1 00:00:03,503 --> 00:00:05,380 เริ่มเป็นทรงขึ้นมาแล้ว 2 00:00:06,089 --> 00:00:08,508 เพราะอากิระคุงผมสั้น 3 00:00:08,591 --> 00:00:10,927 เราก็ต้องต่อผมเข้าไปก่อนเพื่อเพิ่มความหนา 4 00:00:11,010 --> 00:00:14,806 แล้วใช้เข็มถักผมปลอมรวมเข้ากับผมจริง 5 00:00:14,889 --> 00:00:20,311 สุดท้ายก็เก็บเส้นผมที่ชี้ออกมา เข้าไปให้แน่นอยู่ทรง และก็เสร็จเรียบร้อย 6 00:00:25,525 --> 00:00:27,902 ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันคือ... 7 00:00:27,986 --> 00:00:30,155 ชาวไร่หัวเดรดล็อก 8 00:00:31,531 --> 00:00:33,992 (5. ลองทําผมเดรดล็อก) 9 00:02:04,457 --> 00:02:07,794 เอ๋ เคยทํางานที่ร้านทําผมเฉพาะทาง มากว่าสิบปีเลยเหรอจ๊ะ 10 00:02:07,877 --> 00:02:10,463 ค่ะ ฉันเป็นช่างทําผมเดรดล็อกโดยเฉพาะ 11 00:02:10,547 --> 00:02:14,926 พอได้ยินว่าอากิระคุงอยากทําผมเดรดล็อก ก็อดช่วยไม่ได้จริงๆ 12 00:02:15,009 --> 00:02:17,679 ฉันเคยสอนที่มหาลัยในโตเกียว 13 00:02:17,762 --> 00:02:20,807 ส่วนฉันเคยเป็นช่างแต่งหน้ากองถ่ายหนังค่ะ 14 00:02:20,890 --> 00:02:24,519 โห หนังเหรอ เคยแต่งให้เรื่องไหนบ้างเหรอครับ 15 00:02:24,602 --> 00:02:25,520 นี่ค่ะ 16 00:02:25,645 --> 00:02:26,479 {\an8}(เพลงแห่งความตาย) 17 00:02:26,563 --> 00:02:28,064 {\an8}ฉันเคยแต่งให้เรื่องนี้ รู้จักไหมคะ 18 00:02:28,815 --> 00:02:32,569 ผมเคยดูเรื่องนี้ ถ่ายที่ญี่ปุ่นเหรอเนี่ย 19 00:02:32,652 --> 00:02:33,945 ใช่แล้วค่ะ 20 00:02:34,028 --> 00:02:35,989 เรากําลังถ่ายทําภาคต่ออยู่ แล้ว... 21 00:02:41,411 --> 00:02:45,957 เราถ่ายทําภาคต่ออยู่จนกระทั่งวันที่เกิดเรื่อง 22 00:02:47,292 --> 00:02:50,753 ใครจะไปคิดว่าจะถูกซอมบี้ของจริงจู่โจม 23 00:02:50,837 --> 00:02:54,757 ตอนกําลังถ่ายหนังซอมบี้กันล่ะ 24 00:02:55,967 --> 00:02:57,427 กว่าเราจะรู้ตัวก็สายเกินไป 25 00:02:58,052 --> 00:02:59,220 ก็เลย... 26 00:03:00,346 --> 00:03:02,724 คุณนากายามะแสดงสมบทบาทจังนะคะ 27 00:03:20,283 --> 00:03:25,580 เกิดเรื่องขึ้นมากมายระหว่างทางมาที่นี่ 28 00:03:26,581 --> 00:03:32,378 แต่ทุกคนในหมู่บ้านก็ต้อนรับเราอย่างอบอุ่น 29 00:03:33,296 --> 00:03:37,008 ฉันซาบซึ้งมากๆ ในน้ําใจของพวกเขา 30 00:03:38,134 --> 00:03:42,388 และถึงจะเป็นแค่ความเพ้อฝันในตอนนี้ 31 00:03:42,472 --> 00:03:46,809 ฉันก็อยากจะใช้ชีวิตอยู่ที่หมู่บ้านนี้ต่อไปค่ะ 32 00:03:47,894 --> 00:03:49,854 ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ 33 00:03:54,484 --> 00:03:55,443 ใช่แล้วละ 34 00:04:06,246 --> 00:04:08,122 ขอบใจนะจ๊ะ 35 00:04:08,206 --> 00:04:11,084 คงลําบากแย่ที่ต้องมาทํางานที่ไม่คุ้นเคยแบบนี้ 36 00:04:11,668 --> 00:04:12,502 ไม่หรอกค่ะ 37 00:04:12,585 --> 00:04:14,921 ปัจจัยสําคัญที่ช่วยให้หมู่บ้านนี้ปลอดภัยจากซอมบี้ 38 00:04:15,004 --> 00:04:18,675 อาจเป็นเพราะการใช้ทักษะ จากสมัยที่ยังไม่มีไฟฟ้าก็ได้ 39 00:04:19,384 --> 00:04:22,929 ฉันสนใจวิถีชีวิตของคนที่นี่มากเลยค่ะ 40 00:04:24,472 --> 00:04:29,894 ฉันก็ไม่เข้าใจนักหรอกนะ แต่ไม่มีอะไรดีกว่าการหุงข้าวบนเตาถ่านแล้ว 41 00:04:29,978 --> 00:04:35,191 ต้องเติมน้ําให้มากพอ แล้วตั้งหม้อบนไฟแรงๆ ให้ข้าวสุกกําลังดี 42 00:04:35,275 --> 00:04:36,609 อ๋อ 43 00:04:37,402 --> 00:04:40,571 ยิ่งลงแรงมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งทําให้ข้าวอร่อยขึ้นสินะคะ 44 00:04:40,655 --> 00:04:42,073 น่าสนใจจริง... 45 00:04:42,156 --> 00:04:45,076 - อาเคมิจ๋า - ว้าย! 46 00:04:45,159 --> 00:04:47,870 หยุดเลยนะ ปู่ฮิโกะ 47 00:04:47,954 --> 00:04:51,541 เธอทิ้งฉันไว้คนเดียว หายไปไหนมาตั้งนาน 48 00:04:52,667 --> 00:04:54,502 ขอโทษด้วยนะจ๊ะ 49 00:04:54,585 --> 00:04:58,214 แกเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เมียแกเสียไปน่ะ 50 00:04:58,298 --> 00:04:59,841 อ๋อค่ะ 51 00:04:59,924 --> 00:05:03,303 - อาเคมิจ๋า ข้าวเย็นเสร็จหรือยัง - ถึงจะเห็นแบบนั้น 52 00:05:03,386 --> 00:05:06,764 แต่แกก็เคยเป็น ยอดนายพรานของหมู่บ้านเลยนะ 53 00:05:06,848 --> 00:05:07,849 นี่ คุณโทเมะ 54 00:05:08,474 --> 00:05:11,352 พอจะมีเชือกเหลือใช้ให้ยืมบ้างไหม 55 00:05:11,436 --> 00:05:14,981 พอดีเกี่ยวหญ้าอยู่แล้วโดนเคียวบาดเอาน่ะ 56 00:05:15,982 --> 00:05:18,234 ตายจริง เดี๋ยวหามาให้นะ 57 00:05:18,318 --> 00:05:23,156 อย่ารัดแน่นเกินไปนะคะ ไม่งั้นอาจจะทําให้เนื้อเยื่อตายได้ 58 00:05:24,073 --> 00:05:28,119 ก่อนอื่นต้องยกแผลขึ้นเหนือหัวใจ และหลังจากกดแผลไว้แล้ว 59 00:05:28,202 --> 00:05:30,663 ก็พยายามกดเส้นเลือดแดงเอาไว้ค่ะ 60 00:05:31,914 --> 00:05:34,876 หนูนี่รอบรู้เรื่องนี้จังนะ เป็นหมอเหรอจ๊ะ 61 00:05:35,877 --> 00:05:36,794 ไม่ใช่ค่ะ 62 00:05:36,878 --> 00:05:40,923 สมัยเด็กๆ ฉันเคยสนใจเรื่องการแพทย์ ก็เลยเคยอ่านตํารามาบ้างน่ะ 63 00:05:41,007 --> 00:05:42,884 อะไรนะ หมอเหรอ 64 00:05:42,967 --> 00:05:46,763 วันนี้ฉันปวดหลังกว่าปกติมาตั้งแต่เช้าแล้ว 65 00:05:46,846 --> 00:05:48,097 บอกแล้วไงว่า... 66 00:05:48,181 --> 00:05:50,391 คุณหมอสาวสวยซะด้วยนะ 67 00:05:50,475 --> 00:05:52,894 ฉันหกล้มเข่าเจ็บมาน่ะ 68 00:05:52,977 --> 00:05:54,645 ฉันก็รู้สึกท้องไส้ไม่ค่อยดี 69 00:05:54,729 --> 00:05:56,898 - ฉันอั้นฉี่ไม่ได้ - ฉันท้องผูก 70 00:05:56,981 --> 00:05:59,400 อาเคมิจ๋า 71 00:05:59,484 --> 00:06:00,985 อย่านะ 72 00:06:01,069 --> 00:06:04,322 - เห็นว่าแม่หนูนั่นเป็นหมอละ - ดีจังเนอะ 73 00:06:04,989 --> 00:06:07,408 นั่นใช่ที่คิดไว้หรือเปล่าน่ะ 74 00:06:07,492 --> 00:06:09,577 นั่นบ่อเกรอะเหรอครับ 75 00:06:09,660 --> 00:06:12,538 สมัยนี้ไม่ค่อยมีใครใช้กันแล้ว 76 00:06:12,622 --> 00:06:14,916 แต่นี่เป็นแหล่งปุ๋ยธรรมชาติชั้นยอดเลยนะ 77 00:06:15,583 --> 00:06:17,043 ปุ๋ยเหรอครับ 78 00:06:17,126 --> 00:06:21,047 ในญี่ปุ่น ฝนชะเอาแร่ธาตุมากมาย ออกไปจากไร่นาเรา 79 00:06:21,130 --> 00:06:25,134 แต่ถ้าเรารีไซเคิลอาหารที่เรากิน ด้วยการส่งกลับคืนสู่ผืนดิน 80 00:06:25,218 --> 00:06:27,804 เราก็เติมเต็มแร่ธาตุพวกนั้นคืนมาได้ 81 00:06:28,304 --> 00:06:29,639 อ๋อ 82 00:06:29,722 --> 00:06:34,143 ว่ากันว่าถ้าโดดลงบ่อเกรอะ จะทําให้ชีวิตก้าวหน้านะ 83 00:06:34,227 --> 00:06:35,812 อยากลองดูสักทีไหมล่ะ พ่อหนุ่ม 84 00:06:39,107 --> 00:06:40,149 เด็กนั่นใครเหรอ 85 00:06:41,526 --> 00:06:44,237 เธอหนีมาจากในเมืองน่ะ 86 00:06:44,320 --> 00:06:50,952 เสียพ่อแม่ไปหมด จนครอบครัวเธอเหลือแต่หมาตัวนั้น 87 00:06:51,786 --> 00:06:54,497 ตั้งแต่เธอมาที่นี่ก็ไม่เคยเห็นยิ้มเลยสักครั้ง 88 00:06:55,248 --> 00:06:57,333 ยังเด็กอยู่แท้ๆ น่าสงสารจริงๆ 89 00:06:59,210 --> 00:07:01,504 ว่าไงจ๊ะ สาวน้อยคนสวย 90 00:07:03,506 --> 00:07:06,634 ฉันกําลังหาทางเป็นนักแสดงตลก ก็เลยฝึกโยนบอลอยู่ 91 00:07:06,717 --> 00:07:09,220 อยากดูสักหน่อยไหมจ๊ะ 92 00:07:12,181 --> 00:07:13,850 ทําไมถึงใช้ดารุมะล่ะ 93 00:07:13,933 --> 00:07:17,311 ทําไมน่ะเหรอ ก็เพราะดารุมะ คือของขึ้นชื่อของกุนมะไงล่ะ 94 00:07:17,395 --> 00:07:19,897 ไว้พอฉันโยนเก่งแล้ว ก็อยากโยนโชว์แบบแก้ผ้าด้วย 95 00:07:19,981 --> 00:07:23,359 แต่ฉันจะโยนได้เร็ว จนไม่ทันเห็นเป้าฉันเลย ไม่ต้องห่วงนะ 96 00:07:26,362 --> 00:07:28,614 พี่ชายเป็นโลลิคอนหรือไง 97 00:07:29,365 --> 00:07:31,701 มาชวนหนูคุยทําไมน่ะ 98 00:07:33,202 --> 00:07:35,371 การทักทายสาวๆ ถือเป็นมารยาททั่วไปนี่จ๊ะ 99 00:07:35,455 --> 00:07:38,624 ไม่ว่าจะสาวน้อยหรือสาวใหญ่ก็เถอะ 100 00:07:39,333 --> 00:07:40,376 มารยาทเหรอ 101 00:07:40,460 --> 00:07:41,419 ใช่แล้ว 102 00:07:41,502 --> 00:07:44,755 ในอิตาลี เราต้องยิ้มให้ผู้หญิงอยู่เสมอ 103 00:07:44,839 --> 00:07:47,675 และถ้าไม่ชมผู้หญิงจะถือว่าเสียมารยาทด้วยนะ 104 00:07:52,054 --> 00:07:56,350 พี่ชายนี่แปลกชะมัด พี่ชายไม่ใช่คนอิตาลีซะหน่อย 105 00:07:56,976 --> 00:07:58,936 ดูเหมือนในที่สุดก็ทําให้ยิ้มได้สินะ 106 00:08:01,481 --> 00:08:05,151 ฉันชื่อเคนโจะ สาวน้อยคนสวยชื่ออะไรจ๊ะ 107 00:08:06,611 --> 00:08:09,030 อันจุค่ะ ส่วนนี่คือจาโร่ 108 00:08:10,072 --> 00:08:11,532 งั้นต้องเรียกแองจี้สินะ 109 00:08:16,621 --> 00:08:19,207 นี่ อยากดูฉันฝึกการแสดงอย่างอื่นด้วยไหม 110 00:08:19,290 --> 00:08:21,375 ฉันใช้ก้นกินอุด้งได้ด้วยนะ 111 00:08:21,459 --> 00:08:23,044 - ไม่ดีกว่าค่ะ - อ้าว 112 00:08:24,128 --> 00:08:25,296 เยี่ยมไปเลย 113 00:08:25,379 --> 00:08:27,757 กังหันน้ํางดงามจริงๆ ค่ะ 114 00:08:27,840 --> 00:08:29,800 พวกนี้เอาไว้ผลิตไฟฟ้าพลังน้ําน่ะ 115 00:08:29,884 --> 00:08:33,679 มันผลิตไฟฟ้าที่เราต้องการในปริมาณที่พอเพียง 116 00:08:34,388 --> 00:08:36,140 พลังงานหมุนเวียนสินะคะ 117 00:08:36,224 --> 00:08:39,060 เหมาะกับประเทศญี่ปุ่นที่มีแหล่งน้ําอุดมสมบูรณ์ 118 00:08:39,685 --> 00:08:44,315 แถวนี้มีหมีซอมบี้กับหมูป่าซอมบี้โผล่มาบ่อยๆ 119 00:08:44,398 --> 00:08:47,151 เราก็เลยล้อมรั้วไฟฟ้าเพื่อกันพวกมันเอาไว้ 120 00:08:47,235 --> 00:08:49,779 ซึ่งก็ได้พลังงานไฟฟ้าจากกังหันนี่ด้วย 121 00:08:49,862 --> 00:08:51,155 อย่างนี้นี่เอง 122 00:08:51,280 --> 00:08:55,952 เพราะอย่างนั้น ถ้ามีใครแตะโดนรั้ว ก็จะถูกไฟช็อตแค่เบาๆ เท่านั้น 123 00:08:56,744 --> 00:08:57,828 จะว่าไป... 124 00:08:58,663 --> 00:09:02,917 เบียจังอย่าแตะต้องของพวกนี้นะจ๊ะ 125 00:09:03,000 --> 00:09:05,586 - มันคืออะไรเหรอคะ - เครื่องตัดไฟรั่วน่ะ 126 00:09:05,670 --> 00:09:09,840 มันจะตัดไฟถ้ามีไฟฟ้ารั่ว 127 00:09:09,924 --> 00:09:12,593 จากแรงดันไฟฟ้าที่ถูกเพิ่มให้สูงเกินไป 128 00:09:12,677 --> 00:09:15,513 มันอันตราย ดังนั้นก็ห้ามยุ่งกับมันนะจ๊ะ 129 00:09:15,596 --> 00:09:17,682 ค่ะ เข้าใจแล้ว 130 00:09:18,849 --> 00:09:20,851 ตั้งแต่มาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ 131 00:09:20,935 --> 00:09:24,730 ฉันก็เริ่มคํานึงถึงความสัมพันธ์ระหว่างผู้คน 132 00:09:25,398 --> 00:09:28,484 การจะทําอะไรที่นี่ต้องใช้เวลา 133 00:09:28,568 --> 00:09:31,237 เราอยู่รอดไม่ได้ถ้าไม่คอยช่วยเหลือเกื้อกูลกัน 134 00:09:31,320 --> 00:09:32,947 เพราะความไม่สะดวกสบาย 135 00:09:33,030 --> 00:09:34,323 มันจึงช่วยให้ผู้คนได้ผูกพันกัน 136 00:09:36,117 --> 00:09:38,578 เราได้เห็นงานต่างๆ ที่ต้องลงมือทําที่นี่ 137 00:09:39,245 --> 00:09:41,038 และเห็นผู้คนที่ทํางานเหล่านั้น 138 00:09:41,622 --> 00:09:45,418 สิ่งต่างๆ ที่นี่มีอยู่อย่างจํากัด ไม่เหมือนกับในเมือง 139 00:09:46,252 --> 00:09:51,173 แต่เพราะมีจํากัด ฉันจึงรู้สึกซาบซึ้งกับอะไรก็ตามที่หาได้ 140 00:09:51,257 --> 00:09:54,468 รู้สึกประมาณนั้นแหละค่ะ 141 00:09:59,640 --> 00:10:01,100 เฮ้ย อากิระ 142 00:10:02,268 --> 00:10:04,228 - เก่งมาก - เคนโจะ 143 00:10:04,312 --> 00:10:07,732 - ทํางานในไร่ทั้งวันเลยเหรอ - ใช่ แล้วนายล่ะ 144 00:10:07,815 --> 00:10:09,108 ฉันได้เชือดไก่ด้วย 145 00:10:09,191 --> 00:10:11,861 แต่ประสบการณ์สยองนั่นคงทําให้กินไก่ไม่ลงแล้วละ 146 00:10:11,944 --> 00:10:13,237 นั่นสินะ 147 00:10:15,448 --> 00:10:16,866 หมอนั่นมัน... 148 00:10:17,617 --> 00:10:18,909 ฮิกุราชิใช่ไหม 149 00:10:19,702 --> 00:10:22,079 เฮ้ ฮิกุราชิ 150 00:10:22,163 --> 00:10:24,165 นายก็รอดมาได้ด้วยเหรอ 151 00:10:24,248 --> 00:10:26,125 ฉันเองนะ ริวซากิไง 152 00:10:26,792 --> 00:10:27,877 ไม่เจอกันนานนะ 153 00:10:33,966 --> 00:10:36,135 อ้าว ไปซะงั้น 154 00:10:36,218 --> 00:10:38,804 - ฮิกุราชิไหน - จําไม่ได้เหรอ 155 00:10:38,888 --> 00:10:42,183 เขาเรียนภาควิชาทั่วไป ห้องเดียวกันกับเราที่มหาวิทยาลัยเคไง 156 00:10:42,725 --> 00:10:44,852 แต่พอผ่านไปสักหกเดือนก็เลิกมาเรียน 157 00:10:44,935 --> 00:10:47,813 ได้ข่าวว่าเขากลายเป็นพวกนีทที่วันๆ ไม่ทําอะไร 158 00:10:48,439 --> 00:10:51,025 ไม่คิดว่าจะได้มาเจอที่นี่แฮะ 159 00:10:54,862 --> 00:10:57,406 ดันมาเจอไอ้พวกนี้ซะได้ 160 00:11:01,869 --> 00:11:03,204 โธ่เว้ย 161 00:11:04,955 --> 00:11:07,583 ไม่ได้เห็นหน้าตากวนส้นของพวกมันมานานแล้ว 162 00:11:08,084 --> 00:11:11,420 ชอบทําเหมือนกําลังสนุกกันอยู่ตลอดนัก 163 00:11:17,009 --> 00:11:20,179 เหมาะเลย งี้ก็เหมาะเหม็งเลยดิ 164 00:11:28,479 --> 00:11:30,147 นี่ พ่อ 165 00:11:31,524 --> 00:11:34,944 อยากดื่มด้วยกันหน่อยไหม 166 00:11:36,195 --> 00:11:38,239 เอาสิ ก็ดีนะ 167 00:11:40,950 --> 00:11:44,453 จะตอบแทนคุณพ่อด้วยวิธีไหน ที่ดีไปกว่าการดื่มด้วยกันอีกล่ะ 168 00:11:46,872 --> 00:11:47,998 เดี๋ยวนะ 169 00:11:48,082 --> 00:11:51,210 มือพ่อซูบผอมแบบนี้มาตลอดเลยเหรอ 170 00:11:52,545 --> 00:11:55,631 พอตั้งใจดูดีๆ ก็เห็นผมหงอกเพิ่มขึ้น 171 00:11:56,674 --> 00:12:02,263 หลังจากไม่ได้เจอกันมาพักใหญ่ ก็ดูเหมือนพ่อตัวเล็กลงด้วย 172 00:12:06,809 --> 00:12:08,352 นี่ พ่อ 173 00:12:09,145 --> 00:12:10,271 อะไร 174 00:12:10,354 --> 00:12:13,524 พอได้กลับมาที่หมู่บ้านแล้ว ผมก็คิดอยู่นะ 175 00:12:14,066 --> 00:12:20,739 ถึงสมัยเด็กๆ ผมจะหลงใหลเมืองกรุงแค่ไหน แต่การใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ก็ไม่เลวเลย 176 00:12:20,823 --> 00:12:25,619 แถมพ่อเองก็คงลําบากแน่ ที่ต้องดูแลไร่กว้างใหญ่คนเดียว 177 00:12:25,703 --> 00:12:28,581 แม่ก็น่าจะมีคนคอยช่วยเพิ่มด้วย 178 00:12:29,582 --> 00:12:31,834 ผมก็เลย... 179 00:12:32,668 --> 00:12:36,213 จะอุดอู้อยู่แต่ในหมู่บ้านเล็กๆ นี่ไปเพื่ออะไร 180 00:12:38,299 --> 00:12:42,261 คนเราต้องทําตามความฝัน ฝันให้ยิ่งใหญ่เท่าที่ใจต้องการ 181 00:12:44,597 --> 00:12:45,890 อะไรกัน 182 00:12:46,432 --> 00:12:48,476 ผมตั้งใจจะตอบแทนคุณพ่อแม่อยู่นะ 183 00:12:49,310 --> 00:12:53,731 ทําเป็นพูดสวยหรู ทีพ่อยังเป็นแค่ชาวไร่ในชนบท... 184 00:13:02,156 --> 00:13:06,160 ความฝันสมัยเด็กของพ่อคืออะไรเหรอ 185 00:13:10,456 --> 00:13:11,624 อากิระ 186 00:13:12,208 --> 00:13:16,795 แกไม่เคยอยากเห็นโลก จากอวกาศอันไกลโพ้นบ้างหรือไง 187 00:13:17,630 --> 00:13:18,547 อวกาศเหรอ 188 00:13:19,965 --> 00:13:26,722 การได้เห็นโลกของเรา จากนอกอวกาศมันน่าตกตะลึงออกนะ 189 00:13:27,389 --> 00:13:33,020 พอเรียนจบจนโตเป็นผู้ใหญ่ เราถึงรู้สึกได้ว่าโลกของเรามันเล็กจ้อยแค่ไหน 190 00:13:33,812 --> 00:13:36,732 เหมือนที่แกออกจากหมู่บ้านไปอยู่โตเกียวนั่นแหละ 191 00:13:36,815 --> 00:13:39,026 มันทําให้แกรู้สึกตัวว่าโลกของแกมันเล็กจ้อยแค่ไหน 192 00:13:39,610 --> 00:13:41,946 เวลามองดูโลกจากอวกาศ 193 00:13:42,029 --> 00:13:45,282 เราก็ไม่เห็นเส้นศูนย์สูตรหรือเส้นแบ่งเขตแดน 194 00:13:46,283 --> 00:13:50,037 แต่จะเห็นว่าตัวตนของเราช่างเล็กกระจ้อยร่อย และมันก็ทําให้เราได้คิด 195 00:13:50,120 --> 00:13:53,707 เรามีตัวตนอยู่บนดาวเล็กกระจ้อยร่อย ในจักรวาลกว้างใหญ่ไพศาล 196 00:13:54,750 --> 00:13:56,418 บอกตามตรงนะ 197 00:13:57,461 --> 00:14:01,924 พ่ออยากเป็นนักบินอวกาศมาตั้งแต่เด็กๆ เลย 198 00:14:04,343 --> 00:14:05,177 เอ๋ 199 00:14:05,261 --> 00:14:11,433 แต่เพราะหัวทึบเกินไป ยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้วละนะ 200 00:14:16,522 --> 00:14:18,691 อะไรกันเนี่ย 201 00:14:18,774 --> 00:14:22,444 ไม่นึกเลยว่าพ่อจะเล่นใหญ่ขนาดนี้ 202 00:14:24,113 --> 00:14:25,072 เออ 203 00:14:26,365 --> 00:14:29,410 ถ้าเทียบกับเวลา 13,800 ล้านปี ตั้งแต่จักรวาลถือกําเนิดมา 204 00:14:29,493 --> 00:14:33,080 เวลา 80 ปีของชีวิตคนเรา ก็ยังไม่ถึงเศษเสี้ยววินาทีของมันเลย 205 00:14:33,873 --> 00:14:36,208 ดังนั้นก็อย่ามัวแต่ถ่อมตัวอยู่ 206 00:14:37,209 --> 00:14:41,046 จงหาความฝันซะ อากิระ ฝันให้ยิ่งใหญ่เท่าที่ใจต้องการ 207 00:14:42,298 --> 00:14:45,342 คนที่ไม่มีความฝันก็ไม่ต่างอะไรกับแมงกะพรุน 208 00:14:48,929 --> 00:14:52,057 ว่าแต่อากิระ ก็ไม่ได้จะว่าอะไรหรอกนะ 209 00:14:52,725 --> 00:14:55,853 แต่ทรงผมนั่นไม่เห็นจะเข้ากับแกสักนิด 210 00:14:56,729 --> 00:14:57,605 เงียบไปเลย 211 00:14:59,189 --> 00:15:00,608 ก็ผมอยากไว้ทรงนี้นี่ 212 00:15:05,946 --> 00:15:08,908 (31. กลับบ้านไปใช้เวลาอยู่กับพ่อแม่) 213 00:15:32,389 --> 00:15:34,642 โทษทีที่ปล่อยให้รอนะ พวกซอมบี้ 214 00:15:47,363 --> 00:15:48,614 พร้อมไหม 215 00:15:49,156 --> 00:15:50,282 - พร้อม - เออ 216 00:15:51,492 --> 00:15:52,952 แผนการก็ง่ายๆ 217 00:15:53,035 --> 00:15:53,994 (37. ก่อความฉิบหาย) 218 00:15:54,620 --> 00:15:58,040 ทําให้ทุกคนในหมู่บ้านกลายเป็นอาหารซอมบี้ซะ 219 00:15:58,832 --> 00:16:01,502 จะได้แก้แค้นไอ้พวกเพียบพร้อมนั่นด้วยซะเลย 220 00:16:01,627 --> 00:16:04,296 คอยก่อนเถอะ อากิระ 221 00:16:14,181 --> 00:16:16,475 นี่ จะต้องให้บอกอีกกี่ครั้ง 222 00:16:16,558 --> 00:16:17,893 นั่นไม่ใช่ห้องน้ํานะ... 223 00:16:20,187 --> 00:16:22,022 อะไรเหรอ 224 00:16:22,648 --> 00:16:24,108 ทางนั้น 225 00:16:34,493 --> 00:16:36,662 มีอะไรเหรอจ๊ะ ชิซุกะจัง 226 00:16:40,249 --> 00:16:42,167 - พ่อ - เออ 227 00:16:48,215 --> 00:16:50,050 เกิดเรื่องบ้าบออะไรขึ้นเนี่ย 228 00:17:03,522 --> 00:17:04,440 อากิระ 229 00:17:04,982 --> 00:17:07,818 เดี๋ยวพ่อดูแม่ให้เอง แกไปหาเพื่อนๆ แกเถอะ 230 00:17:07,901 --> 00:17:09,653 เดี๋ยวสิ พ่อ 231 00:17:10,612 --> 00:17:13,657 เพื่อนแกคอยช่วยแก มาตลอดทางจนถึงที่นี่ใช่ไหมล่ะ 232 00:17:13,741 --> 00:17:14,908 ปกป้องพวกเขาซะ 233 00:17:25,044 --> 00:17:27,212 วิ่งเร็วเป็นบ้า ตลกชะมัด 234 00:17:27,296 --> 00:17:29,214 พาคนป่วยไปหลบข้างในก่อนค่ะ 235 00:17:29,298 --> 00:17:32,092 ล็อกประตูแล้วกั้นไว้ให้แน่นหนาที่สุดนะคะ 236 00:17:39,683 --> 00:17:41,477 ไม่เป็นไรใช่ไหม ชิซุกะจัง 237 00:17:42,936 --> 00:17:43,979 ค่ะ 238 00:17:45,773 --> 00:17:47,357 กลุ่มนายพราน เล็ง 239 00:17:48,067 --> 00:17:49,193 ยิง 240 00:17:55,324 --> 00:17:56,241 ไม่ไหว 241 00:17:56,325 --> 00:17:58,243 - พวกมันมีเยอะเกินไป - ถอยก่อนเถอะ 242 00:17:58,327 --> 00:17:59,411 ทางนี้ 243 00:17:59,495 --> 00:18:02,873 อะไรกัน จะกลับบ้านแล้วเหรอ 244 00:18:02,956 --> 00:18:05,125 ค่ําคืนนี้ยังอีกยาวไกลนะ 245 00:18:05,876 --> 00:18:08,879 อยู่เล่นข้างนอกต่ออีกหน่อยเถอะ 246 00:18:12,966 --> 00:18:14,593 (5. ระเบิดอะไรสักอย่างด้วยไดนาไมต์) 247 00:18:18,138 --> 00:18:19,848 (3. ยิงปืนของจริง) 248 00:18:20,641 --> 00:18:21,809 เลวร้ายเกินไปแล้ว 249 00:18:23,102 --> 00:18:24,269 ต้องทําอะไรสักอย่าง 250 00:18:25,020 --> 00:18:27,481 ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป หมู่บ้านถูกทําลายย่อยยับแน่ 251 00:18:39,034 --> 00:18:40,994 ขอบคุณที่ช่วยนะ เบียจัง 252 00:18:41,078 --> 00:18:43,247 ไม่มีปัญหา 253 00:18:44,373 --> 00:18:45,833 - เคนโจะ - เบียทริกซ์ 254 00:18:47,084 --> 00:18:49,336 ค่อยยังชั่ว ทุกคนปลอดภัยดี 255 00:18:49,419 --> 00:18:50,963 ไว้ค่อยคุยทีหลัง 256 00:18:51,046 --> 00:18:53,549 เราต้องพาทุกคนในหมู่บ้านหนีออกไปเดี๋ยวนี้ 257 00:18:53,632 --> 00:18:55,467 พาทุกคนไปที่สะพานแขวน 258 00:18:55,551 --> 00:18:57,970 แต่มีรั้วไฟฟ้าล้อมรอบหมู่บ้านอยู่น่ะสิ 259 00:18:58,053 --> 00:19:02,349 มันแค่มีไว้กันหมูป่าซอมบี้ค่ะ แรงดันไฟฟ้าไม่น่าจะอันตรายหรอก 260 00:19:03,100 --> 00:19:04,726 งั้นเหรอ 261 00:19:05,936 --> 00:19:08,772 โดนช็อตซะแรงเลยโว้ย 262 00:19:09,273 --> 00:19:10,983 การช่วยคนที่โดนไฟช็อต 263 00:19:11,400 --> 00:19:13,485 เราต้องใช้วัสดุที่ไม่นําไฟฟ้าอย่างเช่นไม้ 264 00:19:14,653 --> 00:19:16,280 ฟาดให้หลุดออกมา 265 00:19:16,363 --> 00:19:17,990 เก่งสมกับเป็นคุณชิซุกะเลยครับ 266 00:19:18,574 --> 00:19:19,658 เกือบไปแล้วเชียว 267 00:19:20,284 --> 00:19:23,328 แต่ทําไมแรงดันไฟฟ้าถึงสูงขนาดนี้ล่ะ 268 00:19:24,496 --> 00:19:25,497 หรือว่า 269 00:19:25,581 --> 00:19:27,332 มีคนไปเพิ่มแรงดันไฟฟ้า 270 00:19:27,416 --> 00:19:29,751 แล้วทําลายเครื่องตัดไฟรั่ว 271 00:19:29,835 --> 00:19:31,044 เดี๋ยวนะ 272 00:19:31,128 --> 00:19:34,298 งั้นรั้วไฟฟ้าที่มีไว้ปกป้องหมู่บ้าน 273 00:19:34,923 --> 00:19:37,426 จากพวกซอมบี้กลับขังเราเอาไว้งั้นเหรอ 274 00:19:39,511 --> 00:19:40,929 เฮ้ย 275 00:19:42,014 --> 00:19:45,225 อากิระ ริวซากิ 276 00:19:46,393 --> 00:19:49,313 พวกแกนี่หนังเหนียวอย่างที่คิดไว้เชียวนะ 277 00:19:50,022 --> 00:19:51,231 ฮิกุราชิ 278 00:19:53,525 --> 00:19:56,028 เฮ้ย มีซอมบี้อยู่ข้างหลังนายแน่ะ 279 00:19:56,612 --> 00:19:57,946 เฮ้ย พวกมันไล่ตามมาแล้ว 280 00:19:59,072 --> 00:20:00,282 หมอนั่นโง่จังแฮะ 281 00:20:00,365 --> 00:20:02,701 ไม่อยากเชื่อว่าป่านนี้ยังไม่เข้าใจอีก 282 00:20:05,245 --> 00:20:06,288 ไม่จริงน่า 283 00:20:07,664 --> 00:20:10,209 นี่ฝีมือพวกนายเรอะ 284 00:20:13,128 --> 00:20:15,214 ถูกต้องจ้า 285 00:20:16,798 --> 00:20:18,926 นายทําแบบนี้ไปเพื่ออะไร 286 00:20:22,763 --> 00:20:26,183 ไหนๆ สักวันเราก็ต้องกลายเป็นซอมบี้กันหมด 287 00:20:26,266 --> 00:20:31,480 น่าเสียดายแย่ถ้าไม่ได้ ทําอะไรที่อยากทําซะก่อนใช่ไหมล่ะ 288 00:20:32,022 --> 00:20:33,315 สมุดบันทึกนั่น 289 00:20:33,398 --> 00:20:38,028 หา นายก็ทําลิสต์ไว้ด้วยเหรอ 290 00:20:38,111 --> 00:20:39,738 (37. ก่อความฉิบหาย) 291 00:20:39,821 --> 00:20:41,156 บังเอิญจังนะ 292 00:20:41,907 --> 00:20:45,619 ต่อไปทําอะไรดีนะ 293 00:20:46,286 --> 00:20:47,955 เออ เอาข้อนี้แหละ 294 00:20:48,705 --> 00:20:53,877 อากิระ ขอฉันเห็นแก กลายเป็นซอมบี้ด้วยตาตัวเองทีนะ 295 00:20:54,920 --> 00:20:58,090 ไอ้เวรเอ๊ย อากิระเคยไปทําอะไรให้แกกันวะ 296 00:20:58,173 --> 00:21:04,137 ฉันเกลียดแกตั้งแต่ตอนที่เราเจอกันที่มหาลัย 297 00:21:05,180 --> 00:21:07,724 แกไม่มีเรื่องกังวลอะไรในโลกนี้เลย 298 00:21:07,808 --> 00:21:11,687 เอาแต่สนุกกับชีวิตอยู่ได้ทุกวัน 299 00:21:11,770 --> 00:21:14,773 เห็นแล้วขยะแขยงเป็นบ้า 300 00:21:14,856 --> 00:21:16,775 นั่นน่ะเหรอเหตุผล 301 00:21:16,858 --> 00:21:20,237 นี่คือปิดเทอมหน้าร้อนครั้งสุดท้ายของเราแล้ว 302 00:21:20,320 --> 00:21:23,782 ฉันผิดตรงไหนที่จะสนุกกับมันแบบพวกแกบ้าง 303 00:21:23,865 --> 00:21:26,910 - ไอ้สารเลว - ไหนๆ เราก็เกิดมาแค่หนเดียว 304 00:21:27,411 --> 00:21:30,205 งั้นก็สนุกกับชีวิตตามใจนายไปเถอะ 305 00:21:31,581 --> 00:21:34,042 ฉันเข้าใจนะ เพราะฉันเองก็ทําแบบเดียวกัน 306 00:21:35,752 --> 00:21:37,754 อากิระ พูดอะไรน่ะ... 307 00:21:37,838 --> 00:21:43,927 แต่ถ้าจะยึดถืออิสรภาพของตัวเองเป็นที่หนึ่ง นายก็ต้องเคารพอิสรภาพของคนอื่นด้วย 308 00:21:44,678 --> 00:21:48,056 การช่วงชิงอิสรภาพ ไปจากชาวบ้านที่ต้องดิ้นรนอยู่รอด 309 00:21:48,140 --> 00:21:49,933 คือสิ่งที่นายอยากทําเนี่ยนะ 310 00:21:51,143 --> 00:21:54,187 ฉันไม่เห็นจะเข้าใจที่นายพูดเลยสักนิด 311 00:21:57,024 --> 00:22:01,320 {\an8}ลิสต์สิ่งที่อยากทําของเราไม่เหมือนกันเลย 312 00:22:01,820 --> 00:22:07,784 ฉันยังไม่ได้ตอบแทนคุณพ่อแม่ ที่เลี้ยงฉันมาเลยด้วยซ้ํา 313 00:22:08,744 --> 00:22:12,414 {\an8}ถ้าจะต้องอยู่กับความเสียใจ ที่ไม่ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ 314 00:22:12,497 --> 00:22:15,542 {\an8}ยอมถูกซอมบี้กินยังจะดีกว่า 315 00:22:15,625 --> 00:22:16,960 {\an8}ดีเลย 316 00:22:17,044 --> 00:22:18,545 {\an8}นั่นแหละที่อยากได้ยิน 317 00:22:18,670 --> 00:22:24,843 {\an8}มาแข่งกันระหว่างแกกับฉัน ใครจะทําตามลิสต์ได้ครบก่อนกัน 318 00:22:28,638 --> 00:22:31,475 {\an8}อากิระคุง ขืนเป็นแบบนี้ เราได้ถูกซอมบี้ล้อมไว้หมดแน่ๆ 319 00:22:31,600 --> 00:22:33,477 {\an8}ถึงจะน่าเจ็บใจ แต่เราต้องถอยกันก่อน 320 00:22:33,560 --> 00:22:36,229 {\an8}เราต้องอพยพทุกคนออกจากหมู่บ้าน 321 00:22:36,313 --> 00:22:37,481 {\an8}จาโร่ 322 00:22:37,564 --> 00:22:39,024 {\an8}ฉันจะไปที่กระท่อมกังหันน้ํา 323 00:22:39,107 --> 00:22:41,693 {\an8}จะได้ปิดเครื่องผลิตไฟฟ้าให้รั้ว 324 00:22:41,818 --> 00:22:44,154 {\an8}งั้นผมจะไปตอบแทนคุณพ่อแม่ 325 00:22:44,237 --> 00:22:47,991 {\an8}เป้าหมายนายดูจะต่างจากคนอื่นๆ นะ แต่ก็เอาเถอะ 326 00:22:48,075 --> 00:22:49,868 {\an8}เราต้องไปช่วยคนอื่นๆ 327 00:22:50,035 --> 00:22:53,246 {\an8}พอปิดไฟฟ้าที่รั้วแล้ว ไปเจอกันที่สะพานแขวนนะ 328 00:22:53,330 --> 00:22:54,247 ได้ 329 00:22:54,331 --> 00:22:56,708 แองจี้ คอยอยู่ใกล้ๆ ฉันไว้นะ 330 00:22:57,417 --> 00:22:58,460 แองจี้ 331 00:22:59,169 --> 00:23:00,712 เคนโจะ ทางนั้น 332 00:23:01,338 --> 00:23:02,714 {\an8}ไปทําอะไรตรงนั้นเนี่ย 333 00:23:03,381 --> 00:23:04,633 {\an8}เดี๋ยวฉันไปตามเธอเอง 334 00:23:05,217 --> 00:23:06,885 {\an8}นายไปหาแม่นายเถอะ 335 00:23:07,427 --> 00:23:08,553 {\an8}แต่ว่า... 336 00:23:10,347 --> 00:23:13,141 {\an8}เราต้องรอดไปจากที่นี่ได้แน่ๆ 337 00:23:16,186 --> 00:23:17,354 {\an8}ใช่ 338 00:23:19,648 --> 00:23:21,608 {\an8}จะไปปิดกังหันน้ํางั้นเหรอ 339 00:23:21,691 --> 00:23:23,401 ไม่มีทางย่ะ 340 00:23:24,945 --> 00:23:26,905 ไปสนุกกันได้ตามใจชอบเลย 341 00:23:28,990 --> 00:23:32,410 ลากพวกชาวบ้านที่ซ่อนอยู่ในบ้านออกมา 342 00:23:32,494 --> 00:23:35,914 แล้วทําให้พวกนั้น กลายเป็นอาหารซอมบี้ให้หมดทุกคน 343 00:23:35,997 --> 00:23:39,167 พอวิ่งไล่จับเสร็จแล้วก็เล่นซ่อนหา 344 00:23:39,251 --> 00:23:42,254 เริ่มต้นปิดเทอมหน้าร้อนได้ไม่เลวเลยว่ะ 345 00:23:46,216 --> 00:23:50,220 ตอนต่อไป โฮมทาวน์ ออฟ เดอะ เดด II 346 00:23:50,929 --> 00:23:52,931 คําบรรยายโดย พาฝัน เจริญดี