1 00:00:40,248 --> 00:00:44,961 ‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ ‎ภาค 2) 2 00:00:48,882 --> 00:00:50,800 ‎พวกเราแต่งงานกันแล้วขอรับ 3 00:00:50,884 --> 00:00:53,386 ‎ทุกคนโปรดแสดงความยินดีกับเราด้วย 4 00:00:53,470 --> 00:00:55,388 ‎เหลวไหล พวกเจ้าแต่งงาน ‎โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือ 5 00:00:55,972 --> 00:00:59,309 ‎จางอุก ข้าไม่คิดจะยกลูกสาวให้เจ้าเด็ดขาด 6 00:00:59,392 --> 00:01:01,269 ‎ท่านคิดว่าข้ากำลังขออนุญาตอยู่หรือขอรับ 7 00:01:02,062 --> 00:01:03,146 ‎อย่างที่บอกไป 8 00:01:03,980 --> 00:01:05,398 ‎พวกเราแต่งงานกันแล้วขอรับ 9 00:01:09,360 --> 00:01:10,320 ‎บูยอน 10 00:01:11,529 --> 00:01:12,530 ‎เจ้าพูดมาหน่อย 11 00:01:13,364 --> 00:01:14,199 ‎ไม่จริงใช่ไหม 12 00:01:14,783 --> 00:01:16,117 ‎ไม่มีทางที่ลูกสาวแสนดีของแม่ 13 00:01:16,201 --> 00:01:19,162 ‎จะหลอกลวงแม่ไปแต่งงานกับคนแบบนั้น 14 00:01:20,330 --> 00:01:21,331 ‎แม่พูดถูกใช่ไหม 15 00:01:22,916 --> 00:01:24,667 ‎ข้าจะทอดทิ้งท่านแม่ได้อย่างไรเจ้าคะ 16 00:01:25,376 --> 00:01:27,253 ‎ใช่แล้ว ถูกต้อง 17 00:01:27,837 --> 00:01:29,589 ‎เจ้าก็รู้ว่าเจ้ามีค่าสำหรับข้าแค่ไหน 18 00:01:31,466 --> 00:01:32,300 ‎แต่ว่า 19 00:01:34,302 --> 00:01:36,429 ‎ข้าใช้ชีวิตตามที่ท่านแม่ต้องการไม่ได้เจ้าค่ะ 20 00:01:37,972 --> 00:01:39,766 ‎ข้าจึงได้แต่งงานกับเขา 21 00:01:40,975 --> 00:01:41,810 ‎และตั้งแต่นี้ 22 00:01:44,270 --> 00:01:45,188 ‎เราจะอยู่ด้วยกันเจ้าค่ะ 23 00:01:45,271 --> 00:01:46,523 ‎ข้าไม่เชื่อหรอก 24 00:01:47,482 --> 00:01:50,610 ‎ตอนนี้ลูกสาวของข้าถูกจางอุกจับเป็นตัวประกัน ‎และกำลังพูดโกหกอยู่เจ้าค่ะ 25 00:01:51,444 --> 00:01:52,821 ‎การแต่งงานนี้เป็นเรื่องโกหก 26 00:01:52,904 --> 00:01:55,907 ‎พวกท่านจะนั่งมอง ‎สถานการณ์ที่ไม่เข้าท่าเช่นนี้เฉยๆ หรือเจ้าคะ 27 00:02:14,467 --> 00:02:15,301 ‎จางอุก 28 00:02:16,553 --> 00:02:19,097 ‎เจ้าสาบานและเดิมพันด้วย ‎ชีวิตของพัคจินแห่งซงริม 29 00:02:19,722 --> 00:02:22,642 ‎ว่าจะไม่ใช้พลังที่มี ‎ตามอำเภอใจแล้วมิใช่หรือ 30 00:02:23,226 --> 00:02:25,228 ‎แต่เจ้าบังอาจแต่งงานกับผู้สืบทอดจินโยวอน 31 00:02:25,311 --> 00:02:26,646 ‎โดยไม่ขออนุญาตก่อนเนี่ยนะ 32 00:02:27,230 --> 00:02:28,898 ‎ปล่อยจินบูยอนและกลับไปเงียบๆ ซะ 33 00:02:29,482 --> 00:02:30,733 ‎ไม่เช่นนั้น 34 00:02:30,817 --> 00:02:34,195 ‎พัคจินจะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เจ้ากระทำลงไป 35 00:02:34,279 --> 00:02:36,281 ‎ข้ายังไม่ได้ใช้พลังอะไรเลย 36 00:02:37,240 --> 00:02:39,993 ‎แต่ท่านกลัวถึงขนาดเอาชีวิตของเขา ‎มาขู่หรือขอรับ 37 00:02:41,411 --> 00:02:42,412 ‎กลัวหรือ 38 00:02:44,622 --> 00:02:47,917 ‎เจ้าน่ะ คงไม่กลัวสิ่งใดเพราะพลังที่อยู่ในตัว 39 00:02:48,001 --> 00:02:49,586 ‎แต่ที่นี่คือที่ประชุมลงมตินะ 40 00:02:49,669 --> 00:02:51,629 ‎พวกเราไม่สะทกสะท้านกับเจ้าหรอก 41 00:02:51,713 --> 00:02:52,547 ‎ถ้าอย่างนั้น 42 00:02:53,590 --> 00:02:55,008 ‎ก็ตั้งใจดูให้ดีนะขอรับ 43 00:02:56,009 --> 00:02:58,511 ‎ว่าข้าจะพานางออกไปจากที่นี่อย่างไร 44 00:03:10,523 --> 00:03:12,734 ‎เฮ้อ ท่านอาให้ข้าเป็นรักษาการผู้นำก็พอแล้ว 45 00:03:12,817 --> 00:03:15,570 ‎ทำไมต้องสั่งให้ข้า ‎มาเข้าร่วมการประชุมแทนด้วยนะ 46 00:03:15,653 --> 00:03:17,780 ‎เรารีบไปกันเถิดขอรับ การประชุมคงเริ่มแล้ว 47 00:03:17,864 --> 00:03:18,698 ‎ขอรับ 48 00:03:31,753 --> 00:03:33,129 ‎ได้ยินว่าท่านเป็นรักษาการผู้นำ 49 00:03:33,713 --> 00:03:35,423 ‎คงมาเข้าร่วมการประชุมด้วยสินะเจ้าคะ 50 00:03:36,299 --> 00:03:37,967 ‎คุณหนูโชยอนก็มาที่นี่ด้วยสินะขอรับ 51 00:03:39,010 --> 00:03:41,221 ‎ข้าได้ยินแล้วขอรับ ว่าพวกท่านเจอตัวพี่สาว 52 00:03:41,304 --> 00:03:42,972 ‎และจะแต่งตั้งนางเป็นผู้สืบทอดในที่ประชุมวันนี้ 53 00:03:43,056 --> 00:03:46,517 ‎ท่านแปะรูปวาดภาพเหมือนของท่านพี่บูยอน ‎ไว้ทั่วป้อมแดโฮใช่ไหมเจ้าคะ 54 00:03:46,601 --> 00:03:49,062 ‎มันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอกขอรับ 55 00:03:49,646 --> 00:03:50,647 ‎พี่ของท่านหายไปทั้งคน 56 00:03:50,730 --> 00:03:52,774 ‎อย่างน้อยข้าก็ต้องออกหน้าช่วยหน่อยสิขอรับ 57 00:03:52,857 --> 00:03:55,026 ‎ทำไมท่านถึงทำเรื่องที่ไม่มีใครขอเจ้าคะ 58 00:03:55,610 --> 00:03:59,197 ‎ใบหน้าของท่านพี่ถูกเปิดเผย ‎ทำให้นางต้องถูกกักขังไปตลอดชีวิตเจ้าค่ะ 59 00:04:01,491 --> 00:04:02,659 ‎ช่างน่าสงสารจริงๆ 60 00:04:04,577 --> 00:04:05,745 ‎ถูกขังหรือขอรับ 61 00:04:15,463 --> 00:04:17,924 ‎ดูเหมือนจะมีเรื่องเกิดขึ้นในที่ประชุมนะขอรับ 62 00:04:30,645 --> 00:04:32,313 ‎พลังเวทของเขาสุดยอดจริงๆ 63 00:04:32,397 --> 00:04:33,356 ‎ท่านเห็นไหม 64 00:04:33,439 --> 00:04:35,858 ‎เขาปล่อยพลังขนาดนั้นออกมาได้ ‎ทั้งที่ไม่ได้ดึงดาบหรือ 65 00:04:35,942 --> 00:04:37,777 ‎หินน้ำแข็งมีพลังแห่งฟากฟ้าไงขอรับ 66 00:04:38,611 --> 00:04:39,696 ‎ถ้าจางอุกต้องการ 67 00:04:39,779 --> 00:04:42,865 ‎เขาก็เอาวิญญาณของเราทุกคนไปได้ ‎ด้วยพลังนั้นขอรับ 68 00:04:42,949 --> 00:04:46,452 ‎ถึงยังไงก็มีจอมเวทที่เก่งกาจ ‎ของอาณาจักรแดโฮอยู่ที่นี่ตั้งหลายคน 69 00:04:46,536 --> 00:04:48,454 ‎ถ้าปล่อยเขาไปเช่นนี้ ‎แล้วเราจะเป็นตัวอะไร 70 00:04:48,538 --> 00:04:50,498 ‎ทุกท่านใจเย็นด้วยขอรับ 71 00:04:54,752 --> 00:04:56,671 ‎ฝั่งหนึ่งไม่เชื่อว่าพวกเขาแต่งงานกัน 72 00:04:56,754 --> 00:04:59,048 ‎แต่อีกฝ่ายก็ยืนกรานว่าแต่งงานกันไปแล้ว 73 00:04:59,799 --> 00:05:01,134 ‎งั้นก็ทำเช่นนี้แล้วกัน 74 00:05:01,217 --> 00:05:03,970 ‎ไปพาพยานที่จะช่วยยืนยัน ‎การแต่งงานของทั้งคู่มาด้วย 75 00:05:04,053 --> 00:05:06,723 ‎ทำไมต้องมีพยาน ‎ในการแต่งงานของคนสองคนด้วยขอรับ 76 00:05:07,974 --> 00:05:09,559 ‎เพราะไม่มีใครเชื่อไง 77 00:05:09,642 --> 00:05:12,061 ‎ถ้ามีพยานที่ช่วยยืนยันการแต่งงานนี้ 78 00:05:12,145 --> 00:05:13,563 ‎เราก็จะปล่อยพวกเจ้าไปพร้อมอวยพร 79 00:05:13,646 --> 00:05:15,023 ‎แต่ถ้าไม่มี 80 00:05:15,106 --> 00:05:18,609 ‎จางอุกก็ไม่มีข้ออ้าง ‎ที่จะพาผู้สืบทอดจินโยวอนไป 81 00:05:18,693 --> 00:05:19,861 ‎เจ้าจงกลับไปด้วย 82 00:05:22,071 --> 00:05:24,449 ‎ท่านยังชอบยกเรื่องข้ออ้าง ‎มาหาเรื่องเหมือนเคยเลยนะ 83 00:05:28,369 --> 00:05:30,079 ‎หากพลังของข้าเป็นข้ออ้าง 84 00:05:31,789 --> 00:05:32,707 ‎ท่านจะลอง 85 00:05:33,708 --> 00:05:35,376 ‎ต่อต้านมันดูไหมขอรับ 86 00:05:38,838 --> 00:05:39,672 ‎ให้ตายเถอะ 87 00:05:43,634 --> 00:05:45,219 ‎เจ้าคงพิสูจน์ไม่ได้สินะ 88 00:05:48,473 --> 00:05:49,557 ‎ข้าพิสูจน์ได้เจ้าค่ะ 89 00:06:08,367 --> 00:06:09,202 ‎และมีพยาน 90 00:06:10,787 --> 00:06:11,662 ‎อยู่ที่นี่ด้วย 91 00:06:22,924 --> 00:06:23,758 ‎เขาอยู่ในนี้ 92 00:06:42,110 --> 00:06:43,945 ‎นางมีทารกอยู่ในท้องหรือ 93 00:06:44,695 --> 00:06:45,696 ‎ถ้าเป็นเขา 94 00:06:46,280 --> 00:06:47,949 ‎ก็ถือเป็นพยานที่ดีที่สุดในการแต่งงาน 95 00:06:49,784 --> 00:06:50,618 ‎หรือเปล่าเจ้าคะ 96 00:06:50,701 --> 00:06:51,911 ‎เราจะเชื่อได้ยังไงว่าเจ้าท้อง 97 00:06:51,994 --> 00:06:52,829 ‎อ้อ 98 00:06:53,788 --> 00:06:55,164 ‎มีหมออยู่ตรงนี้พอดี 99 00:06:55,248 --> 00:06:57,542 ‎ท่านหมอฮอยอม ท่านลองตรวจดูหน่อยสิ 100 00:06:57,625 --> 00:07:01,671 ‎มันต้องผ่านสามสัปดาห์ไปก่อนจึงจะรู้ได้นะ 101 00:07:01,754 --> 00:07:02,839 ‎อุก 102 00:07:02,922 --> 00:07:06,092 ‎พวกเจ้าเข้าห้องหอไปเมื่อไหร่หรือ 103 00:07:07,593 --> 00:07:10,263 ‎จะไปถามเรื่องแบบนั้นทำไมขอรับ 104 00:07:10,346 --> 00:07:11,931 ‎คนแก่ถามอะไรประเจิดประเจ้อจริงๆ 105 00:07:12,014 --> 00:07:13,558 ‎พวกเราต้องรู้แน่ชัดไงขอรับ 106 00:07:15,184 --> 00:07:16,519 ‎ผู้อำนวยการจิน 107 00:07:17,145 --> 00:07:20,106 ‎พวกเขาไปถึงขั้นนั้นกันแล้ว 108 00:07:20,189 --> 00:07:22,942 ‎เราก็ควรปล่อยพวกเขาสองคนไปหรือเปล่า 109 00:07:23,025 --> 00:07:25,820 ‎การแต่งงานเป็นเรื่องระหว่างสองครอบครัว 110 00:07:25,903 --> 00:07:29,073 ‎ไม่จำเป็นต้องมาหารือกัน ‎ในที่ประชุมลงมติอีกต่อไปแล้ว 111 00:07:29,157 --> 00:07:30,700 ‎พอแค่เท่านี้เถิด 112 00:07:30,783 --> 00:07:31,909 ‎จบเรื่อง จบๆ 113 00:07:58,728 --> 00:07:59,812 ‎นี่ๆ อุก 114 00:07:59,896 --> 00:08:01,105 ‎เจ้าก็มาที่นี่ด้วยหรือ 115 00:08:04,442 --> 00:08:05,693 ‎ท่านพี่ 116 00:08:05,776 --> 00:08:06,903 ‎ทำไมถึงออกมาล่ะ 117 00:08:07,487 --> 00:08:08,821 ‎ข้าแต่งงานกับเขาแล้วน่ะ 118 00:08:10,072 --> 00:08:11,199 ‎เพราะงั้นตั้งแต่นี้ไป 119 00:08:11,282 --> 00:08:12,492 ‎ข้าจะย้ายไปอยู่บ้านสามี 120 00:08:12,575 --> 00:08:13,493 ‎สามีหรือ 121 00:08:14,076 --> 00:08:17,413 ‎ข้าเคยบอกเจ้าแล้วไง ‎ว่าข้ารอเจ้าบ่าวมารับอยู่ 122 00:08:18,873 --> 00:08:21,834 ‎เขามารับข้าแล้ว และข้าจะไปกับเขา 123 00:08:30,343 --> 00:08:31,928 ‎จางอุกเป็นคนพาท่านพี่ 124 00:08:33,262 --> 00:08:35,223 ‎ออกมาจากห้องนั้นเองสินะ 125 00:08:36,140 --> 00:08:39,352 ‎เมื่อสักครู่พี่สาวของท่านบอกว่า 126 00:08:40,269 --> 00:08:42,230 ‎นางแต่งงานกับอุกใช่ไหมขอรับ 127 00:08:45,191 --> 00:08:46,359 ‎อ้อ 128 00:08:52,990 --> 00:08:56,410 ‎ถ้าหากจางอุกเป็นลูกเขยของตระกูลจินแล้ว 129 00:08:56,494 --> 00:08:59,830 ‎ข้าก็คิดว่าไม่จำเป็นต้องส่งมอบสำนักจินโยวอน ‎ให้ตระกูลอื่นดูแลขอรับ 130 00:08:59,914 --> 00:09:01,332 ‎ใช่แล้ว 131 00:09:01,415 --> 00:09:02,708 ‎จางอุกเป็นลูกเขยเชียวนะ 132 00:09:02,792 --> 00:09:04,877 ‎แล้วใครจะบังอาจโจมตีจินโยวอนล่ะ 133 00:09:04,961 --> 00:09:05,962 ‎ท่านพี่ 134 00:09:07,505 --> 00:09:10,550 ‎ท่านพาบูยอนมาปรากฏตัวสู่โลก ‎ได้เอิกเกริกดีนะขอรับ 135 00:09:11,425 --> 00:09:15,263 ‎ยังไงก็เถอะ ‎ต้องขอบคุณลูกเขยที่ยิ่งใหญ่ของท่าน 136 00:09:16,180 --> 00:09:17,974 ‎สำนักจินโยวอนจึงอยู่รอดปลอดภัยไปได้ 137 00:09:29,777 --> 00:09:31,070 ‎นายน้อย กลับมาแล้วหรือขอรับ 138 00:09:31,654 --> 00:09:32,488 ‎อือ 139 00:09:33,197 --> 00:09:35,324 ‎คุณหนูก็มาที่นี่อีกแล้วนะขอรับ 140 00:09:36,200 --> 00:09:37,702 ‎ข้ามาอีกแล้ว 141 00:09:40,079 --> 00:09:41,289 ‎นายน้อย 142 00:09:41,372 --> 00:09:43,374 ‎ท่านไปที่ไหนไม่บอกไม่กล่าวกันเลย 143 00:09:45,585 --> 00:09:47,253 ‎- แล้วทำไมคุณหนูถึงได้… ‎- แม่บ้านคิม 144 00:09:47,920 --> 00:09:49,755 ‎วันนี้นางก็คงเหนื่อยและเพลียมาก 145 00:09:49,839 --> 00:09:51,757 ‎ช่วยเตรียมห้องให้นางพักก่อนเถอะ 146 00:09:55,761 --> 00:09:58,764 ‎วันนี้ท่านแต่งตัวดี ‎สมกับเป็นคุณหนูแห่งจินโยวอนเลยนะเจ้าคะ 147 00:10:00,891 --> 00:10:02,268 ‎ข้าไปร่วมที่ประชุมลงมติมาน่ะ 148 00:10:02,351 --> 00:10:03,394 ‎ที่ประชุมลงมติหรือ 149 00:10:05,438 --> 00:10:08,983 ‎ถ้าอย่างนั้น ‎นายน้อยก็ไปพาคุณหนูมาจากที่นั่นหรือเจ้าคะ 150 00:10:10,443 --> 00:10:11,485 ‎เจ้าค่ะ 151 00:10:11,569 --> 00:10:14,155 ‎ครั้งนี้ข้าจะมาอยู่ในบ้านนี้จริงๆ เจ้าค่ะ 152 00:10:15,406 --> 00:10:17,366 ‎ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะเจ้าคะ ท่านแม่บ้านคิม 153 00:10:17,950 --> 00:10:19,243 ‎เจ้าค่ะ 154 00:10:21,370 --> 00:10:24,665 ‎คนที่จินบูยอนให้ใจไปก็คืออุกนี่เองสินะ 155 00:10:24,749 --> 00:10:25,750 ‎ถ้าอย่างนั้น 156 00:10:26,626 --> 00:10:28,544 ‎พวกเขาก็คบกันจริงๆ หรือเนี่ย 157 00:10:28,628 --> 00:10:30,212 ‎พวกเขาไปเจอกันตอนไหนนะ 158 00:10:30,796 --> 00:10:32,006 ‎พวกเขาคงเจอกัน 159 00:10:32,089 --> 00:10:34,342 ‎วันที่อุกเข้าไปในจินโยวอนวันนั้นแน่เลย 160 00:10:35,343 --> 00:10:38,763 ‎ถ้าอย่างนั้น ‎นับจากวันนั้นก็ถึงสามสัปดาห์หรือยังนะ 161 00:10:39,889 --> 00:10:41,932 ‎- สามสัปดาห์หรือ ‎- เรื่องมันยาวน่ะ 162 00:10:43,351 --> 00:10:44,852 ‎นั่นก็เป็นเรื่องจริงหรือเนี่ย 163 00:10:52,568 --> 00:10:54,487 ‎- ว่าแต่นะ ดังกู ‎- หือ 164 00:10:55,071 --> 00:10:56,197 ‎เจ้าเชื่อจริงๆ หรือ 165 00:10:57,490 --> 00:10:59,283 ‎ว่าอุกลืมเด็กคนนั้น 166 00:11:01,577 --> 00:11:03,245 ‎และมอบใจให้หญิงสาวคนอื่นแล้ว 167 00:11:07,291 --> 00:11:08,626 ‎ไม่อยู่แล้ว 168 00:11:10,503 --> 00:11:11,337 ‎เป็นไปไม่ได้เลย 169 00:11:12,797 --> 00:11:14,965 ‎คงมีเหตุผลบางอย่างแน่นอนแหละ 170 00:11:19,637 --> 00:11:20,596 ‎มันคืออะไรนะ 171 00:11:40,324 --> 00:11:41,951 ‎เจ้าคือของต้องมนตร์ของจินโยวอนใช่ไหม 172 00:11:42,743 --> 00:11:46,163 ‎ข้าแต่งงานได้อย่างดีเพราะเจ้าเลย 173 00:11:49,333 --> 00:11:50,376 ‎เดี๋ยว… 174 00:11:55,214 --> 00:11:56,507 ‎ข้าดับเจ้าได้จริงๆ หรือ 175 00:11:57,091 --> 00:11:57,925 ‎ไม่ใช่ว่า… 176 00:11:59,051 --> 00:12:00,428 ‎จางอุกเป็นคนดับหรอกหรือ 177 00:12:01,345 --> 00:12:02,513 ‎เพื่อที่จะพาข้ามาน่ะ 178 00:12:05,641 --> 00:12:07,685 ‎ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว 179 00:12:10,563 --> 00:12:13,190 ‎ถ้าข้าดับได้ ข้าจะจุดมันขึ้นมาได้อีกไหมนะ 180 00:12:40,134 --> 00:12:42,303 ‎นี่มันดาบที่จางอุกชอบพกนี่ 181 00:12:44,513 --> 00:12:45,598 ‎สวยจัง 182 00:13:01,530 --> 00:13:02,531 ‎อะไรกัน 183 00:13:05,743 --> 00:13:06,785 ‎ตะเกียงนั่น 184 00:13:08,162 --> 00:13:09,205 ‎เจ้าเป็นคนจุดหรือ 185 00:13:11,749 --> 00:13:13,042 ‎ข้าถามว่าเจ้าจุดมันหรือ 186 00:13:14,710 --> 00:13:16,128 ‎ที่นี่มีแต่ข้า… 187 00:13:17,713 --> 00:13:18,964 ‎ก็คงเป็นข้าแหละมั้ง 188 00:13:19,048 --> 00:13:21,425 ‎"คงเป็นข้า" เหรอ หมายความว่าไงกัน 189 00:13:22,468 --> 00:13:25,471 ‎เมื่อครู่มีบางอย่างแวบเข้ามาในหัว ‎แล้วข้าก็นึกอะไรขึ้นมาได้ 190 00:13:25,554 --> 00:13:26,889 ‎คงเป็นความทรงจำของข้าแน่ๆ 191 00:13:27,890 --> 00:13:30,976 ‎คงจริงแน่เลย ที่ว่าหากความทรงจำข้า ‎กลับมาแล้วพลังจะกลับมาด้วย 192 00:13:33,354 --> 00:13:34,438 ‎ลองทำอีกทีสิ 193 00:13:48,327 --> 00:13:50,496 ‎ดูสิๆ ฝีมือข้าจริงๆ ด้วย 194 00:13:50,579 --> 00:13:51,872 ‎ทำได้ดีมาก 195 00:13:51,956 --> 00:13:54,833 ‎เพราะข้าถูกขังไว้เลยรื้อฟื้นความทรงจำไม่ได้ 196 00:13:54,917 --> 00:13:56,001 ‎ดูสิ 197 00:13:56,085 --> 00:13:59,505 ‎พอข้าได้ออกมาข้างนอกและได้รับการกระตุ้น ‎ความทรงจำก็กลับมาทันทีเลย 198 00:14:00,089 --> 00:14:03,175 ‎เจ้าจะรื้อฟื้นความทรงจำทีละอย่างได้แบบนั้น ‎และได้พลังกลับคืนมา 199 00:14:03,884 --> 00:14:04,927 ‎คุ้มค่าจริงๆ ที่พาเจ้ามา 200 00:14:07,221 --> 00:14:08,222 ‎ค่อยยังชั่วหน่อย 201 00:14:09,181 --> 00:14:12,309 ‎เจ้าดูเหมือนโกรธตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว ‎ข้าเลยกังวลน่ะ 202 00:14:12,393 --> 00:14:15,229 ‎นั่นเพราะเจ้ากุพยานที่ไม่มีจริงขึ้นมาต่างหาก 203 00:14:17,439 --> 00:14:19,441 ‎เจ้าไม่ได้โกรธเพราะแม่ของข้าหรือ 204 00:14:21,277 --> 00:14:22,236 ‎เพราะเด็กในท้องหรือ 205 00:14:23,070 --> 00:14:25,781 ‎เขาเป็นพยานให้ ‎เราถึงรอดจากสถานการณ์นั้นมาได้นะ 206 00:14:26,365 --> 00:14:29,243 ‎ข้าคาดไว้อยู่แล้ว ‎ว่าแม่ของเจ้าจะมีปฏิกิริยาแบบนั้น 207 00:14:29,326 --> 00:14:30,870 ‎แต่เด็กที่อยู่ในท้อง… 208 00:14:35,916 --> 00:14:38,836 ‎เจ้าเล่นพูดแบบนั้น ‎มันทำให้คิดว่าเจ้าท้องจริงๆ นะ ให้ตายเถอะ 209 00:14:39,628 --> 00:14:41,088 ‎แต่ทำยังไงดีล่ะ 210 00:14:41,964 --> 00:14:42,923 ‎ท่านหมอที่ชื่อฮอยอม 211 00:14:43,007 --> 00:14:45,593 ‎บอกให้ไปตรวจชีพจรเมื่อครบสามสัปดาห์ด้วย 212 00:14:46,176 --> 00:14:47,469 ‎ถึงตอนนั้นจะบอกว่าไม่ท้องก็ไม่ได้ 213 00:14:47,553 --> 00:14:48,554 ‎แล้วจะให้ทำยังไง 214 00:14:48,637 --> 00:14:50,180 ‎จะให้มีลูกภายในสามสัปดาห์หรือ 215 00:15:03,277 --> 00:15:05,321 ‎ทำไม อะไร 216 00:15:12,536 --> 00:15:13,704 ‎อันที่จริงแล้ว 217 00:15:14,663 --> 00:15:15,497 ‎ข้าแอบหวังด้วยล่ะ 218 00:15:16,373 --> 00:15:18,918 ‎ว่าเจ้าเป็นคนดับตะเกียงในที่ประชุมลงมติ 219 00:15:19,001 --> 00:15:20,794 ‎และเจ้าก็มารับข้า 220 00:15:23,756 --> 00:15:25,257 ‎แม้ข้าจะไม่มีประโยชน์ก็ตาม 221 00:15:28,218 --> 00:15:29,929 ‎ต่อให้ข้าเป็นคนดับไฟในตะเกียงจริงๆ 222 00:15:30,763 --> 00:15:32,848 ‎เจ้าก็น่าจะรู้นี่ ‎ว่าคงไม่ใช่เพราะเหตุผลที่เจ้า 223 00:15:34,308 --> 00:15:35,142 ‎แอบหวังอยู่ 224 00:15:41,106 --> 00:15:42,733 ‎เจ้าจะทำยังไงต่อไป 225 00:15:42,816 --> 00:15:46,028 ‎ถ้าเจ้าต้องการ ‎ข้าก็ช่วยสร้างพยานให้เจ้าพาไป 226 00:15:46,111 --> 00:15:47,947 ‎ที่เซจุกวอนภายในสามสัปดาห์ได้ 227 00:15:49,073 --> 00:15:51,784 ‎แต่ก็นะ ‎ถ้าเจ้าล้มเลิกความหวังลมๆ แล้งๆ นั่นน่ะ 228 00:16:21,730 --> 00:16:25,109 ‎เอาเป็นว่าเราสร้างพยานกันแบบนี้แล้วกัน 229 00:16:26,026 --> 00:16:27,236 ‎ยังไงเราก็แต่งงานกันแล้วนะ 230 00:16:28,404 --> 00:16:29,947 ‎ข้าจะบอกว่าข้าทำคนเดียวไม่ได้นี่ 231 00:16:31,949 --> 00:16:32,866 ‎เจ้าบอกว่าจะช่วยนี่ 232 00:16:34,535 --> 00:16:35,744 ‎อย่ารู้สึกไม่เป็นธรรมไปเลย 233 00:16:37,371 --> 00:16:39,081 ‎เจ้าจะโกหกว่ามีพยานต่อไปงั้นหรือ 234 00:16:42,376 --> 00:16:43,836 ‎เป็นอะไรอีก 235 00:16:44,461 --> 00:16:45,838 ‎ช่วยทำอะไรที่คาดเดาได้หน่อย 236 00:16:52,720 --> 00:16:54,555 ‎- เจ้าเป็นอะไร ‎- ไม่ต้องสนใจข้าหรอก 237 00:17:02,521 --> 00:17:05,482 ‎- นี่อะไร ‎- ท่านแม่เย็บด้ายติดตามที่ขาดไปตอนนั้น 238 00:17:06,567 --> 00:17:07,526 ‎ไว้ที่ตัวข้า 239 00:17:08,986 --> 00:17:10,738 ‎ข้ารู้สึกเจ็บเพราะด้ายหดตัว 240 00:17:11,655 --> 00:17:12,865 ‎ท่านแม่คง… 241 00:17:14,867 --> 00:17:16,493 ‎กำลังเรียกให้ข้ากลับไปอยู่ 242 00:17:34,887 --> 00:17:37,639 ‎ข้าคงปล่อยให้เจ้าอยู่กับเขาไม่ได้ 243 00:17:38,891 --> 00:17:39,808 ‎จงกลับมาเถิด 244 00:17:40,934 --> 00:17:42,144 ‎บูยอน ลูกสาวแม่ 245 00:17:58,619 --> 00:18:00,412 ‎ถึงจะมีเหตุผลก็เถอะ 246 00:18:01,080 --> 00:18:03,290 ‎แต่นางเย็บของแบบนี้ไว้ที่ตัวลูกสาวได้ยังไงกัน 247 00:18:04,374 --> 00:18:05,375 ‎จริงๆ เลย 248 00:18:06,668 --> 00:18:09,421 ‎ตายจริง ท่านคงเจ็บมากเพราะแผลบีบรัด 249 00:18:10,506 --> 00:18:12,174 ‎ท่านกลับไปที่จินโยวอนก่อนเถิดเจ้าค่ะ 250 00:18:12,257 --> 00:18:14,551 ‎ข้าจะไปบอกนายน้อยให้พาท่านกลับไปนะเจ้าคะ 251 00:18:16,345 --> 00:18:17,596 ‎อย่าทำแบบนั้นนะเจ้าคะ 252 00:18:18,388 --> 00:18:20,015 ‎ข้าบอกว่าข้าจะทนเจ้าค่ะ 253 00:18:21,266 --> 00:18:22,559 ‎อย่าส่งข้ากลับไปเลยนะ 254 00:18:22,643 --> 00:18:25,145 ‎ท่านเจ็บขนาดนี้ ‎แล้วจะทนต่อไปได้อย่างไรเจ้าคะ 255 00:18:27,231 --> 00:18:29,108 ‎หากไม่ยอมทนต่อความเจ็บปวด 256 00:18:30,192 --> 00:18:32,027 ‎แต่กลับอยากได้สิ่งที่ต้องการ 257 00:18:33,987 --> 00:18:35,030 ‎มันดูหน้าไม่อายเจ้าค่ะ 258 00:18:38,367 --> 00:18:40,494 ‎ความเจ็บปวดที่ไม่อาจฆ่าข้าให้ตายได้ 259 00:18:41,703 --> 00:18:42,538 ‎สุดท้ายแล้ว… 260 00:18:45,916 --> 00:18:47,292 ‎มันจะทำให้ข้าเป็นอิสระ 261 00:18:59,263 --> 00:19:00,097 ‎นายน้อย 262 00:19:00,180 --> 00:19:02,224 ‎คุณหนูบูยอนเจ็บมากเลยเจ้าค่ะ 263 00:19:02,307 --> 00:19:03,142 ‎แล้วยังไง 264 00:19:03,892 --> 00:19:04,726 ‎นางจะกลับไปหรือ 265 00:19:04,810 --> 00:19:06,270 ‎นางบอกว่าจะไม่กลับไปเด็ดขาด 266 00:19:06,353 --> 00:19:09,523 ‎ขนาดข้าทายาบรรเทาอาการเจ็บให้แล้ว ‎แต่นางก็ยังเจ็บมากอยู่เจ้าค่ะ 267 00:19:12,860 --> 00:19:14,278 ‎นางบอกเองว่าจะทน 268 00:19:15,195 --> 00:19:16,196 ‎ทายาให้นางด้วย 269 00:19:20,534 --> 00:19:22,494 ‎เขาพานางมาที่บ้าน บอกว่าแต่งงานกันแล้ว 270 00:19:23,036 --> 00:19:24,454 ‎แล้วทำไมถึงเย็นชาขนาดนั้นนะ 271 00:19:32,838 --> 00:19:34,006 ‎ท่านแม่ 272 00:19:34,089 --> 00:19:35,507 ‎ได้โปรดพอเถิดเจ้าค่ะ 273 00:19:40,304 --> 00:19:41,471 ‎ข้าเจ็บเหลือเกิน 274 00:20:14,755 --> 00:20:17,299 ‎หน้าตาของนางเหมือนนักซูอย่างน่าตกใจ 275 00:20:17,382 --> 00:20:19,843 ‎แต่รูปร่างและบรรยากาศรอบๆ ตัวนาง ‎ต่างกันอย่างมาก 276 00:20:21,261 --> 00:20:23,847 ‎นักซูไม่ได้ตัวบางร่างเล็กเช่นนั้น 277 00:20:25,265 --> 00:20:27,809 ‎ข้าต้องสืบเรื่องจินบูยอนเพิ่มเติมอีกหน่อยแล้ว 278 00:20:29,770 --> 00:20:32,689 ‎- ถึงเวลาที่โซอีจะมารับยาแล้วใช่ไหม ‎- ขอรับ 279 00:20:36,318 --> 00:20:37,861 ‎ข้าคงต้องใช้เด็กคนนั้นหน่อยแล้ว 280 00:20:40,113 --> 00:20:41,740 ‎- เริ่มเลย ‎- ข้าขอดูหน่อย 281 00:20:41,823 --> 00:20:43,200 ‎- ขออีกหน่อย ‎- จริงหรือ 282 00:20:43,283 --> 00:20:45,577 ‎- มาแล้ว ‎- ให้ตายเถอะ 283 00:20:45,661 --> 00:20:48,413 ‎- นี่เจ้าค่ะ ‎- อยู่ไหน 284 00:20:48,497 --> 00:20:51,291 ‎รอก่อนนะ รอก่อน คุณพระคุณเจ้า 285 00:20:55,587 --> 00:20:56,755 ‎เก้าสิบสาม 286 00:20:57,464 --> 00:20:58,674 ‎เก้าสิบสี่ 287 00:20:59,675 --> 00:21:01,343 ‎เก้าสิบห้า 288 00:21:02,094 --> 00:21:03,804 ‎เก้าสิบหก 289 00:21:04,763 --> 00:21:06,306 ‎เก้าสิบเจ็ด 290 00:21:07,182 --> 00:21:08,600 ‎เก้าสิบแปด 291 00:21:08,684 --> 00:21:11,061 ‎เก้าสิบเก้า 292 00:21:11,144 --> 00:21:12,604 ‎หนึ่งร้อย 293 00:21:13,188 --> 00:21:15,399 ‎ซังกู เจ้าเป็นอะไรไหม 294 00:21:15,482 --> 00:21:16,858 ‎ทำยังไงดี 295 00:21:16,942 --> 00:21:19,111 ‎เจ้าอยากให้ซังกู ‎น้องชายของเจ้าปลอดภัยหรือ 296 00:21:20,904 --> 00:21:22,239 ‎งั้นก็คืนเงินข้ามาสิ 297 00:21:24,408 --> 00:21:26,994 ‎เจ้าขายไร่ขายนาไปแล้วนี่ ‎เอาเงินที่ซ่อนไว้มาให้ข้า 298 00:21:27,077 --> 00:21:29,955 ‎ข้าไม่มีแล้วขอรับ ข้าใช้ไปหมดแล้ว 299 00:21:30,038 --> 00:21:30,956 ‎ไม่มีหรือ 300 00:21:32,124 --> 00:21:33,333 ‎รอบนี้ข้าจะนับถึง 200 นะ 301 00:21:33,417 --> 00:21:35,669 ‎ลองนึกดูให้ดีว่าเจ้าเอาเงินไปไว้ที่ไหน 302 00:21:36,628 --> 00:21:37,713 ‎เอาถ่วงน้ำซะ 303 00:21:37,796 --> 00:21:39,881 ‎ซังกู 304 00:21:39,965 --> 00:21:41,258 ‎สอง 305 00:21:41,883 --> 00:21:42,718 ‎- สาม ‎- ซังกู 306 00:21:42,801 --> 00:21:45,012 ‎- นายหญิง ‎- สี่ 307 00:21:45,887 --> 00:21:46,805 ‎ห้า 308 00:21:48,598 --> 00:21:49,558 ‎หก 309 00:21:51,435 --> 00:21:52,519 ‎เจ็ด 310 00:21:54,730 --> 00:21:55,564 ‎แปด 311 00:21:57,983 --> 00:21:58,817 ‎เก้า 312 00:22:00,610 --> 00:22:01,653 ‎สิบ 313 00:22:19,338 --> 00:22:20,213 ‎บูยอน 314 00:22:21,673 --> 00:22:23,425 ‎ทำไมต้องบีบให้ข้าทำให้เจ้าเจ็บปวดด้วย 315 00:22:24,301 --> 00:22:25,135 ‎กลับมานะ 316 00:22:41,651 --> 00:22:42,694 ‎เจ้าทำบ้าอะไร 317 00:22:45,238 --> 00:22:47,115 ‎ภรรยาข้านอนไม่ได้เลยน่ะขอรับ 318 00:22:48,366 --> 00:22:51,578 ‎ช่วยมีไหวพริบ ‎เลิกเรียกลูกสาวของท่านกลางดึกด้วยขอรับ 319 00:22:51,661 --> 00:22:52,788 ‎อย่างที่ท่านทราบ 320 00:22:54,122 --> 00:22:55,957 ‎พวกเราเพิ่งแต่งงานกันไม่นาน 321 00:24:11,908 --> 00:24:13,326 ‎ไม่เจ็บแล้วแฮะ 322 00:24:16,746 --> 00:24:18,748 ‎ท่านแม่คงหยุดแล้วแน่เลย 323 00:24:26,256 --> 00:24:27,507 ‎สำหรับค่ายาครั้งนี้ 324 00:24:30,385 --> 00:24:31,595 ‎เขาสั่งให้พาหญิงผู้นี้มา 325 00:24:33,180 --> 00:24:34,181 ‎จินบูยอนหรือ 326 00:24:34,890 --> 00:24:36,433 ‎ลูกสาวผู้อำนวยการจินโยวอน 327 00:24:39,853 --> 00:24:40,979 ‎ใช่ผู้หญิงคนนี้จริงหรือ 328 00:24:41,062 --> 00:24:42,105 ‎ไม่ใช่เรื่องของเจ้า 329 00:24:42,189 --> 00:24:44,816 ‎เจ้าแค่ทำตามที่ท่านหัวหน้าสำนักสั่งก็พอ 330 00:24:46,109 --> 00:24:48,737 ‎ที่เจ้ายังมีชีวิตอยู่แม้จะมีหนอนอยู่ในร่าง 331 00:24:48,820 --> 00:24:51,072 ‎ก็เป็นเพราะยาที่ท่านหัวหน้าสำนักมอบให้เจ้า 332 00:24:54,159 --> 00:24:57,245 ‎ข้าก็รู้สึกขอบคุณเขาเสมอ ‎และทำงานที่เขาสั่งอย่างดีอยู่นี่ไง 333 00:24:58,371 --> 00:25:00,207 ‎ข้าจะพานางไปที่ห้องนั้นของชอนบูกวันนะ 334 00:25:12,552 --> 00:25:14,763 ‎ท่านได้บอกคนที่นำยานี้มามอบให้ข้าตลอด 335 00:25:14,846 --> 00:25:17,224 ‎ว่าข้าอยากเจอตัวหรือเปล่าขอรับ 336 00:25:17,307 --> 00:25:20,143 ‎เขาปฏิเสธว่าไม่มีเหตุผลให้เจอเจ้าค่ะ 337 00:25:21,561 --> 00:25:24,689 ‎แต่ข้าตามสืบมาได้แล้วเจ้าค่ะ ‎ว่าเขาทำอะไรอยู่ที่ไหน 338 00:25:25,899 --> 00:25:27,067 ‎นางชื่อโซอีใช่ไหมขอรับ 339 00:25:28,902 --> 00:25:30,237 ‎ท่านรู้จักกันจริงๆ สินะเจ้าคะ 340 00:25:31,488 --> 00:25:34,908 ‎ผู้หญิงคนนั้นเป็นเจ้าของบ่อนพนันที่ชั่วร้ายเจ้าค่ะ 341 00:25:34,991 --> 00:25:38,078 ‎มีข่าวลือว่านางทำธุรกิจมืด ‎และมีเส้นสายเป็นสำนักชอนบูกวันด้วย 342 00:25:39,412 --> 00:25:42,540 ‎พอรู้ว่าข้านำยาจากผู้หญิงพรรค์นั้นมาให้นายน้อย 343 00:25:42,624 --> 00:25:44,626 ‎ข้าก็รู้สึกไม่สบายใจเลยเจ้าค่ะ 344 00:25:45,627 --> 00:25:47,087 ‎บ่อนพนันนั้นอยู่ที่ไหนหรือขอรับ 345 00:25:47,170 --> 00:25:48,505 ‎หมู่บ้านแกมาเจ้าค่ะ 346 00:25:49,381 --> 00:25:52,926 ‎ว่าแต่ท่านป่วยตรงไหนถึงได้ทานยานั้นหรือเจ้าคะ 347 00:25:53,009 --> 00:25:56,137 ‎ท่านมาพักที่นี่ ไม่ไปพักที่ซงริม ‎ก็เพื่อปิดบังอาการป่วยนั้นหรือ 348 00:25:56,721 --> 00:25:57,555 ‎ไม่ใช่หรอกขอรับ 349 00:25:58,473 --> 00:26:01,685 ‎ข้าแค่สบายใจที่อยู่ที่นี่ ‎ท่านไม่ต้องห่วงหรอกขอรับ 350 00:26:09,943 --> 00:26:10,819 ‎นายน้อย 351 00:26:12,404 --> 00:26:13,488 ‎ออกไปที่ไหนมาหรือเจ้าคะ 352 00:26:13,571 --> 00:26:15,865 ‎แล้วแม่บ้านคิมล่ะ ดึกป่านนี้ทำไมยังไม่นอนอีก 353 00:26:15,949 --> 00:26:17,867 ‎ข้าจะนอนหลับลงได้ยังไง 354 00:26:18,994 --> 00:26:21,871 ‎ท่านจะให้ข้าโต้รุ่ง ‎เพื่อรอฟังเรื่องราวทั้งหมดพรุ่งนี้ไหม 355 00:26:22,622 --> 00:26:23,540 ‎เอ่อ… 356 00:26:26,001 --> 00:26:26,835 ‎แม่บ้านคิม 357 00:26:28,128 --> 00:26:31,298 ‎ขอโทษที่ข้าแต่งงานไม่บอกนะ ‎จริงๆ ข้าควรขออนุญาตแม่บ้านคิมก่อน 358 00:26:31,381 --> 00:26:34,134 ‎ถ้ารู้สึกผิด ‎งั้นก็จัดพิธีแต่งงานอย่างเป็นทางการด้วยเจ้าค่ะ 359 00:26:34,217 --> 00:26:35,635 ‎ก่อนมีพิธีแต่งงาน 360 00:26:35,719 --> 00:26:37,220 ‎คุณหนูคนนั้นจะไม่ใช่นายหญิงบ้านนี้ 361 00:26:37,304 --> 00:26:39,848 ‎และข้าก็จะไม่เรียกนายน้อยว่า ‎"ท่านใต้เท้า" ด้วยเจ้าค่ะ 362 00:26:41,266 --> 00:26:43,435 ‎ได้สิ งั้นก็เตรียมพิธีแต่งงานเถอะ 363 00:26:48,023 --> 00:26:48,898 ‎พูดจริงหรือเจ้าคะ 364 00:26:49,899 --> 00:26:52,360 ‎ไม่ใช่พิธีแต่งงานของข้า ‎แต่เป็นของแม่บ้านคิมต่างหาก 365 00:26:52,944 --> 00:26:55,530 ‎- นายน้อย ‎- ข้าบอกว่าข้าแต่งงานแล้วไง 366 00:26:56,197 --> 00:26:58,658 ‎เพราะงั้นตอนนี้เจ้าก็แต่งงานกับเขาเถิด 367 00:27:00,368 --> 00:27:01,244 ‎เจ้าแต่งงานได้แล้ว 368 00:27:01,328 --> 00:27:02,912 ‎พอให้ข้าแต่งงานแล้ว 369 00:27:03,913 --> 00:27:05,081 ‎นายน้อยจะทำยังไงหรือเจ้าคะ 370 00:27:05,165 --> 00:27:07,250 ‎ข้ากับนางจะได้สิ่งที่ต่างคนต่างต้องการ 371 00:27:07,834 --> 00:27:10,253 ‎ที่ผ่านมาจินบูยอนถูกขังไม่ให้ใครเห็น 372 00:27:11,212 --> 00:27:12,672 ‎ตอนนี้นางจะเป็นอิสระ 373 00:27:14,299 --> 00:27:15,258 ‎และข้าก็เช่นกัน 374 00:27:15,342 --> 00:27:18,136 ‎ข้าขอตีความคำพูดนั้น ‎ว่าท่านกำลังพยายามอย่างหนัก 375 00:27:19,095 --> 00:27:20,513 ‎เพื่อหลุดพ้นจากอดีตได้ไหมเจ้าคะ 376 00:27:24,684 --> 00:27:25,560 ‎ถ้าอย่างนั้น 377 00:27:27,228 --> 00:27:30,440 ‎ข้าก็ขอพูดสิ่งที่พูดไม่ได้ ‎มาตลอดสามปีด้วยนะเจ้าคะ 378 00:27:34,903 --> 00:27:37,697 ‎ไข่นกสีแดงที่ท่านเก็บไว้บริเวณที่ถูกแทง 379 00:27:39,616 --> 00:27:41,159 ‎ได้โปรดกำจัดไข่นกนั่นด้วยเจ้าค่ะ 380 00:27:43,036 --> 00:27:46,414 ‎ท่านจะเก็บหยกหยินหยาง ‎ที่แบ่งปันกับคนที่ตายไปแล้วทำไมเจ้าคะ 381 00:27:46,498 --> 00:27:47,707 ‎หยกหยินหยาง 382 00:27:48,541 --> 00:27:50,293 ‎สามารถเรียกผู้ที่แบ่งปันด้วยได้ 383 00:27:52,462 --> 00:27:53,296 ‎ข้าน่ะ 384 00:27:54,255 --> 00:27:56,800 ‎กลัวเหลือเกินว่าเด็กคนนั้นที่ตายไปแล้ว 385 00:27:58,259 --> 00:27:59,552 ‎จะเรียกนายน้อยไปเจ้าค่ะ 386 00:28:15,610 --> 00:28:16,444 ‎ไม่ต้องห่วงหรอก 387 00:28:17,028 --> 00:28:17,904 ‎เพราะนางไม่เคย 388 00:28:19,406 --> 00:28:20,990 ‎เรียกข้าด้วยสิ่งนี้สักครั้ง 389 00:28:23,284 --> 00:28:25,120 ‎เด็กคนนั้นตายไปแล้วนะเจ้าคะ 390 00:28:25,203 --> 00:28:28,373 ‎นกที่เกิดจากไข่ที่นายน้อยกกไว้อย่างหวงแหน 391 00:28:28,957 --> 00:28:30,667 ‎คือนกล่าเหยื่อที่โหดร้ายเจ้าค่ะ 392 00:28:32,168 --> 00:28:36,131 ‎และนางก็มอบบาดแผลที่แสนเจ็บปวด ‎ให้คนที่โอบกอดนางก่อนจะตายไป 393 00:28:36,214 --> 00:28:37,215 ‎เพราะฉะนั้นแล้ว 394 00:28:38,258 --> 00:28:39,634 ‎โปรดทำลายมันด้วยเจ้าค่ะ 395 00:28:41,094 --> 00:28:42,720 ‎เหตุผลที่ข้ายังเก็บมันไว้ 396 00:28:44,514 --> 00:28:46,474 ‎ก็เพื่อยืนยันว่านางตายไปแล้วจริงๆ 397 00:28:48,685 --> 00:28:50,895 ‎เพราะข้าต้องตรวจสอบด้วยตาตัวเอง ‎ว่านางจะไม่มา 398 00:28:52,731 --> 00:28:54,441 ‎ไม่ว่าข้าจะเรียกเท่าไร ข้าถึงจะเชื่อ 399 00:28:56,985 --> 00:28:57,819 ‎เพราะข้า… 400 00:28:59,320 --> 00:29:01,322 ‎ไม่ได้เห็นว่านางตายไปด้วยตาตัวเอง 401 00:29:12,792 --> 00:29:14,753 ‎พวกเขาพูดถึงใครกันนะ 402 00:29:15,628 --> 00:29:16,546 ‎ไข่นกหรือ 403 00:29:25,972 --> 00:29:28,308 ‎ตอนนี้ข้าไม่เจ็บแล้ว คงนอนหลับสบายเลย 404 00:29:34,522 --> 00:29:36,733 ‎ข้าควรบอกเขาไหมนะ ‎ว่าตอนนี้ข้าไม่เจ็บแล้ว 405 00:29:37,317 --> 00:29:38,943 ‎เขาอาจจะเป็นห่วงข้าก็ได้ 406 00:30:05,720 --> 00:30:07,472 ‎เขาไม่ได้เป็นห่วงข้าเลยสินะ 407 00:30:24,489 --> 00:30:25,365 ‎คุณหนู 408 00:30:26,115 --> 00:30:28,868 ‎พวกเขาเป็นเหมือนครอบครัว ‎สำหรับนายน้อยเจ้าค่ะ 409 00:30:30,161 --> 00:30:32,789 ‎ข้าเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลจิน ‎จินบูยอนเจ้าค่ะ 410 00:30:33,706 --> 00:30:34,541 ‎ยินดีที่ได้พบเจ้าค่ะ 411 00:30:36,751 --> 00:30:40,171 ‎เจ้าแต่งงานกับอุกแล้วจริงๆ หรือ 412 00:30:40,255 --> 00:30:42,048 ‎เพราะงั้นนางถึงได้มาทักทายไงขอรับ 413 00:30:43,091 --> 00:30:46,135 ‎ยังไงทั้งคู่ก็แต่งงานกันแล้ว ‎ข้าขอแสดงความยินดีด้วยนะ 414 00:30:46,219 --> 00:30:48,012 ‎พวกเขายังไม่ได้แต่งงานกันเจ้าค่ะ 415 00:30:48,096 --> 00:30:50,014 ‎เราจะจัดพิธีแต่งงานอย่างเป็นทางการ 416 00:30:50,098 --> 00:30:53,017 ‎ก่อนหน้านั้น ‎นางจะยังเป็นบุตรสาวคนโตของสำนักจินโยวอน 417 00:30:53,101 --> 00:30:55,478 ‎และเป็นเพียงคู่หมั้นของนายน้อยเจ้าค่ะ 418 00:30:55,562 --> 00:30:58,648 ‎ดูจากที่เจ้ายังถูกขีดเส้นว่าเป็นคู่หมั้นอยู่ 419 00:30:58,731 --> 00:31:00,692 ‎เรื่องท้องก็คงโกหกสินะ 420 00:31:01,693 --> 00:31:02,861 ‎ขอโทษเจ้าค่ะ 421 00:31:02,944 --> 00:31:05,029 ‎ข้าโกหก ‎เพราะเหมือนว่าจะเกิดการทะเลาะกันเจ้าค่ะ 422 00:31:05,113 --> 00:31:06,906 ‎เจ้าช่างกล้าหาญจริงๆ เลยนะ 423 00:31:09,993 --> 00:31:13,663 ‎ข้าเคยรักษาเจ้ามาก่อนหรือเปล่า 424 00:31:13,746 --> 00:31:14,914 ‎เจ้าดูหน้าคุ้นๆ นะ 425 00:31:14,998 --> 00:31:16,249 ‎คงไม่นะเจ้าคะ 426 00:31:16,791 --> 00:31:20,461 ‎ข้ามีหมอประจำตัวเป็นท่านหมอ ‎ที่เก่งกาจที่สุดในป้อมแดโฮเจ้าค่ะ 427 00:31:20,545 --> 00:31:22,422 ‎หมอที่เก่งกาจที่สุดในป้อมแดโฮก็คือข้านะ 428 00:31:22,505 --> 00:31:24,507 ‎มีคนอื่นนอกจากข้าด้วยหรือ บอกชื่อเขามาหน่อย 429 00:31:24,591 --> 00:31:27,051 ‎โธ่ ท่านหมอ พอเถิดขอรับ 430 00:31:27,135 --> 00:31:29,095 ‎นางไม่เคยออกมาจากบ้านตระกูลจินเลยขอรับ 431 00:31:29,762 --> 00:31:32,223 ‎เท่าที่ได้ยินมา ‎เห็นว่านางสูญเสียความทรงจำด้วยขอรับ 432 00:31:33,558 --> 00:31:34,976 ‎สูญเสียความทรงจำหรือ 433 00:31:36,436 --> 00:31:39,314 ‎ข้าเคยป่วยหนักมาก ‎และไม่มีความทรงจำในอดีตเจ้าค่ะ 434 00:31:39,397 --> 00:31:40,440 ‎แต่ว่า 435 00:31:40,523 --> 00:31:44,027 ‎ความสามารถในการมองเห็นพลัง ‎ที่มีมาตั้งแต่เด็กยังเหมือนเดิมเจ้าค่ะ 436 00:31:46,362 --> 00:31:49,032 ‎ข้ามองเห็นพลังที่ยิ่งใหญ่ ‎จากท่านผู้ใหญ่ทั้งสองเจ้าค่ะ 437 00:31:50,325 --> 00:31:54,203 ‎พวกท่านเป็นจอมเวทขั้นสูง ‎ที่มีเพียงไม่กี่คนสินะเจ้าคะ 438 00:31:54,287 --> 00:31:57,040 ‎ถ้ามีไหวพริบก็ดูของแบบนั้นออกนะ 439 00:31:57,874 --> 00:31:59,125 ‎ส่วนท่าน 440 00:31:59,959 --> 00:32:01,502 ‎อาจไม่ได้มีพลังยิ่งใหญ่ 441 00:32:02,128 --> 00:32:04,213 ‎แต่ท่านก็มีพลังที่เปล่งประกายและสดใสเจ้าค่ะ 442 00:32:04,297 --> 00:32:06,758 ‎ใครก็มองออกว่าดังกูเป็นคนนิสัยดี 443 00:32:06,841 --> 00:32:09,302 ‎ของแค่นั้นจะเรียกว่าความสามารถได้ยังไง 444 00:32:09,385 --> 00:32:11,554 ‎ท่านมีพลังเหมือนโชยอน ‎น้องสาวของข้าเลยเจ้าค่ะ 445 00:32:11,638 --> 00:32:13,598 ‎สดใสเบาสบายเหมือนกันเลย 446 00:32:14,474 --> 00:32:17,018 ‎ท่านคงได้ยินเรื่องของข้า ‎จากโชยอนแล้วใช่ไหมเจ้าคะ 447 00:32:18,561 --> 00:32:21,022 ‎เจ้าไปเจอจินโชยอนมาอีกแล้วหรือ 448 00:32:22,023 --> 00:32:23,399 ‎- เปล่านะขอรับ ‎- เปล่าเจ้าค่ะ 449 00:32:24,400 --> 00:32:26,736 ‎- เราแค่ปรึกษากันเรื่องพี่สาวของนางขอรับ ‎- ดังกู 450 00:32:26,819 --> 00:32:28,154 ‎- เจ้าไปเจอนางมาหรือ ‎- หือ 451 00:32:29,030 --> 00:32:29,906 ‎อ้อ ใช่ขอรับ 452 00:32:29,989 --> 00:32:34,410 ‎และข้าก็มองเห็นพลังของคนสองคน ‎ที่ข้างหลังนู้นมาตั้งแต่เมื่อสักครู่แล้วเจ้าค่ะ 453 00:32:34,494 --> 00:32:36,329 ‎มองเห็นพลังบ้าบออะไรอีก 454 00:32:36,412 --> 00:32:39,457 ‎ถ้ามีใครอยู่ตรงนั้นก็ออกมาหน่อย ออกมา 455 00:32:48,132 --> 00:32:49,550 ‎คุณหนูยุนอ๊ก 456 00:32:49,634 --> 00:32:50,969 ‎มาทำอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ 457 00:33:01,479 --> 00:33:05,483 ‎งั้นเจ้าเห็นอะไรในตัวอุกงั้นหรือ 458 00:33:06,192 --> 00:33:07,944 ‎เขามีพลังแห่งฟากฟ้าอยู่ในตัวเจ้าค่ะ 459 00:33:08,695 --> 00:33:09,529 ‎ใช่แล้ว 460 00:33:10,363 --> 00:33:13,282 ‎อุกตายไปและฟื้นคืนชีพมาได้ 461 00:33:13,992 --> 00:33:15,159 ‎เพราะได้รับพลังนั้น 462 00:33:18,121 --> 00:33:19,288 ‎ข้าได้ยินมาแล้วเจ้าค่ะ 463 00:33:20,331 --> 00:33:22,792 ‎ข้ามองเห็นพลังของเขา 464 00:33:22,875 --> 00:33:25,128 ‎ข้าจะอยู่เคียงข้าง ‎และคอยปกป้องเขาอย่างดีเจ้าค่ะ 465 00:33:29,507 --> 00:33:31,968 ‎เท่าที่ท่านผู้นำดู ท่านคิดว่ายังไงหรือเจ้าคะ 466 00:33:32,051 --> 00:33:35,346 ‎ดูเหมือนนางจะเป็นนักบวชหญิงที่มีพลังพิเศษจริงๆ 467 00:33:35,430 --> 00:33:38,307 ‎แต่เหมือนว่า ‎นางจะไม่อยากเป็นผู้สืบทอดจินโยวอน 468 00:33:38,391 --> 00:33:39,892 ‎จึงได้แต่งงานกับนายน้อยนะเจ้าคะ 469 00:33:41,519 --> 00:33:43,479 ‎และนายน้อยอุก 470 00:33:44,814 --> 00:33:46,733 ‎ก็บอกว่าเขาแต่งงานเพราะข้าด้วยเจ้าค่ะ 471 00:33:48,067 --> 00:33:49,777 ‎เพราะแม่บ้านคิมหรือ 472 00:33:49,861 --> 00:33:52,238 ‎เขาบอกว่าข้าไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงเขาแล้ว 473 00:33:52,321 --> 00:33:54,949 ‎และผลักไสข้าเจ้าค่ะ 474 00:33:58,953 --> 00:34:00,371 ‎ท่านเข้าใจที่ข้าพูดใช่ไหมเจ้าคะ 475 00:34:05,793 --> 00:34:10,506 ‎ถ้าแม่บ้านคิมถูกผลักไสออกมา ‎ข้าก็พร้อมจะอ้าแขนรับท่านทุกเมื่ออยู่แล้ว 476 00:34:20,183 --> 00:34:24,020 ‎แต่ดูเหมือนท่านจะยังไม่วางใจเท่าไรนะ 477 00:34:25,480 --> 00:34:26,898 ‎ไม่ต้องรีบร้อนหรอก 478 00:34:26,981 --> 00:34:29,817 ‎ข้าจะไม่ฝืนใจดึงรั้งท่านมาหรอก 479 00:34:31,110 --> 00:34:34,489 ‎แต่หัวใจท่านเต้นแรงมากเลยนะเจ้าคะ 480 00:34:34,572 --> 00:34:36,324 ‎ถึงข้าจะพูดไปแบบนั้น 481 00:34:37,033 --> 00:34:41,370 ‎แต่ข้าจะปกปิดหัวใจที่อยากอ้าแขน ‎ต้อนรับท่านตั้งแต่ตอนนี้ได้อย่างไรล่ะ 482 00:34:51,172 --> 00:34:52,006 ‎ข้า… 483 00:34:52,507 --> 00:34:54,342 ‎ไม่ใช่พระพุทธรูปหินนะ 484 00:35:03,392 --> 00:35:07,897 ‎ดูเหมือนท่านหมอฮอยอม ‎จะไม่ปลื้มคุณหนูบูยอนมากนะเจ้าคะ 485 00:35:07,980 --> 00:35:09,899 ‎หาเรื่องนางว่าหน้าคุ้นๆ ด้วย 486 00:35:10,566 --> 00:35:13,528 ‎อันที่จริงข้าก็รู้สึกว่านางดูคุ้นๆ ชอบกล 487 00:35:14,195 --> 00:35:15,780 ‎เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย 488 00:35:16,572 --> 00:35:17,698 ‎ช่างน่าทึ่งดีนะเจ้าคะ 489 00:35:18,366 --> 00:35:20,368 ‎ท่านจำได้ตั้งแต่แรกเห็นได้อย่างไรกัน 490 00:35:20,451 --> 00:35:23,329 ‎ใช่ไหมขอรับ ‎ข้าเคยเห็นนางมาก่อนจริงๆ ใช่ไหม 491 00:35:23,412 --> 00:35:24,247 ‎ใช่แล้วเจ้าค่ะ 492 00:35:25,373 --> 00:35:26,707 ‎เพราะชุดที่นางใส่อยู่ 493 00:35:27,291 --> 00:35:30,419 ‎เป็นชุดที่ท่านนายหญิงโดฮวาชอบใส่ ‎ตอนยังไม่แต่งงานเจ้าค่ะ 494 00:35:30,503 --> 00:35:31,462 ‎อ้อ จริงด้วย 495 00:35:32,588 --> 00:35:34,882 ‎เพราะงี้ข้าถึงได้รู้สึกคุ้นนี่เอง 496 00:35:34,966 --> 00:35:37,677 ‎ข้าเห็นโดฮวาใส่ชุดนั้น 497 00:35:37,760 --> 00:35:39,512 ‎จึงได้แต่งกลอนส่งให้นางด้วย 498 00:35:47,645 --> 00:35:49,438 ‎รักแรกคงไม่อาจลืมได้จริงๆ นะเจ้าคะ 499 00:35:49,522 --> 00:35:51,149 ‎คนที่ไม่มีไหวพริบสักนิดแบบท่าน 500 00:35:51,232 --> 00:35:53,067 ‎กลับจำชุดของนางได้ตั้งแต่แวบแรก 501 00:35:54,152 --> 00:35:56,112 ‎- ท่านคงใจเต้นน่าดูเลย ‎- แม่บ้านคิม ไม่ใช่นะ 502 00:35:58,030 --> 00:36:00,867 ‎ที่หัวใจข้าเต้นอยู่ตอนนี้เป็นเพราะท่านนะ 503 00:36:00,950 --> 00:36:01,909 ‎ช่างเถิดเจ้าค่ะ 504 00:36:08,791 --> 00:36:10,001 ‎ตั้งใจฟังดีๆ สิ 505 00:36:11,169 --> 00:36:13,171 ‎ได้ยินเสียงหัวใจของข้าไหม 506 00:36:16,799 --> 00:36:17,717 ‎ข้าทราบดีน่า 507 00:36:18,968 --> 00:36:20,303 ‎ข้าแค่ล้อเล่นเฉยๆ 508 00:36:20,887 --> 00:36:21,929 ‎ปล่อยข้าได้แล้วเจ้าค่ะ 509 00:36:26,350 --> 00:36:27,894 ‎ข้าได้กอดท่านทั้งที 510 00:36:28,728 --> 00:36:30,646 ‎แล้วข้าจะปล่อยง่ายๆ ได้อย่างไร 511 00:36:47,038 --> 00:36:48,623 ‎ท่านไม่ต้องไปส่งข้าก็ได้เจ้าค่ะ 512 00:36:49,207 --> 00:36:51,000 ‎ข้าแค่สูญเสียความทรงจำ ‎ไม่ได้โง่นะเจ้าคะ 513 00:36:52,126 --> 00:36:53,669 ‎อย่าเข้าใจผิดนะขอรับ 514 00:36:53,753 --> 00:36:56,047 ‎นางเล่าให้ข้าฟังเพราะเป็นห่วงพี่สาวขอรับ 515 00:36:56,130 --> 00:36:58,591 ‎นางคงไม่อยากเชื่อ ‎ว่าท่านแต่งงานกับอุกขอรับ 516 00:36:58,674 --> 00:37:00,968 ‎พูดตามตรง ข้าเองก็ทำใจเชื่อไม่ลงเหมือนกัน 517 00:37:02,053 --> 00:37:04,513 ‎นางขอร้องให้ข้าช่วยตามดูท่านน่ะขอรับ 518 00:37:04,597 --> 00:37:06,390 ‎โชยอนคงไม่กล้าออกหน้า 519 00:37:06,474 --> 00:37:08,559 ‎มาเข้าข้างข้าเพราะกลัวท่านแม่ 520 00:37:09,602 --> 00:37:11,187 ‎แต่นางเป็นเด็กดีและสดใสมากเจ้าค่ะ 521 00:37:14,190 --> 00:37:16,651 ‎บาดแผลจากด้ายติดตามหายดีแล้วใช่ไหมขอรับ 522 00:37:17,652 --> 00:37:20,112 ‎นางบอกว่าค่อยยังชั่ว ‎ที่ตอนนี้ท่านจะไม่เจ็บปวดอีกแล้ว 523 00:37:20,196 --> 00:37:24,283 ‎โชยอนเอาแกนด้ายติดตาม ‎ไปซ่อนไว้ที่ไหนสักแห่งหรือเจ้าคะ 524 00:37:24,909 --> 00:37:26,202 ‎ท่านแม่จะได้เรียกข้าไม่ได้ 525 00:37:28,955 --> 00:37:30,623 ‎เพราะแบบนี้ข้าถึงไม่เจ็บแล้วสินะ 526 00:37:30,706 --> 00:37:31,540 ‎อะไรนะขอรับ 527 00:37:33,084 --> 00:37:36,629 ‎ท่านคงไม่ทราบเรื่องเมื่อคืนสักนิดเลยสินะขอรับ 528 00:37:37,880 --> 00:37:38,839 ‎เรื่องเมื่อคืนหรือ 529 00:37:38,923 --> 00:37:40,258 ‎มันไม่มีแล้วล่ะขอรับ 530 00:37:41,008 --> 00:37:44,512 ‎เพราะอุกบุกไปที่จินโยวอนกลางดึก ‎แล้วทำลายมันไปแล้วขอรับ 531 00:37:50,309 --> 00:37:51,269 ‎เห็นว่าจินโยวอน 532 00:37:52,228 --> 00:37:54,480 ‎วุ่นวายสุดๆ เพราะอุกเลย 533 00:37:54,563 --> 00:37:56,899 ‎ท่านไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ หรือขอรับ 534 00:37:57,858 --> 00:37:58,859 ‎ข้าไม่รู้เลย 535 00:37:59,986 --> 00:38:00,820 ‎เขาเพียงแค่… 536 00:38:03,406 --> 00:38:04,490 ‎บอกให้ข้าทนเจ็บ 537 00:38:22,883 --> 00:38:25,052 ‎สถานที่ที่อุกมักจะไปบ่อยๆ ตอนกลางวัน 538 00:38:25,136 --> 00:38:29,598 ‎คือสถานที่ที่เรียกว่าป่าทมิฬ ‎ซึ่งเต็มไปด้วยต้นสนพยอนแบคขอรับ 539 00:38:33,394 --> 00:38:36,564 ‎หากท่านเดินลึกเข้าไปในป่านั้น ‎จะมีกองเจดีย์หินอยู่ 540 00:38:36,647 --> 00:38:40,026 ‎อุกจะก่อทีละหนึ่งกอง ‎ทุกครั้งที่กำจัดผู้แปรวิญญาณขอรับ 541 00:38:40,860 --> 00:38:42,278 ‎จะเรียกว่าเป็นสุสานก็ได้ 542 00:38:44,488 --> 00:38:47,158 ‎ทุกคนต่างกลัวจนไม่กล้าเข้าใกล้บริเวณนั้น 543 00:38:48,200 --> 00:38:50,786 ‎แต่ไม่รู้ว่าอุกสบายใจกับที่นั่นหรือเปล่า 544 00:38:51,412 --> 00:38:52,830 ‎เลยไปที่นั่นบ่อยๆ ขอรับ 545 00:39:20,733 --> 00:39:22,234 ‎ไหนบอกว่าเขาจะอยู่ที่นี่ไง 546 00:39:22,318 --> 00:39:23,527 ‎ไม่อยู่แฮะ 547 00:39:24,612 --> 00:39:27,114 ‎ทั้งหมดนี่คือสุสานของผู้แปรวิญญาณหรือ 548 00:39:40,252 --> 00:39:41,462 ‎หนึ่งในนั้น 549 00:39:42,755 --> 00:39:44,048 ‎เป็นสุสานของเด็กคนนั้นนะ 550 00:39:46,550 --> 00:39:47,802 ‎นางคงจะได้เห็นสินะ 551 00:39:55,309 --> 00:39:57,019 ‎งั้นเจ้าก็คงฆ่าคนคนนั้นไปแล้วสินะ 552 00:39:58,562 --> 00:39:59,397 ‎นางตายแล้วน่ะ 553 00:40:00,272 --> 00:40:02,858 ‎สุสานของผู้แปรวิญญาณที่เขาพูดถึงตอนนั้น 554 00:40:04,568 --> 00:40:05,945 ‎ก็คงอยู่ที่นี่ด้วยสินะ 555 00:40:10,699 --> 00:40:13,244 ‎- ไข่นกนี่นา ‎- แบ่งกันคนละอัน 556 00:40:14,912 --> 00:40:16,789 ‎ข้าเลือกสีแดง เจ้าเอาสีน้ำเงินไป 557 00:40:27,133 --> 00:40:28,968 ‎ข้าไม่ได้แตะต้องมันเลยนะ 558 00:40:30,261 --> 00:40:31,720 ‎ทำไมมันถึงถล่มลงมาล่ะ 559 00:40:59,957 --> 00:41:02,835 ‎นี่ไม่ใช่หินธรรมดาๆ นี่ 560 00:41:09,175 --> 00:41:11,343 ‎ข้าเห็นมันในความทรงจำที่ผุดขึ้นมาเมื่อครู่ด้วย 561 00:41:12,011 --> 00:41:13,512 ‎ข้าเคยเห็นที่จินโยวอนหรือ 562 00:41:14,221 --> 00:41:15,848 ‎หรือเคยเห็นตอนเป็นเด็กนะ 563 00:41:23,689 --> 00:41:24,982 ‎ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันนะ 564 00:41:25,065 --> 00:41:28,235 ‎จินบูยอนคือมูด็อก และนางก็ตายไปแล้วนะ 565 00:41:35,618 --> 00:41:37,244 ‎ถ้ามันเป็นของจากจินโยวอน 566 00:41:38,204 --> 00:41:39,997 ‎ข้าก็ควรไปถามจากโชยอนหรือเปล่านะ 567 00:41:49,757 --> 00:41:51,467 ‎นี่ หยุดตรงนั้นนะ 568 00:41:54,386 --> 00:41:55,429 ‎หยุดนะ 569 00:41:55,513 --> 00:41:57,264 ‎- ให้ตายเถอะ ‎- ให้ตาย 570 00:41:57,348 --> 00:41:58,641 ‎จริงๆ เลย 571 00:41:59,391 --> 00:42:02,186 ‎- ขอโทษนะ ข้าขอโทษด้วย ‎- มองทางหน่อยสิ 572 00:42:02,853 --> 00:42:03,896 ‎ขอโทษนะ 573 00:42:12,404 --> 00:42:14,698 ‎ล่อนางต่อไป ‎แล้วพาไปที่ประตูหลังสำนักชอนบูกวัน 574 00:42:14,782 --> 00:42:16,617 ‎ยอมซูจะรออยู่ที่นั่น 575 00:42:16,700 --> 00:42:17,701 ‎ขอรับ 576 00:42:17,785 --> 00:42:21,497 ‎เมื่อโซอีล่อจินบูยอนมาได้แล้ว ‎ข้าจะพานางมาที่นี่ขอรับ 577 00:42:28,921 --> 00:42:31,882 ‎หากใช้ผงวิญญาณนี้อ่านความทรงจำของนาง 578 00:42:32,883 --> 00:42:37,096 ‎ข้าก็คงตรวจสอบได้แน่ชัด ‎ว่าเด็กคนนั้นใช่จินบูยอนตัวจริงไหม 579 00:42:56,198 --> 00:42:57,157 ‎อะไรกัน 580 00:42:57,950 --> 00:42:59,952 ‎พลังของหินอยู่ทางนู้นนี่นา 581 00:43:18,012 --> 00:43:20,389 ‎นางตามข้ามาได้ยังไงนะ 582 00:43:57,551 --> 00:44:00,095 ‎ดูจากที่เจ้าซ่อน ‎เจ้าคงรู้ตัวแล้วสินะ ว่าข้าสะกดรอยตามมา 583 00:44:12,274 --> 00:44:14,193 ‎เจ้าคงตกใจว่าข้าตามมาได้อย่างไรสินะ 584 00:44:15,110 --> 00:44:16,779 ‎ข้ามองเห็นพลังได้น่ะ 585 00:44:17,946 --> 00:44:19,865 ‎ข้ามองเห็นพลังของเจ้า ‎ที่กำลังซ่อนตัวอยู่ 586 00:44:20,574 --> 00:44:22,451 ‎และมองเห็นพลังของหินนี้ได้เช่นกัน 587 00:44:44,807 --> 00:44:45,683 ‎พลังไม่ดีเลย 588 00:44:47,059 --> 00:44:49,061 ‎ถ้าสูดเข้าไปอาจเป็นเรื่องได้ 589 00:44:51,647 --> 00:44:52,981 ‎นางมองเห็นพลังได้งั้นหรือ 590 00:44:54,066 --> 00:44:56,318 ‎นั่นเป็นพลังของจินบูยอนนี่นา 591 00:44:57,111 --> 00:44:59,613 ‎ข้าคงต้องรอให้นางสลบหลังจากดมยาสลบไป 592 00:45:00,322 --> 00:45:02,116 ‎แล้วค่อยพาไปที่ชอนบูกวันแล้ว 593 00:45:02,199 --> 00:45:04,910 ‎- ข้าไปนะ ‎- ไปเถอะ 594 00:45:08,455 --> 00:45:09,790 ‎ข้ามาหาเจ้าของที่นี่ 595 00:45:11,583 --> 00:45:13,252 ‎ท่านไปที่ห้องสุดทางเดินข้างในได้เลย 596 00:45:26,515 --> 00:45:28,058 ‎นายหญิงอยู่ที่นี่หรือขอรับ 597 00:45:28,142 --> 00:45:29,935 ‎มีใครบางคนมาหาท่านขอรับ 598 00:46:00,299 --> 00:46:01,216 ‎นี่มันกลิ่นยาสลบนี่ 599 00:46:20,319 --> 00:46:21,445 ‎จินบูยอนหรือ 600 00:46:25,782 --> 00:46:27,034 ‎ทำไมท่านถึงอยู่ที่นี่ 601 00:46:27,117 --> 00:46:30,078 ‎ข้าไล่ตามจับโจรชิงทรัพย์มา 602 00:46:30,162 --> 00:46:31,622 ‎แล้วทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่ได้ 603 00:46:32,414 --> 00:46:33,582 ‎ข้ามาหาใครบางคนขอรับ 604 00:46:38,253 --> 00:46:39,254 ‎ให้ตายเถอะ 605 00:46:47,054 --> 00:46:47,888 ‎บ้าเอ๊ย 606 00:46:51,016 --> 00:46:52,392 ‎จับข้าออกมาเถิดขอรับ 607 00:46:53,185 --> 00:46:55,062 ‎ท่านจะเปียกไปด้วยนะ 608 00:46:56,230 --> 00:46:58,482 ‎- ข้าไม่เป็นไรขอรับ ‎- ขอบคุณนะ 609 00:47:13,413 --> 00:47:14,831 ‎แป๊บหนึ่งนะ 610 00:47:23,882 --> 00:47:26,301 ‎ข้าเข้าไปหลบอยู่ในน้ำเพราะได้กลิ่นยาสลบ 611 00:47:28,720 --> 00:47:30,347 ‎นึกว่าจะขาดใจตายแล้ว 612 00:47:42,442 --> 00:47:43,277 ‎คลุมไว้เถอะขอรับ 613 00:47:43,860 --> 00:47:44,778 ‎ข้าไม่หนาวนะ 614 00:47:50,117 --> 00:47:51,743 ‎สภาพข้าคงน่าอายมากสินะ 615 00:47:56,415 --> 00:47:57,958 ‎ขอบคุณสำหรับเสื้อคลุมด้วยนะ 616 00:48:01,253 --> 00:48:03,046 ‎ให้ข้าช่วยตามหาโจรชิงทรัพย์ไหมขอรับ 617 00:48:03,130 --> 00:48:04,756 ‎ข้าได้ของคืนแล้วล่ะ 618 00:48:04,840 --> 00:48:07,009 ‎ข้าไม่อยากทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ขอกลับดีกว่า 619 00:48:08,135 --> 00:48:10,178 ‎ท่านรอเจอคนที่ท่านมาหาก่อนเถอะ 620 00:48:11,054 --> 00:48:13,140 ‎ธุระข้าไม่ใช่เรื่องด่วน ‎กลับไปด้วยกันเถิดขอรับ 621 00:48:14,016 --> 00:48:16,602 ‎แถวนี้ค่อนข้างอันตราย ‎ที่จะเดินไปไหนคนเดียวขอรับ 622 00:48:21,356 --> 00:48:22,858 ‎ที่นี่คือหมู่บ้านแกมาขอรับ 623 00:48:23,817 --> 00:48:26,320 ‎มีสำนักร่างทรงหมอดู ‎ที่ทำนายโชคชะตาเยอะ 624 00:48:26,403 --> 00:48:29,906 ‎และบางทีก็มีผู้ที่ใช้เวทมนตร์ดำด้วยขอรับ 625 00:48:31,116 --> 00:48:34,036 ‎เพราะแบบนี้ถนนถึงได้ดูมืดมนและหนาวเย็นสินะ 626 00:48:34,119 --> 00:48:37,205 ‎ถ้าท่านต้องมาที่ที่อันตรายเช่นนี้ ‎ก็มากับอุกเถิดขอรับ 627 00:48:38,540 --> 00:48:39,583 ‎ท่านรู้จักจางอุก… 628 00:48:39,666 --> 00:48:41,668 ‎ไม่สิ ท่านรู้จักสามีของข้าดีหรือ 629 00:48:43,587 --> 00:48:45,672 ‎ข้า ดังกูและอุกเป็นเพื่อนกันมานานแล้วขอรับ 630 00:48:45,756 --> 00:48:47,966 ‎- อ้อ ‎- ข้ามีเหตุผลบางอย่าง 631 00:48:48,050 --> 00:48:50,510 ‎เลยกลับไปบ้านเกิดที่ป้อมซอโฮสามปี ‎และเพิ่งกลับมาขอรับ 632 00:48:50,594 --> 00:48:52,095 ‎ข้าได้เจอกับพัคดังกูแล้วล่ะ 633 00:48:52,179 --> 00:48:54,431 ‎เขาเป็นคนที่มีพลังสดใสมาก 634 00:48:56,475 --> 00:48:57,809 ‎ส่วนท่าน… 635 00:49:07,778 --> 00:49:10,530 ‎ท่านบอกว่ามีเพื่อนที่คบกันมานาน ‎ช่างน่าอิจฉาจริงๆ 636 00:49:12,783 --> 00:49:14,034 ‎ว่าแต่ 637 00:49:15,911 --> 00:49:18,455 ‎ข้ารู้สึกว่าพวกเราวนกลับมาที่เดิมตลอดเลยนะ 638 00:49:22,626 --> 00:49:24,920 ‎เวลาข้าสับสน ข้าจะหลงทางน่ะขอรับ 639 00:49:25,003 --> 00:49:26,046 ‎ขอโทษด้วยขอรับ 640 00:49:29,007 --> 00:49:30,384 ‎เหมือนจะเป็นทางนี้นะขอรับ 641 00:49:33,595 --> 00:49:34,763 ‎เมื่อครู่เราไปทางนั้นแล้ว 642 00:49:36,973 --> 00:49:38,058 ‎ไปทางนู้นเถิด 643 00:49:41,144 --> 00:49:43,480 ‎เราเดินวนกันมาสองสามรอบ ‎ทำให้ข้าพอคุ้นทางแล้ว 644 00:49:43,563 --> 00:49:44,564 ‎ตามข้ามาเถิด 645 00:49:51,697 --> 00:49:53,573 ‎เราหลงทางเพราะข้าเลย 646 00:49:53,657 --> 00:49:54,491 ‎ขอโทษนะขอรับ 647 00:49:54,574 --> 00:49:55,867 ‎ไม่เป็นไรหรอก 648 00:49:56,702 --> 00:49:58,412 ‎หัวไม่ดีหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรเลย 649 00:49:59,579 --> 00:50:01,415 ‎- แค่หล่อก็พอแล้ว ‎- ข้าแค่สับสนขอรับ 650 00:50:01,498 --> 00:50:02,999 ‎ไม่ใช่ว่าข้าหัวไม่ดีนะ 651 00:50:03,834 --> 00:50:04,668 ‎เข้าใจแล้ว 652 00:50:05,669 --> 00:50:07,045 ‎ข้าว่าท่านไม่เข้าใจนะ 653 00:50:10,173 --> 00:50:12,926 ‎ระหว่างฝึกฝนที่จองจินกัก ‎ข้าไม่เคยพลาดอันดับหนึ่งเลยสักครั้ง 654 00:50:13,009 --> 00:50:14,553 ‎และข้าก็เข้าใจตำราที่นั่นทั้งหมด 655 00:50:14,636 --> 00:50:16,763 ‎จนคนพูดกันว่า ‎ถ้ามีเรื่องไม่เข้าใจให้มาถามซอยุล 656 00:50:17,347 --> 00:50:18,306 ‎ข้าคือซอยุลคนนั้นขอรับ 657 00:50:19,182 --> 00:50:20,434 ‎อ๋อ 658 00:50:21,852 --> 00:50:22,853 ‎ท่านฉลาดหรอกหรือ 659 00:50:24,771 --> 00:50:25,939 ‎ถ้างั้นก็น่าเสียดายจัง 660 00:50:29,484 --> 00:50:30,694 ‎อย่างที่ท่านเห็น 661 00:50:31,987 --> 00:50:33,488 ‎ข้างดงามที่สุดในปฐพี 662 00:50:35,198 --> 00:50:36,450 ‎แต่หัวไม่ดีน่ะ 663 00:50:38,869 --> 00:50:42,247 ‎ข้าอุตส่าห์รู้สึกว่าเราจะเข้ากันได้ ‎เพราะท่านหน้าตาดี 664 00:50:42,330 --> 00:50:43,665 ‎แต่เหมือนจะหัวไม่ดีเหมือนข้า 665 00:50:45,292 --> 00:50:46,793 ‎น่าเสียใจจริงๆ ที่ท่านฉลาด 666 00:50:48,420 --> 00:50:49,546 ‎ถ้าท่านพูดแบบนั้น 667 00:50:50,380 --> 00:50:53,592 ‎ก็คิดซะว่าข้าหัวไม่ดี ‎ข้าจะเป็นคู่หูซื่อบื้อให้ขอรับ 668 00:50:55,719 --> 00:50:56,595 ‎ขอบคุณนะ 669 00:51:01,516 --> 00:51:03,518 ‎ข้าขอถามหน่อยเพราะข้าไม่รู้ 670 00:51:04,936 --> 00:51:07,606 ‎มีผู้แปรวิญญาณมองเห็นได้ ‎ทั้งที่เคยตาบอดด้วยหรือ 671 00:51:09,107 --> 00:51:10,692 ‎นางมีร่องรอยสีน้ำเงินในดวงตา 672 00:51:10,776 --> 00:51:12,819 ‎และจางอุกก็บอกว่าเคยเห็นใกล้ๆ 673 00:51:13,987 --> 00:51:15,113 ‎ท่านรู้ไหมว่านางคือใคร 674 00:51:17,032 --> 00:51:18,950 ‎ท่านพูดถึงผู้แปรวิญญาณที่ชื่อนักซูสินะขอรับ 675 00:51:19,034 --> 00:51:20,452 ‎นักซูหรือ 676 00:51:21,703 --> 00:51:22,871 ‎เห็นว่านางตายไปแล้วนี่ 677 00:51:24,122 --> 00:51:24,956 ‎ขอรับ 678 00:51:25,957 --> 00:51:27,918 ‎อุกก็เคยตาย ‎เพราะถูกดาบของนักซูแทงขอรับ 679 00:51:28,710 --> 00:51:29,544 ‎อ๋อ 680 00:51:32,839 --> 00:51:34,883 ‎นางเป็นศัตรูของจางอุกนี่เอง 681 00:51:39,137 --> 00:51:40,847 ‎ท่านไม่รู้เลยจริงๆ สินะขอรับ 682 00:51:42,182 --> 00:51:43,308 ‎ข้าไม่รู้เลย 683 00:51:45,519 --> 00:51:48,939 ‎ข้าคงต้องระวัง ‎ไม่เอ่ยถึงนักซูต่อหน้าจางอุกซะแล้ว 684 00:51:53,735 --> 00:51:55,111 ‎ขอบคุณที่เล่าให้ข้าฟังนะ 685 00:52:14,756 --> 00:52:16,591 ‎นางมีความสามารถในการมองเห็นพลังหรือ 686 00:52:18,426 --> 00:52:20,303 ‎งั้นนางก็เป็นจินบูยอนจริงๆ น่ะสิ 687 00:52:21,429 --> 00:52:22,264 ‎ท่านหัวหน้าสำนัก 688 00:52:22,889 --> 00:52:25,642 ‎เคยบอกว่าโยนจินบูยอนลงไปในทะเลสาบ ‎ตอนนางเด็กๆ ใช่ไหมเจ้าคะ 689 00:52:25,725 --> 00:52:28,103 ‎ท่านกังวลว่าผู้คนจะทราบเรื่องนั้นหรือเจ้าคะ 690 00:52:30,105 --> 00:52:31,940 ‎พ่อของนางที่ตายไปเป็นคนทำ 691 00:52:33,608 --> 00:52:36,486 ‎เด็กที่ตาบอดคนนั้นไม่รู้ว่าข้าอยู่ที่นั่นด้วย 692 00:52:36,570 --> 00:52:39,197 ‎เพราะจินอูทักตายด้วยน้ำมือของนักซู 693 00:52:40,407 --> 00:52:41,783 ‎ทำให้ความจริงทุกอย่างถูกฝังไป 694 00:52:41,867 --> 00:52:43,994 ‎และเจ้าก็มีชีวิตรอดมาได้เพราะแบบนั้น 695 00:52:46,121 --> 00:52:49,249 ‎นักต้มตุ๋นที่ฆ่าคนมากมาย ‎และยอมให้หนอนเข้าไปในร่าง 696 00:52:49,332 --> 00:52:52,502 ‎เพื่อเข้าไปในบ้านหลังนั้น ‎ในฐานะลูกสาวตัวปลอม 697 00:52:52,586 --> 00:52:54,629 ‎ได้กลายเป็นเหยื่อที่น่าสงสาร 698 00:52:54,713 --> 00:52:58,216 ‎ที่ถูกจินอูทักหลอกก็เพราะข้ามิใช่หรือ 699 00:53:00,343 --> 00:53:01,261 ‎ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ 700 00:53:02,178 --> 00:53:03,722 ‎ท่านเป็นเจ้าของชีวิตข้าเจ้าค่ะ 701 00:53:05,599 --> 00:53:07,809 ‎ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้ก้มหัวให้ข้าด้วยใจจริง 702 00:53:08,310 --> 00:53:10,645 ‎แต่ตราบใดที่หนอนยังอยู่ในตัวของเจ้า 703 00:53:10,729 --> 00:53:12,606 ‎เจ้าก็หลุดพ้นจากน้ำมือข้าไม่ได้หรอก 704 00:53:13,148 --> 00:53:14,691 ‎ถ้าไม่ได้ยาที่ข้ามอบให้ 705 00:53:15,483 --> 00:53:18,904 ‎เจ้าก็จะตายด้วยความเจ็บปวด ‎ที่เหมือนภายในร่างกายหลอมละลาย 706 00:53:19,696 --> 00:53:23,116 ‎ยังไงก็ตาม ทั้งเจ้า ข้าและกลุ่มลับของข้า 707 00:53:24,159 --> 00:53:26,620 ‎ก็รอดพ้นมาได้เพราะนักซู 708 00:53:26,703 --> 00:53:29,456 ‎แต่ทำไมพวกนางถึงได้คล้ายกันขนาดนั้นนะ 709 00:53:31,875 --> 00:53:32,792 ‎"คล้าย" หรือเจ้าคะ 710 00:53:32,876 --> 00:53:35,879 ‎ใบหน้าของจินบูยอนคล้ายนักซูมาก 711 00:53:36,796 --> 00:53:38,465 ‎ข้าถึงได้เฝ้าระวังนาง 712 00:53:39,174 --> 00:53:42,260 ‎ยังไงก็เถอะ ดูจากที่เด็กคนนั้นมองเห็นพลังได้ 713 00:53:42,886 --> 00:53:46,556 ‎นางก็คงไม่ใช่ลูกสาวตัวปลอม ‎เหมือนเจ้าสินะ โซอี 714 00:53:46,640 --> 00:53:47,807 ‎ผู้หญิงคนนั้นเป็น… 715 00:53:49,809 --> 00:53:50,977 ‎จินบูยอนจริงๆ สินะเจ้าคะ 716 00:54:00,362 --> 00:54:01,404 ‎ข้าได้ยินว่ามีภัยแล้ง 717 00:54:01,488 --> 00:54:04,032 ‎แต่ดอกไม้กลับสดใหม่ ไม่เหี่ยวเฉาเลยนะ 718 00:54:04,115 --> 00:54:06,159 ‎กระหม่อมจำได้ว่า ‎ทรงชอบดอกไม้สมัยทรงพระเยาว์ 719 00:54:06,242 --> 00:54:08,411 ‎จึงได้ตามหาทั่วป้อมแดโฮ ‎เพื่อนำมาถวายพ่ะย่ะค่ะ 720 00:54:08,495 --> 00:54:10,455 ‎ดอกไม้พวกนี้ปลูกด้วย ‎น้ำทะเลสาบคยองชอนแดโฮ 721 00:54:10,538 --> 00:54:11,998 ‎ทำให้มีพลังเต็มเปี่ยมพ่ะย่ะค่ะ 722 00:54:21,216 --> 00:54:22,759 ‎ร่างเก่าของข้า 723 00:54:23,927 --> 00:54:25,428 ‎ก็เคยเหมือนกับดอกไม้นี้ 724 00:54:25,512 --> 00:54:27,472 ‎ดอกไม้ชุ่มชื้นไปด้วยน้ำ 725 00:54:27,555 --> 00:54:29,683 ‎จึงสดใหม่และสวยงามมากเพคะ 726 00:54:29,766 --> 00:54:32,644 ‎ดอกไม้ข้างนอกขาดพลัง ทำให้เหี่ยวเฉา 727 00:54:32,727 --> 00:54:34,354 ‎และไม่มีกลิ่นหอมเลยเพคะ 728 00:54:34,437 --> 00:54:37,440 ‎ดอกไม้ที่ขาดพลังและเหี่ยวเฉาหรือ 729 00:54:39,234 --> 00:54:40,652 ‎เหมือนข้าเลยนะ 730 00:54:47,200 --> 00:54:49,619 ‎ขนาดดอกไม้พวกนี้ แค่รดน้ำ 731 00:54:49,703 --> 00:54:51,871 ‎ก็ทำให้มันกลับมามีชีวิตชีวาและสดใหม่ได้ 732 00:54:52,956 --> 00:54:56,001 ‎แต่แม้ว่าข้าจะเติมเต็มพลังแค่ไหน 733 00:54:56,084 --> 00:54:58,628 ‎ข้าก็ยังเหี่ยวเฉาเหมือนเดิม 734 00:55:01,673 --> 00:55:03,133 ‎เจ้ากำลังหัวเราะเยาะข้า 735 00:55:04,175 --> 00:55:06,219 ‎ที่ข้าจะกลายเป็นหินและตายไป 736 00:55:07,137 --> 00:55:10,098 ‎หลังถูกขังอยู่ในร่างที่แปรวิญญาณมาใช่ไหม 737 00:55:13,435 --> 00:55:16,104 ‎หม่อมฉันผิดไปแล้วเพคะ ‎โปรดทรงไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย 738 00:55:16,771 --> 00:55:17,856 ‎เจ้า… 739 00:55:17,939 --> 00:55:20,483 ‎ยังเปล่งปลั่งและอ่อนเยาว์มาก 740 00:55:25,530 --> 00:55:29,242 ‎เจ้าจะสลับร่างกับข้าไหมล่ะ หือ 741 00:55:31,411 --> 00:55:34,080 ‎เหตุใดทรงต้องการจะสลับร่าง ‎กับนางกำนัลต้อยต่ำหรือพ่ะย่ะค่ะ 742 00:55:35,290 --> 00:55:37,333 ‎ทรงเป็นถึงพระมเหสีที่สูงส่งนะ 743 00:55:47,719 --> 00:55:50,263 ‎เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องคนใกล้ชิดของข้า ‎ที่มาจากป้อมซอโฮ 744 00:55:51,306 --> 00:55:52,974 ‎เขาเกือบได้เป็นลูกเขยจินโยวอนแล้ว 745 00:55:55,435 --> 00:55:57,353 ‎ข้าได้ยินเรื่องที่เกิดในที่ประชุมลงมติแล้ว 746 00:55:57,437 --> 00:56:00,398 ‎จางอุกเป็นลูกเขยจินโฮกยองแล้วใช่ไหม 747 00:56:00,482 --> 00:56:01,566 ‎เพราะเรื่องนั้น 748 00:56:02,484 --> 00:56:05,236 ‎ทำให้การแย่งชิงสำนักจินโยวอนมาจากตระกูลจิน 749 00:56:06,237 --> 00:56:07,572 ‎ทำได้ยากขึ้นพ่ะย่ะค่ะ 750 00:56:09,657 --> 00:56:11,034 ‎งั้นพิธีบวงสรวงทะเลสาบล่ะ 751 00:56:12,160 --> 00:56:14,162 ‎เราต้องมีของต้องมนตร์ของจินโยวอน 752 00:56:14,245 --> 00:56:16,456 ‎ถึงจะทำให้หินน้ำแข็งร่วงลงมา ‎จากฟากฟ้าได้นี่ 753 00:56:19,751 --> 00:56:24,297 ‎ถ้าเขาขัดขวางและปกป้องอยู่ ‎แล้วเราจะเปิดประตูจินโยวอนได้ยังไง 754 00:56:24,380 --> 00:56:27,300 ‎เราก็ต้องดึงนักบวชหญิงแห่งจินโยวอน ‎ให้ออกห่างจากจางอุกพ่ะย่ะค่ะ 755 00:56:27,383 --> 00:56:28,593 ‎พวกเขาแต่งงานกันแล้วนี่ 756 00:56:28,676 --> 00:56:30,178 ‎เขาพานางเข้าบ้านโดยไม่ได้จัดพิธี 757 00:56:30,261 --> 00:56:31,763 ‎แล้วใครจะยอมรับกันพ่ะย่ะค่ะ 758 00:56:31,846 --> 00:56:33,098 ‎และทุกคนในอาณาจักรแดโฮ 759 00:56:33,181 --> 00:56:36,684 ‎ก็ทราบดีว่าจางอุกมีเจ้าสาวอยู่อีกคน 760 00:56:41,272 --> 00:56:42,107 ‎นักซูหรือ 761 00:56:42,190 --> 00:56:44,734 ‎ใกล้วันครบรอบสามปีที่นักซูตายไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ 762 00:56:44,818 --> 00:56:47,320 ‎กระหม่อมจะเรียกวิญญาณ ‎ของนักซูที่ตายไปออกมาอีกครั้ง 763 00:56:47,403 --> 00:56:49,906 ‎และทำให้จางอุกหวั่นไหว 764 00:56:51,241 --> 00:56:52,158 ‎หลังจากนั้น 765 00:56:54,119 --> 00:56:58,540 ‎ก็ให้จินบูยอนเข้าพิธีแต่งงาน ‎กับเจ้าบ่าวที่เคยตกลงกันไว้ก็พอพ่ะย่ะค่ะ 766 00:57:07,257 --> 00:57:09,592 ‎จางอุกพาตัวนักบวชหญิงจินโยวอนไป 767 00:57:09,676 --> 00:57:12,011 ‎แต่จอมเวทในที่ประชุมลงมติ ‎กลับขัดขวางไม่ได้สักคน 768 00:57:12,095 --> 00:57:14,931 ‎พลังของจางอุกแข็งแกร่งกว่า ‎จอมเวททุกคนในที่ประชุมลงมติจริงหรือ 769 00:57:15,014 --> 00:57:17,267 ‎เห็นว่าพวกเขาปล่อยไป ‎เพราะทั้งคู่แต่งงานกันแล้วพ่ะย่ะค่ะ 770 00:57:17,350 --> 00:57:18,184 ‎เชอะ 771 00:57:18,935 --> 00:57:20,603 ‎พวกเขาก็อ้างเก่งทุกครั้งเลย 772 00:57:21,396 --> 00:57:23,815 ‎ข้าได้ยินว่าจินบูยอนมีพลังที่ยิ่งใหญ่ 773 00:57:23,898 --> 00:57:25,733 ‎เขาแต่งงานกับนางเพราะต้องการพลังนั้นหรือ 774 00:57:25,817 --> 00:57:28,027 ‎รูปวาดภาพเหมือนของนางถูกแปะไปทั่ว 775 00:57:28,111 --> 00:57:29,404 ‎นางสวยมากเลยพ่ะย่ะค่ะ 776 00:57:30,113 --> 00:57:31,114 ‎เขาแต่งเพราะนางสวยหรือ 777 00:57:31,197 --> 00:57:33,199 ‎ถึงยังไงข้าก็รู้จักจางอุกอยู่บ้าง 778 00:57:33,283 --> 00:57:35,034 ‎เขามักจะหลอกล่อผู้หญิงเพื่อใช้ประโยชน์ 779 00:57:35,118 --> 00:57:36,661 ‎ไม่ใช่คนที่จะตกหลุมรักเพราะความสวยหรอก 780 00:57:51,634 --> 00:57:52,760 ‎พวกนางทะเลาะกันหรือ 781 00:57:52,844 --> 00:57:54,804 ‎คงมีเรื่องเกิดขึ้นกับนางกำนัล 782 00:57:54,888 --> 00:57:56,431 ‎ที่ถวายการรับใช้พระมเหสีอีกแล้วพ่ะย่ะค่ะ 783 00:57:58,558 --> 00:58:00,351 ‎เพราะฝ่าบาทเมินเฉยและเลี่ยงนาง 784 00:58:00,435 --> 00:58:03,021 ‎นางเลยไประบายความโกรธกับคนอื่นสินะ 785 00:58:03,104 --> 00:58:05,398 ‎ที่จริงช่วงนี้มีข่าวลือเกี่ยวกับแป้งผัดหน้า 786 00:58:05,482 --> 00:58:08,318 ‎ที่พระมเหสีพระราชทาน ‎ให้เหล่าพระสนมด้วยพ่ะย่ะค่ะ 787 00:58:09,027 --> 00:58:09,861 ‎แป้งผัดหน้าหรือ 788 00:58:10,528 --> 00:58:12,614 ‎เครื่องสำอางน่ะหรือ มันทำไม 789 00:58:12,697 --> 00:58:14,782 ‎พวกเขาคิดว่าแป้งผัดหน้า ‎ที่พระมเหสีพระราชทานให้ 790 00:58:14,866 --> 00:58:17,535 ‎ถูกร่ายมนตร์ให้ผิวแห้งอยู่พ่ะย่ะค่ะ 791 00:58:21,706 --> 00:58:23,458 ‎ไปตามเก็บแป้งผัดหน้านั้นมาทั้งหมด 792 00:58:24,000 --> 00:58:26,461 ‎และตามสืบมาทีว่า ‎พระมเหสีทรงนำของเช่นนั้นมาจากที่ไหน 793 00:58:27,462 --> 00:58:28,630 ‎พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท 794 00:58:35,637 --> 00:58:37,514 ‎มาดูรองเท้าสวยๆ ก่อนนะเจ้าคะ 795 00:58:37,597 --> 00:58:39,807 ‎คุณหนูคนสวยมาดูก่อนสิเจ้าคะ 796 00:58:39,891 --> 00:58:42,018 ‎นี่ เหมาะกับท่านมากเลย 797 00:58:42,101 --> 00:58:44,103 ‎รองเท้าเหมาะกับคุณหนูสุดๆ เลยเจ้าค่ะ 798 00:58:44,687 --> 00:58:47,148 ‎สวยจริงๆ ไว้แวะมาใหม่นะเจ้าคะ 799 00:58:51,694 --> 00:58:52,779 ‎น่าอร่อยจัง 800 00:59:02,705 --> 00:59:03,873 ‎ขอโทษนะ ข้าขอโทษจริงๆ 801 00:59:15,635 --> 00:59:17,637 ‎ตามหาอะไรอยู่หรือเปล่าขอรับ 802 00:59:19,764 --> 00:59:22,141 ‎ข้าได้ยินว่าที่นี่ขายแป้งผัดหน้าให้วังหลวง 803 00:59:22,225 --> 00:59:23,351 ‎แป้งผัดหน้าหรือขอรับ 804 00:59:28,147 --> 00:59:29,357 ‎ข้าเป็นขันทีจากวังหลวง 805 00:59:30,775 --> 00:59:32,902 ‎ท่านเป็นขันทีที่ท่านผู้นั้นส่งมานี่เอง 806 00:59:33,444 --> 00:59:34,988 ‎เชิญทางนี้ขอรับ 807 00:59:45,832 --> 00:59:47,375 ‎ตายจริง ท่านจะซื้อแป้งทาปากหรือ 808 00:59:47,959 --> 00:59:50,795 ‎ลองทาดูสิเจ้าคะ สีสวยมากเลยล่ะ 809 00:59:50,878 --> 00:59:53,131 ‎ไม่ต้องหรอก ข้าแค่ดูเฉยๆ 810 00:59:54,507 --> 00:59:56,551 ‎นี่ไม่ใช่แป้งทาปากธรรมดานะ 811 00:59:56,634 --> 00:59:58,845 ‎ถ้านำสิ่งนี้มาทาที่ปาก 812 00:59:58,928 --> 01:00:02,390 ‎จะทำให้จิตใจชายหนุ่มหวั่นไหวได้ ‎เป็นของวิเศษมากเลยล่ะ 813 01:00:04,809 --> 01:00:05,643 ‎จริงหรือ 814 01:00:06,477 --> 01:00:08,646 ‎ท่านมีคู่ที่อยากมัดใจหรือเจ้าคะ 815 01:00:10,815 --> 01:00:12,191 ‎ข้ามีสามี 816 01:00:20,158 --> 01:00:22,410 ‎สีทาปากนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ แฮะ 817 01:00:22,493 --> 01:00:25,872 ‎สินค้าร้านเราค่อนข้างพิเศษน่ะเจ้าค่ะ 818 01:00:26,706 --> 01:00:27,540 ‎ดูนั่นสิ 819 01:00:27,624 --> 01:00:29,834 ‎ท่านเห็นขันทีที่มาจากวังหลวงนั่นไหม 820 01:00:30,710 --> 01:00:34,172 ‎ขนาดคนในวังหลวงยังมาซื้อของจากร้านเราเลย 821 01:00:34,714 --> 01:00:36,257 ‎ท่านคงไม่ทราบสินะ 822 01:00:36,341 --> 01:00:37,800 ‎มันไม่ใช่พลังที่ดีนะ 823 01:00:40,720 --> 01:00:43,765 ‎พลังที่ไหลเวียนในร้านนี้ ‎คล้ายกับที่หมู่บ้านแกมามาก 824 01:00:45,475 --> 01:00:47,435 ‎ท่านก็เป็นแม่หมอจากหมู่บ้านแกมาหรือ 825 01:00:47,518 --> 01:00:49,937 ‎แม่หมอหลายคนก็มาซื้อของที่ร้านเราเหมือนกัน 826 01:00:50,813 --> 01:00:51,689 ‎ข้าไม่รับล่ะ 827 01:00:56,444 --> 01:00:58,488 ‎เจ้าขายเต่านี้ด้วยไหม 828 01:00:58,571 --> 01:01:01,783 ‎นั่นไม่ได้ไว้ขายเจ้าค่ะ ‎มันเป็นวัตถุดิบที่ใช้ทำสินค้าของร้านเรา 829 01:01:01,866 --> 01:01:03,034 ‎วัตถุดิบหรือ 830 01:01:03,117 --> 01:01:06,162 ‎เพราะเราผลิตสินค้าจากกระดองเต่าเยอะ 831 01:01:06,245 --> 01:01:09,624 ‎มันแพงและหายากมากนะเจ้าคะ ‎ห้ามแตะต้องตามอำเภอใจล่ะ 832 01:01:10,375 --> 01:01:12,210 ‎- อ๊กชิม ‎- เจ้าค่ะ 833 01:01:12,293 --> 01:01:14,796 ‎วัตถุดิบหรือ น่าสงสารจริงๆ 834 01:01:18,341 --> 01:01:21,260 ‎คือว่านะ ท่านขันที ท่านพอมีเงินบ้างไหม 835 01:01:24,430 --> 01:01:25,723 ‎ข้าหรือ 836 01:01:26,432 --> 01:01:29,060 ‎- เจ้ากำลังพูดกับข้าหรือ ‎- ถ้าท่านมี ก็ซื้อเจ้านี่กลับไปนะ 837 01:01:29,977 --> 01:01:31,562 ‎มันเป็นเต่าที่มีพลังดีมาก 838 01:01:31,646 --> 01:01:33,106 ‎ถ้าพาไปเลี้ยงจะมีโชคมาหาเจ้าค่ะ 839 01:01:34,982 --> 01:01:37,110 ‎ได้ยินว่าเจ้าเป็นแม่หมอ ‎ดูโหงวเฮ้งเต่าด้วยหรือ 840 01:01:37,193 --> 01:01:38,486 ‎ข้าจะเลี้ยงมันไปทำไม 841 01:01:39,404 --> 01:01:42,198 ‎ถ้าปล่อยไว้ที่นี่ มันจะกลายเป็นวัตถุดิบนะ ‎ท่านไม่สงสารมันหรือ 842 01:01:42,281 --> 01:01:44,659 ‎ไม่เอาล่ะ ถ้าเจ้าสงสารก็ซื้อเองสิ ‎มาบอกให้ข้าซื้อทำไม 843 01:01:44,742 --> 01:01:46,369 ‎ตอนนี้ข้าไม่มีเงิน 844 01:01:46,452 --> 01:01:49,914 ‎และข้าก็กำลังอาศัยบ้านคนอื่นอยู่ด้วย ‎ข้าพามันไปอาศัยด้วยไม่ได้นี่ 845 01:01:52,083 --> 01:01:52,917 ‎ดูสิเจ้าคะ 846 01:01:53,543 --> 01:01:57,004 ‎มันกำลังยืดคอมองท่านอยู่ ‎ท่านจะปล่อยให้มันตายได้หรือ 847 01:02:01,843 --> 01:02:03,594 ‎นี่ เต่ามันก็ยืดคอแบบนี้อยู่แล้ว 848 01:02:03,678 --> 01:02:05,930 ‎ไม่ใช่ว่ามันยืดคอมองข้าสักหน่อย 849 01:02:07,682 --> 01:02:08,850 ‎ซื้อมันไปเลี้ยงด้วย 850 01:02:08,933 --> 01:02:09,767 ‎คือ… 851 01:02:10,435 --> 01:02:12,520 ‎ถ้าท่านเป็นขันที งั้นก็คงไม่มีลูก 852 01:02:13,604 --> 01:02:15,148 ‎ท่านจะรู้สึกคุ้มค่าที่ได้เลี้ยงนะ 853 01:02:15,815 --> 01:02:17,024 ‎ลูกหรือ 854 01:02:19,026 --> 01:02:20,153 ‎นี่ ยัยแม่หมอ 855 01:02:20,236 --> 01:02:22,697 ‎เจ้าดูโหงวเฮ้งมั่วแบบนี้ ถึงได้ไม่มีเงินไง 856 01:02:22,780 --> 01:02:24,949 ‎โหงวเฮ้งข้า ‎เหมือนคนที่จะเลี้ยงเต่าเป็นลูกหรือไง 857 01:02:25,533 --> 01:02:28,202 ‎ข้าอาจดูโหงวเฮ้งไม่เป็น ‎แต่ข้าก็มองเห็นพลังได้นะ 858 01:02:28,286 --> 01:02:30,246 ‎ท่านอาจจะพูดจาขวานผ่าซาก 859 01:02:31,080 --> 01:02:34,083 ‎แต่ในสายตาของท่าน ‎ก็มีความอบอุ่นที่จะช่วยเต่าตัวนี้อยู่ 860 01:02:37,962 --> 01:02:39,505 ‎ท่านมีพลังที่หายากจริงๆ 861 01:02:40,423 --> 01:02:41,549 ‎คงเพราะท่านอยู่ในวังหลวง 862 01:02:43,718 --> 01:02:45,678 ‎ใช่แล้ว ข้า… 863 01:02:47,638 --> 01:02:48,806 ‎มาจากตระกูลโก ในวังหลวง 864 01:02:54,520 --> 01:02:57,231 ‎ถ้าอย่างนั้นท่านขันทีโก ‎ฝากดูแลเต่าตัวนี้ด้วยนะ 865 01:03:06,365 --> 01:03:07,992 ‎เดี๋ยวนะ ข้าบอกว่าตระกูลโกในวังหลวง 866 01:03:08,075 --> 01:03:09,994 ‎ก็เท่ากับบอกว่าเป็นเชื้อพระวงศ์นะ 867 01:03:11,078 --> 01:03:12,663 ‎แล้วนางกลับไม่เข้าใจหรือ 868 01:03:12,747 --> 01:03:14,207 ‎นางโง่หรือเปล่าเนี่ย 869 01:03:18,377 --> 01:03:19,420 ‎องค์รัชทายาท 870 01:03:20,129 --> 01:03:21,714 ‎เป็นแป้งนั้นจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ 871 01:03:26,260 --> 01:03:30,014 ‎บ่อน้ำที่เคยมีน้ำ ‎แห้งเหือดไปแบบนี้ภายในไม่กี่วันขอรับ 872 01:03:30,097 --> 01:03:32,767 ‎พวกเราขอให้ชอนบูกวัน ‎มาตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้น 873 01:03:32,850 --> 01:03:34,936 ‎แต่เขาไม่ดำเนินการอะไรเลยขอรับ 874 01:03:35,019 --> 01:03:36,896 ‎แม้ภัยแล้งจะยืดเยื้อ 875 01:03:36,979 --> 01:03:39,398 ‎แต่ไม่มีทางที่บ่อน้ำจะแห้งเหือดภายในไม่กี่วันนะ 876 01:03:42,568 --> 01:03:44,153 ‎พาคนแบบนั้นมาที่นี่ทำไม 877 01:03:44,987 --> 01:03:47,323 ‎ท่านควรพาจอมเวทเก่งๆ มาสิ 878 01:03:47,406 --> 01:03:50,451 ‎ข้าพามาเพราะเขาบอกว่า ‎ถ้าเลี้ยงข้าวต้มแล้วจะดูให้ 879 01:03:50,535 --> 01:03:52,119 ‎- ใครจะไปรู้ล่ะ ‎- ปัดโธ่เอ๊ย 880 01:04:15,434 --> 01:04:17,353 ‎ตายแล้ว น้ำในบ่อกลับมาเต็มแล้วขอรับ 881 01:04:17,436 --> 01:04:18,980 ‎ค่อยยังชั่วจริงๆ 882 01:04:19,063 --> 01:04:21,065 ‎ตายจริง ขอบคุณมากเจ้าค่ะ 883 01:04:21,148 --> 01:04:22,233 ‎เขาเก่งจริงๆ 884 01:04:22,316 --> 01:04:25,236 ‎ข้าเจอของแบบนี้ในบ่อน้ำถึงห้าอันแล้ว 885 01:04:25,319 --> 01:04:27,488 ‎- ตายจริง ขอบคุณมากนะขอรับ ‎- ขอบคุณเจ้าค่ะ 886 01:04:27,572 --> 01:04:29,365 ‎ใครมันทำเรื่องเช่นนี้กันนะ 887 01:04:29,448 --> 01:04:31,158 ‎โล่งอกจริงๆ 888 01:04:33,619 --> 01:04:35,913 ‎ถ้าจะฉลองก็ต้องบะหมี่น่ะสิ 889 01:04:39,292 --> 01:04:40,251 ‎เจ้าเด็กคนนี้ 890 01:04:40,334 --> 01:04:42,461 ‎ถ้าเจ้าจัดพิธีแต่งงานจริงๆ 891 01:04:42,545 --> 01:04:45,882 ‎ข้าก็คงได้ต้มบะหมี่เช่นนี้ ‎ให้แขกเหรื่อกินไม่ใช่หรือ 892 01:05:03,107 --> 01:05:05,651 ‎ห้ามเด็ดขาดเลย ‎ห้ามต้มให้แขกเด็ดขาดนะขอรับ 893 01:05:05,735 --> 01:05:07,987 ‎ถ้าท่านต้มบะหมี่นี้ ‎ในพิธีแต่งงานกับแม่บ้านคิมละก็… 894 01:05:09,071 --> 01:05:09,906 ‎ข้าจะโกรธจริงๆ นะ 895 01:05:13,326 --> 01:05:14,160 ‎ข้าได้ยินแล้วล่ะ 896 01:05:18,289 --> 01:05:19,957 ‎เจ้าคิดว่าถ้าให้แม่บ้านคิมมาหาข้า 897 01:05:21,334 --> 01:05:22,209 ‎แล้วเจ้า… 898 01:05:23,294 --> 01:05:25,671 ‎จะตายอย่างสบายใจได้หรือ 899 01:05:30,718 --> 01:05:33,179 ‎ดูเหมือนว่าเจ้าสาวของเจ้ายังไม่รู้เรื่องนะ 900 01:05:33,262 --> 01:05:34,847 ‎เจ้ายังไม่ได้บอกนางหรือ 901 01:05:34,931 --> 01:05:36,682 ‎พลังของนางยังไม่เพียงพอขอรับ 902 01:05:37,308 --> 01:05:40,478 ‎นางบอกว่าต้องให้ความทรงจำกลับมาก่อน ‎พลังจึงจะกลับมาขอรับ 903 01:05:40,561 --> 01:05:41,520 ‎และข้าก็ตรวจสอบแล้วด้วย 904 01:05:43,189 --> 01:05:44,899 ‎ถ้าอย่างนั้นก็ยังไม่ใช่ตอนนี้สินะ 905 01:05:47,401 --> 01:05:48,235 ‎กินบะหมี่เถิด 906 01:05:52,490 --> 01:05:54,992 ‎รสชาติของบะหมี่นี้ ‎ทำให้ข้าตายได้จริงๆ นะขอรับ 907 01:05:55,076 --> 01:05:58,537 ‎งั้นหรือ ข้าต้มตามสูตรที่สอนในห้องครัวเลยนะ 908 01:05:59,080 --> 01:06:03,542 ‎เห็นว่ามูด็อกก็ชอบต้มบะหมี่ด้วยสูตรนี้เหมือนกัน 909 01:06:05,920 --> 01:06:08,214 ‎ข้าเลี่ยงที่จะไม่เอ่ยชื่อนั้นออกมา 910 01:06:08,297 --> 01:06:10,424 ‎เพราะกลัวว่าจะไปสะกิดแผลใจของเจ้า 911 01:06:11,926 --> 01:06:12,760 ‎แต่ดูเหมือนว่า 912 01:06:13,844 --> 01:06:16,097 ‎มันก็ไม่ได้ให้โอกาสให้แผลนั้นสมานดีเลย 913 01:06:20,601 --> 01:06:21,435 ‎เจ้า… 914 01:06:22,937 --> 01:06:25,147 ‎ไม่เคยไปที่หน้าผา ‎ที่เด็กคนนั้นตกลงไปตายใช่ไหม 915 01:06:25,940 --> 01:06:29,402 ‎แล้วเจดีย์หินที่เจ้าก่อในป่านั่นคืออะไร 916 01:06:29,485 --> 01:06:31,320 ‎มันไม่ใช่เพื่อไว้อาลัยถึงนางที่ตายจากไป 917 01:06:31,404 --> 01:06:33,239 ‎แต่เพื่ออธิษฐานให้นางกลับมาหรือ 918 01:06:38,452 --> 01:06:39,912 ‎ซังโฮ… 919 01:06:41,914 --> 01:06:44,792 ‎เห็นวาระสุดท้ายของเด็กคนนั้นที่กลายเป็นหิน 920 01:06:44,875 --> 01:06:47,503 ‎และร่วงหล่นลงไปยังทะเลสาบคยองชอนแดโฮ 921 01:06:49,046 --> 01:06:50,548 ‎จงไปฟังเรื่องราวจากเขา 922 01:06:51,632 --> 01:06:52,675 ‎ไปดูด้วยตัวเอง 923 01:06:54,719 --> 01:06:56,012 ‎และร้องไห้ให้นางซะ 924 01:06:56,887 --> 01:07:00,349 ‎แล้วถ้าเจ้ายังคิดว่าต้องตายอยู่ 925 01:07:05,021 --> 01:07:05,980 ‎ก็กลับมาที่นี่นะ 926 01:07:07,898 --> 01:07:09,275 ‎ถึงตอนนั้นข้าจะทำอย่างอื่น 927 01:07:10,735 --> 01:07:12,111 ‎ที่ไม่ใช่บะหมี่ให้เจ้าเอง 928 01:08:06,248 --> 01:08:07,333 ‎เขาไม่กลับมาแฮะ 929 01:08:16,550 --> 01:08:17,718 ‎จางอุก 930 01:08:18,677 --> 01:08:20,096 ‎หัวใจจะวาย 931 01:08:21,222 --> 01:08:23,432 ‎นายน้อยมักไม่กลับบ้านหลายวัน 932 01:08:23,516 --> 01:08:25,434 ‎โดยไม่บอกก่อนบ่อยๆ ขอรับ 933 01:08:26,227 --> 01:08:28,062 ‎ท่านไม่ต้องรอแล้วเข้านอนเถิดขอรับ 934 01:08:50,042 --> 01:08:51,669 ‎เขายังไม่กลับบ้านอีก 935 01:08:52,378 --> 01:08:53,420 ‎เขาจะกลับมาตอนไหนนะ 936 01:08:54,964 --> 01:08:55,798 ‎เฮ้อ 937 01:09:01,512 --> 01:09:04,056 ‎ข้าว่าจะขอบคุณเขา ‎ที่ทำลายด้ายติดตามซะหน่อย 938 01:09:11,772 --> 01:09:13,983 ‎ถ้าข้าบอกเขาว่ามีความทรงจำหนึ่งกลับมาแล้ว 939 01:09:16,318 --> 01:09:17,736 ‎เขาคงดีใจน่าดูเลย 940 01:09:40,718 --> 01:09:43,470 ‎รอข้าก่อนนะ ข้าจะไปหาที่นั่นเอง 941 01:09:43,971 --> 01:09:45,556 ‎ตอนนี้จงบอกสัญญาข้อต่อไป 942 01:09:46,765 --> 01:09:48,184 ‎ที่เจ้าจะให้กับข้าได้มา 943 01:09:48,851 --> 01:09:52,104 ‎ข้าจะจับมือของเจ้าคนเดียว ‎เหมือนสวมแหวนไว้แบบนี้ไปตลอดชีวิต 944 01:09:52,188 --> 01:09:54,190 ‎ถ้าเจ้ารู้สึกเหมือนว่าจะตายจริงๆ 945 01:09:54,273 --> 01:09:56,275 ‎ก็จงโยนมันทิ้งไปและมีชีวิตรอดด้วย 946 01:09:57,401 --> 01:09:58,736 ‎นี่เป็นคำสั่งจากอาจารย์ 947 01:10:18,130 --> 01:10:19,381 ‎ทานเสร็จแล้วหรือเจ้าคะ 948 01:10:28,390 --> 01:10:30,434 ‎ทำไมเขาถึงไม่กลับบ้านเนี่ย 949 01:10:31,560 --> 01:10:32,603 ‎คุณหนู 950 01:10:33,187 --> 01:10:34,939 ‎เขาเชิญให้ท่านไปที่ห้องหนังสือขอรับ 951 01:10:35,648 --> 01:10:36,482 ‎งั้นหรือ 952 01:10:38,525 --> 01:10:40,027 ‎เขาไม่กลับบ้านมากี่วันแล้วเนี่ย 953 01:10:40,861 --> 01:10:43,614 ‎คนเรียกไม่ใช่นายน้อยนะ 954 01:10:49,954 --> 01:10:50,788 ‎ไม่ใช่เขานี่ 955 01:10:53,332 --> 01:10:54,166 ‎คุณหนู 956 01:10:54,833 --> 01:10:57,211 ‎นายน้อยอยู่ที่สำนักจองจินกักในซงริมเจ้าค่ะ 957 01:10:58,504 --> 01:11:00,547 ‎ท่านไม่ทราบว่าเขาอยู่ที่ไหนสินะเจ้าคะ 958 01:11:01,131 --> 01:11:02,424 ‎ท่านคงเป็นห่วงเขามากแน่เลย 959 01:11:02,508 --> 01:11:04,385 ‎เขาอยู่ที่จองจินกักมาตลอด 960 01:11:04,468 --> 01:11:06,720 ‎ตั้งแต่วันที่คุณหนูเข้าไปทักทายที่ซงริม 961 01:11:06,804 --> 01:11:09,223 ‎งั้นตั้งแต่วันนั้น ‎ท่านทั้งสองก็ไม่ได้เจอกันเลยสินะ 962 01:11:09,306 --> 01:11:12,351 ‎จองจินกักไม่มีใครอยู่ คงไม่มีใครดูแลเขาด้วย 963 01:11:12,935 --> 01:11:14,478 ‎แล้วทำไมถึงไปอยู่คนเดียวที่นั่นนะ 964 01:11:14,561 --> 01:11:16,355 ‎ที่บ้านคงมีคนที่เขาอึดอัดด้วยมั้งเจ้าคะ 965 01:11:21,944 --> 01:11:23,112 ‎คุณหนู 966 01:11:23,195 --> 01:11:25,781 ‎เราเตรียมเสื้อผ้าไปให้นายน้อยด้วยกันนะเจ้าคะ 967 01:11:25,864 --> 01:11:27,866 ‎เขาคงสบายใจที่จะอยู่ที่นั่น 968 01:11:28,492 --> 01:11:29,952 ‎หากท่านเจอเขา 969 01:11:30,869 --> 01:11:33,372 ‎ก็ฝากบอกด้วยนะเจ้าคะ 970 01:11:34,915 --> 01:11:36,500 ‎ว่าข้าอยู่ที่นี่สบายดีมาก 971 01:11:48,345 --> 01:11:51,390 ‎ถ้ามีของที่นายน้อยต้องการ ‎ก็เตรียมให้ข้าเถิดเจ้าค่ะ 972 01:11:51,473 --> 01:11:52,850 ‎ข้าจะนำไปให้เขาเองเจ้าค่ะ 973 01:11:52,933 --> 01:11:55,728 ‎ข้าจะให้คุณหนูยุนอ๊กนำไปให้เขาได้ยังไงเจ้าคะ 974 01:11:56,687 --> 01:11:58,939 ‎คุณหนูบูยอนซึ่งเป็นคู่หมั้นของเขา ‎ก็อยู่ที่นี่ทั้งคน 975 01:12:00,649 --> 01:12:01,900 ‎ตอนนี้ 976 01:12:01,984 --> 01:12:03,902 ‎ท่านไม่ต้องเป็นห่วงนายน้อยแล้วก็ได้เจ้าค่ะ 977 01:12:07,031 --> 01:12:07,865 ‎เจ้าค่ะ 978 01:12:12,119 --> 01:12:14,246 ‎ทำไมเขาถึงไม่ยอมกลับบ้านนะ 979 01:12:15,998 --> 01:12:17,958 ‎เป็นเพราะข้าจริงๆ หรือ 980 01:12:18,042 --> 01:12:19,543 ‎ไปกันเถอะ สามีของข้า 981 01:12:19,626 --> 01:12:21,378 ‎ข้าให้เจ้าถอดเสื้อคลุมแสนรุงรังนั่นต่างหาก 982 01:12:21,462 --> 01:12:23,088 ‎นี่เจ้าคิดว่าข้า… 983 01:12:23,172 --> 01:12:26,050 ‎ถ้าเจ้าดื่มมัน ‎จะถือว่าเราเป็นสามีภรรยากันจริงๆ นะ 984 01:12:27,092 --> 01:12:28,552 ‎ข้าไม่อยากกลับไป 985 01:12:28,635 --> 01:12:31,305 ‎ข้าชอบที่นี่และชอบเจ้าด้วย 986 01:12:35,601 --> 01:12:37,978 ‎เขาไม่สบายใจกลัวว่าข้าจะตะครุบเขานี่เอง 987 01:12:39,104 --> 01:12:41,357 ‎ถ้าข้าไปหา เขาคงรู้สึกไม่ดีใช่ไหม 988 01:12:41,440 --> 01:12:44,360 ‎เจ้าจะรื้อฟื้นความทรงจำทีละอย่างได้แบบนั้น ‎และได้พลังกลับคืนมา 989 01:12:44,443 --> 01:12:45,944 ‎คุ้มค่าจริงๆ ที่พาเจ้ามา 990 01:12:47,404 --> 01:12:49,448 ‎ถ้าข้าไปบอกเขาว่าจำได้บ้างแล้ว 991 01:12:50,157 --> 01:12:51,450 ‎เขาก็คงดีใจใช่ไหม 992 01:12:56,413 --> 01:12:57,247 ‎แม่บ้านคิม 993 01:12:58,999 --> 01:13:00,417 ‎ข้าต้องไปหาเขาเจ้าค่ะ 994 01:13:01,502 --> 01:13:03,170 ‎ช่วยจัดของจำเป็นของเขาด้วยเจ้าค่ะ 995 01:13:09,843 --> 01:13:10,677 ‎ท่านหมอหญิง 996 01:13:11,720 --> 01:13:12,805 ‎ไปด้วยกันนะเจ้าคะ 997 01:13:13,972 --> 01:13:15,766 ‎ข้าคิดถึงเขา คงต้องไปหาเขาหน่อยแล้ว 998 01:13:15,849 --> 01:13:17,810 ‎เหมือนว่าเขาตั้งใจหลบหน้าท่านนะ 999 01:13:17,893 --> 01:13:19,353 ‎ถ้าเขาไม่ต้อนรับท่านจะทำยังไงเจ้าคะ 1000 01:13:19,978 --> 01:13:22,064 ‎ข้าไม่ได้ไปเพราะจะให้เขาต้อนรับ 1001 01:13:22,648 --> 01:13:26,610 ‎ข้าบอกว่า "ข้าคิดถึง ‎คงต้องไปหาเขาหน่อย" ไง 1002 01:13:26,693 --> 01:13:30,030 ‎แล้วซุนอี ดูเหมือนเจ้าจะคาดหวัง ‎ไม่อยากให้เขายินดีต้อนรับข้าสินะ 1003 01:13:30,906 --> 01:13:31,740 ‎ทำไมหรือ 1004 01:13:33,367 --> 01:13:34,993 ‎เพราะเจ้านายเจ้าต้องการแบบนั้นหรือ 1005 01:13:36,995 --> 01:13:39,832 ‎- นั่นเพราะคุณหนูของข้า… ‎- ดูเหมือนท่านจะเข้าใจผิดนะ 1006 01:13:40,541 --> 01:13:42,835 ‎ข้าไม่ได้อิจฉาท่าน แต่เป็นห่วงเจ้าค่ะ 1007 01:13:43,585 --> 01:13:47,256 ‎เพราะข้ารู้ว่าหัวใจของเขาไม่ต้อนรับใคร ‎ไม่ว่าจะเป็นข้าหรือท่านก็ตาม 1008 01:13:49,758 --> 01:13:51,176 ‎ที่ท่านเหมารวมตัวเองกับข้า 1009 01:13:51,260 --> 01:13:53,137 ‎เป็นความถ่อมตนหรืออวดดีกันนะ 1010 01:13:53,220 --> 01:13:54,638 ‎ข้าอุตส่าห์แนะนำเชียวนะ 1011 01:13:55,389 --> 01:13:57,057 ‎ถ้าท่านไม่เข้าใจก็ช่างเถอะ 1012 01:14:03,188 --> 01:14:05,482 ‎ในมือของท่านคืออะไรเจ้าคะ 1013 01:14:08,444 --> 01:14:09,278 ‎ท่านรู้จักมันหรือ 1014 01:14:09,361 --> 01:14:10,195 ‎นั่นคือ 1015 01:14:11,113 --> 01:14:12,406 ‎หยกหยินหยางเจ้าค่ะ 1016 01:14:12,489 --> 01:14:13,407 ‎หยกหยินหยางหรือ 1017 01:14:14,116 --> 01:14:16,535 ‎มันเป็นหยกคู่สีแดงและสีน้ำเงิน 1018 01:14:16,618 --> 01:14:18,954 ‎เป็นหยกที่เรียกพลังของกันและกันได้ 1019 01:14:20,497 --> 01:14:22,207 ‎มันมาอยู่กับท่านได้อย่างไรเจ้าคะ 1020 01:14:22,291 --> 01:14:23,208 ‎ข้าเก็บมันได้น่ะ 1021 01:14:24,501 --> 01:14:26,712 ‎บ้านของเจ้าของมันพัง ข้าเลยเก็บมันมา 1022 01:14:27,296 --> 01:14:29,631 ‎- เดี๋ยวข้าจะเอาไปคืนเจ้าค่ะ ‎- ท่านพูดเรื่องอะไรเจ้าคะ 1023 01:14:29,715 --> 01:14:32,050 ‎เจ้าของหยกหยินหยางสีน้ำเงินนั่นตายไปแล้วนะ 1024 01:14:33,719 --> 01:14:34,720 ‎เจ้าของหยกนั่น 1025 01:14:35,596 --> 01:14:37,931 ‎คือนักซูที่ปักดาบลงมาที่หัวใจ ‎ของนายน้อยจางอุกเจ้าค่ะ 1026 01:14:38,015 --> 01:14:39,308 ‎นักซูหรือ 1027 01:14:41,018 --> 01:14:42,269 ‎ข้าเคยได้ยินชื่อนางมาก่อน 1028 01:14:43,061 --> 01:14:44,188 ‎ว่านางเป็นศัตรูของจางอุก 1029 01:14:46,315 --> 01:14:48,901 ‎ท่านไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ สินะเจ้าคะ 1030 01:14:53,947 --> 01:14:56,241 ‎ลองเติมพลังเข้าไปในหยกนั้น ‎แล้วเรียกเขาดูสิเจ้าคะ 1031 01:14:57,117 --> 01:14:58,494 ‎แล้วท่านจะเข้าใจทุกอย่างเอง 1032 01:14:58,577 --> 01:15:02,164 ‎ทำไมถึงไม่มีใครเชื่อว่า ‎ท่านเป็นเจ้าสาวของนายน้อย 1033 01:15:03,916 --> 01:15:04,750 ‎ลองตามหาคำตอบดูนะเจ้าคะ 1034 01:15:38,367 --> 01:15:40,494 ‎ทั้งที่ไม่รู้อะไรเลย ‎แต่ท่านก็ตามมาหรือเจ้าคะ 1035 01:15:40,577 --> 01:15:43,163 ‎ข้านึกว่าเขาจะไม่คิดเรื่องแต่งงานอีกแล้ว 1036 01:15:43,247 --> 01:15:47,209 ‎เจ้าแต่งงานกับอุกแล้วจริงๆ หรือ 1037 01:15:47,292 --> 01:15:48,752 ‎เพราะงั้นนางถึงได้มาทักทายไงขอรับ 1038 01:15:48,835 --> 01:15:51,296 ‎นางคงไม่อยากเชื่อ ‎ว่าท่านแต่งงานกับอุกขอรับ 1039 01:15:51,380 --> 01:15:53,715 ‎พูดตามตรง ข้าเองก็ทำใจเชื่อไม่ลงเหมือนกัน 1040 01:15:53,799 --> 01:15:55,592 ‎ท่านไม่รู้เลยจริงๆ สินะขอรับ 1041 01:15:55,676 --> 01:15:58,887 ‎ทำไมถึงไม่มีใครเชื่อว่า ‎ท่านเป็นเจ้าสาวของนายน้อย 1042 01:15:58,971 --> 01:16:00,013 ‎ลองตามหาคำตอบดูนะเจ้าคะ 1043 01:16:07,104 --> 01:16:07,938 ‎นายน้อย 1044 01:16:08,772 --> 01:16:09,982 ‎ท่านเพิ่งกลับมาหรือเจ้าคะ 1045 01:16:10,065 --> 01:16:11,608 ‎อือ เตรียมน้ำอาบให้ข้าหน่อย 1046 01:16:11,692 --> 01:16:13,277 ‎แล้วคุณหนูบูยอนล่ะเจ้าคะ 1047 01:16:14,820 --> 01:16:15,779 ‎ไม่เจอนางหรือ 1048 01:16:16,363 --> 01:16:17,698 ‎นางบอกว่าจะไปหานายน้อย 1049 01:16:17,781 --> 01:16:19,992 ‎ข้าเลยรีบห่อขนมยักกวาให้ด้วย 1050 01:16:21,994 --> 01:16:23,870 ‎พวกท่านคงคลาดกันแน่เลย 1051 01:16:23,954 --> 01:16:27,457 ‎นางดูเป็นกังวลมาก ‎เพราะไม่รู้ว่าจะไปตามหาท่านที่ไหน 1052 01:16:38,510 --> 01:16:40,429 ‎นางอาจกำลังตามหาท่านอยู่ที่นั่นก็ได้นะ 1053 01:18:13,605 --> 01:18:15,315 ‎ข้านึกความทรงจำอย่างหนึ่งขึ้นมาได้ 1054 01:18:15,399 --> 01:18:17,192 ‎เลยทำเช่นนี้ได้ 1055 01:18:19,820 --> 01:18:20,696 ‎เจ้าเรียกข้ามาหรือ 1056 01:18:22,197 --> 01:18:23,824 ‎ได้ยินว่ามันเป็นหยกคู่ ข้าเลยลองเรียกดู 1057 01:18:30,664 --> 01:18:31,957 ‎ข้าเป็นคนเรียกเจ้ามา 1058 01:18:32,791 --> 01:18:33,917 ‎แต่คนที่เจ้าตามหา 1059 01:18:36,294 --> 01:18:37,295 ‎ไม่ใช่ข้าใช่ไหม 1060 01:18:41,383 --> 01:18:43,051 ‎ใช่ ข้าอุตส่าห์วิ่งมาแทบคลั่ง 1061 01:18:44,344 --> 01:18:45,971 ‎เจ้าจะแก้ไขสถานการณ์นี้ยังไง 1062 01:18:46,054 --> 01:18:47,889 ‎ถ้าข้าบอกสิ่งที่เจ้าฟังแล้วจะดีใจ 1063 01:18:49,099 --> 01:18:50,058 ‎จะพอแก้ไขได้ไหม 1064 01:18:54,438 --> 01:18:56,064 ‎ข้านึกความทรงจำอย่างหนึ่งขึ้นมาได้ 1065 01:19:00,152 --> 01:19:01,695 ‎ว่าตั้งแต่เมื่อนานมาแล้ว… 1066 01:19:04,990 --> 01:19:06,366 ‎พวกเราเคยชอบกันมาก่อน 1067 01:19:51,077 --> 01:19:53,997 ‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ ‎ภาค 2) 1068 01:19:54,080 --> 01:19:57,501 ‎ผู้คนบนเรือลำหนึ่งที่แล่นผ่าน ‎ทะเลสาบคยองชอนแดโฮถูกสังหารหมู่ 1069 01:19:57,584 --> 01:19:59,002 ‎และพวกเขาลือว่าเป็นฝีมือนักซูขอรับ 1070 01:19:59,085 --> 01:20:01,505 ‎ผู้แปรวิญญาณที่ปรากฏตัวในครั้งนี้ ‎คือนักซูนะพ่ะย่ะค่ะ 1071 01:20:01,588 --> 01:20:04,174 ‎ทรงเป็นกังวลขนาดนั้น ‎กระหม่อมจะกำจัดนางเองพ่ะย่ะค่ะ 1072 01:20:04,257 --> 01:20:06,593 ‎เขาจะตามล่านักซู ‎ที่ไม่มีตัวตนอยู่จริงได้อย่างไรกัน 1073 01:20:06,676 --> 01:20:10,013 ‎ข่าวลือไร้สาระนั่น ‎อาจทำให้ลูกสาวของท่านตายได้นะ 1074 01:20:10,096 --> 01:20:12,599 ‎ไม่ทราบว่า สุขภาพของท่านแย่มากหรือ 1075 01:20:12,682 --> 01:20:14,142 ‎สิ่งที่อยู่ในตัวข้าคืออะไร 1076 01:20:14,226 --> 01:20:16,728 ‎หม่อมฉันคิดว่าจะจัดงานเลี้ยงนอกวังเพคะ 1077 01:20:16,812 --> 01:20:19,898 ‎ถ้าจินบูยอนถูกโจมตี นั่นจะเป็นฝีมือของนักซู 1078 01:20:19,981 --> 01:20:22,692 ‎และจางอุกก็ต้องรับผิดชอบทุกอย่างสินะ 1079 01:20:24,736 --> 01:20:29,741 ‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน