1
00:00:00,376 --> 00:00:02,420
(พัคฮยองชิก)

2
00:00:06,006 --> 00:00:08,175
(จอนโซนี)

3
00:00:09,385 --> 00:00:11,846
(พโยเยจิน)

4
00:00:12,888 --> 00:00:14,515
(ยุนจงซอก)

5
00:00:18,227 --> 00:00:19,854
(อีแทซอน)

6
00:00:22,148 --> 00:00:24,900
(วัยเยาว์ที่ผลิบาน)

7
00:00:26,110 --> 00:00:27,653
(ละครเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง)

8
00:00:27,737 --> 00:00:29,363
(ตัวละคร องค์กร สถานที่ เหตุการณ์)

9
00:00:29,447 --> 00:00:31,157
(และศาสนาในเรื่อง
เป็นเพียงการสมมติเท่านั้น)

10
00:00:31,240 --> 00:00:32,616
(ฉากที่มีสัตว์ร่วมแสดง)

11
00:00:32,700 --> 00:00:35,953
(ถ่ายทำโดยอาศัย
อุปกรณ์ประกอบและใช้เทคนิคพิเศษ)

12
00:00:36,662 --> 00:00:38,998
เจ้าคนสับปลับกลับกลอกเอ๊ย

13
00:00:39,999 --> 00:00:41,959
คนชั่วช้าสามานย์

14
00:00:46,172 --> 00:00:49,258
จะด่าว่าโง่เยี่ยงควายก็ยังสงสารควาย

15
00:00:54,305 --> 00:00:56,348
ไปตายเสียไป

16
00:01:23,501 --> 00:01:24,960
หม่อมฉันพูดกับตัวเองน่ะเพคะ

17
00:01:25,044 --> 00:01:27,755
ไม่ได้เจาะจง
ว่าร้ายให้ผู้ใดเจ็บช้ำน้ำใจ

18
00:01:27,838 --> 00:01:30,758
หม่อมฉันเพียงอัดอั้นตันใจ

19
00:01:30,841 --> 00:01:34,470
จนต้องพูดกับตัวเอง
ต่อหน้าทะเลสาบก็เท่านั้นเพคะ

20
00:01:34,553 --> 00:01:37,014
เช่นนั้นทะเลสาบคงเจ็บช้ำน้ำใจน่าดู

21
00:01:37,097 --> 00:01:39,099
ทะเลสาบไม่ได้มีหูเสียหน่อย…

22
00:01:45,189 --> 00:01:48,067
ขอโทษที่สบถใส่เจ้านะ เจ้าทะเลสาบ

23
00:01:49,109 --> 00:01:51,111
เจ้าคงเจ็บช้ำน้ำใจน่าดู

24
00:01:56,075 --> 00:01:58,619
เช่นนั้นหม่อมฉันขอตัวก่อนเพคะ

25
00:02:05,626 --> 00:02:07,336
คิดว่าข้าเข้มงวดกับเจ้าแล้วหรือ

26
00:02:11,590 --> 00:02:13,801
เช่นนี้ไม่เรียกเข้มงวด
จะให้เรียกว่าอย่างไรอีก คนบัดซบ

27
00:02:16,136 --> 00:02:18,973
เพคะ พระองค์ทรงเข้มงวดมาก

28
00:02:20,766 --> 00:02:22,852
หม่อมฉันคงคิดเป็นอื่นไม่ได้

29
00:02:26,355 --> 00:02:28,816
แต่หม่อมฉันก็เข้าใจ
ว่าเหตุใดจึงทรงเป็นเช่นนั้น

30
00:02:28,899 --> 00:02:32,236
พระองค์ทรงเชื่อใจหม่อมฉัน
และให้หม่อมฉันได้อยู่ที่นี่

31
00:02:33,612 --> 00:02:35,906
ในฐานะขันที หม่อมฉันจึงไม่ต้อง

32
00:02:35,990 --> 00:02:40,744
หนีหัวซุกหัวซุนอีกต่อไป
แม้ว่าจะแค่ชั่วคราวก็ตามที

33
00:02:40,828 --> 00:02:45,082
และพระองค์ยังทรงแสดง
ความจริงใจกับหม่อมฉัน

34
00:02:45,165 --> 00:02:46,834
เล่าความลับของพระองค์ให้ฟัง

35
00:02:48,669 --> 00:02:52,798
พระองค์ทรงยอมเล่าความลับ
ที่เป็นเรื่องที่พระองค์

36
00:02:52,882 --> 00:02:55,509
คงไม่อาจบอกผู้ใดมานานแสนนาน

37
00:02:55,593 --> 00:02:57,386
จึงทรงรู้สึกว่าถูกทรยศ

38
00:02:59,263 --> 00:03:00,389
หม่อมฉันเข้าใจเพคะ

39
00:03:01,265 --> 00:03:02,933
พระองค์ทรงเจ็บช้ำน้ำใจ

40
00:03:04,059 --> 00:03:06,604
ยามที่ได้อ่านจดหมายลาตายของชิมยอง

41
00:03:06,687 --> 00:03:09,356
พระองค์คงคิดว่าทุกอย่าง
ที่หม่อมฉันกล่าวเป็นเพียงคำโกหก

42
00:03:09,440 --> 00:03:11,859
และไม่อาจทำใจเชื่อได้ลง
ว่าหม่อมฉันบริสุทธิ์

43
00:03:12,568 --> 00:03:14,612
พระองค์คงรู้สึกเสียใจที่ปล่อยให้

44
00:03:14,695 --> 00:03:17,031
ผู้กระทำผิดหลักศีลธรรมอันดีงาม

45
00:03:18,282 --> 00:03:19,867
อยู่ใกล้ตัวถึงเพียงนี้

46
00:03:26,957 --> 00:03:28,334
อย่างไรก็ตาม…

47
00:03:33,589 --> 00:03:37,426
"หากไร้ซึ่งความไว้เนื้อเชื่อใจ
มนุษย์ไม่อาจมีชีวิตรอดได้"

48
00:03:37,509 --> 00:03:39,470
ขงจื๊อได้กล่าวไว้เช่นนี้เพคะ

49
00:03:39,553 --> 00:03:42,222
เขากล่าวว่า
การที่ประเทศหนึ่งจะคงอยู่ได้นั้น

50
00:03:42,306 --> 00:03:44,892
จำเป็นต้องมีอาหาร กำลังทหาร
และความไว้เนื้อเชื่อใจ

51
00:03:44,975 --> 00:03:46,852
หากต้องสละสิ่งใดไป

52
00:03:46,936 --> 00:03:51,565
สิ่งแรกที่ควรทิ้งไปคือกำลังทหาร
จากนั้นจึงจะเป็นอาหาร

53
00:03:51,649 --> 00:03:56,278
แต่ความไว้เนื้อเชื่อใจนั้น
เป็นสิ่งที่ไม่ควรละทิ้งเป็นอันขาด

54
00:03:56,362 --> 00:03:58,781
มันเป็นสิ่งเดียว
ที่จะช่วยรักษาประเทศไว้ได้

55
00:04:01,700 --> 00:04:06,080
ทั้งหมดนี้
คือสิ่งที่ขงจื๊อได้กล่าวไว้เพคะ

56
00:04:09,917 --> 00:04:13,379
การปกป้องประเทศ
กับการปกป้องราษฎรคือสิ่งเดียวกัน

57
00:04:13,462 --> 00:04:16,465
มนุษย์เราจะมีชีวิตอยู่โดยไร้ซึ่ง
ความไว้เนื้อเชื่อใจได้อย่างไร

58
00:04:16,548 --> 00:04:17,925
ไม่คิดเช่นนั้นหรือ

59
00:04:19,426 --> 00:04:23,472
นี่เจ้าสอนข้าอยู่หรือ
คิดข้อแก้ตัวมาเสียยังดีกว่า

60
00:04:23,555 --> 00:04:26,475
พระองค์ตรัสว่าจะไม่เชื่อคำพูด
ของหม่อมฉันอีกแล้วไม่ใช่หรือ

61
00:04:26,558 --> 00:04:28,227
ในเมื่อคนตายพูดไม่ได้

62
00:04:28,310 --> 00:04:31,522
หม่อมฉันจะคิดหาข้อแก้ตัว
แทนคนที่ตายไปแล้วได้อย่างไร

63
00:04:31,605 --> 00:04:33,816
แต่หากพระองค์ยินดีจะรับฟังหม่อมฉัน

64
00:04:33,899 --> 00:04:35,859
หลังจากไล่หม่อมฉันออกมาเมื่อคืน

65
00:04:35,943 --> 00:04:38,237
หม่อมฉันก็มี
สิ่งที่อยากจะทูลอยู่พอดีเพคะ

66
00:04:38,320 --> 00:04:40,322
บุลชิลกิชิน

67
00:04:40,406 --> 00:04:43,367
ผู้ใดจะเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ได้

68
00:04:43,450 --> 00:04:46,036
ผู้นั้นต้องไม่เสียบุคคล
ที่ใกล้ชิดสนิทสนมไป

69
00:04:48,414 --> 00:04:50,040
เช่นนั้นหม่อมฉันขอตัวเพคะ

70
00:04:52,876 --> 00:04:54,878
ที่เจ้าพูดมานั้นถูกต้องแล้ว

71
00:04:56,547 --> 00:05:00,676
ข้าได้บอกไปว่าข้าเชื่อใจเจ้า
เช่นนั้นข้าก็ควรทำตามคำพูดของตน

72
00:05:01,218 --> 00:05:03,971
แม้ว่าทหารที่ถูกส่ง
ไปยังแกซองจะรายงาน

73
00:05:04,054 --> 00:05:06,140
ตรงข้ามกับสิ่งที่เจ้าพูดก็ตาม

74
00:05:07,683 --> 00:05:09,977
ข้าก็ไม่ควรไล่เจ้า
ออกไปจากวังตะวันออก

75
00:05:10,060 --> 00:05:11,812
ยามที่เจ้าไม่มีที่ให้ไป

76
00:05:13,105 --> 00:05:16,900
ข้าเป็นคนสับปลับกลับกลอก
ดังที่เจ้าว่าจริงๆ

77
00:05:21,739 --> 00:05:22,823
ข้าต้องขอโทษด้วย

78
00:05:26,452 --> 00:05:29,663
ข้าไปที่มันยอนดัง
ก็เพื่อจะบอกเจ้าเช่นนี้แหละ

79
00:05:34,793 --> 00:05:35,836
ว่าแต่

80
00:05:37,588 --> 00:05:40,966
เจ้าจะขนเก้าอี้พวกนั้นไปที่ใดหรือ

81
00:05:41,050 --> 00:05:45,054
เช่นนั้นหม่อมฉันก็กลับไป
ที่วังตะวันออกได้ใช่ไหมเพคะ

82
00:05:46,847 --> 00:05:49,641
หม่อมฉันเริ่มกลับไป
ทำงานที่นั่นได้แล้วใช่หรือไม่

83
00:05:51,894 --> 00:05:54,104
ตราบใดที่กระหม่อม
ยังไม่เผาจดหมายตอบรับคำสู่ขอ

84
00:05:54,188 --> 00:05:56,482
นางก็จะยังเป็นคนของกระหม่อม
ที่กระหม่อมต้องปกป้องพ่ะย่ะค่ะ

85
00:05:58,275 --> 00:05:59,276
ข้าคิดว่า

86
00:06:00,569 --> 00:06:01,904
- คงไม่เหมาะสมเท่าไร
- เอ๊ะ

87
00:06:01,987 --> 00:06:03,989
ข้าได้ยินสิ่งที่เจ้าเอ่ยถึงข้าแล้ว

88
00:06:04,073 --> 00:06:08,285
มันช่างร้ายกาจเกินกว่าที่ข้า
จะนำมาพูดซ้ำอีกรอบได้

89
00:06:08,368 --> 00:06:10,913
จะปล่อยให้คนเช่นนั้น
มาทำงานให้ข้าได้อย่างไร

90
00:06:10,996 --> 00:06:14,208
เช่นนั้น ทรงเปิดห้องหนังสือ
ให้หม่อมฉันอีกครั้งได้หรือไม่

91
00:06:14,291 --> 00:06:15,959
เรื่องนั้นก็ไม่ได้

92
00:06:16,043 --> 00:06:19,671
ที่มันยอนดังเจ้าดูจะอยู่สุขสบายดี
จึงได้นินทาว่าร้ายข้าเสียสนุกปาก

93
00:06:19,755 --> 00:06:22,341
บัดนี้เจ้ามีที่ให้ไปแล้วนี่

94
00:06:22,424 --> 00:06:25,594
เช่นนั้นอย่าเฉียดไปใกล้วังตะวันออก
และห้องหนังสืออีกเป็นอันขาด

95
00:06:26,970 --> 00:06:28,055
เข้าใจหรือไม่

96
00:06:57,584 --> 00:06:59,628
(ตอนที่ 8)

97
00:07:28,740 --> 00:07:30,659
เสร็จแล้วเพคะ

98
00:07:40,586 --> 00:07:41,587
โอ๊ย…

99
00:07:42,838 --> 00:07:44,464
ไม่ถูกใจหรือเพคะองค์หญิง

100
00:07:44,548 --> 00:07:46,216
แต่งหน้าแบบนี้ดูแก่ไป

101
00:07:46,300 --> 00:07:48,177
ข้าเหมือนอายุเพิ่มขึ้นมาสิบปีเลย

102
00:07:49,303 --> 00:07:50,846
เอาน้ำมาให้ข้าล้างหน้าที

103
00:07:52,014 --> 00:07:53,015
เพคะ

104
00:07:54,892 --> 00:07:56,643
เจ้าหน้าตาสะสวยดีนี่

105
00:07:57,811 --> 00:07:59,104
มาแต่งหน้าให้ข้าซิ

106
00:08:00,189 --> 00:08:02,441
- หม่อมฉันหรือเพคะ
- อือ

107
00:08:05,444 --> 00:08:07,905
วันนี้ข้าจะต้อง
เป็นสตรีที่งดงามที่สุด

108
00:08:07,988 --> 00:08:12,492
เกรงว่าเพียงแค่ใจประสงค์
ก็ไม่อาจเป็นจริงได้นะเพคะ

109
00:08:12,576 --> 00:08:14,828
ข้าบอกให้เอาน้ำ
มาให้ข้าล้างหน้าอย่างไรเล่า

110
00:08:14,912 --> 00:08:15,954
เพคะ

111
00:08:22,878 --> 00:08:23,879
เดี๋ยว

112
00:08:28,217 --> 00:08:30,177
เจ้าสองคน ตามข้ามา

113
00:08:43,565 --> 00:08:45,943
ขนอุปกรณ์ไปที่ลานตีคลีเสีย

114
00:08:46,026 --> 00:08:47,069
ขอรับ

115
00:08:55,577 --> 00:08:58,247
วันนี้แล้วสินะ

116
00:08:58,330 --> 00:09:00,457
วันนี้แหละที่ทหารจากกรมการศึก

117
00:09:00,540 --> 00:09:03,001
กับองครักษ์ขององค์รัชทายาท
จะแข่งขี่ม้าตีคลีกัน

118
00:09:03,085 --> 00:09:04,670
เจ้าพนันข้างไหน

119
00:09:04,753 --> 00:09:07,297
ข้างกรมการศึกขอรับ ข้าพนันไว้ห้ายาง

120
00:09:07,381 --> 00:09:09,258
เจ้าคิดถูกแล้วล่ะ

121
00:09:09,341 --> 00:09:12,469
หัวหน้าหน่วยฮัน
ต้องขี่ม้าทำคะแนนได้ฉิวแน่นอน

122
00:09:17,891 --> 00:09:19,851
ดีมาก ต้องแต่งเช่นนี้แหละ

123
00:09:22,354 --> 00:09:23,814
เราไปกันเถิด

124
00:09:23,897 --> 00:09:25,315
ไปที่ใดเพคะ

125
00:09:27,776 --> 00:09:28,777
โธ่…

126
00:09:29,486 --> 00:09:30,529
เดี๋ยวเพคะ

127
00:09:32,447 --> 00:09:36,910
ก่อนที่องค์รัชทายาทจะได้รับบาดเจ็บ
ฝั่งพระองค์มีโอกาสชนะสูงกว่า

128
00:09:36,994 --> 00:09:38,954
องค์รัชทายาทก็เล่นเก่งหรือ

129
00:09:39,037 --> 00:09:40,747
ก็เคยเล่นเก่งน่ะสิ

130
00:09:40,831 --> 00:09:43,834
แหม การแข่งขันสมัยนั้น
ทำให้ลุ้นแทบลืมหายใจเชียว

131
00:09:43,917 --> 00:09:46,211
องค์ชายรัชทายาทกับหัวหน้าหน่วยฮัน

132
00:09:46,295 --> 00:09:48,672
มักทำคะแนนได้สูสีกันเสมอ

133
00:09:48,755 --> 00:09:51,717
แต่ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว
กรมการศึกจะชนะแน่นอน

134
00:09:51,800 --> 00:09:54,845
พระองค์ไม่ได้เล่นมาตั้งหนึ่งปีแล้ว

135
00:10:04,771 --> 00:10:05,856
เจอแล้วหัวหน้าหน่วยฮัน

136
00:10:07,357 --> 00:10:10,527
หัวหน้าหน่วยฮันๆ หัวหน้าหน่วยฮัน

137
00:10:20,620 --> 00:10:23,915
องค์หญิง ทรงแต่งองค์ทรงเครื่อง

138
00:10:23,999 --> 00:10:27,627
เพื่อมาหา
หัวหน้าหน่วยฮันหรอกหรือเพคะ

139
00:10:57,949 --> 00:10:59,326
วันนี้ต้องชนะให้ได้

140
00:10:59,409 --> 00:11:00,660
พนันข้างไหน

141
00:11:00,744 --> 00:11:03,121
- กรมการศึก
- หน่วยองครักษ์รัชทายาท

142
00:11:05,582 --> 00:11:06,708
องค์หญิงเสด็จ

143
00:11:32,734 --> 00:11:35,195
วันนี้กรมการศึก
อยู่ฝั่งน้ำเงิน ไม่ใช่ฝั่งแดงสินะ

144
00:11:35,278 --> 00:11:36,446
เจ้าพนันข้างไหน

145
00:11:36,530 --> 00:11:38,407
กรมการศึกขอรับ

146
00:11:41,660 --> 00:11:43,912
องค์หญิง
โปรดสำรวมกิริยาท่าทางหน่อยเพคะ

147
00:11:43,995 --> 00:11:46,998
ข้าก็ยอมยืนอยู่ข้างบนนี้แล้วอย่างไร

148
00:11:47,082 --> 00:11:50,669
หากไม่ได้สำรวม ข้าคงวิ่งลงไป
หาหัวหน้าหน่วยฮันตั้งนมนานแล้ว

149
00:11:51,920 --> 00:11:53,713
ไม่เห็นหรือว่าข้าพยายามอยู่

150
00:12:04,808 --> 00:12:06,601
ยกประตูไปทางโน้นเสีย

151
00:12:14,109 --> 00:12:16,319
องค์ชายรัชทายาทเสด็จ

152
00:12:50,770 --> 00:12:51,771
องค์ชาย

153
00:12:56,651 --> 00:12:58,403
เจ้าคิดว่าฝ่ายใดจะชนะ

154
00:13:00,739 --> 00:13:02,949
- อะไรนะขอรับ
- ในเมื่อเจ้าทำงานที่วังตะวันออก

155
00:13:03,783 --> 00:13:05,452
คงจะเอาใจช่วยฝั่งนั้นสินะ

156
00:13:07,537 --> 00:13:09,873
ข้าไม่ได้ทำงาน
ที่วังตะวันออกแล้วขอรับ

157
00:13:10,916 --> 00:13:12,959
หมายความว่าอย่างไร

158
00:13:13,043 --> 00:13:14,711
องค์รัชทายาททรงไล่ข้าออกมา

159
00:13:15,545 --> 00:13:18,590
วันนี้ข้าจึงจะเอาใจช่วย
ฝั่งกรมการศึกขอรับ

160
00:13:18,673 --> 00:13:21,676
ข้าลงเงินพนันข้างฝ่ายท่าน
ไปสามยางเชียวนะ

161
00:13:24,262 --> 00:13:27,390
เช่นนั้นข้าจะทำให้สามยาง
ของเจ้ากลายเป็นเก้ายางก็แล้วกัน

162
00:13:34,189 --> 00:13:36,775
ใช้เงินสิ้นเปลือง
โดยใช่เหตุเช่นนั้นจะดีหรือ

163
00:13:36,858 --> 00:13:40,737
ค่าตอบแทนของขันทีก็ไม่ได้มากมาย
เจ้ากลับลงพนันฝ่ายเขาไปตั้งสามยาง

164
00:13:40,820 --> 00:13:44,157
แล้วอย่างไรหรือพ่ะย่ะค่ะ
อย่างไรเสียพวกเขาก็จะชนะอยู่ดี

165
00:13:57,254 --> 00:13:59,214
พระองค์จะทรงลงเล่นจริงหรือ

166
00:14:00,257 --> 00:14:01,841
ไม่เป็นไรแน่หรือพ่ะย่ะค่ะ

167
00:14:02,676 --> 00:14:04,886
ไม่ต้องห่วงข้า
แล้วคว้าชัยชนะมาให้ได้ก็พอ

168
00:14:10,433 --> 00:14:15,063
ขอให้เจ้ารู้ไว้ว่าวันนี้ข้าไม่คิด…

169
00:14:16,690 --> 00:14:18,316
เป็นฝ่ายพ่ายแพ้

170
00:14:32,372 --> 00:14:34,457
(ดำเนินการตามแผน)

171
00:14:59,274 --> 00:15:03,236
ว่าแต่วันนี้เขา
ไม่ต้องไปแข่งขี่ม้าตีคลีหรอกหรือ

172
00:15:03,320 --> 00:15:05,030
คงแอบหนีออกมานั่นแหละ

173
00:15:06,448 --> 00:15:08,867
- ไว้เราไปดื่มกันดีกว่า
- ได้

174
00:15:27,135 --> 00:15:28,970
อีกไม่นานจะเริ่มการไต่สวนแล้ว

175
00:15:29,054 --> 00:15:30,930
จงทำตามประสงค์ของเทพเจ้าเสีย

176
00:15:32,849 --> 00:15:35,477
ถวายความตายแด่โลกใบใหม่

177
00:15:35,560 --> 00:15:40,815
ข้าจะทำภารกิจที่เทพเจ้าผู้รู้แจ้ง
มอบหมายมาให้สำเร็จให้จงได้

178
00:15:55,580 --> 00:15:56,831
กินเถิด

179
00:15:58,249 --> 00:15:59,334
ขอบคุณขอรับ

180
00:16:00,210 --> 00:16:01,461
ท่านอาจารย์ เชิญขอรับ

181
00:16:03,129 --> 00:16:06,132
ท่านอย่าเรียกคนพเนจรคนนี้
ว่า "ท่านอาจารย์" เลยขอรับ

182
00:16:06,216 --> 00:16:08,677
มันไม่เหมาะสมเอาเสียเลย คุณชาย

183
00:16:08,760 --> 00:16:10,637
จะไม่เหมาะสมได้อย่างไร

184
00:16:10,720 --> 00:16:13,348
ท่านสอนบทเรียน
ที่สำคัญที่สุดในชีวิตให้แก่ข้า

185
00:16:13,431 --> 00:16:16,267
หากไม่ได้พบกับท่าน
ใกล้ทางเข้าสุสานในวันนั้น

186
00:16:16,351 --> 00:16:18,978
ข้าคงเหมือนคนที่ตายทั้งเป็น

187
00:16:19,062 --> 00:16:20,855
เอาแต่นั่งอ่านตำราทั้งวัน

188
00:16:21,773 --> 00:16:22,774
กินเถิด

189
00:16:26,444 --> 00:16:28,405
ท่านอาจารย์จะอยู่
ที่ฮันยางนี่ต่อไปหรือ

190
00:16:29,948 --> 00:16:31,199
มาแล้วหรือขอรับ

191
00:16:36,121 --> 00:16:40,375
เด็กๆ สบายดีกันหรือไม่

192
00:16:40,458 --> 00:16:41,918
สบายดีขอรับ

193
00:16:42,001 --> 00:16:45,380
ข้ากังวลเหลือเกิน
ว่าอาจสร้างความเดือดร้อนให้ท่าน

194
00:16:45,463 --> 00:16:48,341
หากท่านจะไปเมื่อไหร่ รับเงินไว้
ซื้อข้าวสักกระสอบด้วยนะเจ้าคะ

195
00:16:48,425 --> 00:16:50,176
เด็กวัยกำลังโตจะกินเยอะ

196
00:16:50,260 --> 00:16:52,387
ท่านอาจารย์รับเด็กไร้บ้าน
มาเลี้ยงอีกแล้วหรือ

197
00:16:54,180 --> 00:16:57,559
เช่นนั้นข้าจะร่วมลงขัน
ซื้อข้าวสอบกระสอบไปเลยขอรับ

198
00:16:58,810 --> 00:17:00,562
ขอบคุณมากขอรับ

199
00:17:02,105 --> 00:17:04,607
ท่านอาจารย์ มาอยู่ที่นี่นี่เอง

200
00:17:04,691 --> 00:17:07,610
ข้าหลงรอท่านอยู่ที่มันยอนดังเสียนาน

201
00:17:07,694 --> 00:17:10,989
ท่านอาจารย์ ยังไม่เคยเจอเขา
ใช่หรือไม่ขอรับ ลูกศิษย์ของข้าเอง

202
00:17:11,072 --> 00:17:13,116
ศิษย์ข้า ท่านนี้คืออาจารย์ของข้าเอง

203
00:17:13,199 --> 00:17:15,660
- ทักทายท่านสิ
- สวัสดีขอรับ

204
00:17:22,500 --> 00:17:25,295
ท่านคือท่านอาจารย์
ของท่านอาจารย์หรอกหรือ

205
00:17:25,378 --> 00:17:28,173
ไปรู้จักกันตั้งแต่ตอนไหนหรือ

206
00:17:28,256 --> 00:17:33,011
ข้าบังเอิญเดินชนเขา
ระหว่างทางน่ะขอรับ

207
00:17:33,094 --> 00:17:35,847
ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอกันอีก

208
00:17:35,930 --> 00:17:40,435
ชะตาฟ้าลิขิตมักเล่นตลก
กับคนเราเช่นนี้แหละ

209
00:17:40,518 --> 00:17:41,519
ขอรับ

210
00:17:43,772 --> 00:17:47,108
เจ้าปลาเมื่อวันนั้น
เป็นอย่างไรบ้างขอรับ

211
00:17:47,192 --> 00:17:48,401
ปลาหรือ

212
00:17:48,485 --> 00:17:49,569
ท่านไม่รู้หรอกหรือ

213
00:17:49,652 --> 00:17:52,071
ท่านตาเลี้ยงปลาไว้
ในน้ำเต้าใบนั้นน่ะขอรับ

214
00:17:52,155 --> 00:17:53,156
งั้นหรอกหรือ

215
00:17:54,532 --> 00:17:59,829
แล้วพวกท่านทั้งสอง
มารู้จักกันได้อย่างไรหรือ

216
00:18:00,914 --> 00:18:02,123
ศิษย์ข้า

217
00:18:02,207 --> 00:18:05,627
เล่าให้ท่านอาจารย์ฟังซิ
ว่าเจ้ามาตามหาข้าเพราะเหตุใด

218
00:18:05,710 --> 00:18:08,087
ข้าได้ยินมาว่า
เขาสามารถรู้สาเหตุการตาย

219
00:18:08,171 --> 00:18:09,589
ได้ทันทีที่เห็นศพน่ะขอรับ

220
00:18:09,672 --> 00:18:12,425
ผู้คนทั่วโชซอนต่างพากัน
ร่ำลือถึงฝีมือของท่านอาจารย์

221
00:18:12,509 --> 00:18:16,221
ข้าจึงรู้ได้ว่าเขาคือคนที่ตามหา
และข้าก็ตั้งใจจะหาเขาให้พบ

222
00:18:16,304 --> 00:18:19,766
ข้าจึงดั้นด้อมาไกล
เพื่อพบหน้าท่านอาจารย์ขอรับ

223
00:18:20,433 --> 00:18:22,977
ลูกศิษย์ของท่านอาจารย์
อย่างไรเล่าขอรับ

224
00:18:23,061 --> 00:18:24,979
ข้า คิมมยองจินคนนี้

225
00:18:25,063 --> 00:18:26,606
ท่านภูมิใจไหมขอรับ

226
00:18:29,567 --> 00:18:30,693
เอาเถิด

227
00:18:35,865 --> 00:18:38,201
วันนี้เราจะฝึกเขียนอักษรกันสินะ

228
00:18:38,284 --> 00:18:39,911
เตรียมแปรงกับกระดาษเสีย

229
00:18:41,120 --> 00:18:43,623
ข้ามั่นใจว่าต้องเคยเจอเขามาก่อนแน่ๆ

230
00:18:43,706 --> 00:18:46,334
- หมายถึงใครหรือ
- ท่านอาจารย์ของท่านน่ะขอรับ

231
00:18:46,417 --> 00:18:50,630
ข้ามีความรู้สึกว่าเคย
เห็นหน้าเขามาก่อนเมื่อนานมาแล้ว

232
00:18:50,713 --> 00:18:53,299
อาจเป็นเพราะว่า
เขามักเดินทางไปทั่วโชซอนกระมัง

233
00:18:53,383 --> 00:18:55,718
ไม่แปลกที่เจ้าจะเคยเจอเขาสักหนสองหน

234
00:18:56,469 --> 00:18:59,347
- เป็นเช่นนั้นหรอกหรือ
- เอาแปรงกับกระดาษมาสักที

235
00:19:00,014 --> 00:19:01,015
ขอรับ

236
00:19:16,489 --> 00:19:18,199
หากไม่พอก็แวะมาได้ทุกเมื่อนะขอรับ

237
00:19:18,283 --> 00:19:19,868
ขอบคุณขอรับ

238
00:19:20,493 --> 00:19:23,329
ข้าเคยเห็นเขาที่แกซองนี่เอง

239
00:19:25,915 --> 00:19:26,916
อะไรกัน

240
00:19:27,625 --> 00:19:30,420
หินหมึกข้า
ท่านแม่ซื้อให้ข้าเสียด้วย

241
00:19:33,882 --> 00:19:36,426
ท่านตาไปไหนแล้วหรือขอรับ

242
00:19:36,509 --> 00:19:38,261
ท่านอาจารย์ของท่านอาจารย์ข้าน่ะ

243
00:19:38,344 --> 00:19:40,096
เขาเพิ่งไปเลย มีอะไรหรือ

244
00:19:51,608 --> 00:19:53,234
เขาไปไหนแล้ว

245
00:19:54,193 --> 00:19:57,530
แต่หากลองนึกดูให้ดี…

246
00:19:57,614 --> 00:19:59,949
ข้าเพียงแต่เห็นท่านยอง
เอาข้าวให้เขาเท่านั้น

247
00:20:02,702 --> 00:20:05,997
ท่านตาคนนั้นคงไม่ได้
รู้อะไรนักหรอกกระมัง

248
00:20:15,924 --> 00:20:16,883
ตกใจหมด

249
00:20:16,966 --> 00:20:19,010
ข้าบอกให้เจ้าเตรียม
ฝึกเขียนอักษรไม่ใช่หรือ

250
00:20:19,093 --> 00:20:22,513
วิ่งหนีออกมาเช่นนี้ได้อย่างไร
ไม่อยากเรียนถึงเพียงนั้นเชียวหรือ

251
00:20:22,597 --> 00:20:26,434
อันที่จริงข้ารีบออกมาตามหา
ท่านอาจารย์ของท่านอาจารย์น่ะขอรับ

252
00:20:26,517 --> 00:20:30,563
ข้าแน่ใจแล้วว่าเคยเห็นเขามาก่อน
ข้ามีเรื่องอยากถามเขาสักหน่อย

253
00:20:30,647 --> 00:20:34,567
ท่านอาจารย์ไม่เคยบอกวันเวลาที่จะมา
หรือไป ข้าจึงบอกเจ้าไม่ได้เช่นกัน

254
00:20:34,651 --> 00:20:36,903
แต่สักวันเขา
จะกลับมาแน่นอน ไว้เจ้าค่อย…

255
00:20:45,536 --> 00:20:47,288
- ไปอยู่ไกลๆ ข้า
- เอ๊ะ

256
00:20:48,539 --> 00:20:49,666
เป็นอะไรหรือ

257
00:20:49,749 --> 00:20:52,001
ถอยไปอยู่ห่างๆ ข้าไว้ เร็วเข้าสิ

258
00:20:52,085 --> 00:20:53,127
ทำไมล่ะขอรับ

259
00:21:15,191 --> 00:21:18,027
ท่านอาจารย์ทำท่าอะไรหรือขอรับ

260
00:21:19,404 --> 00:21:20,613
ข้าคงจำผิด…

261
00:21:20,697 --> 00:21:24,158
ท่านนึกว่านางคือบุตรสาว
ของเสนาบดีกรมมหาดไทยหรือ

262
00:21:24,242 --> 00:21:27,870
ถึงได้ทำท่าทาง
วางมาดเช่นนั้นสินะขอรับ

263
00:21:27,954 --> 00:21:29,372
ทำท่าทำทางอะไรกัน

264
00:21:29,455 --> 00:21:32,000
มยองจินมีมาด
มากพออยู่แล้วต่างหากเล่า

265
00:21:33,501 --> 00:21:34,585
กลับ

266
00:21:35,753 --> 00:21:36,754
ขอรับ

267
00:21:41,592 --> 00:21:44,595
การแต่งงานครั้งนี้
คงไม่รุ่งเสียแล้วกระมัง

268
00:21:44,679 --> 00:21:47,140
ข้าสังหรณ์ใจไม่ดีเลยจริงๆ

269
00:21:57,692 --> 00:21:59,610
นั่นมันเสด็จพี่ฮวานนี่

270
00:22:03,114 --> 00:22:05,908
อ้าว เสด็จพี่ฮวานจะลงเล่นด้วยหรือ

271
00:22:06,743 --> 00:22:09,871
หากเสด็จพี่ฮวานลงเล่นเช่นนี้
ฝ่ายของเขาต้องชนะแน่

272
00:22:11,414 --> 00:22:13,708
กรมการศึกต่างหาก
ที่จะชนะ ต้องชนะแน่ๆ

273
00:22:13,791 --> 00:22:16,044
รู้เช่นนี้พนันข้างหน่วยองครักษ์ก็ดี

274
00:23:00,379 --> 00:23:01,756
องครักษ์ของข้า จงฟังให้ดี

275
00:23:01,839 --> 00:23:05,301
ในการแข่งขันวันนี้
เราจะเขียนประวัติศาสตร์หน้าใหม่กัน

276
00:23:09,222 --> 00:23:10,723
ทหารของข้า ฟังให้ดี

277
00:23:10,807 --> 00:23:14,143
ชัยชนะในการแข่งขันวันนี้
จะเป็นของเราเช่นเดิมแน่

278
00:23:20,733 --> 00:23:22,610
กรมการศึกบุกเข้าไป

279
00:23:23,194 --> 00:23:26,531
กรมการศึกบุกเข้าไปๆ

280
00:23:29,283 --> 00:23:30,827
กรมการศึกบุกเข้าไป

281
00:23:30,910 --> 00:23:34,038
กรมการศึกบุกเข้าไปๆ

282
00:23:34,122 --> 00:23:39,252
กรมการศึกๆๆ

283
00:23:41,712 --> 00:23:43,172
เขามองมาทางข้าด้วย

284
00:23:43,256 --> 00:23:48,052
กรมการศึกๆๆ

285
00:23:48,136 --> 00:23:50,555
องครักษ์รัชทายาท หน่วยองครักษ์ๆๆ

286
00:23:57,979 --> 00:23:59,772
หม่อมฉันอยากให้ครอบครัวไปสู่สุคติ

287
00:23:59,856 --> 00:24:01,941
และตัวหม่อมฉันเอง
ก็จะได้กลับไปหาคู่หมั้นเพคะ

288
00:24:03,025 --> 00:24:06,070
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

289
00:24:56,704 --> 00:25:01,417
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

290
00:25:12,345 --> 00:25:17,225
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

291
00:25:34,575 --> 00:25:39,247
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

292
00:25:45,670 --> 00:25:48,172
กรมการศึกบุกเข้าไป กรมการศึกสู้เขา

293
00:25:48,256 --> 00:25:49,674
กรมการศึกต้องชนะ

294
00:25:52,343 --> 00:25:53,636
กรมการศึกต้องชนะ

295
00:25:53,719 --> 00:25:54,971
มันน่านัก…

296
00:26:01,936 --> 00:26:04,689
กรมการศึกบุกเข้าไป กรมการศึกต้องชนะ

297
00:26:07,191 --> 00:26:12,280
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

298
00:26:35,678 --> 00:26:38,848
องครักษ์รัชทายาท หน่วยองครักษ์ๆๆ

299
00:26:45,855 --> 00:26:47,857
หน่วยองครักษ์ๆๆ

300
00:26:51,527 --> 00:26:54,822
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

301
00:27:04,915 --> 00:27:07,376
กรมการศึกบุกเข้าไปๆๆ

302
00:27:22,099 --> 00:27:26,228
เสด็จพี่ฮวานห่างหายจากการเล่นไปนาน
แต่ดูท่าครานี้เขาทุ่มสุดตัวจริงๆ นะ

303
00:27:26,312 --> 00:27:29,398
ปกติแล้วหัวหน้าหน่วยฮัน
มักออมมือให้คู่ต่อสู้

304
00:27:29,482 --> 00:27:31,525
ในการแข่งขี่ม้าตีคลีเพคะ

305
00:27:31,609 --> 00:27:33,611
แต่ครั้งนี้ดูแปลกไปนัก

306
00:27:33,694 --> 00:27:35,654
หรือว่าจะเป็นเพราะข้ากันนะ

307
00:27:36,238 --> 00:27:38,115
เจ้าก็คิดเหมือนข้าใช่หรือไม่

308
00:27:38,199 --> 00:27:40,910
ไม่เพคะองค์หญิง
หม่อมฉันไม่คิดเช่นนั้นเพคะ

309
00:27:54,423 --> 00:27:55,591
โปรดฟัง

310
00:27:55,674 --> 00:27:58,427
ขณะนี้ทั้งสองฝ่ายมีคะแนนเสมอกัน

311
00:27:58,511 --> 00:28:01,639
หากฝ่ายใดทำคะแนนได้ก่อน
ฝ่ายนั้นจะชนะการแข่งขันครั้งนี้

312
00:29:26,474 --> 00:29:28,559
แม้จะรามือไปกว่าหนึ่งปี

313
00:29:28,642 --> 00:29:30,519
พระองค์ยังฝีมือไม่ตกเลยนะพ่ะย่ะค่ะ

314
00:29:30,603 --> 00:29:31,979
เจ้าเองก็ใช้ได้ทีเดียว

315
00:29:32,104 --> 00:29:35,608
เราทุกคนต่างทุ่มสุดตัว
ก็ยังไม่อาจเอาชนะพระองค์ได้

316
00:29:36,567 --> 00:29:39,695
แต่หากกระหม่อมชนะพระองค์แล้วอย่างไร

317
00:29:39,778 --> 00:29:45,117
กระหม่อมหวังเพียงว่า
พระองค์จะทรงระลึกถึง

318
00:29:45,201 --> 00:29:47,828
ความจริงใจของกระหม่อมนะพ่ะย่ะค่ะ

319
00:30:15,856 --> 00:30:18,692
- องค์หญิง
- ท่านหัวหน้าหน่วย

320
00:30:18,776 --> 00:30:21,779
ขอประทานอภัย
ที่กระหม่อมทำให้ทรงผิดหวัง…

321
00:30:21,862 --> 00:30:23,822
เงยหน้าเถิด

322
00:30:23,864 --> 00:30:25,366
ข้าไม่ได้ผิดหวังเลย

323
00:30:25,449 --> 00:30:28,786
ข้าไม่นึกมาก่อนว่า
กีฬาขี่ม้าตีคลีจะมีเสน่ห์เพียงนี้

324
00:30:28,869 --> 00:30:31,747
ทั้งที่อยู่บนหลังม้า
ท่านรักษาสมาธิไว้ได้อย่างไร

325
00:30:31,830 --> 00:30:34,333
การควบคุมม้าให้วิ่งเร็วเช่นนั้น

326
00:30:34,416 --> 00:30:36,669
ไม่ได้ทำได้ง่ายๆ ไม่ใช่หรือ

327
00:30:36,752 --> 00:30:39,588
แต่ท่านกลับควบม้าวิ่งฉิวไปทั่วลาน

328
00:30:39,672 --> 00:30:41,507
ราวกับเป็นหนึ่งเดียวกับมัน

329
00:30:41,590 --> 00:30:43,717
ยามท่านควบม้าตีคลีเพื่อให้เข้าประตู

330
00:30:43,801 --> 00:30:45,803
อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยย่อท้อ

331
00:30:45,886 --> 00:30:48,973
ไม่ว่าเสด็จพี่ของข้า
จะบุกโจมตีมากเพียงใดก็ตาม

332
00:30:49,848 --> 00:30:53,644
ยามนั้นช่างเป็นภาพที่งดงามมากจริงๆ

333
00:30:53,727 --> 00:30:55,646
ข้านึกว่าหัวใจจะหยุดเต้นเสียแล้ว

334
00:30:56,355 --> 00:30:57,356
พ่ะย่ะค่ะ…

335
00:31:15,666 --> 00:31:17,334
น่าเสียดายนะ

336
00:31:17,418 --> 00:31:19,962
เจ้าต้องเสียสามยางไป
เพราะกรมการศึกพ่ายแพ้เสียได้

337
00:31:29,346 --> 00:31:33,100
ข้าจะจดจำพฤติกรรมโอหัง
ของเจ้าในวันนี้ให้ขึ้นใจ

338
00:31:33,183 --> 00:31:34,560
อย่าคิดว่าข้าจะทน

339
00:32:01,128 --> 00:32:02,504
ขอบคุณขอรับใต้เท้า

340
00:32:03,714 --> 00:32:08,552
ข้าผิดหวังนัก ทั้งที่ถูกไล่ออกมา
เจ้าก็ยังอยู่ข้างองค์รัชทายาทอีก

341
00:32:09,136 --> 00:32:10,596
หมายความว่าอย่างไร

342
00:32:10,679 --> 00:32:14,308
ปากเจ้าตะโกนชื่อข้า ตาเจ้ากลับมอง
แต่องค์ชายรัชทายาทเสียอย่างนั้น

343
00:32:15,351 --> 00:32:17,686
เป็นเช่นนั้นหรอกหรือขอรับ

344
00:32:19,063 --> 00:32:22,149
ข้าก็ไม่รู้ว่า
มันเป็นเช่นนั้นไปได้อย่างไร

345
00:32:22,232 --> 00:32:23,859
ข้าคงวิกลจริตไปแล้ว

346
00:32:25,027 --> 00:32:26,737
คราวหน้าคราวหลัว

347
00:32:26,820 --> 00:32:29,782
ข้าจะคอยจับตาดูว่าเจ้า…

348
00:32:29,865 --> 00:32:31,450
เอาใจช่วยฝ่ายไหนกันแน่

349
00:32:39,166 --> 00:32:40,751
เขาช่างแสนดีจริงๆ

350
00:32:54,264 --> 00:32:55,933
ท่านอาจารย์ของคุณชายคิมหรือ

351
00:32:56,016 --> 00:32:57,059
เจ้าค่ะ

352
00:32:58,519 --> 00:33:00,854
เจ้าแน่ใจแล้วหรือ
ว่าเห็นเขาที่แกซองจริงๆ

353
00:33:02,606 --> 00:33:07,403
ข้าเพียงแต่เห็นท่านยอง
แบ่งข้าวให้เขาก็เท่านั้น

354
00:33:07,486 --> 00:33:09,446
เขาอาจไม่ได้
รู้จักมักจี่กันก็ได้เจ้าค่ะ

355
00:33:10,489 --> 00:33:11,448
ใช่

356
00:33:12,282 --> 00:33:15,619
เขาจะไปรู้ได้อย่างไรว่ายอง
ทำเรื่องพรรค์นั้นไปเพราะเหตุใด

357
00:33:15,703 --> 00:33:18,330
หากข้าบังเอิญเจอเขาอีก
ข้าจะถามให้นะเจ้าคะ

358
00:33:18,414 --> 00:33:21,208
ช้าก่อน หากเขารู้เรื่องเจ้าเข้าเล่า

359
00:33:21,291 --> 00:33:23,460
- เอ้อ…
- เรากำลังหลบหนีทางการ

360
00:33:23,544 --> 00:33:25,254
ไหนจะคำสั่งชูซเวรยองอีก

361
00:33:25,337 --> 00:33:29,425
ในเมื่อข้าปลอมตัวเป็นขันทีอยู่
ข้าจึงต้องเดินอ้อมไกลเพื่อมาที่นี่

362
00:33:29,508 --> 00:33:31,093
ชาวบ้านจะได้ไม่คิดว่าข้าประหลาด

363
00:33:31,176 --> 00:33:33,053
เราต้องระมัดระวังตัวกันหน่อยนะ

364
00:33:33,137 --> 00:33:35,639
คุณหนูพูดถูกเจ้าค่ะ
เราต้องระวังตัวเข้าไว้

365
00:33:41,437 --> 00:33:42,938
ซุนดล ไปที่ห้องหนังสือ…

366
00:33:57,619 --> 00:34:00,789
องค์ชาย ให้กระหม่อมไปเอาหนังสือ
จากห้องหนังสือให้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ

367
00:34:00,873 --> 00:34:03,167
ไม่ล่ะ ไม่ต้องแล้ว

368
00:34:10,174 --> 00:34:12,551
วันนี้ข้าจึงจะเอาใจช่วย
ฝั่งกรมการศึกขอรับ

369
00:34:12,634 --> 00:34:15,345
ข้าลงเงินพนันข้างฝ่ายท่าน
ไปสามยางเชียวนะ

370
00:34:15,429 --> 00:34:18,265
แล้วอย่างไรหรือพ่ะย่ะค่ะ
อย่างไรเสียพวกเขาก็จะชนะอยู่ดี

371
00:34:38,076 --> 00:34:40,412
ทั้งที่ถูกไล่ออกมา
เจ้าก็ยังอยู่ข้างองค์รัชทายาทอีก

372
00:34:40,496 --> 00:34:42,790
ปากเจ้าตะโกนชื่อข้า ตาเจ้ากลับมอง

373
00:34:42,873 --> 00:34:44,666
แต่องค์ชายรัชทายาทเสียอย่างนั้น

374
00:34:47,836 --> 00:34:49,630
เขาก็ดูดีทีเดียว

375
00:35:58,907 --> 00:36:01,577
(เตรียมกลับบ้าน)

376
00:36:08,876 --> 00:36:11,962
เหตุใดไม่ปลุกข้าเล่า
แล้วมาอยู่ข้างนอกนี่คนเดียวอีก

377
00:36:12,045 --> 00:36:14,381
ข้าก็เพิ่งตื่นเหมือนกันแหละ

378
00:36:15,257 --> 00:36:16,758
เติมน้ำใส่โอ่งทีได้ไหม

379
00:36:16,842 --> 00:36:19,803
เติมน้ำใส่โอ่งหรือ น้ำหมดแล้วหรือ

380
00:37:19,571 --> 00:37:23,367
ส่วนผสมจะมีหลายอย่างแล้วก็น้ำมัน…

381
00:37:24,368 --> 00:37:26,286
บอกได้หรือไม่ว่าเป็นน้ำมันอะไร

382
00:37:26,370 --> 00:37:28,372
กลิ่นมันจางไปหมดแล้ว

383
00:37:29,331 --> 00:37:30,791
ลองดมอีกทีซิขอรับ

384
00:37:36,838 --> 00:37:38,715
กลิ่นนี้มัน…

385
00:37:38,799 --> 00:37:42,678
ข้าเคยได้ยินมาว่า
มีคนใช้วิธีนี้ทำธูปอยู่

386
00:37:42,761 --> 00:37:43,971
ได้ยินจากใครหรือขอรับ

387
00:37:44,054 --> 00:37:47,891
ท่านพ่อข้าเคยทำงานในห้องเครื่องหอม
เขาคือคนที่ถ่ายทอดวิชาให้ข้า

388
00:37:49,059 --> 00:37:50,769
แต่เขาเสียไปแล้วขอรับ

389
00:37:54,481 --> 00:37:56,483
ท่านจะไปร้านอื่นอีกหรือไม่ขอรับ

390
00:37:58,652 --> 00:38:01,446
บิดาของเขา
เคยเป็นหัวหน้าห้องเครื่องหอม

391
00:38:02,322 --> 00:38:05,367
ทั่วทั้งโชซอนไม่มีใครรู้เรื่องธูป

392
00:38:05,450 --> 00:38:07,244
ดีไปกว่าเขาอีกแล้ว

393
00:38:12,207 --> 00:38:15,293
- ถอยไปห่างๆ ข้า
- อะไรอีกเล่าขอรับ

394
00:38:16,962 --> 00:38:18,964
- ไปไป๊
- อะไรของเขา

395
00:38:21,758 --> 00:38:24,302
นางคงเป็นบุตรสาว
ของเสนาบดีกรมมหาดไทย

396
00:38:24,386 --> 00:38:26,888
นางอยากเห็นหน้าค่าตา
ท่านอาจารย์คิมน่ะเจ้าค่ะ

397
00:38:46,158 --> 00:38:49,828
ท่านคือบุตรชายคนที่สาม
ของท่านอัครมหาเสนาบดีใช่หรือไม่

398
00:38:50,203 --> 00:38:52,873
ขอรับ ข้าคนนี้นี่แหละ

399
00:38:52,956 --> 00:38:55,417
ข้าเป็นบุตรสาวคนที่สาม
ของเสนาบดีกรมมหาดไทยเจ้าค่ะ

400
00:38:56,084 --> 00:38:59,337
ข้ามาขอให้ท่านช่วยอะไรบางอย่าง
แม้มันจะไม่ถูกต้องตามมารยาทก็ตาม

401
00:39:01,798 --> 00:39:03,675
ข้าก็คาดการณ์ไว้แล้วขอรับ

402
00:39:03,759 --> 00:39:08,555
ว่ามาได้เลยขอรับ
แม้ไม่ถูกต้องตามมารยาท ข้าก็รับได้

403
00:39:08,638 --> 00:39:10,098
ข้าไม่ชอบท่านเพราะเหตุนี้แหละ

404
00:39:10,682 --> 00:39:12,976
ตอนที่ข้าได้ยินว่า
ตระกูลของท่านกับตระกูลของข้า

405
00:39:13,060 --> 00:39:14,895
กำลังหารือเรื่องการแต่งงาน

406
00:39:14,978 --> 00:39:16,813
ข้ารู้สึกเหมือนฟ้าถล่ม

407
00:39:16,897 --> 00:39:20,567
ท่านพี่ทั้งสองคนของท่าน
เป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว

408
00:39:20,650 --> 00:39:22,652
ขณะที่ท่านมีข่าวลือว่า…

409
00:39:22,736 --> 00:39:25,447
ข่าวลือเกี่ยวกับข้า
เป็นอย่างไรหรือขอรับ

410
00:39:27,908 --> 00:39:29,242
สิ่งนี้หรือ

411
00:39:29,326 --> 00:39:31,787
มันไม่ใช่มือของมนุษย์หรอกขอรับ

412
00:39:31,870 --> 00:39:33,580
- อย่าพูด…
- ของลิง…

413
00:39:33,663 --> 00:39:34,831
เอามันไปไกลๆ

414
00:39:36,374 --> 00:39:39,461
ข้าไม่สนใจหรอกว่า
มันจะเป็นมือของมนุษย์หรือสัตว์

415
00:39:39,544 --> 00:39:41,755
ต่อให้มันจะเป็นไม้
ที่แกะสลักเป็นรูปมือ

416
00:39:41,838 --> 00:39:46,635
ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงที่ว่า
ท่านด้อยคุณสมบัติที่สุดในโชซอน

417
00:39:46,718 --> 00:39:48,762
"ด้อยคุณสมบัติที่สุด" งั้นหรือ…

418
00:39:48,845 --> 00:39:53,100
คุณหนู ท่านพูดจาเช่นนั้นได้อย่างไร
ข้าฟังแล้วเจ็บปวดใจนัก

419
00:39:53,183 --> 00:39:55,644
ท่านเป็นบุตรชาย
ของท่านอัครมหาเสนาบดีแล้วอย่างไร

420
00:39:55,727 --> 00:39:57,604
ในเมื่อใครๆ ต่างก็รู้ดี
ว่าท่านไร้อนาคต

421
00:39:57,687 --> 00:39:59,606
อย่างท่านคงไม่มีวันสอบราชการผ่าน

422
00:39:59,689 --> 00:40:04,069
และแม้จะผ่าน ท่านก็คงเป็น
ได้แค่ข้าราชการยศต้อยต่ำ

423
00:40:04,152 --> 00:40:07,072
ไม่มีวันได้ขึ้น
เป็นเสนาบดีอย่างใครเขา

424
00:40:07,155 --> 00:40:09,407
แต่ไม่ว่าจะตำแหน่งเสนาบดี
หรือข้าราชการยศต้อยต่ำ

425
00:40:09,491 --> 00:40:11,284
ข้าก็ไม่อยากเป็นสักอย่างขอรับ

426
00:40:11,368 --> 00:40:12,661
เช่นนั้นยิ่งใช้ไม่ได้

427
00:40:13,411 --> 00:40:16,123
ข้าเป็นสตรีผู้มีความทะเยอทะยาน

428
00:40:16,206 --> 00:40:19,584
ความฝันของข้าคือได้แต่งงาน
กับหนึ่งในเสนาบดีทั้งหกกรม

429
00:40:19,668 --> 00:40:23,922
ด้วยเหตุนี้ ข้าต้องขอให้ท่าน
ช่วยยกเลิกการแต่งงานครั้งนี้ด้วย

430
00:40:24,589 --> 00:40:26,007
หวังว่าท่านจะทำเช่นนั้นนะเจ้าคะ

431
00:40:30,220 --> 00:40:31,221
เดี๋ยว

432
00:40:38,478 --> 00:40:42,107
บุตรสาวเสนาบดีกรมมหาดไทย
ใช้ไม่ได้เลยนะขอรับ

433
00:40:42,190 --> 00:40:43,817
นางดูบุรุษไม่เป็นเอาเสียเลย

434
00:40:43,900 --> 00:40:45,569
ท่านอาจารย์
อย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะขอรับ

435
00:40:45,652 --> 00:40:47,070
สตรีมีอีกมากมายขอรับ

436
00:40:47,154 --> 00:40:48,530
ในสายตาข้า ท่านคือบุรุษ

437
00:40:48,613 --> 00:40:50,949
ผู้มีคุณสมบัติ
เปี่ยมล้นที่สุดในโชซอนแล้วขอรับ

438
00:40:52,909 --> 00:40:55,162
ข้าจะต่อแถวรอคนแรกเลยขอรับ

439
00:40:55,245 --> 00:40:57,455
ไม่ได้นะขอรับ ข้าต่อแถวรอก่อนแล้ว

440
00:40:57,539 --> 00:40:58,915
ข้าต่างหากที่มาก่อน

441
00:40:58,999 --> 00:41:00,709
ไม่ใช่ขอรับ ข้ามาก่อน

442
00:41:00,792 --> 00:41:02,419
เช่นนั้นท่านต้องเลือก
คนใดคนหนึ่งแล้ว

443
00:41:02,502 --> 00:41:03,962
เราแย่งกันอยู่นะขอรับ

444
00:41:08,258 --> 00:41:10,844
อะไรกัน ท่านไม่ถูกใจพวกเราหรือขอรับ

445
00:41:10,927 --> 00:41:12,846
- พวกเราแย่นักหรือ
- เพี้ยนกันไปแล้วหรือ

446
00:41:13,930 --> 00:41:15,140
วิปลาสหรืออย่างไร

447
00:41:15,223 --> 00:41:16,474
เจ้าเป็นบุรุษ

448
00:41:16,558 --> 00:41:18,351
ส่วนขันทีโกก็…

449
00:41:19,227 --> 00:41:20,812
เป็นบุรุษไม่เต็มตัวด้วยซ้ำ

450
00:41:20,896 --> 00:41:22,981
เช่นนี้มันสาปแช่งข้าขัดๆ

451
00:41:27,527 --> 00:41:31,031
ฝ่าบาทเสด็จแล้ว

452
00:42:12,030 --> 00:42:13,990
เจ้าน่ะ เงยหน้าขึ้นเสีย

453
00:42:37,847 --> 00:42:40,684
จดหมายภูตผี…

454
00:42:54,072 --> 00:42:55,490
จดหมายภูตผี…

455
00:43:03,373 --> 00:43:07,544
เจ้าคือหัวหน้าสำนักร่างทรง
และหน้าที่ของเจ้าคือการอำนวยอวยพร

456
00:43:07,627 --> 00:43:10,505
ให้ราชวงศ์ของประเทศนี้รุ่งโรจน์

457
00:43:10,588 --> 00:43:12,132
แต่เจ้ากลับสังหารคนบริสุทธิ์

458
00:43:12,215 --> 00:43:14,175
ทำให้ประชาชนต้องอยู่
อย่างอกสั่นขวัญแขวน

459
00:43:14,259 --> 00:43:16,011
และนำความโกลาหลมายังประเทศนี้

460
00:43:16,761 --> 00:43:18,305
เจ้ายอมรับในบาปที่ก่อหรือไม่

461
00:43:19,597 --> 00:43:22,309
เรารู้ว่าเจ้าไม่ได้ลงมือเพียงลำพัง

462
00:43:22,392 --> 00:43:25,812
ใครคือผู้สมรู้ร่วมคิด
ในอาชญากรรมอันชั่วช้านี้

463
00:43:25,895 --> 00:43:27,981
และพวกเจ้ามีจุดประสงค์อะไรกันแน่

464
00:43:30,191 --> 00:43:32,527
นางเป็นหัวหน้าสำนักร่างทรงเชียวหรือ

465
00:43:32,610 --> 00:43:34,321
เงียบเสียงหน่อย

466
00:43:34,404 --> 00:43:37,073
หากเสด็จพ่อกับเสด็จพี่รู้เข้า
เราจะเดือดร้อนนะ

467
00:43:37,699 --> 00:43:39,576
รีบคายออกมาเสีย

468
00:43:39,659 --> 00:43:41,161
จะยอมปริปากแต่โดยดี

469
00:43:41,244 --> 00:43:43,246
หรือต้องให้เรา
หักกระดูกเจ้าเพิ่มเสียก่อน

470
00:43:45,081 --> 00:43:48,626
ทรมานนางจนกว่านางจะยอมพูด

471
00:43:48,710 --> 00:43:49,753
อัครมหาเสนาบดี

472
00:43:58,720 --> 00:44:00,972
เจ้าสังหารคนบริสุทธิ์ไป

473
00:44:01,056 --> 00:44:06,686
และไม่เพียงแต่สังหาร เจ้ายังทำลายศพ
ของพวกเขาด้วยการสลักตัวอักษรลงไป

474
00:44:07,395 --> 00:44:09,981
"ซง กา มยอล"

475
00:44:12,442 --> 00:44:15,362
ซึ่งแน่นอนว่าเจ้าย่อม
วางแผนจะสลักตัวอักษรอีกตัว

476
00:44:15,445 --> 00:44:17,989
ลงบนศพของเหยื่อรายที่สี่เช่นกัน

477
00:44:19,199 --> 00:44:20,909
มันคือตัวอักษรอะไร

478
00:44:23,912 --> 00:44:27,665
ข้าถามว่ามันคือตัวอักษรอะไร
และเจ้าทำไปด้วยเหตุอันใด

479
00:44:29,167 --> 00:44:31,711
หากเจ้ายอมสารภาพแรงจูงใจ

480
00:44:31,795 --> 00:44:34,214
ในการทำความผิดร้ายแรงเช่นนี้

481
00:44:34,297 --> 00:44:36,383
ข้าจะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป

482
00:44:44,057 --> 00:44:48,019
คิดจริงๆ หรือ
ว่าข้าจะร้องขอชีวิตกับเจ้า

483
00:44:55,485 --> 00:44:59,447
พวกเจ้าอยากรู้นักสินะ
ว่าตัวอักษรตัวสุดท้ายคืออะไร

484
00:45:09,457 --> 00:45:12,085
- โคมขอพร…
- นั่นมันโคมขอพรนี่

485
00:45:12,168 --> 00:45:14,546
เหตุใดโคมขอพรลูกนั้นจึงใหญ่นัก

486
00:45:35,066 --> 00:45:36,568
มันเขียนว่าอะไรหรือ

487
00:45:36,651 --> 00:45:39,320
ตัวอักษรตัวสุดท้าย
ที่ข้าวางแผนจะสลักลงไป…

488
00:45:40,405 --> 00:45:42,490
ก็คือ "อี"

489
00:45:43,116 --> 00:45:44,409
"อี" งั้นหรือ

490
00:45:51,708 --> 00:45:55,920
"อี" ที่แปลว่าต้นบ๊วยน่ะหรือ

491
00:45:56,004 --> 00:45:58,339
นางต้องการทำสิ่งใดกับต้นบ๊วยกัน

492
00:46:00,091 --> 00:46:05,221
"ซง กา มยอล อี"

493
00:46:06,556 --> 00:46:08,475
ตัวอักษรในคดีจุดทิศหลัก…

494
00:46:08,558 --> 00:46:11,352
ตระกูลซงจะนำพา
ความพินาศมาให้ต้นบ๊วย

495
00:46:11,436 --> 00:46:13,354
ไม่ใช่ความพินาศของตระกูลซง…

496
00:46:13,438 --> 00:46:15,315
แต่เป็นความพินาศของตระกูลอี

497
00:46:48,348 --> 00:46:51,434
ข้าขอฝากถึงราชวงศ์ของประเทศนี้

498
00:46:52,352 --> 00:46:56,147
จงจำคำทุกคำให้ขึ้นใจเสีย

499
00:46:59,234 --> 00:47:01,986
ข้าคือภูตผีและจดหมายนี้
ขอมอบให้องค์ชายอีฮวาน

500
00:47:02,070 --> 00:47:04,197
จงจำคำทุกคำให้ขึ้นใจ

501
00:47:05,031 --> 00:47:07,033
ประโยคแรกในจดหมายภูตผี…

502
00:47:10,703 --> 00:47:13,122
(จุดที่แปลกคือเส้นผมทุกเส้น)

503
00:47:13,206 --> 00:47:15,291
(ของชิมยองกลายเป็นสีขาว)

504
00:47:20,088 --> 00:47:22,257
และหม่อมฉันก็จำได้
ว่าตัวเองเห็นดอกโบตั๋นไหม้

505
00:47:22,340 --> 00:47:26,135
อยู่ในครัวด้วย
ซึ่งมันปรากฏเป็นภาพชัดเจนเพคะ

506
00:47:26,719 --> 00:47:30,014
ทุกคดีทที่เกิดขึ้น
เชื่อมโยงกันทั้งหมด

507
00:48:13,349 --> 00:48:14,350
อะไรน่ะ…

508
00:48:15,518 --> 00:48:16,603
ตายๆๆ

509
00:48:21,733 --> 00:48:22,775
อะไรล่ะนั่น

510
00:48:27,322 --> 00:48:28,781
ข้ากลับมาแล้ว

511
00:48:29,782 --> 00:48:33,786
ข้าคือซงและข้ากลับมาเพื่อแก้แค้น
ให้กับชาวบยอกชอนผู้บริสุทธิ์

512
00:48:33,870 --> 00:48:35,997
ที่ถูกสังหารอย่างไม่เป็นธรรม

513
00:48:36,080 --> 00:48:38,333
แม้ข้าจะกลายเป็นภูตผี

514
00:48:38,416 --> 00:48:41,836
แต่วิญญาณของข้าจะนั่งอยู่บนบัลลังก์

515
00:48:41,919 --> 00:48:44,589
ตระกูลซงจะทำลายตระกูลอีให้สิ้นซาก

516
00:48:44,672 --> 00:48:49,427
และจะขึ้นครองบัลลังก์
เป็นกษัตริย์ให้จงได้

517
00:48:49,927 --> 00:48:52,597
- บยอกชอน
- ตระกูลซงจากบยอกชอนหรือ

518
00:48:52,680 --> 00:48:54,515
เจ้าว่าอย่างไรนะ

519
00:48:56,267 --> 00:48:59,479
ตระกูลซงจากบยอกชอนเช่นนั้นหรือ

520
00:49:00,188 --> 00:49:03,149
นางสมควรโดนฉีกเป็นชิ้นๆ
แล้วประหารเสียพ่ะย่ะค่ะ

521
00:49:03,232 --> 00:49:05,943
กล้าดีอย่างไรถึงพูดจา
สามหาวเช่นนั้นต่อหน้าพระพักตร์

522
00:49:07,570 --> 00:49:11,949
ตระกูลซงกำลังพูดอยู่
ตระกูลอีจงฟังให้ดี

523
00:49:12,742 --> 00:49:18,539
ข้าจะถอนรากถอนโคนพวกเจ้า
ฉีกแขนฉีกขาพวกเจ้าออกเป็นชิ้นๆ

524
00:49:18,623 --> 00:49:20,708
ในโชซอนจะไม่หลงเหลือ

525
00:49:20,792 --> 00:49:23,836
เลือดของพวกเจ้าอยู่แม้แต่หยดเดียว

526
00:49:26,923 --> 00:49:29,717
ตระกูลอีหรือ
นางหมายถึงเราหรือพ่ะย่ะค่ะ

527
00:49:30,385 --> 00:49:31,469
ไม่ใช่แค่เรา

528
00:49:31,552 --> 00:49:34,972
เสด็จพ่อ เสด็จพี่
ทุกคนในราชวงศ์คือตระกูลอี

529
00:49:37,350 --> 00:49:39,519
คำสาปแช่งได้เกิดขึ้นไปแล้ว

530
00:49:39,602 --> 00:49:41,187
ข้าจะทำให้มันเป็นจริงให้จงได้

531
00:49:42,146 --> 00:49:45,650
ตระกูลอีจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

532
00:49:45,733 --> 00:49:49,362
วิญญาณของพวกมันจะไร้ที่ไป

533
00:49:49,445 --> 00:49:52,740
และต้องเร่ร่อนบนโลกนี้ไปตลอดกาล

534
00:49:56,828 --> 00:49:59,706
ฝ่าบาท
ไม่จำเป็นต้องฟังนางเลยพ่ะย่ะค่ะ

535
00:49:59,789 --> 00:50:01,499
โปรดสั่งประหารนาง

536
00:50:01,582 --> 00:50:04,210
ให้นางหยุดพูดเถิดพ่ะย่ะค่ะ

537
00:50:09,257 --> 00:50:10,341
ฝ่าบาท

538
00:50:13,136 --> 00:50:17,473
กล้าดีอย่างไร
ถึงจาบจ้วงราชวงศ์ด้วยการสาปแช่งเรา

539
00:50:17,557 --> 00:50:21,853
การกระทำต่ำทรามเช่นนี้
ใช้กฎหมายลงโทษก็ยังไม่เพียงพอ

540
00:50:22,270 --> 00:50:26,232
ข้าจะตัดเจ้าเป็นชิ้นๆ
ณ ที่นี่และบัดเดี๋ยวนี้

541
00:50:35,158 --> 00:50:39,454
ข้าได้สลักประสงค์ของเทพเจ้า
ไว้บนกายหยาบแล้ว

542
00:50:39,537 --> 00:50:42,707
เช่นนั้นประสงค์ของท่าน
จึงเสร็จสมบูรณ์แล้ว

543
00:51:10,860 --> 00:51:11,861
เป็นอะไรหรือไม่

544
00:52:05,164 --> 00:52:06,165
โอ๊ยตาย

545
00:52:37,280 --> 00:52:38,614
หลีกทางหน่อย

546
00:52:40,908 --> 00:52:43,035
ท่านอาจารย์
ข้าขอล่วงหน้าไปก่อนนะขอรับ

547
00:53:12,523 --> 00:53:15,234
องค์ชายมยองอัน
กับองค์หญิงฮายอนกำลังเสด็จมาเพคะ

548
00:53:16,110 --> 00:53:20,197
ข้าบอกแล้วอย่างไร มีเพียงคน
ที่ใจแข็งพอเท่านั้นจึงจะดูได้

549
00:53:24,660 --> 00:53:25,745
ตายแล้ว

550
00:53:28,289 --> 00:53:30,958
เสด็จพี่ไม่ได้ยินที่นางสาปแช่งหรือ

551
00:53:31,042 --> 00:53:33,419
ตระกูลซงจะทำลายตระกูลอี

552
00:53:33,502 --> 00:53:35,588
และจะแย่งชิงบัลลังก์ไปนะพ่ะย่ะค่ะ

553
00:53:39,091 --> 00:53:40,092
พระมเหสี

554
00:53:48,768 --> 00:53:50,978
นั่นมันต้นบ๊วยนี่

555
00:53:51,062 --> 00:53:52,772
เหมือนที่ร่างทรงพูดเลย

556
00:53:52,855 --> 00:53:54,440
เป็นต้นบ๊วยจริงขอรับ

557
00:53:58,444 --> 00:54:00,112
เรียกหน่วยดับเพลิงมา

558
00:54:03,532 --> 00:54:06,285
เป็นอะไรกันหรือ
เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

559
00:54:06,619 --> 00:54:09,538
ต้นบ๊วยถูกอสนีบาต
ของตระกูลซงผ่าพ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่

560
00:54:12,291 --> 00:54:14,043
เราไปดูการไต่สวนมาเพคะ

561
00:54:14,126 --> 00:54:17,421
ตัวอักษรสุดท้ายคือ "ต้นบ๊วย"

562
00:54:18,172 --> 00:54:20,466
ตระกูลซงจะทำลายตระกูลอี

563
00:54:20,549 --> 00:54:22,802
ตระกูลซง
จะแย่งชิงบัลลังก์ไปพ่ะย่ะค่ะ

564
00:54:23,511 --> 00:54:26,389
ตระกูลซงจะทำลายพวกเรา

565
00:54:26,472 --> 00:54:28,557
เพราะพวกเราเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลอี

566
00:54:32,269 --> 00:54:34,939
เหมือนต้นบ๊วยต้นนั้น
อย่างไรล่ะพ่ะย่ะค่ะ

567
00:55:09,974 --> 00:55:11,017
ท่านอาจารย์

568
00:55:14,103 --> 00:55:15,229
ไม่เป็นไรนะขอรับ

569
00:55:15,312 --> 00:55:17,273
ดูไม่ออกหรืออย่างไร

570
00:55:18,190 --> 00:55:19,191
เลือด…

571
00:55:19,608 --> 00:55:22,028
ไม่เป็นไร รีบตามมันไปเถิด

572
00:55:22,111 --> 00:55:23,404
ขออภัยจริงๆ ขอรับ

573
00:55:40,880 --> 00:55:42,590
ดูแขนซ้ายนางซิ

574
00:55:49,055 --> 00:55:52,558
เหตุผลที่คนร้ายยอมเสี่ยง
สลักอักษรบนตัวเหยื่อ

575
00:55:52,641 --> 00:55:54,351
คือแรงจูงใจในการก่อเหตุพ่ะย่ะค่ะ

576
00:55:54,435 --> 00:55:58,397
เลือดยังไม่แห้ง หมายความว่า
นางคงสลักตอนอยู่ในคุกพ่ะย่ะค่ะ

577
00:55:58,981 --> 00:56:00,566
เช่นนั้นนางก็สละชีพ

578
00:56:00,649 --> 00:56:02,860
เพื่อให้คำสาปเสร็จสมบูรณ์งั้นหรือ

579
00:56:05,321 --> 00:56:08,532
- มีใครรู้ชนิดงูตัวนี้หรือไม่
- งูมามูชิลายหิน

580
00:56:10,868 --> 00:56:13,913
ข้ารู้จักงูชนิดนี้ดี

581
00:56:14,288 --> 00:56:18,292
คนส่งสาส์นที่ข้าส่งไปหาท่านอาจารย์
กับศรอาบยาพิษที่ยิงใส่ข้า…

582
00:56:18,375 --> 00:56:20,503
ต้องได้มาเจอมันอีกแล้วหรือ

583
00:56:21,545 --> 00:56:24,381
หัวหน้าหน่วยฮันไปสืบดูพวกทหาร

584
00:56:24,465 --> 00:56:26,634
ที่เฝ้ายามหน้าคุกมาที

585
00:56:26,717 --> 00:56:29,512
ต้องมีใครสักคน
ลอบนำมีดกับงูมาให้นางเป็นแน่

586
00:56:29,595 --> 00:56:30,596
พ่ะย่ะค่ะ

587
00:56:32,973 --> 00:56:35,142
- ย้ายศพไปเสีย
- ขอรับ

588
00:56:41,232 --> 00:56:42,942
เส้นผมสีขาว

589
00:56:43,692 --> 00:56:45,069
กลีบดอกโบตั๋น

590
00:56:45,152 --> 00:56:46,946
งูมามูชิลายหิน

591
00:56:47,029 --> 00:56:49,573
คนส่งสาส์นกับศรอาบยาพิษ…

592
00:56:52,576 --> 00:56:55,704
ทั้งหมดเป็นฝีมือของคนคนเดียวกัน

593
00:56:56,413 --> 00:56:58,374
ข้ากับมินแจอี

594
00:56:58,457 --> 00:57:00,626
ต่างก็ตกหลุมพรางเดียวกันเสียได้

595
00:57:12,221 --> 00:57:13,514
- ไม่เป็นไรนะ
- ขอรับ

596
00:57:36,996 --> 00:57:38,831
หน่วยดับเพลิงมาทำอะไรกัน

597
00:57:38,914 --> 00:57:40,457
ทำอย่างไรดีเจ้าคะ

598
00:57:40,541 --> 00:57:42,334
คำสาปกลายเป็นจริงแล้ว

599
00:57:42,418 --> 00:57:45,504
มีต้นบ๊วยต้นนึงถูกฟ้าผ่าเจ้าค่ะ

600
00:57:45,588 --> 00:57:47,673
ตอนนี้ไฟกำลังลุกท่วมเลยเจ้าค่ะ

601
00:57:55,389 --> 00:57:57,308
ไม่ว่าจะสาดน้ำใส่เท่าไหร่
ไฟก็ไม่ยอมดับเลย

602
00:57:57,391 --> 00:57:59,018
ต้องเป็นคำสาปแน่ๆ

603
00:57:59,101 --> 00:58:00,102
หุบปากเสีย

604
00:58:00,186 --> 00:58:01,312
ตักน้ำมาเพิ่มอีก

605
00:58:01,395 --> 00:58:03,022
ไปตามซุนดลมาให้ข้า

606
00:58:03,814 --> 00:58:04,815
เอ๊ะ

607
00:58:05,983 --> 00:58:07,401
พาโกซุนดลมาหาข้า

608
00:59:47,042 --> 00:59:49,169
(วัยเยาว์ที่ผลิบาน)

609
00:59:49,420 --> 00:59:52,423
เหตุใดจึงปล่อยใจไป
กับคำพูดของฆาตกรเลือดเย็น

610
00:59:52,506 --> 00:59:54,591
นางจาบจ้วงราชวงศ์เช่นนั้นหรือ

611
00:59:54,675 --> 00:59:56,343
อธิบายมาเดี๋ยวนี้

612
00:59:57,261 --> 00:59:59,096
แน่ใจหรือว่าใช่เขา

613
00:59:59,638 --> 01:00:01,390
เขาจับตาดูข้าอยู่หรือ

614
01:00:02,933 --> 01:00:06,186
นางจะสาปแช่งราชวงศ์ได้อย่างไร

615
01:00:06,270 --> 01:00:07,354
รับสั่งของฝ่าบาทหรือ

616
01:00:07,438 --> 01:00:09,481
อย่าได้พลาดไปแม้แต่วินาทีเดียว

617
01:00:09,565 --> 01:00:11,608
กระหม่อมจะพิสูจน์
ความบริสุทธิ์ให้นางเอง

618
01:00:11,692 --> 01:00:13,360
องค์รัชทายาท นี่พระองค์…

619
01:00:13,944 --> 01:00:15,070
ไม่มีความผิดใด

620
01:00:15,696 --> 01:00:17,156
จะร้ายแรงไปกว่าการกบฏแล้ว