1
00:00:06,883 --> 00:00:08,134
‎(ธันวาคม 2008)

2
00:00:08,176 --> 00:00:12,263
‎เบอร์นี เมดอฟฟ์
‎มอบตัวกับเอฟบีไอมาแล้วหนึ่งสัปดาห์

3
00:00:13,973 --> 00:00:15,516
‎ผู้ชายคนนี้มีความน่าเชื่อถือสูงมาก

4
00:00:15,600 --> 00:00:18,227
‎- หนึ่งในผู้สร้างสภาพคล่องรายใหญ่ที่สุด
‎ - ถ้าคุณไว้ใจเขาไม่ได้…

5
00:00:18,311 --> 00:00:20,897
‎- หนึ่งในผู้ก่อตั้งแนสแด็ก
‎- คุณจะไว้ใจใครได้

6
00:00:22,148 --> 00:00:24,108
‎เขาทำแบบนี้คนเดียวได้ยังไง

7
00:00:24,192 --> 00:00:27,737
‎ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลย
‎จะต้องมีคนอื่นเกี่ยวข้องด้วย

8
00:00:27,820 --> 00:00:29,739
‎พวกเขารู้หรือไม่ว่ากำลังทำอะไร

9
00:00:29,822 --> 00:00:31,866
‎- ได้กลายเป็นคำถามที่ใหญ่ขึ้น
‎- ใช่

10
00:00:32,825 --> 00:00:34,786
‎(ปลอดภัยไว้ก่อน)

11
00:00:34,869 --> 00:00:39,457
‎หนึ่งในสิ่งที่ไม่เหมือนใคร
‎ในการสืบสวนเมดอฟฟ์คือ

12
00:00:39,540 --> 00:00:44,462
‎มันเริ่มจากการสารภาพแล้วค่อยจับกุม

13
00:00:45,046 --> 00:00:47,381
‎แต่เรารู้ว่าเราต้องสืบความจริงมากขึ้น

14
00:00:48,341 --> 00:00:51,260
‎ขณะที่เรากำลังสืบสวน

15
00:00:51,803 --> 00:00:53,513
‎เราไปที่ชั้น 17

16
00:00:54,180 --> 00:00:55,556
‎และเราก็แบบ…

17
00:00:57,725 --> 00:00:58,851
‎"โอ้โฮ"

18
00:00:58,935 --> 00:01:00,978
‎(เอฟบีไอ - กระทรวงยุติธรรม)

19
00:01:01,062 --> 00:01:06,359
‎มันเหมือนเดินย้อนเวลาเข้าไป

20
00:01:07,777 --> 00:01:10,655
‎มันดูเหมือนช่วงกลางยุค 1980

21
00:01:11,864 --> 00:01:16,536
‎คุณมีคอมพิวเตอร์เมนเฟรมเก่าๆ ขนาดใหญ่

22
00:01:17,787 --> 00:01:20,456
‎มีกระดาษเป็นตั้งๆ อยู่ทุกที่

23
00:01:20,540 --> 00:01:23,292
‎มีตู้เอกสาร กล่อง

24
00:01:24,460 --> 00:01:29,173
‎มีแฟกซ์เข้ามาขอเปลี่ยนหุ้นเป็นเงินสด

25
00:01:29,841 --> 00:01:32,343
‎มีเอกสารวางอยู่เต็มไปหมด

26
00:01:32,844 --> 00:01:34,137
‎รกมาก

27
00:01:34,762 --> 00:01:40,560
‎ซึ่งต่างกันมากกับชั้น 19 ซึ่งสะอาดเอี่ยม

28
00:01:43,020 --> 00:01:47,733
‎สิ่งที่สะดุดตามากคือเครื่องพิมพ์หัวเข็ม

29
00:01:48,234 --> 00:01:53,531
‎เขามีกระดาษแบบเก่า
‎ที่คุณต้องฉีกด้านข้างออก

30
00:01:54,031 --> 00:01:57,952
‎ถ้าคุณลงทุนกับบริษัทโบรกเกอร์รายใหญ่

31
00:01:58,035 --> 00:02:02,039
‎ไม่มีใครได้รับใบแจ้งรายการเดินบัญชี
‎บนกระดาษเครื่องพิมพ์หัวเข็มหรอก

32
00:02:03,249 --> 00:02:08,296
‎บนโต๊ะหนึ่ง
‎ผมเจอกระดาษข้อมูลขนาดห้าคูณแปดนิ้ว

33
00:02:08,379 --> 00:02:12,466
‎เขียนรายการเงินสดด้วยลายมือ

34
00:02:12,550 --> 00:02:15,136
‎ถอนเงิน ฝากเงิน ยอดคงเหลือ

35
00:02:15,219 --> 00:02:16,637
‎และที่ยอดคงเหลือ

36
00:02:16,721 --> 00:02:20,975
‎ผมเห็นสี่ล้านครึ่งและผมคิดว่า "โห เยอะจัง"

37
00:02:21,058 --> 00:02:25,438
‎เมื่อผมดูดีๆ ผมจึงรู้ว่ามันมีมูลค่าสี่พันห้าร้อยล้าน

38
00:02:27,481 --> 00:02:29,192
‎และนั่นคือตอนที่ผมตระหนักว่า

39
00:02:29,275 --> 00:02:32,320
‎นี่ไม่ใช่อาชญากรรมธรรมดา

40
00:02:47,043 --> 00:02:49,754
‎(เมดอฟฟ์ เดอะมอนสเตอร์ออฟวอลสตรีท)

41
00:02:52,924 --> 00:02:57,720
‎ผมเริ่มทำงานให้เมดอฟฟ์
‎ประมาณปี 1992 ในแผนกคอมพิวเตอร์

42
00:02:57,803 --> 00:03:00,806
‎ตอนที่ผมไปสัมภาษณ์ที่ออฟฟิศครั้งแรก

43
00:03:00,890 --> 00:03:02,725
‎เป็นการคุยที่ดีมาก

44
00:03:02,808 --> 00:03:06,729
‎และเงินเดือนที่พวกเขาเสนอให้
‎ผมพอใจกับเงินเดือนมาก

45
00:03:06,812 --> 00:03:10,650
‎มันเป็นสองเท่าของเงินเดือน
‎ที่ผมได้ที่เฟเดอรัลเอกซ์เพรส

46
00:03:10,733 --> 00:03:12,985
‎และไม่ต้องทำงานท่ามกลางฝน

47
00:03:13,069 --> 00:03:15,529
‎ผมทำงานในอาคารสำนักงานสวยๆ

48
00:03:16,155 --> 00:03:18,074
‎และผมตื่นเต้นมาก

49
00:03:18,157 --> 00:03:21,786
‎แต่ผมก็กังวลมากเพราะมันเป็นสิ่งที่ผม

50
00:03:22,495 --> 00:03:23,996
‎ไม่คุ้นชิน

51
00:03:24,538 --> 00:03:27,041
‎ตอนที่ผมเริ่มงาน ผมทำงานที่ชั้น 19

52
00:03:27,124 --> 00:03:29,877
‎ตอนนั้นทุกอย่างอยู่ที่ชั้น 19

53
00:03:29,961 --> 00:03:31,629
‎ชั้น 19 สวยมาก

54
00:03:31,712 --> 00:03:35,800
‎เป็นกระจกทั้งหมด ตกแต่งด้วยสีดำและสีเงิน

55
00:03:35,883 --> 00:03:38,219
‎จากนั้นเราก็ย้ายไปชั้น 17

56
00:03:44,267 --> 00:03:46,686
‎ชั้น 17 แตกต่างกันมาก

57
00:03:48,938 --> 00:03:50,523
‎ตอนที่คุณเริ่มทำ

58
00:03:50,606 --> 00:03:53,943
‎สิ่งที่เราจะเรียกมันว่า
‎ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนที่หลอกลวง

59
00:03:54,026 --> 00:03:56,445
‎คุณย้ายคนที่ทำงานนั้นไปอีกชั้นใช่ไหม

60
00:03:56,529 --> 00:04:01,826
‎ถูกต้อง เราย้ายธุรกิจให้คำปรึกษา
‎ทั้งหมดลงมาที่ชั้น 17

61
00:04:01,909 --> 00:04:03,995
‎นั่นคือในยุค 90

62
00:04:06,330 --> 00:04:10,710
‎ผมทำงานกลางคืน
‎ผมจึงได้เห็นเรื่องผิดปกติมากมาย

63
00:04:10,793 --> 00:04:15,339
‎ผมเห็นได้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล

64
00:04:15,923 --> 00:04:18,009
‎พวกเขามีพื้นที่ที่เรียกว่ากรง

65
00:04:18,092 --> 00:04:21,387
‎และกรงคือที่ที่ทุกอย่างเกิดขึ้น

66
00:04:21,470 --> 00:04:25,141
‎เข้าไปในนั้น คุณจะเห็นว่ามีเบียร์กระป๋อง

67
00:04:25,224 --> 00:04:27,310
‎ในตอนนั้นคุณสูบบุหรี่ในนั้นได้

68
00:04:27,393 --> 00:04:32,148
‎แล้วผมเห็นบางคนเมาเข้ามา
‎และเข้าไปข้างหลังกับคู่นอน

69
00:04:32,231 --> 00:04:36,027
‎บางคนสูบโคเคนในนั้น หรืออะไรก็แล้วแต่

70
00:04:36,110 --> 00:04:40,281
‎ผมคิดในใจว่ามันบ้าบอ ผมแบบว่า "ว้าว"

71
00:04:41,198 --> 00:04:44,577
‎ผมไม่รู้ประสากับเรื่องพวกนี้มากเพราะว่า

72
00:04:44,660 --> 00:04:48,706
‎เรายังมีพนักงานสำคัญในบริษัท
‎ที่ทำงานในชั้นนั้น

73
00:04:49,373 --> 00:04:52,835
‎เช่น เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ และแฟรงค์

74
00:04:55,046 --> 00:04:57,757
‎ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน

75
00:04:57,840 --> 00:05:00,801
‎หรือชั้น 17 ตามที่เรียกกัน

76
00:05:00,885 --> 00:05:04,096
‎ดูแลโดยแฟรงค์ ดิปาสคาลี

77
00:05:04,180 --> 00:05:07,475
‎เขาดูแลแทบทุกอย่างในชั้นนั้น

78
00:05:07,558 --> 00:05:11,395
‎พูดได้ไหมว่าแฟรงค์เป็นคนควบคุมชั้น 17

79
00:05:11,479 --> 00:05:18,235
‎ใช่ เขาเก่งมากในเรื่องสร้างระบบ

80
00:05:18,319 --> 00:05:20,237
‎เขาทำแทบทุกอย่าง

81
00:05:25,618 --> 00:05:28,954
‎แฟรงค์ ดิปาสคาลีเป็นคนที่คุณคิดว่า
‎เขาขายหวยใต้ดิน

82
00:05:29,038 --> 00:05:31,374
‎หรือไม่ก็เล่นการพนัน

83
00:05:31,457 --> 00:05:38,297
‎เขาเป็นคนฉลาดแน่ๆ
‎แต่ฉลาดแบบเอาตัวรอดเก่งนะ

84
00:05:40,549 --> 00:05:45,346
‎ถ้าแฟรงค์เป็นนักเลง
‎เขาคงเป็นคนสั่งว่าให้จัดการใคร

85
00:05:46,722 --> 00:05:49,225
‎แฟรงค์เป็นคนอิตาลี เขามาจากควีนส์

86
00:05:49,308 --> 00:05:51,685
‎ฉันเป็นคนอิตาลี ฉันมาจากบรุกลิน

87
00:05:52,645 --> 00:05:54,105
‎ฉันยังไม่เข้าใจเขาเลย

88
00:05:54,980 --> 00:05:57,149
‎ฉันควรจะเข้าใจนะ ฉันควร

89
00:05:58,109 --> 00:05:59,443
‎แต่เราไม่เหมือนกัน

90
00:06:01,529 --> 00:06:05,282
‎ฉันจำได้ว่าได้ยินมาว่า
‎แฟรงค์ทำงานในปั๊มน้ำมัน

91
00:06:05,366 --> 00:06:09,954
‎ก่อนหน้ามาทำงานที่เมดอฟฟ์
‎และเขายังเรียนไม่จบปริญญาตรี

92
00:06:10,663 --> 00:06:15,251
‎ถ้าคุณจะให้ใครสักคน
‎ดูแลธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน

93
00:06:15,334 --> 00:06:19,046
‎ฉันคงคิดว่าต้องเป็นคนที่มีการศึกษา

94
00:06:19,797 --> 00:06:21,757
‎ฉันไม่เคยเข้าใจเลย

95
00:06:23,134 --> 00:06:27,304
‎มันชัดเจนมากว่าเบอร์นี่เคารพแฟรงค์มาก

96
00:06:27,805 --> 00:06:34,770
‎และสำหรับแฟรงค์
‎นี่เป็นโอกาสที่จะทำเงินได้มากกว่าที่เขาคิด

97
00:06:35,271 --> 00:06:39,233
‎และใช้ชีวิตอย่างที่เขาต้องการมาตลอด

98
00:06:40,234 --> 00:06:44,905
‎ฉันไม่แน่ใจว่าเด็กจากฮาวเวิร์ดบีชจะมีเรือยอชต์

99
00:06:45,948 --> 00:06:48,617
‎กับบ้านในเจอร์ซีย์อย่างที่เขามีได้

100
00:06:49,577 --> 00:06:51,954
‎โดยทำงานอย่างอื่น
‎ถ้าไม่ใช่ทำงานให้เบอร์นี่ เมดอฟฟ์

101
00:06:56,041 --> 00:06:58,461
‎จากนั้นก็มีแอนเน็ตต์ บองจิออร์โน

102
00:06:58,961 --> 00:07:03,048
‎แอนเน็ตต์ ผมไม่รู้ว่าเธอทำอะไร

103
00:07:03,132 --> 00:07:06,469
‎ผมรู้ว่าเธอเป็นคนสำคัญ และเธอแต่งตัวมีสไตล์

104
00:07:06,552 --> 00:07:07,970
‎ใช่ เธอแต่งตัวดี

105
00:07:08,053 --> 00:07:10,139
‎ผมรู้ว่าแอนเน็ตต์เงินเดือนสูงมาก

106
00:07:10,222 --> 00:07:13,809
‎ผมรู้ว่าในลิ้นชักเธอมีเงิน

107
00:07:14,685 --> 00:07:17,521
‎และเธอจะพูดว่า
‎"เปิดลิ้นชักแล้วหยิบเงินเท่านี้เท่านั้น

108
00:07:17,605 --> 00:07:19,940
‎แล้วสั่งนั่นสั่งนี่มาเป็นอาหารค่ำ"

109
00:07:20,024 --> 00:07:23,360
‎และเธอมีเงินอยู่ในนั้นจำนวนไม่น้อย

110
00:07:26,071 --> 00:07:32,578
‎แอนเน็ตต์เป็นชนชั้นกลางจากควีนส์
‎และมีการศึกษาไม่สูง

111
00:07:33,787 --> 00:07:36,916
‎หลายคนในชั้น 17

112
00:07:36,999 --> 00:07:41,795
‎เบอร์นี่พาเข้ามา
‎ตั้งแต่ตอนยังเด็กมาก ว่านอนสอนง่าย

113
00:07:42,463 --> 00:07:44,924
‎พวกเขาจึงจงรักภักดี

114
00:07:45,007 --> 00:07:47,885
‎และเคารพเขามาก
‎และทำตามทุกอย่างที่เขาบอก

115
00:07:49,178 --> 00:07:51,639
‎แอนเน็ตต์ชื่นชมบูชาเบอร์นี่

116
00:07:51,722 --> 00:07:56,477
‎และฉันว่าเธอยอมตายแทนเขาได้

117
00:07:57,478 --> 00:08:00,606
‎เธอคุมทีมเล็กๆ ที่อยู่ข้างล่าง

118
00:08:00,689 --> 00:08:03,776
‎และดูเหมือนว่าเบอร์นี่พึ่งพาเธอมาก

119
00:08:03,859 --> 00:08:06,111
‎โดยเฉพาะลูกค้ารายใหญ่

120
00:08:08,113 --> 00:08:10,616
‎เอาละ มาพูดเรื่องแอนเน็ตต์กัน
‎นั่นแอนเน็ตต์ บองจิออร์โนใช่ไหม

121
00:08:10,699 --> 00:08:11,742
‎ใช่

122
00:08:11,825 --> 00:08:14,495
‎แล้วแอนเน็ตต์มีหน้าที่รับผิดชอบอะไร

123
00:08:14,578 --> 00:08:16,372
‎เธอดูแล…

124
00:08:17,873 --> 00:08:19,583
‎ลูกค้ารายใหญ่

125
00:08:20,084 --> 00:08:22,711
‎แล้วคุณบองจิออร์โนทำงานให้คุณนานแค่ไหน

126
00:08:26,715 --> 00:08:28,634
‎น่าจะประมาณ 30 กว่าปี

127
00:08:32,888 --> 00:08:34,848
‎ไม่ว่าเบอร์นี่จะทำอะไรอยู่

128
00:08:34,932 --> 00:08:37,184
‎เขาก็จะหยุดทำเพื่อคุยกับเธอ

129
00:08:38,811 --> 00:08:42,731
‎และฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันคิดว่า
‎"โห เบอร์นี่ดูแลเธอดีมาก"

130
00:08:43,440 --> 00:08:45,734
‎เขาภักดีต่อพนักงานเก่าแก่ของเขามาก

131
00:08:46,986 --> 00:08:48,612
‎เธอไปที่ปาล์มบีชเสมอ

132
00:08:49,572 --> 00:08:51,365
‎เธอมักจะซื้อรถใหม่

133
00:08:51,448 --> 00:08:54,076
‎ตอนนั้นเราคิดว่าเธอใช้ชีวิตค่อนข้างหวือหวา

134
00:08:54,159 --> 00:08:58,080
‎สำหรับคนจากควีนส์ที่เป็นเลขาฯ และเสมียน

135
00:09:04,920 --> 00:09:10,551
‎ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนที่ชั้น 17
‎มักจะยุ่งมาก

136
00:09:10,634 --> 00:09:12,928
‎มีการส่งจดหมายออกไปเสมอ

137
00:09:13,012 --> 00:09:15,389
‎มันเหมือนมีกิจกรรมมากมาย

138
00:09:15,973 --> 00:09:18,267
‎และพื้นที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน

139
00:09:18,350 --> 00:09:20,686
‎แอนเน็ตต์อยู่ส่วนหนึ่ง แฟรงค์อยู่อีกส่วนหนึ่ง

140
00:09:20,769 --> 00:09:24,148
‎กับเจ้าหน้าที่คอมพิวเตอร์
‎เจอร์รี่ โอฮาราและจอร์จ เปเรซ

141
00:09:25,399 --> 00:09:27,943
‎หัวหน้าของผมคือเจอร์รี่ โอฮารา

142
00:09:28,027 --> 00:09:29,778
‎ใช่ เขาดูแลงานของผม

143
00:09:31,071 --> 00:09:33,782
‎ในฐานะพนักงานคอมพิวเตอร์ผมต้องพิมพ์

144
00:09:33,866 --> 00:09:38,120
‎ใบแจ้งรายการเดินบัญชีเหล่านี้
‎สำหรับหุ้นหรือหลักทรัพย์บางตัว

145
00:09:38,203 --> 00:09:40,581
‎แต่เครื่องพิมพ์ไม่เร็วเลย

146
00:09:40,664 --> 00:09:43,959
‎มันทำงานช้ามาก เป็นเครื่องพิมพ์หัวเข็ม

147
00:09:45,044 --> 00:09:47,129
‎แต่ละวันที่ชั้น 17

148
00:09:47,212 --> 00:09:51,008
‎ผมจะต้องพิมพ์ใบแจ้งรายการเดินบัญชี
‎ประมาณ 700 ฉบับตอนกลางคืน

149
00:09:52,176 --> 00:09:53,761
‎ถ้าผมมีปัญหาเรื่องการพิมพ์

150
00:09:53,844 --> 00:09:56,096
‎ผมจะโทรหาพวกเขาและพวกเขาจะแก้ปัญหา

151
00:09:56,180 --> 00:09:58,474
‎พวกเขาจะไม่พูดว่า "ปล่อยไว้จนถึงเช้า"

152
00:09:58,557 --> 00:10:01,393
‎พวกเขาอยากทำให้เสร็จเดี๋ยวนั้น

153
00:10:01,477 --> 00:10:06,440
‎ถ้ามันพิมพ์ออกมาเลอะหรือไม่ถูกต้อง
‎พวกเขาก็จะพิมพ์ใหม่

154
00:10:06,523 --> 00:10:09,735
‎แล้วเราก็ส่งไปรษณีย์ไปให้ลูกค้าแต่ละคน

155
00:10:10,361 --> 00:10:13,989
‎พวกเขาเข้มงวดกับรายละเอียดทุกอย่าง

156
00:10:19,453 --> 00:10:22,873
‎หนึ่งในเหตุผลที่ผมเลือก
‎ที่จะไม่เปิดเผยตัวตนก็เพราะ

157
00:10:22,956 --> 00:10:27,086
‎ผมไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้อง
‎ในสิ่งที่ยังเกิดขึ้นกับคดีนั้น

158
00:10:27,169 --> 00:10:31,006
‎ผมรู้ว่าเมดอฟฟ์ทำเรื่องเลวร้ายกับคนบางคน

159
00:10:31,090 --> 00:10:33,175
‎และผมรู้สึกสงสารคนที่พวกเขาหลอก

160
00:10:33,258 --> 00:10:35,761
‎แต่พวกเขาดีต่อผม

161
00:10:35,844 --> 00:10:38,639
‎และผมไม่อยากพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับพวกเขา

162
00:10:40,516 --> 00:10:43,310
‎การฉ้อฉลของเบอร์นี่ เมดอฟฟ์
‎ไม่ใช่การฉ้อฉลที่ซับซ้อน

163
00:10:44,311 --> 00:10:46,563
‎มันเกี่ยวข้องกับการเอาเงินของคนอื่น

164
00:10:46,647 --> 00:10:49,525
‎บอกว่าจะเอาเงินไปลงทุน แต่เขาไม่เคยทำ

165
00:10:51,235 --> 00:10:54,822
‎ดังนั้น การจะฉ้อฉลแบบพอนซีต่อไป

166
00:10:54,905 --> 00:10:56,907
‎เขาต้องมีพนักงานจำนวนหนึ่ง

167
00:10:56,990 --> 00:11:01,120
‎ในธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน
‎เพื่อสร้างการซื้อขายหุ้นปลอมๆ

168
00:11:02,037 --> 00:11:05,165
‎การสร้างการซื้อขายปลอมๆ ทำได้ง่ายมาก

169
00:11:05,249 --> 00:11:08,627
‎ถ้าคุณรู้ว่าเมื่อวานมันซื้อขายเท่าไหร่

170
00:11:08,711 --> 00:11:13,048
‎เหมือนไปสนามแข่งม้า
‎และพนันม้าแข่งของเมื่อวาน

171
00:11:13,132 --> 00:11:15,175
‎มันเป็นแค่การพิมพ์ตัวเลข

172
00:11:15,259 --> 00:11:18,846
‎พวกเขาแค่นั่งพิมพ์ข้อมูลเก่า

173
00:11:18,929 --> 00:11:23,934
‎เข้าไปในคอมพิวเตอร์ให้ดูเหมือนว่า
‎พวกเขาซื้อหุ้นแอมะซอนเมื่อเดือนที่แล้ว

174
00:11:24,017 --> 00:11:26,061
‎และขายมันทำกำไรไปเมื่อวาน

175
00:11:26,854 --> 00:11:31,150
‎จอร์จ เปเรซและเจอร์รี่ โอฮารา
‎มีโปรแกรมคอมพิวเตอร์

176
00:11:31,233 --> 00:11:33,485
‎ที่เอาข้อมูลจากการซื้อขายหุ้นปลอมๆ

177
00:11:33,569 --> 00:11:35,946
‎ใส่ลงในใบแจ้งรายการเดินบัญชีของลูกค้า

178
00:11:36,029 --> 00:11:39,241
‎พอลูกค้าได้รับ มันดูเหมือนมีการซื้อขายจริง

179
00:11:43,495 --> 00:11:48,917
‎ความซับซ้อนคือจำนวนลูกค้า
‎ที่เขาต้องรับมือในยุค 1990 และ 2000

180
00:11:49,001 --> 00:11:51,086
‎ลูกค้าเกือบห้าพันคน

181
00:11:52,045 --> 00:11:53,464
‎มันคือโรงงานกระดาษ

182
00:11:54,047 --> 00:11:57,885
‎มันเป็นกระบวนการซ้ำๆ
‎ของการพิมพ์ข้อมูลซื้อขายปลอม

183
00:11:57,968 --> 00:12:00,053
‎ดูว่าผลตอบแทนเป็นยังไง

184
00:12:00,763 --> 00:12:02,806
‎ทำลายใบแจ้งรายการเดินบัญชี

185
00:12:02,890 --> 00:12:05,225
‎พิมพ์ข้อมูลการซื้อขายเข้าไปใหม่
‎ด้วยราคาที่ต่างกัน

186
00:12:05,309 --> 00:12:07,478
‎เพื่อให้ผลตอบแทนดูดียิ่งขึ้น

187
00:12:08,061 --> 00:12:11,148
‎แล้วก็ส่งไปรษณีย์ไปให้ลูกค้า

188
00:12:13,192 --> 00:12:17,613
‎สิ่งสำคัญคือ
‎คุณเมดอฟฟ์ไม่เคยมีระบบอิเล็กทรอนิกส์

189
00:12:17,696 --> 00:12:20,240
‎ให้คนเข้าถึงใบแจ้งรายการเดินบัญชี

190
00:12:20,324 --> 00:12:22,451
‎เขาไม่อยากให้คนเข้าถึงระบบอิเล็กทรอนิกส์

191
00:12:22,534 --> 00:12:24,495
‎เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นเบื้องหลัง

192
00:12:27,706 --> 00:12:32,211
‎ชั้น 17 ทำงานเหมือนสถานที่รับพนัน

193
00:12:32,961 --> 00:12:36,215
‎ต้องมีใครคนหนึ่งคอยดูแลจำนวนเงินเข้าและออก

194
00:12:41,053 --> 00:12:47,976
‎โจดี้ ครูปีเป็นอีกคนหนึ่ง
‎ในกลุ่มคนที่ไม่ได้เรียนสูงเหล่านี้

195
00:12:48,060 --> 00:12:52,272
‎ที่เบอร์นี่พาเข้ามาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของแผนการ

196
00:12:53,732 --> 00:12:58,904
‎หน้าที่ของเธอในตอนท้ายคือ
‎การจัดการสิ่งที่เรียกว่า "สมุดโจดี้"

197
00:12:58,987 --> 00:13:02,366
‎มันคือการนับยอดทุกวัน

198
00:13:02,449 --> 00:13:06,787
‎ของกระแสเงินที่ไหลเข้าและออก
‎จากบัญชีธนาคารเจพีมอร์แกน

199
00:13:06,870 --> 00:13:09,248
‎ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบัญชี 703

200
00:13:09,331 --> 00:13:12,876
‎ซึ่งแสดงถึงเลขสามหลักสุดท้ายของเลขที่บัญชี

201
00:13:12,960 --> 00:13:15,546
‎ซึ่งตอนนี้เรารู้ว่าเป็นบัญชีฉ้อฉลแบบพอนซี

202
00:13:15,629 --> 00:13:19,758
‎และทุกวันหลังเลิกงาน
‎จะมีการรวมยอดส่งให้เบอร์นี่

203
00:13:19,842 --> 00:13:22,636
‎ให้เบอร์นี่รู้ว่า
‎มีเงินเข้ามาเท่าไหร่และออกไปเท่าไหร่

204
00:13:23,679 --> 00:13:25,430
‎นี่เป็นเรื่องสำคัญมากต่อคุณเมดอฟฟ์

205
00:13:25,514 --> 00:13:29,601
‎แน่นอนละ เมื่อคุณกำลังฉ้อฉลแบบพอนซี
‎ก็ต้องเข้าใจว่ามีเงินเท่าไหร่

206
00:13:29,685 --> 00:13:33,814
‎เพื่อให้แน่ใจว่ามีเงินสดในมือ
‎มากเพียงพอต่อคำขอถอนเงิน

207
00:13:35,274 --> 00:13:38,861
‎นั่นคือเหตุผลที่ชั้น 17 สำคัญมาก
‎ต่อเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

208
00:13:38,944 --> 00:13:44,241
‎เมื่อคุณควบคุมคนไม่กี่คน
‎ไม่ให้ปริปากได้เป็นเวลานาน

209
00:13:44,324 --> 00:13:47,828
‎คุณจึงสามารถทำการฉ้อฉลนี้
‎ได้สี่สิบปีหรือนานกว่านั้น

210
00:13:51,123 --> 00:13:55,502
‎ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนที่ชั้น 17

211
00:13:55,586 --> 00:13:58,964
‎ไม่มีใครเข้าไปได้ นอกจากพนักงานที่ทำงานที่นั่น

212
00:13:59,047 --> 00:14:02,885
‎ฉันมีคีย์การ์ดเพราะฉันต้องไปๆ มาๆ หาเบอร์นี่

213
00:14:02,968 --> 00:14:06,096
‎แม้แต่ตอนที่ฉันลงไป ก็ไม่มีใครอยากให้อยู่

214
00:14:06,179 --> 00:14:08,390
‎ไม่มีใครอยากคุยด้วย

215
00:14:11,810 --> 00:14:14,646
‎ชั้น 17 เป็นสิ่งลึกลับจริงๆ

216
00:14:15,397 --> 00:14:18,358
‎ฉันไม่รู้ว่าเรา… คนที่ฉันรู้จักในชั้นซื้อขายหุ้น

217
00:14:18,442 --> 00:14:21,945
‎รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น

218
00:14:22,029 --> 00:14:24,156
‎เราไม่ได้คุยเรื่องการซื้อขายกับพวกเขา

219
00:14:24,239 --> 00:14:27,284
‎และพวกเขาไม่ได้พูดถึงสิ่งที่พวกเขาทำ

220
00:14:30,037 --> 00:14:35,876
‎เมดอฟฟ์เป็นธุรกิจในครอบครัว
‎เบอร์นี่จึงดูแลทุกอย่าง

221
00:14:35,959 --> 00:14:39,421
‎ครอบครัวเขามีตำแหน่งสำคัญอยู่ที่ชั้น 19

222
00:14:39,504 --> 00:14:42,507
‎ปีเตอร์ น้องชายของเขาเป็นเจ้าหน้าที่กำกับดูแล

223
00:14:42,591 --> 00:14:46,803
‎และเบอร์นี่มอบความรับผิดชอบมากมาย
‎ให้มาร์คและแอนดี้ ลูกชายของเขาที่อายุยังน้อย

224
00:14:46,887 --> 00:14:48,221
‎พวกเขาคุมชั้นที่ซื้อขายหุ้น

225
00:14:49,348 --> 00:14:53,477
‎ลูกชายทั้งสองคนทำงานให้บริษัท
‎ตั้งแต่วันที่เรียนจบมหาวิทยาลัย

226
00:14:53,560 --> 00:14:56,688
‎และเพราะพวกเขาเป็นเมดอฟฟ์
‎เราจึงต้องฟังพวกเขา

227
00:14:56,772 --> 00:14:59,942
‎ผมคิดว่าผมเป็นนักเล่นหุ้นที่เก่งกว่ามาร์ค

228
00:15:00,025 --> 00:15:03,987
‎แต่ผมเถียงชนะเขาไม่ได้
‎เพราะเขาคือมาร์ค เมดอฟฟ์

229
00:15:04,071 --> 00:15:06,698
‎แอนดี้จะล้อเล่นกับผมว่า
‎"นี่เป็นระบบเครือญาติ"

230
00:15:08,825 --> 00:15:13,372
‎มาร์คและแอนดี้รู้สึกว่า
‎พวกเขาต้องเข้าใจธุรกิจทั้งหมด

231
00:15:13,455 --> 00:15:17,125
‎รวมถึงสิ่งที่เบอร์นี่ทำที่ชั้น 17

232
00:15:17,209 --> 00:15:18,961
‎กับธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน

233
00:15:19,044 --> 00:15:21,546
‎แต่เบอร์นี่ไม่ยอมพูดถึงธุรกิจนั้นกับพวกเขา

234
00:15:23,256 --> 00:15:27,344
‎เบอร์นี่ได้ตั้งขอบเขต

235
00:15:27,427 --> 00:15:31,473
‎ที่แยกลูกๆ ออกจากสิ่งที่เขาทำที่ชั้น 17

236
00:15:33,517 --> 00:15:37,437
‎เท่าที่ฉันรู้ มาร์คกับแอนดี้ถูกห้ามไม่ให้ไปชั้น 17

237
00:15:38,480 --> 00:15:40,148
‎และมันกวนใจพวกเขามาก

238
00:15:41,191 --> 00:15:45,320
‎ฉันจำได้ว่าฉันคิดว่ามันแปลกมาก

239
00:15:45,404 --> 00:15:49,658
‎ที่เขาดูสนใจที่จะดึงแฟรงค์เข้ามาร่วม

240
00:15:49,741 --> 00:15:51,702
‎มากกว่าดึงลูกชายตัวเอง

241
00:15:54,413 --> 00:15:56,081
‎เบอร์นี่บอกลูกๆ ว่า

242
00:15:56,164 --> 00:15:59,668
‎"พ่อจะจัดการธุรกิจฝั่งของพ่อเอง
‎ลูกจัดการธุรกิจฝั่งของลูก อย่ายุ่งกับเรื่องนี้"

243
00:16:00,377 --> 00:16:03,046
‎แม้แต่ลูกของเขาก็ห้ามซักไซ้เขา

244
00:16:11,013 --> 00:16:13,056
‎ตั้งแต่ช่วงปลายศตวรรษที่ 18

245
00:16:13,140 --> 00:16:17,894
‎สัญญาณแห่งความสำเร็จที่แท้จริงของวอลสตรีท
‎และในโลกทางการเงินในนิวยอร์ก

246
00:16:17,978 --> 00:16:20,939
‎คือสามารถไปเล่นกอล์ฟตลอดหน้าหนาว

247
00:16:21,023 --> 00:16:23,358
‎ไปที่ที่อากาศอบอุ่นและมีแดด

248
00:16:24,192 --> 00:16:26,820
‎เพื่อหลบหนีจากหิมะนิวยอร์ก

249
00:16:27,988 --> 00:16:31,825
‎เบอร์นี่กับรูธตั้งใจจะไปปาล์มบีช

250
00:16:31,908 --> 00:16:35,412
‎ซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่พิเศษมาก

251
00:16:35,495 --> 00:16:37,622
‎บนชายฝั่งตะวันออกของฟลอริดา

252
00:16:38,707 --> 00:16:41,418
‎พวกเขาซื้อบ้านที่นั่น

253
00:16:41,501 --> 00:16:46,631
‎และเริ่มมีส่วนร่วมในชีวิตสังคม
‎ตามฤดูกาลของปาล์มบีช

254
00:16:46,715 --> 00:16:51,053
‎เบอร์นี่กับรูธได้เข้าเป็นสมาชิก
‎ของปาล์มบีชคันทรีคลับ

255
00:16:52,179 --> 00:16:57,809
‎ปาล์มบีชคันทรีคลับ
‎ไม่เหมือนสโมสรคู่แข่งที่เปิดมาก่อน

256
00:16:57,893 --> 00:17:00,270
‎เพราะเปิดรับทั้งคนยิวและคนที่ไม่ใช่ยิว

257
00:17:00,979 --> 00:17:05,025
‎ครอบครัวชาวยิวส่วนใหญ่
‎หันมาเป็นสมาชิกคันทรีคลับนี้

258
00:17:06,401 --> 00:17:10,781
‎ผมมีเพื่อนที่โบสถ์หลายคน
‎ที่เป็นสมาชิกของปาล์มบีชคันทรีคลับ

259
00:17:12,032 --> 00:17:17,454
‎ผมมาอเมริกาหลังจากเป็นผู้เห็นต่าง
‎หรือที่เราเคยเรียกว่าผู้ถูกปฏิเสธการอพยพ

260
00:17:17,537 --> 00:17:20,540
‎เดิมทีผมมาจากอดีตสหภาพโซเวียต

261
00:17:21,291 --> 00:17:24,920
‎ตอนที่ผมสมัครเป็นแรบไบของโบสถ์เอมานูเอล

262
00:17:25,003 --> 00:17:27,422
‎พวกเขาบอกว่า
‎"แรบไบ คุณมีทักซิโด้ของตัวเองไหม"

263
00:17:27,506 --> 00:17:31,718
‎ผมบอกว่า "อะไรนะ ผมเคยเช่า
‎ทักซิโด้สองสามครั้งในชีวิต"

264
00:17:31,802 --> 00:17:34,971
‎พวกเขาบอกว่า "ไม่
‎คุณต้องมีทักซิโด้อย่างน้อยหนึ่งชุด

265
00:17:35,055 --> 00:17:37,390
‎เพราะคุณจะไปงานระดมทุนหลายงาน"

266
00:17:38,225 --> 00:17:44,898
‎เพราะปาล์มบีชเป็นหนึ่งในเมืองสำคัญ
‎ที่มีการระดมทุนในโลก

267
00:17:44,981 --> 00:17:46,691
‎รวมถึงการช่วยเหลือคนยิว

268
00:17:47,901 --> 00:17:49,236
‎เท่าที่ผมเข้าใจคือ

269
00:17:49,319 --> 00:17:53,782
‎ในการจะเข้าร่วมสโมสร
‎คุณจะต้องแสดงเงินบริจาคเพื่อการกุศล

270
00:17:53,865 --> 00:17:57,536
‎นอกเหนือจากเงินสามแสนดอลลาร์
‎ที่คุณจะไม่ได้เห็นอีก

271
00:17:57,619 --> 00:18:00,997
‎นี่แค่เพื่อเข้าสโมสร เพื่อแสดงว่า
‎"ใช่ ฉันเชื่อมั่นในสโมสรนี้"

272
00:18:01,081 --> 00:18:05,252
‎การระดมทุนจึงเป็นส่วนสำคัญของชีวิตในปาล์มบีช

273
00:18:05,335 --> 00:18:09,131
‎และนั่นอาจเป็นเหตุผลที่เขามาอยู่ที่นี่

274
00:18:09,923 --> 00:18:14,427
‎เป็นคำถามที่น่าสนใจนะ
‎ทำไมเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ถึงเลือกปาล์มบีช

275
00:18:14,511 --> 00:18:16,805
‎เขาไม่ได้ไปซิลิคอนแวลลีย์

276
00:18:16,888 --> 00:18:19,975
‎เขาไม่ได้ไปเบดฟอร์ด นิวยอร์ก หรือสการ์สเดล

277
00:18:20,058 --> 00:18:23,937
‎เพราะในปาล์มบีช
‎ชาวยิวเข้าร่วมสโมสรแห่งนี้ได้เท่านั้น

278
00:18:24,563 --> 00:18:26,523
‎และนี่คือที่ที่เมดอฟฟ์ค้นพบ

279
00:18:26,606 --> 00:18:31,611
‎นี่เป็นวิธีที่เขาจะได้นักลงทุนใหม่ๆ ง่ายมาก

280
00:18:31,695 --> 00:18:33,488
‎ทำให้มันพิเศษมากๆ

281
00:18:33,572 --> 00:18:37,659
‎และเท่าที่ผมจำได้ มีคนพูดว่า
‎"มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าไป"

282
00:18:38,326 --> 00:18:41,288
‎จะมีคนมาบอกว่า
‎"ผมอยากลงทุนสักล้านดอลลาร์"

283
00:18:41,371 --> 00:18:42,289
‎เขาบอกว่า "ไม่"

284
00:18:42,372 --> 00:18:44,166
‎เขาจะปฏิเสธคน

285
00:18:44,249 --> 00:18:46,251
‎เขาสร้างความตื่นเต้น

286
00:18:46,334 --> 00:18:49,713
‎ที่คุณต้องคุยกับใครคนหนึ่ง
‎ที่รู้จักคนที่รู้จักใครสักคน

287
00:18:49,796 --> 00:18:51,798
‎แล้วเขาถึงจะเอาเงินคุณไป

288
00:18:51,882 --> 00:18:55,385
‎เขายอมช่วยเอาเงินห้าล้านดอลลาร์ของคุณไป

289
00:18:55,468 --> 00:18:56,511
‎เขาฉลาดมาก

290
00:18:59,431 --> 00:19:02,809
‎คุณเชิญชวนลูกค้าใหม่ๆ
‎ของธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนหรือเปล่า

291
00:19:02,893 --> 00:19:04,060
‎เปล่า

292
00:19:04,144 --> 00:19:04,978
‎ทำไมล่ะคะ

293
00:19:05,604 --> 00:19:10,442
‎เพราะบริษัทอยู่ในสถานะ
‎ที่เรามักจะปฏิเสธนักลงทุน

294
00:19:10,525 --> 00:19:14,237
‎เราไม่เคยเชิญชวนการลงทุนใหม่ๆ เข้ามา

295
00:19:14,988 --> 00:19:18,575
‎อันที่จริงเราพยายามจะคืนเงินบางครั้ง

296
00:19:18,658 --> 00:19:21,244
‎แต่เจอการต่อต้านจากลูกค้า

297
00:19:28,001 --> 00:19:32,172
‎พ่อฉันเอาเงินทั้งหมดไปลงทุน
‎กับเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

298
00:19:32,923 --> 00:19:35,759
‎เขาประทับใจเบอร์นี่ เมดอฟฟ์มาก

299
00:19:35,842 --> 00:19:37,928
‎ประทับใจมากๆ

300
00:19:38,011 --> 00:19:43,099
‎ความฝันของคนยิวอย่างพ่อฉันคือ

301
00:19:43,183 --> 00:19:48,605
‎หาเงิน ลงทุน และใช้ชีวิตจากผลตอบแทน

302
00:19:50,148 --> 00:19:54,194
‎เดิมทีมีแค่พ่อ แม่ พี่สาว และตัวผม

303
00:19:54,277 --> 00:19:56,112
‎ลงทุนเงินจำนวนหนึ่ง

304
00:19:56,196 --> 00:19:57,906
‎ได้ผลตอบแทนในไตรมาสถัดไป

305
00:19:59,157 --> 00:20:02,994
‎พ่อผมบอกว่า " เอาละ ลงทุนอีกรอบกันเถอะ"

306
00:20:03,078 --> 00:20:06,748
‎และคราวนี้เรารวมพี่เขยและภรรยาของผม

307
00:20:06,831 --> 00:20:10,710
‎และพอถึงต้นปี 2008

308
00:20:10,794 --> 00:20:16,049
‎ลูกๆ ผม ลูกๆ ของพี่น้องผมก็ลงทุนด้วย
‎รวมถึงลูกๆ ของพวกเขา

309
00:20:16,132 --> 00:20:18,593
‎นี่เป็นความภูมิใจและความสุขของพ่อผม

310
00:20:18,677 --> 00:20:22,264
‎มันเป็นมรดกที่เขามอบให้ครอบครัว

311
00:20:22,347 --> 00:20:24,975
‎และเขาภูมิใจมาก

312
00:20:27,560 --> 00:20:32,482
‎พ่อฉันเขามีใบแจ้งรายการเดินบัญชี

313
00:20:33,358 --> 00:20:36,820
‎จากบริษัทเบอร์นี่ เมดอฟฟ์เป็นตั้งๆ

314
00:20:36,903 --> 00:20:39,781
‎และเขาพูดว่า "ดูนี่สิ
‎ดูว่าลูกทำงานได้มากแค่ไหน"

315
00:20:39,864 --> 00:20:42,325
‎เขาบอกว่า "ผู้ชายคนนี้ฉลาดมาก"

316
00:20:43,827 --> 00:20:47,831
‎และฉันพูดว่า "พ่อ หนูไม่เข้าใจ

317
00:20:47,914 --> 00:20:53,211
‎ทำไมคนอื่นถึงได้ผลตอบแทนเจ็ดแปดเปอร์เซ็นต์

318
00:20:53,295 --> 00:20:55,088
‎แต่พ่อได้สิบห้า"

319
00:20:56,631 --> 00:21:00,677
‎และเขาพูดเหมือนเคยว่า

320
00:21:01,678 --> 00:21:04,389
‎"ไม่ต้องคิดมาก ลูกรัก"

321
00:21:06,016 --> 00:21:10,103
‎ผมว่าขั้นตอนและวิธีการของเขา
‎มีหลายอย่างที่แปลก

322
00:21:11,479 --> 00:21:14,441
‎ตอนที่เขาต้องซื้อหุ้นบริษัทพวกนี้กลับคืน

323
00:21:14,524 --> 00:21:17,694
‎เราไม่ได้รับการยืนยัน
‎จนสองสามสัปดาห์หลังจากนั้น

324
00:21:18,361 --> 00:21:22,490
‎เราไม่ได้ตั้งคำถาม
‎แต่แน่นอนว่าเราไม่ได้รับมันอย่างรวดเร็ว

325
00:21:22,574 --> 00:21:25,452
‎และการติดต่อพวกเขาก็ยากมาก

326
00:21:25,535 --> 00:21:29,664
‎หลักๆ แล้วหนึ่งในกฎ
‎ที่เราเรียนรู้ตั้งแต่แรกๆ เลยคือ

327
00:21:29,748 --> 00:21:31,583
‎เขาค่อนข้างเผด็จการ

328
00:21:31,666 --> 00:21:33,918
‎ขอโทษนะ ผมว่าคุณลืมขนมปังของผม

329
00:21:34,002 --> 00:21:35,879
‎- อยากได้ขนมปังเหรอ
‎- ครับ

330
00:21:35,962 --> 00:21:36,838
‎สามดอลลาร์

331
00:21:38,340 --> 00:21:39,883
‎- อะไรกัน
‎- ไม่ขายซุปแล้ว

332
00:21:42,969 --> 00:21:44,804
‎"ถามมากไป ไม่ขายซุป

333
00:21:44,888 --> 00:21:47,515
‎เดี๋ยวผมส่งเช็คคืนให้" มันเป็นแบบนั้นแหละ

334
00:21:49,184 --> 00:21:52,979
‎ลูกค้าจะไม่โทรหาผมและขอให้ผมคุย
‎เรื่องใบแจ้งรายการเดินบัญชีกับพวกเขา

335
00:21:53,063 --> 00:21:56,691
‎ผมไม่คุยกับลูกค้าเรื่องแบบนั้น

336
00:21:56,775 --> 00:21:59,861
‎ถ้าพวกเขาโทรมาบอกว่า "อยากได้เงินคืน"

337
00:21:59,944 --> 00:22:03,698
‎ผมก็จะบอกว่า
‎"ถ้าคุณบังคับให้ผมขาย ผมก็จะขาย"

338
00:22:03,782 --> 00:22:06,076
‎"ผมจะส่งเงินคืนให้ แล้วไม่ต้องกลับมาอีก"

339
00:22:06,159 --> 00:22:07,786
‎ทุกคนก็จะบอกว่า "ไม่นะ ไม่เป็นไร

340
00:22:07,869 --> 00:22:10,663
‎ไม่ว่าคุณทำอะไรก็ไม่เป็นไร ทำต่อไป"

341
00:22:10,747 --> 00:22:15,502
‎พวกเขาเชื่อในสิ่งที่มีประวัติความน่าเชื่อถือ

342
00:22:15,585 --> 00:22:19,547
‎ยาวนานมาห้าปี สิบปี 15 ปี หรือ 20 ปี
‎ตอนที่พวกเขาเข้ามา

343
00:22:19,631 --> 00:22:21,424
‎จะมีอะไรให้สงสัยได้

344
00:22:21,966 --> 00:22:25,595
‎คนเชื่อใจเขามากขึ้น
‎เพราะเขาเป็นคนยิวไหมเหรอ

345
00:22:25,678 --> 00:22:29,391
‎ใช่ บางทีอาจจะมีส่วนที่ว่า
‎"เขาเป็นยิวเหมือนพวกเรา

346
00:22:29,474 --> 00:22:33,478
‎เขาคอยช่วยเหลือสังคม ชุมชน"

347
00:22:36,648 --> 00:22:39,401
‎แต่เราต้องรู้ประวัติศาสตร์ยิว

348
00:22:39,943 --> 00:22:43,905
‎ชาวยิวไม่ค่อยได้รับการต้อนรับ
‎ในพื้นที่ส่วนใหญ่บนโลก

349
00:22:44,531 --> 00:22:46,574
‎โดยเฉพาะในปาล์มบีช

350
00:22:47,367 --> 00:22:48,576
‎นานหลายปี

351
00:22:48,660 --> 00:22:53,206
‎ที่คนยิวห้ามซื้อบ้าน
‎คนยิวห้ามเข้าสโมสรใดๆ

352
00:22:53,289 --> 00:22:59,129
‎หรือแม้แต่โรงแรมดังๆ
‎จนกระทั่งยุค 1960 ปี 1965 ได้มั้ง

353
00:22:59,212 --> 00:23:03,258
‎มีป้ายบอกว่า "ห้ามยิวและหมาเข้า"

354
00:23:04,592 --> 00:23:07,512
‎และมันไม่ใช่เรื่องทางศาสนา
‎แต่เป็นเรื่องทางสังคม

355
00:23:07,595 --> 00:23:12,350
‎ที่ชาวยิวเรียนรู้ที่จะสร้างกำแพงล้อมรอบตัวเอง

356
00:23:12,434 --> 00:23:14,894
‎พวกเขาไม่ได้ต่อต้านคนอื่น

357
00:23:14,978 --> 00:23:17,689
‎พวกเขาแค่ไม่ไว้ใจว่า
‎พวกเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรม

358
00:23:22,068 --> 00:23:26,197
‎พวกเขาไว้ใจเบอร์นี่
‎เพราะทุกคนที่พวกเขารู้จักไว้ใจเบอร์นี่

359
00:23:26,281 --> 00:23:31,995
‎และพวกเขาก็นึกไม่ถึงว่า
‎คนยิวจะหลอกลวงคนยิวด้วยกัน

360
00:23:37,333 --> 00:23:40,128
‎ฉันจำได้ว่า
‎มีครั้งหนึ่งที่พนักงานต้อนรับเรียกฉัน

361
00:23:40,211 --> 00:23:43,715
‎เธอบอกว่า "คุณต้องไม่เชื่อแน่"
‎ มีผู้หญิงแก่สองคนเข้ามา

362
00:23:43,798 --> 00:23:46,676
‎พวกเขาอยากพบเบอร์นี่ และเขาออกมาพบ

363
00:23:46,759 --> 00:23:49,095
‎และเธอบอกว่า
‎"อย่างกับพวกเขาได้เจอดาราหนัง"

364
00:23:50,013 --> 00:23:52,682
‎คนแก่พวกนี้บางคนก็น่ารักมาก

365
00:23:52,765 --> 00:23:54,767
‎ฉันเดาว่าเขาคงจะแบบว่า…

366
00:23:55,685 --> 00:23:57,395
‎เขาอาจเป็นลูกชายยิวของพวกเขาได้

367
00:23:57,479 --> 00:23:59,981
‎เขาดูแลพวกเขา ลงทุนเงินของพวกเขา

368
00:24:00,732 --> 00:24:02,025
‎พวกเขาชื่นชมเขา

369
00:24:02,901 --> 00:24:03,776
‎ฉันก็เคย

370
00:24:06,362 --> 00:24:08,823
‎คุณมีคนที่รวยมาก

371
00:24:08,907 --> 00:24:11,534
‎และคนที่ไม่รวยกับเงินเก็บทั้งชีวิต

372
00:24:11,618 --> 00:24:15,413
‎แต่ไม่ใช่แค่คนยิวนะ ทุกคนเลย

373
00:24:17,749 --> 00:24:23,838
‎มาถึงจุดนี้ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน
‎ของเบอร์นี่เติบโตขึ้นมาก

374
00:24:23,922 --> 00:24:27,759
‎จากการบอกปากต่อปาก และเติบโตขึ้นเรื่อยๆ

375
00:24:27,842 --> 00:24:31,888
‎เบอร์นี่รวบรวมรายชื่อลูกค้ารายใหญ่

376
00:24:31,971 --> 00:24:34,974
‎ขณะเข้าสู่แวดวงคนใหญ่คนโต

377
00:24:35,058 --> 00:24:39,896
‎นั่นทำให้เขาเข้าถึง
‎โลกของกองทุนเฮดจ์ฟันด์ที่กำลังเติบโต

378
00:24:40,480 --> 00:24:45,652
‎เดิมทีเฮดจ์ฟันด์คือ "กองทุนป้องกันความเสี่ยง"

379
00:24:45,735 --> 00:24:47,946
‎และกองทุนที่ป้องกันความเสี่ยง
‎ก็เป็นกองทุน

380
00:24:48,029 --> 00:24:51,032
‎ที่ไม่ได้เดิมพันกับหุ้นที่ขึ้นเท่านั้น

381
00:24:51,115 --> 00:24:54,369
‎แต่ยังเสี่ยงในตลาดถ้าราคาหุ้นตก

382
00:24:54,452 --> 00:24:56,913
‎แปลว่าคุณได้ป้องกันความเสี่ยง

383
00:24:57,789 --> 00:25:00,333
‎กองทุนเฮดจ์ฟันด์มีมานานแล้ว

384
00:25:00,416 --> 00:25:03,795
‎แต่ในยุค 80 และ 90 ตอนต้น

385
00:25:03,878 --> 00:25:06,714
‎โลกของนักลงทุนรายย่อยเปลี่ยนไปมาก

386
00:25:07,340 --> 00:25:12,053
‎นี่คือตอนที่สตาร์ทอัพในซิลิคอนแวลลีย์เริ่มน่าสนใจ

387
00:25:12,136 --> 00:25:14,847
‎เมื่อผู้จัดการกองทุนรวมมืออาชีพพูดว่า

388
00:25:14,931 --> 00:25:17,976
‎"ผมทำเงินได้เยอะกว่า
‎ด้วยการบริหารกองทุนเฮดจ์ฟันด์"

389
00:25:18,059 --> 00:25:20,979
‎แต่ขณะที่เริ่มเป็นนิยมมากขึ้น

390
00:25:21,062 --> 00:25:25,775
‎เมื่อใครต่อใครตัดสินใจว่า
‎เขาก็เป็นผู้จัดการกองทุนเฮดจ์ฟันด์ได้

391
00:25:25,858 --> 00:25:29,529
‎กลยุทธ์ดั้งเดิมในการป้องกันความเสี่ยง

392
00:25:29,612 --> 00:25:31,155
‎ก็ถูกละเลย

393
00:25:31,239 --> 00:25:34,659
‎พวกเขาแค่รวบรวมเงิน

394
00:25:35,410 --> 00:25:38,288
‎มาลงทุนกับใครบางคนอย่างเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

395
00:25:44,627 --> 00:25:49,674
‎เจฟฟรีย์ ทักเกอร์ อดีตผู้กำกับดูแลของกลต.

396
00:25:50,258 --> 00:25:52,010
‎และวอลเตอร์ โนเอล

397
00:25:52,093 --> 00:25:57,140
‎เขาเป็นคนไฮโซที่ได้รับการอบรมแบบดั้งเดิม
‎ในวอลสตรีท

398
00:25:57,223 --> 00:26:00,852
‎ได้ร่วมมือกันก่อตั้งแฟร์ฟิลด์กรีนิช
‎กองทุนป้องกันความเสี่ยง

399
00:26:01,519 --> 00:26:06,232
‎และพ่อตาของเจฟฟรีย์ ทักเกอร์รู้จักเมดอฟฟ์

400
00:26:07,567 --> 00:26:09,360
‎และแนะนำให้พวกเขารู้จัก

401
00:26:09,444 --> 00:26:13,906
‎วอลเตอร์ โนเอล เจฟฟรีย์ ทักเกอร์
‎พวกเขาจึงไปหาเบอร์นี่

402
00:26:15,033 --> 00:26:17,660
‎และแฟรงค์ ดิปาสคาลี มือขวาของเบอร์นี่

403
00:26:20,455 --> 00:26:25,918
‎เมดอฟฟ์อธิบายกลยุทธ์การแปลงสภาพหุ้น
‎แบบแยกโจมตีให้พวกเขาฟัง

404
00:26:26,544 --> 00:26:31,257
‎แต่เรียกกันง่ายๆ ในวอลสตรีตว่า บูลสเปรด

405
00:26:31,341 --> 00:26:35,386
‎มันเป็นกลยุทธ์ที่คุณใช้เพื่อสร้างตลาดกระทิง

406
00:26:35,470 --> 00:26:38,931
‎แต่จำกัดความเสี่ยงก่อนขาดทุน

407
00:26:39,015 --> 00:26:41,726
‎คุณจะได้ไม่สูญเสียมากเกินไป

408
00:26:42,769 --> 00:26:45,772
‎และนั่นคือสิ่งที่เบอร์นี่เริ่มทำตลาด

409
00:26:47,273 --> 00:26:49,942
‎เบอร์นี่จงใจทำให้มันดูซับซ้อน

410
00:26:50,026 --> 00:26:54,364
‎แต่มันดูเหมือนจะให้
‎สิ่งที่พวกเขาต้องการจากเบอร์นี่ นั่นคือ

411
00:26:55,114 --> 00:26:57,158
‎ผลตอบแทนที่สม่ำเสมอ

412
00:26:59,285 --> 00:27:01,913
‎แต่สิ่งที่พวกเขาสนใจคือ

413
00:27:02,789 --> 00:27:07,335
‎สิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน
‎ในโลกของเฮดจ์ฟันด์ที่กำลังขยาย

414
00:27:07,418 --> 00:27:10,088
‎ผลตอบแทนที่หอมหวาน

415
00:27:10,171 --> 00:27:12,882
‎กฎคือสองและ 20

416
00:27:12,965 --> 00:27:15,259
‎ผู้จัดการเฮดจ์ฟันด์ นั่นคือ แฟร์ฟิลด์กรีนิช

417
00:27:15,343 --> 00:27:20,014
‎จะได้เงินสองเปอร์เซ็นต์
‎ของทรัพย์สินทั้งหมดที่ลงทุน

418
00:27:20,098 --> 00:27:24,185
‎นั่นคือค่าบริหารเงินรายปีของพวกเขา

419
00:27:24,268 --> 00:27:29,107
‎จากนั้นพวกเขาจะได้อีก 20 เปอร์เซ็นต์
‎ของกำไรที่พวกเขาทำให้

420
00:27:29,190 --> 00:27:32,402
‎ในโลกปกติที่มีผู้จัดการเงินปกติ

421
00:27:32,485 --> 00:27:37,281
‎วอลเตอร์ โนเอลและเจฟฟรีย์ ทักเกอร์
‎จะต้องแบ่งค่าธรรมเนียมกับเมดอฟฟ์

422
00:27:37,365 --> 00:27:41,244
‎ค่าธรรมเนียมที่พวกเขาเก็บจากนักลงทุน

423
00:27:42,286 --> 00:27:44,455
‎แต่เมดอฟฟ์ไม่เอา

424
00:27:45,039 --> 00:27:48,501
‎เมดอฟฟ์ให้พวกเขาเก็บค่าธรรมเนียมนั้นทั้งหมด

425
00:27:48,584 --> 00:27:51,170
‎โดยไม่ต้องแบ่งเขา ยกเว้นค่านายหน้า

426
00:27:51,254 --> 00:27:53,923
‎ของการซื้อขายหุ้นที่เขาจะทำให้

427
00:27:54,507 --> 00:27:58,636
‎จะเรียกว่าผิดปกติก็ถือว่าน้อยไป

428
00:27:59,178 --> 00:28:01,013
‎มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

429
00:28:01,514 --> 00:28:04,809
‎มันเป็นข้อตกลงที่น่าสนใจที่สุด

430
00:28:04,892 --> 00:28:07,729
‎ที่ผู้จัดการกองทุนเฮดจ์ฟันด์จะหาได้ในโลก

431
00:28:09,564 --> 00:28:14,068
‎แต่ต้องชมนะ
‎เจฟฟรีย์ ทักเกอร์ถามคำถามหลายข้อ

432
00:28:14,694 --> 00:28:16,446
‎เขาเป็นคนสอบทานธุรกิจ

433
00:28:18,197 --> 00:28:24,996
‎แต่ ณ จุดนี้เบอร์นี่ใช้กลยุทธ์ที่ได้ผลดีมาก

434
00:28:26,164 --> 00:28:30,084
‎"ถ้าคุณมีคำถามเยอะขนาดนั้น
‎คุณควรเอาเงินออกไปเถอะ

435
00:28:30,835 --> 00:28:32,837
‎ผมไม่มีเวลาให้เรื่องแบบนี้"

436
00:28:34,422 --> 00:28:38,718
‎แฟร์ฟิลด์กรีนิชจึงตัดสินใจ
‎ลงทุนกับเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

437
00:28:39,844 --> 00:28:45,433
‎แฟร์ฟิลด์กรีนิชเป็นลูกค้ากองทุนเฮดจ์ฟันด์
‎รายใหญ่รายแรกของเบอร์นี่

438
00:28:49,145 --> 00:28:53,566
‎ฉันทำงานให้แฟร์ฟิลด์กรีนิชกรุ๊ป
‎ที่ก่อตั้งโดยวอลเตอร์ โนเอล

439
00:28:53,649 --> 00:28:56,277
‎ตั้งแต่ปี 1987 ถึงปี 1998

440
00:28:57,904 --> 00:29:02,533
‎ฉันคิดว่าวอลเตอร์ โนเอลกับครอบครัว
‎เป็นคนเสแสร้งมาก

441
00:29:03,034 --> 00:29:04,911
‎ตอนที่วอลเตอร์เริ่มต้น

442
00:29:04,994 --> 00:29:09,457
‎เขาพยายามแกล้งทำเป็นว่าเขารวย
‎เพราะพวกเขาอยากอยู่ในสังคมชั้นสูง

443
00:29:13,419 --> 00:29:16,339
‎ฉันได้ยินว่า
‎เขาปรับโครงสร้างเงินกู้บ้านใหม่ตลอด

444
00:29:17,215 --> 00:29:22,220
‎เขาให้เช่าบ้านเพื่อช่วยชดเชยค่าใช้จ่าย
‎ในการไปพักร้อนที่ยุโรป

445
00:29:22,303 --> 00:29:24,806
‎เขาตัดหญ้าเองอยู่พักหนึ่ง

446
00:29:26,098 --> 00:29:30,228
‎และแม่ยายเขาก็ให้เงินภรรยาเขา
‎เพื่อช่วยเธอทุกเดือน

447
00:29:31,395 --> 00:29:34,148
‎แต่วอลเตอร์นำเสนอตัวเองเก่งมาก

448
00:29:34,732 --> 00:29:36,984
‎เขาใช้ชีวิตอย่างทะเยอทะยาน

449
00:29:37,819 --> 00:29:41,989
‎เขาทำให้แน่ใจว่าเขาอยู่ในสโมสรที่เหมาะสม
‎และเขาชอบเข้าสังคมมาก

450
00:29:42,073 --> 00:29:44,742
‎และชอบทำความรู้จักกับผู้คนมาก

451
00:29:45,243 --> 00:29:49,664
‎ฉันคิดในใจว่า
‎"โอเค มันไม่อันตราย เพราะแล้วไงล่ะ"

452
00:29:50,456 --> 00:29:53,000
‎แล้วเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ก็เข้ามา

453
00:29:53,084 --> 00:29:56,087
‎นั่นคือตอนที่สถานการณ์พลิกโดยสิ้นเชิง

454
00:29:56,170 --> 00:29:58,673
‎มันเหมือนการเจอห่านที่ออกไข่เป็นทองคำ

455
00:30:00,091 --> 00:30:05,304
‎เงินเริ่มหลั่งไหลเข้ามาเยอะและเร็วมาก

456
00:30:05,388 --> 00:30:09,016
‎เขาเลิกตัดหญ้าเอง เขาเลิกปล่อยบ้านให้เช่า

457
00:30:12,979 --> 00:30:19,777
‎เบอร์นี่มีเงินหลั่งไหลเข้ามาจากกองทุนเฮดจ์ฟันด์

458
00:30:20,486 --> 00:30:23,531
‎ส่วนหนึ่งเป็นเพราะโครงสร้าง
‎ที่น่าฉงนและน่าสนใจ

459
00:30:23,614 --> 00:30:25,074
‎ของครอบครัววอลเตอร์ โนเอล

460
00:30:26,158 --> 00:30:28,494
‎เขามีลูกสาวแสนสวยห้าคน

461
00:30:29,078 --> 00:30:32,498
‎แต่ละคนดูเหมือนจะแต่งงานกับเศรษฐีไฮโซ

462
00:30:32,582 --> 00:30:34,750
‎ในอีกส่วนของโลก

463
00:30:35,585 --> 00:30:38,754
‎คนหนึ่งแต่งงานกับทายาทชาวละตินอเมริกา

464
00:30:38,838 --> 00:30:41,465
‎อีกคนแต่งงานกับนักลงทุนชาวสวิส

465
00:30:41,549 --> 00:30:44,302
‎ที่มีความสัมพันธ์ที่ดี
‎ในละตินอเมริกาและตะวันออกกลาง

466
00:30:45,720 --> 00:30:50,308
‎ฉะนั้นด้วยแฟร์ฟิลด์กรีนิชและลูกเขยพวกนี้

467
00:30:50,391 --> 00:30:53,686
‎เบอร์นี่มีความน่าเชื่อถือระดับโลกทันที

468
00:30:53,769 --> 00:30:57,607
‎และเข้าถึงเงินสดทั่วโลก

469
00:30:59,817 --> 00:31:02,403
‎ฉันใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจว่า

470
00:31:02,486 --> 00:31:05,615
‎การซื้อขายหุ้นกับเบอร์นี่ เมดอฟฟ์พิเศษตรงไหน

471
00:31:07,617 --> 00:31:12,872
‎แล้วลูกค้าคนหนึ่งของวอลเตอร์
‎อยากรู้ว่าหุ้นในพอร์ตมีอะไรบ้าง

472
00:31:12,955 --> 00:31:15,374
‎เขาจึงส่งกระดาษให้ฉันเจ็ดหน้า

473
00:31:15,458 --> 00:31:18,419
‎ที่พิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์หัวเข็ม

474
00:31:19,253 --> 00:31:23,007
‎บนกระดาษบางๆ และหมึกคุณภาพต่ำ

475
00:31:23,090 --> 00:31:26,135
‎และฉันคิดในใจว่าเป็นปฏิบัติการห่วยๆ

476
00:31:26,218 --> 00:31:29,013
‎มันดูเหมือนเขากำลังทำงานจากห้องใต้ดิน

477
00:31:29,096 --> 00:31:30,765
‎ที่มีกำแพงอิฐบล็อก

478
00:31:31,599 --> 00:31:33,601
‎ใบแจ้งรายการเดินบัญชีไม่ควรมีหน้าตาเป็นแบบนี้

479
00:31:33,684 --> 00:31:36,228
‎เพราะทุกใบแจ้งรายการเดินบัญชีจากธนาคาร

480
00:31:36,312 --> 00:31:38,981
‎จากบริษัทโบรกเกอร์ จากเครดิตยูเนี่ยน

481
00:31:39,065 --> 00:31:42,944
‎พิมพ์บนกระดาษคุณภาพดี
‎และมีโลโกพิมพ์สีขนาดใหญ่

482
00:31:43,027 --> 00:31:44,570
‎และพิมพ์ด้วยคุณภาพละเอียด

483
00:31:44,654 --> 00:31:46,530
‎มีเบอร์โทรศัพท์ให้ติดต่อ

484
00:31:46,614 --> 00:31:49,450
‎ถ้ามีปัญหาหรือมีคำถาม

485
00:31:49,533 --> 00:31:51,535
‎ใบแจ้งรายการเดินบัญชี
‎ของเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ไม่มีเลย

486
00:31:55,039 --> 00:31:57,291
‎กองทุนเฮดจ์ฟันด์สำคัญ
‎ต่อการฉ้อฉลแบบพอนซีของเมดอฟฟ์

487
00:31:57,375 --> 00:31:59,669
‎เพราะมันเป็นช่องทางหาเงินเข้ามา

488
00:31:59,752 --> 00:32:02,797
‎ดังนั้นกองทุนเฮดจ์ฟันด์จึงเป็นกองทุนรวม

489
00:32:02,880 --> 00:32:05,424
‎ที่รวบรวมเงินจากนักลงทุน

490
00:32:05,508 --> 00:32:09,512
‎แล้วส่งเงินนั้นมาที่เมดอฟฟ์
‎ในนามของนักลงทุนเหล่านั้น

491
00:32:10,262 --> 00:32:14,517
‎ดังนั้น คำถามก็คือกองทุนรวมเหล่านี้
‎มีกี่กองทุนที่รู้เรื่อง

492
00:32:14,600 --> 00:32:16,477
‎หรือว่าพวกเขาทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

493
00:32:16,560 --> 00:32:18,688
‎จงใจละเลยแล้วพูดว่า

494
00:32:18,771 --> 00:32:22,400
‎"ตราบใดที่ฉันได้ผลตอบแทน
‎ฉันจะไม่ถามอะไรอีก"

495
00:32:22,483 --> 00:32:25,903
‎แต่คุณต้องสงสัยว่า

496
00:32:25,987 --> 00:32:28,990
‎พวกเขาคิดอะไรในขณะนั้น

497
00:32:30,157 --> 00:32:32,118
‎ตอนที่ลงทุนกับเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

498
00:32:35,246 --> 00:32:39,750
‎คุณเมดอฟฟ์สัญญากับลูกค้ารายใหญ่แต่ละคนว่า

499
00:32:39,834 --> 00:32:41,460
‎จะได้ผลตอบแทนในอัตราที่สูงกว่า

500
00:32:41,544 --> 00:32:44,588
‎คนเหล่านั้นคือลูกค้ารายใหญ่สี่ราย

501
00:32:45,297 --> 00:32:50,011
‎คุณมีข้อตกลงกับนอร์แมน เลวี่ คาร์ล ชาพิโร…

502
00:32:50,094 --> 00:32:50,928
‎ใช่

503
00:32:51,595 --> 00:32:53,931
‎- และเจฟฟรีย์ พิคาวเวอร์ใช่ไหม
‎- ใช่

504
00:32:54,015 --> 00:32:55,141
‎และกับสแตนลีย์ เชส

505
00:32:55,224 --> 00:33:00,104
‎ใช่ ผมมีความสัมพันธ์ที่พิเศษมาก
‎กับลูกค้ารายใหญ่สี่คนนี้

506
00:33:00,187 --> 00:33:02,273
‎พิคาวเวอร์ต่างออกไปนิดหน่อย

507
00:33:03,065 --> 00:33:08,821
‎ฉันถามเมดอฟฟ์ว่าเขาคิดว่า
‎มีใครในกลุ่มนักลงทุนรายใหญ่

508
00:33:08,904 --> 00:33:10,573
‎รู้ไหมว่าเขาทำอะไรอยู่

509
00:33:10,656 --> 00:33:14,910
‎และเขาเอ่ยมาชื่อเดียวคือพิคาวเวอร์

510
00:33:15,411 --> 00:33:17,538
‎เขาบอกว่า "ผมว่าเขารู้

511
00:33:17,621 --> 00:33:20,916
‎เราไม่เคยพูดถึง ไม่เคยคุยกันตรงๆ"

512
00:33:21,000 --> 00:33:22,918
‎(รวยที่สุดในโลก)

513
00:33:23,419 --> 00:33:27,048
‎เจฟฟรีย์ พิคาวเวอร์
‎เป็นลูกค้าเก่าแก่ของคุณเมดอฟฟ์

514
00:33:27,798 --> 00:33:29,967
‎ย้อนหลังไปกว่า 30 ปี

515
00:33:30,051 --> 00:33:32,303
‎เขาเป็นนักกฎหมาย เขาเป็นนักบัญชี

516
00:33:32,386 --> 00:33:35,056
‎เขาเริ่มอาชีพโดยเสนอความคิดวิธีการลดภาษี

517
00:33:35,639 --> 00:33:38,142
‎พิคาวเวอร์เป็นคนลึกลับ

518
00:33:38,684 --> 00:33:43,230
‎เขาลงทุนไปกว่า 600 ล้านในบัญชีเมดอฟฟ์

519
00:33:43,856 --> 00:33:50,696
‎แล้วในช่วงปี 1998 ถึง 2003
‎พิคาวเวอร์ก็เริ่มถอนเงินออก

520
00:33:51,989 --> 00:33:57,828
‎และจำนวนเงินที่เขาเอาออกไปก็เยอะมาก

521
00:33:57,912 --> 00:34:00,664
‎ครั้งละหลายร้อยล้าน

522
00:34:00,748 --> 00:34:03,501
‎หนึ่งพันล้านในหนึ่งปี

523
00:34:04,585 --> 00:34:08,297
‎มันคงยากมากสำหรับเบอร์นี่ที่ต้องรับมือ

524
00:34:08,380 --> 00:34:12,426
‎เขาต้องหาเงินมาครอบคลุม
‎การถอนเงินของพิคาวเวอร์ อันที่จริง

525
00:34:12,510 --> 00:34:17,431
‎จนถึงจุดหนึ่ง เงินทั้งหมด
‎ที่แฟร์ฟิลด์กรีนิช กองทุนรวมนั้น

526
00:34:17,515 --> 00:34:19,100
‎ส่งเข้ามาให้เบอร์นี่

527
00:34:19,183 --> 00:34:22,770
‎เบอร์นี่ต้องเอาไปจ่ายเจฟฟรีย์ พิคาวเวอร์

528
00:34:24,313 --> 00:34:27,483
‎ถ้าคุณดูความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งหมด

529
00:34:27,566 --> 00:34:33,364
‎พิคาวเวอร์ถอนเงินเจ็ดพันล้าน
‎ออกจากธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนของเบอร์นี่

530
00:34:33,906 --> 00:34:36,951
‎แต่เบอร์นี่ยังต้องพึ่งพาพิคาวเวอร์

531
00:34:37,034 --> 00:34:40,996
‎เพราะแม้ว่าพิคาวเวอร์ถอนเงินหลายพันล้าน

532
00:34:41,080 --> 00:34:45,084
‎แต่เขาก็ใส่เงินเข้าไปด้วย แม้จะแค่ช่วงสั้นๆ

533
00:34:45,167 --> 00:34:49,171
‎ในยามที่แผนฉ้อฉลเจอวิกฤต

534
00:34:49,255 --> 00:34:52,049
‎เพื่อช่วยเมดอฟฟ์พ้นวิกฤต
‎เมื่อเขาต้องการความช่วยเหลือ

535
00:34:52,883 --> 00:34:56,804
‎ดังนั้น พิคาวเวอร์จึงมีอำนาจในการรีดไถเบอร์นี่

536
00:34:58,305 --> 00:35:00,724
‎จะเรียกว่าเขาเป็นทั้งผู้ช่วยชีวิตเบอร์นี่

537
00:35:00,808 --> 00:35:03,978
‎และเป็นศัตรูตัวฉกาจของเบอร์นี่ก็ได้

538
00:35:04,520 --> 00:35:07,148
‎เพราะเบอร์นี่ที่เป็นคนชอบควบคุมคนอื่น

539
00:35:07,231 --> 00:35:10,109
‎กลับยอมให้ใครบางคนควบคุมเขาได้

540
00:35:11,193 --> 00:35:16,323
‎ยกตัวอย่างเช่นในขณะที่ทำธุรกิจได้กำไร

541
00:35:17,116 --> 00:35:20,494
‎พิคาวเวอร์จะเรียกร้องการขาดทุนปลอมๆ
‎จากแอนเน็ตต์ บองจิออร์โน

542
00:35:21,245 --> 00:35:23,497
‎และพูดว่า "ผมต้องการขาดทุน

543
00:35:23,581 --> 00:35:26,208
‎นี่มันปลายปีแล้ว ผมไม่อยากรายงานผลกำไร"

544
00:35:26,792 --> 00:35:29,628
‎แล้วให้แสดงการสูญเสียปลอมๆ

545
00:35:29,712 --> 00:35:33,382
‎เขาจะได้ไม่ต้องจ่ายภาษี
‎สำหรับเงินที่เขาถอนออก

546
00:35:35,384 --> 00:35:36,427
‎ผมถามเบอร์นี่ว่า

547
00:35:36,510 --> 00:35:40,431
‎"ทำไมคุณถึงปล่อยให้เขาควบคุมคุณ"

548
00:35:41,515 --> 00:35:44,935
‎หลักๆ แล้วเขาพูดว่า "จิม เคยได้ยินไหม

549
00:35:45,019 --> 00:35:48,022
‎'เก็บเพื่อนไว้ใกล้ตัว
‎และเก็บศัตรูให้ใกล้ตัวยิ่งกว่า'"

550
00:35:50,316 --> 00:35:52,693
‎เบอร์นี่เพียงแต่สงสัยว่า

551
00:35:52,776 --> 00:35:55,779
‎เจฟฟรีย์ พิคาวเวอร์
‎สังเกตเห็นว่าเขากำลังทำอะไร

552
00:35:55,863 --> 00:35:59,200
‎เข้าใจว่าเบอร์นี่ปฏิเสธเขาไม่ได้

553
00:35:59,283 --> 00:36:03,287
‎และจะใช้ประโยชน์จากบัญชีเมดอฟฟ์ของเขา
‎ให้ได้มากที่สุด

554
00:36:03,370 --> 00:36:06,665
‎และแน่นอนว่าไม่มีใครทำเงินได้มาก

555
00:36:06,749 --> 00:36:10,461
‎ไม่มีใครรวยจากการฉ้อฉลแบบพอนซี

556
00:36:10,544 --> 00:36:13,130
‎มากไปกว่าเจฟฟรีย์ พิคาวเวอร์
‎แม้แต่เมดอฟฟ์เอง

557
00:36:15,674 --> 00:36:20,888
‎ผมยอมรับว่าทำสิ่งที่น่าอายและผิดมาก

558
00:36:20,971 --> 00:36:22,306
‎ที่ผมเสียใจ

559
00:36:22,389 --> 00:36:24,808
‎แต่นี่เป็นฝีมือของผมเอง

560
00:36:25,517 --> 00:36:27,269
‎ไม่มีใครบังคับ

561
00:36:28,187 --> 00:36:31,190
‎คุณต้องเข้าใจนะ ถ้าคุณไม่รู้จักผม

562
00:36:31,273 --> 00:36:33,901
‎และคุณรู้ความสัมพันธ์ของผมกับคนเหล่านี้

563
00:36:33,984 --> 00:36:37,947
‎ลูกค้ารายใหญ่สี่คนของผมที่เป็นคนโลภ

564
00:36:38,030 --> 00:36:40,032
‎ไม่เคยอยากปิดการซื้อขาย

565
00:36:40,741 --> 00:36:44,078
‎(ปี 2000)

566
00:36:46,247 --> 00:36:47,665
‎ฉันเป็นนักข่าว

567
00:36:47,748 --> 00:36:50,918
‎ทำข่าวธุรกิจตั้งแต่ยุค 1990

568
00:36:51,001 --> 00:36:55,714
‎แล้วย้ายมาทำงานที่นิตยสารบาร์รอนในปี 2000

569
00:36:55,798 --> 00:36:59,385
‎และเริ่มอยากเขียนเกี่ยวกับเฮดจ์ฟันด์

570
00:36:59,468 --> 00:37:03,764
‎ซึ่งไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตเท่าวันนี้

571
00:37:04,807 --> 00:37:10,020
‎วันหนึ่งฉันได้รับสาย
‎จากคนที่เป็นแหล่งข่าวชั้นดีของฉัน

572
00:37:10,104 --> 00:37:12,856
‎เขาบอกว่า "คุณควรเขียนเรื่อง
‎กองทุนเฮดจ์ฟันด์ของเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

573
00:37:12,940 --> 00:37:14,275
‎มันไม่เคยเสียเงิน"

574
00:37:14,984 --> 00:37:17,861
‎และนั่นทำให้ฉันสนใจมาก

575
00:37:17,945 --> 00:37:21,156
‎เพราะไม่เคยมีกองทุนเฮดจ์ฟันด์ไหน

576
00:37:21,240 --> 00:37:23,701
‎ที่ไม่เคยเสียเงินในวอลสตรีต

577
00:37:23,784 --> 00:37:27,663
‎บริษัทออนไลน์เป็นหนึ่งในบริษัท
‎ที่หุ้นตกมากที่สุดในสัปดาห์ที่ผ่านมา

578
00:37:27,746 --> 00:37:30,165
‎และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น

579
00:37:30,249 --> 00:37:35,170
‎หุ้นที่เคยราคาสูงๆ 30 40 50 ดอลลาร์ต่อหุ้น

580
00:37:35,254 --> 00:37:36,964
‎ตอนนี้เหลือไม่กี่ดอลลาร์

581
00:37:37,798 --> 00:37:39,633
‎ในช่วงต้นยุค 2000

582
00:37:39,717 --> 00:37:43,470
‎ฟองสบู่ดอตคอมเพิ่งแตก

583
00:37:43,554 --> 00:37:46,724
‎จู่ๆ ตลาดหุ้นก็ร่วง

584
00:37:47,266 --> 00:37:48,892
‎ในขณะเดียวกัน

585
00:37:49,435 --> 00:37:53,856
‎กองทุนเฮดจ์ฟันด์ของเบอร์นี่ เมดอฟฟ์
‎กลับทำเงินได้อย่างต่อเนื่อง

586
00:37:55,024 --> 00:37:56,650
‎ซึ่งก็แปลกเหมือนกัน

587
00:37:56,734 --> 00:38:01,613
‎ทำไมกองทุนเฮดจ์ฟันด์ของเขา
‎ถึงเป็นคนเดียวที่ทำเงินได้

588
00:38:01,697 --> 00:38:05,659
‎ฉันเลยอยากรู้
‎เรื่องกองทุนเฮดจ์ฟันด์ของเมดอฟฟ์มากขึ้น

589
00:38:07,411 --> 00:38:09,246
‎ในการค้นคว้าของฉัน

590
00:38:09,330 --> 00:38:14,084
‎เราพบเอกสารเสนอขายให้แฟร์ฟิลด์กรีนิช

591
00:38:14,168 --> 00:38:16,211
‎เอกสารเสนอขายเป็นแค่

592
00:38:16,295 --> 00:38:18,922
‎หนังสือชี้ชวนหรือเสนอการลงทุน

593
00:38:19,006 --> 00:38:22,009
‎ที่กองทุนให้กับลูกค้าที่มีศักยภาพ

594
00:38:22,885 --> 00:38:25,012
‎โดยอธิบายกลยุทธ์การซื้อขาย

595
00:38:25,888 --> 00:38:29,266
‎ดังนั้นในฤดูใบไม้ผลิปี 2001

596
00:38:29,350 --> 00:38:32,519
‎ตอนนั้นคุณอาจไปที่ตลาดแลกเปลี่ยน

597
00:38:32,603 --> 00:38:34,688
‎และลงไปที่ชั้นที่มีการซื้อขาย

598
00:38:34,772 --> 00:38:38,525
‎และฉันสัมภาษณ์นักเล่นหุ้นว่า
‎"คุณเคยได้ยินชื่อผู้ชายคนนี้ไหม

599
00:38:38,609 --> 00:38:41,570
‎มีใครเคยทำธุรกิจ
‎กับกองทุนเฮดจ์ฟันด์มูลค่าพันล้าน

600
00:38:41,653 --> 00:38:43,030
‎ที่ดูแลโดยเบอร์นี่ เมดอฟฟ์ไหม"

601
00:38:43,113 --> 00:38:48,285
‎และส่วนที่แปลกคือ
‎ไม่เคยมีใครซื้อขายหุ้นกับพวกเขา

602
00:38:49,078 --> 00:38:53,123
‎แล้วฉันก็เริ่มถามธนาคารเอกชนว่า

603
00:38:53,832 --> 00:38:57,795
‎"นี่ คุณมีเศรษฐีที่ลงทุน
‎ในกองทุนเฮดจ์ฟันด์นี้ไหม"

604
00:38:57,878 --> 00:38:59,505
‎และตลอดเวลานั้น

605
00:39:00,047 --> 00:39:02,758
‎ฉันเริ่มสังเกตเห็นบางอย่างที่แปลกมาก

606
00:39:02,841 --> 00:39:09,807
‎ตัวอย่างเช่น ตอนที่ฉันสัมภาษณ์ลูกค้า
‎ของธนาคารเอกชน มีคนพูดว่า

607
00:39:10,349 --> 00:39:13,602
‎"เคยมีคนบอกเราว่า
‎เราลงทุนกับกองทุนเฮดจ์ฟันด์ของเบอร์นี่ได้

608
00:39:13,685 --> 00:39:15,896
‎แต่เราห้ามบอกใครว่า
‎เขาเป็นผู้จัดการเงินของเรา"

609
00:39:15,979 --> 00:39:19,858
‎มันเป็นสัญญาณอันตราย
‎เมื่อผู้จัดการเงินบอกคุณว่า

610
00:39:19,942 --> 00:39:22,778
‎"อย่าบอกใครนะว่าผมดูแลเงินให้คุณ" เพราะ

611
00:39:22,861 --> 00:39:26,073
‎ผู้จัดการเงินส่วนใหญ่
‎อยากจะคุยอวดเรื่องผลตอบแทนของพวกเขา

612
00:39:27,741 --> 00:39:32,788
‎ฉันไปกินมื้อเที่ยงกับคนที่ทำงานที่เมอร์ริลลินช์

613
00:39:33,288 --> 00:39:38,836
‎และเขาเป็นนายธนาคารให้คนรวย เขาพูดว่า

614
00:39:38,919 --> 00:39:42,297
‎"ผมไม่สามารถดูบัญชี ผมไม่สามารถสอบทานใดๆ

615
00:39:42,798 --> 00:39:46,009
‎แต่ถ้าผมบอกลูกค้าว่า

616
00:39:46,093 --> 00:39:49,930
‎ผมอยากดึงพวกเขาออกจากกองทุนของเมดอฟฟ์

617
00:39:50,013 --> 00:39:51,098
‎พวกเขาจะไล่ผมออก"

618
00:39:51,181 --> 00:39:54,268
‎สถานการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำๆ

619
00:39:55,727 --> 00:40:00,149
‎ส่วนหนึ่งในรายงานของฉัน
‎ฉันโทรหาแฟร์ฟิลด์กรีนิช

620
00:40:00,232 --> 00:40:02,151
‎ฉันได้คุยกับเจฟฟรีย์ ทักเกอร์

621
00:40:02,860 --> 00:40:05,904
‎เขาพูดตัดบทฉันว่า

622
00:40:05,988 --> 00:40:09,283
‎"ไม่มีเหตุผลให้คุณควรเขียน
‎นี่เป็นกองทุนส่วนบุคคล

623
00:40:09,366 --> 00:40:13,120
‎มันไม่เปิดรับนักลงทุนรายย่อย
‎หรือนักลงทุนทั่วไป"

624
00:40:13,203 --> 00:40:17,291
‎และบาร์รอนเป็นนิตยสารที่คนทั่วไปอ่าน

625
00:40:18,292 --> 00:40:22,504
‎แต่นักลงทุนบางคนก็เลี่ยงเมดอฟฟ์

626
00:40:22,588 --> 00:40:24,298
‎อย่างเช่นโกลด์แมนแซคส์

627
00:40:24,381 --> 00:40:26,091
‎ซาโลมอน บราเธอร์ส

628
00:40:26,175 --> 00:40:28,677
‎พวกเขาไม่ทำธุรกิจกับเมดอฟฟ์

629
00:40:28,760 --> 00:40:32,347
‎พวกเขาบอกว่า "เราไม่รู้ แต่มันมีอะไรแปลกๆ"

630
00:40:33,515 --> 00:40:39,021
‎ฉันคาดหวังว่าจะขอสัมภาษณ์เบอร์นี่ได้ง่าย

631
00:40:39,104 --> 00:40:43,192
‎เพราะผู้จัดการเงินส่วนใหญ่อยากให้สัมภาษณ์

632
00:40:43,275 --> 00:40:46,445
‎เรียกว่าประสบความสำเร็จในอาชีพ

633
00:40:46,528 --> 00:40:49,239
‎ถ้าคุณได้ลงในนิตยสารบาร์รอน

634
00:40:53,410 --> 00:40:56,121
‎แต่ฉันติดต่อเขาไม่ได้

635
00:41:02,294 --> 00:41:05,005
‎ฉันลองประตูหลัง ลองประตูหน้า

636
00:41:05,506 --> 00:41:08,842
‎ฉันไม่สามารถขอสัมภาษณ์เขา

637
00:41:10,886 --> 00:41:13,305
‎สองสามวันก่อนตีพิมพ์

638
00:41:16,308 --> 00:41:17,976
‎ฉันทิ้งข้อความไว้ว่า

639
00:41:18,060 --> 00:41:20,979
‎"เราจะเขียนเรื่องนี้
‎ไม่ว่าคุณจะคุยกับฉันหรือไม่"

640
00:41:28,529 --> 00:41:29,446
‎และ

641
00:41:30,197 --> 00:41:31,865
‎จู่ๆ เขาก็โทรมา

642
00:41:35,452 --> 00:41:40,165
‎เท่าที่ฉันจำได้เบอร์นี่ เมดอฟฟ์เนียนมาก

643
00:41:40,749 --> 00:41:45,754
‎ดูแปลกใจที่ฉันสนใจจะเขียนเรื่องกองทุนของเขา

644
00:41:46,880 --> 00:41:50,050
‎เขาพูดเชิงปฏิเสธฉันว่า

645
00:41:50,133 --> 00:41:53,637
‎"ผมบอกคุณเรื่องกลยุทธ์ไม่ได้
‎มันเป็นความลับบริษัท"

646
00:41:53,720 --> 00:41:57,349
‎แล้วก็ปลอบฉันแล้ววางสายไป

647
00:41:58,058 --> 00:42:02,479
‎และเพราะฉันไม่ได้รับคำตอบจากเขา

648
00:42:02,563 --> 00:42:05,274
‎เราเลยทำได้แค่ตั้งคำถาม

649
00:42:05,774 --> 00:42:07,025
‎เขาทำได้ยังไง

650
00:42:07,109 --> 00:42:08,819
‎เขาหาเงินได้ยังไง

651
00:42:08,902 --> 00:42:10,821
‎กลยุทธ์คืออะไร

652
00:42:11,655 --> 00:42:16,660
‎ทำไมเขาถึงบอกคนอื่นว่า
‎อย่าบอกใครว่าเขามีเฮดจ์ฟันด์

653
00:42:17,411 --> 00:42:20,289
‎ทำไมเขาถึงไม่เก็บค่าธรรมเนียม

654
00:42:21,790 --> 00:42:25,669
‎ฉันมีลางสังหรณ์ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล

655
00:42:26,962 --> 00:42:29,339
‎แต่ตอนนั้นฉันมีแค่นั้น

656
00:42:44,813 --> 00:42:50,152
‎หลังจากบทความออกมา
‎ในเดือนพฤษภาคมปี 2001 ฉันคิดว่า

657
00:42:50,235 --> 00:42:52,696
‎"เย้ ฉันได้รางวัลพูลิตเซอร์"

658
00:42:53,322 --> 00:42:55,282
‎แต่ฉันไม่ได้รับโทรศัพท์เลย

659
00:42:55,365 --> 00:42:58,410
‎ฉันนึกว่าฉันอาจจะได้รับการตอบโต้ที่โมโห

660
00:42:58,493 --> 00:43:00,704
‎จากเบอร์นี่หรือทนายของเขา

661
00:43:01,705 --> 00:43:03,332
‎แต่มันเงียบสนิท

662
00:43:05,792 --> 00:43:07,628
‎สิ่งที่ฉันไม่รู้คือ

663
00:43:07,711 --> 00:43:12,883
‎เบอร์นี่ถือบทความฉัน
‎ไปที่ชั้นซื้อขายหุ้นและพูดว่า

664
00:43:12,966 --> 00:43:14,801
‎"ผู้หญิงคนนี้โง่

665
00:43:14,885 --> 00:43:18,639
‎ผมไม่อยากได้ยินอะไรเรื่องนี้
‎เหลวไหลทั้งเพ เราเลิกพูดถึงมัน"

666
00:43:20,932 --> 00:43:26,021
‎ฉันบอกเบอร์นี่ว่า "แต่มันอยู่ในหนังสือพิมพ์
‎คนจะพูดถึงมัน"

667
00:43:26,104 --> 00:43:28,148
‎เขาพูดว่า "เราจะไม่คุยเรื่องนี้"

668
00:43:29,232 --> 00:43:34,029
‎เบอร์นี่ไม่เคยอยากเกี่ยวข้องกับข่าวอื้อฉาว

669
00:43:34,112 --> 00:43:40,911
‎ทุกครั้งที่นักข่าวโทรมา
‎หรือเขียนข่าวเกี่ยวกับเบอร์นี่

670
00:43:40,994 --> 00:43:41,995
‎เขาจะเครียดมาก

671
00:43:42,079 --> 00:43:46,083
‎(กลยุทธ์ทางเลือกสามอย่าง
‎ที่ธนาคารการลงทุนขนาดใหญ่บอกบาร์รอน)

672
00:43:47,042 --> 00:43:48,460
‎เขาก็เป็นแบบนี้แหละ

673
00:43:48,543 --> 00:43:51,171
‎ในใจเขาถ้าเราไม่พูดถึง

674
00:43:52,381 --> 00:43:54,341
‎ก็ไม่เป็นไร มันไม่ใช่เรื่องจริง

675
00:43:54,424 --> 00:43:56,843
‎นั่นแหละ ไม่มีใครพูดถึงมัน

676
00:43:56,927 --> 00:44:01,848
‎(เมดอฟฟ์เรียกข้ออ้างเหล่านี้ว่า "ไร้สาระ")

677
00:44:01,890 --> 00:44:04,101
‎จนกระทั่งฤดูใบไม้ผลิปี 2001

678
00:44:04,184 --> 00:44:09,189
‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์หาทางจัดการ
‎ทำให้ธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุนของเขา

679
00:44:09,272 --> 00:44:12,567
‎เป็นความลับจากสาธารณชนได้เกือบทั้งหมด

680
00:44:12,651 --> 00:44:18,073
‎เขาเก็บงำทุกอย่าง อำพรางมิดชิด

681
00:44:18,865 --> 00:44:24,162
‎จนกระทั่งนิตยสารบาร์รอน
‎เผยข้อมูลที่น่ากลัวออกมา

682
00:44:24,246 --> 00:44:26,248
‎สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่า

683
00:44:26,331 --> 00:44:31,253
‎เรื่องราวนี้ไม่ได้กล่าวหาว่า
‎เบอร์นี่ เมดอฟฟ์ทำอะไรผิดกฎหมาย

684
00:44:31,336 --> 00:44:35,549
‎แต่มันทำให้เกิดคำถามในหมู่นักลงทุน

685
00:44:38,260 --> 00:44:40,429
‎หลังจากบทความของฉันออกมา

686
00:44:40,512 --> 00:44:45,600
‎มันทำให้เจฟฟรีย์ ทักเกอร์
‎จากแฟร์ฟิลด์กรีนิชตกใจมาก

687
00:44:46,184 --> 00:44:47,728
‎เขาเริ่มสงสัย

688
00:44:48,228 --> 00:44:50,230
‎เขาเลยเรียกประชุม

689
00:44:50,731 --> 00:44:54,985
‎นี่เป็นช่วงเวลาที่อันตราย
‎ทั้งต่อเจฟฟรีย์ ทักเกอร์และเบอร์นี่ เมดอฟฟ์

690
00:44:55,068 --> 00:44:57,863
‎เพราะพวกเขามีความสัมพันธ์ที่โยงใยกัน

691
00:44:58,572 --> 00:45:01,950
‎ทักเกอร์และแฟร์ฟิลด์กรีนิชลงทุนไปหลายพันล้าน

692
00:45:02,033 --> 00:45:06,371
‎และเบอร์นี่ก็ควรนำเงินหลายพันล้านนี้ไปลงทุน

693
00:45:07,414 --> 00:45:10,333
‎การประชุมนั้นเป็นการเผชิญหน้าที่น่าอึดอัดใจ

694
00:45:10,417 --> 00:45:13,962
‎"เบอร์นี่ ผมจำเป็นต้องคุยกับคุณ
‎เรื่องในข่าว"

695
00:45:14,796 --> 00:45:17,924
‎เขาจำเป็นต้องทำให้ทักเกอร์มั่นใจ

696
00:45:18,884 --> 00:45:21,928
‎แต่เมดอฟฟ์ใช้วิธีการเดิม

697
00:45:22,012 --> 00:45:25,056
‎เขาทำให้ทักเกอร์มั่นใจ
‎ด้วยการไม่แสดงความวิตกแม้แต่น้อย

698
00:45:26,224 --> 00:45:30,937
‎และเบอร์นี่มีแฟรงค์ ดิปาสคาลี
‎มือขวาของเขาอยู่ด้วย

699
00:45:31,021 --> 00:45:34,191
‎พวกเขาเอาบันทึกการซื้อขายหุ้นให้เขาดู

700
00:45:34,274 --> 00:45:38,236
‎ที่แสดงถึงการซื้อขายหุ้นต่างๆ
‎ที่เกิดขึ้นในบัญชีพวกเขามานาน

701
00:45:38,862 --> 00:45:42,240
‎เจฟฟรีย์ ทักเกอร์น่ะ เขาไม่ได้อ่อนประสบการณ์

702
00:45:42,324 --> 00:45:45,494
‎เขาเคยเป็นผู้กำกับดูแล เขาเคยเป็นทนาย

703
00:45:45,577 --> 00:45:50,832
‎ใครก็สามารถพิมพ์เอกสาร
‎ที่ระบุว่ามีการซื้อขายบางอย่าง

704
00:45:50,916 --> 00:45:51,833
‎เขาต้องการมากกว่านั้น

705
00:45:53,043 --> 00:45:58,381
‎เมื่อถึงจุดนั้นเบอร์นี่กับแฟรงค์ก็เปิดคอมพิวเตอร์

706
00:45:58,465 --> 00:46:03,678
‎และแสดงให้เขาดูว่า
‎พวกเขามีบัญชีกับผู้กำกับดูแลที่เรียกว่าดีทีซี

707
00:46:03,762 --> 00:46:06,014
‎ซึ่งก็คือบริษัทรับฝากหลักทรัพย์

708
00:46:06,097 --> 00:46:10,560
‎นี่คือบัญชีธนาคาร
‎ของโบรกเกอร์ทุกคนในวอลสตรีต

709
00:46:10,644 --> 00:46:14,731
‎พวกเขาพูดว่า "ถ้าคุณกังวลมากว่า
‎เงินของคุณอยู่ที่ไหน

710
00:46:14,815 --> 00:46:18,485
‎ก็ขอให้รู้ว่าเรามีบัญชีนี้
‎และคุณเช็กพอร์ตโฟลิโอของคุณได้ทุกเมื่อ"

711
00:46:19,361 --> 00:46:23,657
‎เบอร์นี่พูดว่า "ถ้างั้นเลือกหุ้นมาหนึ่งตัว
‎เลือกการซื้อขายหุ้นไหนมาก็ได้

712
00:46:24,157 --> 00:46:26,535
‎คุณอยากเช็กหุ้นไหน"

713
00:46:27,035 --> 00:46:30,622
‎"งั้นเช็กการซื้อขายหุ้นเอโอแอล" "ได้สิ"

714
00:46:31,331 --> 00:46:33,834
‎แฟรงค์พิมพ์ดีดสองสามที

715
00:46:33,917 --> 00:46:39,422
‎แล้วสิ่งที่ดูเหมือนหน้าธุรกรรม
‎หุ้นเอโอแอลของแฟร์ฟิลด์กรีนิชก็โผล่ขึ้นมา

716
00:46:40,674 --> 00:46:45,637
‎แสดงจำนวนหุ้นที่เจฟฟรีย์ ทักเกอร์คาดว่าจะเจอ

717
00:46:46,930 --> 00:46:51,142
‎เสียงถอนหายใจโล่งอกดังไปทั่วโลก

718
00:46:51,226 --> 00:46:52,477
‎ทุกอย่างอยู่ครบ

719
00:46:52,561 --> 00:46:54,729
‎ไม่มีอะไรต้องห่วง

720
00:46:56,565 --> 00:47:01,069
‎และเขากลับไปอย่างสงบและมั่นใจ

721
00:47:02,571 --> 00:47:04,322
‎แต่ในความเป็นจริง

722
00:47:05,532 --> 00:47:06,533
‎ทั้งหมดเป็นเรื่องหลอกลวง

723
00:47:07,868 --> 00:47:12,038
‎นี่เป็นบัญชีดีทีซีที่ใช้ตบตา

724
00:47:12,706 --> 00:47:14,749
‎สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ คือ

725
00:47:14,833 --> 00:47:19,921
‎แฟรงค์ ดิปาสคาลีขโมยข้อมูลจริง
‎จากสำนักหักบัญชี

726
00:47:20,005 --> 00:47:23,925
‎จากบริษัทจริงที่อยู่ข้างบน

727
00:47:24,009 --> 00:47:28,763
‎และสอดแทรกการซื้อขายปลอมเข้าไป

728
00:47:28,847 --> 00:47:33,143
‎เพื่อที่เขาจะได้เรียกมันขึ้นมา
‎ให้เจฟฟรีย์ ทักเกอร์ดู

729
00:47:33,226 --> 00:47:37,856
‎และทำให้เขามั่นใจว่า
‎หุ้นเอโอแอลของเขาปลอดภัยดี

730
00:47:38,523 --> 00:47:42,277
‎เขาได้สร้างการจำลองที่สมบูรณ์แบบ

731
00:47:43,320 --> 00:47:48,033
‎เมดอฟฟ์กับดิปาสคาลีมีความสัมพันธ์ที่น่าทึ่งมาก

732
00:47:48,116 --> 00:47:53,955
‎โดยที่ดิปาสคาลีนั้นสามารถหยั่งรู้ว่า

733
00:47:54,539 --> 00:47:57,500
‎เมดอฟฟ์จะต้องการอะไร

734
00:47:57,584 --> 00:48:02,547
‎และอะไรคือสิ่งที่เมดอฟฟ์จะใช้ปกปิด
‎การหลอกลวงของเขาได้ดีที่สุด

735
00:48:04,633 --> 00:48:08,053
‎มีตอนหนึ่งที่น่าทึ่งมาก

736
00:48:08,136 --> 00:48:12,891
‎ที่นักบัญชีของกองทุนถามดิปาสคาลี

737
00:48:12,974 --> 00:48:16,478
‎เพื่อขอดูบัญชีซื้อขายสำหรับวันหนึ่ง

738
00:48:16,561 --> 00:48:19,481
‎และดิปาสคาลีบอกว่า "อ๋อ ได้สิ"

739
00:48:19,981 --> 00:48:22,067
‎และบอกว่า "เราต้องการบัญชีการซื้อขาย"

740
00:48:23,234 --> 00:48:27,197
‎ลูกน้องของเขาที่นั่นก็รีบลนลานทำ

741
00:48:27,280 --> 00:48:31,034
‎พวกเขาสร้างบัญชีการซื้อขายปลอม

742
00:48:31,117 --> 00:48:34,496
‎มันพิมพ์ออกมาจากเครื่องพิมพ์เป็นตั้งใหญ่

743
00:48:34,579 --> 00:48:38,208
‎แต่เดี๋ยวนะ มันใหม่เกินไป สะอาดเกินไป

744
00:48:38,291 --> 00:48:43,171
‎พวกเขาโยนกระดาษปึกนั้นไปรอบออฟฟิศ
‎อย่างกับลูกบอลชายหาด

745
00:48:43,254 --> 00:48:47,926
‎จนมันดูมอมแมม ถูกพลิกอ่าน
‎และผ่านการใช้มาเยอะ

746
00:48:48,009 --> 00:48:50,720
‎แต่เดี๋ยวนะ มันร้อนจากเครื่องพิมพ์

747
00:48:51,262 --> 00:48:52,639
‎นั่นแหละปัญหา

748
00:48:52,722 --> 00:48:55,725
‎พวกเขาจึงแช่มันในตู้เย็นที่ทำงาน

749
00:48:56,977 --> 00:49:01,898
‎และแน่นอนว่ามันทำให้นักบัญชีเชื่อสนิท

750
00:49:01,982 --> 00:49:05,360
‎การจัดฉากแบบนี้ คุณเรียกเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้

751
00:49:05,443 --> 00:49:08,655
‎มันดูเหมาะเหม็งมาก

752
00:49:09,739 --> 00:49:14,119
‎ที่จะเป็นสิ่งที่เมดอฟฟ์ต้องการ
‎เพื่อทำให้นักลงทุนของเขาสบายใจ

753
00:49:14,202 --> 00:49:17,205
‎ก่อนที่เมดอฟฟ์จะรู้ว่า
‎เขาต้องการอะไรเองเสียอีก

754
00:49:17,288 --> 00:49:19,416
‎(20 ธันวาคม 2016)

755
00:49:19,499 --> 00:49:24,796
‎"ผมยืนอยู่ตรงนี้เพื่อบอกว่า
‎ตั้งแต่ต้นยุค 1990 จนถึงธันวาคมปี 2008

756
00:49:24,963 --> 00:49:26,965
‎(คำให้การของแฟรงค์ ดิปาสคาลี)

757
00:49:27,215 --> 00:49:30,427
‎ผมช่วยเบอร์นี่ เมดอฟฟ์และคนอื่นๆ

758
00:49:30,510 --> 00:49:33,179
‎ทำการฉ้อฉลที่ทำร้ายผู้คนเป็นพันๆ คน

759
00:49:33,930 --> 00:49:37,600
‎มีความจริงอย่างหนึ่งที่เบอร์นี่ เมดอฟฟ์รู้

760
00:49:37,684 --> 00:49:40,520
‎ที่ผมรู้ และคนอื่นรู้

761
00:49:40,603 --> 00:49:42,772
‎แต่เราไม่เคยบอกลูกค้า

762
00:49:42,856 --> 00:49:46,109
‎และเราไม่ได้บอกผู้กำกับดูแลอย่างกลต.

763
00:49:46,192 --> 00:49:52,407
‎ไม่มีการซื้อหรือขายหุ้นในบัญชีของพวกเขา

764
00:49:52,490 --> 00:49:55,326
‎ทุกอย่างล้วนปลอม ทั้งหมดเป็นสิ่งสมมติ

765
00:49:55,410 --> 00:49:58,663
‎มันเป็นเรื่องผิด และตอนนั้นผมรู้ว่ามันผิด"

766
00:50:08,339 --> 00:50:10,550
‎การหลอกลวงนี้ดำเนินมาหลายสิบปี

767
00:50:12,260 --> 00:50:14,137
‎แต่ถ้าไม่มีเอกสารที่เหมาะสม

768
00:50:14,220 --> 00:50:16,931
‎เรื่องทั้งหมดก็คงถูกเปิดเผยอย่างรวดเร็ว

769
00:50:17,724 --> 00:50:19,309
‎ใบแจ้งรายการเดินบัญชี

770
00:50:20,477 --> 00:50:22,187
‎คำยืนยันการซื้อขาย

771
00:50:23,104 --> 00:50:25,732
‎รายงานสำหรับลูกค้า
‎เมื่อพวกเขาต้องการรายงาน…

772
00:50:25,815 --> 00:50:28,818
‎ทางเดียวที่ทำได้คือใช้คอมพิวเตอร์

773
00:50:30,737 --> 00:50:35,200
‎และคุณจะออกไปซื้อซอฟต์แวร์
‎เพื่อการซื้อขายปลอมๆ ไม่ได้

774
00:50:35,283 --> 00:50:38,453
‎คุณต้องสร้างซอฟต์แวร์ของตัวเอง
‎เพื่อทำให้มันเกิดขึ้น

775
00:50:40,413 --> 00:50:45,460
‎โปรแกรมเมอร์อย่าง
‎จอร์จ เปเรซและเจอร์รี่ โอฮาราจึงสำคัญยิ่ง

776
00:50:45,543 --> 00:50:48,588
‎ในการช่วยเมดอฟฟ์ให้หลอกลวงได้นาน

777
00:50:52,717 --> 00:50:56,054
‎เจอร์รี่กับจอร์จไม่ได้ใช้ชีวิตแบบเดียวกัน

778
00:50:56,137 --> 00:50:58,556
‎กับพนักงานชั้น 17

779
00:50:59,724 --> 00:51:01,768
‎แฟรงค์มีเรือราคาสองล้านดอลลาร์

780
00:51:02,477 --> 00:51:05,730
‎โจดี้มีบ้านที่เจอร์ซีย์ชอร์

781
00:51:06,606 --> 00:51:10,485
‎พวกเขาไม่มีแบบนั้น พวกเขาใช้ชีวิตเรียบง่าย

782
00:51:11,236 --> 00:51:13,613
‎แต่พวกเขารู้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำมันผิด

783
00:51:14,322 --> 00:51:17,492
‎พวกเขารู้ว่าพวกเขาสร้างรายงานปลอม

784
00:51:17,575 --> 00:51:20,161
‎และเมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็เริ่มไม่สบายใจ

785
00:51:20,578 --> 00:51:22,789
‎(ปี 2006)

786
00:51:22,914 --> 00:51:26,626
‎จอร์จกับเจอร์รี่กังวลนิดหน่อย
‎ว่าพวกเขาจะถูกจับได้

787
00:51:26,709 --> 00:51:28,753
‎เพราะพวกเขาอยู่ในความเสี่ยง

788
00:51:32,257 --> 00:51:34,884
‎พวกเขาเริ่มเผชิญหน้ากับแฟรงค์ ดิปาสคาลี

789
00:51:35,468 --> 00:51:39,430
‎และมันแทบกลายเป็นการข่มขู่ที่ตลก

790
00:51:39,514 --> 00:51:42,600
‎เพราะพวกเขาเริ่มพูดว่า
‎พวกเขาต้องการเงินเพิ่มเพื่อทำเรื่องนี้

791
00:51:43,476 --> 00:51:47,272
‎และพวกเขาไม่อยากให้ดูเหมือนว่า
‎จู่ๆ ก็ได้เงินเพิ่ม

792
00:51:47,355 --> 00:51:49,566
‎พวกเขาจึงขอให้จ่ายเป็นเพชร

793
00:51:51,526 --> 00:51:54,404
‎ซึ่งนั่นแฟรงค์คิดว่า "บ้าไปแล้ว"

794
00:51:55,655 --> 00:51:57,824
‎แล้วพวกเขาก็เขียนโน้ตว่า

795
00:51:57,907 --> 00:52:00,326
‎"เรากังวลเรื่องรายงานที่เรากำลังทำ

796
00:52:00,410 --> 00:52:03,496
‎และเราไม่รู้ว่าชีวิตเรา
‎อาจตกอยู่ในอันตรายหรือไม่"

797
00:52:04,372 --> 00:52:06,583
‎และพวกเขาอยากให้บันทึกเรื่องนี้

798
00:52:09,460 --> 00:52:13,840
‎มันเขียนว่า "ผมบอกแฟรงค์ ดิปาสคาลี
‎เจ้านายผมแล้ว

799
00:52:13,923 --> 00:52:18,219
‎ผมไม่อยากทำโครงการที่ผมไม่สบายใจ

800
00:52:18,761 --> 00:52:23,391
‎ผมไม่รู้ว่าเจ้านายผมมีใครบ้าง
‎ผมได้สื่อสารความไม่เต็มใจแล้ว

801
00:52:23,933 --> 00:52:28,062
‎แต่ใช้เวลาไม่นานมันก็ถึงหัวหน้าใหญ่

802
00:52:28,146 --> 00:52:31,274
‎ผมกลัวเรื่องงาน ครอบครัว
‎และอนาคตของผม"

803
00:52:31,774 --> 00:52:33,776
‎และเซ็นชื่อจอร์จ เปเรซ

804
00:52:39,324 --> 00:52:42,118
‎แล้วพวกเขาก็เผชิญหน้ากับเบอร์นี่

805
00:52:43,369 --> 00:52:47,123
‎เบอร์นี่ไม่ยอมและพูดว่า

806
00:52:47,207 --> 00:52:49,459
‎"อย่างนี้ใช่ไหม ก็ได้ ได้เลย

807
00:52:49,542 --> 00:52:52,587
‎จะเอาอะไรก็เอาเลย"
‎เบอร์นี่จะเล่นไม้แข็งกับพวกเขา

808
00:52:54,839 --> 00:52:57,717
‎พวกเขาเข้าไปในห้องทำงานของเมดอฟฟ์
‎พร้อมกับแฟรงค์

809
00:52:58,384 --> 00:53:01,596
‎และพูดประมาณว่าพวกเขาอึดอัดใจ

810
00:53:01,679 --> 00:53:04,224
‎"และยิ่งไปกว่านั้น เราคิดว่าคุณ

811
00:53:04,307 --> 00:53:06,726
‎ควรปิดธุรกิจให้คำปรึกษาการลงทุน"

812
00:53:06,809 --> 00:53:10,647
‎ซึ่งแน่นอนว่าทำให้เบอร์นี่เข้าสู่โหมดอันธพาล

813
00:53:14,609 --> 00:53:15,735
‎เขาถมึงตาข่มพวกเขา

814
00:53:17,820 --> 00:53:20,949
‎มันเป็นสถานการณ์ที่อันตรายสำหรับทั้งสองฝ่าย

815
00:53:21,032 --> 00:53:24,244
‎เพราะหนุ่มพวกนี้
‎ไม่ได้รับมือกับเบอร์นี่โดยตรงทุกวัน

816
00:53:24,327 --> 00:53:26,579
‎ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาเพิ่งข่มขู่ชายคนนี้

817
00:53:26,663 --> 00:53:30,375
‎ซึ่งคือคนที่เป็นเจ้าของบริษัท
‎และเป็นตำนานในวอลสตรีท

818
00:53:30,458 --> 00:53:32,877
‎ออกไปให้พ้น เดี๋ยวนี้

819
00:53:34,879 --> 00:53:39,300
‎และในที่สุดเมดอฟฟ์ก็เจรจาเรื่องนี้ผ่านแฟรงค์

820
00:53:39,384 --> 00:53:42,303
‎และแฟรงค์ต่อรองให้พวกเขาได้เงินมากขึ้น

821
00:53:43,513 --> 00:53:46,975
‎สุดท้ายพวกเขาได้เงินเพิ่มอีกหกหมื่น

822
00:53:47,058 --> 00:53:50,937
‎ซึ่งในขอบเขตของคดีนี้ หกหมื่นนี้ไม่มากเลย

823
00:53:52,981 --> 00:53:57,193
‎จริงๆ พวกเขาน่าจะรีดไถเบอร์นี่
‎ในจำนวนเท่าใดก็ได้

824
00:53:57,277 --> 00:53:58,778
‎และยังทำงานต่อไปได้

825
00:54:00,154 --> 00:54:04,993
‎หนุ่มๆ ยอมรับเงินเดือนขึ้นธรรมดานี้

826
00:54:05,952 --> 00:54:09,247
‎และเบอร์นี่ก็รอดตัวไปได้อย่างหวุดหวิดอีกครั้ง

827
00:54:10,081 --> 00:54:11,207
‎ชั่วคราวนะ

828
00:56:03,820 --> 00:56:08,825
‎(คำบรรยายโดยสุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช)