1
00:00:12,679 --> 00:00:14,014
ทําไมถึงมีซอมบี้บุกมาได้ล่ะ

2
00:00:14,097 --> 00:00:15,098
ไม่เอานะ

3
00:00:18,435 --> 00:00:20,687
นี่อาการของพ่อ...

4
00:00:21,521 --> 00:00:23,815
พ่อยังไหวอยู่

5
00:00:35,702 --> 00:00:37,620
ตายซะ

6
00:00:39,330 --> 00:00:42,542
{\an8}รอผมก่อนนะ พ่อ แม่

7
00:00:42,625 --> 00:00:44,085
{\an8}เดี๋ยวผมจะรีบไป

8
00:01:58,993 --> 00:02:00,912
(โชคดี)

9
00:02:00,995 --> 00:02:01,996
จาโร่

10
00:02:02,580 --> 00:02:04,415
อยู่ไหนน่ะ จาโร่

11
00:02:04,499 --> 00:02:05,792
จาโร่

12
00:02:07,293 --> 00:02:08,419
จาโร่

13
00:02:08,503 --> 00:02:11,005
ไม่ใช่เวลามาขี่อะไรเล่นอยู่นะ

14
00:02:11,506 --> 00:02:13,508
เป็นห่วงแทบแย่แน่ะ

15
00:02:25,728 --> 00:02:28,148
วิ่งหนีมาคนเดียวมันอันตรายนะ

16
00:02:28,731 --> 00:02:30,775
แต่ว่า

17
00:02:31,401 --> 00:02:34,612
หม่าม้ากับป๊ะป๋าต่างก็...

18
00:02:35,488 --> 00:02:38,241
หนูเหลือแต่จาโร่แค่ตัวเดียวแล้ว

19
00:02:47,584 --> 00:02:49,669
ยังไงที่นี่ก็ไม่ปลอดภัย

20
00:02:52,922 --> 00:02:54,090
เอาละ

21
00:02:54,674 --> 00:02:57,552
ซอมบี้ไม่น่าจะปีนบันไดได้หรอก

22
00:02:58,553 --> 00:03:01,264
เราแค่รอจนกว่าจะตัดไฟที่รั้วไฟฟ้าได้

23
00:03:01,347 --> 00:03:03,766
พี่เคนโจะคะ ทางนั้น

24
00:03:11,149 --> 00:03:12,191
แก...

25
00:03:13,985 --> 00:03:15,069
แกจบเห่แน่

26
00:03:17,155 --> 00:03:19,657
แต่ละวันฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว

27
00:03:20,199 --> 00:03:24,120
ชีวิตดําดิ่งลงไปเรื่อยๆ จนมีแต่ความอาภัพอับโชค

28
00:03:24,203 --> 00:03:26,748
ดังนั้นแกต้องดําดิ่งลงไปพร้อมกับฉัน

29
00:03:27,624 --> 00:03:29,000
พี่เคนโจะ

30
00:03:31,377 --> 00:03:36,758
ร่วงลงไปแล้วกลายเป็นอาหารซอมบี้ซะ

31
00:03:39,594 --> 00:03:42,513
ต้องทําทุกวิถีทางเพื่อหยุดกังหันน้ําให้ได้

32
00:03:43,598 --> 00:03:44,682
เจอแล้ว

33
00:04:11,292 --> 00:04:14,921
วัตถุโบราณจากยุคเซ็นโกคุก็ไม่ต่างอะไรกับขยะ

34
00:04:15,004 --> 00:04:16,673
โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับฉัน

35
00:04:18,758 --> 00:04:23,930
ฉันติดสี่อันดับแรกในการแข่งขัน
เคนโดมัธยมปลายระดับประเทศสองปีซ้อน

36
00:04:24,013 --> 00:04:28,268
แค่ติ่งคลั่งซามูไรอย่างเธอสู้ฉันไม่ได้หรอก

37
00:04:32,397 --> 00:04:34,065
คุณโทเมะ ปู่ฮิโกะ

38
00:04:34,607 --> 00:04:36,442
เราต้องรีบอพยพออกจากหมู่บ้านแล้วค่ะ

39
00:04:37,026 --> 00:04:38,069
ชิซุกะจัง

40
00:04:38,152 --> 00:04:41,572
ถ้าฝูงซอมบี้บุกมา
พวกมันพังประตูไม้บางๆ นี่ได้แน่

41
00:04:42,865 --> 00:04:46,202
ชิซุกะจัง ใจเย็นๆ แล้วฟังก่อนนะจ๊ะ

42
00:04:47,120 --> 00:04:51,082
พวกเรามีแต่คนแก่ ไปไหนมาไหนก็ลําบาก

43
00:04:52,333 --> 00:04:56,296
ปู่ฮิโกะก็นอนติดเตียงซะส่วนใหญ่
เราแบกแกไปไม่ไหวหรอก

44
00:04:57,171 --> 00:04:58,923
ฟังนะ ชิซุกะจัง

45
00:04:59,007 --> 00:05:02,343
ไม่ต้องห่วงพวกคนแก่ไม้ใกล้ฝั่งอย่างเราหรอก

46
00:05:02,427 --> 00:05:05,179
นะจ๊ะ หนูต้องหาทางรอดไปให้ได้

47
00:05:05,847 --> 00:05:07,098
ไม่มีทาง

48
00:05:10,935 --> 00:05:13,521
ถ้ายังเป็นแบบนี้ คุณโทเมะกับคนอื่นๆ คง...

49
00:05:16,816 --> 00:05:17,984
ให้ตายสิ

50
00:05:18,067 --> 00:05:19,861
ทางนี้ ไอ้พวกซอมบี้งี่เง่า

51
00:05:21,404 --> 00:05:24,240
- ชิซุกะจัง
- ฉันจะพาทุกคนหนีไปให้ได้

52
00:05:24,699 --> 00:05:27,702
อย่าเพิ่งถอดใจนะคะ

53
00:05:31,706 --> 00:05:33,875
ไม่ทันได้ป้องกันความเสี่ยงอะไรเลยวุ้ย

54
00:05:33,958 --> 00:05:37,795
ต้องติดนิสัยเจ้าพวกซื่อบื้อโลกสวยนั่นมาแน่ๆ

55
00:05:41,716 --> 00:05:45,470
ประตูจะต้านเอาไว้ไม่อยู่แล้ว

56
00:05:49,724 --> 00:05:51,642
ตายซะ

57
00:05:55,646 --> 00:05:56,856
อากิระ

58
00:05:58,191 --> 00:06:01,569
ยังไม่ทันได้ทําอะไรเลย

59
00:06:04,822 --> 00:06:07,617
ยังหาเงินได้ไม่พอที่จะส่งให้พ่อแม่ได้เยอะๆ

60
00:06:08,326 --> 00:06:10,578
ยังไม่เคยพาพ่อแม่เที่ยวเมืองนอก

61
00:06:12,622 --> 00:06:15,124
ยังไม่เจอคนที่จะแต่งงานด้วย

62
00:06:15,708 --> 00:06:18,586
งั้นก็คงอีกนานกว่าจะมีหลานให้พ่อแม่

63
00:06:20,171 --> 00:06:23,341
เรายังไม่ทันได้ทําอะไรให้พ่อแม่เลย

64
00:06:24,050 --> 00:06:26,511
ฝันไปเถอะว่าจะให้ไปยืนขอโทษหน้าหลุมศพ

65
00:06:26,594 --> 00:06:29,847
มีอะไรอีกตั้งหลายอย่าง

66
00:06:30,389 --> 00:06:34,936
ที่อยากทําตอนที่พ่อแม่ยังอยู่นะโว้ย

67
00:06:37,980 --> 00:06:39,524
ไอ้เด็กอ่อนหัด

68
00:06:43,736 --> 00:06:44,779
พ่อ

69
00:06:45,404 --> 00:06:47,990
อยากตอบแทนบุญคุณขนาดนั้นเลยใช่ไหม

70
00:06:48,950 --> 00:06:52,495
งั้นอย่ารีบตายก่อนพ่อแม่ก็แล้วกัน

71
00:06:53,412 --> 00:06:55,998
ฝากดูแลแม่แกด้วยนะ

72
00:06:56,624 --> 00:06:57,500
พะ...

73
00:06:58,084 --> 00:07:00,545
พ่อ!

74
00:07:04,340 --> 00:07:06,092
นี่ ไม่เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก

75
00:07:06,968 --> 00:07:10,680
ยังไม่อยากกลับบ้านเลย

76
00:07:11,347 --> 00:07:13,766
- ช่วยไม่ได้ละนะ
- ไม่อยากกลับบ้าน...

77
00:07:15,393 --> 00:07:16,811
เหมือนกันเลย

78
00:07:17,603 --> 00:07:18,604
{\an8}(ภาพถ่ายวันแต่งงาน)

79
00:07:18,688 --> 00:07:24,026
{\an8}ตอนแต่งงานใหม่ๆ
ฉันก็อยากมีบ้านที่อบอุ่นเหมือนคนอื่นๆ

80
00:07:24,819 --> 00:07:27,780
แต่พอรู้ตัวอีกที ที่นั่นก็ไม่ใช่บ้านที่น่ากลับไปแล้ว

81
00:07:28,406 --> 00:07:32,285
เลยต้องนั่งฆ่าเวลาอยู่ตามบาร์
กับร้านเน็ตทุกวันก่อนกลับบ้าน

82
00:07:33,202 --> 00:07:36,038
มีแต่ในรถเท่านั้นที่ทําให้ผ่อนคลายได้

83
00:07:38,416 --> 00:07:42,336
ได่ข่าวว่าสามีคุณโยเนดะ
ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนก

84
00:07:42,420 --> 00:07:46,048
ครอบครัวเธอจะไปเที่ยวสิงคโปร์กัน
ช่วงวันหยุดยาว ดีจังเลยเนอะ

85
00:07:46,132 --> 00:07:50,219
เอาเถอะ บ้านเราจะออกไปกินข้าวข้างนอกกัน

86
00:07:51,471 --> 00:07:54,307
ความสัมพันธ์กับเมียก็เย็นชามานานแล้ว

87
00:07:54,390 --> 00:07:58,311
เราคุยกันแค่อาทิตย์ละครั้ง
แต่ก็มีแต่คําพูดเสียดสีหรือดูถูกกันเท่านั้น

88
00:07:58,394 --> 00:08:02,064
ฉันไม่มีแรงจะฟื้นฟูความสัมพันธ์กลับมาแล้ว

89
00:08:02,523 --> 00:08:05,693
ไม่รู้นะว่าทําไมถึงต้องทํางานตัวเป็นเกลียว

90
00:08:05,776 --> 00:08:09,739
เพื่อครอบครัวที่ฉันไม่เหลือเยื่อใย
กับความรักให้แล้วด้วย

91
00:08:11,991 --> 00:08:13,409
เมียฉันมันโคตรเฮงซวย

92
00:08:14,035 --> 00:08:14,911
อ้าปากพูดทีไร

93
00:08:14,994 --> 00:08:18,498
ก็เอาแต่จู้จี้ให้ล้างห้องน้ํา
หรือให้ได้เลื่อนขั้นเร็วๆ อยู่ได้

94
00:08:18,581 --> 00:08:21,834
หุบปากซะทีเถอะ

95
00:08:29,967 --> 00:08:31,719
เจอแล้ว

96
00:08:37,141 --> 00:08:40,728
ได้อยู่กับสาวน้อยสองต่อสองในที่แบบนี้

97
00:08:40,811 --> 00:08:43,356
โชคดีชะมัด

98
00:08:45,024 --> 00:08:47,985
โชคดีเหรอ หมายความว่ายังไง

99
00:08:48,945 --> 00:08:54,200
สิ่งที่ฉันอยากทําที่สุด
ก็คือ "ปล้ําจูบสาวสักคน" ไงล่ะ

100
00:08:54,283 --> 00:08:56,118
(7. ปล้ําจูบสาวสักคน)

101
00:08:56,202 --> 00:08:58,579
นี่มันแย่กว่าซอมบี้ซะอีก

102
00:08:58,663 --> 00:09:00,331
หนีไม่รอดหรอก

103
00:09:00,414 --> 00:09:02,875
ไม่เห็นจะเป็นไรเลย ก็แค่จูบแลกลิ้นเอง

104
00:09:02,959 --> 00:09:04,877
เรื่องจิ๊บจ๊อยน่า

105
00:09:05,461 --> 00:09:06,671
ไม่มีทาง ไม่เอาเด็ดขาด

106
00:09:06,754 --> 00:09:10,883
ถ้าต้องโดนหมอนั่นจูบแลกลิ้น
ยอมถูกซอมบี้กินยังจะดีกว่า

107
00:09:11,342 --> 00:09:14,095
ฉันไม่เคยมีโชคเรื่องผู้หญิงหรือเรื่องเงิน

108
00:09:14,178 --> 00:09:16,305
ทั้งชีวิตเจอแต่ความซวยมาตลอด

109
00:09:16,389 --> 00:09:20,476
จะได้บอกลาชีวิตสุดซวยแบบนั้นซะที

110
00:09:21,477 --> 00:09:23,437
- มื้อเดี่ยวห้าที่
- พาสตาเสร็จหรือยัง

111
00:09:23,521 --> 00:09:26,399
- การ์ปัชโชโต๊ะเจ็ด
- เร็วเข้า ออร์เดอร์จะท่วมอยู่แล้ว

112
00:09:26,482 --> 00:09:27,358
ขอโทษที

113
00:09:28,568 --> 00:09:32,154
"เซตเต้" นี่แปลว่าหกใช่ไหมนะ

114
00:09:32,280 --> 00:09:33,114
{\an8}(ปิด)

115
00:09:33,197 --> 00:09:36,826
{\an8}ฟังนะ นายยังจําเลขไม่ได้สักตัว

116
00:09:36,909 --> 00:09:39,078
แล้วจะฟังออร์เดอร์รู้เรื่องได้ยังไง

117
00:09:39,662 --> 00:09:42,873
แต่ไม่มีใครสอนอะไรผมเลย

118
00:09:43,416 --> 00:09:48,838
แล้วบอกเป็นภาษาญี่ปุ่นซะก็ได้นี่นา

119
00:09:49,589 --> 00:09:51,841
- หมอนั่นแก้ตัวไปเรื่อยอีกแล้ว
- แบบนี้ทุกทีเลย

120
00:09:52,883 --> 00:09:56,679
ทําไมพวกพนักงานรุ่นพี่กับเจ้าของ
ต้องใจร้ายกับเราขนาดนี้ด้วย

121
00:09:59,932 --> 00:10:01,934
เรานี่มันซวยสุดๆ

122
00:10:03,060 --> 00:10:04,186
โอ๊ะ

123
00:10:05,021 --> 00:10:09,692
เดี๋ยวพวกนั้นได้บ่นแหงๆ ว่า
ทําตัวไม่สมกับเป็นพ่อครัวที่ดี

124
00:10:17,700 --> 00:10:21,829
ถึงได้บอกไงว่าน่าจะมีที่เขี่ยบุหรี่ในครัวด้วย

125
00:10:22,538 --> 00:10:24,290
ท่าทางจะโดนไล่ออกอีกแล้วสินะ

126
00:10:24,373 --> 00:10:26,709
เรานี่มันซวยสุดๆ จริงๆ

127
00:10:28,544 --> 00:10:32,590
ต่อให้ร้านไฟไหม้เพราะฉันลืมดับบุหรี่แล้วไงล่ะ

128
00:10:33,716 --> 00:10:36,719
ฉันก็ตกงานเหมือนคนอื่นๆ นั่นแหละ

129
00:10:36,802 --> 00:10:40,723
ไม่เห็นเข้าใจว่าทําไมต้องโกรธกันขนาดนี้

130
00:10:40,806 --> 00:10:46,937
ไม่ว่าจะคิดยังไง ฉันต่างหากที่เป็นคนดวงซวย

131
00:10:51,400 --> 00:10:52,610
ปู่ฮิโกะ

132
00:10:55,196 --> 00:10:56,364
อาเคมิ

133
00:11:06,374 --> 00:11:07,583
ไม่เลวนี่

134
00:11:08,751 --> 00:11:10,711
ต้านไว้แทบไม่ไหวเลย

135
00:11:12,797 --> 00:11:17,468
ปัญหาของเจ้าหนูนี่
ก็คือเสียงของมันล่อพวกซอมบี้มา

136
00:11:17,968 --> 00:11:20,429
งั้นรีบสู้กันให้จบๆ เถอะ

137
00:11:20,554 --> 00:11:23,891
ทําไมต้องทําเรื่องเลวร้ายแบบนี้ด้วยล่ะ

138
00:11:24,600 --> 00:11:25,476
เลวร้ายเหรอ

139
00:11:26,811 --> 00:11:30,981
ฉันทําแต่สิ่งที่ถูกต้องต่างหาก

140
00:11:32,274 --> 00:11:36,320
แต่ทุกคนก็เอาแต่บ่นเรื่องฉัน

141
00:11:37,321 --> 00:11:41,784
คุณทาคาโอกะ
ต้องวางกาวแท่งไว้ข้างที่เย็บกระดาษนะคะ

142
00:11:42,284 --> 00:11:44,370
ฉันเตือนคุณหลายครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ

143
00:11:44,453 --> 00:11:47,623
หัวหน้าส่วน ไม่อยากเชื่อว่า
คุณไม่อนุมัติแผนการของฉัน

144
00:11:47,706 --> 00:11:49,750
ที่นี่ทํางานกันแทบจะไร้ประสิทธิภาพ

145
00:11:49,834 --> 00:11:50,960
หัวหน้าแผนก

146
00:11:51,043 --> 00:11:54,130
จะปล่อยให้คนทําผิดพลาดขนาดนี้
รอดตัวไปเฉยๆ เหรอคะ

147
00:11:54,213 --> 00:11:55,673
นี่เรื่องเดิมอีกแล้วเหรอ

148
00:11:55,756 --> 00:11:58,259
เธอทําแบบนี้อีกแล้ว เฮ้อ

149
00:11:58,342 --> 00:12:02,221
ทํางานกับเธอนี่เหนื่อยจริงๆ เนอะ

150
00:12:02,304 --> 00:12:05,433
คนอะไรถือดีชะมัด แถมยังชอบข่มด้วย

151
00:12:06,475 --> 00:12:07,518
หุบปากนะ

152
00:12:08,310 --> 00:12:15,276
คนผิดคือพวกอ่อนไหวใจบางอย่างพวกแกนั่นแหละ

153
00:12:18,863 --> 00:12:21,157
เราเคยทําอะไรให้แกหรือไง

154
00:12:21,740 --> 00:12:26,162
- เลิกโทษคนอื่นเรื่องปัญหาของตัวเอง...
- ฉันเป็นเหยื่อนะโว้ย

155
00:12:27,246 --> 00:12:30,791
"ฉันเป็นเหยื่อในชีวิตแต่งงานนี้"
งั้นเหรอ อย่ามาพูดให้ขํา

156
00:12:30,875 --> 00:12:34,545
แค่เพราะเมียติดต่อฉันไม่ได้ตอนคลอดลูกเนี่ยนะ

157
00:12:34,628 --> 00:12:37,923
ฉันรับรองลูกค้าอยู่ทั้งๆ ที่ไม่อยากไป

158
00:12:38,007 --> 00:12:42,428
แล้วยังแค้นไม่เลิกว่า
ตัวเองกลัวแค่ไหนที่ต้องอยู่ตามลําพัง

159
00:12:42,511 --> 00:12:45,431
ไม่ว่าจะคิดยังไง ฉันต่างหากที่เป็นเหยื่อ

160
00:12:45,514 --> 00:12:48,184
ว่าแล้วเชียวว่าต้องเป็นอย่างนั้น

161
00:12:49,185 --> 00:12:52,563
อยากโทษเมียตัวเองยังไงก็ตามใจ

162
00:12:52,646 --> 00:12:58,319
แต่แกเคยให้ดอกไม้สักดอก
ตอนครบรอบวันแต่งงานกับเธอบ้างไหม

163
00:12:59,904 --> 00:13:03,574
เคยขอบคุณเธอที่ดูแลบ้านทุกวัน

164
00:13:03,657 --> 00:13:06,827
เคยฟังคําบ่นของเธอ
หรือรับฟังความรู้สึกจริงๆ บ้างหรือเปล่า

165
00:13:08,412 --> 00:13:14,084
เคยปฏิบัติกับเธอเหมือนราชินี
ที่แกเทิดทูนที่สุดในจักรวาลบ้างไหม

166
00:13:16,670 --> 00:13:22,092
เหตุผลที่เธอหมดใจกับแก
ก็เพราะแกทําให้เธอผิดหวังยังไงล่ะ

167
00:13:22,593 --> 00:13:24,637
แกไม่เคยพยายามที่จะรักเธอ

168
00:13:24,720 --> 00:13:29,892
ไม่เคยให้อะไรเธอสักอย่าง
แล้วคาดหวังให้เธอดูแลแกเนี่ยนะ

169
00:13:30,518 --> 00:13:33,604
เธอไม่ใช่แม่แกนะเว้ย

170
00:13:34,813 --> 00:13:37,107
หุบปากนะ

171
00:13:37,983 --> 00:13:39,485
พอกันที

172
00:13:39,568 --> 00:13:44,365
แกสองคนต้องดําดิ่งไปพร้อมกับฉันนี่แหละ

173
00:13:45,032 --> 00:13:46,033
ก็ได้

174
00:13:46,534 --> 00:13:51,622
ถ้าอยากดําดิ่งนัก
ฉันจะดําดิ่งลงไปกับแกให้สมใจอยาก

175
00:13:51,705 --> 00:13:53,499
พี่เคนโจะ

176
00:13:55,084 --> 00:13:57,878
แกคิดบ้าอะไรอยู่วะ

177
00:13:58,420 --> 00:14:01,632
อะไรคือสิ่งกระตุ้นให้ซอมบี้จู่โจมเรากันนะ

178
00:14:01,715 --> 00:14:05,261
การเคลื่อนไหว กลิ่น หรือว่าอุณหภูมิร่างกาย

179
00:14:05,344 --> 00:14:07,012
จะอะไรก็ช่างเถอะ

180
00:14:07,096 --> 00:14:12,810
ถ้าอยากกลบทั้งหมดที่ว่ามานั้น ก็มีวิธีนี้แค่วิธีเดียว

181
00:14:18,482 --> 00:14:20,651
หา...

182
00:14:21,527 --> 00:14:24,238
ล้อเล่นหรือไง เอาหัวทิ่มลงไปเลยเนี่ยนะ

183
00:14:27,491 --> 00:14:30,077
อย่านะ หยุดสิ

184
00:14:30,744 --> 00:14:33,414
อย่าเข้ามานะ

185
00:14:47,887 --> 00:14:52,182
ถ้าจะดําดิ่ง ก็อย่าดิ่งลงไปหาความสิ้นหวังสิ

186
00:14:52,266 --> 00:14:56,395
ดิ่งลงบ่อเกรอะซะแต่แรก
ก็ไม่ต้องกลายเป็นซอมบี้แล้ว

187
00:14:59,398 --> 00:15:03,193
ช่วยอย่าเข้ามาใกล้จนกว่าจะอาบน้ําก่อนนะคะ

188
00:15:04,862 --> 00:15:06,280
อาเคมิ

189
00:15:07,114 --> 00:15:10,409
อาเคมิไปไหนน่ะ

190
00:15:11,160 --> 00:15:12,620
ปู่ฮิโกะ

191
00:15:12,703 --> 00:15:17,333
ชิซุกะจังใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ
เพื่อปกป้องเราจากพวกซอมบี้

192
00:15:18,000 --> 00:15:22,838
แล้วไง ทุกคนยังมัวทําอะไรอยู่ที่นี่กันล่ะ

193
00:15:22,922 --> 00:15:24,048
ทําอะไรน่ะเหรอ

194
00:15:24,131 --> 00:15:27,468
เราแก่แล้ว
เคลื่อนไหวไม่คล่องแคล่วเหมือนเมื่อก่อน

195
00:15:27,551 --> 00:15:29,053
ต่อให้เราไปช่วยเธอ...

196
00:15:29,136 --> 00:15:33,307
เคยมีอะไรเป็นไปตามใจเราด้วยหรือไง

197
00:15:34,683 --> 00:15:38,687
โครงการใหญ่ๆ ต่างก็ล้มเหลว
นับตั้งแต่การปฏิรูปที่ดินหลังสงคราม

198
00:15:38,771 --> 00:15:40,689
ไหนจะข้อตกลงการค้าเสรีแถบแปซิฟิก

199
00:15:40,773 --> 00:15:43,192
ไหนจะไม่แน่ใจว่าใครจะรับช่วงต่อจากเรา

200
00:15:43,275 --> 00:15:48,781
ถึงอย่างนั้นเราก็พยายามดิ้นรน
ใช้จอบเสียมเลี้ยงชีพกันมาได้ใช่ไหมล่ะ

201
00:15:50,699 --> 00:15:52,826
ทั้งไต้ฝุ่น แดดร้อนจัด อากาศหนาวยะเยือก

202
00:15:52,910 --> 00:15:57,122
ไม่ว่าธรรมชาติจะพยายาม
จู่โจมเราอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง

203
00:15:57,206 --> 00:15:59,875
เราก็กัดฟันทนแล้วพูดว่า "ปีนี้ต้องดีให้ได้"

204
00:15:59,959 --> 00:16:02,878
เราอยู่รอดมาได้จนป่านนี้ไม่ใช่หรือไง

205
00:16:03,545 --> 00:16:07,383
ใครจะสนอีแค่พวกซอมบี้กันล่ะว้อย

206
00:16:08,717 --> 00:16:12,262
นี่ รู้จักทฤษฎีจุดศูนย์รวมทางการรับรู้หรือเปล่า

207
00:16:12,346 --> 00:16:13,931
จุดศูนย์... อะไรนะ

208
00:16:14,473 --> 00:16:17,810
มันคือทฤษฎีที่พยายาม
กําหนดนิยามทางวิทยาศาสตร์ให้กับ "โชค"

209
00:16:18,477 --> 00:16:20,521
{\an8}นายใส่ใจแต่ตัวเองหรือเปล่า

210
00:16:20,604 --> 00:16:26,777
{\an8}นายมีความห่วงใยให้ครอบครัว
คนรัก หรือคนแปลกหน้าด้วยหรือเปล่า

211
00:16:26,860 --> 00:16:29,780
{\an8}นายใส่ใจแค่เรื่องของวันนี้ หรือของพรุ่งนี้ด้วย

212
00:16:29,863 --> 00:16:33,659
{\an8}นายคํานึงถึงคนรุ่นหลังหรือสังคมโดยรวมบ้างไหม

213
00:16:33,742 --> 00:16:38,622
เมื่อเผชิญความท้าทาย นายคํานึงถึงใครอีกบ้าง

214
00:16:38,706 --> 00:16:43,585
ขอบเขตความคํานึงของนายยิ่งกว้างเท่าไหร่
นายก็ยิ่งมีโชคมากขึ้นเท่านั้น

215
00:16:43,669 --> 00:16:46,296
มาอวดฉลาดอะไรในเวลาแบบนี้เนี่ย

216
00:16:46,380 --> 00:16:48,298
ใครจะสนเรื่องพวกนั้นกันล่ะ

217
00:16:48,382 --> 00:16:52,136
ตอนนี้คนที่โชคดีคือฉันนี่ไง

218
00:16:52,219 --> 00:16:55,055
เธอนั่นแหละที่กําลังดวงซวย

219
00:16:55,139 --> 00:16:56,807
(ระวังไฟไหม้)

220
00:17:08,318 --> 00:17:09,570
ปู่ฮิโกะ

221
00:17:12,364 --> 00:17:15,200
สมกับเป็นยอดนายพรานของหมู่บ้านจริงๆ

222
00:17:16,744 --> 00:17:19,705
แค่บังเอิญยิงโดนน่ะสิ
ตาแก่คนเดียวจะมีปัญญาทําอะไร

223
00:17:22,875 --> 00:17:24,585
พวกแกเป็นใครวะ

224
00:17:26,670 --> 00:17:29,840
คนที่บังอาจทําร้ายชิซุกะจังของเรา

225
00:17:29,923 --> 00:17:32,051
ไม่ว่าจะเป็นใครก็อย่าหวังว่าจะปรานีให้

226
00:17:32,134 --> 00:17:34,470
ไอ้เด็กเมื่อวานซืนเอ๊ย

227
00:17:43,520 --> 00:17:44,938
อีกนิดเดียวแท้ๆ

228
00:17:45,022 --> 00:17:49,485
ทําไมเราถึงซวยขนาดนี้ล่ะ

229
00:17:49,568 --> 00:17:53,363
นายคิดถึงแต่ตัวเองและเรื่องของปัจจุบัน

230
00:17:54,198 --> 00:17:59,495
คนที่เห็นแก่ตัวขนาดนี้ไม่มีวันโชคดีกับเขาหรอก

231
00:17:59,578 --> 00:18:01,121
ชิซุกะจัง

232
00:18:01,205 --> 00:18:02,498
ไม่เป็นไรใช่ไหม

233
00:18:03,040 --> 00:18:04,249
ขอบคุณค่ะ

234
00:18:04,333 --> 00:18:05,959
ฉันโชคดีจริงๆ...

235
00:18:08,212 --> 00:18:09,713
ที่ทุกคนมาช่วย

236
00:18:13,675 --> 00:18:18,847
พวกคนหลงผิดที่เข้ามาขัดขวางฉัน
ควรกลายเป็นซอมบี้ซะให้หมด

237
00:18:18,931 --> 00:18:21,391
ฉันนี่แหละคือคนที่ถูกต้อง

238
00:18:24,728 --> 00:18:26,522
ในประเทศของฉัน

239
00:18:26,605 --> 00:18:29,817
เป็นเรื่องปกติที่จะทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้นตามทางเดิน

240
00:18:31,610 --> 00:18:35,280
พนักงานเก็บเงินในซูเปอร์มาร์เก็ต
เคี้ยวหมากฝรั่งระหว่างบริการลูกค้า

241
00:18:35,364 --> 00:18:40,369
การดูดฝุ่นในวันอาทิตย์ที่ควรเป็นวันหยุด
ก็ถือว่าเสียมารยาทเพราะใครๆ ก็อยากพักผ่อน

242
00:18:41,036 --> 00:18:44,706
เราจัดปาร์ตี้ให้ตัวเองในวันเกิด
และเลี้ยงอาหารคนอื่นๆ

243
00:18:45,582 --> 00:18:48,794
ฉันแน่ใจว่าทั้งหมดนี้ฟังดูผิดแปลกสําหรับคุณ

244
00:18:48,877 --> 00:18:53,298
แต่นั่นคือชีวิตธรรมดาสําหรับฉัน

245
00:18:53,382 --> 00:18:57,553
นี่จะบอกว่าฉันเองก็ผิดงั้นเหรอ

246
00:18:57,636 --> 00:19:02,349
ฉันไม่สนวัฒนธรรมของแกหรอก

247
00:19:02,432 --> 00:19:08,063
พวกคนหลงผิดควรหุบปาก
แล้วกลายเป็นซอมบี้ไปซะ

248
00:19:16,446 --> 00:19:17,614
ไม่จริงน่า

249
00:19:18,448 --> 00:19:20,784
แกฉวยโอกาสใช้ฝูงซอมบี้ที่มาที่นี่...

250
00:19:25,372 --> 00:19:29,126
ทําลายกังหันน้ําแล้วตัดไฟงั้นเหรอ

251
00:19:29,960 --> 00:19:32,045
บ้าชัดๆ

252
00:19:32,754 --> 00:19:36,258
วิธีนี้มันไม่ถูกต้องแน่ๆ

253
00:19:37,509 --> 00:19:41,305
ไม่มีวิธีไหนถูกต้องสมบูรณ์แบบทั้งนั้นแหละ

254
00:19:42,264 --> 00:19:47,227
โลกเรามีคนอยู่ทุกรูปแบบ
และทุกคนก็ทําให้โลกนี้มีสีสัน

255
00:19:47,853 --> 00:19:51,273
บางทีแทนที่จะยัดเยียด
สิ่งที่คุณคิดว่าถูกต้องให้คนอื่นๆ

256
00:19:51,356 --> 00:19:58,363
น่าจะลองหยุดแล้วตั้งคําถามว่า
ตัวเองอาจเป็นฝ่ายผิดหรือเปล่านะคะ

257
00:20:22,930 --> 00:20:24,348
แย่แล้วไงล่ะ

258
00:20:26,099 --> 00:20:28,018
ไม่รู้จะลงจากกังหันนี่ยังไงแฮะ

259
00:20:36,485 --> 00:20:37,444
พ่อ

260
00:20:37,527 --> 00:20:39,196
อย่าเปิดนะ

261
00:20:39,947 --> 00:20:41,615
ห้ามเปิดเด็ดขาด อากิระ

262
00:20:42,407 --> 00:20:45,535
ถ้าเปิด แกจะทําให้แม่แกกับคนอื่นๆ มีอันตราย

263
00:20:57,881 --> 00:20:58,840
พ่อ

264
00:21:02,761 --> 00:21:05,305
อีกนิดเดียวเท่านั้น

265
00:21:08,725 --> 00:21:10,352
แย่แล้ว

266
00:21:10,435 --> 00:21:12,104
อาการกําเริบตอนนี้เนี่ยนะ

267
00:21:15,857 --> 00:21:19,611
ดูท่าว่าในที่สุดเราก็หมดเวลาแล้ว

268
00:21:20,195 --> 00:21:22,197
น่าสมเพชชะมัด

269
00:21:22,823 --> 00:21:25,200
พ่อ!

270
00:21:29,204 --> 00:21:30,747
ฮิกุราชิ

271
00:21:30,831 --> 00:21:33,208
ทําไมถึงช่วยพ่อฉันล่ะ

272
00:21:35,419 --> 00:21:37,462
ฉันลองคิดดูแล้วนะ

273
00:21:37,963 --> 00:21:40,465
แกอึดทีเดียวใช่ไหม

274
00:21:41,133 --> 00:21:45,887
งั้นฉันจะหาทาง
ทําให้แกกลายเป็นซอมบี้แน่ๆ ได้ยังไง

275
00:21:45,971 --> 00:21:47,639
แล้วฉันก็คิดได้

276
00:21:47,723 --> 00:21:51,351
ฉันนึกสถานการณ์เหมาะๆ ได้แล้ว

277
00:21:52,853 --> 00:21:54,146
ฟังนะ

278
00:21:54,229 --> 00:22:00,694
ถ้าไม่อยากให้ฉันเตะพ่อแกลงไป
ก็เปิดประตูแล้วยอมกลายเป็นซอมบี้ซะ

279
00:22:00,777 --> 00:22:03,405
อยากตอบแทนคุณพ่อแม่ใช่ไหมล่ะ

280
00:22:03,488 --> 00:22:09,244
งั้นก็แสดงให้พ่อเห็นสิว่าแกเป็นลูกกตัญญูแค่ไหน

281
00:22:11,997 --> 00:22:12,914
หา

282
00:23:47,175 --> 00:23:50,137
ตอนต่อไป โฮมทาวน์ ออฟ เดอะ เดด III

283
00:23:50,929 --> 00:23:52,931
คําบรรยายโดย พาฝัน เจริญดี