1
00:00:14,597 --> 00:00:17,642
คุณอยากให้ฉันเริ่มตั้งแต่ตอนที่
เขาเอาฉันใส่ท้ายรถใช่มั้ย

2
00:00:25,692 --> 00:00:28,611
(เวลา 5:00 น. 23 มีนาคม ปี 2015)

3
00:00:28,695 --> 00:00:32,490
(โตโยต้า แคมรี่ 7ทีวายไอ592)

4
00:00:40,707 --> 00:00:43,668
พอฝารถปิด ทุกอย่างก็มืดสนิท

5
00:00:44,377 --> 00:00:47,756
ฉันใส่แว่นว่ายน้ำที่รัดแน่นและมองอะไรไม่เห็น

6
00:00:48,882 --> 00:00:53,094
มือฉันถูกมัดไว้ข้างหลัง และฉันถูกวางยา

7
00:00:54,679 --> 00:00:59,726
ฉันเริ่มหายใจไม่ทัน ฉันพยายามไม่ตื่นตระหนก

8
00:01:01,269 --> 00:01:04,522
พวกเขาจะข่มขืนฉันไหม ทรมานฉันไหม

9
00:01:05,356 --> 00:01:07,317
ฉันกลัวสุดๆ

10
00:01:11,071 --> 00:01:13,531
เขาเปิดฝากระโปรง เขาจับไหล่ฉันแล้วพูดว่า

11
00:01:13,615 --> 00:01:16,785
"ห้ามพูด ห้ามกรีดร้อง
ไม่งั้นเธอจะโดนหนักกว่านี้"

12
00:01:17,952 --> 00:01:20,288
เขาจับฉันใส่กระโปรงหลังของรถอีกคัน

13
00:01:26,086 --> 00:01:31,382
เสียงเร่งเครื่องทุ้มต่ำของเครื่องยนต์
ทำให้ฉันนึกถึงรถมัสแตง

14
00:01:33,510 --> 00:01:35,929
ฉันนึกภาพว่าเราคงอยู่บนทางด่วน

15
00:01:36,763 --> 00:01:38,139
ฉันพยายามจดจ่อ

16
00:01:39,849 --> 00:01:42,143
นับทุกมุมและทุกโค้ง

17
00:01:43,144 --> 00:01:46,147
แต่ผลของยากดประสาทเริ่มออกฤทธิ์จริงๆ แล้ว

18
00:01:47,732 --> 00:01:50,026
เป็นเช้าที่งดงามอีกวันหนึ่ง...

19
00:01:50,110 --> 00:01:53,822
ฉันเห็นภาพเลยว่าผู้คนกำลังเดินทางไปทำงาน

20
00:01:53,905 --> 00:01:55,573
การเดินทางจะเริ่มขึ้นอีกสักครู่

21
00:01:55,657 --> 00:01:58,701
สิ่งสุดท้ายที่ฉันคิดว่าคนจะจินตนาการถึง

22
00:01:58,785 --> 00:02:01,162
คือการที่รถคันที่เพิ่งขับผ่านไป

23
00:02:01,246 --> 00:02:04,791
มีผู้หญิงคนหนึ่งถูกปิดตาและถูกยัดไว้ด้านหลัง

24
00:02:09,295 --> 00:02:16,302
(ฝันร้ายอเมริกัน)

25
00:02:17,512 --> 00:02:18,847
(ตอนที่ 2)

26
00:02:18,930 --> 00:02:25,186
(เล่นซ่อนหาย)

27
00:02:33,653 --> 00:02:35,864
ถึงฉันจะยังใส่แว่นกันน้ำอยู่

28
00:02:36,865 --> 00:02:39,701
แต่ฉันก็บอกได้ว่าเราอยู่กลางแจ้ง

29
00:02:40,535 --> 00:02:43,288
และฉันก็โคตรอยากรู้ว่าเราอยู่ที่ไหนกันแน่

30
00:02:43,371 --> 00:02:45,874
ทำไมถึงไม่มีใครเห็น

31
00:02:48,293 --> 00:02:50,336
ฉันได้กลิ่นต้นสน

32
00:02:52,964 --> 00:02:54,382
เงียบมาก

33
00:02:55,383 --> 00:02:59,679
ฉันนึกภาพป่าละเมาะที่อยู่ห่างไกล

34
00:03:00,972 --> 00:03:02,891
แล้วเขาก็จับข้อเท้าฉัน

35
00:03:02,974 --> 00:03:06,394
ลากฉันจากที่สว่างไปที่มืด

36
00:03:10,773 --> 00:03:13,902
รู้สึกเหมือนฉันนอนบนพื้นคอนกรีตเย็นๆ

37
00:03:15,278 --> 00:03:18,281
เขาบอกฉันว่า "ฉันต้องเตรียมพร้อมให้เสร็จ"

38
00:03:20,074 --> 00:03:21,701
ฉันได้แต่คิดในใจ

39
00:03:23,453 --> 00:03:24,662
"เตรียมพร้อมเรื่องอะไร"

40
00:03:28,041 --> 00:03:30,084
ฉันได้ยินเสียงเขาขัดอะไรสักอย่าง

41
00:03:31,252 --> 00:03:33,546
ฉันได้ยินเหมือนเสียงเทปกาว

42
00:03:34,255 --> 00:03:39,969
แล้วฉันก็นึกถึงหนังสยองขวัญทุกเรื่องที่ฉันเคยดู

43
00:03:42,430 --> 00:03:47,101
ฉันเลยกลัวมากว่านี่น่าจะเป็น
จุดจบสำหรับฉันแล้ว กลัวว่านี่จะ...

44
00:03:49,979 --> 00:03:53,650
กลัวว่าวาระสุดท้ายของฉัน
บนโลกนี้คงจะเป็นแบบนี้

45
00:03:58,571 --> 00:04:00,657
เขาพาฉันเข้าไปในบ้านหลังนี้

46
00:04:02,200 --> 00:04:07,330
ฉันคิดว่าในตอนแรกเท้าฉันสัมผัสได้
ว่ามันเป็นพรม ต่อมาก็เป็นกระเบื้อง

47
00:04:10,375 --> 00:04:15,630
ฉันตัวสั่นด้วยความกลัว จนต้องกลั้นหายใจ

48
00:04:19,384 --> 00:04:21,094
เขาพาฉันไปที่เตียง

49
00:04:22,595 --> 00:04:24,973
ฉันรู้สึกได้ว่าเขานั่งลงข้างๆ ฉัน

50
00:04:26,391 --> 00:04:27,600
เขาพูดว่า

51
00:04:29,185 --> 00:04:30,853
"ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นเธอ"

52
00:04:33,231 --> 00:04:35,984
"ตั้งใจให้เป็นแฟนเก่าของแอรอน แอนเดรีย"

53
00:04:38,069 --> 00:04:40,238
ฉันคิดในใจ "อะไรวะเนี่ย"

54
00:04:41,948 --> 00:04:43,283
"นี่เป็นเรื่องของเธองั้นหรือ"

55
00:04:46,286 --> 00:04:48,121
แล้วเขาก็บอกฉันต่อ

56
00:04:48,204 --> 00:04:51,624
ว่าเขาเป็นคนของบริษัทตลาดมืด

57
00:04:51,708 --> 00:04:53,835
ที่ลักพาตัวคนเพื่อเงิน

58
00:04:55,962 --> 00:04:59,632
เขาบอกฉันว่าสั่งให้แอรอนทำอะไรบ้าง

59
00:04:59,716 --> 00:05:03,594
"แผนคือจะปล่อยเธอใน 48 ชั่วโมง"

60
00:05:05,722 --> 00:05:08,808
ถึงฉันจะอยากเชื่อว่าเขาอาจจะปล่อยฉันจริงก็ได้

61
00:05:08,891 --> 00:05:13,896
ความเป็นจริงก็คือ ฉันถูกโดดเดี่ยว
ฉันอยู่คนเดียว ฉันโดนวางยา

62
00:05:14,480 --> 00:05:17,525
ครั้งหน้าที่เขาเข้ามา ฉันอาจไม่รอดก็ได้

63
00:05:19,819 --> 00:05:22,947
และนั่นคือความคิดสุดท้ายก่อนที่ฉันจะสลบไป

64
00:05:28,703 --> 00:05:32,332
ฉันรู้ว่าฉันหลับไปสองสามชั่วโมงเพราะ

65
00:05:33,082 --> 00:05:35,752
ตอนที่ฉันตื่น แม้ว่าฉันจะสวมแว่นว่ายน้ำอยู่

66
00:05:35,835 --> 00:05:38,671
ฉันก็บอกได้ว่า แสงเปลี่ยนไปแล้ว

67
00:05:41,090 --> 00:05:43,676
เสียงเหมือนเขาอยู่ห้องถัดไป หลังกำแพง

68
00:05:45,595 --> 00:05:50,058
และฉันสังเกตว่ามีเพลงป๊อปฝรั่งเศสเปิดอยู่

69
00:05:55,146 --> 00:05:59,859
ส่วนที่เพี้ยนที่สุดเกี่ยวกับ
เพลงที่เขาเล่นคือ ฉันดันชอบมัน

70
00:06:00,818 --> 00:06:03,946
มีบางอย่างที่ทำให้เขาดูเป็นคนธรรมดา

71
00:06:05,573 --> 00:06:08,659
เขาพาฉันไปเข้าห้องน้ำทำกิจวัตร

72
00:06:09,702 --> 00:06:12,205
เขาจูงมือฉัน

73
00:06:12,288 --> 00:06:19,128
และเขาก็เล่าให้ฉันฟังเรื่องที่เขาทรมาน
จากการนอนไม่หลับ จากพีทีเอสดี

74
00:06:19,212 --> 00:06:20,963
เรื่องที่เขาเคยอยู่ในกองทัพ

75
00:06:21,047 --> 00:06:23,966
เขาดูเป็นมนุษย์ มีความคิด และสุภาพ

76
00:06:26,636 --> 00:06:28,638
และขณะที่วันแรกดำเนินไป

77
00:06:28,721 --> 00:06:31,557
ฉันก็คิดว่าฉันน่าจะต้องทำใจให้สงบ

78
00:06:31,641 --> 00:06:35,561
คิดว่าฉันจะถูกปล่อยตัว และคิดว่าเรื่องนี้จะจบลง

79
00:06:49,367 --> 00:06:50,201
แต่แล้ว…

80
00:06:52,578 --> 00:06:53,579
มันมี

81
00:06:55,790 --> 00:06:56,958
ความหนัก...

82
00:07:00,878 --> 00:07:02,755
และความลังเลในการลงเท้าของเขา

83
00:07:03,673 --> 00:07:04,841
แล้วเขาก็พูดว่า

84
00:07:06,551 --> 00:07:07,885
"เรามีปัญหา"

85
00:07:09,804 --> 00:07:13,224
"เราไม่มีหลักประกัน

86
00:07:13,307 --> 00:07:18,396
ที่จะรับรองว่าเธอจะไม่บอกตำรวจ"

87
00:07:19,188 --> 00:07:21,566
"ดังนั้นเราคนใดคนหนึ่งจะต้องมีเซ็กส์กับเธอ"

88
00:07:24,444 --> 00:07:26,362
"และมันจะถูกบันทึกไว้"

89
00:07:27,989 --> 00:07:31,826
"ด้วยวิธีนี้ ถ้าเราคิดว่าเธอจะไปบอกตำรวจ

90
00:07:31,909 --> 00:07:34,370
เราจะปล่อยเทปนั่นลงอินเทอร์เน็ต"

91
00:07:39,083 --> 00:07:42,086
ฉันรู้สึกเหมือนโดนต่อยเข้าที่หน้า

92
00:07:43,921 --> 00:07:46,466
แทบสติหลุด

93
00:07:48,634 --> 00:07:49,886
แล้วเขาก็พูดว่า

94
00:07:50,553 --> 00:07:53,431
"เป็นฉันเองที่จะมีเซ็กส์กับเธอ"

95
00:07:56,517 --> 00:07:58,478
"อยากให้เธอรู้ไว้ว่าฉันจะทำอย่างอ่อนโยน"

96
00:08:02,732 --> 00:08:06,152
แล้วเขาก็ปีนขึ้นมาบนตัวฉันและ...

97
00:08:10,406 --> 00:08:12,241
เริ่มจูบฉันและ…

98
00:08:14,160 --> 00:08:19,123
สัญชาตญาณทั้งหมดที่ฉันมีตอนนั้น
บอกให้ฉันเตะและกรีดร้อง

99
00:08:20,291 --> 00:08:23,920
และทำทุกอย่างเพื่อผลักเขา
ออกจากตัวและปกป้องตัวเอง

100
00:08:24,003 --> 00:08:25,671
หรือพูดในสิ่งที่ฉันอยากพูด

101
00:08:29,383 --> 00:08:31,719
แต่ฉันรู้ว่านั่นจะทำให้ทุกอย่างแย่ลง

102
00:08:32,512 --> 00:08:35,765
มันอาจทำให้เรื่องรุนแรงขึ้น และฉันอยาก

103
00:08:37,350 --> 00:08:40,019
ให้มันจบเรื่องเสียที และ…

104
00:08:41,270 --> 00:08:43,397
ไปต่อที่...

105
00:08:44,649 --> 00:08:47,068
ไปต่อที่เรื่องอื่น นั่นแหละ

106
00:08:49,779 --> 00:08:51,489
เวลาได้ยินคนพูดเรื่อง

107
00:08:52,782 --> 00:08:55,618
ประสบการณ์การถอดจิต

108
00:08:55,701 --> 00:08:57,328
ฉันคิดว่ามันยากที่จะเข้าใจ

109
00:08:58,454 --> 00:09:00,915
จนกว่าจะได้เจอด้วยตัวเอง

110
00:09:02,375 --> 00:09:05,878
จิตใจฉันแยกจากตัวฉันโดยสิ้นเชิง

111
00:09:05,962 --> 00:09:10,174
ได้แค่มองดูทุกอย่างเกิดขึ้นและมันก็...

112
00:09:12,760 --> 00:09:16,639
ใจฉันสลายให้ผู้หญิงคนนี้

113
00:09:18,307 --> 00:09:19,433
รู้มั้ย มัน...

114
00:09:21,102 --> 00:09:23,980
ฉันอยากช่วยเธอ แต่ทำไม่ได้

115
00:09:36,367 --> 00:09:40,496
พอเขาทำเสร็จและพาฉันเข้าไปในห้องน้ำ

116
00:09:40,580 --> 00:09:42,748
และคราวนี้ ตอนที่เขาจะออกไป

117
00:09:42,832 --> 00:09:45,835
เขาบอกฉันว่า นับจากนี้

118
00:09:45,918 --> 00:09:51,465
ฉันจะถอดแว่นดำน้ำออกก็ได้ ถ้า
เขาไม่อยู่ในห้องกับฉัน

119
00:09:52,633 --> 00:09:57,054
มันเหมือนเขากำลังฝึกให้ฉันปรับตัว

120
00:09:57,930 --> 00:10:01,142
นี่เป็นรางวัลที่ฉันเป็นเด็กดี

121
00:10:03,185 --> 00:10:04,103
แล้วฉันก็...

122
00:10:05,730 --> 00:10:09,400
ถอดแว่นดำน้ำที่รัดแน่นออกจากตา

123
00:10:09,483 --> 00:10:11,736
ครั้งแรกในรอบวันครึ่ง

124
00:10:13,321 --> 00:10:16,490
แล้วฉันก็มองกระจก ฉันรู้สึกแปลกแยกมาก

125
00:10:16,574 --> 00:10:17,658
เหมือนฉันไม่...

126
00:10:19,577 --> 00:10:23,122
ฉันไม่รู้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้าคือใคร ฉันเห็นแค่...

127
00:10:29,503 --> 00:10:32,173
แต่ฉันก็อาบน้ำ แล้วก็งอตัว

128
00:10:33,716 --> 00:10:36,135
จนหลังโค้ง ปล่อยให้น้ำหล่นใส่ตัว

129
00:10:37,345 --> 00:10:41,807
น้ำที่ไหลลงมาให้ความรู้สึกเหมือน
ความหวังที่มีอยู่เพียงน้อยนิด

130
00:10:42,767 --> 00:10:44,268
กำลังไหลลงท่อไปด้วยกัน

131
00:10:55,029 --> 00:11:01,661
(ถูกลักพาตัว 28 ชั่วโมง)

132
00:11:04,789 --> 00:11:06,040
เช้าวันต่อมา

133
00:11:08,000 --> 00:11:10,211
ฉันได้ยินเสียงเขาทำความสะอาดห้องข้างๆ

134
00:11:13,381 --> 00:11:14,882
ตอนบุกไปที่บ้าน

135
00:11:14,965 --> 00:11:18,761
เขาบอกว่าเป็นแค่การปล้น
แต่สุดท้ายก็เป็นการลักพาตัว

136
00:11:18,844 --> 00:11:22,098
พอไปถึงบ้านหลังนั้น เขาบอกว่า
จะไม่ลดทอนความเป็นมนุษย์ของฉัน

137
00:11:22,932 --> 00:11:24,684
แต่แล้วเขาก็ยังข่มขืนฉัน

138
00:11:24,767 --> 00:11:28,813
แล้วฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าเขาจะไม่ฆ่าฉัน

139
00:11:28,896 --> 00:11:32,024
เราได้ยินเรื่องแบบนี้ในข่าว

140
00:11:32,775 --> 00:11:35,152
ซึ่งผลลัพธ์ไม่เคยออกมาดีเลย

141
00:11:36,320 --> 00:11:39,323
แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้มีแว่นปิดตาแล้ว

142
00:11:39,407 --> 00:11:41,325
ฉันเลยพยายามคิดหาทางหลบหนี

143
00:11:42,243 --> 00:11:45,913
แต่หน้าต่างมีอะไรมาปิดไว้ และประตูก็ล็อก

144
00:11:46,872 --> 00:11:50,751
ฉันกวาดตาไปรอบห้อง ดูว่ามีทางเลือกอะไรอีก

145
00:11:50,835 --> 00:11:53,337
ไม่ว่าจะเป็นอาวุธ และ...

146
00:11:56,757 --> 00:11:58,801
ไม่มีอะไรที่ฉันใช้ได้เลย

147
00:12:04,974 --> 00:12:08,227
แล้วเขาก็เข้ามาบอกว่า

148
00:12:09,145 --> 00:12:11,647
เราขาดการติดต่อกับแอรอน

149
00:12:16,902 --> 00:12:19,405
ฉันกลัวขึ้นมาอีก

150
00:12:19,488 --> 00:12:26,245
และฉันก็กลัวว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับเขา

151
00:12:27,204 --> 00:12:29,915
เขาบอกว่า "พรรคพวกฉันกำลังมา"

152
00:12:30,624 --> 00:12:33,878
"ฉันต้องให้ยา
กดประสาทเธออีกโดส ตามขั้นตอน"

153
00:12:34,587 --> 00:12:37,715
"ถ้าพวกนั้นมาถึง จะดีที่สุดถ้าเธอไม่โต้ตอบด้วย

154
00:12:37,798 --> 00:12:40,384
แค่แกล้งหลับไปซะ"

155
00:12:41,093 --> 00:12:42,762
"พวกนั้นไม่ใจดีเหมือนฉัน"

156
00:12:45,681 --> 00:12:48,434
ฉันได้ยินเสียงรถเข้ามาที่บ้าน

157
00:12:51,687 --> 00:12:56,650
ฉันไม่รู้ว่าองค์กรนี้ใหญ่แค่ไหน
ฉันไม่รู้ว่าใครเกี่ยวข้องหรือทำไม

158
00:13:02,573 --> 00:13:04,200
ฉันได้ยินพวกเขาคุยกัน

159
00:13:06,952 --> 00:13:08,871
มันดูตึงเครียด

160
00:13:10,039 --> 00:13:11,499
เกือบๆ เดือด

161
00:13:21,175 --> 00:13:24,595
ฉันกลัว ตัวสั่นเลย

162
00:13:43,489 --> 00:13:45,866
แล้วเขาก็เข้ามาและพูดว่า

163
00:13:46,575 --> 00:13:51,038
"ตัดสินใจกันได้แล้ว
เราต้องบันทึกหลักฐานการมีชีวิต"

164
00:13:53,040 --> 00:13:57,962
"สิ่งที่เราจะทำคือ ให้เธอพูดชื่อตัวเอง"

165
00:13:59,630 --> 00:14:01,966
แล้วฉันก็พูดว่า "ฉันคือเดนีซ ฮัสกินส์"

166
00:14:03,133 --> 00:14:07,429
ฉันถูกลักพาตัว นอกจากเรื่องนี้ ฉันสบายดี"

167
00:14:09,598 --> 00:14:12,560
"เสร็จแล้วเธอจะต้องบอกเหตุการณ์ปัจจุบัน"

168
00:14:12,643 --> 00:14:16,689
ก่อนหน้าของวันนี้มีเครื่องบินตกที่เทือกเขาแอลป์

169
00:14:17,731 --> 00:14:21,277
ยากดประสาทที่เขาให้ฉันแรงมาก

170
00:14:21,360 --> 00:14:23,654
ฉันต้องพยายามอย่างมากที่จะ...

171
00:14:24,905 --> 00:14:26,490
ประคองตัวให้นั่งตรงๆ ได้

172
00:14:26,574 --> 00:14:30,661
คอนเสิร์ตแรกของฉันคือ บลิงก์182

173
00:14:31,287 --> 00:14:37,585
แต่ฉันหวังว่านี่เป็นแค่
ภารกิจประหลาดๆ หรือขั้นตอน หรือ...

174
00:14:38,377 --> 00:14:41,171
การเรียกค่าไถ่ที่เขาเรียกเอาจากแอรอน

175
00:14:41,255 --> 00:14:45,676
และพอบันทึกเสร็จ เรื่องทั้งหมดนี้ก็จะจบลง

176
00:14:49,805 --> 00:14:56,270
แต่พอบันทึกเสร็จ เขาบอกฉันว่า
พรรคพวกมีข้อเรียกร้องเพิ่ม

177
00:14:58,522 --> 00:15:02,568
เขาบอกว่าที่ถ่ายไว้เมื่อวานยังไม่ดีพอ

178
00:15:05,905 --> 00:15:09,408
"เราต้องอัดตอนเรามีเซ็กส์กันอีกครั้ง"

179
00:15:10,200 --> 00:15:14,580
"ครั้งนี้ต้องให้ดูเป็นการสมยอม"

180
00:15:15,289 --> 00:15:18,208
"มันต้องดูเหมือน

181
00:15:20,002 --> 00:15:23,505
เราคบกันอยู่ เหมือนเรากำลังคบชู้กัน"

182
00:15:26,884 --> 00:15:30,596
ฉันพยายามคิดว่านี่มันคืออะไรกันแน่

183
00:15:30,679 --> 00:15:32,139
แต่มันดูเหมือนกับว่า...

184
00:15:34,141 --> 00:15:40,564
ครั้งนี้ฉันไม่สามารถถอดจิต
หรือแยกจิตใจออกมาได้อีกต่อไป

185
00:15:40,648 --> 00:15:45,235
ครั้งนี้ฉันจะต้องมีสติและแสดง

186
00:15:46,320 --> 00:15:48,405
และฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้อง...

187
00:15:50,991 --> 00:15:52,910
ว่าฉันจะต้องทำยังไง

188
00:15:58,582 --> 00:16:04,755
เขาออกไป แล้วฉันก็ดึงที่ปิดตาออก
ฉันเห็นแก้วไวน์สองใบ

189
00:16:04,838 --> 00:16:07,549
กับขวดเหล้าเล็กๆ สองขวด

190
00:16:09,259 --> 00:16:11,679
เขาคิดว่านี่มันคืออะไรกัน

191
00:16:12,262 --> 00:16:13,305
ออกเดตหรือไง

192
00:16:15,849 --> 00:16:21,021
ฉันกระดกเหล้าสองขวดนั่นกับไวน์อีกหนึ่งแก้ว

193
00:16:21,105 --> 00:16:23,607
เขาเคาะประตู ฉันใส่ที่ปิดตากลับเข้าไป

194
00:16:23,691 --> 00:16:25,901
แล้วเขาก็ยิงมุกประมาณว่า

195
00:16:25,985 --> 00:16:29,071
"โอ้ ไม่รอเลยนะ"

196
00:16:31,156 --> 00:16:32,825
ใช่ ฉันจะรอทำไม

197
00:16:32,908 --> 00:16:34,535
ฉันจะทำทุกอย่างที่ทำได้

198
00:16:35,577 --> 00:16:36,912
ให้ไม่มีความรู้สึก

199
00:16:36,996 --> 00:16:39,206
และผ่านสถานการณ์เวรนี้ไปให้ได้

200
00:16:42,584 --> 00:16:47,131
เขาบอกฉันว่า
เขาคิดว่าถ้าเขาเอาเทปมาปิดตาฉัน

201
00:16:47,214 --> 00:16:49,299
ฉันก็จะแค่รู้สึกเหมือนหลับตาเฉยๆ

202
00:16:50,551 --> 00:16:54,930
ฉันบอกตัวเอง "แกจะไม่มีวันทำลายฉันได้

203
00:16:56,557 --> 00:16:58,642
"แกจะไม่มีวันเห็นฉันแหลกสลาย

204
00:17:00,394 --> 00:17:01,520
หรือหัวหด"

205
00:17:02,062 --> 00:17:05,774
เอาเลยสิ มาทำให้เรื่องเวรนี่มันจบๆ ไปซะที"

206
00:17:15,826 --> 00:17:20,914
(ถูกลักพาตัวมา 40 ชั่วโมง)

207
00:17:50,152 --> 00:17:52,071
เสียงเคาะปลุกฉันตื่นกลางดึก

208
00:17:56,200 --> 00:17:59,912
แล้วเขาก็พูดว่า
"ฉันอยากให้เธอดูอะไรบางอย่าง"

209
00:17:59,995 --> 00:18:01,330
และ…

210
00:18:03,624 --> 00:18:06,877
ฉันยกที่ปิดตาขึ้นให้พอมองเห็น…

211
00:18:07,961 --> 00:18:11,298
ถ้าเธอเห็นสิ่งนี้ ผมอยากให้เธอรู้ว่า

212
00:18:12,508 --> 00:18:15,302
ครอบครัวอยู่ตรงนี้

213
00:18:16,053 --> 00:18:16,887
เราคือ...

214
00:18:18,514 --> 00:18:20,057
เรารักเธอ

215
00:18:20,140 --> 00:18:21,934
และเราจะไม่ยอมแพ้

216
00:18:22,017 --> 00:18:26,480
เธอคือฮีโร่ของผม ผมหมายถึง
เธอเป็นสาวน้อยของเรา

217
00:18:30,067 --> 00:18:32,027
นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉัน...

218
00:18:34,071 --> 00:18:35,489
รู้สึกแตกสลายจริงๆ

219
00:18:39,576 --> 00:18:41,370
เขาวางมือบนหลังฉัน

220
00:18:42,496 --> 00:18:43,789
เพื่อปลอบใจฉัน

221
00:18:46,375 --> 00:18:48,877
และบอกว่า "รู้สึกว่าเป็นจริงแล้วสินะ"

222
00:18:52,673 --> 00:18:54,091
แล้วฉันก็เอาแต่สะอื้น

223
00:18:56,802 --> 00:18:58,762
ในบางแง่ มันรู้สึกเหมือนว่าเรื่องทั้งหมดนี้

224
00:18:58,846 --> 00:19:01,098
เป็นการพยายามอันยาวนานที่จะบดขยี้ฉัน

225
00:19:02,432 --> 00:19:04,184
แล้วฉันก็คิดว่า "ไปตายซะ"

226
00:19:09,398 --> 00:19:11,233
แต่ตอนนั้นเขาก็บอกฉันว่า...

227
00:19:12,609 --> 00:19:13,485
ถึงเวลาแล้ว

228
00:19:17,114 --> 00:19:17,948
ที่จะกลับบ้าน

229
00:19:23,787 --> 00:19:25,581
เขาจับฉันเข้าไปในรถ

230
00:19:26,081 --> 00:19:28,584
ให้ยากดประสาทฉันอีก

231
00:19:28,667 --> 00:19:31,879
เขาบอกว่า "ฉันไม่สามารถ
ไปส่งเธอที่เบย์แอเรียได้"

232
00:19:31,962 --> 00:19:33,922
"ที่นั่นมีตำรวจเยอะเกินไป"

233
00:19:35,215 --> 00:19:37,968
"ฉันเลยจะเอาเธอไปส่งครอบครัวเธอโดยตรง

234
00:19:38,760 --> 00:19:39,761
ที่ฮันทิงตันบีช"

235
00:19:54,693 --> 00:19:56,987
รู้ตัวอีกทีเขาก็กำลังเขย่าให้ฉันตื่น

236
00:19:57,738 --> 00:19:59,323
ฉันนั่งอยู่เบาะหน้า

237
00:19:59,406 --> 00:20:02,117
ตาของฉันมีเทปปิดอยู่ และฉันสวมแว่นกันแดด

238
00:20:02,868 --> 00:20:05,120
ฉันสามารถแอบมองผ่านเทปได้

239
00:20:05,204 --> 00:20:08,999
และเห็นว่าตัวรถเป็นสีขาว

240
00:20:12,502 --> 00:20:13,712
เขาบอกฉัน

241
00:20:14,504 --> 00:20:16,256
"เพราะแอรอนไปหาตำรวจ

242
00:20:16,340 --> 00:20:18,383
ยังไงเธอก็คงต้องพูดกับพวกเขา"

243
00:20:20,260 --> 00:20:23,472
"แต่มีสองอย่างที่เธอพูดกับพวกเขาไม่ได้"

244
00:20:23,555 --> 00:20:26,808
"อย่างแรก หนึ่งในพวกเราเคยอยู่ในกองทัพ"

245
00:20:27,768 --> 00:20:33,607
"และอย่างที่สอง ซึ่งสำคัญกว่าอย่างแรก
เธอห้ามพูดว่าเรามีเซ็กส์กัน

246
00:20:36,193 --> 00:20:37,861
"เราจะจับตาดูเธออยู่ตลอด"

247
00:20:39,571 --> 00:20:42,532
"ดังนั้นถ้าเรารู้ว่าเธอพูดอะไร

248
00:20:42,616 --> 00:20:46,078
จะไม่ใช่แค่เธอ
แต่เป็นครอบครัวเธอที่เราจะตามไปจัดการ"

249
00:20:51,124 --> 00:20:52,668
เขาช่วยฉันลงจากรถ

250
00:20:55,504 --> 00:20:59,883
เขาบอกให้ฉันนับถึงสิบ
ตอนที่ฉันได้ยินเสียงรถเริ่มขับออกไป

251
00:21:08,475 --> 00:21:09,977
ฉันนับช้าๆ

252
00:21:12,396 --> 00:21:17,192
แล้วฉันก็สูดลมหายใจสองสามครั้ง
ดูให้แน่ใจว่าเขาไปแล้วแน่ๆ

253
00:21:20,404 --> 00:21:24,449
ฉันรู้สึกว่าปลอดภัยแล้วที่จะลอกเทปออกจากตา

254
00:21:30,998 --> 00:21:34,793
เป็นครั้งแรกในรอบ 48 ชั่วโมง
ที่ฉันไม่ได้ถูกกักขังอีกต่อไปแล้ว

255
00:21:37,629 --> 00:21:42,301
และพอฉันเริ่มเดินไประหว่าง
อะพาร์ตเมนต์สองหลังนี้ ฉันก็สังเกตเห็น...

256
00:21:44,970 --> 00:21:48,598
พุ่มดอกมอร์นิ่งกลอรี่สีม่วงที่กำลังเบ่งบาน

257
00:21:53,770 --> 00:21:56,106
และทั้งหมดนี้ก็ดูเหนือจริงจน...

258
00:22:00,527 --> 00:22:01,737
ไม่รู้จะทำความเข้าใจยังไง

259
00:22:01,820 --> 00:22:05,907
(ถนนยูทิกา)

260
00:22:05,991 --> 00:22:07,659
แล้วฉันก็มองไปทางขวา

261
00:22:09,786 --> 00:22:11,455
ฉันเห็นป้ายยูทิกา

262
00:22:13,040 --> 00:22:15,375
มันเป็นถนนที่ฉันเคยเดิน

263
00:22:16,918 --> 00:22:18,628
มาหลายร้อยครั้งในชีวิต

264
00:22:24,051 --> 00:22:27,387
ฉันมีความทรงจำวัยเด็กมากมาย

265
00:22:32,100 --> 00:22:33,060
ฉันถึงบ้านแล้ว

266
00:22:53,080 --> 00:22:53,955
เหตุฉุกเฉินค่ะ

267
00:22:54,039 --> 00:22:58,794
ผมเพิ่งได้รับข้อความจากเธอ
ทางโทรศัพท์ ต้องเป็นเธอแน่ๆ

268
00:22:59,795 --> 00:23:01,588
ฉันไปที่บ้านพ่อของฉัน

269
00:23:03,340 --> 00:23:04,633
เขาไม่อยู่บ้าน

270
00:23:06,009 --> 00:23:08,887
แล้วเพื่อนบ้านก็พูดว่า

271
00:23:09,638 --> 00:23:13,392
"พระเจ้าช่วย คุณโอเคไหม
ฉันทำอะไรได้บ้าง มีอะไรให้ช่วยไหม"

272
00:23:14,810 --> 00:23:16,728
ฉันเลยเข้าไปในอะพาร์ตเมนต์ของเธอ

273
00:23:18,021 --> 00:23:19,481
เจ้าหน้าที่เดินเข้ามา

274
00:23:20,232 --> 00:23:24,778
ฉันมองไปและสังเกตเห็นว่า
มีคนหนึ่งถือเครื่องบันทึกเสียงอยู่

275
00:23:26,571 --> 00:23:28,490
ฉันได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์

276
00:23:29,699 --> 00:23:31,910
สื่อกำลังรวมตัวกันอยู่ข้างนอก

277
00:23:33,286 --> 00:23:36,581
เราอยู่ที่นี่ ทุกคนจะช่วยดูแลคุณ

278
00:23:36,665 --> 00:23:39,668
แน่นอน เราต้องถามคำถามคุณเต็มไปหมด

279
00:23:39,751 --> 00:23:43,004
ฉันต้องคุยตอนนี้เลยเหรอ เพราะฉันกลัวจริงๆ

280
00:23:43,839 --> 00:23:48,468
ฉันกังวล แต่ฉันก็บอกพวกเขา
เรื่องมีคนบุกมาที่บ้าน

281
00:23:48,552 --> 00:23:50,929
วันที่โดนกักขัง กลุ่มคนพวกนั้น

282
00:23:51,972 --> 00:23:53,223
แล้วเขาก็ถามฉัน...

283
00:23:53,306 --> 00:23:56,101
คุณถูกล่วงละเมิดทางเพศ
หรืออะไรทำนองนั้นระหว่างนี้หรือเปล่า

284
00:23:56,768 --> 00:23:58,186
ฉันไม่อยากโกหก

285
00:23:58,270 --> 00:24:01,106
แต่ฉันรู้สึกเหมือนมีปืนเล็งมาที่ฉันอยู่

286
00:24:01,189 --> 00:24:04,067
และมีปืนเล็งมาที่ครอบครัวฉัน ฉันไม่สามารถ...

287
00:24:04,151 --> 00:24:05,986
ฉันคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้

288
00:24:06,069 --> 00:24:08,780
ถ้ารู้ว่าฉันทำอะไรสักอย่าง

289
00:24:08,864 --> 00:24:11,283
ที่จะทำให้พวกเขาโดนฆ่า

290
00:24:11,366 --> 00:24:12,409
ฉันเลยพูดทันทีว่า

291
00:24:12,492 --> 00:24:13,493
ไม่

292
00:24:13,577 --> 00:24:16,288
พวกเขาไม่ได้แตะต้องคุณ
หรือทำอะไรที่ฝืนใจคุณเลยหรือ

293
00:24:16,371 --> 00:24:17,414
ไม่

294
00:24:17,497 --> 00:24:20,208
คุณคิดว่าเรื่องนี้มีโอกาสเกิดขึ้นอีกหรือเปล่า

295
00:24:20,292 --> 00:24:21,751
ใช่ ถ้า...

296
00:24:23,503 --> 00:24:25,338
ถ้าฉันพูดมากไป ใช่

297
00:24:28,717 --> 00:24:33,430
นักสืบพูดว่า นักสืบวัลเลโฮอีกคนกำลังอยู่ในสาย

298
00:24:33,513 --> 00:24:38,101
และพวกเขาเสนอให้คุณทำข้อตกลงบอกข้อมูล

299
00:24:38,185 --> 00:24:42,355
เขาพูดประมาณว่า
"พูดง่ายๆ ก็เหมือนภูมิคุ้มกันนั่นแหละ"

300
00:24:43,315 --> 00:24:44,900
คำตอบแรกของฉันคือ

301
00:24:46,026 --> 00:24:47,777
"ภูมิคุ้มกันจากอะไร"

302
00:24:49,905 --> 00:24:52,616
ฉันรู้สึกสับสนไปหมด

303
00:24:52,699 --> 00:24:54,451
ฉันรู้สึกว่าฉันต้องการคำแนะนำ

304
00:24:55,410 --> 00:25:00,290
ฉันรู้ว่าฉันต้องการทนาย
มาช่วยฉันคิดว่าต้องทำยังไง

305
00:25:03,376 --> 00:25:05,754
ฉันติดต่อดั๊ก แรปพาพอร์ตได้

306
00:25:05,837 --> 00:25:08,256
เขาเป็นทนายจากซานฟรานซิสโก

307
00:25:08,924 --> 00:25:13,512
เธอบอกว่า "ฉันอยู่ที่นี่
ตำรวจคิดว่าฉันเป็นผู้ต้องสงสัย"

308
00:25:14,304 --> 00:25:17,641
เขาบอกฉันว่า "คุณให้ปากคำพวกเขาไปแล้ว"

309
00:25:17,724 --> 00:25:19,601
"คุณไม่ควรให้ปากคำพวกเขาอีก

310
00:25:19,684 --> 00:25:22,187
เพราะถ้าคุณให้การขัดแย้งกัน

311
00:25:22,270 --> 00:25:23,730
พวกเขาจะใช้มันเล่นงานคุณ"

312
00:25:23,813 --> 00:25:25,273
เธอบอกว่า "โอเค"

313
00:25:25,357 --> 00:25:29,361
"ฉันจะทำตามที่คุณบอก มีอะไรบ้าง"

314
00:25:30,237 --> 00:25:33,031
เขาบอกว่า "คุณต้องขึ้นมาที่นี่ให้เร็วที่สุด"

315
00:25:33,114 --> 00:25:36,785
"ขึ้นเครื่องบินลำต่อไปถ้าทำได้
เวลาเหลือน้อยแล้ว"

316
00:25:38,036 --> 00:25:41,081
ใครลักพาตัวเธอ มีการเรียกค่าไถ่หรือไม่

317
00:25:41,164 --> 00:25:43,583
และทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้

318
00:25:43,667 --> 00:25:46,211
เรายังรอคำตอบเหล่านี้อยู่เช่นกัน

319
00:25:47,087 --> 00:25:50,048
และขณะที่เรานั่งรถออกมา ก็มีคนถ่ายรูป

320
00:25:50,924 --> 00:25:55,637
ตอนนั้นเองที่ฉันรู้ตัวขึ้นมา
ว่าเรื่องนี้เป็นที่สนใจขนาดไหน

321
00:25:55,720 --> 00:26:01,393
ไม่มีทางที่ฉันจะเตรียมพร้อมรับมือกับพายุสื่อ

322
00:26:01,893 --> 00:26:06,523
คุณฮัสกินส์ปล้นทรัพยากร
อันมีค่าไปจากชุมชนของเรา

323
00:26:06,606 --> 00:26:09,651
ทั้งยังทำให้ทุกคนในชุมชนของเราหวาดกลัว

324
00:26:09,734 --> 00:26:11,653
ตอนที่เดนีซ ฮัสกินส์ปรากฏตัวเมื่อเช้านี้

325
00:26:11,736 --> 00:26:14,406
ตอนแรกเธอตกลงจะคุยกับนักสืบ

326
00:26:14,489 --> 00:26:18,243
แต่เมื่อถึงเวลาต้องกลับวัลเลโฮ
เธอก็เลิกคุยทันที

327
00:26:18,326 --> 00:26:20,370
ตำรวจบอกว่าฮัสกินส์จ้างทนาย

328
00:26:20,453 --> 00:26:22,831
และซ่อนตัวอยู่ในสถานที่ที่ไม่เปิดเผย

329
00:26:23,582 --> 00:26:24,958
(แอรอน ควินน์ แฟนของเดนีซ)

330
00:26:25,041 --> 00:26:28,003
สื่อเอาแต่พูดเรื่องนี้ไม่หยุด

331
00:26:28,712 --> 00:26:31,881
และทุกช่องที่ผมเปิด มองไปทางไหนก็บอกว่า

332
00:26:31,965 --> 00:26:33,466
"เดนีซเป็นจอมลวงโลก"

333
00:26:33,550 --> 00:26:38,054
ตำรวจกำลังสงสัยว่า
ฮัสกินส์เล่นซ่อนหายในชีวิตจริงหรือไม่

334
00:26:39,306 --> 00:26:41,182
แต่มันไม่เป็นเหตุเป็นผลเลย

335
00:26:42,142 --> 00:26:44,394
เดนีซเป็นคนที่จริงใจที่สุดที่ผมเคยเจอ

336
00:26:46,313 --> 00:26:47,856
ผมไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

337
00:26:48,523 --> 00:26:50,775
ผมไม่รู้ว่าเธอต้องเจอกับอะไรบ้าง

338
00:26:51,401 --> 00:26:52,777
ผมแค่อยากเจอเธอ

339
00:26:56,489 --> 00:26:59,242
คืนนั้น เดนีซมาที่ออฟฟิศผม

340
00:26:59,326 --> 00:27:03,121
เขาจริงจังกับเรื่องนี้ เขาขอให้ฉันนั่งต่อหน้าเขา

341
00:27:03,204 --> 00:27:05,665
ผมบอกเดนีซ "ตอนที่คุณบินมาที่นี่

342
00:27:05,749 --> 00:27:09,294
กรมตำรวจวัลเลโฮ
เอาแต่โทษคุณอย่างเดียวเลย"

343
00:27:09,878 --> 00:27:13,006
ถ้าเรารู้สึกว่ามีหลักฐาน
เพียงพอที่จะดำเนินการต่อ

344
00:27:13,089 --> 00:27:15,300
เราจะตั้งข้อหาทางอาญา

345
00:27:16,885 --> 00:27:20,221
อย่างแรก ฉันอึ้งนิดหน่อย

346
00:27:21,222 --> 00:27:24,559
ตลอด 48 ชั่วโมงที่ผ่านมา แต่ละนาทีของฉัน

347
00:27:24,643 --> 00:27:28,063
คือพยายามที่จะรอดชีวิต

348
00:27:28,146 --> 00:27:31,733
สิ่งสุดท้ายที่เราจะนึกถึง

349
00:27:31,816 --> 00:27:33,526
ก็คือถ้าฉันรอดชีวิต

350
00:27:34,277 --> 00:27:37,697
ฉันจะต้องทำให้ทุกคนเชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริงให้ได้

351
00:27:40,367 --> 00:27:45,330
ฉันบอกดั๊กทุกอย่าง การลักพาตัว
การบุกรุกบ้าน การข่มขืน

352
00:27:45,914 --> 00:27:49,042
เราคุยเรื่องนี้กันอยู่สามสี่รอบ

353
00:27:49,125 --> 00:27:52,212
แล้วผมก็บอกเดนีซว่า "ผมเชื่อคุณจริงๆ"

354
00:27:53,880 --> 00:27:56,758
"แต่ถ้าเราจะจับคนก่ออาชญากรรมครั้งนี้

355
00:27:57,425 --> 00:27:59,511
เราต้องให้คุณเข้าทดสอบกับซาร์ท"

356
00:28:00,679 --> 00:28:02,389
ซึ่งเป็นการตรวจสอบการข่มขืน

357
00:28:02,472 --> 00:28:05,475
โดยตำรวจวัลเลโฮ
จะรวบรวมหลักฐานทางนิติเวช

358
00:28:05,975 --> 00:28:09,312
มันสำคัญมากที่เราต้องทำให้เร็วที่สุด

359
00:28:10,397 --> 00:28:14,943
ฉันบอกเขาว่าฉันกลัวที่จะพูดกับตำรวจ
เรื่องการล่วงละเมิดทางเพศ

360
00:28:15,026 --> 00:28:18,571
เพราะคำขู่ที่พวกเขาจะทำร้ายฉันและครอบครัว

361
00:28:19,406 --> 00:28:20,824
เขาบอกว่า

362
00:28:20,907 --> 00:28:23,910
"อย่าให้พวกลักพาตัวมีอำนาจเหนือคุณ"

363
00:28:23,993 --> 00:28:26,079
"นั่นคือสิ่งที่คนพวกนี้ทำ"

364
00:28:26,162 --> 00:28:29,499
"พวกเขาอยากมีอำนาจ
และควบคุมใครสักคนไปตลอดชีวิต"

365
00:28:29,582 --> 00:28:32,001
และฉันก็บอกว่า "โอเค ฉันจะทำ"

366
00:28:33,962 --> 00:28:36,464
ผมเลยโทรแจ้งกรมตำรวจวัลเลโฮ

367
00:28:37,966 --> 00:28:41,511
ผมบอกว่า "เราต้องการเข้าทดสอบ
การข่มขืนโดยเร็วที่สุด"

368
00:28:42,220 --> 00:28:43,888
แล้วเขาก็ตอบผมว่า

369
00:28:43,972 --> 00:28:47,183
"เราอยากให้เธอเข้ามาให้ปากคำกับเรา

370
00:28:47,267 --> 00:28:49,352
แล้วเราค่อยให้เธอทำการทดสอบ"

371
00:28:51,396 --> 00:28:53,273
ทั้งหมดนี้มันดู...

372
00:28:54,899 --> 00:28:56,985
ถอยหลัง แล้วก็...

373
00:28:58,236 --> 00:28:59,529
เป็นการดูถูก

374
00:29:00,739 --> 00:29:02,866
แต่ฉันต้องการให้พวกเขาจับคนพวกนี้

375
00:29:03,658 --> 00:29:05,160
ฉันจึงพูดไปว่า "โอเค"

376
00:29:06,995 --> 00:29:09,956
"ฉันจะพูดกับพวกเขา
และฉันจะบอกพวกเขาทุกอย่าง"

377
00:29:12,167 --> 00:29:15,712
ข้อมูลใหม่ว่าด้วยเรื่องแปลกๆ
เกี่ยวกับผู้หญิงวัลเลโฮคนหนึ่ง

378
00:29:15,795 --> 00:29:17,672
เดนีซ ฮัสกินส์ เหยื่อตามการอ้าง

379
00:29:17,756 --> 00:29:20,675
อยู่ในสำนักงานใหญ่กรมตำรวจวัลเลโฮในตอนนี้

380
00:29:21,176 --> 00:29:22,051
เช้าวันพฤหัสบดี

381
00:29:22,135 --> 00:29:25,388
เราได้รู้ว่าเดนีซปรากฏตัวที่
กรมตำรวจวัลเลโฮกับทนายของเธอ

382
00:29:26,431 --> 00:29:30,810
เธออาจจะมาเพื่อสารภาพ
เธออาจจะมามอบตัว

383
00:29:30,894 --> 00:29:32,771
เรากำลังรอดูว่าเรื่องจะเป็นอย่างไร

384
00:29:35,482 --> 00:29:40,028
เราถูกพาเข้าไปในห้องที่ดูเหมือนห้องสอบสวน

385
00:29:40,820 --> 00:29:43,156
ผมอยากได้เก้าอี้อีกตัว

386
00:29:43,239 --> 00:29:44,115
อีกตัวนะ

387
00:29:44,199 --> 00:29:46,117
มีเจ้าหน้าที่เอฟบีไออยู่ด้วย

388
00:29:46,201 --> 00:29:49,704
เขาแนะนำตัวเองว่า
เป็นเจ้าหน้าที่พิเศษ เดวิด เซสม่า

389
00:29:49,788 --> 00:29:51,998
- นี่ เดวิด เชสม่า
- สวัสดีครับ เจ้าหน้าที่เอฟบีไอ

390
00:29:52,081 --> 00:29:53,666
- ดั๊ก แรปพาพอร์ต
- ยินดีที่ได้รู้จัก

391
00:29:54,834 --> 00:29:58,129
เจ้าหน้าที่คนนี้มานั่งตรงหน้าฉัน

392
00:29:58,213 --> 00:29:59,881
และเขาแนะนำตัวเอง

393
00:29:59,964 --> 00:30:01,966
ว่าเขาคือนักสืบมัสตาร์ด

394
00:30:02,050 --> 00:30:05,011
เป้าหมายของเราตอนเกิดเรื่องนี้คือ
ได้เห็นคุณกลับบ้านอย่างปลอดภัย

395
00:30:05,094 --> 00:30:09,182
และผมดีใจที่คุณรอดชีวิตจากเหตุการณ์นี้

396
00:30:09,265 --> 00:30:12,560
และในท้ายที่สุด เราต้องการตามหาความจริง

397
00:30:12,644 --> 00:30:17,106
พวกเขาเพิ่งจัดแถลงข่าวเมื่อคืนบอกว่าฉันโกหก

398
00:30:17,190 --> 00:30:21,611
ฉันเลยตั้งป้อมทันที

399
00:30:21,694 --> 00:30:23,154
แต่ในขณะเดียวกัน

400
00:30:24,614 --> 00:30:26,324
ฉันรู้ว่าฉันต้องการ...

401
00:30:28,868 --> 00:30:30,912
ให้พวกเขารู้ความจริงเหลือเกิน

402
00:30:30,995 --> 00:30:33,081
ให้พวกเขาเห็นว่าพวกเขาเชื่อฉันได้

403
00:30:33,164 --> 00:30:37,544
ผมอยากให้คุณเริ่ม...

404
00:30:37,627 --> 00:30:43,967
เขาเริ่มด้วยการถามเกี่ยวกับตัวฉัน
แอรอนและความสัมพันธ์ของเรา

405
00:30:44,968 --> 00:30:50,598
เขาขอให้ฉันเล่าเหตุการณ์
การบุกรุกบ้านอย่างละเอียด

406
00:30:51,307 --> 00:30:55,687
ฉันตื่นมาเจอแสงสว่างวาบเหมือนไฟแฟลช

407
00:30:55,770 --> 00:30:58,398
มีเครื่องชี้ตำแหน่งเลเซอร์สีแดง

408
00:30:58,481 --> 00:31:02,569
และเครื่องเล่นก็เปิดเพลงเบาๆ

409
00:31:02,652 --> 00:31:06,281
ฉันบอกพวกเขาว่าคนที่ขังฉันเป็นคนผอม

410
00:31:06,364 --> 00:31:10,827
และฉันคิดว่าเขาตัวสูง น่าจะสัก 182 ซม.

411
00:31:11,411 --> 00:31:15,874
เขาเป็นทหารผ่านศึก
เขาเป็นพีทีเอสดี เขาเป็นโรคนอนไม่หลับ

412
00:31:16,374 --> 00:31:21,045
มีรายละเอียดทางกายภาพที่อย่างน้อย
พวกเขาก็เอาไปใช้เป็นจุดเริ่มได้อยู่บ้าง

413
00:31:21,629 --> 00:31:24,090
ฉันจำได้ว่าไปทางขวาแล้วก็ซ้าย

414
00:31:24,173 --> 00:31:28,511
ฉันพยายามให้รายละเอียดทุกอย่าง
เกี่ยวกับที่ที่ฉันอยู่เท่าที่เป็นไปได้

415
00:31:28,595 --> 00:31:30,138
นั่งรถไกลแค่ไหน

416
00:31:31,097 --> 00:31:34,350
แน่นอนว่าตอนนี้พวกเขากำลัง
ตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งหมด

417
00:31:34,434 --> 00:31:38,897
ของพื้นที่รอบๆ เพื่อหาตัวคนคนนี้

418
00:31:41,816 --> 00:31:44,903
และเราก็เริ่มลงรายละเอียดของการข่มขืน

419
00:31:46,070 --> 00:31:50,909
เขาบอกว่า "ฉันจะถ่ายวิดีโอตอนมีเซ็กซ์กับเธอ"

420
00:31:53,703 --> 00:31:57,916
"วิดีโอเทปนี้มีไว้เพื่อป้องกัน
ไม่ให้เธอไปหาตำรวจ"

421
00:31:59,083 --> 00:32:05,757
ฉันเล่ารายละเอียดที่น่าอับอาย
และน่ารังเกียจเรื่องแล้วเรื่องเล่า

422
00:32:05,840 --> 00:32:09,010
และบังคับตัวเองให้กลับไปที่นั่น

423
00:32:09,093 --> 00:32:13,097
ซึ่งฉันพยายามเต็มที่
ที่จะดึงตัวเองออกมาในตอนนั้น

424
00:32:16,267 --> 00:32:20,396
ฉันนั่งเอามือกุมหัวตัวเองเหมือนกับว่ายังปิดตาอยู่

425
00:32:20,480 --> 00:32:24,067
และฉันพยายามให้เขาทุกอย่างที่ฉันมี

426
00:32:24,943 --> 00:32:26,736
เขาบอกว่าเราต้องทำอีกครั้ง

427
00:32:27,946 --> 00:32:31,741
มันต้องดูน่าเชื่อ เหมือนเราเป็นคู่รักกัน

428
00:32:31,824 --> 00:32:33,534
และฉันก็เล่นตามน้ำ

429
00:32:34,035 --> 00:32:37,538
เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้อีก
และฉันไม่อยากต้องทำมันอีก

430
00:32:43,169 --> 00:32:47,882
เธอข่มกลั้น เธอทำ
หน้าที่ของเธอ เธอทำสิ่งที่ถูกต้อง

431
00:32:48,466 --> 00:32:51,803
แม้จะยากลำบากแค่ไหนก็ตาม

432
00:32:53,137 --> 00:32:55,390
และพวกเขาก็ดูจะเชื่อเธอ

433
00:32:56,599 --> 00:32:59,894
จนกระทั่งพวกเขาเริ่มถามคำถามอย่าง...

434
00:32:59,978 --> 00:33:02,355
คุณเคยอยู่ในกระโปรงรถมาก่อนมั้ย

435
00:33:02,438 --> 00:33:04,148
ไม่เคย

436
00:33:04,232 --> 00:33:07,151
"คุณสู้กลับหรือเปล่า ทำไมคุณไม่สู้กลับล่ะ"

437
00:33:07,235 --> 00:33:09,654
"คุณกรีดร้องมั้ย ทำไมคุณไม่กรีดร้อง"

438
00:33:09,737 --> 00:33:10,989
คุณส่งเสียงอะไรมั้ย

439
00:33:11,489 --> 00:33:14,909
ไม่ ฉันถูกปลุกจากการหลับเป็นตาย

440
00:33:14,993 --> 00:33:20,373
และผมก็รู้ว่าพวกเขามองเธอ
เหมือนเธอเป็นเศษสวะ

441
00:33:22,917 --> 00:33:23,918
เหมือนเป็นอาชญากร

442
00:33:28,798 --> 00:33:30,925
ขอเวลาสักสองสามนาทีนะ

443
00:33:34,971 --> 00:33:38,224
เอาละ อดทนไว้นะ โอเคมั้ย
คุณทำได้ดีมาก

444
00:33:39,934 --> 00:33:44,772
ฉันได้รับโทรศัพท์จาก
ดั๊ก แรปพาพอร์ต และเขาบอกฉันว่า

445
00:33:44,856 --> 00:33:48,359
เดนีซกับแอรอนไม่ควรคุยกัน

446
00:33:48,443 --> 00:33:51,988
จนกว่าการสอบสวนจะจบลง

447
00:33:52,780 --> 00:33:55,158
แต่เราแบ่งปันข้อมูลบางอย่างกัน

448
00:33:56,701 --> 00:34:01,539
เอมี่บอกผมทุกอย่างที่เดนีซบอกตำรวจ
ซึ่งตรงกับที่ผมบอกพวกเขา

449
00:34:02,331 --> 00:34:03,624
สรุปว่านี่คือข่าวดี

450
00:34:07,170 --> 00:34:08,046
และจากนั้น...

451
00:34:10,882 --> 00:34:12,300
เธอก็พูดว่า…

452
00:34:14,260 --> 00:34:16,429
เดนีซจะไปโรงพยาบาลเพื่อ…

453
00:34:18,139 --> 00:34:19,599
ทดสอบการล่วงละเมิดทางเพศ

454
00:34:23,936 --> 00:34:25,772
เพราะเธอถูกข่มขืน

455
00:34:33,613 --> 00:34:34,447
บ้าฉิบ

456
00:34:38,367 --> 00:34:42,038
ฉันถูกพาตัวเข้าห้องบำบัดเพื่อทดสอบกับซาร์ท

457
00:34:44,207 --> 00:34:47,460
พวกเขาสังเกตว่ามีบาดแผล
ที่เล็กมากในปากมดลูกของฉัน

458
00:34:47,543 --> 00:34:51,089
ซึ่งแสดงว่ามีการร่วมเพศในช่วงสองวันที่ผ่านมา

459
00:34:52,507 --> 00:34:58,262
ทีนี้ก็มีหลักฐานทางกายภาพ
ที่พิสูจน์ว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง

460
00:34:59,305 --> 00:35:03,684
พวกเขาจะได้เห็นว่าฉันพูดความจริงเสียที

461
00:35:05,770 --> 00:35:09,607
วันต่อมา เราถูกพาไปห้องสอบสวนอีกห้องหนึ่ง

462
00:35:10,441 --> 00:35:12,860
ไม่มีความเห็นอกเห็นใจใดๆ เลย

463
00:35:12,944 --> 00:35:14,862
ทุกอย่างเป็นงานเป็นการ

464
00:35:16,030 --> 00:35:19,075
และผมคิดในใจว่ามีบางอย่างผิดปกติ

465
00:35:19,575 --> 00:35:23,287
(เอฟบีไอไม่ได้เปิดเผยบันทึกการสัมภาษณ์นี้)

466
00:35:23,371 --> 00:35:26,124
เดวิด เซสม่า เจ้าหน้าที่เอฟบีไอพูดว่า...

467
00:35:29,085 --> 00:35:32,630
"รู้มั้ย มีความไม่สอดคล้อง
หลายจุดในเรื่องเล่าของคุณ"

468
00:35:33,214 --> 00:35:36,384
"มีอะไรที่คุณอยากเปลี่ยนไหม"

469
00:35:38,719 --> 00:35:39,929
"ผมอยากให้คุณรู้ไว้

470
00:35:40,012 --> 00:35:44,183
ว่าการโกหกเจ้าหน้าที่รัฐเป็นอาชญากรรม"

471
00:35:45,434 --> 00:35:47,687
ฉันได้แต่นั่งอยู่ตรงนั้น เหมือน...

472
00:35:51,190 --> 00:35:53,901
เหมือนมีระเบิดลง แล้วหูฉันก็ดังวิ้ง

473
00:35:53,985 --> 00:35:56,028
และฉันก็อึ้งไปเลย

474
00:35:56,863 --> 00:35:58,781
ฉันไม่ได้แต่งเรื่องทั้งหมดนี่

475
00:35:58,865 --> 00:36:01,701
พยาบาลบอกว่ามีหลักฐานทางกายภาพจริงๆ

476
00:36:01,784 --> 00:36:04,871
ยืนยันสิ่งที่ฉันเพิ่งบอกตำรวจ

477
00:36:06,289 --> 00:36:08,416
ผมเลยดึงพวกเขามาข้างๆ และพูดว่า

478
00:36:08,499 --> 00:36:11,794
"ไม่มีอะไรขัดแย้งกันสักนิดในเรื่องที่เธอเล่า"

479
00:36:11,878 --> 00:36:14,463
"พวกคุณคิดได้ยังไงว่าเธอโกหก"

480
00:36:16,007 --> 00:36:17,258
แล้วเขาก็บอกผม...

481
00:36:19,302 --> 00:36:21,262
คนๆ นี้ซึ่งรับผิดชอกบการสืบสวนอาชญากรรม

482
00:36:23,931 --> 00:36:28,227
คนๆ นี้ซึ่งรับผิดชอบการสืบสวนอาชญากรรม

483
00:36:28,311 --> 00:36:30,313
คิดได้ยังไงว่านี่เหมือนหนังของเบน แอฟเฟล็ก

484
00:36:30,396 --> 00:36:32,398
นั่นมันฮอลลีวูด นี่คือชีวิตจริง

485
00:36:34,275 --> 00:36:36,736
เขามั่นใจว่าตัวเองถูก

486
00:36:37,320 --> 00:36:39,697
นั่นเรียกว่า อคติยืนยันตัวเอง

487
00:36:39,780 --> 00:36:42,909
(ห้องสัมภาษณ์ 1)

488
00:36:42,992 --> 00:36:47,705
พวกเขาคิดจริงๆ หรือว่า
ทั้งหมดนี่เป็นการแสดง ทั้งหมดนี่น่ะเหรอ

489
00:36:49,040 --> 00:36:52,335
ทำไมล่ะ ฉันได้อะไรขึ้นมา

490
00:36:52,418 --> 00:36:53,294
อะไร...

491
00:36:56,214 --> 00:36:57,465
เพื่อประโยชน์อะไร

492
00:36:59,217 --> 00:37:00,635
สิ่งที่เดนีซกำลังเผชิญ

493
00:37:00,718 --> 00:37:04,847
คือการฟ้องร้องข้อหา
โกหกเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย

494
00:37:04,931 --> 00:37:08,184
เธออาจจะต้องถูกจำคุก
ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งระหว่าง

495
00:37:08,267 --> 00:37:11,687
หนึ่งปี ไม่ก็ 18 เดือนในเรือนจำกลาง

496
00:37:11,771 --> 00:37:16,275
เธอกำลังจะถูกตราหน้าว่า
เป็นคนโกหกไปตลอดชีวิต

497
00:37:16,359 --> 00:37:18,277
ว่าทรยศความไว้วางใจของผู้คน

498
00:37:19,737 --> 00:37:22,406
ที่จริงชีวิตของเธอถูกทำลายไปแล้ว

499
00:37:23,282 --> 00:37:26,869
สองวันของการถูกกักขัง
ฉันต้องการแค่ได้กลับมาใช้ชีวิต

500
00:37:26,953 --> 00:37:32,124
สิ่งเดียวที่ทำให้ฉัน
ผ่านมันมาได้คือการคิดถึงอนาคต

501
00:37:33,459 --> 00:37:35,294
ซึ่งตอนนี้ทุกอย่างนั้นถูกพรากไป

502
00:37:47,765 --> 00:37:50,184
หลังจากเดนีซกลับมาอยู่กับครอบครัวของเธอ

503
00:37:51,560 --> 00:37:53,271
เธอบอกว่าเธออยากเจอผม

504
00:37:56,691 --> 00:37:58,734
ผมบอกเธอว่าผมจะรีบไปทันทีที่ทำได้

505
00:38:02,488 --> 00:38:07,827
ช่วงวันที่โดนขัง สิ่งที่ทำให้ฉันไม่สติหลุด
คือความคิดที่จะได้กลับไปอยู่กับเขา

506
00:38:09,996 --> 00:38:15,334
แม้ว่าฉันจะรู้ว่าแอรอนกำลังคิดเรื่อง
ที่จะกลับไปคืนดีกับแฟนเก่า

507
00:38:16,419 --> 00:38:20,548
คืนที่มีการบุกบ้าน เขาบอกฉันว่าเขารักฉัน

508
00:38:20,631 --> 00:38:24,719
และบอกว่าเขาอยากทำให้เราคบกันราบรื่นจริงๆ

509
00:38:24,802 --> 00:38:28,222
เขาเล่าให้ฉันฟังถึงสิ่งที่
เขาทำระหว่างเข้ารับการบำบัด

510
00:38:28,306 --> 00:38:33,227
และมันทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า
เงาของความสัมพันธ์ระหว่างเขา

511
00:38:33,311 --> 00:38:36,188
กับแฟนเก่าที่ตามหลอกหลอนอยู่หายไป

512
00:38:36,272 --> 00:38:39,483
เราจะได้เริ่มต้นกันใหม่เสียที

513
00:38:46,866 --> 00:38:49,285
แต่หลังจากทุกอย่างทีฉันเจอ...

514
00:38:52,371 --> 00:38:54,790
ฉันกลัวว่าเขาจะมองฉันไม่เหมือนเดิม

515
00:38:56,667 --> 00:38:58,461
แล้วเธอก็เปิดประตูเข้ามา...

516
00:39:02,798 --> 00:39:04,175
แล้วเดนีซก็...

517
00:39:05,509 --> 00:39:09,221
เริ่มร้องไห้และร้องไห้
และพูดว่า "ฉันไม่ได้ต้องการ"

518
00:39:11,474 --> 00:39:13,184
เธอบอก "ฉันไม่ได้ต้องการ"

519
00:39:15,311 --> 00:39:17,104
"พวกเขาบังคับให้ฉันทำ"

520
00:39:18,522 --> 00:39:20,983
ผมกอดเธอ ผมบอก "ผมรู้ ผมรู้อยู่แล้ว"

521
00:39:21,734 --> 00:39:23,027
ฉันบอกเขาว่า "ฉัน..."

522
00:39:26,197 --> 00:39:28,699
"ฉันไม่อยากให้เรื่องแบบนี้

523
00:39:30,785 --> 00:39:34,538
เป็นเหตุผลที่คุณจะอยู่กับฉัน
ถ้าคุณไม่ได้ต้องการอยู่กับฉันจริงๆ"

524
00:39:35,331 --> 00:39:37,833
แล้วเขาก็ยืนยันกับฉัน

525
00:39:37,917 --> 00:39:40,503
"ไม่ ผมรักคุณ ผมอยากจะ..."

526
00:39:41,796 --> 00:39:42,880
"ผมอยากอยู่กับคุณจริงๆ"

527
00:39:44,090 --> 00:39:47,551
แล้วผมก็บอกเดนีซว่า ผมจะทำทุกอย่างที่ผมทำได้

528
00:39:50,096 --> 00:39:51,180
ผมจะประคับประคองเรา

529
00:39:53,682 --> 00:39:55,393
ผมจะดูแลเธอ ถ้าเธออนุญาต

530
00:39:59,105 --> 00:40:00,648
ผมไม่เคยอยากจากเธอไปเลย

531
00:40:04,902 --> 00:40:05,820
แต่ผมกลัว

532
00:40:09,073 --> 00:40:11,492
เพราะผมรู้ว่าพวกลักพาตัวยังอยู่ข้างนอกนั่น

533
00:40:13,577 --> 00:40:15,329
ตำรวจไม่ได้ตามหาพวกเขา

534
00:40:16,705 --> 00:40:18,833
และพวกเขาอาจจะอยากกลับมา

535
00:40:20,668 --> 00:40:22,461
ไม่มีใครปกป้องเรา

536
00:40:25,131 --> 00:40:27,675
(ถนนแฟล็กชิพ)

537
00:40:34,765 --> 00:40:37,393
สำหรับสื่อแล้ว เรื่องนี้จบแล้ว

538
00:40:39,186 --> 00:40:40,688
ดูเหมือนคดีจะปิดแล้ว

539
00:40:40,771 --> 00:40:43,858
คำถามเดียวคือทั้งคู่จะถูกตั้งข้อหาไหม

540
00:40:43,941 --> 00:40:46,861
(ผู้ส่งที่ไม่รู้จัก การลักพาตัวเดนีซ ฮัสกินส์)

541
00:40:46,944 --> 00:40:49,280
แต่แล้วผมก็ได้รับการแจ้งเตือนว่ามีอีเมล

542
00:40:51,449 --> 00:40:52,867
ไม่รู้มาจากใคร

543
00:40:55,119 --> 00:41:01,584
(เราลักพาตัวเดนีซ ฮัสกินส์
และจับตัวเธอไว้เรียกค่าไถ่)

544
00:41:01,667 --> 00:41:04,670
นี่คือคำสารภาพหรือไง
พวกเขากำลังบอกว่าลักพาตัวเดนีซใช่มั้ย

545
00:41:06,380 --> 00:41:09,425
พวกเขาพูดถึงการบุกเข้าบ้านบนเกาะแมร์

546
00:41:10,509 --> 00:41:14,889
มีรูปที่ดูเหมือนปืนกับไฟฉายที่มีเทปพันอยู่

547
00:41:15,681 --> 00:41:18,309
นี่คือผู้ลักพาตัวเดนีซอย่างชัดเจน

548
00:41:18,392 --> 00:41:20,811
ซึ่งโกรธที่เธอโดนตราหน้าว่าโกหก

549
00:41:20,895 --> 00:41:23,063
เขาสารภาพว่าเป็นคนทำและพูดว่า

550
00:41:23,147 --> 00:41:24,982
"คุณต้องเชื่อเดนีซ"

551
00:41:26,817 --> 00:41:28,819
มันแปลกขึ้นเรื่อยๆ

552
00:41:29,612 --> 00:41:32,907
ผมเลยส่งอีเมลพวกนี้ไปให้ตำรวจวัลเลโฮ
ถามว่า "ผมควรทำยังไงดี"

553
00:41:37,369 --> 00:41:39,788
พวกเขาไม่ตอบกลับ เงียบสนิท

554
00:41:40,789 --> 00:41:42,666
ผมได้รับสายจากเอมี่

555
00:41:42,750 --> 00:41:46,295
เธอเพิ่งได้รับอีเมลจากคนลักพาตัว

556
00:41:46,378 --> 00:41:48,506
ที่ส่งไปยังซานฟรานซิสโกโครนิเคิล

557
00:41:48,589 --> 00:41:50,216
(รถมัสแตงเปิดประทุนสีขาว)

558
00:41:50,299 --> 00:41:53,511
ในอีเมล มีการพูดถึงรถมัสแตง

559
00:41:54,303 --> 00:41:57,973
เดนีซบอกว่าเธอถูกขังไว้ใน
กระโปรงรถที่เหมือนมัสแตง

560
00:41:59,683 --> 00:42:04,063
มีรูปถ่ายที่เหมือนกับคำบรรยายที่เดนีซให้ไว้

561
00:42:04,146 --> 00:42:06,232
เกี่ยวกับสถานที่ที่เธอถูกจับ

562
00:42:08,317 --> 00:42:12,905
แต่ผมกำลังเผชิญปัญหาจาก
ผู้บังคับใช้กฎหมายที่มีวิสัยทัศน์แบบอุโมงค์

563
00:42:12,988 --> 00:42:16,867
พวกเขามองไม่เห็นอะไรนอกจากอุโมงค์แคบๆ

564
00:42:16,951 --> 00:42:19,912
พวกเขาจึงคิดได้อย่างเดียวว่าเดนีซต้องติดคุก

565
00:42:21,288 --> 00:42:25,668
ตำรวจต้องการอะไรอีกถึงจะยอม

566
00:42:25,751 --> 00:42:28,671
จริงจังกับเรื่องนี้และสืบสวนเรื่องนี้เสียที

567
00:42:34,677 --> 00:42:36,971
ผมได้รับอีเมลแล้วก็อีเมลแล้วก็อีเมล

568
00:42:38,722 --> 00:42:40,724
และผมไม่ได้ข่าวอะไรจากตำรวจวัลเลโฮเลย

569
00:42:41,433 --> 00:42:43,185
ผมก็คิด "เกิดอะไรขึ้นวะ"

570
00:42:43,269 --> 00:42:45,980
(จดหมายเข้า 11)

571
00:42:46,063 --> 00:42:49,400
แล้วก็มีอีเมลฉบับสุดท้าย พวกเขาพูดว่า

572
00:42:49,483 --> 00:42:53,696
"เราเป็นคนรู้จักกันสามคน
สองคนจบมหาวิทยาลัย"

573
00:42:54,280 --> 00:42:56,240
พวกเขาพยายามจะบอกว่าพวกเขาเป็นใคร

574
00:42:56,323 --> 00:43:00,786
เพื่อพิสูจน์ให้ผมและคนอื่นๆ
เห็นว่า "เราทำสิ่งที่เราทำ"

575
00:43:02,746 --> 00:43:04,957
แล้วในที่สุดพวกเขาก็บอกว่า

576
00:43:05,040 --> 00:43:08,419
"ถ้าเดนีซกับแอรอนไม่ได้รับ
คำขอโทษจากตำรวจวัลเลโฮ

577
00:43:09,169 --> 00:43:11,171
เราจะทำอีกครั้ง"

578
00:43:13,173 --> 00:43:16,969
ผมคิดในใจ "พระเจ้า มีแก๊งลักพาตัว

579
00:43:17,052 --> 00:43:19,346
ที่หากินแถวแคลิฟอร์เนียเหนือจริงๆ หรือ"

580
00:43:20,889 --> 00:43:22,766
"หรือเราเข้าใจเรื่องนี้ผิดกันหมด"

581
00:43:27,813 --> 00:43:30,357
(วันที่ 5 มิถุนายน ปี 2015)

582
00:43:30,441 --> 00:43:33,402
(สิบสัปดาห์หลังเดนีซถูกปล่อยตัว)

583
00:43:34,028 --> 00:43:35,362
(ดับลิน แคลิฟอร์เนีย)

584
00:43:35,446 --> 00:43:37,948
(หกสิบสี่กิโลเมตรจากวัลเลโฮ)

585
00:43:38,032 --> 00:43:39,158
เหตุฉุกเฉินเคาน์ตี้ครับ

586
00:43:39,908 --> 00:43:43,996
เราถูกคนบุกรุกที่ถนนนอร์ทเทอร์ราซินาในดับลิน

587
00:43:44,622 --> 00:43:46,332
พวกเขาออกไปแล้วตอนนี้

588
00:43:46,999 --> 00:43:48,959
สามีฉันต่อสู้กับพวกเขา

589
00:43:50,502 --> 00:43:52,046
พวกเขาเอาตัวลูกสาวเราไป

590
00:44:34,338 --> 00:44:38,717
คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล