1
00:00:16,015 --> 00:00:18,268
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:34,511 --> 00:01:35,512
‎ก๋วยเตี๋ยวกิมจิไชเท้าอ่อนเหรอ

3
00:01:36,679 --> 00:01:38,848
‎ฉันบอกให้เอากิมจิไปทิ้งไง เก็บไว้ทำไม

4
00:01:38,932 --> 00:01:39,933
‎ลืมน่ะ

5
00:01:42,852 --> 00:01:44,646
‎มันได้ที่แล้วก็อร่อยจนน่ารำคาญน่ะสิ

6
00:01:52,111 --> 00:01:53,113
‎อร่อยจัง

7
00:01:53,696 --> 00:01:55,115
‎กินเสร็จวันนี้แล้วทิ้งดีไหม

8
00:01:55,740 --> 00:01:56,699
‎ตามนั้นแหละ

9
00:01:56,783 --> 00:01:58,284
‎เดี๋ยวจะอยากกินไม่เลิก

10
00:02:11,464 --> 00:02:13,383
‎- พี่
‎- หือ

11
00:02:16,594 --> 00:02:18,304
‎วันนี้ฉันถูกพักงานแหละ

12
00:02:18,388 --> 00:02:19,222
‎หนึ่งเดือน

13
00:02:20,765 --> 00:02:21,683
‎ทำไมล่ะ

14
00:02:22,684 --> 00:02:24,102
‎ฉันดื่มเหล้าระหว่างทำงาน

15
00:02:27,564 --> 00:02:29,232
‎ฉันว่าฉันติดเหล้าแหละ

16
00:02:30,608 --> 00:02:31,734
‎อะไรนะ

17
00:02:33,027 --> 00:02:35,405
‎แล้วทำไมฉันไม่รู้

18
00:02:37,198 --> 00:02:38,950
‎ฉันไม่อยากให้พี่รู้

19
00:02:40,201 --> 00:02:41,286
‎ทำไม

20
00:02:41,369 --> 00:02:44,956
‎พี่กับฉันต่างก็รู้กันนี่ว่าพ่อเราติดเหล้า

21
00:02:45,623 --> 00:02:47,417
‎เพราะงั้นเราถึงอาภัพมากไง

22
00:02:51,337 --> 00:02:52,338
‎ฉัน…

23
00:02:54,299 --> 00:02:55,383
‎เหมือนพ่อหรือเปล่า

24
00:02:57,218 --> 00:02:58,720
‎แกไม่เหมือนพ่อหรอก

25
00:02:59,345 --> 00:03:01,598
‎พ่อขี้ลังเลแล้วก็จิตใจอ่อนแอ

26
00:03:01,681 --> 00:03:03,975
‎แต่แกรู้ดีว่าตัวเองต้องการอะไร

27
00:03:04,058 --> 00:03:06,269
‎จิตใจแกไม่ใช่แค่แข็งแกร่ง แต่แข็งโป๊ก

28
00:03:07,645 --> 00:03:09,522
‎จิตใจแข็งโป๊กคืออะไรเหอะ

29
00:03:10,106 --> 00:03:11,232
‎แกมันแข็งกระด้าง…

30
00:03:13,026 --> 00:03:14,193
‎แล้วก็กวนบาทา

31
00:03:27,916 --> 00:03:31,085
‎อีกอย่างนะ แกคิดว่า
‎ฉันจะปล่อยให้แกกลายเป็นคนขี้เหล้าเหรอ

32
00:03:40,553 --> 00:03:42,055
‎อยากได้อะไรก็บอกมา

33
00:03:42,138 --> 00:03:43,389
‎ฉันจะช่วยแกทุกอย่าง

34
00:03:51,856 --> 00:03:55,068
‎เราทิ้งกิมจินี่ให้รู้แล้วรู้รอดเถอะ

35
00:03:57,278 --> 00:03:58,571
‎อร่อยจนรำคาญนะว่าไหม

36
00:04:18,132 --> 00:04:19,926
‎ฉันดูเป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ

37
00:04:20,009 --> 00:04:21,886
‎ฉันว่ามันเหมือนแม่ฉันเลย

38
00:04:21,970 --> 00:04:23,554
‎ฉันชอบจมูกเธอนะ

39
00:04:24,180 --> 00:04:25,181
‎เหมือนของแม่เธอเลย

40
00:04:26,099 --> 00:04:27,100
‎จริงเหรอ

41
00:04:28,226 --> 00:04:31,271
‎ฉันทำมาแหละ ก่อนถ่ายรูปจบม.ต้น

42
00:04:34,440 --> 00:04:36,109
‎แม่เธอก็ทำมาเหรอ

43
00:04:36,192 --> 00:04:37,777
‎ของแม่ฉันธรรมชาติทั้งแท่ง

44
00:04:37,860 --> 00:04:40,363
‎น่าเศร้าที่ฉันเหมือนกับลุง

45
00:04:41,489 --> 00:04:42,824
‎เธอเหมือนใครเหรอ

46
00:04:44,701 --> 00:04:45,868
‎ไม่เหมือนใครสักคน

47
00:04:50,415 --> 00:04:52,083
‎ฉันชอบรูปวาดเธอมากนะ

48
00:04:52,750 --> 00:04:54,544
‎เหมือนกำลังฟังเรื่องในอดีตอยู่เลย

49
00:04:55,086 --> 00:04:56,921
‎ฉันวาดในสไตล์แวน ไดก์น่ะ

50
00:04:57,839 --> 00:05:00,883
‎ฉันอยากสื่อถึงเชื้อสาย
‎ของตระกูลชั้นสูงที่มีความเป็นมายาวนาน

51
00:05:01,634 --> 00:05:02,969
‎ฉันดูชั้นสูงเหรอ

52
00:05:04,095 --> 00:05:06,055
‎เพราะพ่อแม่เธอเป็นคนชั้นสูงไง

53
00:05:29,037 --> 00:05:32,749
‎1,970 ล้านวอน 1,975 ล้านวอน

54
00:05:32,832 --> 00:05:36,294
‎1,980 ล้านวอน 1,985 ล้านวอน

55
00:05:36,377 --> 00:05:40,089
‎1,990 ล้านวอน 1,995 ล้านวอน

56
00:05:41,007 --> 00:05:42,008
‎2,000 ล้านวอน

57
00:05:45,636 --> 00:05:49,474
‎ถามว่าถ้าฉันมีเงินมหาศาลจริงๆ
‎ฉันอยากทำอะไรน่ะเหรอ

58
00:06:11,162 --> 00:06:12,413
‎ไม่รู้เลยพี่

59
00:06:13,331 --> 00:06:14,707
‎ฉันไม่รู้จริงๆ

60
00:06:19,337 --> 00:06:22,256
‎(ไอศกรีมพรีเมียมเอเลน่า
‎1 แถม 1)

61
00:06:47,990 --> 00:06:49,492
‎ทั้งหมด 98,800 วอนครับ

62
00:06:52,453 --> 00:06:53,663
‎นี่ค่ะ

63
00:06:53,746 --> 00:06:54,914
‎ครับผม

64
00:06:56,541 --> 00:06:58,292
‎ขอใบเสร็จรับเงินด้วยนะคะ

65
00:07:04,590 --> 00:07:07,677
‎สิ่งหนึ่งที่ฉันมั่นใจก็คือ ถ้าเกิดว่าเป็นฉัน

66
00:07:08,970 --> 00:07:13,599
‎ถ้ามีเงินเยอะขนาดนั้น
‎ฉันจะไม่มีทางฆ่าตัวตาย

67
00:07:18,813 --> 00:07:19,814
‎งั้นก็แปลว่า…

68
00:07:21,816 --> 00:07:22,817
‎พี่เขาไม่ได้

69
00:07:23,359 --> 00:07:25,111
‎ฆ่าตัวตายหรือเปล่านะ

70
00:07:32,160 --> 00:07:34,662
‎ปกติพวกนักข่าว
‎ก็ดื่มเหล้าแต่หัววันไม่ใช่เหรอ

71
00:07:35,413 --> 00:07:38,541
‎ดื่มเรียกน้ำย่อย
‎ระหว่างที่กินข้าวเที่ยงกับแหล่งข่าว

72
00:07:38,624 --> 00:07:40,543
‎ดื่มตอนเย็น ตอนที่พระอาทิตย์ตก

73
00:07:40,626 --> 00:07:42,378
‎แล้วพอตกดึกก็…

74
00:07:42,462 --> 00:07:43,379
‎ดื่มเหล้าผสม

75
00:07:44,005 --> 00:07:46,507
‎หนูไม่ได้อยู่ในขั้นดื่มเรียกน้ำย่อยทั่วไปค่ะ

76
00:07:47,175 --> 00:07:50,386
‎หนูเช็กระดับแอลกอฮอล์ในเลือด
‎ตอนสี่โมงเย็นวันนั้นแล้ว

77
00:07:50,470 --> 00:07:51,679
‎ผลคือ 0.08 เปอร์เซ็นต์

78
00:07:52,597 --> 00:07:54,307
‎รุ่นพี่ที่ทำงานแจ้งตำรวจ

79
00:07:54,390 --> 00:07:56,100
‎หนูเลยถูกระงับใบขับขี่ด้วย

80
00:07:56,184 --> 00:07:59,562
‎พ่อฉันเริ่มต้นวันด้วยมักกอลลีหนึ่งถ้วย

81
00:07:59,645 --> 00:08:03,065
‎ฉันเองก็ดื่มวิสกี้ตอนเช้า
‎ก่อนไปทำงานที่อเมริกาเหมือนกัน

82
00:08:05,943 --> 00:08:07,320
‎คุณย่าเป็นพยาบาลนี่คะ

83
00:08:07,403 --> 00:08:09,906
‎เมื่อ 40 ปีก่อนนั่นไม่ใช่ปัญหา

84
00:08:09,989 --> 00:08:11,949
‎ตราบใดที่ฉันทำงานของตัวเอง
‎ได้สมบูรณ์แบบ

85
00:08:12,867 --> 00:08:14,952
‎หนูทำงานอย่างสมบูรณ์แบบไม่ได้ค่ะ

86
00:08:15,036 --> 00:08:17,163
‎การถามคำถามไร้มารยาทต่อคนที่ไม่รู้จัก

87
00:08:17,246 --> 00:08:19,874
‎การพูดขณะมองกล้องโดยไม่กะพริบตา

88
00:08:20,416 --> 00:08:23,211
‎การนิ่งเฉยกับเหตุการณ์ที่สยดสยอง

89
00:08:24,754 --> 00:08:26,506
‎หนูประหม่าและกังวลตลอด

90
00:08:26,589 --> 00:08:28,257
‎พอดื่มทุกครั้งที่เป็นแบบนั้น

91
00:08:28,341 --> 00:08:30,218
‎พอตกกลางคืน
‎เตกีล่าก็หมดไปแล้วหนึ่งขวด

92
00:08:31,886 --> 00:08:33,221
‎ลาออกจากงานนักข่าวเถอะ

93
00:08:36,098 --> 00:08:38,976
‎คุณย่าก็รู้ว่าหนู
‎ไม่ได้อยากเป็นนักข่าวตั้งแต่แรก

94
00:08:39,060 --> 00:08:41,896
‎แกอยากไปเมืองนอก
‎แล้วก็ร่ำเรียนอะไรที่ไร้ประโยชน์

95
00:08:41,979 --> 00:08:45,274
‎แต่คุณย่าปฏิเสธที่จะให้ยืมค่าเรียน
‎หนูก็เลยถอดใจไปค่ะ

96
00:08:45,358 --> 00:08:47,777
‎ฉันค้านไม่ให้แกจ่ายเงินของแกต่างหาก

97
00:08:49,153 --> 00:08:51,697
‎เงินนั่นที่อยู่ในบัญชีที่เป็นชื่อแก

98
00:08:52,949 --> 00:08:54,033
‎ไม่ใช่เงินหนูค่ะ

99
00:08:55,535 --> 00:08:58,579
‎คุณย่าใส่เงินห้าล้านวอนแรกลงในบัญชี

100
00:08:59,330 --> 00:09:02,333
‎แล้วก็สอนวิธีซื้อขายหุ้น

101
00:09:02,416 --> 00:09:04,085
‎ให้เด็ก 12 ขวบด้วยนี่คะ

102
00:09:05,503 --> 00:09:06,963
‎เงินห้าล้านวอนนั่น

103
00:09:07,046 --> 00:09:09,924
‎คนที่ทำให้มันงอกเงยเป็น 70 ล้าน
‎ภายใน 10 ปี ก็คือแก

104
00:09:10,007 --> 00:09:13,678
‎ฉันไม่เคยเห็นใคร
‎ที่เทรดหุ้นได้ง่ายดายอย่างแกนะ

105
00:09:13,761 --> 00:09:16,222
‎หนูแค่ทำๆ ไป ไม่ได้คิดว่าจะต้องทำให้ดี

106
00:09:18,641 --> 00:09:21,602
‎ฉันอยากขัดขวางแก
‎จากการเสียเวลาไปกับการเรียน

107
00:09:22,728 --> 00:09:24,313
‎แกบอกว่าอยากเรียนอะไรแล้วนะ

108
00:09:25,314 --> 00:09:26,440
‎เศรษฐศาสตร์ค่ะ

109
00:09:26,524 --> 00:09:31,445
‎หนูอยากรู้ว่าทำไม
‎บางคนยากจน ในขณะที่บางคนร่ำรวย

110
00:09:31,529 --> 00:09:32,697
‎ไม่มีประโยชน์

111
00:09:33,322 --> 00:09:36,576
‎ถ้าแกลงทุนไปเรื่อยๆ
‎แกก็จะได้รู้โดยอัตโนมัติ

112
00:09:36,659 --> 00:09:38,035
‎แต่แกดันมาเป็นนักข่าว

113
00:09:38,119 --> 00:09:41,581
‎เลยมานั่งกินข้าวเช้า พลางฟังฉันบ่น
‎เพราะเงินแค่ 1,250,000 วอน

114
00:09:45,751 --> 00:09:47,336
‎หนูสงสัยอยู่พอดีค่ะ

115
00:09:47,920 --> 00:09:50,131
‎หนูมากินข้าวเช้า
‎เพื่อจะยืมเงิน 1,250,000 วอน

116
00:09:50,214 --> 00:09:53,968
‎แต่คุณย่าอยากได้อะไร ถึงได้จ่าย
‎1,250,000 วอนเพื่อกินข้าวเช้ากับหนูคะ

117
00:09:58,806 --> 00:09:59,807
‎กลัวเหรอคะ

118
00:10:00,433 --> 00:10:02,101
‎ว่าจะอยู่คนเดียวไปจนตาย

119
00:10:07,064 --> 00:10:09,483
‎ฉันรู้ว่าฉันทำแกเจ็บใจ

120
00:10:09,567 --> 00:10:11,110
‎แต่ฉันก็เจ็บเหมือนกัน

121
00:10:11,652 --> 00:10:14,363
‎ฉันยื่นข้อเสนอให้แกมาทำงานกับฉัน
‎หลังเรียนจบ

122
00:10:15,031 --> 00:10:18,034
‎แต่แกไม่เคยเก็บไปคิดจริงจังเลยสักครั้ง

123
00:10:19,035 --> 00:10:21,996
‎คิดว่าฉันลงทุนกับแก
‎โดยไม่หวังผลอะไรหรือไง

124
00:10:23,664 --> 00:10:27,168
‎ยังไงซะแกก็ถูกพักงานอยู่
‎มาที่สำนักงานฉันสิ

125
00:10:27,918 --> 00:10:32,048
‎ฉันจะทำให้แกเห็นเต็มสองตา
‎ว่าทำยังไงถึงจะเป็นเศรษฐีในเกาหลี

126
00:10:39,472 --> 00:10:40,640
‎ตัดสินใจถูกแล้วล่ะ

127
00:10:41,474 --> 00:10:44,226
‎นั่นก็เพื่อตัวคุณเอง
‎รวมถึงเพื่อบริษัทด้วย

128
00:10:44,310 --> 00:10:47,730
‎คุณก็รู้นี่ มีบริษัทไหนในเกาหลี
‎ที่ไม่มีเงินซุกซ่อนบ้างล่ะ

129
00:10:47,813 --> 00:10:50,149
‎ฉันต้องทำอะไรบ้างเหรอคะ

130
00:10:50,775 --> 00:10:52,443
‎ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย

131
00:10:53,027 --> 00:10:55,363
‎สิ่งที่เราตามหา หลักๆ มีอยู่สองอย่างครับ

132
00:10:55,446 --> 00:10:58,282
‎เงิน 7 หมื่นล้านที่หัวหน้าจินยักยอกไป
‎และบัญชีเงินทุนซุกซ่อน

133
00:10:58,866 --> 00:11:00,910
‎เรามีทีมผู้เชี่ยวชาญที่จะตามสืบเรื่องนี้

134
00:11:00,993 --> 00:11:03,871
‎แต่ถ้าจะลงมือ พวกเขาต้องรู้
‎ข้อมูลส่วนตัวของหัวหน้าจินให้มากๆ

135
00:11:03,954 --> 00:11:05,831
‎คิดซะว่าคุณคือนังโจรนั่น

136
00:11:05,915 --> 00:11:08,084
‎คุณจะเอาเงินพวกนั้นซ่อนไว้ที่ไหน

137
00:11:08,167 --> 00:11:11,754
‎และทำยังไงกับบัญชีแยกประเภท

138
00:11:11,837 --> 00:11:15,341
‎เค้นจินตนาการให้มากที่สุด
‎แล้วผมจะตอบแทนให้อย่างงาม

139
00:11:18,886 --> 00:11:21,806
‎ฉันว่าฉันอาจจะทำได้ดีก็ได้ค่ะ

140
00:11:23,015 --> 00:11:24,850
‎แต่ฉันมีเรื่องจะขอ

141
00:11:24,934 --> 00:11:28,229
‎ข้อแรก ฉันไม่อยากกลับมาที่บริษัทค่ะ

142
00:11:28,312 --> 00:11:29,814
‎ฉันจะไปทำงานที่อื่น

143
00:11:30,606 --> 00:11:31,440
‎สมาคมกล้วยไม้เหรอ

144
00:11:32,316 --> 00:11:34,777
‎คุณบอกว่าท่านประธานของเรา
‎เป็นประธานที่นั่นใช่ไหมคะ

145
00:11:36,612 --> 00:11:38,614
‎ถ้าต้องการอะไร
‎ผมจะเอาจากที่สมาคมมาให้ครับ

146
00:11:40,658 --> 00:11:41,659
‎ข้อสอง

147
00:11:43,077 --> 00:11:45,996
‎กรุณาอย่าเรียกคนตายว่า "นังโจร" ค่ะ

148
00:11:46,080 --> 00:11:47,289
‎มันเป็นโจรก็ต้องเรียกว่าโจรสิ

149
00:11:47,373 --> 00:11:49,542
‎ถ้าพี่ฮวายองก่ออาชญากรรมจริงๆ

150
00:11:49,625 --> 00:11:51,919
‎แน่นอนว่ากรรมการชินคงจะรู้สึกแย่มาก

151
00:11:52,002 --> 00:11:54,713
‎แต่คุณเรียกพี่เขาว่า "นังโจร"
‎ใส่หน้าฉันไม่เลิก

152
00:11:54,797 --> 00:11:57,591
‎ฉันเลยรู้สึกว่าคุณอาจจะไปบอกคนอื่น
‎ว่าฉันเป็นเพื่อนโจรก็ได้

153
00:11:58,426 --> 00:12:02,555
‎ในมุมมองฉัน ฉันยังคงไม่เชื่อ
‎ว่าพี่ฮวายองจะทำอะไรแบบนั้นค่ะ

154
00:12:02,638 --> 00:12:05,433
‎นับจากนี้ฉันจะตามหาหลักฐาน
‎การยักยอกของพี่เขา

155
00:12:05,516 --> 00:12:07,017
‎และลองทำใจเชื่อทีละนิดดูค่ะ

156
00:12:11,647 --> 00:12:13,190
‎จะว่าไปคุณโออินจู

157
00:12:14,483 --> 00:12:16,610
‎มีส่วนคล้ายกับจินฮวายองอยู่แฮะ

158
00:12:21,615 --> 00:12:24,076
‎ผมอยากถามเรื่องนี้มานานแล้ว

159
00:12:26,662 --> 00:12:28,581
‎คุณซื้อส้นสูงแบบนั้นมาจากไหน

160
00:12:31,041 --> 00:12:32,126
‎อะไรนะคะ

161
00:12:37,840 --> 00:12:41,594
‎ส้นสูงราคาถูกๆ ที่ยึดส้นด้วยกาว
‎นิดๆ หน่อยๆ ก็หัก

162
00:12:42,428 --> 00:12:44,555
‎เดี๋ยวก็เจ็บเอ็นร้อยหวายเอาหรอก

163
00:12:44,638 --> 00:12:47,892
‎สมดุลน้ำหนักไม่พอดี
‎เดินนิดเดียวก็คงปวดเท้า

164
00:12:47,975 --> 00:12:48,893
‎เวลาเดินก็พะวง

165
00:12:48,976 --> 00:12:51,103
‎เพราะวางใจรองเท้าไม่ได้เลย

166
00:12:55,900 --> 00:12:58,194
‎เอาเงินที่เราให้ไปซื้อรองเท้าดีๆ ซะ

167
00:12:58,277 --> 00:13:01,280
‎ไม่งั้นคุณจะเดินลากเท้าไปชั่วชีวิต

168
00:13:02,490 --> 00:13:03,741
‎เข้าใจที่ผมจะสื่อใช่ไหม

169
00:13:15,336 --> 00:13:18,088
‎วันนี้เรามีหมึกสายครับผม
‎รับหมึกสายไปหน่อยไหมครับ คุณแม่

170
00:13:18,172 --> 00:13:21,592
‎หมึกสายราคาสุดพิเศษ
‎กิโลละ 30,000 วอนเท่านั้นครับ คุณแม่

171
00:13:21,675 --> 00:13:25,429
‎เป๋าฮื้อ 5 ตัว 10,000 วอน
‎รับเป๋าฮื้อไหมครับ คุณแม่

172
00:13:32,228 --> 00:13:34,605
‎ครับ หัวหน้าทีมคิม
‎แผนกอาหารทะเลพีมาร์ทครับ

173
00:13:34,688 --> 00:13:37,233
‎สวัสดีค่ะ ฉันนักข่าวโออินกยอง
‎จากโอบีเอ็นนะคะ

174
00:13:37,316 --> 00:13:40,069
‎คุณคือหลานของคิมดัลซู
‎ประธานธนาคารออมทรัพย์โบแบใช่ไหมคะ

175
00:13:40,152 --> 00:13:42,279
‎คุณส่งเมลหาฉันเมื่อสี่ปีก่อนค่ะ

176
00:13:42,363 --> 00:13:44,990
‎เป็นข้อมูลเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย
‎ของประธานคิมดัลซู

177
00:13:45,074 --> 00:13:47,368
‎ฉันอยากพบคุณแล้วคุยเรื่องที่เกิด…

178
00:13:53,582 --> 00:13:54,583
‎โออินกยอง

179
00:13:58,546 --> 00:13:59,463
‎จะไปไหน

180
00:14:02,967 --> 00:14:07,596
‎เจ้าพวกนี้สดจริงอะไรจริง
‎ความสดนี่แบบว่า

181
00:14:07,680 --> 00:14:09,306
‎เกือบถึงขั้นเซ็กซี่ได้เลย

182
00:14:09,390 --> 00:14:11,642
‎ลองชิมสิ ต่างจากแบบแช่ตู้เย็นนะ

183
00:14:21,860 --> 00:14:23,320
‎นายนี่น่าภูมิใจนะ

184
00:14:23,404 --> 00:14:25,906
‎เด็กน้อยที่เคยร้องไห้ในมุมสนาม
‎เพราะคิดถึงแม่

185
00:14:25,990 --> 00:14:28,659
‎ตอนนี้ปลูกผักเอง
‎แถมทำกับข้าวกินเองได้แล้ว

186
00:14:28,742 --> 00:14:30,995
‎นี่ ก็ตอนนั้นแม่ฉันเป็นมะเร็ง

187
00:14:32,246 --> 00:14:35,916
‎อีกอย่าง ใครมาได้ยินเข้า
‎คงคิดว่าเธอไม่เคยร้องไห้กันพอดี

188
00:14:36,000 --> 00:14:37,251
‎ภาพที่เธอเดือดจัด

189
00:14:37,334 --> 00:14:39,461
‎น้ำตาไหลพรากเพราะถูกไล่ออก
‎ยังติดตาฉันอยู่เลย

190
00:14:48,095 --> 00:14:50,723
‎อ้าว หนูอินกยอง ไม่เจอกันนานเลยนะ

191
00:14:50,806 --> 00:14:53,225
‎โอ้โฮ โตเป็นสาวซะแล้ว

192
00:14:53,309 --> 00:14:56,020
‎คุณปู่สบายดีไหมคะ ดูแข็งแรงจังเลย

193
00:14:56,103 --> 00:14:57,146
‎เหรอ ขอบใจจ้ะ

194
00:14:57,771 --> 00:15:00,900
‎ถ้ารู้ว่าคุณปู่อยู่ หนูคงขึ้นไปสวัสดีแล้ว

195
00:15:00,983 --> 00:15:03,402
‎- จะทานที่นี่เหรอครับ
‎- อือ ใช่

196
00:15:04,069 --> 00:15:05,946
‎เฮ้อ ไม่มีไหวพริบเลย

197
00:15:14,997 --> 00:15:16,498
‎ตอนพวกหนูสิบขวบหรือเปล่านะ

198
00:15:16,582 --> 00:15:18,918
‎จงโฮไม่ไปโรงเรียนเพราะปวดหลัง

199
00:15:19,001 --> 00:15:22,212
‎ส่วนหนูอินกยองก็โดนไล่ออก
‎เพราะไปต่อยคุณครูเข้า

200
00:15:24,882 --> 00:15:27,134
‎- หนูไม่ได้ต่อยนะ แต่ปาหินใส่
‎- หือ

201
00:15:27,217 --> 00:15:29,762
‎สมัยเด็กๆ ยัยนี่คุมอารมณ์โกรธไม่ได้ครับ

202
00:15:30,387 --> 00:15:31,555
‎งั้นเหรอ

203
00:15:32,973 --> 00:15:35,517
‎วันนั้นฝนตกหนักมาก

204
00:15:35,601 --> 00:15:38,479
‎หนูอินกยองนั่งข้างหน้าต่างแล้วก็พูดว่า

205
00:15:38,562 --> 00:15:43,150
‎"คุณปู่ ฝนที่ตกลงมา
‎เหมือนกระแสของเงินเลยนะคะ"

206
00:15:43,233 --> 00:15:46,487
‎"สุดท้ายแล้ว เงินก็จะไหลไป
‎แต่ในเส้นทางเดิมนี่คะ"

207
00:15:47,905 --> 00:15:50,741
‎โห เธอนี่แปลกคนจริงนะ

208
00:15:51,784 --> 00:15:56,205
‎หนูอ่านราคาหุ้นกับสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
‎ให้คุณย่าฟังทุกเช้าน่ะค่ะ

209
00:15:56,288 --> 00:15:59,416
‎ไม่ว่าจะเห็นอะไร
‎ในสายตาหนูก็ชวนนึกถึงกราฟหุ้นไปหมด

210
00:16:01,126 --> 00:16:06,131
‎ดูหนูอินกยองสิ โตเป็นผู้ใหญ่ดูภูมิฐาน
‎แถมทำหน้าที่ตัวเองในสังคมแบบนี้

211
00:16:06,215 --> 00:16:08,008
‎อะไรครับ ผมน่าเวทนาเหรอ

212
00:16:08,092 --> 00:16:11,595
‎คุณปู่ ผมเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นนะ
‎เพราะงั้นถึงพักการเรียนไง

213
00:16:12,429 --> 00:16:13,847
‎(สายเรียกเข้า)

214
00:16:19,103 --> 00:16:20,479
‎โออินกยองจากโอบีเอ็นค่ะ

215
00:16:20,562 --> 00:16:23,691
‎ทำไมตอนนั้นไม่รายงานข่าวครับ
‎ผมรออยู่แทบแย่

216
00:16:26,318 --> 00:16:27,152
‎ฉันขอโทษค่ะ

217
00:16:27,236 --> 00:16:28,195
‎ตอนนั้นฉันไม่พบหลักฐาน

218
00:16:28,278 --> 00:16:30,447
‎ว่าพัคแจซังมีเอี่ยว
‎กับการฆ่าตัวตายของเขาค่ะ

219
00:16:31,365 --> 00:16:33,534
‎แล้วก็ไม่แน่ใจด้วยค่ะว่าเขาเป็นคนยังไง

220
00:16:35,202 --> 00:16:37,788
‎ตอนนี้รู้หรือยังล่ะครับ ว่าเขาเป็นคนยังไง

221
00:16:37,871 --> 00:16:41,041
‎ในมุมมองส่วนตัวคุณนักข่าว
‎คิดว่าเขาเป็นคนยังไงครับ

222
00:16:46,255 --> 00:16:47,548
‎เขาเหมือนปีศาจค่ะ

223
00:16:54,346 --> 00:16:55,347
‎จดไว้นะครับ

224
00:16:56,223 --> 00:16:59,810
‎เลขที่ 26 หมู่บ้านคิมทัน ตำบลโนมา
‎อำเภอมูชิม จังหวัดคยองกี

225
00:17:02,021 --> 00:17:03,564
‎เริ่มเก็บข้อมูลจากที่นั่นเลยครับ

226
00:17:03,647 --> 00:17:06,150
‎ถ้าอยากรู้รายละเอียด พรุ่งนี้ตอนตีสี่

227
00:17:06,233 --> 00:17:08,986
‎มาที่เสาซีเจ็ด
‎ตลาดประมูลปลาโซแรนะครับ

228
00:17:09,862 --> 00:17:12,156
‎ตัวอักษรซี หมายเลขเจ็ด

229
00:17:12,239 --> 00:17:13,907
‎(ตลาดปลา เสาซีเจ็ด)

230
00:17:24,460 --> 00:17:27,087
‎(ตลาดปลา เสาซีเจ็ด)

231
00:17:39,641 --> 00:17:43,020
‎ผมขอคุณพ่อหัวหน้าจินไว้
‎ว่าอย่าแตะต้องอะไร

232
00:17:43,729 --> 00:17:45,647
‎โน้ตบุ๊กกับมือถือของเธอก็กู้หลักฐานแล้ว

233
00:17:46,565 --> 00:17:48,692
‎เพราะเธออาจจะลบอะไรทิ้ง
‎ก่อนฆ่าตัวตายก็ได้

234
00:17:54,907 --> 00:17:55,991
‎แมลงสาบครับ

235
00:17:57,743 --> 00:17:58,744
‎ว้าย

236
00:18:02,122 --> 00:18:03,540
‎แปลกนะครับ

237
00:18:03,624 --> 00:18:05,459
‎ของแบรนด์เนมกองอยู่เต็มบ้าน

238
00:18:06,168 --> 00:18:08,045
‎แต่มีแมลงสาบเพ่นพ่านบนพื้น

239
00:18:10,005 --> 00:18:13,467
‎พี่เขาอยู่กับคุณแม่ที่นี่จนท่านตาย

240
00:18:14,134 --> 00:18:15,719
‎คงไม่อยากย้ายไปไหนน่ะค่ะ

241
00:18:17,888 --> 00:18:20,390
‎ผมเตรียมคอมพิวเตอร์กับเอกสาร
‎ที่สมาคมกล้วยไม้ให้แล้ว

242
00:18:20,974 --> 00:18:22,059
‎ต้องการอะไรก็เอาไปได้เลย

243
00:18:23,769 --> 00:18:26,188
‎ฉันจะขออยู่ที่นี่ต่ออีกหน่อยค่ะ

244
00:18:27,648 --> 00:18:30,567
‎ตามสบายครับ ผมมีเมลที่ต้องเช็กอยู่

245
00:18:42,830 --> 00:18:44,206
‎ฉันอยากอยู่คนเดียวมากกว่า

246
00:18:44,289 --> 00:18:46,750
‎ผู้จัดการไปทำธุระเถอะค่ะ

247
00:18:47,459 --> 00:18:48,460
‎ไม่กลัวเหรอครับ

248
00:18:50,796 --> 00:18:53,507
‎พี่ฮวายองชอบฉันค่ะ

249
00:18:54,341 --> 00:18:55,342
‎ฉันไม่กลัวหรอก

250
00:19:15,445 --> 00:19:17,156
‎ฉันมาแล้วนะ พี่

251
00:19:18,323 --> 00:19:19,825
‎ฉันจะหาทางรู้ให้ได้

252
00:19:20,534 --> 00:19:22,161
‎ว่าทำไมพี่ถึงตาย

253
00:19:24,329 --> 00:19:25,372
‎(ปี 2021)

254
00:19:25,455 --> 00:19:28,208
‎สำหรับนักบัญชี
‎ใบเสร็จกับบัญชีแยกประเภทคืออะไร

255
00:19:31,044 --> 00:19:32,254
‎คัมภีร์ไบเบิล

256
00:19:33,005 --> 00:19:35,340
‎เก็บไว้ใกล้ตัวแล้วเปิดเช็กเสมอนะ

257
00:19:35,966 --> 00:19:37,176
‎ทุกครั้งที่สงสัย

258
00:19:37,885 --> 00:19:40,304
‎ทุกอย่างเริ่มต้นจากตรงนี้

259
00:19:41,972 --> 00:19:43,515
‎พี่เคยสอนฉันนี่

260
00:19:44,016 --> 00:19:46,727
‎ว่าทุกอย่างต้องเริ่มจากตรงไหน

261
00:19:46,810 --> 00:19:47,811
‎("การดูแลกล้วยไม้ตะวันออก")

262
00:20:01,742 --> 00:20:03,202
‎ราคา 1,230,000 วอน

263
00:20:03,952 --> 00:20:04,953
‎(1,230,000 วอน บัตรเครดิต)

264
00:20:33,023 --> 00:20:34,524
‎อย่าถือกระเป๋าแบบนั้นมาที่ทำงาน

265
00:20:35,859 --> 00:20:36,777
‎(ออร์คิดการก่อสร้าง)

266
00:20:36,860 --> 00:20:37,861
‎เหมือนของแท้ล่ะสิ

267
00:20:39,071 --> 00:20:40,697
‎มองมุมไหนก็รู้ว่าก็อป

268
00:20:40,781 --> 00:20:42,616
‎เห็นว่าก็อปเกรดเอเลยนะ ดูสิ

269
00:20:42,699 --> 00:20:46,036
‎ฉันไม่สนหรอกว่าปกติแล้ว
‎เธอหิ้วเกรดอะไร

270
00:20:46,119 --> 00:20:47,788
‎แต่อย่าหิ้วมาบริษัท

271
00:20:48,580 --> 00:20:51,458
‎นักบัญชีต้องดูซอมซ่อเข้าไว้
‎จะได้ไม่มีใครนินทา

272
00:20:52,876 --> 00:20:54,878
‎นักบัญชีต้องมองเงินเป็นตัวเลขเท่านั้น

273
00:20:55,545 --> 00:20:57,005
‎เหมือนกับที่หมอมองร่างกายคนไข้

274
00:20:57,881 --> 00:21:00,133
‎แล้วถ้าเธอถือของก็อปมาจะเป็นไงล่ะ

275
00:21:00,217 --> 00:21:02,636
‎มันเหมือนเธอไม่มีกำลังซื้อ
‎แต่หมกมุ่นอยู่กับเงินน่ะสิ

276
00:21:02,719 --> 00:21:04,888
‎บริษัทจะฝากเงินกับคนแบบนั้นได้ไงล่ะ

277
00:21:07,349 --> 00:21:08,517
‎ฉันไม่น่ารอดแหง

278
00:21:09,518 --> 00:21:13,105
‎ไม่เคยมีตอนไหน
‎ที่ฉันไม่หมกมุ่นกับเงินและผู้ชายเลย

279
00:21:13,188 --> 00:21:14,564
‎เพราะงั้นเธอถึงต้องฝึกฝนไง

280
00:21:15,440 --> 00:21:16,483
‎ฝึกฝนอะไร

281
00:21:17,484 --> 00:21:18,527
‎ยกตัวอย่างนะ

282
00:21:19,695 --> 00:21:21,697
‎เหมือนกับการสร้างบัญชีสำรอง
‎เวลาเล่นเกม

283
00:21:23,240 --> 00:21:25,701
‎เหมือนที่พวกดารามีอีกร่างในรายการวาไรตี้ไง

284
00:21:28,036 --> 00:21:31,331
‎เพราะงั้นพี่เลยใส่แต่ชุดเดิมๆ
‎มาทำงานเหรอ

285
00:21:32,082 --> 00:21:33,792
‎ส่วนวันนี้คืออีกร่างของพี่งี้

286
00:21:41,675 --> 00:21:43,302
‎อัลบั้มภาพของพี่

287
00:21:43,885 --> 00:21:46,179
‎มีแต่รูปสิ่งของกับใบเสร็จ

288
00:21:46,972 --> 00:21:48,974
‎อย่างกับพี่เป็นคนไร้ใบหน้าเลย

289
00:21:51,935 --> 00:21:52,853
‎ว่าแต่นี่…

290
00:21:58,025 --> 00:21:58,984
‎คือเมืองนอกเหรอ

291
00:22:00,819 --> 00:22:02,112
‎พี่ไปไหนมานะ

292
00:22:05,615 --> 00:22:06,783
‎(สกายฮู)

293
00:22:06,867 --> 00:22:07,701
‎(เลือก)

294
00:22:11,496 --> 00:22:12,497
‎จินมีกยองเหรอ

295
00:22:13,665 --> 00:22:14,708
‎(จินมีกยอง)

296
00:22:15,625 --> 00:22:17,169
‎(จินมีกยอง
‎นักบัญชีจากอนาคต)

297
00:22:17,252 --> 00:22:18,086
‎เจอแล้ว

298
00:22:18,962 --> 00:22:19,963
‎บัญชีสำรองของพี่

299
00:22:21,298 --> 00:22:22,716
‎"นักบัญชีจากอนาคต"

300
00:22:23,592 --> 00:22:24,593
‎จินมีกยอง

301
00:22:24,676 --> 00:22:26,845
‎(ฟลาวเวอร์.ยัง)

302
00:22:29,139 --> 00:22:31,725
‎พี่ใช้ชีวิตอยู่ในสิงคโปร์

303
00:22:31,808 --> 00:22:34,144
‎ดูร่ำรวย ไม่มีอะไรต้องกังวล

304
00:22:37,856 --> 00:22:40,567
‎พี่คือใครกัน

305
00:22:41,735 --> 00:22:42,861
‎ดีจ้ะ พี่สาวร่างสำรอง

306
00:22:42,944 --> 00:22:45,530
‎ดีใจที่ได้เจอ
‎ทำไมเราเพิ่งได้เจอกันตอนนี้นะ

307
00:22:47,908 --> 00:22:50,035
‎ร่างนี้อาจจะเป็นร่างจริงก็ได้

308
00:22:50,118 --> 00:22:53,413
‎ส่วนหัวหน้าทีมจินฮวายอง
‎ที่ใส่ชุดเดิมๆ น่ะตัวสำรอง

309
00:22:54,039 --> 00:22:55,040
‎ให้ตาย

310
00:22:56,917 --> 00:22:59,628
‎แต่ว่านะพี่ ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย

311
00:23:00,253 --> 00:23:02,631
‎เราจำเป็นต้องทำขนาดนั้น
‎ในฐานะนักบัญชีเลยเหรอ

312
00:23:02,714 --> 00:23:04,883
‎ในอนาคตนักบัญชีส่วนใหญ่จะหายไป

313
00:23:05,467 --> 00:23:07,427
‎แล้วนักบัญชีแบบไหนที่จะอยู่รอดล่ะ

314
00:23:08,011 --> 00:23:10,680
‎คนที่สามารถอ่านเรื่องราวบนตัวเลขได้

315
00:23:12,265 --> 00:23:14,434
‎คนที่รู้ว่าบริษัทผ่านอะไรมาบ้าง

316
00:23:14,518 --> 00:23:17,062
‎มีความเสี่ยงและศักยภาพแบบไหนอยู่

317
00:23:18,355 --> 00:23:20,190
‎และรู้ว่าเราควรจะไปทางไหนในอนาคต

318
00:23:23,151 --> 00:23:26,238
‎โปรแกรมบัญชี
‎ไม่มีทางอ่านอะไรแบบนั้นออก

319
00:23:27,531 --> 00:23:29,741
‎ฉันก็อ่านไม่ออกเหมือนกัน

320
00:23:33,829 --> 00:23:35,622
‎เธอต้องคำนวณทุกอย่าง

321
00:23:35,705 --> 00:23:38,291
‎ถ้าคำนวณซ้ำแล้วซ้ำอีก
‎แต่ยังเห็นช่องโหว่อยู่

322
00:23:39,751 --> 00:23:41,753
‎ก็แปลว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง

323
00:23:52,347 --> 00:23:53,515
‎วันที่ 14 สิงหาคม

324
00:23:54,641 --> 00:23:55,642
‎วันเกิดพี่

325
00:24:03,525 --> 00:24:04,401
‎(เบอร์นิโม แซนตี้ มอลล์)

326
00:24:04,484 --> 00:24:05,902
‎สิ่งที่หายไปในวันนั้น…

327
00:24:17,706 --> 00:24:21,626
‎ทั้งหมดมูลค่าประมาณ 260 ล้านวอนค่ะ

328
00:24:21,710 --> 00:24:24,337
‎เธอคงขายบางส่วนเพื่อเปลี่ยนเป็นเงินสด

329
00:24:24,421 --> 00:24:26,923
‎และมีของใหม่มูลค่า 70 ล้านวอนค่ะ

330
00:24:27,007 --> 00:24:29,759
‎ฉันคิดว่าบริษัทเรียกคืนได้นะคะ

331
00:24:30,719 --> 00:24:32,262
‎บริษัทจะเอาของพวกนี้ไปทำอะไรได้

332
00:24:33,013 --> 00:24:35,182
‎- เอาไปขายเป็นของมือสองก็ได้…
‎- ห้องนี้

333
00:24:36,391 --> 00:24:39,853
‎เราให้คุณพ่อหัวหน้าจิน 50 ล้านวอน
‎เพื่อแลกกับที่นี่ทั้งหมด

334
00:24:42,105 --> 00:24:45,442
‎ขยะราคาแพงพวกนี้
‎ที่หัวหน้าจินซื้อมาด้วยเงินบริษัท

335
00:24:46,776 --> 00:24:48,528
‎เราซื้อต่ออีกทีในราคา 50 ล้านวอน

336
00:24:49,446 --> 00:24:50,780
‎ทำไมน่ะเหรอ

337
00:24:50,864 --> 00:24:52,532
‎เพื่อทวงคืนเงินแค่ไม่กี่ล้านเหรอ

338
00:24:55,744 --> 00:24:56,953
‎เจ็ดหมื่นล้าน

339
00:24:59,206 --> 00:25:02,042
‎มีเงิน 7 หมื่นล้านในชื่อหัวหน้าจิน
‎อยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้แน่

340
00:25:06,296 --> 00:25:10,342
‎มีรูปหนึ่งที่เธอถ่ายที่สิงคโปร์ในมือถือค่ะ

341
00:25:10,425 --> 00:25:12,427
‎เธอเคยไปดูงานที่สิงคโปร์

342
00:25:13,470 --> 00:25:17,349
‎ฉันเอารูปนั้นไปเสิร์ช
‎ปรากฏว่ามันมาจากสกายแกรมค่ะ

343
00:25:17,432 --> 00:25:18,350
‎รูปพวกนี้

344
00:25:19,768 --> 00:25:22,604
‎ไม่เจอบนโน้ตบุ๊กหรือมือถือพี่ฮวายอง

345
00:25:22,687 --> 00:25:25,232
‎แปลว่าเธอคงมี
‎มือถืออีกเครื่องที่ใช้ในสิงคโปร์

346
00:25:25,815 --> 00:25:28,610
‎เธอไปที่นั่นทุกเดือน
‎เดือนละไม่ต่ำกว่าหนึ่งหรือสองครั้ง

347
00:25:29,194 --> 00:25:32,822
‎คุณบอกว่าพี่เขาจองตั๋วเครื่องบิน
‎ไปสิงคโปร์ไว้ใช่ไหมคะ

348
00:25:33,406 --> 00:25:34,324
‎ใช่

349
00:25:35,700 --> 00:25:36,910
‎บางทีพี่เขา

350
00:25:37,744 --> 00:25:40,956
‎อาจจะใช้ชีวิตอยู่ที่สิงคโปร์
‎มานานแล้วก็ได้ค่ะ

351
00:25:50,298 --> 00:25:51,633
‎ส่งลิงก์สกายแกรมมาหน่อย

352
00:25:52,968 --> 00:25:56,346
‎ถ้าผมไปสิงคโปร์
‎แล้วเจอที่อยู่ของหัวหน้าจิน

353
00:25:56,429 --> 00:25:58,390
‎ก็คงเจอมือถือ
‎กับของอย่างอื่นของเธอด้วยสินะ

354
00:26:00,517 --> 00:26:01,518
‎แล้ว…

355
00:26:02,394 --> 00:26:04,980
‎ผมก็จะเจอที่อยู่ของเงิน 7 หมื่นล้านด้วย

356
00:26:14,447 --> 00:26:15,448
‎คุณโออินจู

357
00:26:19,035 --> 00:26:20,328
‎เห็นส้นสูงพวกนี้หรือยัง

358
00:26:21,496 --> 00:26:22,789
‎กระเป๋ากับเสื้อผ้าพวกนั้นล่ะ

359
00:26:24,582 --> 00:26:25,625
‎มันดีไหม

360
00:26:28,336 --> 00:26:29,629
‎อยากได้หรือเปล่า

361
00:26:31,256 --> 00:26:34,134
‎มีอพาร์ตเมนต์มูลค่า 700 ล้าน
‎ในชื่อของพ่อหัวหน้าจินด้วยนะ

362
00:26:35,844 --> 00:26:38,221
‎ผมว่าทั้งชีวิตนี้
‎หมอนี่ไม่เคยหาเงินได้สักแดงหรอก

363
00:26:38,305 --> 00:26:39,556
‎แล้วเขาซื้อมาได้ยังไงล่ะ

364
00:26:44,269 --> 00:26:46,479
‎นี่คือสิ่งที่บริษัทเสนอให้

365
00:26:47,522 --> 00:26:51,276
‎หัวหน้าจินทำงานที่สำคัญและอันตราย
‎แค่นั้นเราให้เธอได้

366
00:26:51,359 --> 00:26:52,527
‎แต่ว่า…

367
00:26:56,573 --> 00:26:57,991
‎เธอควรจะหยุดแค่นั้น

368
00:27:08,376 --> 00:27:10,045
‎คุณอินจูเป็นคนแบบไหนเหรอ

369
00:27:14,424 --> 00:27:15,759
‎ผมยกทั้งหมดนี้ให้คุณอินจูได้นะ

370
00:27:21,473 --> 00:27:25,185
‎ไซซ์เท้าคุณ
‎ประมาณ 230 ถึง 235 มม.หรือเปล่า

371
00:27:25,935 --> 00:27:30,106
‎เท้าคุณดูเรียบเนียน ข้อเท้าเรียว
‎รองเท้าส้นเข็มคงจะเหมาะทีเดียว

372
00:27:34,277 --> 00:27:36,154
‎รองเท้าเปิดส้นที่โชว์ส้นเท้าล่ะดีไหม

373
00:27:41,159 --> 00:27:43,161
‎ผมจะส่งที่เหมาะกับคุณให้สักคู่

374
00:27:48,208 --> 00:27:51,586
‎ผมชอบเสื้อผ้าที่ดูราคาถูก
‎ของคุณอินจูมาตลอดเลยนะ

375
00:27:56,383 --> 00:27:57,300
‎ว่าไง

376
00:27:59,636 --> 00:28:04,099
‎บริษัทต้องการคนที่เท้าสวยๆ
‎และทุ่มเทอย่างคุณอินจูนะ

377
00:28:15,151 --> 00:28:16,528
‎กล้วยไม้นั่นอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่

378
00:28:23,118 --> 00:28:25,703
‎น่าจะอยู่ตั้งแต่แรกแล้วนะคะ

379
00:28:26,287 --> 00:28:27,247
‎ทำไมคะ

380
00:28:31,292 --> 00:28:32,210
‎เวรเอ๊ย

381
00:28:52,021 --> 00:28:53,815
‎ฉันอยากไปตลาดปลามาตั้งนานแล้ว

382
00:28:54,816 --> 00:28:56,568
‎ฉันทำเมนูปลาเก่งที่สุดเลยนะ

383
00:28:57,068 --> 00:29:00,363
‎ฉันอยู่ซานฟรานซิสโกมาหกเดือน
‎ใกล้กับฟิชเชอร์แมนวอร์ฟ

384
00:29:00,447 --> 00:29:01,906
‎ฉันนั่งแท็กซี่ไปก็ได้

385
00:29:01,990 --> 00:29:04,117
‎มันอันตรายนะ
‎ดึกป่านนี้แล้วจะนั่งแท็กซี่ได้ไง

386
00:29:13,460 --> 00:29:16,004
‎ดูสิ นี่เวลาอันตรายเลย

387
00:29:16,755 --> 00:29:17,922
‎ง่วงแล้วขับหรือเปล่านะ

388
00:29:19,424 --> 00:29:21,509
‎รุนแรงขนาดนั้น คนขับก็คงเจ็บหนักแหง

389
00:29:24,345 --> 00:29:27,015
‎เอาล่ะเบอร์หนึ่ง หมึกสองนะ

390
00:29:27,098 --> 00:29:29,642
‎เอ้า เริ่มประมูล

391
00:29:29,726 --> 00:29:32,395
‎หมึกกระดอง 30,000 วอน
‎หมึกกระดอง 50,000 วอน

392
00:29:32,479 --> 00:29:35,482
‎ไปต่อที่ 60,000 และ 70,000 วอน
‎เบอร์ 23 รับไป 70,000 วอน

393
00:29:35,565 --> 00:29:36,941
‎เสร็จแล้วโทรมานะ

394
00:29:37,025 --> 00:29:38,276
‎ฉันจะไปซื้อปลาพลางๆ

395
00:29:38,359 --> 00:29:40,695
‎- อือ
‎- อยู่ที่ 33,000 วอน 35,000 วอนแล้ว

396
00:29:41,279 --> 00:29:43,531
‎ต่อที่ 70,000 และ 80,000 วอน

397
00:29:49,662 --> 00:29:54,542
‎(ซี-7)

398
00:29:54,626 --> 00:29:56,753
‎อันนี้กิโลละ 12,000 วอน
‎อันนี้ 14,000 วอน

399
00:29:56,836 --> 00:29:59,380
‎- เอาเป็น 14,000 วอนสองตัวครับ
‎- สองตัวนะจ๊ะ

400
00:29:59,464 --> 00:30:00,799
‎ปลาค็อดขายยังไงครับ

401
00:30:00,882 --> 00:30:02,926
‎อันนั้นกล่องละ 25,000 วอนจ้ะ

402
00:30:03,009 --> 00:30:04,719
‎- เอาด้วยครับ
‎- จ้ะ

403
00:30:10,683 --> 00:30:14,229
‎เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้
‎กรุณาฝากข้อความหลังเสียงสัญญาณ

404
00:30:14,312 --> 00:30:17,148
‎(คิมชอลซอง หลานชายประธานคิมดัลซู)

405
00:30:36,417 --> 00:30:37,669
‎จงโฮ ไปกันเถอะ

406
00:30:37,752 --> 00:30:39,462
‎ไปไหน ไม่เจอเขาเหรอ

407
00:30:39,546 --> 00:30:40,421
‎รีบไปเถอะ

408
00:30:40,505 --> 00:30:41,798
‎ไปไหน ไปเจอที่อื่นเหรอ

409
00:30:54,143 --> 00:30:56,521
‎โอ๊ะ เดี๋ยวค่ะ คุณคะ คุณ

410
00:30:56,604 --> 00:30:57,772
‎เธอเป็นคนรู้จักครับ

411
00:30:58,356 --> 00:30:59,732
‎- กับผู้ประสบเหตุเหรอคะ
‎- ครับ

412
00:31:04,112 --> 00:31:05,613
‎ถอยไปครับ

413
00:31:34,601 --> 00:31:37,395
‎(โอบีเอ็น นักข่าวโออินกยอง)

414
00:31:59,667 --> 00:32:01,920
‎(บรูโน ซูมิโน)

415
00:32:31,824 --> 00:32:33,660
‎คุณสวมเวลเว็ตออร์คิดของเราอยู่นี่ครับ

416
00:32:34,452 --> 00:32:37,789
‎เป็นคอลเลกชั่นหายาก
‎ที่นำเข้ามาในเกาหลีแค่สามคู่

417
00:32:37,872 --> 00:32:38,998
‎เหมาะกับคุณมากเลยครับ

418
00:32:40,959 --> 00:32:44,420
‎ฉันได้รับมาเป็นของขวัญวันเกิดปีก่อน

419
00:32:44,504 --> 00:32:46,673
‎วันนี้นึกขึ้นได้ก็เลยใส่มาน่ะค่ะ

420
00:32:46,756 --> 00:32:49,550
‎อ๋อ รองเท้าบ่งบอกความรู้สึกได้นะครับ

421
00:32:50,426 --> 00:32:52,428
‎ขอโทษที่รบกวนนะคะ

422
00:32:52,512 --> 00:32:55,765
‎แต่ตอนวันเกิดฉันเมาปลิ้น

423
00:32:55,848 --> 00:32:58,476
‎เลยจำไม่ได้ว่าใครซื้อรองเท้าคู่นี้ให้

424
00:32:59,102 --> 00:33:00,895
‎ไม่ทราบว่าคนที่ซื้อไป

425
00:33:03,231 --> 00:33:04,857
‎ใช่คนนี้หรือเปล่าคะ

426
00:33:07,151 --> 00:33:08,736
‎ฉันอยากตอบแทนน้ำใจเขาน่ะค่ะ

427
00:33:16,577 --> 00:33:17,662
‎ใช่ครับ คนนี้แหละ

428
00:33:18,371 --> 00:33:19,330
‎ผมจำได้แม่นเลย

429
00:33:21,207 --> 00:33:23,042
‎เพราะคุณลูกค้าที่เข้าใจ

430
00:33:23,126 --> 00:33:27,171
‎สมดุลน้ำหนักรองเท้าส้นสูงของเรา
‎ตั้งแต่หัวจรดเท้า มีแค่เขาคนเดียวครับ

431
00:33:35,722 --> 00:33:37,265
‎เธอนี่ก็ยอดคนจริงๆ

432
00:33:37,348 --> 00:33:41,102
‎ฉันต้องลาออกจากงาน
‎แถมเสี่ยงจะหย่าอยู่รอมร่อเพราะเธอ

433
00:33:41,185 --> 00:33:43,563
‎อยากรู้อะไรถึงได้อยากเจอฉันเหรอ

434
00:33:45,023 --> 00:33:46,441
‎ฉันหุนหันเองค่ะ

435
00:33:47,692 --> 00:33:48,693
‎ขอโทษนะคะ

436
00:33:49,694 --> 00:33:50,570
‎ตอนนี้ฉันแค่

437
00:33:52,321 --> 00:33:54,741
‎อยากรู้ความจริงค่ะ

438
00:33:55,658 --> 00:33:58,161
‎พวกนั้นเล่นชู้กันจริงๆ ร้อยเปอร์เซ็นต์

439
00:33:58,661 --> 00:34:00,830
‎ถ้าการเล่นชู้ของฉันคือขนมหวาน

440
00:34:00,913 --> 00:34:03,750
‎การเล่นชู้ของจินฮวายอง
‎ก็คงเหมือนชีวิตจิตใจแหละมั้ง

441
00:34:04,459 --> 00:34:05,835
‎รู้ได้ไงคะ

442
00:34:05,918 --> 00:34:08,087
‎ดูบัญชีแยกประเภทก็รู้แล้ว

443
00:34:08,171 --> 00:34:10,006
‎จินฮวายองกับกรรมการชินสุมหัวกัน

444
00:34:10,089 --> 00:34:12,300
‎ยักยอกเงินจำนวนมหาศาล

445
00:34:12,383 --> 00:34:16,387
‎จากนั้นพอฉันเห็นคู่นั้น เรื่องนี้มันช่าง…

446
00:34:16,471 --> 00:34:19,098
‎คุณรู้ทุกอย่างแล้วทำไมไม่พูดล่ะคะ

447
00:34:20,933 --> 00:34:23,186
‎ท่านประธานนอนโรงพยาบาลมาสี่ปีแล้ว

448
00:34:23,269 --> 00:34:25,646
‎กรรมการชินก็ต่อคิวรอรับตำแหน่งอยู่

449
00:34:25,730 --> 00:34:26,898
‎ฉันจะเสี่ยงทำไมล่ะ

450
00:34:27,565 --> 00:34:29,734
‎หมอนั่นเป็นที่รู้จักด้านนั้นอยู่แล้ว

451
00:34:29,817 --> 00:34:33,237
‎ก่อนหน้านี้ก็เคยมีเมียในออฟฟิศ
‎ที่ทำงานเก่าเหมือนกัน

452
00:34:35,031 --> 00:34:36,783
‎พูดแบบนี้ออกจะกระดากปากหน่อย

453
00:34:37,575 --> 00:34:40,578
‎แต่มีผู้หญิงประเภทหนึ่งที่กรรมการชินชอบ

454
00:34:41,079 --> 00:34:42,497
‎ประเภทไหนเหรอคะ

455
00:34:44,207 --> 00:34:46,167
‎พวกผู้หญิงที่ใส่รองเท้าถูกๆ

456
00:34:47,752 --> 00:34:51,214
‎ไม่คิดบ้างเหรอว่าจินฮวายอง
‎แตกต่างจากคนอื่นในทีมบัญชี

457
00:34:51,756 --> 00:34:53,549
‎กรรมการชินเลือกจินฮวายองเข้ามา

458
00:34:53,633 --> 00:34:56,094
‎คงเพราะเขาเป็นลูกคนซ่อมรองเท้า

459
00:34:56,177 --> 00:34:59,222
‎ก็เลยไม่ชอบผู้หญิงชนชั้นสูงที่บ้านรวย

460
00:34:59,305 --> 00:35:00,306
‎อ้อ จริงสิ

461
00:35:00,389 --> 00:35:02,975
‎รู้ใช่ไหมว่ากรรมการชิน
‎ก็เลือกเธอมาเหมือนกัน

462
00:35:09,774 --> 00:35:12,777
‎เธอเคยถามใช่ไหมว่าทำไม
‎ฉันถึงทำให้จินฮวายองหัวเน่า

463
00:35:13,569 --> 00:35:15,863
‎ฉันไม่เคยกีดกันนางนะ

464
00:35:16,447 --> 00:35:19,951
‎เราแค่อยู่คนละโลกกันเฉยๆ

465
00:36:05,413 --> 00:36:09,292
‎(ฟลาวเวอร์.ยัง)

466
00:36:09,375 --> 00:36:12,128
‎(คนที่เคยอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุด
‎จะปีนขึ้นไปได้สูงแค่ไหนกันนะ)

467
00:36:18,843 --> 00:36:20,553
‎ฉันจบม.ปลาย บ้านไม่มีอันจะกิน
‎หญิงขึ้นคานที่หมดหวังเรื่องแต่งงาน

468
00:36:20,636 --> 00:36:21,596
‎ตอนนี้ฉันอยากตามหาความหวัง

469
00:36:21,679 --> 00:36:23,222
‎คนที่เคยอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุด
‎จะปีนขึ้นไปได้สูงแค่ไหนกันนะ

470
00:36:23,306 --> 00:36:25,975
‎แต่อย่างน้อยฉันก็อยากใช้ชีวิต
‎ด้วยหน้าตาอันไร้ที่ติสักครั้ง

471
00:36:39,864 --> 00:36:43,159
‎วันจันทร์ถึงศุกร์ ตั้งแต่ตอนเช้าจนหนึ่งทุ่ม

472
00:36:43,910 --> 00:36:47,163
‎พี่เขาคือหัวหน้าทีมจินฮวายอง
‎ที่สวมชุดเดิมๆ ตลอด

473
00:36:48,831 --> 00:36:50,833
‎แต่พอเสร็จจากคลาสโยคะตอนค่ำ

474
00:36:50,917 --> 00:36:53,127
‎เวลาที่เธอไปเรียนภาษาอังกฤษ
‎กับคอมพิวเตอร์ตอนกลางคืน

475
00:36:55,880 --> 00:36:58,758
‎เวลาไปทานอาหารร้านไฟน์ไดนิง
‎และชอปปิงวันสุดสัปดาห์

476
00:36:59,759 --> 00:37:01,344
‎และเวลาอยู่ที่สิงคโปร์

477
00:37:02,428 --> 00:37:05,806
‎พี่คือใครอีกคนที่ฉันไม่รู้จักค่ะ

478
00:37:08,226 --> 00:37:09,060
‎แต่ว่า…

479
00:37:13,272 --> 00:37:15,233
‎ฉันเจอรูปที่มีคนอื่นอยู่ด้วยค่ะ

480
00:37:15,775 --> 00:37:18,277
‎ค่าอาหารของวันนี้ไม่มีอยู่ในใบเสร็จ

481
00:37:19,695 --> 00:37:20,988
‎ผู้ชายเหรอ

482
00:37:21,781 --> 00:37:25,826
‎พอมาดูดีๆ ก็มีรูปมื้ออาหาร
‎ที่ไม่มีใบเสร็จอยู่เดือนละครั้งค่ะ

483
00:37:27,495 --> 00:37:28,829
‎แล้วนี่…

484
00:37:28,913 --> 00:37:30,456
‎ส้นสูงที่พี่หวงที่สุด

485
00:37:30,539 --> 00:37:32,959
‎เธอบอกว่าซื้อให้ตัวเองเมื่อวันเกิดปีก่อนค่ะ

486
00:37:33,876 --> 00:37:35,544
‎ฉันไม่เจอใบเสร็จ

487
00:37:35,628 --> 00:37:37,463
‎ส้นสูงคู่นี้ราคา 4,300,000 วอน

488
00:37:37,546 --> 00:37:39,507
‎นำเข้ามาในประเทศแค่สามคู่

489
00:37:40,132 --> 00:37:41,634
‎คงมีคนพิเศษให้เป็นของขวัญสินะครับ

490
00:37:44,011 --> 00:37:45,888
‎กรรมการชินค่ะ

491
00:37:47,223 --> 00:37:48,683
‎สองคนนั้นเล่นชู้กันเหรอครับ

492
00:37:55,690 --> 00:37:58,484
‎เดิมทีแล้วกรรมการชิน
‎จะไปสวิตเซอร์แลนด์ครับ

493
00:37:58,567 --> 00:38:00,611
‎แต่เขามีเหตุจำเป็น คุณฮวายองเลยมาแทน

494
00:38:01,654 --> 00:38:03,990
‎ผมไม่แคลงใจเลยครับ เพราะรู้จักเธอมานาน

495
00:38:04,615 --> 00:38:07,868
‎เลขบัญชีกับรหัสผ่านของธนาคารสวิส
‎มี 18 ตัวทั้งคู่ครับ

496
00:38:07,952 --> 00:38:10,496
‎เป็นไปไม่ได้เลย
‎ที่จะจำทั้งหมดนั้นได้ที่นั่น

497
00:38:10,579 --> 00:38:14,000
‎แต่ไม่กี่วันต่อมา กรรมการชินก็ติดต่อมาครับ

498
00:38:14,583 --> 00:38:16,961
‎บอกว่าหัวหน้าจินดูน่าสงสัย
‎และขอให้ผมตรวจสอบบัญชีสวิส

499
00:38:18,546 --> 00:38:20,881
‎เงิน 7 หมื่นล้านหายไปสินะคะ

500
00:38:21,966 --> 00:38:24,135
‎หลังจากเปิดบัญชีในชื่อคุณฮวายอง

501
00:38:24,218 --> 00:38:26,012
‎ผมก็ไปส่งเธอที่สนามบิน

502
00:38:27,054 --> 00:38:29,557
‎แต่เธอไม่ขึ้นเครื่องและกลับไปที่ธนาคาร

503
00:38:30,141 --> 00:38:31,809
‎จากนั้นก็โอนเงิน 7 หมื่นล้าน

504
00:38:33,811 --> 00:38:36,522
‎ถ้าทั้งหมดนี้คือแผนการของกรรมการชินล่ะ

505
00:38:38,858 --> 00:38:40,109
‎ขั้นสุดท้ายของแผนการก็คือ…

506
00:38:41,402 --> 00:38:42,528
‎ฆ่าคุณฮวายอง

507
00:38:43,738 --> 00:38:46,115
‎งั้นพี่เขาก็จะถูกโบ้ยทุกข้อกล่าวหา

508
00:38:47,700 --> 00:38:49,702
‎ในขณะที่กรรมการชินจะเป็นอิสระตลอดไป

509
00:38:53,289 --> 00:38:55,666
‎ลำพังแค่ปรินต์จดหมายลาตายก็ทะแม่งแล้ว

510
00:38:55,750 --> 00:38:57,335
‎ปกติเขาเขียนมือกันไม่ใช่เหรอ

511
00:39:00,379 --> 00:39:03,174
‎แต่กรรมการชินเขียนคำพูดแบบนี้
‎ขึ้นมาได้ไงเหรอครับ

512
00:39:04,050 --> 00:39:05,634
‎คำสั่งเสียสมจริงมากเลยนะ

513
00:39:06,844 --> 00:39:09,221
‎พี่ฮวายองมีสกายแกรมสองบัญชีค่ะ

514
00:39:09,305 --> 00:39:12,641
‎บัญชีหนึ่งคือจินฮวายอง
‎อีกบัญชีคือจินมีกยอง นักบัญชีในอนาคต

515
00:39:13,726 --> 00:39:18,356
‎การตัดแปะคำพูดที่ตัวเองเคยเขียน
‎ลงสกายแกรมมาอยู่บนจดหมายลาตาย

516
00:39:18,439 --> 00:39:19,565
‎มันแปลกนี่คะ

517
00:39:25,946 --> 00:39:28,741
‎ผมจะลองดูว่ากู้หลักฐานในโน้ตบุ๊ก
‎กับมือถือเธออีกรอบได้หรือเปล่า

518
00:39:30,284 --> 00:39:34,372
‎พอมาลองคิดดู สองคนนั้นส่งข้อความ
‎หรือโทรหากันน้อยเกินไปค่ะ

519
00:39:34,455 --> 00:39:36,415
‎ทั้งที่สนิทกันเรื่องงานด้วยซ้ำ

520
00:39:37,416 --> 00:39:40,336
‎กรรมการชินเป็นคนจัดการเรื่องกู้หลักฐานครับ

521
00:40:00,022 --> 00:40:02,274
‎ไม่ต้องห่วงกล้วยไม้นะพี่

522
00:40:02,358 --> 00:40:05,486
‎ฉันจะฟูมฟักพวกมันดุจเจ้าหญิง

523
00:40:05,569 --> 00:40:07,363
‎ฉันจะตั้งใจศึกษาเพื่อให้มันออกดอก

524
00:40:07,446 --> 00:40:09,698
‎"เพื่อที่จะทำให้เจ้าหญิงผลิบาน

525
00:40:09,782 --> 00:40:12,284
‎จำเป็นต้องพึ่งความเย็นยามเช้าสองสามวัน"

526
00:40:12,368 --> 00:40:15,121
‎"น้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์
‎เมื่ออุณหภูมิภายนอกสูงกว่าสิบองศา"

527
00:40:15,996 --> 00:40:19,667
‎"เมื่อไหร่ที่มันเฉา
‎การใช้แอสไพรินก็เป็นทางเลือกที่ดี"

528
00:40:19,750 --> 00:40:22,628
‎"สำหรับสูตร อ้างอิงจากบันทึก
‎การปลูกของพี่ฮยังซุก"

529
00:40:22,711 --> 00:40:25,423
‎(ยางฮยังซุก)

530
00:40:32,513 --> 00:40:33,764
‎ปัญหาคือพี่นั่นแหละ

531
00:40:34,432 --> 00:40:37,268
‎ฉ้อโกง ยักยอก ฆ่าตัวตาย ฆาตกรรม

532
00:40:37,351 --> 00:40:38,811
‎และสองพันล้านที่ให้ฉัน

533
00:40:40,855 --> 00:40:44,108
‎ฉันยังไม่รู้อะไรสักอย่างเลย ฉันไม่รู้

534
00:40:45,192 --> 00:40:47,528
‎แต่ถ้าเกิดว่าพี่ตายอย่างไม่เป็นธรรมจริงๆ

535
00:40:48,195 --> 00:40:50,406
‎ฉันจะเปิดโปงให้ได้

536
00:40:55,744 --> 00:40:59,123
‎เรามีกล้องวงจรปิดทุกทิศทาง

537
00:40:59,206 --> 00:41:01,625
‎ดูได้หมดเลยครับว่าใครเข้าออกบ้าง

538
00:41:03,043 --> 00:41:06,672
‎เผอิญวันนั้นผมไม่อยู่บ้าน ก็เลยไม่เห็นอะไร

539
00:41:08,257 --> 00:41:09,467
‎เมื่อไหร่แล้วนะครับ

540
00:41:09,550 --> 00:41:11,677
‎พุธที่แล้ว วันที่ 17

541
00:41:11,760 --> 00:41:12,595
‎อ๋อ

542
00:41:14,847 --> 00:41:17,141
‎เอ๊ะ มันไม่ได้อัดไว้เหรอ

543
00:41:17,933 --> 00:41:20,227
‎ไหงบังเอิญเป็นเวลานั้นพอดิบพอดี

544
00:41:26,901 --> 00:41:30,321
‎มีคนขโมยไปไม่กี่วันก่อนพอดีเลยครับ

545
00:41:30,404 --> 00:41:32,239
‎แค่กล้องติดหน้ารถเลย

546
00:41:32,323 --> 00:41:34,658
‎แต่มันก็ไม่มีอย่างอื่นให้เอาไปได้แหละ

547
00:41:36,035 --> 00:41:37,036
‎แปลกว่าไหมครับ

548
00:41:45,878 --> 00:41:47,338
‎อะไรเนี่ย โอ๊ะ

549
00:41:48,047 --> 00:41:49,590
‎รถเป็นอะไรไป หือ

550
00:41:52,092 --> 00:41:54,011
‎เบรก

551
00:41:54,762 --> 00:41:55,804
‎เบรก

552
00:42:05,105 --> 00:42:06,941
‎การเร่งความเร็วเองฉับพลันเหรอคะ

553
00:42:08,192 --> 00:42:10,361
‎ราว 95 เปอร์เซ็นต์
‎ของการเร่งความเร็วเองฉับพลัน

554
00:42:10,444 --> 00:42:13,072
‎ถ้าไม่ใช่เพราะคนขับไม่ชำนาญ
‎ก็เพราะบำรุงรักษาไม่ดี

555
00:42:13,155 --> 00:42:15,491
‎ส่วนรายละเอียด
‎ต้องขอให้นิติเวชวิเคราะห์ครับ

556
00:42:56,323 --> 00:42:58,576
‎ขอบคุณนะครับที่โทรหาและไม่ลืมกัน

557
00:42:59,827 --> 00:43:03,372
‎ครั้งนี้ผมจะเชื่อใจคุณครับ
‎นักข่าวโออินกยอง

558
00:43:13,340 --> 00:43:16,093
‎จองที่เก็นจิวันพฤหัส สองทุ่ม

559
00:43:16,176 --> 00:43:19,054
‎- ใส่ส้นเข็มบรูโน ซูมิโน
‎- ค่ะ

560
00:43:19,138 --> 00:43:20,556
‎โธ่ พี่

561
00:43:21,640 --> 00:43:22,850
‎นี่มันไม่ถูกนะ

562
00:43:25,269 --> 00:43:26,312
‎เดี๋ยวก่อน

563
00:43:27,438 --> 00:43:29,273
‎หายไปไหน รับสายสิ

564
00:43:29,857 --> 00:43:31,775
‎ขอโทษค่ะ กำลังประชุมข้างนอก

565
00:43:31,859 --> 00:43:34,236
‎อัยการมีคำสั่งห้ามฉันออกนอกประเทศแล้ว

566
00:43:34,903 --> 00:43:35,904
‎เพราะอะไรคะ

567
00:43:36,447 --> 00:43:38,616
‎มาเก๊า รู้อะไรบ้างไหม

568
00:43:38,699 --> 00:43:39,617
‎ไม่ค่ะ

569
00:43:39,700 --> 00:43:40,951
‎อัยการโทรมาหาไหม

570
00:43:41,035 --> 00:43:42,202
‎ไม่ค่ะ

571
00:43:42,286 --> 00:43:44,496
‎ถ้าพวกเขาโทรมาก็แกล้งโง่ซะ
‎แล้วรีบบอกฉันทันที

572
00:43:44,580 --> 00:43:48,250
‎ลบข้อความทั้งหมด
‎รีเซตมือถือกับกล้องติดหน้ารถด้วย

573
00:43:48,334 --> 00:43:50,044
‎เก็บบัญชีแยกประเภทให้ดีๆ เผื่อไว้ก่อน

574
00:43:50,127 --> 00:43:52,338
‎- อย่าปล่อยให้เข้าถึงตู้เซฟได้
‎- ค่ะ

575
00:43:52,421 --> 00:43:54,340
‎ที่กรรมการชินไปดูงานที่ยุโรปไม่ได้

576
00:43:54,423 --> 00:43:56,216
‎เพราะถูกสั่งห้ามออกประเทศนี่เอง

577
00:43:57,509 --> 00:43:59,094
‎เหมือนจะมีอะไรในไฟล์ที่ถูกลบนะ

578
00:43:59,178 --> 00:44:00,220
‎(การพนัน)

579
00:44:00,304 --> 00:44:02,306
‎(วิดีโอ รูป การพนันห้องวีไอพีในคาสิโน)

580
00:44:02,389 --> 00:44:03,807
‎(ฉันขอเปิดโปงกรรมการชินฮยอนมิน
‎แห่งออร์คิดการก่อสร้าง)

581
00:44:04,600 --> 00:44:07,686
‎"ฉันขอเปิดโปงว่ากรรมการชินฮยอนมิน
‎แห่งออร์คิดการก่อสร้าง

582
00:44:07,770 --> 00:44:09,480
‎- เล่นพนันผิดกฎหมายในต่างประเทศ"
‎- เล่นพนันผิดกฎหมายในต่างประเทศ

583
00:44:09,563 --> 00:44:11,023
‎ลักลอบค้าเงินตราต่างประเทศ

584
00:44:11,106 --> 00:44:14,318
‎แลกเปลี่ยนเงินตราผิดกฎหมาย
‎และยักยอกเงิน

585
00:44:15,778 --> 00:44:19,281
‎พี่ฮวายองคือคนที่แฉกรรมการชิน
‎กับอัยการนี่เองค่ะ

586
00:44:19,365 --> 00:44:22,076
‎เธอรวบรวมหลักฐานตั้งแต่สี่ปีก่อนเลย

587
00:44:22,159 --> 00:44:23,577
‎มีแม้แต่วิดีโอ

588
00:44:24,244 --> 00:44:25,746
‎กรรมการชินคงจะไม่รู้ค่ะ

589
00:44:25,829 --> 00:44:28,832
‎ว่าพี่ฮวายองคือคนที่แฉเขา

590
00:44:28,916 --> 00:44:29,833
‎รับสายสิ

591
00:44:29,917 --> 00:44:31,627
‎เธอคาบเรื่องฉันไปบอกอัยการนี่

592
00:44:31,710 --> 00:44:32,836
‎เธอคิดว่าฉันโง่เหรอ

593
00:44:32,920 --> 00:44:34,338
‎คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง

594
00:44:35,047 --> 00:44:37,174
‎ฉันไม่ยอมตายคนเดียวหรอก
‎เธอต้องตามฉันไปด้วย

595
00:44:37,257 --> 00:44:39,009
‎เราจะยืนต่อหน้านักข่าวด้วยกัน

596
00:44:39,593 --> 00:44:41,345
‎เลือกไว้นะ ว่าจะใส่ส้นสูงคู่ไหนไป

597
00:44:41,970 --> 00:44:42,971
‎เขารู้แล้วนี่คะ

598
00:44:43,847 --> 00:44:46,016
‎หลังจากวันที่พี่เขากลับมาเกาหลี

599
00:44:47,851 --> 00:44:49,019
‎รู้ได้ยังไงกันนะ

600
00:44:49,728 --> 00:44:51,021
‎เธอน่าจะไม่เผยชื่อแท้ๆ

601
00:44:51,522 --> 00:44:54,108
‎เขาคงถามจี้ไปทั่วแหละครับ
‎ก็เขามีเส้นสายเยอะนี่

602
00:44:55,484 --> 00:44:56,485
‎ออกมา นังสารเลว

603
00:44:58,153 --> 00:44:59,405
‎ฉันอยู่หน้าบ้าน รับสายสิ

604
00:44:59,488 --> 00:45:01,698
‎จำได้ใช่ไหมว่ายางฮยังซุกลงเอยยังไง

605
00:45:01,782 --> 00:45:05,035
‎ฉันจะทำกับเธอเหมือนกัน
‎ก่อนที่ตำรวจจะมา เปิดประตู

606
00:45:05,119 --> 00:45:06,495
‎ยางฮยังซุกคือใครครับ

607
00:45:08,664 --> 00:45:09,498
‎ยางฮยังซุก

608
00:45:10,624 --> 00:45:11,917
‎ฉันเคยได้ยินที่ไหนนะ

609
00:45:20,384 --> 00:45:24,888
‎เธอรับหน้าที่ดูแลกล้วยไม้ที่นี่
‎ตั้งแต่ปี 1999 ถึง 2011 ค่ะ

610
00:45:24,972 --> 00:45:26,974
‎(สมาคมกล้วยไม้นานาชาติ
‎ยางฮยังซุก)

611
00:45:27,057 --> 00:45:28,100
‎(บันทึกการปลูกกล้วยไม้)

612
00:45:30,185 --> 00:45:32,563
‎(สกายฮู)

613
00:45:34,356 --> 00:45:37,985
‎(ยางฮยังซุก ปี 2011)

614
00:45:49,663 --> 00:45:51,331
‎นักข่าวโออินกยอง จากโอบีเอ็นเหรอ

615
00:45:52,749 --> 00:45:54,376
‎รู้เรื่องนี้ได้ยังไงครับ

616
00:45:59,214 --> 00:46:01,842
‎เพราะความปากพล่อยของคุณ
‎ที่พูดถึงพ่อเราในข่าว

617
00:46:01,925 --> 00:46:03,969
‎รู้ไหมว่าเราทรมานกันแค่ไหน ฮะ

618
00:46:04,052 --> 00:46:06,013
‎ยังมีหน้าโผล่มาที่นี่อีกเหรอ

619
00:46:06,096 --> 00:46:07,681
‎- คุณแม่
‎- ลากตัวไปเดี๋ยวนี้

620
00:46:07,764 --> 00:46:09,099
‎- ลากตัวมันไป
‎- ออกมาครับ

621
00:46:09,183 --> 00:46:10,100
‎- บอกให้ออกมา
‎- พี่ครับ

622
00:46:10,184 --> 00:46:12,019
‎- ลากมันไปเร็วเข้า
‎- คุณไม่มีสิทธิ์มาเหยียบที่นี่

623
00:46:12,102 --> 00:46:14,438
‎- ออกมาสิวะ
‎- คุณแม่ ใจเย็นๆ

624
00:46:15,022 --> 00:46:16,648
‎- ปล่อยฉันนะ
‎- ใจเย็นๆ ก่อน

625
00:46:16,732 --> 00:46:18,358
‎- ไปเลย
‎- ทำไมเล่า

626
00:46:18,442 --> 00:46:19,651
‎นี่ ออกไปครับ

627
00:46:19,735 --> 00:46:21,236
‎- ใจเย็นน่า
‎- ทำบ้าอะไรเนี่ย

628
00:46:21,320 --> 00:46:22,404
‎ออกมาสิวะ

629
00:46:22,488 --> 00:46:24,656
‎ให้ตายเถอะ พอสักที

630
00:46:24,740 --> 00:46:26,867
‎ออกมาสิวะ กล้ามาที่นี่ได้ไง

631
00:46:26,950 --> 00:46:28,452
‎ขอร้องล่ะ

632
00:46:55,896 --> 00:46:57,773
‎(แผนกสังคม โอบีเอ็น
‎นักข่าวโออินกยอง)

633
00:46:59,191 --> 00:47:03,904
‎วันนี้ฉันนัดเจอกับพี่ชายคุณ
‎ตอนตีสี่ที่เสาซีเจ็ดในตลาดปลาค่ะ

634
00:47:08,283 --> 00:47:12,246
‎ไม่มีใครคาดคิดว่าจะพบเธอแบบนั้นครับ

635
00:47:13,580 --> 00:47:15,916
‎สิ่งที่พบภายในวิลล่าที่แคบและโทรม

636
00:47:15,999 --> 00:47:19,253
‎คือร่างเปลือยเปล่าที่เน่าเปื่อย
‎หลังเสียชีวิตหนึ่งสัปดาห์

637
00:47:19,336 --> 00:47:22,089
‎เจ้าของร่างนั้นคือคุณยางฮยังซุกครับ

638
00:47:22,172 --> 00:47:26,093
‎นางสาวยาง หญิงวัย 30
‎ที่ถูกกล่าวหาว่ายักยอกเงินบริษัท

639
00:47:26,176 --> 00:47:29,513
‎ถูกพบว่าเสียชีวิตภายในบ้านของเธอเองค่ะ

640
00:47:29,596 --> 00:47:32,140
‎นางสาวยางเป็นนักบัญชีในบริษัท

641
00:47:32,224 --> 00:47:35,936
‎จู่ๆ เธอก็ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา
‎อย่างเช่นการซื้อของแบรนด์เนม

642
00:47:36,019 --> 00:47:38,939
‎แล้วปลิดชีวิตตัวเอง
‎ทันทีที่ตำรวจชี้เป้าไปที่เธอ

643
00:47:39,022 --> 00:47:40,274
‎ผมเพิ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้ครับ

644
00:47:40,357 --> 00:47:44,611
‎เธอเปลือยทั้งตัว แต่สวมโค้ตขนเฟอร์ท่อนบน

645
00:47:45,320 --> 00:47:49,199
‎และสวมสร้อยกับกำไลข้อมือหลายอันเลย

646
00:47:49,283 --> 00:47:51,451
‎แล้วก็สวมส้มสูงอยู่ด้วยครับ

647
00:47:51,535 --> 00:47:52,953
‎- ตายจริง
‎- ส้นสูงเหรอครับ

648
00:47:53,036 --> 00:47:55,581
‎ส้นสูง สีแดง

649
00:47:56,623 --> 00:47:57,958
‎เหมือนกันทุกอย่างเลยค่ะ

650
00:47:59,459 --> 00:48:02,629
‎กรรมการชินคงซื้อส้นสูงนั่น
‎ให้เธอด้วยใช่ไหมคะ

651
00:48:06,174 --> 00:48:07,384
‎(ยางฮยังซุก ปี 2011)

652
00:48:07,467 --> 00:48:08,885
‎(อุตสาหกรรมวอนรยอง
‎คดียักยอกเงิน)

653
00:48:08,969 --> 00:48:11,096
‎คุณยางฮยังซุก
‎ทำงานที่อุตสาหกรรมวอนรยอง

654
00:48:11,179 --> 00:48:12,848
‎ตอนนั้นชินฮยอนมินเป็นกรรมการผู้จัดการ

655
00:48:14,308 --> 00:48:17,436
‎เขาลากพนักงานที่ฐานะขัดสน
‎ไม่ค่อยมีความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง

656
00:48:17,519 --> 00:48:20,314
‎เข้ามาพัวพันกับการยักยอกเงินมหาศาล

657
00:48:20,814 --> 00:48:23,775
‎ถึงจุดหนึ่งก็โบ้ยความผิดทั้งหมด
‎แล้วกดดันให้พวกเธอฆ่าตัวตาย

658
00:48:27,154 --> 00:48:28,405
‎ทุเรศนะครับ

659
00:48:30,741 --> 00:48:32,534
‎พี่ฮวายองคงรู้อยู่แล้วค่ะ

660
00:48:33,368 --> 00:48:36,580
‎ว่าสักวันหนึ่ง
‎เธอจะลงเอยเหมือนกับคุณยางฮยังซุก

661
00:48:36,663 --> 00:48:38,415
‎เพราะงั้นถึงได้เปิดโปงกรรมการชิน

662
00:48:39,333 --> 00:48:41,251
‎ถ้าเธออยู่ต่ออีกนิด เขาคงถูกจับแล้วแท้ๆ

663
00:48:42,294 --> 00:48:43,503
‎แจ้งตำรวจเถอะค่ะ

664
00:48:45,714 --> 00:48:47,049
‎ไม่น่าได้นะครับ

665
00:48:47,799 --> 00:48:48,634
‎ทำไมคะ

666
00:48:48,717 --> 00:48:52,346
‎หลักฐานไม่เพียงพอเหรอ
‎วิธีก่อเหตุก็เหมือนกันนี่คะ

667
00:48:52,429 --> 00:48:54,264
‎ถ้าแจ้งความก็จะไม่ได้ 7 หมื่นล้านคืนครับ

668
00:48:54,348 --> 00:48:56,183
‎มันจะถูกรัฐเรียกคืน
‎เพราะเป็นเงินทุนซุกซ่อน

669
00:48:57,309 --> 00:48:59,394
‎พูดอะไรของคุณคะ

670
00:48:59,478 --> 00:49:02,981
‎ผมมาเพื่อทวงคืนเงินนั่นครับ
‎ไม่ได้มาสืบสวนคดีฆาตกรรม

671
00:49:03,065 --> 00:49:05,108
‎นั่นมันสำคัญกว่าชีวิตคนเหรอคะ

672
00:49:05,817 --> 00:49:07,778
‎มีคนตายนะคะ ตั้งสองคน

673
00:49:07,861 --> 00:49:11,657
‎ผมมั่นใจนะครับว่าหัวหน้าจิน
‎ก็คงมีความเห็นแบบเดียวกับผม

674
00:49:12,658 --> 00:49:16,203
‎หัวหน้าจิน ไปสวิสเพื่อขโมยเงิน 7 หมื่นล้าน

675
00:49:16,286 --> 00:49:18,914
‎เธอคงรู้แก่ใจว่ามันเสี่ยงยังไง

676
00:49:18,997 --> 00:49:21,708
‎เธอคือนักบัญชีที่เป็นมือโปรที่สุด
‎เท่าที่ผมเคยเห็น

677
00:49:24,920 --> 00:49:28,590
‎ฉันนึกว่าเราจะเป็นเพื่อนกันได้ซะอีกค่ะ

678
00:49:30,592 --> 00:49:34,596
‎พี่ฮวายองบอกผู้จัดการ
‎ว่าฉันเป็นหมาหัวเน่าชั้น 13 นี่

679
00:49:34,680 --> 00:49:38,183
‎พี่เขาไม่ใช่คนที่จะบอกเรื่องแบบนั้น
‎กับใครไปทั่วหรอกนะคะ

680
00:49:43,355 --> 00:49:45,023
‎ที่คุณฮวายองกับผมเป็นเพื่อนกัน

681
00:49:45,649 --> 00:49:47,776
‎เพราะเราคล้ายกันครับ

682
00:49:47,859 --> 00:49:50,779
‎คนเราต่างก็มีสิ่งที่มีค่าที่สุด
‎อยู่ในใจทั้งนั้นครับ

683
00:49:52,114 --> 00:49:53,657
‎เรามีสิ่งเดียวกันอยู่ในนั้น

684
00:49:55,742 --> 00:49:56,743
‎เงิน

685
00:49:56,827 --> 00:49:59,121
‎ผมถึงรู้ไงครับ
‎ว่าคุณฮวายองทำอะไรลงไปบ้าง

686
00:49:59,663 --> 00:50:01,540
‎เพราะเรามีหลักคุณธรรมเดียวกัน

687
00:50:02,749 --> 00:50:05,001
‎หลักคุณธรรมแบบไหนคะ

688
00:50:06,878 --> 00:50:08,296
‎ไม่มีอะไรบนโลกนี้…

689
00:50:10,298 --> 00:50:11,717
‎ที่ศักดิ์สิทธิ์มากกว่าเงิน

690
00:50:34,030 --> 00:50:37,409
‎สองพันล้านใช้ทำอะไรได้บ้างนะ

691
00:50:45,375 --> 00:50:49,588
‎อพาร์ตเมนต์ที่เย็นสบายในฤดูร้อน
‎อบอุ่นในฤดูหนาวสำหรับครอบครัวฉัน

692
00:50:50,338 --> 00:50:53,175
‎การส่งเสียอินฮเยเรียนกวดวิชาทุกเดือน
‎และส่งเรียนมหาลัย

693
00:50:54,134 --> 00:50:56,470
‎ฉันอยากถอยรถคันใหม่ให้อินกยองด้วย

694
00:50:57,053 --> 00:50:59,222
‎ฉันอยากได้ของที่ไร้ประโยชน์

695
00:50:59,973 --> 00:51:03,393
‎อยากได้ของกระจุกกระจิก
‎ที่จะซื้อได้ก็ต่อเมื่อไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน

696
00:51:03,477 --> 00:51:04,603
‎แล้วก็พี่

697
00:51:05,395 --> 00:51:08,231
‎การไม่มีวันลืมภาพการตาย
‎ของพี่ไปชั่วชีวิต

698
00:51:08,315 --> 00:51:11,067
‎การฝังพี่ไว้ตลอดกาล
‎โดยที่ไม่รู้ว่าทำไมพี่ถึงตาย

699
00:51:12,235 --> 00:51:14,029
‎ถ้าการทำทั้งหมดนั่นใช้เงินสองพันล้าน

700
00:51:15,155 --> 00:51:16,323
‎จะโอเคหรือเปล่านะ

701
00:51:22,412 --> 00:51:25,290
‎ตอนเด็กๆ ฉันนึกว่าคนอื่นก็เป็นเหมือนฉัน

702
00:51:25,373 --> 00:51:27,834
‎ฉันรับอิทธิพลจากความรู้สึกคนอื่นได้ง่าย

703
00:51:28,543 --> 00:51:32,005
‎เวลาที่ฉันมองใครสักคน
‎ความรู้สึกของคนนั้นจะค่อยๆ แทรกซึมมาที่ฉัน

704
00:51:32,839 --> 00:51:34,382
‎การอ่านข่าวก็เลยยากมาก

705
00:51:35,550 --> 00:51:38,053
‎เวลาปกติ ฉันจะคอยควบคุมตัวเอง

706
00:51:38,970 --> 00:51:41,932
‎แต่เวลาที่ฉันอ่านจดหมายสั่งเสีย
‎ของลูกสาวครอบครัวที่ฆ่าตัวตาย

707
00:51:42,015 --> 00:51:44,184
‎เวลาที่รายงานข่าวการเสียชีวิต
‎ของเด็กหญิงม.ปลาย

708
00:51:44,267 --> 00:51:46,144
‎ที่กระโจนเข้าบ้านที่ไฟไหม้เพื่อช่วยน้อง

709
00:51:46,645 --> 00:51:48,730
‎หรือข่าวเด็กน้อยที่แม่เลี้ยงเฆี่ยนตีจนตาย

710
00:51:48,814 --> 00:51:51,233
‎เรียกเธอว่า "แม่" เป็นคำสุดท้าย…

711
00:51:54,736 --> 00:51:56,363
‎เพราะงั้นเธอถึงดื่มเหล้าเหรอ

712
00:51:57,239 --> 00:51:58,990
‎ฉันกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลได้

713
00:52:00,242 --> 00:52:01,326
‎ปัญหาคือเสียงนี่สิ

714
00:52:03,328 --> 00:52:05,705
‎เสียงฉันมันสั่นเวลาอยู่หน้ากล้อง

715
00:52:07,707 --> 00:52:11,336
‎แต่พอดื่มเหล้า มันก็คุมได้เฉย
‎ฉันพูดเหมือนคนทั่วไปได้อย่างง่ายดาย

716
00:52:12,420 --> 00:52:15,507
‎เรื่องนั้นมันเกี่ยวอะไรกับความเชื่อที่ว่า
‎ผู้แจ้งข้อมูลถูกฆ่าเหรอ

717
00:52:24,474 --> 00:52:27,477
‎และเพิ่งหลุดพ้นข้อกล่าวหาในรอบ 30 ปี
‎หลังมีการพิจารณาคดีใหม่ค่ะ

718
00:52:27,561 --> 00:52:30,564
‎มีแขกไม่คาดฝันมาเยี่ยมคุณพัควันนี้ค่ะ

719
00:52:30,647 --> 00:52:32,440
‎ผมขอโทษนะครับที่มาหาช้าเกินไป

720
00:52:33,108 --> 00:52:35,151
‎ตอนที่คุณถูกทารุณอย่างผิดกฎหมาย

721
00:52:35,235 --> 00:52:37,153
‎และถูกใส่ร้ายว่าเป็นไส้ศึก

722
00:52:38,029 --> 00:52:41,408
‎พ่อตาของผมเป็นผู้บัญชาการ
‎กองบัญชาการความมั่นคงแห่งชาติครับ

723
00:52:44,661 --> 00:52:46,246
‎นายรู้สึกอะไรได้จากเขา

724
00:52:47,247 --> 00:52:50,208
‎ไม่แน่ใจแฮะ ถึงจะเป็นความผิด
‎ของพ่อตาเขาก็เถอะ

725
00:52:50,292 --> 00:52:52,460
‎การยอมรับและขอโทษ
‎ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องง่ายๆ

726
00:52:53,044 --> 00:52:54,254
‎ฉันว่าเขากล้าหาญนะ

727
00:52:54,337 --> 00:52:55,463
‎เธอล่ะรู้สึกอะไร

728
00:52:56,673 --> 00:52:59,467
‎- ผู้สมัครพัคแจซังกล่าวว่า…
‎- เขาเลือดเย็นจนน่าขนลุก

729
00:53:00,385 --> 00:53:01,219
‎ตรงไหน

730
00:53:02,262 --> 00:53:04,139
‎หมอนี่กำลังคำนวณผลอยู่

731
00:53:04,222 --> 00:53:08,435
‎เขารู้ว่าคุณตาผู้อ่อนแอ
‎ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับคำขอโทษไว้

732
00:53:08,518 --> 00:53:10,312
‎รู้ว่าคนจะชอบใจกับภาพนี้

733
00:53:10,395 --> 00:53:13,189
‎ถ้าเขาหลั่งน้ำตาตอนนี้
‎เขาจะได้รับการให้อภัย

734
00:53:13,273 --> 00:53:15,567
‎และใช้อิทธิพลนั้น
‎เบิกทางสู่วงการการเมืองได้

735
00:53:16,526 --> 00:53:17,861
‎ถึงมันจะจริงก็เถอะ

736
00:53:17,944 --> 00:53:20,405
‎ยังไงการเมืองก็คือธุรกิจโชว์อยู่ดี

737
00:53:20,488 --> 00:53:22,991
‎คนคนหนึ่งที่เป็นตัวแทนของยุคสมัย
‎ออกมาขอโทษ

738
00:53:23,074 --> 00:53:26,036
‎เหยื่อของยุคสมัยนั้นก็ให้อภัย
‎มันออกจะมีความหมายไม่ใช่เหรอ

739
00:53:28,830 --> 00:53:32,626
‎เธอคงไม่ได้คิดว่าเขาคือคนร้าย
‎แค่เพราะความรู้สึกหรอกมันบอกใช่ไหม

740
00:53:35,587 --> 00:53:38,465
‎ฉันรู้ว่ามันเหลวไหล แต่ฉันมั่นใจ

741
00:53:38,965 --> 00:53:40,508
‎หมอนี่แหละคนร้าย

742
00:53:42,761 --> 00:53:44,804
‎ปกติเธอเป็นคนไร้เหตุผลแบบนี้เองเหรอ

743
00:53:47,057 --> 00:53:47,891
‎ก็บางที

744
00:53:56,024 --> 00:53:56,858
‎ทำไมมองงั้น

745
00:53:56,942 --> 00:53:59,444
‎บอกความรู้สึกที่ฉันมีให้เธอตอนนี้มา

746
00:54:05,617 --> 00:54:08,620
‎กังวล นายห่วงว่าฉันเป็นบ้าไปแล้วสินะ

747
00:54:10,705 --> 00:54:11,998
‎อะไรอีก

748
00:54:20,757 --> 00:54:22,050
‎ผ่อนคลาย

749
00:54:22,133 --> 00:54:24,094
‎เวลาอยู่กับฉัน รู้สึกเหมือนใส่เสื้อยืดสิบปี

750
00:54:24,177 --> 00:54:25,679
‎แล้วนอนดูทีวีอยู่ใช่ไหม

751
00:54:27,514 --> 00:54:28,848
‎อะไรอีก

752
00:54:33,937 --> 00:54:35,063
‎นายโกรธฉันเหรอ

753
00:54:36,648 --> 00:54:38,191
‎หรือว่ามีไข้

754
00:54:41,194 --> 00:54:43,405
‎ไหนว่ารับอิทธิพลจากความรู้สึกคนอื่นได้ง่าย

755
00:54:43,989 --> 00:54:44,990
‎ไอ้เราก็นึกว่าจริง

756
00:55:00,213 --> 00:55:02,257
‎อะไรเนี่ย มาทำอะไรตรงนี้

757
00:55:07,178 --> 00:55:08,930
‎พี่ นี่ไปปล้นมาเหรอ

758
00:55:09,681 --> 00:55:12,100
‎หรือว่าได้ของรางวัลมา

759
00:55:13,226 --> 00:55:14,227
‎ฉัน

760
00:55:15,145 --> 00:55:16,688
‎ลาออกแล้ว

761
00:55:19,024 --> 00:55:20,150
‎ฮะ

762
00:55:22,527 --> 00:55:25,780
‎ฉันอยากรู้ว่าถ้าผลาญเงิน
‎จะอารมณ์ดีขึ้นไหม ก็เลยซื้อมา

763
00:55:26,448 --> 00:55:27,991
‎ทุกอย่างที่อยากได้มาตลอด

764
00:55:30,577 --> 00:55:35,081
‎ถึงงั้นก็เถอะ
‎ใครเขาซื้อลิปกลอสครบทุกสีกันเล่า

765
00:55:35,749 --> 00:55:37,625
‎ฉันไม่อยากเห็นแกหน้าสดออกทีวี

766
00:55:38,209 --> 00:55:40,045
‎ซื้อให้ทั้งแกทั้งอินฮเย

767
00:55:40,628 --> 00:55:43,298
‎อันนี้นะ แต่ละสีกลิ่นต่างกันด้วยแหละ

768
00:55:45,717 --> 00:55:47,093
‎เลิศเนอะ

769
00:55:47,177 --> 00:55:48,178
‎เดี๋ยวนะ

770
00:55:48,928 --> 00:55:50,305
‎ที่บ้านไม่มีหวีเหรอ

771
00:55:50,388 --> 00:55:52,557
‎ใช้อันนี้ผมไม่พันกันแน่นอน

772
00:55:55,560 --> 00:55:56,436
‎นี่อะไร

773
00:55:56,519 --> 00:55:59,272
‎น้ำหอมปรับอากาศในรถ
‎กลิ่นชั้นสูงเชียวขอบอก

774
00:56:00,023 --> 00:56:02,025
‎ก็บอกแล้วไงว่าฉันถูกระงับใบขับขี่

775
00:56:02,108 --> 00:56:04,402
‎แล้วรถง่อยๆ สิบปี
‎จะมีน้ำหอมชั้นสูงไปเพื่ออะไร

776
00:56:06,613 --> 00:56:08,073
‎กลิ่นฝุ่นเป็นทศวรรษ

777
00:56:08,156 --> 00:56:10,742
‎กลิ่นเหงื่อ กลิ่นข้าวกล่อง
‎ที่แกนึกจะกินตอนไหนก็กิน

778
00:56:10,825 --> 00:56:12,702
‎ฉันเลยไม่อยากนั่งรถแกไง

779
00:56:12,786 --> 00:56:14,537
‎ให้มันชั้นสูงแค่กลิ่นก็ไม่ได้เหรอ

780
00:56:25,090 --> 00:56:26,091
‎อะไรเนี่ย

781
00:56:32,847 --> 00:56:35,683
‎อ้าว พี่

782
00:56:38,061 --> 00:56:39,062
‎ฉันขอโทษ

783
00:56:44,526 --> 00:56:46,945
‎ฉันว่าอันนี้หอมแน่เลย

784
00:56:48,404 --> 00:56:51,282
‎ฉันไม่รู้เลยว่าต้องทำยังไง อินกยอง

785
00:56:52,659 --> 00:56:55,912
‎ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

786
00:57:09,926 --> 00:57:12,220
‎มีความมั่นใจแต่ไม่มีหลักฐาน

787
00:57:13,138 --> 00:57:15,598
‎ทางบริษัทก็ไม่ให้ความร่วมมือ
‎ในการสืบสวนด้วย

788
00:57:16,975 --> 00:57:19,727
‎แจ้งตำรวจไปก็ไม่ช่วยใช่ไหม

789
00:57:20,478 --> 00:57:21,479
‎อือ

790
00:57:22,105 --> 00:57:25,608
‎ถึงจะน่าแปลกใจ แต่ในหนึ่งปี
‎เกิดเหตุคนฆ่าตัวตายนับสิบๆ เหตุ

791
00:57:25,692 --> 00:57:27,652
‎หลังเกิดเหตุยักยอกเงินบริษัท

792
00:57:28,236 --> 00:57:30,029
‎ส่วนใหญ่ไม่เป็นข่าวด้วยซ้ำ

793
00:57:32,073 --> 00:57:33,074
‎เพราะดาษดื่นเกินเหรอ

794
00:57:33,658 --> 00:57:34,951
‎อือ

795
00:57:36,077 --> 00:57:37,412
‎มันต้องมีหลักฐาน

796
00:57:47,714 --> 00:57:51,009
‎จะว่าไปนะ นี่พี่ซื้อทั้งหมดนี้มา
‎ด้วยเงินชดเชยจริงๆ เหรอ

797
00:57:51,885 --> 00:57:53,386
‎ไม่ใช่ว่าถูกหวยมาเหรอ

798
00:57:55,472 --> 00:57:56,431
‎เอ่อ…

799
00:57:57,432 --> 00:57:58,516
‎พัสดุครับ

800
00:58:06,441 --> 00:58:08,276
‎อินฮเยไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปแฮะ

801
00:58:11,863 --> 00:58:14,032
‎นี่ ทำไมติดต่อเธอไม่ได้เลย

802
00:58:14,115 --> 00:58:16,117
‎เสร็จแล้วฉันจะไปรับที่หน้ากวดวิชานะ

803
00:58:26,169 --> 00:58:28,046
‎(จาก ชินฮยอนมิน
‎ถึง โออินจู)

804
00:58:31,424 --> 00:58:34,135
‎(เซนติ)

805
00:58:46,231 --> 00:58:48,650
‎อะไรน่ะ ซื้อรองเท้าส้นสูงด้วยเหรอ

806
00:59:03,164 --> 00:59:06,668
‎ต่อไป รางวัลยอดเยี่ยม
‎สำหรับนักเรียนม.ปลายค่ะ

807
00:59:09,003 --> 00:59:09,837
‎รางวัลเป็นของ…

808
00:59:10,838 --> 00:59:14,801
‎โรงเรียนศิลปะเซรัน ชั้นม.ห้า พัคฮโยริน
‎ผลงาน "ภาพเหมือนตนเอง"

809
00:59:23,017 --> 00:59:26,062
‎(การแข่งขันศิลปะวัยรุ่นนานาชาติ
‎ดงฮวารายวัน ครั้งที่ 13)

810
00:59:32,193 --> 00:59:35,488
‎(รางวัลยอดเยี่ยม
‎"ภาพเหมือนตนเอง")

811
00:59:35,572 --> 00:59:40,285
‎น้องพัคฮโยรินวาดภาพ
‎ภายในใจอันลึกลับของเด็กสาววัย 17

812
00:59:40,368 --> 00:59:44,247
‎ครองใจเหล่าคณะกรรมการอย่างเป็นเอกฉันท์
‎จึงได้รับรางวัลยอดเยี่ยมไปค่ะ

813
00:59:44,330 --> 00:59:45,540
‎ยินดีด้วยนะคะ

814
01:00:16,529 --> 01:00:20,325
‎(การแข่งขันศิลปะวัยรุ่นนานาชาติ
‎พัคฮโยรินรับรางวัลยอดเยี่ยม)

815
01:00:24,037 --> 01:00:27,457
‎(ดงฮวารายวัน การแข่งขันศิลปะ…)

816
01:00:47,894 --> 01:00:48,770
‎(ออร์คิดการก่อสร้าง)

817
01:00:48,853 --> 01:00:50,605
‎- คนต่อไปคือฉันเหรอคะ
‎- พูดอะไรของเธอ

818
01:00:50,688 --> 01:00:53,232
‎หลังจากพบศพพี่ฮวายองแบบนั้น
‎ภาพนั้นก็ติดตาฉันทุกวัน

819
01:00:53,316 --> 01:00:55,902
‎ตอนนี้ฉันเห็นตัวเองอยู่ตรงหน้า

820
01:00:55,985 --> 01:00:58,321
‎พนักงานบัญชีที่ยักยอกเงินและแขวนคอตาย

821
01:00:58,404 --> 01:01:00,073
‎คุณยางฮยังซุก พี่ฮวายอง

822
01:01:00,156 --> 01:01:01,783
‎ฉันคือคนต่อไปหรือเปล่าคะ

823
01:01:07,330 --> 01:01:08,331
‎นี่

824
01:01:10,917 --> 01:01:13,419
‎ฉันรู้ว่าเธอสงสัยฉัน
‎ถึงได้ขุดคุ้ยไปทั่ว แต่ผิดแล้ว

825
01:01:13,503 --> 01:01:15,171
‎ยางฮยังซุกฆ่าตัวตาย

826
01:01:15,963 --> 01:01:19,217
‎อ่านผลชันสูตรจากตำรวจให้ดีสิ
‎ยังไงก็ฆ่าตัวตายเห็นๆ

827
01:01:19,300 --> 01:01:22,637
‎แน่นอน ถ้าเธอถามฉันว่า
‎ทำไมยัยนั่นถึงฆ่าตัวตาย

828
01:01:23,638 --> 01:01:24,889
‎เรื่องมันซับซ้อน

829
01:01:24,972 --> 01:01:26,140
‎การยักยอก

830
01:01:27,225 --> 01:01:30,895
‎คือสิ่งที่หลีกหนีไม่พ้นในการประกอบธุรกิจ

831
01:01:31,437 --> 01:01:34,941
‎และเป็นโครงสร้างที่ใครสักคน
‎ต้องรับผิดชอบ

832
01:01:40,405 --> 01:01:41,572
‎เธอรู้ไหมว่า

833
01:01:43,241 --> 01:01:44,701
‎ใครคือคนแรกที่พบศพยางฮยังซุก

834
01:01:55,795 --> 01:01:57,296
‎พี่ฮวายองเหรอ

835
01:01:57,380 --> 01:01:59,215
‎ทายซิว่าเธอมาหาฉันแล้วพูดอะไร

836
01:02:01,092 --> 01:02:03,594
‎เธอบอกว่าอยากทำงานที่ฮยังซุกเคยทำ

837
01:02:06,848 --> 01:02:09,308
‎พอยางฮยังซุกตาย จินฮวายองถึงตาสว่าง

838
01:02:09,392 --> 01:02:11,477
‎ว่ายางฮยังซุกทำงานหวานหมูแค่ไหน

839
01:02:11,561 --> 01:02:13,062
‎ฉันรู้ว่าเธอคงจะคิดว่า

840
01:02:13,146 --> 01:02:16,315
‎ฉันกับจินฮวายองคงจะเป็นชู้กัน
‎แต่ไม่ใช่จริงๆ

841
01:02:16,983 --> 01:02:20,236
‎ยัยนั่นไม่ใช่สเปกฉันจริงๆ ฉันแค่ถูกหลอกใช้

842
01:02:33,124 --> 01:02:34,876
‎ทำไมกรรมการชินถึงถูกหลอกใช้ล่ะคะ

843
01:02:34,959 --> 01:02:36,377
‎พี่ฮวายองที่ตายไปต่างหาก

844
01:02:36,461 --> 01:02:38,546
‎จินฮวายองเลือกจุดยืนได้เยี่ยมจริงๆ

845
01:02:38,629 --> 01:02:40,381
‎ใครมันจะคิดล่ะ

846
01:02:40,465 --> 01:02:42,300
‎เด็กหญิงที่พูดอังกฤษไม่ได้สักคำ

847
01:02:42,383 --> 01:02:44,886
‎ไปเปิดบัญชีธนาคารที่สวิตเซอร์แลนด์เอง

848
01:02:44,969 --> 01:02:46,971
‎และเตรียมการอย่างแนบเนียนขนาดนั้น

849
01:02:47,054 --> 01:02:50,057
‎จินฮวายองที่คอยทำธุระ
‎เรื่องเงินให้ฉันมา 15 ปี

850
01:02:50,141 --> 01:02:51,476
‎เธอเตรียมการหลายปีงั้นเหรอคะ

851
01:02:51,559 --> 01:02:53,770
‎ด้วยการเรียนภาษาอังกฤษ
‎เรียนคอมพิวเตอร์เหรอ

852
01:02:53,853 --> 01:02:57,231
‎ติดตามฉันไปมาเก๊า คังวอน
‎และสิงคโปร์เพื่อรวบรวมหลักฐาน

853
01:02:57,315 --> 01:02:59,734
‎และแทงข้างหลังฉันในจังหวะเหมาะเจาะ

854
01:02:59,817 --> 01:03:01,736
‎จะได้ไปสวิสแทนฉันได้

855
01:03:01,819 --> 01:03:04,906
‎แล้วพี่เขาฆ่าตัวตายทำไมคะ
‎ในเมื่อขโมย 7 หมื่นล้านไป

856
01:03:04,989 --> 01:03:06,657
‎ฉันก็นึกว่าเธอฆ่าตัวตายเหมือนกัน

857
01:03:06,741 --> 01:03:08,659
‎เธอคิดว่าฉันแจ้งจับเธอ

858
01:03:08,743 --> 01:03:11,037
‎และรู้สึกจนมุมเหมือนยางฮยังซุก

859
01:03:11,120 --> 01:03:13,331
‎แล้วยังไง จะบอกว่าไม่จริงเหรอคะ

860
01:03:17,502 --> 01:03:19,128
‎จินฮวายองไม่รู้

861
01:03:20,755 --> 01:03:23,257
‎ว่ามีสิ่งที่น่ากลัวจริงๆ บนโลกนี้

862
01:03:24,509 --> 01:03:26,511
‎มีใครบางคนอยู่เหนือเรา

863
01:03:29,931 --> 01:03:31,516
‎ฉันจะแจ้งตำรวจค่ะ

864
01:03:32,308 --> 01:03:35,520
‎ช่างหัวตำรวจเถอะ
‎ฉันกำลังจะไปสำนักงานอัยการ

865
01:03:36,562 --> 01:03:38,606
‎ฝากบอกชเวโดอิลชัดๆ ด้วยนะ

866
01:03:38,689 --> 01:03:41,192
‎เล่นพนันผิดกฎหมายในต่างประเทศ
‎ลักลอบค้าเงินตราต่างประเทศ

867
01:03:42,026 --> 01:03:44,821
‎แลกเปลี่ยนเงินตราผิดกฎหมาย
‎และยักยอกเงิน

868
01:03:46,280 --> 01:03:48,908
‎ฉันจะยอมเป็นแพะรับบาปทั้งหมด
‎และกลับมาในอีกห้าปี

869
01:03:48,991 --> 01:03:50,409
‎อย่าไปไกลกว่านี้

870
01:03:50,952 --> 01:03:54,205
‎ฉันไม่ใช่พวกที่ยอมตายคนเดียว

871
01:03:56,874 --> 01:03:58,543
‎ฉันรู้ว่าวันแบบนี้ต้องมาถึง

872
01:03:58,626 --> 01:04:01,629
‎เลยกุมบัญชีแยกประเภท
‎เงินทุนซุกซ่อนมาตลอด 25 ปี

873
01:04:02,672 --> 01:04:04,215
‎ถ้ายั่วโมโหฉัน ฉันจะแฉซะ

874
01:04:05,633 --> 01:04:07,760
‎ถ้าต้องแถลงข่าวฉันก็จะทำ เข้าใจไหม

875
01:04:16,269 --> 01:04:17,895
‎- ครับ กรรมการ
‎- คุณอัยการ

876
01:04:18,813 --> 01:04:20,982
‎ผมกำลังไป แต่ยังไม่ได้กินข้าวเลยครับ

877
01:04:21,065 --> 01:04:22,358
‎ครับ

878
01:04:22,441 --> 01:04:26,195
‎ผมขอกินก๋วยเตี๋ยวสักถ้วย
‎ก่อนจะเริ่มได้ไหมครับ

879
01:04:45,172 --> 01:04:46,382
‎อะไรเนี่ย

880
01:04:46,966 --> 01:04:47,967
‎รอบต่อนาที…

881
01:04:48,509 --> 01:04:49,468
‎อะไรวะเนี่ย

882
01:04:55,808 --> 01:04:58,060
‎เบรกสิวะ เวรเอ๊ย

883
01:06:28,234 --> 01:06:30,945
‎เคยนึกถึงความรู้สึก
‎คนที่สูญเสีย 7 หมื่นล้านไหมครับ

884
01:06:31,445 --> 01:06:32,738
‎ขู่เหรอคะ

885
01:06:32,822 --> 01:06:34,490
‎ทำไมถึงนอนอยู่ลำพัง

886
01:06:34,991 --> 01:06:36,409
‎ในป่ามืดๆ ล่ะจ๊ะ

887
01:06:37,034 --> 01:06:38,202
‎พี่สาวหนูค่ะ

888
01:06:38,285 --> 01:06:40,079
‎พี่สาวที่ใกล้ตาย

889
01:06:40,162 --> 01:06:43,040
‎ทำไมใจดีกับฉันขนาดนี้คะ

890
01:06:43,124 --> 01:06:45,209
‎คุณอินจูคือไต้ฝุ่นลูกเล็กๆ

891
01:06:45,292 --> 01:06:47,753
‎ไม่ว่าคุณผ่านไปที่ไหน
‎กระแสอากาศก็จะแปรปรวน

892
01:06:47,837 --> 01:06:49,463
‎มีบางอย่างอยู่ในมือ

893
01:06:49,547 --> 01:06:51,215
‎อันเล็กๆ สีฟ้า

894
01:06:51,298 --> 01:06:52,675
‎คิดว่าทำได้เหมือนกันไหม

895
01:06:52,758 --> 01:06:54,844
‎ถ้าพี่จะเอาเงินนี้ไปจริงๆ

896
01:06:54,927 --> 01:06:55,970
‎ฉันจะแจ้งความ

897
01:06:56,554 --> 01:06:58,597
‎ฉันจะใช้เงินนี้ให้หมด

898
01:06:58,681 --> 01:06:59,640
‎แล้วค่อยเข้าคุก

899
01:07:00,141 --> 01:07:05,146
‎คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์