1
00:00:06,549 --> 00:00:08,009
‎คิดว่าเราควรถ่ายยังไง

2
00:00:08,092 --> 00:00:09,302
‎- เราเหรอ
‎- ใช่

3
00:00:09,385 --> 00:00:11,429
‎ถ้าถ่ายให้เห็นนี่ได้

4
00:00:12,013 --> 00:00:14,932
‎เป็นภาพโคลสอัพหรือจากข้างบนนี้ขึ้นไป

5
00:00:15,433 --> 00:00:17,602
‎- ครับ
‎- ถ่ายอยู่ไหม

6
00:00:18,436 --> 00:00:20,146
‎ตอนนี้ถ่ายมุมกว้าง

7
00:00:20,730 --> 00:00:23,191
‎ไม่ เป็นพ่อจะถ่ายใกล้ขึ้น
‎เพราะเดี๋ยวจะต้องตัดต่อ

8
00:00:23,274 --> 00:00:26,944
‎ใช่ ถ่ายใกล้ๆ เราเผื่อไว้ตอนตัดต่อเลย

9
00:00:27,528 --> 00:00:30,573
‎- เริ่มถ่ายเมื่อไหร่ก็บอก
‎- เริ่มใหม่นะ

10
00:00:30,656 --> 00:00:33,618
‎ตอนแรกมันไม่ขยับ
‎ก็พูดว่า "โอย นี่มันของปลอม"

11
00:00:33,701 --> 00:00:36,204
‎- ใช่
‎- แล้วพอมันเริ่มขยับ

12
00:00:36,287 --> 00:00:37,455
‎"เดี๋ยวนะ

13
00:00:37,538 --> 00:00:40,458
‎บางทีงูนั่นอาจจะไม่ใช่ของปลอม"

14
00:00:41,793 --> 00:00:44,629
‎- พ่อ ผมขอหมุนได้ไหม
‎- เอาสิ

15
00:00:44,712 --> 00:00:47,215
‎นี่อาจเป็นการร่วมกันผลิตครั้งแรกของเรา

16
00:00:48,883 --> 00:00:50,885
‎เยี่ยม

17
00:00:51,511 --> 00:00:53,096
‎แจ๋ว

18
00:00:53,805 --> 00:00:55,181
‎ต้องให้แกจับ

19
00:00:56,099 --> 00:00:57,475
‎เราจะไปไหนต่อ

20
00:00:57,558 --> 00:00:58,726
‎- หลังจากนี้เหรอ
‎- ใช่

21
00:00:58,810 --> 00:01:01,479
‎เรายังไม่ถึงครึ่งทางที่จะคิดอะไรแบบนั้น

22
00:01:03,064 --> 00:01:05,483
‎เราแค่กำลังสนุกและเพิ่งเริ่ม

23
00:01:07,360 --> 00:01:08,694
‎ค่อยๆ เดินนะ

24
00:01:08,778 --> 00:01:10,822
‎- โอ้ พระเจ้า
‎- ช่วยพ่อหน่อย โรเจอร์ส

25
00:01:10,905 --> 00:01:13,157
‎- ฉันช่วยเอง
‎- อย่าเสียนักแสดงหลักไป

26
00:01:14,575 --> 00:01:18,538
‎ผมสนใจพ่อผมในขณะปัจจุบัน

27
00:01:18,621 --> 00:01:21,499
‎เพราะไม่มีใครรู้ว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่

28
00:01:21,582 --> 00:01:24,335
‎เราไม่รู้ว่าเราเหลือเวลาอยู่ด้วยกันเท่าไหร่

29
00:01:25,962 --> 00:01:29,757
‎ผมว่าสำหรับผม พ่อเป็นแค่เงารางๆ

30
00:01:29,841 --> 00:01:33,302
‎ผมเป็นแค่ลูกของบ็อบ ดาวนีย์มานาน

31
00:01:34,470 --> 00:01:37,890
‎ความสำเร็จอาจระเบิดออก
‎เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางศีรษะ ถ้าเขาไม่ระวัง

32
00:01:37,974 --> 00:01:41,060
‎และเขาเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ใต้ดินที่มีพรสวรรค์
‎ชื่อโรเบิร์ต ดาวนีย์

33
00:01:41,561 --> 00:01:45,022
‎การมาออกทีวี คุณรู้สึกเสียหลักการนิดๆ ไหม

34
00:01:45,106 --> 00:01:47,984
‎ไม่ เพราะถ้าหนังไม่ได้รับการตอบรับดี

35
00:01:48,067 --> 00:01:49,569
‎ผมก็จะไม่ได้ทำเรื่องต่อไป

36
00:01:51,904 --> 00:01:55,074
‎ผมรู้ทันทีที่เริ่มทำงานด้านนี้

37
00:01:55,158 --> 00:01:57,034
‎ว่ามันดีกว่าทำงานไหนๆ

38
00:01:57,118 --> 00:01:58,661
‎เธอควรจะอยู่ที่โรงเรียนไม่ใช่เหรอ

39
00:01:58,744 --> 00:01:59,871
‎ช่างหัวคุณสิ

40
00:01:59,954 --> 00:02:01,622
‎ช่างหัวสถาบันของคุณด้วย

41
00:02:01,706 --> 00:02:02,874
‎ช่างหัวพวกคุณ

42
00:02:02,957 --> 00:02:05,918
‎ที่พยายามบังคับให้ผมเป็นส่วนหนึ่งของสถาบันใหม่

43
00:02:06,002 --> 00:02:07,712
‎ผมโตมาในครอบครัว

44
00:02:07,795 --> 00:02:10,548
‎ที่การทำหนังนอกกระแสคือบรรทัดฐาน

45
00:02:11,174 --> 00:02:15,219
‎เป็นเรื่องธรรมดามาก
‎ที่จะไม่มีปฏิสัมพันธ์กับอะไรก็ตามในกระแส

46
00:02:19,765 --> 00:02:22,894
‎หนังเรื่องแรกที่คุณเล่นคือเรื่องอะไร
‎หนังของพ่อคุณไหม

47
00:02:22,977 --> 00:02:25,271
‎- ใช่
‎- แล้วคุณเป็นยังไง

48
00:02:27,064 --> 00:02:30,067
‎แล้วเขาก็กลายเป็นดาราหนัง
‎ที่ค่าตัวแพงที่สุดในโลก

49
00:02:30,151 --> 00:02:33,112
‎- นั่นคือสิ่งที่เขาตัดสินใจทำ
‎- ใช่ พ่อ มารับส่วนแบ่งไปครับ

50
00:02:35,364 --> 00:02:37,909
‎นั่นรูปพ่อกับโรเบิร์ตถ่ายด้วยกันหลายปีก่อน

51
00:02:38,492 --> 00:02:39,869
‎และช่างภาพพูดว่า

52
00:02:39,952 --> 00:02:43,080
‎"ทำไมเราไม่ให้คุณสองคนถือเลื่อยไฟฟ้าล่ะ"

53
00:02:43,789 --> 00:02:46,334
‎แล้วโรเบิร์ตพูดว่า "ไปไกลๆ เลย"

54
00:02:47,043 --> 00:02:49,962
‎เรายังพอใจกับชื่อเรื่องว่า ซีเนียร์ ใช่ไหม

55
00:02:50,671 --> 00:02:53,174
‎พ่อชอบนะ แต่เราน่าจะคิดชื่ออื่นได้ดีกว่านั้น

56
00:02:54,967 --> 00:02:57,887
‎ซีเนียร์

57
00:02:59,263 --> 00:03:00,765
‎(บ้านของจูเนียร์ อีสต์แฮมป์ตัน
‎ก.ค. 2019)

58
00:03:00,848 --> 00:03:02,391
‎- ซีเนียร์อยู่ไหน
‎- ในบ้านข้างหลัง

59
00:03:02,475 --> 00:03:04,268
‎เดินออกไปตรงนั้นกัน มาเร็ว

60
00:03:07,605 --> 00:03:09,315
‎คุณจะได้เจอ

61
00:03:10,149 --> 00:03:12,401
‎ลูกของลูกของซีเนียร์

62
00:03:14,695 --> 00:03:18,574
‎อย่าโยนลูกโป่งน้ำใส่ทีมงานพ่อนะ

63
00:03:19,325 --> 00:03:22,453
‎พ่อชอบตรงที่นั่นลูกเขา
‎และนี่ลูกสาวเขา

64
00:03:23,412 --> 00:03:24,413
‎ถ่ายได้ดี

65
00:03:24,956 --> 00:03:26,040
‎เยี่ยม มีการเคลื่อนไหว

66
00:03:26,874 --> 00:03:28,125
‎ไม่มีใครนั่งเลย

67
00:03:28,209 --> 00:03:30,836
‎นี่ ลูกเคยดูหนังของปู่ไหม

68
00:03:31,754 --> 00:03:32,922
‎ไม่ฮะ ทำไมเหรอ

69
00:03:33,005 --> 00:03:35,591
‎เพราะมันสุดยอดน่ะสิ
‎เอาไว้สักวันลูกจะอยากดูไหม

70
00:03:35,675 --> 00:03:37,426
‎- อาจจะ
‎- แค่อาจจะ

71
00:03:38,219 --> 00:03:40,680
‎เฮ้ย ถ้าลูกจะปาลูกโป่งน้ำ ก็ปาให้โดนสิ

72
00:03:44,892 --> 00:03:46,227
‎ดีจังเลย

73
00:03:48,229 --> 00:03:51,190
‎เอฟรี โบกมือให้เราหน่อย
‎เราต้องการแค่นั้น โบกมือหน่อย

74
00:03:51,274 --> 00:03:52,316
‎ให้ตายสิ

75
00:03:54,527 --> 00:03:56,612
‎พ่อต้องทำให้ผมเปียก

76
00:03:56,696 --> 00:03:58,072
‎โอย

77
00:03:58,906 --> 00:04:01,242
‎อย่าปาใส่พ่ออีกนะ เดี๋ยวเหอะ

78
00:04:01,867 --> 00:04:03,577
‎อย่าทำให้กล้องเปียก

79
00:04:04,120 --> 00:04:05,871
‎พอได้แล้ว ซีเนียร์

80
00:04:06,455 --> 00:04:08,666
‎หลานชายพ่อไม่มีขอบเขต

81
00:04:08,749 --> 00:04:10,293
‎มันเหมือนการโตมากับพ่อผม

82
00:04:10,376 --> 00:04:12,545
‎"ไม่ว่าลูกจะทำอะไร อย่าทำกล้องเปียกแล้วกัน"

83
00:04:12,628 --> 00:04:14,755
‎- ถ่ายไว้หรือเปล่า
‎- ถ่ายไว้แล้ว

84
00:04:14,839 --> 00:04:20,136
‎เรายังไม่มีอะไรที่ใช้ได้
‎ยกเว้นเอกซ์ตันเล่นซน

85
00:04:20,219 --> 00:04:22,221
‎- ผมขอทำอะไรก่อนแป๊บนึงนะ
‎- ได้

86
00:04:22,305 --> 00:04:23,306
‎ขอบคุณ

87
00:04:26,934 --> 00:04:29,729
‎พ่อแค่อยากให้ดูอะไรบางอย่าง
‎ก่อนเราจะเริ่ม

88
00:04:30,229 --> 00:04:32,732
‎- แค่ผมเหรอ
‎- ไม่ โรสแมรี่กับแก

89
00:04:32,815 --> 00:04:34,233
‎เธอมาแล้ว

90
00:04:34,317 --> 00:04:37,153
‎โรเบิร์ตเกิดความคิดว่า
‎จะทำสารคดีเกี่ยวกับพ่อของเขา

91
00:04:37,236 --> 00:04:40,031
‎และความเป็นมาและชีวิตของพวกเขาด้วยกัน

92
00:04:40,114 --> 00:04:42,867
‎หลายคนรู้จักโรเบิร์ต ดาวนีย์ จูเนียร์

93
00:04:42,950 --> 00:04:44,577
‎แต่ไม่รู้จักโรเบิร์ต ดาวนีย์ ซีเนียร์

94
00:04:44,660 --> 00:04:47,580
‎เขาแค่อยากทำให้คนรู้จักพ่อเขา

95
00:04:47,663 --> 00:04:51,667
‎เรากำลังหาทางทำบางอย่าง
‎ที่เราหวังว่าจะน่าสนใจ

96
00:04:51,751 --> 00:04:52,877
‎และไม่ธรรมดา

97
00:04:52,960 --> 00:04:57,631
‎และออกจะบ้านิดๆ

98
00:04:57,715 --> 00:05:00,092
‎ในความพยายามที่จะเข้าใจพ่อ

99
00:05:00,176 --> 00:05:02,094
‎ตอนนี้คุณรู้สึกว่าเข้าใจเขาไหม

100
00:05:02,595 --> 00:05:05,890
‎ผมรู้สึกว่าผมจะรู้มากขึ้นอีกเยอะเมื่อเราทำเสร็จ

101
00:05:06,390 --> 00:05:09,352
‎ถ่ายกลับมา ซึ่งก็คงเป็นตรงที่เราจะเริ่ม

102
00:05:09,977 --> 00:05:13,856
‎กลับมาที่โรเบิร์ตและโรสแมรี่บนโซฟา
‎แล้วเราก็เริ่มจากตรงนั้น

103
00:05:13,939 --> 00:05:17,360
‎เราจะทำแบบนั้น แต่เราจะทำข้างนอก

104
00:05:17,443 --> 00:05:19,862
‎- "คุณสองคนแต่งงานกันมานานแค่ไหน"
‎- ผมถามใช่ไหม

105
00:05:19,945 --> 00:05:21,030
‎- ใช่
‎- ใช่

106
00:05:22,156 --> 00:05:24,367
‎คุณกับพ่อแต่งงานกันมานานแค่ไหน

107
00:05:24,450 --> 00:05:25,493
‎หนึ่งพันห้าร้อยปี

108
00:05:25,576 --> 00:05:28,704
‎คืองี้ พ่อว่าเราควรสลับที่นั่ง

109
00:05:29,288 --> 00:05:31,165
‎นั่นสิ ให้เธอนั่งตรงกลาง

110
00:05:32,958 --> 00:05:34,085
‎อย่างนั้นแหละ

111
00:05:34,168 --> 00:05:35,753
‎คุณสองคนแต่งงานกันมานานแค่ไหน

112
00:05:36,420 --> 00:05:38,422
‎- หนึ่งพันห้าร้อยปี
‎- โอ้โฮ

113
00:05:39,131 --> 00:05:42,927
‎- ดีขึ้นไหม
‎- เธอเงยหน้ากลางคัน มองขึ้นไปทางนั้น

114
00:05:43,010 --> 00:05:46,347
‎พ่อพูดถูก แสดงอีกทีนะ เทคที่สาม ฉากเปิดเรื่อง

115
00:05:47,681 --> 00:05:51,060
‎พ่ออยากทำหนังเกี่ยวกับอย่างอื่น

116
00:05:51,143 --> 00:05:53,896
‎มากกว่าทำสารคดีเกี่ยวกับตัวเอง

117
00:05:53,979 --> 00:05:57,566
‎เราจึงตกลงกันว่า
‎พ่อจะทำในแบบของพ่อ

118
00:05:57,650 --> 00:05:59,360
‎คุณสองคนแต่งงานกันมานานแค่ไหน

119
00:06:00,069 --> 00:06:01,946
‎หนึ่งพันห้าร้อยปีในเดือนกรกฎาคมนี้

120
00:06:02,029 --> 00:06:03,114
‎- โอ้ พระเจ้า
‎- ฉันรู้

121
00:06:03,197 --> 00:06:05,658
‎- ว้าว สุขสันต์วันครบรอบ เกือบแล้ว
‎- ขอบคุณ

122
00:06:05,741 --> 00:06:07,451
‎- งั้นก็ได้
‎- โอเค

123
00:06:08,285 --> 00:06:10,871
‎อ้อ นั่นเป็นสไตล์การกำกับหนังของเขา

124
00:06:10,955 --> 00:06:13,207
‎แล้วผมพูดกับพ่อว่า "พ่อ

125
00:06:13,290 --> 00:06:16,544
‎สารคดีที่เรากำลังทำเกี่ยวกับพ่อ

126
00:06:17,128 --> 00:06:21,882
‎ช่วยครอบคลุมค่าใช้จ่าย
‎หนังด้านศิลปะที่พ่อกำลังทำ"

127
00:06:21,966 --> 00:06:23,717
‎แล้วดูเหมือนพ่อก็ยินยอม

128
00:06:28,389 --> 00:06:31,475
‎ถ่ายไว้ไหม นั่นดีเลยนะ
‎คุ้มค่ากับเวลาทั้งวัน

129
00:06:31,976 --> 00:06:33,018
‎ตลกดี

130
00:06:33,102 --> 00:06:36,021
‎พ่อกำลังคิดว่าเห็นอะไรที่ชอบก็ถ่ายเก็บไว้

131
00:06:36,105 --> 00:06:40,067
‎เราไม่มีทางรู้ มันอาจลงเอยในที่ที่คาดไม่ถึง

132
00:06:40,568 --> 00:06:44,780
‎ใครพูดนะว่า
‎"ภาพหนึ่งภาพมีค่าเท่ากับคำพูดเป็นพันคำ"

133
00:06:44,864 --> 00:06:46,532
‎ภาพที่ดีภาพหนึ่งต่างหาก

134
00:06:47,241 --> 00:06:52,913
‎ซีเนียร์เป็นหนึ่งในคนที่คิดคำพูดประกอบภาพ
‎หรือฉากท้องถนนได้ดีที่สุด

135
00:06:52,997 --> 00:06:54,373
‎ที่คุณจะเคยเจอ

136
00:06:54,457 --> 00:07:00,796
‎แต่ในแบบผู้ชายแมนๆ วัยกลางคนนะ

137
00:07:00,880 --> 00:07:02,756
‎บ่อยครั้งเป็นคำว่า "ดูไอ้งี่เง่าคนนี้สิ"

138
00:07:03,799 --> 00:07:04,884
‎ดูกลุ่มนี้สิ

139
00:07:04,967 --> 00:07:06,385
‎ตรงนั้นมีอะไรกัน

140
00:07:06,469 --> 00:07:07,720
‎ชุมนุมคนอดเหล้า

141
00:07:09,013 --> 00:07:11,098
‎"ไปดื่มกัน ไม่มีใครรู้หรอก"

142
00:07:11,807 --> 00:07:13,601
‎ดูความเป็นไปในหน้าต่างนั้นสิ

143
00:07:13,684 --> 00:07:15,686
‎คงจะมีคนอยู่อีกฝั่งหนึ่ง

144
00:07:15,769 --> 00:07:18,731
‎กำลังจัดพิธีแต่งงานให้ใครบางคนข้างนอก

145
00:07:20,107 --> 00:07:21,150
‎อาจจะนะ

146
00:07:23,235 --> 00:07:27,448
‎มุมนี้น่ะ เคยเป็นอาคารห้องชุด ตึกนี้แหละ

147
00:07:29,241 --> 00:07:31,285
‎ไม่รู้ว่าคุณคิดยังไงนะ แต่บางที

148
00:07:32,161 --> 00:07:34,163
‎คุณอาจเริ่มจากตรงนั้น
‎แล้วได้ยินบทสนทนา

149
00:07:34,246 --> 00:07:35,873
‎แล้วก็มาแสดงให้เห็นตรงนี้

150
00:07:35,956 --> 00:07:36,790
‎โอเค

151
00:07:41,587 --> 00:07:45,591
‎บ้านเลขที่ 116 ถนนยูนิเวอร์ซิตี้
‎เคยเป็นตึกสามชั้น

152
00:07:45,674 --> 00:07:48,928
‎และเราอยู่ชั้นถัดจากชั้นสูงสุด ขึ้นไปสองชั้น

153
00:07:50,429 --> 00:07:51,597
‎ไม่มีอะไรเหลือแล้ว

154
00:07:52,264 --> 00:07:56,101
‎คุณรู้สึกว่าเป็นผู้ใหญ่มากไหม ตอนคุณมีลูกน่ะ

155
00:07:56,185 --> 00:07:57,186
‎ไม่

156
00:07:57,728 --> 00:07:59,522
‎ไม่ ปัญหาคือตรงนั้นละมั้ง

157
00:08:01,565 --> 00:08:04,276
‎ไม่รู้ว่าโรเบิร์ตคิดยังไง แต่มันไม่เหมือนกัน

158
00:08:04,777 --> 00:08:06,737
‎ขณะที่คุณอยู่ที่นี่ คุณทำภาพยนตร์หรือเปล่า

159
00:08:06,820 --> 00:08:07,821
‎ทำสิ

160
00:08:15,037 --> 00:08:17,039
‎"หนังสั้นดาวนีย์"

161
00:08:17,122 --> 00:08:18,582
‎ไม่รู้ว่าคืออะไร

162
00:08:18,666 --> 00:08:20,709
‎พวกนี้ทิ้งไปได้

163
00:08:22,086 --> 00:08:25,381
‎ผมแค่คิดว่าจะดูหนังของตัวเอง

164
00:08:25,464 --> 00:08:29,134
‎แล้วเลือกฉากที่คิดว่าจะใช้ได้ในสิ่งที่คุณกำลังทำ

165
00:08:30,094 --> 00:08:32,137
‎นั่นสำคัญกว่าอะไรทั้งหมด

166
00:08:34,974 --> 00:08:36,559
‎นี่น่าสนใจดี

167
00:08:37,560 --> 00:08:38,894
‎เริ่มจากนี่แล้วกัน

168
00:08:43,274 --> 00:08:44,275
‎นั่นไง

169
00:08:44,358 --> 00:08:47,403
‎- รักลูกนะ วอลเตอร์
‎- ไว้เจอกัน

170
00:08:47,486 --> 00:08:50,364
‎แม่รักลูกมากกว่าอะไรในโลกนี้

171
00:08:50,948 --> 00:08:52,491
‎ผมก็รักแม่ครับ

172
00:08:56,787 --> 00:08:57,913
‎ดีเลยนะ

173
00:08:57,997 --> 00:09:00,082
‎- คุณเขียนบทเหรอ
‎- ใช่สิ

174
00:09:00,165 --> 00:09:01,792
‎นี่คือจุดเริ่มของเรา

175
00:09:01,875 --> 00:09:04,128
‎- อาชีพคุณน่ะเหรอ
‎- จุดเริ่มของทั้งหมด

176
00:09:06,714 --> 00:09:09,383
‎(เชฟด์ เอลโบว์ส (1966)
‎ภาพยนตร์เรื่องแรกของซีเนียร์)

177
00:09:09,466 --> 00:09:10,551
‎รู้ไหม วอลเตอร์

178
00:09:10,634 --> 00:09:13,929
‎ลูกขออะไรก็ได้ในชีวิตนี้

179
00:09:14,013 --> 00:09:15,973
‎สิ่งเดียวที่ผมต้องการคงจะเป็น

180
00:09:16,557 --> 00:09:17,433
‎แม่

181
00:09:17,933 --> 00:09:20,436
‎เชฟด์ เอลโบว์ส เป็นหนังเกี่ยวกับคนประหลาด

182
00:09:20,519 --> 00:09:22,646
‎ที่แต่งงานกับแม่ตัวเองและรับสวัสดิการรัฐ

183
00:09:22,730 --> 00:09:26,400
‎มันคือปมเอดิเพิส

184
00:09:26,483 --> 00:09:30,112
‎จะบอกให้ว่า
‎แม่ของผมไม่ชอบเรื่อง เชฟด์ เอลโบว์ส

185
00:09:31,655 --> 00:09:32,656
‎ให้ตายสิ

186
00:09:35,326 --> 00:09:38,662
‎ผมบอกว่า "ก็แค่หนังเรื่องหนึ่ง"
‎เธอพูดว่า "แม่ไม่สนว่ามันคืออะไร"

187
00:09:39,955 --> 00:09:41,206
‎"กล้าดียังไง"

188
00:09:43,125 --> 00:09:47,379
‎เราสนุกกับการคิดวิธีใช้มุมกล้อง

189
00:09:48,088 --> 00:09:52,134
‎พวกเราไม่คิดว่ากำลังทำอะไรให้คนดู

190
00:09:52,217 --> 00:09:55,888
‎แม่รู้ว่าแม่แต่งงานกับเด็กหนุ่ม
‎แต่อย่างน้อยก็เป็นลูกแม่เอง

191
00:09:55,971 --> 00:10:00,267
‎จู่ๆ ก็มีคนรีวิวหนังเรื่องนี้ในนิวยอร์กไทมส์

192
00:10:01,185 --> 00:10:03,979
‎วันรุ่งขึ้นมีคนต่อแถวยาวเหยียด

193
00:10:04,063 --> 00:10:07,358
‎รอดูหนัง 16 มม.นี้

194
00:10:07,441 --> 00:10:09,735
‎อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้ทำหนังเหล่านี้

195
00:10:09,818 --> 00:10:11,945
‎มันไม่เหมือนใคร มันแตกต่าง

196
00:10:12,029 --> 00:10:14,990
‎จะทำอะไรเหมือนทำหนังได้ที่ไหนอีกล่ะ

197
00:10:15,074 --> 00:10:17,034
‎ทั้งที่ไม่เคยทำหนังมาก่อน

198
00:10:18,035 --> 00:10:19,828
‎แป๊บนึงครับ ได้ยินเสียงนั่นไหม

199
00:10:23,040 --> 00:10:24,124
‎เหมาะเจาะเลย

200
00:10:24,625 --> 00:10:25,918
‎- อเสียงไซเรนเหรอ
‎- ใช่

201
00:10:26,001 --> 00:10:29,713
‎เอาละ คนเคยพยายาม
‎อ้างความหมายในหนังของคุณไหม

202
00:10:31,131 --> 00:10:33,592
‎โอ้ พระเจ้า หวังว่าไม่นะ

203
00:10:34,843 --> 00:10:37,096
‎ผมขอร่วมกับพวกคุณได้ไหม

204
00:10:37,179 --> 00:10:39,348
‎- มาสิจ๊ะ
‎- ได้นะ

205
00:10:39,431 --> 00:10:41,392
‎ขอถอดเสื้อผ้าออกก่อน

206
00:10:42,059 --> 00:10:44,478
‎ขยับไป พ่อหนุ่ม หลีกทางให้หน่อยนะ

207
00:10:44,561 --> 00:10:48,190
‎เราไม่รู้ว่าเราทำอะไร แต่หนังเริ่มดีขึ้น

208
00:10:48,273 --> 00:10:50,484
‎หรือแปลกขึ้น

209
00:10:51,735 --> 00:10:57,032
‎(บอลส์ บลัฟ
‎กำกับโดยโรเบิร์ต ดาวนีย์ ซีเนียร์)

210
00:10:59,284 --> 00:11:00,536
‎หลังจากเรื่อง เชฟด์ เอลโบว์ส

211
00:11:01,245 --> 00:11:04,415
‎ซีเนียร์กับเอลซี่ แม่ผม
‎ก็เขียนบทอยู่เรื่อยๆ

212
00:11:04,498 --> 00:11:06,709
‎ผมว่าเป็นวันที่สร้างสรรค์มาก

213
00:11:06,792 --> 00:11:10,879
‎มีคนเข้ามาในบ้านมากมาย

214
00:11:10,963 --> 00:11:13,048
‎เพื่อถ่ายทำและเขียนบท

215
00:11:13,132 --> 00:11:16,468
‎ช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับเขา

216
00:11:16,552 --> 00:11:18,762
‎มันช่างพิสดารพันลึก

217
00:11:18,846 --> 00:11:21,140
‎ฉันกำลังสติแตก

218
00:11:21,223 --> 00:11:23,684
‎ก็ไปทำที่อื่น ตรงนี้เรายุ่ง

219
00:11:24,476 --> 00:11:27,104
‎ด้วยอารมณ์ขันที่แปลกมาก

220
00:11:27,187 --> 00:11:29,898
‎เขาจึงไม่เหมือนใคร

221
00:11:29,982 --> 00:11:32,067
‎เป็นศิลปินในแบบของตัวเอง

222
00:11:32,568 --> 00:11:36,196
‎ผลงานของเขาแสดงถึงการทำลายล้างนิดๆ

223
00:11:36,780 --> 00:11:38,532
‎ปลดปล่อยอิสระ

224
00:11:38,615 --> 00:11:40,617
‎คุณไม่รู้ว่าเรื่องราวจะเป็นยังไง

225
00:11:40,701 --> 00:11:42,703
‎คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีเรื่องราวไหม

226
00:11:43,287 --> 00:11:47,124
‎มันมีความรู้สึกว่า
‎แต่ละช่วงเวลาเป็นไปตามธรรมชาติ

227
00:11:47,207 --> 00:11:49,293
‎จนกระทั่งคุณหัวร่องอหาย

228
00:11:50,043 --> 00:11:53,338
‎พวกเขาย้ายเปลเล็กๆ ที่ผมอยู่ในนั้น

229
00:11:53,422 --> 00:11:57,468
‎ไปตรงข้างๆ พื้นที่
‎ที่พวกเขากำลังเช็กหนังที่ถ่ายแต่ละวัน

230
00:11:57,551 --> 00:12:01,847
‎ผมจึงเคยชินกับการผล็อยหลับไปกับเสียงตีเสลท

231
00:12:01,930 --> 00:12:04,308
‎อย่างกับผมถูกตั้งโปรแกรม

232
00:12:04,391 --> 00:12:06,894
‎นี่คือรูปโรเบิร์ตอยู่ในเปล

233
00:12:07,436 --> 00:12:10,189
‎- คุณวางเขาไว้ตรงนั้นเหรอ
‎- คงจะเป็นผมแหละ

234
00:12:10,272 --> 00:12:13,484
‎และผมจำเสียงอื้ออึงของการสร้างสรรค์ได้

235
00:12:13,567 --> 00:12:16,695
‎มีการสูบบุหรี่ กัญชา และดื่มเหล้า

236
00:12:16,779 --> 00:12:18,113
‎แต่ส่วนใหญ่เป็นเสียงหัวเราะ

237
00:12:18,197 --> 00:12:21,909
‎ถ้าไม่ให้ระเบิดเอช 12 ลูกนั่นละก็
‎ฉันจะเอาทองของนายไป

238
00:12:21,992 --> 00:12:25,120
‎ใช่แล้ว เพื่อน ระเบิดเอช 12 ลูก
‎ไม่งั้นฉันจะเอาทองของนายไป

239
00:12:26,371 --> 00:12:30,751
‎สิ่งหนึ่งที่ผมชอบเขาที่สุด
‎ในฐานะผู้ทำภาพยนตร์และผู้กำกับ

240
00:12:30,834 --> 00:12:32,586
‎คือเขาปล่อยให้ผมเล่นแผลงๆ

241
00:12:33,462 --> 00:12:38,467
‎ผมอาจเติมคำหรือท่าทางที่คิดเดี๋ยวนั้นเข้าไป
‎และผมจำได้ว่าเขาพูดว่า

242
00:12:38,550 --> 00:12:40,761
‎"ผมไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร แต่ผมชอบมาก"

243
00:12:41,804 --> 00:12:44,515
‎ไม่รู้ว่าเขาคัดนักแสดงมายังไง

244
00:12:44,598 --> 00:12:48,185
‎ผมไม่รู้เลย เพราะพวกเขาดูไม่เหมือนนักแสดง

245
00:12:48,268 --> 00:12:50,395
‎อย่างกับว่าเขาไปย่านสลัมบาวเวอรี่

246
00:12:50,479 --> 00:12:53,023
‎แล้วเลือกคนเมากรึ่มมา

247
00:12:53,816 --> 00:12:55,484
‎แต่พวกเขาวิเศษมาก

248
00:12:55,567 --> 00:12:59,279
‎เป็นกลุ่มคนวิเศษที่ดูไม่เหมือนนักแสดง

249
00:12:59,780 --> 00:13:01,365
‎มีเรื่องอะไร

250
00:13:01,448 --> 00:13:03,617
‎คนเราต้องขีดเส้นบ้าง

251
00:13:03,700 --> 00:13:06,870
‎มีความเป็นไปได้ที่น่ากลัวอยู่อย่างหนึ่ง

252
00:13:06,954 --> 00:13:10,207
‎ถ้าไม่ใช่ "เรารวยเละ" ก็ "เราถังแตก"

253
00:13:10,290 --> 00:13:12,584
‎แต่ไม่เคยมีว่า "เรามั่นคง"

254
00:13:12,668 --> 00:13:15,379
‎"รวย" ที่ว่า
‎ผมหมายถึง 500 ดอลลาร์ในธนาคาร

255
00:13:15,879 --> 00:13:18,048
‎เราพร้อมจะถ่ายทำแล้ว

256
00:13:18,131 --> 00:13:20,259
‎ผมทำหนังเรื่องหนึ่งเป็นภาพนิ่งเกือบทั้งหมด

257
00:13:20,342 --> 00:13:21,927
‎เพราะเราไม่มีเงินทำภาพเคลื่อนไหว

258
00:13:22,010 --> 00:13:23,637
‎คุณกำกับอะไรไม่ได้

259
00:13:23,720 --> 00:13:25,514
‎ถ้าไม่ใช่เพราะผม คุณก็ไม่มีงาน

260
00:13:25,597 --> 00:13:27,891
‎เหมือนพวกที่ทำหนังใต้ดินคนอื่นๆ

261
00:13:27,975 --> 00:13:30,018
‎หนังเรื่องแรกๆ ผมใช้ทุนน้อยมาก

262
00:13:30,102 --> 00:13:32,938
‎ทำงานที่ไหนสักแห่ง ก็ทำหนังได้

263
00:13:34,189 --> 00:13:38,443
‎อะไรๆ มั่นคงพอให้ชายมากเสน่ห์คนหนึ่ง

264
00:13:38,527 --> 00:13:41,905
‎ที่มีความคิดแปลกใหม่และความอยากรู้

265
00:13:41,989 --> 00:13:45,492
‎สร้างมาตรฐานการทำหนังใหม่ได้

266
00:13:46,201 --> 00:13:48,996
‎และผมว่าเขาเป็นคนที่รักษาความอยากรู้นั้น

267
00:13:49,079 --> 00:13:51,373
‎ไว้จนถึงบั้นปลายชีวิต

268
00:13:55,711 --> 00:14:00,549
‎(ซีเนียร์ยังคงถ่ายทำหนัง)

269
00:14:00,632 --> 00:14:02,175
‎อยู่นั่นไง

270
00:14:02,968 --> 00:14:03,969
‎เห็นไหม

271
00:14:06,138 --> 00:14:09,474
‎รู้สึกอุ่นใจดีที่ได้เห็นแบบนี้ในเมืองนะ

272
00:14:11,226 --> 00:14:14,104
‎ถ้าต้องเผยฉากนี้

273
00:14:14,688 --> 00:14:16,231
‎พ่ออยากรู้ว่าคุณจะ

274
00:14:16,815 --> 00:14:19,776
‎แพนกล้องจากตึกลงมานี่

275
00:14:19,860 --> 00:14:22,529
‎หรือแพนกล้องจากตรงนี้ขึ้นไป

276
00:14:22,613 --> 00:14:24,114
‎ไม่รู้สิ อาจจะทั้งสองอย่าง ว่าไหม

277
00:14:24,698 --> 00:14:27,910
‎นั่นเป็นภาพที่น่าสนใจ
‎ว้าว เหมือนหนังแนวตะวันตก

278
00:14:40,505 --> 00:14:42,466
‎ดูพวกมันสิ มีทั้งหมดเก้าตัว

279
00:14:44,468 --> 00:14:48,555
‎มันออกมาจากเป็ดตัวเดียวได้ยังไง

280
00:14:51,058 --> 00:14:53,435
‎ดูตัวแม่สิ ตรวจตราทั่วทุกที่

281
00:15:03,946 --> 00:15:06,198
‎- จำเป็ดที่ถ่ายไว้ได้ไหม
‎- ได้

282
00:15:06,823 --> 00:15:09,034
‎มันโตแล้ว ตัวใหญ่เลย

283
00:15:09,868 --> 00:15:11,787
‎บ่ายนี้เราจะไปดูพวกมันก็ได้นะ ถ้าอยากดู

284
00:15:11,870 --> 00:15:13,121
‎พวกมันตัวโตเลย

285
00:15:14,373 --> 00:15:17,584
‎หวังว่าพวกลูกจะพอใจกับสิ่งที่ถ่ายเท่ากับพ่อ

286
00:15:19,878 --> 00:15:24,132
‎พ่อว่าลูกต้องการบางอย่างเพื่อความสมดุล
‎นอกเหนือจากหนัง

287
00:15:24,216 --> 00:15:26,718
‎- มันไม่ใช่แค่หนังเหรอ
‎- ถูกต้อง

288
00:15:26,802 --> 00:15:28,804
‎- ผู้ชายคนนี้เป็นใคร
‎- ใช่เลย

289
00:15:30,347 --> 00:15:31,723
‎ผู้ชายคนนี้เป็นใคร

290
00:15:32,766 --> 00:15:33,976
‎พ่อไม่มีทางรู้

291
00:15:44,903 --> 00:15:46,071
‎อยู่นั่นไง

292
00:15:47,155 --> 00:15:48,323
‎โอ้ พระเจ้า

293
00:15:56,665 --> 00:16:00,752
‎พ่อไม่เคยเห็นเป็ดตัวจิ๋วกับตัวใหญ่

294
00:16:01,461 --> 00:16:03,046
‎ภายในช่วงชีวิตหนึ่ง

295
00:16:04,881 --> 00:16:06,758
‎- พ่อชักเวียนหัว
‎- ตายละ

296
00:16:08,719 --> 00:16:10,846
‎- ไปที่ม้านั่งได้ไหม
‎- ได้

297
00:16:10,929 --> 00:16:11,930
‎เอาละ

298
00:16:14,391 --> 00:16:16,476
‎- โอ้ พระเจ้า
‎- เกือบไปแล้ว

299
00:16:16,560 --> 00:16:17,561
‎แย่จริง

300
00:16:22,983 --> 00:16:25,193
‎เราต้องหาวิธีพาเขาขึ้นข้างบน

301
00:16:25,277 --> 00:16:28,113
‎- ไม่ พ่อไม่เป็นไร
‎- พ่อจะเดินขึ้นไปไหวไหม

302
00:16:28,613 --> 00:16:31,908
‎ตราบใดที่มีคนอยู่ใกล้ๆ พ่อไม่เป็นไร

303
00:16:40,751 --> 00:16:46,131
‎พ่อว่าพ่อต้องเผชิญหน้ากับปัญหา

304
00:16:46,840 --> 00:16:49,593
‎และตัดส่วนที่พ่อสั่นบางครั้ง

305
00:16:49,676 --> 00:16:51,303
‎มันเห็นชัดเจน

306
00:16:55,265 --> 00:16:58,769
‎และโรสแมรี่ เวลาที่มันเกิดขึ้นในร้านอาหาร

307
00:16:58,852 --> 00:17:01,313
‎เธอก็… พ่อ พ่อก็…

308
00:17:02,481 --> 00:17:03,774
‎ทำให้สั่นน้อยลง

309
00:17:05,400 --> 00:17:06,610
‎(มือสั่น โรคพาร์คินสัน
‎ตบมือที่สั่น)

310
00:17:07,277 --> 00:17:08,528
‎โรคพาร์คินสัน

311
00:17:11,698 --> 00:17:14,785
‎พ่อแค่คิดว่า…

312
00:17:14,868 --> 00:17:18,955
‎ตอนนี้พ่อต้องมีวิธีกิน
‎ไม่งั้นอาหารหกเลอะเทอะเต็มพื้น

313
00:17:19,790 --> 00:17:20,791
‎ฉะนั้น…

314
00:17:21,917 --> 00:17:22,959
‎ต้องเผชิญหน้ากับมัน

315
00:17:34,137 --> 00:17:34,971
‎อรุณสวัสดิ์

316
00:17:35,555 --> 00:17:36,598
‎หวัดดี

317
00:17:37,099 --> 00:17:38,100
‎สบายดีไหม

318
00:17:38,183 --> 00:17:40,143
‎บางครั้งผมก็สงสัย

319
00:17:42,896 --> 00:17:44,856
‎เล่ามาให้หมด พ่อเป็นไงบ้าง

320
00:17:46,441 --> 00:17:47,317
‎โอเค

321
00:17:49,653 --> 00:17:50,654
‎โอเค

322
00:17:51,279 --> 00:17:53,949
‎มันลำบากไหม

323
00:17:54,032 --> 00:17:57,285
‎มันท้าทาย มันแปลก มันน่ากลัวไหม

324
00:17:57,369 --> 00:18:01,123
‎บางวันก็เป็นแบบที่พูดมา

325
00:18:01,206 --> 00:18:05,627
‎พ่อคิดว่านั่นควรเป็นส่วนหนึ่งในหนัง

326
00:18:07,379 --> 00:18:10,340
‎- พ่อดีใจที่ลูกทำหนังเรื่องนี้
‎- ผมก็ดีใจ

327
00:18:10,924 --> 00:18:12,342
‎ไม่รู้ทำไม

328
00:18:12,425 --> 00:18:17,430
‎มันสร้างสรรค์และประโลมใจผมมาก

329
00:18:17,514 --> 00:18:18,348
‎นั่นสิ

330
00:18:19,099 --> 00:18:21,768
‎มันน่าตื่นเต้น
‎เพราะมันไม่เหมือนหนังเรื่องไหนเลย

331
00:18:22,894 --> 00:18:25,355
‎(ซีเนียร์กำลังไปยังสถานที่ถ่ายทำ)

332
00:18:25,438 --> 00:18:26,523
‎โอเค

333
00:18:30,527 --> 00:18:34,197
‎โรคพาร์คินสันทำให้
‎คุณสูญเสียบางอย่างลงไปทุกวัน

334
00:18:35,448 --> 00:18:38,743
‎แต่เขามุ่งมั่นที่จะทำหนังเรื่องนี้

335
00:18:39,911 --> 00:18:44,541
‎มันทำให้เขามีพลังและรู้สึกตื่นเต้น

336
00:18:46,126 --> 00:18:48,920
‎ทางซ้ายมือนะ ถ้ามันอยู่บนถนนเส้นนี้

337
00:18:49,421 --> 00:18:50,922
‎อาจจะใช่ที่นี่

338
00:18:53,008 --> 00:18:54,217
‎อาจจะ

339
00:18:54,301 --> 00:18:55,594
‎บ็อบ เราอยู่ที่ไหน

340
00:18:56,178 --> 00:18:57,929
‎เกรทโจนส์แอลลีย์

341
00:18:58,889 --> 00:19:00,223
‎ไม่ใช่เกรซ โจนส์นะ

342
00:19:01,057 --> 00:19:03,935
‎เราจ้างคนไร้บ้าน 50 ดอลลาร์

343
00:19:04,019 --> 00:19:07,522
‎ให้นอนหมกตัว

344
00:19:08,356 --> 00:19:09,900
‎แล้วเราก็ถ่ายทำฉากนั้น

345
00:19:11,067 --> 00:19:13,945
‎และเขาพูดว่า "ทำกันอีกที"
‎ตอนที่เราถ่ายเสร็จแล้ว

346
00:19:14,863 --> 00:19:16,865
‎ฉากนั้นดี พ่อจำได้

347
00:19:19,993 --> 00:19:21,244
‎ฉากนั้นคืออะไร

348
00:19:21,870 --> 00:19:25,624
‎ฉากที่เธอกำลังถ่ายโฆษณาให้…

349
00:19:28,126 --> 00:19:31,546
‎อันที่จริง เธอดูดีมาก
‎จนไม่มีใครสนใจว่าเป็นโฆษณาอะไร

350
00:19:36,551 --> 00:19:38,762
‎คุณกินเครื่องปรับอากาศไม่ได้

351
00:19:41,431 --> 00:19:45,560
‎ตอนที่พ่อตัดสินใจจะทำหนัง
‎เกี่ยวกับบริษัทโฆษณา

352
00:19:45,644 --> 00:19:47,729
‎พ่อว่านี่เป็นงานที่พ่อเขียนเสร็จไวที่สุด

353
00:19:47,812 --> 00:19:49,314
‎พ่อสนุกมาก

354
00:19:50,398 --> 00:19:55,362
‎ถ้าเราใช้การเล้าโลมที่สร้างสรรค์

355
00:19:55,445 --> 00:19:57,822
‎ก่อนที่จะทะลวง

356
00:19:58,490 --> 00:20:01,034
‎เราก็จะ…

357
00:20:01,743 --> 00:20:02,953
‎ลัดขั้นตอนเหรอ

358
00:20:04,204 --> 00:20:05,247
‎ดูเหมือน

359
00:20:06,456 --> 00:20:07,958
‎ฟังเหมือน

360
00:20:08,041 --> 00:20:09,751
‎กี่พยางค์ มาริโอ

361
00:20:10,418 --> 00:20:12,337
‎กี่พยางค์ มาริโอ

362
00:20:12,420 --> 00:20:14,339
‎กี่พยางค์ มาริโอ

363
00:20:17,342 --> 00:20:19,135
‎มันเกี่ยวกับบริษัทโฆษณาที่มีแต่คนผิวขาว

364
00:20:19,219 --> 00:20:22,180
‎ที่หัวหน้าบริษัทหัวใจวายตาย

365
00:20:22,264 --> 00:20:26,017
‎กรรมการบริษัทของเขา
‎ยึดแหวน นาฬิกา และอื่นๆ ของเขาไป

366
00:20:26,101 --> 00:20:28,311
‎และพวกเขาต้องโหวตเลือกประธานคนใหม่

367
00:20:28,395 --> 00:20:30,939
‎กติกาคือคุณห้ามโหวตเลือกตัวเอง

368
00:20:31,022 --> 00:20:33,817
‎พวกเขาทุกคนจึงโหวตเลือก
‎ผู้ชายผิวดำคนเดียวในบริษัท

369
00:20:33,900 --> 00:20:36,653
‎ที่คิดว่าจะไม่มีใครโหวตเลือกเขา
‎และเขาได้รับเลือก

370
00:20:38,196 --> 00:20:41,449
‎- สโวป
‎- พ่อผมคงจะต้องการแบบนี้

371
00:20:42,993 --> 00:20:44,536
‎เขาชื่นชมคุณมาก

372
00:20:44,619 --> 00:20:47,580
‎พ่อคุณมันโง่

373
00:20:47,664 --> 00:20:51,751
‎เขาเดินไปหัวโต๊ะแล้วพูดว่า
‎"ผมจะเปลี่ยนแปลงให้น้อยที่สุด"

374
00:20:51,835 --> 00:20:53,670
‎ผมจะไม่ชักใบให้เรือเสีย

375
00:20:53,753 --> 00:20:55,922
‎ชักใบให้เรือเสียน่ะน่าเบื่อ

376
00:20:56,006 --> 00:20:57,966
‎ชักใบให้เรือล่มเลยดีกว่า

377
00:20:58,049 --> 00:21:00,844
‎ตัดมาถ่ายจากข้างหลังเขา
‎แล้วเห็นคนผิวดำ 40 คนนั่งอยู่ตรงนั้น

378
00:21:00,927 --> 00:21:02,053
‎แล้วหนังก็เริ่ม

379
00:21:02,137 --> 00:21:05,348
‎ได้ยินว่าหนังตลกมาก
‎ผมจะพูดแบบนั้นอยู่ดีต่อให้คิดว่าไม่ตลก

380
00:21:06,641 --> 00:21:09,853
‎- แต่ผมคิดจริงๆ ว่าตลก
‎- ผมหวังว่าหนังจะมีอะไรมากกว่าตลก

381
00:21:09,936 --> 00:21:12,147
‎- งั้นเหรอ
‎- มันมีการเสียดสีด้วย

382
00:21:12,772 --> 00:21:14,607
‎น้ำยาเช็ดกระจก ลืมไปได้เลย

383
00:21:15,358 --> 00:21:17,152
‎ใส่ซีอิ๊วเพื่อเพิ่มโปรตีน

384
00:21:17,235 --> 00:21:19,779
‎แล้วเราจะเสนอว่าเป็นโซดาในย่านสลัม

385
00:21:19,863 --> 00:21:24,367
‎วิธีที่คุณบริหารบริษัทไม่ใช่การปฏิวัติเลย

386
00:21:24,451 --> 00:21:26,536
‎ทีนี้เมื่อไหร่จะมีอะไรเกิดขึ้น

387
00:21:27,495 --> 00:21:32,459
‎พัตนีย์อยู่ท่ามกลางการเรียกร้องสิทธิมนุษยชน

388
00:21:32,542 --> 00:21:35,462
‎พ่อเอาแนวคิดนี้มาจากไหน

389
00:21:35,545 --> 00:21:37,047
‎พ่อทำงานอยู่ที่หนึ่ง

390
00:21:37,881 --> 00:21:40,842
‎แล้วชายผิวดำที่ทำงานข้างพ่อพูดว่า

391
00:21:40,925 --> 00:21:45,221
‎"นายได้ค่าแรงมากกว่าฉัน
‎ทั้งที่เราทำงานเดียวกัน"

392
00:21:45,305 --> 00:21:47,057
‎- ใช่
‎- ทำให้พ่อฉุกคิด

393
00:21:47,140 --> 00:21:49,976
‎ถ้าผมขึ้นค่าแรงให้คุณ
‎ทุกคนก็จะอยากได้ค่าแรงเพิ่ม

394
00:21:50,060 --> 00:21:54,230
‎และถ้าผมให้ค่าแรงเพิ่มทุกคน
‎เราก็จะกลับไปยังจุดตั้งต้น

395
00:21:54,773 --> 00:21:58,902
‎พ่อไม่นึกว่าจะมีคนมาดู แต่โอ้โฮ พ่อคิดผิด

396
00:21:59,486 --> 00:22:01,363
‎(อัป แมดิสัน อเวนิว "พัตนีย์ สโวป")

397
00:22:04,616 --> 00:22:06,451
‎(สโวปกวาดเกลี้ยง)

398
00:22:06,534 --> 00:22:08,411
‎(ตลก มั่นหน้า หลักแหลม)

399
00:22:08,495 --> 00:22:10,914
‎(หยาบโลน แหวกแนว วิเศษ
‎ซับซ้อน และสะท้อนสังคม)

400
00:22:10,997 --> 00:22:12,791
‎ดูเหมือนมีบางอย่าง

401
00:22:12,874 --> 00:22:15,835
‎ที่เชื่อมโยงระหว่างความเป็นไปในสังคม

402
00:22:16,586 --> 00:22:17,962
‎กับแก่นเรื่องของหนัง

403
00:22:18,546 --> 00:22:20,673
‎มันเป็นกระจกสะท้อนที่ดี

404
00:22:23,676 --> 00:22:27,472
‎มันไม่เชิงเป็นหนัง แต่เป็นการสะท้อนสังคม

405
00:22:31,184 --> 00:22:33,728
‎ถ้าทุกคนหัดมี

406
00:22:33,812 --> 00:22:36,356
‎อารมณ์ขันกับเรื่องของตัวเอง

407
00:22:36,439 --> 00:22:39,734
‎ผมว่าเราก็จะก้าวข้าม
‎อะไรหลายอย่างที่เราจริงจังมาก

408
00:22:39,818 --> 00:22:43,279
‎เราสามารถจัดการเรื่องหนักๆ
‎ด้วยวิธีที่ต่างออกไป

409
00:22:43,363 --> 00:22:47,283
‎เช่น สงคราม และความยากจน
‎และเรื่องต่างๆ ที่กำลังเกิดขึ้น

410
00:22:48,326 --> 00:22:50,537
‎(มันยอดแย่ ผมชอบมาก)

411
00:22:50,620 --> 00:22:52,831
‎(หนังหยาบคายที่สุดเท่าที่เคยดูมา)

412
00:22:52,914 --> 00:22:55,583
‎(สำหรับผู้สร้างพัตนีย์ การเล่นตลกส่งผลดี)

413
00:22:56,751 --> 00:22:59,295
‎"โรเบิร์ต ดาวนีย์ทำหนังเลว"

414
00:23:00,130 --> 00:23:02,674
‎นิตยสารไลฟ์ อ้อ งั้นเหรอ

415
00:23:05,260 --> 00:23:08,054
‎- คิดว่าไงครับ
‎- ฟังดูโอเค

416
00:23:08,930 --> 00:23:10,598
‎และนี่ เห็นหรือยัง

417
00:23:10,682 --> 00:23:13,810
‎พัตนีย์ สโวปได้ถูกนำเข้าสู่หอสมุดรัฐสภา

418
00:23:13,893 --> 00:23:17,730
‎เหลือเชื่อว่าหนังเรื่องนั้นได้เข้าไปในนั้น
‎ปกติต้องเป็นหนังฮอลลีวูด

419
00:23:18,857 --> 00:23:20,400
‎นั่นมีความหมายยังไงกับพ่อ

420
00:23:20,483 --> 00:23:24,737
‎เมื่อพ่อได้รับการยอมรับจากบรรดาผู้ทำหนัง

421
00:23:24,821 --> 00:23:29,367
‎ที่เคยสำคัญในยุคนั้น

422
00:23:29,451 --> 00:23:31,953
‎นั่นต้องมีความหมายอะไรบ้างสิ

423
00:23:32,036 --> 00:23:34,289
‎ใช่ มันแปลว่าพ่อทำหนังอีกเรื่องได้

424
00:23:34,372 --> 00:23:39,586
‎เหมือนพ่อเหมาะ
‎และได้รับการยอมรับบ้างแล้วใช่ไหม

425
00:23:39,669 --> 00:23:42,338
‎นั่นเป็นทฤษฎีที่น่าสนใจ

426
00:23:44,632 --> 00:23:45,967
‎เป็นการเบี่ยงเบนที่ดี

427
00:23:47,760 --> 00:23:51,097
‎พ่อรู้ว่าผมพยายามทำความเข้าใจบางอย่าง

428
00:23:51,181 --> 00:23:53,016
‎และผมกำลังหันกล้องไปที่พ่อ

429
00:23:53,099 --> 00:23:58,271
‎สิ่งที่พ่อพยายามทำคือ
‎หันกล้องไปยังสิ่งที่พ่อพยายามจะพูด

430
00:23:59,063 --> 00:24:00,982
‎สิ่งนั้นคืออะไร เราจะต้องรอดูต่อไป

431
00:24:03,276 --> 00:24:05,653
‎อ่าวตรงนี้สวยมากเลย โอ้โฮ

432
00:24:05,737 --> 00:24:07,947
‎เริ่มจะดูเหมือนร็อกอะเวย์

433
00:24:09,532 --> 00:24:12,785
‎(ซีเนียร์ตัดสินใจว่า
‎หนังของเขาต้องมีวันตระเวนสถานที่)

434
00:24:12,869 --> 00:24:14,746
‎บ็อบ อยากออกมาที่นี่ทำไม

435
00:24:14,829 --> 00:24:17,874
‎ตอนอายุ 15 ผมเคยมาที่นี่ในหน้าร้อน

436
00:24:19,417 --> 00:24:22,086
‎เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นป้ายสุดท้ายของรถไฟใต้ดิน

437
00:24:23,379 --> 00:24:25,340
‎โอ้ พระเจ้า ถ่ายเก็บไว้นะ

438
00:24:30,553 --> 00:24:31,638
‎นี่เยี่ยมไปเลย

439
00:24:36,226 --> 00:24:37,560
‎โอย สุดเลย

440
00:24:37,644 --> 00:24:39,312
‎ถ่ายรูปเราไหม

441
00:24:43,942 --> 00:24:45,109
‎เพื่อนฉัน

442
00:24:46,236 --> 00:24:47,487
‎เพื่อนบ้าๆ ของฉัน

443
00:24:48,863 --> 00:24:50,365
‎พวกคุณแต่งงานกันมานานแค่ไหน

444
00:24:51,074 --> 00:24:52,408
‎พันห้าร้อยปี

445
00:24:54,577 --> 00:24:57,747
‎เคยรู้สึกเหมือนใช้ชีวิตอยู่ในหนังตัวเองไหม

446
00:24:57,830 --> 00:24:58,831
‎ตอนนี้ไง

447
00:25:02,335 --> 00:25:04,128
‎หนังของคุณถ่ายไปเรื่อยๆ แบบนี้ไหม

448
00:25:04,212 --> 00:25:05,463
‎บางครั้ง

449
00:25:05,547 --> 00:25:07,257
‎แต่นี่คือปล่อยสบายที่สุด

450
00:25:08,174 --> 00:25:09,092
‎ใช่

451
00:25:09,175 --> 00:25:11,970
‎ทุกอย่างจะเป็นรูปเป็นร่างทีหลัง

452
00:25:12,053 --> 00:25:15,598
‎สิ่งต่างๆ จะกลายเป็นอีกอย่าง
‎ซึ่งจะกลายเป็นอีกอย่าง

453
00:25:15,682 --> 00:25:18,309
‎อันไหนใช้ไม่ได้ก็ตัดทิ้ง

454
00:25:18,810 --> 00:25:20,603
‎เรียกว่า "หนังพาไป"

455
00:25:21,980 --> 00:25:25,275
‎ผมยังรู้สึกนิดๆ ว่าพ่อกำลังแกล้งเรา

456
00:25:26,651 --> 00:25:32,073
‎พ่อรู้ว่ามีช่วงคั่นระหว่าง
‎การถ่ายทำเรื่องราวของพ่อ

457
00:25:32,156 --> 00:25:35,702
‎กับความสนใจของพ่อในกระบวนการ

458
00:25:37,745 --> 00:25:38,913
‎และคัท

459
00:25:40,498 --> 00:25:41,916
‎ไม่ต้องมีการเปลี่ยนฉาก

460
00:25:42,542 --> 00:25:45,211
‎- ต่างกันตรงไหน
‎- ผมรู้ว่าพ่อกำลังทำอะไร

461
00:25:45,295 --> 00:25:46,462
‎- อะไร
‎- ผมรู้แล้วกัน

462
00:25:46,546 --> 00:25:49,966
‎และเพราะผมเชื่อว่าพ่อเชื่อมโยง

463
00:25:50,049 --> 00:25:53,928
‎กับเทพแห่งการสร้างสรรค์บางอย่าง

464
00:25:54,012 --> 00:25:57,223
‎หน้าที่ของผมคือคิดให้ออกว่าทั้งหมดหมายถึงอะไร

465
00:25:57,307 --> 00:25:58,975
‎ฉากนี้ที่เรากำลังดูอยู่คืออะไร

466
00:25:59,058 --> 00:26:03,021
‎ก็แค่การเดินไปที่ประตู

467
00:26:03,104 --> 00:26:04,731
‎ประตูข้างนอก

468
00:26:06,065 --> 00:26:08,526
‎- มันจะเข้ากับหนังยังไง
‎- ใครจะไปรู้

469
00:26:08,610 --> 00:26:11,821
‎คุณกำกับฉากนี้ วางแผนไว้ว่าอะไร

470
00:26:11,904 --> 00:26:14,490
‎ใช่ เราอยากฟังแผนของคุณ

471
00:26:17,327 --> 00:26:19,662
‎ผมว่าเราควรแยกเป็นสองทีม

472
00:26:19,746 --> 00:26:23,499
‎ทั้งสองทีมตัดต่อหนังที่จะนำไปสู่สิ่งเดียวกัน

473
00:26:23,583 --> 00:26:25,126
‎การตัดต่อหนังเรื่องนี้

474
00:26:25,209 --> 00:26:29,422
‎แต่เราอาจได้บางอย่างจากทีมหนึ่ง
‎ที่ไม่ได้จากอีกทีม

475
00:26:29,922 --> 00:26:32,425
‎ผมว่าควรเช่าอะพาร์ตเมนต์ในตึกนี

476
00:26:32,508 --> 00:26:34,469
‎แล้วขนเครื่องมือมาไว้ในนี้

477
00:26:34,552 --> 00:26:35,678
‎ลงมือกันเลย

478
00:26:37,138 --> 00:26:40,058
‎(พฤศจิกายน 2019)

479
00:26:41,309 --> 00:26:44,771
‎(ทีมงานช่วยกันจัดเตรียมห้องตัดต่อ
‎ในบ้านของซีเนียร์)

480
00:26:44,854 --> 00:26:47,106
‎(เพื่อจะได้ตัดต่อหนังในแบบของเขาเอง)

481
00:26:50,568 --> 00:26:53,946
‎ชอบฉากเปิดประตูรั้วใช่ไหม

482
00:26:54,030 --> 00:26:55,615
‎- ถ้าใส่ได้นะ
‎- เราว่าได้

483
00:26:55,698 --> 00:26:57,367
‎เราจะไปตามเส้นทางนี้

484
00:26:57,867 --> 00:27:00,620
‎ผมจะพาไปตามทางชมสวนครับ พ่อ

485
00:27:02,038 --> 00:27:04,457
‎ยิ่งไกลเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

486
00:27:05,708 --> 00:27:08,419
‎พวกคุณเคยไปนั่งรถเล่นกันเหรอ

487
00:27:08,503 --> 00:27:11,130
‎ใช่ ทั่วประเทศหนหนึ่ง

488
00:27:11,214 --> 00:27:14,133
‎-  จากซานตาเฟไปถึงแอลเอ
‎- ใช่

489
00:27:14,634 --> 00:27:15,760
‎เป็นยังไง

490
00:27:15,843 --> 00:27:17,804
‎ผมมีหน้าที่ดูแลบ้องดูดกัญชา

491
00:27:19,639 --> 00:27:21,015
‎น่าสนใจดี

492
00:27:22,016 --> 00:27:24,435
‎ไม่รู้ว่าเข้ากับตรงนี้ไหม แต่ผมชอบ

493
00:27:26,479 --> 00:27:28,815
‎เราต้องให้แจ็ค นิทซ์ชีแต่งเพลงประกอบตรงนี้

494
00:27:38,241 --> 00:27:41,202
‎จากตรงนั้น คุณจะตัดเข้าหนังของคุณไหม

495
00:27:42,036 --> 00:27:45,707
‎เราทำได้นะ หรือไม่ก็อยู่กับฉากนี้อีกหน่อย

496
00:27:51,087 --> 00:27:53,631
‎- เดี๋ยว อย่าขับเร็วเกินไป
‎- เฮ้ย แป๊บนึง

497
00:27:54,173 --> 00:27:56,718
‎รอเดี๋ยวสิ ให้ตาย

498
00:27:58,261 --> 00:28:00,972
‎การตัดต่อของพ่อยังต้องปรับ

499
00:28:01,055 --> 00:28:03,433
‎มันไม่ต่อเนื่องทั้งหมด

500
00:28:03,516 --> 00:28:06,477
‎เหมือนกับว่าถ้าไม่กำหนดเส้นตายให้ผู้กำกับ

501
00:28:06,561 --> 00:28:09,105
‎ว่าต้องทำหนังให้เสร็จเมื่อไหร่

502
00:28:09,188 --> 00:28:12,066
‎หรือกำหนดว่ามันควรเป็นยังไงตั้งแต่แรก

503
00:28:12,150 --> 00:28:14,986
‎มันก็อาจจะแปลกๆ

504
00:28:15,069 --> 00:28:19,240
‎ชั้นสี่ ห้องรับแสง พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ สถานพักฟื้น

505
00:28:19,323 --> 00:28:22,785
‎คุกขังคนเมา ดารา โรคในเด็ก กำลังขึ้น

506
00:28:23,536 --> 00:28:27,331
‎บ็อบดูไม่ห่วงว่าจะทำให้คนดูสับสน

507
00:28:28,583 --> 00:28:30,001
‎มันถึงได้ยอดเยี่ยม

508
00:28:30,084 --> 00:28:33,045
‎สิ่งที่เขาทำอะไรๆ มีแบบแผน

509
00:28:33,129 --> 00:28:35,006
‎ที่คุณเข้าใจได้หรือไม่ก็ไม่เข้าใจเลย

510
00:28:35,089 --> 00:28:37,592
‎แต่ผมนี่ชอบมาก

511
00:28:37,675 --> 00:28:41,971
‎พอลรักภาพยนตร์มากกว่าคนส่วนใหญ่ที่ผมเคยเจอ

512
00:28:42,054 --> 00:28:45,767
‎ตอนที่ผมเจอเขา ผมไม่อยากเชื่อเลยว่า
‎เขารู้จักยุค 60 มากกว่าผม

513
00:28:45,850 --> 00:28:47,560
‎และเขาเป็นนักเขียนที่เก่งมาก

514
00:28:47,643 --> 00:28:48,811
‎แอ็คชั่น

515
00:28:48,895 --> 00:28:51,856
‎เร็วเข้า เอาน่า เราต้องการแค่เทป เบิร์ต

516
00:28:52,398 --> 00:28:53,232
‎ไม่

517
00:28:53,316 --> 00:28:57,445
‎วันหนึ่งเขาขอให้ผมเข้าฉาก
‎และเล่นอะไรขำๆ และผมก็ทำ

518
00:28:57,528 --> 00:28:59,989
‎เราจ่ายค่าเทปตัวอย่างไม่ได้

519
00:29:00,072 --> 00:29:03,534
‎นอกเสียจากเราเอาเทป
‎ไปที่ค่ายเพลงแล้วรับเงิน

520
00:29:03,618 --> 00:29:04,952
‎เออ ถูกเผง

521
00:29:06,120 --> 00:29:08,873
‎นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉัน นั่นเป็นปัญหาของนาย

522
00:29:08,956 --> 00:29:10,291
‎ปัญหาของพวกนาย

523
00:29:10,374 --> 00:29:13,878
‎ผมสนุกที่ได้เล่นกับพอล แอนเดอร์สัน
‎ครั้งนั้นสนุกดี

524
00:29:14,378 --> 00:29:16,672
‎ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพอล โทมัส แอนเดอร์สัน

525
00:29:16,756 --> 00:29:19,342
‎คงจะเป็นลูกชายที่พ่อผมอยากมี

526
00:29:19,842 --> 00:29:21,594
‎และพวกเขาชอบเย้ยต่อหน้าผม

527
00:29:21,677 --> 00:29:26,474
‎(พอล โทมัส แอนเดอร์สัน
‎คลังภาพส่วนตัว (2011))

528
00:29:26,557 --> 00:29:30,520
‎พอลพูดอะไรสักอย่าง
‎แล้วผมพูดว่า "ผมต้องไปขึ้นรถไฟ"

529
00:29:30,603 --> 00:29:32,897
‎แล้วเขาพูดว่า "ผมไปด้วย"
‎ผมก็ว่า "อะไรกัน"

530
00:29:35,608 --> 00:29:38,110
‎นี่สำหรับสารคดีหรือว่า…

531
00:29:38,194 --> 00:29:40,530
‎คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าเขากำลังทำอะไร

532
00:29:41,030 --> 00:29:44,742
‎อาจจะเป็นอะไรแบบนั้น ผมไม่ได้ข่าวตั้งแต่นั้นมา

533
00:29:46,369 --> 00:29:48,496
‎ขอหยิบแบตเตอรี่อีกอันก่อนเราขึ้นไป

534
00:29:48,579 --> 00:29:50,122
‎สำหรับเครื่องกระตุ้นหัวใจของพ่อเหรอ

535
00:29:55,670 --> 00:29:58,589
‎ถ้าคุณได้ใช้เวลาอยู่กับบ็อบ คุณจะได้รู้จักบ็อบ

536
00:29:58,673 --> 00:30:04,053
‎เขามีอารมณ์ขันที่วิเศษที่สุด
‎และเขามีความมั่นใจมาก

537
00:30:04,136 --> 00:30:07,348
‎ในการรักษาจังหวะการเล่าเรื่อง

538
00:30:07,974 --> 00:30:11,060
‎ในฐานะคนสร้างภาพยนตร์ด้วยกัน
‎มันเป็นแรงบันดาลใจ

539
00:30:11,143 --> 00:30:15,273
‎มันเตือนคุณให้มีความมั่นใจ
‎เชื่อมั่นในตัวเอง

540
00:30:15,940 --> 00:30:18,901
‎เดินก็ยากอยู่แล้ว อย่าว่าแต่ถือกล้องด้วย

541
00:30:19,485 --> 00:30:23,197
‎พ่อเคยขึ้นรถไฟ ครั้งสุดท้ายคือขึ้นกับพอลใช่ไหม

542
00:30:23,281 --> 00:30:26,409
‎แต่ตั้งแต่นั้นก็ไม่เลย และไม่ขึ้นเครื่องบิน

543
00:30:26,492 --> 00:30:29,579
‎ใช่ พ่อไม่เคยบินไปไหน พ่อกลัว

544
00:30:29,662 --> 00:30:33,124
‎เขาอ่อนไหวกับรถไฟ

545
00:30:33,207 --> 00:30:35,418
‎เขาอ่อนไหวกับการขึ้นลงรถไฟ

546
00:30:35,501 --> 00:30:38,296
‎เขาอ่อนไหวกับอากาศ

547
00:30:38,379 --> 00:30:40,840
‎- ลิฟต์ยังเป็นปัญหาไหม
‎- เป็นสิ

548
00:30:43,467 --> 00:30:45,469
‎- นั่น… อย่า…
‎- ตายละ

549
00:30:46,137 --> 00:30:49,348
‎คืนหนึ่งผมติดอยู่ในนี้ชั่วโมงครึ่ง

550
00:30:49,432 --> 00:30:50,975
‎ออกไปไม่ได้

551
00:30:51,058 --> 00:30:53,561
‎มีชายชาวรัสเซียคนหนึ่งอยู่ด้วย

552
00:30:53,644 --> 00:30:57,106
‎เขาพูดตลอดว่า "เราจะรอดไหม"
‎ผมบอกว่า "จะไปรู้ได้ไง"

553
00:31:00,067 --> 00:31:02,445
‎พ่อว่าความบ้าๆ เหล่านี้

554
00:31:02,528 --> 00:31:06,407
‎เป็นสิ่งสำคัญต่อการสร้างสรรค์ไหม
‎หรือพ่อว่ามันแค่น่าเบื่อ

555
00:31:06,490 --> 00:31:08,284
‎- ปนๆ กัน
‎- ใช่

556
00:31:09,785 --> 00:31:12,371
‎- ผมว่าเรามีตัวละครใหม่
‎- ครับ

557
00:31:12,455 --> 00:31:15,708
‎ชั่วโมงก่อนหน้าเครื่องบินลงจอดฉุกเฉิน
‎มันน่ากลัวมาก

558
00:31:15,791 --> 00:31:17,627
‎ไม่ใช่การลงจอด เรารอดมาได้

559
00:31:17,710 --> 00:31:19,837
‎ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ทนไม่ไหว

560
00:31:19,921 --> 00:31:22,882
‎จะบังเอิญอะไรขนาดที่คุณจะเจอเครื่องบิน
‎ลงจอดฉุกเฉินสองหนในชีวิต

561
00:31:22,965 --> 00:31:24,383
‎ผมจะไม่มีวันรู้

562
00:31:24,467 --> 00:31:25,676
‎ผมกลัวเกินไป

563
00:31:26,677 --> 00:31:30,932
‎การลงจอดฉุกเฉินนั้นเกิดขึ้นตอนผมเป็นทหาร

564
00:31:32,475 --> 00:31:35,937
‎เราอยู่บนเครื่องซี 47
‎ซึ่งเป็นเครื่องบินสองเครื่องยนต์

565
00:31:36,020 --> 00:31:40,107
‎และบินไปได้สักหนึ่งชั่วโมง
‎เครื่องยนต์หนึ่งหยุดทำงาน

566
00:31:41,233 --> 00:31:43,027
‎พวกเราหลายคนยังหนุ่ม

567
00:31:43,611 --> 00:31:46,781
‎ทุกครั้งที่เราเห็นอะไร
‎เข้ามาใกล้หน้าต่างเครื่องบิน

568
00:31:46,864 --> 00:31:47,990
‎มันดูเหมือนจุดจบ

569
00:31:48,074 --> 00:31:50,493
‎เป็นต้นไม้หรืออะไรสักอย่าง

570
00:31:50,576 --> 00:31:55,998
‎ในที่สุดจ่าคนหนึ่งพูดว่า "ผมยังไม่อยากตาย"

571
00:31:56,082 --> 00:31:59,293
‎เรามองเขาแบบว่า "บ้าหรือเปล่า

572
00:31:59,919 --> 00:32:02,004
‎คุณควรจะช่วยเราสิ"

573
00:32:02,797 --> 00:32:05,341
‎ยังไงก็ตาม เครื่องบินลงจอด ลงจอดฉุกเฉิน

574
00:32:05,424 --> 00:32:08,803
‎ไม่มีใครตาย ไม่มีใครบาดเจ็บ
‎แค่กระแทกเล็กน้อย

575
00:32:08,886 --> 00:32:12,306
‎เขาเดินออกจากเครื่องบิน
‎เหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ

576
00:32:12,390 --> 00:32:14,809
‎เราเริ่มด่าเขาสารพัด

577
00:32:15,393 --> 00:32:18,604
‎เขาเลยจับผมเข้าห้องขัง

578
00:32:19,480 --> 00:32:20,898
‎คุณเป็นตัวป่วนเสมอเลยไหม

579
00:32:20,982 --> 00:32:21,983
‎ใช่

580
00:32:22,566 --> 00:32:25,861
‎งั้นทำไมคุณคิดว่า
‎การไปเป็นทหารจะเป็นความคิดที่ดี

581
00:32:25,945 --> 00:32:27,154
‎ใครจะไปรู้

582
00:32:28,489 --> 00:32:31,784
‎ผมใช้ชื่อของพ่อเลี้ยง
‎สมัครเป็นทหารก่อนอายุถึงเกณฑ์

583
00:32:31,867 --> 00:32:33,869
‎ด้วยใบเกิดปลอม

584
00:32:33,953 --> 00:32:34,954
‎ดาวนีย์

585
00:32:35,037 --> 00:32:38,916
‎เอไลอัสคือชื่อจริง

586
00:32:39,000 --> 00:32:41,585
‎ของทั้งพ่อผม โรเบิร์ต เอไลอัส

587
00:32:41,669 --> 00:32:45,965
‎และพ่อของพ่อผม ปู่ผมก็ชื่อโรเบิร์ต เอไลอัส

588
00:32:46,048 --> 00:32:50,136
‎เขาเปลี่ยนชื่อเพราะตอนที่ไปสมัครเป็นทหาร
‎ก่อนอายุถึงเกณฑ์

589
00:32:50,636 --> 00:32:55,933
‎เขารู้สึกว่านามสกุลที่ฟังดูเหมือนยิวไม่น่าจะดี

590
00:32:56,017 --> 00:32:58,602
‎ในขณะที่นามสกุลไอริชน่าจะโอเค

591
00:32:58,686 --> 00:33:02,690
‎พ่อถูกขังแป๊บนึงเพราะอดก่อเรื่องไม่ได้

592
00:33:02,773 --> 00:33:04,817
‎พ่อจะเรียกบทนั้นว่าอะไร

593
00:33:05,484 --> 00:33:06,569
‎"จุดเริ่มต้น"

594
00:33:07,153 --> 00:33:09,155
‎- จริงเหรอ
‎- จริง

595
00:33:09,238 --> 00:33:10,448
‎บอกผมทีว่าทำไม

596
00:33:10,948 --> 00:33:14,410
‎หัวหน้าห้องขังพูดว่า "อย่านั่งเฉยๆ

597
00:33:14,493 --> 00:33:15,703
‎- ทำอะไรสักอย่าง"
‎- ครับ

598
00:33:15,786 --> 00:33:19,290
‎และเขาว่า "เอ้า เอากระดาษไป
‎เขียนอะไรหน่อย"

599
00:33:19,874 --> 00:33:23,627
‎พ่อเลยเริ่มขีดๆ เขียนๆ
‎แล้วจู่ๆ บางส่วนก็เข้าท่า

600
00:33:23,711 --> 00:33:27,214
‎การกระทำที่มาจากความใจดีของผู้คุม

601
00:33:27,882 --> 00:33:29,091
‎พ่อเริ่มเขียน

602
00:33:29,175 --> 00:33:30,926
‎ใช่ ถูกต้อง

603
00:33:31,010 --> 00:33:35,306
‎มีส่วนไหนบ้างไหม
‎ที่มาเป็นจุดเริ่มต้นของผลงานแรกๆ ของพ่อ

604
00:33:35,389 --> 00:33:36,223
‎มี

605
00:33:36,974 --> 00:33:38,350
‎ผมไม่รู้มาก่อนนะเนี่ย

606
00:33:40,311 --> 00:33:44,899
‎(พาวนด์ (1970))

607
00:33:44,982 --> 00:33:46,650
‎ทำไมฉันต้องตาย

608
00:33:50,029 --> 00:33:51,614
‎ฉันไม่เคยทำร้ายใคร

609
00:33:52,573 --> 00:33:59,038
‎ในเรื่อง พาวนด์ มีฉากหลังที่อลังการกว่า

610
00:33:59,121 --> 00:33:59,997
‎ใช่

611
00:34:00,081 --> 00:34:03,542
‎หมา 18 ตัวรออยู่ในกรง

612
00:34:03,626 --> 00:34:05,503
‎และพวกมันจะมีชีวิตอยู่อีกหนึ่งชั่วโมง

613
00:34:06,212 --> 00:34:10,674
‎ถ้าคนแสดงเป็นหมา
‎งั้นหนังก็เกี่ยวกับคน

614
00:34:10,758 --> 00:34:13,344
‎ฉัน เขา กับฟิโด้จะแหกกรงออกไป

615
00:34:13,427 --> 00:34:14,428
‎ใครเอาด้วยบ้าง

616
00:34:15,054 --> 00:34:18,140
‎ในหนังมีความตึงเครียดมาก ซึ่งเยี่ยมมาก

617
00:34:18,224 --> 00:34:19,433
‎เมื่อมองย้อนกลับไป

618
00:34:19,517 --> 00:34:22,311
‎ปรากฏว่ามันดีกว่าที่พ่อคิดไว้เยอะ

619
00:34:22,394 --> 00:34:25,439
‎เมื่อมองว่า พาวนด์
‎เป็นเรื่องแรกที่ผมเล่นอย่างเป็นทางการ

620
00:34:26,023 --> 00:34:28,651
‎ผมว่ามันเป็นหนังของพ่อที่คนประเมินมันต่ำไป

621
00:34:37,493 --> 00:34:40,121
‎นี่คือหนังที่บ็อบบี้ จูเนียร์เล่นเรื่องแรกเหรอ

622
00:34:40,204 --> 00:34:41,205
‎ใช่แล้ว

623
00:34:42,206 --> 00:34:45,835
‎- ตอนอายุเท่าไหร่ เด็กๆ เลยไหม
‎- ขอคิดก่อน ตอนนั้นปี 1970

624
00:34:45,918 --> 00:34:48,754
‎ก็ห้าขวบ

625
00:34:48,838 --> 00:34:52,675
‎ผมว่าเราให้เขามาแสดง
‎เพราะเราหาพี่เลี้ยงไม่ได้

626
00:34:52,758 --> 00:34:54,802
‎และเรารู้ว่าจะมีบทนั้น

627
00:34:54,885 --> 00:34:57,263
‎เราเลยเรียกเขามา มันง่ายมาก

628
00:34:57,346 --> 00:35:00,724
‎ทอร์นาโดนั่นน่ากลัวมาก ทำให้ผมฉันหายไป

629
00:35:01,350 --> 00:35:03,144
‎คุณมีผมตรงไข่บ้างไหม

630
00:35:03,644 --> 00:35:04,979
‎ฉันไม่กล้ามอง

631
00:35:05,062 --> 00:35:07,731
‎ผมไม่รู้ว่าประโยคหมายถึงอะไร
‎ประโยคที่ให้ผมพูด

632
00:35:07,815 --> 00:35:09,859
‎ซึ่งก็คือ "คุณมีผมตรงไข่บ้างไหม"

633
00:35:10,442 --> 00:35:12,111
‎- กับคนหัวล้าน
‎- กับคนหัวล้าน

634
00:35:12,194 --> 00:35:14,405
‎- หมาหัวล้าน
‎- หมาพันธุ์เม็กซิกันแฮร์เลสใช่ไหม

635
00:35:14,488 --> 00:35:15,406
‎ใช่

636
00:35:15,489 --> 00:35:18,701
‎เขาดูอายนิดๆ ตอนที่พูด แต่ว่ามันลงตัวมาก

637
00:35:19,285 --> 00:35:21,203
‎ไม่จำเป็นต้องแสดงอีกเทค

638
00:35:21,287 --> 00:35:22,413
‎ส่งมา

639
00:35:22,496 --> 00:35:26,417
‎ตอนที่คุณให้โรเบิร์ตแสดงครั้งแรก
‎คุณรู้ไหมว่าเขา…

640
00:35:26,500 --> 00:35:27,835
‎ทุกคนรู้

641
00:35:27,918 --> 00:35:30,921
‎ทุกคนพูดกับผมว่า
‎"คุณได้เด็กคนนี้มาจากไหน"

642
00:35:31,505 --> 00:35:33,841
‎นั่นเป็นครั้งแรกที่สำคัญมาก

643
00:35:33,924 --> 00:35:36,427
‎ดูออกเลยว่าเขารู้ว่าทำอะไรอยู่

644
00:35:37,011 --> 00:35:40,222
‎เขาไม่ต้องให้ผมช่วย เขาสวมวิญญาณนักแสดง

645
00:35:40,306 --> 00:35:42,641
‎เขาเต้นแท็ปบนทางเข้าบ้านข้างนอก

646
00:35:42,725 --> 00:35:45,811
‎และลึกๆ ผมรู้ว่าเขาไม่ต้องไปเรียนการแสดง

647
00:35:45,895 --> 00:35:47,771
‎เด็กคนนี้จะเป็นนักแสดง

648
00:35:48,397 --> 00:35:50,274
‎เวลาผมเห็นกล้อง

649
00:35:50,357 --> 00:35:52,985
‎ผมมองว่ามันเป็นช่วงเวลาอยู่กับพ่อ

650
00:35:53,569 --> 00:35:56,280
‎บางครั้งพ่อเดินผ่านมา

651
00:35:56,363 --> 00:35:59,408
‎พ่อออกไปคว้ากล้อง และพูดว่า "อย่าขยับ"

652
00:35:59,491 --> 00:36:00,618
‎ผมแบบว่า "โว้ว"

653
00:36:06,290 --> 00:36:08,709
‎ผมคงรู้สึกเหมือนที่เอกซ์ตันรู้สึก

654
00:36:08,792 --> 00:36:13,005
‎วิ่งไปมาอยู่ข้างหลัง
‎และฉีดน้ำจากสระใส่ผม

655
00:36:13,088 --> 00:36:15,674
‎และถามว่า

656
00:36:15,758 --> 00:36:17,968
‎"พรุ่งนี้เราจะถ่ายหนังกันอีกไหม"

657
00:36:18,552 --> 00:36:21,639
‎นั่นโรเบิร์ตกับพี่สาวเขาทะเลาะกันในครัว

658
00:36:23,390 --> 00:36:26,352
‎ผมถือกล้องอยู่ตรงนั้นพอดี

659
00:36:26,435 --> 00:36:29,230
‎คิดว่าไม่มีอะไร จนเกิดเรื่องนี้ขึ้น

660
00:36:30,856 --> 00:36:32,650
‎ซีเนียร์เป็นพ่อแบบไหน

661
00:36:34,276 --> 00:36:38,822
‎ซับซ้อนเพราะสิ่งที่พ่อสนใจส่วนใหญ่

662
00:36:38,906 --> 00:36:42,409
‎คือกระบวนการตามหาแรงบันดาลใจ

663
00:36:43,077 --> 00:36:47,456
‎ผมรู้ว่าเราไม่เหมือนครอบครัวอื่น

664
00:36:47,539 --> 00:36:50,626
‎ผมเคยพาเขาไปดูหนัง
‎ที่ผมคิดว่าน่าสนใจ

665
00:36:50,709 --> 00:36:52,795
‎ไม่ทันคิดว่า "เขาเป็นเด็ก"

666
00:36:52,878 --> 00:36:55,839
‎อันที่จริง พวกเขาไม่ให้ผมเข้า

667
00:36:56,966 --> 00:36:58,133
‎เรื่อง ลากรานด์บุฟ

668
00:36:59,927 --> 00:37:04,473
‎ผู้ชายสี่คนในอิตาลีมารวมตัวกันทุกปี
‎และเริ่มป้อนอาหารกัน

669
00:37:04,556 --> 00:37:07,476
‎มันเลยเถิดมาก น่าขยะแขยง

670
00:37:08,060 --> 00:37:11,105
‎ผมลืมไปว่าโรเบิร์ตอยู่กับผม
‎และผมไปดูเรื่องนี้

671
00:37:11,188 --> 00:37:14,108
‎คนตรวจตั๋วบอกว่า "เขาเข้าไม่ได้

672
00:37:14,191 --> 00:37:15,693
‎นี่เป็นหนังเรตเอกซ์"

673
00:37:15,776 --> 00:37:16,902
‎ผมบอกว่า "ไม่เอาน่า"

674
00:37:16,986 --> 00:37:18,904
‎ผมเลยโทรหาเจ้าของหนัง

675
00:37:18,988 --> 00:37:21,949
‎และเขาพูดว่า "เรียกคนตรวจตั๋วมาคุย
‎เขากล้าดียังไง"

676
00:37:22,032 --> 00:37:23,867
‎และอื่นๆ

677
00:37:23,951 --> 00:37:27,788
‎คนตรวจตั๋วรับสาย แล้วพูดว่า "คุณเข้าได้แล้ว"

678
00:37:28,330 --> 00:37:31,292
‎เอาเป็นว่าเราไม่ได้ดู แฟนตาเซีย ก็แล้วกัน

679
00:37:33,669 --> 00:37:36,213
‎อันที่จริงผมพาเขาไปดู
‎เดอะ ฮาร์เดอร์ เดย์ คัม

680
00:37:36,297 --> 00:37:38,424
‎(เดอะ ฮาร์เดอร์ เดย์ คัม
‎แพร์รี เฮนเซลล์ กำกับ)

681
00:37:38,507 --> 00:37:43,012
‎เราเข้าไปและวันนั้นฝนตก
‎ก็เลยมีฝนรั่วในโรงหนัง

682
00:37:43,095 --> 00:37:45,180
‎เรานั่งอยู่ข้างหลังที่นั่งต่างๆ

683
00:37:45,764 --> 00:37:48,559
‎ตอนที่เราออกมา เราพูดว่า "ว้าว

684
00:37:48,642 --> 00:37:51,228
‎ในโรงไม่มีใครเลย นอกจากเรา"

685
00:37:51,312 --> 00:37:53,439
‎นั่นยิ่งทำให้มันดีขึ้นไปอีก

686
00:37:53,522 --> 00:37:58,319
‎ผมจำได้ว่าโรงหนังหลายแห่ง
‎ทั้งสกปรกและแปลก

687
00:37:58,402 --> 00:38:02,823
‎แต่เราคิดว่าภาพยนตร์ทำให้เราใกล้ชิดกัน

688
00:38:03,407 --> 00:38:05,534
‎และยังเป็นอย่างนั้นจนทุกวันนี้

689
00:38:06,160 --> 00:38:07,286
‎พ่อมีเยอะเลย

690
00:38:07,369 --> 00:38:10,789
‎มาคอยดูไม่ให้พ่อโดนสายไมค์รัดคอไปซะก่อน

691
00:38:11,749 --> 00:38:14,084
‎พ่อจะว่าอะไรไหม
‎ถ้าเราถ่ายให้เห็นทีมงานในสารคดี

692
00:38:14,168 --> 00:38:16,503
‎- เอาสิ
‎- เพราะอะไร

693
00:38:16,587 --> 00:38:19,673
‎เพราะทำให้ทุกคนรู้ว่าเรารู้ว่ากำลังทำอะไร

694
00:38:19,757 --> 00:38:20,924
‎ใช่

695
00:38:21,008 --> 00:38:23,385
‎พวกเขาอาจไม่ชอบ
‎แต่เรารู้ว่าเราทำอะไร

696
00:38:23,469 --> 00:38:25,804
‎ค่อนข้างชัดเจนว่า
‎เรารู้ว่าเราทำอะไร ถูกไหม

697
00:38:25,888 --> 00:38:28,015
‎เราต้องรู้อะไรบ้างแหละ

698
00:38:28,515 --> 00:38:33,937
‎ตรงนี้เราจะพูดถึงคนสามรุ่นที่…

699
00:38:34,021 --> 00:38:35,105
‎กวนประสาท

700
00:38:35,189 --> 00:38:36,440
‎กวนประสาท

701
00:38:36,523 --> 00:38:40,152
‎พ่อพูดอะไรกับลูก
‎เวลาลูกทำให้พ่อรำคาญ

702
00:38:40,235 --> 00:38:42,780
‎นี่ อย่ากวนประสาท

703
00:38:43,697 --> 00:38:46,992
‎และนั่นมาจากพ่อพูดกับผม

704
00:38:47,493 --> 00:38:51,330
‎นี่เป็นครั้งแรกเลย
‎บอกปู่ไปสิว่าอย่ากวนประสาท

705
00:38:51,413 --> 00:38:52,498
‎- นี่
‎- เอาจริงๆ

706
00:38:52,581 --> 00:38:54,541
‎นี่ อย่ากวนประสาท

707
00:38:54,625 --> 00:38:57,086
‎- นั่นไง
‎- หลานนั่นแหละอย่ากวนประสาท

708
00:38:57,169 --> 00:39:01,840
‎เราสามคนจะไปดื่มกาแฟแป๊บนึง

709
00:39:01,924 --> 00:39:02,966
‎ผมดื่มกาแฟ

710
00:39:03,050 --> 00:39:06,178
‎ลูกจิบของพ่อได้นิดนึง แต่อย่าบอกแม่

711
00:39:06,929 --> 00:39:08,222
‎ผมไม่เคยบอกแม่

712
00:39:13,519 --> 00:39:14,645
‎รูปนี้ดี

713
00:39:16,021 --> 00:39:20,401
‎ซีเนียร์แบบที่ผมจำได้ ประมาณปี 1971

714
00:39:21,026 --> 00:39:23,237
‎ผมอายุเท่าเอกซ์ตัน

715
00:39:24,071 --> 00:39:26,198
‎นั่นพ่อและนั่นแม่ผม เอลซี่

716
00:39:26,907 --> 00:39:28,534
‎แล้วนี่ก็อีกรูป

717
00:39:29,743 --> 00:39:31,703
‎นี่มาจากเรื่องกรีเซอร์ส

718
00:39:31,787 --> 00:39:33,872
‎จากหนังเรื่อง กรีเซอร์ส พาเลซ ใช่

719
00:39:35,040 --> 00:39:37,334
‎ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ช่วยให้ผมหายตาบอดที

720
00:39:37,418 --> 00:39:39,920
‎- ผู้โปรดสัตว์
‎- ผู้โปรดสัตว์

721
00:39:40,003 --> 00:39:41,588
‎ถ้าคุณรู้สึก คุณก็หาย

722
00:39:48,262 --> 00:39:49,972
‎ผมคลานได้อีกครั้ง

723
00:39:50,472 --> 00:39:52,266
‎ผมกลับมาคลานได้แล้ว

724
00:39:52,933 --> 00:39:55,185
‎เรื่องกรีเซอร์สเกิดขึ้นได้ยังไง

725
00:39:55,269 --> 00:39:59,565
‎ผู้หญิงคนหนึ่งอยากให้ผมทำหนัง
‎เธอพูดว่า "คุณต้องการทำหนังแบบไหน"

726
00:39:59,648 --> 00:40:02,192
‎ผมบอก  "พระบิดา พระบุตร และพระจิต
‎โผล่มาในแดนตะวันตก"

727
00:40:02,276 --> 00:40:03,318
‎เธอว่า "ก็ได้"

728
00:40:03,402 --> 00:40:06,029
‎เธอเอาบทให้สามีเธอซึ่งเป็นคนรวย

729
00:40:06,113 --> 00:40:08,907
‎เขาอ่านแล้วพูดกับผมว่า
‎"หนังเรื่องนี้จะทำเงินไหม"

730
00:40:09,408 --> 00:40:11,743
‎ผมบอกว่า "คิดว่าไม่นะ"
‎และเขาพูดกับภรรยาว่า

731
00:40:11,827 --> 00:40:13,745
‎"เขาน่ารักดี เอาเงินให้เขาไป"

732
00:40:13,829 --> 00:40:17,624
‎อย่างน้อยเขาก็ตรงไปตรงมาว่าเขาคิดยังไง

733
00:40:17,708 --> 00:40:23,088
‎ดูเหมือนว่าตัวละครพระเยซู
‎ที่โดดร่มลงมาในแดนตะวันตก

734
00:40:23,172 --> 00:40:24,798
‎จะทำเงินไม่ได้สักแดง

735
00:40:25,340 --> 00:40:29,178
‎ครั้งนี้ต้องใช้ประโยชน์จากภูมิทัศน์

736
00:40:29,261 --> 00:40:32,222
‎การถ่ายภาพยนตร์เริ่มจะใหญ่โตขึ้น

737
00:40:32,306 --> 00:40:35,267
‎และมีนักแสดงสตันท์ มีล้อเกวียน

738
00:40:35,350 --> 00:40:38,061
‎และสร้างปราสาทของกรีเซอร์สจริงๆ

739
00:40:38,145 --> 00:40:39,563
‎แล้วก็ระเบิดมันทิ้ง

740
00:40:44,776 --> 00:40:47,196
‎อย่าทำให้เราสงสัยและเดาเอาเอง

741
00:40:47,279 --> 00:40:49,615
‎บอกเรามาว่าท่านมาที่นี่ทำไม

742
00:40:50,866 --> 00:40:54,328
‎ผมรู้ว่าพ่อชอบให้คนดูตีความเอาเอง

743
00:40:54,411 --> 00:40:59,666
‎แต่ในหนังเรื่องนั้น
‎มีการส่งสารทางจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งมาก

744
00:41:00,167 --> 00:41:03,754
‎ขนาดตอนผมโตแล้วนี่
‎ยังพยายามทำความเข้าใจอยู่เลย

745
00:41:03,837 --> 00:41:05,589
‎พ่อดีใจที่แกพูดแบบนั้น

746
00:41:12,346 --> 00:41:14,014
‎บ็อบ สบายดีไหม

747
00:41:16,016 --> 00:41:17,059
‎สบายดี

748
00:41:18,143 --> 00:41:23,398
‎(แนนซี่ คอนเนอร์
‎น้องสาวของซีเนียร์)

749
00:41:23,482 --> 00:41:27,277
‎เรารู้จักเขาในฐานะคนที่ปลุกปั่น
‎สร้างแรงกระตุ้นด้วยหนังของเขา

750
00:41:27,361 --> 00:41:31,156
‎แต่มีอะไรที่น่าแปลกใจ
‎ในฐานะน้องสาวไหม คุณคิดว่าเขาเป็นคนยังไง

751
00:41:31,240 --> 00:41:34,785
‎ฉันพูดเสมอว่าเขาเป็นคนไร้เดียงสาสำหรับฉัน
‎เขาไร้เดียงสา

752
00:41:36,328 --> 00:41:38,247
‎- เพิ่งเคยได้ยิน
‎- และเป็นคนพิถีพิถัน

753
00:41:38,330 --> 00:41:40,415
‎- ดีจัง
‎- ไม่ เรื่องจริง พี่เป็นแบบนั้น

754
00:41:40,999 --> 00:41:42,459
‎พี่เป็นคนแบบนั้น

755
00:41:43,085 --> 00:41:47,798
‎เขาไม่คิดว่าตัวเองตลก
‎แต่เขาเผยออกมาเยอะมาก เขาเป็นคนตรง

756
00:41:48,674 --> 00:41:49,841
‎มากอดหน่อย

757
00:41:54,888 --> 00:41:56,723
‎- เมื่อคุณเห็นโรเบิร์ต จูเนียร์…
‎- ค่ะ

758
00:41:56,807 --> 00:41:59,101
‎คุณเห็นความคล้ายคลึงของพ่อกับลูกไหม

759
00:41:59,184 --> 00:42:00,310
‎เห็นสิ

760
00:42:00,394 --> 00:42:03,438
‎ผมรู้สึกว่าโรเบิร์ตได้อารมณ์ขันจากพ่อ

761
00:42:03,522 --> 00:42:06,692
‎ใช่ แต่แม่เขาก็ตลกมาก

762
00:42:09,069 --> 00:42:10,445
‎เป็นไงบ้าง

763
00:42:11,321 --> 00:42:13,073
‎คุณคือแมรี่สาวบริสุทธิ์หรือเปล่า

764
00:42:14,575 --> 00:42:15,993
‎เรียกฉันว่าแมรี่ก็พอ

765
00:42:17,869 --> 00:42:20,706
‎เอลซี่ ดาวนีย์เป็นนักแสดงที่เก่งมาก

766
00:42:20,789 --> 00:42:23,917
‎ซึ่งสามารถทำอะไรที่น่าทึ่งด้วยตัวเองได้

767
00:42:24,418 --> 00:42:26,962
‎แต่เธอเลือกทำงานกับสามี

768
00:42:27,838 --> 00:42:31,675
‎เธอมีพรสวรรค์มาก น่ารัก

769
00:42:31,758 --> 00:42:34,720
‎เป็นคนอ่อนหวานที่สุดที่คุณจะอยากรู้จัก

770
00:42:35,220 --> 00:42:37,139
‎สิ่งเดียวเกี่ยวกับหนังทุนต่ำเหล่านี้คือ

771
00:42:37,222 --> 00:42:39,641
‎การทำงานเบื้องหลังกล้อง

772
00:42:40,392 --> 00:42:42,519
‎กับเอลซี่ มันชัดเจนทันทีเลยไหม

773
00:42:42,603 --> 00:42:45,564
‎ว่า "นี่ เราจะทำหนังเหล่านี้ด้วยกัน"

774
00:42:45,647 --> 00:42:48,483
‎ไม่ ผมเจอเธอก่อนผมทำหนัง

775
00:42:48,567 --> 00:42:51,194
‎นอกโรงละครบรอดเวย์

776
00:42:51,278 --> 00:42:53,488
‎ตอนที่พวกเขาเจอกัน มันแบบว่า…

777
00:42:54,698 --> 00:42:57,576
‎มันจบเลย พวกเขาเข้าใจกัน

778
00:42:57,659 --> 00:43:00,245
‎พวกเขาหัวเราะ ทำให้เราหัวเราะ

779
00:43:00,329 --> 00:43:03,248
‎เธอเป็นนักแสดงตลกโดยธรรมชาติ

780
00:43:03,332 --> 00:43:05,792
‎ฉะนั้นการที่โรเบิร์ตเป็นลูกสองคนนี้

781
00:43:07,169 --> 00:43:10,130
‎เขาต้องเป็นอย่างที่เขาเป็น

782
00:43:10,213 --> 00:43:12,841
‎คุณเรียนรู้การเป็นนักแสดงจากแม่คุณบ้างไหม

783
00:43:12,924 --> 00:43:14,593
‎แทบทุกอย่างเลย

784
00:43:16,053 --> 00:43:18,347
‎ผมเห็นพ่อกำกับการแสดงของแม่

785
00:43:18,930 --> 00:43:21,933
‎แม่ทุ่มสุดตัว

786
00:43:22,017 --> 00:43:26,855
‎ไม่ว่าพ่อจะคิดอะไรบ้าๆ ออกมา

787
00:43:28,231 --> 00:43:30,651
‎และผมจำได้ว่า
‎ตอนเราถ่ายเรื่อง กรีเซอร์ส พาเลซ

788
00:43:30,734 --> 00:43:34,196
‎แม่ต้องปีนเนินทรายไม่หยุด

789
00:43:34,279 --> 00:43:37,449
‎แม่ไม่มีปัญหาที่จะต้องทำอะไรที่ต้องเป๊ะๆ

790
00:43:38,116 --> 00:43:41,828
‎- คุณให้เธอทำอะไรหลายอย่างไหม
‎- ทุกอย่างเท่าที่ทำได้ เธอยอมทำทุกอย่าง

791
00:43:41,912 --> 00:43:44,289
‎เธอลองทุกอย่าง เธอรู้ว่าต้องทำยังไง

792
00:43:44,790 --> 00:43:48,835
‎นี่คือช่วงเวลาที่เธอค้นพบว่าลูกชายเธอตายแล้ว

793
00:43:48,919 --> 00:43:52,255
‎และนี่คือเอลซี่รับบทเป็นแม่ในกรีเซอร์ส พาเลซ

794
00:43:53,173 --> 00:43:55,384
‎เธอหาลูกชายไม่เจอ ซึ่งก็คือโรเบิร์ต

795
00:43:56,927 --> 00:44:01,431
‎ผมรับบทเป็นเด็กที่ถูกพระเจ้าปาดคอ

796
00:44:01,515 --> 00:44:03,058
‎แล้วแม่มาเจอเขา

797
00:44:03,558 --> 00:44:06,520
‎ตอนท้ายเรื่อง เขาถูกชุบชีวิตขึ้นมา

798
00:44:08,563 --> 00:44:11,858
‎ผมว่าเขาตื่นเต้นที่ได้แสดงกับแม่

799
00:44:12,818 --> 00:44:14,695
‎เรื่องกรีเซอร์ส ผมภูมิใจมาก

800
00:44:14,778 --> 00:44:16,738
‎เพราะผมโตพอที่จะรู้ว่าผมแสดงหนังอยู่

801
00:44:16,822 --> 00:44:20,242
‎และเริ่มรู้สึกเหมือนดาราหนังนิดๆ

802
00:44:21,118 --> 00:44:22,452
‎และเป็นช่วงเวลาที่ดี

803
00:44:22,536 --> 00:44:24,621
‎ผมอยากขอบคุณพ่อ
‎พ่อทำให้เราได้ออกไปนอกเมือง

804
00:44:24,705 --> 00:44:26,498
‎สนุกดี

805
00:44:26,581 --> 00:44:29,418
‎- ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่ดีไหมครับ
‎- ใช่

806
00:44:29,918 --> 00:44:31,795
‎แล้วทุกอย่างก็พังไม่เป็นท่า

807
00:44:41,763 --> 00:44:44,808
‎(ทูทันส์ออฟเทอร์ควอยส์
‎ทูเทาส์ทูไนต์ (1975))

808
00:44:44,891 --> 00:44:47,310
‎ฉันมาถึงทางแยก

809
00:44:47,894 --> 00:44:49,938
‎โดยมีโคเคนในจมูก

810
00:44:51,440 --> 00:44:54,109
‎คุณจะให้คำแนะนำตัวเองในตอนนั้นว่ายังไง

811
00:44:54,192 --> 00:44:55,944
‎อย่ายุ่งกับยาเสพติด

812
00:45:03,160 --> 00:45:04,536
‎ฉันมีงานให้ทำ

813
00:45:05,620 --> 00:45:09,332
‎ขนเทอร์ควอยส์สองตันไปเมืองเทาส์คืนนี้

814
00:45:09,833 --> 00:45:12,210
‎ฉากเปิดเรื่อง

815
00:45:13,378 --> 00:45:16,882
‎แทบจะดูเหมือนหนังโจรกรรม

816
00:45:16,965 --> 00:45:18,967
‎ตัวละครเหล่านี้มารวมตัวกัน

817
00:45:19,050 --> 00:45:21,803
‎แต่มีคนหนึ่งใส่ชุดดำน้ำเต็มตัวเดินเข้ามา

818
00:45:21,887 --> 00:45:23,972
‎ขณะที่เขาปลดเข็มขัดถ่วงน้ำหนัก เขาพูดว่า

819
00:45:24,556 --> 00:45:26,767
‎"แล้วแลร์รี่ล่ะ เขาชอบทาโก้"

820
00:45:26,850 --> 00:45:28,518
‎แล้วเขาก็ปลดเข็มขัดออก

821
00:45:30,353 --> 00:45:32,898
‎มันพยายามก้าวข้าม

822
00:45:32,981 --> 00:45:36,067
‎ที่จะเป็นสิ่งที่คนพูดได้ว่าเป็นภาพยนตร์

823
00:45:38,862 --> 00:45:43,575
‎หลักๆ น่ะเรียกได้ว่าเป็นการยำใหญ่ผสมผสาน

824
00:45:44,242 --> 00:45:47,245
‎ซึ่งผมว่ามันเหนือชั้นมาก

825
00:45:47,913 --> 00:45:50,290
‎- จริง เราต้องยำใหญ่ให้พลิ้ว
‎- ใช่

826
00:45:50,373 --> 00:45:52,000
‎ถ้าอยากยึดเหนี่ยวอะไร

827
00:45:52,083 --> 00:45:55,253
‎ปล่อยใจไป ปล่อยร่างกายไป

828
00:45:55,337 --> 00:45:56,922
‎ปล่อยกระเป๋าสตางค์ไป

829
00:45:57,672 --> 00:46:01,009
‎ฉากนี้มันแปลกและไม่เชื่อมโยง

830
00:46:01,092 --> 00:46:03,678
‎พ่อถ่ายทำได้สักชั่วโมงแล้วกลับบ้าน

831
00:46:03,762 --> 00:46:07,724
‎เพราะเหนื่อยหรือเมายาหรืออะไรก็แล้วแต่

832
00:46:07,808 --> 00:46:10,894
‎ผมว่ารูปแบบเป้าหมายมันแปลกมาก

833
00:46:10,977 --> 00:46:13,772
‎และอาจจะเหมาะในการเอามาใช้แล้ว

834
00:46:14,356 --> 00:46:17,108
‎พ่อผมอยู่ในห้องใต้ดินกับคนตัดต่อ

835
00:46:17,192 --> 00:46:19,611
‎เป็นเวลาสองปี

836
00:46:19,694 --> 00:46:23,782
‎และผมว่า "นั่นเรียกว่าตัดต่อกันนานมากนะ"

837
00:46:23,865 --> 00:46:25,784
‎เรารู้ว่าเกิดอะไรที่ข้างล่าง

838
00:46:25,867 --> 00:46:28,662
‎สมัยนั้นสนุกไหม ลำบากไหม

839
00:46:28,745 --> 00:46:30,121
‎พ่อติดยา

840
00:46:30,622 --> 00:46:33,166
‎ส่วนใหญ่เสพโคเคนและกัญชา

841
00:46:34,292 --> 00:46:36,127
‎บ้าสุดหลุดโลก

842
00:46:39,297 --> 00:46:40,131
‎เอาละ

843
00:46:40,715 --> 00:46:45,720
‎ผมรู้ว่างานเริ่มกลายเป็นข้ออ้าง

844
00:46:45,804 --> 00:46:50,433
‎ต่อมามันไม่ใช่ และหลังจากนั้นไม่นาน
‎พ่อแม่ผมก็แยกทางกัน

845
00:46:52,686 --> 00:46:55,689
‎หันมา โบกมือให้ที่ประตูพร้อมกับถือร่ม

846
00:46:55,772 --> 00:46:57,774
‎บอกลาแล้วเดินเข้าข้างใน บ๊ายบาย

847
00:46:58,441 --> 00:46:59,568
‎บ๊ายบาย

848
00:47:01,403 --> 00:47:04,656
‎- คืนนี้หลับฝันดีนะ
‎- คืนนี้หลับฝันดี

849
00:47:05,156 --> 00:47:09,077
‎ถึงเราจะแยกทางกัน แต่เราก็ยังคุยกันบ่อยๆ

850
00:47:09,619 --> 00:47:10,954
‎- ราตรีสวัสดิ์
‎- ราตรีสวัสดิ์

851
00:47:11,037 --> 00:47:13,707
‎- หลับฝันดีนะ
‎- หลับฝันดี…

852
00:47:17,419 --> 00:47:19,671
‎ใช่ นั่นทำให้นึกถึงความหลังมาก

853
00:47:31,182 --> 00:47:33,435
‎และเอื้อม เอื้อมไปข้างหลัง

854
00:47:35,353 --> 00:47:36,479
‎และดึงอีกที

855
00:47:36,980 --> 00:47:38,398
‎คุณหายใจอยู่ใช่ไหม

856
00:47:38,899 --> 00:47:39,983
‎หวังว่างั้นแหละ

857
00:47:40,901 --> 00:47:41,735
‎ครับ

858
00:47:42,235 --> 00:47:44,529
‎ตอนผมมาที่นี่ครั้งแรก มันตึงหน่อย

859
00:47:44,613 --> 00:47:46,781
‎ครับ จะว่าอย่างนั้นก็ได้

860
00:47:47,782 --> 00:47:49,534
‎เราเรียกพระเจ้าเยอะ ว่าไหม

861
00:47:49,618 --> 00:47:52,579
‎แบบว่า พระเจ้านี่
‎และ "โอ้ พระเจ้า สควอตอีกที"

862
00:47:52,662 --> 00:47:54,372
‎หรือ "โอ้ พระเจ้า เซเลรีอีกแล้ว"

863
00:47:54,456 --> 00:47:55,624
‎ตลกมากเลย

864
00:47:55,707 --> 00:47:59,210
‎- ผู้ชายคนนี้อยู่ไหน
‎- เรายังไม่เห็นเขา

865
00:47:59,294 --> 00:48:02,005
‎ไม่ ทุกครั้งที่ผมอ่านหน้าแรกของนิวยอร์กไทมส์

866
00:48:02,088 --> 00:48:04,549
‎ผมพูดว่า "ไอ้หมอนี่อยู่ไหน"

867
00:48:05,926 --> 00:48:07,969
‎- ดีมากเลย
‎- เยี่ยม

868
00:48:09,179 --> 00:48:11,890
‎แล้วที่ไหน เรามีอิสระ

869
00:48:11,973 --> 00:48:15,894
‎มีอะไรที่คุณตัดออกไหม

870
00:48:15,977 --> 00:48:17,020
‎นี่ไง เรามี…

871
00:48:17,938 --> 00:48:22,442
‎โรเบิร์ตคงคิดอะไรได้
‎เพราะเขาออกกำลังกายตลอด

872
00:48:23,234 --> 00:48:26,112
‎เขาอาจจะคิดว่า
‎"สุดท้ายฉันไม่อยากเป็นเหมือนพ่อ"

873
00:48:26,988 --> 00:48:28,198
‎ไม่เลวนะ

874
00:48:28,907 --> 00:48:30,033
‎ไม่เลวเลย

875
00:48:30,533 --> 00:48:31,534
‎เพิ่มนะ

876
00:48:32,327 --> 00:48:33,328
‎อือ

877
00:48:33,912 --> 00:48:37,040
‎(การตัดต่อของซีเนียร์)

878
00:48:43,672 --> 00:48:46,841
‎ดูสิ ใครจะไปรู้ว่า
‎วันนี้เราจะข้ามสะพานที่ผมไม่เคยข้าม

879
00:48:46,925 --> 00:48:50,720
‎เพราะนึกว่าผมจะไม่ต้องเดิน
‎แต่ตอนนี้ดูสิ

880
00:48:53,098 --> 00:48:55,183
‎- คุณชอบนิวยอร์กไหม
‎- ชอบสิ

881
00:48:55,684 --> 00:48:57,477
‎ที่นี่ผมได้แรงบันดาลใจ

882
00:48:57,978 --> 00:49:02,357
‎เราจะทำหนังในลอสแอนเจลิสได้ยังไง
‎เราเห็นเมืองนี้มาทุกช็อตแล้ว

883
00:49:02,440 --> 00:49:05,694
‎มุมเดิมๆ ถนนเดิมๆ

884
00:49:05,777 --> 00:49:07,612
‎ที่นี่มันแตกต่างไปเลย

885
00:49:11,366 --> 00:49:12,492
‎ดูตรงนี้สิ

886
00:49:16,329 --> 00:49:17,455
‎ให้ตาย

887
00:49:18,832 --> 00:49:22,127
‎ดูแสงตอนนี้ พระเจ้า สวยมากๆ

888
00:49:23,294 --> 00:49:26,548
‎เราควรถ่ายแบบ 360 องศา

889
00:49:30,093 --> 00:49:31,219
‎ขาตั้งผิดแบบ

890
00:49:32,470 --> 00:49:34,806
‎ข้อดีอีกอย่างของการทำหนังในนิวยอร์ก

891
00:49:34,889 --> 00:49:36,099
‎ถ้าเราอยากไปทางนั้น

892
00:49:36,182 --> 00:49:39,936
‎บางทีเราจะนำเสียงจริงๆ ที่เราพูดถึงเข้ามา

893
00:49:40,020 --> 00:49:42,063
‎เร่งเสียงขึ้น อย่าพูดนะ

894
00:49:42,147 --> 00:49:43,398
‎มันเกิดขึ้นเอง

895
00:49:54,909 --> 00:49:56,494
‎แล้วยังไงต่อ

896
00:49:57,078 --> 00:50:00,248
‎จะดูในนี้ว่ามีอะไรบ้างไหม

897
00:50:01,166 --> 00:50:02,459
‎เราจะได้เห็น

898
00:50:02,542 --> 00:50:06,463
‎เราอาจจะตัดเข้าที่โรเบิร์ตกับผม

899
00:50:07,839 --> 00:50:08,840
‎อาจจะ

900
00:50:10,258 --> 00:50:11,551
‎ใช่ ลองดู

901
00:50:11,634 --> 00:50:13,386
‎หวัดดี พ่อหรือเปล่าครับ

902
00:50:13,887 --> 00:50:14,888
‎ใช่

903
00:50:14,971 --> 00:50:16,264
‎นั่นลูกรักเหรอ

904
00:50:16,347 --> 00:50:17,807
‎นี่ลูกชายที่รัก

905
00:50:19,392 --> 00:50:20,226
‎ไงพ่อ

906
00:50:20,310 --> 00:50:22,353
‎เราจะคุยเรื่องอะไร

907
00:50:22,437 --> 00:50:24,814
‎วันนี้เรามาคุยเรื่องแอลเอ

908
00:50:25,482 --> 00:50:27,275
‎- โอ้ พระเจ้า
‎- ผมขอโทษ

909
00:50:27,358 --> 00:50:29,110
‎เราจะทำทั้งหมด

910
00:50:29,194 --> 00:50:30,528
‎โอ้ พระเจ้า

911
00:50:36,242 --> 00:50:38,620
‎ตอนแรกที่คุณไปถึง
‎และคุณไม่เคยไปที่นั่นมาก่อน

912
00:50:38,703 --> 00:50:41,748
‎มันก็โรแมนติกดีเพราะพวกหนังสือต่างๆ

913
00:50:41,831 --> 00:50:44,751
‎แต่ไม่ช้าคุณก็รู้ว่ามันเป็นเพียงลมปาก

914
00:50:44,834 --> 00:50:47,879
‎"เราอยากทำหนังกับคุณ" และนั่นนี่

915
00:50:47,962 --> 00:50:50,757
‎"มาดูว่าจะเป็นยังไง" และอะไรแบบนั้น

916
00:50:51,341 --> 00:50:54,677
‎คำถามแรกที่พวกเขาถามโดยปกติ
‎เมื่อคุณจะทำหนังคือ

917
00:50:54,761 --> 00:50:56,346
‎"คุณคิดว่ามันจะทำเงินไหม"

918
00:50:56,846 --> 00:51:00,183
‎เพื่อนผมก็จะพูดว่า "นายแย่แล้ว"

919
00:51:01,309 --> 00:51:02,477
‎(อัพ เดอะ อะคาเดมี (1980))

920
00:51:02,560 --> 00:51:03,812
‎คุณเป็นคนที่สังคมรังเกียจ

921
00:51:03,895 --> 00:51:06,815
‎เป็นความอับอายของครอบครัวและชุมชน

922
00:51:07,816 --> 00:51:09,109
‎ความอัปยศ

923
00:51:09,192 --> 00:51:10,568
‎มีอะไรหรือเปล่า ไอ้หนู

924
00:51:10,652 --> 00:51:12,362
‎พอดีในนี้มันเย็นๆ

925
00:51:12,445 --> 00:51:15,115
‎นายหมายถึง "พอดีในนี้มันเย็นๆ ครับ" ใช่ไหม

926
00:51:15,198 --> 00:51:16,699
‎- ใช่ครับ
‎- งั้นก็พูดสิ

927
00:51:16,783 --> 00:51:18,576
‎มันแค่เย็นๆ ในนี้ครับ

928
00:51:18,660 --> 00:51:21,079
‎- พูดอีกที
‎- พอดีในนี้มันเย็นๆ ครับ

929
00:51:21,162 --> 00:51:23,957
‎- พูดอีกที
‎- พอดีในนี้มันเย็นๆ ครับ

930
00:51:24,040 --> 00:51:25,834
‎ฉันก็ว่านายน่าจะพูดแบบนั้น

931
00:51:25,917 --> 00:51:31,047
‎เรื่อง อัพ เดอะ อะคาเดมี
‎เป็นหนังสตูดิโอเรื่องแรกที่พ่อทำใช่ไหม

932
00:51:31,131 --> 00:51:33,133
‎ใช่ หายนะมาก

933
00:51:33,216 --> 00:51:35,593
‎และพ่อคิดว่า "เอาฉันออกไปที"

934
00:51:35,677 --> 00:51:37,262
‎เล่าให้ฟังหน่อย

935
00:51:38,096 --> 00:51:41,432
‎มันควรจะเป็นโรงเรียนทหารสำหรับเด็ก

936
00:51:41,975 --> 00:51:44,060
‎บทมันเกี่ยวกับเด็กอายุ 16

937
00:51:44,144 --> 00:51:47,355
‎มันจะมีประสิทธิภาพกว่านี้ถ้าเป็นเด็กสิบขวบ

938
00:51:47,438 --> 00:51:50,316
‎เขาพูดว่า "บทเด็กก็ควรให้เด็กแสดง
‎เราไม่ควรให้วัยรุ่นมาแสดง"

939
00:51:50,400 --> 00:51:53,194
‎แบบนั้นคงจะวุ่นวายและทำไม่ได้

940
00:51:53,278 --> 00:51:55,280
‎ทางสตูดิโอยอมไหม ไม่

941
00:51:55,363 --> 00:51:57,323
‎พวกเขาบอกว่า "จะบ้าเหรอ"

942
00:51:57,407 --> 00:52:00,326
‎ผมบอกว่า "หมายความว่าไง
‎ผมแค่อยากเปลี่ยนอายุ"

943
00:52:00,410 --> 00:52:02,412
‎"คุณจะไม่ทำแบบนั้นแถวนี้"

944
00:52:03,037 --> 00:52:07,167
‎ผมเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่น
‎โดยการทำสิ่งที่ผมถูกขอให้ทำ

945
00:52:07,250 --> 00:52:08,918
‎แหงละ

946
00:52:09,502 --> 00:52:12,589
‎ก่อนหน้านั้นพ่อค่อนข้างได้รับการปกป้อง

947
00:52:12,672 --> 00:52:14,048
‎คนรู้ว่าพ่อพิเศษ

948
00:52:14,132 --> 00:52:16,926
‎และอยากช่วยให้ได้ทำหนังแบบเขาเรื่องถัดไป

949
00:52:17,010 --> 00:52:20,597
‎ผมว่าประสบการณ์ทำหนังกับสตูดิโอ
‎อย่างเดียวที่พ่อได้คือ

950
00:52:20,680 --> 00:52:24,100
‎สตูดิโอบอกคุณว่าคุณทำอะไรได้และทำอะไรไม่ได้

951
00:52:24,726 --> 00:52:27,145
‎ถ้าคุณเป็นศิลปิน มันปวดใจนะ

952
00:52:29,022 --> 00:52:31,941
‎ผมว่าพ่อคงคิดว่า "เยี่ยม มาลุยกัน"

953
00:52:32,025 --> 00:52:34,944
‎คุณจะได้หนังของโรเบิร์ต ดาวนีย์
‎อย่างที่คุณสมควรได้

954
00:52:36,196 --> 00:52:38,573
‎มีใครคนหนึ่งพูดว่า "ขืนคุณพูดแบบนี้ต่อไป

955
00:52:38,656 --> 00:52:39,866
‎เราจะไล่คุณออก

956
00:52:39,949 --> 00:52:42,869
‎และคุณจะไม่ได้ทำหนังจนจบ ไม่ว่ายังไง"

957
00:52:42,952 --> 00:52:45,872
‎พ่อพูดว่า "โอเค งั้นก็ได้

958
00:52:45,955 --> 00:52:48,750
‎ตราบใดที่ตอนจบเป็นโคเคน"

959
00:52:50,084 --> 00:52:52,629
‎และนั่นเกือบทำให้พ่อถูกไล่ออก

960
00:52:53,796 --> 00:52:57,508
‎- พ่อไม่สนเลยสักนิดใช่ไหม
‎- ไม่เลย

961
00:52:58,176 --> 00:53:01,137
‎พ่อจะเรียกช่วงเวลานั้นว่าอะไร

962
00:53:01,221 --> 00:53:05,016
‎สิบห้าปีของความบ้าบอ

963
00:53:05,099 --> 00:53:06,434
‎โอ้โฮ

964
00:53:06,517 --> 00:53:12,232
‎ผมว่าถ้าไม่พูดถึงสิ่งที่ส่งผลต่อผม
‎ก็คงขาดอะไรไป

965
00:53:12,315 --> 00:53:16,110
‎ใช่ พ่อนี่ไม่อยากพูดถึงเรื่องนั้นเลย

966
00:53:18,738 --> 00:53:22,242
‎(เลสแดนซีโร่ (1987)
‎กำกับโดย มาเรก คานีฟสกา)

967
00:53:22,325 --> 00:53:24,160
‎ตอนที่ผมแสดงใน เลสแดนซีโร่

968
00:53:24,244 --> 00:53:26,913
‎นั่นคือช่วงที่ผมเริ่ม…

969
00:53:28,539 --> 00:53:30,458
‎แน่นอนว่ามันไม่ใช่

970
00:53:32,126 --> 00:53:33,544
‎หนังอัตชีวประวัติสำหรับผม

971
00:53:33,628 --> 00:53:38,466
‎แต่สะท้อนถึงคนหนุ่มสาว ยาเสพติด ยุค 80

972
00:53:39,300 --> 00:53:41,803
‎ตอนที่คุณได้ยินว่าเขาแสดงหนังเรื่องนั้น
‎มันเป็นยังไง

973
00:53:41,886 --> 00:53:45,848
‎เขาตลกดี เขาพูดว่า
‎"ผมได้แสดงในหนังจริงๆ"

974
00:53:47,600 --> 00:53:49,018
‎ลูกอยู่ที่นี่ไม่ได้

975
00:53:49,102 --> 00:53:51,020
‎ลูกใช้ชีวิตที่ไหนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่ที่นี่

976
00:53:51,604 --> 00:53:53,564
‎- ผมเป็นลูกพ่อ ผมจะนอนที่นี่
‎- ออกไป

977
00:53:54,190 --> 00:53:55,358
‎พ่อจะแจ้งตำรวจ

978
00:53:56,317 --> 00:53:57,568
‎แต่พ่อชอบมาก

979
00:53:57,652 --> 00:53:59,612
‎มันยากแต่เยี่ยม

980
00:53:59,696 --> 00:54:01,322
‎มันเป็นยุคที่บ้าบอ

981
00:54:02,448 --> 00:54:05,410
‎โลกทั้งหมดถูกผูกเข้ากับความคิดสร้างสรรค์

982
00:54:06,286 --> 00:54:10,248
‎เราใช้ยาเสพติดเพื่อเปลี่ยนจิตสำนึก

983
00:54:10,873 --> 00:54:15,253
‎ผมแค่กำลังพยายามปลอบใจตัวเอง

984
00:54:15,336 --> 00:54:17,213
‎หรือแค่อยากเมาตลอดเวลา

985
00:54:17,297 --> 00:54:20,883
‎ดีกว่ารับมือกับความจริงที่ว่า
‎อะไรๆ ไม่เป็นไปตามแผน

986
00:54:22,093 --> 00:54:25,722
‎และบอกตามตรงเลยนะ ผมมองย้อนไปและพูดว่า

987
00:54:26,306 --> 00:54:27,348
‎"มันน่าตกใจ

988
00:54:27,890 --> 00:54:30,518
‎ที่หนังเรื่องเดียวทำออกมาสำเร็จ"

989
00:54:31,102 --> 00:54:33,354
‎แต่นั่นไม่ทำให้พวกเราดาวนีย์หยุด

990
00:54:36,858 --> 00:54:38,526
‎รี้ด เลิกเล่นกับอาหารได้ไหม

991
00:54:38,609 --> 00:54:40,653
‎มีค่าเช่าต้องจ่าย เราต้องไปทำงาน เร็วเข้า

992
00:54:41,446 --> 00:54:43,948
‎- ทำงานก่อนค่อยกิน โอเค้ เร็วเข้า
‎- ก็ได้

993
00:54:44,032 --> 00:54:46,784
‎- ฉันเพิ่งทำสลัดนั่น
‎- เลิกพูดถึงสลัดได้แล้ว

994
00:54:47,618 --> 00:54:51,080
‎หนังเรื่องนั้นคงไม่ได้ฉายถ้าไม่มีเขา
‎นั่นคือความจริง

995
00:54:51,164 --> 00:54:54,250
‎- ใช่ เขากลายเป็นดาราหนังดัง
‎- ใช่

996
00:54:54,334 --> 00:54:55,960
‎แต่เขายังฟังการกำกับไหม

997
00:54:56,502 --> 00:54:59,130
‎เขาชอบทำตลก ใช่เลย

998
00:55:01,007 --> 00:55:03,343
‎- ต้องไปแล้ว แม่
‎- โอเคจ้ะ ทำสิ่งที่ลูกต้องทำ

999
00:55:03,426 --> 00:55:05,553
‎มันมีความรู้สึกของครอบครัว

1000
00:55:05,636 --> 00:55:08,931
‎ว่าคนกำลังสนุกและมันแสดงออกมาให้เห็น

1001
00:55:09,015 --> 00:55:10,683
‎ดี พ่อดีใจเพราะมันเป็นแบบนั้น

1002
00:55:10,767 --> 00:55:14,437
‎และเป็นช่วงเวลาที่ดีในชีวิตพ่อ
‎เพราะพ่อได้เจอลอร่า

1003
00:55:15,188 --> 00:55:18,107
‎ฉันเข้าใจความกวนของนาย นายจอมกวน

1004
00:55:18,191 --> 00:55:21,402
‎ฉันว่าซีเนียร์กลัวว่าฉันจะแสดงได้แย่มาก

1005
00:55:21,486 --> 00:55:25,948
‎เขาเลยคิดว่า "ให้พูดมีสำเนียงดีกว่า
‎แล้วคนดูอาจจะไม่ทันสังเกต"

1006
00:55:26,032 --> 00:55:27,492
‎ไม่จริง

1007
00:55:27,992 --> 00:55:30,244
‎โชคดีที่มีลอร่า เอินสต์

1008
00:55:30,328 --> 00:55:33,289
‎ใช่ พ่อเห็นด้วย

1009
00:55:33,373 --> 00:55:34,457
‎เธอโผล่มา

1010
00:55:34,540 --> 00:55:39,253
‎และผมรู้สึกว่ามันคือพลังงานที่พ่อต้องการ

1011
00:55:39,337 --> 00:55:41,464
‎ณ จุดนั้นของชีวิตพ่อ

1012
00:55:42,507 --> 00:55:45,927
‎และดูเหมือนพ่อสุขภาพดีขึ้น

1013
00:55:46,010 --> 00:55:50,264
‎และเริ่มดูแลตัวเอง

1014
00:55:50,348 --> 00:55:55,311
‎และเริ่มใช้ชีวิตห่างไกลยาเสพติด

1015
00:55:55,395 --> 00:55:56,979
‎ที่เราทุกคนติด

1016
00:55:57,063 --> 00:55:58,606
‎- หวัดดี พ่อ
‎- หวัดดี

1017
00:55:58,689 --> 00:56:02,151
‎และผมจำได้ฝังใจ

1018
00:56:03,236 --> 00:56:06,739
‎พวกเราหลายคนทำสิ่งต่างๆ
‎และคิดว่าคงเป็นการหน้าไหว้หลังหลอก

1019
00:56:06,823 --> 00:56:10,451
‎ถ้าไม่ให้ลูกมาสูบกัญชาด้วย

1020
00:56:10,535 --> 00:56:12,745
‎เราเลยคิดว่ามันน่ารักดีที่ให้ลูกสูบด้วย

1021
00:56:12,829 --> 00:56:15,540
‎มันเป็นการกระทำโง่ๆ ของเราหลายคน

1022
00:56:15,623 --> 00:56:17,500
‎ที่ให้ลูกร่วมด้วย

1023
00:56:17,583 --> 00:56:19,085
‎ผมแค่ดีใจที่เขาอยู่ตรงนี้

1024
00:56:20,253 --> 00:56:21,337
‎เท่านั้นแหละ

1025
00:56:21,838 --> 00:56:23,714
‎คุณเคยห่วงไหมว่าเขาจะไม่อยู่

1026
00:56:23,798 --> 00:56:24,799
‎หลายครั้งเลย

1027
00:56:25,299 --> 00:56:29,053
‎ถึงแม้ว่าผมจะใช้เวลาอีก 20 ปี
‎ในการกลับมาใช้ชีวิตปกติ

1028
00:56:29,137 --> 00:56:33,182
‎พ่อกับลอร่าคอยให้กำลังใจผมเสมอ

1029
00:56:33,975 --> 00:56:36,769
‎พ่อจำอะไรเกี่ยวกับลอร่าในช่วงหลายปีนั้นได้บ้าง

1030
00:56:37,395 --> 00:56:40,982
‎เยอะเพราะเธอป่วย

1031
00:56:41,858 --> 00:56:45,903
‎แล้วพ่ออยู่กับเธอไหม
‎ตอนหมอวินิจฉัยว่าเธอเป็นโรคลู เกห์ริก

1032
00:56:46,446 --> 00:56:47,363
‎อยู่

1033
00:56:47,447 --> 00:56:51,409
‎พ่อคิดยังไงที่คู่ชีวิตพ่อเป็นแบบนั้น

1034
00:56:51,492 --> 00:56:53,744
‎ได้เวลาเป็นผู้ใหญ่แล้ว

1035
00:56:54,912 --> 00:56:57,248
‎ต้องคำนึงถึงคนอื่นก่อน

1036
00:56:58,708 --> 00:57:01,836
‎เราได้ใช้เวลาร่วมกับเขาและลอร่า ภรรยาเขา

1037
00:57:02,420 --> 00:57:07,091
‎เขาทั้งรักและทะนุถนอมเธอ

1038
00:57:07,175 --> 00:57:09,802
‎ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นคนเขาทำกัน

1039
00:57:09,886 --> 00:57:11,387
‎มันคือบทเรียน

1040
00:57:11,888 --> 00:57:15,308
‎ในการรับมือกับใครบางคนที่ใกล้เสียชีวิต

1041
00:57:16,142 --> 00:57:19,645
‎บางครั้งผมคิดถึง…

1042
00:57:26,694 --> 00:57:32,783
‎สิ่งต่างๆ ที่เรารู้สึกผิด
‎หรือสิ่งที่เราทำในความสัมพันธ์ในอดีต

1043
00:57:32,867 --> 00:57:36,829
‎แล้วมีโอกาสที่จะ…

1044
00:57:38,664 --> 00:57:43,461
‎กลับตัวกลับใจมาหาคู่ชีวิต

1045
00:57:44,629 --> 00:57:48,591
‎แล้วทุ่มเทเต็มที่ที่จะอยู่เคียงข้าง

1046
00:57:48,674 --> 00:57:51,344
‎ทุกก้าวย่างของความเจ็บป่วยที่ร้ายแรง

1047
00:57:52,220 --> 00:57:54,514
‎มันหลุดโลกมาก พ่อเป็นที่พึ่งจริงๆ

1048
00:57:55,598 --> 00:57:56,849
‎หวังว่าอย่างนั้นนะ

1049
00:58:00,019 --> 00:58:01,729
‎(ฮิวโก้พูล (1997))

1050
00:58:01,812 --> 00:58:03,981
‎โรคที่ฉันเป็นไม่ใช่โรคติดต่อ

1051
00:58:04,065 --> 00:58:05,358
‎โรคอะไร

1052
00:58:06,442 --> 00:58:10,071
‎เอแอลเอส
‎อะไมโอโทรฟิก แลเทอรัล สเกลอโรซิส

1053
00:58:10,154 --> 00:58:12,532
‎หรือรู้จักกันในชื่อโรคลู เกห์ริก

1054
00:58:14,283 --> 00:58:15,493
‎ฉันรักนาย

1055
00:58:16,410 --> 00:58:19,080
‎เป็นเหยื่อตัวน้อยๆ ของพระเจ้าอีกคน

1056
00:58:19,789 --> 00:58:21,082
‎เหมือนฉัน

1057
00:58:21,582 --> 00:58:24,252
‎เหมือนตอนที่แชปลินเสียลูกไป

1058
00:58:24,794 --> 00:58:28,714
‎แล้วหนังเรื่องต่อมาที่เขาสร้าง
‎ถูกตั้งชื่อว่า เดอะ คิด

1059
00:58:28,798 --> 00:58:33,177
‎มันเป็นวิธีที่เขารับมือ
‎กับเรื่องเศร้าในชีวิตส่วนตัว

1060
00:58:33,261 --> 00:58:35,721
‎นั่นคือสิ่งที่พ่อทำในเรื่อง ฮิวโก้ พูล

1061
00:58:37,848 --> 00:58:39,225
‎นายจะชนะโรคนี้แน่

1062
00:58:39,892 --> 00:58:41,602
‎ฉันชอบวิธีคิดของเธอ

1063
00:58:43,938 --> 00:58:46,566
‎หนังของพ่อนำเสนอทุกอย่าง

1064
00:58:46,649 --> 00:58:48,776
‎ตั้งแต่โรคของลอร่า

1065
00:58:48,859 --> 00:58:52,405
‎การติดยาของผม ไปจนถึงการกลับตัวของพ่อ

1066
00:58:52,989 --> 00:58:54,657
‎ไหนๆ ลูกก็จะมีชีวิตยืนกว่าพ่อ

1067
00:58:55,241 --> 00:58:59,704
‎ลูกยกโทษให้พ่อเรื่องยาเสพติด
‎กับแบบอย่างที่ไม่ดีที่พ่อทิ้งไว้ให้ได้ไหม

1068
00:58:59,787 --> 00:59:02,623
‎มันเป็นภาพความเจ็บปวดมาต่อกัน

1069
00:59:03,833 --> 00:59:09,297
‎เราพยายามผ่านพ้นมันไปให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

1070
00:59:28,816 --> 00:59:30,067
‎ตอนที่พ่อเสียเธอไป

1071
00:59:30,860 --> 00:59:33,946
‎พ่อเลิกยาและผมยังพเนจร

1072
00:59:34,030 --> 00:59:36,866
‎พ่อบอกผมให้รักษาชีวิตอย่าเพิ่งตาย

1073
00:59:36,949 --> 00:59:39,035
‎อย่ายอมแพ้และอะไรพวกนั้น

1074
00:59:39,660 --> 00:59:42,622
‎พ่อไม่เชิงหมดกรรมนะ

1075
00:59:42,705 --> 00:59:46,876
‎อย่าให้ผม… นั่นน่ะ
‎เราอย่าบิดเบือนความจริงเลย

1076
00:59:46,959 --> 00:59:51,881
‎แต่นั่นเป็นสิ่งสำคัญมาก

1077
00:59:52,715 --> 00:59:54,634
‎พ่อดีใจที่ได้ยินแบบนั้น

1078
00:59:55,301 --> 00:59:57,803
‎ลูกสมควรได้รับมัน เมื่อดูจากสิ่งที่ลูกผ่านมา

1079
00:59:59,305 --> 01:00:00,306
‎ครับ

1080
01:00:05,603 --> 01:00:09,398
‎เอาละ เย็นนี้ไร้สาระดี

1081
01:00:14,737 --> 01:00:18,032
‎หลังจากหนังแย่ๆ ที่ผมกำกับที่แคลิฟอร์เนีย

1082
01:00:18,532 --> 01:00:21,160
‎เพื่อนๆ ผมก็บอกว่า "ออกจากแอลเอเดี๋ยวนี้"

1083
01:00:21,243 --> 01:00:23,204
‎ผมบอกให้เขาออกจากแอลเอเหรอ

1084
01:00:23,704 --> 01:00:26,874
‎ไม่ได้แปลว่าเขามาเยี่ยมกันไม่ได้นี่
‎ตอนนี้เขาไม่มาเยี่ยมเลย

1085
01:00:26,957 --> 01:00:28,250
‎เขาไม่ยอมขึ้นเครื่องบิน

1086
01:00:35,508 --> 01:00:37,968
‎ระหว่างนิวยอร์กกับแอลเอ

1087
01:00:38,052 --> 01:00:41,389
‎แน่นอนว่าเขาควรอยู่ที่นิวยอร์ก

1088
01:00:41,472 --> 01:00:43,015
‎อยู่นอกแอลเอ เขามีความสุขขึ้น

1089
01:00:43,099 --> 01:00:45,434
‎ผมว่าใครๆ ก็มีความสุขขึ้น เมื่อออกจากแอลเอ

1090
01:00:45,518 --> 01:00:47,645
‎ดินแดนแห่งฝันสลาย

1091
01:00:49,355 --> 01:00:53,025
‎และอาจเป็นเพราะนิวยอร์กซับซ้อนพอ

1092
01:00:53,109 --> 01:00:57,571
‎สำหรับใครบางคนที่จะเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร

1093
01:00:58,656 --> 01:01:01,325
‎เขาเกิดมาเพื่ออยู่ในนิวยอร์กก็ว่าได้

1094
01:01:15,673 --> 01:01:16,882
‎(บ้านซีเนียร์ - มิ.ย. 2020)

1095
01:01:16,966 --> 01:01:19,635
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

1096
01:01:20,803 --> 01:01:23,806
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

1097
01:01:23,889 --> 01:01:25,141
‎เราจะเรียกเขาว่าบ็อบ ซีเนียร์

1098
01:01:25,224 --> 01:01:30,354
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ บ็อบ ซีเนียร์

1099
01:01:30,896 --> 01:01:36,068
‎แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู

1100
01:01:36,152 --> 01:01:38,487
‎เอกซ์ตัน โรงเรียนเป็นไงบ้าง

1101
01:01:38,571 --> 01:01:39,655
‎ดีครับ

1102
01:01:40,448 --> 01:01:42,408
‎- เขากำลังจิบกาแฟของผม
‎- หวัดดี ทุกคน

1103
01:01:42,491 --> 01:01:43,492
‎หวัดดี ซูซาน

1104
01:01:43,576 --> 01:01:45,369
‎หวัดดี สุขสันต์วันเกิดค่ะ

1105
01:01:45,453 --> 01:01:46,704
‎ขอบคุณ

1106
01:01:46,787 --> 01:01:49,081
‎คุณกำลังฉลองวันเกิดหรือเปล่า ซีเนียร์

1107
01:01:49,165 --> 01:01:52,668
‎ใช่แล้ว พ่อเชิญเพื่อนๆ กับคนสนิท

1108
01:01:52,752 --> 01:01:53,794
‎กำลังสนุกกันใหญ่

1109
01:01:53,878 --> 01:01:57,256
‎เราอาจต้องมีผู้หญิงคนสองคนในหนังเรื่องนี้

1110
01:01:57,339 --> 01:01:58,299
‎ครับ

1111
01:01:58,799 --> 01:02:01,719
‎ถ้าซูซานตกลง ให้เธอเล่นเป็นเมียแกก็ได้

1112
01:02:02,219 --> 01:02:05,931
‎ผมค่อนข้างจริงจังในการให้โอกาสคน

1113
01:02:06,015 --> 01:02:07,975
‎มากเท่าที่จะให้ได้ในการคัดตัว

1114
01:02:08,559 --> 01:02:12,146
‎แต่เดี๋ยวก็รู้
‎เรากลับมาที่คนโปรดของบ้านได้เสมอ

1115
01:02:12,229 --> 01:02:16,942
‎จะว่าไป ฉันคิดถึงพ่อเธอทุกวันนะ

1116
01:02:17,026 --> 01:02:18,652
‎ขอบคุณค่ะ ฉันก็คิดถึง

1117
01:02:19,779 --> 01:02:20,613
‎ฉันก็คิดถึง

1118
01:02:22,239 --> 01:02:25,659
‎ค่ะ เป็นวันพ่อปีแรกที่ขาดพ่อมันยาก

1119
01:02:27,787 --> 01:02:29,663
‎โห เขาตลกด้วยนะ

1120
01:02:29,747 --> 01:02:30,706
‎ใช่

1121
01:02:31,207 --> 01:02:32,666
‎พ่อดูดีนะ

1122
01:02:32,750 --> 01:02:34,585
‎ผมดีใจที่ที่นั่นสนุกกัน

1123
01:02:34,668 --> 01:02:37,588
‎และมีคนดีๆ ห้อมล้อมพ่อ และ…

1124
01:02:37,671 --> 01:02:39,173
‎พ่อไม่รู้จักใครเลย

1125
01:02:42,092 --> 01:02:46,263
‎ทีนี้สมมติว่าเราไปแฮมป์ตันด้วยกันอีก

1126
01:02:46,347 --> 01:02:48,390
‎มีฉากอะไรต้องถ่าย

1127
01:02:48,474 --> 01:02:51,268
‎หรือภาพอะไรที่พ่อต้องการ

1128
01:02:51,352 --> 01:02:54,396
‎ที่พ่อยังไม่เห็นในหนังเรื่องนี้ไหม

1129
01:02:54,480 --> 01:02:56,273
‎เพลงพื้นบ้านของเยอรมันนั่น

1130
01:02:56,357 --> 01:02:57,650
‎กะแล้วว่าพ่อพูดแบบนั้น

1131
01:02:57,733 --> 01:03:01,529
‎ผมจะต้องหาคนร่วมร้องเพื่อหัดร้องเพลงนั้น

1132
01:03:02,112 --> 01:03:04,824
‎และเราต้องคิดว่าจะถ่ายทำที่ไหน

1133
01:03:04,907 --> 01:03:06,492
‎- สวัสดี
‎- เฮ้ ผมเอง

1134
01:03:20,172 --> 01:03:21,590
‎พ่อ เพลงนี้สำหรับพ่อ

1135
01:03:28,514 --> 01:03:31,767
‎(ฌอน เฮย์ส
‎นักแสดง ผู้อำนวยการสร้าง นักร้องร่วม)

1136
01:03:37,982 --> 01:03:40,776
‎ลองเริ่มตั้งแต่ต้น มันแค่…

1137
01:04:05,509 --> 01:04:09,013
‎ตอนผมอายุ 15
‎ผมได้เข้าร่วมงานดนตรีเดี่ยวเควานี

1138
01:04:09,096 --> 01:04:11,015
‎ร้องเพลง ฟิชเชอร์ไวเซอ ของชูเบิร์ท

1139
01:04:11,098 --> 01:04:15,811
‎และเป็นครั้งแรกที่พ่อสังเกตเห็นสิ่งที่ผมทำ

1140
01:04:15,895 --> 01:04:18,439
‎ที่ดูมีคุณค่า นอกจากเล่นหนังของเขา

1141
01:04:18,522 --> 01:04:21,609
‎คิดว่าผมได้รับการประกาศเกียรติคุณด้วย

1142
01:04:23,193 --> 01:04:26,947
‎แล้วมันเป็นสิ่งที่ผมกลับไปทำหลายครั้ง

1143
01:04:27,031 --> 01:04:29,033
‎บอกเราหน่อยว่าเขามีปฏิกิริยายังไง

1144
01:04:30,117 --> 01:04:31,201
‎พ่อดูพอใจนะ

1145
01:04:31,285 --> 01:04:32,286
‎- เหรอ
‎- ใช่

1146
01:04:32,369 --> 01:04:35,164
‎และมันเปลี่ยนชีวิตคุณยังไงต่อจากนั้น

1147
01:04:43,005 --> 01:04:45,382
‎มันเป็นการระลึกถึงความหลัง

1148
01:04:45,466 --> 01:04:47,885
‎เพลงนี้มีความงดงามบางอย่าง

1149
01:04:48,385 --> 01:04:52,139
‎แล้วพ่อผมมีมุมมองแปลกๆ

1150
01:04:52,222 --> 01:04:55,643
‎กับทุกเรื่องที่เขานึกออกหรือจำได้

1151
01:04:55,726 --> 01:04:59,730
‎เขาอยากให้ผมร้องเพลงนั้นอีก สี่สิบปีให้หลัง

1152
01:04:59,813 --> 01:05:02,983
‎จะช่วยหนังได้มากเลย

1153
01:05:03,651 --> 01:05:07,529
‎เมื่อจู่ๆ ลูกก็โผล่มาจากหลังต้นไม้

1154
01:05:08,364 --> 01:05:10,074
‎- ครับ
‎- แล้วร้องเพลง

1155
01:05:30,678 --> 01:05:31,929
‎ทำอีกที

1156
01:05:32,012 --> 01:05:35,683
‎(เนื่องจากโรคพาร์คินสัน
‎ซีเนียร์เคลื่อนไหวได้น้อยลง)

1157
01:05:35,766 --> 01:05:40,479
‎(ผู้สร้างภาพยนตร์ได้ย้ายการตัดต่อ
‎เข้าไปในห้องนอนของเขา)

1158
01:05:47,736 --> 01:05:49,321
‎ชีวิตผม

1159
01:05:52,616 --> 01:05:55,494
‎- นั่นไงล่ะ
‎- เอาละ ครั้งนี้ผมจะทำให้เป๊ะ

1160
01:05:55,577 --> 01:05:59,081
‎ทั้งหมดดูหลงตัวเองในแบบที่น่ารัก

1161
01:05:59,665 --> 01:06:02,126
‎คุณมองออกไหมว่าจะตัดต่อไว้ตรงไหน

1162
01:06:02,209 --> 01:06:03,460
‎แน่นอน

1163
01:06:10,300 --> 01:06:13,595
‎- ทำแบบนั้นอีกหน่อยได้ไหม
‎- เล่นซ้ำเหรอ

1164
01:06:15,848 --> 01:06:17,516
‎ไม่ ผมแค่กำลังมีความสุขน่ะ

1165
01:06:18,142 --> 01:06:19,184
‎ผมจะลองนะ

1166
01:06:19,893 --> 01:06:22,855
‎เขาจดจ่อกับการตัดต่อ

1167
01:06:22,938 --> 01:06:25,065
‎เขาลุกขึ้นนั่งเป็นชั่วโมงๆ

1168
01:06:25,149 --> 01:06:27,526
‎ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ทำมานาน

1169
01:06:28,027 --> 01:06:31,739
‎มันเป็นความสุขมากสำหรับเขา จริงๆ นะ

1170
01:06:31,822 --> 01:06:33,782
‎มันคือทุกอย่างสำหรับเขา

1171
01:06:34,533 --> 01:06:37,703
‎- ดีมากเลย
‎- แค่อยากดูอีก

1172
01:06:38,287 --> 01:06:39,455
‎ไหนดูซิ

1173
01:06:40,414 --> 01:06:44,209
‎วิธีที่คุณทำหนังเปลี่ยนไปไหม
‎หรือคุณยังทำวิธีเดิม

1174
01:06:44,293 --> 01:06:46,587
‎เป็นคำถามที่ดี ผมไม่รู้

1175
01:06:47,087 --> 01:06:48,797
‎คุณทำหนังเรื่องสุดท้ายเรื่องอะไร

1176
01:06:48,881 --> 01:06:53,010
‎สารคดีที่ฟิลาเดเฟียที่ผมชอบมาก

1177
01:06:53,635 --> 01:06:57,306
‎มันเกี่ยวกับสวนสาธารณะชื่อริตเทนเฮาส์สแควร์

1178
01:06:58,348 --> 01:07:01,226
‎หลังจากนั่งอยู่ในสวนนั้น
‎และเห็นคนแปลกๆ ทั้งนั้น

1179
01:07:01,310 --> 01:07:02,519
‎ผมพูดว่า "ได้เลย"

1180
01:07:03,896 --> 01:07:08,650
‎และเราใช้เวลาหนึ่งปีในนั้น
‎เพื่อให้ได้ฤดูต่างๆ

1181
01:07:08,734 --> 01:07:10,277
‎ขณะศึกษาผู้คน

1182
01:07:11,904 --> 01:07:13,739
‎สิ่งหนึ่งที่เราได้เรียนรู้คือ

1183
01:07:14,907 --> 01:07:17,618
‎เชื่อมั่นในทุกสิ่งเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้

1184
01:07:17,701 --> 01:07:21,914
‎และแน่นอน วันแรก
‎เราบังเอิญเจอนักไวโอลินวัยสิบขวบ

1185
01:07:21,997 --> 01:07:24,541
‎ซึ่งเก่งมาก และเธอกลายเป็นจุดสนใจ

1186
01:07:24,625 --> 01:07:26,460
‎ในสวนทั้งปี

1187
01:07:41,433 --> 01:07:45,229
‎การทำสารคดีต่างจากหนังเรื่องอื่นๆ ยังไง

1188
01:07:45,312 --> 01:07:47,314
‎อย่างที่พูดไปก่อนหน้านี้

1189
01:07:47,397 --> 01:07:49,942
‎ผมชอบความคิดที่ว่า
‎เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

1190
01:07:57,533 --> 01:08:01,245
‎(บ้านของจูเนียร์)

1191
01:08:01,328 --> 01:08:03,455
‎(สิงหาคม 2020)

1192
01:08:20,889 --> 01:08:25,394
‎ซีเนียร์ เขากำลังต่อสู้กับโรคน่ากลัว

1193
01:08:25,477 --> 01:08:27,813
‎ที่ฉันเคยเห็นพ่อฉันเป็น

1194
01:08:27,896 --> 01:08:32,151
‎ณ จุดนี้มันอยู่ที่
‎การโอบกอดช่วงเวลาที่เราเหลืออยู่

1195
01:08:33,485 --> 01:08:38,198
‎และฉันไม่รู้ว่าซีเนียร์
‎ได้ยอมรับการกระทำสมัยก่อนไหม

1196
01:08:38,282 --> 01:08:39,908
‎หรือมันเกี่ยวข้องกับโรเบิร์ตยังไง

1197
01:08:39,992 --> 01:08:44,621
‎แต่สิ่งที่ฉันรู้ตอนนี้คือ
‎นี่คือคนที่รักลูกของเขา

1198
01:08:47,166 --> 01:08:50,752
‎มันคือการเดินทางของซัลลิแวนที่สำคัญ

1199
01:08:51,795 --> 01:08:55,299
‎เริ่มทำสิ่งที่แท้จริงและสำคัญ

1200
01:08:56,216 --> 01:08:58,218
‎แล้วถ้าสิ่งที่เราทำมาตลอด

1201
01:08:58,302 --> 01:09:00,971
‎มีความสำคัญเท่าที่มันต้องสำคัญ

1202
01:09:01,597 --> 01:09:05,100
‎สำหรับผม นี่รู้สึกเหมือน
‎การพยายามสานต่อ

1203
01:09:05,184 --> 01:09:08,604
‎เรื่องพ่อลูกทั้งหมดนั้นให้จบ

1204
01:09:11,398 --> 01:09:14,693
‎และยอมรับกับทุกเรื่อง

1205
01:09:15,777 --> 01:09:18,822
‎ทั้งดีและร้ายของมัน และด้านอื่นๆ ของมัน

1206
01:09:18,906 --> 01:09:22,159
‎แล้วพูดว่า "โอเค นายเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ"

1207
01:09:33,962 --> 01:09:36,506
‎ตั้งใจทำให้ดีที่สุด บ็อบ ตั้งใจทำให้ดีที่สุด

1208
01:09:36,590 --> 01:09:39,218
‎นั่นอีกช่วงหนึ่งเลย

1209
01:09:45,807 --> 01:09:48,894
‎(ซีเนียร์ทำหนังเสร็จ)

1210
01:09:48,977 --> 01:09:52,522
‎คุณไม่ต้องห่วงว่าจะกลับมาเมื่อไหร่แล้ว

1211
01:09:52,606 --> 01:09:54,524
‎มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น

1212
01:09:56,276 --> 01:09:58,487
‎ขอบคุณที่ทำงานนี้ มันสำคัญมาก

1213
01:10:03,367 --> 01:10:05,369
‎เยี่ยม คุณทำงานได้เยี่ยม

1214
01:10:07,829 --> 01:10:08,705
‎ใช่

1215
01:10:08,789 --> 01:10:11,959
‎เมื่อมองย้อนกลับไป
‎เขาพูดว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีมาก

1216
01:10:12,042 --> 01:10:15,837
‎เขานิยามผู้อำนวยการสร้างคือ
‎คนที่ทำให้งานสำเร็จ

1217
01:10:20,550 --> 01:10:23,345
‎(พฤษภาคม 2021)

1218
01:10:51,206 --> 01:10:52,874
‎ใช่

1219
01:10:53,375 --> 01:10:56,837
‎กำลังจะเดินทางร้อยกว่ากิโลเมตรเข้าเมือง
‎เขาดีใจสุดๆ

1220
01:10:56,920 --> 01:10:58,797
‎นี่เข้าปีที่สาม

1221
01:10:59,506 --> 01:11:01,967
‎ของการถ่ายทำสารคดีเกี่ยวกับพ่อ

1222
01:11:02,050 --> 01:11:04,177
‎ผมตื่นเต้นที่จะได้เจอปู่

1223
01:11:49,848 --> 01:11:51,141
‎แผนวันนี้

1224
01:11:51,224 --> 01:11:55,020
‎เราจะถ่ายทำสารคดีซีเนียร์

1225
01:11:55,103 --> 01:12:01,610
‎หลักๆ เลยที่ผมอยากมาที่นี่
‎เพราะผมอยากเจอปู่

1226
01:12:02,110 --> 01:12:07,616
‎ผมก็เลยอยากเจอปู่

1227
01:12:07,699 --> 01:12:11,078
‎เพื่อที่เราจะได้มีความทรงจำ

1228
01:12:13,872 --> 01:12:15,040
‎และ…

1229
01:12:15,582 --> 01:12:18,752
‎เมื่อปู่เสีย ผมจะพูดได้ว่า

1230
01:12:19,878 --> 01:12:21,797
‎ผมได้ใช้เวลาอยู่กับปู่

1231
01:12:43,944 --> 01:12:47,030
‎หวัดดี ขอบคุณครับ
‎เรามาหาดาวนีย์ ขอบคุณ

1232
01:13:12,180 --> 01:13:13,181
‎หวัดดี พ่อ

1233
01:13:14,266 --> 01:13:19,813
‎เมื่อไหร่ที่พ่อไม่อยากให้เราถ่ายทำ ก็บอกนะ

1234
01:13:19,896 --> 01:13:23,024
‎ไม่งั้นเราจะถ่ายพ่อทั้งวัน

1235
01:13:28,947 --> 01:13:30,740
‎ดีใจที่ได้เจอคุณนะ

1236
01:13:31,491 --> 01:13:32,742
‎ข้างนอกร้อนเหรอ

1237
01:13:33,577 --> 01:13:35,454
‎หนาว วันนี้หนาวและฝนตก

1238
01:13:35,996 --> 01:13:37,998
‎ดีสำหรับการถ่ายรูป

1239
01:13:38,957 --> 01:13:40,667
‎เอกซี่ เมื่อลูกพร้อม

1240
01:13:41,710 --> 01:13:45,839
‎เราจะให้ลูกถามคำถามปู่สามเทค โอเคนะ

1241
01:13:45,922 --> 01:13:48,758
‎ลูกจะมาตรงนี้ แล้วถามคำถาม

1242
01:13:50,510 --> 01:13:52,471
‎- ไง เอกซี่
‎- หวัดดี

1243
01:13:52,554 --> 01:13:54,973
‎เอาละ ปู่พร้อมแล้ว สาม สอง หนึ่ง เริ่ม

1244
01:13:55,056 --> 01:13:56,224
‎หวัดดีครับ ซีเนียร์

1245
01:13:56,308 --> 01:13:57,976
‎คุณมีผมตรงไข่บ้างไหม

1246
01:14:00,103 --> 01:14:01,938
‎ถามซ้ำอีกทีได้ไหม

1247
01:14:02,814 --> 01:14:05,066
‎- คุณมีผมตรงไข่บ้างไหม
‎- ยอดเยี่ยม

1248
01:14:06,860 --> 01:14:08,820
‎ทีนี้พ่อตอบเขาสักครั้งนะ

1249
01:14:08,904 --> 01:14:12,282
‎เอกซี่ ถามเขาอีกที แล้วพ่อตอบ
‎แบบแลร์รี่ วูล์ฟ "ฉันไม่กล้ามอง"

1250
01:14:13,241 --> 01:14:14,242
‎หวัดดี ซีเนียร์

1251
01:14:14,326 --> 01:14:15,994
‎คุณมีผมตรงไข่บ้างไหม

1252
01:14:16,536 --> 01:14:17,746
‎ฉันอะไรนะ

1253
01:14:20,916 --> 01:14:24,961
‎เขาไม่ยอมตอบคำตอบของเขาเอง

1254
01:14:27,589 --> 01:14:30,091
‎- เอาละ ลูกไปได้แล้ว
‎- นั่นสนุกมาก

1255
01:14:30,175 --> 01:14:33,553
‎เอกซี่สนุกมาก
‎นี่เป็นการเดินทางที่ดีที่สุดของเขา

1256
01:14:33,637 --> 01:14:36,389
‎ติดหนึ่งในสิบแน่ๆ

1257
01:14:43,688 --> 01:14:44,773
‎พ่อต้องการอะไรไหม

1258
01:14:46,566 --> 01:14:47,567
‎เราอยู่ที่ไหน

1259
01:14:52,072 --> 01:14:55,825
‎นี่เป็นวันสุดท้าย
‎ที่ผมคงจะไม่ได้เห็นเขาไปอีกพักหนึ่ง

1260
01:14:55,909 --> 01:14:59,204
‎สิ่งที่ผมคิดจะทำเพื่อพ่อ เพื่อผม ให้…

1261
01:14:59,704 --> 01:15:02,290
‎มันแปลกเพราะผมรู้ว่าผม…

1262
01:15:04,709 --> 01:15:06,336
‎กำลังบันทึกมันไว้

1263
01:15:06,419 --> 01:15:09,422
‎แปลก มันเป็นสิ่งที่ครอบครัวคุณทำ

1264
01:15:09,506 --> 01:15:12,050
‎พวกคุณสร้างศิลปะของชีวิตพวกคุณเอง

1265
01:15:12,133 --> 01:15:13,343
‎มันแปลก มันเป็นธรรมชาติ

1266
01:15:13,426 --> 01:15:15,470
‎ทำให้ผมย้อนกลับมาที่

1267
01:15:15,554 --> 01:15:18,348
‎ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ตลกหรือเศร้า

1268
01:15:18,431 --> 01:15:21,434
‎มันเกิดขึ้นขณะที่กล้อง 16 มม.บันทึกอยู่

1269
01:15:21,977 --> 01:15:25,772
‎และเราสามารถย้อนดูมันได้
‎40 ปีหลังจากนี้…

1270
01:15:25,855 --> 01:15:28,191
‎- ใช่
‎- เมื่อถึงโอกาสเหมาะ

1271
01:15:29,526 --> 01:15:32,070
‎แต่มีบางส่วนของผมที่รู้สึกว่าผมจะ…

1272
01:15:37,701 --> 01:15:38,827
‎ผมคงขาดบางอย่างไป

1273
01:15:39,327 --> 01:15:41,079
‎ใช่

1274
01:15:41,830 --> 01:15:42,664
‎ใช่

1275
01:15:42,747 --> 01:15:45,917
‎เพราะดูเหมือนเวลาเหลือน้อยลงแล้ว

1276
01:15:47,377 --> 01:15:52,424
‎มีอะไรที่คุณรู้สึกว่าคุณต้องคิด

1277
01:15:52,507 --> 01:15:57,345
‎ในเรื่องความเป็นไปได้ที่จะไม่ได้เจอเขาอีก

1278
01:15:58,638 --> 01:16:01,433
‎- ผมไม่รู้จริงๆ
‎- ครับ

1279
01:16:02,684 --> 01:16:04,436
‎มันสับสน

1280
01:16:05,061 --> 01:16:08,523
‎แต่มันทำใจยาก

1281
01:16:09,107 --> 01:16:11,359
‎มันทำใจยากเลยละ มันทำใจยาก

1282
01:16:12,444 --> 01:16:14,321
‎ข้อดีคือ

1283
01:16:14,404 --> 01:16:20,535
‎ผมไม่ได้มีประสบการณ์ที่ดีกับนิวยอร์กแบบนี้มานาน

1284
01:16:22,120 --> 01:16:25,123
‎และการได้เห็นมันผ่านสายตาของเอกซ์ตัน

1285
01:16:25,707 --> 01:16:27,375
‎มุมมองของคนรุ่นที่สาม

1286
01:16:27,459 --> 01:16:29,502
‎มันเจ๋งมากน่ะ

1287
01:16:29,586 --> 01:16:31,880
‎ใช่ แต่ผมอดสังเกตไม่ได้ว่า

1288
01:16:31,963 --> 01:16:33,715
‎มีความแตกต่างระหว่าง

1289
01:16:34,549 --> 01:16:38,219
‎ความพึ่งพาได้ของคนรอบข้างเขา

1290
01:16:38,303 --> 01:16:41,848
‎พ่อของคุณต่อต้านบางอย่างที่ต้องต่อต้าน

1291
01:16:42,474 --> 01:16:44,809
‎และคุณถูกเลี้ยงมาในการต่อต้านนั้น

1292
01:16:44,893 --> 01:16:47,520
‎- ใช่
‎- การปล่อยให้คุณใช้ยาเสพติดตอนเด็กๆ

1293
01:16:47,604 --> 01:16:49,814
‎มันค่อนข้างผิดพลาด

1294
01:16:50,523 --> 01:16:52,484
‎หลงทางแต่ไม่เสียคน

1295
01:16:52,567 --> 01:16:54,986
‎ใช่ และตอนนี้

1296
01:16:55,070 --> 01:16:59,616
‎มันเหมือนกับ "ฉันจะจากไป
‎โดยไม่รู้สึกว่าพลาดอะไรไปได้ยังไง"

1297
01:17:00,200 --> 01:17:02,869
‎มีอะไรที่คุณอยากพูดกับเขาไหม

1298
01:17:03,370 --> 01:17:06,039
‎ผมไม่อยาก…

1299
01:17:10,585 --> 01:17:13,088
‎- ผมไม่อยากทำสิ่งที่ผิด
‎- ใช่

1300
01:17:13,171 --> 01:17:14,798
‎ใช่

1301
01:17:26,559 --> 01:17:27,560
‎พ่อ

1302
01:17:28,645 --> 01:17:31,648
‎พูด "หนึ่ง สอง สาม" เราจะได้เช็กไมค์

1303
01:17:32,857 --> 01:17:34,192
‎- ใคร
‎- "ใคร" เยี่ยม

1304
01:17:34,275 --> 01:17:35,485
‎ใช้ได้

1305
01:17:35,568 --> 01:17:38,655
‎ขณะที่เรายังอยู่และเจอกัน

1306
01:17:38,738 --> 01:17:43,910
‎ผมจะพยายามอยู่ใกล้ๆ และใกล้ขึ้นๆ

1307
01:17:44,452 --> 01:17:46,371
‎- ใช่ เป็นความคิดที่ดีมาก
‎- ใช่ไหม

1308
01:17:48,039 --> 01:17:51,793
‎ผมจะถามคำถามพวกนี้กับพ่อเกี่ยวกับ…

1309
01:17:52,502 --> 01:17:54,295
‎- ถามได้หมด
‎- งั้นเหรอ

1310
01:17:55,630 --> 01:17:59,384
‎ผมไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องนี้ยังไง แต่ผมแค่ต้องการ…

1311
01:18:01,177 --> 01:18:02,762
‎มุมมองของพ่อ…

1312
01:18:05,890 --> 01:18:07,267
‎ก่อนถ่ายเสร็จ

1313
01:18:08,309 --> 01:18:11,354
‎มีอะไรที่พ่ออยากให้ลูกพ่อรู้ไหม

1314
01:18:14,858 --> 01:18:16,025
‎ขำอะไร

1315
01:18:16,818 --> 01:18:21,322
‎ในแฮมป์ตัน ลูกพ่อมีบ้านหลังหนึ่งและลูกคนหนึ่ง

1316
01:18:21,406 --> 01:18:23,366
‎ลูกสองคน ลูกสามคน

1317
01:18:24,033 --> 01:18:26,411
‎และเราคิดว่าถ้าเราเลือก

1318
01:18:27,871 --> 01:18:30,957
‎วันที่แสงไม่ค่อยดีนัก มันจะดีสำหรับเรา

1319
01:18:31,541 --> 01:18:32,542
‎ครับ

1320
01:18:32,625 --> 01:18:34,586
‎เพราะพอถึงเวลาถ่ายทำ…

1321
01:18:41,843 --> 01:18:45,138
‎ก็เป็นเวลาเหมาะ
‎ที่จะทำหนังประเภทไหนก็ได้ที่อยากทำ

1322
01:18:51,186 --> 01:18:56,608
‎เวลาที่พ่อไม่คิดเรื่องปัจจุบัน
‎ใจพ่อคิดถึงอะไรที่สุด

1323
01:18:56,691 --> 01:18:58,234
‎มีช่วงไหนในชีวิต

1324
01:18:58,318 --> 01:19:02,197
‎หรือมีบางอย่างอยู่ในใจพ่อไหม

1325
01:19:04,491 --> 01:19:05,992
‎เท่าที่พ่อจำได้

1326
01:19:07,410 --> 01:19:09,329
‎ก่อนพ่อจะตอบคำถามแก

1327
01:19:10,246 --> 01:19:11,498
‎พ่อจะบอกว่า…

1328
01:19:23,635 --> 01:19:25,845
‎โรคชาร์ลี พาร์คินสัน

1329
01:19:28,932 --> 01:19:30,642
‎ฉันฝันว่า

1330
01:19:31,142 --> 01:19:33,520
‎ฉันทำงานในวงแจ๊สนี้

1331
01:19:33,603 --> 01:19:36,815
‎และท่ามกลางวงสุดเจ๋งนี้

1332
01:19:36,898 --> 01:19:39,275
‎ขณะที่ฉันเริ่มแสดงเดี่ยว

1333
01:19:39,859 --> 01:19:41,903
‎ฉันล้มลงและตาย

1334
01:19:41,986 --> 01:19:43,613
‎ด้วยโรคชาร์ลี พาร์คินสัน

1335
01:19:45,740 --> 01:19:47,283
‎พ่อทำนายไว้เป๊ะ

1336
01:20:02,173 --> 01:20:04,717
‎เห็นปากกาตรงนั้นไหม

1337
01:20:05,385 --> 01:20:08,012
‎ปากกาเหรอ พ่ออยากได้ปากกาหรือดินสอ

1338
01:20:08,096 --> 01:20:09,097
‎ปากกา

1339
01:20:11,099 --> 01:20:11,933
‎ครับ

1340
01:20:13,059 --> 01:20:14,394
‎ปากกาคู่ใจ

1341
01:20:14,477 --> 01:20:16,938
‎พ่อชอบปากกากับกระดาษ

1342
01:20:29,492 --> 01:20:31,411
‎ผมเปิดฝาให้ได้นะ

1343
01:20:33,913 --> 01:20:34,998
‎นี่ครับ

1344
01:20:36,040 --> 01:20:36,958
‎ขอบใจ

1345
01:20:38,877 --> 01:20:41,129
‎- พ่อกำลังเขียนเหรอ
‎- ใช่

1346
01:20:41,212 --> 01:20:42,213
‎เยี่ยม

1347
01:20:50,680 --> 01:20:51,848
‎และโรเบิร์ต…

1348
01:20:54,851 --> 01:20:56,019
‎เขา…

1349
01:20:58,104 --> 01:21:01,190
‎วิตกนิดหน่อยเพราะเขาก็มีอย่างอื่นต้องทำ

1350
01:21:01,274 --> 01:21:03,902
‎แต่เห็นได้ว่าสิ่งที่เขามุ่งมั่นคือสิ่งนี้

1351
01:21:04,402 --> 01:21:06,487
‎ตอนเขาโทรมาเพื่อขอให้ผม…

1352
01:21:09,240 --> 01:21:11,075
‎เขาพูดว่า "ไปช้าๆ"

1353
01:21:24,172 --> 01:21:26,049
‎คุณสองคนเคยเจอกันมาก่อนไหม

1354
01:21:28,384 --> 01:21:29,802
‎พ่อหมายถึงจูเนียร์กับผมเหรอ

1355
01:21:32,513 --> 01:21:33,514
‎ใช่

1356
01:21:36,017 --> 01:21:37,810
‎ครับ เราก็พอจะรู้จักกันบ้าง

1357
01:22:06,714 --> 01:22:09,008
‎อีกสักพักเราคงจะกลับบ้าน

1358
01:22:10,593 --> 01:22:12,428
‎ถึงแม้ว่าซีเนียร์จะงีบอยู่

1359
01:22:12,512 --> 01:22:15,014
‎แต่เราไปนั่งในนั้นสักพักก่อนเรากลับนะ

1360
01:22:15,098 --> 01:22:16,015
‎- ครับ
‎- โอเค

1361
01:22:43,209 --> 01:22:45,837
‎เราจะให้ซีเนียร์พักผ่อนและ…

1362
01:22:48,423 --> 01:22:49,924
‎แล้วเราจะเจอเขา

1363
01:22:51,426 --> 01:22:52,760
‎ในอนาคต

1364
01:22:54,512 --> 01:22:55,513
‎ครับ

1365
01:23:03,980 --> 01:23:05,189
‎ผมรักพ่อนะ

1366
01:24:20,181 --> 01:24:23,893
‎เราไม่ได้มีแผนชัดเจนกับหนังเรื่องนี้

1367
01:24:25,561 --> 01:24:27,063
‎(พิธีรำลึกซีเนียร์ภายในครอบครัว)

1368
01:24:27,146 --> 01:24:28,314
‎แต่พอรู้ว่ามันจะเป็นยังไง

1369
01:24:28,397 --> 01:24:30,733
‎และรู้ว่าส่วนหนึ่งคงต้องเป็น

1370
01:24:31,442 --> 01:24:32,777
‎การเสียชีวิตของเขา

1371
01:24:34,695 --> 01:24:36,906
‎มันเป็นเรื่องราวของพ่อกับลูกไหม ผมว่าไม่นะ

1372
01:24:36,989 --> 01:24:40,076
‎มันเกี่ยวกับการเป็นศิลปินไหม
‎ผมไม่รู้ อาจจะใช่

1373
01:24:40,159 --> 01:24:41,744
‎เป็นการใคร่ครวญถึงความตายไหม

1374
01:24:41,828 --> 01:24:43,955
‎ผมว่ามันกลายเป็นแบบนั้น

1375
01:24:44,038 --> 01:24:47,166
‎แต่ไม่ใช่ในทางที่เศร้า

1376
01:24:47,250 --> 01:24:50,837
‎แต่แค่ "เราอยู่ที่นี่
‎เราทำอะไรๆ แล้วเราก็จากไป"

1377
01:24:53,798 --> 01:24:58,177
‎และผมรักพ่อในสิ่งที่พ่อทำ
‎ผมรักพ่อในสิ่งที่พ่อไม่ได้ทำ

1378
01:25:19,949 --> 01:25:21,159
‎เขามาแล้ว

1379
01:25:25,496 --> 01:25:26,998
‎ฉันมีข่าวมาบอก

1380
01:25:28,332 --> 01:25:32,670
‎ห่างจากเขาสแกกไปทางเหนือ 9.65 กิโลเมตร
‎ในหุบเขาแห่งความเจ็บปวด

1381
01:25:32,753 --> 01:25:35,006
‎มีปิศาจชั่วช้าสามานย์อาศัยอยู่

1382
01:25:36,507 --> 01:25:39,844
‎มันชื่อปั๊มน้ำมันบิงโก โรงแรมชีสเบอร์เกอร์

1383
01:25:39,927 --> 01:25:43,181
‎แถมเสียงเครื่องบินและคุณจะเป็นแกรี่ อินเดียน่า

1384
01:25:44,307 --> 01:25:46,559
‎และมันชอบทำร้ายคน

1385
01:25:48,102 --> 01:25:51,480
‎ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็น
‎ปั๊มน้ำมันบิงโก โรงแรมชีสเบอร์เกอร์

1386
01:25:51,564 --> 01:25:54,483
‎แถมเสียงเครื่องบินและคุณจะเป็นแกรี่ อินเดียน่า

1387
01:25:55,026 --> 01:25:56,861
‎มันบอกฉันว่ามันอยากทำอะไร

1388
01:25:58,029 --> 01:26:02,325
‎มันอยากลงมาที่นี่และฆ่าพวกคุณทุกคน

1389
01:26:03,242 --> 01:26:05,745
‎แต่ฉันบอกมันว่า "บิงโก เดี๋ยวนะ"

1390
01:26:06,662 --> 01:26:09,999
‎และที่ฉันพูดแบบนั้นก็เพราะฉันเชื่อมั่นในพวกคุณ

1391
01:26:10,499 --> 01:26:12,376
‎ฉันเชื่อว่าพวกคุณทำได้

1392
01:26:13,085 --> 01:26:15,087
‎ฉันเชื่อว่าคุณจะช่วยเหลือกัน

1393
01:26:16,088 --> 01:26:19,592
‎ฉันเชื่อว่าคุณจะทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น

1394
01:26:23,971 --> 01:26:25,014
‎เท่านั้นแหละ

1395
01:28:22,214 --> 01:28:23,632
‎เลือกไพ่ครับ คุณกรีเซอร์

1396
01:28:24,133 --> 01:28:25,968
‎เอาละ ใส่กลับไปตรงไหนก็ได้

1397
01:28:27,470 --> 01:28:28,763
‎- ใบนี้ไหม
‎- ไม่ใช่

1398
01:28:29,597 --> 01:28:30,806
‎- ใบนี้
‎- ไม่ใช่

1399
01:28:31,599 --> 01:28:32,767
‎- ใบนั้น
‎- ไม่ใช่

1400
01:28:33,809 --> 01:28:34,977
‎- ใบนี้
‎- ไม่ใช่

1401
01:28:35,895 --> 01:28:36,896
‎- ใบนั้น
‎- ไม่ใช่

1402
01:28:38,397 --> 01:28:39,398
‎- ใบนั้นไหม
‎- ไม่ใช่

1403
01:28:40,066 --> 01:28:41,400
‎- ใบนั้นล่ะ
‎- ไม่ใช่

1404
01:28:42,485 --> 01:28:43,486
‎- ใบนี้ไหม
‎- ไม่ใช่

1405
01:28:44,362 --> 01:28:45,363
‎- ใบนั้น
‎- ไม่ใช่

1406
01:28:46,364 --> 01:28:47,365
‎- ใบนี้
‎- ไม่ใช่

1407
01:28:48,783 --> 01:28:49,784
‎- ใบนี้เหรอ
‎- ไม่ใช่

1408
01:28:51,118 --> 01:28:52,244
‎- ใบนั้น
‎- ไม่ใช่

1409
01:28:53,621 --> 01:28:54,705
‎- ใบนี้ล่ะ
‎- ไม่ใช่

1410
01:28:55,748 --> 01:28:56,999
‎- ใบนี้แน่
‎- ไม่ใช่

1411
01:28:57,917 --> 01:28:59,251
‎- ใบนี้ล่ะ
‎- ไม่ใช่

1412
01:29:00,961 --> 01:29:02,254
‎- ใบนั้น
‎- ไม่ใช่

1413
01:29:02,922 --> 01:29:03,964
‎- ใบนี้ไหม
‎- ไม่ใช่

1414
01:29:04,507 --> 01:29:05,841
‎- ใบนี้ใช่ไหม
‎- ไม่ใช่

1415
01:29:09,220 --> 01:29:10,930
‎คำบรรยายโดย สุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช