1
00:00:06,340 --> 00:00:09,719
(ภาพยนตร์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:19,312 --> 00:00:24,776
ตอนกลางดึกในโอคลาโฮมาซิตี
เดือนเมษายน ปี 1990

3
00:00:27,487 --> 00:00:31,157
ผู้ชายสองสามคนอยู่ในรถกระบะ
กำลังขับไปตามถนน

4
00:00:34,786 --> 00:00:37,288
แล้วพวกเขาก็เห็นเศษซากอะไรบางอย่าง

5
00:00:48,674 --> 00:00:51,594
พอมองไปที่ข้างถนน ก็เห็นร่างหนึ่ง

6
00:00:55,473 --> 00:00:58,851
ดูเหมือนเป็นร่างของหญิงสาว
ผู้หญิงผมบลอนด์

7
00:01:01,813 --> 00:01:03,648
พวกเขาเลยเรียกรถพยาบาล

8
00:01:07,151 --> 00:01:08,861
เธอถูกรีบนำตัวส่งโรงพยาบาล

9
00:01:09,403 --> 00:01:12,281
แล้วคลาเรนซ์ สามีของเธอก็มา

10
00:01:15,368 --> 00:01:19,205
เขาบอกว่าเธอชื่อทอนย่า ฮิวจ์ส
และเธอเป็นนักเต้นระบำเปลื้องผ้าในทัลซา

11
00:01:19,288 --> 00:01:22,416
และพวกเขามีลูกชายชื่อไมเคิล

12
00:01:22,500 --> 00:01:25,503
(ห้ามเยี่ยม)

13
00:01:25,586 --> 00:01:27,046
เขาแก่กว่าเธอมาก

14
00:01:27,130 --> 00:01:29,340
และดูเป็นผู้ชายแปลกๆ

15
00:01:33,553 --> 00:01:36,389
พอหมอตรวจร่างกายเธอ

16
00:01:36,472 --> 00:01:38,307
ก็เห็นรอยช้ำเก่าๆ มากมาย

17
00:01:38,391 --> 00:01:39,934
เห็นบาดแผลเก่าๆ

18
00:01:40,518 --> 00:01:42,520
เรื่องนี้มีบางอย่างผิดปกติแน่นอน

19
00:01:45,231 --> 00:01:46,983
สุดท้ายแล้วเธอก็เสียชีวิต

20
00:01:52,405 --> 00:01:57,201
ผู้หญิงที่ทอนย่าทำงานด้วย
อยากตามหาครอบครัวของเธอ

21
00:01:58,369 --> 00:02:01,539
พวกเขาจึงโทรหาผู้หญิงคนหนึ่ง
บอกว่าลูกสาวของเธอตายแล้ว

22
00:02:01,622 --> 00:02:03,666
เธอตอบว่า "คุณพูดเรื่องอะไร"

23
00:02:03,749 --> 00:02:07,253
"ลูกสาวฉันตายไป 20 ปีแล้ว
ลูกฉันอายุแค่ 18 เดือนเอง"

24
00:02:11,382 --> 00:02:15,803
พวกเขาจึงได้รู้ว่าคนที่พวกเขาเพิ่งฝังศพไปนั้น
ไม่ใช่ทอนย่า ฮิวจ์ส

25
00:02:18,264 --> 00:02:19,640
ตอนนี้เลยมีคำถามว่า

26
00:02:20,141 --> 00:02:21,100
"เกิดอะไรขึ้น"

27
00:02:21,601 --> 00:02:23,019
"และเธอเป็นใครกันแน่"

28
00:02:39,243 --> 00:02:42,538
(ซีเคร็ทส์ คลับสุภาพบุรุษ)

29
00:02:49,086 --> 00:02:53,591
ฉันเจอทอนย่าที่แพชชั่นส์
ในฤดูใบไม้ร่วงปี 1989

30
00:02:54,258 --> 00:02:57,595
(ทัลซา โอคลาโฮมา ปี 1989)

31
00:02:57,678 --> 00:03:00,348
เรากลายเป็นเพื่อนกันเพราะเราเด็กที่สุดในกลุ่ม

32
00:03:06,187 --> 00:03:08,773
เราก็เลยถูกคอกัน

33
00:03:11,275 --> 00:03:13,778
เราไม่ใช่พวกสาวห้าวขี่มอเตอร์ไซค์

34
00:03:13,861 --> 00:03:17,823
เราเป็นเด็กสาวที่ไปโรงเรียน เรียนจนจบ

35
00:03:17,907 --> 00:03:20,034
ตอนนั้นฉันกำลังเรียนวิทยาลัยอยู่

36
00:03:20,117 --> 00:03:22,119
เราเลยมีอะไรเหมือนกันมากมาย

37
00:03:25,081 --> 00:03:26,958
ฉันดูออกว่าเธอฉลาด

38
00:03:27,041 --> 00:03:30,586
เธออ่านหนังสือประจำ ขวนขวายหาความรู้เสมอ

39
00:03:30,670 --> 00:03:32,672
เราคุยกันเป็นประจำ

40
00:03:32,755 --> 00:03:34,757
ทอนย่าเป็นเพื่อนรักฉัน

41
00:03:38,678 --> 00:03:41,931
ตอนที่ฉันเจอทอนย่า
ฉันก็เจอคลาเรนซ์ สามีของเธอด้วย

42
00:03:42,014 --> 00:03:43,516
เขาสูงวัยกว่า

43
00:03:43,599 --> 00:03:46,686
พวกเขามีลูกชายวัยสองขวบชื่อไมเคิล

44
00:03:48,980 --> 00:03:51,190
ลูกชายเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ

45
00:03:52,024 --> 00:03:54,235
เขาเป็นโลกของเธอ

46
00:03:57,863 --> 00:04:02,118
เขายิ้มร่ามีความสุขตลอดเวลา เขารักเธอมาก

47
00:04:08,958 --> 00:04:13,004
ทุกครั้งที่ฉันเห็นพวกเขาอยู่ด้วยกัน
ไมเคิลจะนั่งตัวติดกับแม่

48
00:04:13,087 --> 00:04:15,881
เขาไม่ยอมนั่งข้างคลาเรนซ์เลย

49
00:04:18,592 --> 00:04:21,679
ฉันถามเธอว่า "เราพาไมเคิลไปสวนสัตว์กันมั้ย"

50
00:04:22,305 --> 00:04:23,973
เธอตอบว่า "ไม่ได้"

51
00:04:26,600 --> 00:04:29,270
ไมเคิลไปไหนมาไหน

52
00:04:30,187 --> 00:04:31,480
กับเธอสองคนไม่ได้

53
00:04:39,196 --> 00:04:41,949
เวลาที่เราใช้ห้องแต่งตัวก็จะได้เจอกัน

54
00:04:42,783 --> 00:04:43,951
เธอมีรอยฟกช้ำ

55
00:04:44,035 --> 00:04:45,828
เต็มหลังเลย

56
00:04:49,540 --> 00:04:52,835
เธอบอกว่า เธอลื่นล้ม แต่ฉันรู้ว่าไม่ใช่

57
00:04:54,712 --> 00:04:56,464
มันเลวร้ายมาก

58
00:05:02,595 --> 00:05:03,637
แล้วก็ยิ่งหนักขึ้น

59
00:05:04,138 --> 00:05:05,681
ยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ

60
00:05:07,141 --> 00:05:09,393
วันหนึ่ง ทอนย่ามาหาฉัน บอกว่า

61
00:05:09,477 --> 00:05:13,064
คลาเรนซ์ทำประกันชีวิตให้เธอ

62
00:05:14,774 --> 00:05:16,150
เธอกลัวมาก

63
00:05:16,233 --> 00:05:19,612
เธออยากหนีไป แต่เธอมีไมเคิล

64
00:05:19,695 --> 00:05:22,531
และคลาเรนซ์เก็บไมเคิลไว้แน่นหนา

65
00:05:23,282 --> 00:05:24,825
แน่นหนามากๆ

66
00:05:26,035 --> 00:05:29,372
ฉันคิดว่าเธอกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอและลูก

67
00:05:29,955 --> 00:05:33,584
ฉันคิดว่าเธอไม่น่าจะพาไมเคิล
หนีไปจากคลาเรนซ์ได้

68
00:05:34,085 --> 00:05:35,753
เธอติดอยู่กับที่

69
00:05:36,879 --> 00:05:38,547
และไม่รู้จะหาทางออกยังไง

70
00:05:44,303 --> 00:05:48,140
คลาเรนซ์โทรมาหาฉันวันที่ 25 เมษายน 1990

71
00:05:48,224 --> 00:05:53,187
บอกว่าทอนย่าเกิดอุบัติเหตุชนแล้วหนี
ที่โอคลาโฮมาซิตี

72
00:06:01,987 --> 00:06:04,949
เธอไม่ได้บอกฉันเลยว่า
พวกเขาจะออกไปนอกเมือง

73
00:06:13,749 --> 00:06:15,584
ทำไมเธอถึงไม่บอกฉันล่ะ

74
00:06:19,755 --> 00:06:21,424
รู้สึกไม่ดีเลย

75
00:06:26,971 --> 00:06:31,016
ทอนย่า ฮิวจ์สมาถึงตอนประมาณหลังเที่ยงคืน

76
00:06:31,100 --> 00:06:36,063
ด้วยอาการกะโหลกศีรษะแตกแบบปิด
รุนแรงปานกลาง

77
00:06:36,147 --> 00:06:39,942
เธอต้องเข้าห้องไอซียู
และเราก็รักษาเธอเต็มที่

78
00:06:40,025 --> 00:06:43,946
ด้วยการให้ของเหลวทางเส้นเลือด
และยาเพื่อควบคุมความดันเลือด

79
00:06:44,029 --> 00:06:47,074
และยาที่บรรเทาอาการสมองบวม

80
00:06:49,285 --> 00:06:52,788
คลาเรนซ์บอกฉันว่าเธออยู่ในห้องไอซียู

81
00:06:52,872 --> 00:06:55,624
และไม่ได้รับอนุญาตให้มีคนเยี่ยม

82
00:06:55,708 --> 00:07:00,004
ฉันไม่ควรจะไปหาเธอ ไม่ควรมีใครไป
แต่ฉันก็ไปอยู่ดี

83
00:07:04,675 --> 00:07:07,303
แล้วพยาบาลก็เข้ามาหา

84
00:07:07,386 --> 00:07:11,182
พวกเขาบอกฉันว่า
รู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล

85
00:07:11,765 --> 00:07:14,477
พยาบาลบอกฉันว่ามันไม่ใช่เหตุชนแล้วหนี

86
00:07:14,560 --> 00:07:17,313
แต่สิ่งที่ทำให้ฉันเอะใจคือรอยข่วนตรงนี้

87
00:07:17,396 --> 00:07:19,315
เหมือนมือใครบางคนข่วนเธอ

88
00:07:20,399 --> 00:07:23,068
มันดูเหมือนเธอต่อสู้กับใครมา

89
00:07:26,489 --> 00:07:32,411
สภาพเธอค่อนข้างดี แม้ว่าจะโดนรถชนมา

90
00:07:32,495 --> 00:07:34,955
สัญญาณชีพของเธอคงที่

91
00:07:35,915 --> 00:07:39,210
แต่อาการเธอยิ่งทรุด

92
00:07:39,293 --> 00:07:40,920
มันเป็นปริศนาสำหรับผมมาก

93
00:07:47,426 --> 00:07:50,888
ฉันกลับบ้าน แล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
โรงพยาบาลโทรมา

94
00:07:51,972 --> 00:07:53,307
บอกว่าเธอจากไปแล้ว

95
00:08:05,819 --> 00:08:08,239
เธออายุ 20 ปีตอนที่ตาย

96
00:08:22,795 --> 00:08:25,631
แล้วเราก็ค้นพบว่า
ชื่อนั้นไม่ใช่ชื่อของเธอ

97
00:08:30,886 --> 00:08:33,013
ที่จริงแล้วเธอไม่ได้ชื่อทอนย่า ฮิวจ์ส

98
00:08:33,097 --> 00:08:36,058
และตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่าเธอเป็นใคร

99
00:08:36,141 --> 00:08:38,018
(ทอนย่า ฉันจะอยู่กับเธอเสมอ)

100
00:08:38,102 --> 00:08:41,480
เราถึงได้ใส่แค่ "ทอนย่า" ที่ป้ายหลุมศพของเธอ

101
00:08:45,484 --> 00:08:49,613
และฉันคิดว่าไมเคิลไม่ปลอดภัยเลย
เมื่ออยู่กับคลาเรนซ์

102
00:08:51,490 --> 00:08:55,911
โรงพยาบาลถามฉันถึงอาการของไมเคิล
และบอกว่าเขาไม่ยอมพูด

103
00:08:55,995 --> 00:08:57,621
ฉันก็บอกว่า "ไม่ใช่นิสัยไมเคิลเลย"

104
00:08:58,372 --> 00:09:01,792
พวกเขาให้ข้อมูลฉัน
ให้ไปกรมสุขภาพและบริการมนุษย์

105
00:09:01,875 --> 00:09:05,337
กรมฯ มาหาและเอาตัวไมเคิล
ไปฝากที่บ้านอุปถัมภ์

106
00:09:06,422 --> 00:09:09,550
(เมืองช็อกทอว์ รัฐโอคลาโฮมา ปี 1990)

107
00:09:09,633 --> 00:09:12,928
(ยินดีต้อนรับ)

108
00:09:15,973 --> 00:09:17,516
- เขาอยู่นั่นไง
- นั่นแหละ

109
00:09:19,435 --> 00:09:21,520
- มิกกี้เมาส์คลับ
- ใช่

110
00:09:22,021 --> 00:09:24,648
วันนั้นเราต้องใส่หมวกมิกกี้เมาส์

111
00:09:27,234 --> 00:09:30,654
เราได้ไมเคิลมาอยู่ด้วย
วันที่หนึ่ง พฤษภาคม 1990

112
00:09:30,738 --> 00:09:34,992
แม่ของไมเคิลเสียไปวันก่อนหน้านั้น

113
00:09:35,492 --> 00:09:38,245
เขาเพิ่งฉลองวันเกิดครบสองขวบไป

114
00:09:40,581 --> 00:09:43,000
เราได้รับคำสั่งจากนักสังคมสงเคราะห์

115
00:09:43,083 --> 00:09:46,378
ว่าเขายังดื่มนมขวดอยู่
และดื่มแต่เป๊ปซี่เท่านั้น

116
00:09:47,087 --> 00:09:49,340
ถ้าเราปฏิเสธเขา

117
00:09:49,882 --> 00:09:51,759
เขาจะโวยวายร้องคลั่งเลย

118
00:09:51,842 --> 00:09:56,096
เขาจะนอนลงบนพื้น ที่พื้นกระเบื้องตรงนั้น

119
00:09:56,180 --> 00:09:58,057
แล้วเอาหัวโขกพื้น

120
00:09:58,140 --> 00:09:59,767
เขาชูหัวขึ้นสูงถึงนี่

121
00:09:59,850 --> 00:10:02,186
เรากลัวว่าเขาจะทำตัวเองเจ็บ

122
00:10:02,269 --> 00:10:04,980
มันน่ากลัวมาก แต่เขาเป็นเด็กดี

123
00:10:08,484 --> 00:10:11,320
คืนแรกนั้น ฉันให้เขาเลิกดื่มเป๊ปซี่

124
00:10:11,403 --> 00:10:12,946
ให้เขาเลิกดื่มนมขวด

125
00:10:14,490 --> 00:10:16,909
แล้วก็เอานมใส่แก้วให้แทน

126
00:10:17,451 --> 00:10:20,537
ฉันคิดว่า "เฮ้อ ทำอะไรอยู่เนี่ย"

127
00:10:20,621 --> 00:10:25,167
พอทำให้เด็กเลิกดื่มนมขวด
เด็กจะงอแงในสองสามคืนแรก

128
00:10:27,252 --> 00:10:29,338
แล้วเขาก็เริ่มสงบลง

129
00:10:30,506 --> 00:10:32,049
พอปลายสัปดาห์…

130
00:10:32,675 --> 00:10:35,260
เขาก็เป็นคนละคนเลย

131
00:10:36,679 --> 00:10:41,100
ฉันไม่นึกว่าจะเห็นวันที่เขาทำอย่างนั้น

132
00:10:41,767 --> 00:10:44,645
เราได้ไมเคิลมาอยู่ด้วยสี่ปี

133
00:10:44,728 --> 00:10:46,814
แค่ในช่วงสองปีแรก

134
00:10:46,897 --> 00:10:53,028
เขาเริ่มโตขึ้นทั้งด้านอารมณ์ ร่างกายและจิตใจ

135
00:10:56,865 --> 00:10:59,535
ตลอดเวลาที่เรามีไมเคิลอยู่ด้วย

136
00:11:00,285 --> 00:11:03,122
พ่อของเขาพยายามเอาตัวไมเคิลคืนไป

137
00:11:04,832 --> 00:11:07,584
ลูกชายผมถูกลงโทษเพราะอยากเจอพ่อเขา

138
00:11:08,168 --> 00:11:10,879
ถูกขังอยู่ในห้อง ถูกยึดของเล่น

139
00:11:10,963 --> 00:11:13,382
และมีคนบอกเขาว่าพ่อของเขาเป็นคนใจร้าย

140
00:11:13,966 --> 00:11:17,469
เราจะอนุญาตให้นำตัวเด็ก
ออกจากบ้านที่ไม่โหดร้ายและไม่ทารุณไม่ได้

141
00:11:17,553 --> 00:11:21,265
เพียงเพราะผ้าอ้อมเลอะ
และการมองว่าขาดความรัก

142
00:11:22,057 --> 00:11:25,269
ซึ่งผมไม่สามารถมอบให้ลูกได้
ในช่วงเวลาที่อ่อนแอ

143
00:11:25,352 --> 00:11:27,312
เมื่อภรรยาของผมเสียชีวิตอย่างน่าเศร้า

144
00:11:28,522 --> 00:11:30,691
เขามีสิทธิ์มาเยี่ยมนะ

145
00:11:30,774 --> 00:11:33,193
ไมเคิลถูกสั่งให้ไปเยี่ยมเขา

146
00:11:33,277 --> 00:11:34,611
ไมเคิลไม่ชอบเลย

147
00:11:34,695 --> 00:11:39,032
เราบอกไมเคิลว่าเขาต้องไปเจอพ่อ

148
00:11:39,992 --> 00:11:43,078
เขาจะคลานเข้าไปข้างใต้เก้าอี้เปียโน
แล้วเอาแต่พูดว่า

149
00:11:43,746 --> 00:11:46,957
"ผู้ชายใจร้ายๆ"

150
00:11:47,666 --> 00:11:50,335
มันไม่ใช่วันที่ดีสำหรับไมเคิลเลย

151
00:11:52,963 --> 00:11:54,757
ผมขอฝากความคิดนี้ไว้

152
00:11:55,257 --> 00:11:56,800
บ้านที่แตกแยกและความโหดร้าย

153
00:11:56,884 --> 00:12:00,512
ที่กระทำต่อเด็กทำให้เกิดอาชญากรได้

154
00:12:03,891 --> 00:12:06,894
ทุกคนเข้าใจกันว่า

155
00:12:06,977 --> 00:12:09,146
เขาเป็นพ่อไมเคิล

156
00:12:09,730 --> 00:12:11,982
กรมฯ โทรหาฉันและบอกว่า

157
00:12:13,400 --> 00:12:16,487
เราต้องพาไมเคิลไปตรวจพิสูจน์บุตร

158
00:12:16,570 --> 00:12:19,031
พอผลตรวจออกมา

159
00:12:19,114 --> 00:12:21,700
และพิสูจน์ได้ว่าเขาไม่ใช่พ่อเด็ดขาด

160
00:12:21,784 --> 00:12:23,494
ไม่มีความสัมพันธ์ทางชีวภาพเลย

161
00:12:23,577 --> 00:12:25,037
(กรมสุขภาพและบริการมนุษย์)

162
00:12:25,120 --> 00:12:27,122
(ไม่ใช่บิดาทางชีวภาพของไมเคิล)

163
00:12:27,581 --> 00:12:31,960
และพวกเขาก็ยกเลิกสิทธิ์ความเป็นพ่อ
ของคลาเรนซ์

164
00:12:32,044 --> 00:12:34,254
แล้วการเยี่ยมก็หยุดลง

165
00:12:34,338 --> 00:12:36,423
ในสัปดาห์เดียวกันนั้น

166
00:12:36,507 --> 00:12:39,968
มีรถกระบะขับเข้ามา

167
00:12:40,052 --> 00:12:43,806
ผู้ชายคนนี้ขับด้วยความเร็ว
แปดถึงยี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง

168
00:12:43,889 --> 00:12:46,099
เขาเอาแต่มองฉันตลอดเวลา

169
00:12:46,183 --> 00:12:48,268
ฉันก็คิดว่า "เขามองอะไรกันนะ"

170
00:12:48,769 --> 00:12:51,188
ฉันมีลางสังหรณ์ ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร

171
00:12:51,271 --> 00:12:53,690
แต่ฉันโทรหากรมสุขภาพฯ แล้วบอกว่า

172
00:12:53,774 --> 00:12:58,487
"บอกได้มั้ยว่าคลาเรนซ์ ฮิวจ์สขับรถแบบไหน

173
00:12:58,570 --> 00:12:59,696
หรือเขาหน้าตาเป็นยังไง"

174
00:12:59,780 --> 00:13:04,326
พอพวกเขาบรรยายให้ฟัง
ฉันก็บอกว่า "ผู้ชายคนนั้นเพิ่งผ่านมาที่บ้านฉัน"

175
00:13:04,409 --> 00:13:07,162
พวกเขาบอกว่า "คุณระแวงเกินไป"
ฉันตอบว่า

176
00:13:07,246 --> 00:13:10,874
"ไม่ ฉันรู้สึกเป็นลางว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น"

177
00:13:11,542 --> 00:13:14,753
(วันที่ 12 กันยายน ปี 1994)

178
00:13:18,298 --> 00:13:20,551
เมื่อวันที่ 12 กันยายน ปี 1994

179
00:13:20,634 --> 00:13:24,346
เราได้รับแจ้งว่ามีผู้ชายถูกมัดติดกับต้นไม้ในป่า

180
00:13:24,429 --> 00:13:26,098
ถูกใส่กุญแจมือ พันเทปกาว

181
00:13:31,603 --> 00:13:34,982
ผู้ต้องสงสัยเดินดุ่มเข้ามา ถามหาครูใหญ่

182
00:13:35,065 --> 00:13:36,859
เขาบอกว่าเขามารับลูกชาย

183
00:13:36,942 --> 00:13:39,778
เขาควักปืนออกมาจากกระเป๋าเขาเล็กน้อย

184
00:13:39,862 --> 00:13:44,408
พูดว่า "ผมอยากได้ตัวไมเคิล
และคุณจะต้องช่วยผม"

185
00:13:44,491 --> 00:13:46,994
เขาบอกผมว่าเขาพร้อมจะตายแล้ว

186
00:13:47,077 --> 00:13:49,580
ถ้าผมไม่ช่วยเขา ผมก็จะไม่รอดชีวิต

187
00:13:51,206 --> 00:13:55,210
แล้วเขาก็เดินเอาปืนจี้ครูใหญ่ไปที่ห้องเรียน

188
00:13:55,794 --> 00:13:59,464
ลักพาตัวไมเคิลพร้อมกับครูใหญ่
ออกจากโรงเรียนไป

189
00:14:00,382 --> 00:14:03,302
เขาบอกว่า "เราจะเดินออกไปจากที่นี่
เอารถกระบะคุณไป"

190
00:14:03,886 --> 00:14:06,930
"และผมอยากให้คุณขับลึกเข้าไปในถนนลูกรัง"

191
00:14:07,973 --> 00:14:09,892
ในที่สุดพวกเขาก็หยุด

192
00:14:09,975 --> 00:14:12,269
ครูใหญ่โดนพาตัวเข้าไปในป่า

193
00:14:12,811 --> 00:14:17,316
เขาถูกจับใส่กุญแจมือติดกับต้นไม้
พันเทปกาวรอบหน้าและปาก

194
00:14:18,984 --> 00:14:20,569
หลังจากผ่านไปสักพักนึง

195
00:14:20,652 --> 00:14:23,447
มีคนไปพบเขาและโทรแจ้งตำรวจ

196
00:14:25,616 --> 00:14:28,994
พอเราตรวจที่เกิดเหตุ เราก็แจ้งเอฟบีไอ

197
00:14:30,621 --> 00:14:35,626
วันรุ่งขึ้น เจ้าหน้าที่โจ ฟิทซ์แพทริค
มาที่ทำงานผมและแนะนำตัว

198
00:14:42,424 --> 00:14:45,719
ผมสู้กับอาชญากรรม
ระหว่างทางกลับบ้านในนิวยอร์ก

199
00:14:45,802 --> 00:14:47,804
มากกว่าทั้งเมืองโอคลาโฮมาซิตีอีก

200
00:14:49,473 --> 00:14:52,017
เราไม่ค่อยมีคดีลักพาตัวในโอคลาโฮมามากนัก

201
00:14:52,100 --> 00:14:55,437
แต่ถ้ามีขึ้นมา ผมก็รู้ว่าต้องถึงมือผม

202
00:14:56,396 --> 00:14:59,524
ในการลักพาตัว เราอยากได้ตัวเหยื่อคืนมา
ภายใน 48 ชั่วโมงแรก

203
00:14:59,608 --> 00:15:02,986
ไม่งั้นโอกาสสำเร็จก็จะลดฮวบเลย

204
00:15:04,279 --> 00:15:07,699
สิ่งแรกที่เราทำคือ
แจ้งรายละเอียดให้ตำรวจทุกคน

205
00:15:08,575 --> 00:15:12,412
ทุกหน่วยงานในโอคลาโฮมา
คอยสอดส่องหาเด็กผู้ชาย

206
00:15:12,496 --> 00:15:13,956
ชื่อไมเคิล ฮิวจ์ส

207
00:15:14,039 --> 00:15:17,918
ที่ถูกลักพาตัวไปโดยผู้ชาย
ที่อ้างว่าเป็นพ่อของเด็ก

208
00:15:18,001 --> 00:15:19,503
คลาเรนซ์ ฮิวจ์ส

209
00:15:22,798 --> 00:15:25,592
เราเอาแฟ้มเขามาดู และพบว่าในปี 1990

210
00:15:25,676 --> 00:15:29,137
เขาพยายามทวงเงินประกันชีวิตของภรรยา

211
00:15:29,721 --> 00:15:34,935
แต่หมายเลขประกันสังคมที่เขาให้ไว้
เป็นของชายชื่อแฟรงคลิน ฟลอยด์

212
00:15:35,811 --> 00:15:40,065
ดังนั้นชื่อจริงของคลาเรนซ์ ฮิวจ์สคือ
แฟรงคลิน เดลาโน่ ฟลอยด์

213
00:15:42,859 --> 00:15:45,570
แฟรงคลิน ฟลอยด์มีนามแฝงมากมาย

214
00:15:48,281 --> 00:15:51,535
เทรนตัน เดวิส วอร์เรน มาร์แชลล์
และคลาเรนซ์ ฮิวจ์ส

215
00:15:52,285 --> 00:15:56,665
เรารู้อีกว่าแฟรงคลิน ฟลอยด์
เคยอยู่ที่บ้านกึ่งวิถี

216
00:15:56,748 --> 00:15:59,334
แปลว่าเขาเคยต้องโทษจำคุก

217
00:15:59,418 --> 00:16:02,004
ผมจึงดึงประวัติอาชญากรรมของเขามาดูทันที

218
00:16:03,714 --> 00:16:05,966
ในปี 1962 เขาลักพาตัวเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

219
00:16:07,509 --> 00:16:10,095
เขาปล้นธนาคารในปี 1963

220
00:16:10,721 --> 00:16:13,974
ถูกปล่อยตัวไปอยู่บ้านกึ่งวิถีในปี 1972

221
00:16:14,474 --> 00:16:17,519
และในปี 1973 เขาทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่ง

222
00:16:18,395 --> 00:16:20,939
เขาถูกจับ ขอประกันตัว

223
00:16:21,023 --> 00:16:23,692
แล้วก็ไม่มาขึ้นศาล

224
00:16:24,359 --> 00:16:29,072
เขาหลบหนีมาตั้งแต่ตอนนั้น
และเป็นนักโทษหลบหนีมาเกือบสองทศวรรษ

225
00:16:30,449 --> 00:16:34,494
จากข้อมูลทั้งหมดนี้ วิเคราะห์ได้ง่ายมาก
ว่าเรามีปัญหาหนักแล้ว

226
00:16:35,996 --> 00:16:39,541
แฟรงคลิน ฟลอยด์ถูกจำคุกสิบปีในช่วงยุค 60

227
00:16:39,624 --> 00:16:42,711
เมื่อออกมา เขาไม่ไปรายงานตัว
กับเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บน

228
00:16:42,794 --> 00:16:45,797
และหายตัวไปอีก 17 ปี

229
00:16:45,881 --> 00:16:50,177
เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการหลบหนี
และรู้วิธีปกปิดตัวตน

230
00:16:50,260 --> 00:16:52,262
(สำนักงานสอบสวนกลาง)

231
00:16:52,345 --> 00:16:54,222
(นักโทษรัฐหลบหนี)

232
00:16:56,391 --> 00:16:59,770
และมีคำถามเกี่ยวกับแม่ของเด็กผู้ชายคนนี้

233
00:16:59,853 --> 00:17:01,938
แม่ที่ตายไปสี่ปีก่อนหน้านั้น

234
00:17:02,022 --> 00:17:05,484
เริ่มมีการชี้ความผิด
ไปที่แฟรงคลิน เดลาโน่ ฟลอยด์

235
00:17:05,567 --> 00:17:09,196
เมื่อเพื่อนร่วมงานของทอนย่า
จากคลับเปลื้องผ้าชื่อแพชชั่นส์ในเมืองทัลซ่า

236
00:17:09,279 --> 00:17:10,822
ไปแจ้งเรื่องกับตำรวจ

237
00:17:13,450 --> 00:17:18,705
ตอนแรกที่ผมรู้ว่า
ทอนย่าโดนฆ่าโดยคนขับรถชนแล้วหนี

238
00:17:18,789 --> 00:17:21,541
มีความเป็นไปได้มากว่า
เป็นฝีมือของแฟรงคลิน ฟลอยด์

239
00:17:22,751 --> 00:17:26,171
ผู้ชายคนนี้จะใช้ความรุนแรง
การจับเขาให้ได้อาจเป็นเรื่องยาก

240
00:17:26,254 --> 00:17:28,673
(เอฟบีไอสรุปประวัติการลักพาตัว
"แปลกประหลาด")

241
00:17:28,757 --> 00:17:30,675
("เขาเป็นคนอันตรายมาก")

242
00:17:30,759 --> 00:17:32,803
นักพฤติกรรมศาสตร์บอกว่า
ผมมีเวลาหนึ่งสัปดาห์

243
00:17:32,886 --> 00:17:36,640
หลังจากนั้น เป็นไปได้ว่าฟลอยด์จะเบื่อเด็กคนนี้

244
00:17:36,723 --> 00:17:39,518
เด็กจะกลายเป็นภาระและฟลอยด์จะฆ่าเขาทิ้ง

245
00:17:42,729 --> 00:17:44,898
เชื่อว่าฟลอยด์และเด็กผู้ชาย

246
00:17:44,981 --> 00:17:47,901
ใช้รถกระบะฟอร์ด ปี 1994

247
00:17:47,984 --> 00:17:52,614
ป้ายทะเบียนคิวซีเอ็นสามศูนย์ห้า
ทะเบียนโอคลาโฮมา

248
00:17:53,990 --> 00:17:57,953
ทอนย่า ฮิวจ์สเป็นแม่ของเด็ก
ที่ถูกลักพาตัวจากโรงเรียนในช็อกทอว์

249
00:17:58,036 --> 00:18:02,165
แต่เธอถูกรถชนในโอคลาโฮมาซิตีในปี 1990

250
00:18:03,166 --> 00:18:08,630
หากมีเบาะแสเกี่ยวกับไมเคิล ฮิวจ์ส
ส่งไปที่เอฟบีไอ หมายเลข 842-7471

251
00:18:11,133 --> 00:18:17,222
ปี 1994 มีข่าวใหญ่เกี่ยวกับการลักพาตัว

252
00:18:17,806 --> 00:18:20,100
แม่ฉันดูข่าวอยู่แล้วพูดว่า

253
00:18:20,183 --> 00:18:23,353
"พวกเขาบอกว่าเธอใช้ชื่ออื่น ว่าเธอชื่อทอนย่า"

254
00:18:23,436 --> 00:18:25,981
"แต่นั่นชารอนนะที่เป็นข่าว"

255
00:18:26,064 --> 00:18:29,609
ฉันก็ถามว่า "มีอะไร ชารอนเป็นข่าวเหรอ"

256
00:18:29,693 --> 00:18:31,987
"พวกเขาสัมภาษณ์เธอเหรอ เกิดอะไรขึ้น"

257
00:18:32,070 --> 00:18:33,738
แม่ฉันบอกว่า "ไม่ใช่"

258
00:18:34,865 --> 00:18:36,533
"เธอ… ชารอนตายแล้ว"

259
00:18:37,284 --> 00:18:38,994
(ทอนย่า ดอว์น ฮิวจ์ส)

260
00:18:39,077 --> 00:18:42,247
ฉันโทรหาเอฟบีไอ โทรหาสายด่วนแล้วบอกว่า

261
00:18:43,165 --> 00:18:45,667
"เราดูรายงานข่าว

262
00:18:46,751 --> 00:18:48,295
เรื่องผู้หญิงชื่อทอนย่า"

263
00:18:48,378 --> 00:18:49,629
"ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร"

264
00:18:49,713 --> 00:18:51,715
"เธอชื่อชารอน มาร์แชลล์"

265
00:18:52,924 --> 00:18:54,467
"เธอเป็นเพื่อนรักสมัยม.ปลายของฉัน"

266
00:18:54,551 --> 00:18:56,344
(ช็อกทอว์ รัฐโอคลาโฮมา 1994)

267
00:18:58,305 --> 00:19:01,057
(ฟอเรสต์พาร์ก รัฐจอร์เจีย 1984)

268
00:19:10,358 --> 00:19:14,362
ฉันเจอชารอนในปี 1984 ที่ค่ายสภานักเรียน

269
00:19:15,488 --> 00:19:17,991
ฉันเป็นเพื่อนร่วมชั้นของชารอน มาร์แชลล์

270
00:19:18,074 --> 00:19:21,494
เราอยู่ในโครงการห้องเรียนพิเศษด้วยกัน
ที่มัธยมปลายนอร์ธพาร์ก

271
00:19:22,579 --> 00:19:25,081
ชารอนอยู่รุ่นปี 1986

272
00:19:25,165 --> 00:19:26,791
ผมอยู่รุ่น 1987

273
00:19:26,875 --> 00:19:30,003
ผมมีเธอเป็นเพื่อนสนิทถึงสองปีเต็ม

274
00:19:33,673 --> 00:19:35,467
มันเป็นโรงเรียนมัธยมทั่วไป

275
00:19:36,009 --> 00:19:39,262
ทางเดินคึกคัก เด็กทำตัวบ้าบอ

276
00:19:41,264 --> 00:19:43,850
คนแอบไปสูบบุหรี่ที่หลังลานจอดรถกัน

277
00:19:45,185 --> 00:19:48,104
เราไปเดินห้างเพื่อส่องหนุ่มๆ

278
00:19:48,980 --> 00:19:51,691
ทุกคนผมฟูฟ่อง แต่งตัวหลุดโลก

279
00:19:52,984 --> 00:19:58,240
เป็นบรรยากาศมัธยมปลายยุค 80 ทั่วไป

280
00:20:02,494 --> 00:20:05,247
ทุกอย่างเริ่มขึ้นเมื่อฉันเจอกับชารอนที่ค่ายฤดูร้อน

281
00:20:05,789 --> 00:20:07,415
เราสนิทกันทันที

282
00:20:07,499 --> 00:20:10,502
ตั้งแต่วันแรกนั้น ฉันรู้สึกว่าฉันรู้จักเธอมาทั้งชีวิต

283
00:20:12,879 --> 00:20:15,590
ฉันจำเธอได้ตั้งแต่วันแรก
ที่เธอเดินเข้าห้องเรียนมา

284
00:20:15,674 --> 00:20:17,759
เพราะเด็กผู้ชายทุกคนร้อง "ว้าว"

285
00:20:22,264 --> 00:20:25,517
เธอฉลาดมาก
และอยู่หน่วยฝึกอบรมทหารสำรองด้วย

286
00:20:26,601 --> 00:20:29,896
และเธออยู่ชมรมวิทยาศาสตร์
ในโครงการห้องเรียนพิเศษ

287
00:20:30,397 --> 00:20:32,148
เธอมีจุดเด่นมากมาย

288
00:20:36,027 --> 00:20:38,446
เพื่อนของชารอนเป็นพวกนอกคอก

289
00:20:39,114 --> 00:20:42,450
เราไม่ใช่กลุ่มเด็กป๊อป
เราเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์

290
00:20:42,534 --> 00:20:46,079
ปกติเด็กที่มีพรสวรรค์มักไม่ใช่เด็กป๊อป

291
00:20:47,497 --> 00:20:50,417
"เชอร์รี่ หนังสือรุ่นของเธอหาที่เซ็นยาก
พอๆ กับของฉันเลย"

292
00:20:50,500 --> 00:20:53,003
"เธอเป็นเด็กสาวที่อ่อนหวานและเพี้ยนมาก"

293
00:20:53,086 --> 00:20:54,296
"เป็นแบบนี้ต่อไปนะ"

294
00:20:54,379 --> 00:20:56,881
"รักษาสไตล์ที่โดดเด่นของเธอ
และเป็นตัวเองไว้"

295
00:20:57,465 --> 00:20:59,134
"รักนะ ชารอน มาร์แชลล์"

296
00:21:01,761 --> 00:21:03,471
เธอคบคนที่ไม่มีใครสนใจเสมอ

297
00:21:04,973 --> 00:21:07,058
เธอเป็นคนอย่างนั้น

298
00:21:09,060 --> 00:21:12,981
สำหรับผม ม.ปลายมันแย่มาก
ผมตัวเล็กกว่าผู้ชายคนอื่น

299
00:21:13,064 --> 00:21:14,691
ผมทำงานศิลปะ

300
00:21:15,525 --> 00:21:17,986
เกือบโดนซ้อม โดนด่าว่าเป็นตุ๊ด

301
00:21:18,069 --> 00:21:19,195
นั่นเป็นเรื่องปกติ

302
00:21:20,780 --> 00:21:23,867
และผมมีความสุขในช่วงม.สี่และม.ห้าได้

303
00:21:23,950 --> 00:21:25,618
แค่เพราะคนสองสามคนเท่านั้น

304
00:21:26,661 --> 00:21:29,247
และหนึ่งในนั้นคือชารอน มาร์แชลล์

305
00:21:30,874 --> 00:21:33,543
สมัยเรียน มีกระดาษโน้ตเขียนถึงผมเสมอ

306
00:21:33,626 --> 00:21:35,253
เขียนว่า "ไงจ๊ะ เรย์เพื่อนรัก"

307
00:21:35,837 --> 00:21:38,840
"หวังว่าเธอกำลังมีวันที่ดีนะ
รักนะ ชารอน"

308
00:21:43,094 --> 00:21:45,597
เธอเป็นผู้ใหญ่มากสำหรับวัยนั้น

309
00:21:46,556 --> 00:21:50,935
เธอมุ่งมั่นตั้งแต่วันแรกว่าจะไปเรียน
สถาบันเทคโนโลยีจอร์เจีย

310
00:21:51,019 --> 00:21:53,521
และเธออยากเป็นวิศวกรการบินอวกาศ

311
00:21:54,689 --> 00:21:58,485
ฉันจำตอนที่เธอโทรมา กรี๊ดใส่โทรศัพท์ว่า

312
00:21:58,568 --> 00:22:00,111
"ฉันทำได้แล้ว ฉันเข้าได้"

313
00:22:00,195 --> 00:22:01,821
"ฉันได้รับเข้าเรียนจอร์เจียเทค

314
00:22:01,905 --> 00:22:03,740
และได้ทุนเต็มรูปแบบด้วย

315
00:22:03,823 --> 00:22:06,743
ฉันจะเรียนสาขาวิศวกรรมการบินอวกาศ"

316
00:22:06,826 --> 00:22:11,164
เธอตื่นเต้นมาก นั่นเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตเธอเลย

317
00:22:11,247 --> 00:22:15,085
เธอดีใจมากจริงๆ เธอเอาแต่พูดถึงเรื่องนี้

318
00:22:15,168 --> 00:22:16,711
(ชารอน มาร์แชลล์)

319
00:22:16,795 --> 00:22:19,464
พ่อของเธอซื้อโฆษณาเต็มหน้าในหนังสือรุ่น

320
00:22:19,547 --> 00:22:22,425
เพื่อแสดงความยินดี
ที่เธอได้ทุนเรียนสถาบันเทคโนโลยีจอร์เจีย

321
00:22:22,509 --> 00:22:24,511
พ่อพูดว่า "คอยดูนะจอร์เจียเทค"

322
00:22:25,095 --> 00:22:29,474
"สวัสดี ว่าที่นายพลกองทัพอากาศ
และอาชีพวิศวกรรมการบินอวกาศ พ่อ"

323
00:22:36,981 --> 00:22:38,983
มีพ่อแม่ที่ซื้อโฆษณาเต็มหน้า

324
00:22:39,067 --> 00:22:42,070
แต่ใช้รูปสมัยเด็ก และ…

325
00:22:43,196 --> 00:22:46,533
ทำไมคนเป็นพ่อถึงเลือกรูปเซ็กซี่ของลูกสาวมาลง

326
00:22:47,951 --> 00:22:49,702
ไม่สมเหตุสมผลเลย

327
00:22:51,287 --> 00:22:54,040
เราแค่คิดว่าพ่อของเธอเข้มงวดและประหลาด

328
00:22:56,376 --> 00:23:00,797
ครั้งแรกที่ฉันเจอพ่อของเธอ
คือตอนที่เขาพาชารอนมาที่บ้านฉัน

329
00:23:00,880 --> 00:23:03,425
เขาชวนพ่อฉันไปคุย และขอกู้เงิน

330
00:23:04,467 --> 00:23:06,719
พ่อฉันบอกว่า "ไม่มีทาง"

331
00:23:06,803 --> 00:23:08,179
"ไม่ได้"

332
00:23:08,263 --> 00:23:11,391
และนั่นก็ทำให้พ่อแม่ฉันรู้สึกไม่ดีกับเขาไปเลย

333
00:23:11,474 --> 00:23:12,725
และนั่นแค่วันแรกนะ

334
00:23:15,061 --> 00:23:18,523
เธอบอกฉันว่า แม่ของเธอถูกรถชนบนสะพาน

335
00:23:18,606 --> 00:23:20,692
และตายตอนเธออยู่ป.สอง

336
00:23:23,486 --> 00:23:26,281
เธอเป็นคนทำมื้อเย็นทุกคืน

337
00:23:27,198 --> 00:23:30,452
เธอไม่ได้รับอนุญาตให้คุยโทรศัพท์

338
00:23:30,535 --> 00:23:33,913
เธอบอกว่า "อย่าโทรมา
นอกจากฉันจะรู้ล่วงหน้าว่าเธอจะโทร"

339
00:23:34,914 --> 00:23:36,332
"แต่ฉันโทรหาเธอได้"

340
00:23:36,833 --> 00:23:40,628
ทันทีที่พ่อเธอกลับบ้าน
น้ำเสียงของเธอก็กระวนกระวายทันที

341
00:23:40,712 --> 00:23:43,923
เธอพูดว่า "โอเคๆ แค่นี้นะๆ"
แล้วก็วางไปเลย

342
00:23:49,971 --> 00:23:54,100
ฉันจำได้ตอนที่เธอโทรมา ร้องไห้ฟูมฟาย

343
00:23:54,184 --> 00:23:56,019
แล้วบอกว่าเธอตั้งครรภ์

344
00:23:57,854 --> 00:24:00,440
ฉันจำได้ว่าตกใจมาก

345
00:24:00,523 --> 00:24:03,526
ร้องไห้ไปด้วยพอเธอบอกว่าเธอท้อง

346
00:24:03,610 --> 00:24:05,904
แล้วถามว่า "แย่แล้ว เธอจะทำยังไง"

347
00:24:08,698 --> 00:24:12,243
เธอตอบว่า "ฉันจะคลอดลูก
แล้วยกให้คนอุปการะ"

348
00:24:13,745 --> 00:24:16,247
"แต่ตอนนี้ป๋าไม่ยอมให้ฉันไปเรียนวิทยาลัยแล้ว"

349
00:24:17,874 --> 00:24:20,835
"เธอต้องไปนะ เธอได้ทุน เธอฉลาดจะตาย"

350
00:24:20,919 --> 00:24:23,046
"เธออยากเป็นวิศวกร เธอต้องไป"

351
00:24:23,129 --> 00:24:25,632
เธอตอบว่า "ต้องมีคนคอยอยู่ดูแลป๋า"

352
00:24:30,595 --> 00:24:34,390
ผมคิดว่ามันทำให้เธอใจสลาย
ที่ไม่ได้ไปเรียนจอร์เจียเทค

353
00:24:34,474 --> 00:24:36,684
เพราะเธอทุ่มเทมาเพื่อที่นี่

354
00:24:37,685 --> 00:24:39,812
เธอทุ่มเทมาเพื่อที่นี่เท่านั้น

355
00:24:49,239 --> 00:24:52,992
วันนึงชารอนโทรมาแล้วบอกว่า
"เราจะไปจากแอริโซนา"

356
00:24:56,621 --> 00:24:58,540
บอกว่า "ฉันจะไปคลอดลูกที่นั่น"

357
00:24:58,623 --> 00:25:01,459
แล้วก็บอกฉันว่า เธอจะยกลูกให้คนอุปการะ

358
00:25:01,543 --> 00:25:03,503
เธอบอกว่า ป๋าไม่ยอมให้เธอเก็บเด็กไว้

359
00:25:09,342 --> 00:25:11,344
(ปี 1986)

360
00:25:13,638 --> 00:25:17,308
(โอกลาโฮม่าซิตี ปี 1994)

361
00:25:17,392 --> 00:25:21,813
ตำรวจกล่าวว่า แฟรงคลิน ฟลอยด์วัย 51 ปี
เข้าไปที่โรงเรียนอินเดียนเมริเดียน…

362
00:25:21,896 --> 00:25:24,732
รายการอเมริกาส์โมสต์วอนเท็ดตอกย้ำข่าว

363
00:25:24,816 --> 00:25:26,192
คดีลักพาตัวไมเคิล ฮิวจ์สสองครั้งแล้ว

364
00:25:26,276 --> 00:25:30,280
หลังจากตอนที่ฉายเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว
รายการได้รับเกือบ 20 สายจากผู้ชม

365
00:25:30,363 --> 00:25:33,074
ที่อ้างว่ารู้บางอย่างเกี่ยวกับที่อยู่ของเด็กผู้ชาย

366
00:25:33,157 --> 00:25:36,995
เบาะแสหนึ่งในนั้นจะเป็นเบาะแส
ที่พาเราไปพบไมเคิล ฮิวจ์ส

367
00:25:38,371 --> 00:25:41,040
เมื่อไมเคิลหายตัวไปก็เป็นข่าวไปทั่วเลย

368
00:25:41,624 --> 00:25:44,919
และฉันคิดว่านั่นเป็นตอนที่
ฉันพบกับโจ ฟิทซ์แพทริค

369
00:25:50,216 --> 00:25:53,720
ฉันนั่งคุยกับเขาหลายชั่วโมง

370
00:25:56,222 --> 00:26:01,394
เขาพูดว่า "เจนนี่ เธอตายไปแล้ว
และเธอไม่ใช่คนที่คุณคิดว่าเธอเป็นด้วย"

371
00:26:04,480 --> 00:26:07,442
เราให้เธอดูภาพถ่ายของทอนย่า ฮิวจ์ส

372
00:26:08,026 --> 00:26:11,154
และเธอบอกว่านั่นเป็นคนที่เธอรู้จัก
ในชื่อชารอน มาร์แชลล์

373
00:26:14,240 --> 00:26:18,453
และผู้ชายคนนี้ที่เรารู้จักในชื่อคลาเรนซ์ ฮิวจ์ส

374
00:26:18,536 --> 00:26:22,123
เป็นคนที่เธอรู้จักในฐานะพ่อของชารอน
วอร์เรน มาร์แชลล์

375
00:26:24,292 --> 00:26:26,377
พวกเขาคิดว่า นี่คือภรรยาเขา

376
00:26:26,461 --> 00:26:28,755
พวกเขาบอกว่า "พวกเขาแต่งงานกัน"

377
00:26:28,838 --> 00:26:33,092
ฉันก็บอกว่า "ไม่ นั่นพ่อของเธอ
พวกเขาไม่ได้แต่งงานกัน"

378
00:26:33,176 --> 00:26:35,219
พวกเขาบอกว่า "ไม่ใช่ พวกเขาแต่งงานกัน"

379
00:26:35,303 --> 00:26:37,930
ฉันก็แย้งว่า "ไม่ นั่นพ่อของเธอ"

380
00:26:40,183 --> 00:26:45,480
เรามีภาพที่แตกต่างกันมากว่าชารอนเป็นใคร

381
00:26:51,235 --> 00:26:53,738
เราได้รู้หลังจากคุยกับเจนนี่ ฟิชเชอร์

382
00:26:53,821 --> 00:26:56,741
ว่าทอนย่าก็มีนามแฝง

383
00:26:59,077 --> 00:27:04,082
เราค้นพบว่าในปี 1989 หนึ่งปีก่อนเธอตาย

384
00:27:04,165 --> 00:27:05,667
พวกเขาเปลี่ยนชื่อ

385
00:27:06,459 --> 00:27:08,544
ชารอน มาร์แชลล์กลายเป็นทอนย่า

386
00:27:08,628 --> 00:27:12,131
และวอร์เรน มาร์แชลล์
กลายเป็นคลาเรนซ์ ฮิวจ์ส

387
00:27:13,925 --> 00:27:18,596
และชื่อที่พวกเขาใช้ก็มาจากป้ายหลุมศพ
ในแอละบามา

388
00:27:20,598 --> 00:27:24,227
พวกเขาแต่งงานกันด้วยชื่อใหม่ที่นิวออร์ลีนส์

389
00:27:25,061 --> 00:27:28,022
ซึ่งแปลว่าผู้ชายคนนี้แต่งงานกับลูกสาวตัวเอง

390
00:27:29,482 --> 00:27:31,025
มันเหลือเชื่อจริงๆ

391
00:27:32,735 --> 00:27:34,362
คำถามหนึ่งนำไปสู่อีกคำถาม

392
00:27:34,445 --> 00:27:36,906
ในไม่ช้าตำรวจก็สงสัยว่า
พวกเขากำลังเจออะไรอยู่กันแน่

393
00:27:36,989 --> 00:27:39,742
การสืบสวนเผยว่าเธอใช้ชื่อหลายชื่อ

394
00:27:39,826 --> 00:27:43,079
เช่น ทอนย่า ด. ฮิวจ์ส
และทอนย่า ดอว์น แทดล็อค

395
00:27:43,162 --> 00:27:45,665
แต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันแน่และใครฆ่าเธอ

396
00:27:46,791 --> 00:27:47,917
นั่นเป็นคำถามสำคัญ

397
00:27:48,000 --> 00:27:52,255
เกิดอะไรขึ้นกับชารอน มาร์แชลล์
ในช่วงเวลาระหว่างมัธยมปลาย

398
00:27:52,338 --> 00:27:55,299
จนกระทั่งเธอถูกพบว่าเป็นศพอยู่ข้างถนน

399
00:27:59,971 --> 00:28:01,472
การตายของเธอมีพิรุธ

400
00:28:03,725 --> 00:28:06,352
แต่ไม่มีหลักฐานว่าฟลอยด์ฆ่าเธอ

401
00:28:08,980 --> 00:28:10,940
เกิดอะไรขึ้นกับชารอน มาร์แชลล์

402
00:28:28,916 --> 00:28:30,501
(เปลือย)

403
00:28:30,585 --> 00:28:32,295
ฉันได้ข่าวจากเธอครั้งนึง

404
00:28:32,378 --> 00:28:36,382
เธอบอกว่า "เรากำลังจะย้ายบ้าน
เราจะไปทางตะวันตก"

405
00:28:36,466 --> 00:28:39,302
แต่ยังไงไม่รู้ พวกเขากลับไปจบที่แทมปา

406
00:28:42,597 --> 00:28:46,559
เธอทำงานเป็นนักเต้นระบำเปลื้องผ้า
ในคลับหนึ่งที่นั่น

407
00:28:46,642 --> 00:28:49,562
(มอนส์วีนัส บาร์เปลือย)

408
00:28:49,645 --> 00:28:52,690
มอนส์วีนัส ในช่วงปลายยุค 80

409
00:28:52,774 --> 00:28:57,361
เป็นที่เดียวที่ต้องไป
เพื่อความบันเทิงแบบผู้ใหญ่

410
00:29:03,618 --> 00:29:08,748
ที่นี่ขึ้นชื่อว่ามีสาวๆ สวยที่สุด

411
00:29:08,831 --> 00:29:09,957
ในโลก

412
00:29:10,958 --> 00:29:13,586
เราไม่ได้แค่ใส่ชุดชั้นใน

413
00:29:13,669 --> 00:29:17,089
เราใส่ชุดชั้นในฝรั่งเศสที่สวยงาม

414
00:29:17,173 --> 00:29:18,966
เราดีที่สุดในทุกด้าน

415
00:29:20,593 --> 00:29:23,930
มีผู้คนมากหน้าหลายตามาที่นี่

416
00:29:24,472 --> 00:29:25,723
ทั้งผู้หญิง

417
00:29:25,807 --> 00:29:26,641
นักกีฬา

418
00:29:27,308 --> 00:29:28,392
นักดนตรี

419
00:29:29,310 --> 00:29:30,353
นักธุรกิจ

420
00:29:31,229 --> 00:29:33,231
ทุกคืนรู้สึกเหมือนเป็นปาร์ตี้

421
00:29:33,898 --> 00:29:39,320
(แทมปา ฟลอริดา ปี 1988)

422
00:29:45,993 --> 00:29:50,039
ฉันจำวันที่ชารอน มาร์แชลล์เดินเข้าประตูมาได้

423
00:29:50,581 --> 00:29:53,292
เธอเหมือนเป็นตุ๊กตามีชีวิตเลย

424
00:29:54,460 --> 00:29:57,547
แต่งตัวไร้เดียงสามาก

425
00:29:59,257 --> 00:30:01,175
เธอใส่ชุดลูกไม้คลุมตัว

426
00:30:01,676 --> 00:30:05,847
เธอจึงไม่เคยเดินเปลือยล่อนจ้อนเหมือนคนอื่น

427
00:30:07,640 --> 00:30:09,684
เธอดูเหมือนเป็นเด็กผู้หญิง

428
00:30:12,520 --> 00:30:14,772
เธอขี้อายมาก

429
00:30:15,773 --> 00:30:18,234
เธอไม่พูดถึงอดีตเลย

430
00:30:19,068 --> 00:30:21,237
ไม่พูดถึงตัวเองด้วย

431
00:30:23,781 --> 00:30:26,450
แต่เธอกับฉันก็เริ่มเป็นเพื่อนกัน

432
00:30:26,993 --> 00:30:31,122
แล้วสาวๆ คนอื่นในคลับก็เริ่มบอกฉัน

433
00:30:31,205 --> 00:30:35,001
ถึงพ่อของเธอ
กับความสัมพันธ์แปลกประหลาดของพวกเขา

434
00:30:39,005 --> 00:30:44,093
พ่อของชารอนบอกเธอว่าเธอต้องถาม

435
00:30:44,176 --> 00:30:46,262
เรื่องปาร์ตี้ที่ฉันกำลังจะจัด

436
00:30:46,345 --> 00:30:49,056
และเธอต้องบอกฉันว่าเธอว่างทำงาน

437
00:30:56,063 --> 00:30:58,566
ที่นี่มีคลับของเศรษฐี

438
00:30:58,649 --> 00:31:02,445
และปาร์ตี้ของพวกเขาทำงานง่ายที่สุดแล้ว

439
00:31:03,070 --> 00:31:06,699
เต้นสามเพลง ไม่ต้องเต้นหน้าตัก

440
00:31:06,782 --> 00:31:08,326
ไม่มีใครแตะต้องตัวคุณ

441
00:31:08,409 --> 00:31:12,580
แล้วก็ได้ไป 500 ไม่ก็ 1,000 ดอลลาร์

442
00:31:12,663 --> 00:31:15,708
และนั่นเป็นปาร์ตี้แรกที่ฉันพาชารอนไป

443
00:31:18,502 --> 00:31:21,088
ผู้ชายคนหนึ่งบอกฉันว่า

444
00:31:21,672 --> 00:31:25,801
"ไปตามตัวชารอนและพาเธอออกไปเดี๋ยวนี้"

445
00:31:25,885 --> 00:31:28,304
"เธออยู่หน้าห้องน้ำหญิง"

446
00:31:29,597 --> 00:31:32,099
เธอยืนอยู่ข้างนอกประตู

447
00:31:32,683 --> 00:31:38,606
เสนอบริการทางเพศให้ผู้ชายพวกนี้
ในราคา 50 ดอลลาร์

448
00:31:40,775 --> 00:31:45,947
เธอบอกว่า "พ่อบอกให้ฉันทำ
พ่อเอาถุงยางมาให้ฉันด้วย"

449
00:31:47,615 --> 00:31:49,075
มันน่าสะอิดสะเอียน

450
00:31:49,158 --> 00:31:51,118
ฉันไม่อยากเชื่อเลย

451
00:31:52,495 --> 00:31:53,412
ว่าผู้ชายคนนึง

452
00:31:54,580 --> 00:31:57,083
จะทำให้ลูกสาวตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์นั้น

453
00:32:08,511 --> 00:32:10,888
ชารอนไม่เคยบอกฉันว่าเธอท้อง

454
00:32:10,972 --> 00:32:13,265
แต่มันก็เห็นได้ชัด

455
00:32:24,235 --> 00:32:28,197
ความสัมพันธ์ของชารอนกับไมเคิล
ลูกชายของเธองดงามมาก

456
00:32:29,323 --> 00:32:31,283
เธอเป็นแม่ที่ดีมาก

457
00:32:31,367 --> 00:32:33,452
เธอเอาใจใส่ลูก

458
00:32:34,453 --> 00:32:37,873
และแค่ได้เห็นสายตาที่เขามองเธอ

459
00:32:38,666 --> 00:32:40,126
ฉันคิดว่านั่น…

460
00:32:40,835 --> 00:32:43,754
นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับเธอ

461
00:33:02,106 --> 00:33:04,942
ตอนฉันอายุ 15 ฉันเริ่มเป็นพี่เลี้ยงให้ไมเคิล

462
00:33:05,901 --> 00:33:07,153
เขาเป็นเพื่อนตัวน้อยของฉัน

463
00:33:07,236 --> 00:33:09,071
(มิเชล คัพเพิลส์
พี่เลี้ยงของไมเคิล)

464
00:33:09,155 --> 00:33:12,575
เขามักเอาหัวชนฉัน เอาหน้าผากชนกัน

465
00:33:15,244 --> 00:33:16,746
เราจ้องตากัน

466
00:33:20,166 --> 00:33:22,585
เขาเอาปากมาประกบแก้มฉัน

467
00:33:23,878 --> 00:33:25,296
เขาเป็นเด็กที่น่ารักมาก

468
00:33:35,264 --> 00:33:38,726
ฉันอยู่ในลานจอดบ้านเคลื่อนที่
โกลเด้นแลนเทิร์นในฟลอริดา

469
00:33:39,226 --> 00:33:43,230
ฉันอยู่ห่างจากชารอนและวอร์เรน มาร์แชลล์
ประมาณหนึ่งช่วงตึก

470
00:33:44,774 --> 00:33:47,359
รถพ่วงของชารอนกับวอร์เรนดูปกติ

471
00:33:47,443 --> 00:33:50,196
สองห้องนอน หนึ่งห้องน้ำ ขนาดปานกลาง

472
00:33:50,279 --> 00:33:52,573
วอร์เรนนอนในเตียงพับได้ในห้องนั่งเล่น

473
00:33:52,656 --> 00:33:54,366
ชารอนมีห้องอยู่ด้านหลัง

474
00:33:54,450 --> 00:33:57,787
แล้วห้องตรงกลางด้านหน้าก็เป็นของไมเคิล

475
00:34:00,206 --> 00:34:02,875
เขาไม่มีเตียงนอนเด็ก ฉันคิดว่ามันแปลก

476
00:34:02,958 --> 00:34:04,543
เขามีเปลเด็กเล็กๆ

477
00:34:04,627 --> 00:34:09,340
สิ่งที่แปลกคือพวกเขาไม่มีครอบครัว
และมีเพื่อนแค่คนสองคน

478
00:34:10,424 --> 00:34:12,510
ชารอนมีเพื่อนชื่อเชอริล

479
00:34:13,385 --> 00:34:17,681
เธอมักมาที่บ้านของชารอนกับวอร์เรน
ประมาณสัปดาห์ละหนึ่งถึงสามครั้ง

480
00:34:19,183 --> 00:34:22,269
และมักแต่งตัวสวย ทำเล็บสวย

481
00:34:22,353 --> 00:34:24,105
และเธอนิสัยดีมาก

482
00:34:24,188 --> 00:34:28,025
เธอมักมาที่ลานจอดรถพ่วง
ในรถคอร์เว็ตต์ของเธอ

483
00:34:28,109 --> 00:34:29,568
มันเป็นรถที่สวยมาก

484
00:34:29,652 --> 00:34:33,030
พอเห็นฉันอยู่ที่สระว่ายน้ำ เธอก็โบกมือให้

485
00:34:33,114 --> 00:34:35,616
สำหรับเด็กอายุ 15 คนที่สวยขนาดนั้น

486
00:34:35,699 --> 00:34:37,409
มันทำให้ฉันรู้สึกดี

487
00:34:37,493 --> 00:34:42,498
ที่คนระดับเธอ ดูดีมีสไตล์ทักทายฉัน

488
00:34:45,126 --> 00:34:48,212
เชอริลสวยมาก

489
00:34:48,295 --> 00:34:50,005
เธอเป็นคนอิตาเลียน

490
00:34:50,089 --> 00:34:54,802
ผมดำยาวสลวย

491
00:34:54,885 --> 00:34:58,597
ท่าทางเธอดูเปรี้ยว แต่เธอไม่ได้เปรี้ยวเลย
เธอไร้เดียงสามาก

492
00:35:01,183 --> 00:35:03,644
เธอเป็นนางงามที่ชนะการประกวด

493
00:35:03,727 --> 00:35:06,897
และเธอมองว่ามอนส์วีนัสเป็นทางผ่าน

494
00:35:10,401 --> 00:35:13,154
เธอหวังว่าจะได้เป็นนางแบบ

495
00:35:13,237 --> 00:35:14,947
อยากได้ลงเพลย์บอย

496
00:35:16,699 --> 00:35:22,288
แล้วฉันก็รู้ว่าเชอริลไปไหนมาไหน
กับชารอนและพ่อของเธอ

497
00:35:22,371 --> 00:35:25,291
ฉันจึงเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ

498
00:35:29,962 --> 00:35:32,214
คืนหนึ่งเราดูมวยปล้ำกันอยู่

499
00:35:32,298 --> 00:35:35,593
วอร์เรนเอาวิดีโอไปใส่ในเครื่องเพื่ออัดไว้

500
00:35:35,676 --> 00:35:37,595
นั่นคือตอนที่ฉันเห็น

501
00:35:38,345 --> 00:35:41,307
ชารอนกับเชอริลบนชายหาด

502
00:35:41,390 --> 00:35:42,433
เปลือยอก

503
00:35:43,976 --> 00:35:45,019
และเต้นรำกัน

504
00:35:48,063 --> 00:35:51,859
ฉันจำได้ว่านั่งอยู่ตรงนั้น คิดว่า "นั่นชารอนนี่"

505
00:35:51,942 --> 00:35:54,778
"เขาอัดวิดีโอลูกสาวตัวเองเหรอ"

506
00:35:59,200 --> 00:36:01,911
แล้วเขาก็รู้ตัว "เวรละ!"

507
00:36:01,994 --> 00:36:04,455
"ห้ามพูดเรื่องนี้นะ นี่ไม่ใช่เรื่อง…"

508
00:36:04,538 --> 00:36:07,208
"นี่แค่สนุกๆ" อะไรไปเรื่อย
ฉันตอบว่า "โอเค"

509
00:36:10,085 --> 00:36:12,671
"อือ หนูต้องไปละ ได้เวลากลับบ้าน"

510
00:36:15,174 --> 00:36:17,635
สาวๆ คนหนึ่งบอกฉันเรื่องวิดีโอ

511
00:36:18,886 --> 00:36:22,014
พอเชอริลเข้ามา ฉันโมโหเธอมาก

512
00:36:25,768 --> 00:36:31,815
เธอเล่าว่าพ่อชารอนบอกว่า
"ขอถ่ายรูปเธอหน่อย"

513
00:36:31,899 --> 00:36:35,778
"ฉันจะถ่ายวิดีโอนี้ ส่งไปให้เพลย์บอย์

514
00:36:35,861 --> 00:36:37,738
แล้วเธอจะได้เป็นดาราดัง"

515
00:36:38,948 --> 00:36:42,576
(เล่น)

516
00:36:47,289 --> 00:36:51,669
เธอตอบว่า "เขาพยายามมีเซ็กซ์กับฉัน"

517
00:36:51,752 --> 00:36:54,630
"ฉันไม่อยากมีเซ็กซ์กับเขา"

518
00:36:56,006 --> 00:36:57,758
"ฉันต้องสู้ปัดเขาออกไป"

519
00:37:01,011 --> 00:37:03,472
"แล้วก็เหมือนกดเปิดสวิตช์

520
00:37:03,973 --> 00:37:06,058
เขากลับกลายเป็นคนที่รุนแรงมาก"

521
00:37:10,479 --> 00:37:13,857
ฉันบอกเธอว่า
"ฉันปกป้องเธอจากพวกเขาไม่ได้"

522
00:37:13,941 --> 00:37:15,818
"เธอต้องอยู่ห่างๆ จากพวกเขา"

523
00:37:22,992 --> 00:37:26,495
แต่อยู่ดีๆ ชารอนกับพ่อของเธอก็หายตัวไป

524
00:37:28,622 --> 00:37:32,001
เธอไม่มาทำงาน ไม่บอกอะไรเลย

525
00:37:33,669 --> 00:37:37,631
ฉันนึกว่าพวกเขาจากไปเพราะมีเสียงนินทา

526
00:37:38,966 --> 00:37:41,552
แล้วเราก็พยายามพาเธอหนีไปจากเขา

527
00:37:43,887 --> 00:37:46,515
แต่ลูกไม่เคยคลาดสายตาเขาเลย

528
00:37:47,433 --> 00:37:50,269
และเธอก็กลัวมาก

529
00:37:50,352 --> 00:37:53,314
ไม่มีทางที่เธอจะทิ้งไมเคิลไว้ได้

530
00:38:07,494 --> 00:38:09,496
(แทมปาเบย์ ฟลอริดา ปี 1989)

531
00:38:11,373 --> 00:38:16,337
(โอคลาโฮมาซิตี รัฐโอคลาโฮมา ปี 1994)

532
00:38:21,258 --> 00:38:26,013
เจนนิเฟอร์ ฟิชเชอร์ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
กับชารอนตลอดหลายปีที่ผ่านมา

533
00:38:27,890 --> 00:38:31,477
ฉันบอกว่าตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

534
00:38:31,560 --> 00:38:33,187
เราคิดว่าพ่อของเธอเป็นคนประหลาด

535
00:38:34,188 --> 00:38:38,317
ฉันจำได้ว่าวันหนึ่ง
ชารอนอยากให้ฉันไปนอนค้างที่บ้านของพวกเขา

536
00:38:38,400 --> 00:38:39,693
พ่อของฉันไปนอกเมือง

537
00:38:39,777 --> 00:38:44,239
แม่ฉันบอกว่า "แค่ครั้งนี้นะ
ที่แม่จะยอมให้ลูกไปค้างคืนที่นั่น"

538
00:38:44,323 --> 00:38:46,075
"อย่าบอกพ่อเด็ดขาด"

539
00:38:47,493 --> 00:38:48,869
แม่ไปส่งฉัน

540
00:38:50,287 --> 00:38:53,290
เรากำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัวเข้านอน

541
00:38:53,374 --> 00:38:58,796
เธอเปิดลิ้นชัก
แล้วหยิบชุดชั้นในที่เซ็กซี่มากออกมา

542
00:38:59,838 --> 00:39:02,633
เธอบอกว่า "ป๋าซื้อชุดนี้ให้ฉันและยอมให้ฉันใส่"

543
00:39:02,716 --> 00:39:07,304
ฉันพูดว่า "พระเจ้า สวยจังเลย
แต่เดี๋ยว ทำไมเธอถึงมีชุดนี้"

544
00:39:08,389 --> 00:39:11,517
เธอตอบว่า "ฉันเก็บไว้ในนี้เพราะมันสวย"

545
00:39:14,561 --> 00:39:15,562
แล้ว…

546
00:39:20,984 --> 00:39:22,736
เขาก็ถือปืนเดินเข้ามา

547
00:39:26,115 --> 00:39:29,660
ที่บ้านพวกเขาไม่มีประตู มีผ้าม่านแต่ไม่มีประตู

548
00:39:30,494 --> 00:39:32,329
เขาเดินถือปืนเข้ามา

549
00:39:33,914 --> 00:39:36,500
เล็งปืนมาที่เรา พูดว่า "ทำอะไรกันอยู่"

550
00:39:36,583 --> 00:39:38,544
เขาตะคอกสุดเสียง

551
00:39:38,627 --> 00:39:39,628
ฉันก็กรีดร้อง

552
00:39:40,796 --> 00:39:44,216
เราใส่แต่ชุดชั้นใน กำลังเปลี่ยนชุดกัน

553
00:39:44,299 --> 00:39:47,761
ฉันไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เลยหยิบทุกอย่างขึ้นมาปิด

554
00:39:49,179 --> 00:39:52,558
แล้วเขาก็เริ่มหัวเราะบ้าคลั่งชั่วร้ายมาก

555
00:39:52,641 --> 00:39:55,519
เขาพูดว่า "เดี๋ยวฉันมา" แล้วเดินออกไป

556
00:39:55,602 --> 00:39:58,188
ฉันมองชารอน เธอก็หัวเราะ

557
00:39:58,272 --> 00:40:00,274
"ป๋าแค่ทำตัวติ๊งต๊องน่ะ"

558
00:40:07,948 --> 00:40:09,825
เราเปลี่ยนชุด เขาก็กลับมา

559
00:40:11,493 --> 00:40:12,870
ยังถือปืนอยู่

560
00:40:13,495 --> 00:40:15,289
เขาสั่งให้ฉันนอนลง

561
00:40:15,372 --> 00:40:18,625
ที่พื้น บนถุงนอน เอาหมอนปิดหัวตัวเอง

562
00:40:19,209 --> 00:40:20,210
ฉันทำตาม

563
00:40:22,171 --> 00:40:24,173
เขาข่มขืนเธอขณะเอาปืนจ่อหัวเธอ

564
00:40:27,885 --> 00:40:29,219
ฉันอยู่ในห้องนั้นด้วย

565
00:40:37,478 --> 00:40:40,189
เราไม่ได้คุยกันหลังจากนั้น เขาลุกขึ้นแล้วออกไป

566
00:40:40,981 --> 00:40:42,941
ฉันก็… นอนอยู่ตรงนั้น

567
00:40:44,860 --> 00:40:48,530
เช้าวันรุ่งขึ้นเธอเข้ามาหา กอดฉัน

568
00:40:48,614 --> 00:40:49,740
แล้วพูดว่า

569
00:40:50,282 --> 00:40:51,783
"ป๋าก็เป็นแบบนี้แหละ"

570
00:40:52,868 --> 00:40:56,121
เธอบอกว่า "ฉันไม่เป็นไร เธอไม่เป็นไรนะ"

571
00:40:56,663 --> 00:40:58,373
เธอพูดว่า "ช่างมันเถอะ"

572
00:41:04,963 --> 00:41:08,091
ฉันไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย เพราะฉันกลัวมาก

573
00:41:12,387 --> 00:41:14,890
มันยากมากเพราะหลายปีที่ผ่านมานี้

574
00:41:14,973 --> 00:41:19,144
นี่เป็นสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตฉัน

575
00:41:19,228 --> 00:41:21,980
มันเปลี่ยนแปลงตัวตนของฉันไปเลย

576
00:41:22,064 --> 00:41:24,149
เปลี่ยนมุมมองที่ฉันมีต่อโลก

577
00:41:24,233 --> 00:41:26,693
เปลี่ยนทุกอย่างเกี่ยวกับตัวฉัน

578
00:41:37,871 --> 00:41:40,749
ผมไม่รู้จักใครที่มีชีวิตอาภัพเท่าเธอ

579
00:41:40,832 --> 00:41:42,876
นานเท่าเธออีกแล้ว

580
00:41:43,710 --> 00:41:46,004
ผมเกลียดเรื่องที่

581
00:41:46,964 --> 00:41:51,635
เธอถูกล่วงละเมิดทางเพศตั้งแต่เด็ก

582
00:41:53,262 --> 00:41:57,641
แล้วเขาก็พาเธอตระเวณไปตามบาร์เปลือย

583
00:41:58,225 --> 00:42:00,644
เพื่อแสดงและหาเงินให้เขา

584
00:42:01,478 --> 00:42:03,146
ผมเจ็บปวดกับเธอมาก

585
00:42:03,230 --> 00:42:05,190
ผมเสียใจกับเธอเหลือเกิน

586
00:42:05,274 --> 00:42:09,486
นึกไม่ออกเลยว่า
ใครจะอยู่กับสถานการณ์อย่างนั้น

587
00:42:09,570 --> 00:42:11,530
ในเวลานานขนาดนั้นได้

588
00:42:28,213 --> 00:42:32,342
เรารู้ว่าฟลอยด์ก่ออาชญากรรมทางเพศต่อชารอน

589
00:42:33,468 --> 00:42:38,599
และเรารู้ว่าเขามีประวัติก่อเหตุลักพาตัว
ข่มขืนและใช้ความรุนแรง

590
00:42:39,766 --> 00:42:41,560
นี่เป็นรูปแบบพฤติกรรมตามเดิม

591
00:42:44,021 --> 00:42:46,440
เขาถูกตัดสินว่ามีความผิดในปี 1962

592
00:42:46,523 --> 00:42:49,610
โทษฐานลักพาตัวเด็กผู้หญิงวัยสี่ขวบ
และกระทำชำเราเธอ

593
00:42:51,278 --> 00:42:53,530
เขาเป็นพวกใคร่เด็กที่ถูกตัดสินว่ามีความผิด

594
00:42:54,865 --> 00:42:58,535
ในช่วงยุค 1990 เขาทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งอีกครั้ง

595
00:42:58,619 --> 00:43:02,664
เราจึงเริ่มเห็นรูปแบบ
การใช้ความรุนแรงและการทารุณ

596
00:43:02,748 --> 00:43:06,084
(ชายหนุ่มต้องโทษจำคุก 10-20 ปี
หลังลักพาตัวเด็กผู้หญิงวัยสี่ขวบ)

597
00:43:06,168 --> 00:43:08,211
แต่พอเริ่มขุดคุ้ยประวัติของฟลอยด์

598
00:43:08,920 --> 00:43:11,423
ก็เห็นชัดว่ามีบางอย่างผิดปกติ

599
00:43:15,761 --> 00:43:18,138
มีเจ้าหน้าที่พาเพื่อนบ้านเขามาหาผม

600
00:43:18,722 --> 00:43:23,018
เพื่อนบ้านที่รู้จักแฟรงคลิน ฟลอยด์
ในยุค 70 ที่โอคลาโฮมาซิตี

601
00:43:25,020 --> 00:43:26,855
และเพื่อนบ้านคนนี้มีภาพถ่าย

602
00:43:28,523 --> 00:43:32,694
ของฟลอยด์กับชารอน
ตอนเธออายุประมาณห้าหรือหกขวบ

603
00:43:34,196 --> 00:43:38,241
เจ้าหน้าที่พฤติกรรมศาสตร์บอกว่า
นี่เป็นรูปเด็กที่ถูกทารุณกรรม

604
00:43:38,325 --> 00:43:41,119
เพราะเธอดูโศกเศร้า ไม่ยิ้มเลย

605
00:43:42,037 --> 00:43:44,289
พอเราดูลำดับเวลา

606
00:43:46,375 --> 00:43:51,380
เราก็รู้ว่าชารอนอายุ 20 ปี
ตอนเธอตายในปี 1990

607
00:43:51,463 --> 00:43:55,634
ซึ่งแปลว่าเธอน่าจะเกิด
ประมาณปี 1969 หรือ 1970

608
00:43:56,134 --> 00:43:59,971
ฟลอยด์ติดคุกตั้งแต่ปี 1963 ถึง 1972

609
00:44:02,891 --> 00:44:07,437
ไม่มีทางที่เขาจะเป็นพ่อทางสายเลือด
ของชารอนไปได้

610
00:44:07,938 --> 00:44:09,648
เขาไม่น่ามีลูกได้

611
00:44:10,273 --> 00:44:13,276
มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่เด็กผู้หญิงเป็นลูกของเขา

612
00:44:14,945 --> 00:44:16,947
ฟลอยด์เคยมีประวัติลักพาตัว

613
00:44:17,030 --> 00:44:21,493
พอผมเห็น ผมก็พูดว่า "พระเจ้า
เขาคงลักพาตัวเธอเหมือนกัน"

614
00:44:27,666 --> 00:44:31,712
เรากังวลว่าเธออาจจะเคยถูกลักพาตัวตั้งแต่เด็ก

615
00:44:31,795 --> 00:44:35,465
และอยู่ในความดูแลของแฟรงคลิน ฟลอยด์

616
00:44:35,549 --> 00:44:37,342
มาตลอดระยะเวลานี้

617
00:44:39,386 --> 00:44:41,638
เขาเก็บเธอไว้นานกว่า 15 ปี

618
00:44:44,391 --> 00:44:49,646
ถึงตอนนี้ ผมรู้ว่าชื่อจริงของเธอ
ไม่ใช่ชารอน มาร์แชลล์หรือทอนย่า ฮิวจ์ส

619
00:44:51,732 --> 00:44:54,151
แต่ผมไม่รู้เลยว่าตัวจริงเธอเป็นใครกันแน่

620
00:44:55,193 --> 00:44:56,445
พ่อแม่ของเธอคือใคร

621
00:44:57,571 --> 00:44:58,905
เธอมาจากไหน

622
00:44:58,989 --> 00:45:00,449
เธอมีชื่อจริงว่าอะไร

623
00:45:01,366 --> 00:45:02,701
เราไม่รู้อะไรเลย

624
00:45:06,580 --> 00:45:10,625
ผมถึงกับคลื่นไส้พะอืดพะอมเมื่อรู้ว่า

625
00:45:11,793 --> 00:45:14,254
คดีที่น่าขยะแขยงนี้ยิ่งเลวร้ายมากขึ้น

626
00:45:14,337 --> 00:45:16,673
(เหยื่อคดีลักพาตัว
ไมเคิล แอนโทนี่ ฮิวจ์ส)

627
00:45:16,757 --> 00:45:19,968
ดังนั้น เราคิดว่าไมเคิลกำลังตกอยู่ในอันตราย

628
00:45:22,596 --> 00:45:25,348
เรารู้ว่าเราต้องรีบลงมือกันแล้ว

629
00:45:33,273 --> 00:45:36,526
แฟรงคลิน ฟลอยด์
เป็นนักโทษหลบหนีของรัฐมา 17 ปี

630
00:45:36,610 --> 00:45:38,987
เรารู้ว่าเขาจะหาตัวยาก

631
00:45:39,070 --> 00:45:40,572
เขาอยู่ที่ไหนสักแห่ง

632
00:45:41,198 --> 00:45:44,367
และขอให้พระเจ้าคุ้มครองเจ้าหน้าที่เอฟบีไอ

633
00:45:44,451 --> 00:45:50,165
ที่รับช่วงต่อคดีนั้น
และตัดสินใจว่า "เราต้องทำงานนี้"

634
00:45:50,749 --> 00:45:53,126
โจ ฟิทซ์แพทริคคิดแผนขึ้นมา

635
00:45:53,627 --> 00:45:55,629
คดีอาชญากรรมแบบนี้

636
00:45:55,712 --> 00:45:59,132
สิ่งบ่งชี้ที่ดีที่สุดว่าคนนั้นจะทำอะไรในอนาคต

637
00:45:59,216 --> 00:46:01,218
คือดูจากสิ่งที่เคยทำในอดีต

638
00:46:02,886 --> 00:46:05,013
ผู้ชายคนนี้มีนามแฝงมากมายหลายชื่อ

639
00:46:05,096 --> 00:46:09,643
และคนแบบนั้นมักจะทำอะไรซ้ำแล้วซ้ำเล่า

640
00:46:09,726 --> 00:46:11,228
พวกเขามักมีรูปแบบ

641
00:46:13,146 --> 00:46:15,774
ผมคิดได้ว่าเขาใช้นามแฝงเดิมๆ

642
00:46:15,857 --> 00:46:18,527
ผมคิดว่าเขาจะไปที่ที่เขาเคยไปมาแล้ว

643
00:46:18,610 --> 00:46:20,821
ฟีนิกซ์ ฟลอริดา จอร์เจีย เคนทักกี

644
00:46:21,988 --> 00:46:25,033
ผมเลยทำให้เขาต้องเลิกใช้นามแฝงเหล่านี้

645
00:46:25,867 --> 00:46:27,828
พวกเขาแจ้งเตือนไปยังรัฐต่างๆ

646
00:46:27,911 --> 00:46:32,666
ที่เขาได้ใบขับขี่ในชื่อพวกนี้

647
00:46:32,749 --> 00:46:35,460
คิดว่าเขาน่าจะพยายามต่ออายุใบขับขี่

648
00:46:35,544 --> 00:46:37,462
(มาร์แชลล์, วอร์เรน
991 ถนนแกรนต์)

649
00:46:37,546 --> 00:46:39,464
(เทรนตั้น เดวิส
6405 เชอร์ล็อกเวย์)

650
00:46:39,548 --> 00:46:41,341
แน่ละ

651
00:46:41,424 --> 00:46:44,511
เราต่ออายุใบขับขี่ในชื่อวอร์เรน มาร์แชลล์

652
00:46:44,594 --> 00:46:46,304
ที่เมืองหลุยส์วิลล์ รัฐเคนทักกี

653
00:46:47,472 --> 00:46:48,932
(กรมการขนส่ง)

654
00:46:50,517 --> 00:46:52,143
ผมก็บินไปเคนทักกี

655
00:46:52,978 --> 00:46:57,440
เรามีเจ้าหน้าที่ที่เมืองหลุยส์วิลล์
ใส่ชุดเครื่องแบบพนักงานส่งไปรษณีย์

656
00:46:59,651 --> 00:47:03,738
ขั้นตอนการจับกุมคือ ต้องส่งใบขับขี่ให้เขา

657
00:47:03,822 --> 00:47:05,699
และจับกุมเขาตอนนั้นเลย

658
00:47:16,459 --> 00:47:18,587
เราส่งใบขับขี่ไป

659
00:47:23,967 --> 00:47:25,510
เจ้าหน้าที่เข้าปิดล้อมเขา

660
00:47:26,386 --> 00:47:28,013
และควบคุมตัวเขาไว้

661
00:47:35,896 --> 00:47:38,273
(เอฟบีไอ หน่วยสวาท)

662
00:47:41,902 --> 00:47:45,780
ทันทีที่จับกุมเขาได้ เจ้าหน้าที่ไปที่ที่พักของเขา

663
00:47:45,864 --> 00:47:47,324
คุยกับเพื่อนบ้านทุกคน

664
00:47:47,407 --> 00:47:49,826
ฟลอย์อาศัยอยู่ในอะพาร์ตเมนต์ซอมซ่อ

665
00:47:49,910 --> 00:47:52,746
ทางตะวันออกของเมืองหลุยส์วิลล์
ประมาณหกสัปดาห์

666
00:47:52,829 --> 00:47:56,082
ไม่นานพอที่เพื่อนบ้านจะรู้จักเขามากนัก

667
00:47:56,166 --> 00:47:58,501
เท่าที่ผมรู้ เขาไม่คุยกับใครเลย

668
00:47:58,585 --> 00:48:00,086
แค่เข้ามาแล้วก็ออกไป

669
00:48:00,170 --> 00:48:04,174
ไม่คุยกับใครถึงครอบครัวหรืออะไรเลย…

670
00:48:04,257 --> 00:48:06,259
ไม่เคยมีใครเห็นไมเคิล

671
00:48:07,135 --> 00:48:11,431
ผมตรวจสอบกับผู้ว่าจ้างทั้งสองที่
ที่เขาเพิ่งทำงานด้วย

672
00:48:11,514 --> 00:48:13,266
และที่เขาเคยทำงานเป็นช่างทาสี

673
00:48:14,309 --> 00:48:15,852
ไม่เคยมีใครเห็นไมเคิลเลย

674
00:48:17,896 --> 00:48:19,606
เขามีตั๋วรถบัส

675
00:48:19,689 --> 00:48:23,485
จากแอตแลนตา จอร์เจีย
ไปหลุยส์วิลล์ เคนทักกี

676
00:48:23,568 --> 00:48:25,862
สำหรับคนเดียวและคนเดียวเท่านั้น

677
00:48:34,079 --> 00:48:36,289
เขาเป็นลูกชายผม และผมรักเขามาก

678
00:48:38,166 --> 00:48:39,709
ผมหวังว่าพวกเขาจะหาเขาเจอ

679
00:48:40,418 --> 00:48:45,215
วันรุ่งขึ้น ผมนั่งคุยกับเขา
ถามว่าไมเคิลยังมีชีวิตอยู่มั้ย

680
00:48:47,550 --> 00:48:49,552
เขาอ้างว่ายังอยู่

681
00:48:49,636 --> 00:48:52,138
เขาบอกว่าเขาฝากไมเคิลไว้กับคนรวย

682
00:48:52,222 --> 00:48:55,350
ไม่มีคนรวยที่ไหนอยากพัวพัน
กับแฟรงคลิน ฟลอยด์หรอก

683
00:48:56,768 --> 00:49:00,772
เป็นคำพูดที่ไร้สาระ
เป็นแค่เรื่องโกหกอีกเรื่องของเขา

684
00:49:01,606 --> 00:49:04,234
("ผมรักลูกชายผมหมดหัวใจ")

685
00:49:04,317 --> 00:49:08,113
(จับกุมแล้วแต่ยังไม่มีเบาะแสเด็ก)

686
00:49:08,196 --> 00:49:11,449
ถึงจุดนี้ ผมรู้สึกแน่ใจว่าไมเคิลตายแล้ว

687
00:49:11,533 --> 00:49:15,829
แต่พอเป็นเด็ก คุณก็ได้แต่หวังว่าจะคิดผิด

688
00:49:19,249 --> 00:49:20,250
เราคิดถึงไมเคิล

689
00:49:21,793 --> 00:49:23,336
เขาเป็นเหมือนลูกชายของเรา

690
00:49:27,090 --> 00:49:28,383
ไมเคิล เรารักลูกนะ

691
00:49:30,093 --> 00:49:33,763
ถ้าเรารู้ว่าจะไปรับตัวลูกได้ที่ไหน
เราจะไป แต่เราไม่รู้ว่าลูกอยู่ไหน

692
00:49:36,266 --> 00:49:41,021
หลายครั้งที่เราขับรถไปตามถนน
และผมเห็นเด็กอยู่ในรถ

693
00:49:41,104 --> 00:49:43,314
ผมเป็นสีเดียวกับผมไมเคิล

694
00:49:43,398 --> 00:49:45,817
ผมก็พยายามมอง แต่ไม่ใช่ไมเคิลเลย

695
00:49:45,900 --> 00:49:47,402
แต่มันมี

696
00:49:48,194 --> 00:49:50,363
จนกว่าจะรู้คำตอบแน่ชัด

697
00:49:50,447 --> 00:49:53,533
มีความคิดเสมอว่าเขายังอยู่ที่ไหนสักแห่ง

698
00:49:54,701 --> 00:49:56,244
มีบางอย่างในตัวเขา

699
00:49:56,327 --> 00:50:01,291
สายตาที่เขามอง ตาสีน้ำตาลกลมโตของเขา
ที่สื่อถึงความรักที่เขามีต่อเรา

700
00:50:01,374 --> 00:50:05,170
เราก็รักเขาเช่นกันและเราแค่อยากได้เขาคืนมา

701
00:50:12,052 --> 00:50:15,972
(เจซีที ทางหลวงโอคลาโฮมา)

702
00:50:16,056 --> 00:50:17,932
ขณะที่คดีนี้กำลังจะขึ้นชั้นศาล

703
00:50:18,016 --> 00:50:22,645
เราก็รู้ว่าเหตุผลในการตั้งข้อหาฟลอยด์
โทษฐานฆาตกรรมไมเคิลค่อนข้างอ่อน

704
00:50:22,729 --> 00:50:24,814
เพราะเราไม่มีศพ

705
00:50:24,898 --> 00:50:26,733
มันจะเป็นคดีที่เอาชนะได้ยาก

706
00:50:32,697 --> 00:50:35,658
ทำคดีฆาตกรรมโดยไม่มีศพน่ะได้

707
00:50:35,742 --> 00:50:37,577
แต่ถ้าเราต้องการคำตัดสินว่าผิด

708
00:50:37,660 --> 00:50:39,871
เราต้องพิสูจน์ให้ได้โดยปราศจากข้อสงสัย

709
00:50:39,954 --> 00:50:41,206
และถึงจุดนี้

710
00:50:42,457 --> 00:50:43,541
มันยังไม่แน่นอน

711
00:50:43,625 --> 00:50:48,296
ดังนั้นคดีที่ดูเหมือนตรงไปตรงมา
และพิสูจน์ง่าย

712
00:50:48,379 --> 00:50:52,467
กลับกลายเป็นไม่ง่ายเลย
เรามีอุปสรรคที่ต้องเอาชนะให้ได้

713
00:50:53,093 --> 00:50:56,471
เราจึงตั้งข้อหาลักพาตัวไมเคิล ฮิวจ์ส

714
00:50:56,554 --> 00:50:59,682
ลักรถ ใช้อาวุธปืนขณะลักรถ

715
00:50:59,766 --> 00:51:03,394
ซึ่งบวกโทษขั้นต่ำไปอีกห้าปี

716
00:51:03,478 --> 00:51:06,606
เรายังตั้งข้อหาใช้อาวุธปืนกระทงที่สอง

717
00:51:06,689 --> 00:51:10,318
โทษฐานใช้อาวุธปืนระหว่างการลักพาตัวด้วย

718
00:51:10,401 --> 00:51:13,279
บวกไปอีก 25 ปี

719
00:51:16,116 --> 00:51:19,911
ครั้งแรกที่ผมเห็นเขาคือ
ตอนที่เขาถูกพาตัวไปขึ้นศาลของรัฐ

720
00:51:19,994 --> 00:51:23,790
เขามีสายตาที่ว่างเปล่า เย็นชา

721
00:51:24,541 --> 00:51:27,877
สายตานั้นเหมือนสายตาจับจ้องของชาร์ลี แมนสัน

722
00:51:28,378 --> 00:51:29,879
มันน่ากลัวมากสำหรับผม

723
00:51:32,382 --> 00:51:34,425
วันนี้จะมีความยุติธรรมมั้ย คุณฟลอยด์

724
00:51:40,598 --> 00:51:45,353
ฟลอยด์เริ่มแก้ต่างให้ตัวเองและเขาก้าวร้าวมาก

725
00:51:45,436 --> 00:51:46,813
ถามคำถามโง่ๆ

726
00:51:49,149 --> 00:51:52,152
เขารู้ว่าผู้พิพากษาคนนี้อาจจะอนุญาตให้เขา

727
00:51:52,235 --> 00:51:56,447
โต้แย้งคดีตัวเองได้
และมีสิ่งที่เราเรียกว่าการมีตัวแทนผสม

728
00:51:56,531 --> 00:51:59,909
เขาอยากลุกขึ้นไปเล่าเรื่องราวของเขา
เขาอยากคุย

729
00:51:59,993 --> 00:52:02,620
ทางเดียวที่เขาจะทำได้โดยไม่ต้องขึ้นเป็นพยาน

730
00:52:02,704 --> 00:52:04,789
คือการได้โต้แย้งกับผู้พิพากษา

731
00:52:07,667 --> 00:52:09,878
เขาพล่ามไปเรื่อยและพูดนอกเรื่อง

732
00:52:09,961 --> 00:52:14,716
มีแต่อัตตา ความหยิ่งผยอง
นิสัยหลงตัวเอง

733
00:52:14,799 --> 00:52:16,759
ต่อต้านสังคมโดยแท้

734
00:52:20,597 --> 00:52:23,391
ฉันให้การในคดีการลักพาตัวไมเคิล

735
00:52:23,474 --> 00:52:27,395
สิ่งที่ยากและน่ากลัวที่สุด
คือต้องเผชิญหน้ากับเขาในศาล

736
00:52:28,813 --> 00:52:31,232
ให้การทั้งที่เขานั่งอยู่ตรงนั้น

737
00:52:32,525 --> 00:52:34,819
ฉันจำตอนที่อยู่ในคอกพยาน

738
00:52:34,903 --> 00:52:38,323
มองไป จ้องเข้าไปในตาของเขา

739
00:52:39,032 --> 00:52:43,620
และคิดว่า "ฉันจัดการแกได้แล้ว ไอ้ชั่ว"

740
00:52:46,915 --> 00:52:50,376
ฟลอยด์ลุกขึ้นไปถามคำถามเธอ

741
00:52:50,460 --> 00:52:54,589
คุณสรุปความคิดเห็นเอาเองเกี่ยวกับตัวผม

742
00:52:54,672 --> 00:52:57,842
จากข้อมูลที่เอฟบีไอบอกคุณใช่มั้ย

743
00:52:58,801 --> 00:53:04,849
เธอตอบว่า "ไม่ ฉันสรุปความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณ
ตอนที่ฉันเห็นชุดชั้นใน

744
00:53:04,933 --> 00:53:07,894
ที่คุณซื้อให้ลูกสาวและวิธีที่คุณสั่งให้เธอแต่งตัว"

745
00:53:07,977 --> 00:53:10,772
นั่นคือตอนที่
ฉันสรุปความคิดเห็นของฉันเกี่ยวกับคุณ

746
00:53:11,522 --> 00:53:15,693
ฉันมองหน้าเขา แล้วพูดว่า
"คุณคือป๋าของเธอ"

747
00:53:15,777 --> 00:53:18,780
"เธอเรียกคุณว่าป๋า คุณเป็นพ่อของเธอ"

748
00:53:19,447 --> 00:53:23,409
ทนายความของเขาก็โยนเอกสารขึ้นเลย

749
00:53:23,493 --> 00:53:25,161
พวกเขาทำอะไรไม่ได้แล้ว

750
00:53:26,496 --> 00:53:28,373
นั่นเป็นคดีที่ไม่ง่ายเลย

751
00:53:28,456 --> 00:53:30,667
มีแต่หลักฐานแวดล้อม

752
00:53:30,750 --> 00:53:33,044
คดีนั้นทำให้ผมเสียดท้องเลย

753
00:53:37,382 --> 00:53:39,968
ผมไม่เคยแพ้คดีที่ขึ้นศาล ไม่เคยเลย

754
00:53:41,010 --> 00:53:45,348
แต่ทุกครั้งเมื่อสิ้นสุดการพิจารณาคดี
ผมก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน

755
00:53:48,101 --> 00:53:51,771
ผู้พิพากษาออกคำสั่ง
และเราก็สำเร็จในทุกข้อหา

756
00:53:52,897 --> 00:53:55,817
(ชายโอคลาโฮมาผิดจริง
ในข้อหาลักพาตัวเด็กชายที่หายตัวไป)

757
00:53:55,900 --> 00:54:00,780
หลังจากหลบหนีเงื้อมมือกฎหมายไปได้ 20 ปี
เขาถูกตัดสินจำคุก 52 ปี

758
00:54:00,863 --> 00:54:03,408
ไม่มีสิทธิ์ทัณฑ์บน
ข้อหาลักพาตัวไมเคิล ฮิวจ์ส

759
00:54:08,746 --> 00:54:12,083
- คุณฟลอยด์ คิดว่าไงบ้าง
- ไปตายซะ ไอ้พวกโอคลาโฮมาด้วย ไอ้เวร

760
00:54:12,166 --> 00:54:14,460
- ไปตายซะ ไอ้เช็ดแม่!
- เด็กอยู่ไหน

761
00:54:14,544 --> 00:54:15,670
ไปตายซะ!

762
00:54:16,629 --> 00:54:21,801
(เจ้าหน้าที่ศาล)

763
00:54:21,884 --> 00:54:23,678
จากนั้นผมก็ได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่

764
00:54:23,761 --> 00:54:27,473
พวกเขาพบรถกระบะของครูใหญ่
ที่ฟลอยด์ขโมยไปในการลักพาตัว

765
00:54:29,142 --> 00:54:32,812
พวกเขาพบภาพถ่ายที่ติดเทปกาวไว้ข้างใต้รถ

766
00:54:35,356 --> 00:54:37,817
ทั้งหมดเป็น เกือบทั้งหมด…

767
00:54:39,527 --> 00:54:40,445
เป็นภาพอนาจาร

768
00:54:41,321 --> 00:54:42,572
ภาพโป๊

769
00:54:44,490 --> 00:54:48,453
มันแน่นอนว่าเป็นของฟลอยด์
เพราะในรูปเหล่านั้น

770
00:54:48,953 --> 00:54:51,956
บางรูปเป็นรูปชารอนตั้งแต่เธอยังเล็ก

771
00:54:56,586 --> 00:55:00,673
และในรูปเหล่านั้นก็มีหญิงสาวคนหนึ่ง
ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

772
00:55:02,383 --> 00:55:05,595
เธอกำลังถูกถอดเสื้อผ้าและถูกทุบตี

773
00:55:09,098 --> 00:55:15,104
ผมพูดว่า "เขาทุบตีเธอขนาดนี้
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ฆ่าเธอ"

774
00:55:15,188 --> 00:55:16,189
เขาต้องฆ่าแน่นอน

775
00:55:18,149 --> 00:55:19,776
เรามีปริศนาอีกข้อ

776
00:55:19,859 --> 00:55:20,818
เธอเป็นใคร

777
00:55:22,236 --> 00:55:26,032
ดูแล้วเธอมีรอยผิวแทน

778
00:55:26,699 --> 00:55:30,661
ผมคิดว่า "พวกเขาน่าจะใช้เวลาอยู่ในฟลอริดา
จอร์เจียและเคนทักกี"

779
00:55:31,162 --> 00:55:34,040
ผมจึงส่งรูปถ่ายไปที่สำนักงานตามที่รัฐเหล่านั้น

780
00:55:34,123 --> 00:55:36,584
และขอให้พวกเขาตรวจดูคดีที่ยังไขไม่ได้

781
00:55:36,667 --> 00:55:39,170
นี่คือสิ่งที่เรียกว่าการเหวี่ยงแห

782
00:55:39,670 --> 00:55:41,672
(ฟลอริดา 25 มีนาคม 1990)

783
00:55:42,173 --> 00:55:44,759
เจ้าหน้าที่ทางหลวงค้นพบสิ่งที่น่าสยดสยอง

784
00:55:44,842 --> 00:55:47,387
หัวกะโหลกมนุษย์ที่เน่าเปื่อยไม่เหลือเค้าเดิม

785
00:55:47,470 --> 00:55:50,890
หลังจากขุดมาสี่วัน
จึงค้นพบซากโครงกระดูก 90 เปอร์เซ็นต์แล้ว

786
00:55:50,973 --> 00:55:54,185
พร้อมกับซิลิโคนเสริมหน้าอก
และเสื้อผ้ากับเครื่องประดับ

787
00:55:57,897 --> 00:56:01,776
เราตรวจสอบหัวกะโหลก
พบว่ามีรูกระสุนสองรูที่ด้านหลัง

788
00:56:01,859 --> 00:56:04,987
และกระดูกเบ้าตาใต้ตาข้างหนึ่งแตก

789
00:56:05,071 --> 00:56:07,698
ไม่ใช่การตายตามธรรมชาติแน่นอน

790
00:56:07,782 --> 00:56:10,410
มีส่วนของการฆาตกรรมโดยใช้ความรุนแรง

791
00:56:10,493 --> 00:56:12,912
ถูกจัดให้เป็นคดีฆาตกรรมแทบจะทันทีเลย

792
00:56:14,372 --> 00:56:17,667
เราตรวจกับหน่วยงานท้องถิ่นเกือบทุกหน่วย

793
00:56:17,750 --> 00:56:20,670
เราระบุตัวเจ้าของโครงกระดูกไม่ได้

794
00:56:21,796 --> 00:56:24,674
ประมาณหนึ่งปีต่อมา เราได้รับแจ้งจากเอฟบีไอ

795
00:56:25,216 --> 00:56:29,720
ว่าพวกเขามีรูปถ่ายจากอีกคดี
ที่หญิงสาวคนหนึ่งถูกซ้อม

796
00:56:30,972 --> 00:56:32,098
พอเราดูรูป

797
00:56:32,181 --> 00:56:34,684
เสื้อที่พันไว้รอบคอของหญิงสาว

798
00:56:34,767 --> 00:56:37,478
ตรงกับเสื้อที่เรามีที่ผูกเป็นเงื่อน

799
00:56:37,562 --> 00:56:41,899
เราจึงนำประวัติทันตกรรมจากเอฟบีไอมา
และหญิงนิรนาม ไอ-275

800
00:56:41,983 --> 00:56:43,818
เธอเป็นที่รู้จักในชื่อนั้น

801
00:56:44,986 --> 00:56:47,196
และเราก็สามารถระบุตัวตน

802
00:56:47,864 --> 00:56:50,116
ของโครงกระดูกที่อยู่ข้างทางหลวงได้

803
00:56:50,199 --> 00:56:51,451
คุณเชอริล คอมเมซโซ่

804
00:56:54,495 --> 00:56:57,874
และระหว่างการสืบสวนของเรา
เราพบว่าเชอริลเคยทำงาน

805
00:56:57,957 --> 00:57:00,793
เป็นนักเต้นระบำเปลื้องผ้าที่มอนส์วีนัส

806
00:57:03,921 --> 00:57:08,926
ตำรวจอยากคุยกับใครก็ตาม
ที่รู้จักเชอริล คอมเมซโซ่ในปี 1989

807
00:57:09,010 --> 00:57:12,555
(แทมปาเบย์ ฟลอริดา 1989)

808
00:57:22,231 --> 00:57:25,318
หลังจากมีวิดีโอเทปของเชอริลกับชารอน

809
00:57:30,907 --> 00:57:33,910
ก็มีเสียงซุบซิบนินทากันมากมาย

810
00:57:33,993 --> 00:57:36,412
ทุกคนในคลับคุยกันให้แซ่ด

811
00:57:39,207 --> 00:57:42,376
แล้วเชอริลก็โผล่มาที่คลับ

812
00:57:44,045 --> 00:57:48,382
เธอมีรอยช้ำที่แก้ม ตาช้ำ

813
00:57:48,466 --> 00:57:50,593
มีรอยที่คอ

814
00:57:50,676 --> 00:57:53,179
เห็นได้เลยว่าเธอถูกบีบคอ

815
00:57:55,765 --> 00:58:01,103
และตอนนั้นเองฉันก็รู้ว่า
วอร์เรนไม่ใช่แค่โรคจิตวิตถาร

816
00:58:01,187 --> 00:58:03,356
แต่เขาใช้กำลังด้วย

817
00:58:05,566 --> 00:58:07,777
เขาหมกมุ่นกับเธอ

818
00:58:07,860 --> 00:58:09,946
เขาโทรมาที่คลับหลายครั้ง

819
00:58:10,571 --> 00:58:13,950
และถามฉันมากมายเกี่ยวกับเชอริล

820
00:58:14,033 --> 00:58:15,993
เขาอยากรู้นามสกุลของเธอ

821
00:58:16,077 --> 00:58:18,371
อยากรู้ว่าพ่อเธออาศัยอยู่ที่ไหน

822
00:58:20,665 --> 00:58:23,459
ทุกครั้งที่เขาโทรมาถามหาเชอริล

823
00:58:23,543 --> 00:58:26,921
ฉันจะบอกว่าเธอไม่อยู่ที่นี่แล้ววางสาย

824
00:58:28,589 --> 00:58:32,969
เราทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อแยกพวกเขาสองคน

825
00:58:36,430 --> 00:58:40,226
แต่ไม่นานหลังจากนั้น ฉันกำลังเดินออกจากคลับ

826
00:58:41,727 --> 00:58:44,146
พ่อของชารอนอยู่ในลานจอดรถ

827
00:58:48,276 --> 00:58:52,321
เชอริลยืนอยู่ข้างรถของเขา
พวกเขากำลังโต้เถียงกันเผ็ดร้อน

828
00:58:54,282 --> 00:58:55,825
เขาตะโกนใส่เธอ

829
00:58:57,243 --> 00:58:59,579
พูดว่าเขาจะฆ่าเธอ

830
00:59:02,164 --> 00:59:05,418
ฉันวิ่งเข้าไปแทรกแซง

831
00:59:07,295 --> 00:59:10,798
เขาก็โมโหฉันแล้วเร่งเครื่องรถใส่ฉัน

832
00:59:10,881 --> 00:59:12,508
รถก็พุ่งตัวออกมา

833
00:59:12,592 --> 00:59:15,511
เขาทำเหมือนจะขับรถพุ่งชนฉัน

834
00:59:18,681 --> 00:59:20,433
ฉันโอบเธอ พาเธอเดินออกมา

835
00:59:21,058 --> 00:59:22,727
เดินไปส่งเธอที่รถ

836
00:59:22,810 --> 00:59:25,229
ฉันคิดว่าเธอจะกลับบ้านไปหาพ่อของเธอ

837
00:59:25,813 --> 00:59:28,316
และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเชอริล

838
00:59:35,281 --> 00:59:38,367
อยู่ดีๆ ชารอนกับวอร์เรนต้องออกไปนอกเมือง

839
00:59:38,451 --> 00:59:41,495
พวกเขาขอให้ฉันเก็บจดหมาย
และคอยเฝ้ารถเทรลเลอร์ไว้ให้

840
00:59:43,039 --> 00:59:46,000
แล้วคืนหนึ่ง เพื่อนบ้านที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

841
00:59:46,083 --> 00:59:48,586
ออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกชานบ้าน

842
00:59:48,669 --> 00:59:50,296
มีผู้ชายคนหนึ่งในรถกระบะ

843
00:59:52,214 --> 00:59:56,385
เขาลงมาจากรถ
เดินไปที่บ้านของชารอนกับวอร์เรน

844
00:59:57,803 --> 01:00:01,307
ห้านาทีผ่านไป
เขาก็ออกมาเดินไปขึ้นรถ ขับออกไป

845
01:00:01,807 --> 01:00:04,101
เพื่อนบ้านดีดบุหรี่ กลับเข้าบ้าน เขาบอกว่า…

846
01:00:04,185 --> 01:00:06,437
"อยู่ดีๆ ฉันก็ได้ยินเสียงดังตู้ม!"

847
01:00:07,563 --> 01:00:10,524
เขามองออกไปนอกหน้าต่าง มันมี…

848
01:00:11,859 --> 01:00:16,739
พุ่งขึ้นไปตรงกลางเลย
เตาอบระเบิดออกมาจาก…

849
01:00:18,240 --> 01:00:23,329
ผู้คนพูดคุยกันริมสระว่ายน้ำ ข้างตู้ไปรษณีย์ว่า

850
01:00:24,872 --> 01:00:28,709
วอร์เรนจ้างคนมา ไม่ก็สั่งให้ใครสักคน

851
01:00:30,461 --> 01:00:31,837
มาเผารถเทรลเลอร์ของเขา

852
01:00:36,550 --> 01:00:39,762
ในที่สุดเราก็รู้ว่าทำไม
ฟลอยด์รีบร้อนออกจากฟลอริดา

853
01:00:41,514 --> 01:00:44,600
เขาต้องหนีเพราะเขาฆ่าเชอริล คอมเมซโซ่

854
01:00:48,938 --> 01:00:52,233
ฟลอยด์รู้ว่าทางการคงกำลังตามหา

855
01:00:52,316 --> 01:00:55,569
ผู้ชาย ลูกสาวของเขาและลูกของเธอ

856
01:00:55,653 --> 01:00:59,657
ทางการจะไม่ตามหาผู้ชาย
ภรรยาและลูกของพวกเขา

857
01:01:00,574 --> 01:01:03,411
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงหยุดแวะและแต่งงานกัน

858
01:01:08,666 --> 01:01:11,127
(แทมปาเบย์ ฟลอริดา 1989)

859
01:01:12,294 --> 01:01:15,339
(เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ฟลอริดา 2002)

860
01:01:15,423 --> 01:01:18,467
เรื่องราวชีวิตอาชญากรของฟลอยด์
ครอบคลุมพื้นที่กว่าครึ่งประเทศ

861
01:01:18,551 --> 01:01:21,178
จากโอคลาโฮมา ที่ที่ภรรยาของเขาเสียชีวิต

862
01:01:21,262 --> 01:01:24,348
เขาลักพาตัวลูกชายตัวเอง
และครูใหญ่ของโรงเรียน

863
01:01:24,432 --> 01:01:27,435
มาที่ป่าใกล้ทางหลวงหมายเลข 275

864
01:01:27,518 --> 01:01:30,271
ที่พบซากโครงกระดูกของเชอริล คอมเมซโซ่

865
01:01:30,354 --> 01:01:32,189
มาร์ค ดีซาโร่ อดีตนักสืบกล่าวว่า

866
01:01:32,273 --> 01:01:34,984
ฟลอยด์จะก่อเหตุฆาตกรรมอีกครั้ง
ถ้าเขาได้ออกจากคุก

867
01:01:35,067 --> 01:01:37,445
เขาเป็นคนต่อต้านสังคมและเป็นนักล่า

868
01:01:37,528 --> 01:01:39,989
ฟลอยด์ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมคอมเมซโซ่

869
01:01:40,072 --> 01:01:43,242
(รูปถ่ายทำให้ตำรวจในสองรัฐ
สาวถึงตัวผู้ชายคนหนึ่ง)

870
01:01:45,202 --> 01:01:48,914
ผมรู้สึกเสมอว่าคดีเราแน่นหนา
เมื่อดูหลักฐานทั้งหมด

871
01:01:48,998 --> 01:01:51,125
ส่วนใหญ่อาจจะเป็นหลักฐานแวดล้อม

872
01:01:51,208 --> 01:01:54,086
มันท่วมท้นมาก
การที่เรามีหลักฐานว่าเธออยู่ที่นั่น

873
01:01:54,170 --> 01:01:56,505
เขาอยู่ที่นั่น เรามีหลักฐานว่าทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน

874
01:01:56,589 --> 01:01:58,340
เรามีคนเห็นพวกเขามีปากเสียงกัน

875
01:01:59,049 --> 01:02:01,302
แฟรงคลิน ฟลอย์ถูกตัดสินประหารชีวิต
ด้วยการฉีดสารพิษ

876
01:02:01,385 --> 01:02:03,137
ในข้อหาฆาตกรรมนักเต้นเมืองแทมปา

877
01:02:03,220 --> 01:02:04,847
(ทางเข้าศาล)

878
01:02:06,932 --> 01:02:09,727
นักสืบขอให้ฉันระบุตัวคนในรูปบางรูป

879
01:02:10,978 --> 01:02:14,940
มีรูปของร่างเชอริลนอนอยู่บนฟูก

880
01:02:15,024 --> 01:02:18,027
ฟูกสกปรกโสโครกอันเดียวกัน

881
01:02:19,069 --> 01:02:21,697
กับเตียงพับได้ในห้องนั่งเล่นของเขา

882
01:02:24,617 --> 01:02:29,246
ฉันเคยอยู่ในบ้านของผู้ชายคนนั้น
อย่างน้อยสัปดาห์ละเจ็ดครั้ง

883
01:02:31,415 --> 01:02:33,417
และในเจ็ดครั้งนั้น

884
01:02:33,501 --> 01:02:36,170
เตียงนั้นกางออกอยู่ทุกวัน

885
01:02:36,754 --> 01:02:40,591
ไม่มีทางเข้าใจเป็นอย่างอื่นไปได้เลย

886
01:02:40,674 --> 01:02:43,302
นั่นเป็นฟูกหลังเดียวกันเป๊ะ

887
01:02:44,178 --> 01:02:46,222
ฉันรู้เลย ฉัน…

888
01:02:47,973 --> 01:02:48,808
นั่นแหละ

889
01:02:49,308 --> 01:02:51,393
ฟลอยด์ต้องโทษจำคุกไปแล้ว 52 ปี

890
01:02:51,977 --> 01:02:56,816
แต่ตอนนี้ผมมีโอกาสพิสูจน์ว่า
ฟลอยด์มีความผิดข้อหาฆาตกรรม

891
01:02:56,899 --> 01:03:00,194
เป็นอาชญากรรมร้ายแรง
ที่เขาอาจได้รับโทษประหาร

892
01:03:06,826 --> 01:03:09,119
แฟรงคลินถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานฆาตกรรม

893
01:03:11,372 --> 01:03:12,957
เขาถูกตัดสินประหารชีวิต

894
01:03:15,626 --> 01:03:18,212
พอได้ฟังคำตัดสิน ผมรู้สึกดีมาก

895
01:03:18,295 --> 01:03:21,882
เป็นความรู้สึกพอใจมาก
ที่รู้ว่าฟลอยด์จะอยู่ในที่

896
01:03:21,966 --> 01:03:24,176
ที่เขาจะทำร้ายใครไม่ได้อีก

897
01:03:29,265 --> 01:03:33,519
ส่วนที่แย่ของคดีนี้
แม้ว่าคดีจะจบลงแล้วคือ

898
01:03:35,104 --> 01:03:36,814
ผมไม่รู้เลยว่าศพของ…

899
01:03:37,314 --> 01:03:38,399
ไมเคิลอยู่ไหน

900
01:03:44,989 --> 01:03:48,951
มันเป็นเหตุบังเอิญมากที่เราค้นพบรูปถ่ายพวกนั้น

901
01:03:49,034 --> 01:03:52,580
และในที่สุดเขาก็ถูกตัดสินว่า
มีความผิดข้อหาฆาตกรรม

902
01:03:53,372 --> 01:03:55,499
แม้จะไม่ใช่ในคดีที่เราต้องการ

903
01:03:56,083 --> 01:04:01,714
แต่ผมคิดว่าในอาชีพของตำรวจทุกคน
มีบางสิ่งที่ค้างคาเสมอ

904
01:04:05,175 --> 01:04:07,928
ผมมีรูปถ่ายของไมเคิล แอนโทนี่ ฮิวจ์ส

905
01:04:08,012 --> 01:04:12,892
และติดรูปนั้นไว้บนคอมพิวเตอร์
ที่ผมต้องมองทุกวัน

906
01:04:12,975 --> 01:04:15,769
มันเป็นสิ่งที่ทำให้ผมมีความหวัง

907
01:04:15,853 --> 01:04:18,939
มันทำให้ผมสู้ต่อไปได้ทุกวันในที่ทำงาน เหมือน…

908
01:04:20,190 --> 01:04:23,068
เราต้องไม่ปล่อยให้มาถึงจุดนี้
และมันจะเป็นอย่างนั้น

909
01:04:23,152 --> 01:04:24,278
สักวัน

910
01:04:25,571 --> 01:04:27,990
เมื่อผมออกจากงาน รูปนั้นก็ยังติดอยู่

911
01:04:28,073 --> 01:04:32,745
พอผมเก็บกวาดห้องทำงานเพื่อกลับบ้าน
ในที่สุดผมก็เก็บรูปนั้น

912
01:04:33,454 --> 01:04:36,040
แล้วเกษียณ

913
01:04:42,463 --> 01:04:45,174
ในช่วง 27 ปีที่ผมทำงานให้เอฟบีไอ

914
01:04:45,257 --> 01:04:47,635
ผมเกือบจะปิดได้ทุกคดีแล้ว

915
01:04:52,806 --> 01:04:56,644
สองคดีที่ผมปิดไม่ได้ก่อนเกษียณ

916
01:04:57,144 --> 01:05:00,606
คือการตามหาไมเคิล
และระบุตัวตนชารอน

917
01:05:18,582 --> 01:05:22,378
(ปี 2002)

918
01:05:30,260 --> 01:05:33,597
ในปี 2002 เพื่อนคนหนึ่งส่งรูปถ่ายมาให้ผม

919
01:05:33,681 --> 01:05:35,516
บอกว่าคุณต้องดูนี่

920
01:05:35,599 --> 01:05:38,519
เป็นรูปของสิ่งที่เรียกว่าเครือข่ายนิรนาม

921
01:05:38,602 --> 01:05:40,437
เป็นเว็บไซต์รวบรวมคนหาย

922
01:05:41,522 --> 01:05:43,524
มันเป็นรูปของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

923
01:05:44,274 --> 01:05:47,903
นั่งอยู่บนตักของผู้ชาย
ที่ควรจะเป็นพ่อของเธอ

924
01:05:47,987 --> 01:05:54,493
และคำบรรยายใต้ภาพเขียนว่า
เธอถูกลักพาตัว

925
01:05:55,577 --> 01:06:01,083
เลี้ยงให้เป็นลูกสาวเขา
แต่งงานกับเขาและถูกฆ่า

926
01:06:01,792 --> 01:06:03,210
ผมร้องว่า "แม่เจ้า"

927
01:06:03,293 --> 01:06:06,964
แต่พอยิ่งดูรูปนั้น ยิ่งมองเธอ

928
01:06:07,047 --> 01:06:09,341
ก็ยิ่งเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติมาก

929
01:06:11,010 --> 01:06:13,804
ผมดูรูปนั้นแล้วพูดว่า
"ผมต้องขุดคุ้ยเรื่องนี้"

930
01:06:13,887 --> 01:06:17,266
ผมคิดว่าคนแรกที่ผมคุยด้วยคือโจ ฟิทซ์แพทริค

931
01:06:21,061 --> 01:06:25,399
เขาบอกว่ามีปริศนาสองเรื่อง
ที่เขาหวังว่าจะหาคำตอบได้

932
01:06:26,567 --> 01:06:28,110
ชารอน มาร์แชลล์คือใคร

933
01:06:28,193 --> 01:06:30,320
และเกิดอะไรขึ้นกับไมเคิล ฮิวจ์ส

934
01:06:32,364 --> 01:06:34,825
แม้ว่าเขาระวังตัวเมื่อคุยกับผม

935
01:06:34,908 --> 01:06:37,786
ก็ดูออกว่าเขามีเรื่องค้างคาใจอยู่

936
01:06:39,747 --> 01:06:41,832
คดีนี้มีความหมายกับโจ

937
01:06:41,915 --> 01:06:46,545
และเขาสะเทือนใจกับเด็กหญิงในรูปจริงๆ

938
01:06:49,423 --> 01:06:50,424
นั่นแหละเธอ

939
01:06:51,383 --> 01:06:52,342
นั่นคือชารอน

940
01:06:52,885 --> 01:06:53,802
มันคือ

941
01:06:54,470 --> 01:06:55,471
ความดีงาม

942
01:06:55,554 --> 01:06:56,680
มันคือ

943
01:06:57,347 --> 01:06:59,266
วิธีที่คนพูดถึงเธอ

944
01:07:00,142 --> 01:07:02,853
ทั้งความสำเร็จของเธอ

945
01:07:02,936 --> 01:07:05,981
ของหญิงสาวที่งดงามคนนี้

946
01:07:06,774 --> 01:07:08,317
ที่ติดอยู่ในความชั่วร้าย

947
01:07:09,359 --> 01:07:11,278
และเธอถูกลืมไปแล้ว

948
01:07:13,197 --> 01:07:16,700
ผมพูดว่า
"นี่ไม่ใช่แค่เรื่องราวอาชญากรรม"

949
01:07:18,535 --> 01:07:22,581
ผมอยากทำทุกอย่างที่ทำได้
เพื่อพยายามหาตัวตนที่แท้จริงของชารอน

950
01:07:22,664 --> 01:07:26,210
ผมคิดว่านั่นเป็นสิ่งสำคัญมาก
และรู้สึกว่า "เอางี้ละกัน"

951
01:07:27,294 --> 01:07:28,420
"มาเขียนหนังสือกัน"

952
01:07:34,593 --> 01:07:39,181
และคนเดียวที่รู้ตัวตนจริงของเธอคือ
แฟรงคลิน ฟลอยด์

953
01:07:41,016 --> 01:07:43,727
ผมพูดว่า "ขอผมลองหน่อย

954
01:07:44,269 --> 01:07:47,481
ว่าจะไปขอสัมภาษณ์แฟรงคลิน ฟลอยด์ได้มั้ย"

955
01:07:47,564 --> 01:07:51,318
(ฟลอยด์)

956
01:07:56,448 --> 01:07:59,618
ผมไปที่นั่น พวกเขาพาผมเข้าไปที่เรือนจำเขต

957
01:08:03,372 --> 01:08:06,583
พาฟลอยด์มาที่ห้องสัมภาษณ์เพื่อพบกับผม

958
01:08:06,667 --> 01:08:09,670
พวกเขาเอาแฟ้มคดีทั้งหมดของเขามาด้วย

959
01:08:16,176 --> 01:08:19,054
มีเจ้าหน้าที่สองคนยืนประกบเขา

960
01:08:20,389 --> 01:08:21,515
แล้วพวกเขาก็จากไป

961
01:08:25,144 --> 01:08:26,854
ตอนนี้ในห้องมีแค่ผมกับเขาแล้ว

962
01:08:29,273 --> 01:08:30,566
เราเริ่มคุยกัน

963
01:08:30,649 --> 01:08:34,528
เอาใหม่นะ เขาเริ่มพูดและไม่หยุดพูดเลย

964
01:08:35,028 --> 01:08:37,906
เขาคิดว่าผมอาจจะช่วยเขาได้สักทางหนึ่ง

965
01:08:37,990 --> 01:08:39,658
ทำสิ่งที่ทนายความของเขาทำไม่ได้

966
01:08:39,741 --> 01:08:41,994
เล่าเรื่องราวของเขา
และอาจทำให้เขาถูกปล่อยตัว

967
01:08:42,870 --> 01:08:45,414
พอคุยไป คุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับผมมากมาย

968
01:08:45,497 --> 01:08:47,207
ผมไม่สนว่าคุณเขียนอะไร

969
01:08:47,291 --> 01:08:50,335
ผมจะช่วยคุณเล่าความจริง

970
01:08:51,461 --> 01:08:53,630
นี่คือบ้านของผมจริงๆ

971
01:08:53,714 --> 01:08:55,215
ที่แม่ทิ้งผมไป

972
01:08:55,716 --> 01:08:59,052
แฟรงคลิน ฟลอยด์เกิดในปี 1943

973
01:08:59,928 --> 01:09:02,014
พ่อของเขาตาย เขามีพี่ชายและพี่สาว

974
01:09:02,097 --> 01:09:06,560
แม่ของเขาเลี้ยงดูเขาไม่ได้
จึงส่งตัวเขาไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า

975
01:09:07,060 --> 01:09:09,688
ชีวิตของเขาที่นั่นลำบาก

976
01:09:09,771 --> 01:09:11,398
เป็นที่ที่ทรมานที่สุด…

977
01:09:11,481 --> 01:09:13,692
ยัยแก่ที่นั่นเอาน้ำลวกมือผม

978
01:09:13,775 --> 01:09:16,028
แล้วก็ผลักหัวผมเข้าไปในตู้เสื้อผ้า

979
01:09:16,111 --> 01:09:19,323
พวกเขาทุบเท้าผม ผมเดินไม่ได้ เท้าบวมเป่ง

980
01:09:20,324 --> 01:09:23,660
ผมเห็นได้ว่าเขาถูกสร้างมายังไง

981
01:09:23,744 --> 01:09:25,412
ผมเห็นว่าอะไรหล่อหลอมเขา

982
01:09:26,413 --> 01:09:29,291
พวกเด็กผู้ชายข่มขืนผม ซ้อมผม

983
01:09:29,374 --> 01:09:31,668
บังคับให้ผมเป็นทาสพวกเขา

984
01:09:32,461 --> 01:09:33,754
พอพวกเขาอาบน้ำให้ผม

985
01:09:34,504 --> 01:09:35,505
กับเด็กผู้ชายบางคน

986
01:09:35,589 --> 01:09:37,841
พวกเขาจะยัดนิ้วเข้าไปสองนิ้ว

987
01:09:37,925 --> 01:09:40,010
พวกเขารอดตัวไปได้ เพราะผมตัวเล็ก

988
01:09:41,929 --> 01:09:45,515
พอเขาอายุ 18 ก็มีปัญหาทางจิตจริงๆ

989
01:09:46,391 --> 01:09:49,394
พอผมหนีไป ก็ไปเข้าร่วมกองทัพ
เร่ร่อนไปทั่วประเทศ

990
01:09:50,103 --> 01:09:53,607
และต้องขโมยของทุกที่ที่ไป

991
01:09:53,690 --> 01:09:56,526
ผมถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรม
แล้วเข้าคุก

992
01:09:56,610 --> 01:09:57,694
ถูกทารุณกรรม

993
01:09:58,237 --> 01:10:01,573
ผมถูกตัดสินว่ามีความผิด
ข้อหาลวนลามทางเพศ ข่มขืน ลักพาตัว

994
01:10:01,657 --> 01:10:04,493
แต่พวกเขาไม่มีหลักฐานเลย
คุณรู้ใช่มั้ย

995
01:10:04,576 --> 01:10:06,870
เมื่อไหร่ก็ตามที่พูดถึงคดีบางคดี
เขาจะปฏิเสธ

996
01:10:06,954 --> 01:10:10,749
พวกเขาไม่มีหลักฐาน พยาน
หรืออะไรก็ตามที่บอกว่า…

997
01:10:10,832 --> 01:10:13,377
พวกเขาเห็นผมถ่ายรูปคนแหกขา

998
01:10:13,460 --> 01:10:15,128
ไม่เข้าใจที่ผมพูดเหรอ

999
01:10:15,212 --> 01:10:18,715
ผมถามเขาเรื่องชารอน
แต่เขาไม่อยากพูดถึงเรื่องนั้น

1000
01:10:18,799 --> 01:10:20,842
พอถามถึงไมเคิล เขาก็ไม่อยากพูดถึง

1001
01:10:20,926 --> 01:10:23,011
เขาไม่อยากยอมรับอะไรทั้งนั้น

1002
01:10:24,596 --> 01:10:26,556
ผมถามว่า "คุณได้ตัวชารอนมาจากไหน"

1003
01:10:26,640 --> 01:10:29,351
เขาพูดว่า "ผมไม่ได้ได้เธอมาจากไหน
เธอมากับผมเอง"

1004
01:10:29,434 --> 01:10:30,352
ฟังนะ…

1005
01:10:30,435 --> 01:10:31,812
เธอเป็นคนน่ารัก

1006
01:10:32,854 --> 01:10:34,856
และฉลาดมาก

1007
01:10:36,108 --> 01:10:39,486
ฟังนะ เธอรักผมไม่ว่ายังไง

1008
01:10:42,906 --> 01:10:44,199
เขาปฏิเสธทุกอย่าง

1009
01:10:44,283 --> 01:10:46,743
ปฏิเสธว่าฆ่าชารอน

1010
01:10:47,661 --> 01:10:50,414
ลักพาตัวเธอ ปฏิเสธว่าฆ่าไมเคิล

1011
01:10:50,497 --> 01:10:52,916
และปฏิเสธว่าฆ่าเชอริล คอมเมซโซ่ด้วย

1012
01:10:57,337 --> 01:11:01,591
ผมไม่ได้อะไรจากฟลอยด์เลย
นอกจากว่าเขาเป็นโรคจิตแน่นอน

1013
01:11:04,511 --> 01:11:08,056
ในฐานะนักข่าวสืบสวน
ผมพยายามขุดคุ้ยความจริง

1014
01:11:09,558 --> 01:11:11,018
มันน่าหงุดหงิดมากทีเดียว

1015
01:11:11,518 --> 01:11:14,980
ที่แม้จะเขียนหนังสือจนจบเล่ม
ก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

1016
01:11:16,565 --> 01:11:18,191
ในตอนนั้น

1017
01:11:18,275 --> 01:11:20,360
หนังสือนั้นเขียนเสร็จแล้ว

1018
01:11:20,902 --> 01:11:22,404
ตีพิมพ์แล้ว

1019
01:11:23,030 --> 01:11:25,324
(ปี 2004)

1020
01:11:27,826 --> 01:11:31,621
แมทท์ เบิร์คเบคสัมภาษณ์ผู้ชาย
ที่ตอนนี้รู้จักกันในชื่อแฟรงคลิน ฟลอยด์ในเรือนจำ

1021
01:11:31,705 --> 01:11:35,208
ฟลอยด์ลักพาตัวเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
ตอนนี้เขาต้องโทษประหาร

1022
01:11:35,542 --> 01:11:38,420
แมทท์ เบิร์คเบคเขียนหนังสือ
อะบิวติฟูลไชลด์

1023
01:11:38,503 --> 01:11:40,630
ซึ่งเล่าเรื่องราวการฝ่าฟันอุปสรรค

1024
01:11:40,714 --> 01:11:43,800
จนประสบความสำเร็จในโรงเรียน
ของเด็กผู้หญิงที่รู้จักกันในชื่อชารอน

1025
01:11:52,893 --> 01:11:54,478
พอหนังสือออกมา

1026
01:11:54,561 --> 01:11:58,774
ก็เป็นที่สนใจของสองสามเว็บไซต์

1027
01:11:59,274 --> 01:12:01,193
เครือข่ายนิรนามและเว็บสลูธส์

1028
01:12:01,276 --> 01:12:03,320
พวกเขาเป็นนักสืบมือสมัครเล่น

1029
01:12:03,403 --> 01:12:05,947
แล้วก็เห็นว่ามันเป็นกระแสด้วยตัวเอง

1030
01:12:06,031 --> 01:12:08,075
เห็นกระทู้มากมาย

1031
01:12:08,158 --> 01:12:11,286
ใครคือชารอน มาร์แชลล์
ใช่เด็กสาวที่หายตัวไปในยูทาห์รึเปล่า

1032
01:12:11,370 --> 01:12:14,122
จะใช่เด็กสาวที่หายตัวไปในโตรอนโตมั้ย

1033
01:12:14,206 --> 01:12:16,208
แล้วก็กระจายออกไปเรื่อยๆ

1034
01:12:17,376 --> 01:12:19,586
พอหลายเดือนผ่านไป ผมได้รับอีเมลมากขึ้น

1035
01:12:19,669 --> 01:12:23,048
คนในสหรัฐฯ แคนาดา จากต่างประเทศ

1036
01:12:23,131 --> 01:12:25,175
ภายในช่วงหกเดือนถึงหนึ่งปี

1037
01:12:25,258 --> 01:12:29,054
มีผู้คนมากมายจากทั่วโลก
พยายามหาว่าเด็กสาวคนนี้เป็นใคร

1038
01:12:30,389 --> 01:12:33,475
คนผิดหวังกัน บอกว่า
"แมทท์ โธ่เอ๊ย"

1039
01:12:33,558 --> 01:12:36,436
"ฉันกำลังอ่านอยู่ นึกว่าคุณมีคำตอบแล้ว"

1040
01:12:36,520 --> 01:12:38,313
แต่ผมไม่มี

1041
01:12:38,397 --> 01:12:41,775
และผมก็ตอบอีเมลทั้งหมด

1042
01:12:41,858 --> 01:12:47,948
ตอบว่า "คืองี้ ผมทำเรื่องนี้เพราะหวังว่า
เราจะค้นพบตัวตนของเธอได้"

1043
01:12:51,118 --> 01:12:54,496
เรามีเบาะแสดีๆ หลายอย่างจากมัน

1044
01:12:54,996 --> 01:12:56,790
แต่ไม่มีทางตรวจสอบได้เลย

1045
01:12:56,873 --> 01:12:59,960
แต่แล้วในปี 2005
เกือบหนึ่งปีหลังจากหนังสือออกมา

1046
01:13:00,043 --> 01:13:01,169
เราก็ได้โอกาส

1047
01:13:01,253 --> 01:13:02,963
ผมได้รับอีเมลนิรนาม

1048
01:13:03,964 --> 01:13:04,923
เขียนว่า

1049
01:13:05,507 --> 01:13:09,010
ดีเอ็นเอของลูกสาวชารอนจะช่วยคุณได้มั้ย

1050
01:13:13,390 --> 01:13:14,891
ฉันเมแกน

1051
01:13:15,684 --> 01:13:18,145
และฉันเป็นลูกแท้ๆ ของชารอน

1052
01:13:19,438 --> 01:13:21,940
ฉันรู้มาตลอดว่าฉันถูกอุปการะ

1053
01:13:22,023 --> 01:13:26,570
แต่ไม่เคยรู้สึกเอะใจเลย
จนกระทั่งฉันค้นพบหนังสือของแมทท์

1054
01:13:26,653 --> 01:13:30,073
แล้วมันก็เป็นอะไรมากกว่า
การได้รับอุปการะ

1055
01:13:31,783 --> 01:13:33,618
ยิ่งฉันรู้มากขึ้น

1056
01:13:33,702 --> 01:13:38,039
ฉันก็ยิ่งโมโหและเศร้าใจกับทุกอย่าง

1057
01:13:38,123 --> 01:13:42,294
นั่นเป็นความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่ตอนนั้น

1058
01:13:42,377 --> 01:13:48,675
ตั้งแต่ได้รู้เรื่องนี้
ทุกอย่างก็ยิ่งน่าโมโหและน่าเศร้าขึ้นเรื่อยๆ

1059
01:13:49,593 --> 01:13:52,429
และสับสนว่าฉันควรจะรู้สึกยังไง

1060
01:13:52,512 --> 01:13:55,599
ฉันไม่รู้ว่าฉันรู้สึกยังไง ฉันรู้ว่าฉันโมโห

1061
01:13:55,682 --> 01:13:58,852
แต่ไม่รู้เฉพาะเจาะจงว่าทำไม เพราะเหตุใด

1062
01:13:58,935 --> 01:14:02,105
ฉันยังพยายามหาคำตอบและทบทวนอยู่

1063
01:14:04,566 --> 01:14:08,320
ฉันได้เรียนรู้ว่า
ฉันไม่อยากคิดถึงชีวิตเธอมากนัก

1064
01:14:11,281 --> 01:14:13,992
ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้องเจอเรื่องแบบนั้น

1065
01:14:15,285 --> 01:14:18,246
จากคนแปลกหน้า
หรือคนที่ควรจะเป็นพ่อของคุณ

1066
01:14:18,330 --> 01:14:20,540
หรือคนที่เปรียบเสมือนพ่อ
หรืออะไรก็ตามที่เขาเป็น

1067
01:14:22,083 --> 01:14:24,586
นั่นคือสิ่งที่ฉันไม่ชอบคิดถึง

1068
01:14:29,799 --> 01:14:35,639
ฉันอยู่ม.ห้าตอนที่ป้าของฉันเจอหนังสือของแมทท์

1069
01:14:36,389 --> 01:14:38,391
และบอกแม่ฉัน

1070
01:14:38,475 --> 01:14:41,770
ฉันจำได้ว่าเรากำลังขับรถกลับบ้าน
จากร้านสโนว์บอลสแตนด์

1071
01:14:42,395 --> 01:14:45,357
แม่ฉันบอกว่ามีอะไรมากกว่าเรื่องที่

1072
01:14:45,440 --> 01:14:47,901
แม่ผู้ให้กำเนิดฉันตายในอุบัติเหตุรถชน

1073
01:14:48,401 --> 01:14:51,988
(นิวออร์ลีนส์ ปี 1989)

1074
01:14:52,072 --> 01:14:54,449
สามีภรรยาคู่หนึ่งเดินเข้าไป
ในสำนักงานทนายความ

1075
01:14:54,533 --> 01:14:56,618
บอกว่าพวกเขาไม่มีปัญญาเลี้ยงดูลูกอีกคน

1076
01:14:56,701 --> 01:14:58,662
"หาคนช่วยรับอุปการะเด็กได้มั้ย"

1077
01:14:58,745 --> 01:15:02,749
เราเดินเข้าไป ก็เห็นคลาเรนซ์และทอนย่า
นั่งอยู่ที่โต๊ะ

1078
01:15:05,293 --> 01:15:08,588
เขาแค่อยากจัดการให้จบๆ ไป เขาอยากได้เงิน

1079
01:15:09,172 --> 01:15:11,841
เขาคุมบทสนทนาทั้งหมดกับเธอ

1080
01:15:12,717 --> 01:15:14,427
ดังนั้นฉันจึงระแวงนิดหน่อย

1081
01:15:14,511 --> 01:15:17,347
แต่ฉันรู้สึกเหมือนพระเจ้ากำลังบอกฉันว่า
"คราวนี้แหละ"

1082
01:15:21,059 --> 01:15:22,978
หกสัปดาห์ต่อมา เมแกนก็เกิด

1083
01:15:26,273 --> 01:15:27,857
เราไปถึงโรงพยาบาล

1084
01:15:28,775 --> 01:15:30,485
เธอคลอดลูกแล้ว

1085
01:15:36,992 --> 01:15:40,537
เธอนอนอยู่บนเตียง ฉันเข้าไปในนั้น
มีแค่เราสองคน

1086
01:15:43,164 --> 01:15:47,127
ฉันถามว่า "คุณอยากดูเด็กมั้ย"
เธอตอบว่า "ไม่ ฉันดูไม่ได้"

1087
01:15:48,795 --> 01:15:50,380
ฉันนึกย้อนไปถึงวันนั้น

1088
01:15:50,463 --> 01:15:52,799
ทำไมวันนั้นเธอไม่บอกฉันมากกว่านั้น

1089
01:15:52,882 --> 01:15:55,176
ทำไมเธอไม่พูดว่า
"ฉันต้องการความช่วยเหลือ"

1090
01:15:55,260 --> 01:15:58,513
ทำไม ในเมื่อเราอยู่ตามลำพัง
เรามีโอกาสแล้ว

1091
01:15:58,597 --> 01:15:59,848
คุณถึงไม่พูดว่า

1092
01:16:01,516 --> 01:16:02,475
"ช่วยฉันด้วย"

1093
01:16:03,018 --> 01:16:06,813
ไม่มีใครรู้เรื่องนั้น
เพราะมีแค่เธอกับฉันในห้องนั้น

1094
01:16:06,896 --> 01:16:10,191
เพราะทันทีที่ฟลอยด์เข้ามา
ทุกอย่างก็หยุดชะงัก

1095
01:16:10,275 --> 01:16:11,985
บทสนทนาทั้งหมดหยุดลง

1096
01:16:18,366 --> 01:16:19,618
ฉันเคย…

1097
01:16:19,701 --> 01:16:21,369
บางครั้งก็ยังทำอยู่

1098
01:16:21,453 --> 01:16:25,290
ฉันจะหารูปของฉันตอนเป็นเด็กทารก
ในอินเทอร์เน็ต

1099
01:16:25,373 --> 01:16:28,960
รูปไมเคิลและรูปชารอน
แล้วเปรียบเทียบทุกรูป

1100
01:16:29,044 --> 01:16:33,882
เห็นแก้มและจมูกที่ได้จากเธอแน่นอน

1101
01:16:33,965 --> 01:16:36,051
สีผมธรรมชาติของฉันที่เหมือนกับผมเธอ

1102
01:16:36,134 --> 01:16:38,845
ค่ะ ฉันเห็นตัวเองในตัวเธอแน่นอน

1103
01:16:44,476 --> 01:16:46,853
เมื่อโตขึ้น คุณย่อมอยากรู้ว่า
คุณหน้าตาเหมือนใคร

1104
01:16:46,936 --> 01:16:49,272
คุณควรจะหน้าตาเป็นยังไง

1105
01:16:50,690 --> 01:16:51,733
ประวัติครอบครัว

1106
01:16:51,816 --> 01:16:55,362
แล้วจากเด็กผู้หญิงก็เข้าสู่ช่วงวัยรุ่น

1107
01:16:57,113 --> 01:16:59,074
ฉันแค่อยากรู้ว่าฉันมาจากไหน

1108
01:17:02,327 --> 01:17:07,457
ในปี 2010 หรือ 2011
ฉันตัดสินใจตรวจดีเอ็นเอ

1109
01:17:07,957 --> 01:17:08,958
เพื่อที่

1110
01:17:09,668 --> 01:17:13,129
หวังว่าเราจะเจอครอบครัวคนอื่นๆ ในตอนนั้น

1111
01:17:13,672 --> 01:17:15,006
มันน่าตื่นเต้น

1112
01:17:16,007 --> 01:17:18,510
มีโอกาสที่จะเจอใครสักคน

1113
01:17:19,928 --> 01:17:22,305
ชารอนเคยตั้งครรภ์สามครั้ง

1114
01:17:22,389 --> 01:17:24,724
ตอนมัธยมปลาย
เชื่อว่าเด็กถูกยกให้คนอุปการะ

1115
01:17:24,808 --> 01:17:25,809
แล้วก็มีไมเคิล

1116
01:17:25,892 --> 01:17:29,062
คนที่สามที่ยกให้คนอุปการะในนิวออร์ลีนส์

1117
01:17:29,145 --> 01:17:30,397
และนั่นคือเมแกน

1118
01:17:31,064 --> 01:17:34,401
การมีดีเอ็นเอและรู้ว่ามันตรงกัน

1119
01:17:34,484 --> 01:17:38,488
หมายความว่าเป็นการเปิดโอกาสอีกมากมายเลย

1120
01:17:38,571 --> 01:17:42,784
และนั่นคือตอนที่ศูนย์ช่วยเหลือเด็กหาย
และถูกล่วงละเมิด

1121
01:17:42,867 --> 01:17:44,077
เข้ามามีส่วนร่วม

1122
01:17:53,670 --> 01:17:57,173
ในปี 2011 ฉันได้รับแฟ้มคดีเล็กๆ

1123
01:17:57,257 --> 01:17:59,509
เกี่ยวกับเด็กผู้หญิงชื่อชารอน มาร์แชลล์

1124
01:18:00,510 --> 01:18:03,096
ฉันไม่ข้อมูลให้สืบต่อมากนัก

1125
01:18:04,347 --> 01:18:05,974
หลังจากอ่านหนังสือ

1126
01:18:06,057 --> 01:18:08,601
กับแฟ้มคดีเล็ก ฉันไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน

1127
01:18:08,685 --> 01:18:10,311
ฉันไม่มีหน่วยงานบังคับใช้กฎหมาย

1128
01:18:10,395 --> 01:18:13,898
แต่เห็นชัดว่าโจ ฟิทซ์แพทริค
เป็นคนสำคัญในคดีทั้งหมดนี้

1129
01:18:13,982 --> 01:18:17,485
เขาบอกฉันว่าเอฟบีไอไม่ได้ตามคดีนี้ต่อแล้ว

1130
01:18:17,569 --> 01:18:20,613
และไม่มีการเปิดคดีสืบเรื่องชารอน มาร์แชลล์

1131
01:18:20,697 --> 01:18:23,199
เขาแค่สามารถสืบสวนเรื่องนั้น

1132
01:18:23,283 --> 01:18:25,785
เพราะมีส่วนพัวพันกับการลักพาตัวไมเคิล ฮิวจ์ส

1133
01:18:25,869 --> 01:18:29,914
พอโจเข้ามามีส่วนร่วม
และบอกว่าเขาจะช่วยฉัน

1134
01:18:29,998 --> 01:18:32,125
ฉันดีใจมาก

1135
01:18:34,502 --> 01:18:38,506
ตอนที่ผมได้รับโทรศัพท์
จากศูนย์ช่วยเหลือเด็กหายฯ

1136
01:18:38,590 --> 01:18:42,427
ผมตื่นเต้นมากที่ผมจะได้กลับไปทำคดีนี้

1137
01:18:45,013 --> 01:18:46,598
มันเป็นเรื่องที่ค้างคา

1138
01:18:46,681 --> 01:18:50,143
เป็นเรื่องที่ผมทำคืบหน้าไปได้มาก

1139
01:18:50,226 --> 01:18:54,063
แต่ไม่เคยมีโอกาสจัดการให้เสร็จสิ้น
เพราะผมเกษียณก่อน

1140
01:18:56,441 --> 01:18:58,651
มันทำให้ผมมีความหวังขึ้นมา

1141
01:19:07,535 --> 01:19:10,663
แต่เราต้องการโอกาสอีกครั้ง
กับแฟรงคลิน ฟลอยด์

1142
01:19:10,747 --> 01:19:13,333
เขาอยู่ในแดนประหาร
เขามีคำตอบทุกอย่างแน่นอน

1143
01:19:13,416 --> 01:19:16,085
เราจึงต้องสัมภาษณ์เขาอีกครั้ง

1144
01:19:19,964 --> 01:19:22,759
ได้รับโทรศัพท์จากศูนย์ช่วยเหลือเด็กหายฯ

1145
01:19:22,842 --> 01:19:24,803
จากแอชลีย์ โรดริเกซ

1146
01:19:24,886 --> 01:19:29,766
ผมเริ่มขุดคุ้ยจากแฟ้มคดี
และพยายามศึกษาว่าฟลอยด์เป็นใคร

1147
01:19:29,849 --> 01:19:34,187
เขาเป็นเป้าหมายของผม
และผมอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา

1148
01:19:37,398 --> 01:19:40,443
ผมบอกเขาว่า "เขาจะโกหกคุณ
ปั้นน้ำเป็นตัวเลย"

1149
01:19:41,069 --> 01:19:43,530
"ถ้าคุณเค้นความจริงจากเขาได้
ก็ถือว่าเป็นบุญ"

1150
01:19:44,113 --> 01:19:45,657
ฉันไม่ได้มองโลกในแง่ดีเลย

1151
01:19:46,574 --> 01:19:48,952
บอกตามตรง มันเป็นทางเลือกสุดท้ายของเรา

1152
01:19:50,995 --> 01:19:54,707
เอฟบีไอจึงเดินทางไปฟลอริดา
เพื่อสัมภาษณ์แฟรงคลิน ฟลอยด์

1153
01:19:57,919 --> 01:20:00,046
ผมมีสามคำถามที่ต้องการคำตอบ

1154
01:20:00,129 --> 01:20:02,215
ข้อแรกคือ "ใครคือชารอน มาร์แชลล์"

1155
01:20:03,091 --> 01:20:04,801
"เกิดอะไรขึ้นกับไมเคิล"

1156
01:20:04,884 --> 01:20:08,096
และ "คุณมีส่วนรับผิดชอบ
ในการตายของชารอนมั้ย"

1157
01:20:09,180 --> 01:20:11,975
แล้วผมก็เน้นที่คำถามแรกว่าเธอเป็นใคร

1158
01:20:12,058 --> 01:20:13,768
เพราะข้อนี้ตอบง่าย

1159
01:20:13,852 --> 01:20:17,188
เขาอาจจะไม่อยากตอบ
แต่เขาไม่ได้ยอมรับว่าฆาตกรรม

1160
01:20:18,690 --> 01:20:22,068
เขาจึงไม่พูดถึงเรื่องนี้เลย

1161
01:20:27,782 --> 01:20:31,327
เขาปิดปากเงียบ อาละวาดบ้าคลั่ง

1162
01:20:31,411 --> 01:20:34,372
เราไม่ทันได้แนะนำตัวว่าเป็นเอฟบีไอเลย
ฟลอยด์ก็เริ่มโวยวายแล้ว

1163
01:20:34,455 --> 01:20:35,957
เขานึกว่าเราเป็นทนายความของเขา

1164
01:20:36,040 --> 01:20:40,920
เราให้เขานั่ง เรายืนอยู่
ระหว่างที่เขาโวยวายไปเรื่อยตั้ง 45 นาที

1165
01:20:41,004 --> 01:20:43,673
ในที่สุดผมพูดว่า "เราไม่ใช่ทนายความของคุณ"

1166
01:20:44,173 --> 01:20:46,134
เขาถามว่า "งั้นเป็นใครกันวะ"

1167
01:20:46,885 --> 01:20:48,595
ผมตอบว่า "เราเป็นเจ้าหน้าที่เอฟบีไอ"

1168
01:20:49,262 --> 01:20:52,849
เขาเงยหน้าไปข้างหลัง
ถามว่า "ต้องการอะไร"

1169
01:20:52,932 --> 01:20:56,185
"ผมกำลังจะเริ่มสืบสวน
คดีไมเคิล ฮิวจ์สใหม่อีกครั้ง"

1170
01:20:56,269 --> 01:20:58,521
เขาตอบว่า
"ผมจะขอบคุณมากถ้าคุณปิดคดีซะ"

1171
01:21:00,273 --> 01:21:01,774
ผมบอกว่า "ไม่มีทาง"

1172
01:21:01,858 --> 01:21:04,652
ผมบอกว่า "คุณอยากให้เขา
เป็นชารอนคนใหม่ของคุณสินะ"

1173
01:21:05,236 --> 01:21:09,949
"ชารอนไม่อยู่แล้ว นี่ไงชารอนคนใหม่ของคุณ
ไมเคิลคือคนที่จะมาแทนที่เธอ"

1174
01:21:10,033 --> 01:21:12,994
ผมพูดไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็เริ่มร้องไห้

1175
01:21:13,077 --> 01:21:16,831
เขากำลังอารมณ์อ่อนไหว
และนั่นเป็นโอกาสของผม

1176
01:21:16,915 --> 01:21:20,919
แล้วสก็อตต์ก็ตบโต๊ะเพื่อดึงความสนใจของเขา

1177
01:21:21,002 --> 01:21:24,631
"คุณฆ่าเขายังไง ฟลอยด์"
เขาก็แกล้งร้องไห้ฟูมฟาย

1178
01:21:24,714 --> 01:21:27,342
ผมขึ้นเสียงใส่เขา
"คุณฆ่าเขายังไง"

1179
01:21:27,884 --> 01:21:29,886
เขามองหน้าผม พูดว่า
"อย่าทำอย่างนั้นเชียวนะ"

1180
01:21:29,969 --> 01:21:32,889
สุดท้ายผมก็ทุบกำปั้นลงบนโต๊ะ

1181
01:21:33,640 --> 01:21:35,475
"คุณฆ่าเขายังไงฟลอยด์ๆ"

1182
01:21:35,558 --> 01:21:37,226
เขาเลิกบีบน้ำตาทันที

1183
01:21:37,310 --> 01:21:40,730
"ผมยิงเขาสองนัดที่หลังหัว
ให้เขาตายเร็วๆ"

1184
01:21:45,318 --> 01:21:48,029
ไม่ใช่เรื่องของคุณว่าเขาอยู่ที่ไหน

1185
01:21:48,112 --> 01:21:52,283
กว่า 20 ปี ไม่มีใครรู้ว่า
เกิดอะไรขึ้นกับเด็กผู้ชายคนนี้

1186
01:21:52,367 --> 01:21:55,203
แต่ตอนนี้เอฟบีไอเชื่อว่า
พวกเขามีคำตอบแล้ว

1187
01:21:57,372 --> 01:22:01,250
มีแต่น้ำตาและความโศกเศร้า
จากครอบครัวที่สูญเสียลูกไปกะทันหัน

1188
01:22:01,334 --> 01:22:05,296
พระบิดา กรุณาทักทายเขา
กอดเขาและจูบเขาด้วยครับ

1189
01:22:05,797 --> 01:22:07,715
สักวันเราจะได้เจอเขา

1190
01:22:10,468 --> 01:22:11,386
มันเจ็บนะ

1191
01:22:11,970 --> 01:22:14,055
การสูญเสียลูกไป

1192
01:22:14,973 --> 01:22:17,141
เขาเกือบจะเป็นลูกของเราแล้ว

1193
01:22:18,393 --> 01:22:20,895
เอกสารการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม
ใกล้เสร็จสิ้นแล้ว

1194
01:22:22,313 --> 01:22:24,899
เขาถูกลักพาตัวไปก่อนที่เราจะทำสำเร็จ

1195
01:22:24,983 --> 01:22:28,027
ลูกๆ ทุกคนถือว่าเขาเป็นน้องชาย

1196
01:22:28,778 --> 01:22:32,031
ทุกคนเลยถือว่าเขาเป็นลูกเราคนหนึ่ง

1197
01:22:42,792 --> 01:22:46,295
เอฟบีไอกล่าวว่า
ผู้ต้องสงสัยในคดีที่ค้างมากว่า 20 ปี

1198
01:22:46,379 --> 01:22:47,922
สารภาพว่าฆาตกรรม

1199
01:22:48,006 --> 01:22:51,634
ฟลอยด์บอกว่าเขาฝังศพเด็กไว้
ใกล้ๆ กับชายแดนโอคลาโฮมากับเท็กซัส

1200
01:22:52,593 --> 01:22:54,303
เราอยู่ที่นั่นกันสองวันเต็มๆ

1201
01:22:55,138 --> 01:22:57,849
ทั้งขุดดิน ตรวจหาหลักฐานกันสองวัน

1202
01:22:57,932 --> 01:22:59,809
ไม่เจออะไรเลย

1203
01:23:01,686 --> 01:23:04,856
เราทุ่มเท 110 เปอร์เซ็นต์

1204
01:23:05,606 --> 01:23:07,191
แต่ไม่พบอะไรเลย

1205
01:23:11,696 --> 01:23:14,824
แต่ผมยังอยากรู้ว่าชารอน มาร์แชลล์เป็นใคร

1206
01:23:15,408 --> 01:23:16,951
แล้วเขาก็ยอมทำตาม

1207
01:23:17,452 --> 01:23:20,455
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะฟลอยด์ชอบพูดถึงตัวเอง

1208
01:23:20,538 --> 01:23:23,332
มันตลกดี เขากระโดดโลดเต้น
เล่าเรื่องมากมาย

1209
01:23:23,416 --> 01:23:26,544
แล้วอยู่ดีๆ เขาก็เริ่มคุยว่า…

1210
01:23:28,337 --> 01:23:31,966
เขาหน้าตาดีมาก เขาใส่เครื่องแบบคนขับรถบัส

1211
01:23:32,050 --> 01:23:34,927
ที่เมืองเชอร์รีวิลล์ รัฐนอร์ทแคโรไลนา

1212
01:23:35,970 --> 01:23:38,723
ว่าเขาเป็นคนขับรถบัสที่เก่งที่สุดในโลก

1213
01:23:39,348 --> 01:23:44,062
ว่าเขาเจอผู้หญิงคนหนึ่งชื่อแซนดี้

1214
01:23:44,145 --> 01:23:46,898
เธอเพิ่งเสียสิทธิ์การเลี้ยงดูลูกสามคนให้รัฐ

1215
01:23:46,981 --> 01:23:51,736
สก็อตต์ถามคำถามที่น่าจะเด็ดที่สุด

1216
01:23:51,819 --> 01:23:54,155
เขาถามว่า "ตอนนั้นคุณใช้ชื่อว่าอะไร"

1217
01:23:55,698 --> 01:23:58,409
แบรนด้อน คลีโอ วิลเลี่ยมส์
คือชื่อที่เขาบอกเรา

1218
01:24:03,623 --> 01:24:06,459
และนั่นเป็นชื่อที่เราไม่เคยได้ยินมาก่อน

1219
01:24:06,542 --> 01:24:10,713
พอเขาบอกชื่อนั้นมา เราก็ได้ข้อมูลบางอย่าง

1220
01:24:10,797 --> 01:24:13,883
เขาไม่ได้บอกแค่ชื่อ แต่เล่าต่อด้วย

1221
01:24:13,966 --> 01:24:16,886
ให้ชื่อคนที่เขาเจอ

1222
01:24:16,969 --> 01:24:18,429
ว่าพวกเขาแต่งงานกัน

1223
01:24:19,222 --> 01:24:20,890
เขาให้วันที่มา

1224
01:24:20,973 --> 01:24:23,559
เขาให้ชื่อลูกสาว

1225
01:24:23,643 --> 01:24:25,478
แม้แต่สถานที่เกิดของลูกสาวด้วย

1226
01:24:25,561 --> 01:24:26,979
ผมถามว่า "ใครโตที่สุด"

1227
01:24:27,063 --> 01:24:29,482
เขาตอบว่า "คนที่คุณมาถามถึงไง"

1228
01:24:32,235 --> 01:24:34,695
"เธอเกิดที่ไหน"
"ลิโวเนีย มิชิแกน"

1229
01:24:34,779 --> 01:24:37,990
"คุณรู้ได้ยังไง"
"ผมเห็นสูติบัตร"

1230
01:24:38,074 --> 01:24:40,868
เขาพูดว่า "นั่นแหละเด็กผู้หญิงที่คุณมาถามถึง"

1231
01:24:42,787 --> 01:24:44,205
ผมถามเขาว่า

1232
01:24:44,288 --> 01:24:46,290
"ลูกสาวคนโตชื่ออะไร"

1233
01:24:47,125 --> 01:24:49,377
เขาตอบว่า "ซูแซน เซวาคิส"

1234
01:25:15,278 --> 01:25:21,409
พอพวกเขาบอกตัวตนจริงของเธอกับผม
ผมนั่งอยู่กับที่แล้วก็…

1235
01:25:23,744 --> 01:25:25,830
ไม่ถึงกับตกอยู่ในภวังค์นะ ผมแค่…

1236
01:25:26,581 --> 01:25:29,876
ดีใจเหลือเกิน

1237
01:25:30,459 --> 01:25:31,961
ผมเกือบร้องไห้เลย

1238
01:25:32,461 --> 01:25:34,463
พอผมบอกเขา

1239
01:25:36,507 --> 01:25:37,758
ให้ตายสิ

1240
01:25:39,343 --> 01:25:41,053
เขาพูดว่า "เรารู้ตัวตนของเธอแล้ว"

1241
01:25:41,137 --> 01:25:44,348
บอกว่า เธอชื่อ ซูแซน เซวาคิส

1242
01:25:46,559 --> 01:25:47,560
ผมอึ้งเลย

1243
01:25:48,895 --> 01:25:50,062
"ให้ตายสิ"

1244
01:25:52,315 --> 01:25:55,276
พูดว่าโล่งอกก็ไม่ถูกนัก
แต่นั่นเป็นความรู้สึกฉัน

1245
01:25:55,359 --> 01:25:58,779
รู้สึกว่า มันจบลงแล้ว
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเธอเป็นใคร

1246
01:25:58,863 --> 01:26:02,325
(หนังสือรับรองการเกิด
ซูแซน มารี เซวาคิส)

1247
01:26:02,408 --> 01:26:05,369
วันรุ่งขึ้น พอเราได้สูติบัตรมา

1248
01:26:05,870 --> 01:26:08,456
สูติบัตรนั้นมีชื่อพ่อแม่ของเธออยู่

1249
01:26:08,539 --> 01:26:11,000
แซนดร้า แบรนเดนเบิร์ก
และคลิฟฟอร์ด เซวาคิส

1250
01:26:11,918 --> 01:26:14,295
จริงสิ ทั้งคู่ยังมีชีวิตอยู่นะ

1251
01:26:25,723 --> 01:26:27,850
เอฟบีไอมาที่ประตู

1252
01:26:28,851 --> 01:26:32,146
พวกเขาเอารูปซูซี่ให้ฉันดู
ฉันก็บอกว่า "นั่นลูกสาวฉัน"

1253
01:26:32,230 --> 01:26:33,940
"คุณรู้เหรอว่าเธออยู่ไหน"

1254
01:26:39,278 --> 01:26:40,780
เธอฉลาดมาก

1255
01:26:41,739 --> 01:26:42,990
ขี้เล่นมาก

1256
01:26:44,951 --> 01:26:46,577
และหัวไวด้วย

1257
01:26:49,372 --> 01:26:52,875
ฉันอายุ 18 ตอนตั้งท้อง
และอายุ 19 ตอนที่เธอเกิด

1258
01:26:55,086 --> 01:26:56,963
ฉันอายุ 17 ตอนเริ่มเดต

1259
01:26:58,130 --> 01:27:00,424
คลิฟฟ์กับฉันเรียนมัธยมปลายด้วยกัน

1260
01:27:01,467 --> 01:27:03,928
เธอเด็กกว่าผมสองปี

1261
01:27:04,595 --> 01:27:07,598
แต่เธอฉลาดและตลก

1262
01:27:08,266 --> 01:27:09,892
ผมก็หลงรักเธอเต็มเปา

1263
01:27:10,810 --> 01:27:13,271
เราเป็นคู่รักกันตลอดช่วงมัธยมปลาย

1264
01:27:14,772 --> 01:27:17,942
เราแต่งงานกันตอนจบมัธยมปลาย

1265
01:27:19,360 --> 01:27:22,196
ฉันตั้งท้องไม่กี่เดือนหลังจากเราแต่งงานกัน

1266
01:27:22,822 --> 01:27:24,240
ฉันตื่นเต้น

1267
01:27:25,283 --> 01:27:28,035
มีความสุข

1268
01:27:28,828 --> 01:27:31,539
และรอให้ลูกคลอดไม่ไหวแล้ว

1269
01:27:33,374 --> 01:27:36,627
เขาอยู่ที่เวียดนามตอนลูกเกิด

1270
01:27:37,211 --> 01:27:38,129
มันยากมาก

1271
01:27:38,629 --> 01:27:41,382
ผมมีเวลาพักหนึ่งสัปดาห์

1272
01:27:41,465 --> 01:27:43,718
และนั่นคือตอนที่ผมเห็นซูแซนเป็นครั้งแรก

1273
01:27:43,801 --> 01:27:45,303
เธออายุหกเดือน

1274
01:27:45,970 --> 01:27:48,222
เธอเป็นเด็กน้อยที่แสนน่ารัก

1275
01:27:49,598 --> 01:27:50,683
ผมภูมิใจ

1276
01:27:51,350 --> 01:27:53,811
หัวใจเราพองโตขึ้นเมื่อมีลูก

1277
01:27:55,438 --> 01:27:57,565
แต่เมื่อผมไปเวียดนาม

1278
01:27:58,190 --> 01:28:01,610
ผมทิ้งโลกที่เหลือไว้ข้างหลัง
ที่นั่นคือทั้งโลกของคุณ

1279
01:28:02,945 --> 01:28:08,409
เมื่อกลับมา ผมก็เปลี่ยนไป
และเธอก็คบกับผู้ชายคนอื่น

1280
01:28:08,993 --> 01:28:11,954
นั่นคือตอนที่แซนดี้บอกผมว่าเธอต้องการหย่า

1281
01:28:13,372 --> 01:28:15,875
ฉันเริ่มคบหากับผู้ชายคนอื่น

1282
01:28:15,958 --> 01:28:18,461
และตั้งท้องมีแอลลิสันกับเอมี่

1283
01:28:19,670 --> 01:28:21,255
แต่เราหย่ากัน

1284
01:28:22,381 --> 01:28:26,719
ฉันพาลูกๆ ไปอยู่ในรถเทรลเลอร์
ที่ลานจอดบ้านเคลื่อนที่

1285
01:28:28,137 --> 01:28:31,223
ลานจอดบ้านเคลื่อนที่อยู่บนเนินเขา

1286
01:28:31,307 --> 01:28:36,312
อยู่ดีๆ พายุทอร์นาโดก็พัดมา
ทำบ้านฉันล้มกะเท่เร่เลย

1287
01:28:41,650 --> 01:28:43,027
หลังจากเกิดพายุทอร์นาโด

1288
01:28:43,110 --> 01:28:47,073
ฉันมีอาการที่ตอนนี้เรียกกันว่า
โรคเครียดหลังผ่านเหตุการณ์ร้ายแรง

1289
01:28:47,156 --> 01:28:48,657
ฉันจำได้ว่า

1290
01:28:50,493 --> 01:28:54,872
ครั้งนึง ฉันนั่งอยู่กับพื้น
ตรงมุมในห้องนั่งเล่น

1291
01:28:56,374 --> 01:29:00,252
ลูกๆ ร้องเรียก "แม่จ๋าๆ!"
แต่ฉันขยับตัวไม่ได้

1292
01:29:02,713 --> 01:29:04,048
ฉันไปหากรมสังคมสงเคราะห์

1293
01:29:04,131 --> 01:29:06,842
เพราะคิดว่านั่นคือสิ่งที่ควรทำ
เพื่อขอความช่วยเหลือ

1294
01:29:07,802 --> 01:29:09,720
พวกเขาเอาตัวลูกๆ ไป

1295
01:29:09,804 --> 01:29:11,972
ฉันจำได้ว่าพูดกับเธอ ร้องไห้ไป

1296
01:29:12,056 --> 01:29:14,892
"มันไม่ปลอดภัย ฉันดูแลลูกๆ ไม่ได้"

1297
01:29:14,975 --> 01:29:17,603
ผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้าสำนักงานบอกว่า

1298
01:29:17,686 --> 01:29:19,814
"ที่รัก ไปโบสถ์เถอะ คุณจะรู้สึกดีขึ้น"

1299
01:29:21,816 --> 01:29:25,778
กรมสังคมสงเคราะห์โทรหาผมและบอกว่า

1300
01:29:26,529 --> 01:29:29,824
"เราอยากให้เด็กผู้หญิงทั้งสามคน
ไปอยู่กับครอบครัวเดียวกัน"

1301
01:29:29,907 --> 01:29:33,077
"พวกเขาผูกพันกันมาก
และเราไม่อยากจับเด็กๆ แยกกัน"

1302
01:29:34,495 --> 01:29:35,746
พวกเขาให้ทางเลือกกับผม

1303
01:29:35,830 --> 01:29:39,166
ต้องอุปการะทั้งสามคน ไม่ก็สละสิทธิ์ทั้งสามคน

1304
01:29:42,169 --> 01:29:44,213
มันค่อนข้างยากสำหรับผม

1305
01:29:44,296 --> 01:29:46,215
ผมใช้เวลาทั้งสุดสัปดาห์

1306
01:29:48,175 --> 01:29:51,554
ดื่มเหล้าหนัก และคิดหนักเรื่องนี้

1307
01:29:52,096 --> 01:29:55,099
ตอนนั้น ผมอาศัยอยู่กับพ่อแม่

1308
01:29:55,182 --> 01:29:56,976
ผมไม่มีงานทำ

1309
01:29:57,059 --> 01:30:00,563
ตอนนั้นผมอายุ 23 ปี

1310
01:30:01,230 --> 01:30:05,484
และผมคิดว่าในตอนนั้น
ผมไม่อาจเป็นผู้ปกครองที่ดีได้

1311
01:30:05,568 --> 01:30:08,988
ผมยังบอบช้ำจากเวียดนามอยู่

1312
01:30:14,410 --> 01:30:16,579
ตอนฉันไปที่โบสถ์ ฉันรู้ว่าร้องไห้อยู่

1313
01:30:16,662 --> 01:30:19,540
เพราะฉันร้องไห้ตลอดเวลา หยุดร้องไม่ได้เลย

1314
01:30:20,040 --> 01:30:21,375
แล้วฉันก็เจอเขาที่นั่น

1315
01:30:23,252 --> 01:30:25,337
เขามานั่งข้างๆ ฉัน

1316
01:30:25,421 --> 01:30:29,675
เริ่มคุยกับฉันด้วยน้ำเสียงสงบเสงี่ยม

1317
01:30:30,176 --> 01:30:31,594
ถามว่า "เป็นอะไรเหรอ"

1318
01:30:32,178 --> 01:30:34,138
"พระเจ้าส่งผมมาให้ช่วยคุณ"

1319
01:30:35,055 --> 01:30:37,308
เขาบอกว่า "เราจะไปรับลูกคุณกัน"

1320
01:30:38,642 --> 01:30:41,770
"เราจะแต่งงานกัน
แล้วผมจะดูแลคุณและลูกๆ เอง

1321
01:30:41,854 --> 01:30:43,647
และทุกอย่างจะเรียบร้อย"

1322
01:30:45,649 --> 01:30:49,612
หลังจากเราเริ่มกัน
เขาก็ทำหลายอย่างที่น่ากลัว

1323
01:30:52,198 --> 01:30:56,118
พอฉันรู้ตัวว่าตกอยู่ในอันตรายกับเขา
ฉันไม่รู้จะทำยังไง

1324
01:30:57,620 --> 01:31:01,123
เขามีมีดที่เขาพกติดตัวตลอดเวลา

1325
01:31:01,707 --> 01:31:05,002
เขามักเอื้อมลงไปตรงที่เก็บมีดไว้

1326
01:31:05,085 --> 01:31:07,755
พูดว่า "คิดว่าจะทิ้งฉันไปได้เหรอ"

1327
01:31:09,131 --> 01:31:10,382
ไม่มีทางซะล่ะ

1328
01:31:15,095 --> 01:31:18,682
ครั้งหนึ่งฉันต้องซื้อผ้าอ้อมให้ลูกๆ

1329
01:31:18,766 --> 01:31:21,227
ฉันจ่ายเช็คเด้งที่เซเว่นอีเลฟเว่น

1330
01:31:21,977 --> 01:31:23,938
เลยต้องติดคุก 30 วัน

1331
01:31:27,775 --> 01:31:29,902
แล้วตอนนั้นเอง เขาก็เอาลูกๆ ฉันไป

1332
01:31:31,820 --> 01:31:34,198
ฉันไปที่สถานีตำรวจทันที

1333
01:31:34,865 --> 01:31:37,493
บอกตำรวจว่าเขาเอาลูกๆ ฉันไป

1334
01:31:38,369 --> 01:31:40,913
ตำรวจถามว่า
"คุณแต่งงานตามกฎหมายกับเขารึเปล่า"

1335
01:31:40,996 --> 01:31:41,872
ฉันตอบว่าใช่

1336
01:31:41,956 --> 01:31:45,960
ตำรวจบอกว่า "นั่นเป็นเรื่องทางแพ่ง
คุณต้องจัดการเอาเอง"

1337
01:31:47,628 --> 01:31:50,381
ฉันเริ่มพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

1338
01:31:50,464 --> 01:31:52,800
พวกเขาก็พาตัวฉันออกจากสถานีตำรวจ

1339
01:31:55,719 --> 01:31:57,721
จนครั้งหนึ่ง ฉันไม่รู้วันที่แน่ชัด

1340
01:31:57,805 --> 01:32:01,809
เขาพาแอลลิสันกับเอมี่ไปส่งไว้
ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

1341
01:32:01,892 --> 01:32:03,435
แล้วเอาตัวซูซี่ไป

1342
01:32:09,108 --> 01:32:10,901
คุณกลับไปพูดไม่ได้ว่า

1343
01:32:11,485 --> 01:32:12,528
"ถ้าฉันไม่…"

1344
01:32:15,322 --> 01:32:19,577
"ถ้าฉันหาทางขอความช่วยเหลือได้"

1345
01:32:20,494 --> 01:32:23,872
"เพื่อหนีจากสถานการณ์นั้น
มันก็คงจะไม่เกิดขึ้น

1346
01:32:25,374 --> 01:32:28,961
ฉันควรจะเป็นแม่ของเธอ
และปกป้องเธอจากปีศาจนั่น

1347
01:32:29,795 --> 01:32:30,754
แต่ฉันไม่ได้ทำ

1348
01:32:33,299 --> 01:32:36,010
ที่จริงฉันโกรธแม่ของชารอนมาก

1349
01:32:36,885 --> 01:32:39,430
ฉันไม่เชื่อแม้แต่วินาทีเดียวว่า

1350
01:32:39,513 --> 01:32:43,475
ว่าเธอหาลูกไม่พบตั้งแต่ตอนนั้น

1351
01:32:43,559 --> 01:32:46,145
ฉันถูกลักพาตัวในปี 1976

1352
01:32:46,687 --> 01:32:51,692
แม่ฉันติดต่อหาทุกคนเกือบห้าปี

1353
01:32:52,192 --> 01:32:53,277
ทั้งวุฒิสมาชิก

1354
01:32:53,902 --> 01:32:55,946
นายกเทศมนตรี แม่ออกทีวี

1355
01:32:56,488 --> 01:32:59,033
แม่ทำทุกอย่างที่ทำได้

1356
01:33:00,159 --> 01:33:02,745
และแม่ไม่ใช่คนร่ำรวย

1357
01:33:02,828 --> 01:33:06,582
แต่แม่ใช้เงินทั้งหมดที่มีเพื่อตามหาฉัน

1358
01:33:06,665 --> 01:33:08,917
แม่ฉันทำทุกอย่าง

1359
01:33:09,001 --> 01:33:11,170
ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไม

1360
01:33:12,463 --> 01:33:14,923
ทำไมเธอไม่พยายามมากกว่านี้

1361
01:33:16,675 --> 01:33:19,845
บอกตามตรงนะ ฉันติดต่อไปหายายของเมแกน

1362
01:33:22,264 --> 01:33:23,307
มันไปได้ไม่ดีเลย

1363
01:33:23,891 --> 01:33:26,060
เธอมีทัศนคติว่า "ฉันไม่สน"

1364
01:33:26,560 --> 01:33:30,314
เมื่อเราติดต่อไปหาใครสักคน
และคนนั้นไม่สนใจเลย

1365
01:33:31,315 --> 01:33:32,399
สำหรับฉัน…

1366
01:33:34,109 --> 01:33:35,027
ไม่สนเลยเหรอ

1367
01:33:35,736 --> 01:33:38,405
ไม่อยากรู้เลยเหรอ คุณเป็นคนยังไงกัน

1368
01:33:38,489 --> 01:33:40,658
ฉันไม่พอใจเลย

1369
01:33:46,580 --> 01:33:50,334
เมื่อปี 2003 ตอนผมไปทัลซาแล้วไปเยี่ยมที่สุสาน

1370
01:33:50,417 --> 01:33:53,587
ผมคิดว่า "คงดีมากนะ

1371
01:33:53,671 --> 01:33:56,382
ถ้าได้กลับมาที่นี่สักวัน
แล้วเปลี่ยนป้ายหลุมศพนี้"

1372
01:33:56,465 --> 01:33:59,259
ป้ายสลักไว้แค่ชื่อเดียว ทอนย่า
มันรบกวนจิตใจผมมาก

1373
01:33:59,927 --> 01:34:02,888
ดังนั้นหลังจากรู้ตัวตนของเธอ

1374
01:34:02,971 --> 01:34:04,807
เราตัดสินใจกัน และผมคุยกับเมแกนแล้ว

1375
01:34:04,890 --> 01:34:08,143
ผมบอกว่า "เอางี้ละกัน"

1376
01:34:09,228 --> 01:34:14,650
แมทท์อยากได้ความคิดเห็นของฉันว่า
ควรเขียนอะไรบนป้ายหลุมศพ

1377
01:34:15,401 --> 01:34:17,903
ฉันคิดว่า "แย่ละ ความรับผิดชอบอันใหญ่หลวง"

1378
01:34:18,696 --> 01:34:22,825
เธอสร้างความประทับใจให้ผู้คนมากมาย
และฉันอยากทำให้เห็นชัดเจน

1379
01:34:22,908 --> 01:34:26,120
ว่าเธอเป็นทุกอย่างสำหรับทุกคน

1380
01:34:27,955 --> 01:34:31,959
(วันที่ 3 มิถุนายน 2017)

1381
01:34:32,042 --> 01:34:34,044
พระบิดา ลูกขอบคุณสำหรับโอกาสนี้

1382
01:34:34,128 --> 01:34:37,423
ลูกภาวนาขอให้พระองค์นำความสบายใจ
ความเข้มแข็ง ความรัก

1383
01:34:37,506 --> 01:34:39,007
มาสู่ชีวิตของทุกคนที่อยู่ที่นี่

1384
01:34:39,091 --> 01:34:41,802
ไม่เพียงแค่ในวันนี้
แต่ทุกที่ไม่ว่าจะอยู่ไหน

1385
01:34:49,518 --> 01:34:50,644
เธออยู่นั่น

1386
01:34:55,190 --> 01:34:58,610
เธออายุแค่ 20 ปีตอนที่เธอเสียชีวิตในปี 1990

1387
01:34:59,695 --> 01:35:04,408
และกว่าเราจะเปลี่ยนป้ายหลุมศพได้
ก็เป็นเดือนมิถุนายน 2017

1388
01:35:04,491 --> 01:35:07,119
และในที่สุดก็ได้ใส่ชื่อจริงของเธอลงไป

1389
01:35:09,580 --> 01:35:13,208
เธอเป็นนิยามของคำว่าเพื่อนสำหรับทุกคน

1390
01:35:13,792 --> 01:35:16,754
เป็นปากเสียงและเป็นกำลังใจให้ทุกคน

1391
01:35:16,837 --> 01:35:21,383
ซึ่งไร้สาระสิ้นดี
เพราะเธอไม่มีอะไรอย่างนั้นที่บ้านเลย

1392
01:35:21,467 --> 01:35:24,052
และเธอทำทุกอย่างด้วยความมั่นใจ

1393
01:35:24,136 --> 01:35:27,681
(แม่และมิตรที่ซื่อสัตย์)

1394
01:35:31,560 --> 01:35:35,230
ในที่สุดเธอก็มีพิธีรำลึกที่เธอสมควรได้รับ

1395
01:35:36,356 --> 01:35:41,737
นั่นทำให้ผมดำเนินชีวิตต่อไปได้

1396
01:35:41,820 --> 01:35:43,697
และในที่สุดเธอก็ได้พักผ่อน

1397
01:35:45,157 --> 01:35:47,159
แต่เธอยังมีชีวิตอยู่ในใจผม

1398
01:35:49,369 --> 01:35:52,372
และเมื่อผมจากไป นั่นก็คงจะเป็นจุดจบ

1399
01:35:55,876 --> 01:35:58,504
มันงดงามมาก

1400
01:35:58,587 --> 01:36:01,340
มันวิเศษมากที่ได้รู้ว่าเธอเป็นใคร

1401
01:36:03,592 --> 01:36:04,593
ฉันจำได้ว่า

1402
01:36:06,094 --> 01:36:08,096
"เพื่อนรัก ฉันดูแลเธอเอง"

1403
01:36:10,265 --> 01:36:14,102
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมสะเทือนใจที่สุดคือ
เธอไม่เคยรู้ว่าตัวเองเป็นใคร

1404
01:36:16,647 --> 01:36:20,818
การได้รู้จักคนที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอ
ช่วยผมได้มาก

1405
01:36:22,236 --> 01:36:25,155
เพราะทุกคนมีความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับเธอ

1406
01:36:25,656 --> 01:36:30,118
รู้สึกได้ว่าบางครั้ง เธอกำลัง

1407
01:36:30,702 --> 01:36:33,121
ใช้ชีวิตที่มีให้คุ้มค่ามากที่สุด

1408
01:36:36,500 --> 01:36:39,545
ฉันตื่นเต้นที่

1409
01:36:41,421 --> 01:36:44,675
เราใส่ชื่อจริงของเธอไว้บนป้ายหลุมศพ
ที่เป็นเธอจริงๆ

1410
01:36:48,095 --> 01:36:50,097
มันสำคัญกับเราทุกคน

1411
01:36:50,180 --> 01:36:51,223
มันเป็น…

1412
01:36:51,306 --> 01:36:53,809
นี่คือตัวตนที่แท้จริงของเธอ
นี่คือพ่อแท้ๆ ของเธอ

1413
01:36:53,892 --> 01:36:55,727
นี่ก็ลูกสาวแท้ๆ ของเธอ

1414
01:36:56,353 --> 01:36:58,146
เธออยู่ตรงนี้ นอนพักอยู่ที่นี่

1415
01:36:58,230 --> 01:37:00,023
และนี่คือชื่อจริงของเธอ

1416
01:37:00,524 --> 01:37:03,652
(เซวาคิส, ซูแซน มารี
6 กันยายน 1969-30 เมษายน 1990)

1417
01:37:03,735 --> 01:37:05,737
(แม่และมิตรที่ซื่อสัตย์)

1418
01:37:06,572 --> 01:37:07,990
นายอำเภอคะ ขอบคุณนะคะ

1419
01:37:09,074 --> 01:37:12,703
ฉันมีความสัมพันธ์ใหม่ๆ
และมีครอบครัวมากกว่าที่ฉันต้องการ

1420
01:37:14,288 --> 01:37:18,292
และหวังว่าฉันจะเป็นแม่ได้ครึ่งนึง
ของแม่ที่เธอเคยเป็นหรืออยากเป็น

1421
01:37:19,877 --> 01:37:24,339
การเป็นแม่คนทำให้
ฉันเคารพแม่ผู้ให้กำเนิดมากขึ้น

1422
01:37:24,423 --> 01:37:27,676
เพราะแม่ต้องสละลูกสองคน

1423
01:37:27,759 --> 01:37:28,969
อาจจะมากกว่านั้น

1424
01:37:29,052 --> 01:37:32,347
เพราะรู้ว่าเป็นการดีกว่าสำหรับลูกๆ

1425
01:37:35,017 --> 01:37:38,228
ลูกชายฉันชื่อไมเคิล
ตั้งชื่อตามน้องชายของฉัน

1426
01:37:38,854 --> 01:37:42,983
ไมเคิลไม่ได้อยู่ใช้ชื่อเขา
และฉันอยากสานต่อชื่อนี้

1427
01:37:45,068 --> 01:37:49,656
สิ่งที่ผมทำได้คือ ผมคุยกับซูแซนไม่ได้
แต่ผมคุยกับเมแกนได้

1428
01:37:53,869 --> 01:37:57,039
และนั่นก็เพียงพอแล้ว

1429
01:38:01,793 --> 01:38:03,462
ฉันพยายามค้นหาตัวเองอยู่

1430
01:38:03,545 --> 01:38:07,132
แต่ฉันรู้ว่าเรื่องนี้จะช่วยใครสักคน

1431
01:38:07,633 --> 01:38:12,387
ฉันแค่ต้องหาชิ้นส่วนต่างๆ ให้ครบ
ว่ามันหล่อหลอมฉันอย่างไร

1432
01:38:12,471 --> 01:38:14,640
และเมื่อนั้นฉันรู้ว่าฉันจะแบ่งปันสิ่งนี้ได้

1433
01:38:19,937 --> 01:38:22,606
ฉันรู้ว่าถ้าเธอมีโอกาส

1434
01:38:23,982 --> 01:38:26,151
เธอจะเป็นคนหนึ่งที่

1435
01:38:26,234 --> 01:38:29,947
สามารถเอาชนะสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอได้

1436
01:38:31,114 --> 01:38:33,617
ถ้าเธอหนีไปจากเขาได้

1437
01:38:34,326 --> 01:38:37,120
เธอต้องเป็นผู้รอดชีวิตที่น่าทึ่ง

1438
01:38:39,665 --> 01:38:41,583
เธอมีศักยภาพมากมาย

1439
01:38:43,627 --> 01:38:46,088
เธอมีสิ่งที่จะมอบให้โลกได้

1440
01:38:46,880 --> 01:38:49,466
เธอมีพรสวรรค์มากและ…

1441
01:38:52,469 --> 01:38:54,596
ฉันจะจดจำเธอไว้อย่างนั้นตลอดไป

1442
01:39:05,899 --> 01:39:08,652
(ด้วยรักและอาลัย
ซูแซน มารี เซวาคิส)

1443
01:39:08,735 --> 01:39:10,904
(และไมเคิล แอนโทนี่ ฮิวจ์ส)

1444
01:39:11,780 --> 01:39:14,866
(หากคุณหรือคนรู้จักเคยประสบ
การใช้ความรุนแรงทางเพศ)

1445
01:39:14,950 --> 01:39:17,953
(ดูข้อมูลและแหล่งข้อมูลได้ที่
www.wannatalkaboutit.com)

1446
01:41:13,568 --> 01:41:18,198
คำบรรยายโดย อรภาริน อ่อนกอ