1
00:00:00,418 --> 00:00:02,461
(พัคฮยองชิก)

2
00:00:06,006 --> 00:00:08,217
(จอนโซนี)

3
00:00:09,385 --> 00:00:11,887
(พโยเยจิน)

4
00:00:12,930 --> 00:00:14,557
(ยุนจงซอก)

5
00:00:18,269 --> 00:00:19,937
(อีแทซอน)

6
00:00:22,189 --> 00:00:24,942
(วัยเยาว์ที่ผลิบาน)

7
00:00:26,152 --> 00:00:27,611
(ละครเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่ง)

8
00:00:27,737 --> 00:00:30,948
(ตัวละคร องค์กร สถานที่ เหตุการณ์
และศาสนาในเรื่อง)

9
00:00:31,033 --> 00:00:32,283
(เป็นเพียงการสมมติเท่านั้น)

10
00:00:32,366 --> 00:00:33,743
(ฉากที่มีสัตว์ร่วมแสดงถ่ายทำโดยใช้)

11
00:00:33,826 --> 00:00:35,619
(อุปกรณ์ประกอบและเทคนิคพิเศษ)

12
00:00:55,473 --> 00:00:58,392
องค์ชายรัชทายาท
ทอดพระเนตรจดหมายภูตผีแล้ว

13
00:00:58,476 --> 00:00:59,810
ใครอยู่ในห้องนี้

14
00:01:07,069 --> 00:01:10,529
ยิงไหล่ขวาขององค์ชายรัชทายาทแล้ว

15
00:01:10,654 --> 00:01:13,157
คำสาปที่สองบรรลุแล้ว

16
00:01:15,451 --> 00:01:19,246
พบจดหมาย
ที่องค์ชายรัชทายาทตั้งพระทัย

17
00:01:19,330 --> 00:01:20,790
จะส่งให้พระอาจารย์มิน

18
00:01:32,426 --> 00:01:35,513
องค์ชายรัชทายาททรงพาทหารนายหนึ่ง
กลับมาจากพื้นที่ล่าสัตว์

19
00:01:36,305 --> 00:01:39,475
วังตะวันออกมีขันทีคนใหม่เข้ามา

20
00:01:40,518 --> 00:01:42,228
ชื่อโกซุนดล

21
00:01:43,854 --> 00:01:45,981
องค์ชายรัชทายาทกำลังเรียกตัวขันที

22
00:01:46,065 --> 00:01:48,110
และนางกำนัล
ที่มาจากบยอกชอนไปเข้าเฝ้า

23
00:01:49,777 --> 00:01:51,862
ขันทีโกซุนดลที่สังกัดวังตะวันออก

24
00:01:51,946 --> 00:01:54,323
คือมินแจอี บุตรสาวของพระอาจารย์มิน

25
00:01:56,826 --> 00:01:59,745
พระมเหสี
หัวหน้าหน่วยฮันมาเข้าเฝ้าเพคะ

26
00:02:00,287 --> 00:02:01,413
เข้ามาได้

27
00:02:08,128 --> 00:02:09,588
เป็นอย่างไรบ้างท่านหัวหน้าหน่วย

28
00:02:14,510 --> 00:02:15,761
เชิญนั่งสิ

29
00:02:19,557 --> 00:02:22,935
ขอบใจท่านมากที่ช่วย
ปกป้ององค์หญิงกับองค์ชายใหญ่

30
00:02:23,018 --> 00:02:26,605
ข้าเรียกท่านมาเพราะอยาก
กล่าวขอบคุณเป็นการส่วนตัว

31
00:02:27,565 --> 00:02:31,235
องค์หญิงรักอนุชาของนางมากจริงๆ

32
00:02:31,318 --> 00:02:34,280
ข้าเคยนึกว่านางยังเป็นเพียงเด็กน้อย
แต่ดูเหมือนข้าจะคิดผิด

33
00:02:34,363 --> 00:02:36,991
นางถึงกับขอให้ท่านไปด้วย
เพื่อความปลอดภัย

34
00:02:37,074 --> 00:02:39,785
หากท่านไม่ได้อยู่ด้วย
ทั้งสองคงบาดเจ็บสาหัสไปแล้ว

35
00:02:39,869 --> 00:02:43,038
กระหม่อมยินดีพ่ะย่ะค่ะ
ขอเพียงทั้งสองพระองค์ทรงปลอดภัย

36
00:02:45,332 --> 00:02:47,251
นางกำนัลควอนบอกข้าว่า

37
00:02:47,334 --> 00:02:51,046
ท่านเห็นใบหน้า
ที่แท้จริงของคนร้ายแล้ว

38
00:02:54,842 --> 00:02:56,802
พอจะมีวิธีจับมันหรือไม่

39
00:02:58,095 --> 00:03:00,472
ยามนั้นดึกมากแล้ว
กระหม่อมจึงเห็นไม่ชัดเท่าใด

40
00:03:01,473 --> 00:03:02,892
ขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ

41
00:03:15,613 --> 00:03:17,406
รู้หรือไม่ว่า
มีเรื่องแปลกประหลาดเกิดขึ้น

42
00:03:18,365 --> 00:03:20,367
มีใครบางคน
ส่งจดหมายไม่ระบุนามมาให้ข้า

43
00:03:21,785 --> 00:03:23,245
ทว่าก็เกิดขึ้นบ่อยไม่น้อย

44
00:03:24,204 --> 00:03:26,916
มีบางครา
ที่บรรดานางกำนัลใส่ร้ายป้ายสีกัน

45
00:03:26,999 --> 00:03:28,959
และปล่อยข่าวลือต่างๆ ไปทั่ววัง

46
00:03:30,127 --> 00:03:32,296
เขาเป็นหัวหน้าผู้ดูแลวังหลัง

47
00:03:32,379 --> 00:03:33,881
ข้าจึงมักเอาหูไปนา เอาตาไปไร่

48
00:03:33,964 --> 00:03:36,634
และบางคราก็พยายาม
ช่วยแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น

49
00:03:42,556 --> 00:03:44,266
ลองอ่านดูสิ

50
00:03:44,350 --> 00:03:46,602
ข้าคิดว่านางกำนัล
เพียงแต่หยอกกันกระมัง

51
00:04:21,263 --> 00:04:23,263
ขันทีโกซุนดลที่สังกัดวังตะวันออก

52
00:04:23,347 --> 00:04:25,599
คือมินแจอี บุตรสาวของพระอาจารย์มิน

53
00:04:26,183 --> 00:04:27,184
พระมเหสี

54
00:04:29,019 --> 00:04:30,354
นี่ไม่ใช่เรื่องจริงอย่างแน่นอน

55
00:04:31,981 --> 00:04:33,023
มันเป็นไปไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ

56
00:04:33,107 --> 00:04:35,277
แน่นอน ข้าก็คิดเช่นนั้น

57
00:04:35,818 --> 00:04:37,653
รัชทายาทจะจ้างสตรี

58
00:04:37,736 --> 00:04:40,698
ที่แต่งกายเป็นบุรุษ
มาเป็นขันทีรับใช้ตนได้อย่างไร

59
00:04:40,781 --> 00:04:43,701
และยิ่งไปกว่านั้น
ยังเป็นฆาตกรแห่งแกซองนางนั้นอีก

60
00:04:44,451 --> 00:04:46,495
รัชทายาทไม่มีทางอนุญาตให้สตรี

61
00:04:46,620 --> 00:04:51,125
ที่เป็นอาชญากรกระทำความผิดร้ายแรง
แต่งกายเป็นขันทีและเข้ามาทำงาน

62
00:04:51,208 --> 00:04:54,336
รับใช้พระองค์ในวังหลวง
ที่ฝ่าบาทประทับอยู่เป็นแน่

63
00:04:54,962 --> 00:04:56,880
จริงพ่ะย่ะค่ะ พระมเหสี

64
00:04:56,964 --> 00:04:58,340
มันไม่ใช่เรื่องจริงอย่างแน่นอน

65
00:04:59,675 --> 00:05:01,927
นั่นสินะ
ข้าก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องจริงแน่

66
00:05:02,011 --> 00:05:03,846
เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด

67
00:05:03,929 --> 00:05:08,310
เพราะถ้าหากเป็นเรื่องจริง
รัชทายาทคงบอกท่านไปแล้ว

68
00:05:10,019 --> 00:05:12,479
ว่าพระองค์ให้มินแจอีเข้ามาอยู่ในวัง

69
00:05:12,563 --> 00:05:14,106
ถูกต้องหรือไม่

70
00:05:14,565 --> 00:05:17,735
มินแจอีเป็น
คู่หมั้นคู่หมายของท่านไม่ใช่หรือ

71
00:05:22,114 --> 00:05:25,743
ข้าแน่ใจว่ามันต้องเป็นเพียง
ถ้อยคำหยอกล้อของนางกำนัลแน่

72
00:05:25,826 --> 00:05:28,412
เห็นขันทีโกแล้วข้าก็ไม่แปลกใจเลย

73
00:05:28,495 --> 00:05:29,872
คงไม่มีผู้ใดคิดว่า

74
00:05:29,955 --> 00:05:32,624
เขาเป็นบุรุษแน่
หากเขาไม่ได้ใส่เครื่องแบบขันที

75
00:05:32,708 --> 00:05:35,169
คราแรกที่ข้าเห็นเขา
ข้าก็คิดอยู่ในใจเช่นกัน

76
00:05:35,252 --> 00:05:37,546
ว่าเขาช่างเป็นขันที
ที่มีใบหน้างดงามนัก

77
00:05:37,629 --> 00:05:39,048
นอกจากนี้

78
00:05:41,343 --> 00:05:45,304
องค์ชายรัชทายาทยังทรงโปรดเขามาก

79
00:05:45,387 --> 00:05:47,014
ท่านก็ทราบใช่หรือไม่

80
00:05:47,097 --> 00:05:51,018
คงเป็นเพราะเหตุนี้
จึงมีข่าวลือพรรค์นี้อยู่ทั่ว

81
00:05:54,772 --> 00:05:56,982
ท่านหัวหน้าหน่วย
อย่าได้เก็บไปใส่ใจเลย

82
00:05:57,066 --> 00:05:59,068
ข้าเองก็จะทำเช่นเดียวกัน

83
00:05:59,193 --> 00:06:02,154
ข้านำจดหมายนี้
มาให้ท่านดูแทนที่จะเผามันทิ้ง

84
00:06:02,237 --> 00:06:06,742
เพราะข้าไม่ต้องการให้รัชทายาท
ต้องเจ็บปวดหากทรงทราบเข้า

85
00:06:06,825 --> 00:06:10,579
และในเมื่อท่านเป็น
บริวารคนสนิทที่สุดของพระองค์

86
00:06:10,662 --> 00:06:14,124
ข้าจึงอยากขอให้ท่าน
ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้ที

87
00:06:16,378 --> 00:06:18,295
พ่ะย่ะค่ะ พระมเหสี

88
00:06:38,400 --> 00:06:40,776
นั่นเจ้ากำลังทำบ้าอันใดอยู่
ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้

89
00:06:52,746 --> 00:06:53,789
ไม่เป็นไรใช่หรือไม่

90
00:06:58,627 --> 00:07:01,171
นี่มันเรื่องอันใดกัน
เจ้าใช่แทกังหรือไม่

91
00:07:01,255 --> 00:07:02,297
รัชทายาท...

92
00:07:11,890 --> 00:07:15,978
องค์รัชทายาท เมื่อครู่หม่อมฉัน
เห็นพี่น้องฝาแฝดของเขา

93
00:07:17,146 --> 00:07:19,815
เขาอยู่ในห้องหนังสือเพคะ

94
00:07:19,898 --> 00:07:23,235
ราชองครักษ์แทกังขัดขวาง
ไม่ให้หม่อมฉันตามจับเขาได้

95
00:07:23,318 --> 00:07:24,862
เขาอาจช่วยเหลือฝาแฝดเพคะ

96
00:07:27,406 --> 00:07:29,533
ไม่จริงพ่ะย่ะค่ะ
ไม่ใช่เลยพ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท

97
00:07:32,703 --> 00:07:38,292
กระหม่อมเห็นเขาวันนี้ครั้งแรก
กระหม่อมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขายังอยู่

98
00:07:40,586 --> 00:07:43,589
ข้าไม่ควรบีบคอเจ้าเลยจริงๆ

99
00:07:43,672 --> 00:07:46,258
แต่เจ้าร้องแรกแหกกระเชอให้คนมา

100
00:07:48,051 --> 00:07:49,178
ข้าเลย...

101
00:07:49,845 --> 00:07:53,515
องค์รัชทายาท
ที่กระหม่อมไม่ได้ทูลเรื่องฝาแฝดนั้น

102
00:07:53,599 --> 00:07:55,477
เป็นเพราะเขาตายไปตั้งแต่ยังเด็ก

103
00:07:56,852 --> 00:07:59,021
กระหม่อมเห็นเขาตาย
ด้วยตาตัวเองพ่ะย่ะค่ะ

104
00:08:00,480 --> 00:08:04,401
แต่กระหม่อมตกใจมาก
ที่เห็นเขายังมีชีวิตอยู่

105
00:08:08,947 --> 00:08:10,157
กระหม่อมจึง...

106
00:08:16,413 --> 00:08:20,209
ฝาแฝดของเจ้าตาย
ในบยอกชอนเช่นนั้นหรือ

107
00:08:21,919 --> 00:08:26,215
เมื่อสิบปีก่อน
ระหว่างเหตุกบฏในบยอกชอน

108
00:08:27,299 --> 00:08:28,592
กระหม่อม...

109
00:08:29,760 --> 00:08:31,178
ก็อยู่ที่นั่นพ่ะย่ะค่ะ

110
00:08:32,514 --> 00:08:35,057
กระหม่อมเห็นพวกทหาร
สังหารพี่ชายฝาแฝดของกระหม่อม

111
00:08:35,974 --> 00:08:38,143
กระหม่อมจึงหนีมาเพียงลำพังพ่ะย่ะค่ะ

112
00:08:38,227 --> 00:08:39,686
หลังจากเร่ร่อนอยู่ข้างถนน

113
00:08:41,438 --> 00:08:42,648
กระหม่อมก็ได้พบพระองค์

114
00:08:42,731 --> 00:08:44,983
แล้วเหตุใดจึงมา
บอกเรื่องนี้กับข้าเอาป่านนี้

115
00:08:45,067 --> 00:08:48,111
เจ้าก็รู้ว่าข้าสืบหาความจริง
เกี่ยวกับคดีบยอกชอนอยู่

116
00:08:48,195 --> 00:08:51,657
กระหม่อมเห็นคนที่มาจากบยอกชอน
ถูกขับไล่ออกจากวังนะพ่ะย่ะค่ะ

117
00:08:51,740 --> 00:08:53,992
กระหม่อมจึงกลัว
จะถูกไล่ไปเช่นนั้นบ้าง

118
00:08:54,117 --> 00:08:55,661
เจ้าภักดีกับข้ามาตลอด

119
00:08:57,412 --> 00:08:59,373
ข้าย่อมปกป้องเจ้าเป็นแน่

120
00:09:01,500 --> 00:09:03,585
พระองค์พากระหม่อมเข้ามาอยู่ในวัง

121
00:09:03,669 --> 00:09:05,963
หากผู้ใดล่วงรู้ว่า
กระหม่อมมาจากบยอกชอน

122
00:09:07,839 --> 00:09:09,883
จะเป็นผลเสียต่อพระองค์พ่ะย่ะค่ะ

123
00:09:14,680 --> 00:09:18,684
เจ้าแน่ใจหรือว่า
คนส่งสาส์นที่ไปยังเรือนของเจ้า

124
00:09:18,767 --> 00:09:20,018
คือพี่ชายข้า

125
00:09:21,228 --> 00:09:24,439
เป็นเรื่องจริงหรือไม่
ที่บิดามารดาและพี่ชายเจ้า

126
00:09:26,566 --> 00:09:27,818
ถูกพี่ข้าสังหาร

127
00:09:31,113 --> 00:09:33,657
เรื่องนั้นข้ายังไม่แน่ใจ

128
00:09:36,618 --> 00:09:37,744
เช่นนั้นผู้ที่...

129
00:09:38,996 --> 00:09:41,873
โปรยกระดาษสีแดงที่มีประโยค
"ซง กา มยอล อี" เขียนไว้

130
00:09:43,375 --> 00:09:44,793
คือพี่ชายของกระหม่อมหรือ

131
00:09:46,837 --> 00:09:49,089
แม้ว่าบุรุษที่ข้าเจอที่ตลาด

132
00:09:49,172 --> 00:09:52,509
จะสวมใส่ผ้าปิดหน้า
แต่เขาคล้ายกับเจ้าอย่างแน่นอน

133
00:09:54,636 --> 00:09:57,556
ทั้งผู้ที่ยิงศรใส่ข้า
เมื่อหนึ่งปีก่อน

134
00:09:57,597 --> 00:09:59,891
ทั้งผู้ที่นำมีดกับงูพิษ

135
00:09:59,975 --> 00:10:01,727
ไปให้ร่างทรง

136
00:10:01,810 --> 00:10:03,603
คือพี่ชายเจ้าเป็นแน่

137
00:10:09,443 --> 00:10:10,444
องค์รัชทายาท

138
00:10:12,612 --> 00:10:15,240
กระหม่อมต้องทำอย่างไร
จึงจะชดใช้ในสิ่งที่พี่ชายทำได้

139
00:10:15,324 --> 00:10:18,118
หากจำเป็น
กระหม่อมก็พร้อมถวายชีวิตพ่ะย่ะค่ะ

140
00:10:20,412 --> 00:10:22,289
หากจะสังหารกระหม่อมก็ย่อมได้

141
00:10:28,253 --> 00:10:31,633
เจ้าจำเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในบยอกชอนได้หรือไม่

142
00:10:34,468 --> 00:10:36,136
สามเดือนก่อนเกิดเรื่อง

143
00:10:36,219 --> 00:10:38,513
กระหม่อมถูกส่ง
ไปอยู่บ้านญาติพ่ะย่ะค่ะ

144
00:10:38,597 --> 00:10:41,850
เนื่องจากเราแทบไม่มีกิน
จึงต้องลดปากท้องที่ต้องเลี้ยงไป

145
00:10:41,933 --> 00:10:44,853
ทว่า ที่บ้านญาติกระหม่อม
ก็ไม่ต่างกันเลยพ่ะย่ะค่ะ

146
00:10:44,978 --> 00:10:47,147
พวกเขาจึงไล่กระหม่อมออกมา

147
00:10:47,230 --> 00:10:48,231
และวันนั้นเอง

148
00:10:49,566 --> 00:10:51,443
ที่กระหม่อมเห็นพี่ชายถูกสังหาร

149
00:10:52,027 --> 00:10:55,197
ด้วยเหตุนี้กระหม่อม
จึงไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

150
00:10:55,280 --> 00:10:57,199
ในบยอกชอนพ่ะย่ะค่ะ

151
00:10:57,282 --> 00:10:59,326
กระหม่อมพยายามลบล้างความรู้สึกผิด

152
00:11:00,619 --> 00:11:04,039
ทั้งเรื่องที่ไม่เคยคิด
ตามหาร่างของมารดา

153
00:11:04,122 --> 00:11:06,375
ทั้งเรื่องที่
กระหม่อมทิ้งพี่ชายไว้ให้ตาย

154
00:11:08,168 --> 00:11:09,669
ไม่นึกเลยว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่

155
00:11:12,214 --> 00:11:15,467
และไม่นึกเลยว่า
เขาจะทำเรื่องพรรค์นั้นลงไป

156
00:11:16,134 --> 00:11:20,263
เจ้าคิดว่าเขา
ไปทำสิ่งใดในห้องหนังสือ

157
00:11:21,431 --> 00:11:22,557
กระหม่อมก็ไม่แน่ใจ

158
00:11:52,879 --> 00:11:54,756
เขาไม่ได้ขโมยกำไลไปเพคะ

159
00:11:54,881 --> 00:11:56,341
หากเขาเห็นกำไล

160
00:11:56,425 --> 00:11:59,428
เขาย่อมรู้ว่าหม่อมฉันรู้ความจริง
เบื้องหลังการตายของครอบครัวแล้ว

161
00:12:01,680 --> 00:12:03,849
และหากเขาเคยเข้ามา
ในห้องลับนี้มาก่อน

162
00:12:03,932 --> 00:12:06,518
เขาก็คงรู้แล้วว่าหม่อมฉันคือมินแจอี

163
00:12:12,107 --> 00:12:15,110
พี่ชายเจ้าอาศัยประโยชน์
จากใบหน้าที่เหมือนกัน

164
00:12:15,193 --> 00:12:17,320
ในการเข้าออกวังอย่างอิสระ

165
00:12:17,404 --> 00:12:20,198
ด้วยเหตุนี้ข้าจึงไม่อาจ
ให้เจ้าอยู่ที่นี่ต่อไปได้

166
00:12:20,991 --> 00:12:24,911
ข้าจะคิดหาข้ออ้างแล้วแจ้งต่อ
หน่วยราชองครักษ์ประจำตัวรัชทายาทเอง

167
00:12:24,995 --> 00:12:27,330
- เจ้ากลับไปอยู่บ้านเสีย
- รัชทายาท

168
00:12:28,999 --> 00:12:31,710
ไม่ว่าอย่างไรกระหม่อมก็จะอยู่
อารักขาพระองค์พ่ะย่ะค่ะ

169
00:12:33,378 --> 00:12:35,005
ทรงอย่าไล่กระหม่อมไปเลย

170
00:12:36,256 --> 00:12:37,299
แทกัง

171
00:12:39,092 --> 00:12:40,635
ข้าเชื่อใจเจ้า

172
00:12:43,013 --> 00:12:45,056
เจ้าอาจพลั้งมือบีบคอนาง

173
00:12:46,516 --> 00:12:48,560
แต่ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้มีเจตนา...

174
00:12:50,772 --> 00:12:51,771
จะสังหารนาง

175
00:12:55,442 --> 00:12:56,985
กลับบ้านไปก่อนเถิด

176
00:12:57,068 --> 00:12:58,653
แล้วอีกไม่นานข้าจะเรียกเจ้ามา

177
00:13:11,708 --> 00:13:13,919
เหตุใดข้าจึงจำนางไม่ได้กัน

178
00:13:15,837 --> 00:13:19,174
พระองค์ทรงกำลังสืบคดีนี้
เพื่อปกป้องนางหรือพ่ะย่ะค่ะ

179
00:13:19,257 --> 00:13:21,218
นางเป็นบุตรสาวของท่านอาจารย์

180
00:13:21,301 --> 00:13:23,970
หากนางบริสุทธิ์ ข้าก็จะปกป้องนาง

181
00:13:24,054 --> 00:13:27,849
พระองค์ต้องช่วยนาง
ได้อย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ

182
00:13:27,933 --> 00:13:30,727
หากนางกลับมาและสามารถ
พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนได้

183
00:13:30,812 --> 00:13:32,145
ข้าจะส่งนางไปหาเจ้า

184
00:13:33,146 --> 00:13:37,317
ทรงรับปากแล้วนะพ่ะย่ะค่ะ

185
00:13:38,401 --> 00:13:41,029
พระองค์ทรงให้นางอยู่ใกล้ๆ

186
00:13:41,112 --> 00:13:43,323
เพื่อรักษาสัญญา
ที่ทรงให้ไว้กับข้าหรือ

187
00:13:43,406 --> 00:13:46,243
- มันไม่เหมาะสม กระหม่อมทำเอง
- พอสักที

188
00:13:46,326 --> 00:13:50,747
เขาเป็นขันทีจากวังตะวันออก
ข้าเชื่อใจเขา

189
00:13:50,832 --> 00:13:54,626
ดังนั้นข้าจึงเป็นผู้เดียว
ที่แตะต้องเขาได้

190
00:13:58,922 --> 00:13:59,965
องค์รัชทายาท

191
00:14:00,423 --> 00:14:01,883
หารัชทายาทก่อนเถอะขอรับ

192
00:14:01,967 --> 00:14:04,844
ข้าจะปกป้องพระองค์
เช่นเดียวกับที่พระองค์ปกป้องข้า

193
00:14:06,638 --> 00:14:10,058
จะต้องไม่มีสิ่งใด
เกิดขึ้นกับเราทั้งคู่ขอรับ

194
00:14:17,899 --> 00:14:20,277
ขวดอ้วนๆ นี่...

195
00:14:20,360 --> 00:14:21,695
(ตอนที่ 18)

196
00:14:21,778 --> 00:14:22,862
ไว้ตรงนี้

197
00:14:25,740 --> 00:14:29,286
ส่วนขวดฝาสีเขียวไว้ตรงนี้

198
00:14:31,538 --> 00:14:33,875
ขวดฝาสีแดง...

199
00:14:34,876 --> 00:14:38,670
ภาพที่นายท่านมิน
วาดเมื่อครานั้น...

200
00:14:38,753 --> 00:14:43,466
ลายเส้นสีแดงเหล่านั้น
มันคือสิ่งใดกันนะ

201
00:14:43,550 --> 00:14:45,677
เจ้าบ่นพึมพำอะไรอยู่ผู้เดียว

202
00:14:47,887 --> 00:14:50,724
ท่านอาจารย์ ข้ามีเรื่องอยากถามขอรับ

203
00:14:50,807 --> 00:14:52,183
เรื่องอันใด

204
00:14:53,143 --> 00:14:54,477
คอขาดบาดตายหรือไม่

205
00:15:06,698 --> 00:15:07,699
เช่นนี้

206
00:15:12,162 --> 00:15:14,372
เห็นแล้วท่านอาจารย์
คิดอย่างไรบ้างขอรับ

207
00:15:16,166 --> 00:15:17,417
พอจะเดาออกหรือไม่

208
00:15:18,043 --> 00:15:20,670
เคยเห็นภาพนี้มาก่อนหรือไม่

209
00:15:21,588 --> 00:15:22,589
ศิษย์ข้า...

210
00:15:23,381 --> 00:15:24,799
นี่มัน...

211
00:15:24,883 --> 00:15:28,553
ท่านอาจารย์ขอรับ
ท่านช่างเป็นอัจฉริยะจริงๆ

212
00:15:30,430 --> 00:15:33,767
นี่มันตั้งเตไม่ใช่หรือ

213
00:15:33,850 --> 00:15:35,852
เจ้าอยากเล่นตั้งเตหรือ

214
00:15:35,937 --> 00:15:38,938
ท่านอาจารย์
คิดว่าข้าไม่รู้จักตั้งเตหรืออย่างไร

215
00:15:42,108 --> 00:15:44,527
แต่ข้าแน่ใจว่า
มันหน้าตาเป็นเช่นนี้นะ

216
00:15:44,611 --> 00:15:46,279
มันคืออะไรกันแน่

217
00:15:46,404 --> 00:15:49,574
- ก็ตั้งเตอย่างไรเล่า
- ไม่ใช่ขอรับ

218
00:15:56,831 --> 00:15:59,376
องค์ชายรัชทายาทเสด็จเพคะ

219
00:16:07,092 --> 00:16:08,718
เสด็จพี่มาเยี่ยมน้องหรือ

220
00:16:08,802 --> 00:16:09,803
ใช่

221
00:16:10,762 --> 00:16:12,681
พี่รู้ว่าเจ้าเป็นห่วงมยองอัน

222
00:16:12,764 --> 00:16:14,724
แต่อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยเล่า

223
00:16:14,808 --> 00:16:16,976
เจ้าดูซีดเซียวไม่น้อย

224
00:16:17,060 --> 00:16:18,186
เพคะเสด็จพี่

225
00:16:31,908 --> 00:16:34,994
เส้นผมของมยองอันไม่เปลี่ยนเป็นสีขาว

226
00:16:35,078 --> 00:16:38,873
เช่นนั้นเขาก็ไม่เกี่ยวข้อง
กับคาถาบงการจิตหรือ

227
00:17:31,926 --> 00:17:33,219
เกิดกลัวขึ้นมารึ

228
00:17:49,861 --> 00:17:51,738
ทรงมาทำอะไรที่นี่หรือเพคะ

229
00:17:51,863 --> 00:17:53,072
ไม่เห็นรึ

230
00:17:53,198 --> 00:17:55,492
ข้าก็กำลังอ่านหนังสือ
ใต้แสงจันทร์อย่างไรเล่า

231
00:17:57,285 --> 00:17:58,870
ประตูเปิดออกไปข้างนอก

232
00:17:58,953 --> 00:18:01,414
เจ้าคิดหรือว่า
นำเก้าอี้มาแล้วจะใช้นั่งได้

233
00:18:01,498 --> 00:18:03,124
ซื่อบื้อเสียจริง

234
00:18:04,751 --> 00:18:07,754
วันนี้ข้าจะยืนเฝ้ายามให้เอง

235
00:18:07,837 --> 00:18:09,422
เจ้าไปนอนเสีย

236
00:18:13,384 --> 00:18:17,055
หม่อมฉันขอนั่งอยู่ตรงนี้
สักพักได้หรือไม่เพคะ

237
00:18:17,096 --> 00:18:19,682
หากนอนไม่หลับก็ตามใจเจ้าเถิด

238
00:18:31,528 --> 00:18:34,489
เหตุใดจึงเสด็จมาที่นี่
แทนที่จะประทับในห้องพระองค์ล่ะเพคะ

239
00:18:36,199 --> 00:18:37,909
บอกแล้วอย่างไรว่ามาอ่านหนังสือ

240
00:18:37,992 --> 00:18:39,536
ข้าบอกพวกขันทีแล้ว

241
00:18:39,619 --> 00:18:41,579
ว่าคืนนี้จะอยู่ที่นี่

242
00:18:42,413 --> 00:18:47,043
พระองค์ทรงจำหนังสือทุกเล่มได้หมด
เหตุใดเสด็จมายามนี้...

243
00:18:48,753 --> 00:18:51,798
แม้หม่อมฉันจะรู้ดี
ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้

244
00:18:51,881 --> 00:18:55,136
แต่ทรงเป็นห่วงว่า
หม่อมฉันจะหวาดกลัวเพราะเรื่อง

245
00:18:55,176 --> 00:18:57,178
ที่เกิดขึ้นวันนี้หรือเพคะ

246
00:19:00,139 --> 00:19:01,891
ทรงมาปกป้องหม่อมฉันหรือ

247
00:19:05,854 --> 00:19:07,397
เพคะ คงเป็นไปไม่ได้

248
00:19:13,653 --> 00:19:15,572
ไปนอนเสียเถิดไป

249
00:19:15,697 --> 00:19:16,906
ดึกป่านนี้แล้ว

250
00:21:05,556 --> 00:21:07,976
ขอแสดงความยินดี
กับท่านเสนาบดีฝ่ายซ้ายด้วย

251
00:21:08,059 --> 00:21:10,687
ไม่นานท่านก็จะได้
เป็นพระญาติกับว่าที่กษัตริย์

252
00:21:10,770 --> 00:21:15,358
อำนาจของท่านคงไม่มีใคร
เทียบเทียมได้ทีเดียวเชียว

253
00:21:16,526 --> 00:21:18,653
เช่นนั้นหรือขอรับ

254
00:21:18,736 --> 00:21:21,572
นับเป็นเกียรติจริงๆ ที่ว่าที่ราชินี

255
00:21:21,698 --> 00:21:24,158
จะเป็นผู้มาจากตระกูลของเรา

256
00:21:24,242 --> 00:21:26,661
ว่าแต่ เรื่องนั้นมันเกี่ยวข้องอันใด

257
00:21:26,744 --> 00:21:29,122
กับอำนาจของตระกูลข้าหรือ

258
00:21:31,374 --> 00:21:34,919
เหตุใดท่านจึงพูดจา
ไม่รู้เรื่องรู้ราวเช่นนี้เล่าขอรับ

259
00:21:35,003 --> 00:21:39,424
เราย่อมรู้กันดีว่าผู้ที่อยู่
ในตำแหน่งพระญาตินั้นมีอำนาจเพียงใด

260
00:21:39,507 --> 00:21:43,344
ท่านจึงกระเสือกกระสน
ผลักดันให้หลานสาว

261
00:21:43,428 --> 00:21:46,431
ได้อภิเษก
กับองค์ชายรัชทายาทไม่ใช่หรือ

262
00:21:46,514 --> 00:21:49,017
ท่านนั่นแหละ
พูดจาเช่นนั้นได้อย่างไร

263
00:21:49,100 --> 00:21:52,437
ท่านเสนาบดีฝ่ายซ้ายเพียงทำสิ่ง
ที่บริวารผู้จงรักภักดีพึงกระทำ

264
00:21:52,520 --> 00:21:54,981
หลังจากประกาศห้ามสมรส
ก็ยังมีบงดันรยอง

265
00:21:55,064 --> 00:21:57,108
เขาเพียงแต่เสนอ
ชื่อหลานสาวของตนไปก็เท่านั้น

266
00:21:57,191 --> 00:21:59,152
ผู้ดำเนินการคือสำนักวังหลัง

267
00:21:59,235 --> 00:22:01,195
ซึ่งก็แปลว่า
พระมเหสีคือผู้ตัดสินพระทัย

268
00:22:01,279 --> 00:22:02,697
อำนาจของพระญาติรึ

269
00:22:02,780 --> 00:22:05,867
เช่นนั้นคงหมายความว่า
ท่านกำลังเพิกเฉยต่อภาระหน้าที่

270
00:22:05,950 --> 00:22:08,369
ที่พึงกระทำเพื่อประโยชน์ของแผ่นดิน

271
00:22:08,453 --> 00:22:10,246
หรือราษฎรหลังจากได้

272
00:22:10,331 --> 00:22:12,457
มัวเมาในรสอำนาจและความละโมบโลภมาก

273
00:22:12,540 --> 00:22:15,710
ที่มาพร้อมกับ
ตำแหน่งพระญาติฝั่งมารดาใช่หรือไม่

274
00:22:16,669 --> 00:22:19,172
ท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย
ระวังคำพูดด้วยขอรับ

275
00:22:19,255 --> 00:22:23,176
เอาล่ะ พอแค่นี้เถิด
อย่างไรเสียวันนี้ก็เป็นวันดี

276
00:22:23,259 --> 00:22:27,096
นั่นสินะขอรับ
สิ่งดีๆ กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า

277
00:22:27,180 --> 00:22:28,723
ในประเทศนี้

278
00:22:28,848 --> 00:22:32,643
ไม่มีผู้ใดพร่ำเพ้อ
เรื่องอำนาจของญาติของตนกันหรอก

279
00:22:32,727 --> 00:22:36,731
ในเมื่อผู้ที่จะดูแลรับใช้
ฝ่าบาทและราษฎรมีเพียง

280
00:22:36,814 --> 00:22:40,109
บริวารผู้จงรักภักดีที่ไม่ได้
เป็นพระญาติฝั่งมารดาเท่านั้น

281
00:22:46,199 --> 00:22:47,283
ไปกันเถิด

282
00:22:47,368 --> 00:22:48,951
ท่านพี่ ไปกันดีกว่าขอรับ

283
00:23:00,880 --> 00:23:03,549
องค์ชายรัชทายาท
ขอแสดงความยินดีด้วยนะพ่ะย่ะค่ะ

284
00:23:05,551 --> 00:23:07,303
กระหม่อมได้ยินมาว่าพระชายา

285
00:23:07,388 --> 00:23:08,846
เป็นผู้ที่ฉลาด

286
00:23:08,930 --> 00:23:11,057
และงดงามนักพ่ะย่ะค่ะ

287
00:23:11,140 --> 00:23:13,059
ในเมื่อพระองค์จะได้อภิเษกกับนาง

288
00:23:13,142 --> 00:23:14,769
วันนี้ก็นับเป็นวันดีนัก

289
00:23:14,852 --> 00:23:18,399
- ขอแสดงความยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะ
- ขอแสดงความยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะ

290
00:23:18,940 --> 00:23:22,151
องค์รัชทายาท ทรงรู้สึกอย่างไร
ที่จะได้อภิเษกสมรสพ่ะย่ะค่ะ

291
00:23:27,824 --> 00:23:29,534
อย่าทำเรื่องเช่นนี้อีก

292
00:23:30,411 --> 00:23:31,869
เปิดประตูเสีย

293
00:23:54,642 --> 00:23:58,354
องค์ชายรัชทายาท
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

294
00:23:58,439 --> 00:24:00,148
หม่อมฉันจะไปที่วังหลวง

295
00:24:00,231 --> 00:24:02,984
เพื่อช่วยพระชายาในการฝึกซึบอีเพคะ

296
00:24:03,109 --> 00:24:05,236
(การฝึกทำพระราชพิธีประจำชาติ)

297
00:24:06,654 --> 00:24:09,907
รบกวนเจ้าด้วย
ดูแลนางให้ดีล่ะ นางกำนัลชเว

298
00:24:10,658 --> 00:24:12,453
รับด้วยเกล้าเพคะ

299
00:24:17,623 --> 00:24:18,708
นั่งสิ

300
00:24:45,526 --> 00:24:46,903
องค์รัชทายาท

301
00:24:46,986 --> 00:24:49,155
หม่อมฉันจะนำธูปนี้ไปยังมันยอนดัง

302
00:24:49,280 --> 00:24:52,783
และร่วมมือกับท่านอาจารย์คิม
สืบค้นเรื่องของพระรูปนั้นนะเพคะ

303
00:24:54,285 --> 00:24:56,621
ข้าไม่ให้เจ้า
ออกไปนอกวังเพียงลำพังแล้ว

304
00:25:01,751 --> 00:25:03,502
ยามนี้มันอันตรายเกินไป

305
00:25:05,713 --> 00:25:08,674
ไม่ว่าเจ้าจะไปที่ใด
ข้าจะไปกับเจ้าด้วย

306
00:25:10,134 --> 00:25:11,636
เพคะรัชทายาท

307
00:25:13,262 --> 00:25:16,265
ในเมื่อยังไม่มี
การจัดพระราชพิธีอภิเษกสมรส

308
00:25:16,349 --> 00:25:18,476
การที่กระหม่อม
มาเข้าเฝ้าถึงตำหนักเช่นนี้

309
00:25:18,517 --> 00:25:20,269
ถือเป็นการฝ่าฝืนกฎ

310
00:25:20,353 --> 00:25:22,688
ทว่าองค์ชายรัชทายาท
ทรงอนุญาตเป็นกรณีพิเศษ

311
00:25:22,772 --> 00:25:24,774
ให้กระหม่อมมาเข้าเฝ้าพระองค์ได้

312
00:25:25,399 --> 00:25:28,486
พระชายา
ขอแสดงความยินดีด้วยนะพ่ะย่ะค่ะ

313
00:25:30,821 --> 00:25:34,909
ข้าไม่สบายใจเลย
ที่ต้องตบตาองค์ชายรัชทายาทเช่นนี้

314
00:25:34,992 --> 00:25:36,744
พระชายาอย่าได้

315
00:25:36,827 --> 00:25:39,830
ไม่สบายพระทัย
กับเรื่องใดเลยพ่ะย่ะค่ะ

316
00:25:39,914 --> 00:25:43,042
กระหม่อมเป็นผู้เดียว
ที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

317
00:25:43,125 --> 00:25:45,086
พระชายาโปรดวางพระทัย

318
00:25:45,169 --> 00:25:48,923
ทุกอย่างนี้ทำไป
เพื่อเปลี่ยนแปลงราชสำนัก

319
00:25:49,006 --> 00:25:51,509
และนำสันติสุขมาสู่ปวงชนพ่ะย่ะค่ะ

320
00:25:51,550 --> 00:25:53,761
ท่านพ่อมักกล่าวอยู่เสมอว่า

321
00:25:53,844 --> 00:25:57,098
ตระกูลของเราเป็น
ตระกูลของราชการที่อยู่ได้

322
00:25:57,181 --> 00:26:02,144
ด้วยน้ำพักน้ำแรงของประชาชน
เราจึงควรตอบแทนราษฎรและดูแล

323
00:26:02,228 --> 00:26:03,896
ให้แน่ใจว่าพวกเขาอยู่ดีกินดี

324
00:26:07,191 --> 00:26:10,319
ดังนั้นข้า
จะฝ่าฟันเรื่องนี้ไปให้จงได้

325
00:26:12,154 --> 00:26:15,533
กระหม่อมซาบซึ้งใจนัก
ที่พระองค์ทรงเข้มแข็งถึงเพียงนี้

326
00:26:19,287 --> 00:26:20,454
พระชายา

327
00:26:22,832 --> 00:26:27,378
ทรงอย่าทำพิธีรำลึกถึงบรรพบุรุษ
ในวังเป็นอันขาดเลยนะพ่ะย่ะค่ะ

328
00:26:28,212 --> 00:26:32,675
กระหม่อมจะดูแลให้มารดา
ของพระองค์ไปสู่สุคติเองพ่ะย่ะค่ะ

329
00:26:34,343 --> 00:26:36,470
เจ้าค่ะ ท่านลุง

330
00:26:38,180 --> 00:26:39,765
ขอบคุณท่านมาก

331
00:26:54,238 --> 00:26:55,573
(เตรียมกลับบ้าน)

332
00:26:59,910 --> 00:27:01,329
ข้าจะไปด้วย

333
00:27:01,412 --> 00:27:02,747
อย่าพูดเช่นนั้น

334
00:27:04,498 --> 00:27:06,627
ไม่ได้ ครานี้ข้าไม่ทนแล้ว

335
00:27:06,667 --> 00:27:09,503
ข้าทนนั่งข้างกองไฟ

336
00:27:09,587 --> 00:27:12,631
เอาแต่นึกเป็นห่วงเรื่องเจ้า

337
00:27:14,884 --> 00:27:16,927
ได้แต่เฝ้ารอให้เจ้า

338
00:27:17,011 --> 00:27:19,388
กลับมาบ้านอยู่ฝ่ายเดียว

339
00:27:19,472 --> 00:27:21,057
ข้าทนไม่ไหวแล้ว

340
00:27:25,936 --> 00:27:27,938
ให้ข้าไปกับเจ้าด้วยเถิด

341
00:27:28,939 --> 00:27:32,735
หากสถานการณ์อันตรายเกินไป
ข้าจะยอมกลับ ให้ข้าไปด้วยเถิด

342
00:27:45,748 --> 00:27:48,167
- นี่ของดัลแร
- ของดัลแร

343
00:27:48,250 --> 00:27:50,086
ส่วนนี่ของมอรู

344
00:27:51,379 --> 00:27:52,380
แหม

345
00:27:53,798 --> 00:27:56,175
- ชอบหรือไม่
- สวยมากเจ้าค่ะ

346
00:27:56,258 --> 00:27:58,511
หากเจ้าสวมจะสวยยิ่งกว่านั้นอีก

347
00:27:58,594 --> 00:28:00,763
ข้าเพิ่งรู้ว่า
มารดาของเจ้าปักผ้าเก่งถึงเพียงนี้

348
00:28:00,846 --> 00:28:02,390
นางตัดชุดได้เหมาะ

349
00:28:02,473 --> 00:28:04,141
กับดัลแรและมอรูนัก

350
00:28:06,018 --> 00:28:08,437
- อ้าว ท่านลุงเลี้ยงไก่นี่ขอรับ
- อ๊ะ

351
00:28:11,232 --> 00:28:12,400
- สวัสดีขอรับ
- สวัสดีเจ้าค่ะ

352
00:28:12,483 --> 00:28:14,402
แหม เสื้อผ้าดีเลยนี่

353
00:28:15,403 --> 00:28:19,281
- ไปได้ผ้ามาจากไหนหรือ
- บัณฑิตพัคนำมาให้ข้าเอาไป

354
00:28:19,365 --> 00:28:21,075
ตัดชุดให้ข้ากับคุณหนู...

355
00:28:25,788 --> 00:28:27,708
คุณหนู...

356
00:28:27,748 --> 00:28:30,501
สหายข้าบอกให้ทำเช่นนั้น
ให้เจ้ากับคุณหนูแจอีสินะ

357
00:28:31,877 --> 00:28:33,754
เหตุใดไม่นำมาตัดชุดให้ตัวเองเสีย

358
00:28:33,838 --> 00:28:36,090
เจ้าไม่อยากสวมชุดอย่างสตรีหรอกหรือ

359
00:28:37,508 --> 00:28:39,802
ยามที่เจ้าแต่งกายเป็นสตรี

360
00:28:41,887 --> 00:28:43,806
ข้าเห็นเพียงด้านหลังเท่านั้น

361
00:28:44,890 --> 00:28:45,975
แต่ก็รู้ว่าเจ้างามนัก

362
00:28:48,018 --> 00:28:51,021
ท่านอาจารย์ นี่ท่านพูด...

363
00:28:51,105 --> 00:28:52,314
ชู่

364
00:28:53,399 --> 00:28:54,942
ข้ารู้แล้วว่าเจ้าคือจางการัม

365
00:28:56,152 --> 00:28:58,362
ส่วนขันทีโกก็คือคุณหนูมินแจอี

366
00:29:04,577 --> 00:29:06,328
ข้าจะบอกความลับอะไรให้

367
00:29:06,412 --> 00:29:07,455
ข้ารู้

368
00:29:09,206 --> 00:29:11,792
ว่าแท้จริงแล้วบัณฑิตพัคคือผู้ใด

369
00:29:11,876 --> 00:29:13,294
บัณฑิตพัค

370
00:29:13,377 --> 00:29:16,005
ก็คือบัณฑิตพัคไม่ใช่หรือขอรับ

371
00:29:16,130 --> 00:29:18,132
แม้ว่าข้าจะรู้ตัวตน
ที่แท้จริงของเขาแล้ว

372
00:29:19,091 --> 00:29:21,051
ข้ารู้สึกว่าข้าไม่น่ารู้เลย

373
00:29:21,135 --> 00:29:24,430
ปกติยามท่านรู้สิ่งใดมา
ท่านมักชอบโอ้อวดนักไม่ใช่หรือ

374
00:29:24,513 --> 00:29:26,182
เหตุใดครานี้ไม่คุยโวเล่า

375
00:29:26,265 --> 00:29:29,226
ข้าไม่อยากให้บัณฑิตพัค
รู้ว่าข้ารู้ความจริงแล้วน่ะสิ

376
00:29:29,310 --> 00:29:34,273
เพราะหากเขารู้เข้าล่ะก็
ข้าคงได้เป็นที่รองมือรองเท้าเขาแน่

377
00:29:34,356 --> 00:29:36,442
ข้าไม่อยากให้เรา
มีความสัมพันธ์เช่นนั้น

378
00:29:36,525 --> 00:29:40,821
หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรก็ไม่มีวัน
เขาต้องเป็นบัณฑิตพัคไปให้ถึงที่สุด

379
00:29:40,905 --> 00:29:47,912
- เขาคือองค์ชายรัชทายาทหรือ
- บอกแล้วอย่างไรว่าให้ทำไขสือ

380
00:29:49,788 --> 00:29:51,165
เขาคือรัชทายาทหรือ

381
00:29:51,248 --> 00:29:54,752
ไม่ใช่ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เสีย
ไม่อย่างนั้นเจ้าจะหยอกล้อ

382
00:29:54,793 --> 00:29:56,212
เล่นหัวเขาไม่ได้แล้ว

383
00:29:58,422 --> 00:29:59,840
มีอีกเรื่อง

384
00:29:59,924 --> 00:30:02,051
ท่านแม่ของข้าบอกว่า

385
00:30:02,134 --> 00:30:05,679
สตรีที่มายืน
อยู่หน้ามันยอนดังนางนั้นกล่าวว่า

386
00:30:07,932 --> 00:30:09,391
นางมีใจให้ข้าหรือ

387
00:30:09,475 --> 00:30:10,976
ไม่มีขอรับ

388
00:30:11,060 --> 00:30:14,438
ข้าเพียงแต่ไม่ชอบใจ
ที่แม่นางน้ำแข็งย้อยทำกับท่าน...

389
00:30:14,522 --> 00:30:16,106
เหตุใดจึงไม่ชอบใจเล่า

390
00:30:16,232 --> 00:30:20,402
หรือจะเป็นเพราะว่าเจ้ามีใจให้กับข้า

391
00:30:20,486 --> 00:30:25,574
เจ้าจึงไม่อยากให้ข้า
กับนางแต่งงานกันใช่หรือไม่

392
00:30:25,658 --> 00:30:27,409
ไม่จริงเลยขอรับ

393
00:30:27,493 --> 00:30:28,786
ไม่ใช่สักหน่อย

394
00:30:28,827 --> 00:30:30,454
บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ

395
00:31:14,290 --> 00:31:16,458
ท่านอาจารย์มาจากบยอกชอนรึ

396
00:31:16,584 --> 00:31:19,169
ข้าได้ยินว่า
เขาเคยอยู่ที่อุษาคเนย์มานาน

397
00:31:19,253 --> 00:31:20,671
แต่เขาไม่เคยบอกข้าเลย...

398
00:31:21,880 --> 00:31:24,216
เตรียมการทุกอย่างตามที่สมควร

399
00:31:24,300 --> 00:31:25,926
แล้วกลับไปหมู่บ้านแนวังเสีย

400
00:31:27,469 --> 00:31:31,265
เราใกล้จะได้กลับบ้านแล้วหรือเจ้าคะ

401
00:31:32,558 --> 00:31:35,352
ใช่แล้วล่ะ พวกเจ้าทำได้ดีมาก

402
00:31:35,477 --> 00:31:37,313
ข้าอยากพาแทกังไปด้วยขอรับ

403
00:31:41,233 --> 00:31:42,234
เช่นนั้นก็ได้

404
00:31:51,702 --> 00:31:53,287
เจ้าไปรู้จักเขาได้อย่างไร

405
00:31:53,370 --> 00:31:55,205
เมื่อสองปีก่อน นอกประตูซูกูมุน

406
00:31:55,289 --> 00:31:57,791
ข้าเห็นเขาไล่เก็บศพคน

407
00:31:57,875 --> 00:32:00,169
ที่นอนอยู่เกลื่อนกลาด

408
00:32:00,252 --> 00:32:02,296
หลังจากนั้น
ข้าก็บังเอิญเจอเขาที่โรงเตี๊ยม

409
00:32:02,379 --> 00:32:04,089
จึงเริ่มเรียกเขาว่า "ท่านอาจารย์"

410
00:32:10,179 --> 00:32:11,889
นี่คืออะไรหรือ

411
00:32:12,598 --> 00:32:14,808
นี่เป็นภาพที่นายท่าน...

412
00:32:17,561 --> 00:32:22,900
ภาพที่ขุนนางที่ข้าเคยรับใช้เคยวาด
ข้าเพียงแต่นึกถึงมันขึ้นมาได้ขอรับ

413
00:32:24,026 --> 00:32:27,821
มันไม่ใช่ตัวอักษร
แต่ก็ไม่ใช่รูปวาดเช่นเดียวกัน

414
00:32:27,905 --> 00:32:30,824
มยองจินผู้นี้จึงไม่อาจให้คำตอบได้

415
00:32:32,201 --> 00:32:33,827
สหายข้าดูออกหรือไม่

416
00:32:37,956 --> 00:32:39,208
เหตุใดต้องสีแดง

417
00:32:39,291 --> 00:32:41,627
ท่านไม่เคยวาดภาพเช่นนี้มาก่อน...

418
00:32:41,710 --> 00:32:43,462
แต่ข้าจำได้แม่นเลยขอรับ

419
00:32:50,803 --> 00:32:51,804
นี่เป็น...

420
00:32:52,680 --> 00:32:54,515
- จิกกึมโด
- จิกกึมโดรึ

421
00:32:54,598 --> 00:32:55,849
จิกกึมโด...

422
00:32:55,933 --> 00:32:58,060
จิกกึมโดคืออะไรหรือขอรับ

423
00:32:58,185 --> 00:33:00,104
มันเหมือนกับสาส์นลับบางอย่างน่ะ

424
00:33:29,091 --> 00:33:30,509
เริ่มวาดจากกรอบก่อน

425
00:33:30,592 --> 00:33:34,304
แล้วค่อยเขียนตัวอักษร
ลงไปในช่องตามลำดับที่เจาะจง

426
00:33:34,388 --> 00:33:37,266
ตัวอักษรทั้งหมดจะเชื่อมโยงกัน

427
00:33:37,349 --> 00:33:40,728
จึงจะมีเพียงผู้ส่งและผู้รับเท่านั้น
ที่รู้ความหมายที่แท้จริง

428
00:33:40,811 --> 00:33:42,646
มันคือจดหมายลับ

429
00:33:42,730 --> 00:33:46,024
ที่เขียนขึ้นเพื่อไม่ให้
ผู้อื่นล่วงรู้เนื้อหาภายใน

430
00:33:47,109 --> 00:33:49,987
ท่านกำลังเขียนจดหมายถึงใครสักคน

431
00:33:50,028 --> 00:33:53,407
เช่นนั้นท่านต้องติดต่อ
กับคนผู้นั้นอย่างลับๆ เป็นแน่

432
00:33:55,033 --> 00:33:56,410
แจอี

433
00:33:56,493 --> 00:34:01,081
ลูกต้องปกป้ององค์รัชทายาทไว้ให้ได้

434
00:34:01,165 --> 00:34:02,291
ท่านพ่อ

435
00:34:02,666 --> 00:34:06,046
จะต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น
โดยที่ข้าไม่รู้เป็นแน่

436
00:34:06,086 --> 00:34:09,256
นายท่านจะเขียน
จดหมายลับไปเพราะเหตุใด...

437
00:34:09,965 --> 00:34:13,969
ไม่สิ หากท่านจะเขียนจดหมายลับ

438
00:34:14,054 --> 00:34:16,513
ท่านจะส่งไปให้ผู้ใดกัน

439
00:34:18,223 --> 00:34:19,224
นี่เจ้า...

440
00:34:20,976 --> 00:34:22,561
- รองมือปราบแกซอง
- รองมือปราบ

441
00:34:23,896 --> 00:34:27,149
รองมือปราบแกซอง
ย้ายมาอยู่ฮันยางหลังได้เลื่อนขั้น

442
00:34:27,232 --> 00:34:28,776
เป็นผู้บังคับกองพันขอรับ

443
00:34:28,859 --> 00:34:30,152
พระอาจารย์มินไว้ใจเขา

444
00:34:30,235 --> 00:34:32,696
เขาจึงเคยแวะมา
ที่เรือนอยู่บ่อยครั้งขอรับ

445
00:34:33,822 --> 00:34:37,075
หากพระอาจารย์มิน
ส่งจดหมายลับให้บุคคลที่ไว้ใจได้

446
00:34:38,202 --> 00:34:39,787
จะต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน

447
00:34:41,371 --> 00:34:42,706
เราต้องไปพบเขา

448
00:34:43,248 --> 00:34:46,877
องค์รัชทายาท
เช่นนั้นเราต้องไปสำนักฝึกฝน...

449
00:34:52,716 --> 00:34:53,926
องค์รัชทายาท...

450
00:34:56,011 --> 00:34:57,137
พ่ะย่ะค่ะ

451
00:35:09,942 --> 00:35:11,111
คนนั้นขอรับ

452
00:35:24,790 --> 00:35:26,750
- ใต้เท้า
- เจ้าคือ...

453
00:35:26,834 --> 00:35:28,377
ข้ารับใช้ของใต้เท้ามิน...

454
00:35:30,045 --> 00:35:32,132
เช่นนั้นข้าก็ไม่ได้จำผิดไปสินะ

455
00:35:32,172 --> 00:35:33,882
เจ้ามาทำอะไรที่ฮันยาง

456
00:35:33,966 --> 00:35:36,635
หรือจะหนีมาโดยไม่ยอม
มอบตัวเป็นทาสของทางการ

457
00:35:37,886 --> 00:35:39,847
ข้ามากับคุณหนูแจอีเจ้าค่ะ

458
00:35:46,395 --> 00:35:47,813
คุณหนู...

459
00:35:47,938 --> 00:35:50,816
เจ้าค่ะใต้เท้า แจอีเองเจ้าค่ะ

460
00:35:53,986 --> 00:35:57,406
เหตุใดเจจ้ายังมีชีวิตอยู่
ข้าได้ข่าวว่าเจ้าตกเขาตายไปแล้ว

461
00:35:57,489 --> 00:35:59,366
ข้ารอดมาได้หวุดหวิด

462
00:35:59,449 --> 00:36:02,327
และกำลังพยายามหาตัวผู้ที่
สังหารครอบครัวของข้าอยู่เจ้าค่ะ

463
00:36:02,411 --> 00:36:04,872
ผู้ที่สังหารครอบครัวของเจ้ารึ
หมายความว่าอย่างไร

464
00:36:04,955 --> 00:36:08,000
ใต้เท้า ท่านพ่อของข้าได้ส่ง

465
00:36:08,083 --> 00:36:10,127
จดหมายลับให้ท่านหรือไม่เจ้าคะ

466
00:36:13,213 --> 00:36:15,215
ยังเก็บจดหมายฉบับนั้นไว้อยู่หรือไม่

467
00:36:17,801 --> 00:36:19,845
ข้าบอกอะไรเจ้าไม่ได้ทั้งนั้นแหละ

468
00:36:19,928 --> 00:36:22,389
ข้าไม่อาจรู้ได้ว่าผู้ที่สังหาร
ครอบครัวเจ้าคือผู้อื่นจริงหรือไม่

469
00:36:22,472 --> 00:36:25,225
อย่างไรเสียตอนนี้เจ้าก็ยัง
เป็นฆาตกรที่สังหารครอบครัวตนเองอยู่

470
00:36:25,309 --> 00:36:26,685
ไม่จริงเลยเจ้าค่ะ

471
00:36:26,768 --> 00:36:28,645
คุณหนูแจอีเพียงถูกใส่ความเท่านั้น

472
00:36:28,729 --> 00:36:30,939
เป็นเรื่องจริงนะเจ้าคะ
โปรดเชื่อนางด้วยเถิด

473
00:36:31,023 --> 00:36:32,733
หากท่านได้รับจดหมายจริง

474
00:36:33,859 --> 00:36:35,444
โปรดนำมาให้ข้าดูทีเถิด

475
00:36:36,528 --> 00:36:38,322
เห็นแก่ใต้เท้ามิน

476
00:36:38,405 --> 00:36:40,532
ข้าจะทำเป็นไม่เห็นพวกเจ้าแล้วกัน

477
00:36:40,616 --> 00:36:42,242
แต่อย่าได้มาเจอข้าอีก

478
00:36:43,827 --> 00:36:44,912
หยุดก่อน

479
00:36:52,920 --> 00:36:54,379
คำนับเสียสิ

480
00:36:57,049 --> 00:36:58,508
มารยาทแย่เสียจริง

481
00:36:59,384 --> 00:37:01,929
พระองค์คือว่าที่กษัตริย์แห่งโชซอน

482
00:37:02,012 --> 00:37:03,472
องค์รัชทายาทอย่างไรเล่า

483
00:37:11,813 --> 00:37:13,065
(อีฮวาน)

484
00:37:15,984 --> 00:37:18,445
องค์ชายรัชทายาท

485
00:37:24,993 --> 00:37:28,497
นี่เป็นจดหมายที่ใต้เท้ามิน
มอบให้กระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ

486
00:37:43,261 --> 00:37:45,389
เป็นจิกกึมโดอย่างที่ทรงคิดพ่ะย่ะค่ะ

487
00:37:46,974 --> 00:37:48,433
ว่าแต่

488
00:37:48,517 --> 00:37:51,687
เหตุใดเจ้าจึงได้จดหมายฉบับนี้มา

489
00:37:51,770 --> 00:37:53,772
ทั้งที่ผู้รับน่าจะเป็นผู้อื่น

490
00:37:53,897 --> 00:37:54,940
ใต้เท้ามินให้กระหม่อม

491
00:37:55,023 --> 00:37:58,068
นำไปส่งให้ท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย
อย่างลับๆ พ่ะย่ะค่ะ

492
00:37:58,151 --> 00:38:00,612
ทว่าหลังจากย้ายมาอยู่ฮันยาง

493
00:38:00,696 --> 00:38:03,991
มารดาของกระหม่อม
ก็เสียชีวิตพ่ะย่ะค่ะ

494
00:38:04,074 --> 00:38:06,451
กระหม่อมจึงยุ่งกับงานศพ

495
00:38:06,576 --> 00:38:09,705
และหลังจากนั้นกระหม่อมก็ทราบข่าวว่า
ใต้เท้ามินได้เสียชีวิตไปแล้ว

496
00:38:09,830 --> 00:38:11,206
จึงกังวลว่าจดหมายฉบับนี้

497
00:38:11,291 --> 00:38:14,459
อาจนำอันตราย
มาสู่ตัวกระหม่อมได้พ่ะย่ะค่ะ

498
00:38:15,502 --> 00:38:17,838
อย่างไรก็ตาม กระหม่อมได้ไปที่เรือน

499
00:38:17,921 --> 00:38:21,550
ของท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย
ตามคำขอของใต้เท้ามินแล้ว...

500
00:38:22,175 --> 00:38:26,263
เจ้าคนบาป ฮันจุงออน
จงออกมารับราชโองการของฝ่าบาทเสีย

501
00:38:26,304 --> 00:38:29,433
ยามเห็นทหารอยู่ที่เรือนของเขา

502
00:38:29,516 --> 00:38:33,311
กระหม่อมก็ขลาดกลัวเกินกว่า
จะเข้าไปส่งมอบจดหมายพ่ะย่ะค่ะ

503
00:38:33,395 --> 00:38:36,148
ทั้งๆ ที่ข้าควรรักษาสัญญา
ที่ให้ไว้กับใต้เท้ามิน

504
00:38:36,231 --> 00:38:37,274
ข้าต้องขออภัยด้วย

505
00:38:38,150 --> 00:38:39,401
ไม่เป็นไรใต้เท้า

506
00:38:39,860 --> 00:38:45,907
ทั้งที่เกิดเรื่องมากมาย ท่านก็ยังคง
เก็บจดหมายไว้ ข้าก็ซาบซึ้งใจมากแล้ว

507
00:38:53,290 --> 00:38:56,084
เนื้อความเป็นความลับจริงๆ
ดูอย่างไรก็จับต้นชนปลายไม่ได้

508
00:38:56,168 --> 00:38:57,337
บัณฑิต...

509
00:38:58,837 --> 00:39:02,215
องค์รัชทายาท กระหม่อมไม่อาจ
แกะความหมายได้พ่ะย่ะค่ะ

510
00:39:52,557 --> 00:39:55,685
หากมันเป็นจิกกึมโดที่มีผู้รับ
เป็นท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย

511
00:39:55,769 --> 00:39:58,188
ข้าแน่ใจว่าเขาต้องอ่านออกแน่

512
00:39:59,272 --> 00:40:02,025
แต่เหตุใดท่านพ่อ
ต้องเขียนจดหมายฉบับนั้น

513
00:40:02,109 --> 00:40:05,362
เนื้อความในนั้นมีเรื่องใด
ที่ข้าไม่รู้อยู่เช่นนั้นหรือ

514
00:40:10,410 --> 00:40:11,618
ท่านหัวหน้าหน่วย

515
00:40:12,911 --> 00:40:15,914
- ทำอะไรอยู่หรือ
- วันนี้ข้าต้องไปทำความสะอาด...

516
00:40:15,997 --> 00:40:17,207
ข้าหิ้วเองขอรับ

517
00:40:17,290 --> 00:40:19,417
แขนเล็กเช่นนั้น
จะหิ้วถังน้ำนี่ได้อย่างไรกัน

518
00:40:22,420 --> 00:40:24,089
แต่ข้าหิ้วไหวนะขอรับ

519
00:40:40,105 --> 00:40:44,776
องค์ชายใหญ่ได้สติเมื่อใด
ส่งข่าวไปบอกข้าด้วย

520
00:40:44,860 --> 00:40:46,486
เพคะ องค์รัชทายาท

521
00:41:12,387 --> 00:41:13,763
ขอบคุณขอรับ

522
00:41:14,848 --> 00:41:17,477
- เจ้าคงลำบากมามากเลยสินะ
- ไม่เลยขอรับ

523
00:41:17,517 --> 00:41:20,312
มันเป็นสิ่งที่ขันทีประจำวังตะวันออก
สมควรทำอยู่แล้วขอรับ

524
00:41:25,483 --> 00:41:29,529
กลางคืน เจ้านอนที่ใดหรือ

525
00:41:29,613 --> 00:41:32,866
องค์รัชทายาททรงประทานห้องให้ข้า...

526
00:41:33,950 --> 00:41:35,535
เหตุใดจึงถามหรือ

527
00:41:35,619 --> 00:41:39,289
แล้วเหตุใดจึงต้องคุยกับข้า
ด้วยท่าทีระมัดระวังเช่นนั้น

528
00:41:39,372 --> 00:41:40,749
ท่านเป็นอะไร...

529
00:41:45,545 --> 00:41:47,297
ขอบใจเจ้ามาก

530
00:41:47,422 --> 00:41:48,673
ที่ยังมีชีวิตอยู่

531
00:41:51,134 --> 00:41:53,178
ข้าขอโทษที่จำเจ้าไม่ได้

532
00:41:56,598 --> 00:41:58,518
หากข้ารู้ความจริง

533
00:41:58,558 --> 00:42:01,186
ข้าคงดูแลเจ้าให้ดีกว่านี้

534
00:42:01,770 --> 00:42:04,022
ขอโทษด้วย
ที่ข้าไร้ความสามารถถึงเพียงนี้

535
00:42:06,900 --> 00:42:07,943
ท่านหัวหน้าหน่วย

536
00:42:09,611 --> 00:42:12,614
ที่ผ่านมา
แม้ท่านจะไม่รู้ว่าข้าคือมินแจอี

537
00:42:12,697 --> 00:42:16,243
ท่านก็ดูแลข้าเป็นอย่างดีแล้วเจ้าค่ะ

538
00:42:16,326 --> 00:42:18,536
ช่วงที่สืบคดีจุดทิศหลัก

539
00:42:18,620 --> 00:42:21,957
ใครๆ ก็ต่างเยาะเย้ยท่าน
ที่ต้องแข่งกับขันทีต้อยต่ำ

540
00:42:22,958 --> 00:42:26,461
แต่ท่านก็ยังยอมรับฟังคำพูดของข้า

541
00:42:26,546 --> 00:42:29,756
และบอกว่ามันอาจช่วยชีวิตคนได้

542
00:42:29,881 --> 00:42:33,718
ท่านได้ดูแลข้า
เป็นอย่างดีแล้วเจ้าค่ะ

543
00:42:33,802 --> 00:42:36,012
ทั้งในฐานะมินแจอี
และในฐานะมนุษย์ด้วยกัน

544
00:42:37,222 --> 00:42:38,223
แล้วเหตุใด

545
00:42:41,059 --> 00:42:42,602
เหตุใดเจ้าจึงไม่ยอมมาหาข้า

546
00:43:04,416 --> 00:43:07,419
ข้าพยายามหาตัวฆาตกรตัวจริง
ที่สังหารครอบครัวของข้าอยู่

547
00:43:07,502 --> 00:43:10,547
เรื่องนั้นมันสำคัญต่อข้ามากยิ่งกว่า

548
00:43:10,588 --> 00:43:12,173
ความปลอดภัยของตัวข้าเจ้าค่ะ

549
00:43:12,257 --> 00:43:17,512
องค์ชายรัชทายาท
ทรงทราบเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

550
00:43:19,055 --> 00:43:22,892
พระองค์ทรงอนุญาตให้เจ้าอยู่
หลังจากรู้ตัวตนของเจ้าหรือ

551
00:43:23,518 --> 00:43:26,396
องค์รัชทายาท
ทรงบอกให้ข้ากลับไปหาท่าน

552
00:43:27,647 --> 00:43:29,858
มาตั้งแต่ที่ข้า
มาเข้าเฝ้าพระองค์แล้ว

553
00:43:29,941 --> 00:43:32,652
พระองค์ทรงพยายาม
รักษาระยะห่างหลายครั้งหลายหน

554
00:43:32,736 --> 00:43:36,364
แต่ผู้ที่ดึงดัน
จะอยู่เคียงข้างพระองค์

555
00:43:37,449 --> 00:43:38,618
ก็คือข้า

556
00:43:38,658 --> 00:43:41,411
เจ้าไม่รู้หรือว่า
การที่สตรีแต่งกายเป็นขันที

557
00:43:42,620 --> 00:43:44,998
มาอยู่ในวังเช่นนี้มันเสี่ยงเพียงใด

558
00:43:45,081 --> 00:43:46,541
ผู้ที่ต้องเสี่ยง

559
00:43:46,626 --> 00:43:48,918
ไม่ได้มีเพียงตัวเจ้าเท่านั้น

560
00:43:50,462 --> 00:43:51,963
แต่รัชทายาทก็เช่นกัน

561
00:43:53,048 --> 00:43:55,300
เจ้าต้องเลิกทำเช่นนี้ได้แล้ว

562
00:43:57,260 --> 00:43:58,720
ก่อนที่ผู้อื่นจะล่วงรู้...

563
00:43:58,803 --> 00:44:00,640
ก่อนที่เรื่องราวจะใหญ่โต

564
00:44:04,351 --> 00:44:06,227
เจ้าต้องออกจากวังไปกับข้า

565
00:44:18,782 --> 00:44:21,910
ท่านหัวหน้าหน่วย ข้า...

566
00:44:24,996 --> 00:44:27,707
แม้ในอนาคตจะมีวันที่ข้า
ไม่ต้องแต่งกายเช่นนี้อีกต่อไป

567
00:44:30,251 --> 00:44:35,298
ข้าก็ไม่อาจกลับไปเป็นมินแจอี
คู่หมั้นของท่านได้เจ้าค่ะ

568
00:44:43,139 --> 00:44:47,894
เจ้าปันใจให้องค์รัชทายาทหรือ

569
00:44:51,314 --> 00:44:52,565
ช่างเถิด

570
00:44:54,526 --> 00:44:55,860
ข้าไม่อยากฟัง

571
00:44:59,739 --> 00:45:01,282
อย่างไรเสียตระกูลของเรา

572
00:45:02,867 --> 00:45:05,286
ก็ได้แลกเปลี่ยน
จดหมายสู่ขอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

573
00:45:05,954 --> 00:45:08,832
มันหมายความว่าเราสองคน
ไม่ต่างจากเข้าพิธีมงคลสมรสแล้ว

574
00:45:08,915 --> 00:45:10,417
ตราบใดที่จดหมายนั้นยังอยู่

575
00:45:13,837 --> 00:45:15,588
เจ้าก็จะยังเป็นสตรีของข้า

576
00:45:20,301 --> 00:45:23,263
ท่านน่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจ
ว่ากระดาษแผ่นเดียว

577
00:45:23,388 --> 00:45:26,015
ไม่อาจรั้งให้ข้าอยู่กับท่านได้

578
00:45:26,891 --> 00:45:30,937
ท่านหัวหน้าหน่วย
โปรดอย่ารอข้าอีกต่อไปเลยเจ้าค่ะ

579
00:45:31,729 --> 00:45:36,192
หาสตรีนางอื่น
และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเถิด

580
00:45:36,276 --> 00:45:40,740
นี่เป็นสิ่งเดียวที่ข้า...

581
00:45:41,990 --> 00:45:44,075
จะมอบให้กับท่านได้เจ้าค่ะ

582
00:46:40,507 --> 00:46:42,383
ทรงเป็นเช่นไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ

583
00:46:46,095 --> 00:46:50,308
สิ่งที่เจ้าจะพูดกับข้า
มีเท่านั้นเองหรือ

584
00:46:54,521 --> 00:46:57,482
พระองค์ทรงสัญญากับกระหม่อมไว้ว่า

585
00:46:57,941 --> 00:47:01,110
หากคุณหนูแจอีกลับมา
และล้างมลทินให้ตัวนางเองได้

586
00:47:05,114 --> 00:47:06,741
พระองค์จะส่งนางให้กระหม่อม

587
00:47:09,452 --> 00:47:11,831
ดันกึมจีกเย

588
00:47:11,871 --> 00:47:13,623
มันคือสัญญาระหว่างสหาย

589
00:47:14,707 --> 00:47:16,793
กระหม่อมหวังว่า
พระองค์จะทรงรักษานะพ่ะย่ะค่ะ

590
00:47:20,755 --> 00:47:23,216
จะให้ข้ารักษาสัญญานั้นได้อย่างไร

591
00:47:26,427 --> 00:47:28,471
นางไม่ใช่วัตถุ

592
00:47:31,851 --> 00:47:33,893
แม้จะมีจดหมายสู่ขออยู่

593
00:47:33,977 --> 00:47:36,312
ข้าก็ไม่อาจจับนางมัด

594
00:47:36,396 --> 00:47:40,024
แล้วลากนาง
ไปส่งถึงมือเจ้าได้ไม่ใช่หรือ

595
00:47:40,608 --> 00:47:42,902
หากนางรู้กฎหมายบ้านเมือง

596
00:47:46,197 --> 00:47:48,199
นางจะกลับมาด้วยตัวเองพ่ะย่ะค่ะ

597
00:48:17,312 --> 00:48:19,731
องค์ชายใหญ่มยองอัน
ทรงฟื้นคืนสติหรือยังเพคะ

598
00:48:22,609 --> 00:48:24,819
อ๋อ หม่อมฉันกำลังทำความสะอาด...

599
00:48:26,487 --> 00:48:28,990
องค์ชายใหญ่ทรงเป็นอย่างไรบ้างเพคะ

600
00:48:29,991 --> 00:48:31,701
เขายังไม่ฟื้นเลย

601
00:48:33,202 --> 00:48:36,914
ข้าชักไม่แน่ใจว่าการที่เขาหลับ
ไปนานเช่นนี้เป็นเรื่องปกติหรือไม่

602
00:48:36,998 --> 00:48:38,041
รัชทายาท

603
00:48:39,375 --> 00:48:44,047
มีเหตุผลอื่นที่ทำให้พระองค์
ทรงกังวลเรื่ององค์ชายใหญ่อีกหรือ

604
00:48:48,343 --> 00:48:50,928
ทั้งชิมยองและร่างทรงต่างก็เกี่ยวโยง

605
00:48:51,012 --> 00:48:53,556
กับเส้นผมสีขาวและกลีบดอกโบตั๋น

606
00:48:53,640 --> 00:48:55,600
เส้นผมของพวกเขาเปลี่ยนสีไปกะทันหัน

607
00:48:55,683 --> 00:48:59,604
พระองค์ทรงคิดว่าผมสีขาวคือหลักฐาน
ว่าคนผู้นั้นถูกบงการจิตหรือเพคะ

608
00:48:59,687 --> 00:49:01,606
หากพระที่มรณภาพไป

609
00:49:02,815 --> 00:49:04,901
ทันใช้คาถาบงการจิตกับมยองอัน

610
00:49:04,942 --> 00:49:06,944
เส้นผมของเขาจะเปลี่ยนสีเช่นเดียวกัน

611
00:49:07,695 --> 00:49:09,530
แต่เพราะอะไร

612
00:49:09,614 --> 00:49:11,949
เหตุใดเขาจึงต้องใช้
วิชาบงการจิตกับมยองอัน

613
00:49:14,744 --> 00:49:18,665
อันที่จริง
องค์หญิงฮายอนเคยตรัสกับหม่อมฉัน...

614
00:49:19,457 --> 00:49:22,043
องค์ชายมยองอันพูดจาเพ้อเจ้อ
ว่าเห็นภูตผีวิญญาณและงู

615
00:49:22,126 --> 00:49:25,338
มาบัดนี้ก็พร่ำเพ้อว่า
ตัวเองถวายลูกท้อให้เสด็จพี่อึยฮยอน

616
00:49:26,381 --> 00:49:27,548
มยองอันบอกว่า

617
00:49:29,217 --> 00:49:32,220
เขาเป็นคนถวายลูกท้อ
ให้เสด็จพี่อึยฮยอนรึ

618
00:49:33,930 --> 00:49:36,808
ไม่จริง เป็นไปไม่ได้

619
00:49:37,558 --> 00:49:38,768
มันจะเป็นไป...

620
00:49:38,851 --> 00:49:41,646
องค์รัชทายาท ทรงกังวลพระทัยหรือเพคะ

621
00:49:41,729 --> 00:49:43,481
เช่นนี้มยองอันจะต้องเสี่ยง

622
00:49:43,564 --> 00:49:46,943
ข้ากังวลที่เขาเกี่ยวข้องกับ
การสวรรคตของรัชทายาทองค์ก่อน

623
00:49:46,984 --> 00:49:50,196
ยิ่งไปกว่านั้น นี่ไม่ใช่ข่าวลือ
แต่ตัวเขาพูดออกมาจากปาก

624
00:49:56,452 --> 00:50:00,331
มีผู้อื่นได้ยิน
สิ่งที่เขาพูดอีกหรือไม่

625
00:50:00,915 --> 00:50:04,836
ยามนั้นพระมเหสีทรงอยู่ด้วยเพคะ

626
00:50:08,840 --> 00:50:09,841
รัชทายาท

627
00:50:10,675 --> 00:50:12,802
ทรงคิดว่านางกำนัลควอนลอบพา

628
00:50:12,885 --> 00:50:15,138
องค์หญิงฮายอน
กับองค์ชายใหญ่มยองอันออกไปหรือไม่

629
00:50:15,221 --> 00:50:18,015
ไม่แน่ว่านางอาจรู้จักกับ

630
00:50:18,099 --> 00:50:20,935
พระที่ใช้วิชาบงการจิตก็เป็นได้

631
00:50:21,020 --> 00:50:22,145
ระวังปากเจ้าไว้

632
00:50:22,270 --> 00:50:26,025
แต่หากนางพยายามลบความทรงจำ
ขององค์ชายใหญ่ด้วยการบงการจิต...

633
00:50:26,065 --> 00:50:27,650
ข้าบอกให้ระวังปากอย่างไรเล่า

634
00:50:30,027 --> 00:50:32,572
นี่เจ้ากล้าใส่ความพระมเหสี
ผู้เป็นราชินีแห่งโชซอนเชียวหรือ

635
00:50:36,451 --> 00:50:37,452
องค์รัชทายาท

636
00:50:38,494 --> 00:50:42,123
พวกคนร้ายไม่ได้พยายาม
ทำร้ายองค์ชายใหญ่มยองอัน

637
00:50:42,206 --> 00:50:45,418
มีเพียงองค์หญิงฮายอนเท่านั้นเพคะ

638
00:50:45,501 --> 00:50:47,795
หากพวกมันตั้งใจจริง

639
00:50:47,879 --> 00:50:50,423
นางกำนัลควอนคงถูกสังหารไปแล้ว

640
00:50:50,506 --> 00:50:54,093
หม่อมฉันไม่แน่ใจว่า
พระมเหสีทรงทราบเรื่องราวมากแค่ไหน

641
00:50:54,177 --> 00:50:56,554
แต่นางกำนัลควอนนั้น...

642
00:50:56,637 --> 00:50:57,805
พอสักที

643
00:51:08,983 --> 00:51:10,109
องค์รัชทายาท

644
00:51:10,193 --> 00:51:14,071
ทรงจำสิ่งที่หม่อมฉัน
เคยพูดที่มันยอนดังได้หรือไม่

645
00:51:16,908 --> 00:51:19,535
ในเมื่อเรายังไม่มีหลักฐาน
ข้อสันนิษฐานก็สำคัญขอรับ

646
00:51:19,619 --> 00:51:20,953
เราสามารถเริ่มจากข้อสันนิษฐาน

647
00:51:21,037 --> 00:51:25,084
แล้วค่อยๆ ตีกรอบให้แคบลงทีละอย่าง
สุดท้ายก็อาจนำไปสู่ความจริงได้

648
00:51:25,124 --> 00:51:27,210
นี่เป็นเพียงข้อสันนิษฐาน
อีกข้อหนึ่งเท่านั้น

649
00:51:27,293 --> 00:51:29,837
และในการจะค้นหาความจริงได้นั้น

650
00:51:29,921 --> 00:51:32,256
มันก็เป็นสิ่งที่เราไม่อาจมองข้ามได้

651
00:52:19,095 --> 00:52:20,388
องค์ชาย

652
00:52:20,471 --> 00:52:22,974
เกิดเรื่องอันใดขึ้น เอะอะอันใด...

653
00:52:37,864 --> 00:52:39,031
องค์หญิง

654
00:52:51,419 --> 00:52:52,461
กินเสียหน่อย

655
00:52:59,468 --> 00:53:00,469
นี่ด้วย

656
00:53:10,354 --> 00:53:12,607
เท่าที่ข้าเคยศึกษามา

657
00:53:12,690 --> 00:53:15,943
ไม่มียาตัวใดมีผลข้างเคียง
ที่ทำให้ผมเปลี่ยนเป็นสีขาวเช่นนี้

658
00:53:16,027 --> 00:53:18,446
ไม่มียาเช่นนั้นอยู่พ่ะย่ะค่ะ

659
00:53:18,571 --> 00:53:22,533
กระหม่อมไม่เคยจ่ายยาเช่นนั้น
ให้องค์ชายใหญ่เลยพ่ะย่ะค่ะ

660
00:53:23,701 --> 00:53:25,953
จู่ๆ พระเกศาก็เปลี่ยนสีเอง

661
00:53:26,037 --> 00:53:28,456
กระหม่อมไม่เคยพบเคยเห็นเลยพ่ะย่ะค่ะ

662
00:53:41,761 --> 00:53:44,013
เป็นเรื่องจริงหรือไม่

663
00:53:44,096 --> 00:53:47,558
ที่มยองอันบอกว่าเขาเป็นคน
ถวายลูกท้อให้เสด็จพี่อึยฮยอน

664
00:53:48,851 --> 00:53:53,648
และพระมเหสีเองก็ทรงอยู่ด้วย
ในตอนที่เขาพูดเรื่องนั้นออกมา

665
00:54:25,471 --> 00:54:28,683
- เป็นเรื่องโกหกใช่หรือไม่
- เรื่องอันใด

666
00:54:28,766 --> 00:54:31,227
ปลาสีแดงที่ว่าอายุ
เป็นพันๆ ปีนั่นอย่างไรเล่า

667
00:54:31,268 --> 00:54:33,396
ปลาที่วางไข่

668
00:54:33,479 --> 00:54:35,439
ที่ทำให้คนวิปลาสได้

669
00:54:35,523 --> 00:54:38,025
พี่ไม่ได้โกหกเสียหน่อย
มันเป็นเรื่องจริง

670
00:54:38,484 --> 00:54:42,029
ปลาตัวนั้นวางไข่สีแดงทุกๆ 15 วัน

671
00:54:42,113 --> 00:54:44,323
หากผู้ใดกินไข่พวกนั้นเข้าไป
ผู้นั้นก็จะวิกลจริต

672
00:54:44,407 --> 00:54:45,533
ไม่เชื่อ

673
00:54:46,492 --> 00:54:49,120
ท่านพี่โกหกแน่ๆ
เช่นนั้นมันชื่อปลาอะไร

674
00:54:50,246 --> 00:54:51,288
มูยางฮยอลมก

675
00:55:03,050 --> 00:55:04,135
ผู้ใดรึ

676
00:55:10,391 --> 00:55:13,144
นายท่าน มีแขกมาขอรับ

677
00:55:14,979 --> 00:55:17,148
ผู้ใดมาเอาดึกดื่นป่านนี้

678
00:55:23,529 --> 00:55:27,283
ท่านเป็นใครหรือ เหตุใดจึงมาพบข้า

679
00:55:51,474 --> 00:55:52,516
รัชทายาท

680
00:55:52,600 --> 00:55:56,270
ทรงมีเหตุอันใดจึงเสด็จมา
ในยามนี้หรือพ่ะย่ะค่ะ

681
00:55:56,355 --> 00:55:59,982
ข้าไม่ได้มาเรือนท่านนานทีเดียว
ชวนให้นึกถึงอดีตนัก

682
00:56:00,816 --> 00:56:04,987
กระหม่อมและตระกูลของกระหม่อม
ติดหนี้บุญคุณพระองค์นักพ่ะย่ะค่ะ

683
00:56:05,362 --> 00:56:07,031
เปิดโรงเก็บของดูซิ

684
00:56:07,114 --> 00:56:09,617
ข้าจะพิสูจน์ให้ดูว่าใต้เท้าฮัน

685
00:56:09,700 --> 00:56:13,454
- และหัวหน้าหน่วยฮันบริสุทธิ์จริง
- ทรงไม่เปลี่ยนไปเลย

686
00:56:13,537 --> 00:56:16,457
พระองค์ยังคงปรากฏกายมากะทันหัน

687
00:56:16,540 --> 00:56:17,833
ให้กระหม่อมตกใจเช่นเคย

688
00:56:18,584 --> 00:56:21,545
อย่างไรก็ตาม การที่เสด็จออกมา
นอกวังตะวันออกบ่อยเช่นนี้

689
00:56:21,629 --> 00:56:23,964
ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรนักนะพ่ะย่ะค่ะ

690
00:56:24,048 --> 00:56:27,051
และพระองค์
ก็ไม่ควรเสด็จเพียงลำพังเช่นนี้

691
00:56:29,553 --> 00:56:33,182
ทรงมีสิ่งใดจะตรัส
กับกระหม่อมหรือพ่ะย่ะค่ะ

692
00:56:33,641 --> 00:56:35,101
ข้า...

693
00:56:36,811 --> 00:56:39,021
ไว้ใจท่านได้หรือไม่

694
00:56:49,949 --> 00:56:53,202
เพื่อประเทศนี้
และเพื่อสนับสนุนพระองค์กับฝ่าบาท

695
00:56:53,285 --> 00:56:56,163
กระหม่อมได้นำทุกอย่างในชีวิต

696
00:56:57,248 --> 00:56:58,999
มาเดิมพันแล้วพ่ะย่ะค่ะ

697
00:57:19,937 --> 00:57:22,523
องค์รัชทายาท
สิ่งนี้คือจิกกึมโดพ่ะย่ะค่ะ

698
00:57:29,446 --> 00:57:30,698
จิกกึมโดนี้คือ...

699
00:57:30,781 --> 00:57:33,367
ใช่ ถูกต้องตามที่ท่านคิด

700
00:57:33,452 --> 00:57:36,954
จิกกึมโดแผ่นนี้ถูกเขียนขึ้น
โดยท่านอาจารย์ของข้าและสหายของท่าน

701
00:57:37,037 --> 00:57:38,831
ท่านอาจารย์มิน

702
00:57:38,914 --> 00:57:42,001
ซึ่งแต่เดิม ผู้รับก็คือท่าน

703
00:57:42,084 --> 00:57:44,463
เขาฝากมาให้ก่อนเกิดโศกนาฏกรรมนั้น

704
00:57:44,503 --> 00:57:47,715
ทว่ามีอุปสรรคขัดขวางเสียก่อน
มันจึงถูกส่งมาไม่ถึงมือผู้รับ

705
00:57:47,798 --> 00:57:53,470
จิกกึมโดแผ่นนี้
พระองค์ทรงไปได้มาอย่างไรหรือ

706
00:57:53,554 --> 00:57:57,433
ก่อนอื่น
ข้าต้องการรู้เนื้อหาของมันเสียก่อน

707
00:57:57,474 --> 00:58:01,812
ซึ่งท่านเป็นผู้เดียว
ที่สามารถอ่านข้อความในนี้ออก

708
00:58:01,896 --> 00:58:03,482
ได้พ่ะย่ะค่ะ

709
00:58:03,522 --> 00:58:04,857
จิกกึมโดนี้

710
00:58:04,940 --> 00:58:09,737
ถูกเขียนขึ้นด้วยรูปแบบที่มีเพียง
กระหม่อมและโฮซึงเท่านั้นที่รู้

711
00:58:09,820 --> 00:58:13,407
ข้าแน่ใจว่าฆาตกร
ที่สังหารครอบครัวตระกูลมิน

712
00:58:13,492 --> 00:58:16,285
และเหตุผลที่ท่านอาจารย์
ส่งจดหมายลับฉบับนี้ให้ท่าน

713
00:58:16,410 --> 00:58:18,162
จะต้องเชื่อมโยงกันอย่างแน่นอน

714
00:58:18,704 --> 00:58:23,334
เช่นนั้นเรื่องที่มินแจอี
บุตรสาวของเขาเป็นฆาตกร...

715
00:58:23,459 --> 00:58:26,045
มินแจอีถูกใส่ความ

716
00:58:26,128 --> 00:58:28,422
ข้าต้องได้รู้เนื้อความในนี้

717
00:58:28,507 --> 00:58:31,258
เบาะแสที่สำคัญที่สุด
ที่จะช่วยไขคดีทั้งหมดนี้

718
00:58:33,219 --> 00:58:35,304
อาจอยู่ในจดหมายฉบับนี้ก็เป็นได้

719
00:58:50,945 --> 00:58:55,616
ท่านพี่ ไม่ใช่ว่ายามนี้
เราควรลงมือแล้วหรือขอรับ

720
00:58:57,034 --> 00:59:01,038
ท่านไม่เห็นหรือว่า
เจ้าเสนาบดีฝ่ายซ้ายมันปากดีเพียงใด

721
00:59:01,121 --> 00:59:03,916
หากไม่ได้รับรู้ข้อมูล
จากท่านเจ้ากรมมหาดไทย

722
00:59:03,999 --> 00:59:06,627
ข้าอาจฉี่ราดกางเกงเพราะคำพูด

723
00:59:07,503 --> 00:59:09,296
ของใต้เท้าฮันไปแล้วก็เป็นได้

724
00:59:09,380 --> 00:59:10,881
ก็นั่นน่ะสิ

725
00:59:11,006 --> 00:59:13,133
อำนาจของพระญาติเช่นนั้นรึ

726
00:59:13,217 --> 00:59:16,971
เขาควรพูดเรื่องเช่นนั้นหรืออย่างไร

727
00:59:17,054 --> 00:59:19,098
ผู้ที่เล่นตุกติก
กับขั้นตอนการคัดเลือก

728
00:59:19,181 --> 00:59:21,267
เพื่อให้หลานสาวได้เป็นพระชายาน่ะรึ

729
00:59:21,350 --> 00:59:23,269
ข้าส่งคนไปจางจูแล้วขอรับ

730
00:59:23,352 --> 00:59:26,565
และได้ชาวบ้านมาเป็นพยาน
เรื่องการตายของภรรยาฮันจุงซอบแล้ว

731
00:59:26,605 --> 00:59:28,732
ขอเพียงท่านสั่งมา
ข้าก็พร้อมลงมือขอรับ

732
00:59:28,816 --> 00:59:33,070
บัดนี้เรามีทุกสิ่งที่จะใช้
จัดการใต้เท้าฮันอยู่ในมือแล้ว

733
00:59:33,904 --> 00:59:36,365
ทว่าอุปสรรคชิ้นโต
ก็คือองค์ชายรัชทายาท

734
00:59:37,408 --> 00:59:41,745
ท่านพี่บอกเรามาได้หรือไม่
ว่าไพ่ตายที่ท่าน

735
00:59:41,870 --> 00:59:44,832
จะใช้โค่นรัชทายาทคือสิ่งใด

736
00:59:44,915 --> 00:59:47,960
ไพ่ตายที่ข้ามีอยู่ในมือนั้น...

737
00:59:53,048 --> 00:59:55,467
ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของข้านี่

738
01:00:07,896 --> 01:00:09,398
มันคืออะไร

739
01:00:09,481 --> 01:00:12,611
นี่มันป้ายประกาศจับมินแจอี
ฆาตกรแห่งแกซองไม่ใช่หรือ

740
01:00:12,651 --> 01:00:15,988
หรือว่านี่จะเป็นไพ่ตายที่ท่านว่า

741
01:00:18,824 --> 01:00:24,204
ข้ารู้ดีว่ารัชทายาท
ไม่ใช่เป้าหมายที่จัดการง่าย

742
01:00:27,583 --> 01:00:31,420
ทว่าสุดท้ายแล้วเขาก็แค่เด็กน้อย

743
01:00:32,212 --> 01:00:33,464
หัดมีความรักก็เท่านั้น

744
01:00:35,132 --> 01:00:36,133
หัดมีความรักรึ

745
01:00:37,718 --> 01:00:39,636
ดูใบหน้านี้ให้ดีสิ

746
01:00:41,055 --> 01:00:45,476
ใครบางคนที่มีใบหน้าเหมือนนาง
จะอยู่ใกล้ตัวรัชทายาทเสมอ

747
01:00:59,114 --> 01:01:01,825
เจ้าจำชื่อนี้ได้หรือไม่

748
01:01:01,909 --> 01:01:06,789
เจ้าของหินสลักหน้าหลุมศพ
คือซงซูชอนที่ตาย

749
01:01:06,872 --> 01:01:08,791
เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ปีมะโรง

750
01:01:08,874 --> 01:01:11,585
มันคือชื่อเต็มของนายซง

751
01:01:11,670 --> 01:01:13,962
ที่ถูกแขวนคอ
ที่ซึงนเยมุนเมื่อสิบปีที่แล้ว

752
01:01:16,090 --> 01:01:19,301
ไม่น่าเชื่อ
เช่นนี้คงเป็นเรื่องใหญ่แล้ว

753
01:01:19,968 --> 01:01:22,054
องค์รัชทายาท ทรงทราบหรือไม่ว่า

754
01:01:22,137 --> 01:01:26,517
เหตุวุ่นวายในตระกูลมินนั้นเชื่อมโยง
กับเรื่องที่เกิดขึ้นในบยอกชอน

755
01:01:39,905 --> 01:01:42,241
มีดข้าล่ะ มีดของข้าหายไปไหน

756
01:01:45,160 --> 01:01:47,413
สิ่งที่หายไปคือมีดของข้า

757
01:01:47,496 --> 01:01:50,332
เหตุใดเขาต้องขโมยมีดของข้าไป

758
01:01:55,129 --> 01:01:57,005
องค์รัชทายาท ซุนดลพ่ะย่ะค่ะ

759
01:01:57,089 --> 01:02:00,092
- จะทำอันใดของเจ้า
- ขออภัยขอรับ ข้ากำลังรีบ

760
01:02:17,067 --> 01:02:21,613
ฮวานอีโนแซง ดุกอีวูซา

761
01:02:22,614 --> 01:02:26,745
จดหมายภูตผี
ตัวอักษรสีแดงเปลี่ยนไปแล้ว

762
01:02:26,785 --> 01:02:29,204
เจ้าจะแก่ตัวและตายเพียงลำพัง

763
01:02:29,288 --> 01:02:30,956
ไร้ซึ่งภรรยาหรือลูกหลาน

764
01:02:31,039 --> 01:02:32,458
ความหมายของคำสาปท่อนนี้...

765
01:02:34,168 --> 01:02:36,003
ซุนดล เจ้ากล้าดีอย่างไร

766
01:02:36,086 --> 01:02:37,671
คิดว่ากำลังทำสิ่งใดอยู่

767
01:02:37,756 --> 01:02:39,423
พระชายากำลังตกอยู่ในอันตราย

768
01:02:39,506 --> 01:02:42,092
- รัชทายาทอยู่ที่ใดหรือขอรับ
- เจ้าพูดบ้าอันใดอยู่

769
01:02:42,176 --> 01:02:44,678
ท่านต้องส่งคน
ไปที่ตำหนักพระชายานะขอรับ

770
01:02:52,644 --> 01:02:55,314
เส้นผมสีขาวเช่นนี้
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด

771
01:02:55,397 --> 01:02:58,609
ลูกไม่ต้องกังวลสิ่งใด
และทำใจให้สบายเถิด

772
01:03:04,490 --> 01:03:08,243
อย่างไรเสียสิ่งที่สำคัญ
ก็อยู่ข้างใน จริงหรือไม่

773
01:03:08,327 --> 01:03:11,455
ฮยอน ที่แปลว่า
จิตใจอันเปี่ยมด้วยเมตตา

774
01:03:13,916 --> 01:03:16,752
นั่นแหละคือนามของเจ้า

775
01:03:17,794 --> 01:03:18,921
นามของเจ้าคือ...

776
01:03:19,004 --> 01:03:20,672
(ซง ฮยอน)

777
01:03:20,756 --> 01:03:22,007
ซงฮยอน

778
01:03:25,427 --> 01:03:26,720
นี่มัน...

779
01:03:27,846 --> 01:03:29,556
เป็นไปไม่ได้

780
01:03:32,601 --> 01:03:33,685
มีเหตุอันใดหรือ

781
01:03:33,769 --> 01:03:35,729
ขันทีเข้ามาที่นี่ไม่ได้นะเจ้าคะ

782
01:03:48,033 --> 01:03:49,034
พระชายา

783
01:03:50,869 --> 01:03:52,204
พระชายา

784
01:04:36,123 --> 01:04:38,166
(วัยเยาว์ที่ผลิบาน)

785
01:04:38,584 --> 01:04:40,961
พระชายาถูกลอบปลงพระชนม์

786
01:04:41,044 --> 01:04:44,381
ฝ่าบาท โปรดถอดองค์ชายรัชทายาท
ออกจากตำแหน่งด้วยเถิด

787
01:04:44,464 --> 01:04:45,465
ฝ่าบาท

788
01:04:45,549 --> 01:04:49,469
ท่านคิดว่าเขา
คือบุตรชายของซงจริงหรือ

789
01:04:49,553 --> 01:04:50,637
นางตายแล้วรึ

790
01:04:50,721 --> 01:04:53,140
ผู้ใดจะทำเรื่องเช่นนั้นกัน

791
01:04:53,223 --> 01:04:55,350
ขันทีโกซุนดลที่สังกัดวังตะวันออก

792
01:04:55,434 --> 01:04:57,352
คือมินแจอี บุตรสาวของพระอาจารย์มิน

793
01:04:57,644 --> 01:05:00,689
ส่งคนไปสำนักผู้ตรวจการหลวง
แล้วตามหานางให้เจอ

794
01:05:00,772 --> 01:05:03,442
ผู้ที่หม่อมฉันมีใจให้...

795
01:05:04,192 --> 01:05:05,904
ข้าจะหาตัวเจ้าให้พบ