1
00:00:06,049 --> 00:00:10,970
‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:12,388 --> 00:00:16,225
‎(ซานดิเอโก แคลิฟอร์เนีย ปี 2013)

3
00:00:16,893 --> 00:00:20,897
‎(ความจนไม่มีดี ฟีนิกซ์ แอริโซนา)

4
00:00:23,691 --> 00:00:24,776
‎เขามาแล้ว

5
00:00:26,027 --> 00:00:27,070
‎นิ่งไว้ก่อน ทุกคน

6
00:00:29,822 --> 00:00:31,991
‎เป้าหมายเข้ามาในระยะแล้ว

7
00:00:32,658 --> 00:00:35,286
‎- รับทราบ
‎- มันอาจผิดแผนได้เร็วมาก

8
00:00:36,704 --> 00:00:37,997
‎เขากำลังลงจากรถ

9
00:00:38,831 --> 00:00:41,542
‎หมวกบอลสีน้ำเงิน เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีแทน

10
00:00:41,626 --> 00:00:43,419
‎กางเกงยีนส์สีน้ำเงิน รองเท้าผ้าใบสีขาว

11
00:00:47,090 --> 00:00:51,219
‎บ๊อบ ทำไมคุณไม่ประกาศ
‎ออกมาเลยล่ะว่าคุณไม่ใช่ดีบี คูเปอร์

12
00:00:57,767 --> 00:01:01,771
‎ในวันก่อนวันขอบคุณพระเจ้า ปี 1971
‎สายการบินนอร์ธเวสต์ถูกยึด...

13
00:01:01,854 --> 00:01:03,564
‎เอฟบีไอไม่สามารถไขคดีนี้...

14
00:01:03,648 --> 00:01:06,109
‎คูเปอร์กลายเป็นตำนานหลังจากจี้เครื่องบิน

15
00:01:06,192 --> 00:01:09,821
‎และกระโดดร่มออกมา
‎พร้อมเงินสด 200,000 ดอลลาร์

16
00:01:09,904 --> 00:01:11,864
‎เรียกโจรใจกล้าบ้าบิ่นรายนี้ว่าดีบี คูเปอร์

17
00:01:11,948 --> 00:01:12,907
‎ดีบี คูเปอร์...

18
00:01:12,990 --> 00:01:14,575
‎- ดีบี คูเปอร์...
‎- ดีบี คูเปอร์...

19
00:01:14,659 --> 00:01:15,910
‎- ดีบี คูเปอร์...
‎- ดีบี...

20
00:01:15,993 --> 00:01:20,414
‎ผู้ร้ายจี้เครื่องบินที่ฉลาดที่สุด
‎และแน่นอนว่าบ้าระห่ำที่สุด

21
00:01:20,498 --> 00:01:21,541
‎ตลอดกาล

22
00:01:22,208 --> 00:01:25,169
‎เหลือเชื่อเมื่อคิดว่า
‎เราเพิ่งผ่านวันครบรอบ 50 ปี

23
00:01:25,253 --> 00:01:26,671
‎คดีดีบี คูเปอร์

24
00:01:26,754 --> 00:01:30,049
‎ซึ่งยังเป็นคดีปล้นระฟ้าที่ยังปิดไม่ได้คดีเดียว

25
00:01:30,133 --> 00:01:31,801
‎ในประวัติศาสตร์ของเรา

26
00:01:31,884 --> 00:01:34,262
‎สิ่งที่เขาทำสำเร็จมันน่าทึ่งจริงๆ

27
00:01:35,096 --> 00:01:36,597
‎เขาหนีรอดไปได้

28
00:01:36,681 --> 00:01:40,476
‎เขาฝ่าด่านเจ้าหน้าที่สำเร็จ
‎ไม่ได้ทำร้ายพลเรือนสักคน

29
00:01:41,811 --> 00:01:46,149
‎เขาถึงได้เป็นตำนานอย่างที่เป็นทุกวันนี้

30
00:01:46,858 --> 00:01:49,068
‎เรามีพยานเห็นคุณอยู่ในโอเรกอน

31
00:01:49,152 --> 00:01:51,404
‎ตอนเกิดเหตุจี้เครื่องบิน คุณอยู่ที่นั่นหรือเปล่า

32
00:01:51,487 --> 00:01:54,407
‎ทีมผมมั่นใจว่าเราเจอดีบีคูเปอร์แล้ว

33
00:01:54,490 --> 00:01:56,409
‎เรามีหลักฐานมากกว่า 100 ชิ้น

34
00:01:57,618 --> 00:02:01,330
‎เรากำลังรับมือกับชายผู้มี
‎หลายตัวตน และเป็นนักต้มตุ๋น

35
00:02:03,040 --> 00:02:05,459
‎ผมมาที่นี่เพราะผมอยากให้ความจริงปรากฏ

36
00:02:06,210 --> 00:02:08,254
‎ถ้ามันจะเจ็บ ก็เจ็บไป

37
00:02:11,090 --> 00:02:12,633
‎คดีนี้ยาวนานมาราธอน

38
00:02:12,717 --> 00:02:17,221
‎มันคือการเสียสละ ความยากลำบาก
‎บังคับคุณให้ตั้งคำถามตัวเองว่าสติดีอยู่หรือเปล่า

39
00:02:18,264 --> 00:02:21,601
‎มันบังคับให้คุณเชื่อจริงๆ ในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

40
00:02:22,935 --> 00:02:27,440
‎สรุปคือผมไม่เชื่อทฤษฎี
‎ ไม่เชื่อนิทานพื้นบ้าน ไม่เชื่อตำนาน

41
00:02:27,523 --> 00:02:28,566
‎ผมเชื่อข้อเท็จจริง

42
00:02:30,943 --> 00:02:32,195
‎สวัสดี

43
00:02:32,278 --> 00:02:34,447
‎ทีมสืบสวนคดีปริศนา

44
00:02:34,530 --> 00:02:38,326
‎เชื่อว่าคุณคือดีบี คูเปอร์ผู้อื้อฉาว

45
00:02:38,409 --> 00:02:41,621
‎อื้อฉาวหรือโด่งดัง ผมว่าเขาดังนะ

46
00:02:41,704 --> 00:02:42,663
‎ก็ได้

47
00:03:15,696 --> 00:03:20,451
‎(ตอนที่ 1: คว้าเงินแล้วกระโดด)

48
00:03:22,161 --> 00:03:26,332
‎(ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย)

49
00:03:33,756 --> 00:03:36,676
‎ระยะเวลาสิบปีคือเวลาไขคดี
‎ที่ผมเคยทำยาวนานที่สุด

50
00:03:37,593 --> 00:03:40,513
‎ผมอยากตั้งคำถามทุกคน
‎คำถามที่ติดอยู่ในใจผมเสมอ

51
00:03:40,596 --> 00:03:42,098
‎ซึ่งก็คือ "ทำไม"

52
00:03:43,474 --> 00:03:46,644
‎ทำไมผมถึงมุ่งมั่น ภรรยาผมด้วยนะ

53
00:03:46,727 --> 00:03:49,772
‎ทำไมเราถึงมุ่งมั่นจะไขคดีอายุ 50 ปี

54
00:03:54,151 --> 00:03:56,529
‎มันส่งผลกระทบครอบครัวผม

55
00:03:56,612 --> 00:03:57,780
‎(สายการบินนอร์ธเวสต์)

56
00:03:57,863 --> 00:04:00,533
‎ผมมองภรรยาผมแล้วผมก็คับข้องใจ

57
00:04:02,493 --> 00:04:04,287
‎ผมมองลูกๆ ของผมเติบโต

58
00:04:04,996 --> 00:04:08,582
‎และเราใช้เงินส่วนตัวจำนวนมาก
‎ในขั้นตอนทั้งหมด

59
00:04:10,167 --> 00:04:12,503
‎แต่ทุกคนในครอบครัวเราเห็นด้วยให้กัดไม่ปล่อย

60
00:04:12,586 --> 00:04:15,339
‎เพราะพวกเขาเชื่อว่าเรามีข้อมูลจริง

61
00:04:17,508 --> 00:04:19,427
‎(วันที่ 24 พฤศจิกายน)

62
00:04:19,510 --> 00:04:22,096
‎(ปี 1971)

63
00:04:26,434 --> 00:04:29,812
‎สิ่งที่คูเปอร์ทำได้นั้นมันยากมาก

64
00:04:29,895 --> 00:04:32,398
‎และเขาแสดงฝีมือสมบูรณ์แบบ

65
00:04:32,481 --> 00:04:36,152
‎โดยเฉพาะเมื่อพิจารณาเรื่องที่ว่า
‎วันนั้นเป็นวันพุธก่อนวันขอบคุณพระเจ้า

66
00:04:36,986 --> 00:04:39,238
‎หนึ่งในวันที่มีผู้คนเดินทางมากที่สุดของปี

67
00:04:46,078 --> 00:04:50,374
‎ห้าสิบปีก่อน ผมเรียนปีสอง
‎ที่มหาวิทยาลัยโอเรกอน

68
00:04:51,917 --> 00:04:53,336
‎ผมโทรบอกพ่อแม่

69
00:04:53,419 --> 00:04:57,631
‎ว่า "ผมได้เที่ยวบินนี้ ใช้เวลา 37 นาที
‎จากพอร์ตแลนด์ไปซีแอตเทิล"

70
00:04:59,717 --> 00:05:02,261
‎ฟ้าเปิดก็จริง แต่มีเมฆเยอะ

71
00:05:03,679 --> 00:05:07,350
‎ผมเดินขึ้นบันไดด้านหลัง
‎และนั่งอยู่ฝั่งซ้ายท้ายเครื่องบิน

72
00:05:07,850 --> 00:05:11,187
‎ผมไม่ได้สังเกตคนรอบตัว

73
00:05:11,937 --> 00:05:13,689
‎จนกระทั่งเครื่องบินออก

74
00:05:18,986 --> 00:05:21,822
‎ผมเห็นชายคนนี้ที่นั่งถัดจากผม

75
00:05:22,573 --> 00:05:24,283
‎ใส่แว่นกันแดด

76
00:05:24,367 --> 00:05:26,911
‎ผมก็คิดว่า "แปลกดี"

77
00:05:28,204 --> 00:05:29,538
‎"เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร"

78
00:05:32,666 --> 00:05:35,544
‎เที่ยวบินจากพอร์ตแลนด์
‎ไปซีแอตเทิลเป็นเที่ยวบินระยะสั้นมาก

79
00:05:35,628 --> 00:05:37,922
‎แทบไม่มีเวลาจะเสิร์ฟเครื่องดื่ม

80
00:05:44,553 --> 00:05:46,097
‎หลังจากเครื่องบินออก

81
00:05:46,931 --> 00:05:50,351
‎ชายที่ดูท่าทางแปลกๆ คนนี้
‎ก็ส่งโน้ตให้พนักงานต้อนรับ

82
00:05:50,976 --> 00:05:52,478
‎ฉันไม่ได้สนใจเขาเลย

83
00:05:53,062 --> 00:05:54,355
‎จากนั้นเขาก็พูดว่า...

84
00:05:54,438 --> 00:05:55,898
‎(ฟลอเรนซ์ ชาฟฟ์เนอร์ แอร์ฯ)

85
00:05:55,981 --> 00:05:57,858
‎"ผมอยากให้คุณอ่านโน้ตนี้"

86
00:05:59,944 --> 00:06:01,070
‎มันเป็นตัวพิมพ์เขียนว่า

87
00:06:01,153 --> 00:06:04,281
‎"คุณครับ ผมมีระเบิดอยู่ในกระเป๋าเอกสาร"

88
00:06:04,365 --> 00:06:06,158
‎"ผมอยากให้คุณนั่งข้างผม"

89
00:06:06,659 --> 00:06:09,954
‎นั่นคือจุดเริ่มต้นเรื่องราว
‎พิศดารพันลึกของดีบี คูเปอร์

90
00:06:15,584 --> 00:06:17,628
‎ผมจำได้ว่าเธอคุยกับเขา

91
00:06:17,711 --> 00:06:20,339
‎จากนั้นเธอลุกขึ้นแล้วเดินไปที่โทรศัพท์

92
00:06:20,840 --> 00:06:24,427
‎แต่ผมไม่รู้หรอกว่ามีเรื่องอะไรกัน

93
00:06:25,594 --> 00:06:30,724
‎เขาขอเงินสด 200,000 ดอลลาร์
‎และร่มชูชีพสี่ตัว

94
00:06:32,393 --> 00:06:34,478
‎การขอเงินก็พอเข้าใจได้

95
00:06:34,562 --> 00:06:35,563
‎แต่ร่มชูชีพเนี่ยนะ

96
00:06:35,646 --> 00:06:37,606
‎ชายคนนี้อยากได้ร่มชูชีพไปทำไม

97
00:06:38,858 --> 00:06:41,610
‎เขาฉลาดมาก เขาไม่สั่งหนึ่งหรือสองตัว

98
00:06:41,694 --> 00:06:42,778
‎เขาสั่งสี่ตัว

99
00:06:42,862 --> 00:06:46,031
‎เขาคิดว่าอาจได้ร่มชูชีพปลอมก็ได้

100
00:06:46,115 --> 00:06:48,701
‎เขาก็จะตาย แต่ถ้าเขาสั่งสี่ตัว

101
00:06:48,784 --> 00:06:51,287
‎"เขาจะจับตัวประกันแน่ๆ เราหลอกเขาไม่ได้"

102
00:06:51,370 --> 00:06:52,872
‎ฉลาดมากๆ

103
00:06:54,665 --> 00:06:56,250
‎(โปรดรัดเข็มขัด)

104
00:06:57,209 --> 00:07:00,713
‎นักบินเดินมาแจ้งว่า "เครื่องยนต์มีปัญหา

105
00:07:00,796 --> 00:07:02,756
‎เชื้อเพลิงใกล้จะหมด"

106
00:07:04,717 --> 00:07:07,511
‎"ขอให้ทุกคนย้ายไปนั่งส่วนหัวของเครื่องบิน"

107
00:07:08,929 --> 00:07:11,932
‎ระหว่างเหตุการณ์นี้ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

108
00:07:12,725 --> 00:07:15,686
‎เรายังบินอยู่ ก็เลยไม่มีเรื่องให้กังวล

109
00:07:16,937 --> 00:07:20,399
‎คูเปอร์ไม่อยากให้เครื่องบิน
‎ลงจอดจนกว่าของทั้งหมด

110
00:07:20,483 --> 00:07:24,195
‎จะถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อย
‎ที่สนามบินแล้ว ดังนั้นเครื่องบินจึงต้องบินวน

111
00:07:32,203 --> 00:07:33,537
‎ตอนนั้นฟ้าเริ่มมืด

112
00:07:34,205 --> 00:07:36,832
‎ฟ้ากำลังเปลี่ยนเป็นคืนที่มืดมิดและมีพายุ

113
00:07:38,751 --> 00:07:42,046
‎เมื่อคนร้ายรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการ
‎ถูกเตรียมเรียบร้อย

114
00:07:42,129 --> 00:07:43,964
‎เงินสด 200,000 ดอลลาร์

115
00:07:44,048 --> 00:07:46,383
‎มูลค่าปัจจุบันก็ประมาณหนึ่งล้านดอลลาร์

116
00:07:46,467 --> 00:07:49,094
‎และร่มชูชีพที่เขาต้องการกำลังรอเขาอยู่

117
00:07:50,179 --> 00:07:53,098
‎เครื่องบินลงจอดที่ซีแอตเทิล

118
00:07:53,849 --> 00:07:55,976
‎สไนเปอร์กำลังจับจ้องเครื่องบินลำนี้

119
00:07:56,060 --> 00:07:58,896
‎คูเปอร์ขอให้พนักงานต้อนรับปิดหน้าต่าง

120
00:07:58,979 --> 00:08:00,356
‎ในเครื่องบินมืด

121
00:08:02,399 --> 00:08:06,195
‎พนักงานต้อนรับคนหนึ่งออกมา
‎นักสืบส่งถุงใส่เงินใบใหญ่ให้เธอ

122
00:08:06,695 --> 00:08:11,075
‎จากนั้นเธอก็รับร่มชูชีพไป
‎และผู้โดยสารทั้งหมดก็เดินลงมา

123
00:08:12,368 --> 00:08:16,747
‎เราอยู่ห่างจากเทอร์มินัล
‎หลายกิโลเมตร รถบัสคันหนึ่งเข้ามารับเรา

124
00:08:17,331 --> 00:08:19,250
‎แล้วขับกลับไปที่สนามบิน

125
00:08:20,584 --> 00:08:23,671
‎เมื่อคืนมีผู้โดยสาร 36 คน
‎ลงจากเครื่องบินที่่ซีแอตเทิล

126
00:08:23,754 --> 00:08:26,757
‎เหลือแต่ลูกเรือสี่คนและคนร้าย

127
00:08:26,840 --> 00:08:31,220
‎และน่าจะมีนักข่าวจากสื่อต่างๆ
‎นับร้อยเฝ้าอยู่ด้านนอก

128
00:08:31,804 --> 00:08:34,557
‎เจ้าหน้าที่เอฟบีไอที่กำลังสัมภาษณ์ทุกคน

129
00:08:34,640 --> 00:08:38,727
‎บอกว่า "เครื่องบินถูกจี้"
‎ นั่นแหละที่ผมได้รู้เรื่องนี้ครั้งแรก

130
00:08:39,562 --> 00:08:42,189
‎ลูกเรือไม่บอกให้เรารู้สิ่งที่เกิดขึ้น

131
00:08:42,273 --> 00:08:43,983
‎เดาว่าไม่อยากให้ตื่นตระหนกกัน

132
00:08:44,775 --> 00:08:46,735
‎เราไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

133
00:08:46,819 --> 00:08:49,071
‎เราบินวนอยู่อย่างนั้นสองชั่วโมงครึ่ง

134
00:08:49,154 --> 00:08:51,323
‎ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

135
00:08:51,407 --> 00:08:54,743
‎- คุณทราบเรื่องเมื่อไหร่
‎- เครื่องจอด เมื่อพวกเขานำเงินขึ้นเครื่อง

136
00:08:55,828 --> 00:08:59,665
‎คนร้ายสวมสูทเรียกร้องเงิน 200,000 ดอลลาร์

137
00:08:59,748 --> 00:09:03,961
‎และถือกระเป๋าเอกสารเรียบๆ
‎ซึ่งเขาบอกลูกเรือว่ามีระเบิด

138
00:09:04,461 --> 00:09:07,881
‎ฉันเห็นแบตเตอร์ขนาดใหญ่กับแท่งระเบิดหกอัน

139
00:09:07,965 --> 00:09:09,883
‎มัดไว้รอบแบตเตอรี่

140
00:09:09,967 --> 00:09:12,970
‎เขาพูดกับฉันว่า "ผมแค่ต้อง

141
00:09:13,512 --> 00:09:16,807
‎แตะลวดนี้กับอุปกรณ์ชิ้นนี้

142
00:09:17,474 --> 00:09:18,851
‎แล้วเราทุกคนก็จะตาย"

143
00:09:21,604 --> 00:09:24,607
‎ผมกลับถึงบ้านถึงเพิ่งจะเริ่มตามเรื่องทัน

144
00:09:25,316 --> 00:09:29,153
‎ที่ว่าผมนั่งอยู่ติดกับ

145
00:09:30,237 --> 00:09:31,071
‎ระเบิด

146
00:09:31,572 --> 00:09:34,700
‎(สนามบินซีแอตเทิล-ทาโคมา)

147
00:09:40,956 --> 00:09:45,294
‎ฤดูใบไม้ร่วง ปี 1971
‎ขณะเกิดเหตุจี้เครื่องบินครั้งนั้น

148
00:09:46,629 --> 00:09:51,300
‎ระบบการเดินทางด้วยเครื่องบิน
‎แตกต่างจากสมัยนี้อย่างใหญ่หลวง

149
00:09:51,383 --> 00:09:54,970
‎การเดินเข้าสนามบินในสมัยนั้น
‎เหมือนเดินเข้าซูเปอร์มาร์เก็ต

150
00:10:01,185 --> 00:10:02,353
‎- หวัดดี
‎- ไง

151
00:10:02,436 --> 00:10:05,856
‎- ปลายทางที่ไหนคะ
‎- เอาเป็นว่า "ปฏิบัติการที่ไหน" เถอะ

152
00:10:09,443 --> 00:10:13,405
‎ผมชอบใจมากเวลามีคนถามเรื่อง
‎ระบบความปลอดภัยของสนามบินในยุค 1970

153
00:10:13,489 --> 00:10:15,991
‎เพราะอย่างน้อยจากที่ผมจำได้นั้น คำตอบคือ

154
00:10:16,909 --> 00:10:19,411
‎"ระบบความปลอดภัย
‎ของสนามบินคืออะไร" ไม่มีเลย

155
00:10:26,627 --> 00:10:30,422
‎สมัยนั้นไม่ต้องเดินผ่าน
‎เครื่องตรวจจับโลหะ หรือถอดรองเท้าตรวจ

156
00:10:30,506 --> 00:10:31,757
‎ไม่มีสุนัขดมกลิ่น

157
00:10:31,840 --> 00:10:35,678
‎แน่นอนว่าไม่มีใครค้นตัวคุณ
‎หรือสแกนตัวคุณหรืออะไรทำนองนี้เลย

158
00:10:39,932 --> 00:10:42,184
‎คุณเดินเข้าไปเฉยๆ จ่ายเงิน 20 ดอลลาร์

159
00:10:42,267 --> 00:10:45,354
‎และขึ้นเครื่องบินไปดัลลัส มีแค่นั้นแหละ

160
00:10:46,563 --> 00:10:47,981
‎คูเปอร์ทำอย่างนี้

161
00:10:48,065 --> 00:10:51,735
‎เขาซื้อตั๋วในวันนั้นเลย ซึ่งง่ายมาก

162
00:10:58,283 --> 00:11:02,121
‎อย่าลืมว่านี่คือยุคเริ่มแรก
‎ของขนส่งสาธารณะทางอากาศ

163
00:11:04,665 --> 00:11:07,292
‎พวกเขาอยากทำให้เป็น
‎ประสบการณ์ที่สนุกเพลิดเพลิน

164
00:11:07,376 --> 00:11:09,211
‎ท่าบินอะไรอย่างนั้นเล่า

165
00:11:09,712 --> 00:11:11,088
‎เที่ยวบินแชมเปญน่ะ

166
00:11:11,797 --> 00:11:16,301
‎แต่น่าเสียดายที่ตอนนั้น พนักงานต้อนรับ
‎บนเครื่องบินกลายเป็นวัตถุทางเพศ

167
00:11:19,972 --> 00:11:20,973
‎(แบรนิฟ ขอเสนอ)

168
00:11:21,056 --> 00:11:24,727
‎เมื่อพนักงานต้อนรับของ
‎แบรนิฟฟ์ อินเตอร์เนชันแนลพบคุณบนเครื่องบิน

169
00:11:26,145 --> 00:11:27,688
‎เธอจะแต่งตัวอย่างนี้

170
00:11:28,188 --> 00:11:33,152
‎ช่วงต้นยุค 70 พนักงาน
‎ต้อนรับบนเครื่องบินลำบากมาก

171
00:11:33,235 --> 00:11:35,446
‎พวกเธอถูกคุกคามทางเพศอยู่เป็นประจำ

172
00:11:35,529 --> 00:11:39,158
‎ค่าแรงไม่ได้มากเท่าผู้ชายที่ทำงานด้วยกัน

173
00:11:39,241 --> 00:11:40,743
‎พวกเธอมีตารางงานแน่นเหลือเชื่อ

174
00:11:40,826 --> 00:11:45,372
‎ถูกตั้งมาตรฐานไม่เป็นธรรม
‎และเข้มงวดมากเรื่องรูปลักษณ์

175
00:11:45,456 --> 00:11:48,333
‎เธอไม่ใช่แค่สวย เธอฉลาดมาก

176
00:11:50,252 --> 00:11:53,172
‎เมื่อดีบี คูเปอร์ส่งโน้ตให้พนักงานต้อนรับ

177
00:11:53,756 --> 00:11:57,301
‎เขาคงเป็นคนที่สิบของวันนั้นที่ส่งโน้ตถึงเธอ

178
00:11:58,051 --> 00:12:00,763
‎ในตอนนั้น การเป็นพนักงาน
‎ต้อนรับบนเครื่องบินลำบากมาก

179
00:12:00,846 --> 00:12:04,224
‎และเปลี่ยนเป็นอาชีพที่
‎พัวพันอันตรายได้อย่างรวดเร็ว

180
00:12:06,185 --> 00:12:10,022
‎กองโจรจี้เครื่องบินจู่โจม
‎สายการบินสี่แห่งแทบจะพร้อมกัน

181
00:12:10,105 --> 00:12:14,234
‎นายหน้าขายตั๋วให้เราใน
‎ฮุสตัน เทกซัสเสียชีวิต อีกคนได้รับบาดเจ็บ

182
00:12:14,318 --> 00:12:17,196
‎โจรสลัดอากาศไม่ใช่ปรากฏการณ์ใหม่อะไรเลย

183
00:12:18,781 --> 00:12:21,200
‎(วันที่ 12 กันยายน ปี 1970)

184
00:12:21,283 --> 00:12:22,868
‎ตอนนั้นฉันทำงานอยู่ที่สนง.ซีไอเอ

185
00:12:23,786 --> 00:12:26,038
‎เราจะได้รับรายงานเหตุจี้เครื่องบินเหล่านั้น

186
00:12:26,622 --> 00:12:29,750
‎ซึ่งบางทีจะมีทุกเดือน

187
00:12:29,833 --> 00:12:32,836
‎ต่อมาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

188
00:12:33,629 --> 00:12:37,341
‎นักศึกษาหัวรุนแรง
‎ชาวญี่ปุ่น 15 คนพร้อมดาบซามูไร

189
00:12:37,424 --> 00:12:41,136
‎ปืนพก และระเบิดทำมือ
‎จี้เครื่องบินของเจแปนแอร์ไลน์

190
00:12:42,179 --> 00:12:45,474
‎แน่นอนว่าการจี้เครื่องบินเหล่านี้
‎มีเป้าหมายทางการเมืองทั้งนั้น

191
00:12:45,557 --> 00:12:48,268
‎พวกเขาทำไปเพื่อลงโทษประเทศ กลุ่มคน

192
00:12:48,352 --> 00:12:53,357
‎พวกเขาทำให้ตัวเอง
‎ยิ่งใหญ่และร้ายกาจกว่าที่เป็นจริง

193
00:12:53,857 --> 00:12:55,776
‎อะไรทำให้คุณคิดว่าเขามีปืน

194
00:12:55,859 --> 00:12:58,403
‎เขาประชิดตัวฉันโดยมี
‎วัตถุแข็งๆ บางอย่างจ่อที่หลังฉัน

195
00:12:58,487 --> 00:13:02,241
‎เขาบอกว่า "เราจะไปฮาวาน่า
‎คิวบา พาผมไปที่ห้องนักบิน"

196
00:13:03,617 --> 00:13:06,495
‎มีแค่สองเหตุผลที่คุณจี้เครื่องบิน

197
00:13:06,578 --> 00:13:09,581
‎คุณทำเพื่อข่มขู่จะฆ่าคนและได้เงินไป

198
00:13:09,665 --> 00:13:11,792
‎หรือเพื่อจะไปสถานที่บางแห่ง โดยทั่วไปคือคิวบา

199
00:13:11,875 --> 00:13:14,586
‎ชาวคิวบาเกือบทั้งหมดเป็นคนหนุ่มสาวหัวรุนแรง

200
00:13:14,670 --> 00:13:16,463
‎ที่อยากไปให้พ้นจากบ้านเกิดตัวเอง

201
00:13:17,047 --> 00:13:18,465
‎มันกลายเป็นอะไรครับ

202
00:13:18,549 --> 00:13:23,053
‎มันกลายเป็นหวีโลหะกับปากกา
‎มัดต่อกันและมีสเวตเตอร์พันไว้

203
00:13:23,136 --> 00:13:26,974
‎(เราทำอะไรได้บ้างเพื่อหยุดยั้งการปล้นระฟ้า)

204
00:13:30,435 --> 00:13:33,522
‎อาชญากรรมก็เหมือนรูปแบบ
‎ศิลปะทุกแขนง มันมีวิวัฒนาการ

205
00:13:34,231 --> 00:13:37,317
‎เช่นเดียวกับการจี้เครื่องบิน รูปแบบก็เปลี่ยนไป

206
00:13:37,401 --> 00:13:40,946
‎และศิลปินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในแขนงนี้คือดีบี คูเปอร์

207
00:13:43,323 --> 00:13:45,659
‎เมื่อได้เงินค่าไถ่เต็มจำนวน
‎จากธนาคารในซีแอตเทิล

208
00:13:45,742 --> 00:13:48,579
‎และร่มชูชีพสี่ตัวอยู่บนเครื่องแล้ว
‎เครื่องบินก็มุ่งหน้าไปรีโน

209
00:13:51,164 --> 00:13:55,085
‎คูเปอร์ตรวจสอบกระเป๋าใส่เงิน
‎เขาพอใจ แล้วเขาก็ออกคำสั่ง

210
00:13:57,629 --> 00:14:02,217
‎เขาขอให้บินด้วยความเร็ว 402 กม.ต่อชั่วโมง
‎ซึ่งช้ามากสำหรับเครื่องบินเจ็ท

211
00:14:02,301 --> 00:14:06,179
‎โดยหุบแฟลป และบินต่ำสุดเท่าที่ทำได้

212
00:14:07,264 --> 00:14:08,640
‎แม้แต่นักบินก็เพิ่งรู้ว่า

213
00:14:08,724 --> 00:14:12,269
‎เครื่องบินลำนั้นสามารถบินช้าและต่ำขนาดนั้น

214
00:14:12,352 --> 00:14:15,063
‎แล้วเขาก็บอก "ทำได้ ทำเลย"

215
00:14:17,649 --> 00:14:21,069
‎พวกเขามุ่งทิศใต้มาอยู่
‎เหนือบริเวณนี้ที่เรียกว่า "เดอะ ดาร์ค ดีไวด์"

216
00:14:21,153 --> 00:14:22,112
‎(เดอะ ดาร์ค ดีไวด์)

217
00:14:22,237 --> 00:14:25,824
‎ทีน่า มัคลาวคนเดียวที่นั่งอยู่แถวสุดท้ายกับเขา

218
00:14:26,533 --> 00:14:29,411
‎เขานิ่ง เขาดูสุภาพมาก

219
00:14:29,494 --> 00:14:30,412
‎(ทีน่า มัคลาว)

220
00:14:30,495 --> 00:14:33,540
‎เว้นแต่ว่าเขาออกคำสั่ง

221
00:14:35,250 --> 00:14:38,337
‎ตอนนั้น คูเปอร์ส่งทีน่า มัคลาวไปที่ห้องนักบิน

222
00:14:38,420 --> 00:14:40,130
‎และบอกเธอว่าอย่าออกมา

223
00:14:40,213 --> 00:14:42,674
‎เขาอยู่ด้านหลังตามลำพัง

224
00:14:45,052 --> 00:14:50,682
‎ประมาณสองทุ่มสิบสองนาที นักบินได้ยินเสียงปุ้ง

225
00:14:50,766 --> 00:14:52,851
‎แรงดันในห้องเครื่องเปลี่ยนไป

226
00:14:53,352 --> 00:14:55,938
‎บันไดทางท้ายเครื่องเปิดออก

227
00:14:56,521 --> 00:15:00,233
‎ผมบอกจนท.ควบคุมจราจรทางอากาศ
‎ว่าคนร้ายโดดร่มหนีไปแล้ว

228
00:15:03,779 --> 00:15:06,239
‎เพื่อให้เห็นภาพสิ่งที่คูเปอร์ทำ

229
00:15:07,491 --> 00:15:12,079
‎ให้คุณหลับตาและก้าวออกไป จินตนาการว่า
‎กำลังเดินลงบันไดท้ายเครื่องบินนั้น

230
00:15:13,914 --> 00:15:16,625
‎ตอนนั้นกลางดึก ฝนตกหนัก

231
00:15:16,708 --> 00:15:19,670
‎คุณได้ยินเสียงเครื่องยนต์เต็มสองหู

232
00:15:20,420 --> 00:15:23,882
‎นึกภาพคุณกำลังมองออกไปกลางความมืด

233
00:15:24,967 --> 00:15:28,720
‎จากนั้นก็เดินลงบันไดอีกขั้นและอีกขั้น

234
00:15:30,263 --> 00:15:33,016
‎แค่มองออกไป ถามตัวเองว่า

235
00:15:33,684 --> 00:15:35,227
‎"กระโดดเมื่อไหร่ดี"

236
00:15:54,579 --> 00:15:58,083
‎เขาหลบหนีไปได้
‎หรือขุดหลุมขนาดใหญ่เป้นที่ซ่อนตัว

237
00:15:59,584 --> 00:16:02,129
‎ถ้าเขาขุดหลุม ก็ยากจะเจอตัวเช่นกัน

238
00:16:03,422 --> 00:16:06,216
‎ที่คุณบอกว่า "ขุดหลุม"
‎หมายถึงเขาเก็บตัวอยู่ในป่าเหรอ

239
00:16:06,299 --> 00:16:08,969
‎ใช่ เป็นไปได้ ถ้าร่มของเขาไม่กาง

240
00:16:09,052 --> 00:16:10,637
‎เขาเสี่ยงเป็นเสี่ยงกัน

241
00:16:10,721 --> 00:16:12,681
‎ถ้าร่มของเขาไม่กาง

242
00:16:12,764 --> 00:16:15,934
‎ก็น่าจะตามหาตัวยากมาก

243
00:16:16,018 --> 00:16:19,271
‎สมมติว่าร่มของเขากาง
‎คุณคิดว่าเขาร่อนลงอย่างปลอดภัย

244
00:16:19,354 --> 00:16:21,148
‎และรอดไปได้ไร้ร่องรอยหรือเปล่า

245
00:16:22,315 --> 00:16:25,777
‎ในตอนนี้ ไม่เห็นตัวเขาแขวนอยู่ตามต้นไม้

246
00:16:25,861 --> 00:16:28,030
‎เรากำลังบินตามหาสิ่งนี้

247
00:16:29,823 --> 00:16:33,660
‎ดังนั้นถ้าเขากระโดดลงตรงนั้น
‎และลงสู่พื้นดินสำเร็จ

248
00:16:33,744 --> 00:16:36,997
‎เป็นไปได้ที่เขาซ่อนร่มชูชีพได้มิดชิด

249
00:16:37,080 --> 00:16:38,081
‎และหนีไปได้

250
00:16:39,124 --> 00:16:42,919
‎กองทหารสำรวจทุกซอกมุมในป่า
‎ใกล้วู้ดแลนด์และตะวันออกของเมืองแอเรียล

251
00:16:43,003 --> 00:16:47,716
‎แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาโดดร่มจุดไหน
‎ลงจุดไหน หรือรอดชีวิตหรือเปล่า

252
00:16:49,342 --> 00:16:52,471
‎ปัญหาสำคัญที่เอฟบีไอเผชิญตั้งแต่แรกคือ

253
00:16:52,554 --> 00:16:55,474
‎พวกเขาไม่รู้ว่าเครื่องบินอยู่จุดไหนกันแน่

254
00:16:55,557 --> 00:16:57,225
‎ตอนที่เขาโดดออกจากเครื่อง

255
00:16:58,560 --> 00:17:01,688
‎มีตัวแปรหลายอย่างประกอบกัน ทิศทางลมล่ะ

256
00:17:01,772 --> 00:17:03,899
‎"ลมอาจพาคุณออกนอกเส้นทางก็ได้"

257
00:17:04,483 --> 00:17:08,570
‎พื้นที่ที่พวกเขาต้องค้นหาจึงกว้างใหญ่มาก

258
00:17:08,653 --> 00:17:10,030
‎ณ จุดนี้

259
00:17:10,113 --> 00:17:14,076
‎น่าจะมีโอกาสริบหรี่ที่จะพบเขาในบริเวณนี้

260
00:17:14,159 --> 00:17:18,080
‎แต่เราอาจมีข้อมูลมากขึ้น
‎ที่จะเป็นเบาะแสให้เราค้นหาพื้นที่ต่อไป

261
00:17:18,580 --> 00:17:22,125
‎บันไดตรงนี้เอง ด้านหลังเครื่อง 727

262
00:17:22,209 --> 00:17:25,504
‎ที่เอฟบีไอเชื่อว่าเป็นจุดที่คนร้ายใช้ร่มชูชีพ

263
00:17:25,587 --> 00:17:28,799
‎กระโดดร่มบริเวณไหนสักแห่ง
‎ระหว่างซีแอตเทิลและพอร์ตแลนด์

264
00:17:28,882 --> 00:17:33,512
‎ก่อนหน้านี้ เชื่อกันว่าเขาคงกระโดดร่ม
‎บริเวณไหนสักแห่งใกล้รีโน

265
00:17:33,595 --> 00:17:36,431
‎แต่ตอนนี้พวกเขาระงับ
‎การค้นหาทั้งหมดในแถบนั้นแล้ว

266
00:17:37,265 --> 00:17:38,600
‎ในวันขอบคุณพระเจ้า

267
00:17:38,683 --> 00:17:41,603
‎ผู้คนทั่วโลกรับรู้ข่าวนี้

268
00:17:42,562 --> 00:17:44,147
‎ชายคนนี้หายตัวไปแล้ว

269
00:17:46,900 --> 00:17:51,238
‎คดีนี้เริ่มจากการปล้น
‎กลางอากาศระดับปรากฏการณ์จริงๆ

270
00:17:51,738 --> 00:17:53,573
‎มาเป็นตำนานพื้นบ้านอเมริกัน

271
00:17:54,491 --> 00:17:56,868
‎(วันขอบคุณพระเจ้า ปี 1971)

272
00:18:00,122 --> 00:18:03,125
‎ขณะที่เขาขึ้นเครื่องเมื่อคืน
‎เขาเป็นแค่ผู้โดยสารอีกคนหนึ่ง

273
00:18:03,208 --> 00:18:06,419
‎แต่วันนี้ หลังการจี้เครื่องบิน
‎ของนอร์ธเวสต์แอร์ไลน์

274
00:18:06,503 --> 00:18:08,755
‎จับผู้โดยสารเรียกค่าไถ่ในซีแอตเทิล

275
00:18:08,839 --> 00:18:12,968
‎จากนั้นก็หลบหนีโดยการโดดร่ม
‎ลงที่ไหนสักแห่งระหว่างที่นั่นกับรีโน

276
00:18:13,051 --> 00:18:16,429
‎สำนักข่าวแห่งหนึ่งเรียก
‎บุคคลลักษณะนั้นว่า มหาโจร

277
00:18:16,513 --> 00:18:19,516
‎รู้ไหมแบบนี้คืออะไร
‎แปลว่าเจสซี่ เจมส์กลับมาแล้ว

278
00:18:19,599 --> 00:18:21,393
‎ร้อยปีก่อน คิดดูสิ

279
00:18:21,476 --> 00:18:25,814
‎เขาฆ่าลินคอล์นเมื่อ 100 ปีก่อน
‎และเคนเนดี้ กลับมาเหมือนเดิม

280
00:18:25,897 --> 00:18:27,732
‎- คิดว่าเขาคือฮีโร่เหรอ
‎- แน่นอนสิ

281
00:18:27,816 --> 00:18:28,900
‎ทำไมล่ะ

282
00:18:28,984 --> 00:18:33,738
‎เพราะเห็นชัดๆ ว่าชายคนนี้
‎วางแผนนานมาก ทุกขั้นตอน

283
00:18:34,322 --> 00:18:39,619
‎ซึ่งผมนับถือคนที่ประณีตบรรจงกับงานแบบนี้แหละ

284
00:18:40,203 --> 00:18:43,832
‎เขาเป็นแมวขโมยที่ฉลาดที่สุด
‎คนหนึ่งที่โลกเคยมีเชียวละ

285
00:18:43,915 --> 00:18:45,041
‎(ค้นหาคนร้ายตามชายฝั่ง)

286
00:18:45,125 --> 00:18:48,753
‎รายละเอียดปลีกย่อยของคดีนี้
‎ที่เราแต่งขึ้นเองไม่ได้

287
00:18:48,837 --> 00:18:51,047
‎เริ่มตั้งแต่ชื่อปลอมของคนร้าย

288
00:18:51,131 --> 00:18:53,967
‎ดีบี คูเปอร์ไม่ใช่โจรจี้เครื่องบิน

289
00:18:55,343 --> 00:18:59,681
‎ในพอร์ตแลนด์ เขาใช้ชื่อ
‎แดน คูเปอร์ซื้อตั๋วเครื่องบิน

290
00:18:59,764 --> 00:19:01,892
‎ดังนั้น ดีบี คูเปอร์ที่จริงคือ แดน คูเปอร์

291
00:19:01,975 --> 00:19:03,310
‎แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ

292
00:19:03,393 --> 00:19:06,730
‎มีสื่อจำนวนมหาศาลให้ความสนใจไปที่

293
00:19:06,813 --> 00:19:09,941
‎สิ่งนี้และบังเอิญใครสักคนทำผิดพลาด

294
00:19:10,025 --> 00:19:11,276
‎(เอฟบีไอค้นหาคนร้าย)

295
00:19:11,359 --> 00:19:14,362
‎เจ้าหน้าที่บันทึกข้อมูลบางอย่าง

296
00:19:14,446 --> 00:19:17,073
‎แล้วนักข่าวคนหนึ่งก็ฟังเป็น "ดีบี คูเปอร์"

297
00:19:17,157 --> 00:19:19,492
‎แดน คูเปอร์กลายเป็นดีบี คูเปอร์

298
00:19:19,576 --> 00:19:22,495
‎เพราะนักข่าวสะเพร่าบางคน

299
00:19:22,579 --> 00:19:24,915
‎ทุกคนรู้ภายในวันนั้นเลยมั้ง

300
00:19:24,998 --> 00:19:27,542
‎"ไม่ ไม่ใช่ดีบี คูเปอร์ แดน คูเปอร์ต่างหาก"

301
00:19:27,626 --> 00:19:31,338
‎แต่บอกตรงๆ ดีบี คูเปอร์
‎เป็นชื่อที่เจ๋งกว่าแดน คูเปอร์

302
00:19:31,421 --> 00:19:32,964
‎ดีบี คูเปอร์ก็เลยติดปากคน

303
00:19:33,048 --> 00:19:35,258
‎นั่นเองจุดเริ่มการสร้างแบรนด์ดีบี คูเปอร์

304
00:19:35,342 --> 00:19:38,595
‎เพราะฮีโร่ของชาวบ้านทุกคน
‎เกิดจากการสร้างแบรนด์ที่ดี

305
00:19:38,678 --> 00:19:39,804
‎ดีบี คูเปอร์...

306
00:19:40,555 --> 00:19:42,182
‎"ดีบี ใครล่ะ"

307
00:19:42,265 --> 00:19:45,894
‎และนั่นเอง ดีบี คูเปอร์
‎โจรระฟ้าที่ทิ้งตัวกลางอากาศ

308
00:19:45,977 --> 00:19:48,355
‎และร่อนลงพื้นโลกเป็นฮีโร่

309
00:19:48,438 --> 00:19:51,233
‎แถวตะวันตกเฉียงเหนือ
‎ตามชายฝั่งแปซิฟิก คุณพูดได้ด้วยซ้ำว่า

310
00:19:52,484 --> 00:19:54,027
‎เขาเป็นเหมือนพระเจ้า

311
00:19:54,110 --> 00:19:55,987
‎ชายคนนี้พิชิตระบบได้

312
00:19:56,071 --> 00:19:59,658
‎เมื่อไหร่ก็ตามที่ใครสักคนมีขวัญกล้า
‎ขนาดนี้ ประสบความสำเร็จขนาดนี้

313
00:19:59,741 --> 00:20:01,076
‎ทุกคนก็จะส่งแรงใจให้

314
00:20:01,159 --> 00:20:04,955
‎(โจรใจกล้าบ้าบิ่นจนโดนใจประชาชน)

315
00:20:05,038 --> 00:20:07,499
‎หลายคนแต่งเพลงให้เขา ขายเสื้อยืดได้เงิน

316
00:20:07,582 --> 00:20:12,545
‎และอื่นๆ เพื่อเป็นเกียรติแด่ชายคนแรก
‎และคนเดียวที่จี้เครื่องบินสหรัฐแล้วหนีไปได้

317
00:20:12,629 --> 00:20:17,092
‎ผมคิดว่าดีบี คูเปอร์จะไม่มีวันตาย
‎เพราะพวกเขาไม่มีวันหาเขาเจอ

318
00:20:17,759 --> 00:20:19,427
‎คดีนี้มีความเป็นอเมริกันมากๆ

319
00:20:19,511 --> 00:20:22,847
‎มีทั้งฮีโร่จนตรอกให้คนส่งกำลังใจเชียร์

320
00:20:22,931 --> 00:20:25,558
‎คูเปอร์ฟื้นชีพการสดุดีวัฒนธรรมนี้

321
00:20:26,393 --> 00:20:29,354
‎ซึ่งแทบจะย้อนกลับไปถึง
‎ฮีโร่ในตำนานอย่างบิลลี่เดอะคิด

322
00:20:31,147 --> 00:20:33,984
‎และโจรชื่อดังทั้งหลาย โจรปล้นธนาคาร

323
00:20:34,067 --> 00:20:35,860
‎จอร์จ แมชชีน กัน เคลลี่

324
00:20:36,444 --> 00:20:37,904
‎เบบี้ เฟซ เนลสัน

325
00:20:38,571 --> 00:20:39,739
‎และจอห์น ดิลลิงเจอร์

326
00:20:40,448 --> 00:20:41,950
‎อเมริกันเชิดชูคนนอกกฎหมาย

327
00:20:42,033 --> 00:20:44,828
‎เราหลงใหลผู้ที่แหกกฎ

328
00:20:44,911 --> 00:20:47,205
‎เพราะ 95% เราไม่ทำ

329
00:20:48,290 --> 00:20:52,961
‎(เดอะ เพอร์ซูท ออฟ ดีบี คูเปอร์
‎ภาพยนตร์ปี 1981 ยูนิเวอร์แซล พิคเจอร์ส)

330
00:20:54,087 --> 00:20:56,589
‎ทุกคนอยากรู้ว่าดีบี คูเปอร์เป็นใคร

331
00:20:56,673 --> 00:20:59,175
‎และเมื่อเวลาผ่านไป

332
00:20:59,259 --> 00:21:01,636
‎มันก็กลายเป็นปริศนาที่ใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ

333
00:21:03,471 --> 00:21:06,725
‎หลักฐานบ่งชี้ว่าคูเปอร์
‎ต้องมีประสบการณ์ทางทหาร

334
00:21:06,808 --> 00:21:09,769
‎ถึงวางแผนอาชญากรรมระดับนี้และทำสำเร็จได้

335
00:21:09,853 --> 00:21:12,939
‎ในช่วงหน้า เราจะเปิดเผยเบาะแสใหม่ที่สำคัญ

336
00:21:13,023 --> 00:21:15,442
‎ที่จะระบุตัวตนของดีบี คูเปอร์

337
00:21:15,525 --> 00:21:19,404
‎มาถึงตอนนี้ มีหลายคนมาก
‎ที่ได้เล่นบทดีบี คูเปอร์

338
00:21:19,487 --> 00:21:24,743
‎มีหลายเหตุผลมากที่ทำไม
‎ชื่อดีบี คูเปอร์ถึงยังคงแพร่หลาย

339
00:21:24,826 --> 00:21:26,995
‎ในวัฒนธรรมป๊อปหลากหลายประเภท

340
00:21:27,537 --> 00:21:32,208
‎เช่นเรื่องของเอมิเลีย เอียร์ฮาร์ต
‎ที่เรารู้น้อยมากว่าเกิดอะไรขึ้น

341
00:21:33,376 --> 00:21:34,878
‎(นอร์แจ็ค แดน คูเปอร์)

342
00:21:34,961 --> 00:21:38,340
‎โลกตะวันตกต้องมีคำตอบสำหรับทุกคำถาม

343
00:21:39,507 --> 00:21:43,219
‎พวกเขาหงุดหงิดเมื่อเรื่องเล่าไม่มีตอนจบ

344
00:21:43,303 --> 00:21:45,096
‎ไม่จำเป็นต้องจบแฮปปี้

345
00:21:45,180 --> 00:21:47,515
‎แต่มันต้องมีจุดท้ายประโยคให้ชัดว่าสิ้นสุด

346
00:21:47,599 --> 00:21:50,018
‎คดีดีบี คูเปอร์เป็นตัวอย่างสำคัญ

347
00:21:50,101 --> 00:21:53,146
‎ของประโยคที่ทิ้งปลายเปิดไว้

348
00:21:55,565 --> 00:21:58,568
‎มาถึงตรงนี้ มีผู้ต้องสงสัยมากกว่า 1,000 คน

349
00:21:58,651 --> 00:22:00,362
‎ที่เอฟบีไอเพ่งเล็ง

350
00:22:01,196 --> 00:22:04,908
‎และผู้ต้องสงสัยบางคนก็น่าจับตามองจริงๆ

351
00:22:06,117 --> 00:22:09,204
‎ริชาร์ด ฟลอยด์ แม็คคอยเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ

352
00:22:09,913 --> 00:22:11,081
‎(ประกาศจับ ดีบี คูเปอร์)

353
00:22:11,164 --> 00:22:13,917
‎เขาเคยรบในเวียดนาม
‎เป็นนักโดดร่มผู้เชี่ยวชาญ

354
00:22:14,501 --> 00:22:17,921
‎แมคคอยจี้เครื่องบิน 727 อีกลำและกระโดดร่ม

355
00:22:18,922 --> 00:22:21,508
‎หลังจากเหตุการณ์ดีบี คูเปอร์ห้าหรือหกเดือน

356
00:22:24,719 --> 00:22:26,971
‎แต่มีปัญหาใหญ่มากอย่างหนึ่ง

357
00:22:27,055 --> 00:22:30,475
‎พยานทุกคนที่เห็นดีบี คูเปอร์
‎แล้วมาเห็นริชาร์ด ฟลอยด์ แมคคอย

358
00:22:30,558 --> 00:22:31,935
‎ต่างบอกว่า "ไม่ใช่เขา"

359
00:22:34,896 --> 00:22:39,275
‎ดเวน เวเบอร์สารภาพก่อนตาย
‎และเขาดูเหมือนภาพร่างที่สองมาก

360
00:22:39,359 --> 00:22:43,863
‎นอกจากนี้เขายังใช้ชีวิตสองหน้า
‎หนึ่งเป็นเซลส์ขายประกันที่มีเสน่ห์

361
00:22:43,947 --> 00:22:46,574
‎อีกหนึ่งเป็นอาชญากรมืออาชีพ

362
00:22:47,867 --> 00:22:50,954
‎เขาถูกจับสัก 16 ครั้งได้

363
00:22:51,037 --> 00:22:53,873
‎แต่ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ได้ว่า
‎เขาเคยผ่านการฝึกโดดร่ม

364
00:22:53,957 --> 00:22:57,377
‎เขาเป็นอาชญากรที่เข้าออกคุกเป็นว่าเล่น

365
00:22:57,460 --> 00:22:59,796
‎จากนั้นก็มีบาร์บ เดย์ตัน

366
00:23:01,172 --> 00:23:03,842
‎เธอสารภาพว่าเป็นดีบี คูเปอร์

367
00:23:04,592 --> 00:23:07,470
‎เธอเคยผ่าตัดแปลงเพศครั้งแรกในรัฐวอชิงตัน

368
00:23:08,763 --> 00:23:10,265
‎เธอเคยเป็นบ๊อบบี้

369
00:23:10,348 --> 00:23:12,684
‎และบ๊อบบี้เป็นชายแกร่งที่ชอบทะเลาะวิวาท

370
00:23:12,767 --> 00:23:15,603
‎ส่วนบาร์บเป็นบรรณารักษ์ผู้อ่อนหวาน

371
00:23:17,730 --> 00:23:19,607
‎เป็นการแปลงโฉมที่สุดยอด

372
00:23:19,691 --> 00:23:23,236
‎ในฐานะผู้ชาย
‎บ๊อบ เดย์ตันเป็นชายผู้กราดเกรี้ยว

373
00:23:23,319 --> 00:23:26,239
‎พาณิชย์นาวีอย่างเขาโดดลงจากเครื่องบินได้อยู่

374
00:23:26,948 --> 00:23:28,074
‎แต่ปัญหาคือ

375
00:23:28,158 --> 00:23:32,704
‎ไม่มีหลักฐานหนักแน่นพอเชื่อมโยงบาร์บ เดย์ตัน

376
00:23:32,787 --> 00:23:35,248
‎กับคดีดีบี คูเปอร์เลยไม่ว่าด้านไหน

377
00:23:36,666 --> 00:23:38,877
‎บางคนคิดว่าเป็นเคน คริสเตียนเซ่น

378
00:23:38,960 --> 00:23:40,962
‎เขาเคยทำงานให้สายการบินนอร์ธเวสต์

379
00:23:42,297 --> 00:23:44,716
‎บางคนคิดว่าเป็นเชอริแดน ปีเตอร์สัน

380
00:23:44,799 --> 00:23:46,593
‎ปีเตอร์สันเคยทำงานที่บริษัทโบอิ้ง

381
00:23:46,676 --> 00:23:50,847
‎แต่เหตุผลหลายอย่างประกอบกันทำให้ทั้งคู่ตกไป

382
00:23:52,432 --> 00:23:56,394
‎แม้ว่าเรายังไม่รู้ว่าคูเปอร์
‎เป็นใคร แต่ผมว่าที่น่าสนใจคือ

383
00:23:56,478 --> 00:23:59,606
‎ผู้คนยังเชื่อมโยงคูเปอร์
‎เข้ากับหลายสิ่งมากใน 50 ปีต่อมา

384
00:24:00,315 --> 00:24:02,984
‎เราอยู่ในแวนคูเวอร์ วอชิงตัน
‎ที่วิคเตอร์ 23 ค่ะ

385
00:24:03,067 --> 00:24:05,278
‎นี่คือบาร์ที่มีธีมดีบี คูเปอร์

386
00:24:05,361 --> 00:24:08,364
‎เรามีพิลสเนอร์ยี่ห้อแชฟฟ์เนอร์

387
00:24:08,448 --> 00:24:10,700
‎เรามีเบียร์สีอำพันยี่ห้อไฟลท์ 305

388
00:24:10,783 --> 00:24:14,496
‎มีไอพีเอยี่ห้อสกายแจ็คเกอร์
‎มีเฮดเลสไฮแจ็คเกอร์

389
00:24:14,579 --> 00:24:16,206
‎และไอพีเอยี่ห้อเจ็ทฟูเอล

390
00:24:16,748 --> 00:24:22,378
‎และน่าสนใจมากว่าทำไมหลายคน
‎ยังติดภาพเขาในภาพยนตร์และวัฒนธรรม

391
00:24:22,837 --> 00:24:26,090
‎(โลกิ มาร์เวล สตูดิโอ ปี 2021)

392
00:24:28,551 --> 00:24:29,719
‎เตรียมตัวให้พร้อมจะดีกว่า

393
00:24:32,305 --> 00:24:34,182
‎เรื่องที่น่าสนใจยิ่งกว่า

394
00:24:34,265 --> 00:24:37,936
‎ใครสักคนกระโดดลงจากเครื่องบินและหายตัวไป

395
00:24:38,019 --> 00:24:39,562
‎คือความหลงใหลเรื่องที่ว่านี้

396
00:24:40,146 --> 00:24:42,815
‎ดูแผนที่นี้สิ เขาปักหมุดจุดที่ดีบีร่อนลง

397
00:24:43,608 --> 00:24:44,859
‎สุดยอด

398
00:24:44,943 --> 00:24:47,862
‎ถึงเรานับถือดีบี คูเปอร์มาตลอด 50 ปีนี้

399
00:24:47,946 --> 00:24:52,534
‎แต่เราไม่น่าจะได้รู้จริงๆ ว่าใครคือดีบี คูเปอร์

400
00:24:53,159 --> 00:24:54,244
‎ดูคุณสิ

401
00:24:54,827 --> 00:24:58,081
‎ผมควรโทรแจ้งเอฟบีไอไหมว่า
‎ผมเจอดีบี คูเปอร์แล้ว

402
00:24:58,581 --> 00:24:59,582
‎ล้อเล่น

403
00:24:59,666 --> 00:25:04,045
‎ทุกคนอยากไขปริศนาที่แม้แต่

404
00:25:04,128 --> 00:25:08,258
‎หน่วยงานที่ยอดเยี่ยม
‎และฉลาดที่สุดในประเทศยังไขไม่ได้

405
00:25:09,509 --> 00:25:11,010
‎หลังจาก 50 ปีผ่านไป

406
00:25:11,094 --> 00:25:16,015
‎คดีคูเปอร์แทบจะกลายเป็น
‎จอกศักดิ์สิทธิ์ของคดีปริศนา

407
00:25:17,267 --> 00:25:18,977
‎(ลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย 2016)

408
00:25:19,060 --> 00:25:21,688
‎อรุณสวัสดิ์ ทุกคน ผมทอม โคลแบร์

409
00:25:23,565 --> 00:25:27,443
‎ผมกับภรรยา ดอว์น่า เคย์ที่อยู่ตรงมุมนั้น

410
00:25:27,527 --> 00:25:29,404
‎เรามีความคืบหน้าในคดีนี้

411
00:25:29,487 --> 00:25:30,697
‎เราได้รับเบาะแส

412
00:25:33,741 --> 00:25:36,995
‎สำหรับผม เรื่องทั้งหมดเริ่มเมื่อเพื่อนผมคนหนึ่ง

413
00:25:37,078 --> 00:25:39,038
‎ชื่อริช คาแชนสกี้โทรมา

414
00:25:39,122 --> 00:25:43,376
‎ผมรู้จักริชมา 25 ปีแล้ว ผมรับสายริชทันที

415
00:25:44,836 --> 00:25:48,131
‎ผมกำลังทำงานหนึ่งอยู่ในตอนนั้น
‎ผมถามเขา "ริช มีอะไร"

416
00:25:49,173 --> 00:25:51,134
‎(ลาสเวกัส เนวาดา)

417
00:25:51,217 --> 00:25:55,054
‎ตอนนั้นผมอยู่ในเวกัส กำลังถ่ายหนังสั้นโฆษณา

418
00:25:55,138 --> 00:25:56,639
‎เพื่อนของเพื่อนคนหนึ่ง

419
00:25:56,723 --> 00:26:00,435
‎บอกผมว่ารู้จักนักพนันที่รู้ว่าดีบี คูเปอร์เป็นใคร

420
00:26:01,936 --> 00:26:04,772
‎ผมกลอกตา เขาพูดต่อ
‎"ไม่นะ ทอม นายต้องฟัง"

421
00:26:04,856 --> 00:26:06,316
‎"เขาอยู่หน้ากล้องแล้ว"

422
00:26:06,399 --> 00:26:08,901
‎ผมบอกเขาว่า "หมอนี่ดูน่าเชื่อถือ

423
00:26:09,485 --> 00:26:12,447
‎และเขาเต็มใจจะเข้าเครื่องจับเท็จ"

424
00:26:12,530 --> 00:26:16,701
‎"มันเป็นทางเดียวที่คุณจะเชื่อผม
‎ผมยินดีทำอย่างยิ่ง"

425
00:26:17,201 --> 00:26:19,579
‎ผมรู้ว่าถ้าเบาะแสนี้มีมูล

426
00:26:19,662 --> 00:26:22,457
‎เราจะไขคดีที่โด่งดังที่สุดคดีหนึ่ง

427
00:26:22,540 --> 00:26:23,791
‎ในประวัติศาสตร์ได้เลย

428
00:26:24,500 --> 00:26:28,212
‎สิ่งที่ผมพบในเทปบันทึกภาพ
‎รอน คาร์ลสันเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ

429
00:26:29,088 --> 00:26:31,049
‎(ปี 1978)

430
00:26:40,600 --> 00:26:44,771
‎เรื่องเริ่มที่รอน คาร์ลสัน
‎ขี้ยาที่เตร็ดเตร่ตามเมืองชายฝั่ง

431
00:26:44,854 --> 00:26:45,897
‎ขับรถซิ่ง

432
00:26:52,528 --> 00:26:57,867
‎ผมมาเล่าเรื่องที่ผมเชื่อจริงๆ ว่าเป็นความจริง

433
00:26:58,701 --> 00:27:02,205
‎ซึ่งมันเกี่ยวกับดีบี คูเปอร์

434
00:27:02,288 --> 00:27:04,916
‎ผมเพิ่งมาเจอดีบี คูเปอร์

435
00:27:04,999 --> 00:27:06,709
‎เมื่อปี 1978

436
00:27:07,335 --> 00:27:09,962
‎และผมรู้จักเขา

437
00:27:10,880 --> 00:27:12,298
‎บอกตรงๆ

438
00:27:12,382 --> 00:27:14,884
‎เขาเป็นคนขายโคเคนให้ผม

439
00:27:17,553 --> 00:27:19,180
‎ชายคนนี้ชื่อดิ๊ค บริกส์

440
00:27:19,263 --> 00:27:21,974
‎(ดิ๊ค บริกส์)

441
00:27:22,058 --> 00:27:23,976
‎แทบจะตั้งแต่แรกที่เรารู้จักกัน

442
00:27:24,686 --> 00:27:27,855
‎เขาก็บอกเราแล้วว่าที่จริงเขาคือดีบี คูเปอร์

443
00:27:27,939 --> 00:27:30,233
‎เขาเอาแต่พูดว่า "ไม่เชื่อฉันสินะ"

444
00:27:30,316 --> 00:27:32,902
‎แล้วเราก็ไปปาร์ตี้แห่งนึงในปี 1980

445
00:27:33,653 --> 00:27:39,242
‎เขาก็บอกว่า "ฉันจะบอกบางอย่าง
‎ที่พิสูจน์ได้แน่นอนว่าฉันคือใคร"

446
00:27:39,325 --> 00:27:42,286
‎เขาบอกว่า "สองคนตรงนั้นน่ะ"
‎เราก็ถาม "แล้วไง"

447
00:27:42,370 --> 00:27:47,083
‎เขาบอก "พวกนั้นกับลูกชาย"
‎คู่นั้นดูเหมือนคู่รักฮิปปี้

448
00:27:47,166 --> 00:27:49,961
‎"คือคนที่จะเจอเงินของฉัน"

449
00:27:52,046 --> 00:27:55,216
‎ดิ๊ค บริกส์บอกว่า
‎"ชายฝั่งทางเหนือ ในเวลาสามวัน

450
00:27:55,717 --> 00:27:58,886
‎พวกเขาจะเจอเงินของฉัน"
‎หมายถึงเงินของคูเปอร์

451
00:27:59,512 --> 00:28:01,431
‎ตอนนั้นแหละที่ผมคิด "ว้าว"

452
00:28:02,014 --> 00:28:03,349
‎(10 กุมภาพันธ์ ปี 1980)

453
00:28:03,433 --> 00:28:04,976
‎พบเงินบริเวณนี้

454
00:28:05,059 --> 00:28:07,770
‎ห่างจากแนวชายฝั่งแม่น้ำโคลัมเบียไม่กี่เมตร

455
00:28:07,854 --> 00:28:11,357
‎ผมว่าจะก่อกองไฟ ผมหอบฟืนมาด้วยแล้ว

456
00:28:11,441 --> 00:28:15,027
‎ผมเตรียมจะจุดไฟ
‎ลูกชายผมก็พูดขึ้นมา "พ่อ รอเดี๋ยว"

457
00:28:15,111 --> 00:28:18,281
‎เขาเขี่ยทรายที่หนึ่งตรงนั้น แล้วก็เจอ

458
00:28:18,364 --> 00:28:19,991
‎มันทลายลงมา

459
00:28:20,074 --> 00:28:23,202
‎เด็กคนหนึ่งนำเอฟบีไอเริ่มการแกะรอย

460
00:28:23,286 --> 00:28:26,622
‎โดยหวังว่าจะช่วยไขคดีปริศนาแปดปีครึ่งนี้ได้

461
00:28:26,706 --> 00:28:28,791
‎คดีโจรจี้เครื่องบิน ดีบี คูเปอร์

462
00:28:29,792 --> 00:28:33,421
‎ไม่กี่วันหลังปาร์ตี้นั้น ข่าวนี้ก็โผล่มา

463
00:28:34,422 --> 00:28:39,135
‎บอกว่าพวกเขาเจอเงิน
‎ที่ผมคิดว่าน่าจะ 6,000 ดอลลาร์

464
00:28:39,218 --> 00:28:40,970
‎เงินของดีบี คูเปอร์

465
00:28:41,053 --> 00:28:44,348
‎และเมื่อพวกเขาถ่ายภาพคนที่พบเงิน

466
00:28:44,432 --> 00:28:46,684
‎ก็เป็นคู่นั้นเลยที่ปาร์ตี้

467
00:28:48,186 --> 00:28:51,105
‎จากการที่ผมรู้จักไบรอัน อินแกรม
‎และครอบครัวเขามาหลายปี

468
00:28:51,189 --> 00:28:55,401
‎ผมไม่เห็นวี่แววเลยว่า
‎พวกเขาจะเกี่ยวข้องในทางเลวร้าย

469
00:28:55,485 --> 00:28:56,319
‎กับเงินจำนวนนั้น

470
00:28:56,402 --> 00:28:59,322
‎ผมจึงเชื่อว่าไบรอัน อินแกรม
‎คือผู้บริสุทธิ์ที่บังเอิญผ่านมา

471
00:28:59,405 --> 00:29:01,824
‎รวมทั้งครอบครัวเขาด้วย เกี่ยวข้องกับคดีคูเปอร์

472
00:29:01,908 --> 00:29:04,827
‎แม้ว่านี่คือชิ้นส่วนแรกของปริศนาซับซ้อนเรื่องนี้

473
00:29:04,911 --> 00:29:09,165
‎ที่ปรากฏขึ้นในรอบหลายปี
‎แต่ก็ยังไม่เห็นภาพรวมง่ายๆ

474
00:29:09,248 --> 00:29:11,626
‎จู่ๆ 40 ปีให้หลัง ก็มีชายคนหนึ่ง

475
00:29:11,709 --> 00:29:15,087
‎อ้างว่าดิ๊ค บริกส์เป็นคนฝังเงินนั้นไว้ที่ชายหาด

476
00:29:15,171 --> 00:29:18,466
‎แสดงให้เห็นว่ามันถูกจัดฉาก
‎และคูเปอร์อาจยังมีชีวิตอยู่

477
00:29:18,549 --> 00:29:22,762
‎ตอนนั้นเองที่ผมหันไปพูดกับภรรยา
‎ "ผมว่าเราได้เบาะแสจริง"

478
00:29:28,559 --> 00:29:30,853
‎ดิ๊ค บริกส์มีศักยภาพเหมาะเจาะที่สุด

479
00:29:30,937 --> 00:29:33,773
‎ที่จะลงมือจี้เครื่องบินลำนี้ได้

480
00:29:33,856 --> 00:29:34,982
‎ตามที่เขาพูดนั้น

481
00:29:35,066 --> 00:29:38,486
‎เขาเคยเป็นทหารหน่วยรบพิเศษ
‎ช่วงสงครามเวียดนาม

482
00:29:39,070 --> 00:29:41,447
‎เขาเคยเป็นนักโดดร่มที่มีฝีมือ

483
00:29:41,531 --> 00:29:44,408
‎เขาคุ้นเคยกับพื้นที่แถวนั้น
‎ผมมั่นใจว่าเขาวางแผนไว้แล้ว

484
00:29:45,576 --> 00:29:48,162
‎เขามีร่างกายและจิตใจที่สมบูรณ์พร้อม

485
00:29:48,246 --> 00:29:49,664
‎เป็นคนฉลาดมากๆ

486
00:29:50,206 --> 00:29:52,583
‎แต่เขาออกจะทำตัวหลุดโลก

487
00:29:53,918 --> 00:29:58,130
‎เพื่อนคนหนึ่งของเขาสมัยเรียน
‎บอกผมว่าดิ๊คฉุนเฉียวบ่อยๆ

488
00:29:58,214 --> 00:29:59,674
‎เขารู้สึกว่าดิ๊คเป็นไบโพลาร์

489
00:29:59,757 --> 00:30:01,425
‎เขาจะโมโหหลังจากดื่มเบียร์ไม่กี่แก้ว

490
00:30:01,509 --> 00:30:03,719
‎และขว้างถังขยะทะลุกระจกร้านเหล้า

491
00:30:03,803 --> 00:30:05,388
‎หลายคนกลัวเขา

492
00:30:05,471 --> 00:30:08,808
‎เขาเป็นนักยกน้ำหนัก
‎เขายกท่าเบนช์เพรสได้มากถึง 192 กก.

493
00:30:09,892 --> 00:30:13,229
‎ทุกคนเรียกเขาว่าบั๊กซี่
‎เพราะเขาเป็นคนที่คาดเดาได้ยาก

494
00:30:14,146 --> 00:30:16,440
‎ครั้งแรกที่ฉันได้พบดิ๊ค บริกส์

495
00:30:16,524 --> 00:30:19,193
‎สามีของฉันยื่นค็อกเทลให้เขา

496
00:30:19,277 --> 00:30:22,196
‎ดิ๊คกระดกเบอร์เบิ้นหมดแก้วทีเดียว

497
00:30:22,280 --> 00:30:25,074
‎แล้วก็กินแก้วต่อทันที

498
00:30:25,658 --> 00:30:28,411
‎เลือดหยดจากใบหน้าเขา เขากำลังเคี้ยวแก้ว

499
00:30:30,037 --> 00:30:33,708
‎ครอบครัวของเขาเล่าว่า
‎ดิ๊ค บริกส์เล่นมายากลได้หลายอย่าง

500
00:30:33,791 --> 00:30:37,420
‎เขาสามารถหยิบปิ่นปักผมของผู้หญิง
‎แทงทะลุท่อนแขนตัวเอง

501
00:30:37,503 --> 00:30:38,921
‎ดึงออกมาโดยไม่มีเลือดสักหยด

502
00:30:40,715 --> 00:30:43,175
‎ครั้งหนึ่ง เราไปที่เมืองเล็กๆ แห่งนึง

503
00:30:43,259 --> 00:30:46,888
‎ซึ่งจัดเทศกาลดีบี คูเปอร์เป็นประจำทุกปี

504
00:30:47,388 --> 00:30:48,472
‎(ปาร์ตี้ดีบี คูเปอร์)

505
00:30:49,056 --> 00:30:52,518
‎เขาเอาแต่พูดว่า "ฉันอยากบอก
‎คนพวกนี้จริงๆ ว่าฉันคือใคร"

506
00:30:52,602 --> 00:30:54,312
‎และพูดว่า "ทุกคนมาฉลองให้ฉัน"

507
00:30:54,395 --> 00:30:55,938
‎เขาเป็นคนหลงตัวเองขนาดนั้น

508
00:30:56,022 --> 00:30:58,524
‎ซึ่งเป็นคุณสมบัติหนึ่งของดีบี คูเปอร์แน่นอน

509
00:30:58,608 --> 00:31:01,736
‎ผมคิดว่าดีบีเป็นคนที่เจ๋งสุดในอเมริกา

510
00:31:02,403 --> 00:31:03,821
‎(มุมคูเปอร์)

511
00:31:04,363 --> 00:31:08,034
‎(ดิ๊ค บริกส์)

512
00:31:08,659 --> 00:31:12,204
‎(เบเวอร์ลีฮิลส์ แคลิฟอร์เนีย)

513
00:31:16,125 --> 00:31:17,376
‎- เปิดอยู่ใช่ไหม
‎- ใช่

514
00:31:17,460 --> 00:31:19,462
‎- ขอปรับโฟกัสหน่อย
‎- แจ๋ว

515
00:31:20,379 --> 00:31:23,049
‎เมื่อผมรู้ว่าดิ๊ค บริกส์อาจเป็นคูเปอร์

516
00:31:23,132 --> 00:31:25,384
‎ผมก็เริ่มทำเอกสารการสืบสวน

517
00:31:25,468 --> 00:31:28,346
‎เพื่อในตอนท้ายผมจะได้ขายทำสารคดี

518
00:31:30,097 --> 00:31:33,434
‎เมื่อริชพาพ่อค้ายาคนนี้ รอน คาร์ลสันมาหาผม

519
00:31:33,517 --> 00:31:37,521
‎ผมทำทุกขั้นตอนจนแน่ใจว่า
‎เขาจะพูดความจริงเกี่ยวกับดิ๊ค บริกส์

520
00:31:37,605 --> 00:31:41,400
‎เราสัมภาษณ์รอน คาร์ลสันสามครั้ง
‎ครั้งหนึ่งมีเครื่องจับเท็จ

521
00:31:42,109 --> 00:31:43,986
‎โอเค ผมจะหมุนเก้าอี้

522
00:31:44,070 --> 00:31:47,365
‎เราขอให้เจ้าหน้าที่เอฟบีไอ
‎แจ็ค ทรีมาร์โก้ทำการทดสอบ

523
00:31:47,448 --> 00:31:49,533
‎ผมเคยเรียนศาสตร์การจับเท็จ

524
00:31:49,617 --> 00:31:52,328
‎ที่สถาบันการจับเท็จของกระทรวงกลาโหม

525
00:31:52,411 --> 00:31:54,914
‎ที่ฟอร์ต แมคเคลแลน แอละบามา

526
00:31:54,997 --> 00:31:59,043
‎แจ็ค ทรีมาร์โก้เป็นยอดฝีมือ
‎ของยอดฝีมือด้านการจับเท็จ

527
00:31:59,126 --> 00:32:02,672
‎เขาเคยคุมการจับเท็จมากกว่า 3,500 ครั้ง

528
00:32:02,755 --> 00:32:04,590
‎โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย

529
00:32:04,674 --> 00:32:07,760
‎เอาแขนไว้ข้างหน้า
‎เหมือนคุณกำลังจะโดดลงสระน้ำ

530
00:32:07,843 --> 00:32:09,512
‎ผมจะติดสิ่งนี้ไว้กลางลำตัวคุณ

531
00:32:10,012 --> 00:32:12,807
‎ไม่ว่าทางกายภาพมีความเคลื่อนไหว

532
00:32:12,890 --> 00:32:16,060
‎ผิดปกติอะไรก็ตามจะทำให้ผมได้ยินชัดเจน

533
00:32:16,143 --> 00:32:19,814
‎มันแปลได้ว่าร่างกาย
‎จะเกิดการเปลี่ยนแปลงไม่กี่วินาที

534
00:32:20,356 --> 00:32:23,484
‎เมื่อบุคคลนั้นรู้ตัวว่ากำลังโกหก

535
00:32:24,151 --> 00:32:25,778
‎การทดสอบกำลังจะเริ่มขึ้นครับ

536
00:32:29,115 --> 00:32:32,493
‎ดิ๊ค บริกส์เคยบอกคุณไหมว่าเขาคือดีบี คูเปอร์

537
00:32:32,576 --> 00:32:33,411
‎เคยครับ

538
00:32:35,454 --> 00:32:36,622
‎สำหรับคำถามที่ว่า

539
00:32:36,706 --> 00:32:39,875
‎"ดิ๊ค บริกส์เคยบอกไหมว่าเขาคือดีบี คูเปอร์"

540
00:32:40,501 --> 00:32:42,169
‎ปฏิกิริยาของเขาปกติดีมากกับคำถามนี้

541
00:32:44,046 --> 00:32:46,549
‎คุณเคยโกหกเจ้าหน้าที่หรือไม่

542
00:32:47,133 --> 00:32:47,967
‎ไม่ครับ

543
00:32:48,926 --> 00:32:54,223
‎หลังจากทดสอบด้วยเครื่องจับเท็จ
‎ ผมบอกริชว่า "ผมว่าเขาบอกความจริง"

544
00:32:54,724 --> 00:33:00,271
‎จากนั้นเราจึงเริ่มทำการวิจัยว่า
‎ดิ๊ค บริกส์เป็นดีบี คูเปอร์ได้หรือไม่

545
00:33:00,354 --> 00:33:03,983
‎ดีบี คูเปอร์เป็นคนธรรมดา
‎ที่ฝันถึงชีวิตโลดโผนผจญภัย

546
00:33:04,066 --> 00:33:07,903
‎ตั้งแต่วัยเด็ก เขาก็สั่งสมความมั่นใจในตัวเอง

547
00:33:07,987 --> 00:33:13,909
‎ด้วยจินตนาการโลดโผนเร้าใจ
‎แน่นอนว่าโดยมีเขาเป็นฮีโร่

548
00:33:13,993 --> 00:33:18,581
‎(จอน ริชาร์ด บริกส์เสียชีวิตแล้ว
‎เมื่อวันศุกร์ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์)

549
00:33:18,664 --> 00:33:23,044
‎วันหนึ่ง เราก็พบว่า
‎ดิ๊ค บริกส์เสียชีวิตอย่างมีเงื่อนงำ

550
00:33:23,127 --> 00:33:25,129
‎เพื่อนเขาคิดว่าเขาถูกฆ่า

551
00:33:25,212 --> 00:33:28,257
‎มันเป็นอุบัติเหตุทางรถที่ไม่มีคู่กรณี
‎กลางที่เปลี่ยวในพอร์ตแลนด์

552
00:33:28,340 --> 00:33:31,135
‎(จอน ริชาร์ด บริกส์ ปี 1939-1980)

553
00:33:31,218 --> 00:33:33,929
‎ก่อนหน้านี้ เขาเคยพูดถึงเวียดนาม

554
00:33:35,347 --> 00:33:38,225
‎แต่ตรงนั้นเองที่เรื่องเล่าของเขามีปัญหาสำคัญ

555
00:33:39,143 --> 00:33:41,437
‎ผมปะติดปะต่อเรื่องนี้นานแปดเดือน

556
00:33:42,730 --> 00:33:44,857
‎ผมเคยเชื่อจริงๆ ว่าเขาคือคูเปอร์

557
00:33:45,566 --> 00:33:49,695
‎แต่แล้วผมก็พบว่า
‎เขาไม่เคยไปเวียดนาม ไม่เคยโดดร่ม

558
00:33:49,779 --> 00:33:53,365
‎เขาแค่ร่วมฝึกฝนร่างกาย
‎ในวันหยุดกับกองทัพอากาศ

559
00:33:53,449 --> 00:33:56,869
‎เขาจะได้ไม่ต้องไปรบที่เวียดนาม ตอนนั้นเองที่

560
00:33:56,952 --> 00:34:00,289
‎ผมจ้องชายคนนี้และคิดว่า "ผิดคนซะแล้ว"

561
00:34:00,372 --> 00:34:02,625
‎นี่คือข้อเท็จจริงที่เรารู้จักเขา

562
00:34:02,708 --> 00:34:05,127
‎คูเปอร์เป็นชายผิวเข้ม ตัวสูง

563
00:34:05,628 --> 00:34:12,301
‎ดิ๊ค บริกส์เป็นชายร่างกำยำ เตี้ยล่ำกล้ามใหญ่

564
00:34:13,636 --> 00:34:15,096
‎ไม่ใช่บริกส์

565
00:34:15,930 --> 00:34:20,101
‎เขาเป็นแค่คนขี้โม้อวดอ้างว่า
‎ "ฉันคือดีบี คูเปอร์"

566
00:34:20,768 --> 00:34:23,395
‎เราก็คิดว่า "เฮ้ย จบกัน"

567
00:34:25,064 --> 00:34:28,067
‎รอน คาร์ลสันรู้สึกแย่มาก เพราะ 40 ปีแล้ว

568
00:34:28,150 --> 00:34:31,362
‎ที่มีคนบอกเขาว่าชายคนนี้
‎คือคูเปอร์ ถึงจะดูไม่เหมือน

569
00:34:31,445 --> 00:34:33,447
‎แต่ก็เชื่อเขาเพราะเขารู้ว่าจะมีคนเจอเงิน

570
00:34:34,406 --> 00:34:37,535
‎จุดพลิกผันของเรื่องทั้งหมดนี้

571
00:34:37,618 --> 00:34:40,162
‎เปลี่ยนทัศนคติของผมแทบจะทุกอย่าง

572
00:34:40,746 --> 00:34:43,124
‎ผมเดาว่าไม่มีอะไรทำให้ผมประหลาดใจแล้ว

573
00:34:47,920 --> 00:34:52,091
‎ทุกคนที่ตามหาคูเปอร์เคยสัมผัส
‎สิ่งที่เรียกว่าคำสาปของคูเปอร์

574
00:34:52,591 --> 00:34:56,303
‎เราไม่รู้ว่าเขาเป็นใครหรือเคยเป็นใคร
‎มาจากไหนหรือไปที่ไหนแล้ว

575
00:34:58,222 --> 00:35:00,015
‎คดีนี้คือกับดักสังหาร

576
00:35:00,099 --> 00:35:03,519
‎เมื่อคุณคิดว่าใกล้จะได้รู้ว่าคนร้ายคือใคร

577
00:35:03,602 --> 00:35:06,897
‎บางอย่างก็จะโผล่มาแสดงให้คุณเห็นว่าเข้าใจผิด

578
00:35:06,981 --> 00:35:11,193
‎คดีนี้ยังปิดไม่ได้ เรายังไล่ล่าดีบี คูเปอร์ต่อไป

579
00:35:11,902 --> 00:35:15,573
‎เราอาจไม่มีวันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
‎กับดีบี คูเปอร์หรือเขาคือใคร

580
00:35:15,656 --> 00:35:18,617
‎แต่ปริศนาที่ยังไม่คลี่คลายน่าสนใจเสมอ

581
00:35:18,701 --> 00:35:22,997
‎เมื่อผมเริ่มทำคดีนี้
‎ผมคิดว่าจะไขคดีนี้ได้เหมือนกัน

582
00:35:24,081 --> 00:35:27,168
‎(นิวยอร์ก นิวยอร์ก)

583
00:35:29,003 --> 00:35:33,299
‎ตอนนั้น ผมเป็นนักข่าว
‎และนักเขียนอยู่ทางใต้ของแมนฮัตตัน

584
00:35:33,841 --> 00:35:35,134
‎ผมเขียนข่าวอาชญากรรม

585
00:35:36,886 --> 00:35:39,763
‎สิ่งหนึ่งที่ผมชอบมากกับการเป็นนักข่าวสืบสวนคือ

586
00:35:39,847 --> 00:35:44,226
‎การได้สืบคดียากๆ
‎คดีที่ไม่มีทางจะคลี่คลายได้เลย

587
00:35:44,768 --> 00:35:49,273
‎เมื่อผมได้เบาะแสเกี่ยวกับ
‎ดีบี คูเปอร์ครั้งแรก ผมรู้ว่าผมจะทำข่าวนี้

588
00:35:51,275 --> 00:35:52,610
‎ผมต้องไล่ล่าเขา

589
00:35:53,527 --> 00:35:56,238
‎ผมเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง
‎เกี่ยวกับคดีนี้ หนังสือเล่มแรกของผม

590
00:35:56,322 --> 00:35:58,324
‎ผมคิดว่า "ถ้าผมไขคดีนี้ได้

591
00:35:58,407 --> 00:36:02,077
‎รางวัลพูลิตเซอร์และอื่นๆ ก็จะหลั่งไหลเข้ามา"

592
00:36:06,040 --> 00:36:10,878
‎หนังสือเสียงของแรนดอมเฮาส์ขอเสนอ
‎ปล้นระฟ้า: ไล่ล่าดีบี คูเปอร์

593
00:36:11,503 --> 00:36:12,546
‎โดย เจฟฟรีย์ เกรย์

594
00:36:13,422 --> 00:36:14,840
‎เจฟฟรีย์ เกรย์พูดครับ

595
00:36:15,424 --> 00:36:16,967
‎ผมใช้เวลากว่าสี่ปี

596
00:36:17,051 --> 00:36:19,303
‎ผมมาเพื่อบอกคุณว่าคำสาปที่ว่านั้นมีจริง

597
00:36:21,180 --> 00:36:22,848
‎หลายสิบปีที่ผ่านมา

598
00:36:22,932 --> 00:36:26,894
‎ผู้ต้องสงสัยบางคนหายสาบสูญ
‎บางคนกุข่าวว่าตนตายแล้ว

599
00:36:26,977 --> 00:36:29,480
‎ชายคนหนึ่งเกือบตายในเรือดำน้ำที่ประกอบเอง

600
00:36:29,563 --> 00:36:32,358
‎ขณะกำลังสำรวจก้นทะเลสาบ
‎เพื่อหาเงินค่าไถ่ของคนร้าย

601
00:36:33,567 --> 00:36:36,695
‎นักข่าวรายหนึ่งพยายามฆ่าตัวตาย
‎หลังจากบุคคลที่เขาสงสัย

602
00:36:36,779 --> 00:36:38,364
‎ได้รับการยืนยันแล้วว่าเป็นนักต้มตุ๋น

603
00:36:38,447 --> 00:36:40,157
‎(เล่าเรื่องโกหกของดีบี คูเปอร์ในศาล)

604
00:36:42,701 --> 00:36:45,371
‎มีเพียงเข้ารับการบำบัดด้วยไฟฟ้า
‎อย่างต่อเนื่องเท่านั้น

605
00:36:45,454 --> 00:36:47,373
‎ถึงจะกระตุ้นให้เขากลับมามีเหตุผลอีกครั้ง

606
00:36:48,207 --> 00:36:49,375
‎ผมเริ่มจะเข้าใจว่า

607
00:36:49,458 --> 00:36:53,045
‎คดีนี้ไม่ได้เกี่ยวกับตัวคูเปอร์เอง
‎แต่เกี่ยวกับคนที่ไล่ล่าคูเปอร์ต่างหาก

608
00:36:53,128 --> 00:36:54,797
‎(ขอต้อนรับชาวสลูธส์)

609
00:36:54,880 --> 00:36:59,051
‎คนอย่างทอม โคลแบร์และคนอื่นๆ เช่นผม

610
00:36:59,635 --> 00:37:00,970
‎อดไม่ได้ที่จะชื่นชมเขา

611
00:37:02,388 --> 00:37:06,058
‎ในทางจิตใจแล้ว คดีนี้พาคุณเข้าสู่พื้นที่ดาร์คดีไวด์

612
00:37:07,184 --> 00:37:10,604
‎คดีนี้ตั้งคำถามว่าคุณคือใครและเชื่ออะไร

613
00:37:10,688 --> 00:37:13,565
‎อยากเชื่ออะไร และอะไรที่เกิดขึ้นจริงๆ

614
00:37:15,276 --> 00:37:17,987
‎คนเดียวที่โด่งดังกว่าดีบี คูเปอร์

615
00:37:18,070 --> 00:37:19,405
‎คือคนที่เจอตัวเขา

616
00:37:22,157 --> 00:37:24,827
‎ผมสืบจนถึงจุดที่ผมมีผู้ต้องสงสัยสี่ราย

617
00:37:24,910 --> 00:37:27,705
‎ผมคิดจริงๆ ว่าทุกคนเป็นดีบี คูเปอร์

618
00:37:27,788 --> 00:37:30,499
‎ผมเรียกสติตัวเอง ถามว่า
‎"ทำไมฉันมาถึงจุดนี้

619
00:37:30,582 --> 00:37:33,043
‎ที่ฉันเชื่อว่าสี่คนนี้เป็นชายคนเดียวกัน"

620
00:37:33,544 --> 00:37:36,547
‎นั่นแหละประเด็น
‎มันเป็นการตื่นทองในลักษณะหนึ่ง

621
00:37:36,630 --> 00:37:39,758
‎เราอยากพิสูจน์ใจจะขาดว่าผู้ต้องสงสัยคนนี้ใช่แน่

622
00:37:39,842 --> 00:37:42,928
‎จนระบบความเชื่อของเรา
‎ยึดครองอยู่เหนือเหตุผล

623
00:37:43,012 --> 00:37:46,557
‎บุคคลสี่คนเป็นเขาไปไม่ได้
‎และบางอย่างไม่สามารถเป็นจริง

624
00:37:48,684 --> 00:37:52,021
‎(พอร์ตแลนด์ โอเรกอน ปี 2011)

625
00:37:53,897 --> 00:37:55,357
‎โอเค เรากลับมาที่นี่

626
00:37:56,275 --> 00:37:59,361
‎เดี๋ยวนะ มีเสียงรถไฟ
‎เข้ามาอีกแล้ว รอเดี๋ยว โทษที

627
00:38:01,030 --> 00:38:04,408
‎ในที่สุดเมื่อเรารู้ว่าดิ๊ค บริกส์ไม่ใช่ดีบี คูเปอร์

628
00:38:04,491 --> 00:38:06,827
‎ผมก็บอก "เขาอาจมีคู่หูได้ไหม"

629
00:38:06,910 --> 00:38:10,331
‎ทอมดื้อรั้นสุดๆ เขาไม่ยอมแพ้เลย

630
00:38:10,414 --> 00:38:13,292
‎เมื่อเขาเห็นทางตัน ผมบอก "โอเค แค่นี้แหละ"

631
00:38:13,375 --> 00:38:14,793
‎ส่วนเขาเดินหน้าต่อ

632
00:38:16,545 --> 00:38:19,965
‎ผมตัดสินใจ ผมจะโทรหาตำรวจในพอร์ตแลนด์

633
00:38:20,049 --> 00:38:22,551
‎ผมจะติดต่อตำรวจคดียาเสพติด

634
00:38:22,634 --> 00:38:26,972
‎ผมโทรไปบอกว่า "พอจะมีตำรวจคดี
‎ยาเสพติดที่จำดิ๊ค บริกส์ได้หรือเปล่า"

635
00:38:27,556 --> 00:38:28,807
‎แน่นอนว่าหนึ่งสัปดาห์ต่อมา

636
00:38:28,891 --> 00:38:31,393
‎ผมเจอชายคนนี้อายุ 80 กว่าปี

637
00:38:31,977 --> 00:38:36,106
‎ตำรวจมอบรายชื่อเพื่อนบ้าน
‎นับสิบคนของดิ๊ค บริกส์ให้ผม

638
00:38:36,690 --> 00:38:39,485
‎ผมเริ่มเจาะประวัติพวกเขาทีละคน

639
00:38:39,568 --> 00:38:41,111
‎ฟังเรื่องราวเกี่ยวกับเขา

640
00:38:41,195 --> 00:38:44,448
‎คนสุดท้ายที่ผมตัดสินใจโทรหา
‎คือคนที่มีสิ่งหนึ่งซึ่งผมกลัว

641
00:38:45,199 --> 00:38:46,992
‎เขามีฉายา พัดจี้ ฮันท์

642
00:38:47,076 --> 00:38:48,744
‎ผมเคยดูหนังคาวบอยมาเยอะมาก

643
00:38:48,827 --> 00:38:51,288
‎ที่จะมีชายชื่อพัดจี้ควงปืนลูกซอง

644
00:38:54,416 --> 00:38:55,918
‎ทำไมพวกเขาเรียกคุณว่าพัดจี้

645
00:38:56,418 --> 00:39:01,006
‎ตอนที่ผมอายุเก้าเดือน ผมหนักตั้ง 16 กก.

646
00:39:02,800 --> 00:39:04,510
‎เล่าเรื่องเพื่อนของบริกส์ให้ฟังหน่อย

647
00:39:05,094 --> 00:39:08,305
‎ครั้งหนึ่ง ดิ๊ค บริกส์แนะนำให้รู้จักเพื่อนเขา

648
00:39:08,389 --> 00:39:13,519
‎และชายคนนี้หยิบภาพข่าว
‎หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นที่ตัดแล้วออกมา

649
00:39:15,062 --> 00:39:19,817
‎เป็นข่าวที่พูดถึงตัวเขา หน่วยรบพิเศษ
‎ที่ได้รับเหรียญกล้าหาญ

650
00:39:21,318 --> 00:39:23,362
‎ตอนนั้นเองผมได้รู้ว่าเพื่อนของดิ๊ค บริกส์

651
00:39:23,445 --> 00:39:25,322
‎มีชื่อว่าโรเบิร์ต แร็คสตรอว์

652
00:39:26,365 --> 00:39:28,075
‎ซึ่งมันเปลี่ยนทุกอย่างเลย

653
00:39:30,285 --> 00:39:33,539
‎(แร็คสตรอว์ โรเบิร์ต ดับเบิลยู)

654
00:39:33,622 --> 00:39:36,291
‎เราเทียบรูปของแร็คสตรอว์ในวัยนั้น

655
00:39:36,375 --> 00:39:38,836
‎กับรูปที่ตำรวจวาดดีบี คูเปอร์

656
00:39:41,171 --> 00:39:44,550
‎ซึ่งรูปของแร็คสตรอว์แทบจะตรงกัน

657
00:39:47,845 --> 00:39:50,389
‎คุณเคยฝึกโดดร่ม ตามที่คุณอ้าง

658
00:39:50,472 --> 00:39:54,810
‎ประวัติของคุณชี้ว่าคุณอาจเป็นดีบี คูเปอร์ก็ได้

659
00:39:55,310 --> 00:39:57,771
‎อาจเป็นก็ได้ แค่อาจจะเป็น

660
00:39:57,855 --> 00:39:59,064
‎(แร็คสตรอว์ ปี 1979)

661
00:39:59,773 --> 00:40:02,109
‎ชายคนนี้มีทักษะครบเครื่อง

662
00:40:02,192 --> 00:40:05,112
‎ในตอนนั้น ผมรู้ว่าเราเจอดีบี คูเปอร์แล้ว

663
00:40:06,405 --> 00:40:08,157
‎ผมพูดว่า "ขอบคุณพระเจ้า"

664
00:40:09,074 --> 00:40:13,704
‎ผมคิดว่าการได้ตัวแร็คสตรอว์
‎เราไขคดีที่ปิดไม่ได้มา 50 ปีได้แล้ว

665
00:40:13,787 --> 00:40:16,832
‎มีปาฏิหาริย์ของสิ่งเล็กๆ มากมายในเรื่องนี้

666
00:40:16,915 --> 00:40:19,710
‎ซึ่งผมคิดหัวแทบแตกว่า "ฉันรู้ยังไงนะ"

667
00:40:19,793 --> 00:40:23,797
‎คุณยินดีจะระบุไหมว่าคุณคือดีบี คูเปอร์หรือเปล่า

668
00:40:24,339 --> 00:40:27,468
‎เรื่องเล่าแบบนี้
‎ควรเป็นนิยายหรือข้อเท็จจริงดีล่ะ

669
00:40:28,469 --> 00:40:32,097
‎ขึ้นอยู่กับคนอเมริกันแล้วว่าสักวันมันจะเป็นอะไร

670
00:40:33,307 --> 00:40:36,101
‎เมื่อทีมงานผมเริ่มทำวิจัยเกี่ยวกับแร็คสตรอว์

671
00:40:36,185 --> 00:40:40,230
‎พวกเขาเริ่มสืบว่าเขาทำอะไรอยู่
‎หากตอนนั้นไม่ได้กำลังกระโดดร่ม

672
00:40:44,985 --> 00:40:48,447
‎เขาปลอมแปลงตัวตนไว้เยอะมาก
‎ มีชื่อปลอมหลายชื่อในการทำผิด

673
00:40:49,114 --> 00:40:53,535
‎ชายคนนี้อยู่คนละระดับกับรายอื่น
‎ คุณไม่เชื่อแน่ว่ามันต่างกันแค่ไหน

674
00:40:53,619 --> 00:40:55,287
‎คุณคือดีบี คูเปอร์หรือเปล่า

675
00:40:55,370 --> 00:40:57,498
‎ผมพูดเรื่องแบบนี้ไม่ได้

676
00:40:58,081 --> 00:41:00,375
‎ผมพูดเรื่องทำนองนี้ไม่ได้เลย

677
00:41:59,017 --> 00:42:00,727
‎คำบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย