1
00:00:11,304 --> 00:00:14,557
แนชวิลล์ เทนเนสซี พร้อมมั้ยครับ

2
00:00:16,934 --> 00:00:20,063
ไรแมนออดิทอเรี่ยม พร้อมหรือยัง

3
00:00:23,274 --> 00:00:24,859
โปรดให้การต้อนรับ

4
00:00:25,943 --> 00:00:31,574
เชลซี แฮนด์เลอร์!

5
00:00:31,657 --> 00:00:32,825
(เชลซี แฮนด์เลอร์)

6
00:00:32,909 --> 00:00:38,289
(ปฏิวัติ)

7
00:00:56,891 --> 00:00:58,851
ไงคะ แนชวิลล์

8
00:01:03,272 --> 00:01:05,525
ใช่แล้ว เป็นการต้อนรับที่อบอุ่นมาก

9
00:01:08,778 --> 00:01:12,448
ให้ตายสิ ทุกคน เรารอดมาได้ เราคือผู้อยู่รอด!

10
00:01:15,660 --> 00:01:18,538
เรารอดจากโรคระบาดทั่วโลก

11
00:01:18,621 --> 00:01:21,958
แล้วตอนนี้เราก็จะแกล้งทำเป็นว่า
มันไม่ได้เกิดขึ้นอีกต่อไปแล้ว

12
00:01:22,708 --> 00:01:24,544
และฉันก็โอเคกับเรื่องนั้น

13
00:01:28,047 --> 00:01:30,091
เป็นยุคที่น่าตื่นเต้นจริงๆ ที่จะมีชีวิตอยู่

14
00:01:31,551 --> 00:01:35,263
ใช่มั้ย คือว่าฉันไม่อยากอวยตัวเองนะ ทุกคน

15
00:01:36,013 --> 00:01:39,559
แต่หลังจากสองปีครึ่งหรือสามปีที่ผ่านมานี้

16
00:01:39,642 --> 00:01:43,688
ที่ต้องดูทุกคนติดแหง็กอยู่ในบ้าน

17
00:01:43,771 --> 00:01:45,314
กับคู่สมรส

18
00:01:47,191 --> 00:01:48,401
และลูกน้อยของพวกเขา

19
00:01:49,277 --> 00:01:54,782
ฉันไม่เคยมั่นใจในทักษะการตัดสินใจ
เกี่ยวกับชีวิตฉันมากไปกว่านี้เลย

20
00:02:01,247 --> 00:02:03,666
เรื่องที่ยังไม่มีลูกและอยู่คนเดียวน่ะ

21
00:02:06,127 --> 00:02:09,547
เหตุผลเดียวที่ฉันไม่เคยมีลูก

22
00:02:09,630 --> 00:02:11,382
ก็คือเผื่อไว้ในกรณีแจ็คพอตแตก…

23
00:02:16,012 --> 00:02:19,932
ที่ฉันอาจต้องใช้ชีวิตผ่านช่วงที่มีโรคระบาดทั้งโลก
และจะต้องสอนลูกแบบโฮมสคูล

24
00:02:20,933 --> 00:02:22,560
ไม่เอาหรอกโว้ย

25
00:02:23,644 --> 00:02:27,190
มีคนที่จะไม่มีวันฟื้นตัวจากสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่

26
00:02:28,024 --> 00:02:29,650
คนพวกนั้นเรียกว่าพ่อแม่

27
00:02:30,943 --> 00:02:32,945
คุณนึกภาพตัวเองกลายเป็นพ่อแม่ออกมั้ย

28
00:02:33,029 --> 00:02:35,907
คุณคำนวณผิดไปครั้งใหญ่แล้ว

29
00:02:37,491 --> 00:02:39,035
และโอกาสผ่อนคลายเดียวที่คุณได้รับ

30
00:02:39,118 --> 00:02:42,330
ก็คือตอนที่คุณส่งเด็กคนนั้นไปโรงเรียน
เพื่อเข้ารับการศึกษา

31
00:02:42,413 --> 00:02:46,375
และเรื่องนั้นก็ถูกขโมยไปจากคุณ
เพราะโรคระบาดเนี่ยนะ

32
00:02:51,380 --> 00:02:55,676
เหตุผลที่แท้จริงที่ฉันไม่เคยมีลูก
คือฉันไม่อยากรับผิดชอบ

33
00:02:55,760 --> 00:02:59,096
การถ่ายทอดข้อมูลผิดๆ ให้คนที่กำลังเติบโต

34
00:03:00,431 --> 00:03:04,310
รู้มั้ย ฉันยังสับสนอยู่เลย
กับเรื่องเยอะแยะที่กำลังเกิดขึ้น

35
00:03:04,894 --> 00:03:09,190
และเมื่อมาถึงวัยหนึ่ง
การถามคำถามก็เป็นเรื่องน่าอายเกินไป

36
00:03:15,529 --> 00:03:17,657
ฉันเพิ่งได้รู้เมื่อไม่นานมานี้…

37
00:03:18,574 --> 00:03:21,994
และที่ฉันบอกว่าไม่นานมานี้
ฉันหมายถึงเมื่อเจ็ดปีก่อน ตอนอายุย่างเข้า 40

38
00:03:23,120 --> 00:03:26,624
ฉันเพิ่งได้รู้เมื่อไม่นานมานี้
ว่าดวงอาทิตย์และดวงจันทร์

39
00:03:26,707 --> 00:03:28,084
ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน

40
00:03:34,799 --> 00:03:36,425
ฉันตกตะลึงไปเลย

41
00:03:38,261 --> 00:03:41,806
ตอนนั้นฉันไปท่องซาฟารีที่แอฟริกา
กับซีโมน พี่สาวฉัน

42
00:03:41,889 --> 00:03:43,432
แล้วเราก็ขี่ช้างกันอยู่

43
00:03:43,516 --> 00:03:46,644
แล้วก็มีชายชาวแอฟริกาคนหนึ่ง
บังคับช้างนั่นให้เรา

44
00:03:46,727 --> 00:03:49,230
เพราะนั่นคือสิ่งที่นังพวกคนขาวรวยๆ ทำกัน

45
00:03:54,860 --> 00:03:56,362
แล้วเราก็วิ่งเหยาะๆ ไป

46
00:03:56,445 --> 00:03:59,699
หรืออะไรก็ตามที่ช้างทำเวลามันจะไปไหนน่ะ

47
00:04:02,410 --> 00:04:04,787
แล้วซีโมน พี่สาวฉันก็ตบไหล่ฉัน

48
00:04:04,870 --> 00:04:07,873
แล้วเธอก็พูดว่า "เชลส์ๆ มองขึ้นไปบนฟ้าสิ

49
00:04:07,957 --> 00:04:10,501
ไม่บ่อยนักที่เธอจะได้เห็นดวงอาทิตย์…

50
00:04:16,507 --> 00:04:17,633
กับดวงจันทร์

51
00:04:18,759 --> 00:04:19,969
พร้อมๆ กัน"

52
00:04:20,052 --> 00:04:21,012
และฉันก็แบบ…

53
00:04:24,390 --> 00:04:25,725
ฉันเหมือนสกูบี้-ดูเลย

54
00:04:26,392 --> 00:04:27,351
"มันอยู่ไหนน่ะ"

55
00:04:27,893 --> 00:04:30,021
ฉันบอกว่า "มันอยู่ด้วยกันตลอดไม่ใช่เหรอ"

56
00:04:31,772 --> 00:04:33,941
แล้วสีหน้าพี่สาวฉันน่ะ

57
00:04:34,025 --> 00:04:36,360
ฉันเลยบอกว่า "ขอถอนคำพูด" ทันทีเลย

58
00:04:38,154 --> 00:04:41,032
เธอบอกว่า "เธอว่าอะไรนะ"
ฉันบอกว่า "ฉันไม่ได้พูดอะไร"

59
00:04:44,618 --> 00:04:46,454
เธอบอกว่า "ฉันได้ยินที่เธอพูดนะ

60
00:04:47,580 --> 00:04:49,582
และฉันก็อยากให้เธออธิบายให้ฉันฟัง

61
00:04:50,624 --> 00:04:54,545
ว่าเธอคิดว่าเกิดอะไรขึ้น
ระหว่างดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์"

62
00:04:58,174 --> 00:05:01,385
ฉันก็แบบว่า "ฟังนะ บอกตรงๆ
ฉันไม่ได้คิดเรื่องนั้นจริงๆ หรอก

63
00:05:02,428 --> 00:05:04,096
มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันห่วงมากนัก

64
00:05:04,180 --> 00:05:06,349
มันก็ทำงานได้ดีโดยที่ฉันไม่ต้องไปยุ่ง

65
00:05:06,432 --> 00:05:09,185
ทำไมฉันจะต้องไปเกี่ยวข้องด้วยล่ะ
ยัยหลงตัวเองเอ๊ย

66
00:05:12,188 --> 00:05:13,564
แต่ถ้าพี่จะต้องรู้ให้ได้

67
00:05:14,815 --> 00:05:16,192
ฉันก็แค่คิด

68
00:05:17,234 --> 00:05:19,362
ว่าพอดวงอาทิตย์ตกไป

69
00:05:19,445 --> 00:05:21,280
มันก็โผล่กลับขึ้นมาเป็นดวงจันทร์

70
00:05:23,449 --> 00:05:25,159
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเหรอ"

71
00:05:26,952 --> 00:05:29,705
คนขี่ช้างที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้นั่นแบบว่า…

72
00:05:35,711 --> 00:05:38,756
เขากำลังคิดว่า "คนอเมริกันโง่ๆ อีกคนแล้ว"

73
00:05:41,217 --> 00:05:43,594
พี่สาวฉันบอกว่า
"เป็นไปได้ยังไงที่เธออายุ 40

74
00:05:43,677 --> 00:05:47,556
และเธอทำมาหากินแบบนี้
แต่เธอไม่รู้เรื่องดาราศาสตร์เบื้องต้น"

75
00:05:48,057 --> 00:05:51,268
ฉันบอกว่า "ทำไมพี่ไม่หยุดล่ะฟะ โอเคมั้ย

76
00:05:52,645 --> 00:05:54,814
ตอนนี้เราอยู่ซีกโลกใต้กัน

77
00:05:54,897 --> 00:05:57,441
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าดวงจันทร์ดวงไหนที่พี่พูดถึงอยู่"

78
00:06:07,743 --> 00:06:09,703
เธอบอกว่า "ไม่ เธอฟังฉันนะ

79
00:06:10,454 --> 00:06:11,664
มีดวงจันทร์ดวงเดียว

80
00:06:12,832 --> 00:06:15,960
ทั้งระบบสุริยะนี่มีดวงจันทร์แม่งดวงเดียว

81
00:06:16,460 --> 00:06:18,796
แล้วก็มีดวงอาทิตย์
มีดวงอาทิตย์ดวงเดียวเหมือนกัน

82
00:06:18,879 --> 00:06:22,133
แล้วก็มีไอ้งั่งอยู่รายหนึ่ง
เธอคืออย่างไหนที่ว่ามาล่ะ"

83
00:06:28,055 --> 00:06:29,390
ฉันแบบว่า "ดวงอาทิตย์มั้ง"

84
00:06:33,436 --> 00:06:37,356
ก่อนเกิดโรคระบาดนี่น่ะ
ฉันไม่เคยอยู่กับตัวเองตามลำพังถึงสองสัปดาห์

85
00:06:37,440 --> 00:06:43,070
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าฉันมีความสุข
กับการอยู่กับตัวเองแค่ไหน

86
00:06:44,572 --> 00:06:45,531
ฉันสนุก

87
00:06:47,700 --> 00:06:48,534
ใช่แล้ว

88
00:06:49,410 --> 00:06:50,244
ขอบคุณ

89
00:06:51,287 --> 00:06:54,540
ฉันจะตื่นขึ้นมา ฉันอารมณ์ดี เธอจะอารมณ์ดี

90
00:06:55,583 --> 00:06:59,712
ฉันจะแบบ "เธออยากปาร์ตี้มั้ย"
ฉันแบบ "ไม่รู้สิ อยากมั้ยนะ เอาสิ เอาเลย!"

91
00:07:01,881 --> 00:07:05,759
ไม่มีอะไรเป็นเครื่องเตือนใจไม่ให้มีลูกได้ดีกว่า

92
00:07:05,843 --> 00:07:09,388
การตั้งนาฬิกาให้ปลุกตอนสิบโมงเช้าวันจันทร์

93
00:07:14,685 --> 00:07:17,188
เพื่อเตือนตัวเองให้กินเห็ดเมา

94
00:07:20,566 --> 00:07:24,153
คุณเคยกินเห็ดเมา เดินออกไปในสนามหลังบ้าน

95
00:07:24,236 --> 00:07:27,990
แล้วคุยกับสิ่งที่คุณคิดว่าเป็นต้นไม้อยู่สองชั่วโมง

96
00:07:28,824 --> 00:07:31,660
จนกระทั่งคุณตระหนักได้ว่า
คุณกำลังคุยกับนักจัดสวนของคุณมั้ย

97
00:07:36,165 --> 00:07:39,126
คุณเคยกินเห็ดเมากับนักจัดสวนของคุณมั้ย

98
00:07:40,503 --> 00:07:43,839
คุณรู้มั้ยว่าใครมีเวลาให้กับเรื่องนั้น
คนที่ตัดสินใจได้ดีไง

99
00:07:48,344 --> 00:07:49,720
ฉันรู้ว่าคนที่แต่งงานแล้ว

100
00:07:49,803 --> 00:07:52,264
ต้องฝ่าฟันนรกส่วนตัว
ของพวกเขาระหว่างช่วงโควิด

101
00:07:52,348 --> 00:07:55,643
และคนโสดก็ต้องฝ่าฟันนรกแบบของพวกเขาเอง

102
00:07:55,726 --> 00:07:59,063
เพราะเราแบบว่า "โอ๊ย
เมื่อไรเราจะได้มีอะไรๆ กันอีกนะ"

103
00:07:59,563 --> 00:08:02,024
ตอนที่ยอดโควิดลดลงครั้งแรกสุดน่ะ
มันไม่ปลอดภัย

104
00:08:02,107 --> 00:08:04,318
แต่ฉันก็แบบ "ฉันจะต้องกลับไปเดท"

105
00:08:05,903 --> 00:08:07,530
ฉันไปหาสูตินรีแพทย์ของฉัน

106
00:08:07,613 --> 00:08:09,865
แล้วฉันก็แบบ
"แค่บอกฉันมาว่าอะไรปลอดภัย

107
00:08:09,949 --> 00:08:13,244
ฉันควรให้ทำจากข้างหลังเฉยๆ มั้ย
อะไรคือวิธีปฏิบัติที่ดีที่สุด"

108
00:08:22,586 --> 00:08:26,257
เธอบอกว่า "ฉันรู้ว่าคุณคิดว่า
คุณอายุ 40 กว่าแล้วและคุณท้องไม่ได้

109
00:08:26,340 --> 00:08:30,386
แต่ฉันอยู่ตรงนี้เพื่อบอกคุณว่า
คุณมีไข่ที่เหมือนคนอายุ 25"

110
00:08:33,305 --> 00:08:36,600
ฉันละอยากเอาส้อมแทงเธอตอนเธอพูดแบบนั้น

111
00:08:38,310 --> 00:08:39,812
ฉันบอกเธอว่าเธอเอาไข่ฉัน

112
00:08:39,895 --> 00:08:42,815
ไปทำฟริตตาต้าได้เลย ฉันไม่สน

113
00:08:43,440 --> 00:08:47,611
ฉันอยากจบๆ เรื่องพรรค์นี้ซะ ไม่ใช่เริ่มต้นมัน

114
00:08:48,988 --> 00:08:51,615
ฉันไม่อยากตั้งท้องตอนสูงวัย

115
00:08:52,783 --> 00:08:53,784
อี๋

116
00:08:56,620 --> 00:08:59,915
ครั้งหนึ่งฉันเคยไปร่วมเสวนาบริษัทกู๊ป
ของกวินเน็ธ พัลโทรว์ในนครนิวยอร์ก

117
00:08:59,999 --> 00:09:03,669
แล้วเราทุกคนก็ขึ้นเวที
นั่งบนม้านั่งแบบนี้กับไมโครโฟน

118
00:09:03,752 --> 00:09:08,632
มีดรูว์ แบร์รี่มอร์ กวินเน็ธ พัลโทรว์
ลอร่า ลินนีย์จากเรื่องโอซาร์ก แล้วก็ฉัน

119
00:09:12,720 --> 00:09:16,140
และเราทุกคนก็นั่งอยู่ตรงนั้น แบบว่าพูดถึงสบู่

120
00:09:21,270 --> 00:09:25,107
แล้วบทสนทนานั่นก็ค่อยๆเปลี่ยนไป
เป็นเรื่องการเลี้ยงลูก ฉันเลยสัปหงกไป

121
00:09:27,443 --> 00:09:29,695
ฉันรู้ว่าฉันไม่มีอะไรจะพูดในหัวข้อนั้น

122
00:09:29,778 --> 00:09:33,157
รู้ใช่มั้ยว่าฉันหมายถึงอะไร ฉันไม่ได้ยโสพอ
จะคิดว่า "ฉันจะออกความเห็นด้วย"

123
00:09:33,657 --> 00:09:34,825
แล้วฉันก็ได้ยินลอร่า ลินนีย์

124
00:09:34,908 --> 00:09:38,996
พูดถึงว่าสิ่งเดียวที่เธอต้องการมาตลอดชีวิต
คือการได้เป็นแม่คนยังไงบ้าง

125
00:09:39,079 --> 00:09:41,165
นั่นคือเป้าหมายที่แท้จริงหนึ่งเดียวของเธอ

126
00:09:41,248 --> 00:09:43,626
และบอกว่ากว่าเธอจะตั้งท้องได้
ก็ยากลำบากจริงๆ

127
00:09:43,709 --> 00:09:47,046
และเธอก็ทำเด็กหลอดแก้วหลายรอบ

128
00:09:47,880 --> 00:09:50,382
จากนั้นฉันก็เลยลืมตาขึ้นมาด้วยความเคารพ

129
00:09:56,764 --> 00:09:58,182
แล้วเธอก็พูดประโยคนั้น

130
00:09:58,265 --> 00:09:59,975
"จากนั้นด้วยปาฏิหาริย์อะไรสักอย่าง

131
00:10:00,059 --> 00:10:04,772
ฉันก็คลอดทางช่องคลอดได้
ตอนอายุ 50" แล้วฉันก็แบบ…

132
00:10:07,691 --> 00:10:09,318
แล้วก็คว้าจิ๊มิของฉันหมับ

133
00:10:09,401 --> 00:10:11,612
วันนั้นช่องคลอดฉันเย็บตัวเองปิดเลย

134
00:10:12,863 --> 00:10:16,075
ฉันนึกว่าฉันจะติดเชื้อการมีลูกของเธอแล้ว
แค่เพราะเธอพูดถึงมัน

135
00:10:16,158 --> 00:10:18,077
"ไสหัวไปให้พ้นๆ ฉันเลย ลอร่า ลินนีย์

136
00:10:18,160 --> 00:10:21,372
เอาลูกที่คุณมีตอนอายุ 50 นั่นไปให้พ้นฉัน"

137
00:10:27,461 --> 00:10:29,338
ฉันไม่ได้ต่อต้านการที่ใครมีลูกนะ

138
00:10:29,421 --> 00:10:33,050
ถ้าคุณอยากมีลูกมากๆ ฉันก็เข้าใจ
ฉันอยากสนับสนุนคุณ

139
00:10:33,133 --> 00:10:36,136
แต่ตอนที่คุณลังเลใจ แล้วคุณก็มีลูกน่ะ

140
00:10:36,220 --> 00:10:38,847
ตอนคุณอายุ 40 กว่า
เหมือนเพื่อนสาวของฉันหลายๆ คน

141
00:10:38,931 --> 00:10:41,225
ที่บังเอิญท้อง แล้วพวกเขาก็แบบ…

142
00:10:41,975 --> 00:10:43,602
"ฉันว่าฉันคงจะมีลูกละนะ"

143
00:10:43,686 --> 00:10:47,231
มันก็แบบ "นี่ นังบ้า
ไปทำแท้งตอนที่เธอยังทำได้ โอเคนะ"

144
00:10:54,488 --> 00:10:56,907
คุณไม่ได้ทำอะไรที่ดีต่อเด็กคนไหน

145
00:10:56,990 --> 00:10:59,952
ด้วยการลังเลเรื่องการเป็นพ่อแม่

146
00:11:05,332 --> 00:11:06,542
หรือพี่ชายฉัน

147
00:11:06,625 --> 00:11:10,045
วันก่อนฉันอยู่กับพี่ชาย แล้วฉันก็ถามว่า
"ทำไมพี่ถึงเป็นพ่อแม่คนด้วยล่ะ"

148
00:11:11,422 --> 00:11:13,215
ฉันบอกว่า "พี่ไม่เก่งเรื่องนั้นเท่าไรนะ"

149
00:11:15,634 --> 00:11:18,262
เขาบอกว่า "เชลซี
พี่ต้องคิดเรื่องมรดกตกทอดของพี่"

150
00:11:19,430 --> 00:11:22,933
ฉันบอกว่า "พี่คุยกับใครอยู่น่ะ
มีใครอยู่ข้างหลังฉันเหรอ พี่พูดอะไร…

151
00:11:23,016 --> 00:11:26,979
พี่ต้องคิดเรื่อง… พี่เป็นใครวะ
ถึงต้องคิดเรื่องมรดกตก…

152
00:11:27,062 --> 00:11:28,897
พี่คิดว่าพี่เป็นใครกัน

153
00:11:28,981 --> 00:11:33,777
ถึงจะมีคนรอดูว่าพี่ทิ้งอะไรไว้บนโลกใบนี้บ้าง

154
00:11:33,861 --> 00:11:36,572
มรดกตกทอดของพี่ก็คือการที่พี่เป็นพี่ฉันโว้ย"

155
00:11:47,291 --> 00:11:49,376
น่าขายหน้าจริงๆ เวลาพวกผู้ชายพูดอะไรแบบนั้น

156
00:11:49,460 --> 00:11:52,755
รู้มั้ย บางทีคุณก็ต้อง
แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน คุณแบบว่า…

157
00:11:57,426 --> 00:12:01,638
ฉันบอกว่าฉันไม่อยากเป็นแม่คน
แต่ฉันคงไม่รังเกียจการเป็นพ่อที่หย่าแล้ว

158
00:12:03,974 --> 00:12:07,811
ฉันทำหน้าที่นั่นได้สบายๆ
โฉบเข้ามาประมาณ 50% ตลอดเวลา

159
00:12:09,480 --> 00:12:13,692
ใช่เลย โผล่มาตอนบ่ายวันศุกร์
กับยูนิคอร์นแฟรปปูชิโน

160
00:12:13,776 --> 00:12:15,903
แล้วก็กลับไปที่ร้านชีสเค้กแฟคทอรี่

161
00:12:15,986 --> 00:12:19,448
แล้วก็กลับไปสตาร์บัคส์
แล้วก็ไปส่งพวกเขาแล้วเปิดหนีไปวันจันทร์

162
00:12:19,531 --> 00:12:21,742
ก่อนนรกจะแตกของจริง

163
00:12:26,955 --> 00:12:28,207
ฉันทำหน้าที่นั้นได้สบาย

164
00:12:28,290 --> 00:12:30,000
หรือไม่ก็เป็นพ่อเลี้ยง

165
00:12:30,083 --> 00:12:32,211
นั่นเป็นอีกหนึ่งบทบาทที่ฉันจะทำได้สบายๆ

166
00:12:32,294 --> 00:12:34,713
ไม่มีใครคาดหวังอะไรจากพวกคุณ

167
00:12:36,965 --> 00:12:40,636
แต่เป็นเรื่องสำคัญที่ต้องรู้นะ
เมื่อคุณไม่มีทักษะในการเลี้ยงเด็ก

168
00:12:40,719 --> 00:12:42,971
แทนที่จะต่อว่าให้ใครอับอาย
เราควรพูดว่า "ดีแล้ว

169
00:12:43,055 --> 00:12:45,432
ดีแล้วสำหรับคุณที่รู้ว่าคุณไม่ควรมีลูก

170
00:12:45,516 --> 00:12:49,520
เราควรได้คาร์บอนเครดิต
ที่ไม่สร้างมลพิษให้ประชากรโดยรวม"

171
00:12:57,027 --> 00:12:59,780
ฉันรู้ว่าฉันไม่มีทักษะในการเลี้ยงเด็ก

172
00:12:59,863 --> 00:13:03,116
ชีวิตนี้ฉันรับอุปการะหมาหาบ้านมาแล้วเก้าตัว

173
00:13:06,328 --> 00:13:07,204
ขอบคุณ

174
00:13:08,664 --> 00:13:09,915
ฉันเอาไปคืนสี่ตัว

175
00:13:19,258 --> 00:13:20,592
เพราะฉันมีสเป็กที่ฉันชอบ

176
00:13:21,885 --> 00:13:24,638
และฉันก็ทำตามอารมณ์
และไม่คิดอะไรให้ถี่ถ้วนก่อน

177
00:13:24,721 --> 00:13:27,432
แล้วก็เหมือนคนรักสัตว์คนอื่นๆ ที่นี่คืนนี้

178
00:13:27,516 --> 00:13:31,436
เมื่อเรามีสเป็กที่ชอบ เราก็ยึดติดกับสเป็กที่ว่า
และสเป็กของฉันก็คือเชื่องช้า

179
00:13:33,105 --> 00:13:34,022
และน้ำหนักเกิน

180
00:13:34,106 --> 00:13:36,608
นั่นคือสิ่งที่ฉันมองหาในตัวสัตว์เลี้ยง

181
00:13:38,610 --> 00:13:43,240
ฉันไม่อยากไปเดินเล่นไกลๆ กับสัตว์ของฉัน
หรือไปเดินป่า

182
00:13:43,323 --> 00:13:45,951
หรือแม้แต่เล่นขว้างของให้ไปเก็บมา
บอกตรงๆ นะคะ รู้มั้ย

183
00:13:47,077 --> 00:13:51,039
ฉันอยากกลับมาบ้าน
หลังเหนื่อยมาทั้งวันและกอดกัน

184
00:13:51,123 --> 00:13:53,959
ฉันอยากลงไปนอนบนเตียงกับไลอ้อนคิง

185
00:13:54,042 --> 00:13:57,337
และอยากให้มันมาทับตัวฉัน
กับหน้าใหญ่ๆ อวบๆ ของมัน

186
00:13:57,421 --> 00:14:00,632
แล้วคอใหญ่ๆ เนื้อหนาๆ ของมันก็ส่ายไปส่ายมา

187
00:14:00,716 --> 00:14:02,593
ระหว่างที่ฉันโอบกอดมันไว้

188
00:14:02,676 --> 00:14:06,263
จากนั้นพอมันร้อนไป ฉันก็บอกได้ว่า
"ไสหัวไปให้พ้นฉันเลย"

189
00:14:11,768 --> 00:14:14,271
นั่นคือสิ่งที่ฉันมองหาในตัวใครที่จะมาอยู่ด้วย

190
00:14:16,857 --> 00:14:19,234
แล้วฉันก็ไปอังกฤษ ไปดูโชว์สุนัข

191
00:14:19,318 --> 00:14:21,028
แน่ละว่าตอนนั้นเรากำลังถ่ายทำอะไรอยู่

192
00:14:21,111 --> 00:14:23,906
เพราะฉันไม่มีวันไปงานโชว์สุนัขแบบจริงจังหรอก

193
00:14:25,741 --> 00:14:28,118
แล้วฉันก็เห็นหมาพันธุ์
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกตัวหนึ่ง

194
00:14:28,201 --> 00:14:30,412
ฉันไม่เคยเห็นหมาชนิดนี้มาก่อน

195
00:14:30,495 --> 00:14:35,083
ฉันแบบว่า "ให้ตายสิ นี่คือสิ่งที่
ฉันจะนึกภาพขึ้นมาในฝันดีที่สุดของฉัน"

196
00:14:35,792 --> 00:14:38,253
มันสมบูรณ์แบบเลย มันสีดำ น้ำตาล ขาว

197
00:14:38,337 --> 00:14:39,963
แล้วมันก็ขี้เกียจ รู้มั้ย

198
00:14:40,047 --> 00:14:41,965
มันไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ฉันนี่แบบ…

199
00:14:42,049 --> 00:14:45,427
คุณบอกได้จากแววตามันเลย
ว่ามันไม่มีความกล้าลุยอะไร

200
00:14:46,637 --> 00:14:48,013
ฉันแบบ "ฉันอยากได้หมาตัวนั้น"

201
00:14:48,096 --> 00:14:50,140
ฉันกลับมาบ้าน ฉันบอกแทนเนอร์ผู้ช่วยของฉัน

202
00:14:50,223 --> 00:14:53,352
ฉันบอกว่า "คุณต้องหา
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกให้ฉันตัวหนึ่ง"

203
00:14:55,979 --> 00:14:58,941
แต่เวลาคุณเป็นคนดัง คุณจะซื้อหมาไม่ได้

204
00:14:59,024 --> 00:15:01,360
คุณต้องรับอุปการะสัตว์ทุกตัวของคุณ

205
00:15:03,028 --> 00:15:06,239
ไม่งั้นพวกพีต้าจะเผาบ้านคุณวอด

206
00:15:11,161 --> 00:15:17,292
ฉันเลยบอกแทนเนอร์ ผู้ช่วยฉันว่า "คุณต้องหา
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกมือสองให้ฉันตัวหนึ่ง"

207
00:15:25,884 --> 00:15:31,098
สองสัปดาห์ต่อมา หมาเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก
อายุสองสัปดาห์หนักสามกิโลนี่

208
00:15:31,181 --> 00:15:32,182
ก็เดินเข้ามาในชีวิตฉัน

209
00:15:32,265 --> 00:15:34,768
ฉันไม่อยากเชื่อเลย ฉันตั้งชื่อมันทันทีว่าแกรี่

210
00:15:37,396 --> 00:15:40,232
แต่ฉันไม่ได้คิดให้รอบคอบก่อน
เพราะลูกหมาน่ะพลังเยอะ

211
00:15:40,315 --> 00:15:43,443
มันอยากเล่น นั่นคืออย่างเดียว
ที่มันอยากทำ แล้วฟันมันก็คม

212
00:15:43,527 --> 00:15:46,655
และมันก็กระโจนใส่ทุกอย่าง และมันก็น่ารำคาญ

213
00:15:48,782 --> 00:15:52,661
พอหมาอีกสองตัวของฉันเจอแกรี่
ภายในสองชั่วโมง พวกมันก็ขึ้นข้างบน

214
00:15:53,161 --> 00:15:56,123
ไปชั้นสอง แล้วก็ไม่ลงมาเลยสองสัปดาห์

215
00:15:57,290 --> 00:16:00,711
พวกมันตัวหนึ่งส่งข้อความหาฉัน บอกว่า
"บอกเราด้วยพอแกรี่ไปแล้ว"

216
00:16:08,010 --> 00:16:11,430
ภายใน 48 ชั่วโมง
แกรี่ก็กินโซฟาของฉันไปสองตัว

217
00:16:11,513 --> 00:16:14,307
ไม่ใช่หมอนอิงของฉันด้วยซ้ำ โซฟาทั้งตัวเลย

218
00:16:15,350 --> 00:16:16,893
ฉันแบบว่า "พระเจ้า อะไรกัน…"

219
00:16:16,977 --> 00:16:19,438
เราต้องเอาเฟอร์นิเจอร์ชั้นล่างออกหมด

220
00:16:19,521 --> 00:16:21,523
ตอนนั้นฉันอาศัยอยู่ในโกดังเปล่าๆ เลยก็ว่าได้

221
00:16:21,606 --> 00:16:23,775
ใส่หมวกไฟฉายแบบคนงานเหมืองกับสนับเข่า

222
00:16:23,859 --> 00:16:25,819
รอการวิวาทครั้งต่อไป

223
00:16:27,612 --> 00:16:30,991
ในวันที่สี่ ฉันเจอซากนกฮูกตัวหนึ่ง

224
00:16:32,492 --> 00:16:33,869
ในสนามหลังบ้านฉัน

225
00:16:35,037 --> 00:16:37,080
ฉันไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่านกฮูกมีอยู่จริง

226
00:16:46,214 --> 00:16:48,633
ฉันนึกว่ามันมาจากเรื่องเกมออฟโธรนส์

227
00:16:54,139 --> 00:16:57,225
แล้วแกรี่น่ะ ทุกครั้งที่มันนอนหลับ มันจะโตขึ้น

228
00:16:59,144 --> 00:17:02,230
มันจะงีบไป มันจะตื่นขึ้นมา
แล้วฉันก็แบบ "มันโตขึ้นอีกมั้ยเนี่ย"

229
00:17:02,898 --> 00:17:07,069
จากนั้นฉันก็เริ่มสงสัย
ฉันเลยไปหาตาชั่งมา ตาชั่งหมาน่ะ

230
00:17:08,028 --> 00:17:12,240
คืนหนึ่ง ก่อนมันเข้านอน
ฉันชั่งน้ำหนักมัน และมันก็หนัก 8 กิโลครึ่ง

231
00:17:12,324 --> 00:17:14,534
แล้วตอนเช้า มันก็หนัก 10 กิโล

232
00:17:15,994 --> 00:17:18,997
ฉันแบบว่า "ต่อไปหมาตัวนี้จะกลืนใครเข้าไปแน่"

233
00:17:20,248 --> 00:17:23,418
ฉันพามันไปหาสัตวแพทย์ บอกว่า
"ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหมาตัวนี้

234
00:17:23,502 --> 00:17:26,588
ปกติฉันจะโอเคกับเรื่องนี้
แต่มันเกิดขึ้นเร็วเกินไป

235
00:17:26,671 --> 00:17:27,756
และฉันก็กลัว"

236
00:17:28,799 --> 00:17:30,467
แล้วเธอก็พูดแบบสบายๆ มากว่า

237
00:17:30,550 --> 00:17:33,845
"อ๋อๆ นี่มันเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก

238
00:17:34,471 --> 00:17:38,600
คุณต้องนวดต่อมข้างก้นมัน"

239
00:17:47,901 --> 00:17:50,403
ฉันบอกว่า "เราจะต้องฉีดยา
ให้มันหลับตลอดกาล"

240
00:17:58,036 --> 00:18:00,122
"เพราะงั้นคุณมีหัวหน้ามั้ย หรือว่า…

241
00:18:01,331 --> 00:18:03,708
ฉันต้องจ่ายผ่านเพย์พาลมั้ย เท่าไร…"

242
00:18:10,507 --> 00:18:13,718
สองสามสัปดาห์ต่อมา
ฉันก็มีนัดไปหาหมอในเบเวอร์ลีฮิลส์

243
00:18:13,802 --> 00:18:17,597
นั่นคือที่ที่คุณต้องไปเวลาอาศัยอยู่ในแอลเอ
หมอทุกคนอยู่บนถนนเดียวกันหมด

244
00:18:19,057 --> 00:18:21,101
ฉันเอาหมาทั้งสามตัวไว้เบาะหลัง

245
00:18:21,184 --> 00:18:23,770
ฉันไปที่อาคารจอดรถในเบเวอร์ลีฮิลส์

246
00:18:23,854 --> 00:18:25,105
ฉันจอดบนชั้นสี่

247
00:18:27,315 --> 00:18:29,484
เช้านั้นแกรี่หนัก 22 กิโล

248
00:18:31,570 --> 00:18:35,907
ฉันเลยเอาเครื่องคิดเลขออกมาคำนวณ
ว่าฉันต้องเปิดหน้าต่างไว้มากแค่ไหน

249
00:18:35,991 --> 00:18:37,492
คำตอบคือสองนิ้วครึ่ง

250
00:18:37,993 --> 00:18:41,121
ฉันลดหน้าต่างลงมาสองนิ้วครึ่ง เพราะฉันเป็นแม่

251
00:18:42,414 --> 00:18:45,292
ฉันไปหาหมอตามนัด
นาน 45 นาที ไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ

252
00:18:45,375 --> 00:18:47,502
พอฉันกลับมา แกรี่ก็หายไปแล้ว

253
00:18:50,714 --> 00:18:53,550
และฉันก็บอกได้จาก
วิธีที่หมาอีกสองตัวของฉันแสดงออก

254
00:18:53,633 --> 00:18:55,218
ว่าพวกมันตัวหนึ่งเปิดประตู

255
00:18:57,637 --> 00:18:58,638
แล้วปล่อยแกรี่ออกไป

256
00:19:05,395 --> 00:19:07,647
ฉันเลยมองขวา มองซ้าย

257
00:19:07,731 --> 00:19:10,817
ฉันไม่เห็นแกรี่ แล้วฉันก็คิดว่า
"ขอบคุณพระเจ้าที่เรื่องนั้นจบลงแล้ว"

258
00:19:17,282 --> 00:19:21,703
จากนั้นฉันก็รีบขับรถลงมาสี่ชั้น
เพื่อเผ่นออกไปจากที่นั่น

259
00:19:22,621 --> 00:19:25,207
แล้วฉันก็ขับลงมาถึงข้างล่าง ถึงค่ายฐาน

260
00:19:25,290 --> 00:19:29,127
แล้วฉันก็ขับไปถึงฉากกระจกกั้นเล็กๆ
ที่คนดูแลที่จอดรถอยู่

261
00:19:32,130 --> 00:19:35,800
แล้วพอฉันขับเข้าไปจอด ฉันก็เห็น
คนดูแลที่จอดรถในซุ้มกระจกเล็กๆ นั่น

262
00:19:35,884 --> 00:19:37,844
หลังชนฝา

263
00:19:38,595 --> 00:19:42,140
แล้วแกรี่ก็กำลังกระโดดใส่เขาแบบนี้

264
00:19:44,476 --> 00:19:46,102
แล้วฉันก็ขับต่อไปเรื่อยๆ

265
00:19:49,022 --> 00:19:52,984
ฉันคิดแค่ว่า "นั่นเป็นพ่อแกแล้ว
ช่างหัวแก แกรี่ ช่างหัวแกเลย"

266
00:19:57,364 --> 00:19:58,531
แล้วฉันก็ขับรถมาจนถึงบ้าน

267
00:19:58,615 --> 00:20:02,744
ฉันกลับถึงบ้าน แล้วแทนเนอร์ผู้ช่วยฉัน
ก็วิ่งออกมาจากบ้าน แล้วพูดว่า

268
00:20:02,827 --> 00:20:06,414
"พวกเขาเจอแกรี่แล้ว!
มันอยู่ในอาคารจอดรถในเบเวอร์ลีฮิลส์"

269
00:20:06,498 --> 00:20:08,416
ฉันก็แบบ "ลูกฉันอยู่ไหนนะ"

270
00:20:16,716 --> 00:20:19,928
แล้วตลอดทางกลับบ้าน
ฉันก็แบบ "เธอมันนังสารเลว"

271
00:20:21,930 --> 00:20:23,640
"เธอมันนังสารเลวสุดโสมม"

272
00:20:24,766 --> 00:20:26,518
ฉันแบบว่า "เธอทำได้ดีกว่านี้นะ

273
00:20:26,601 --> 00:20:28,853
เธอทำตัวให้สมเป็นแม่ได้มากกว่านี้
เธอต้องพยายาม"

274
00:20:29,688 --> 00:20:31,982
ฉันเลยปฏิญาณกับตัวเอง
ฉันแบบว่า "ฉันจะพยายาม"

275
00:20:32,482 --> 00:20:35,735
ฉันไปรับมันมา และฉันก็กอดแบบเนื้อแนบเนื้อ

276
00:20:40,657 --> 00:20:43,702
แล้วฉันก็พามันไปสวนสำหรับสุนัข
และเราก็เดินเข้าไปในสวนสำหรับสุนัข

277
00:20:44,202 --> 00:20:47,330
แล้วผู้หญิงคนนี้ที่ชื่อเทเรซ่า
ก็วิ่งตรงมา แล้วเธอก็แบบ…

278
00:20:49,582 --> 00:20:52,544
"นั่นใช่เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกมั้ย"

279
00:20:52,627 --> 00:20:54,546
ฉันก็แบบ "ใช่ มันชื่อแกรี่"

280
00:20:54,629 --> 00:20:57,257
เธอแบบว่า "ฉันชอบ
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกมากๆ เลย"

281
00:20:57,340 --> 00:20:59,259
ฉันแบบว่า "ฉันก็เคยคิดว่าฉันชอบเหมือนกัน"

282
00:20:59,884 --> 00:21:03,388
เธอบอกว่า "ฉันอยากได้สักตัวมาตลอด
แต่ไม่เคยมีให้รับอุปการะเลย"

283
00:21:03,471 --> 00:21:05,974
ฉันก็แบบ
"คุณกำลังจะได้อุปการะตัวหนึ่งเดี๋ยวนี้แหละ"

284
00:21:06,558 --> 00:21:08,184
ฉันแบบว่า "ช่วยเอาแกรี่ไปที

285
00:21:08,268 --> 00:21:11,938
ฉันจะจ่ายค่าชุดและค่าเล่าเรียนมัน
แค่รับมันไปทีเถอะโว้ย!"

286
00:21:12,439 --> 00:21:14,149
ตอนนี้แกรี่อาศัยอยู่กับเทเรซ่า

287
00:21:22,365 --> 00:21:25,994
ฉันหาบ้านถาวรให้มันได้
ฉันมองเรื่องนี้แบบนั้นแหละค่ะ

288
00:21:28,204 --> 00:21:31,833
และฉันก็รู้มากพอจะรู้ว่า
เราทำแบบนั้นกับเด็กทารกจริงๆ ไม่ได้

289
00:21:33,877 --> 00:21:36,963
โดยเฉพาะถ้าคุณเป็นคนดัง คุณจะถูกจับได้

290
00:21:47,432 --> 00:21:50,769
ตอนนี้เมื่อเราเลิกล้อเลียน
คนผิวดำกับคนผิวสีน้ำตาลกันแล้ว

291
00:21:52,520 --> 00:21:55,940
ฉันก็คิดว่ามันเป็นโอกาสที่เหมาะมาก
ที่เราจะโฟกัสชายผิวขาวที่ชอบเพศตรงข้าม

292
00:21:56,024 --> 00:21:56,900
ฉันจะเริ่มเอง

293
00:22:04,407 --> 00:22:06,368
พี่สาวฉัน คนที่พูดเรื่องดวงจันทร์น่ะ

294
00:22:07,911 --> 00:22:09,913
บุกบ้านฉันตอนช่วงโควิด

295
00:22:09,996 --> 00:22:10,955
เธอโทรหาฉัน…

296
00:22:11,039 --> 00:22:15,543
เธอมีลูกสามคน อายุ 24, 21 แล้วก็ 18

297
00:22:16,544 --> 00:22:18,588
พวกนั้นแม่งไม่ใช่เด็กๆ แล้ว โอเคนะ

298
00:22:19,089 --> 00:22:21,716
และพวกเขาก็พักอยู่ในซานฟรานซิสโก
ดังนั้นก็อยู่อพาร์ตเมนต์

299
00:22:21,800 --> 00:22:24,177
เธอเลยบอกว่า "เราจะเหยียบกันตายแล้ว

300
00:22:24,260 --> 00:22:27,847
เราอาจต้องลงไปอยู่กับเธอ
ในลอสแอนเจลิสสักพัก"

301
00:22:28,890 --> 00:22:32,185
อย่าลืมนะคะว่าฉันกำลัง
มีช่วงเวลาดีๆ กับคนจัดสวนของฉันอยู่

302
00:22:35,313 --> 00:22:39,150
แต่แน่ละว่านี่พี่สาวฉัน ฉันเลยบอกว่า
"ได้อยู่แล้ว ได้สิ ย้ายเข้ามาอยู่บ้านเราเลย"

303
00:22:39,234 --> 00:22:42,153
ระหว่างนั้นฉันก็กูเกิลหาว่า
"ประเทศไหนที่ฉันเข้าได้บ้าง"

304
00:22:43,655 --> 00:22:44,489
และทันทีเลย

305
00:22:44,572 --> 00:22:46,574
ใช้เวลาไม่ถึง 48 ชั่วโมง

306
00:22:46,658 --> 00:22:50,453
ฉันก็เข้าใจว่าทุกคนบ่นบ้าคร่ำครวญเรื่องอะไรกัน

307
00:22:50,537 --> 00:22:52,080
ตลอดห้าปีที่ผ่านมา

308
00:22:52,163 --> 00:22:55,291
เพราะฉันมีหลานชายอายุ 24 คนหนึ่ง ชื่อเจคกี้

309
00:22:55,375 --> 00:22:56,709
และฉันก็มีหลานสาวสองคน

310
00:22:56,793 --> 00:23:00,255
นั่นจึงแปลว่ามีผู้หญิงสี่คน
อาศัยอยู่ในบ้านฉัน แล้วก็ผู้ชายหนึ่งคน

311
00:23:00,338 --> 00:23:03,216
และฉันก็เห็นความแตกต่างทันที

312
00:23:03,299 --> 00:23:06,761
เพราะพวกผู้หญิงใส่ใจกันและกันและใส่ใจคนอื่นๆ

313
00:23:06,845 --> 00:23:08,179
ทุกคนใส่แอร์พอด

314
00:23:08,263 --> 00:23:11,724
สาวๆ ทุกคนใส่แอร์พอดระหว่างประชุมซูมๆ บูมๆ

315
00:23:11,808 --> 00:23:14,519
ถ้ามีสายเข้ามา
พวกเขาก็จะออกไปจากห้อง รู้ใช่มั้ย

316
00:23:14,602 --> 00:23:16,980
เป็นการเคารพความเป็นส่วนตัวของคนอื่น

317
00:23:17,063 --> 00:23:19,732
ฉันใส่แอร์พอดในบ้านตัวเองด้วยซ้ำ

318
00:23:19,816 --> 00:23:22,318
ฉันไม่ได้ประชุมซูมหรือฟังเพลงหรอก

319
00:23:24,779 --> 00:23:27,574
ฉันแค่หวังว่าจะไม่มีใครมีปฏิสัมพันธ์กับฉัน

320
00:23:32,120 --> 00:23:34,831
แล้วฉันก็ลงไปข้างล่าง เข้าไปในห้องนั่งเล่น

321
00:23:34,914 --> 00:23:37,792
และเจคกี้ หลานชายอายุ 24 ของฉันก็อยู่ที่นี่

322
00:23:37,876 --> 00:23:43,047
ใส่กางเกงบาสเกตบอลมีรูระบายอากาศ
ที่แบบว่าขาดปริไปทั่วเลย

323
00:23:43,131 --> 00:23:44,132
ใส่ซะจนเปื่อย

324
00:23:44,215 --> 00:23:45,884
แน่ละว่าไม่ใส่รองเท้า ทำไมกันนะ

325
00:23:45,967 --> 00:23:48,887
แล้วเขาก็นั่งอยู่บนโซฟาของฉัน ยกขาขึ้นมาแบบนี้

326
00:23:51,097 --> 00:23:52,140
ใช้คอมพิวเตอร์อยู่

327
00:23:54,642 --> 00:23:56,936
โดยที่ไข่เขาแบะออกมาตรงกลางพอดี

328
00:24:05,528 --> 00:24:07,864
ฉันบอกว่า "โทษทีนะ เธอจะเอาซิการ์มั้ย

329
00:24:09,157 --> 00:24:11,868
หุบขาหน่อยได้มั้ย เธอเป็นมลพิษ
ต่อพื้นที่ทางสายตาของน้าอยู่"

330
00:24:11,951 --> 00:24:15,079
ฉันไม่เคยนั่งแบบนั้นในบ้านตัวเองด้วยซ้ำ

331
00:24:16,956 --> 00:24:21,127
แล้วฉันก็บอกว่า "เจคกี้ ทำไมเธอ
เป็นคนเดียวในบ้านนี้ที่ไม่ใส่แอร์พอด

332
00:24:21,211 --> 00:24:24,005
พวกผู้หญิงทุกคนใส่แอร์พอด แต่เธอไม่ใส่"

333
00:24:24,088 --> 00:24:26,174
เขาบอกว่า "อ้อ โทษทีครับ เชลส์ โทษที"

334
00:24:26,257 --> 00:24:28,676
วันที่สองก็เหมือนเดิม
"แอร์พอดเธออยู่ไหน" "โทษที"

335
00:24:28,760 --> 00:24:31,262
วันที่สาม ฉันบอกว่า "นี่ พ่อหูมหัศจรรย์

336
00:24:32,889 --> 00:24:35,475
แอร์พอดเธออยู่ไหน
มันดูเหมือนไข่ใบเล็กๆ สองใบ

337
00:24:35,558 --> 00:24:37,268
เธอไม่น่าจะหามันลำบากนะ"

338
00:24:44,567 --> 00:24:47,695
เขาบอกว่า "เฮ้ ผมก็แค่กำลังดู…"
เขาเป็นนักข่าวกีฬา

339
00:24:47,779 --> 00:24:52,033
ดังนั้นสิ่งที่เขาฟังอยู่ก็น่ารำคาญ
กว่าเสียงอะไรก็ตามที่ฉันอาจคิดไปถึง

340
00:24:53,034 --> 00:24:57,455
เขาบอกว่า "ผมแค่ดูการเล่นบาสเกตบอล
ของไมเคิล จอร์แดนสุดคลาสสิกนี่อยู่

341
00:24:57,539 --> 00:25:03,336
ถ้าน้ามาทางนี้ ผมก็อธิบายให้น้าฟังได้ว่า
บาสเกตบอลเขาเล่นกันยังไง"

342
00:25:07,465 --> 00:25:09,717
ฉันแบบว่า "เราอยู่ในคฤหาสน์ของน้านะ

343
00:25:20,311 --> 00:25:22,730
และขอน้าอธิบายอะไรบางอย่าง
ให้เธอฟังนะ เจคกี้

344
00:25:22,814 --> 00:25:26,651
น้าไม่สนว่าบาสเกตบอลเล่นกันยังไง

345
00:25:26,734 --> 00:25:27,694
และถ้าน้าสน

346
00:25:27,777 --> 00:25:32,490
น้าก็คงให้ความสนใจ
มาตลอด 45 ปีหลังของชีวิตน้า

347
00:25:32,574 --> 00:25:35,076
เหมือนที่น้าสนใจเรื่องดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์"

348
00:25:39,205 --> 00:25:40,999
ฉันรู้อยู่สองเรื่องเกี่ยวกับบาสเกตบอล

349
00:25:41,082 --> 00:25:43,334
ฉันรู้ว่าไมเคิล จอร์แดนเป็นเทพตลอดกาล

350
00:25:43,418 --> 00:25:46,671
ฉันได้ดูสารคดีเรื่องนั้น เดอะ ลาสต์ แดนซ์ น่ะ
ฉันเคยดูมัน

351
00:25:47,880 --> 00:25:50,508
ฉันรู้ เขาน่ะ… ใช่แล้ว
ฉันไม่เคยเห็นอะไรเหมือน…

352
00:25:50,592 --> 00:25:54,512
มีคนบางคนที่ได้รับสิทธิ์ให้นุ่ง
กางเกงบาสเกตบอลมีรูระบายอากาศ

353
00:25:55,263 --> 00:25:56,848
ที่ขาดตรงกลางน่ะ รู้มั้ย

354
00:25:56,931 --> 00:25:59,183
เขาได้รับสิทธิ์ให้ทำแบบนั้น

355
00:25:59,267 --> 00:26:02,353
นั่งอยู่กลางสารคดีของเขาเองกับวิสกี้เพียวๆ

356
00:26:02,437 --> 00:26:06,065
ตามีเส้นเลือดแดงก่ำเพราะเขาเมาตลอดเวลา

357
00:26:07,066 --> 00:26:11,529
แชมป์หกสมัยบ่นบ้าเรื่องทุกคนที่เขาเคยแข่งด้วย

358
00:26:11,613 --> 00:26:14,782
ฉันแบบว่า "นายมันสุดยอดว่ะ ไอ้เวร ใช่เลย"

359
00:26:16,784 --> 00:26:19,621
ฉันรู้สองเรื่องเกี่ยวกับบาสเกตบอล
ฉันรู้ว่าไมเคิล จอร์แดนเป็นเทพ

360
00:26:19,704 --> 00:26:23,333
และฉันก็รู้ว่าเดนเวอร์ นักเก็ตส์
ไม่เกี่ยวอะไรกับไก่ทอด

361
00:26:27,128 --> 00:26:29,756
อธิบายให้ฉันฟังว่า
บาสเกตบอลเล่นกันยังไงงั้นเหรอ

362
00:26:29,839 --> 00:26:31,549
มันแบบว่า "ให้ตายสิ"

363
00:26:31,633 --> 00:26:34,594
ฉันรู้ว่ามันต้องชวนสับสนสำหรับพวกผู้ชาย
เพราะเราเคยชอบแบบนั้น

364
00:26:34,677 --> 00:26:36,888
ฉันรู้ว่าฉันเคยทำงั้น เวลาเราอยากซั่มกับผู้ชาย

365
00:26:36,971 --> 00:26:40,683
และเขารู้เรื่องอะไรที่คุณไม่รู้น่ะ
คุณจะแบบ "ใช่สิ"

366
00:26:41,351 --> 00:26:44,937
รู้มั้ย คุณจะฟังเขาพูดเกือบทุกเรื่อง

367
00:26:45,980 --> 00:26:49,108
ฉันจะแบบว่า "เอาสิ ฉันอยากรู้ว่า
สปริงเกลอร์ทำงานยังไง"

368
00:26:54,947 --> 00:26:56,658
แต่พวกคุณน่ะทำเกินกว่าที่ควร

369
00:26:57,784 --> 00:27:00,119
พวกคุณอธิบายมากเกินไป แล้วตอนนี้เราก็โมโห

370
00:27:08,336 --> 00:27:10,546
ซีโมน พี่สาวฉันเห็นการตอบโต้กันเล็กๆ น้อยๆ นี่

371
00:27:10,630 --> 00:27:14,300
แล้วเธอก็พูดว่า "นี่ๆ ฉันรู้สึกเหมือน
พวกเด็กๆ กำลังเริ่มทำเธอหงุดหงิดแล้ว"

372
00:27:14,384 --> 00:27:16,010
ฉันแบบว่า "พี่คิดงั้นเหรอ"

373
00:27:17,303 --> 00:27:20,390
และเธอก็บอกว่า "ฉันคิดว่าเจคกี้เครียดจริงๆ"

374
00:27:20,473 --> 00:27:21,849
ฉันบอกว่า "งั้นเหรอ"

375
00:27:23,726 --> 00:27:25,895
เธอว่า "ใช่"
ฉันก็ว่า "อะไรทำให้เจคกี้เครียด"

376
00:27:25,978 --> 00:27:27,313
เธอบอกว่า "โรคระบาดนี่ไง"

377
00:27:27,397 --> 00:27:29,649
ฉันบอกว่า "มากกว่าพวกเราที่เหลือเหรอ"

378
00:27:30,400 --> 00:27:31,693
เธอบอกว่า "เขาเป็นผู้ชาย"

379
00:27:31,776 --> 00:27:36,906
เธอบอกว่า "ฉันว่ามันคงดีต่อเขา
ที่จะได้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงบ้าง

380
00:27:37,657 --> 00:27:40,326
อาจจะแบบว่าออกเดท
แบบปลอดภัยจากโควิดในสนามหลังบ้าน

381
00:27:40,410 --> 00:27:43,246
พวกเขาจะไม่แตะต้องกัน
พวกเขาจะเล่นไพ่กันหรืออะไรสักอย่าง

382
00:27:43,329 --> 00:27:46,833
ฉันก็แค่คิดว่ามันจะ… มันจะทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น"

383
00:27:46,916 --> 00:27:49,502
และฉันก็มองพี่สาวฉัน
เหมือนเธอเป็นมนุษย์ต่างดาว

384
00:27:50,545 --> 00:27:52,672
ฉันบอกว่า "พี่อยากให้เขาชวนคู่เดทมาที่บ้าน

385
00:27:52,755 --> 00:27:55,842
เพื่อพวกเขาจะได้เล่นไพ่กัน
ในสนามหลังบ้านเหรอ

386
00:27:56,342 --> 00:27:59,595
แล้วไงต่อล่ะ เขาจะชักว่าว
ลงสระว่ายน้ำของฉันเหรอ อะไร

387
00:28:00,763 --> 00:28:03,725
เกิดอะไรขึ้น ลำดับเหตุการณ์เป็นยังไง"

388
00:28:04,809 --> 00:28:09,814
ฉันบอกว่า "แล้วจะว่าไป ใครยังเล่นไพ่กันอีกล่ะ
เราเข้าฉากหนังคนชราอยู่เหรอ"

389
00:28:12,567 --> 00:28:14,736
เธอแบบว่า "มันจะดีต่ออารมณ์เขามากกว่า"

390
00:28:14,819 --> 00:28:18,489
ฉันมองพี่สาวฉันแบบว่า
"ให้ตายสิ ฉันอยากได้ค็อกเทล"

391
00:28:19,115 --> 00:28:21,534
ฉันบอกว่า "ได้สิ ซีโมน ออกไปบ้านเพื่อนฉันกัน"

392
00:28:21,617 --> 00:28:25,204
เราไปบ้านเพื่อนฉัน เราดื่มค็อกเทล
ไปสองสามแก้ว เรามึนๆ พอสมควร

393
00:28:25,913 --> 00:28:30,585
เรากลับมาบ้าน และหลานชายฉันก็อยู่ตรงนี้
นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่มีพนักในครัวฉัน

394
00:28:31,461 --> 00:28:32,545
เมาไม่รู้เรื่อง

395
00:28:33,087 --> 00:28:36,257
รู้มั้ย แบบว่าหน้าเด็กๆ เมาๆ หน้าแดงทั้งหน้า

396
00:28:37,049 --> 00:28:40,803
เอามือสองข้างกุมหัวแบบเวอร์สุดๆ

397
00:28:40,887 --> 00:28:44,307
เหมือนกับเขาแบกโลกทั้งโลกไว้บนบ่า

398
00:28:44,390 --> 00:28:46,517
เหมือนเขาเป็นนายแพทย์เฟาซีหรืออะไรสักอย่าง

399
00:28:50,938 --> 00:28:55,818
เขานั่งอยู่ตรงนั้นและฉันก็มองเขาแบบ
"ให้ตายเถอะ ล้อกันเล่นใช่มั้ย"

400
00:28:55,902 --> 00:29:00,072
ฉันถามว่า "เป็นอะไรไป เจคกี้
คืนนี้เธอไม่ได้จิ้มใครเหรอ"

401
00:29:02,825 --> 00:29:07,997
เขาเงยหน้าขึ้นแล้วก็บอกว่า
"ไม่ ผมไม่ได้จิ้ม! แล้วมันก็น่าหงุดหงิดมาก!"

402
00:29:13,294 --> 00:29:15,546
ฉันสบตากับพี่สาวฉันไม่ได้ด้วยซ้ำ

403
00:29:16,047 --> 00:29:20,301
ฉันเคยไปทำจิตบำบัดมา
ฉันรู้ว่าเมื่อไรที่ต้องพาตัวเองออกจากสถานการณ์

404
00:29:20,384 --> 00:29:22,470
เพราะฉันจะตบคน

405
00:29:23,346 --> 00:29:26,307
ฉันเลยไปจากตรงนั้น ฉันขึ้นไปชั้นบน
ไปห้องนอนผู้ใหญ่ของฉัน

406
00:29:26,390 --> 00:29:28,643
แล้วฉันก็จุดบุหรี่ไส้กัญชา แล้วก็นั่งอยู่ตรงนั้น

407
00:29:28,726 --> 00:29:31,270
และคิดเรื่องที่ฉันเพิ่งได้เห็นมา

408
00:29:36,359 --> 00:29:37,777
พี่สาวฉันขึ้นมาและพูดว่า

409
00:29:38,361 --> 00:29:39,821
"นี่ เสียใจเรื่องนั้นนะ"

410
00:29:39,904 --> 00:29:41,906
ฉันบอกว่า "พี่น่ะเสียใจ"

411
00:29:43,407 --> 00:29:47,912
ฉันบอกว่า "พี่มีลูก
อายุ 24, 21 แล้วก็ 18 อยู่ในบ้านฉัน

412
00:29:47,995 --> 00:29:51,916
เมื่อไรการเลี้ยงลูกนี่มันจะปิดฉากลงสักทีวะ"

413
00:29:54,043 --> 00:29:55,878
เธอพูดว่า "มันเป็นหน้าที่ฉัน"

414
00:29:57,129 --> 00:29:58,047
ฉันก็ว่า "อะไรนะ"

415
00:29:58,130 --> 00:30:00,716
เธอพูดว่า "มันเป็นหน้าที่ฉันที่ต้องฟังเขา"

416
00:30:00,800 --> 00:30:04,512
ฉันบอกว่า "มันเป็นหน้าที่พี่เหรอ
ที่ต้องฟังลูกชายอายุ 24 ของพี่

417
00:30:04,595 --> 00:30:08,015
บ่นบ้าคร่ำครวญว่าเขาหื่นแค่ไหน

418
00:30:08,099 --> 00:30:10,184
ระหว่างเกิดโรคระบาดทั่วโลก

419
00:30:10,268 --> 00:30:13,187
ซึ่งมีคนเป็นพันๆ ตายไปทุกวัน

420
00:30:13,271 --> 00:30:15,064
พี่รู้มั้ยว่าใครอีกที่หื่น

421
00:30:20,695 --> 00:30:24,740
รู้มั้ยว่าใครเอาไมเคิล จอร์แดนไปติ้ว
ได้แม่งแปดสัปดาห์แล้ว

422
00:30:26,158 --> 00:30:29,829
และก็ทำอะไรกับมันไม่ได้
เพราะพี่ไม่ยอมไสหัวออกจากบ้านฉันไป"

423
00:30:32,498 --> 00:30:33,416
พวกเขาเลยกลับไป

424
00:30:35,126 --> 00:30:38,629
แล้วก็ได้เวลาเดินหน้า
ฉันแบบว่า "มาจัดการเรื่องนี้กัน"

425
00:30:39,130 --> 00:30:42,592
ฉันไปซื้อชุดตรวจโควิดที่บ้านของตัวเองมา

426
00:30:42,675 --> 00:30:46,470
ซึ่งแปลว่าฉันอาจแยงจมูกใครก็ตามที่อาจมาจิ้มฉัน

427
00:30:46,554 --> 00:30:48,514
ที่โผล่มาในสนามหลังบ้านฉันได้

428
00:30:48,598 --> 00:30:49,557
พวกเขาจะมาที่บ้าน

429
00:30:49,640 --> 00:30:52,852
ฉันจะจัดเวลาที่พวกเขามาให้เหลื่อมกัน
เพราะฉันไม่ใช่คนโง่

430
00:30:54,645 --> 00:30:57,648
ฉันจะให้คนมาเจ็ดโมง มาแปดโมง มาเก้าโมง

431
00:30:57,732 --> 00:30:59,859
ฉันรู้ว่าพวกนั้นจะไม่ใช่โฮมรันทุกคนหรอก

432
00:30:59,942 --> 00:31:02,612
ดังนั้นพวกเขาก็จะมา ฉันจะแยงจมูกพวกเขา

433
00:31:02,695 --> 00:31:05,656
ฉันจะวิ่งเข้าไปในครัว เอามันใส่เข้าไปในหลอด

434
00:31:05,740 --> 00:31:09,744
แล้วมันก็ใช้เวลาประมาณ 30 นาทีในการตรวจ

435
00:31:10,328 --> 00:31:11,996
และภายใน 30 นาทีนั้น

436
00:31:12,079 --> 00:31:15,583
ฉันก็กลับออกไปข้างนอกและสัมภาษณ์พวกเขา
จากระยะห่าง 1.8 เมตรได้

437
00:31:16,876 --> 00:31:19,086
และถ้าพวกเขาพูดอะไรน่ารำคาญ

438
00:31:20,212 --> 00:31:21,547
หรือฉันเห็นแหวนนิ้วก้อย

439
00:31:21,631 --> 00:31:23,341
ฉันก็จะบอกว่า "คุณเป็นโควิด

440
00:31:26,218 --> 00:31:28,137
ตอนนี้คุณต้องกักตัวสองสัปดาห์"

441
00:31:32,016 --> 00:31:34,977
ผู้ชายคนแรกที่มาบ้านฉันไม่ใช่สเป็กฉันซะทีเดียว

442
00:31:35,061 --> 00:31:38,731
เขามีกล้ามไม่น้อยเลย มีกล้ามมากไป
คือเขาดูเหมือนเพิ่งมาจากยิม

443
00:31:39,357 --> 00:31:40,566
มีรอยสักเต็มไปหมด

444
00:31:40,650 --> 00:31:44,403
ซึ่งก็ไม่ใช่สเป็กฉันเหมือนกัน
แต่เราเจอโรคระบาดอยู่ ฉันจะไม่เรื่องมากนัก

445
00:31:45,237 --> 00:31:46,197
ฉันจนตรอกน่ะ

446
00:31:47,531 --> 00:31:52,119
ฉันสัมภาษณ์เขา ฉันก็แบบ "โอเค"
ฉันนึกภาพเขาอยู่ในตัวฉันได้

447
00:31:55,206 --> 00:31:57,833
ฉันเข้าไปข้างใน
ดูผลตรวจโควิดของเขา มันเป็นลบ

448
00:31:57,917 --> 00:32:00,169
ฉันกลับออกมา ฉันบอกว่า "อีกแค่คำถามเดียว"

449
00:32:00,252 --> 00:32:03,965
ฉันหวาดระแวงนิดหน่อย
เราทุกคนหวาดระแวงนิดหน่อยเมื่อมาถึงตอนนี้

450
00:32:04,048 --> 00:32:07,009
นี่คือตอนที่ฉันยังเอาวินเด็กซ์
ฆ่าเชื้ออาหารกลับบ้านของฉันอยู่

451
00:32:11,263 --> 00:32:12,974
ฉันบอกว่า "อีกแค่คำถามเดียว

452
00:32:13,057 --> 00:32:15,768
ในเชิงจริยธรรม คุณคิดว่า
อะไรเหมาะสมในช่วงเวลานี้"

453
00:32:16,352 --> 00:32:18,396
เขาบอกว่า "เอ้อ ผมใส่หน้ากากตลอดเวลา"

454
00:32:18,479 --> 00:32:20,731
ฉันบอกว่า "ยอด ฉันสนใจแค่นั้นแหละ"

455
00:32:20,815 --> 00:32:22,608
เขาบอกว่า "แต่ผมว่ามันไม่ได้ผล"

456
00:32:23,734 --> 00:32:25,695
ฉันบอกว่า "อะไรนะ คุณว่าไงนะ"

457
00:32:26,946 --> 00:32:29,031
เขาก็ว่า "อะไรนะ"
ฉันถามว่า "คุณเป็นใคร หมอเหรอ"

458
00:32:29,115 --> 00:32:31,283
"ไม่" "คุณเป็นนักวิทยาศาสตร์เหรอ"

459
00:32:31,367 --> 00:32:33,577
"ไม่" "คุณเป็นบุรุษพยาบาลเหรอ"

460
00:32:34,078 --> 00:32:37,456
"ไม่" "งั้นใครจะสนวะ
ว่าคุณคิดว่าหน้ากากได้ผลหรือเปล่า

461
00:32:37,540 --> 00:32:39,709
ใครจะสนวะเรื่องความเห็นโง่ๆ ของคุณ

462
00:32:40,418 --> 00:32:42,128
คุณพูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ

463
00:32:45,214 --> 00:32:47,550
ตอนนี้คุณเป็นโควิดแล้ว
ไสหัวออกไปจากบ้านฉันซะ!

464
00:32:47,633 --> 00:32:50,511
ออกไปเลย! กลับบ้านไป
ฉันอยากให้คุณคิดเรื่องที่คุณทำลงไป

465
00:32:50,594 --> 00:32:52,221
ฉันกำลังจะอึ๊บคุณอยู่เลยนะ"

466
00:32:54,807 --> 00:32:57,268
ผู้ชายคนที่สองมาที่บ้านฉันในหนึ่งชั่วโมงต่อมา

467
00:32:57,351 --> 00:33:01,480
ภายใน 30 วินาที เขาก็อยู่ในสนามหลังบ้านฉัน
และบอกว่าเขาทำไข่ตัวเองเจ็บ

468
00:33:05,276 --> 00:33:06,819
ที่ยิมตอนเช้าวันนั้น

469
00:33:08,320 --> 00:33:11,449
ฉันจะไม่มีวันเข้าใจว่า
ทำไมผู้ชายที่ชอบเพศตรงข้าม

470
00:33:11,532 --> 00:33:14,869
คิดว่าการพูดถึงไข่ตัวเอง
เป็นเรื่องเหมาะสมไม่ว่าตอนไหน

471
00:33:16,579 --> 00:33:20,041
อย่าว่าแต่การเจอกันครั้งแรก
กับคนที่อาจคบกันเลย

472
00:33:20,124 --> 00:33:23,711
ฉันอยากให้ผู้ชายที่ชอบเพศตรงข้ามทุกคน
ที่นั่งอยู่ที่นี่ในคืนนี้

473
00:33:23,794 --> 00:33:27,048
คิดถึงเวลาที่คุณไปเดทกับผู้หญิงครั้งแรก

474
00:33:27,131 --> 00:33:29,091
แล้วคุณได้ยินคำว่า "แคม"

475
00:33:37,725 --> 00:33:40,061
มันไม่เคยเกิดขึ้น ไม่เคย ไม่เคยเกิดขึ้นเลย

476
00:33:40,144 --> 00:33:41,520
ในประวัติศาสตร์โลก

477
00:33:41,604 --> 00:33:42,646
ไม่มีผู้หญิงที่ชอบเพศตรงข้าม…

478
00:33:42,730 --> 00:33:43,689
อาจจะมีพวกเลสเบี้ยน

479
00:33:43,773 --> 00:33:44,940
แต่ไม่มีผู้หญิงที่ชอบเพศตรงข้าม

480
00:33:46,067 --> 00:33:49,445
ที่เคยพูดแบบว่า "โอ๊ย
ฉันเจ็บน่าดูเลยข้างล่างนั่น

481
00:33:51,155 --> 00:33:53,115
มันเป็นวันธงชาติ คุณก็รู้ว่ามันเป็นยังไง"

482
00:33:53,199 --> 00:33:54,825
ไม่เคยเลย!

483
00:33:58,370 --> 00:34:02,708
ไม่มีผู้หญิงคนไหนบอกว่า "โอ๊ย แคมฉัน
กระแทกจักรยานออกกำลังกายเมื่อเช้า"

484
00:34:10,925 --> 00:34:12,009
เหลือเชื่อเลย

485
00:34:12,093 --> 00:34:17,181
แค่จะบอกให้พวกคุณๆ ผู้ชายทุกคนรู้ไว้นะ
มันเกิดขึ้นกับเราทุกครั้งที่เราขี่จักรยานออกกำลัง

486
00:34:22,394 --> 00:34:23,979
ดังนั้นก็แมนหน่อย พวกใจปลาซิวเอ๊ย

487
00:34:26,023 --> 00:34:30,236
ฉันนี่แบบ "เกิดอะไรขึ้น
ดูสิว่าฉันน่ารักขนาดไหน ดูฉันสิ"

488
00:34:30,736 --> 00:34:33,989
ฉันไม่เคยดูดีไปกว่านี้เลยนะ
นมฉันเป็นของจริง ก้นฉันก็น่าฟัด

489
00:34:34,073 --> 00:34:37,660
ฉันพร้อมจะกระจายความรักของฉันไปทั่วเมือง

490
00:34:38,285 --> 00:34:40,663
และพวกผู้ชายก็ทำให้มันเป็นไปไม่ได้

491
00:34:41,914 --> 00:34:44,375
ฉันแบบว่า "ฉันจะต้องไปแคนาดา"

492
00:34:46,502 --> 00:34:50,589
ผู้ชายแคนาดาอาจจะน่าเบื่อหน่อย
แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ทำตัวเหมาะสม

493
00:34:51,173 --> 00:34:54,552
ไม่มีชาวแคนาดาคนไหนทะเลาะกันที่ร้านขายยา

494
00:34:54,635 --> 00:34:57,304
เรื่องการใส่หน้ากากระหว่างมีโรคระบาด

495
00:34:57,805 --> 00:35:00,224
ไม่มีชายชาวแคนาดาคนไหนพูดถึงไข่ตัวเอง

496
00:35:00,307 --> 00:35:03,227
ภายใน 30 วินาทีแรกที่มีปฏิสัมพันธ์กัน

497
00:35:04,728 --> 00:35:06,939
และฉันก็ชอบเล่นสกี นั่นคือเรื่องที่ฉันหลงใหล

498
00:35:08,232 --> 00:35:10,276
ฉันเลยรักแคนาดาเพราะเหตุผลนั้น

499
00:35:11,110 --> 00:35:13,821
และระหว่างเกิดโควิด
ฉันก็รู้ตัวว่าฉันไม่มีงานอดิเรกที่ทำประจำ

500
00:35:13,904 --> 00:35:16,782
คนอื่นๆ ตื่นเต้นที่จะได้ออกไปเดินเล่นไกลๆ

501
00:35:16,866 --> 00:35:18,242
หรือเล่นเกมแนวไขปริศนา

502
00:35:19,451 --> 00:35:20,536
หรือทำงานฝีมือ

503
00:35:20,619 --> 00:35:22,454
ฉันน่ะแบบ "ตายแล้ว"

504
00:35:22,538 --> 00:35:23,831
ฉันมีเรื่องที่สนใจอยู่สามเรื่อง

505
00:35:23,914 --> 00:35:27,042
ฉันชอบสูบกัญชา ฉันชอบอ่านหนังสือ
และฉันก็ชอบเล่นสกีว่ะ

506
00:35:27,126 --> 00:35:28,460
นั่นคือเรื่องที่ฉันหลงใหล

507
00:35:34,425 --> 00:35:35,843
ฉันไม่มีความสนใจอื่นๆ

508
00:35:35,926 --> 00:35:38,679
ฉันไม่รู้วิธีเต้นหรือร้องเพลง

509
00:35:39,555 --> 00:35:43,309
ถึงแม้ว่าตอนฉันยังเด็ก
ฉันจะมีความมั่นใจแบบผิดๆ เยอะมาก

510
00:35:45,686 --> 00:35:48,022
และฉันก็เชื่อว่าฉันเต้นได้ และฉันร้องเพลงได้

511
00:35:48,105 --> 00:35:51,609
และเชื่อว่าโลกนี้จะเป็นที่ที่ดีขึ้น
เมื่อฉันเริ่มทำแบบนั้น

512
00:35:52,568 --> 00:35:56,197
โอกาสแรกที่ฉันได้รับน่ะ
ตอนนั้นฉันอายุ 12 อยู่มัธยมต้น

513
00:35:56,280 --> 00:35:59,283
แล้วก็มีการคัดตัวเชียร์ลีดเดอร์
และฉันก็แบบว่า "นี่แหละ"

514
00:35:59,366 --> 00:36:02,995
นี่คือช่วงเวลาของฉัน ที่ฉันจะได้รับ
การยอมรับนับถือที่ฉันเชื่อว่าตัวเองควรได้รับ

515
00:36:03,662 --> 00:36:05,539
ฉันไปเข้าร่วมคัดตัวเชียร์ลีดเดอร์นั่น

516
00:36:05,623 --> 00:36:07,625
พวกเขามีท่าชุดหนึ่งที่ทุกคนต้องเรียนรู้

517
00:36:07,708 --> 00:36:10,085
ฉันแบบว่า "ช่างแม่งสิ ฉันมีท่าของฉันเองโว้ย"

518
00:36:16,383 --> 00:36:17,218
ใช่เลย

519
00:36:20,012 --> 00:36:22,473
ฉันเดินออกจากโรงเรียนในวันนั้น
อย่างภาคภูมิมาก

520
00:36:22,556 --> 00:36:26,268
เป็นครั้งแรกในชีวิตการเรียนประถม
หรือมัธยมต้นของฉัน

521
00:36:26,352 --> 00:36:27,853
ที่ฉันแบบ "ฉันเอาเรื่องนี้อยู่หมัด"

522
00:36:28,562 --> 00:36:33,067
แล้วฉันก็มาแต่เช้าตรู่วันถัดมา
และตรงดิ่งไปที่ไวท์บอร์ด

523
00:36:33,150 --> 00:36:37,196
ที่ที่พวกเขาเขียนชื่อทุกคน
ที่ได้เข้าทีมเชียร์ลีดเดอร์ลงไป

524
00:36:37,279 --> 00:36:39,365
และตอนที่ฉันเข้าไปใกล้ไวท์บอร์ดนั่น

525
00:36:39,865 --> 00:36:41,951
พยาบาลโรงเรียนก็ดักฉันไว้

526
00:36:44,245 --> 00:36:45,746
เธอบอกว่า "ที่รัก

527
00:36:46,580 --> 00:36:49,416
เราทุกคนเห็นการคัดตัว
เชียร์ลีดเดอร์ของเธอเมื่อวานแล้ว

528
00:36:50,000 --> 00:36:53,003
และฉันก็ต้องให้เธอมาห้องพยาบาลกับฉัน

529
00:36:53,545 --> 00:36:56,048
เราจะได้ตรวจเธอได้ว่ากระดูกสันหลังคดมั้ย"

530
00:37:07,893 --> 00:37:10,104
ฉันนั่งอยู่ในห้องทำงานเธอแล้วก็ถามว่า

531
00:37:10,604 --> 00:37:12,106
"ตกลงหนูได้เข้าทีมมั้ยคะ"

532
00:37:15,985 --> 00:37:18,696
เธอบอกว่า "ไม่ ที่รัก เธอไม่ได้เข้าทีมไหน"

533
00:37:20,197 --> 00:37:24,535
เธอบอกว่า "พอเธอกลับบ้าน
เราต้องให้เธอขอหลักฐาน

534
00:37:24,618 --> 00:37:26,954
การฉีดวัคซีนป้องกันโรคโปลิโอ
จากพ่อแม่เธอด้วย

535
00:37:28,455 --> 00:37:30,374
หลังเธอเป็นอะไรสักอย่าง"

536
00:37:32,459 --> 00:37:36,714
ฉันกลับบ้านวันนั้น ฉันอึ้งมากๆ
ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเกิดอะไรขึ้น

537
00:37:36,797 --> 00:37:40,342
ฉันย่ำเท้าโครมๆ กลับบ้าน ฉันเดินกลับบ้าน…
ฉันเดือดดาลมาก

538
00:37:40,426 --> 00:37:42,344
ฉันเปิดประตูหน้าบ้านแล้วก็กระแทกมัน

539
00:37:42,428 --> 00:37:45,764
เดินเข้าไปในครัวของแม่ฉัน
ที่ที่แม่ทำมะกะโรนีอบชีสอยู่

540
00:37:45,848 --> 00:37:48,350
เพราะแม่คิดว่ามันเป็นอาหารว่างที่ดีต่อสุขภาพ

541
00:37:49,810 --> 00:37:53,522
แล้วฉันก็บอกว่า "นี่! หนูไปคัดตัว
เข้าทีมเชียร์ลีดเดอร์เมื่อวาน

542
00:37:53,605 --> 00:37:56,817
แล้ววันนี้พยาบาลโรงเรียน
ก็ตรวจหนูหาอาการกระดูกสันหลังคด

543
00:37:57,526 --> 00:37:59,528
แม่รู้อะไรเรื่องนั้นมั้ยคะ"

544
00:38:00,362 --> 00:38:03,741
แม่หันกลับมาแล้วก็บอกว่า
"เราเคยบอกลูกแล้วว่าอย่าเต้นเป็นอันขาด"

545
00:38:13,167 --> 00:38:14,251
แต่ฉันไม่ได้โง่

546
00:38:14,335 --> 00:38:17,546
ฉันรู้ว่าการวินิจฉัยโรคสองโรคนั่นน่ะ
โปลิโอ กระดูกสันหลังคด

547
00:38:17,629 --> 00:38:19,757
ฉันแบบว่า "นี่จะมีประโยชน์ในภายหลัง

548
00:38:19,840 --> 00:38:21,717
ฉันจะเก็บเรื่องนั้นไว้ก่อน"

549
00:38:22,718 --> 00:38:23,844
และมันก็ไม่นานเลย

550
00:38:23,927 --> 00:38:26,889
ฉันมีสอบภาษาเยอรมันในไม่กี่สัปดาห์ต่อมา
และฉันก็ตื่นขึ้นมา

551
00:38:26,972 --> 00:38:31,310
คุณรู้ใช่มั้ย เวลาคุณตื่นมาสมัยเรียนม.ต้น
แล้วก็นึกได้ว่าคุณไม่ได้ดูหนังสือน่ะ

552
00:38:31,393 --> 00:38:35,481
ฉันลุกพรวดจากเตียง ฉันแบบ "เวรแล้ว
ฉันไม่ได้ดูหนังสือสอบภาษาเยอรมัน"

553
00:38:35,564 --> 00:38:38,442
ฉันไม่สนเรื่องเรียนภาษาเยอรมัน
เพราะฉันเป็นยิว

554
00:38:43,155 --> 00:38:44,239
มันยังเร็วเกินไป

555
00:38:47,659 --> 00:38:50,120
ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าของแม่เดินมาตามทางเดิน

556
00:38:50,204 --> 00:38:53,832
ฉันก็แค่นั่งบนเตียง เหยียดขาออกไป
แม่เปิดประตู แล้วฉันก็แบบ…

557
00:38:55,876 --> 00:38:57,586
ฉันบอกว่า "หนูไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

558
00:38:57,669 --> 00:39:00,798
หนูไม่รู้ว่านี่โรคโปลิโอกำเริบหรืออะไร

559
00:39:02,257 --> 00:39:03,759
หนูตื่นมาเป็นแบบนี้"

560
00:39:05,010 --> 00:39:07,346
แม่ฉันจะเหล่มองฉัน

561
00:39:07,429 --> 00:39:10,724
เพราะฉันเป็นเด็กขี้โกหกตอนโตขึ้นมา
ฉันโกหกมันทุกเรื่อง

562
00:39:10,808 --> 00:39:12,976
และพ่อแม่ฉันก็รู้ว่าฉันเป็นคนขี้โกหก

563
00:39:13,060 --> 00:39:15,938
แม่ฉันบอกว่า "อ้อ จริงเหรอ
ตอนนี้ลูกเป็นโปลิโอแล้วเหรอ"

564
00:39:16,021 --> 00:39:18,649
ฉันบอกว่า "หนูไม่รู้ว่ามันจะเป็นอะไรได้อีก"

565
00:39:20,150 --> 00:39:23,695
ฉันบอกว่า "มันได้แต่
กางออกไปแบบนั้น เข่ามันไม่ยอมงอ

566
00:39:24,530 --> 00:39:25,364
อะไรล่ะ…"

567
00:39:26,365 --> 00:39:29,368
แม่บอกว่า "ถ้าลูกคิดว่าลูกเป็นโปลิโอ
เราก็ต้องไปห้องฉุกเฉินกัน

568
00:39:29,451 --> 00:39:32,121
ลูกจะนั่งอยู่บ้านดูละครน้ำเน่าทั้งวันไม่ได้"

569
00:39:32,204 --> 00:39:33,622
ฉันก็แบบ "ไปกันเถอะค่ะ"

570
00:39:41,880 --> 00:39:44,299
แล้วแม่ก็ไม่รู้จะทำยังไง แม่งงจนเหวอ

571
00:39:44,383 --> 00:39:45,300
แม่บอกว่า "เอ่อ…"

572
00:39:45,384 --> 00:39:48,137
แม่ส่งกางเกงยีนฟอกของฉันบนพื้นมาให้

573
00:39:48,220 --> 00:39:51,473
แม่โยนมันใส่ฉันแล้วก็ว่า "ถ้าเราจะไป
ห้องฉุกเฉินกัน ก็นุ่งกางเกงยีนนั่นซะ"

574
00:39:51,557 --> 00:39:54,726
ฉันก็แบบ "โอเค" ฉันอายุ 12
ฉันรู้วิธีทำกายบริหารท่ากรรไกร

575
00:39:54,810 --> 00:39:55,644
ฉันแบบ…

576
00:39:57,229 --> 00:39:59,731
ขยับๆ ขาข้างหนึ่งลงมา แล้วก็สลับข้าง

577
00:39:59,815 --> 00:40:03,652
ตลอดเวลานั่นฉันก็สบตาแม่
เหมือนตุ๊กตาผีชัคกี้นั่นเลย

578
00:40:03,735 --> 00:40:05,112
ฉันแบบว่า "ใช่แล้วโว้ย"

579
00:40:06,155 --> 00:40:09,533
แล้วฉันก็ขยับๆ ดึงๆ มันขึ้นมาถึงเอว
ฉันโดดขึ้นยืน ฉันบอกว่า "ไปกันเถอะ"

580
00:40:16,540 --> 00:40:18,250
แล้วเราก็ไปโรงพยาบาลกัน

581
00:40:18,333 --> 00:40:20,669
และฉันก็อยู่ในชุดคนไข้นี่

582
00:40:20,752 --> 00:40:22,296
นอนบนเตียงเข็น

583
00:40:22,379 --> 00:40:26,091
และหมอก็เข้ามาพร้อมกับเข็มเล่มนี้
ที่ยาวสักสี่นิ้วได้

584
00:40:26,175 --> 00:40:30,304
และเริ่มจิ้มฉันตั้งแต่ข้อเท้าไล่ขึ้นมาจนถึงต้นขาฉัน

585
00:40:30,387 --> 00:40:33,265
เขาบอกว่า "รู้สึกถึงเจ้านี่มั้ย" ฉันก็แบบ "ไม่

586
00:40:34,933 --> 00:40:37,186
หนูบอกแล้วว่าหนูไม่รู้สึกอะไร"

587
00:40:38,395 --> 00:40:42,816
ตลอดเวลานั่นฉันแบบว่า "ให้ตายสิ ฉันอยากให้
ตัวเองรู้มาก่อนว่านี่คือการทดสอบโปลิโอ

588
00:40:45,235 --> 00:40:47,988
ฉันคงจะเลือกโรคที่น่าเชื่อกว่านี้

589
00:40:48,489 --> 00:40:50,407
อย่างเช่นหนองในเทียมหรืออะไรสักอย่าง"

590
00:40:54,369 --> 00:40:55,704
แล้วพอจบการตรวจนั่น

591
00:40:55,787 --> 00:40:58,165
เขาก็ปิดม่านเพื่อคุยกับแม่ฉันเป็นการส่วนตัว

592
00:40:58,248 --> 00:41:01,126
และเขาก็บอกว่า "ลูกสาวคุณไม่ได้เป็นโปลิโอ

593
00:41:01,210 --> 00:41:03,212
และไม่ได้กระดูกสันหลังคด

594
00:41:03,712 --> 00:41:06,340
แต่เธอต้องเข้ารับการประเมินอาการทางจิต"

595
00:41:16,183 --> 00:41:19,269
ฉันแบบว่า "นั่นฟังดูเหมือนจะได้หยุดเรียนอีกวัน"

596
00:41:20,646 --> 00:41:22,773
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่การเล่นสกีสำคัญกับฉันมาก

597
00:41:22,856 --> 00:41:25,275
เพราะฉันใช้เวลานานมากกว่าจะเก่งเรื่องนั้น

598
00:41:25,359 --> 00:41:27,152
เพราะร่างกายฉันทำงานไม่สัมพันธ์กัน

599
00:41:27,236 --> 00:41:29,863
และฉันก็จริงจังกับการเล่นสกีมาก

600
00:41:29,947 --> 00:41:32,699
ที่ประจำของฉันคือวิสท์เลอร์ แคนาดา
นั่นคือที่ที่ฉันชอบไป

601
00:41:32,783 --> 00:41:35,786
ฉันไปกับครอบครัวทุกปีช่วงคริสต์มาส

602
00:41:35,869 --> 00:41:39,248
ฉันไปทุกปีในวันเกิดฉัน
เพื่อไปถ่ายวิดีโอเปลือยอก

603
00:41:44,962 --> 00:41:48,882
แต่ปัญหาเดียวของฉัน
คือจะเอาหมาไปด้วยหรือทิ้งมันไว้ที่นี่

604
00:41:48,966 --> 00:41:51,593
เพราะฉันไม่รู้ว่าฉันจะกลับมาได้มั้ย

605
00:41:51,677 --> 00:41:53,595
คือตอนนั้นพรมแดนคุมเข้มน่าดู

606
00:41:53,679 --> 00:41:57,015
และฉันก็มีหมาสองตัว
ที่เหลือรอดจากมหากาพย์เรื่องแกรี่

607
00:41:58,475 --> 00:41:59,893
และฉันไม่อยากทิ้งพวกมันไว้ที่นี่

608
00:41:59,977 --> 00:42:02,563
เพราะพวกมันเชื่อไปแล้วว่ามาเบลล์ แม่บ้านฉัน

609
00:42:02,646 --> 00:42:04,064
เป็นแม่แท้ๆ ของมัน

610
00:42:05,023 --> 00:42:06,900
และฉันก็เป็นออแพร์แรดร่านที่ไหนไม่รู้

611
00:42:06,984 --> 00:42:10,612
ที่มาเดินนวยนาดอยู่ในบ้านทุกสามหรือสี่สัปดาห์

612
00:42:11,196 --> 00:42:15,033
ฉันไม่รู้ว่ามาเบลล์
ซ่อนเนยถั่วไว้ในกางเกงในเธอมั้ย

613
00:42:16,326 --> 00:42:17,995
แต่ฉันเชื่อว่าเธอทำงั้น

614
00:42:19,037 --> 00:42:20,831
เพราะฉันเป็นคนที่ไปสถานสงเคราะห์นั่น

615
00:42:20,914 --> 00:42:24,501
ฉันรู้มากพอที่จะรู้ว่า
เราต้องเป็นคนไปรับอุปการะหมาเรา

616
00:42:24,585 --> 00:42:26,962
เพื่อให้พวกมันรู้ว่าเราเป็นแม่

617
00:42:28,088 --> 00:42:31,425
และฉันก็ไปสถานสงเคราะห์เชาเชา
เพราะนั่นเป็นหมาพันธุ์โปรดของฉัน

618
00:42:31,508 --> 00:42:33,260
พวกมันดูเหมือนตุ๊กตาหมีตัวเป็นๆ

619
00:42:33,343 --> 00:42:35,804
กับลิ้นสีม่วงของมันและหางที่ชี้ขึ้นไปนั่น

620
00:42:35,887 --> 00:42:37,931
พวกมันทำตัวห่างเหิน ฉันก็เคารพเรื่องนั้นด้วย

621
00:42:39,683 --> 00:42:43,562
ฉันไปสถานสงเคราะห์เชาเชา ฉันบอกว่า
"ฉันกำลังหาเชาเชาลูกผสมแบบไหนก็ได้

622
00:42:43,645 --> 00:42:46,315
ถ้าเป็นโรคอ้วนนิดหน่อยก็จะดี คุณมีอะไรบ้าง"

623
00:42:47,482 --> 00:42:50,944
และเธอก็บอกว่า
"เรามีคู่พี่ชายน้องสาวที่มาด้วยกัน"

624
00:42:52,738 --> 00:42:54,948
ฉันก็แบบ "นั่นฟังดูดีสำหรับฉัน"

625
00:42:55,449 --> 00:42:58,368
ฉันมาจากครอบครัวใหญ่
ฉันชอบกลไกความสัมพันธ์แบบพี่น้อง

626
00:42:58,452 --> 00:43:00,078
ฉันแบบว่า "พาพวกมันออกมาสิ"

627
00:43:00,162 --> 00:43:04,875
ฉันจะไม่มีวันลืมภาพนี้
ที่เห็นเจ้าหมาตัวผู้นั่นอ้อมหัวมุมมา

628
00:43:04,958 --> 00:43:07,419
และก้นมันก็ใหญ่เบิ้มมาก

629
00:43:08,587 --> 00:43:12,549
จนถึงแม้ว่ามันจะวิ่งมาหาฉันอยู่
นั่นก็ยังเป็นส่วนแรกที่ฉันเห็น

630
00:43:14,426 --> 00:43:16,595
และมันก็มีเนื้อตรงคอที่ฉันชอบนั่น

631
00:43:16,678 --> 00:43:19,431
เนื้อตรงคอนั่นแกว่งไปแกว่งมา

632
00:43:19,514 --> 00:43:23,352
และมันก็มีเนื้อตรงรักแร้ที่ส่ายไปส่ายมาเหมือนกัน

633
00:43:23,435 --> 00:43:27,648
ฉันแบบว่า "ตายแล้ว
นี่เป็นหมาที่คุณซ่อนเครื่องประดับในตัวมันได้"

634
00:43:30,734 --> 00:43:33,028
แล้วตัวเมียนั่นน่ะ ฉบับน้องสาวของมัน

635
00:43:33,111 --> 00:43:36,281
นั่นเป็นเหมือนฉบับตัวเมียของมันที่เป็นเนื้อชิ้นจิ๋ว

636
00:43:36,365 --> 00:43:38,367
เดินอ้อมหัวมุมมา และมันก็โทรมกว่า

637
00:43:38,450 --> 00:43:42,162
มันดูเหมือนเพิ่งลงรถบัสมาจากกัวดาลาฮารา

638
00:43:44,081 --> 00:43:46,166
ขนมันร่วงเป็นหย่อมๆ ตรงหลัง

639
00:43:46,249 --> 00:43:50,087
โกร๋นน่ะ แบบว่า หางโกร๋น
มันใส่ต่างหูเพชรข้างหนึ่งที่หู

640
00:43:50,170 --> 00:43:53,006
ฉันนี่แบบ "ให้ตาย ถอยไปเลยนะโว้ย นังบ้า

641
00:43:53,507 --> 00:43:55,592
แกปลอดภัยแล้ว แกอยู่กับแม่"

642
00:43:58,720 --> 00:44:04,059
แล้วผู้หญิงจากสถานสงเคราะห์นั่นก็บอกว่า
"พวกมันชื่อเบอร์แทรนด์กับเบอร์นิซ"

643
00:44:08,105 --> 00:44:10,774
ฉันนี่เกือบจะถึงจุดสุดยอดมันตรงนั้นบนพื้นดินเลย

644
00:44:12,025 --> 00:44:15,028
ฉันต้องละสายตาจากมัน
มันจะได้ไม่คิดว่าฉันเป็นนักล่า

645
00:44:15,112 --> 00:44:19,533
ฉันนี่แบบ "ให้ตายสิ ฉันตั้งใจ
จะตั้งชื่อมันแบบนั้นพอดี!"

646
00:44:20,992 --> 00:44:22,119
ฉันช้อนตัวพวกมันขึ้นมาทันที

647
00:44:22,202 --> 00:44:25,247
ฉันแบบ "มาเถอะ พวกแก
ตอนนี้ฉันเป็นแม่พวกแกแล้ว ไปกันเถอะ"

648
00:44:25,747 --> 00:44:28,792
ฉันต้องพาพวกมันตรงไปหาสัตวแพทย์
เพราะมันเป็นหมาที่ช่วยเหลือมา

649
00:44:28,875 --> 00:44:31,086
และฟันของเบอร์นิซก็แย่มาก

650
00:44:32,087 --> 00:44:34,047
ดูอย่างกับมันมาจากลอนดอน

651
00:44:42,347 --> 00:44:46,685
แล้วสัตวแพทย์นั่นก็โทรหาฉัน และบอกว่า
"สวัสดีค่ะ เรากำลังจะเข้าผ่าตัดตอนนี้เลย

652
00:44:46,768 --> 00:44:48,186
และฉันก็แค่อยากบอกให้คุณรู้

653
00:44:48,270 --> 00:44:51,440
ว่าเราอาจต้องถอนฟันเบอร์นิซออกหมด"

654
00:44:52,232 --> 00:44:56,361
ฉันนี่แบบ "ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด
มันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว

655
00:45:01,616 --> 00:45:04,286
มันจะไม่ย้ายเข้าไปอยู่
เบลแอร์โดยไม่มีฟัน โอเคนะ"

656
00:45:04,369 --> 00:45:07,998
จะเป็นไก่รองบ่อนกว่านี้ได้อีกมั้ย
มันต้องมีฟันสองซี่เป็นอย่างน้อย

657
00:45:09,082 --> 00:45:12,502
มันจะได้เคี้ยวอาหาร
และป้องกันตัวได้ในกรณีฉุกเฉิน

658
00:45:13,378 --> 00:45:16,673
แล้วสัตวแพทย์นั่นก็บอกว่า
"และเบิร์ทก็ต้องลดน้ำหนักลงเจ็ดโลครึ่ง"

659
00:45:16,757 --> 00:45:18,216
ฉันตัดสายใส่นังตัวแสบนั่นเลย

660
00:45:20,886 --> 00:45:22,262
ฉันพูดกับแม่บ้านฉันว่า

661
00:45:22,345 --> 00:45:25,390
"ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม
เราห้ามเหยียดหุ่นหมาตัวนี้เด็ดขาด

662
00:45:25,474 --> 00:45:28,143
ตรงข้ามเลย เราจะเพิ่มขนาดตัวมันด้วย"

663
00:45:29,895 --> 00:45:31,897
แล้วฉันก็ทำพลาดครั้งใหญ่

664
00:45:32,522 --> 00:45:34,775
ฉันไปที่อื่นเร็วเกินไปหลังจากรับเลี้ยงหมาพวกนี้

665
00:45:34,858 --> 00:45:36,777
ฉันไม่รู้ว่านั่นเป็นกฎ

666
00:45:36,860 --> 00:45:38,695
ฉันก็แค่หายหน้าไป 48 ชั่วโมง

667
00:45:39,237 --> 00:45:40,363
แล้วฉันก็กลับมา

668
00:45:40,864 --> 00:45:43,700
และเห็นแม่บ้านที่ทำงานมา 15 ปีของฉัน

669
00:45:43,784 --> 00:45:47,078
เดินผ่านครัวฉันไปโดยใส่ที่ถ่วงข้อเท้าสองอัน

670
00:45:48,705 --> 00:45:51,082
แล้วเดาสิว่าใครอยู่ข้างหลังเธอ ใส่มันสี่อัน

671
00:45:53,001 --> 00:45:53,835
เบิร์ทไง

672
00:45:55,629 --> 00:45:58,089
ฉันบอกว่า "ทำอะไรอยู่น่ะ เกิดอะไรขึ้นที่นี่"

673
00:45:58,173 --> 00:46:00,675
เธอบอกว่า "แม่กับพ่อกำลังลดน้ำหนัก"

674
00:46:05,180 --> 00:46:07,474
ฉันบอกว่า "อ้อ จริงเหรอ
คุณเป็นแม่ มันเป็นพ่อเหรอ

675
00:46:07,974 --> 00:46:10,185
แล้วฉันเป็นใครวะในสถานการณ์นี้"

676
00:46:12,103 --> 00:46:14,105
เธอตอบว่า "คุณคือลูกหมูน้อย"

677
00:46:17,150 --> 00:46:19,361
นั่นคือชื่อที่แม่บ้านฉันเรียกฉัน ลูกหมูน้อย

678
00:46:19,444 --> 00:46:21,863
อยู่ด้วยกันมา 15 ปี
แล้วเธอก็เรียกฉันว่าลูกหมูน้อย

679
00:46:21,947 --> 00:46:24,950
แล้วตอนนี้เพื่อนๆ ฉันทุกคน
ก็เรียกฉันว่าลูกหมูน้อยด้วย

680
00:46:27,911 --> 00:46:29,079
เธอเรียกฉันว่าลูกหมูน้อย

681
00:46:29,162 --> 00:46:32,249
เพราะเธอทิ้งถั่วเคลือบช็อกโกแลต
ช็อกโกแลตเทอร์เทิลส์ ขนมโปรดของฉัน…

682
00:46:32,332 --> 00:46:35,210
เธอทิ้งมันไว้บนหมอนฉันทุกๆ คืน

683
00:46:35,293 --> 00:46:37,712
ซึ่งคงจะดีถ้าฉันพักอยู่ในโรงแรม

684
00:46:39,631 --> 00:46:43,468
แต่แล้วเธอก็หนักข้อขึ้นอีก
และเธอก็แกะเทอร์เทิลส์ออกจากห่อ

685
00:46:43,552 --> 00:46:45,887
มันเลยอึ๊บสดหมอนฉันอยู่

686
00:46:52,185 --> 00:46:56,523
แล้วก็เข้ามาทุกเช้าพลางบอกว่า
"รอยเปื้อนอยู่ไหนน่ะ ลูกหมูน้อย อยู่ไหน"

687
00:47:00,777 --> 00:47:03,697
เธอพยายามจัดฉากใส่ความฉันในบ้านฉันเอง

688
00:47:04,698 --> 00:47:07,659
และเธอก็ปลื้มที่หมาฉันชอบเธอมากกว่าฉัน

689
00:47:07,742 --> 00:47:09,244
เท่าไรก็ไม่พอสำหรับเธอเลย

690
00:47:09,327 --> 00:47:11,454
ตอนที่เธอกลับไปทุกวันตอนสี่โมงครึ่ง

691
00:47:11,538 --> 00:47:15,083
เบิร์ทจะนั่งอยู่ที่หน้าต่าง
มันเห็นรถมินิแวนของเธอขับออกไป

692
00:47:15,166 --> 00:47:18,795
แล้วมันก็โมโหและเอาหัวกระแทกพื้น

693
00:47:18,879 --> 00:47:20,380
ทำให้สมองมันเองกระทบกระเทือน

694
00:47:21,047 --> 00:47:24,885
แล้วก็หมดสติไปจนแปดโมงเช้า
เวลาที่เธอกลับมาตอนเช้าวันรุ่งขึ้น

695
00:47:28,680 --> 00:47:30,807
ถ้าฉันอยากนอนกับหมาตัวเอง

696
00:47:30,891 --> 00:47:34,102
ซึ่งก็คือเหตุผลเดียวที่ฉันมีหมากับเขาด้วย…

697
00:47:34,185 --> 00:47:36,521
อย่างเดียวที่ฉันต้องการก็คือนอนกับมันแค่นั้น

698
00:47:37,439 --> 00:47:40,567
ถ้าฉันอยากนอนกับหมาของตัวเอง
ฉันก็ต้องล่อพวกมัน

699
00:47:41,818 --> 00:47:42,903
เหมือนผู้ร้ายลวนลามเด็ก

700
00:47:44,821 --> 00:47:47,824
ฉันต้องหยิบสายจูงมันในบ้าน

701
00:47:47,908 --> 00:47:50,702
ฉันต้องใส่สายจูงมันในบ้าน

702
00:47:50,785 --> 00:47:53,914
แล้วฉันก็ต้องเอาปีกไก่ออกมาจากตู้เย็น

703
00:47:54,414 --> 00:47:57,918
แล้วฉันก็ต้องพันผ้าพันคอของมาเบลล์
มันจะได้ได้กลิ่นเธอ

704
00:47:58,418 --> 00:48:00,962
ฉันต้องพูดภาษาสเปน
ไปตลอดทางจนถึงห้องนอนฉัน

705
00:48:01,046 --> 00:48:05,258
แล้วบอกว่า "มาหาแม่สิ พ่อ มามะ ไปกันเถอะ"

706
00:48:11,640 --> 00:48:14,267
ฉันมีความสัมพันธ์ชั่วคืนหลายหน
ที่ทำให้เสื่อมเสียศักดิ์ศรี

707
00:48:14,351 --> 00:48:16,394
น้อยกว่าความสัมพันธ์ของฉันกับหมาฉัน

708
00:48:16,478 --> 00:48:20,315
แล้วพอมันขึ้นไปถึงห้องนอนฉัน
ฉันก็ล่อพวกมันขึ้นไปตามบันไดหมา

709
00:48:20,398 --> 00:48:24,027
และพอมันอยู่บนเตียงแล้ว
ฉันก็ต้องเตะบันไดนั่นออกไปเพื่อให้มันติดอยู่ที่นั่น

710
00:48:28,782 --> 00:48:31,242
หลังจากสองเดือน
ฉันก็แบบ "นี่มันลดทอนความเป็นมนุษย์"

711
00:48:32,243 --> 00:48:33,620
ฉันบอกว่า "หมาพวกนี้ห่วยแตก"

712
00:48:35,288 --> 00:48:36,998
แล้วสถานสงเคราะห์สัตว์เวสต์วูดก็โทรมาหาฉัน

713
00:48:37,082 --> 00:48:39,918
พวกเขาบอกว่า "เรามีหมาที่ช่วยมาตัวหนึ่ง
พันธุ์ลีออนเบอร์เกอร์"

714
00:48:40,001 --> 00:48:41,461
ฉันก็แบบ "นั่นมันอะไรน่ะ"

715
00:48:42,128 --> 00:48:45,423
พวกเขาส่งรูปมาให้ฉัน
แล้วฉันก็แบบ "นั่นไม่ใช่แบบที่ฉันชอบ"

716
00:48:45,507 --> 00:48:49,970
มันหนัก 50 กิโล เป็นหมาใหญ่
หุ่นเพรียว มีกล้าม ฉันไม่ชอบแบบนั้น

717
00:48:50,053 --> 00:48:51,596
แต่ก็อีกนั่นแหละ ฉันจนตรอก

718
00:48:52,639 --> 00:48:54,140
ฉันลงไปที่นั่น ฉันเห็นหมาตัวนั้น

719
00:48:54,224 --> 00:48:56,726
ฉันแบบ "บางทีมันกับฉันอาจมีสายสัมพันธ์กันได้"

720
00:48:57,352 --> 00:48:59,688
ฉันเลยคว้ามันมาแล้วตั้งชื่อมันว่าโฮดอร์

721
00:49:01,439 --> 00:49:05,235
ฉันพามันกลับมาบ้านกับเบิร์ทและเบอร์นิซ
ฉันเอาพวกมันทุกตัวไว้ในห้องนอน

722
00:49:05,318 --> 00:49:07,362
ฉันปิดประตูและคิดว่า

723
00:49:07,445 --> 00:49:09,948
"พวกมันจะคิดกันเองว่าตัวไหนเป็นตัวผู้จ่าฝูง"

724
00:49:10,448 --> 00:49:11,866
หรือหมาจ่าฝูง

725
00:49:11,950 --> 00:49:15,203
ให้พวกมันหาคำตอบกันเอง
ฉันจะไม่เป็นพ่อแม่ที่คอยคุมทุกอย่าง

726
00:49:18,873 --> 00:49:21,376
ฉันเลยกินขนมใส่กัญชาแล้วก็เข้านอน

727
00:49:24,295 --> 00:49:27,590
ฉันอยากตื่นขึ้นมาแบบเมาเท่าที่เป็นไปได้
เวลาเข้านอนตอนกลางคืน

728
00:49:28,383 --> 00:49:30,969
เผื่อว่ามีอะไรเกิดขึ้น

729
00:49:33,888 --> 00:49:37,976
เผื่อมีขโมยขึ้นบ้าน หรือผู้บุกรุก หรือผู้ร้ายข่มขืน

730
00:49:38,059 --> 00:49:40,061
ฉันก็อยากหลับไม่รู้เรื่องตลอดการจู่โจมนั่น

731
00:49:41,771 --> 00:49:44,816
ฉันไม่อยากตื่นขึ้นมากลางดึก มองหามีดหั่นสเต็ก

732
00:49:44,899 --> 00:49:47,610
หรือปุ่มสัญญาณฉุกเฉิน แล้วก็ต่อสู้กับใคร

733
00:49:47,694 --> 00:49:51,239
ฉันอยากค่อยๆ ล่วงลับไป
ระหว่างการจู่โจมนั่นเกิดขึ้น

734
00:49:53,074 --> 00:49:55,410
ถ้าหมอของไมเคิล แจ็คสันยังเป็นหมออยู่

735
00:49:55,493 --> 00:49:56,870
เขาก็คงเป็นหมอของฉัน

736
00:50:06,629 --> 00:50:10,008
ฉันเลยเข้านอน ล่องลอยไปในแดนฝัน

737
00:50:10,091 --> 00:50:12,177
ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน

738
00:50:12,260 --> 00:50:15,346
เหมือนมีหมาป่าไคโยตี้อยู่ในห้องนอนฉัน
มันฟังดูเหมือนแบบนั้น

739
00:50:15,847 --> 00:50:18,224
แล้วฉันก็เปิดไฟดู

740
00:50:18,308 --> 00:50:19,726
แล้วก็เห็นหมาของฉันตัวหนึ่ง

741
00:50:19,809 --> 00:50:23,813
พันอยู่รอบโฮดอร์ หมาตัวใหม่นั่น
เหมือนเป็นพวกกลายร่างได้

742
00:50:25,315 --> 00:50:27,400
ทีแรกฉันไม่รู้ว่านั่นเบิร์ทหรือเบอร์นิซ

743
00:50:27,484 --> 00:50:28,902
แล้วฉันก็ตระหนักได้ว่านั่นเบอร์นิซ

744
00:50:28,985 --> 00:50:32,822
เพราะมันยังอยู่ในชุดนอนผ้าโปร่งสีเหลือง
ที่ฉันใส่ให้มันเมื่อคืนก่อน

745
00:50:35,325 --> 00:50:36,993
และตามันก็แดงก่ำมีเส้นเลือดเต็ม

746
00:50:37,077 --> 00:50:39,662
เหมือนตาของไมเคิล จอร์แดนในสารคดีของเขา

747
00:50:40,997 --> 00:50:43,249
มันดูเหมือนจะทาลิปสติกด้วย

748
00:50:43,333 --> 00:50:46,461
มันกัดคอโฮดอร์อยู่
ฉันนี่แบบ "ตายแล้ว มันกำลังจะชนะ"

749
00:50:46,544 --> 00:50:50,381
และฉันก็ลุกจากเตียง คว้าตัวลูกสาวฉัน
โยนมันไปอีกฟากห้อง

750
00:50:50,465 --> 00:50:52,842
เข้าไปในห้องเก็บเสื้อผ้าฉัน
แล้วก็ปิดประตูห้องนั่น

751
00:50:52,926 --> 00:50:56,012
จากนั้นโฮดอร์ก็เข้ามาเล่นงานเรา
และฉันก็ต่อสู้กับมัน

752
00:50:56,096 --> 00:50:59,224
แล้วก็พามันออกไปจากห้องนอนฉันแล้วปิดประตูนั่น

753
00:50:59,307 --> 00:51:02,268
จากนั้นฉันก็กลับเข้าห้องนอนแล้วก็ฟุบลงไปเลย

754
00:51:03,144 --> 00:51:07,232
แล้วฉันก็แบบ "ตายแล้ว
ฉันเมามาก นั่นมันอะไรกันน่ะ

755
00:51:11,319 --> 00:51:12,737
คนพวกนั้นมันใครกัน

756
00:51:20,245 --> 00:51:23,915
แล้วฉันก็มองลงไป และนมฉันก็โผล่ออกมา

757
00:51:26,126 --> 00:51:28,336
และหัวนมฉันก็มีเลือดออก

758
00:51:31,214 --> 00:51:34,050
และฉันก็ตรวจดูให้แน่ใจว่า
มันยังติดกันเป็นชิ้นเดียวอยู่

759
00:51:35,510 --> 00:51:37,929
จากนั้นก็คิดว่า "ฉันจะจัดการกับเรื่องนี้วันพรุ่งนี้"

760
00:51:49,399 --> 00:51:50,900
แล้วฉันก็คว้าบันไดหมามา

761
00:51:50,984 --> 00:51:54,404
เอามันกลับมาวางชิดเตียง แล้วก็ปีนมันขึ้นไป

762
00:51:57,073 --> 00:51:58,575
แล้วฉันก็นอนบนเตียงฉัน

763
00:51:59,284 --> 00:52:01,578
และส่งข้อความหาแทนเนอร์ ผู้ช่วยฉัน บอกว่า

764
00:52:01,661 --> 00:52:05,832
"ฉันจะต้องดูคลิปวงจรปิดจากห้องนอนฉันคืนนี้

765
00:52:12,505 --> 00:52:15,884
และถ้าคุณไม่ว่าอะไร
ช่วยใส่เพลงของชาไนอา ทเวน

766
00:52:17,969 --> 00:52:21,055
หรือดนตรีชวนร่าเริงอื่นๆ ประกอบมันด้วย
ฉันจะขอบคุณมาก

767
00:52:24,392 --> 00:52:28,646
ฉันอยากดูมันในคราวหน้า
ที่ฉันกับนักจัดสวนของฉันกินเห็ดเมาด้วยกัน"

768
00:52:39,490 --> 00:52:41,075
และในคลิปนั่นน่ะ…

769
00:52:43,411 --> 00:52:47,540
เวลาคุณดูมันแบบสโลว์โมชั่น
คุณจะเห็นฉันหัวทิ่มหัวตำลงมาจากเตียง

770
00:52:48,124 --> 00:52:49,918
ดูเหมือนแกรี่ บิวซีย์

771
00:52:52,795 --> 00:52:57,425
คว้าตัวลูกสาวฉันขึ้นมา และเหวี่ยงมันข้ามฟ้าไป

772
00:52:57,508 --> 00:53:02,430
ขณะที่มันหมุนติ้วอยู่กลางอากาศ
โดยที่พุงหงายขึ้นเพดาน

773
00:53:03,389 --> 00:53:06,768
แล้วพอถึงจุดหนึ่ง
มันก็กลับมาทรงตัวได้เหมือนกระรอก

774
00:53:06,851 --> 00:53:11,189
แล้วก็กลับลำเหมือนเครื่อง 747 กลางอากาศ

775
00:53:11,272 --> 00:53:13,733
เพื่อจะกลับมากัดนมฉัน

776
00:53:20,573 --> 00:53:23,826
ด้วยฟันสองซี่ที่ฉันรณรงค์ต่อสู้ให้มันเก็บไว้

777
00:53:32,043 --> 00:53:34,003
เพราะงั้นก็ใช่ค่ะ ฉันพามันไปวิสท์เลอร์ด้วย

778
00:53:35,171 --> 00:53:37,173
ฉันนับถือหมาตัวนั้นโคตรๆ

779
00:53:37,674 --> 00:53:40,343
ฉันเอามันไปทั้งคู่ ฉันแบบ
"เราจะอยู่ในแดนฤดูหนาวสุดอัศจรรย์

780
00:53:40,426 --> 00:53:44,305
ฉันจะประทับความทรงจำใหม่ๆ
ลงไปในสมองพวกมัน มันจะลืมเรื่องมาเบลล์"

781
00:53:44,806 --> 00:53:46,391
ฉันต้องกักตัวสองสัปดาห์

782
00:53:46,474 --> 00:53:48,893
หิมะตกทุกวัน ฉันทำได้แค่พาหมาไปเดินเล่น

783
00:53:48,977 --> 00:53:51,354
ฉันไม่เคยพาพวกมันไปเดินเล่นมาก่อนด้วยซ้ำ

784
00:53:52,105 --> 00:53:53,815
วันที่สอง เราเดินเล่นกันอยู่

785
00:53:53,898 --> 00:53:56,317
แล้วผู้หญิงแคนาดาคนนี้ก็เลี้ยวหัวมุมมา

786
00:53:56,401 --> 00:53:58,569
เธอใส่เสื้อฮู้ดพาร์กาตัวใหญ่กับรองเท้าอั๊กก์

787
00:53:58,653 --> 00:54:01,281
เธอเห็นเบิร์ทกับเบอร์นิซ แล้วเธอก็…

788
00:54:03,449 --> 00:54:04,450
ฉันก็แบบ "อะไรล่ะ"

789
00:54:04,534 --> 00:54:06,744
แล้วเธอก็บอกว่า "ทำไมไม่ใส่สายจูงมัน"

790
00:54:06,828 --> 00:54:10,373
ฉันแบบ "เพราะพวกมันขี้เกียจมาก
แบบว่ามันเดินไม่ไหวด้วยซ้ำ

791
00:54:10,456 --> 00:54:13,251
มันไม่มีวันวิ่งหรอก ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น"

792
00:54:14,711 --> 00:54:18,172
เธอบอกว่า "ไม่ใช่สำหรับฉัน
คนอื่นอาจคิดว่ามันเป็นหมี"

793
00:54:23,303 --> 00:54:25,930
ฉันบอกว่า "มันผูกผ้าเช็ดหน้าทั้งคู่นะ

794
00:54:36,232 --> 00:54:40,695
คุณรู้จักหมีที่แต่งตัวดีๆ
ก่อนออกไปก่อเหตุฆาตกรรมเยอะเหรอ"

795
00:54:43,406 --> 00:54:46,409
แล้วการกักตัวก็จบลง ฉันอยากเล่นสกี
อย่างเดียวที่ฉันสนคือการเล่นสกี

796
00:54:46,492 --> 00:54:48,578
แต่ฉันไม่มีใครไปเล่นสกีด้วย นั่นมันไม่ปลอดภัย

797
00:54:48,661 --> 00:54:51,789
ฉันก็แบบ "ให้ตายสิ ฉันต้องทำยังไง"
ฉันเลยจ้างไกด์สกี

798
00:54:52,290 --> 00:54:55,251
แล้วเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นโสเภณีเต็มเวลา

799
00:55:02,467 --> 00:55:05,178
แล้วฉันก็ติดเชื้อยีสต์ ฉันแบบว่า…

800
00:55:06,387 --> 00:55:07,597
"ล้อกันเล่นใช่มั้ย"

801
00:55:07,680 --> 00:55:09,599
คือนั่นแหละเรื่องราวของการเป็นผู้หญิง

802
00:55:09,682 --> 00:55:12,435
คุณหื่นมาก คุณหาคนมาจิ้มคุณ

803
00:55:12,518 --> 00:55:15,188
แล้วคุณก็เกิดอาการแพ้คนคนนั้น

804
00:55:18,191 --> 00:55:19,776
ฉันเลยลงไปร้านขายยา

805
00:55:19,859 --> 00:55:23,696
แล้วฉันก็เดินไปตามช่องทางเดินของร้านขายยา
มองหายารักษาอาการติดเชื้อยีสต์

806
00:55:23,780 --> 00:55:25,990
และฉันก็เจอโมนิสแตท 3

807
00:55:26,074 --> 00:55:28,493
ซึ่งแปลว่าคุณเอาครีมนี่ทาจิ๊มิคุณ

808
00:55:28,576 --> 00:55:31,537
และภายในสามวัน
อาการติดเชื้อยีสต์ของคุณจะหายไป

809
00:55:32,038 --> 00:55:36,876
หรือถ้าคุณกำลังสนุกจริงๆ
และอยากยืดเวลาออกไปสี่วัน

810
00:55:36,959 --> 00:55:38,461
ก็มีโมนิสแตท 7

811
00:55:48,805 --> 00:55:52,225
ฉันแบบว่า "โทษที ไม่มีตัวเลือก
แบบสิบหรือ 14 วันเหรอ

812
00:55:52,725 --> 00:55:55,061
ถ้าฉันอยากทำเหมือน
เจ้านี่เป็นการปิดเทอมฤดูใบไม้ผลิธรรมดาๆ

813
00:55:55,144 --> 00:55:58,564
เพราะฉันชอบเกาน้องหนูฉันต่อหน้าคนแปลกหน้า"

814
00:56:01,567 --> 00:56:04,404
คุณรู้มั้ยว่าใครเป็นคนคิดยานั่น ผู้ชายไง

815
00:56:11,160 --> 00:56:14,497
ฉันไม่อยากเชื่อเลย ฉันแบบว่า "นี่มันอะไรกัน"

816
00:56:14,580 --> 00:56:16,624
ฉันเลยส่งข้อความหาหมอของฉันที่แอลเอ

817
00:56:16,707 --> 00:56:18,584
ในอเมริกาน่ะ เรามียาไดฟลูแคน

818
00:56:18,668 --> 00:56:23,714
นั่นเป็นยาเม็ดใหญ่เม็ดเดียว คุณกินมัน
หลังจากนั้น 48 ชั่วโมง เชื้อยีสต์ก็หายไป

819
00:56:23,798 --> 00:56:26,592
ฉันบอกว่า "คุณสั่งยาไดฟลูแคนให้ฉันได้มั้ย"

820
00:56:26,676 --> 00:56:30,304
เขาบอกว่า "ไม่มียานั่นในแคนาดา
ผมจะหาอะไรที่เทียบกันได้ให้คุณ"

821
00:56:30,388 --> 00:56:32,640
ฉันแบบว่า "โอเค"
เขาโทรเข้าไปในร้านขายยานั่น

822
00:56:32,723 --> 00:56:34,225
ฉันเดินกลับไปกลับมา

823
00:56:34,308 --> 00:56:38,146
ฉันใส่ชุดสกีอยู่ รองเท้าสกี หมวกกันน็อก
ฉันดูเหมือนไอ้จ้อนยักษ์

824
00:56:40,815 --> 00:56:42,442
แล้วเขาก็เรียกชื่อ เชลซี แฮนด์เลอร์

825
00:56:42,525 --> 00:56:45,445
ฉันเดินไปหา เขาส่งยา
เม็ดใหญ่กว่าไดฟลูแคนให้ฉัน

826
00:56:45,528 --> 00:56:47,196
ขนาดเท่าขีปนาวุธย่อมๆ

827
00:56:48,698 --> 00:56:51,033
ฉันเลยเอามันใส่ปาก กินน้ำตาม

828
00:56:51,117 --> 00:56:53,744
ฉันกลับออกมาข้างนอกนั่น
แล้วก็ขึ้นเก้าอี้ลอยฟ้า

829
00:56:53,828 --> 00:56:56,747
ฉันนั่งเก้าอี้ลอยฟ้านั่นขึ้นไปกับคนแปลกหน้าสองคน

830
00:56:56,831 --> 00:56:59,250
และยานั่นก็ไม่ยอมลงคอฉัน

831
00:56:59,959 --> 00:57:02,211
ฉันคิดว่า "นี่เป็นยาเม็ดใหญ่จริงๆ

832
00:57:03,129 --> 00:57:04,714
ทำไมมันไม่ยอมลงไปนะ"

833
00:57:05,298 --> 00:57:06,132
ฉันแบบ…

834
00:57:09,510 --> 00:57:13,723
ฉันแบบว่า "ฉันต้องเอามันออกจากคอ
ก่อนจะเริ่มเล่นสกี มันอันตราย

835
00:57:14,307 --> 00:57:16,893
ฉันเล่นสกีโดยมียาในคอแบบนี้ไม่ได้"

836
00:57:18,060 --> 00:57:20,354
ฉันขึ้นไปถึงยอดเขา มันก็ยังไม่ลงไป ฉันนี่แบบ…

837
00:57:20,855 --> 00:57:22,815
"ต้องกินน้ำเพิ่ม"

838
00:57:22,899 --> 00:57:24,609
ฉันเข้าไปในบาร์ ฉันสั่งมาร์การิต้า

839
00:57:24,692 --> 00:57:26,319
ฉันกระดกมันลงไป ฉันแบบ…

840
00:57:29,113 --> 00:57:31,407
และยานั่นก็ยังไม่ยอมลงคอฉัน

841
00:57:31,491 --> 00:57:33,743
ฉันก็แบบ "ฉันตกที่นั่งลำบากจริงๆ นะเนี่ย"

842
00:57:35,828 --> 00:57:37,413
ฉันแบบว่า "เกิดอะไรขึ้น"

843
00:57:37,497 --> 00:57:41,292
แล้วฉันก็เอาห่อที่ใส่ยาออกมาจากกางเกงสกีฉัน

844
00:57:41,792 --> 00:57:44,420
และก็มีตัวหนังสือสีดำตัวโตๆ หนาๆ

845
00:57:44,504 --> 00:57:47,006
มันเขียนว่า "ใช้กับช่องคลอดเท่านั้น"

846
00:58:07,527 --> 00:58:09,529
ฉันก็แบบ "โอ๊ยโย้ยโหยว"

847
00:58:12,406 --> 00:58:13,908
ฉันเลยส่งข้อความหาหมอของฉัน

848
00:58:18,204 --> 00:58:19,789
และฉันก็แบบ "นี่"

849
00:58:28,339 --> 00:58:29,840
ฉันบอกว่า "นี่ คุณ"

850
00:58:36,806 --> 00:58:38,140
ฉันบอกว่า "ยานั่น

851
00:58:39,600 --> 00:58:41,852
ที่คุณสั่งให้ฉันน่ะ มันได้ผล

852
00:58:42,436 --> 00:58:44,230
ไม่ว่าจะใส่เข้าไปทางรูไหนมั้ย"

853
00:58:54,448 --> 00:58:57,076
แล้วเขาก็เขียนตอบกลับมาว่า
"คุณเอามันใส่เข้าไปรูไหนล่ะ"

854
00:59:03,833 --> 00:59:06,919
ฉันแบบว่า "อะไรนะ" พลางนับรูฉัน
ฉันแบบ "อะไรนะ"

855
00:59:08,337 --> 00:59:10,006
ฉันเขียนตอบว่า "ไม่ใช่ก้นฉัน"

856
00:59:13,342 --> 00:59:15,052
แล้วเขาก็เขียนตอบว่า "ตายละ"

857
00:59:23,853 --> 00:59:26,314
48 ชั่วโมงต่อมานั่นทรมานมาก

858
00:59:27,773 --> 00:59:32,361
ระหว่างฉันรอให้ชุดเริ่มทำขนมปังซาวร์โด
หลุดออกมาจากปากฉัน

859
00:59:42,038 --> 00:59:45,708
ฉันแบบว่า "ยอดเลย ตอนนี้ฉันเป็นช่างขนมปัง
ช่างขนมปังชาวแคนาดา"

860
00:59:51,422 --> 00:59:55,092
หลังจากเหตุหายนะนั่น
ในที่สุดฉันก็ได้เจอเพื่อนคนหนึ่ง

861
00:59:55,176 --> 00:59:57,887
เธอชื่อเคลลี่ เราเล่นสกีด้วยกันสองสามวัน

862
00:59:57,970 --> 01:00:00,181
ฉันบอกว่า " นี่ เธอก็เจ๋งจริงๆ
แล้วก็อะไรงั้นน่ะนะ

863
01:00:00,264 --> 01:00:02,767
แต่ที่ฉันมองหาอยู่จริงๆ คือผู้ชาย

864
01:00:03,934 --> 01:00:06,479
โอเคนะ ฉันอยู่ที่นี่นานสามเดือน หกเดือน ไม่รู้สิ

865
01:00:06,562 --> 01:00:08,689
ใครจะรู้ว่าสถานการณ์นี้
จะดำเนินต่อไปนานแค่ไหน

866
01:00:08,773 --> 01:00:12,818
แต่ฉันอยากได้คนที่ฉันเล่นสกีด้วยได้
แล้วก็มีเซ็กซ์ด้วย ตามลำดับที่ว่ามา

867
01:00:12,902 --> 01:00:14,320
และเธอก็ไม่ผ่านจ้ะ"

868
01:00:15,571 --> 01:00:19,075
ฉันบอกว่า "ฉันจะไม่มีวันติดต่อคนคนนี้อีก
พอออกจากวิสท์เลอร์ไปแล้ว

869
01:00:19,158 --> 01:00:21,994
นี่เป็นโอกาสสำคัญสำหรับใครสักคน"

870
01:00:23,954 --> 01:00:26,582
เธอบอกว่า "ฉันช่วยเธอได้นะ"
ฉันก็ว่า "ยอดเลย ดีมาก"

871
01:00:26,666 --> 01:00:29,001
เธอบอกว่า "มางานปาร์ตี้กับฉันคืนวันเสาร์สิ"

872
01:00:29,502 --> 01:00:32,922
ฉันเลยไปงานปาร์ตี้ในวิสท์เลอร์กับเธอ
ฉันนั่งอยู่บนโซฟา

873
01:00:33,422 --> 01:00:37,760
ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในงานปาร์ตี้นั่น
แล้วเธอก็ว่า "นั่นคือคนที่ฉันอยากจับคู่ให้เธอ"

874
01:00:37,843 --> 01:00:38,761
ฉันมองไป

875
01:00:40,096 --> 01:00:42,515
และนี่ก็คือผู้ชายคนหนึ่งที่สวมหมวกกัปตัน

876
01:00:43,182 --> 01:00:44,225
ใช่เลย!

877
01:00:44,308 --> 01:00:45,768
ไม่ ไม่ "ใช่เลย" หรอก

878
01:00:48,354 --> 01:00:52,149
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกผู้ชาย
เวลาพวกเขาใส่หมวกกัปตัน

879
01:00:52,942 --> 01:00:54,819
แต่ดูแล้วน่าขายหน้า

880
01:00:56,278 --> 01:00:58,781
คุณรู้มั้ยว่าต้องใช้พลังความจู๋เล็กแค่ไหน

881
01:00:58,864 --> 01:01:02,952
ถึงจะใส่หมวกกัปตัน
แล้วทำเป็นว่าคุณมีกองเรือทั้งกอง

882
01:01:03,035 --> 01:01:04,870
หรือฝูงบินแม่งทั้งฝูงได้

883
01:01:04,954 --> 01:01:08,999
คุณรู้มั้ยว่ามันน่าอายแค่ไหน
ที่พูดอะไรแบบ "ตอนนี้ผมเป็นกัปตันแล้ว"

884
01:01:09,083 --> 01:01:11,335
ไม่ คุณไม่ใช่ คุณไม่ใช่กัปตัน

885
01:01:11,419 --> 01:01:15,089
ฉันศึกษาเรื่องนี้มานานแล้ว
เพราะพ่อฉันก็เคยสวมหมวกกัปตัน

886
01:01:15,172 --> 01:01:17,550
แล้วเราก็จะนั่งเรือข้ามฟาก
ไปเกาะมาร์ธาส์วินยาร์ด

887
01:01:17,633 --> 01:01:19,093
จากบอสตันกันทุกฤดูร้อน

888
01:01:19,176 --> 01:01:21,095
และพ่อก็จะสวมหมวกกัปตันบนเรือข้ามฟากนั่น

889
01:01:21,178 --> 01:01:23,973
ตลอดเวลาที่นั่งเรือข้ามฟาก
ฉันจะหวาดระแวงมาก

890
01:01:24,056 --> 01:01:26,058
ว่ากัปตันตัวจริงจะลงมาเห็น

891
01:01:26,142 --> 01:01:28,352
พ่อฉันใส่ชุดแฟนซีฮาโลวีน

892
01:01:31,272 --> 01:01:33,816
มีแต่ผู้ชายผิวขาวที่ทำเรื่องงี่เง่าพรรค์นี้ รู้มั้ย

893
01:01:33,899 --> 01:01:37,528
ผู้ชายผิวดำไม่ใส่หมวกกัปตัน
แล้วทำตัวเป็นไอ้เบื๊อกหรอกโว้ย

894
01:01:37,611 --> 01:01:40,406
ผู้ชายเอเชียไม่ทำเรื่องบ้าๆ นั่นแน่

895
01:01:40,489 --> 01:01:42,867
และผู้ชายลาตินก็ไม่ทำเหมือนกัน

896
01:01:43,617 --> 01:01:46,328
เอ้อ พิตบูลทำ แต่เขาเป็นสถานการณ์พิเศษ

897
01:01:50,541 --> 01:01:53,586
เพราะใครก็ตามในสังคมเราที่เป็นกัปตันตัวจริง

898
01:01:53,669 --> 01:01:54,670
แบบว่าพวกฮีโร่น่ะ

899
01:01:54,754 --> 01:01:57,298
พวกเขาจะไม่มีวันใส่หมวกกัปตันตั้งแต่แรก

900
01:01:57,381 --> 01:01:59,467
ไม่มีใครถือว่าตัวเองเป็นกัปตัน

901
01:01:59,550 --> 01:02:01,552
ฮีโร่ตัวจริงของสังคมเรา

902
01:02:01,635 --> 01:02:04,722
ซึ่งเป็นพยาบาล และครู
และพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินน่ะ…

903
01:02:06,390 --> 01:02:09,477
ใช่ ตอนนี้พวกนั้นเป็นฮีโร่แล้ว
พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน

904
01:02:09,560 --> 01:02:12,521
คุณเชื่อมั้ยว่าพวกเขา
ต้องทนกับเรื่องบ้าๆ อะไรบ้าง

905
01:02:12,605 --> 01:02:14,273
ในช่วงสามปีหลัง

906
01:02:14,356 --> 01:02:15,816
พวกผู้หญิงที่ไร้ความผิด

907
01:02:15,900 --> 01:02:16,984
และพวกผู้ชายที่เป็นเกย์…

908
01:02:19,320 --> 01:02:23,532
ที่แค่อยากใช้เวลาที่ปูเอร์โตบายาร์ตา
ให้มากขึ้นอีกสองสามสุดสัปดาห์ต่อปี

909
01:02:24,533 --> 01:02:29,872
ตอนนี้ต้องใช้เวลาที่ขึ้นบินเอาเทปกาวมัด
พวกรีพับลิกันอ้วนๆ ติดกับที่นั่งบนเครื่อง

910
01:02:37,838 --> 01:02:39,215
ไม่อยากจะเชื่อเลย

911
01:02:39,298 --> 01:02:42,009
สังคมพังพินาศสุดๆ

912
01:02:42,092 --> 01:02:45,471
พวกเขาไม่พร้อมจะต่อสู้กับอาชญากรรมบนท้องฟ้า

913
01:02:47,473 --> 01:02:50,851
เพราะงั้นฉันก็เห็นผู้ชายคนนี้ทันที
แล้วก็แบบว่า "เห็นแล้วหมดอารมณ์"

914
01:02:52,603 --> 01:02:53,979
ฉันนี่แบบ "ไม่มีทาง"

915
01:02:54,063 --> 01:02:57,441
เขาเห็นฉันแล้วก็ติ่งตรงมาเลย ตรงมาหาฉัน

916
01:02:58,234 --> 01:03:00,110
แล้วเขาก็ว่า "คุณใช่เชลซี แฮนด์เลอร์มั้ย"

917
01:03:00,611 --> 01:03:01,445
ฉันบอกว่า "ไม่"

918
01:03:05,324 --> 01:03:07,868
แล้วฉันก็มองลงไป เขาใส่รองเท้าแตะอยู่

919
01:03:09,161 --> 01:03:11,372
ฉันแบบว่า "นี่เป็นการจู่โจมสองครั้งซ้อน"

920
01:03:12,456 --> 01:03:16,502
กลางพายุฤดูหนาวในเดือนกุมภาพันธ์
หมอนี่ใส่รองเท้าแตะ

921
01:03:16,585 --> 01:03:21,257
ฉันหมดความอดทนมากกับพวกผู้ชาย
ที่ต่ออายุวีซ่าให้รองเท้าแตะ

922
01:03:21,340 --> 01:03:24,176
คุณได้รับอนุญาตให้ใส่มันได้ฤดูเดียว
มันชื่อฤดูร้อน

923
01:03:24,260 --> 01:03:26,595
โอเคนะ อย่าขยายขอบเขตออกไป

924
01:03:28,472 --> 01:03:29,390
นั่นมันรองเท้าเรา

925
01:03:29,473 --> 01:03:32,560
มันมีไว้สำหรับเรา
และสำหรับหนุ่มเกย์ที่ทำเล็บเท้ามาโว้ย

926
01:03:32,643 --> 01:03:35,771
อย่าเอาเท้าคุณมาอวดใส่หน้าเรา
เราเบื่อมันจะอ้วก

927
01:03:39,233 --> 01:03:42,069
เขาบอกว่า "คุณมีปัญหากับรองเท้าแตะเหรอ"
ฉันก็บอกว่า "มี"

928
01:03:42,778 --> 01:03:47,741
ฉันว่า "บอกให้รู้ไว้นะ มีผู้ชายกลุ่มอื่นอีกทั้งกลุ่ม
ที่ชอบใส่รองเท้าแตะในหน้าหนาว

929
01:03:47,825 --> 01:03:49,535
และเถียงกับผู้หญิงด้วย

930
01:03:49,618 --> 01:03:51,203
พวกนั้นชื่อว่าตาลีบัน

931
01:03:58,794 --> 01:04:02,631
เพราะงั้นลองคิดเรื่องนั้นในคราวหน้า
ที่คุณอยากเอาลูกหมาพวกนั้นใส่เท้าคุณนะ"

932
01:04:07,094 --> 01:04:09,096
เขาบอกว่า "ให้ผมคลายความตึงเครียดนะ

933
01:04:09,597 --> 01:04:11,599
ผมชื่อเกร๊กก์"

934
01:04:13,684 --> 01:04:15,936
ฉันบอกว่า "ขอเดานะ มี ก.ไก่การันต์ใช่มั้ย"

935
01:04:17,813 --> 01:04:19,106
เขาถามว่า "คุณรู้ได้ยังไง"

936
01:04:19,189 --> 01:04:21,233
ฉันบอกว่า "เพราะชุดของคุณ"

937
01:04:25,362 --> 01:04:28,532
เขาพยายามอีก เขาบอกว่า
"เร็วเข้า วงโปรดสิบอันดับแรก บอกชื่อมา"

938
01:04:32,244 --> 01:04:33,787
ฉันก็แบบ "นิคเคิลแบ็ค"

939
01:04:43,088 --> 01:04:46,467
จากนั้นเขาก็พยายามครั้งสุดท้าย
บอกว่า "ผมมียา"

940
01:04:47,593 --> 01:04:48,969
ฉันบอกว่า "คุณควรมีจะดีกว่า"

941
01:04:51,889 --> 01:04:55,726
และเขาก็เอาซองพลาสติก
ที่ใส่แคปซูลพวกนี้อยู่เต็มออกมา

942
01:04:55,809 --> 01:04:57,937
ฉันถามว่า "นั่นอะไร" เขาก็ว่า "ยาอี"

943
01:04:58,020 --> 01:05:01,315
แล้วเขาก็ส่งมาให้ฉันแคปซูลหนึ่ง
ฉันบอกว่า "ช่วยส่งมาทั้งซองเลย"

944
01:05:06,779 --> 01:05:08,155
ฉันบอกว่า "ฟังนะ

945
01:05:08,656 --> 01:05:09,949
เกรจ

946
01:05:18,832 --> 01:05:22,419
คุณอาจใส่หมวกกัปตัน แต่ตอนนี้ฉันเป็นกัปตันแล้ว

947
01:05:29,510 --> 01:05:32,304
และคุณก็ไม่คู่ควรกับยาของคุณ

948
01:05:32,388 --> 01:05:35,224
ตอนนี้ยาพวกนี้มีไว้ให้ผู้หญิงทุกคนในปาร์ตี้นี้

949
01:05:35,307 --> 01:05:37,518
ที่ต้องเห็นชุดนั้นเดินเข้าประตูมา"

950
01:05:39,728 --> 01:05:40,980
เขาพูดว่า "คุณดูโกรธนะ"

951
01:05:41,063 --> 01:05:42,189
ฉันบอกว่า "อ๋อ โกรธสิ

952
01:05:43,107 --> 01:05:45,192
ฉันโกรธแทนผู้หญิงทุกคน

953
01:05:45,901 --> 01:05:48,529
ที่ผู้ชายอย่างคุณคิดว่าเขาจะใส่ชุดแบบนั้น

954
01:05:48,612 --> 01:05:51,907
มางานปาร์ตี้แล้วซั่มผู้หญิงแบบฉันได้
มันจะไม่เกิดขึ้นแน่"

955
01:05:59,206 --> 01:06:02,960
ฉันโกรธที่หลังจากทุกอย่าง
ที่เราเรียนรู้กันเป็นสังคม

956
01:06:03,043 --> 01:06:06,338
ทั้งหมดนั่น ทั้งผู้ชายและผู้หญิง
และทุกอย่างที่อยู่ตรงกลางนั่น

957
01:06:06,422 --> 01:06:10,426
ทั้งหมดนั่น ทุกอย่างที่เราเรียนรู้
เกี่ยวกับความไม่สมดุลของอำนาจ

958
01:06:10,509 --> 01:06:13,053
และการล่วงละเมิดอะไรก็ตาม
ที่ผู้หญิงถูกกระทำมา

959
01:06:13,137 --> 01:06:14,555
ผู้ชายไม่ได้เดินตรงมาหา

960
01:06:14,638 --> 01:06:17,307
โดยที่ประโยคแรก
จากปากพวกเขาคือ "ผมขอโทษ"

961
01:06:21,311 --> 01:06:24,565
หลังจากทุกอย่างที่เรารวบรวมมาได้
เกี่ยวกับความไม่สมดุลของอำนาจ

962
01:06:24,648 --> 01:06:28,318
และการล่วงละเมิด
ที่ผู้หญิงถูกกระทำจากน้ำมือผู้ชาย…

963
01:06:28,402 --> 01:06:30,487
มันไม่ได้แปลว่าคุณมีความผิด หรือคุณมีความผิด

964
01:06:30,571 --> 01:06:32,114
มันไม่ได้แปลว่าอะไรแบบนั้น

965
01:06:32,197 --> 01:06:35,325
ในฐานะสังคม คุณทุกคนติดค้างคำขอโทษเราว่ะ

966
01:06:39,663 --> 01:06:40,497
บอกตรงๆ เลย

967
01:06:40,581 --> 01:06:44,918
คุณเถียงกับเรา
เรื่องรองเท้าแตะและหมวก… จริงๆ นะ

968
01:06:46,045 --> 01:06:46,879
และฉันก็รู้…

969
01:06:46,962 --> 01:06:50,966
ฟังนะ ถ้าคุณเป็นชายผิวขาวที่ชอบเพศตรงข้าม
ที่นั่งอยู่ที่นี่คืนนี้ ฉันรู้ว่ามีคนบังคับคุณมา

970
01:06:53,469 --> 01:06:57,181
ฉันรู้ว่าถ้าคุณไม่ใช่ผู้หญิงหรือเกย์
หรือกำลังแปลงเพศ หรือเป็นนอน-ไบนารี่

971
01:06:57,264 --> 01:06:58,932
ก็มีคนลากคุณมาที่นี่

972
01:06:59,016 --> 01:07:02,186
ฉันรู้ว่าเวลาชายผิวขาว
ชอบเพศตรงข้ามได้ยินเสียงฉัน

973
01:07:02,269 --> 01:07:05,606
หรือได้ยินชื่อเชลซี แฮนด์เลอร์
พวกเขาจะแบบ "ไสหัวไปให้พ้นๆ หน้าผม!"

974
01:07:07,733 --> 01:07:08,567
ฉันรู้เรื่องนั้น

975
01:07:08,650 --> 01:07:12,529
แต่ฉันไม่ต้องให้คุณชอบฉัน
ถึงจะพยายามช่วยคุณหรอกว่ะ โอเคนะ

976
01:07:14,239 --> 01:07:16,366
มันก็ไม่ง่ายสำหรับฉันเหมือนกัน

977
01:07:17,201 --> 01:07:21,705
ฉันต้องตื่นเร็วกว่าทุกคนสองชั่วโมง
แค่เพื่อลดความเป็นอีนังตัวแสบของตัวเอง

978
01:07:23,082 --> 01:07:26,168
ฉันต้องนั่งบนขอบเตียงฉันเหมือนทารก

979
01:07:26,251 --> 01:07:30,047
แล้วก็ท่องคาถาที่บอกว่า
"อย่าทำตัวเป็นอีนังตัวแสบวันนี้ เธอเป็นแบบนั้น"

980
01:07:34,259 --> 01:07:38,764
แต่หลังจากผ่านมานานขนาดนี้
เวลาพวกผู้ชายอย่างคุณถามคำถามโง่ๆ กับเรา

981
01:07:39,431 --> 01:07:43,811
เช่น "เราไม่รู้จะทำยังไงอีกต่อไปแล้ว
เรายังเปิดประตูให้คุณได้มั้ย"

982
01:07:46,730 --> 01:07:47,815
มันแบบว่า "ได้สิ

983
01:07:47,898 --> 01:07:51,777
พวกคุณข่มขืนเรามาตั้งแต่โลกถือกำเนิด

984
01:07:51,860 --> 01:07:54,822
เรื่องเล็กน้อยที่สุดที่คุณทำได้
ก็คือเปิดประตูให้เรา

985
01:07:58,742 --> 01:08:02,079
เปิดมัน ปิดมัน แล้วก็เปิดอีกที ไอ้งั่งเอ๊ย!

986
01:08:02,913 --> 01:08:05,582
คุณพลาดเรื่องที่คุยกันไปทั้งหมดหรือไง"

987
01:08:06,208 --> 01:08:07,793
คือมันเหลือเชื่อเลย

988
01:08:07,876 --> 01:08:10,754
พี่ชายฉันน่ะแบบว่า "เชลซี
ผู้ชายผิวขาวไม่ได้เลวร้ายทุกคนหรอก"

989
01:08:10,838 --> 01:08:14,007
ฉันบอกว่า "ไม่มีใครพูดแบบนั้น
ไม่มีใครเคยพูดแบบนั้น

990
01:08:14,091 --> 01:08:15,926
แต่ตอนนี้พี่ฟังดูน่าสงสัยนะ"

991
01:08:19,596 --> 01:08:20,806
แต่ถ้าคุณไม่ใช่ไอ้หอกหัก…

992
01:08:20,889 --> 01:08:23,058
ซึ่งฉันสันนิษฐานว่าถ้าคุณนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ฟังนี่

993
01:08:23,142 --> 01:08:25,978
คุณก็อยู่กับผู้หญิงหรือผู้ชายคนหนึ่ง
ที่เคยอธิบายเรื่องเวรนี่ไปแล้ว

994
01:08:26,061 --> 01:08:28,188
แต่ถ้าคุณไม่ใช่ไอ้หอกหัก
คุณก็รู้จักไอ้หอกหักคนหนึ่ง

995
01:08:28,272 --> 01:08:30,190
และคุณก็ต้องเผยแพร่การสื่อสารนี้ออกไป

996
01:08:35,028 --> 01:08:40,159
ไม่มีการบ่นอีกแล้ว ไม่มีการบ่นอีกแล้วว่า
การเป็นผู้ชายผิวขาวมันลำบากแค่ไหน

997
01:08:40,242 --> 01:08:44,955
คุณเข้าใจมั้ยว่านั่นมันหยามกันแค่ไหน
"การเป็นผู้ชายผิวขาวตอนนี้มันลำบากมาก"

998
01:08:45,038 --> 01:08:49,751
เราเพิ่งได้สิทธิ์ที่จะทำสิ่งที่เราต้องการ
กับร่างกายตัวเองเมื่อ 50 ปีก่อน

999
01:08:49,835 --> 01:08:52,546
และมันก็ถูกพรากไปจากเราวันนี้

1000
01:08:57,593 --> 01:09:00,512
เพราะงั้นอย่าหาว่าเราตีโพยตีพาย
เราไม่ได้ตีโพยตีพาย

1001
01:09:00,596 --> 01:09:02,014
โอเคนะ เราไม่ได้ตีโพยตีพาย

1002
01:09:02,097 --> 01:09:05,809
ความเห็นของคุณเรื่องการเหยียดผิว
และการเหยียดเพศไม่สำคัญอะไร

1003
01:09:05,893 --> 01:09:08,478
คุณไม่ใช่เหยื่อของเรื่องนั้น คุณคือผู้กระทำ

1004
01:09:16,653 --> 01:09:20,157
ฉันอยู่ในวิสท์เลอร์
สามเดือนครึ่ง หรืออาจจะสี่เดือน

1005
01:09:20,240 --> 01:09:21,325
ฉันกลับมาบ้าน

1006
01:09:21,950 --> 01:09:22,784
และเก้าคน…

1007
01:09:22,868 --> 01:09:27,623
พวกเพื่อนสาวของฉันเก้าคน
ที่เคยคบหากับเพศตรงข้ามอยู่

1008
01:09:28,207 --> 01:09:29,333
ก็เปลี่ยนไป

1009
01:09:29,416 --> 01:09:32,085
เป็นพวกตีหม้อเต็มเวลา

1010
01:09:39,343 --> 01:09:41,637
พวกเพื่อนสาวของฉันเก้าคน

1011
01:09:43,096 --> 01:09:45,265
มีการอพยพหมู่

1012
01:09:46,725 --> 01:09:50,062
ของผู้ใหญ่ที่เพิ่งเริ่มเป็นเลสเบี้ยนเกิดขึ้นมา

1013
01:09:50,687 --> 01:09:53,649
ซึ่งเป็นผลโดยตรงจากพฤติกรรมของพวกผู้ชาย

1014
01:09:57,027 --> 01:10:01,031
คนที่ไม่ได้เป็นเกย์โดยธรรมชาติ
กำลังคิดจะเป็นเกย์

1015
01:10:02,115 --> 01:10:05,285
คุณกำลังทำให้เราต่อต้านคุณและหันไปหาจิ๊มิ

1016
01:10:07,871 --> 01:10:10,958
ฉันโทรหาพี่สาวฉันที่พูดถึงดวงจันทร์และบอกว่า

1017
01:10:12,042 --> 01:10:14,753
"นี่ พี่กับฉันอาจต้องมาเป็นแฟนกัน"

1018
01:10:16,296 --> 01:10:18,090
เธอบอกว่า "ฉันไม่อยากทำแบบนั้น"

1019
01:10:19,049 --> 01:10:20,550
ฉันบอกว่า "ฉันก็ไม่ โอเคนะ

1020
01:10:20,634 --> 01:10:22,886
แต่ตัวเลือกมันชักน้อยลงทุกที

1021
01:10:24,054 --> 01:10:28,267
เพราะงั้นก็ไปซื้อรองเท้าเบอร์เคนสต๊อกมาสักคู่
เพราะเราอาจจะมุ่งหน้าไปรัฐเมนกัน"

1022
01:10:34,898 --> 01:10:37,442
สถานการณ์มันร้ายแรงถึงขนาดนั้นแหละ

1023
01:10:37,526 --> 01:10:41,405
คุณกำลังบังคับฉัน
ให้คิดเรื่องการทำออรัลพี่สาวตัวเอง

1024
01:10:48,245 --> 01:10:50,706
และนั่นก็คือเหตุผลที่ฉันเดทกับผู้ชายฟิลิปปินส์อยู่

1025
01:10:56,962 --> 01:11:00,173
เพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหน
พูดกับฉันหรือปฏิบัติต่อฉัน

1026
01:11:00,257 --> 01:11:02,926
แบบที่โจ คอยพูดกับฉันและปฏิบัติต่อฉัน

1027
01:11:04,720 --> 01:11:05,721
คือว่า…

1028
01:11:06,596 --> 01:11:09,850
เรื่องบางอย่างที่เขาพูดกับฉันน่ะ
ฉันเชื่อไม่ลงเลยด้วยซ้ำว่าเขาพูดจริง

1029
01:11:09,933 --> 01:11:11,143
ฉันแบบว่า "อะไรนะ"

1030
01:11:11,226 --> 01:11:14,104
เราออกเดทครั้งแรกๆ ครั้งหนึ่ง
ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

1031
01:11:14,187 --> 01:11:18,066
แล้วเจ้าของร้านอาหารนั่น
เจ้างั่งอ้วนตัวโตคนหนึ่งก็เดินมาที่โต๊ะเรา

1032
01:11:18,900 --> 01:11:22,029
แล้วก็บอกว่า "นี่ ผมเห็นชื่อคุณ
ในรายการจองโต๊ะ เชลซี

1033
01:11:22,112 --> 01:11:25,407
ผมไม่ชอบสักเท่าไร แต่เมียผมเป็นแฟนคลับ
แต่เธอเป็นเมียคนที่สามของผม"

1034
01:11:28,410 --> 01:11:30,954
ฉันบอกว่า "เอ้อ โชคดี
กับภรรยาคนที่สี่ของคุณนะคะ"

1035
01:11:34,958 --> 01:11:39,004
เขาเดินไปจากโต๊ะ และโจ คอยก็บอกว่า
"นั่นทำให้ไอ้จ้อนผมแข็งขึ้นมาเลย"

1036
01:11:45,886 --> 01:11:50,849
ความมั่นใจของฉันและการทนรับ
เรื่องงี่เง่าไม่ได้ของฉันทำให้เขาเครื่องติด

1037
01:11:50,932 --> 01:11:53,435
แทนที่ฉันจะต้องลดทอนบุคลิกภาพของตัวเอง

1038
01:11:53,518 --> 01:11:55,270
เพื่อเลี่ยงการบั่นทอนความเป็นชายของผู้ชาย

1039
01:11:55,354 --> 01:11:57,564
เขาก็มีอารมณ์เพราะตัวตนที่ฉันเป็นว่ะ

1040
01:12:00,108 --> 01:12:02,027
คุณรู้มั้ยว่านั่นมันเซ็กซี่แค่ไหน

1041
01:12:05,989 --> 01:12:09,326
เราอยู่ในฮาวายในเทศกาลขอบคุณพระเจ้า
และฉันก็ใส่บิกินี่

1042
01:12:09,409 --> 01:12:12,496
และฉันก็บอกว่า "ที่รัก
คุณดูเซลลูไลท์ที่ก้นฉันให้ทีได้มั้ย

1043
01:12:12,579 --> 01:12:14,456
มันแย่ไปมั้ย" เขาบอกว่า "อะไรกัน

1044
01:12:14,539 --> 01:12:18,043
เซลลูไลท์คือสิ่งที่ทำให้ผู้หญิงเป็นผู้หญิง
นั่นมันฮอตโคตรๆ เลยนะ"

1045
01:12:23,256 --> 01:12:25,759
ฉันบอกว่า "นั่นทำให้ไอ้จ้อนฉันแข็ง"

1046
01:12:28,470 --> 01:12:30,430
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่านั่นเป็นประโยค

1047
01:12:30,931 --> 01:12:34,810
ฉันแบบว่า "ฉันต้องจดเจ้านี่ลงไป
ผู้หญิงทุกคนจะได้ได้ยินประโยคนี้"

1048
01:12:34,893 --> 01:12:35,769
ใช่แล้ว

1049
01:12:35,852 --> 01:12:38,313
ฉันเป็นสาวชาวยิวจากนิวเจอร์ซีย์

1050
01:12:38,397 --> 01:12:41,358
ที่ไม่เคย ไม่เคยชอบการโม้กให้ใคร

1051
01:12:41,441 --> 01:12:43,652
เพราะผู้ชายคนหนึ่งสมัยมัธยมปลาย

1052
01:12:43,735 --> 01:12:47,572
ทำมันพังสำหรับผู้ชายที่เหลือ
ที่ฉันจะมีวันมีเซ็กซ์ด้วย

1053
01:12:47,656 --> 01:12:50,450
เขาชื่อแดเนียล ลอมบาร์โด

1054
01:12:56,706 --> 01:12:59,918
ล-อ-ม-บ-า-ร-การันต์-โ-ด

1055
01:13:05,882 --> 01:13:08,385
ฉันพยายามโม้กเป็นครั้งแรกให้เขา

1056
01:13:08,468 --> 01:13:13,014
คุณก็รู้ว่านั่นมันน่ากลัวแค่ไหน
สำหรับสาวน้อยอายุ 16 ที่จะลงไป…

1057
01:13:13,098 --> 01:13:16,309
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะทำอะไร
พอลงไปตรงนั้น

1058
01:13:17,018 --> 01:13:19,020
แบบว่า "ฉันเดาว่าฉันคงจะผิวปากเฉยๆ"

1059
01:13:26,862 --> 01:13:29,698
ฉันพยายามโม้กเป็นครั้งแรกให้แดเนียล

1060
01:13:29,781 --> 01:13:31,408
และฉันก็ก้มหัวลงไปตรงนั้น

1061
01:13:31,491 --> 01:13:34,703
แล้วแดเนียลก็เอามือจับหลังหัวฉัน

1062
01:13:35,495 --> 01:13:37,873
และฉันก็ลุกขึ้นมาและเตะผ่าหมากเขา

1063
01:13:44,087 --> 01:13:46,298
ตอนนี้เมื่อฉันได้รับความเข้าใจ
และความเคารพแล้ว

1064
01:13:46,381 --> 01:13:49,593
ฉันก็จับมือโจ คอย เอามันไปวางที่หลังหัวฉัน

1065
01:13:49,676 --> 01:13:51,386
เพราะฉันชอบการโม้กแล้วตอนนี้

1066
01:13:51,470 --> 01:13:53,472
ฉันทำเท่าไรก็ไม่พอ

1067
01:13:54,347 --> 01:13:56,766
บางทีฉันก็ใส่ที่จัดฟันแบบใสเข้าไปด้วยซ้ำ

1068
01:14:10,614 --> 01:14:12,991
เมื่อคืนก่อน เราทั้งคู่ไปทำการแสดงในมิสซูรี

1069
01:14:13,074 --> 01:14:15,285
ฉันอยู่แคนซัสซิตี้ และเขาก็อยู่สปริงฟิลด์

1070
01:14:15,368 --> 01:14:19,206
เราอยู่ห่างกันสองชั่วโมงครึ่ง
แต่เราทั้งคู่มีโชว์สองคืน

1071
01:14:19,289 --> 01:14:22,334
คืนหนึ่งแล้วก็คืนถัดไป
สองคืนหมายความว่าอย่างนั้นแหละ

1072
01:14:27,714 --> 01:14:30,926
เขาส่งข้อความหาฉันหลังโชว์รอบแรกว่า
"ผมจะมาจูบราตรีสวัสดิ์คุณ

1073
01:14:31,009 --> 01:14:33,220
ผมอยู่ใกล้คุณขนาดนี้แต่ไม่ได้จูบราตรีสวัสดิ์ไม่ได้"

1074
01:14:34,221 --> 01:14:37,599
เขาขับรถสองชั่วโมงครึ่งไปที่นั่น
และขับกลับอีกสองชั่วโมงครึ่ง

1075
01:14:38,767 --> 01:14:40,852
ฉันจะไม่มีวันทำแบบนั้นให้ใคร

1076
01:14:47,734 --> 01:14:49,861
คืนก่อนเราอยู่ในนครนิวยอร์ก เรากลับบ้าน

1077
01:14:49,945 --> 01:14:52,113
แล้วฉันก็แบบว่า "บ้าเอ๊ย ฉันลืมซื้อผ้าอนามัย"

1078
01:14:52,197 --> 01:14:54,407
เขาก็ว่า "ที่รัก นั่งเถอะ
ผมจะไปซื้อผ้าอนามัยให้"

1079
01:14:54,491 --> 01:14:56,785
ฉันบอกว่า "ไม่ได้เด็ดขาด ตีสองครึ่งแล้ว

1080
01:14:56,868 --> 01:14:59,579
นี่มันนครนิวยอร์ก มันไม่ปลอดภัย ฉันจะไปกับคุณ"

1081
01:15:02,666 --> 01:15:04,251
แล้วเขาก็มองฉัน ให้ฉันนั่งลง

1082
01:15:04,334 --> 01:15:06,795
เขาบอกว่า "คุณซื้อผ้าอนามัยมาทั้งชีวิตแล้ว

1083
01:15:06,878 --> 01:15:09,297
ผมจะซื้อผ้าอนามัยให้คุณต่อจากนี้ไป"

1084
01:15:16,888 --> 01:15:18,974
นั่นทำให้ฉันอยากมีเซ็กซ์ประตูหลัง

1085
01:15:26,022 --> 01:15:28,942
โอเคนะ ดังนั้นก็แค่เริ่มหว่าน
คำพูดเหลวไหลนั่นไปรอบๆ หนุ่มๆ

1086
01:15:29,025 --> 01:15:32,571
ฉันจะเขียนคู่มือสำหรับผู้ชายที่ชื่อว่า
"คนฟิลิปปินส์ในตัวฉัน"

1087
01:15:35,448 --> 01:15:38,034
ก็แค่เริ่มพูดเรื่องบ้านั่นให้เราฟัง
คุณไม่ต้องเชื่อมันก็ได้

1088
01:15:38,118 --> 01:15:40,036
แค่เริ่มพูดมัน แล้วคุณจะเริ่มเชื่อ

1089
01:15:40,120 --> 01:15:42,205
แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือเราจะเริ่มได้ยินมัน

1090
01:15:42,289 --> 01:15:46,001
เราต้องได้ยินเรื่องนั้น
เราต้องได้ยินว่าเซลลูไลท์มันเซ็กซี่

1091
01:15:49,421 --> 01:15:52,716
และถ้าคุณนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชมนี้
และคุณยังไม่ได้พบคนของคุณ

1092
01:15:52,799 --> 01:15:54,718
ได้โปรดอย่าลดมาตรฐานคุณลง

1093
01:15:54,801 --> 01:15:56,970
หรือตื่นตระหนกเพราะคิดว่าคุณเริ่มแก่เกินไปแล้ว

1094
01:15:57,053 --> 01:15:58,346
คนของคุณกำลังมา

1095
01:15:58,430 --> 01:16:01,224
และพวกเขาก็ไม่ได้
สวมรองเท้าแตะกับหมวกกัปตัน

1096
01:16:07,147 --> 01:16:10,692
ฉันพูดกับเขา… ฉันบอกว่า
"ฉันรักคุณจนสอยดวงจันทร์มาให้ได้เลย"

1097
01:16:12,819 --> 01:16:16,239
เขาบอกว่า "ที่รัก คุณไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่าดวงจันทร์แม่งอยู่ไหน"

1098
01:16:16,740 --> 01:16:20,410
ขอบคุณแนชวิลล์ ขอบคุณมากค่ะ

1099
01:16:22,662 --> 01:16:24,331
ขอบคุณๆๆ

1100
01:16:26,750 --> 01:16:28,209
ขอบคุณทุกคน

1101
01:16:29,336 --> 01:16:30,378
ขอบคุณค่ะ

1102
01:16:31,296 --> 01:16:32,297
(ฉันยังเชื่อในความรัก)

1103
01:16:32,380 --> 01:16:33,214
สวัสดี

1104
01:16:33,298 --> 01:16:35,592
(และตอนนี้ฉันก็รู้ดีกว่าที่เคย
ว่าคนของฉันกำลังมา)

1105
01:16:35,675 --> 01:16:36,760
ขอบคุณ

1106
01:16:41,139 --> 01:16:44,059
ขอบคุณค่ะ แนชวิลล์ นี่มันยอดสุดๆ เลย

1107
01:16:59,115 --> 01:17:04,120
คำบรรยายโดย พรรษพร ชโลธร