1
00:00:40,248 --> 00:00:44,961
‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‎ภาค 2)

2
00:01:11,529 --> 00:01:13,239
‎ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับยุล

3
00:01:14,532 --> 00:01:15,784
‎เขาจะต้องคลั่งแน่ขอรับ

4
00:01:15,867 --> 00:01:18,745
‎ที่ผ่านมาอุกพยายามฝืนยั้งตัวเองมาตลอด

5
00:01:19,412 --> 00:01:20,246
‎แต่ว่า…

6
00:01:20,872 --> 00:01:22,707
‎ถ้ายุลถูกคนจากชอนบูกวันทำร้ายละก็

7
00:01:23,333 --> 00:01:24,542
‎เขาจะต้องระเบิดออกมาแน่

8
00:01:24,626 --> 00:01:26,002
‎ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นเลย

9
00:01:26,086 --> 00:01:28,088
‎ข้ารู้ว่าบ่อนพนันอยู่ที่ไหนเจ้าค่ะ
‎ข้าจะนำไปเอง

10
00:01:28,171 --> 00:01:30,256
‎ถ้าเป็นบ่อนพนันที่หมู่บ้านแกมา
‎ข้าก็รู้จักขอรับ

11
00:01:30,340 --> 00:01:32,884
‎เราไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น
‎ท่านรออยู่ที่นี่เถิดขอรับ

12
00:01:51,820 --> 00:01:52,654
‎ยุล

13
00:01:54,405 --> 00:01:55,532
‎ยุล

14
00:01:57,450 --> 00:01:58,493
‎อุก

15
00:02:01,496 --> 00:02:02,580
‎ขอโทษนะ

16
00:02:29,524 --> 00:02:31,276
‎จะไม่มีใคร…

17
00:02:32,443 --> 00:02:33,945
‎รอดชีวิตออกไปจากที่นี่ได้

18
00:02:51,880 --> 00:02:53,339
‎หนอนคืออะไร

19
00:02:55,174 --> 00:02:56,009
‎มันคือ…

20
00:02:57,093 --> 00:02:59,012
‎ปรสิตที่ใส่เข้าไปในเลือด

21
00:02:59,679 --> 00:03:01,431
‎เราใส่ให้โซอีไป

22
00:03:02,098 --> 00:03:05,602
‎แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไปอยู่กับซอยุลได้ขอรับ

23
00:03:05,685 --> 00:03:07,562
‎ใครนำมันมาใส่ในตัวโซอีหรือ

24
00:03:09,314 --> 00:03:11,649
‎- จินมูหรือ
‎- ขอรับ

25
00:03:41,804 --> 00:03:42,764
‎ยุล

26
00:03:44,599 --> 00:03:45,683
‎ยุล

27
00:03:53,816 --> 00:03:55,860
‎ซอยุลถูกจอมเวทของชอนบูกวันทำร้ายหรือ

28
00:03:55,944 --> 00:03:56,861
‎ท่านหมายความว่าอะไร

29
00:03:56,945 --> 00:03:58,363
‎ข้าได้ยินมาจากซงริมขอรับ

30
00:03:58,446 --> 00:03:59,572
‎พวกเขากำลังโกลาหลกัน

31
00:03:59,656 --> 00:04:01,032
‎คงมีเรื่องเข้าใจผิดมากกว่า

32
00:04:01,115 --> 00:04:03,493
‎จอมเวทชอนบูกวันจะทำร้ายซอยุลไปทำไม

33
00:04:03,576 --> 00:04:04,786
‎ท่านหัวหน้าสำนัก

34
00:04:06,412 --> 00:04:07,413
‎เกิดเรื่องใหญ่แล้วขอรับ

35
00:04:07,497 --> 00:04:10,083
‎ยอมซูและจอมเวทของเราถูกโจมตี
‎ที่บ่อนพนันในหมู่บ้านแกมา

36
00:04:10,166 --> 00:04:11,000
‎อะไรนะ

37
00:04:11,709 --> 00:04:13,503
‎เพราะอะไร ใครโจมตีพวกเขา

38
00:04:13,586 --> 00:04:16,464
‎จางอุกขอรับ เห็นว่าจางอุกคนเดียว
‎จัดการพวกเขาเรียบเลยขอรับ

39
00:04:19,300 --> 00:04:22,303
‎ได้ยินว่าจอมเวทชอนบูกวันสิบกว่าคน
‎รุมทำร้ายซอยุลขอรับ

40
00:04:22,387 --> 00:04:23,680
‎ถ้าจางอุกไม่ไปที่นั่น

41
00:04:24,347 --> 00:04:25,723
‎ซอยุลคงจะไม่รอดขอรับ

42
00:04:26,933 --> 00:04:29,352
‎ยุลถูกพาไปที่เซจุกวอนใช่ไหม

43
00:04:30,770 --> 00:04:31,980
‎เขาเป็นอย่างไรบ้าง

44
00:04:32,063 --> 00:04:34,732
‎กระหม่อมได้ยินว่าซอยุลบาดเจ็บสาหัสพ่ะย่ะค่ะ

45
00:04:35,483 --> 00:04:37,694
‎ถ้าหากซอยุลตาย

46
00:04:38,486 --> 00:04:41,197
‎ก็คงเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่
‎ระหว่างซงริมและชอนบูกวันสินะ

47
00:04:46,452 --> 00:04:50,540
‎หนอนเข้าไปอยู่ใน
‎ศูนย์กลางพลังของยุลแล้ว

48
00:04:51,082 --> 00:04:52,875
‎ท่านหมอต้องเอาออกให้เขาสิขอรับ

49
00:04:52,959 --> 00:04:57,380
‎ไม่มีวิธีนำหนอนที่เข้าไปอยู่ในศูนย์กลางพลัง
‎ของจอมเวทออกมาหรอก

50
00:04:57,964 --> 00:05:00,508
‎มันจะไม่ออกมาจนกว่าร่างนี้จะตาย

51
00:05:00,591 --> 00:05:02,260
‎เขาใช้พลังไปแบบนี้

52
00:05:03,052 --> 00:05:04,971
‎มันจะทำให้พลังของหนอนหมุนเวียน

53
00:05:05,054 --> 00:05:07,015
‎และคงทำให้เขาเจ็บปวดมากแน่นอน

54
00:05:07,098 --> 00:05:08,558
‎เขาต่อสู้ทั้งที่อยู่ในสภาพนี้

55
00:05:08,641 --> 00:05:12,186
‎วาระสุดท้ายของเขาคงจะเจ็บปวดมาก

56
00:05:13,271 --> 00:05:14,731
‎วาระสุดท้ายหรือขอรับ

57
00:05:16,482 --> 00:05:17,984
‎ท่านจะบอกว่ายุลจะตายจริงๆ หรือ

58
00:05:18,609 --> 00:05:19,569
‎ยุล

59
00:05:20,320 --> 00:05:21,779
‎ช่วยลองหาทางด้วยขอรับ

60
00:05:22,822 --> 00:05:25,408
‎ยุลจะตายไปเช่นนี้หรือ
‎มันไม่เข้าท่าเลยขอรับ

61
00:05:25,491 --> 00:05:28,036
‎ยุลของเราจะเจ็บปวดขนาดไหนกันนะ

62
00:05:32,040 --> 00:05:32,874
‎ยุล

63
00:05:44,761 --> 00:05:47,722
‎มีโคมไฟแห่งชีวิตของยุลอยู่ที่ป้อมซอโฮ

64
00:05:47,805 --> 00:05:49,098
‎(ซอยุล)

65
00:05:49,182 --> 00:05:52,852
‎หากยุลตาย โคมไฟนั่นก็จะดับไป

66
00:05:53,436 --> 00:05:56,856
‎และเพื่อตามหาสาเหตุ
‎ที่ลูกชายของเขาตายอย่างกะทันหัน

67
00:05:56,939 --> 00:05:59,192
‎นายพลซออิล พ่อของยุล

68
00:05:59,901 --> 00:06:02,528
‎ก็คงเดินทางมาที่เมืองหลวงทันที

69
00:06:04,280 --> 00:06:06,282
‎ตระกูลซอย้ายไปอยู่ในพื้นที่ห่างไกล

70
00:06:06,365 --> 00:06:08,242
‎และปกป้องป้อมซอโฮ
‎ตามเจตนารมณ์ของซอกยอง

71
00:06:08,326 --> 00:06:11,454
‎หากพวกเขามาที่เมืองหลวง
‎และต่อสู้กับชอนบูกวันที่อยู่ในสังกัดพระราชวัง

72
00:06:12,497 --> 00:06:13,998
‎มันจะกลายเป็นสงครามได้พ่ะย่ะค่ะ

73
00:06:14,082 --> 00:06:15,124
‎ซออิล

74
00:06:16,125 --> 00:06:17,627
‎เป็นพี่ชายของพระมเหสีมิใช่หรือ

75
00:06:17,710 --> 00:06:20,004
‎เจ้าลองห้ามเขาดูก่อนเถิด

76
00:06:21,089 --> 00:06:23,216
‎เขาไม่ใช่คนที่จะเชื่อฟังน้องสาว

77
00:06:23,299 --> 00:06:26,469
‎ที่ถูกแปรวิญญาณ
‎มาในร่างของแม่หมอตระกูลชเวหรอกเพคะ

78
00:06:28,221 --> 00:06:29,097
‎ยิ่งไปกว่านั้น

79
00:06:29,972 --> 00:06:32,058
‎ทรงควรเป็นห่วงว่า
‎ซงริมจะมีท่าทีเช่นไรมากกว่า

80
00:06:40,399 --> 00:06:42,485
‎ข้าไม่เห็นอุกตั้งแต่เมื่อครู่แล้วขอรับ

81
00:06:42,568 --> 00:06:43,402
‎ข้าคิดว่า

82
00:06:44,195 --> 00:06:45,530
‎เขาน่าจะไปที่ชอนบูกวันขอรับ

83
00:06:45,613 --> 00:06:49,283
‎ข้าไม่คิดจะห้ามจางอุกหรอกนะ

84
00:06:49,367 --> 00:06:52,245
‎พวกเขาทำให้ผู้สืบทอดตระกูลซอ
‎ไปยืนอยู่หน้าความตายเช่นนั้น

85
00:06:52,328 --> 00:06:55,123
‎ชอนบูกวันก็ควรชดใช้ความผิดที่ทำลงไปสิ

86
00:06:56,124 --> 00:06:59,335
‎ข้าจะสนับสนุนจางอุก

87
00:06:59,418 --> 00:07:00,837
‎ซงริมจะเอายังไงหรือ

88
00:07:02,630 --> 00:07:03,464
‎ท่านอา

89
00:07:03,548 --> 00:07:05,633
‎ข้ายังไม่มั่นใจพอที่จะเป็นตัวแทนซงริม

90
00:07:05,716 --> 00:07:07,552
‎แต่เมื่อเพื่อนของข้าเป็นเช่นนั้น

91
00:07:08,427 --> 00:07:09,595
‎ข้าจะตามอุกไปขอรับ

92
00:07:11,139 --> 00:07:11,973
‎พัคดังกู

93
00:07:12,056 --> 00:07:13,683
‎เจ้าเป็นผู้นำ จงปกป้องซงริมเถิด

94
00:07:16,394 --> 00:07:18,855
‎ท่านหมอไปดูแลยุลเถิดขอรับ

95
00:07:21,232 --> 00:07:22,233
‎เรียกรวมพลจอมเวท

96
00:07:23,359 --> 00:07:26,821
‎ข้าจะไปที่ชอนบูกวันเอง

97
00:07:30,283 --> 00:07:33,077
‎การตายของซอยุลจะต้องไม่เกี่ยวข้อง
‎กับชอนบูกวันโดยเด็ดขาด

98
00:07:33,161 --> 00:07:36,289
‎เรียกคณะที่ประชุมลงมติเดี๋ยวนี้
‎เราต้องแจ้งพวกเขาว่าเราไม่เกี่ยวข้อง

99
00:07:36,372 --> 00:07:37,290
‎- ขอรับ
‎- ท่านหัวหน้าสำนัก

100
00:07:37,373 --> 00:07:39,208
‎- เขากำลังเดินทางมาขอรับ
‎- ใครกัน

101
00:07:39,292 --> 00:07:42,295
‎ตอนนี้จางอุกกำลังมุ่งหน้ามาที่ชอนบูกวันขอรับ

102
00:08:04,525 --> 00:08:05,693
‎จางอุก

103
00:08:06,611 --> 00:08:08,654
‎กำลังเดินทางมาหาข้าสินะ

104
00:08:10,114 --> 00:08:11,782
‎เรียกจอมเวทชอนบูกวันมารวมตัวซะ

105
00:08:11,866 --> 00:08:14,327
‎ขัดขวางจางอุกไม่ให้เขาเข้ามาในชอนบูกวันได้

106
00:08:14,410 --> 00:08:15,369
‎ขอรับ

107
00:08:23,127 --> 00:08:25,338
‎จางอุกกำลังมุ่งหน้าไปยังชอนบูกวันพ่ะย่ะค่ะ

108
00:08:25,421 --> 00:08:27,465
‎ได้ยินว่าซงริมก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้วด้วย

109
00:08:27,548 --> 00:08:29,967
‎องค์รัชทายาท เราควรทำอย่างไรดี

110
00:08:57,203 --> 00:08:58,037
‎ยิง

111
00:09:19,850 --> 00:09:21,727
‎หยุดเดี๋ยวนี้ องค์รัชทายาทเสด็จ

112
00:09:35,575 --> 00:09:37,827
‎- พอเท่านี้เถิด จางอุก
‎- โปรดทรงหลีกทางด้วย

113
00:09:37,910 --> 00:09:39,704
‎เจ้าจะบุกเข้าไปต่อสู้กับพวกเขาต่อไปหรือ

114
00:09:39,787 --> 00:09:41,289
‎กระหม่อมไม่สนใจพ่ะย่ะค่ะ

115
00:09:41,372 --> 00:09:42,331
‎กระหม่อม…

116
00:09:43,374 --> 00:09:45,001
‎จะสังหารจินมูพ่ะย่ะค่ะ

117
00:09:45,084 --> 00:09:46,168
‎ถ้าจะทำเช่นนั้น

118
00:09:46,836 --> 00:09:49,338
‎เจ้าก็ต้องสังหารจอมเวทแห่งชอนบูกวันทุกคนก่อน

119
00:09:49,422 --> 00:09:50,256
‎และเจ้า…

120
00:09:51,257 --> 00:09:53,301
‎ก็ต้องสังหารราชองครักษ์ทุกคนด้วย

121
00:09:53,968 --> 00:09:56,387
‎ถ้าพวกเขาขวางกระหม่อมเพื่อปกป้องเขา

122
00:09:57,555 --> 00:09:58,848
‎กระหม่อมก็คงต้องทำเช่นนั้น

123
00:10:01,809 --> 00:10:03,185
‎พระองค์ก็ไม่ยกเว้นพ่ะย่ะค่ะ

124
00:10:03,269 --> 00:10:04,103
‎เพราะงั้นแล้ว

125
00:10:05,354 --> 00:10:07,523
‎โปรดทรงหลบข้างหลังเขา
‎เหมือนที่ทรงทำมาตลอดด้วย

126
00:10:09,692 --> 00:10:13,237
‎ที่ข้ามาขัดขวางเจ้าเช่นนี้ไม่ใช่เพื่อจินมู

127
00:10:17,825 --> 00:10:21,078
‎แต่เป็นเพราะข้าไม่อยากเห็น
‎สิ่งที่เจ้าปกป้องมาตลอดพังทลายลง

128
00:10:22,330 --> 00:10:23,956
‎ข้ารู้ว่าดาบที่เจ้าถืออยู่

129
00:10:24,832 --> 00:10:27,168
‎คือความเศร้า ความเกลียดชัง
‎และความโกรธของเจ้า

130
00:10:35,176 --> 00:10:36,218
‎งั้นพระองค์…

131
00:10:37,803 --> 00:10:39,930
‎ก็น่าจะทรงทราบดีว่ามันเล็งไปที่ใครนะ

132
00:10:42,683 --> 00:10:44,435
‎ข้ารู้ว่าปลายดาบนั่นเล็งมาที่ข้า

133
00:10:46,437 --> 00:10:48,564
‎ข้าถึงได้ลำบากใจเมื่อเผชิญหน้ากับเจ้า

134
00:10:51,108 --> 00:10:53,611
‎ที่ผ่านมาเจ้ายับยั้งใจและอดกลั้นไว้ในใจมาตลอด

135
00:10:53,694 --> 00:10:57,031
‎ไม่ให้กวัดแกว่งดาบเล่มนั้น
‎เพื่อเอาคืนโลกมิใช่หรือ

136
00:11:01,327 --> 00:11:03,663
‎ข้าไม่อยากให้สิ่งที่เจ้าพากเพียรทำมา
‎พังทลายลงไป

137
00:11:11,045 --> 00:11:12,713
‎ถึงได้มายืนต่อหน้าเจ้า

138
00:11:14,298 --> 00:11:16,676
‎ทั้งที่รู้ว่าต่อให้เจ้าฟันข้าตาย
‎ข้าก็ทำอะไรไม่ได้

139
00:11:19,804 --> 00:11:21,889
‎จางอุกเล็งดาบไปที่องค์รัชทายาท
‎ยิงเขาซะ

140
00:11:23,099 --> 00:11:23,933
‎หยุดนะ

141
00:11:35,778 --> 00:11:38,447
‎ตั้งแต่นี้ไป ซงริมจะสนับสนุนจางอุก

142
00:11:39,198 --> 00:11:40,741
‎ไม่ว่าเขาจะเล็งดาบไปที่ใคร

143
00:11:41,575 --> 00:11:42,868
‎เราก็จะร่วมมือกับเขา

144
00:11:43,828 --> 00:11:44,912
‎เพราะฉะนั้นแล้ว จางอุก…

145
00:11:45,496 --> 00:11:47,039
‎จงเลือกเล็งศัตรูให้ชัดเจน

146
00:11:48,916 --> 00:11:51,168
‎และเคลื่อนไหวอย่างหนักแน่นด้วย

147
00:12:09,979 --> 00:12:11,522
‎ถ้าหากเจ้าเล็งดาบเล่มนั้น

148
00:12:12,815 --> 00:12:14,775
‎มาที่ข้าและเลือกที่จะต่อสู้กับข้า

149
00:12:17,111 --> 00:12:18,904
‎ข้าก็คงต้องต่อสู้กับพวกเขาด้วยเช่นกัน

150
00:12:19,864 --> 00:12:22,408
‎ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้รู้สึกดีหรือเชื่อมั่นในตัวข้า

151
00:12:22,491 --> 00:12:23,534
‎แต่ว่า

152
00:12:25,244 --> 00:12:27,746
‎อย่าทำลายความหวังของข้าที่มีต่อเจ้าเลย

153
00:12:28,330 --> 00:12:30,082
‎ถ้างั้นกระหม่อมจะหยุดและรอที่นี่

154
00:12:32,501 --> 00:12:34,253
‎โปรดเสด็จไปพาจินมูมาด้วยพ่ะย่ะค่ะ

155
00:12:45,514 --> 00:12:47,975
‎เจ้าหน้าที่ชอนบูกวันทำร้ายซอยุลก็จริง

156
00:12:48,058 --> 00:12:50,603
‎แต่พวกเขาก็ตายด้วยน้ำมือของจางอุกพ่ะย่ะค่ะ

157
00:12:50,686 --> 00:12:54,356
‎ตามกฎระเบียบของจอมเวท เราจบเรื่องนี้ได้
‎โดยไม่ถามหาความรับผิดชอบจากใคร

158
00:12:54,440 --> 00:12:55,608
‎แล้วทำไม

159
00:12:56,525 --> 00:12:58,569
‎กระหม่อมต้องรับผิดชอบ
‎ชีวิตซอยุลด้วยพ่ะย่ะค่ะ

160
00:12:58,652 --> 00:13:00,821
‎ท่านต้องรับผิดชอบเรื่องหนอน

161
00:13:03,449 --> 00:13:04,867
‎หนอนหรือพ่ะย่ะค่ะ

162
00:13:04,950 --> 00:13:07,119
‎สิ่งที่ทำให้ชีวิตของซอยุลอยู่ในอันตราย

163
00:13:07,203 --> 00:13:09,371
‎ก็คือหนอนที่เข้าไปอยู่ในศูนย์กลางพลังของเขา

164
00:13:10,581 --> 00:13:12,208
‎และก่อนที่ยอมซูจะตาย

165
00:13:12,291 --> 00:13:14,251
‎เขาก็สารภาพแล้วว่ามันมาจากท่าน

166
00:13:17,004 --> 00:13:19,840
‎กระหม่อมนำหนอนตัวนั้น
‎ใส่ไปในร่างคนที่อยู่เบื้องล่าง

167
00:13:19,924 --> 00:13:22,134
‎เพื่อควบคุมเขาเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ

168
00:13:22,218 --> 00:13:24,470
‎กระหม่อมไม่ทราบว่ามันเข้าไปอยู่

169
00:13:25,429 --> 00:13:26,514
‎ในร่างซอยุลได้อย่างไร

170
00:13:26,597 --> 00:13:27,431
‎แต่ยังไงก็ตาม

171
00:13:27,515 --> 00:13:30,809
‎หากคนของชอนบูกวันตั้งใจจะสังหารซอยุล
‎เพื่อปิดบังความจริงนั้น

172
00:13:32,061 --> 00:13:33,729
‎หัวหน้าสำนักก็ต้องรับผิดชอบ

173
00:13:37,149 --> 00:13:39,193
‎ว่าแต่ทำไมหนอนถึงได้…

174
00:13:40,152 --> 00:13:41,654
‎ค่อยยังชั่วที่ซอยุลยังไม่ตาย

175
00:13:42,488 --> 00:13:44,281
‎ถ้าท่านหาวิธีช่วยเขาให้รอดชีวิต

176
00:13:45,407 --> 00:13:47,368
‎พวกเขาก็จะไม่เอาชีวิตท่าน

177
00:13:47,451 --> 00:13:48,536
‎กระหม่อมไม่ทราบ

178
00:13:49,119 --> 00:13:52,039
‎จินอูทักเป็นคนนำหนอนนั่น
‎มาจากจินโยวอนพ่ะย่ะค่ะ

179
00:13:52,665 --> 00:13:54,583
‎กระหม่อมไม่ทราบวิธีควบคุมมันด้วยซ้ำ

180
00:13:54,667 --> 00:13:57,127
‎แล้วจะทราบวิธีนำมันออกมา
‎จากศูนย์กลางพลังได้อย่างไร

181
00:13:57,211 --> 00:13:59,255
‎ท่านต้องหาวิธีมาให้ได้

182
00:14:00,381 --> 00:14:01,257
‎มิเช่นนั้น

183
00:14:03,133 --> 00:14:05,010
‎จางอุกจะไม่ยอมถอยเด็ดขาด

184
00:14:24,738 --> 00:14:27,116
‎เจ้าจะอยู่ตรงนี้จนกว่าจินมูจะออกมาหรือ

185
00:14:27,199 --> 00:14:29,285
‎ข้ากำลังรอ
‎เพื่อเคลื่อนไหวอย่างหนักแน่นขอรับ

186
00:14:30,578 --> 00:14:33,539
‎แล้วเป้าหมายจริงๆ ของข้าจะออกมาหาข้าเอง

187
00:14:33,622 --> 00:14:37,167
‎เป้าหมายของเจ้าไม่ใช่จินมูหรอกหรือ

188
00:14:40,671 --> 00:14:42,131
‎โปรดไปอยู่ข้างๆ ยุลด้วยขอรับ

189
00:14:42,965 --> 00:14:46,635
‎ข้าจะตามหาวิธีช่วยยุลกลับไปให้ได้ขอรับ

190
00:14:57,229 --> 00:15:00,065
‎ท่านทำร้ายผู้สืบทอดของตระกูลซองั้นหรือ

191
00:15:00,149 --> 00:15:04,153
‎หัวหน้าสำนักจินมู
‎จำเป็นต้องรับผิดชอบเหตุการณ์นี้ทั้งหมด

192
00:15:04,236 --> 00:15:06,447
‎ถ้าหากป้อมซอโฮเคลื่อนไหวขึ้นมา

193
00:15:06,530 --> 00:15:08,616
‎จะเกิดสงครามที่ป้อมแดโฮได้นะ

194
00:15:08,699 --> 00:15:09,742
‎ท่านจะทำอย่างไรขอรับ

195
00:15:09,825 --> 00:15:12,286
‎สำนักชอนบูกวันก่อเรื่องวุ่นวายอะไรลงไป

196
00:15:14,955 --> 00:15:17,416
‎เหตุผลที่ข้าเรียกเหล่าจอมเวทมาที่นี่

197
00:15:18,584 --> 00:15:21,128
‎ก็เพื่อตามหาวิธี
‎ไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้นมิใช่หรือขอรับ

198
00:15:21,211 --> 00:15:23,589
‎พวกเราไม่เคยเห็นหนอนนั่นมาก่อน

199
00:15:23,672 --> 00:15:25,299
‎แล้วจะรู้วิธีกำจัดมันได้อย่างไร

200
00:15:25,382 --> 00:15:29,845
‎ถ้าซอยุลตาย หัวหน้าสำนักจินมู
‎ก็จะต้องตายด้วยน้ำมือของจางอุก

201
00:15:29,929 --> 00:15:33,307
‎ท่านไปขอร้องอ้อนวอนจางอุก
‎และสละชีวิตตัวเองซะเถิด

202
00:15:33,390 --> 00:15:35,643
‎เราถึงจะป้องกันไม่ให้เกิดสงครามได้มิใช่หรือ

203
00:15:35,726 --> 00:15:36,936
‎ใช่แล้ว ไปอ้อนวอนเขาซะ

204
00:15:37,019 --> 00:15:39,229
‎- ต้องป้องกันไม่ให้เกิดสงครามสิ
‎- หัวหน้าสำนักรับผิดชอบด้วย

205
00:15:39,313 --> 00:15:40,481
‎โปรดอย่าทำเช่นนี้เลย

206
00:15:41,190 --> 00:15:42,316
‎ได้โปรด

207
00:15:43,567 --> 00:15:44,860
‎ช่วยข้าด้วยขอรับ

208
00:15:49,907 --> 00:15:52,368
‎ถ้าหนอนนั่นมาจากจินโยวอน

209
00:15:52,451 --> 00:15:54,870
‎ผู้อำนวยการจินก็อาจจะมีวิธีก็ได้

210
00:15:55,454 --> 00:15:57,998
‎ผู้อำนวยการจินโกรธแค้น
‎หัวหน้าสำนักจินมูอยู่หลายเรื่อง

211
00:15:58,082 --> 00:15:59,291
‎นางจะช่วยหรือ

212
00:15:59,375 --> 00:16:00,501
‎เขาก็ต้องไปคุกเข่าอ้อนวอนนางสิ

213
00:16:00,584 --> 00:16:02,753
‎ความหวังเดียวตอนนี้ก็มีแค่จินโยวอนเท่านั้น

214
00:16:10,094 --> 00:16:10,928
‎ท่านพี่

215
00:16:11,512 --> 00:16:13,555
‎ท่านพี่ต้องช่วยชีวิตน้องคนนี้แล้วขอรับ

216
00:16:13,639 --> 00:16:17,017
‎จินมูมาคุกเข่าขอร้อง
‎ต่อหน้าท่านพี่เช่นนี้เชียวนะขอรับ

217
00:16:17,101 --> 00:16:19,979
‎ท่านหัวหน้าสำนักชอนบูกวัน
‎มาทำเรื่องน่าขายหน้าอะไรเช่นนี้เจ้าคะ

218
00:16:21,021 --> 00:16:23,607
‎ดูเหมือนท่านจะกลัวจางอุกจริงๆ นะเจ้าคะ

219
00:16:26,568 --> 00:16:28,779
‎ยังไงซะหนอนนั่นก็มาจากจินโยวอน

220
00:16:28,862 --> 00:16:30,572
‎จินโยวอนก็มีส่วนต้องรับผิดชอบนะขอรับ

221
00:16:30,656 --> 00:16:33,617
‎มันเป็นเรื่องที่จินอูทักและเจ้าก่อขึ้น
‎ไม่เกี่ยวอะไรกับข้า

222
00:16:34,451 --> 00:16:35,577
‎ผู้อำนวยการจิน

223
00:16:36,537 --> 00:16:38,205
‎ถ้าซอยุลตายไปเช่นนี้

224
00:16:38,288 --> 00:16:40,958
‎ตระกูลซอก็จะโกรธแค้น
‎สำนักจินโยวอนได้เช่นกันนะ

225
00:16:41,041 --> 00:16:42,084
‎ข้าไม่กลัวหรอกเจ้าค่ะ

226
00:16:45,170 --> 00:16:47,506
‎หากซอยุลตาย แล้วข้าจะต้องตายขึ้นมา

227
00:16:48,507 --> 00:16:49,967
‎คิดว่าข้าจะตายคนเดียวหรือขอรับ

228
00:16:50,801 --> 00:16:53,053
‎ข้าก็ถือเป็นคนของตระกูลจินเช่นเดียวกับท่านพี่

229
00:16:53,137 --> 00:16:54,513
‎เราต้องรับผิดชอบร่วมกัน

230
00:16:55,139 --> 00:16:57,349
‎และจินโยวอนก็ต้องตายไปด้วยกันสิขอรับ

231
00:17:01,937 --> 00:17:04,606
‎ผู้อำนวยการสำนักจินโยวอน
‎จงตามหาวิธีช่วยซอยุล

232
00:17:04,690 --> 00:17:06,358
‎เพื่อให้จางอุกยอมถอยไปซะ

233
00:17:07,484 --> 00:17:09,778
‎เขาไม่ยอมถอยเช่นนั้น
‎ทำเอาข้าหายใจไม่ออก

234
00:17:11,196 --> 00:17:13,407
‎เพราะโรควิตกกังวลเลย

235
00:17:15,367 --> 00:17:17,077
‎ไม่ว่าพวกเจ้าสองพี่น้องจะยอมสละชีวิต

236
00:17:17,161 --> 00:17:20,080
‎หรือคิดหาวิธีมา ก็จงแก้ไขสถานการณ์นี้ซะ

237
00:17:32,676 --> 00:17:33,635
‎ข้าพาจินมูมา

238
00:17:35,012 --> 00:17:36,013
‎ตามสัญญาแล้ว

239
00:17:48,317 --> 00:17:50,527
‎ดูเหมือนจะมีความเข้าใจผิดกันเกิดขึ้น

240
00:17:51,111 --> 00:17:55,824
‎แต่ในเมื่อชีวิตของผู้สืบทอดตระกูลซออยู่ใน
‎อันตรายเช่นนั้น ในฐานะหัวหน้าสำนักชอนบูกวัน

241
00:17:55,908 --> 00:17:58,535
‎ข้าก็ขอแสดงความรับผิดชอบและขอโทษด้วยนะ

242
00:17:59,870 --> 00:18:01,163
‎ไม่สิ

243
00:18:01,246 --> 00:18:03,832
‎คนที่ท่านควรขอโทษไม่ใช่ข้า
‎แต่เป็นซอยุลต่างหาก

244
00:18:04,792 --> 00:18:05,626
‎หลังช่วยชีวิตเขาได้แล้ว

245
00:18:08,045 --> 00:18:09,421
‎แน่นอนสิ

246
00:18:09,505 --> 00:18:12,549
‎เพราะแบบนั้น ข้าจึงหาวิธีช่วยชีวิตซอยุลมาแล้ว

247
00:18:13,634 --> 00:18:14,468
‎ท่านพี่

248
00:18:24,978 --> 00:18:27,815
‎ข้าโน้มน้าวสำนักจินโยวอน
‎และหาวิธีมาได้แล้ว

249
00:18:34,988 --> 00:18:35,823
‎สุดท้ายเรา

250
00:18:37,366 --> 00:18:38,492
‎ก็มาเจอกันอีกเช่นนี้นะขอรับ

251
00:18:39,076 --> 00:18:40,911
‎เจ้าสร้างความวุ่นวายเช่นนี้ เพื่อลากข้า

252
00:18:41,703 --> 00:18:43,080
‎ให้มายืนอยู่หน้าเจ้าสินะ

253
00:18:44,706 --> 00:18:45,541
‎เพราะงั้นแล้ว

254
00:18:47,084 --> 00:18:50,087
‎ท่านก็น่าจะบอกข้าซะ
‎ตั้งแต่ตอนที่ข้าขอร้องท่านดีๆ สิขอรับ

255
00:18:54,174 --> 00:18:55,968
‎โซอีไม่ได้ถูกจับมาที่นี่

256
00:18:56,802 --> 00:18:58,887
‎แต่นางมาด้วยตัวเอง
‎เพื่อหาวิธีช่วยยุลใช่ไหมขอรับ

257
00:19:00,389 --> 00:19:04,351
‎คนที่นางตั้งใจจะช่วยจนถึงขั้นเตรียมใจตาย
‎ก็คือซอยุลเองสินะ

258
00:19:04,434 --> 00:19:08,188
‎ท่านรู้วิธีนำหนอน
‎ที่อยู่ในร่างของยุลออกมาใช่ไหมขอรับ

259
00:19:09,648 --> 00:19:10,941
‎ยุลกำลังจะตายขอรับ

260
00:19:13,193 --> 00:19:15,571
‎โปรดช่วยเขาด้วยขอรับ ข้าขอร้อง

261
00:19:18,073 --> 00:19:21,577
‎ข้าไม่สนใจหรอกว่าซอยุลจะอยู่หรือตาย

262
00:19:27,416 --> 00:19:28,250
‎ขอโทษด้วยนะ

263
00:19:40,012 --> 00:19:41,763
‎เห็นท่านบอกว่าไม่สนใจ

264
00:19:42,347 --> 00:19:44,099
‎ข้าเลยพยายามเรียกร้องความสนใจสักหน่อย

265
00:19:44,683 --> 00:19:45,517
‎ในที่สุด

266
00:19:46,101 --> 00:19:47,436
‎ท่านก็เป็นคนมาหาข้าเองนะขอรับ

267
00:19:48,353 --> 00:19:50,147
‎โดยที่ข้าไม่ได้ขยับไปไหนแม้แต่ก้าวเดียว

268
00:19:55,861 --> 00:19:57,821
‎เจ้าไม่ได้มาเพื่อฟันข้า

269
00:19:57,905 --> 00:20:01,533
‎แต่หลอกใช้ข้า
‎เพื่อให้สำนักจินโยวอนก้าวออกมาสินะ

270
00:20:01,617 --> 00:20:04,786
‎ชีวิตของเพื่อนข้าอยู่ในอันตรายเช่นนั้น
‎ข้าก็ควรหาวิธีช่วยเขาก่อนสิ

271
00:20:05,454 --> 00:20:07,706
‎ใช่เวลามาสังหารกับอีแค่คนอย่างท่านที่ไหนกัน

272
00:20:09,208 --> 00:20:10,042
‎"กับอีแค่" หรือ

273
00:20:16,548 --> 00:20:19,843
‎ถ้าท่านพี่ทราบอยู่แล้วก็น่าจะบอกกันหน่อยสิขอรับ

274
00:20:20,552 --> 00:20:25,307
‎ข้าจะได้ไม่ต้องเสียเกียรติ
‎ก้มหัวให้เขาไงขอรับ

275
00:20:26,099 --> 00:20:30,812
‎ข้าจะเสียเกียรติเพียงคนเดียว
‎เพราะต้องมาที่นี่ด้วยตัวเองไม่ได้นี่

276
00:20:32,940 --> 00:20:34,066
‎ตอนนี้เจ้ากลับไปได้แล้ว

277
00:20:34,149 --> 00:20:37,903
‎ถ้าเจ้ามาที่จินโยวอน
‎ข้าจะบอกวิธีกับเจ้าเอง

278
00:20:53,627 --> 00:20:56,338
‎สามปีที่ผ่านมา
‎เจ้าเชื่อฟังและอยู่เงียบๆ มาตลอด

279
00:20:56,421 --> 00:21:00,092
‎แต่เจ้าก็ทำให้ทุกคนวุ่นวายได้
‎ด้วยการขยับไม่กี่ก้าวสินะ

280
00:21:00,676 --> 00:21:02,678
‎ไม่ว่าจะเป็นชอนบูกวัน ซงริม จินโยวอน

281
00:21:02,761 --> 00:21:06,306
‎ราชวงศ์ คณะที่ประชุมลงมติ
‎รวมถึงป้อมซอโฮที่อยู่ห่างไกลด้วย

282
00:21:07,975 --> 00:21:09,351
‎เจ้าช่างสุดยอดจริงๆ

283
00:21:11,937 --> 00:21:12,771
‎ถึงยังไง

284
00:21:15,607 --> 00:21:17,234
‎กระหม่อมก็หยุดตามที่ทรงขอมิใช่หรือ

285
00:21:23,991 --> 00:21:25,117
‎ท่านหัวหน้าสำนัก

286
00:21:26,576 --> 00:21:29,579
‎ท่านไปอธิษฐานต่อดวงดาว
‎ที่หน้าแท่นบันทึกกลุ่มดาวเถิดขอรับ

287
00:21:29,663 --> 00:21:31,999
‎ให้ช่วยชีวิตยุลสำเร็จไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม

288
00:21:33,417 --> 00:21:35,168
‎หากยุลเป็นอะไรขึ้นมา เมื่อถึงตอนนั้น

289
00:21:37,087 --> 00:21:38,255
‎ท่านได้ตายแน่

290
00:22:06,783 --> 00:22:07,617
‎ข้าขอโทษนะ

291
00:22:08,201 --> 00:22:10,203
‎ตอนเห็นของแปลกๆ อยู่ในร่างท่าน

292
00:22:11,705 --> 00:22:12,998
‎ข้าควรบอกให้คนอื่นรู้ทันที

293
00:22:22,758 --> 00:22:24,468
‎แต่ข้าทำได้เพียงมองเห็นเท่านั้น

294
00:22:28,764 --> 00:22:29,973
‎ไม่มีอะไรที่ทำได้เลย

295
00:22:33,685 --> 00:22:34,978
‎ข้าอนุญาตแค่สามจังหวะลมหายใจนะ

296
00:22:35,771 --> 00:22:38,857
‎ข้าน่ะ ชอบทุกความทรงจำที่ดันฮยังกก

297
00:22:45,197 --> 00:22:46,740
‎อย่าแตะต้องเขาตามอำเภอใจนะเจ้าคะ

298
00:22:50,660 --> 00:22:53,205
‎ท่านไม่รู้หรือว่า
‎ตอนนี้อาการนายน้อยยุลสาหัสแค่ไหน

299
00:22:57,292 --> 00:23:00,796
‎ได้ยินว่าท่านรู้มาตลอด
‎แต่ไม่บอกใครหรือเจ้าคะ

300
00:23:05,509 --> 00:23:06,843
‎อย่ามารบกวนเลย ออกไปเถิด

301
00:23:13,850 --> 00:23:15,352
‎เมื่อครู่คืออะไรกันนะ

302
00:23:27,364 --> 00:23:28,824
‎คุณหนูยุนอ๊ก

303
00:23:29,366 --> 00:23:32,285
‎ข้าหาไม่เจอว่านายน้อยยุลทานยาอะไรอยู่เจ้าค่ะ

304
00:23:32,369 --> 00:23:34,704
‎ข้าเห็นเขาห่อสัมภาระไว้ เลยเอามาด้วยเจ้าค่ะ

305
00:23:35,580 --> 00:23:37,666
‎เจ้ากำลังตามหายาที่เขากินอยู่หรือ

306
00:23:37,749 --> 00:23:38,583
‎เจ้าค่ะ

307
00:23:50,804 --> 00:23:51,763
‎อะไรหรือเจ้าคะ

308
00:23:53,306 --> 00:23:55,267
‎เหมือนจะเป็นจดหมายที่เขาใช้พลังปิดผนึกไว้นะ

309
00:23:56,059 --> 00:23:58,520
‎ข้าบอกว่าอย่าแตะต้องอะไร
‎ตามอำเภอใจไงเจ้าคะ

310
00:24:01,690 --> 00:24:03,942
‎ข้าแค่เอามาดู
‎เผื่อว่าเขาจะเขียนชื่อยาที่ทานอยู่

311
00:24:04,025 --> 00:24:05,527
‎ข้าดูเองได้เจ้าค่ะ

312
00:24:06,236 --> 00:24:07,070
‎โปรดกลับไปด้วย

313
00:24:15,704 --> 00:24:17,831
‎นายน้อยยุลเป็นคนปิดผนึกไว้หรือเจ้าคะ

314
00:24:18,915 --> 00:24:20,041
‎คงจะใช่นะ

315
00:24:24,004 --> 00:24:27,048
‎ข้าดันขอให้คนที่ป่วยขนาดนั้นไปดันฮยังกกด้วยกัน

316
00:24:30,635 --> 00:24:33,388
‎ว่าแต่ความทรงจำเมื่อครู่คืออะไรกันนะ

317
00:24:34,097 --> 00:24:36,683
‎ไม่มีทางที่ข้าจะเคยไปดันฮยังกกกับซอยุลนะ

318
00:24:37,309 --> 00:24:38,476
‎คุณหนูบูยอน

319
00:24:39,561 --> 00:24:41,813
‎มีวิธีขอรับ มีทางที่จะช่วยยุลได้ขอรับ

320
00:24:41,897 --> 00:24:42,731
‎จริงหรือเจ้าคะ

321
00:24:42,814 --> 00:24:45,650
‎ผู้อำนวยการสำนักจินโยวอนบอกว่า
‎มีวิธีนำหนอนออกมาขอรับ

322
00:24:46,443 --> 00:24:49,029
‎ท่านอากับอุกไปที่จินโยวอน
‎เพื่อคุยกับนางแล้วขอรับ

323
00:24:50,447 --> 00:24:53,700
‎ท่านแม่ของข้าจะบอกวิธีให้จางอุกหรือเจ้าคะ

324
00:24:53,783 --> 00:24:57,370
‎ขอรับ ถ้าผู้อำนวยการจินยอมช่วย
‎ยุลของเราก็จะรอดขอรับ

325
00:24:57,454 --> 00:24:59,372
‎อุกคงยอมทำทุกอย่างแน่ขอรับ

326
00:24:59,456 --> 00:25:01,499
‎เขาคงทำทุกอย่างเพื่อช่วยยุลแน่นอน

327
00:25:03,043 --> 00:25:03,877
‎เขาทำแน่เจ้าค่ะ

328
00:25:07,547 --> 00:25:08,590
‎เขาคงยอมทำทุกอย่าง

329
00:25:09,758 --> 00:25:10,592
‎ไม่ว่าอะไรก็ตาม

330
00:25:11,843 --> 00:25:13,345
‎หนอนนั่นเป็นเหมือนแมลงเจ้าค่ะ

331
00:25:14,137 --> 00:25:17,098
‎และสิ่งที่จะไล่ล่าแมลงอย่างดีก็คือนกเจ้าค่ะ

332
00:25:17,182 --> 00:25:20,352
‎จินโยวอนมีนกที่น่ากลัวที่สุดอยู่เจ้าค่ะ

333
00:25:22,145 --> 00:25:22,979
‎นกเพลิง

334
00:25:26,066 --> 00:25:27,859
‎ทางออกคือนกเพลิงหรือ

335
00:25:28,985 --> 00:25:30,070
‎อันตรายจริงๆ นะขอรับ

336
00:25:30,153 --> 00:25:33,114
‎ถึงจะอันตราย แต่ก็พอจะทำได้เจ้าค่ะ

337
00:25:35,367 --> 00:25:36,701
‎เพราะเรามีจางอุกไงเจ้าคะ

338
00:25:39,955 --> 00:25:42,999
‎ข้ายอมทำทุกอย่างขอรับ
‎ขอแค่ท่านบอกวิธีมา

339
00:25:43,083 --> 00:25:45,168
‎เจ้าบอกว่ายอมทำทุกอย่าง งั้นข้าขอถาม

340
00:25:45,252 --> 00:25:47,963
‎เจ้าจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือจากข้า

341
00:25:48,046 --> 00:25:51,258
‎ข้าจะช่วยเจ้าเอง
‎เจ้าจะยอมทำทุกอย่างจริงๆ หรือ

342
00:25:53,969 --> 00:25:55,887
‎ส่งบูยอน ลูกสาวของข้ากลับมาซะ

343
00:25:56,471 --> 00:25:58,723
‎แล้วข้าจะช่วยเจ้า

344
00:25:59,766 --> 00:26:00,934
‎ถ้าเจ้าปฏิเสธ

345
00:26:01,893 --> 00:26:05,188
‎ข้าก็จะไม่ทำอะไรทั้งนั้น

346
00:26:05,772 --> 00:26:08,984
‎ถ้าอย่างนั้น ต่อให้เจ้ารู้วิธี
‎แต่เจ้าก็จะช่วยซอยุล

347
00:26:10,402 --> 00:26:11,528
‎เพื่อนของเจ้าไม่ได้

348
00:26:12,153 --> 00:26:12,988
‎เข้าใจแล้วขอรับ

349
00:26:14,072 --> 00:26:15,323
‎ข้าจะทำตามที่ท่านต้องการ

350
00:26:16,950 --> 00:26:17,867
‎โปรดช่วยเราด้วยขอรับ

351
00:26:21,204 --> 00:26:22,122
‎ข้าจะส่งจินบูยอน

352
00:26:25,917 --> 00:26:26,876
‎กลับมาที่นี่ขอรับ

353
00:26:29,212 --> 00:26:30,046
‎ขอบใจนะ

354
00:26:32,716 --> 00:26:35,802
‎ท่านผู้นำอยู่เป็นพยานด้วย
‎งั้นข้าจะเชื่อคำสัญญาของเขานะเจ้าคะ

355
00:26:35,885 --> 00:26:39,931
‎จินโยวอนจะช่วยเหลือ
‎เพื่อให้ซอยุลรอดชีวิตเองเจ้าค่ะ

356
00:26:42,183 --> 00:26:44,394
‎ขอบคุณที่ช่วยนะขอรับ

357
00:26:51,109 --> 00:26:51,943
‎นกเพลิงหรือ

358
00:26:52,485 --> 00:26:55,405
‎อันตรายก็จริง แต่ก็ถือว่าน่าลองอยู่นะ

359
00:26:55,488 --> 00:26:58,867
‎ดังกู เจ้าไปพาจินโชยอนมาที่นี่หน่อย

360
00:26:58,950 --> 00:27:00,702
‎เราจำเป็นต้องใช้เลือดจากตระกูลจิน

361
00:27:00,785 --> 00:27:02,704
‎เข้าใจแล้วขอรับ ข้าจะไปพานางมาทันที

362
00:27:03,830 --> 00:27:05,790
‎เจ้าไปที่ป้อมซอโฮหน่อย

363
00:27:05,874 --> 00:27:08,668
‎ถ้าพ่อของยุลได้ยินข่าวลือแปลกๆ เข้าก่อน

364
00:27:08,752 --> 00:27:10,170
‎คงเกิดเรื่องวุ่นวายแน่ๆ

365
00:27:10,253 --> 00:27:13,298
‎ไปอธิบายสถานการณ์กับเขา
‎และทำให้เขาวางใจด้วย

366
00:27:13,381 --> 00:27:15,967
‎ข้าจะบอกเขาว่า
‎ไม่ว่ายังไงก็จะช่วยชีวิตยุลให้ได้

367
00:27:16,051 --> 00:27:17,260
‎ต้องช่วยเขาให้ได้นะขอรับ

368
00:27:19,012 --> 00:27:20,722
‎จางอุก เจ้ารับบทสำคัญที่สุดเลย

369
00:27:20,805 --> 00:27:22,682
‎เจ้าต้องเข้าไปในจินโยวอน

370
00:27:22,766 --> 00:27:26,311
‎เมื่อเข้าไปแล้ว
‎จะมีคนที่จะช่วยเหลือเจ้ารออยู่ที่นั่น

371
00:27:26,811 --> 00:27:28,855
‎- อย่าทะเลาะกับท่านผู้นั้นล่ะ
‎- ท่านผู้นั้นหรือ

372
00:27:30,106 --> 00:27:31,149
‎เขาคือใครขอรับ

373
00:27:37,197 --> 00:27:40,700
‎ข้าจะเข้าไปในจินโยวอนกับจางอุก

374
00:27:40,784 --> 00:27:43,953
‎ถ้าทั้งสองคนทะเลาะกันแล้วทำให้นกเพลิงตื่น

375
00:27:45,538 --> 00:27:47,832
‎โลกจะลุกเป็นไฟนะเพคะ

376
00:27:50,377 --> 00:27:51,628
‎อันตรายจริงๆ สินะ

377
00:27:51,711 --> 00:27:53,046
‎เพราะงั้นแล้ว ผู้อำนวยการจิน

378
00:27:53,129 --> 00:27:57,050
‎ช่วยเตือนจางอุกล่วงหน้า
‎ให้เขาเชื่อฟังข้าให้ดีด้วย

379
00:27:58,176 --> 00:28:00,512
‎เดี๋ยวสิ ท่านคิดว่า
‎องค์รัชทายาทจะเชื่อฟังข้าไหมล่ะ

380
00:28:00,595 --> 00:28:04,224
‎เขาคงบอกว่า "ข้าเป็นองค์รัชทายาทเชียวนะ"
‎และทำตามใจจนทุกอย่างพังแน่

381
00:28:04,307 --> 00:28:06,267
‎ได้ยินว่าเขาเสด็จมาหาท่านหมอฮอยอม

382
00:28:06,351 --> 00:28:08,686
‎และเสนอตัวจะช่วยยุลด้วยพระองค์เอง

383
00:28:09,312 --> 00:28:11,314
‎เขาทำแบบนั้นเพราะเต่าหรือ

384
00:28:12,690 --> 00:28:13,608
‎เต่าหรือ

385
00:28:13,691 --> 00:28:18,863
‎ข้ารู้สึกว่าองค์รัชทายาทค่อยๆ คลาน
‎เข้ามาใกล้ข้าเรื่อยๆ เหมือนเต่าขอรับ

386
00:28:18,947 --> 00:28:22,242
‎ข้าว่าเจ้าเองก็ค่อยๆ ปล่อย
‎ให้เขาเข้ามาใกล้เองด้วยนะ

387
00:28:24,119 --> 00:28:25,245
‎แต่ว่านะ อุก

388
00:28:27,372 --> 00:28:29,541
‎เจ้าอยู่โดยไม่มีเด็กคนนั้นข้างๆ ได้จริงหรือ

389
00:28:34,629 --> 00:28:36,423
‎ข้าคาดไว้แล้วว่าเมื่อขอให้จินโยวอนช่วย

390
00:28:37,424 --> 00:28:39,926
‎นางจะมีเงื่อนไขแลกเปลี่ยนเช่นนั้นขอรับ

391
00:28:40,635 --> 00:28:42,303
‎ถ้าเจ้าส่งตัวนางคืนไป

392
00:28:42,387 --> 00:28:46,057
‎เจ้าก็คงเอาหินน้ำแข็งออกจากร่าง
‎แล้วตายไปไม่ได้นะ

393
00:28:46,141 --> 00:28:48,518
‎เหมือนบะหมี่รสชาติสังหาร
‎ที่ท่านผู้นำเคยต้มให้ข้า

394
00:28:49,144 --> 00:28:50,812
‎ใครบางคนก็เคยให้ขวัญกำลังใจข้าเช่นกัน

395
00:28:51,771 --> 00:28:53,064
‎ข้าจึงนึกถึงคำของนางขึ้นมา

396
00:28:53,148 --> 00:28:55,859
‎คำพูดที่ว่า "ถ้าไม่ยอมทำอะไรสักอย่าง
‎สู้ตายไปซะก็ยังดีกว่า"

397
00:28:56,568 --> 00:28:57,402
‎ที่จริงแล้ว

398
00:28:57,944 --> 00:29:00,655
‎มันคือการปลุกใจข้า
‎ให้ลองทำทุกอย่างที่ทำได้เมื่อมีชีวิตอยู่

399
00:29:03,158 --> 00:29:03,992
‎อุก

400
00:29:04,075 --> 00:29:07,412
‎ถ้าข้ากับแม่บ้านคิมตกน้ำ เจ้าจะช่วยใครหรือ

401
00:29:07,495 --> 00:29:08,413
‎แม่บ้านคิมขอรับ

402
00:29:08,496 --> 00:29:10,081
‎เจ้าต้องช่วยทั้งสองคนสิ เจ้านี่

403
00:29:10,165 --> 00:29:14,627
‎ตอนนี้น่ะ เจ้าโยนยุลและเด็กคนนั้นลงน้ำไป

404
00:29:14,711 --> 00:29:18,256
‎แล้วเอาแต่คิดว่าจะไม่ช่วยเด็กคนนั้น
‎เพราะยุลกำลังตกอยู่ในอันตรายสินะ

405
00:29:19,132 --> 00:29:20,717
‎เขาตกอยู่ในอันตรายอย่างที่ท่านว่า

406
00:29:20,800 --> 00:29:23,386
‎ข้าจึงคิดจะช่วยนางด้วยไม่ได้ขอรับ

407
00:29:25,180 --> 00:29:26,222
‎เจ้าทำแบบนั้นไม่ได้นะ

408
00:29:29,184 --> 00:29:31,227
‎ถ้าหากเขาเป็นคนสำคัญ

409
00:29:32,020 --> 00:29:35,523
‎เจ้าจะคิดปล่อยไปเหมือนทอดทิ้งเขาไม่ได้นะ

410
00:29:43,698 --> 00:29:46,075
‎ข้ารู้สึกผิดที่เก็บนางไว้ข้างๆ ขอรับ

411
00:29:48,495 --> 00:29:49,329
‎เป็นแบบนี้

412
00:29:51,831 --> 00:29:52,874
‎ก็ดีแล้วขอรับ

413
00:30:11,684 --> 00:30:14,229
‎- ได้ยินว่าเจ้าไปจินโยวอนมาหรือ
‎- อือ

414
00:30:14,312 --> 00:30:17,273
‎ท่านแม่บอกวิธีช่วยชีวิตซอยุลให้ไหม

415
00:30:19,359 --> 00:30:20,193
‎อือ

416
00:30:20,276 --> 00:30:21,528
‎ค่อยยังชั่วหน่อย

417
00:30:23,905 --> 00:30:24,989
‎ข้าก็จะช่วยด้วยอีกแรง

418
00:30:25,657 --> 00:30:27,116
‎ข้าอาจจะมีประโยชน์อะไรก็ได้นี่

419
00:30:27,700 --> 00:30:30,954
‎เจ้าทำทุกอย่างที่เจ้าช่วยได้ไปแล้วล่ะ

420
00:30:33,873 --> 00:30:34,707
‎ถึงยังไงก็เถอะ

421
00:30:36,960 --> 00:30:40,004
‎ข้าก็ต้องลองทำทุกอย่างที่ทำได้จนถึงที่สุดสิ

422
00:30:47,554 --> 00:30:48,972
‎เจ้าไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้

423
00:30:51,057 --> 00:30:51,891
‎แค่อยู่ที่นี่แหละ

424
00:30:52,725 --> 00:30:53,935
‎เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว

425
00:30:55,019 --> 00:30:56,479
‎ข้าจะอธิบายทุกอย่างเอง

426
00:31:04,654 --> 00:31:06,072
‎ข้าไม่ได้ทำแบบนี้เพราะเจ้านะ

427
00:31:06,865 --> 00:31:08,283
‎ซอยุลก็เป็นเพื่อนข้าเหมือนกัน

428
00:31:08,908 --> 00:31:09,993
‎และข้าก็รู้สึกผิดต่อเขา

429
00:31:12,245 --> 00:31:13,079
‎ข้าอยากช่วย

430
00:31:19,752 --> 00:31:20,587
‎ก็ได้

431
00:31:21,796 --> 00:31:22,630
‎ทำแบบนั้นก็ได้

432
00:31:24,257 --> 00:31:25,091
‎ไปกันเถอะ

433
00:31:36,352 --> 00:31:38,938
‎เขาเลือกที่จะส่งข้ากลับไปสินะ

434
00:31:45,945 --> 00:31:48,656
‎ตั้งแต่นี้ไป ข้าจะอธิบายคร่าวๆ

435
00:31:48,740 --> 00:31:52,201
‎เกี่ยวกับวิธีนำหนอนออกจากร่างยุล
‎ที่ท่านหมอฮอยอมวางแผนมาขอรับ

436
00:31:53,286 --> 00:31:55,413
‎ที่ศูนย์กลางพลังของยุลตอนนี้

437
00:31:55,496 --> 00:31:58,625
‎มีหนอนที่ดูดกินกระแสพลัง
‎ในร่างกายเข้ามาอาศัยอยู่

438
00:31:58,708 --> 00:32:01,961
‎และถ้าทำให้มันออกจากร่าง
‎โดยยังเหลือกระแสพลังไว้ เขาจะรอดชีวิตได้

439
00:32:02,545 --> 00:32:05,965
‎และสิ่งที่จะไล่หนอนออกไปได้ ก็คือนกเพลิง

440
00:32:06,049 --> 00:32:08,760
‎งานของเราก็คือไล่หนอนออกไป

441
00:32:08,843 --> 00:32:12,680
‎ด้วยพลังของนกเพลิงที่อยู่ในจินโยวอน

442
00:32:13,264 --> 00:32:15,558
‎และทำให้มันคายกระแสพลัง
‎ที่ดูดกินไปออกมา

443
00:32:15,642 --> 00:32:18,561
‎แต่เรามีปัญหาใหญ่ๆ อยู่สองอย่าง

444
00:32:20,688 --> 00:32:21,856
‎ปัญหาแรกคือ

445
00:32:21,940 --> 00:32:25,360
‎สภาพของยุลตอนนี้ เราไม่สามารถ
‎ย้ายหรือพาเขาเข้าไปในจินโยวอนได้

446
00:32:25,944 --> 00:32:28,488
‎และเราก็เอานกเพลิง
‎ออกมานอกจินโยวอนไม่ได้ด้วย

447
00:32:29,656 --> 00:32:33,076
‎ปัญหาที่สองคือมันอันตรายเกินไป
‎ที่จะทำลายเกราะกำบังของนกเพลิง

448
00:32:33,159 --> 00:32:35,870
‎แปลว่าเราต้องใช้พลังของนกเพลิง
‎โดยไม่ทำลายเกราะกำบังของมัน

449
00:32:35,954 --> 00:32:38,539
‎แก้ไม่ได้ตั้งแต่ปัญหาแรกเลยสินะเจ้าคะ

450
00:32:38,623 --> 00:32:41,501
‎เราเคลื่อนย้ายซอยุลและนกเพลิงไม่ได้

451
00:32:42,001 --> 00:32:43,878
‎แล้วนกเพลิงจะกำจัดหนอนได้อย่างไรเจ้าคะ

452
00:32:43,962 --> 00:32:46,798
‎เพราะงั้นข้าถึงได้เรียกเจ้ามา จินโชยอน

453
00:32:47,382 --> 00:32:51,594
‎เจ้าต้องเข้าไปในจินโยวอน
‎โดยทำหน้าที่เป็นร่างแทนยุล

454
00:32:52,303 --> 00:32:53,304
‎ข้าหรือเจ้าคะ

455
00:32:54,430 --> 00:32:56,849
‎นี่คือไส้ตะเกียงน้ำ

456
00:32:56,933 --> 00:32:59,644
‎ที่ใช้ในโคมไฟแห่งชีวิตของตระกูลซอ

457
00:33:00,228 --> 00:33:04,941
‎คนของตระกูลซอ
‎จะนำพลังของตัวเองมาใส่ไว้ในนี้

458
00:33:05,024 --> 00:33:09,487
‎และทำให้โคมไฟของตัวเอง
‎กับพลังของศูนย์กลางพลังในร่าง

459
00:33:09,570 --> 00:33:10,989
‎ถูกเชื่อมเข้าไว้ด้วยกัน

460
00:33:11,072 --> 00:33:15,076
‎ข้าจะบรรจุพลังที่เหลือทั้งหมดของยุลไว้ในนี้

461
00:33:15,159 --> 00:33:17,662
‎แล้วหนอนก็จะเข้าใจผิด

462
00:33:17,745 --> 00:33:21,082
‎ว่านี่เป็นศูนย์กลางพลังของยุลและเข้ามาในนี้

463
00:33:22,000 --> 00:33:24,293
‎ถ้างั้นเราก็กำจัดหนอนด้วยสิ่งนี้ได้สินะขอรับ

464
00:33:24,377 --> 00:33:26,045
‎ข้าพูดไปแล้วมิใช่หรือว่าต้องให้หนอน

465
00:33:26,129 --> 00:33:27,797
‎คายกระแสพลังที่ดูดกินไปออกมาด้วย

466
00:33:27,880 --> 00:33:28,881
‎แล้วทำไม

467
00:33:29,549 --> 00:33:32,010
‎ถึงต้องเป็นข้าที่จะนำมันไปหรือเจ้าคะ

468
00:33:32,093 --> 00:33:36,931
‎เพราะหนอนนี้
‎ถูกทำขึ้นด้วยพลังของเลือดตระกูลจินยังไงล่ะ

469
00:33:38,141 --> 00:33:38,975
‎อะไรนะเจ้าคะ

470
00:33:39,058 --> 00:33:41,644
‎คิดว่าจินมูจะนำหนอนใส่ในร่างโซอีเพื่ออะไรล่ะ

471
00:33:41,728 --> 00:33:44,272
‎เขานำหนอนที่มีพลังจากเลือดตระกูลจิน

472
00:33:44,355 --> 00:33:46,983
‎ใส่ในร่างของนาง
‎เพื่อที่นางจะได้เปิดประตูจินโยวอนได้

473
00:33:49,152 --> 00:33:52,572
‎หนอนนั่นถูกทำขึ้นมา
‎จากเลือดของคุณหนูโชยอนนี่เอง

474
00:33:52,655 --> 00:33:57,452
‎เมื่อหนอนเข้าใจผิดว่า
‎นี่คือศูนย์กลางพลังของยุลแล้วเข้ามาในนี้

475
00:33:57,535 --> 00:34:01,330
‎เราก็เอาไปใส่ไว้ในร่าง
‎ที่มีพลังของเลือดตรงกับหนอน

476
00:34:01,414 --> 00:34:03,166
‎ซึ่งก็คือร่างของจินโชยอนไงล่ะ

477
00:34:04,959 --> 00:34:07,045
‎- มันไม่อันตรายหรือขอรับ
‎- อือ

478
00:34:07,128 --> 00:34:09,756
‎เจ้าแค่อมมันไว้ในปากและห้ามอ้าปากก็พอ

479
00:34:11,758 --> 00:34:12,592
‎ถ้างั้น…

480
00:34:13,259 --> 00:34:14,302
‎ข้าจะลองดูเจ้าค่ะ

481
00:34:14,385 --> 00:34:17,805
‎ดีมาก มันเป็นสิ่งที่ทำได้
‎โดยไม่ต้องใช้ความสามารถอะไรเลย

482
00:34:17,889 --> 00:34:20,308
‎ขอแค่ไม่มีปรสิตเหมือนหนอนหรือลูก

483
00:34:20,391 --> 00:34:22,602
‎- อยู่ในท้องก็พอ
‎- อะไรนะขอรับ

484
00:34:23,561 --> 00:34:24,812
‎เดี๋ยวก่อนขอรับ

485
00:34:27,148 --> 00:34:27,982
‎คุณหนูโชยอน

486
00:34:29,067 --> 00:34:31,861
‎เมื่อคืนนั้นเรา…

487
00:34:33,154 --> 00:34:36,574
‎ก็วันที่เราแวะไปเรือนหอ
‎ที่เคยจะย้ายเข้าไปอยู่ด้วยกันไง

488
00:34:37,283 --> 00:34:38,117
‎บางที…

489
00:34:45,208 --> 00:34:48,002
‎คุณหนูทำให้ไม่ได้ขอรับ

490
00:34:48,086 --> 00:34:50,713
‎เพราะถ้ามีความเป็นไปได้แม้แต่น้อย
‎ก็เป็นอันตรายได้นี่ขอรับ

491
00:34:50,797 --> 00:34:51,756
‎เจ้าเด็กนี่

492
00:34:55,426 --> 00:34:58,763
‎งั้นข้าต้องไปขอร้อง
‎ให้ผู้อำนวยการจินช่วยไหมเนี่ย

493
00:34:58,846 --> 00:35:01,974
‎ผู้อำนวยการจินต้องเฝ้าอยู่หน้าประตู
‎เพื่อไม่ให้ของต้องมนตร์อื่นๆ

494
00:35:02,058 --> 00:35:03,184
‎เกิดความวุ่นวายขอรับ

495
00:35:03,267 --> 00:35:04,102
‎ถ้าอย่างนั้น

496
00:35:05,436 --> 00:35:06,437
‎ให้ข้าทำก็ได้สินะ

497
00:35:07,063 --> 00:35:09,649
‎พวกเจ้าสองคนแต่งงานกันแล้ว

498
00:35:09,732 --> 00:35:12,110
‎แล้วจะไม่เป็นไรหรือ

499
00:35:12,693 --> 00:35:13,528
‎ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ

500
00:35:14,862 --> 00:35:16,280
‎เราไม่มีความเป็นไปได้สักนิด

501
00:35:18,116 --> 00:35:19,659
‎- ไม่เลยหรือขอรับ
‎- เจ้าค่ะ

502
00:35:19,742 --> 00:35:21,494
‎ไม่มีแม้แต่นิดเดียวเจ้าค่ะ

503
00:35:25,039 --> 00:35:25,873
‎ขอรับ ไม่มีเลย

504
00:35:28,751 --> 00:35:31,045
‎- ก็บอกว่าไม่มีไง
‎- อือ

505
00:35:31,754 --> 00:35:36,843
‎ถ้างั้นก็ให้บูยอนเป็นคนนำพลังของยุลไปก็ได้

506
00:35:38,469 --> 00:35:41,556
‎งั้นตอนนี้ก็เหลือแค่ปัญหาที่สองแล้วสินะขอรับ

507
00:35:42,140 --> 00:35:45,184
‎การนำพลังของนกเพลิงออกมา
‎โดยไม่ทำลายเกราะกำบังของนกเพลิง

508
00:35:45,268 --> 00:35:48,646
‎เกราะกำบังของนกเพลิงถูกสร้างขึ้น
‎ด้วยพลังที่เหมือนกับ

509
00:35:48,729 --> 00:35:52,191
‎พลังของภูเขาไฟที่ให้กำเนิดนกเพลิง

510
00:35:52,275 --> 00:35:56,028
‎มันเป็นพลังของ
‎ทองคำหนัก 30,000 นยังยังไงล่ะ

511
00:35:56,696 --> 00:36:00,908
‎เราต้องสร้างพลังนั้นขึ้นมาด้วยทองคำ
‎เพื่อขยายเกราะกำบัง

512
00:36:00,992 --> 00:36:02,493
‎แล้วเข้าไปข้างในนั้น

513
00:36:03,578 --> 00:36:05,872
‎พลังของทองคำ 30,000 นยังหรือ

514
00:36:06,455 --> 00:36:09,083
‎ดึกดื่นแบบนี้ เราจะไปตามหา
‎ทองคำ 30,000 นยังมาจากไหนขอรับ

515
00:36:09,709 --> 00:36:11,335
‎ซังโฮออกไปตามหาแล้ว

516
00:36:11,919 --> 00:36:13,588
‎แม้เราอยู่ในสถานการณ์เร่งด่วน

517
00:36:13,671 --> 00:36:17,091
‎แต่คงต้องใช้เวลาสักหน่อย
‎เพื่อตามหาทองคำ 30,000 นยัง

518
00:36:17,175 --> 00:36:18,593
‎ข้ามีทองคำ 30,000 นยังอยู่นะ

519
00:36:18,676 --> 00:36:21,137
‎ข้าก็มีทรัพย์สินเป็นทองคำ 30,000 นยัง
‎อยู่เหมือนกัน

520
00:36:21,220 --> 00:36:23,055
‎แค่ไม่ได้อยู่กับตัวตอนนี้เท่านั้นเอง

521
00:36:23,139 --> 00:36:24,390
‎ไม่ ข้ามีมันอยู่ตอนนี้

522
00:36:27,101 --> 00:36:28,144
‎มันอยู่ในจองจินกักนะ

523
00:36:28,227 --> 00:36:29,312
‎อะไรนะ

524
00:36:30,855 --> 00:36:31,939
‎ที่นี่หรือ

525
00:36:32,023 --> 00:36:32,857
‎อือ

526
00:36:47,622 --> 00:36:48,873
‎ข้านำรางวัลจากองค์รัชทายาท

527
00:36:48,956 --> 00:36:50,666
‎ทุกครั้งที่จับผู้แปรวิญญาณได้มาไว้ที่นี่

528
00:36:52,251 --> 00:36:55,087
‎เจ้าเอามันมากองสุมๆ ไว้แบบนี้เลยเหรอ

529
00:36:55,171 --> 00:36:56,631
‎ข้าไม่ได้จะเอาไปใช้อะไร

530
00:36:56,714 --> 00:36:58,382
‎และขี้เกียจขนไปที่บ้านด้วย

531
00:36:58,466 --> 00:37:00,092
‎ข้าได้ 1,000 นยังทุกครั้งที่จับได้

532
00:37:00,176 --> 00:37:02,345
‎ก็น่าจะเกิน 30,000 นยังอยู่หรอก

533
00:37:02,428 --> 00:37:03,512
‎ดีเลย

534
00:37:03,596 --> 00:37:06,390
‎ตอนนี้เราพร้อมที่จะกำจัดหนอนกันแล้ว

535
00:37:06,474 --> 00:37:07,308
‎มาเริ่มกันเถอะ

536
00:37:07,975 --> 00:37:10,561
‎พัคดังกูกับจินโชยอน
‎ขนย้ายทองคำเหล่านี้ไปที่จินโยวอนนะ

537
00:37:11,187 --> 00:37:14,607
‎พอนำพลังของยุลใส่ในร่างจินบูยอนแล้ว
‎ข้าจะตามไป

538
00:37:39,215 --> 00:37:42,927
‎ตอนนี้ยุลจะไม่มีพลังหมุนเวียนอยู่ในร่างแล้ว

539
00:37:44,011 --> 00:37:46,389
‎ข้าจะถ่ายทอดทุกพลังที่เหลืออยู่ในศูนย์กลางพลัง

540
00:37:47,556 --> 00:37:50,476
‎ไปที่ไส้ตะเกียงน้ำของโคมไฟแห่งชีวิต

541
00:37:58,359 --> 00:38:02,113
‎ข้ามองเห็นพลังของหนอนที่เคยอยู่ใน
‎ศูนย์กลางพลังเคลื่อนไหวขึ้นมาข้างบนเจ้าค่ะ

542
00:38:03,572 --> 00:38:04,782
‎ตอนนี้แหละ

543
00:38:19,880 --> 00:38:21,382
‎อ้าปากสิ

544
00:38:30,975 --> 00:38:31,809
‎สิ่งนี้

545
00:38:32,893 --> 00:38:35,646
‎นับเป็นชีวิตที่เหลือของยุล

546
00:38:36,480 --> 00:38:37,398
‎ห้ามกลืนเข้าไปนะ

547
00:38:38,357 --> 00:38:40,693
‎และห้ามอ้าปากเด็ดขาดด้วย

548
00:38:46,157 --> 00:38:49,035
‎ยุลทนได้ด้วยเวลาเท่านี้เท่านั้น

549
00:38:49,118 --> 00:38:50,411
‎เจ้าต้องกลับมา

550
00:38:50,995 --> 00:38:53,831
‎พร้อมกระแสพลังของยุล
‎ก่อนนาฬิกาทรายจะหมดลง

551
00:38:54,707 --> 00:38:56,959
‎อุก ฝากด้วยนะ

552
00:38:57,043 --> 00:38:58,336
‎ขอรับ เราจะกลับมา

553
00:38:59,462 --> 00:39:00,671
‎ให้ทันเวลาให้ได้ขอรับ

554
00:39:02,465 --> 00:39:03,299
‎ไปกันเถอะ

555
00:39:12,683 --> 00:39:16,562
‎ทองคำมากมายเหล่านี้
‎คือเงินรางวัลที่ข้าให้จางอุกไปหรือ

556
00:39:17,605 --> 00:39:19,774
‎เขากองทิ้งไว้โดยที่ไม่ได้ใช้เลยพ่ะย่ะค่ะ

557
00:39:19,857 --> 00:39:22,151
‎พวกมันได้ช่วยชีวิตยุลซะงั้น

558
00:39:23,402 --> 00:39:26,322
‎เราจะเฝ้าประตูจินโยวอนกับท่านแม่เพคะ

559
00:39:27,573 --> 00:39:29,367
‎องค์รัชทายาท โปรดทรงรอที่นี่เถิดเพคะ

560
00:39:30,326 --> 00:39:32,953
‎อีกไม่นานจางอุก
‎และท่านพี่ของหม่อมฉันคงมาถึง

561
00:39:34,038 --> 00:39:35,206
‎จินบูยอนก็มาด้วยหรือ

562
00:39:35,915 --> 00:39:38,334
‎พ่ะย่ะค่ะ โปรดทรงอย่าทะเลาะกับอุกล่ะพ่ะย่ะค่ะ

563
00:39:38,417 --> 00:39:39,251
‎ไม่ทะเลาะหรอกน่า

564
00:39:40,044 --> 00:39:42,838
‎ระหว่างข้ากับจางอุก เรามีเต่าอยู่นะ

565
00:39:45,925 --> 00:39:47,301
‎เจ้ารู้ไหมว่ามันฉลาดแค่ไหน

566
00:39:53,307 --> 00:39:54,767
‎บูยอน เจ้ามาที่นี่ทำไม

567
00:39:54,850 --> 00:39:56,477
‎ทำไมเจ้าถึงมายุ่งกับเรื่องนี้ด้วย

568
00:39:57,144 --> 00:39:58,354
‎เจ้ายังไม่ได้บอกนางอีกหรือ

569
00:40:00,898 --> 00:40:03,526
‎ตอนนี้พลังของซอยุลอยู่ในปากของนาง

570
00:40:03,609 --> 00:40:04,527
‎นางจึงพูดไม่ได้ขอรับ

571
00:40:08,364 --> 00:40:10,699
‎พอเข้าไปในจินโยวอนแล้ว
‎องค์รัชทายาทจะรออยู่ข้างใน

572
00:40:10,783 --> 00:40:11,617
‎เจ้าเข้าไปก่อนเถิด

573
00:40:22,711 --> 00:40:24,463
‎ถ้าเจ้าไม่รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับข้า

574
00:40:24,547 --> 00:40:26,966
‎ข้าก็จะไม่ช่วยเหลือพวกเจ้า

575
00:40:27,049 --> 00:40:29,802
‎ข้าจะรักษาสัญญาขอรับ
‎ข้าจะส่งนางคืน เพราะงั้นแล้ว…

576
00:40:32,263 --> 00:40:33,222
‎วางใจเถิดขอรับ

577
00:40:54,743 --> 00:40:55,744
‎แม่หมอเต่าหรือ

578
00:40:55,828 --> 00:40:56,912
‎ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้

579
00:40:57,580 --> 00:40:58,956
‎เจ้าได้งานที่สำนักจินโยวอนหรือ

580
00:41:05,463 --> 00:41:09,425
‎ข้ากำลังทำงานอยู่น่ะ กับรัชทายาท

581
00:41:09,508 --> 00:41:11,218
‎ไม่สิ กับองค์รัชทายาท

582
00:41:13,512 --> 00:41:15,431
‎ขอประทานอภัยที่ให้รอพ่ะย่ะค่ะ
‎องค์รัชทายาท

583
00:41:21,645 --> 00:41:22,521
‎ใช่แล้ว

584
00:41:22,605 --> 00:41:24,815
‎ข้าคือองค์รัชทายาทเอง

585
00:41:25,399 --> 00:41:27,735
‎อันที่จริงข้าคือองค์รัชทายาทเองนี่แหละ

586
00:41:32,406 --> 00:41:33,240
‎ถ้าอย่างนั้น

587
00:41:34,492 --> 00:41:35,951
‎เจ้าคือจินบูยอนงั้นหรือ

588
00:41:37,453 --> 00:41:39,747
‎พ่ะย่ะค่ะ นางคือจินบูยอนพ่ะย่ะค่ะ

589
00:41:39,830 --> 00:41:43,459
‎เดี๋ยวนะ นางไม่ได้เป็นแม่หมอ
‎แต่เป็นจินบูยอน นักบวชหญิงแห่งจินโยวอนหรือ

590
00:41:43,542 --> 00:41:45,085
‎ทรงรู้จักนางด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ

591
00:41:45,794 --> 00:41:46,795
‎เจ้ารู้จักเขาหรือ

592
00:41:47,421 --> 00:41:48,923
‎ถ้างั้น สามีที่เจ้าว่า…

593
00:41:55,471 --> 00:41:56,472
‎อะไรเนี่ย

594
00:42:03,771 --> 00:42:04,688
‎เต่าหรือ

595
00:42:04,772 --> 00:42:06,106
‎อือ ขันทีคนนั้น

596
00:42:08,901 --> 00:42:09,944
‎เขาเองหรือ

597
00:42:10,736 --> 00:42:11,987
‎ถ้างั้นรัชทายาท…

598
00:42:12,655 --> 00:42:14,323
‎องค์รัชทายาทเป็นขันทีคนนั้นหรือ

599
00:42:20,746 --> 00:42:22,122
‎ตอนนี้ข้าพอเข้าใจแล้ว

600
00:42:23,332 --> 00:42:26,669
‎ว่าทำไมเจ้าถึงมาดูแลเต่าของข้า จางอุก

601
00:42:28,462 --> 00:42:29,380
‎ให้ตายเถอะ

602
00:42:39,765 --> 00:42:43,811
‎องค์รัชทายาทตรัสว่าท่านหัวหน้าสำนักจะปลอดภัย
‎ก็ต่อเมื่อซอยุลรอดชีวิต

603
00:42:43,894 --> 00:42:45,688
‎จึงเสด็จไปช่วยพวกเขาขอรับ

604
00:42:48,107 --> 00:42:52,570
‎ข้าคงต้องหวังให้สิ่งที่เขาทำเพื่อข้า
‎ไม่ใช่เพียงข้ออ้างสินะ

605
00:42:54,071 --> 00:42:56,448
‎เจ้าบอกว่าองค์รัชทายาททรงช่วยเต่าตัวนี้มาหรือ

606
00:42:56,532 --> 00:42:59,076
‎มันเป็นเต่าที่ทรงช่วยด้วยพระองค์เอง
‎เพราะมันจะตายขอรับ

607
00:42:59,159 --> 00:43:02,788
‎ทรงเลี้ยงสัตว์ที่อ่อนแอไว้อย่างไร้ประโยชน์จริงๆ

608
00:43:07,376 --> 00:43:09,044
‎กระหม่อมจะเรียกพลังของทองคำ

609
00:43:09,128 --> 00:43:11,714
‎และขยายเกราะกำบัง
‎ที่ห้อมล้อมไข่ของนกเพลิงพ่ะย่ะค่ะ

610
00:43:11,797 --> 00:43:13,007
‎แล้วองค์รัชทายาท

611
00:43:13,090 --> 00:43:16,093
‎ก็ทรงจับหนอนที่คลานออกมา
‎เพราะตกใจพลังของนกเพลิงก็พอ

612
00:43:16,176 --> 00:43:17,970
‎มันจะออกมาจากตัวของจินบูยอนใช่ไหม

613
00:43:18,554 --> 00:43:19,388
‎เข้าใจแล้ว

614
00:43:19,972 --> 00:43:21,515
‎แม่หมอ เข้ามาสิ

615
00:43:32,276 --> 00:43:34,612
‎สามีที่ทำให้เจ้าเสียใจคือจางอุกเองหรือ

616
00:43:34,695 --> 00:43:37,323
‎เจ้าคงลำบากกว่าที่ข้าคาดไว้อีกสินะ

617
00:43:38,198 --> 00:43:40,284
‎จริงสิ แล้วเจ้าตามหาห้องเจอหรือยัง

618
00:43:41,285 --> 00:43:43,579
‎ข้าเคยบอกว่าถ้าหาห้องไม่เจอ
‎ก็ให้มาที่บ้านข้าไง

619
00:43:44,330 --> 00:43:45,247
‎บ้านข้าคือวังหลวงเชียวนะ

620
00:43:45,956 --> 00:43:47,958
‎ที่ว่าบ้านข้ามีห้องเยอะ
‎ข้าไม่ได้โกหกใช่ไหมล่ะ

621
00:43:52,588 --> 00:43:54,506
‎ทำอะไรอยู่ ทำให้พลังไหลเวียนสิ

622
00:44:27,623 --> 00:44:30,542
‎หนอนออกมาแล้ว
‎และเคลื่อนไหวไปตามเลือดของจินบูยอนอยู่

623
00:44:31,460 --> 00:44:34,546
‎เราต้องรอจนกว่าหนอนจะคาย
‎กระแสพลังของยุลออกมาจนหมด

624
00:44:34,630 --> 00:44:35,464
‎ทนอีกหน่อยนะ

625
00:44:49,895 --> 00:44:51,563
‎กระแสพลังของศูนย์กลางพลังกลับมาแล้ว

626
00:44:52,147 --> 00:44:53,857
‎ตอนนี้เราแค่กำจัดหนอนก็พอ

627
00:44:53,941 --> 00:44:54,775
‎มันอยู่ที่ไหน

628
00:45:24,596 --> 00:45:25,764
‎รอเดี๋ยวนะ

629
00:45:31,812 --> 00:45:32,938
‎เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม

630
00:45:33,939 --> 00:45:34,898
‎เจ็บมากใช่ไหม

631
00:45:40,863 --> 00:45:41,822
‎ทีนี้ไปหาซอยุลกันเถอะ

632
00:45:42,698 --> 00:45:43,532
‎ไปกันเถอะ

633
00:45:59,339 --> 00:46:00,174
‎ข้าด้วย

634
00:46:00,257 --> 00:46:01,842
‎จะให้เกราะกำบังของทองคำพังไม่ได้

635
00:46:01,925 --> 00:46:03,594
‎เสด็จออกมาอย่าโดนมันเด็ดขาดนะพ่ะย่ะค่ะ

636
00:46:04,511 --> 00:46:06,054
‎รีบไปกันเถอะ เราไม่มีเวลาแล้ว

637
00:46:08,849 --> 00:46:10,100
‎พาข้าออกไปด้วยสิ

638
00:46:18,275 --> 00:46:19,318
‎นี่

639
00:46:30,412 --> 00:46:33,040
‎เวลาจะหมดแล้ว รีบเอาใส่ปากเขาเร็ว

640
00:46:33,123 --> 00:46:35,584
‎ใส่เข้าไป เร็วเข้า ใส่เข้าไปเถอะน่า

641
00:46:36,168 --> 00:46:37,002
‎ใส่เร็ว

642
00:47:08,534 --> 00:47:10,702
‎สำเร็จแล้ว

643
00:47:13,622 --> 00:47:15,791
‎เราทำสำเร็จแล้ว

644
00:47:15,874 --> 00:47:17,376
‎ยุลของเรารอดแล้ว

645
00:47:18,377 --> 00:47:21,797
‎ชีพจรเขาเต้นแล้ว

646
00:47:21,880 --> 00:47:23,549
‎คุณพระคุณเจ้า

647
00:47:24,174 --> 00:47:25,259
‎สำเร็จแล้ว

648
00:47:25,342 --> 00:47:26,760
‎- เราช่วยเขาไว้ได้
‎- ซอยุลรอดแล้วสินะ

649
00:47:26,843 --> 00:47:29,304
‎- พ่ะย่ะค่ะ
‎- ทำได้ดีมากนะ จางอุก

650
00:47:31,640 --> 00:47:32,683
‎องค์รัชทายาทก็ด้วย

651
00:47:33,767 --> 00:47:34,851
‎ทรงทำได้ดีมากพ่ะย่ะค่ะ

652
00:47:41,316 --> 00:47:42,276
‎ว่าแต่ว่า

653
00:47:42,901 --> 00:47:45,779
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่า
‎สามีที่ทำให้แม่หมอเสียใจคือเจ้า

654
00:47:45,862 --> 00:47:46,697
‎ให้ตายเถอะ

655
00:47:46,780 --> 00:47:50,117
‎ทรงไปทำอีท่าไหน
‎นางถึงเข้าใจว่าเป็นขันทีได้หรือพ่ะย่ะค่ะ

656
00:47:52,286 --> 00:47:53,662
‎พวกเราช่วยเต่าไว้ด้วยกันน่ะ

657
00:47:54,746 --> 00:47:59,501
‎ไว้ครั้งหน้าข้าคงต้องเรียกนาง
‎ไปเยี่ยมเต่าที่วังหลวงหน่อยแล้ว

658
00:48:02,212 --> 00:48:03,338
‎ถ้าเจ้าอยากรู้

659
00:48:05,507 --> 00:48:06,758
‎เจ้าจะมากับนางก็ได้นะ

660
00:48:12,222 --> 00:48:13,265
‎เต่าหรือ

661
00:48:30,032 --> 00:48:30,991
‎ทำได้ดีมาก

662
00:48:32,993 --> 00:48:34,036
‎ขอบใจนะ

663
00:48:40,834 --> 00:48:42,878
‎นี่เป็นจดหมายที่อยู่ในสัมภาระ
‎ของนายน้อยซอยุลเจ้าค่ะ

664
00:48:42,961 --> 00:48:46,506
‎ข้าคิดว่าควรนำมาให้ท่านผู้นำ
‎ก่อนที่เขาจะเดินทางไปที่ป้อมซอโฮ

665
00:48:46,590 --> 00:48:48,592
‎ท่านผู้นำเพิ่งออกเดินทางไปเมื่อสักครู่ขอรับ

666
00:48:48,675 --> 00:48:49,635
‎อ้อ

667
00:48:50,135 --> 00:48:51,261
‎ข้าคงมาช้าไปสินะเจ้าคะ

668
00:48:51,845 --> 00:48:53,221
‎ข้าคงต้องเก็บมันไว้ที่เดิมแล้ว

669
00:48:58,393 --> 00:49:00,771
‎ข้าได้ยินว่าแผลที่หนอนออกมาจะเน่าได้

670
00:49:01,438 --> 00:49:04,232
‎เจ้าหมั่นทายาและกินยาด้วยล่ะ

671
00:49:05,359 --> 00:49:06,193
‎ได้สิ

672
00:49:06,777 --> 00:49:08,028
‎กลับไปแล้วข้าจะใช้ชีวิตอย่างดีนะ

673
00:49:11,073 --> 00:49:12,324
‎ข้าก็พอมีไหวพริบอยู่นะ

674
00:49:13,033 --> 00:49:14,618
‎ข้าพอเดาๆ ไว้แล้วแหละ

675
00:49:15,243 --> 00:49:17,204
‎ว่าท่านแม่จะเรียกร้องอะไรในการช่วยเหลือเจ้า

676
00:49:19,498 --> 00:49:20,957
‎นางต้องการให้เจ้ากลับไปที่บ้าน

677
00:49:22,459 --> 00:49:24,878
‎- และข้าก็บอกว่าจะส่งเจ้ากลับไป
‎- ส่งข้ากลับไปอะไรล่ะ

678
00:49:26,296 --> 00:49:28,423
‎ข้ากลับไปด้วยตัวเองต่างหาก

679
00:49:30,967 --> 00:49:32,386
‎ท่านแม่เองก็ให้สัญญากับข้าแล้ว

680
00:49:33,095 --> 00:49:36,181
‎นางบอกว่าจะไม่ให้ข้าใช้ชีวิตเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

681
00:49:37,683 --> 00:49:39,351
‎ข้าไม่รู้สึกเสียดายที่ต้องกลับไป

682
00:49:41,186 --> 00:49:43,522
‎- แต่รู้สึกผิดกับเจ้าจัง
‎- เรื่องอะไร

683
00:49:44,606 --> 00:49:46,441
‎ข้าสัญญาว่าจะช่วยให้เจ้าพักผ่อนไง

684
00:49:47,025 --> 00:49:48,235
‎นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าพาข้ามา

685
00:49:48,318 --> 00:49:49,945
‎แต่เจ้ายังไม่ได้ใช้ประโยชน์จากข้าเลย

686
00:49:50,529 --> 00:49:51,780
‎ดูเหมือนเจ้าจะเข้าใจผิดอยู่

687
00:49:53,073 --> 00:49:54,449
‎ข้าไม่ได้พาเจ้ามาเพื่อทำเช่นนั้น

688
00:49:55,492 --> 00:49:56,326
‎ถ้างั้น…

689
00:49:57,744 --> 00:49:58,745
‎เจ้าพาข้ามาทำไมหรือ

690
00:50:01,248 --> 00:50:02,499
‎เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้แล้วล่ะ

691
00:50:03,208 --> 00:50:04,918
‎ตอนนี้ประโยชน์จริงๆ ของเจ้าหมดลงแล้ว

692
00:50:05,001 --> 00:50:06,837
‎ข้าเองก็ไม่รู้สึกเสียดายที่ให้เจ้ากลับไป

693
00:50:07,921 --> 00:50:09,256
‎เจ้าก็ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอก

694
00:50:09,339 --> 00:50:11,758
‎ขนาดไม่มีไฟในเตาในช่วงฤดูร้อน
‎ผู้คนยังบ่นคิดถึงกันเลย

695
00:50:12,259 --> 00:50:14,094
‎เจ้าพูดว่าคงคิดถึงข้า
‎หากข้าไม่อยู่ไม่ได้เลยหรือ

696
00:50:15,929 --> 00:50:17,389
‎ไฟในเตาในช่วงฤดูร้อน

697
00:50:18,932 --> 00:50:20,225
‎เป็นแค่ของไม่มีประโยชน์

698
00:50:21,601 --> 00:50:22,436
‎แต่ใครจะไปรู้ล่ะ

699
00:50:23,228 --> 00:50:24,187
‎พออากาศเริ่มเย็นลง

700
00:50:26,481 --> 00:50:27,649
‎ข้าอาจจะคิดถึงก็ได้

701
00:50:31,695 --> 00:50:32,529
‎ก็ได้

702
00:50:33,155 --> 00:50:36,575
‎ไฟในเตาที่ไร้ประโยชน์
‎จะเผาไหม้และกลายเป็นขี้เถ้าเอง

703
00:50:37,367 --> 00:50:39,244
‎ข้าจะปลิวไปกับสายลมเอง ส่วนเจ้า…

704
00:50:43,540 --> 00:50:45,125
‎แข็งตายไปคนเดียวซะเถอะ

705
00:51:06,855 --> 00:51:10,609
‎กระแสพลังในศูนย์กลางพลังของเขา
‎กลับมาไหลเวียนแล้วขอรับ

706
00:51:10,692 --> 00:51:14,446
‎พลังของนกเพลิงไล่ตะเพิดหนอนไปได้ขอรับ

707
00:51:14,529 --> 00:51:17,657
‎จางอุกกับองค์รัชทายาท
‎ไปเจอนกเพลิงด้วยกันหรือ

708
00:51:17,741 --> 00:51:18,617
‎ขอรับ

709
00:51:18,700 --> 00:51:22,662
‎ค่อยยังชั่วที่ทั้งสองคนไม่ทะเลาะกัน
‎และควบคุมนกเพลิงได้อย่างดี

710
00:51:22,746 --> 00:51:24,372
‎จึงช่วยชีวิตยุลได้ขอรับ

711
00:51:24,456 --> 00:51:25,957
‎ที่ข้าให้องค์รัชทายาท

712
00:51:26,041 --> 00:51:29,127
‎เสด็จมาหาจางอุกอยู่ตลอด
‎โดยใช้เงินรางวัลเป็นข้ออ้าง

713
00:51:30,045 --> 00:51:31,880
‎ไม่ได้เสียเปล่าสินะ

714
00:51:37,886 --> 00:51:40,555
‎องค์รัชทายาททรงช่วยชีวิตกระหม่อมไว้
‎อีกครั้งพ่ะย่ะค่ะ

715
00:51:41,848 --> 00:51:42,682
‎มันต่างกัน

716
00:51:43,266 --> 00:51:45,268
‎ครั้งนั้นข้าช่วยท่านไว้เพื่อสังหารจางอุก

717
00:51:45,352 --> 00:51:46,186
‎แต่ในครั้งนี้

718
00:51:47,604 --> 00:51:50,982
‎ข้ากับจางอุกไว้ชีวิตท่านเพราะอยากช่วยซอยุล

719
00:51:51,066 --> 00:51:53,235
‎ถึงอย่างไร

720
00:51:54,194 --> 00:51:57,697
‎กระหม่อมก็จะทูลสิ่งหนึ่งกับพระองค์
‎เช่นเดียวกับตอนนั้นพ่ะย่ะค่ะ

721
00:52:11,294 --> 00:52:13,797
‎นี่คือแผ่นจารึกดวงดาว
‎ในวันที่จางอุกเกิดพ่ะย่ะค่ะ

722
00:52:13,880 --> 00:52:15,215
‎นั่นคือดวงดาวกษัตริย์หรือ

723
00:52:16,675 --> 00:52:18,134
‎ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ

724
00:52:18,218 --> 00:52:20,428
‎พระโอรสของกษัตริย์องค์ก่อนประสูติขึ้นมา

725
00:52:20,512 --> 00:52:22,681
‎พร้อมดวงดาวกษัตริย์นั้น
‎ตามที่จางกังทำนายไว้

726
00:52:26,393 --> 00:52:27,352
‎โอรสของกษัตริย์องค์ก่อนหรือ

727
00:52:29,187 --> 00:52:30,021
‎จางอุก

728
00:52:30,689 --> 00:52:33,441
‎เป็นพระโอรสของกษัตริย์องค์ก่อน
‎ที่แปรวิญญาณกับจางกังพ่ะย่ะค่ะ

729
00:52:34,109 --> 00:52:36,152
‎เขาถึงได้ครอบครองดวงดาวกษัตริย์พ่ะย่ะค่ะ

730
00:52:37,070 --> 00:52:39,739
‎กษัตริย์องค์ก่อนได้พระราชทานจดหมาย

731
00:52:39,823 --> 00:52:41,992
‎และป้ายแกะสลักทองคำให้แก่พระโอรสด้วย

732
00:52:42,075 --> 00:52:46,329
‎เขานับเป็นดวงดาวอันตราย
‎ที่แย่งชิงตำแหน่งของพระองค์ได้ทุกเมื่อพ่ะย่ะค่ะ

733
00:52:54,880 --> 00:52:57,340
‎ท่านถึงได้ห้ามข้าไม่ให้เก็บเขาไว้ใกล้ๆ หรือ

734
00:52:59,217 --> 00:53:02,137
‎โปรดทรงทำตามที่กระหม่อมทูล

735
00:53:03,138 --> 00:53:05,181
‎ส่งเขาไปให้ไกลด้วยพ่ะย่ะค่ะ

736
00:53:17,986 --> 00:53:21,740
‎ดูเหมือนท่านจะสูญเสียพลังไปเยอะ
‎ขณะปกป้องจินโยวอนนะเจ้าคะ

737
00:53:23,366 --> 00:53:24,868
‎ไม่กี่วันมานี้

738
00:53:25,577 --> 00:53:27,829
‎ผมของท่านแม่
‎กลายเป็นสีขาวอย่างรวดเร็วเจ้าค่ะ

739
00:53:31,625 --> 00:53:32,459
‎โชยอน

740
00:53:33,835 --> 00:53:35,420
‎เตรียมห้องของบูยอนไว้ด้วย

741
00:53:35,503 --> 00:53:37,756
‎ท่านพี่จะกลับมาอยู่บ้านหรือเจ้าคะ

742
00:53:39,132 --> 00:53:40,759
‎จางอุกให้สัญญากับข้าแล้ว

743
00:53:41,885 --> 00:53:43,011
‎อีกไม่นานนางคงจะกลับมา

744
00:53:50,018 --> 00:53:51,144
‎นายน้อย

745
00:53:51,227 --> 00:53:53,563
‎นายน้อยยุลไม่เป็นไรแล้วใช่ไหมเจ้าคะ

746
00:53:54,189 --> 00:53:56,858
‎อือ จริงๆ ข้าอยากรอจนกว่าเขาจะฟื้น

747
00:53:56,942 --> 00:53:59,486
‎แต่กลัวว่าพลังของข้าจะเป็นอันตรายต่อยุล
‎เลยกลับมาน่ะ

748
00:54:00,070 --> 00:54:01,071
‎โล่งอกจริงๆ เจ้าค่ะ

749
00:54:01,738 --> 00:54:05,367
‎นายน้อยของเราทำได้ดีมาก
‎ท่านช่วยชีวิตเพื่อนด้วย

750
00:54:06,785 --> 00:54:07,661
‎แล้วนางล่ะ

751
00:54:08,328 --> 00:54:10,121
‎- กลับไปอย่างปลอดภัยไหม
‎- คุณหนูหรือเจ้าคะ

752
00:54:11,581 --> 00:54:13,166
‎คุณหนูไม่ได้กลับมาบ้านนะ

753
00:54:13,792 --> 00:54:15,669
‎ไม่ได้อยู่ด้วยกันที่ซงริมหรือเจ้าคะ

754
00:54:16,461 --> 00:54:17,462
‎นางไม่ได้กลับมาหรือ

755
00:54:18,880 --> 00:54:22,092
‎อะไรเนี่ย นางกลับไปที่นั่น
‎โดยไม่ลาแม่บ้านคิมด้วยหรือเนี่ย

756
00:54:22,175 --> 00:54:23,009
‎กลับไปหรือเจ้าคะ

757
00:54:23,093 --> 00:54:25,929
‎คุณหนูกลับไปอยู่จินโยวอนหรือเจ้าคะ

758
00:54:26,012 --> 00:54:29,766
‎อือ ข้าตกลงกับผู้อำนวยการจินไว้
‎ว่าจะส่งนางกลับไป

759
00:54:29,849 --> 00:54:31,476
‎ส่งนางกลับไปหรือเจ้าคะ

760
00:54:31,977 --> 00:54:33,228
‎อ๋อ

761
00:54:33,311 --> 00:54:35,271
‎นายน้อย ขอมือหน่อยสิเจ้าคะ

762
00:54:35,355 --> 00:54:36,564
‎อือ ขอมือหน่อย

763
00:54:37,273 --> 00:54:40,485
‎นี่แน่ะ คุณหนูเป็นสิ่งของหรือไงเจ้าคะ
‎ส่งนางกลับคืนไปงั้นหรือ

764
00:54:40,568 --> 00:54:43,154
‎ข้าพูดแบบนั้น
‎เพราะนางกลับไปยังที่ที่เคยอยู่ไง

765
00:54:43,238 --> 00:54:45,824
‎แต่ที่ที่นางควรอยู่
‎คือข้างกายนายน้อยไม่ใช่หรือเจ้าคะ

766
00:54:48,493 --> 00:54:51,413
‎ไม่มีที่แบบนั้นตั้งแต่แรกแล้วล่ะ

767
00:54:57,127 --> 00:54:58,211
‎จริงๆ เลย

768
00:54:58,878 --> 00:55:01,589
‎ต้องเห็นกับตาตัวเองก่อนว่าอะไรหายไป
‎เขาถึงจะรู้ตัว

769
00:55:02,632 --> 00:55:04,759
‎ท่านคงได้เทียวไปเทียวมาแน่ๆ เจ้าค่ะ

770
00:55:05,385 --> 00:55:06,845
‎ให้ตายเถอะ นายน้อยของเรา

771
00:55:08,388 --> 00:55:09,806
‎ควรตั้งสติได้แล้วนะ

772
00:55:15,603 --> 00:55:16,479
‎วันนั้น

773
00:55:18,023 --> 00:55:19,190
‎นางกลับไปทั้งแบบนั้นเลยหรือ

774
00:55:19,274 --> 00:55:22,861
‎ไฟในเตาที่ไร้ประโยชน์
‎จะเผาไหม้และกลายเป็นขี้เถ้าเอง

775
00:55:22,944 --> 00:55:25,363
‎ข้าจะปลิวไปกับสายลมเอง ส่วนเจ้า…

776
00:55:27,240 --> 00:55:28,825
‎แข็งตายไปคนเดียวซะเถอะ

777
00:55:44,466 --> 00:55:45,550
‎แม่ของนาง

778
00:55:46,801 --> 00:55:48,428
‎คงไม่ทำแบบนั้นอีกใช่ไหม

779
00:56:06,404 --> 00:56:07,238
‎เมื่อถึงตอนนั้น

780
00:56:07,989 --> 00:56:09,991
‎เจ้าก็มาหาข้าโดยไม่สับสนนะ

781
00:56:10,617 --> 00:56:11,910
‎ข้าจะทำให้เจ้าอบอุ่น

782
00:56:12,494 --> 00:56:13,745
‎และพักผ่อนอย่างเต็มที่เอง

783
00:56:18,875 --> 00:56:19,959
‎ตอนนี้เจ้าไม่หนาวแล้วใช่ไหม

784
00:56:39,354 --> 00:56:40,563
‎นางไม่เอาไปด้วยแฮะ

785
00:56:40,647 --> 00:56:42,524
‎ข้าว่าจะใช้เป็นข้ออ้างไปหานางซะหน่อย

786
00:56:46,069 --> 00:56:47,403
‎นางคงกลับไปอย่างปลอดภัยใช่ไหม

787
00:56:59,582 --> 00:57:01,501
‎เจ้าเป็นคนดับไฟดวงสุดท้ายแล้วกัน

788
00:57:01,584 --> 00:57:03,795
‎ในเมื่อเจ้าเป็นนักบวชหญิงที่ยิ่งใหญ่
‎ของจินโยวอน

789
00:57:03,878 --> 00:57:05,672
‎งั้นก็ลองดับตะเกียงนี้ด้วยพลังของเจ้าดู

790
00:57:12,720 --> 00:57:14,973
‎ดูสิๆ ฝีมือข้าจริงๆ ด้วย

791
00:57:41,791 --> 00:57:43,084
‎ยุล

792
00:57:54,012 --> 00:57:56,431
‎นายน้อย ฟื้นแล้วหรือขอรับ

793
00:57:58,975 --> 00:58:00,059
‎เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ

794
00:58:00,143 --> 00:58:01,853
‎ท่านหมดสติไปถึงสามวันขอรับ

795
00:58:02,437 --> 00:58:05,273
‎ท่านเกือบเป็นอะไรไป
‎หลังต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ชอนบูกวันแล้วขอรับ

796
00:58:10,069 --> 00:58:11,279
‎โซอีเป็นอย่างไรบ้างขอรับ

797
00:58:12,864 --> 00:58:15,366
‎หมายถึงเด็กที่ท่านเดินทางไปช่วยหรือขอรับ

798
00:58:15,450 --> 00:58:16,659
‎นางตายแล้วขอรับ

799
00:58:18,953 --> 00:58:21,789
‎ท่านผู้นำดังกูเก็บศพของนางไว้แล้วขอรับ

800
00:58:21,873 --> 00:58:24,292
‎และท่านหมอฮอยอมกับเพื่อนๆ ของท่าน

801
00:58:24,375 --> 00:58:26,920
‎ก็ช่วยกำจัดหนอนที่อยู่ในตัวท่านให้แล้วขอรับ

802
00:58:27,629 --> 00:58:28,713
‎กำจัดมันแล้วหรือขอรับ

803
00:58:29,589 --> 00:58:30,423
‎ขอรับ

804
00:58:42,644 --> 00:58:43,645
‎ท่านฟื้นแล้วหรือ

805
00:58:47,148 --> 00:58:48,441
‎ท่านเกือบเป็นอันตรายไปแล้ว

806
00:58:49,234 --> 00:58:52,487
‎คุณหนูบูยอนมีส่วนช่วย
‎ในการกำจัดหนอนอย่างมากขอรับ

807
00:58:53,821 --> 00:58:56,241
‎ถ้ารู้ว่าสิ่งที่อยู่ในตัวท่านอันตรายขนาดนั้น

808
00:58:56,324 --> 00:58:57,617
‎ข้าคงไม่เก็บเป็นความลับ

809
00:58:58,243 --> 00:58:59,160
‎ข้าขอโทษนะ

810
00:58:59,702 --> 00:59:02,580
‎ทั้งที่ร่างกายท่านเป็นเช่นนั้น
‎แต่ข้าก็ดันชวนท่านไปดันฮยังกก

811
00:59:06,584 --> 00:59:08,378
‎เราตกลงว่าจะไปดันฮยังกกด้วยกัน

812
00:59:12,090 --> 00:59:13,007
‎แต่กลับไม่ได้ไป

813
00:59:17,512 --> 00:59:20,431
‎ท่านอาจารย์อี ซอยุลได้สติแล้วเจ้าค่ะ

814
00:59:22,141 --> 00:59:24,602
‎- ท่านอาจารย์อีหรือ
‎- นี่คือท่านอาจารย์อี

815
00:59:24,686 --> 00:59:26,854
‎เขาคอยช่วยดูแลท่านอยู่น่ะ

816
00:59:27,480 --> 00:59:29,274
‎นายน้อยซอยุลก็รู้จักเขาขอรับ

817
00:59:29,357 --> 00:59:31,651
‎ก็เขาเป็นท่านอาจารย์
‎ของท่านหมอฮอยอมนี่ขอรับ

818
00:59:31,734 --> 00:59:34,612
‎"ยอม คนเหลาะแหละ"
‎ที่ท่านอาจารย์ชอบพูดถึงบ่อยๆ

819
00:59:34,696 --> 00:59:36,406
‎คือเขาเองหรือเจ้าคะ

820
00:59:36,489 --> 00:59:38,992
‎ตอนที่ยอมอายุเท่าเจ้า
‎ข้าก็คิดว่าเขาน่ารักอยู่หรอก

821
00:59:39,075 --> 00:59:39,951
‎แค่บางครั้งน่ะนะ

822
00:59:41,995 --> 00:59:44,831
‎เขาเป็นหมอที่คอยดูแลข้าตอนป่วย
‎มาตลอดสามปี

823
00:59:45,498 --> 00:59:48,418
‎เขาเป็นหมอที่เก่งกาจในอาณาจักรแดโฮ
‎ไม่นานท่านจะดีขึ้นเจ้าค่ะ

824
00:59:48,501 --> 00:59:49,335
‎บูยอน

825
00:59:49,419 --> 00:59:51,254
‎ไปเรียกยอมมาหน่อยสิ

826
00:59:51,337 --> 00:59:52,880
‎เขาคงดีใจที่ยุลฟื้นแล้วแน่ๆ

827
00:59:52,964 --> 00:59:54,257
‎เจ้าค่ะ ท่านอาจารย์

828
01:00:01,598 --> 01:00:04,058
‎กระแสพลังในศูนย์กลางพลังของเจ้า
‎ฟื้นตัวจนแทบหายดีแล้ว

829
01:00:04,142 --> 01:00:05,310
‎ไม่นานเจ้าก็จะดีขึ้น

830
01:00:06,853 --> 01:00:08,688
‎ถ้าท่านดูแลนางมาตลอดสามปี

831
01:00:09,480 --> 01:00:11,149
‎ก็น่าจะทราบเกี่ยวกับจินบูยอนดีสินะขอรับ

832
01:00:12,400 --> 01:00:15,987
‎สิ่งที่เจ้าสงสัยเป็นอย่างแรกหลังฟื้นขึ้นมา
‎ไม่ใช่สุขภาพของเจ้าแต่เป็นเรื่องบูยอนหรือ

833
01:00:16,654 --> 01:00:18,656
‎ใช่แล้ว ข้าช่วยชีวิตนางไว้

834
01:00:19,240 --> 01:00:21,284
‎และข้าจะช่วยดูแลร่างกายของเจ้าอย่างดี

835
01:00:26,122 --> 01:00:28,958
‎คุณหนูอยู่ที่สำนักหมอเซจุกวอนในซงริมหรือเจ้าคะ

836
01:00:29,042 --> 01:00:30,376
‎ขอรับ

837
01:00:30,460 --> 01:00:33,129
‎ทางจินโยวอนคิดว่านางยังอยู่ที่บ้านอุก

838
01:00:33,212 --> 01:00:35,923
‎ส่วนอุกก็คิดว่า
‎นางกลับจินโยวอนไปแล้วสินะขอรับ

839
01:00:36,591 --> 01:00:38,801
‎พวกเขาจบกันแล้วจริงๆ หรือขอรับ

840
01:00:39,844 --> 01:00:43,556
‎ทุกครั้งที่คุณหนูออกจากบ้าน
‎นายน้อยก็จะไปตามหาและพากลับมาทุกครั้ง

841
01:00:44,140 --> 01:00:45,391
‎ดูเหมือนว่าคุณหนู

842
01:00:45,475 --> 01:00:48,728
‎จะอยู่ที่ซงริม ไม่กลับไปจินโยวอน
‎เพื่อให้นายน้อยมาตามกลับไปนะเจ้าคะ

843
01:00:50,188 --> 01:00:51,356
‎ปล่อยไปเถิดเจ้าค่ะ

844
01:00:54,400 --> 01:00:55,985
‎ท่านผู้นำมาแล้ว

845
01:00:56,069 --> 01:00:58,613
‎ต้องให้พวกเขาห่างกันบ้าง
‎ถึงจะรู้ว่าอีกฝ่ายสำคัญเจ้าค่ะ

846
01:00:58,696 --> 01:00:59,864
‎ท่านผู้นำ

847
01:01:01,074 --> 01:01:02,575
‎เดินทางกลับมาปลอดภัยใช่ไหมเจ้าคะ

848
01:01:02,659 --> 01:01:03,910
‎ท่านเหนื่อยมามากนะเจ้าคะ

849
01:01:04,869 --> 01:01:08,039
‎ข้ารีบกลับมาเพราะกลัวว่าท่านจะรอน่ะ

850
01:01:08,122 --> 01:01:10,541
‎ตายจริง เขามองอยู่นะ

851
01:01:12,251 --> 01:01:13,086
‎เข้าไปกันเถิดเจ้าค่ะ

852
01:01:15,755 --> 01:01:17,507
‎เจ้ายังขยับตัวขนาดนั้นไม่ได้นะ

853
01:01:19,509 --> 01:01:21,052
‎ท่านทราบทุกอย่างอยู่แล้วใช่ไหมขอรับ

854
01:01:22,553 --> 01:01:23,388
‎ว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร

855
01:01:25,181 --> 01:01:27,892
‎ถ้าท่านรักษานางตั้งแต่ถูกช่วยจาก
‎ทะเลสาบคยองชอนแดโฮก็น่าจะทราบนี่

856
01:01:27,975 --> 01:01:29,811
‎เจ้าจำใบหน้าของนางได้สินะ

857
01:01:31,062 --> 01:01:34,273
‎ก็จริง ซอยุล เจ้าบอกว่าเคยเจอนักซู
‎ที่ดันฮยังกกตอนเด็กๆ

858
01:01:34,357 --> 01:01:36,317
‎ท่านอาจารย์ช่วยชีวิตนางไว้ ทั้งที่รู้ว่า…

859
01:01:38,361 --> 01:01:39,195
‎นางเป็นใครหรือขอรับ

860
01:01:40,363 --> 01:01:41,197
‎ซอยุล

861
01:01:41,989 --> 01:01:44,867
‎ถ้ามีแต่เจ้าที่รู้เกี่ยวกับเด็กคนนั้น

862
01:01:44,951 --> 01:01:46,369
‎ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไปเถิด

863
01:01:48,413 --> 01:01:51,666
‎อีกไม่นานนักซูก็จะหายไปจากร่างนั้น

864
01:01:52,458 --> 01:01:55,837
‎เมื่อวิญญาณที่แท้จริงของร่างนั้น
‎ซึ่งก็คือจินบูยอนตื่นขึ้นมา

865
01:01:55,920 --> 01:01:58,464
‎วิญญาณของนักซูก็จะหายไป

866
01:01:59,424 --> 01:02:00,258
‎อะไรนะขอรับ

867
01:02:02,218 --> 01:02:03,594
‎ท่านพูดเรื่องอะไรขอรับ

868
01:02:04,178 --> 01:02:06,180
‎มีสองวิญญาณอาศัยอยู่ในร่างนั้น

869
01:02:06,681 --> 01:02:08,808
‎และเจ้าของร่างนั้นก็คือจินบูยอน

870
01:02:10,935 --> 01:02:12,353
‎มันต่างจากที่ข้าตั้งใจไว้

871
01:02:12,437 --> 01:02:15,148
‎ทุกอย่างกำลังเป็นไปตามที่จินบูยอนต้องการ

872
01:02:15,732 --> 01:02:18,025
‎เมื่อนักซูถูกนักบวชหญิงคนนั้น
‎ใช้จนหมดประโยชน์แล้ว

873
01:02:20,278 --> 01:02:21,821
‎นางก็จะหายไป

874
01:02:30,538 --> 01:02:31,914
‎คุณหนูเจ้าคะ

875
01:02:31,998 --> 01:02:33,750
‎ท่านหมอฮอยอมเรียกหาท่านเจ้าค่ะ

876
01:02:35,084 --> 01:02:36,085
‎ได้สิ ซุนอี

877
01:02:37,503 --> 01:02:39,756
‎เดี๋ยวข้าตามไป เจ้าไปก่อนเถอะ

878
01:02:41,549 --> 01:02:42,383
‎เจ้าค่ะ

879
01:02:45,052 --> 01:02:48,389
‎นั่นเหมือนจดหมายของนายน้อยซอยุลเลย

880
01:02:49,307 --> 01:02:50,349
‎นางแอบอ่านอยู่หรือ

881
01:02:55,730 --> 01:02:56,773
‎นางคือนักซูงั้นหรือ

882
01:02:59,984 --> 01:03:01,027
‎ผู้หญิงคนนั้นน่ะหรือ

883
01:03:07,241 --> 01:03:09,744
‎ถ้าหากเขาเป็นคนสำคัญ

884
01:03:09,827 --> 01:03:12,997
‎เจ้าจะคิดปล่อยไปเหมือนทอดทิ้งเขาไม่ได้นะ

885
01:03:13,080 --> 01:03:15,917
‎ที่ที่นางควรอยู่
‎คือข้างกายนายน้อยไม่ใช่หรือเจ้าคะ

886
01:03:23,841 --> 01:03:26,636
‎ดับไปแล้วแฮะ พอนางแตะต้องก็เลยเสียหรือ

887
01:03:30,681 --> 01:03:32,099
‎ติดๆ ดับๆ เลยแฮะ

888
01:03:33,100 --> 01:03:34,477
‎มันคงเสียสติไปแล้วสินะ

889
01:03:35,144 --> 01:03:37,814
‎อันที่จริงแล้ว ข้าแอบหวังด้วยล่ะ

890
01:03:38,648 --> 01:03:40,358
‎ว่าเจ้ามารับข้า

891
01:03:42,151 --> 01:03:43,778
‎แม้ข้าจะไม่มีประโยชน์ก็ตาม

892
01:03:51,577 --> 01:03:52,870
‎ถ้าข้าไปที่นั่นอีก

893
01:03:54,831 --> 01:03:56,249
‎ข้าก็คงเสียสติไปแล้ว

894
01:04:01,212 --> 01:04:04,048
‎ถ้าเจ้าดื่มมัน
‎จะถือว่าเราเป็นสามีภรรยากันจริงๆ นะ

895
01:04:04,131 --> 01:04:06,050
‎ดื่มให้หมดเลยนะ

896
01:04:11,013 --> 01:04:12,306
‎ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าไปตลอด

897
01:04:13,224 --> 01:04:14,559
‎เรียกหิ่งห้อยมาหน่อยสิ

898
01:04:14,642 --> 01:04:17,436
‎การเรียกหิ่งห้อยมามันยากมากเลยนะ

899
01:04:17,520 --> 01:04:19,397
‎ตั้งสติหน่อยเถอะ

900
01:04:23,985 --> 01:04:25,278
‎อยากจะบ้าตาย

901
01:04:29,699 --> 01:04:31,492
‎ท่านแม่ทราบว่าท่านอยู่ที่นี่

902
01:04:31,576 --> 01:04:32,743
‎นางบอกให้ข้ามาพาท่านกลับ

903
01:04:32,827 --> 01:04:34,370
‎ข้าตั้งใจว่าจะกลับวันนี้อยู่แล้ว

904
01:04:35,496 --> 01:04:36,664
‎ข้าเจอท่านอาจารย์อีน่ะ

905
01:04:36,747 --> 01:04:38,624
‎ท่านอาจารย์มาช่วยดูแลซอยุล

906
01:04:38,708 --> 01:04:40,626
‎ข้าเลยว่าจะรอดูเขาฟื้นอย่างปลอดภัยค่อยไป

907
01:04:42,795 --> 01:04:44,922
‎จางอุกคิดว่าท่านพี่กลับไปที่จินโยวอนแล้ว

908
01:04:46,716 --> 01:04:48,217
‎เขาไม่มาที่นี่หรอก

909
01:04:50,469 --> 01:04:51,304
‎ข้ารู้

910
01:04:53,639 --> 01:04:54,473
‎ไปกันเถอะ

911
01:04:56,559 --> 01:04:58,728
‎ข้าต้องนำป้ายหินแกะสลักของซงริมไปคืน

912
01:04:58,811 --> 01:05:00,062
‎แต่ข้าลืมไว้ที่จองจินกัก

913
01:05:00,146 --> 01:05:02,023
‎เดี๋ยวข้ารีบไปเอามา รอหน่อยนะ

914
01:05:25,880 --> 01:05:27,798
‎ถ้าทำนี่หาย เจ้าจะโดนเฆี่ยนร้อยทีนะรู้ไหม

915
01:05:34,263 --> 01:05:35,598
‎ข้าไม่ได้ทำหายนะ

916
01:05:35,681 --> 01:05:36,515
‎ทำไม

917
01:05:37,183 --> 01:05:38,643
‎อยากให้ข้าถูกเฆี่ยนร้อยทีหรือ

918
01:05:43,898 --> 01:05:45,483
‎ข้าไปหาเจ้าที่จินโยวอนแต่ไม่เจอ

919
01:05:46,567 --> 01:05:47,401
‎อยู่ที่นี่เองสินะ

920
01:05:48,569 --> 01:05:50,821
‎เจ้าตามหาข้าอยู่หรือ

921
01:05:52,865 --> 01:05:53,699
‎ทำไมล่ะ

922
01:05:55,910 --> 01:05:57,328
‎เพราะตะเกียงดับไปน่ะ

923
01:05:57,411 --> 01:05:58,245
‎แต่ว่า

924
01:05:59,705 --> 01:06:00,539
‎มันติดขึ้นอีกครั้ง

925
01:06:00,623 --> 01:06:02,708
‎ตะเกียงหรือ ที่อยู่ในห้องหนังสือน่ะหรือ

926
01:06:02,792 --> 01:06:05,252
‎มันเอาแต่ติดๆ ดับๆ เอง
‎มันคงเป็นบ้าไปแล้ว

927
01:06:08,297 --> 01:06:09,382
‎มันคงเสียแล้วล่ะมั้ง

928
01:06:10,132 --> 01:06:11,217
‎ถ้าไร้ประโยชน์ก็ทิ้งไป

929
01:06:12,218 --> 01:06:13,052
‎จริงสิ

930
01:06:13,719 --> 01:06:15,304
‎เจ้าบอกว่าเป็นของจินโยวอนนี่นา

931
01:06:17,139 --> 01:06:18,307
‎งั้นส่งมันคืนไปก็ได้

932
01:06:18,891 --> 01:06:20,851
‎เจ้าคิดว่าข้าทิ้งเจ้า
‎เพราะไร้ประโยชน์แล้วใช่ไหม

933
01:06:21,477 --> 01:06:22,812
‎ถ้าจะให้เจ้าเข้าใจ

934
01:06:23,521 --> 01:06:25,648
‎ข้าคงต้องบอกประโยชน์ของเจ้า
‎ให้ชัดเจนก่อนสินะ

935
01:06:28,234 --> 01:06:29,402
‎ที่ข้าพาเจ้ามา

936
01:06:30,903 --> 01:06:32,822
‎ก็เพื่อให้เจ้านำสิ่งที่อยู่ในตัวข้าออกมา

937
01:06:33,489 --> 01:06:34,323
‎ข้ารู้

938
01:06:35,032 --> 01:06:36,909
‎เจ้าบอกว่าต้องเอามันออกมาถึงจะสบายขึ้นนี่

939
01:06:38,494 --> 01:06:39,328
‎ใช่แล้ว

940
01:06:40,496 --> 01:06:41,747
‎ข้าอยากสบายขึ้น

941
01:06:43,624 --> 01:06:44,667
‎แต่ถ้าเอามันออกมา

942
01:06:46,293 --> 01:06:47,294
‎ข้าจะตายอีกครั้ง

943
01:06:48,879 --> 01:06:51,048
‎ไม่ใช่ความผิดของเจ้าที่ไม่รู้เรื่องนี้หรอก

944
01:06:51,132 --> 01:06:52,883
‎เป็นความผิดของข้า
‎ที่ไม่บอกให้ชัดเจนต่างหาก

945
01:06:53,884 --> 01:06:55,845
‎ตอนแรกข้าคิดว่าเจ้าไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้

946
01:06:56,971 --> 01:06:59,682
‎พอเวลาผ่านไป ข้าก็บอกเรื่องนี้
‎กับคนที่บอกว่าจะปกป้องข้าไม่ได้

947
01:07:02,727 --> 01:07:03,602
‎แล้วตอนนี้ล่ะ

948
01:07:04,311 --> 01:07:05,646
‎ข้าบอกว่าเจ้าหมดประโยชน์แล้วไง

949
01:07:09,066 --> 01:07:10,860
‎ที่ข้าบอกว่าเจ้าหมดประโยชน์แล้ว

950
01:07:12,945 --> 01:07:14,196
‎ข้าจะสื่อว่าข้าขอบคุณเจ้า

951
01:07:15,573 --> 01:07:16,949
‎และขอโทษเจ้ามาก

952
01:07:21,078 --> 01:07:21,912
‎ถ้าเป็นแบบนั้น

953
01:07:23,122 --> 01:07:25,166
‎ก็ค่อยยังชั่วหน่อยที่ข้าหมดประโยชน์แล้ว

954
01:07:26,667 --> 01:07:28,252
‎ข้าสมเพชตัวเอง นึกว่าถูกทอดทิ้ง

955
01:07:29,503 --> 01:07:32,381
‎แต่กลับได้ยินเจ้าขอบคุณและขอโทษด้วยแฮะ

956
01:07:34,300 --> 01:07:35,593
‎เจ้ามาเพื่อพูดคำนั้นสินะ

957
01:07:37,094 --> 01:07:39,096
‎ข้าได้ยินชัดแล้ว งั้นข้ากลับก่อนนะ

958
01:07:40,556 --> 01:07:42,183
‎ข้าคงอวยพรให้เจ้ามีชีวิตที่ดีไม่ได้

959
01:07:45,019 --> 01:07:46,353
‎ทำไม มีอะไรอีก

960
01:07:46,854 --> 01:07:49,482
‎จะบอกให้ข้าเตรียมใจไว้
‎เพราะไม่รู้ว่าเจ้าจะเปลี่ยนใจตอนไหนหรือ

961
01:07:49,565 --> 01:07:52,443
‎เจ้าน่ะ ถ้าครั้งหน้าบังเอิญมาเจอข้า
‎ก็หลบหน้าข้าด้วยล่ะ

962
01:07:52,526 --> 01:07:54,487
‎ไม่งั้นข้าจะเอามันออกมาให้เจ้าตายๆ ไปเลย

963
01:07:55,196 --> 01:07:56,155
‎ฟังให้จบก่อน

964
01:07:56,947 --> 01:07:58,783
‎ข้าบอกว่ามาเพราะตะเกียงติดๆ ดับๆ ไง

965
01:07:58,866 --> 01:08:00,618
‎- แล้วมันทำไม
‎- คือว่า…

966
01:08:04,830 --> 01:08:06,624
‎พอไฟติด ข้าเองก็มีสติดี

967
01:08:07,541 --> 01:08:08,542
‎ทุกอย่างมันชัดเจน

968
01:08:09,835 --> 01:08:11,837
‎และข้าคิดว่าควรส่งเจ้ากลับไปตามสัญญา

969
01:08:12,421 --> 01:08:14,340
‎แต่พอมันดับ ข้าก็กลายเป็นคนบ้า

970
01:08:14,965 --> 01:08:16,050
‎แค่คิดถึงเจ้า

971
01:08:18,177 --> 01:08:19,637
‎และมาเพราะคิดว่าต้องมาเจอเจ้าให้ได้

972
01:08:28,395 --> 01:08:29,230
‎แล้วยังไง

973
01:08:32,983 --> 01:08:33,818
‎แล้วตอนนี้ล่ะ

974
01:08:35,820 --> 01:08:37,738
‎ถ้าเจ้าโกรธมากและอยากจะไป

975
01:08:41,158 --> 01:08:42,535
‎ข้าก็ต้องตั้งสติให้ดี

976
01:08:45,538 --> 01:08:46,372
‎และปล่อยเจ้าไปสิ

977
01:09:02,096 --> 01:09:02,930
‎ทำอะไร

978
01:09:03,013 --> 01:09:04,431
‎ข้ากำลังดับไฟ

979
01:09:08,352 --> 01:09:09,478
‎ตะเกียงจะได้ดับ

980
01:10:36,982 --> 01:10:39,902
‎(เล่นแร่แปรวิญญาณ
‎ภาค 2)

981
01:10:39,985 --> 01:10:41,445
‎ข้ารู้ตั้งแต่แรกเห็นแล้ว

982
01:10:41,528 --> 01:10:42,446
‎สามีของข้า

983
01:10:42,988 --> 01:10:44,281
‎"หลังจากนี้ข้าจะทำตัวให้ดี

984
01:10:44,365 --> 01:10:46,617
‎โปรดอนุญาตให้แต่งงานกับลูกสาวท่านด้วยขอรับ"

985
01:10:46,700 --> 01:10:48,702
‎โปรดปล่อยให้นาง
‎อยู่กับคนที่นางต้องการจะอยู่ด้วย

986
01:10:48,786 --> 01:10:49,620
‎แค่ช่วงเวลาสั้นๆ เถิด

987
01:10:49,703 --> 01:10:51,580
‎ถ้าเจ้าไม่อยากต่อสู้กับข้า
‎โดยเดิมพันป้ายหินแกะสลักทองคำ

988
01:10:51,664 --> 01:10:53,582
‎ก็จงไปที่ป้อมเหนือซะ จางอุก

989
01:10:53,666 --> 01:10:55,751
‎เพื่อปกป้องมันให้ได้ ข้าตัดสินใจว่า

990
01:10:55,834 --> 01:10:57,086
‎จะตอบรับการต่อสู้นี้ขอรับ

991
01:10:57,169 --> 01:11:00,005
‎กระหม่อมจะแนะนำองค์รัชทายาท
‎ให้กลุ่มลับรู้จักเร็วๆ นี้พ่ะย่ะค่ะ

992
01:11:00,089 --> 01:11:01,382
‎ข้าจะช่วยเหลือท่านทุกอย่าง

993
01:11:01,465 --> 01:11:02,758
‎อีกไม่นานวิญญาณของนักซูจะหายไป

994
01:11:02,841 --> 01:11:05,386
‎และร่างนั้นจะกลายเป็นของจินบูยอนโดยสมบูรณ์

995
01:11:06,053 --> 01:11:09,515
‎ข้าขอทดสอบพลังของเจ้าหน่อยสิ

996
01:11:11,934 --> 01:11:16,939
‎คำบรรยายโดย: พรนัชชา ทรัพย์ธานารัตน