1
00:00:23,240 --> 00:00:24,720
นักล่าผู้หิวโหย

2
00:00:26,880 --> 00:00:29,120
พร้อมสายตาที่จับจ้องรางวัล

3
00:00:51,800 --> 00:00:56,200
แต่ไม่ว่ามันจะพยายามแค่ไหน มันก็ยังเร็วไม่พอ

4
00:01:09,400 --> 00:01:14,120
ราวกับแมลงปอสามารถเห็นมัน
เข้ามาแบบสโลว์โมชั่น

5
00:01:20,520 --> 00:01:22,480
บางทีมันอาจเห็นก็ได้

6
00:01:27,440 --> 00:01:30,520
อาหารของแมลงปอมีขนาดเล็กและว่องไว

7
00:01:34,680 --> 00:01:36,600
แต่ไม่เหมือนกับกบ

8
00:01:38,800 --> 00:01:40,880
การจู่โจมเก้าในสิบครั้ง

9
00:01:42,080 --> 00:01:43,440
มันได้อาหาร

10
00:01:44,840 --> 00:01:50,880
เพราะระบบประมวลผลภาพของมัน
ทํางานเร็วกว่าของพวกเราถึงห้าเท่า

11
00:01:52,560 --> 00:01:56,120
และดึงเวลาช้าลงได้อย่างมีประสิทธิภาพ

12
00:02:07,120 --> 00:02:09,320
กบไม่ยอมหยุดพยายาม

13
00:02:17,400 --> 00:02:18,600
เกือบแล้ว

14
00:02:19,320 --> 00:02:20,320
แต่ไม่สําเร็จ

15
00:02:25,920 --> 00:02:30,960
แมลงปอไม่ได้แค่คอยจับตาดู
นักแอบตามแบบสโลว์โมชั่น

16
00:02:34,480 --> 00:02:38,960
มันต้องปกป้องเขตแดนของตัวเองจากคู่แข่งด้วย

17
00:02:51,200 --> 00:02:53,400
ด้วยสายตาที่เฝ้ามองดูท้องฟ้า

18
00:02:53,400 --> 00:02:57,680
โอกาสน้อยที่มันจะสอดแนมสิ่งที่ซ่อนตัวอยู่ด้านล่าง

19
00:03:24,600 --> 00:03:28,360
กบอาจไม่ได้เคลื่อนไหว
เร็วสายฟ้าแลบเหมือนแมลงปอ

20
00:03:30,800 --> 00:03:34,000
แต่ครั้งนี้มันอยู่ถูกจังหวะ

21
00:03:47,440 --> 00:03:52,600
สัมผัสด้านจังหวะเวลาเป็นสิ่งสําคัญอย่างยิ่ง
ต่อการอยู่รอดตลอดเครือข่ายชีวิตของเรา

22
00:04:00,080 --> 00:04:05,080
ธรรมชาติจะทํางานได้ดีที่สุด
เมื่อมันผสานไปพร้อมจังหวะของโลก

23
00:04:09,360 --> 00:04:14,440
เพื่อให้ได้ประโยชน์สูงสุด
ชีวิตต้องกะจังหวะโอกาสให้สมบูรณ์แบบ

24
00:04:20,080 --> 00:04:22,640
บางครั้งมีหน่วยเป็นมิลลิวินาที

25
00:04:25,080 --> 00:04:28,280
บางครั้งก็ยาวเป็นพันปี

26
00:04:32,800 --> 00:04:36,480
(โลกที่เราอยู่)

27
00:04:36,480 --> 00:04:39,640
(จังหวะของชีวิต)

28
00:04:43,320 --> 00:04:44,680
{\an8}(บรรยายโดยเคท แบลนเชตต์)

29
00:04:44,680 --> 00:04:47,520
{\an8}บ่ายแก่ๆ ในทะเลทรายคาลาฮารี

30
00:04:54,720 --> 00:04:57,960
สิงโตตัวเมียมีปากท้องที่หิวโหยที่ต้องป้อนอาหาร

31
00:05:01,680 --> 00:05:07,880
ลูกที่กําลังโตต้องการเนื้อสดๆ ทุกสองวัน

32
00:05:19,320 --> 00:05:21,120
มีอาหารเต็มไปหมด

33
00:05:29,280 --> 00:05:32,920
แต่เป้าหมายส่วนใหญ่มีความเร็วกว่ามัน

34
00:05:35,960 --> 00:05:38,840
ไล่พวกมันไปรอบๆ ภายใต้แสงแดดจัด

35
00:05:39,600 --> 00:05:41,680
ตัวมันจะร้อนจัดเกินไปอย่างรวดเร็ว

36
00:05:45,520 --> 00:05:48,240
มันต้องเข้าไปใกล้พอที่จะซุ่มโจมตี

37
00:05:56,960 --> 00:05:59,400
ยากที่จะซุ่มโจมตีเหยื่อตอนกลางวันแสกๆ

38
00:06:04,400 --> 00:06:07,400
เหยื่อของมันเตรียมพร้อมจับตาการเคลื่อนไหว

39
00:06:19,360 --> 00:06:22,000
และเมื่อที่ซ่อนของมันถูกเปิดเผย

40
00:06:22,640 --> 00:06:24,720
มันก็จะเป็นภัยน้อยลง

41
00:06:30,000 --> 00:06:32,440
แต่มันยังไม่ได้ทุ่มแรงเต็มที่

42
00:06:37,680 --> 00:06:42,240
เพราะมันรู้ว่าสถานการณ์กําลังจะเปลี่ยน

43
00:06:49,840 --> 00:06:55,000
เมื่อตะวันลับขอบฟ้า
โอกาสก็เปลี่ยนไปเข้าข้างแม่สิงโต

44
00:07:00,800 --> 00:07:02,240
มันเป็นที่สังเกตได้ยากขึ้น

45
00:07:07,920 --> 00:07:09,800
เกิดอาการร้อนจัดเกินไปน้อยลง

46
00:07:15,880 --> 00:07:20,000
และการมองกลางคืนของมันก็เริ่มทํางาน

47
00:07:31,880 --> 00:07:33,280
ฝูงควาย

48
00:07:39,400 --> 00:07:40,880
หนักมากกว่ามันถึงห้าเท่า

49
00:07:41,440 --> 00:07:44,800
ยักษ์หุ้มเกราะเหล่านี้เป็นเป้าหมายที่อันตราย

50
00:07:52,880 --> 00:07:57,480
แต่ถ้าฝูงควายมองไม่เห็นมัน มันก็จะได้เปรียบ

51
00:08:04,920 --> 00:08:06,360
มันเล็งลูกวัว

52
00:08:07,400 --> 00:08:09,600
อ่อนแอกว่าเสี่ยงน้อยกว่า

53
00:08:33,600 --> 00:08:37,080
ในช่วงพลบค่ํา
มันทําเหมือนไม่ต้องใช้ความพยายาม

54
00:08:46,040 --> 00:08:49,840
มันได้ใช้ประโยชน์จากช่วงพลบค่ําแล้ว

55
00:08:51,800 --> 00:08:54,200
และคืนนี้ลูกๆ ของมันก็ได้กินอาหาร

56
00:09:02,600 --> 00:09:06,160
พระอาทิตย์ต้องตกที่ไหนสักแห่งบนโลกเสมอ

57
00:09:07,600 --> 00:09:11,320
ก่อให้เกิดจังหวะเปลี่ยนโชคชะตาที่ไม่รู้จบ

58
00:09:16,160 --> 00:09:20,600
แต่โลกที่หมุนตลอดเวลาของเรา
ให้มากกว่าแค่กลางวันและกลางคืน

59
00:09:23,520 --> 00:09:25,240
เพราะพลังของดวงอาทิตย์

60
00:09:25,240 --> 00:09:29,000
ไม่ได้เป็นพลังแค่ชนิดเดียว
ที่มีอิทธิพลเหนือสิ่งมีชีวิตบนโลก

61
00:09:32,880 --> 00:09:36,800
ดวงจันทร์กําหนดเส้นทางของมันเอง
ผ่านท้องฟ้ายามค่ําคืน

62
00:09:37,720 --> 00:09:41,080
ดึงดูดมหาสมุทรของเรา
ให้กลายเป็นเพลงวอลทซ์แห่งสายน้ํา

63
00:09:42,840 --> 00:09:46,280
และสัตว์ทะเลก็ต้องเต้นตามจังหวะของมัน

64
00:09:52,160 --> 00:09:55,760
ตอนเหนือของออสเตรเลีย น้ําลดลงแล้ว

65
00:10:01,080 --> 00:10:04,800
ใต้ป่าชายเลน โลกใหม่ก็ปรากฏขึ้น

66
00:10:09,720 --> 00:10:13,000
บ้านของปูก้ามดาบก้ามเหลือง

67
00:10:16,480 --> 00:10:20,400
มันใช้ชีวิตอยู่ระหว่างช่วงเวลาน้ําขึ้น

68
00:10:21,680 --> 00:10:23,920
ดังนั้นมันจึงมีตารางเวลาที่แน่น

69
00:10:26,800 --> 00:10:29,800
ได้เวลากินอาหารให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้...

70
00:10:34,120 --> 00:10:38,400
ในขณะที่เพื่อนบ้านตัวเมียของมัน
กินเร็วกว่าถึงสองเท่า

71
00:10:42,200 --> 00:10:45,840
ก้ามดาบสีเหลืองของมันอาจทําให้กินช้าไปหน่อย

72
00:10:46,920 --> 00:10:48,960
เมื่อพระจันทร์ได้เวลาที่เหมาะสม

73
00:10:50,120 --> 00:10:51,440
ก็จะเป็นเวลาของมัน

74
00:10:58,200 --> 00:11:02,280
กระแสน้ําเปลี่ยนและมันก็กลับเข้าโพรง

75
00:11:08,560 --> 00:11:10,280
วัฏจักรซ้ําแล้วซ้ําเล่า

76
00:11:22,920 --> 00:11:27,800
แต่เมื่อเดือนผ่านไป แรงดึงดูดของดวงจันทร์
ที่มีต่อมหาสมุทรก็ลดลง

77
00:11:29,280 --> 00:11:32,320
กระแสน้ําแต่ละครั้งจะท่วมชายหาดน้อยลง

78
00:11:34,600 --> 00:11:39,320
จนท้ายที่สุด มีเพียงไม่กี่วัน

79
00:11:41,960 --> 00:11:44,720
ที่โพรงของมันก็จะไม่โดนท่วมเลย

80
00:11:50,880 --> 00:11:55,400
ตอนนี้มันได้พื้นที่ที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งบนชายหาด

81
00:11:59,640 --> 00:12:02,680
และตัวผู้อีกตัวก็อยากเข้ามา

82
00:12:08,880 --> 00:12:10,520
ก้ามเหลืองพร้อมแล้ว

83
00:12:15,280 --> 00:12:16,920
ในการแข่งดัน

84
00:12:17,720 --> 00:12:19,760
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกมันเท่าไหร่

85
00:12:21,680 --> 00:12:23,880
แต่พอเป็นเรื่องการหนีบ

86
00:12:26,280 --> 00:12:28,440
แชมป์ของเราก็มีก้ามที่ได้เปรียบ

87
00:12:32,040 --> 00:12:33,640
ไปหาโพรงของตัวเองซะ

88
00:12:36,680 --> 00:12:40,320
แต่เวลาและกระแสน้ําไม่เคยรอปู

89
00:12:41,960 --> 00:12:43,600
มันต้องหาคู่

90
00:12:48,960 --> 00:12:52,840
แต่งหล่ออย่างรวดเร็ว
มันก็พร้อมแล้วที่จะอวดก้ามแห่งชัยชนะ

91
00:12:56,640 --> 00:12:58,920
แต่ทิศทางไหนล่ะ

92
00:13:01,600 --> 00:13:04,880
ชายหาดเต็มไปด้วยปู

93
00:13:07,520 --> 00:13:10,320
และมันก็ประเมินไม่เก่งเท่าไหร่

94
00:13:12,800 --> 00:13:13,640
ตัวเมียนั้นล่ะ

95
00:13:17,920 --> 00:13:19,120
มันไม่ใช่สเปค...

96
00:13:21,160 --> 00:13:22,000
ของตัวเมีย

97
00:13:27,400 --> 00:13:29,480
ได้เวลาทวงคืนศักดิ์ศรีแล้ว

98
00:13:34,080 --> 00:13:35,440
ตัวเมียตัวนี้น่าจะใช่กว่า

99
00:13:39,200 --> 00:13:43,600
แต่ตอนนี้มันมีคู่แข่งจากทุกทิศทาง

100
00:13:46,120 --> 00:13:48,440
มันพยายามล่อตัวเมียด้วยการโบก

101
00:13:52,280 --> 00:13:54,400
แต่ทุกๆ ตัวรู้เคล็ดลับนี้

102
00:13:56,480 --> 00:13:58,280
แล้วถ้าสูงขึ้นไปอีกหน่อยล่ะ

103
00:14:02,840 --> 00:14:04,120
ตัวอื่นๆ ก็ทําเหมือนกัน

104
00:14:08,720 --> 00:14:12,000
ตัวแล้วตัวเล่า

105
00:14:13,360 --> 00:14:16,040
มันกลายเป็นปาร์ตี้ริมหาดไปซะแล้ว

106
00:14:26,400 --> 00:14:28,000
แล้วตัวเมียจะเลือกยังไง

107
00:14:32,360 --> 00:14:37,280
ในที่สุดมันก็เลือกก้ามที่ดีที่สุดบนชายหาด

108
00:14:44,080 --> 00:14:45,640
และทันเวลาพอดี

109
00:14:49,320 --> 00:14:52,880
มันผนึกตัวเมียไว้ในโพรงก่อนที่กระแสน้ําจะขึ้น

110
00:14:56,160 --> 00:14:59,320
ตัวเมียจะปล่อยตัวอ่อน
ในคืนพระจันทร์เต็มดวงครั้งถัดไป

111
00:15:01,680 --> 00:15:06,600
ตอนที่กระแสน้ําลงแรงที่สุด
จะพัดพาพวกมันออกทะเลไปไกล

112
00:15:09,280 --> 00:15:11,160
มีผู้โชคดีไม่กี่ตัวที่จะรอด

113
00:15:12,480 --> 00:15:15,960
ที่เหลือจะกลายเป็นแหล่งอาหารในมหาสมุทร

114
00:15:16,640 --> 00:15:22,600
เชื่อมโยงเครือข่ายแห่งชีวิต
เข้ากับจังหวะที่ไม่มีที่สิ้นสุดของดวงจันทร์

115
00:15:29,960 --> 00:15:35,760
แต่โลกของเราก็มีวัฏจักรอีกรูปแบบ
ที่สร้างเครือข่ายของธรรมชาติในแบบที่ช้ากว่า

116
00:15:36,280 --> 00:15:38,520
แต่อาจลึกซึ้งยิ่งกว่า

117
00:15:41,640 --> 00:15:43,640
การหมุนเวียนของฤดูกาล

118
00:15:47,480 --> 00:15:51,280
ชีพจรประจําปีที่ชีวิตต้องปรับตัวตาม

119
00:15:58,240 --> 00:16:02,560
ด้วยสัดส่วนเวลาของโลกที่นานขึ้น
การเดิมพันก็ยิ่งสูงขึ้น

120
00:16:06,080 --> 00:16:09,960
เพราะเมื่อมีโอกาสแค่ปีละครั้ง

121
00:16:10,520 --> 00:16:13,400
เราจะต้องกอบโกยมันไว้ในขณะที่ยังทําได้

122
00:16:21,200 --> 00:16:22,960
บนทุ่งทุนดราของนอร์เวย์

123
00:16:24,520 --> 00:16:27,520
มีนักรบเฒ่าคอยเฝ้าดูแลฝูง

124
00:16:39,280 --> 00:16:42,720
ตัวเมียจะพร้อมผสมพันธุ์ในอีกไม่กี่สัปดาห์

125
00:16:43,760 --> 00:16:46,960
โอกาสเดียวที่มันจะได้เป็นพ่อของลูกวัวในปีหน้า

126
00:16:56,200 --> 00:16:59,040
ตัวผู้ตัวอื่นๆ ก็อยากได้ส่วนแบ่งสิทธิ์ด้วย

127
00:17:05,200 --> 00:17:07,240
ดังนั้นทุกๆ ปี

128
00:17:07,240 --> 00:17:12,720
วัวมัสค์ตัวนี้จะต้องเจอประเพณีแข่งขัน
เพื่อรักษามงกุฎเอาไว้

129
00:17:18,600 --> 00:17:19,520
คู่แข่ง

130
00:17:28,000 --> 00:17:31,160
การท้าประลองกับราชาเริ่มขึ้นแล้ว

131
00:17:37,320 --> 00:17:38,720
มันทําท่าข่มขวัญ

132
00:17:47,240 --> 00:17:50,840
มันเป็นกลวิธีเก่าๆ ที่เอาไว้ข่มคู่ต่อสู้

133
00:17:59,880 --> 00:18:02,400
แต่ผู้ท้าชิงก็ไม่ถอย

134
00:18:08,240 --> 00:18:12,680
พวกมันเดินขนานกัน
โดยหวังว่าขนาดของมันจะทําให้อีกฝ่ายกลัว

135
00:18:16,520 --> 00:18:17,520
แต่ไม่ใช่ครั้งนี้

136
00:18:29,040 --> 00:18:33,600
ถุงลมใต้เกราะบนเขาของมัน
ทําหน้าที่ลดแรงกระแทก

137
00:18:35,000 --> 00:18:37,520
ที่รุนแรงพอๆ กับอุบัติเหตุรถชน

138
00:18:44,720 --> 00:18:48,480
ราชาเป็นนักรบที่ผ่านศึกมาอย่างโชกโชน

139
00:18:49,800 --> 00:18:53,200
มันอาศัยทางลาด
เพื่อใช้ประโยชน์สูงสุดจากน้ําหนักตัวของมัน

140
00:19:07,000 --> 00:19:11,960
มันพยายามขวิดคู่ต่อสู้
เลยเสียตําแหน่งพื้นที่ด้านบน

141
00:19:23,280 --> 00:19:24,160
แต่ก็ไม่นาน

142
00:19:33,360 --> 00:19:36,240
ครั้งนี้ประสบการณ์เป็นฝ่ายชนะ

143
00:19:42,640 --> 00:19:46,600
จะมีการประลองเพิ่มขึ้นอีกหลายครั้ง
ในการแข่งขันประจําปีนี้

144
00:19:48,600 --> 00:19:50,720
มันต้องชนะให้ได้ทุกครั้งเท่านั้น

145
00:19:50,720 --> 00:19:53,760
ถึงจะรักษาตําแหน่งต่อไปอีกปีเอาไว้ได้

146
00:20:00,440 --> 00:20:06,440
ตอนนี้ทั่วทั้งซีกโลกเหนือ ฤดูหนาวใกล้เข้ามาแล้ว

147
00:20:12,920 --> 00:20:14,880
ในฤดูกาลที่โหดร้ายที่สุด

148
00:20:15,400 --> 00:20:17,880
ทุกชีวิตต้องอดทนรอ

149
00:20:25,240 --> 00:20:27,040
ทรัพยากรต่างๆ ถูกแช่แข็ง

150
00:20:29,280 --> 00:20:30,760
อุณหภูมิลดลง

151
00:20:32,360 --> 00:20:36,320
และชีวิตก็ถูกหยุดการเคลื่อนไหว

152
00:20:44,600 --> 00:20:50,880
สิ่งเดียวที่แน่นอนของฤดูหนาวก็คือ
เมื่อถึงเวลา มันก็จะสิ้นสุดลง

153
00:20:54,600 --> 00:20:57,400
การเดินทางรอบดวงอาทิตย์ประจําปีของโลก

154
00:20:57,920 --> 00:21:02,120
ทําให้ซีกโลกเหนือ
ได้รับแสงแดดส่องโดยตรงอีกครั้ง

155
00:21:08,360 --> 00:21:10,720
กลางวันที่ยาวขึ้นคืนกลับมา

156
00:21:12,080 --> 00:21:16,920
และฤดูหนาวก็เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ

157
00:21:19,800 --> 00:21:24,160
นี่คือฤดูกาลที่ชีวิตได้สร้างตัวมันเอง

158
00:21:35,360 --> 00:21:39,840
ทั้งหมดขับเคลื่อนด้วย
ความอบอุ่นที่เพิ่มขึ้นของดวงอาทิตย์

159
00:21:44,080 --> 00:21:47,800
กล้าไม้จะแข่งกันชิงพื้นที่ภายใต้แสงแดดจัด

160
00:21:52,720 --> 00:21:56,400
แต่ละต้นก็มีกลยุทธ์ของตัวเองเพื่อชนะต้นอื่น

161
00:22:00,000 --> 00:22:02,560
ใบไม้ผลิและบานออก

162
00:22:08,600 --> 00:22:13,440
แต่ละใบเป็นเหมือนแผงโซลาร์ธรรมชาติ
ที่กักเก็บพลังงานแสงอาทิตย์

163
00:22:16,120 --> 00:22:22,160
ดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์
แล้วเปลี่ยนเป็นอาหารเพื่อการเจริญเติบโต

164
00:22:27,520 --> 00:22:29,960
พรรณพืชมากมายมีชีวิตขึ้นมา

165
00:22:29,960 --> 00:22:33,120
จนเหมือนโลกได้สูดหายใจเข้าไปลึกๆ

166
00:22:34,920 --> 00:22:37,840
ระดับคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงอย่างมาก

167
00:22:38,440 --> 00:22:42,240
ช่วยสร้างความสมดุล
ให้ชั้นบรรยากาศที่เราทุกคนต้องพึ่งพา

168
00:22:46,080 --> 00:22:50,240
ฤดูกาลที่เปลี่ยนไป
ทําให้สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนอพยพขึ้นเหนือ

169
00:22:51,520 --> 00:22:54,320
เมื่อเครือข่ายของธรรมชาติฟื้นคืนชีพ

170
00:23:00,400 --> 00:23:04,160
นกหลายพันล้านตัว
แห่ไปที่แหล่งเพาะพันธุ์ที่ห่างไกล

171
00:23:11,000 --> 00:23:15,560
ยักษ์แห่งมหาสมุทร
เดินทางเป็นพันๆ ไมล์เพื่อหาอาหาร...

172
00:23:20,800 --> 00:23:24,440
ในขณะที่ฝูงสัตว์ขนาดใหญ่
โลดแล่นไปทั่วภูมิประเทศที่ตื่นขึ้น

173
00:23:30,720 --> 00:23:36,280
เพื่อให้ประสบความสําเร็จ การเดินทาง
ที่กล้าหาญทั้งหมดนี้ต้องมีกําหนดเวลาที่แม่นยํา

174
00:23:38,160 --> 00:23:41,360
แม้แต่การเดินทางของผู้อพยพขนาดเล็กที่สุดก็ตาม

175
00:23:47,600 --> 00:23:51,160
เมื่อหิมะสุดท้ายละลายในป่าลึก

176
00:23:52,640 --> 00:23:54,040
แอ่งน้ําก็ปรากฏขึ้น

177
00:23:57,880 --> 00:24:01,600
ในอีกไม่กี่สัปดาห์ พวกมันจะแห้งสนิทในความร้อน

178
00:24:04,800 --> 00:24:08,000
ถึงตอนนั้น สิ่งมีชีวิตหนึ่ง
ก็ตื่นจากการหลับใหลในฤดูหนาว

179
00:24:10,760 --> 00:24:13,320
การนับถอยหลังได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

180
00:24:17,720 --> 00:24:23,120
ซาลาแมนเดอร์ตัวนี้ต้องไปถึงแอ่งน้ํา
และผสมพันธุ์ให้เสร็จสิ้น

181
00:24:23,720 --> 00:24:26,320
ก่อนที่น้ําจะเหือดหายไป

182
00:24:30,960 --> 00:24:32,440
ฝนแรกของฤดูใบไม้ผลิ...

183
00:24:36,160 --> 00:24:40,600
คือเสียงปืนปล่อยตัวการแข่งขันของชีวิตมัน

184
00:24:47,160 --> 00:24:48,640
ในความเร็วแบบซาลาแมนเดอร์...

185
00:24:50,480 --> 00:24:51,600
มันกําลังวิ่ง

186
00:24:56,760 --> 00:25:00,880
บรรพบุรุษของมันก็ใช้เส้นทางเดียวกันผ่านป่า

187
00:25:03,880 --> 00:25:07,640
แต่ยุคสมัยเปลี่ยนไปจากครั้งแรก
ที่พวกมันเดินบนโลก

188
00:25:22,000 --> 00:25:25,760
ในไม่กี่ชั่วโมง มันก็ใกล้ถึงเส้นชัย

189
00:25:27,800 --> 00:25:30,400
แอ่งน้ําที่ชีวิตของมันได้เริ่มต้นขึ้น

190
00:25:32,960 --> 00:25:38,000
ตอนนี้มันต้องหาคู่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้

191
00:25:41,640 --> 00:25:44,600
ซาลาแมนเดอร์ตัวอื่นๆ
ก็รีบมาที่แอ่งน้ํานี้เหมือนกัน

192
00:25:48,400 --> 00:25:52,560
และพวกมันก็อาจมีเคล็ดลับ
ที่ช่วยในการออกเดตด่วน

193
00:25:55,680 --> 00:26:00,000
ในเงามืดของป่า
ส่วนใหญ่จะเป็นแสงสีฟ้าที่จะส่องผ่านได้

194
00:26:02,600 --> 00:26:05,920
การมองเห็นของพวกมัน
จะไวเป็นพิเศษในช่วงพลบค่ํา

195
00:26:08,720 --> 00:26:14,560
และใต้แสงสีฟ้านี้
ร่างกายของพวกมันก็เริ่มเรืองแสง

196
00:26:37,320 --> 00:26:41,080
นักวิทยาศาสตร์เพิ่งค้นพบปรากฏการณ์นี้

197
00:26:44,040 --> 00:26:47,840
เป็นไปได้ไหมที่สิ่งนี้ช่วย
ให้เผ่าพันธุ์ของพวกมันหาคู่ได้

198
00:26:58,240 --> 00:27:01,240
ตอนนี้มันสามารถวางไข่ที่ปฏิสนธิได้แล้ว

199
00:27:10,600 --> 00:27:14,360
แต่เวลากําลังทํางานแข่งกับรุ่นต่อไปแล้ว

200
00:27:19,720 --> 00:27:22,680
พวกมันจะต้องฟักออกมา
และมีพัฒนาการที่ครบถ้วน...

201
00:27:24,920 --> 00:27:27,240
ก่อนที่แอ่งน้ําจะหายไป

202
00:27:32,600 --> 00:27:35,440
และมันก็เริ่มหดตัวแล้ว

203
00:27:43,960 --> 00:27:49,240
ชีวิตของซาลาแมนเดอร์ลายจุดทุกตัวต้องรีบ
เพราะนาฬิกาแห่งฤดูกาลเดินอย่างรวดเร็ว

204
00:27:52,120 --> 00:27:55,520
เช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อีกจํานวนนับไม่ถ้วน

205
00:27:56,600 --> 00:28:01,560
ชีวิตของพวกมันผูกติดอยู่กับ
จังหวะของโลก ดวงจันทร์ และดวงอาทิตย์

206
00:28:05,000 --> 00:28:10,000
แต่สิ่งมีชีวิตลึกลับบางชนิด
ที่เต้นรําตามจังหวะของตัวเอง

207
00:28:10,560 --> 00:28:15,120
โดยไม่ได้ใช้เวลาเป็นฤดูกาล
แต่ใช้เวลาเป็นทศวรรษ

208
00:28:19,800 --> 00:28:25,880
ภายในต้นเมเปิล น้ําหล่อเลี้ยงไหลเป็นครั้งแรก
นับตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วงที่แล้ว

209
00:28:30,680 --> 00:28:32,920
เป็นการเริ่มต้นการเติบโตครั้งใหม่

210
00:28:40,120 --> 00:28:46,240
แต่ลึกลงไปใต้ดิน มีสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งใช้จังหวะนี้

211
00:28:46,240 --> 00:28:48,800
เพื่อนับฤดูกาลที่ผ่านไป

212
00:28:52,160 --> 00:28:53,840
จักจั่นสหรัฐฯ

213
00:28:57,080 --> 00:29:00,400
มันกินน้ําหล่อเลี้ยงหวานๆ ของต้นไม้เป็นอาหาร

214
00:29:01,280 --> 00:29:06,560
ดังนั้นเมื่อมันตื่นขึ้นมาในทุกๆ ฤดูใบไม้ผลิ
มันจึงรู้ได้ว่าผ่านไปอีกหนึ่งปีแล้ว

215
00:29:09,120 --> 00:29:12,640
มันอยู่ในโพรงใต้ดินเมื่อ 17 ปีที่แล้ว

216
00:29:15,200 --> 00:29:18,360
ตอนนี้มันขุดอุโมงค์ขึ้นมาบนดิน

217
00:29:18,880 --> 00:29:21,760
พร้อมสําหรับช่วงเวลาที่มันรอคอย

218
00:29:36,440 --> 00:29:39,480
ขณะที่ความมืดปกคลุมป่าในรัฐอินดีแอนา

219
00:29:40,720 --> 00:29:44,200
สิ่งต่างๆ กําลังจะแปลกไป

220
00:29:51,240 --> 00:29:54,000
เหนือพื้นดิน มันอ่อนแอ

221
00:30:02,080 --> 00:30:05,640
แต่มันกําหนดจังหวะ
ปรากฏตัวได้อย่างสมบูรณ์แบบ

222
00:30:07,840 --> 00:30:09,640
มีหลายตัวดีกว่ามีตัวเดียว

223
00:30:13,400 --> 00:30:18,120
จักจั่นหลายพันล้านตัว
ประสานวงจรชีวิต 17 ปีของพวกมันเข้าด้วยกัน

224
00:30:22,720 --> 00:30:26,560
พวกมันลุกขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงเหมือนฝูงซอมบี้

225
00:30:31,880 --> 00:30:33,160
ขึ้นจากพื้นดินอย่างปลอดภัย

226
00:30:34,160 --> 00:30:37,240
พวกมันก็เริ่มต้นการฟื้นคืนชีพขั้นตอนต่อไป

227
00:30:42,640 --> 00:30:47,800
การเปลี่ยนแปลงอันน่าขนลุกสู่ตัวเต็มวัย

228
00:31:02,080 --> 00:31:05,160
นับเป็นครั้งแรกในรอบ 17 ปี

229
00:31:05,680 --> 00:31:12,000
ที่ยามเช้ามีจักจั่นร้องประสานกัน
มันดังพอๆ กับเสียงเลื่อยไฟฟ้า

230
00:31:15,480 --> 00:31:18,480
เพื่อนบ้านแทบไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

231
00:31:22,800 --> 00:31:27,280
ครั้งสุดท้ายที่แมลงพวกนี้โผล่ขึ้นมา
ก็นานก่อนที่พวกมันจะเกิดด้วยซ้ํา

232
00:31:32,040 --> 00:31:35,960
มันคงจะเป็นเรื่องน่าสยอง
ถ้ามันไม่ได้อร่อยขนาดนี้

233
00:31:40,600 --> 00:31:45,680
อีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า
งานเลี้ยงนี้จะนําอาหารมาให้ทุกคน

234
00:31:51,560 --> 00:31:54,920
แต่ด้วยจํานวนที่มากกว่าล้านตัว
ในพื้นที่แค่สองไร่ครึ่ง

235
00:31:57,240 --> 00:32:00,120
นักกินก็ไม่ได้ทําให้อาหารบุฟเฟต์ลดลงแม้แต่น้อย

236
00:32:06,760 --> 00:32:11,000
ผู้ฟื้นคืนชีพก็สามารถบรรลุจุดประสงค์ได้ในที่สุด

237
00:32:14,080 --> 00:32:18,400
พวกมันผสมพันธุ์กันและตัวเมียก็วางไข่

238
00:32:22,440 --> 00:32:23,920
มันคือการแสดงฉากสุดท้าย

239
00:32:28,880 --> 00:32:34,120
ภายในไม่กี่สัปดาห์ ก็เหลือเพียงแค่คราบจักจั่น

240
00:32:35,680 --> 00:32:38,720
ปุ๋ยปริมาณมหาศาล

241
00:32:39,360 --> 00:32:44,360
นําชีวิตกลับคืนสู่เครือข่ายใต้ดินของธรรมชาติ

242
00:32:53,600 --> 00:32:55,440
ทําไมต้อง 17 ปี

243
00:32:56,880 --> 00:32:58,920
เราก็ยังไม่รู้จริงๆ

244
00:33:01,840 --> 00:33:05,480
แต่รูปแบบนี้มีวิวัฒนาการลึกลงไปในอดีต

245
00:33:06,200 --> 00:33:11,160
เมื่อวงจรชีวิตที่ยาวนานอาจช่วยให้รอด
จากสภาพอากาศหนาวเย็นที่บ่อยกว่านี้

246
00:33:13,040 --> 00:33:17,560
เนื่องจากโลกของเรามีจังหวะของภูมิอากาศ

247
00:33:17,560 --> 00:33:21,080
ที่กินเวลานับหมื่นปี

248
00:33:22,360 --> 00:33:25,600
เกินกว่าสิ่งมีชีวิตใด
จะสามารถสัมผัสรับรู้เรื่องเวลาได้

249
00:33:30,240 --> 00:33:35,080
แต่การเปลี่ยนแปลงที่ช้าที่สุด
อาจส่งผลกับชีวิตอย่างลึกซึ้งที่สุด

250
00:33:38,720 --> 00:33:41,480
ไม่ว่าจะดีขึ้นหรือแย่ลง

251
00:33:47,760 --> 00:33:52,320
ทะเลทรายซาฮารา
ซึ่งมีขนาดพอๆ กับสหรัฐอเมริกา

252
00:33:52,840 --> 00:33:56,040
และเป็นหนึ่งในสภาพแวดล้อม
ที่โหดร้ายที่สุดในโลก

253
00:33:58,680 --> 00:34:03,320
ถ้าไม่ปรับตัวเข้ากับความร้อน ก็จะไม่มีทางรอด

254
00:34:09,920 --> 00:34:12,040
กิ้งก่าอะกาม่าที่ว่องไวตัวนี้...

255
00:34:13,320 --> 00:34:15,960
ตัวเล็กพอที่จะหาที่พักพิงได้

256
00:34:22,320 --> 00:34:26,600
และผิวหนังที่เป็นเกล็ดของมัน
กักเก็บความชื้นที่จําเป็นไว้

257
00:34:32,480 --> 00:34:34,680
แต่ถึงยังไงมันก็ต้องกินน้ําบ้าง

258
00:34:39,320 --> 00:34:43,720
โชคดีสําหรับมันที่พื้นที่เวิ้งว้างทุรกันดารขนาดนี้

259
00:34:44,960 --> 00:34:46,200
ก็ยังมีน้ํา

260
00:34:56,600 --> 00:35:00,400
โอเอซิสมหัศจรรย์
สําหรับนักเดินทางในทะเลทรายที่เหนื่อยล้า

261
00:35:09,920 --> 00:35:13,120
แต่มันอาจไม่ต้อนรับแขกเหมือนที่เห็น

262
00:35:28,640 --> 00:35:34,320
น่าเหลือเชื่อที่แอ่งน้ํานี้เต็มไปด้วยจระเข้...

263
00:35:37,880 --> 00:35:39,760
กลางทะเลทราย

264
00:35:42,200 --> 00:35:45,760
ห่างจากแหล่งน้ําที่ใกล้ที่สุดหลายร้อยกิโลเมตร

265
00:35:52,080 --> 00:35:56,280
ขณะที่ญาติห่างๆ ของพวกมัน
ว่ายผ่านหนองน้ําเขียวชอุ่ม

266
00:35:57,920 --> 00:36:00,880
จระเข้พวกนี้ติดอยู่ที่นี่

267
00:36:03,280 --> 00:36:05,880
สําหรับพวกมัน นี่ไม่ใช่โอเอซิส

268
00:36:07,080 --> 00:36:08,280
แต่เป็นคุก...

269
00:36:13,560 --> 00:36:17,160
ที่นักโทษทุกตัวต้องต่อสู้เพื่อตัวเอง

270
00:36:25,520 --> 00:36:28,600
เป็นการแข่งขันกันอันดุเดือด
เพื่อทุกสิ่งที่เคลื่อนไหว

271
00:36:39,240 --> 00:36:42,040
เหยี่ยวผึ้งอพยพแวะพักเพื่อกินน้ํา...

272
00:36:47,160 --> 00:36:49,160
และลงน้ําเพื่อคลายร้อน

273
00:37:14,120 --> 00:37:15,680
มันไม่พอให้ทุกตัวได้กิน

274
00:37:21,200 --> 00:37:24,960
ถ้าพวกมันอยู่ที่นี่ พวกมันอาจอดตาย

275
00:37:28,760 --> 00:37:32,120
แต่ถ้าพวกมันออกไปหาอิสรภาพ...

276
00:37:42,440 --> 00:37:46,400
มันเป็นเรื่องกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เพราะโลกรอบตัวพวกมันหดตัวลง

277
00:37:51,080 --> 00:37:56,680
แต่แท้จริงแล้วที่พวกมันอยู่ที่นี่
ก็เป็นสัญญาณของจังหวะที่นับได้เป็นพันปี

278
00:38:00,720 --> 00:38:03,560
เพราะมันไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอด

279
00:38:11,800 --> 00:38:18,080
เมื่อไม่กี่พันปีก่อน ทะเลทรายแห่งนี้
เคยเขียวขจีและอุดมสมบูรณ์

280
00:38:19,600 --> 00:38:22,360
จระเข้ว่ายไปตามแม่น้ําไหล

281
00:38:25,000 --> 00:38:29,200
เนื่องจากโลกที่หมุนตลอดเวลาของเรา
มีการส่ายตัวมานาน

282
00:38:30,240 --> 00:38:32,760
ซึ่งเกิดขึ้นซ้ําแล้วซ้ําตลอดนับพันปี

283
00:38:34,240 --> 00:38:39,000
ทําให้ซีกโลกขยับใกล้ดวงอาทิตย์มากขึ้น
แล้วจากนั้นก็ขยับห่างอออกไป

284
00:38:40,400 --> 00:38:42,840
ทําให้สภาพอากาศของเราเปลี่ยนไปด้วย

285
00:38:45,920 --> 00:38:50,400
บนเส้นทางปัจจุบัน
มรสุมแอฟริกาตะวันตกมีกําลังอ่อนลง

286
00:38:51,480 --> 00:38:54,240
และฝนก็หยุดตกในทะเลทรายซาฮารา

287
00:38:58,640 --> 00:39:03,480
ภายในเวลาเพียงไม่กี่ร้อยปี
หนองน้ําอันเขียวชอุ่มของจระเข้

288
00:39:04,200 --> 00:39:07,200
ก็กลายเป็นทะเลทรายที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก

289
00:39:17,480 --> 00:39:20,040
แม้ในปัจจุบันสภาพอากาศจะร้อนระอุ...

290
00:39:22,000 --> 00:39:25,120
แต่ก็ยังคงหลงเหลือเสียงสะท้อน
ของอดีตที่สูญหายไปนาน

291
00:39:33,000 --> 00:39:36,600
ทุกๆ ปี จะมีวันฝนตกอันล้ําค่าแค่ไม่กี่วัน

292
00:39:43,680 --> 00:39:48,720
ฤดูฝนที่สั้นที่สุดนี้
พาให้เราได้เดินทางย้อนเวลากลับไป...

293
00:39:51,680 --> 00:39:56,160
เพื่อดูว่าชีวิตที่นี่
เมื่อ 10,000 ปีก่อนเป็นอย่างไร...

294
00:39:58,800 --> 00:40:00,560
บนซาฮาราสีเขียว

295
00:40:19,960 --> 00:40:24,880
ถ้าเหล่านักโทษยังสามารถตั้งมั่น
ไปอีก 10,000 ปีหรือนานกว่านั้นได้

296
00:40:25,560 --> 00:40:28,360
โลกถึงจะหมุนควงครบรอบ

297
00:40:31,840 --> 00:40:33,760
น้ําก็จะไหลอีกครั้ง

298
00:40:34,280 --> 00:40:39,000
ปลดปล่อยลูกหลานที่อยู่ห่างไกล
เพื่อทวงคืนแม่น้ําที่สูญหายไปนาน

299
00:40:43,680 --> 00:40:47,120
จังหวะที่ช้าที่สุดในโลกของเราค่อยๆ คืบคลาน

300
00:40:47,120 --> 00:40:49,600
จนแทบมองไม่เห็น

301
00:40:52,840 --> 00:40:58,120
แต่ถ้าจังหวะเหล่านี้ถูกขัด
ด้วยสิ่งที่เล็กที่สุดที่เพิ่มขึ้นแม้เพียงเล็กน้อย

302
00:40:58,840 --> 00:41:02,120
เราก็จะเริ่มเห็นความเปลี่ยนแปลงต่างๆ
ต่อหน้าต่อตาเรา

303
00:41:09,520 --> 00:41:13,320
ฤดูใบไม้ร่วงในเทือกเขาแคสเคดของออริกอน

304
00:41:19,840 --> 00:41:22,800
กระต่ายตัวนี้พยายามอยู่ให้ไกลจากปัญหา

305
00:41:26,720 --> 00:41:28,200
ด้วยเหตุผลที่ดี

306
00:41:29,360 --> 00:41:32,400
กระต่ายแทบไม่ได้แก่ตาย

307
00:41:37,480 --> 00:41:41,600
เหยี่ยวนกเขานักล่าจะมองเห็นทุกสิ่งที่เคลื่อนไหว

308
00:41:45,240 --> 00:41:47,560
กระต่ายขี้ขลาดก็เลยหยุดนิ่ง

309
00:41:49,280 --> 00:41:53,000
แทบไม่หายใจด้วยซ้ํา

310
00:41:57,880 --> 00:42:00,560
ซ่อนตัวอยู่ในที่แจ้ง

311
00:42:03,400 --> 00:42:04,440
เหยี่ยวบินผ่านไป

312
00:42:06,240 --> 00:42:09,080
และกระต่ายก็ได้หายใจด้วยความโล่งอก

313
00:42:11,600 --> 00:42:16,160
แต่บ้านของมันกําลังจะเปลี่ยนไปจนจําไม่ได้

314
00:42:26,720 --> 00:42:29,920
ถ้าวิธีที่ดีที่สุดในการมีชีวิตอยู่คือการพรางตัว

315
00:42:31,760 --> 00:42:35,760
เราจะรับมืออย่างไรเมื่อโลกเปลี่ยนสีกะทันหัน

316
00:42:46,160 --> 00:42:48,160
เราก็เปลี่ยนเหมือนกัน

317
00:42:51,920 --> 00:42:57,560
เมื่อฤดูหนาวสั้นลง
มันเปลี่ยนตัวเองจากสีน้ําตาลเป็นสีขาว

318
00:43:01,280 --> 00:43:03,800
การเปลี่ยนชุดที่แสนทึ่ง

319
00:43:06,960 --> 00:43:11,400
สิ่งที่มันต้องทําอีกครั้งก็คือหยุดนิ่ง

320
00:43:12,960 --> 00:43:14,640
และราวกับเวทมนตร์

321
00:43:16,080 --> 00:43:17,000
มันก็หายตัวได้

322
00:43:24,680 --> 00:43:26,560
แต่ตอนนี้มีภัยคุกคามใหม่

323
00:43:30,680 --> 00:43:32,800
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่มนุษย์กระทํา

324
00:43:32,800 --> 00:43:36,680
แปลว่าบางวันในฤดูหนาวจะอุ่นขึ้นผิดฤดูกาล

325
00:43:36,680 --> 00:43:40,360
และหิมะที่เคยปกคลุมอาจหายไปในชั่วข้ามคืน

326
00:43:45,480 --> 00:43:50,360
การเปลี่ยนสีของมันไม่ได้เกิดจากอุณหภูมิ
แต่เกิดจากระยะเวลาของวัน

327
00:43:53,160 --> 00:43:56,480
และวันที่อากาศอบอุ่นก็ยังสั้นอยู่

328
00:44:02,200 --> 00:44:06,240
และตอนนี้มันไม่สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมรอบตัว

329
00:44:07,760 --> 00:44:09,960
และเป็นเป้าง่ายๆ

330
00:44:28,280 --> 00:44:29,480
ได้เวลาใช้แผนบี

331
00:44:31,840 --> 00:44:32,960
ความเร็ว

332
00:44:42,160 --> 00:44:43,240
มันหนีเหยี่ยวได้แล้ว

333
00:44:46,560 --> 00:44:52,000
แต่พอสะดุดตาขนาดนี้ การซ่อนตัวก็ไม่ใช่ทางออก

334
00:45:15,640 --> 00:45:18,320
ครั้งต่อไปมันอาจไม่โชคดีขนาดนี้

335
00:45:21,760 --> 00:45:25,240
กระต่ายที่ดูไม่เข้าพวกมีโอกาสถูกจับไปสูงกว่า

336
00:45:28,280 --> 00:45:30,760
และตอนนี้พวกมันก็ไม่กลมกลืนบ่อยขึ้น

337
00:45:34,840 --> 00:45:38,760
เผ่าพันธุ์ของมันยังคงมีอนาคต
ในโลกที่กําลังเปลี่ยนแปลงนี้

338
00:45:43,120 --> 00:45:47,560
กระต่ายป่าสโนว์ชูตัวนี้
ปรับตัวให้เป็นสีน้ําตาลตลอดทั้งปี

339
00:45:52,520 --> 00:45:56,720
ชีวิตของมันเลยง่ายขึ้นเมื่อหิมะบนพื้นบางลง

340
00:46:02,680 --> 00:46:07,280
อนาคตของเผ่าพันธุ์พวกมัน
อาจขึ้นอยู่กับกระต่ายแบบนี้มากกว่า

341
00:46:16,760 --> 00:46:22,000
ธรรมชาติจะทํางานได้ดีที่สุดเมื่อชีวิตก้าวไป
พร้อมกับจังหวะต่างๆ มากมายของโลก

342
00:46:34,920 --> 00:46:39,440
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้ากิจกรรมของมนุษย์
มาขัดขวางจังหวะ

343
00:46:47,120 --> 00:46:51,000
ขณะที่โลกรอบตัวเราเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

344
00:46:53,880 --> 00:46:55,520
ธรรมชาติจะสามารถรอดพ้น...

345
00:46:58,080 --> 00:46:59,600
พายุที่กําลังมาถึงได้หรือไม่

346
00:48:41,280 --> 00:48:46,280
คําบรรยายโดย คุณาพร ศันสนียกุลวิไล