1
00:01:02,229 --> 00:01:04,565
รู้ไหมว่ายิ่งรีบจะยิ่งช้านะ

2
00:01:05,691 --> 00:01:07,109
แต่มันช้าไปแล้วนะคะ

3
00:01:07,109 --> 00:01:10,279
อีกไม่กี่ชั่วโมง
บ้านหลังนี้จะมีแต่ผู้ดีชาวนิวยอร์ก

4
00:01:10,279 --> 00:01:15,617
ผมว่าผู้ดีชาวนิวยอร์กอยู่ตรงหน้าผมแล้วนะ

5
00:01:16,535 --> 00:01:18,161
เดี๋ยวชุดยับค่ะ

6
00:01:20,998 --> 00:01:22,791
ขอบคุณนะคะท่านนายพล

7
00:01:27,421 --> 00:01:29,339
ฉันไม่สนหรอกว่าใครจะมาอีกบ้าง

8
00:01:29,923 --> 00:01:33,177
แต่มิสซิสพารามอร์ตอบรับคําเชิญ
แล้วบอกว่าตื่นเต้นมาก

9
00:01:33,177 --> 00:01:34,970
แต่ฉันไม่สนเลย

10
00:01:35,470 --> 00:01:38,765
แพ็ตตี้ ลูกสาวเราชนะทั้งคู่

11
00:01:38,765 --> 00:01:42,603
เพราะขนาดหนังสือพิมพ์ยังรู้เลยว่าดยุกจะมา

12
00:01:44,396 --> 00:01:46,398
(ดยุกเยือนนิวยอร์ก
นิยายรักแห่งปี)

13
00:01:48,066 --> 00:01:52,738
น่ารักมากที่มาอยู่เป็นเพื่อนฉัน
ตอนธีโอไม่อยู่ เบื่อไหมจ๊ะ

14
00:01:53,739 --> 00:01:54,740
ไม่เลยครับ

15
00:01:54,740 --> 00:01:57,492
ฉันเบื่อ ปกติฉันไม่เคยเบื่อเธอนะ

16
00:01:58,285 --> 00:02:00,204
ฉันนึกว่าจะได้คุยกันสนุกๆ

17
00:02:00,204 --> 00:02:02,331
แต่เธอเงียบเชียบผิดปกติ

18
00:02:02,331 --> 00:02:07,503
เหนื่อยน่ะครับ นอนดึกหลายคืน คุณคงเข้าใจ

19
00:02:07,503 --> 00:02:09,253
หลังๆ ไม่ค่อยเข้าใจนะ

20
00:02:11,131 --> 00:02:13,217
แต่ไม่ใช่เรื่องนั้น เธอมีความรักหรือเปล่า

21
00:02:15,385 --> 00:02:16,220
อะไรนะครับ

22
00:02:16,220 --> 00:02:19,264
หลังพบคุณพ่อเธอ คุณแม่เธอก็ทําไหล่เช่นนั้น

23
00:02:21,475 --> 00:02:25,020
คงเพราะเต้นรําเยอะเกินไป

24
00:02:25,020 --> 00:02:30,400
กาย ฉันเป็นห่วงนะ
ใยเธอจึงมานั่งทําไหล่เช่นนั้น

25
00:02:30,400 --> 00:02:31,485
รีรออะไรอยู่

26
00:02:32,653 --> 00:02:34,279
ธีโอเป็นดยุกนะจ๊ะ

27
00:02:34,279 --> 00:02:37,324
เขาต้องรอหญิงสาวที่เหมาะสมตามหน้าที่

28
00:02:37,324 --> 00:02:39,743
แต่รู้ใช่ไหมว่าตัวเองไม่ได้สําคัญเพียงนั้น

29
00:02:40,536 --> 00:02:41,745
แหม ขอบคุณครับ

30
00:02:41,745 --> 00:02:43,580
หากพบคนที่เหมาะสมกับเธอแล้ว

31
00:02:44,623 --> 00:02:48,585
อย่านั่งสงบเสงี่ยมรอโอกาสอย่างพ่อ

32
00:02:48,585 --> 00:02:50,003
คุณแม่เธอกําหนดชีวิตตัวเอง

33
00:02:50,838 --> 00:02:53,090
วันที่พบคุณพ่อเธอริมทะเลสาบ

34
00:02:53,090 --> 00:02:55,467
นางไม่นั่งฝันเฝ้ารอให้เขาเข้าหานะ

35
00:02:55,467 --> 00:02:57,678
นางเขียนจดหมายบอกรักเลย

36
00:02:57,678 --> 00:03:00,764
เขียนตรงริมทะเลสาบแห่งนั้นแล้วยื่นให้เขาเลย

37
00:03:00,764 --> 00:03:02,558
คุณยายเธอตกใจมาก

38
00:03:03,058 --> 00:03:08,272
แต่คุณพ่อเธอ รักคุณแม่อย่างถวายชีวิต

39
00:03:09,815 --> 00:03:10,816
ทุกคนก็รัก

40
00:03:12,401 --> 00:03:15,028
ชีวิตที่ไร้รัก คือชีวิตที่ไร้ซึ่งความสมบูรณ์

41
00:03:15,529 --> 00:03:18,240
ฉันขอยืนยันโดยเอาอายุเป็นเดิมพันนะกาย

42
00:03:18,240 --> 00:03:21,743
เธอยังเหลือเวลาอยู่บนโลกใบนี้อีกเนิ่นนานนัก

43
00:03:22,703 --> 00:03:24,037
ส่งมันฝรั่งมาให้หน่อยสิ

44
00:03:28,083 --> 00:03:29,376
- ขอบใจจ้ะ
- ยินดีครับ

45
00:03:56,653 --> 00:04:00,657
{\an8}(แนนยอดรัก)

46
00:04:03,202 --> 00:04:06,955
(ผมไม่สามารถ)

47
00:04:10,375 --> 00:04:16,380
(เก็บงําความรู้สึกที่มีต่อคุณได้แล้ว)

48
00:05:01,301 --> 00:05:02,928
(สร้างจากนวนิยายของ
อีดิธ วอร์ทัน)

49
00:05:30,163 --> 00:05:33,959
เอ้าๆ แบบนี้จะเรียกว่าอย่างไรดี

50
00:05:33,959 --> 00:05:36,962
- โอ้ ลูกพ่อกลับมาแล้ว
- สวัสดีค่ะคุณพ่อ

51
00:05:36,962 --> 00:05:39,631
แนน มาลูกมา

52
00:05:40,799 --> 00:05:43,177
แม่เต้นเขย่าแขนอยู่ใช่ไหม

53
00:05:43,677 --> 00:05:44,887
ไปเลยๆ

54
00:05:45,596 --> 00:05:47,097
ลูกๆ ของแม่

55
00:05:49,016 --> 00:05:51,268
ลูกแม่กลับมาแล้วทั้งคู่เลย

56
00:05:54,897 --> 00:05:56,356
- นายพล
- ครับ

57
00:05:57,941 --> 00:06:00,527
มิสซิสเซนต์จอร์จ ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบกันครับ

58
00:06:00,527 --> 00:06:03,488
โอ้ เราต่างหากล่ะที่ควรยินดี

59
00:06:04,823 --> 00:06:06,700
ต้องขอกอดแล้วละ

60
00:06:06,700 --> 00:06:08,660
ดีใจที่ได้พบ

61
00:06:09,703 --> 00:06:12,247
จินนี่ก็ได้ลอร์ดกลับบ้าน

62
00:06:12,247 --> 00:06:14,666
ดูเสียก่อนแมดิสันแอวะนู!

63
00:06:16,335 --> 00:06:17,669
ยกกระเป๋าเข้าบ้านเถอะ

64
00:06:17,669 --> 00:06:20,214
เราไม่อยากรบกวนครับ จึงจะพักที่เดอะแกรนด์

65
00:06:21,924 --> 00:06:23,926
เดอะแกรนด์ สบายเลย

66
00:06:24,676 --> 00:06:27,346
- แวะมาทักทายค่ะ
- พร้อมหน้าเลย

67
00:06:28,514 --> 00:06:30,766
- อยากอุ้มไหมคะ
- อยากจ้ะๆ

68
00:06:30,766 --> 00:06:34,686
มิสเทสต์แวลลีย์ ลูกฉันทั้งสอง
มีความสุขและได้ออกเรือนแล้ว

69
00:06:34,686 --> 00:06:35,938
ต้องขอบคุณคุณจริงๆ ค่ะ

70
00:06:37,147 --> 00:06:38,315
ว่าไงจ๊ะๆ

71
00:06:38,315 --> 00:06:42,819
เราทําสุดฝีมือแล้วค่ะ
แต่ฉันทราบว่าคงไม่เหมือนที่บ้าน

72
00:06:42,819 --> 00:06:44,655
เราเลือกเฟอร์นิเจอร์เอง

73
00:06:44,655 --> 00:06:47,282
จึงเกรงว่าภาพวาดจะไม่ใช่ของเก่า

74
00:06:48,909 --> 00:06:50,911
- มีกรงนกพิราบด้วยรึคะ
- ใช่จ้ะ

75
00:06:50,911 --> 00:06:53,872
เราจะจัดงานเลี้ยงที่มีทั้งอาหารและผู้ร่วมงาน...

76
00:06:53,872 --> 00:06:56,166
เรารู้จักงานเลี้ยงค่ะ ใยจึงต้องจัดคะ

77
00:06:56,166 --> 00:06:57,417
ต้อนรับลูกกลับบ้านไงจ๊ะ

78
00:06:57,417 --> 00:07:00,462
มีคนจองมางานเยอะมากจนไม่น่าเชื่อ

79
00:07:00,462 --> 00:07:04,341
ครอบครัวแอสเทอร์ ครอบครัวคลิฟฟอร์ด
ครอบครัวพารามอร์ก็อาจจะมา

80
00:07:04,341 --> 00:07:06,051
แล้วใยจึงมีกรงนกพิราบคะ

81
00:07:06,051 --> 00:07:10,180
มิสซิสคูเปอร์-ล็อคฮาร์ตมีนกกระสาน่ะ
นกเป็นตัวแทนของความเก๋จ้ะ

82
00:07:10,764 --> 00:07:12,391
โทนสีที่แม่เลือกใช้คือสีโดฟจ้ะ

83
00:07:13,141 --> 00:07:15,394
ยอดเยี่ยม เอาละ
ไปดื่มกันตามประสาหนุ่มๆ เถอะ

84
00:07:15,394 --> 00:07:19,147
ปลีกวิเวกหลีกหนีความวุ่นวาย เชิญครับ

85
00:07:19,147 --> 00:07:21,692
เร็วจ้ะสาวๆ ต้องไปอาบน้ําก่อน

86
00:07:21,692 --> 00:07:24,236
ขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันไม่ทราบว่าจะมีงาน...

87
00:07:24,236 --> 00:07:27,364
ไม่เป็นไร ผมอยากร่วมงาน
เขาจะปล่อยนกพิราบไหม

88
00:07:28,532 --> 00:07:30,242
มิสซิสอะไรสักอย่างจะเอานกกระสามาไหม

89
00:07:31,952 --> 00:07:33,912
ฉันว่าอะไรก็เป็นไปได้ค่ะ

90
00:07:36,039 --> 00:07:40,043
มาเร็วจ้ะลูก แขกทยอยมากันแล้วนะ

91
00:07:40,043 --> 00:07:41,837
- แม่อยากอวดลูกด้วย
- ทําไมคะ

92
00:07:42,337 --> 00:07:44,006
ก็เพราะแม่เป็นแม่ไง

93
00:07:48,927 --> 00:07:52,097
แหม ไม่ค่อยได้ยินเสียงเลย

94
00:07:52,931 --> 00:07:55,142
ลิซซี่!

95
00:07:59,771 --> 00:08:01,064
- ลิซซี่
- ลิซซี่!

96
00:08:01,064 --> 00:08:03,442
- คิดถึงจัง ว่าไง
- ว่าไงจ๊ะ

97
00:08:03,442 --> 00:08:06,069
- ดีใจจังที่ได้เจอ
- ทําอะไรอยู่เนี่ย

98
00:08:06,069 --> 00:08:08,155
- หรือควรจะถามว่าทําใครอยู่ดี
- นั่นสิ

99
00:08:08,155 --> 00:08:10,908
ชายผู้โชคดีคนไหนที่แย่งตัวไปจากพวกเรา

100
00:08:10,908 --> 00:08:12,576
ฉันไม่สนใจเรื่องแต่งงานกับหนุ่มๆ หรอก

101
00:08:12,576 --> 00:08:15,621
ลิซซี่ ใครขโมยลิซซี่

102
00:08:17,372 --> 00:08:20,167
เอาละ งานเลี้ยงใกล้เริ่มแล้ว

103
00:08:20,167 --> 00:08:22,211
พวกตัวไปแต่งตัวกันดีกว่า

104
00:08:22,794 --> 00:08:24,505
ดีใจที่ตัวกลับบ้านนะ

105
00:08:30,511 --> 00:08:31,929
หนุ่มๆ ลุยกันไหม

106
00:09:08,841 --> 00:09:11,426
ขอโทษครับ ผมสั่งให้ส่งโทรเลข

107
00:09:11,426 --> 00:09:13,178
- ใช่ค่ะ
- แต่ผมอยากขอคืน

108
00:09:13,679 --> 00:09:15,430
ผมต้องเอาคืน ผมต้องเอา...

109
00:09:15,430 --> 00:09:21,436
ใช้เวลาถอดอักษรนานนะคะท่าน
แล้วยาวเพียงนั้นราคาไม่น่าจะถูกด้วย

110
00:09:22,604 --> 00:09:23,605
นั่นสิ

111
00:09:24,773 --> 00:09:28,318
ใช่ มันยาวมาก

112
00:09:31,280 --> 00:09:32,364
ขอบคุณมาก

113
00:09:33,615 --> 00:09:34,783
ขอโทษที...

114
00:09:46,837 --> 00:09:49,131
(นิวยอร์ก - จ่ายแล้ว)

115
00:09:50,841 --> 00:09:51,717
(กาย)

116
00:09:52,968 --> 00:09:55,220
{\an8}(มิสแอนนาเบล เซนต์จอร์จ
นิวยอร์กซิตี้)

117
00:10:04,563 --> 00:10:08,734
นักเต้นคู่โปรด ไปสนุกเลยค่ะ

118
00:10:14,573 --> 00:10:15,574
ดยุก!

119
00:10:16,283 --> 00:10:19,953
ออกเสียงว่า ดยุกหรือดุ๊ก

120
00:10:19,953 --> 00:10:23,332
เอาเถอะ มีเครื่องดื่มแล้วนะ ขอโทษที่ไม่ใช่ชา

121
00:10:25,250 --> 00:10:26,710
สักครู่แนนจะมาร่วมงานไหมครับ

122
00:10:27,753 --> 00:10:30,255
เดี๋ยวคงไปเล่นซนที่ไหนสักที่แหละ

123
00:10:30,255 --> 00:10:34,218
คุณทําอย่างไร
ลูกสาวผู้รักอิสระของเราจึงยอมรับหมั้นเนี่ย

124
00:10:34,718 --> 00:10:37,346
พอเดินได้ ก็ไล่ไม่ทันเลย

125
00:10:37,846 --> 00:10:40,641
กระผมคงแค่อยากเดินเคียงข้างเธอกระมังครับ

126
00:10:40,641 --> 00:10:43,644
ดีนะ พูดได้ดีเลย แนนโชคดีจัง

127
00:10:48,607 --> 00:10:52,819
เชิญค่ะมิสซิสพารามอร์
เรารู้ว่าคุณเป็นที่ต้องการมาก

128
00:10:52,819 --> 00:10:54,613
เราไม่พลาดหรอกค่ะ

129
00:10:55,113 --> 00:10:58,075
เลือกใช้นกพิราบหรือเนี่ย

130
00:10:58,075 --> 00:11:02,246
ครอบครัวแอสเทอร์ใช้นกขมิ้น ออกมาไม่สวยเลย

131
00:11:03,163 --> 00:11:04,581
นกขมิ้นหรือครอบครัวแอสเทอร์คะ

132
00:11:05,958 --> 00:11:06,959
ทั้งคู่

133
00:11:08,168 --> 00:11:12,589
ยินดีด้วยมิสซิสเซนต์จอร์จ คุณมาไกลมากจริงๆ

134
00:11:28,105 --> 00:11:29,106
แนน

135
00:11:35,904 --> 00:11:36,905
แนน

136
00:11:38,115 --> 00:11:40,659
งั้นเดี๋ยวแม่รอจนกว่าจะเปิดนะ

137
00:11:41,201 --> 00:11:42,786
แนน ไหนว่าวันนี้จะไม่พูดไง

138
00:11:42,786 --> 00:11:46,957
พอเข้ามาในบ้าน ฉันก็ทําเป็นปั้นหน้าไม่ได้แล้วน่ะ

139
00:11:47,457 --> 00:11:48,458
สาวๆ

140
00:11:49,209 --> 00:11:50,252
ลูก

141
00:11:52,254 --> 00:11:53,797
แม่ดีใจแทนพวกเขานะ

142
00:11:54,506 --> 00:11:58,552
ถึงโทนนกพิราบจะเยอะไปหน่อย
แต่แพทริเชียก็เป็นเช่นนี้อยู่แล้ว

143
00:11:59,344 --> 00:12:01,305
ก็ปกติของนิวยอร์กนะคะ

144
00:12:01,305 --> 00:12:02,764
แต่หากเป็นแม่...

145
00:12:03,348 --> 00:12:05,184
- ลิซซี่ หากลูกไม่...
- ไม่ทําให้ครอบครัวผิดหวังรึคะ

146
00:12:05,184 --> 00:12:06,393
ผิดหวังกันหมด

147
00:12:06,393 --> 00:12:10,105
ตัดสินใจด้วยเหตุผลใดก็ตาม...
จะป่วยหรือตื่นเต้นเกินงาม

148
00:12:10,105 --> 00:12:13,734
จนต้องกลับบ้าน
เราก็อาจจะได้จัดงานเลี้ยงเช่นนี้

149
00:12:15,277 --> 00:12:20,240
แม่แค่จะบอกว่าตอนยืนอยู่บนบันได
มีแต่คนหมายตาลูก

150
00:12:20,240 --> 00:12:24,953
ใครๆ ก็ว่ากัน
หากลูกยอมกลับไปลองใหม่ที่อังกฤษ...

151
00:12:24,953 --> 00:12:27,039
- อะไรนะ
- ใช่ เขาไม่ยอมไป

152
00:12:27,039 --> 00:12:29,333
พอได้เข้าเฝ้าราชินี
คงคิดว่าตัวเองเป็นราชินีแล้ว

153
00:12:29,333 --> 00:12:31,960
- หากแม่มีลูกสาวที่...
- ยอมให้สั่งรึคะ

154
00:12:31,960 --> 00:12:33,420
- ไม่ดื้อรึคะ
- มีเสน่ห์

155
00:12:33,420 --> 00:12:36,215
นั่นปะไร บีบคั้นกันนัก แม่พูดแล้ว มีเสน่ห์

156
00:12:37,841 --> 00:12:39,843
- หนูไปหาจินนี่ก่อนนะ
- เดี๋ยวสิลิซซี่

157
00:12:41,595 --> 00:12:45,807
แม่แค่จะบอกว่า
หากลูกเปิดใจยอมไปงานมากกว่านี้

158
00:12:45,807 --> 00:12:47,059
เราอาจจะได้จัดปาร์ตี้ก็ได้

159
00:12:47,059 --> 00:12:48,602
ค่ะ แต่ไม่มีนกพิราบใช่ไหม

160
00:12:48,602 --> 00:12:50,354
นกพิราบก็เกินไปนิด

161
00:12:52,689 --> 00:12:55,526
ปกติคนสุภาพเขาไม่ดื่มกันจริงๆ รู้ไหม

162
00:12:55,526 --> 00:12:58,570
หนูว่าคุณแม่ดื่มนะคะ

163
00:12:58,570 --> 00:13:01,657
เมเบิ้ล สมัยสาวๆ แม่ก็คิดว่าตัวเองรู้ดีที่สุด

164
00:13:02,157 --> 00:13:05,077
แต่พอเนิ่นนานไป
ลูกจะรู้เองว่าเราไม่รู้อะไรเลย

165
00:13:06,662 --> 00:13:09,373
เมื่อคนอื่นกลับไปอังกฤษ ลูกต้องอยู่กับแม่

166
00:13:09,373 --> 00:13:12,209
อะไรนะคะ หนูอยู่ไม่ได้

167
00:13:12,209 --> 00:13:13,919
หากลิซซี่อยู่ ลูกก็ต้องอยู่เช่นกัน

168
00:13:13,919 --> 00:13:16,839
หากลูกๆ แม่อยู่กันคนละทวีปคนอื่นจะว่าอย่างไร

169
00:13:16,839 --> 00:13:19,258
พี่สาวลูกทําให้ทุกคนเดือดร้อนไปหมดแล้ว

170
00:13:23,428 --> 00:13:24,763
คุณแม่ อย่าค่ะ น้อง...

171
00:13:26,598 --> 00:13:27,850
แนน มีอะไรจ๊ะ

172
00:13:31,979 --> 00:13:33,105
ทุกคนมากันแล้วนะ

173
00:13:36,817 --> 00:13:41,697
หนูไม่ได้เป็นอะไรกับคุณ คุณไม่ได้เป็นคุณแม่หนู

174
00:13:44,950 --> 00:13:47,995
ทุกเรื่องที่คุณเคยบอกเคยเล่ามาทั้งหมดมัน...

175
00:13:47,995 --> 00:13:51,415
จินนี่ ลงไปข้างล่างก่อนลูก

176
00:13:51,415 --> 00:13:53,584
ขอโทษจริงๆ ค่ะ หนูผิดเอง

177
00:13:53,584 --> 00:13:59,506
แม่ไม่ได้หาคนผิดจ้ะ ลูกลงไปสนุกกับงานเถอะ

178
00:14:04,011 --> 00:14:07,556
อกผาย เชิดหน้า

179
00:14:28,952 --> 00:14:29,953
ขอโทษค่ะ

180
00:14:31,788 --> 00:14:32,789
ขอโทษ

181
00:14:35,959 --> 00:14:37,044
เรายังไม่เคยเจอกันเลย

182
00:14:40,506 --> 00:14:43,133
- อลิซาเบธ ลิซซี่
- ยินดีครับ

183
00:14:46,178 --> 00:14:48,096
อยู่นี่เอง ขอโทษจริงๆ นะคะ

184
00:14:48,096 --> 00:14:51,099
- พอดีฉัน... สนุกไหมคะ
- จ้ะ

185
00:14:51,099 --> 00:14:52,893
ผมเพิ่งแนะนําตัวกับอลิซาเบธ

186
00:14:53,936 --> 00:14:57,731
แต่คุณรู้จักลิซซี่แล้วนะคะ
เธอเคยไปบ้านคุณแล้วก็ไปรันนี่มี้ด

187
00:15:01,151 --> 00:15:03,153
สุดสัปดาห์นั้นคนเยอะแยะไปหมด

188
00:15:04,112 --> 00:15:05,113
ใช่ค่ะ ฉัน...

189
00:15:05,113 --> 00:15:06,615
เราวิ่งเล่นไปทั่วเลย

190
00:15:06,615 --> 00:15:08,492
ตอนนั้นจําอะไรไม่ค่อยได้

191
00:15:09,368 --> 00:15:10,369
ขอตัวก่อนนะคะ ดิฉัน...

192
00:15:12,287 --> 00:15:13,288
ขอโทษค่ะ

193
00:15:22,381 --> 00:15:26,260
หากหนูไม่ได้เกิดขึ้นมาหรือไม่มีตัวตน...

194
00:15:26,260 --> 00:15:27,386
ไม่เอาลูก

195
00:15:27,386 --> 00:15:31,139
อะไรๆ คงง่ายกว่านี้ คุณกับคุณพ่อคงสบายขึ้น

196
00:15:32,349 --> 00:15:34,935
ทั้งครอบครัวคงกระซิบกระซาบและพยักหน้า

197
00:15:34,935 --> 00:15:37,855
ต้องหยุดคุยทุกครั้งที่หนูเดินเข้ามาในห้อง

198
00:15:37,855 --> 00:15:40,065
ไม่ใช่นะลูก

199
00:15:40,065 --> 00:15:45,779
ทําไมต้องโกหกคะ
ตื่นมาก็ต้องโกหกหนูตั้งแต่เช้าจรดเย็น

200
00:15:47,781 --> 00:15:52,494
วันรุ่งขึ้น ก็ตื่นมาโกหกหนูเช่นเดิมอีก

201
00:15:52,995 --> 00:15:56,874
- พ่อกับแม่ผิดไปแล้วลูก
- คุณผิดคนเดียว

202
00:15:58,458 --> 00:16:00,961
หนูไม่ใช่ลูกคุณ ตาก็ไม่เหมือน

203
00:16:00,961 --> 00:16:02,754
มือก็ไม่เหมือน เท้าก็ไม่เหมือน

204
00:16:02,754 --> 00:16:05,716
ไม่แปลกใจเลยที่ตอนเด็กๆ หนูสนิทกับคุณพ่อ

205
00:16:06,300 --> 00:16:10,345
หนูเคยรู้สึกผิดที่ดีใจเวลาคุณพ่อกลับบ้าน

206
00:16:11,263 --> 00:16:17,060
แต่เพราะท่านเป็นคุณพ่อแท้ๆ
ส่วนคุณไม่ได้เป็นอะไรกับหนูเลย เป็นคนนอก

207
00:16:18,103 --> 00:16:20,314
- รอก่อน...
- หนูคิดว่ากลับมาแล้วจะดีขึ้น

208
00:16:21,148 --> 00:16:22,733
คิดว่าหากหนูได้คุยกับคุณ...

209
00:16:24,318 --> 00:16:27,237
แต่คุณบังคับหนูแห่ไปทั่วนิวยอร์ก บังคับให้หนูโกหก

210
00:16:27,237 --> 00:16:28,780
หนูจึงไม่อยากเห็นหน้าคุณแล้ว

211
00:16:28,780 --> 00:16:33,702
ใจเย็นๆ กันก่อนนะ มานั่งก่อนเถอะจ้ะลูก

212
00:16:34,912 --> 00:16:38,332
คุณพ่อดูแลธีโออยู่ เราคุยกันก่อนดีกว่า

213
00:16:41,293 --> 00:16:42,711
จะบังคับให้หนูโกหกธีโออีก

214
00:16:43,629 --> 00:16:45,631
หากไม่รู้พื้นเพ เขาจะแต่งกับหนูได้อย่างไร

215
00:16:45,631 --> 00:16:48,759
หนูยังไม่รู้จักตัวเองเลย โดนโกหกมาทั้งชีวิต

216
00:16:49,676 --> 00:16:50,969
หนูต้องบอกความจริงเขา

217
00:16:54,306 --> 00:16:57,768
แนนๆ

218
00:17:07,486 --> 00:17:08,529
แนน

219
00:17:11,281 --> 00:17:12,324
แนน!

220
00:17:32,553 --> 00:17:33,929
มิสซิสเซนต์จอร์จ ดิฉันขอ...

221
00:17:37,474 --> 00:17:40,143
- เจอตัวแล้ว ดิฉันคิดว่า...
- พักไว้ก่อนลาวิเนีย

222
00:17:44,314 --> 00:17:45,315
ธีโอ

223
00:17:49,486 --> 00:17:51,071
อยู่นี่เอง แม่เจ้าสาว

224
00:17:51,071 --> 00:17:53,490
- ที่งดงามที่สุดในชีวิตผม
- เดี๋ยวค่ะ แนนล่ะ

225
00:17:53,490 --> 00:17:54,950
- ตอนนี้เราต้อง...
- ฉันต้องรีบไป

226
00:17:55,450 --> 00:17:58,245
ทุกท่านครับ
กระผมทราบดีว่าพวกท่านเสียดายเพียงใด

227
00:17:58,245 --> 00:18:00,289
ที่ไม่ได้ฉลองพิธีสมรสแห่งปี

228
00:18:00,289 --> 00:18:01,957
แต่เรายังฉลองกันได้

229
00:18:01,957 --> 00:18:05,085
ด้วยการปรบมือต้อนรับแบบนิวยอร์กให้ดังๆ

230
00:18:05,085 --> 00:18:08,338
แก่ลอร์ดและเลดี้ซีดัน

231
00:18:12,968 --> 00:18:16,263
มาเลย หากไม่ได้เต้นรําที่นิวยอร์ก
ไม่ถือว่าสมรสแล้ว

232
00:18:21,727 --> 00:18:24,688
ไม่ไหวเลย มาเต้นรําให้เด็กๆ มันดูดีกว่าแพ็ตตี้

233
00:18:24,688 --> 00:18:26,148
เทรซี่ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ

234
00:18:28,567 --> 00:18:29,651
ปล่อยฉันนะ

235
00:19:02,434 --> 00:19:03,560
ให้ตายสิแพ็ตตี้

236
00:19:03,560 --> 00:19:05,854
หากคุณไม่อยากเต้นรํา ก็พูดดี...

237
00:19:08,815 --> 00:19:09,983
แนนรู้แล้วค่ะ

238
00:19:17,533 --> 00:19:19,826
ฉันคิดว่าพวกท่านคงอยากให้เรา...

239
00:19:19,826 --> 00:19:23,872
แห่แหนเรารึ เปิดฟลอร์เต้นรําปลอมๆ รึ

240
00:19:25,457 --> 00:19:28,752
คงเหมาะสมแล้วกระมัง
เพราะอเมริกาเลียนแบบทุกสิ่ง

241
00:19:36,051 --> 00:19:37,052
แล้วดยุกรู้ไหม

242
00:19:37,845 --> 00:19:39,346
แกบอกว่าจะบอกเขา

243
00:19:39,346 --> 00:19:41,765
งั้นก็โง่แล้ว โดนเขาทิ้งแน่

244
00:19:41,765 --> 00:19:44,726
ดยุกน่ะ สมรสกับผู้หญิงเช่นนั้นไม่ได้หรอก

245
00:19:44,726 --> 00:19:48,021
- ลูกผิดตรงไหน แล้วผู้หญิงเช่นฉันล่ะ
- พอเถอะ

246
00:19:50,315 --> 00:19:51,483
ผมจัดการเอง

247
00:19:51,483 --> 00:19:55,112
ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง
ที่คุณจะทําให้ลูกอารมณ์ดีได้นะคะเทรซี่

248
00:19:55,112 --> 00:19:57,906
แกไม่มีอารมณ์จะมาหัวเราะเรื่องต่างๆ นานา

249
00:19:57,906 --> 00:20:00,951
เรื่องความไร้สาระชวนขบขันของฉันแล้ว

250
00:20:01,994 --> 00:20:03,829
เป็นความผิดของคุณคนเดียว

251
00:20:03,829 --> 00:20:07,791
รู้ตัวไหมว่าเราต้องเดือดร้อนเพียงใด
เพราะคุณเชื่อหมดใจ

252
00:20:07,791 --> 00:20:10,002
ว่าคุณจะทําอะไรก็ได้

253
00:20:10,002 --> 00:20:12,379
แต่ว่าพอเห็นงานเลี้ยงวันนี้

254
00:20:12,379 --> 00:20:14,548
ที่มีทั้งดอกกล้วยไม้ อาหาร เฟอร์นิเจอร์

255
00:20:14,548 --> 00:20:16,884
ผมไม่เห็นรู้สึกว่ามีใครเดือดร้อนอะไรเลย

256
00:20:16,884 --> 00:20:19,595
ฉันไม่สนใจเฟอร์นิเจอร์พวกนั้นแม้แต่น้อย

257
00:20:19,595 --> 00:20:21,471
คุณทําให้เราขี้โกหก

258
00:20:23,640 --> 00:20:27,853
ฉันดิ้นรนทําให้ครอบครัวนี้เป็นปึกแผ่น
และจะทําเช่นเดิมต่อไป

259
00:20:29,396 --> 00:20:32,232
และหากจะกลับมาเป็นปกติ มันก็เป็นเพราะฉัน

260
00:20:37,654 --> 00:20:38,655
ผมรักนิวยอร์ก!

261
00:20:38,655 --> 00:20:40,199
นิวยอร์กก็รักคุณ

262
00:20:41,491 --> 00:20:42,951
ค่อยหายใจได้ทั่วท้องหน่อย

263
00:20:44,661 --> 00:20:45,787
รู้สึกอิสระมาก

264
00:20:46,705 --> 00:20:47,956
ดังเช่น...

265
00:20:48,457 --> 00:20:51,043
เหมือนสมัยเด็กๆ ที่เอาแต่วิ่งเล่น...

266
00:20:51,043 --> 00:20:52,044
ไปวันๆ

267
00:20:52,628 --> 00:20:54,463
ตอนที่ยังไม่ต้องใส่กางเกงขี่ม้ารัดติ้ว

268
00:20:55,047 --> 00:20:57,466
ฉันชอบตอนคุณใส่กางเกงหลวมๆ นะคะ

269
00:20:58,300 --> 00:21:01,220
คุณจําคืนก่อนที่เราจะแต่งงานได้ไหม

270
00:21:01,220 --> 00:21:02,971
ตอนเย็นๆ

271
00:21:02,971 --> 00:21:04,181
ตอนเช้าๆ

272
00:21:05,933 --> 00:21:06,934
เราไป...

273
00:21:08,143 --> 00:21:09,686
ในบ้านเซนต์จอร์จเนี่ยนะ

274
00:21:10,187 --> 00:21:13,607
แหม ที่นี่อเมริกานะคอนชิต้า

275
00:21:15,609 --> 00:21:16,777
ดินแดนแห่งเสรีภาพ

276
00:21:18,362 --> 00:21:19,363
ไปเถิด

277
00:21:28,288 --> 00:21:30,374
- จินนี่
- อยู่นี่เอง

278
00:21:30,374 --> 00:21:33,085
- เราอยากมาแสดงความยินดี
- ยินดีด้วยนะ

279
00:21:33,085 --> 00:21:38,048
ที่ได้สมรสกับชายชาวอังกฤษ เป็นลอร์ดเสียด้วย

280
00:21:38,048 --> 00:21:40,008
- ได้ข่าวว่าคุณสองคน...
- หนีไปทําพิธีกัน

281
00:21:41,635 --> 00:21:44,388
- โรแมนติกมาก
- เลอเลิศ

282
00:21:44,388 --> 00:21:48,100
แล้วอังกฤษเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ
บ้านเป็นพระราชวังหรือเปล่า

283
00:21:48,100 --> 00:21:49,893
เก่าไปหมดทุกอย่างจริงไหม

284
00:21:49,893 --> 00:21:53,981
ใช่จ้ะ แต่แก่แล้วสวยงามนะ หาใช่แก่แล้วสกปรก

285
00:21:53,981 --> 00:21:56,608
พวกลอร์ดกับเลดี้รสนิยมดีมาก

286
00:21:56,608 --> 00:21:59,111
ดิฉันทราบดีว่าจินนี่อนาคตไกลค่ะ

287
00:21:59,903 --> 00:22:02,281
- หากไม่เคยพูดให้ฟังก็คิดอยู่ในใจ
- ใช่

288
00:22:02,281 --> 00:22:06,660
- ฉันก็เคยพูดเหมือนกัน
- แล้วชุดนี้นะเจนนี่ ก็สง่างามมาก

289
00:22:06,660 --> 00:22:09,705
สง่างาม

290
00:22:11,164 --> 00:22:13,625
ใช่ ฉันว่าฉันพูดไปแล้วนะ

291
00:22:23,760 --> 00:22:26,513
ลิซซี่ ตัวคิดอะไรอยู่เนี่ย

292
00:22:26,513 --> 00:22:28,891
หากเราต้องอยู่ที่นี่กับคุณแม่ ฉันตายแน่

293
00:22:28,891 --> 00:22:30,184
ไม่ตายหรอก

294
00:22:30,184 --> 00:22:31,768
รู้ได้อย่างไร อาจจะตายก็ได้

295
00:22:32,477 --> 00:22:35,981
- เมื่อก่อนฉันรู้สึกคุ้นเคยและ...
- ปลอดภัย

296
00:22:37,191 --> 00:22:41,403
- ใช่ แต่ตอนนี้...
- มันเปลี่ยนไป

297
00:22:46,158 --> 00:22:48,243
เพราะซีดันไปเลือกจินนี่รึ

298
00:22:51,663 --> 00:22:55,834
เมเบิ้ล ตัวเหมือนคุณแม่มากกว่าที่ตัวคิดนะ

299
00:22:55,834 --> 00:22:59,922
เพราะตัวไม่รู้เรื่องอะไรใดใดเลย

300
00:23:18,357 --> 00:23:19,650
(ประตูด้านหน้า)

301
00:23:28,116 --> 00:23:31,078
- เอาละ เราอยากฟังเรื่อง...
- ปราสาทใหญ่ๆ

302
00:23:32,621 --> 00:23:35,123
- ไม่ใช่ปราสาทครับ
- แล้วเรียกว่าอะไรคะ

303
00:23:35,707 --> 00:23:38,502
ทินทาเจล... ปราสาท

304
00:23:41,713 --> 00:23:44,341
ครอบครัวเซนต์จอร์จคงไม่นึกว่าตัวเองจะโชคดี

305
00:23:44,341 --> 00:23:49,513
บ้านนี้ดูขาดๆ เกินๆ ว่าไหมคะ เศรษฐีใหม่น่ะ

306
00:23:51,515 --> 00:23:54,101
จะว่าไปก็เศรษฐีใหม่ทั้งอเมริกานะ

307
00:23:55,435 --> 00:23:57,437
ขอตัวก่อนครับ ผมต้องไปหาคู่หมั้น

308
00:24:19,668 --> 00:24:20,752
(ลับที่สุด)

309
00:24:20,752 --> 00:24:23,005
(ผู้ส่ง - กาย ธวาร์ด ช.)

310
00:24:51,992 --> 00:24:55,037
หากลูกพบใบเรียกเก็บเงิน ก็ช่วยจ่ายได้นะ

311
00:24:55,037 --> 00:24:58,081
- พ่อยินดี
- จินนี่บอกหนูว่ามีจดหมาย

312
00:25:04,713 --> 00:25:08,967
เรื่องขําขันของความแก่
เรื่องราวที่เราคิดว่าจบไปนานแล้ว...

313
00:25:09,718 --> 00:25:14,348
พอผุดขึ้นมาอีกรอบ
มันไม่ได้ทําให้เรารู้สึกดีทุกครั้งไป

314
00:25:14,890 --> 00:25:16,517
แล้วคุณพ่อรู้สึกอย่างไรคะ

315
00:25:17,142 --> 00:25:21,855
อยากให้พ่อพูดถึงความรู้สึกรึ
นิสัยเหมือนแม่เลยนะเรา

316
00:25:28,862 --> 00:25:30,155
ลูกอยากรู้ความจริงไหม

317
00:25:31,573 --> 00:25:32,574
แก่

318
00:25:33,742 --> 00:25:36,078
พ่อรู้สึกแก่ แนน

319
00:25:36,912 --> 00:25:38,622
พ่อรู้ว่าลูกนึกไม่ออกหรอก

320
00:25:38,622 --> 00:25:40,958
แต่ความรู้สึกของลูกขณะที่วิ่งเล่นหัวเราะ

321
00:25:41,667 --> 00:25:43,919
เต้นรํากับเพื่อนๆ น่ะ มัน...

322
00:25:45,546 --> 00:25:46,630
สักวันหนึ่ง...

323
00:25:49,341 --> 00:25:51,385
ลูกจะไล่ตามความรู้สึกนั้นในทุกแห่ง

324
00:25:52,094 --> 00:25:53,303
คนรุ่นพ่อรู้สึกเช่นนี้หมด

325
00:25:53,303 --> 00:25:56,807
ทุกคนแสร้งทําตัวเป็นผู้ใหญ่ไปอย่างนั้นเอง

326
00:25:59,977 --> 00:26:02,020
เวลาที่อยู่ๆ เข็มขัดก็ปริ

327
00:26:02,020 --> 00:26:04,398
ผมกลางศีรษะบางลง

328
00:26:04,398 --> 00:26:08,360
วันหนึ่งมีเด็กสาวหน้าตาสะสวย
มายิ้มและหัวเราะกับมุกตลกของเรา

329
00:26:08,360 --> 00:26:11,238
หากชายใดจะหลงไปก็ไม่ผิด

330
00:26:11,238 --> 00:26:13,365
ทอดสะพานกันเช่นนั้น

331
00:26:14,074 --> 00:26:15,200
แต่อย่างไร

332
00:26:15,200 --> 00:26:18,287
คุณแม่ของลูก
ยังคงเป็นผู้หญิงที่งดงามที่สุดในแผ่นดิน

333
00:26:18,287 --> 00:26:24,251
แต่บางคราวเธอก็เหนื่อย
และหงุดหงิด นานๆ ทีพ่อก็...

334
00:26:24,251 --> 00:26:27,129
อยู่ที่ไหนคะ คุณแม่ของหนู

335
00:26:30,215 --> 00:26:31,466
ลูกเอ๋ย...

336
00:26:33,510 --> 00:26:37,639
ครอบครัวเธอส่งข่าวมา
ว่าหลังคลอดลูก เธอก็จากไป

337
00:26:40,851 --> 00:26:41,852
แล้วเธอเป็นใครคะ

338
00:26:46,315 --> 00:26:47,316
เรา...

339
00:26:48,108 --> 00:26:49,193
เธอเป็น...

340
00:26:52,279 --> 00:26:54,198
ผ่านมาเนิ่นนานแล้ว...

341
00:26:54,198 --> 00:26:55,407
หน้าตาเป็นอย่างไรคะ

342
00:26:57,284 --> 00:26:59,369
พ่อคิดว่าต้องสวยมากแน่ๆ

343
00:26:59,369 --> 00:27:01,371
อันนี้พ่อมั่นใจเพราะ...

344
00:27:01,371 --> 00:27:05,125
ลูกยังสวยขนาดนี้

345
00:27:07,336 --> 00:27:08,545
เธอชื่ออะไรคะ

346
00:27:15,886 --> 00:27:17,846
พ่อจําอะไรไม่ค่อยได้แล้วแนน

347
00:27:23,894 --> 00:27:25,312
แนนๆ

348
00:27:34,321 --> 00:27:40,285
พอได้อยู่ห่างนิวยอร์ก, คุณแม่,
ฉันก็เป็นตัวเองมากเลย

349
00:27:40,285 --> 00:27:41,703
ฉันมั่นใจ

350
00:27:42,329 --> 00:27:45,624
แล้วฉันก็ไม่คิดถึงตัวเลย

351
00:27:47,918 --> 00:27:49,169
แล้ว...

352
00:27:49,837 --> 00:27:54,091
มีคนอังกฤษที่เหมือนเราไหม

353
00:27:55,175 --> 00:27:56,218
เหมือนตัวน่ะ

354
00:27:58,303 --> 00:28:00,097
ฉันอยากให้ตัวไปเห็นมาก

355
00:28:02,266 --> 00:28:04,268
ไม่มีคนไหนเหมือนฉันเลย

356
00:28:40,846 --> 00:28:41,805
ขอบคุณนะ

357
00:28:57,946 --> 00:28:58,947
(ได้รับแล้ว)

358
00:29:01,074 --> 00:29:02,576
แนนยอดรัก

359
00:29:03,869 --> 00:29:06,538
ผมไม่สามารถเก็บงําความรู้สึกที่มีต่อคุณได้แล้ว

360
00:29:08,081 --> 00:29:11,043
ผมสับสน ไร้เรี่ยวแรง

361
00:29:11,752 --> 00:29:15,088
แต่แนน ความรักที่มีต่อคุณกลับแรงกล้า

362
00:29:18,509 --> 00:29:20,469
คุณแม่ว่าอย่างไรบ้าง

363
00:29:21,720 --> 00:29:25,432
ฉันไปคุยกับทั้งคู่
คุณแม่ไม่ยอมพูด คุณพ่อไม่ยอมฟัง

364
00:29:27,309 --> 00:29:31,563
คุณพ่อบอกว่ามีสาวงามมาปรายตา
หวังให้คุณพ่อรู้ตัว

365
00:29:32,314 --> 00:29:33,690
จะโทษคุณพ่อไม่ได้

366
00:29:34,691 --> 00:29:36,652
คุณแม่ทนได้อย่างไรกัน

367
00:29:37,402 --> 00:29:40,572
ฉันว่าคุณแม่ก็หลับหูหลับตาไปน่ะ

368
00:29:41,615 --> 00:29:43,700
อยู่กันไปนานๆ เข้าก็เป็นเช่นนี้กระมัง

369
00:29:44,868 --> 00:29:48,163
บังคับอะไรคุณพ่อไม่ได้

370
00:29:49,122 --> 00:29:52,793
แต่แนน คุณแม่น่ะ คุณแม่ของเรา...

371
00:29:53,752 --> 00:29:55,879
รักตัวมากนะ

372
00:29:58,173 --> 00:29:59,633
ล้างหน้าล้างตาเสียนะ

373
00:30:26,076 --> 00:30:29,162
(หนังสือพิมพ์)

374
00:30:30,747 --> 00:30:32,499
(ดยุกชาวอังกฤษกับเจ้าสาวนิวยอร์ก)

375
00:30:33,584 --> 00:30:35,127
{\an8}(สาวชาวซาราโทกาสมรสกับดยุกชาวอังกฤษ)

376
00:30:36,211 --> 00:30:39,464
(ดยุก - สมรส - ดัชเชส)

377
00:30:46,013 --> 00:30:47,431
ไปร่วมสนุกกันสิคะ

378
00:30:49,099 --> 00:30:50,642
พูดเหมือนฉันทําได้เลยนะคะ

379
00:30:52,102 --> 00:30:54,980
- แล้วมินนี่...
- นอนหลับสนิทอยู่ข้างบนค่ะ

380
00:30:59,026 --> 00:31:00,611
อยู่นี่แล้วเขาสบายใจมาก

381
00:31:00,611 --> 00:31:03,405
เด็กพวกนั้นไม่ได้เกิดมาพร้อมความสบายใจ

382
00:31:08,827 --> 00:31:12,456
เด็กบ้านบริทเทิลซีคงจะเป็นเช่นนั้นไปไม่ได้เลย

383
00:31:13,332 --> 00:31:14,333
พวกเขา...

384
00:31:16,210 --> 00:31:17,753
เก็บกด

385
00:31:22,549 --> 00:31:24,343
เราต้องหนีครอบครัวเขา

386
00:31:27,095 --> 00:31:28,889
เลดี้มาราเบิ้ลคะ ขอโทษนะ

387
00:31:28,889 --> 00:31:32,851
ลอร์ดริชาร์ดเป็นชาวอังกฤษ
เป็นบุตรชายคนโต และเป็นลอร์ด

388
00:31:34,186 --> 00:31:37,898
ใช่ แต่เห็นไหมล่ะ เขาเลือกชีวิตแบบนี้แน่นอน

389
00:31:38,690 --> 00:31:42,194
ขณะที่อยู่ในบ้านอาจจะไม่รู้สึก
แต่เขามีอํานาจเมื่ออยู่อังกฤษ

390
00:31:43,904 --> 00:31:47,199
ไม่มีชายชาวอังกฤษ
เลือกอิสรภาพเหนืออํานาจหรอก

391
00:32:14,810 --> 00:32:16,436
รับประทานอะไรหรือยังจ๊ะ

392
00:32:45,299 --> 00:32:47,134
ลูกพูดถูกนะ

393
00:32:49,136 --> 00:32:50,846
แม่ทําพลาด มากมาย

394
00:32:51,972 --> 00:32:54,266
แต่แม่ไม่เชื่อว่าจะมีแม่คนไหนที่ไม่เคยพลาดเลย

395
00:32:55,350 --> 00:32:58,103
แล้วแม่ก็ทําดีที่สุดแล้ว ที่สุดจริงๆ

396
00:32:59,730 --> 00:33:01,732
แม่อาจจะไม่ได้อุ้มท้องลูก

397
00:33:05,152 --> 00:33:10,449
แต่ทันทีที่ได้เห็นลูก
แม่สาบานว่าแม่รักลูกเต็มหัวใจเลย

398
00:33:21,835 --> 00:33:23,337
วันที่ลูกมาหาแม่

399
00:33:25,172 --> 00:33:29,843
เป็นวันที่ดีที่สุดและหนักใจที่สุดในชีวิตแม่

400
00:33:33,472 --> 00:33:35,724
คุณพ่อทําให้แม่ใจสลาย

401
00:33:38,519 --> 00:33:42,189
แต่แม่ไม่รู้ตัวเลย
ว่าความรักของแม่จะยิ่งใหญ่ได้เพียงนี้

402
00:33:44,191 --> 00:33:48,111
พอได้มองตา ได้จับนิ้วเล็กๆ ของลูก

403
00:33:48,820 --> 00:33:52,324
ขาเล็กๆ ที่แม่จับมือเดียวก็มิดแล้ว

404
00:33:54,660 --> 00:33:56,787
อย่าพูดว่าตาของลูกไม่เหมือนแม่นะ

405
00:33:58,121 --> 00:34:01,792
เพราะแม่มองตาตอนกล่อมลูกนอนอยู่ทุกคืน

406
00:34:03,919 --> 00:34:08,422
นิ้วลูกก็เหมือนแม่ เพราะแม่จูบมันไม่รู้เบื่อ

407
00:34:09,882 --> 00:34:11,552
ลูกนั่งอยู่ในหัวใจแม่

408
00:34:11,552 --> 00:34:17,558
จนมันใหญ่ขึ้น สุกสว่างขึ้น และสําคัญขึ้นมากมาย

409
00:34:20,435 --> 00:34:23,105
ตอนลูกตัวสูงเท่านี้ แล้วอยากปีนเล่น

410
00:34:23,105 --> 00:34:25,023
เพราะลูกชอบ...

411
00:34:26,608 --> 00:34:29,485
แม่จะชอบหันหลัง ไม่ให้ลูกเห็นว่าแม่กลัว

412
00:34:30,779 --> 00:34:34,283
- แต่คุณแม่กลัวรึคะ
- ถามได้

413
00:34:34,949 --> 00:34:37,953
แม่เป็นแม่และเป็นผู้หญิงนะ

414
00:34:37,953 --> 00:34:42,081
หมวกทั้งสองใบนั้นมีอะไรน่ากลัวให้พบเจอทุกวัน

415
00:34:43,375 --> 00:34:47,295
แต่แม่ไม่อยากให้ลูกเห็นว่าแม่กลัวแทนลูก

416
00:34:48,213 --> 00:34:50,382
แม่อยากให้ลูกใจกล้า

417
00:34:52,134 --> 00:34:54,094
แต่หากลูกรู้ หากเราห้าม

418
00:34:55,971 --> 00:34:57,723
ลูกก็จะเป็นแนนที่เก็บกด

419
00:34:59,266 --> 00:35:01,852
แนนที่ช่างสงสัย แนนที่รู้สึกแปลกแยก

420
00:35:03,729 --> 00:35:06,356
แต่แม่อยากให้ลูกเป็นแนน

421
00:35:06,982 --> 00:35:10,736
อาจจะผิดก็ได้นะ แต่แม่ก็ค่อยปรับไปเรื่อยๆ

422
00:35:11,778 --> 00:35:13,780
คุณพ่อบอกว่าทุกคนในโลกนี้

423
00:35:13,780 --> 00:35:15,949
แสร้งทําตัวเป็นผู้ใหญ่กันทั้งนั้น

424
00:35:16,700 --> 00:35:18,202
ใช่จ้ะ คุณพ่อพูดถูก

425
00:35:19,494 --> 00:35:22,414
แต่บางคนก็เสแสร้งมากกว่าคนอื่น

426
00:35:23,665 --> 00:35:25,083
แล้วเรื่องธีโอน่ะลูก...

427
00:35:26,668 --> 00:35:28,462
ลูกอาจจะรู้สึกเหมือนโกหก

428
00:35:28,462 --> 00:35:32,216
คนทั้งโลกก็อาจจะเห็นว่ามันเป็นเรื่องโกหก แต่...

429
00:35:34,551 --> 00:35:35,677
ลูกจะเสียเขาไปนะ

430
00:35:37,012 --> 00:35:40,265
และหากทําเพื่อคนที่รัก ก็ไม่ถือว่าผิดอะไร

431
00:35:40,265 --> 00:35:43,602
การหันหลังเพื่อปิดบังความกลัวไม่ใช่เรื่องผิด

432
00:35:44,144 --> 00:35:48,023
แต่ธีโอซื่อสัตย์นะคะ ไม่เหมือนคุณพ่อ

433
00:35:49,191 --> 00:35:50,984
คุณแม่อาจจะโกหกไปเรื่อยๆ ได้

434
00:35:50,984 --> 00:35:53,237
- มีความสุขกับมันได้ แต่...
- ไม่มีหรอกจ้ะ

435
00:35:55,030 --> 00:35:57,407
แม่อยากให้ลูกกับจินนี่รู้เอาไว้นะจ๊ะ

436
00:35:58,283 --> 00:36:00,702
ว่าแม่ไม่มีความสุขเลย

437
00:36:04,581 --> 00:36:05,707
แต่แม่เลือกแล้ว

438
00:36:07,876 --> 00:36:10,045
หนูไม่อยากโกหกไปตลอดชีวิต

439
00:36:11,755 --> 00:36:16,051
หนูรู้ว่าแม่เคยต้องช่วยให้หนูกล้าหาญ
แต่ตอนนี้หนูกล้าหาญแล้ว

440
00:36:19,346 --> 00:36:23,767
แทบทุกเรื่อง แต่คุณแม่ยังหันหลังอยู่ดังเดิม

441
00:37:27,414 --> 00:37:31,835
ในที่สุดก็เห็นหน้าค่าตา ลูกสาวพ่อ

442
00:37:33,420 --> 00:37:38,050
บัดนี้เรามีทั้งดยุกและ "ดยุกเคส" ของเขา

443
00:37:39,051 --> 00:37:43,222
พวกลูกต้องเต้นรําคู่กันแล้วล่ะ
เร็วเข้า เรารอนานแล้วนะ

444
00:37:52,564 --> 00:37:55,609
นายพลคะ ท่านคิดรึคะ

445
00:37:55,609 --> 00:37:58,195
ว่าเด็กหนุ่มสาวเหล่านี้
อยากสังสรรค์กับคนแก่เช่นเรา

446
00:37:58,195 --> 00:38:01,073
หนุ่มสาวกําลังมีความรัก ท่านต้องจําได้สิ

447
00:38:02,658 --> 00:38:06,119
ขอเชิญทุกท่านเลยค่ะ
วันนี้เราจัดงานเลี้ยงสไตล์นิวยอร์ก

448
00:38:36,692 --> 00:38:37,860
แนนต้องบอกเขาแน่

449
00:38:40,863 --> 00:38:43,198
และฉันว่าลูกทําถูกแล้ว

450
00:38:53,417 --> 00:38:55,752
ธีโอ ค่อยๆ เดิน ช้าหน่อยๆ

451
00:38:59,047 --> 00:39:02,176
คุณโอเคไหม มีอะไรหรือเปล่า

452
00:39:14,646 --> 00:39:17,524
ผมรักคุณนะแนน

453
00:39:20,527 --> 00:39:21,528
คุณต้องการผมไหม

454
00:39:23,989 --> 00:39:25,407
คุณต้องการผมไหม

455
00:39:28,118 --> 00:39:29,411
พูดออกมาเลย

456
00:39:30,537 --> 00:39:33,165
ค่ะๆ ต้องการ ฉันต้องการคุณ

457
00:39:56,438 --> 00:39:57,648
มานี่

458
00:40:04,821 --> 00:40:07,699
- คิดถึงตัวมากเลย
- แย่ที่สุดเลยเนอะ

459
00:40:08,575 --> 00:40:14,373
นี่ ฉันอยาก... ชีวิตสมรสเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ

460
00:40:16,083 --> 00:40:18,085
ก็มีความสุขดี

461
00:40:18,085 --> 00:40:20,504
เวลาอยู่ด้วยกัน เวลาอยู่กันตามลําพัง...

462
00:40:20,504 --> 00:40:23,590
- เขาดูแลฉันทุกอย่าง
- ก็ดีแล้ว

463
00:40:23,590 --> 00:40:25,759
- เขาดูแลฉันเหมือน...
- เหมือนเลดี้รึ

464
00:40:25,759 --> 00:40:27,052
- ใช่แล้ว
- จริงๆ รึ

465
00:40:27,052 --> 00:40:30,973
จริงสิ ฉันเป็นเลดี้ซีดันนะ

466
00:40:44,152 --> 00:40:47,406
คุณทิ้งผมไว้คนเดียวอีกแล้วนะ

467
00:40:47,406 --> 00:40:49,408
ค่ะ ขอโทษจริงๆ ค่ะ ฉันเดินมาคุยกับ...

468
00:40:49,408 --> 00:40:51,535
นี่บ้านคุณ แล้วก็ครอบครัวคุณ

469
00:40:51,535 --> 00:40:54,413
ที่ผมเพิ่งรู้ว่าเอาใจยากมากเลย

470
00:40:58,917 --> 00:41:02,045
ผมเริ่มรู้สึกถึงความวุ่นวาย
ความต้องการใช้ตัวตนของผม

471
00:41:02,045 --> 00:41:04,131
คุณอยู่กับผมเพราะตําแหน่งรึ

472
00:41:05,382 --> 00:41:09,261
ไม่ใช่อยู่แล้วค่ะ เพราะรักสิคะ

473
00:41:09,761 --> 00:41:12,639
งานเลี้ยงนี้ทําให้ผมอับอาย ขายหน้า

474
00:41:13,515 --> 00:41:15,058
งานอวดมั่งอวดมีนี้

475
00:41:15,058 --> 00:41:17,895
ที่จัดขึ้นเพื่อเรา แต่เต็มไปด้วยรสนิยมแย่ๆ

476
00:41:17,895 --> 00:41:20,189
ผมควรได้รับเกียรติมากกว่านี้

477
00:41:21,565 --> 00:41:24,276
- หมายความว่าอย่างไรคะ
- จากคุณ ภรรยาผม

478
00:41:25,319 --> 00:41:26,320
แล้วก็จากคุณแม่คุณด้วย

479
00:41:27,112 --> 00:41:30,032
ท่านตัดสินใจเปิดตัวลูกเขยในนิวยอร์กเช่นนี้

480
00:41:30,032 --> 00:41:33,952
ด้วยการแห่แหนผมกับยศของผม มันขี้อวดชัดๆ

481
00:41:34,578 --> 00:41:38,081
ค่ะ จริงของคุณ ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ

482
00:41:38,081 --> 00:41:41,168
ผมไม่อยากพูดเช่นนี้เลย
แต่คุณแม่คุณควรจะขอโทษ

483
00:41:43,504 --> 00:41:46,173
ที่จัดงานเลี้ยง ที่ให้เราเต้นแร้งเต้นกาเปิดฟลอร์

484
00:41:46,173 --> 00:41:49,009
การแสดงที่เราได้ชมไป ท่านต้องขอโทษ

485
00:41:50,886 --> 00:41:53,597
แต่คุณคงไม่ได้อยาก
ให้ท่านขอโทษจริงๆ ใช่ไหมคะ

486
00:41:54,181 --> 00:41:55,933
ผมไม่สอนคุณหรอกนะเวอร์จิเนีย

487
00:42:06,652 --> 00:42:07,819
ธีโอ

488
00:42:09,655 --> 00:42:12,574
อย่าเพิ่งกลับเข้างานค่ะ ฉันมีเรื่องอยากบอก

489
00:42:15,118 --> 00:42:20,249
- ฉันอยากบอกว่า...
- คุณมีความสุขไหม กับผมน่ะ

490
00:42:20,958 --> 00:42:22,292
สุขสิคะ

491
00:42:22,292 --> 00:42:24,711
หากเรื่องที่จะบอกมันขัดความสุข ก็อย่าบอก

492
00:42:28,340 --> 00:42:29,341
จริงรึคะ

493
00:42:30,843 --> 00:42:32,052
รีบจัดพิธีสมรสเถอะ

494
00:42:33,804 --> 00:42:34,930
คุณว่าจะได้ไหม

495
00:43:07,880 --> 00:43:08,881
คุณแม่คะ

496
00:43:10,757 --> 00:43:15,179
งานเลี้ยงนี้ ที่จัดขึ้นตลอดบ่ายวันนี้ มัน...

497
00:43:22,728 --> 00:43:25,272
เป็นงานเลี้ยงที่อุดมไปด้วยรสนิยมแย่ๆ

498
00:43:29,610 --> 00:43:32,321
คุณแม่ก็เคยไปอังกฤษ
ควรทราบว่าต้องวางตัวเช่นไร

499
00:43:32,321 --> 00:43:34,072
แต่หนูเกรงว่าเจมส์จะโดนหยามเกียรติ

500
00:43:35,616 --> 00:43:39,036
คุณแม่ทําให้เขาและหนูขายหน้า

501
00:43:39,036 --> 00:43:43,957
เพราะฉะนั้นหนูคิดว่าคุณแม่ควรจะขอโทษค่ะ

502
00:43:43,957 --> 00:43:46,376
จินนี่ ยอดรัก พูดอะไรเช่นนั้น

503
00:43:48,128 --> 00:43:50,255
เชิญทุกคนเต้นรํากันต่อดีกว่า ดีไหม

504
00:43:50,255 --> 00:43:55,052
มิสซิสเซนต์จอร์จ ขอบคุณเหลือเกินครับ
ที่จัดงานเลี้ยงสนุกๆ

505
00:43:55,719 --> 00:43:58,472
ผมและภรรยารู้สึกอบอุ่นมาก

506
00:43:59,556 --> 00:44:03,393
ก็ต้องอบอุ่นสิคะ ที่นี่เป็นบ้านจินนี่

507
00:44:05,896 --> 00:44:08,857
เดินทางข้ามน้ําข้ามทะเลมาหลายวันพี่คงเมาเรือ

508
00:44:10,400 --> 00:44:11,527
จุดประสงค์ของการจัดงานนี้

509
00:44:11,527 --> 00:44:14,530
และชีวิตของพวกเราคือความสุข

510
00:44:19,201 --> 00:44:20,619
อีกไม่นานหนูจะได้เป็นดัชเชส

511
00:44:21,370 --> 00:44:24,581
และเข้าถึงเชื้อพระวงศ์ทุกลําดับชั้น

512
00:44:24,581 --> 00:44:27,417
แต่หนูคงไม่ประทับใจในตัวใครมากนัก

513
00:44:27,417 --> 00:44:31,004
เพราะคุณแม่ของเรา...

514
00:44:34,716 --> 00:44:37,928
คุณแม่ของหนูเป็นราชินี

515
00:44:51,608 --> 00:44:53,318
อกผาย เชิดหน้า

516
00:45:03,537 --> 00:45:04,997
ใช่จ้ะ จินนี่พูดถูกแล้ว

517
00:45:06,039 --> 00:45:09,251
งานเลี้ยงวันนี้ไม่เหมาะสม และรสนิยมต่ํา

518
00:45:10,669 --> 00:45:13,922
เพราะสิ่งเดียว
ที่แม่ภูมิใจที่สุดในห้องนี้คือลูกๆ ของแม่

519
00:45:15,924 --> 00:45:17,092
ทั้งสองคน

520
00:45:18,218 --> 00:45:19,887
แต่ฉันจะกล่าวขอโทษและมีความอับอาย

521
00:45:19,887 --> 00:45:23,140
ต่อช่วงเวลาหลายปี
ที่ฉันเคยใส่ใจความคิดของผู้อื่นเท่านั้น

522
00:45:23,891 --> 00:45:27,769
อาจจะเพิ่มอีกหนึ่งคืนในซาราโทกา
ตอนฉันปีนกําแพง

523
00:45:27,769 --> 00:45:30,480
และบังเอิญกระโปรงเปิดจนเข้าตาท่านนายกฯ

524
00:45:32,733 --> 00:45:37,696
ลาวิเนีย งานเลี้ยงนี้ไม่คู่ควรกับเราแล้ว

525
00:45:37,696 --> 00:45:40,282
- แต่นี่งานคุณนะ
- เดินออกไปพร้อมกัน

526
00:45:40,282 --> 00:45:41,491
- โอเคๆ
- ไป...

527
00:45:51,293 --> 00:45:53,504
คิดว่าทุกอย่างจะราบรื่นไหมลาวิเนีย

528
00:45:53,504 --> 00:45:55,422
ดิฉันก็ไม่ทราบ

529
00:45:59,551 --> 00:46:02,262
ฉันเชื่อว่าเทรซี่ไม่ได้เป็นคนดีทุกกระเบียดนิ้ว

530
00:46:02,262 --> 00:46:05,849
คนดีนั้นหายาก แต่ทําเช่นไรได้ล่ะ

531
00:46:08,936 --> 00:46:11,063
ทําตัวเป็นผู้ใหญ่ให้ดีที่สุด

532
00:46:28,455 --> 00:46:31,458
ผมย้ายมาอยู่นิวยอร์กไม่ได้หรอก

533
00:46:32,167 --> 00:46:36,505
ทําไมล่ะ นะคะดิ๊กกี้ มาอยู่ที่นี่เถิด

534
00:46:37,089 --> 00:46:40,008
ฉันอยู่บ้านหลังนั้นไม่ได้ มันไม่ใช่ชีวิต

535
00:46:41,593 --> 00:46:44,304
แล้วฉันไม่ปล่อยให้มินนี่โดนครอบครัวคุณกดขี่แน่

536
00:46:49,601 --> 00:46:51,520
หากคุณคิดว่ามันจําเป็นก็ตามใจ

537
00:46:51,520 --> 00:46:53,146
แต่ฉันเลือกได้

538
00:46:57,901 --> 00:47:00,112
เพียงต้องเลือกว่าจะไปทางไหนเท่านั้น

539
00:47:34,646 --> 00:47:40,736
คุณแม่คะ ลูกจะกลับไปอังกฤษกับเพื่อนๆ นะคะ
ไปอยู่เป็นเพื่อนจินนี่

540
00:47:42,321 --> 00:47:46,366
หาสามี หากหาได้ ให้เมเบิ้ลไปกับลูกก็ได้ค่ะ

541
00:47:46,366 --> 00:47:48,660
โอ้ ลิซซี่ ยอดเยี่ยมมากลูก

542
00:47:50,329 --> 00:47:51,705
แม่เชื่อมั่นในตัวลูกนะจ๊ะ

543
00:47:53,582 --> 00:47:55,417
- ขอบใจนะ
- สบายมาก

544
00:47:57,961 --> 00:48:01,548
ดัชเชสแนน จะกลับอังกฤษเมื่อไรกันดี

545
00:48:02,257 --> 00:48:04,384
โห ลิซซี่ ดีใจจัง

546
00:48:05,719 --> 00:48:06,970
คุณแม่คะ เมื่อสักครู่...

547
00:48:08,055 --> 00:48:11,266
ลูกมีความสุขดีใช่ไหมเมเบิ้ล ว่าไงลูก

548
00:48:12,851 --> 00:48:15,604
- แม่อยากให้ลูกๆ มีความสุข
- ค่ะ สุขค่ะ

549
00:48:16,230 --> 00:48:17,981
แต่คุณแม่คะ ตอนอยู่ข้างบน...

550
00:48:17,981 --> 00:48:21,860
เมเบิ้ล จัดผ้าคลุมไหล่ดีๆ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว

551
00:48:21,860 --> 00:48:26,156
เราจะหาสามีให้ลูกได้อย่างไร
หากลูกยังใช้ผ้าคลุมไหล่ไม่เป็น

552
00:49:42,441 --> 00:49:44,443
น่าจะแปลว่าแนนไม่ได้บอกเขานะ

553
00:49:44,443 --> 00:49:46,361
ครอบครัวเรายังมีดยุกใช่ไหม

554
00:49:53,577 --> 00:49:57,831
ฉันทนไม่ไหวแล้วค่ะเทรซี่ จบกันที

555
00:50:02,461 --> 00:50:05,547
คุณคิดว่าทุกคนจะเหลียวแลคุณ
หรือเปิดประตูให้คุณรึ

556
00:50:05,547 --> 00:50:07,966
หากคุณไม่ใช่คนของผม

557
00:50:08,467 --> 00:50:10,802
แม้แต่ที่ซาราโทกายังไม่ต้อนรับคุณเลยแพ็ตตี้

558
00:50:12,137 --> 00:50:15,557
แล้วคุณก็รู้นี่ว่าตัวเองเหลวไหลเพียงใด

559
00:50:18,727 --> 00:50:19,895
เอาตัวไม่รอดหรอก

560
00:51:11,530 --> 00:51:16,201
ลูกถามถึงเธอนะ แม่แท้ๆ น่ะ

561
00:51:20,497 --> 00:51:21,999
คุณไม่ได้บอกความจริงลูกรึ

562
00:51:22,958 --> 00:51:26,420
แน่นอนสิ คุณคิดว่าผมโง่หรือไง

563
00:52:37,157 --> 00:52:39,159
คําบรรยายโดย Navaluck K.