1 00:00:00,209 --> 00:00:02,545 (พัคฮยองชิก) 2 00:00:06,006 --> 00:00:08,008 (จอนโซนี) 3 00:00:09,301 --> 00:00:11,971 (พโยเยจิน) 4 00:00:12,847 --> 00:00:14,473 (ยุนจงซอก) 5 00:00:17,893 --> 00:00:20,396 (อีแทซอน) 6 00:00:21,939 --> 00:00:24,984 (วัยเยาว์ที่ผลิบาน) 7 00:00:26,110 --> 00:00:27,653 (ละครเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง) 8 00:00:27,737 --> 00:00:29,488 (ตัวละคร องค์กร สถานที่ เหตุการณ์) 9 00:00:29,572 --> 00:00:31,323 (และศาสนาในเรื่อง เป็นเพียงการสมมติเท่านั้น) 10 00:00:31,407 --> 00:00:32,992 (ฉากที่มีสัตว์ร่วมแสดง) 11 00:00:33,075 --> 00:00:35,536 (ถ่ายทำโดยอาศัย อุปกรณ์ประกอบและใช้เทคนิคพิเศษ) 12 00:00:45,713 --> 00:00:47,423 (แม้เจ้ามีแขน แขนของเจ้าจะไม่อาจใช้การได้) 13 00:00:47,506 --> 00:00:49,300 (แม้เจ้ามีขา ขาของเจ้าจะไม่อาจก้าวเดินได้) 14 00:01:16,327 --> 00:01:17,328 ฝ่าบาท 15 00:01:20,998 --> 00:01:22,291 แค่เหยี่ยวน่ะพ่ะย่ะค่ะ 16 00:01:22,374 --> 00:01:24,335 กระหม่อมสงสัยจริง ว่าทำไมไม่เห็นกวางสักตัว 17 00:01:25,669 --> 00:01:27,004 ฝ่าบาททรงเป็นอะไร 18 00:01:27,755 --> 00:01:29,173 หรือว่าจะทรงรู้สึกไม่สบาย 19 00:01:31,342 --> 00:01:33,469 เปล่าหรอก ข้าไม่ได้เป็นอะไร 20 00:01:55,449 --> 00:01:56,742 เจ้าไปทางนั้น 21 00:02:49,503 --> 00:02:51,088 นี่ไม่ใช่ธนูของกระหม่อม 22 00:02:51,171 --> 00:02:53,591 กระหม่อมสาบานได้ ว่ากระหม่อมไม่ได้เป็นคนยิง 23 00:02:53,674 --> 00:02:55,718 ไม่ใช่กระหม่อมนะพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่ได้ทำ 24 00:02:55,801 --> 00:02:57,177 ถ้าไม่ใช่ฝีมือเจ้า 25 00:02:59,972 --> 00:03:01,348 งั้นเป็นฝีมือภูตผีหรือไง 26 00:03:02,224 --> 00:03:03,225 ฝ่าบาท 27 00:03:04,810 --> 00:03:05,811 กระหม่อม... 28 00:03:10,232 --> 00:03:12,526 กระหม่อมมาที่นี่ เพราะจดหมายลับที่ท่านทรงส่งมา 29 00:03:13,402 --> 00:03:14,486 ว่าไงนะ 30 00:03:14,570 --> 00:03:17,907 จดหมายลับที่ท่านทรงส่ง ให้ท่านพ่อของกระหม่อม 31 00:03:17,990 --> 00:03:19,241 พ่อของเจ้าคือใคร 32 00:03:23,871 --> 00:03:27,333 ท่านพ่อของกระหม่อมคือ มินโฮซึงจากแกซองพ่ะย่ะค่ะ 33 00:03:29,585 --> 00:03:32,046 แต่มินยุนแจ ลูกชายของเขา ตายไปพร้อมกับบิดาแล้ว 34 00:03:33,923 --> 00:03:34,924 เจ้าเป็นใครกันแน่ 35 00:03:45,434 --> 00:03:47,227 เช่นนั้นเจ้าคงเป็นลูกสาวของเขา 36 00:03:49,146 --> 00:03:50,314 มินแจอี 37 00:03:52,441 --> 00:03:54,401 ฆาตกรมินแจอี 38 00:03:55,319 --> 00:03:57,237 เจ้าไม่เพียงแต่ฆ่าคนทั้งครอบครัว 39 00:03:58,697 --> 00:04:00,950 ยังริอ่านยิงธนูใส่องค์ชาย ของประเทศนี้อีกงั้นเหรอ 40 00:04:01,033 --> 00:04:02,368 ไม่ใช่นะเพคะ 41 00:04:02,451 --> 00:04:04,203 ไม่ใช่ฝีมือหม่อมฉัน 42 00:04:04,286 --> 00:04:05,287 อีกอย่าง 43 00:04:15,756 --> 00:04:17,925 ข้าไม่เคยส่งจดหมายลับ 44 00:04:20,386 --> 00:04:21,679 ไปให้พ่อของเจ้า 45 00:04:25,182 --> 00:04:27,643 หม่อมฉันไม่กล้าโกหกฝ่าบาทหรอกเพคะ 46 00:04:30,896 --> 00:04:32,398 ท่านทรงส่งจดหมายลับ 47 00:04:32,481 --> 00:04:34,566 มาพร้อมกับของขวัญแต่งงาน 48 00:04:34,650 --> 00:04:36,902 หม่อมฉันได้เห็นมากับตาตัวเองแล้ว 49 00:04:39,196 --> 00:04:40,197 ฝ่าบาท 50 00:04:42,825 --> 00:04:44,660 คนที่กำลังมาคือซองอน 51 00:04:44,743 --> 00:04:46,704 คู่หมั้นที่เจ้าทรยศหักหลังยังไงเล่า 52 00:04:53,711 --> 00:04:55,879 มันคือคนที่ยิงธนู ใส่ท่านหรือพ่ะย่ะค่ะ 53 00:04:56,505 --> 00:04:58,507 ฝ่าบาท ไม่ใช่กระหม่อมจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ 54 00:04:58,590 --> 00:05:00,884 กระหม่อมเพิ่งได้รับมอบหมาย ให้เป็นคนต้อนสัตว์ในพื้นที่นี้ 55 00:05:00,968 --> 00:05:03,679 กระหม่อมไม่ได้พกธนูติดตัวมาด้วยซ้ำ 56 00:05:03,762 --> 00:05:04,888 สาบานได้เลยพ่ะย่ะค่ะ 57 00:05:05,389 --> 00:05:08,100 ลองตรวจสอบธนู กับกระบอกใส่ลูกศรนั่นดู 58 00:05:13,105 --> 00:05:15,274 ข้ายังเหลือเรื่องที่อยากถามเขาอยู่ 59 00:05:25,034 --> 00:05:26,493 เจ้าชื่ออะไร อยู่สังกัดไหน 60 00:05:33,584 --> 00:05:36,295 กระหม่อมชื่อจางชีซูพ่ะย่ะค่ะ สังกัดหน่วยราชองครักษ์พิเศษชุงมู 61 00:05:44,386 --> 00:05:46,263 (จางชีซู) 62 00:05:48,307 --> 00:05:49,433 จางชีซู 63 00:05:49,516 --> 00:05:51,685 เกิดปีชวด สังกัดกองทหารชุงมู 64 00:05:51,769 --> 00:05:53,062 ส่วนสูงห้าชอกครึ่ง 65 00:05:53,145 --> 00:05:54,772 ส่วนสูงเจ้าไม่ถึงห้าชอกครึ่งแน่ 66 00:05:54,855 --> 00:05:57,066 ไม่รู้เหรอว่าฝ่าบาท ทรงจดจำระเบียนทหารได้หมด 67 00:05:59,026 --> 00:06:00,861 โปรดประทานอภัยให้กระหม่อมด้วย 68 00:06:00,944 --> 00:06:02,488 กระหม่อมได้ยินว่ากองทัพ จะแจกจ่ายข้าวให้คน 69 00:06:02,571 --> 00:06:03,822 ที่ได้เข้ากองบังคับการห้า เดือนละหนึ่งกระสอบ 70 00:06:03,906 --> 00:06:05,199 จึงโกหกเรื่องส่วนสูงไปพ่ะย่ะค่ะ 71 00:06:05,949 --> 00:06:08,368 กระหม่อมคิดว่าเขาคงโกหก เพราะจำเป็นต้องได้งานนะพ่ะย่ะค่ะ 72 00:06:08,452 --> 00:06:12,122 พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมเป็นคนเดียว ที่หาเลี้ยงครอบครัวได้ 73 00:06:13,415 --> 00:06:16,585 ถ้าอย่างนั้นก็ถอดเสื้อผ้าออกซะ 74 00:06:16,668 --> 00:06:17,669 เอ๊ะ 75 00:06:31,809 --> 00:06:34,520 แขนของเขาบาดเจ็บก็เพราะข้า 76 00:06:34,603 --> 00:06:36,772 ถ้ามันร้ายแรงก็คงต้องเรียกหมอหลวงมา 77 00:06:37,940 --> 00:06:39,316 ฝ่าบาท 78 00:06:39,399 --> 00:06:42,319 ไม่จำเป็นหรอกพ่ะย่ะค่ะ แค่แผลถากๆ เท่านั้นเอง 79 00:06:42,402 --> 00:06:44,488 ข้าจะตรวจสอบแผลให้เอง 80 00:06:44,571 --> 00:06:46,031 พาเขาไปที่กระโจมข้า 81 00:06:50,744 --> 00:06:51,745 ตามมา 82 00:06:54,623 --> 00:06:56,083 (ตอนที่ 2) 83 00:07:07,970 --> 00:07:12,850 องค์รัชทายาทจับสัตว์ ทั้งหมดนี้มาเองจริงๆ น่ะเหรอ 84 00:07:12,975 --> 00:07:16,937 ดูเหมือนว่าองค์รัชทายาท จะทรงตั้งใจปล่อย 85 00:07:17,020 --> 00:07:19,231 ให้ข่าวลือแพร่กระจายไปสินะ 86 00:07:19,314 --> 00:07:23,068 พระองค์ได้พิสูจน์ว่าข่าวลือที่ว่า ไม่ใช่เรื่องจริงต่อหน้าทุกคนแล้ว 87 00:07:23,152 --> 00:07:24,361 ทีนี้ 88 00:07:24,444 --> 00:07:27,990 ข่าวลือเกี่ยวกับ ตัวพระองค์ก็จะหายไปเองขอรับ 89 00:08:04,818 --> 00:08:08,572 ฝ่าบาท ในเมื่อเราได้กวาง ที่จะใช้ถวายเทพเจ้ามาแล้ว 90 00:08:08,655 --> 00:08:11,408 ต่อไปท่านต้องทรงเขียน คำอธิษฐานที่เหมาะสมพ่ะย่ะค่ะ 91 00:08:45,692 --> 00:08:48,195 นี่เป็นน้ำที่เราได้รับ มาจากสำนักเต๋าพ่ะย่ะค่ะ 92 00:08:48,278 --> 00:08:49,780 (สำนักเต๋า: สำนักของทางการที่มีหน้าที่) 93 00:08:49,863 --> 00:08:51,698 (ถวายเครื่องเซ่นแก่เทพเจ้าเต๋า และดวงดาวบนท้องฟ้า) 94 00:09:25,983 --> 00:09:28,110 ข้าเหลือแค่ต้องเขียนคำอธิษฐานใช่ไหม 95 00:09:28,193 --> 00:09:30,153 ทรงหมายความว่าอย่างไรหรือพ่ะย่ะค่ะ 96 00:09:30,237 --> 00:09:32,447 ข้าถามคำถามนี้ เพราะดูเหมือนว่าข้าจะต้องผ่าน 97 00:09:32,572 --> 00:09:35,367 บททดสอบของพวกท่านจึงจะรักษา ตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทได้น่ะสิ 98 00:09:36,285 --> 00:09:38,745 ฝ่าบาท ไม่เป็นความจริงเลยพ่ะย่ะค่ะ 99 00:09:38,829 --> 00:09:40,330 เราจะบังอาจ 100 00:09:40,414 --> 00:09:42,332 ทดสอบท่านได้อย่างไร 101 00:09:42,416 --> 00:09:43,667 นั่นสินะ 102 00:09:43,750 --> 00:09:45,919 เขาว่ากันว่าการได้เป็นรัชทายาท ก็เท่ากับว่าอนาคตจะเจริญรุ่งเรือง 103 00:09:46,003 --> 00:09:49,589 ข้าจึงไม่พอใจมาก เมื่อได้ยินใครต่อใครซุบซิบกันว่า 104 00:09:49,673 --> 00:09:51,842 หลังถูกยิงด้วยลูกศร ข้าจะยังมีคุณสมบัติหรือไม่ 105 00:09:56,096 --> 00:09:57,931 แต่วันนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว 106 00:09:59,599 --> 00:10:03,020 ที่ข้าจะต้องทำ อะไรก็ตามเพื่อเป็นการ... 107 00:10:05,063 --> 00:10:06,523 พิสูจน์ตัวเอง 108 00:10:36,136 --> 00:10:39,139 ฝีพระหัตถ์ของฝ่าบาทยังคง วิจิตรบรรจงเช่นเดิมเลยพ่ะย่ะค่ะ 109 00:10:45,145 --> 00:10:46,480 เจ้าโกหกแค่เรื่องส่วนสูงใช่ไหม 110 00:10:48,523 --> 00:10:50,442 งั้นก็ไม่ต้องกังวลอะไรมาก 111 00:10:50,525 --> 00:10:52,110 พระองค์ไม่ลงโทษรุนแรงหรอก 112 00:11:17,386 --> 00:11:18,762 นี่มันอะไรกัน... 113 00:11:21,556 --> 00:11:23,058 เลือด... 114 00:11:23,141 --> 00:11:25,060 พระโลหิตไหลพ่ะย่ะค่ะ 115 00:11:25,143 --> 00:11:26,144 ฝ่าบาท 116 00:11:27,229 --> 00:11:29,231 - ทรงบาดเจ็บหรือ - ข้าไม่ได้บาดเจ็บ 117 00:11:29,314 --> 00:11:30,607 เอาน้ำมาล้างที 118 00:11:30,690 --> 00:11:31,858 เอาน้ำมาให้ฝ่าบาทที 119 00:11:31,942 --> 00:11:34,486 นอกจากภูตผีแล้ว เรื่องแบบนี้จะเป็นฝีมือใครไปได้อีก 120 00:11:34,569 --> 00:11:37,239 ท่านกล้าพูดซี้ซั้วแบบนั้นได้ยังไง ภูตผีบ้าบออะไรกัน 121 00:11:45,747 --> 00:11:47,290 ไม่มีแผลถลอกพ่ะย่ะค่ะ 122 00:11:48,917 --> 00:11:50,460 งั้นเลือดมาจากไหนกัน 123 00:12:02,472 --> 00:12:04,015 คนที่พยายามทำให้ข้า 124 00:12:06,101 --> 00:12:08,437 กลายเป็นตัวตลก คือหนึ่งในขุนนางพวกนี้หรือเปล่า 125 00:12:19,030 --> 00:12:20,365 หัวหน้าหน่วยฮันซองอน 126 00:12:22,075 --> 00:12:23,118 พ่ะย่ะค่ะ 127 00:12:23,201 --> 00:12:24,995 ตรวจสอบเสื้อผ้า ของทหารและบริวารทุกคน 128 00:12:25,078 --> 00:12:26,455 ที่เป็นคนของขุนนางในราชสำนัก 129 00:12:26,538 --> 00:12:29,040 กลับมารายงานข้าทันที ที่เจออะไรน่าสงสัย 130 00:12:29,124 --> 00:12:30,125 ได้พ่ะย่ะค่ะ 131 00:12:46,641 --> 00:12:48,935 พอเจ้าตรวจสอบแถวแรกเสร็จ 132 00:12:49,019 --> 00:12:50,937 ก็ให้พวกเขากลับหลังหัน แล้วตรวจแถวถัดไปต่อ 133 00:12:51,021 --> 00:12:52,022 ได้ขอรับ 134 00:12:52,898 --> 00:12:56,443 ทุกคนที่สังกัดขุนนางในราชสำนัก ยืนเรียงแถวเตรียมรับการตรวจสอบ 135 00:13:01,823 --> 00:13:02,991 มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ 136 00:13:08,413 --> 00:13:09,998 แถวแรกเรียบร้อย 137 00:13:15,545 --> 00:13:16,546 เรียบร้อย 138 00:13:27,516 --> 00:13:30,268 หัวหน้าหน่วยฮันซองอน 139 00:13:38,902 --> 00:13:40,987 - เป็นอะไรไป - แย่แล้วเจ้าค่ะคุณหนู 140 00:13:41,071 --> 00:13:42,280 เขาอัปลักษณ์เหรอ 141 00:13:44,282 --> 00:13:47,285 ข้าขอดูอีกรอบให้แน่ใจ แล้วจะบอกเจ้าค่ะ 142 00:13:49,663 --> 00:13:51,873 ตายแล้ว 143 00:13:51,957 --> 00:13:55,418 หากจะตัดสินบุรุษ หน้าตาเป็นสิ่งสำคัญมากนะเจ้าคะ 144 00:13:55,502 --> 00:13:56,628 ไหล่ก็สำคัญ 145 00:13:56,711 --> 00:13:58,338 ก็จริงเจ้าค่ะ 146 00:13:58,421 --> 00:14:00,131 ขอแค่เขาไหล่กว้าง... 147 00:14:01,633 --> 00:14:04,094 แต่ว่า จะรับได้แน่เหรอเจ้าคะ 148 00:14:04,177 --> 00:14:07,305 ถ้าจมูกของเขาเบี้ยวไปนิดหน่อย 149 00:14:09,099 --> 00:14:11,101 - เขาจมูกเบี้ยวเหรอ - เจ้าค่ะ 150 00:14:11,184 --> 00:14:12,811 เขามีรูจมูกสองรู 151 00:14:12,894 --> 00:14:14,980 แต่มันก็เท่านั้นแหละ 152 00:14:16,565 --> 00:14:17,941 ทำยังไงดีเจ้าคะ 153 00:14:19,776 --> 00:14:21,653 ตายแล้วๆ 154 00:14:22,988 --> 00:14:24,906 เขาเป็นบุรุษรูปงามทีเดียว 155 00:14:25,448 --> 00:14:26,992 ตายแล้วๆ 156 00:14:27,075 --> 00:14:29,744 ไหล่ของเขากว้าง 157 00:14:30,579 --> 00:14:33,123 คิ้วของเขาก็สมส่วนเหมือนภาพวาด 158 00:14:33,206 --> 00:14:35,333 สันจมูกกับแก้มของเขา ก็มีสัดส่วนลงตัว 159 00:14:36,710 --> 00:14:38,545 ริมฝีปากล่างก็หนาด้วย 160 00:14:39,337 --> 00:14:40,589 คุณหนู 161 00:14:42,257 --> 00:14:43,842 ข้าไม่เคยเห็น 162 00:14:43,925 --> 00:14:46,303 ชายคนใดในโชซอน จะหล่อเหลาไปกว่านี้แล้วล่ะ 163 00:14:47,053 --> 00:14:48,471 เดี๋ยวก่อน 164 00:14:48,555 --> 00:14:51,057 หน้าตาผู้ชายหล่อเหลาไปได้ อีกไม่เกินสามปีเองนะเจ้าคะ 165 00:14:52,267 --> 00:14:54,811 ท่านพ่อยืนยันแล้ว ว่านิสัยเขาก็ดีเหมือนหน้าตา 166 00:14:56,813 --> 00:14:59,858 เจ้าคิดยังไง เราดูเหมาะสมกันไหม 167 00:15:01,901 --> 00:15:03,737 แหม ท่านทั้งสองก็ดู... 168 00:15:04,946 --> 00:15:06,573 ดูดีมากเลยเจ้าค่ะ 169 00:15:09,075 --> 00:15:11,036 เขาหล่อดีเนอะ 170 00:15:11,119 --> 00:15:12,120 เจ้าค่ะ 171 00:15:31,640 --> 00:15:32,849 ทำยังไงดีล่ะ 172 00:15:33,892 --> 00:15:35,644 ตอนนี้จะเป็นใครก็ช่าง 173 00:15:36,770 --> 00:15:38,063 มาพาข้าออกไปที... 174 00:15:54,245 --> 00:15:55,705 เจ้ามากับข้า 175 00:15:56,915 --> 00:15:58,124 แทกัง มานี่หน่อย 176 00:15:59,668 --> 00:16:00,710 พ่ะย่ะค่ะ 177 00:16:00,794 --> 00:16:03,254 ส่งคนไปเฝ้ากระโจมของพวกทหาร ที่ผ่านการตรวจสอบแล้ว 178 00:16:04,214 --> 00:16:05,924 อย่าปล่อยให้ใครเข้าไป 179 00:16:06,508 --> 00:16:07,592 ได้พ่ะย่ะค่ะ 180 00:16:18,645 --> 00:16:20,855 - พวกเจ้าตามข้ามา - ขอรับ 181 00:16:43,962 --> 00:16:46,631 ในเมื่อวันนี้ข้าเลือดออก ต่อหน้าทุกคนไปแล้ว 182 00:16:46,715 --> 00:16:49,008 ข้าก็จะไม่แปลกใจเลย ถ้ามีคนใส่ยาพิษในน้ำนี่ 183 00:17:00,645 --> 00:17:01,813 เจ้าจะยอมดื่มไหม 184 00:17:07,610 --> 00:17:09,112 แน่นอนเพคะฝ่าบาท 185 00:17:19,247 --> 00:17:20,415 สดชื่นดีเพคะ 186 00:17:22,333 --> 00:17:23,960 ตั้งแต่ข้าได้พบกับเจ้า 187 00:17:24,043 --> 00:17:25,754 เรื่องร้ายๆ ก็เกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน 188 00:17:26,588 --> 00:17:29,382 เจ้าฆ่าครอบครัวตัวเองไปแล้ว ยังไม่พอใจอีกงั้นเหรอ 189 00:17:29,466 --> 00:17:31,259 ถึงได้มาลอบสังหารรัชทายาทอีก 190 00:17:32,886 --> 00:17:34,137 ไม่ใช่หม่อมฉันเพคะ 191 00:17:34,220 --> 00:17:36,181 เจ้ายิงธนูใส่ข้า 192 00:17:36,264 --> 00:17:37,640 ทำให้คำอธิษฐานเปรอะเปื้อน 193 00:17:37,724 --> 00:17:39,517 ต่อหน้าทุกคน เพื่อหมิ่นพระเกียรติองค์ชายรัชทายาท 194 00:17:39,601 --> 00:17:41,895 หม่อมฉันไม่ได้ทำอะไรจริงๆ เพคะ 195 00:17:41,978 --> 00:17:44,063 ฝ่าบาท โปรดฟังหม่อมฉัน... 196 00:17:44,189 --> 00:17:45,523 แทกัง อยู่ข้างนอกหรือเปล่า 197 00:17:48,193 --> 00:17:49,694 คุมตัวเขาไปเดี๋ยวนี้ 198 00:17:49,778 --> 00:17:50,862 พ่ะย่ะค่ะ 199 00:17:51,362 --> 00:17:52,947 - ข้างนอกมีใครไหม - ขอรับ 200 00:17:57,660 --> 00:17:59,621 เขาคือคนที่ทำให้กระดาษ เขียนคำอธิษฐานเปื้อนหรือพ่ะย่ะค่ะ 201 00:17:59,704 --> 00:18:01,414 เขาเป็นผู้ต้องสงสัยรายสำคัญ 202 00:18:01,498 --> 00:18:03,583 ข้าจะเอาตัวเขาไปที่วัง และสอบปากคำเขาด้วยตัวเอง 203 00:18:03,666 --> 00:18:04,793 ไม่ใช่กระหม่อมจริงๆ 204 00:18:04,876 --> 00:18:06,961 กระหม่อมไม่ได้ทำนะพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่มีทางทำเรื่องพรรค์นั้น... 205 00:18:07,045 --> 00:18:08,213 เงียบซะ 206 00:18:08,296 --> 00:18:10,381 เจ้ากล้าต่อปากต่อคำ กับองค์รัชทายาทได้ยังไงกัน 207 00:18:13,259 --> 00:18:15,303 ฝ่าบาท ได้โปรด เชื่อกระหม่อมด้วยเถอะพ่ะย่ะค่ะ 208 00:18:15,386 --> 00:18:17,931 ไม่ว่าจะเป็นความผิดใดก็ตาม 209 00:18:18,014 --> 00:18:20,725 กระหม่อมขอสาบานว่าไม่ได้ทำพ่ะย่ะค่ะ 210 00:18:20,809 --> 00:18:21,851 สามหาว 211 00:18:22,519 --> 00:18:23,603 พอเถอะ 212 00:18:25,480 --> 00:18:27,690 สร้างเรื่องใหญ่ไป ในพระราชพิธีล่าสัตว์ 213 00:18:29,692 --> 00:18:31,152 ก็มีแต่จะเสียหายเปล่าๆ 214 00:18:41,538 --> 00:18:44,123 ถ้าเจ้ายังอยาก มีชีวิตอยู่ต่ออีกสักหน่อย 215 00:18:46,042 --> 00:18:47,919 ข้าขอแนะนำให้ปิดปากเงียบไว้ 216 00:19:11,317 --> 00:19:12,735 อยากรู้นัก 217 00:19:13,820 --> 00:19:15,488 ว่าคุณหนูแจอีคิดอะไรอยู่ 218 00:19:15,572 --> 00:19:17,073 นางไปไหนของนางกันนะ 219 00:19:19,576 --> 00:19:20,869 ข้านี่มันโง่นัก 220 00:19:23,496 --> 00:19:25,874 น่าจะดึงดันไปกับนางให้ได้สิ 221 00:19:27,333 --> 00:19:29,002 ไปแล้วจะได้อะไรขึ้นมา 222 00:19:29,085 --> 00:19:31,546 ปัดโธ่ เจ้าสนใจ แต่เรื่องของตัวเองไปเถอะ 223 00:19:31,629 --> 00:19:35,174 คุณหนูแจอีไม่เหมือน หญิงสาวธรรมดาทั่วไปสักหน่อย 224 00:19:37,802 --> 00:19:39,137 ห่วงตัวเจ้าเองเถอะ 225 00:19:40,263 --> 00:19:41,264 ข้ารู้น่า 226 00:19:42,932 --> 00:19:45,476 อะไรน่ะ มีเรื่องอะไรกัน 227 00:19:47,228 --> 00:19:49,063 ขบวนขององค์รัชทายาทแหละ 228 00:19:49,147 --> 00:19:51,900 - จริงเหรอ - เอ๊ะ ขบวนขององค์รัชทายาท 229 00:19:51,983 --> 00:19:54,235 องค์รัชทายาทน่าจะกำลัง ผ่านมาทางนี้นะ ไปดูกัน 230 00:19:54,319 --> 00:19:56,404 อ้าวชีซู ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้ 231 00:19:56,487 --> 00:19:57,697 ไม่ได้ไปพระราชพิธีล่าสัตว์เหรอ 232 00:19:57,780 --> 00:20:00,074 หา พระราชพิธีล่าสัตว์เหรอ ข้าจะไปที่นั่นทำไม 233 00:20:00,158 --> 00:20:01,826 ก็ได้ข่าวว่าทหารของกองบังคับการห้า 234 00:20:01,910 --> 00:20:03,036 ได้รับเลือกเป็นคนต้อนสัตว์นี่ 235 00:20:03,119 --> 00:20:04,120 ไงนะ 236 00:20:05,622 --> 00:20:06,664 เรื่องจริงเหรอ 237 00:20:06,748 --> 00:20:08,416 ใช่ ข้าได้ยินมาอย่างนั้น 238 00:20:11,878 --> 00:20:13,004 การัม 239 00:20:26,309 --> 00:20:28,686 องค์รัชทายาทจับมาเองหมดเลยเหรอ 240 00:20:28,770 --> 00:20:31,356 เห็นว่าแขนของพระองค์ยังไม่หายดี จากอาการบาดเจ็บเมื่อปีก่อนด้วยนะ 241 00:20:31,439 --> 00:20:32,690 หลีกทาง 242 00:20:32,774 --> 00:20:35,360 องค์รัชทายาทเสด็จ 243 00:20:36,152 --> 00:20:37,570 หลีกทางหน่อย 244 00:20:37,654 --> 00:20:40,615 องค์รัชทายาทเสด็จ 245 00:20:40,698 --> 00:20:42,116 หลีกทางไป 246 00:20:42,200 --> 00:20:44,994 องค์รัชทายาทเสด็จ 247 00:21:03,763 --> 00:21:04,931 หยุดก่อน 248 00:21:05,014 --> 00:21:06,224 หยุดขบวนก่อน 249 00:21:09,644 --> 00:21:11,688 ฝ่าบาท มีอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ 250 00:21:20,571 --> 00:21:22,532 ดอกไม้ช่อนั้นจะให้ข้าใช่หรือเปล่า 251 00:21:22,615 --> 00:21:26,911 เพคะ หม่อมฉันเก็บมาให้ท่าน 252 00:21:43,219 --> 00:21:46,014 - แขนขวาท่านปกติดีนี่ - นั่นสิ 253 00:21:46,097 --> 00:21:47,432 ท่านคงหายดีแล้ว 254 00:21:53,438 --> 00:21:54,522 สวยมาก 255 00:21:56,149 --> 00:21:57,150 ขอบใจนะ 256 00:22:00,028 --> 00:22:04,073 องค์รัชทายาทดูจะทรงรู้จัก ศาสตร์แห่งการซื้อใจราษฎร 257 00:22:04,157 --> 00:22:06,117 เพื่อให้ได้รับการสนับสนุนดี 258 00:22:06,200 --> 00:22:07,910 ในฐานะบริวารผู้ซื่อสัตย์ 259 00:22:09,287 --> 00:22:11,706 กระหม่อมก็รู้สึกเบาใจพ่ะย่ะค่ะ 260 00:22:31,976 --> 00:22:33,102 การัม 261 00:22:33,936 --> 00:22:37,440 ทำยังไงดี ข้ามองไม่เห็นคุณหนูแจอีเลย 262 00:22:37,523 --> 00:22:39,734 นางควรจะอยู่กับพวกทหารสิ 263 00:22:39,817 --> 00:22:42,070 หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับนาง 264 00:22:42,153 --> 00:22:43,279 ทำไมถึงไม่อยู่ล่ะ 265 00:23:12,934 --> 00:23:14,227 เทพเจ้าเจ้าขา 266 00:23:15,520 --> 00:23:19,524 โปรดปกป้องคุ้มครองคุณหนูแจอีด้วย นางไม่ได้ทำความผิดใดๆ เลยนะเจ้าคะ 267 00:23:21,025 --> 00:23:22,360 ไม่ว่านางจะอยู่ที่ไหน 268 00:23:23,277 --> 00:23:26,447 ก็ขอให้นางมีอาหารอุ่นๆ กิน ต่อให้เป็นข้าวแค่ชามเดียวก็ยังดี 269 00:23:27,240 --> 00:23:30,451 และขอให้นางได้นอนเตียง ต่อให้เป็นเตียงหญ้าฟางก็ยังดี 270 00:23:32,245 --> 00:23:33,371 ลูกขอล่ะเจ้าค่ะ 271 00:23:41,003 --> 00:23:42,004 เดี๋ยวก่อน 272 00:24:02,984 --> 00:24:07,321 กระดาษเปล่าหนึ่งแผ่นเปื้อนเลือด 273 00:24:07,405 --> 00:24:09,532 ทันทีที่องค์รัชทายาท ลงมือเขียนคำอธิษฐาน 274 00:24:09,615 --> 00:24:12,451 ไม่คิดว่ามันแปลกเหรอขอรับ 275 00:24:38,227 --> 00:24:39,562 ฝ่าบาท 276 00:24:39,645 --> 00:24:42,857 หม่อมฉันดีใจจริงๆ ที่องค์รัชทายาท ทรงกลับมาอย่างปลอดภัย 277 00:24:42,940 --> 00:24:44,901 คนร้ายที่ยิงธนู ใส่องค์รัชทายาทเมื่อปีก่อน 278 00:24:44,984 --> 00:24:46,611 บัดนี้ยังคงลอยนวล 279 00:24:46,694 --> 00:24:48,821 เจ้าไม่รู้เหรอว่าคนโอหังพวกนั้น 280 00:24:48,905 --> 00:24:50,615 หมายหัวองค์รัชทายาทอยู่ 281 00:24:52,200 --> 00:24:53,201 ฝ่าบาท 282 00:24:53,451 --> 00:24:57,205 ในพระราชพิธีล่าสัตว์ 283 00:24:57,288 --> 00:25:00,458 องค์ชายฮวานก็ได้พิสูจน์แล้ว ว่าพระวรกายแข็งแรงดี 284 00:25:00,541 --> 00:25:03,252 เท่านั้นก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือเพคะ 285 00:25:03,336 --> 00:25:05,296 เท่านั้นยังไม่เพียงพอหรอก 286 00:25:05,379 --> 00:25:07,840 เจ้าอย่าได้ลืมเรื่อง 287 00:25:07,924 --> 00:25:09,884 ที่พ่อย้ำแล้วย้ำอีก 288 00:25:10,426 --> 00:25:13,512 จงจำความตายขององค์ชายอึยฮยอน... 289 00:25:15,097 --> 00:25:16,724 ไว้ให้ขึ้นใจ 290 00:25:18,392 --> 00:25:19,393 ฝ่าบาท 291 00:25:21,354 --> 00:25:24,357 ฝ่าบาท ลูกรู้ดีว่าท่านเป็นกังวลเรื่องอะไร 292 00:25:24,440 --> 00:25:27,526 และจะจดจำเรื่องนั้นจนขึ้นใจ 293 00:25:27,610 --> 00:25:29,612 อย่าได้กังวลไปเลย ท่านพ่อ 294 00:25:43,542 --> 00:25:45,836 ทำไมท่านถึงยัง ไม่กลับบ้านกลับช่องอีก 295 00:25:45,920 --> 00:25:48,839 ใจคอจะไม่ยกชามาให้ข้าสักแก้วเลยเหรอ 296 00:25:50,549 --> 00:25:52,343 ถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็กลับไปซะ 297 00:25:55,179 --> 00:25:56,180 ใต้เท้า 298 00:25:56,889 --> 00:25:58,849 เป็นฝีมือท่านใช่ไหม 299 00:25:58,933 --> 00:26:01,060 ไอ้เลือดตอนนั้น... 300 00:26:01,143 --> 00:26:03,854 ข้าหมายถึงตอนที่องค์รัชทายาท เลือดออกระหว่างเขียนคำอธิษฐานน่ะ 301 00:26:18,411 --> 00:26:21,038 เขาต้องพิการอย่างที่ข่าวลือว่า 302 00:26:21,122 --> 00:26:24,166 เพื่อตัวพระมเหสีและองค์ชายมยองอัน 303 00:26:26,711 --> 00:26:30,131 พระมเหสี ทรงกังวลเรื่องอะไรอยู่หรือเพคะ 304 00:26:32,008 --> 00:26:34,051 ไม่ได้กังวลอะไรหรอก 305 00:26:34,135 --> 00:26:38,639 ท่านอาบอกไว้แล้ว ว่าข้าไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น 306 00:26:43,394 --> 00:26:44,687 ใต้เท้า 307 00:26:46,731 --> 00:26:48,149 เจ้าคิดว่าฝีมือข้าเหรอ 308 00:26:57,158 --> 00:26:59,827 ใครอยู่เบื้องหลังก็ไม่สำคัญหรอก 309 00:26:59,910 --> 00:27:01,871 ขอแค่องค์ชายจอมโอหังกลัวก็เป็นพอ 310 00:27:08,461 --> 00:27:09,879 ไอ้ข้าก็นึกว่าฝีมือท่าน 311 00:27:12,923 --> 00:27:15,634 เราขังเขาไว้ในโรงเก็บของ ตามรับสั่งแล้วพ่ะย่ะค่ะ 312 00:27:18,596 --> 00:27:20,097 ท่านทรงส่งจดหมายลับ 313 00:27:20,181 --> 00:27:22,391 มาพร้อมกับของขวัญแต่งงาน 314 00:27:22,475 --> 00:27:24,518 หม่อมฉันได้เห็นมากับตาตัวเองแล้ว 315 00:27:27,521 --> 00:27:30,399 (เมื่อ 20 วันที่แล้ว) 316 00:27:35,821 --> 00:27:39,241 ข้าเผาจดหมายที่เคยเขียนไว้ไปหมดแล้ว 317 00:27:39,325 --> 00:27:41,827 กระทั่งแทกังก็ยังไม่รู้ ว่าข้าเขียนอะไรไว้บ้าง 318 00:27:42,453 --> 00:27:45,373 นางจะได้รับจดหมาย ที่ข้าไม่เคยส่งไปได้ยังไงกัน 319 00:27:48,626 --> 00:27:51,504 เตรียมออกไปข้างนอก ข้าจะไปพบเขา 320 00:28:37,383 --> 00:28:38,426 แก้มัดให้เขาซะ 321 00:28:48,644 --> 00:28:49,937 เชือกขาดอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ 322 00:28:51,063 --> 00:28:53,732 กล้าดียังไง ยังไม่รู้ตัวอีกว่าเจ้าอยู่ที่ไหน 323 00:28:57,361 --> 00:28:58,362 ไอ้นี่... 324 00:28:58,988 --> 00:29:00,114 เขยิบไป 325 00:29:02,616 --> 00:29:03,784 บอกให้เขยิบไง 326 00:29:09,832 --> 00:29:10,916 เจ้าพยายามจะหนีงั้นเหรอ 327 00:29:11,000 --> 00:29:12,293 ข้าแก้มัดเพราะเชือกมันรัดแน่นจนเจ็บ 328 00:29:14,587 --> 00:29:17,631 ถ้าข้าอยากหนีจริง คงหนีตั้งแต่ที่พื้นที่ล่าสัตว์แล้ว 329 00:29:21,635 --> 00:29:23,512 หัวเดียวกระเทียมลีบอย่างเจ้าเนี่ยนะ 330 00:29:23,596 --> 00:29:24,680 ข้าคงจับเจ้าได้ก่อน 331 00:29:24,763 --> 00:29:26,390 เจ้าจะมีปัญญาหนีไปได้ยังไง 332 00:29:36,317 --> 00:29:37,651 โปรดประทานอภัยด้วย 333 00:29:37,735 --> 00:29:40,362 กระหม่อมไม่ได้พกมีดไว้ทำร้ายใคร 334 00:29:40,446 --> 00:29:43,616 กระหม่อมเพียงแต่พกไว้ เพื่อป้องกันตัวเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ 335 00:29:45,075 --> 00:29:46,327 แทกัง เจ้าออกไปก่อน 336 00:29:56,253 --> 00:29:59,965 ข้าประทับใจไม่น้อยที่ผู้หญิง อย่างเจ้าหลบหนีพวกทหารมาได้ 337 00:30:00,049 --> 00:30:02,551 และดั้นด้นจากแกซองมาจนถึงที่นี่ 338 00:30:03,928 --> 00:30:05,554 และยังพกมีดอีกต่างหาก 339 00:30:09,475 --> 00:30:12,478 ข้าได้ยินมาว่าระหว่างหลบหนี เจ้าต่อสู้ชนะคนของข้าได้ 340 00:30:13,729 --> 00:30:16,857 เหมือนผู้ต้องสงสัยที่พยายามหลบหนี 341 00:30:16,941 --> 00:30:19,527 หลังกระทำความผิดร้ายแรงไม่มีผิด 342 00:30:22,279 --> 00:30:24,114 หม่อมฉันจะตายทั้งแบบนี้ไม่ได้เพคะ 343 00:30:24,990 --> 00:30:26,283 หม่อมฉันต้องหาตัวคนร้ายตัวจริง 344 00:30:26,367 --> 00:30:28,744 ครอบครัวของหม่อมฉันถึงจะตายตาหลับ 345 00:30:28,827 --> 00:30:31,205 แล้วทำไมถึงไม่ไปหาซองอนล่ะ มาหาข้าทำไม 346 00:30:34,542 --> 00:30:37,002 หากไปหาซองอนก็น่าจะปลอดภัยกว่านี้ 347 00:30:38,462 --> 00:30:40,089 แค่มีประวัติหมั้นหมายกับหม่อมฉัน 348 00:30:41,048 --> 00:30:43,384 ก็เป็นเรื่องน่าอับอาย สำหรับเขามากพอแล้วเพคะ 349 00:30:43,467 --> 00:30:46,262 หม่อมฉันคงให้เขามาข้องเกี่ยว กับข่าวลือร้ายกาจอีกไม่ได้ 350 00:30:51,100 --> 00:30:52,643 ฝ่าบาท 351 00:30:52,726 --> 00:30:55,145 การตายของครอบครัวของหม่อมฉัน จะต้องเกี่ยวกับจดหมายลับ... 352 00:30:59,066 --> 00:31:01,777 ข้าบอกเจ้าแล้วไง ว่าข้าไม่เคยส่งจดหมายไป 353 00:31:11,996 --> 00:31:14,665 ไปหาซองอนซะ เขาจะยอมช่วย... 354 00:31:14,748 --> 00:31:15,958 จดหมายภูตผี 355 00:31:24,425 --> 00:31:25,676 เจ้าว่าอะไรนะ 356 00:31:25,759 --> 00:31:28,304 ท่านทรงระบุว่าได้รับจดหมาย จากภูตผีเมื่อสามปีก่อน 357 00:31:28,387 --> 00:31:31,557 นี่เจ้าพยายามจะข่มขู่ข้า ด้วยข่าวลือบ้าบอ 358 00:31:31,640 --> 00:31:33,642 ที่แพร่ไปทั่วงั้นเหรอ 359 00:31:33,726 --> 00:31:36,061 "ข้าคือภูตผีและจดหมายนี้ ขอมอบให้องค์ชายอีฮวาน 360 00:31:36,145 --> 00:31:38,689 จงจำคำทุกคำให้ขึ้นใจ 361 00:31:38,772 --> 00:31:41,025 เจ้าอาจได้บัลลังก์ไป จากการสังหารพี่ชาย" 362 00:31:41,108 --> 00:31:42,651 ข้าไม่ได้สังหารพี่ชายเสียหน่อย 363 00:31:42,735 --> 00:31:44,570 "แต่เจ้าจะไม่มีวันได้เป็นกษัตริย์" 364 00:31:44,653 --> 00:31:46,280 หุบปากเดี๋ยวนี้! 365 00:31:49,116 --> 00:31:51,327 มันเขียนไว้ในจดหมายลับของท่าน 366 00:31:51,410 --> 00:31:52,661 สามปีก่อน 367 00:31:52,745 --> 00:31:54,955 ท่านได้รับจดหมายภูตผี 368 00:31:55,581 --> 00:31:58,208 มันเป็นตอนที่องค์ชายอึนฮยอนสวรรคต 369 00:31:58,292 --> 00:32:00,669 ท่านจึงได้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาทต่อ 370 00:32:00,753 --> 00:32:02,963 ตอนนั้นเป็นวันแรก ที่ท่านประทับในวังตะวันออก 371 00:32:18,812 --> 00:32:20,773 ข้าขออยู่คนเดียวแล้วกัน 372 00:32:22,066 --> 00:32:23,108 พ่ะย่ะค่ะ 373 00:33:32,678 --> 00:33:35,556 ท่านทรงระบุว่าท่านทรงบอกใครไม่ได้ 374 00:33:38,600 --> 00:33:40,728 เพราะจดหมายฉบับนั้นบอกว่า ท่านสังหารองค์ชายอึยฮยอน 375 00:33:40,811 --> 00:33:43,063 เพื่อให้ตัวเอง ได้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาทแทน 376 00:33:44,022 --> 00:33:45,733 ข้าไม่ได้ฆ่าพี่ชายข้า 377 00:33:48,235 --> 00:33:49,403 ไม่ใช่ข้า 378 00:33:50,320 --> 00:33:52,656 ข้าไม่ได้เป็นคน ที่ถวายลูกท้อให้ท่านพี่ 379 00:33:53,657 --> 00:33:55,325 ข้าจะฆ่าคน 380 00:33:55,409 --> 00:33:57,911 ที่เป็นพี่น้องร่วมบิดามารดากันทำไม 381 00:33:57,995 --> 00:33:59,163 ท่านพี่ของข้า 382 00:34:01,039 --> 00:34:03,083 เป็นเหมือนต้นไม้ที่ข้าไม่อาจปีนได้ 383 00:34:04,793 --> 00:34:05,878 เขาเป็นเหมือนเพื่อน 384 00:34:07,629 --> 00:34:08,922 และอาจารย์ของข้า 385 00:34:10,174 --> 00:34:12,342 เพราะฉะนั้นข้าไม่เคยคิดปรารถนา 386 00:34:15,554 --> 00:34:19,141 จะแย่งตำแหน่งของเขามา แม้แต่วินาทีเดียว 387 00:34:22,728 --> 00:34:26,565 ด้วยเหตุนั้น ท่านจึงเผาจดหมายฉบับแรกทิ้งไป 388 00:34:26,648 --> 00:34:28,317 แต่สองปีให้หลัง 389 00:34:28,400 --> 00:34:30,277 ภูตผีก็ส่งจดหมายฉบับที่สองมาอีก 390 00:34:31,278 --> 00:34:33,947 แต่ครั้งนั้นมีตัวหนังสือสีแดง ถูกเขียนเพิ่มมาด้วย 391 00:34:35,532 --> 00:34:38,869 ยูกองบุลโจ ยูโกบุลยง 392 00:34:38,952 --> 00:34:40,287 แม้เจ้ามีแขน แขนของเจ้าจะไม่อาจใช้การได้ 393 00:34:40,370 --> 00:34:42,664 แม้เจ้ามีขา ขาของเจ้าจะไม่อาจก้าวเดินได้ 394 00:34:54,760 --> 00:34:58,263 จากนั้นท่านก็ถูกยิงด้วยลูกศร 395 00:34:58,347 --> 00:35:00,015 ดังที่ภูตผีได้สาปไว้ 396 00:35:05,395 --> 00:35:06,396 ท่านอาจารย์ 397 00:35:07,314 --> 00:35:11,151 นับตั้งแต่นั้นมา ข้าก็ไม่อาจเชื่อใจใครได้อีก 398 00:35:12,069 --> 00:35:15,239 และกลายเป็นคน ที่แปลกประหลาดและจิตใจคับแคบ 399 00:35:15,322 --> 00:35:18,158 คนที่ไม่มีทางพูดอะไรออกมาจากใจจริง 400 00:35:26,834 --> 00:35:28,252 ชีวิตของข้า 401 00:35:29,753 --> 00:35:32,506 เหมือนดั่งคืนที่มืดมิด ไม่มีแม้แต่แสงจันทร์ 402 00:35:34,299 --> 00:35:36,343 ข้าเดินไปในความมืดมิดนั้นตามลำพัง 403 00:35:37,511 --> 00:35:40,347 และค่อยๆ กลายเป็นคนที่บิดเบี้ยว มากขึ้นๆ ทุกวันแล้วขอรับ 404 00:35:45,894 --> 00:35:49,815 ท่านจึงทรงขอให้ท่านพ่อของหม่อมฉัน ผู้เป็นอาจารย์ของท่านช่วย 405 00:35:49,898 --> 00:35:51,650 ข้าก็บอกเจ้าไปแล้วไง 406 00:35:51,733 --> 00:35:53,277 ว่าข้าไม่เคยส่งจดหมายไป 407 00:35:53,360 --> 00:35:55,112 แต่หม่อมฉันได้เห็นมากับตาแล้วเพคะ 408 00:35:55,904 --> 00:35:57,489 ท่านทรงอยากให้ท่านพี่ยุนแจ 409 00:35:57,573 --> 00:36:00,701 พี่ชายของหม่อมฉันแอบเข้าวัง มาสืบสวนเกี่ยวกับจดหมายภูตผี 410 00:36:00,784 --> 00:36:03,453 เนื่องจากทรงเห็นว่า เขาเคยไขคดีมามากมาย 411 00:36:04,079 --> 00:36:07,916 ต่อให้ใต้เท้ามิน ได้รับจดหมายฉบับนั้นจริง 412 00:36:08,000 --> 00:36:10,586 เขาก็คงไม่เอามันให้เจ้าดูหรอก 413 00:36:10,669 --> 00:36:13,589 จดหมายฉบับนั้นถูกส่งมา จากองค์รัชทายาท เขาไม่มีทาง... 414 00:36:13,672 --> 00:36:16,383 คนที่ท่านต้องการไม่ใช่ พี่ชายของหม่อมฉันหรอกเพคะ 415 00:36:17,301 --> 00:36:21,138 องค์รัชทายาททรงอยากให้ยุนแจเข้าวัง 416 00:36:21,221 --> 00:36:24,308 แต่จริงๆ แล้วคนที่พระองค์ต้องการ คือเจ้าต่างหาก 417 00:36:25,684 --> 00:36:28,604 แต่ใกล้จะถึงฤกษ์แต่งงานของเจ้าแล้ว 418 00:36:28,687 --> 00:36:30,355 พ่อไม่อาจให้เจ้าไปได้ 419 00:36:30,439 --> 00:36:33,066 คนที่ไขคดีทั้งหมดในแกซอง ไม่ใช่พี่ชายของหม่อมฉัน 420 00:36:33,901 --> 00:36:36,069 แต่เป็นตัวหม่อมฉันเองเพคะ 421 00:36:40,741 --> 00:36:43,702 ตั้งแต่ใต้เท้ามินได้รับการแต่งตั้ง เป็นเจ้าหน้าที่ปกครองพิเศษ 422 00:36:43,785 --> 00:36:47,122 ก็มีคดีมากมายที่คลี่คลายได้ ในชื่อของมินยุนแจ ลูกชายของเขา 423 00:36:47,205 --> 00:36:50,709 แม้ว่าผู้คนในฮันยางจะพากัน ชื่นชมความสามารถของเขา 424 00:36:50,792 --> 00:36:53,253 แต่ทั้งหมดนั่น กลับเป็นฝีมือเจ้างั้นเหรอ 425 00:36:53,337 --> 00:36:55,088 คิดว่าข้าจะเชื่อหรือไง 426 00:36:55,172 --> 00:36:57,382 หากทรงให้โอกาสหม่อมฉัน หม่อมฉันจะพิสูจน์ให้เห็นเองเพคะ 427 00:37:06,642 --> 00:37:07,935 ตอนเข้ามาในวัง 428 00:37:08,018 --> 00:37:09,561 หม่อมฉันเก็บใบประกาศนี้มา 429 00:37:09,645 --> 00:37:12,230 ทางการกำลังตามหาพยาน ที่พบเห็นฆาตกรอยู่ 430 00:37:12,314 --> 00:37:15,817 หม่อมฉันจะไขคดีเหล่านี้ และพิสูจน์ตัวเองให้ดูเพคะ 431 00:37:15,901 --> 00:37:18,403 ข้าจะเชื่อใจเจ้าลง และมอบโอกาสให้เจ้าได้ยังไง 432 00:37:19,321 --> 00:37:21,490 เจ้ามีหลักฐานยืนยันว่าตัวเอง 433 00:37:21,573 --> 00:37:24,201 ไม่ใช่ฆาตกรเลือดเย็นที่ฆ่าพ่อแม่ 434 00:37:24,284 --> 00:37:26,078 และพี่ชายของตัวเองไหมเล่า 435 00:37:26,912 --> 00:37:28,497 ท่านมีรับสั่งให้หม่อมฉัน 436 00:37:28,580 --> 00:37:30,707 เผาจดหมายลับฉบับนั้นเองนะเพคะ 437 00:37:33,794 --> 00:37:35,170 ฝ่าบาท 438 00:37:35,253 --> 00:37:38,298 ท่านไม่เคยได้รับจดหมาย จากภูตผีจริงๆ หรือเพคะ 439 00:37:38,382 --> 00:37:41,510 ท่านไม่เคยเขียนจดหมายลับ ให้ท่านพ่อของหม่อมฉันจริงๆ หรือ 440 00:37:42,219 --> 00:37:45,889 หม่อมฉันไม่ได้ทดสอบท่าน แค่เรื่องข่าวลือที่กำลังแพร่อยู่ 441 00:37:46,014 --> 00:37:48,558 หากท่านไม่ได้ส่งจดหมายลับไปจริงๆ 442 00:37:48,642 --> 00:37:51,728 หม่อมฉันจะรู้เรื่องจดหมายภูตผี ได้อย่างไรล่ะเพคะ 443 00:37:52,938 --> 00:37:55,983 ข้าขอทำใจเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ในพิธีวันนี้เป็นกลลวงของภูตผี 444 00:37:56,066 --> 00:37:58,276 ดีกว่าเชื่อคำพูดของเจ้า ณ ตอนนี้ 445 00:37:58,902 --> 00:38:01,488 ทรงพูดถูกแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นในพิธีคือกลลวง 446 00:38:07,244 --> 00:38:09,496 ภูตผีไม่มีอยู่จริงหรอกเพคะ 447 00:38:11,456 --> 00:38:13,583 มีแต่กลลวงของมนุษย์นั่นแหละ 448 00:38:13,667 --> 00:38:15,836 ที่น่ากลัวยิ่งกว่าภูตผีเสียอีก 449 00:38:25,012 --> 00:38:27,764 หากท่านยอมเปิดใจมองดูความจริง 450 00:38:27,848 --> 00:38:29,641 ท่านก็จะเชื่อใจหม่อมฉันได้ 451 00:38:30,809 --> 00:38:32,185 และสุดท้ายท่านจะได้เห็น 452 00:38:32,269 --> 00:38:34,730 กลลวงของมนุษย์ ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังภูตผีเพคะ 453 00:38:46,533 --> 00:38:48,660 หากผงจากพืชบกไร้ท่อลำเลียง สัมผัสกับน้ำผสมสารส้ม 454 00:38:48,744 --> 00:38:51,413 ของเหลวจะมีโอกาสกลายเป็นสีแดง 455 00:38:51,496 --> 00:38:54,207 ตอนนั้นท่านทรงล้างมือ ก่อนเขียนคำอธิษฐาน 456 00:38:54,291 --> 00:38:56,710 น้ำนั่นไม่ใช่น้ำธรรมดา 457 00:38:56,793 --> 00:38:58,837 แต่เป็นน้ำผสมสารส้มเพคะ 458 00:38:59,963 --> 00:39:02,424 พระราชพิธีล่าสัตว์เป็นงานที่วุ่นวาย 459 00:39:02,507 --> 00:39:04,426 การจะแอบเอาพู่กัน ไปชุบผงพืชบกไร้ท่อลำเลียง 460 00:39:04,509 --> 00:39:07,387 และใส่สารส้ม ลงไปในน้ำจึงไม่ใช่เรื่องยาก 461 00:39:09,014 --> 00:39:10,265 ใช่แล้วเพคะ 462 00:39:10,348 --> 00:39:12,225 คนร้ายต้องเป็นคนที่รู้ 463 00:39:12,309 --> 00:39:14,728 เรื่องกระดาษเขียนคำอธิษฐาน และสามารถเข้าถึงพู่กันได้ง่าย 464 00:39:16,521 --> 00:39:18,356 มันไม่ใช่ฝีมือของภูตผีหรอกเพคะ 465 00:39:21,610 --> 00:39:23,528 มันเป็นวิธีที่พวกร่างทรง ในสำนักลับต่างๆ มักใช้ 466 00:39:23,612 --> 00:39:25,238 ในการปอกลอกผู้มีอันจะกินเพคะ 467 00:39:25,322 --> 00:39:27,699 หม่อมฉันเคยไขคดี คล้ายกับครั้งนี้มาก่อนแล้ว 468 00:40:02,692 --> 00:40:04,486 วิธีที่พวกร่างทรงมักใช้... 469 00:40:19,751 --> 00:40:21,044 เอาล่ะ เรียบร้อย 470 00:40:28,176 --> 00:40:30,220 โอ๊ย ท้องข้า... 471 00:40:32,973 --> 00:40:34,266 ใส่อะไรของเจ้าเนี่ย 472 00:40:34,349 --> 00:40:36,059 ข้าทนอยู่เฉย แล้วทำงานบ้านไปวันๆ ไม่ไหวหรอก 473 00:40:36,143 --> 00:40:39,020 ต้องมีอะไรที่ข้าทำ เพื่อช่วยคุณหนูแจอีได้บ้างแหละ 474 00:40:39,104 --> 00:40:40,814 ไอ้ที่ว่ามันมีอะไรบ้างเล่า 475 00:40:41,439 --> 00:40:43,066 ทำข้าสังหรณ์ใจชอบกล 476 00:40:43,150 --> 00:40:44,943 ดูซิเจ้าเอาอะไรมาใส่ 477 00:40:46,987 --> 00:40:48,071 ข้าไปก่อนล่ะ 478 00:40:49,531 --> 00:40:50,615 เจ้าจะไปไหนน่ะ 479 00:40:50,699 --> 00:40:52,117 การัม 480 00:41:06,464 --> 00:41:10,135 บ้านของท่านอัครมหาเสนาบดี รู้สึกจะใช่บ้านหลังนี้แหละ 481 00:41:11,469 --> 00:41:12,971 แน่นอนว่า 482 00:41:13,930 --> 00:41:16,433 เจ้าคนบ้านั่นต้องอยู่ที่นี่ด้วย 483 00:41:20,520 --> 00:41:23,106 วันนี้จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้างนะ 484 00:41:30,780 --> 00:41:34,159 ฮึ้บๆๆ ฮ้า 485 00:41:36,620 --> 00:41:39,080 วันนี้ท้องฟ้าช่างแจ่มใส 486 00:41:39,164 --> 00:41:42,375 เหมือนอนาคตของเจ้าเลยล่ะ มยองจิน 487 00:41:45,712 --> 00:41:47,923 วันนี้ก็มาใช้ชีวิตให้เต็มที่กัน 488 00:41:48,381 --> 00:41:52,219 ฮึ้ยๆๆ ฮ้า 489 00:41:53,553 --> 00:41:54,679 คุณชายคิม 490 00:42:02,562 --> 00:42:03,563 มีเรื่องอะไร 491 00:42:03,647 --> 00:42:06,524 ข้ามีบางอย่างที่อยากจะ... 492 00:42:07,901 --> 00:42:10,654 - บอกท่านน่ะ - มีเรื่องอยากบอกข้าเหรอ 493 00:42:10,737 --> 00:42:11,947 ข้าไปดีกว่า 494 00:42:15,742 --> 00:42:16,910 เดี๋ยวสิ มีเรื่องอะไร 495 00:42:17,827 --> 00:42:20,705 ทำข้าตกใจเสียขวัญกระเจิง แล้วกลับง่ายๆ เลยงั้นเหรอ 496 00:42:20,789 --> 00:42:21,873 ไม่มีอะไรแล้วขอรับ 497 00:42:21,957 --> 00:42:24,834 แหมๆ เมื่อกี้ยังพูดว่า มีเรื่องอยากบอกข้าอยู่เลย 498 00:42:26,127 --> 00:42:29,381 เรื่องของเรื่องก็คือ ข้าได้ยินข่าวลือมาว่าท่านสามารถ 499 00:42:29,464 --> 00:42:32,634 รู้สาเหตุการตายได้ทันที ที่ได้เห็นศพน่ะขอรับ 500 00:42:32,717 --> 00:42:34,719 เหรอ มีข่าวลือแบบนั้นด้วยเหรอ 501 00:42:34,803 --> 00:42:36,888 มีข่าวลือแบบนั้น เกี่ยวกับข้าด้วยเหรอเนี่ย... 502 00:42:37,597 --> 00:42:39,391 ใช่แล้ว ข้าทำแบบนั้นได้จริง 503 00:42:39,474 --> 00:42:40,475 เอ้อ... 504 00:42:41,393 --> 00:42:42,435 เพราะงั้น... 505 00:42:43,687 --> 00:42:46,439 - ข้าเลยอยากเรียนรู้จาก... - อยากเรียนรู้จากข้าเหรอ 506 00:42:46,523 --> 00:42:48,191 ไม่เอาดีกว่าขอรับ 507 00:42:48,275 --> 00:42:51,361 จริงอยู่ที่ข้า เคยอยากเรียนรู้จากท่าน 508 00:42:51,444 --> 00:42:53,029 แต่ข้าเปลี่ยนใจแล้ว 509 00:42:53,113 --> 00:42:54,239 ทำไมล่ะ 510 00:42:54,322 --> 00:42:58,076 ท่านขี้ตกใจขนาดนี้ จะมาเป็นอาจารย์ของข้าได้ยังไงกัน 511 00:42:58,159 --> 00:43:00,412 ความเคารพที่มีต่อท่าน มันปลิวหายไปหมดแล้วล่ะ 512 00:43:00,495 --> 00:43:02,038 ข้าไปเรียนจากคนอื่นดีกว่า 513 00:43:02,122 --> 00:43:03,164 กล้านักนะ 514 00:43:04,124 --> 00:43:06,376 ช่างพูดจาเหยียดหยามข้าซะจริง 515 00:43:07,210 --> 00:43:11,214 สรุปว่าเจ้าเคยอยากเรียนรู้จากข้า 516 00:43:11,298 --> 00:43:13,425 แต่กลับปฏิเสธโดยไม่ถามข้าสักคำ 517 00:43:13,508 --> 00:43:15,010 ข้าจะทำอะไรมันก็เรื่องของข้า 518 00:43:15,093 --> 00:43:17,470 ทำไมท่านต้องมาสนใจด้วยล่ะขอรับ 519 00:43:19,931 --> 00:43:22,434 ใช่แล้วขอรับ ข้าปฏิเสธท่านจริงๆ แหละ 520 00:43:22,517 --> 00:43:23,518 ขอตัวก่อน 521 00:43:26,313 --> 00:43:27,480 ไม่ได้ๆ 522 00:43:27,564 --> 00:43:29,524 เจ้าเพิ่งทำร้ายจิตใจข้าไปนะ 523 00:43:29,607 --> 00:43:33,653 แล้วมันทำไมขอรับ จะให้ข้าทำยังไง 524 00:43:34,904 --> 00:43:37,574 ข้าจะรับเจ้าเป็นศิษย์ และสั่งสอนเจ้าเอง 525 00:43:37,657 --> 00:43:39,117 - ตามมา - ตอนนี้เลยเหรอขอรับ 526 00:43:39,200 --> 00:43:41,036 เจ้าอุตส่าห์มาบ้านข้า แต่เช้าไม่ใช่เหรอ 527 00:43:41,119 --> 00:43:42,912 จะประวิงเวลาไปทำไมเล่า 528 00:43:48,626 --> 00:43:51,046 ข้าจะไว้ใจเจ้าคนบ้านี่ได้ไหมเนี่ย 529 00:43:52,714 --> 00:43:54,674 คนแบบนี้จะสอนอะไรได้จริงๆ เหรอ 530 00:43:55,675 --> 00:43:57,719 มัวรีรออะไรอยู่ 531 00:43:57,802 --> 00:43:59,429 เจ้านี่อืดอาดยืดยาดจริง 532 00:44:00,055 --> 00:44:01,681 รีบตามข้ามาสิ 533 00:44:39,469 --> 00:44:42,055 องค์รัชทายาทจะทำยังไงกับข้าต่อไปนะ 534 00:45:37,444 --> 00:45:39,571 มันเป็นวิธีที่พวกร่างทรง ในสำนักลับต่างๆ มักใช้ 535 00:45:39,946 --> 00:45:41,698 ในการปอกลอกผู้มีอันจะกิน 536 00:45:45,243 --> 00:45:46,327 ร่างทรงเรอะ... 537 00:45:47,162 --> 00:45:49,164 ทุกอย่างย่อมมีจุดประสงค์ 538 00:45:49,956 --> 00:45:53,334 นี่มันเป็นการพยายามทำให้ อำนาจของรัชทายาทมัวหมองชัดๆ 539 00:45:53,418 --> 00:45:55,879 นำกลลวงชั่วช้าเช่นนี้ มาใช้กับองค์ชายรัชทายาท 540 00:45:55,962 --> 00:45:58,298 ก็ไม่ต่างจากตั้งตัว เป็นศัตรูกับราชสำนัก 541 00:45:59,507 --> 00:46:03,636 สืบให้รู้ว่าเป็นฝีมือใคร และลงโทษมันผู้นั้นเป็นเยี่ยงอย่าง 542 00:46:03,720 --> 00:46:06,181 พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท 543 00:46:32,957 --> 00:46:34,417 ขอประทานอภัยด้วย 544 00:46:34,501 --> 00:46:36,628 กระหม่อมผิดเอง ที่ไม่ใส่ใจให้ดีพ่ะย่ะค่ะ 545 00:46:36,711 --> 00:46:38,254 กระหม่อมจะไปตรวจสอบดูว่า 546 00:46:38,338 --> 00:46:40,006 ใครเอาน้ำมา และใครมีหน้าที่จัดเตรียมพู่กัน 547 00:46:40,089 --> 00:46:42,592 เจ้าตรวจสอบคันธนูกับกระบอกใส่ลูกศร ที่เจอในพื้นที่ล่าสัตว์หรือยัง 548 00:46:42,675 --> 00:46:45,386 พ่ะย่ะค่ะ มันเป็นคันธนูกับกระบอก ที่มักใช้กันในกรมการศึกพ่ะย่ะค่ะ 549 00:46:46,262 --> 00:46:50,058 เช่นเดียวกันกับลูกศรที่เฉียดท่าน แล้วไปปักอยู่บนต้นไม้แทน 550 00:46:50,141 --> 00:46:51,434 ส่วนหัวศรไม่มีพิษเคลือบอยู่ 551 00:46:51,518 --> 00:46:54,854 ก็นับว่าโชคดีแล้ว ที่คนร้ายไม่เคลือบยาพิษมาด้วย 552 00:46:54,938 --> 00:46:56,189 กระหม่อมจะเรียกรวมพลทหาร 553 00:46:56,272 --> 00:46:57,982 ที่เกี่ยวข้องกับพิธีมาสอบสวนทุกนาย 554 00:46:58,066 --> 00:46:59,234 เราก็อยู่ในพื้นที่ล่าสัตว์ 555 00:47:00,235 --> 00:47:02,529 ข้าว่าคงมีคนอื่น พยายามจะยิงสัตว์เหมือนกัน 556 00:47:02,612 --> 00:47:04,739 แต่โชคร้ายยิงพลาดมาทางข้าเข้าพอดี 557 00:47:04,822 --> 00:47:06,157 ถึงอย่างนั้นก็เถอะ 558 00:47:06,241 --> 00:47:08,451 มันจะมีใครทำพลาดมหันต์ แบบนั้นด้วยหรือพ่ะย่ะค่ะ 559 00:47:14,457 --> 00:47:15,667 อย่าเพิ่งปักใจนักเลย 560 00:47:18,336 --> 00:47:20,255 เจ้าเองก็มีสิทธิ์ 561 00:47:20,338 --> 00:47:23,258 ยิงธนูพลาดมาโดนข้าได้เหมือนกัน 562 00:47:23,341 --> 00:47:25,843 ทำไมท่านตรัสเช่นนั้นล่ะพ่ะย่ะค่ะ 563 00:47:25,927 --> 00:47:28,763 ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ลูกศรของกระหม่อมจะไม่มีวัน 564 00:47:28,846 --> 00:47:30,390 พุ่งไปทางท่านเด็ดขาด 565 00:47:35,353 --> 00:47:36,479 ข้าล้อเล่นน่ะ 566 00:47:36,563 --> 00:47:38,815 ในพระราชพิธี มีทหารเข้าร่วมตั้งมากมาย 567 00:47:38,898 --> 00:47:41,776 จับพวกเขาทั้งหมดมาเข้าแถว แล้วสอบปากคำไป 568 00:47:41,859 --> 00:47:43,820 แค่เพราะว่าใช้ธนูกับลูกศร แบบเดียวกับกรมการศึก 569 00:47:43,903 --> 00:47:45,613 มันเสียเวลาเปล่า 570 00:47:46,739 --> 00:47:47,782 แทนที่จะทำแบบนั้น 571 00:47:50,034 --> 00:47:52,161 เจ้าไปสืบหาคนที่ยุ่ง กับน้ำและพู่กันเถอะ 572 00:48:00,086 --> 00:48:01,588 เขาได้กินอะไรหรือยัง 573 00:48:03,006 --> 00:48:05,508 ฝ่าบาททรงหมายถึงใครหรือพ่ะย่ะค่ะ 574 00:48:14,517 --> 00:48:17,687 เจ้าคนที่เราจับขัง ไว้เมื่อวานน่ะหรือพ่ะย่ะค่ะ 575 00:48:17,770 --> 00:48:18,855 กระหม่อมต้อง... 576 00:48:20,189 --> 00:48:22,317 ดูแลคนที่ทำ กับกระหม่อมเช่นนั้นด้วยหรือ 577 00:48:22,400 --> 00:48:24,736 เขาไขความลับของกระดาษคำอธิษฐานได้ 578 00:48:24,819 --> 00:48:27,614 กลางคืนก็หนาว กระทั่งเตาถ่านสักเตา เจ้าก็ไม่ตั้งไว้ให้เขาเลยเหรอ 579 00:48:27,697 --> 00:48:28,948 กระหม่อมไม่คิดว่าต้อง... 580 00:48:32,285 --> 00:48:34,746 ขอประทานอภัย กระหม่อมไม่รอบคอบเองพ่ะย่ะค่ะ 581 00:48:35,997 --> 00:48:38,666 กฎหมายโชซอนไร้มโนธรรมขนาดนี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน 582 00:48:43,755 --> 00:48:46,883 จะมีใครกันนะ ที่ไปร่ำเรียนจากร่างทรงมา 583 00:48:46,966 --> 00:48:48,301 ต้องเป็นพวกมันแน่ 584 00:48:48,384 --> 00:48:51,429 ถ้าไม่ใช่เสนาบดีฝ่ายขวา 585 00:48:51,512 --> 00:48:54,807 จะมีใครวางแผนชั่วช้าแบบนี้ได้อีก 586 00:48:54,891 --> 00:48:56,684 ท่านเองก็คิดแบบนั้นใช่ไหม 587 00:48:58,311 --> 00:49:02,148 มันอาจไม่ใช่ฝีมือ ของเสนาบดีฝ่ายขวาก็ได้นะขอรับ 588 00:49:05,234 --> 00:49:08,112 ในบรรดาพวกเราไม่มีใครรู้เลย 589 00:49:08,196 --> 00:49:10,490 ว่าองค์กษัตริย์ทรงคิดอะไรอยู่ 590 00:49:27,632 --> 00:49:29,467 พระมารดาของฝ่าบาทเคยเป็นทาส 591 00:49:29,550 --> 00:49:31,678 ท่านจึงอาศัยเสนาบดีฝ่ายขวากับตระกูล 592 00:49:31,761 --> 00:49:33,471 เสริมรากฐานอำนาจให้ตน 593 00:49:33,554 --> 00:49:36,557 พวกท่านคิดว่าเพราะอะไร ฝ่าบาทถึงอภิเษกกับพระมเหสีล่ะ 594 00:49:36,641 --> 00:49:38,935 เพราะพระนาง เป็นหลานสาวของเสนาบดีฝ่ายขวา 595 00:49:39,018 --> 00:49:42,230 และตระกูลโชก็เป็นศูนย์กลาง 596 00:49:42,313 --> 00:49:45,149 ของแม่ทัพแห่งป้อมปราการยังไงล่ะ 597 00:49:45,233 --> 00:49:47,985 ถ้าเขาทำไม่ได้ ก็คงถูกปลดจากตำแหน่ง 598 00:49:49,070 --> 00:49:51,656 เรายังเหลือองค์ชายอยู่อีกพระองค์ 599 00:49:51,739 --> 00:49:53,825 ไม่จำเป็นต้องกังวลหรอก 600 00:49:54,742 --> 00:49:57,829 งั้นองค์กษัตริย์จะให้องค์ชายมยองอัน ขึ้นครองราชย์แทนเหรอ 601 00:49:57,954 --> 00:50:00,206 ท่านกล้าพูดออกมาได้ยังไงกัน 602 00:50:00,289 --> 00:50:02,834 ถ้าเป้าหมายของฝ่าบาทคือเสริมสร้าง ฐานอำนาจให้ตัวพระองค์เอง 603 00:50:02,917 --> 00:50:05,044 เช่นนั้นองค์รัชทายาท องค์ปัจจุบันก็ยังใช้การไม่ได้ 604 00:50:05,128 --> 00:50:08,005 พระองค์ไม่ได้มีตระกูลใหญ่ หนุนหลังแบบองค์ชายมยองอัน 605 00:50:08,089 --> 00:50:09,757 และข่าวลือเรื่องการสวรรคต ขององค์ชายอึยฮยอน 606 00:50:09,841 --> 00:50:11,801 กับเรื่องที่พระองค์ถูกภูตผีสาป 607 00:50:11,884 --> 00:50:13,302 ก็ยังแพร่ไปทั่วอีก 608 00:50:13,386 --> 00:50:16,472 แต่ยังไงองค์รัชทายาท ก็เป็นโอรสของฝ่าบาทอยู่ดี 609 00:50:16,556 --> 00:50:19,434 พระองค์คงไม่ใจดำอำมหิต ถึงขั้นทอดทิ้งโอรสของตัวเอง 610 00:50:19,517 --> 00:50:20,893 เพื่อแลกกับอำนาจหรอกมั้ง 611 00:50:20,977 --> 00:50:24,689 ใช่ขอรับ เรื่องแบบนั้นไม่สมควรเกิดขึ้นหรอก 612 00:50:37,076 --> 00:50:38,911 แหม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว 613 00:50:42,165 --> 00:50:43,541 สวัสดีเจ้าค่ะ คุณชาย 614 00:50:43,624 --> 00:50:45,752 - รู้สึกดีขึ้นแล้วนะ - เจ้าค่ะ 615 00:50:48,045 --> 00:50:49,714 ตั้งใจทำมาหากินเถอะ 616 00:50:53,050 --> 00:50:54,051 เสร็จสักที 617 00:50:57,013 --> 00:50:59,599 - ต็อกนี่นา - มาแล้วเหรอเจ้าคะคุณชาย 618 00:51:00,475 --> 00:51:02,101 ไม่จ่ายเงินก่อนเหรอท่าน 619 00:51:03,561 --> 00:51:05,772 ต็อกเสร็จใหม่ๆ นี่มันอร่อยจริงๆ 620 00:51:07,273 --> 00:51:08,608 กินเลยเจ้าค่ะ 621 00:51:09,317 --> 00:51:10,610 เอ้า กินสักชิ้นสิ 622 00:51:12,987 --> 00:51:15,156 - เท่าไรเหรอ - ไม่ต้องหรอก 623 00:51:15,239 --> 00:51:16,741 ท่านเอาไปเถอะ 624 00:51:16,824 --> 00:51:19,494 เพราะยาที่ท่านให้มาแท้ๆ 625 00:51:19,577 --> 00:51:21,788 ฝีลูกชายข้าถึงได้หาย 626 00:51:21,871 --> 00:51:24,457 ต่อให้ข้ายกต็อก ให้ท่านหมดร้านก็ยังได้ 627 00:51:24,540 --> 00:51:26,751 ขนาดนั้นเชียวเหรอ 628 00:51:27,502 --> 00:51:29,879 - แหม ข่าวดีนะนั่น - เจ้าค่ะ 629 00:51:33,174 --> 00:51:36,886 ว่าแต่ ไม่อยากรู้สักหน่อยเหรอ ว่าเจ้าหนุ่มคนนี้เป็นใคร 630 00:51:38,262 --> 00:51:41,307 จะว่าไปก็ไม่คุ้นหน้าคุ้นตาเลย เจ้าเป็นใครเหรอ 631 00:51:47,438 --> 00:51:49,857 เขาเป็นลูกศิษย์ของข้าเองแหละ 632 00:51:50,942 --> 00:51:52,693 เขาตามหาข้าตามข่าวลือ 633 00:52:04,372 --> 00:52:05,414 เขาเพี้ยนเหรอขอรับ 634 00:52:05,498 --> 00:52:07,083 - นิดหนึ่ง - ว่าแล้ว 635 00:52:08,459 --> 00:52:09,710 เทพเจ้าช่วยทีเถอะ 636 00:52:15,007 --> 00:52:17,093 - ระวังนะ - สบายดีหรือเปล่า 637 00:52:17,176 --> 00:52:18,511 สบายดีขอรับ 638 00:52:26,519 --> 00:52:28,479 นอนหลับสบายกันนะ 639 00:52:28,563 --> 00:52:29,814 - คุณชาย - อ้าว 640 00:52:30,815 --> 00:52:32,984 เราได้นอนหลับเต็มอิ่ม เพราะคุณชายเลยขอรับ 641 00:52:33,067 --> 00:52:35,653 จากต้องทนโดนหมัดกัดมาหลายวัน 642 00:52:35,736 --> 00:52:37,864 หลังเราเอาน้ำที่ท่านให้มาไปโปรย 643 00:52:37,947 --> 00:52:39,657 พวกหมัดก็ตายเกลี้ยง 644 00:52:39,740 --> 00:52:41,993 เราถึงได้นอนเต็มอิ่ม หลังจากหลับๆ ตื่นๆ มานาน 645 00:52:42,076 --> 00:52:43,494 ในน้ำมีอะไรอยู่เหรอเจ้าคะ 646 00:52:43,578 --> 00:52:46,664 จู่ๆ จะให้ข้ามาบอกได้ยังไงกัน มันเป็นความลับสุดยอด 647 00:52:46,747 --> 00:52:48,124 แต่ถ้าอยากรู้จริงๆ 648 00:52:49,542 --> 00:52:52,336 ข้ายอมบอกให้นิดหนึ่งก็ได้ ว่าข้าใส่อบเชยไปด้วย 649 00:52:54,297 --> 00:52:55,840 มิน่ากลิ่นแรงเชียว... 650 00:52:57,174 --> 00:52:59,594 ว่าแต่ เจ้าหนุ่มคนนี้ เป็นใครเหรอขอรับ 651 00:53:06,893 --> 00:53:09,353 - เขาเป็นลูกศิษย์ของข้าเอง - ลูกศิษย์เหรอ 652 00:53:10,646 --> 00:53:13,733 เป็นเกียรติที่ได้พบขอรับ ข้าเป็นลูกศิษย์ของเขาเอง 653 00:53:16,193 --> 00:53:17,361 เขาไปแล้วแน่ะ 654 00:53:18,821 --> 00:53:20,615 - งั้นข้าขอตัวก่อน - ขอรับ 655 00:53:25,828 --> 00:53:27,788 ยารักษาฝีกับน้ำกำจัดแมลง 656 00:53:27,872 --> 00:53:29,290 ท่านทำเองหมดเลยเหรอ 657 00:53:30,124 --> 00:53:33,169 ต้องถามว่ามีอะไรที่ข้าทำไม่ได้บ้าง 658 00:53:33,252 --> 00:53:35,296 ทีนี้เจ้าเข้าใจหรือยัง 659 00:53:35,379 --> 00:53:37,256 ถึงข้าจะขี้ตกใจ 660 00:53:37,340 --> 00:53:41,052 แต่ชาวบ้านก็ยอมรับ ในความสามารถและนิสัยของข้า 661 00:53:41,135 --> 00:53:42,595 ที่ข้าจะบอกก็คือ 662 00:53:42,678 --> 00:53:45,389 คนอย่างข้านี่แหละ เหมาะเป็นอาจารย์ที่สุดแล้ว เนอะ 663 00:53:48,684 --> 00:53:49,852 ขอรับ 664 00:53:49,936 --> 00:53:51,354 คอยช่วยงานข้า 665 00:53:52,021 --> 00:53:54,649 แล้วข้าจะสอนอะไรดีๆ ให้เจ้ามากมาย 666 00:54:10,039 --> 00:54:11,040 ที่นี่... 667 00:54:12,500 --> 00:54:13,501 ขอรับ 668 00:54:30,142 --> 00:54:31,936 ที่นี่คืออะไรเหรอขอรับ 669 00:54:32,019 --> 00:54:33,312 ห้องทดลองของข้า 670 00:54:34,397 --> 00:54:35,481 ห้องทดลองเหรอ 671 00:54:37,233 --> 00:54:39,568 มันยอนดัง 672 00:54:39,652 --> 00:54:41,320 ที่นี่ถูกสร้างขึ้น 673 00:54:41,404 --> 00:54:43,447 เพื่อค้นคว้าวิจัยทุกสิ่งบนโลกใบนี้ 674 00:55:16,897 --> 00:55:18,983 นี่เป็นตราชั่วคราว สำหรับใช้ออกจากวังตะวันออก 675 00:55:20,860 --> 00:55:23,279 ข้าปล่อยให้คนที่ฝ่าฝืน หลักศีลธรรมอย่างเจ้า 676 00:55:23,362 --> 00:55:25,156 อยู่ใกล้ตัวมากไม่ได้ 677 00:55:27,324 --> 00:55:28,826 ใช้มันออกจากวังไปซะ 678 00:55:28,909 --> 00:55:30,286 ฝ่าบาท 679 00:55:30,369 --> 00:55:32,413 จะทรงไล่หม่อมฉันไปจริงๆ หรือเพคะ 680 00:55:57,938 --> 00:55:59,648 ลองดูรอบๆ สิ 681 00:56:00,649 --> 00:56:02,777 ท่านวาดภาพเองเหรอขอรับ 682 00:56:05,321 --> 00:56:07,948 อยากรู้จังว่าไปเอามาจากไหน 683 00:56:14,663 --> 00:56:16,582 เดี๋ยวนะ นี่มัน... 684 00:56:17,917 --> 00:56:18,959 เจ้ารู้จักนางเหรอ 685 00:56:22,296 --> 00:56:23,923 นี่มันฆาตกรแห่งแกซอง... 686 00:56:24,757 --> 00:56:26,217 เงียบ 687 00:56:26,300 --> 00:56:27,885 ศิษย์ข้า 688 00:56:27,968 --> 00:56:29,720 นางไม่ใช่คนแบบนั้น 689 00:56:29,804 --> 00:56:30,930 ทักทายสิ 690 00:56:31,013 --> 00:56:32,890 นางคือคุณหนูแจอี 691 00:56:33,933 --> 00:56:35,893 ผู้ตรวจการที่เก่งที่สุดในโชซอน 692 00:56:35,976 --> 00:56:37,728 และรักแท้ของอาจารย์เจ้า 693 00:56:40,815 --> 00:56:41,816 อะไรนะ 694 00:56:42,775 --> 00:56:46,904 ท่านตกหลุมรักนางงั้นเหรอขอรับ 695 00:56:47,404 --> 00:56:48,614 ใช่ 696 00:56:48,697 --> 00:56:50,616 ข้าตกหลุมรักนาง 697 00:56:50,699 --> 00:56:51,992 รักหมดใจ 698 00:56:59,917 --> 00:57:01,919 (คุณหนูแจอี ยอดรัก) 699 00:57:02,044 --> 00:57:04,088 ไม่ว่าเจ้าจะไป ที่สำนักผู้ตรวจการหลวง 700 00:57:04,171 --> 00:57:05,714 หรือคณะเจ้าหน้าที่ปกครองแกซอง 701 00:57:05,798 --> 00:57:08,884 เจ้าก็ต้องพิสูจน์ ความบริสุทธิ์ของตัวเองอยู่ดี 702 00:57:11,512 --> 00:57:12,638 ไอ้คนเฮงซวย 703 00:57:17,935 --> 00:57:21,856 ท่านไม่มีวัน เป็นกษัตริย์ผู้ปราดเปรื่องหรอก 704 00:57:23,357 --> 00:57:25,860 ในเมื่อท่านนิสัยเฮงซวยเสียขนาดนี้ 705 00:57:25,943 --> 00:57:28,320 - นี่เจ้า... - ใช่ ข้าหมายถึงท่านนั่นแหละ 706 00:57:28,946 --> 00:57:31,574 ทำไม ตกใจที่ได้ยิน ผู้หญิงสบถงั้นเหรอ 707 00:57:31,657 --> 00:57:33,993 เจ้าต้องเสียสติไปแล้วแน่ๆ 708 00:57:34,076 --> 00:57:35,327 ใช่ไหม 709 00:57:35,411 --> 00:57:36,996 ก็คงจะอย่างนั้นแหละ 710 00:57:38,038 --> 00:57:40,958 ท่านจะไม่ให้ข้าเสียสติไปได้ยังไงกัน 711 00:57:42,084 --> 00:57:44,378 บอกให้ข้าไป สำนักผู้ตรวจการหลวงเนี่ยนะ 712 00:57:44,461 --> 00:57:46,213 คณะเจ้าหน้าที่ปกครองแกซองงั้นเหรอ 713 00:57:46,297 --> 00:57:50,342 หน้าข้าเด่นหรา อยู่บนใบประกาศจับทั่วประเทศ 714 00:57:50,426 --> 00:57:52,261 ข้าไม่มีอะไรให้ต้องกลัวอีกแล้ว 715 00:57:52,344 --> 00:57:55,181 ข้าต้องเผชิญกับความยากลำบาก โดยที่ไม่ทันได้ 716 00:57:55,264 --> 00:57:56,765 พิสูจน์ความบริสุทธิ์ด้วยซ้ำ 717 00:57:56,849 --> 00:58:00,227 และข้าก็คงโดนฆ่าหลังจากสารภาพ ในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ 718 00:58:00,311 --> 00:58:02,271 ไม่ว่าข้าจะตายฐานดูหมิ่นท่าน 719 00:58:02,354 --> 00:58:04,440 หรือโดนลากจนแขนขาขาด มันก็ไม่ต่างกันหรอก 720 00:58:04,523 --> 00:58:07,610 เจ้ากล้าด่าองค์ชายโชซอน ว่าเป็นคนเฮงซวยอย่างนั้นเหรอ 721 00:58:07,693 --> 00:58:10,696 ท่านแค่โชคดีที่ได้เกิดมาเป็นราชวงศ์ และได้เป็นรัชทายาท 722 00:58:10,779 --> 00:58:12,698 ท่านมีอะไรวิเศษวิโสตรงไหนกัน 723 00:58:12,781 --> 00:58:15,534 ว่าไงนะ เจ้านี่มันพูดจาสามหาว... 724 00:58:15,618 --> 00:58:17,161 ใช่สิ 725 00:58:17,244 --> 00:58:18,871 ผู้หญิงที่กำลังหนีหัวซุกหัวซุน 726 00:58:19,496 --> 00:58:21,582 หลังจากโดนกล่าวหา ทั้งที่ไม่มีความผิด 727 00:58:21,665 --> 00:58:23,167 จะมีปัญญาทำอะไรได้อีก 728 00:58:23,250 --> 00:58:24,585 ไม่สิ 729 00:58:24,668 --> 00:58:26,795 ตั้งแต่เกิดมาเป็นผู้หญิงในโชซอน 730 00:58:26,879 --> 00:58:29,006 ก็ไม่มีอะไรที่ข้าทำได้อยู่แล้ว 731 00:58:29,089 --> 00:58:30,841 โชซอนเคยให้ผู้หญิง 732 00:58:30,925 --> 00:58:34,053 ได้มีโอกาสทำอะไรบ้างหรือไง 733 00:58:39,975 --> 00:58:40,976 ได้ 734 00:58:41,936 --> 00:58:45,898 ดูเหมือนว่าเจ้า จะยังพูดไม่จบสินะ พูดต่อสิ 735 00:58:47,191 --> 00:58:49,985 ข้าแค่โชคร้ายที่ถูกใส่ร้ายป้ายสี 736 00:58:51,862 --> 00:58:55,491 แต่ท่านพ่อกับท่านแม่ก็รักข้า 737 00:58:57,368 --> 00:58:59,995 ท่านพี่เองก็เอ็นดูข้า 738 00:59:00,079 --> 00:59:02,623 แล้วข้าจะแตกต่างจากท่านตรงไหนกัน 739 00:59:05,417 --> 00:59:07,419 ท่านพ่อข้า อาจารย์ของท่าน 740 00:59:09,296 --> 00:59:12,216 ดีใจมากตอนที่ท่านได้เป็น 741 00:59:13,550 --> 00:59:15,928 องค์รัชทายาทต่อจากองค์ชายอึยฮยอน 742 00:59:16,011 --> 00:59:18,514 เขาเชื่อว่าคนที่เลือดเย็น และหยิ่งทะนงแบบท่าน 743 00:59:19,223 --> 00:59:21,809 จะเป็นกษัตริย์ผู้ปราดเปรื่องได้ 744 00:59:26,522 --> 00:59:30,567 ข้าเองก็เคยเชื่อแบบเดียวกันกับเขา 745 00:59:31,735 --> 00:59:34,655 จนกระทั่งได้มาเจอตัวจริงของท่าน 746 00:59:36,198 --> 00:59:38,242 ในฐานะคนกลุ่มแรกๆ ที่ภักดีกับท่าน 747 00:59:38,325 --> 00:59:40,411 ข้ารู้ได้ทันทีว่าทำไม ครอบครัวของข้าถึงถูกฆ่า 748 00:59:40,494 --> 00:59:42,496 ข้าถึงได้เสี่ยงชีวิตมาที่นี่ 749 00:59:46,000 --> 00:59:48,419 ข้านึกว่าท่านจะไม่ผลักไสข้า 750 00:59:49,378 --> 00:59:52,006 ข้าเป็นลูกสาวของอาจารย์ของท่าน 751 00:59:52,089 --> 00:59:54,466 และอาจารย์ของท่านก็ตายเพราะท่าน 752 00:59:55,426 --> 00:59:56,552 ทุกอย่างเป็นเพราะท่าน 753 00:59:56,635 --> 00:59:59,596 ครอบครัวข้าตายเพราะท่าน เพราะท่านคนเดียว 754 01:00:11,650 --> 01:00:14,278 ถ้าท่านยังตัดสินใจปิดหูปิดตา ไม่รับรู้ความจนตรอกของข้า 755 01:00:15,529 --> 01:00:17,448 ข้าก็ขอตายต่อหน้าท่านซะยังจะดีกว่า 756 01:00:20,284 --> 01:00:22,161 ยังไงข้าก็ไม่ต่างจากตายไปแล้ว 757 01:00:25,164 --> 01:00:26,206 มีใครได้ยินไหม 758 01:00:26,290 --> 01:00:28,959 มีผู้หญิงทำความผิดร้ายแรงอยู่ในนี้ 759 01:00:29,043 --> 01:00:30,294 รีบมาจับไปสิ 760 01:00:31,462 --> 01:00:33,339 แต่ช่วยฟังคำพูดของข้าก่อน 761 01:00:33,422 --> 01:00:37,551 องค์ชายรัชทายาท ได้รับจดหมายจากภูตผีจริง 762 01:00:37,634 --> 01:00:40,137 ข่าวลือที่ว่ากันเป็นจริงทั้งหมด 763 01:01:04,036 --> 01:01:05,913 (ขอขอบคุณอีฮายูล) 764 01:01:22,930 --> 01:01:25,140 (วัยเยาว์ที่ผลิบาน) 765 01:01:25,224 --> 01:01:27,935 ฝ่าบาท โปรดช่วยหม่อมฉันด้วยเถอะ 766 01:01:28,018 --> 01:01:29,812 คิดจะตกลงกับข้างั้นเหรอ 767 01:01:29,895 --> 01:01:31,063 ที่นี่มันอะไรกัน 768 01:01:31,146 --> 01:01:32,731 แน่ใจนะว่าทำทุกอย่างแล้ว 769 01:01:33,357 --> 01:01:36,193 องค์รัชทายาท ยังไม่ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์ 770 01:01:36,276 --> 01:01:38,612 ทำไมเจ้าต้องแต่งกายเป็นชายด้วย 771 01:01:38,695 --> 01:01:39,696 มันเป็นหนทางเดียว 772 01:01:39,780 --> 01:01:41,740 ที่คนจะยอมฟังข้า 773 01:01:41,824 --> 01:01:43,117 ข้าแค่อยากให้ครอบครัวตายตาหลับ 774 01:01:43,200 --> 01:01:45,411 และกลับไปหาคู่หมั้นของข้าก็เท่านั้น 775 01:01:45,494 --> 01:01:46,578 เจ้าแน่ใจแล้วเหรอ 776 01:01:46,662 --> 01:01:50,582 ดูไม่ออกหรือไงว่า องค์รัชทายาทไม่เชื่อใจเจ้าด้วยซ้ำ 777 01:01:50,707 --> 01:01:51,750 ข้าจะให้โอกาสเจ้า 778 01:01:51,834 --> 01:01:53,252 หม่อมฉันจะไขคดีนี้ให้ได้เพคะ