1
00:00:16,375 --> 00:00:17,543
ฟู้ดโทเปีย

2
00:00:17,626 --> 00:00:21,418
ปาร์ตี้ไส้กรอก:ฟู้ดโทเปีย

3
00:01:02,043 --> 00:01:06,501
ไม่เอาน่า จูเลียส
อย่าลืมสิ ถ้าไม่มีฉันแกก็ไร้ค่า

4
00:01:06,918 --> 00:01:08,001
เช็ดให้สะอาด

5
00:01:10,626 --> 00:01:13,376
ไหนยิ้มซิ ดีมาก

6
00:01:26,626 --> 00:01:28,793
ชื่นมื่นกันไปเถอะ ไอ้พวกห่าหน้าโง่

7
00:01:31,918 --> 00:01:33,501
เออๆ เอาไปเลย

8
00:01:37,959 --> 00:01:39,876
เรื่องราวของสองนคร

9
00:01:40,293 --> 00:01:43,626
แห่งหนึ่งมั่งคั่งมีอำนาจเกินกว่าจินตนาการ

10
00:01:44,376 --> 00:01:45,376
อีกแห่งนั้น...

11
00:01:48,001 --> 00:01:49,418
รกร้างทุรกันดาร

12
00:01:49,501 --> 00:01:53,959
ยากจนข้นแค้นด้วยกลิ่นสาบ
ของความสิ้นหวังและเสื่อมสลาย

13
00:01:57,418 --> 00:02:01,001
ขอโทษนะวีเนอร์ ฉันให้รายการชวนหดหู่
ของนายออกอากาศไม่ได้

14
00:02:01,084 --> 00:02:04,584
จูเลียสออกคำสั่งใหม่
ให้ลดกระแสเรื่องความไม่เท่าเทียม

15
00:02:04,668 --> 00:02:07,293
โดยดึงความสนใจอาหารด้วยข่าวที่น่าตกใจ

16
00:02:07,376 --> 00:02:09,668
ซึ่งเราจะไม่ตรวจสอบข้อเท็จจริง
และสื่อบันเทิง

17
00:02:09,709 --> 00:02:11,543
เช่นรายการใหม่ของเรา สควิดเกมส์

18
00:02:11,584 --> 00:02:14,543
เป็นการถ่ายทอดสด
พี่น้องหมึกคาลามารีเล่นหมากรุกกัน

19
00:02:14,751 --> 00:02:16,584
เดินมาตรงนี้แล้วฉันก็ชนะ

20
00:02:17,834 --> 00:02:19,001
ดีต่อใจอย่างไม่น่าเชื่อ

21
00:02:19,293 --> 00:02:21,376
แต่นายจะเพิกเฉยคนทุกข์ทรมานได้ยังไง

22
00:02:21,459 --> 00:02:26,876
เราต้องทุ่มเท โดยไม่มีแผนการ
ไม่มีแผนเลย เข้าไปสู่เรื่องนี้

23
00:02:26,959 --> 00:02:29,959
เรากำลังอยู่ในช่วง
ล้างเผ่าพันธุ์ฮาลลาห์อย่างแท้จริง

24
00:02:30,043 --> 00:02:32,543
เมล่อน กิบสัน
ผู้ร่วมรายการคนใหม่ของฉันไม่คิดแบบนั้น

25
00:02:32,793 --> 00:02:34,459
การล้างบางฮาลลาห์เป็นเรื่องโกหก

26
00:02:34,543 --> 00:02:37,543
และเบเกิลคือต้นเหตุของสงครามทุกครั้ง

27
00:02:37,626 --> 00:02:39,959
เฮ้ย โอเค ใจเย็นก่อนนะเมล่อน

28
00:02:55,751 --> 00:02:58,418
นี่พรรคพวก อยากไปปาร์ตี้กับคนดังมั้ย

29
00:03:01,834 --> 00:03:04,293
แซมมี่กลายเป็นไอ้ระยำไปแล้วเนอะ

30
00:03:05,084 --> 00:03:08,293
แย่จัง ฉันเคยชอบเขานะ
แต่ตอนนี้เขาเกินเยียวยาแล้วเห็นๆ

31
00:03:08,584 --> 00:03:12,626
อีกหนึ่งตัวอย่างของอาหารดีๆ ที่เสียคน ใช่

32
00:03:13,043 --> 00:03:16,084
สุดท้ายแล้ว
เพื่อนก็มีแต่จะทำเราผิดหวัง จริงมั้ย

33
00:03:16,918 --> 00:03:18,376
ไม่ใช่เธอนะเบรนด้า เธอน่ะดี

34
00:03:19,168 --> 00:03:23,251
ขอบใจแบร์รี่
อาหารคงยังไม่พร้อมที่จะโค่นล้มระบบ

35
00:03:23,334 --> 00:03:24,834
ฉันไม่น่าทำเสียงแตกเลย

36
00:03:24,918 --> 00:03:27,334
ฉันทำให้เธอต้องทำแบบนั้น ฉันผิดเอง

37
00:03:27,418 --> 00:03:29,334
- ฉันไม่ควรโกหกพวกนาย
- อะไรอีก

38
00:03:29,418 --> 00:03:32,793
ฉันไม่ควรขโมยฟันพวกนั้น
ยิ่งในชุดหัวมันยิ่งไม่ควร

39
00:03:33,334 --> 00:03:34,251
อะไรอีก

40
00:03:34,334 --> 00:03:36,334
ฉันไม่ควรทำให้นายลอยตกน้ำพุ

41
00:03:36,418 --> 00:03:38,584
ด้วยการเบรกหัวทิ่มระหว่างหนีหลังปล้นฟัน

42
00:03:39,293 --> 00:03:40,418
อะไรอีก

43
00:03:40,918 --> 00:03:44,668
ก็ได้ และฉันไม่ควร
ไปมีความสัมพันธ์ทางการปี้กับนุด

44
00:03:44,793 --> 00:03:48,668
นั่นไง พูดได้ซะที "ฉันไม่ควรปี้กับนุด"

45
00:03:49,334 --> 00:03:51,126
ก็ฉันไม่มั่นใจ แล้วมันก็...

46
00:03:51,209 --> 00:03:55,376
เขาเชื่อในตัวฉันมากเลย
ในตอนที่ฉันไม่เชื่อมั่นในตัวเองมากพอ

47
00:03:56,084 --> 00:03:56,918
หรือพวกนาย

48
00:03:58,043 --> 00:04:01,668
ฉันควรจะเชื่อมั่นในตัวเรากว่านั้น
แต่ฉันไม่ทำ และฉันเสียใจ

49
00:04:01,876 --> 00:04:03,501
นายคงไม่มีวันยกโทษให้ฉันหรอก

50
00:04:03,626 --> 00:04:05,709
ก็ดี เพราะที่นายทำมันยกโทษให้ไม่ได้

51
00:04:05,876 --> 00:04:09,334
ฉันรู้ และจะบอกไว้ว่า
ฉันจะกำจัดไอ้นุดนั่น แบร์รี่

52
00:04:09,959 --> 00:04:11,959
แบบเด็ดขาด สาบานด้วยมิตรภาพของเรา

53
00:04:12,793 --> 00:04:14,293
มิตรภาพอะไร

54
00:04:20,668 --> 00:04:24,584
โดนแบบนี้ก็คงสมควรแล้ว
และอาจโดนหนักกว่าจากเธอ

55
00:04:25,250 --> 00:04:28,293
งั้นฉันไปดีกว่า ไม่รู้ว่าจะไปไหน แต่...

56
00:04:29,375 --> 00:04:30,375
ฉันยกโทษให้

57
00:04:31,250 --> 00:04:32,168
จริงเหรอ

58
00:04:32,459 --> 00:04:35,043
- เธอพลาดมากจริงๆ
- ใช่ ฉันรู้ ฉันพลาดจริงๆ

59
00:04:35,209 --> 00:04:37,834
แต่การทำเรื่องฉิบหาย
อาจเป็นธรรมชาติของอาหาร

60
00:04:37,918 --> 00:04:41,084
ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ
สังคมของเราก็เลยไม่สมบูรณ์แบบไปด้วย

61
00:04:41,334 --> 00:04:44,293
ใช่ ถูกต้อง
ใครๆ ก็พลาดไปปี้กับนุดได้ทั้งนั้น

62
00:04:45,334 --> 00:04:47,750
ฉันเสียใจที่พูดแบบนั้นออกไป มันไม่จริง

63
00:04:48,793 --> 00:04:52,418
ประเด็นคือเรากดดันตัวเอง
มากเกินไปในการแก้ไขฟู้ดโทเปีย

64
00:04:52,500 --> 00:04:55,625
ทั้งที่จริงแล้วควรทุ่มเทให้กับเรา

65
00:04:55,709 --> 00:04:59,793
และสิ่งดีๆ ในเรื่องแย่ๆ ก็คือตอนนี้เราทำได้

66
00:05:01,668 --> 00:05:02,918
ต้องใช้เวลาสักพัก

67
00:05:03,668 --> 00:05:05,793
สิ่งที่ฉันเห็นมันสยองมาก

68
00:05:06,709 --> 00:05:08,876
และฉันล้างภาพนั้นออกจากหัวไม่ได้

69
00:05:08,959 --> 00:05:11,209
เหมือนตอนที่มายองเนสกระฉูดออกมา...

70
00:05:11,293 --> 00:05:13,834
โอเค ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันเข้าใจ

71
00:05:14,293 --> 00:05:17,625
เพราะฉันก็อยู่ด้วย เธอไม่ต้องรีบร้อน

72
00:05:17,875 --> 00:05:20,000
แต่เรายังต้องแก้ไขฟู้ดโทเปียนะแฟรงค์

73
00:05:20,625 --> 00:05:23,168
เราแพ้ แต่พวกนั้นก็ยังเป็นลูกของเรา

74
00:05:23,543 --> 00:05:25,334
เรามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบพวกเขาไปตลอด

75
00:05:25,418 --> 00:05:28,543
ไม่ว่าพวกเขาจะผลักไสไล่ส่งเรา
หรือทำตัวส้นตีนก็ตาม

76
00:05:29,000 --> 00:05:31,293
พวกขี้แพ้ จูเลียสพ่อทุกสถาบัน

77
00:05:33,250 --> 00:05:36,459
เรามีหน้าที่ปลุกความดีให้ตื่นขึ้น
แม้แต่กับจูเลียส

78
00:05:37,084 --> 00:05:39,375
ฉันมั่นใจว่าลึกๆ ในใจเขา

79
00:05:39,875 --> 00:05:42,418
มีอาหารที่ต้องการความรักซ่อนอยู่

80
00:05:42,500 --> 00:05:44,168
ฉันต้องเข้าถึงใจเขาได้แน่

81
00:05:45,459 --> 00:05:48,000
เธอเป็นขนมปังใจงาม
ที่ทำฉันทึ่งได้ไม่หยุดจริงๆ

82
00:05:49,125 --> 00:05:51,875
แม้ในเถ้าธุลีมีพิษแห่งความพ่ายแพ้

83
00:05:52,125 --> 00:05:57,000
การให้อภัยก็ผลิดอกออกผล
ให้ได้เก็บเกี่ยวอย่างท่วมท้นใจ

84
00:05:58,584 --> 00:06:00,126
หมอนี่ยังตามถ่ายเธออยู่เหรอ

85
00:06:00,709 --> 00:06:02,376
ใช่ ฉันเริ่มเฉยๆ ละ

86
00:06:02,584 --> 00:06:05,543
- ไว้เจอกันใหม่ดีมั้ย
- ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เจอกัน

87
00:06:27,918 --> 00:06:30,834
แฟรงค์ ทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ย
ผลเลือกตั้งเป็นไงบ้าง

88
00:06:30,918 --> 00:06:34,959
ก็ดีนะเพื่อนนะ ทุกอย่างเยี่ยมไปเลย

89
00:06:35,043 --> 00:06:37,209
เพราะนายทำได้ดีมาก

90
00:06:37,293 --> 00:06:40,459
สุดยอดอะ นายโยกเยกตามที่ฉันแนะนำมั้ย

91
00:06:40,834 --> 00:06:44,625
ฉันกะแล้วว่านายจะไม่ยอมจบ แฟรงค์
ท่าทางฉันจะต้องลงมือเอง

92
00:06:44,875 --> 00:06:47,834
ใช่ ฉันโยกตลอดเลย

93
00:06:47,918 --> 00:06:52,125
ทุกคนชอบมาก
น่าจะได้เรื่องเพราะโยกนี่แหละ

94
00:06:53,709 --> 00:06:56,918
ซึ่งทำให้สิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปมันยากนิดหน่อย

95
00:06:57,043 --> 00:06:59,000
ไม่นะ อีกแล้วเหรอ

96
00:07:00,293 --> 00:07:03,001
แจ็ค มันไม่ใช่เพราะนายนะ เพราะฉันเอง

97
00:07:03,126 --> 00:07:06,584
และเป็นเพราะฉันไม่มีวันลงเอย
กับคนอย่างนายได้

98
00:07:07,293 --> 00:07:10,793
- พูดแบบนั้นก็คือเพราะฉันแหละ
- โอเค เพราะนาย นายเป็นนุด

99
00:07:11,043 --> 00:07:14,501
จากทุกครั้งที่ฉันถูกทิ้ง ครั้งนี้เจ็บที่สุด

100
00:07:15,751 --> 00:07:18,834
ยิ่งกว่าตอนที่ฉันถูกทิ้งบนรถไฟเหาะ

101
00:07:18,918 --> 00:07:22,168
แล้วคนแปลกหน้าพวกนั้น
ก็แห่กันซื้อรูปถ่ายบนเครื่องเล่น

102
00:07:22,250 --> 00:07:24,500
เพราะฉันร้องไห้หนักมาก

103
00:07:30,125 --> 00:07:31,709
แต่จะบอกให้ ไม่แล้ว

104
00:07:31,793 --> 00:07:35,500
ที่ผ่านมาทุกครั้งเมื่อโดนทิ้ง
ฉันก็เดินจากไปและทำใจยอมรับ

105
00:07:35,584 --> 00:07:39,709
แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ ไม่ใช่เรา ฉันจะสู้เพื่อครั้งนี้

106
00:07:39,793 --> 00:07:41,293
- นายจะสู้เพื่อเนี่ยเหรอ
- ใช่

107
00:07:41,375 --> 00:07:43,375
ฉันตอบกลับการบอกเลิกครั้งนี้ว่าไงรู้มั้ย

108
00:07:43,459 --> 00:07:45,209
- ไม่ละ ขอบคุณ
- อะไรนะ

109
00:07:45,584 --> 00:07:49,375
ฉันไม่ยอมให้นายเฉดหัวฉันไปไหน
เพราะว่าฉันรักนาย

110
00:07:49,459 --> 00:07:52,834
ทั้งโลกได้ยินมั้ย ฉันรักฮอตด็อก

111
00:07:53,959 --> 00:07:57,250
หยุดพล่ามเรื่องนั้นซะที
พอได้แล้ว เบาเสียงหน่อย

112
00:07:57,334 --> 00:08:00,293
ฟังนะ ฉันกำลังพยายามกอบกู้ชีวิตอยู่

113
00:08:00,376 --> 00:08:02,168
ทางเดียวที่ฉันจะได้คืนดีกับเบรนด้า

114
00:08:02,251 --> 00:08:06,168
และแม้แต่มีหวังที่จะทำให้แบร์รี่ไว้ใจอีกครั้ง
คือต้องปล่อยนายไป

115
00:08:06,793 --> 00:08:10,084
ไม่ สิ่งที่เรามีให้กันคือของจริง แฟรงค์

116
00:08:10,543 --> 00:08:15,001
จริงแท้แบบเนื้อวัวคุณภาพดีร้อยเปอร์เซ็นต์

117
00:08:20,000 --> 00:08:22,000
ไม่ ไม่ใช่

118
00:08:22,084 --> 00:08:25,834
นายคิดจริงๆ เหรอว่าจะได้รับการยอมรับ
จากอาหารว่าเป็นพวกเดียวกับเรา

119
00:08:25,959 --> 00:08:29,125
เพ้อเจ้อที่สุด ทั้งแกทั้งลมปากโง่ๆ ของแก

120
00:08:29,750 --> 00:08:32,583
ไปๆ ชิ่วๆ

121
00:08:32,708 --> 00:08:35,333
ไสหัวไป ไม่เห็นเหรอว่าฉันไม่ต้องการนายแล้ว

122
00:08:35,458 --> 00:08:37,083
ไม่จริงหรอกน่า

123
00:08:39,375 --> 00:08:43,168
จริง ฉันพูดจริง ไอ้สัตว์ประหลาด

124
00:08:43,793 --> 00:08:46,293
ฉันรู้ว่าฮอตด็อกทำให้หัวใจอุดตันได้

125
00:08:46,793 --> 00:08:49,001
แต่ไม่รู้ว่าทำให้หัวใจสลายได้

126
00:09:33,126 --> 00:09:34,501
ฉันรู้ว่านายทำอะไรอยู่ แซมมี่

127
00:09:35,583 --> 00:09:36,958
ฉันว่าจะไม่ให้ค่านายแล้ว

128
00:09:37,043 --> 00:09:40,708
แต่ตอนนี้ฉันเห็นแล้วว่าอาหารดีๆ ก็เสียได้

129
00:09:41,293 --> 00:09:44,043
และก็มีศักยภาพที่จะกลับมาดีอีกครั้ง

130
00:09:44,208 --> 00:09:46,251
จะบอกว่าฉันเสียคนเหรอ

131
00:09:46,333 --> 00:09:49,083
งั้นทำไมถึงมีอาหารมากมายมาหาฉันที่นี่

132
00:09:49,168 --> 00:09:51,833
ส่งเสียงเชียร์ตอนที่ฉันออกท่าแบบนี้

133
00:09:59,876 --> 00:10:03,043
แซมมี่ นายไม่รู้จักฉัน
ตอนยังเป็นไส้กรอกชิ้นเล็กที่สุดในห่อ

134
00:10:03,501 --> 00:10:05,834
ทุกคนแกล้งฉันเพราะฉันตัวเล็ก

135
00:10:06,084 --> 00:10:09,001
แล้วพอมีการปฏิวัติ ฉันก็กลายเป็นฮีโร่

136
00:10:09,626 --> 00:10:12,584
การฆ่านุดทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวสูงสองฟุต

137
00:10:12,668 --> 00:10:16,293
แต่ตอนนี้ฉันเห็นแล้วว่า
การออกล่าความตื่นเต้นระทึกใจ

138
00:10:16,376 --> 00:10:19,793
ก็เป็นแค่การพยายามกลบเกลื่อน
ความเจ็บปวดที่เจอตอนเป็นชิ้นเล็กสุด

139
00:10:20,376 --> 00:10:22,793
และฉันมั่นใจว่านายใช้ชื่อเสียง
และการเป็นที่สนใจ

140
00:10:22,876 --> 00:10:25,751
กลบเกลื่อนความเจ็บปวด
จากการเสียลาวาชไป

141
00:10:30,209 --> 00:10:33,001
เฮ้ย อย่าบังอาจพูดชื่อเขาให้ฉันได้ยิน

142
00:10:34,293 --> 00:10:36,083
ไสหัวไป ไอ้ไส้กรอกแคระ

143
00:10:36,293 --> 00:10:41,333
นายก็แค่อิจฉาที่ฉันประสบความสำเร็จ
มีรถ มีเพื่อนๆ และได้ออกทีวี

144
00:10:41,418 --> 00:10:42,958
ไม่ๆ ไม่มีอะไรที่จะ...

145
00:10:43,208 --> 00:10:45,751
ฉันมีทุกอย่างที่ฉันอยากมี ทุกอย่าง

146
00:10:45,833 --> 00:10:47,833
ฉันเป็นเบเกิลที่มีทุกอย่าง

147
00:10:47,918 --> 00:10:48,958
โอเค คือฉัน...

148
00:10:49,043 --> 00:10:51,708
นายเป็นเบเกิลที่มีทุกอย่าง ใจเย็น

149
00:10:54,751 --> 00:10:56,918
แม่เจ้า ฉันเป็นแบบนั้นรึเปล่า

150
00:11:01,126 --> 00:11:02,168
ฉันมาหาจูเลียส

151
00:11:03,293 --> 00:11:06,334
ห้ามใครเข้าห้องสวีทของจูเลียส
ระหว่างช่วงฟ้ามืดถึงสว่าง

152
00:11:06,626 --> 00:11:09,001
โอเค เดี๋ยวมา... เดี๋ยวก่อน ว่าไงนะ

153
00:11:09,084 --> 00:11:11,418
ไม่ ฉันจะไม่ไปจนกว่าจะได้เจอเขา

154
00:11:11,501 --> 00:11:13,418
ฟังนะ มีอาหารล้มตายเกลื่อนถนน

155
00:11:13,626 --> 00:11:15,209
เหรอ ไม่ตายตามไปล่ะ

156
00:11:28,793 --> 00:11:33,043
เสียงท่อสะอึกสะอื้น
เดี๋ยวนะ ท่อไม่มีเสียงแบบนี้

157
00:11:34,751 --> 00:11:40,083
จูเลียส เหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด
เขาก็เป็นแค่ส้มน้อยหงอยเศร้า

158
00:12:19,959 --> 00:12:20,918
ฮัลโหล

159
00:12:28,418 --> 00:12:29,543
จูเลียส

160
00:12:31,209 --> 00:12:32,126
จูเลียส

161
00:12:32,918 --> 00:12:37,126
ช่วยด้วย พาฉันออกไปที
เถอะนะ ช่วยฉันด้วย

162
00:12:38,418 --> 00:12:41,333
ช่วยด้วย พาฉันออกไปที

163
00:12:41,418 --> 00:12:43,668
อะไรนะ ฉันไม่เข้าใจ มันเกิดอะไรขึ้น

164
00:12:43,751 --> 00:12:45,333
พาฉันออกไปเถอะน่า

165
00:12:45,418 --> 00:12:47,501
โอเคๆ รหัสอะไร

166
00:12:47,668 --> 00:12:51,251
ไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรเลยตอนนางอยู่ในตัวฉัน

167
00:12:51,333 --> 00:12:54,001
- ในตัวนายเหรอ
- สมองฉันดับไปเลย

168
00:12:54,083 --> 00:12:57,208
อะไรนะ โอเค ฉันงงไปหมดแล้ว
นี่นายพูดเชี่ยอะไรของนายเนี่ย

169
00:12:58,708 --> 00:13:01,001
คุณพระ นางกลับมาแล้ว มาแล้ว

170
00:13:01,084 --> 00:13:02,209
อะไร ใครกลับมา

171
00:13:03,293 --> 00:13:06,751
- เธอต้องหนีไป ไป ไปสิยัยขนมปังซื่อบื้อ
- หนีอะไร

172
00:13:06,834 --> 00:13:07,751
หนีไป

173
00:13:07,834 --> 00:13:12,668
โถ โถ โถ ดูสิเจ้าส้มไปลากอะไรมา

174
00:13:13,668 --> 00:13:14,959
โทษนะ ฮัลโหล

175
00:13:15,793 --> 00:13:17,251
ข้างล่างจ้ะ เธอจ๋า

176
00:13:18,418 --> 00:13:21,876
ฉันพอจะนึกออกว่าเธอคงงงน่าดูในตอนนี้

177
00:13:21,959 --> 00:13:23,626
ในหัวมีคำถามวิ่งให้วุ่น

178
00:13:24,876 --> 00:13:26,918
เมล็ดข้าวเล็กๆ นี้คือใคร

179
00:13:27,168 --> 00:13:31,168
ทำไมจูเลียสถึงถูกจับ และอ้อนวอนให้ช่วย

180
00:13:34,751 --> 00:13:38,126
และเครื่องมือหน้าตาแปลกประหลาด

181
00:13:38,208 --> 00:13:41,251
ที่อยู่หลังรูตูดย่นๆ สีสดใสของเขาคืออะไร

182
00:13:42,083 --> 00:13:44,458
ทำไมเธอยืนดูอยู่เฉยๆ

183
00:13:45,126 --> 00:13:47,168
ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าฉันดูอะไรอยู่

184
00:13:47,251 --> 00:13:49,126
ฉันบอกให้แกพูดได้เหรอ จูเลียส

185
00:13:52,376 --> 00:13:56,083
เธออาจจะเข้าใจง่ายขึ้น
ถ้าฉันเล่าที่มาที่ไปของฉันให้ฟัง

186
00:13:58,583 --> 00:13:59,626
หลังสงครามจบ

187
00:14:00,293 --> 00:14:05,876
แนวคิดเรื่องการรวมตัวที่แท้จริงของอาหาร
มันช่างดูสวยงามเหลือเกิน

188
00:14:06,918 --> 00:14:08,668
แต่แล้วก็เกิดน้ำท่วม

189
00:14:09,084 --> 00:14:15,043
ความหวังทั้งหมดของฉันก็ถูกซัดหายไป
พร้อมกับลูกพี่ลูกน้องสี่พันคน

190
00:14:16,209 --> 00:14:17,251
ฉันต้องการความช่วยเหลือ

191
00:14:17,584 --> 00:14:18,876
ขอบคุณๆ

192
00:14:18,959 --> 00:14:21,751
ไม่ ขอบคุณเธอต่างหาก ยัยข้าวเหนียว
ฉันชอบฟันพวกนี้

193
00:14:21,834 --> 00:14:23,334
แต่ก็ไม่มีใครช่วยเลย

194
00:14:24,751 --> 00:14:27,293
ฉันหนีกลับไปที่ชอปเวลส์เหมือนคนอื่นๆ

195
00:14:27,918 --> 00:14:32,126
แต่ที่นั่นไม่มีความสามัคคี
ทุกอาหารแก่งแย่งกันเอาตัวรอด

196
00:14:34,626 --> 00:14:38,751
ที่นั่นเองที่ฉันได้เห็น
สันดานที่แท้จริงของอาหาร

197
00:14:39,208 --> 00:14:40,833
ฉันเห็นสิ่งที่พวกเขาต้องการ

198
00:14:41,458 --> 00:14:43,668
เห็นสิ่งที่พวกเขาทำกับคนอื่นเพื่อให้ได้มันมา

199
00:14:45,793 --> 00:14:48,583
ฉันรู้ว่าฉันไม่มีโอกาส

200
00:14:48,668 --> 00:14:50,208
ฉันตัวเล็กเกินไป

201
00:14:51,208 --> 00:14:54,126
แล้วเพื่อนของเธอก็เอาคำตอบมาให้

202
00:14:54,418 --> 00:14:57,001
ฉันควบคุมไอ้ง่าวนี่ผ่านทางตูดมัน

203
00:14:59,751 --> 00:15:03,168
ถ้าอาหารสั่งการนุดผ่านทางก้นได้

204
00:15:03,251 --> 00:15:06,751
ฉันก็อยากรู้ว่า
วิธีเดียวกันนี้จะได้ผลกับอาหารมั้ย

205
00:15:07,084 --> 00:15:10,834
และในห้วงเวลา
แห่งการบรรเลงเพลงของบุญบาป

206
00:15:10,918 --> 00:15:15,959
ไอ้ตูดหมึกที่เลวที่สุด
ก็มีรูตูดที่ใหญ่ที่สุดที่ฉันเคยพบเจอ

207
00:15:17,126 --> 00:15:21,709
มันไม่ใช่ตูดแบนๆ เหมือนแพนเค้ก ไม่ตะมุตะมิ

208
00:15:22,584 --> 00:15:25,334
มันเป็นตูดใหญ่เบิ้มบะลั่กกั้ก

209
00:15:25,918 --> 00:15:29,584
ใหญ่คักใหญ่เหลือ ใหญ่ไม่เผื่อแผ่ใคร

210
00:15:29,668 --> 00:15:32,126
โอเคๆ รู้แล้ว เธอเจอส้มที่มีตูด

211
00:15:32,251 --> 00:15:35,418
ใช่แล้ว ฉันเจอ และฉันก็โดดขึ้นไปอีกขั้น

212
00:15:57,376 --> 00:16:01,543
เราเชื่อมโยงเป็นหนึ่งเดียวกัน
มากยิ่งกว่าที่ฉันหวังไว้

213
00:16:02,293 --> 00:16:04,501
ฉันควบคุมการเคลื่อนไหวของมัน

214
00:16:05,918 --> 00:16:07,168
หรือแม้แต่คำพูด

215
00:16:07,834 --> 00:16:10,043
ทดสอบๆ มัน...

216
00:16:10,126 --> 00:16:11,251
ได้มั้ยเนี่ย

217
00:16:12,959 --> 00:16:17,418
ด้วยสติปัญญาของข้าว
และร่างกายดุจเทพอโดนิสของส้มผลนี้

218
00:16:17,626 --> 00:16:21,751
ฉันก็พาตัวเองไปอยู่ในตำแหน่งที่จะได้เป็นใหญ่

219
00:16:21,834 --> 00:16:23,709
ของฉันๆ

220
00:16:23,793 --> 00:16:24,834
ของฉันๆ

221
00:16:24,918 --> 00:16:28,459
แล้วฉันก็ปิดประตูใส่ไอ้หน้าโง่พวกนั้น

222
00:16:28,543 --> 00:16:30,626
ไม่ต้องเล่าละเอียดขนาดนี้ก็ได้มั้ง

223
00:16:30,959 --> 00:16:34,376
จากคนที่อ่อนแอที่สุดในบรรดาอาหาร

224
00:16:34,833 --> 00:16:37,001
ฉันกลายเป็นคนมีอำนาจที่สุด

225
00:16:38,793 --> 00:16:42,208
แต่แล้ว เธอกับไอ้ไส้กรอกของเธอ

226
00:16:42,293 --> 00:16:45,793
ก็คิดจะพรากมันไปจากฉัน
ในตอนที่ยกประเด็นแนวคิดเรื่องการ...

227
00:16:45,918 --> 00:16:47,043
ปันฟัน

228
00:16:47,501 --> 00:16:48,583
ใช่

229
00:16:49,083 --> 00:16:51,583
แล้วพวกโง่อย่างเธอก็หันไปกัดกันเองซะงั้น

230
00:16:51,668 --> 00:16:53,333
ฉันชนะเลือกตั้ง แล้วก็เป็นอันฉะนี้

231
00:16:53,876 --> 00:16:56,043
แต่เธอเป็นข้าว

232
00:16:56,126 --> 00:16:58,126
เธอเอาอำนาจที่มีไปช่วยเหลืออาหาร

233
00:16:58,208 --> 00:17:00,293
ที่ตัวเล็กและอ่อนแอเหมือนเธอได้นี่

234
00:17:00,376 --> 00:17:01,751
ทำไมฉันต้องทำ

235
00:17:01,834 --> 00:17:06,793
พวกมันไม่เสนอตัวช่วยฉันในตอนที่มีโอกาส
ไม่เลยสักคน

236
00:17:06,876 --> 00:17:08,668
ฉันเสนออยู่นี่ไง

237
00:17:08,751 --> 00:17:10,626
มันยังไม่สายที่เธอจะเปลี่ยน

238
00:17:10,708 --> 00:17:13,251
และฉันมั่นใจว่าสุดท้ายแล้ว
จูเลียสก็จะให้อภัยเธอเหมือนกัน

239
00:17:19,043 --> 00:17:20,001
เอางี้นะ

240
00:17:20,418 --> 00:17:23,251
ได้ ฉันจะทำ

241
00:17:23,418 --> 00:17:26,418
อะไรนะ สุดยอดเลย
ฉันรู้ว่าเธอต้องยอมเปลี่ยนใจ

242
00:17:26,501 --> 00:17:28,043
อ๋อ ไม่ใช่เรื่องนั้น

243
00:17:28,126 --> 00:17:31,668
เมื่อกี้ฉันคิดในใจอยู่ว่าจะฆ่าเธอดีมั้ย

244
00:17:32,126 --> 00:17:34,043
เพราะเธอรู้ความลับของฉัน

245
00:17:34,418 --> 00:17:35,584
และฉันก็จะทำ ใช่

246
00:18:09,043 --> 00:18:11,459
ดี

247
00:18:17,918 --> 00:18:20,209
แต่อาหารไม่ฆ่ากันเองนะ

248
00:18:20,293 --> 00:18:21,959
พูดเป็นเล่นรึเปล่า ยัยหนมปัง

249
00:18:22,043 --> 00:18:26,168
มีอาหารตายไปตั้งเท่าไหร่
เพราะคนอื่นอยู่เฉยไม่ยอมทำอะไร

250
00:18:26,251 --> 00:18:28,918
สิ่งที่เราทำก็มีแต่ฆ่ากันตายห่า

251
00:18:29,168 --> 00:18:32,293
เอาละ โอเค อยากมีเรื่องใช่มั้ย

252
00:18:35,584 --> 00:18:39,709
จะเอาเรื่องไหนบอกมา แม่จะจัดให้หนักๆ

253
00:19:14,126 --> 00:19:16,876
ฉันจะไปง้อปั๊งปังกลับมา

254
00:19:16,959 --> 00:19:20,084
ปั๊งปังของฉัน ฉันจะไปง้อปั๊งปัง...

255
00:19:32,334 --> 00:19:34,293
โอ๊ย แสบตา

256
00:19:42,709 --> 00:19:44,209
เชี่ยเอ๊ย แสบโว้ย

257
00:19:49,959 --> 00:19:52,793
ออกมาเดี๋ยวนี้ อีข้าวเน่า

258
00:19:53,584 --> 00:19:54,918
ส้มขมิบ

259
00:20:11,376 --> 00:20:13,126
พวกนายเห็นเบรนด้าที่ไหนบ้างมั้ย

260
00:20:13,209 --> 00:20:14,751
แกไม่คู่ควรกับเธอ

261
00:20:15,584 --> 00:20:18,834
เหรอ รอเธอไปเห็นที่ฉันเก็บกวาด
บ้านต้นไม้ของเราก่อนเถอะ

262
00:20:41,209 --> 00:20:44,251
- เดี๋ยว อย่า นี่ฉันเอง จูเลียสตัวจริง
- อะไรนะ

263
00:20:44,334 --> 00:20:46,459
เธอคงทำข้าวกระเด็นออกจากตัวฉันแล้ว

264
00:20:46,543 --> 00:20:48,043
- นางไม่อยู่แล้ว
- จริงเหรอ

265
00:20:48,293 --> 00:20:50,834
ใช่ คุณพระช่วย ขอบคุณนะ

266
00:20:50,959 --> 00:20:54,668
นางอาจจะยังอยู่แถวนี้ที่ไหนสักที่

267
00:20:55,001 --> 00:20:57,376
เรายังไม่ปลอดภัยหรอก

268
00:20:57,543 --> 00:20:58,626
ใช่แล้วจ้ะสาว

269
00:21:03,459 --> 00:21:08,084
รอให้เตาอบไม่ร้อนก่อนเถอะ
แกถึงจะแอบเล่นงานเบรนด้า บันเซ็นได้

270
00:21:15,584 --> 00:21:17,626
แน่ใจเหรอว่าเธอไม่อยู่ข้างบน เธอบอกว่า...

271
00:21:17,709 --> 00:21:20,834
ตรงไหนในประโยค
"ห้ามใครขึ้นไประหว่างฟ้ามืดถึงสว่าง"

272
00:21:20,918 --> 00:21:21,959
ที่แกไม่เข้าใจ

273
00:21:45,793 --> 00:21:50,209
ไม่ เดี๋ยว นี่ฉันเอง จูเลียส คราวนี้จริงๆ

274
00:21:50,293 --> 00:21:52,126
คิดว่าฉันจะหลงกลแกอีกเหรอ

275
00:22:18,543 --> 00:22:20,876
ฮัลโหล เบรนด้า จูเลียส

276
00:22:23,293 --> 00:22:24,334
เชี่ยไรเนี่ย

277
00:22:36,418 --> 00:22:37,293
เบรนด้า

278
00:22:44,793 --> 00:22:45,709
เบรนด้า

279
00:22:46,001 --> 00:22:48,376
แฟรงค์ ไม่เป็นไร ฉันไม่เป็นไร

280
00:22:49,334 --> 00:22:50,459
เอ่อ ช่างมันเถอะ

281
00:22:50,584 --> 00:22:53,876
ไม่ ไม่นะไม่ รออยู่นี่นะ

282
00:22:53,959 --> 00:22:56,459
เธอไม่มีขา เดี๋ยวฉันไปตามคนมาช่วย

283
00:22:56,543 --> 00:23:00,876
เดี๋ยวๆ แฟรงค์ ฉันเห็นกัม

284
00:23:01,251 --> 00:23:03,376
เขามีความสุข แฟรงค์

285
00:23:03,751 --> 00:23:08,709
เขาลุกจากเก้าอี้ แถมยังเต้นเบาๆ ด้วย

286
00:23:09,751 --> 00:23:13,043
เขาอยากให้ฉัน
เต้นกับเขาไปสู่แสงสว่าง แฟรงค์

287
00:23:13,126 --> 00:23:15,334
ไม่ อย่านะเบรนด้า อย่า

288
00:23:15,418 --> 00:23:18,043
ออกมาห่างๆ กัม
อย่าเต้นกับกัมไปสู่แสงสว่าง

289
00:23:18,126 --> 00:23:21,043
บอกเขาให้ไสหัวไป
ห่าเอ๊ย กัม อย่ามายุ่งกับเธอ

290
00:23:21,126 --> 00:23:23,876
เขาเรียกฉันแล้ว ว่าไงนะกัม

291
00:23:26,168 --> 00:23:28,251
เขาบอกคำตอบให้ฉันแล้ว

292
00:23:28,334 --> 00:23:29,168
คำตอบอะไร

293
00:23:29,293 --> 00:23:34,584
จำได้มั้ย
ที่เขาจะบอกเรื่องสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

294
00:23:35,584 --> 00:23:38,168
แล้วเขาก็พูดออกมาไม่ทันก่อนตาย

295
00:23:38,543 --> 00:23:40,584
จำได้มั้ย ที่มันน่ารำคาญนิดๆ

296
00:23:40,668 --> 00:23:45,334
เพราะเขามัวแต่ดึงเชงไม่ยอมพูดซะที

297
00:23:45,418 --> 00:23:47,543
ใช่ ฉันจำได้

298
00:23:47,834 --> 00:23:49,251
ตอนนี้ฉันรู้แล้ว

299
00:23:49,501 --> 00:23:52,084
รู้เหรอ เธอรู้ตอนจบของประโยคเหรอ

300
00:23:52,459 --> 00:23:54,209
มันลึกซึ้งมาก

301
00:23:55,209 --> 00:23:57,293
มันเปลี่ยนทุกอย่างไปเลย

302
00:23:57,918 --> 00:24:02,543
ถ้าฉันรู้เร็วกว่านี้ก็คงดี

303
00:24:02,626 --> 00:24:03,626
อะไรล่ะ

304
00:24:03,751 --> 00:24:07,626
สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต

305
00:24:09,376 --> 00:24:10,459
ก็คือ...

306
00:24:12,209 --> 00:24:15,168
คือ... คืออะไร

307
00:24:15,418 --> 00:24:18,668
ไม่ ไม่ๆ ไม่นะ

308
00:24:21,126 --> 00:24:22,834
แม่เจ้า ไม่นะ

309
00:24:26,293 --> 00:24:29,626
ไม่!

310
00:26:11,084 --> 00:26:13,084
คำบรรยายโดย ตุลย์ เจน

311
00:26:13,168 --> 00:26:15,168
ผู้ตรวจสอบงานแปล
ฑิตธีมา ซิ้มเจริญ