1 00:00:12,013 --> 00:00:14,474 ‎ในช่วงประมาณปี 2005 2 00:00:15,016 --> 00:00:17,685 ‎แม่กับผมไปที่ปาล์มบีชคันทรีคลับ 3 00:00:18,269 --> 00:00:20,980 ‎วันนั้นอากาศดี เราตีกอล์ฟกัน 4 00:00:23,900 --> 00:00:28,362 ‎แล้วเราขึ้นบันไดไปที่เฉลียงเพื่อกินมื้อกลางวัน 5 00:00:28,446 --> 00:00:32,116 ‎เรานั่งลงที่โต๊ะ และมีคนอีกแค่สองคนที่นั่น 6 00:00:32,200 --> 00:00:35,703 ‎นั่นคือเบอร์นี่ เมดอฟฟ์และรูธ ภรรยาเขา 7 00:00:37,080 --> 00:00:38,956 ‎แม่ผมสังเกตเห็นทันที 8 00:00:39,040 --> 00:00:40,333 ‎"โอ้ เบอร์นี่" 9 00:00:40,416 --> 00:00:43,795 ‎แม่เดินเข้าไปและเริ่มพูดว่า "สวัสดีค่ะ" ‎แล้วแนะนำผม 10 00:00:44,378 --> 00:00:47,006 ‎"นี่เจฟฟ์ ลูกชายฉัน เขามีบัญชีกับคุณ" 11 00:00:48,424 --> 00:00:50,426 ‎และผมจับมือกับคุณเมดอฟฟ์ 12 00:00:50,510 --> 00:00:52,178 ‎ผมงี้ทึ่งมาก 13 00:00:52,804 --> 00:00:55,223 ‎เขาคือเทพแห่งปาล์มบีช 14 00:00:56,557 --> 00:00:58,518 ‎เขาคือเทพแห่งการเงิน 15 00:00:59,977 --> 00:01:01,646 ‎เราเดินกลับมาที่โต๊ะ 16 00:01:02,688 --> 00:01:05,858 ‎และแม่ผมพูดในแบบของแม่ว่า 17 00:01:05,942 --> 00:01:09,529 ‎"โอ้ เขาเป็นคนที่วิเศษมากเลย" 18 00:01:09,612 --> 00:01:13,950 ‎แล้วแม่ก็พูดว่า "แต่เขามีอย่างหนึ่งนะ 19 00:01:15,743 --> 00:01:17,787 ‎เขาไม่เคยสบตาลูกเลย" 20 00:01:20,540 --> 00:01:22,667 ‎แม่ผมรู้ก่อนใคร 21 00:01:22,750 --> 00:01:24,669 ‎แม่แค่ไม่ได้เชื่อมโยงมันเข้าด้วยกัน 22 00:01:25,920 --> 00:01:29,132 ‎เพราะเทพนี้คือปิศาจ ซาตานน่ะ 23 00:01:30,049 --> 00:01:31,801 ‎(ธันวาคม ปี 2008) 24 00:01:31,843 --> 00:01:33,970 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ถูกจับกุม 25 00:01:34,053 --> 00:01:37,223 ‎เขาคือผู้ก่อตั้งบริษัทหลักทรัพย์เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 26 00:01:37,306 --> 00:01:38,307 ‎เขาอายุ 70 ปี 27 00:01:38,391 --> 00:01:40,184 ‎เขาอยู่ในวอลสตรีทมานาน 28 00:01:40,268 --> 00:01:43,771 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ วัย 70 ปี ถูกเอฟบีไอจับ 29 00:01:43,855 --> 00:01:48,359 ‎อดีตบุคคลสำคัญแห่งวอลสตรีทผู้นี้ ‎ยอมรับเองว่า 30 00:01:48,442 --> 00:01:50,778 ‎ได้ทำลายชีวิตผู้คน องค์กรการกุศุล ‎และผู้มีชื่อเสียงมากมาย 31 00:01:50,862 --> 00:01:52,905 ‎ในวอลสตรีทและทั่วโลก 32 00:01:54,282 --> 00:01:56,492 ‎ทางเดินแห่งความอัปยศ และผลักกัน 33 00:01:56,576 --> 00:01:57,660 ‎อย่าผลักผม 34 00:01:59,328 --> 00:02:01,414 ‎คนคิดว่ารู้จักเรื่องนี้ 35 00:02:01,497 --> 00:02:04,917 ‎คนคิดว่านี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่ง 36 00:02:05,001 --> 00:02:08,546 ‎แต่เมื่อคุณเปิดม่านออก ‎จะเห็นว่าที่จริงมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ 37 00:02:12,133 --> 00:02:16,554 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ก่ออาชญากรรม ‎ที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของวอลสตรีท 38 00:02:16,637 --> 00:02:20,308 ‎เขาคือคนโรคจิตทางการเงิน ‎ฆาตกรต่อเนื่องทางการเงิน 39 00:02:21,100 --> 00:02:23,186 ‎เขาเป็นเหมือนลุงของผม 40 00:02:23,269 --> 00:02:26,147 ‎เขาเป็นคนที่ผมชอบมากและไว้ใจมาก 41 00:02:26,230 --> 00:02:29,609 ‎แต่แล้วก็มีปิศาจคนนี้ที่ใช้ชีวิตในเรื่องโกหกนี้ 42 00:02:30,151 --> 00:02:33,070 ‎ความเชื่อใจ การหักหลัง ชั่วร้ายที่สุด 43 00:02:33,654 --> 00:02:36,657 ‎แม้ผ่านไปอีกร้อยปี คนก็จะยังจดจำเรื่องนี้ 44 00:02:37,241 --> 00:02:39,952 ‎เรากำลังพูดถึงเงิน 64,000 ล้านนะ 45 00:02:40,036 --> 00:02:42,163 ‎เมื่อคุณเห็นเลขหลายหลักขนาดนั้น 46 00:02:42,788 --> 00:02:43,664 ‎คุณถึงกับอึ้ง 47 00:02:44,665 --> 00:02:48,836 ‎คุณต้องก้าวเข้าไปในแว่นขยายนี้ ‎สู่ความจริงอีกอย่าง 48 00:02:48,920 --> 00:02:50,713 ‎ซึ่งไม่มีอะไรจริงเลย 49 00:02:51,297 --> 00:02:53,591 ‎ทั้งหมดเป็นเรื่องกุขึ้นมา เงินหายวับไป 50 00:02:54,550 --> 00:02:55,426 ‎ไม่เหลือเลย 51 00:02:56,510 --> 00:02:59,138 ‎คุณสูญเสียเงินที่เก็บมาทั้งชีวิตไปก็เรื่องหนึ่ง 52 00:02:59,680 --> 00:03:02,183 ‎แต่เมื่อคุณต้องสูญเสียบ้านไปด้วย มันเลวร้ายมาก 53 00:03:03,434 --> 00:03:06,771 ‎เขาหลอกคนตั้งมากมายนานขนาดนั้นได้ยังไง 54 00:03:06,854 --> 00:03:09,232 ‎สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงได้ 55 00:03:09,815 --> 00:03:13,402 ‎และหลายคนทำให้มันเกิดขึ้นเพราะความโลภ 56 00:03:14,528 --> 00:03:15,988 ‎มันเป็นเรื่องของธนาคารขนาดใหญ่ 57 00:03:16,072 --> 00:03:18,824 ‎มันเป็นเรื่องของหน่วยงานกำกับดูแล 58 00:03:18,908 --> 00:03:23,287 ‎มันเป็นเรื่องของระบบนิเวศทั้งหมด 59 00:03:23,371 --> 00:03:26,499 ‎ที่ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง 60 00:03:27,416 --> 00:03:31,087 ‎ถ้าคุณจะฝากเงินพันล้านไว้ที่ไหน ‎คุณต้องเช็กให้ละเอียด 61 00:03:32,213 --> 00:03:34,340 ‎ต่อให้พระเจ้าส่งประวัติการทำงานมาให้… 62 00:03:35,841 --> 00:03:37,009 ‎ก็เช็กบุคคลอ้างอิง 63 00:03:39,095 --> 00:03:43,391 ‎คุณเมดอฟฟ์ คุณให้การยอมรับว่า ‎คุณโกหกเป็นอาชีพ 64 00:03:43,474 --> 00:03:46,644 ‎- ถูกหรือไม่ คุณโกหกเป็นอาชีพ ‎- ใช่ 65 00:03:47,311 --> 00:03:50,606 ‎ไม่มีใครเข้าใจว่า "ทำไมเมดอฟฟ์ทำแบบนี้" 66 00:03:51,148 --> 00:03:56,779 ‎เขามีธุรกิจที่ประสบความสำเร็จมาก ‎จนทุกคนในวอลสตรีทต้องอิจฉา 67 00:03:57,613 --> 00:04:02,493 ‎ใครๆ ก็พูดว่า "ทำไมเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎ทำการฉ้อฉลที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์" 68 00:04:04,537 --> 00:04:07,623 ‎ทุกอย่างในวงการนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น 69 00:04:08,207 --> 00:04:09,750 ‎นั่นคือเหตุผลที่วงการดำรงอยู่ได้ 70 00:04:09,834 --> 00:04:14,922 ‎เพราะ… คุณต้องเข้าใจอย่างหนึ่งนะ 71 00:04:15,006 --> 00:04:16,924 ‎สิ่งหนึ่งที่เป็นกันทุกคน 72 00:04:17,008 --> 00:04:19,260 ‎ซึ่งก็คือทุกคนในวงการนี้ล้วนโลภ 73 00:05:15,066 --> 00:05:18,778 ‎(ปี 2008) 74 00:05:18,861 --> 00:05:21,989 ‎คืนนี้เราเริ่มกันที่ข่าวเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่า 75 00:05:22,073 --> 00:05:25,284 ‎วิกฤตการเงินที่ร้ายแรงที่สุดในยุคใหม่ 76 00:05:25,368 --> 00:05:29,497 ‎เป็นหายนะการเงินที่กว้างขวางที่สุด ‎ในหลายทศวรรษของประเทศ 77 00:05:30,081 --> 00:05:33,542 ‎ในปี 2008 เศรษฐกิจกำลังพังยับเยิน 78 00:05:33,626 --> 00:05:36,462 ‎ประหนึ่งวันสิ้นโลก 79 00:05:36,545 --> 00:05:38,422 ‎เช้านี้วอลสตรีทกำลังเข้าขั้นวิกฤต 80 00:05:38,506 --> 00:05:41,842 ‎ซวนเซเพราะหนี้เสียจากสินเชื่ออสังหาริมทรัพย์ 81 00:05:41,926 --> 00:05:46,389 ‎บริษัทสินเชื่อออกสินเชื่ออสังหาริมทรัพย์ ‎ให้คนที่ไม่สามารถจ่ายคืนได้ 82 00:05:46,472 --> 00:05:49,642 ‎วอลสตรีทรู้ว่าหุ้นบริษัทเหล่านี้ไม่มีค่า 83 00:05:49,725 --> 00:05:54,522 ‎แต่ก็ยังยัดเยียดขายให้ลูกค้า จนกระทั่งบริษัทล่ม 84 00:05:54,605 --> 00:05:59,402 ‎การยึดจำนองทั่วประเทศ ‎สูงขึ้นถึง 87 เปอร์เซ็นต์ 85 00:05:59,485 --> 00:06:02,113 ‎มูลค่าอสังหาริมทรัพย์ทั่วประเทศปีนี้ 86 00:06:02,196 --> 00:06:04,740 ‎อาจลดลงกว่าห้าแสนล้านดอลลาร์ 87 00:06:04,824 --> 00:06:07,535 ‎มันเหลือเชื่อ ทุกคนกำลังสูญเสียบ้าน 88 00:06:07,618 --> 00:06:09,286 ‎ตลาดหุ้นล่มสลาย 89 00:06:09,370 --> 00:06:11,747 ‎นับวันยิ่งแย่ลง 90 00:06:11,831 --> 00:06:14,500 ‎หุ้นดาวโจนส์ร่วงลงเกือบ 450 จุด 91 00:06:14,583 --> 00:06:16,836 ‎เราเพิ่งแตะ 730 กว่าจุด 92 00:06:16,919 --> 00:06:18,546 ‎นั่น… เราไม่เคยเจอแบบนั้น 93 00:06:18,629 --> 00:06:21,549 ‎นักเล่นหุ้นในโตเกียวต่างวิตกว่า ‎ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำของสหรัฐฯ จะลุกลาม 94 00:06:21,632 --> 00:06:23,717 ‎ธนาคารทุกแห่งกำลังล่มสลาย 95 00:06:23,801 --> 00:06:26,679 ‎เลห์แมน บราเธอร์สกล่าวว่า ‎จะยื่นขอล้มละลายเพื่อฟื้นฟูกิจการ 96 00:06:26,762 --> 00:06:29,640 ‎วิกฤตการเงินยังคงสร้างความตื่นตระหนก 97 00:06:29,723 --> 00:06:33,978 ‎เรากำลังเผชิญหน้ากับความเป็นไปได้ ‎ที่เศรษฐกิจโลกจะล่มสลาย 98 00:06:34,061 --> 00:06:37,773 ‎นี่คือเหตุการณ์มหาพิบัติในรอบศตวรรษ 99 00:06:37,857 --> 00:06:40,818 ‎ที่ทำลายระบบทั้งหมดโดยสิ้นเชิง 100 00:06:40,901 --> 00:06:42,153 ‎แล้วก็มีเบอร์นี่อีก 101 00:06:42,236 --> 00:06:43,696 ‎ตอนนี้ปรากฏว่าเป็น 102 00:06:43,779 --> 00:06:46,615 ‎การฉ้อฉลแบบพอนซีที่ใหญ่ที่สุด ‎ในประวัติศาสตร์วอลสตรีท 103 00:06:46,699 --> 00:06:50,286 ‎หลังจากเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ถูกตั้งข้อกล่าวหา 104 00:06:50,369 --> 00:06:55,749 ‎นักลงทุนจึงตระหนักว่า ‎เงิน 50,000 ล้านที่พวกเขาคิดว่ามีนั้น 105 00:06:55,833 --> 00:06:57,126 ‎หายวับไปทันที 106 00:06:57,209 --> 00:06:58,669 ‎คุณรู้สึกยังไง 107 00:06:58,752 --> 00:07:03,174 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ถูกจับเมื่อวันพฤหัสบดี ‎ที่ 11 ธันวาคม ปี 2008 108 00:07:04,008 --> 00:07:09,138 ‎เช้าวันศุกร์ เจ้าหน้าที่เอฟบีไอ ‎ปรากฏตัวที่สำนักงานของเมดอฟฟ์ 109 00:07:09,221 --> 00:07:13,434 ‎ในอาคารลิปสติก ตึกระฟ้าหรูหรา ‎ทางฝั่งตะวันออกของนิวยอร์ก 110 00:07:13,517 --> 00:07:17,313 ‎เราเดินเข้าไปในล็อบบี้ของอาคารลิปสติก 111 00:07:17,396 --> 00:07:21,650 ‎เหมือนฉากในหนังเรื่อง แฟรงเคนสไตน์ 112 00:07:22,401 --> 00:07:28,491 ‎ที่มีชาวบ้านที่โกรธแค้นถือคราดและคบไฟ 113 00:07:28,574 --> 00:07:31,410 ‎อยากขึ้นไปข้างบนเพื่อฆ่าปิศาจ 114 00:07:32,620 --> 00:07:36,499 ‎ทีมเจ้าหน้าที่เอฟบีไอพร้อมบุกขึ้นไป 115 00:07:36,582 --> 00:07:40,586 ‎และผมเป็นเจ้าหน้าที่นำขบวนคนแรก 116 00:07:45,883 --> 00:07:49,595 ‎พนักงานทุกคนที่ชั้น 19 ถูกต้อนมารวมกัน 117 00:07:50,221 --> 00:07:51,931 ‎มันโกลาหลสุดๆ 118 00:07:58,729 --> 00:08:01,315 ‎พนักงานบางคนร้องไห้ 119 00:08:01,941 --> 00:08:04,235 ‎อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น 120 00:08:04,860 --> 00:08:07,821 ‎เอฟบีไอเป็นองค์กรหลัก ‎ในการสืบสวนคดีอาชญากรรม 121 00:08:07,905 --> 00:08:11,909 ‎แต่เรามีกรมสรรพากร ‎กระทรวงแรงงาน นักบัญชี 122 00:08:11,992 --> 00:08:15,246 ‎องค์กรที่ดูแลบริษัทหลักทรัพย์ ‎บริษัทคุ้มครองผู้ลงทุนในหลักทรัพย์อีกด้วย 123 00:08:15,746 --> 00:08:18,457 ‎พวกเขาเริ่มไม่ให้คนเข้าถึงบัญชี 124 00:08:18,999 --> 00:08:23,420 ‎ผมแปลกใจนิดหน่อย ‎เพราะมันดูเหมือนธุรกิจถูกกฎหมาย 125 00:08:24,088 --> 00:08:28,884 ‎ทั่วห้องมีคอมพิวเตอร์ ‎มีนาฬิกาแสดงเวลาในโซนต่างๆ 126 00:08:28,968 --> 00:08:31,679 ‎ดูเหมือนธุรกิจซื้อขายหุ้นที่ถูกกฎหมาย 127 00:08:33,806 --> 00:08:36,058 ‎ขณะที่เราค้นนั้น 128 00:08:36,141 --> 00:08:40,479 ‎ผมเดินเข้าไปในห้องทำงานของเบอร์นี่ ‎และเริ่มทำความเข้าใจ 129 00:08:40,563 --> 00:08:42,982 ‎ว่าเขาเป็นใครและเป็นคนยังไง 130 00:08:43,065 --> 00:08:47,987 ‎ทางซ้ายมือเป็นภาพศิลปะแบบลิกเทนสไตน์ ‎ที่เป็นรูปกระทิงทั้งหมด 131 00:08:48,779 --> 00:08:51,782 ‎สำหรับผม รูปกระทิงไม่ได้หมายถึงตลาดกระทิง 132 00:08:51,865 --> 00:08:53,701 ‎แต่มันหมายถึงเรื่องหลอกลวง 133 00:08:54,910 --> 00:09:00,291 ‎และข้างหลังโต๊ะทำงานของเขา ‎มีงานศิลปะสมัยใหม่สุดๆ 134 00:09:00,374 --> 00:09:01,834 ‎เป็นตะปูควงขนาดใหญ่มาก 135 00:09:03,085 --> 00:09:08,716 ‎ผมว่าตะปูควงนี้คือการพูด ‎กับคนทั้งโลกว่า "ช่างหัวแกสิ" 136 00:09:11,427 --> 00:09:14,638 ‎เรายึดพื้นที่สำนักงาน ‎เราควบคุมตัวเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 137 00:09:14,722 --> 00:09:16,640 ‎และเรารู้ว่ามีเงินจำนวนมากหายไป 138 00:09:16,724 --> 00:09:20,477 ‎ปัญหาสำคัญที่สุดคือ เราไม่รู้ว่ามันหายไปได้ยังไง 139 00:09:20,561 --> 00:09:22,229 ‎มีพนักงานมากมาย 140 00:09:22,313 --> 00:09:25,107 ‎และไม่รู้ว่าใครผิด ใครบริสุทธิ์ 141 00:09:25,899 --> 00:09:28,527 ‎เราอยากรู้ว่ามีกี่คนที่ตกเป็นเหยื่อ 142 00:09:28,611 --> 00:09:30,821 ‎เงินถูกขโมยไปเท่าไหร่ 143 00:09:30,904 --> 00:09:33,324 ‎การฉ้อฉลกว้างขวางแค่ไหน 144 00:09:33,407 --> 00:09:37,828 ‎และเราอยากรู้ว่ามีใครร่วมกระทำกับเขา 145 00:09:38,954 --> 00:09:41,915 ‎ใครมีส่วนเกี่ยวข้องบ้าง ‎และแต่ละคนมีบทบาทยังไง 146 00:09:41,999 --> 00:09:43,417 ‎เงินอยู่ที่ไหน 147 00:09:43,500 --> 00:09:45,753 ‎ใครได้ประโยชน์จากการฉ้อฉลนี้ 148 00:09:46,712 --> 00:09:53,385 ‎เพราะไม่มีทาง ‎ที่คุณจะฉ้อฉลเงิน 50,000 ล้านดอลลาร์ 149 00:09:53,469 --> 00:09:56,305 ‎โดยไม่มีคนอื่นรู้เรื่องนี้ 150 00:10:00,851 --> 00:10:04,855 ‎ในกรณีของเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎มันยากมากที่จะรู้ว่า 151 00:10:04,938 --> 00:10:07,816 ‎เรื่องไหนจริง เรื่องไหนเท็จ 152 00:10:10,527 --> 00:10:15,324 ‎ฟังนะ ผมไม่ภูมิใจกับสิ่งที่ผมทำไป 153 00:10:15,407 --> 00:10:19,370 ‎ผมพยายามวิเคราะห์อยู่หลายชั่วโมง ‎ว่าผมทำไปทำไม 154 00:10:20,329 --> 00:10:23,749 ‎ปัญหาหนึ่งของผมคือ ‎ผมต้องการเอาใจทุกคนอยู่เสมอ 155 00:10:24,458 --> 00:10:28,379 ‎ตอนที่ผมเริ่มทำธุรกิจ คนศรัทธาในตัวผมมาก 156 00:10:28,462 --> 00:10:29,922 ‎ตอนนี้ผมทำให้พวกเขาได้เงินมหาศาล 157 00:10:30,005 --> 00:10:33,467 ‎ทุกคนในวงการเลยคิดว่า ‎ผมคือคนที่ทำให้ประสบความสำเร็จ 158 00:10:33,550 --> 00:10:34,885 ‎ซึ่งก็จริงแหละ 159 00:10:37,012 --> 00:10:40,474 ‎คุณเมดอฟฟ์ คุณเห็นด้วย ‎กับประโยคแรกในหน้าเจ็ดไหม 160 00:10:40,557 --> 00:10:43,018 ‎ว่ามันสะท้อนถึงธุรกิจของคุณจริงๆ 161 00:10:43,102 --> 00:10:45,604 ‎"ตอนที่เมดอฟฟ์เริ่มธุรกิจค้าปลีกในปี 1960…" 162 00:10:45,688 --> 00:10:48,482 ‎- ใช่ ‎- "เขามีลูกค้าประมาณสิบกว่าคน 163 00:10:48,565 --> 00:10:50,484 ‎ทุกคนล้วนเป็นคนในครอบครัวและเพื่อนฝูง" ใช่ 164 00:10:51,443 --> 00:10:53,862 ‎เรามาย้อนกลับไปตั้งแต่ต้นนะ 165 00:10:57,616 --> 00:11:01,870 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์เป็นลูกชายของผู้อพยพชาวยิว 166 00:11:02,996 --> 00:11:07,376 ‎บรรพบุรุษของเขามาจากรัสเซียและโปแลนด์ 167 00:11:07,459 --> 00:11:10,087 ‎เขาเติบโตที่ลอเรลตัน ควีนส์ 168 00:11:10,170 --> 00:11:12,089 ‎นอกนิวยอร์กซิตี้ 169 00:11:13,424 --> 00:11:18,762 ‎เราจำเป็นต้องเข้าใจชีวิตวัยเด็กของเมดอฟฟ์ ‎ในบริบทประวัติศาสตร์ 170 00:11:19,930 --> 00:11:24,435 ‎สหรัฐอเมริกาและทั่วโลกเคยเผชิญ 171 00:11:24,518 --> 00:11:27,479 ‎ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำที่สุดในยุค 30 172 00:11:28,981 --> 00:11:31,692 ‎แล้วก็สงครามในยุค 40 173 00:11:32,818 --> 00:11:37,698 ‎ความยากลำบาก ความบอบช้ำ ‎นานกว่าทศวรรษครึ่ง 174 00:11:38,240 --> 00:11:45,080 ‎ดั้งนั้นในยุค 50 จึงเกิดการโหยหา ‎ความสงบ สันติภาพ ความเป็นปกติสุข 175 00:11:45,164 --> 00:11:47,374 ‎และการโหยหานั้นได้กลายเป็น 176 00:11:47,458 --> 00:11:51,336 ‎วัฒนธรรมที่ทำตามๆ กันของชานเมืองอเมริกัน 177 00:11:51,920 --> 00:11:55,090 ‎คนอเมริกันส่วนใหญ่ ‎กำลังเลื่อนขึ้นเป็นชนชั้นกลาง 178 00:11:55,174 --> 00:11:58,594 ‎พวกเขาใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย 179 00:11:58,677 --> 00:12:02,723 ‎และพ่อของเบอร์นี่ย้ายครอบครัวไปที่นั่น 180 00:12:02,806 --> 00:12:06,143 ‎ย่านคนชนชั้นกลางในควีนส์ 181 00:12:06,226 --> 00:12:09,021 ‎พ่อแม่ของเบอร์นี่ชื่อราล์ฟและซิลเวีย 182 00:12:09,104 --> 00:12:10,689 ‎แม่ของเขาเป็นแม่บ้าน 183 00:12:10,773 --> 00:12:12,816 ‎พ่อของเขารับจ้างทั่วไป 184 00:12:12,900 --> 00:12:17,946 ‎เบอร์นี่เป็นเด็กธรรมดาคนหนึ่ง ‎ที่เรียนในโรงเรียนรัฐ 185 00:12:18,030 --> 00:12:21,325 ‎เขาเป็นคนเคอะเขิน ผมได้ยินมาเรื่องหนึ่ง 186 00:12:21,408 --> 00:12:24,286 ‎เขาชวนผู้หญิงคนหนึ่งออกมาเล่นกับเขาไม่ได้ 187 00:12:24,369 --> 00:12:26,580 ‎สุดท้ายเขาเสนอเงินให้เธอ 25 เซนต์ 188 00:12:26,663 --> 00:12:28,457 ‎แล้วเธอก็ออกมาเล่นกับเขา 189 00:12:28,540 --> 00:12:33,295 ‎เบอร์นี่เรียนรู้วิธีจูงใจคนด้วยเงินตั้งแต่ยังเล็ก 190 00:12:34,755 --> 00:12:37,174 ‎เขาเป็นไลฟ์การ์ดตอนมัธยมปลาย 191 00:12:37,257 --> 00:12:40,803 ‎เขาไม่เพียงมองตัวเองว่าเป็นคนดี 192 00:12:40,886 --> 00:12:42,846 ‎แต่เป็นผู้ปกป้องด้วย 193 00:12:42,930 --> 00:12:44,139 ‎"ผมเป็นคนพึ่งได้" 194 00:12:44,890 --> 00:12:48,477 ‎และเขาขายเครื่องรดน้ำสนามหญ้าเป็นงานเสริม 195 00:12:48,560 --> 00:12:49,812 ‎เขาต้องการหาเงิน 196 00:12:50,938 --> 00:12:52,981 ‎เขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะประสบความสำเร็จ 197 00:12:59,780 --> 00:13:04,910 ‎เบอร์นี่ได้รู้จักรูธ อัลเพิร์น ภรรยาในอนาคต ‎ในงานปาร์ตี้ที่จัดในห้องใต้ดินของเพื่อน 198 00:13:05,536 --> 00:13:08,580 ‎นี่คือยุคที่คนนิยมใส่กระโปรงบาน ถุงเท้าหุ้มข้อ 199 00:13:08,664 --> 00:13:11,041 ‎มันเป็นความรักของเด็กมัธยม 200 00:13:14,586 --> 00:13:16,755 ‎รูธเป็นคนฉลาดมาก 201 00:13:16,839 --> 00:13:21,385 ‎พอจบมัธยม เธอก็เรียนต่อมหาวิทยาลัย 202 00:13:21,468 --> 00:13:23,595 ‎ซึ่งเป็นเรื่องไม่ธรรมดาสำหรับผู้หญิงในยุคนั้น 203 00:13:24,263 --> 00:13:26,640 ‎เธอทั้งสวยและสง่างาม 204 00:13:26,723 --> 00:13:28,809 ‎เห็นได้ชัดว่าเธอมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยกว่า 205 00:13:28,892 --> 00:13:33,272 ‎เซาล์ อัลเพิร์น พ่อของเธอมีธุรกิจทำบัญชี ‎ที่ประสบความสำเร็จในนิวยอร์กซิตี้ 206 00:13:33,355 --> 00:13:35,107 ‎เธอจึงเป็นคนที่เบอร์นี่สนใจมาก 207 00:13:35,732 --> 00:13:38,944 ‎พ่อของรูธคิดว่าเบอร์นี่ไม่ดีพอสำหรับเธอ 208 00:13:39,027 --> 00:13:40,612 ‎เธอน่าจะหาคนที่ดีกว่านั้นได้ 209 00:13:40,696 --> 00:13:44,616 ‎เขาคิดว่าเบอร์นี่จะไม่มีทางได้ดี 210 00:13:45,158 --> 00:13:47,160 ‎พ่อของเบอร์นี่เองอยากให้เขาเป็นทนาย 211 00:13:47,244 --> 00:13:50,747 ‎และเบอร์นี่ก็เรียนดีพอที่จะเข้าคณะนิติศาสตร์ 212 00:13:50,831 --> 00:13:54,334 ‎เขาเรียนอยู่หนึ่งปีแล้วทนเรียนต่อไปไม่ไหว 213 00:13:56,461 --> 00:13:59,590 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์เคยใช้ชีวิตอยู่กับความล้มเหลว 214 00:14:00,257 --> 00:14:02,718 ‎ครอบครัวของเบอร์นี่จมอยู่ในความล้มเหลว 215 00:14:02,801 --> 00:14:04,803 ‎พ่อของเขามีธุรกิจหลายอย่าง 216 00:14:04,887 --> 00:14:07,431 ‎ทุกธุรกิจดูจะล้มเหลวหมด ‎ไม่เหตุใดก็เหตุหนึ่ง 217 00:14:08,056 --> 00:14:10,893 ‎ครั้งหนึ่งบ้านถูกยึดหน่วงทางภาษี 218 00:14:10,976 --> 00:14:15,606 ‎อีกครั้งหนึ่งแม่ของเขา ‎ต้องไปทำงานที่ธนาคารเลือดแถวบ้าน 219 00:14:15,689 --> 00:14:17,649 ‎เพื่อช่วยให้ครอบครัวผ่านวิกฤต 220 00:14:18,150 --> 00:14:24,197 ‎ครอบครัวแถบชานเมืองที่ประสบความสำเร็จ ‎ไม่ควรเป็นแบบนี้ 221 00:14:24,281 --> 00:14:27,200 ‎และมันทำให้เมดอฟฟ์ฝังใจว่า 222 00:14:27,284 --> 00:14:32,581 ‎เขาจะต้องประสบความสำเร็จให้ได้ 223 00:14:33,206 --> 00:14:36,793 ‎เขาจะต้องไม่ล้มเหลวเหมือนพ่อเขา 224 00:14:36,877 --> 00:14:41,006 ‎พวกเราทุกคนมีโอกาส ‎ที่จะมีชีวิตที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ 225 00:14:42,090 --> 00:14:48,013 ‎สิ่งที่เขาต้องการคือ ‎ความสำเร็จอู้ฟู่ ฉาบฉวยของวอลสตรีท 226 00:14:49,348 --> 00:14:51,808 ‎วอลสตรีท หัวใจด้านการเงินของประเทศ 227 00:14:51,892 --> 00:14:54,937 ‎ศูนย์รวมประสาทของธุรกิจ ‎และอุตสาหกรรมของอเมริกา 228 00:14:55,020 --> 00:14:59,608 ‎นี่คือยุคที่วอลสตรีทรุ่งเรือง ‎เมื่อคำว่า "ฉาบฉวย" และ "อู้ฟู่" เป็นคำสำคัญ 229 00:15:00,275 --> 00:15:03,570 ‎นี่คือยุค 60 ยุคที่คนนิยมอะโกโก้ 230 00:15:03,654 --> 00:15:05,906 ‎เสี่ยงมาก ผลตอบแทนมาก 231 00:15:05,989 --> 00:15:11,328 ‎นักเล่นหุ้นอายุน้อย ผู้จัดการเงินอายุน้อย ‎หลั่งไหลเข้ามาในตลาดยุคหลังสงคราม 232 00:15:11,411 --> 00:15:13,664 ‎เราสามารถเอาเงินออม 233 00:15:13,747 --> 00:15:17,918 ‎มาลงทุนในภาควาณิชธนกิจ ‎ฟื้นฟูกิจการภาคอุตสาหกรรม 234 00:15:18,001 --> 00:15:21,171 ‎และยังคงสามารถปรับปรุงมาตรฐาน 235 00:15:21,254 --> 00:15:23,382 ‎สินค้าและบริการตามที่เราต้องการ 236 00:15:23,465 --> 00:15:28,178 ‎เรามีสิทธิ์กำหนดอนาคตของอเมริกา 237 00:15:31,223 --> 00:15:34,059 ‎หลังจากเบอร์นี่กับรูธแต่งงานกันไม่กี่สัปดาห์ 238 00:15:34,142 --> 00:15:36,436 ‎เขาก็ตัดสินใจปักหลัก 239 00:15:36,520 --> 00:15:40,440 ‎ตั้งโต๊ะทำงานเล็กๆ ในบริษัททำบัญชีของพ่อรูธ 240 00:15:41,483 --> 00:15:43,527 ‎เขาเริ่มต้นด้วยเงินห้าพันดอลลาร์ จดทะเบียน 241 00:15:43,610 --> 00:15:49,616 ‎บริษัทหลักทรัพย์เบอร์นาร์ด แอล เมดอฟฟ์ ‎หรือบีแอลเอ็มไอเอส ในปี 1960 242 00:15:49,700 --> 00:15:51,660 ‎และรูธมีส่วนเกี่ยวข้องในธุรกิจ 243 00:15:51,743 --> 00:15:55,414 ‎เธอช่วยเรื่องงานเสมียน ‎และมักรับมือกับสมุดเช็ค 244 00:15:56,748 --> 00:16:00,919 ‎ตั้งแต่แรกเบอร์นี่ก็มองว่าตัวเองเป็นคนดี 245 00:16:01,003 --> 00:16:03,255 ‎ที่จะเข้าระบบและรับมือ 246 00:16:03,338 --> 00:16:05,132 ‎จนชนะระบบได้ 247 00:16:05,757 --> 00:16:10,095 ‎เบอร์นี่เริ่มซื้อขายหุ้นโอทีซี 248 00:16:10,178 --> 00:16:13,682 ‎ในเวลานั้นคนอเมริกันที่ร่ำรวยส่วนใหญ่ ‎คิดว่าตลาดหุ้น 249 00:16:13,765 --> 00:16:15,809 ‎หมายถึงตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก 250 00:16:15,892 --> 00:16:21,189 ‎แต่มีตลาดขนาดใหญ่มาก ‎ที่นักลงทุนส่วนใหญ่ไม่เห็น 251 00:16:21,273 --> 00:16:24,609 ‎ที่ไม่ได้อยู่ในตึก ตลาดนั้นเรียกว่าตลาดโอทีซี 252 00:16:25,193 --> 00:16:29,448 ‎อันประกอบด้วยผู้ค้าหุ้นและนักเล่นหุ้นมากมาย ‎กับโทรศัพท์ 253 00:16:29,531 --> 00:16:30,574 ‎แค่นั้นเอง 254 00:16:31,241 --> 00:16:35,579 ‎ตลาดนั้นประกอบด้วยถังขยะก็ว่าได้ 255 00:16:35,662 --> 00:16:38,081 ‎เป็นบริษัทต่างๆ ที่ไม่มีชื่อเสียงพอ 256 00:16:38,165 --> 00:16:41,668 ‎หรือเล็กมาก หรือไม่เชื่อถือเลย 257 00:16:41,752 --> 00:16:43,587 ‎ซื้อขายหุ้นกันบนสิ่งที่เรียกว่าแผ่นสีชมพู 258 00:16:43,670 --> 00:16:46,673 ‎เจรจาซื้อขายกันนอกตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก 259 00:16:47,340 --> 00:16:50,385 ‎และเบอร์นี่เตรียมพร้อมที่จะขายหรือซื้อ 260 00:16:50,469 --> 00:16:55,557 ‎หุ้นโอทีซีจำนวนมาก 261 00:16:55,640 --> 00:17:02,272 ‎แต่ไม่มีใครรู้ราคาที่แน่นอนของหุ้นเหล่านั้น 262 00:17:02,898 --> 00:17:06,359 ‎สมัยนั้นไม่มีคอมพิวเตอร์ ยังไม่มีอินเทอร์เน็ต 263 00:17:06,443 --> 00:17:07,652 ‎ไม่มีแอปพลิเคชั่น 264 00:17:07,736 --> 00:17:11,823 ‎คุณต้องยกหูโทรศัพท์ โทรหาบ็อบบี้ในบอสตัน 265 00:17:11,907 --> 00:17:15,368 ‎พูดว่า "ผมมีร้อยหุ้น" ‎เขาพูดว่าเขาจะซื้อร้อยหุ้น 266 00:17:15,452 --> 00:17:18,080 ‎คุณตกลงราคาทางโทรศัพท์ 267 00:17:18,163 --> 00:17:20,707 ‎แล้วคุณก็ส่งใบรับรองหุ้นไปให้ทางไปรษณีย์ 268 00:17:20,791 --> 00:17:24,127 ‎นี่เป็นวอลสตรีทแบบเถื่อนๆ 269 00:17:25,003 --> 00:17:26,588 ‎มีความเสี่ยงสูงมาก 270 00:17:26,671 --> 00:17:28,840 ‎โอกาสกำไรก็สูงมาก 271 00:17:28,924 --> 00:17:33,053 ‎คุณต้องใจคอหนักแน่น ไม่วิตกจริต 272 00:17:33,136 --> 00:17:37,140 ‎ถึงจะดำรงอยู่ในตลาดนี้ได้ 273 00:17:37,224 --> 00:17:38,225 ‎เบอร์นี่ทำได้ 274 00:17:39,309 --> 00:17:42,020 ‎ธุรกิจประสบความสำเร็จมากและเติบโตเร็วมาก 275 00:17:43,021 --> 00:17:44,773 ‎แต่ในขณะเดียวกัน 276 00:17:44,856 --> 00:17:48,985 ‎เขาก็เริ่มธุรกิจเล็กๆ ที่ให้คำปรึกษาการลงทุน 277 00:17:51,196 --> 00:17:54,449 ‎เบอร์นี่คิดว่า "นอกจากธุรกิจหุ้นโอทีซีแล้ว 278 00:17:54,533 --> 00:17:58,703 ‎ฉันยังสามารถจัดการเงินให้คนอื่น ‎โดยเป็นที่ปรึกษาด้านการลงทุน" 279 00:17:58,787 --> 00:18:01,373 ‎และนี่คือจุดที่เขาได้จัดการเงินของคนอื่น 280 00:18:01,456 --> 00:18:05,919 ‎ทำการลงทุนและพยายามให้ได้ผลตอบแทน 281 00:18:06,002 --> 00:18:09,131 ‎แล้วหักค่าธรรมเนียม ไม่ใช่ค่านายหน้า 282 00:18:09,214 --> 00:18:12,634 ‎มันเป็นวิธีที่ทำเงินได้มากกว่า ‎การทำธุรกิจที่กินค่านายหน้า 283 00:18:13,802 --> 00:18:16,721 ‎ปรากฏว่าพ่อตาของเขา เซาล์ อัลเพิร์น 284 00:18:16,805 --> 00:18:19,891 ‎มีลูกค้าหลายคนที่เขาเคยทำบัญชีให้ 285 00:18:19,975 --> 00:18:21,935 ‎เขาเริ่มแนะนำลูกค้าให้ลูกเขย 286 00:18:23,645 --> 00:18:27,149 ‎เบอร์นี่จึงได้ลูกค้ากลุ่มนี้ 20-24 คน 287 00:18:27,232 --> 00:18:28,984 ‎ที่ต้องการลงทุนกับเขา 288 00:18:29,860 --> 00:18:33,989 ‎รูปแบบการทำธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน ‎ของเมดอฟฟ์ในช่วงแรกๆ 289 00:18:34,072 --> 00:18:38,910 ‎ออกจากแปลกหน่อย และฉันว่านอกกรอบ 290 00:18:38,994 --> 00:18:40,078 ‎เซาล์ อัลเพิร์น 291 00:18:40,162 --> 00:18:44,541 ‎แทนที่จะให้เบอร์นี่ตั้งบัญชีสำหรับลูกค้าแต่ละคน 292 00:18:44,624 --> 00:18:47,377 ‎เขากลับตัดสินใจทำให้มันง่ายสำหรับลูกเขย 293 00:18:47,460 --> 00:18:49,588 ‎เขารวบรวมเงินทั้งหมดของลูกค้า 294 00:18:49,671 --> 00:18:52,799 ‎แล้วมอบให้เบอร์นี่ไปลงทุน 295 00:18:52,883 --> 00:18:56,219 ‎และเมื่อเบอร์นี่ได้กำไรมา 296 00:18:56,303 --> 00:19:00,765 ‎เซาล์ก็จัดสรรกำไรให้นักลงทุนในกลุ่ม 297 00:19:00,849 --> 00:19:04,269 ‎ถ้าเป็นทนายที่รอบคอบก็คงจะบอก ‎เซาล์ อัลเพิร์นว่า "คุณทำแบบนั้นไม่ได้" 298 00:19:05,020 --> 00:19:07,731 ‎มันคือกองทุนรวมที่ไม่อยู่ภายใต้การควบคุมนั่นเอง 299 00:19:08,815 --> 00:19:10,525 ‎ถ้าคุณมีบัญชีเกิน 20 บัญชี 300 00:19:10,609 --> 00:19:14,613 ‎คุณต้องจดทะเบียนกับรัฐบาล กับกลต. 301 00:19:14,696 --> 00:19:18,074 ‎แต่เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎ไม่ได้จดทะเบียนเป็นที่ปรึกษาการลงทุน 302 00:19:18,700 --> 00:19:20,368 ‎แปลว่าตั้งแต่แรกเริ่ม 303 00:19:20,452 --> 00:19:25,999 ‎จะเห็นได้ว่า ‎ทิศทางการทำธุรกิจของเบอร์นี่จะเป็นยังไง 304 00:19:26,082 --> 00:19:29,794 ‎เขามีธุรกิจซื้อขายหุ้นตลาดโอทีซีที่ถูกกฎหมาย 305 00:19:29,878 --> 00:19:33,965 ‎แต่ในขณะเดียวกัน ‎เขามีธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนส่วนตัว 306 00:19:34,049 --> 00:19:35,717 ‎ที่มีไม่กี่คนรู้ว่า 307 00:19:35,800 --> 00:19:40,096 ‎เขาไม่ได้ทำตามกฎทุกประการ 308 00:19:40,805 --> 00:19:46,269 ‎เขามุ่งมั่นที่จะประสบความสำเร็จในวอลสตรีท ‎โดยเริ่มจากศูนย์ 309 00:19:46,353 --> 00:19:51,524 ‎หลีกเลี่ยงความล้มเหลวที่เขาเห็นพ่อแม่ประสบ ‎และเติบโตขึ้นเป็นที่หนึ่ง 310 00:19:53,151 --> 00:19:55,987 ‎ในธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน ‎อย่างไม่เป็นทางการนั้น 311 00:19:56,071 --> 00:20:02,077 ‎เบอร์นี่ลงทุนเงินออมของลูกค้า ‎ในหุ้นที่มีความเสี่ยงสูง 312 00:20:02,160 --> 00:20:08,291 ‎เขาได้กำไร เขาเสี่ยง เขาเสี่ยงมากๆ 313 00:20:09,084 --> 00:20:11,628 ‎พอถึงเดือนพฤษภาคม ปี 1962 314 00:20:11,711 --> 00:20:15,090 ‎ข่าวเด่นวันนี้ มียอดขายถล่มทลาย 315 00:20:15,173 --> 00:20:17,050 ‎ทำให้ราคาหุ้นดิ่งฮวบ 316 00:20:17,133 --> 00:20:20,136 ‎และมูลค่าหุ้นที่ถือสูญไปกว่า 20,000 ล้าน 317 00:20:20,220 --> 00:20:22,639 ‎เป็นการลดลงครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่ปี 1929 318 00:20:23,306 --> 00:20:27,477 ‎จู่ๆ ตลาดหุ้นก็ดิ่งฮวบ 319 00:20:28,603 --> 00:20:31,606 ‎และหุ้นตัวแรกๆ ที่มูลค่าหายเกลี้ยง 320 00:20:31,690 --> 00:20:36,486 ‎ก็คือหุ้นเก็งกำไร ‎ที่เบอร์นี่ซื้อให้ลูกค้าส่วนตัวเหล่านี้ 321 00:20:37,195 --> 00:20:39,406 ‎มูลค่าของมันแทบจะหายวับไปกับตา 322 00:20:40,365 --> 00:20:43,326 ‎ในทางทฤษฎี ลูกค้าสูญเงิน 323 00:20:43,410 --> 00:20:46,830 ‎เงินลงทุนทั้งหมดคือ 30,000 324 00:20:46,913 --> 00:20:49,291 ‎ผมรู้สึกผิดเพราะว่า 325 00:20:49,374 --> 00:20:52,460 ‎พวกเขาซื้อหุ้นนั้นเพราะผมบอกให้พวกเขาซื้อ 326 00:20:53,545 --> 00:20:55,755 ‎แต่แทนที่จะยอมรับว่า 327 00:20:55,839 --> 00:20:59,759 ‎เขาเอาเงินลูกค้าไปเสี่ยงแล้วทำให้สูญ 328 00:20:59,843 --> 00:21:02,429 ‎เขาตัดสินใจปกปิด 329 00:21:03,138 --> 00:21:08,184 ‎เขาต้องไปหาพ่อตา เซาล์ อัลเพิร์น ‎และหยิบยืมเงิน 30,000 330 00:21:08,727 --> 00:21:10,103 ‎และจ่ายคืนให้ลูกค้า 331 00:21:11,813 --> 00:21:16,359 ‎เขาใช้เงิน 30,000 โปะบัญชีของลูกค้า 332 00:21:16,443 --> 00:21:18,903 ‎แล้วโกหกว่าเขาทำอะไร 333 00:21:18,987 --> 00:21:22,490 ‎เขาโกหกให้ดูเหมือนเขาเป็นอัจฉริยะ 334 00:21:22,574 --> 00:21:24,784 ‎เขาดูเหมือนคนประสบความสำเร็จ 335 00:21:24,868 --> 00:21:28,330 ‎คนที่มีกลยุทธ์หลักแหลมที่หาทางรอด 336 00:21:28,413 --> 00:21:33,418 ‎จากสัปดาห์ที่แย่ที่สุดในตลาดหุ้นตั้งแต่ปี 1929 ‎โดยไม่สูญเสียเงินเลย 337 00:21:34,586 --> 00:21:41,301 ‎ณ เวลานั้น เขาต้องยอมรับ ‎ระหว่างการเป็นคนโกหกหรือไม่ก็ความล้มเหลว 338 00:21:43,678 --> 00:21:46,389 ‎และทางที่เขาเลือกคือ 339 00:21:46,473 --> 00:21:48,850 ‎เขาใช้ชีวิตเป็นคนโกหก 340 00:21:49,809 --> 00:21:53,229 ‎ได้ง่ายกว่าใช้ชีวิตเป็นคนล้มเหลว 341 00:22:12,165 --> 00:22:16,711 ‎คนทั้งโลกกำลังจับตา 342 00:22:17,295 --> 00:22:19,089 ‎พอมาถึงยุค 70 343 00:22:19,172 --> 00:22:22,217 ‎การบุกโจมตีในเวียดนามเหนือ ‎สร้างความพอใจอีกครั้ง 344 00:22:22,300 --> 00:22:25,678 ‎ประชาชนควรได้รู้ว่า ‎ประธานาธิบดีของพวกเขาคดโกงหรือไม่ 345 00:22:25,762 --> 00:22:27,430 ‎ภาวะเศรษฐกิจถดถอยใกล้เข้ามา 346 00:22:27,514 --> 00:22:30,141 ‎รถรอเติมน้ำมันต่อแถวยาวเหยียด 347 00:22:30,225 --> 00:22:33,144 ‎ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำนี้อาจแย่ลงอีก 348 00:22:33,228 --> 00:22:38,108 ‎จำนวนผู้ว่างงานเพิ่มขึ้น ‎ราคาน้ำมันสูงขึ้น พุ่งสูงขึ้น 349 00:22:38,191 --> 00:22:41,611 ‎ภาวะเงินเฟ้อเริ่มรุนแรง 350 00:22:41,694 --> 00:22:43,738 ‎ซึ่งจู่ๆ ก็นำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ 351 00:22:43,822 --> 00:22:49,744 ‎วอลสตรีทเผชิญการเปลี่ยนแปลง ‎ที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ 352 00:22:50,328 --> 00:22:52,747 ‎ตลาดหุ้นค่อยๆ ร่วง 353 00:22:53,540 --> 00:22:56,209 ‎ขณะที่เบอร์นี่เข้าสู่ยุค 70 354 00:22:56,292 --> 00:23:00,130 ‎เขาตัดสินใจว่าถึงเวลาที่จะย้าย ‎เข้าไปในอาคารออฟฟิศที่ 110 ถนนวอล 355 00:23:00,213 --> 00:23:03,842 ‎และธุรกิจซื้อขายหุ้นที่ถูกกฎหมายของเขา ‎ก็เริ่มระมัดระวังมากขึ้น 356 00:23:04,342 --> 00:23:07,679 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์กลายเป็นสิ่งที่เรียกว่า ‎ผู้สร้างสภาพคล่อง 357 00:23:07,762 --> 00:23:09,389 ‎เวลาที่คุณซื้อหุ้น 358 00:23:09,472 --> 00:23:11,683 ‎ซื้อ 100 หุ้นจากใครบางคนที่นั่น 359 00:23:11,766 --> 00:23:14,519 ‎ซึ่งขาย 100 หุ้น ‎นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ 360 00:23:14,602 --> 00:23:15,854 ‎สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ คือ 361 00:23:15,937 --> 00:23:19,858 ‎มีคนกลางซึ่งซื้อ 100 หุ้นนั้นมาแล้ว 362 00:23:19,941 --> 00:23:23,153 ‎ความจริงคือคุณซื้อหุ้นจากคนกลาง 363 00:23:23,236 --> 00:23:25,738 ‎และนั่นคือเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎เขาคือผู้ค้าส่ง 364 00:23:25,822 --> 00:23:29,325 ‎หลักๆ คือเขาซื้อหุ้นเก็บไว้ 365 00:23:29,868 --> 00:23:33,997 ‎แล้วก็ขายเมื่อมีคนต้องการซื้อ 366 00:23:34,080 --> 00:23:38,668 ‎และเขาจะเก็บค่านายหน้า ‎สองสามเซนต์ต่อการขาย 367 00:23:38,751 --> 00:23:40,545 ‎นั่นคืองานของผู้สร้างสภาพคล่อง 368 00:23:41,087 --> 00:23:45,383 ‎หน้าที่ของพวกเขาคือ ‎ซื้อและขายหุ้นในเวลาหุ้นขึ้นหรือลง 369 00:23:46,801 --> 00:23:49,679 ‎ธุรกิจของเบอร์นี่ด้านการสร้างสภาพคล่อง ‎เติบโตอย่างรวดเร็ว 370 00:23:49,762 --> 00:23:51,723 ‎จนเขาต้องจ้างปีเตอร์ น้องชายเขา 371 00:23:52,765 --> 00:23:56,644 ‎พวกเขาเป็นผู้มีวิสัยทัศน์มาก ‎โดยเริ่มบุกเบิกการซื้อขายหุ้นด้วยคอมพิวเตอร์ 372 00:23:59,105 --> 00:24:00,857 ‎เมื่อมีคอมพิวเตอร์ 373 00:24:00,940 --> 00:24:04,611 ‎มันก็เปลี่ยนวิธีการซื้อขายหุ้น ‎ในวอลสตรีทโดยสิ้นเชิง 374 00:24:04,694 --> 00:24:09,073 ‎มันคือจุดเริ่มต้นของยุคใหม่ ‎ที่เกิดขึ้นโดยพลังการปฏิวัติมหาศาล 375 00:24:09,157 --> 00:24:13,995 ‎คอมพิวเตอร์มีความสำคัญอย่างยิ่ง ‎มันเปลี่ยนแปลงเส้นทางของอารยธรรม 376 00:24:14,871 --> 00:24:17,207 ‎บรรดาผู้เล่นหุ้นรายใหญ่ที่สุด ‎ที่ย้ายเข้าไปในวอลสตรีท 377 00:24:17,290 --> 00:24:20,168 ‎ไม่ได้อยากซื้อขาย 200 หุ้น 378 00:24:20,251 --> 00:24:25,048 ‎พวกเขาอยากซื้อขาย 20,000 หุ้นในวันปกติ 379 00:24:25,715 --> 00:24:30,470 ‎ในยุค 70 การซื้อขายหุ้นใช้เวลานานมาก 380 00:24:30,553 --> 00:24:32,680 ‎ปกติใช้เวลาสองสามสัปดาห์ 381 00:24:33,264 --> 00:24:37,644 ‎วอลสตรีทต้องการคนที่ซื้อขายได้รวดเร็ว 382 00:24:37,727 --> 00:24:42,524 ‎นั่นต้องใช้คอมพิวเตอร์ ‎และเบอร์นี่ก็ชอบแบบนั้น 383 00:24:43,483 --> 00:24:47,779 ‎การซื้อขายด้วยคอมพิวเตอร์ ‎ทำให้เขาซื้อขายหุ้นได้ภายในสามวัน 384 00:24:47,862 --> 00:24:49,239 ‎เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน 385 00:24:50,156 --> 00:24:54,160 ‎การที่สามารถซื้อขายหุ้นได้รวดเร็ว ‎ทำให้เขาสามารถแข่งขัน 386 00:24:54,244 --> 00:24:58,206 ‎กับบริษัทชั้นนำขนาดใหญ่ได้ ‎ในปฏิบัติการที่ถูกกฎหมายของเขา 387 00:24:58,289 --> 00:25:00,083 ‎และมันทำให้เขาได้เปรียบอย่างมาก 388 00:25:00,917 --> 00:25:03,711 ‎เบอร์นี่ฉลาดตรงที่เขารวบรวม 389 00:25:03,795 --> 00:25:09,217 ‎หุ้นนอกตลาด แผ่นสีชมพู บริษัทเล็กๆ 390 00:25:09,300 --> 00:25:10,843 ‎บริษัทที่ไม่ค่อยมีชื่อเสียง 391 00:25:10,927 --> 00:25:13,388 ‎ลงในสิ่งที่คุณอาจเรียกว่า ‎จอคอมพิวเตอร์จอเดียว 392 00:25:13,972 --> 00:25:17,141 ‎ในส่ิงที่กลายเป็นแนสแด็กและเอ็นเอเอสดี 393 00:25:17,225 --> 00:25:19,185 ‎เขาทำให้ธุรกิจนั้นถูกกฎหมาย 394 00:25:19,269 --> 00:25:24,649 ‎ปัจจุบัน ทั้งแอปเปิล กูเกิล ไมโครซอฟต์ ‎ล้วนเป็นบริษัทในตลาดแนสแด็ก 395 00:25:26,276 --> 00:25:29,821 ‎บริษัทโบรกเกอร์ที่ถูกกฎหมายของเขา ‎กำลังรุ่งเรือง 396 00:25:29,904 --> 00:25:31,698 ‎ซึ่งทำให้มันพิกลมาก 397 00:25:31,781 --> 00:25:36,578 ‎ที่เขาดำเนินธุรกิจ ‎ให้คำปรึกษาการลงทุนอย่างลับๆ 398 00:25:36,661 --> 00:25:39,706 ‎ที่ไม่มีใครรู้ ซึ่งก็กำลังเติบโตเช่นกัน 399 00:25:40,915 --> 00:25:43,459 ‎ผู้คนได้ยินเกี่ยวกับเบอร์นี่ ‎และธุรกิจที่รุ่งเรืองของเขา 400 00:25:43,543 --> 00:25:45,878 ‎เขาไปแคตสกิลส์ในฤดูร้อน 401 00:25:45,962 --> 00:25:48,840 ‎ระดมเงินจากเพื่อนและสมาชิกครอบครัวคนอื่นๆ 402 00:25:48,923 --> 00:25:50,717 ‎พวกเขาคิดว่าเขากำลังจะรุ่ง 403 00:25:50,800 --> 00:25:56,014 ‎เซาล์ อัลเพิร์นยังคงแนะนำคนให้มาหาเขา 404 00:25:56,097 --> 00:25:59,809 ‎และตลอดหลายปีนั้น เซาล์จ้างนักบัญชีสองคน 405 00:25:59,892 --> 00:26:02,186 ‎แฟรงค์ อาเวลลิโนและไมเคิล บีเอเนส 406 00:26:02,270 --> 00:26:09,068 ‎ตอนที่เซาล์ อัลเพิร์นเกษียณในยุค 1970 ‎ก็เปลี่ยนชื่อบริษัทเป็นอาเวลลิโนแอนด์บีเอเนส 407 00:26:09,152 --> 00:26:10,194 ‎หรือเอแอนด์บี 408 00:26:11,988 --> 00:26:17,785 ‎ไมเคิล บีเอเนสและแฟรงค์ อาเวลลิโน ‎เป็นคู่ขาที่นรกส่งมา 409 00:26:18,703 --> 00:26:20,246 ‎อาเวลลิโนและบีเอเนสรู้ดีว่า 410 00:26:20,330 --> 00:26:24,667 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎กำลังบริหารเงินให้ครอบครัวและเพื่อนของเซาล์ 411 00:26:24,751 --> 00:26:30,506 ‎แต่เมื่อเซาล์เกษียณ ‎อาเวลลิโนและบีเอเนสจึงมองเห็นโอกาสทำเงิน 412 00:26:30,590 --> 00:26:32,759 ‎พวกเขาลิงโลดเหมือนเด็กเห็นขนม 413 00:26:33,343 --> 00:26:37,180 ‎พวกเขาเริ่มสร้าง ‎หนึ่งในกองทุนรวมเพื่อลงทุนแรกๆ ของเบอร์นี่ 414 00:26:37,263 --> 00:26:40,725 ‎ให้รวบรวมเงินจากนักลงทุนต่างๆ 415 00:26:40,808 --> 00:26:45,521 ‎ทั้งจากบริษัท สำนักงานของครอบครัว ‎กองทรัสต์ บุคคล 416 00:26:45,605 --> 00:26:47,774 ‎นำเงินของพวกเขาเข้าไปในกองทุนหนึ่ง 417 00:26:47,857 --> 00:26:51,903 ‎แล้วส่งเงินนั้นไปยังธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน ‎อย่างไม่เป็นทางการของเบอร์นี่ 418 00:26:53,446 --> 00:26:55,239 ‎พวกเขายัดเยียดให้ลูกค้า 419 00:26:55,323 --> 00:26:58,409 ‎ให้เพื่อนของลูกค้า ให้ญาติของลูกค้า 420 00:26:59,619 --> 00:27:02,747 ‎พวกเขาเก็บค่าธรรมเนียม ‎เพื่อแลกกับการระดมเงินนั้น 421 00:27:02,830 --> 00:27:06,584 ‎แล้วพวกเขาก็เริ่มมีเงินหลั่งไหลเข้ามา 422 00:27:06,668 --> 00:27:09,128 ‎ให้เบอร์นี่ เมดอฟฟ์บริหาร 423 00:27:09,796 --> 00:27:13,508 ‎อาเวลลิโนและบีเอเนสไม่ใช่กองทุน ‎บริหารความเสี่ยงหรือกองทุนวอลสตรีท 424 00:27:13,591 --> 00:27:16,386 ‎พวกเขาไม่ใช่ผู้บริหารเงิน พวกเขาคือนักบัญชี 425 00:27:16,469 --> 00:27:19,889 ‎และพวกเขาไม่จดทะเบียนธุรกิจการลงทุน ‎ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย 426 00:27:19,972 --> 00:27:22,183 ‎พวกเขารับเงินจากลูกค้า 427 00:27:22,266 --> 00:27:26,270 ‎และฝากไว้กับผู้บริหารลับคนหนึ่ง ‎ซึ่งเปิดเผยชื่อไม่ได้ 428 00:27:26,354 --> 00:27:29,649 ‎โดยไม่บอกลูกค้าว่า ‎เกิดอะไรขึ้นกับเงินของพวกเขาด้วย 429 00:27:29,732 --> 00:27:31,943 ‎และผู้บริหารคนนั้นคือเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 430 00:27:35,154 --> 00:27:40,368 ‎พอถึงปลายยุค 70 เบอร์นี่เริ่มรู้สึกว่า ‎บรรลุความฝันความสำเร็จแบบอเมริกัน 431 00:27:40,451 --> 00:27:43,329 ‎เบอร์นี่และรูธมีลูกชายสองคน ‎แอนดรูว์และมาร์ค 432 00:27:43,413 --> 00:27:46,874 ‎เขาเป็นคนรักครอบครัว เขารักครอบครัวจริงๆ 433 00:27:46,958 --> 00:27:50,461 ‎และเขาสามารถย้ายครอบครัว ‎ไปอยู่แถบชานเมืองที่น่าอยู่มาก 434 00:27:50,545 --> 00:27:55,842 ‎รอสลิน ลองไอส์แลนด์ ‎เป็นหนึ่งในชุมชนคนรวยแถบชายฝั่ง 435 00:27:55,925 --> 00:28:00,805 ‎เขาผลาญเงินมาก ‎ขนาดเดินทางไปแมนแฮตตันด้วยเครื่องบินทะเล 436 00:28:00,888 --> 00:28:05,268 ‎แทนที่จะนั่งรถไฟหรือใช้การจราจรลองไอส์แลนด์ ‎เหมือนคนทั่วไป 437 00:28:12,900 --> 00:28:17,280 ‎เราเปลี่ยนจากภาวะป่วย ‎ไปเป็นความหวัง ความมั่นใจ และโอกาส 438 00:28:20,825 --> 00:28:25,747 ‎รัฐบาลที่เก็บภาษีสูง ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย ‎และควบคุมมากเกินไป 439 00:28:25,830 --> 00:28:29,375 ‎ทำให้ตลาดเสรีของเราเป็นปัญหา 440 00:28:29,459 --> 00:28:31,961 ‎แผนเศรษฐกิจสี่ปีข้างหน้าคือ 441 00:28:32,044 --> 00:28:34,005 ‎เราจะเปิดเสรีตลาดหุ้น 442 00:28:38,009 --> 00:28:40,303 ‎ปลายยุค 80 443 00:28:40,386 --> 00:28:44,557 ‎ตลาดหุ้นในอเมริกาที่เริ่มเฟื่องฟูอย่างรวดเร็ว ‎ได้กลายเป็นปรากฏการณ์ทั่วโลก 444 00:28:44,640 --> 00:28:48,352 ‎มันคือจุดเริ่มต้นของโลกาภิวัฒน์ ‎ใครๆ ก็อยากเข้าตลาดหุ้น 445 00:28:48,436 --> 00:28:52,857 ‎และธุรกิจซื้อขายหุ้นที่ถูกกฎหมายของเบอร์นี่ ‎ก็เริ่มทำงานมหาศาล 446 00:28:56,986 --> 00:28:58,905 ‎วอลสตรีทในยุค 80 วุ่นวายมาก 447 00:29:00,239 --> 00:29:04,327 ‎มีความตื่นเต้นมากมาย ‎และคนก็ทำเงิน 448 00:29:04,410 --> 00:29:07,789 ‎ฉันได้ยินมาว่ามีการเสพโคเคน การดื่มเหล้า 449 00:29:07,872 --> 00:29:11,042 ‎และการกินเลี้ยงสังสรรค์มากมาย 450 00:29:11,125 --> 00:29:12,710 ‎ทุกบริษัทจ้างพนักงานเพิ่ม 451 00:29:13,753 --> 00:29:17,548 ‎ฉันเริ่มทำงานให้เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎ในเดือนกรกฎาคม ปี 1985 452 00:29:17,632 --> 00:29:20,510 ‎เบอร์นี่มีความขลังในตัว 453 00:29:20,593 --> 00:29:22,553 ‎เขาเป็นที่เคารพนับถือในวอลสตรีท 454 00:29:22,637 --> 00:29:24,931 ‎เขาเป็นคณะกรรมการตลาดหลักทรัพย์แนสแด็ก 455 00:29:25,014 --> 00:29:28,142 ‎เขานั่งเครื่องบินไปประชุมที่ลอนดอนเสมอ 456 00:29:28,226 --> 00:29:30,061 ‎เบอร์นี่จะเดินเข้าไปให้ห้องซื้อขายหุ้น 457 00:29:30,144 --> 00:29:32,522 ‎เขาซื้อหุ้นตัวไหน ราคาหุ้นตัวนั้นก็ขึ้น 458 00:29:32,605 --> 00:29:34,690 ‎เขาขายหุ้นตัวไหน ราคาหุ้นตัวนั้นก็ลง 459 00:29:34,774 --> 00:29:39,195 ‎และเขาเริ่มมีชื่อเสียงว่า ‎เป็นคนที่รู้เกือบทุกอย่าง 460 00:29:39,821 --> 00:29:43,449 ‎บริษัทที่ถูกกฎหมายของเบอร์นี่ ‎กำลังประสบความสำเร็จอย่างมาก 461 00:29:43,950 --> 00:29:48,955 ‎เขากับรูธย้ายไปอยู่เพนต์เฮาส์หรูในแมนแฮตตัน 462 00:29:49,038 --> 00:29:52,583 ‎เขาซื้อบ้านพักตากอากาศในมอนทอก ‎เขาเข้าร่วมสโมสรคนรวย 463 00:29:52,667 --> 00:29:53,960 ‎เขาซื้อเรือ 464 00:29:54,627 --> 00:29:57,380 ‎ตอนนี้เบอร์นี่สามารถจ้องตาพ่อตาของเขา 465 00:29:57,463 --> 00:29:59,674 ‎และพูดว่า "เห็นไหม ‎บอกแล้วว่าผมจะประสบความสำเร็จ" 466 00:30:00,383 --> 00:30:03,344 ‎ผมเริ่มธุรกิจด้วยเงินเพียง 500 ดอลลาร์ 467 00:30:03,427 --> 00:30:04,804 ‎ผมเริ่มจากไม่มีอะไรเลย 468 00:30:04,887 --> 00:30:06,973 ‎ผมเป็นเด็กน้อยจากควีนส์ 469 00:30:07,056 --> 00:30:08,850 ‎ไม่ได้เรียนฮาร์วาร์ดอะไรเลย 470 00:30:08,933 --> 00:30:12,979 ‎จู่ๆ ในปี 1987 ผมประสบความสำเร็จอย่างมาก 471 00:30:13,062 --> 00:30:14,105 ‎ผมเป็นคนรวย 472 00:30:17,525 --> 00:30:19,861 ‎เราทำเงินได้มาก 473 00:30:19,944 --> 00:30:22,363 ‎เรากำลังเติบโต เราจ้างนักเล่นหุ้นมากขึ้น 474 00:30:22,446 --> 00:30:25,658 ‎เบอร์นี่ต้องการตึกที่อลังการขึ้น 475 00:30:25,741 --> 00:30:30,955 ‎ประมาณหน้าร้อนในปี 1987 ‎เราจึงย้ายไปที่ 885 ถนนเธิร์ดอเวนิว 476 00:30:31,038 --> 00:30:32,290 ‎ไปยังอาคารลิปสติก 477 00:30:33,082 --> 00:30:35,042 ‎มันเป็นตึกรูปร่างประหลาด 478 00:30:35,126 --> 00:30:38,045 ‎ดูคล้ายปลอกลิปสติก 479 00:30:39,213 --> 00:30:43,676 ‎การย้ายไปยังตึกระฟ้าที่เป็นเอกลักษณ์นี้ 480 00:30:43,759 --> 00:30:46,554 ‎จะทำให้นักลงทุนประทับใจ ‎จะทำให้พนักงานประทับใจ 481 00:30:46,637 --> 00:30:48,139 ‎จะทำให้ผู้ควบคุมตลาดหุ้นประทับใจด้วย 482 00:30:48,222 --> 00:30:54,020 ‎นี่จึงเป็นภาพลักษณ์หรูใหม่ ‎ที่เบอร์นี่สร้างให้ตัวเอง 483 00:30:57,440 --> 00:31:01,652 ‎ออฟฟิศนั้นสวยงามมาก ‎ตอนที่เราย้ายเข้าไปแรกๆ 484 00:31:01,736 --> 00:31:04,572 ‎ดูหรูหรา ไฮเทค 485 00:31:04,655 --> 00:31:08,242 ‎มีหน้าต่างเต็มไปหมด แสงสว่างจ้า 486 00:31:09,368 --> 00:31:14,040 ‎ตอนที่ฉันเริ่มทำงาน ‎ให้เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ในปี 1987 487 00:31:14,123 --> 00:31:16,834 ‎บรรยากาศเป็นแบบในครอบครัวมากๆ 488 00:31:16,918 --> 00:31:20,254 ‎เพราะพวกเขาเป็นคนรักครอบครัวมาก 489 00:31:21,923 --> 00:31:25,051 ‎เป็นบรรยากาศที่ดี สบายๆ มาก 490 00:31:25,134 --> 00:31:26,552 ‎ปลอดภัยมาก 491 00:31:26,636 --> 00:31:29,680 ‎แทบทุกคนที่ทำงานเป็นญาติกัน 492 00:31:29,764 --> 00:31:31,557 ‎ไม่ก็เป็นเพื่อนของญาติ 493 00:31:32,141 --> 00:31:35,353 ‎มาร์คกับแอนดี้ ลูกของเบอร์นี่ก็ทำงานที่นั่น 494 00:31:36,145 --> 00:31:39,023 ‎มาร์คกับแอนดี้เป็นคนอเมริกันในอุดมคติ 495 00:31:39,106 --> 00:31:41,817 ‎เป็นใครก็ต้องภูมิใจที่มีลูกอย่างพวกเขา 496 00:31:42,860 --> 00:31:46,822 ‎ฉันชอบปีเตอร์ น้องชายของเขา ‎ที่เป็นเจ้าหน้าที่กำกับการปฏิบัติตามระเบียบ 497 00:31:47,698 --> 00:31:50,493 ‎รูธมีออฟฟิศที่บริษัท 498 00:31:50,993 --> 00:31:52,578 ‎เธอเป็นคนอบอุ่น 499 00:31:53,079 --> 00:31:55,206 ‎เธอเป็นแม่ที่เยี่ยมยอด 500 00:31:55,289 --> 00:31:58,584 ‎ฉันมองออกว่าเบอร์นี่กับรูธรักลูกมาก 501 00:31:59,085 --> 00:32:03,881 ‎เธอชื่นชมเบอร์นี่มาก ‎และฉันคิดว่าเธอเป็นคนที่เขาเปิดอกคุยทุกเรื่อง 502 00:32:04,757 --> 00:32:08,219 ‎เบอร์นี่เคยพูดกับฉันหนหนึ่งว่า ‎"รูธเป็นคู่ชีวิตที่ดีมาก" 503 00:32:09,053 --> 00:32:11,263 ‎และเบอร์นี่ก็ใจกว้างมาก 504 00:32:11,764 --> 00:32:13,849 ‎เขาบริจาคเงินมากมายให้การกุศล 505 00:32:13,933 --> 00:32:17,019 ‎เขาจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินไปฮันนีมูน 506 00:32:17,103 --> 00:32:20,272 ‎ให้พนักงานทุกคนเมื่อแต่งงาน 507 00:32:20,356 --> 00:32:22,984 ‎เขาเป็นคณะกรรมการมหาวิทยาเยชิวา 508 00:32:23,067 --> 00:32:25,069 ‎เขาร่วมงานกับโครงการสเปเชียลโอลิมปิก 509 00:32:25,152 --> 00:32:27,655 ‎มีครั้งหนึ่งเขาจ่ายค่าผ่าตัดหัวใจให้ผู้หญิงคนหนึ่ง 510 00:32:28,656 --> 00:32:32,535 ‎ครอบครัวเมดอฟฟ์พาทุกคนไปมอนทอก ‎ช่วงสุดสัปดาห์ในฤดูร้อน 511 00:32:32,618 --> 00:32:35,413 ‎พร้อมกับครอบครัวและให้พักในโรงแรม 512 00:32:35,496 --> 00:32:37,206 ‎เราเล่นวอลเลย์บอลชายหาด 513 00:32:37,289 --> 00:32:40,084 ‎เราจัดปาร์ตี้ ดื่มสังสรรค์เต็มที่ 514 00:32:40,167 --> 00:32:42,837 ‎เราเต้นรำกัน และมันสนุกมาก 515 00:32:44,171 --> 00:32:46,132 ‎แต่เบอร์นี่มีอีกด้านหนึ่ง 516 00:32:48,718 --> 00:32:53,347 ‎เขาพิถีพิถันกับรูปลักษณ์และสิ่งรอบตัวเขา 517 00:32:54,140 --> 00:32:55,891 ‎ทุกอย่างจะต้องสะอาดเอี่ยม 518 00:32:55,975 --> 00:32:58,102 ‎ถ้าเขามองลงมาที่โต๊ะซื้อขายหุ้น 519 00:32:58,185 --> 00:33:01,480 ‎แล้วเห็นว่าจอคอมพิวเตอร์เบี้ยวเล็กน้อย 520 00:33:01,564 --> 00:33:04,859 ‎เขาจะต้องไปแก้ไข จัดให้มันตรง 521 00:33:04,942 --> 00:33:07,445 ‎ต่อให้คุณนั่งใช้มันอยู่ที่โต๊ะ 522 00:33:07,528 --> 00:33:09,530 ‎เขาก็จะจัดมันขณะที่เขาเดินผ่าน 523 00:33:09,613 --> 00:33:13,701 ‎คุณใช้กรอบรูปหรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นสีเงินไม่ได้ ‎ต้องเป็นสีดำและสีเทา 524 00:33:13,784 --> 00:33:16,078 ‎คุณตั้งต้นไม้บนโต๊ะไม่ได้ 525 00:33:16,162 --> 00:33:18,247 ‎ทุกอย่างต้องเหมือนกัน 526 00:33:20,750 --> 00:33:22,334 ‎เมื่อเวลาผ่านไป 527 00:33:23,127 --> 00:33:25,171 ‎เขาก็ยิ่งเคร่งเครียด 528 00:33:27,006 --> 00:33:30,009 ‎แน่นอนว่ามีหลายวันที่คุณรู้สึกถึงความตึงเครียดได้ 529 00:33:30,634 --> 00:33:32,887 ‎และคุณอยากอยู่ห่างๆ เขา 530 00:33:34,430 --> 00:33:37,183 ‎คุณไม่มีทางรู้ว่าเขาจะตวาดคุณหรือไม่ 531 00:33:37,266 --> 00:33:38,893 ‎ไอ้บ้าเอ๊ย หุบปากซะที 532 00:33:38,976 --> 00:33:43,439 ‎ฉันจำได้ว่ามีหนหนึ่ง ‎เบอร์นี่ตะคอกใส่ปีเตอร์ น้องชายเขา 533 00:33:44,023 --> 00:33:45,399 ‎ไสหัวออกไปจากออฟฟิศฉัน 534 00:33:45,483 --> 00:33:46,817 ‎ท้องฉันปั่นป่วน 535 00:33:46,901 --> 00:33:49,403 ‎ฉันยืนขึ้นพูดว่า "กรุณาหยุดเถอะ" 536 00:33:50,196 --> 00:33:52,615 ‎แล้วปีเตอร์ก็ยอมถอยเพราะเบอร์นี่เป็นอันธพาล 537 00:33:52,698 --> 00:33:54,241 ‎นั่นคืออีกด้านหนึ่งของเขา 538 00:33:55,159 --> 00:33:58,579 ‎ฉันว่าปีเตอร์ก็คงกลัวเบอร์นี่อยู่บ้าง 539 00:33:59,663 --> 00:34:01,957 ‎เหมือนที่ทุกคนกลัวเบอร์นี่ 540 00:34:02,041 --> 00:34:03,918 ‎เขาต้องการควบคุมคุณ 541 00:34:04,001 --> 00:34:06,545 ‎และเพราะเขาไม่ชอบคุณ 542 00:34:07,171 --> 00:34:08,798 ‎ที่เขาสามารถควบคุมคุณ 543 00:34:09,715 --> 00:34:12,426 ‎เบอร์นี่อารมณ์แปรปรวนง่ายมาก 544 00:34:12,510 --> 00:34:17,348 ‎ฉันเคยเห็นทั้งตอนที่เขาใจดีและห่วงใยมาก 545 00:34:17,431 --> 00:34:19,975 ‎และตอนที่เขาใจร้ายมากๆ 546 00:34:20,059 --> 00:34:24,146 ‎- คิดว่ากำลังทำอะไร ‎- และทำให้คุณชะงักไปเลย 547 00:34:27,733 --> 00:34:30,152 ‎ฉันว่าเบอร์นี่มีหลายบุคลิก 548 00:34:30,236 --> 00:34:31,737 ‎เขามีหลายอารมณ์ 549 00:34:32,571 --> 00:34:34,990 ‎ฉันว่าเขาถูกกดดันมาก 550 00:34:35,074 --> 00:34:36,492 ‎(19 ตุลาคม 1987) 551 00:34:36,617 --> 00:34:39,995 ‎เช้านี้ตลาดหุ้นดิ่งฮวบ 552 00:34:44,500 --> 00:34:47,503 ‎มีความตื่นตระหนก ‎ในห้องซื้อขายหุ้นที่วอลสตรีท 553 00:34:47,586 --> 00:34:51,215 ‎คำสั่งขายหลั่งไหลเข้ามา ‎จากนักลงทุนที่เป็นบริษัทใหญ่ 554 00:34:51,298 --> 00:34:54,301 ‎จากนักลงทุนเอกชน จากกองทุนรวม 555 00:34:54,385 --> 00:34:56,846 ‎ที่กังวลเรื่องเงินเฟ้อ อัตราดอกเบี้ยเพิ่ม 556 00:34:56,929 --> 00:35:01,267 ‎ค่าเงินดอลลาร์ตก ‎และการขาดดุลการค้าและงบประมาณมหาศาล 557 00:35:02,309 --> 00:35:05,813 ‎วันจันทร์ที่ 19 ตุลาคม ปี 1987 558 00:35:05,896 --> 00:35:08,691 ‎เป็นหนึ่งในวันที่น่ากลัวที่สุด ‎เท่าที่ฉันเคยพบเจอในชีวิต 559 00:35:09,275 --> 00:35:12,987 ‎ทันทีที่ฉันไปถึงที่ทำงาน ‎และตลาดหุ้นเปิดตอนเก้าโมงครึ่ง 560 00:35:13,070 --> 00:35:15,614 ‎จนกระทั่งตลาดปิด มีแต่ความวุ่นวาย 561 00:35:16,532 --> 00:35:18,242 ‎ภายในสองชั่วโมงหลังตลาดเปิด 562 00:35:18,325 --> 00:35:21,412 ‎ดัชนีอุตสาหกรรมดาวโจนส์ร่วงลง 200 จุด 563 00:35:21,495 --> 00:35:24,248 ‎มีความโกลาหล 564 00:35:24,331 --> 00:35:28,711 ‎มันวุ่นวายมาก และฉันจะบอกว่า ‎มีความกลัวและตื่นตระหนก 565 00:35:29,545 --> 00:35:32,923 ‎ในช่วงที่หุ้นตก ‎ทุกบริษัทต่างพากันพยายามเทขายหุ้น 566 00:35:33,007 --> 00:35:38,345 ‎โทรศัพท์ดังตลอดเวลา คำสั่งขายหลั่งไหลเข้ามา 567 00:35:38,429 --> 00:35:40,556 ‎ผู้คนตะโกนกันโหวกเหวก เราเขียนใบสั่ง 568 00:35:40,639 --> 00:35:43,267 ‎มันรู้สึกเหมือนเขตสงคราม 569 00:35:45,311 --> 00:35:48,522 ‎ฉันจำได้ว่าลุงของฉันโทรมา ‎ฉันรับสายและเขาพูดว่า 570 00:35:48,606 --> 00:35:49,982 ‎"ผู้ชายสามคนเดินเข้าไปในบาร์…" 571 00:35:50,065 --> 00:35:53,068 ‎ฉันพูดว่า "แซม ตอนนี้คุยไม่ได้ แค่นี้นะ" ‎แล้วฉันก็วางสาย 572 00:35:54,320 --> 00:35:56,989 ‎เราต้องรักษาเสถียรภาพตลาด 573 00:35:57,072 --> 00:36:00,409 ‎ผู้สร้างสภาพคล่องคือคนที่เต็มใจจะเป็นผู้ซื้อ 574 00:36:00,492 --> 00:36:02,745 ‎และผู้ขายในนาทีสุดท้าย 575 00:36:02,828 --> 00:36:05,456 ‎เราจึงเป็นบริษัทเดียวที่ซื้อ 576 00:36:05,539 --> 00:36:07,708 ‎บริษัทหลายแห่งไม่ยอมรับโทรศัพท์ 577 00:36:07,791 --> 00:36:10,002 ‎และฉันจำได้ชัดเจนว่าเบอร์นี่ตะโกนว่า 578 00:36:10,085 --> 00:36:13,547 ‎"รับโทรศัพท์ เราจะไม่เป็นบริษัทที่ไม่รับสาย" 579 00:36:13,631 --> 00:36:17,968 ‎เราจึงรับโทรศัพท์และซื้อหุ้นจำนวนมาก 580 00:36:18,052 --> 00:36:21,138 ‎และฉันได้แต่กดปุ่มคอมพิวเตอร์ ลง ลง 581 00:36:21,222 --> 00:36:23,349 ‎พาตลาดลง 582 00:36:23,974 --> 00:36:26,977 ‎มันดูเหมือนหุ้นร่วงไม่หยุด 583 00:36:27,061 --> 00:36:30,564 ‎ตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์กโกลาหล ‎ขณะที่นักเล่นหุ้นมือเป็นระวิง 584 00:36:30,648 --> 00:36:33,525 ‎รับมือกับคำสั่งขายหุ้นกว่าห้าร้อยล้าน ‎ที่ทะลักเข้ามาในวอลสตรีท 585 00:36:33,609 --> 00:36:35,986 ‎ไม่มีใครมีเหตุผลเฉพาะ 586 00:36:36,070 --> 00:36:39,823 ‎มีแต่ความรู้สึกอึมครึมเท่านั้น 587 00:36:39,907 --> 00:36:41,617 ‎เป็นการตื่นตระหนกขายแน่ๆ 588 00:36:41,700 --> 00:36:44,286 ‎ตื่นตระหนก ตื่นตระหนกมาก ‎ทุกคนสติแตก 589 00:36:44,370 --> 00:36:47,957 ‎มันคือหายนะสำหรับโบรกเกอร์ ‎และนักเล่นหุ้นโดยแท้จริง 590 00:36:48,040 --> 00:36:49,416 ‎การนองเลือด 591 00:36:49,500 --> 00:36:54,088 ‎ราคาหุ้นที่ร่วงกะทันหันทำให้ระลึกถึง ‎วันสำคัญในเดือนตุลาคมเมื่อ 58 ปีก่อน 592 00:36:54,171 --> 00:36:58,717 ‎เหตุการณ์หุ้นตกเมื่อปี 1929 ที่เป็นสัญญาณ ‎การเริ่มต้นของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ 593 00:36:59,802 --> 00:37:02,346 ‎มันทั้งน่ากลัวและล้นหลาม 594 00:37:02,429 --> 00:37:03,889 ‎น่าเศร้ามาก 595 00:37:04,515 --> 00:37:07,309 ‎แต่เบอร์นี่ดูไม่วิตกกังวลเลย 596 00:37:07,393 --> 00:37:10,187 ‎อันที่จริงเขาดูสุขุมเยือกเย็น 597 00:37:10,271 --> 00:37:13,274 ‎มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่ช่วยให้เรานับถือเขา 598 00:37:13,357 --> 00:37:14,775 ‎เพราะนี่เป็นเงินของเขา 599 00:37:14,858 --> 00:37:18,779 ‎ชื่อของเขาอยู่ที่หน้าประตู ‎บริษัทหลักทรัพย์เบอร์นาร์ด แอล เมดอฟฟ์ 600 00:37:18,862 --> 00:37:22,658 ‎และเราเป็นหนึ่งในไม่กี่บริษัทที่ซื้อหุ้นคืน 601 00:37:22,741 --> 00:37:23,826 ‎เราไม่ได้ปิดบริษัท 602 00:37:24,326 --> 00:37:26,120 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ยังซื้อหุ้นต่อไป 603 00:37:26,203 --> 00:37:29,623 ‎แม้ว่าผู้สร้างสภาพคล่องในวอลสตรีท ‎รายอื่นๆ 604 00:37:29,707 --> 00:37:32,876 ‎ซึ่งมีหน้าที่ต้องซื้อหุ้น 605 00:37:32,960 --> 00:37:35,963 ‎แม้แต่ในเวลาที่หุ้นร่วง ‎ถึงแม้พวกเขาจะต้องสูญเงิน 606 00:37:36,046 --> 00:37:40,259 ‎นั่นคือหน้าที่ของผู้สร้างสภาพคล่อง ‎แต่พวกเขาไม่รับโทรศัพท์เลย 607 00:37:40,342 --> 00:37:43,846 ‎คุณติดต่อพวกเขาไม่ได้ ‎คุณก็ขายหุ้นไม่ได้ 608 00:37:43,929 --> 00:37:45,472 ‎แต่คุณติดต่อเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ได้ 609 00:37:46,432 --> 00:37:49,685 ‎บรรยากาศในวอลสตรีทคือ ‎น่าตกใจและเหลือเชื่อ 610 00:37:49,768 --> 00:37:53,564 ‎ตลอดห้าปีตลาดกระทิงที่ยอดเยี่ยม ‎ดูจะไม่มีอะไรมาหยุดได้ 611 00:37:53,647 --> 00:37:55,482 ‎ความมั่นใจมีสูงมาก 612 00:37:56,066 --> 00:37:59,695 ‎จนกระทั่งถึงเดือนตุลาคม ‎แล้วก็วันจันทร์ทมิฬ 613 00:38:01,030 --> 00:38:06,493 ‎ไม่มีข้อมูลชัดเจนว่าธุรกิจที่ถูกกฎหมายของเบอร์นี่ ‎สูญเงินไปเท่าไหร่ตอนที่หุ้นร่วงหนักในปี 1987 614 00:38:06,994 --> 00:38:09,621 ‎แต่การที่เบอร์นี่มีความล้ำหน้า 615 00:38:09,705 --> 00:38:13,709 ‎ทั้งด้านเทคโนโลยีการสื่อสาร ‎และเทคโนโลยีการซื้อขายหุ้น 616 00:38:13,792 --> 00:38:19,923 ‎ทำให้เขายังรักษาบริษัท ‎ให้ดำเนินอยู่และดูแลลูกค้าได้ 617 00:38:20,007 --> 00:38:26,055 ‎เขาได้รับรางวัลจากกลต. ‎จากตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก 618 00:38:26,138 --> 00:38:29,141 ‎เขาให้การในการประชุมสภาคองเกรส 619 00:38:29,224 --> 00:38:31,310 ‎เขาช่วยเขียนกฎเกณฑ์ใหม่ 620 00:38:31,393 --> 00:38:36,106 ‎เพื่อช่วยให้ตลาดยังคงดำเนิน ‎ฝ่าวิกฤตอย่างวันจันทร์ทมิฬไปได้ 621 00:38:36,607 --> 00:38:38,817 ‎คนเริ่มพูดถึงเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 622 00:38:38,901 --> 00:38:43,405 ‎ว่าเป็นคนรักษาคำพูด เป็นคนซื่อสัตย์ เชื่อถือได้ 623 00:38:43,489 --> 00:38:45,657 ‎และยิ่งทำให้ชื่อเสียงเขาดีขึ้น 624 00:38:46,158 --> 00:38:48,660 ‎เขาเริ่มเป็นคณะกรรมการอุตสาหกรรม 625 00:38:48,744 --> 00:38:51,955 ‎เขาเริ่มได้รับเชิญไปร่วมประชุมการกำกับดูแล 626 00:38:52,039 --> 00:38:57,753 ‎และเขาได้รับเลือกให้เป็น ‎ประธานคณะกรรมการแนสแด็กสามสมัย 627 00:38:57,836 --> 00:39:03,050 ‎ในช่วงต้นยุค 90 เขาคือรัฐบุรุษแห่งวอลสตรีท ‎ที่น่าเชื่อถือยกย่อง 628 00:39:04,176 --> 00:39:08,013 ‎เบอร์นี่ถือเป็นปูชนียบุคคล 629 00:39:08,097 --> 00:39:11,600 ‎เขาชอบที่ผู้คนยกย่องเทิดทูนเขา 630 00:39:12,184 --> 00:39:14,520 ‎และฉันคิดว่ายิ่งมีคนเทิดทูนเขาเท่าไหร่ 631 00:39:14,603 --> 00:39:17,356 ‎เขาก็ยิ่งหลงรักความนับถือนั้น 632 00:39:19,483 --> 00:39:21,902 ‎อ่านปากผมนะ 633 00:39:21,985 --> 00:39:24,321 ‎ไม่มีภาษีใหม่ 634 00:39:24,905 --> 00:39:27,074 ‎เร่งเครื่อง จุดระเบิด และทะยาน 635 00:39:27,616 --> 00:39:29,410 ‎ผู้คนกำลังทำงานหนักยิ่งกว่าเคย 636 00:39:29,493 --> 00:39:33,122 ‎ใช้เวลากับลูกๆ น้อยลง ‎ทำงานทั้งกลางคืนและเสาร์อาทิตย์ 637 00:39:33,205 --> 00:39:35,124 ‎ข่าวธุรกิจเช้านี้ 638 00:39:35,207 --> 00:39:36,834 ‎การปรับตัวขึ้นของหุ้นเทคโนโลยี 639 00:39:36,917 --> 00:39:40,003 ‎ยิ่งดันบริษัทยักษ์ใหญ่สูงขึ้นเป็นประวัติการณ์ 640 00:39:40,087 --> 00:39:44,967 ‎ผมเริ่มทำงานที่บริษัทของเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ ‎คิดว่าเมื่อปี 1991 641 00:39:45,050 --> 00:39:48,303 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์มีชื่อเสียงดีมาก 642 00:39:48,387 --> 00:39:51,765 ‎"เบอร์นี่เป็นคนดีมาก ‎เขามีส่วนร่วมในชุมชนอย่างมาก" 643 00:39:51,849 --> 00:39:55,060 ‎"เขาใจกว้างมาก" "คุณจะได้ดีที่ทำงานให้เขา" 644 00:39:55,144 --> 00:39:57,896 ‎เวลานั้นตลาดหุ้นกำลังเฟื่องฟู 645 00:39:57,980 --> 00:40:00,774 ‎นี่คือช่วงเวลาที่ยุคเทคโนโลยีเริ่มบูม 646 00:40:00,858 --> 00:40:01,859 ‎เริ่มมีอินเทอร์เน็ต 647 00:40:02,484 --> 00:40:04,736 ‎คนเข้ามาในตลาดหุ้นมากขึ้น 648 00:40:04,820 --> 00:40:06,363 ‎ดาวโจนส์มีเว็บไซต์ 649 00:40:06,447 --> 00:40:10,659 ‎ตัวเลขตามเวลาจริง ‎เหมือนที่นักเล่นหุ้นเห็นที่วอลสตรีท 650 00:40:11,577 --> 00:40:14,621 ‎เรามีธุรกิจมากขึ้น มีลูกค้าเข้ามามากมาย 651 00:40:14,705 --> 00:40:17,499 ‎เป็นเวลาเหมาะที่จะเล่นหุ้น 652 00:40:17,583 --> 00:40:20,627 ‎เพราะว่ามีประสิทธิภาพมากขึ้นด้วยเทคโนโลยี 653 00:40:20,711 --> 00:40:22,045 ‎และกำไรก็เริ่มพุ่งขึ้นมาก 654 00:40:23,130 --> 00:40:24,673 ‎เมดอฟฟ์ทำกำไรได้ 655 00:40:24,756 --> 00:40:28,385 ‎ระหว่างห้าถึงเจ็ดเปอร์เซ็นต์ ‎ของปริมาณทั้งหมดในตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก 656 00:40:28,469 --> 00:40:30,929 ‎ซึ่งเยอะมากสำหรับบริษัทที่เล็กขนาดนั้น 657 00:40:31,013 --> 00:40:34,975 ‎ผมไม่คิดว่ามันจะเปลี่ยนเร็วๆ นี้ ‎นอกจากตลาดจะชะลอลงจริงๆ 658 00:40:36,226 --> 00:40:39,938 ‎ธุรกิจสร้างสภาพคล่อง ‎ที่ถูกกฎหมายของเบอร์นี่กำลังเติบโต 659 00:40:40,022 --> 00:40:43,025 ‎และในขณะเดียวกัน เขาก็มี 660 00:40:43,108 --> 00:40:46,278 ‎ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน ‎ที่กำลังเติบโตอย่างลับๆ 661 00:40:46,361 --> 00:40:47,863 ‎ซึ่งเขาไม่ให้ทางการรู้ 662 00:40:47,946 --> 00:40:50,532 ‎ซึ่งเขาแยกออกจากธุรกิจสร้างสภาพคล่อง 663 00:40:50,616 --> 00:40:53,952 ‎แรกๆ นักลงทุนได้ผลตอบแทน 11 เปอร์เซ็นต์ 664 00:40:54,036 --> 00:40:56,914 ‎แต่ที่จริงเขาได้ผลตอบแทน ‎สูงถึง 15-19 เปอร์เซ็นต์ 665 00:40:56,997 --> 00:41:00,584 ‎เขาได้กำไรอย่างสม่ำเสมอ 666 00:41:01,210 --> 00:41:05,923 ‎สิ่งที่เริ่มต้นไว้เมื่อกลางยุค 60 667 00:41:06,006 --> 00:41:08,133 ‎ที่เป็นธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนเฉพาะคนรู้จัก 668 00:41:08,217 --> 00:41:11,011 ‎ได้เติบโตขึ้นเรื่อยๆ 669 00:41:11,803 --> 00:41:15,807 ‎และอาเวลลิโนกับบีเอเนส ‎ยังคงส่งเงินจำนวนมหาศาล 670 00:41:15,891 --> 00:41:17,684 ‎เข้ามือเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 671 00:41:18,310 --> 00:41:21,480 ‎อาเวลลิโนกับบีเอเนสดำเนินการ ‎กองทุนรวมเพื่อลงทุน 672 00:41:21,563 --> 00:41:23,857 ‎อย่างลับๆ อย่างเงียบๆ 673 00:41:23,941 --> 00:41:26,318 ‎ไม่เคยเขียนอะไรเป็นลายลักษณ์อักษร 674 00:41:26,401 --> 00:41:29,446 ‎จนกระทั่งหนึ่งในผู้ทำสัญญาช่วงของพวกเขา 675 00:41:29,530 --> 00:41:34,868 ‎ซึ่งจัดตั้งกองทุนรวม ‎และเรียกเพื่อนและครอบครัวมาลงทุน 676 00:41:34,952 --> 00:41:38,455 ‎ทำผิดกฎข้อแรกของอาเวลลิโนและบีเอเนส 677 00:41:38,539 --> 00:41:40,040 ‎โดยเขียนบางอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร 678 00:41:43,502 --> 00:41:47,381 ‎ในปี 1992 มีโบรชัวร์หนึ่งถูกนำมาเสนอต่อ 679 00:41:47,464 --> 00:41:49,508 ‎คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ ‎และตลาดหลักทรัพย์ 680 00:41:49,591 --> 00:41:53,971 ‎กลต.คือหน่วยงานควบคุมดูแล ‎ซึ่งมีหน้าที่หลักคือปกป้องนักลงทุน 681 00:41:54,054 --> 00:41:56,390 ‎หลักๆ คือ ในโบรชัวร์เขียนว่า 682 00:41:56,473 --> 00:41:59,560 ‎"เราเสนอการลงทุนที่ปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์" 683 00:41:59,643 --> 00:42:03,188 ‎"เรายังไม่เคยมีธุรกรรมไหนขาดทุนเลย ‎ตลอดเวลา 20 ปี 684 00:42:03,272 --> 00:42:06,900 ‎และหลักๆ คือเป็นการซื้อขายหุ้นที่ไร้ความเสี่ยง" 685 00:42:06,984 --> 00:42:10,237 ‎กลต.ดูโบรชัวร์แล้วรู้ทันทีว่า 686 00:42:10,320 --> 00:42:11,863 ‎มีอะไรผิดปกติอย่างยิ่ง 687 00:42:11,947 --> 00:42:16,285 ‎คุณไม่สามารถลงทุนซื้อขายหุ้น ‎ได้ปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์ 688 00:42:16,368 --> 00:42:18,078 ‎ไม่มีการซื้อขายหุ้นที่ไม่มีความเสี่ยงเลย 689 00:42:18,954 --> 00:42:22,624 ‎และการสืบสวนของพวกเขา ‎นำมาสู่ชายสองคนนี้ 690 00:42:22,708 --> 00:42:24,585 ‎แฟรงค์ อาเวลลิโนและไมเคิล บีเอเนส 691 00:42:25,460 --> 00:42:30,674 ‎อาเวลลิโนและบีเอเนสจึงมาหากลต. ‎โดยสมัครใจพร้อมกับทนาย 692 00:42:32,342 --> 00:42:36,513 ‎พวกเขาต้องการคำให้การ ‎ของอาเวลลิโนและบีเอเนสพร้อมกัน 693 00:42:37,514 --> 00:42:39,224 ‎และผมนั่งอยู่ตรงกลาง 694 00:42:40,225 --> 00:42:45,522 ‎ผมคิดว่าบีเอเนสอยู่ทางซ้าย ‎อาเวลลิโนอยู่ทางขวาของผม 695 00:42:45,606 --> 00:42:48,859 ‎และพวกเขามาถึงจุดที่พวกเขาพูดว่า 696 00:42:48,942 --> 00:42:51,111 ‎"คุณระดมเงินลงทุนได้เท่าไหร่" 697 00:42:51,194 --> 00:42:55,282 ‎ผมคิดว่ากลต.คาดว่าประมาณห้าหรือสิบล้าน 698 00:42:55,907 --> 00:42:57,576 ‎และพวกเขามองหน้ากัน 699 00:42:58,619 --> 00:43:02,497 ‎และคนหนึ่งพูดว่า "ผมคิดว่าประมาณ 700 00:43:02,581 --> 00:43:04,875 ‎สี่ร้อยสี่สิบสี่ล้าน" 701 00:43:06,043 --> 00:43:09,963 ‎ผมคิดว่าเจ้าหน้าที่กลต.ตกใจแทบจะตกเก้าอี้ 702 00:43:10,464 --> 00:43:15,427 ‎สี่ร้อยสี่สิบสี่ล้านจากนักลงทุนรายย่อย ‎นั่นเป็นเงินมหาศาล 703 00:43:15,927 --> 00:43:18,055 ‎นี่คือต้นยุค 90 นะ นั่นเป็นเงินมหาศาล 704 00:43:18,972 --> 00:43:20,515 ‎พวกเขาหยุดการให้การ 705 00:43:20,599 --> 00:43:23,560 ‎แล้ววิ่งไปคุยกับหัวหน้าสำนักงานกลต. 706 00:43:23,644 --> 00:43:25,729 ‎สำนักงานนิวยอร์ก และ… 707 00:43:26,229 --> 00:43:27,898 ‎"ให้ตายสิ นี่มันอะไรกันเนี่ย" 708 00:43:27,981 --> 00:43:29,733 ‎พวกเขาเดือดดาล 709 00:43:29,816 --> 00:43:33,028 ‎ผมนึกว่าหัวหน้าสำนักงานจะหัวใจวายซะแล้ว 710 00:43:34,780 --> 00:43:38,784 ‎กลต.สงสัยอยู่แล้วว่ามีการกระทำผิด 711 00:43:38,867 --> 00:43:43,497 ‎แต่พวกเขาสงสัยว่า ‎อาเวลลิโนและบีเอเนสเป็นต้นคิด 712 00:43:44,498 --> 00:43:48,210 ‎แฟรงค์ อาเวลลิโน ‎กับไมเคิล บีเอเนสจึงอธิบายว่า 713 00:43:48,293 --> 00:43:52,881 ‎คนที่ตัดสินใจเรื่องการซื้อขายหุ้นทั้งหมด ‎คือเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 714 00:43:52,964 --> 00:43:56,259 ‎หลักๆ แล้วพวกเขาพูดว่า ‎"อย่ามามองเรา มองไปที่เบอร์นี่ เมดอฟฟ์" 715 00:43:57,302 --> 00:44:00,347 ‎กลต.จึงเสาะหาเอกสารจากเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 716 00:44:02,474 --> 00:44:04,476 ‎กลต.เข้ามาสืบสวน 717 00:44:05,018 --> 00:44:07,437 ‎และเมดอฟฟ์กลัวเพราะว่า 718 00:44:07,938 --> 00:44:09,314 ‎มันเป็นการฉ้อฉลทั้งหมด 719 00:44:13,193 --> 00:44:17,614 ‎เมดอฟฟ์ไม่เคยลงทุนใดๆ ‎ให้ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนของเขา 720 00:44:18,532 --> 00:44:20,826 ‎มันคือการรับเงินคนอื่นมา 721 00:44:20,909 --> 00:44:23,704 ‎และบอกว่าเขาจะนำไปลงทุน ‎แต่เขาไม่เคยลงทุนเลย 722 00:44:23,787 --> 00:44:25,872 ‎มันเป็นการซื้อขายหุ้นปลอมๆ 723 00:44:25,956 --> 00:44:26,998 ‎มันคือการฉ้อฉลแบบพอนซี 724 00:44:27,541 --> 00:44:31,420 ‎นี่คือชาลส์ พอนซีในปี 1919 725 00:44:32,087 --> 00:44:37,134 ‎พอนซีอวดอ้างว่าเขาสามารถทำกำไร ‎50 เปอร์เซ็นต์จากการลงทุนภายใน 90 วัน 726 00:44:37,217 --> 00:44:39,469 ‎และคนฉลาดๆ ก็ตามเขา 727 00:44:39,553 --> 00:44:42,139 ‎เมื่อรัฐบาลพิสูจน์ว่าพอนซีเป็นนักต้มตุ๋น… 728 00:44:44,224 --> 00:44:48,478 ‎การฉ้อฉลแบบพอนซีดั้งเดิมคือ ‎การนำเงินจากปีเตอร์ไปมอบให้พอล 729 00:44:49,104 --> 00:44:50,439 ‎แล้วบอกปีเตอร์ว่า 730 00:44:50,522 --> 00:44:53,400 ‎"ผมจะนำเงินของคุณ ‎ผมจะทำอะไรบางอย่าง นำไปลงทุน 731 00:44:53,483 --> 00:44:54,818 ‎และผมจะให้ผลตอบแทนแก่คุณ" 732 00:44:55,861 --> 00:44:58,363 ‎แต่ผมนำเงินนั้นไปให้พอลเฉยๆ 733 00:44:58,905 --> 00:45:01,533 ‎และกระบวนการนี้ก็ทำต่อๆ กันไป 734 00:45:01,616 --> 00:45:06,329 ‎เพราะผมต้องการนักลงทุนใหม่ๆ ‎เพื่อจ่ายคืนให้นักลงทุนคนก่อนๆ ไปเรื่อยๆ 735 00:45:06,413 --> 00:45:09,166 ‎ไม่มีการลงทุนใดๆ ‎ไม่มีการดำเนินธุรการใดๆ เลย 736 00:45:12,377 --> 00:45:17,382 ‎ตอนที่กลต.เข้ามาในปี 1992 ‎เพื่อสืบสวนอาเวลลิโนและบีเอเนส 737 00:45:17,883 --> 00:45:20,844 ‎เมดอฟฟ์ต้องพิสูจน์ว่ามีการซื้อขายหุ้นจริง 738 00:45:22,137 --> 00:45:25,640 ‎เขาจึงไปหาแฟรงค์ ดิปาสคาลี ‎เพื่อสร้างเอกสารปลอม 739 00:45:25,724 --> 00:45:29,060 ‎โดยใช้ข้อมูลเก่าๆ เพื่อมอบให้กลต. 740 00:45:30,353 --> 00:45:33,857 ‎แฟรงค์ ดิปาสคาลีเป็นมือขวาของเมดอฟฟ์ 741 00:45:33,940 --> 00:45:35,650 ‎เขาอยู่กับเมดอฟฟ์มาหลายปี 742 00:45:35,734 --> 00:45:37,569 ‎เขาดูแลกองทุนรวมเพื่อลงทุน 743 00:45:37,652 --> 00:45:39,154 ‎ดูแลเงินมหาศาล 744 00:45:39,738 --> 00:45:42,365 ‎แฟรงค์เป็นคนจริง 745 00:45:42,449 --> 00:45:44,284 ‎และเขาฉลาดมาก 746 00:45:44,367 --> 00:45:48,288 ‎คุณสามารถเลือกให้แฟรงค์ ดิปาสคาลี ‎ไปแสดงหนังมาเฟียได้สบายๆ 747 00:45:48,371 --> 00:45:50,999 ‎เขาเป็นคนชนชั้นกลาง 748 00:45:51,082 --> 00:45:53,126 ‎และเขาจงรักภักดีมาก 749 00:45:54,669 --> 00:45:59,382 ‎ดิปาสคาลีรับมือกับสถานการณ์ได้ยอดเยี่ยม 750 00:45:59,466 --> 00:46:02,511 ‎เขาเริ่มสร้างเอกสารปลอมต่างๆ 751 00:46:03,136 --> 00:46:07,432 ‎มันต้องเหมือนบันทึกบัญชี บันทึกการซื้อขาย 752 00:46:07,516 --> 00:46:09,059 ‎ใบแจ้งยอดบัญชีที่ถูกกฎหมาย 753 00:46:09,142 --> 00:46:12,354 ‎และนี่ไม่ใช่แค่เอกสารที่จะหลอกคนธรรมดาได้ 754 00:46:12,437 --> 00:46:15,357 ‎นี่จะต้องเป็นเอกสารที่จะหลอกกลต.ได้ 755 00:46:16,441 --> 00:46:18,652 ‎ตอนที่กลต.มาหา 756 00:46:18,735 --> 00:46:21,071 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์เอาเอกสารปลอมให้ดู 757 00:46:21,154 --> 00:46:22,823 ‎พวกเขาเชื่อว่ามันจริง 758 00:46:22,906 --> 00:46:26,159 ‎ผมไม่รู้ว่ากลต.ตรวจเอกสารพวกนั้นดีแค่ไหน 759 00:46:26,243 --> 00:46:28,411 ‎ผมเชื่อว่ารูปแบบความคิดมีส่วนสำคัญ 760 00:46:28,495 --> 00:46:30,622 ‎จะมีโอกาสแค่ไหนที่เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ 761 00:46:30,705 --> 00:46:32,666 ‎หรือคนเหล่านี้จะทำถึงขนาด 762 00:46:32,749 --> 00:46:34,251 ‎ปลอมเอกสารทั้งหมดนี้ 763 00:46:34,835 --> 00:46:40,090 ‎และในปี 1992 กลต.ปิดคดี ‎โดยไม่มีการกระทำการใดๆ 764 00:46:40,173 --> 00:46:42,592 ‎หรือสืบสวนเบอร์นี่ เมดอฟฟ์อย่างจริงจัง 765 00:46:45,720 --> 00:46:48,014 ‎แต่กลต. 766 00:46:48,098 --> 00:46:52,269 ‎บังคับให้อาเวลลิโนกับบีเอเนสปิดธุรกิจ 767 00:46:52,352 --> 00:46:55,689 ‎เพราะพวกเขามีบริษัทลงทุนที่ไม่ได้จดทะเบียน 768 00:46:56,606 --> 00:47:00,485 ‎กลต.ตัดสินใจว่า "นี่เป็นบริษัทที่ผิดกฎหมาย 769 00:47:00,569 --> 00:47:03,989 ‎คุณต้องนำเงินทั้งหมดออกจากบริษัทของเบอร์นี่ 770 00:47:04,072 --> 00:47:06,032 ‎แล้วคืนให้แต่ละคน" 771 00:47:08,243 --> 00:47:11,538 ‎นั่นเป็นเงิน 440 ล้านดอลลาร์ 772 00:47:11,621 --> 00:47:15,500 ‎และเบอร์นี่ไม่มีเพราะทั้งหมดเป็นการฉ้อฉล 773 00:47:16,126 --> 00:47:18,003 ‎ถึงตอนนั้นเขาจึงหันไปหา 774 00:47:18,086 --> 00:47:22,215 ‎นักลงทุนที่ยาวนานที่สุด ที่สำคัญที่สุดสามคน 775 00:47:23,008 --> 00:47:26,136 ‎เจฟฟรี พิคาวเวอร์ ‎คาร์ล ชาพิโร และนอร์แมน เลวี 776 00:47:26,219 --> 00:47:29,347 ‎เป็นนักลงทุนรายย่อยที่เป็นพื้นฐาน 777 00:47:29,431 --> 00:47:32,475 ‎ในธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนของเบอร์นี่ 778 00:47:32,559 --> 00:47:36,104 ‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ‎เขาทำให้คนเหล่านั้นพอใจกับผลลัพธ์มาก 779 00:47:36,688 --> 00:47:41,151 ‎ตอนนี้เบอร์นี่จึงโน้มน้าว ‎ให้พวกเขายื่นมือเข้ามาช่วย 780 00:47:41,651 --> 00:47:43,570 ‎ไม่ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเขากำลังทำอะไร 781 00:47:43,653 --> 00:47:46,948 ‎หรือพวกเขาไม่รู้เจตนาของเขาจริงๆ 782 00:47:47,032 --> 00:47:48,533 ‎แต่พวกเขาก็รวบรวมเงินมาให้ได้ 783 00:47:49,075 --> 00:47:51,870 ‎เบอร์นี่จึงสามารถเขียนเช็ค 784 00:47:51,953 --> 00:47:55,832 ‎จ่ายลูกค้าของอาเวลลิโนแอนด์บีเอเนสทุกคน 785 00:47:57,918 --> 00:47:59,377 ‎แล้วรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น 786 00:48:00,462 --> 00:48:02,547 ‎ไม่มีลูกค้าคนไหนต้องการเงินคืน 787 00:48:02,631 --> 00:48:04,132 ‎พวกเขาชอบสิ่งที่เบอร์นี่ทำ 788 00:48:05,383 --> 00:48:08,553 ‎ตอนที่กลต.สั่งปิดอาเวลลิโนแอนด์บีเอเนส 789 00:48:09,054 --> 00:48:12,599 ‎ลูกค้าหลายคนหันไปลงทุนกับเมดอฟฟ์โดยตรง 790 00:48:13,099 --> 00:48:15,936 ‎จู่ๆ เบอร์นี่ก็พูดกับฉันว่า "เรากำลังจะยุ่งมาก" 791 00:48:16,019 --> 00:48:18,939 ‎เขาบอกว่า "เกิดเรื่องบางอย่าง ‎จะมีคนโทรเข้ามามากมาย 792 00:48:19,022 --> 00:48:20,607 ‎และคนจะต้องการลงทุน" 793 00:48:21,191 --> 00:48:24,110 ‎หลายคนเป็นผู้สูงอายุ 794 00:48:24,819 --> 00:48:26,905 ‎หลายคนมาจากฟลอริดา 795 00:48:27,447 --> 00:48:29,074 ‎แม่หม้ายพ่อหม้ายพวกนี้พูดว่า 796 00:48:29,574 --> 00:48:35,080 ‎"มีคนบอกให้เราโทรมา ‎และเรามีเงิน 15,000 และเราอยากลงทุน" 797 00:48:35,163 --> 00:48:38,041 ‎เป็นแบบนี้อยู่นานมาก 798 00:48:38,750 --> 00:48:41,670 ‎ตอนที่เราปิดบัญชีของอาเวลลิโนแอนด์บีเอเนส 799 00:48:41,753 --> 00:48:45,048 ‎ผมเริ่มได้รับแรงกดดันจากคนเหล่านี้ 800 00:48:45,131 --> 00:48:48,510 ‎ซึ่งพึ่งพาเงินนั้นในการดำรงชีวิต 801 00:48:49,260 --> 00:48:51,304 ‎กลต.บอกผมในตอนนั้นว่า 802 00:48:51,388 --> 00:48:54,182 ‎"ฟังนะ คุณยังอยากทำธุรกิจกับคนเหล่านี้ 803 00:48:54,265 --> 00:48:57,394 ‎ก็ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรผิด ‎ที่คุณจะทำธุรกิจกับพวกเขา" 804 00:48:58,520 --> 00:49:01,481 ‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ยังคงไม่ได้จดทะเบียน ‎เป็นที่ปรึกษาการลงทุน 805 00:49:01,564 --> 00:49:03,316 ‎กลต.พลาดจุดนั้น 806 00:49:03,400 --> 00:49:07,404 ‎และน่าเสียดาย พวกเขาพลาดการฉ้อฉล ‎ที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ 807 00:49:09,406 --> 00:49:12,450 ‎ผมทำงานหนักมาก ‎ในการทำธุรกิจอาหารธรรมชาติ 808 00:49:12,534 --> 00:49:15,370 ‎หลังจากทำได้ 20 ปี ‎ผมตัดสินใจขายธุรกิจและเกษียณ 809 00:49:15,453 --> 00:49:16,955 ‎ผมขายไปหนึ่งล้านดอลลาร์ 810 00:49:17,038 --> 00:49:22,293 ‎ผมลงเอยลงทุนกับอาเวลลิโนแอนด์บีเอเนส ‎น่าจะสัก 100,000 811 00:49:22,377 --> 00:49:24,587 ‎แล้วตอนที่กลต.สั่งปิดพวกเขา 812 00:49:25,422 --> 00:49:29,634 ‎นั่นคือครั้งแรกที่ผมได้รู้ว่า ‎อาเวลลิโนแอนด์บีเอเนสลงทุนกับเมดอฟฟ์ 813 00:49:30,301 --> 00:49:33,263 ‎และเมื่อกลต.สืบสวนเมดอฟฟ์ 814 00:49:33,346 --> 00:49:34,889 ‎ก็ไม่พบหลักฐานการฉ้อโกงใดๆ 815 00:49:34,973 --> 00:49:37,892 ‎ผมจึงคิดว่านี่เป็นโอกาส ‎ที่จะลงทุนกับเมดอฟฟ์โดยตรง 816 00:49:39,269 --> 00:49:42,063 ‎เขาสัญญาว่าจะได้ผลตอบแทนต่อเนื่อง 817 00:49:42,147 --> 00:49:44,065 ‎โดยเฉลี่ยปีละเก้าเปอร์เซ็นต์ 818 00:49:44,149 --> 00:49:45,859 ‎มันน่าลงทุนมาก 819 00:49:45,942 --> 00:49:48,737 ‎ไม่ได้สัญญาอะไรเกินจริง มันแค่ต่อเนื่อง 820 00:49:49,946 --> 00:49:51,448 ‎ผมพยายามหาข้อมูล 821 00:49:51,531 --> 00:49:56,077 ‎ผมติดตามข่าวต่างๆ ที่บอกว่า ‎เขาเป็นผู้นำในการซื้อขายหุ้นด้านอิเล็กทรอนิกส์ 822 00:49:56,161 --> 00:49:59,330 ‎เขาเป็นคนที่ทำอะไรได้จริง 823 00:50:00,957 --> 00:50:05,420 ‎สำหรับผม ‎การที่กลต.ไม่เจอหลักฐานกระทำผิดอะไร 824 00:50:05,503 --> 00:50:08,006 ‎ก็เท่ากับตีตรารับรองเมดอฟฟ์ 825 00:50:08,089 --> 00:50:12,927 ‎ผมจึงโอนเงินไปให้เมดอฟฟ์ 900,000 826 00:50:16,556 --> 00:50:20,185 ‎จู่ๆ ก็ไม่ใช่อาเวลลิโนกับบีเอเนส 827 00:50:20,268 --> 00:50:22,437 ‎ที่รวบรวมเงินแล้วส่งให้เบอร์นี่ 828 00:50:22,520 --> 00:50:24,981 ‎คนหลายพันคนส่งเงิน 829 00:50:25,065 --> 00:50:28,443 ‎ให้ธุรกิจที่ปรึกษาการลงทุนของเบอร์นี่ 830 00:50:28,526 --> 00:50:31,404 ‎ชื่อของเขาส่วนใหญ่แพร่ออกไปปากต่อปาก 831 00:50:32,030 --> 00:50:34,491 ‎ได้รับการแนะนำที่คันทรีคลับ 832 00:50:34,574 --> 00:50:37,077 ‎ได้รับการแนะนำที่คณะกรรมการการกุศล 833 00:50:37,660 --> 00:50:41,539 ‎เขากลายเป็นที่รู้จักมากขึ้น ‎ในฐานะผู้จัดการการเงินชั้นนำ 834 00:50:41,623 --> 00:50:43,750 ‎และพวกเขาทุกคนพูดเหมือนกันหมด 835 00:50:43,833 --> 00:50:45,627 ‎"คุณต้องลงทุนกับเบอร์นี่" 836 00:50:45,710 --> 00:50:48,004 ‎"เราไม่รู้ว่าเขาทำได้ยังไง แต่มันมหัศจรรย์" 837 00:50:49,380 --> 00:50:51,966 ‎ธุรกิจลงทุนที่ไม่ได้จดทะเบียนของเมดอฟฟ์ 838 00:50:52,050 --> 00:50:57,263 ‎ดึงดูดเงินบริจาค ‎จากมหาวิทยาลัยยิวที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง 839 00:50:57,347 --> 00:51:00,558 ‎และผู้ใจบุญอย่างเอลี่ วีเซล ‎ผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิว 840 00:51:00,642 --> 00:51:02,811 ‎และแน่นอน ครอบครัวเศรษฐี 841 00:51:02,894 --> 00:51:06,064 ‎หนึ่งในนั้นคือครอบครัวแคตซ์ ‎และครอบครัววิลพอน 842 00:51:06,147 --> 00:51:08,483 ‎ซึ่งเป็นเจ้าของทีมเบสบอลนิวยอร์กเมตส์ 843 00:51:08,983 --> 00:51:13,613 ‎และนี่คือเวลาที่ลักษณะโดยพื้นฐาน ‎ของการฉ้อฉลแบบพอนซีจะต้องเปลี่ยน 844 00:51:13,696 --> 00:51:15,573 ‎สถานการณ์เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง 845 00:51:15,657 --> 00:51:17,951 ‎เขาหลอกกลต.สำเร็จ 846 00:51:18,034 --> 00:51:21,454 ‎เขาเพิ่งรอดจากการสืบสวน ‎โดยไม่เสียหายแม้แต่น้อย 847 00:51:21,538 --> 00:51:24,916 ‎เขาจึงเหิมเกริม ‎และรู้สึกว่าไม่มีใครทำอะไรเขาได้ 848 00:51:24,999 --> 00:51:26,167 ‎เขาไร้ขีดจำกัด 849 00:51:26,709 --> 00:51:28,670 ‎ธุรกิจซื้อขายหุ้นที่ถูกกฎหมายทำให้เมดอฟฟ์ 850 00:51:28,753 --> 00:51:31,047 ‎น่าเชื่อถือว่าประสบความสำเร็จ 851 00:51:31,131 --> 00:51:35,260 ‎และตอนนี้เขามีลูกค้าประมาณ 5,000 คน ‎ในธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน 852 00:51:35,343 --> 00:51:38,763 ‎เขาจึงต้องขยายแผนการฉ้อฉลแบบพอนซี 853 00:51:38,847 --> 00:51:40,515 ‎เขาต้องการพื้นที่มากขึ้น 854 00:51:40,598 --> 00:51:43,893 ‎เพื่อแยกส่วนที่ฉ้อฉล ‎ออกจากธุรกิจที่ถูกกฎหมาย 855 00:51:44,561 --> 00:51:46,938 ‎เขาจึงเช่าช่วงพื้นที่ 856 00:51:48,565 --> 00:51:51,651 ‎บนชั้น 17 ของอาคารลิปสติก 857 00:51:52,735 --> 00:51:57,157 ‎ออฟฟิศเล็กๆ ‎ที่แฟรงค์ ดิปาสคาลีเป็นเจ้าของ 858 00:51:58,074 --> 00:52:04,080 ‎ทั้งรกทั้งแออัด ‎ไม่เหมือนออฟฟิศหรูหราโออ่าข้างบน 859 00:52:05,415 --> 00:52:10,253 ‎นี่คือที่ที่การฉ้อฉลแบบพอนซี ‎จะเติบโตอย่างมากในอีกหลายปีข้างหน้า 860 00:52:11,462 --> 00:52:13,423 ‎ไปเป็นการฉ้อฉลขนาดมหึมา 861 00:53:56,943 --> 00:54:01,948 ‎คำบรรยายโดยสุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช