 --> 00:23:41,002
‎ทำไม

340
00:23:41,711 --> 00:23:43,880
‎เพราะความเป็นอาจารย์และลูกศิษย์ของเรา
‎จะสิ้นสุดลงหรือ

341
00:23:43,964 --> 00:23:46,299
‎เพราะเมื่อถึงตอนนั้น
‎ก็ไม่มีเหตุผลให้เจ้าปกป้องข้า

342
00:23:46,383 --> 00:23:48,343
‎และไม่มีเหตุผลให้ข้ายอมอ่อนข้อให้เจ้าแล้ว

343
00:23:49,719 --> 00:23:52,139
‎นั่นเป็นสิ่งที่เราสัญญากันไว้ตั้งแต่แรก

344
00:23:59,813 --> 00:24:01,398
‎ถ้างั้นมาสัญญากันอีกข้อเถอะ

345
00:24:02,107 --> 00:24:04,401
‎พวกเรามีทั้งหน้าที่และความภักดีที่สั่งสมมา

346
00:24:04,484 --> 00:24:08,530
‎และยังหลงรักกันแทบตายด้วย
‎งั้นสัญญาเพิ่มสักข้อก็ได้นี่นา

347
00:24:10,073 --> 00:24:11,867
‎ก็ได้ อะไรหรือ

348
00:24:12,576 --> 00:24:14,119
‎เมื่อเจ้าได้พลังกลับคืนมา

349
00:24:14,744 --> 00:24:17,289
‎ถ้าเจ้าต้องดึงดาบเล่มนั้น
‎และเล็งมันใส่ใครสักคน

350
00:24:18,373 --> 00:24:20,125
‎ก็จงเล็งหาข้าเป็นคนแรกนะ

351
00:24:23,170 --> 00:24:24,212
‎หากเจ้าแทงข้า

352
00:24:24,838 --> 00:24:29,634
‎ข้าก็จะตายในฐานะที่ปล่อยให้มือสังหาร
‎ออกมาสู่โลกอีกครั้ง

353
00:24:33,388 --> 00:24:34,723
‎แต่ถ้าเจ้าเก็บดาบลง

354
00:24:35,640 --> 00:24:37,767
‎ตอนนั้นข้าก็อยากทำสัญญาอีกข้อกับเจ้า

355
00:24:39,519 --> 00:24:41,396
‎เป็นคำสัญญาเกี่ยวกับอนาคต

356
00:24:41,479 --> 00:24:45,775
‎ที่มูด็อกของเราอยากได้ยินจากนายน้อย
‎อะไรพวกนั้นน่ะ

357
00:24:54,201 --> 00:24:57,537
‎ข้าจะตามหาหินน้ำแข็งมาให้เจ้า
‎เพื่อไม่ให้เจ้าควบคุมตัวเองไม่ได้เอง

358
00:24:58,955 --> 00:25:00,540
‎เพราะข้าเคยสัญญาไว้ไง

359
00:25:11,718 --> 00:25:13,428
‎หนุ่มสาวที่หนีออกจากบ้านไป

360
00:25:14,471 --> 00:25:15,931
‎มาอยู่ที่บ้านข้าเจ้าค่ะ

361
00:25:17,766 --> 00:25:20,018
‎ดังกูก็ไปที่นั่นด้วยหรือ

362
00:25:22,562 --> 00:25:26,691
‎ทำไมแม่บ้านคิมถึงรับพวกเขาเข้าบ้านล่ะ

363
00:25:26,775 --> 00:25:27,943
‎ถ้าอย่างนั้น

364
00:25:28,026 --> 00:25:29,861
‎จะให้ข้าปล่อยให้พวกเขา

365
00:25:29,945 --> 00:25:33,365
‎ไปตั้งรกรากกันอยู่ข้างนอก
‎แล้วให้ข่าวลือแพร่ไปทั่วหรือเจ้าคะ

366
00:25:35,408 --> 00:25:36,618
‎แม่บ้านคิม

367
00:25:36,701 --> 00:25:39,788
‎ช่วยดูแลและจับตาดูพวกเขาหน่อยนะขอรับ

368
00:25:39,871 --> 00:25:42,290
‎พวกเขาสองคนดูเหมาะสมกันดีออก

369
00:25:42,374 --> 00:25:44,125
‎เหตุใดต้องคัดค้านขนาดนั้นด้วยเจ้าคะ

370
00:25:44,209 --> 00:25:46,461
‎พวกเขาสองคนไม่อาจคบกันได้ขอรับ

371
00:25:46,544 --> 00:25:48,338
‎แล้วท่านก็ไล่ตะเพิดออกไปแบบนั้นเนี่ยนะ

372
00:25:48,922 --> 00:25:50,757
‎ท่านผู้นำแก้นิสัยนั่นหน่อยเถอะเจ้าค่ะ

373
00:25:51,883 --> 00:25:55,345
‎เมื่อคืนท่านก็ขังนายน้อยของเรา
‎กับมูด็อกอย่างไร้เหตุผลด้วย

374
00:25:55,428 --> 00:25:57,639
‎ยิ่งอายุมากขึ้น
‎ก็ยิ่งต้องใจกว้างนะเจ้าคะ

375
00:25:58,223 --> 00:25:59,349
‎ให้ตายเถอะ

376
00:26:01,184 --> 00:26:03,353
‎ข้าชอบมูด็อกมากขอรับ

377
00:26:03,436 --> 00:26:06,356
‎ข้าชอบนายน้อยจริงๆ เจ้าค่ะ

378
00:26:07,232 --> 00:26:08,149
‎แม่บ้านคิม

379
00:26:08,900 --> 00:26:11,361
‎ถ้าหากอุก

380
00:26:12,737 --> 00:26:15,532
‎มีใจให้ผู้หญิงที่ไม่คู่ควรเหมือนกับดังกู

381
00:26:16,199 --> 00:26:17,158
‎ท่านจะทำอย่างไรหรือ

382
00:26:17,242 --> 00:26:19,244
‎ท่านจะใจกว้างได้หรือไม่

383
00:26:23,790 --> 00:26:27,335
‎สำหรับข้า ถ้าหากนายน้อยชอบนาง
‎ข้าก็ไม่คัดค้านเจ้าค่ะ

384
00:26:27,419 --> 00:26:29,170
‎- ท่านพูดจริงหรือ
‎- แน่นอนเจ้าค่ะ

385
00:26:32,090 --> 00:26:33,133
‎ทำเป็นพูดไป

386
00:26:33,758 --> 00:26:35,844
‎ข้ารู้หมดนะ
‎ว่าท่านดูทั้งตระกูล ทั้งหน้าตา

387
00:26:35,927 --> 00:26:38,888
‎ทั้งอายุแล้วก็ทุกๆ อย่างด้วย

388
00:26:38,972 --> 00:26:40,557
‎แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือหัวใจเจ้าค่ะ

389
00:26:41,141 --> 00:26:44,060
‎ถ้ามีใจให้แล้วรูปลักษณ์ภายนอกพวกนั้น
‎จะไปสำคัญอะไรเจ้าคะ

390
00:26:44,811 --> 00:26:47,188
‎ถึงหน้าตาไม่ดีก็ไม่เห็นเป็นอะไร

391
00:26:47,272 --> 00:26:49,649
‎และถึงอายุต่างกันหน่อยก็ไม่เป็นอะไรนี่เจ้าคะ

392
00:26:55,822 --> 00:26:59,326
‎ตอนนี้แม่บ้านคิมเอง

393
00:27:00,493 --> 00:27:01,619
‎ก็รู้สึกเช่นนั้นหรือ

394
00:27:01,703 --> 00:27:02,871
‎อะไรนะเจ้าคะ

395
00:27:06,249 --> 00:27:09,711
‎แม้เขาจะหน้าตาไม่ดีเท่าจางกัง

396
00:27:10,628 --> 00:27:12,255
‎และอายุเยอะ

397
00:27:12,339 --> 00:27:15,842
‎แต่ถ้าท่านมีใจให้เขา ทุกอย่าง…

398
00:27:17,344 --> 00:27:18,720
‎ก็ไม่เป็นไรเลยงั้นหรือ

399
00:27:20,472 --> 00:27:21,598
‎เอ่อ…

400
00:27:25,018 --> 00:27:26,561
‎ถ้าหากมีใจให้

401
00:27:28,271 --> 00:27:31,149
‎เขาก็จะดูหล่อและดูหนุ่มขึ้น

402
00:27:31,232 --> 00:27:32,525
‎อย่างนั้นแหละเจ้าค่ะ

403
00:27:45,288 --> 00:27:48,041
‎ข้าพอจะเข้าใจความรู้สึก…

404
00:27:49,334 --> 00:27:50,585
‎ของแม่บ้านคิมแล้ว

405
00:28:08,311 --> 00:28:13,191
‎โธ่เอ๊ย ทำไมท่านผู้นำถึงถามว่า
‎ข้ารู้สึกยังไงกับเขาแบบออกนอกหน้าขนาดนั้นนะ

406
00:28:14,609 --> 00:28:16,820
‎ทำไมเขาถึงคิดว่าตัวเองไม่หล่อล่ะ

407
00:28:16,903 --> 00:28:18,905
‎แถมเขายังแก่กว่าข้าแค่สองปีเอง

408
00:28:22,075 --> 00:28:23,785
‎กังวลอะไรไร้สาระจริงๆ

409
00:28:34,421 --> 00:28:38,550
‎แม่บ้านคิมพูดว่าชอบท่านอาจารย์อีต่อหน้าข้า

410
00:28:38,633 --> 00:28:40,385
‎ได้แบบหน้าตาเฉยเลยแฮะ

411
00:28:44,431 --> 00:28:46,141
‎เขารูปงามขนาดนั้นเลยหรือ

412
00:28:48,059 --> 00:28:51,479
‎แถมเขายังอายุมากกว่านางเป็นร้อยปีเลยนะ

413
00:29:01,948 --> 00:29:03,116
‎พัคดังกู

414
00:29:03,783 --> 00:29:05,702
‎เจ้าหลานเวร

415
00:29:09,497 --> 00:29:10,832
‎เวลาแบบนี้

416
00:29:12,208 --> 00:29:15,962
‎ถ้าได้ดื่มเหล้าบัลอันทาจู
‎ที่ท่านอาซ่อนไว้ในห้องสักจอก

417
00:29:17,130 --> 00:29:18,381
‎แทนน้ำชาก็คงจะดี

418
00:29:18,465 --> 00:29:20,925
‎ดูทำเข้า เจ้านึกเสียใจแล้วหรือ

419
00:29:21,509 --> 00:29:22,552
‎ไม่ใช่นะ

420
00:29:23,219 --> 00:29:26,556
‎หัวใจข้าบอกแบบนั้น
‎ว่าชอบนางจนยอมทิ้งทุกอย่างได้

421
00:29:26,639 --> 00:29:29,392
‎เพราะงั้นตอนนั้นข้าถึงได้จับมือนางไง

422
00:29:31,644 --> 00:29:34,939
‎ข้าไม่นึกเลยว่าอยู่ๆ เขาจะจับมือข้าแบบนั้น

423
00:29:35,690 --> 00:29:38,610
‎ข้าก็แค่ปรี๊ดขึ้นมา
‎เพราะพวกเขาพูดถึงองค์รัชทายาท

424
00:29:38,693 --> 00:29:41,112
‎แล้วข้าก็ไม่ชอบเฉยๆ เอง

425
00:29:41,738 --> 00:29:44,115
‎แต่เขาก็คว้ามือข้า
‎แล้วพูดโพล่งว่าชอบข้าเลยล่ะ

426
00:29:44,199 --> 00:29:45,450
‎ช่วยขยับไปหน่อยเจ้าค่ะ

427
00:29:48,495 --> 00:29:50,663
‎แต่ถึงอย่างนั้นข้าก็ปล่อยมือเขาไปเฉยๆ ไม่ได้นี่

428
00:29:50,747 --> 00:29:52,832
‎ข้าแค่ทำแบบนั้นเพราะสถานการณ์บังคับเอง

429
00:29:53,750 --> 00:29:56,419
‎ข้าไม่ได้ตั้งใจจะหนีออกมาจากบ้าน
‎ด้วยกันแบบนี้เลยนะ

430
00:29:58,046 --> 00:29:59,714
‎ท่านจะมาอยู่บ้านนี้นานแค่ไหนเจ้าคะ

431
00:30:01,257 --> 00:30:03,760
‎ข้าถูกสั่งให้รับใช้พวกท่าน
‎ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่เจ้าค่ะ

432
00:30:06,012 --> 00:30:07,472
‎ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน

433
00:30:07,555 --> 00:30:09,682
‎ข้าก็ไม่ได้อยากอยู่นานหรอก

434
00:30:10,558 --> 00:30:13,812
‎เราออกมาแบบนี้ ถ้าข้าชวนนางกลับไปทันที

435
00:30:13,895 --> 00:30:16,064
‎ข้าคงดูเป็นผู้ชายไร้ความรับผิดชอบใช่ไหม

436
00:30:16,147 --> 00:30:19,067
‎ถ้าข้าบอกเขาว่าอยากกลับบ้าน
‎เขาคงจะเสียใจใช่ไหม

437
00:30:20,109 --> 00:30:21,778
‎- ข้าจะทำยังไงดีนะ
‎- ทำยังไงดีนะ

438
00:30:23,488 --> 00:30:25,031
‎ดีแล้วล่ะ

439
00:30:25,114 --> 00:30:27,200
‎แทนที่จะไปเจอหน้าท่านผู้นำซงริม

440
00:30:27,283 --> 00:30:29,661
‎สู้ให้ข้าดูแลรับใช้คุณหนูที่นี่น่าจะปลอดภัยกว่า

441
00:30:29,744 --> 00:30:34,249
‎ถ้าคดีสังหารคนที่เจ้าไปพัวพัน
‎เป็นฝีมือของเด็กชื่อโซอีที่มาตามหามูด็อก

442
00:30:34,874 --> 00:30:36,000
‎ก็อันตรายนะ

443
00:30:36,084 --> 00:30:39,796
‎เพราะเจ้าไม่รู้จักนาง แต่นางรู้จักมูด็อกอยู่

444
00:30:41,714 --> 00:30:44,676
‎ทำไมเด็กชื่อโซอีถึงได้เที่ยวสังหารผู้คนกันนะ

445
00:30:48,555 --> 00:30:50,723
‎ถ้าหญิงตาบอดที่คนพวกนี้หาเรื่อง

446
00:30:50,807 --> 00:30:52,684
‎เป็นโซอีที่พ่อค้านายหน้ารู้จัก

447
00:30:53,184 --> 00:30:54,936
‎นางก็สังหารเขาด้วยตัวเองไม่ได้ขอรับ

448
00:30:55,019 --> 00:30:56,521
‎จะต้องมีคนคอยช่วยเหลือนาง

449
00:30:56,604 --> 00:30:59,816
‎ถ้าสำนักตรวจการนำศพพวกนี้ไป
‎พวกเขาก็คงจับคนร้ายได้

450
00:31:00,608 --> 00:31:02,277
‎มูด็อกจะต้องรู้จักโซอีแน่ๆ

451
00:31:02,360 --> 00:31:04,612
‎เราควรส่งนางไปสำนักตรวจการ
‎เพื่อรับการสืบสวนนะ

452
00:31:05,822 --> 00:31:07,532
‎นางไม่มีทางรู้จักโซอีหรอก

453
00:31:07,615 --> 00:31:10,076
‎เพราะนางไม่ใช่มูด็อกที่อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านซารี

454
00:31:10,159 --> 00:31:13,079
‎นางจะถูกกล่าวหา
‎และต้องเป็นทุกข์ด้วยขอรับ

455
00:31:13,162 --> 00:31:16,040
‎ถ้าหากจำเป็น
‎ข้าจะลองไปถามนางเองขอรับ

456
00:31:23,131 --> 00:31:26,384
‎ยุลบอกว่าจะจัดการทุกอย่างแล้ว
‎อุก เจ้าไม่ต้องออกหน้าแล้วล่ะ

457
00:31:33,808 --> 00:31:36,603
‎ถ้ารองหัวหน้าสำนักรู้ว่าเราออกมาแบบนี้
‎จะตกที่นั่งลำบากได้นะ

458
00:31:37,103 --> 00:31:39,856
‎คนที่รู้จักข้าก็ตายไปหมดแล้ว

459
00:31:39,939 --> 00:31:42,191
‎หลังเข้าไปในบ้านนั้น
‎ข้าก็ต้องออกมาเดินข้างนอกด้วย

460
00:31:42,275 --> 00:31:44,402
‎ข้าก็ต้องซ้อมเดินเหมือนคนตาบอดหน่อยสิ

461
00:31:45,528 --> 00:31:46,988
‎เจ้าอยากซื้ออะไรก็ซื้อได้นะ

462
00:31:47,071 --> 00:31:48,990
‎ข้าให้เงินเจ้าไปตั้งเยอะนี่

463
00:31:50,533 --> 00:31:52,118
‎เราเดินอีกเดี๋ยวแล้วกลับกันเถิด

464
00:31:53,453 --> 00:31:54,704
‎ว่าแต่

465
00:31:55,580 --> 00:31:57,832
‎ทำไมเจ้าถึงใช้ร่มแทนไม้เท้าล่ะ

466
00:31:59,834 --> 00:32:01,002
‎อย่าแตะต้อง

467
00:32:03,004 --> 00:32:04,380
‎ข้าชอบมันน่ะ

468
00:32:16,351 --> 00:32:19,228
‎ยังไงซะ ท่านก็ช่วยให้ข้าพ้นจากข้อกล่าวหา

469
00:32:19,312 --> 00:32:21,606
‎ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่
‎ท่านทำตัวตามสบายได้เลยเจ้าค่ะ

470
00:32:21,689 --> 00:32:23,942
‎ว่าแต่ปกติแล้วตระกูลจางกินอาหารแบบนี้หรือ

471
00:32:25,193 --> 00:32:26,402
‎มีแต่ของมันๆ ทั้งนั้นเลย

472
00:32:29,739 --> 00:32:32,659
‎เจ้าค่ะ คุณหนู
‎ข้าจะไปเตรียมมาให้ใหม่นะเจ้าคะ

473
00:32:41,918 --> 00:32:43,670
‎โอ๊ย เค็ม มันเค็มเกินไปนะ

474
00:32:46,089 --> 00:32:48,049
‎- ก็ไม่เค็มนะ
‎- เค็มเหอะ

475
00:32:48,132 --> 00:32:50,343
‎ถ้าข้ากินของเค็ม แล้วหน้าจะบวมน่ะ

476
00:32:53,054 --> 00:32:54,305
‎เจ้าค่ะ คุณหนู

477
00:32:57,350 --> 00:32:58,434
‎มันแข็งไปหน่อยนะ

478
00:32:58,518 --> 00:33:00,353
‎โอ๊ย หวาน

479
00:33:01,562 --> 00:33:02,855
‎นี่อะไรเนี่ย

480
00:33:04,107 --> 00:33:05,942
‎ข้าเป็นกังวลจนไม่อยากอาหารแล้ว

481
00:33:07,986 --> 00:33:11,197
‎อะไรของนางเนี่ย
‎ทำไมนางเหมือนจางอุกได้ขนาดนี้

482
00:33:11,906 --> 00:33:13,199
‎ข้าไม่อยากกินอะไรเลย

483
00:33:13,282 --> 00:33:14,784
‎เจ้ามีอะไรให้ดื่มไหม

484
00:33:14,867 --> 00:33:16,452
‎น้ำขิงอบเชยหรือน้ำข้าวก็ได้

485
00:33:21,958 --> 00:33:24,544
‎พวกเขาเหมือนกันเป๊ะ
‎แล้วทำไมถึงยกเลิกงานแต่งงานนะ

486
00:33:24,627 --> 00:33:28,131
‎ถ้าพวกเขาอยู่ด้วยกัน
‎คงทะเลาะกันจนใครสักคนได้ไปยมโลกแล้ว

487
00:33:32,927 --> 00:33:34,095
‎มูด็อก น้ำข้าว…

488
00:33:34,178 --> 00:33:36,305
‎มันหวานใช่ไหมเจ้าคะ
‎เจ้าค่ะ เย็นไปใช่ไหมเจ้าคะ

489
00:33:36,931 --> 00:33:39,058
‎น้ำข้าวก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วเจ้าค่ะ

490
00:33:39,767 --> 00:33:41,436
‎ทำไมเจ้าต้องขึ้นเสียงใส่ข้าด้วย

491
00:33:41,519 --> 00:33:43,062
‎เจ้ารำคาญที่ต้องมาดูแลข้าหรือ

492
00:33:43,938 --> 00:33:46,107
‎งั้นท่านคิดว่าข้าสบายหรือเจ้าคะ

493
00:33:48,526 --> 00:33:50,778
‎ข้ามักจะอ่อนไหวเวลากังวลน่ะ

494
00:33:50,862 --> 00:33:52,822
‎เจ้าคิดว่าข้าสบายใจที่มาอยู่บ้านคนอื่นหรือ

495
00:33:52,905 --> 00:33:54,699
‎ถ้างั้นก็กลับบ้านไปสิเจ้าคะ

496
00:33:55,742 --> 00:33:58,494
‎ไม่ได้หรอก ข้ากลับไปไม่ได้เพราะกลัว

497
00:33:58,578 --> 00:34:00,538
‎แม่ข้าโกรธมากเลยนะ

498
00:34:02,040 --> 00:34:05,418
‎ท่านเป็นลูกสาวเชียวนะ
‎นางจะเกลียดท่านได้หรือ

499
00:34:05,501 --> 00:34:07,420
‎นางไม่เอ็นดูข้ามานานแล้วล่ะ

500
00:34:08,588 --> 00:34:10,757
‎เพราะข้ายังบกพร่องมาก
‎เมื่อเทียบกับท่านพี่

501
00:34:12,633 --> 00:34:14,635
‎แม้ว่าพี่ของข้าจะตาบอด

502
00:34:14,719 --> 00:34:16,721
‎แต่นางก็มองเห็นพลังและควบคุมของต้องมนตร์ได้

503
00:34:16,804 --> 00:34:19,557
‎ได้ยินว่าความสามารถนางเทียบเท่าท่านแม่
‎แม้จะอายุยังน้อยเลยล่ะ

504
00:34:19,640 --> 00:34:22,477
‎นั่นสิ ข้าได้ยินมาว่าคนตระกูลจิน

505
00:34:22,560 --> 00:34:25,354
‎มีพลังแต่กำเนิด
‎ที่เก่งกาจกว่าพลังเวทมนตร์เสียอีก

506
00:34:25,938 --> 00:34:28,107
‎เจ้าเคยเห็นข้าควบคุมควีกูใช่ไหม

507
00:34:28,775 --> 00:34:30,318
‎แบบนั้นเลยล่ะ

508
00:34:30,401 --> 00:34:32,195
‎ถ้าเป็นนักบวชหญิงที่เก่งกาจจริงๆ

509
00:34:32,278 --> 00:34:35,698
‎ก็สามารถควบคุมวิญญาณของคน
‎แล้วกักขังไม่ให้ใช้พลังได้ด้วย

510
00:34:36,616 --> 00:34:38,951
‎- กักขังวิญญาณหรือเจ้าคะ
‎- อือ

511
00:34:39,035 --> 00:34:41,079
‎ถ้านักบวชหญิงกักขังพลังของพวกเขาแล้ว

512
00:34:41,162 --> 00:34:44,665
‎ต่อให้เป็นจอมเวทที่เก่งกาจแค่ไหน
‎ก็ทำอะไรไม่ได้เลยล่ะ

513
00:34:46,584 --> 00:34:49,003
‎ข้าก็เคยได้ยินว่า
‎มีแม่หมอ พ่อหมอร่างทรง

514
00:34:49,087 --> 00:34:51,255
‎ที่ลบและเปลี่ยนแปลงความทรงจำ
‎ของวิญญาณด้วย

515
00:34:51,339 --> 00:34:54,050
‎คนพวกนั้นอยู่คนละชั้น
‎กับนักบวชหญิงจินโยวอนนะ

516
00:34:54,133 --> 00:34:57,261
‎แล้วพี่สาวที่เก่งกาจของท่าน
‎ประสบเหตุได้ยังไงกันเจ้าคะ

517
00:34:58,805 --> 00:35:00,348
‎เพราะนางเป็นคนเก่งกาจแบบนั้น

518
00:35:02,058 --> 00:35:04,060
‎นางจะต้องยังไม่ตายแน่ๆ

519
00:35:05,895 --> 00:35:07,522
‎เราจะต้องได้เจอนางอีก

520
00:35:13,778 --> 00:35:15,196
‎ถ้านางยังมีชีวิตอยู่

521
00:35:16,155 --> 00:35:17,573
‎ก็คงเป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ

522
00:35:26,415 --> 00:35:29,377
‎ท่านอาไปสืบมาว่ามูด็อกเป็นคนยังไง

523
00:35:29,961 --> 00:35:32,880
‎เห็นว่าเขาเรียกพ่อค้านายหน้ามาสอบถาม
‎อุก เจ้ารู้เรื่องไหม

524
00:35:33,756 --> 00:35:35,508
‎อือ ข้าได้ยินจากมูด็อกแล้วล่ะ

525
00:35:37,510 --> 00:35:39,929
‎เขาระแวงมากขึ้นเพราะเรื่องผู้แปรวิญญาณ

526
00:35:40,513 --> 00:35:41,430
‎แต่ก็นั่นแหละ

527
00:35:41,514 --> 00:35:45,810
‎ขนาดในวังหลวงยังมีผู้แปรวิญญาณเลย
‎ที่ซงริมก็อาจจะมีก็ได้ ใครจะไปรู้ล่ะ

528
00:35:46,686 --> 00:35:50,523
‎พัคดังกู เจ้าเป็นผู้สืบทอดที่โดนไล่ออกมา
‎แล้วจะเป็นห่วงซงริมไปทำไม

529
00:35:50,606 --> 00:35:54,735
‎- ข้าไม่ได้ถูกไล่ออกมาถาวรนะ
‎- เขานึกเสียใจแล้วด้วยแหละ

530
00:35:54,819 --> 00:35:55,653
‎เดี๋ยวเถอะ

531
00:35:55,736 --> 00:35:58,072
‎เมื่อวานเจ้ามุ่งมั่นออกมาซะขนาดนั้น โธ่

532
00:36:00,408 --> 00:36:02,034
‎คนที่ชอบถูกไล่ออกมาคือจางอุกนะ

533
00:36:02,118 --> 00:36:03,536
‎แล้วทำไมข้าถึงเป็นแบบนี้ได้

534
00:36:03,619 --> 00:36:05,746
‎ถ้าเจ้าปรับตัวได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยล่ะ

535
00:36:05,830 --> 00:36:09,041
‎แรกๆ มันก็รู้สึกทุกข์อยู่หรอก

536
00:36:10,668 --> 00:36:12,587
‎ความรู้สึกแบบนี้ยุลคงไม่รู้หรอก

537
00:36:12,670 --> 00:36:13,838
‎เจ้าพูดอะไร

538
00:36:13,921 --> 00:36:15,006
‎ยุลก็เคยโดนไล่ออกมานะ

539
00:36:15,089 --> 00:36:16,174
‎โธ่ ยุลเนี่ยนะ

540
00:36:16,883 --> 00:36:19,051
‎เจ้าจำตอนที่ข้าทำแท่นฝนหมึกชุบทองแตก

541
00:36:19,135 --> 00:36:20,636
‎แล้วเราก็โกหกด้วยกันไม่ได้หรือ

542
00:36:25,766 --> 00:36:29,145
‎ข้าต้องโดนท่านอาดุแน่ๆ เลย

543
00:36:29,729 --> 00:36:30,605
‎มาซ่อนมันกัน

544
00:36:31,564 --> 00:36:33,649
‎ขุดดินฝัง แล้วมาทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกันเถอะ

545
00:36:34,233 --> 00:36:35,443
‎แบบนั้นไม่ถูกต้องนะ

546
00:36:36,277 --> 00:36:38,571
‎เราต้องไปพูดตามความจริงแล้วขอโทษเขาสิ

547
00:36:38,654 --> 00:36:41,741
‎ถ้าทำแบบนั้น ดังกูโดนท่านผู้นำดุแย่เลย

548
00:36:44,785 --> 00:36:46,787
‎ข้าพูดโกหกไม่ได้หรอก

549
00:36:48,331 --> 00:36:50,082
‎ไม่เป็นไรนะ ดังกู

550
00:36:50,958 --> 00:36:52,585
‎มันจะต้องมีวิธีดีๆ แน่ๆ

551
00:36:54,795 --> 00:36:58,466
‎สุดท้ายพวกเราสามคน
‎ก็ตกลงกันอำพรางความผิด

552
00:36:58,549 --> 00:37:00,968
‎แล้วหลังจากนั้นยุลก็ป่วยหนักไง

553
00:37:01,552 --> 00:37:04,513
‎ดูเหมือนยุลจะป่วยหนักมากเลย

554
00:37:04,597 --> 00:37:05,806
‎นั่นสิ

555
00:37:07,725 --> 00:37:12,063
‎ตายจริง ยุลของเราเป็นอะไรไปเนี่ย
‎หือ เป็นอะไรงั้นหรือ

556
00:37:12,647 --> 00:37:16,150
‎ได้ยินว่าช่วงนี้เขาไม่ค่อยกินข้าว
‎และนอนไม่หลับด้วยนี่

557
00:37:16,234 --> 00:37:17,318
‎หือ

558
00:37:18,694 --> 00:37:21,739
‎เขาเป็นนักเรียนดีเด่น
‎ที่ไม่เคยทำสิ่งที่ถูกห้ามเลยสักครั้ง

559
00:37:21,822 --> 00:37:24,367
‎แล้วเขาจะกลัวถูกจับได้แค่ไหน
‎ถึงได้ล้มหมอนนอนเสื่อแบบนั้น

560
00:37:25,076 --> 00:37:28,454
‎แล้วพวกเราก็กลัวยุลตาย
‎ถึงได้ไปสารภาพกันสามคนไง

561
00:37:28,537 --> 00:37:30,665
‎พวกเราถูกดุอย่างแรงแล้วโดนไล่ออกมา

562
00:37:30,748 --> 00:37:34,043
‎พอดีข้าก่อเรื่องเยอะ เลยจำไม่ค่อยได้

563
00:37:34,126 --> 00:37:37,672
‎แต่ยุลคงไม่ได้ป่วยเพราะกลัวถูกจับได้หรอก

564
00:37:39,090 --> 00:37:41,801
‎เขาคงเป็นทุกข์เพราะตัวเองเดินในเส้นทางผิดๆ

565
00:37:42,468 --> 00:37:45,638
‎ทั้งที่รู้ว่าไม่ควรก้าวสู่เส้นทางนั้นต่างหาก

566
00:37:49,976 --> 00:37:52,144
‎เวลาที่เขาตกใจ เขาจะหลงทางด้วยไง

567
00:37:53,854 --> 00:37:56,816
‎การเลือกเดินในเส้นทางที่ผิด
‎ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก

568
00:37:57,608 --> 00:37:59,110
‎เพื่อปกป้องเพื่อน

569
00:38:00,695 --> 00:38:02,196
‎คงทำให้เขาทุกข์และหวาดกลัวมากๆ

570
00:38:07,326 --> 00:38:09,787
‎ใช่แล้ว ข้าจำได้แม่นเลย

571
00:38:11,122 --> 00:38:12,540
‎ตอนนั้นข้าทุกข์มากจริงๆ

572
00:38:13,624 --> 00:38:15,543
‎เป็นการรู้ซึ้งคุณธรรมขั้นสูง

573
00:38:15,626 --> 00:38:18,504
‎ที่ว่าการลงโทษตัวเองมันน่ากลัวกว่า…

574
00:38:18,587 --> 00:38:20,840
‎บทลงโทษที่คนอื่นมอบให้ อะไรแบบนั้นหรือ

575
00:38:21,549 --> 00:38:24,302
‎เจ้ารู้ซึ้งได้ถึงขนาดนั้นตอนอายุแค่นั้นเนี่ยนะ

576
00:38:24,385 --> 00:38:25,428
‎เจ้าคนน่ากลัว

577
00:38:27,096 --> 00:38:29,849
‎พวกเจ้าคิดว่าข้าจะรู้สึกยังไง
‎ตอนที่ขุดหลุมฝังแท่นฝนหมึก

578
00:38:29,932 --> 00:38:31,350
‎กับพวกเจ้าที่ไม่รู้เดียงสาล่ะ

579
00:38:32,685 --> 00:38:35,187
‎แล้วเราก็ฝังไม่ดี ทำให้ไม่นานก็โดนจับได้ไง

580
00:38:35,271 --> 00:38:36,564
‎- หือ
‎- หือ

581
00:38:36,647 --> 00:38:39,358
‎เราถูกจับได้หรือ ไหนว่าเราไปสารภาพเองไง

582
00:38:39,942 --> 00:38:41,944
‎พัคดังกูจำผิดน่ะ

583
00:38:42,028 --> 00:38:43,446
‎พวกเราไม่ได้ไปสารภาพหรอก

584
00:38:44,488 --> 00:38:47,908
‎เพราะหัวหน้าซังโฮไปเจอแท่นฝนหมึกที่เราฝังไว้
‎ความก็เลยแตกไง

585
00:38:48,534 --> 00:38:49,660
‎เป็นแบบนั้นหรือ

586
00:38:50,244 --> 00:38:51,746
‎อ้อ ข้าปรุงแต่งความจำตัวเองหรือ

587
00:38:53,122 --> 00:38:55,416
‎ข้านึกว่าตัวเองจะจบเรื่องอย่างภาคภูมิใจซะอีก

588
00:38:55,499 --> 00:38:57,084
‎ให้ตายเถอะ น่าอายจัง

589
00:38:57,168 --> 00:39:00,004
‎น่าอายหรือ มีอะไรให้อายอีก

590
00:39:00,087 --> 00:39:02,214
‎เจ้าคนที่หนีออกจากบ้านมาเนี่ย

591
00:39:02,298 --> 00:39:05,009
‎ตอนนี้ใครจะเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งผู้นำแทนดังกูนะ

592
00:39:06,260 --> 00:39:07,178
‎หัวหน้าซังโฮหรือเปล่า

593
00:39:07,261 --> 00:39:08,637
‎อ้อ อย่างนั้นหรือ

594
00:39:08,721 --> 00:39:11,015
‎ข้าคงต้องไปทำดีกับเขาแล้ว
‎ต้องตีสนิทสักหน่อย

595
00:39:11,974 --> 00:39:14,226
‎นี่ พวกเจ้าจะทิ้งข้าไม่ได้สิ

596
00:39:14,310 --> 00:39:16,228
‎เจ้าต้องเข้าข้างข้าเหมือนตอนนั้นสิ

597
00:39:16,312 --> 00:39:18,189
‎นี่ อุก

598
00:39:18,272 --> 00:39:20,816
‎ถึงเข้าข้างเจ้าไป ข้าก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก

599
00:39:21,650 --> 00:39:24,612
‎- นี่ ยุล
‎- ข้าเองก็พูดไม่เก่งน่ะ

600
00:39:25,112 --> 00:39:26,322
‎โดยเฉพาะปัญหาเรื่องความรัก

601
00:39:34,914 --> 00:39:36,415
‎พวกเจ้าต้องเข้าข้างข้าสิ

602
00:39:54,767 --> 00:39:57,561
‎ยุล ช่วงนี้เจ้านอนไม่ค่อยหลับใช่ไหม

603
00:39:57,645 --> 00:40:00,648
‎วันนี้เจ้าดื่มให้เต็มที่

604
00:40:00,731 --> 00:40:02,733
‎แล้วนอนหลับให้สนิทเถอะ

605
00:40:04,068 --> 00:40:06,070
‎ทำไมหรือ ช่วงนี้เจ้านอนไม่หลับหรือ

606
00:40:06,695 --> 00:40:07,696
‎เปล่าหรอก

607
00:40:07,780 --> 00:40:09,365
‎ข้าเห็นเจ้านอนไม่หลับ
‎แล้วไปเดินเตร็ดเตร่จนดึก

608
00:40:09,448 --> 00:40:11,242
‎ทั้งที่เจ้านอนตรงเวลาจะตาย

609
00:40:11,325 --> 00:40:14,620
‎เจ้าว้าวุ่นใจเรื่องที่ต้องกลับไปป้อมซอโฮหรือ

610
00:40:21,919 --> 00:40:24,380
‎เมื่อสักครู่ข้าเพิ่งฟันผู้แปรวิญญาณไป

611
00:40:25,756 --> 00:40:27,842
‎การปกป้องโลกจากสัตว์ประหลาดเช่นนั้น

612
00:40:28,843 --> 00:40:30,344
‎คืองานของเรา

613
00:40:31,971 --> 00:40:33,889
‎ถึงจะตายแล้ว
‎ก็ยังเป็นควีกูที่ตามจับเวทมนตร์อยู่

614
00:40:34,432 --> 00:40:35,850
‎มันอาจจะเหลือพลังอยู่

615
00:40:35,933 --> 00:40:37,435
‎อย่าแตะต้องมัน

616
00:40:44,567 --> 00:40:46,610
‎เจ้ากำลังแสร้งทำเป็นไม่รู้อยู่สินะ

617
00:40:50,072 --> 00:40:52,032
‎เหมือนกับตอนที่ฝังแท่นฝนหมึก

618
00:40:53,367 --> 00:40:56,370
‎ยุล เจ้าคงลำบากน่าดูเลย

619
00:41:14,597 --> 00:41:17,433
‎หากข้าได้พลังกลับคืนมาและดึงดาบนี้อีกครั้ง

620
00:41:18,851 --> 00:41:22,897
‎ข้าจะฆ่าฟันใครก็ตามอย่างไม่ลังเล
‎เหมือนเมื่อก่อนได้ไหมนะ

621
00:41:27,693 --> 00:41:29,445
‎มันเป็นดาบของมือสังหารใช่ไหม

622
00:41:31,030 --> 00:41:33,324
‎ทำไมนายน้อยถึงเอาดาบนี้กลับมาอีกนะ

623
00:41:34,325 --> 00:41:37,828
‎ดาบเล่มนี้ทำข้ารู้สึกหวาดกลัวจริงๆ

624
00:41:38,913 --> 00:41:40,956
‎รู้สึกเป็นลางร้าย ไม่อยากเอามาอยู่ใกล้ๆ เลย

625
00:41:43,334 --> 00:41:46,337
‎แขกนอนหลับกันหมดแล้ว เจ้าก็ไปนอนเถิด

626
00:41:47,004 --> 00:41:48,631
‎ข้าต้องไปตามหายันต์มาไหมนะ

627
00:41:58,807 --> 00:42:00,184
‎น่าหวาดกลัว…

628
00:42:03,229 --> 00:42:04,438
‎และเป็นลางร้าย

629
00:42:34,802 --> 00:42:36,887
‎ขันทีคิมที่เคยเป็นตัวปัญหาที่ชอนบูกวัน

630
00:42:36,971 --> 00:42:38,722
‎วันนี้ไม่มารับใช้อยู่ข้างๆ เสด็จแม่อีกแล้ว

631
00:42:39,682 --> 00:42:41,058
‎เจ้าไปสืบมาหรือยัง

632
00:42:41,141 --> 00:42:44,395
‎พวกเขาบอกว่าเขาลาป่วยและรักษาตัวอยู่
‎แต่ไม่มีใครทราบว่าเขาอยู่ไหนพ่ะย่ะค่ะ

633
00:42:46,188 --> 00:42:48,399
‎ไปตามสืบเกี่ยวกับขันทีคิมให้ละเอียด

634
00:42:48,482 --> 00:42:49,984
‎ว่าเขาเข้ามาในวังเมื่อไหร่

635
00:42:50,067 --> 00:42:53,112
‎เริ่มมารับใช้เสด็จแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่
‎และมีจุดที่น่าสงสัยหรือไม่

636
00:42:53,946 --> 00:42:55,364
‎ตามสืบเงียบๆ ด้วย

637
00:42:56,073 --> 00:42:56,991
‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

638
00:43:03,038 --> 00:43:06,500
‎เจ้าจำคำพูดของขันทีคิม
‎ที่เราเจอที่ชอนบูกวันได้ใช่ไหม

639
00:43:08,752 --> 00:43:10,921
‎นังแม่หมอตระกูลชเว

640
00:43:11,589 --> 00:43:13,549
‎สั่งให้เจ้าสังหารข้าหรือ

641
00:43:14,091 --> 00:43:15,801
‎แม่หมอตระกูลชเว

642
00:43:15,884 --> 00:43:18,971
‎เขาบอกว่านางสั่งจินมู
‎แสดงว่านางต้องเป็นคนที่สูงกว่า

643
00:43:20,014 --> 00:43:21,724
‎ก็คงเป็นพระมเหสีนั่นแหละ

644
00:43:21,807 --> 00:43:24,518
‎เหมือนกับที่ตัวตนที่แท้จริงของมูด็อกคือนักซู

645
00:43:24,602 --> 00:43:26,270
‎ตัวตนที่แท้จริงของพระมเหสี

646
00:43:27,313 --> 00:43:29,023
‎ก็คือแม่หมอตระกูลชเวงั้นหรือ

647
00:43:29,106 --> 00:43:29,982
‎ก็คงจะเป็นเช่นนั้น

648
00:43:31,400 --> 00:43:34,278
‎ถ้าหากพระมเหสีคือผู้แปรวิญญาณน่ะนะ

649
00:43:35,362 --> 00:43:39,325
‎พระมเหสีไม่มีจุดน่าสงสัย
‎ว่าเป็นผู้แปรวิญญาณเลยเจ้าค่ะ

650
00:43:39,408 --> 00:43:42,411
‎ข้าตรวจสอบศูนย์กลางพลังของพระองค์
‎ขณะที่ตรวจพระพลานามัย

651
00:43:42,494 --> 00:43:45,414
‎พระองค์เป็นคนปกติที่ไม่มีพลังที่ยิ่งใหญ่เจ้าค่ะ

652
00:43:47,708 --> 00:43:52,129
‎ถ้าหากนางมีหินน้ำแข็งอยู่ในมือ
‎ก็คงเป็นเช่นนั้นได้

653
00:43:53,756 --> 00:43:57,676
‎พระมเหสีเป็นน้องสาว
‎ของนายพลซออิล ตระกูลซอนะ

654
00:43:57,760 --> 00:43:59,178
‎และยังเป็นอาของยุลด้วย

655
00:43:59,261 --> 00:44:02,848
‎แม้ไม่ใช่เครือญาติสายตรงของตระกูลฮอ
‎แต่นางเป็นคนของตระกูลซอนะ

656
00:44:02,931 --> 00:44:04,391
‎ถ้านางเป็นผู้แปรวิญญาณ

657
00:44:05,392 --> 00:44:09,229
‎คนที่อยู่ในร่างของพระมเหสีตอนนี้
‎ก็เป็นคนอื่นขอรับ

658
00:44:09,313 --> 00:44:12,483
‎ถ้าอย่างนั้นวิญญาณของพระมเหสี
‎ก็ตายไปแล้วงั้นหรือ

659
00:44:13,067 --> 00:44:14,526
‎ไม่มีทางเป็นเช่นนั้นได้เจ้าค่ะ

660
00:44:14,610 --> 00:44:17,821
‎คนของตระกูลซอจะมีโคมไฟแห่งชีวิตอยู่เจ้าค่ะ

661
00:44:19,198 --> 00:44:22,743
‎เพราะพวกเขาต้องปกป้องป้อมซอโฮ
‎ซึ่งเป็นเขตชายแดนและออกรบบ่อยๆ

662
00:44:22,826 --> 00:44:26,664
‎คนในตระกูลแต่ละคนจึงมีโคมไฟแห่งชีวิต
‎ที่จุดด้วยพลังแห่งวิญญาณ

663
00:44:26,747 --> 00:44:28,457
‎เพื่อให้รับรู้ความเป็นความตายของคนคนนั้น

664
00:44:29,583 --> 00:44:31,794
‎ถ้าสวรรคตไปแล้ว

665
00:44:32,294 --> 00:44:34,838
‎โคมไฟแห่งชีวิตก็จะดับ
‎และพวกเขาจะทราบทันทีเจ้าค่ะ

666
00:44:35,839 --> 00:44:38,967
‎อ้อ จริงด้วย โคมไฟแห่งชีวิต

667
00:44:39,051 --> 00:44:43,097
‎พวกเขาจะต้องนำวิญญาณ
‎ไปไว้ในร่างอื่นแน่ๆ ขอรับ

668
00:44:44,807 --> 00:44:49,770
‎เหมือนกับร่างที่แปรวิญญาณของใต้เท้าคัง
‎แห่งแดกังขนส่งที่นอนอยู่ที่เซจุกวอนตอนนี้

669
00:44:52,690 --> 00:44:57,069
‎ถ้าอย่างนั้นเจ้ามั่นใจว่า
‎พระมเหสีเป็นผู้แปรวิญญาณงั้นหรือ

670
00:44:58,654 --> 00:45:00,322
‎ถ้าเราทราบเรื่องนั้นแน่ชัด

671
00:45:01,323 --> 00:45:04,743
‎เราก็จะจับจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของจินมูได้ขอรับ

672
00:45:07,996 --> 00:45:10,207
‎ซงริมกำลังสงสัยในตัวข้าอยู่

673
00:45:10,290 --> 00:45:13,252
‎และพวกเขาคงจะพยายามเปิดเผย
‎ว่าพระมเหสีเป็นผู้แปรวิญญาณ

674
00:45:13,335 --> 00:45:14,878
‎ทรงกังวลเรื่องใดพ่ะย่ะค่ะ

675
00:45:15,921 --> 00:45:19,216
‎เราได้เตรียมร่างที่จะย้ายวิญญาณไป
‎ไว้ตรงนั้นแล้ว

676
00:45:24,430 --> 00:45:28,350
‎จะไม่มีข้อผิดพลาดในการพาร่างนั้น
‎เข้าไปอยู่ในจินโยวอนใช่ไหม

677
00:45:29,601 --> 00:45:31,311
‎นางจะเข้าไปที่จินโยวอนวันนี้พ่ะย่ะค่ะ

678
00:45:31,979 --> 00:45:34,231
‎หากทุกอย่างดำเนินการตามแผนอย่างราบรื่น

679
00:45:34,815 --> 00:45:37,359
‎ผู้อำนวยการจินโยวอนจะได้ลูกสาวกลับคืนมา

680
00:45:38,026 --> 00:45:40,529
‎และอีกไม่นาน
‎วังหลวงจะมีการจัดพระราชพิธีพระศพ

681
00:45:42,573 --> 00:45:45,784
‎เพราะพระมเหสีจะสวรรคตไงพ่ะย่ะค่ะ

682
00:45:48,495 --> 00:45:53,125
‎แล้วร่างเก่าของข้าที่มีวิญญาณพระมเหสีอยู่
‎จะเป็นอย่างไรหรือ

683
00:45:55,252 --> 00:45:58,088
‎เราไม่จำเป็นต้องไว้ชีวิตนางแล้ว
‎ก็ต้องกำจัดไงพ่ะย่ะค่ะ

684
00:46:40,672 --> 00:46:43,842
‎วันนี้กระหม่อมมาแทนขันทีคิมพ่ะย่ะค่ะ พระมเหสี

685
00:46:52,476 --> 00:46:53,852
‎พระองค์ทรงน่าสงสารจริงๆ

686
00:46:54,686 --> 00:46:58,565
‎ถ้าทรงปล่อยวางพระทัยก็คงจะสบายกว่านี้

687
00:47:20,629 --> 00:47:22,339
‎ที่นี่คือหมู่บ้านแกมาสินะ

688
00:47:23,131 --> 00:47:25,217
‎ท่านจะตามหาแม่หมอหรือเจ้าคะ

689
00:47:25,300 --> 00:47:26,301
‎อือ

690
00:47:27,135 --> 00:47:29,012
‎ถ้างั้นลองไปที่หมู่บ้านแกมาดูนะเจ้าคะ

691
00:47:29,596 --> 00:47:32,933
‎เพราะมีทั้งแม่หมอ
‎และพ่อหมอร่างทรงอยู่ที่นั่นเจ้าค่ะ

692
00:47:33,517 --> 00:47:36,103
‎ข้ารู้จักพ่อหมอที่เก่าแก่ที่สุด
‎ของหมู่บ้านแกมาอยู่

693
00:47:36,687 --> 00:47:39,481
‎ถ้าท่านจะตามหาใคร ก็ลองไปหาเขาดูนะเจ้าคะ

694
00:47:42,901 --> 00:47:44,278
‎- เทพธิดาดวงไฟ…
‎- ไม่เอาล่ะ

695
00:47:44,361 --> 00:47:46,405
‎- โธ่เอ๊ย
‎- ไม่เอาหรอก

696
00:47:46,488 --> 00:47:50,492
‎ขอโทษที เจ้าทราบไหมว่า
‎สำนักร่างทรงนายน้อยบงอยู่ที่ไหน

697
00:47:50,576 --> 00:47:51,910
‎นายน้อยบงหรือ

698
00:47:51,994 --> 00:47:54,246
‎เขาไม่ขลังแล้วนะ

699
00:47:54,329 --> 00:47:55,998
‎ข้างๆ นี้มีสำนักเทพธิดาดวงไฟอยู่

700
00:47:56,081 --> 00:47:58,875
‎- ไปที่นั่นเถิดเจ้าค่ะ
‎- ไม่ล่ะ ข้าจะมาหานายน้อยบง

701
00:47:58,959 --> 00:48:02,004
‎- ข้าบอกว่าเขาไม่แม่นไง
‎- พอดีข้าต้องไปหานายน้อยบงน่ะ

702
00:48:02,921 --> 00:48:03,922
‎ขอบใจนะ

703
00:48:16,059 --> 00:48:18,020
‎ข้าอยู่ที่ไหนกันเนี่ย

704
00:48:18,562 --> 00:48:20,647
‎มันดูเหมือนๆ กันไปหมด จริงๆ เลย

705
00:48:24,401 --> 00:48:27,362
‎โธ่เอ๊ย ข้าบอกเมื่อไหร่
‎ว่าจะมาดูดวงกับเทพธิดาดวงไฟ

706
00:48:27,446 --> 00:48:30,198
‎แต่ในเมื่อท่านดูดวงไปแล้ว
‎ท่านก็ต้องจ่ายค่าหมอสิเจ้าคะ

707
00:48:30,282 --> 00:48:32,701
‎- ท่านจะไปไหน
‎- เดี๋ยวเถอะ ปล่อยข้านะ

708
00:48:33,201 --> 00:48:35,454
‎นางดูไม่ถูกสักเรื่อง
‎แล้วจะมาเอาค่าหมออะไรกันล่ะ

709
00:48:41,918 --> 00:48:43,629
‎ท่านไปหานายน้อยบงมาแล้วหรือเจ้าคะ

710
00:48:43,712 --> 00:48:45,005
‎เขาไม่แม่นใช่ไหม

711
00:48:45,088 --> 00:48:48,050
‎ข้าบอกแล้วไงว่าเทพธิดาดวงไฟดูดวงแม่น
‎ใช่ไหมล่ะเจ้าคะ

712
00:48:48,133 --> 00:48:49,760
‎"เทพธิดาดวงไฟ" บ้าบออะไร

713
00:48:49,843 --> 00:48:50,927
‎ให้ตายเถอะ

714
00:48:53,930 --> 00:48:54,765
‎โธ่เว้ย

715
00:48:56,058 --> 00:48:58,435
‎เสด็จมาดูดวงหรือพ่ะย่ะค่ะ

716
00:48:59,394 --> 00:49:01,396
‎แล้วเจ้าล่ะ มาทำพิธีทรงเจ้าหรือ

717
00:49:02,022 --> 00:49:04,816
‎เทพธิดาดวงไฟบอกว่าอะไร
‎ถึงได้กริ้วขนาดนั้นพ่ะย่ะค่ะ

718
00:49:05,442 --> 00:49:08,904
‎นางบอกว่าข้าไม่มีดวงขุนนาง ให้ไปทำธุรกิจแทน

719
00:49:08,987 --> 00:49:10,364
‎ข้าเป็นองค์รัชทายาทเชียวนะ

720
00:49:11,823 --> 00:49:13,533
‎แล้วนายน้อยบงบอกเจ้าว่าอะไรล่ะ

721
00:49:13,617 --> 00:49:15,952
‎กระหม่อมกำลังไปหาเขาพ่ะย่ะค่ะ
‎พอดีมีเรื่องอยากถามเยอะ

722
00:49:18,747 --> 00:49:19,790
‎จางอุก

723
00:49:22,959 --> 00:49:25,170
‎เจ้าก็มาที่นี่เพราะขันทีคิมเหมือนกันหรือ

724
00:49:28,423 --> 00:49:30,342
‎เหตุใดจึงเสด็จมาตามหาขันทีคิมที่นี่ล่ะ

725
00:49:34,054 --> 00:49:37,391
‎หลังวันที่เกิดเรื่องขึ้นที่ชอนบูกวัน
‎เขาก็หายไปจากวังหลวง

726
00:49:38,225 --> 00:49:40,185
‎เบาะแสของเขานำข้ามาที่นี่

727
00:49:40,268 --> 00:49:43,605
‎แล้วพระองค์เสด็จมาคนเดียว
‎โดยไม่มีผู้ติดตามหรือพ่ะย่ะค่ะ

728
00:49:45,399 --> 00:49:47,234
‎เพราะข้าไม่อยากให้ใครรู้

729
00:49:48,193 --> 00:49:49,903
‎ว่าข้ากำลังสงสัยคนคนนั้นอยู่

730
00:49:52,948 --> 00:49:54,991
‎ทรงสงสัยว่าขันทีคิม
‎เป็นผู้แปรวิญญาณเหมือนที่กระหม่อมบอก

731
00:49:56,076 --> 00:49:58,954
‎และพระมเหสี
‎ทรงกำลังปกปิดเรื่องนั้นใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ

732
00:50:00,872 --> 00:50:01,957
‎ใช่แล้ว

733
00:50:03,166 --> 00:50:05,127
‎แล้วเจ้ามาตามสืบเรื่องอะไรหรือ

734
00:50:05,794 --> 00:50:08,630
‎ดูเหมือนสิ่งที่พวกเรากำลังตามสืบ
‎จะมาทับซ้อนกันที่นี่

735
00:50:08,714 --> 00:50:09,881
‎มาแบ่งข้อมูลกันไหมพ่ะย่ะค่ะ

736
00:50:10,716 --> 00:50:12,008
‎แบ่งข้อมูลกันคนละเรื่องหรือ

737
00:50:12,801 --> 00:50:14,803
‎ก็ได้ งั้นเจ้าพูดมาก่อน

738
00:50:14,886 --> 00:50:16,805
‎โธ่เอ๊ย ทำไมงั้น
‎ถ้ากระหม่อมบอกก่อน

739
00:50:16,888 --> 00:50:19,599
‎พระองค์จะตรัสว่า
‎"ข้าเป็นองค์รัชทายาทนะ" แล้วไม่ยอมบอกนี่

740
00:50:19,683 --> 00:50:20,642
‎เจ้ารู้ได้ยังไงกัน

741
00:50:22,561 --> 00:50:23,562
‎ก็ได้ เข้าใจแล้ว

742
00:50:25,188 --> 00:50:28,817
‎ระหว่างที่ข้าตามหาเบาะแสของขันทีคิม
‎ข้าเจอจุดที่น่าสงสัย

743
00:50:28,900 --> 00:50:31,445
‎เขาจะออกมานอกวังเดือนละครั้ง
‎และเดินทางมายังสถานที่หนึ่ง

744
00:50:32,237 --> 00:50:34,573
‎และสถานที่นั้นคือหมู่บ้านแกมาแห่งนี้

745
00:50:35,365 --> 00:50:37,534
‎กระหม่อมกำลังตามหา
‎แม่หมอตระกูลชเวอยู่พ่ะย่ะค่ะ

746
00:50:38,118 --> 00:50:39,035
‎นางเป็นใครกัน

747
00:50:39,119 --> 00:50:41,580
‎ไว้กระหม่อมจะแบ่งปันข้อมูลนี้คราวหลัง
‎กระหม่อมทูลลา

748
00:50:42,414 --> 00:50:43,623
‎นี่ๆ

749
00:50:44,708 --> 00:50:47,836
‎เจ้าจะบอกแค่ "แม่หมอตระกูลชเว"
‎แค่นี้ก็จบงั้นหรือ

750
00:50:47,919 --> 00:50:49,671
‎กระหม่อมก็ยังไม่มีข้อมูลอะไรมากพ่ะย่ะค่ะ

751
00:50:52,507 --> 00:50:55,510
‎- เสด็จตามกระหม่อมทำไมเนี่ย
‎- ข้าจะไปหานายน้อยบง

752
00:50:55,594 --> 00:50:57,220
‎ถึงไม่ไปด้วยกันก็ไม่เป็นไรหรอก

753
00:50:57,304 --> 00:51:00,640
‎เพราะข้าแค่ตามเจ้าไป
‎แล้วไปถามเขาว่าพูดอะไรกับเจ้าก็ได้

754
00:51:01,308 --> 00:51:02,434
‎ข้าเป็นองค์รัชทายาทเชียวนะ

755
00:51:07,731 --> 00:51:10,901
‎- กระหม่อมก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนพ่ะย่ะค่ะ
‎- เจ้ารู้นี่นา

756
00:51:10,984 --> 00:51:12,444
‎กระหม่อมไม่รู้จริงๆ

757
00:51:15,363 --> 00:51:20,410
‎ข้าไปพบท่านอาของนายน้อย
‎และท่านแม่ของคุณหนูแล้วเจ้าค่ะ

758
00:51:20,494 --> 00:51:22,287
‎ท่านแม่ว่ายังไงหรือเจ้าคะ

759
00:51:22,370 --> 00:51:24,748
‎ยังโกรธข้ามากใช่ไหมเจ้าคะ

760
00:51:25,624 --> 00:51:27,667
‎เขาจะไล่ข้าออกไปจริงๆ หรือขอรับ

761
00:51:28,960 --> 00:51:33,215
‎พวกเขาบอกให้ทั้งสองท่าน
‎เขียนหนังสือสัญญาส่งแล้วจะให้อภัยเจ้าค่ะ

762
00:51:33,298 --> 00:51:36,134
‎หนังสือสัญญาว่าจะไม่มาพบกันอีก

763
00:51:39,513 --> 00:51:40,347
‎เอาล่ะ

764
00:51:42,599 --> 00:51:44,059
‎เนื้อหาสัญญาถูกกำหนดไว้แล้ว

765
00:51:44,142 --> 00:51:46,353
‎ทั้งสองท่านแค่ลงชื่อและนำไปส่ง

766
00:51:46,436 --> 00:51:48,230
‎ก็สามารถกลับบ้านได้เจ้าค่ะ

767
00:51:48,772 --> 00:51:50,524
‎ลองปรึกษากันและตัดสินใจดูนะเจ้าคะ

768
00:51:51,358 --> 00:51:55,320
‎สำหรับตัวข้า
‎ถ้าพวกท่านคิดว่าให้ตายก็เลิกกันไม่ได้จริงๆ

769
00:51:55,403 --> 00:51:58,406
‎ข้าก็จะมอบอาหาร
‎และที่พักให้ท่านอยู่ที่นี่สักระยะเจ้าค่ะ

770
00:51:58,490 --> 00:51:59,324
‎งั้นข้าขอตัว

771
00:52:10,752 --> 00:52:11,962
‎คุณหนูโชยอน

772
00:52:17,008 --> 00:52:18,176
‎อันที่จริง

773
00:52:21,513 --> 00:52:23,265
‎ข้านึกเสียใจนิดหน่อยขอรับ

774
00:52:26,017 --> 00:52:28,103
‎ว่าข้าออกหน้าโดยไม่มีแผนรับมือหรือเปล่า

775
00:52:30,522 --> 00:52:32,065
‎และรู้สึกกลัวด้วยขอรับ

776
00:52:35,861 --> 00:52:37,112
‎แต่ว่า…

777
00:52:43,535 --> 00:52:45,662
‎พอคิดว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีก

778
00:52:48,707 --> 00:52:50,458
‎ข้าก็ไม่ต้องการอะไรแล้วขอรับ

779
00:52:52,502 --> 00:52:54,212
‎ข้าลงชื่อไม่ได้ขอรับ

780
00:52:54,296 --> 00:52:55,964
‎ข้าอยู่โดยไม่ได้เจอท่านไม่ได้

781
00:52:58,258 --> 00:53:00,385
‎(ข้าพเจ้า จินโชยอนแห่งจินโยวอน
‎ขอสัญญาว่าจะไม่มาเจอพัคดังกูแห่งซงริมอีก)

782
00:53:01,261 --> 00:53:03,430
‎ตอนแรกข้าก็อารมณ์เสียเหมือนกัน

783
00:53:06,474 --> 00:53:08,310
‎แต่ข้าไม่อยากอดเจอท่านเจ้าค่ะ

784
00:53:44,679 --> 00:53:46,640
‎การเจรจาล้มเหลว

785
00:53:46,723 --> 00:53:49,517
‎มูด็อก ไปเตรียมโต๊ะอาหารให้พวกเขาด้วย

786
00:53:56,066 --> 00:53:57,901
‎ทานปลาเถิดขอรับ

787
00:54:04,324 --> 00:54:05,909
‎ทานเนื้อด้วยนะขอรับ

788
00:54:17,963 --> 00:54:22,050
‎ทั้งสองท่านจะอยู่ที่นี่ต่อไปจริงๆ หรือเจ้าคะ

789
00:54:22,133 --> 00:54:23,343
‎อือ

790
00:54:23,426 --> 00:54:27,514
‎พวกเราตกลงกันว่า
‎จะแยกกันกลับไปเก็บของที่บ้านแล้วด้วย

791
00:54:27,597 --> 00:54:30,350
‎ก็คือพวกท่านจะมาตั้งรกราก
‎อยู่กินกันที่นี่หรือเจ้าคะ

792
00:54:33,436 --> 00:54:34,646
‎ไม่ใช่แบบนั้นหรอก

793
00:54:34,729 --> 00:54:36,606
‎แต่อย่างน้อยเราก็ควรมีชุดไว้เปลี่ยนนี่

794
00:54:36,690 --> 00:54:39,401
‎มูด็อก เจ้าตามไปช่วยคุณหนูถือของหน่อยนะ

795
00:54:50,203 --> 00:54:51,913
‎เจ้าทิ้งกระดาษที่อยู่ตรงนี้ไปแล้วหรือ

796
00:54:52,497 --> 00:54:53,331
‎กำลังจะเอาไปทิ้งเจ้าค่ะ

797
00:55:00,630 --> 00:55:01,631
‎(ข้าพเจ้า จินโชยอนแห่งจินโยวอน
‎ขอสัญญาว่าจะไม่มาเจอพัคดังกูแห่งซงริมอีก)

798
00:55:01,715 --> 00:55:03,258
‎ข้าคงต้องคิดดูอีกทีแล้ว

799
00:55:04,467 --> 00:55:07,679
‎ถ้าข้าไปเก็บของออกมา
‎ข้าอาจถูกไล่ออกจากบ้านจริงๆ ก็ได้

800
00:55:09,764 --> 00:55:11,099
‎เจ้าบาดเจ็บหรือ

801
00:55:13,351 --> 00:55:14,519
‎เจ็บมากหรือ

802
00:55:15,103 --> 00:55:16,604
‎ก็เจ็บน่ะสิเจ้าคะ

803
00:55:21,776 --> 00:55:22,819
‎เจ้ามีแผลเป็นด้วยนี่

804
00:55:22,902 --> 00:55:24,446
‎ไปโดนอะไรมาหรือ

805
00:55:25,155 --> 00:55:26,448
‎ไม่รู้สิเจ้าคะ

806
00:55:26,531 --> 00:55:28,616
‎ข้าบาดเจ็บตั้งแต่เด็กๆ เลยจำไม่ได้เจ้าค่ะ

807
00:55:29,617 --> 00:55:31,619
‎มันเป็นรอยแผลฉีกขาดล่ะ

808
00:55:31,703 --> 00:55:34,789
‎พี่ของข้าก็มีแผลเป็นแบบนั้น
‎ที่ตำแหน่งเดียวกัน เพราะข้า

809
00:55:36,124 --> 00:55:39,044
‎นางล้มเหมือนเจ้าเมื่อสักครู่เลย

810
00:55:46,843 --> 00:55:49,345
‎จุดที่เป็นแผลกลายเป็นแผลเป็นแล้วเจ้าค่ะ

811
00:55:54,267 --> 00:55:55,685
‎เท่านี้ก็เพียงพอแล้วล่ะ

812
00:55:57,520 --> 00:56:00,690
‎ข้าจะทำให้ดีที่สุดเจ้าค่ะ ท่านพ่อ

813
00:56:03,109 --> 00:56:05,236
‎เวลาที่ไม่จำเป็น อย่าเรียกข้าเช่นนั้น

814
00:56:06,446 --> 00:56:07,822
‎มันทำให้ข้าขนลุก

815
00:56:17,332 --> 00:56:19,876
‎จริงๆ เลย เขาเห็นข้าเป็นอึหรือไง

816
00:56:20,627 --> 00:56:23,671
‎ทำไมถึงโยนผ้าเช็ดมือผ้าไหม
‎ที่แสนล้ำค่าทิ้งเช่นนี้เนี่ย

817
00:56:25,298 --> 00:56:26,382
‎หือ

818
00:56:34,516 --> 00:56:37,060
‎มันเป็นลายเดียวกันกับของมูด็อกเลยนี่

819
00:56:41,356 --> 00:56:43,817
‎- ท่านใต้เท้าจินโยวอนกลับไปแล้วหรือ
‎- อือ

820
00:56:46,778 --> 00:56:48,321
‎ว่าแต่นี่เป็นลายอะไรหรือ

821
00:56:48,404 --> 00:56:51,157
‎สัญลักษณ์ของตระกูลจิน
‎แห่งจินโยวอนที่เจ้าจะเข้าไปอยู่

822
00:56:51,908 --> 00:56:54,035
‎วันนี้เราจะไปที่นั่นกัน เตรียมตัวด้วย

823
00:56:54,702 --> 00:56:55,870
‎อือ

824
00:56:58,623 --> 00:57:00,416
‎มันคือสัญลักษณ์นั้นเองหรือ

825
00:57:09,008 --> 00:57:11,636
‎ทำไมสิ่งของที่มูด็อกมักพกติดตัวเสมอ

826
00:57:11,719 --> 00:57:14,097
‎ถึงได้ปักลายสัญลักษณ์ของจินโยวอนนะ

827
00:57:21,604 --> 00:57:24,107
‎ต้องแอบท่านแม่ไปเก็บของแล้วรีบออกมานะ

828
00:57:24,190 --> 00:57:25,275
‎ตามมา

829
00:57:26,526 --> 00:57:29,154
‎ไหนๆ มาบ้านแล้ว
‎ข้าอยากให้นางกลับไปเลยจริงๆ

830
00:57:37,203 --> 00:57:40,123
‎เขาจะเป็นนายน้อยได้ยังไงกัน
‎นี่ผู้เฒ่าต่างหาก

831
00:57:40,957 --> 00:57:42,792
‎ครั้งหนึ่งเขาคงเคยเป็นนายน้อยแหละ

832
00:57:43,376 --> 00:57:47,213
‎พวกท่านทั้งสองมีพลังเร่าร้อนมาก
‎พวกท่านเคยแบ่งปันอะไรต่อกัน

833
00:57:47,797 --> 00:57:48,965
‎เป็นคนรักหรือเปล่านะ

834
00:57:51,259 --> 00:57:52,677
‎- โธ่เว้ย
‎- ให้ตาย

835
00:57:54,721 --> 00:57:57,932
‎นโยบายธุรกิจของข้าคือ
‎ไม่เปิดเผยข้อมูลที่ได้รับจากการปรึกษา

836
00:57:58,016 --> 00:57:59,684
‎พวกท่านวางใจได้เลย

837
00:57:59,767 --> 00:58:04,522
‎ว่าแต่ทั้งคู่เคยแบ่งปัน
‎บางสิ่งที่มีความหมายมากต่อกันใช่ไหม

838
00:58:06,024 --> 00:58:06,900
‎เขาแม่นแฮะ

839
00:58:08,276 --> 00:58:09,194
‎โธ่เอ๊ย

840
00:58:11,362 --> 00:58:14,199
‎ข้าได้ยินว่า
‎ท่านอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านแกมามานานที่สุด

841
00:58:14,282 --> 00:58:16,701
‎ไม่ทราบว่าท่านรู้จักแม่หมอตระกูลชเวไหมขอรับ

842
00:58:19,996 --> 00:58:21,247
‎แม่หมอตระกูลชเวหรือ

843
00:58:21,331 --> 00:58:24,250
‎พวกท่านเป็นจอมเวทที่ตามไล่ล่าเวทมนตร์ดำหรือ

844
00:58:27,629 --> 00:58:31,799
‎ไม่ใช่แบบนั้นขอรับ ข้าแค่ได้ยินว่านางขลังมาก

845
00:58:31,883 --> 00:58:33,760
‎จึงอยากตามหานางเฉยๆ ขอรับ

846
00:58:37,347 --> 00:58:38,556
‎ใช่แล้ว

847
00:58:39,140 --> 00:58:41,059
‎เรื่องนั้นก็ผ่านมา 20 ปีแล้ว

848
00:58:48,483 --> 00:58:49,817
‎แม่หมอตระกูลชเว

849
00:58:49,901 --> 00:58:53,863
‎มีชื่อเสียงในการทำคุณไสยเวทมนตร์ดำ
‎สาปแช่งผู้คน

850
00:58:54,447 --> 00:58:56,407
‎แต่แล้ววันหนึ่ง

851
00:58:56,491 --> 00:59:00,370
‎นางก็ถูกจอมเวทชอนบูกวันที่ปราบปราม
‎การใช้เวทมนตร์ดำจับได้และเกือบถูกจับไป

852
00:59:01,287 --> 00:59:02,830
‎แต่นางกระโดดเข้ากองไฟไปน่ะ

853
00:59:05,083 --> 00:59:08,628
‎มีข่าวลือว่านางโดนไฟคลอกตายด้วย

854
00:59:09,295 --> 00:59:13,216
‎และบางคนก็ลือว่านางมีแผลไฟลวกขนาดใหญ่
‎แล้วหนีไปได้

855
00:59:13,883 --> 00:59:15,009
‎ถ้าเป็นตอนนั้น

856
00:59:15,093 --> 00:59:18,012
‎ก็เป็นตอนที่พ่อของเจ้า
‎หัวหน้าสำนักจางกังยังอยู่ที่ชอนบูกวันนี่

857
00:59:20,807 --> 00:59:23,935
‎ถ้าแม่หมอตระกูลชเว
‎ถูกจอมเวทของชอนบูกวันตามล่า

858
00:59:25,061 --> 00:59:27,397
‎งั้นเจ้าก็กำลังตามหา
‎คนที่โกรธแค้นพ่อของเจ้าอยู่อย่างนั้นหรือ

859
00:59:27,480 --> 00:59:29,774
‎กระหม่อมจำไม่ได้ด้วยซ้ำ
‎ว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร

860
00:59:30,400 --> 00:59:32,610
‎แล้วจะไปรู้ได้ยังไง
‎ว่าใครโกรธแค้นเขาบ้าง

861
00:59:36,197 --> 00:59:39,242
‎(ข้าพเจ้า พัคดังกูแห่งซงริมขอสัญญาว่า
‎จะไม่มาเจอจินโชยอนแห่งจินโยวอนอีก)

862
00:59:41,369 --> 00:59:43,621
‎เจ้าไม่ได้ลงชื่อในหนังสือสัญญานี่

863
00:59:43,705 --> 00:59:46,249
‎ข้าคิดหนักว่าจะลงชื่อและกลับมาอยู่บ้านดีไหม

864
00:59:47,166 --> 00:59:49,252
‎แต่ถึงทำเช่นนั้นก็คงเป็นการหลอกลวงขอรับ

865
00:59:49,335 --> 00:59:51,296
‎เพราะข้ามีชีวิตอยู่โดยไม่เจอนางไม่ได้

866
00:59:54,507 --> 00:59:57,051
‎มันไม่ใช่ความรู้สึกชั่ววูบนะขอรับ

867
00:59:57,927 --> 01:00:01,055
‎ตัวข้าเองมีใจให้นางมานานแล้ว

868
01:00:01,139 --> 01:00:03,099
‎แต่ข้าเปิดเผยไปไม่ได้
‎และเพิ่งคว้าใจนางมาได้ขอรับ

869
01:00:03,683 --> 01:00:05,184
‎อย่าดูถูกว่าพวกเราไร้เดียงสา

870
01:00:05,268 --> 01:00:07,812
‎และช่วยจับตาดูพวกเราอีกหน่อยนะขอรับ

871
01:00:07,895 --> 01:00:10,189
‎จงสะพายกระเป๋าสัมภาระนั้นออกไป

872
01:00:10,273 --> 01:00:11,899
‎แล้วไปอยู่ที่บ้านอุกเถิด

873
01:00:12,900 --> 01:00:14,611
‎- ท่านอา…
‎- ไปอยู่ที่นั่น

874
01:00:15,528 --> 01:00:17,071
‎แล้วทำงานให้ข้าหน่อย

875
01:00:26,789 --> 01:00:28,708
‎ถ้าเจอเขามาที่บ้านนั้นเมื่อไหร่

876
01:00:28,791 --> 01:00:30,460
‎ก็ให้รีบมาบอกข้าทันที

877
01:00:30,543 --> 01:00:32,587
‎นี่คือใครหรือขอรับ

878
01:00:33,755 --> 01:00:35,590
‎หัวหน้าสำนักจางกังแห่งชอนบูกวัน

879
01:00:36,341 --> 01:00:37,592
‎พ่อของจางอุก

880
01:00:41,220 --> 01:00:42,805
‎ถ้าเขามา

881
01:00:44,766 --> 01:00:46,017
‎ก็ให้…

882
01:00:47,101 --> 01:00:48,269
‎มาบอกข้าทันที

883
01:00:50,938 --> 01:00:52,857
‎จริงด้วยๆ

884
01:00:52,940 --> 01:00:56,444
‎แม่หมอตระกูลชเวมีน้องชายอยู่คนหนึ่ง

885
01:00:57,403 --> 01:01:00,114
‎ท่านพอรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหน

886
01:01:00,198 --> 01:01:04,327
‎หลังจากเหตุการณ์นั้น
‎ข้าก็ไม่ได้เจอเขาที่หมู่บ้านแกมาอีกเลย

887
01:01:04,994 --> 01:01:08,539
‎แต่มีข่าวลือว่าเขาได้แต่งงาน

888
01:01:08,623 --> 01:01:10,917
‎เข้าไปอยู่ในบ้านตระกูลยิ่งใหญ่ด้วยล่ะ

889
01:01:35,608 --> 01:01:38,569
‎ได้ยินว่าเด็กที่จะพามาครั้งนี้
‎มีความเป็นไปได้สูง

890
01:01:39,487 --> 01:01:41,322
‎แล้วเหตุใดนางถึงใส่ชุดซอมซ่อเช่นนี้

891
01:01:41,406 --> 01:01:43,866
‎ครั้นยังเด็ก นางถูกคลื่นซัดเข้าฝั่ง
‎ที่ทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

892
01:01:43,950 --> 01:01:46,619
‎แล้วมีชาวประมงมาช่วยชีวิตนางไว้ได้
‎อย่างหวุดหวิดขอรับ

893
01:01:47,537 --> 01:01:51,249
‎ไม่รู้ว่าเพราะนางเกือบตายไปหรือเปล่า
‎จึงทำให้นางสูญเสียความทรงจำ

894
01:01:51,332 --> 01:01:56,295
‎แต่ได้ยินว่านางสัมผัสได้ถึงสิ่งรอบตัว
‎ราวกับมองเห็น ทั้งที่ตาบอดขอรับ

895
01:02:19,318 --> 01:02:22,321
‎มีไฝอยู่ตรงนี้จริงๆ สินะ

896
01:02:31,330 --> 01:02:33,040
‎มีแผลเป็นที่ตำแหน่งเดียวกันด้วย

897
01:02:34,375 --> 01:02:39,839
‎เพราะแบบนี้ถึงบอกว่ามีโอกาสสูง
‎ที่จะเป็นบูยอนลูกข้าสินะ

898
01:02:39,922 --> 01:02:41,424
‎เป็นเช่นนั้นก็จริง

899
01:02:41,507 --> 01:02:45,595
‎แต่อาจเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้
‎ท่านลองทดสอบด้วยวิธีที่แน่ชัดเถิดขอรับ

900
01:02:52,518 --> 01:02:54,687
‎ไปลองดูกันว่าเจ้า…

901
01:02:55,980 --> 01:02:57,774
‎เปิดประตูจินโยวอนได้หรือเปล่า

902
01:03:07,784 --> 01:03:09,869
‎คนจากชอนบูกวันมาอีกแล้วแฮะ

903
01:03:09,952 --> 01:03:12,246
‎วันนี้พวกเขาคงพาคนที่น่าจะเป็น
‎ท่านพี่บูยอนมาอีกสินะ

904
01:03:22,298 --> 01:03:25,718
‎ในร่างของเจ้ามีพลังของเลือดจินโชยอนอยู่

905
01:03:25,802 --> 01:03:28,346
‎เจ้าจะสามารถขยับประตูจินโยวอนได้

906
01:03:30,306 --> 01:03:32,892
‎เจ้าแค่ทำให้มันขยับเพียงเล็กน้อยก็พอ

907
01:03:33,476 --> 01:03:35,186
‎แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว

908
01:03:45,196 --> 01:03:47,698
‎มีหญิงตาบอดหลายสิบคนมาที่นี่

909
01:03:48,407 --> 01:03:49,867
‎แต่ยังไม่มีใครเปิดประตูนั้นได้เลย

910
01:04:33,286 --> 01:04:34,453
‎บูยอน

911
01:04:35,746 --> 01:04:37,039
‎บูยอน

912
01:04:40,501 --> 01:04:44,255
‎เป็นแบบนี้อีกแล้ว
‎ทำไมข้าถึงเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่มาจินโยวอนนะ

913
01:05:00,313 --> 01:05:01,856
‎ถ้าเป็นเมื่อ 20 ปีก่อน

914
01:05:02,398 --> 01:05:05,234
‎ก็เป็นตอนที่จินมู
‎เป็นลูกศิษย์จางกังพ่อของเจ้าสินะ

915
01:05:06,360 --> 01:05:08,654
‎จินมูอาจจะรู้อะไรบ้างก็ได้ ข้าถามเขาดีไหม

916
01:05:08,738 --> 01:05:10,448
‎ไม่ได้เด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ

917
01:05:10,531 --> 01:05:13,868
‎โปรดทรงเก็บเรื่องที่เรารู้วันนี้
‎เป็นความลับด้วยพ่ะย่ะค่ะ

918
01:05:15,953 --> 01:05:19,332
‎ถึงมันจะไม่สำคัญขนาดนั้น แต่ก็ทำแบบนั้นกัน

919
01:05:22,793 --> 01:05:26,047
‎องค์รัชทายาท พระองค์ตรัสว่า
‎เสด็จมาคนเดียวใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ

920
01:05:26,130 --> 01:05:27,131
‎ใช่แล้ว

921
01:05:27,214 --> 01:05:30,635
‎แต่ข้ารู้สึกเหมือน
‎มีใครตามเรามาตั้งแต่เมื่อสักครู่แล้ว

922
01:05:34,096 --> 01:05:37,266
‎งั้นพวกเราแยกกันตรงนี้ไหมพ่ะย่ะค่ะ
‎จะได้รู้ว่าเขาตามใครกันแน่

923
01:06:17,390 --> 01:06:18,599
‎ท่านแม่

924
01:07:00,725 --> 01:07:02,685
‎ท่านเป็นใครถึงได้ตามข้ามาขอรับ

925
01:07:05,730 --> 01:07:06,647
‎ท่าน

926
01:07:10,067 --> 01:07:11,152
‎เป็นใครกัน

927
01:08:03,412 --> 01:08:06,957
‎จินบูยอนที่จินมูพามา
‎คือโซอี นักต้มตุ๋นคนนั้น

928
01:08:07,041 --> 01:08:08,250
‎ทำไมมันถึงมาอยู่ในห้องนี้ล่ะ

929
01:08:08,334 --> 01:08:09,752
‎มูด็อกคือตัวจริง

930
01:08:09,835 --> 01:08:11,796
‎ถ้านางรู้ขึ้นมาแล้วข้าจะเป็นยังไงนะ

931
01:08:11,879 --> 01:08:14,381
‎จินมูจะต้องถือไพ่สำคัญ
‎ที่ทำให้จินโฮกยองทำอะไรไม่ได้

932
01:08:14,465 --> 01:08:17,134
‎แม้จะจับได้ว่านางเป็นตัวปลอม

933
01:08:17,718 --> 01:08:18,761
‎สิ่งที่เจ้าต้องการคืออะไร

934
01:08:18,844 --> 01:08:23,349
‎ผู้อำนวยการจินโยวอนจะต้องเปิดศึกกับซงริม
‎เพื่อปกป้องหินน้ำแข็งขอรับ

935
01:08:24,683 --> 01:08:26,602
‎ทุกคนพอแล้วนั่งลงด้วยขอรับ

936
01:08:26,685 --> 01:08:29,146
‎เจ้าต้องการเป็นวีรบุรุษแห่งดวงดาวกษัตริย์

937
01:08:29,230 --> 01:08:31,482
‎ผู้กำจัดหินน้ำแข็ง
‎และช่วยโลกจากความวุ่นวายงั้นหรือ

938
01:08:31,565 --> 01:08:32,858
‎มีคนชื่อซอยุลอยู่ที่นี่ไหม

939
01:08:32,942 --> 01:08:34,568
‎ข้าคงต้องสังหารเขาเป็นคนแรก

940
01:08:35,277 --> 01:08:36,529
‎นายน้อย

941
01:08:37,988 --> 01:08:38,948
‎มีผู้แปรวิญญาณ

942
01:08:39,031 --> 01:08:40,324
‎จางอุกไปตายแท้ๆ เลย

943
01:08:40,407 --> 01:08:42,409
‎จางอุก ลูกศิษย์ของข้า…

944
01:08:44,453 --> 01:08:49,458
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน