1
00:00:40,248 --> 00:00:44,961
‪(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‪ภาค 2)

2
00:00:45,670 --> 00:00:46,504
‪บอกมา

3
00:00:48,006 --> 00:00:49,174
‪สิ่งที่อยู่ในตัวข้าคืออะไร

4
00:00:50,633 --> 00:00:52,010
‪ข้าต้องการรู้ว่ามันคืออะไร

5
00:00:54,095 --> 00:00:55,138
‪ก่อนจะตายไป

6
00:01:01,644 --> 00:01:03,938
‪ตอนที่ข้าบาดเจ็บหนักและหมดสติไป

7
00:01:04,689 --> 00:01:07,108
‪ข้าได้ยินว่าเจ้าถ่ายเลือดให้ข้า

8
00:01:09,861 --> 00:01:10,737
‪ใช่ไหม

9
00:01:11,988 --> 00:01:13,156
‪ข้าทำไปเพื่อช่วยชีวิตท่าน

10
00:01:13,740 --> 00:01:16,326
‪เพราะข้าคิดว่าพลังของหนอนดูดเลือด
‪จะช่วยชีวิตท่านได้

11
00:01:16,910 --> 00:01:17,869
‪หนอนหรือ

12
00:01:22,582 --> 00:01:25,251
‪สิ่งที่อยู่ในตัวข้าคือปรสิตนี่เอง

13
00:01:25,335 --> 00:01:27,378
‪เขาบอกว่าแค่ทานยานั่นก็จะไม่เป็นไร

14
00:01:27,462 --> 00:01:28,797
‪ข้าถึงได้ส่งยาให้ท่านมาตลอดไง

15
00:01:29,547 --> 00:01:30,840
‪แต่ท่านไม่ได้ทานยางั้นหรือ

16
00:01:35,386 --> 00:01:36,221
‪ทำไม

17
00:01:39,891 --> 00:01:41,351
‪ท่านไม่ทานเพราะไม่เชื่อ

18
00:01:43,061 --> 00:01:45,271
‪ในสิ่งที่คนอย่างข้ามอบให้หรือเจ้าคะ

19
00:01:47,065 --> 00:01:47,899
‪นายน้อย

20
00:01:58,618 --> 00:01:59,619
‪คืนมันมา

21
00:02:00,787 --> 00:02:02,747
‪นำสิ่งที่ข้ามอบให้ท่านคืนมา

22
00:02:05,667 --> 00:02:07,210
‪- ข้าบอกให้คืนมาไง
‪- อย่าขยับนะ

23
00:02:07,877 --> 00:02:09,295
‪แผลเจ้าลึกมาก

24
00:02:13,049 --> 00:02:14,342
‪เจ้าทำอะไรไม่ยั้งคิดจริงๆ

25
00:02:20,515 --> 00:02:22,892
‪ขนาดคนอย่างข้ายังกรีดเอามันออกมาได้เลย

26
00:02:24,144 --> 00:02:25,687
‪แล้วทำไมท่านถึงทำไม่ได้

27
00:02:25,770 --> 00:02:28,106
‪เมื่อมันเข้ามาในร่างของข้าที่มีพลังหมุนเวียน

28
00:02:29,899 --> 00:02:31,109
‪ก็เข้าไปในศูนย์กลางพลังข้า

29
00:02:32,443 --> 00:02:33,695
‪มันฝังตัวอยู่ในศูนย์กลางพลัง

30
00:02:33,778 --> 00:02:36,114
‪และหนอนตัวนั้น
‪ก็กำลังกัดกินพละกำลังของข้าอยู่

31
00:02:39,075 --> 00:02:40,785
‪เมื่อพละกำลังของข้าหมด ข้าก็จะตาย

32
00:02:42,662 --> 00:02:43,830
‪มันจะต้องมีหนทางเจ้าค่ะ

33
00:02:43,913 --> 00:02:46,416
‪คนที่นำหนอนตัวนั้นมาใส่ร่างข้า
‪คือท่านใต้เท้าจินอูทัก

34
00:02:46,499 --> 00:02:48,501
‪ถ้างั้นมันก็ต้องเป็นของต้องมนตร์ของจินโยวอน

35
00:02:48,585 --> 00:02:50,712
‪อาจมีวิธีกำจัดมันอยู่ที่นั่นก็ได้เจ้าค่ะ

36
00:02:53,423 --> 00:02:57,218
‪คนที่มอบยาให้จนถึงตอนนี้
‪คือจินมู หัวหน้าสำนักชอนบูกวันหรือ

37
00:03:03,766 --> 00:03:06,060
‪ข่าวลือมั่วๆ เรื่องนักซูในครั้งนี้

38
00:03:07,645 --> 00:03:08,813
‪ก็คงมาจากคำสั่งของเขาสินะ

39
00:03:12,567 --> 00:03:14,736
‪เขารู้ไหมว่าหนอนย้ายมาอยู่ในตัวข้าแล้ว

40
00:03:17,780 --> 00:03:18,740
‪ไม่มีใครทราบเจ้าค่ะ

41
00:03:23,369 --> 00:03:25,079
‪เจ้าไม่ต้องส่งยามาให้ข้าแล้ว

42
00:03:25,663 --> 00:03:27,081
‪และข้าคงไม่มาหาเจ้าอีก

43
00:03:30,001 --> 00:03:32,170
‪ข้าเพียงกลับมาเพื่อจัดการเรื่องทุกอย่างเงียบๆ

44
00:03:33,046 --> 00:03:35,048
‪ช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับต่อไปด้วย

45
00:03:43,097 --> 00:03:44,557
‪ท่านกำลังจะตายเพราะข้า

46
00:03:45,183 --> 00:03:46,726
‪แล้วทำไมถึงปล่อยข้าไปเฉยๆ เจ้าคะ

47
00:03:47,727 --> 00:03:49,479
‪ท่านไม่อยากฆ่าข้าหรือ

48
00:03:54,567 --> 00:03:56,236
‪ที่เจ้าบอกว่าทำเพื่อช่วยชีวิตข้า

49
00:03:57,487 --> 00:03:58,321
‪ข้าเชื่อเจ้า

50
00:04:09,582 --> 00:04:11,709
‪ท่านแม่บ้านคิมนำมาให้ข้าเจ้าค่ะ

51
00:04:11,793 --> 00:04:14,379
‪ข้าได้เห็นเพชรที่ล้ำค่าอย่างดีเลยเจ้าค่ะ

52
00:04:15,755 --> 00:04:17,173
‪ท่านจะนำมาคืนหรือขอรับ

53
00:04:19,217 --> 00:04:21,552
‪- รับไปด้วยเจ้าค่ะ
‪- ท่านปฏิเสธตามคาดเลย

54
00:04:23,221 --> 00:04:24,055
‪เข้าใจแล้วขอรับ

55
00:04:29,769 --> 00:04:31,396
‪ทำไมถึงสั่นเช่นนั้นเจ้าคะ

56
00:04:36,067 --> 00:04:37,235
‪สามปีที่ผ่านมา

57
00:04:40,196 --> 00:04:41,990
‪ข้าจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกลัวว่า

58
00:04:43,157 --> 00:04:44,200
‪จะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

59
00:04:47,328 --> 00:04:49,330
‪แค่จินตนาการ น้ำตาก็ไหลออกมาแล้ว

60
00:04:51,541 --> 00:04:52,709
‪แต่พอมันเกิดขึ้นจริงๆ

61
00:04:55,003 --> 00:04:56,963
‪ก็รู้สึกทรมานเหมือนจะตายเลยนะขอรับ

62
00:04:57,964 --> 00:04:59,340
‪นายน้อยดังกู

63
00:05:00,174 --> 00:05:02,468
‪เอาแต่จินตนาการแบบนั้น
‪มาตลอดสามปีหรือเจ้าคะ

64
00:05:08,433 --> 00:05:09,851
‪งั้นก็ดูเองเถิดเจ้าค่ะ

65
00:05:10,518 --> 00:05:12,186
‪ว่าสามปีที่ผ่านมาของข้าเป็นอย่างไร

66
00:05:22,113 --> 00:05:22,947
‪นี่คือ

67
00:05:24,282 --> 00:05:26,409
‪ยันต์ที่ช่วยให้ความรักสมหวังนี่ขอรับ

68
00:05:27,994 --> 00:05:29,912
‪ท่านยังเก็บมันไว้อยู่หรือขอรับ

69
00:05:31,414 --> 00:05:33,374
‪ข้าไม่เคยจินตนาการ

70
00:05:34,083 --> 00:05:36,002
‪ว่าท่านลืมข้าได้เลยสักครั้งเจ้าค่ะ

71
00:05:38,588 --> 00:05:40,006
‪จนกว่าข้าจะทอดทิ้งท่านก่อน

72
00:05:41,716 --> 00:05:42,550
‪ถ้างั้น…

73
00:05:43,593 --> 00:05:46,137
‪ที่ท่านเอาสิ่งนี้มาให้ข้าดู

74
00:05:49,057 --> 00:05:51,517
‪ก็เพื่อให้ข้ารู้ว่าท่านยังไม่ทิ้งมัน

75
00:05:52,727 --> 00:05:54,020
‪และเก็บรักษาไว้อยู่หรือขอรับ

76
00:05:54,103 --> 00:05:56,022
‪ถ้าข้าจะทิ้ง ข้าก็เอาไปทิ้งในถังขยะแล้วสิ

77
00:05:56,689 --> 00:05:58,024
‪จะเอามาให้นายน้อยดูทำไม

78
00:06:02,153 --> 00:06:02,987
‪ขอบคุณขอรับ

79
00:06:05,156 --> 00:06:07,575
‪แค่รู้ว่าท่านยังไม่ทิ้งมันไป

80
00:06:09,118 --> 00:06:10,161
‪ข้าอยู่ต่อได้แล้วขอรับ

81
00:06:11,287 --> 00:06:13,498
‪ข้าขอบคุณที่ท่านมอบเพชรให้

82
00:06:18,044 --> 00:06:20,546
‪แต่ข้ายังปักเจ้านี่อย่างโจ่งแจ้งไม่ได้เจ้าค่ะ

83
00:06:22,799 --> 00:06:23,716
‪ไม่เป็นไรขอรับ

84
00:06:24,801 --> 00:06:26,302
‪ท่านแค่เก็บรักษาไว้ก็พอขอรับ

85
00:06:26,385 --> 00:06:28,346
‪แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นของขวัญ

86
00:06:30,515 --> 00:06:33,559
‪ถ้าเก็บไว้เฉยๆ ก็น่าเสียดายนะเจ้าคะ

87
00:06:34,727 --> 00:06:37,063
‪ถ้างั้นท่านลองปักที่นี่สักประเดี๋ยวไหมขอรับ

88
00:06:59,418 --> 00:07:00,253
‪เป็นอย่างไรเจ้าคะ

89
00:07:01,462 --> 00:07:02,505
‪สวยไหม

90
00:07:06,968 --> 00:07:07,969
‪ขอรับ

91
00:07:10,805 --> 00:07:12,890
‪ท่านเปล่งประกายและงดงาม

92
00:07:14,642 --> 00:07:15,685
‪ที่สุดในโลกเลยขอรับ

93
00:07:30,450 --> 00:07:32,743
‪ขอบคุณที่ช่วยนะขอรับ

94
00:07:32,827 --> 00:07:38,082
‪ข้าก็ไม่อยากให้ชื่อนักซู
‪ถูกคนบนโลกพูดถึงแล้วเหมือนกันเจ้าค่ะ

95
00:07:38,166 --> 00:07:43,588
‪ในครั้งนี้ อุกได้ลบชื่อของนักซู
‪ออกไปจากโลกอย่างถาวรขอรับ

96
00:07:43,671 --> 00:07:47,341
‪ข้าก็หวังว่าเขาจะลบนางออกไปจากใจเช่นกัน

97
00:07:48,926 --> 00:07:51,762
‪มีใครไม่ทราบบ้าง
‪ว่านักซูเคยเป็นรักแท้ของจางอุก

98
00:07:51,846 --> 00:07:56,517
‪ข้าเข้าใจว่าผู้อำนวยการจิน
‪คงคิดว่าอุกไม่เหมาะสมในการเป็นลูกเขย

99
00:07:58,144 --> 00:08:00,730
‪เหตุใดจางอุกถึงพาบูยอนไปเจ้าคะ

100
00:08:00,813 --> 00:08:02,023
‪ถึงลูกสาวของข้า

101
00:08:02,106 --> 00:08:04,650
‪จะไม่อยากรับช่วงต่อ
‪จึงเลือกใช้วิธีแต่งงานก็เถอะ

102
00:08:04,734 --> 00:08:08,112
‪แต่ข้าไม่เข้าใจ
‪เหตุผลที่จางอุกยอมรับลูกสาวของข้าเลย

103
00:08:08,196 --> 00:08:11,949
‪บูยอนเป็นนักบวชหญิงที่มองเห็นพลังได้

104
00:08:12,533 --> 00:08:15,912
‪นางมองเห็นพลังแห่งฟากฟ้า
‪ของหินน้ำแข็งที่หนักอึ้ง

105
00:08:17,246 --> 00:08:19,916
‪ซึ่งอุกแบกรับอยู่ในปราดเดียวขอรับ

106
00:08:21,250 --> 00:08:23,878
‪พลังแห่งฟากฟ้าของหินน้ำแข็งหรือ

107
00:08:25,296 --> 00:08:26,964
‪นางบอกว่าจะปกป้องอุกขอรับ

108
00:08:29,300 --> 00:08:32,011
‪ข้าหวังให้เด็กทั้งสองคนนั้น

109
00:08:33,179 --> 00:08:35,765
‪ปกป้องกันและกันอย่างดีขอรับ

110
00:09:43,874 --> 00:09:45,710
‪เจ้ายังฝันอยู่สินะ

111
00:09:48,170 --> 00:09:49,547
‪น่าเศร้าจริงๆ

112
00:10:04,186 --> 00:10:05,605
‪ข้าไม่ได้ฝันอยู่นะ

113
00:10:07,189 --> 00:10:08,024
‪เจ้า

114
00:10:09,984 --> 00:10:11,110
‪รู้หรือว่าข้าเป็นใคร

115
00:10:11,193 --> 00:10:12,194
‪อือ

116
00:10:13,404 --> 00:10:14,322
‪ก็เจ้าปลุกข้าไง

117
00:10:23,789 --> 00:10:25,291
‪ข้าไม่ได้ตั้งใจปลุกเจ้านะ

118
00:10:25,374 --> 00:10:27,460
‪เจ้าเมาแล้วนึกว่าข้าเป็นคนอื่น

119
00:10:27,543 --> 00:10:30,421
‪ข้าเลยอยู่เป็นเพื่อนเพราะทิ้งเจ้าไว้ไม่ได้เฉยๆ

120
00:10:31,047 --> 00:10:33,215
‪ข้านึกว่าเจ้าฝันอยู่ซะอีก

121
00:10:33,299 --> 00:10:35,301
‪งั้นก็คิดว่าข้าฝันอยู่ต่อไปเถอะ

122
00:10:36,052 --> 00:10:37,303
‪ข้าจะนอนต่อ กลับไปได้แล้ว

123
00:10:37,386 --> 00:10:38,763
‪ข้าไม่ได้นอนหลับลึก

124
00:10:40,181 --> 00:10:41,682
‪มานานแล้วน่ะ

125
00:10:45,394 --> 00:10:46,896
‪ที่เจ้านอนได้ก็เพราะข้านะ

126
00:10:46,979 --> 00:10:49,065
‪ข้ากำลังนอนหลับสบายแล้วเจ้ามาปลุกข้านะ

127
00:10:51,651 --> 00:10:53,319
‪ไม่รู้สึกหรือว่าอากาศในห้องเปลี่ยนไป

128
00:10:53,402 --> 00:10:55,821
‪เพราะข้า พวกภูตผีเลยหนีไปหรอกนะ

129
00:10:55,905 --> 00:10:57,698
‪ดูสิ ตอนนี้เจ้าไม่หนาวแล้วใช่ไหม

130
00:11:04,789 --> 00:11:06,082
‪ถ้าข้าไป

131
00:11:06,916 --> 00:11:08,584
‪เจ้าจะหลับสบายเหมือนเมื่อครู่ไม่ได้นะ

132
00:11:12,254 --> 00:11:13,506
‪- ให้ข้าไปไหม
‪- ถ้าอย่างนั้น

133
00:11:15,633 --> 00:11:16,676
‪ก็อยู่ต่อเถอะ

134
00:11:19,637 --> 00:11:21,639
‪ทั้งข้าและเจ้าก็ต้องนอนไม่ใช่หรือ

135
00:11:23,182 --> 00:11:26,060
‪นอนลงเถอะ อย่าปลุกข้าแบบเมื่อครู่อีกล่ะ

136
00:11:30,606 --> 00:11:31,440
‪ก็ได้

137
00:11:32,191 --> 00:11:33,025
‪เอาแบบนั้นก็ได้

138
00:11:34,944 --> 00:11:36,195
‪การกล่อมเจ้าให้นอนหลับ

139
00:11:37,279 --> 00:11:38,656
‪ก็ถือเป็นประโยชน์ของข้า

140
00:11:50,084 --> 00:11:52,002
‪ได้ยินว่าเจ้านอนไม่ค่อยหลับเพราะหินน้ำแข็ง

141
00:11:54,255 --> 00:11:55,756
‪เจ้าพาข้ามาเพราะแบบนั้นไม่ใช่หรือ

142
00:11:56,799 --> 00:11:57,758
‪เพื่อที่จะได้นอนหลับ

143
00:11:59,468 --> 00:12:00,302
‪ใช่แล้ว

144
00:12:01,887 --> 00:12:03,055
‪ข้าพาเจ้ามาเพราะแบบนั้น

145
00:12:04,473 --> 00:12:06,016
‪เพื่อที่ข้าจะได้นอนหลับลึก

146
00:12:11,397 --> 00:12:12,314
‪จางอุก

147
00:12:12,398 --> 00:12:13,649
‪ที่เจ้านอนไม่หลับ

148
00:12:14,733 --> 00:12:16,569
‪มันทำเจ้าลำบากขนาดนั้นเลยหรือ

149
00:12:19,697 --> 00:12:21,157
‪รู้สึกผิดเลยแฮะ ที่ทำให้เจ้าตื่น

150
00:12:24,034 --> 00:12:26,203
‪ให้ข้าช่วยตบหลังให้เจ้านอนหลับอีกไหม

151
00:12:30,583 --> 00:12:31,417
‪ว่าไงนะ

152
00:12:31,500 --> 00:12:34,253
‪ที่เจ้านอนหลับได้
‪ก็เพราะเมื่อครู่ข้าช่วยตบหลังให้นะ

153
00:12:34,795 --> 00:12:36,672
‪ข้าตบจนปวดข้อมือเลยเนี่ย

154
00:12:37,923 --> 00:12:38,841
‪ให้ทำแบบนั้นอีกไหม

155
00:12:38,924 --> 00:12:41,343
‪ไม่เป็นไร เจ้า…

156
00:12:43,762 --> 00:12:44,680
‪ตรงนี้

157
00:12:44,763 --> 00:12:45,973
‪ห้ามข้ามเส้นนี้ล่ะ

158
00:13:23,636 --> 00:13:25,054
‪ตอนนี้เจ้าไม่หนาวแล้วใช่ไหม

159
00:13:26,764 --> 00:13:27,598
‪อือ

160
00:13:30,226 --> 00:13:31,268
‪อบอุ่นจัง

161
00:14:04,468 --> 00:14:07,388
‪ผลตอบแทนจากการให้จางอุก
‪ซึ่งครอบครองหินน้ำแข็งอยู่ที่นี่

162
00:14:07,471 --> 00:14:09,014
‪ทำให้ลูกศิษย์จอมเวทจากตระกูลอื่นๆ

163
00:14:10,182 --> 00:14:12,017
‪ออกจากจองจินกักไปขอรับ

164
00:14:12,101 --> 00:14:15,396
‪สำนักจองจินกักที่ท่านอาจารย์ซอกยอง
‪ซึ่งเป็นอาจารย์ของข้าก่อตั้งขึ้น

165
00:14:15,479 --> 00:14:17,231
‪ว่างเปล่าแล้วสินะ

166
00:14:17,314 --> 00:14:21,569
‪พวกเขาคงอิจฉาและกลัวที่ซงริมของเรา
‪ครอบครองพลังของหินน้ำแข็ง

167
00:14:21,652 --> 00:14:22,861
‪จึงทำให้เราเป็นหมาหัวเน่า

168
00:14:22,945 --> 00:14:25,072
‪แค่มีสิ่งที่จางอุกครอบครองอยู่

169
00:14:25,155 --> 00:14:27,366
‪อำนาจของซงริม
‪จึงไม่ได้ลดลงไปแม้แต่นิดขอรับ

170
00:14:27,449 --> 00:14:30,578
‪ยอมอายุมากขึ้นถึงสามปี
‪แต่ความคิดไม่ได้โตไปด้วยเลยสินะ

171
00:14:31,161 --> 00:14:33,497
‪ท่านอาจารย์ซอกยองไม่ได้ก่อตั้งจองจินกัก

172
00:14:33,581 --> 00:14:35,541
‪เพื่อประลองกำลัง

173
00:14:35,624 --> 00:14:38,127
‪แต่เพื่อความสามัคคีและการศึกษาต่างหาก

174
00:14:38,210 --> 00:14:39,378
‪ขอโทษขอรับ ท่านอาจารย์อี

175
00:14:39,461 --> 00:14:42,464
‪ข้าปกป้องเจตนารมณ์นั้นไว้ไม่ได้

176
00:14:43,007 --> 00:14:44,592
‪จินพยายามอย่างหนักแล้ว

177
00:14:45,342 --> 00:14:47,261
‪เจ้าถึงขั้นเดิมพันชีวิตเพื่อปกป้องอุก

178
00:14:47,344 --> 00:14:50,055
‪ทำให้จอมเวทตระกูลอื่นคลายความไม่พอใจ

179
00:14:50,723 --> 00:14:52,975
‪และยังยอมเกษียณทั้งที่อายุน้อยด้วย

180
00:14:55,769 --> 00:14:58,898
‪ท่านอาจารย์เอ็นดูแต่จินอยู่เสมอเลย

181
00:15:03,068 --> 00:15:07,156
‪ข้าได้ยินว่าท่านอาจารย์อี
‪รักษาจินบูยอนตลอดเวลาที่ผ่านมาหรือขอรับ

182
00:15:07,239 --> 00:15:09,575
‪ใช่แล้ว คราวก่อนจินบูยอนบอกไว้ใช่ไหม

183
00:15:09,658 --> 00:15:13,245
‪ว่าคนที่รักษานาง
‪เป็นหมอที่เก่งกาจที่สุดในป้อมแดโฮ

184
00:15:13,829 --> 00:15:16,916
‪และคนคนนั้นก็คือท่านอาจารย์ของเรานี่แหละ

185
00:15:17,917 --> 00:15:21,545
‪ผู้อำนวยการจินมาขอร้องข้า
‪ให้ช่วยดูแลลูกสาวของนางอย่างลับๆ

186
00:15:21,629 --> 00:15:24,256
‪แต่ตอนนี้นางแต่งงานกับจางอุก
‪และปรากฏตัวให้โลกเห็นแล้ว

187
00:15:24,340 --> 00:15:25,758
‪ก็คงไม่ต้องปกปิดอีกต่อไป

188
00:15:25,841 --> 00:15:30,304
‪คนที่ลักพาตัวจินบูยอนในวันแต่งงาน
‪ก็คงเป็นจางอุกแน่นอนขอรับ

189
00:15:30,387 --> 00:15:33,515
‪เขาประกาศแต่งงานตามอำเภอใจ

190
00:15:33,599 --> 00:15:35,809
‪เล่นเอาที่ประชุมลงมติโกลาหลเลยขอรับ

191
00:15:41,732 --> 00:15:43,400
‪นั่นเรียกว่าพรหมลิขิตสินะ

192
00:15:44,944 --> 00:15:45,778
‪สิ่งที่คนเรา…

193
00:15:46,654 --> 00:15:48,072
‪ไม่สามารถควบคุมได้

194
00:15:57,122 --> 00:15:57,998
‪อบอุ่นจัง

195
00:15:58,791 --> 00:15:59,959
‪เล่าต่อหน่อยสิ

196
00:16:22,523 --> 00:16:23,357
‪อะไรน่ะ

197
00:16:23,941 --> 00:16:25,651
‪ไม่ใช่ความทรงจำเมื่อคืนนี่นา

198
00:16:31,991 --> 00:16:33,909
‪นี่ก็เป็นความทรงจำของผู้หญิงคนนั้นหรือ

199
00:16:46,338 --> 00:16:47,172
‪ท่านอาจารย์

200
00:16:47,798 --> 00:16:48,924
‪ลูกศิษย์คนนี้ทำได้แล้ว

201
00:16:49,008 --> 00:16:50,843
‪ข้าก็คิดถึงเจ้าเหมือนกัน
‪นี่คือคำตอบของข้า

202
00:16:50,926 --> 00:16:52,386
‪เจ้าอยากดูสวยต่อหน้านายน้อยหรือ

203
00:17:03,147 --> 00:17:04,440
‪นายน้อย

204
00:17:05,482 --> 00:17:06,316
‪นายน้อย

205
00:17:06,942 --> 00:17:08,068
‪นายน้อย

206
00:17:09,236 --> 00:17:10,279
‪นายน้อย

207
00:17:24,043 --> 00:17:25,753
‪ผู้แปรวิญญาณที่เจ้าสังหารเมื่อวาน

208
00:17:26,420 --> 00:17:27,421
‪ไม่ใช่นักซูใช่ไหม

209
00:17:27,504 --> 00:17:30,007
‪ข่าวลือที่แพร่ไปทั่ว
‪ทำให้ผู้คนคิดว่าเป็นแบบนั้น

210
00:17:30,090 --> 00:17:31,592
‪ตอนนี้ชื่อของนางคงจะหายไปแล้ว

211
00:17:33,010 --> 00:17:33,969
‪จะไม่มีใครพูดถึงนางอีก

212
00:17:34,053 --> 00:17:35,971
‪คนที่สร้างข่าวลือให้แพร่ออกไปคือจินมู

213
00:17:37,639 --> 00:17:38,640
‪อือ

214
00:17:42,102 --> 00:17:43,312
‪เจ้าก็สงสัยเขาอยู่สินะ

215
00:17:48,025 --> 00:17:49,109
‪ยังไงซะ นี่เป็นครั้งแรก

216
00:17:50,027 --> 00:17:52,071
‪ที่ข้ากับเจ้าพูดถึงนาง
‪หลังเกิดเหตุการณ์นั้น

217
00:17:59,411 --> 00:18:00,245
‪อุก

218
00:18:02,748 --> 00:18:04,374
‪บางทีเด็กคนนั้นก็มาเข้าฝันข้า

219
00:18:09,213 --> 00:18:11,215
‪บางวันข้าก็ฝันว่าข้าถูกนางแทง

220
00:18:12,591 --> 00:18:13,509
‪และบางวัน

221
00:18:16,470 --> 00:18:18,097
‪ข้าก็ฝันว่าข้าเป็นคนแทงนาง

222
00:18:21,308 --> 00:18:23,435
‪คงเป็นเพราะความรู้สึกผิดที่ข้าหนีไป

223
00:18:24,770 --> 00:18:26,396
‪โดยที่ไม่ได้ทำอะไรล่ะมั้ง

224
00:18:32,694 --> 00:18:34,238
‪นางยังนิสัยไม่ดีเหมือนเคยสินะ

225
00:18:34,822 --> 00:18:36,740
‪ทำไมถึงไปเข้าฝันเจ้าที่ไม่ได้ทำอะไรผิด

226
00:18:37,658 --> 00:18:38,742
‪ให้เจ้าทรมานแบบนั้นกัน

227
00:18:44,081 --> 00:18:44,915
‪ยุล

228
00:18:46,458 --> 00:18:48,710
‪ทั้งหมดถือเป็นความรับผิดชอบของข้า

229
00:18:49,628 --> 00:18:50,963
‪ตั้งแต่เห็นดวงตานางครั้งแรกแล้ว

230
00:18:51,046 --> 00:18:52,089
‪เพราะฉะนั้น

231
00:18:53,340 --> 00:18:54,675
‪ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่ได้ทำอะไร

232
00:18:55,843 --> 00:18:56,885
‪หรือหนีไปหรอกนะ

233
00:18:58,887 --> 00:19:00,514
‪ขอบคุณที่พูดแบบนั้นนะ

234
00:19:02,266 --> 00:19:04,226
‪ถ้าข้ารู้ก่อนว่านางเป็นใคร

235
00:19:05,477 --> 00:19:07,396
‪ข้าก็คงรับมือและรับผิดชอบทุกอย่างเช่นกัน

236
00:19:09,314 --> 00:19:11,984
‪อุก ยุล มากินข้าวกันเถอะ

237
00:19:12,067 --> 00:19:14,319
‪งั้นเจ้าก็รับมือกับข้าวเช้าฝีมือท่านผู้นำหน่อย

238
00:19:14,403 --> 00:19:16,446
‪วันก่อนข้าเพิ่งกินเกี๊ยวฝีมือเขาไป 100 ชิ้น

239
00:19:16,530 --> 00:19:18,157
‪มันน่าจะเหลืออีก 50 ชิ้น

240
00:19:18,240 --> 00:19:19,241
‪ขอให้โชคดีนะ

241
00:19:20,951 --> 00:19:22,744
‪ช่วยข้าสักสิบชิ้นนะ

242
00:19:25,164 --> 00:19:26,081
‪รับมือเองเถิด

243
00:19:26,165 --> 00:19:27,082
‪เจ้าต้องรับผิดชอบ

244
00:19:28,083 --> 00:19:30,043
‪- ข้ามีที่ที่ต้องไปน่ะ
‪- ที่ไหน

245
00:19:30,127 --> 00:19:31,128
‪วังหลวงน่ะ

246
00:19:32,004 --> 00:19:33,463
‪พวกคนที่สร้างข่าวลือนั้น

247
00:19:34,339 --> 00:19:35,716
‪ก็ต้องรับผิดชอบด้วยสิ

248
00:19:38,093 --> 00:19:40,345
‪นางหายไปไหนนะ เจอนางไหม

249
00:19:40,429 --> 00:19:41,763
‪ทุกคนหาทั่วหรือยัง

250
00:19:42,890 --> 00:19:44,141
‪นางหายไปไหนกันนะ

251
00:19:45,142 --> 00:19:47,102
‪ทุกคนลองไปตามหาให้ทั่วอีกครั้งนะ

252
00:19:47,186 --> 00:19:48,562
‪- ไปกันเถอะ
‪- ไปกัน

253
00:19:52,024 --> 00:19:54,109
‪- มีเรื่องอะไรหรือ
‪- คุณหนูหายไปเจ้าค่ะ

254
00:19:55,027 --> 00:19:58,071
‪นางบอกว่าปวดหัว
‪ข้าก็นึกว่านางจะพักผ่อนในห้อง

255
00:19:58,155 --> 00:19:59,198
‪แต่นางไม่อยู่บ้าน

256
00:20:00,365 --> 00:20:01,950
‪- นางไม่สบายหรือ
‪- เจ้าค่ะ

257
00:20:02,034 --> 00:20:03,744
‪น่าแปลกจริงๆ

258
00:20:03,827 --> 00:20:06,872
‪เมื่อคืนอากาศภายในบ้านอบอุ่น
‪ทุกคนต่างบอกว่าหลับสบาย

259
00:20:06,955 --> 00:20:08,415
‪แต่ไม่ใช่กับคุณหนูงั้นหรือ

260
00:20:11,293 --> 00:20:13,962
‪เพราะข้า พวกภูตผีเลยหนีไปหรอกนะ

261
00:20:14,046 --> 00:20:15,964
‪ดูสิ ตอนนี้เจ้าไม่หนาวแล้วใช่ไหม

262
00:20:17,424 --> 00:20:19,801
‪นางเป็นคนไล่พวกภูตผีไปเอง

263
00:20:21,428 --> 00:20:22,971
‪อย่างนั้นเองหรือเจ้าคะ

264
00:20:23,055 --> 00:20:24,097
‪อือ

265
00:20:24,723 --> 00:20:29,311
‪พลังที่หนาวเย็นพวกนั้น
‪เลยไปอยู่กับคุณหนูหรือ

266
00:20:30,020 --> 00:20:31,188
‪นางก็เลยป่วยหรือเปล่า

267
00:20:31,855 --> 00:20:33,482
‪นางป่วยอยู่แล้วไปไหนของนางนะ

268
00:20:33,565 --> 00:20:34,983
‪นายน้อยพอรู้ไหมว่านางไปที่ไหน

269
00:20:35,067 --> 00:20:37,444
‪- ข้าจะไปรู้ได้ยังไง
‪- นางออกไปข้างนอกทุกวัน

270
00:20:37,527 --> 00:20:38,862
‪ท่านไม่รู้ว่านางไปที่ใดหรือ

271
00:20:38,946 --> 00:20:39,863
‪ไม่รู้หรอก

272
00:20:39,947 --> 00:20:41,281
‪อ้อ ก็จริงแหละ

273
00:20:41,990 --> 00:20:45,786
‪ท่านเคยกินข้าวกับนาง
‪หรือออกไปข้างนอกกับนางสักครั้งที่ไหน

274
00:20:45,869 --> 00:20:48,288
‪สามีที่ออกไปนอนนอกบ้านทุกวัน
‪จะรู้ได้ยังไง

275
00:20:48,372 --> 00:20:49,206
‪ช่างเถอะเจ้าค่ะ

276
00:20:50,040 --> 00:20:51,416
‪เหมือนนางจะไม่อยู่ที่นี่ด้วย

277
00:20:51,500 --> 00:20:52,626
‪ให้ตายเถอะ

278
00:20:55,420 --> 00:20:56,421
‪นางป่วยหรือ

279
00:20:59,216 --> 00:21:00,550
‪มีแต่ข้าที่นอนหลับสบายหรือ

280
00:21:15,857 --> 00:21:16,900
‪ไอ้คนเลว

281
00:21:18,026 --> 00:21:19,069
‪เจ้าคนเลว

282
00:21:21,280 --> 00:21:22,447
‪จะไปตามหานางที่ไหนดีนะ

283
00:21:32,374 --> 00:21:34,084
‪ข้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับนางเลย

284
00:21:35,419 --> 00:21:36,837
‪ไม่รู้เลยว่าต้องไปตามหาที่ไหน

285
00:21:40,257 --> 00:21:41,675
‪ข้าควรไปที่จินโยวอนไหมนะ

286
00:21:49,766 --> 00:21:51,101
‪อ้าว ท่านมาอีกแล้วหรือขอรับ

287
00:21:52,227 --> 00:21:54,813
‪ข้าเอาเหมือนเดิม แล้วก็ขอขนมยักกวาด้วย

288
00:21:54,896 --> 00:21:55,897
‪ขอรับ

289
00:22:04,156 --> 00:22:06,575
‪ตายจริง ท่านสวยเหลือเกิน

290
00:22:06,658 --> 00:22:08,910
‪เรามีพัดสวยๆ เยอะเลย เลือกดูได้เลยเจ้าค่ะ

291
00:22:14,291 --> 00:22:15,334
‪อันนี้เท่าไรหรือเจ้าคะ

292
00:22:15,417 --> 00:22:16,918
‪ข้าคิดห้านยังพอเจ้าค่ะ

293
00:22:18,128 --> 00:22:19,046
‪แพงจัง

294
00:22:19,129 --> 00:22:22,132
‪ไม่แพงหรอกนะเจ้าคะ ข้าให้ราคาถูกแล้ว

295
00:22:22,716 --> 00:22:23,800
‪งั้นสามนยังก็ได้

296
00:22:23,884 --> 00:22:25,052
‪- สามนยังหรือ
‪- เจ้าค่ะ

297
00:22:25,135 --> 00:22:26,636
‪ข้าขายต่ำกว่าทุนแล้วนะเจ้าคะ

298
00:22:26,720 --> 00:22:27,554
‪สามนยังหรือ

299
00:22:27,637 --> 00:22:28,680
‪- เจ้าค่ะ
‪- งั้นข้าเอา

300
00:22:31,808 --> 00:22:34,603
‪ให้ตายเถอะ พวกเขาทะเลาะกันอีกแล้ว

301
00:22:34,686 --> 00:22:36,646
‪- นี่
‪- เมื่อคืนเจ้าอยู่กับใคร

302
00:22:36,730 --> 00:22:39,191
‪เจ้ามัวไปทำอะไร ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องกัน

303
00:22:39,274 --> 00:22:41,568
‪ก็บอกว่าข้าหลับไประหว่างดื่มเหล้าไง

304
00:22:41,651 --> 00:22:43,028
‪ไม่ต้องมาหลอกข้าเลย

305
00:22:43,111 --> 00:22:46,073
‪เจ้าไปมั่วกับพวกแม่หม้ายอีกแล้วใช่ไหม
‪ไอ้ผัวเลว หือ

306
00:22:46,156 --> 00:22:48,241
‪- ข้าขอโทษ
‪- ตายไปซะเถอะ

307
00:22:48,325 --> 00:22:49,993
‪ไอ้คนเลว

308
00:22:50,077 --> 00:22:51,078
‪มีเรื่องอะไรหรือ

309
00:22:51,161 --> 00:22:53,330
‪- สามีนางชอบออกไปค้างนอกบ้าน
‪- จะไม่หยุดใช่ไหม

310
00:22:53,413 --> 00:22:55,248
‪เจ้าเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว

311
00:22:55,332 --> 00:22:57,334
‪นางคงหงุดหงิดน่าดู

312
00:22:57,959 --> 00:23:00,629
‪เห็นว่าเขาเป็นชู้กับแม่หม้ายร้านขายน้ำมันน่ะ

313
00:23:11,515 --> 00:23:12,599
‪จางอุกหรือ

314
00:23:13,892 --> 00:23:17,104
‪เมื่อกี้น่ะ เห็นว่าพ่อค้าร้านข้าวสาร
‪นอกใจไปหาแม่ค้าร้านขายน้ำมัน

315
00:23:17,687 --> 00:23:19,272
‪เขาเลยไม่ยอมกลับบ้านล่ะ

316
00:23:19,773 --> 00:23:21,274
‪ผู้ชายคนนั้นเป็นปัญหาใหญ่เลยเนอะ

317
00:23:23,318 --> 00:23:26,446
‪นี่เจ้ากำลังประชดข้า
‪ว่าข้าเป็นเหมือนพ่อค้าร้านข้าวสารหรือ

318
00:23:26,530 --> 00:23:29,074
‪ตอนที่พ่อค้าร้านข้าวสารถูกทึ้งหัว
‪ข้านี่สะใจมากเลยล่ะ

319
00:23:29,157 --> 00:23:30,242
‪ให้ตายเถอะ

320
00:23:31,201 --> 00:23:33,286
‪ว่าแต่เจ้าออกมาทำไมหรือ

321
00:23:33,370 --> 00:23:34,830
‪เห็นว่าเจ้าป่วย

322
00:23:34,913 --> 00:23:37,332
‪แต่เจ้าปกติดีแฮะ
‪เหมือนจะทึ้งผมข้าตอนนี้ได้เลย

323
00:23:37,916 --> 00:23:40,127
‪เจ้ามาตามหาข้าเพราะเป็นห่วงข้าหรือ

324
00:23:41,962 --> 00:23:44,506
‪ข้ามาตามหา
‪เพราะเจ้าออกไปไม่บอกใครต่างหาก

325
00:23:44,589 --> 00:23:46,675
‪มีเรื่องด่วน เรามีที่ที่ต้องไป

326
00:23:47,259 --> 00:23:48,218
‪มิน่าล่ะ

327
00:23:48,885 --> 00:23:50,011
‪ต้องไปที่ไหน

328
00:23:57,269 --> 00:24:00,147
‪ได้ยินว่าปวดหัวนี่
‪แต่ก็ไม่ได้ตัวเย็นหรือตัวร้อนเลยนะ

329
00:24:00,939 --> 00:24:01,773
‪อือ

330
00:24:02,607 --> 00:24:04,985
‪ข้าเวียนหัวนิดหน่อยน่ะ

331
00:24:06,194 --> 00:24:08,363
‪ถ้าอยู่แต่ในบ้าน คงจะเป็นหนักกว่าเดิม

332
00:24:08,446 --> 00:24:09,823
‪ถ้าไม่สบายก็พูดออกมาเถอะ

333
00:24:10,448 --> 00:24:11,491
‪ไม่ใช่ออกไปโดยไม่บอก

334
00:24:11,575 --> 00:24:13,577
‪คนของข้าไม่สบายทั้งคน

335
00:24:13,660 --> 00:24:16,037
‪ก็ไม่มีใครในบ้านข้า
‪ที่จะไม่ห่วงและไม่ดูแลหรอกนะ

336
00:24:19,624 --> 00:24:20,458
‪เจ้าด้วยหรือ

337
00:24:23,420 --> 00:24:24,546
‪ข้าถึงได้ออกมานี่ไง

338
00:24:30,093 --> 00:24:31,887
‪อากาศร้อน ไปกันเถอะ

339
00:24:34,264 --> 00:24:35,724
‪จางอุก พัดนั่นเย็นมากเลยเนอะ

340
00:24:36,224 --> 00:24:37,934
‪- ข้าซื้อมาถูกด้วยแหละ
‪- ให้ตายเถอะ

341
00:24:38,018 --> 00:24:40,103
‪เจ้าโดนโกงแล้วล่ะ จ่ายไปสองเท่าด้วยซ้ำ

342
00:24:40,187 --> 00:24:42,564
‪จริงหรือ นางบอกว่าขายให้ถูกนะ

343
00:24:43,690 --> 00:24:45,442
‪- เอาคืนมาเลย
‪- นี่ เดี๋ยวเถอะ

344
00:24:46,067 --> 00:24:46,985
‪องค์รัชทายาท

345
00:24:47,777 --> 00:24:48,612
‪อือ มานี่เร็ว

346
00:24:50,030 --> 00:24:53,158
‪เอามันไปฝากที่ชวีซอนรูสักสามสี่วันนะ

347
00:24:53,241 --> 00:24:55,452
‪มันอาจจะตกใจเพราะสภาพแวดล้อมเปลี่ยน

348
00:24:55,535 --> 00:24:57,454
‪เจ้ายกมันไปทั้งแบบนี้เลย

349
00:24:57,537 --> 00:24:59,456
‪และอย่าให้พวกเขาให้อาหารโดยพลการด้วย

350
00:24:59,539 --> 00:25:00,540
‪เข้าใจไหม

351
00:25:00,624 --> 00:25:01,625
‪จริงสิ

352
00:25:01,708 --> 00:25:04,544
‪ไม่ต้องบอกว่ามันมาจากข้า
‪ให้บอกว่าเจ้าเป็นคนฝากแทน

353
00:25:04,628 --> 00:25:06,963
‪เดี๋ยวนะ ทำไมอยู่ๆ ถึงจะย้ายเต่าไปที่นั่นกัน

354
00:25:07,047 --> 00:25:10,759
‪นี่เป็นความเมตตาจากข้าที่มอบให้แก่แม่หมอเต่า

355
00:25:10,842 --> 00:25:12,260
‪ที่ถูกนกยูงแย่งสามีไปน่ะ

356
00:25:12,802 --> 00:25:14,262
‪กระหม่อมจะทำตามรับสั่งพ่ะย่ะค่ะ

357
00:25:14,804 --> 00:25:15,639
‪แต่ว่าองค์รัชทายาท

358
00:25:16,223 --> 00:25:18,850
‪ตอนนี้จางอุกและจินบูยอน
‪เข้าวังมาพร้อมกันพ่ะย่ะค่ะ

359
00:25:19,476 --> 00:25:20,310
‪พวกเขามาทำไม

360
00:25:20,393 --> 00:25:23,188
‪เห็นว่ามาขออภัย
‪ที่ทำงานเลี้ยงของพระมเหสีพังพ่ะย่ะค่ะ

361
00:25:23,271 --> 00:25:24,898
‪จางอุกมาขอโทษหรือ

362
00:25:26,274 --> 00:25:28,276
‪- มารับคำขอโทษสิไม่ว่า
‪- จะเสด็จไปไหมพ่ะย่ะค่ะ

363
00:25:28,360 --> 00:25:30,403
‪ทรงสงสัยเกี่ยวกับจินบูยอนนี่พ่ะย่ะค่ะ

364
00:25:30,487 --> 00:25:31,529
‪ช่างเถอะ

365
00:25:31,613 --> 00:25:33,531
‪เจ้าเรียกคนมาขนย้ายเต่าเถอะ

366
00:25:34,407 --> 00:25:35,575
‪พ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

367
00:25:39,663 --> 00:25:43,500
‪ข้าเป็นคนกำจัดอึมูด็อก
‪ออกจากข้างๆ จางอุกเอง

368
00:25:45,794 --> 00:25:47,087
‪ทั้งที่ทำเช่นนั้นลงไป

369
00:25:48,088 --> 00:25:50,423
‪แต่ข้าก็ไม่ชอบที่จินบูยอน
‪มาอยู่เคียงข้างเขาแทนนาง

370
00:25:52,217 --> 00:25:55,220
‪ถ้ามาขออภัย
‪เราก็แค่ถ่อมตนและประจบนางก็พอใช่ไหม

371
00:25:55,804 --> 00:25:57,055
‪เราไม่ได้มาขออภัยหรอก

372
00:25:57,847 --> 00:25:59,891
‪- งั้นอะไร
‪- เราจะมากวนประสาทพวกเขา

373
00:25:59,975 --> 00:26:02,060
‪สิ่งที่พวกเขาพยายามแย่งไปจากข้า

374
00:26:02,894 --> 00:26:04,604
‪ต้องทำให้พวกเขาเห็นว่าข้าคือเจ้าของ

375
00:26:05,272 --> 00:26:06,106
‪หมายถึงอะไรหรือ

376
00:26:11,069 --> 00:26:11,903
‪เจ้าไง

377
00:26:17,826 --> 00:26:19,494
‪ไม่ต้องถ่อมตนหรือประจบพวกเขา

378
00:26:20,537 --> 00:26:24,040
‪แค่มองข้าด้วยสีหน้าที่เหมือน
‪ชอบข้าแทบตายก็พอ

379
00:26:31,548 --> 00:26:35,343
‪พวกเจ้าเกือบตกอยู่ในอันตราย
‪ที่งานเลี้ยงของข้า

380
00:26:35,927 --> 00:26:37,554
‪ไม่จำเป็นต้องมาขอโทษหรอก

381
00:26:37,637 --> 00:26:40,307
‪ไม่พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมขอประทานอภัย
‪ที่พาควีซอไปที่งานเลี้ยง

382
00:26:40,390 --> 00:26:42,225
‪ที่พระองค์ทรงจัดขึ้นโดยไม่ได้รับอนุญาต

383
00:26:42,976 --> 00:26:44,102
‪แต่ว่า

384
00:26:44,978 --> 00:26:47,188
‪นางล้ำค่าสำหรับกระหม่อมมาก

385
00:26:47,939 --> 00:26:49,607
‪กระหม่อมกังวลว่านางจะบาดเจ็บ

386
00:26:49,691 --> 00:26:52,319
‪จึงต้องส่งของต้องมนตร์ไปแทนนางพ่ะย่ะค่ะ

387
00:26:55,280 --> 00:26:58,199
‪ข้าได้ยินว่าพวกเจ้าแต่งงานกัน
‪โดยที่แม่ของนางไม่ได้อนุญาต

388
00:26:58,283 --> 00:27:00,785
‪แต่ดูเหมือนพวกเจ้าจะรักกันดีนะ

389
00:27:00,869 --> 00:27:02,662
‪เดี๋ยวท่านแม่ของนางก็คงยอมรับ

390
00:27:03,288 --> 00:27:06,249
‪จะมีใครนอกจากกระหม่อม
‪ที่จะปกป้องนางและจินโยวอนได้อีกล่ะพ่ะย่ะค่ะ

391
00:27:06,333 --> 00:27:08,918
‪เจ้าพูดเหมือนสำนักจินโยวอนเป็นของเจ้าเลยนะ

392
00:27:09,002 --> 00:27:10,420
‪พอดีว่ามีคนมากมาย

393
00:27:12,005 --> 00:27:14,007
‪จ้องจะครอบครองสำนักจินโยวอนน่ะพ่ะย่ะค่ะ

394
00:27:15,800 --> 00:27:16,843
‪กระหม่อมจะปกป้องจินโยวอน

395
00:27:17,677 --> 00:27:19,012
‪เหมือนมันเป็นของกระหม่อมเอง

396
00:27:24,184 --> 00:27:25,560
‪เพื่อนาง

397
00:27:29,689 --> 00:27:30,732
‪พอข้าจับมือเจ้าแล้ว

398
00:27:31,316 --> 00:27:32,984
‪เจ้าก็หาข้ออ้างเหมาะๆ แล้วออกมาซะ

399
00:27:34,069 --> 00:27:35,528
‪- แค่ข้าหรือ
‪- อือ

400
00:27:35,612 --> 00:27:37,447
‪ประโยชน์ของเจ้าจะสิ้นสุดลงแค่นั้น

401
00:27:38,073 --> 00:27:39,240
‪ข้าบอกชัดแล้วนะ

402
00:27:40,200 --> 00:27:41,326
‪ว่าต้องเป็นข้ออ้างเหมาะๆ

403
00:27:45,372 --> 00:27:48,291
‪ผึ้งเพคะ ขอประทานอภัยเพคะ
‪พอดีหม่อมฉันกลัวผึ้งมาก

404
00:27:53,380 --> 00:27:55,048
‪นางงดงามเหมือนดอกไม้

405
00:27:55,131 --> 00:27:57,133
‪จึงกลัวผึ้งเพราะพวกมันชอบมาตอมน่ะพ่ะย่ะค่ะ

406
00:27:59,886 --> 00:28:02,389
‪ตอนเจอที่งานเลี้ยง นางดูเป็นคนกล้าหาญ

407
00:28:03,098 --> 00:28:04,516
‪แต่ยังไร้มารยาทด้วยสินะ

408
00:28:05,183 --> 00:28:07,060
‪นั่นเป็นเสน่ห์ของนางพ่ะย่ะค่ะ

409
00:28:07,143 --> 00:28:10,105
‪นางชอบทำให้กระหม่อมอึ้ง
‪เพราะทำอะไรเหนือความคาดหมาย

410
00:28:10,188 --> 00:28:13,024
‪เจ้าได้ทั้งภรรยาที่มีเสน่ห์และสำนักจินโยวอน

411
00:28:13,108 --> 00:28:16,027
‪รวมถึงได้พลังของหินน้ำแข็ง
‪เจ้าโลภเหลือเกินนะ

412
00:28:16,111 --> 00:28:18,113
‪กระหม่อมอยากใช้พลังนั้น
‪ตามความโลภของกระหม่อม

413
00:28:18,613 --> 00:28:21,699
‪แต่อย่างที่ทรงทราบ กระหม่อมได้รับอนุญาต
‪ให้ใช้เพื่อไล่ล่าผู้แปรวิญญาณเท่านั้น

414
00:28:24,035 --> 00:28:25,161
‪น่าเสียดายจริงๆ

415
00:28:25,829 --> 00:28:29,707
‪เพราะกระหม่อมอาจทำให้
‪สิ่งที่พระมเหสีทรงปรารถนาเป็นจริงได้

416
00:28:31,668 --> 00:28:32,502
‪จริงด้วย

417
00:28:32,585 --> 00:28:36,548
‪เจ้าสามารถแปรวิญญาณของข้าได้
‪ด้วยพลังขั้นฮวันซูของเจ้า

418
00:28:38,675 --> 00:28:40,427
‪ถ้าเจ้าช่วยข้า

419
00:28:40,510 --> 00:28:42,929
‪ข้าก็ไม่ต้องทำให้หินน้ำแข็ง
‪ตกลงมาจากฟากฟ้าอีกก็ได้

420
00:28:43,012 --> 00:28:46,349
‪จะทรงทำอย่างไร
‪ให้หินน้ำแข็งตกลงมาอีกหรือพ่ะย่ะค่ะ

421
00:28:46,433 --> 00:28:48,768
‪ข้าได้ยินว่ามันทำได้ ถ้าทำให้โลกแห้งแล้ง

422
00:28:48,852 --> 00:28:50,186
‪อ๋อ

423
00:28:51,062 --> 00:28:53,148
‪ทรงอยากครอบครองจินโยวอน
‪เพื่อตามหาสิ่งของ

424
00:28:53,940 --> 00:28:55,400
‪ที่จะทำให้โลกแห้งแล้งได้สินะ

425
00:28:56,151 --> 00:28:58,027
‪ตอนนี้กระหม่อมค่อยหายข้องใจหน่อย

426
00:28:58,111 --> 00:29:01,698
‪กระหม่อมพอเข้าใจ
‪ที่ทรงเรียกนักซูขึ้นมาเพื่อฉุดรั้งกระหม่อม

427
00:29:02,282 --> 00:29:04,909
‪แต่ไม่รู้เหตุผลที่ทรงถึงขั้นทำร้ายจินบูยอน

428
00:29:05,410 --> 00:29:07,704
‪เพื่อให้กระหม่อมออกห่าง
‪จากจินโยวอนเลยน่ะพ่ะย่ะค่ะ

429
00:29:07,787 --> 00:29:08,621
‪จางอุก

430
00:29:10,457 --> 00:29:12,417
‪ช่วยแปรวิญญาณของข้าด้วยพลังของเจ้าหน่อย

431
00:29:13,251 --> 00:29:16,921
‪ถ้าเจ้าทำเช่นนั้น
‪ข้าก็ไม่ต้องทำโลกแห้งแล้งแล้ว

432
00:29:21,050 --> 00:29:23,470
‪กระหม่อมเองก็ไม่สนใจ
‪ว่าโลกจะแห้งแล้งหรือไม่

433
00:29:23,553 --> 00:29:25,305
‪แต่หากทรงแตะต้องคนของกระหม่อมอีก

434
00:29:25,930 --> 00:29:26,765
‪เมื่อนั้น

435
00:29:27,432 --> 00:29:29,934
‪กระหม่อมจะใช้พลังที่มีในตัว
‪ตามอำเภอใจพ่ะย่ะค่ะ

436
00:29:37,942 --> 00:29:39,903
‪ฝากบอกคำนี้
‪กับคนที่ถวายการช่วยเหลือพระมเหสี

437
00:29:40,820 --> 00:29:43,114
‪ให้ทำเรื่องนี้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ

438
00:30:18,399 --> 00:30:22,529
‪เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ข้าและจางอุก
‪กลายเป็นศัตรูที่หันหลังให้กันอย่างชัดเจนยิ่งขึ้น

439
00:30:23,112 --> 00:30:24,155
‪องค์รัชทายาท

440
00:30:24,239 --> 00:30:27,408
‪หัวหน้าสำนักชอนบูกวัน
‪ขอให้พระองค์เสด็จไปที่ชอนบูกวันพ่ะย่ะค่ะ

441
00:30:27,492 --> 00:30:29,911
‪จินมูไม่ได้มาหาข้า

442
00:30:30,411 --> 00:30:31,538
‪แต่เรียกข้าให้ไปหาหรือ

443
00:30:31,621 --> 00:30:34,332
‪เขาบอกว่าเป็นเรื่องสัญญา
‪ที่ให้ไว้กับพระองค์เมื่อคราวก่อนพ่ะย่ะค่ะ

444
00:30:36,042 --> 00:30:39,254
‪กระหม่อมจะนำสำนักจินโยวอน
‪มาถวายให้ราชวงศ์พ่ะย่ะค่ะ

445
00:30:39,337 --> 00:30:41,506
‪ทั้งหมดนี้ก็เพื่อองค์รัชทายาทพ่ะย่ะค่ะ

446
00:30:44,133 --> 00:30:46,427
‪ข้าให้จินมูอยู่ข้างๆ เพื่อที่จะเอาชนะจางอุก

447
00:30:46,511 --> 00:30:49,764
‪แต่ดูเหมือนตอนนี้
‪ข้าจะกลายเป็นเครื่องมือของจินมูแทนสินะ

448
00:30:56,062 --> 00:30:57,772
‪จะเสด็จไปที่ชอนบูกวันหรือพ่ะย่ะค่ะ

449
00:30:57,856 --> 00:30:58,690
‪ไม่ใช่หรอก

450
00:30:58,773 --> 00:31:01,025
‪ข้าจะไปดูหน้าเจ้าสาวของจางอุกสักหน่อย

451
00:31:05,363 --> 00:31:07,824
‪เหมือนว่าเขากำลังจะพูดเรื่องจินโยวอนเลย

452
00:31:08,408 --> 00:31:09,742
‪ทำไมเขาถึงให้ข้าออกมานะ

453
00:31:10,451 --> 00:31:11,369
‪ทำไมกัน

454
00:31:21,546 --> 00:31:23,840
‪ขนย้ายระวัง อย่าให้เต่าตกใจนะ

455
00:31:24,424 --> 00:31:25,758
‪ระวังๆ

456
00:31:28,803 --> 00:31:29,637
‪เดี๋ยวนะ

457
00:31:30,179 --> 00:31:33,308
‪เต่าตัวนี้เป็นของท่านขันทีโกหรือเปล่า

458
00:31:33,391 --> 00:31:35,226
‪ท่านขันทีที่ถวายการรับใช้องค์รัชทายาทน่ะ

459
00:31:35,310 --> 00:31:36,561
‪อ๋อ

460
00:31:37,270 --> 00:31:38,730
‪เขาไม่ใช่ขันทีโก

461
00:31:38,813 --> 00:31:40,440
‪แต่เป็นขันทีโอขอรับ

462
00:31:42,817 --> 00:31:44,068
‪- ขันทีโอหรือ
‪- ขอรับ

463
00:31:44,152 --> 00:31:45,945
‪ข้าคงได้ยินมาผิดล่ะมั้ง

464
00:31:46,613 --> 00:31:49,699
‪นี่เป็นเต่าที่ท่านขันทีโอสั่งให้ขนย้ายจริงๆ ขอรับ

465
00:31:50,283 --> 00:31:51,659
‪- ข้าพูดถูกหรือ
‪- ขอรับ

466
00:31:55,538 --> 00:31:57,040
‪เจ้าเองสินะ

467
00:31:58,041 --> 00:31:59,751
‪เจ้าใช้ชีวิตหรูหราที่วังหลวงเลยนะ

468
00:32:00,335 --> 00:32:01,711
‪วางลงสักครู่เถิด

469
00:32:03,504 --> 00:32:05,465
‪ข้าเคยเจอมันมาก่อนน่ะ

470
00:32:05,548 --> 00:32:06,382
‪ขอรับ

471
00:32:07,425 --> 00:32:10,219
‪ตายจริง เจ้าสบายดีไหม

472
00:32:10,303 --> 00:32:12,180
‪เหมือนมันจะจำท่านได้นะขอรับ

473
00:32:22,982 --> 00:32:24,901
‪น้ำใสแต่ก็เย็นแฮะ

474
00:32:25,944 --> 00:32:26,778
‪ไม่เป็นไรใช่ไหม

475
00:32:46,172 --> 00:32:48,466
‪เฮ้อ เจ้าก็คงลำบากเหมือนกันสินะ

476
00:32:50,009 --> 00:32:51,094
‪องค์รัชทายาท

477
00:32:56,391 --> 00:32:57,892
‪เจ้าเปลี่ยนน้ำโดยพลการหรือ

478
00:32:57,976 --> 00:32:59,894
‪ถ้าเต่าอยู่ในน้ำเย็นก็ป่วยได้เหมือนกันนะ

479
00:32:59,978 --> 00:33:02,730
‪นายน้อยจางอุกเองก็บอกว่าน้ำเย็นเกินไป

480
00:33:02,814 --> 00:33:05,441
‪จึงใช้พลังทำให้น้ำอุ่นแล้วพ่ะย่ะค่ะ

481
00:33:06,025 --> 00:33:07,527
‪จางอุกช่วยดูแลเต่าของข้าหรือ

482
00:33:09,821 --> 00:33:11,280
‪- เขารู้ไหมว่าเป็นของข้า
‪- พ่ะย่ะค่ะ

483
00:33:11,364 --> 00:33:14,158
‪กระหม่อมบอกเขาว่า
‪ท่านขันทีโอสั่งขนย้ายเต่าตัวนี้พ่ะย่ะค่ะ

484
00:33:14,993 --> 00:33:17,870
‪งั้นเขาใช้พลังทำให้น้ำอุ่นขึ้น
‪ทั้งที่รู้ว่าเป็นเต่าของข้าน่ะสิ

485
00:33:17,954 --> 00:33:19,163
‪องค์รัชทายาท

486
00:33:19,247 --> 00:33:22,291
‪ดูเหมือนจางอุกจะไม่ได้เกลียดชังพระองค์
‪ขนาดนั้นนะพ่ะย่ะค่ะ

487
00:33:22,375 --> 00:33:26,129
‪ถ้าไม่อย่างนั้น เขาจะมาดูแล
‪เต่าขององค์รัชทายาททำไมกันพ่ะย่ะค่ะ

488
00:33:26,212 --> 00:33:27,046
‪นั่นสิ

489
00:33:28,297 --> 00:33:30,091
‪ถ้าเขาเกลียดข้า
‪ก็คงเกลียดเต่าของข้าด้วย

490
00:33:30,174 --> 00:33:32,010
‪- จางอุกอยู่ที่ไหน
‪- จางอุกอยู่ที่ไหน

491
00:33:32,093 --> 00:33:33,052
‪จางอุก…

492
00:33:33,803 --> 00:33:36,681
‪เขาเพิ่งกลับไปพร้อมกับคู่หมั้นพ่ะย่ะค่ะ

493
00:33:38,975 --> 00:33:39,892
‪งั้นหรือ

494
00:33:39,976 --> 00:33:41,644
‪เข้าใจแล้ว พวกเจ้าไปได้

495
00:33:42,228 --> 00:33:43,062
‪ไปกันเถิด

496
00:33:47,942 --> 00:33:49,944
‪เขาช่วยดูแลเต่าของข้าหรือ

497
00:33:50,987 --> 00:33:53,531
‪ข้าต้องเข้าใจสถานการณ์นี้ว่ายังไงดี

498
00:33:54,907 --> 00:33:56,242
‪เอ่อ…

499
00:33:57,160 --> 00:33:58,161
‪หือ

500
00:34:03,666 --> 00:34:05,418
‪หมอนั่นเกลียดข้ามาก

501
00:34:06,544 --> 00:34:07,712
‪แล้วทำไมถึงทำแบบนั้นนะ

502
00:34:16,554 --> 00:34:19,015
‪นั่นเพราะมันเป็น
‪เต่าขององค์รัชทายาทไงพ่ะย่ะค่ะ

503
00:34:19,849 --> 00:34:20,683
‪ก็ใช่ไง

504
00:34:21,934 --> 00:34:24,687
‪มันเป็นเต่าของข้า
‪แล้วเจ้ามาดูแลเต่าของข้าทำไม

505
00:34:24,771 --> 00:34:25,605
‪ทำไมกัน

506
00:34:25,688 --> 00:34:27,023
‪เพราะมันเป็นเต่าของพระองค์ไง

507
00:34:28,941 --> 00:34:29,984
‪เจ้าเกลียดข้าไม่ใช่หรือ

508
00:34:30,068 --> 00:34:32,862
‪แล้วทำไมเจ้าถึงมาเติมเต็มพลังที่อบอุ่น
‪ให้เต่าของข้า

509
00:34:32,945 --> 00:34:34,155
‪ทรงไม่ทราบหรือพ่ะย่ะค่ะ

510
00:34:35,406 --> 00:34:36,741
‪เพราะมันเป็นเต่าของพระองค์ไง

511
00:34:40,870 --> 00:34:41,704
‪จางอุก

512
00:34:43,039 --> 00:34:45,208
‪ทำไมเจ้าถึงมาทำดีกับเต่าของข้า

513
00:34:46,000 --> 00:34:46,834
‪ถ้าเจ้าทำแบบนี้

514
00:34:48,503 --> 00:34:50,671
‪มันก็ทำให้ข้าคาดหวังว่าเจ้า…

515
00:34:52,173 --> 00:34:53,382
‪ไม่ได้เกลียดข้าขนาดนั้นนะ

516
00:34:56,886 --> 00:34:58,596
‪ขอบคุณที่ช่วยดูแลเจ้าเต่านะ

517
00:34:59,347 --> 00:35:00,890
‪ท่านขันทีคงดีใจน่าดูเลย

518
00:35:05,353 --> 00:35:07,355
‪เจ้าเป็นเพื่อนกับขันทีตั้งแต่เมื่อไหร่

519
00:35:08,106 --> 00:35:09,232
‪เราเจอกันโดยบังเอิญน่ะ

520
00:35:09,315 --> 00:35:11,692
‪เขาเป็นขันทีใจดี
‪ที่ช่วยเต่าไว้ตามที่ข้าขอร้อง

521
00:35:11,776 --> 00:35:12,777
‪อ๋อ

522
00:35:13,611 --> 00:35:15,613
‪เจ้าได้ช่วยทั้งเต่า ได้ทั้งเพื่อน

523
00:35:15,696 --> 00:35:17,323
‪แล้วยังดูคนอื่นทะเลาะกันด้วย

524
00:35:18,199 --> 00:35:19,033
‪สนุกใหญ่เลยนะ

525
00:35:20,284 --> 00:35:21,828
‪เพราะสามีช่วยข้าไว้ไง

526
00:35:22,787 --> 00:35:23,621
‪ให้ตายเถอะ

527
00:35:26,040 --> 00:35:26,874
‪จางอุก

528
00:35:31,254 --> 00:35:32,380
‪ข้าได้ยินว่า

529
00:35:33,548 --> 00:35:34,882
‪เจ้าทำลายด้ายติดตามไป

530
00:35:40,429 --> 00:35:41,264
‪ขอบใจนะ

531
00:35:42,598 --> 00:35:44,517
‪ข้าบอกว่าเป็นห่วงที่เจ้าเจ็บป่วยไง

532
00:35:45,143 --> 00:35:45,977
‪แล้วอีกอย่าง

533
00:35:46,727 --> 00:35:48,646
‪ข้าก็กลัวว่าเจ้าจะกลับไปเพราะเจ็บด้วย

534
00:35:48,729 --> 00:35:50,481
‪ข้าไม่กลับไปเด็ดขาด

535
00:35:57,071 --> 00:36:00,241
‪ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าในระยะห่างเท่านี้ไปตลอด

536
00:36:14,672 --> 00:36:15,631
‪ข้าสัญญา

537
00:36:25,141 --> 00:36:28,186
‪ข้าจะจับมือของเจ้าคนเดียว
‪เหมือนสวมแหวนไว้แบบนี้ไปตลอดชีวิต

538
00:36:49,040 --> 00:36:50,041
‪จางอุก

539
00:36:52,293 --> 00:36:53,252
‪เมื่อสักครู่น่ะ

540
00:36:54,670 --> 00:36:58,341
‪ข้านึกความทรงจำหลายอย่างขึ้นมาได้
‪ตั้งแต่ตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อเช้า

541
00:36:59,800 --> 00:37:01,677
‪มันชัดเจนเหมือนเป็นความทรงจำของข้า

542
00:37:04,722 --> 00:37:06,307
‪ทำให้สับสนและว้าวุ่นใจมาก

543
00:37:06,390 --> 00:37:07,225
‪แล้วยังไง

544
00:37:08,267 --> 00:37:10,937
‪เจ้าจับมือข้า
‪เพื่อให้ข้านึกถึงความทรงจำที่ไม่อาจลืมได้หรือ

545
00:37:11,854 --> 00:37:13,189
‪ให้ข้ามีความสุขที่ได้นึกถึงมันหรือ

546
00:37:13,272 --> 00:37:15,316
‪อย่างน้อยเมื่อคืนเจ้าก็ร้องไห้เต็มที่แล้วนี่

547
00:37:17,193 --> 00:37:18,444
‪มันไม่ได้ช่วยให้เจ้า…

548
00:37:20,279 --> 00:37:21,155
‪รู้สึกดีบ้างเลยหรือ

549
00:37:22,740 --> 00:37:23,574
‪ก็เหมือนจะใช่อยู่

550
00:37:25,326 --> 00:37:26,577
‪งั้นต่อไปนี้

551
00:37:27,578 --> 00:37:29,455
‪ข้าใช้ประโยชน์จากเจ้าแบบนั้นก็ดีเหมือนกัน

552
00:37:31,624 --> 00:37:33,376
‪ข้าจับมือและแตะต้องตัวเจ้าได้

553
00:37:33,960 --> 00:37:35,169
‪และกอดเจ้าตอนที่คิดถึงนาง

554
00:37:35,753 --> 00:37:38,297
‪ถ้าข้าได้กอดจนหลับ
‪ข้าก็คงไม่ต้องรอให้นางมาเข้าฝันข้า

555
00:37:40,424 --> 00:37:41,676
‪ก็เจ้าเสนอตัวเป็นตัวแทนนาง

556
00:37:43,594 --> 00:37:44,845
‪ในโลกความจริงแบบนี้

557
00:37:51,519 --> 00:37:53,229
‪ทำตามความทรงจำที่เจ้านึกได้อีกสิ

558
00:37:54,438 --> 00:37:55,273
‪คราวนี้

559
00:37:56,732 --> 00:37:58,192
‪ข้าจะยอมรับโดยไม่ถอยหลังเอง

560
00:37:59,235 --> 00:38:00,069
‪เมื่อวาน…

561
00:38:03,239 --> 00:38:04,699
‪ข้าทำไปเพื่อปลอบใจเจ้า

562
00:38:07,493 --> 00:38:08,953
‪เพราะเจ้าดูเศร้ามาก

563
00:38:13,332 --> 00:38:14,166
‪ส่วนวันนี้…

564
00:38:16,043 --> 00:38:17,211
‪ข้าทำไปเพราะอยากรู้

565
00:38:19,547 --> 00:38:21,132
‪ว่ามีช่องว่างให้ข้าแทรกเข้าไปไหม

566
00:38:24,885 --> 00:38:26,429
‪แต่เหมือนจะไม่มี งั้นข้าจะถอยเอง

567
00:38:43,321 --> 00:38:46,365
‪มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นที่วังหลวงหรือเจ้าคะ

568
00:38:48,451 --> 00:38:49,285
‪เปล่าหรอก

569
00:38:51,287 --> 00:38:53,164
‪แม่บ้านคิม ขอมือหน่อยสิ

570
00:38:53,789 --> 00:38:55,082
‪- มือข้าหรือเจ้าคะ
‪- อือ

571
00:38:55,166 --> 00:38:56,000
‪นี่เจ้าค่ะ

572
00:39:07,595 --> 00:39:09,597
‪นายน้อยก็ล้ำค่าสำหรับข้าเช่นกันเจ้าค่ะ

573
00:39:09,680 --> 00:39:11,474
‪อือ เช่นกัน

574
00:39:15,978 --> 00:39:18,022
‪มันต้องรู้สึกแตกต่างเหมือนตอนนี้สิ

575
00:39:20,941 --> 00:39:22,360
‪แต่กลับเหมือนกันมาก

576
00:39:22,985 --> 00:39:23,819
‪อะไรหรือเจ้าคะ

577
00:39:24,862 --> 00:39:25,696
‪เปล่า ไม่มีอะไร

578
00:39:27,740 --> 00:39:30,534
‪ท่านพูดอะไรกับคุณหนู นางถึงได้ร้องไห้เจ้าคะ

579
00:39:30,618 --> 00:39:33,037
‪- นางร้องไห้หรือ
‪- นางไม่ได้ร้องแต่เหมือนจะร้องเจ้าค่ะ

580
00:39:33,913 --> 00:39:35,539
‪ท่านไปพูดอะไรไม่ดีกับนางอีก

581
00:39:35,623 --> 00:39:38,542
‪ไม่รู้สิ ข้าตกใจมาก
‪เลยพูดอะไรไม่ทันคิดเหมือนคนบ้าน่ะ

582
00:39:38,626 --> 00:39:39,877
‪เดี๋ยวเถอะ

583
00:39:39,960 --> 00:39:42,213
‪ข้าจะตีตูดท่านเหมือนตอนเด็กๆ ก็ไม่ได้

584
00:39:42,296 --> 00:39:43,672
‪จริงๆ เลย

585
00:39:44,340 --> 00:39:45,466
‪ยังไงก็เถอะ

586
00:39:45,549 --> 00:39:49,178
‪เห็นพวกท่านทะเลาะกันแบบนี้
‪ก็ยังดีกว่าไม่แยแสกันราวกับวัวมองไก่นะเจ้าคะ

587
00:39:51,389 --> 00:39:54,350
‪ยังไงก็เถอะ
‪ถ้าท่านทำตัวไม่ดีกับนางต่อไปเรื่อยๆ

588
00:39:54,433 --> 00:39:56,352
‪- จะผิดหวังเหมือนหมาไล่ไก่ได้นะ
‪- หมาหรือ

589
00:39:57,603 --> 00:39:59,855
‪แม่บ้านคิมบอกว่าข้าเป็นหมาหรือ

590
00:39:59,939 --> 00:40:01,357
‪แหม รู้สึกไม่ดีหรือเจ้าคะ

591
00:40:01,941 --> 00:40:04,985
‪แต่คุณหนูคงรู้สึกไม่ดีที่ท่านเห็นนางเป็นตัวแทน
‪เหมือนเอาไก่ไปแทนไก่ฟ้านะ

592
00:40:06,195 --> 00:40:08,239
‪จะหมาหรือไก่ก็เถอะ ให้ตาย

593
00:40:32,096 --> 00:40:33,806
‪เป็นเพราะสิ่งนี้หรือ

594
00:40:53,993 --> 00:40:55,411
‪ที่ข้าพูดไปเมื่อสักครู่นี้

595
00:40:56,662 --> 00:40:58,706
‪ข้าไม่ได้เห็นเจ้าเป็นตัวแทน
‪เหมือนเอาไก่ไปแทนไก่ฟ้านะ

596
00:41:00,583 --> 00:41:02,168
‪ข้าไม่หวังจะเอาไก่ไปแทนไก่ฟ้า

597
00:41:02,251 --> 00:41:04,587
‪แต่เจ้าชอบทำตัวเหมือนไก่
‪ข้าเลยพูดให้เจ้าเงียบ

598
00:41:07,882 --> 00:41:08,716
‪ยังไงก็เถอะ

599
00:41:09,550 --> 00:41:10,885
‪อย่าทำตัวเหมือนไก่เลย

600
00:41:12,094 --> 00:41:13,471
‪แล้วข้าจะไม่ทำตัวเหมือนหมา

601
00:41:21,479 --> 00:41:22,688
‪พูดอะไรของเขา

602
00:41:23,272 --> 00:41:25,858
‪นายน้อยว่ายังไงหรือเจ้าคะ คืนดีกันหรือยัง

603
00:41:25,941 --> 00:41:26,901
‪ไม่รู้สิเจ้าคะ

604
00:41:27,485 --> 00:41:29,320
‪เขาบอกว่าข้าเป็นไก่และตัวเองเป็นหมาเจ้าค่ะ

605
00:41:36,076 --> 00:41:37,119
‪เดี๋ยวก่อนนะ

606
00:41:37,203 --> 00:41:39,413
‪เขาจะคืนดีหรือจะหาเรื่องทะเลาะกันอีกเนี่ย

607
00:41:40,456 --> 00:41:41,540
‪จริงๆ เลย

608
00:41:42,333 --> 00:41:44,919
‪ท่านอาจารย์อีพบเครื่องปั้นดินเผาเช่นนี้

609
00:41:45,002 --> 00:41:47,338
‪ที่บ่อน้ำที่แห้งเหือดหลายอันขอรับ

610
00:41:47,421 --> 00:41:49,340
‪นี่เป็นเวทมนตร์ดำที่ชั่วร้าย

611
00:41:49,423 --> 00:41:53,052
‪คงมีใครบางคนอาฆาตแค้น
‪และตั้งใจทำให้บ่อน้ำแห้งเหือด

612
00:41:53,135 --> 00:41:54,887
‪พวกแม่หมอที่หมู่บ้านแกมาไง

613
00:41:54,970 --> 00:41:57,640
‪พวกนางชอบทำของพวกนี้ขึ้นมาขายนี่นา

614
00:41:58,807 --> 00:41:59,892
‪มันดูเหมือนนกเลยขอรับ

615
00:41:59,975 --> 00:42:01,644
‪ภัยแล้งยืดเยื้อต่อไป

616
00:42:01,727 --> 00:42:04,355
‪หากบ่อน้ำดื่มแห้งเหือด
‪ก็จะทำให้ทุกคนกังวล

617
00:42:05,231 --> 00:42:10,027
‪ข้าคาใจเหลือเกิน
‪ที่ไม่ได้พบของแบบนี้แค่หนึ่งหรือสองที่

618
00:42:11,695 --> 00:42:13,906
‪ดังกู ลองไปสืบผ่านสมาคมพ่อค้าดู

619
00:42:13,989 --> 00:42:16,825
‪ว่ามีบ่อน้ำในป้อมที่แห้งเหือดอีกบ้างไหม

620
00:42:16,909 --> 00:42:17,910
‪ขอรับ

621
00:42:18,536 --> 00:42:20,329
‪ว่าแต่ท่านอาจารย์อีไปไหนหรือขอรับ

622
00:42:20,412 --> 00:42:23,582
‪เขาไปหาจางอุกเพื่อเล่าเรื่องนี้ให้ฟังน่ะ

623
00:42:23,666 --> 00:42:28,754
‪ถ้าอย่างนั้นข้าจะไปต้ม
‪แกงเนื้อเผ็ดใส่ผักกูดเยอะๆ

624
00:42:28,837 --> 00:42:31,173
‪ของโปรดของท่านอาจารย์อีนะขอรับ

625
00:42:31,257 --> 00:42:32,258
‪- อย่านะ
‪- ไม่ได้ขอรับ

626
00:42:34,343 --> 00:42:37,096
‪เขาคงไปหาจางอุกที่บ้าน

627
00:42:37,179 --> 00:42:40,849
‪แม่บ้านคิมคงทำแกงเนื้อเผ็ด
‪หรืออะไรก็ตามแต่ให้เขาแล้วล่ะ

628
00:42:40,933 --> 00:42:43,102
‪เพราะงั้นเจ้าไม่ต้องทำอะไรเลย

629
00:42:45,354 --> 00:42:46,897
‪ถ้างั้นแม่บ้านคิม

630
00:42:47,982 --> 00:42:49,400
‪ก็คงดูแล

631
00:42:50,568 --> 00:42:51,402
‪ท่านอาจารย์อีสินะ

632
00:42:52,278 --> 00:42:53,821
‪พวกเขาเคยสนิทสนมกันมาก

633
00:42:53,904 --> 00:42:56,448
‪ตอนที่เขาไปพักอยู่ที่บ้านอุกใช่ไหมขอรับ

634
00:42:57,950 --> 00:43:01,078
‪ท่านอาจารย์เคยหยุดดื่มชาสมุนไพรคนที

635
00:43:01,579 --> 00:43:04,623
‪ไปสักพักเพราะแม่บ้านคิมด้วย

636
00:43:05,916 --> 00:43:07,084
‪จริงหรือขอรับ

637
00:43:07,167 --> 00:43:10,087
‪ถ้างั้นท่านอาจารย์อีก็เคยรู้สึกดีกับแม่บ้านคิมน่ะสิ

638
00:43:10,170 --> 00:43:12,840
‪ข้าเป็นคนมีไหวพริบใช่ไหมล่ะ

639
00:43:13,382 --> 00:43:15,884
‪ท่านอาจารย์พันผ้าพันคอ

640
00:43:15,968 --> 00:43:20,514
‪ที่แม่บ้านคิมมอบให้ไม่ยอมถอด
‪แม้จะร้อนจนคอแทบละลายก็ตาม

641
00:43:21,348 --> 00:43:23,350
‪เขาพันผ้าพันคอไว้ทั้งที่อากาศร้อนหรือ

642
00:43:23,434 --> 00:43:25,269
‪มันถือเป็นรักแท้เลยนะขอรับ

643
00:43:25,352 --> 00:43:26,437
‪ใช่น่ะสิ

644
00:43:31,567 --> 00:43:32,401
‪คือว่า

645
00:43:32,943 --> 00:43:34,945
‪มันเป็นแค่ความรู้สึกชั่ววูบ

646
00:43:35,029 --> 00:43:37,489
‪ที่พัดผ่านเข้ามาในชีวิต
‪ของท่านอาจารย์เท่านั้นแหละ

647
00:43:37,573 --> 00:43:38,574
‪ใช่ไหมจิน

648
00:43:39,450 --> 00:43:40,492
‪รักแท้เลยนะขอรับ

649
00:43:41,243 --> 00:43:43,704
‪ถ้าเขารู้สึกแบบนั้นเป็นครั้งแรก
‪ทั้งที่มีชีวิตอยู่มานาน

650
00:43:43,787 --> 00:43:45,414
‪ก็ถือเป็นสุดยอดแห่งรักแท้เลยขอรับ

651
00:43:45,497 --> 00:43:46,874
‪เจ้าเด็กนี่ พอแล้ว

652
00:43:47,541 --> 00:43:48,917
‪อ้อ รักแท้

653
00:43:54,506 --> 00:43:55,841
‪ไหนๆ

654
00:43:57,217 --> 00:43:59,303
‪ข้าก็ตั้งใจจะต้มแกงเนื้อเผ็ดแล้ว

655
00:44:00,095 --> 00:44:01,555
‪ทั้งสองคนก็มากิน

656
00:44:03,098 --> 00:44:06,769
‪แทนท่านอาจารย์อีให้หมดด้วยนะ

657
00:44:07,895 --> 00:44:08,771
‪เจ้าก็ด้วย

658
00:44:12,816 --> 00:44:14,526
‪- อะไรนะขอรับ
‪- เจ้านี่นะ

659
00:44:16,153 --> 00:44:17,154
‪ปัดโธ่

660
00:44:27,748 --> 00:44:28,582
‪ใครอีกล่ะนั่น

661
00:44:39,093 --> 00:44:41,136
‪จางอุก ไม่เจอนานนะ

662
00:44:41,220 --> 00:44:43,889
‪ไม่เจอกันนานเลยนะขอรับ ท่านอาจารย์อี

663
00:44:45,182 --> 00:44:48,977
‪ทั้งหมดนี้เป็นเจดีย์หินที่เจ้าก่อขึ้นมา
‪ทุกครั้งที่สังหารผู้แปรวิญญาณหรือ

664
00:44:50,145 --> 00:44:51,689
‪เจ้าจับพวกมันได้เยอะเลยสินะ

665
00:44:51,772 --> 00:44:53,232
‪ทำไมถึงแสร้งทำเป็นไม่รู้ล่ะขอรับ

666
00:44:53,315 --> 00:44:54,817
‪ทั้งที่เดินทางไปทูลองค์รัชทายาท

667
00:44:54,900 --> 00:44:57,194
‪ให้พระราชทานรางวัลให้ข้าทุกครั้ง

668
00:44:57,778 --> 00:45:01,365
‪เจ้าน้อยใจที่ข้าไปเข้าเฝ้าองค์รัชทายาท
‪แต่ไม่มาหาเจ้าหรือ

669
00:45:01,448 --> 00:45:03,534
‪ก็ไม่ถึงกับน้อยใจขนาดนั้น

670
00:45:05,035 --> 00:45:07,371
‪แต่ข้าก็ดีใจที่ได้เจอท่านนะขอรับ

671
00:45:10,249 --> 00:45:11,625
‪เจดีย์หินนี้เป็นของเด็กคนนั้นหรือ

672
00:45:12,292 --> 00:45:13,877
‪น่าจะตั้งใจก่อหน่อยสิ

673
00:45:13,961 --> 00:45:15,963
‪มันดูเละเทะกว่ากองอื่นเลย

674
00:45:16,046 --> 00:45:17,381
‪ไม่ใช่ฝีมือข้าหรอกขอรับ

675
00:45:18,090 --> 00:45:19,383
‪มีใครบางคนมาทำลายมัน

676
00:45:20,134 --> 00:45:21,677
‪แล้วพยายามก่อมันขึ้นมาคืนให้ขอรับ

677
00:45:21,760 --> 00:45:23,262
‪ใครกัน พัคจินหรือ

678
00:45:23,345 --> 00:45:25,389
‪คนคนหนึ่งน่ะขอรับ นางชื่อว่าจินบูยอน

679
00:45:26,765 --> 00:45:28,642
‪จินบูยอนหรือ บูยอนมาทำลายมันหรือ

680
00:45:32,354 --> 00:45:33,564
‪รู้จักจินบูยอนหรือขอรับ

681
00:45:35,190 --> 00:45:36,024
‪ใช่แล้ว

682
00:45:37,484 --> 00:45:38,861
‪ข้าเป็นคนช่วยชีวิต

683
00:45:40,279 --> 00:45:41,530
‪และดูแลเด็กคนนั้น

684
00:45:50,038 --> 00:45:52,583
‪อย่าอยู่ข้างจางอุกอีกต่อไปเลย

685
00:45:52,666 --> 00:45:55,210
‪ท่านแม่ ข้าแต่งงานแล้วนะเจ้าคะ

686
00:45:56,211 --> 00:45:57,379
‪ข้าจะไม่กลับไปเจ้าค่ะ

687
00:45:59,840 --> 00:46:02,593
‪เหตุผลที่จางอุกเลือกเจ้าคืออะไร

688
00:46:03,510 --> 00:46:05,929
‪เขาต้องการครอบครองจินโยวอน
‪เหมือนที่คนอื่นลือกันหรือ

689
00:46:06,013 --> 00:46:08,640
‪ไม่ใช่แบบนั้นนะเจ้าคะ
‪เพราะเขาต้องการข้าเจ้าค่ะ

690
00:46:10,726 --> 00:46:13,145
‪พวกภูตผีแห่มาหาเขาเพราะหินน้ำแข็ง

691
00:46:13,812 --> 00:46:15,105
‪ทำให้เขานอนไม่หลับเจ้าค่ะ

692
00:46:15,856 --> 00:46:18,984
‪ข้าใช้พลังไล่พวกมันไปได้เจ้าค่ะ

693
00:46:20,736 --> 00:46:25,282
‪เจ้ากำลังบอกว่าเจ้าใช้พลังทำเช่นนั้นได้แล้วหรือ

694
00:46:26,617 --> 00:46:27,618
‪เจ้าค่ะ

695
00:46:27,701 --> 00:46:30,454
‪ดูเหมือนท่านหมอที่ดูแลข้าจะพูดถูกนะเจ้าคะ

696
00:46:30,537 --> 00:46:33,999
‪พอข้าเริ่มรื้อฟื้นความทรงจำได้
‪พลังก็ค่อยๆ กลับมาเจ้าค่ะ

697
00:46:39,755 --> 00:46:43,091
‪ทำไมเจ้าไม่ถามเรื่องที่ข้าเคยดูแลบูยอนเลยล่ะ

698
00:46:43,967 --> 00:46:48,222
‪นางเล่าให้ข้าฟังแล้วขอรับ
‪เรื่องที่นางป่วย สูญเสียความทรงจำ

699
00:46:48,305 --> 00:46:49,598
‪และถูกขังไว้

700
00:46:50,432 --> 00:46:54,102
‪แต่ข้าไม่คิดเลยว่าท่านหมอเก่งกาจ
‪ที่รักษาให้นางจะเป็นท่าน

701
00:46:55,103 --> 00:46:58,565
‪ข้าไม่บอกใครเพราะแม่ของนางขอร้องไว้

702
00:46:58,649 --> 00:47:01,610
‪งั้นแปลว่าท่านยืนดูอยู่เฉยๆ

703
00:47:01,693 --> 00:47:04,696
‪ทั้งที่นางถูกขังไว้ในห้องเล็กๆ
‪และถูกเย็บด้วยด้ายติดตามหรือ

704
00:47:04,780 --> 00:47:06,907
‪คงมีเหตุผลที่แม่ของนางทำเช่นนั้น

705
00:47:07,783 --> 00:47:10,410
‪เจ้าก็ดันพาตัวนางที่จินโฮกยอง

706
00:47:10,953 --> 00:47:12,871
‪พยายามซ่อนอย่างมิดชิดมาสินะ

707
00:47:12,955 --> 00:47:14,289
‪พานางมาซะได้

708
00:47:28,095 --> 00:47:29,054
‪กลับบ้านกันเถิด

709
00:47:29,137 --> 00:47:31,431
‪ข้าสัญญาว่าจะทำตามที่เจ้าต้องการทุกอย่าง

710
00:47:31,515 --> 00:47:33,058
‪ข้าจะไม่ขังเจ้า

711
00:47:33,141 --> 00:47:35,686
‪และไม่บังคับเจ้าแต่งงานอีกต่อไป

712
00:47:36,436 --> 00:47:37,563
‪ถ้าเป็นอย่างนั้น

713
00:47:37,646 --> 00:47:40,524
‪เจ้าก็ไม่มีเหตุผลให้จางอุกใช้ประโยชน์
‪และอยู่ที่นี่แล้วนี่

714
00:47:43,277 --> 00:47:44,528
‪ข้าสัญญากับเขาไปแล้วเจ้าค่ะ

715
00:47:45,571 --> 00:47:46,822
‪ว่าจะอยู่เคียงข้างเขา

716
00:47:48,532 --> 00:47:49,700
‪เจ้ามอบใจ

717
00:47:51,451 --> 00:47:52,494
‪ให้เขาแล้วสินะ

718
00:47:59,334 --> 00:48:00,294
‪ช่างน่าสงสารจริงๆ

719
00:48:00,377 --> 00:48:03,380
‪การเฝ้ามองคนที่ไม่มีทางมอบใจให้เจ้าได้

720
00:48:04,089 --> 00:48:05,173
‪มันทรมานมากนะ

721
00:48:07,467 --> 00:48:08,677
‪พอแค่นี้เถิด บูยอน

722
00:48:09,970 --> 00:48:10,804
‪ข้าไม่อยาก

723
00:48:11,847 --> 00:48:13,140
‪พอเท่านี้เจ้าค่ะ

724
00:48:15,058 --> 00:48:17,978
‪ยังไงซะ ข้าก็แต่งงานเพราะชอบเขาเจ้าค่ะ

725
00:48:19,354 --> 00:48:20,522
‪งั้นหรือ

726
00:48:26,403 --> 00:48:27,863
‪ถ้าเจ้าพูดแบบนั้น ก็ได้

727
00:48:28,864 --> 00:48:31,533
‪จงพาเขาไปที่บ้านสักครั้งสิ

728
00:48:33,118 --> 00:48:36,413
‪- อะไรนะเจ้าคะ
‪- หากพวกเจ้าแต่งงานกันแล้วก็ควรทำเช่นนั้น

729
00:48:36,496 --> 00:48:38,457
‪ต้องมาขอโทษในสิ่งที่เคยกระทำผิด

730
00:48:38,540 --> 00:48:40,959
‪และมาฝากเนื้อฝากตัวกับข้า

731
00:48:41,585 --> 00:48:43,420
‪ข้าจะอนุญาตให้เขาทำเช่นนั้น

732
00:48:44,546 --> 00:48:45,380
‪จงพาเขามานะ

733
00:48:46,590 --> 00:48:50,177
‪เขาไม่ใช่คนที่จะขอโทษ
‪และฝากเนื้อฝากตัวเช่นนั้นนะเจ้าคะ

734
00:48:50,260 --> 00:48:52,220
‪ถ้าเจ้ายืนกรานว่าแต่งงานกันแล้ว

735
00:48:52,304 --> 00:48:53,680
‪อย่างน้อยเขาก็ต้องทำเช่นนั้นสิ

736
00:48:56,433 --> 00:48:58,810
‪ข้ายอมให้โอกาสแล้ว

737
00:48:59,519 --> 00:49:02,522
‪จงพาเขามาทักทายข้าให้ได้นะ

738
00:49:15,661 --> 00:49:18,080
‪จางอุกคงไม่ไปด้วยใช่ไหมเจ้าคะ

739
00:49:18,163 --> 00:49:19,706
‪ข้าได้ยินว่าเขาไม่กลับบ้านด้วยนี่

740
00:49:19,790 --> 00:49:22,668
‪เป็นธรรมดาที่ลูกเขยจะต้องเดินทาง
‪ไปทักทายบ้านพ่อแม่ภรรยา

741
00:49:23,460 --> 00:49:26,171
‪แต่ข้าติดใจตรงให้ไปขอโทษ
‪และฝากตัวนี่แหละเจ้าค่ะ

742
00:49:28,131 --> 00:49:29,383
‪ถ้าเป็นนายน้อยดังกู

743
00:49:30,592 --> 00:49:32,761
‪หากให้โอกาส เขาก็คงยินดีทำแน่นอน

744
00:49:39,768 --> 00:49:43,480
‪ข้าสงสัยว่ามันทำขึ้นมาเลียนแบบนกเพลิง
‪ที่ถูกเก็บรักษาไว้ในจินโยวอน

745
00:49:44,147 --> 00:49:44,981
‪นกเพลิงหรือขอรับ

746
00:49:46,066 --> 00:49:47,859
‪ท่านหมายถึงนกที่เกิดจากภูเขาไฟหรือขอรับ

747
00:49:47,943 --> 00:49:49,152
‪ใช่แล้ว

748
00:49:49,236 --> 00:49:51,029
‪เหตุผลหลักที่ท่านอาจารย์ซอกยอง

749
00:49:51,113 --> 00:49:55,033
‪และจินซอลรันก่อตั้งสำนักจินโยวอนขึ้นมา
‪ก็เพื่อกักขังนกเพลิงไว้

750
00:49:55,117 --> 00:49:57,703
‪ท่านเล่าเรื่องนี้ให้ข้าฟังทำไมขอรับ

751
00:49:57,786 --> 00:50:00,664
‪จงไปตรวจสอบหน่อยว่า
‪นกเพลิงยังอยู่ดีในสำนักจินโยวอนหรือเปล่า

752
00:50:00,747 --> 00:50:04,000
‪ถ้าไม่ใช่คนจากตระกูลจิน
‪ก็เปิดประตูจินโยวอนไม่ได้นะขอรับ

753
00:50:04,084 --> 00:50:05,836
‪เจ้าสาวของเจ้าไง จินบูยอน

754
00:50:05,919 --> 00:50:07,421
‪นางถูกไล่ออกจากบ้านมาแล้วขอรับ

755
00:50:08,380 --> 00:50:11,049
‪อย่าพยายามให้ข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยขอรับ

756
00:50:19,725 --> 00:50:22,394
‪จะทรงทำอย่างไร
‪ให้หินน้ำแข็งตกลงมาอีกหรือพ่ะย่ะค่ะ

757
00:50:22,477 --> 00:50:25,063
‪ข้าได้ยินว่ามันทำได้ ถ้าทำให้โลกแห้งแล้ง

758
00:50:31,319 --> 00:50:33,155
‪ถึงไม่ทำให้พวกเขามาเกี่ยวข้องกัน

759
00:50:33,864 --> 00:50:36,616
‪แต่พวกเขาก็เดิน
‪บนเส้นทางแห่งโชคชะตากันเองสินะ

760
00:50:40,328 --> 00:50:41,163
‪ให้ตายเถอะ

761
00:50:41,955 --> 00:50:43,290
‪อุก…

762
00:50:46,668 --> 00:50:47,753
‪อุกน่ะ

763
00:50:48,795 --> 00:50:51,131
‪เขาพักอยู่ห้องสุดทางเดิน
‪ที่หอพักของจองจินกักขอรับ

764
00:50:52,007 --> 00:50:53,675
‪ไม่แน่ใจว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ห้องไหม

765
00:50:54,843 --> 00:50:55,969
‪ให้ข้าไปเป็นเพื่อนไหม

766
00:50:57,596 --> 00:51:00,432
‪ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
‪ข้ามีเรื่องจะคุยกับเขาตามลำพัง

767
00:51:19,701 --> 00:51:22,496
‪แค่ทำให้ดีเหมือนที่เตรียมมาก็พอ

768
00:51:31,379 --> 00:51:32,214
‪เดี๋ยวก่อน

769
00:51:32,798 --> 00:51:33,632
‪ห้ามเปิดนะ

770
00:51:34,591 --> 00:51:35,801
‪ฟังจากในนั้นแหละ

771
00:51:35,884 --> 00:51:37,511
‪ข้ามีเรื่องจะขอร้องเจ้า

772
00:51:43,642 --> 00:51:45,393
‪แม่ข้าบอกให้เจ้าไปทักทายด้วยกัน

773
00:51:46,394 --> 00:51:49,481
‪นางจะให้เจ้าไปขอโทษ
‪และฝากเนื้อฝากตัวกับนาง

774
00:51:49,564 --> 00:51:52,567
‪ถ้าอยากเก็บข้าไว้เพื่อใช้ประโยชน์
‪อย่างน้อยก็ช่วยทำแบบนั้นหน่อย

775
00:51:54,653 --> 00:51:57,364
‪ข้าเพิ่งถูกเจ้าต่อว่าอย่างหนัก
‪หลังพยายามแทรกตัวเข้าไปในหัวใจเจ้า

776
00:51:57,447 --> 00:52:00,116
‪ข้าเองก็รู้สึกเสียศักดิ์ศรีที่มาพูดแบบนี้เหมือนกัน

777
00:52:01,743 --> 00:52:02,869
‪ข้าจะนับถึงสาม

778
00:52:03,745 --> 00:52:04,955
‪ถ้าเจ้าจะทำให้ก็เปิดประตู

779
00:52:05,038 --> 00:52:06,331
‪ถ้าไม่ ก็อยู่ข้างในนั้นไป

780
00:52:07,374 --> 00:52:08,375
‪แล้วข้าจะกลับไปเอง

781
00:52:13,547 --> 00:52:14,381
‪หนึ่ง

782
00:52:16,716 --> 00:52:17,551
‪สอง

783
00:52:19,886 --> 00:52:20,720
‪บ้าเอ๊ย

784
00:52:32,023 --> 00:52:34,818
‪ข้าไม่ได้ขัดเพราะท่านไม่เว้นจังหวะให้

785
00:52:35,402 --> 00:52:37,571
‪ข้าคิดว่าถ้าไม่ออกมาแล้วท่านจะเข้าใจผิด

786
00:52:37,654 --> 00:52:39,072
‪เลยต้องออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

787
00:52:40,615 --> 00:52:42,325
‪ได้ยินว่าเขาอยู่ห้องสุดทางเดินนี่

788
00:52:43,743 --> 00:52:45,745
‪ห้องของอุกอยู่สุดทางเดินอีกฝั่งขอรับ

789
00:52:47,372 --> 00:52:49,040
‪ข้าอุตส่าห์รวบรวมความกล้าพูดออกมา

790
00:52:50,917 --> 00:52:52,752
‪คงต้องรวบรวมความกล้าอีกรอบสินะ

791
00:52:55,130 --> 00:52:56,047
‪ข้าขอโทษนะ

792
00:52:57,591 --> 00:52:58,466
‪ตอนนี้…

793
00:52:59,634 --> 00:53:01,011
‪เขาออกไปข้างนอก ไม่อยู่ขอรับ

794
00:53:01,595 --> 00:53:02,429
‪อ๋อ

795
00:53:04,973 --> 00:53:07,475
‪ท่านฟังแล้วคิดว่ายังไง ข้าดูแน่วแน่ไหม

796
00:53:12,439 --> 00:53:13,940
‪แทนที่จะบอกว่าดูแน่วแน่

797
00:53:14,649 --> 00:53:16,359
‪มันฟังดูเหมือนข่มขู่มากกว่าขอรับ

798
00:53:16,443 --> 00:53:17,277
‪อย่างนั้นหรือ

799
00:53:20,238 --> 00:53:21,990
‪งั้นคงต้องซ้อมให้ดูอ่อนน้อมกว่านี้แล้ว

800
00:53:22,073 --> 00:53:25,285
‪ทำไมต้องขอร้องให้เขาไปที่บ้าน
‪อย่างอ่อนน้อมด้วยล่ะขอรับ

801
00:53:25,368 --> 00:53:26,328
‪พวกท่านแต่งงานกันแล้วนะ

802
00:53:27,454 --> 00:53:31,124
‪พวกเราตกลงกันว่า
‪จะปล่อยผ่านด้านโง่เขลาของกัน

803
00:53:31,207 --> 00:53:32,375
‪ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นด้วยนะ

804
00:53:32,459 --> 00:53:34,586
‪ถ้าท่านถามแบบนั้น

805
00:53:36,254 --> 00:53:37,422
‪ข้าก็ดูน่าสมเพชมิใช่หรือ

806
00:53:59,569 --> 00:54:00,862
‪แม่บ้านคิมห่อมาให้

807
00:54:00,946 --> 00:54:02,280
‪นางบอกว่าเจ้าชอบกิน

808
00:54:13,166 --> 00:54:14,376
‪ไม่ขอบคุณสักคำเลยแฮะ

809
00:54:15,460 --> 00:54:16,628
‪น่าสมเพชตัวเองจัง

810
00:54:18,880 --> 00:54:20,507
‪เจ้าไม่พูดอะไรแบบนั้นใช่ไหม

811
00:54:20,590 --> 00:54:22,550
‪เจ้าคงพูดขอบคุณและขอร้องใครไม่เป็น

812
00:54:22,634 --> 00:54:23,969
‪อะไรอีกเนี่ย

813
00:54:24,052 --> 00:54:27,305
‪เจ้ามักมีเจตนาแอบแฝง
‪เวลาพูดอะไรที่คาดไม่ถึงนะ

814
00:54:28,807 --> 00:54:29,641
‪คือว่า

815
00:54:31,101 --> 00:54:32,644
‪ถ้าวันนี้เจ้าไม่ยุ่ง

816
00:54:32,727 --> 00:54:33,770
‪ก็ช่วยไป

817
00:54:35,021 --> 00:54:36,856
‪ที่จินโยวอนกับข้าหน่อยได้ไหม

818
00:54:36,940 --> 00:54:40,068
‪ท่านอาจารย์อีขอร้องเจ้ามาหรือ
‪ว่าให้พาข้าไปที่จินโยวอนด้วย

819
00:54:40,860 --> 00:54:41,695
‪อะไรนะ

820
00:54:41,778 --> 00:54:43,655
‪ข้าเจอหมอที่รักษาเจ้าแล้ว

821
00:54:43,738 --> 00:54:44,781
‪เขาคือท่านอาจารย์อีนี่

822
00:54:44,864 --> 00:54:46,032
‪เจ้ารู้จักเขาด้วยหรือ

823
00:54:46,116 --> 00:54:46,950
‪อือ

824
00:54:47,033 --> 00:54:49,995
‪เขาบอกให้ข้าไปจินโยวอนกับเจ้า

825
00:54:50,078 --> 00:54:51,079
‪ท่านอาจารย์อีหรือ

826
00:54:54,082 --> 00:54:55,500
‪เขาได้ยินจากท่านแม่หรือ

827
00:54:55,583 --> 00:54:58,795
‪แม่เจ้าก็ต้องการให้ข้าไปที่จินโยวอนหรือ

828
00:54:58,878 --> 00:55:00,088
‪ใช่แล้ว

829
00:55:00,672 --> 00:55:01,798
‪ไปด้วยกันได้ไหม

830
00:55:06,011 --> 00:55:07,762
‪ไม่ไปหรอก ข้าไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวด้วย

831
00:55:09,014 --> 00:55:10,015
‪จางอุก

832
00:55:11,182 --> 00:55:13,518
‪ถ้าข้าขอร้องเจ้าอย่างอ่อนน้อมกว่านี้

833
00:55:15,311 --> 00:55:16,312
‪เจ้าจะไปกับข้าไหม

834
00:55:16,396 --> 00:55:19,566
‪ข้าปฏิเสธท่านอาจารย์อีแล้วว่าจะไม่ไป

835
00:55:20,316 --> 00:55:22,485
‪เจ้าไม่ต้องถึงขั้นขอร้องข้าอย่างอ่อนน้อมหรอก

836
00:55:26,531 --> 00:55:27,365
‪ก็ได้

837
00:55:28,491 --> 00:55:30,285
‪ข้าแค่พยายามเพื่อจะอยู่ข้างๆ เจ้าต่อไป

838
00:55:32,287 --> 00:55:33,288
‪ช่างเถอะ

839
00:55:34,205 --> 00:55:35,040
‪ข้าไปนะ

840
00:56:00,607 --> 00:56:03,318
‪ถ้าอยากเก็บข้าไว้เพื่อใช้ประโยชน์
‪อย่างน้อยก็ช่วยทำแบบนั้นหน่อย

841
00:56:05,445 --> 00:56:08,114
‪ข้าเพิ่งถูกเจ้าต่อว่าอย่างหนัก
‪หลังพยายามแทรกตัวเข้าไปในหัวใจเจ้า

842
00:56:08,698 --> 00:56:11,367
‪ข้าเองก็รู้สึกเสียศักดิ์ศรีที่มาพูดแบบนี้เหมือนกัน

843
00:56:32,097 --> 00:56:32,931
‪เดี๋ยวนะ

844
00:56:33,932 --> 00:56:36,643
‪ทำไมนางต้องเศร้า
‪ที่ข้าปฏิเสธไม่ไปจินโยวอนด้วยล่ะ

845
00:56:36,726 --> 00:56:38,895
‪ถ้าท่านอาจารย์อีเศร้าก็ว่าไปอย่าง

846
00:56:53,827 --> 00:56:56,121
‪จินบูยอนล่ะ นางกลับมาบ้านหรือยัง

847
00:56:56,204 --> 00:56:59,499
‪นางกลับมาเมื่อสักครู่
‪และไปจินโยวอนแล้วเจ้าค่ะ

848
00:56:59,582 --> 00:57:02,335
‪- ไปคนเดียวหรือ
‪- ได้ยินว่านายน้อยปฏิเสธไม่ยอมไปกับนาง

849
00:57:02,418 --> 00:57:04,671
‪ข้าเลยเสนอตัวจะไปเป็นเพื่อนนาง

850
00:57:04,754 --> 00:57:06,381
‪แต่นางบอกว่าไม่เป็นไรและไปคนเดียว

851
00:57:06,464 --> 00:57:08,091
‪ทำไมแม่บ้านคิมต้องไปที่นั่นด้วย

852
00:57:08,174 --> 00:57:09,968
‪นางจะขายหน้าและเศร้าใจแค่ไหนล่ะเจ้าคะ

853
00:57:10,051 --> 00:57:11,719
‪แม่ของนางมาหาถึงที่นี่

854
00:57:11,803 --> 00:57:14,848
‪บอกว่าจะยอมยกโทษให้ทุกอย่าง
‪ขอเพียงให้ไปทักทายนางด้วยกัน

855
00:57:14,931 --> 00:57:17,725
‪แต่ได้ยินว่าท่านปฏิเสธทันทีเลยนี่เจ้าคะ

856
00:57:18,601 --> 00:57:21,104
‪- อะไรนะ
‪- ข้าส่งของขวัญมากมายไปด้วย

857
00:57:21,187 --> 00:57:24,524
‪บางทีคุณหนูอาจไม่กลับมาที่นี่แล้วก็ได้เจ้าค่ะ

858
00:57:24,607 --> 00:57:26,234
‪เพราะผู้อำนวยการจินบอกว่า

859
00:57:26,317 --> 00:57:28,403
‪นางจะยอมทำตามทุกอย่าง
‪ถ้ายกเลิกการแต่งงาน

860
00:57:29,279 --> 00:57:30,447
‪จริงๆ เลย

861
00:57:36,035 --> 00:57:39,706
‪เจ้ากล้าดีมาที่นี่คนเดียวเพื่อมาหาข้าหรือ

862
00:57:39,789 --> 00:57:42,667
‪ข้ารู้สึกว่าท่านตามหาเจ้าของผ้าปิดตา
‪ของลูกสาวที่ข้าให้ไปผิดคน

863
00:57:42,750 --> 00:57:44,377
‪เลยมาบอกความจริงกับท่านเจ้าค่ะ

864
00:57:44,461 --> 00:57:46,754
‪แต่ช่วยทำตามที่ข้าขอ
‪เป็นการแลกเปลี่ยนด้วย

865
00:57:46,838 --> 00:57:50,717
‪หากเจ้าโผล่มาให้ข้าเห็นหน้า
‪เจ้าก็ต้องเตรียมใจตายไว้

866
00:57:50,800 --> 00:57:52,010
‪แต่กลับมีเรื่องจะขอร้องหรือ

867
00:57:53,470 --> 00:57:56,639
‪- ขอฟังหน่อยแล้วกัน
‪- ตอนท่านใต้เท้าจินอูทักพาข้ามา

868
00:57:56,723 --> 00:57:58,892
‪เขาฝังหนอนดูดเลือดไว้ในร่างของข้าเจ้าค่ะ

869
00:57:59,893 --> 00:58:00,894
‪หนอนหรือ

870
00:58:00,977 --> 00:58:04,981
‪เจ้ามีพลังจากเลือดตระกูลจินเพราะสิ่งนั้นสินะ

871
00:58:05,064 --> 00:58:07,066
‪มันเข้าไปในศูนย์กลางพลังแล้ว

872
00:58:08,359 --> 00:58:09,861
‪ช่วยบอกวิธีนำมันออกมาด้วยเจ้าค่ะ

873
00:58:09,944 --> 00:58:12,655
‪เจ้าใช้เวทมนตร์ไม่เป็น
‪แต่มันเข้าไปในศูนย์กลางพลังเจ้าหรือ

874
00:58:13,448 --> 00:58:14,657
‪ยังไงก็ตาม ถ้าเป็นเช่นนั้น

875
00:58:14,741 --> 00:58:17,160
‪ก็ไม่มีวิธีนำออกมาจนกว่าเจ้าจะตาย

876
00:58:17,243 --> 00:58:19,579
‪โปรดช่วยคิดหาวิธีอย่างกระตือรือร้นด้วยเจ้าค่ะ

877
00:58:20,246 --> 00:58:22,624
‪ท่านเป็นถึงผู้อำนวยการจินโยวอน
‪ก็น่าจะทำอะไรได้นี่

878
00:58:22,707 --> 00:58:23,666
‪เพื่อแลกเปลี่ยนกัน

879
00:58:24,501 --> 00:58:26,377
‪ข้าจะบอกท่านเองว่าจินบูยอนตัวจริง

880
00:58:27,420 --> 00:58:28,546
‪เป็นใครเจ้าค่ะ

881
00:58:30,507 --> 00:58:31,382
‪ไม่จำเป็นหรอก

882
00:58:32,050 --> 00:58:33,551
‪เด็กคนนั้นเป็นลูกของข้าจริงๆ

883
00:58:33,635 --> 00:58:34,469
‪ไม่เจ้าค่ะ

884
00:58:35,553 --> 00:58:37,555
‪เจ้าของผ้าปิดตาผืนนั้นคือคนอื่นเจ้าค่ะ

885
00:58:37,639 --> 00:58:38,932
‪หุบปากซะ

886
00:58:40,934 --> 00:58:42,060
‪ท่านผู้อำนวยการ

887
00:58:42,143 --> 00:58:43,436
‪คุณหนูบูยอนมาเจ้าค่ะ

888
00:58:43,520 --> 00:58:45,021
‪- ตอนนี้หรือ
‪- พอดีเลยนะเจ้าคะ

889
00:58:45,647 --> 00:58:47,690
‪ข้าจะเปิดเผยให้เองว่านางไม่ใช่ตัวจริง

890
00:58:51,444 --> 00:58:53,488
‪พานางไปขังไว้ที่เรือนเล็กก่อน

891
00:58:54,447 --> 00:58:55,448
‪เจ้าค่ะ

892
00:59:06,251 --> 00:59:07,752
‪นี่เป็นของขวัญจากตระกูลจางขอรับ

893
00:59:21,391 --> 00:59:22,559
‪สุดท้ายก็มาคนเดียวสินะ

894
00:59:30,400 --> 00:59:31,651
‪ท่านแม่ ข้ามาแล้วเจ้าค่ะ

895
00:59:33,570 --> 00:59:34,779
‪ข้าก็มาด้วยขอรับ

896
00:59:50,295 --> 00:59:52,088
‪ขอบคุณที่เชิญเราด้วยตัวเองขอรับ

897
00:59:53,047 --> 00:59:55,008
‪ข้าต้องขอโทษที่ที่ผ่านมา

898
00:59:55,592 --> 00:59:56,718
‪ข้าเสียมารยาทกับท่านไป

899
00:59:56,801 --> 00:59:58,803
‪จากนี้ก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะขอรับ

900
01:00:07,228 --> 01:00:08,146
‪ท่านแม่

901
01:00:08,229 --> 01:00:09,522
‪พวกเรามาด้วยกันเจ้าค่ะ

902
01:00:14,777 --> 01:00:16,904
‪ท่านปู่บอกว่าหากท่านอาจารย์อีอยู่ที่นี่

903
01:00:16,988 --> 01:00:18,781
‪ก็ให้เชิญเขาไปที่เซจุกวอนเจ้าค่ะ

904
01:00:19,365 --> 01:00:20,700
‪ท่านอาจารย์อีกลับมาแล้วหรือ

905
01:00:21,576 --> 01:00:23,077
‪เขาไม่ได้มาที่บ้านเรานะ

906
01:00:23,161 --> 01:00:25,580
‪ได้ยินว่าเขามาหานายน้อยจางอุกนะเจ้าคะ

907
01:00:25,663 --> 01:00:26,497
‪อ้อ

908
01:00:27,040 --> 01:00:30,752
‪นายน้อยของข้าเดินทางไปทักทายแม่ยาย

909
01:00:30,835 --> 01:00:32,545
‪กับคุณหนูบูยอนเจ้าค่ะ

910
01:00:33,129 --> 01:00:33,963
‪อ้อ

911
01:00:34,589 --> 01:00:35,423
‪งั้นหรือเจ้าคะ

912
01:00:36,090 --> 01:00:38,843
‪ถ้าท่านอาจารย์อีมา
‪ข้าจะดูแลเขาอย่างดีเองเจ้าค่ะ

913
01:00:38,926 --> 01:00:41,179
‪ไม่ได้เจ้าค่ะ
‪เขาสั่งว่าหากท่านอาจารย์อีอยู่ที่นี่

914
01:00:41,262 --> 01:00:43,097
‪ก็ให้พาเขาไปรักษาท่านผู้นำพัคจินเจ้าค่ะ

915
01:00:43,181 --> 01:00:44,932
‪เขาป่วยตรงไหนหรือ

916
01:00:45,933 --> 01:00:46,768
‪ดูไม่ดีเลยเจ้าค่ะ

917
01:00:46,851 --> 01:00:49,103
‪แกงเนื้อเผ็ดที่เขาต้มโดยไร้สติ
‪ดันอร่อยเจ้าค่ะ

918
01:00:50,355 --> 01:00:51,939
‪แกงเนื้อเผ็ดอร่อยหรือ

919
01:01:01,658 --> 01:01:02,492
‪แกงเนื้อเผ็ด

920
01:01:03,660 --> 01:01:04,619
‪อร่อยแฮะ

921
01:01:11,709 --> 01:01:12,627
‪ท่านผู้นำ

922
01:01:13,378 --> 01:01:14,712
‪ท่านเป็นอะไรไหมเจ้าคะ

923
01:01:16,506 --> 01:01:18,758
‪ข้ารู้สึกแน่นท้อง

924
01:01:19,509 --> 01:01:22,762
‪คงเพราะอาหารไม่ย่อยล่ะมั้ง

925
01:01:22,845 --> 01:01:24,806
‪ท่านต้องไปที่เซจุกวอนหรือเปล่าเจ้าคะ

926
01:01:24,889 --> 01:01:26,265
‪ไม่ร้ายแรงขนาดนั้นหรอก

927
01:01:27,308 --> 01:01:28,643
‪แต่ว่าแม่บ้านคิม

928
01:01:29,477 --> 01:01:31,854
‪ต้องไปดูแลท่านอาจารย์อี

929
01:01:32,980 --> 01:01:34,440
‪มิใช่หรือขอรับ

930
01:01:37,610 --> 01:01:38,444
‪เดี๋ยวนะ

931
01:01:39,070 --> 01:01:42,740
‪ท่านผู้นำป่วยเช่นนี้
‪แล้วใช่เวลาไปดูแลท่านอาจารย์อีที่ไหนเจ้าคะ

932
01:01:42,824 --> 01:01:45,368
‪เขาคงดูแลตัวเองได้ดีเองแหละ

933
01:01:45,451 --> 01:01:46,285
‪งั้นหรือ

934
01:01:46,369 --> 01:01:48,830
‪ท่านไม่สบายตรงไหนอีกไหมเจ้าคะ

935
01:01:49,414 --> 01:01:51,666
‪ข้ารู้สึกปวดหัวด้วย

936
01:01:51,749 --> 01:01:53,376
‪- ปวดหัวหรือเจ้าคะ
‪- อือ

937
01:01:53,459 --> 01:01:54,335
‪ไหนดูสิ

938
01:01:54,419 --> 01:01:56,421
‪เหมือนจะมีไข้นิดหน่อยด้วย

939
01:01:56,504 --> 01:01:59,006
‪- ใช่แล้ว
‪- ข้าเอาผ้าชุบน้ำมาประคบให้ดีไหมเจ้าคะ

940
01:02:01,968 --> 01:02:03,678
‪แม่บ้านคิมน่าจะยุ่งอยู่

941
01:02:04,846 --> 01:02:07,223
‪แล้วมาอยู่ที่นี่ได้หรือ

942
01:02:07,306 --> 01:02:09,475
‪ท่านป่วยอยู่ แล้วข้าจะไปไหนได้ล่ะเจ้าคะ

943
01:02:09,559 --> 01:02:10,810
‪ข้าก็ต้องอยู่ข้างๆ สิ

944
01:02:12,228 --> 01:02:13,354
‪ขอบคุณนะ

945
01:02:14,522 --> 01:02:16,023
‪- โอย ปวดท้อง
‪- ตายจริง

946
01:02:16,107 --> 01:02:18,359
‪- ปวดท้องหรือ
‪- โอย

947
01:02:18,443 --> 01:02:19,485
‪ให้ตายเถอะ

948
01:02:22,989 --> 01:02:24,574
‪อย่าทำอะไรพิเรนทร์ล่ะ

949
01:02:28,453 --> 01:02:31,414
‪เด็กอันธพาลคนนี้โวยวายอยู่หน้าทางเข้า

950
01:02:31,497 --> 01:02:33,458
‪ว่าต้องพบนายน้อยยุลให้ได้ ข้าเลยพามาขอรับ

951
01:02:33,541 --> 01:02:34,417
‪มีเรื่องอะไรหรือ

952
01:02:34,500 --> 01:02:36,294
‪ช่วยนายหญิงของเราด้วยขอรับ

953
01:02:36,919 --> 01:02:39,088
‪นายหญิงของเรากำลังจะตายเพราะท่านขอรับ

954
01:02:46,262 --> 01:02:49,515
‪โซอีไปหาผู้อำนวยการจินโยวอนหรือ

955
01:02:50,433 --> 01:02:52,769
‪นางออกไปตั้งแต่ตอนกลางวัน
‪แล้วยังไม่กลับมาเลยขอรับ

956
01:02:52,852 --> 01:02:53,686
‪ให้ตายเถอะ

957
01:02:54,395 --> 01:02:57,440
‪นายหญิงสั่งไว้ว่า
‪หากรู้สึกว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับนาง

958
01:02:57,523 --> 01:02:59,442
‪ก็ให้มาบอกท่านจอมเวทแบบนี้ขอรับ

959
01:03:00,026 --> 01:03:01,778
‪"ลูกสาวที่แท้จริงของผู้อำนวยการจินโยวอน…"

960
01:03:01,861 --> 01:03:04,614
‪คือเด็กตาบอดที่อาศัยอยู่กับข้าที่หมู่บ้านซารี

961
01:03:05,531 --> 01:03:06,365
‪บอกเขาแบบนั้นด้วย

962
01:03:08,284 --> 01:03:10,161
‪ถ้าข้าตายหลังเข้าไปที่จินโยวอน

963
01:03:10,828 --> 01:03:13,414
‪ก็ให้เขาใช้ศพของข้าและความลับนั้นข่มขู่นาง

964
01:03:13,498 --> 01:03:15,416
‪เพื่อตามหาวิธีที่จะเอาชีวิตรอด

965
01:03:18,002 --> 01:03:19,462
‪และมีชีวิตรอดให้ได้

966
01:03:25,843 --> 01:03:27,470
‪เด็กตาบอดจากหมู่บ้านซารีหรือ

967
01:03:29,096 --> 01:03:30,431
‪นางบอกเช่นนั้นจริงๆ หรือ

968
01:03:34,060 --> 01:03:35,311
‪เด็กคนนั้น…

969
01:03:35,394 --> 01:03:36,771
‪เป็นลูกสาวของจินโฮกยองงั้นหรือ

970
01:03:38,064 --> 01:03:40,525
‪ข้าก็ไม่รู้ว่านางเป็นใคร

971
01:03:42,485 --> 01:03:44,403
‪แต่ช่วยนายหญิงของเราด้วยขอรับ

972
01:03:46,572 --> 01:03:48,866
‪โซอีเข้าไปที่จินโยวอนนานแค่ไหนแล้ว

973
01:04:16,769 --> 01:04:20,147
‪พระมเหสีตรัสว่าให้คิดว่าท่านเป็นคนของเรา
‪และใช้ท่านได้เมื่อจำเป็น

974
01:04:21,107 --> 01:04:23,818
‪ข้าเลยคิดว่าจะฝากฝังงานสำคัญกับท่านหน่อย

975
01:04:23,901 --> 01:04:26,362
‪ไม่ว่าท่านสั่งอะไร ข้าก็จะทำให้สำเร็จขอรับ

976
01:04:35,872 --> 01:04:39,250
‪นี่เป็นเครื่องดินเผา
‪ที่สร้างจากดินภูเขาไฟทางทิศใต้

977
01:04:39,333 --> 01:04:41,502
‪โดยทำเลียนแบบรูปร่างนกที่เกิดจากที่นั่น

978
01:04:41,586 --> 01:04:43,379
‪ถ้าเป็นนกที่เกิดจากภูเขาไฟ

979
01:04:43,462 --> 01:04:44,964
‪ท่านก็หมายถึงนกเพลิงหรือขอรับ

980
01:04:49,927 --> 01:04:53,598
‪เรือที่ขนส่งกล่องเครื่องดินเผานี้หลายสิบกล่อง
‪จะต้องเข้ามาในเมืองหลวง

981
01:04:53,681 --> 01:04:56,642
‪แต่การให้เรือเข้ามาโดยเลี่ยงสายตา
‪ของร้านค้าของซงริมนั้นไม่ง่ายเลย

982
01:04:57,310 --> 01:05:01,606
‪จงใช้เส้นสายของตระกูลซอ
‪ให้เรือลำนั้นเข้ามาอย่างปลอดภัยหน่อย

983
01:05:02,481 --> 01:05:05,234
‪แค่ให้เรือหนึ่งลำเข้ามา
‪ไม่ใช่เรื่องยากสักหน่อยขอรับ

984
01:05:05,318 --> 01:05:06,360
‪เชื่อมือข้าได้เลย

985
01:05:11,824 --> 01:05:13,159
‪ท่านอานอนแล้วหรือขอรับ

986
01:05:13,242 --> 01:05:14,869
‪ข้ามีเรื่องด่วนจะรายงานขอรับ

987
01:05:17,580 --> 01:05:18,581
‪ท่านอา

988
01:05:19,248 --> 01:05:21,334
‪ท่านผู้นำ โปรดออกมาสักครู่ด้วยขอรับ

989
01:05:23,502 --> 01:05:24,337
‪ท่านผู้นำ

990
01:05:25,004 --> 01:05:26,505
‪ท่านผู้นำ

991
01:05:28,591 --> 01:05:30,593
‪- มีอะไรขอรับ
‪- เหมือนจะมีคนมาเจ้าค่ะ

992
01:05:30,676 --> 01:05:31,510
‪หือ

993
01:05:31,594 --> 01:05:32,470
‪อ้อ

994
01:05:33,220 --> 01:05:35,348
‪เดี๋ยวนะ

995
01:05:43,481 --> 01:05:44,482
‪แห่กันมาซะเยอะเชียว

996
01:05:45,066 --> 01:05:46,192
‪มีเรื่องอะไรกันนะ

997
01:05:47,193 --> 01:05:48,027
‪เดี๋ยวก่อนสิ

998
01:05:49,320 --> 01:05:51,238
‪แล้วข้าล่ะ ข้าจะทำยังไงดีเจ้าคะ

999
01:05:51,322 --> 01:05:53,783
‪ถ้าพวกเขาเห็นข้าอยู่ที่นี่ดึกๆ ดื่นๆ เช่นนี้

1000
01:05:53,866 --> 01:05:55,660
‪พวกเขาจะคิดยังไงกันล่ะ

1001
01:05:57,203 --> 01:06:01,123
‪ทำยังไงดีนะ ทำยังไงดี
‪ข้าควรทำยังไงดี

1002
01:06:02,667 --> 01:06:03,584
‪ทำยังไงดี

1003
01:06:07,046 --> 01:06:08,255
‪ท่านอา ข้าขอเข้าไปนะขอรับ

1004
01:06:09,048 --> 01:06:10,549
‪ทำไมขอรับ

1005
01:06:12,301 --> 01:06:13,302
‪ทำไมล่ะ

1006
01:06:19,266 --> 01:06:21,978
‪ท่านผู้นำ วันนี้พวกเราจะกลับไปก่อนนะขอรับ

1007
01:06:24,522 --> 01:06:25,356
‪ไปเถอะ

1008
01:06:28,401 --> 01:06:30,111
‪ทำยังไงดี

1009
01:06:31,904 --> 01:06:33,239
‪พวกเขารู้แล้วแน่เลย

1010
01:06:33,322 --> 01:06:35,700
‪ข้าน่าจะออกไปทักทายเขาซะ

1011
01:06:36,450 --> 01:06:38,577
‪น่าอายจังเลย ข้าควรทำยังไงดีเจ้าคะ

1012
01:06:40,454 --> 01:06:42,373
‪ในเวลานี้ท่านยังยิ้มออกอีกหรือเจ้าคะ

1013
01:06:42,957 --> 01:06:44,041
‪เพราะท่านสวยน่ะ

1014
01:06:44,125 --> 01:06:48,004
‪ท่านเขินอายเหมือนเด็กสาววัย 18 ปีเลย

1015
01:06:51,257 --> 01:06:53,300
‪ต้องขอบคุณท่าน

1016
01:06:53,384 --> 01:06:58,431
‪ทำให้ข้ารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กหนุ่มวัย 18 ปี
‪ที่ถูกจับได้ระหว่างคบหาคนรัก

1017
01:07:00,808 --> 01:07:02,560
‪ว่ากันว่าถ้าอยู่ด้วยกันจะรู้สึกเด็กลง

1018
01:07:03,853 --> 01:07:04,770
‪ดีเหมือนกันนะเจ้าคะ

1019
01:07:06,522 --> 01:07:07,356
‪พวกเรา

1020
01:07:09,066 --> 01:07:11,527
‪อยู่ด้วยกันตลอดไปเถอะนะ

1021
01:07:27,209 --> 01:07:28,919
‪ข้า พัคจินแห่งซงริม

1022
01:07:29,670 --> 01:07:31,881
‪อยากจะขอให้คิมยอนแห่งป้อมวอล

1023
01:07:33,132 --> 01:07:37,261
‪มาเป็นภรรยาของข้า

1024
01:07:42,725 --> 01:07:43,559
‪ข้า

1025
01:07:44,810 --> 01:07:46,270
‪คิมยอนแห่งป้อมวอล

1026
01:07:48,314 --> 01:07:49,940
‪ขอตอบรับคำขอ

1027
01:07:51,525 --> 01:07:52,902
‪ของพัคจินแห่งซงริมเจ้าค่ะ

1028
01:07:57,948 --> 01:08:00,117
‪ท่านผู้นำ ยินดีด้วยขอรับ

1029
01:08:00,201 --> 01:08:01,869
‪- ยินดีด้วยขอรับ
‪- ยินดีด้วยขอรับ

1030
01:08:02,870 --> 01:08:04,413
‪พวกเขายังไม่กลับไปสินะเจ้าคะ

1031
01:08:04,497 --> 01:08:06,540
‪พวกเจ้ายังไม่กลับไปสินะ

1032
01:08:06,624 --> 01:08:10,044
‪- ยินดีด้วยขอรับ
‪- ยินดีด้วยขอรับ

1033
01:08:10,544 --> 01:08:12,129
‪ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง

1034
01:08:12,213 --> 01:08:14,507
‪- ยินดีด้วยขอรับ
‪- ยินดีด้วยขอรับ

1035
01:08:40,866 --> 01:08:42,910
‪ท่านคงไม่ได้เอ็นดูพวกเราเท่าไร

1036
01:08:42,993 --> 01:08:44,703
‪แต่ก็ขอบคุณที่ต้อนรับเรานะขอรับ

1037
01:08:44,787 --> 01:08:46,872
‪ในเมื่อข้าเชิญมา
‪ก็ต้องเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว

1038
01:08:48,082 --> 01:08:49,333
‪- ถ้าอย่างนั้น…
‪- ถ้าอย่างนั้น…

1039
01:08:50,626 --> 01:08:52,211
‪ช่วยพาเราไปที่ห้องพักด้วยขอรับ

1040
01:08:54,713 --> 01:08:57,633
‪เจ้าจะค้างที่นี่หรือ

1041
01:08:58,342 --> 01:09:00,636
‪การเชิญในวันนี้
‪ก็เหมือนการเดินทางมาทักทายบ้านภรรยา

1042
01:09:00,719 --> 01:09:02,346
‪เราก็ต้องทำหน้าที่ให้สมบูรณ์สิขอรับ

1043
01:09:02,429 --> 01:09:05,224
‪ถ้ากลับไปเช่นนี้
‪ข้าคงถูกแม่บ้านคิมดุเอาได้น่ะขอรับ

1044
01:09:05,808 --> 01:09:06,851
‪ก็จริง

1045
01:09:06,934 --> 01:09:09,228
‪จริงอยู่ที่ต้องทำเช่นนั้น
‪เมื่อมาทักทายบ้านภรรยา

1046
01:09:11,397 --> 01:09:14,567
‪แต่ข้าไม่ได้เตรียมห้องที่ทั้งสองคนจะค้างไว้

1047
01:09:14,650 --> 01:09:17,111
‪เราแค่ทำตามหน้าที่
‪ให้พวกเรานอนที่ไหนก็ได้ขอรับ

1048
01:09:17,194 --> 01:09:20,447
‪จะเป็นห้องทึมทึบที่นางเคยอาศัยอยู่ก็ได้

1049
01:09:20,531 --> 01:09:21,824
‪พวกเราจะค้างที่นั่นขอรับ

1050
01:09:22,658 --> 01:09:24,326
‪ไม่ได้สิ ข้าจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร

1051
01:09:24,410 --> 01:09:27,288
‪ข้าจะรีบสั่งให้เตรียมห้องให้พวกเจ้านะ

1052
01:09:27,913 --> 01:09:29,373
‪ท่านจะทำเช่นนั้นหรือขอรับ

1053
01:09:29,456 --> 01:09:31,667
‪ก็จริง บ้านที่กว้างขวางเช่นนี้

1054
01:09:32,626 --> 01:09:33,919
‪จะไม่มีห้องว่างเลยหรือ

1055
01:09:59,904 --> 01:10:01,864
‪ข้าขอบคุณที่เจ้ามาด้วย

1056
01:10:03,991 --> 01:10:05,743
‪แต่ไม่จำเป็นต้องค้างที่นี่ก็ได้นะ

1057
01:10:07,453 --> 01:10:08,287
‪ไม่หรอก

1058
01:10:08,996 --> 01:10:10,581
‪ข้ามาเพื่อค้างที่นี่ด้วย

1059
01:10:11,999 --> 01:10:13,709
‪เจ้าจะชวนมีคืนแรกด้วยกันที่นี่หรือ

1060
01:10:15,169 --> 01:10:17,171
‪ข้าพูดแค่ว่าจะค้างที่นี่

1061
01:10:17,922 --> 01:10:19,506
‪เจ้าตีความไปเป็นคืนแรกได้ยังไงนะ

1062
01:10:20,716 --> 01:10:21,592
‪ก็ได้น่ะสิ

1063
01:10:21,675 --> 01:10:23,177
‪เจ้าพูดเองว่าเป็นการทักทายบ้านภรรยา

1064
01:10:23,260 --> 01:10:25,971
‪ที่นี่มีเหล้า
‪และปูเครื่องนอนปักรูปเป็ดแมนดารินด้วย

1065
01:10:26,055 --> 01:10:29,058
‪มันก็ทำให้ข้าคาดหวังได้
‪ว่าเจ้ามาเพื่อต้องการมีคืนแรกด้วยกันนะ

1066
01:10:29,141 --> 01:10:31,060
‪ข้าขอโทษนะที่ทำเจ้าผิดหวัง

1067
01:10:31,143 --> 01:10:32,937
‪แต่ข้ามีธุระที่ต้องทำที่นี่

1068
01:10:33,646 --> 01:10:35,231
‪มีสิ่งที่ท่านอาจารย์อีขอร้องข้ามา

1069
01:10:37,149 --> 01:10:40,027
‪เรื่องที่เขาขอร้องให้มาจินโยวอนกับข้าน่ะหรือ

1070
01:10:41,362 --> 01:10:42,196
‪ใช่แล้ว

1071
01:10:42,279 --> 01:10:44,740
‪พวกเราต่างก็เข้าใจในสิ่งที่แต่ละคนพูดผิดไป

1072
01:10:45,366 --> 01:10:47,159
‪และข้าทำตามที่เจ้าขอแล้ว

1073
01:10:47,243 --> 01:10:50,371
‪และตอนนี้เราจะทำตามสิ่งที่ข้าต้องทำ

1074
01:10:51,038 --> 01:10:51,872
‪มันคืออะไร

1075
01:10:53,749 --> 01:10:55,000
‪พอดึกกว่านี้

1076
01:10:55,084 --> 01:10:57,002
‪ข้าอยากให้เจ้าเปิดประตูจินโยวอนให้ข้าหน่อย

1077
01:10:58,170 --> 01:11:00,798
‪สิ่งที่ท่านต้องการ
‪หลังครอบครองสำนักจินโยวอนคืออะไรกันแน่

1078
01:11:00,881 --> 01:11:02,967
‪ถ้าเป็นสิ่งของที่ใช้ในพิธีเซ่นไหว้ทะเลสาบ

1079
01:11:03,050 --> 01:11:05,427
‪ก็ขอจากผู้อำนวยการจินโยวอน
‪อย่างเป็นทางการก็ได้นี่

1080
01:11:05,511 --> 01:11:06,804
‪มันเป็นสิ่งที่

1081
01:11:07,888 --> 01:11:09,932
‪ผู้อำนวยการจินโยวอนก็เอาออกมาไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

1082
01:11:10,599 --> 01:11:13,519
‪ถ้านำมันออกมา
‪สำนักจินโยวอนก็จะพังทลายพ่ะย่ะค่ะ

1083
01:11:13,602 --> 01:11:15,145
‪สิ่งที่หัวหน้าสำนักต้องการ

1084
01:11:16,939 --> 01:11:18,023
‪อย่าบอกนะว่าคือนกเพลิง

1085
01:11:20,150 --> 01:11:20,985
‪ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ

1086
01:11:22,361 --> 01:11:25,155
‪มันเป็นสิ่งที่ต้องครอบครองจินโยวอน
‪ถึงจะได้มันมา

1087
01:11:25,239 --> 01:11:27,866
‪พิธีเซ่นไหว้ทะเลสาบที่สำนักชอนบูกวันเตรียมอยู่

1088
01:11:28,909 --> 01:11:31,161
‪ไม่ใช่พิธีขอฝนเพื่อให้ฝนตกลงมาสินะ

1089
01:11:33,580 --> 01:11:35,457
‪ท่านต้องการให้หินน้ำแข็งตกลงมาอีกหรือ

1090
01:11:36,000 --> 01:11:40,504
‪ทรงตกลงว่าจะร่วมมือกับกระหม่อม
‪เพื่อให้ได้พลังที่ยิ่งใหญ่มาครอบครองมิใช่หรือ

1091
01:11:40,587 --> 01:11:42,923
‪- นั่นมันสิ้นสุดตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนแล้ว
‪- ไม่พ่ะย่ะค่ะ

1092
01:11:43,007 --> 01:11:47,011
‪ทรงเลือกไว้ชีวิตกระหม่อม
‪ในขณะที่สังหารกระหม่อมเพื่อจบทุกอย่างลงได้

1093
01:11:47,094 --> 01:11:48,304
‪ตั้งแต่ตอนนั้น

1094
01:11:49,888 --> 01:11:53,809
‪พระองค์ก็ทรงมีเจตนารมณ์เดียวกับกระหม่อม
‪แล้วสิ้นสุดอะไรกันพ่ะย่ะค่ะ

1095
01:11:53,892 --> 01:11:54,852
‪ถ้าอย่างนั้น

1096
01:11:58,397 --> 01:11:59,398
‪ข้าก็ขอหยุดเท่านี้

1097
01:12:02,818 --> 01:12:03,986
‪หัวหน้าสำนักก็หยุดเถิด

1098
01:12:04,069 --> 01:12:05,946
‪ถ้าทรงต้องการให้กระหม่อมหยุด

1099
01:12:06,030 --> 01:12:08,866
‪พระองค์ก็เสด็จไปเปิดเผยทุกอย่าง
‪กับจางอุกสิพ่ะย่ะค่ะ

1100
01:12:08,949 --> 01:12:12,870
‪ว่า "ข้าหลอกใช้และสังหารนักซู
‪เพื่อเอาชนะเจ้า"

1101
01:12:12,953 --> 01:12:16,332
‪และกระหม่อม จินมู
‪ก็ทำเช่นนั้นลงไปเพื่อองค์รัชทายาทพ่ะย่ะค่ะ

1102
01:12:18,751 --> 01:12:22,129
‪ถ้าพระองค์ไม่สามารถตรัสความจริงนั้น
‪กับจางอุกได้

1103
01:12:23,589 --> 01:12:25,174
‪ก็จบเรื่องนี้ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

1104
01:12:47,613 --> 01:12:49,323
‪ข้าไม่คิดเลยนะเจ้าคะ

1105
01:12:50,741 --> 01:12:52,993
‪ว่าท่านรู้แล้วว่าลูกสาวที่แท้จริงเป็นใคร

1106
01:12:55,120 --> 01:12:57,748
‪จึงได้ช่วยชีวิตนางและพามาอยู่ด้วย

1107
01:12:58,457 --> 01:13:01,585
‪มีใครนอกจากเจ้าที่รู้เรื่องลูกสาวของข้าอีก

1108
01:13:03,796 --> 01:13:04,838
‪บอกมาซะ

1109
01:13:06,673 --> 01:13:07,925
‪จินมูหรือ

1110
01:13:08,717 --> 01:13:09,676
‪หรือคนในซงริม

1111
01:13:15,224 --> 01:13:18,143
‪ถ้าท่านสงสัย
‪ก็ไปถามกับพวกเขาเองสิเจ้าคะ

1112
01:13:18,227 --> 01:13:23,607
‪ว่าพวกเขารู้ไหมว่าจินบูยอน ลูกสาวของท่าน
‪ที่ช่วยขึ้นมาจากทะเลสาบคยองชอนแดโฮ

1113
01:13:25,692 --> 01:13:27,152
‪จริงๆ แล้ว

1114
01:13:28,612 --> 01:13:29,446
‪นางคือนักซู

1115
01:13:42,793 --> 01:13:43,627
‪เจ้าน่ะ

1116
01:13:44,253 --> 01:13:45,921
‪เจ้าเปิดประตูจินโยวอนได้ใช่ไหม

1117
01:13:46,004 --> 01:13:47,297
‪แน่นอนสิ

1118
01:13:48,048 --> 01:13:51,218
‪สิ่งแรกที่ท่านแม่สั่งให้ข้าทำหลังฟื้นขึ้นมา
‪ก็คือการเปิดประตูนั้น

1119
01:13:52,511 --> 01:13:53,345
‪ว่าแต่

1120
01:13:54,430 --> 01:13:55,556
‪จะเข้าไปทำอะไรในนั้นหรือ

1121
01:13:56,974 --> 01:13:59,601
‪ข้าแค่จะเข้าไปตรวจสอบว่า
‪สิ่งที่ท่านอาจารย์อีพูดถึงยังอยู่ดีไหม

1122
01:14:00,185 --> 01:14:02,604
‪ไม่ได้หลอกเจ้ามาเปิด
‪เพื่อขโมยอะไรหรอก วางใจได้

1123
01:14:21,832 --> 01:14:23,167
‪มีคนเดินผ่านไปนะ

1124
01:14:24,334 --> 01:14:26,670
‪ข้าไม่ได้จะตะครุบเจ้าหรอก วางใจได้

1125
01:14:26,753 --> 01:14:28,505
‪พวกเราเป็นแขกนะ

1126
01:14:28,589 --> 01:14:30,841
‪แค่บอกว่ามาเดินเล่นด้วยกันก็ได้

1127
01:14:30,924 --> 01:14:31,758
‪อ้อ

1128
01:14:32,885 --> 01:14:33,719
‪จริงด้วยแฮะ

1129
01:14:36,388 --> 01:14:38,390
‪ข้าเคยซ่อนจนติดเป็นนิสัยน่ะ

1130
01:14:40,767 --> 01:14:43,896
‪ตอนที่ถูกขัง เจ้าออกมาเดินที่สวนในบ้าน
‪ตามอำเภอใจไม่ได้ด้วยหรือ

1131
01:14:44,813 --> 01:14:45,647
‪อือ

1132
01:14:47,399 --> 01:14:48,859
‪ตอนที่ถูกขัง

1133
01:14:49,735 --> 01:14:51,153
‪ข้ารู้สึกอึดอัดมาก

1134
01:14:52,362 --> 01:14:55,782
‪เลยพยายามคิดว่าตัวเองอยู่คนเดียว
‪บนยอดต้นไม้ที่สูงใหญ่

1135
01:14:56,783 --> 01:14:58,076
‪ข้าไม่รู้จักใคร

1136
01:14:58,160 --> 01:15:00,579
‪ไม่สามารถทำอะไรได้และอยู่ตัวคนเดียว

1137
01:15:02,831 --> 01:15:04,625
‪ข้าหวังให้ใครสักคนมาหาข้า

1138
01:15:07,169 --> 01:15:08,253
‪และเจ้าก็มา

1139
01:15:12,007 --> 01:15:12,841
‪เจ้า…

1140
01:15:14,968 --> 01:15:16,220
‪เรื่องนั้นคืออะไรอีก

1141
01:15:18,847 --> 01:15:20,849
‪นี่เป็นแค่เรื่องของข้านะ

1142
01:15:22,893 --> 01:15:25,604
‪ก็บอกว่าเป็นความคิดของข้า
‪ตั้งแต่ตอนที่ถูกขังอยู่ในนั้นไง

1143
01:15:26,730 --> 01:15:28,815
‪ตอนนี้หินนั่นก็ไม่ได้อยู่กับข้านะ

1144
01:16:06,895 --> 01:16:07,896
‪ข้าคงเป็นบ้าไปแล้ว

1145
01:16:10,732 --> 01:16:11,942
‪เพราะเจ้าแน่เลย

1146
01:17:04,703 --> 01:17:07,623
‪(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‪ภาค 2)

1147
01:17:08,123 --> 01:17:10,042
‪เมื่อครู่มีใครบางคนเข้ามาทางนั้น

1148
01:17:10,125 --> 01:17:12,044
‪โซอี จำได้ไหมว่าข้าเป็นใคร

1149
01:17:12,127 --> 01:17:14,963
‪สามีของเจ้าที่ถูกนกยูงแย่งหัวใจไป
‪ยังไม่กลับมาอีกหรือ

1150
01:17:15,047 --> 01:17:17,257
‪อยู่บ้านเดียวกันแต่แยกห้องนอนหรือ
‪งั้นก็หมดหวังแล้วล่ะ

1151
01:17:17,341 --> 01:17:19,760
‪ไม่กลับ ข้าก็จะอยู่ที่นี่ด้วย

1152
01:17:20,636 --> 01:17:22,346
‪ข้าจะตามหาห้องของตัวเอง

1153
01:17:22,429 --> 01:17:25,474
‪เมื่อถึงตอนนั้น
‪เจ้าก็มาหาข้าโดยไม่สับสนนะ

1154
01:17:26,058 --> 01:17:29,186
‪ทุกความเสียใจและความเจ็บปวดของข้า
‪เกิดขึ้นเพราะข้าทิ้งมันไม่ได้

1155
01:17:31,271 --> 01:17:34,858
‪หนอนในตัวโซอี
‪เข้าไปอยู่ในร่างของซอยุลแล้วสินะ

1156
01:17:37,694 --> 01:17:42,699
‪คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน