1
00:00:01,751 --> 00:00:03,962
มหาลัยในโตเกียวเหรอ

2
00:00:04,045 --> 00:00:07,298
ก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ทําไมถึงอยากเรียนที่นั่นล่ะ

3
00:00:09,009 --> 00:00:10,927
บริษัทผลิตสื่อเนี่ยนะ

4
00:00:11,010 --> 00:00:14,389
แกอยากทํางานประเภทนั้นจริงๆ เหรอ

5
00:00:15,223 --> 00:00:19,352
จงหาความฝันซะ อากิระ
ฝันให้ยิ่งใหญ่เท่าที่ใจต้องการ

6
00:00:19,978 --> 00:00:24,023
คนที่ไม่มีความฝันก็ไม่ต่างอะไรกับแมงกะพรุน

7
00:00:24,774 --> 00:00:26,359
อย่างพ่อจะไปรู้อะไร

8
00:00:27,360 --> 00:00:28,945
ทีพ่อยังเป็นแค่...

9
00:00:29,821 --> 00:00:31,573
ชาวไร่ในชนบท

10
00:02:03,164 --> 00:02:06,376
เย่ เราใกล้ถึงบ้านเกิดของอากิระแล้ว

11
00:02:06,459 --> 00:02:09,045
หวังว่าคุณพ่อคุณแม่ของคุณจะปลอดภัยนะคะ

12
00:02:09,129 --> 00:02:10,296
ไม่เป็นไรน่า

13
00:02:10,380 --> 00:02:12,882
พ่อแม่ผมไม่เป็นอะไรไปง่ายๆ หรอก

14
00:02:12,966 --> 00:02:16,427
ฉันต้องแนะนําตัวกับพวกท่าน
ในฐานะเพื่อนซี้ของนาย

15
00:02:16,511 --> 00:02:18,638
เดี๋ยวเปิดฉากด้วยมุกเด็ดๆ

16
00:02:18,721 --> 00:02:21,641
แล้วแก้ผ้าโชว์ให้ประทับใจไม่รู้ลืม

17
00:02:22,308 --> 00:02:25,186
ไม่ได้กลับไปเยี่ยมพ่อแม่มาสามปีแล้วสินะ

18
00:02:25,728 --> 00:02:28,022
ไม่ได้กังวลอยู่ใช่ไหม

19
00:02:28,106 --> 00:02:30,275
เปล่านะ ไม่เลยสักนิด

20
00:02:31,401 --> 00:02:34,863
ที่จริงคงน่ากระอักกระอ่วนแหงๆ

21
00:02:36,239 --> 00:02:39,826
พอลาออกจากงานมาแล้วแบบนี้
ไม่รู้เลยว่าจะพูดยังไงดีตอนเจอกัน

22
00:02:39,909 --> 00:02:40,743
คุณอากิระ

23
00:02:47,959 --> 00:02:48,960
อะไรกันเนี่ย

24
00:02:50,128 --> 00:02:51,337
เดี๋ยวไปดูก่อนนะครับ

25
00:02:59,012 --> 00:03:00,346
ซอมบี้

26
00:03:00,930 --> 00:03:03,933
หมู่บ้านนายทะลุอุโมงค์นี้ไปใช่ไหม

27
00:03:04,017 --> 00:03:06,603
- คงไม่ใช่ว่า...
- พวกชาวบ้านกลายเป็น...

28
00:03:07,645 --> 00:03:12,275
ไม่หรอก ไม่รู้จักใครในนั้นเลยสักคน

29
00:03:19,032 --> 00:03:21,784
ยังไงก็เถอะ ในเมื่อเราลอดอุโมงค์ไปไม่ได้

30
00:03:21,868 --> 00:03:23,870
ก็ไปต่อได้แค่อีกทางเดียวเท่านั้น

31
00:03:24,537 --> 00:03:27,457
เราจะเดินลัดป่าแล้วข้ามเขาไป

32
00:03:39,219 --> 00:03:40,386
ไม่ต้องห่วงหรอก

33
00:03:42,263 --> 00:03:45,141
ทางเข้าออกอุโมงค์ถูกปิดตายไว้หมดแล้ว

34
00:03:45,808 --> 00:03:50,438
พวกเขาคงสกัดซอมบี้จากในเมืองเอาไว้ได้

35
00:03:50,647 --> 00:03:53,358
พวกชาวบ้านต้องปลอดภัยแน่ๆ

36
00:03:55,777 --> 00:03:58,154
- เสียงร้อง
- มาจากไหนน่ะ

37
00:04:00,448 --> 00:04:02,158
หลบไป!

38
00:04:02,450 --> 00:04:03,785
หมูป่าซอมบี้เรอะ

39
00:04:03,868 --> 00:04:04,702
หมอบลงค่ะ

40
00:04:05,578 --> 00:04:07,205
ตายซะเถอะ!

41
00:04:15,964 --> 00:04:17,548
ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ

42
00:04:19,592 --> 00:04:22,387
เฮ้อ พวกเธอช่วยฉันไว้จริงๆ นะเนี่ย

43
00:04:22,470 --> 00:04:25,807
ฉันชื่อคุมาโนะ มาซารุ ยินดีที่ได้รู้จักนะ

44
00:04:28,518 --> 00:04:31,354
คุณคุมาโนะมาทําอะไรกลางป่าแบบนี้เหรอครับ

45
00:04:31,521 --> 00:04:35,108
ถามได้ ก็พวกปิศาจเดินกันให้ควั่กเต็มเมือง

46
00:04:35,275 --> 00:04:38,987
ฉันเลยต้องหาที่ปลอดภัยแล้วมาลงเอยอยู่ที่นี่น่ะสิ

47
00:04:39,070 --> 00:04:41,614
แต่ก็ไม่คิดว่าจะเจอหมูป่าปิศาจนั่นหรอกนะ

48
00:04:41,990 --> 00:04:45,410
ที่ไหนก็เป็นบ้านของเราได้ทั้งนั้น ฉันเข้าใจค่ะ

49
00:04:45,660 --> 00:04:48,746
แต่ก็ไม่น่าจะอาศัยอยู่กลางป่าได้หรอกนะ

50
00:04:53,209 --> 00:04:54,502
นี่มัน...

51
00:04:54,585 --> 00:04:55,712
หรือว่า...

52
00:04:55,920 --> 00:04:58,339
บ้านต้นไม้ยังไงล่ะ

53
00:04:58,423 --> 00:05:01,592
เห็นอย่างนี้ ฉันก็เป็นช่างไม้ฝีมือดีเชียวนะ

54
00:05:02,010 --> 00:05:04,304
ถึงไม่มีบ้านก็ไม่มีปัญหา ก็สร้างขึ้นมาซะเลยไง

55
00:05:06,055 --> 00:05:07,765
จากสถานการณ์ที่ผ่านมา...

56
00:05:07,849 --> 00:05:08,891
(23. สร้างบ้านต้นไม้)

57
00:05:08,975 --> 00:05:10,476
ช่างไม้ชาวญี่ปุ่น

58
00:05:10,560 --> 00:05:12,645
เจ้านี่คือต้นโอ๊ก

59
00:05:13,396 --> 00:05:18,234
ต้นโอ๊กมีกิ่งก้านใหญ่หนา
ก็เลยเหมาะจะใช้เป็นต้นหลัก

60
00:05:18,401 --> 00:05:20,236
พวกต้นไม้ทางใต้ผุง่ายเกินไป

61
00:05:20,320 --> 00:05:23,364
แต่เจอต้นไม้ของภาคเหนือได้ในแถบนี้

62
00:05:23,448 --> 00:05:25,199
ที่นี่เป็นป่าชั้นยอดที่หาได้ยาก

63
00:05:25,283 --> 00:05:27,618
ที่ถือว่าพิเศษระดับโลกเชียวนะ

64
00:05:27,702 --> 00:05:31,831
คุณคุมาโนะครับ กว่าจะสร้างบ้านเสร็จ
อาจจะมีหมูป่าซอมบี้มาโจมตีอีกก็ได้

65
00:05:31,914 --> 00:05:35,168
งานที่ต้องแข่งกับเวลาแบบนี้
ถ้ามีคนช่วยจะดีกว่าไหมครับ

66
00:05:35,251 --> 00:05:37,003
เอ่อ ก็จริงนะ

67
00:05:37,086 --> 00:05:40,465
เราก็กําลังแข่งกับเวลาเพื่อไปดูว่า
พ่อแม่นายปลอดภัยหรือเปล่าไม่ใช่หรือไง

68
00:05:40,548 --> 00:05:43,843
คุณจะเมินคนที่กําลังเดือดร้อนได้ลงคอเลยเหรอ

69
00:05:43,926 --> 00:05:46,095
หัดมีน้ําใจบ้างสิครับ คุณชิซุกะ

70
00:05:46,220 --> 00:05:50,475
ฐานทัพลับของเราเอง ให้เรากางปีกสยาย
โดยไม่ต้องแยแสโลกเบื้องล่าง

71
00:05:50,558 --> 00:05:52,268
สิ่งก่อสร้างที่รวมกับธรรมชาติ

72
00:05:52,351 --> 00:05:54,645
สถานที่ที่เราจะได้ซึมซับพลังของต้นไม้

73
00:05:54,729 --> 00:05:56,522
จะออกแบบยังไงก็ได้อย่างไร้ขีดจํากัด

74
00:05:56,606 --> 00:05:58,900
ขุมทรัพย์แห่งจินตนาการและความเพลิดเพลิน

75
00:05:58,983 --> 00:06:01,194
บ้านในฝันกลางอากาศ

76
00:06:01,277 --> 00:06:02,653
บ้านต้นไม้

77
00:06:02,737 --> 00:06:07,992
ได้ไหม ไหนๆ เราก็เกิดมาแค่หนเดียวเนอะ
ขอสร้างบ้านต้นไม้ด้วยมือตัวเองสักครั้งนะ

78
00:06:08,076 --> 00:06:09,619
ไอเดียโคตรแจ่มเลย

79
00:06:10,495 --> 00:06:14,457
ก็ไม่เข้าใจสักเท่าไหร่ แต่ขอฝากด้วยก็แล้วกันนะ

80
00:06:18,002 --> 00:06:19,837
{\an8}(ไว้วางใจ - เสน่หา - เปิดเผย)

81
00:06:19,921 --> 00:06:21,631
เสน่หา ความเห็นใจ

82
00:06:21,756 --> 00:06:23,758
จริงๆ เลยนะ ทําไมพวกผู้ชายนี่ช่าง...

83
00:06:23,841 --> 00:06:24,884
เสร็จแล้ว

84
00:06:26,302 --> 00:06:27,303
สายยางเหรอ

85
00:06:27,386 --> 00:06:31,140
การวัดระนาบระหว่างต้นไม้
ด้วยตาเปล่าเป็นเรื่องยาก

86
00:06:31,224 --> 00:06:34,352
ก็เลยวัดด้วยการดูระดับน้ําในสายยางไงล่ะ

87
00:06:35,770 --> 00:06:36,771
สุดยอด

88
00:06:36,854 --> 00:06:38,606
อย่างนี้นี่เอง จริงด้วยเนอะ

89
00:06:38,689 --> 00:06:41,943
ตอนดูด้วยตาเปล่าแล้วเหมือนจะเท่ากัน
แต่ดูผิดไปลิบลับเลย

90
00:06:42,401 --> 00:06:45,321
ถ้าตอกตะปูกับน็อตได้ตรงตําแหน่ง

91
00:06:45,404 --> 00:06:46,989
ก็จะไม่ทําให้ต้นไม้เสียหาย

92
00:06:47,865 --> 00:06:48,866
- งี้นี่เอง
- งี้นี่เอง

93
00:06:48,950 --> 00:06:51,369
ควรเว้นช่องว่างระหว่างแผ่นไม้สักห้าเซนติเมตร

94
00:06:51,452 --> 00:06:53,496
ใบไม้ที่ร่วงลงมาจะได้ไม่ติดอยู่ในซอก

95
00:06:53,579 --> 00:06:54,622
- เข้าใจละ
- เข้าใจละ

96
00:06:54,705 --> 00:06:58,626
บ้านต้นไม้มีวิธีสร้างแตกต่างกันไป
ตามต้นไม้แต่ละต้น

97
00:06:58,709 --> 00:07:01,963
ต้นไม้จะบอกเราเองว่าต้องสร้างยังไง

98
00:07:02,046 --> 00:07:03,631
และจะออกมาเป็นบ้านแบบไหน

99
00:07:04,215 --> 00:07:07,510
ถ้าไม่เข้าใจอะไรก็ถามป่าซะ

100
00:07:07,593 --> 00:07:08,469
ป่าเหรอครับ

101
00:07:09,428 --> 00:07:10,430
ใช่แล้ว

102
00:07:11,013 --> 00:07:13,850
รากฐานของบ้านต้นไม้ก็คือตัวต้นไม้

103
00:07:13,933 --> 00:07:16,853
ถ้าต้นหลักเฉาตาย บ้านก็ตั้งอยู่ไม่ได้

104
00:07:17,520 --> 00:07:21,941
เวลานึกถึงต้นไม้สักต้น
จงนึกถึงต้นไม้ต้นอื่นๆ กับผืนดินโดยรอบด้วย

105
00:07:22,024 --> 00:07:26,779
พอทําเช่นนั้นได้ เราก็จะเริ่มใส่ใจป่าทั้งหมด

106
00:07:27,530 --> 00:07:31,033
และนั่นคือวิธีที่ทําให้เราได้ยินเสียงของป่า

107
00:07:39,208 --> 00:07:43,087
รู้สึกเหมือนเพิ่งได้เรียนรู้
เรื่องที่ลึกซึ้งสุดๆ เลยแฮะ

108
00:07:44,630 --> 00:07:48,801
เวลานึกถึงต้นไม้สักต้น
จงนึกถึงต้นไม้ต้นอื่นๆ กับผืนดินโดยรอบด้วย

109
00:07:48,885 --> 00:07:52,555
พอทําเช่นนั้นได้ เราก็จะเริ่มใส่ใจป่าทั้งหมด

110
00:07:53,556 --> 00:07:56,559
และนั่นคือวิธีที่ทําให้เราได้ยินเสียงของป่า

111
00:07:59,687 --> 00:08:00,688
หมายความว่า

112
00:08:01,439 --> 00:08:05,276
ถ้าเรานึกถึงตัวเองกับคนอื่นๆ รอบตัวเรา

113
00:08:06,110 --> 00:08:08,946
เราก็จะเริ่มใส่ใจโลกทั้งใบเลยหรือเปล่านะ

114
00:08:10,281 --> 00:08:13,951
งั้นพอถึงวันที่เราได้ยินเสียงของโลกบ้าง

115
00:08:15,369 --> 00:08:19,123
เราจะเขียนอะไรลงในลิสต์สิ่งที่อยากทํากันนะ

116
00:08:21,042 --> 00:08:24,587
รู้ไหม เธอนี่เก่งใช้ได้เลยนะเนี่ย

117
00:08:24,670 --> 00:08:27,340
หา จริงเหรอครับ ขอบคุณมากครับ

118
00:08:27,423 --> 00:08:31,052
ผมฝันอยากมีบ้านต้นไม้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว

119
00:08:32,386 --> 00:08:33,846
ได้ยินแบบนั้นก็ดีใจนะ

120
00:08:33,930 --> 00:08:35,264
จะว่าไปแล้ว

121
00:08:35,348 --> 00:08:39,602
ลูกชายฉันเองก็เคยรบเร้า
ให้ฉันสร้างบ้านต้นไม้ให้สมัยเขาเด็กๆ

122
00:08:39,685 --> 00:08:40,520
อ๋อ

123
00:08:40,603 --> 00:08:42,605
แล้วตอนนี้ลูกชายคุณอยู่ไหนเหรอครับ

124
00:08:47,652 --> 00:08:48,694
คุณคุมาโนะ

125
00:08:50,071 --> 00:08:54,116
ลูกชายฉันโดนเมียฉันกัดต่อหน้าต่อตาฉัน

126
00:08:55,076 --> 00:08:58,079
ฉันก็เลยต้องจัดการพวกเขาด้วยมือตัวเอง

127
00:08:58,955 --> 00:09:00,581
ฉันเคยคิดนะว่าจะมีเวลา

128
00:09:00,665 --> 00:09:05,878
ให้สร้างบ้านต้นไม้กับลูกชาย
ตอนที่เขาโตแล้วและฉันเกษียณแล้วได้

129
00:09:06,754 --> 00:09:10,758
คนชอบพูดกันว่า
เราพร้อมจะตอบแทนคุณพ่อแม่เมื่อสายเกินไป

130
00:09:11,926 --> 00:09:15,137
แต่ดันกลายเป็นตรงกันข้ามกันซะได้

131
00:09:17,431 --> 00:09:18,391
โทษที

132
00:09:23,813 --> 00:09:27,400
ผมจะช่วยคุณเอง
มาสร้างบ้านให้เสร็จด้วยกันนะครับ

133
00:09:29,652 --> 00:09:30,778
ขอบใจนะ

134
00:09:31,988 --> 00:09:34,991
เอาละ อีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว

135
00:09:35,074 --> 00:09:37,034
มาทุ่มสุดตัวกันเลยเถอะ

136
00:09:42,748 --> 00:09:47,253
บ้านต้นไม้สร้างเสร็จแล้ว

137
00:09:47,336 --> 00:09:50,673
บ้านเจ๋งสุดยอดไปเลยโว้ย

138
00:09:51,257 --> 00:09:53,843
อาหารกระป๋องนี่อร่อยมากเลยค่ะ

139
00:09:53,926 --> 00:09:56,429
คิดถูกจริงๆ ที่โกยมาจากร้าน

140
00:09:56,512 --> 00:09:58,431
(23. สร้างบ้านต้นไม้)

141
00:09:59,390 --> 00:10:01,934
คุณคุมาโนะ ดีใจที่ได้ร่วมงานกับคุณนะครับ

142
00:10:02,018 --> 00:10:04,520
ฉันจะอยู่ในป่านี่

143
00:10:04,604 --> 00:10:07,607
ถ้าเดือดร้อนอะไรก็มาเรียกได้เลย
แล้วฉันจะช่วยเธอเอง

144
00:10:07,690 --> 00:10:08,691
ครับ

145
00:10:08,774 --> 00:10:10,568
แปลกจังนะ

146
00:10:10,651 --> 00:10:14,071
นึกว่านายจะบอกว่า
"ได้ค้างคืนในบ้านต้นไม้แล้ว" ซะอีก

147
00:10:14,155 --> 00:10:15,072
คือว่า...

148
00:10:18,784 --> 00:10:23,247
ผมรู้สึกอยากเห็นหน้าพ่อแม่ขึ้นมา
มากๆ เลยน่ะครับ

149
00:10:32,632 --> 00:10:33,674
เกือบไปแล้ว

150
00:10:33,758 --> 00:10:36,844
ไม่มีทางอื่นให้ไปได้หรือไง อากิระ

151
00:10:36,927 --> 00:10:39,472
ที่นี่เคยมีฉายาว่า "หุบเขากินคน"

152
00:10:39,555 --> 00:10:41,307
เพราะมีคนตายไปมากมายที่นี่

153
00:10:41,390 --> 00:10:46,270
นี่เป็นเส้นทางเดียวให้ใช้เข้าออกหมู่บ้าน
จนกระทั่งมีการเปิดใช้อุโมงค์

154
00:10:47,104 --> 00:10:50,024
ว่ากันว่าหมู่บ้านฉันก่อตั้งขึ้น
เพื่อใช้เป็นอาณานิคมนักโทษ

155
00:10:50,107 --> 00:10:54,278
เพราะมีภูเขาสูงชันกับหุบเหวล้อมรอบ
ไม่ต่างอะไรจากเกาะร้างบนแผ่นดิน

156
00:10:55,363 --> 00:10:56,280
ระวัง

157
00:10:56,781 --> 00:10:58,741
ข้ามพ้นจนได้วุ้ย

158
00:10:58,824 --> 00:11:02,203
นายนี่โตมาในที่ที่สุดยอดเลยแฮะ

159
00:11:02,286 --> 00:11:04,372
เชื่อไหมว่าสมัยเด็กผมเองก็ซนสุดยอดเลย

160
00:11:04,455 --> 00:11:05,456
เออ ไม่บอกก็เชื่อย่ะ

161
00:11:06,499 --> 00:11:08,584
แต่เพราะปัจจัยทุกอย่างนี้

162
00:11:09,126 --> 00:11:12,963
ก็มีความเป็นไปได้สูงนะคะว่า
ทุกคนในหมู่บ้านยังปลอดภัยอยู่

163
00:11:15,049 --> 00:11:15,966
ถึงแล้ว

164
00:11:16,759 --> 00:11:19,095
นั่นไงบ้านฉัน ที่ที่ฉันเกิดและโตมา

165
00:11:24,683 --> 00:11:28,396
ตั้งแต่โตเป็นผู้ใหญ่มา
เราเคยตอบแทนคุณพ่อแม่บ้างหรือยังนะ

166
00:11:29,438 --> 00:11:32,441
ทั้งในวันเกิดพวกท่าน ตอนได้เงินเดือนเดือนแรก

167
00:11:33,109 --> 00:11:34,985
ทั้งที่เคยมีโอกาสตั้งหลายครั้ง

168
00:11:35,778 --> 00:11:38,322
แต่ก็ไม่เคยนึกถึงเรื่องนั้นจริงจังจนกระทั่งตอนนี้

169
00:11:39,698 --> 00:11:41,367
พ่อครับ แม่ครับ

170
00:11:43,285 --> 00:11:44,745
เดี๋ยวผมก็ถึงบ้านแล้วนะ

171
00:11:54,088 --> 00:11:55,256
ไม่จริงน่า

172
00:11:56,215 --> 00:11:58,259
ทุกคนในหมู่บ้านหายไปไหนหมด

173
00:11:59,135 --> 00:12:01,220
พ่อ แม่

174
00:12:01,846 --> 00:12:02,847
อากิระ

175
00:12:04,181 --> 00:12:07,017
ไม่มีทางหรอก ไม่มีทางแน่ๆ

176
00:12:07,101 --> 00:12:10,771
ได้โปรด ขอร้องล่ะ ขอให้ปลอดภัยดีด้วยเถอะ

177
00:12:11,105 --> 00:12:13,441
พ่อ แม่

178
00:12:17,403 --> 00:12:19,029
ดื่มให้ปลิ้น ดิ้นให้มัน

179
00:12:27,329 --> 00:12:28,330
อะไรเนี่ย

180
00:12:28,414 --> 00:12:31,542
นั่นอากิระลูกเท็นโดไม่ใช่เหรอ

181
00:12:32,334 --> 00:12:35,629
เทรุโอะ คุณอากิโกะ อากิระกลับมาแล้ว

182
00:12:35,713 --> 00:12:36,547
เอ๊ะ

183
00:12:36,630 --> 00:12:38,924
อากิระเหรอ นั่นอากิระงั้นเหรอ

184
00:12:44,555 --> 00:12:45,681
พ่อครับ...

185
00:12:53,439 --> 00:12:57,234
พ่อ ขอบคุณนะที่ตรากตรําทํางานทุกวันไม่เคยหยุด

186
00:12:57,318 --> 00:13:00,863
เพื่อส่งเสียผมจนเรียนจบมหาลัย

187
00:13:00,946 --> 00:13:07,328
แม่ ขอบคุณที่ทําข้าวกล่องให้ผมทุกวัน
และคอยซักเครื่องแบบชมรมรักบี้ให้

188
00:13:07,411 --> 00:13:11,207
ผมคงไม่มีชีวิตอยู่ในวันนี้ถ้าไม่มีทั้งสองคน

189
00:13:11,290 --> 00:13:14,710
ผมไม่เคยมีอะไรให้พ่อแม่เลย
นอกจากปัญหาและความกังวล

190
00:13:15,169 --> 00:13:16,378
แถมยัง...

191
00:13:17,296 --> 00:13:19,548
ไม่เคยทําอะไรเพื่อตอบแทนพ่อแม่

192
00:13:19,632 --> 00:13:23,844
เอาแต่ใช้งานเป็นข้ออ้าง
ที่ไม่เคยกลับมาเยี่ยมตลอดสามปี

193
00:13:24,678 --> 00:13:27,264
ผมขอโทษ ผมขอโทษจริงๆ...

194
00:13:31,810 --> 00:13:34,563
เจ็บนะ โขกทําไมเนี่ย

195
00:13:34,647 --> 00:13:38,734
แกอุตส่าห์กลับมา
เพื่อพูดจาไร้สาระแบบนั้นน่ะเหรอ

196
00:13:39,318 --> 00:13:43,739
แค่นี้โลกก็วุ่นวายจะแย่ หัดคิดก่อนทําอะไรซะบ้าง

197
00:13:43,822 --> 00:13:45,783
ไร้สาระเหรอ

198
00:13:45,866 --> 00:13:47,243
พวกเธอเป็นเพื่อนอากิระใช่ไหม

199
00:13:47,326 --> 00:13:50,120
คงลําบากกันแย่สินะ
กว่าจะผ่านเส้นทางอันตรายนั่นมาได้

200
00:13:50,204 --> 00:13:53,541
ที่นี่มีห้องว่างเหลือเฟือ ไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ

201
00:13:53,624 --> 00:13:56,752
- ครับ ขอบคุณครับ
- ขอบคุณมากค่ะ

202
00:13:58,629 --> 00:14:00,548
ที่เหลือฝากด้วยนะ แม่จ๋า

203
00:14:00,631 --> 00:14:02,591
พ่อจะไปที่ไร่

204
00:14:05,135 --> 00:14:07,263
พ่อนายไม่เหมือนที่คิดไว้เลยแฮะ

205
00:14:07,888 --> 00:14:11,809
- เอาละ เราก็ไปทํางานกันเถอะ
- ได้เลย

206
00:14:12,434 --> 00:14:16,438
เราเก็บพืชป่าตามภูเขากับผักจากไร่ของเราน่ะ

207
00:14:16,522 --> 00:14:20,276
ที่นี่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่ไม่มีอะไรหรูหรา
แต่ก็ทําตัวตามสบายกันเลยนะจ๊ะ

208
00:14:20,359 --> 00:14:22,611
ขอบคุณมากๆ เลยครับท่านแม่

209
00:14:22,695 --> 00:14:24,321
จะกินละนะ

210
00:14:25,406 --> 00:14:27,825
โอ้โฮ อร่อยเป็นบ้า

211
00:14:27,908 --> 00:14:29,827
นี่คือเท็มปุระสินะคะ

212
00:14:31,537 --> 00:14:33,998
พวกคุณยังชีพอยู่กันแต่ในหมู่บ้านนี้

213
00:14:34,081 --> 00:14:35,457
มาตลอดเลยเหรอคะ

214
00:14:35,541 --> 00:14:38,252
จ้ะ เราเป็นหมู่บ้านห่างไกล

215
00:14:38,335 --> 00:14:41,839
ที่ถูกหิมะปิดตายจากโลกภายนอก
ในทุกฤดูหนาวอยู่แล้วน่ะ

216
00:14:42,673 --> 00:14:47,052
เราอยู่รอดในช่วงหน้าหนาว
ด้วยการทําไร่ทํานากับการล่าสัตว์มาตลอด

217
00:14:47,136 --> 00:14:49,638
ดังนั้นก็ไม่ลําบากสักเท่าไหร่กับปัญหาเล็กน้อยนี่

218
00:14:49,722 --> 00:14:50,723
อย่างนี้นี่เอง

219
00:14:51,307 --> 00:14:53,142
ขอถามหน่อยนะคะ

220
00:14:53,225 --> 00:14:55,227
พวกซอมบี้ในอุโมงค์...

221
00:14:55,311 --> 00:14:58,397
คนมากมายจากในเมืองพยายามหนีมาหลบอยู่ที่นี่

222
00:14:58,480 --> 00:15:01,901
ตอนได้ยินข่าวลือว่าหมู่บ้านนี้ปลอดภัย

223
00:15:02,026 --> 00:15:07,740
แต่บางคนในนั้นติดเชื้อมาแล้ว
และเชื้อก็แพร่ระบาดไปทั่ว

224
00:15:09,366 --> 00:15:12,745
เราก็เลยจําเป็นต้องปิดอุโมงค์เอาไว้

225
00:15:12,828 --> 00:15:15,497
ทําให้ยับยั้งการแพร่ระบาดเอาไว้ได้

226
00:15:15,581 --> 00:15:19,752
ผมดีใจจริงๆ ครับที่ท่านแม่กับคนอื่นๆ ยังปลอดภัย

227
00:15:19,835 --> 00:15:24,256
ยังไงก็เถอะ
มีคนจากในเมืองรอดมาได้อยู่หลายคน

228
00:15:24,757 --> 00:15:28,636
เพราะคนที่ย้ายออกไป
ที่นี่จึงมีบ้านว่างอยู่หลายหลัง

229
00:15:28,719 --> 00:15:33,015
เราเลยให้พวกเขาอาศัยตามบ้านเหล่านั้น
และอยู่ร่วมกับเราได้

230
00:15:33,098 --> 00:15:34,642
เยี่ยมไปเลย

231
00:15:34,725 --> 00:15:35,976
คุณอากิระ

232
00:15:36,060 --> 00:15:39,063
เราน่าจะเพิ่มการบูรณะบ้านเก่าๆ
ลงในลิสต์ของคุณด้วยนะคะ

233
00:15:39,730 --> 00:15:41,148
เข้าท่าดีนะ

234
00:15:41,231 --> 00:15:42,399
เดี๋ยวก่อนสิ

235
00:15:42,483 --> 00:15:45,152
เรามีเหตุผลที่กลับมาหาพ่อแม่ที่บ้านเกิดนี่หว่า

236
00:15:45,235 --> 00:15:48,530
เรายังไม่ได้ตอบแทนคุณพวกท่านเลย

237
00:15:48,614 --> 00:15:50,157
ต้องทําตัวเป็นลูกกตัญญูให้ได้

238
00:15:50,240 --> 00:15:52,409
(31. กลับบ้านไปใช้เวลาอยู่กับพ่อแม่)

239
00:15:53,285 --> 00:15:55,663
เหมือนเห็นภาพญี่ปุ่นยุคเก่าของแท้เลย

240
00:15:56,455 --> 00:16:00,876
ขนาดฉันไม่ได้เกิดที่นี่
ก็ยังรู้สึกเหมือนได้กลับมาบ้านเกิด

241
00:16:00,960 --> 00:16:02,586
ความรู้สึกคิดถึงความหลังนี่มันอะไรกัน

242
00:16:02,670 --> 00:16:03,671
- เนอะ
- เนอะ

243
00:16:04,338 --> 00:16:05,673
ไม่ต้องหรอกแม่

244
00:16:06,298 --> 00:16:09,426
เดี๋ยวผมล้างจานให้เอง แม่ไปนั่งพักเถอะ

245
00:16:09,510 --> 00:16:10,552
เหรอจ๊ะ

246
00:16:11,720 --> 00:16:15,432
ว่าแต่ดูสิ ผมมีของฝากด้วยนะ
ขนมบิโยโกะ ของขึ้นชื่อของโตเกียวไง

247
00:16:16,100 --> 00:16:17,267
ขอบใจจ้ะ

248
00:16:17,351 --> 00:16:19,687
แม่เหนื่อยไหม ให้ผมนวดไหล่ให้นะ

249
00:16:19,770 --> 00:16:20,729
ไม่ต้องหรอกจ้ะ

250
00:16:20,813 --> 00:16:23,857
งั้นให้ผมพาไปเที่ยวนะ ไปออนเซ็นดีไหม

251
00:16:23,941 --> 00:16:27,111
ผมเพิ่งเจอสุดยอดบ่อออนเซ็น
กลางภูเขาเมื่อเร็วๆ นี้ด้วย

252
00:16:27,194 --> 00:16:31,407
อากิระ ขอบใจนะจ๊ะที่เป็นห่วงแม่

253
00:16:31,490 --> 00:16:34,368
แต่ลูกไม่เหนื่อยเหรอที่เดินทางมาตั้งไกล

254
00:16:34,451 --> 00:16:37,955
แม่ล้างจานเองได้ ลูกไปพักเถอะจ้ะ

255
00:16:40,916 --> 00:16:42,042
นี่ อากิระ

256
00:16:43,210 --> 00:16:45,629
ถ้าแกว่างก็มาช่วยพ่อสักหน่อยสิ

257
00:16:55,806 --> 00:16:58,225
พักนี้พ่อเป็นไงบ้างล่ะ

258
00:16:58,308 --> 00:17:00,060
หายปวดหลังหรือยัง

259
00:17:00,144 --> 00:17:03,105
ยังหรอก ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ

260
00:17:03,188 --> 00:17:06,108
นี่พ่อ พ่อทํางานพวกนี้อยู่คนเดียวจริงๆ เหรอ

261
00:17:06,191 --> 00:17:08,027
ทําไร่นี่งานหนักไม่ใช่เล่นนะ

262
00:17:08,110 --> 00:17:10,612
ก็ไม่แย่ขนาดนั้นหรอก

263
00:17:11,321 --> 00:17:13,949
แต่ไหนๆ ผมก็กลับมาแล้ว
ผมช่วยพ่อได้ทุกเรื่องเลยนะ

264
00:17:14,033 --> 00:17:15,242
อยากให้ช่วยอะไรก็...

265
00:17:15,325 --> 00:17:19,204
ทุกคนในหมู่บ้านต้องร่วมมือกันทําหน้าที่ของตัวเอง

266
00:17:19,288 --> 00:17:20,914
เรื่องนั้นใครๆ ก็รู้ดี

267
00:17:21,957 --> 00:17:24,376
ก็จริงแหละ

268
00:17:30,049 --> 00:17:34,094
ไม่รู้จะทํายังไงให้พ่อแม่พอใจได้เลยแฮะ

269
00:17:37,681 --> 00:17:39,141
ยากจังโว้ย

270
00:17:42,144 --> 00:17:45,814
ต้องทํายังไงถึงจะตอบแทนคุณพ่อแม่ได้นะ

271
00:17:53,363 --> 00:17:55,741
เราคงเหลือเวลาไม่มากแล้วสินะ

272
00:17:55,824 --> 00:17:56,909
พ่อ

273
00:17:56,992 --> 00:18:00,662
ถั่วฝักยาวพร้อมเก็บเกี่ยวแล้ว
เท่านี้น่าจะพอทํามื้อเย็นเนอะ

274
00:18:03,123 --> 00:18:04,458
พ่อ

275
00:18:04,541 --> 00:18:07,586
- เป็นอะไร...
- เปล่า ไม่มีอะไร

276
00:18:30,442 --> 00:18:33,445
อ้อ คนพวกนั้นมาจากในเมืองน่ะ

277
00:18:34,321 --> 00:18:36,448
ผู้ชายคนนั้น... เหมือนเคยเจอมาก่อนเลย

278
00:18:44,832 --> 00:18:47,626
- จะทําแบบนี้จริงๆ เหรอ
- ก็เออสิ

279
00:18:54,925 --> 00:18:55,926
(ค้นหางาน)

280
00:18:56,009 --> 00:19:00,180
งานสัญญาจ้างให้แค่ 230,000 เยนเนี่ยนะ
แถมยังไม่มีโบนัสด้วย

281
00:19:03,642 --> 00:19:06,270
คิดว่าฉันโง่หรือไง

282
00:19:06,812 --> 00:19:09,606
มีแต่พวกขี้แพ้นั่นแหละที่หางานทํา

283
00:19:10,691 --> 00:19:11,733
โธ่เว้ย

284
00:19:12,693 --> 00:19:15,654
น่าจะสั่งให้ยัยแก่ซื้อมาเยอะกว่านี้

285
00:19:16,238 --> 00:19:17,948
เซ็งเป็นบ้า

286
00:19:19,616 --> 00:19:25,122
เราล้าหลังคนอื่นๆ ไปตอนไหน
และเพราะอะไรกันนะ

287
00:19:26,081 --> 00:19:30,961
ชีวิตของคนที่ถูกสังคมและใครต่อใครรังเกียจ

288
00:19:33,505 --> 00:19:35,841
อยากย้อนกลับไปตอนปิดเทอมหน้าร้อน

289
00:19:36,508 --> 00:19:39,636
สมัยประถมที่ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น

290
00:19:39,720 --> 00:19:45,392
จะได้ไปว่ายน้ําเล่นกับเพื่อนทุกวัน
และทําอะไรก็ได้ตามใจอยาก

291
00:19:48,937 --> 00:19:50,272
ช่วยด้วย

292
00:19:52,482 --> 00:19:54,026
หยุดนะ

293
00:20:01,575 --> 00:20:02,784
อะไรวะนั่น

294
00:20:17,883 --> 00:20:18,800
ไชโย

295
00:20:18,884 --> 00:20:20,594
เราเป็นอิสระแล้ว

296
00:20:21,303 --> 00:20:25,432
เราเคยถูกคนพวกนั้นกับสังคมรังเกียจ

297
00:20:25,515 --> 00:20:28,477
แล้วทุกอย่างนั่นก็ถูกทําลายจนหมดสิ้น

298
00:20:28,560 --> 00:20:32,898
จากนี้ไปจะได้ปิดเทอมหน้าร้อนทุกวันแล้วโว้ย

299
00:21:19,027 --> 00:21:24,658
{\an8}ให้ไปสระว่ายน้ําสาธารณะคนเดียว
ตอนปิดเทอมหน้าร้อนมันเห่ยจะตาย

300
00:21:25,575 --> 00:21:26,994
เฮ้ย พวกนายน่ะ

301
00:21:28,954 --> 00:21:31,290
อยากมาสนุกด้วยกันหน่อยไหม

302
00:21:32,207 --> 00:21:36,378
(ลองใช้ยาเสพติด)

303
00:21:36,461 --> 00:21:39,256
ยิงปืนของจริง

304
00:21:39,339 --> 00:21:41,967
ระเบิดอะไรสักอย่างด้วยไดนาไมต์

305
00:21:42,050 --> 00:21:44,886
เผาบริษัทที่เคยดูถูกฉันให้ราบ

306
00:21:44,970 --> 00:21:48,515
ฉันอยากปล้ําจูบสาวสักคน

307
00:21:49,099 --> 00:21:51,393
ตบนังเมียเฮงซวยที่บ้าน

308
00:21:53,437 --> 00:21:58,692
พวกเราต่างก็ถูกสังคมรังเกียจ

309
00:21:59,234 --> 00:22:02,362
ถึงคราวที่เราจะได้สนุก
และทําทุกอย่างตามใจชอบบ้างแล้ว

310
00:22:02,446 --> 00:22:05,449
ปิดเทอมหน้าร้อนครั้งสุดท้ายของเรา

311
00:22:07,451 --> 00:22:13,290
อีกหน่อยเราก็ต้องกลายเป็นซอมบี้กันหมด

312
00:22:14,082 --> 00:22:16,543
{\an8}แต่ระหว่างนี้...

313
00:22:18,211 --> 00:22:20,589
{\an8}มาทําอะไรที่อยากทํากันเลยเถอะ

314
00:22:21,298 --> 00:22:22,466
{\an8}ไม่งั้นคงน่าเสียดายแย่

315
00:23:47,425 --> 00:23:50,345
ตอนต่อไป โฮมทาวน์ ออฟ เดอะ เดด I

316
00:23:51,596 --> 00:23:52,931
คําบรรยายโดย พาฝัน เจริญดี