1
00:00:16,015 --> 00:00:18,268
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:57,265 --> 00:01:00,560
‎ตอนนี้ฉันอยู่ที่สำนักงานใหญ่
‎พรรคพลเมืองในยออีโอค่ะ

3
00:01:01,061 --> 00:01:03,438
‎ขณะนี้ผลเอ็กซิตโพลออกมาแล้วนะคะ

4
00:01:03,521 --> 00:01:05,315
‎ด้วยคะแนน 48.4 เปอร์เซ็นต์

5
00:01:05,398 --> 00:01:07,901
‎พัคแจซังจากพรรคพลเมืองครองที่หนึ่งไป

6
00:01:11,029 --> 00:01:12,989
‎เมื่อมีผลเอ็กซิตโพลออกมา

7
00:01:13,073 --> 00:01:15,158
‎- ก็มีเสียงโห่ร้องยินดีฮือฮามาจาก
‎- เหนื่อยมามากเลยนะ

8
00:01:15,241 --> 00:01:16,534
‎ห้องรอชมผลในสำนักงานพรรคทันทีค่ะ

9
00:01:16,618 --> 00:01:18,036
‎จากนี้มาเริ่มใหม่กันเถอะ

10
00:01:18,119 --> 00:01:22,707
‎จากผลเอ็กซิตโพล ผู้สมัครพัคคว้าคะแนนนำ
‎ทั้งหมด 48.4 เปอร์เซ็นต์

11
00:01:22,791 --> 00:01:27,045
‎ทิ้งห่างผู้สมัครฮวังกึนวอนจากพรรคเกาหลี

12
00:01:27,128 --> 00:01:29,631
‎ที่คว้าคะแนนไป 21.7 เปอร์เซ็นต์ครับ

13
00:01:29,714 --> 00:01:33,259
‎คะแนนของผู้สมัครทั้งสองท่าน
‎ต่างกันอยู่ 26.7 เปอร์เซ็นต์

14
00:01:33,343 --> 00:01:35,428
‎ตราบใดที่ไม่มีเหตุเหนือความคาดหมาย…

15
00:02:29,065 --> 00:02:30,900
‎ผมรู้ว่าทำไมคุณถึงแต่งงานกับผม

16
00:02:37,907 --> 00:02:41,327
‎เพราะผมพร้อมตายเพื่อคุณได้ตลอดเวลา

17
00:02:42,579 --> 00:02:43,788
‎โดยไม่ลังเล

18
00:02:52,255 --> 00:02:53,381
‎ผมจะไปแล้วนะ

19
00:02:55,967 --> 00:02:57,552
‎อยู่ต่ออีกหน่อยสิ

20
00:02:59,053 --> 00:03:00,054
‎ฉันยัง

21
00:03:01,347 --> 00:03:02,724
‎กินไม่เสร็จเลยนะ

22
00:03:09,063 --> 00:03:13,192
‎แต่ทำไมคุณถึงมาแต่งงานกับฉันล่ะ

23
00:03:14,527 --> 00:03:18,364
‎ฉันไม่ยอมตายเพื่อคุณหรอกนะ

24
00:03:45,058 --> 00:03:46,059
‎คุณผู้หญิง

25
00:03:48,561 --> 00:03:50,855
‎มีพัสดุส่งมาจากอินฮเยค่ะ

26
00:03:59,113 --> 00:04:01,741
‎(จากโออินฮเย
‎ถึงวอนซังอา)

27
00:04:13,836 --> 00:04:15,755
‎เพราะนั่นคือความปรารถนาของผมในวัย 12

28
00:04:17,632 --> 00:04:20,301
‎การได้ใช้ชีวิตในบ้านนี้ร่วมกับคุณ

29
00:04:22,929 --> 00:04:24,597
‎ผมอยากแต่งงานกับคุณ

30
00:04:25,515 --> 00:04:27,058
‎อยากเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้

31
00:04:27,850 --> 00:04:29,978
‎และอยากครอบครองทุกอย่างในโลกใบนี้

32
00:05:11,894 --> 00:05:13,438
‎งั้นคุณก็ควรจะทำให้สำเร็จสิ

33
00:05:14,731 --> 00:05:16,024
‎ไม่ว่าด้วยวิธีไหน

34
00:05:17,567 --> 00:05:19,944
‎เพราะคุณทำไม่สำเร็จ

35
00:05:21,112 --> 00:05:22,447
‎ฉันกับพ่อฉัน

36
00:05:23,531 --> 00:05:24,991
‎ถึงได้ตกอยู่ในอันตรายไง

37
00:05:36,627 --> 00:05:38,504
‎คุณกับท่านนายพลจะไม่เป็นไรหรอก

38
00:05:49,474 --> 00:05:50,475
‎ผมบอกแล้วไง

39
00:05:51,517 --> 00:05:54,812
‎ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคุณ

40
00:05:59,776 --> 00:06:04,030
‎ต่อให้ต้องกระโดดลงมา
‎จากจุดที่สูงที่สุดในโลกก็ตาม

41
00:06:30,640 --> 00:06:31,891
‎เรียกหาฉันเหรอคะ

42
00:06:37,522 --> 00:06:38,606
‎หัวหน้าโก

43
00:06:39,440 --> 00:06:40,316
‎ฉันคือใคร

44
00:06:41,442 --> 00:06:43,277
‎ผู้อำนวยการวอนซังอา

45
00:06:44,112 --> 00:06:46,572
‎ภรรยาของผู้สมัคร

46
00:06:47,365 --> 00:06:48,908
‎ฉันเป็นลูกสาวของพ่อ

47
00:06:50,451 --> 00:06:51,619
‎และตอนนี้

48
00:06:52,203 --> 00:06:53,621
‎ฉันคือทายาทเพียงหนึ่งเดียว

49
00:06:54,789 --> 00:06:57,208
‎คุณทำตัวดีกับพ่อฮโยรินมากเลยนี่

50
00:06:58,376 --> 00:06:59,585
‎ไม่เกลียดฉันเหรอ

51
00:07:00,128 --> 00:07:02,296
‎ฉันพบเจอกับความตาย
‎มานับครั้งไม่ถ้วนในชีวิต

52
00:07:03,714 --> 00:07:05,216
‎แต่ไม่เคยมีการตายครั้งไหน

53
00:07:05,967 --> 00:07:08,970
‎ที่ทำให้เห็นศรัทธาของเรา
‎ได้เท่าการตายของผู้สมัครแล้วค่ะ

54
00:07:09,929 --> 00:07:13,474
‎ท่านยอมทิ้งตำแหน่งที่สูงที่สุด
‎เพื่อช่วยชีวิตทุกคนไว้

55
00:07:15,601 --> 00:07:19,397
‎ถ้าคุณไม่สะดวกใจที่ฉันเคยรับใช้ผู้สมัคร

56
00:07:20,440 --> 00:07:24,152
‎ลงโทษฉันตามที่เห็นสมควรได้เลยค่ะ

57
00:07:26,154 --> 00:07:27,738
‎คุณมีพรสวรรค์นะ

58
00:07:28,281 --> 00:07:31,200
‎คนเราไม่ได้โหดเหี้ยม
‎และต่ำช้าขนาดนั้นกันง่ายๆ

59
00:07:34,454 --> 00:07:36,330
‎ฉันจะติดปีกให้เอง

60
00:07:36,998 --> 00:07:38,166
‎ต่อจากนี้ไป

61
00:07:38,791 --> 00:07:40,626
‎เราไม่ต้องการภาพลักษณ์แสนดีแล้ว

62
00:07:42,044 --> 00:07:43,045
‎ถ้าอย่างนั้น

63
00:07:44,630 --> 00:07:46,507
‎โออินจู โออินกยอง…

64
00:07:47,925 --> 00:07:49,677
‎ฉันขอฆ่าพวกมันได้ไหมคะ

65
00:07:50,511 --> 00:07:51,637
‎ฉันรู้

66
00:07:52,221 --> 00:07:53,514
‎คุณคงอยากฆ่าแหละ

67
00:07:54,515 --> 00:07:55,683
‎แต่ถ้าฆ่าพวกมันตอนนี้

68
00:07:56,309 --> 00:07:58,060
‎มองจากดาวอังคารก็คงรู้ว่าเป็นฝีมือฉัน

69
00:07:58,895 --> 00:08:01,063
‎เอาเป็นว่าหยอกเล่นไปสักพัก

70
00:08:01,147 --> 00:08:02,398
‎แล้วค่อยหาโอกาสกันเถอะ

71
00:08:05,151 --> 00:08:06,486
‎อย่าห่วงเลย

72
00:08:07,195 --> 00:08:08,696
‎รับรองว่าสนุกแน่

73
00:08:17,830 --> 00:08:19,832
‎(ธนาคารจูมี
‎ยอดเงินคงเหลือ)

74
00:08:19,916 --> 00:08:20,875
‎(ยอดเงินคงเหลือ)

75
00:08:20,958 --> 00:08:22,293
‎อ้าว

76
00:08:25,296 --> 00:08:26,339
‎(ยอดเงินคงเหลือ)

77
00:08:29,509 --> 00:08:31,969
‎คุณโออินจู อยู่ข้างในใช่ไหมครับ

78
00:08:34,263 --> 00:08:35,223
‎นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจครับ

79
00:08:37,266 --> 00:08:38,142
‎คุณโออินจู

80
00:08:40,228 --> 00:08:41,187
‎(ไม่มีข้อมูลผู้โทร)

81
00:08:44,357 --> 00:08:46,734
‎ถ้าไม่ยอมเปิด เราจะพังประตูเข้าไปนะครับ

82
00:08:51,113 --> 00:08:52,448
‎คุณโออินจู

83
00:08:54,617 --> 00:08:55,535
‎พี่

84
00:08:55,618 --> 00:08:58,663
‎ทำไงดีอินกยอง มีตำรวจมา

85
00:09:00,206 --> 00:09:01,791
‎หมายความว่าไง

86
00:09:01,874 --> 00:09:03,084
‎มาจับฉันแหงเลย

87
00:09:03,167 --> 00:09:05,294
‎เขาเรียกชื่อฉันด้วย ทำไงดี

88
00:09:05,378 --> 00:09:08,381
‎พี่เฉยๆ ไว้ก่อน
‎อาจจะไม่ใช่ตำรวจจริงๆ ก็ได้

89
00:09:08,464 --> 00:09:09,507
‎ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย

90
00:09:11,425 --> 00:09:12,802
‎เขากำลังงัดประตูกันอยู่

91
00:09:12,885 --> 00:09:13,928
‎จะเข้ามาแน่เลย

92
00:09:14,512 --> 00:09:16,389
‎ใจเย็นไว้พี่ อย่าเพิ่งวางสาย

93
00:09:16,472 --> 00:09:17,598
‎ถ่วงเวลาไว้หน่อยได้ไหม

94
00:09:20,017 --> 00:09:21,602
‎มาแล้ว

95
00:09:22,478 --> 00:09:23,980
‎เอาจริงๆ

96
00:09:24,063 --> 00:09:26,357
‎ตอนนี้เงินไม่ได้อยู่กับฉันสักหน่อย

97
00:09:26,440 --> 00:09:28,234
‎ชเวโดอิลเอาไปหมดแล้ว

98
00:09:29,235 --> 00:09:30,069
‎คุณโออินจู

99
00:09:30,653 --> 00:09:32,113
‎คุณโออินจูใช่ไหมครับ

100
00:09:33,781 --> 00:09:35,449
‎ดำเนินการตามหมายจับนะครับ

101
00:09:35,533 --> 00:09:37,368
‎คุณโออินจูมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด

102
00:09:37,451 --> 00:09:38,995
‎- มีสิทธิ์แก้ต่าง
‎- พี่

103
00:09:39,078 --> 00:09:41,372
‎- และมีสิทธิ์แต่งตั้งทนาย เข้าใจนะครับ
‎- อย่าพูดอะไรทั้งนั้น เงียบไว้

104
00:09:41,455 --> 00:09:42,748
‎- ฉันจะไปสถานีตำรวจเลย
‎- พาตัวไป

105
00:09:42,832 --> 00:09:43,666
‎ได้ครับ

106
00:09:43,749 --> 00:09:46,168
‎- ไม่ต้องกังวลไปนะ เข้าใจไหม
‎- เดี๋ยวก่อน

107
00:09:46,252 --> 00:09:47,253
‎เอ่อ ฉัน…

108
00:10:56,697 --> 00:10:58,616
‎สติฉันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย

109
00:11:00,117 --> 00:11:02,787
‎พอฉันรู้ข่าวว่าพัคแจซังตาย

110
00:11:02,870 --> 00:11:04,163
‎เงิน 7 หมื่นล้านก็หายไปทันที

111
00:11:05,289 --> 00:11:07,375
‎แล้วตำรวจก็บุกเข้ามา

112
00:11:07,875 --> 00:11:10,586
‎เงินนั่นไม่ได้อยู่กับฉันแท้ๆ

113
00:11:10,670 --> 00:11:13,005
‎แต่ฉันคงโดนโบ้ยความผิดทุกอย่าง

114
00:11:14,340 --> 00:11:16,258
‎ฉันไม่น่าไว้ใจชเวโดอิลเลย

115
00:11:19,053 --> 00:11:22,556
‎รถของคุณชเวโดอิลประสบอุบัติเหตุ
‎ระหว่างเดินทางไปสนามบิน

116
00:11:23,057 --> 00:11:25,393
‎จะตามหาว่าเขาเข้าโรงพยาบาลไหนก็ไม่ได้

117
00:11:27,436 --> 00:11:28,437
‎อะไรนะ

118
00:11:30,022 --> 00:11:31,315
‎งั้นแปลว่าชเวโดอิล

119
00:11:32,233 --> 00:11:35,027
‎ก็เสียเงินไปเหมือนกัน
‎เขาไม่ได้หักหลังฉันเหรอ

120
00:11:39,448 --> 00:11:40,491
‎แม่ฮโยริน

121
00:11:42,159 --> 00:11:44,870
‎บอกให้ฉันคอยดูว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น

122
00:11:46,872 --> 00:11:48,541
‎นี่คงจะเป็นจุดเริ่มต้น

123
00:11:49,041 --> 00:11:50,501
‎แต่อินกยอง…

124
00:11:51,460 --> 00:11:54,422
‎แกช่วยสืบให้หน่อยได้ไหมว่าชเวโดอิลตายแล้ว

125
00:11:55,005 --> 00:11:56,215
‎หรือยังมีชีวิตอยู่

126
00:11:57,299 --> 00:11:59,135
‎ฉันว่าฉันคงเป็นห่วงเขา

127
00:12:17,361 --> 00:12:23,284
‎(พัคแจซังจากตระกูลมีรยัง)

128
00:13:08,204 --> 00:13:11,373
‎เมื่อวันที่ 10 เดือนที่ผ่านมา
‎นางสาวจิน พนักงานบัญชีวัย 30

129
00:13:11,457 --> 00:13:13,501
‎ได้ถอนเงิน 2 พันล้านวอนจากธนาคารค่ะ

130
00:13:15,127 --> 00:13:17,880
‎ไม่กี่วันต่อมา นางสาวจิน
‎ก็ได้ปลิดชีวิตตัวเองลง

131
00:13:17,963 --> 00:13:19,965
‎ที่บ้านพักเพราะสิ้นหวังในชีวิตค่ะ

132
00:13:20,883 --> 00:13:23,469
‎หญิงสาวคนหนึ่งสะพายเป้
‎ที่นางสาวจินบรรจุเงินสดไว้

133
00:13:23,552 --> 00:13:25,888
‎ออกจากสตูดิโอโยคะ
‎ที่นางสาวจินไปเป็นประจำ

134
00:13:26,764 --> 00:13:29,683
‎เธอคือนางสาวโอ พนักงานบัญชี
‎ที่ทำงานในบริษัทเดียวกันค่ะ

135
00:13:30,392 --> 00:13:32,895
‎คนเขารู้กันหมดค่ะว่าสองคนนั้นสนิทกัน

136
00:13:32,978 --> 00:13:36,065
‎แต่แปลกที่เวลาอยู่ต่อหน้าคน
‎พวกนางทำเป็นไม่รู้จักกันค่ะ

137
00:13:36,148 --> 00:13:37,775
‎อย่างกับมีแผนอะไรในใจ

138
00:13:37,858 --> 00:13:40,236
‎ตอนงานศพคุณจิน

139
00:13:40,861 --> 00:13:43,489
‎ระหว่างที่ทุกคนกำลังเศร้าและร้องไห้อยู่

140
00:13:43,572 --> 00:13:46,408
‎มีแค่คุณโอที่ไม่เสียน้ำตาสักหยดค่ะ

141
00:13:47,535 --> 00:13:49,245
‎- คนอะไรน่ากลัวชะมัด
‎- จริง

142
00:13:49,328 --> 00:13:51,580
‎ดูๆ แล้ว ในหัวคงมีแต่เรื่องเงินค่ะ

143
00:13:52,164 --> 00:13:56,043
‎อยู่มาวันหนึ่ง นางก็หิ้วกระเป๋าแพงหูฉี่มาค่ะ

144
00:13:56,710 --> 00:13:58,462
‎ฉันนี่ขนลุกเกรียว

145
00:13:58,546 --> 00:14:00,673
‎เท้านางยังสวมรองเท้าหนังเทียมอยู่แท้ๆ

146
00:14:02,800 --> 00:14:06,762
‎นี่คืออพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง
‎ที่เศรษฐีระดับต้นๆ ในสิงคโปร์อาศัยอยู่

147
00:14:06,845 --> 00:14:10,391
‎ผู้เป็นเจ้าของชั้นเก้าที่นี่
‎คือนางสาวโอ ชาวเกาหลีครับ

148
00:14:10,474 --> 00:14:15,396
‎ทั้งที่มีอพาร์ตเมนต์ชั้นเยี่ยมขนาดนี้
‎ทำไมนางสาวจินถึงได้ปลิดชีวิตตัวเองนะครับ

149
00:14:15,479 --> 00:14:19,733
‎หลังจากที่คุณจินฆ่าตัวตาย
‎คุณโอก็ทำตัวแปลกมากค่ะ

150
00:14:19,817 --> 00:14:23,237
‎จู่ๆ ก็มาโทษว่าเป็นเพราะเรา
‎คุณจินถึงได้คิดสั้น

151
00:14:24,363 --> 00:14:25,573
‎พอมาลองคิดดู

152
00:14:25,656 --> 00:14:27,658
‎คงเพราะนางรู้สึกผิดแหละค่ะ

153
00:14:27,741 --> 00:14:30,870
‎ใครกันล่ะคะที่ได้ประโยชน์มากสุด
‎จากการตายครั้งนั้น

154
00:14:31,704 --> 00:14:35,749
‎ฉันมองว่าคุณโอ
‎มีเอี่ยวกับการตายของคุณจินค่ะ

155
00:14:35,833 --> 00:14:37,167
‎- จริงค่ะ
‎- ยังไม่พอค่ะ

156
00:14:37,793 --> 00:14:40,379
‎ไม่ใช่แค่ทำให้แคลงใจว่าเกี่ยวข้องกับการตาย

157
00:14:40,462 --> 00:14:43,465
‎ต้องทำให้ชัดว่าโออินจูฆ่าจินฮวายองสิคะ

158
00:14:44,550 --> 00:14:46,760
‎เริ่มต้นจากความแคลงใจก่อนไงคะ

159
00:14:46,844 --> 00:14:48,470
‎แล้วในตอนที่การพิจารณาคดีจะจบลง

160
00:14:48,554 --> 00:14:51,265
‎ฉันก็จะทำให้โออินจูกลายเป็นปีศาจ
‎ที่ชั่วช้าจนใครเทียบไม่ติด

161
00:14:51,891 --> 00:14:54,894
‎นางไม่ได้มีงานอื่นให้ทำด้วยซ้ำ

162
00:14:55,686 --> 00:14:56,687
‎แต่ดูมั่นหน้า…

163
00:14:59,857 --> 00:15:03,068
‎นี่แหละเนื้อเรื่องที่ฉันอยากได้

164
00:15:03,652 --> 00:15:06,488
‎ทำให้เห็นว่าการตายของสามีฉัน
‎ถูกวางแผนไว้แล้ว

165
00:15:06,572 --> 00:15:10,200
‎และมีสองพี่น้องโออินจู โออินกยอง
‎ชักใยอยู่เบื้องหลัง

166
00:15:11,160 --> 00:15:15,289
‎พวกนางหลอกใช้พี่ชายฉัน
‎วางกับดักเพราะเรื่องเงิน

167
00:15:16,373 --> 00:15:18,125
‎นั่นคือเรื่องจริงไม่ใช่เหรอคะ

168
00:15:18,208 --> 00:15:20,836
‎ฉันคิดว่าเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่แรกเลยนะ

169
00:15:22,129 --> 00:15:26,216
‎มันคือกับดักตั้งแต่ที่ประธานวอนซังอู
‎ถือปืนไปที่นั่นแล้วนี่คะ

170
00:15:26,926 --> 00:15:27,927
‎เพียงแต่ว่า

171
00:15:28,719 --> 00:15:31,096
‎ฉันไม่แข็งแกร่งพอจะดันเรื่องนี้

172
00:15:31,847 --> 00:15:33,223
‎ด้วยตัวคนเดียว

173
00:15:37,853 --> 00:15:38,938
‎นักข่าวมารี

174
00:15:39,521 --> 00:15:43,067
‎เธอปั้นน้ำเป็นตัวเก่งมาตั้งแต่เด็ก

175
00:15:43,776 --> 00:15:45,778
‎ไร้ความสำนึกผิดแม้แต่น้อย

176
00:15:46,528 --> 00:15:47,863
‎นั่นแหละความแกร่งของเธอ

177
00:15:49,657 --> 00:15:51,283
‎จะเป็นไงนะถ้าได้เป็นผู้ประกาศข่าว

178
00:15:55,663 --> 00:15:57,122
‎ถ้าฉันเป็นผู้ประกาศข่าวเหรอคะ

179
00:15:57,206 --> 00:15:59,124
‎อยากขึ้นไปบนจุดสูงๆ ใช่ไหม

180
00:15:59,708 --> 00:16:03,837
‎เธอทุ่มเทแทบแย่เพื่อพิสูจน์ตัวเอง
‎ว่าไม่ใช่แค่นักข่าวพื้นๆ

181
00:16:04,922 --> 00:16:08,342
‎สามีฉันไม่ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตาย

182
00:16:08,842 --> 00:16:10,928
‎การนำทางคนที่อยู่ในจุดที่ต่ำต้อย

183
00:16:12,262 --> 00:16:14,848
‎ให้ขึ้นมาสู่จุดที่สูงที่สุด

184
00:16:16,934 --> 00:16:20,145
‎นั่นแหละสมาคมจองรัน

185
00:16:27,152 --> 00:16:29,196
‎ผมว่าอย่างต่ำก็ 20 ปีครับ

186
00:16:32,032 --> 00:16:33,325
‎20 ปีเหรอคะ

187
00:16:34,201 --> 00:16:36,662
‎ฉันแค่เอาเงินที่อยู่ในล็อกเกอร์ออกมา

188
00:16:37,371 --> 00:16:40,082
‎แล้วถอนเงินจากบัญชีชื่อฉันเองนะ

189
00:16:40,165 --> 00:16:41,375
‎20 ปีเลยเหรอคะ

190
00:16:41,959 --> 00:16:43,836
‎กว่าจะออกมาฉันก็ 50 แล้วสิคะ

191
00:16:44,586 --> 00:16:47,631
‎สิ่งที่คุณอ้างถึงตอนนี้
‎คือข้อหาปกปิดผลประโยชน์จากอาชญากรรม

192
00:16:47,715 --> 00:16:49,133
‎ก็น่าจะสัก…

193
00:16:49,216 --> 00:16:50,134
‎เจ็ดปีมั้ง

194
00:16:50,217 --> 00:16:53,137
‎แล้ว 2 พันล้านนั่น
‎ฉันก็คืนไปเกือบครบแล้วนะคะ

195
00:16:53,220 --> 00:16:56,557
‎มีคนอื่นเอา 7 หมื่นล้านไป
‎ตอนนี้ฉันไม่เหลือเลยสักแดง

196
00:16:56,640 --> 00:16:58,308
‎อาชญากรรม

197
00:16:58,392 --> 00:17:01,603
‎มันเกิดขึ้นในวินาที
‎ที่การกระทำผิดเสร็จสิ้นครับ

198
00:17:01,687 --> 00:17:04,189
‎หลังจากนั้นคุณคืนเงินไปหรือยัง

199
00:17:04,273 --> 00:17:06,942
‎หรืออาชญากรเอาไปแบ่งกันยังไง

200
00:17:07,026 --> 00:17:09,862
‎ศาลไม่มานั่งสนใจหรอกครับ

201
00:17:14,992 --> 00:17:16,118
‎ไอศกรีม

202
00:17:18,912 --> 00:17:24,168
‎ลิปกลอส หวี
‎รองเท้าแตะใส่ในบ้าน น้ำหอมในรถ

203
00:17:25,627 --> 00:17:27,171
‎เสื้อโค้ตกันหนาว

204
00:17:27,254 --> 00:17:29,673
‎ฉันใส่ได้ไม่นานแล้วก็ให้คืนไปแล้ว

205
00:17:29,757 --> 00:17:31,800
‎ฉันใช้เงินไปแค่นั้นเองนะคะ

206
00:17:31,884 --> 00:17:35,471
‎ถ้ามันเป็นข้อหา
‎ปกปิดผลประโยชน์อย่างที่คุณว่า

207
00:17:35,554 --> 00:17:37,181
‎ก็อาจจะติดสักเจ็ดปี

208
00:17:37,264 --> 00:17:39,683
‎แต่อัยการสั่งฟ้องคุณข้อหายักยอก

209
00:17:39,767 --> 00:17:44,980
‎นั่นหมายความว่าคุณละเมิดพ.ร.บ.
‎การเพิ่มบทลงโทษอาชญากรรมทางเศรษฐกิจ

210
00:17:45,064 --> 00:17:46,690
‎โดยเฉพาะครับ

211
00:17:47,816 --> 00:17:50,235
‎ฉันยอมรับว่าฉันพยายามจะเอาเงินนั่นไป

212
00:17:51,487 --> 00:17:53,697
‎แต่ที่คุณว่ามามันไม่จริงเลยนะคะ

213
00:17:53,781 --> 00:17:55,783
‎ที่บอกว่าฉันยักยอกโดยเจตนา

214
00:17:56,408 --> 00:17:59,203
‎ฉันไม่ได้ทำสักหน่อย
‎มากล่าวหากันได้ไงคะ

215
00:17:59,286 --> 00:18:00,954
‎คดีของเรา

216
00:18:01,038 --> 00:18:02,831
‎กำลังเป็นที่จับตามองนะครับ

217
00:18:03,874 --> 00:18:05,375
‎ผมเพิ่งเจอคดีแบบนี้ครั้งแรก

218
00:18:05,459 --> 00:18:07,044
‎ในรอบสิบปีที่เป็นทนายของรัฐเลยครับ

219
00:18:08,253 --> 00:18:11,090
‎ตอนนี้คนกำลังเดือดเป็นไฟ

220
00:18:11,173 --> 00:18:12,007
‎เพราะอะไรน่ะเหรอ

221
00:18:12,591 --> 00:18:15,177
‎ถ้ารายได้ต่อปีโดยเฉลี่ยในเกาหลี
‎คือ 40 ล้านวอน

222
00:18:15,677 --> 00:18:19,348
‎นั่นแปลว่าคุณฮุบรายได้ต่อปีไป 17,500 ปี

223
00:18:20,557 --> 00:18:22,309
‎มันมีคำว่า "อารมณ์ตามกฎหมาย" ไงครับ

224
00:18:22,392 --> 00:18:27,022
‎ท้ายที่สุดแล้วกฎหมาย
‎ก็ต้องปลอบความรู้สึกคนครับ

225
00:18:30,317 --> 00:18:33,612
‎ยอมรับผิดแล้วขอให้ศาลลดโทษเถอะครับ

226
00:18:36,198 --> 00:18:37,783
‎ให้ตาย

227
00:18:39,243 --> 00:18:40,452
‎ประสาทจะกิน

228
00:18:41,578 --> 00:18:45,457
‎นี่คือเอกสารที่คุณโออินจูเซ็นเอง
‎ถูกต้องไหมครับ

229
00:18:46,416 --> 00:18:49,294
‎(พยาน)

230
00:18:49,378 --> 00:18:50,629
‎ถูกต้องค่ะ

231
00:18:52,047 --> 00:18:54,007
‎แต่ว่าฉันไม่รู้ภาษาอังกฤษ…

232
00:18:54,091 --> 00:18:56,802
‎นี่คือบ้านพักและรถยนต์
‎ที่เป็นชื่อของคุณโออินจู

233
00:18:58,345 --> 00:18:59,471
‎ถูกไหมครับ

234
00:18:59,555 --> 00:19:00,764
‎(ผู้พิพากษา)

235
00:19:02,057 --> 00:19:03,600
‎มันก็ถูกค่ะ

236
00:19:03,684 --> 00:19:05,018
‎แต่ฉันไม่ได้ซื้อ…

237
00:19:05,102 --> 00:19:07,771
‎คุณถอนเงินออกจากธนาคาร
‎ด้วยตัวเองใช่ไหมครับ

238
00:19:14,945 --> 00:19:15,821
‎ค่ะ

239
00:19:18,657 --> 00:19:21,660
‎นี่คือบริษัทที่จัดทำโปรแกรมบัญชี
‎สำหรับพนักงานทำบัญชี

240
00:19:21,743 --> 00:19:23,162
‎นักบัญชีจากอนาคต

241
00:19:23,662 --> 00:19:25,914
‎ประธานจินฮวายอง กรรมการโออินจู

242
00:19:29,668 --> 00:19:30,502
‎ใช่ไหมครับ

243
00:19:33,213 --> 00:19:35,465
‎ฉันแค่ให้ยืมชื่อค่ะ

244
00:19:41,889 --> 00:19:45,267
‎คุณจินฮวายองที่สะพายกระเป๋าเป้
‎แล้วเอามาใส่ไว้ในล็อกเกอร์…

245
00:19:45,350 --> 00:19:46,476
‎ไม่ทราบว่า

246
00:19:47,603 --> 00:19:48,645
‎ใช่คนนั้นไหมครับ

247
00:19:55,402 --> 00:19:56,236
‎ใช่ครับ

248
00:19:57,779 --> 00:19:59,239
‎และไม่กี่วันต่อมา

249
00:19:59,323 --> 00:20:01,783
‎คุณโออินจูก็เอากระเป๋าเป้ใบนั้น
‎จากล็อกเกอร์แล้วสะพายไป

250
00:20:02,910 --> 00:20:03,911
‎คนนั้นใช่ไหมครับ

251
00:20:04,411 --> 00:20:05,996
‎(ทนาย จำเลย)

252
00:20:07,748 --> 00:20:09,291
‎ครับ ใช่ครับ

253
00:20:10,751 --> 00:20:11,752
‎จบการซักถามครับ

254
00:20:13,921 --> 00:20:16,006
‎พักสิบนาทีนะคะ

255
00:20:19,718 --> 00:20:21,595
‎นางเป็นกรรมการเหรอ

256
00:20:21,678 --> 00:20:24,389
‎ประสาทแน่เลย เหลือเชื่อ

257
00:20:29,186 --> 00:20:30,604
‎จริงด้วยค่ะ

258
00:20:32,105 --> 00:20:34,149
‎ฉันทำทั้งหมดนั้นเอง

259
00:20:34,233 --> 00:20:35,192
‎โดยเจตนา

260
00:20:36,985 --> 00:20:38,278
‎ผมถึงบอกไงครับ

261
00:20:38,987 --> 00:20:39,988
‎ไม่มีหนทางหรอก

262
00:20:43,533 --> 00:20:44,743
‎คุณชเวโดอิล

263
00:20:44,826 --> 00:20:46,411
‎ถ้าคุณชเวโดอิลมาให้การล่ะคะ

264
00:20:46,995 --> 00:20:51,208
‎เขารู้ค่ะว่าฉันรับเงินนั่นมา
‎โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

265
00:20:51,291 --> 00:20:52,626
‎คุณชเวโดอิลเหรอ

266
00:20:54,544 --> 00:20:56,088
‎แต่คนนั้น

267
00:20:56,171 --> 00:20:58,757
‎จะมาเป็นพยานฝ่ายอัยการ
‎ในการพิจารณาคดีครั้งหน้านะ

268
00:21:02,636 --> 00:21:05,639
‎พยานฝ่ายอัยการเหรอคะ

269
00:21:06,598 --> 00:21:07,599
‎ครับ

270
00:21:11,270 --> 00:21:13,897
‎- มาแล้ว
‎- กดแชะให้ไว

271
00:21:13,981 --> 00:21:16,316
‎- ถ่ายรูปไว้
‎- คนนั้นแหละ

272
00:21:20,445 --> 00:21:21,905
‎ไม่ยอมรับข้อหาเหรอครับ

273
00:21:21,989 --> 00:21:25,075
‎พูดอะไรเกี่ยวกับการก่อเหตุฆาตกรรม
‎เพื่อชิงเงิน 7 หมื่นล้านหน่อยค่ะ

274
00:21:25,158 --> 00:21:27,953
‎- พูดอะไรหน่อยสิคะ
‎- คุณยักยอกเงินจริงไหมครับ

275
00:21:28,036 --> 00:21:30,414
‎จริงไหมคะ ไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆ เหรอคะ

276
00:21:48,140 --> 00:21:49,224
‎หาอะไรอยู่

277
00:21:49,308 --> 00:21:51,810
‎เธอสติหลุดเหมือนคนเห็นผีตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว

278
00:21:55,814 --> 00:21:58,150
‎(การประชุมฉุกเฉิน
‎เหยื่อธนาคารออมทรัพย์โบแบ)

279
00:22:01,028 --> 00:22:02,029
‎เจอแล้ว

280
00:22:03,113 --> 00:22:05,407
‎ฉันเคยเจอคุณจินฮวายอง

281
00:22:06,616 --> 00:22:07,451
‎อะไรนะ

282
00:22:08,452 --> 00:22:11,621
‎ที่การประชุมของเหยื่อ
‎ธนาคารออมทรัพย์โบแบปี 2018

283
00:22:13,248 --> 00:22:15,125
‎ในฐานะตัวแทนของเหยื่อ

284
00:22:15,208 --> 00:22:16,585
‎ผมขอร้องทุกข์ครับ

285
00:22:28,388 --> 00:22:29,890
‎ฉันเก็บเงิน 2 ร้อยล้าน

286
00:22:31,308 --> 00:22:32,517
‎แล้วก็ให้คุณแม่ไปค่ะ

287
00:22:34,186 --> 00:22:35,812
‎ให้ท่านได้ซื้ออพาร์ตเมนต์

288
00:22:36,646 --> 00:22:38,690
‎ท่านคงไม่อยากปล่อยเงินนั้นไว้เฉยๆ

289
00:22:38,774 --> 00:22:40,358
‎ก็เลยเอาไปฝากธนาคารออมทรัพย์ค่ะ

290
00:22:41,902 --> 00:22:43,070
‎ฉันไม่รู้เรื่องเลยค่ะ

291
00:22:43,779 --> 00:22:45,572
‎จนวันที่วางค่ามัดจำอพาร์ตเมนต์

292
00:22:45,655 --> 00:22:48,408
‎หนึ่งเดือนหลังจากธนาคารล้มละลาย

293
00:22:52,579 --> 00:22:55,332
‎วันนั้น ฉันติดต่อแม่ไม่ได้ทั้งวัน

294
00:22:59,086 --> 00:23:00,420
‎แล้วทางตำรวจ…

295
00:23:07,177 --> 00:23:09,012
‎ถ้าฉันไม่ให้เงินนั่นไป…

296
00:23:11,973 --> 00:23:13,809
‎เงินก้อนนั้นที่ฉันเก็บไว้ให้แม่…

297
00:23:18,188 --> 00:23:19,648
‎เงินคือปีศาจค่ะ

298
00:23:20,607 --> 00:23:22,818
‎เธอใช้นามแฝง ฉันเลยไม่รู้ชื่อจริง

299
00:23:22,901 --> 00:23:24,736
‎แต่ฉันเห็นหน้าเธอที่ศาลก็เลยจำได้

300
00:23:25,612 --> 00:23:27,447
‎เพราะเธอคือเหยื่อที่ฉันประทับใจ

301
00:23:28,365 --> 00:23:29,699
‎คำพูดที่ว่าเงินคือปีศาจ

302
00:23:30,200 --> 00:23:31,952
‎กินใจใครหลายคนมาก

303
00:23:33,036 --> 00:23:37,624
‎คนที่เคยบอกว่าเงินคือปีศาจเมื่อสี่ปีก่อน
‎กลับขโมยเงิน 7 หมื่นล้านเนี่ยนะ

304
00:23:42,462 --> 00:23:45,173
‎เจตนาอาจจะไม่ใช่เงินก็ได้

305
00:23:45,257 --> 00:23:48,009
‎(แผนกสังคม
‎นักข่าวโออินกยอง)

306
00:23:53,515 --> 00:23:56,351
‎(การประชุมฉุกเฉิน
‎เหยื่อธนาคารออมทรัพย์โบแบ)

307
00:23:56,434 --> 00:23:58,228
‎คือว่า คุณนักข่าวคะ

308
00:24:01,022 --> 00:24:02,399
‎ค่ะ

309
00:24:02,482 --> 00:24:05,152
‎คนรู้จักของฉันอยากแจ้งข้อมูลน่ะค่ะ

310
00:24:06,027 --> 00:24:09,447
‎เกี่ยวกับการตายของคิมดัลซู
‎ประธานธนาคารออมทรัพย์โบแบ

311
00:24:10,115 --> 00:24:11,283
‎งั้นเหรอคะ

312
00:24:12,242 --> 00:24:15,954
‎เขาเป็นหลานของประธานคิมดัลซูค่ะ
‎ชื่อคิมชอลซอง

313
00:24:16,955 --> 00:24:19,499
‎ฉันให้อีเมลของคุณนักข่าวไป

314
00:24:20,000 --> 00:24:22,335
‎และบอกเขาว่าคุณจะรับฟังเขาค่ะ

315
00:24:30,051 --> 00:24:32,012
‎คุณคือหลานของคิมดัลซู
‎ประธานธนาคารใช่ไหมคะ

316
00:24:32,095 --> 00:24:34,723
‎คุณส่งเมลหาฉันเมื่อสี่ปีก่อนค่ะ

317
00:24:39,269 --> 00:24:40,395
‎นึกออกแล้ว

318
00:24:41,188 --> 00:24:43,690
‎คนที่แนะนำคุณคิมชอลซองให้ฉัน
‎ก็คือคุณจินฮวายองนี่แหละ

319
00:24:45,025 --> 00:24:46,026
‎โห

320
00:24:48,612 --> 00:24:49,988
‎คุณ 1022 เหรอครับ

321
00:24:50,822 --> 00:24:53,033
‎เธอเคลื่อนไหวอยู่ประมาณสามเดือน

322
00:24:54,910 --> 00:24:58,663
‎แต่ว่าเธอดูต่างจากคนอื่นนิดหน่อย

323
00:24:59,623 --> 00:25:04,628
‎คนที่มารวมตัวกับเราส่วนใหญ่
‎จะห่วงเรื่องการทวงเงินคืนที่สุดครับ

324
00:25:05,879 --> 00:25:06,880
‎แต่ว่าเธอ…

325
00:25:07,672 --> 00:25:08,757
‎คนเราเชื่อว่า

326
00:25:09,674 --> 00:25:11,551
‎เรามีชีวิตอยู่ด้วยเจตจำนงเสรีใช่ไหมล่ะคะ

327
00:25:13,345 --> 00:25:15,597
‎ที่จริง เราถูกครอบงำด้วยเงินค่ะ

328
00:25:16,806 --> 00:25:18,099
‎ถ้าผ่าครึ่งตัวเรา

329
00:25:19,726 --> 00:25:22,354
‎คงจะเจอตะเข็บกระหายเงินตัวเป้งข้างในนั้น

330
00:25:25,482 --> 00:25:27,150
‎ถ้าไม่อยากถูกเงินครอบงำ

331
00:25:28,485 --> 00:25:30,403
‎และมีชีวิตสมกับเป็นคน

332
00:25:31,738 --> 00:25:33,114
‎เราควรทำไงเหรอคะ

333
00:25:34,699 --> 00:25:36,117
‎เธอตั้งใจจะแก้แค้น

334
00:25:39,955 --> 00:25:41,122
‎อินกยอง

335
00:25:43,083 --> 00:25:46,086
‎คนที่แนะนำแกให้พี่ฮวายอง

336
00:25:47,796 --> 00:25:49,673
‎น่าจะเป็นฉันเองนี่แหละ

337
00:25:51,007 --> 00:25:52,092
‎อะไรนะ

338
00:26:03,228 --> 00:26:06,439
‎- บนทางด่วนจุงบูตอนเหนือ…
‎- สามสิบ…

339
00:26:06,523 --> 00:26:07,941
‎คุณอินจู

340
00:26:08,525 --> 00:26:09,401
‎อ้อ

341
00:26:09,901 --> 00:26:10,735
‎คะ

342
00:26:13,613 --> 00:26:16,449
‎พรุ่งนี้ไปเคลื่อนศพแม่แทนฉันได้ไหม

343
00:26:18,618 --> 00:26:19,619
‎หมายความว่าไงคะ

344
00:26:20,620 --> 00:26:23,415
‎พรุ่งนี้ฉันน่าจะต้องไปดูงานที่สิงคโปร์

345
00:26:24,582 --> 00:26:27,127
‎แต่นี่แม่พี่เสียชีวิตนะ

346
00:26:27,210 --> 00:26:28,962
‎จะไปดูงานได้ไงคะ

347
00:26:31,756 --> 00:26:33,466
‎มีงานบางอย่างที่มีแค่ฉันที่ทำได้

348
00:26:33,550 --> 00:26:34,592
‎ข่าวต่อไปครับ

349
00:26:34,676 --> 00:26:36,553
‎- ไม่นานมานี้…
‎- รบกวนหน่อยนะ

350
00:26:36,636 --> 00:26:38,805
‎ส่วนใหญ่พ่อฉันจะเป็นคนจัดการเอง

351
00:26:38,888 --> 00:26:41,016
‎คุณแค่ไปดูแม่แทนฉันก็พอ

352
00:26:41,099 --> 00:26:44,686
‎ต่อไปเป็นการรายงานข่าว
‎คดีธนาคารออมทรัพย์โบแบครับ

353
00:26:44,769 --> 00:26:46,229
‎ถ้าพรุ่งนี้ฉันไม่ไป

354
00:26:47,230 --> 00:26:50,275
‎ฉันจะต้องชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมด
‎ที่เกิดขึ้นจากฉัน

355
00:26:51,943 --> 00:26:54,738
‎แบบนั้นก็ได้เหรอ

356
00:26:55,322 --> 00:26:56,323
‎นักข่าวโออินกยองครับ

357
00:26:56,406 --> 00:27:00,827
‎ฉันอยู่ที่การประชุมของเหยื่อ
‎ธนาคารออมทรัพย์โบแบค่ะ

358
00:27:00,910 --> 00:27:03,204
‎เหยื่อเหล่านี้ได้ฝากเงินกับธนาคาร

359
00:27:03,288 --> 00:27:05,957
‎ตั้งแต่ 1 ล้านวอนจนถึงเกิน 1 พันล้านวอนค่ะ

360
00:27:06,041 --> 00:27:08,418
‎- อินกยองนี่นา
‎- คาดว่าความเสียหายมีมูลค่ามหาศาล

361
00:27:08,501 --> 00:27:10,962
‎- กฎหมายคุ้มครองผู้ฝากเงิน
‎- คนรู้จักเหรอ

362
00:27:11,046 --> 00:27:13,298
‎คุ้มครองการประกันเงินฝากถึง 50 ล้านวอน

363
00:27:13,381 --> 00:27:14,299
‎น้องสาวฉันเองค่ะ

364
00:27:14,382 --> 00:27:15,967
‎ส่วนเงินที่เกินกว่านั้นจะไม่ได้คุ้มครอง

365
00:27:16,051 --> 00:27:19,220
‎- นางเรียนเก่งสุดๆ เลยนะคะ
‎- เหยื่อเรียกร้องให้…

366
00:27:19,304 --> 00:27:20,472
‎ถ้าเป็นฉันนะ

367
00:27:20,555 --> 00:27:23,892
‎ฉันคงเป็นนักบัญชีหรือทนายสิทธิบัตร
‎แล้วหาเงินเป็นกอบเป็นกำไปแล้ว

368
00:27:24,559 --> 00:27:26,311
‎แต่นางรักความยุติธรรมค่ะ

369
00:27:27,270 --> 00:27:30,690
‎นางทำทุกวิถีทางเพื่อสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง

370
00:27:30,774 --> 00:27:31,858
‎ยอมใจเลย

371
00:27:31,941 --> 00:27:34,611
‎อัยการจะเริ่มสืบสวนอย่างจริงจัง

372
00:27:34,694 --> 00:27:36,905
‎- เพื่อพิสูจน์ข้อกล่าวหา…
‎- งั้นเหรอ

373
00:27:38,573 --> 00:27:41,826
‎คนที่เล่าเรื่องฉันให้ประธานวอนซังอูฟัง
‎ก็คือพี่ฮวายองด้วยสินะ

374
00:27:41,910 --> 00:27:44,954
‎ที่บอกว่าฉันทำทุกวิถีทาง
‎เพื่อสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง

375
00:27:48,041 --> 00:27:51,753
‎ฉันใช้ชีวิตแบบไหนมาจนป่านนี้กันนะ

376
00:27:53,171 --> 00:27:56,549
‎ฉันเป็นเหมือนตุ๊กตา
‎ที่เล่นตามบทละครของวอนซังอา

377
00:27:58,635 --> 00:28:00,637
‎คล้อยตามละครล้างแค้นของพี่ฮวายอง

378
00:28:00,720 --> 00:28:01,763
‎จนมาอยู่ตรงนี้

379
00:28:04,140 --> 00:28:07,352
‎เหมือนตะเข็บกระหายเงิน
‎ที่ถูกเงิน 7 หมื่นล้านครอบงำ

380
00:28:10,313 --> 00:28:11,231
‎อินกยอง

381
00:28:12,232 --> 00:28:14,359
‎ฉันว่าฉันไม่ควรใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป

382
00:28:14,442 --> 00:28:17,821
‎ฉันจะไม่ยอมเน่าในคุก 20 ปี
‎โดยไม่มีปากไม่มีเสียงหรอกนะ

383
00:28:19,406 --> 00:28:22,867
‎ฉันต้องทำอะไรสักอย่างที่ฉันทำได้
‎จากในนี้ก็ยังดี

384
00:28:25,120 --> 00:28:26,287
‎อะไรล่ะ

385
00:28:26,871 --> 00:28:29,082
‎เรื่องที่วอนซังอาฆ่าพี่ฮวายอง

386
00:28:30,166 --> 00:28:31,459
‎เราเปิดโปงเรื่องนั้นกันเถอะ

387
00:28:32,210 --> 00:28:35,088
‎ยัยนั่นต้องโดนจับยัดเข้าคุกเหมือนกัน

388
00:28:35,171 --> 00:28:37,298
‎ยังไงล่ะ ไม่มีหลักฐานไม่ใช่เหรอ

389
00:28:41,469 --> 00:28:42,679
‎"ห้องที่ปิดตาย"

390
00:28:45,056 --> 00:28:47,809
‎มีห้องหนึ่งในบ้านของฮโยริน

391
00:28:47,892 --> 00:28:49,644
‎เป็นห้องปิดตายที่ไม่มีแม้แต่หน้าต่าง

392
00:28:50,729 --> 00:28:52,647
‎แม่ของวอนซังอาตายที่นั่น

393
00:28:54,482 --> 00:28:55,942
‎พอฉันเข้าไปในห้องนั้น

394
00:28:56,526 --> 00:28:58,903
‎ก็รู้สึกได้ทันทีว่ามันคล้ายกับ
‎ห้องพี่ฮวายองยังไงชอบกล

395
00:29:01,823 --> 00:29:03,491
‎แล้วก็คล้ายกับ

396
00:29:03,575 --> 00:29:05,869
‎ห้องที่ยางฮยังซุกตายเมื่อ 11 ปีก่อน

397
00:29:07,871 --> 00:29:11,207
‎จะมีรูปอยู่บนคลาวด์ในโน้ตบุ๊กฉัน

398
00:29:14,210 --> 00:29:17,088
‎วอนซังอาบอกว่านางชอบการแสดงแบบลับๆ

399
00:29:17,172 --> 00:29:19,215
‎นางฆ่าคาแรกเตอร์ที่ตัวเองสร้างขึ้นมา

400
00:29:19,299 --> 00:29:21,301
‎โดยมีฉากที่นางสร้างเองเป็นเวที

401
00:29:22,594 --> 00:29:24,345
‎เหมือนการเล่นตุ๊กตา

402
00:29:26,347 --> 00:29:30,477
‎พี่ฮวายองสวมโค้ตขนเฟอร์
‎กับส้นสูงสีแดงตอนตาย

403
00:29:31,728 --> 00:29:35,940
‎เธอเปลือยทั้งตัว แต่สวมโค้ตขนเฟอร์ท่อนบน

404
00:29:36,024 --> 00:29:38,693
‎- แล้วก็สวมส้นสูงอยู่ด้วยครับ
‎- ยางฮยังซุกก็เหมือนกัน

405
00:29:40,278 --> 00:29:42,405
‎งั้นแม่วอนซังอาก็ด้วยเหรอ

406
00:29:48,036 --> 00:29:50,580
‎(คลังนิทรรศการบัณฑิต
‎โรงเรียนละครเวทีนิวยอร์ก)

407
00:29:51,206 --> 00:29:52,248
‎จากที่อินฮเยบอก

408
00:29:52,749 --> 00:29:56,211
‎มีบ้านตุ๊กตาที่เหมือนกับห้องนั้น
‎อยู่ที่ห้องใต้หลังคา

409
00:29:56,294 --> 00:30:00,381
‎เห็นว่าเป็นผลงานจบการศึกษา
‎ตอนที่วอนซังอาเรียนการละครที่นิวยอร์ก

410
00:30:01,966 --> 00:30:03,051
‎ตุ๊กตานั่น

411
00:30:04,135 --> 00:30:06,971
‎ก็สวมโค้ตขนเฟอร์กับส้นสูงสีแดง

412
00:30:17,565 --> 00:30:19,150
‎เรามาเริ่มจากตรงนั้นกัน

413
00:30:31,204 --> 00:30:32,497
‎สวัสดีค่ะ

414
00:30:32,580 --> 00:30:33,581
‎มีอะไรครับ

415
00:30:34,123 --> 00:30:36,042
‎คุณพ่อของคุณจินฮวายองใช่ไหมคะ

416
00:30:37,794 --> 00:30:40,213
‎ฉันเป็นนักข่าวฟรีแลนซ์ ชื่อโออินกยองค่ะ

417
00:30:40,296 --> 00:30:41,965
‎ผมไม่มีอะไรจะคุยด้วยครับ

418
00:30:42,048 --> 00:30:44,050
‎ฉันขอถามเรื่องเดียวค่ะ

419
00:30:44,133 --> 00:30:47,011
‎โค้ตขนเฟอร์ที่ผู้ตายสวมตอนเสียชีวิต

420
00:30:47,095 --> 00:30:48,555
‎อยู่กับคุณหรือเปล่าคะ

421
00:30:49,722 --> 00:30:50,723
‎จะเก็บไว้ทำซากอะไร

422
00:30:52,559 --> 00:30:54,394
‎เผาทิ้งไปแล้ว มันอัปมงคล

423
00:30:55,812 --> 00:30:57,397
‎เผาทิ้งไปแล้วเหรอคะ

424
00:30:59,732 --> 00:31:01,943
‎ไม่ต้องมาหาอีกนะ ไม่งั้นผมจะแจ้งความ

425
00:31:02,026 --> 00:31:05,321
‎(ร้านชำซูฮยอน)

426
00:31:12,704 --> 00:31:13,705
‎เจอแล้ว

427
00:31:14,747 --> 00:31:16,374
‎ก็ฉันมันนักเสิร์ชขั้นเทพไง

428
00:31:16,457 --> 00:31:18,751
‎- เจออะไร
‎- โค้ตขนเฟอร์นั่นไง

429
00:31:18,835 --> 00:31:21,921
‎ลงขายอยู่ในตลาดของมือสองออนไลน์
‎หนึ่งสัปดาห์หลังคุณจินฮวายองตาย

430
00:31:23,131 --> 00:31:26,217
‎(โค้ตขนเฟอร์สุดหรู
‎2,500,000 วอน)

431
00:31:27,135 --> 00:31:29,554
‎ถูกใช่ไหม เบอร์มือถือของพ่อคุณจินฮวายอง

432
00:31:31,306 --> 00:31:33,683
‎นี่ลูกสาวใส่ตอนตายเลยนะ

433
00:31:33,766 --> 00:31:36,185
‎วางใจได้เลย
‎ฉันจะหามาให้เธอให้ได้

434
00:31:36,895 --> 00:31:38,396
‎ตรงนี้มีคอมเมนต์ผู้ซื้อด้วยแฮะ

435
00:31:38,479 --> 00:31:39,522
‎(ขอลองก่อนซื้อได้ไหม)

436
00:31:41,274 --> 00:31:44,903
‎(สวัสดีครับ ผมติดต่อมาหาคุณ
‎เพราะโค้ตขนเฟอร์ที่คุณเคยซื้อ…)

437
00:31:49,157 --> 00:31:52,327
‎หลายท่านคงจะสะเทือนใจ
‎กับการเสียชีวิตอย่างกะทันหัน

438
00:31:52,410 --> 00:31:54,621
‎ของพัคแจซัง
‎ผู้สมัครนายกเทศมนตรีโซลครับ

439
00:31:54,704 --> 00:31:57,457
‎มีคลิปวิดีโอหนึ่งที่ว่ากันว่า
‎เป็นสาเหตุการตายในครั้งนี้

440
00:31:57,540 --> 00:31:59,667
‎ซึ่งนักข่าวคนหนึ่งได้เผยแพร่ไว้ครับ

441
00:31:59,751 --> 00:32:02,795
‎นักข่าวจางมารีได้ขุดคุ้ยข้อเท็จจริง
‎ของวิดีโอนี้ไว้แล้วครับ

442
00:32:03,880 --> 00:32:08,009
‎ก่อนอื่น เราจะมาชมภาพ
‎จากกล้องหน้ารถที่เราได้มากันค่ะ

443
00:32:11,346 --> 00:32:13,556
‎ประธานวอนซังอูแห่งออร์คิดการก่อสร้าง

444
00:32:13,640 --> 00:32:16,309
‎เข้าไปใกล้ผู้สมัครพัคแจซัง
‎ที่นั่งอยู่บนม้านั่งค่ะ

445
00:32:18,561 --> 00:32:20,146
‎นั่นคือปืนหรือเปล่าครับ

446
00:32:20,229 --> 00:32:21,230
‎ใช่ค่ะ

447
00:32:21,898 --> 00:32:25,902
‎บางทีการฆาตกรรมของผู้สมัครพัค
‎อาจจะเป็นการป้องกันตัวก็ได้สินะครับ

448
00:32:25,985 --> 00:32:28,279
‎สี่ปีก่อน ประธานวอนเกิดอาการป่วยทางจิต

449
00:32:28,363 --> 00:32:30,657
‎และถูกขังอยู่ในอาคารผู้ป่วยแบบปิด

450
00:32:30,740 --> 00:32:33,242
‎ถ้าเขามีจุดประสงค์ที่จะทวงคืนบริษัท

451
00:32:33,326 --> 00:32:36,037
‎จึงพยายามฆ่าผู้สมัครพัค
‎ที่เป็นเจ้าของบริษัทโดยพฤตินัย

452
00:32:36,120 --> 00:32:38,581
‎ก็พอที่จะมองว่าเป็นการป้องกันตัวได้ค่ะ

453
00:32:38,665 --> 00:32:41,834
‎ถ้างั้นทำไมนักข่าวคนดังกล่าว
‎ถึงรวบรวมแต่วิดีโอที่ตัดต่อ

454
00:32:41,918 --> 00:32:45,546
‎จนเป็นผลเสียต่อผู้สมัครพัค
‎แล้วปล่อยออกมาสู่สาธารณะล่ะครับ

455
00:32:47,131 --> 00:32:48,925
‎- เพราะเงินค่ะ
‎- เงินเหรอครับ

456
00:32:49,759 --> 00:32:52,637
‎ก่อนหน้านี้ฉันเคยรายงานว่า
‎นางสาวจิน นักบัญชีของออร์คิดการก่อสร้าง

457
00:32:52,720 --> 00:32:54,722
‎ได้ทิ้งเงิน 72,000 ล้านวอน

458
00:32:54,806 --> 00:32:58,184
‎ให้กับนางสาวโอ เพื่อนร่วมงาน
‎แล้วฆ่าตัวตายใช่ไหมล่ะคะ

459
00:32:59,102 --> 00:33:03,314
‎ปรากฏว่านางสาวจินช่วยเหลือประธานวอน
‎ยักยอกเงินอยู่หลายปี

460
00:33:03,398 --> 00:33:05,441
‎เธอเป็นเหมือนมือขวาของเขาค่ะ

461
00:33:05,525 --> 00:33:10,321
‎และนางสาวโอก็เป็นพี่สาวแท้ๆ
‎ของนักข่าวที่ปล่อยวิดีโอนี้ด้วยค่ะ

462
00:33:10,405 --> 00:33:14,867
‎เราเจอคำตอบจากสกู๊ปพิเศษของโอบีเอ็น
‎ว่านางสาวจินกับนักข่าวคนดังกล่าว

463
00:33:14,951 --> 00:33:17,662
‎สมรู้ร่วมคิดกันตั้งแต่สี่ปีก่อนค่ะ

464
00:33:18,246 --> 00:33:19,455
‎ไปชมวิดีโอกันเลยค่ะ

465
00:33:20,832 --> 00:33:23,376
‎สองคนนั้นเจอกัน
‎ที่การประชุมของเราจริงๆ ครับ

466
00:33:23,459 --> 00:33:27,880
‎ลือกันหนาหูว่าตอนนั้น
‎คุณจินฮวายองทุ่มเงินก้อนโต

467
00:33:27,964 --> 00:33:32,677
‎เพื่อจ้างนักข่าวคนนั้น
‎ให้รายงานข่าวเกี่ยวกับธนาคารออมทรัพย์

468
00:33:32,760 --> 00:33:35,263
‎นังขี้ขโมยพวกนี้ เฮ้อ

469
00:33:35,346 --> 00:33:37,348
‎ยัยนางสาวโอนั่นแหละฆ่าทุกคน

470
00:33:37,432 --> 00:33:39,517
‎ฉันมองออกตั้งแต่แรกแล้ว

471
00:33:40,101 --> 00:33:43,146
‎คนเราพอหิวเงินก็ทำได้ทุกอย่างแหละ

472
00:33:43,229 --> 00:33:45,815
‎- โลกนี้มันสกปรกโสมม
‎- โอ๊ยตาย

473
00:33:45,898 --> 00:33:47,984
‎เฮ้อ ขนาดเหล้ายังไม่ออกรสเหล้า

474
00:33:48,484 --> 00:33:49,652
‎- รินมา
‎- กระดกเลย

475
00:34:00,538 --> 00:34:03,374
‎ฉันนี่อึ้งเลย กับความเป็นผู้นำของเธอ

476
00:34:04,250 --> 00:34:06,461
‎ทุกคนแตกตื่นหลังจากแจซังตาย

477
00:34:07,211 --> 00:34:09,505
‎แต่กลับมาสงบได้รวดเร็วขนาดนี้

478
00:34:11,132 --> 00:34:13,718
‎ต่อจากนี้ อาจารย์ช่วย
‎รับบทบาทสำคัญด้วยนะคะ

479
00:34:14,719 --> 00:34:16,512
‎ตอนนี้เหลือแค่อาจารย์แล้ว

480
00:34:16,596 --> 00:34:18,848
‎ในบรรดากองทหาร
‎ที่กลับจากเวียดนามพร้อมคุณพ่อ

481
00:34:19,891 --> 00:34:21,976
‎อยากให้ฉันช่วยอะไรล่ะ

482
00:34:23,728 --> 00:34:26,272
‎ช่วยดูแลมูลนิธิพัคแจซังด้วยนะคะ

483
00:34:26,355 --> 00:34:28,274
‎แต่ในอนาคต คงจะต้องเปลี่ยนเป็นชื่ออื่น

484
00:34:28,775 --> 00:34:31,778
‎มันเป็นโครงการที่สำคัญที่สุด
‎ของสมาคมจองรัน

485
00:34:32,653 --> 00:34:33,654
‎แล้วก็เป็นงานที่

486
00:34:34,906 --> 00:34:36,866
‎เขารักมากที่สุดด้วยค่ะ

487
00:34:38,743 --> 00:34:41,913
‎ฉันเลี้ยงดูเด็กๆ ทุกคนในสมาคมจองรัน

488
00:34:41,996 --> 00:34:43,247
‎โครงการทุนการศึกษา

489
00:34:44,123 --> 00:34:46,375
‎เป็นงานที่ฉันอยากทำมากที่สุด

490
00:34:47,710 --> 00:34:51,714
‎เพราะฉันมีสายตาเฉียบแหลม
‎ในการมองเด็กๆ

491
00:34:53,674 --> 00:34:54,759
‎ขอบคุณนะคะ

492
00:34:55,760 --> 00:34:57,804
‎คุณพ่อเองก็คงจะดีใจแน่ๆ

493
00:35:03,309 --> 00:35:05,728
‎- แต่ว่านะคะ อาจารย์
‎- หือ

494
00:35:07,105 --> 00:35:08,981
‎ฉันไม่โอเคเลยค่ะ

495
00:35:10,608 --> 00:35:13,444
‎สามีก็ตาย ลูกก็หนีไป

496
00:35:14,737 --> 00:35:17,073
‎ฉันอดทนกับแต่ละวันด้วยฤทธิ์ยาค่ะ

497
00:35:18,658 --> 00:35:20,076
‎ฉันไม่เข้าใจเลยสักนิด

498
00:35:21,285 --> 00:35:22,870
‎ลูกสาวของคุณพ่ออย่างฉัน

499
00:35:24,163 --> 00:35:26,833
‎ต้องเผชิญกับความเจ็บปวดแบบนี้
‎ไปถึงเมื่อไหร่คะ

500
00:35:28,459 --> 00:35:29,627
‎มีอะไร

501
00:35:31,462 --> 00:35:33,172
‎ให้ฉันช่วยอีกงั้นเหรอ

502
00:35:36,259 --> 00:35:37,552
‎นักข่าวโออินกยองค่ะ

503
00:35:39,178 --> 00:35:42,515
‎อาจารย์ช่วยจัดการนักข่าวคนนั้นด้วยนะคะ

504
00:35:45,935 --> 00:35:47,937
‎คุณพ่อบอกเสมอ

505
00:35:48,980 --> 00:35:51,732
‎ว่าอาจารย์คือคนที่น่ากลัวที่สุดในกองทหาร

506
00:35:52,775 --> 00:35:54,944
‎เพราะงั้นถึงต้องเชื่อฟังอาจารย์

507
00:35:55,027 --> 00:35:58,781
‎ได้ยินว่าอาจารย์ได้รับการฝึกพิเศษ
‎จากซีไอเอใช่ไหมคะ

508
00:35:59,907 --> 00:36:03,661
‎เกี่ยวกับความเจ็บปวดทุกรูปแบบ
‎ที่มนุษย์เราจะสัมผัสได้

509
00:36:06,789 --> 00:36:10,751
‎ฉันลืมวิธีการทรมานไปหมดแล้วน่ะสิ

510
00:36:12,044 --> 00:36:13,212
‎แค่ครั้งเดียวค่ะ

511
00:36:14,589 --> 00:36:18,259
‎เพราะยัยนักข่าวนั่นคนเดียว
‎ชีวิตฉันถึงได้พังไปหมด

512
00:36:19,802 --> 00:36:21,888
‎ฉันรู้สึกว่าฉันจะมีความสุขไม่ได้อีก

513
00:36:24,098 --> 00:36:25,975
‎ตราบใดที่ยัยนักข่าวคนนั้นไม่ได้เผชิญ

514
00:36:27,685 --> 00:36:29,270
‎ความเจ็บปวดยิ่งกว่าที่ฉันเจอ

515
00:36:34,442 --> 00:36:35,902
‎แต่ว่านะ

516
00:36:37,278 --> 00:36:39,113
‎ฉันขอถามอะไรอย่างสิ

517
00:36:40,948 --> 00:36:42,116
‎จริงหรือเปล่า

518
00:36:43,534 --> 00:36:46,454
‎ที่แจซังฆ่าซังอู

519
00:36:49,248 --> 00:36:50,541
‎อาจารย์ก็ทราบนี่คะ

520
00:36:52,752 --> 00:36:54,462
‎พี่ฉันเขาเป็นบ้า

521
00:36:55,671 --> 00:36:58,007
‎เขาตัดสินเราจากมาตรฐานคนบนโลก

522
00:36:59,050 --> 00:37:00,176
‎เหมือนแม่ไม่ผิด

523
00:37:16,734 --> 00:37:17,777
‎คุณพ่อ

524
00:37:18,694 --> 00:37:20,947
‎มอบกล้วยไม้สีน้ำเงินที่งดงามที่สุด

525
00:37:21,530 --> 00:37:23,491
‎ให้กับโรงเรียนวอนรยองค่ะ

526
00:37:26,869 --> 00:37:29,121
‎เพราะที่ที่เด็กๆ ของเราเติบโต

527
00:37:30,414 --> 00:37:32,124
‎คือหัวใจของสมาคมจองรันไงคะ

528
00:37:38,214 --> 00:37:39,465
‎จากนี้ไป

529
00:37:40,633 --> 00:37:41,634
‎ตรงนี้

530
00:37:42,468 --> 00:37:43,844
‎คือที่ของอาจารย์ค่ะ

531
00:37:49,642 --> 00:37:50,768
‎ถูกใจไหมคะ

532
00:38:10,496 --> 00:38:13,791
‎(โอบีเอ็น)

533
00:38:17,295 --> 00:38:19,547
‎นั่งเทียนเขียนข่าวแบบนั้นได้ไงคะ

534
00:38:19,630 --> 00:38:21,590
‎ไอ้เราก็คิดว่าอย่างน้อยก็ยังเป็นนักข่าวอยู่

535
00:38:21,674 --> 00:38:22,758
‎มาทำไม

536
00:38:22,842 --> 00:38:24,552
‎คิดว่าฉันจะขอโทษเธอเหรอ

537
00:38:25,052 --> 00:38:27,430
‎ฉันอยากรู้ว่ารุ่นพี่จะทำหน้ายังไง
‎ถ้าเห็นหน้าฉัน

538
00:38:27,513 --> 00:38:30,433
‎เวลารุ่นพี่โดนจี้จุด
‎จะยิ่งมั่นหน้ามั่นโหนกนี่คะ

539
00:38:30,516 --> 00:38:33,936
‎เล่นทำซะเนียนไม่มีโป๊ะ
‎ฉันเลยเคารพรุ่นพี่สมัยเป็นเด็กฝึกงาน

540
00:38:34,854 --> 00:38:36,355
‎กับความชำนาญ ความสุขุมแบบนั้น

541
00:38:43,612 --> 00:38:45,114
‎อย่ามาแอ๊บไร้เดียงสาน่า

542
00:38:45,781 --> 00:38:48,534
‎ฉันออกตัวชัดจะตายว่าเหม็นหน้าเธอ
‎แต่เธอเคารพฉันเนี่ยนะ

543
00:38:49,243 --> 00:38:50,745
‎เล่นซะสมจริงเชียว

544
00:38:52,621 --> 00:38:54,623
‎ทำไมจงเกลียดจงชังฉันนักล่ะคะ

545
00:38:55,458 --> 00:38:56,959
‎ก็เพราะเธอทนเก่ง

546
00:38:57,043 --> 00:38:58,669
‎ฉันเลยดูชั่วไปเลยไง

547
00:38:59,295 --> 00:39:02,840
‎เพราะเธอมาทำงานพร้อมความหวัง
‎เต็มเปี่ยมทุกเช้า ทั้งที่รู้ว่าจะโดนจิกทั้งวัน

548
00:39:02,923 --> 00:39:05,176
‎เพราะเธอเสียน้ำตา
‎ให้กับความเจ็บปวดของคนอื่น

549
00:39:05,259 --> 00:39:08,054
‎นั่นเท่ากับเธอแยกแยะไม่เป็นในฐานะนักข่าว
‎รักความยุติธรรมงั้นเหรอ

550
00:39:08,137 --> 00:39:09,847
‎นักข่าวไม่ใช่นักต่อสู้เพื่อเอกราชนะ

551
00:39:09,930 --> 00:39:11,640
‎แล้วก็เพราะเธอดูมีความสุข

552
00:39:12,850 --> 00:39:14,143
‎ทั้งที่เธอมันจน

553
00:39:18,105 --> 00:39:21,734
‎จดหมายข่าวมูลนิธิวอนรยอง
‎ประจำเดือนเมษา ปี 1997

554
00:39:21,817 --> 00:39:25,446
‎ลงบทความของจางมารี
‎เด็กที่ได้รับทุนการศึกษาในเดือนนั้น

555
00:39:25,529 --> 00:39:28,908
‎พ่วงด้วยภาพบ้านซอมซ่อ
‎ที่เด็กคนนั้นกับปู่อยู่กันสองคน

556
00:39:29,867 --> 00:39:31,494
‎พอเห็นแบบนั้นฉันก็เข้าใจค่ะ

557
00:39:31,577 --> 00:39:34,663
‎ว่าทำไมรุ่นพี่ถึงกระเสือกกระสน
‎ที่จะประสบความสำเร็จขนาดนั้น

558
00:39:41,253 --> 00:39:42,088
‎นี่

559
00:39:43,172 --> 00:39:44,965
‎ไหนมาคุยกันตรงๆ ซิ

560
00:39:46,801 --> 00:39:49,387
‎เธอไม่รู้จริงๆ เหรอว่าพี่สาวขโมยเงินนั่นไป

561
00:39:49,970 --> 00:39:51,138
‎ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกันเนี่ยนะ

562
00:39:51,972 --> 00:39:54,558
‎ฉันอยากกระชากหน้ากากเธอมานานแล้ว

563
00:39:55,142 --> 00:39:58,396
‎ถ้าเธอแสวงหาความยุติธรรมนัก
‎เธอก็ควรจะแจ้งตำรวจ

564
00:39:58,479 --> 00:40:01,440
‎ถ้าเธอแสวงหาความจริง
‎เธอก็ควรจะทำข่าวเรื่องนั้นซะ

565
00:40:01,524 --> 00:40:03,776
‎เธอทำเป็นไม่รู้เรื่อง ทำเป็นไม่พอใจ

566
00:40:03,859 --> 00:40:05,403
‎สุดท้ายเธอก็ยอมปล่อยไป

567
00:40:08,531 --> 00:40:09,407
‎นั่นแหละเธอ

568
00:40:10,241 --> 00:40:12,952
‎หลังหน้ากากนั่น
‎เธอก็โลภเหมือนคนอื่นเขานั่นแหละ

569
00:40:13,035 --> 00:40:16,122
‎เหมือนกับที่ในลิ้นชัก
‎เต็มไปด้วยขวดเหล้าที่เธอแอบดื่ม

570
00:40:18,249 --> 00:40:20,626
‎แน่นอนว่าฉันก็โลภเหมือนกัน

571
00:40:20,709 --> 00:40:24,588
‎ฉันมาถึงจุดนี้หลังจากตามล่า
‎หาความจริงเรื่องเงิน 7 หมื่นล้านนั่นไงคะ

572
00:40:26,006 --> 00:40:27,425
‎แน่นอนว่าฉัน

573
00:40:27,508 --> 00:40:31,053
‎ไม่มีทางตาบอดและปั้นน้ำเป็นตัว
‎เพราะความโลภเหมือนรุ่นพี่หรอก

574
00:40:32,471 --> 00:40:34,140
‎ฉันนั่งเทียนเขียนข่าวงั้นเหรอ

575
00:40:34,723 --> 00:40:36,684
‎ข่าวนั่นคือความจริงสำหรับฉัน

576
00:40:37,726 --> 00:40:40,062
‎เธอมีความจริงในแบบของเธอ

577
00:40:40,146 --> 00:40:41,814
‎ฉันก็มีความจริงในแบบของฉัน

578
00:40:42,398 --> 00:40:44,608
‎ความจริงของเธอ
‎ปะทะกับความจริงของฉัน

579
00:40:44,692 --> 00:40:46,819
‎และวันนี้ความจริงของฉันชนะ

580
00:41:33,532 --> 00:41:34,658
‎หายไปไหนนะ

581
00:41:41,248 --> 00:41:42,458
‎(รายการโปรด)

582
00:41:42,541 --> 00:41:43,542
‎(อินกยอง
‎กำลังโทรออก)

583
00:41:46,295 --> 00:41:50,382
‎เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้
‎กรุณาฝากข้อความหลังเสียง…

584
00:42:11,237 --> 00:42:12,238
‎สบายดีไหม

585
00:42:14,990 --> 00:42:15,908
‎มาทำไมคะ

586
00:42:23,624 --> 00:42:24,750
‎ฉันอยากรู้น่ะ

587
00:42:29,004 --> 00:42:32,466
‎ถึงงั้นก็เถอะ
‎ใครเขาซื้อลิปกลอสครบทุกสีกันเล่า

588
00:42:46,480 --> 00:42:50,859
‎"จากนี้สมาคมจองรัน
‎จะอยู่ในกำมือของวอนซังอา"

589
00:42:50,943 --> 00:42:53,112
‎"ยัยนั่นเป็นบ้า"

590
00:42:56,115 --> 00:42:58,284
‎(จากนี้สมาคมจองรัน
‎จะอยู่ในกำมือของวอนซังอา)

591
00:42:59,034 --> 00:43:00,494
‎"หลังจากนี้

592
00:43:01,078 --> 00:43:03,789
‎เราจะได้เห็นเรื่องบ้าๆ อีกมากแค่ไหนกัน"

593
00:43:11,213 --> 00:43:12,256
‎คุณทำอะไร

594
00:43:13,424 --> 00:43:14,508
‎น้องสาวฉัน

595
00:43:16,385 --> 00:43:20,931
‎น้องเธอวิเคราะห์เป๊ะ
‎แถมเดาเก่งพอตัวอีกต่างหาก

596
00:43:22,474 --> 00:43:26,270
‎แต่จะรู้ด้วยหรือเปล่านะ
‎ว่าตัวเองจะตายด้วยน้ำมือฉัน

597
00:43:31,442 --> 00:43:33,110
‎ถ้าแตะต้องอินกยอง…

598
00:43:35,404 --> 00:43:36,655
‎ฉันจะไม่อยู่เฉยแน่

599
00:43:38,699 --> 00:43:40,951
‎ถ้าทำอะไรน้องฉันแม้แต่ปลายผมสักเส้น

600
00:43:42,578 --> 00:43:43,412
‎เธอจะทำไงเหรอ

601
00:43:43,495 --> 00:43:45,497
‎ฉันจะทำทุกวิถีทาง

602
00:43:48,083 --> 00:43:49,793
‎ต่อให้กลายเป็นผีฉันก็ยอม

603
00:43:52,296 --> 00:43:55,674
‎พี่ชายฉันตาย สามีฉันก็ตาย

604
00:43:56,342 --> 00:43:58,761
‎ลูกสาวคนเดียวก็มาหายไปอีกคน

605
00:43:59,595 --> 00:44:01,513
‎น้องสาวเธอตายบ้างไม่ได้เหรอ

606
00:44:03,265 --> 00:44:06,393
‎เห็นว่าพ่อแม่เธออยู่ที่ฟิลิปปินส์นี่

607
00:44:07,269 --> 00:44:09,063
‎แบบนั้นเราก็ขอบคุณเลยแหละ

608
00:44:09,146 --> 00:44:12,566
‎เพราะเท่ากับว่าฝังที่นั่นได้เลย

609
00:44:13,901 --> 00:44:14,818
‎แล้วก็

610
00:44:15,944 --> 00:44:16,987
‎อินฮเย

611
00:44:18,822 --> 00:44:21,116
‎จะทำยังไงกับอินฮเยดีนะ

612
00:44:23,285 --> 00:44:25,162
‎ฉันก็คงจะรู้สึกแย่แหละ

613
00:44:26,413 --> 00:44:27,289
‎แต่ทำไงได้ล่ะ

614
00:44:28,165 --> 00:44:31,168
‎ฉันคงอึดอัดใจตายถ้าไม่ได้เอาคืน

615
00:45:04,952 --> 00:45:09,206
‎ก็แล้วเธอโลภเงิน 7 หมื่นล้านทำไมล่ะ

616
00:45:09,289 --> 00:45:12,042
‎เอาแต่นึกถึงความสุขมูลค่า 7 หมื่นล้านเหรอ

617
00:45:12,626 --> 00:45:15,462
‎ไม่ได้นึกถึงมูลค่าความเจ็บปวดเลย

618
00:45:17,131 --> 00:45:20,426
‎อย่าแตะต้องน้องๆ ฉันนะ

619
00:45:24,096 --> 00:45:25,931
‎ฆ่าฉันแทนก็ได้นี่

620
00:45:26,515 --> 00:45:28,725
‎เธอต้องชดใช้ 7 หมื่นล้านของฉันสิ

621
00:45:29,560 --> 00:45:32,187
‎ด้วยความเจ็บปวดมูลค่า 7 หมื่นล้าน

622
00:45:34,022 --> 00:45:36,942
‎เธอจะได้ยินข่าวร้ายระหว่างที่อยู่ในคุกนะ

623
00:45:37,526 --> 00:45:39,361
‎เธอจะทำอะไรไม่ได้สักอย่าง

624
00:45:40,154 --> 00:45:41,947
‎แต่ละวันของเธอก็จะยาวนาน

625
00:45:43,157 --> 00:45:46,660
‎ฉันจะยื้อชีวิตเธอไว้อีก 20 ปี

626
00:45:48,537 --> 00:45:51,707
‎ไม่ ไม่ได้นะ

627
00:45:51,790 --> 00:45:53,542
‎ไม่นะ

628
00:47:53,495 --> 00:47:56,039
‎ไม่ทราบว่าติดต่อผมมาโดยตรงได้ไหมครับ

629
00:47:56,123 --> 00:47:59,209
‎ได้ครับ งั้นกดเบอร์ไว้แล้วผมจะโทรไป

630
00:47:59,293 --> 00:48:00,294
‎ครับ

631
00:48:02,045 --> 00:48:03,714
‎- นี่ครับ
‎- ไว้จะโทรไปนะครับ

632
00:48:03,797 --> 00:48:05,090
‎- ขอบคุณครับ
‎- ครับ

633
00:48:05,173 --> 00:48:06,174
‎ขอบคุณครับ

634
00:48:20,397 --> 00:48:21,440
‎ให้ตายสิ

635
00:48:35,621 --> 00:48:38,040
‎(เหล่ารุ่นพี่ที่เชิดหน้าชูตาโรงเรียนเรา)

636
00:48:47,758 --> 00:48:50,302
‎ฉันดูรายการจัดสวนทีวีทุกวันเลยนะ

637
00:48:51,178 --> 00:48:53,597
‎รอดูกล้วยไม้สีน้ำเงิน

638
00:48:54,848 --> 00:48:56,725
‎ฉันคิดไปสารพัด

639
00:48:57,726 --> 00:49:00,646
‎"กล้วยไม้มันงั้นๆ กว่าที่คิดเหรอ"

640
00:49:01,647 --> 00:49:03,982
‎"ฉันต้อนรับดีไม่พอเหรอ"

641
00:49:06,068 --> 00:49:09,279
‎ฉันเพิ่งเข้าใจก็หลังจากเห็นเธอออกข่าวสามทุ่ม

642
00:49:09,905 --> 00:49:11,323
‎ว่าฉันถูกหลอก

643
00:49:12,115 --> 00:49:15,494
‎ฉันบอกเธอหรือยังนะ
‎ว่าเคยได้รับการฝึกจากซีไอเอ

644
00:49:15,994 --> 00:49:19,748
‎ฉันได้เรียนรู้จากที่นั่น
‎ว่าร่างกายและจิตใจของมนุษย์

645
00:49:19,831 --> 00:49:21,249
‎อ่อนแอแค่ไหน

646
00:49:22,584 --> 00:49:25,420
‎คนพวกนั้นเชื่อว่าคนเรามีจิตวิญญาณ

647
00:49:26,129 --> 00:49:29,549
‎พวกเขาสอนวิธีทำลายจิตวิญญาณให้สิ้นซาก

648
00:49:31,510 --> 00:49:33,845
‎ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็ไม่อยากทรมานหรอก

649
00:49:34,346 --> 00:49:37,808
‎เพราะจิตวิญญาณฉันก็จะถูกทำลายไปด้วย

650
00:49:38,308 --> 00:49:40,310
‎แต่มีอย่างหนึ่ง

651
00:49:41,812 --> 00:49:43,438
‎ที่ฉันทนไม่ได้

652
00:49:46,900 --> 00:49:48,944
‎การดูหมิ่นท่านนายพล

653
00:50:00,747 --> 00:50:02,833
‎ฉันชอบแววตาเธอ

654
00:50:02,916 --> 00:50:04,751
‎เลยเล่าเรื่องท่านนายพล

655
00:50:04,835 --> 00:50:07,838
‎และบอกข้อมูลสำคัญพวกนั้น

656
00:50:09,673 --> 00:50:11,925
‎แต่เธอทำตัวเป็นสายลับ

657
00:50:23,520 --> 00:50:25,230
‎ทุกคนกรุณายืนขึ้น

658
00:50:43,665 --> 00:50:44,791
‎นั่งได้ครับ

659
00:50:54,843 --> 00:50:57,554
‎พยานทำงานอะไรในบริษัทครับ

660
00:50:58,388 --> 00:51:00,974
‎ผมดูแลทรัพย์สินในต่างประเทศ
‎ของวอนรยองกรุ๊ปครับ

661
00:51:01,057 --> 00:51:04,144
‎แล้วคุณทราบเรื่องการยักยอก
‎ของจินฮวายองเมื่อไหร่ครับ

662
00:51:04,686 --> 00:51:06,146
‎หลังจากจินฮวายองฆ่าตัวตายครับ

663
00:51:06,980 --> 00:51:09,399
‎จากนั้นคุณก็ได้ร่วมงานกับจำเลยโออินจู

664
00:51:09,483 --> 00:51:13,570
‎ซึ่งสนิทกับจินฮวายอง
‎เพื่อตามหาเงินที่ถูกยักยอกไปใช่ไหมครับ

665
00:51:13,653 --> 00:51:14,529
‎ใช่ครับ

666
00:51:14,613 --> 00:51:19,034
‎ทราบได้ยังไงครับว่ามีเงิน 7 หมื่นล้าน
‎ในชื่อของจำเลยโออินจู

667
00:51:20,243 --> 00:51:21,953
‎โออินจูขอให้ผมช่วยครับ

668
00:51:22,537 --> 00:51:25,582
‎ขอให้ผมถอนเงิน 7 หมื่นล้านวอน
‎ในชื่อเธอที่สิงคโปร์

669
00:51:26,833 --> 00:51:27,959
‎โกหก

670
00:51:28,627 --> 00:51:33,548
‎ทราบหรือเปล่าครับว่าคำให้การนี้
‎อาจทำให้คุณถูกลงโทษทางอาญา

671
00:51:34,341 --> 00:51:35,550
‎ทราบครับ

672
00:51:35,634 --> 00:51:39,971
‎แต่คุณก็ยืนยันจะให้การ
‎เพื่อเปิดเผยความจริง

673
00:51:40,055 --> 00:51:41,598
‎ของคดียักยอก 7 หมื่นล้านเหรอครับ

674
00:51:42,724 --> 00:51:44,100
‎ใช่ครับ

675
00:51:44,184 --> 00:51:46,978
‎ถ้างั้นคุณก็พูดจากใจจริงเลยสินะครับ

676
00:51:47,854 --> 00:51:49,397
‎ผมไม่มีเหตุผลให้โกหกครับ

677
00:51:51,608 --> 00:51:52,692
‎จบการซักถามครับ

678
00:51:57,614 --> 00:52:01,243
‎(ศาลแขวงกลางกรุงโซล)

679
00:52:01,326 --> 00:52:03,203
‎ทำไมจำเลยโออินจู

680
00:52:03,286 --> 00:52:08,375
‎ถึงขอให้คุณถอนเงิน 7 หมื่นล้าน
‎ในชื่อของเธอล่ะครับ

681
00:52:10,335 --> 00:52:11,294
‎เธอกลัวครับ

682
00:52:11,795 --> 00:52:12,671
‎อะไรนะครับ

683
00:52:13,421 --> 00:52:17,759
‎โออินจูรู้ว่าจินฮวายอง
‎ได้ฝากเงินผิดกฎหมายเข้าบัญชีเธอ

684
00:52:18,426 --> 00:52:20,846
‎เธอกลัวมากครับว่าจะเกิดเรื่องอันตราย

685
00:52:20,929 --> 00:52:23,098
‎เธอเลยเร่งให้ผมถอนเงินนั้น

686
00:52:23,598 --> 00:52:25,183
‎ออกมาเร็วๆ ครับ

687
00:52:25,267 --> 00:52:28,144
‎แต่คุณโอนเงินนั้นเข้าเยนี เอนเตอร์ไพรซ์

688
00:52:28,228 --> 00:52:32,274
‎ที่เป็นเปเปอร์คอมปะนีในหมู่เกาะเวอร์จิน

689
00:52:32,357 --> 00:52:34,359
‎ในชื่อของโออินจูด้วยไม่ใช่เหรอครับ

690
00:52:35,360 --> 00:52:36,361
‎ใช่ครับ

691
00:52:37,028 --> 00:52:41,116
‎แต่เงิน 7 หมื่นล้านนั้น
‎ถูกนำไปฟอกที่เยนี เอนเตอร์ไพรซ์

692
00:52:41,199 --> 00:52:43,827
‎สุดท้ายแล้วก็โอนไปที่
‎เปเปอร์คอมปะนีในปานามา

693
00:52:43,910 --> 00:52:46,496
‎ชื่อเอชเอสโฮลดิงส์ครับ

694
00:52:46,580 --> 00:52:47,831
‎เอชเอสโฮลดิงส์เหรอครับ

695
00:52:47,914 --> 00:52:49,916
‎ใครเป็นเจ้าของที่นั่นครับ

696
00:52:52,043 --> 00:52:53,128
‎ผู้อำนวยการวอนซังอาครับ

697
00:53:09,978 --> 00:53:13,023
‎ผมนำรายการธุรกรรมของเอชเอสโฮลดิงส์
‎เปเปอร์คอมปะนีในปานามา

698
00:53:13,106 --> 00:53:14,566
‎ที่ผู้อำนวยการวอนซังอา

699
00:53:15,150 --> 00:53:18,028
‎ใช้เก็บเงินทุนซุกซ่อนเกินสิบปีมาด้วยครับ

700
00:53:18,111 --> 00:53:22,824
‎ขอค้านครับ ไม่สามารถยืนยันได้ว่า
‎หลักฐานชิ้นนั้นได้มาอย่างถูกกฎหมายหรือไม่

701
00:53:23,825 --> 00:53:27,412
‎พยาน ได้หลักฐานนั้นมาจากไหนคะ

702
00:53:27,495 --> 00:53:31,541
‎การดูแลรายการธุรกรรมโดยใช้เอกสาร
‎ที่ออกโดยธนาคารอย่างถูกกฎหมาย

703
00:53:32,042 --> 00:53:33,585
‎คืองานของผมครับ

704
00:53:51,061 --> 00:53:53,897
‎ตรวจสอบรายการเงิน 7 หมื่นล้าน
‎ที่โอนเข้าเอชเอสโฮลดิงส์

705
00:53:53,980 --> 00:53:57,525
‎ซึ่งมีผู้อำนวยการวอนซังอา
‎เป็นกรรมการได้เลยครับ

706
00:53:57,609 --> 00:54:00,195
‎(ถอน ฝาก ยอดคงเหลือ สาขา)

707
00:54:02,322 --> 00:54:04,532
‎ถ้างั้น พยานกำลังบอกว่า

708
00:54:05,200 --> 00:54:07,535
‎จำเลยโออินจู

709
00:54:07,619 --> 00:54:09,955
‎ไม่รู้เรื่องการยักยอก 7 หมื่นล้าน

710
00:54:10,038 --> 00:54:13,041
‎กลับกันเธอถอนเงิน 7 หมื่นล้านออก

711
00:54:13,124 --> 00:54:15,877
‎เพื่อที่จะไม่มาพัวพันกับการยักยอก
‎งั้นเหรอครับ

712
00:54:18,922 --> 00:54:21,174
‎เราไม่บอกข้อมูลงานลับระดับนี้

713
00:54:21,257 --> 00:54:23,593
‎ให้กับพนักงานระดับล่าง
‎อย่างโออินจูหรอกครับ

714
00:54:24,844 --> 00:54:27,430
‎เหตุผลที่จินฮวายองเลือกโออินจู
‎เป็นเป้าหมายตั้งแต่แรก

715
00:54:27,514 --> 00:54:32,227
‎เพราะเธอใสซื่อและไม่มีความรู้เรื่องการเงิน
‎มากพอจนยอมเซ็นเอกสาร

716
00:54:32,310 --> 00:54:34,729
‎เปิดบัญชีธนาคารต่างประเทศ

717
00:54:34,813 --> 00:54:36,898
‎โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่านั่นเป็นเอกสารอะไรครับ

718
00:54:38,024 --> 00:54:41,861
‎เมื่อตัวการยักยอกเงินอย่างจินฮวายอง
‎และกรรมการชินฮยอนมินตายอย่างกะทันหัน

719
00:54:43,196 --> 00:54:44,948
‎โออินจูที่ถูกความกลัวครอบงำ

720
00:54:45,031 --> 00:54:47,575
‎ก็คืนเงิน 2 พันล้าน
‎และพร้อมที่จะออกจากบริษัท

721
00:54:47,659 --> 00:54:50,704
‎แล้วเธอก็ถอนเงิน 7 หมื่นล้าน
‎และขอให้ผมรับเงินไปครับ

722
00:54:51,913 --> 00:54:52,914
‎และนี่คือสาเหตุ

723
00:54:54,249 --> 00:54:56,376
‎ที่คดีนี้เผยแพร่ออกไปสู่โลกภายนอกครับ

724
00:54:57,627 --> 00:55:00,130
‎คำให้การนี้อาจทำให้คุณ

725
00:55:00,213 --> 00:55:05,301
‎ถูกลงโทษทางอาญาในข้อหายักยอก
‎อย่างเป็นระบบและก่อตั้งกองทุนซุกซ่อน

726
00:55:05,385 --> 00:55:08,430
‎ที่ออร์คิดการก่อสร้าง ทราบไหมครับ

727
00:55:12,267 --> 00:55:13,518
‎ทราบครับ

728
00:55:13,601 --> 00:55:14,853
‎ถ้าอย่างนั้น

729
00:55:14,936 --> 00:55:16,813
‎คุณก็คงพูดความจริงจากใจเลยสินะครับ

730
00:55:16,896 --> 00:55:17,772
‎ขอบคุณครับ

731
00:55:39,252 --> 00:55:42,630
‎ผมว่าในชั้นแรกคงจำคุกหนึ่งปี
‎ชั้นสองน่าจะคุมประพฤติครับ

732
00:55:58,855 --> 00:56:01,399
‎คิดยังไงกับคำให้การในศาล
‎ของคุณชเวโดอิลครับ

733
00:56:01,483 --> 00:56:04,360
‎คุณชเวโดอิลบอกว่า
‎คุณสั่งให้เขาฟอกเงินนะคะ

734
00:56:04,444 --> 00:56:06,821
‎ทราบเรื่องเอชเอสโฮลดิงส์
‎ที่คุณชเวโดอิลพูดถึงไหมครับ

735
00:56:06,905 --> 00:56:09,324
‎ผู้อำนวยการ เงิน 7 หมื่นล้านอยู่ไหนครับ

736
00:56:09,407 --> 00:56:12,410
‎- เขาพูดจริงหรือเปล่าคะ
‎- พูดอะไรหน่อยครับ

737
00:56:12,494 --> 00:56:15,455
‎- พูดหน่อยสิครับ
‎- ถอยไป

738
00:56:21,252 --> 00:56:23,088
‎ไม่สมเหตุผลเลยสักนิด

739
00:56:23,171 --> 00:56:27,133
‎ไม่ทราบจริงๆ เหรอคะ
‎ว่าชเวโดอิลฝากเงินเข้าบัญชีผู้อำนวยการ

740
00:56:27,217 --> 00:56:28,968
‎ฉันไม่ได้มีแค่สองสามบัญชีนะ

741
00:56:29,052 --> 00:56:31,012
‎ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบัญชีนั่นเอาไว้ทำอะไร

742
00:56:32,472 --> 00:56:34,015
‎เขาอาจจะปลอมขึ้นมาก็ได้

743
00:56:34,516 --> 00:56:35,600
‎ฉันจะไปเช็กเอง

744
00:56:36,976 --> 00:56:41,856
‎แต่ถ้าเป็นเรื่องจริง ชเวโดอิลโอน 7 หมื่นล้าน
‎เข้าบัญชีผอ.ทำไมกันคะ

745
00:56:41,940 --> 00:56:43,566
‎เขาเก็บไว้เองก็ได้นี่

746
00:56:45,819 --> 00:56:47,070
‎คงไม่มี…

747
00:56:47,153 --> 00:56:50,615
‎ผู้ชายคนไหนยอมให้ 7 หมื่นล้านหายวับ
‎เพราะผู้หญิงที่กิ๊กอยู่ใช่ไหมคะ

748
00:56:50,698 --> 00:56:53,284
‎เพ้อเจ้อบ้าอะไรอยู่ได้ กวนประสาท

749
00:56:54,577 --> 00:56:55,578
‎ขอโทษค่ะ

750
00:57:04,587 --> 00:57:05,588
‎ครับ

751
00:57:06,214 --> 00:57:07,340
‎ครับๆ

752
00:57:10,218 --> 00:57:11,219
‎ได้ครับ

753
00:57:28,736 --> 00:57:29,737
‎อะไรกันคะ

754
00:57:30,405 --> 00:57:31,739
‎ฉันมันโง่หรือไงคะ

755
00:57:32,323 --> 00:57:34,659
‎ไม่รู้เรื่องการเงินไม่ได้แปลว่าโง่นะครับ

756
00:57:34,742 --> 00:57:36,786
‎คุณหายไปโดยไม่บอกกล่าว

757
00:57:37,328 --> 00:57:40,039
‎จู่ๆ ก็โผล่พรวดเข้ามา
‎แล้วแสดงละครให้ดูเฉย

758
00:57:40,123 --> 00:57:41,916
‎แบบนี้เท่ากับทำเหมือนฉันโง่นะคะ

759
00:57:43,960 --> 00:57:46,379
‎ผมขอโทษครับ ผมมีเหตุจำเป็น

760
00:57:46,463 --> 00:57:49,591
‎ไม่ไง คนที่ทำได้ทุกอย่างแบบคุณ

761
00:57:49,674 --> 00:57:52,051
‎บอกมาสักคำว่าคุณปลอดภัย

762
00:57:52,135 --> 00:57:54,179
‎แค่นั้นก็ทำให้ฉันไม่ได้เหรอคะ

763
00:57:54,262 --> 00:57:56,139
‎ก็คุณไม่รับสายผม ไม่รับข้อความจากผม

764
00:57:56,222 --> 00:57:59,142
‎พอผมพยายามส่งคนไปบอก
‎คุณก็ไปอยู่ห้องขังเดี่ยวแล้ว

765
00:58:17,243 --> 00:58:18,953
‎ถึงเวลาแล้ว

766
00:58:33,051 --> 00:58:34,052
‎คุณชเวโดอิล

767
00:58:34,719 --> 00:58:35,929
‎คุณถูกจับกุม

768
00:58:36,012 --> 00:58:38,723
‎ข้อหาละเมิดพ.ร.บ.การเพิ่มบทลงโทษ
‎อาชญากรรมทางเศรษฐกิจ

769
00:58:38,806 --> 00:58:41,935
‎คุณมีสิทธิ์แต่งตั้งทนาย
‎และมีสิทธิ์ที่จะไม่พูดครับ

770
00:58:54,948 --> 00:58:57,116
‎ฉันว่าไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ

771
00:58:57,200 --> 00:59:01,037
‎ข้อแรก คำพูดของอาชญากร
‎ไม่ได้น่าเชื่อถือขนาดนั้น

772
00:59:01,120 --> 00:59:03,790
‎สอง พ่อเขาคือชเวฮีแจค่ะ

773
00:59:03,873 --> 00:59:08,127
‎สาม ผู้อำนวยการไม่รู้เรื่อง
‎ว่าทำไมเงินนั่นถึงไปอยู่ในบัญชีคุณ

774
00:59:08,211 --> 00:59:13,258
‎สี่ บริจาคเงินทั้งหมดนั่นให้มูลนิธิสิคะ
‎เพื่อยืนยันสิ่งที่คุณพูด

775
00:59:14,592 --> 00:59:16,010
‎ทั้ง 7 หมื่นล้านเลยเหรอ

776
00:59:16,094 --> 00:59:18,054
‎แบบนั้นจะดูจริงใจเต็มร้อย

777
00:59:18,137 --> 00:59:19,264
‎แล้วก็หมดปัญหาค่ะ

778
00:59:20,598 --> 00:59:21,933
‎รุ่นพี่ครับ

779
00:59:22,433 --> 00:59:25,520
‎- ผมว่ารุ่นพี่ต้องดูอันนี้หน่อย
‎- คราวก่อน ทางเอชทีเอ็นของเรา

780
00:59:25,603 --> 00:59:29,107
‎ได้รายงานข้อกังขาเกี่ยวกับ
‎คดีฆาตกรรมย่านฮงชิน

781
00:59:29,774 --> 00:59:33,278
‎- ฉันว่าคุณต้องดูข่าวเอชทีเอ็นตอนนี้หน่อยค่ะ
‎- หลายคนน่าจะจำได้นะครับ

782
00:59:33,361 --> 00:59:36,197
‎วันนี้นักข่าวโออินกยอง
‎ที่เคยออกตัวว่าจะเปิดเผยความจริง

783
00:59:36,281 --> 00:59:39,450
‎เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมย่านฮงชิน

784
00:59:39,534 --> 00:59:43,871
‎มีความจริงอีกอย่างจะเปิดเผย
‎และมาอยู่ในห้องส่งกับเราแล้วครับ

785
00:59:44,789 --> 00:59:46,291
‎ขอบคุณที่กลับมาอีกนะครับ

786
00:59:47,292 --> 00:59:50,003
‎นักข่าวโออินกยอง วันนี้เตรียมข่าวอะไรมาครับ

787
00:59:50,086 --> 00:59:51,546
‎เป็นประเด็นเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ

788
00:59:51,629 --> 00:59:54,507
‎ข้อสงสัยที่ว่าการตายของนางสาวจิน
‎พนักงานบัญชี ออร์คิดการก่อสร้าง

789
00:59:54,591 --> 00:59:57,176
‎ที่ได้จบชีวิตตัวเอง
‎หลังยักยอกเงิน 7 หมื่นล้านวอน

790
00:59:57,260 --> 01:00:00,597
‎มีผู้อำนวยการวอนซังอาแห่งหอศิลป์วอนรยอง
‎ภรรยาของประธานพัคแจซัง

791
01:00:00,680 --> 01:00:02,557
‎เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ค่ะ

792
01:00:02,640 --> 01:00:03,641
‎ครับ

793
01:00:03,725 --> 01:00:04,559
‎(จางซาพยอง)

794
01:00:04,642 --> 01:00:06,978
‎นี่คือภาพจากกล้องวงจรปิด
‎ห้องนอนผู้อำนวยการวอนซังอา

795
01:00:07,061 --> 01:00:09,772
‎หนึ่งชั่วโมงก่อนเวลาที่คาดว่า
‎นางสาวจินเสียชีวิตค่ะ

796
01:00:13,818 --> 01:00:16,487
‎เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้
‎กรุณาฝากข้อความ…

797
01:00:16,571 --> 01:00:19,365
‎ผู้อำนวยการวอนสวมโค้ตขนเฟอร์
‎แล้วออกไปข้างนอกค่ะ

798
01:00:19,449 --> 01:00:24,078
‎สองชั่วโมงครึ่งต่อมา
‎เธอกลับมาบ้านโดยไม่ได้สวมโค้ตขนเฟอร์

799
01:00:25,371 --> 01:00:29,792
‎นางสาวจินเสียชีวิตขณะที่สวมโค้ตขนเฟอร์
‎ที่คล้ายกับของผู้อำนวยการวอนค่ะ

800
01:00:33,588 --> 01:00:36,257
‎นี่เป็นโค้ตขนเฟอร์ที่นางสาวจินสวม
‎ขณะที่เสียชีวิตค่ะ

801
01:00:36,341 --> 01:00:39,427
‎เป็นสินค้ายี่ห้อหรูที่มีมูลค่าถึงสิบล้านวอน

802
01:00:39,510 --> 01:00:42,096
‎วางขายในประเทศ
‎แค่ประมาณแปดตัวเท่านั้นค่ะ

803
01:00:44,390 --> 01:00:46,059
‎ยังไงมันก็เป็นขนธรรมชาติ

804
01:00:46,643 --> 01:00:48,436
‎สีสันเลยเป็นเอกลักษณ์มากค่ะ

805
01:00:48,519 --> 01:00:51,356
‎ครับ ดูเหมือนเป็นของชิ้นเดียวกันเลย

806
01:00:52,815 --> 01:00:54,192
‎แต่ว่านะคะ

807
01:00:54,275 --> 01:00:58,321
‎ยังมีนักบัญชีอีกคนที่ฆ่าตัวตาย
‎ขณะที่สวมโค้ตขนเฟอร์ด้วยค่ะ

808
01:00:58,404 --> 01:01:01,824
‎เธอเคยเข้ารับการสอบสวนของตำรวจ
‎ข้อหายักยอกเงิน 5,200 ล้านวอน

809
01:01:01,908 --> 01:01:03,993
‎เธอทำงานที่วอนรยองการก่อสร้าง

810
01:01:04,077 --> 01:01:06,371
‎บริษัทเดิมของออร์คิดการก่อสร้าง
‎นางสาวยางค่ะ

811
01:01:15,129 --> 01:01:17,048
‎นี่คือผลงานการจบการศึกษา

812
01:01:17,131 --> 01:01:20,051
‎ที่โรงเรียนละครเวทีนิวยอร์ก
‎ของผู้อำนวยการวอนซังอา

813
01:01:21,135 --> 01:01:23,596
‎มีชื่อว่า "ห้องที่ปิดตาย" ค่ะ

814
01:01:24,972 --> 01:01:27,850
‎ในนี้มีตุ๊กตา
‎ที่สวมโค้ตขนเฟอร์อยู่ด้วยค่ะ

815
01:01:30,186 --> 01:01:33,981
‎คนละสถานการณ์กัน
‎แต่มีลักษณะคล้ายกันชัดเจนเลยครับ

816
01:01:34,065 --> 01:01:36,609
‎มันมีลักษณะคล้ายกัน
‎ซึ่งมองข้ามไม่ได้เลยก็จริง

817
01:01:37,944 --> 01:01:40,488
‎แต่ผมว่ายังไม่พอให้มองว่า
‎ผู้อำนวยการวอนซังอา

818
01:01:40,571 --> 01:01:42,865
‎เกี่ยวข้องกับการตายเหล่านี้โดยตรงนะ

819
01:01:44,075 --> 01:01:47,578
‎ในจุดเสียชีวิตของทั้งสามนี้
‎ยังมีลักษณะร่วมอย่างอื่นอีกค่ะ

820
01:01:47,662 --> 01:01:50,748
‎กล้วยไม้สีน้ำเงินที่ถูกวางไว้ในจุดเกิดเหตุ

821
01:01:51,624 --> 01:01:54,335
‎เป็นกล้วยไม้ที่หายากทั่วโลกค่ะ

822
01:01:59,257 --> 01:02:01,718
‎เพื่อหาคำตอบว่ากล้วยไม้เหล่านี้
‎ที่พบในจุดเกิดเหตุ

823
01:02:01,801 --> 01:02:03,970
‎มีความหมายอะไรแฝงอยู่บ้าง

824
01:02:04,470 --> 01:02:06,514
‎เราจึงได้เชิญผู้เชี่ยวชาญมาที่ห้องส่งครับ

825
01:02:07,557 --> 01:02:11,310
‎ผู้เชี่ยวชาญระดับโลกด้านกล้วยไม้สีน้ำเงิน
‎ครูใหญ่โรงเรียนวอนรยอง

826
01:02:11,394 --> 01:02:13,187
‎อาจารย์จางซาพยองครับ

827
01:02:14,647 --> 01:02:15,815
‎สวัสดีครับ

828
01:02:16,399 --> 01:02:17,817
‎ผมจางซาพยองครับ

829
01:02:18,735 --> 01:02:22,780
‎ได้ยินว่ากล้วยไม้สีน้ำเงิน
‎เป็นกล้วยไม้หายากจนถูกประกาศว่า

830
01:02:22,864 --> 01:02:24,657
‎มีเพียงสองต้นจากทั่วโลกเท่านั้น

831
01:02:25,199 --> 01:02:27,952
‎มันเรียกว่า "กล้วยไม้ที่หายไป" ครับ

832
01:02:28,035 --> 01:02:32,165
‎ที่แหล่งกำเนิดในเวียดนาม
‎ได้สูญพันธุ์ไปหมดแล้ว

833
01:02:32,248 --> 01:02:33,916
‎หนึ่งต้นที่ผมเป็นเจ้าของ

834
01:02:34,000 --> 01:02:36,502
‎กับอีกหนึ่งต้นที่ให้เป็นของขวัญ
‎กับคนรู้จักในอเมริกา

835
01:02:36,586 --> 01:02:39,964
‎มีเพียงสองต้นนี้อย่างเป็นทางการครับ

836
01:02:40,047 --> 01:02:41,299
‎หายากจริงด้วยครับ

837
01:02:42,967 --> 01:02:48,264
‎งั้นจะอธิบายเรื่องกล้วยไม้
‎ที่พบในจุดเกิดเหตุเหล่านี้ยังไงครับ

838
01:02:48,347 --> 01:02:51,476
‎กล้วยไม้สีน้ำเงินได้รับอิทธิพลโดยสมบูรณ์

839
01:02:51,559 --> 01:02:55,688
‎จากเชื้อราและจุลินทรีย์
‎ที่เติบโตบนต้นไม้พันธุ์เฉพาะครับ

840
01:02:55,772 --> 01:02:58,608
‎มันจะอยู่ไม่ได้ถ้าห่างจากต้นไม้นั้น

841
01:02:58,691 --> 01:03:00,526
‎แต่เมื่อนานมาแล้ว

842
01:03:00,610 --> 01:03:02,653
‎ต้นไม้นั้นถูกนำเข้ามาจากเวียดนาม

843
01:03:02,737 --> 01:03:05,198
‎และปลูกไว้ในที่หนึ่งอย่างลับๆ ครับ

844
01:03:06,199 --> 01:03:08,993
‎เป็นที่เดียวจากทั่วโลก

845
01:03:09,911 --> 01:03:10,828
‎ที่นั่นก็คือ

846
01:03:11,412 --> 01:03:13,164
‎บ้านของประธานพัคแจซังผู้ล่วงลับ

847
01:03:13,998 --> 01:03:17,418
‎กับผู้อำนวยการวอนซังอานั่นเองครับ

848
01:03:26,886 --> 01:03:28,888
‎เธอทำตัวเป็นสายลับ

849
01:03:36,187 --> 01:03:37,647
‎พูดมา

850
01:03:37,730 --> 01:03:39,065
‎เป้าหมายของเธอคืออะไร

851
01:03:43,569 --> 01:03:45,905
‎คนงานเหมือง คนสวน

852
01:03:46,489 --> 01:03:48,825
‎ลูกเรือ ช่างซ่อมรองเท้า

853
01:03:48,908 --> 01:03:51,285
‎คนงานก่อสร้างรายวัน พนักงานยกกระเป๋า

854
01:03:52,578 --> 01:03:55,122
‎ท่านนายพลเลือก
‎เฉพาะคนแบบนี้เข้ากองทหาร

855
01:03:56,290 --> 01:03:58,084
‎คนที่มีความสามารถยิ่งกว่าใครๆ

856
01:03:58,167 --> 01:04:00,670
‎แต่อยู่ในจุดที่ต้อยต่ำที่สุด

857
01:04:00,753 --> 01:04:03,506
‎ทว่าพวกเขามีความจงรักภักดีแรงกล้า

858
01:04:03,589 --> 01:04:06,342
‎และพร้อมจะสละชีวิตตัวเองได้ทุกเมื่อ

859
01:04:10,054 --> 01:04:11,889
‎(จากจุดที่ต่ำและมืดที่สุด
‎สู่จุดที่สูงและสว่างที่สุด)

860
01:04:11,973 --> 01:04:14,141
‎เราถูกเรียกว่า "เมล็ดข้าว"

861
01:04:15,142 --> 01:04:16,519
‎ท่านนายพล

862
01:04:17,979 --> 01:04:19,814
‎รวบรวมเมล็ดข้าวอย่างเรา

863
01:04:21,190 --> 01:04:23,192
‎มาตั้งกองทหาร และเคยพูดไว้ว่า

864
01:04:25,903 --> 01:04:27,864
‎"เราเข้มแข็งยิ่งกว่าใคร"

865
01:04:28,739 --> 01:04:32,743
‎"ความแข็งแกร่งของเรา
‎มาจากที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา"

866
01:04:32,827 --> 01:04:37,665
‎"เราจะแทรกซึมในสังคมเกาหลี
‎อย่างลับๆ เหมือนกับผี"

867
01:04:37,748 --> 01:04:39,417
‎"เมื่อรู้ตัวอีกที"

868
01:04:39,500 --> 01:04:41,669
‎"เราก็จะครอบครองทุกอย่างแล้ว"

869
01:04:42,336 --> 01:04:46,048
‎"เราจะยิ่งใหญ่และแข็งแกร่งแบบนั้น"

870
01:04:48,092 --> 01:04:50,636
‎อาจารย์ต่างจากคนอื่นในกองทหาร

871
01:04:51,262 --> 01:04:53,306
‎เพราะว่าเคยเป็นครูโรงเรียนประถม

872
01:05:02,690 --> 01:05:04,609
‎ถ้าได้อยู่ในพื้นที่แร้นแค้น

873
01:05:05,234 --> 01:05:08,571
‎เราจะได้เห็นว่าแม้แต่เด็ก
‎ที่เปล่งประกายที่สุดก็เหี่ยวเฉาลงได้

874
01:05:09,614 --> 01:05:13,826
‎ท่านนายพลรับปากว่าจะ
‎อุปถัมภ์เด็กพวกนั้นด้วยความทะนุถนอม

875
01:05:14,994 --> 01:05:17,872
‎ฉันจัดหาเด็กๆ ให้สมาคมจองรัน

876
01:05:17,955 --> 01:05:19,916
‎(ข่าวโอบีเอ็น นักข่าวจางมารี)

877
01:05:23,461 --> 01:05:27,590
‎พวกเขากำลังเฉิดฉายไปทั่วทุกแห่งในสังคม

878
01:05:28,257 --> 01:05:33,429
‎ให้เด็กๆ พวกนี้เติบโตขึ้น
‎แล้วสานต่อเจตนารมณ์ของท่านนายพล

879
01:05:34,722 --> 01:05:36,641
‎นั่นคือความใฝ่ฝันของฉัน

880
01:05:37,141 --> 01:05:39,060
‎แม้แต่คนหนุ่มสาวในปัจจุบัน

881
01:05:39,143 --> 01:05:42,146
‎ก็อาจจะเปิดใจยอมรับจิตวิญญาณ
‎ของท่านนายพลก็ได้ค่ะ

882
01:05:45,066 --> 01:05:46,400
‎แต่พัคแจซัง

883
01:05:47,401 --> 01:05:49,028
‎ทรยศความใฝ่ฝันของอาจารย์ค่ะ

884
01:05:49,612 --> 01:05:51,781
‎เขาสั่งสมความมั่งคั่งและเข่นฆ่าคน

885
01:05:51,864 --> 01:05:53,824
‎เพียงเพื่อเกียรติยศ
‎และผลประโยชน์ของตัวเองนี่คะ

886
01:05:55,826 --> 01:05:59,121
‎ผู้อำนวยการวอนซังอาก็ฆ่าคนเพื่อความสนุก

887
01:05:59,705 --> 01:06:01,791
‎กล้าดียังไงถึงฆ่าลูกชายท่านนายพล

888
01:06:03,542 --> 01:06:05,294
‎ให้อภัยไม่ได้หรอก

889
01:06:06,253 --> 01:06:07,630
‎มีแค่อาจารย์เท่านั้นค่ะ

890
01:06:08,506 --> 01:06:10,675
‎ที่จะทำให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางได้

891
01:06:11,801 --> 01:06:15,054
‎คุณเป็นผู้สืบทอดหนึ่งเดียว
‎ที่สานต่อเจตนารมณ์ของท่านนายพลนี่คะ

892
01:06:15,137 --> 01:06:16,180
‎แน่นอน

893
01:06:16,263 --> 01:06:20,559
‎เพราะงั้นท่านนายพลถึงได้ยกบันทึกให้ฉันไง

894
01:06:22,353 --> 01:06:23,771
‎บันทึกเหรอคะ

895
01:06:23,854 --> 01:06:26,357
‎ฉันเลี้ยงดูเด็กพวกนั้นมาเอง

896
01:06:26,440 --> 01:06:27,942
‎ในเมื่อพวกมันเหลวไหล

897
01:06:28,818 --> 01:06:30,736
‎ฉันก็ควรจะเป็นคนแก้ไข

898
01:06:31,320 --> 01:06:33,364
‎ในนามสมาคมจองรันของเรา

899
01:06:35,366 --> 01:06:36,951
‎ตอนนี้รูปขึ้นมาแล้วครับ

900
01:06:37,618 --> 01:06:40,997
‎กล้วยไม้สีน้ำเงินที่ถูกประกาศว่า
‎มีเพียงสองต้นจากทั่วทั้งโลก

901
01:06:41,080 --> 01:06:44,917
‎แต่ในรูปจะเห็นได้ว่ามีกล้วยไม้นับร้อยต้น
‎แขวนอยู่บนต้นไม้ครับ

902
01:06:45,001 --> 01:06:48,129
‎ที่นี่คือบ้านของ
‎ผู้อำนวยการวอนซังอาเหรอครับ

903
01:06:48,212 --> 01:06:50,047
‎ครับ ใช่ครับ

904
01:06:50,881 --> 01:06:54,927
‎ถ้าเกิดว่าพบกล้วยไม้สีน้ำเงิน
‎ในจุดเกิดเหตุฆาตกรรม

905
01:06:55,011 --> 01:06:56,846
‎ก็แปลว่ากล้วยไม้พวกนั้น

906
01:06:57,847 --> 01:07:02,351
‎มาจากบ้านของผู้อำนวยการวอนซังอา
‎ไม่ผิดแน่นอนครับ

907
01:07:03,394 --> 01:07:04,562
‎ถ้านั่นเป็นความจริง

908
01:07:05,438 --> 01:07:08,899
‎ดูเหมือนว่าตำรวจต้องเร่งมือ
‎สืบสวนคดีนี้แล้วนะครับ

909
01:07:18,826 --> 01:07:24,290
‎(เอชทีเอ็น)

910
01:07:45,561 --> 01:07:47,021
‎ครั้งนี้นายก็ยังเชื่อใจฉันไหม

911
01:07:47,730 --> 01:07:49,106
‎พูดตรงๆ ครั้งนี้

912
01:07:50,649 --> 01:07:52,359
‎ฉันนึกว่าจะเสียเธอไปซะแล้ว

913
01:07:59,200 --> 01:08:00,201
‎ฉันขอโทษ

914
01:08:01,410 --> 01:08:03,120
‎ฉันไม่น่าปล่อยเธอไปเลย

915
01:08:04,330 --> 01:08:05,915
‎คราวหน้าจะไม่ให้เธอหลุดมือเด็ดขาด

916
01:08:10,586 --> 01:08:15,174
‎(กระทรวงยุติธรรม
‎ส่งตัวฉุกเฉิน)

917
01:08:15,758 --> 01:08:17,384
‎จริงไหมคะที่คุณไม่มีส่วนร่วมในการยักยอก

918
01:08:17,468 --> 01:08:19,678
‎ไม่ทราบเรื่องการยักยอกของผอ.วอนซังอา
‎กับคุณจินฮวายองเหรอครับ

919
01:08:19,762 --> 01:08:21,931
‎ไม่ใช่ว่าโบ้ยความผิดทั้งหมด
‎ให้คุณจินฮวายองที่ตายไปเหรอครับ

920
01:08:22,014 --> 01:08:23,224
‎จะปฏิเสธจนถึงที่สุดไหมคะ

921
01:08:23,307 --> 01:08:26,143
‎พูดมาสักคำสิครับว่ารู้เรื่องที่ผอ.วอนซังอา
‎กับคุณจินฮวายองยักยอกหรือเปล่า

922
01:08:26,227 --> 01:08:28,479
‎- ตอบหน่อยค่ะ
‎- มีอะไรจะพูดไหมครับ

923
01:08:28,562 --> 01:08:29,897
‎รู้หรือเปล่าครับ

924
01:08:33,359 --> 01:08:35,277
‎ประเด็นหลักของการพิจารณาคดีสุดท้าย

925
01:08:35,361 --> 01:08:37,988
‎คือท้ายที่สุดแล้ว นางสาวโอ
‎มีส่วนในการยักยอกหรือไม่

926
01:08:38,072 --> 01:08:41,075
‎หรือว่าเป็นเพียงเหยื่อผู้บริสุทธิ์เท่านั้น

927
01:08:43,953 --> 01:08:46,997
‎ตอนที่เห็นเงิน 2 พันล้านครั้งแรก

928
01:08:48,666 --> 01:08:51,335
‎มันเหมือนมีประกายออกมาจากเงินค่ะ

929
01:08:53,087 --> 01:08:54,588
‎(พยาน)

930
01:08:54,672 --> 01:08:59,093
‎ลำพังได้แต้มสะสมไม่กี่สิบวอน
‎จากซูเปอร์มาเก็ต ฉันก็สั่นแล้ว

931
01:09:01,178 --> 01:09:04,765
‎ฉันเลยมองข้ามเงินก้อนนั้นไม่ลงค่ะ

932
01:09:05,641 --> 01:09:09,603
‎ถ้าเมินเงินนั่นไป ฉันคงจะรู้สึกผิด

933
01:09:11,814 --> 01:09:14,483
‎ฉันรู้ค่ะว่าหลายคนสงสัยฉัน

934
01:09:15,442 --> 01:09:18,529
‎พวกเขาคงคิดว่า
‎พี่ฮวายองจะทิ้งเงินก้อนโตให้ฉัน

935
01:09:19,029 --> 01:09:20,906
‎โดยไม่มีเหตุผลได้ยังไง

936
01:09:23,159 --> 01:09:25,536
‎คงคิดว่าฉันสมรู้ร่วมคิดในการยักยอก

937
01:09:26,328 --> 01:09:27,997
‎หรือไม่ก็ได้มาเป็นค่าตอบแทน

938
01:09:32,126 --> 01:09:33,377
‎ทำไมถึงเป็นแบบนั้น

939
01:09:34,962 --> 01:09:36,630
‎ฉันเองก็สงสัยค่ะ

940
01:09:39,216 --> 01:09:40,968
‎แต่จู่ๆ ฉันก็เข้าใจค่ะ

941
01:09:46,390 --> 01:09:47,391
‎วินาที…

942
01:09:49,310 --> 01:09:50,936
‎วินาทีที่เห็นเงินก้อนนั้น

943
01:09:54,732 --> 01:09:56,108
‎ฉันรู้สึกเหมือน

944
01:09:57,401 --> 01:10:00,529
‎ชีวิตจนๆ ของฉันจะได้รับการชดเชย

945
01:10:01,488 --> 01:10:02,948
‎ความปีติและความโลภ

946
01:10:03,824 --> 01:10:05,242
‎จนตัวสั่น

947
01:10:07,203 --> 01:10:08,662
‎ตอนที่นับเงินนั่น

948
01:10:12,124 --> 01:10:14,418
‎พี่เขาก็คงรู้สึกเหมือนกันค่ะ

949
01:10:17,755 --> 01:10:20,090
‎ฉันคิดว่าเพราะงั้น พี่เขาก็เลยให้เงินฉันค่ะ

950
01:10:21,133 --> 01:10:22,927
‎เพราะเราเป็นคนประเภทเดียวกัน

951
01:10:25,512 --> 01:10:26,347
‎ศาลที่เคารพคะ

952
01:10:27,056 --> 01:10:28,849
‎ได้โปรดลงโทษฉัน

953
01:10:30,017 --> 01:10:32,144
‎ที่รู้สึกปีติและโลภในตอนนั้นเถอะค่ะ

954
01:10:33,187 --> 01:10:36,065
‎ตอนนี้ฉันรู้แล้วค่ะ
‎ว่านั่นคือความผิดของฉัน

955
01:10:39,443 --> 01:10:40,736
‎เพราะเงินนั่น

956
01:10:42,279 --> 01:10:43,530
‎ฉันถึงเกือบตาย

957
01:10:45,783 --> 01:10:47,701
‎สูญเสียและเกือบสูญเสีย

958
01:10:50,579 --> 01:10:51,997
‎คนที่ฉันรักไป

959
01:10:54,917 --> 01:10:56,001
‎ฉันเข้าใจแล้วด้วยค่ะ

960
01:10:57,586 --> 01:11:00,631
‎ว่าเงินก้อนนั้นไม่อาจชดเชย
‎ชีวิตจนๆ ของฉันได้เลย

961
01:11:03,342 --> 01:11:04,510
‎และตอนนี้

962
01:11:07,471 --> 01:11:08,681
‎ตัวฉัน

963
01:11:10,099 --> 01:11:12,017
‎มีค่ายิ่งกว่าเงิน 7 หมื่นล้านค่ะ

964
01:11:14,937 --> 01:11:17,439
‎จินฮวายอง คนร้ายของคดีนี้
‎เสียชีวิตไปแล้วก็จริง

965
01:11:19,441 --> 01:11:21,068
‎แต่ฉันยังมีชีวิตอยู่ค่ะ

966
01:11:22,569 --> 01:11:24,280
‎เพราะงั้น ศาลที่เคารพคะ

967
01:11:24,363 --> 01:11:26,282
‎ได้โปรดลงโทษฉันที่ยังมีชีวิตอยู่

968
01:11:26,782 --> 01:11:30,619
‎และคนพวกนี้ที่สร้างเงินสกปรกขึ้นมา
‎ตั้งแต่แรกเถอะค่ะ

969
01:11:30,703 --> 01:11:34,373
‎พวกเขาหลอกใช้จินฮวายอง
‎ให้ฟอกเงินนั่น

970
01:11:35,207 --> 01:11:37,418
‎และฆ่าจินฮวายองด้วยเหตุผลที่ว่า

971
01:11:38,002 --> 01:11:39,628
‎เธอขโมยเงินของพวกเขาค่ะ

972
01:11:40,963 --> 01:11:43,048
‎ได้โปรดเปิดโปงว่าคนพวกนั้นคือใคร

973
01:11:43,132 --> 01:11:44,383
‎และลงโทษพวกเขาด้วยค่ะ

974
01:12:26,508 --> 01:12:28,927
‎- นั่นจินฮวายองเหรอ
‎- ไม่มีทาง

975
01:12:29,011 --> 01:12:31,680
‎- ใช่ปะ
‎- ใช่ก็แย่แล้ว

976
01:13:32,157 --> 01:13:37,162
‎คำบรรยายโดย: รักษ์สุดา ขุนรักษ์