1
00:00:14,347 --> 00:00:17,976
(มีนาคม ปี 2020)

2
00:00:18,059 --> 00:00:22,564
อรุณสวัสดิ์ครับ
ตอนนี้หกโมงเช้าของวันที่ 14 มีนาคม

3
00:00:22,647 --> 00:00:27,777
และเราอยู่บนเที่ยวบินแห่งอิสรภาพ

4
00:00:28,653 --> 00:00:30,864
เรากำลังออกจากแคนาดา

5
00:00:30,947 --> 00:00:35,702
มุ่งหน้าไปลอสแองเจลิส

6
00:00:37,704 --> 00:00:39,581
คุณยายอยู่นี่

7
00:00:39,664 --> 00:00:40,957
- หวัดดีค่ะ
- สวัสดีครับคุณยาย

8
00:00:41,041 --> 00:00:44,085
พูล่าอยู่นี่ พร้อมกับลูกบอลในปาก

9
00:00:44,794 --> 00:00:48,631
ผมสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา
ถ้าเราไม่ได้ออกมาตอนนั้น

10
00:00:48,715 --> 00:00:51,760
ที่อยู่ของเราถูกเปิดเผย
เรารู้ว่าทีมอารักขาของเราจะถูกยกเลิก

11
00:00:51,843 --> 00:00:53,887
ทุกคนในโลกรู้ว่าเราอยู่ที่ไหน

12
00:00:54,679 --> 00:00:57,766
อาร์ชี่ ทักทายสิลูก
เรากำลังจะไปที่บ้านเกิดแม่ของแม่กันนะ

13
00:00:58,767 --> 00:01:03,438
ฉันเข้าใจความเครียดที่พวกเขากำลังเผชิญ
มันเหมือนพวกเขากำลังวิ่งหนี

14
00:01:03,521 --> 00:01:05,690
นี่คือสถานการณ์ในตอนนี้

15
00:01:05,774 --> 00:01:10,236
เพราะเพื่อนที่แสนดีอีกคน
ที่เรายังไม่เคยเจอหน้ากันเลย

16
00:01:10,320 --> 00:01:13,156
แต่เขาเชื่อในเราและอยากช่วย

17
00:02:00,161 --> 00:02:04,582
(แฮร์รี่และเมแกน)

18
00:02:10,880 --> 00:02:14,300
เล่าให้ฟังหน่อยค่ะว่าติดต่อเมแกนยังไงตอนแรก

19
00:02:16,469 --> 00:02:18,429
คือผมก็ไม่ใช่พวกคอยติดตามราชวงศ์นะ

20
00:02:18,513 --> 00:02:21,933
ผมไม่ได้ให้ความสนใจกับอะไรพวกนั้นมาก

21
00:02:22,016 --> 00:02:24,894
แต่ผมเห็นข่าวบางอย่างเกี่ยวกับพ่อของเธอ

22
00:02:25,562 --> 00:02:29,482
- ตั้งท่าให้ปาปารัซซี่ถ่ายภาพ…
- เพื่อแลกเปลี่ยนกับภาพ เขาได้เงิน…

23
00:02:29,566 --> 00:02:33,695
นี่คือเรื่องจากนสพ.หัวสี
เช้านี้พวกเขาตีข่าวนี้กันอย่างเมามัน

24
00:02:33,778 --> 00:02:37,198
ผมรู้สึกว่ามันน่าเจ็บปวด ถ้าเขาเป็นพ่อผม

25
00:02:39,367 --> 00:02:43,955
และผมนึกภาพไม่ออกเลย
กับการที่ผู้หญิงคนนี้ได้เจอผู้ชายที่เธอรัก

26
00:02:44,038 --> 00:02:45,832
ผู้ชายในฝัน และเขาเป็นเจ้าชาย

27
00:02:45,915 --> 00:02:48,084
แล้วต้องมาเจอกับความบ้าบอทั้งหลายนั่น

28
00:02:48,168 --> 00:02:51,671
และต้องการความปลอดภัยให้ครอบครัว แต่แล้ว…

29
00:02:51,754 --> 00:02:54,299
พ่อของตัวเองกลับทำเรื่องที่เลวร้าย

30
00:02:54,382 --> 00:02:56,593
เราเพิ่งเสนอข่าวใหญ่

31
00:02:56,676 --> 00:03:00,638
ข่าวว่าพ่อของเมแกนจะไม่ไปร่วมงานแต่งงาน…

32
00:03:02,265 --> 00:03:06,019
ตอนที่ชีวิตผมเปลี่ยน ความสำเร็จเริ่มเข้ามา

33
00:03:06,102 --> 00:03:07,896
คนในครอบครัวก็เปลี่ยนไป

34
00:03:07,979 --> 00:03:10,064
ผมรู้ว่ามันเจ็บปวดและเลวร้ายแค่ไหน

35
00:03:12,775 --> 00:03:14,360
ผมรู้สึกเห็นใจเธอในทันที

36
00:03:16,487 --> 00:03:18,156
ช่วงก่อนงานแต่ง ผมส่งข้อความถึงเธอ

37
00:03:20,200 --> 00:03:24,621
แค่ภาวนาให้เธอสามารถก้าวผ่านมันไปได้

38
00:03:24,704 --> 00:03:27,081
และอดทน และบอกเธอให้รู้ว่า
ทุกอย่างในชีวิตเธอ

39
00:03:27,165 --> 00:03:29,751
ได้เตรียมให้เธอมาถึงจุดนี้
หรือตอนนั้นผมคิดแบบนั้น

40
00:03:37,383 --> 00:03:41,179
ไทเลอร์ก็มารู้จักกับเราด้วยเหตุนั้น
ฉันไม่เคยรู้จักเขามาก่อน

41
00:03:41,262 --> 00:03:44,224
เขาส่งจดหมายมาให้ฉันก่อนงานแต่ง
บอกว่าเขาสวดภาวนาให้ฉัน

42
00:03:45,558 --> 00:03:48,186
และถ้าฉันต้องการอะไรก็ขอให้บอก

43
00:03:54,776 --> 00:03:56,402
ผ่านไปเดือนแล้วเดือนเล่า

44
00:03:57,654 --> 00:03:59,906
โอเค ไปเลย

45
00:04:02,867 --> 00:04:05,453
แล้ววันนึงตอนที่เราอยู่แคนาดา ฉันก็โทรหาเขา

46
00:04:06,329 --> 00:04:11,334
ในที่สุด หลังจากผ่านไปหลายปี
เป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน…

47
00:04:14,003 --> 00:04:18,049
แล้วฉันก็ร้องไห้ไม่เป็นผู้เป็นคน ร้องเป็นเผาเต่า

48
00:04:18,925 --> 00:04:25,223
บางครั้งมันง่ายกว่าที่เราจะเปิดใจ
กับคนที่ไม่รู้อะไรเลย

49
00:04:25,306 --> 00:04:26,975
และนั่นเกิดขึ้นระหว่างฉันกับไทเลอร์

50
00:04:27,058 --> 00:04:28,268
ผมได้ยินเสียงของความกลัว

51
00:04:28,351 --> 00:04:30,812
มันชัดเจนมาก คือผมได้ยินในน้ำเสียงเลย

52
00:04:30,895 --> 00:04:33,273
ผมเลยถามเธอว่าเธอกลัวอะไร

53
00:04:33,356 --> 00:04:38,903
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ
แล้วก็เริ่มร่ายให้ผมฟังว่าอะไรบ้างที่กลัว

54
00:04:39,737 --> 00:04:42,115
ผมบอกเธอว่าทุกสิ่งที่เธอกลัวนั้นมีเหตุผล

55
00:04:42,699 --> 00:04:45,868
คือว่าเรื่องเกี่ยวกับราชวงศ์ที่ผมรู้มากที่สุด

56
00:04:45,952 --> 00:04:48,162
คือช่วงการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงไดอาน่า

57
00:04:54,252 --> 00:04:56,087
ขอถ่ายภาพโดยไม่มีไม้เทนนิสได้ไหมครับ

58
00:04:56,170 --> 00:04:57,797
- ไม่ค่ะ
- กรุณาด้วยครับ

59
00:04:57,880 --> 00:05:01,884
ช่วงนึงที่ผมจะไม่มีวันลืม
คือตอนที่เธอเดินอยู่ในสนามบิน

60
00:05:01,968 --> 00:05:04,512
และเอาไม้เทนนิสบังหน้าตัวเอง

61
00:05:04,595 --> 00:05:09,350
และพยายามหนีจากพวกสื่อ
ที่พากันมะรุมมะตุ้มเธอ

62
00:05:11,102 --> 00:05:16,107
ผมตระหนักได้หลังจากที่ชีวิตสมรสของเธอจบลง

63
00:05:16,190 --> 00:05:17,817
ว่าเธอถูกโยนให้หมาป่า

64
00:05:19,694 --> 00:05:23,990
- ออกไป
- ออกไป

65
00:05:24,073 --> 00:05:27,410
ออกครับ อ-อ-ก

66
00:05:27,493 --> 00:05:28,911
เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

67
00:05:30,705 --> 00:05:34,250
ดังนั้นการบอกเมแกนว่าเธอคิดถูกที่กลัว
มันทิ่มแทงใจ

68
00:05:34,334 --> 00:05:35,835
ผมไม่ได้อยากบอกกับเธอแบบนั้น

69
00:05:35,918 --> 00:05:40,256
ผมไม่อยากให้เธอรู้สึกแบบนั้น
แต่ผมก็ไม่อยากโกหกเธอ

70
00:05:45,386 --> 00:05:49,932
เธอกลัวว่าพวกเขาจะทำลายเธอ
กลัวตัวเองจะเป็นบ้า

71
00:05:50,016 --> 00:05:52,352
หรือกลัวพวกเขาจะทำให้เธอคิดว่าตัวเองเป็นบ้า

72
00:05:52,435 --> 00:05:55,104
ความเห็นของประชาชนอังกฤษก็คือ
ทั้งหมดเป็นความผิดเมแกน

73
00:05:55,188 --> 00:05:56,689
เธอเป็นผู้หญิงจอมบงการ

74
00:05:56,773 --> 00:05:57,940
หนังสือพิมพ์หัวสีย้ายข้าง

75
00:05:58,024 --> 00:06:00,109
- งานนี้ต้องโทษ…
- ผมเห็นแม่ถูกข่มเหงหลายปี

76
00:06:00,735 --> 00:06:02,737
ผมรู้จักอาการ ผมรู้ว่ามันจะเป็นแบบไหน

77
00:06:02,820 --> 00:06:06,741
“ไทเลอร์ กล้าดียังไง… เอาเรื่องนี้
ไปเปรียบเทียบกับที่แม่นายถูกข่มเหง”

78
00:06:07,450 --> 00:06:10,620
ผู้หญิงคนนี้ถูกข่มเหง และเขาก็ด้วย

79
00:06:10,703 --> 00:06:12,705
พวกเขาพยายามทำทุกคนปั่นป่วน

80
00:06:12,789 --> 00:06:15,583
พระราชินีจะทรงรู้สึกผิดหวังและโกรธมาก

81
00:06:15,666 --> 00:06:18,336
- งงเป็นไก่ตาแตก…
- ไม่ทรงทราบเรื่องแถลงการณ์นี้…

82
00:06:18,419 --> 00:06:20,088
การใช้สถาบันมา…

83
00:06:20,171 --> 00:06:22,382
ทำทุกอย่างที่ผู้ล่วงละเมิดจะทำ

84
00:06:22,465 --> 00:06:24,759
“อ๋อ เราจะทำแบบนี้กันนะ เราจะตัดเงิน

85
00:06:24,842 --> 00:06:26,511
เราจะไม่ให้พวกคุณมีทีมอารักขา

86
00:06:26,594 --> 00:06:29,889
เราจะทำทุกอย่างที่ทำให้พวกคุณ
ต้องยอมสยบและกลับมา”

87
00:06:30,473 --> 00:06:34,560
และการที่ทั้งคู่มีความกล้าที่จะพูดได้ว่า

88
00:06:34,644 --> 00:06:39,232
“ถึงเป็นวังเราก็ไม่สน เราไม่อยู่แล้ว”
ผมชื่นชมนะ

89
00:06:40,608 --> 00:06:43,111
เราติดต่อกันมาตลอด
พอเกิดเรื่องที่เราต้องไป เขาบอกว่า

90
00:06:43,194 --> 00:06:46,030
“เราจะช่วยอะไรได้บ้างให้มันง่ายขึ้น
ผมจะช่วยคุณยังไงได้บ้าง”

91
00:06:48,825 --> 00:06:51,744
(เกาะแวนคูเวอร์ แคนาดา)

92
00:06:54,205 --> 00:06:56,499
นี่เกิดขึ้นสักหนึ่งสัปดาห์ก่อนโควิด

93
00:06:56,582 --> 00:06:59,001
และก่อนหน้านั้นเราติดอยู่ในบ้านหลังนี้

94
00:06:59,085 --> 00:07:03,923
ที่ทุกคนในโลกรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
ไร้การปกป้องใดๆ ไม่มีทีมอารักขา

95
00:07:07,593 --> 00:07:09,011
พวกเขาก็แค่อยากเป็นอิสระ

96
00:07:09,095 --> 00:07:10,972
อยากเป็นอิสระที่จะรักและมีความสุข

97
00:07:11,055 --> 00:07:13,266
พวกเขาไม่มีแผนการอะไร

98
00:07:13,349 --> 00:07:15,518
ทุกคนมโน “มันเป็นแบบนี้ๆ…”
ไม่มีแผนอะไรเลย

99
00:07:16,519 --> 00:07:19,564
(เช้าตรู่ วันที่ 14 มีนาคม ปี 2020)

100
00:07:19,647 --> 00:07:20,857
เขาบอก “บ้านผมปลอดภัย

101
00:07:20,940 --> 00:07:23,443
ผมจะจัดให้มีการอารักขา
และได้มีเวลาค่อยๆ คิด”

102
00:07:23,526 --> 00:07:24,819
ฉันขอให้เราอยู่อาทิตย์เดียว

103
00:07:24,902 --> 00:07:27,029
ให้เราอยู่อาทิตย์นึง แล้วเราจะหาที่อยู่ใหม่”

104
00:07:27,113 --> 00:07:28,364
เขาบอก “ไม่ต้องเลย

105
00:07:28,448 --> 00:07:31,909
คุณอยู่ได้นานเท่าที่ต้องการ
และผมจะพาคุณไปที่นั่นโดยปลอดภัย

106
00:07:31,993 --> 00:07:35,621
ผมจะให้คุณอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย
จนกว่าคุณจะมีที่ให้ไป”

107
00:07:48,968 --> 00:07:51,512
ตลอดหกสัปดาห์แรกที่เราอยู่ที่นี่

108
00:07:51,596 --> 00:07:53,723
- เราสามารถเดินไปเดินมาแบบนี้
- ครับ

109
00:07:53,806 --> 00:07:55,892
แล้วเราสองคนก็จะมาอยู่บนนี้กัน

110
00:07:55,975 --> 00:07:57,768
- อาร์ชี่ก็จูงมือเรา
- เราก็จะเดินมาที่นี่

111
00:07:57,852 --> 00:07:59,061
- เดินไปบนนี้
- ครับ

112
00:07:59,145 --> 00:08:00,646
พวกเจ้าตูบก็วิ่งเล่น…

113
00:08:01,230 --> 00:08:03,065
ก่อนมาคุณยังไม่ได้เห็นบ้าน แค่ดูจากคลิป

114
00:08:03,149 --> 00:08:06,402
เราได้ดูที่คุณถ่ายไปให้
จากประตูใหญ่ถึงประตูบ้าน

115
00:08:06,486 --> 00:08:07,945
แล้วก็เห็นน้ำพุใหญ่ตรงนั้น

116
00:08:08,029 --> 00:08:11,032
เราก็บอก “ใช้ได้แหละ” เหมือนแบบ…

117
00:08:11,115 --> 00:08:13,201
ถ้ารสนิยมผมแย่มาก
แบบเตียงกลมใหญ่สีแดง

118
00:08:13,284 --> 00:08:14,952
มีเสาให้เต้นรูด อะไรแบบนั้นล่ะ

119
00:08:15,036 --> 00:08:17,205
มันก็คงจะไม่สำคัญเลย

120
00:08:17,288 --> 00:08:19,081
พวกเราจนตรอกมากที่จะหาใครสักคน

121
00:08:19,165 --> 00:08:21,083
- ที่จะหาที่ไหนสักที่
- ครับ

122
00:08:21,167 --> 00:08:23,044
- ที่จะ… ได้สงบใจ
- ได้สงบใจ ได้หายใจ

123
00:08:23,127 --> 00:08:27,423
ผมจำได้ว่าเรามีกระเป๋าเดินทาง 13 ใบ

124
00:08:27,507 --> 00:08:28,799
คุณบอกอยู่ได้นานเท่าที่ต้องการ

125
00:08:28,883 --> 00:08:30,718
เราอาจจะอยู่ตลอดไปเลยนะ

126
00:08:30,801 --> 00:08:32,678
เก่งมาก กาย

127
00:08:34,305 --> 00:08:37,808
ในที่สุดเราก็ได้อิสรภาพเล็กๆ

128
00:08:38,851 --> 00:08:40,311
รู้สึกยังไงบ้าง ที่รัก

129
00:08:41,354 --> 00:08:45,775
ถ่ายแนวนอนดีกว่าไหม แบบนั้นดีกว่านะ

130
00:08:45,858 --> 00:08:47,109
ผู้กำกับสั่งค่ะ

131
00:08:47,944 --> 00:08:52,073
มันเป็นความสุขล้นพ้น
เพราะไม่มีใครรู้ว่าเราอยู่ที่นี่

132
00:08:52,156 --> 00:08:55,535
ฉันกำลังแอบส่องคนคุ้มกันของเรา

133
00:08:55,618 --> 00:08:58,162
- อยู่ไหน
- ซ่อนอยู่ที่ประตู

134
00:08:58,246 --> 00:09:00,665
เห็นไหม อยู่ตรงนั้น

135
00:09:00,748 --> 00:09:03,084
ดูสิ มันสุดยอดมากที่เราได้มาที่นี่

136
00:09:03,167 --> 00:09:04,001
กาย!

137
00:09:04,085 --> 00:09:07,922
มันเป็นความลับ ฉะนั้นอย่างน้อยในช่วงโควิด-19
เราสามารถพาหมาออกมาเดินเล่นได้

138
00:09:08,005 --> 00:09:11,592
และมีชีวิตส่วนเล็กๆ ที่เป็นชีวิตปกติ

139
00:09:11,676 --> 00:09:14,804
- มานี่มา
- กลับบ้านไปหาอาร์ชี่กัน

140
00:09:16,055 --> 00:09:17,473
แล้วพวกเราก็…

141
00:09:20,101 --> 00:09:21,435
ครอบครัวของฉัน

142
00:09:26,983 --> 00:09:30,069
สำหรับฉัน มันไม่สำคัญเลยว่า
พวกเขาไปลงเอยที่ไหน

143
00:09:30,152 --> 00:09:35,324
ฉันแค่อยากให้พวกเขามีความสุข
ฉันจะได้อยู่กับพวกเขาด้วย

144
00:09:38,995 --> 00:09:42,790
เห็นได้ชัดว่าการไม่ต้องนั่งเครื่องบินนานๆ
มันแตกต่างอย่างมากมาย

145
00:09:44,125 --> 00:09:45,418
เราจะเดินไปไหนกัน

146
00:09:45,501 --> 00:09:47,378
ฮึบๆ

147
00:09:47,461 --> 00:09:49,839
อาร์ชี่มาเริ่มตั้งไข่ตรงนี้เลย

148
00:09:50,965 --> 00:09:54,719
- บ้านนี้มัน…
- นี่

149
00:09:54,802 --> 00:09:55,845
ตรงนี้

150
00:09:57,597 --> 00:09:58,723
เกิดอะไรขึ้น ที่รัก

151
00:09:59,682 --> 00:10:03,686
เราจะทำซุ้มลูกโป่ง
สำหรับงานวันเกิดขวบแรกของอาร์ชี่

152
00:10:03,769 --> 00:10:05,229
มันดูไม่เป็นซุ้มนะ

153
00:10:05,313 --> 00:10:06,272
เดี๋ยวก็เป็น

154
00:10:06,355 --> 00:10:08,399
- จริงเหรอ
- เราต้องเป่าให้หมดนี่เลย

155
00:10:08,482 --> 00:10:10,276
- นี่
- แล้วก็ใช้นี่

156
00:10:10,359 --> 00:10:13,613
แล้ว… ทำตามขั้นตอน

157
00:10:13,696 --> 00:10:14,780
ดีครับ

158
00:10:23,205 --> 00:10:27,251
(สุขสันต์วันเกิด)

159
00:10:30,087 --> 00:10:31,839
เราอยู่ที่นั่นหกสัปดาห์ และไม่มีใครรู้เลย

160
00:10:33,090 --> 00:10:34,884
ครอบครัวผมยังคิดว่าผมอยู่แคนาดา

161
00:10:34,967 --> 00:10:39,555
ทุกวันผมจะดูใน… กูเกิล ยัง ยังไม่มีใครรู้

162
00:10:39,639 --> 00:10:41,390
เราคุยกัน แล้วพวกเขาก็หัวเราะ

163
00:10:41,474 --> 00:10:43,142
แล้วพวกเขาก็มีความสุข ส่งคลิปให้ผมดู

164
00:10:47,021 --> 00:10:49,398
ลูกเราครบหนึ่งขวบวันนี้

165
00:10:52,151 --> 00:10:53,861
และข้างนอกก็สวยงาม

166
00:10:53,944 --> 00:10:55,112
ข้างนอกงดงามมาก

167
00:10:55,196 --> 00:10:57,698
มันไม่ใช่บ้านเรา แต่เรารู้สึกขอบคุณ

168
00:10:57,782 --> 00:10:59,659
แต่มันก็มีโลกที่เราจะเรียกที่นี่ว่าบ้านได้

169
00:11:04,080 --> 00:11:06,874
ไทเลอร์ เพอร์รี่จะคุยกับเราจากแอตแลนตา

170
00:11:06,957 --> 00:11:08,751
มีรายงานกันครึกโครม

171
00:11:08,834 --> 00:11:11,545
ว่าตอนนี้เมแกนและแฮร์รี่
พักอยู่ที่บ้านของคุณในลอสแองเจลิส

172
00:11:11,629 --> 00:11:13,381
บอกหน่อยได้ไหมว่าพวกเขาเป็นยังไง

173
00:11:14,799 --> 00:11:16,384
- พูดอังกฤษได้ใช่ไหม
- ขอโทษครับ

174
00:11:16,467 --> 00:11:19,428
ผมไม่ได้ยินคุณ… ผมไม่ได้ยินคุณแล้ว เกล

175
00:11:19,512 --> 00:11:22,181
ขอโทษครับ สัญญาณเราที่นี่ไม่ดีเลย

176
00:11:24,392 --> 00:11:28,688
ครับ ตอนนี้ก็สองวันหลังวันเกิดอาร์ชี่

177
00:11:29,271 --> 00:11:33,150
และหนึ่งวันหลังจากเดอะเมล

178
00:11:34,527 --> 00:11:36,529
หนึ่งวันหลังจากเดอะเมล

179
00:11:36,612 --> 00:11:39,198
ระบุตำแหน่งของเรา
และเอาไปประกาศบนเว็บไซต์อีกแล้ว

180
00:11:40,491 --> 00:11:41,534
(เจ้าชายแฮร์รี่)

181
00:11:41,617 --> 00:11:43,119
(เจาะลึก: เมแกนอยู่บ้านเบเวอร์ลีฮิลส์
ของไทเลอร์ เพอร์รี่)

182
00:11:43,202 --> 00:11:46,497
เราไปอยู่แคนาดาได้หกสัปดาห์
ตอนพวกเขาหาเราเจอ

183
00:11:46,580 --> 00:11:51,127
และก็หกสัปดาห์ที่เรามาอยู่บ้านของไทเลอร์
ตอนพวกเขาหาเราเจอ

184
00:11:51,210 --> 00:11:54,588
ผมจะให้คุณดูว่าตอนนี้เราจะต้องทำอะไร

185
00:11:55,965 --> 00:12:00,594
เสาต้นใหญ่ๆ พวกนี้
ที่จริงก็คือเสาที่เขาจะสร้างเป็นรั้ว

186
00:12:00,678 --> 00:12:06,392
เพื่อหยุดพวกปาปาราซซี่ไม่ให้ถ่ายรูป
ห่างไป 300-400 เมตร

187
00:12:06,475 --> 00:12:09,812
และถึงนี่มันจะน่าขำและบ้าบอ

188
00:12:09,895 --> 00:12:12,815
เราก็ต้องหัวเราะให้กับมันเพราะนี่มันเสียสติมาก

189
00:12:17,278 --> 00:12:22,575
ตอนนี้เกือบตีห้าแล้ว อาร์ชี่ตื่นเพราะเหตุนี้

190
00:12:23,284 --> 00:12:24,785
โอ๊ย ตายๆ พวกเขาบินวนไปมา

191
00:12:27,371 --> 00:12:29,206
คนพวกนี้เป็นอะไรมากไหมเนี่ย

192
00:12:30,499 --> 00:12:33,043
ผมเคยอยู่บ้านหลังนั้นหลายปี

193
00:12:33,127 --> 00:12:37,256
เลยจากหุบเขาไปจะเป็นบ้านคนดังคนอื่นๆ

194
00:12:37,339 --> 00:12:40,760
แต่ไม่เคยมีใครเจอการคุกคามขนาดนี้เลย

195
00:12:40,843 --> 00:12:43,220
แฮซ แม่ฉันอยู่กับอาร์ชี่ข้างนอกหรือเปล่า

196
00:12:43,304 --> 00:12:46,056
มีเฮลิคอปเตอร์บินวน 24 ชั่วโมง

197
00:12:46,140 --> 00:12:47,391
วันนี้ลำที่สองแล้ว

198
00:12:47,475 --> 00:12:48,684
โดรนมาบินฉวัดเฉวียน

199
00:12:53,814 --> 00:12:55,274
เราจะขึ้นไปดูทุกวัน

200
00:12:55,357 --> 00:12:58,736
ก็จะเห็นลวดตาข่ายรั้วถูกตัดขาด แล้วคนก็…

201
00:12:58,819 --> 00:13:01,238
แอบมุดเข้ามาในพื้นที่ของผม

202
00:13:01,322 --> 00:13:03,574
ผมต้องไปติดกล้องบนเนินเขาตรงโน้น

203
00:13:03,657 --> 00:13:07,828
ต้องปลูกต้นไม้เพิ่มขึ้น
ทุกอย่างมัน… มันบ้าเอามากๆ

204
00:13:12,875 --> 00:13:13,918
ทำอะไรอยู่

205
00:13:17,296 --> 00:13:21,342
ฉันกำลังเขียนเพิ่มอีก…

206
00:13:22,593 --> 00:13:24,637
เพื่อตอบโต้เดอะเมล

207
00:13:25,387 --> 00:13:27,056
กับความบ้าคลั่งของพวกเขา

208
00:13:29,391 --> 00:13:30,476
(จดหมายเผยวิกฤตร้าวฉาน
ของเมแกนกับพ่อ)

209
00:13:30,559 --> 00:13:33,395
คดีที่ฟ้องแอสโซซิเอทเต็ด นิวส์เปเปอร์

210
00:13:33,479 --> 00:13:34,855
ซึ่งมีเดลีเมล เดลีเมลออนไลน์

211
00:13:34,939 --> 00:13:36,816
มันเป็นเรื่องของจดหมายที่ฉันเขียนถึงพ่อ

212
00:13:38,108 --> 00:13:41,153
เดอะเมลเอาไปตีพิมพ์
พวกเขารู้ว่าทำแบบนั้นมันผิดกฎหมาย

213
00:13:41,737 --> 00:13:46,826
เรื่องมีแค่นั้น ก็แค่ขอโทษมา… แล้วอย่าทำอีก

214
00:13:47,576 --> 00:13:48,953
มันง่ายแค่นั้นเอง

215
00:13:49,453 --> 00:13:51,163
แต่มันกลายเป็นว่า “หรือ…

216
00:13:53,707 --> 00:13:55,042
เรามาทำเงินกันดีกว่า

217
00:13:56,126 --> 00:14:00,214
มาสร้างแท็บบนหน้าเว็บเป็นชื่อเธอกัน

218
00:14:00,297 --> 00:14:01,340
(เมแกน มาร์เคิล)

219
00:14:01,423 --> 00:14:04,176
แล้วก็เสนอข่าวเรื่องการฟ้องร้องนี้
ไม่หยุดไม่หย่อน

220
00:14:04,260 --> 00:14:08,848
แล้วก็บิดเบือนเรื่องราว
เพื่อปลูกฝังความคิดเรื่องนี้ให้กับคนในสังคม

221
00:14:09,473 --> 00:14:13,310
พวกเขาบอกว่านี่เป็นกลยุทธ์และแผนการของฉัน

222
00:14:13,394 --> 00:14:16,230
เพื่อให้ตัวเองมีชื่อเสียงที่ดีขึ้น

223
00:14:16,313 --> 00:14:18,440
แล้วทนายฝ่ายจำเลยก็บอกว่า

224
00:14:18,524 --> 00:14:19,733
เราต้องให้คุณเปิดเผยข้อมูล

225
00:14:19,817 --> 00:14:24,238
เราจำเป็นต้องเข้าถึงอีเมลและโทรศัพท์ของคุณ
ในคดีนี้ โดยอิงจากคำเหล่านี้

226
00:14:24,905 --> 00:14:25,990
“ฉันรักเธอ”

227
00:14:27,324 --> 00:14:30,327
“อาร์ชี่” “เคท”

228
00:14:31,203 --> 00:14:32,454
“วิลเลียม”

229
00:14:33,998 --> 00:14:35,875
- แอฟริกา
- “แอฟริกา”

230
00:14:39,128 --> 00:14:42,256
ขอโทษนะ ว่าไงนั่น
นั่นมันเกี่ยวอะไรกับการฟ้องร้องนี้ด้วย

231
00:14:42,339 --> 00:14:45,050
ภรรยาที่รักของผมเพิ่งได้รับบทคัดย่อก่อนไต่สวน

232
00:14:45,134 --> 00:14:49,013
ที่บอกถึงความไร้สาระของคดีนี้

233
00:14:49,096 --> 00:14:51,265
อาร์ชี่ยังไม่เกิดด้วยซ้ำตอนพวกคุณตีพิมพ์จดหมาย

234
00:14:51,348 --> 00:14:52,558
ที่ฉันเขียนถึงพ่อ

235
00:14:52,641 --> 00:14:55,144
พวกเขาทำเงินมหาศาลจากเรา

236
00:14:55,227 --> 00:14:56,604
พวกสื่อ พวกนี้ก็ไม่เคยพอใจ

237
00:14:57,146 --> 00:15:01,692
พวกเขาดันทุรังและมักจะยื้อ
โดยใช้การฟ้องร้องขอความเป็นส่วนตัว

238
00:15:01,775 --> 00:15:04,236
เพื่อล่วงล้ำความเป็นส่วนตัว
เหมือนที่ทำกับภรรยาผม

239
00:15:04,320 --> 00:15:05,529
แต่แม่ผมพูดเสมอว่า

240
00:15:05,613 --> 00:15:07,948
ถ้าคนเขียนเรื่องไม่จริง
เกี่ยวกับเราในหนังสือพิมพ์หัวสี

241
00:15:08,032 --> 00:15:09,491
แปลว่าเราคงทำอะไรถูกแล้วล่ะ

242
00:15:10,159 --> 00:15:15,122
ผมถึงได้รู้สึกเสมอว่านี่เป็นการต่อสู้ที่คุ้มค่า

243
00:15:15,789 --> 00:15:19,460
(เดลี่เมล - ข่าวฮือฮา
จากคู่รักราชวงศ์สร้างกระแส)

244
00:15:19,543 --> 00:15:22,588
หนังสือพิมพ์หัวสีพยายามนำเสนอประเด็นว่า

245
00:15:22,671 --> 00:15:26,133
ถ้าเป็นคนที่อยู่ในสายตาสาธารณชน
เท่ากับยกเลิกสิทธิ์ความเป็นส่วนตัวไปแล้ว

246
00:15:26,216 --> 00:15:27,384
(เอกสาร 12 หน้าจากศาล
เผยทุกแง่มุมหมดเปลือก)

247
00:15:27,468 --> 00:15:31,972
ในคดีนี้ เดอะเมลออนซันเดย์
ใช้กลยุทธ์แบบสากกระเบือยันเรือรบ

248
00:15:32,056 --> 00:15:34,391
คือเล่นทุกท่า เอาทุกทาง

249
00:15:34,475 --> 00:15:37,853
อย่างเช่นว่า
“เมแกนไม่ควรได้รับสิทธิ์ความเป็นส่วนตัว

250
00:15:37,937 --> 00:15:39,897
เพราะเธอเป็นสมาชิกของพระราชวงศ์

251
00:15:39,980 --> 00:15:41,607
ถ้าเธอไม่อยากให้เราตีพิมพ์จดหมาย

252
00:15:41,690 --> 00:15:43,567
เธอก็ควรจะทำดีกับพ่อของเธอมากกว่านี้”

253
00:15:45,194 --> 00:15:46,737
มีสักกี่คน…

254
00:15:46,820 --> 00:15:51,742
ฉันกับเมแกนจะส่งข้อความหากัน
ราวๆ ตีหนึ่งหรือตีสาม เวลาของเธอ

255
00:15:51,825 --> 00:15:55,287
เธอจะตื่นมา นอนไม่หลับ

256
00:15:55,371 --> 00:16:01,043
คิดเรื่องคดีและปัญหาที่ใหญ่กว่า
และความเสียหายที่เกิดขึ้น

257
00:16:01,126 --> 00:16:04,171
สงครามที่ทั้งคู่ทำกับหนังสือพิมพ์หัวสี
กำลังขยายวงกว้าง

258
00:16:04,254 --> 00:16:05,839
แฮร์รี่และเมแกนจะต้องยอมเปิดเผย

259
00:16:05,923 --> 00:16:08,842
รายละเอียดที่ส่วนตัวมากกว่านี้
เพื่อพิสูจน์คำฟ้องของพวกเขา

260
00:16:08,926 --> 00:16:10,928
ดังนั้นมันเลยดูเหมือนเปล่าประโยชน์…

261
00:16:11,011 --> 00:16:16,141
ฉันเข้าใจความเครียดที่สถานการณ์ล่าสุด
กำลังส่งผลต่อเมแกน

262
00:16:16,225 --> 00:16:21,438
นั่นก็คือเดอะเมลจะโต้ว่าเพื่อนๆ ของเมแกน

263
00:16:21,522 --> 00:16:24,441
ได้ไปพูดถึงเรื่องจดหมายกับนิตยสารพีเพิล

264
00:16:24,525 --> 00:16:28,028
และเมแกนเป็นคนยอมให้มีการสัมภาษณ์นั้น
ซึ่งเธอเปล่า

265
00:16:28,112 --> 00:16:31,407
เมแกนจะปฏิเสธว่าไม่มีส่วนรู้เห็นใดๆ กับเรื่องที่

266
00:16:31,490 --> 00:16:33,701
เพื่อนห้าคนของเธอให้สัมภาษณ์กับนิตยสารพีเพิล

267
00:16:34,326 --> 00:16:39,540
ฉันไม่รู้ว่าบทความนั้นมีกี่หน้า แต่ในนั้น

268
00:16:40,124 --> 00:16:42,459
ฉันคิดว่ามีสองสามประโยค

269
00:16:42,543 --> 00:16:45,587
ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับพ่อฉัน
และเรื่องที่ว่าฉันติดต่อไปหาเขา

270
00:16:45,671 --> 00:16:48,465
เราทุกคนรู้ว่าเมแกนเขียนจดหมายหาพ่อ

271
00:16:49,508 --> 00:16:51,385
ฉันไม่รู้ว่าในนิตยสารพีเพิล

272
00:16:51,468 --> 00:16:53,762
และบทความ มีคนกล่าวถึงจดหมาย

273
00:16:54,388 --> 00:16:57,516
บทความจากพีเพิลบทความนี้
อ้างอิงถึงจดหมายของโธมัส มาร์เคิล

274
00:16:57,599 --> 00:17:00,394
และเป็นเหตุให้เขา
เอาไปเปิดเผยกับเดอะเมลออนซันเดย์

275
00:17:01,145 --> 00:17:03,188
เราทำบางสิ่งด้วยความรักล้วนๆ

276
00:17:03,272 --> 00:17:08,569
และด้วยความหวังดี
แล้วพวกเขาก็ไปเจออะไรเข้า

277
00:17:09,361 --> 00:17:12,656
ทีนี้มันกลับกลายเป็นคนละเรื่องไปเลย

278
00:17:12,740 --> 00:17:16,035
พวกเขาอ้างความเท็จว่าเมแกนเป็นคนอนุญาต

279
00:17:16,118 --> 00:17:18,162
ให้มีการสัมภาษณ์ดังกล่าวกับนิตยสารพีเพิล

280
00:17:18,245 --> 00:17:21,874
ดังนั้นประเด็นก็คือว่าเมแกนได้สละสิทธิ์ทั้งหมด

281
00:17:21,957 --> 00:17:23,959
ที่เกี่ยวข้องกับจดหมายด้วยประการทั้งปวง

282
00:17:24,043 --> 00:17:25,294
(เพื่อนห้าคนอาจเป็นพยานในคดีได้)

283
00:17:25,377 --> 00:17:29,590
และแอสโซซิเอเต็ดก็บอกว่าเพื่อนเธอทุกคน

284
00:17:29,673 --> 00:17:33,177
ควรจะต้องเปิดเผยตัวตนสำหรับคดีนี้

285
00:17:33,969 --> 00:17:35,971
ฉันบอกว่าไม่ได้แน่นอน

286
00:17:36,055 --> 00:17:37,347
(เมแกนหาทางปิดชื่อเพื่อน
ในคดีเมลออนซันเดย์)

287
00:17:37,431 --> 00:17:39,683
ฉันรู้สึกว่าฉันต้องปกป้องพวกเขา

288
00:17:39,767 --> 00:17:41,727
ในแบบเดียวกับที่พวกเขาพยายามปกป้องฉัน

289
00:17:42,478 --> 00:17:48,025
และในสัปดาห์เดียวกันนั้นเลย
เราย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านที่ซานตาบาร์บารา

290
00:17:53,781 --> 00:17:54,948
ฉันขับรถไปที่บ้าน แบบว่า…

291
00:17:55,032 --> 00:17:57,242
เดี๋ยวจะรื้อกระเป๋า จัดข้าวของให้เรียบร้อย

292
00:17:57,326 --> 00:18:02,247
แล้วเม็กก็ยืนรอฉันหน้าบ้าน
ฉันรู้สึกเลยว่าต้องมีเรื่องอะไรแน่

293
00:18:04,083 --> 00:18:06,001
เธอก็พาฉันดูบ้าน อารมณ์มันสับสนปนเปมาก

294
00:18:06,085 --> 00:18:08,212
เพราะ “นี่บ้านใหม่”
แต่เธอจ้องหน้าฉันเหมือนกับ

295
00:18:08,837 --> 00:18:10,339
“ฉันกำลังเจ็บปวดมาก”

296
00:18:12,883 --> 00:18:17,262
เธอกำลังอุ้มอาร์ชี่ แล้วก็ล้มลงบนพื้น แล้ว…

297
00:18:23,018 --> 00:18:26,230
ตอนนั้นฉันกำลังท้อง ไม่ค่อยได้นอน

298
00:18:27,231 --> 00:18:28,440
แล้วก็…

299
00:18:29,650 --> 00:18:33,028
เช้าวันแรกที่ฉันตื่นขึ้นมาในบ้านใหม่ของเรา
คือวันที่ฉันแท้ง

300
00:18:44,206 --> 00:18:48,544
ผมเชื่อว่าภรรยาผมแท้งลูก
เพราะสิ่งที่เดอะเมลทำ

301
00:18:49,878 --> 00:18:51,171
พวกเขาเห็นเรื่องทั้งหมด

302
00:18:55,425 --> 00:18:59,221
ทีนี้เรารู้ไหมล่ะ ว่าการแท้งนั่น
ถูกทำให้เกิดขึ้นและเป็นผลจากเรื่องนั้น

303
00:18:59,304 --> 00:19:00,389
แน่นอนเราไม่รู้

304
00:19:00,472 --> 00:19:02,599
แต่อย่าลืมว่าความเครียดที่เกิดจากเรื่องนั้น

305
00:19:02,683 --> 00:19:05,102
นอนไม่พอ และช่วงเวลาของการตั้งครรภ์…

306
00:19:05,185 --> 00:19:07,396
ระยะการตั้งครรภ์ ตอนนั้นเธอท้องได้กี่สัปดาห์…

307
00:19:08,522 --> 00:19:10,649
ผมบอกได้จากสิ่งที่ผมเห็น

308
00:19:10,732 --> 00:19:14,027
ว่าการแท้งนั้น
เกิดจากสิ่งที่พวกเขาพยายามทำกับเธอ

309
00:19:15,654 --> 00:19:18,574
(เช้าวันหนึ่งของเดือนกรกฎาคม
ที่เริ่มต้นเป็นปกติเหมือนทุกๆ วัน)

310
00:19:18,657 --> 00:19:23,912
(ทำอาหารเช้า ให้อาหารหมา
หาถุงเท้าข้างที่หายไป เก็บแท่งสีเทียนที่เกะกะ)

311
00:19:23,996 --> 00:19:29,501
(ฉันรู้ ในขณะที่ฉันกอดลูกคนแรกของฉัน
ว่าฉันได้เสียลูกคนที่สองไป)

312
00:19:29,585 --> 00:19:32,337
ฉันคิดว่าลูกกล้าหาญและเข้มแข็งมาก

313
00:19:32,421 --> 00:19:35,841
แต่ฉันก็ไม่แปลกใจหรอก
เพราะลูกเป็นคนกล้าหาญและเข้มแข็ง

314
00:19:39,386 --> 00:19:40,387
ค่ะ

315
00:19:41,346 --> 00:19:44,224
(สี่เดือนต่อมา)

316
00:19:44,308 --> 00:19:46,685
(ดัชเชสแห่งซัสเซกซ์
ความสูญเสียที่เราเข้าใจ)

317
00:19:46,768 --> 00:19:52,524
เมื่อฉันเปิดเผย
สิ่งที่เป็นช่วงเวลาของความเปราะบาง

318
00:19:52,608 --> 00:19:56,153
เมื่อเป็นเรื่องของการต้องแท้งลูก
และอาจจะรู้สึกละอายใจ

319
00:19:56,236 --> 00:20:00,199
เหมือนว่า “ไม่เป็นไรนะ เธอเป็นมนุษย์
มันไม่เป็นไรที่จะพูดถึงมัน”

320
00:20:01,867 --> 00:20:04,703
และฉันสามารถเลือกได้ว่า
จะไม่เปิดปากเกี่ยวกับเรื่องพวกนั้นเลย

321
00:20:04,786 --> 00:20:07,414
หรือเลือกที่จะบอกว่า

322
00:20:07,497 --> 00:20:09,541
“กับสิ่งเลวร้ายทั้งหลายที่มากับเรื่องนี้

323
00:20:09,625 --> 00:20:11,835
สิ่งที่ดีคือการได้ช่วยเหลือผู้อื่น”

324
00:20:11,919 --> 00:20:17,424
นั่นคือจุดประสงค์ของชีวิตใช่ไหม
มันคือการเชื่อมโยงถึงกันและความเป็นชุมชน

325
00:20:17,507 --> 00:20:20,802
(หลายชั่วโมงต่อมา
ฉันนอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาลและจับมือสามีไว้)

326
00:20:20,886 --> 00:20:23,722
มันสะท้อนใจมาก
เมื่อได้อ่านว่าเธออยู่โรงพยาบาล

327
00:20:23,805 --> 00:20:25,724
กับสามีของเธอ เจ้าชายแฮร์รี่

328
00:20:25,807 --> 00:20:27,601
เธอบรรยายว่าเขาใจสลาย

329
00:20:27,684 --> 00:20:32,022
พยายามคิดว่าตัวเองจะถามอะไรเขาดี
แล้วก็เพียงแต่พูดว่า “คุณโอเคไหม”

330
00:20:32,105 --> 00:20:35,025
และทุกคนเข้าใจคำถามนั้นได้ “คุณโอเคไหม”

331
00:20:35,108 --> 00:20:37,361
แล้วเราถามคำถามนั้นต่อกันมากพอหรือเปล่า

332
00:20:37,945 --> 00:20:40,322
นี่ยังเท่ากับเป็นเสียงเรียกร้อง

333
00:20:40,405 --> 00:20:43,659
ให้ผู้คนช่วยเหลือกันและกัน
ในช่วงเวลาที่เธออธิบายว่า

334
00:20:43,742 --> 00:20:47,537
เป็น “ปีแห่งความสูญเสียและเจ็บปวด
สำหรับเราทุกคน”

335
00:20:47,621 --> 00:20:52,918
พระราชวังบัคกิงแฮมระบุว่า
จะไม่แสดงความเห็นในเรื่องที่เป็นส่วนตัวมากๆ

336
00:20:54,086 --> 00:20:55,879
อาร์ชี่ มาทักทายทีมหน่อย

337
00:20:56,755 --> 00:20:57,798
มา “สวัสดี เจมส์”

338
00:20:57,881 --> 00:20:59,174
สวัสดีครับ เจมส์

339
00:20:59,258 --> 00:21:01,343
- “หวัดดีครับ ไมเคิล”
- หวัดดีครับ ไมเคิล

340
00:21:01,426 --> 00:21:02,511
แล้วก็ “หวัดดีครับ คริสตีน”

341
00:21:02,594 --> 00:21:04,096
หวัดดีครับ คริสตีน

342
00:21:05,847 --> 00:21:08,475
- ดีมากเลยจ้ะ
- เก่งมาก

343
00:21:09,268 --> 00:21:12,521
อาทิตย์นี้ผมยุ่งมากเลย

344
00:21:12,604 --> 00:21:13,772
อาทิตย์นึงแล้ว

345
00:21:13,855 --> 00:21:19,611
พวกเขาอยากสานต่องานอุปถัมภ์
และการกุศลที่ไม่เกี่ยวกับวัง

346
00:21:19,695 --> 00:21:22,864
เพื่อส่งเสริมสุขภาพจิต

347
00:21:22,948 --> 00:21:26,201
ด้านสิ่งแวดล้อม ด้านความเสมอภาคทางเพศ

348
00:21:26,285 --> 00:21:28,161
ฉันชอบลงทุนกับผู้ประกอบการหญิง

349
00:21:28,245 --> 00:21:31,540
นี่เลยเป็นเรื่องที่ฉันใช้เวลานั่งศึกษาเยอะเลย

350
00:21:31,623 --> 00:21:34,209
ขณะที่การระบาดใหญ่

351
00:21:34,293 --> 00:21:38,338
เริ่มแพร่กระจายมากขึ้นเรื่อยๆ
ก็มีเรื่องความเสมอภาคทางวัคซีน

352
00:21:38,422 --> 00:21:40,507
(คอนเสิร์ตพลเมืองโลก
เพื่อความเสมอภาคทางวัคซีน)

353
00:21:40,590 --> 00:21:42,759
ผมและภรรยาเชื่อว่า…

354
00:21:42,843 --> 00:21:43,927
(พลเมืองโลก สด - เอาชนะความยากจน)

355
00:21:54,896 --> 00:21:57,816
ผมและภรรยาเชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดมาเป็นแบบไหน

356
00:21:57,899 --> 00:22:00,902
นั่นไม่ควรเป็นตัวกำหนด
ความสามารถในการอยู่รอดของเรา

357
00:22:04,239 --> 00:22:05,115
(เยี่ยมร.ร.รัฐในนิวยอร์กซิตี)

358
00:22:05,198 --> 00:22:08,243
แล้วมันก็เป็นการฝึกฝนเพื่อหาข้อเท็จจริง

359
00:22:08,327 --> 00:22:13,332
เกี่ยวกับด้านต่างๆ ที่พวกเขาอาจผลักดันได้

360
00:22:13,415 --> 00:22:16,668
และด้านต่างๆ
ที่พวกเขาสามารถระดมคนมาร่วมกัน

361
00:22:16,752 --> 00:22:18,253
เราร่วมมือกับทีมงานที่นี่

362
00:22:18,337 --> 00:22:22,132
เพื่อมอบรางวัลเอ็นดับเบิลเอซีพี
อาร์ชีเวลล์ สิทธิพลเมืองดิจิทัล

363
00:22:22,215 --> 00:22:24,593
สิ่งหนึ่งที่เรายังคงย้ำอยู่เสมอ

364
00:22:24,676 --> 00:22:28,305
ก็คือถ้าจะมีกล้องจุลทรรศน์
คอยส่องเราอยู่ตลอดเวลาแบบนี้

365
00:22:28,388 --> 00:22:31,308
ถ้าผู้คนมองดูเรา ก็ช่วยมองสิ่งที่เรากำลังมองอยู่

366
00:22:31,391 --> 00:22:34,978
คำพูดผิดๆ อย่างเดียวก็คือการไม่พูด

367
00:22:35,062 --> 00:22:36,104
(สุนทรพจน์เปิดงาน
พิธีจบการศึกษาโรงเรียนอิมมาคูเลต ฮาร์ท)

368
00:22:36,188 --> 00:22:42,861
เพราะ… ชีวิตของจอร์จ ฟลอยด์
และบริอันนา เทย์เลอร์สำคัญ

369
00:22:42,944 --> 00:22:47,449
และชีวิตของฟิลันโด แคสตีลก็สำคัญ
ชีวิตของทาเมียร์ ไรซ์ก็สำคัญ

370
00:22:47,532 --> 00:22:48,575
คุณพระช่วย

371
00:22:48,658 --> 00:22:49,743
(ผู้ประท้วงเผชิญหน้าตำรวจใกล้ทำเนียบขาว)

372
00:22:49,826 --> 00:22:50,827
(มิถุนายน ปี 2020)

373
00:22:50,911 --> 00:22:53,246
และก็เช่นเดียวกับผู้คนอีกมากมาย

374
00:22:53,330 --> 00:22:56,166
ผู้ที่เรารู้จักและไม่รู้จักชื่อของพวกเขา

375
00:22:56,249 --> 00:23:00,253
นี่คืออธิบดีกรมตำรวจนะ
คุณเคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิตไหม

376
00:23:00,337 --> 00:23:03,173
ฉันรู้ว่าบางครั้งคนพูดกันว่า
“เราจะต้องสร้างใหม่กันสักกี่ครั้ง”

377
00:23:03,256 --> 00:23:05,467
คืองี้ค่ะ เราจะสร้างใหม่

378
00:23:05,550 --> 00:23:08,595
สร้างใหม่และสร้างใหม่
จนกว่าการสร้างใหม่นั้นจะเสร็จสิ้น

379
00:23:09,513 --> 00:23:13,600
(บ้านของไทเลอร์ เพอร์รี่)

380
00:23:15,685 --> 00:23:18,230
ราตรีสวัสดิ์จ้ะ ลูกรัก

381
00:23:27,322 --> 00:23:30,575
พ่อกำลังทำอะไรครับ เราจะได้ส้มไหมเอ่ย

382
00:23:30,659 --> 00:23:32,077
(มอนเตซิโต แคลิฟอร์เนีย
สิงหาคม ปี 2020)

383
00:23:32,160 --> 00:23:35,205
ลูกจะ… ใช่แล้ว เอาใส่ในตะกร้าได้ไหมจ๊ะ

384
00:23:35,288 --> 00:23:38,291
พร้อมไหม รับนะ อุ๊ย

385
00:23:55,350 --> 00:23:56,226
ไม่ๆ ไปกัน

386
00:24:17,289 --> 00:24:19,916
เข้าใจเล่นนะ กะจะให้ลูกมาเบาๆ สินะ

387
00:24:23,170 --> 00:24:25,547
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีค่ะ บงชูร์

388
00:24:31,720 --> 00:24:34,473
(บิ๊กเซอร์ แคลิฟอร์เนีย
วันที่ 17 กันยายน ปี 2022)

389
00:24:34,556 --> 00:24:36,475
เราหนีเตลิดแล้ว

390
00:24:36,558 --> 00:24:37,893
เท่าที่ฉันเห็นในตอนนี้นะ มัน…

391
00:24:37,976 --> 00:24:39,144
ชายหาดอาจไม่มีใคร

392
00:24:39,227 --> 00:24:41,563
หรือไม่ก็เจอนักข่าวมาเป็นกองถ่ายเลย

393
00:24:41,646 --> 00:24:43,940
ที่หาดที่เราเพิ่งเดินไป

394
00:24:45,275 --> 00:24:46,985
เขากำลังเริงร่ามาก

395
00:24:56,703 --> 00:24:59,539
เจ๋งมากเลย วู้!

396
00:25:07,756 --> 00:25:09,674
แล้วอีกอย่างนะ เรากำลังมีน้อง

397
00:25:14,804 --> 00:25:19,184
โอ๊ย แม่เจ้า ที่รักคะ

398
00:25:23,980 --> 00:25:26,608
สวยงามมาก เหมือนหาดส่วนตัวเลย

399
00:25:32,989 --> 00:25:34,824
มันตลกดี เพราะผมก็พูดของผมไป

400
00:25:34,908 --> 00:25:37,619
แล้วพวกเขาก็แสยะยิ้มกันน้อยๆ แบบ…

401
00:25:37,702 --> 00:25:39,788
“ฮึ่ม” แล้วผมก็แบบ…

402
00:25:39,871 --> 00:25:41,957
พวกเขายิ้มกันมากไปหน่อยนะ
นี่เราคุยผ่านซูมนะ

403
00:25:42,040 --> 00:25:43,166
รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น

404
00:25:43,250 --> 00:25:47,379
ตอนที่เราคุยกันใกล้จะจบ เม็กก็ลุกขึ้น

405
00:25:53,677 --> 00:25:55,971
ผมตื่นเต้นมาก ผมสุดจะตื่นเต้น

406
00:25:56,054 --> 00:25:59,182
เพราะผมรู้ว่าพวกเขาผ่านอะไรกันมา
ก่อนจะถึงจุดนี้

407
00:25:59,266 --> 00:26:01,393
แล้วพวกเขาก็บอก “ต้องเป็นคุณนะ

408
00:26:01,476 --> 00:26:04,771
ที่จะช่วยเราบอกโลกนี้ว่า
เรามีชีวิตใหม่อยู่ในชีวิตเราแล้ว”

409
00:26:09,192 --> 00:26:11,945
มันรู้สึกเหมือนว่า
อย่างน้อยผมจะทำอะไรสักอย่างได้

410
00:26:12,028 --> 00:26:15,448
ใช้ภาพถ่ายของผม
ทำสิ่งที่เกือบจะเป็นการปกป้องพวกเขาถ้าทำได้

411
00:26:15,532 --> 00:26:18,910
(เจ้าชายแฮร์รี่และเมแกนสุดปลื้ม
เตรียมรับลูกคนที่สอง)

412
00:26:18,994 --> 00:26:21,121
(โฆษกของเจ้าชายแฮร์รี่และเมแกนกล่าวว่า)

413
00:26:21,204 --> 00:26:23,331
(“เรายืนยันได้ว่า
อาร์ชี่กำลังจะได้เป็นพี่ชาย)

414
00:26:23,415 --> 00:26:25,083
(ดยุคและดัชเชสแห่งซัสเซกซ์
ปลื้มปีติที่จะมีลูกคนที่สอง”)

415
00:26:25,166 --> 00:26:26,585
พอเราประกาศออกไป

416
00:26:26,668 --> 00:26:29,087
ผมได้ข้อความจากคนสองกลุ่มที่อยู่คนละโลกเลย

417
00:26:29,170 --> 00:26:34,259
พวกเขาส่งข่าวหน้าหนึ่งของวันวาเลนไทน์

418
00:26:34,342 --> 00:26:36,344
ปี 1984

419
00:26:37,679 --> 00:26:41,266
ที่แม่ผมประกาศว่ากำลังตั้งท้องผม

420
00:26:42,517 --> 00:26:43,643
ผมช็อกไปเลย

421
00:26:43,727 --> 00:26:45,312
(วาเลนไทน์แสนสุขสำหรับชาร์ลส์-ไดอาน่า
รอยยิ้มที่ไม่ต้องอธิบาย)

422
00:26:45,395 --> 00:26:48,023
เราไม่รู้เลย มันเป็นความบังเอิญ

423
00:26:48,106 --> 00:26:49,274
(เจ้าชายแฮร์รี่และเมแกนสุดปลื้ม
เตรียมรับลูกคนที่สอง)

424
00:26:49,357 --> 00:26:50,650
หรือมันอาจจะไม่บังเอิญก็ได้

425
00:26:51,693 --> 00:26:54,654
หลังจากเพิ่งประกาศข่าวการตั้งครรภ์ไปหมาดๆ

426
00:26:54,738 --> 00:26:57,449
เจ้าชายแฮร์รี่และเมแกน
จะมาเปิดเผยเรื่องราวของพวกเขา

427
00:26:57,532 --> 00:27:01,578
โดยจะให้สัมภาษณ์เป็นครั้งแรก
กับโอปราห์ วินฟรีย์ตั้งแต่ถอยห่างออกจาก…

428
00:27:01,661 --> 00:27:05,624
ทำไมถึงตัดสินใจไปออกรายการโอปราห์คะ

429
00:27:07,375 --> 00:27:10,337
โอปราห์เคยติดต่อมาหาเราแล้ว

430
00:27:10,420 --> 00:27:12,964
ผ่านฝ่ายสื่อสาร
ตอนที่เรายังอยู่ที่พระราชวังเคนซิงตัน

431
00:27:13,048 --> 00:27:15,925
ตอนนั้นเราก็ตื่นเต้นกัน ฉันจำได้
แล้วรู้สึกว่าเราจะไปคุย…

432
00:27:16,009 --> 00:27:18,887
ใช่ เพราะสำหรับคุณ โอปราห์นี่เหมือนกับ…

433
00:27:18,970 --> 00:27:20,305
- โอปราห์เชียวนะ
- ครับ

434
00:27:20,889 --> 00:27:24,434
- สุขสันต์วันเกิด เมแกนที่รัก
- ไม่จริงน่า

435
00:27:24,517 --> 00:27:26,770
สุขสันต์วันเกิดแด่คุณ

436
00:27:26,853 --> 00:27:27,729
ขอบคุณค่ะ

437
00:27:27,812 --> 00:27:28,813
(กันยายน ปี 2020)

438
00:27:32,359 --> 00:27:36,404
จังหวะที่เราว่าจะไปออกรายการ
มันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

439
00:27:39,991 --> 00:27:42,285
- นี่ เรามาถึงหาดแล้ว
- เรามาถึงหาดแล้ว

440
00:27:42,369 --> 00:27:44,120
เราทำเหมือนที่ใครๆ เขาทำกัน

441
00:27:44,704 --> 00:27:47,415
เราอยู่ที่นี่กันหนึ่งปี

442
00:27:47,499 --> 00:27:48,375
(มกราคม ปี 2021)

443
00:27:49,000 --> 00:27:50,126
เรามีไก่ด้วย

444
00:27:51,086 --> 00:27:54,464
จนในที่สุดก็ได้ทำจริงๆ ซะที
การไปนั่งคุยกับโอปราห์

445
00:27:54,547 --> 00:27:57,342
เป็นปฏิกิริยาที่มีต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในปีนั้น

446
00:27:57,425 --> 00:28:00,095
ยิ่งระยะห่างที่มากั้นระหว่างเรามากขึ้น

447
00:28:00,178 --> 00:28:04,057
กับการที่เรามีบทบาทต่อสถาบันน้อยลง
เพราะมาอยู่ที่นี่

448
00:28:04,140 --> 00:28:05,975
สุญญากาศที่เกิดขึ้นก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

449
00:28:06,059 --> 00:28:08,978
แล้วคนก็ไม่ได้เข้าใจกันอย่างถ่องแท้
ว่าทำไมเราถึงออกมา

450
00:28:09,062 --> 00:28:12,315
เราคิดว่านั่นเป็น
ช่วงเริ่มต้นของการเปลี่ยนผ่าน ซึ่งท้ายที่สุด

451
00:28:12,399 --> 00:28:14,275
ก็ไม่ใช่การเปลี่ยนผ่านเลย

452
00:28:14,943 --> 00:28:16,403
เป็นปีที่สาหัสมาก

453
00:28:17,570 --> 00:28:20,615
พวกเขาเป็นสามคนที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดในโลก

454
00:28:20,699 --> 00:28:23,034
โอปราห์ เจ้าชายแฮร์รี่และเมแกน มาร์เคิล

455
00:28:23,118 --> 00:28:26,621
และตอนนี้พวกเขาจะมานั่งคุยกัน
ในการสัมภาษณ์ครั้งใหญ่ที่สุดแห่งทศวรรษ

456
00:28:27,247 --> 00:28:30,625
แต่ก่อนที่การสัมภาษณ์นั้นจะแพร่ภาพ
พระราชวังบัคกิงแฮม

457
00:28:30,709 --> 00:28:32,085
ทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน

458
00:28:32,168 --> 00:28:36,715
ด้วยการดำเนินการสอบสวน
ข้อกล่าวหาของการกลั่นแกล้งเมแกน

459
00:28:36,798 --> 00:28:39,384
จังหวะเวลาของข่าวการกลั่นแกล้งนั้น

460
00:28:40,135 --> 00:28:45,557
แม้แต่นักข่าวที่เขียนข่าวนี้ก็ยังยอมรับ

461
00:28:45,640 --> 00:28:47,142
ว่าถูกปล่อยออกมา…

462
00:28:48,226 --> 00:28:51,396
เพราะการสัมภาษณ์กับโอปราห์อย่างชัดแจ้ง

463
00:28:51,479 --> 00:28:54,315
โฆษกของแฮร์รี่และเมแกน
บอกกับเราและเดอะไทมส์แบบนี้

464
00:28:54,399 --> 00:28:58,236
“ดัชเชสรู้สึกเสียใจกับการโจมตีเธอครั้งล่าสุด

465
00:28:58,319 --> 00:29:01,990
โดยเฉพาะในฐานะคนที่
ตกเป็นเป้าหมายการกลั่นแกล้งอย่างเธอ

466
00:29:02,073 --> 00:29:03,992
และเป็นผู้ที่พยายามช่วยเหลือ

467
00:29:04,075 --> 00:29:06,411
ผู้ที่ต้องเจ็บปวดและระทมทุกข์ด้วยเหตุนั้น

468
00:29:06,494 --> 00:29:07,662
เราขอเรียกการกระทำนี้ว่า

469
00:29:07,746 --> 00:29:12,542
การป้ายสีที่ถูกวางแผนไว้โดยตั้งอยู่บน
การให้ข้อมูลที่หลอกลวงและเป็นอันตราย”

470
00:29:12,625 --> 00:29:17,547
คุณคงนึกออกว่าฉันแบบ “อุ๊ยตาย
มีคนกำลังร้อนตัวนะ”

471
00:29:17,630 --> 00:29:22,385
ความบาดหมางที่ใกล้จุดแตกหัก
ระหว่างแฮร์รี่และเมแกน กับข้าราชบริพาร

472
00:29:22,469 --> 00:29:25,180
ที่เจ้าหญิงไดอาน่าเคยเรียกว่า
“พวกชายชุดเทา”

473
00:29:25,263 --> 00:29:29,100
กำลังคุกรุ่นอย่างหนัก
จากการสัมภาษณ์ช็อกโลกกับโอปราห์ วินฟรีย์

474
00:29:29,184 --> 00:29:33,521
ผมนึกไม่ออกว่าแม่ผมต้องเจออะไรบ้าง
ตลอดหลายปีนั้นลำพังคนเดียว

475
00:29:34,856 --> 00:29:40,153
การได้เห็นว่าการปั่นหัวจากสถาบันที่เกิดขึ้นนี้

476
00:29:40,236 --> 00:29:42,822
มันเกินคำบรรยาย

477
00:29:42,906 --> 00:29:47,368
และเพราะแบบนั้น ทุกสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับเรา

478
00:29:47,452 --> 00:29:49,078
ก็จะเกิดขึ้นกับเราต่อไป

479
00:29:49,162 --> 00:29:52,874
เพราะถ้าพูดความจริงกับคนที่มีอำนาจ
เขาก็จะตอบโต้เราแบบนี้

480
00:29:53,792 --> 00:29:58,379
คืนนี้พวกเขาจะเล่าเรื่องราวตัวเองเป็นครั้งแรก

481
00:29:58,463 --> 00:30:02,008
การสัมภาษณ์นั้นไม่ใช่มาให้ความกระจ่าง

482
00:30:02,091 --> 00:30:06,513
แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยเติมข้อมูล
ที่คนอื่นเคยป้ายสีเรา

483
00:30:06,596 --> 00:30:09,641
พอคุณบอกว่า “มันดูเหมือนสิ่งที่ควรจะเป็นไหม”

484
00:30:10,350 --> 00:30:13,061
ความเข้าใจและประสบการณ์ของฉัน
ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา

485
00:30:13,144 --> 00:30:15,021
มันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นเลย

486
00:30:15,104 --> 00:30:19,192
ไม่ว่าเราจะสร้างอะไร
และพยายามสร้างเส้นทางใหม่แบบไหน

487
00:30:19,275 --> 00:30:22,320
เราก็ทำไม่ได้ถ้าไม่มีความชัดเจน

488
00:30:23,279 --> 00:30:26,783
แล้วสถานการณ์เป็นยังไงคะ
คุณถูกสั่งไม่ให้พูดอะไรหรือเปล่า

489
00:30:26,866 --> 00:30:29,285
คุณถูกสั่งให้รับมือกับหนังสือพิมพ์หัวสียังไง

490
00:30:29,369 --> 00:30:32,455
ทุกคนในโลกของฉัน

491
00:30:32,539 --> 00:30:35,667
ได้รับคำสั่งที่ชัดเจนมากตั้งแต่ตอนที่…

492
00:30:35,750 --> 00:30:40,088
โลกรู้ว่าแฮร์รี่กับฉันเป็นแฟนกัน
ให้พูดเสมอว่าไม่มีความเห็น และเราก็ทำตาม

493
00:30:40,171 --> 00:30:42,340
ฉันทำทุกอย่างที่พวกเขาบอกให้ทำ
ฉันต้องทำอยู่แล้ว

494
00:30:42,423 --> 00:30:46,511
เพราะมันมากับความเข้าใจที่ว่า
“แล้วเราจะปกป้องคุณ” ด้วย

495
00:30:46,594 --> 00:30:50,473
ทีนี้ก็มีการคุยกันเรื่องว่า

496
00:30:50,557 --> 00:30:53,142
ลูกของคุณจะผิวคล้ำแค่ไหน

497
00:30:53,977 --> 00:30:57,438
บทสนทนาเรื่องนั้น ผมไม่ขอพูด

498
00:30:57,522 --> 00:31:03,403
คุณบอกในพอดแคสต์ว่า
สถานการณ์มันเกือบจะอยู่รอดไม่ได้

499
00:31:04,153 --> 00:31:10,243
นั่นทำให้ฉันฉุกคิดเพราะมันฟังดูเหมือนว่า
คุณกำลังมีปัญหาด้านจิตใจด้วย

500
00:31:10,326 --> 00:31:11,953
มันเกิดอะไรขึ้นคะ

501
00:31:12,662 --> 00:31:14,664
ฉันจะลุกขึ้นมานั่งกลางดึก แล้วก็แบบ…

502
00:31:14,747 --> 00:31:17,750
“ฉันไม่เข้าใจว่า
มันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง” และก็เช่นเคย

503
00:31:17,834 --> 00:31:19,502
ฉันมองไม่ออก แต่มันยิ่งแย่

504
00:31:19,586 --> 00:31:24,090
เมื่อเรารู้สึกมันได้ผ่านอารมณ์ของแม่

505
00:31:24,173 --> 00:31:26,551
หรือเพื่อนๆ ที่โทรมาร้องห่มร้องไห้

506
00:31:26,634 --> 00:31:29,721
“เม็ก พวกเขาไม่ได้ปกป้องเธอนะ”

507
00:31:29,804 --> 00:31:35,810
และฉันตระหนักได้ว่า
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพียงเพราะฉันยังหายใจ

508
00:31:35,894 --> 00:31:39,981
และฉันไม่… ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว

509
00:31:40,899 --> 00:31:45,403
เรามองไม่เห็นจนกระทั่งคนทั้งโลกมองเห็น
และนั่นมันน่าสนใจ

510
00:31:48,907 --> 00:31:53,953
ฉันคิดว่าการที่ฉันเปิดเผยมากๆ

511
00:31:55,538 --> 00:32:00,418
ภาวะซึมเศร้าที่ฉันเจอมา
และการที่มันรุนแรงขึ้นแค่ไหน

512
00:32:00,501 --> 00:32:02,587
ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นประโยชน์ที่สุด

513
00:32:02,670 --> 00:32:06,090
ขอบคุณทั้งคู่ที่เชื่อใจฉัน
ให้เป็นผู้แบ่งปันเรื่องราวของคุณ

514
00:32:06,174 --> 00:32:08,343
ขอบคุณที่ให้พื้นที่เราได้แบ่งปันค่ะ

515
00:32:08,426 --> 00:32:09,469
ขอบคุณครับ

516
00:32:12,388 --> 00:32:14,015
พระเจ้า

517
00:32:15,099 --> 00:32:19,854
แต่บทสนทนาเรื่องเชื้อชาติ
ได้บดบังเรื่องอื่นไปจนหมดสิ้น

518
00:32:26,486 --> 00:32:30,156
(วันหลังเทปสัมภาษณ์โอปราห์ออกอากาศ)

519
00:32:43,795 --> 00:32:44,754
ไงคะ แม่

520
00:32:44,837 --> 00:32:45,964
เป็นไงบ้าง ลูก

521
00:32:46,047 --> 00:32:48,091
ไม่มีอะไรค่ะ คิดถึงแม่ แม่อยู่ไหน

522
00:32:48,174 --> 00:32:51,177
อ๋อ เพิ่งไปเดินเล่นกลับมา พาหมาไปเดินน่ะ ก็…

523
00:32:51,260 --> 00:32:55,348
ดีจัง ที่บ้านมีใครไปโวยวายไหม
มีใครไปยุ่มย่ามหรือเปล่า

524
00:32:55,431 --> 00:32:57,684
- ไม่มีจ้ะ ไม่มี
- ดีค่ะ

525
00:32:57,767 --> 00:33:01,145
- ซึ่งก็ดีแล้ว แม่รู้สึกภูมิใจ
- ค่ะ

526
00:33:01,229 --> 00:33:03,564
ลูกไม่ควรต้องเจอเรื่องอะไรพวกนี้เลย

527
00:33:03,648 --> 00:33:07,735
แม่ได้ข้อความมหาศาลที่บอกว่าพวกเขา…

528
00:33:08,861 --> 00:33:12,365
อยู่ข้างลูกและลูกวางตัวได้ดีมาก

529
00:33:13,241 --> 00:33:14,701
- ขอบคุณค่ะ
- จ้ะ เพราะงั้นก็นะ

530
00:33:14,784 --> 00:33:16,285
สวยเลิศเชิดหน้าไว้นะ

531
00:33:16,369 --> 00:33:18,079
ขอบคุณค่ะ หนูจะทำ

532
00:33:18,162 --> 00:33:20,415
- โอเค รักลูกนะ บาย
- เชิดสุดค่ะ รักแม่เหมือนกัน

533
00:33:20,498 --> 00:33:21,833
- บายจ้ะ
- บายค่ะ

534
00:33:26,087 --> 00:33:27,714
บียอนเซ่เพิ่งส่งข้อความมา

535
00:33:28,464 --> 00:33:29,632
น่ารักมาก…

536
00:33:30,425 --> 00:33:32,260
- โม้แล้ว
- แค่สั้นๆ กันเองๆ

537
00:33:32,885 --> 00:33:34,887
แค่สั้นๆ กันเองๆ

538
00:33:34,971 --> 00:33:36,139
- คุณจะ…
- ยังไม่อยากเชื่อ…

539
00:33:36,222 --> 00:33:38,141
- คุณว่าคุณจะ…
- ไม่อยากเชื่อว่าเธอรู้จักฉัน

540
00:33:39,976 --> 00:33:41,269
โทรไปหาสิ

541
00:33:41,352 --> 00:33:45,898
ไม่เป็นไร เธอบอกว่า
อยากให้ฉันรู้สึกปลอดภัยและรู้สึกมีคนปกป้อง

542
00:33:45,982 --> 00:33:49,193
เธอชื่นชมและเคารพ
ในความกล้าหาญและความเปราะบางของฉัน

543
00:33:49,277 --> 00:33:51,404
และคิดว่าฉันถูกเลือก
ให้มาทำลายคำสาปของคนรุ่นนี้

544
00:33:51,487 --> 00:33:53,156
ที่จำเป็นต้องได้รับการเยียวยา

545
00:33:55,324 --> 00:33:56,242
พูดได้ดี

546
00:33:59,787 --> 00:34:02,081
พระองค์ได้คุยกับพระอนุชาหรือยัง
ตั้งแต่การสัมภาษณ์

547
00:34:02,165 --> 00:34:04,625
ผมยังไม่ได้คุยกับเขาเลย แต่เดี๋ยวผมจะคุย

548
00:34:04,709 --> 00:34:09,047
ทรงบอกได้ไหมครับว่าราชวงศ์เหยียดผิวจริงไหม

549
00:34:09,130 --> 00:34:10,548
ครอบครัวเราไม่ได้เหยียดผิวครับ

550
00:34:11,299 --> 00:34:13,676
ขอถามได้ไหมคะ
ว่าทรงคิดอย่างไรกับการสัมภาษณ์

551
00:34:13,760 --> 00:34:16,179
ขอบคุณทุกคนมาก

552
00:34:16,262 --> 00:34:17,555
ตอนที่ผมดู ผมคิดว่า…

553
00:34:19,390 --> 00:34:21,225
มีอีกตั้งหลายเรื่องที่เธอน่าจะพูด

554
00:34:22,018 --> 00:34:27,815
แต่เพราะเธอเป็นผู้หญิงมีระดับ สง่างาม
เธอก็เลยไม่พูด

555
00:34:27,899 --> 00:34:29,358
ว่าไง

556
00:34:29,442 --> 00:34:30,318
(ไทเลอร์ เพอร์รี่ - เพื่อน)

557
00:34:30,401 --> 00:34:31,861
สำนักพระราชวังออกแถลงการณ์

558
00:34:31,944 --> 00:34:33,321
เท่าที่รู้นะ แต่ผมยังไม่ได้อ่าน

559
00:34:33,404 --> 00:34:34,947
ใช่ เดี๋ยวขอหาดูก่อน

560
00:34:39,994 --> 00:34:40,870
แถลงการณ์ต่อไปนี้

561
00:34:40,953 --> 00:34:44,248
ออกโดยพระราชวังบัคกิงแฮม
ในพระนามของสมเด็จพระราชินี

562
00:34:44,332 --> 00:34:47,293
ทั้งครอบครัวรู้สึกเศร้าเสียใจที่ได้ทราบ

563
00:34:47,376 --> 00:34:50,713
ถึงความยากลำบาก
ช่วงหลายปีที่ผ่านมาของแฮร์รี่และเมแกน

564
00:34:51,589 --> 00:34:55,676
ประเด็นปัญหาที่ถูกหยิบยกขึ้นมา
โดยเฉพาะเรื่องเชื้อชาติ เป็นเรื่องที่น่าวิตก

565
00:34:55,760 --> 00:34:58,346
แม้ว่าความทรงจำถึงเหตุการณ์อาจมีต่างกันไป

566
00:34:58,429 --> 00:35:02,683
ทุกคำบอกเล่ามีความสำคัญ
และจะถูกนำไปพูดคุยภายในครอบครัว

567
00:35:02,767 --> 00:35:06,813
แฮร์รี่ เมแกน และอาร์ชี่
จะยังเป็นสมาชิกครอบครัวผู้เป็นที่รักใคร่

568
00:35:08,940 --> 00:35:10,108
จะให้ฉันดูอะไร

569
00:35:13,194 --> 00:35:14,070
ว้าว

570
00:35:15,696 --> 00:35:16,864
- เอชได้ข้อความ…
- มีอะไรรึเปล่า

571
00:35:16,948 --> 00:35:18,533
เอชเพิ่งได้รับข้อความจากพี่ชาย

572
00:35:19,575 --> 00:35:21,828
อ๋อ โอเค พวกคุณไปจัดการเรื่องเถอะ

573
00:35:21,911 --> 00:35:23,496
ได้จ้ะ งั้นไว้คุยกันนะ

574
00:35:23,579 --> 00:35:24,914
- ขอบคุณ
- ไว้คุยกัน ไว้เจอกัน

575
00:35:24,997 --> 00:35:26,040
- เราจะเจอกันวันศุกร์ไง
- คุยกัน วันศุกร์

576
00:35:26,124 --> 00:35:28,459
- โอเค บาย ขอบคุณมากๆ บาย
- บาย

577
00:35:29,877 --> 00:35:31,212
ผมไม่รู้จะไปทางไหนเหมือนกัน

578
00:35:31,295 --> 00:35:35,508
เข้าใจ มาพักหายใจกันก่อน
สูดอากาศแล้วค่อยว่ากัน

579
00:35:49,939 --> 00:35:53,067
(วันอีสเตอร์ 4 เมษายน ปี 2021)

580
00:35:54,026 --> 00:35:59,031
ฉันเอาใส่ถุงเล็กๆ แยกกันได้
เราจะได้แบ่งเพื่อเอาชนะ

581
00:35:59,115 --> 00:36:02,076
หวัดดีครับ คุณยาย
เราตัดสินใจเรื่องเส้นทางกันหรือยัง

582
00:36:02,160 --> 00:36:05,329
ฉันคิดว่าที่เข้าท่าที่สุดคือให้พวกเขาเริ่มตรงนี้

583
00:36:05,413 --> 00:36:06,873
- ข้างสะพานใช่ไหม
- ใช่

584
00:36:06,956 --> 00:36:08,583
ก็คือไปทางด้านนั้น

585
00:36:08,666 --> 00:36:09,584
ออกไปข้างนอกกัน แล้วไป…

586
00:36:09,667 --> 00:36:12,295
ข้ามไปด้านหลังสะพาน แล้วไปที่ข้างลำธาร
มาที่สะพานเล็กๆ ตรงนี้

587
00:36:12,378 --> 00:36:13,838
โอเค ดีมาก ชอบ

588
00:36:13,921 --> 00:36:16,215
เรียบร้อย ง่ายมาก
เพราะแบบนี้เราถึงแต่งงานกัน

589
00:36:18,509 --> 00:36:19,385
แค่นั้นเหรอ

590
00:36:20,219 --> 00:36:21,929
มันเรียบง่ายจะตาย

591
00:36:25,975 --> 00:36:27,852
มาเร็ว ครอบครัว ไปกัน

592
00:36:52,793 --> 00:36:56,505
(ลอนดอน วันที่ 9 เมษายน ปี 2021)

593
00:37:00,051 --> 00:37:03,262
(สู่สุคติ เจ้าชายฟิลิป ดยุคแห่งเอดินบะระ
ผู้เป็นขวัญกำลังใจราชินีของเรา)

594
00:37:15,983 --> 00:37:19,028
ปู่ของผมชอบนั่งแท็กซี่สีดำในลอนดอน

595
00:37:19,111 --> 00:37:21,697
ฉะนั้นบรรดาแท็กซี่ดำทั้งหลาย…

596
00:37:24,700 --> 00:37:28,996
จะมาจอดเรียงรายตลอดทางจนถึง
ด้านนอกพระราชวังบักกิงแฮม

597
00:37:29,080 --> 00:37:30,539
ไม่รู้ว่าคุณจะเห็นไหม

598
00:37:36,254 --> 00:37:38,172
แท็กซี่ดำทุกคันในลอนดอน

599
00:37:38,256 --> 00:37:40,633
ดูเหมือนพวกเขามาถวายความอาลัย

600
00:37:40,716 --> 00:37:43,427
คิดว่าไงล่ะ ไม่น่าเชื่อนะ

601
00:37:43,511 --> 00:37:46,764
ผมวนอยู่ตั้งนาน เขา…

602
00:37:48,516 --> 00:37:50,601
ไม่น่าเชื่อใช่ไหมล่ะ ดูสิ แถวยาวไปถึง…

603
00:37:50,685 --> 00:37:51,727
ดีจัง

604
00:37:52,853 --> 00:37:55,231
แย่แล้ว นี่อีกสิบนาทีเที่ยงได้ไง

605
00:37:58,609 --> 00:38:03,614
แป๊บนึงนะ… ฉันดูเว็บของสหราชอาณาจักร

606
00:38:03,698 --> 00:38:06,826
เรื่องวิธีเข้าประเทศโดยมีระยะกักตัวสั้นลง

607
00:38:06,909 --> 00:38:07,743
ครับ

608
00:38:07,827 --> 00:38:12,540
คุณสามารถรับการตรวจหาเชื้อ
ได้อย่างไวที่สุดคือห้าวันหลังลงจากเครื่อง

609
00:38:13,582 --> 00:38:15,626
- เท่ากับคุณต้องไปพรุ่งนี้
- โอเค

610
00:38:15,710 --> 00:38:16,877
แล้วจะได้ตรวจวันศุกร์

611
00:38:16,961 --> 00:38:18,796
- ผมบินพรุ่งนี้ได้ไหม
- ได้

612
00:38:18,879 --> 00:38:19,714
โอเค

613
00:38:19,797 --> 00:38:22,216
เที่ยวบินเดิม แมดดี้คุยกับอเมริกันแอร์ไลน์อยู่

614
00:38:54,665 --> 00:38:58,919
ปู่ผมเป็นบุคคลผู้รับใช้ชาติ
บุคคลทรงเกียรติและมีอารมณ์ขัน

615
00:38:59,003 --> 00:39:02,298
ท่านจะเป็นที่จดจำในฐานะพระราชสวามี
ของพระราชินีที่ครองราชย์ยาวนานที่สุด

616
00:39:02,381 --> 00:39:05,885
เป็นทหารผู้ได้รับเหรียญตราภาคภูมิ
เป็นเจ้าชายและดยุค

617
00:39:05,968 --> 00:39:07,595
(เจ้าฟ้าชายฟิลิป
ดยุคแห่งเอดินบะระ 1921-2021)

618
00:39:07,678 --> 00:39:10,306
แต่ท่านเป็นปู่ของผม

619
00:39:10,389 --> 00:39:15,561
เจ้าแห่งบาร์บีคิว ราชาฝีปากกล้า
และทะเล้นจนนาทีสุดท้าย

620
00:39:17,980 --> 00:39:21,567
ความเคารพที่แฮร์รี่มีต่อพระอัยกา

621
00:39:21,650 --> 00:39:28,491
มันลึกซึ้งอย่างยากที่จะพรรณนา
และผมคิดว่านิสัยใจคอหลายๆ อย่าง

622
00:39:28,574 --> 00:39:33,037
ที่ผมชอบในตัวแฮร์รี่ก็เกี่ยวพันกับปู่ของเขาอยู่

623
00:39:33,120 --> 00:39:35,373
อย่างความสามารถในการทำให้คนผ่อนคลาย

624
00:39:35,456 --> 00:39:39,668
สนุกสนานและไม่เย็นชาหรือเคร่งเครียด
ผมว่ามาจากคุณปู่ของเขา

625
00:39:43,881 --> 00:39:48,928
ผมรู้ว่าความชื่นชมนั้นมากมายมหาศาล

626
00:39:56,685 --> 00:39:59,939
การได้เดินอยู่หลังโลงศพอีกครั้ง

627
00:40:00,022 --> 00:40:03,275
คงจะรื้อฟื้นอะไรอย่างอื่นขึ้นมาด้วย

628
00:40:03,359 --> 00:40:07,446
ผมไม่มีความสามารถจะอธิบายในเรื่องนั้น
แต่มันคงจะมากโขอยู่

629
00:40:20,000 --> 00:40:22,128
ที่จริงผมดีใจกับปู่ผมนะ

630
00:40:25,297 --> 00:40:28,467
ท่านจากไปอย่างเงียบๆ
ท่านไปอย่างสงบและมีความสุข

631
00:40:35,474 --> 00:40:37,184
ช่วยเล่าเรื่องตอนกลับไปหน่อยค่ะ

632
00:40:38,769 --> 00:40:39,937
มันเป็นยังไง

633
00:40:40,604 --> 00:40:43,357
อืม… มันยากนะ

634
00:40:43,899 --> 00:40:47,611
โดยเฉพาะที่ต้องใช้เวลานั่งคุยกับพี่และพ่อ

635
00:40:47,695 --> 00:40:51,198
ผู้ที่ก็ยัง…

636
00:40:51,282 --> 00:40:54,702
ติดอยู่กับการตีความสถานการณ์ทั้งหมดอย่างผิดๆ

637
00:40:54,785 --> 00:40:57,496
ฉะนั้นก็ไม่มีใครอยากคุยเรื่องนั้นกันเท่าไร

638
00:40:57,580 --> 00:40:59,957
ที่งานศพของปู่ แต่เราก็คุย

639
00:41:00,040 --> 00:41:04,044
แล้วมันก็… ผมต้องทำใจกับเรื่องที่ว่า

640
00:41:04,128 --> 00:41:08,048
เราอาจไม่มีวันได้เห็นการแสดงความรับผิดชอบ
อย่างแท้จริงหรือคำขอโทษที่แท้จริง

641
00:41:08,132 --> 00:41:10,676
คือผมกับภรรยา… เราก้าวข้ามมันไปแล้ว

642
00:41:10,759 --> 00:41:14,346
ตอนนี้เราใส่ใจแต่จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

643
00:41:33,282 --> 00:41:34,909
- ไม่เป็นไรนะลูก
- ไม่เป็นไร

644
00:41:34,992 --> 00:41:38,787
เอานะ อยากกินหรือยัง กินนมกันดีกว่านะ

645
00:41:39,538 --> 00:41:40,456
โอ๊ะ

646
00:41:49,381 --> 00:41:50,466
สวัสดีจ้ะ ลิลี่

647
00:41:53,427 --> 00:41:58,474
(ลิลิเบต ไดอาน่า
วันที่ 4 มิถุนายน ปี 2021)

648
00:42:02,102 --> 00:42:06,774
มันมีบางอย่างที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตสมบูรณ์
เมื่อลิลิเบตเกิดมา

649
00:42:06,857 --> 00:42:11,612
(ลิลี่ตัวน้อย)

650
00:42:14,281 --> 00:42:17,660
ทุกคนนับถือที่เราผ่านอะไรมามากมาย

651
00:42:17,743 --> 00:42:20,371
และเราก็เหมือนพ่อแม่ทุกคน

652
00:42:20,454 --> 00:42:23,624
ที่สมควรจะได้ต้อนรับลูกสู่โลกใบนี้อย่างสงบ

653
00:42:23,707 --> 00:42:27,419
และได้มีเวลาที่จะฟูมฟักและปกป้อง
ในฐานะครอบครัวหนึ่ง

654
00:42:29,088 --> 00:42:32,967
ซึ่งเราก็ได้ทำ
พร้อมกับอีกหนึ่งหนูน้อยวัยเตาะแตะ

655
00:42:33,050 --> 00:42:36,762
ดอกไม้ให้คุณแม่เหรอครับ
ขอบใจนะจ๊ะ หอมแม่หน่อยได้ไหม

656
00:42:38,430 --> 00:42:41,892
ผมคิดว่าตอนนี้ผมเห็นความเป็นภรรยาผม
ในตัวอาร์ชี่มากทีเดียว

657
00:42:41,976 --> 00:42:45,145
และเห็นความเป็นแม่ผมมากมายในตัวลิลี่

658
00:42:45,229 --> 00:42:49,066
ลูกดูเคาะแบบสเปนเซอร์มาเลย
ตาสีฟ้าเหมือนกัน

659
00:42:49,149 --> 00:42:50,693
ตาสีฟ้าชัดแจ๋ว

660
00:42:50,776 --> 00:42:54,446
แล้วผมก็ออก… สีแดงๆ ทองๆ

661
00:43:00,244 --> 00:43:02,955
อุ๊ย ตายแล้ว หนูจะเดินเหรอ

662
00:43:03,038 --> 00:43:04,081
โอเค

663
00:43:04,164 --> 00:43:06,709
เราจะโทรหากัน เจ๊าะแจ๊ะกัน
คุยกันเรื่องไร้สาระ

664
00:43:06,792 --> 00:43:09,962
พวกเขาฟังดูซีเรียสมากทางโทรศัพท์
ผมบอก “โอเค มีเรื่องอะไร”

665
00:43:10,045 --> 00:43:15,342
พวกเขาบอก “เราอยากให้คุณ
เป็นพ่อทูนหัวให้ลิลี่” ผมบอก “โอ้โฮ”

666
00:43:16,135 --> 00:43:20,431
ผมต้องใช้เวลาทำความเข้าใจอยู่เดี๋ยวนึง
แล้วผมก็คิด

667
00:43:20,514 --> 00:43:22,725
“ผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก เป็นเกียรติอย่างยิ่ง”

668
00:43:23,767 --> 00:43:26,478
แล้วพอวางสาย
ทำความเข้าใจแล้วก็โทรกลับไปถาม

669
00:43:26,562 --> 00:43:28,564
ผมบอก “เอ่อ เดี๋ยวนะ

670
00:43:29,690 --> 00:43:32,401
นี่หมายความว่า
เราต้องไปที่นั่น แล้วทำอะไรต่ออะไร

671
00:43:32,484 --> 00:43:36,572
ในโบสถ์กับพวกเขาแล้วทำทุกอย่างนั่น
เพราะผมไม่อยากทำอะไรแบบนั้น

672
00:43:36,655 --> 00:43:39,908
เราอาจจะทำพิธีส่วนตัวเล็กๆ ที่นี่
แล้วก็จบเรื่องแค่นั้น

673
00:43:39,992 --> 00:43:43,203
แล้วหลังจากนั้น
ถ้าคุณต้องไปทำอะไรที่นั่นก็ตามสบาย”

674
00:43:44,246 --> 00:43:48,375
ดุจอัญมณีบนท้องฟ้า

675
00:43:48,459 --> 00:43:52,379
กะพริบ ระยิบระยับ เจ้าดาวดวงน้อย

676
00:43:52,463 --> 00:43:55,174
พวกเขาสร้างครอบครัวของตัวเอง

677
00:43:55,257 --> 00:44:00,471
แล้ว… เพื่อนก็เป็นครอบครัวได้เหมือนกัน

678
00:44:04,808 --> 00:44:06,018
โจซี่

679
00:44:06,101 --> 00:44:09,271
พวกเขาสามารถเริ่มต้นสิ่งใหม่ สิ่งที่สดใส
และหวังว่าสักวันหนึ่ง

680
00:44:09,355 --> 00:44:15,569
ครอบครัวทั้งสองฝั่งจะเข้าใจว่านี่คือรักแท้

681
00:44:15,653 --> 00:44:19,573
สุขสันต์วันเกิดแด่เธอ

682
00:44:19,657 --> 00:44:23,994
อาร์ชี่ มาช่วยเป่าเทียนไหม ลูก
มาช่วยเป่าเร็ว เย้

683
00:44:24,078 --> 00:44:26,997
อุ๊ย… เย้!

684
00:44:29,208 --> 00:44:30,542
ยูจีนีมาเที่ยว

685
00:44:31,960 --> 00:44:33,754
(เจ้าหญิงยูจีนี ลูกพี่ลูกน้องของแฮร์รี่)

686
00:44:33,837 --> 00:44:35,547
- เราอยู่ไหนเนี่ย
- เรามาดูซูเปอร์โบว์ล

687
00:44:35,631 --> 00:44:36,840
ซูเปอร์โบว์ล

688
00:44:36,924 --> 00:44:40,010
เธอต้องจับเขาให้ได้ ยูจีนนี จับเขา

689
00:44:40,094 --> 00:44:41,970
- ไม่เอา
- โอ๊ย แย่แล้ว

690
00:44:42,971 --> 00:44:45,224
กางเกงจะหลุดแล้ว

691
00:44:47,226 --> 00:44:48,394
เก่งมาก

692
00:44:51,271 --> 00:44:54,274
แค่ได้เห็นอาร์ชี่วิ่งเล่นในสนามหญ้า
กับรอยยิ้มกว้างๆ นี่…

693
00:44:54,358 --> 00:44:56,360
นี่คือโลกที่เขารู้จัก

694
00:44:56,443 --> 00:44:58,862
เขาอยู่ที่วินเซอร์
ในช่วงห้าเดือนแรกของชีวิต แค่นั้น

695
00:44:59,446 --> 00:45:01,573
ที่นี่คือบ้านสำหรับเขา ที่นี่คือบ้านสำหรับลิลี่

696
00:45:01,657 --> 00:45:03,200
พ่อจะต้องเดินหนีไปแล้ว

697
00:45:04,284 --> 00:45:05,411
และนี่ก็คือบ้านของเรา

698
00:45:07,955 --> 00:45:09,873
ขี่จักรยานบนถนนเลียบหาด

699
00:45:09,957 --> 00:45:13,043
ผมได้ทำกิจกรรมกับลูกๆ
แบบที่ผมไม่มีวันได้ทำในอังกฤษ

700
00:45:24,888 --> 00:45:28,517
(ห้องชุดของเพื่อน นิวยอร์กซิตี
เดือนพฤศจิกายน ปี 2021)

701
00:45:32,771 --> 00:45:35,983
เขากำลังอ่านอีเมลกฎหมายอะไรอยู่แน่ๆ

702
00:45:38,485 --> 00:45:44,450
คดีที่เมแกนฟ้องแอสโซซิเอเต็ด นิวส์เปเปอร์
กินเวลามาแล้วหลายปี

703
00:45:45,701 --> 00:45:49,037
ในช่วงต้นปี 2021 ผู้พิพากษากล่าวว่า

704
00:45:49,121 --> 00:45:51,582
เราไม่จำเป็นต้องพิจารณาคดี
หรือเปิดเผยข้อมูล

705
00:45:51,665 --> 00:45:56,128
เราจะตัดสินคดีเลยและให้เมแกนชนะ”

706
00:45:56,211 --> 00:45:59,590
จากนั้นแอสโซซิเอเต็ดก็อุทธรณ์ ซึ่งก็คาดเดาได้

707
00:45:59,673 --> 00:46:03,761
พวกเราคิดว่าทั้งหมดมันเป็นแค่โอกาส
ที่จะสร้างข่าวที่ล่อคนมาอ่าน

708
00:46:03,844 --> 00:46:07,222
ตอนที่ทั้งหมดนี้เริ่มต้น ฉันยังไม่มีลูก

709
00:46:07,931 --> 00:46:12,478
นี่ฉันให้กำเนิดลูกสองคน
และเสียไปหนึ่ง มันก็ยังไม่จบ

710
00:46:15,481 --> 00:46:18,358
ตอนที่เรากำลังจะไปที่ศาลอุทธรณ์…

711
00:46:19,318 --> 00:46:22,488
สมาชิกอาวุโสในทีมของดยุคแห่งเคมบริดจ์

712
00:46:22,571 --> 00:46:26,617
ออกมาให้การในฐานะพยาน
ซึ่งไม่จำเป็นเลย

713
00:46:26,700 --> 00:46:29,244
(เมแกนเจอปัญหาใหม่เรื่องจดหมายถึงพ่อ
ขณะสำนักพิมพ์เดินหน้าอุทธรณ์)

714
00:46:29,328 --> 00:46:35,125
และมันน่าเศร้า
เพราะไม่มีทางที่เขาจะทำแบบนั้น

715
00:46:35,209 --> 00:46:36,877
ถ้านายจ้างไม่ได้สั่งมา

716
00:46:36,960 --> 00:46:39,922
เดอะเมลออนซันเดย์คอยแต่แก้ต่าง
ด้วยข้ออ้างนี้ที่ว่า

717
00:46:40,005 --> 00:46:42,341
จดหมายนี้ไม่ใช่จดหมายส่วนตัว

718
00:46:42,424 --> 00:46:46,261
เพราะเธอได้ให้อดีตเลขานุการฝ่ายข่าว
ได้ดูฉบับร่าง

719
00:46:46,345 --> 00:46:48,764
และเธอยังส่งข้อความหาเขา

720
00:46:48,847 --> 00:46:51,600
แม้ในระหว่างการส่งข้อความพวกนั้น
เมแกนยังบอกว่า

721
00:46:51,683 --> 00:46:52,976
“แต่ทุกอย่างที่ฉันร่างขึ้น

722
00:46:53,060 --> 00:46:55,479
ฉันก็เข้าใจว่ามันอาจรั่วไหลได้”

723
00:46:56,104 --> 00:46:57,022
เราค่อยจัดการเรื่องนั้นทีหลัง

724
00:46:57,105 --> 00:47:00,108
แต่เราจะจัดการยังไง จะด้วยวิธีไหน…

725
00:47:00,192 --> 00:47:02,236
เขาทำงานให้พี่ชายแฮร์รี่ เหมือน…

726
00:47:02,319 --> 00:47:04,488
แต่นั่น… ฉันรู้

727
00:47:04,571 --> 00:47:07,616
แบบว่า แบบ… นั่นพี่ชายคุณ

728
00:47:07,699 --> 00:47:08,534
ใช่

729
00:47:08,617 --> 00:47:11,787
ฉันจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับพี่ชายคุณ
แต่มันชัดเจนมาก

730
00:47:11,870 --> 00:47:13,622
- มันยังกับว่า…
- ที่มันยิ่งน่า…

731
00:47:13,705 --> 00:47:15,916
มันยิ่งน่ารังเกียจที่พวกเขาพยายามจะปกปิด

732
00:47:16,625 --> 00:47:19,753
เจสัน อดีตผู้ช่วยของเมแกนและแฮร์รี่
แทนที่จะเป็น…

733
00:47:19,837 --> 00:47:23,423
ฉันก็พูดแบบนั้นตลอด ฉันบอกว่า
ทำไมพูดถึงเขาว่าเป็นอดีตผู้ช่วยของเธอ

734
00:47:23,507 --> 00:47:25,050
แต่ไม่ใช่คนที่ทำงานให้พี่ชายคุณ

735
00:47:25,133 --> 00:47:27,427
เพราะแบบนั้น ผมถึงมาอยู่ประเทศอื่นไง

736
00:47:27,970 --> 00:47:30,848
เพราะทีมโฆษกทั้งหมดก็จะแค่…

737
00:47:30,931 --> 00:47:34,643
ชิงดีชิงเด่นกันเอง แต่นี่… นี่คือสัญญา

738
00:47:34,726 --> 00:47:38,564
ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างสองสถาบัน

739
00:47:38,647 --> 00:47:40,065
ที่กำลังพยายามทำให้ดีที่สุด

740
00:47:49,575 --> 00:47:51,201
โอเค ขอบคุณ

741
00:47:56,415 --> 00:47:58,625
เมแกนกำลังปั่นหัวสื่ออยู่หรือเปล่า

742
00:47:58,709 --> 00:48:00,711
ขอบคุณสำหรับข้อความของคุณด้วย

743
00:48:00,794 --> 00:48:03,255
อีอาร์บอกว่า “เมแกนกำลังปั่นหัวสื่อแน่อยู่แล้ว”

744
00:48:03,338 --> 00:48:05,674
ดีกับเธอแล้ว ผมว่า
พวกนั้นก็ปั่นหัวเรามากพอแล้ว”

745
00:48:05,757 --> 00:48:09,469
คริสบอกว่าเธอชอบควบคุมทิศทางเรื่อง

746
00:48:10,637 --> 00:48:11,722
ขอบคุณค่ะ

747
00:48:13,640 --> 00:48:17,227
ผมแค่อยากถามคุณเกี่ยวกับการอุทธรณ์

748
00:48:17,311 --> 00:48:19,855
และความรู้สึกของคุณในเรื่องนี้ รวมทั้งความรู้สึก

749
00:48:19,938 --> 00:48:22,357
ในประเด็นสิทธิ์ความเป็นส่วนตัวเหล่านี้

750
00:48:22,441 --> 00:48:25,235
มันเป็นขั้นตอนที่ลำบาก
แต่ฉันแค่กำลังยืนหยัดเพื่อสิ่งที่ถูกต้อง

751
00:48:25,319 --> 00:48:28,071
ซึ่งฉันคิดว่ามันสำคัญกับทุกสถานการณ์

752
00:48:28,155 --> 00:48:31,116
ไม่ว่าจะเป็นกับคดีนี้หรืออะไรอย่างอื่น
ที่เราได้พูดถึงกันมาในวันนี้

753
00:48:31,199 --> 00:48:33,744
เมื่อถึงจุดหนึ่ง ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหน

754
00:48:33,827 --> 00:48:35,329
เราแยกผิดและถูกได้

755
00:48:35,412 --> 00:48:37,956
เราต้องยืนหยัดเพื่อสิ่งที่ถูกต้อง
และฉันกำลังทำแบบนั้นอยู่

756
00:48:40,918 --> 00:48:42,336
(มอนเตซิโต แคลิฟอร์เนีย
ธันวาคม ปี 2021)

757
00:48:42,419 --> 00:48:44,296
ตอนนี้กำลังจะตีสอง

758
00:48:45,756 --> 00:48:48,884
และเรากำลังโทรหาทีมในสหราชอาณาจักร

759
00:48:49,593 --> 00:48:51,720
เพื่อถามถึงผลการอุทธรณ์

760
00:48:54,806 --> 00:48:57,476
ขอถามสั้นๆ ระหว่างรอเจนนี่โทรมา

761
00:48:58,852 --> 00:48:59,811
คุณรู้สึกยังไง

762
00:48:59,895 --> 00:49:02,773
ฉันแค่รู้สึกคลื่นไส้นิดๆ

763
00:49:02,856 --> 00:49:04,274
ฉันก็ไม่รู้

764
00:49:05,233 --> 00:49:09,863
ฉันรู้ว่าพวกเขามั่นใจ
แต่ฉันแค่อยากให้เรื่องนี้มันจบซะที

765
00:49:17,454 --> 00:49:19,039
เฮ้ ยินดีด้วย

766
00:49:19,122 --> 00:49:21,375
(เจนนี่ อาเฟีย
พาร์ทเนอร์ สำนักงานกฎหมายชิลลิงส์ ลอนดอน)

767
00:49:27,005 --> 00:49:29,299
โอ๊ย เจนนี่ ขอบคุณมากสำหรับ…

768
00:49:29,383 --> 00:49:31,385
- ฉันรู้
- ขอบคุณที่ไม่อ้อมค้อม

769
00:49:31,468 --> 00:49:33,637
ขอบคุณที่ไม่เล่นเกม…

770
00:49:35,222 --> 00:49:36,556
รู้สึกยังไงบ้าง

771
00:49:37,057 --> 00:49:40,352
ไม่รู้สิ ฉันอาจจะไปกินไอศกรีม
ที่คุณส่งมาให้ตอนนี้

772
00:49:40,435 --> 00:49:42,479
ให้ตายสิ เย้

773
00:49:42,562 --> 00:49:44,523
(อิซาเบล - เพื่อน)

774
00:49:44,606 --> 00:49:49,778
นี่เป็นอะไรที่น่ายินดีและตื่นเต้นมาก
ไม่ว่าจะมองมุมไหน

775
00:49:49,861 --> 00:49:51,905
คุณทำได้ คุณด้วย เอช

776
00:49:51,989 --> 00:49:54,408
มุกตลกที่เราล้อกันช่วงนี้

777
00:49:54,491 --> 00:49:57,244
คือเอชจะเป็นเหมือนมิสเตอร์จัสทีซแมน
ผดุงความยุติธรรม

778
00:49:57,327 --> 00:50:01,623
และถ้าเป็นเวอร์ชั่นแคลิฟอร์เนีย
ก็ต้องเป็นคุณชายแห่งความ “ยุติ-ทำ”

779
00:50:03,083 --> 00:50:06,044
เมแกน มาร์เคิล
ได้รับแถลงการณ์ขอโทษตามคำสั่งศาล

780
00:50:06,128 --> 00:50:08,213
บนหน้าหนึ่งแทบลอยด์อังกฤษเมื่อช่วงสุดสัปดาห์นี้

781
00:50:08,296 --> 00:50:12,217
แถลงการณ์จากเมลออนซันเดย์ไร้ซึ่งคำขอโทษ

782
00:50:12,300 --> 00:50:15,220
แต่มีการพูดถึงชัยชนะทางกฎหมายของมาร์เคิล

783
00:50:17,848 --> 00:50:22,894
คำให้การของพยานไม่มีนัยสำคัญเชิงกฎหมาย
สำหรับคดีด้วยประการทั้งปวง

784
00:50:22,978 --> 00:50:27,274
นอกจากพิสูจน์หลายๆ อย่างที่เมแกนได้พูดไป

785
00:50:27,357 --> 00:50:30,485
เกี่ยวกับจดหมายว่า
เธอไม่เคยตั้งใจให้มันถูกนำไปตีพิมพ์

786
00:50:30,569 --> 00:50:35,282
แต่มันถูกฟ้อง
เพราะมันส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเมแกน

787
00:50:35,365 --> 00:50:37,075
และสร้างความเสียหายได้

788
00:50:37,159 --> 00:50:42,622
รายงานข่าวเขียนไปในทางลบเพื่อทำให้ดู
เหมือนจดหมายเป็นของปลอมและเมแกนโกหก

789
00:50:42,706 --> 00:50:43,874
ซึ่งไม่ใช่แน่นอน

790
00:50:43,957 --> 00:50:46,293
อย่างที่ได้พิสูจน์แล้วหลายต่อหลายครั้ง

791
00:50:46,376 --> 00:50:50,088
สื่ออังกฤษมีแรงจูงใจที่จะทำให้เราต้องขึ้นศาล

792
00:50:50,839 --> 00:50:53,216
เพราะพวกเขาทำเงินจากมันได้เป็นกอบเป็นกำ

793
00:50:53,300 --> 00:50:54,885
และมันสร้างสถานการณ์ที่เป็นกระแส

794
00:50:54,968 --> 00:50:56,720
และพวกเขาก็กำลังทำแบบนั้นเปี๊ยบ

795
00:50:56,803 --> 00:50:58,513
ถ้าเราไม่มีทรัพยากรหรือกำลัง

796
00:50:58,597 --> 00:51:02,893
หรือศักยภาพที่จะต่อสู้กับคนพวกนี้
ก็ไม่มีใครทำได้แล้ว

797
00:51:04,227 --> 00:51:07,189
- ฮัลโหล
- ไงจ๊ะ

798
00:51:07,272 --> 00:51:08,190
ขอบคุณเวนดี้ ดีใจที่ได้เจอค่ะ

799
00:51:08,273 --> 00:51:09,649
ยินดีค่ะ ดีใจที่ได้เจอค่ะ

800
00:51:09,733 --> 00:51:12,569
- เดินออกไปทางขวา จะเจอทุกคนค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

801
00:51:13,361 --> 00:51:14,863
- หวัดดี!
- หวัดดีครับ ทุกคน

802
00:51:14,946 --> 00:51:16,239
โอเค มันเหมือนแต่ละตอน…

803
00:51:16,323 --> 00:51:18,992
ทุกคนแต่งตัวกันจัดเต็มเลย
ดีนะที่ผมไม่ได้ใส่ยีนส์

804
00:51:19,076 --> 00:51:20,285
หวัดดี

805
00:51:20,368 --> 00:51:23,830
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง และทุกปีในวันปีใหม่

806
00:51:23,914 --> 00:51:26,875
เธอจะเดินไปรอบโต๊ะ
และถามคนที่นั่งทานอาหารเย็นว่า

807
00:51:26,958 --> 00:51:29,920
"ขอหนึ่งคำให้ปีนี้"

808
00:51:31,088 --> 00:51:33,298
ตอนฉันได้ยินแบบนั้นครั้งแรกเมื่อสามปีก่อน

809
00:51:33,381 --> 00:51:35,717
“คำของฉันคืออะไรนะ ไม่เอาปณิธาน
หนึ่งคำ"

810
00:51:35,801 --> 00:51:36,718
แล้วฉันก็คิด

811
00:51:37,803 --> 00:51:40,764
คำของฉันคือความสงบ
ต้องเป็นคำนี้แหละ ฉันอยากได้ความสงบ

812
00:51:40,847 --> 00:51:43,850
แล้วฉันก็คิดว่าไม่ได้
จะสงบได้ไงถ้าปราศจากความจริง

813
00:51:44,351 --> 00:51:46,019
คำของฉันสำหรับปีนั้นคือความจริง

814
00:51:46,103 --> 00:51:48,396
- สุขสันต์วันเทศกาลค่ะ
- สุขสันต์วันเทศกาลครับ

815
00:51:48,480 --> 00:51:51,900
- ขอบคุณ ทุกคน
- ดื่มครับ ทุกคน ดื่มๆ

816
00:51:51,983 --> 00:51:52,859
ริค ตานายแล้ว

817
00:51:52,943 --> 00:51:56,279
แล้วพอปีถัดมา เกมเดิมมาอีกแล้ว

818
00:51:56,363 --> 00:51:57,405
เราได้ตีแผ่ความจริง

819
00:51:57,489 --> 00:51:59,491
สุดท้ายคนจะได้รู้ความจริงบ้างแล้ว

820
00:52:00,033 --> 00:52:03,954
แต่มันก็ยังไม่ให้ความสงบกับเรา
มันเหมือนว่าฉันต้องเลือกคำว่าสงบ

821
00:52:04,871 --> 00:52:07,332
และตอนนั้นเองที่ฉันแค่ต้องการความสงบ

822
00:52:07,415 --> 00:52:11,211
ส่วนหนึ่งของความสงบ
สำหรับฉันคือการทวงคืน

823
00:52:11,294 --> 00:52:14,798
พอเราได้สูญเสียตัวตนของเราไปมากมาย…

824
00:52:15,799 --> 00:52:19,636
การได้สิ่งนั้นกลับคืนมายังรวมถึงความสัมพันธ์

825
00:52:19,719 --> 00:52:23,682
ทั้งมิตรภาพ
และสิ่งต่างๆ ที่ยึดเหนี่ยวตัวตนเราเอาไว้

826
00:52:27,978 --> 00:52:30,397
แอชลีห์เป็นส่วนสำคัญของสิ่งนั้นในชีวิตฉัน

827
00:52:32,482 --> 00:52:37,154
แล้วเธอก็กลับมาในชีวิตฉันเมื่อปลายปีที่แล้ว

828
00:52:37,237 --> 00:52:38,655
สวัสดี

829
00:52:38,738 --> 00:52:42,534
สวัสดี ไงจ๊ะสาวน้อย

830
00:52:43,201 --> 00:52:44,828
ฉันส่งข้อความหาเธอ

831
00:52:44,911 --> 00:52:46,246
หวัดดี ขอบใจจ้ะ หนูทำอะไรคะ

832
00:52:46,329 --> 00:52:50,625
และเธอก็ดีใจ
ทันทีที่เราได้กลับมาติดต่อกัน

833
00:52:50,709 --> 00:52:52,627
คิดถึงจังเลย ตัวโตนะเราเนี่ย

834
00:52:53,879 --> 00:52:56,506
เก่งมาก กำลังทำมัฟฟินซูคินี่เหรอ ลูก

835
00:52:56,590 --> 00:52:58,550
ฉันอยู่ที่นั่นตอนคริสต์มาส

836
00:52:58,633 --> 00:53:00,635
- อะไร…
- ทีนี้ปาดด้านข้างลงไปด้วย

837
00:53:00,719 --> 00:53:01,595
ผสมทุกอย่างให้เข้ากัน

838
00:53:01,678 --> 00:53:06,474
ฉันพลาดช่วงเวลาในชีวิตอาร์ชี่ไปเยอะเลย
แต่มันก็ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นมากนัก

839
00:53:06,558 --> 00:53:11,521
ฉันคิดว่าเราเหมือนมีสิ่งที่ผูกพันกันในทันที

840
00:53:13,398 --> 00:53:16,943
ได้มาสัมผัสช่วงเวลาที่พวกเขาเติบโต…

841
00:53:18,195 --> 00:53:22,324
รู้สึกเหมือนว่าฉันอยู่ในชีวิตพวกเขา
และที่ผ่านมามันก็ดีมาก

842
00:53:22,407 --> 00:53:24,326
- มีตรงนี้อีก
- อุ๊ย มีมะเขือเทศด้วย

843
00:53:24,409 --> 00:53:26,203
- ตรงนี้ก็มีอีก
- มะเขือเทศของหนูไง

844
00:53:26,286 --> 00:53:28,872
ดูลูกนี้สิ ใหญ่มากๆ

845
00:53:28,955 --> 00:53:31,875
แต่สิ่งที่งดงามก็คืออิสรภาพ

846
00:53:31,958 --> 00:53:34,544
ที่ได้มีช่วงเวลาของครอบครัว
อย่างเสรีในโลกใบนี้

847
00:53:34,628 --> 00:53:39,132
เดี๋ยวเราจะได้ดูม้ากันนะ เย้

848
00:53:39,216 --> 00:53:43,595
และฉันอยากให้ลูกๆ ของเรา
ทำแบบนั้นได้ เดินทางท่องเที่ยวได้

849
00:53:43,678 --> 00:53:49,226
และตกหลุมรักน่ะค่ะ
ฉันแค่อยากให้พวกเขามีความสุข

850
00:53:56,900 --> 00:54:00,779
โลกที่พวกเขาเห็นคือโลกที่ผมอยากให้มันเป็น

851
00:54:01,863 --> 00:54:02,697
ไม่ห่วงเรื่อง…

852
00:54:02,781 --> 00:54:04,991
พวกเขาไม่ต้องห่วงเรื่องอะไรที่เราห่วง

853
00:54:08,745 --> 00:54:10,705
- ลูกบอล
- ลูกบอล

854
00:54:12,707 --> 00:54:14,459
- เอาอีกไหม
- เอาอีก

855
00:54:44,698 --> 00:54:48,994
ชีวิตของคุณตอนอยู่กับสถาบัน
มีอะไรที่คุณคิดถึงไหมคะ

856
00:54:49,077 --> 00:54:50,954
ก็มีนะ ผมคิดถึง…

857
00:54:51,037 --> 00:54:54,916
งานสังสรรค์ครอบครัวแปลกๆ
เวลาเราถูกต้อนมารวมอยู่ในที่เดียวกัน

858
00:54:55,000 --> 00:55:00,588
ในบางช่วงเวลาของปี นั่นแหละที่ผมคิดถึง

859
00:55:00,672 --> 00:55:04,342
การเป็นส่วนหนึ่งของสถาบัน
หมายถึงว่าผมอยู่ในสหราชอาณาจักร

860
00:55:04,426 --> 00:55:06,678
เพราะงั้นผมคิดถึงที่นั่น คิดถึงเพื่อนๆ

861
00:55:06,761 --> 00:55:10,098
ผมเสียเพื่อนสองสามคนจากเรื่องที่เกิดขึ้นด้วย

862
00:55:10,181 --> 00:55:12,892
ผมมาที่นี่เพราะผมเปลี่ยนไป

863
00:55:12,976 --> 00:55:16,354
ผมเปลี่ยนไปถึงจุดที่
ผมหลุดออกจากสภาพแวดล้อมเดิมๆ

864
00:55:16,438 --> 00:55:19,607
มันเลยทำให้ที่นี่เป็นที่ที่ยังไงก็ต้องมา

865
00:55:20,275 --> 00:55:22,319
มันเป็นหนึ่งในสถานที่ที่ผมคิดว่าแม่

866
00:55:22,402 --> 00:55:24,404
น่าจะได้ลงเอยมาใช้ชีวิตอยู่ด้วย

867
00:55:25,363 --> 00:55:26,406
ผมว่างั้นนะ

868
00:55:58,104 --> 00:56:02,984
แฮร์รี่มักจะมองหาชีวิตที่เรียบง่ายอยู่เสมอ

869
00:56:06,404 --> 00:56:10,825
แบบที่เหมือนคนทั่วไป สามีภรรยา

870
00:56:10,909 --> 00:56:12,369
มีลูกสองคน หมาสองตัว

871
00:56:13,787 --> 00:56:17,916
คิดว่าจะกินอะไรเป็นมื้อเย็น แล้วก็…

872
00:56:17,999 --> 00:56:20,919
พรุ่งนี้ต้องทำอะไรบ้าง

873
00:56:21,002 --> 00:56:24,339
ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ปกติในชีวิตเดิมของเขา

874
00:56:26,549 --> 00:56:27,759
บ้านแสนรัก

875
00:56:33,598 --> 00:56:34,933
บางครั้งผมก็โกรธ

876
00:56:35,016 --> 00:56:37,602
แต่ผมคงไม่ได้โกรธขนาดนั้น

877
00:56:37,685 --> 00:56:41,189
เพราะผมรู้สึกว่าที่จริง
ผมและเราอยู่ในที่ที่ควรอยู่แล้ว

878
00:56:45,777 --> 00:56:47,487
เรามาถึงอีกฝั่งแล้ว

879
00:56:50,073 --> 00:56:53,493
มันน่าทึ่งเมื่อคิดว่าทุกอย่าง
เวียนมาบรรจบกันในแบบที่เราไม่คาดคิด

880
00:56:54,494 --> 00:56:57,372
ฉันกล่าวสุนทรพจน์ในคืนวันแต่งงานของเรา

881
00:56:57,455 --> 00:56:59,999
ซึ่งคงถือว่าแปลกสำหรับเจ้าสาวในอังกฤษ

882
00:57:00,083 --> 00:57:00,959
แปลกมาก

883
00:57:01,042 --> 00:57:03,920
ฉันยังเก็บไว้ในมือถือ อ่านให้ฟังได้นะ
ฉันควรอ่านไหม

884
00:57:04,003 --> 00:57:05,171
อยู่ในมือถือคุณเหรอ

885
00:57:07,090 --> 00:57:08,883
- ฉันจะอ่านได้ไหมนะ
- ลองดูสิ

886
00:57:11,803 --> 00:57:14,556
“สำหรับเหตุผลที่ฉันต้องพูดในคืนนี้

887
00:57:14,639 --> 00:57:17,058
อย่างแรกเลย ฉันไม่ได้พูดมานานแล้ว”

888
00:57:17,684 --> 00:57:19,185
ตรงนั้นคนหัวเราะกันใหญ่

889
00:57:19,894 --> 00:57:22,063
“แต่ที่จริงฉันอยากแบ่งปันเรื่องราว

890
00:57:22,147 --> 00:57:25,775
เรื่องที่ฉันเขียนเกี่ยวกับผู้ชายที่ฉันรัก
และเล่าว่าเราเจอกันยังไง

891
00:57:26,401 --> 00:57:29,571
เรามาเรียกมันว่า “เทพนิยายยุคใหม่” กัน

892
00:57:30,780 --> 00:57:35,869
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กสาวจากแอลเอ
บางคนเรียกเธอว่าดาราสาว

893
00:57:38,997 --> 00:57:40,373
และก็มีหนุ่มจากลอนดอน

894
00:57:41,916 --> 00:57:43,918
บางคนเรียกเขาว่าเจ้าชาย

895
00:57:48,173 --> 00:57:50,717
คนพวกนั้นไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้

896
00:57:51,259 --> 00:57:55,680
เพราะนี่เป็นเรื่องราวความรักของเด็กหนุ่ม
และเด็กสาวที่ถูกลิขิตให้มาร่วมชีวิตกัน

897
00:57:59,601 --> 00:58:03,897
พวกเขาเจอกันวันที่ 3 ก.ค. 2016 ในลอนดอน
และพวกเขาก็หัวเราะคิกคักกันไม่หยุด

898
00:58:06,691 --> 00:58:08,151
รุ่งขึ้นพวกเขานัดกันครั้งที่สอง

899
00:58:08,234 --> 00:58:10,487
เขาหิ้วคัพเค้กมาให้
เพราะเป็นวันชาติของสหรัฐฯ

900
00:58:11,237 --> 00:58:14,657
“การฉลองที่หวานอมขมกลืน” เขาบอก
จริงๆ แล้วก็การเหน็บแนม

901
00:58:14,741 --> 00:58:17,285
ประเทศของเธอ
ได้รับอิสรภาพจากประเทศของเขา

902
00:58:17,368 --> 00:58:20,580
แต่ในช่วงเวลานั้น พวกเขารู้ว่า
พวกเขาไม่อยากเป็นอิสระจากกันและกัน

903
00:58:22,582 --> 00:58:23,791
(ฉันอยากจับมือคุณตอนนี้จัง)

904
00:58:23,875 --> 00:58:27,295
(นี่เค็มเกินไป อย่าใส่เกลือเพิ่มสิ
ขอโทษ รักนะ)

905
00:58:27,378 --> 00:58:30,215
“หลังหนึ่งเดือนของการคบหาดูใจระยะไกล

906
00:58:30,298 --> 00:58:32,759
พวกเขาไปลงเอย
ในความเงียบงันของบอตสวานา

907
00:58:37,222 --> 00:58:40,016
และท่ามกลางความกังวลชั่วขณะที่คืบคลานเข้ามา

908
00:58:40,099 --> 00:58:43,645
พวกเขามองหน้ากัน และคิดว่า
'เอาเถอะโลก พวกเราพร้อมลุยสักตั้งแล้ว'

909
00:58:50,693 --> 00:58:53,488
พวกเขาจะได้รักกัน
ทำสวน เดินทาง และหัวเราะ

910
00:58:53,571 --> 00:58:56,199
และสะสมไมล์จากเที่ยวบินได้มากกว่าคู่รักคู่ไหนๆ

911
00:58:57,992 --> 00:59:01,704
และเมื่อกระแสน้ำเชี่ยวกราก
พวกเขากอดกันแน่นขึ้น

912
00:59:01,788 --> 00:59:05,708
'ไม่มีอะไรแยกเราจากกันได้' พวกเขาจะบอก
'เพราะรักครั้งนี้ เธอเป็นนักสู้'

913
00:59:07,502 --> 00:59:10,463
ฉันชื่นชม เคารพและให้เกียรติคุณ ที่รักของฉัน

914
00:59:10,547 --> 00:59:15,885
สำหรับครอบครัวที่เราจะสร้างร่วมกัน
และเรื่องรักของเราที่จะคงอยู่ไปชั่วนิรันดร์”

915
00:59:17,595 --> 00:59:20,431
เธอชอบขึ้นเขาแต่เกลียดตอนลง

916
00:59:21,558 --> 00:59:22,684
อีกไม่ไกลแล้ว

917
00:59:22,767 --> 00:59:23,851
อะไรนะ

918
00:59:26,354 --> 00:59:30,567
“ดังนั้น ฉันขอเชิญทุกท่านยกแก้ว
แด่ความเชื่อมั่นอันน่าทึ่ง

919
00:59:30,650 --> 00:59:36,364
เพราะบัดนี้ชีวิตได้เริ่มต้น และแด่การรับรู้
ชั่วนิรันดร์ว่าเหนือสิ่งอื่นใดนั้น ความรักย่อมมีชัย”

920
01:00:16,988 --> 01:00:23,870
(เจสัน คนอฟปฏิเสธที่จะแสดงความเห็น
เกี่ยวกับเนื้อหาในซีรีส์นี้)

921
01:01:59,799 --> 01:02:02,760
คำบรรยายโดย เอมวลี อัศวเปรม