1
00:00:46,546 --> 00:00:47,464
ว่าแต่…

2
00:00:48,965 --> 00:00:50,884
ทำไมพี่ถึงสู้ต่อล่ะ

3
00:00:52,218 --> 00:00:53,803
ก็รู้นี่ว่ายังไงก็แพ้

4
00:00:55,388 --> 00:00:57,307
ฉันไม่ได้สู้เพื่อจะเอาชนะหรอก

5
00:00:59,225 --> 00:01:01,061
ฉันสู้เพื่อให้มันไม่ลืมน่ะ

6
00:01:02,062 --> 00:01:04,731
เพื่อให้มันไม่ลืมสิ่งที่เคยทำไว้กับเรา

7
00:01:06,357 --> 00:01:10,528
เพื่อย้ำว่าคนที่จำการกระทำของมันได้
ยังคงมีชีวิตกันอยู่

8
00:01:12,405 --> 00:01:13,740
ให้มันรู้สึกผิด

9
00:01:14,657 --> 00:01:16,493
และถ้ามันไม่รู้สึกผิด

10
00:01:18,161 --> 00:01:20,246
อย่างน้อยมันก็จะได้อยู่กับตราบาป

11
00:01:22,499 --> 00:01:24,501
แล้วถ้ามันยังไม่สนตราบาปนั้นอีก

12
00:01:26,169 --> 00:01:28,296
ก็ถือซะว่าขัดขวางให้มันรำคาญ

13
00:01:29,547 --> 00:01:30,799
อยู่ไม่เป็นสุข

14
00:01:32,967 --> 00:01:35,053
แบบนั้นมันจะได้ไม่มีวันลืมไง

15
00:01:36,846 --> 00:01:38,431
พี่ให้อภัยไม่ได้เลยเหรอ

16
00:01:39,099 --> 00:01:42,102
จะให้อภัยอะไรกับคนที่ไม่คิดจะรู้สึกผิดด้วยซ้ำ

17
00:01:42,185 --> 00:01:45,605
มันทำไขสือกับสิ่งที่ตัวเองทำ
เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

18
00:01:46,606 --> 00:01:48,942
และฉันให้อภัยมันก็ไม่ตลกไปหน่อยเหรอ

19
00:01:50,276 --> 00:01:51,444
แต่ถึงยังไง

20
00:01:52,695 --> 00:01:54,447
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วนี่นา

21
00:01:55,865 --> 00:01:57,450
สมัยนั้นมีทางเลือกที่ไหนล่ะ

22
00:01:59,285 --> 00:02:00,537
ก็จริง ที่…

23
00:02:01,287 --> 00:02:02,789
สมัยนั้นเป็นแบบนั้น

24
00:02:03,414 --> 00:02:07,335
เพื่อจะเอาตัวรอด มันก็รู้สึก
ไม่มีทางเลือกอื่นได้แหละ เพราะยังไงเราก็คน

25
00:02:08,878 --> 00:02:09,879
แต่ว่า

26
00:02:10,839 --> 00:02:14,968
ก็มีแค่คนนี่แหละที่มีโอกาสเรียนรู้
เมื่อทำผิดและทำทุกอย่างให้มันถูกต้องน่ะ

27
00:02:17,137 --> 00:02:19,305
ถ้าไม่พยายามแม้แต่จะทำแบบนั้น

28
00:02:21,516 --> 00:02:23,434
โลกนี้น่ะ จะยิ่งเลวร้ายกว่าเดิมอีก

29
00:02:25,311 --> 00:02:26,646
พี่เชื่อใจผมแค่ไหนเหรอ

30
00:02:28,231 --> 00:02:30,233
ความเชื่อใจมันมีระดับที่ไหน

31
00:02:31,317 --> 00:02:32,569
เชื่อก็คือเชื่อแหละ

32
00:02:35,113 --> 00:02:36,364
ผมไม่มา

33
00:02:37,157 --> 00:02:39,075
เจอพี่แต่แรกซะยังดีกว่า

34
00:02:41,286 --> 00:02:42,453
ไม่อย่างงั้น

35
00:02:43,454 --> 00:02:46,958
ผมก็คงจะโอเคดีแหละ
ต่อให้จะกลายเป็นสัตว์ประหลาด

36
00:03:04,851 --> 00:03:06,311
ทำอะไรของนาย

37
00:03:06,394 --> 00:03:07,812
ก็บอกแล้วนี่

38
00:03:09,981 --> 00:03:11,816
ว่าฉันไม่อยากตายน่ะ

39
00:03:22,660 --> 00:03:26,080
เป็นเพราะพี่โฮแจนั่นแหละ
ที่ช่วยให้ฉันมีความฝันอยู่พักนึง

40
00:03:40,553 --> 00:03:42,889
ว่าฉันเองก็อาจใช้ชีวิตแบบพี่เขาได้

41
00:03:45,475 --> 00:03:48,978
ชีวิตแบบที่สมเป็นมนุษย์

42
00:03:49,854 --> 00:03:50,897
แต่ว่า

43
00:03:52,899 --> 00:03:54,067
มันไม่ใช่เลย

44
00:03:56,319 --> 00:03:58,154
ฉันมันก็แค่สัตว์ประหลาด

45
00:03:59,447 --> 00:04:02,533
ไม่สนว่าใครจะเป็นตายร้ายดียังไง
นอกจากตัวเอง

46
00:04:02,617 --> 00:04:04,577
ไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดี

47
00:04:05,870 --> 00:04:07,205
แล้วก็ไม่สำนึกด้วย

48
00:04:07,288 --> 00:04:11,209
ถ้าอะไรเป็นภัยก็ฆ่าทิ้ง ถ้ารู้สึกเบื่อก็ออกล่า

49
00:04:11,292 --> 00:04:13,044
ถ้าหิวเมื่อไหร่ก็หากิน

50
00:04:16,256 --> 00:04:17,382
แถมไม่มี…

51
00:04:20,218 --> 00:04:22,220
อะไรที่เร้าใจกว่านั้นแล้ว

52
00:04:25,265 --> 00:04:27,558
ได้ยินมาว่านายเป็นลูกของอากิโกะ

53
00:04:29,352 --> 00:04:30,353
แต่นายรู้ไหม

54
00:04:33,606 --> 00:04:35,692
ว่าแม่ตัวเองตายยังไงน่ะ

55
00:04:38,903 --> 00:04:39,904
รู้สิ

56
00:04:52,917 --> 00:04:54,335
แล้วเรื่องนั้นมันทำไม

57
00:04:55,044 --> 00:04:57,171
มันตั้งนานแล้ว จะให้รู้สึกอะไรอีก

58
00:04:58,381 --> 00:05:02,135
มาดามมาเอดะเป็นคนเลี้ยงฉันมา
แล้วก็เป็นคนคอยปกป้องฉัน

59
00:05:04,929 --> 00:05:07,098
ไม่คิดเหรอว่าถูกยัยนั่นหลอกใช้

60
00:05:12,770 --> 00:05:15,273
ลูกชายที่ดีต้องตอบว่าครับนะคะ

61
00:05:20,361 --> 00:05:21,779
นี่ไม่เข้าใจสินะ

62
00:05:21,863 --> 00:05:24,157
ว่าฉันต่างหากที่หลอกใช้ยัยนั่น

63
00:05:25,366 --> 00:05:27,035
เพื่อให้ตัวเองอยู่รอด

64
00:05:30,079 --> 00:05:31,080
เพราะฉะนั้น

65
00:05:35,126 --> 00:05:36,336
ตายซะเถอะ

66
00:05:36,919 --> 00:05:40,840
ยุนแชอ๊ก ยัยนั่นน่ะ ไปพามาหาฉันที

67
00:05:41,424 --> 00:05:42,508
ตายเพื่อพี่เขา

68
00:05:42,592 --> 00:05:46,804
ผู้หญิงคนนั้นจะต้องตาย
ด้วยน้ำมือของจางซังเท่านั้น

69
00:05:46,888 --> 00:05:48,306
ตายซะตรงนี้แหละ

70
00:05:54,896 --> 00:05:57,398
อย่าขยับ ถ้าขยับฉันยิงนะคะ

71
00:06:13,331 --> 00:06:15,750
นายท่านจางรู้เมื่อไหร่จะต้องผิดหวังมากแน่

72
00:06:18,002 --> 00:06:20,254
ที่นายเลือกกลายเป็นสัตว์ประหลาด

73
00:06:26,094 --> 00:06:27,678
เดี๋ยวก่อนสิคะ คนนั้นเขา

74
00:06:37,980 --> 00:06:39,649
แล้วพวกนั้นน่ะมันอะไรกันคะ

75
00:06:40,858 --> 00:06:43,694
รีบหนีเร็วค่ะ ไม่งั้นคุณได้ตายแน่

76
00:06:43,778 --> 00:06:46,406
ทำอะไรของพวกแก

77
00:06:56,833 --> 00:06:59,669
- นี่คุณ
- หนีไปให้ไกลที่สุดเลยค่ะ เร็วเข้า

78
00:08:14,452 --> 00:08:15,369
แกเป็นใคร

79
00:08:15,870 --> 00:08:17,455
ใครเป็นคนส่งแกมา!

80
00:08:52,657 --> 00:08:55,743
แกไม่มีทางที่จะเอาชนะที่นี่ได้หรอกนะ

81
00:08:57,203 --> 00:08:58,371
ลองสักตั้งไหมล่ะ

82
00:09:02,208 --> 00:09:04,126
ว่าฉันมีทางที่จะเอาชนะได้ไหมน่ะ

83
00:09:10,633 --> 00:09:15,221
สุดท้ายมาดามมาเอดะก็จะฆ่า
ทุกๆ คนที่อยู่รอบตัวแกทิ้งจนหมด

84
00:09:16,347 --> 00:09:21,394
เพราะว่าสิ่งที่มาดามมาเอดะต้องการก็คือ
ให้สุดท้ายแกไม่เหลือใครเลยไง

85
00:09:25,314 --> 00:09:29,443
แต่ถ้าถามความเห็นของฉันละก็นะ
ใครจะเป็นฝ่ายชนะฉันก็ไม่สนหรอก

86
00:09:29,527 --> 00:09:32,280
ฉันแค่อยากให้สมรภูมินี้มันจบลงไวๆ

87
00:09:35,157 --> 00:09:36,742
เพื่อจะให้เป็นอย่างงั้น

88
00:09:37,577 --> 00:09:39,370
แบบนี้น่าจะช่วยไม่ใช่เหรอ

89
00:10:03,769 --> 00:10:05,563
ไว้ชีวิตเขาเถอะครับท่านประธาน

90
00:10:05,646 --> 00:10:08,649
ไว้ชีวิตโฮแจสักครั้งเถอะนะครับ

91
00:10:09,609 --> 00:10:10,484
นะครับ

92
00:10:10,985 --> 00:10:13,446
ผมผมจะดูแลเขาอย่างดีครับ

93
00:10:13,946 --> 00:10:17,867
ผมจะระวังไม่ให้เขาโผล่หน้า
มาให้ดามมาเอดะเห็นอีก

94
00:10:17,950 --> 00:10:21,495
ยังไงผมจะคอยประกบเขาเองนะครับ

95
00:10:23,914 --> 00:10:25,916
ได้โปรดไว้ชีวิตเขาสักครั้งเถอะครับ

96
00:10:26,500 --> 00:10:27,585
สัญญาแล้ว

97
00:10:29,086 --> 00:10:30,921
กล้าเอาชีวิตตัวเองเป็นเดิมพันไหมคะ

98
00:10:41,140 --> 00:10:44,602
ถ้ามาดามยอมไว้ชีวิตโฮแจ

99
00:10:45,394 --> 00:10:46,896
ครับ

100
00:10:47,897 --> 00:10:49,231
ผมกล้าเดิมพัน

101
00:11:01,744 --> 00:11:02,703
โฮแจ

102
00:11:21,639 --> 00:11:22,473
โฮแจเอ๊ย

103
00:11:24,433 --> 00:11:25,601
โฮแจ เรา…

104
00:11:25,685 --> 00:11:26,602
พวกเรา…

105
00:11:27,103 --> 00:11:29,188
กลับบ้านกันเถอะนะ โฮแจ

106
00:11:31,107 --> 00:11:35,111
กลับบ้านกันนะ
พวกเรากลับบ้านกันเถอะนะ

107
00:11:35,611 --> 00:11:36,779
กลับบ้านกัน

108
00:11:55,923 --> 00:11:57,550
ครับ รับทราบครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ

109
00:12:01,554 --> 00:12:04,056
ไม่ต้อง นายอยู่นี่แหละ ฉันไปคนเดียวได้

110
00:12:04,140 --> 00:12:05,349
อ้าว จะไปไหนเหรอครับ

111
00:12:05,433 --> 00:12:08,686
ควอนยงกิลฟื้นแล้วน่ะ
เห็นว่าถามหาฉันอยู่ เดี๋ยวฉันกลับมา

112
00:12:28,164 --> 00:12:29,874
ไง สายสืบโน ได้เรื่องยังไงบ้าง

113
00:12:34,003 --> 00:12:35,004
ผู้กองคะ

114
00:12:37,757 --> 00:12:38,758
ผู้กองคะ

115
00:12:40,092 --> 00:12:42,011
ผู้กอง!

116
00:12:51,020 --> 00:12:52,104
มีเรื่องอะไร

117
00:12:52,188 --> 00:12:54,648
เหมือนมาดามมาเอดะ
จะรู้ทันแผนแล้วครับ

118
00:14:35,040 --> 00:14:36,041
เข้ามาสิคะ

119
00:14:37,626 --> 00:14:38,836
กำลังรออยู่เลยค่ะ

120
00:14:58,105 --> 00:15:00,107
ก็ว่าอยู่ว่าทำไมเดินเข้ามาแล้วมันเงียบๆ

121
00:15:00,941 --> 00:15:04,528
เพื่อนเก่ากลับมาหาทั้งที
ก็ต้องต้อนรับกันหน่อยสิคะ

122
00:15:05,529 --> 00:15:06,864
เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่เหรอครับ

123
00:15:06,947 --> 00:15:11,827
ถึงแม้เวลาจะผ่านล่วงเลยมานาน
อีกทั้งหลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป

124
00:15:11,911 --> 00:15:14,663
แต่ดูจากที่เรายังมายืนประจันหน้ากัน

125
00:15:16,081 --> 00:15:17,499
ก็คงงั้นมั้งคะ

126
00:15:22,254 --> 00:15:24,298
บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่…

127
00:15:36,477 --> 00:15:39,188
การเป็นคนที่ไม่เคยอยู่ในความทรงจำคุณเลย

128
00:15:40,773 --> 00:15:43,192
มันเหงากว่าที่คิดไว้อีกค่ะ

129
00:15:45,361 --> 00:15:48,030
ถ้าคุณได้รู้ว่าผมจดจำคุณไว้แบบไหน

130
00:15:49,490 --> 00:15:51,992
การปล่อยให้ผมจำไม่ได้คงจะดีกว่าด้วยซ้ำไป

131
00:15:52,868 --> 00:15:54,703
การสามารถระลึกถึง

132
00:15:55,871 --> 00:15:58,916
ความทรงจำแสนเจ็บปวดได้ก็ยังดีกว่า

133
00:16:00,250 --> 00:16:01,835
อยู่อย่างว่างเปล่านะคะ

134
00:16:01,919 --> 00:16:04,171
คุณไม่ใช่เรื่องน่าเจ็บปวดของผมแล้วครับ

135
00:16:05,631 --> 00:16:06,715
น่ารังเกียจต่างหาก

136
00:16:08,717 --> 00:16:10,219
ยังคิดอยู่อีกเหรอคะ

137
00:16:11,387 --> 00:16:14,723
ว่าชีวิตของมนุษย์ทุกคนมันเท่าเทียมกันหมด

138
00:16:15,307 --> 00:16:18,978
- คุณยังคิดว่าไม่ใช่แบบนั้นเหรอครับ
- แล้วชีวิตยุนแชอ๊กล่ะคะ

139
00:16:21,855 --> 00:16:25,693
ยังรู้สึกแบบเดิมกับชีวิตเธอไหมคะ

140
00:16:54,263 --> 00:16:55,764
ฉันสงสัยมาตลอดเลยค่ะ

141
00:16:56,473 --> 00:17:00,310
ว่าสำหรับคุณ ชีวิตมนุษย์ทุกคน
จะเท่าเทียมกันได้ถึงแค่ไหน

142
00:17:01,937 --> 00:17:05,441
ยกตัวอย่างเช่น
เพื่อนคุณที่นอนอยู่โรงพยาบาลนั่นไง

143
00:17:09,778 --> 00:17:12,614
- เดี๋ยวย้ายไปวอร์ดคนไข้ทั่วไปนะ
- ครับ

144
00:17:13,240 --> 00:17:14,241
ไม่งั้นก็

145
00:17:15,451 --> 00:17:16,952
เพื่อนตำรวจของคุณคนนั้นไง

146
00:17:26,253 --> 00:17:29,131
แล้วก็เด็กเบอร์ 71 ที่คุณกำลังตามหาตัวอยู่

147
00:17:29,214 --> 00:17:32,468
ถ้าคุณต้องเลือกระหว่างชีวิตคนเหล่านั้นรวมกัน

148
00:17:33,302 --> 00:17:35,429
กับชีวิตยุนแชอ๊กคนเดียวล่ะคะ

149
00:17:37,014 --> 00:17:38,724
คุณคิดว่าคุณจะเลือกฝั่งไหนดี

150
00:17:39,308 --> 00:17:40,309
มาเอดะ

151
00:17:41,310 --> 00:17:42,436
อย่าบอกนะว่าคุณ…

152
00:18:13,092 --> 00:18:15,177
ยุนแชอ๊กไม่ได้อยู่ข้างล่างนั่นค่ะ

153
00:18:15,844 --> 00:18:19,807
เธอกำลังจะโดนเอานาจินออกในห้องแท็งก์น้ำค่ะ

154
00:18:22,059 --> 00:18:23,811
มีความเป็นไปได้อยู่สองอย่าง

155
00:18:23,894 --> 00:18:28,440
หนึ่งคือจำอะไรไม่ได้เลย
กลายเป็นคนละคนเหมือนกับคุณเมื่อหนึ่งปีก่อน

156
00:18:29,691 --> 00:18:32,861
หรือไม่งั้น ก็หนีออกมาจากแท็งก์น้ำไม่ได้

157
00:18:34,530 --> 00:18:36,198
แล้วก็จมน้ำตายค่ะ

158
00:18:38,659 --> 00:18:39,493
เอาละ

159
00:18:40,494 --> 00:18:42,454
คุณจะเลือกช่วยฝั่งไหนก่อนดีคะ

160
00:18:44,289 --> 00:18:45,290
ยุนแชอ๊ก

161
00:18:58,679 --> 00:18:59,596
โยนลงไปเลย

162
00:19:02,349 --> 00:19:03,183
หรือว่า…

163
00:19:05,102 --> 00:19:06,270
เพื่อนๆ ของคุณล่ะ

164
00:19:14,069 --> 00:19:15,737
เลือกมาสิคะ จางซัง

165
00:19:17,281 --> 00:19:19,449
จะไม่เหลือเวลาแล้วนะคะ

166
00:19:19,533 --> 00:19:21,910
ทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนี้ด้วยครับ

167
00:19:21,994 --> 00:19:24,329
ฉันแค่อยากจะยืนยันก็เท่านั้นเองค่ะ

168
00:19:25,330 --> 00:19:29,710
ว่าที่คุณพูดมันจริงหรือไม่จริง
แล้วมันใช้กับสถานการณ์นี้ได้ไหม

169
00:19:31,837 --> 00:19:32,838
เป็นไงคะ

170
00:19:33,338 --> 00:19:38,135
คุณยังคิดว่าชีวิตมนุษย์เสมอภาคกันไหมคะ

171
00:19:40,262 --> 00:19:44,057
ยังคิดว่าเท่าเทียมกันอยู่ไหม

172
00:20:14,171 --> 00:20:15,339
จางซัง

173
00:20:47,037 --> 00:20:49,331
ผู้กอง ผู้กองครับ

174
00:21:43,468 --> 00:21:44,886
เฮ้ยๆ อย่านะ อย่าลงมา

175
00:21:53,562 --> 00:21:55,022
อย่านะ อย่าลงมานะ

176
00:22:22,924 --> 00:22:24,760
เฮ้ย! จะบ้าเหรอวะ

177
00:22:24,843 --> 00:22:27,220
เฮ้ย! จะลงมาทำไม คิดอะไรของแก

178
00:22:37,939 --> 00:22:39,107
ฉันเคยปะทะมาแล้ว

179
00:23:00,253 --> 00:23:01,671
ยอมแพ้ซะเถอะ

180
00:23:03,131 --> 00:23:04,716
แกออกจากที่นี่ไม่ได้หรอก

181
00:23:06,593 --> 00:23:08,220
นายท่านจางอยู่ที่ไหน

182
00:23:11,556 --> 00:23:13,350
ช่วยบอกแค่นั้นก็พอ

183
00:23:18,647 --> 00:23:21,608
เขายังไม่ตายใช่ไหม

184
00:23:23,402 --> 00:23:26,238
เขายังไม่ตายหรอก
แต่คงไม่ได้เจอกันง่ายๆ

185
00:23:34,704 --> 00:23:38,542
จางแทซังเขาเลือกช่วยชีวิตคนอื่น
แทนที่จะช่วยชีวิตเธอน่ะ

186
00:23:41,253 --> 00:23:43,213
และเพราะว่าเขาเลือกแบบนั้น

187
00:23:44,172 --> 00:23:47,342
เขาจะได้จบชีวิตที่นั่นโดยโดนฉีกเป็นชิ้นๆ

188
00:23:53,140 --> 00:23:55,392
ส่วนเธอก็จะได้ตายในแท็งก์น้ำนี่

189
00:23:58,228 --> 00:24:01,481
ถ้าอยากเอาชนะขนาดนั้น
ก็ควรทำอะไรให้มันง่ายสิ

190
00:24:01,565 --> 00:24:04,109
เธอสองคนน่ะใช้อารมณ์มากเกินไป

191
00:24:04,192 --> 00:24:06,903
แถมยังมีเหตุผลนู่นนี่นั่นโน่นเยอะแยะไปหมด

192
00:24:09,781 --> 00:24:13,201
คนเรามีเหตุผลในการเลือกมีชีวิตแตกต่างกันไป

193
00:24:18,206 --> 00:24:21,626
เหมือนที่แต่ละคนมีเหตุผล
ในการเลือกความตายของตัวเองแหละ

194
00:24:23,628 --> 00:24:25,797
เธอไม่กลัวความตายเลยรึไง

195
00:24:43,231 --> 00:24:46,193
สิ่งที่น่ากลัวจริงๆ ไม่ใช่ความตายหรอก

196
00:24:55,076 --> 00:24:58,538
แต่การเหลือตัวคนเดียวจะตายก็ไม่ได้ต่างหาก

197
00:25:11,676 --> 00:25:13,512
ฉันชอบดวงตาเธอนะ

198
00:25:18,391 --> 00:25:19,643
น่าเสียดายจริงๆ

199
00:25:43,583 --> 00:25:45,460
อะไรวะนั่นน่ะ นั่นมันอะไร

200
00:25:45,544 --> 00:25:46,628
มันตัวอะไร

201
00:25:46,711 --> 00:25:48,296
เงียบๆ หน่อยสิเว้ย ให้ตายสิ

202
00:25:51,550 --> 00:25:53,468
โฮแจ

203
00:25:57,347 --> 00:25:58,515
เฮ้ย โฮแจ

204
00:26:00,308 --> 00:26:01,601
โฮแจ เป็นอะไรไหม

205
00:26:01,685 --> 00:26:03,144
เวรเอ๊ย

206
00:26:06,606 --> 00:26:08,108
อย่านะ ไม่

207
00:26:08,191 --> 00:26:10,485
ไม่นะ เดี๋ยวสิ ออกไปเลย อย่าเข้ามา

208
00:26:13,530 --> 00:26:14,656
รีบหนี เร็วเข้า

209
00:26:15,156 --> 00:26:17,367
รีบตัดเลย เร็ว ยงกิล

210
00:26:18,535 --> 00:26:20,370
โอ๊ย แม่งเอ๊ย

211
00:26:20,453 --> 00:26:22,247
ขาฉัน ขาฉัน

212
00:26:26,334 --> 00:26:27,919
แม่งเอ๊ย โธ่เว้ย

213
00:26:28,712 --> 00:26:31,214
นั่นๆ จงฮยอก เราต้องพาจงฮยอกไปด้วยสิ

214
00:26:31,298 --> 00:26:32,382
เออ ไปช่วยเขาเร็ว

215
00:26:35,135 --> 00:26:35,969
ขอบคุณครับ

216
00:26:37,679 --> 00:26:38,513
ได้แล้ว

217
00:26:41,891 --> 00:26:42,726
โฮแจ

218
00:26:42,809 --> 00:26:45,687
ข้างหลังนั่นมีลิฟต์อยู่ รีบไปสิ ไปเร็ว

219
00:26:47,022 --> 00:26:48,023
โธ่เว้ย!

220
00:26:52,819 --> 00:26:53,778
เฮ้ย!

221
00:26:58,533 --> 00:26:59,701
บอกให้รีบไปไง

222
00:27:01,870 --> 00:27:03,371
มาเถอะ เร็วเข้า

223
00:27:03,455 --> 00:27:04,706
เร็ว

224
00:27:43,745 --> 00:27:47,415
- ให้ลดเหลือกี่องศาครับ
- ลดลงไปเลยให้ถึง 18 องศา

225
00:29:34,522 --> 00:29:35,607
พอได้แล้ว

226
00:29:43,531 --> 00:29:45,074
แกเองก็เจ็บปวดนี่

227
00:30:17,565 --> 00:30:20,068
ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

228
00:30:20,151 --> 00:30:22,403
กรุณาอพยพโดยด่วน

229
00:30:26,908 --> 00:30:29,953
ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

230
00:30:30,036 --> 00:30:33,498
- ทางไปเลเวลสี่ทั้งหมดจะถูกปิดกั้น
- เฮ้ย มาแล้วครับ มาแล้วครับ

231
00:30:35,917 --> 00:30:38,503
ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

232
00:30:39,003 --> 00:30:40,338
- กรุณาอพยพโดยด่วน
- โฮแจ มานี่เร็ว

233
00:30:42,173 --> 00:30:44,968
- มัวทำบ้าอะไรอยู่วะ
- ตรวจพบแก๊สไนโตรเจน

234
00:30:45,051 --> 00:30:46,010
เฮ้ย!

235
00:30:46,094 --> 00:30:47,428
ทางไปเลเวลสี่…

236
00:30:47,512 --> 00:30:50,306
เฮ้ย เดี๋ยวก่อน โฮแจ โฮแจ

237
00:30:50,390 --> 00:30:51,766
โฮแจ!

238
00:31:51,409 --> 00:31:52,493
ทุกคนปลอดภัยใช่ไหม

239
00:31:52,577 --> 00:31:54,913
โฮแจ โฮแจ

240
00:31:54,996 --> 00:31:56,998
นี่แกโอเคไหม

241
00:31:57,832 --> 00:31:59,500
ไม่มีเวลามาคุยแล้ว

242
00:31:59,584 --> 00:32:01,836
ถ้าขึ้นไปอีกชั้นจะมีโถงทางเดินยาวอยู่

243
00:32:01,920 --> 00:32:03,630
เดินไปให้สุดทางเลยนะ

244
00:32:03,713 --> 00:32:08,384
เดินไป พอออกจากประตูเหล็กทางด้านขวาปุ๊บ
ก็จะเจอทางเดินที่พาออกไปข้างนอกได้

245
00:32:08,468 --> 00:32:10,970
เดี๋ยวก่อนสิ เดี๋ยวก่อน แล้วแกล่ะ

246
00:32:11,054 --> 00:32:12,805
คุณยุนแชอ๊กยังอยู่ข้างใน

247
00:32:12,889 --> 00:32:16,309
ไม่ได้ ไม่ได้นะโว้ย ไอ้นี่นี่ อย่าเชียวนะ

248
00:32:18,186 --> 00:32:19,938
เดี๋ยวพอออกไปแล้ว ช่วยเรียกตำรวจทีนะครับ

249
00:32:20,563 --> 00:32:23,066
- เออ ได้เลย
- ไอ้นี่นี่ เดี๋ยวสิวะ

250
00:32:23,149 --> 00:32:26,110
ออกไปพร้อมกับพวกเรานี่แหละนะ
ไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ

251
00:32:26,611 --> 00:32:29,113
ยังมีลมหายใจก็ต้องเอาตัวรอดไม่ใช่เหรอวะ

252
00:32:32,450 --> 00:32:33,660
พี่ไปก่อนเลย

253
00:32:34,410 --> 00:32:35,578
ผมจะพาเธอออกไปด้วย

254
00:33:51,237 --> 00:33:52,321
เป็นยังไงบ้างแล้ว

255
00:33:52,989 --> 00:33:56,492
ตอนนี้อุณหภูมิน้ำในแท็งก์
ลดเหลือ 20 องศาแล้วครับ

256
00:33:56,576 --> 00:33:58,619
อีกสองสามนาทีก็จะเหลือ 18 องศา

257
00:33:59,370 --> 00:34:01,873
ไม่นานหัวใจคงหยุดเต้นครับ

258
00:34:08,337 --> 00:34:09,672
นายท่านจาง

259
00:34:12,216 --> 00:34:14,302
ฉันอยากไปหาคุณจังเลย

260
00:34:17,138 --> 00:34:18,639
มีเรื่องที่ฉัน…

261
00:34:20,224 --> 00:34:22,310
อยากจะบอกคุณให้ได้

262
00:34:24,562 --> 00:34:26,481
แถมยังมีอีกตั้งหลายอย่าง

263
00:34:28,566 --> 00:34:30,318
ที่ฉันอยากทำกับคุณ

264
00:35:01,099 --> 00:35:02,183
นั่นอะไรน่ะ

265
00:35:05,144 --> 00:35:06,979
นาจินไม่ได้หลับอยู่หรอกเหรอ

266
00:35:33,131 --> 00:35:34,632
ทำไปทำไมครับ

267
00:35:36,050 --> 00:35:36,968
นี่ตั้งใจ

268
00:35:39,137 --> 00:35:40,596
จะฆ่าผมจริงๆ เหรอครับ

269
00:35:44,100 --> 00:35:46,185
น่าจะฆ่าตั้งแต่ตอนนั้นด้วยซ้ำ

270
00:35:47,395 --> 00:35:48,980
ตั้งแต่ปีที่แล้ว

271
00:35:50,273 --> 00:35:52,316
ที่เลือกจางซังแทนที่จะเลือกฉัน

272
00:35:57,905 --> 00:35:59,824
เคยมีอย่างน้อยสักครั้งไหม

273
00:36:03,953 --> 00:36:05,955
ที่คุณเห็นผมเป็นลูกชายของคุณบ้างน่ะ

274
00:36:08,624 --> 00:36:11,002
มนุษย์ก็มีช่วงเวลาที่อ่อนแอนี่คะ

275
00:36:12,336 --> 00:36:16,549
อย่างความสัมพันธ์แม่ลูก มิตรสหาย
คนรัก ความรักชาติ อะไรอย่างงั้น

276
00:36:17,842 --> 00:36:21,888
เวลาที่ยึดติดกับความสัมพันธ์
หยุมหยิมไร้ค่าแบบนั้นแล้วกักขังตัวเองไว้

277
00:36:22,597 --> 00:36:24,807
มนุษย์ก็จะไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

278
00:36:25,516 --> 00:36:27,101
แถมยังน่าสังเวชด้วยค่ะ

279
00:36:28,853 --> 00:36:33,441
เลยถูกเอาเปรียบ
จนไร้ค่าเหมือนของใช้แล้วทิ้งไงคะ

280
00:36:34,901 --> 00:36:38,905
ส่วนซึงโจคุงน่ะ ฉันไม่ได้เลี้ยงมาแบบนั้นค่ะ

281
00:36:40,406 --> 00:36:42,575
ฉันเฆี่ยนโบยฝึกฝนมา

282
00:36:42,658 --> 00:36:45,620
ให้ซึงโจคุงสมบูรณ์แบบได้ด้วยตัวเอง

283
00:36:45,703 --> 00:36:47,747
โดยไม่ต้องยึดติดกับสิ่งใดทั้งนั้น

284
00:36:50,541 --> 00:36:52,710
แต่ซึงโจคุงก็ยังคงโหยหาแม่

285
00:36:53,377 --> 00:36:55,421
และพึ่งพาจางแทซังอยู่ดี

286
00:36:57,757 --> 00:36:59,425
น่าผิดหวังจริงๆ

287
00:37:15,650 --> 00:37:16,776
ผมขอโทษครับ

288
00:37:21,906 --> 00:37:23,407
การที่คุณผิดหวัง

289
00:37:25,243 --> 00:37:27,912
แปลว่าอย่างน้อยคุณก็ยังคาดหวังในตัวผม

290
00:37:29,413 --> 00:37:30,498
เข้าใจแล้วครับ

291
00:37:31,624 --> 00:37:33,376
ผมจะพยายามมากขึ้น

292
00:37:34,669 --> 00:37:36,337
ผมจะไม่โหยหาใคร

293
00:37:38,130 --> 00:37:39,674
ไม่คาดหวังอะไรอีกแล้วครับ

294
00:37:40,258 --> 00:37:41,300
เพราะฉะนั้น

295
00:37:50,434 --> 00:37:52,144
ยอมรับผมได้แล้วนะครับ

296
00:37:54,855 --> 00:37:56,732
ผมจะสมบูรณ์แบบด้วยตัวเอง

297
00:37:59,527 --> 00:38:01,320
โดยไม่ยึดติดกับคุณอีกแล้ว

298
00:38:28,514 --> 00:38:30,308
อ๊าก!

299
00:39:31,994 --> 00:39:33,329
สวยจังเลย

300
00:40:05,820 --> 00:40:07,238
หัวใจหยุดเต้นแล้วครับ

301
00:40:52,199 --> 00:40:53,951
เดี๋ยวฉันจะไปเอานาจินนั่นเอง

302
00:42:03,771 --> 00:42:04,772
คุณว่า…

303
00:42:05,814 --> 00:42:09,485
ช่วงเวลาที่ดีจะมาหาพวกเราด้วยไหมคะ

304
00:42:13,072 --> 00:42:14,323
ต้องมาสิครับ

305
00:42:23,582 --> 00:42:26,210
ผมจะทำให้มันมาเอง

306
00:42:55,322 --> 00:42:56,323
อะไร

307
00:42:58,617 --> 00:43:00,202
แล้วผมจะเป็นยังไงต่อเหรอครับ

308
00:43:00,286 --> 00:43:01,620
เฮ้อ ก่อนอื่น

309
00:43:02,288 --> 00:43:04,331
มีคนตายไปตั้งสามคนเลยนะ

310
00:43:05,040 --> 00:43:06,709
นายก็ต้องรับผิดชอบเรื่องที่ก่อ

311
00:43:08,961 --> 00:43:09,962
แต่เดี๋ยวฉัน…

312
00:43:10,546 --> 00:43:13,632
จะช่วยให้นายได้ขอลดหย่อนโทษให้มากที่สุดเอง

313
00:43:14,133 --> 00:43:15,050
เพราะงั้นไม่ต้องห่วง

314
00:43:17,136 --> 00:43:18,429
เฮ้ย

315
00:43:18,512 --> 00:43:19,722
เร็วเข้า เร็วสิ

316
00:43:23,392 --> 00:43:24,393
มันอะไรกันเนี่ย

317
00:43:25,436 --> 00:43:27,688
- เป็นอะไรไหมคะ
- อะไรวะเนี่ย

318
00:43:27,771 --> 00:43:29,273
- ทางนี้เลยครับ
- ขยับตัวได้ไหม

319
00:43:29,356 --> 00:43:31,567
- โอ๊ย ฉันว่าฉันขาหัก
- ทำไงดีเนี่ย

320
00:43:32,234 --> 00:43:35,988
ก่อนอื่น เริ่มจากเข้าค้น
จอนซึงเภสัชกรรมด่วนเลย

321
00:43:36,071 --> 00:43:38,365
- สายสืบโนรีบไปขอหมายค้นนะ
- ค่ะ รับทราบค่ะ

322
00:43:38,449 --> 00:43:40,743
- โอ๊ย แม่งเอ้ย
- ระวังครับ ไหวไหมครับเนี่ย

323
00:43:42,995 --> 00:43:44,496
ว่าแต่ ออกมากันแค่สองคนเหรอครับ

324
00:43:53,005 --> 00:43:53,839
ว่ายังไงนะ

325
00:43:54,465 --> 00:43:55,799
มากันแค่สองคนเหรอครับ

326
00:44:00,596 --> 00:44:01,430
เออ

327
00:44:02,306 --> 00:44:03,223
แค่สองคน

328
00:44:03,307 --> 00:44:04,475
อ๋อ ครับ

329
00:44:57,361 --> 00:45:00,656
ประตูกำลังเปิดค่ะ
โปรดระวังระหว่างข้ามชานชาลา

330
00:45:24,304 --> 00:45:25,222
โอ๊ย อร่อยเหาะ

331
00:46:36,877 --> 00:46:39,630
มาเร็ว มากินข้าวได้แล้ว
เดี๋ยวสายเอานะ

332
00:46:39,713 --> 00:46:40,547
ค่ะ

333
00:46:41,965 --> 00:46:43,634
มาแล้วค่ะ

334
00:46:47,471 --> 00:46:49,807
วันนี้ก็เลิกเรียนช้าอีกเหรอ

335
00:46:49,890 --> 00:46:54,978
อ๋อ คือหนูมีงานบาซาร์ของชมรมน่ะ
ถ้ามีงานไปกินเลี้ยงต่ออีกก็…

336
00:46:55,062 --> 00:46:56,772
คงจะเลิกดึกมากเลยแหละ

337
00:46:56,855 --> 00:46:58,190
อืม…

338
00:46:59,733 --> 00:47:00,609
อร่อยเหาะ

339
00:47:00,692 --> 00:47:02,277
- ใช่ไหมล่ะ
- อือ

340
00:47:07,825 --> 00:47:10,536
นี่ ยังไม่มีแฟนกับเขาเหรอเราน่ะ

341
00:47:12,412 --> 00:47:14,248
เอ่อ แฟนงั้นเหรอคะ

342
00:47:15,958 --> 00:47:17,042
อืม…

343
00:47:17,584 --> 00:47:18,544
ก็…

344
00:47:21,505 --> 00:47:22,840
ถึงเวลาคงมีเองแหละ

345
00:47:24,007 --> 00:47:26,260
แหม ให้ตายเถอะ

346
00:47:28,011 --> 00:47:30,305
เอ้า กินเนื้อด้วยสิ

347
00:47:34,268 --> 00:47:36,478
อืม อร่อยจังเลย

348
00:47:39,022 --> 00:47:40,524
แต่งหน้าพริ้งเลยแฮะเนี่ย

349
00:47:41,275 --> 00:47:43,777
ว่าจะตกผู้ชายในงานบาซาร์สักคนน่ะ

350
00:47:43,861 --> 00:47:46,196
ชุดก็เลือกซะสวยเลยนะเนี่ย

351
00:47:48,448 --> 00:47:51,785
บางครั้งฉันก็ฝัน

352
00:47:57,916 --> 00:48:01,587
ฝันว่าตัวเองวิ่งไล่ตามใครบางคนอยู่ทุกคืนเลย

353
00:48:03,630 --> 00:48:05,215
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใคร

354
00:48:06,091 --> 00:48:07,926
แถมยังจำอะไรไม่ได้มาก

355
00:48:10,012 --> 00:48:13,807
แต่ใจฉันกลับปวด
เหมือนโดนฉีกเป็นชิ้นๆ ก่อนจะตื่น

356
00:48:15,809 --> 00:48:17,936
ฤดูใบไม้ผลิกำลังผันผ่าน

357
00:48:18,979 --> 00:48:20,647
เดี๋ยวก็จะหน้าร้อนอีกแล้ว

358
00:49:55,492 --> 00:49:59,371
และพวกเราจะใช้ชีวิตต่อไปอีกครา

359
00:52:34,401 --> 00:52:35,610
อืม…

360
00:52:40,073 --> 00:52:41,366
ทำต่อไปสิครับ