1
00:00:09,635 --> 00:00:12,679
มันพิลึกมาก ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบคนปกติ

2
00:00:13,555 --> 00:00:15,057
ฉันทำเรื่องปกติ

3
00:00:15,140 --> 00:00:18,227
ฉันเป็นคนปกติมาก
แต่ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบคนปกติ

4
00:00:18,310 --> 00:00:21,396
เซลีน่า โกเมซเป็นบุคคลที่
มีคนติดตามในอินสตาแกรมมากที่สุด

5
00:00:21,480 --> 00:00:24,650
บุคคลทรงอิทธิพลที่สุด
100 คนแรกในโลกของนิตยสารไทมส์

6
00:00:24,733 --> 00:00:26,318
เซลีน่า โกเมซได้รางวัล

7
00:00:26,401 --> 00:00:28,570
สตรีแห่งปีของบิลบอร์ด

8
00:00:28,654 --> 00:00:30,989
- เจ๋งนะคะ รู้สึกยังไงบ้าง
- สุดยอดเลยค่ะ

9
00:00:31,073 --> 00:00:34,910
การประสบความสำเร็จมากตั้งแต่เด็กก็หนักอยู่

10
00:00:34,993 --> 00:00:39,206
แต่ฉันก็เริ่มรู้ว่าด้วยเวทีและแสงที่ฉันได้รับ

11
00:00:39,289 --> 00:00:43,961
ฉันจะสามารถแบ่งแสง
ไปส่องให้สิ่งที่ฉันใส่ใจมากจริงๆ ได้

12
00:00:44,044 --> 00:00:46,088
- เซลีน่าที่รัก…
- เซลีน่าที่รัก…

13
00:00:46,171 --> 00:00:47,631
คุณแบ่งเวทีให้คนอื่น

14
00:00:47,714 --> 00:00:52,219
เพื่อช่วยเป็นกระบอกเสียงให้ผู้นำคนดำ
ซึ่งต่อสู้เพื่อความยุติธรรมในสังคม

15
00:00:52,302 --> 00:00:53,846
เพราะคุณแบ่งปันเรื่องราวของคุณ

16
00:00:53,929 --> 00:00:57,432
จึงทำให้คนอีกเป็นล้านๆ
มีหวังที่จะรักษาตัวจนหาย

17
00:00:57,516 --> 00:01:00,978
ฉันเชื่อว่าฉันอยู่ในโลกนี้
ด้วยเหตุผลที่ยิ่งใหญ่กว่าแค่ตัวฉัน

18
00:01:01,061 --> 00:01:05,774
ขอบคุณที่ช่วยให้ฉันได้ส่งเสียง
และฉันจะได้ใช้เสียงนั้นส่งต่อให้คนอื่น

19
00:01:05,858 --> 00:01:09,027
ความกล้าของคุณ
เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันลุกขึ้นมาทำบ้าง

20
00:01:09,111 --> 00:01:12,781
ฉันอยู่บนโลกเพื่อมีประสบการณ์ชีวิต
เพื่อแบ่งปันชีวิตนั้น

21
00:01:13,365 --> 00:01:17,578
และหวังว่าจะทำให้คนเชื่อมั่นศรัทธา
ในโลกที่เกินกว่าแค่ตัวเรา

22
00:01:17,661 --> 00:01:19,538
หวังว่าจะทำให้พวกเขารู้สึกว่ามีคนที่รักพวกเขา

23
00:01:20,581 --> 00:01:21,790
เซลีน่าที่รัก…

24
00:01:28,547 --> 00:01:32,092
( เซลีน่า โกเมซ)

25
00:01:51,028 --> 00:01:53,155
ตอนเป็นเด็ก ฉันคิดเสมอว่า
"ชีวิตมีอะไรมากกว่านี้"

26
00:01:53,906 --> 00:01:58,619
ฉันพูดตลอดว่า "มีอะไรมากกว่านี้
ฉันอยากไปเห็น ฉันอยากไปทำ"

27
00:01:59,286 --> 00:02:04,666
ตอนฉันยังเด็กและโตที่เท็กซัส
แม่จะพาไปดูพิพิธภัณฑ์และดูละคร

28
00:02:04,750 --> 00:02:09,086
แล้วแม่ก็มีจินตนาการล้นเหลือไม่ต้องพยายาม

29
00:02:09,170 --> 00:02:12,007
แม่อยากให้ฉันโตขึ้นมามีสิ่งเดียวกัน

30
00:02:12,090 --> 00:02:16,428
ฉันก็ดีใจมากที่แม่สอนไว้อย่างนั้น
เพราะตอนนี้ทั้งชีวิตฉันคือการสมมติ

31
00:02:17,513 --> 00:02:20,390
ตอนยังเด็ก ฉันชอบแสดงมาก

32
00:02:20,474 --> 00:02:23,060
ฉันไปเปิดงานเก่าๆ ดูแล้วก็หัวเราะ

33
00:02:23,143 --> 00:02:26,730
เพราะฉันก็เป็นแค่เด็กที่พยายามมาก นึกออกไหม

34
00:02:26,813 --> 00:02:30,150
เด็กคนอื่นล้อฉันเยอะมาก เพราะจะห้ามใจได้ไง

35
00:02:32,444 --> 00:02:35,364
ฉันเป็นยาง เธอเป็นกาว
เอากลิ่นเขาไปใส่ตัวเธอ

36
00:02:35,447 --> 00:02:39,451
นั่นเป็นส่วนสำคัญมากในชีวิตที่ปลุกปั้นความเป็นฉัน

37
00:02:40,577 --> 00:02:42,037
มันบริสุทธิ์มาก

38
00:02:42,120 --> 00:02:43,121
ถึงบ้านแล้ว

39
00:02:43,205 --> 00:02:44,581
และฉันได้เรียนรู้อะไรเยอะมาก

40
00:02:44,665 --> 00:02:47,376
ทั้งเรื่องดีและเรื่องแย่ที่มากับงานนั้น

41
00:02:47,459 --> 00:02:49,503
เพราะระหว่างนั้น

42
00:02:49,586 --> 00:02:56,552
ก็เกิดมีความสนใจในชีวิตฉัน
ที่ฉันไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่

43
00:02:56,635 --> 00:02:59,763
ขอทางเดินหน่อย

44
00:03:00,264 --> 00:03:03,725
ทั้งสื่อและนักข่าวเริ่มตามจนรับไม่ไหว

45
00:03:03,809 --> 00:03:06,687
จะมีตากล้องแอบเข้าไปในกองถ่าย

46
00:03:06,770 --> 00:03:08,939
และฉัน… ฉันจะประหม่ามากๆ

47
00:03:09,022 --> 00:03:12,401
ฉันร้อนใจมากตอนที่เจอเรื่องแบบนั้นเป็นครั้งแรก

48
00:03:12,484 --> 00:03:14,319
ฉันไม่อยากเป็นพาดหัวข่าว

49
00:03:14,403 --> 00:03:16,321
การต้องอยู่ในสายตาประชาชนอย่างคุณ
มันทำใจลำบากไหม

50
00:03:16,405 --> 00:03:18,240
เพราะทุกอย่างในชีวิตคุณ ชีวิตที่เข้าสังคม เอ่อ

51
00:03:18,740 --> 00:03:20,534
ไม่ว่าจะไปไหน ไม่ว่าจะทำอะไร

52
00:03:20,617 --> 00:03:23,620
- ถูกจับตามองอยู่เสมอ
- ใช่ค่ะ บางทีมันก็ชวนให้หงุดหงิด

53
00:03:23,704 --> 00:03:24,538
(คิส แอนด์ เทล)

54
00:03:24,621 --> 00:03:25,831
(สัมภาษณ์เซลีน่า! ชีวิตหลังเทย์ลีน่า)

55
00:03:25,914 --> 00:03:27,040
พอเริ่มเปลี่ยนในจุดนั้น…

56
00:03:27,124 --> 00:03:28,250
(ฉันไม่อยากมีแฟน!)

57
00:03:28,333 --> 00:03:30,919
คนก็เริ่มเข้ามาในชีวิตส่วนตัวฉันเยอะขึ้นมาก

58
00:03:31,003 --> 00:03:34,256
ฉันต้องใช้เวลาหลายปี
กว่าจะย้ายแสงที่ได้

59
00:03:34,339 --> 00:03:36,383
กลับไปสู่สิ่งที่ฉันใส่ใจ

60
00:03:38,844 --> 00:03:40,262
(ยูนิเซฟ)

61
00:03:40,345 --> 00:03:42,973
ฉันคิดว่า ถ้าเราเข้าทำงานกับดิสนีย์

62
00:03:43,056 --> 00:03:47,519
เท่ากับรู้โดยปริยายว่า
เราต้องทำตัวเป็นตัวอย่างให้กับเด็กๆ

63
00:03:47,603 --> 00:03:48,770
(เวฟเวอร์ลีเพลซ - โรงเรียนแม่มด)

64
00:03:48,854 --> 00:03:51,106
ฉันก็โดน… ไม่อยากใช้คำว่าควบคุม

65
00:03:51,190 --> 00:03:54,985
แต่โดนจับตามอง ว่างั้นก็ได้
กับบทและสิ่งที่ทำได้

66
00:03:55,068 --> 00:03:57,070
และฉันก็ถูกตีกรอบแคบมากๆ

67
00:03:57,154 --> 00:03:58,822
เธอหน้าเหมือนเขาเลย

68
00:03:58,906 --> 00:04:00,824
แต่ว่า ยิ่งเราอายุมากขึ้น

69
00:04:00,908 --> 00:04:04,119
เป็นธรรมดาที่ฉันจะอยาก… อยากโตขึ้น

70
00:04:04,203 --> 00:04:05,996
เอามานี่ หยุดนะ!

71
00:04:06,079 --> 00:04:08,248
แต่ฉันอยู่กับความคิดที่ว่า

72
00:04:08,332 --> 00:04:11,710
"ฉันต้องเสียทุกอย่างในชีวิตแน่
ถ้าฉันพูดหรือทำแบบนี้

73
00:04:11,793 --> 00:04:14,129
คนจะไม่สามารถมองฉันแบบเดิมได้อีก"

74
00:04:14,213 --> 00:04:18,132
แต่ในขณะเดียวกัน
ถ้าฉันจะเติบโตในฐานะของศิลปิน

75
00:04:18,216 --> 00:04:20,302
ฉันก็ต้องตัดสินใจ

76
00:04:20,385 --> 00:04:24,014
เพราะฉันอยากดูดีให้เธอเห็น ดีต่อเธอ

77
00:04:24,097 --> 00:04:25,098
("Good For You")
(ปี 2015)

78
00:04:25,182 --> 00:04:30,521
ฉันออกอัลบั้ม Revival
ซึ่งเป็นอัลบั้มแรกที่ออกกับอินเตอร์สโคป

79
00:04:30,604 --> 00:04:32,898
ขอทำให้เห็นว่าภูมิใจแค่ไหน
ที่เป็นคนของเธอ

80
00:04:32,981 --> 00:04:38,570
ฉันตั้งชื่ออัลบั้มว่า Revival เพราะตอนนั้น
ฉันกำลังเปลี่ยนภาพลักษณ์ใหม่

81
00:04:39,863 --> 00:04:42,533
โอ๊ะโอ

82
00:04:43,408 --> 00:04:44,910
มือไม้วุ่นวายไปหมดแล้ว

83
00:04:44,993 --> 00:04:45,827
("Hands to Myself")
(ปี 2015)

84
00:04:45,911 --> 00:04:49,122
ฉันรู้สึกว่า "โอเค ว้าว ฉันพูดแบบนั้นได้ด้วย

85
00:04:49,206 --> 00:04:51,458
มันโอเคแล้วนะ เพราะงั้นพูดเรื่องนี้ได้ละ"

86
00:04:52,125 --> 00:04:54,253
อยากเก็บเธอไว้กับฉันคนเดียว

87
00:04:54,336 --> 00:04:58,841
นั่นเป็นจุดเปลี่ยน
"เราได้ฟังเพลงของเธอในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง

88
00:04:58,924 --> 00:05:01,677
หญิงสาวที่กำลังโตขึ้นเป็นตัวของตัวเอง

89
00:05:01,760 --> 00:05:04,888
และไม่ใช่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนั้นอีกต่อไป"

90
00:05:05,973 --> 00:05:09,977
ทั้งด้านล่างและด้านบน
บรรเลงเพลงรักไปทุกแห่งหน

91
00:05:10,060 --> 00:05:14,898
นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันบริหารเสน่ห์และทำตัวเซ็กซี่

92
00:05:15,774 --> 00:05:19,987
นั่นช่วยให้ฉันเติบโต ช่วยให้คนเห็นฉันในมุมใหม่

93
00:05:20,070 --> 00:05:25,701
Revival คือการที่ฉันรู้สึกมีพลัง

94
00:05:25,784 --> 00:05:27,202
กับตัวเอง

95
00:05:27,286 --> 00:05:30,581
รางวัลอเมริกันมิวสิคอะวอร์ดเป็นของ…

96
00:05:30,664 --> 00:05:32,332
เซลีน่า โกเมซ!

97
00:05:32,416 --> 00:05:35,544
รางวัลไอฮาร์ทเรดิโอมิวสิคอะวอร์ดเป็นของ…

98
00:05:36,211 --> 00:05:37,713
เซลีน่า โกเมซ

99
00:05:38,422 --> 00:05:43,218
ตอนนั้นฉันประสบความสำเร็จทุกด้าน
แต่ฉันไม่โอเคเลย

100
00:05:44,261 --> 00:05:46,013
ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม

101
00:05:46,555 --> 00:05:51,393
แต่ฉันรู้ว่าฉันสัมผัสอะไรๆ ได้แรงกว่าคนอื่นๆ

102
00:05:51,476 --> 00:05:53,812
- คุณรู้สึกไหมว่าติดอยู่ใน…
- ไม่

103
00:05:53,896 --> 00:05:56,940
เป็นการที่ฉันเกือบรู้สึกผิดที่มีชื่อเสียง

104
00:05:57,024 --> 00:05:59,443
เพราะคนจะมองใครก็ตามที่อยู่ในสถานะอย่างฉัน
แล้วบอกว่า

105
00:05:59,526 --> 00:06:03,363
"ว้าว พวกนั้นคิดอะไรออกทุกอย่าง
ได้ใช้ชีวิตเจ๋งๆ แบบนี้"

106
00:06:03,447 --> 00:06:04,448
(รางวัลแกรมมี่)

107
00:06:04,531 --> 00:06:06,408
เท่ากับเวลาอยู่กับตัวเอง
มันเป็นความรู้สึกอีกทางโดยสิ้นเชิง

108
00:06:06,491 --> 00:06:08,493
ใช่ค่ะ เราจะโดดเดี่ยว เรา…

109
00:06:08,577 --> 00:06:11,288
คนมองเรา เราถูกตัดสินตลอดเวลา

110
00:06:11,872 --> 00:06:14,583
ไม่มีความรู้สึกอะไรในโลกที่แย่กว่านั้น

111
00:06:17,920 --> 00:06:21,965
แล้วฉันก็ได้เรียนรู้ว่า
สุขภาพจิตก็สำคัญพอๆ กับสุขภาพกาย

112
00:06:22,049 --> 00:06:24,009
(เซลีน่า โกเมซพูดถึงความเหนื่อยหน่ายไอจี
สุขภาพจิตที่ดี)

113
00:06:24,092 --> 00:06:27,387
นั่นทำให้ฉันรู้สึกเห็นอกเห็นใจผู้อื่นอย่างรุนแรง

114
00:06:27,471 --> 00:06:29,765
และเข้าอกเข้าใจคนที่เจ็บปวดอยู่

115
00:06:31,683 --> 00:06:36,021
เพราะฉันพอจะรู้ว่ามันเป็นอย่างไร
ฉันรู้ว่านั่นรู้สึกอย่างไร

116
00:06:36,104 --> 00:06:36,939
(รักคุณ!)

117
00:06:37,022 --> 00:06:39,566
คนพูดว่าดนตรีเป็นภาษาสากล

118
00:06:39,650 --> 00:06:43,111
เพราะมันแทบจะไม่มีขีดจำกัดทางภาษา

119
00:06:43,195 --> 00:06:46,532
นั่นจึงเป็นความผูกพันและสิ่งที่ช่วยชีวิต

120
00:06:46,615 --> 00:06:48,200
ทั้งฉันและคนที่ฉันรักด้วย

121
00:06:55,832 --> 00:06:59,044
(โบโกตา - โคลอมเบีย)

122
00:07:03,173 --> 00:07:04,883
เซลีน่าที่รัก

123
00:07:04,967 --> 00:07:08,303
ฉันอยู่ที่โบโกตา โคลอมเบีย
เมืองบ้านเกิดของฉัน

124
00:07:09,137 --> 00:07:11,849
"ฉันมาจากครอบครัวชาวอเมริกาใต้
ที่สนิทกันมากๆ

125
00:07:11,932 --> 00:07:13,559
ฉันมีวัยเด็กที่ยอดเยี่ยม"

126
00:07:14,184 --> 00:07:17,479
แต่เมื่อฉันขึ้นชั้นมัธยม ฉันก็เริ่มป่วย

127
00:07:22,734 --> 00:07:24,069
(ลองไอส์แลนด์ - นิวยอร์ก)

128
00:07:24,152 --> 00:07:27,573
เซลีน่าที่รัก
ผมมาจากเซย์วิลล์ นิวยอร์ก

129
00:07:28,156 --> 00:07:30,117
ตอนยังเด็ก ชีวิตอึดอัดมาก

130
00:07:30,617 --> 00:07:35,914
ไม่รู้ทำไม แต่ผมกลายเป็นเด็กที่คนอื่นๆ จะแกล้ง
ตั้งแต่ยังเล็กเลย

131
00:07:35,998 --> 00:07:39,001
"ยังเล็กเสียจน
ผมจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่"

132
00:07:40,294 --> 00:07:43,630
การอยู่โดยกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น

133
00:07:43,714 --> 00:07:47,176
กลัวว่าใครจะเข้ามาทำร้าย
กลายเป็นช่วงเวลาหลายปีของชีวิต

134
00:07:47,843 --> 00:07:51,763
ในที่สุด ตอนอยู่เกรดเก้า
ผมก็เริ่มเข้ารับการบำบัด

135
00:07:51,847 --> 00:07:56,059
คุณหมอบอกผมว่า "คุณเป็นโรควิตกกังวล"

136
00:07:56,685 --> 00:08:00,397
จำได้ว่าคุณแม่กับฉันขับรถไปทั่วเมือง

137
00:08:00,480 --> 00:08:04,526
หาหมอกับนักบำบัดคนแล้วคนเล่า
เพื่อพยายามหาว่าฉันเป็นอะไรกันแน่

138
00:08:04,610 --> 00:08:07,404
แต่แม้หมอวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าแล้ว

139
00:08:07,487 --> 00:08:10,449
แม่ฉันยังเรียกว่าฉันแค่ "เศร้ามาก"

140
00:08:11,491 --> 00:08:13,744
เพราะในโคลอมเบีย
คนเขาไม่อยากพูดถึงเรื่องแบบนี้กัน

141
00:08:15,162 --> 00:08:18,874
ครอบครัวของเราคอยสนับสนุนอยู่ตลอด

142
00:08:18,957 --> 00:08:22,503
แต่มันก็ยากสำหรับคนที่ไม่เคยต้องเจอปัญหาแบบนี้

143
00:08:22,586 --> 00:08:24,880
ที่จะเข้าใจได้จริงจัง

144
00:08:24,963 --> 00:08:28,425
เขาไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างไร
เวลาเรารู้สึกว่าหายใจไม่ออก

145
00:08:28,509 --> 00:08:32,596
หรือกำแพงรอบตัวบีบเข้ามาเรื่อยๆ
ตอนที่เรากำลังแพนิคแอทแทค

146
00:08:33,889 --> 00:08:36,892
สองสามปีต่อมา
ฉันกลับจากมหาวิทยาลัยกลับไปที่บ้าน

147
00:08:37,808 --> 00:08:40,229
"แล้วฉันก็จมลงไปในหลุมดำลึกมาก"

148
00:08:40,729 --> 00:08:43,232
ฉันทำอะไรเองไม่ได้เลย

149
00:08:43,315 --> 00:08:44,733
นอนคนเดียวก็ไม่ได้

150
00:08:44,816 --> 00:08:46,693
เข้าห้องน้ำคนเดียวก็ไม่ได้

151
00:08:46,777 --> 00:08:47,903
ฉันขับรถไม่ได้

152
00:08:48,487 --> 00:08:53,408
ฉันต้องบำบัดจิตเวชในบ้าน
เพราะฉันไม่สามารถออกจากบ้านได้ด้วยซ้ำ

153
00:08:54,201 --> 00:08:58,205
หลังจากนั้นในปีเดียวกัน
หมอก็วินิจฉัยว่าฉันเป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์

154
00:08:58,705 --> 00:09:01,416
ร่างกายของฉันกลายเป็นศัตรูของจิตใจ

155
00:09:02,334 --> 00:09:04,294
นั่นเป็นจุดที่ฉันแตกสลายจริงๆ

156
00:09:04,378 --> 00:09:06,129
ฉันพยายามฆ่าตัวตาย

157
00:09:09,800 --> 00:09:13,720
ผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
ที่เวอร์จิเนียเทค ซึ่งเป็นม.ใหญ่มาก

158
00:09:13,804 --> 00:09:15,722
มีนักศึกษา 35,000 คน

159
00:09:16,348 --> 00:09:19,351
มันบ้าบอมากที่ผมเป็นเด็กจากเมืองเล็กๆ

160
00:09:19,434 --> 00:09:21,144
ซึ่งมาอยู่ท่ามกลางคนมากมายเหล่านี้

161
00:09:21,228 --> 00:09:23,522
แล้วบางครั้งเราก็ยังวิตกกังวลมาก

162
00:09:23,605 --> 00:09:25,691
ผมเป็นแฟนของคุณมาตลอด

163
00:09:25,774 --> 00:09:28,694
ดังนั้นทุกครั้งที่รู้สึกว่าจะเริ่มวิตกกังวล

164
00:09:28,777 --> 00:09:30,988
ผมจะเปิดอัลบั้ม Revival ของคุณ

165
00:09:31,071 --> 00:09:33,365
และนั่นจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น

166
00:09:34,116 --> 00:09:35,409
เซลีน่า โกเมซ!

167
00:09:35,993 --> 00:09:40,330
แล้วผมก็ได้ดูสุนทรพจน์รับรางวัล
งานอเมริกันมิวสิคอะวอร์ด

168
00:09:40,414 --> 00:09:45,586
ฉันมีทุกสิ่งในชีวิต
แต่ในใจของฉันก็แตกสลายไม่มีชิ้นดี

169
00:09:45,669 --> 00:09:48,463
คุณพูดถึงการดิ้นรนต่อสู้กับการป่วยจิตเวช

170
00:09:48,547 --> 00:09:51,133
- และคุณบอกว่า…
- "ถ้าคุณแตกสลาย…"

171
00:09:51,216 --> 00:09:52,926
คุณไม่จำเป็นต้องแตกสลายตลอดไป

172
00:09:56,138 --> 00:09:57,890
อึ้งสุดๆ

173
00:09:58,473 --> 00:10:01,810
ขนาดเป็นคุณ คนที่มีชื่อเสียงมากขนาดนั้น

174
00:10:01,894 --> 00:10:06,148
แต่บอกว่า "ฉันผ่านเรื่องแบบนี้มา
และสุดท้ายก็ข้ามผ่านมันมาได้"

175
00:10:06,857 --> 00:10:10,402
"รู้สึกเหมือนคำของคุณ
อธิบายความรู้สึกของผมได้ไร้ที่ติ"

176
00:10:11,236 --> 00:10:14,740
และนั่นทำให้ผมรู้สึกอยากทำอะไรมากกว่าเดิม

177
00:10:14,823 --> 00:10:18,785
เซลีน่า
คุณเปิดเผยเรื่องการเดินทางของใจ

178
00:10:18,869 --> 00:10:20,621
จนนั่นเป็นจุดเริ่มบทสนทนาได้

179
00:10:20,704 --> 00:10:22,122
ช่วยได้มากทีเดียว

180
00:10:22,664 --> 00:10:24,166
นั่นทำให้ฉันเริ่มคิด

181
00:10:24,875 --> 00:10:27,753
ฉันอยากทำสิ่งที่จะทำให้คนในโคลอมเบียรู้

182
00:10:27,836 --> 00:10:30,964
ว่าการรักษาทางจิตเวชไม่ใช่เรื่องน่าอาย

183
00:10:31,048 --> 00:10:34,635
ฉันเริ่มเขียนถึงปัญหาของฉัน
แล้วก็ตีพิมพ์บทความออนไลน์

184
00:10:34,718 --> 00:10:39,056
เพื่อเป็นวิธีรักษาใจตัวเอง
และช่วยจัดระเบียบให้ความวุ่นวายในใจบ้าง

185
00:10:39,139 --> 00:10:42,059
เมื่อถึงปีสี่
ผมลงสมัครเป็นคณะกรรมการคืนสู่เหย้า

186
00:10:42,142 --> 00:10:46,355
ทุกคนต้องมีหัวข้อที่ใช้หาเสียง
และผมก็เลือกการป้องกันการฆ่าตัวตาย

187
00:10:46,438 --> 00:10:47,272
(โฮคีส์)

188
00:10:47,356 --> 00:10:50,734
ผมต้องเดินไปต่อหน้าคน 60,000 คนในสนาม

189
00:10:50,817 --> 00:10:53,987
ให้เขาประกาศชื่อผม
พร้อมกับคำว่าป้องกันการฆ่าตัวตาย

190
00:10:54,071 --> 00:10:55,072
(นี่คือบ้านวีที)

191
00:10:55,155 --> 00:10:57,950
และเจค เวลมากับเฟย์ เวล

192
00:10:58,033 --> 00:11:00,994
ผม หนุ่มขี้อายที่เป็นโรควิตกกังวล

193
00:11:01,620 --> 00:11:04,623
แต่เซลีน่า
เพราะคุณกล้าที่จะเสี่ยงกับการถูกตัดสิน

194
00:11:04,706 --> 00:11:07,543
จากการพูดถึงการเข้ารับการบำบัด
นั่นเป็นแสงส่องทาง

195
00:11:07,626 --> 00:11:11,505
ให้ผมพร้อมจะเสี่ยงกับการ
ต้องแพนิควิตกกังวลทำอะไรไม่ได้

196
00:11:11,588 --> 00:11:13,715
เพื่อจะได้ช่วยผู้ป่วยคนอื่นๆ

197
00:11:13,799 --> 00:11:17,094
"นี่เป็นเวลาที่เรา
ต้องไม่ปล่อยให้ความกลัวเข้าควบคุมชีวิต"

198
00:11:21,014 --> 00:11:23,600
ฉันรู้สึกว่าโลกมองเห็นเราอีกครั้ง

199
00:11:23,684 --> 00:11:26,937
ฉันไม่ได้ซ่อนอยู่หลังคำวินิจฉัยโรคจิตเวชแล้ว

200
00:11:27,020 --> 00:11:31,817
ตอนนี้ฉันเป็นนักจิตวิทยา
และเป็นนักกิจกรรมเคลื่อนไหวด้านสุขภาพจิต

201
00:11:32,568 --> 00:11:36,947
ผมเรียนปริญญาโทอยู่
และยังคงต่อสู้เพื่อสุขภาพจิต

202
00:11:37,030 --> 00:11:39,449
ผมสามารถช่วยเผยแพร่สารของคุณ

203
00:11:39,533 --> 00:11:41,994
ผมมีเพื่อนจากทั่วโลก

204
00:11:42,703 --> 00:11:46,206
ผมซาบซึ้งมากที่ชีวิตนี้มีคุณอยู่ เซลีน่า

205
00:11:46,290 --> 00:11:51,461
ขอบคุณที่ช่วยมอบความหวังให้ผมและโลก
ด้วยการแบ่งปันเรื่องราวการต่อสู้ของคุณ

206
00:11:52,045 --> 00:11:55,966
เซลีน่า ขอบคุณมากที่ทำให้คนเห็นว่า
คนเราสามารถฟื้นตัวได้จริง

207
00:11:56,049 --> 00:11:58,927
และมีคนพร้อมจะช่วยเสมอ
ถ้าคุณพร้อมจะเอื้อมไปขอความช่วยเหลือ

208
00:12:01,305 --> 00:12:02,514
รักเลย

209
00:12:08,270 --> 00:12:12,065
ฉันไปตรวจตาตอนยังเด็กกว่านี้

210
00:12:12,858 --> 00:12:15,110
เวลาเราไปหาหมอ

211
00:12:15,194 --> 00:12:18,488
เขาจะตรวจความดันโลหิต วัดอุณหภูมิ
อะไรแบบนั้น

212
00:12:18,572 --> 00:12:22,618
ความดันโลหิตของฉันคือ 155 กับ 100

213
00:12:22,701 --> 00:12:27,581
เขาบอกว่า "นั่นทำให้คุณต้องเข้าห้องฉุกเฉิน"

214
00:12:27,664 --> 00:12:30,167
เขาจับฉันไปตรวจอะไรหลายอย่าง

215
00:12:30,250 --> 00:12:32,127
ฉันต้องนอนค้างคืนที่โรงพยาบาล

216
00:12:32,878 --> 00:12:38,926
ตรวจทุกอย่างแล้ว
สุดท้ายเขาก็วินิจฉัยว่าฉันเป็นโรคลูปัส

217
00:12:39,009 --> 00:12:40,928
ตอนนั้นฉันยังไม่เข้าใจว่ามันหมายความว่าอะไร

218
00:12:41,011 --> 00:12:42,930
ฉันรู้ว่าเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเอง

219
00:12:43,013 --> 00:12:47,976
เหมือนร่างกายของฉันต่อสู้กับตัวเองอยู่ข้างใน

220
00:12:48,060 --> 00:12:49,895
เป็นยังไงกันบ้าง

221
00:12:51,939 --> 00:12:57,152
นั่นเป็นส่วนที่เหมือนไม่ใช่ความจริงที่สุด
เพราะฉันไม่เคยรู้สึกเหนื่อยอ่อน

222
00:12:57,236 --> 00:13:00,280
ฉันยังสาว ฉันรู้สึกสบายดีมากๆ

223
00:13:00,364 --> 00:13:01,949
นี่ไม่ใช่วันเกิดฉันด้วยซ้ำ

224
00:13:02,032 --> 00:13:04,243
พอได้ยินหมอบอกว่า "อ๋อ คือว่า

225
00:13:04,326 --> 00:13:07,371
คุณอาจเส้นเลือดแตกบนเวทีได้นะ
อาจจะตายได้"

226
00:13:07,996 --> 00:13:13,335
นั่นก็แรงมาก แต่ฉันไม่ยอมให้ตัวเองคิด

227
00:13:13,418 --> 00:13:14,920
ฉันไม่อยากคิดวิเคราะห์มัน

228
00:13:17,422 --> 00:13:21,718
น้ำหนักตัวของฉันขึ้นๆ ลงๆ
เพราะฉันจะต้องกินยาต่างๆ นานา

229
00:13:22,344 --> 00:13:24,388
แล้วคนก็เอาไปเขียนข่าวอะไรเรื่อย

230
00:13:24,471 --> 00:13:26,098
(โดนวิจารณ์เพราะน้ำหนักขึ้นจากโรคลูปัส)

231
00:13:26,181 --> 00:13:27,224
(มันทำให้เธอ "พังจริงๆ")

232
00:13:27,307 --> 00:13:29,977
เหมือนคนคอยจ้องหาสิ่งที่จะลากให้ฉันล้ม

233
00:13:30,060 --> 00:13:31,979
(เซลีน่า โกเมซบอกว่าคน "โจมตี" เธอ)

234
00:13:32,062 --> 00:13:33,605
(เมื่อน้ำหนักขึ้นขณะสู้กับโรคลูปัส)

235
00:13:33,689 --> 00:13:36,316
ฉันโดนด่าเพราะน้ำหนักขึ้นจากโรคลูปัส

236
00:13:36,400 --> 00:13:38,986
(นี่เซลีน่าจริงๆ เหรอ
ดูอ้วนแล้วจมูกก็ดูประหลาด…)

237
00:13:39,069 --> 00:13:40,279
(ฉันขอบคุณสวรรค์มาก)

238
00:13:40,362 --> 00:13:43,615
ฉันโกหก ฉันจะออนไลน์ขึ้นไป
โพสต์ภาพของตัวเอง

239
00:13:43,699 --> 00:13:45,617
ฉันจะบอกว่า "มันไม่สำคัญอะไร"

240
00:13:45,701 --> 00:13:47,119
(#มีให้รักได้เยอะขึ้นไง)

241
00:13:47,202 --> 00:13:49,872
"ฉันไม่ยอมรับสิ่งที่พวกคุณพูด"

242
00:13:49,955 --> 00:13:52,332
แต่ขณะเดียวกันกับที่อยู่ในห้อง
โพสต์แบบนั้น

243
00:13:52,416 --> 00:13:56,170
แต่ร้องไห้จนตาบวมเป่ง
เพราะไม่มีใครควรต้องได้ยินเรื่องแบบนั้น

244
00:13:57,171 --> 00:14:01,300
ถึงฉันจะโพสต์ข้อความที่บอกว่า
"เรื่องนั้นไม่ได้กวนใจฉันเลย"

245
00:14:01,383 --> 00:14:03,844
เพราะฉันไม่อยากให้มันไปกวนใจคนอื่นๆ

246
00:14:03,927 --> 00:14:06,597
ที่ประสบกับเรื่องแบบเดียวกัน

247
00:14:06,680 --> 00:14:11,018
การที่โดนหยามเหยียดจากรูปร่างหน้าตา
จากตัวตนหรือจากคนที่เขารัก

248
00:14:11,852 --> 00:14:14,146
ฉันว่านั่นไม่ยุติธรรมเลย

249
00:14:14,229 --> 00:14:18,650
ฉันไม่คิดว่าใครควรจะต้องรู้สึกถูกด้อยค่าทั้งนั้น

250
00:14:18,734 --> 00:14:21,486
เซลีน่า หันหน้าหน่อย เซลีน่า

251
00:14:21,570 --> 00:14:24,948
ช่วงอายุ 20 ต้นๆ
อาการจากลูปัสทรุดหนักมาก

252
00:14:25,824 --> 00:14:30,495
มันโจมตีไตของฉันอย่างแรง

253
00:14:30,579 --> 00:14:35,083
น่ากลัวนะ เพราะตอนนั้นคือ

254
00:14:35,167 --> 00:14:38,712
"โอเค คุณอาจจะต้องปลูกถ่ายไต"

255
00:14:41,089 --> 00:14:43,759
ฉันกลัวว่าตัวเองจะได้ตายไปจริงๆ

256
00:14:43,842 --> 00:14:46,303
ฉันรู้ว่าเขามีรายชื่อต้องรอไตกันยาวมาก

257
00:14:46,386 --> 00:14:48,597
รู้ว่าเป็นกระบวนการยาวนานยุ่งยาก

258
00:14:48,680 --> 00:14:53,101
ฉัน… รู้ว่าต้องพยายามอะไรเยอะมาก

259
00:14:53,185 --> 00:14:55,938
และฉันก็ไม่รู้ว่าตัวเองพร้อมจะทำรึเปล่า

260
00:14:56,021 --> 00:14:58,732
วันหนึ่ง เธอกลับมาบ้านแล้วก็เริ่มร้องไห้

261
00:14:58,815 --> 00:15:00,400
ฉันถามว่า "เป็นอะไรไป"

262
00:15:00,484 --> 00:15:01,818
นั่นเป็นตอนที่เธอบอกฉัน

263
00:15:01,902 --> 00:15:05,239
บอกว่า "ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
คนเข้าชื่อต้องรอกันเจ็ดถึงสิบปี"

264
00:15:05,322 --> 00:15:08,700
แล้วคำนั้นก็หลุดออกมาจากปากฉันเอง
ฉันแบบ "ได้เลย เดี๋ยวฉันไปตรวจ"

265
00:15:08,784 --> 00:15:11,578
เพื่อนสนิทที่สุดของฉัน เธอชื่อฟรานเซีย

266
00:15:11,662 --> 00:15:13,956
บอกว่า "ไม่ ฉันจะไปตรวจ"

267
00:15:14,039 --> 00:15:16,834
ภายในสามวัน
เธอก็ไปตรวจแล้วเลือดเข้ากันได้

268
00:15:16,917 --> 00:15:18,126
(บิลบอร์ด - สตรีวงการดนตรี ปี 2017)

269
00:15:18,836 --> 00:15:24,675
นั่นเป็นหนึ่งในจังหวะที่
ฉันรู้สึกว่ามีเทวดาประจำตัว

270
00:15:25,759 --> 00:15:28,846
ฉันรู้ว่าฉันโชคดีมากๆ

271
00:15:28,929 --> 00:15:31,682
ฉันเข้าใจว่าคนส่วนใหญ่ไม่เจอเรื่องแบบนี้

272
00:15:32,266 --> 00:15:37,729
และรู้ผลจากสถานการณ์แบบนี้
รู้ว่ามันร้ายแรงแค่ไหน

273
00:15:37,813 --> 00:15:41,608
ฉันจึงไม่ได้มองเป็นเรื่องเล่นๆ
ที่มันเกิดขึ้นกับฉันแบบนั้น

274
00:15:41,692 --> 00:15:43,110
พูดตามตรง

275
00:15:43,652 --> 00:15:46,071
ฉันคิดว่าฟรานเซีย
ควรเป็นคนที่ได้รางวัลนี้มากกว่า…

276
00:15:47,948 --> 00:15:50,033
เอิ่ม เพราะเขาช่วยชีวิตฉันไว้

277
00:15:51,243 --> 00:15:52,327
ขอโทษค่ะ

278
00:15:53,787 --> 00:16:00,752
ฉันจะไม่มีทาง ไม่มีวัน
ติดหนี้ชีวิตใครมากกว่าฟรานเซีย

279
00:16:01,962 --> 00:16:07,968
ความคิดที่ว่าจะมีใครสักคน
ที่ไม่แม้แต่ลังเลที่จะเป็นผู้บริจาคอวัยวะ

280
00:16:08,552 --> 00:16:10,679
มันท่วมท้นอย่างไม่น่าเชื่อ

281
00:16:11,763 --> 00:16:14,141
ที่จริงฉันมีรอยสักคู่กับเธอเลยนะ

282
00:16:14,224 --> 00:16:15,225
(19 มิถุนายน 2017)

283
00:16:15,309 --> 00:16:17,853
นั่นคือวันที่เราปลูกถ่ายไตกัน

284
00:16:19,730 --> 00:16:22,482
ฉันว่ามันก็ต้องเกิดขึ้นอย่างที่เกิด

285
00:16:23,525 --> 00:16:25,652
เพื่อให้ชีวิตฉันมาอยู่ ณ จุดนี้ได้

286
00:16:26,278 --> 00:16:31,283
ฉันคงจำเป็นต้องผ่านเรื่องแบบนี้
ถึงจะมาทำอะไรเพื่อคนอื่นได้

287
00:16:35,704 --> 00:16:39,499
(ทอร์เรนซ์ - แคลิฟอร์เนีย)

288
00:16:39,583 --> 00:16:41,168
เซลีน่าที่รัก

289
00:16:41,251 --> 00:16:44,421
เรามีความผูกพันลึกซึ้งในสายเลือด

290
00:16:44,505 --> 00:16:47,382
"ฉันมาจากเท็กซัสเหมือนคุณ เซลีน่า"

291
00:16:47,466 --> 00:16:51,261
เมื่อ 20 ปีก่อนฉันกับสามีคนใหม่และลูกอ่อน
เพิ่งย้ายมาอยู่เซาท์เทิร์นแคลิฟอร์เนีย

292
00:16:51,345 --> 00:16:56,767
เพื่อมาสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง เลข
และวิทยาศาสตร์ให้นักเรียนนานาชาติ

293
00:16:57,267 --> 00:17:02,064
ฉันรู้สึกว่าชีวิตตัวเองสมบูรณ์แล้ว
แต่แล้วมันกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ

294
00:17:02,147 --> 00:17:05,442
ฉันเริ่มมีอาการประหลาด

295
00:17:05,526 --> 00:17:08,529
ฉันเวียนหัว คิดอะไรก็ไม่ออก

296
00:17:08,612 --> 00:17:10,280
ฉันผมร่วง

297
00:17:10,364 --> 00:17:12,782
จู่ๆ ฉันก็น้ำหนักขึ้นเยอะมาก

298
00:17:12,866 --> 00:17:16,161
ยิ่งเวลาผ่านไปยิ่งไม่มีอะไรดีขึ้น

299
00:17:16,787 --> 00:17:19,790
ยังโชคดีที่ฉันเรียนชีววิทยามา

300
00:17:19,873 --> 00:17:23,167
ฉันเลยมีความรู้มากพอที่จะค้นคว้าต่อเอง

301
00:17:23,252 --> 00:17:27,214
ดูอาการของตัวเองเทียบกับข้อมูลที่หาได้

302
00:17:27,297 --> 00:17:30,092
จนกระทั่งฉันยืนยันจะไปหา
แพทย์โรคข้อและรูมาติซึ่ม

303
00:17:30,175 --> 00:17:34,930
เซลีน่า ฉันไม่รู้นะว่าคุณรู้สึกอย่างไร
ตอนที่แพทย์ยืนยันการวินิจฉัยโรค

304
00:17:35,013 --> 00:17:37,224
แต่ฉันโล่งใจ

305
00:17:37,307 --> 00:17:39,685
"อย่างน้อยอาการที่เป็นก็มีชื่อเรียกแล้ว"

306
00:17:39,768 --> 00:17:41,228
ลูปัส

307
00:17:44,231 --> 00:17:46,483
ลูปัสเป็นโรคล่องหน

308
00:17:47,651 --> 00:17:50,821
สภาพของเราดูแล้วเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ

309
00:17:50,904 --> 00:17:55,075
เราดูปกติ น่ารัก บางทีดูดีมากเลยด้วยซ้ำ

310
00:17:55,158 --> 00:17:57,661
คือดูเวลาที่คุณเดินพรมแดงสิ

311
00:17:57,744 --> 00:18:00,163
ฉันเชื่อว่าคุณต้องเคยได้ยินคำว่า

312
00:18:00,247 --> 00:18:03,834
"'เขาป่วยจริงเหรอ ดูแล้วก็สบายดีนี่'

313
00:18:03,917 --> 00:18:05,252
แล้วเราก็สบายจริงๆ"

314
00:18:05,335 --> 00:18:06,587
จนกระทั่งไม่สบาย

315
00:18:08,422 --> 00:18:12,259
ฉันเคยอาการกำเริบจนต้องเข้าไอซียูอยู่หกเดือน

316
00:18:12,342 --> 00:18:16,013
เพราะฉันเป็นลูปัสกับระบบคุ้มกัน
มันจึงเล่นงานไตของฉัน

317
00:18:16,096 --> 00:18:19,433
ฉันต้องฟอกไตอยู่เก้าปี

318
00:18:19,516 --> 00:18:23,770
และนั่นนำมาซึ่งเรื่องใหญ่ที่สุดเรื่องที่สอง
ซึ่งเรามีร่วมกัน เซลีน่า

319
00:18:23,854 --> 00:18:26,607
เราทั้งคู่เคยผ่าปลูกถ่ายไตมาแล้ว

320
00:18:28,150 --> 00:18:29,526
โห

321
00:18:29,610 --> 00:18:32,446
การที่คุณคอยพูดถึงโรคนี้เป็นเรื่องสำคัญมาก

322
00:18:32,529 --> 00:18:33,614
(โฮปกาล่า)

323
00:18:33,697 --> 00:18:37,284
อย่างที่คุณรู้ ชุมชนคนลาติโน่และคนดำ
เป็นชุมชนที่ถูกผลกระทบมากที่สุด

324
00:18:37,367 --> 00:18:40,370
การบอกข้อมูลที่จำเป็นให้คนจึงสำคัญมาก

325
00:18:40,454 --> 00:18:42,748
เพื่อให้คนได้รับการรักษาที่ควรจะได้

326
00:18:42,831 --> 00:18:47,002
ตอนนี้ ฉันจึงทำงานให้มูลนิธิลูปัสแห่งอเมริกา

327
00:18:49,254 --> 00:18:53,967
หนึ่งในงานที่เราจัดซึ่งฉันชอบที่สุดคือ
งานราตรีสโมสรประจำปี "คืนแห่งความหวัง"

328
00:18:54,051 --> 00:18:59,723
งานนั้นช่วยมอบแรงสนับสนุนให้ชุมชนลูปัส
แบบที่ฉันเคยต้องการตอนที่เพิ่งได้รับคำวินิจฉัย

329
00:18:59,806 --> 00:19:03,018
"นี่เป็นปาร์ตี้ซึ่งร้อนแรงที่สุดแห่งปี

330
00:19:03,101 --> 00:19:03,936
เหมือนคุณ…"

331
00:19:04,019 --> 00:19:05,938
ฉันกลายเป็นตัวแทนของโรคลูปัส

332
00:19:06,021 --> 00:19:08,982
ฉันเป็นส่วนหนึ่งของแคมเปญโฆษณาทั้งชาติ

333
00:19:09,066 --> 00:19:10,567
เพื่อสร้างความรับรู้เกี่ยวกับโรคนี้

334
00:19:10,651 --> 00:19:12,986
(ฉันดูปกติดี แต่รู้สึกป่วยมาก
จะเป็นลูปัสรึเปล่า)

335
00:19:13,070 --> 00:19:17,115
แต่เรารู้ว่าสิ่งที่เราทำ
มันยิ่งใหญ่กว่าแค่ตัวพวกเรา

336
00:19:17,741 --> 00:19:21,161
ขอบคุณที่พูดเรื่องโรคของคุณออกมานะ เซลีน่า

337
00:19:21,245 --> 00:19:23,789
ลูปัสเป็นศัตรูที่ร้ายกาจมาก

338
00:19:23,872 --> 00:19:27,501
แต่ฉันก็ถือเป็นเกียรติที่ได้ร่วมสู้กับคุณ

339
00:19:28,627 --> 00:19:31,463
โห นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันคิดไว้เลย

340
00:19:34,216 --> 00:19:36,051
นั่นสุดยอดมากค่ะ เวนดี้

341
00:19:36,969 --> 00:19:39,012
ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงเลย ขอบคุณ

342
00:19:42,224 --> 00:19:43,600
("Rare")
(ปี 2020)

343
00:19:43,684 --> 00:19:45,811
ที่รัก เธอช่างห่างเหิน…

344
00:19:45,894 --> 00:19:48,355
ฉันเปราะบางมาก ฉันอ่อนไหวมาก

345
00:19:48,981 --> 00:19:52,526
การแต่งเพลงดึงเอาความรู้สึกต่างๆ นานา
ออกมามากมาย

346
00:19:52,609 --> 00:19:57,197
มันก็ช่วยบำบัดใจ
เป็นสิ่งที่เรียกว่าฉันแทบต้องทำ

347
00:19:57,281 --> 00:19:59,616
เป็นวิธีการแสดงออกของฉัน

348
00:19:59,700 --> 00:20:02,744
เมื่อเราแก่ขึ้นกันทุกวัน
นั่งปิ้งขนมปังกินกัน

349
00:20:02,828 --> 00:20:05,455
ดังนั้นต่อให้เป็นเพลงที่จังหวะสดใส

350
00:20:05,539 --> 00:20:10,169
ก็มักจะมีความเศร้าหม่นหมองอยู่ด้วย

351
00:20:10,752 --> 00:20:12,004
แล้วฉันก็โอเคนะ

352
00:20:13,463 --> 00:20:17,593
ฉันชอบที่มีส่วนหนึ่งในดนตรีของฉัน
ซึ่งคนจะคอยสงสัยว่า

353
00:20:17,676 --> 00:20:19,344
"โอเค เพลงนี้เกี่ยวกับอะไรกัน"

354
00:20:19,970 --> 00:20:21,972
แล้วให้พวกเขาพยายามขบคิดให้ออก

355
00:20:23,348 --> 00:20:25,767
น่าประหลาดใจที่คนก็มักจะคิดถูกด้วย

356
00:20:25,851 --> 00:20:29,897
หวัดดี คือ ฉันอยากขอเวลาสักเดี๋ยว
ส่งข้อความถึงทุกคน…

357
00:20:29,980 --> 00:20:31,398
(เซลีน่า โกเมซ - ข้อความจากฉัน)

358
00:20:31,481 --> 00:20:34,359
เอ่อ เพราะช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้โพสต์อะไร

359
00:20:34,443 --> 00:20:38,113
ฉันทั้งรักทั้งเกลียดโซเชียลมีเดียหนักมาก

360
00:20:39,239 --> 00:20:41,116
แต่ในช่วงฤดูเลือกตั้งที่ผ่านมา

361
00:20:42,242 --> 00:20:44,786
ฉันดีใจที่สุดที่ตัวเองมีเวทีนั้น

362
00:20:44,870 --> 00:20:46,455
ไม่ยุติธรรมก็ไม่สงบ!

363
00:20:46,538 --> 00:20:48,165
(สามัคคี - หาความยุติธรรมให้จอร์จ)

364
00:20:48,248 --> 00:20:49,875
ไม่ยุติธรรมก็ไม่สงบ!

365
00:20:49,958 --> 00:20:50,959
(แบล็กไลฟ์สแมทเตอร์)

366
00:20:51,043 --> 00:20:55,756
เรื่องน่าสนใจหลายอย่าง
เริ่มเกิดขึ้นทั้งในโลกและในประเทศของเรา

367
00:20:55,839 --> 00:20:56,840
(ตำรวจ)

368
00:20:56,924 --> 00:21:01,303
มันน่ารังเกียจ มันอันตรายมาก

369
00:21:01,386 --> 00:21:04,223
มันน่าตกใจ และมันเกี่ยวข้องกับสีผิวมากเลย

370
00:21:04,306 --> 00:21:06,141
(เขารักวัฒนธรรมเรา แต่ไม่รักเรา)

371
00:21:06,225 --> 00:21:07,226
(โค่นนิวยอร์ก)

372
00:21:07,309 --> 00:21:12,105
ฉันจำเป็นต้องรู้ว่าตัวเองจะช่วยอะไรได้

373
00:21:12,898 --> 00:21:17,319
แต่เสียงของคนกลุ่มที่อยากให้คนได้ยินนั้น
ไม่ใช่เสียงของฉัน

374
00:21:18,529 --> 00:21:20,531
แต่ฉันมีพื้นที่ตรงนี้

375
00:21:20,614 --> 00:21:22,574
ฉันชื่อรูบี้ บริดเจส

376
00:21:22,658 --> 00:21:26,328
ฉันอยากถือโอกาสขอบคุณเซลีน่า

377
00:21:26,411 --> 00:21:29,331
ที่เปิดโอกาสน่าทึ่งให้ฉันมาคุยกับทุกคนโดยตรง

378
00:21:29,414 --> 00:21:31,416
(เซลีน่า โกเมซ -
ข้อความจาก @RubyBridgesOfficial)

379
00:21:31,500 --> 00:21:36,088
ฉันเลยตัดสินใจยกเวทีให้คนอื่น

380
00:21:37,047 --> 00:21:40,843
คนที่ผ่านชีวิตเหล่านั้นมาจริงๆ

381
00:21:41,552 --> 00:21:42,594
คนที่รู้จริง

382
00:21:42,678 --> 00:21:45,264
เราเชื่อว่าเงินไม่ได้กำหนดว่า
คุณมีความเป็นมนุษย์มากกว่าใคร

383
00:21:45,347 --> 00:21:47,683
และเชื้อชาติก็ไม่ได้กำหนดคุณค่าของใคร

384
00:21:48,016 --> 00:21:50,602
แล้วฉันก็ดีใจที่สุดค่ะ

385
00:21:50,686 --> 00:21:52,604
เพราะฉันเองยังสามารถเรียนรู้

386
00:21:53,480 --> 00:21:59,194
เรื่องนั้นทำให้ฉันยิ่งตื่นเต้น
ที่จะต่อสู้เพื่อสิ่งที่ฉันศรัทธา

387
00:22:02,239 --> 00:22:05,909
(บรูคลิน - นิวยอร์ก)

388
00:22:05,993 --> 00:22:07,369
เซลีน่าที่รัก

389
00:22:08,537 --> 00:22:10,956
คุณรู้ว่าฉันเป็นนักกิจกรรม

390
00:22:11,039 --> 00:22:15,502
ต่อสู้ในนามของเกียรติยศและศักดิ์ศรี
ของคนข้ามเพศผิวดำ

391
00:22:15,586 --> 00:22:17,004
มาตลอดตั้งแต่ทำงานมา

392
00:22:17,796 --> 00:22:22,426
ทันทีที่เรียนจบมหาวิทยาลัย
ฉันมาเป็นนักข่าวให้กับหนังสือพิมพ์เล็กๆ

393
00:22:22,509 --> 00:22:24,178
ในรัฐบ้านเกิดที่จอร์เจีย

394
00:22:24,845 --> 00:22:29,349
แล้วก็เหมือนที่ใครๆ จะคิด สมัยนั้น
แทบไม่มีพื้นที่ให้ฉันออกตัวทำกิจกรรม

395
00:22:29,433 --> 00:22:33,437
ด้วยตัวตนแสนเลิศและแท้จริง
ในฐานะคนข้ามเพศ

396
00:22:34,021 --> 00:22:37,816
"คนข้ามเพศ
ยังคงถูกกีดกันเหยียดหยามอย่างหนัก

397
00:22:37,900 --> 00:22:39,526
ในสังคมของเรา"

398
00:22:39,610 --> 00:22:42,237
ประสบการณ์ของเราถูกด้อยค่าทั้งในที่ทำงาน

399
00:22:42,321 --> 00:22:44,448
ในสถานศึกษาและรัฐบาล

400
00:22:44,531 --> 00:22:47,284
หรือแม้แต่ในบ้านและชุมชนของเราเอง

401
00:22:48,076 --> 00:22:52,664
ฉันรู้ว่าฉันจะต้องต่อสู้แทน
และรับใช้ชุมชนคนข้ามเพศ

402
00:22:53,332 --> 00:22:57,211
ดังนั้นฉันจึงเริ่มทำงานกับ
นักกิจกรรมชุมชนในแอตแลนตา

403
00:22:57,836 --> 00:23:01,840
ฉันกลายเป็นนักกิจกรรมระดับชาติ
ให้กับศูนย์กฎหมายคนข้ามเพศ

404
00:23:01,924 --> 00:23:05,385
ซึ่งเป็นองค์กรที่นำโดยคนข้ามเพศ
ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ

405
00:23:05,469 --> 00:23:10,307
เมื่อปี 2018 ฉันกลายเป็น
บรรณาธิการบริหารของนิตยสาร "เอาท์"

406
00:23:10,390 --> 00:23:12,351
"ซึ่งฉันนับเป็นคนข้ามเพศคนแรก

407
00:23:12,434 --> 00:23:14,436
ในตำแหน่งผู้บริหารของสื่อสิ่งพิมพ์ฉบับนั้น"

408
00:23:14,520 --> 00:23:16,104
(ราเคล วิลลิสสร้างประวัติศาสตร์ให้เอาท์)

409
00:23:16,188 --> 00:23:19,608
ฉันดีใจมากที่สามารถ
ขยายขอบเขตเรื่องของชุมชนเราได้

410
00:23:19,691 --> 00:23:21,443
(เปิดตัวโครงการข่าวอำลาอาลัยข้ามเพศ
เอาท์ 100)

411
00:23:22,653 --> 00:23:26,156
เซลีน่า ฉันรู้สึกเสมอว่า
คุณเป็นเหมือนแสงที่เจิดจ้า

412
00:23:26,823 --> 00:23:30,160
ก่อนที่คนอื่นๆ จะมาร่วมเทรนด์การแบ่งไมค์

413
00:23:30,244 --> 00:23:32,329
คุณเปิดเวทีเพื่อยกระดับการส่งเสียง…

414
00:23:32,412 --> 00:23:33,247
(ความยุติธรรมคือความรัก)

415
00:23:33,330 --> 00:23:35,332
ของผู้นำชุมชนผิวดำ
ซึ่งพยายามเรียกร้องความยุติธรรมในสังคม

416
00:23:35,415 --> 00:23:36,250
(แบล็กไลฟ์สแมทเตอร์)

417
00:23:36,333 --> 00:23:40,003
- ถนนนี้ของใคร ถนนนี้ของใคร
- ถนนนี้ของเรา! ถนนนี้ของเรา!

418
00:23:40,087 --> 00:23:41,755
สำหรับคนข้ามเพศผิวดำ

419
00:23:41,839 --> 00:23:45,175
เราไม่เพียงแต่ต้องเจอกับภัยอันตราย
ที่เป็นความรุนแรงจากภาครัฐ…

420
00:23:45,259 --> 00:23:46,468
(ปกป้องชีวิตคนข้ามเพศผิวดำ)

421
00:23:46,552 --> 00:23:49,346
แต่ยังมีความรุนแรงและการกีดกัน
จากในชุมชนของเราเองด้วย

422
00:23:49,429 --> 00:23:50,264
(รักข้ามเพศ)

423
00:23:50,347 --> 00:23:52,891
เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2020

424
00:23:52,975 --> 00:23:56,186
คุณเปิดโอกาสให้ฉันมาใช้อินสตาแกรมของคุณ

425
00:23:56,270 --> 00:23:58,730
ฉันรู้ว่านั่นไม่ใช่เรื่องเล็กๆ

426
00:23:58,814 --> 00:24:01,859
เพราะถึงยังไง คุณก็มีผู้ชมทั่วโลกมหาศาล

427
00:24:01,942 --> 00:24:06,071
และมีผู้ติดตามมากที่สุดคนหนึ่งในอินสตาแกรม

428
00:24:06,154 --> 00:24:09,658
ฉันสามารถพูดเรื่อง
ประวัติของนักกิจกรรมข้ามเพศผิวดำ

429
00:24:09,741 --> 00:24:12,744
เช่นมาร์ธา พี. จอห์นสันและมิสเมเจอร์

430
00:24:12,828 --> 00:24:17,249
ฉันสามารถแบ่งปันแหล่งข้อมูล
ที่รวบรวมโดยคนในชุมชนเอง

431
00:24:17,332 --> 00:24:20,836
เกี่ยวกับผู้นำและองค์กร
เกี่ยวกับคนข้ามเพศผิวดำอื่นๆ

432
00:24:20,919 --> 00:24:23,297
"นั่นไม่ใช่แค่การยกระดับตัวฉัน

433
00:24:23,380 --> 00:24:25,716
แต่เป็นการยกระดับการเคลื่อนไหวของเรา"

434
00:24:26,341 --> 00:24:28,343
หลังจากได้ไปใช้อินสตาแกรมของคุณ

435
00:24:28,427 --> 00:24:30,929
ฉันก็สามารถใช้เวทีที่กว้างขึ้นของตัวเอง

436
00:24:31,013 --> 00:24:35,934
ในการสนับสนุนความพยายามปลุกระดม
การเดินขบวนใหญ่สุดเป็นประวัติการณ์ในบรูคลิน

437
00:24:36,476 --> 00:24:37,477
(14 มิถุนายน 2020)

438
00:24:37,561 --> 00:24:39,229
เอาความยุติธรรม เดี๋ยวนี้!

439
00:24:39,313 --> 00:24:41,440
เราเรียกว่าเป็นม๊อบปลดปล่อยบรูคลิน

440
00:24:41,523 --> 00:24:45,110
และมุ่งความสนใจไปที่การเชิดชู
ชีวิตของคนข้ามเพศผิวดำที่เราเสียไป

441
00:24:45,194 --> 00:24:46,278
(แบล็กทรานส์ไลฟ์สแมทเตอร์)

442
00:24:46,361 --> 00:24:48,113
ฉันเชื่อในพลังของคุณ

443
00:24:48,197 --> 00:24:50,532
ฉันเชื่อในพลังของคุณ

444
00:24:50,616 --> 00:24:53,327
- ฉันเชื่อในพลังของพวกเรา
- ฉันเชื่อ…

445
00:24:53,410 --> 00:24:57,372
นั่นเป็นครั้งแรกที่
มีคนมารวมกันมากขนาดนั้น

446
00:24:57,456 --> 00:25:01,627
คน 15,000 คนที่ตั้งใจมารวมตัว
เพื่อคนข้ามเพศผิวดำ

447
00:25:01,710 --> 00:25:05,380
ฉันเชื่อในพลังของคนข้ามเพศผิวดำ

448
00:25:05,464 --> 00:25:08,008
ฉันเชื่อในพลังของคนข้ามเพศผิวดำ

449
00:25:08,091 --> 00:25:12,095
(แบล็กทรานส์ไลฟ์สแมทเตอร์)

450
00:25:15,891 --> 00:25:17,768
นั่นเป็นจังหวะที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

451
00:25:17,851 --> 00:25:21,188
ซึ่งฉันจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต

452
00:25:21,271 --> 00:25:24,983
"หากปลดปล่อยคนข้ามเพศผิวดำได้
เราจะปลดปล่อยทุกคนได้"

453
00:25:25,651 --> 00:25:29,738
เซลีน่า ขอบคุณมากที่ทำให้เห็นตัวอย่าง
ว่าการเป็นผู้นำนั้นคืออะไร

454
00:25:29,821 --> 00:25:34,826
และลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง
ในจังหวะที่ชีวิตคนข้ามเพศผิวดำต้องการที่สุด

455
00:25:34,910 --> 00:25:37,204
จนกว่าจะชนะ จนกว่าจะชนะ

456
00:25:38,121 --> 00:25:39,373
ดูสิ เราแต่งตัวเข้ากัน

457
00:25:39,456 --> 00:25:42,584
ฉันไม่เคยอยากเป็นอะไรที่สูงส่งเกินเอื้อม

458
00:25:43,502 --> 00:25:46,296
คุณแม่สอนเสมอว่าไม่มีใครยิ่งใหญ่กว่าใคร

459
00:25:46,380 --> 00:25:48,298
ไม่มีใครดีกว่าใคร ไม่มีใครแย่กว่าใคร

460
00:25:48,382 --> 00:25:51,969
ทุกอย่างเหมือนกัน เราก็แค่โตมาต่างกัน

461
00:25:52,678 --> 00:25:54,096
นั่นคือมุมที่ฉันมองชีวิตตัวเอง

462
00:25:55,055 --> 00:25:58,225
นั่นคือสาเหตุที่เวลาจัดมีตกับแฟนๆ
ถึงจะกำหนดไว้ชั่วโมงครึ่ง

463
00:25:58,308 --> 00:26:00,310
แต่ปกติแล้วจะยาวไปถึงสามชั่วโมง

464
00:26:00,394 --> 00:26:04,189
ฉันไม่ได้พูดโกหกนะ ไปหาข้อมูลได้เลย

465
00:26:04,898 --> 00:26:09,236
ทำเพราะฉันจะได้พูดคุยกับแฟนๆ

466
00:26:09,319 --> 00:26:11,446
แบบที่ไม่คิดว่าจะทำได้

467
00:26:11,530 --> 00:26:15,117
ถ้าฉันเป็นคนที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ

468
00:26:15,200 --> 00:26:19,371
แต่พวกเขาก็ไม่ใช่แค่แฟนๆ แต่พวกเขาเป็นคน

469
00:26:19,454 --> 00:26:22,040
ฉันมีใจรักเพื่อนมนุษย์

470
00:26:23,250 --> 00:26:25,836
เซลีน่า หากไม่มีคุณเป็นตัวอย่าง

471
00:26:25,919 --> 00:26:29,548
ผมคงไม่มีแนวคิดที่จำเป็น
ก่อนจะสามารถพูดเรื่องนี้ได้

472
00:26:29,631 --> 00:26:33,010
ขอขอบคุณจริงๆ
ที่ทำให้ความลำบากในชีวิตพวกเรา

473
00:26:33,093 --> 00:26:36,346
ซึ่งรู้สึกว่าร่างกายและจิตใจเรา
มันเกินความควบคุม กลับมามีที่ยืนได้

474
00:26:36,930 --> 00:26:38,473
รักนะ ราเคล

475
00:26:38,557 --> 00:26:40,851
ด้วยความนับถือ เวนดี้

476
00:26:40,934 --> 00:26:43,353
ขอส่งรักมาให้ มาเรียนา

477
00:26:43,437 --> 00:26:45,689
ด้วยความชื่นชม เจค

478
00:26:45,772 --> 00:26:51,528
ฉันแค่ใช้ทุกอย่างที่มี
มาทำความดีเท่าที่จะทำได้

479
00:26:51,612 --> 00:26:55,115
นั่นคือส่วนที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุด

480
00:27:39,034 --> 00:27:41,036
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์