1
00:00:06,549 --> 00:00:10,970
‎(ซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:15,099 --> 00:00:17,560
‎เราทุกคนมีความปรารถนาที่จะเป็นอิสระ

3
00:00:17,643 --> 00:00:21,022
‎แต่มีพลังอย่างหนึ่งที่กักขังเราทุกชีวิต

4
00:00:21,105 --> 00:00:22,231
‎นั่นก็คือแรงโน้มถ่วง

5
00:00:24,067 --> 00:00:27,153
‎ดีบี คูเปอร์ทำสิ่งที่เราทุกคนโหยหาอยากทำ

6
00:00:27,236 --> 00:00:31,616
‎แม้เราจะไม่รู้ตัว
‎และนั่นคือการมีตัวตนเป็นเอกเทศ

7
00:00:33,618 --> 00:00:35,578
‎เพื่อจะทายท้าแรงโน้มถ่วง

8
00:00:36,454 --> 00:00:38,247
‎ทายท้าระบบ

9
00:00:40,541 --> 00:00:43,419
‎นี่คือเรื่องราวลึกลับสุดคลาสสิคฉบับอเมริกันชน

10
00:00:43,503 --> 00:00:46,005
‎ซึ่งเรายังสนใจดูในอีก 50 ปีหลังจากนั้น

11
00:00:46,089 --> 00:00:49,926
‎แต่ยังมีองค์ประกอบของเรื่องนี้
‎ที่ใครก็ตามที่มีแล็ปท็อป

12
00:00:50,009 --> 00:00:53,387
‎สามารถสืบเสาะ
‎และรู้สึกเหมือนได้เป็นนักสืบเสียเอง

13
00:00:55,264 --> 00:00:59,102
‎ในแง่นี้ นี่คือปริศนายิ่งใหญ่สำหรับยุคอินเทอร์เน็ต

14
00:00:59,185 --> 00:01:00,686
‎(ค้นหา)

15
00:01:01,437 --> 00:01:03,481
‎มันงดงามในแง่ไม่มีการแต่งเติม

16
00:01:06,567 --> 00:01:08,736
‎ผมเรียกมันว่าส่วนประกอบของเจมส์ บอนด์

17
00:01:08,820 --> 00:01:12,156
‎สุภาพบุรุษสุดเนี้ยบที่สวมสูทผูกเนกไท

18
00:01:12,240 --> 00:01:15,243
‎สั่งเบอร์เบินเซเว่น
‎แล้วกระโดดออกจากเครื่องบิน

19
00:01:15,326 --> 00:01:18,830
‎กลางดึก นี่มันบทหนังชัดๆ

20
00:01:19,956 --> 00:01:22,875
‎เขาไม่เคยทำร้ายใคร
‎เขาปล่อยทุกคนลงจากเครื่องบิน

21
00:01:22,959 --> 00:01:26,546
‎ได้เงินไปสองแสนเหรียญแล้ว กระโดด

22
00:01:26,629 --> 00:01:27,755
‎กลางพายุ

23
00:01:29,173 --> 00:01:31,968
‎แถมหนีไปได้ คล่องมากเลยนะ

24
00:01:33,177 --> 00:01:36,305
‎คูเปอร์ตอบสนองความใฝ่ฝันของใครหลายคน

25
00:01:36,848 --> 00:01:39,767
‎การปล้นเงินสองแสนแล้วหายตัวไปได้

26
00:01:40,852 --> 00:01:43,146
‎ผมคิดว่าคดีนี้จะไม่มีวันปิดได้ตลอดไป

27
00:02:18,639 --> 00:02:23,853
‎(ตอนที่ 3 พระเยซูอยู่ในแซนด์วิช)

28
00:02:25,479 --> 00:02:27,481
‎(ฮอลลีวูด)

29
00:02:28,566 --> 00:02:31,277
‎(ลอสแอนเจลิส ปี 2016)

30
00:02:31,360 --> 00:02:34,030
‎เราสืบสวนเรื่องนี้อย่างยากลำบาก

31
00:02:34,113 --> 00:02:35,990
‎เราใช้เงินส่วนตัวจำนวนมาก

32
00:02:36,073 --> 00:02:40,494
‎และผมใช้เวลาห้าปีขัดเกลาบท
‎และขายให้ช่องฮิสทอรี

33
00:02:40,578 --> 00:02:42,538
‎กว่าจะถึงตรงนั้นไม่ง่ายเลย

34
00:02:44,457 --> 00:02:48,336
‎เป็นช่วงที่น่าตื่นเต้นเมื่อทอม
‎ขายเรื่องนี้ให้ฮิสทอรีได้ในที่สุด

35
00:02:48,419 --> 00:02:52,089
‎เพราะเป็นโปรเจกต์ที่อาจใช้เงินทุ่มสร้าง

36
00:02:52,173 --> 00:02:54,175
‎โดยไม่ได้อะไรตอบแทนเลย

37
00:02:55,593 --> 00:02:59,889
‎ช่องฮิสทอรีอยากให้ทอมกับผมมีส่วนร่วมเขียนบท

38
00:03:01,474 --> 00:03:03,100
‎โอเค ทำให้เราเชื่อนะ

39
00:03:03,184 --> 00:03:04,769
‎- ลุยเลย
‎- ได้

40
00:03:08,064 --> 00:03:12,777
‎เรานำเสนอคดีนี้ต่อทอม ฟูเอสทิส
‎และพยายามทำให้เขาเชื่อ

41
00:03:12,860 --> 00:03:15,154
‎ทอมเคยเป็นผู้บริหารเอฟบีไอ

42
00:03:15,238 --> 00:03:16,113
‎ซึ่งเกษียณแล้ว

43
00:03:16,864 --> 00:03:18,449
‎และเป็นนักเขียนนิยายอาชญากรรม

44
00:03:18,532 --> 00:03:20,660
‎(บิลลี่ เจนเซน)

45
00:03:22,078 --> 00:03:25,998
‎ทอม ฟูเอนทิสพูดถึงคดีของเราไว้อย่างน่าทึ่งว่า

46
00:03:26,082 --> 00:03:30,002
‎"มันยอดเยี่ยมมาก
‎น่าจะเป็นเขา เก้าส่วนสิบเลย"

47
00:03:33,214 --> 00:03:36,217
‎(โรเบิร์ต แร็คสตรอว์
‎นักสืบไซเบอร์: การสวมรอย)

48
00:03:39,095 --> 00:03:40,554
‎แต่ภายในหกเดือน

49
00:03:41,305 --> 00:03:42,556
‎ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

50
00:03:44,016 --> 00:03:47,144
‎นึกว่าหลักฐานทุกอย่างที่พวกเขานำมาเปิดเผย

51
00:03:47,228 --> 00:03:49,563
‎ในช่องฮิสทอรีน่าเชื่อถือมากแล้ว

52
00:03:49,647 --> 00:03:51,274
‎แต่เมื่อคุยกับทอม

53
00:03:51,357 --> 00:03:55,361
‎ผมคิดว่ามีคนบอกเขาอย่างหนึ่ง
‎ว่าพวกเขาจะทำอะไร

54
00:03:55,444 --> 00:03:57,530
‎แล้วมันก็เปลี่ยนไปคนละทาง

55
00:03:57,613 --> 00:03:59,657
‎เรามาบอกเล่าความคืบหน้า

56
00:03:59,740 --> 00:04:03,369
‎ล่าสุดเกี่ยวกับคดีนี้ที่เราทำไปแล้ว

57
00:04:05,454 --> 00:04:06,747
‎เราไม่ทันตั้งตัว

58
00:04:09,083 --> 00:04:12,712
‎ในตอนที่สอง เอฟบีไอจัดการ

59
00:04:12,795 --> 00:04:14,880
‎นำพนักงานต้อนรับคนสำคัญของเรื่อง

60
00:04:15,673 --> 00:04:18,884
‎มาปรากฏตัวหน้ากล้อง

61
00:04:18,968 --> 00:04:23,597
‎จัดหารูปภาพผู้ต้องสงสัยทุกคน
‎ว่าจะเป็นดีบี คูเปอร์

62
00:04:24,181 --> 00:04:26,434
‎ผมก็นึกว่า "นี่มันพิลึก"

63
00:04:26,517 --> 00:04:31,439
‎ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยให้สัมภาษณ์เลย

64
00:04:32,273 --> 00:04:34,483
‎(ทีน่า มัคลาว พนักงานต้อนรับเที่ยวบิน 305)

65
00:04:34,567 --> 00:04:37,611
‎เขาดูเหมือนคนนี้ไหม ชายที่นั่งข้างคุณ

66
00:04:37,695 --> 00:04:38,988
‎ไม่ ฉันว่าไม่เหมือน

67
00:04:39,822 --> 00:04:40,823
‎ฉันไม่คิดอย่างนั้น

68
00:04:40,906 --> 00:04:42,700
‎ในตอนท้าย

69
00:04:42,783 --> 00:04:46,954
‎เธอพิจารณาภาพผู้ต้องสงสัย
‎ร่วมกับเอฟบีไอและฟูเอนทิส

70
00:04:47,038 --> 00:04:48,664
‎และเธอทำลายทุกอย่าง

71
00:04:48,748 --> 00:04:51,542
‎ทำลายทฤษฎีทั้งหมดของคดีนี้

72
00:04:52,668 --> 00:04:57,548
‎ในตอนนั้น ผมรู้สึกได้ว่าทอม
‎ที่อยู่ทางขวาของผมรู้สึกแย่

73
00:04:58,632 --> 00:05:01,886
‎อย่างที่เรารู้กันว่า พยานบุคคลนั้นเชื่อถือไม่ได้

74
00:05:01,969 --> 00:05:03,637
‎แถมยังมาพูดหลัง 40 กว่าปีผ่านไป

75
00:05:03,721 --> 00:05:07,683
‎และไม่เห็นตัวเขาจริงๆ
‎ตอนที่เธอพบเขาบนเครื่องบิน

76
00:05:07,767 --> 00:05:09,769
‎ผมไม่คิดว่าเธอจะเห็นด้วย

77
00:05:09,852 --> 00:05:12,563
‎ถ้าเธอเห็นด้วย ผมคงตะลึง บอกตรงๆ

78
00:05:13,105 --> 00:05:15,274
‎ทนายผู้ซักพยานจะบอกคุณว่า

79
00:05:15,358 --> 00:05:17,151
‎เมื่อพบพยานเห็นเหตุการณ์จริง

80
00:05:17,735 --> 00:05:20,154
‎อย่างดีที่สุดพวกเขาจะพูดถูกต้อง 50%

81
00:05:20,237 --> 00:05:22,573
‎อย่างที่รู้ว่ามีสี่คนเห็นเหตุการณ์หนึ่ง

82
00:05:22,656 --> 00:05:25,701
‎และทุกคนจะเล่าเหตุการณ์นั้นต่างกัน

83
00:05:25,785 --> 00:05:27,745
‎ไม่ใช่แค่รายงานตาม

84
00:05:27,828 --> 00:05:28,996
‎การรับรู้ของตนเอง

85
00:05:29,080 --> 00:05:30,581
‎แต่ยังเล่าตามอคติส่วนตัว

86
00:05:30,664 --> 00:05:33,250
‎ผมมั่นใจว่าแร็คสตรอว์ไม่ใช่คูเปอร์

87
00:05:34,794 --> 00:05:39,090
‎เรามีหลักฐาน 93 ชิ้น
‎สำหรับทำสารคดีช่องฮิสทอรี

88
00:05:39,173 --> 00:05:41,133
‎เราถอดรหัสได้หลายอย่าง

89
00:05:41,217 --> 00:05:44,845
‎เรามีพยาน เราถึงกับ
‎รวบรวมทักษะต่างๆ ได้ครบ

90
00:05:44,929 --> 00:05:47,306
‎เราคิดว่าเป็นข้อมูลที่น่าเชื่อถือมาก

91
00:05:47,390 --> 00:05:52,228
‎หนึ่งในหลักฐาน 93 ชิ้นนั้น
‎เป็นเงินของกลางหรือร่มชูชีพหรือเปล่า

92
00:05:52,812 --> 00:05:56,148
‎ไม่ บิลลี่ เรารู้ว่าไม่มีหลักฐานพวกนี้
‎เรามีหลักฐานแวดล้อม

93
00:05:56,732 --> 00:05:58,818
‎จากข้อมูลทั้งหมด 93 อย่าง

94
00:05:58,901 --> 00:06:01,862
‎ไม่มีอะไรบ่งชี้ว่าเขาอยู่บนเครื่องบินลำนั้น

95
00:06:01,946 --> 00:06:05,032
‎ไม่มีอะไรยืนยันด้วยซ้ำว่า
‎เขาอยู่ที่พอร์ตแลนด์ในวันนั้น

96
00:06:05,116 --> 00:06:09,745
‎ไม่ว่าคุณอยากจะล้มประเด็น
‎"แร็คสตรอว์เป็นดีบี คูเปอร์หรือไม่" แค่ไหน

97
00:06:10,246 --> 00:06:14,500
‎มันก็เป็นการไม่ยุติธรรมและไม่ซื่อตรง

98
00:06:15,084 --> 00:06:17,086
‎ที่จะนำเสนอหลักฐานแบบนี้

99
00:06:17,169 --> 00:06:20,464
‎ซึ่งในตอนนั้นทำให้ผมโมโหมาก

100
00:06:20,548 --> 00:06:21,715
‎และตอนนี้ก็ยังโมโห

101
00:06:24,218 --> 00:06:27,138
‎ผมจะไม่มีวันลืมที่ผู้กำกับบอกผมว่า

102
00:06:27,221 --> 00:06:29,807
‎"คุณควรขอโทษแร็คสตรอว์แล้วไหม"

103
00:06:31,767 --> 00:06:35,813
‎ผมบอกว่า "ผมไม่มีอะไรให้ต้องขอโทษ
‎ผมกับทีมงานมั่นใจ"

104
00:06:36,981 --> 00:06:38,190
‎ทอมถูกจัดให้เป็น

105
00:06:38,274 --> 00:06:41,944
‎หนึ่งในพวกบ้าทฤษฎีสมรู้ร่วมคิดทั่วไป

106
00:06:42,027 --> 00:06:46,323
‎แทนที่จะเป็นนักสืบเชิงระเบียบวิธี
‎แบบที่เขาเป็นมาทั้งชีวิต

107
00:06:46,991 --> 00:06:50,494
‎ผมรู้สึกเห็นใจทอม
‎เพราะเขาทุ่มเทสืบเรื่องนี้หลายปี

108
00:06:50,578 --> 00:06:51,745
‎อย่างถูกระเบียบวิธี

109
00:06:51,829 --> 00:06:55,624
‎การที่เขาถูกลดทอนความน่าเชื่อถือแบบนั้น
‎ทำให้ชื่อเสียงเขาเสียหาย

110
00:06:55,708 --> 00:06:57,960
‎ไม่ใช่แค่นั้น แบบนี้ไม่ถูกต้อง

111
00:07:00,588 --> 00:07:02,173
‎- สบายดีไหม
‎- สบายดี

112
00:07:02,256 --> 00:07:05,634
‎ข้อสรุปของผม ผมคิดว่าทอมเคยถามผมหน้ากล้อง

113
00:07:06,385 --> 00:07:11,098
‎เขาถามว่า "คุณไม่คิดว่า
‎เป็นเขาสินะ" ผมตอบ "ไม่คิด"

114
00:07:11,182 --> 00:07:14,602
‎เพราะพวกเขาเข้าถึงข้อมูลในเอฟบีไอ

115
00:07:14,685 --> 00:07:15,561
‎ซึ่งเราทำไม่ได้

116
00:07:16,270 --> 00:07:17,271
‎มันง่ายแค่นั้นเลย

117
00:07:19,565 --> 00:07:20,691
‎ผมกับทอม

118
00:07:21,859 --> 00:07:24,403
‎เราไม่ได้คุยกันมากนักหลังจากนั้น

119
00:07:27,364 --> 00:07:31,327
‎ในตอนท้ายของสารคดี
‎พวกนั้นปิดประตูใส่หน้าเขา

120
00:07:32,328 --> 00:07:33,579
‎พวกเขาปิดคดีนี้

121
00:07:33,662 --> 00:07:37,791
‎(เจ เอ็ดการ์ ฮูเวอร์ สำนักงานเอฟบีไอ)

122
00:07:38,876 --> 00:07:41,962
‎หลังจากติดตามการสืบสวนที่
‎ยาวนานและยากลำบากที่สุด

123
00:07:42,046 --> 00:07:45,382
‎ในประวัติศาสตร์ของเรา เอฟบีไอจะถอนกำลัง

124
00:07:45,466 --> 00:07:48,385
‎ที่เคยทำคดี 45 ปี ดีบี คูเปอร์นี้

125
00:07:48,469 --> 00:07:51,388
‎ในสัปดาห์เดียวกับที่สารคดีเรื่องนี้ออกอากาศ

126
00:07:51,472 --> 00:07:53,265
‎เอฟบีไอก็ปิดคดีนี้

127
00:07:53,349 --> 00:07:54,850
‎งั้นคดีนี้ก็โดนปิดแล้วเหรอ

128
00:07:56,310 --> 00:07:57,811
‎ในด้านบริหารจัดการ ครับ

129
00:07:58,395 --> 00:08:01,232
‎ผมมองว่า เอฟบีไอแอบตกลงกับรายการ

130
00:08:01,815 --> 00:08:05,945
‎หลังวันที่ออกฉาย เอฟบีไอก็จัดแถลงข่าวว่า...

131
00:08:06,028 --> 00:08:08,739
‎เราพิจารณาทุกอย่างที่มีอยู่อย่างละเอียด

132
00:08:08,822 --> 00:08:12,618
‎"เราพิจารณาข้อมูลของโคลแบร์แล้ว
‎และไม่พบอะไรใหม่"

133
00:08:13,202 --> 00:08:14,870
‎ไม่มีอะไรใหม่เลย

134
00:08:16,747 --> 00:08:19,792
‎(ทัศนะและความคิดเห็นของ
‎ทอม โคลแบร์และทีมคดีปริศนา)

135
00:08:19,875 --> 00:08:22,711
‎(ในรายการดีบี คูเปอร์: คดีปริศนา
‎ของช่องฮิสทอรี)

136
00:08:22,795 --> 00:08:24,296
‎(ความเห็นของพวกเขาเท่านั้น)

137
00:08:24,380 --> 00:08:27,299
‎(การคาดเดาว่ามีการสมรู้ร่วมคิด
‎ระหว่างช่องฮิสทอรี)

138
00:08:27,383 --> 00:08:29,301
‎(กับเอฟบีไอยังไม่ได้รับการพิสูจน์)

139
00:08:29,385 --> 00:08:30,970
‎(เอฟบีไอสั่งปิดคดีปริศนาตลอดกาล)

140
00:08:31,053 --> 00:08:33,847
‎เขาหนีรอดไปได้
‎หรือเขาตายระหว่างพยายามหนี

141
00:08:33,931 --> 00:08:37,101
‎ตอนนี้พอจะพูดได้ว่าเราคงจะไม่มีวันรู้

142
00:08:39,395 --> 00:08:42,815
‎ผ่านไป 45 ปีแล้ว ทำไมพวกเขาเพิ่งปิดคดีนี้

143
00:08:44,358 --> 00:08:45,734
‎เป็นคำถามที่ดี

144
00:08:47,319 --> 00:08:49,113
‎ผมให้คำตอบไม่ได้หรอกนะ

145
00:08:49,613 --> 00:08:53,492
‎มีบางอย่างทะแม่งๆ แน่นอน

146
00:08:54,827 --> 00:08:57,288
‎ใช่ แต่ผมก็ไม่มีวิธีจับให้ได้ไล่ให้ทัน

147
00:08:59,248 --> 00:09:02,209
‎เมื่อมีคนบอกว่า "คุณทำอะไรไม่ได้หรอก"

148
00:09:02,293 --> 00:09:03,294
‎มันก็...

149
00:09:03,919 --> 00:09:06,839
‎นั่นแหละคือสิ่งที่ผลักดันทุกคนในทีมนี้

150
00:09:06,922 --> 00:09:09,216
‎ผมอยากจะพูดถึงการเลี่ยงคำถาม

151
00:09:09,758 --> 00:09:13,262
‎การบิดเบือนข้อมูล คำโกหกต่างๆ

152
00:09:13,762 --> 00:09:16,682
‎ที่จะขัดขวางการสืบสวนครั้งนี้
‎หลังจากผมสืบมาเจ็ดปี

153
00:09:18,434 --> 00:09:22,354
‎กลุ่มของโคลแบร์ควรเริ่ม
‎ยอมรับได้แล้วว่าหลักฐานชี้ชัด

154
00:09:22,438 --> 00:09:25,774
‎ซึ่งทั้งหมดนั้นบอกว่าแร็คสตรอว์ไม่ใช่ดีบี คูเปอร์

155
00:09:26,984 --> 00:09:30,863
‎มีประเด็นหนึ่งที่ว่า
‎พยานทุกคนที่เคยเห็นดีบี คูเปอร์

156
00:09:30,946 --> 00:09:33,282
‎บอกว่าเขาดูอายุ 40 กลางๆ

157
00:09:33,365 --> 00:09:36,327
‎แต่โรเบิร์ต แร็คสตรอว์อายุแค่ 28 ปี

158
00:09:36,410 --> 00:09:39,163
‎ในขณะเกิดเหตุจี้เครื่องบิน ซึ่งเป็นปัญหาสำคัญ

159
00:09:39,788 --> 00:09:42,833
‎เมื่อกลุ่มของโคลแบร์
‎แทนที่จะยอมรับความเป็นจริง

160
00:09:42,916 --> 00:09:45,794
‎ก็เลยเลือกเชื่อทางที่ง่ายกว่านั้น

161
00:09:45,878 --> 00:09:49,632
‎ซึ่งก็คือบอกเป็นนัยว่าเอฟบีไอ
‎และอีกหลายคนสมรู้ร่วมคิดครั้งใหญ่

162
00:09:49,715 --> 00:09:52,092
‎เพราะต้องมีคำอธิบายสิว่า

163
00:09:52,176 --> 00:09:55,179
‎ทำไมพวกเขาตั้งข้อหาแร็คสตรอว์ไม่ได้

164
00:09:56,305 --> 00:09:59,892
‎และคำอธิบายนั้นต้องเข้าข่ายทฤษฎีสมรู้ร่วมคิด

165
00:10:00,976 --> 00:10:04,355
‎เราไม่ได้มาตั้งคำถาม
‎กับคนที่ทำตัวเป็นเงาเพื่อให้เราปลอดภัย

166
00:10:04,438 --> 00:10:08,484
‎แต่เราตั้งคำถามกับคนที่มีหลายตัวตน

167
00:10:09,026 --> 00:10:10,653
‎มีประวัติอาชญากรรมหลายครั้ง

168
00:10:11,278 --> 00:10:14,490
‎และเมื่อโดนจับ เขากลับมีบัตรผ่านรอดคุก

169
00:10:14,573 --> 00:10:16,200
‎เพราะเขาคือนักบินของซีไอเอ

170
00:10:20,663 --> 00:10:24,166
‎เรื่องมีอยู่ว่าแร็คสตรอว์ทำงานให้ซีไอเอ

171
00:10:24,249 --> 00:10:28,879
‎และเพราะหลายอย่างที่เขาเคยทำให้ซีไอเอ

172
00:10:28,962 --> 00:10:32,091
‎พวกเขาไม่อยากให้ข้อมูลนั้นรั่วไหล

173
00:10:32,174 --> 00:10:36,136
‎จึงตกลงกับเอฟบีไอเพื่อขอให้เขาพ้นโทษไปได้

174
00:10:36,220 --> 00:10:37,930
‎ผมได้ยินข่าวลืออย่างนั้น

175
00:10:38,013 --> 00:10:40,891
‎แต่ไม่มีข้อเท็จจริงยืนยัน

176
00:10:40,974 --> 00:10:44,353
‎เอฟบีไอจะโจมตีทุกคนกับเรื่องทำนองนี้

177
00:10:44,436 --> 00:10:48,357
‎เมื่อฉันเห็นที่แร็คสตรอว์ให้สัมภาษณ์
‎เขาพูดเหมือนเป็นนาวิกโยธินนายหนึ่ง

178
00:10:49,191 --> 00:10:52,820
‎ผู้เชี่ยวชาญด้านระเบิดใต้น้ำ
‎การทำลายอาคาร ปฏิบัติการใต้น้ำ

179
00:10:52,903 --> 00:10:54,071
‎อากาศ ทะเล พื้นดิน

180
00:10:54,863 --> 00:10:57,116
‎เขาพูดเหมือนอดีตทหารผ่านศึก

181
00:10:57,199 --> 00:10:59,451
‎เขาไม่ได้พูดเหมือนซีไอเอ

182
00:10:59,535 --> 00:11:01,787
‎คนของซีไอเอที่มีประสบการณ์เหล่านั้น

183
00:11:01,870 --> 00:11:04,373
‎คงไม่บอกให้คุณรู้ง่ายๆ อยู่ดี

184
00:11:04,456 --> 00:11:06,792
‎คือเราไม่พูดเรื่องพวกนี้กับใคร

185
00:11:08,627 --> 00:11:11,714
‎ผมบอกว่า "ถ้าเอฟบีไอปฏิเสธเรา
‎ผมจะโทรหาทีม"

186
00:11:11,797 --> 00:11:15,801
‎เรากำลังคิดว่า "ทำไมคุณปกปิดเรื่องนี้"
‎ เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับซีไอเอ

187
00:11:15,884 --> 00:11:17,553
‎(สำนักข่าวกรองกลาง)

188
00:11:17,636 --> 00:11:19,430
‎หยุดๆ

189
00:11:20,764 --> 00:11:23,350
‎เอฟบีไอกับซีไอเอปกปิดเรื่องทั้งหมดนี้รึเปล่า

190
00:11:23,434 --> 00:11:25,310
‎ช่วยเลิกคิดแบบนี้ทีเถอะ

191
00:11:25,394 --> 00:11:28,814
‎ถ้าเอฟบีไอกับซีไอเอและมนุษย์ต่างดาว

192
00:11:28,897 --> 00:11:31,692
‎ร่วมมือกันปกปิดบางอย่าง

193
00:11:31,775 --> 00:11:36,321
‎คุณคิดว่าพวกเขาจะปกปิด
‎เรื่องธรรมดาเล็กๆ น้อยๆ

194
00:11:36,989 --> 00:11:39,908
‎เช่นการจี้เครื่องบินในเขต
‎ตะวันตกเฉียงเหนือของแปซิฟิก

195
00:11:39,992 --> 00:11:41,618
‎ปี 1971

196
00:11:42,119 --> 00:11:46,498
‎ซึ่งไม่แม้แต่จะระดมเงินมากพอ
‎ให้ซื้อแฟรนไชส์อาร์บี้สักร้านด้วยซ้ำเหรอ

197
00:11:46,582 --> 00:11:51,879
‎เบคอน เชดดาร์
‎และมันฝรั่งทอดม้วน แค่ 2.99 ดอลลาร์

198
00:11:51,962 --> 00:11:52,838
‎จริงเหรอนั่น

199
00:11:52,921 --> 00:11:56,800
‎ผมไม่ได้เป็นปฏิปักษ์กับทฤษฎีสมรู้ร่วมคิดนะ
‎มันก็เป็นไปได้สำหรับคนไม่รู้จักคิด

200
00:11:56,884 --> 00:12:02,639
‎แต่การคิดว่านี่คือคนที่ปฏิเสธความจริงที่พิสูจน์ได้

201
00:12:02,723 --> 00:12:06,351
‎ซึ่งอยู่ต่อหน้าต่อตาเรา มันทำให้ผมจะบ้าตาย

202
00:12:08,228 --> 00:12:09,980
‎เอ็นบีซี สปอร์ตส์ขอเสนอ...

203
00:12:12,232 --> 00:12:14,443
‎การแข่งโรสโบว์ลปี 1970

204
00:12:16,111 --> 00:12:18,655
‎ผมรู้ว่าหลายคนคิดว่าผมคงเป็นบ้า

205
00:12:19,281 --> 00:12:22,201
‎แต่เพื่อให้คุณเข้าใจวิธีคิดของผม

206
00:12:22,284 --> 00:12:25,329
‎คุณต้องย้อนกลับไปเดือนมกราคม ปี 70

207
00:12:25,412 --> 00:12:26,955
‎ผมกำลังดูการแข่งโรสโบว์ลอยู่

208
00:12:27,790 --> 00:12:31,043
‎แล้วจู่ๆ ผมก็เป็นอะไรไม่รู้

209
00:12:31,710 --> 00:12:33,587
‎ตาของผมเดี๋ยวมองเห็นเดี๋ยวมองไม่เห็น

210
00:12:33,670 --> 00:12:35,422
‎วิ่งเข้าไปได้แล้ว ไมค์ โอลด์แฮม

211
00:12:35,506 --> 00:12:36,507
‎ดาวน์ที่สาม แปดหลา

212
00:12:40,886 --> 00:12:43,013
‎มีเสียงดังก้องในหัวผม

213
00:12:43,096 --> 00:12:46,767
‎พ่อผมซึ่งเป็นจิตแพทย์ กับแม่ผมบอกว่า

214
00:12:46,850 --> 00:12:49,102
‎"เราจะพาลูกไปที่
‎รพ.เซนต์จอห์นในซานตาโมนิกา"

215
00:12:49,186 --> 00:12:50,395
‎(แผนกรับตัว แผนกฉุกเฉิน)

216
00:12:50,479 --> 00:12:53,190
‎ตอนอยู่ในลิฟต์ ผมก็มีอาการโคม่า

217
00:12:55,943 --> 00:12:59,988
‎หมอบอกว่าผมไม่รอด "เราทำอะไรไม่ได้"

218
00:13:00,072 --> 00:13:01,532
‎แม่ผมเตรียมชุดดำแล้ว

219
00:13:04,409 --> 00:13:06,495
‎แล้วจู่ๆ ผมก็ลืมตา

220
00:13:09,289 --> 00:13:11,416
‎พวกเขาบอกว่า "ไม่รู้ว่าลูกรอดมาได้ยังไง"

221
00:13:11,500 --> 00:13:13,710
‎และหลังจากนั้น

222
00:13:13,794 --> 00:13:17,923
‎พ่อก็กลับมาบอกว่า
‎ "ลูกต้องค้นหานะว่าทำไมยังมีชีวิตอยู่"

223
00:13:18,423 --> 00:13:22,386
‎เราเป็นครอบครัวที่เชื่อ
‎เรื่องจิตวิญญาณมาก ซึ่งนับเป็นจุดเริ่มต้น

224
00:13:23,554 --> 00:13:24,888
‎ตอนนั้นผมอายุ 11 ปี

225
00:13:25,597 --> 00:13:29,142
‎และผมต้องหัดเดิน พูด และอ่านใหม่อีกครั้ง

226
00:13:30,269 --> 00:13:32,855
‎สิ่งที่ช่วยผมไว้คือหนังสือพิมพ์

227
00:13:32,938 --> 00:13:34,606
‎พ่อจะนั่งประจำที่โต๊ะ

228
00:13:34,690 --> 00:13:36,859
‎อ่านข่าวพาดหัวต่างๆ เราทุกคนจำภาพนี้ได้

229
00:13:37,943 --> 00:13:40,779
‎เป็นเพราะหนังสือพิมพ์รายวันเหล่านี้

230
00:13:40,863 --> 00:13:44,157
‎ผมจึงเข้ามาทำงานข่าว ที่ซีบีเอส ที่พาราเมาท์

231
00:13:44,241 --> 00:13:47,286
‎นับจากวันนั้นที่ครอบครัวผมพูดกับผมว่า

232
00:13:47,369 --> 00:13:50,080
‎"ลูกต้องค้นหาว่าทำไม" ผมจึงมาทำงานตรงนี้

233
00:13:50,664 --> 00:13:51,915
‎และที่ฮิสทอรี

234
00:13:51,999 --> 00:13:53,667
‎เมื่อพวกเขากลับมาบอกเราว่า...

235
00:13:53,750 --> 00:13:56,044
‎เป็นไปไม่ได้ที่จะเอาผิดเขา

236
00:13:56,128 --> 00:13:58,422
‎เมื่อพยานที่ใกล้ชิดที่สุดบอกว่า "ไม่ใช่เขา"

237
00:13:59,006 --> 00:14:01,425
‎"ไม่ใช่เขา เราจะไม่ทำคดีนี้ต่อ"

238
00:14:01,508 --> 00:14:05,512
‎"เราจะส่งแฟ้มคดีนี้เข้ากรุสมบัติ
‎ในเรื่องขุมทรัพย์สุดขอบฟ้า

239
00:14:07,180 --> 00:14:08,307
‎แล้วมันก็จบ"

240
00:14:09,016 --> 00:14:12,185
‎มันทำให้เราแน่ใจว่า "เรารู้ว่าศัตรูคือใครแล้ว"

241
00:14:12,686 --> 00:14:15,022
‎หลังจากสารคดีเรื่องแรกผ่านไป

242
00:14:15,105 --> 00:14:17,399
‎เราก็มีทนายในดีซีทำการฟ้องร้อง

243
00:14:19,359 --> 00:14:21,653
‎(ปี 2016)

244
00:14:21,737 --> 00:14:24,990
‎คดีที่กำลังมีการยื่นฟ้องในดีซีตอนี้

245
00:14:25,073 --> 00:14:28,744
‎ระบุว่าคดีของดีบี คูเปอร์คลี่คลายแล้ว

246
00:14:29,453 --> 00:14:32,998
‎(ทีมนักสืบที่คิดว่า
‎ค้นพบดีบี คูเปอร์แล้ว ยื่นฟ้องเอฟบีไอ)

247
00:14:33,081 --> 00:14:35,709
‎ทอม โคลแบร์ เขากับทนาย

248
00:14:35,792 --> 00:14:38,545
‎เป็นตัวตั้งตัวตีสำคัญ

249
00:14:38,629 --> 00:14:40,672
‎ในการฟ้องร้องเอฟบีไอ

250
00:14:40,756 --> 00:14:44,217
‎คำฟ้องเรียกร้องให้เอฟบีไอมอบ

251
00:14:44,301 --> 00:14:46,470
‎เอกสารการสืบสวนทั้งหมด

252
00:14:47,763 --> 00:14:49,389
‎การฟ้องร้องใช้เวลาครึ่งปี

253
00:14:49,473 --> 00:14:52,184
‎ผู้พิพากษาเห็นด้วยกับเรา
‎เราจึงได้เอกสารทั้งหมด

254
00:14:53,268 --> 00:14:56,605
‎เราได้รับข้อมูลประจำเดือนจากเอฟบีไอ

255
00:14:56,688 --> 00:15:00,359
‎ซึ่งเป็นข้อมูลใหม่อย่างน้อย 500 หน้า

256
00:15:00,442 --> 00:15:03,487
‎ที่คนนอกเอฟบีไอไม่เคยเห็นมาก่อน

257
00:15:03,570 --> 00:15:05,697
‎(เว็บของทอม โคลแบร์)

258
00:15:05,781 --> 00:15:09,618
‎เมื่อทอม โคลแบร์เปิดเผย
‎ข้อมูลทั้งหมดของเอฟบีไอ

259
00:15:09,701 --> 00:15:12,788
‎ผมจึงได้อ่านข้อมูลเทียบเท่า
‎เอกสารประมาณ 25,000 หน้า

260
00:15:12,871 --> 00:15:15,666
‎ของรูปเอกสารเดิมของเอฟบีไอที่เกี่ยวกับคดีนี้

261
00:15:15,749 --> 00:15:17,834
‎ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับเนกไท

262
00:15:17,918 --> 00:15:19,795
‎เรื่องก้นบุหรี่

263
00:15:19,878 --> 00:15:21,630
‎และสิ่งที่เกิดขึ้นกับหลักฐานพวกนี้

264
00:15:22,297 --> 00:15:24,424
‎เหมือนเป็นพายุเอกสาร

265
00:15:24,508 --> 00:15:26,510
‎ข้อมูลบางอย่างเป็นการตัดเก็บจากหนังสือพิมพ์

266
00:15:27,094 --> 00:15:29,096
‎บางอย่างเป็นบันทึกภายในหน่วยงาน

267
00:15:29,179 --> 00:15:32,808
‎บางอย่างเป็นจดหมายที่เอฟบีไอรับและส่ง

268
00:15:33,809 --> 00:15:37,813
‎บางอย่างเป็นหลักฐานสำคัญ
‎ซึ่งวนเวียนเป็นหลักอยู่กับ

269
00:15:37,896 --> 00:15:41,775
‎ปากคำของพยาน
‎ทั้งพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและอื่นๆ

270
00:15:41,858 --> 00:15:45,070
‎และบ้างก็จากการวิเคราะห์ของเอฟบีไอเอง

271
00:15:45,153 --> 00:15:47,614
‎ในแง่ของผู้ต้องสงสัย
‎และสิ่งของต้องสงสัยบางอย่าง

272
00:15:47,698 --> 00:15:51,743
‎ซึ่งเป็นข้อมูลที่มีค่ามากมาย

273
00:15:51,827 --> 00:15:53,662
‎รวมถึงข้อมูลเชิงลึก เป็นต้น

274
00:15:54,496 --> 00:15:59,126
‎นี่แหละทำให้ผมจมกับเรื่องนี้
‎เพราะมันมีความคืบหน้าไปอีกขั้น

275
00:15:59,209 --> 00:16:00,752
‎น่าสนใจด้วย

276
00:16:01,878 --> 00:16:03,797
‎(วันที่ 17 มกราคม 2017)

277
00:16:03,880 --> 00:16:07,009
‎เอฟบีไอไขคดีไม่ได้
‎แต่ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์คิดว่า

278
00:16:07,092 --> 00:16:09,219
‎พวกเขาตีวงค้นหาผู้ต้องสงสัยแคบลงแล้ว

279
00:16:09,302 --> 00:16:12,055
‎โดยอิงจากหลักฐานที่พบในเนกไทของเขา

280
00:16:12,723 --> 00:16:16,435
‎นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่ง
‎ซึ่งเรียกตัวเองว่านักสืบสมัครเล่น

281
00:16:16,518 --> 00:16:19,187
‎พบอนุภาคกว่าหนึ่งแสนชิ้น

282
00:16:19,271 --> 00:16:21,273
‎ของแร่ธาตุหายากบนโลก

283
00:16:21,356 --> 00:16:24,609
‎มีหลายชื่อเช่น สตรอนเทียม
‎อีเทรียม และซีเรียม

284
00:16:24,693 --> 00:16:26,987
‎เคลือบอยู่บนไทของดีบี คูเปอร์

285
00:16:27,487 --> 00:16:29,948
‎ทุกวันนี้ เมื่อเป็นเรื่องของดีบี คูเปอร์

286
00:16:30,032 --> 00:16:33,160
‎งานวิจัยดีๆ มากมาย
‎เป็นผลงานของพลเรือนรายบุคคล

287
00:16:33,785 --> 00:16:38,123
‎มีคนหยิบมือหนึ่งที่วนเวียนทุ่มเทเป็นประจำให้คดีนี้

288
00:16:38,707 --> 00:16:42,627
‎โดยใช้วิธีทางวิทยาศาสตร์
‎ไล่ดูเอกสารของเอฟบีไออย่างละเอียด

289
00:16:43,128 --> 00:16:46,131
‎ลงแรงสืบเสาะข้อมูลภาคสนามจริงก็มี

290
00:16:47,215 --> 00:16:48,091
‎ก็มีทั้งผม

291
00:16:48,592 --> 00:16:52,304
‎มีทั้งทอม เคย์ ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์

292
00:16:52,387 --> 00:16:57,976
‎มีสุภาพบุรุษคนหนึ่งใช้ชื่อว่า "นิรนาม"

293
00:16:58,060 --> 00:17:01,605
‎เสนอผู้ต้องสงสัยรายหนึ่งชื่อ วิลเลียม เจ สมิธ

294
00:17:01,688 --> 00:17:04,232
‎มีสุภาพบุรุษอีกคนชื่อ มาร์ตี้ อันดราเด

295
00:17:04,316 --> 00:17:08,195
‎ซึ่งเคยทำวิจัยอย่างจริงจัง
‎เรื่องความสามารถในการเอาตัวรอด

296
00:17:08,278 --> 00:17:10,447
‎จากการกระโดดร่มชูชีพ

297
00:17:11,323 --> 00:17:15,494
‎แหล่งให้ความเพลิดเพลินเรื่อง
‎ดีบี คูเปอร์แก่คนทั่วไปมากที่สุด

298
00:17:15,577 --> 00:17:19,331
‎คงเป็นพ็อดแคสต์คูเปอร์ วอร์เท็กซ์

299
00:17:20,082 --> 00:17:24,252
‎ผมคิดตลอดเวลาเลย "มันเป็นยังไงนะ
‎ตอนที่รองเท้าของเขาแตะพื้นดิน"

300
00:17:24,336 --> 00:17:27,422
‎"เขาเห็นอะไร เขาคิดถึงอะไรเป็นสิ่งแรก"

301
00:17:27,506 --> 00:17:30,801
‎และเมื่อนึกว่าผมคงไม่มีวันรู้คำตอบเหล่านี้

302
00:17:31,301 --> 00:17:32,427
‎ทำให้ผมจะบ้าตาย

303
00:17:33,220 --> 00:17:36,306
‎หนึ่งในคำอุทธรณ์ที่สำคัญที่สุด
‎ในคดีคูเปอร์สำหรับผม

304
00:17:36,389 --> 00:17:38,683
‎คือวิธีปล้นที่เป็นปริศนา

305
00:17:38,767 --> 00:17:41,228
‎ลองนึกว่าผมเป็นเขา

306
00:17:41,311 --> 00:17:46,399
‎"ฉันวางแผนอย่างนี้
‎และทำตามนั้น แล้วรอดไปได้"

307
00:17:46,983 --> 00:17:49,319
‎อรุณสวัสดิ์ทุกคน ผมทอม โคลแบร์

308
00:17:49,402 --> 00:17:51,530
‎ต่อมาคุณยังมีคนอย่างโทมัส โคลแบร์

309
00:17:51,613 --> 00:17:54,199
‎ซึ่งเขาอ้างว่าเขาเป็นคนแปลก

310
00:17:55,075 --> 00:17:57,160
‎ทอม โคลแบร์เป็นหนึ่งในฮีโร่

311
00:17:57,244 --> 00:18:00,413
‎เรื่องที่เขาเปิดเผยข้อมูลทั้งหมดของเอฟบีไอ

312
00:18:00,497 --> 00:18:04,084
‎ซึ่งน่าตื่นเต้นมาก แต่แล้วก็มีอีกส่วน

313
00:18:04,167 --> 00:18:06,336
‎ซึ่งเฉไฉออกนอกทางเล็กน้อย

314
00:18:09,047 --> 00:18:12,134
‎ทอมเชื่อเต็มที่และยังคงเชื่อเต็มที่ว่า

315
00:18:12,217 --> 00:18:14,261
‎ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมนับถือ

316
00:18:15,512 --> 00:18:17,639
‎ปัญหาของการเชื่อมั่นขนาดนั้น

317
00:18:17,722 --> 00:18:20,350
‎คือมันเป็นไปได้ว่า

318
00:18:20,433 --> 00:18:23,728
‎คุณใช้หลักฐานทุกชิ้นเข้าข้างตัวเอง

319
00:18:23,812 --> 00:18:25,981
‎หลักฐานที่มีหลากหลายมาก

320
00:18:26,565 --> 00:18:27,983
‎เรื่องของโคลแบร์น่ะ

321
00:18:28,066 --> 00:18:31,027
‎ผมติดตามอย่างใกล้ชิด
‎เหมือนที่ติดตามเรื่องดีบี คูเปอร์

322
00:18:31,111 --> 00:18:34,322
‎ครั้งแรกที่ได้ยิน ผมคิดว่าน่าสนใจมาก

323
00:18:34,406 --> 00:18:40,912
‎แต่ทอมเปลี่ยนผ่านจาก
‎การพิสูจน์ทฤษฎีมาขายให้เราเชื่อแทน

324
00:18:40,996 --> 00:18:42,622
‎คนส่วนใหญ่ที่ผมรู้จัก

325
00:18:42,706 --> 00:18:45,667
‎คิดว่าการที่โคลแบร์พยายาม

326
00:18:45,750 --> 00:18:49,796
‎ทำให้คนทั้งโลกคิดว่า
‎โรเบิร์ต แร็คสตรอว์คือดีบี คูเปอร์

327
00:18:49,880 --> 00:18:53,091
‎เป็นแค่อุบายเล่นใหญ่ระดับฮอลลีวูด
‎เพื่อหาชื่อเสียงและเงินทอง

328
00:18:53,592 --> 00:18:56,970
‎แต่โคลแบร์กลายเป็นช่องทางลำเลียงใต้ดิน

329
00:18:57,053 --> 00:18:59,306
‎เป็นคนที่ได้รับข้อมูลมากมาย

330
00:18:59,806 --> 00:19:02,017
‎กลับกัน เขาก็มอบรายชื่อผู้ต้องสงสัยเป็นคูเปอร์

331
00:19:03,059 --> 00:19:04,936
‎ผมไม่เคยเป็นแฟนคลับคูเปอร์

332
00:19:06,188 --> 00:19:09,733
‎ผมไม่เคยร่วมวงถกเถียงตามบล็อกต่างๆ

333
00:19:09,816 --> 00:19:13,069
‎"คนนี้สิใช่ คนนั้นสิใช่"
‎พวกเขาหมกมุ่นเถียงกันอย่างนั้น

334
00:19:14,196 --> 00:19:17,908
‎ในกรณีของคูเปอร์ พายุลูกใหญ่คืออินเทอร์เน็ต

335
00:19:20,035 --> 00:19:23,330
‎กลุ่มคนหลากหลายมีเครื่องมือ

336
00:19:23,413 --> 00:19:25,457
‎ที่จะสื่อสารกันแล้ว

337
00:19:26,625 --> 00:19:31,796
‎และเช่นเดียวกับที่อื่น ในนั้น
‎เต็มไปด้วยข้อเท็จจริงที่ถูกนำเสนอผิดๆ

338
00:19:32,297 --> 00:19:33,381
‎ทฤษฎีบ้าบอต่างๆ

339
00:19:33,965 --> 00:19:36,927
‎อาชญากรรมฝีมือคนวงใน ปฏิบัติการลับ

340
00:19:37,469 --> 00:19:40,847
‎ดีบี คูเปอร์มาจากดาวอังคาร
‎ และถูกยูเอฟโอรับตัวไป

341
00:19:40,931 --> 00:19:43,058
‎ทิศทางของคดีนี้ไปอย่างนั้นแหละ

342
00:19:43,141 --> 00:19:48,855
‎ตอนนี้เราอยู่ในวิถีทางค้นหาความจริง
‎ที่ขับเคลื่อนด้วยทฤษฎีสมรู้ร่วมคิด

343
00:19:49,731 --> 00:19:52,150
‎การพยายามรับรู้ความจริง

344
00:19:52,234 --> 00:19:57,155
‎กลายเป็นอาชีพหลักของประชาชนอเมริกันไปแล้ว

345
00:19:58,907 --> 00:20:04,621
‎และคดีคูเปอร์เป็นฟันเฟืองเล็กๆ
‎ของพลังขับเคลื่อนนี้

346
00:20:06,706 --> 00:20:10,502
‎บนกระดานข่าวเกี่ยวกับคูเปอร์มากมายนั้น
‎นักล่ารายหนึ่งเขียนถึงอีกคนว่า

347
00:20:10,585 --> 00:20:12,420
‎"พระเยซูอยู่ในแซนด์วิช"

348
00:20:12,504 --> 00:20:15,590
‎ลินดา โลว์บอกว่าเธอกำลังมองภาพพระเยซู

349
00:20:15,674 --> 00:20:16,841
‎ในชีสที่ละลาย

350
00:20:16,925 --> 00:20:21,763
‎ภาพที่เห็นนี้มันช่างสวยงามค่ะ

351
00:20:21,846 --> 00:20:25,558
‎ทำให้ฉันอยากยิ้มไปด้วย

352
00:20:26,142 --> 00:20:28,645
‎ทุกคนในเรื่องนี้เห็นพระเยซูในแซนด์วิช

353
00:20:28,728 --> 00:20:31,731
‎เพราะเราทุกคนเห็นสิ่งที่เราอยากเห็น
‎เราฉายภาพตัวเราเอง

354
00:20:31,815 --> 00:20:35,610
‎มนุษย์ก็ทำอย่างนี้ เรามองหา
‎ความเชื่อมโยงระหว่างสรรพสิ่ง

355
00:20:35,694 --> 00:20:39,823
‎บางครั้งเมื่อบางอย่างสอดคล้องกัน
‎เราก็ประกาศว่านั่นคือความจริง

356
00:20:40,490 --> 00:20:42,367
‎ไม่ว่าจะเป็นพระเยซูในแซนด์วิช

357
00:20:42,450 --> 00:20:44,494
‎หรือพี่น้องคุณเองในภาพใบหน้าของบิง ครอสบี้

358
00:20:44,577 --> 00:20:45,829
‎นี่แหละสิ่งที่เกิดกับคดีคูเปอร์

359
00:20:45,912 --> 00:20:50,375
‎ในช่องว่างระหว่างข้อมูล
‎จิตใจเราก็กำหนดความเชื่อขึ้นมา

360
00:20:50,458 --> 00:20:53,211
‎กับข้อมูลนั้น และกับผู้ต้องสงสัยที่เราต้องการ

361
00:20:53,295 --> 00:20:54,963
‎(คิดว่าเป็นดเวน เวเบอร์เพราะ)

362
00:20:55,046 --> 00:20:56,673
‎(ชอบสุดคือวิลเลียม เจ สมิธ)

363
00:20:57,465 --> 00:20:59,843
‎ในชุมชนค้นคว้าออนไลน์เกี่ยวกับคูเปอร์

364
00:20:59,926 --> 00:21:02,512
‎คนส่วนใหญ่มีทัศนคติที่ตนเองยึดมั่นแรงกล้า

365
00:21:04,723 --> 00:21:07,892
‎สังคมออนไลน์อาจเป็นพิษได้เล็กน้อย

366
00:21:07,976 --> 00:21:11,062
‎และไม่ค่อยน่าเข้าใกล้สำหรับผู้มาใหม่

367
00:21:12,272 --> 00:21:15,567
‎แต่ละวันมีความคิดเห็นหลายร้อย

368
00:21:15,650 --> 00:21:18,278
‎และสถานการณ์จะดุเดือดร้ายกาจได้เร็วมาก

369
00:21:19,362 --> 00:21:23,241
‎ผมเคยตกเป็นเป้าโจมตี
‎ทางไซเบอร์ เคยถูกขโมยข้อมูล

370
00:21:23,325 --> 00:21:26,828
‎ทำให้คอมพิวเตอร์ของผมเสียหาย
‎ ต้องล้างเครื่องใหม่

371
00:21:26,911 --> 00:21:28,204
‎สังคมออนไลน์ร้ายกาจมาก

372
00:21:28,288 --> 00:21:32,792
‎เห็นได้ชัดว่าบางความเห็นเป็นของ
‎นักสืบรายอื่นๆ ที่สืบคดี ดีบี คูเปอร์

373
00:21:32,876 --> 00:21:35,253
‎(สถานการณ์เลวร้ายเกินคุม)

374
00:21:35,337 --> 00:21:38,548
‎เคยมีคนโพสต์รูปของครอบครัวผม

375
00:21:38,631 --> 00:21:40,425
‎บอกว่าภรรยาและลูกๆ ของผมน่าเกลียด

376
00:21:40,508 --> 00:21:42,302
‎ผมว่ามันไปกันใหญ่

377
00:21:42,385 --> 00:21:46,181
‎ทุกคนพยายามปกป้องข้อมูลที่ตัวเองมี

378
00:21:50,810 --> 00:21:52,312
‎ผมชื่อทิม เอวานส์

379
00:21:52,395 --> 00:21:54,773
‎นักข่าวสืบสวนของอินเดียนาโพลิส สตาร์

380
00:21:54,856 --> 00:21:55,815
‎(อินดี้สตาร์)

381
00:21:56,066 --> 00:22:00,236
‎ในปี 2018 หนังสือพิมพ์ได้รับ
‎โทรศัพท์เสนอข่าวจากทอม โคลแบร์

382
00:22:00,320 --> 00:22:02,947
‎มีคนบอกว่า "คงเหมาะให้ทิมเขียนเรื่อง"

383
00:22:03,031 --> 00:22:04,491
‎ผมได้คุยโทรศัพท์

384
00:22:04,574 --> 00:22:07,327
‎และทอมกระตือรือร้นมากที่จะเล่าเรื่องนี้

385
00:22:07,410 --> 00:22:09,871
‎เขามั่นใจว่าเรื่องนี้ยอดเยี่ยม

386
00:22:09,954 --> 00:22:12,957
‎เขามีท่าทีเป็นกันเอง ชื่นชมผลงานของผม

387
00:22:13,041 --> 00:22:15,752
‎เขาทำการบ้านมาก่อน รู้เรื่องที่ผมเคยเขียน

388
00:22:15,835 --> 00:22:18,880
‎ออกจากเอาใจผมนิดหน่อย ดึงดูดให้ผมสนใจ

389
00:22:19,839 --> 00:22:22,926
‎ทอมบอกว่า "คุณคือคนที่
‎ผมอยากเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง"

390
00:22:23,426 --> 00:22:26,346
‎เขาเคยไปหาฉบับอื่นแล้ว
‎ ผมเลยไม่แน่ใจว่าเขาคิดแบบนั้นจริง

391
00:22:26,429 --> 00:22:28,306
‎แต่เขาติดตามผลอย่างจริงจัง

392
00:22:28,390 --> 00:22:30,600
‎"คืบหน้าหรือเปล่า คุยกับคนนั้นคนนี้หรือยัง"

393
00:22:30,683 --> 00:22:34,729
‎เขามีท่าทีรุกและดื้อรั้น
‎มากกว่าแหล่งข่าวทั่วไปมาก

394
00:22:34,813 --> 00:22:37,482
‎คนส่วนใหญ่นั้น ผมต้อง
‎ล่อหลอกเอาเรื่องจากพวกเขา

395
00:22:37,565 --> 00:22:39,818
‎ส่วนเขาเหมือนสาดข้อมูลใส่ผมเลย

396
00:22:41,903 --> 00:22:44,489
‎ทอมมีพลังเหลือเฟือมากกับคดีนี้

397
00:22:44,572 --> 00:22:46,950
‎เขาทุ่มเทไปมากมายด้วย

398
00:22:47,575 --> 00:22:50,036
‎เขาจึงอยากให้เรื่องนี้มีผลน่าพอใจ

399
00:22:52,080 --> 00:22:55,583
‎ทอมอยากผลักดันให้เต็มที่
‎ที่ทำได้ ทั้งวิธีการเล่าเรื่อง

400
00:22:55,667 --> 00:22:58,670
‎ใครที่ผมควรไปคุยด้วย
‎แต่นั่นไม่ใช่วิธีทำงานของผม

401
00:22:58,753 --> 00:23:01,256
‎ผมซาบซึ้งที่เขาช่วยและชี้แหล่งข้อมูลให้

402
00:23:01,339 --> 00:23:03,633
‎แต่ผมต้องค้นคว้าและหาข้อเท็จจริงของผมเอง

403
00:23:03,716 --> 00:23:06,344
‎และค้นหาว่าแร็คสตรอว์เป็นคูเปอร์จริงหรือเปล่า

404
00:23:06,428 --> 00:23:08,805
‎(ปี 2018)

405
00:23:10,932 --> 00:23:12,225
‎บ๊อบพูด

406
00:23:12,308 --> 00:23:14,352
‎คุณแร็คสตรอว์ ผมชื่อทิม เอวานส์

407
00:23:14,436 --> 00:23:17,147
‎ผมเป็นนักข่าวจากหนังสือพิมพ์อินดี้สตาร์

408
00:23:17,230 --> 00:23:19,566
‎ขอโทษที่ผมโทรหาคุณกะทันหันอย่างนี้แต่ว่า

409
00:23:19,649 --> 00:23:21,985
‎มีชายคนหนึ่งชื่อโคลแบร์ได้ติดต่อผม

410
00:23:22,068 --> 00:23:24,404
‎เขากล่าวหาว่าคุณคือ

411
00:23:24,487 --> 00:23:27,073
‎ชายที่ทำการจี้เครื่องบิน
‎ซึ่งรู้จักกันในชื่อดีบี คูเปอร์และ...

412
00:23:27,157 --> 00:23:29,993
‎ผมไม่รู้นะ แต่โคลแบร์โจมตีผมมาตลอด

413
00:23:30,076 --> 00:23:31,536
‎หลายปีแล้ว

414
00:23:31,619 --> 00:23:34,581
‎จนมีเรื่องฟ้องร้องใหญ่โต

415
00:23:34,664 --> 00:23:36,249
‎แล้วสิ่งที่เขาทำในตอนนี้คือ

416
00:23:36,332 --> 00:23:38,793
‎ส่งข้อมูลหนาหกหน้า

417
00:23:38,877 --> 00:23:41,463
‎ไปยังหนังสือพิมพ์ในเมืองเล็กๆ

418
00:23:41,546 --> 00:23:43,965
‎แล้วทีนี้ก็รวมหัวกันโจมตีผม
‎แบบบลิทซ์ครีคของพวกนาซี

419
00:23:44,048 --> 00:23:46,176
‎และตอกตะปูปิดฝาโลงแร็คสตรอว์อีกครั้ง

420
00:23:46,259 --> 00:23:47,927
‎ตอนนี้มันเป็นอย่างนี้

421
00:23:48,011 --> 00:23:50,305
‎คุณเคยฟ้องร้องเขาเหรอครับ

422
00:23:51,431 --> 00:23:53,641
‎- กำลังทำ
‎- กำลังทำเหรอ โอเค

423
00:23:53,725 --> 00:23:56,144
‎ห้ามตีพิมพ์เรื่องเกี่ยวกับผม

424
00:23:56,227 --> 00:23:58,104
‎ผมจะฟ้องให้พวกคุณหมดตัวแน่

425
00:23:58,188 --> 00:24:00,148
‎แล้วคุณใช่หรือไม่ใช่...

426
00:24:00,231 --> 00:24:03,485
‎คุณจะปฏิเสธสิ่งที่เขาพูดว่าเป็นจริงเหรอครับ

427
00:24:03,985 --> 00:24:07,405
‎อย่าเจาะลึกขนาดนั้นเลย
‎คำถามนี้มูลค่า 40 ล้านดอลลาร์เชียวนะ

428
00:24:07,489 --> 00:24:09,449
‎ให้เขาตอบสิ เขาพูดว่าไง

429
00:24:09,532 --> 00:24:12,911
‎เขาบอกว่าเป็นคุณ ผมจะให้โอกาสคุณปฏิเสธ

430
00:24:13,411 --> 00:24:16,915
‎โอกาสที่จะขุดคุ้ยว่าเขาพูดความจริงหรือเปล่า

431
00:24:17,499 --> 00:24:19,209
‎ระหว่างที่ผมสัมภาษณ์แร็คสตรอว์

432
00:24:19,292 --> 00:24:22,629
‎ผมให้โอกาสเขาอย่างน้อยสี่ครั้ง
‎ที่จะพูดว่า "ผมไม่ใช่ดีบี คูเปอร์"

433
00:24:22,712 --> 00:24:24,631
‎"ผมไม่ใช่คนทำเรื่องนั้น"

434
00:24:24,714 --> 00:24:27,509
‎เขาเอาแต่พูดเล่นว่า

435
00:24:27,592 --> 00:24:30,553
‎เขาอาจจะใช่ "ผมอาจจะรู้มากกว่าที่ผมบอก"

436
00:24:30,637 --> 00:24:33,264
‎ผมรู้สึกว่าเขาอยากให้คนเข้าใจว่าเขาคือคูเปอร์

437
00:24:33,348 --> 00:24:35,558
‎อยากให้ปริศนานี้คงอยู่ต่อไป อยากมีส่วนร่วม

438
00:24:35,642 --> 00:24:37,685
‎เขารู้ดีว่าโคลแบร์กำลังทำอะไร

439
00:24:37,769 --> 00:24:40,438
‎เขารู้ตารางงานของโคลแบร์

440
00:24:40,939 --> 00:24:42,607
‎ตรงนี้ก็น่าสนใจมาก

441
00:24:42,690 --> 00:24:44,526
‎เขารู้มากขนาดนั้นได้ไง

442
00:24:44,609 --> 00:24:47,779
‎พวกเขาเป็นทีมเดียวกันหรือเปล่า
‎ เป็นศัตรูกันจริงหรือเปล่า

443
00:24:47,862 --> 00:24:48,947
‎นี่มันยังไงกันแน่

444
00:24:50,657 --> 00:24:53,535
‎พวกเขาร่วมกันขายเรื่องนี้หรือเปล่า

445
00:24:54,035 --> 00:24:57,789
‎ถ้าพวกเขาร่วมมือกันได้

446
00:24:57,872 --> 00:25:01,000
‎ผมว่าแร็คสตรอว์คงจะสนใจแน่นอน

447
00:25:01,084 --> 00:25:06,464
‎ผมว่าสิ่งเดียวที่ยับยั้งเขาไว้คือ
‎การสารภาพว่าเป็นคนทำ

448
00:25:07,048 --> 00:25:10,385
‎แต่ผมได้ยินข่าวลือว่าโคลแบร์เสนอเงินให้เขา

449
00:25:10,468 --> 00:25:11,553
‎เพื่อสารภาพนะ

450
00:25:12,845 --> 00:25:15,098
‎เรามาบอกคุณว่ามีข่าวดี

451
00:25:15,181 --> 00:25:18,935
‎และเริ่มที่เช็คเงินสด 20,000 ดอลลาร์

452
00:25:19,018 --> 00:25:21,020
‎เพื่อให้คุณเล่าเรื่องจริง

453
00:25:21,104 --> 00:25:25,024
‎เป็นความสัมพันธ์ที่น่าสนใจนะ ผมบอกได้เลย

454
00:25:26,192 --> 00:25:28,820
‎แร็คสตรอว์เป็นพวกต่อต้านสังคมที่หลงตัวเอง

455
00:25:28,903 --> 00:25:30,321
‎เขาเป็นแบบนั้นจริงๆ

456
00:25:30,405 --> 00:25:31,823
‎เขาพยายามเรียกร้องความสนใจ

457
00:25:31,906 --> 00:25:34,534
‎แต่เราไม่เคยตอบรับหลังจากดักซุ่มถามเขา

458
00:25:35,118 --> 00:25:37,245
‎ผมไม่เคยคุยกับแร็คสตรอว์อีกเลย

459
00:25:37,328 --> 00:25:40,915
‎ผมจดจ่อกับการรวบรวมหลักฐาน
‎ทำการสืบสวนต่อไป

460
00:25:41,791 --> 00:25:45,628
‎รู้อะไรบ้างไหมเกี่ยวกับ
‎คนในอินเดียนาที่เขาน่าจะ

461
00:25:45,712 --> 00:25:48,131
‎ถอดรหัสข้อความหรือ...

462
00:25:48,214 --> 00:25:50,800
‎เขาชื่อเชอร์วูด ใช่ไหม

463
00:25:50,883 --> 00:25:52,260
‎ใช่ คิดว่านะ

464
00:25:52,343 --> 00:25:56,055
‎เป็นช่วงไชโยโห่ร้องก็ว่าได้สำหรับโคลแบร์

465
00:25:56,139 --> 00:25:57,807
‎คว้าฟางเส้นสุดท้าย

466
00:26:01,811 --> 00:26:04,439
‎(วีทฟิลด์ อินเดียนา)

467
00:26:04,522 --> 00:26:09,444
‎ตอนนั้นเดือนธันวาคม ปี 2017
‎ผมท่องอินเทอร์เน็ตอยู่

468
00:26:09,527 --> 00:26:13,823
‎และเห็นจดหมายที่ดีบี คูเปอร์เขียน

469
00:26:13,906 --> 00:26:14,824
‎ถึงหนังสือพิมพ์

470
00:26:16,451 --> 00:26:18,578
‎ภายหลังเหตุจี้เครื่องบิน

471
00:26:19,245 --> 00:26:22,165
‎บุคคลหนึ่งอ้างว่าเป็นดีบี คูเปอร์

472
00:26:22,665 --> 00:26:28,087
‎ส่งจดหมายซึ่งเน้นเหน็บแนมเอฟบีไอ

473
00:26:29,589 --> 00:26:31,132
‎"คุณจับผมไม่ได้หรอก"

474
00:26:31,883 --> 00:26:35,053
‎และไม่ว่าบุคคลนั้นคือใคร เขาก็เผยข้อมูล

475
00:26:35,136 --> 00:26:37,555
‎ที่มีแต่คนร้ายเท่านั้น

476
00:26:37,639 --> 00:26:39,515
‎ที่น่าจะรู้ได้

477
00:26:40,808 --> 00:26:45,647
‎จดหมายบางฉบับนี้เป็นที่เปิดเผยในตอนนั้นเลย

478
00:26:45,730 --> 00:26:49,859
‎แต่เราพบว่ามีจดหมายฉบับอื่นที่ได้รับไว้

479
00:26:49,942 --> 00:26:52,278
‎และจงใจไม่เปิดเผยออกมา

480
00:26:53,321 --> 00:26:56,824
‎เราจึงเข้าถึงจดหมายเหล่านี้ที่ไม่เคยมีใครตีพิมพ์

481
00:26:56,908 --> 00:27:00,787
‎ผ่านคำฟ้องฟอยอา
‎หรือกฎหมายให้ประชาชนมีสิทธิเข้าถึงข้อมูล

482
00:27:00,870 --> 00:27:02,413
‎ผมเลยโทรหาทอม

483
00:27:02,497 --> 00:27:05,875
‎บอกว่า "นี่มันอะไรกัน
‎ตัวเลขที่ไม่เคยมีใครคิดออก"

484
00:27:05,958 --> 00:27:08,252
‎เขาบอกว่า "เอฟบีไอทำลายเธอไม่ได้"

485
00:27:08,753 --> 00:27:11,798
‎ผมเคยทำงานถอดรหัส
‎ผมเลยบอกว่า "ส่งจดหมายมาให้ผม"

486
00:27:12,298 --> 00:27:13,549
‎บอกว่า "ทำให้ผมขำที"

487
00:27:15,134 --> 00:27:19,514
‎เขาส่งจดหมายถึงผม และผม
‎ใช้เวลาวันละแปดหรือสิบชั่วโมง

488
00:27:19,597 --> 00:27:22,100
‎ตลอดเจ็ดวันในสัปดาห์ นานสองอาทิตย์

489
00:27:23,142 --> 00:27:28,064
‎ใช้ทุกอย่างที่ผมคิดออก
‎ ใช้รหัสทุกอย่างที่ผมเคยเรียนมา

490
00:27:28,815 --> 00:27:30,650
‎ผมมาถึงจุดที่ผมบอกว่า...

491
00:27:32,652 --> 00:27:34,195
‎"ถ้านี่คือแร็คสตรอว์

492
00:27:34,278 --> 00:27:37,407
‎ผมต้องรู้ว่า "ระบบคิดของเขาเป็นยังไง"

493
00:27:37,490 --> 00:27:38,866
‎"อะไรทำให้เขาหวั่นไหว"

494
00:27:41,244 --> 00:27:43,788
‎ผมเอาแต่พิจารณาตัวเลขชุดนั้นที่เรามี

495
00:27:44,539 --> 00:27:47,291
‎"ทำไมเขาใส่ 71 สามครั้งในนี้"

496
00:27:47,375 --> 00:27:48,376
‎เดี๋ยวนะ

497
00:27:48,459 --> 00:27:51,713
‎สามเจ็ดหนึ่งเหรอ "เฮ้ย
‎นี่มันหน่วยของฉันในเวียดนาม"

498
00:27:52,922 --> 00:27:56,259
‎และแร็คสตรอว์อยากอยู่กับหน่วยนี้ในตอนนั้น

499
00:27:58,469 --> 00:28:02,306
‎ผมเลยเขียนทุกอย่างที่เราเคยทำในเวียดนาม

500
00:28:02,890 --> 00:28:05,518
‎และเริ่มใส่ตัวเลขกับทุกอย่าง

501
00:28:06,352 --> 00:28:09,313
‎และบนหัวจดหมายฉบับนั้นมีตัวซีเจ็ดตัว

502
00:28:11,065 --> 00:28:12,775
‎เจ็ดซีก็คือยี่สิบเอ็ด

503
00:28:14,068 --> 00:28:15,319
‎หน่วยความมั่นคงของกองทัพ

504
00:28:15,987 --> 00:28:18,281
‎ซึ่งทุกหน่วยของเราเป็นหนึ่งในนั้น

505
00:28:18,865 --> 00:28:20,742
‎เอเอสเอ 21

506
00:28:21,576 --> 00:28:23,786
‎ผมก็คิด "เหวอ นี่ไง"

507
00:28:24,662 --> 00:28:25,538
‎บิงโก

508
00:28:28,958 --> 00:28:31,544
‎ริค เชอร์วูดใช้เทคนิค

509
00:28:31,627 --> 00:28:34,630
‎ที่เรียกได้ว่าเป็นการถอดตัวเลข
‎จากภาษาอังกฤษอย่างง่าย

510
00:28:35,214 --> 00:28:38,634
‎ใช้ตัวอักษรเปลี่ยนเป็นตัวเลข

511
00:28:38,718 --> 00:28:41,888
‎เอเท่ากับหนึ่ง บีเท่ากับสอง ไปเรื่อยๆ

512
00:28:42,388 --> 00:28:45,057
‎การถอดตัวเลขก็คือนำมารวมกัน

513
00:28:45,141 --> 00:28:48,936
‎ถ้าสองข้อความรวมเท่ากับค่าเดียวกัน

514
00:28:49,020 --> 00:28:51,564
‎งั้นมันก็น่าจะสัมพันธ์กัน

515
00:28:52,148 --> 00:28:55,985
‎เช่น จอร์จ ดับเบิลยู บุช และจอห์น เอฟ เคร์รี่

516
00:28:56,068 --> 00:29:00,156
‎แน่นอนว่าทั้งคู่เป็นผู้สมัคร
‎ชิงตำแหน่งประธานาธิบดีปี 2004

517
00:29:00,656 --> 00:29:03,159
‎พวกเขามีบางอย่างเชื่อมโยงกันลับๆ หรือเปล่า

518
00:29:03,910 --> 00:29:05,995
‎ผมว่ามันแค่เรื่องบังเอิญ

519
00:29:06,746 --> 00:29:08,623
‎เพราะเดนนิส ร็อดแมน

520
00:29:09,499 --> 00:29:11,918
‎ถ้าคุณเอาตัวอักษรมารวมกันก็ได้ 130 เช่นกัน

521
00:29:13,377 --> 00:29:16,172
‎ผมไม่ใช่นักทฤษฎีสมคบคิดหรืออะไรทำนองนี้

522
00:29:16,672 --> 00:29:19,425
‎สำหรับผมที่ถอดรหัสสิ่งนี้ได้...

523
00:29:21,719 --> 00:29:23,679
‎เป็นเพราะผมเคยอยู่ในหน่วยนั้นเท่านั้น

524
00:29:26,599 --> 00:29:30,436
‎สามเจ็ดหนึ่งเคยเป็นหน่วยวิจัยทางวิทยุ

525
00:29:31,187 --> 00:29:34,065
‎หน่วยความมั่นคงของกองทัพซึ่งเราเป็นสมาชิก

526
00:29:34,982 --> 00:29:38,361
‎และเฮลิคอปเตอร์ลับสุดยอดของเรา
‎บินออกจากกองหนุนที่ 11

527
00:29:39,529 --> 00:29:42,949
‎ดังนั้นเราทั้งหมดนี้

528
00:29:43,991 --> 00:29:45,827
‎คือความลับสุดยอด

529
00:29:48,496 --> 00:29:52,959
‎ทั้งสี่อย่างนี้จะรวมกันแล้วเท่ากับหน่วยของผม

530
00:29:54,377 --> 00:29:58,297
‎ซึ่งเขาอยากเข้าร่วม
‎ซึ่งเขาไปอยู่ด้วยชั่วคราวนานหกอาทิตย์

531
00:30:00,633 --> 00:30:02,051
‎มันจะเป็นไปได้สักแค่ไหน

532
00:30:03,678 --> 00:30:05,763
‎มีความเกี่ยวข้องกันระหว่าง

533
00:30:05,847 --> 00:30:08,266
‎สิ่งที่เขาใช้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

534
00:30:08,349 --> 00:30:09,809
‎และสิ่งที่เราพบในเวลาต่อมา

535
00:30:09,892 --> 00:30:11,811
‎และถูกถอดรหัส

536
00:30:11,894 --> 00:30:14,480
‎จากจดหมายของดีบี คูเปอร์

537
00:30:14,564 --> 00:30:16,607
‎มันเป็นความเกี่ยวข้องกันชัดเจน

538
00:30:19,694 --> 00:30:23,948
‎ดีบี คูเปอร์คือคดีที่ผู้คนอยากได้ไอเดีย

539
00:30:24,782 --> 00:30:27,326
‎ลงตัวกับสิ่งที่คิดไว้แล้ว

540
00:30:27,410 --> 00:30:31,038
‎และพวกเขาจะสลัดทิ้งส่วนที่ไม่ลงตัว

541
00:30:31,122 --> 00:30:34,292
‎พวกเขาจะพบแต่ชิ้นส่วนที่ลงกล่องนั้นได้

542
00:30:34,375 --> 00:30:35,543
‎จากนั้น...

543
00:30:36,127 --> 00:30:39,338
‎มันก็ยากจะโต้แย้งด้วย
‎เพราะชิ้นส่วนเหล่านี้พอดีกับกล่องจริงๆ

544
00:30:39,422 --> 00:30:41,632
‎แต่สิ่งที่หลงเหลือบนพื้น

545
00:30:42,466 --> 00:30:45,261
‎ไม่เคยมีใครพูดถึงอีก

546
00:30:47,305 --> 00:30:50,308
‎รหัสถูกสร้างขึ้นเพื่อไม่ให้ใครถอดได้
‎ เขาถึงได้ใส่รหัสไว้

547
00:30:50,808 --> 00:30:54,145
‎โอกาสที่คุณจะถอดรหัสนั้นได้คือ

548
00:30:54,645 --> 00:30:57,607
‎คุณต้องรู้จักคนเขียนรหัสนั้น

549
00:30:58,816 --> 00:31:01,444
‎ผมเข้าใจแร็คสตรอว์ดี

550
00:31:01,527 --> 00:31:04,447
‎เขาแค่จะแสดงให้เห็นว่าเขาฉลาดกว่าทุกคน

551
00:31:05,031 --> 00:31:08,117
‎ทุกอย่างที่เขาเขียนตีความได้อย่างนั้น

552
00:31:09,160 --> 00:31:10,620
‎แต่จดหมายฉบับสุดท้าย

553
00:31:11,203 --> 00:31:12,204
‎เป็นกุญแจสำคัญ

554
00:31:12,288 --> 00:31:14,790
‎นั่นแหละที่มีชื่อของแร็คสตรอว์อยู่

555
00:31:16,959 --> 00:31:20,046
‎ทอมบอกว่า "ผมไม่คิดว่าเป็นเขา เขาพูดถึงลุง"

556
00:31:20,880 --> 00:31:23,090
‎ผมบอกว่า "เขาไม่ได้พูดถึงลุงของเขา"

557
00:31:23,174 --> 00:31:24,800
‎"เขาพูดถึงลุงแซม"

558
00:31:25,843 --> 00:31:29,931
‎ผมอ่านสิ่งนี้สองรอบ ผมบอกว่า
‎"นี่แหละเป้าหมายของแร็คสตรอว์"

559
00:31:30,014 --> 00:31:31,807
‎ผมบอก "นี่แหละดีบี คูเปอร์"

560
00:31:32,808 --> 00:31:34,268
‎ประโยคสุดท้ายนั้น

561
00:31:34,352 --> 00:31:37,980
‎"โปรดบอกตำรวจขี้ข้าด้วยว่า
‎ดีบี คูเปอร์ไม่ใช่ชื่อจริงของผม"

562
00:31:38,689 --> 00:31:42,360
‎ผมบอก "อยากรู้ว่าเขาใส่
‎ชื่อเต็มของตัวเองไว้หรือเปล่า"

563
00:31:43,069 --> 00:31:46,948
‎ผมเลยถอดรหัสส่วนนั้นและได้เลข 269

564
00:31:48,491 --> 00:31:51,035
‎โรเบิร์ต ดับเบิลยู แร็คสตรอว์เขียนไว้หมดแล้ว

565
00:31:51,118 --> 00:31:54,372
‎ผมบอก "เขาเป็นร้อยโทใช่ไหม"
‎เขาบอกว่า "ใช่" มีคำนี้ด้วย

566
00:31:54,455 --> 00:31:55,373
‎และ "ฉันเป็น"

567
00:31:56,207 --> 00:31:58,334
‎จากตัวอักษรเป็นตัวเลข

568
00:32:00,086 --> 00:32:00,962
‎เท่ากับ

569
00:32:02,046 --> 00:32:04,256
‎สองหกเก้า

570
00:32:10,596 --> 00:32:12,723
‎เขาใส่ชื่อตัวเองไว้จริงๆ

571
00:32:13,683 --> 00:32:14,600
‎ในนี้

572
00:32:15,101 --> 00:32:17,895
‎ตอนนั้นเป็นช่วงที่แปลกใจและน่ายินดี

573
00:32:20,690 --> 00:32:22,358
‎เมื่อเรามองบางอย่างและคิดว่า

574
00:32:22,441 --> 00:32:24,610
‎"จะต้องมีข้อความเข้ารหัสตรงนี้แน่"

575
00:32:24,694 --> 00:32:27,154
‎เรามีตัวเลขนับอนันต์เป็นไปได้

576
00:32:27,238 --> 00:32:30,533
‎คุณทำให้เอกสารพวกนี้
‎พูดอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการ

577
00:32:30,616 --> 00:32:33,202
‎มันคือรูปแบบหนึ่งของอคติหาคำยืนยัน

578
00:32:34,286 --> 00:32:39,375
‎ดังนั้นในความเห็นของผม จดหมายนั้นไม่ใช่

579
00:32:40,334 --> 00:32:43,504
‎วัตถุหลักฐานที่แสดง
‎ให้เห็นว่าแร็คสตรอว์คือคูเปอร์

580
00:32:44,296 --> 00:32:48,259
‎ผมลองเขียนว่า "ฉันคือ
‎สปอนจ์บ๊อบ สแควร์แพนท์"

581
00:32:48,342 --> 00:32:50,261
‎มันก็ได้ตัวเลขนี้เหมือนกัน

582
00:32:50,344 --> 00:32:54,473
‎ผมว่ามันไม่ได้แปลว่าดีบี คูเปอร์
‎คือสปอนจ์บ๊อบ สแควร์แพนท์

583
00:32:54,974 --> 00:32:58,227
‎(สปอนจ์บ๊อบ สแควร์แพนท์
‎ นิคเกิลโลเดียน 2003)

584
00:33:01,272 --> 00:33:05,192
‎คุณใส่คำว่าสแควร์แพนท์ สปอนจ์บ๊อบก็ได้ ใช่

585
00:33:05,276 --> 00:33:06,902
‎แต่มันเกี่ยวกันไหมล่ะ

586
00:33:08,070 --> 00:33:11,532
‎ไม่สามารถผิดได้เหรอ
‎ ไม่ ผมคงไม่ยืนยันอย่างนั้น

587
00:33:12,033 --> 00:33:15,119
‎คุณคิดตีความได้หลากหลาย

588
00:33:15,619 --> 00:33:19,498
‎แต่นี่คือวิธีที่แร็คสตรอว์ใช้สื่อสารและทำสิ่งต่างๆ

589
00:33:20,499 --> 00:33:22,668
‎มันคือการเข้ารหัสตีความ

590
00:33:23,461 --> 00:33:27,256
‎เป็นวิธีที่เขาใช้เล่าในจดหมาย

591
00:33:27,798 --> 00:33:29,175
‎และทำให้รู้จักเขา

592
00:33:29,258 --> 00:33:32,636
‎ผมถึงได้ค้นพบวิธีไขปริศนา

593
00:33:32,720 --> 00:33:33,846
‎การตีความ

594
00:33:35,639 --> 00:33:38,225
‎การเชื่อมโยงอุดมคติที่ผิดพลาด
‎เพื่อเชื่อมโยงความจริง

595
00:33:38,309 --> 00:33:41,228
‎นั่นคืออันตรายแท้จริงเมื่อคุณพยายามจะ

596
00:33:41,312 --> 00:33:43,564
‎ทำการสืบสวนที่เป็นวิทยาศาสตร์

597
00:33:43,647 --> 00:33:45,775
‎คุณจะไม่ได้ข่าวสารจากข้อมูล

598
00:33:45,858 --> 00:33:47,902
‎คุณจะได้ข่าวสารจากสิ่งที่คุณคิดเอง

599
00:33:47,985 --> 00:33:50,071
‎โดยอิงจากความคิดที่คุณมีอยู่แล้ว

600
00:33:51,697 --> 00:33:54,700
‎เราเชื่อว่ากระบวนการถอดรหัสถูกต้องแล้ว

601
00:33:54,784 --> 00:33:56,786
‎และบรรยายได้ถูกต้อง

602
00:33:57,703 --> 00:34:01,165
‎สิ่งที่แร็คสตรอว์พูดเองว่าเขาทำ

603
00:34:01,916 --> 00:34:04,877
‎ชื่อของแร็คสตรอว์อยู่ในจดหมายใส่รหัส

604
00:34:04,960 --> 00:34:08,464
‎และรหัสเหล่านี้ย้อนกลับไป
‎ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1

605
00:34:08,547 --> 00:34:14,428
‎การแปลรหัสนี้ผ่านมือทั้ง
‎นักถอดรหัสจากเอ็นเอสเอสามสมัย

606
00:34:15,012 --> 00:34:17,598
‎และพันโทของโรเบิร์ต แร็คสตรอว์

607
00:34:17,681 --> 00:34:20,726
‎เขาดูรหัสและบอกว่า "นี่คือของจริง"

608
00:34:21,227 --> 00:34:24,688
‎ผมจึงไม่คิดเถียงกับตำราถอดรหัสอายุร้อยปี

609
00:34:24,772 --> 00:34:28,734
‎หรือพันโทคนหนึ่ง
‎หรือนักถอดรหัสเอ็นเอสเอสามสมัย

610
00:34:28,818 --> 00:34:31,570
‎เมื่อพวกเขาบอกว่ารหัสตรงกัน มันก็ตรงกัน

611
00:34:32,238 --> 00:34:34,865
‎แร็คสตรอว์หรือเปล่าเหรอ ใช่ เขานั่นแหละ

612
00:34:35,991 --> 00:34:36,909
‎ยืนยันแล้ว

613
00:34:36,992 --> 00:34:41,288
‎แต่อย่าไปไกลกว่านั้น
‎รู้แค่ว่าเขาคือโจรจี้เครื่องบินก็พอ

614
00:34:41,956 --> 00:34:44,291
‎แสดงว่านี่คือซีไอเอ คดีอื่นก็ด้วยสิ

615
00:34:45,167 --> 00:34:47,378
‎เขาเกี่ยวข้องกับคดีอื่นไหมเหรอ ใช่

616
00:34:50,047 --> 00:34:51,882
‎แต่ผมไม่มีสิทธิ์จะพูด

617
00:35:05,396 --> 00:35:07,231
‎คุณจะผิดหวังสักแค่ไหน

618
00:35:07,815 --> 00:35:10,192
‎ถ้าพิสูจน์ไม่ได้ว่าคดีของคุณคืออะไร

619
00:35:10,276 --> 00:35:13,195
‎หรือไม่ได้รับการยอมรับหรือรับรู้เลย

620
00:35:15,281 --> 00:35:18,242
‎ต้องเป็นคนบางประเภทเท่านั้นถึงจะทำต่อไป

621
00:35:22,621 --> 00:35:25,082
‎(โอเรกอน ปี 2017)

622
00:35:26,167 --> 00:35:29,503
‎(สถานที่ลึกลับ)

623
00:35:36,218 --> 00:35:40,931
‎เรามาที่นี่ในวันนี้เพราะรัสกับคริสตี้

624
00:35:41,515 --> 00:35:45,477
‎พวกเขามีข่าวใหม่เกี่ยวกับเงินและร่มชูชีพ

625
00:35:46,520 --> 00:35:50,357
‎คริสตี้กับรัสมาหาเราทันที
‎หลังจากสารคดีชิ้นแรกฉายออกไป

626
00:35:50,441 --> 00:35:52,985
‎นามสกุลคูเปอร์ก็จริง แต่ไม่เกี่ยวข้องกัน

627
00:35:53,694 --> 00:35:57,948
‎คริสตี้บอกเราว่า "ฉันกับสามี
‎ทำแผนที่เส้นทางหลบหนี"

628
00:35:58,490 --> 00:36:01,911
‎"เรารู้ด้วยว่าร่มชูชีพ
‎น่าจะถูกฝังอยู่ตรงไหน" จริงเหรอ

629
00:36:02,536 --> 00:36:05,581
‎เมื่อเขาเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟัง
‎และทุกอย่างเชื่อมโยงกัน

630
00:36:05,664 --> 00:36:07,374
‎ฉันบอก "เราต้องเล่าเรื่องนี้"

631
00:36:07,458 --> 00:36:11,503
‎ทั้งหมดนี้เล่าสู่กันฟังที่โต๊ะในสนามบินเล็กๆ

632
00:36:12,296 --> 00:36:14,423
‎และตามที่แหล่งข่าวของเรา รัส คูเปอร์

633
00:36:14,506 --> 00:36:16,675
‎ซึ่งอยู่ที่โต๊ะด้วยและได้ยินเรื่องนี้

634
00:36:16,759 --> 00:36:19,178
‎วอลลี่คือคนที่เล่าเรื่อง

635
00:36:19,261 --> 00:36:21,472
‎และเขาเป็นหนึ่งในสี่คนที่เกี่ยวข้อง

636
00:36:21,555 --> 00:36:23,432
‎ในการหลบหนีของคูเปอร์

637
00:36:24,016 --> 00:36:25,559
‎(ปี 1971)

638
00:36:26,143 --> 00:36:29,396
‎ตามที่วอลลี่เล่า ในคืนที่มีการปล้น

639
00:36:29,480 --> 00:36:33,609
‎คูเปอร์ร่อนลงพื้นดินอย่างยากลำบาก
‎ที่ความสูง 396 เมตรจากโกฮีน มันเป็นลานบิน

640
00:36:34,235 --> 00:36:36,862
‎มีชายสามคนรอเขาอยู่

641
00:36:37,488 --> 00:36:40,032
‎แล้วพวกเขาก็ขึ้นเครื่องบินลำเล็ก

642
00:36:40,115 --> 00:36:44,328
‎พร้อมกับเงิน 50,000 ดอลลาร์และระเบิด

643
00:36:45,412 --> 00:36:50,209
‎พวกเขาบินข้ามทะเลสาบแวนคูเวอร์
‎ ซึ่งเป็นจุดทิ้งเงินและระเบิด

644
00:36:50,793 --> 00:36:54,588
‎เพื่อจะสร้างร่องรอยปลอม
‎ว่าเขาร่วงลงทะเลสาบ

645
00:36:54,672 --> 00:36:55,589
‎และจมน้ำตาย

646
00:36:56,590 --> 00:37:01,679
‎จากนั้นคูเปอร์ก็เปลี่ยนชุด
‎เปลี่ยนเครื่องบินที่สนามบินสแคปพูส

647
00:37:01,762 --> 00:37:04,932
‎และบินกลับเข้าสนามบินพอร์ตแลนด์

648
00:37:05,015 --> 00:37:07,393
‎ซึ่งเขาได้ขึ้นเครื่องบินไปลาสเวกัส

649
00:37:09,311 --> 00:37:12,606
‎ส่วนเงินอีก 150,000 ดอลลาร์และร่มชูชีพ

650
00:37:12,690 --> 00:37:16,902
‎ถูกขนขึ้นรถกระบะไปสถานที่หนึ่ง

651
00:37:16,986 --> 00:37:20,864
‎และเมื่อวอลลี่บรรยายสถานที่นั้น ผมก็รู้เลย

652
00:37:22,491 --> 00:37:25,995
‎เราเดินทางไปที่นั่นสองสามครั้ง
‎พร้อมสมาชิกในทีม 13 คน

653
00:37:28,163 --> 00:37:31,625
‎เรามาที่นี่เพื่อตอบคำถามซึ่งคนมากมาย

654
00:37:31,709 --> 00:37:34,712
‎พยายามขุดคุ้ยและหาความจริงมาตลอด

655
00:37:36,130 --> 00:37:39,049
‎- ถึงตรงนี้คิดว่าไง
‎- ผมว่าเราจะพบนะ

656
00:37:41,176 --> 00:37:43,429
‎ถ้ามันเป็นหัวเข็มขัดหรือคลิปหรืออะไรสักอย่าง

657
00:37:43,512 --> 00:37:46,724
‎แม้จะมีขนาดห้าหรือหกนิ้ว
‎เครื่องก็จะส่งเสียงร้อง

658
00:37:52,521 --> 00:37:55,691
‎- ดูสิว่าเธอเจออะไร
‎- เหวอ อะไรน่ะ

659
00:37:55,774 --> 00:37:57,276
‎- เราไม่รู้
‎- ผ้า

660
00:37:58,027 --> 00:38:00,696
‎- ให้ตายสิ ดูเหมือนผ้าไนล่อน
‎- กระสอบ

661
00:38:01,572 --> 00:38:02,948
‎หรือกระสอบมันฝรั่ง

662
00:38:03,949 --> 00:38:07,619
‎อาจเป็นอะไรได้ร้อยแปด รวมถึงร่มชูชีพ

663
00:38:08,704 --> 00:38:10,039
‎มันกองอยู่ตรงนี้

664
00:38:11,206 --> 00:38:13,000
‎- บนผิวดินเหรอ
‎- ใช่

665
00:38:13,083 --> 00:38:14,710
‎ต้องหาต่อไป

666
00:38:14,793 --> 00:38:16,587
‎ใช่ ดูว่าเราจะได้อะไรอีกจากตรงนี้

667
00:38:18,088 --> 00:38:21,258
‎- นี่ไง
‎- เจอแล้ว

668
00:38:21,759 --> 00:38:23,177
‎ท่ออะไรสักอย่าง

669
00:38:23,886 --> 00:38:25,387
‎ไม่ใช่ชิ้นส่วนร่มชูชีพ

670
00:38:28,432 --> 00:38:31,018
‎- ท่อ
‎- จะเก็บนี่ไว้ไหม

671
00:38:31,101 --> 00:38:33,520
‎- เก็บสิ แน่นอน
‎- ดูว่ามันคืออะไร

672
00:38:33,604 --> 00:38:37,191
‎มันอาจเป็นชิ้นส่วนของถุงใส่ก็ได้

673
00:38:38,317 --> 00:38:40,069
‎บอกยาก

674
00:38:40,152 --> 00:38:41,278
‎อาจเป็นสายรัดก็ได้

675
00:38:47,576 --> 00:38:51,705
‎ผมยังคิดว่าเรามาถูกที่แล้ว ยากจะเจอไนล่อน

676
00:38:51,789 --> 00:38:55,084
‎โดยใช้เครื่องตรวจจับโลหะ ผมต้องบอกก่อน

677
00:38:55,167 --> 00:38:56,335
‎และเราอาจเจอ

678
00:38:56,418 --> 00:38:57,544
‎และเราอาจเจอ

679
00:38:57,628 --> 00:39:01,131
‎เราพบว่าสิ่งที่เราคิดว่าเป็นชิ้นส่วนร่มชูชีพ

680
00:39:01,673 --> 00:39:02,633
‎มันคือสายรัด

681
00:39:02,716 --> 00:39:04,885
‎เรานำไปที่เอฟบีไอ

682
00:39:05,844 --> 00:39:08,472
‎เราได้เบาะแสตำแหน่งที่ฝังร่มชูชีพ

683
00:39:09,056 --> 00:39:12,518
‎เราค้นพบร่มชูชีพ เรานำวัตถุห้าชิ้นไปให้พวกเขา

684
00:39:12,601 --> 00:39:14,686
‎จากนั้นเราก็ไม่ได้ข่าวจากเอฟบีไอเลย

685
00:39:14,770 --> 00:39:18,482
‎บางครั้งทอมก็ติดกับดัก

686
00:39:18,565 --> 00:39:22,277
‎ของความคิดที่ว่า
‎ "ฉันคงไม่ได้เห็นมันถ้าฉันไม่เชื่อมั่น"

687
00:39:22,861 --> 00:39:25,322
‎พวกเขาเจอชิ้นส่วนของสายรัดไนล่อน

688
00:39:25,406 --> 00:39:28,992
‎และประกาศออกมาว่า "เราเจอสายรัด

689
00:39:29,076 --> 00:39:31,995
‎แสดงว่าตรงนี้คือพื้นที่ที่ร่มชูชีพถูกฝัง"

690
00:39:32,079 --> 00:39:33,539
‎อะไรนะ ตรรกะก้าวกระโดดเลย

691
00:39:34,373 --> 00:39:36,500
‎และเรื่องทำนองนี้รบกวนใจผม

692
00:39:37,668 --> 00:39:40,796
‎พื้นที่นั้นเป็นเขตทำไม้

693
00:39:41,338 --> 00:39:44,341
‎ซึ่งมีกิจกรรมมากมายเกิดขึ้นมาตลอดหลายปีนี้

694
00:39:45,676 --> 00:39:49,012
‎ผมไม่รู้ว่าการวิเคราะห์สิ่งของเหล่านี้

695
00:39:49,680 --> 00:39:52,141
‎สรุปออกมาว่าเป็นร่มชูชีพหรือเปล่า

696
00:39:52,641 --> 00:39:53,892
‎ผมไม่คิดว่าใช่

697
00:39:54,393 --> 00:39:58,313
‎มันอาจกลายเป็นของธรรมดา
‎ไร้ค่า อาจกลายเป็น...

698
00:39:58,397 --> 00:40:00,232
‎ใครจะไปรู้ว่ามันกลายเป็นอะไร

699
00:40:01,275 --> 00:40:06,572
‎แต่ผมกล้าพูดเลย กล้าพนันและยินดีจะพนันว่า

700
00:40:06,655 --> 00:40:11,326
‎เอฟบีไอไม่เคยทำอะไรทั้งนั้นกับร่มชูชีพที่ว่า

701
00:40:11,410 --> 00:40:15,789
‎พวกเขาไม่สนใจจะไขคดี
‎จี้เครื่องบินของดีบี คูเปอร์

702
00:40:16,373 --> 00:40:17,499
‎ไม่สนอะไรเลย

703
00:40:21,462 --> 00:40:24,965
‎คดีนี้เป็นหนึ่งในคดีน่าสนใจที่สุด

704
00:40:25,048 --> 00:40:27,134
‎ที่ผมเคยร่วมทำด้วยสมัยอยู่เอฟบีไอ

705
00:40:27,217 --> 00:40:29,261
‎เพราะมันยังเป็นปริศนา

706
00:40:30,471 --> 00:40:31,972
‎ผ่านมา 50 ปีแล้ว

707
00:40:32,473 --> 00:40:35,142
‎เราไม่เข้าใกล้ตัวตนของคูเปอร์เลย

708
00:40:35,225 --> 00:40:37,269
‎เรามีแต่ผู้ต้องสงสัย

709
00:40:37,352 --> 00:40:40,647
‎มีผู้ต้องสงสัยรายใหม่ตลอดเวลา
‎แล้วก็ถูกหลงหลืมไป

710
00:40:41,148 --> 00:40:44,109
‎แต่จริงๆ นะ ไม่มีอะไร
‎เชื่อมโยงพวกเขาโดยตรงสักคน

711
00:40:45,360 --> 00:40:48,947
‎ทีนี้ เราอยู่ตรงไหนแล้วในปีที่ 50 ของคดีนี้

712
00:40:49,031 --> 00:40:53,619
‎ผมพูดไม่ได้อย่างมั่นใจว่า
‎ใครคือหรือเคยเป็นแดน คูเปอร์

713
00:40:53,702 --> 00:40:57,247
‎ผมไม่คิดว่าคนที่ทำอะไรแบบนั้นได้
‎จะเป็นคนไร้ความรับผิดชอบ

714
00:40:57,873 --> 00:40:58,874
‎ผมพูดได้ว่า

715
00:40:58,957 --> 00:41:02,461
‎ผมรู้สึกเหมือนรู้จักคนที่เขาเป็น
‎หรือเคยเป็นมากขึ้นเยอะ

716
00:41:02,544 --> 00:41:04,338
‎มากกว่าปีก่อนหรือปีก่อนหน้า

717
00:41:05,672 --> 00:41:09,009
‎ทุกปีเราได้รู้ข้อมูลใหม่ๆ
‎เพิ่มขึ้นทีละอย่างสองอย่าง

718
00:41:09,092 --> 00:41:11,553
‎มีการวิเคราะห์เบาะแสใหม่ในหลายรูปแบบ

719
00:41:11,637 --> 00:41:14,806
‎และตอนนี้ผมไม่มีผู้ต้องสงสัยคนไหนเป็นพิเศษ

720
00:41:15,849 --> 00:41:18,644
‎แต่ผมมีตำแหน่งแห่งที่ในใจแล้ว

721
00:41:19,770 --> 00:41:23,023
‎และตำแหน่งที่ว่านั้นนำขึ้นเหนือไปที่แคนาดา

722
00:41:23,106 --> 00:41:24,525
‎(บริติชโคลัมเบีย)

723
00:41:24,608 --> 00:41:27,402
‎ผมรู้สึกว่ามีเบาะแสมากมายในแคนาดา

724
00:41:27,486 --> 00:41:30,155
‎ที่ไม่เคยมีใครตรวจสอบจริงจัง

725
00:41:30,906 --> 00:41:35,244
‎เอฟบีไอไม่เคยสืบสวนจริงจัง
‎เรื่องความหมายของชื่อแดน คูเปอร์

726
00:41:36,245 --> 00:41:38,997
‎แดน คูเปอร์เป็นชื่อของฮีโร่ในการ์ตูนฝรั่งเศส

727
00:41:39,665 --> 00:41:43,043
‎ซึ่งขับเครื่องบินและกระโดดร่มเสียเอง

728
00:41:43,877 --> 00:41:47,047
‎ถ้าเอฟบีไอพูดบางอย่าง ประชาชนเชื่อจริงจัง

729
00:41:47,798 --> 00:41:50,801
‎แต่ความจริงแล้วเอฟบีไอเป็นกลุ่มเจ้าหน้าที่่มนุษย์

730
00:41:50,884 --> 00:41:54,888
‎และผลงานโดดเด่นสุดในคดีนี้
‎เป็นฝีมือของนักสืบเอกชน

731
00:41:57,474 --> 00:42:00,811
‎คนที่มีความหลงใหล คนที่ไล่ตามเบาะแสเหล่านั้น

732
00:42:00,894 --> 00:42:05,649
‎คนที่ค้นพบการ์ตูนฝรั่งเศส คนที่กูเกิลหาความจริง

733
00:42:06,942 --> 00:42:09,528
‎(อาร์ซีเอเอฟ)

734
00:42:09,611 --> 00:42:10,612
‎ผมจะขึ้นเหนือ

735
00:42:11,613 --> 00:42:16,201
‎ผมจะไม่เสียเวลาสืบในสหรัฐฯ แล้ว
‎ผมจะตรงไปที่แคนาดา

736
00:43:20,390 --> 00:43:23,310
‎คำบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย