1 00:00:06,339 --> 00:00:08,425 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:36,119 --> 00:00:37,328 ‎ขอบคุณที่พาชมบ้านนะเจ้าคะ 3 00:00:37,412 --> 00:00:39,622 ‎- ขอรับ แล้วติดต่อมานะขอรับ ‎- เจ้าค่ะ 4 00:00:43,376 --> 00:00:47,714 ‎บ้านหลังนี้อยู่ตรงกลาง ‎ระหว่างจินโยวอนและซงริมพอดี 5 00:00:48,423 --> 00:00:50,675 ‎หลังคาและพื้นไม้ก็สะอาดสะอ้าน 6 00:00:50,759 --> 00:00:53,344 ‎บ้านหลังนี้ดูดีที่สุด ‎เท่าที่ตระเวนดูมาเลยเจ้าค่ะ 7 00:00:53,428 --> 00:00:56,306 ‎แต่ที่นี่มีห้องเยอะเกินความจำเป็นไปหรือเปล่า 8 00:00:56,389 --> 00:00:58,141 ‎เดี๋ยวพวกเขาก็จะมีลูกกันนี่เจ้าคะ 9 00:00:58,224 --> 00:01:01,269 ‎หากเป็นลูกชาย เขาก็ใช้นามสกุลพัค ‎และสืบทอดซงริมต่อ 10 00:01:01,352 --> 00:01:04,939 ‎หากเป็นลูกสาว นางก็จะใช้นามสกุลจิน ‎และสืบทอดจินโยวอน 11 00:01:05,023 --> 00:01:06,399 ‎พวกเขาก็ต้องมีลูกหลายคนสิ 12 00:01:07,150 --> 00:01:10,987 ‎ข้าคิดถูกจริงๆ ที่ขอให้แม่บ้านคิมมาช่วยดูบ้าน 13 00:01:11,071 --> 00:01:14,866 ‎ข้าจะตัดสินใจเลือกเป็นบ้านที่ท่านชอบ 14 00:01:14,949 --> 00:01:16,076 ‎เจ้าค่ะ 15 00:01:19,746 --> 00:01:20,789 ‎อันที่จริง 16 00:01:21,623 --> 00:01:25,627 ‎บ้านที่ข้าอยากอาศัยอยู่ ‎ไม่ใช่บ้านที่กว้างขวางหรอกเจ้าค่ะ 17 00:01:26,669 --> 00:01:29,130 ‎เป็นแค่บ้านที่อบอุ่น 18 00:01:29,631 --> 00:01:33,468 ‎ข้าชอบบ้านเล็กๆ ‎ที่สามารถใช้ชีวิตอยู่กับคนรักได้เจ้าค่ะ 19 00:01:35,178 --> 00:01:38,807 ‎และถ้ามีสวนเล็กๆ ‎ให้ปลูกดอกไม้ที่ชอบได้ก็คงดีนะเจ้าคะ 20 00:01:39,849 --> 00:01:42,894 ‎แม่บ้านคิมชอบดอกไม้ใช่ไหมขอรับ 21 00:01:45,271 --> 00:01:46,773 ‎ปลูกต้นเทียนบ้านดีไหมเจ้าคะ 22 00:01:47,482 --> 00:01:51,027 ‎พอออกดอก ก็เด็ดมาทำเป็นสีย้อมเล็บ ‎และทาให้กัน 23 00:01:53,238 --> 00:01:56,741 ‎ถ้าได้ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานแบบนั้น ‎ก็คงจะดีมากๆ นะเจ้าคะ 24 00:01:58,743 --> 00:02:01,496 ‎ข้าจะตามหาบ้านแบบนั้น 25 00:02:02,997 --> 00:02:04,332 ‎ให้กับท่านเอง 26 00:02:10,338 --> 00:02:11,506 ‎เจ้าคะ 27 00:02:11,589 --> 00:02:15,051 ‎บ้านหลังเล็กๆ แสนอบอุ่นที่มีสวน 28 00:02:16,010 --> 00:02:17,804 ‎และปลูกต้นเทียนบ้าน 29 00:02:18,638 --> 00:02:21,224 ‎ข้าจะมอบให้เป็นของขวัญ 30 00:02:22,642 --> 00:02:23,726 ‎เมื่อแม่บ้านคิมแต่งงานเอง 31 00:02:27,814 --> 00:02:29,482 ‎ของขวัญหรือเจ้าคะ 32 00:02:29,566 --> 00:02:33,361 ‎ท่านอาจารย์อีชอบสุนัขซับซาลี 33 00:02:34,070 --> 00:02:37,615 ‎ข้าก็จะมอบสุนัขหนึ่งตัวให้เป็นของขวัญด้วย 34 00:02:38,199 --> 00:02:43,079 ‎นี่ท่านกำลังจะบอกให้ข้า ‎แต่งงานกับท่านอาจารย์อีหรือเจ้าคะ 35 00:02:43,163 --> 00:02:48,293 ‎ท่านบอกว่าแค่มองเขา ‎ท่านก็มีความสุขแล้วมิใช่หรือ 36 00:02:49,794 --> 00:02:54,257 ‎ท่านคิดว่าคนที่ข้ามีใจให้ ‎คือท่านอาจารย์อีหรือเจ้าคะ 37 00:02:55,174 --> 00:02:59,095 ‎ข้าเองก็พอมีไหวพริบอยู่บ้างนะ 38 00:02:59,178 --> 00:03:01,431 ‎ท่านเลยใช้ไหวพริบนั้น ‎บอกว่าจะมอบของขวัญให้ข้า 39 00:03:01,514 --> 00:03:04,893 ‎เป็นบ้านที่จะใช้อาศัยอยู่กับเขา ‎เมื่อแต่งงานกันหรือ 40 00:03:05,518 --> 00:03:09,939 ‎เพื่อท่าน แค่นั้นข้ามอบให้ได้อยู่แล้ว 41 00:03:10,982 --> 00:03:12,066 ‎ทำไมล่ะเจ้าคะ 42 00:03:12,650 --> 00:03:15,945 ‎ท่านมีเงินตั้งมากมาย ‎งั้นก็ซื้อบ้านที่มี 100 ห้องให้ข้าเลยสิ 43 00:03:16,529 --> 00:03:17,697 ‎หนึ่งร้อยห้องหรือ 44 00:03:19,657 --> 00:03:22,160 ‎ที่จริงท่านชอบบ้านหลังใหญ่หรอกหรือ 45 00:03:24,454 --> 00:03:26,706 ‎พอดีข้าไม่ค่อยมีไหวพริบเท่าไรน่ะ 46 00:03:27,665 --> 00:03:29,000 ‎ท่านโง่หรือเจ้าคะ 47 00:03:30,084 --> 00:03:32,003 ‎คนที่ข้าชอบคือท่านต่างหากเจ้าค่ะ 48 00:03:43,681 --> 00:03:44,933 ‎ข้าหวังว่าสักวันหนึ่ง 49 00:03:45,975 --> 00:03:48,144 ‎ท่านจะรู้ตัวสักทีเจ้าค่ะ 50 00:03:48,228 --> 00:03:52,607 ‎ระหว่างที่ทำอาหารที่ท่านชอบ ‎และตัดเสื้อผ้าให้ท่านใส่ 51 00:03:52,690 --> 00:03:57,195 ‎ข้าได้แต่หวังว่าคนที่ซื่อบื้อและหัวช้าอย่างท่าน ‎จะรู้ความรู้สึกของข้าสักที 52 00:03:58,488 --> 00:03:59,656 ‎ข้าหวังเช่นนั้นเจ้าค่ะ 53 00:04:00,615 --> 00:04:03,993 ‎แต่ท่านกลับบอกให้ข้า ‎ไปแต่งงานกับชายอื่นหรือเจ้าคะ 54 00:04:04,786 --> 00:04:06,788 ‎จะซื้อบ้านให้ข้าอาศัยอยู่กับชายผู้นั้นหรือ 55 00:04:07,956 --> 00:04:09,290 ‎แม่บ้านคิม 56 00:04:10,500 --> 00:04:13,628 ‎ดูเหมือนว่าข้าจะเข้าใจท่านผิดไป 57 00:04:13,711 --> 00:04:14,712 ‎หุบปากเลยเจ้าค่ะ 58 00:04:16,339 --> 00:04:19,425 ‎ระหว่างที่ตระเวนดูบ้านกับท่านในวันนี้ 59 00:04:20,635 --> 00:04:23,304 ‎ข้าก็วาดฝันชั่วครู่ ‎ถึงวันที่จะได้อาศัยอยู่กับท่านเจ้าค่ะ 60 00:04:24,764 --> 00:04:27,225 ‎ถ้าได้เด็ดดอกเทียนบ้านที่บานอยู่ในสวน 61 00:04:27,308 --> 00:04:29,686 ‎มาโขลกทำสีย้อมเล็บและทาให้กัน 62 00:04:29,769 --> 00:04:32,146 ‎อย่างกะหนุงกะหนิง ‎จะมีความสุขขนาดไหนนะ 63 00:04:34,607 --> 00:04:36,651 ‎กะหนุงกะหนิงหรือ 64 00:04:36,734 --> 00:04:39,654 ‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ กะหนุงกะหนิง 65 00:04:39,737 --> 00:04:40,697 ‎รักใคร่กะหนุงกะหนิง 66 00:04:43,032 --> 00:04:44,784 ‎กะหนุงกะหนิง 67 00:04:44,867 --> 00:04:47,328 ‎ขอรับ ใช่แล้วขอรับ กะหนุงกะหนิง 68 00:04:48,538 --> 00:04:52,500 ‎ข้าเองก็จินตนาการภาพเหล่านั้นเช่นกันขอรับ 69 00:04:52,583 --> 00:04:53,668 ‎ลืมไปเถิดเจ้าค่ะ 70 00:04:53,751 --> 00:04:55,253 ‎ความฝันของข้าแตกสลายแล้ว 71 00:04:55,336 --> 00:04:58,047 ‎ตอนนี้ข้าไม่คาดหวังอะไรจากท่านอีกแล้วเจ้าค่ะ 72 00:04:58,965 --> 00:05:02,135 ‎จริงสิ ข้าจะรับของขวัญแต่งงาน ‎เป็นบ้านที่มี 100 ห้องนะเจ้าคะ 73 00:05:03,761 --> 00:05:04,804 ‎แม่บ้าน… 74 00:05:04,887 --> 00:05:07,807 ‎แม่บ้านคิม 75 00:05:10,560 --> 00:05:11,853 ‎แม่บ้านคิม 76 00:05:14,272 --> 00:05:15,648 ‎กะหนุงกะหนิง 77 00:05:16,566 --> 00:05:20,069 ‎ข้าเป็นคนทำทุกอย่างพังสินะ 78 00:05:22,447 --> 00:05:23,614 ‎เจ้าโง่ 79 00:05:27,201 --> 00:05:28,494 ‎ก็ได้ 80 00:05:28,578 --> 00:05:31,539 ‎ข้าจะแต่งงานตามที่เขาต้องการเอง 81 00:05:31,622 --> 00:05:33,791 ‎ลองเขาไม่ให้บ้านที่มี 100 ห้องดูสิ 82 00:05:35,335 --> 00:05:36,961 ‎แม่บ้านคิม อยู่ที่นี่เอง 83 00:05:38,046 --> 00:05:40,423 ‎แม่บ้านคิม ร้องไห้หรือ 84 00:05:40,506 --> 00:05:43,426 ‎เปล่าเจ้าค่ะ ข้าจะร้องไห้ทำไม 85 00:05:45,470 --> 00:05:47,472 ‎ร้องไห้จริงๆ ด้วย ใครทำเจ้ากัน 86 00:05:47,555 --> 00:05:50,183 ‎แม่บ้านคิมร้องไห้ ‎หัวใจของข้าก็แตกสลายนะ 87 00:05:51,225 --> 00:05:52,810 ‎ข้าแค่ร้องเพราะอิจฉาเจ้าค่ะ 88 00:05:52,894 --> 00:05:56,981 ‎ที่นายน้อยดังกูแต่งงานก่อนนายน้อยของข้า 89 00:05:57,565 --> 00:05:59,817 ‎ข้าอิจฉาและเสียใจถึงได้ร้องไห้เจ้าค่ะ 90 00:05:59,901 --> 00:06:02,945 ‎เจ้าไม่ต้องอิจฉาหรือเสียใจเลย ‎เดี๋ยวข้าก็จะแต่งแล้ว 91 00:06:03,529 --> 00:06:04,363 ‎อะไรนะเจ้าคะ 92 00:06:05,156 --> 00:06:08,701 ‎ท่านตัดสินใจจะแต่งงานแล้วหรือเจ้าคะ 93 00:06:08,785 --> 00:06:12,747 ‎เพราะงั้นนะ แม่บ้านคิม ‎เจ้าไม่ต้องเสียใจไปหรอก 94 00:06:12,830 --> 00:06:13,956 ‎เดี๋ยวนะ 95 00:06:14,040 --> 00:06:16,417 ‎งั้นข้าก็ต้องเก็บของพวกนี้ไว้สินะเจ้าคะ 96 00:06:17,627 --> 00:06:19,045 ‎ของพวกนี้คืออะไรหรือ 97 00:06:19,128 --> 00:06:22,256 ‎นี่เป็นของที่ข้าเก็บไว้เป็นของหมั้นหมาย ‎ในวันที่นายน้อยแต่งงาน 98 00:06:22,340 --> 00:06:25,259 ‎ข้าว่าจะให้เป็นของขวัญแต่งงาน ‎แก่นายน้อยดังกูกับคุณหนูโชยอน 99 00:06:25,343 --> 00:06:27,553 ‎ทำไมต้องให้พวกเขาด้วย น่าเสียดายจะตาย 100 00:06:27,637 --> 00:06:28,638 ‎ใช่ไหมเจ้าคะ 101 00:06:28,721 --> 00:06:31,140 ‎เราคงต้องให้คุณหนูยุนอ๊กแทนสินะเจ้าคะ 102 00:06:32,558 --> 00:06:34,310 ‎แล้วทำไมต้องเอาไปให้นางด้วย 103 00:06:34,894 --> 00:06:36,270 ‎ก็ท่านบอกว่าจะแต่งงานนี่เจ้าคะ 104 00:06:36,354 --> 00:06:37,939 ‎ข้ารู้หมดแล้วเจ้าค่ะ 105 00:06:38,022 --> 00:06:40,024 ‎ไข่นกของนายน้อยน่ะ 106 00:06:42,276 --> 00:06:44,654 ‎- ไข่นกหรือ ‎- คนรักที่อยู่ในใจของท่าน 107 00:06:45,446 --> 00:06:49,742 ‎นกกระยางแสนสง่างามที่ฟักออกมาจากไข่ ‎บนยอดต้นไม้ที่สูงชะลูดนั่น 108 00:06:52,286 --> 00:06:55,331 ‎แม่บ้านคิมเข้าใจผิดอยู่สินะ ไม่ใช่นกนั้นนะ 109 00:06:56,332 --> 00:06:57,959 ‎- ไม่ใช่หรือเจ้าคะ ‎- อือ 110 00:06:58,042 --> 00:07:02,088 ‎ข้านึกว่านกที่ฟักออกจากไข่จะเป็นนางซะอีก 111 00:07:02,880 --> 00:07:05,299 ‎ถ้างั้นมีใครคนอื่นอีกงั้นหรือเจ้าคะ 112 00:07:06,551 --> 00:07:08,594 ‎ใช่ มีอยู่ 113 00:07:09,846 --> 00:07:11,097 ‎ใครกัน 114 00:07:12,557 --> 00:07:15,435 ‎แม่บ้านคิม ตั้งใจฟังให้ดี ไม่ต้องตกใจนะ 115 00:07:15,518 --> 00:07:16,936 ‎ถ้าตกใจมากจนจะกัดลิ้นตัวเอง 116 00:07:17,019 --> 00:07:18,604 ‎ก็กัดผ้าเช็ดหน้าไว้นะ 117 00:07:20,273 --> 00:07:22,733 ‎เดี๋ยวนะ นางเป็นใครกันแน่ 118 00:07:23,317 --> 00:07:25,111 ‎นายน้อยมีคนข้างกายที่ไหนกัน 119 00:07:34,036 --> 00:07:35,329 ‎อย่าบอกนะว่า… 120 00:07:36,664 --> 00:07:39,083 ‎ใช่แล้ว ทั้งหมดนี้จะเป็นของมูด็อก 121 00:07:45,798 --> 00:07:46,966 ‎เป็นไปไม่ได้ 122 00:07:47,049 --> 00:07:50,636 ‎ไม่จริง แล้วคุณหนูยุนอ๊กล่ะ 123 00:07:53,639 --> 00:07:57,018 ‎สุดท้ายเจ้ากับนายน้อยจางอุกก็ไปได้สวยสินะ 124 00:07:57,101 --> 00:07:58,019 ‎เจ้าค่ะ 125 00:07:58,102 --> 00:08:00,396 ‎ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะแต่งงานกับนายน้อยเจ้าค่ะ 126 00:08:00,480 --> 00:08:02,815 ‎ถ้าเจ้าเอามาบอกข้า ข้าก็เอาไปลือได้นะ 127 00:08:02,899 --> 00:08:05,985 ‎ช่วยเอาไปลือด้วยเจ้าค่ะ ว่ามูด็อกตกถังข้าวสาร 128 00:08:07,320 --> 00:08:10,948 ‎ถ้าข้าเอาไปลือว่าเขาจะแต่งงานกับเจ้า ‎คนคงเลิกพูดถึงนายน้อยเสียๆ หายๆ สินะ 129 00:08:11,574 --> 00:08:12,783 ‎"เสียๆ หายๆ " หรือเจ้าคะ 130 00:08:12,867 --> 00:08:15,870 ‎ก็นายน้อยของเจ้าเคยถูกลือว่าตายด้านไง 131 00:08:15,953 --> 00:08:17,288 ‎เพราะฝึกฝนโดยละทิ้งความปรารถนา 132 00:08:18,039 --> 00:08:19,207 ‎ไม่ใช่นะเจ้าคะ 133 00:08:19,290 --> 00:08:21,709 ‎คนเขาลือกันแบบนั้นนะ ไม่ใช่หรอกหรือ 134 00:08:21,792 --> 00:08:24,337 ‎ไม่ใช่เด็ดขาดเลยเจ้าค่ะ ปัดโธ่ 135 00:08:25,379 --> 00:08:26,964 ‎เจ้าตรวจสอบมาแล้วสินะ 136 00:08:28,466 --> 00:08:30,176 ‎ตรวจสอบอะไรหรือเจ้าคะ 137 00:08:30,259 --> 00:08:33,012 ‎ก็นั่นสินะ ‎เพราะงี้เจ้าถึงได้ตัดสินใจแต่งงานกับเขาไง 138 00:08:33,095 --> 00:08:35,348 ‎ถึงจะอยากเป็นนายหญิงแห่งตระกูลจางแค่ไหน 139 00:08:35,431 --> 00:08:37,308 ‎แต่ถ้าเขาตายด้าน ‎ใครจะอยากแต่งงานกับเขาล่ะ 140 00:08:37,391 --> 00:08:38,726 ‎ไม่ต้องเป็นห่วงนะ 141 00:08:38,809 --> 00:08:40,686 ‎ข้าจะเอาไปลือให้ทั่วเอง 142 00:08:40,770 --> 00:08:42,688 ‎ว่าเจ้าตรวจสอบแล้ว ‎เขาไม่ได้ตายด้านเด็ดขาด 143 00:08:42,772 --> 00:08:44,398 ‎ข้ายังไม่ได้ตรวจสอบนะ 144 00:08:45,358 --> 00:08:47,318 ‎ยังไม่ได้ตรวจสอบจริงๆ นะเจ้าคะ 145 00:08:48,194 --> 00:08:50,613 ‎ข้าเป็นพี่สาวเจ้านะ ไม่ต้องอายก็ได้ 146 00:08:54,283 --> 00:08:56,702 ‎ตอนมาที่นี่ครั้งแรก เจ้าแผ่รังสีอำมหิต 147 00:08:56,786 --> 00:08:58,538 ‎ตอนนี้ค่อยเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย 148 00:09:00,915 --> 00:09:05,545 ‎ข้ารู้สึกเหมือนเจ้าจะตัดความสัมพันธ์กับทุกคน ‎และหายตัวไปได้ทุกเมื่อเสมอน่ะ 149 00:09:07,296 --> 00:09:10,591 ‎ข้าบอกแล้วไงเจ้าคะ ‎โชคชะตาของข้าเปลี่ยนไปแล้ว 150 00:09:11,676 --> 00:09:15,346 ‎ข้าจะไม่หายไปไหน ‎และจะปกป้องคนที่ข้ารักเจ้าค่ะ 151 00:09:16,639 --> 00:09:18,099 ‎เจ้าชอบเขามากสินะ 152 00:09:21,602 --> 00:09:24,689 ‎ใช้ชีวิตให้ดีนะ อยู่อย่างมีความสุข 153 00:09:32,363 --> 00:09:36,242 ‎กระหม่อมจะตามหาดาบ ‎ที่จะดับแสงของจางอุกให้เองพ่ะย่ะค่ะ 154 00:09:37,410 --> 00:09:41,831 ‎คนที่จะกำจัดดวงดาวกษัตริย์และปกป้องพระองค์ ‎มีแต่กระหม่อม จินมูเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ 155 00:09:41,914 --> 00:09:44,000 ‎จางอุกสูญเสียพลังทั้งหมดไปแล้ว 156 00:09:45,293 --> 00:09:47,837 ‎เขาได้สละพลังทั้งหมดของเขา ‎เพื่อทำลายเกราะกำบัง 157 00:09:48,963 --> 00:09:52,258 ‎และเขาก็ถูกตัดสิทธิ์ในการสืบทอด ‎ตำแหน่งหัวหน้าสำนักชอนบูกวันด้วย 158 00:09:52,341 --> 00:09:54,218 ‎ตอนนี้เขาไม่มีอำนาจอะไรแล้ว 159 00:09:55,553 --> 00:09:58,806 ‎และทุกคนก็คิดว่าดวงดาวกษัตริย์ ‎ที่ปรากฏขึ้นมาในคืนนั้นเป็นของข้า 160 00:10:00,766 --> 00:10:04,729 ‎ไม่มีสิ่งใดที่รองหัวหน้าสำนัก ‎จะทำเพื่อข้าได้แล้วล่ะ 161 00:10:07,732 --> 00:10:09,900 ‎แม้จางกังจะสละชีวิตตัวเอง ‎เพื่อชดใช้ความผิด 162 00:10:09,984 --> 00:10:12,028 ‎แทนซงริม จินโยวอนและชอนบูกวัน 163 00:10:12,111 --> 00:10:15,823 ‎แต่จินอูทักยังมีชีวิตอยู่ ‎ความผิดของรองหัวหน้าสำนักจะต้องถูกเปิดเผย 164 00:10:16,616 --> 00:10:19,368 ‎ข้าไม่อยากลงโทษคนที่เคยเป็นอาจารย์ของข้า ‎ด้วยมือตัวเองหรอกนะ 165 00:10:20,202 --> 00:10:23,289 ‎จงมามอบตัวด้วยตัวเอง ‎และยอมรับบทลงโทษเถิด 166 00:10:27,752 --> 00:10:29,879 ‎ทรงคิดว่าหินน้ำแข็งหายไปจริงๆ หรือพ่ะย่ะค่ะ 167 00:10:31,922 --> 00:10:34,300 ‎พลังนั้นเป็นพลังของฟากฟ้าพ่ะย่ะค่ะ 168 00:10:34,383 --> 00:10:36,844 ‎ฟ้าได้อนุญาต ‎ให้ผู้ที่เกิดมาพร้อมดวงดาวกษัตริย์ 169 00:10:37,345 --> 00:10:39,639 ‎ครอบครองพลังแห่งสวรรค์นั้นได้พ่ะย่ะค่ะ 170 00:10:40,598 --> 00:10:42,725 ‎พระองค์จะทำเช่นไร 171 00:10:43,434 --> 00:10:46,395 ‎หากจางอุกครอบครองพลังนั้น ‎และปกปิดไว้ล่ะพ่ะย่ะค่ะ 172 00:10:54,195 --> 00:10:55,905 ‎กระหม่อมจะรอคำตอบจากพระองค์ 173 00:10:57,073 --> 00:10:59,659 ‎กระหม่อมอยู่ข้างองค์รัชทายาทเสมอพ่ะย่ะค่ะ 174 00:11:20,221 --> 00:11:23,849 ‎ทั้งที่ท่านได้สติแล้ว ‎เหตุใดจึงไม่พูดอะไรเลยเจ้าคะ 175 00:11:26,894 --> 00:11:31,065 ‎ที่ข้าช่วยชีวิตท่าน ‎ก็เพื่อให้โอกาสท่านได้ไถ่บาปเจ้าค่ะ 176 00:11:32,274 --> 00:11:33,818 ‎ต่อหน้าบูยอน 177 00:11:35,111 --> 00:11:36,695 ‎ลูกสาวของข้าและท่าน 178 00:11:41,283 --> 00:11:43,077 ‎ตอนที่พบท่านครั้งแรก 179 00:11:45,371 --> 00:11:47,581 ‎ข้าชอบรอยยิ้มอันแสนอบอุ่นของท่านเจ้าค่ะ 180 00:11:50,709 --> 00:11:52,169 ‎อันนี้ก็งดงามเช่นกัน 181 00:11:52,253 --> 00:11:56,173 ‎บูยอนของเราน่าจะเหมาะกับอันนี้เหมือนกันนะ 182 00:11:59,009 --> 00:12:02,221 ‎หลังจากที่ข้าให้ท่านเข้ามาอยู่ในใจของข้า 183 00:12:03,305 --> 00:12:04,557 ‎ข้าก็ไม่เคย 184 00:12:05,933 --> 00:12:07,977 ‎มีใครคนอื่น 185 00:12:09,228 --> 00:12:10,438 ‎อยู่ในใจเลยเจ้าค่ะ 186 00:12:17,486 --> 00:12:19,864 ‎ข้าไม่ได้พูดเพื่อคลายความเข้าใจผิด 187 00:12:20,573 --> 00:12:24,243 ‎แต่พูดเพื่อให้ท่านทุกข์ทรมานเจ้าค่ะ 188 00:12:28,122 --> 00:12:29,999 ‎ข้าอยากให้ท่านรู้ 189 00:12:30,082 --> 00:12:34,211 ‎ว่าท่านได้ทำความผิดอะไรลงไป ‎กับลูกสาวของเราเพราะถูกจินมูหลอก 190 00:12:34,795 --> 00:12:37,631 ‎และจงทุกข์ทรมานให้มากๆ ด้วยเจ้าค่ะ 191 00:13:00,905 --> 00:13:03,115 ‎จินอูทักอยู่ในเซจุกวอนขอรับ 192 00:13:03,199 --> 00:13:04,825 ‎ได้ยินว่าเขาได้สติแล้วขอรับ 193 00:13:05,326 --> 00:13:07,453 ‎ถ้าจินอูทักยังมีชีวิตอยู่ 194 00:13:07,536 --> 00:13:10,414 ‎ข้าก็ปกปิดความสัมพันธ์ของข้ากับกลุ่มลับไม่ได้ 195 00:13:10,498 --> 00:13:12,124 ‎เราต้องกำจัดเขาให้สิ้นซาก 196 00:13:18,589 --> 00:13:21,175 ‎ข้านำยาควบคุมวิญญาณจากโรงหมอยา 197 00:13:21,258 --> 00:13:24,220 ‎และกระดิ่งเวทมนตร์ของพระมเหสี ‎จากวังหลวงมาแล้วเจ้าค่ะ 198 00:14:22,444 --> 00:14:27,116 ‎สิ่งของพวกนี้จะทำให้ผู้แปรวิญญาณ ‎ที่ข้าสร้างขึ้นมาบ้าคลั่งขาดสติได้ 199 00:14:28,951 --> 00:14:31,495 ‎หากจางอุกครอบครองพลังของหินน้ำแข็งอยู่ 200 00:14:32,538 --> 00:14:34,790 ‎เขาก็จะปกปิดมันไว้ไม่ได้ 201 00:14:41,797 --> 00:14:43,632 ‎ช่วยเจียระไนแหวนด้วยหยกนี้หน่อย 202 00:14:46,010 --> 00:14:48,178 ‎ดูจากที่ท่านมาสั่งทำแหวนคู่เช่นนี้ 203 00:14:48,262 --> 00:14:50,264 ‎ข่าวลือคงเป็นเรื่องจริงสินะขอรับ 204 00:14:51,807 --> 00:14:54,101 ‎ข้าจะใช้เป็นแหวนแต่งงาน ‎ช่วยทำให้ดีหน่อยนะ 205 00:14:54,184 --> 00:14:55,102 ‎แน่นอนขอรับ 206 00:14:55,185 --> 00:14:57,563 ‎ข้าจะตั้งใจทำให้ดีเองขอรับ 207 00:14:57,646 --> 00:15:00,608 ‎ลองดูรูปทรงที่จะใช้ตรงนี้เลยขอรับ 208 00:15:00,691 --> 00:15:01,942 ‎เจ้าชอบแบบไหน 209 00:15:02,026 --> 00:15:03,694 ‎ข้าว่าแบบนี้ก็ดีนะ 210 00:15:03,777 --> 00:15:04,737 ‎ไม่ได้ขอรับ 211 00:15:06,405 --> 00:15:07,448 ‎คือแหวนนี้… 212 00:15:07,531 --> 00:15:10,534 ‎เป็นแบบที่ท่านเคยสั่งทำกับคุณหนูยองอ๊ก… 213 00:15:10,618 --> 00:15:12,578 ‎- ไม่เอาดีกว่า ‎- ขอรับๆ 214 00:15:12,661 --> 00:15:14,038 ‎แบบนี้ไม่สวยเลย 215 00:15:15,039 --> 00:15:17,249 ‎- แล้วแบบข้างๆ ล่ะ ‎- ไม่ขอรับ 216 00:15:17,333 --> 00:15:18,459 ‎คือว่า… 217 00:15:19,627 --> 00:15:20,794 ‎- คุณหนูโซจอง… ‎- อ้อ ไม่ล่ะ 218 00:15:21,378 --> 00:15:23,130 ‎แหวนฝั่งนี้ไม่ถูกใจข้าสักแบบเลย 219 00:15:23,213 --> 00:15:25,925 ‎ถ้าอย่างนั้นข้าจะเลือก ‎แบบที่ข้าคิดว่าไม่สวยออกให้นะ 220 00:15:27,217 --> 00:15:29,303 ‎มีอันนี้… 221 00:15:30,220 --> 00:15:31,597 ‎แล้วก็อันนี้ด้วย 222 00:15:32,640 --> 00:15:33,891 ‎เอาล่ะ 223 00:15:33,974 --> 00:15:36,477 ‎ท่านเลือกแบบที่เหลืออยู่ตอนนี้ได้เลยขอรับ 224 00:15:37,853 --> 00:15:40,064 ‎เจ็ดวงแฮะ 225 00:15:54,203 --> 00:15:55,371 ‎นี่ 226 00:15:56,038 --> 00:15:59,166 ‎ข้าว่าไม่น่าจะถึงเจ็ดวงนะ ข้าจำไม่ได้เลยจริงๆ 227 00:15:59,249 --> 00:16:01,168 ‎เจ็ดวงนั้น ‎ก็มีเรื่องราวเหมือนจินโชยอนหรือ 228 00:16:02,169 --> 00:16:04,129 ‎เจ้าหลอกล่อว่าจะแต่งด้วย ‎หากเปิดประตูพลังให้ใช่ไหม 229 00:16:04,213 --> 00:16:06,006 ‎ข้าสาบานเลยว่า ‎ไม่ได้เป็นฝ่ายหลอกล่อก่อน 230 00:16:06,090 --> 00:16:09,677 ‎เจ้าก็เคยบอกนี่ ว่าต้องใช้ความพยายาม ‎เพื่อไม่ให้ตกหลุมรักชายหนุ่มรูปงาม 231 00:16:09,760 --> 00:16:12,221 ‎คุณหนูเหล่านั้นมีความพยายามไม่พอต่างหาก 232 00:16:12,304 --> 00:16:13,931 ‎น่าหงุดหงิดชะมัดเลย 233 00:16:14,014 --> 00:16:16,266 ‎แล้วก็นะ ตอนนี้ข้าเป็นของเจ้าแล้ว 234 00:16:16,350 --> 00:16:17,851 ‎การเอาชนะคนหลายคนได้ 235 00:16:17,935 --> 00:16:19,853 ‎น่าภูมิใจกว่า ‎การชนะโดยไม่มีคู่แข่งอีกนะ 236 00:16:21,981 --> 00:16:24,692 ‎ถ้าข้าเอาชนะหญิงสาวเกินสิบคนได้ ‎ข้าคงภูมิใจกว่านี้แน่ๆ 237 00:16:24,775 --> 00:16:26,360 ‎น่าเสียดายเนอะ ว่าไหม 238 00:16:26,443 --> 00:16:28,028 ‎ทำไม เจ้าคิดว่ามีไม่ถึงหรือ 239 00:16:29,989 --> 00:16:32,032 ‎ข้าล้อเล่น ข้ามีแต่เจ้านี่แหละ 240 00:16:32,116 --> 00:16:33,492 ‎ข้าลืมพวกนางไปหมดแล้วล่ะ 241 00:16:33,575 --> 00:16:34,785 ‎รอเดี๋ยวก่อน 242 00:16:35,703 --> 00:16:37,830 ‎ข้าเคยเห็นแหวนหลายวง ‎ตอนทำความสะอาดห้องของเจ้า 243 00:16:38,580 --> 00:16:39,623 ‎ข้าต้องไปลองหาดูแล้ว 244 00:16:39,707 --> 00:16:42,960 ‎โธ่เอ๊ย ‎เจ้าจะไปหาแหวนที่ไม่มีค่าพวกนั้นไปทำไม 245 00:16:43,043 --> 00:16:45,587 ‎ไม่ๆ ข้ารู้สึกว่ามันมีเกินสิบวงจริงๆ 246 00:16:46,672 --> 00:16:47,631 ‎ปล่อย ข้าจะไปลองค้นดู 247 00:16:53,804 --> 00:16:55,139 ‎ข้าบอกว่าไม่มีไง 248 00:16:57,933 --> 00:16:59,893 ‎มูด็อก เราไปหาอะไรกินกันดีไหม 249 00:17:02,354 --> 00:17:04,231 ‎พูดมาตามตรงเดี๋ยวนี้ 250 00:17:04,314 --> 00:17:05,399 ‎เจ้ามีแหวนกี่วงกันแน่ 251 00:17:10,988 --> 00:17:12,239 ‎วงเดียว 252 00:17:12,322 --> 00:17:15,034 ‎ข้าจะจับมือของเจ้าคนเดียว ‎เหมือนสวมแหวนไว้แบบนี้ไปตลอดชีวิต 253 00:17:16,243 --> 00:17:18,412 ‎ข้าไม่เคยสวมแหวนแบบนี้กับใครเลยนะ 254 00:17:20,039 --> 00:17:21,165 ‎ถ้างั้น… 255 00:17:21,999 --> 00:17:24,126 ‎ในเมื่อเราต่างก็สวมแหวนแบบนี้อยู่ 256 00:17:24,626 --> 00:17:27,129 ‎งั้นเราก็ไม่ต้องทำแหวนจากหยกหยินหยางแล้วสิ 257 00:17:29,798 --> 00:17:32,009 ‎มูด็อก เราใช้มันทำเป็นสร้อยคอแทนดีไหม 258 00:17:32,092 --> 00:17:33,635 ‎ก็นะ แล้วแต่เจ้าเลย 259 00:17:33,719 --> 00:17:36,388 ‎ข้าไม่อิจฉาดังกูเลยสักนิดจริงๆ 260 00:17:36,930 --> 00:17:40,184 ‎- ข้าก็ไม่อิจฉาจินโชยอนเหมือนกัน ‎- ข่าวลือของพวกเขาคงจะจริงนะเจ้าคะ 261 00:17:40,267 --> 00:17:42,853 ‎นายน้อยไร้มารยาทคนนั้น ‎กำลังยิ้มอยู่ด้วยเจ้าค่ะ 262 00:17:44,104 --> 00:17:45,397 ‎นั่นสิ 263 00:17:45,481 --> 00:17:47,649 ‎ดูเหมือนข้าจะคิดไปเอง 264 00:17:48,942 --> 00:17:52,279 ‎ตั้งแต่ตอนที่เจอกันครั้งแรกสินะ ‎น่าขายหน้าจริงๆ 265 00:17:53,405 --> 00:17:54,573 ‎คุณหนู 266 00:17:55,324 --> 00:17:59,078 ‎ตอนที่ติดอยู่ในนั้นด้วยกัน ‎ท่านคงไม่ได้สารภาพรักกับเขาไปใช่ไหมเจ้าคะ 267 00:17:59,661 --> 00:18:02,456 ‎ข้าว่าจะสารภาพอยู่ และเกือบทำไปแล้วด้วย 268 00:18:03,832 --> 00:18:05,250 ‎ข้ามีโอกาสอยู่น่ะ 269 00:18:14,218 --> 00:18:16,804 ‎ท่านไม่ต้องลำบากถือให้ข้าแบบนี้ก็ได้ขอรับ 270 00:18:16,887 --> 00:18:18,680 ‎วางไว้แล้วทำตัวตามสบายเถิด 271 00:18:19,932 --> 00:18:23,060 ‎ดูเหมือนนายน้อยจะอึดอัดที่ข้าอยู่ที่นี่ด้วยนะเจ้าคะ 272 00:18:23,143 --> 00:18:24,603 ‎ข้าไม่เป็นไรเลยนะ 273 00:18:26,480 --> 00:18:27,815 ‎ทำตามที่ท่านต้องการเถิดขอรับ 274 00:18:31,652 --> 00:18:34,279 ‎ตอนที่ท่านล้มป่วยเพราะเมา ‎ที่เซจุกวอนก่อนหน้านี้ 275 00:18:34,363 --> 00:18:37,491 ‎ข้าคอยดูแลท่านข้างๆ ทั้งคืน ‎แล้วท่านก็ทำตัวสบายกับข้านี่ 276 00:18:37,574 --> 00:18:39,451 ‎เพราะตอนนั้นข้าคิดว่าท่านคือมูด็อกไงขอรับ 277 00:18:49,962 --> 00:18:53,173 ‎เขาจะทำหน้าแบบนั้น ‎เวลามองคนที่ชอบสินะ 278 00:18:53,924 --> 00:18:57,553 ‎ถ้านายน้อยอุกบาดเจ็บแทนนายน้อยยุลก็คงดี 279 00:18:57,636 --> 00:19:00,180 ‎ถ้าเป็นเช่นนั้นคุณหนูก็คงใกล้ชิดกับเขามากขึ้น 280 00:19:01,807 --> 00:19:03,976 ‎เพราะคุณหนูเป็นคนรักษาให้ไงเจ้าคะ 281 00:19:05,435 --> 00:19:06,687 ‎เจ้าคิดแบบนั้นหรือ 282 00:19:08,063 --> 00:19:09,731 ‎ถ้าเขาบาดเจ็บขึ้นมา 283 00:19:12,442 --> 00:19:14,319 ‎ข้าจะมีโอกาสไหมนะ 284 00:19:21,743 --> 00:19:24,037 ‎ซอยุล ได้ยินว่าเจ้าจะกลับไปที่ป้อมซอโฮหรือ 285 00:19:24,121 --> 00:19:26,415 ‎ข้าจะออกเดินทางหลังพิธีแต่งงานของดังกู 286 00:19:26,498 --> 00:19:28,125 ‎ไว้มาจัดงานเลี้ยงอำลา ‎ก่อนเจ้าไปกันนะ 287 00:19:28,208 --> 00:19:29,251 ‎ได้สิ 288 00:19:40,679 --> 00:19:44,933 ‎ทั้งที่บาดแผลสมานแล้ว ‎แต่ท่านก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่หรือเจ้าคะ 289 00:19:45,893 --> 00:19:49,104 ‎ข้าคิดว่ามันจะดีขึ้น แต่ไม่เลยขอรับ 290 00:19:49,730 --> 00:19:52,065 ‎มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นตอนที่ข้าหมดสติ 291 00:19:52,149 --> 00:19:53,692 ‎ในเกราะกำบังหรือเปล่าขอรับ 292 00:19:53,775 --> 00:19:57,905 ‎นอกจากที่ห้ามเลือดเพราะเลือดจากบาดแผล ‎ไหลไม่หยุด ก็ไม่มีแล้วนะเจ้าคะ 293 00:20:00,782 --> 00:20:03,660 ‎โซอีที่หนีไป นางให้เลือดกับท่านเจ้าค่ะ 294 00:20:06,538 --> 00:20:08,832 ‎ถึงท่านทำแบบนี้ก็แบ่งปันเลือดให้เขาไม่ได้นะ 295 00:20:09,416 --> 00:20:11,501 ‎ทำไมถึงทำร้ายตัวเองโดยไม่ยั้งคิดเช่นนี้เจ้าคะ 296 00:20:13,003 --> 00:20:14,379 ‎ข้าแค่ 297 00:20:14,463 --> 00:20:17,257 ‎อยากช่วยนายน้อยให้ได้เจ้าค่ะ 298 00:20:20,802 --> 00:20:23,805 ‎เลือดของนาง ‎หยดเข้าที่บาดแผลของนายน้อย 299 00:20:24,890 --> 00:20:26,892 ‎แต่นั่นก็ไม่น่าเป็นปัญหาอะไรเจ้าค่ะ 300 00:20:26,975 --> 00:20:28,393 ‎เดี๋ยวมันก็คงดีขึ้นขอรับ 301 00:20:29,186 --> 00:20:32,064 ‎ข้าไม่อยากให้พวกผู้ใหญ่เป็นห่วง ‎อย่าบอกพวกเขานะขอรับ 302 00:20:34,524 --> 00:20:36,818 ‎เอาล่ะ ดื่มเยอะๆ นะ 303 00:20:38,445 --> 00:20:40,614 ‎นี่ เจ้าทำอะไรตรงนั้น 304 00:20:42,115 --> 00:20:43,909 ‎นี่ เจ้าขโมยอะไรไป… 305 00:20:44,493 --> 00:20:46,578 ‎นี่อะไรเนี่ย 306 00:20:46,662 --> 00:20:48,538 ‎นี่ หยุดเดี๋ยวนี้นะ 307 00:21:08,350 --> 00:21:11,812 ‎บาดแผลที่หนอนออกมาไม่ยอมสมานเลยแฮะ 308 00:21:23,991 --> 00:21:26,076 ‎หนอนนั่นเข้าไปอยู่ในร่างของเขาแล้ว 309 00:21:30,414 --> 00:21:31,957 ‎เขาคงเจ็บปวดน่าดูเลย 310 00:21:33,208 --> 00:21:36,295 ‎เขาต้องทานยาของจินโยวอน ‎จึงจะไม่เจ็บปวดนะ 311 00:21:42,426 --> 00:21:43,677 ‎มูด็อก 312 00:21:46,888 --> 00:21:49,891 ‎ตอนนี้เจ้าเลิกทำงานที่บ้านหลังนี้เถิด 313 00:21:50,809 --> 00:21:53,562 ‎ทำไมเจ้าคะ ท่านจะไล่ข้าออกหรือเจ้าคะ 314 00:21:53,645 --> 00:21:55,689 ‎ถ้าข้าไล่เจ้าจริงๆ แล้วเจ้าจะออกไปหรือไง 315 00:21:55,772 --> 00:21:58,358 ‎- ไม่เจ้าค่ะ ‎- เจ้าไม่ได้จะเชื่อฟังข้าอยู่แล้วนี่ 316 00:21:58,442 --> 00:21:59,943 ‎ทำไมต้องทำให้ข้าเป็นคนใจร้ายด้วย 317 00:22:02,654 --> 00:22:04,531 ‎ตั้งแต่นี้ไป เจ้าเลิกทำงานพวกนี้เถิด 318 00:22:05,615 --> 00:22:09,036 ‎เจ้าจะเป็นคู่ครองคนสำคัญของนายน้อย ‎ข้าสั่งให้เจ้าทำงานจิปาถะไม่ได้หรอก 319 00:22:10,454 --> 00:22:13,248 ‎ท่านยอมรับข้าหรือเจ้าคะ 320 00:22:13,332 --> 00:22:16,126 ‎งั้นข้าจะทำอย่างไรได้ล่ะ ‎ก็นายน้อยชอบเจ้าเสียขนาดนั้น 321 00:22:18,503 --> 00:22:21,548 ‎แต่ข้าคงเรียกเจ้าว่า ‎"นายหญิง" ไม่ได้หรอกนะ 322 00:22:21,631 --> 00:22:22,507 ‎ตายจริง 323 00:22:22,591 --> 00:22:24,384 ‎ข้าก็ปฏิบัติกับท่านเหมือนแม่สามีไม่ได้ 324 00:22:24,468 --> 00:22:27,304 ‎ข้ายังไม่แต่งงานเลย ‎แล้วจะเป็นแม่สามีของเจ้าได้ยังไง 325 00:22:27,387 --> 00:22:28,388 ‎เสียศักดิ์ศรีจริงๆ 326 00:22:29,014 --> 00:22:30,140 ‎ก็จริง 327 00:22:30,682 --> 00:22:33,518 ‎แต่อีกไม่นานแม่บ้านคิม ‎ก็จะแต่งงานกับท่านผู้นำใช่ไหมเจ้าคะ 328 00:22:35,771 --> 00:22:37,939 ‎เท่าที่ข้าดูน่ะนะ 329 00:22:44,404 --> 00:22:45,655 ‎จริงๆ เลย 330 00:22:46,823 --> 00:22:47,991 ‎ท่านแม่บ้านคิม 331 00:22:48,950 --> 00:22:51,369 ‎ขนาดเจ้ายังสังเกตได้ ‎แล้วทำไมมีแต่เขาที่ไม่รู้นะ 332 00:22:51,912 --> 00:22:53,705 ‎- จริงๆ เลย ‎- เดี๋ยวนะ 333 00:22:53,789 --> 00:22:56,333 ‎ท่านแสดงออกซะขนาดนั้น ‎เขาดูไม่ออกได้ด้วยหรือเจ้าคะ 334 00:22:56,416 --> 00:22:57,542 ‎เขาไม่ได้โง่สักหน่อย 335 00:22:57,626 --> 00:22:59,002 ‎เขาโง่น่ะสิ โง่เง่า 336 00:23:01,046 --> 00:23:02,172 ‎ให้ตายเถอะ 337 00:23:04,174 --> 00:23:08,220 ‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ กะหนุงกะหนิง ‎รักใคร่กะหนุงกะหนิง 338 00:23:09,179 --> 00:23:10,806 ‎ข้าสลัดคำว่า 339 00:23:12,057 --> 00:23:14,142 ‎"กะหนุงกะหนิง" ของแม่บ้านคิม 340 00:23:14,226 --> 00:23:15,519 ‎ออกจากหัว 341 00:23:16,812 --> 00:23:18,230 ‎ไม่ได้เลยแฮะ 342 00:23:28,949 --> 00:23:30,117 ‎ท่านผู้นำ 343 00:23:35,205 --> 00:23:36,248 ‎อุก 344 00:23:36,832 --> 00:23:39,459 ‎เจ้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่หรือ 345 00:23:39,543 --> 00:23:41,878 ‎ข้ามาสักพักแล้ว เพราะมีเรื่องที่จะปรึกษากับท่าน 346 00:23:41,962 --> 00:23:45,090 ‎ท่านมัวคิดอะไรอยู่ ‎ทำไมโขกหัวแรงขนาดนั้นขอรับ 347 00:23:46,049 --> 00:23:47,384 ‎ข้ามีเรื่องว้าวุ่นใจ 348 00:23:48,760 --> 00:23:50,053 ‎อย่างมากอยู่น่ะ 349 00:23:50,929 --> 00:23:53,098 ‎เจ้ามีอะไรจะพูดงั้นหรือ 350 00:23:53,723 --> 00:23:54,933 ‎ข้าตั้งใจว่า… 351 00:23:55,016 --> 00:23:59,187 ‎จะไปจากเมืองหลวงสักพัก ‎หลังพิธีแต่งงานของดังกูเสร็จสิ้นขอรับ 352 00:24:00,063 --> 00:24:01,398 ‎อย่างนั้นหรือ 353 00:24:03,316 --> 00:24:04,609 ‎ถ้าอย่างนั้น… 354 00:24:05,777 --> 00:24:07,362 ‎แม่บ้านคิมล่ะ 355 00:24:08,446 --> 00:24:09,447 ‎เฮ้อ 356 00:24:09,531 --> 00:24:13,535 ‎ถ้าไม่มีใครรั้งนางไว้ ‎ข้าก็คงปล่อยนางไว้คนเดียวไม่ได้ ต้องพาไปด้วย 357 00:24:14,870 --> 00:24:18,248 ‎ข้าจะไปโดยไม่มีกำหนดกลับมาขอรับ ‎อาจจะหนึ่งปีหรือสิบปี 358 00:24:18,331 --> 00:24:20,917 ‎หรืออาจไม่กลับมาอีกเลยก็ได้ขอรับ 359 00:24:25,755 --> 00:24:28,300 ‎ข้าทำผิดพลาด… 360 00:24:28,967 --> 00:24:31,636 ‎ครั้งใหญ่กับนาง 361 00:24:32,345 --> 00:24:33,471 ‎เฮ้อ 362 00:24:34,973 --> 00:24:36,433 ‎ถ้าข้ารั้งนางไว้ 363 00:24:36,516 --> 00:24:39,769 ‎เจ้าคิดว่านางจะยอมอยู่ข้างๆ ข้าไหม 364 00:24:41,229 --> 00:24:42,105 ‎แม่บ้านคิม… 365 00:24:44,065 --> 00:24:45,025 ‎ร้องไห้ด้วยขอรับ 366 00:24:52,949 --> 00:24:56,161 ‎ถ้าท่านไม่รั้งนางไว้ ‎นางคงร้องไห้หนักกว่านี้นะขอรับ 367 00:25:02,375 --> 00:25:04,711 ‎ข้าจะออกเดินทาง… 368 00:25:06,087 --> 00:25:07,297 ‎ไปกับนายน้อย 369 00:25:08,798 --> 00:25:10,008 ‎ไม่ไป 370 00:25:12,219 --> 00:25:13,303 ‎ไป 371 00:25:17,933 --> 00:25:20,894 ‎ข้าจะอยู่ที่นี่ไปเพื่ออะไรล่ะ ก็ต้องไปน่ะสิ 372 00:25:35,700 --> 00:25:38,578 ‎มีบางอย่างที่ข้า 373 00:25:40,330 --> 00:25:42,249 ‎อยากให้ท่านเห็นขอรับ 374 00:25:53,218 --> 00:25:55,220 ‎นี่เป็นเมล็ดต้นเทียนบ้านขอรับ 375 00:25:56,554 --> 00:25:58,181 ‎ถ้าท่านปลูกมันตอนนี้ 376 00:25:59,099 --> 00:26:02,143 ‎มันจะออกดอกในอีกสามสี่เดือนหลังจากนี้ 377 00:26:04,562 --> 00:26:08,066 ‎ข้าสามารถใช้เวทมนตร์ ‎ทำให้มันออกดอกให้ท่านเห็น 378 00:26:08,149 --> 00:26:10,068 ‎ในตอนนี้เลยก็ได้ 379 00:26:11,236 --> 00:26:12,404 ‎แต่ว่าข้า… 380 00:26:14,572 --> 00:26:15,865 ‎เป็นคนเชื่องช้าขอรับ 381 00:26:21,288 --> 00:26:24,124 ‎ท่านช่วยรอให้มันออกหน่อเป็นต้นกล้า 382 00:26:25,959 --> 00:26:27,502 ‎แตกใบ 383 00:26:33,842 --> 00:26:35,385 ‎และออกดอกได้หรือไม่ 384 00:27:08,752 --> 00:27:09,836 ‎ได้เจ้าค่ะ 385 00:27:15,717 --> 00:27:16,718 ‎ข้า… 386 00:27:17,844 --> 00:27:21,264 ‎จะปรับความเร็วให้เข้ากับท่านเองเจ้าค่ะ 387 00:27:39,199 --> 00:27:42,702 ‎ของขวัญนี้คงจะไปขัดจังหวะพวกเขาสินะ 388 00:28:03,139 --> 00:28:05,934 ‎ขอบคุณเจ้าค่ะ พวกเราจะกินให้อร่อยนะเจ้าคะ 389 00:28:06,017 --> 00:28:07,102 ‎ขอบคุณขอรับ 390 00:28:18,488 --> 00:28:19,989 ‎เจ้าเห็นหรือเปล่า 391 00:28:20,073 --> 00:28:22,700 ‎ลุงคนนั้นร้องไห้ด้วย 392 00:28:22,784 --> 00:28:27,122 ‎ข้าเพิ่งเคยเห็นผู้ใหญ่ร้องไห้ ‎น้ำมูกน้ำตาไหลแบบนั้นเป็นครั้งแรกเลย 393 00:28:28,248 --> 00:28:30,583 ‎เขาคงป่วยตรงไหนแน่ๆ เลย 394 00:28:30,667 --> 00:28:31,835 ‎อย่างนั้นหรือ 395 00:28:59,320 --> 00:29:00,530 ‎ท่านไหวไหมขอรับ 396 00:29:01,698 --> 00:29:03,366 ‎ข้านำยามาให้ขอรับ 397 00:29:03,450 --> 00:29:04,784 ‎ทานหน่อยเถิดขอรับ 398 00:29:12,000 --> 00:29:15,336 ‎หากน้องชายของแม่หมอตระกูลชเว ‎ที่นอนอยู่ในเซจุกวอนตอนนี้เปิดปากพูด 399 00:29:15,420 --> 00:29:17,213 ‎เราก็คงจับตัวจินมูได้เร็วๆ นี้ 400 00:29:17,297 --> 00:29:20,300 ‎หากจับตัวจินมูได้ ‎ข้ามีเรื่องที่อยากฟังจากปากเขาให้ได้ 401 00:29:22,218 --> 00:29:24,804 ‎ว่าพ่อของข้ากลายเป็นผู้แปรวิญญาณด้วยตัวเอง 402 00:29:24,888 --> 00:29:27,766 ‎หรือมีเรื่องอะไรอยู่เบื้องหลังกันแน่ 403 00:29:27,849 --> 00:29:29,309 ‎มีแค่จินมูเท่านั้นที่รู้ 404 00:29:31,478 --> 00:29:35,023 ‎ท่านใต้เท้าโจชุงตาย ‎เพราะท่านหัวหน้าสำนักจางกังเจ้าค่ะ 405 00:29:35,607 --> 00:29:39,486 ‎ท่านใต้เท้าโจชุงทราบเรื่องที่ ‎ท่านหัวหน้าสำนักจางกังใช้เวทมนตร์ดำ 406 00:29:39,569 --> 00:29:41,279 ‎และเพราะกลัวว่าเขาจะเปิดเผยความลับ 407 00:29:41,362 --> 00:29:44,574 ‎จินมูจึงทำให้เขาเป็นผู้แปรวิญญาณ ‎และทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้เจ้าค่ะ 408 00:29:44,657 --> 00:29:46,284 ‎งั้นหมายความว่า 409 00:29:46,367 --> 00:29:48,995 ‎เราลงโทษโจชุงที่บริสุทธิ์เพราะเข้าใจผิดงั้นหรือ 410 00:29:55,460 --> 00:29:56,753 ‎ไม่ใช่ความผิดของเราเจ้าค่ะ 411 00:29:57,378 --> 00:29:59,214 ‎ก็พวกเราไม่รู้เรื่องนั้นมาก่อนนี่เจ้าคะ 412 00:30:00,173 --> 00:30:01,382 ‎ทุกคนคิดว่า 413 00:30:01,466 --> 00:30:04,761 ‎ท่านใต้เท้าโจชุงสังหารครอบครัว ‎เพราะไปฝึกฝนเวทมนตร์ดำเจ้าค่ะ 414 00:30:05,595 --> 00:30:09,265 ‎ท่านหัวหน้าสำนักได้สั่งเสีย ‎ขอให้ลบล้างมลทินนั้นให้เขาเจ้าค่ะ 415 00:30:09,974 --> 00:30:13,853 ‎เราคงต้องหารือเรื่องนี้กัน ‎ในการประชุมลงมติครั้งหน้า 416 00:30:13,937 --> 00:30:17,106 ‎แต่ทำไมจินมูถึงต้องทำกับโจชุง ‎ถึงขนาดนั้นด้วยเจ้าคะ 417 00:30:17,190 --> 00:30:19,359 ‎ถ้าแค่ต้องการปิดปาก 418 00:30:19,442 --> 00:30:20,902 ‎ก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องทำให้เขา 419 00:30:20,985 --> 00:30:24,697 ‎กลายเป็นผู้แปรวิญญาณ ‎และให้เขาสังหารครอบครัวตัวเองเช่นนั้นเลย 420 00:30:26,991 --> 00:30:28,159 ‎จินมู 421 00:30:28,743 --> 00:30:32,288 ‎รู้เรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับชาติกำเนิดของอุก 422 00:30:33,540 --> 00:30:35,041 ‎เขาทำแบบนั้น 423 00:30:35,124 --> 00:30:37,043 ‎กับโจชุง สหายของจางกัง 424 00:30:38,419 --> 00:30:40,505 ‎ก็เพื่อให้จางกังทุกข์ทรมานขอรับ 425 00:30:40,588 --> 00:30:41,798 ‎ถ้าอย่างนั้น 426 00:30:43,049 --> 00:30:46,553 ‎หากจินมูถูกจับได้ เขาก็อาจเปิดเผย… 427 00:30:47,887 --> 00:30:49,138 ‎ความลับของนายน้อยสินะเจ้าคะ 428 00:30:49,222 --> 00:30:52,851 ‎เพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้นได้ เราจึงต้อง… 429 00:30:54,894 --> 00:30:56,646 ‎จับตายจินมูให้ได้ขอรับ 430 00:31:10,827 --> 00:31:14,497 ‎หากร่ายเวทมนตร์สาปแช่ง ‎ไว้กับผงหินดำขับวิญญาณ 431 00:31:14,581 --> 00:31:18,626 ‎เราก็ควบคุมวิญญาณที่ใช้มันได้เจ้าค่ะ 432 00:31:30,597 --> 00:31:33,016 ‎ซึ่งก็แปลว่าเรากำจัดพวกเขา 433 00:31:33,850 --> 00:31:38,229 ‎ด้วยการทำให้กลายเป็นหิน ‎หลังบ้าคลั่งควบคุมตัวเองไม่ได้เจ้าค่ะ 434 00:31:47,363 --> 00:31:49,157 ‎แม่หมอตระกูลชเว 435 00:31:49,866 --> 00:31:54,329 ‎ได้ร่ายเวทมนตร์สาปแช่งไว้กับ ‎ผงขับวิญญาณที่นางสร้างขึ้นทุกผง 436 00:31:55,079 --> 00:31:59,167 ‎นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่ตลอดมา ‎ข้าจึงไม่แปรวิญญาณไปยังร่างอื่น 437 00:32:00,877 --> 00:32:02,670 ‎ข้าจะทำให้ผู้แปรวิญญาณ 438 00:32:02,754 --> 00:32:06,507 ‎ที่อยู่ในเมืองหลวงนี้บ้าคลั่ง ‎เหมือนโจชุงในวันนั้น 439 00:32:12,221 --> 00:32:13,139 ‎ท่านรองหัวหน้าสำนัก 440 00:32:14,223 --> 00:32:16,392 ‎จางอุกจะออกจากจองจินกักขอรับ 441 00:32:18,102 --> 00:32:20,146 ‎ซงริมยอมปล่อยจางอุกไปหรือ 442 00:32:20,229 --> 00:32:21,189 ‎ข้าได้ยินมาเช่นนั้นขอรับ 443 00:32:21,272 --> 00:32:23,441 ‎มีข่าวลือว่าเขาเตรียมออกเดินทาง ‎ไปนอกเมืองหลวงแล้วด้วย 444 00:32:23,524 --> 00:32:25,860 ‎เขาจะทิ้งทุกอย่างแล้วจากไปงั้นหรือ 445 00:32:25,944 --> 00:32:29,197 ‎จางอุกเป็นไพ่ใบเดียวที่จะทำให้ ‎องค์รัชทายาทมาอยู่ฝั่งข้า ถ้าเขาจากไป… 446 00:32:29,280 --> 00:32:31,324 ‎ไม่มีสิ่งใดที่รองหัวหน้าสำนักจะทำเพื่อข้า 447 00:32:32,450 --> 00:32:33,409 ‎ได้แล้วล่ะ 448 00:32:34,369 --> 00:32:36,704 ‎เหตุใดจางอุกถึงจะออกไปจากซงริมกัน 449 00:32:36,788 --> 00:32:40,166 ‎ทั้งที่เขากินยาพิษเพื่อเข้าไปในนั้น ‎และยังผ่านขั้นชีซูได้อย่างเหลือเชื่อ 450 00:32:40,249 --> 00:32:43,211 ‎แถมตอนนี้เขาอาจจะครอบครอง ‎พลังหินน้ำแข็งอยู่ก็ได้ 451 00:32:43,294 --> 00:32:44,754 ‎แล้วทำไมกัน เพราะอะไร 452 00:32:49,384 --> 00:32:52,136 ‎เขาคงเปลี่ยนใจกระมังขอรับ 453 00:32:57,183 --> 00:32:59,602 ‎งั้นก็แปลว่าเขาเปลี่ยนตัวเองสินะ 454 00:32:59,686 --> 00:33:01,980 ‎เหตุใดเขาถึงเปลี่ยนแปลงไปขนาดนั้นได้พ่ะย่ะค่ะ 455 00:33:03,982 --> 00:33:05,900 ‎อะไรทำให้เขาเปลี่ยนแปลงไปได้นะ 456 00:33:06,651 --> 00:33:10,029 ‎สิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงคนได้ก็คือคนด้วยกันเอง 457 00:33:11,531 --> 00:33:14,200 ‎คนที่ปรากฏตัวขึ้นในช่วงที่จางอุก ‎เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง 458 00:33:17,203 --> 00:33:18,621 ‎น่าจะเป็นคำตอบ 459 00:33:19,414 --> 00:33:22,625 ‎ผู้ที่ปรากฏตัวขึ้นในช่วงที่จางอุกเริ่มเปลี่ยนไป… 460 00:33:23,292 --> 00:33:24,961 ‎ข้ามารับดาบของนักซูขอรับ 461 00:33:27,922 --> 00:33:31,217 ‎เป็นไปไม่ได้ ไม่มีทางที่จะเป็นนักซูได้นี่ 462 00:33:33,052 --> 00:33:34,929 ‎จางอุกใช้วิชาทันซูที่นักซูใช้ 463 00:33:35,513 --> 00:33:36,639 ‎ไม่หรอก 464 00:33:37,849 --> 00:33:39,934 ‎อาจารย์อีจะต้องเป็นคนสอนเขาแน่ๆ 465 00:33:40,018 --> 00:33:43,062 ‎ข้าเห็นทุกอย่าง ‎ตลอดเวลาที่อาศัยอยู่กับเขาที่ดันฮยังกก 466 00:33:43,146 --> 00:33:46,774 ‎และข้างๆ จางอุก ‎ก็มีเพียงนางรับใช้ตัวเล็กๆ คนนี้เท่านั้น 467 00:33:54,657 --> 00:33:59,746 ‎จางอุกจะจากไป ‎พร้อมกับเด็กรับใช้คนนั้นหรือเปล่า 468 00:33:59,829 --> 00:34:00,830 ‎ขอรับ 469 00:34:00,913 --> 00:34:04,834 ‎ข้าได้ยินว่าเขาไปกับมูด็อก ‎เด็กรับใช้ที่มักไปไหนมาไหนกับเขาเสมอ 470 00:34:20,975 --> 00:34:22,977 ‎ข้าใช้เจ้าแบบนี้ได้หรือ 471 00:34:23,603 --> 00:34:25,897 ‎ท่านบอกว่ามีของที่ต้องซื้อเยอะนี่เจ้าคะ 472 00:34:25,980 --> 00:34:27,565 ‎ข้าก็ควรมาช่วยท่านถือสิ 473 00:34:33,696 --> 00:34:35,573 ‎ถ้านางคือเด็กคนนั้นละก็… 474 00:35:24,497 --> 00:35:25,748 ‎นี่ มูด็อก 475 00:35:36,425 --> 00:35:39,011 ‎- เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม ‎- เจ้าค่ะ 476 00:35:39,679 --> 00:35:41,597 ‎เจ้าไม่ได้ยินที่ข้าเรียกหรือ 477 00:35:43,975 --> 00:35:44,976 ‎ได้ยินเจ้าค่ะ 478 00:35:45,768 --> 00:35:48,354 ‎ทำไมข้าถึงตอบออกไปไม่ได้นะ 479 00:35:49,814 --> 00:35:51,774 ‎ท่านได้ยินเสียงกระดิ่งบ้างไหมเจ้าคะ 480 00:35:52,692 --> 00:35:54,986 ‎เสียงกระดิ่งหรือ ข้าไม่ได้ยินนะ 481 00:35:55,570 --> 00:35:58,865 ‎- นี่ ผักพวกนี้ดูไม่สดเลย ไปกันเถอะ ‎- เจ้าค่ะ 482 00:36:02,201 --> 00:36:03,119 ‎นักซู 483 00:36:04,871 --> 00:36:07,665 ‎เจ้าเป็นหนทางรอดของข้าสินะ 484 00:36:16,215 --> 00:36:18,467 ‎ท่านอาจารย์ ได้ปลาแล้วขอรับ ตกได้แล้ว 485 00:36:19,135 --> 00:36:20,928 ‎โธ่เอ๊ย ให้ตายเถอะ 486 00:36:21,596 --> 00:36:22,471 ‎จริงๆ เลย 487 00:36:22,555 --> 00:36:25,766 ‎ท่านอาจารย์ ท่านทำมันหลุดไปกี่รอบแล้วเนี่ย 488 00:36:26,392 --> 00:36:28,644 ‎ข้าไม่อาลัยอาวรณ์ปลาที่หลุดไปหรอก 489 00:36:28,728 --> 00:36:30,396 ‎พูดอะไรขอรับ 490 00:36:30,479 --> 00:36:33,191 ‎ถ้าทำมันหลุดไป ‎มันก็น่าเสียดายและน่าหงุดหงิดนะ 491 00:36:34,192 --> 00:36:35,985 ‎นั่นถือเป็นความโลภและการยึดติด 492 00:36:36,068 --> 00:36:38,362 ‎- อะไรนะขอรับ ‎- แต่ทว่า 493 00:36:38,446 --> 00:36:42,825 ‎การสูญเสียจะประกอบไปด้วย ‎ความเศร้าใจในตัวมันอยู่แล้ว 494 00:36:46,370 --> 00:36:50,124 ‎ตอนนี้ข้าเริ่มเข้าใจแล้ว ‎ว่าทำไมผู้คนถึงรู้สึกเศร้า 495 00:36:50,208 --> 00:36:51,918 ‎เมื่อเห็นสายน้ำไหลในแม่น้ำ 496 00:36:52,001 --> 00:36:56,130 ‎เมื่อฤดูเปลี่ยนผ่านและเมื่อพระอาทิตย์ตก 497 00:37:06,057 --> 00:37:08,601 ‎แต่การมองดูตะกร้าว่างเปล่านี้ ‎ทำข้าเศร้าใจขอรับ 498 00:37:08,684 --> 00:37:10,770 ‎มูด็อกสั่งให้ข้าตกปลากลับไปเยอะๆ ด้วย 499 00:37:11,354 --> 00:37:13,731 ‎เจ้าจะให้ผู้แปรวิญญาณคนนั้น ‎อยู่ข้างๆ เจ้าไปตลอดหรือ 500 00:37:17,735 --> 00:37:20,154 ‎ข้ารักษาสัญญากับท่านแล้วขอรับ 501 00:37:20,905 --> 00:37:22,740 ‎ข้ายืนขวางดาบของนักซูไว้ 502 00:37:22,823 --> 00:37:24,784 ‎และมูด็อกก็เก็บดาบลงด้วยตัวเองขอรับ 503 00:37:24,867 --> 00:37:30,164 ‎เพราะงั้นท่านอาจารย์ก็ช่วยปล่อยพวกเราไป ‎ตามสัญญาด้วยนะขอรับ 504 00:37:30,248 --> 00:37:32,416 ‎แล้วเกิดอะไรขึ้นกับหินน้ำแข็งในวันนั้น 505 00:37:33,501 --> 00:37:37,046 ‎มันอยู่ข้างในตัวเจ้าหรือเปล่า 506 00:37:51,686 --> 00:37:53,813 ‎แม้มันจะเข้ามาอยู่ในตัวของข้า 507 00:37:54,855 --> 00:37:56,899 ‎ก็ไม่มีประโยชน์หรอกขอรับ 508 00:37:56,983 --> 00:38:01,362 ‎อย่าว่าแต่ปลาทองคำเลย ‎ตอนนี้ข้าไม่มีพลังแม้จะจับน้ำสักหยดด้วยซ้ำขอรับ 509 00:38:03,948 --> 00:38:08,035 ‎ถ้าเจ้าฝึกฝนอีกครั้ง เจ้าก็ใช้พลังของมันได้นะ 510 00:38:08,619 --> 00:38:10,663 ‎ข้าเห็นแล้วว่า 511 00:38:10,746 --> 00:38:14,000 ‎ความโลภอยากแย่งชิงพลังนั้น ‎ทำให้คนโหดเหี้ยมและชั่วร้ายแค่ไหน 512 00:38:14,917 --> 00:38:18,087 ‎เราจึงควรทำเหมือนว่ามันหายไปขอรับ 513 00:38:20,131 --> 00:38:23,217 ‎คนที่โลภอยากจับปลาอย่างเจ้า 514 00:38:23,301 --> 00:38:25,303 ‎กลับไม่อาลัยอาวรณ์หินน้ำแข็งงั้นหรือ 515 00:38:26,595 --> 00:38:28,222 ‎เจ้ายังดีกว่าข้าอีกนะ 516 00:38:31,475 --> 00:38:34,937 ‎ยังไงก็เถอะ ‎ในเมื่อหินน้ำแข็งเข้ามาอยู่ในร่างของข้าแล้ว 517 00:38:36,063 --> 00:38:38,232 ‎ข้าก็ปกป้องคนคนหนึ่ง ‎ที่อยู่ข้างๆ ข้าได้ขอรับ 518 00:38:39,317 --> 00:38:42,570 ‎ถ้าหากมูด็อกเกิดควบคุมตัวเองไม่ได้ขึ้นมา 519 00:38:42,653 --> 00:38:46,115 ‎ท่านอาจารย์อีก็ช่วยให้ข้าใช้พลังนี้ ‎หยุดยั้งมันด้วยนะขอรับ 520 00:38:46,198 --> 00:38:50,703 ‎ถ้าเด็กคนนั้นไม่ฝืนปลุกพลังของตัวเองขึ้นมา ‎นางก็ไม่เป็นเช่นนั้นหรอก 521 00:38:51,287 --> 00:38:54,915 ‎พลังที่ยิ่งใหญ่ของมือสังหาร ‎ถูกบรรจุอยู่ในร่างที่เล็กและอ่อนแอนั่น 522 00:38:54,999 --> 00:38:57,710 ‎ที่จริงนางน่าจะ ‎ควบคุมตัวเองไม่ได้ไปนานแล้ว 523 00:38:57,793 --> 00:38:59,587 ‎แต่ที่นางยังปลอดภัยมาจนถึงตอนนี้ 524 00:38:59,670 --> 00:39:03,049 ‎ก็เพราะร่างนั้นควบคุมพลังของวิญญาณอยู่ 525 00:39:04,675 --> 00:39:07,261 ‎ข้าเห็นมันตอนที่เจอนางครั้งแรก 526 00:39:12,641 --> 00:39:15,186 ‎พลังที่ผนึกพลังของจอมเวทไว้ได้ 527 00:39:15,269 --> 00:39:17,396 ‎มีเพียงพลังของนักบวชหญิงเท่านั้น 528 00:39:18,939 --> 00:39:22,318 ‎ดูเหมือนเจ้าของร่างมูด็อกคนเดิม 529 00:39:22,902 --> 00:39:25,363 ‎จะเป็นผู้ที่มีพลังยิ่งใหญ่ 530 00:39:49,345 --> 00:39:51,347 ‎นี่เป็นยาที่จะบรรเทาความเจ็บปวดจากหนอน 531 00:39:52,515 --> 00:39:56,143 ‎มันเพียงบรรเทาความเจ็บปวดเท่านั้น ‎ไม่ได้ทำให้หายเจ็บปวดหรอกนะ 532 00:39:57,436 --> 00:39:59,480 ‎ข้าต้องนำยานี้ไปให้เขา 533 00:40:06,779 --> 00:40:09,615 ‎เจ้ามาหาที่ตายด้วยตัวเองสินะ 534 00:40:11,951 --> 00:40:14,578 ‎เจ้าบังอาจปลอมเป็นลูกสาวข้า ‎และหลอกข้างั้นหรือ 535 00:40:15,246 --> 00:40:16,122 ‎โซอี 536 00:40:18,833 --> 00:40:20,668 ‎แต่ข้าก็หลอกท่านแม่ไม่ได้นี่เจ้าคะ 537 00:40:20,751 --> 00:40:23,504 ‎ท่านรู้ทันข้าแต่ก็แสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้ 538 00:40:25,047 --> 00:40:26,757 ‎ท่านทำเช่นนั้นเพราะหินนั่นหรือเจ้าคะ 539 00:40:28,467 --> 00:40:29,677 ‎ใช่แล้ว 540 00:40:29,760 --> 00:40:32,888 ‎ไม่มีทางที่แม่จะจำลูกสาวของตัวเองไม่ได้หรอก 541 00:40:34,557 --> 00:40:36,100 ‎การสังหารเจ้าที่นี่ 542 00:40:36,183 --> 00:40:40,354 ‎ไม่ให้ไปพูดมากที่ไหนคงเป็นวิธีที่ดีที่สุดสินะ 543 00:40:41,856 --> 00:40:43,232 ‎ท่านจำ… 544 00:40:44,733 --> 00:40:46,068 ‎สิ่งนี้ได้ไหมเจ้าคะ 545 00:40:46,902 --> 00:40:49,071 ‎มันคือผ้าปิดตาที่บูยอนพันไว้ในวันที่หายตัวไป 546 00:40:50,573 --> 00:40:52,491 ‎ท่านบอกว่าท่านปักลายด้วยตัวเองใช่ไหมเจ้าคะ 547 00:41:03,961 --> 00:41:06,589 ‎เจ้าได้มันมาจากที่ไหน 548 00:41:06,672 --> 00:41:08,883 ‎จินมูมอบสิ่งนี้ให้เจ้างั้นหรือ 549 00:41:11,218 --> 00:41:12,136 ‎เปล่าเจ้าค่ะ 550 00:41:13,137 --> 00:41:16,807 ‎มีข้าคนเดียวเท่านั้น ‎ที่รู้ว่ามันเป็นของใครเจ้าค่ะ 551 00:41:16,891 --> 00:41:18,100 ‎นางคือใคร 552 00:41:19,602 --> 00:41:21,437 ‎บูยอน ลูกสาวของท่านแม่ยังไม่ตายเจ้าค่ะ 553 00:41:23,063 --> 00:41:24,440 ‎ถ้าท่านอยากพบเด็กคนนั้น 554 00:41:25,149 --> 00:41:26,942 ‎ก็จะสังหารข้าไม่ได้นะเจ้าคะ 555 00:41:29,528 --> 00:41:30,654 ‎ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า 556 00:41:31,238 --> 00:41:33,073 ‎บูยอนลูกของข้าอยู่ที่ไหน 557 00:41:37,286 --> 00:41:38,537 ‎อย่าเร่งเร้าข้าเลยเจ้าค่ะ 558 00:41:40,581 --> 00:41:44,293 ‎เมื่อไหร่ที่ข้าปลอดภัย ‎ข้าจะบอกท่านนะเจ้าคะ 559 00:42:01,352 --> 00:42:02,978 ‎แม้หินน้ำแข็งจะหายไปแล้ว 560 00:42:03,479 --> 00:42:06,148 ‎แต่ผู้แปรวิญญาณ ‎ที่กลุ่มลับของจอมเวทตระกูลชเวสร้างขึ้น 561 00:42:06,232 --> 00:42:08,400 ‎ยังคงหลงเหลืออยู่พ่ะย่ะค่ะ 562 00:42:09,109 --> 00:42:12,780 ‎ซงริมและจินโยวอนจะเสนอตัว ‎กำจัดพวกเขาให้หมดไปเอง 563 00:42:13,781 --> 00:42:16,617 ‎ขอองค์รัชทายาท ‎โปรดทรงช่วยเหลือเราด้วยพ่ะย่ะค่ะ 564 00:42:20,287 --> 00:42:22,039 ‎ดูเหมือนท่านกำลังพูดอ้อมๆ ว่า 565 00:42:22,665 --> 00:42:25,084 ‎ถ้าจับรองหัวหน้าจินมูได้ ‎ก็ไม่ให้ข้าปกป้องเขาสินะ 566 00:42:25,167 --> 00:42:29,755 ‎แม้เขาจะเป็นอาจารย์ของพระองค์ ‎แต่กระหม่อมก็เชื่อว่าพระองค์ไม่หลงเชื่อเขา 567 00:42:32,216 --> 00:42:33,551 ‎ท่านเชื่อใจข้างั้นหรือ 568 00:42:34,843 --> 00:42:36,053 ‎ถ้างั้นท่านผู้นำ 569 00:42:37,012 --> 00:42:39,974 ‎เชื่อว่าข้าเป็นดวงดาวกษัตริย์ ‎ที่กำจัดหินน้ำแข็งด้วยหรือเปล่า 570 00:42:44,687 --> 00:42:48,399 ‎องค์รัชทายาททรงอยู่ตรงนั้น ‎เมื่อเกราะกำบังจากหินน้ำแข็งหายไป 571 00:42:48,482 --> 00:42:50,276 ‎และดวงดาวก็ปรากฏขึ้นในเวลานั้น 572 00:42:51,277 --> 00:42:55,072 ‎กระหม่อมก็ต้องเชื่อว่าพระองค์ ‎คือดวงดาวกษัตริย์เหมือนคนอื่นๆ พ่ะย่ะค่ะ 573 00:42:59,910 --> 00:43:02,705 ‎ในวันนั้นมีคนอื่นอยู่กับข้าในที่แห่งนี้ด้วยนะ 574 00:43:03,914 --> 00:43:05,291 ‎พระองค์ทรงอยู่ทั้งคน 575 00:43:05,374 --> 00:43:09,211 ‎แล้วใครจะสนใจ ‎คนอื่นๆ ที่อยู่ที่นี่ด้วยล่ะพ่ะย่ะค่ะ 576 00:43:09,295 --> 00:43:13,507 ‎คนที่อยู่ที่นี่กับข้าคือจางอุก ‎ท่านผู้นำก็น่าจะเห็นเขานี่ 577 00:43:15,926 --> 00:43:17,845 ‎กระหม่อมเลี้ยงดูเขามาเหมือนลูกชาย 578 00:43:18,971 --> 00:43:21,223 ‎เขาปลอดภัยได้เพราะองค์รัชทายาทเลยพ่ะย่ะค่ะ 579 00:43:22,224 --> 00:43:24,268 ‎เป็นพระคุณล้นพ้นจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ 580 00:43:34,987 --> 00:43:37,740 ‎ข้าจะลาออกจากซงริมตั้งแต่วันนี้เจ้าค่ะ 581 00:43:37,823 --> 00:43:39,074 ‎ข้ามาเพื่อยื่นจดหมายลาออก 582 00:43:41,368 --> 00:43:43,912 ‎เจ้าลำบากมากกว่าจะได้งานที่นี่ 583 00:43:44,663 --> 00:43:46,999 ‎น่าเสียดายจริงๆ ที่เจ้าจะลาออกไปแต่งงาน 584 00:43:47,666 --> 00:43:51,295 ‎แต่ก็นะ เจ้าจะได้เป็นนายหญิงแห่งตระกูลจาง ‎งั้นก็ไม่น่าเสียดายมั้ง 585 00:43:54,006 --> 00:43:56,091 ‎มูด็อก ยินดีกับการแต่งงานด้วยนะ 586 00:43:56,175 --> 00:43:57,259 ‎ขอให้มีความสุขล่ะ 587 00:44:04,224 --> 00:44:06,644 ‎เอาล่ะๆ มัวทำอะไรอยู่ มาทางนี้เร็ว 588 00:44:07,311 --> 00:44:11,023 ‎เดี๋ยวเถอะ ตามข้ามาเดี๋ยวนี้ มาเร็ว 589 00:44:14,860 --> 00:44:19,490 ‎องค์รัชทายาท ทรงช่วยชีวิตหม่อมฉันไว้ ‎ช่างเป็นพระคุณล้นพ้นจริงๆ เพคะ 590 00:44:20,240 --> 00:44:23,619 ‎หม่อมฉันขอให้ดวงดาวกษัตริย์ของพระองค์ ‎ส่องแสงตราบนานเท่านานเพคะ 591 00:44:23,702 --> 00:44:25,913 ‎พอได้แล้ว เจ้าไม่ต้องทำเช่นนี้อีกคนก็ได้ 592 00:44:26,497 --> 00:44:27,414 ‎ข้าอึดอัดนะ 593 00:44:30,042 --> 00:44:33,379 ‎เจ้าก็รู้ว่าคนที่ช่วยทุกคนในวันนั้นไม่ใช่ข้า ‎แต่คือจางอุกนี่ 594 00:44:33,462 --> 00:44:37,675 ‎ตามที่ทั้งสองท่านได้ทำสัญญาไว้ ‎หม่อมฉันจะไม่นำไปบอกใคร 595 00:44:37,758 --> 00:44:38,926 ‎โปรดทรงอย่ากังวลนะเพคะ 596 00:44:40,844 --> 00:44:44,181 ‎เจ้าเห็นว่าข้ากำลังกังวลว่าจะถูกจับได้ ‎ที่แย่งความดีความชอบเขามาหรือ 597 00:44:44,264 --> 00:44:46,892 ‎ข้าแค่หงุดหงิด ‎ที่ถูกสรรเสริญเยินยอเช่นนั้นต่างหาก 598 00:44:46,975 --> 00:44:49,728 ‎ทุกคนต่างก็ชื่นชมพระองค์ 599 00:44:49,812 --> 00:44:53,065 ‎พระองค์แค่รับฟังในแง่ดี ‎แล้วยอมรับมันไปก็ได้นี่เพคะ 600 00:44:53,148 --> 00:44:55,943 ‎ข้าไม่พอใจที่ต้องได้ยินคำพูดเช่นนั้น ‎จากคนที่ไม่รู้เรื่อง 601 00:44:56,652 --> 00:44:58,862 ‎และเจ้าที่คำนับให้ข้าทั้งที่รู้ทุกอย่าง 602 00:45:00,489 --> 00:45:03,242 ‎ก็ทำข้าอารมณ์เสีย ‎เพราะเหมือนว่าเจ้ากำลังเย้ยหยันข้าอยู่ 603 00:45:08,455 --> 00:45:10,541 ‎หม่อมฉันพอทราบเหตุผล ‎ที่พระองค์ไม่สบายพระทัยแล้ว 604 00:45:12,835 --> 00:45:15,504 ‎หลังจากนี้หม่อมฉันจะไม่มาป้วนเปี้ยน ‎ต่อหน้าพระพักตร์อีก 605 00:45:16,004 --> 00:45:17,089 ‎ทรงวางพระทัยเถิดเพคะ 606 00:45:19,133 --> 00:45:20,217 ‎ข้าได้ยินมาแล้ว 607 00:45:21,593 --> 00:45:24,096 ‎- ว่าเจ้าจะเดินทางไกลไปกับเขา ‎- เพคะ 608 00:45:24,179 --> 00:45:27,516 ‎พวกเราเตรียมตัวไปใช้ชีวิตด้วยกัน ‎ในที่ไกลแสนไกลจากเมืองหลวงเพคะ 609 00:45:28,100 --> 00:45:29,143 ‎"ด้วยกัน" งั้นหรือ 610 00:45:32,020 --> 00:45:34,064 ‎ถ้าข้าขัดขวาง ‎พวกเจ้าก็ไปด้วยกันไม่ได้หรอกนะ 611 00:45:34,815 --> 00:45:36,859 ‎เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยจางอุก 612 00:45:37,693 --> 00:45:39,319 ‎ที่รู้จุดอ่อนของข้าไปง่ายๆ หรือ 613 00:45:42,114 --> 00:45:46,952 ‎แล้วถ้าต้องทอดพระเนตรเขาต่อไป ‎พระองค์จะรู้สึกเช่นไรเพคะ 614 00:45:49,580 --> 00:45:53,000 ‎พระองค์คงไม่เพียงแค่ ‎ไม่พอพระทัยและอารมณ์เสียแน่ๆ เพคะ 615 00:45:59,339 --> 00:46:00,340 ‎ใช่แล้ว 616 00:46:00,841 --> 00:46:03,760 ‎เจ้าคืออึมูด็อกที่คอยรับฟังจิตใจที่คับแคบของข้า 617 00:46:04,803 --> 00:46:06,805 ‎งั้นครั้งนี้ก็ตั้งใจรับฟังอีกแล้วกัน 618 00:46:07,639 --> 00:46:10,767 ‎ข้าจะรู้สึกต้อยต่ำ ‎เมื่อเห็นเขาสามารถทำสิ่งที่ข้าทำไม่ได้ 619 00:46:11,310 --> 00:46:14,813 ‎และจะรู้สึกสมเพชตัวเองขึ้นเรื่อยๆ ‎ที่ต้องแสร้งว่าข้าทำในสิ่งที่ไม่ได้ทำ 620 00:46:14,897 --> 00:46:15,939 ‎ยิ่งไปกว่านั้น 621 00:46:17,816 --> 00:46:19,902 ‎การที่ต้องมองดูเจ้าอยู่กับคนคนนั้น 622 00:46:21,904 --> 00:46:24,740 ‎ก็จะทำให้ข้าเกลียดขี้หน้าเขาจนแทบทนไม่ไหว 623 00:46:28,410 --> 00:46:29,578 ‎ก่อนหน้านี้ 624 00:46:29,661 --> 00:46:33,123 ‎ข้าเคยบอกว่าจะไม่ฝืนรั้ง ‎สิ่งที่ข้ารู้ว่ารั้งไว้ไม่ได้ใช่ไหม 625 00:46:33,207 --> 00:46:35,959 ‎แล้วรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น ‎หากข้าพยายามแล้วแต่ยังรั้งไว้ไม่ได้ 626 00:46:37,836 --> 00:46:39,922 ‎พระองค์จะโทษว่าฝ่ายนั้นผิด 627 00:46:41,298 --> 00:46:42,925 ‎และกำจัดทิ้งหรือเพคะ 628 00:46:43,008 --> 00:46:46,845 ‎หากจิตใจที่ต้อยต่ำและน่าสมเพช ‎แปรเปลี่ยนเป็นความโหดเหี้ยมและชั่วช้า 629 00:46:49,640 --> 00:46:52,684 ‎เมื่อนั้นคงจะไม่จบที่ ‎การไม่มาป้วนเปี้ยนอยู่ข้างๆ ข้าหรอก 630 00:46:55,312 --> 00:46:57,439 ‎จงหายตัวไปให้ไกลแสนไกล 631 00:46:59,233 --> 00:47:00,526 ‎ในที่ที่ข้าเอื้อมไม่ถึงซะ 632 00:47:14,790 --> 00:47:15,958 ‎ทุกคน 633 00:47:17,042 --> 00:47:18,502 ‎พรุ่งนี้ข้าจะแต่งงานแล้ว 634 00:47:24,967 --> 00:47:26,093 ‎เจ้าพวกเด็กน้อยทั้งหลาย 635 00:47:26,677 --> 00:47:29,805 ‎ตอนนี้ข้าคงไม่ได้มาเที่ยวเล่น ‎กับพวกเจ้าบ่อยๆ แล้วล่ะ 636 00:47:29,888 --> 00:47:30,806 ‎ใช่แล้ว 637 00:47:30,889 --> 00:47:33,934 ‎จินโชยอนคงไม่อนุญาตให้เจ้า ‎มาเที่ยวเล่นกับเราแน่ๆ 638 00:47:34,017 --> 00:47:35,811 ‎- แม่ยายก็ด้วย ‎- อือ ใช่เลย 639 00:47:36,979 --> 00:47:38,564 ‎ตอนนี้พวกเราคงเรียกดังกู 640 00:47:39,273 --> 00:47:40,899 ‎ให้มาเล่นขี่ม้าตีคลีกันไม่ได้แล้วล่ะ 641 00:47:40,983 --> 00:47:43,026 ‎ไม่ควรเรียกเขามาตกปลาด้วยกันด้วย 642 00:47:44,027 --> 00:47:47,114 ‎ถึงยังไงข้าก็หาเวลาว่าง ‎ไปเที่ยวเล่นกับพวกเจ้าได้บ้างนะ 643 00:47:47,197 --> 00:47:49,866 ‎เจ้าจะบอกนางว่าอะไร ‎จะโกหกนางว่าไปฝึกฝนหรือ 644 00:47:49,950 --> 00:47:52,744 ‎เจ้าจะโกหกนักบวชหญิงแห่งจินโยวอนหรือ 645 00:47:52,828 --> 00:47:54,538 ‎คงโดนจับได้ทันทีแน่ นางคงจับตัวเจ้า 646 00:47:54,621 --> 00:47:57,124 ‎ไปเค้นกับของต้องมนตร์ที่อยู่ในจินโยวอน 647 00:47:57,207 --> 00:47:58,667 ‎บอกให้พูดความจริงออกมา 648 00:47:58,750 --> 00:48:00,502 ‎เจ้าก็จะถูกสะกด ‎และพูดออกมาหมดน่ะสิ 649 00:48:01,086 --> 00:48:03,797 ‎แบบนั้นดังกูคงโดนถอนผมจนหมดหัวแน่ 650 00:48:03,880 --> 00:48:06,008 ‎โธ่เอ๊ย แค่นี้เขาก็ผมบางอยู่แล้วนะ 651 00:48:11,638 --> 00:48:12,598 ‎ให้ตายเถอะ 652 00:48:12,681 --> 00:48:13,849 ‎พวกเจ้าอิจฉาข้าล่ะสิ 653 00:48:14,683 --> 00:48:16,935 ‎ถึงอย่างนั้นข้าก็มีความสุขนะ 654 00:48:17,019 --> 00:48:19,771 ‎เพราะรักแรกของข้าสมหวังแล้ว 655 00:48:20,397 --> 00:48:24,818 ‎ข้าจะมอบพลังของเจ้าบ่าวใหม่ให้กับพวกเจ้าเอง 656 00:48:27,279 --> 00:48:30,324 ‎- จับได้แล้ว ‎- จริงด้วย อุก เจ้ามีมูด็อกนี่นา 657 00:48:30,407 --> 00:48:32,451 ‎- ใช่แล้ว ‎- ถึงนางจะไม่ใช่รักแรกก็เถอะ 658 00:48:32,534 --> 00:48:35,245 ‎- นางเป็นความรักครั้งที่แปดหรือเปล่า ‎- ไม่ใช่นะ 659 00:48:35,329 --> 00:48:37,706 ‎- ถ้าเจ้าเอาไปบอกมูด็อก ข้าฆ่าเจ้าแน่ ‎- เข้าใจแล้วน่า 660 00:48:37,789 --> 00:48:39,666 ‎เข้าใจแล้ว อุก เจ้าคงไม่ต้องแล้ว 661 00:48:39,750 --> 00:48:42,252 ‎ยุล เจ้ารับพลังจากข้าไปนะ 662 00:48:42,336 --> 00:48:43,378 ‎ไม่ต้องหรอก 663 00:48:44,421 --> 00:48:45,631 ‎ข้าเพิ่งโดนปฏิเสธมา 664 00:48:45,714 --> 00:48:46,882 ‎หือ 665 00:48:46,965 --> 00:48:48,216 ‎จากใครหรือ 666 00:48:49,676 --> 00:48:50,886 ‎อย่าบอกนะว่ามูด็อก 667 00:48:54,890 --> 00:48:56,016 ‎ไม่ใช่หรอก 668 00:48:56,558 --> 00:48:59,519 ‎คนที่ข้ามีใจให้ไม่ใช่มูด็อกหรอก 669 00:49:03,815 --> 00:49:05,776 ‎ถ้างั้นใครกัน 670 00:49:06,652 --> 00:49:08,236 ‎อุก เจ้ารู้ไหม 671 00:49:08,862 --> 00:49:10,781 ‎ไม่รู้สิ ก็เหมือนจะพอเดาได้อยู่ 672 00:49:15,744 --> 00:49:19,206 ‎แล้วอุก เจ้าตัดสินใจหรือยังว่าจะไปที่ไหน 673 00:49:20,499 --> 00:49:23,418 ‎ข้าว่าจะไปที่หมู่บ้านซารีดูน่ะ ‎เพราะมีเรื่องที่อยากรู้ด้วย 674 00:49:23,502 --> 00:49:26,922 ‎แล้วเจ้าเตรียมตัวออกเดินทาง ‎ไปป้อมซอโฮเรียบร้อยหรือยัง 675 00:49:27,547 --> 00:49:29,675 ‎จะออกเดินทางทันทีหลังจบพิธีแต่งงานใช่ไหม 676 00:49:29,758 --> 00:49:31,218 ‎ดูท่าต้องเลื่อนไปก่อนน่ะ 677 00:49:32,052 --> 00:49:33,595 ‎เพราะข้าต้องรักษาต่ออีกหน่อย 678 00:49:33,679 --> 00:49:35,305 ‎เดี๋ยวนะ เจ้ายังเจ็บอยู่หรือ 679 00:49:35,389 --> 00:49:37,224 ‎ข้าได้ยินว่าแผลของเจ้าสมานดีแล้วนี่ 680 00:49:37,808 --> 00:49:39,726 ‎อะไรกัน หมอฮอยอมเป็นหมอเถื่อนหรือ 681 00:49:40,560 --> 00:49:42,104 ‎บาดแผลหายดีแล้ว 682 00:49:42,187 --> 00:49:43,647 ‎แต่ข้ายังรู้สึกปวดแปลกๆ อยู่ 683 00:49:45,190 --> 00:49:46,149 ‎คงไม่เป็นไรหรอก 684 00:50:00,747 --> 00:50:01,915 ‎นายน้อยซอยุล 685 00:50:03,333 --> 00:50:05,502 ‎ข้าไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามอบให้ท่านดีไหม 686 00:50:05,585 --> 00:50:08,922 ‎แต่มีเด็กขอทานคนหนึ่ง ‎ฝากข้านำมามอบให้ท่านให้ได้เจ้าค่ะ 687 00:50:20,976 --> 00:50:25,230 ‎นี่เป็นยาที่จะช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวด ‎ที่เหมือนหัวใจถูกบีบรัดเจ้าค่ะ 688 00:50:25,313 --> 00:50:26,982 ‎ท่านต้องทานยานี้ด้วยนะเจ้าคะ 689 00:50:28,316 --> 00:50:30,444 ‎คนผู้นี้รู้อาการตอนนี้ของข้า 690 00:50:31,153 --> 00:50:32,279 ‎ใครกันนะ 691 00:50:43,540 --> 00:50:46,168 ‎กระหม่อมนึกแล้วว่า ‎พระองค์จะต้องเสด็จมาหากระหม่อม 692 00:50:47,961 --> 00:50:51,214 ‎จางอุกทำอะไรไม่ได้แล้ว ‎ข้าจะกำจัดเขาให้ไปอยู่ที่ไกลแสนไกล 693 00:50:51,298 --> 00:50:53,425 ‎และเขาก็ไม่มีหินน้ำแข็งด้วย 694 00:50:54,092 --> 00:50:56,928 ‎จงมอบตัวและยอมรับโทษของท่าน ‎ด้วยตัวเองภายในวันนี้ด้วย 695 00:50:57,012 --> 00:50:58,263 ‎ถ้าท่านไม่ทำ 696 00:51:00,599 --> 00:51:02,976 ‎ข้าคงต้องจับกุมอาจารย์ของข้าด้วยมือตัวเอง 697 00:51:05,854 --> 00:51:08,106 ‎ทุกคนกำลังหลอกลวงพระองค์อยู่พ่ะย่ะค่ะ 698 00:51:11,067 --> 00:51:13,445 ‎วันนี้พระองค์ได้เสด็จไปพบ ‎ผู้นำซงริมหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ 699 00:51:13,987 --> 00:51:15,655 ‎เขาพูดว่าอย่างไรหรือ 700 00:51:15,739 --> 00:51:18,867 ‎เขายกย่องสรรเสริญพระองค์ ‎ว่าทรงเป็นดวงดาวกษัตริย์หรือเปล่า 701 00:51:19,743 --> 00:51:23,413 ‎เขารู้อยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ ‎ว่านั่นคือจางอุก ไม่ใช่องค์รัชทายาท 702 00:51:25,791 --> 00:51:28,043 ‎แล้วทรงคิดว่า ‎ท่านอาจารย์อีจะไม่ทราบหรือพ่ะย่ะค่ะ 703 00:51:28,126 --> 00:51:30,045 ‎เขารู้อยู่แก่ใจ แต่ก็บุกมาที่วังหลวง 704 00:51:30,128 --> 00:51:32,380 ‎และยกเรื่องดวงดาวกษัตริย์ขึ้นมาพ่ะย่ะค่ะ 705 00:51:35,425 --> 00:51:38,970 ‎ทุกคนหลอกลวงและเยาะเย้ยข้าอยู่อย่างนั้นหรือ 706 00:51:39,054 --> 00:51:41,473 ‎พวกเขาปกปิดเพื่อปกป้องจางอุกพ่ะย่ะค่ะ 707 00:51:42,057 --> 00:51:43,892 ‎จางอุกดวงดาวกษัตริย์ ‎ครอบครองพลังหินน้ำแข็งอยู่ 708 00:51:43,975 --> 00:51:45,352 ‎และซงริมก็ปกป้องเขาพ่ะย่ะค่ะ 709 00:51:45,435 --> 00:51:48,480 ‎คนที่จะปกป้องพระองค์มีแค่จินมูคนนี้พ่ะย่ะค่ะ 710 00:51:53,443 --> 00:51:55,862 ‎จางอุกปกปิดความลับที่ยิ่งใหญ่อยู่พ่ะย่ะค่ะ 711 00:51:56,446 --> 00:51:57,989 ‎กระหม่อมจะเปิดเผยความลับนั้น 712 00:51:59,533 --> 00:52:00,617 ‎และทำให้เขา… 713 00:52:01,535 --> 00:52:05,288 ‎ตกลงมาสู่พื้นดินให้ได้พ่ะย่ะค่ะ 714 00:52:15,006 --> 00:52:16,091 ‎ให้ตายเถอะ 715 00:52:17,092 --> 00:52:19,511 ‎ใครดื่มมันจนหมดกัน 716 00:52:19,594 --> 00:52:20,804 ‎แก้วท่านว่างแล้ว 717 00:52:20,887 --> 00:52:22,973 ‎เจ้าใช่ไหม เจ้าดื่มมันจนหมดใช่ไหม 718 00:52:23,598 --> 00:52:25,183 ‎ถ้าแก้วว่างแล้ว เจ้าก็รินให้ข้าสิ 719 00:52:25,267 --> 00:52:26,685 ‎- ดีมาก ‎- รับไปนะ 720 00:52:26,768 --> 00:52:29,312 ‎"รับไปนะ" หรือ มาพูดห้วนๆ กับข้าได้ยังไง 721 00:52:29,396 --> 00:52:30,772 ‎- "รับไปนะ" งั้นหรือ ‎- ดื่มเยอะๆ นะ 722 00:52:32,524 --> 00:52:34,317 ‎ตายจริง นายน้อยของเรานี่นา 723 00:52:34,401 --> 00:52:38,905 ‎นายน้อย พวกเราสองคนกำลังดื่มฉลอง 724 00:52:38,989 --> 00:52:41,616 ‎- ที่มูด็อกลาออกจากซงริมอยู่เจ้าค่ะ ‎- อือ 725 00:52:41,700 --> 00:52:44,202 ‎- จางอุก มาแล้วหรือ ‎- เดี๋ยวเถอะ 726 00:52:44,786 --> 00:52:46,580 ‎มาเรียกนายน้อยว่า "จางอุก" เฉยๆ ได้ยังไง 727 00:52:47,455 --> 00:52:50,041 ‎ข้าขอโทษ ข้าพูดผิดไป 728 00:52:50,125 --> 00:52:52,252 ‎- ใช่แล้ว ‎- ทางนี้ก็ดื่มกันเยอะเหมือนกันสินะ 729 00:52:52,335 --> 00:52:53,336 ‎นี่ นายน้อย 730 00:52:53,420 --> 00:52:55,547 ‎มาตรงนี้หน่อยเจ้าค่ะ มานี่เจ้าค่ะ 731 00:52:59,050 --> 00:53:02,053 ‎ข้าจะให้ท่านดูอะไรที่น่าทึ่งมากๆ เจ้าค่ะ 732 00:53:02,137 --> 00:53:03,597 ‎มูด็อกของเรา 733 00:53:04,514 --> 00:53:06,766 ‎พอนางเมา นางไม่พูดเหน่อด้วยเจ้าค่ะ 734 00:53:08,435 --> 00:53:10,020 ‎ท่านทึ่งกับอะไรไร้สาระจริงๆ 735 00:53:10,604 --> 00:53:11,688 ‎ข้าแค่… 736 00:53:11,771 --> 00:53:14,357 ‎ทำให้ท่านเห็นไม่ได้เฉยๆ 737 00:53:15,066 --> 00:53:17,986 ‎แต่จริงๆ ข้าบินขึ้นไปบนหลังคานั่นได้ด้วย 738 00:53:18,069 --> 00:53:20,322 ‎หลังคาหรือ พูดจริงหรือ ไหนลองดูหน่อย 739 00:53:20,405 --> 00:53:22,240 ‎- ให้ข้าลองหรือ ‎- ลองดูหน่อย 740 00:53:23,575 --> 00:53:24,534 ‎ตั้งใจดูให้ดีล่ะ 741 00:53:31,666 --> 00:53:33,835 ‎ให้ตายเถอะ รอเดี๋ยวนะ 742 00:53:36,630 --> 00:53:38,048 ‎- ดูทำเข้า ‎- ไม่ได้แฮะ 743 00:53:38,131 --> 00:53:39,090 ‎กลับมานั่งเลย 744 00:53:39,174 --> 00:53:41,593 ‎ตอนนี้ข้าทำไม่ได้แล้ว ข้า… 745 00:53:42,844 --> 00:53:44,763 ‎ดึงดาบเล่มนั้นออกมาไม่ได้แล้วด้วย 746 00:53:44,846 --> 00:53:46,514 ‎ว่าไงนะ ดาบนั่นน่ะหรือ 747 00:53:46,598 --> 00:53:49,184 ‎ดาบนั่นไม่ใช่ของเจ้านะ นั่นดาบของนักซู 748 00:53:50,018 --> 00:53:51,353 ‎- นายน้อย ‎- หือ 749 00:53:51,436 --> 00:53:55,690 ‎ข้าบอกว่าไม่ชอบมันเพราะเป็นของชั่วร้าย ‎ทำไมถึงเอากลับมาอยู่เรื่อยเลยเจ้าคะ 750 00:53:55,774 --> 00:53:57,609 ‎เข้าใจแล้ว เดี๋ยวข้ากำจัดมันให้ 751 00:53:58,568 --> 00:54:00,278 ‎ข้าจะลองทำให้ดูอีกทีนะ 752 00:54:00,362 --> 00:54:01,613 ‎- ดีเลย ลองดู ‎- นั่งลงเลย 753 00:54:01,696 --> 00:54:03,657 ‎ลองบินดู เอาเลย 754 00:54:07,827 --> 00:54:10,246 ‎- แม่บ้านคิม เก็บโต๊ะแล้วไปนอนเถอะ ‎- เห็นไหม 755 00:54:10,330 --> 00:54:12,082 ‎- ข้าจะพามูด็อกไปเก็บเอง ‎- ข้าบินได้ 756 00:54:12,165 --> 00:54:14,084 ‎- อย่าขยับสิๆ ‎- จริงแฮะ 757 00:54:14,167 --> 00:54:16,044 ‎นางบินได้จริงๆ ด้วย 758 00:54:17,170 --> 00:54:19,172 ‎ท่านผู้นำ เห็นหรือเปล่าเจ้าคะ 759 00:54:19,255 --> 00:54:21,007 ‎ข้าก็อยากบินแบบนั้นเหมือนกัน 760 00:54:21,091 --> 00:54:24,052 ‎พวกเจ้าไม่รู้ว่าข้าเป็นใครล่ะสิ 761 00:54:24,135 --> 00:54:27,180 ‎ข้าเป็นปรมาจารย์ตัวจริง ให้ข้าแสดงให้ดูไหม 762 00:54:30,767 --> 00:54:31,893 ‎ข้าคือปรมาจารย์ 763 00:54:32,560 --> 00:54:34,229 ‎วันนี้ไม่ใช่วันของข้าจริงๆ 764 00:54:41,403 --> 00:54:42,404 ‎มูด็อก 765 00:54:42,487 --> 00:54:45,615 ‎เจ้าคงต้องเลิกดื่มเหล้าแล้ว ‎เจ้าเกือบสารภาพว่าตัวเองเป็นนักซูแล้วเนี่ย 766 00:54:48,410 --> 00:54:50,203 ‎ข้ามีเรื่องจะสารภาพอยู่ 767 00:54:50,286 --> 00:54:51,955 ‎นอนก่อน แล้วค่อยบอกพรุ่งนี้เถอะ 768 00:54:53,665 --> 00:54:55,000 ‎ข้าจะพูดวันนี้ 769 00:54:55,500 --> 00:54:58,378 ‎ถ้าข้าไม่ทำอะไร ‎แล้วพรุ่งนี้เกิดตายขึ้นมาจะทำยังไง 770 00:54:59,045 --> 00:55:01,423 ‎ก็ได้ งั้นก็พูดมา ในเมื่อเจ้าจะตายนี่ 771 00:55:01,506 --> 00:55:02,590 ‎ว่ามา 772 00:55:07,262 --> 00:55:08,471 ‎จางอุก 773 00:55:11,516 --> 00:55:13,101 ‎ข้าชอบเจ้ามากเหลือเกิน 774 00:55:31,494 --> 00:55:33,788 ‎อือ นางทำกับข้าแบบนี้แล้วนอนเลยแฮะ 775 00:55:33,872 --> 00:55:35,248 ‎มาทำแบบนี้แล้วนอนเฉยเลย 776 00:55:38,710 --> 00:55:41,755 ‎ข้าต้องบอกเรื่องที่ได้ยิน ‎จากท่านอาจารย์อีกับนางด้วย 777 00:55:43,465 --> 00:55:46,551 ‎ดูเหมือนเจ้าของร่างมูด็อกคนเดิม 778 00:55:47,052 --> 00:55:49,387 ‎จะเป็นผู้ที่มีพลังยิ่งใหญ่ 779 00:55:50,764 --> 00:55:53,099 ‎ถ้าไปที่หมู่บ้านซารี ก็คงจะรู้อะไรบ้างแหละ 780 00:57:35,910 --> 00:57:39,038 ‎ทั้งสองตระกูลจงลืมเรื่องขัดแย้งที่ผ่านมา 781 00:57:39,122 --> 00:57:41,332 ‎แล้วเกี่ยวดองกันอย่างสนิทสนมเถิด 782 00:57:42,667 --> 00:57:45,211 ‎โชยอนของเราไม่ได้แต่งงานเข้าซงริม 783 00:57:45,795 --> 00:57:48,631 ‎แต่พัคดังกูแต่งงานเข้ามา ‎เป็นลูกเขยของจินโยวอนเจ้าค่ะ 784 00:57:49,507 --> 00:57:51,050 ‎เขาไม่ได้แต่งงานเข้าตระกูลท่านนะ 785 00:57:51,801 --> 00:57:54,762 ‎เพราะท่านเอาแต่พูดแบบนั้น ‎ผู้คนถึงได้เข้าใจผิด 786 00:57:54,846 --> 00:57:57,432 ‎ว่าพัคดังกูของเรา ‎จะเปลี่ยนไปใช้นามสกุลจินไงขอรับ 787 00:57:59,142 --> 00:58:01,102 ‎ถ้าพวกเขามีลูกสาว ‎นางต้องใช้นามสกุลจินเจ้าค่ะ 788 00:58:01,769 --> 00:58:03,104 ‎ถ้าเป็นลูกชาย ต้องใช้นามสกุลพัค 789 00:58:04,147 --> 00:58:06,858 ‎วันมงคลแบบนี้ ยังจะมาทะเลาะกันอีกหรือ 790 00:58:06,941 --> 00:58:08,860 ‎แขกเหรื่อจะมากันแล้ว 791 00:58:08,943 --> 00:58:11,779 ‎เจ้าภาพทั้งสองรีบไปเตรียมตัวเถิด 792 00:58:11,863 --> 00:58:13,573 ‎เอาล่ะๆ 793 00:58:16,784 --> 00:58:18,036 ‎แล้วดังกูล่ะ 794 00:58:18,119 --> 00:58:20,163 ‎เขาบอกว่าจะไปที่เซจุกวอนกับเจ้าสาวก่อน 795 00:58:20,747 --> 00:58:23,458 ‎พวกเขาจะแอบไปทักทายพ่อของเจ้าสาวก่อนน่ะ 796 00:58:24,626 --> 00:58:25,668 ‎แล้วมูด็อกล่ะ 797 00:58:27,420 --> 00:58:29,964 ‎ไม่รู้สิ เหมือนนางจะล่วงหน้ามาที่นี่ก่อน ‎แต่ไม่เห็นเลยแฮะ 798 00:58:31,549 --> 00:58:34,093 ‎นางหลบหน้าข้าเพราะเรื่องเมื่อคืนงั้นหรือ 799 00:59:38,741 --> 00:59:39,659 ‎นักซู 800 00:59:40,994 --> 00:59:43,871 ‎เจ้าดึงดาบของตัวเองไม่ได้ ‎เพราะถูกขังอยู่ในร่างนั้นสินะ 801 00:59:45,081 --> 00:59:48,167 ‎ยังไงซะเจ้าก็เป็นอาวุธสุดท้ายของข้า 802 00:59:48,251 --> 00:59:51,254 ‎ข้าจะใช้พลังทั้งหมดของข้า ‎ปลุกพลังของเจ้ากลับคืนมา 803 00:59:52,171 --> 00:59:54,007 ‎เมื่อได้พลังของเจ้าคืนแล้ว 804 00:59:55,049 --> 00:59:56,593 ‎จงควบคุมตัวเองไม่ได้ซะ 805 01:00:54,108 --> 01:00:57,111 ‎มีข้าคนเดียวเท่านั้น ‎ที่รู้ว่ามันเป็นของใครเจ้าค่ะ 806 01:00:57,862 --> 01:01:00,239 ‎บูยอน ลูกสาวของท่านแม่ยังไม่ตายเจ้าค่ะ 807 01:01:01,199 --> 01:01:02,325 ‎ท่านแม่ 808 01:01:13,378 --> 01:01:14,420 ‎ท่านแม่บ้านคิม 809 01:01:20,635 --> 01:01:23,805 ‎มูด็อกที่อาศัยอยู่ที่บ้านท่าน ‎นางอยู่ที่ไหนมาก่อนหรือเจ้าคะ 810 01:01:25,264 --> 01:01:28,101 ‎นางมีพ่อแม่หรือเปล่าเจ้าคะ 811 01:01:29,060 --> 01:01:32,313 ‎ข้าได้ยินว่านางไม่มีพ่อแม่ ‎และเติบโตที่หมู่บ้านซารีเจ้าค่ะ 812 01:01:33,398 --> 01:01:35,942 ‎ก่อนหน้านี้ที่นางถูกกล่าวหา ‎เพราะเด็กที่ชื่อโซอี 813 01:01:36,025 --> 01:01:37,568 ‎ข้าก็เคยเล่าให้ท่านฟังหมดแล้ว 814 01:01:38,361 --> 01:01:40,154 ‎ที่ข้าขอให้ท่านช่วยเพราะนางน่าสงสาร 815 01:01:40,905 --> 01:01:42,365 ‎แต่ตอนนั้นท่านกลับไม่ฟังข้าเลย 816 01:01:43,658 --> 01:01:46,494 ‎โซอีรู้จักมูด็อกด้วยหรือเจ้าคะ 817 01:01:47,120 --> 01:01:50,039 ‎เจ้าค่ะ คุณหนูโชยอนก็ทราบนะเจ้าคะ 818 01:01:56,170 --> 01:01:57,922 ‎ท่านงดงามจริงๆ ขอรับ 819 01:02:00,174 --> 01:02:03,010 ‎นายน้อยก็หล่อเหลามากเช่นกันเจ้าค่ะ 820 01:02:06,431 --> 01:02:09,308 ‎เราไปทักทายท่านพ่อของท่านกันเถิดขอรับ 821 01:02:09,892 --> 01:02:11,644 ‎เราคงไปหาเขานานไม่ได้ 822 01:02:12,228 --> 01:02:15,356 ‎ถ้าพวกผู้ใหญ่ทราบ ‎พวกเราคงโดนต่อว่าหนักแน่ๆ 823 01:02:15,982 --> 01:02:17,024 ‎เจ้าค่ะ 824 01:02:17,984 --> 01:02:19,068 ‎ขอบคุณนะเจ้าคะ 825 01:02:20,653 --> 01:02:23,156 ‎ท่าน ท่านพี่ 826 01:02:28,578 --> 01:02:29,746 ‎ระวังหน่อยสิขอรับ 827 01:02:31,706 --> 01:02:32,707 ‎น้องหญิง 828 01:02:33,791 --> 01:02:34,959 ‎น้องหญิงของดังกู 829 01:02:36,335 --> 01:02:37,670 ‎รอข้าด้วยสิ 830 01:02:43,092 --> 01:02:46,304 ‎มูด็อก เจ้ามาทำอะไรที่นี่ 831 01:02:51,642 --> 01:02:54,228 ‎มูด็อก เจ้าจะถือดาบเข้ามาที่นี่ไม่ได้นะ 832 01:02:57,648 --> 01:02:59,942 ‎จงสังหารจินอูทักก่อน 833 01:03:05,907 --> 01:03:06,866 ‎มูด็อก 834 01:03:37,897 --> 01:03:39,315 ‎นี่มันเกิดอะไรขึ้น 835 01:03:41,818 --> 01:03:42,944 ‎เจ้า… 836 01:03:43,611 --> 01:03:45,613 ‎เจ้าเป็นนางรับใช้ของจางอุกมิใช่หรือ 837 01:03:46,197 --> 01:03:47,365 ‎เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า 838 01:04:13,391 --> 01:04:15,309 ‎จงสังหารจินอูทักซะ 839 01:04:22,942 --> 01:04:24,068 ‎ท่านพ่อ 840 01:04:26,237 --> 01:04:28,322 ‎ท่านพ่อเจ้าคะ ท่านพ่อ 841 01:04:30,616 --> 01:04:31,701 ‎มูด็อก 842 01:04:31,784 --> 01:04:32,869 ‎เจ้าทำอะไรของเจ้า 843 01:04:32,952 --> 01:04:34,453 ‎เด็กคนนั้น… 844 01:04:34,537 --> 01:04:37,248 ‎เด็กคนนั้นเป็นมือสังหาร 845 01:04:37,999 --> 01:04:39,166 ‎โชยอน หนีไปซะ 846 01:04:39,250 --> 01:04:40,501 ‎รีบหนีไปเร็วเข้า 847 01:05:05,443 --> 01:05:06,694 ‎นายน้อย 848 01:05:06,777 --> 01:05:07,987 ‎หยุดมูด็อกด้วยเจ้าค่ะ 849 01:05:11,657 --> 01:05:12,491 ‎มูด็อก 850 01:05:14,702 --> 01:05:16,579 ‎โปรดหยุดมูด็อกด้วยเจ้าค่ะ 851 01:05:17,914 --> 01:05:18,956 ‎ไม่นะ 852 01:05:47,985 --> 01:05:49,987 ‎รีบสังหารนางด้วยเจ้าค่ะ เร็วเข้า 853 01:06:07,546 --> 01:06:08,589 ‎ท่านพ่อ 854 01:06:10,049 --> 01:06:12,093 ‎ท่านพ่อ 855 01:06:12,635 --> 01:06:13,469 ‎ท่านพ่อเจ้าคะ 856 01:06:15,304 --> 01:06:16,138 ‎ท่านพ่อ 857 01:06:17,723 --> 01:06:19,767 ‎ท่านพ่อ 858 01:06:21,227 --> 01:06:22,603 ‎ท่านพ่อเจ้าคะ 859 01:06:23,229 --> 01:06:24,814 ‎ท่านพ่อ อย่าตายนะเจ้าคะ 860 01:06:28,150 --> 01:06:29,902 ‎ท่านพ่อ ขอร้องล่ะเจ้าค่ะ 861 01:06:30,653 --> 01:06:32,196 ‎ท่านพ่อ 862 01:06:35,199 --> 01:06:36,325 ‎ท่านพ่อ 863 01:06:44,208 --> 01:06:48,045 ‎ท่านพ่อ ไม่นะเจ้าคะ ท่านพ่อ 864 01:06:49,755 --> 01:06:50,840 ‎นักซู 865 01:06:52,299 --> 01:06:54,719 ‎จงสังหารพวกคนที่ฆ่าพ่อของเจ้าซะ 866 01:07:00,099 --> 01:07:01,308 ‎ท่านพ่อเจ้าคะ 867 01:07:02,143 --> 01:07:03,352 ‎ท่านพ่อ 868 01:07:03,436 --> 01:07:04,812 ‎ท่านพ่อ 869 01:07:05,563 --> 01:07:06,814 ‎ท่านพ่อ 870 01:07:36,969 --> 01:07:39,180 ‎เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้มาปรากฏตัวที่นี่ 871 01:07:40,431 --> 01:07:41,974 ‎จับตัวจินมู ผู้กระทำผิดซะ 872 01:07:43,559 --> 01:07:45,102 ‎ข้าจินมู รองหัวหน้าสำนักชอนบูกวัน 873 01:07:45,186 --> 01:07:47,063 ‎มาที่นี่เพื่อจับตัวผู้แปรวิญญาณขอรับ 874 01:07:49,648 --> 01:07:52,985 ‎นักซูที่แปรวิญญาณไป ‎ได้มาซ่อนตัวอยู่ที่ซงริมขอรับ 875 01:07:54,111 --> 01:07:56,155 ‎- นักซูหรือ ‎- ท่านผู้นำ 876 01:08:00,701 --> 01:08:02,161 ‎เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ 877 01:08:02,244 --> 01:08:04,747 ‎มีมือสังหารปรากฏตัวขึ้นที่เซจุกวอนขอรับ 878 01:08:07,166 --> 01:08:10,336 ‎และมือสังหารผู้นั้น ‎ก็สังหารท่านใต้เท้าแห่งจินโยวอนขอรับ 879 01:08:11,337 --> 01:08:14,215 ‎มือสังหารผู้นั้นคือนักซูที่ข้ากำลังตามล่าอยู่ขอรับ 880 01:08:14,965 --> 01:08:15,841 ‎ไม่ใช่นะขอรับ 881 01:08:16,675 --> 01:08:18,135 ‎คนผู้นั้น… 882 01:08:18,219 --> 01:08:19,428 ‎คนผู้นั้นคือมูด็อกขอรับ 883 01:08:19,512 --> 01:08:23,349 ‎ที่ข้ากำลังจะพูดคือ ‎มูด็อกคนนั้นคือนักซูขอรับ 884 01:08:30,689 --> 01:08:31,732 ‎มือสังหาร 885 01:08:32,399 --> 01:08:34,276 ‎มีมือสังหารปรากฏตัวขึ้นที่เซจุกวอน 886 01:09:06,934 --> 01:09:08,352 ‎จับตัวนาง 887 01:09:30,374 --> 01:09:31,959 ‎- ตามจับนางซะ ‎- ขอรับ 888 01:11:12,226 --> 01:11:13,227 ‎มูด็อก 889 01:11:17,064 --> 01:11:18,190 ‎มูด็อก 890 01:11:21,443 --> 01:11:22,569 ‎มูด็อก 891 01:11:27,157 --> 01:11:28,158 ‎มูด็อก 892 01:11:34,081 --> 01:11:34,915 ‎จางอุกหรือ 893 01:11:49,430 --> 01:11:50,764 ‎ข้าทำเจ้าใช่ไหม 894 01:11:52,474 --> 01:11:53,726 ‎ข้าเป็นคนทำ 895 01:11:55,978 --> 01:11:57,354 ‎ข้าแทงเจ้า 896 01:12:18,667 --> 01:12:19,793 ‎วงเดียว 897 01:12:22,254 --> 01:12:25,132 ‎ข้าจะจับมือของเจ้าคนเดียว ‎เหมือนสวมแหวนไว้แบบนี้ไปตลอดชีวิต 898 01:12:26,008 --> 01:12:28,594 ‎ข้าไม่เคยสวมแหวนแบบนี้กับใครเลยนะ 899 01:12:31,805 --> 01:12:34,099 ‎ถ้าข้ากลับไปเป็นนักซู ข้าก็คงจะอยู่ในอันตราย 900 01:12:34,683 --> 01:12:37,978 ‎ไม่ว่าตอนนั้นข้าจะเป็นอย่างไร ‎เจ้าก็ไม่ต้องเข้ามายุ่ง 901 01:12:40,689 --> 01:12:41,607 ‎ทำไม 902 01:12:42,107 --> 01:12:44,318 ‎เพราะความเป็นอาจารย์และลูกศิษย์ของเรา ‎จะสิ้นสุดลงหรือ 903 01:12:44,401 --> 01:12:46,653 ‎เพราะเมื่อถึงตอนนั้น ‎ก็ไม่มีเหตุผลให้เจ้าปกป้องข้า 904 01:12:46,737 --> 01:12:49,031 ‎และไม่มีเหตุผลให้ข้ายอมอ่อนข้อให้เจ้าแล้ว 905 01:12:50,240 --> 01:12:52,409 ‎นั่นเป็นสิ่งที่เราสัญญากันไว้ตั้งแต่แรก 906 01:12:52,951 --> 01:12:54,745 ‎ถ้างั้นมาสัญญากันอีกข้อเถอะ 907 01:12:54,828 --> 01:12:56,288 ‎เมื่อเจ้าได้พลังกลับคืนมา 908 01:12:56,997 --> 01:12:59,500 ‎ถ้าเจ้าต้องดึงดาบเล่มนั้น ‎และเล็งมันใส่ใครสักคน 909 01:13:00,542 --> 01:13:02,252 ‎ก็จงเล็งหาข้าเป็นคนแรกนะ 910 01:13:03,504 --> 01:13:04,671 ‎หากเจ้าแทงข้า 911 01:13:04,755 --> 01:13:09,510 ‎ข้าก็จะตายในฐานะที่ปล่อยให้มือสังหาร ‎ออกมาสู่โลกอีกครั้ง 912 01:13:16,141 --> 01:13:17,267 ‎จางอุก 913 01:13:21,605 --> 01:13:22,815 ‎จางอุก 914 01:13:26,902 --> 01:13:28,654 ‎ไม่นะ 915 01:14:28,714 --> 01:14:29,715 ‎ไล่ตามนางไป 916 01:15:12,883 --> 01:15:13,926 ‎อุก 917 01:15:21,016 --> 01:15:22,476 ‎อุก 918 01:16:14,778 --> 01:16:16,071 ‎ดูเหมือนว่าอุก… 919 01:16:19,074 --> 01:16:22,369 ‎จะทราบอยู่แล้วว่ามูด็อกคือนักซูขอรับ 920 01:16:24,079 --> 01:16:25,455 ‎ตอนนี้จินมู 921 01:16:26,498 --> 01:16:29,459 ‎กำลังค้นทั่วจองจินกัก ‎เพื่อตามหาหลักฐานนั้นขอรับ 922 01:16:35,007 --> 01:16:36,592 ‎ข้าเองก็ทราบอยู่แล้วขอรับ 923 01:16:37,759 --> 01:16:39,595 ‎โปรดอนุญาตให้ข้า 924 01:16:39,678 --> 01:16:42,264 ‎ออกไปตามหาเด็กคนนั้น ‎และสืบว่าเรื่องเป็นยังไงด้วยขอรับ 925 01:16:42,347 --> 01:16:45,350 ‎เจ้าเป็นบุตรชายคนโตของตระกูลซอนะ 926 01:16:46,351 --> 01:16:49,104 ‎เจ้าไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น 927 01:16:50,564 --> 01:16:53,567 ‎ตั้งแต่นี้ไป ห้ามเจ้าออกไปจากที่นี่แม้แต่ก้าวเดียว 928 01:17:05,579 --> 01:17:06,788 ‎ท่านพ่อ 929 01:17:07,581 --> 01:17:10,250 ‎ตายด้วยน้ำมือของมือสังหารคนนั้นเจ้าค่ะ 930 01:17:10,876 --> 01:17:12,169 ‎ข้าจะตามหานาง 931 01:17:13,420 --> 01:17:15,380 ‎และสังหารนางให้จงได้เจ้าค่ะ 932 01:17:18,258 --> 01:17:19,301 ‎เจ้าทำแบบนั้นไม่ได้ 933 01:17:22,679 --> 01:17:26,850 ‎เจ้าต้องตามหา ‎และพานางกลับมาตัวเป็นๆ ให้ได้ 934 01:17:28,602 --> 01:17:32,147 ‎นักซูคือวิญญาณที่อยู่ในร่างนั้นเท่านั้น 935 01:17:32,230 --> 01:17:35,359 ‎ข้าต้องตรวจสอบให้ได้ว่า ‎เจ้าของร่างนั้นคือใครกันแน่ 936 01:17:37,861 --> 01:17:40,364 ‎ไม่ว่ายังไงก็ต้องหานางให้เจอ 937 01:17:50,666 --> 01:17:53,293 ‎ผู้ที่ร่วมมือทำการแปรวิญญาณ 938 01:17:53,377 --> 01:17:55,629 ‎กับพี่น้องตระกูลชเวที่ตายจากไปคือนักซูพ่ะย่ะค่ะ 939 01:17:56,421 --> 01:17:58,423 ‎กระหม่อมจับผู้ที่หลบหนี 940 01:17:58,507 --> 01:18:00,050 ‎ขณะกวาดล้างคนของนักซูก่อนหน้านี้ได้ 941 01:18:00,133 --> 01:18:02,803 ‎และล่วงรู้ความจริงว่านักซูยังมีชีวิตอยู่พ่ะย่ะค่ะ 942 01:18:03,428 --> 01:18:06,014 ‎ที่ผ่านมากระหม่อมได้ตามล่านักซู 943 01:18:06,098 --> 01:18:07,683 ‎เพื่อล้างมลทินให้ตัวเองพ่ะย่ะค่ะ 944 01:18:07,766 --> 01:18:08,934 ‎เจ้าบอกว่านักซู 945 01:18:09,017 --> 01:18:11,436 ‎คือลูกสาวของโจชุง ‎ที่สี่ตระกูลใหญ่สังหารไปหรือ 946 01:18:12,312 --> 01:18:15,440 ‎นางคงซ่อนตัวในซงริมเพื่อแก้แค้นให้พ่อตัวเอง 947 01:18:16,316 --> 01:18:19,111 ‎แล้วจางอุก ลูกชายจางกัง ‎ก็เก็บนางไว้ข้างตัวทั้งที่รู้งั้นหรือ 948 01:18:19,194 --> 01:18:20,987 ‎เรามิอาจล่วงรู้ได้เพราะเขาได้ตายไปแล้ว 949 01:18:21,071 --> 01:18:24,658 ‎แต่โปรดทรงลงโทษซงริมสถานหนักด้วยพ่ะย่ะค่ะ 950 01:18:29,204 --> 01:18:30,747 ‎แล้วนักซูเป็นอย่างไรบ้าง 951 01:18:30,831 --> 01:18:33,333 ‎เจ้าหน้าที่ของชอนบูกวันตามหาตัวนางอยู่พ่ะย่ะค่ะ 952 01:18:33,417 --> 01:18:37,838 ‎นางควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว ‎อีกไม่นานก็คงตายหลังกลายเป็นหินพ่ะย่ะค่ะ 953 01:18:55,105 --> 01:18:56,148 ‎มูด็อก 954 01:19:00,485 --> 01:19:01,862 ‎มูด็อก 955 01:19:05,907 --> 01:19:07,033 ‎จางอุก 956 01:19:27,137 --> 01:19:31,099 ‎ข้าสวมชุดไว้ทุกข์และจัดงานศพให้เขาไม่ได้ 957 01:19:31,683 --> 01:19:33,894 ‎ราวกับว่าเขาเป็นผู้กระทำความผิด 958 01:19:34,644 --> 01:19:37,731 ‎แล้วพวกเขายังจะเผาศพของนายน้อย ‎ในที่แบบนั้นอีกหรือเจ้าคะ 959 01:19:40,192 --> 01:19:41,943 ‎ทำเช่นนั้นไม่ได้เจ้าค่ะ 960 01:19:42,527 --> 01:19:44,237 ‎ได้โปรดขัดขวางด้วยเจ้าค่ะ 961 01:19:46,114 --> 01:19:47,449 ‎ซงริม… 962 01:19:49,034 --> 01:19:50,285 ‎ไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยว 963 01:19:51,703 --> 01:19:53,330 ‎ในเรื่องนี้ได้ 964 01:19:55,332 --> 01:19:56,500 ‎ข้าต้องขอโทษด้วย 965 01:20:16,978 --> 01:20:18,188 ‎นายน้อย 966 01:21:19,624 --> 01:21:21,960 ‎ทำไมข้าถึงมาที่นี่นะ 967 01:21:26,464 --> 01:21:27,549 ‎แต่อย่างน้อย… 968 01:21:31,469 --> 01:21:34,306 ‎ตอนนี้ข้าก็ไม่ได้ยินเสียงกระดิ่งแล้ว 969 01:21:39,978 --> 01:21:42,397 ‎นักซูจะไปที่หลุมศพของผู้แปรวิญญาณ 970 01:21:43,189 --> 01:21:46,318 ‎และนั่นจะเป็นจุดจบของเด็กคนนั้น 971 01:22:02,292 --> 01:22:04,711 ‎ดวงดาวกษัตริย์ที่ได้รับอนุญาต ‎ให้ครอบครองพลังของฟากฟ้า 972 01:22:06,546 --> 01:22:09,674 ‎ที่นี่ไม่ใช่จุดจบของเจ้าหรอก 973 01:22:10,967 --> 01:22:12,093 ‎จางอุก 974 01:22:39,955 --> 01:22:41,122 ‎นายน้อย 975 01:26:18,339 --> 01:26:22,385 ‎(เรื่องราวครั้งใหม่ของ "เล่นแร่แปรวิญญาณ" ‎จะเริ่มต้นขึ้นในเดือนธันวาคม) 976 01:26:51,372 --> 01:26:56,377 ‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน