1 00:00:00,418 --> 00:00:02,420 (พัคฮยองชิก) 2 00:00:06,006 --> 00:00:08,175 (จอนโซนี) 3 00:00:09,385 --> 00:00:11,846 (พโยเยจิน) 4 00:00:12,888 --> 00:00:14,515 (ยุนจงซอก) 5 00:00:18,227 --> 00:00:19,854 (อีแทซอน) 6 00:00:22,148 --> 00:00:24,900 (วัยเยาว์ที่ผลิบาน) 7 00:00:25,985 --> 00:00:27,570 (ละครเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง) 8 00:00:27,570 --> 00:00:29,280 (ตัวละคร องค์กร สถานที่ เหตุการณ์) 9 00:00:29,280 --> 00:00:32,616 (และศาสนาในเรื่อง เป็นเพียงการสมมติเท่านั้น) 10 00:00:32,616 --> 00:00:34,076 (ฉากที่มีสัตว์ร่วมแสดง) 11 00:00:34,118 --> 00:00:35,911 (ถ่ายทำโดยอาศัย อุปกรณ์ประกอบและใช้เทคนิคพิเศษ) 12 00:00:50,801 --> 00:00:53,804 ตอนนี้เขาลือกันว่า องค์ชายรัชทายาทถูกกักบริเวณ 13 00:00:53,846 --> 00:00:55,347 อยู่ในวังตะวันออกขอรับ 14 00:00:56,682 --> 00:01:00,436 ข้าเองก็ได้ยิน พวกบัณฑิตพูดอยู่เช่นกัน 15 00:01:00,519 --> 00:01:03,564 นึกว่าเป็นเพียงข่าวลือเสียอีก เป็นเรื่องจริงเช่นนั้นหรือขอรับ 16 00:01:03,647 --> 00:01:07,401 บิดาของเจ้าเคยพูดเรื่อง ที่จริงจังเช่นนี้เล่นๆ ด้วยหรือ 17 00:01:10,154 --> 00:01:12,531 อย่างไรก็พูดถึงเรื่องนี้แล้ว 18 00:01:12,615 --> 00:01:14,408 สถานการณ์ชักเริ่มจะวุ่นวาย 19 00:01:14,492 --> 00:01:17,453 ข้าจึงกำลังพิจารณาอยู่ว่าจะขอลาออก 20 00:01:17,495 --> 00:01:19,413 แล้วไปเป็นชาวนาแทน 21 00:01:28,214 --> 00:01:29,548 รีบกินกันเถิด 22 00:01:32,009 --> 00:01:34,011 รัชทายาทถูกกักบริเวณเช่นนั้นหรือ 23 00:01:34,053 --> 00:01:35,262 (ตอนที่ 12) 24 00:01:35,346 --> 00:01:38,015 ด้วยเหตุนี้บัณฑิตพัคจึงหายหน้าไปรึ 25 00:01:40,184 --> 00:01:43,145 ปัดโธ่ เดินดูทางหน่อยไม่ได้หรือไร 26 00:01:43,229 --> 00:01:44,688 เอาเถิด 27 00:01:44,814 --> 00:01:46,899 ท่านคงจะไม่ทันระวังกระมัง 28 00:01:46,982 --> 00:01:47,983 ขออภัย 29 00:01:48,067 --> 00:01:50,820 หวังว่าท่านจะไม่โกรธเคืองข้านะ 30 00:01:50,903 --> 00:01:52,863 อ้าว ไม่เจอกันนาน 31 00:01:55,783 --> 00:01:56,951 จำข้าไม่ได้หรือ 32 00:01:57,034 --> 00:01:59,995 ข้าอย่างไรเล่า คิมมยองจินแห่งมันยอนดัง 33 00:02:00,496 --> 00:02:02,748 - ทราบขอรับ - ว่าแต่เหตุใดจึงแต่งกายเช่นนี้ 34 00:02:04,166 --> 00:02:05,626 มาทำภารกิจลับให้รัชทายาทหรือ 35 00:02:05,751 --> 00:02:07,795 หรือว่าพระองค์ จะฝากสาส์นอะไรมาให้ข้า 36 00:02:07,878 --> 00:02:10,089 ข้าได้ข่าวว่าพระองค์ถูกกักบริเวณ… 37 00:02:10,214 --> 00:02:12,675 ข้าไม่อาจนำเรื่องในรั้ววัง มาพูดข้างนอกได้ขอรับ 38 00:02:12,716 --> 00:02:13,968 ข้าขอตัวก่อน 39 00:02:16,387 --> 00:02:17,346 อะไรของเขา 40 00:02:18,472 --> 00:02:19,974 แปลกพิกล 41 00:02:20,683 --> 00:02:23,644 องค์ชายรัชทายาท ถูกกักบริเวณอยู่ในวังตะวันออก 42 00:02:23,727 --> 00:02:26,939 และองครักษ์ส่วนพระองค์ ก็ปลอมตัวออกมาหรือขอรับ 43 00:02:26,981 --> 00:02:30,276 ใช่ ต้องมีเรื่อง อะไรบางอย่างเกิดขึ้นแน่ 44 00:02:30,776 --> 00:02:31,986 แล้วขันทีโกล่ะขอรับ 45 00:02:32,069 --> 00:02:33,737 ช่างเป็นห่วงเขาเหลือเกินนะ 46 00:02:33,821 --> 00:02:35,114 ไม่เข้าใจคำว่ากักบริเวณหรือ 47 00:02:35,155 --> 00:02:36,991 มันหมายความว่า พระองค์ถูกขังอย่างไรเล่า 48 00:02:37,074 --> 00:02:38,450 แล้วผู้ใดจะสั่งได้อีก 49 00:02:38,492 --> 00:02:40,703 นอกจากฝ่าบาทก็ไม่มีใครแล้ว 50 00:02:41,787 --> 00:02:44,456 องค์ชายรัชทายาท ผู้ไร้ซึ่งฐานอำนาจไว้ปกป้องตัวเอง 51 00:02:44,582 --> 00:02:46,876 ซ้ำร้ายยังมาแตกหักกับพระบิดาอีก 52 00:02:46,917 --> 00:02:48,919 เจ้ากลับห่วงเพียงขันทีโกหรือ 53 00:03:25,581 --> 00:03:28,125 ข้าจะไปนำหนังสือเล่มใหม่ มาจากหอหนังสือขอรับ 54 00:03:49,980 --> 00:03:51,982 โอ๊ย ปวดท้อง 55 00:03:52,107 --> 00:03:54,234 วันก่อนข้าคงกิน ลูกพลับตากแห้งมากเกินไป 56 00:03:54,318 --> 00:03:56,445 จึงได้ปวดท้องหนักเช่นนี้ 57 00:03:56,528 --> 00:03:59,365 แล้วมัวชักช้าอะไรอยู่ ปวดนักก็ไปถ่ายเสียสิ 58 00:03:59,448 --> 00:04:02,117 ก็ลูกพลับตากแห้งมันทำให้ข้าท้องอืด 59 00:04:02,201 --> 00:04:04,036 จึงถ่ายไม่คล่องน่ะสิ 60 00:04:04,119 --> 00:04:06,497 แต่ครานี้ข้าจะลองอีกครั้ง 61 00:04:06,580 --> 00:04:08,916 อาจจะไปนานเสียหน่อย 62 00:04:08,999 --> 00:04:10,542 แต่จะต้องออกแน่ 63 00:04:32,564 --> 00:04:35,192 ตามหาพัคฮันซู เขาเป็นรองเสนาบดีกรมกลาโหม 64 00:04:35,275 --> 00:04:37,027 เมื่อสิบปีก่อน 65 00:04:37,111 --> 00:04:39,780 ในบรรดารองเสนาบดีห้าคนที่ไปปราบปราม 66 00:04:39,822 --> 00:04:41,407 กลุ่มโจรกับโชวอนโบ 67 00:04:41,448 --> 00:04:44,118 เขาเป็นผู้เดียว ที่ไม่ได้มาจากตระกูลโช 68 00:04:44,159 --> 00:04:47,663 ถามไถ่มาว่าเหตุการณ์ เมื่อสิบปีก่อนเป็นอย่างไรกันแน่ 69 00:04:47,746 --> 00:04:48,747 อ่านออกหรือไม่ 70 00:04:49,415 --> 00:04:50,582 ถามอะไรโง่ๆ 71 00:04:50,666 --> 00:04:54,086 ในการสอบรับราชการทหาร ข้าทำคะแนนได้ไม่น้อยหน้าใคร 72 00:04:54,169 --> 00:04:57,214 กล้าดีอย่างไรจึงถามเช่นนั้น กับผู้เชี่ยวชาญทั้งบู๊และบุ๋น 73 00:04:57,256 --> 00:05:00,884 เช่นนั้นเหตุใดข้าจึงรู้สึกว่า ท่านเพียงพยักหน้าตาม 74 00:05:00,968 --> 00:05:02,511 ยามที่ท่านไม่เข้าใจอะไรสักอย่างล่ะ 75 00:05:02,594 --> 00:05:05,222 ปากเจ้านี่มันน่า… 76 00:05:14,815 --> 00:05:16,567 กินเสียจะได้มีเรี่ยวแรง 77 00:05:16,650 --> 00:05:18,652 คำเดียวเท่านั้น นะ 78 00:05:22,656 --> 00:05:24,867 เสด็จพี่ฮวาน ถูกกักบริเวณนับว่าแย่แล้ว 79 00:05:25,701 --> 00:05:27,494 เจ้ายังไม่ยอมกินอีกหรือ 80 00:05:28,120 --> 00:05:31,999 เสด็จพี่ฮวานถูกกักบริเวณหรือ เสด็จพี่หมายความว่าอย่างไร 81 00:05:32,624 --> 00:05:36,503 ช่างมันเถิด เจ้าไม่ต้องเก็บมาใส่ใจหรอก 82 00:05:36,587 --> 00:05:38,881 แต่ช่วยกินเสียหน่อยเถิดนะ 83 00:06:29,431 --> 00:06:34,269 ฝีมือการบรรเลงคอมุนโกของเจ้า ยังไพเราะไม่เปลี่ยนจริงๆ 84 00:06:38,315 --> 00:06:41,401 ฝ่าบาท หม่อมฉันทราบข่าวมา ว่าองค์ชายรัชทายาททูลขอ 85 00:06:41,485 --> 00:06:44,446 ให้ยกเลิกราชโองการ เกี่ยวกับคนจากบยอกชอนหรือเพคะ 86 00:06:44,530 --> 00:06:45,948 เจ้าเองก็รู้เรื่องราว 87 00:06:47,616 --> 00:06:50,202 ที่เกิดขึ้นในบยอกชอน เมื่อสิบปีก่อนด้วยหรือ 88 00:06:51,954 --> 00:06:54,289 กลุ่มโจรก่อเหตุสร้างความระส่ำระสาย 89 00:06:54,373 --> 00:06:57,835 ท่านอาของหม่อมฉันจึงต้อง เดินทางไปปราบปรามด้วยตัวเอง 90 00:06:57,918 --> 00:07:01,004 แม้ว่าหม่อมฉันจะเป็นคนของตระดูลโช 91 00:07:01,088 --> 00:07:03,382 แต่หม่อมฉันภักดี กับพระองค์ผู้เดียวเพคะ 92 00:07:03,465 --> 00:07:06,969 และหม่อมฉันทราบดีว่า ท่านอามีนิสัยใจคออย่างไร 93 00:07:07,052 --> 00:07:08,428 และละโมบเพียงใด 94 00:07:08,512 --> 00:07:10,347 หากพระองค์จะเผชิญหน้ากับเขา 95 00:07:11,390 --> 00:07:13,183 พระองค์ต้องอยู่ห่างหม่อมฉันไว้เพคะ 96 00:07:19,439 --> 00:07:21,024 หากไร้เจ้าอยู่เคียงข้าง 97 00:07:21,108 --> 00:07:23,861 ผู้ใดจะคอยปลอบประโลมข้า 98 00:07:25,320 --> 00:07:27,114 ในวังอันกว้างใหญ่นี้เล่า 99 00:07:28,949 --> 00:07:30,909 ข้าจะไม่มีวันปล่อยมือจากเจ้า 100 00:07:32,077 --> 00:07:34,538 และอย่าได้เป็นห่วง เรื่องอาของเจ้าเลย 101 00:07:34,580 --> 00:07:36,290 ข้าไม่ได้โง่เขลาเพียงนั้น 102 00:07:38,250 --> 00:07:41,587 ฝ่าบาทเพคะ องค์ชายรัชทายาทคือว่าที่กษัตริย์ 103 00:07:41,712 --> 00:07:44,631 เขาถูกสั่งกักบริเวณ มากว่าหนึ่งเดือนแล้ว 104 00:07:44,715 --> 00:07:46,300 เหล่าขันทีและนางกำนัล 105 00:07:46,383 --> 00:07:49,136 ต่างก็แพร่ข่าวลือ เกี่ยวกับเขาไปปากต่อปาก 106 00:07:49,219 --> 00:07:55,058 โปรดยกเลิกราชโองการเพื่อรักษา เกียรติของรัชทายาทด้วยเถิดเพคะ 107 00:08:01,773 --> 00:08:04,276 เป็นหรือจริงหรือไม่ที่ว่า 108 00:08:04,318 --> 00:08:08,280 พระองค์ทูลขอ ให้ฝ่าบาทยกเลิกราชโองการ 109 00:08:08,363 --> 00:08:09,656 กักบริเวณรัชทายาท 110 00:08:10,282 --> 00:08:12,075 ฝ่าบาทคงทรมานพระทัย 111 00:08:12,117 --> 00:08:15,913 ที่ต้องมีรับสั่งกักขัง โอรสแท้ๆ ของพระองค์ 112 00:08:15,954 --> 00:08:18,582 ในฐานะมารดาของเขา ข้าก็อดปวดใจไม่ได้ 113 00:08:18,624 --> 00:08:19,833 มารดาหรือ 114 00:08:19,917 --> 00:08:22,586 ทรงเป็นมารดาของใครกันแน่ 115 00:08:26,340 --> 00:08:27,716 พวกเจ้าออกไปเสีย 116 00:08:33,847 --> 00:08:35,015 มารดา… 117 00:08:37,184 --> 00:08:40,020 พระมเหสีเป็นมารดาของใครกันแน่ 118 00:08:40,103 --> 00:08:43,649 โอรสเพียงหนึ่งเดียวของพระองค์ คือองค์ชายใหญ่มยองอันผู้เดียว 119 00:08:45,651 --> 00:08:46,944 หรือทรงลืมไปแล้ว 120 00:08:47,611 --> 00:08:49,988 เมื่อได้อยู่ในตำแหน่งนี้แล้ว 121 00:08:50,113 --> 00:08:53,617 ทรงลืมตัวอยากเป็นมารดา ให้รัชทายาทมันด้วยหรือ 122 00:08:56,286 --> 00:08:57,704 ไม่ได้เด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ 123 00:09:02,584 --> 00:09:06,713 ผู้ที่ทำให้พระองค์ได้ขึ้นเป็นมเหสี 124 00:09:06,838 --> 00:09:08,799 คือกระหม่อมกับตระกูลโช 125 00:09:10,467 --> 00:09:12,928 ไม่ใช่รัชทายาทหรือองค์กษัตริย์ 126 00:09:29,987 --> 00:09:32,781 โปรดจงจำไว้ให้ดี ว่าพระองค์นั่งในตำแหน่งนั้น 127 00:09:36,118 --> 00:09:37,786 เพื่อผู้ใดกันแน่ 128 00:09:39,705 --> 00:09:41,373 เข้าใจหรือไม่ พระมเหสี 129 00:10:14,323 --> 00:10:16,825 พระมเหสี ทรงทำอะไรเพคะ 130 00:10:20,912 --> 00:10:21,913 พระมเหสี 131 00:10:22,331 --> 00:10:24,624 พระมเหสี หยุดเถิดเพคะ 132 00:10:26,418 --> 00:10:27,794 - พระมเหสี - ไม่ต้องยุ่งกับข้า 133 00:10:30,881 --> 00:10:31,882 พระมเหสี 134 00:10:36,928 --> 00:10:38,889 พระมเหสี ไม่นะเพคะ 135 00:10:42,267 --> 00:10:43,268 พระมเหสี 136 00:10:52,986 --> 00:10:56,365 มันคือหนทางฝ่าฟัน อุปสรรคในครานี้หรือเพคะ 137 00:10:56,448 --> 00:10:57,783 นี่เป็นความลับ 138 00:10:57,908 --> 00:10:59,951 ดังนั้นเจ้าต้องระวัง ให้มากเป็นพิเศษ 139 00:11:00,035 --> 00:11:01,036 เพคะ 140 00:11:38,949 --> 00:11:42,285 ฝ่าบาท ใต้เท้าโชมาเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ 141 00:11:48,458 --> 00:11:51,545 จะรีบไปที่ใด เจ้าทำงานที่วังตะวันออกไม่ใช่รึ 142 00:11:51,586 --> 00:11:55,382 - ข้ามีนามว่าโกซุนดลขอรับ - ใช่ โกซุนดล 143 00:11:55,465 --> 00:11:57,300 รีบเร่งเช่นนี้จะไปที่ใดกัน 144 00:11:58,218 --> 00:12:00,762 รัชทายาททรงไหว้วาน ให้เจ้าไปทำธุระแทนหรือ 145 00:12:00,846 --> 00:12:03,014 ในเมื่อพระองค์ ทรงติดอยู่ในห้องเช่นนี้ 146 00:12:03,056 --> 00:12:06,601 เจ้าคงจะมีงานการรัดตัวน่าดูเลยสินะ 147 00:12:06,685 --> 00:12:09,646 ขอรับ เป็นเช่นนั้นขอรับใต้เท้า 148 00:12:09,771 --> 00:12:12,566 ข้าคงต้องขอตัวไปก่อนนะขอรับ 149 00:12:12,649 --> 00:12:13,733 หยุด 150 00:12:21,116 --> 00:12:23,243 ใต้เท้ามีอะไรหรือขอรับ 151 00:12:23,326 --> 00:12:25,704 รัชทายาททรงฝากจดหมายมาใช่หรือไม่ 152 00:12:27,414 --> 00:12:30,542 เพราะมันเป็นสิ่งเดียว ที่พระองค์สามารถทำได้ ณ เวลานี้ 153 00:12:31,209 --> 00:12:32,752 จ่าหน้าถึงใครกัน 154 00:12:34,504 --> 00:12:37,299 เหตุใดพระองค์ยังไม่เข้าพระทัยอีก ว่าฝ่าบาททรงเป็นห่วงเพียงใด 155 00:12:37,382 --> 00:12:40,302 สาเหตุที่พระองค์ถูกกักบริเวณ 156 00:12:40,385 --> 00:12:43,805 ก็เพื่อป้องกันไม่ให้พระองค์ ไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องการเมือง 157 00:12:45,724 --> 00:12:47,976 - เอามาให้ข้านี่ - ไม่ได้หรอกขอรับ 158 00:12:48,018 --> 00:12:50,395 ข้าจะขัดคำสั่ง ขององค์ชายรัชทายาทได้อย่างไรกัน 159 00:12:50,520 --> 00:12:52,898 ต้องให้ข้าลงไม้ลงมือค้นตัวเจ้าหรือ 160 00:12:52,981 --> 00:12:55,025 ในหนังสือพวกนี้ มีจดหมายซ่อนอยู่ใช่หรือไม่ 161 00:12:55,108 --> 00:12:56,276 ไม่มีขอรับ 162 00:13:06,328 --> 00:13:10,081 ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่โกซุนดลตัวจริง 163 00:13:11,291 --> 00:13:13,585 ท่านกล่าวหาข้าเช่นนั้นได้อย่างไรกัน 164 00:13:13,668 --> 00:13:16,630 หากไม่ใช่โกซุนดลแล้ว ข้าจะเป็นใครได้อีกเล่าขอรับ 165 00:13:17,964 --> 00:13:19,549 เจ้าก็บอกข้ามาสิ 166 00:13:20,884 --> 00:13:24,179 รู้หรือไม่ว่าเหตุใด ข้ายังปล่อยเจ้าไว้ 167 00:13:24,304 --> 00:13:27,098 แม้จะรู้ว่าเจ้าไม่ใช่โกซุนดลตัวจริง 168 00:13:27,182 --> 00:13:31,686 เพราะการได้รู้ว่าองค์ชายรัชทายาท เรียกใช้งานคนประเภทใดบ้าง 169 00:13:33,104 --> 00:13:35,190 มันเป็นเรื่องที่น่าหัวร่อดีน่ะสิ 170 00:13:35,857 --> 00:13:38,902 ทีนี้ส่งจดหมายที่ว่านั่น มาให้ข้าเสียดีๆ 171 00:13:38,985 --> 00:13:41,279 ก่อนที่ข้าจะลงมือ ค้นหนังสือทุกเล่มเอง 172 00:13:41,363 --> 00:13:44,115 ไม่ได้จริงๆ ขอรับ ปล่อยข้าไปเถิด 173 00:13:44,199 --> 00:13:45,242 ใต้เท้า 174 00:13:46,535 --> 00:13:48,745 ท่านคิดว่ากำลังทำสิ่งใดอยู่ 175 00:13:48,870 --> 00:13:50,997 บริวารริอ่านขโมย 176 00:13:51,081 --> 00:13:53,458 จดหมายขององค์ชายรัชทายาทเชียวหรือ 177 00:13:56,503 --> 00:13:58,213 แหม… 178 00:14:04,553 --> 00:14:06,805 ข้าเพียงอยากทราบว่า องค์รัชทายาทประสงค์สิ่งใด 179 00:14:06,846 --> 00:14:08,473 ระหว่างถูกกักบริเวณ 180 00:14:08,515 --> 00:14:10,684 ไม่รู้จักสุภาษิตยิลยอบจีชูหรือ 181 00:14:10,725 --> 00:14:12,519 "เมื่อใดใบไม้ผลัดใบ 182 00:14:12,602 --> 00:14:14,896 เมื่อนั้นสารทฤดูได้มาเยือน" 183 00:14:14,980 --> 00:14:17,274 จะไม่ให้ข้ากังวลใจได้อย่างไร 184 00:14:17,315 --> 00:14:20,610 ว่าพฤติกรรมไร้เหตุผลของท่านในวันนี้ จะไม่ได้เป็นสัญญาณ 185 00:14:21,778 --> 00:14:23,947 ของอะไรบางอย่างในวันข้างหน้า 186 00:14:23,989 --> 00:14:26,157 ยิลยอบจีชู… 187 00:14:26,241 --> 00:14:30,996 หัวหน้าหน่วยฮัน เจ้าไม่ควรด่วนสรุป สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตโดยง่ายสิ 188 00:14:31,079 --> 00:14:34,749 และอีกเรื่องหนึ่ง ข้าไม่ใช่บริวาร ขององค์ชายรัชทายาทเสียหน่อย 189 00:14:35,834 --> 00:14:39,713 บริวารของแผ่นดินพึงจงรักภักดี 190 00:14:39,838 --> 00:14:41,381 ต่อฝ่าบาทเพียงผู้เดียว 191 00:14:41,506 --> 00:14:45,385 หัวหน้าหน่วยฮัน ดูเหมือนเจ้า จะเป็นนกสองหัวเสียแล้วกระมัง 192 00:14:45,468 --> 00:14:47,637 - ข้าพูดถูกหรือไม่ - ใต้เท้าโช 193 00:14:49,139 --> 00:14:50,974 กล้าดีอย่างไรจึงพูดเช่นนั้นออกมา 194 00:14:56,646 --> 00:14:57,939 หัวหน้าหน่วย 195 00:14:59,232 --> 00:15:01,151 ระวังตัวไว้ให้ดีเถิด 196 00:15:01,818 --> 00:15:04,613 ไม่ว่าเจ้าจะไปแห่งหนใด 197 00:15:04,696 --> 00:15:07,616 หรือจะพูดสิ่งใดออกมาบ้าง 198 00:15:07,699 --> 00:15:12,120 จงระมัดระวังไว้ให้มาก 199 00:15:12,203 --> 00:15:14,456 หากไม่อยากให้ข้าล่วงรู้ 200 00:15:16,833 --> 00:15:18,251 จุดอ่อนของเจ้า 201 00:15:28,136 --> 00:15:30,263 หวังว่าจะได้พบกันใหม่ ขันทีโก 202 00:15:52,869 --> 00:15:55,664 เจ้าคงเสียขวัญไม่น้อย เป็นอะไรหรือไม่ 203 00:15:56,247 --> 00:15:58,249 ไม่เป็นไรแล้วขอรับ 204 00:16:01,419 --> 00:16:05,131 นั่นเป็นจดหมายที่องค์รัชทายาท ทรงฝากมาให้ข้าใช่หรือไม่ 205 00:16:12,972 --> 00:16:15,475 ข้ากำลังหาทางช่วย ให้องค์รัชทายาทเป็นอิสระอยู่ 206 00:16:15,558 --> 00:16:17,477 ฝากทูลพระองค์ที ว่าข้าจะทำตามรับสั่ง 207 00:16:17,519 --> 00:16:18,520 ได้ขอรับ 208 00:16:33,993 --> 00:16:36,788 องค์รัชทายาท หนังสือเล่มใหม่มาแล้วพ่ะย่ะค่ะ 209 00:16:39,165 --> 00:16:40,959 นั่นหนังสือเล่มเดิมไม่ใช่รึ 210 00:16:42,210 --> 00:16:44,170 ไม่นะขอรับ นี่เล่มใหม่ต่างหาก 211 00:16:55,598 --> 00:16:58,226 ทรงคิดแผนการเช่นนี้ได้อย่างไรกัน 212 00:16:58,309 --> 00:17:00,729 เช่นนั้นหม่อมฉัน จะไปกับหัวหน้าหน่วยฮันนะเพคะ 213 00:17:02,063 --> 00:17:03,064 ไปเถิด 214 00:17:03,648 --> 00:17:05,358 ว่าแต่ องค์รัชทายาท… 215 00:17:06,151 --> 00:17:08,319 เสนาบดีฝ่ายขวากล่าวว่า 216 00:17:08,445 --> 00:17:12,407 เขารู้ว่าหม่อมฉัน ไม่ใช่โกซุนดลตัวจริงด้วยเพคะ 217 00:17:13,950 --> 00:17:16,661 เสนาบดีฝ่ายขวามีหูตาอยู่ทั่ววัง 218 00:17:17,579 --> 00:17:19,247 แต่ไม่ต้องห่วงไป 219 00:17:19,372 --> 00:17:21,249 แม้เขาจะรู้ว่าเจ้าไม่ใช่โกซุนดล 220 00:17:21,332 --> 00:17:24,002 เขาก็คงไม่รู้หรอกว่าเจ้าคือมินแจอี 221 00:17:24,085 --> 00:17:26,671 หากเขารู้เรื่องนั้นล่ะก็ 222 00:17:26,713 --> 00:17:29,382 คงลงมือทำอะไรสักอย่างไปนานแล้ว 223 00:17:29,716 --> 00:17:34,220 หรือไม่อย่างนั้น เขาก็อาจเก็บไว้ ใช้ประโยชน์ในยามที่เหมาะสมนะเพคะ 224 00:17:40,185 --> 00:17:42,270 หากหม่อมฉันไม่มาตามหาพระองค์ 225 00:17:42,312 --> 00:17:44,147 หม่อมฉันคงตายไปนานแล้ว 226 00:17:44,230 --> 00:17:46,900 หม่อมฉันทราบดีว่า ต้องเผชิญอุปสรรคสารพัดอย่าง 227 00:17:46,983 --> 00:17:49,486 ยามที่ตัดสินใจสวมรอยเป็นขันที 228 00:17:49,569 --> 00:17:53,865 แต่หม่อมฉันกังวลว่าพระองค์ อาจต้องลำบากเพราะหม่อมฉัน 229 00:17:56,534 --> 00:17:58,453 หากข้าต้องลำบากดังเจ้าว่า 230 00:17:59,996 --> 00:18:01,456 เจ้าจะเป็นทุกข์หรือ 231 00:18:01,539 --> 00:18:03,249 เป็นทุกข์สิเพคะ 232 00:18:04,167 --> 00:18:06,628 หากพระองค์ต้องลำบาก เพราะหม่อมฉันเป็นต้นเหตุ 233 00:18:07,796 --> 00:18:10,381 หม่อมฉันคงอกแตกตายแน่เพคะ 234 00:18:12,550 --> 00:18:14,219 ข้าเองก็เช่นกัน 235 00:18:15,720 --> 00:18:19,307 ดังนั้นข้าจะปกป้องเจ้า 236 00:18:19,390 --> 00:18:21,351 เช่นเดียวกับที่เจ้าปกป้องข้า 237 00:18:25,855 --> 00:18:30,151 เช่นนั้นเราทั้งสองต่างต้อง ทำหน้าที่ของตนให้ลุล่วงแล้วล่ะเพคะ 238 00:18:39,202 --> 00:18:40,620 พัคฮันซูรึ 239 00:18:41,704 --> 00:18:43,414 เขาลาออกไปนานแล้ว 240 00:18:43,498 --> 00:18:46,084 ประมาณสิบปีแล้วกระมัง 241 00:18:46,125 --> 00:18:49,587 หากข้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นช่วง ที่เขากลับมาจากบยอกชอนพอดิบพอดี 242 00:18:49,671 --> 00:18:51,923 ท่านทราบหรือไม่ว่าเหตุใดเขาจึงลาออก 243 00:18:52,006 --> 00:18:55,510 ข้าคงลาออกเหมือนกัน หากมีเงินจำนวนมากเช่นนั้นหล่นทับ 244 00:18:55,552 --> 00:18:58,888 เมื่อสิบปีก่อน ลุงของเขาเสียชีวิต 245 00:18:59,013 --> 00:19:02,559 แล้วทิ้งทุกอย่างไว้ให้พัคฮันซู เพราะตัวเขาไม่มีลูกเต้าสักคน 246 00:19:02,684 --> 00:19:04,978 ดูเหมือนว่าลุงของเขาจะร่ำรวยมาก 247 00:19:05,061 --> 00:19:08,231 พัคฮันซูจึงกว้านซื้อ ที่ดินในมาโพไว้หมด 248 00:19:08,314 --> 00:19:10,733 คนมีชะตาจะสุขสบายนี่ก็สุขสบายแท้ 249 00:19:12,193 --> 00:19:13,945 ไม่นานนี้มีผู้ใดเห็นเขาหรือไม่ 250 00:19:13,987 --> 00:19:17,448 ข้าได้ข่าวว่าหลานของเขา ทำงานอยู่ที่คอกม้าทางตะวันตก 251 00:19:17,490 --> 00:19:18,700 เหตุใดจึงถามหรือ 252 00:19:27,792 --> 00:19:29,002 ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไร 253 00:19:29,836 --> 00:19:32,797 หม่อมฉันเพียงแต่ดีใจที่ในที่สุด 254 00:19:32,881 --> 00:19:34,716 ก็ได้ทำตัวเป็นประโยชน์เพคะ 255 00:19:38,136 --> 00:19:40,847 รีบกลับมาก่อนตะวันตกดินเล่า 256 00:19:41,347 --> 00:19:44,309 เพคะองค์ชายรัชทายาท หากหม่อมฉันไม่อยู่ 257 00:19:44,392 --> 00:19:47,061 พระองค์คงทรงรู้สึก เปล่าเปลี่ยวเดียวดายเป็นแน่ 258 00:19:49,439 --> 00:19:50,440 เฮอะ 259 00:19:52,775 --> 00:19:55,194 อันที่จริงหม่อมฉันอยาก ไปพบอาจารย์คิมกับลูกศิษย์ 260 00:19:55,278 --> 00:19:58,114 แต่หม่อมฉันจะห้ามใจไว้ก่อน แล้วรีบกลับมาทันทีเพคะ 261 00:19:58,197 --> 00:19:59,198 อืม 262 00:20:05,538 --> 00:20:07,874 ไหน ลองหมุนตัวซิ 263 00:20:12,712 --> 00:20:15,214 แหม ศิษย์ข้า 264 00:20:15,298 --> 00:20:18,468 พอเจ้าแต่งกายเช่นนี้ ก็ดูดีไม่หยอกเลยนะ 265 00:20:19,802 --> 00:20:21,304 จริงหรือขอรับ 266 00:20:21,346 --> 00:20:22,805 ท่านอาจารย์ 267 00:20:22,847 --> 00:20:27,810 จริงหรือไม่ที่ท่านถูกไล่ออก จากบัณฑิตยสถานแห่งชาติ 268 00:20:27,894 --> 00:20:31,564 ใครมันบังอาจ พูดเรื่องไร้สาระเช่นนั้นกัน 269 00:20:31,648 --> 00:20:33,650 ข้ารับใช้ที่เรือนท่านน่ะสิ 270 00:20:33,733 --> 00:20:37,195 ข้าได้ยินเข้าตอนพาท่าน ไปส่งที่เรือนหลังท่านเมาหัวราน้ำ 271 00:20:37,278 --> 00:20:39,197 เขาพูดผิดแล้ว 272 00:20:39,280 --> 00:20:40,949 ข้าไม่ได้ถูกไล่ออก 273 00:20:41,032 --> 00:20:44,118 จากบัณฑิตยสถานแห่งชาติเสียหน่อย ข้าตัดสินใจออกเองต่างหาก 274 00:20:44,202 --> 00:20:45,203 จริงหรือ 275 00:20:46,579 --> 00:20:48,748 ในหัวใจของมยองจิน มีความปรารถนาหนึ่งอยู่ 276 00:20:48,873 --> 00:20:52,001 ความปรารถนาที่จะได้รู้ ทุกอย่างบนโลกใบนี้อย่างไรเล่า 277 00:20:52,085 --> 00:20:54,045 ทว่าบัณฑิตยสถานแห่งชาตินั้น 278 00:20:54,170 --> 00:20:56,297 มอบความรู้ให้ข้าได้ไม่มากพอ 279 00:20:56,381 --> 00:20:57,674 ข้าต้องติดอยู่ในที่แคบๆ 280 00:20:57,715 --> 00:20:59,968 ทำได้เพียง ปล่อยให้เวลาอันมีค่าผันผ่านไป 281 00:21:00,051 --> 00:21:03,429 ข้าจึงตัดสินใจลาออกเพื่อออกมาดูโลก 282 00:21:03,513 --> 00:21:05,431 ข้ามุ่งทำการค้นคว้าทดลอง 283 00:21:05,515 --> 00:21:07,976 ราวกับมันเป็นอากาศที่ใช้หายใจทุกวัน 284 00:21:08,059 --> 00:21:10,645 โธ่ มยองจินเอ๋ย 285 00:21:10,770 --> 00:21:13,815 ชะตาของอัจฉริยะนั้น ช่างโดดเดี่ยวดีแท้ 286 00:21:15,858 --> 00:21:17,902 ท่านอาจารย์ช่างน่านับถือนัก 287 00:21:17,986 --> 00:21:19,570 น่าทึ่งจริงๆ ขอรับ 288 00:21:21,614 --> 00:21:23,741 รอประเดี๋ยวนะ 289 00:21:25,535 --> 00:21:27,578 ค้นคว้าราวกับเป็นอากาศที่ใช้หายใจ… 290 00:21:28,246 --> 00:21:29,247 เอานี่ 291 00:21:31,249 --> 00:21:33,584 ทีนี้ก็เรียบร้อย ครบถ้วนแล้ว 292 00:21:36,546 --> 00:21:38,214 สมบูรณ์แบบ 293 00:21:40,717 --> 00:21:44,721 คืนนี้ข้าจะใช้เวลา ที่หมู่บ้านบรรพชนให้คุ้มค่าเลยขอรับ 294 00:21:44,846 --> 00:21:47,598 อืม ไปสนุกให้เต็มที่กันเถิด 295 00:21:47,682 --> 00:21:48,683 ขอรับ 296 00:22:00,570 --> 00:22:01,612 ขอดูแท่งหมึกได้หรือไม่ 297 00:22:06,993 --> 00:22:08,161 เดี๋ยวนะ นี่มัน… 298 00:22:13,499 --> 00:22:16,586 ช่างน่าตื่นตาตื่นใจเสียจริง 299 00:22:18,212 --> 00:22:22,925 อื้อฮือ สิ่งนี้ไว้ใช้ทำอะไรหรือ 300 00:22:26,012 --> 00:22:27,263 มาเถิดๆ 301 00:23:04,425 --> 00:23:06,177 กลับไปบอกหัวหน้าพวกท่านซะ 302 00:23:06,260 --> 00:23:07,678 ข้าไม่ใช่ฆาตกร 303 00:23:22,193 --> 00:23:24,487 เหมาะให้เป็นของขวัญมากเลยนะเจ้าคะ 304 00:23:24,570 --> 00:23:26,656 หากสนใจ ข้าจะให้ราคาพิเศษ 305 00:23:26,781 --> 00:23:30,243 ไม่เป็นไรขอรับ ข้าเพียงแต่ดู เพราะมันสวยดีเท่านั้นเองขอรับ 306 00:23:30,326 --> 00:23:32,745 ขออภัยที่มาช้า เจ้ารอนานหรือไม่ 307 00:23:32,829 --> 00:23:34,705 ข้าก็เพิ่งมาถึงเช่นกันขอรับ 308 00:23:36,374 --> 00:23:38,584 เหตุใดจึงมาดูผ้าผูกเหล่านี้หรือ 309 00:23:39,460 --> 00:23:43,089 อ๋อ พอดีว่าข้ามีน้องสาวอยู่คนนึง 310 00:23:43,214 --> 00:23:45,258 และคิดว่านางน่าจะชอบน่ะขอรับ 311 00:23:45,967 --> 00:23:47,385 เจ้ามีน้องสาวงั้นรึ 312 00:23:48,177 --> 00:23:49,679 เช่นนั้นไม่ซื้อไปสักเส้นเล่า 313 00:23:49,720 --> 00:23:52,515 ใช่ไหมเจ้าคะ ซื้อไปเถิดเจ้าค่ะ 314 00:23:52,557 --> 00:23:55,226 ไม่ล่ะขอรับ วันนี้ข้าไม่ได้พกเงินติดตัวมา 315 00:23:55,309 --> 00:23:56,519 เท่าไรหรือ 316 00:23:56,561 --> 00:23:59,313 เอามาเถิด ข้าจะจ่ายแทนเอง 317 00:24:00,148 --> 00:24:01,941 ไม่ต้องหรอกขอรับ 318 00:24:01,983 --> 00:24:04,193 ใช่ว่าเจ้าจะได้ออกวังบ่อยเสียหน่อย 319 00:24:04,318 --> 00:24:05,903 กลับบ้านเมื่อไหร่ ก็เอาไปฝากน้องสาวเจ้า 320 00:24:40,980 --> 00:24:42,940 หัวหน้าหน่วยฮัน 321 00:24:42,982 --> 00:24:44,400 ไม่เจอกันนานทีเดียว 322 00:24:44,483 --> 00:24:45,860 มาที่นี่ด้วยเหตุอันใดหรือ 323 00:24:45,943 --> 00:24:48,613 ข้ามาพบใครคนนึงน่ะ สบายดีกันหรือไม่ 324 00:24:52,950 --> 00:24:54,619 ทราบข่าวกันหรือไม่ 325 00:24:54,744 --> 00:24:57,914 ว่าองค์ชายรัชทายาท จะทรงเข้าร่วมพระราชพิธียิงธนู 326 00:24:58,748 --> 00:25:02,835 เอ๊ะ องค์ชายรัชทายาท จะทรงเข้าร่วมจริงๆ น่ะหรือ 327 00:25:02,919 --> 00:25:04,545 แน่อยู่แล้วสิ 328 00:25:04,629 --> 00:25:07,882 ปีก่อนพระองค์ไม่อาจเข้าร่วมได้ เพราะทรงได้รับบาดเจ็บที่แขน 329 00:25:08,007 --> 00:25:10,718 แต่บัดนี้พระวรกายทรงดีขึ้นมากแล้ว 330 00:25:10,801 --> 00:25:13,512 - ข้าไม่เห็นเคยได้ยินเลย - ข้าก็ด้วย 331 00:25:14,305 --> 00:25:16,724 ปัดโธ่ จะสงสัยกันไปทำไม 332 00:25:16,849 --> 00:25:18,017 เมื่อวานข้าก็ได้ยินมา 333 00:25:18,059 --> 00:25:19,518 เห็นไหม เขา… 334 00:25:20,811 --> 00:25:22,980 บัณฑิตผู้นี้ ก็ได้ยินมาเช่นเดียวกับข้า 335 00:25:23,064 --> 00:25:24,857 ใช่ ข้าได้ยินมาเช่นนั้นเลย 336 00:25:24,982 --> 00:25:28,277 ว่าองค์ชายรัชทายาท จะเข้าร่วมพระราชพิธียิงธนู 337 00:25:28,361 --> 00:25:29,862 เช่นนั้นก็เป็นข่าวดีน่ะสิ 338 00:25:29,946 --> 00:25:32,114 - ใช่เลย - เยี่ยมจริง 339 00:25:32,198 --> 00:25:36,118 ช้าก่อนๆ มีบัณฑิต ที่ยังไม่รู้ข่าวนี้อยู่อีกมาก 340 00:25:36,202 --> 00:25:38,079 ฉะนั้นไปป่าวประกาศให้ทั่วเลยนะ 341 00:25:38,162 --> 00:25:40,248 ข่าวดีเช่นนี้ ต้องบอกให้ทุกคนรับรู้สิ 342 00:25:40,331 --> 00:25:41,582 - ไปกัน - ไปๆ 343 00:25:41,624 --> 00:25:42,750 ไปกันเถิด 344 00:25:44,001 --> 00:25:46,671 - ป่าวประกาศให้ทั่วกัน - อย่าลืมจ่ายเงินนะ 345 00:25:46,754 --> 00:25:47,880 หวังว่าจะได้เจอกันอีก 346 00:25:48,005 --> 00:25:49,507 ไปเถิด รีบไปเลย 347 00:26:23,541 --> 00:26:25,251 ดูท่าว่าข่าวลือที่ว่า รัชทายาทถูกกักบริเวณ 348 00:26:25,376 --> 00:26:26,627 จะไม่เป็นจริงสินะ 349 00:26:26,752 --> 00:26:29,255 คงเป็นเช่นนั้น น่าสงสัยจริงๆ ว่าใครกันที่ปล่อย 350 00:26:29,338 --> 00:26:30,965 ข่าวลือไร้มูลเหตุเช่นนั้น 351 00:26:31,882 --> 00:26:34,176 ท่านอาจารย์ คิดแผนการนี้ได้อย่างไรกัน 352 00:26:34,218 --> 00:26:36,012 สมเป็นอัจฉริยะจริงๆ ขอรับ 353 00:26:36,137 --> 00:26:38,264 - เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ - ขอรับ 354 00:26:38,347 --> 00:26:41,559 บอกแล้วอย่างไรเล่า แม้ว่าข้าจะขี้ตกใจ… 355 00:26:41,684 --> 00:26:42,727 หยุดก่อน 356 00:26:53,487 --> 00:26:57,408 เหตุใดพวกเจ้าจึงแพร่ข่าวลือ ที่ไร้มูลเหตุเกี่ยวกับองค์รัชทายาท 357 00:26:58,117 --> 00:27:00,870 ไม่ไร้มูลเหตุนะขอรับ เราเพียงแต่ได้ยิน… 358 00:27:00,911 --> 00:27:03,581 ไปได้ยินเรื่องเช่นนั้นจากที่ใด ในเมื่อพวกเจ้าไม่ใช่บัณฑิต 359 00:27:03,664 --> 00:27:05,833 ท่านอาจารย์ ทำอย่างไรดีขอรับ 360 00:27:05,916 --> 00:27:07,710 หมายความว่าอย่างไร 361 00:27:09,587 --> 00:27:12,048 หากเราไม่ใช่บัณฑิต จะแต่งกายเช่นนี้หรือ 362 00:27:13,132 --> 00:27:16,719 ดูเหมือนเจ้า จะขโมยเครื่องแบบมาจากบุตรชาย 363 00:27:17,720 --> 00:27:19,096 ของท่านอัครมหาเสนาบดีสินะ 364 00:27:19,180 --> 00:27:21,349 - รู้จักข้าหรือ - ตอนแรกข้าก็ไม่แน่ใจ 365 00:27:21,474 --> 00:27:23,684 แต่ดูเหมือนว่าเจ้าจะเป็นบุตรชาย คนสุดท้องของท่านอัครมหาเสนาบดีสินะ 366 00:27:23,809 --> 00:27:24,894 ถูกต้อง 367 00:27:24,977 --> 00:27:27,897 ทั้งสองชุดนี้เป็นเครื่องแบบ ของพี่ชายข้าที่ข้าขโมย… 368 00:27:29,315 --> 00:27:31,942 ไม่ใช่นะ ไม่ได้ขโมยมาเสียหน่อย ข้าเพียงแต่ยืมมาต่างหาก 369 00:27:32,026 --> 00:27:35,279 มันผิดมากหรืออย่างไรกัน 370 00:27:35,363 --> 00:27:37,156 ทั้งลอบปลอมเป็นบัณฑิต ทั้งที่เจ้าถูกถอดชื่อออก 371 00:27:37,281 --> 00:27:39,617 ทั้งปล่อยข่าวลือไร้ที่มา เกี่ยวกับองค์ชายรัชทายาท 372 00:27:39,658 --> 00:27:41,035 มันจะไม่ผิดได้อย่างไร 373 00:27:41,118 --> 00:27:43,162 ถูกถอดชื่อออกจากอะไรหรือ 374 00:27:43,245 --> 00:27:45,039 - ก็จากบัณฑิตยสถานน่ะสิ - ว่าอย่างไรนะ 375 00:27:45,122 --> 00:27:47,708 ท่านอาจารย์ นี่ท่านโกหกข้าหรือ 376 00:27:47,792 --> 00:27:51,545 มิน่าเล่า ก่อนหน้านี้ท่านจึงพูดยาวนัก 377 00:27:51,629 --> 00:27:53,798 ความปรารถนาอะไรกัน โกหกทั้งเพ 378 00:27:53,881 --> 00:27:55,049 ปากร้ายนัก 379 00:27:55,132 --> 00:27:58,719 เจ้าเป็นใครมาจากไหน เหตุใดต้องพูดจาโหดร้าย 380 00:27:58,803 --> 00:28:03,015 ราวกับกรีดมีดลงที่ใจ ของมยองจินซ้ำๆ ด้วย 381 00:28:03,140 --> 00:28:05,726 ข้าก็เป็นบัณฑิต ที่ทันเห็นเจ้าถูกไล่ออกน่ะสิ 382 00:28:06,852 --> 00:28:08,187 ไม่แปลกที่จะรู้จักเจ้าดี 383 00:28:08,979 --> 00:28:10,022 ท่านหัวหน้าหน่วย 384 00:28:11,941 --> 00:28:13,984 - ขันทีโก - ท่านมาทำอะไรที่นี่หรือ 385 00:28:15,152 --> 00:28:16,445 ขันทีโกรู้จักพวกเขาด้วยหรือ 386 00:28:21,409 --> 00:28:22,952 รู้จักบุรุษปากร้ายผู้นี้ด้วยหรือ 387 00:28:22,993 --> 00:28:24,662 แล้วบัณฑิตพัคล่ะขอรับ 388 00:28:24,745 --> 00:28:26,914 เหตุใดท่านจึงมา กับบุรุษน่ากลัวเช่นนี้ 389 00:28:27,623 --> 00:28:29,041 ใครคือบัณฑิตพัคหรือ 390 00:28:31,419 --> 00:28:32,420 เอ่อ… 391 00:28:34,088 --> 00:28:36,841 ในเมื่อได้บังเอิญพบกันพอดี เช่นนั้นข้าขอแนะนำให้รู้จักกัน 392 00:28:36,882 --> 00:28:39,552 ท่านนี้คือหัวหน้าหน่วยฮัน 393 00:28:39,593 --> 00:28:42,555 เช่นเดียวกับพวกท่าน เขาก็ทำงานให้กับองค์ชายรัชทายาท… 394 00:28:42,680 --> 00:28:43,681 หัวหน้าหน่วยฮัน… 395 00:28:46,767 --> 00:28:47,768 สหาย 396 00:28:50,104 --> 00:28:51,147 อะไรของเจ้า 397 00:28:51,188 --> 00:28:54,066 ข้าได้ยินว่าเจ้ารู้ บทกวีอักษรหนึ่งพันตัวตั้งแต่สี่ขวบ 398 00:28:54,150 --> 00:28:56,861 และหัดใช้ดาบตั้งแต่ตอนที่ เด็กคนอื่นๆ เพิ่งหัดจับช้อน 399 00:28:56,944 --> 00:28:59,780 เจ้าเป็นบุตรชายของสหายของมารดาข้า 400 00:28:59,822 --> 00:29:02,783 ซึ่งย่อมหมายความว่า เป็นสหายของข้าเช่นกัน 401 00:29:02,825 --> 00:29:04,118 จริงอยู่ 402 00:29:04,160 --> 00:29:06,579 ข้าได้ยินว่ามารดาของเราสนิทสนมกัน 403 00:29:06,620 --> 00:29:09,165 นั่นแหละ เหตุใดเจ้าต้องเก่งไปเสียทุกเรื่อง 404 00:29:09,248 --> 00:29:10,833 จนหลอกหลอนข้ามาทั้งชีวิตด้วย 405 00:29:10,916 --> 00:29:14,086 แล้วอีกเรื่อง ผู้คนที่อายุเท่าเจ้า มีใครได้เป็นหัวหน้าหน่วยกันบ้าง 406 00:29:14,170 --> 00:29:16,338 หัวหน้าหน่วยฮันหรือ 407 00:29:18,048 --> 00:29:20,384 คู่หมั้นคู่หมายของคุณหนูน่ะหรือ 408 00:29:20,759 --> 00:29:21,802 สำนึกเสียบ้าง 409 00:29:21,886 --> 00:29:24,138 ในฮันยางมีบุตรชายนับไม่ถ้วน 410 00:29:24,180 --> 00:29:26,640 ที่ถูกมารดาทุบตีเพียงเพราะว่า 411 00:29:26,724 --> 00:29:28,893 ไม่ได้เก่งกาจเท่าเจ้า 412 00:29:28,976 --> 00:29:31,770 เจ้าน่ะ อย่าเก่งไปเสียทุกเรื่องสิ 413 00:29:31,812 --> 00:29:33,147 คิดแล้วปวดใจ 414 00:29:33,230 --> 00:29:36,692 ทีนี้ อธิบายมาเสียทีเถิดว่าเหตุใด 415 00:29:36,817 --> 00:29:38,319 จึงปล่อยข่าวลือเช่นนั้นออกไป 416 00:29:45,701 --> 00:29:48,329 เป็นแผนการให้รัชทายาท ได้ออกจากวังตะวันออกหรือ 417 00:29:50,206 --> 00:29:52,666 นับว่าเป็นแผนการ ที่เฉียบขาดดีไม่ใช่หรือขอรับ 418 00:29:52,750 --> 00:29:54,752 มันเหมาะกับแผนการที่เรา 419 00:29:54,835 --> 00:29:56,462 กำลังเตรียมอยู่เช่นกัน 420 00:29:57,254 --> 00:29:58,380 ไม่รู้สิ 421 00:29:58,464 --> 00:30:02,051 ข้าไม่แน่ใจว่าบุคคลที่ควร ให้ความร่วมมือที่สุดจะยอมหรือไม่ 422 00:30:02,092 --> 00:30:03,177 เอ๊ะ 423 00:30:06,514 --> 00:30:07,515 ทางนี้ 424 00:30:13,687 --> 00:30:14,813 ไม่เจอกันนาน 425 00:30:18,859 --> 00:30:20,236 นี่ใครหรือ 426 00:30:20,694 --> 00:30:23,030 อ้อ เขาเป็นขันที ที่ทำงานในวังตะวันออกน่ะ 427 00:30:24,990 --> 00:30:26,534 ข้าโกซุนดลขอรับ 428 00:30:26,617 --> 00:30:30,663 อ๋อ โกซุนดลจากวังตะวันออก ท่านค่อนข้างมีชื่อเสียงทีเดียว 429 00:30:31,580 --> 00:30:34,124 ได้ยินว่าท่านทำให้ หัวหน้าหน่วยฮันเสียหน้า 430 00:30:34,208 --> 00:30:35,918 ในคดีจุดทิศหลักสินะ 431 00:30:37,461 --> 00:30:39,171 เหตุใดต้องพูดเช่นนั้นด้วยขอรับ 432 00:30:40,005 --> 00:30:42,258 ใช่แล้วล่ะ เขามีพรสวรรค์หาตัวจับได้ยาก 433 00:30:42,967 --> 00:30:45,261 องค์รัชทายาททรงเลือก บุคคลที่จะมาอยู่ข้างกายอย่างดี 434 00:30:48,347 --> 00:30:51,016 เหตุใดจึงอยากพบข้าหรือ หัวหน้าหน่วยฮัน 435 00:30:51,100 --> 00:30:53,602 แล้วยังพาขันที จากวังตะวันออกมาด้วยอีก 436 00:30:55,813 --> 00:30:59,733 องค์ชายรัชทายาท ทรงฝากสาส์นถึงท่านขอรับ 437 00:30:59,817 --> 00:31:00,985 รัชทายาทน่ะหรือ 438 00:31:03,112 --> 00:31:04,947 สาส์นถึงข้าเช่นนั้นหรือ 439 00:31:12,329 --> 00:31:16,250 พระองค์มีพระประสงค์ให้ข้าช่วย ทำให้ทรงพ้นจากการถูกกักบริเวณ 440 00:31:16,333 --> 00:31:19,253 และได้ออกมา จากวังตะวันออกเช่นนั้นสินะ 441 00:31:20,879 --> 00:31:24,508 นี่คือสาส์นที่องค์ชายรัชทายาท ทรงฝากมาถ่ายทอดใช่หรือไม่ 442 00:31:25,551 --> 00:31:26,552 ขอรับ 443 00:31:30,347 --> 00:31:32,349 ดูท่าว่าพระองค์คงไม่ทราบ 444 00:31:32,474 --> 00:31:35,644 ว่าข้าเองก็เป็นส่วนหนึ่ง ของตระกูลโชเช่นกัน 445 00:31:35,769 --> 00:31:37,062 ทรงทราบดีอยู่แล้ว 446 00:31:37,896 --> 00:31:39,732 แต่พระองค์ทรงยัง อยากให้ท่านรับรู้อยู่ดี 447 00:31:45,821 --> 00:31:49,533 เช่นนั้นแล้ว นี่เป็นคำสั่งหรือคำขอกันล่ะ 448 00:31:50,784 --> 00:31:52,411 ข้ามีหน้าที่ส่งสาส์น 449 00:31:52,536 --> 00:31:54,705 ท่านจะคิดอย่างไร ก็เป็นสิทธิ์ของท่านแล้ว 450 00:31:58,834 --> 00:32:01,795 "ในโชซอนแห่งนี้ เราต่างเทิดทูนการศึกษาหาความรู้ 451 00:32:01,879 --> 00:32:04,882 สนับสนุนผู้มีปัญหา ผลักดันสถานศึกษา 452 00:32:04,965 --> 00:32:08,761 และมีแนวทางเชิดชูบัณฑิตที่เป็นเลิศ" 453 00:32:08,844 --> 00:32:11,055 "ด้วยเหตุนี้กษัตริย์พระองค์ก่อน 454 00:32:11,138 --> 00:32:14,683 จึงทรงสร้างหอหนังสือ ไว้ในบัณฑิตยสถานแห่งชาติ" 455 00:32:14,725 --> 00:32:18,354 "ทว่าหอหนังสือ ณ ปัจจุบันนี้ 456 00:32:18,479 --> 00:32:20,689 ขาดหนังสือไปไม่น้อย 457 00:32:20,773 --> 00:32:23,984 เราจึงเป็นกังวลเกี่ยวกับ ชะตากรรมของบัณฑิตยสถานแห่งชาติ" 458 00:32:24,068 --> 00:32:25,402 กระหม่อมทราบมาว่า 459 00:32:25,444 --> 00:32:28,447 ห้องหนังสือขององค์ชายรัชทายาทนั้น 460 00:32:28,530 --> 00:32:32,201 เต็มไปด้วยหนังสือ ที่หาได้ยากยิ่งพ่ะย่ะค่ะ 461 00:32:32,284 --> 00:32:34,078 "หากฝ่าบาททรงเปิด ห้องหนังสือขององค์รัชทายาท 462 00:32:34,119 --> 00:32:35,829 และอนุญาตให้เราคัดลอก 463 00:32:35,913 --> 00:32:38,290 หนังสือเหล่านั้นก็จะส่งผลดี 464 00:32:38,374 --> 00:32:40,084 ต่อการศึกษาหาความรู้ของเรา 465 00:32:40,125 --> 00:32:42,795 โปรดพระราชทานพระบรมราชานุญาต ให้องค์ชายรัชทายาทเข้าร่วม 466 00:32:42,878 --> 00:32:44,755 พระราชพิธียิงธนูด้วยเถิด" 467 00:32:44,880 --> 00:32:47,341 ด้วยพระปรีชาสามารถขององค์รัชทายาท 468 00:32:47,383 --> 00:32:50,219 ผู้ทรงจดจำหนังสือทุกเล่ม ได้ตั้งแต่แรกเห็น 469 00:32:51,345 --> 00:32:54,181 "โปรดพระราชทานพระบรมราชานุญาต ให้เราเหล่าบัณฑิต 470 00:32:54,306 --> 00:32:55,891 ได้ทำนุบำรุงหนังสือด้วยเถิด" 471 00:32:56,684 --> 00:32:59,103 โปรดพระราชทาน พระบรมราชานุญาตด้วยเถิด 472 00:33:00,646 --> 00:33:03,524 โปรดพระราชทาน พระบรมราชานุญาตด้วยเถิด 473 00:33:04,400 --> 00:33:07,403 บุคคลที่ทำเช่นนี้ได้ คงมีเพียงองค์ชายรัชทายาท 474 00:33:07,486 --> 00:33:10,155 ในเมื่อพระองค์ทรงจดจำ เนื้อหาในหนังสือทุกเล่มได้ 475 00:33:11,156 --> 00:33:13,659 ดูท่าว่าหัวหน้าหน่วยฮัน จะเกลี้ยกล่อมบัณฑิตยสถานแห่งชาติ 476 00:33:13,784 --> 00:33:15,536 แทนองค์ชายรัชทายาทสินะ 477 00:33:20,249 --> 00:33:21,959 จะรับสั่งอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ 478 00:33:24,545 --> 00:33:27,881 พวกเขาอ้อนวอนขอให้ องค์ชายรัชทายาทช่วยไม่ใช่รึ 479 00:33:27,923 --> 00:33:29,383 เราจะทำอันใดได้อีก 480 00:33:30,509 --> 00:33:31,969 ข้าอนุญาต 481 00:33:32,845 --> 00:33:34,513 พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท 482 00:33:37,224 --> 00:33:38,225 กลับ 483 00:33:39,768 --> 00:33:40,811 ไปกันเถิด 484 00:35:28,418 --> 00:35:29,628 เยอะไปหรือไม่… 485 00:35:30,379 --> 00:35:32,297 - ชั้นนั้นไม่ใช่ขอรับ - ไม่ใช่หรอกหรือ 486 00:35:33,048 --> 00:35:34,758 ชั้นนั้นปล่อยไว้ตามเดิม 487 00:35:34,883 --> 00:35:35,968 ตามข้ามาขอรับ 488 00:35:36,051 --> 00:35:37,928 เอากลับไปเก็บไป 489 00:35:42,516 --> 00:35:44,017 หงายหน้าที่ชื้นขึ้น 490 00:35:44,059 --> 00:35:45,686 - เช่นนี้หรือ - ขอรับ 491 00:35:46,603 --> 00:35:47,813 เว้นระยะให้เท่ากัน 492 00:35:47,938 --> 00:35:49,314 กางออก 493 00:35:49,773 --> 00:35:51,316 อย่าทำเช่นนั้นขอรับ 494 00:36:01,326 --> 00:36:03,745 ทั้งหมดนี้คือหนังสือที่จะส่ง ไปให้บัณฑิตยสถานแห่งชาติหรือ 495 00:36:03,829 --> 00:36:05,873 หนังสือเหล่านี้ ต้องนำมาตากก่อนส่งไปน่ะ 496 00:36:06,540 --> 00:36:07,624 ท่านหัวหน้าหน่วยมาแล้วหรือ 497 00:36:08,709 --> 00:36:10,043 กระหม่อมคิดว่าบ่ายนี้น่าจะแห้งดี 498 00:36:10,127 --> 00:36:12,421 เราจะส่งหนังสือทั้งหมด ไปในวันพรุ่งนี้พ่ะย่ะค่ะ 499 00:36:12,504 --> 00:36:15,048 - ทำได้ดีมาก - กระหม่อมยินดีพ่ะย่ะค่ะ 500 00:36:15,173 --> 00:36:17,175 ได้เห็นองค์รัชทายาท เสด็จมานอกวังตะวันออกเช่นนี้ 501 00:36:17,217 --> 00:36:19,261 ทำให้กระหม่อม กระตือรือร้นมากทีเดียวพ่ะย่ะค่ะ 502 00:36:22,014 --> 00:36:24,766 ผ้าผูกนั่น เจ้าให้น้องสาวไปหรือยัง 503 00:36:25,851 --> 00:36:27,352 ผ้าผูกอะไรหรือ 504 00:36:27,436 --> 00:36:28,478 ระหว่างออกไปข้างนอกวัง 505 00:36:28,604 --> 00:36:30,439 กระหม่อมเห็นขันทีโกหยุดยืนดูผ้าผูก 506 00:36:30,480 --> 00:36:32,524 จึงซื้อให้เขาหนึ่งเส้น เพื่อให้เขานำไปฝากน้องสาวพ่ะย่ะค่ะ 507 00:36:33,942 --> 00:36:34,943 เป็นเช่นนั้นรึ 508 00:36:36,778 --> 00:36:38,906 ข้าเพิ่งรู้ว่าเจ้ามีน้องสาวด้วย 509 00:36:38,989 --> 00:36:42,075 แล้วน้องสาวของเจ้า ถูกใจผ้าผูกเส้นนั้นหรือไม่ 510 00:36:42,618 --> 00:36:43,619 พ่ะย่ะค่ะ 511 00:36:44,786 --> 00:36:47,664 มันงดงามมาก นางย่อมต้องชอบอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ 512 00:36:48,957 --> 00:36:52,669 น้องสาวข้าฝากขอบคุณ ท่านหัวหน้าหน่วยด้วย 513 00:36:52,753 --> 00:36:54,046 ขอบพระคุณนะขอรับ 514 00:36:55,547 --> 00:36:57,758 ไม่นึกเลยว่า น้องสาวเจ้าจะชอบผ้าผูกด้วย 515 00:37:08,644 --> 00:37:10,604 มีแม่ค้านำผ้าผูกมาขายที่ตลาด 516 00:37:10,687 --> 00:37:12,481 กระหม่อมเพียงยืนดูเท่านั้น 517 00:37:12,564 --> 00:37:15,317 แต่จู่ๆ หัวหน้าหน่วยฮัน ก็มาไม่ให้สุ้มให้เสียง 518 00:37:16,318 --> 00:37:18,820 กระหม่อมจำต้องบอกไปว่าดูให้น้องสาว 519 00:37:21,448 --> 00:37:23,784 แล้วเขาก็ซื้อ ให้กระหม่อมหนึ่งเส้นพ่ะย่ะค่ะ 520 00:37:23,825 --> 00:37:25,369 เหตุใดเจ้าจึงมาบอกข้าเล่า 521 00:37:27,037 --> 00:37:28,080 ก็… 522 00:37:29,247 --> 00:37:30,791 เจ้าไม่ต้องอธิบายหรอกว่า 523 00:37:30,874 --> 00:37:32,709 เหตุใดคู่หมั้นเจ้าจึงซื้อผ้าผูกให้ 524 00:37:32,751 --> 00:37:34,920 กระหม่อมเพียงแต่กลัวว่าพระองค์ 525 00:37:35,045 --> 00:37:37,589 จะทรงคิดว่ากระหม่อมเถลไถล ยามออกไปตามรับสั่ง… 526 00:37:37,673 --> 00:37:41,426 หากเจ้าต้องการผ้าผูกสักเส้น เหตุใดจึงไม่เคยบอกข้าเล่า 527 00:37:41,551 --> 00:37:43,095 ต่อให้กระหม่อมอยากได้ 528 00:37:43,178 --> 00:37:45,931 กระหม่อมจะตรัสกับพระองค์ ได้อย่างไรกันพ่ะย่ะค่ะ 529 00:37:50,852 --> 00:37:53,313 เพียงแค่เจ้าเอ่ยปากมา 530 00:37:53,397 --> 00:37:56,274 ข้าจะซื้อให้เจ้าสักสิบ ไม่สิ ร้อยเส้นก็ยังได้ 531 00:38:03,657 --> 00:38:06,368 เดินห่างๆ เสียหน่อย ข้าทนมองหน้าเจ้าไม่ได้ 532 00:38:33,020 --> 00:38:34,813 ข้าขอโทษเจ้าในหัวไปแล้ว 533 00:38:34,938 --> 00:38:36,523 หากเจ้ายังพูดกับตัวเองได้ 534 00:38:36,606 --> 00:38:38,483 ข้าก็คิดกับตัวเองได้เช่นกัน 535 00:38:39,985 --> 00:38:42,070 เมื่อสักครู่ข้าคิด สิ่งที่เจ้าไม่ควรล่วงรู้เป็นอันขาด 536 00:38:42,446 --> 00:38:44,698 ตอนนั้นเขาคิดกับตัวเองอีกแล้วหรือ 537 00:38:44,781 --> 00:38:47,075 เรื่องอะไรกันนะที่ข้า… 538 00:38:49,119 --> 00:38:50,203 ไม่ควรล่วงรู้ 539 00:39:00,297 --> 00:39:01,381 ระหว่างออกไปข้างนอกวัง 540 00:39:01,423 --> 00:39:03,300 กระหม่อมเห็นขันทีโกหยุดยืนดูผ้าผูก 541 00:39:03,383 --> 00:39:05,302 จึงซื้อให้เขาหนึ่งเส้น เพื่อให้เขานำไปฝากน้องสาวพ่ะย่ะค่ะ 542 00:39:12,851 --> 00:39:14,853 องค์ชายรัชทายาท แทกังพ่ะย่ะค่ะ 543 00:39:15,437 --> 00:39:16,438 เข้ามาได้ 544 00:39:23,361 --> 00:39:26,865 หลังกลับมาจากบยอกชอนเมื่อสิบปีก่อน 545 00:39:26,948 --> 00:39:29,868 เขาก็ได้รับมรดกก้อนโต จากลุงที่เสียชีวิตไปเช่นนั้นรึ 546 00:39:29,951 --> 00:39:31,703 มันจะพอดีเกินไปกระมัง 547 00:39:31,745 --> 00:39:35,290 กระหม่อมจึงไปพบหลานของเขา ที่คอกม้าทางตะวันตกพ่ะย่ะค่ะ 548 00:39:35,373 --> 00:39:37,667 หลานของเขาบอกว่า พัคฮันซูเสพติดการพนัน 549 00:39:37,751 --> 00:39:39,711 และเข้าบ่อนทุกวันเลยพ่ะย่ะค่ะ 550 00:39:39,836 --> 00:39:41,296 กระหม่อมจะลองค้นหาในบริเวณนั้นดู 551 00:39:41,379 --> 00:39:44,674 หากเจ้าหาเขาเจอ ก็อย่าเพิ่งเข้าหาเขาเล่า 552 00:39:44,758 --> 00:39:47,135 ติดตามไปก่อน ว่าเขามีพฤติกรรมอย่างไรบ้าง 553 00:39:47,219 --> 00:39:49,179 ข้าจะไปพบเขาด้วยตัวเอง 554 00:41:00,584 --> 00:41:01,835 เข้าเป้า 555 00:41:09,050 --> 00:41:10,177 เข้าเป้า 556 00:41:12,929 --> 00:41:14,181 เข้าเป้า 557 00:41:18,185 --> 00:41:21,271 ข้าไม่ได้ฝึกซ้อมยิงธนูมานาน จึงนึกกังวลอยู่ว่าจะทำได้ไม่ดีนัก 558 00:41:23,648 --> 00:41:25,317 แต่ดูท่าว่าเทพเจ้าจะคอยช่วยข้าอยู่ 559 00:41:25,400 --> 00:41:27,861 ฝ่าบาททรงถ่อมตัวเกินไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ 560 00:41:27,944 --> 00:41:30,447 เทพเจ้าต้องอวยพรเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ ในเมื่อวันนี้ฝ่าบาท 561 00:41:30,488 --> 00:41:32,991 และองค์ชายรัชทายาท ได้มาพร้อมหน้ากันเช่นนี้ 562 00:41:52,344 --> 00:41:54,304 เสด็จพ่อทรงทดสอบลูกหรือ 563 00:41:55,347 --> 00:41:57,057 เช่นนั้นแล้ว 564 00:41:57,140 --> 00:42:00,602 ทรงพอพระทัยกับวิธีการ ที่โอรสของพระองค์ใช้แก้ปัญหาหรือไม่ 565 00:42:49,818 --> 00:42:50,819 เข้าเป้า 566 00:43:02,205 --> 00:43:03,331 เข้าเป้า 567 00:43:25,103 --> 00:43:26,229 เข้าเป้า 568 00:44:13,943 --> 00:44:17,280 องค์ชายรัชทายาททรงจำเนื้อหา ในหนังสือเหล่านั้นได้ทั้งหมดเลยหรือ 569 00:44:17,322 --> 00:44:18,656 ไม่เพียงเท่านั้นนะ 570 00:44:18,782 --> 00:44:21,117 พระองค์จดจำหนังสือ ที่เคยอ่านได้ทั้งหมดนั่นแหละ 571 00:44:21,242 --> 00:44:23,745 ประเดี๋ยวเราก็ได้รู้เอง ว่าข่าวลือเป็นความจริงหรือไม่ 572 00:44:23,870 --> 00:44:25,497 ทรงไม่โกหกเราหรอก 573 00:46:26,951 --> 00:46:28,578 ได้มาเห็นด้วยตาตัวเองแล้ว คิดอย่างไรบ้างเล่า 574 00:46:30,455 --> 00:46:31,748 ท่านหมายถึงอะไร 575 00:46:31,789 --> 00:46:33,583 องค์ชายรัชทายาท 576 00:46:33,666 --> 00:46:37,378 พระองค์ทรงเป็นว่าที่กษัตริย์ ผู้สมบูรณ์แบบไปเลยไม่ใช่หรือ 577 00:46:38,087 --> 00:46:41,257 เหล่าบัณฑิตจากบัณฑิตยสถานแห่งชาติ ดูเหมือนจะคิดเช่นนั้น 578 00:46:41,341 --> 00:46:43,092 ข้าเองก็เช่นกัน 579 00:46:43,218 --> 00:46:47,138 ข้าจึงอยากรู้ว่า ท่านคิดเห็นเป็นอย่างไร 580 00:46:48,806 --> 00:46:50,683 ไม่คิดว่ามันยอดเยี่ยมหรือ 581 00:46:50,725 --> 00:46:55,271 ที่พระองค์ทรงขึ้นครองราชย์ ได้ด้วยตัวพระองค์เอง 582 00:47:00,568 --> 00:47:02,946 - กลับกันเถิด - ขอรับ 583 00:47:13,289 --> 00:47:14,749 บุตรใช้เล่ห์กล 584 00:47:14,874 --> 00:47:18,086 ให้ตนรอดพ้นจากการกักบริเวณ และบิดาก็ยอมเสียง่ายๆ 585 00:47:18,211 --> 00:47:20,964 อะไรหรือ ท่านพี่หมายถึงสิ่งใด 586 00:47:21,047 --> 00:47:25,218 หรือท่านพี่จะบอกว่าทั้งหมดนี้ เป็นแผนการขององค์ชายรัชทายาท 587 00:47:25,301 --> 00:47:28,680 ฝ่าบาททรงทราบวิถีการเมืองดี เช่นเดียวกับองค์ชายรัชทายาทนั่นแหละ 588 00:47:28,805 --> 00:47:29,806 ปัดโธ่ 589 00:47:29,847 --> 00:47:31,641 เราจะรู้พระทัยฝ่าบาทได้อย่างไร 590 00:47:38,940 --> 00:47:41,651 จะว่าไป บุรุษจากบัณฑิตยสถานแห่งชาติผู้นั้น 591 00:47:41,693 --> 00:47:43,611 ก็อยู่ในตระกูลโชไม่ใช่หรือ 592 00:47:43,695 --> 00:47:47,031 บุรุษผู้นั้น อยู่ในตระกูลของเราด้วยหรือขอรับ 593 00:47:47,115 --> 00:47:48,658 มันน่านัก 594 00:47:48,783 --> 00:47:50,952 มันเป็นลูกเต้าเหล่าใครกัน 595 00:47:51,035 --> 00:47:54,080 เหตุใดจึงไปเข้า ฝ่ายองค์ชายรัชทายาทได้เล่า 596 00:47:54,956 --> 00:47:57,250 ทุกคนในโชซอนต่างรู้กัน ว่านับวันตระกูลโชนั้น 597 00:47:57,292 --> 00:47:59,419 ยิ่งเรืองอำนาจ จนบัดนี้อาจพูดได้ว่า 598 00:47:59,502 --> 00:48:01,588 เป็นตระกูลที่มีอำนาจยิ่งกว่าราชวงศ์ 599 00:48:01,671 --> 00:48:03,631 กระหม่อมเองก็มาจากตระกูลโช 600 00:48:03,715 --> 00:48:07,802 เหตุใดพระองค์จึงทรงตัดสินพระทัย ส่งสาส์นมายังกระหม่อมล่ะพ่ะย่ะค่ะ 601 00:48:09,804 --> 00:48:12,599 หากจิตใจเราซื่อตรง การกระทำของเราย่อมเป็นไปตามนั้น 602 00:48:12,682 --> 00:48:15,476 หากเราคาดหวัง สิ่งที่ดีเพื่อประชาชนโดยแท้จริง 603 00:48:15,560 --> 00:48:18,187 พวกเขาก็จะไม่สับสนอีกต่อไป 604 00:48:18,813 --> 00:48:21,149 นั่นคือคำตอบ ที่เจ้าเขียนลงไปในข้อสอบ 605 00:48:21,190 --> 00:48:24,777 - น่าทึ่งมากเชียวล่ะ - เหตุใดทรงทราบ… 606 00:48:24,819 --> 00:48:26,154 มันสะท้อนตัวตนเจ้า 607 00:48:26,279 --> 00:48:29,532 การเป็นคนตระกูลโชนั้น ไม่ได้กำหนดตัวตนของเจ้า 608 00:48:29,616 --> 00:48:34,537 หากแต่เป็นความคิด จิตใจ และการกระทำของเจ้าต่างหาก 609 00:48:34,621 --> 00:48:37,081 ที่กำหนดว่าเจ้าเป็นคนอย่างไร 610 00:48:37,165 --> 00:48:40,752 ข้าฝากสาส์นไปถึงเจ้า เพราะไว้ใจเจ้าในข้อนั้น 611 00:48:40,877 --> 00:48:42,879 และข้าต้องการบอกให้เจ้ารับรู้ 612 00:48:42,962 --> 00:48:47,133 ว่าข้าเองก็เห็นด้วย กับความคิดของเจ้า 613 00:48:47,425 --> 00:48:51,346 สิ่งที่พระองค์ตรัส กับกระหม่อมในวันนี้ 614 00:48:53,181 --> 00:48:54,515 กระหม่อมจะจำให้ขึ้นใจพ่ะย่ะค่ะ 615 00:49:17,246 --> 00:49:20,917 อะไรกัน อะแฮ่มๆ 616 00:49:21,000 --> 00:49:25,046 เหตุใดเจ้าจึงไม่ทักทาย ผู้อาวุโสเสียหน่อยเล่า 617 00:49:25,088 --> 00:49:27,715 ผู้อาวุโสหรือ หมายถึงใครกัน 618 00:49:27,840 --> 00:49:29,217 เฮอะ 619 00:49:29,342 --> 00:49:32,178 เจ้าไม่รู้หรอกหรือว่าข้าเป็นใคร 620 00:49:32,303 --> 00:49:34,555 ข้าคือเจ้ากรมตุลาการ 621 00:49:34,639 --> 00:49:37,183 ส่วนท่านนี้คือท่านเสนาบดีฝ่ายขวา… 622 00:49:37,225 --> 00:49:38,267 ขำอะไร 623 00:49:38,351 --> 00:49:40,770 เจ้าเองก็เป็นคนจากตระกูลโช 624 00:49:40,812 --> 00:49:44,023 เหตุใดจึงไม่รู้ว่าเราเป็นผู้ใด 625 00:49:44,107 --> 00:49:46,317 ก้มหัวลงไปเดี๋ยวนี้ 626 00:49:47,944 --> 00:49:50,113 บิดาบังเกิดเกล้าของเจ้า สบายดีหรือไม่ 627 00:49:50,154 --> 00:49:54,075 กล้าดีอย่างไรจึงพูดจาเช่นนั้นกับเขา 628 00:49:54,117 --> 00:49:58,037 นี่เจ้าดูถูก เหยียดหยามท่านพี่อยู่หรือ 629 00:49:58,121 --> 00:49:59,455 ทักทายเสีย 630 00:50:00,206 --> 00:50:01,916 เขาเป็น… 631 00:50:03,751 --> 00:50:05,211 ฮึ่ย… 632 00:50:06,504 --> 00:50:08,589 - เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของท่านปู่ - ว่าอย่างไรนะ 633 00:50:11,801 --> 00:50:13,886 เขาเป็นลูกพี่ลูกน้อง… 634 00:50:14,011 --> 00:50:18,850 ใช่ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้อง กับท่านปู่ของเราที่เสียไป 635 00:50:20,017 --> 00:50:20,977 อุ่ย… 636 00:50:21,936 --> 00:50:24,105 ไม่ได้เจอกันนานทีเดียว 637 00:50:24,188 --> 00:50:26,607 มัวชักช้าอันใดอยู่ ค้อมศีรษะเสียสิ 638 00:50:29,110 --> 00:50:33,990 นั่นสินะ ข้ารู้สึกดีใจนัก ที่ได้เห็นหน้าพวกเจ้า 639 00:50:34,115 --> 00:50:35,283 ในพระราชพิธียิงธนู 640 00:50:41,122 --> 00:50:42,123 ขอรับ 641 00:50:43,708 --> 00:50:44,792 ลาก่อน… 642 00:50:48,546 --> 00:50:50,882 ไม่น่าเชื่อว่าในตระกูลโชของเรา 643 00:50:50,965 --> 00:50:53,468 จะมีบุคคลน่าหมั่นไส้เช่นนี้อยู่ด้วย 644 00:50:53,551 --> 00:50:54,844 ฮึ่ย 645 00:50:56,345 --> 00:50:59,182 ท่านพี่ รอข้าด้วยสิขอรับ 646 00:51:02,185 --> 00:51:03,811 โอกาสเช่นนี้ไม่ได้มีทุกวันนะ 647 00:51:07,482 --> 00:51:08,691 สี่ 648 00:51:09,066 --> 00:51:11,360 - อะไรกัน… - ปัดโธ่ 649 00:51:11,944 --> 00:51:13,863 ขออีกรอบ เอาใหม่ 650 00:51:19,327 --> 00:51:21,037 เขาอยู่ทางโน้นขอรับ 651 00:51:31,297 --> 00:51:33,007 ไม่มีตาไว้ดูทางเรอะ 652 00:51:33,508 --> 00:51:35,510 อยากไปเห็นนรกหรืออย่างไร 653 00:52:00,243 --> 00:52:01,244 อ้าว 654 00:52:01,994 --> 00:52:04,997 แหม มาได้จังหวะพอดี 655 00:52:05,873 --> 00:52:08,751 ข้าได้เงินมาคืนพวกเจ้าแล้ว 656 00:52:10,211 --> 00:52:13,840 วันนี้ข้าชนะมันทุกตาเลยรู้หรือไม่ 657 00:52:15,299 --> 00:52:16,759 รอสักครู่ 658 00:52:19,011 --> 00:52:20,096 อ้าว 659 00:52:21,389 --> 00:52:23,766 หายไปไหน เงินข้าอยู่ไหนแล้ว 660 00:52:26,143 --> 00:52:27,144 โอ๊ย 661 00:52:27,270 --> 00:52:30,648 ข้าไปตามทวง กับญาติโกโหติกาเจ้ามาหมดแล้ว 662 00:52:30,690 --> 00:52:33,943 แต่ไม่มีใครหน้าไหนมีเงินสักคน 663 00:52:33,985 --> 00:52:38,114 ให้ตาย ไม่นึกว่าคนอนาถาเช่นนี้ จะยังติดการพนันได้อีก 664 00:52:38,197 --> 00:52:39,615 มิน่าเมียเจ้าจึงหนีไป 665 00:52:39,657 --> 00:52:41,951 ก็บอกแล้วอย่างไรว่าจะคืนให้ 666 00:52:42,034 --> 00:52:44,829 กล้ามาพูด ถึงเมียข้าเช่นนั้นได้อย่างไร 667 00:52:46,163 --> 00:52:49,041 เช่นนั้นก็เอาเงินข้าคืนมาสิ 668 00:52:49,417 --> 00:52:50,877 ปล่อยข้า 669 00:52:54,046 --> 00:52:55,506 ข้าได้ยินว่ารัชทายาท จำเนื้อหาในหนังสือ 670 00:52:55,590 --> 00:52:58,050 แล้วคัดลอกให้เห็น ณ ตอนนั้นเลยใช่หรือไม่ขอรับ 671 00:52:58,092 --> 00:53:00,011 ใครๆ ก็ลือกันให้ทั่ว 672 00:53:00,136 --> 00:53:03,139 ต้องขอบคุณพวกเราอย่างไรเล่า 673 00:53:03,222 --> 00:53:05,933 อยากรู้นักว่าพระองค์รู้หรือไม่ 674 00:53:07,018 --> 00:53:10,813 ว่าแต่ ท่านเล่า ทำสิ่งใดเพื่อองค์ชายรัชทายาทบ้าง 675 00:53:12,690 --> 00:53:16,152 พอดีว่าข้าไปจัดการธุระส่วนตัวน่ะ 676 00:53:16,277 --> 00:53:17,528 ธุระส่วนตัวหรือ 677 00:53:17,612 --> 00:53:19,196 ข้าไปฝึกขุดดินมา 678 00:53:19,780 --> 00:53:22,158 ท่านฝึกขุดดินตลอดทั้งเดือนเลยหรือ 679 00:53:22,283 --> 00:53:24,368 เช่นนั้นฝีมือการขุดดิน ของท่านต้องดีขึ้นแล้วสิ 680 00:53:24,452 --> 00:53:27,496 แน่นอน ตอนนี้ข้าสามารถ ขุดดินบนเขาทั้งลูกได้เลย 681 00:53:28,414 --> 00:53:31,500 อื้อฮือ เขาทั้งลูกเชียวหรือ นับว่าฝีมือพัฒนาจริงๆ ขอรับ 682 00:53:33,669 --> 00:53:36,923 องค์ชายรัชทายาท รับรู้ทุกสิ่งที่พวกท่านทำแล้ว 683 00:53:37,048 --> 00:53:40,176 พระองค์รู้สึกติดหนี้บุญคุณนัก จึงสั่งให้ข้าเลี้ยงอาหารพวกท่าน 684 00:53:40,217 --> 00:53:42,970 ไม่ต้องควักเงินเองแล้ว 685 00:53:43,012 --> 00:53:44,513 เลี้ยงอาหารหรือ 686 00:53:57,693 --> 00:54:00,571 ที่นี่ดูราวกับได้ ปรับปรุงรูปโฉมใหม่เลย 687 00:54:00,613 --> 00:54:03,115 - เชิญตามสบายนะเจ้าคะ - ขอบใจมาก 688 00:54:03,199 --> 00:54:04,659 คุณชายมาแล้วหรือ 689 00:54:04,784 --> 00:54:06,160 สบายดีนะ 690 00:54:06,243 --> 00:54:08,037 - สวัสดีเจ้าค่ะ - ขอบคุณสำหรับอาหาร 691 00:54:09,038 --> 00:54:10,289 ขอบคุณนะ 692 00:54:10,414 --> 00:54:12,249 ขอบคุณขอรับ บัณฑิตพัค 693 00:54:19,090 --> 00:54:21,550 ท่านไม่ชอบโจ๊กถั่วแดงหรือ 694 00:54:22,760 --> 00:54:24,845 ข้าวต้มคราก่อนถูกปากข้ามากกว่า… 695 00:54:24,887 --> 00:54:27,098 - อ้อ… - อะไรกัน ไม่ชอบโจ๊กถั่วแดงหรือ 696 00:54:27,181 --> 00:54:28,599 ต้องบอกว่าเกลียดจึงจะถูก 697 00:54:29,308 --> 00:54:32,311 รสชาติมันไม่อร่อยอย่างไรหรือ 698 00:54:32,436 --> 00:54:34,772 เหตุใดจึงมีของเหลือมากเช่นนี้ 699 00:54:35,815 --> 00:54:37,483 คงไม่ถูกปากกระมัง 700 00:54:37,525 --> 00:54:40,611 แต่เรานั่งหลังขดหลังแข็ง ต้มถั่วแดงทั้งคืนเชียวนะ 701 00:54:40,653 --> 00:54:43,364 กว่าจะเคี่ยวเป็นโจ๊กได้ ก็ใช้เวลาทั้งเช้าอีก 702 00:54:43,447 --> 00:54:44,782 กลับเหลือเสียมากมาย 703 00:54:44,865 --> 00:54:46,283 - โธ่ - เฮ้อ 704 00:54:59,839 --> 00:55:02,383 โจ๊กถั่วแดงไม่อร่อยหรือเจ้าคะ 705 00:55:02,425 --> 00:55:04,385 - ไม่เลย - อร่อยสิขอรับ 706 00:55:07,555 --> 00:55:08,931 ไม่ชอบโจ๊กถั่วแดงไม่ใช่หรือ 707 00:55:09,015 --> 00:55:10,433 ไม่นี่ ก็อร่อยดี 708 00:55:10,516 --> 00:55:12,643 อร่อยขนาดนี้ข้าล่ะสงสัยนัก ว่าเหตุใดพวกเขาจึงกินเหลือ 709 00:55:12,727 --> 00:55:15,146 เห็นว่าโจ๊กถั่วแดง ใช้เวลาทำนานด้วยใช่หรือไม่ 710 00:55:15,229 --> 00:55:16,397 อร่อยมากเลยล่ะ 711 00:55:17,440 --> 00:55:18,899 อร่อยแล้วขอรับ 712 00:55:18,983 --> 00:55:22,319 จริงสิ เด็กเหล่านั้น มาขออาหารกินหรือไม่ 713 00:55:22,445 --> 00:55:24,613 ข้าก็ถามเถ้าแก่ทุกเช้าทุกเย็นแล้ว 714 00:55:24,655 --> 00:55:26,073 แต่เด็กพวกนั้นไม่เคยมาเลย 715 00:55:26,157 --> 00:55:29,118 เจ้าค่ะ ท่านอุตส่าห์ให้เงินมา เราจึงรอพวกเขาทุกวัน 716 00:55:29,201 --> 00:55:30,619 แต่พวกเขากลับไม่เคยมาเลย 717 00:55:32,663 --> 00:55:36,584 โปรดรอก่อนนะขอรับ ข้าจะไปนำเงินมาคืนให้ 718 00:55:36,667 --> 00:55:39,128 - เก็บไว้เถิด - เอ๊ะ 719 00:55:39,211 --> 00:55:41,005 เขาให้เงินจำนวนนึงไปเป็นค่ายา 720 00:55:41,088 --> 00:55:43,090 ดูท่าว่าเด็กพวกนั้น คงจะใช้เงินก้อนนั้นขอรับ 721 00:55:43,174 --> 00:55:46,260 แต่พวกเขาคงต้องมาพึ่งที่นี่ หากเงินหมด ดังนั้นเก็บเงินไว้เถิด 722 00:55:46,343 --> 00:55:49,680 พวกท่านหน้าตาหล่อเหลาแล้ว ยังจิตใจดีอีก 723 00:55:50,598 --> 00:55:52,683 เช่นนั้นเราจะเก็บเงินก้อนนี้ไว้ 724 00:55:52,725 --> 00:55:55,352 และคอยดูแลเรื่องอาหารการกิน ของเด็กพวกนั้นเองขอรับ 725 00:55:55,978 --> 00:55:59,648 คงยังไม่อิ่มสินะขอรับ ประเดี๋ยวข้านำมาเติมให้ 726 00:56:00,816 --> 00:56:02,359 ไม่ต้อง… 727 00:56:02,443 --> 00:56:03,861 ขอรับ 728 00:56:03,944 --> 00:56:06,113 - เยอะเชียว - แหม 729 00:56:07,031 --> 00:56:08,616 - กินให้หมดเล่า - น่าอิจฉาเนอะ 730 00:56:08,699 --> 00:56:09,742 เชิญขอรับ 731 00:56:10,367 --> 00:56:12,244 กินได้สามวันเลยกระมังนั่น 732 00:56:12,286 --> 00:56:13,287 ขอบใจมาก 733 00:56:31,597 --> 00:56:32,640 เชิญขอรับ 734 00:57:06,507 --> 00:57:07,842 เอาเส้นนี้ 735 00:57:08,634 --> 00:57:10,511 - เท่าไรรึ - สองยางขอรับ 736 00:57:14,598 --> 00:57:15,599 ขอบพระคุณขอรับ 737 00:57:18,936 --> 00:57:21,605 - ขอบใจมาก - ขอรับ 738 00:57:40,499 --> 00:57:42,209 เขาซื้อให้ข้าหรือ 739 00:57:50,759 --> 00:57:53,012 องค์ชายรัชทายาท แทกังพ่ะย่ะค่ะ 740 00:57:56,265 --> 00:57:57,224 เข้ามาได้ 741 00:57:57,308 --> 00:57:58,350 คงไม่กระมัง 742 00:57:59,643 --> 00:58:03,063 แต่หากเป็นเช่นนั้นจริง เหตุใดต้องนำมาทาบกับข้อมือข้า 743 00:58:27,129 --> 00:58:31,217 จู่ๆ เส้นผมของยอง กลายเป็นสีขาวได้อย่างไรกันนะ 744 00:58:31,300 --> 00:58:35,054 ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของเราเกี่ยวข้อง 745 00:58:35,137 --> 00:58:36,847 กับคดีบยอกชอนได้อย่างไร 746 00:58:38,015 --> 00:58:40,100 ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นก่อนพวกเขาตาย 747 00:58:41,060 --> 00:58:43,562 บางอย่างที่ข้าจดจำไม่ได้ 748 00:58:45,606 --> 00:58:48,234 เหตุใดเจ้าจึงแต่งกายเป็นชายเช่นนี้ 749 00:58:48,317 --> 00:58:50,110 อีกไม่นานเจ้าก็แต่งงานแล้ว 750 00:58:50,152 --> 00:58:51,695 มีคำสู่ขอมาจากฮันยางน่ะเจ้าค่ะ 751 00:58:51,779 --> 00:58:53,989 ตอนนี้ท่านพ่อ กำลังเขียนจดหมายตอบกลับอยู่ 752 00:58:54,114 --> 00:58:55,157 ไม่สิ 753 00:58:56,116 --> 00:58:58,118 ต้องเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่งกว่านั้น 754 00:59:00,829 --> 00:59:02,164 ฝนตกใหญ่เลย 755 00:59:05,542 --> 00:59:08,712 คุณหนูเจ้าคะ ตกหนักเช่นนี้ฟ้าต้องรั่วแน่เจ้าค่ะ 756 00:59:08,796 --> 00:59:11,257 ทุกคนหายไปไหนกันหมด 757 00:59:11,382 --> 00:59:12,508 ไม่รู้หรอกหรือ 758 00:59:12,591 --> 00:59:16,011 มีหิมะถล่มที่ภูเขาใกล้ๆ น่ะเจ้าค่ะ ทุกคนจึงไปที่นั่นกันหมด 759 00:59:16,095 --> 00:59:17,888 - หิมะถล่มหรือ - เจ้าค่ะ 760 00:59:18,555 --> 00:59:21,350 ช่วงเวลาไล่เลี่ยกับตอนนั้น ฝนตกหนักมาก 761 00:59:21,392 --> 00:59:24,353 ไม่สิ มันไม่เกี่ยวข้องกันเสียหน่อย 762 00:59:24,979 --> 00:59:29,191 เจ้าต้องปกป้อง องค์ชายรัชทายาทให้จงได้ 763 00:59:29,275 --> 00:59:30,317 ท่านพ่อ 764 00:59:30,734 --> 00:59:33,737 ท่านพ่อไปล่วงรู้เรื่องอะไรมากันแน่ 765 00:59:33,779 --> 00:59:35,948 ด้วยเหตุนั้นท่านจึงเป็นห่วง องค์ชายรัชทายาทหรือ 766 00:59:36,740 --> 00:59:38,909 เหตุใดความทรงจำของข้า ถึงสับสนไปหมดเช่นนี้ 767 00:59:39,451 --> 00:59:44,248 เช่นนั้นจะต้องมีอะไร เกิดขึ้นอย่างแน่นอน 768 00:59:45,708 --> 00:59:48,377 วันนั้นยองเข้ามาในครัว… 769 00:59:48,460 --> 00:59:50,587 - แจอี - มีอะไรหรือ 770 00:59:50,671 --> 00:59:51,797 ท่านป่วยรึ 771 00:59:53,882 --> 00:59:56,093 เขาเพียงแต่แตะมือข้าเท่านั้น 772 00:59:56,176 --> 00:59:57,845 วันนั้น… 773 00:59:57,970 --> 01:00:00,806 ยองไม่ได้แตะต้องหม้อ 774 01:00:00,848 --> 01:00:04,184 ดังนั้นเขาไม่ใช่ผู้ที่ใส่ยาพิษ ลงไปในน้ำแกงแน่ 775 01:00:05,352 --> 01:00:08,647 แต่หากเป็นเช่นนั้นจริง น้ำแกงถูกใส่พิษลงไปเมื่อไหร่กัน 776 01:00:08,731 --> 01:00:11,317 ผู้ใดทิ้งกลีบดอกโบตั๋นแห้งไว้ 777 01:00:15,112 --> 01:00:18,532 เขาเป็นคนส่งสาส์นที่พระองค์ ทรงส่งไปยังเรือนของใต้เท้ามินขอรับ 778 01:00:19,116 --> 01:00:21,076 คนส่งสาส์น… 779 01:00:21,160 --> 01:00:23,996 ไม่ ไม่ใช่เขา 780 01:00:24,872 --> 01:00:26,040 ไม่ใช่ 781 01:00:26,874 --> 01:00:28,751 ใบหน้าของเขา… 782 01:00:28,834 --> 01:00:32,629 ข้าต้องนึกหน้าของเขาให้ออก 783 01:00:32,713 --> 01:00:34,048 นึกสิ 784 01:00:59,448 --> 01:01:02,451 ท่านอาจารย์ คิดเรื่องอะไรอยู่หรือขอรับ 785 01:01:03,369 --> 01:01:05,412 เรื่ององครักษ์ของรัชทายาทน่ะ 786 01:01:05,537 --> 01:01:09,541 ตอนนั้นเขาปลอมตัว ตามคำสั่งขององค์ชายรัชทายาทแท้ๆ 787 01:01:09,625 --> 01:01:13,045 เหตุใดจึงแสร้ง ทำเป็นไม่รู้จักข้าด้วยนะ 788 01:01:14,213 --> 01:01:15,631 ลืมข้าแล้วหรือ 789 01:01:15,714 --> 01:01:17,716 ไม่สิ เขาจะลืมข้าได้อย่างไร 790 01:01:17,841 --> 01:01:20,094 มยองจินออกจะโดดเด่น ตราตรึงใจผู้คนเช่นนี้ 791 01:01:20,177 --> 01:01:21,970 เขาอาจจงใจกระมัง 792 01:01:22,054 --> 01:01:24,556 ข้าพอจะเข้าใจ เหตุผลของเขาอยู่นะขอรับ 793 01:01:28,143 --> 01:01:31,313 องค์รัชทายาท ซุนดลพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมขอเข้าเฝ้าได้หรือไม่ 794 01:01:32,147 --> 01:01:34,191 เกิดเหตุอันใด พระองค์ทรงไม่อยู่หรอก 795 01:01:34,274 --> 01:01:36,902 ว่าอย่างไรนะขอรับ เช่นนั้นเสด็จไปที่ใด 796 01:01:36,944 --> 01:01:39,113 พระองค์เสด็จไปเดินเล่น ที่ทะเลสาบกับราชองครักษ์ 797 01:01:39,196 --> 01:01:41,490 ว่าอย่างไรนะ ไม่ได้นะขอรับ 798 01:01:43,742 --> 01:01:45,035 เป็นอะไของเขา 799 01:01:46,620 --> 01:01:50,082 กระหม่อมสืบดูแล้วพบว่าลุงของเขา อาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ในชนบท 800 01:01:50,207 --> 01:01:51,625 ไม่ได้ร่ำรวยมากพอ 801 01:01:51,708 --> 01:01:54,211 จะมีมรดกตกทอดมาให้เยอะจนถึงขั้น กว้านซื้อที่ดินทั้งมาโพได้พ่ะย่ะค่ะ 802 01:01:56,880 --> 01:01:58,465 หากไม่ใช่เงินมรดก 803 01:01:58,549 --> 01:02:01,427 เช่นนั้นก็ต้องมีบันทึกอะไรสักอย่าง ที่ใช้เป็นหลักฐานได้อยู่ 804 01:02:01,510 --> 01:02:03,345 ไปสืบว่าเขา ได้เงินก้อนนั้นมาจากแหล่งใด 805 01:02:03,470 --> 01:02:04,513 พ่ะย่ะค่ะ 806 01:02:16,775 --> 01:02:18,402 องค์ชายรัชทายาท 807 01:02:18,986 --> 01:02:20,362 ซุนดลหรือ 808 01:02:20,446 --> 01:02:23,031 อย่าไว้ใจเขานะพ่ะย่ะค่ะ พระองค์เชื่อใจเขาไม่ได้ 809 01:02:23,699 --> 01:02:24,741 องค์รัชทายาท 810 01:02:27,786 --> 01:02:29,329 จะเชื่อเขาไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ 811 01:02:32,040 --> 01:02:33,292 เจ้า… 812 01:02:33,417 --> 01:02:36,044 - บ้าไปแล้วหรือ - ทำอะไรของเจ้ากัน 813 01:02:36,086 --> 01:02:38,005 วางดาบในมือเจ้าลงเสีย 814 01:02:44,303 --> 01:02:45,762 ต้องระแวงเขาไว้ก่อน 815 01:02:45,846 --> 01:02:48,640 อย่าให้เขาอยู่ใกล้นะพ่ะย่ะค่ะ ไล่เขาออกไปเสีย 816 01:02:49,725 --> 01:02:53,228 เขาคือคนส่งสาส์น ที่ไปถึงแกซองพ่ะย่ะค่ะ 817 01:02:53,770 --> 01:02:55,272 เจ้าพูดเรื่อง… 818 01:02:55,355 --> 01:02:58,317 เขาคือคนส่งสาส์น ที่มายังบ้านของกระหม่อม 819 01:02:58,400 --> 01:02:59,902 เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ 820 01:02:59,985 --> 01:03:02,112 กล้าดีอย่างไรถึงแย่งดาบ ของราชองครักษ์ไปถือ… 821 01:03:02,237 --> 01:03:03,280 หุบปาก 822 01:03:04,323 --> 01:03:06,200 เจ้าคือคนส่งสาส์นคนนั้น 823 01:03:07,242 --> 01:03:09,745 คนส่งสาส์นที่นำของกำนัล 824 01:03:09,828 --> 01:03:12,748 และจดหมายลับที่พระองค์ไม่ได้เขียน 825 01:03:13,874 --> 01:03:15,250 มาส่งพ่ะย่ะค่ะ 826 01:03:15,292 --> 01:03:16,710 เจ้าน่ะ 827 01:03:16,793 --> 01:03:19,546 คือคนที่สังหาร ครอบครัวของข้าเช่นนั้นหรือ 828 01:03:19,630 --> 01:03:21,715 องค์รัชทายาท ในเมื่อเขาถือดาบอยู่ 829 01:03:21,798 --> 01:03:23,342 สิ่งที่กระหม่อมจะทำต่อไปนี้ โปรดประทานอภัยด้วย 830 01:03:34,144 --> 01:03:36,313 กระหม่อมขอสังหารเขา ได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ 831 01:04:33,328 --> 01:04:35,414 (วัยเยาว์ที่ผลิบาน) 832 01:04:35,539 --> 01:04:38,917 ข้าเห็นท่านที่บ้านของข้าที่แกซอง 833 01:04:39,001 --> 01:04:40,752 ความทรงจำนี้ไม่ผิดเพี้ยนแน่ 834 01:04:41,461 --> 01:04:43,505 โปรดเชื่อหม่อมฉันด้วยเถิด รัชทายาท 835 01:04:44,673 --> 01:04:46,133 เป็นไปไม่ได้ 836 01:04:46,216 --> 01:04:47,926 เราต้องกำจัดมันเสีย 837 01:04:49,469 --> 01:04:52,180 เจ้าอยากรู้จริงๆ น่ะหรือว่าตอนนั้น 838 01:04:52,264 --> 01:04:53,974 เกิดอะไรขึ้นกันแน่ 839 01:04:54,016 --> 01:04:56,768 ข้ามีพลังจะต่อกรกับโชคชะตาของตนแล้ว 840 01:04:56,852 --> 01:05:00,147 องค์รัชทายาท ทรงปล่อยนางไปเถิด บัดนี้ยังไม่สายเกินไปนะพ่ะย่ะค่ะ 841 01:05:00,188 --> 01:05:02,274 ข้าจะปกป้องราษฎรของข้า 842 01:05:02,357 --> 01:05:03,358 ร่วมกับเจ้า