1
00:00:01,001 --> 00:00:03,837
(ยี่สิบเก้าปีหลังการจากไปของฮีโร่ฮิมเมล)

2
00:00:03,920 --> 00:00:06,673
(ภูมิภาคราดในกลุ่มประเทศทางตอนเหนือ)

3
00:00:08,216 --> 00:00:10,802
มีร้านค้าครบทุกแบบเลยนะคะ

4
00:00:10,885 --> 00:00:12,804
ได้ซื้อของที่นี่คงสนุกน่าดู

5
00:00:17,058 --> 00:00:19,644
เป็นเมืองที่ครึกครื้นดีจริงๆ เลยเนอะ

6
00:00:19,728 --> 00:00:21,312
มีบาร์เต็มเลย

7
00:00:21,896 --> 00:00:25,567
จะว่าไป ฟรีเรน เดี๋ยวไปซื้อของด้วยกันนะ

8
00:00:26,609 --> 00:00:29,195
ต้องมีร้านดีๆ เยอะแน่เลย

9
00:00:29,946 --> 00:00:31,489
ฉันก็ไม่ขัดข้องอะไรหรอก

10
00:00:35,618 --> 00:00:38,455
ทําอะไรอยู่น่ะ ฟรีเรน ไปกันเถอะ

11
00:00:45,795 --> 00:00:49,549
(เนื้อเรื่องต้นฉบับโดย
ยามาดะ คาเนฮิโตะ และ อาเบะ สึกาซะ)

12
00:02:18,012 --> 00:02:18,847
(โรงเตี๊ยม)

13
00:02:18,930 --> 00:02:21,057
แบบนี้มันเกินไปแล้วนะ

14
00:02:21,141 --> 00:02:23,143
ทําไมต้องใจร้ายกับฉันตลอดเลย

15
00:02:23,226 --> 00:02:25,812
เกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ

16
00:02:25,895 --> 00:02:28,022
ไม่สนแล้ว ฉันจะกลับไปหาอาจารย์

17
00:02:32,360 --> 00:02:34,279
ทําไมชอบทําตัวแบบนี้ตลอดเลย

18
00:02:34,362 --> 00:02:36,447
ฟังฉันบ้างไม่เป็นหรือไง

19
00:02:37,866 --> 00:02:40,618
มีเรื่องอะไรกันน่ะ คู่รักทะเลาะกันเหรอ

20
00:02:42,370 --> 00:02:45,331
วันนี้วันเกิดเฟรุนน่ะ

21
00:02:45,415 --> 00:02:48,084
แต่สตาร์คไม่ได้เตรียมของขวัญไว้ให้

22
00:02:48,751 --> 00:02:50,920
เฟรุนก็เลยโกรธ

23
00:02:53,214 --> 00:02:55,758
พูดตามตรง ฉันว่าวันนี้เธอทําเกินไปนะ

24
00:02:56,593 --> 00:02:59,304
เธอไม่คิดจะฟังสตาร์คเลยด้วยซ้ํา

25
00:03:02,140 --> 00:03:04,392
ฉันก็ไม่ได้เตรียมอะไรไว้ให้เหมือนกัน

26
00:03:05,101 --> 00:03:08,563
ผู้ชายไม่สนใจรายละเอียดเล็กน้อย

27
00:03:08,646 --> 00:03:10,565
อย่างวันเกิดหรือวันครบรอบหรอก

28
00:03:11,900 --> 00:03:13,318
โอ๊ย รู้แล้วน่า

29
00:03:13,985 --> 00:03:15,737
เดี๋ยวจะไปซื้ออะไรมาให้ เลิกเตะได้แล้ว

30
00:03:15,820 --> 00:03:18,323
แบบนี้เข่าฉันได้พังก่อนแน่

31
00:03:23,119 --> 00:03:26,497
ให้ตาย สงสารสตาร์คจริงๆ เลย

32
00:03:26,581 --> 00:03:30,168
แก่ๆ แบบฉัน ต่อให้โดนทําเย็นชาใส่
ก็ทําใจปล่อยผ่านไปได้ง่ายกว่า

33
00:03:30,251 --> 00:03:31,628
แต่หนุ่มๆ แบบเขา

34
00:03:31,711 --> 00:03:34,714
มันเจ็บจี๊ดจากการกระทําของพวกสาวๆ ได้ง่ายนะ

35
00:03:40,970 --> 00:03:43,473
ตามเขาไปดีกว่านะ

36
00:03:48,311 --> 00:03:49,979
ฉันว่าเธอควรจะตามไปนะ

37
00:04:22,470 --> 00:04:25,807
กิ๊บติดผมของเธอก็เป็นผีเสื้อเหมือนกันนี่นะ

38
00:04:27,558 --> 00:04:29,435
กระเป๋าสตางค์น่ารักจังเลยนะคะ

39
00:04:29,519 --> 00:04:31,771
- ไม่ชอบล่ะสิ
- เปล่าเลยค่ะ

40
00:04:31,854 --> 00:04:34,232
แค่แปลกที่คุณดูช่ําชองเรื่องแบบนี้

41
00:04:35,066 --> 00:04:36,484
งั้นเหรอ

42
00:04:37,151 --> 00:04:38,653
หาสตาร์คเจอหรือยังล่ะ

43
00:04:39,654 --> 00:04:41,656
เขาอยู่ที่ลานกว้าง

44
00:04:41,739 --> 00:04:44,158
ไม่กล้าเข้าไปหาล่ะสิท่า

45
00:04:46,661 --> 00:04:49,539
ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้เกลียดอะไรเขาหรอก

46
00:04:50,123 --> 00:04:53,167
เธอแค่ไม่รู้จะทําตัวยังไง
กับเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันแค่นั้นเอง

47
00:04:53,793 --> 00:04:55,420
นี่สินะความทุกข์ของหนุ่มสาว

48
00:04:55,503 --> 00:04:58,423
ถ้างั้น เลือกใบที่ชอบได้เลยนะ

49
00:04:58,506 --> 00:05:00,675
หรือจะไปดูร้านอื่นด้วยก็ได้

50
00:05:03,720 --> 00:05:06,306
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

51
00:05:08,599 --> 00:05:10,059
งั้นฉันเลือกให้ละนะ

52
00:05:11,602 --> 00:05:15,398
ยังไงเขาก็แค่ลืมของขวัญเอง
ไม่เห็นต้องโกรธขนาดนั้นเลย

53
00:05:15,481 --> 00:05:18,735
ดูก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่
จําเรื่องยิบย่อยอะไรแบบนั้นได้อยู่แล้ว

54
00:05:18,818 --> 00:05:21,904
ฉันกล้าพูดเลย
ว่าวันเกิดตัวเองเขายังจําไม่ได้ด้วยซ้ํา

55
00:05:21,988 --> 00:05:23,406
อย่าไปถือสาอะไรเลยนะ

56
00:05:24,574 --> 00:05:27,660
แต่ตอนวันเกิดท่านสตาร์ค
ฉันยังให้ของขวัญเลยนะคะ

57
00:05:27,744 --> 00:05:30,913
จริงเหรอ ตอนนั้นไปช่วยกันเลือกล่ะสิ

58
00:05:31,581 --> 00:05:32,665
รู้ได้ยังไงคะ

59
00:05:33,750 --> 00:05:38,087
ปกติเรามักจะไม่ปฏิเสธเวลามีคนบอกว่า
“เลือกอันที่ชอบได้เลย”

60
00:05:38,796 --> 00:05:42,050
สําหรับเธอ มันคงจะเป็นช่วงเวลาพิเศษ

61
00:05:42,133 --> 00:05:43,426
เธอถึงได้ปฏิเสธ

62
00:05:44,802 --> 00:05:45,928
ไม่รู้สิคะ

63
00:05:46,679 --> 00:05:49,432
ฉันแค่รู้สึกอยากทําแบบนั้น แค่นั้นเองค่ะ

64
00:05:50,224 --> 00:05:51,309
งั้นเหรอ

65
00:05:52,477 --> 00:05:56,314
งั้นก็รีบไปขอโทษ
แล้วไปเลือกของขวัญกับเขาซะสิ

66
00:05:59,650 --> 00:06:01,194
เขายังเด็กอยู่

67
00:06:01,778 --> 00:06:03,196
ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรหรอก

68
00:06:04,822 --> 00:06:06,324
อยากคืนดีกับเขาใช่ไหม

69
00:06:07,825 --> 00:06:10,578
ถ้างั้นก็ต้องพูดความรู้สึกออกมานะ

70
00:06:14,207 --> 00:06:15,583
จริงด้วยค่ะ

71
00:06:16,250 --> 00:06:18,544
- ฉันกลับโรงเตี๊ยมก่อนนะ
- คือว่า

72
00:06:19,587 --> 00:06:21,380
ขอโทษที่เตะนะคะ

73
00:06:38,773 --> 00:06:40,108
ท่านสตาร์คคะ

74
00:06:44,445 --> 00:06:45,655
เฟรุน

75
00:06:51,327 --> 00:06:52,245
- คือว่า...
- ฉันขอโทษ

76
00:06:56,541 --> 00:06:59,127
ที่จริงฉันอยากไปเลือกของขวัญด้วยกันกับเธอ

77
00:06:59,710 --> 00:07:02,755
เพราะฉันไม่รู้ว่าเธอชอบอะไร

78
00:07:03,881 --> 00:07:04,882
แต่ว่า

79
00:07:05,883 --> 00:07:08,845
ฉันกลัวว่าเธอจะโกรธถ้าพูดแบบนั้นออกไป

80
00:07:08,928 --> 00:07:10,596
เลยไม่กล้าบอกน่ะ

81
00:07:11,931 --> 00:07:14,267
ฉันไม่โกรธหรอกค่ะ

82
00:07:14,934 --> 00:07:18,187
ท่านสตาร์ค ขอโทษนะคะ

83
00:07:18,271 --> 00:07:20,148
ฉันพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไป

84
00:07:22,066 --> 00:07:25,153
ไม่เป็นไร ฉันชินแล้วละ

85
00:07:25,778 --> 00:07:27,780
ฉันขอโทษจริงๆ ค่ะ

86
00:07:30,408 --> 00:07:31,284
ไปกันเถอะ

87
00:07:33,911 --> 00:07:34,871
ค่ะ

88
00:07:49,594 --> 00:07:50,803
แอบดูพวกเขาเหรอ

89
00:07:51,596 --> 00:07:53,055
ใช้ได้เลยนะ ฟรีเรน

90
00:07:53,723 --> 00:07:55,057
ซายน์ก็เหมือนกันนั่นแหละ

91
00:07:56,476 --> 00:07:58,519
ดูท่าพวกเขาจะคืนดีกันได้อย่างราบรื่นนะ

92
00:08:01,772 --> 00:08:03,566
พอโตเป็นผู้ใหญ่

93
00:08:03,649 --> 00:08:05,693
เราก็เรียนรู้การอยู่ร่วมกับผู้อื่น

94
00:08:05,776 --> 00:08:08,070
และหลีกเลี่ยงความขัดแย้งต่างๆ

95
00:08:10,490 --> 00:08:12,700
การทะเลาะกันแบบนั้นน่ะ
เป็นสิทธิพิเศษของคนหนุ่มสาว

96
00:08:13,451 --> 00:08:15,953
ที่ผ่านมาคงลําบากน่าดูเลยสินะ ฟรีเรน

97
00:08:16,037 --> 00:08:17,997
ดูแลเด็กๆ ไม่ใช่งานง่ายเลย

98
00:08:20,666 --> 00:08:24,337
- “อยู่ร่วมกับผู้อื่น” นี่ทํายังไงเหรอ
- ดูท่าจะเด็กทั้งสามคนเลยสินะ

99
00:08:27,715 --> 00:08:30,468
เฟรุนมาขอคําปรึกษาจากฉัน

100
00:08:30,551 --> 00:08:32,094
แทนที่จะเป็นเธอ

101
00:08:32,762 --> 00:08:36,599
สงสัยจังว่าเฟรุนเอาฉันไปเปรียบกับใคร
และเห็นฉันเป็นตัวแทนของใครกัน

102
00:08:37,433 --> 00:08:40,603
เฟรุนได้ไฮเตอร์เลี้ยงมานี่นะ

103
00:08:41,229 --> 00:08:45,149
เอาฉันไปเทียบกับ
พรีสต์ที่สุดยอดขนาดนั้นก็ไม่ไหวนะ

104
00:08:45,233 --> 00:08:47,318
เขาไม่ได้สุดยอดเลยสักนิด

105
00:08:47,401 --> 00:08:50,571
เขาเป็นไอ้ขี้เหล้า
ที่ทรมานจากการเมาค้างอยู่ตลอด

106
00:08:50,655 --> 00:08:52,198
เป็นอันเดดหรือไง

107
00:08:52,281 --> 00:08:54,408
แถมยังเลือกกินมากๆ ด้วย

108
00:08:54,492 --> 00:08:55,326
หยุดนะ

109
00:08:55,409 --> 00:08:59,080
- โกหกไฟแลบอีกต่างหาก
- ฉันไม่ได้กินเหล้าเลยนะ

110
00:08:59,997 --> 00:09:02,208
เขาก็แค่พรีสต์เสื่อมดีๆ นี่เอง

111
00:09:02,792 --> 00:09:05,962
แต่นายเสื่อมกว่านะ ซายน์

112
00:09:06,045 --> 00:09:06,963
รู้แล้วละน่า

113
00:09:08,589 --> 00:09:10,633
แต่คิดไม่ถึงเลยนะ

114
00:09:10,716 --> 00:09:12,802
เท่าที่ฉันจําได้

115
00:09:12,885 --> 00:09:15,721
ท่านไฮเตอร์เป็นคุณปู่ใจดีที่พึ่งพาได้

116
00:09:15,805 --> 00:09:19,433
เขาเป็นผู้ใหญ่ในอุดมคติ ต่างจากฉันเลย

117
00:09:22,728 --> 00:09:26,107
นายเปลี่ยนไปนะ ไฮเตอร์
เดี๋ยวนี้ดูเป็นผู้ใหญ่เชียว

118
00:09:27,441 --> 00:09:30,903
พูดอะไรของเธอ ฉันแก่เป็นคุณปู่แล้วเนี่ย

119
00:09:31,571 --> 00:09:34,365
พอแก่แล้วมันก็เป็นแบบนี้ไปเอง

120
00:09:36,951 --> 00:09:39,453
ก็อยากจะพูดแบบนั้นอยู่หรอก

121
00:09:39,537 --> 00:09:42,623
แต่ความจริงแล้ว
จิตใจของฉันแทบไม่เปลี่ยนไปเลย

122
00:09:42,707 --> 00:09:44,500
จากสมัยยังเด็ก

123
00:09:45,293 --> 00:09:47,003
นี่ก็แค่ความพยายาม

124
00:09:47,670 --> 00:09:51,799
ที่ฉันสั่งสมมาเพื่อที่จะกลายเป็นผู้ใหญ่ในอุดมคติ
แบบที่ฉันเคยจินตนาการไว้

125
00:09:52,883 --> 00:09:54,635
ฉันมั่นใจว่าตัวฉัน

126
00:09:54,719 --> 00:09:57,138
คงต้องแสร้งทําตัวเป็นผู้ใหญ่
ไปจนวาระสุดท้ายนั่นแหละ

127
00:09:57,847 --> 00:10:00,516
เด็กจําเป็นต้องมีผู้ใหญ่คอยเคียงข้าง

128
00:10:00,600 --> 00:10:02,893
และคอยให้ที่พักพิงทางจิตใจ

129
00:10:03,936 --> 00:10:05,896
เฟรุนเป็นเด็กที่ขยันมาก

130
00:10:06,772 --> 00:10:09,650
ฉันต้องคอยชมเชยและแนะนําเธออย่างเต็มที่

131
00:10:10,610 --> 00:10:14,405
แล้วใครจะเป็นคนชมนายที่แกล้งเป็นผู้ใหญ่

132
00:10:14,488 --> 00:10:15,906
จนถึงวาระสุดท้ายล่ะ

133
00:10:17,158 --> 00:10:20,661
นั่นเป็นหน้าที่ของท่านเทพธิดาไงล่ะ

134
00:10:21,329 --> 00:10:24,081
ต้องรอจนกว่าจะไปสวรรค์นู่นแหละ

135
00:10:25,082 --> 00:10:27,293
งั้นฉันจะชมนายเอง

136
00:10:28,961 --> 00:10:30,087
จริงเหรอ

137
00:10:30,755 --> 00:10:36,135
แต่เธอคงไม่เข้าใจ
ความรู้สึกของฉันที่เป็นมนุษย์หรอก

138
00:10:36,218 --> 00:10:37,928
เธอจะชมฉันยังไงล่ะ

139
00:10:50,107 --> 00:10:53,069
{\an8}คิดไม่ถึงเลยจริงๆ แบบนี้ก็ไม่เลวเลยแฮะ

140
00:10:53,736 --> 00:10:56,947
ฟรีเรน พอฉันไปสวรรค์แล้ว

141
00:10:57,031 --> 00:10:59,408
จะเอาเรื่องดีๆ ของเธอไปเล่านะ

142
00:11:00,117 --> 00:11:01,619
ยังไงฉันก็ยังคิดว่า

143
00:11:01,702 --> 00:11:04,330
เธอควรจะได้รับคําชมจากท่านเทพธิดาอยู่ดี

144
00:11:04,413 --> 00:11:07,875
งั้นเหรอ ฉันจะตั้งตารอแล้วกัน

145
00:11:13,672 --> 00:11:15,383
อะไรเนี่ย ฟรีเรน

146
00:11:16,008 --> 00:11:18,636
ซายน์ ฉันว่านายเองก็เป็นผู้ใหญ่ที่ใช้ได้เลยนะ

147
00:11:24,725 --> 00:11:27,895
ถ้าสาวที่อายุมากกว่าเป็นคนพูดก็คงจะดีนะ

148
00:11:28,729 --> 00:11:29,897
งั้นก็โชคดีของนายแล้วละ

149
00:11:30,689 --> 00:11:33,651
ไม่มีใครแก่กว่าฉันแล้ว

150
00:11:35,986 --> 00:11:39,073
(ยี่สิบเก้าปีหลังการจากไปของฮีโร่ฮิมเมล)

151
00:11:39,156 --> 00:11:41,409
(ป่าบันเด้ในกลุ่มประเทศทางตอนเหนือ)

152
00:11:42,535 --> 00:11:43,828
ขอบคุณนะ

153
00:11:43,911 --> 00:11:47,540
แถวนี้ไม่มีรถม้าโดยสารเลย ช่วยได้มากจริงๆ

154
00:11:47,623 --> 00:11:49,917
อยู่แถวนี้ก็ต้องช่วยกันอยู่แล้วครับ

155
00:11:50,000 --> 00:11:53,629
ที่จริงผมเป็นพ่อค้าอยู่หมู่บ้านถัดไปนี่เอง

156
00:11:53,712 --> 00:11:56,298
ครอบครัวผม
เป็นเจ้าของร้านเครื่องประดับน่ะครับ

157
00:11:56,966 --> 00:11:58,759
สนใจบ้างไหมครับ

158
00:11:58,843 --> 00:12:00,302
สมเป็นนักธุรกิจจริงๆ

159
00:12:00,970 --> 00:12:03,055
ฉันไม่สนใจเท่าไหร่หรอก

160
00:12:03,722 --> 00:12:06,559
แต่เฟรุนชอบของพวกนี้นะ เอ๊ะ

161
00:12:07,476 --> 00:12:09,437
ซื้อกําไลมาใหม่เหรอ

162
00:12:10,813 --> 00:12:11,939
คือว่า...

163
00:12:12,606 --> 00:12:14,191
นี่น่ะ...

164
00:12:14,775 --> 00:12:16,569
น่ารักดีนะ

165
00:12:16,652 --> 00:12:19,447
ฉันมีแหวนแบบเดียวกันด้วย

166
00:12:19,530 --> 00:12:22,450
ได้มาจากฮิมเมลน่ะ

167
00:12:22,533 --> 00:12:24,076
ฉันว่ามันเข้าคู่กันเลยนะ

168
00:12:24,160 --> 00:12:27,288
- งั้นเหรอคะ
- เดี๋ยวนะ

169
00:12:27,371 --> 00:12:29,165
เอาไปไว้ไหนนะ

170
00:12:30,875 --> 00:12:32,209
แปลกจัง

171
00:12:36,005 --> 00:12:37,631
เก็บของไม่เป็นระเบียบก็แบบนี้แหละ

172
00:12:38,966 --> 00:12:40,009
เจอแล้ว

173
00:12:52,688 --> 00:12:55,274
โทษที ฉันไม่ทันระวัง

174
00:12:56,317 --> 00:13:00,029
มอนสเตอร์ประเภทนกเจ้าเล่ห์และซ่อนมานาเก่ง

175
00:13:01,363 --> 00:13:02,740
ทํายังไงกันดีนะ

176
00:13:04,867 --> 00:13:07,369
เราจัดการเจ้ามอนสเตอร์

177
00:13:07,453 --> 00:13:10,706
แล้วใช้เวทมนตร์ลอยตัว
ลงสู่พื้นอย่างปลอดภัยไม่ได้เหรอ

178
00:13:10,789 --> 00:13:12,917
ทําให้เกวียนลอยได้ใช่ไหม

179
00:13:13,000 --> 00:13:14,502
สตาร์ค

180
00:13:14,585 --> 00:13:16,754
นายเคยเห็นเกวียนบินได้เหรอ

181
00:13:16,837 --> 00:13:17,922
ก็เกวียนที่นั่งอยู่นี่ไง

182
00:13:18,964 --> 00:13:20,508
อาจจะน่าตกใจ

183
00:13:20,591 --> 00:13:23,469
แต่นี่ยังผ่านมาไม่ถึง 40 ปีเลย

184
00:13:23,552 --> 00:13:25,679
นับตั้งแต่มนุษย์รู้วิธีการบิน

185
00:13:26,430 --> 00:13:27,598
ก่อนหน้านั้น

186
00:13:27,681 --> 00:13:30,434
ท้องฟ้าถูกพวกปีศาจและมอนสเตอร์
ยึดครองเอาไว้หมด

187
00:13:30,518 --> 00:13:33,187
เวทมนตร์ลอยตัวที่มนุษย์ใช้กัน

188
00:13:33,270 --> 00:13:35,814
เป็นแค่เวทมนตร์ลอกเลียนแบบสิ่งที่พวกปีศาจใช้

189
00:13:35,898 --> 00:13:38,108
เลิกพูดอะไรซับซ้อนเถอะ

190
00:13:38,192 --> 00:13:40,152
ของ่ายๆ แบบที่ผมจะเข้าใจได้หน่อย

191
00:13:41,403 --> 00:13:45,783
เราไม่รู้หลักการของเวทมนตร์นั้น
เลยไม่สามารถพลิกแพลงได้ตามใจชอบน่ะ

192
00:13:45,866 --> 00:13:50,287
ถ้ามันมีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์
เราก็ทําให้มันลอยได้แค่ชั่วครู่เท่านั้นแหละ

193
00:13:50,371 --> 00:13:53,290
- งั้นเองเหรอ
- ตอนนี้คงทําได้แค่หนีแล้วละ

194
00:13:54,250 --> 00:13:56,585
ฉันจะบินไปกับพ่อค้าเอง

195
00:13:56,669 --> 00:13:59,296
- เฟรุน เธอพาซายน์ไป
- ได้ค่ะ

196
00:13:59,380 --> 00:14:01,340
ผมจะแบกสัมภาระของพวกเราเอง

197
00:14:02,716 --> 00:14:04,176
แล้วผมล่ะ

198
00:14:04,260 --> 00:14:07,429
- สตาร์ค นายโดดลงไป
- พูดอะไรบ้าๆ

199
00:14:08,097 --> 00:14:10,015
โดดไปได้ตายแหง

200
00:14:10,099 --> 00:14:12,434
ความสูงแค่นี้ วอริเออร์ไม่ตายหรอกน่า

201
00:14:13,102 --> 00:14:14,478
ไม่ตายกับผีสิ

202
00:14:14,562 --> 00:14:16,689
ทําไมถึงมองเหมือนผมเป็นคนบ้าล่ะ

203
00:14:16,772 --> 00:14:17,940
แปลกแฮะ

204
00:14:18,941 --> 00:14:22,820
ไม่ว่าจะสูงแค่ไหน
ไอเซ็นก็โดดลงมาได้โดยไม่เป็นอะไรเลย

205
00:14:30,786 --> 00:14:32,288
นี่มันตัวอะไรเนี่ย

206
00:14:32,371 --> 00:14:33,956
ไฮเตอร์ถึงกับพูดไม่ออกเลยละ

207
00:14:34,039 --> 00:14:36,125
การที่ท่านไฮเตอร์พูดไม่ออก

208
00:14:36,208 --> 00:14:38,502
หมายความว่าท่านไอเซ็นผิดปกติไงล่ะคะ

209
00:14:39,587 --> 00:14:42,214
งั้นเราทําให้เกวียนลอย

210
00:14:42,298 --> 00:14:44,508
ในจังหวะที่มันกําลังจะตกถึงพื้นดีไหมคะ

211
00:14:44,592 --> 00:14:47,720
เราต้องคํานวณด้วยว่า
เราสามารถต้านแรงจากการตกได้หรือเปล่า

212
00:14:48,387 --> 00:14:52,474
ถ้าต้านแรงจากการตกไม่ได้
เราได้เละเป็นหมูสับแน่

213
00:14:52,558 --> 00:14:54,476
พูดอะไรน่ากลัวเป็นบ้า

214
00:14:55,519 --> 00:14:58,480
จะวิธีไหนก็ต้องรีบลงมือแล้วละ

215
00:14:59,106 --> 00:15:03,235
มอนสเตอร์ประเภทนี้
ล่าโดยการกระแทกเหยื่อลงกับพื้น

216
00:15:04,320 --> 00:15:05,487
งั้นเหรอ

217
00:15:17,458 --> 00:15:20,002
ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ละมั้ง

218
00:15:22,046 --> 00:15:23,756
อย่ามาทําให้ร่วงกะทันหันแบบนี้สิ

219
00:15:36,477 --> 00:15:38,771
ยังไม่ตายเหรอ

220
00:15:38,854 --> 00:15:40,898
ดูเหมือนจะสําเร็จนะ

221
00:15:41,565 --> 00:15:44,944
- เนี่ยนะสําเร็จ
- แผนอะไรกันเนี่ย

222
00:15:47,780 --> 00:15:50,407
ม้าบาดเจ็บเล็กน้อยแต่รักษาเสร็จแล้ว

223
00:15:51,241 --> 00:15:54,036
ส่วนเกวียนเสียหายเยอะเลย จําเป็นต้องซ่อม

224
00:15:54,828 --> 00:15:57,873
- ขอโทษนะ
- ไม่เป็นไรเลยครับ ผมรู้สึกขอบคุณซะอีก

225
00:15:57,957 --> 00:16:00,417
ถ้าผมมาคนเดียว ป่านนี้คงตายไปแล้ว

226
00:16:01,085 --> 00:16:03,212
คงต้องใช้เวลาซ่อมเกวียนสักพักละนะ

227
00:16:18,060 --> 00:16:20,479
เอ๊ะ แปลกแฮะ

228
00:16:21,814 --> 00:16:23,399
หายไปไหนนะ

229
00:16:26,402 --> 00:16:29,321
อากาศเริ่มอุ่นขึ้นแล้ว

230
00:16:29,405 --> 00:16:31,699
คงจะได้เวลาเปลี่ยนชุดกันแล้วละค่ะ

231
00:16:31,782 --> 00:16:35,160
จริงสิ เฟรุน ได้กําไลนั่นมาจากไหนเหรอ

232
00:16:35,244 --> 00:16:39,206
ท่านสตาร์คให้เป็นของขวัญวันเกิดค่ะ

233
00:16:39,289 --> 00:16:41,875
ฉันใช้เวลาเลือกไปสามชั่วโมงเลยนะ

234
00:16:41,959 --> 00:16:44,545
สุดท้ายนายก็เป็นคนเลือกเหรอเนี่ย

235
00:16:44,628 --> 00:16:46,922
ฉันขอให้เขาเลือกให้น่ะค่ะ

236
00:16:49,008 --> 00:16:50,092
งั้นเหรอ

237
00:16:51,010 --> 00:16:55,139
ลําบากแย่เลย สตาร์ค
นั่นน่ะคือเรื่องที่ยากที่สุดเลยละ

238
00:16:55,222 --> 00:16:56,724
อือ

239
00:16:58,100 --> 00:16:59,977
อันนี้ได้ไหมนะ

240
00:17:00,728 --> 00:17:03,313
ฉันใช้เวลาสามชั่วโมงคอยอ่านอารมณ์ของเธอ

241
00:17:03,897 --> 00:17:07,693
- เข่าแทบทรุดแน่ะ
- น่าสงสารจริงๆ

242
00:17:08,277 --> 00:17:11,238
- ฉันได้ยินนะ
- แต่ว่า

243
00:17:12,156 --> 00:17:14,658
ฉันดีใจนะที่เธอชอบ

244
00:17:19,663 --> 00:17:23,042
ฉันประทับใจจริงๆ สตาร์ค

245
00:17:23,125 --> 00:17:25,085
นึกว่านายจะขี้ขลาดกว่านี้ซะอีก

246
00:17:25,919 --> 00:17:28,255
ลายแบบนั้นเขาเรียกว่าบัวกระจก

247
00:17:28,338 --> 00:17:30,591
หมายถึง “รักชั่วนิรันดร์”

248
00:17:31,175 --> 00:17:34,053
ในแถบนี้ มันถือเป็นของขวัญที่เอาไว้ให้คนรัก

249
00:17:36,305 --> 00:17:38,849
- ท่านสตาร์ค
- ฉันไม่รู้นะ

250
00:17:38,932 --> 00:17:40,476
แค่เข้าใจผิดน่ะ

251
00:17:40,559 --> 00:17:42,811
คิดว่าคนอย่างฉันจะรู้ความหมายของดอกไม้เหรอ

252
00:17:42,895 --> 00:17:45,147
ก็จริงนะคะ ก็ท่านสตาร์คโง่นี่นา

253
00:17:45,230 --> 00:17:47,066
ไหงโหดกว่าเดิมอีกล่ะเนี่ย

254
00:17:48,817 --> 00:17:50,569
เธอก็ไม่รู้เหมือนกันแหละน่า

255
00:17:50,652 --> 00:17:53,947
- พูดอะไรนะคะ
- เปล่าครับ

256
00:17:55,324 --> 00:17:57,826
เอ่อ จะให้ฉันหาอย่างอื่นให้แทนไหม

257
00:17:59,161 --> 00:18:02,873
ท่านสตาร์คเลือกมันให้ฉัน
หลังจากครุ่นคิดอยู่ตั้งนาน

258
00:18:03,957 --> 00:18:05,584
อย่าถามแบบนั้นอีกเชียวนะคะ

259
00:18:06,418 --> 00:18:08,670
ขอโทษนะ

260
00:18:13,926 --> 00:18:15,010
มีอะไรคะ

261
00:18:16,845 --> 00:18:18,430
เปล่าหรอก

262
00:19:23,078 --> 00:19:24,663
ท่านฟรีเรนคะ

263
00:19:25,330 --> 00:19:27,332
เกวียนซ่อมเสร็จแล้วค่ะ

264
00:19:27,416 --> 00:19:29,751
พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกันแต่เช้าตรู่

265
00:19:30,294 --> 00:19:31,170
งั้นเหรอ

266
00:19:31,879 --> 00:19:34,339
แอบออกมาทุกคืนเลยนะคะ

267
00:19:34,423 --> 00:19:36,049
หาอะไรอยู่เหรอคะ

268
00:19:36,800 --> 00:19:38,552
แหวนที่ฮิมเมลให้น่ะ

269
00:19:39,636 --> 00:19:40,929
ฉันช่วยหาอีกแรงค่ะ

270
00:19:41,805 --> 00:19:44,057
เราจะอยู่ที่นี่จนกว่าจะหาเจอค่ะ

271
00:19:44,766 --> 00:19:45,684
ไม่เป็นไร

272
00:19:46,310 --> 00:19:49,188
ถ้าคืนนี้ไม่เจอ ฉันก็ถอดใจแล้วละ

273
00:19:49,271 --> 00:19:51,106
ฉันชินกับการสูญเสียแล้ว

274
00:19:51,940 --> 00:19:54,943
อีกอย่าง มันไม่ใช่ของอย่างเดียว
ที่ฮิมเมลให้ฉันมาสักหน่อย

275
00:19:55,736 --> 00:19:59,406
มันเป็นแหวนที่มีลายบัวกระจก
เหมือนกับกําไลนี้ใช่ไหมคะ

276
00:19:59,489 --> 00:20:02,576
ดูเหมือนว่าดอกไม้นี้
จะมีความว่า “รักชั่วนิรันดร์” ค่ะ

277
00:20:02,659 --> 00:20:04,912
เหรอ ฉันไม่รู้มาก่อนเลย

278
00:20:05,787 --> 00:20:06,955
ไม่สําคัญหรอก

279
00:20:07,039 --> 00:20:10,167
ฉันว่าฮิมเมลก็ไม่รู้ความหมายเหมือนกันนั่นแหละ

280
00:20:10,250 --> 00:20:11,543
ถึงอย่างนั้น

281
00:20:12,169 --> 00:20:13,795
ฉันก็คิดว่ามันสําคัญมากค่ะ

282
00:20:14,796 --> 00:20:16,381
ให้ทุกคนมาช่วยกันหาเถอะค่ะ

283
00:20:19,301 --> 00:20:21,595
ก็น่าจะบอกผมแต่แรก

284
00:20:22,179 --> 00:20:25,974
ที่หมู่บ้านผมมีคนทําเครื่องประดับหาย

285
00:20:26,058 --> 00:20:27,100
อยู่ตลอดแหละครับ

286
00:20:27,976 --> 00:20:30,562
นี่เป็นเวทมนตร์ตามหาเครื่องประดับที่หายครับ

287
00:20:31,313 --> 00:20:33,732
นี่เป็นหนึ่งในเวทมนตร์ที่ผมตั้งใจ

288
00:20:33,815 --> 00:20:35,651
จะมอบให้คุณเป็นการตอบแทนครับ

289
00:20:56,922 --> 00:20:58,006
ฟรีเรน

290
00:20:59,049 --> 00:21:02,469
เธอทุ่มเทอย่างหนัก
ในภารกิจปราบมอนสเตอร์ครั้งนี้

291
00:21:02,552 --> 00:21:04,471
เอาสิ เลือกของที่เธอชอบได้เลย

292
00:21:04,554 --> 00:21:06,306
เครื่องประดับเหรอ

293
00:21:07,432 --> 00:21:09,726
ไปร้านค้าเวทมนตร์ยังดีซะกว่า

294
00:21:10,310 --> 00:21:12,854
- อันนี้ก็ได้
- เลือกเร็วชะมัด

295
00:21:12,938 --> 00:21:14,856
ตั้งใจเลือกหน่อยสิ

296
00:21:17,734 --> 00:21:18,694
เป็นอะไรไป

297
00:21:20,654 --> 00:21:21,655
เปล่าหรอก

298
00:21:42,676 --> 00:21:43,969
ฟรีเรน

299
00:21:44,636 --> 00:21:45,595
ขอบใจนะ

300
00:22:23,508 --> 00:22:26,762
ดีนะคะที่ไม่ถอดใจไปซะก่อน ท่านฟรีเรน

301
00:22:34,770 --> 00:22:36,146
นั่นสินะ

302
00:22:39,941 --> 00:22:43,987
จะว่าไป ทําไมเฟรุนถึงใส่กําไลบัวกระจกล่ะ

303
00:22:44,071 --> 00:22:46,073
เพราะท่านสตาร์คโง่ไงล่ะคะ

304
00:22:47,616 --> 00:22:48,700
ใจร้าย

305
00:24:20,959 --> 00:24:22,919
- ฉันรู้เวทมนตร์ต่อสู้ด้วย
- กังวลจัง

306
00:24:23,003 --> 00:24:24,588
- เขาไม่เก่งเท่าพี่เขา
- ครับพ่อ

307
00:24:24,671 --> 00:24:25,755
แบบนี้ไม่ดีเลย

308
00:24:25,839 --> 00:24:27,382
- แย่แล้วละ
- ต้องรีบแล้ว

309
00:24:27,465 --> 00:24:29,426
“กลิ่นของเรื่องยุ่งยาก”

310
00:24:29,509 --> 00:24:30,886
ไปหมู่บ้านต่อไปกันเถอะ

311
00:24:30,969 --> 00:24:31,928
คําบรรยายโดย รพีพร ที