1
00:00:06,041 --> 00:00:08,875
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,916 --> 00:00:18,250
‎- ตอบคำถาม
‎- ตอบคำถาม

3
00:00:18,333 --> 00:00:20,791
‎- นี่คือสตอรี่บอตส์: เวลาตอบคำถาม
‎- ตอบคำถาม

4
00:00:20,875 --> 00:00:23,375
‎พวกเขาอยู่ในคอมและพวกเขามีงานต้องทำ

5
00:00:23,458 --> 00:00:25,750
‎พวกเขาทำให้การเรียนรู้เป็นเรื่องสนุก

6
00:00:25,833 --> 00:00:27,916
‎หากคุณมีคำถาม พวกเขามีคำตอบ

7
00:00:28,000 --> 00:00:30,291
‎นี่คือสตอรี่บอตส์: เวลาตอบคำถาม

8
00:00:31,250 --> 00:00:32,250
‎ตอบคำถาม

9
00:00:32,333 --> 00:00:34,166
‎(สตอรี่บอตส์ ตอบคำถาม)

10
00:00:38,416 --> 00:00:40,333
‎- ว่าไง
‎- เป็นไงบ้าง

11
00:00:40,833 --> 00:00:44,583
‎ไง บิง สัตว์ที่แข็งแรงที่สุดในโลกคือตัวอะไร

12
00:00:45,125 --> 00:00:46,833
‎เป็นคำถามที่ดีมากเลย มาดูกัน

13
00:00:48,291 --> 00:00:51,333
‎ด้วงมูลสัตว์สามารถรับน้ำหนัก
‎กว่า 1,100 เท่าของน้ำหนักตัว

14
00:00:51,416 --> 00:00:54,083
‎เหมือนมนุษย์ที่รับน้ำหนักได้เกือบเจ็ดหมื่นกิโล

15
00:00:55,791 --> 00:00:57,833
‎นั้นเขากำลังดันลูกบอลยักษ์มูล...

16
00:00:57,916 --> 00:01:01,583
‎ว้าว ขอบคุณที่ติดต่อมานะ
‎นั่นเป็นคำถามที่ดีมากเลยล่ะ

17
00:01:05,833 --> 00:01:09,291
‎ไง สตอรี่บอตส์ รถที่เร็วที่สุดในโลกคืออะไร

18
00:01:09,375 --> 00:01:10,625
‎ขอหาดูก่อนนะ

19
00:01:11,625 --> 00:01:17,875
‎ว้าว รถที่เร็วที่สุดในโลก
‎วิ่งได้ถึง 508 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

20
00:01:17,958 --> 00:01:20,333
‎ว้าว นั่นเร็วมากเลย

21
00:01:20,416 --> 00:01:22,041
‎ฉันไปเร็วกว่านั้นได้แน่ๆ

22
00:01:23,166 --> 00:01:24,416
‎ดูนี่นะ

23
00:01:25,375 --> 00:01:26,500
‎ใช่เลย

24
00:01:34,166 --> 00:01:36,250
‎ฉันไม่เป็นไร

25
00:01:36,958 --> 00:01:37,791
‎บู๊ป

26
00:01:41,875 --> 00:01:44,416
‎นี่ทุกคน มีคำถามระดับสามเข้ามา

27
00:01:47,958 --> 00:01:49,791
‎แบบว่า สวัสดีครับ

28
00:01:49,875 --> 00:01:52,416
‎- นั่นเห็ดเหรอ
‎- น่าจะใช่นะ

29
00:01:53,250 --> 00:01:57,250
‎สตอรี่บอตส์ ฉันดีใจมากที่ติดต่อพวกเธอสำเร็จ

30
00:01:57,333 --> 00:02:01,083
‎สวัสดี คุณเห็ด วันนี้มีอะไรให้เราช่วยเหรอ

31
00:02:01,916 --> 00:02:06,041
‎ฉันก็ไม่รู้นะ โบ แต่ช่วงนี้ฉันรู้สึกเศร้ามากจริงๆ

32
00:02:06,125 --> 00:02:09,541
‎อาจเป็นเพราะคุณ
‎ใช้เวลาเติบโตแต่ในความมืดหรือเปล่า

33
00:02:10,583 --> 00:02:14,041
‎นั่นก็อาจจะจริงนะ แต่ก็ยังไม่ใช่

34
00:02:14,125 --> 00:02:16,708
‎อาจเป็นเพราะดินที่ใช้ปลูกเห็ดเหม็นหรือเปล่า

35
00:02:17,375 --> 00:02:19,583
‎ไม่ นั่นก็ไม่ใช่อีกเหมือนกัน

36
00:02:19,666 --> 00:02:23,041
‎ดินเพาะเห็ดอาจเหม็นก็จริง
‎แต่มันเต็มไปด้วยสารอาหาร

37
00:02:23,125 --> 00:02:25,958
‎แล้วปัญหาคืออะไรเหรอ คุณเห็ด

38
00:02:26,791 --> 00:02:30,333
‎สตอรี่บอตส์ วันนี้ฉันติดต่อพวกคุณเพราะ...

39
00:02:31,333 --> 00:02:32,791
‎เพราะ...

40
00:02:32,875 --> 00:02:35,666
‎เพราะเด็กๆ ไม่ชอบฉัน

41
00:02:35,750 --> 00:02:39,208
‎เด็กๆ ไม่ชอบฉัน พวกเขาคิดว่าฉันแหวะ

42
00:02:39,291 --> 00:02:44,750
‎พวกเขาคิดว่าฉันเหม็น
‎พวกเขาคิดว่าฉันน่าขยะแขยง สตอรี่บอตส์

43
00:02:48,125 --> 00:02:53,208
‎คุณเห็ด ฉันมั่นใจว่าเด็กๆ
‎ต้องชอบคุณแน่ ถ้าได้รู้จักคุณ

44
00:02:54,958 --> 00:03:00,208
‎ไม่ พวกเขาคิดว่าฉันเป็นเห็ดเหม็น
‎แล้วพวกเขาจะคิดแบบนั้นตลอดไปด้วย

45
00:03:02,916 --> 00:03:06,666
‎คือถ้ามองในแง่ดีนะ คุณเห็ด
‎มันไม่ใช่แค่คุณที่คิดแบบนั้น

46
00:03:06,750 --> 00:03:09,416
‎เด็กหลายคนไม่ชอบกินผักอะไรเลย

47
00:03:10,208 --> 00:03:14,500
‎นี่ ฉันไม่ใช่ผักนะ แบง ฉันเป็นเชื้อรา

48
00:03:14,583 --> 00:03:16,500
‎เชื้อราเหรอ มันคืออะไร

49
00:03:16,583 --> 00:03:21,291
‎นั่นเป็นการจัดจำแนกสิ่งมีชีวิต
‎ซึ่งประกอบไปด้วย ยีสต์ ราน้ำค้างและเชื้อรา

50
00:03:22,166 --> 00:03:25,583
‎ฉันว่านั่นไม่น่าใช่จุดขายเลยนะ

51
00:03:25,666 --> 00:03:26,500
‎บู๊ป

52
00:03:27,583 --> 00:03:30,666
‎ยังไงก็ตาม ฉันแค่อยากให้เด็กๆ ชอบฉันบ้าง

53
00:03:30,750 --> 00:03:34,208
‎ขอแค่พวกเขาชอบฉัน
‎เหมือนที่ชอบพิซซ่า ไอศกรีม

54
00:03:34,291 --> 00:03:35,958
‎หรือของดีๆ อย่างอื่นแบบนั้น

55
00:03:36,041 --> 00:03:40,375
‎ให้ตายสิ คุณจะต้องอร่อยมาก
‎ถ้าอยากจะได้ความชอบแบบนั้น

56
00:03:40,458 --> 00:03:42,125
‎ฉันถึงติดต่อพวกคุณไปไง

57
00:03:42,208 --> 00:03:46,208
‎ฉันต้องรู้ก่อนว่ารสชาติคืออะไร
‎ฉันจะได้ทำให้รสชาติของตัวเองอร่อยขึ้น

58
00:03:46,291 --> 00:03:49,375
‎คราวนี้ ฉันจะได้เป็นที่รักของเด็กๆ ทุกคน

59
00:03:49,875 --> 00:03:53,375
‎โอเค พวก มีใครรู้จัก
‎ผู้เชี่ยวชาญด้านรสชาติบ้างไหม

60
00:03:54,083 --> 00:03:57,000
‎เชฟปิแอร์เป็นเชฟที่มีชื่อเสียงที่สุด

61
00:03:57,083 --> 00:04:00,166
‎เขาต้องรู้เรื่องรสชาติเป็นอย่างดีแน่ๆ เลย

62
00:04:00,250 --> 00:04:02,916
‎- เชฟปิแอร์ เป็นความคิดที่ดีมาก
‎- เยี่ยมเลย

63
00:04:03,000 --> 00:04:04,708
‎ช่วยรีบหน่อยนะ สตอรี่บอตส์

64
00:04:04,791 --> 00:04:09,708
‎ฉันเบื่อที่ต้องทาเนยกับเกลือเพื่อให้คนมาชอบฉัน

65
00:04:10,291 --> 00:04:13,333
‎ไม่ต้องห่วงนะ คุณเห็ด เราพร้อมลุยงานแล้ว

66
00:04:15,583 --> 00:04:16,666
‎ตอบคำถาม

67
00:04:17,958 --> 00:04:20,541
‎หวัดดี สตอรี่บอตส์ อาการสะอึกคืออะไร

68
00:04:21,958 --> 00:04:26,250
‎อาการสะอึกคืออะไร
‎ที่จริงแล้ว มันเป็นเรื่องง่ายมากเลยล่ะ

69
00:04:26,333 --> 00:04:30,625
‎ในร่างกายทุกคนมีกล้ามเนื้อที่เรียกว่ากะบังลม

70
00:04:30,708 --> 00:04:34,166
‎มันอยู่ระหว่างท้องกับหน้าอก

71
00:04:34,250 --> 00:04:36,791
‎เราก็ยังระบุสาเหตุที่แน่ชัดไม่ได้แต่บางครั้ง

72
00:04:36,875 --> 00:04:40,500
‎มันจะกระตุกซึ่งส่งผลให้เกิดเสียง...

73
00:04:41,666 --> 00:04:44,291
‎ที่จริงแล้วก็แบบนั้นแหละ

74
00:04:45,083 --> 00:04:47,125
‎และแบบนั้นด้วย

75
00:04:48,458 --> 00:04:49,625
‎ตายจริง

76
00:04:56,916 --> 00:04:59,625
‎สวัสดี สตอรี่บอตส์
‎บอกเกร็ดน่าสนใจให้ฟังได้ไหม

77
00:05:01,083 --> 00:05:06,833
‎เกร็ดน่ารู้เลขที่ 314,159, 265

78
00:05:08,000 --> 00:05:11,666
‎รู้ไหมว่าชาวอียิปต์โบราณนอนบนหมอนที่ทำจากหิน

79
00:05:14,750 --> 00:05:15,916
‎นี่ เธอหลับหรือยัง

80
00:05:16,000 --> 00:05:17,875
‎ยังเลย ฉันนอนไม่หลับน่ะ

81
00:05:17,958 --> 00:05:20,500
‎ฉันก็เหมือนกัน มาเล่นตีหมอนกันไหม

82
00:05:20,583 --> 00:05:22,166
‎ได้เลย

83
00:05:30,000 --> 00:05:31,166
‎เป็นความคิดที่แย่มาก

84
00:05:35,791 --> 00:05:39,000
‎สถานีต่อไป ร้านอาหารหรูของเชฟปิแอร์

85
00:05:40,083 --> 00:05:42,375
‎ไม่ใช่ ผิดแล้ว

86
00:05:42,458 --> 00:05:45,041
‎เอาส่วนผสมใส่ลงในชามก่อนแล้วค่อยคน

87
00:05:45,125 --> 00:05:47,125
‎ใช้แป้งนะ ไม่ใช่ดอกไม้

88
00:05:47,208 --> 00:05:50,375
‎วงคนตรีที่ดังที่สุดในโลก
‎ได้ตัดสินใจมากินอาหารของปิแอร์

89
00:05:50,458 --> 00:05:52,041
‎ฉะนั้น มันต้องสมบูรณ์แบบนะ

90
00:05:58,458 --> 00:06:00,000
‎นี่มันอะไรกัน

91
00:06:01,250 --> 00:06:02,375
‎ล้อเล่นหรือเปล่า

92
00:06:03,250 --> 00:06:04,916
‎ฉันยอมรับไม่ได้

93
00:06:09,708 --> 00:06:11,708
‎เชฟปิแอร์ เขาเป็นลมไปแล้ว

94
00:06:13,250 --> 00:06:16,000
‎ตกลงเค้กต้องเข้าตู้เย็นหรือเครื่องปิ้งขนมปังล่ะ

95
00:06:17,208 --> 00:06:19,375
‎เพิ่มเกลือเล็กน้อยหรือเป็นถ้วยกันแน่

96
00:06:20,791 --> 00:06:23,458
‎แล้วต่อไปใครจะเป็นเชฟใหญ่ล่ะ

97
00:06:25,166 --> 00:06:27,541
‎ขอโทษนะคะ มีใครพอจะ...

98
00:06:31,583 --> 00:06:33,458
‎มันขาดอะไรไปสักอย่างเนอะ

99
00:06:33,541 --> 00:06:35,791
‎ฉันรู้ว่ามันขาดอะไร ขนมเยลลี่ไง

100
00:06:39,583 --> 00:06:41,958
‎- ได้แล้ว
‎- ฉันลืมเรื่องเตาไปเลย

101
00:06:46,416 --> 00:06:47,250
‎โล่งอก

102
00:06:49,416 --> 00:06:51,041
‎ฉันรู้วิธีแก้ปัญหานะ

103
00:06:52,000 --> 00:06:52,875
‎สมบูรณ์แบบที่สุด

104
00:06:56,791 --> 00:06:58,750
‎นั่นสตูเนื้อวัวตุ๋นในไวน์แดงเหรอ

105
00:06:58,833 --> 00:07:02,291
‎ไม่ใช่ นี่สูตรพิเศษของฉัน
‎สปาเก็ตตี้น้ำเชื่อมเมเปิ้ลกับฮอตดอก

106
00:07:29,625 --> 00:07:30,500
‎รับได้แล้ว

107
00:07:32,416 --> 00:07:33,458
‎ตาของฉัน

108
00:07:50,625 --> 00:07:52,625
‎นี่มันเรื่องอะไรกัน

109
00:07:52,708 --> 00:07:54,083
‎คุณเป็นใคร

110
00:07:57,541 --> 00:08:01,250
‎- ขอโทษนะ ฉันชื่อโบและ...
‎- เธอมาทำอะไรในร้านของฉัน

111
00:08:01,333 --> 00:08:03,708
‎ฉันแค่พยายามจะช่วยน่ะ

112
00:08:03,791 --> 00:08:07,166
‎จริงๆ ฉันมาที่นี่เพื่อเรียนรู้เรื่องรสชาติแค่นั้นเอง

113
00:08:07,250 --> 00:08:08,708
‎คือว่านะ คุณโบ

114
00:08:09,375 --> 00:08:14,125
‎ผมไม่รู้ว่าคนลิ้มรสอาหารกันยังไง
‎ผมแค่รู้วิธีการปรุงอาหารให้อร่อย

115
00:08:14,208 --> 00:08:16,750
‎ซึ่งเห็นได้ชัดว่าคุณไม่รู้เรื่องเลย

116
00:08:18,500 --> 00:08:21,541
‎เอาล่ะ ใครเป็นคนทำอาหารประหลาดนั่น

117
00:08:21,625 --> 00:08:25,166
‎เธอเป็นคนทำ โบ เธอทำทุกจานอาหารที่คุณกิน

118
00:08:25,250 --> 00:08:26,750
‎เชฟโบเหรอ

119
00:08:26,833 --> 00:08:30,250
‎ใช่ แต่ฉันอธิบายได้นะ
‎คือว่าฉันรีบไปหน่อยแล้วก็...

120
00:08:30,333 --> 00:08:32,041
‎อาหารรสเลิศจริงๆ

121
00:08:33,375 --> 00:08:36,458
‎ฉันเป็นผู้จัดการวงดนตรี
‎ร็อกสุดฮิต "เดอะเทสต์บัดส์"

122
00:08:36,541 --> 00:08:39,000
‎คืนนี้ลูกค้าของฉันต้องเตรียมตัวขึ้นคอนเสิร์ต

123
00:08:39,083 --> 00:08:44,166
‎แต่พวกเขาอยากชมอาหารเชฟก่อนว่าอร่อยมาก

124
00:08:44,250 --> 00:08:47,500
‎เพื่อเป็นการขอบคุณ
‎ฉันให้บัตรผ่านหลังเวทีคอนเสิร์ตคืนนี้

125
00:08:47,583 --> 00:08:49,916
‎ว้าว ขอบคุณนะ

126
00:08:50,000 --> 00:08:53,458
‎ไปให้สุดในโลกของอาหาร ไว้เจอกันใหม่นะ

127
00:08:54,833 --> 00:08:56,458
‎เดอะเทสต์บัดส์เหรอ

128
00:08:56,958 --> 00:09:01,458
‎พวกเขามีคำว่ารสชาติในชื่อด้วย
‎บางทีพวกเขาอาจรู้เรื่องรสชาตินะ

129
00:09:01,541 --> 00:09:05,541
‎ฉันขอโทษเรื่องครัวนะคะ เชฟปิแอร์
‎แต่ตอนนี้ฉันต้องไปดูคอนเสิร์ตแล้วล่ะ

130
00:09:05,625 --> 00:09:07,875
‎บ๊ายบาย ฉันไปแล้วนะ

131
00:09:09,750 --> 00:09:11,250
‎เราต้องการขนมเยลลี่เพิ่ม

132
00:09:11,333 --> 00:09:14,125
‎แล้วหน้ายิ้มบนจานหายไปไหน

133
00:09:15,708 --> 00:09:17,166
‎สวัสดี สตอรี่บอตส์

134
00:09:18,291 --> 00:09:20,666
‎อะไรคือสารพิษ และอะไรคือพิษ

135
00:09:22,083 --> 00:09:25,708
‎กลับมาพบกันอีกครั้งกับหมอบิล

136
00:09:26,208 --> 00:09:29,750
‎ขอต้อนรับแขกคนต่อไปของผม คุณนายหางกระดิ่ง

137
00:09:31,041 --> 00:09:33,916
‎ขอบคุณที่เชิญมาค่ะ คุณหมอบิล

138
00:09:34,000 --> 00:09:39,916
‎เอาล่ะ เรามาเข้าประเด็น
‎กันเลยดีกว่านะ คุณมีสารพิษหรือเปล่า

139
00:09:40,541 --> 00:09:42,708
‎ฉันไม่มีสารพิษ

140
00:09:43,750 --> 00:09:46,500
‎ผมว่านั่นฟังดูไม่น่าเชื่อเลยนะ

141
00:09:46,583 --> 00:09:50,291
‎เราไม่มีสารพิษ แต่เรามีพิษ

142
00:09:50,375 --> 00:09:53,500
‎แล้วมันต่างจากสารพิษยังไง

143
00:09:53,583 --> 00:09:56,791
‎เพราะจะว่าไป มันก็ฟังดูไม่ต่างกันเลย

144
00:09:58,791 --> 00:09:59,833
‎คือว่า ฉันจะ...

145
00:09:59,916 --> 00:10:03,291
‎เธอกำลังบอกฉันว่า
‎สองอย่างนี้ไม่เหมือนกันงั้นเหรอ

146
00:10:03,375 --> 00:10:04,208
‎คือ ฉันก็...

147
00:10:04,291 --> 00:10:07,125
‎นั่นฟังดูไม่ต่างกันเลยนะ

148
00:10:07,208 --> 00:10:10,291
‎- มันต่างกันสิ เพราะ...
‎- งั้นก็อธิบายให้เราฟังสิ

149
00:10:10,958 --> 00:10:12,583
‎โอเค สารพิษคือ...

150
00:10:12,666 --> 00:10:17,125
‎- เรากำลังรอฟังความแตกต่างนี่อยู่
‎- ฉันก็พยายาม...

151
00:10:17,208 --> 00:10:20,833
‎ถ้าตัวกินมดทาลิปสติก
‎ยังไงก็ยังเป็นตัวกินมดอยู่ดี จริงไหม

152
00:10:22,791 --> 00:10:25,041
‎เงียบเดี๋ยวนี้

153
00:10:25,916 --> 00:10:28,166
‎ฉันก็พยายามบอกคุณอยู่นี่ไง

154
00:10:28,250 --> 00:10:32,833
‎สารพิษคือพิษที่สิ่งมีชีวิตปล่อยออกมาเวลาถูกกิน

155
00:10:32,916 --> 00:10:34,916
‎เหมือนเบอร์รี่ที่มีพิษ

156
00:10:35,000 --> 00:10:39,000
‎ส่วนพิษคือสิ่งที่เอาไว้โจมตีสิ่งมีชีวิตอื่น

157
00:10:39,083 --> 00:10:42,291
‎เวลามันกัดหรือต่อย เหมือนกับสิ่งที่ฉันทำ

158
00:10:42,375 --> 00:10:45,125
‎รวมถึงผึ้งด้วย

159
00:10:47,625 --> 00:10:51,125
‎ที่จริงแล้ว นั่นก็ฟังดูมีเหตุผลมากๆ เลยล่ะ

160
00:10:51,875 --> 00:10:56,375
‎เดี๋ยวกลับมาพบกับแขกคนต่อไป
‎เขาคือลิงเอปที่เชื่อว่าตัวเองไม่ใช่ลิง

161
00:10:56,458 --> 00:10:58,583
‎โลกนี้เป็นอะไรกันไปหมดแล้ว

162
00:11:02,208 --> 00:11:05,125
‎ฉันเป็นงูที่ลื่นและมีเกล็ด

163
00:11:05,208 --> 00:11:08,125
‎ฉันฉกได้อย่างรุนแรง พูดจริงนะ

164
00:11:08,208 --> 00:11:11,375
‎บ้างก็ว่ามันเต็มไปด้วยสารพิษ แต่จริงๆ แล้วไม่มี

165
00:11:11,458 --> 00:11:14,125
‎เพราะพิษต่างหากคือสิ่งที่ฉันมี

166
00:11:14,208 --> 00:11:17,125
‎ทั้งสองอย่างมีวิธีเข้าร่างที่ต่างกัน

167
00:11:17,208 --> 00:11:20,125
‎เห็นไหมว่าพิษจะถูก
‎กลืนหรือซึมเข้าทางผิวหนัง

168
00:11:20,208 --> 00:11:23,125
‎มีทั้งพิษของเบอร์รี่และเห็ดด้วย

169
00:11:23,208 --> 00:11:26,458
‎ไม่ว่ายังไงก็ตาม อย่าเล่นกับพิษของหมามุ่ย

170
00:11:26,541 --> 00:11:28,875
‎แต่พิษของฉันไม่เหมือนกันเลย

171
00:11:28,958 --> 00:11:32,375
‎มันถูกฉีดเข้าไปจากการฉกหรือต่อย

172
00:11:32,458 --> 00:11:35,250
‎มีพิษอยู่ในเหล็กในของตัวต่อหรือผึ้ง

173
00:11:35,333 --> 00:11:40,291
‎รวมถึงเขี้ยวอันตรายของงูอย่างฉัน

174
00:11:41,125 --> 00:11:42,291
‎นั่นคือพิษ

175
00:11:43,458 --> 00:11:45,375
‎ไม่ใช่สารพิษ แต่เป็นพิษ

176
00:11:52,625 --> 00:11:55,500
‎สถานีต่อไป อัฒจันทร์สตอรี่บอตส์

177
00:11:59,750 --> 00:12:03,625
‎ฉันผู้จัดการวงเทสต์บัดส์พูดอยู่ ใช่เหรอ

178
00:12:04,708 --> 00:12:07,333
‎ดูเหมือนคืนนี้เราจะมันส์สุดๆ กันไปเลยนะ บัดส์

179
00:12:11,041 --> 00:12:13,083
‎เชฟโบ ดีใจที่คุณมาได้

180
00:12:13,791 --> 00:12:16,625
‎คุณพูดว่า "เชฟโบ" เหรอ

181
00:12:16,708 --> 00:12:19,583
‎เธอทำยังไงให้รสชาติ
‎อาหารประหลาดได้ขนาดนั้น

182
00:12:19,666 --> 00:12:22,041
‎ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องรสชาติเลย

183
00:12:22,125 --> 00:12:25,458
‎ฉันมาที่นี่เพื่อเรียนรู้เรื่องรสชาติน่ะ

184
00:12:25,541 --> 00:12:28,000
‎เธอมาถูกที่แล้ว

185
00:12:28,083 --> 00:12:32,416
‎บัดส์ ช่วยบอกเชฟเกี่ยวกับห้ารสชาติพื้นฐาน

186
00:12:32,500 --> 00:12:34,791
‎แบบวิธีร็อคสุดเหวี่ยงหน่อยได้ไหม

187
00:12:35,458 --> 00:12:36,625
‎ด้วยความยินดีเลย

188
00:12:38,125 --> 00:12:42,083
‎ฉันเค็ม ดั่งเฟรนช์ฟรายส์

189
00:12:42,166 --> 00:12:44,375
‎เปรี้ยว ดั่งมะนาว

190
00:12:44,458 --> 00:12:49,250
‎ฉันขม ดั่งเกรปฟรุตกับกะหล่ำดาว

191
00:12:49,333 --> 00:12:53,125
‎หวาน ดั่งผลไม้กับไอศกรีม

192
00:12:53,208 --> 00:12:57,000
‎ส่วนฉันคืออูมามิ สมาชิกใหม่ล่าสุดของวง

193
00:12:57,083 --> 00:13:00,750
‎มันคือรสกลมกล่อมของเนื้อหรือมะเขือเทศ

194
00:13:00,833 --> 00:13:02,000
‎และเราคือวง...

195
00:13:02,666 --> 00:13:04,208
‎เดอะเทสต์บัดส์

196
00:13:07,583 --> 00:13:10,166
‎เจ๋งสุดๆ ไปเลย

197
00:13:10,250 --> 00:13:14,875
‎แต่เดี๋ยว ห้ารสชาติพื้นฐานพวกนี้
‎เกี่ยวข้องกับการชิมของคนยังไง

198
00:13:16,583 --> 00:13:19,500
‎อยู่ที่นี่และฟังเราต่อ เดี๋ยวเธอจะได้คำตอบเอง

199
00:13:21,750 --> 00:13:24,958
‎สตอรี่บอตส์ พร้อมร็อคกับเราหรือยัง

200
00:13:27,375 --> 00:13:28,458
‎หนึ่ง สอง สาม สี่

201
00:13:33,541 --> 00:13:36,750
‎เมื่อเรากัดเข้าไปในแซนด์วิชหรือพายพิซซ่า

202
00:13:36,833 --> 00:13:39,416
‎และเรารับรสบางอย่างแสนอร่อย มันมีเหตุผล

203
00:13:39,500 --> 00:13:40,791
‎- เรามี...
‎- ตุ่มรับรส

204
00:13:40,875 --> 00:13:43,583
‎พวกนั้นคือกลุ่มเซลล์บนลิ้นและในคอของเรา

205
00:13:43,666 --> 00:13:44,833
‎รวมถึงที่อื่นๆ อีกด้วย

206
00:13:44,916 --> 00:13:47,458
‎เวลาเราเคี้ยวอาหาร น้ำลายจะถูกปนเข้าไป

207
00:13:47,541 --> 00:13:50,041
‎เพื่อล้างตุ่มรับรสของเรา แล้วมันจะเริ่ม

208
00:13:50,125 --> 00:13:53,041
‎วิเคราะห์ว่าในอาหาร
‎ประกอบด้วยสารเคมีใดบ้าง

209
00:13:53,125 --> 00:13:55,958
‎จากนั้นพวกเขาจะส่งข้อมูลไปยังสมองเรา

210
00:13:56,041 --> 00:13:59,208
‎มีบางรสชาติที่ตุ่มรับรสจะคุ้นเคย

211
00:13:59,291 --> 00:14:00,708
‎เรารู้อย่างน้อยห้ารส

212
00:14:00,791 --> 00:14:03,916
‎มีรสเค็ม เปรี้ยว ขม หวาน

213
00:14:04,000 --> 00:14:06,875
‎- และรสอูมามิ
‎- มันคือรสกลมกล่อมเหมือนเนื้อ

214
00:14:06,958 --> 00:14:12,291
‎รสชาติจะรวมกันในรูปแบบต่างๆ
‎เช่นรสเปรี้ยวและหวานในน้ำมะนาว

215
00:14:12,375 --> 00:14:15,083
‎หรือรสเค็มและอูมามิในสตูแสนอร่อย

216
00:14:15,166 --> 00:14:17,833
‎นั่นเป็นวิธีหนึ่งที่เราลิ้มรสชาติของอาหาร

217
00:14:17,916 --> 00:14:21,666
‎- ลิ้มรสชาติของอาหาร
‎- ลิ้มรสชาติของอาหาร

218
00:14:25,750 --> 00:14:28,541
‎นั่นแค่บางส่วนของเรื่อง
‎ แต่มันยังมีเรื่องให้เล่าอีก

219
00:14:28,625 --> 00:14:31,750
‎อีกส่วนหนึ่งของการชิม คือการรับกลิ่น

220
00:14:31,833 --> 00:14:34,041
‎เมื่อเราเคี้ยวอาหารจะปล่อยสารเคมี

221
00:14:34,125 --> 00:14:37,041
‎มันระเหยเข้าสู่จมูกและเมื่อเป็นเช่นนั้น

222
00:14:37,125 --> 00:14:39,833
‎พวกเขาจะเจอกับเซลล์พิเศษในช่องจมูกเรา

223
00:14:39,916 --> 00:14:42,500
‎หน่วยรับกลิ่นคือชื่อของพวกมัน

224
00:14:42,583 --> 00:14:45,166
‎เช่นเดียวกับตุ่มรับรส
‎ที่ส่งสัญญาณไปยังสมอง

225
00:14:45,250 --> 00:14:48,000
‎หน่วยรับกลิ่นของเราก็เหมือนกัน

226
00:14:48,083 --> 00:14:51,291
‎สมองของเราจะรวบรวม
‎สัญญาณทั้งหมดที่ผ่านเข้ามา

227
00:14:51,375 --> 00:14:53,500
‎จากจมูกรวมถึงตุ่มรับรสด้วย

228
00:14:53,583 --> 00:14:56,166
‎จากนั้นสมองเราจะแปลรสชาติที่คุ้นเคยออกมา

229
00:14:56,250 --> 00:14:59,833
‎แล้วรู้ว่าเรากำลังกินอะไรอยู่
‎และถ้าเราต้องการกินมันเพิ่ม

230
00:15:01,291 --> 00:15:04,500
‎เช่นทาโก้ สปาเก็ตตี้หรือบาร์บีคิว

231
00:15:04,583 --> 00:15:07,333
‎นั่นเป็นวิธีที่เยี่ยมมากที่เราใช้ลิ้มรสอาหาร

232
00:15:07,416 --> 00:15:09,500
‎ลิ้มรส…

233
00:15:09,583 --> 00:15:13,083
‎ฉันบอกว่านั่นเป็นวิธี
‎ที่เยี่ยมมากที่เราใช้ลิ้มรสอาหาร ใช่เลย

234
00:15:13,166 --> 00:15:14,916
‎ลิ้มรส…

235
00:15:15,000 --> 00:15:18,125
‎ฉันบอกว่านั่นเป็นวิธี
‎ที่เยี่ยมมากที่เราใช้ลิ้มรสอาหาร

236
00:15:18,208 --> 00:15:20,541
‎- ลิ้มรส...
‎- เฮ้ เฮ้ เฮ้

237
00:15:20,625 --> 00:15:23,791
‎ฉันบอกว่านั่นเป็นวิธี
‎ที่เยี่ยมมากที่เราใช้ลิ้มรสอาหาร

238
00:15:26,541 --> 00:15:28,833
‎นั่นร็อคสุดๆ ไปเลย

239
00:15:28,916 --> 00:15:32,208
‎ขอบคุณที่สอนฉันเรื่องรสชาตินะ

240
00:15:32,291 --> 00:15:34,916
‎ยินดีเสมอ แล้วเจอกันนะ โบ

241
00:15:35,000 --> 00:15:37,875
‎- บ๊ายบาย
‎- ขอบคุณที่มาดูการแสดงของเรานะ

242
00:15:37,958 --> 00:15:40,083
‎บาย เจอกันนะ เดี๋ยวก่อนสิ

243
00:15:40,166 --> 00:15:43,583
‎ที่จริงฉันจะไปทางนั้นนะ รบกวนช่วยพาฉันไป...

244
00:15:43,666 --> 00:15:48,083
‎ใช่ ขอบคุณ ลาก่อนนะ บ๊ายบาย

245
00:15:52,375 --> 00:15:53,583
‎ยินดีต้อนรับนะ ทุกคน

246
00:15:53,666 --> 00:15:58,791
‎วันนี้เราจะมาสาธิตวิธี
‎ลิ้มรสชาติด้วยเทสต์ทรอนห้าพัน

247
00:16:01,416 --> 00:16:02,750
‎อย่างที่เราเห็นตรงนี้

248
00:16:02,833 --> 00:16:06,666
‎มนุษย์มีเซลล์พิเศษในช่องปากและจมูก

249
00:16:06,750 --> 00:16:08,958
‎ที่ช่วยให้พวกเขารับรสอาหารได้

250
00:16:09,041 --> 00:16:15,333
‎ดูสิว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อผู้ช่วย
‎ของฉันป้อนอาหารให้เทสต์ทรอนห้าพัน

251
00:16:17,041 --> 00:16:20,375
‎เวลาคนเราเคี้ยว ฟันจะทำหน้าที่บดอาหาร

252
00:16:20,458 --> 00:16:24,041
‎และน้ำลายจะทำการล้างตุ่มรับรสของเรา

253
00:16:24,125 --> 00:16:28,291
‎ตุ่มรับรสเหล่านี้จะวิเคราะห์สารเคมีในอาหาร

254
00:16:28,375 --> 00:16:31,208
‎และส่งสัญญาณไปยังสมอง

255
00:16:31,291 --> 00:16:35,083
‎สัญญาณเหล่านี้จะแบ่งออกเป็นห้ารส

256
00:16:35,166 --> 00:16:39,541
‎รสเค็ม เปรี้ยว ขม หวานและอูมามิ

257
00:16:41,666 --> 00:16:44,541
‎ตุ่มรับรสในปากไม่ได้ทำงานเพียงตัวเดียว

258
00:16:44,625 --> 00:16:49,166
‎หน่วยรับกลิ่นในจมูกจะส่ง
‎สัญญาณไปยังสมองด้วยเช่นกัน

259
00:16:49,791 --> 00:16:54,333
‎สมองต้องอาศัยสัญญาณ
‎เหล่านี้เพื่อตัดสินใจว่าจะเคี้ยวต่อ

260
00:16:54,416 --> 00:16:56,375
‎หรือคายอาหารออกมา

261
00:16:57,166 --> 00:16:59,208
‎และหาอาหารอย่างอื่นมาแทน

262
00:16:59,291 --> 00:17:02,250
‎ไม่ โกเฟอร์หยุดนะ โอ๊ย

263
00:17:02,333 --> 00:17:04,333
‎และนั่นคือเรื่องของรสชาติ

264
00:17:05,083 --> 00:17:06,333
‎หยุดเถอะ หยุดนะ

265
00:17:11,416 --> 00:17:14,583
‎สวัสดี คุณเห็ด ได้ยินฉันไหม

266
00:17:15,125 --> 00:17:19,083
‎โบ ฉันดีใจที่เธอกลับมา
‎เธอรู้หรือยังว่าคนเราลิ้มรสอาหารยังไง

267
00:17:19,583 --> 00:17:24,208
‎รู้แล้วแต่ฉันแค่ไม่แน่ใจว่ามันจะช่วยคุณได้ไหม

268
00:17:24,916 --> 00:17:28,750
‎ไม่ต้องห่วง ฉันแกร่งกว่าที่คิด
‎ฉันสัญญาว่าฉันรับมือกับมันได้

269
00:17:28,833 --> 00:17:30,291
‎เธอได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง

270
00:17:30,375 --> 00:17:34,041
‎คนเรามีเซลล์พิเศษในช่องปากและจมูก

271
00:17:34,125 --> 00:17:37,250
‎เพื่อวิเคราะห์สารเคมีที่ถูกปล่อยจากอาหาร

272
00:17:37,333 --> 00:17:41,958
‎เซลล์เหล่านั้นจะส่งสัญญาณ
‎ไปยังสมองเพื่อแปลรสชาติอาหาร

273
00:17:42,041 --> 00:17:43,833
‎ดังนั้น เพื่อให้รสชาติดีขึ้น

274
00:17:43,916 --> 00:17:48,041
‎ฉันจะต้องปรับเปลี่ยนสารเคมี
‎ที่ถูกปล่อยออกมาตอนฉันถูกเคี้ยว ใช่ไหม

275
00:17:48,541 --> 00:17:50,125
‎แล้วฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไง

276
00:17:50,625 --> 00:17:53,125
‎ฉันก็ไม่รู้ว่าคุณจะทำได้หรือเปล่า

277
00:17:53,208 --> 00:17:56,333
‎ว่าแต่ ทำไมคุณต้องเปลี่ยนตัวเองด้วยล่ะ

278
00:17:56,416 --> 00:17:59,750
‎ใช่ คุณควรรักตัวเองในแบบที่คุณเป็นนะ

279
00:17:59,833 --> 00:18:00,958
‎รวมถึงรสชาติด้วย

280
00:18:01,041 --> 00:18:05,083
‎และอย่าลืมว่ารสชาติของคน
‎เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาเลย

281
00:18:05,166 --> 00:18:09,791
‎เด็กที่ไม่ชอบเห็ดในวันนี้
‎อาจชอบเธอในเดือนหน้าหรือปีหน้าก็ได้

282
00:18:09,875 --> 00:18:10,875
‎บู๊ป

283
00:18:10,958 --> 00:18:14,541
‎มีผู้ใหญ่ตั้งมากมายที่ชอบเห็ด

284
00:18:14,625 --> 00:18:17,291
‎ส่วนเด็กๆ ก็ต้องเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่

285
00:18:17,375 --> 00:18:20,458
‎- ใช่ จริงด้วย
‎- จริงสุดๆ ใช่เลย

286
00:18:21,000 --> 00:18:23,041
‎พวกเธอพูดถูก สตอรี่บอตส์

287
00:18:23,125 --> 00:18:25,500
‎ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย

288
00:18:26,000 --> 00:18:29,333
‎ฉันเป็นเห็ดตัวเหม็นและฉันภูมิใจ

289
00:18:29,416 --> 00:18:31,416
‎มันต้องอย่างนั้นสิ

290
00:18:31,500 --> 00:18:34,583
‎ขอบคุณนะ สตอรี่บอตส์ ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้วล่ะ

291
00:18:34,666 --> 00:18:37,791
‎ฉันพร้อมจะแสดงให้โลกเห็นแล้วว่าฉันเป็นใคร

292
00:18:37,875 --> 00:18:43,208
‎ฉันเป็นเห็ดเหม็น

293
00:18:43,291 --> 00:18:45,375
‎ฉันเป็นเห็ดเหม็น

294
00:19:06,750 --> 00:19:11,708
‎(คำบรรยายโดยดานิเยลา สุวรรณดี)